فرزندانمان را در بزرگراه اینترنت رها نکنیم!

افزون بر ۱۰ میلیون کودک در جهان با اینترنت سروکار دارند. آن ها برای دستیابی به اطلاعات و برقراری ارتباط با دوستان و اعضای خانواده از طریق نامه الکترونیکی (E.mail)، آموختن مهارت های رایانه ای و شرکت در بحث و تالارهای گفت وگو (Chatroom) به اینترنت مراجعه می کنند.
در برخی از کشورها حدود ۸۰ درصد مدارس ابتدایی و راهنمایی به اینترنت دسترسی دارند و بسیاری از مشاغل به مهارت های اینترنتی نیازمند است با این همه بازهم کار با رایانه و اینترنت سبب بهبود وضعیت تحصیلی کودک نمی شود. کودکان بهترین آموزش را با داشتن معلمان کارآزموده و تحصیل در کلاس های کوچکتر به دست می آورند و برای استفاده موثر از این ابزارهای الکترونیکی به آموزگاران ماهر وزمان کافی نیاز است.
● آن چه پدر و مادر و بزرگترها باید درباره اینترنت بدانند
نخست در مورد اینترنت اطلاعات بیشتری کسب کنید و مهارت خود را در استفاده از آن افزایش دهید. اشخاص ناشناس و حتی کودک آزاران می توانند سهمی در برقراری ارتباط با کودک از طریق پست های الکترونیکی و یا اتاق های گفت وگو (چت روم) داشته باشند. دسترسی به پایگاه هایی که تصاویر مربوط به بی مبالاتی های جنسی و خشونت ورزی و مصرف مواد مخدر را تبلیغ می کنند بسیار آسان است. تبلیغات مربوط به مصرف سیگار و الکل بر صفحه اینترنت بدون محدودیت برای همه و از جمله کودکان ظاهر می شود.
در آگهی های بازرگانی با استفاده از بولتن ها، جوایز بازی ها و تصاویر رنگی از کودکان سوء استفاده می شود. گاه برای مقاصد بازاریابی با استفاده از شخصیت های آشنای کارتونی از کودکان اطلاعات شخصی گرفته می شود. اینترنت مانند تلویزیون می تواند زمان لازم برای مطالعه، بازی، فعالیت های اجتماعی و مهم تر از آن بودن در جهان واقعی را کاهش دهد.
● بچه ها را در بزرگراه اینترنتی تنها نگذاریم
بی تردید سن کودکان و نوجوانان در استفاده از اینترنت عامل تعیین کننده ای برای مراقبت های اینترنتی است. چنان چه بنا را از ۱۰ سالگی کودکتان برای استفاده از اینترنت قرار می دهید خواندن نکات زیر بسیار آموزنده خواهد بود.
▪ ۱۰ تا ۱۲ سالگی:
به آن ها بیاموزید که اطلاعات شخصی و خصوصی خود را در اختیار دیگران قرار ندهند و به ویژه مراقب باشید که شماره تلفن خود را در هیچ پیام اینترنتی پست نکنند. بدون اینکه وارد جزییات شوید آن ها را از وجود افراد مهاجم در اینترنت آگاه کنید و هشدار دهید که ممکن است در پی بی احتیاطی حتی به در خانه شما هم بیایند. درباره مسایلی که در رابطه با فعالیت های رایانه ای و اینترنتی در مدرسه کودک روی می دهد اطلاعات به دست آورید.
از موتورهای جست وجوی عادی استفاده کنید. بسیاری از موتورهای جست وجو قابل تنظیم هستند و می توانید آن ها را در حد متوسط ***** کنید. مطمئن شوید که کودکتان بدون اجازه و تایید شما وبلاگ راه اندازی نکرده، صفحه مشخصات پست نکند و در سایت های مختلف عضو نشود به ویژه تاکید کنید که عکسی از خود و خانواده را در اینترنت قرار ندهد. تا هنگامی که می دانید با افراد آشنا و مطمئن سروکار دارند، حریم خصوصی آن ها را رعایت کنید. مسیر تمام فرستندگان پیام را به غیر از افراد آشنا، مسدود کنید. حتما رمز عبور آن ها را داشته باشید و در عین حال تمام فایل های شخصی خود را با رمز عبوری پنهانی قفل کنید.
تمام رمزهای عبور خود و فرزندانتان را هرازگاهی تغییر دهید. چنان چه کودکتان تلفن همراه دارد از امکانات بازی و دانلود تصویر و نرم افزار آن آگاه باشید و استفاده از تلفن همراه را محدود کنید.
▪ ۱۳ تا ۱۵ سال:
بیش از پیش حریم خصوصی آن ها را رعایت کنید و با آن ها درباره تجربه های آنلاینشان صحبت کنید. به جای این که تمام سایت ها را ***** کرده و فقط چند سایت مورد قبول خود را باز بگذارید، سایت های نامناسب برای نوجوانان را ***** کنید. از آن جایی که ممکن است هر لحظه سایت های نامناسب به گونه ای در معرض دید نوجوانتان قرار بگیرند، از قبل با او در این باره صحبت کنید. اکنون می توانید در مورد افرادی که از آن ها پیام و ای میل دریافت می کنند، آزادی بیشتری قایل شوید اما باز هم این افراد را در زندگی واقعی، بشناسید و تایید کنید.
از خاطر نبرید که دوست بودن یک دوست لزوما به معنای موجه بودن شخص نیست. خودتان باید او را بشناسید به آن ها یادآوری کنید که رمز عبورشان را نگه دارند. معمولا نوجوانان در این سنین بیشتر در معرض دزدی رمز عبور قرار دارند. از آن ها بخواهید هرازگاهی نامشان را در گوگل جست وجو کنند تا چنان چه از آن ها نشانی، شماره تلفنی و مانند این ها در اینترنت موجود باشد، هم از چگونگی ورود این اطلاعات به شبکه اطلاع پیدا کنند و هم اطلاعات یاد شده را مسدود نمایند. درباره عدم ملاقات با غریبه ها در خارج از شبکه مجازی برایشان توضیح دهید و در صورت لزوم خودتان با او همراهی کنید.
▪ سنین ۱۶ به بالاتر:
در این سن دیگر موارد احتیاطی و نظارت و کنترل از سوی شما ضرورتی ندارد. چنان چه فرزندتان اعتماد شما را جلب کرده است، واقعا به او اعتماد کنید. در غیر این صورت تنها کاری که می توانید انجام دهید خاموش کردن کامپیوتر، توقیف تلفن همراه و وسایل بازی آنلاین آنهاست! اگر تاکنون نکته های لازم را به آن ها نیاموخته باشید همه در دردسر افتاده ایم! به آن ها بیاموزید که یک شهروند مجازی خوب بودن به اندازه شهروند خوب در جهان واقعی ارزش دارد و این که بهترین فیلتر، عقل و هوش خودشان است که باید از آن نهایت استفاده را ببرند. همچنان بر خطرات در میان گذاشتن اطلاعات و امور خصوصی با غریبه ها و ملاقات واقعی با آنان تاکید کنید. استفاده از نرم افزارهای ضد ویروس را به آنان بیاموزید. از آن ها بخواهید در حفظ امنیت خواهر و برادر کوچکتر خود در شبکه کمک کنند.




روزنامه جوان