چارلز مونش، رهبر و ویولونیست فرانسوی

ارکستر سمفونیک بوستون یکی از اولین ارکسترهای جهان است که ساختمان اصلی آن Symphony Hall در Boston, Massachusetts معمولا به عنوان یکی از سه سالن برتر کنسرت در جهان عنوان می شود. ارکستر سمفونیک بوستون در سال 1881 توسط Henry Lee Higginson تشکیل شد و در ادامه چندین رهبر برجسته داشت مانند Arthur Nikisch از سال 1889 تا 1893و Pierre Monteux از 1919 تا 1924 باعث شهرت ارکستر شدند، هرچند زیر نظر Serge Koussevitzky بود که ارکستر شناخته شده تر شد.

ارکستر تحت تسلط کوزویتسکی (Koussevitzky)، ارکستر اجراهای منظمی در رادیو داشت و محل تابستانیش را در Tanglewood تاسیس کرد، جایی که کوزویتسکی، مرکز موسیقی Berkshir-Berkshire Music Center را بنا کرد که امروز مرکز موسیقی Tanglewood می باشد.

برنامه هایی که از شبکه های رادیویی پخش می شد، از سال 1926 تا 1951 و دوباره از 1954 تا 1956 ادامه داشتند؛ ارکستر اجراهای زنده رادیویی خود را همچنان تا اکنون ادامه داده است. ارکستر بوستون در بوجود آمدن رادیو WGBH نیز تاثیر زیادی داشته است.

کوزویتسکی همچنین قطعات جدید بسیاری از آهنگسازان برجسته را با ارکستر اجرا کرد، که از جمله آنها سمفونی شماره 4 پروکوفیف و سمفونی Psalms از استراوینسکی بود. همچنین کنسرتو برای ارکستر ساخته بلابارتوک موفقیت خوبی را برای ارکستر رقم زد. کوزویتسکی رسمی را شروع کرد که توسط ارکستر ادامه پیدا کرد، این رسم اجرای برنامه برای بزرگداشت موسیقیدانان بود.

در 1949 مونچ (Charles Münch) به جای کوزویتسکی به مقام رهبری این ارکستر رسید، کسی که برای اولین بار همراه با ارکستر به خارج سفر کرد و همچنین اولین ضبط های استریوشان را در فوریه 1954 برای RCA Victor ارائه داد.

لینسدروف (Erich Leinsdorf) در سال 1962 بعد از مونچ آمد. Leinsdorf به مدت 7 سال تا 1996 به عنوان music director کار می کرد. بعد از او William Steinberg از سال 1969 تا 1973 music director بود. در سال 1973 اوزاوا (Seiji Ozawa) ارکستر را در اختیار گرفت و تا سال 2002 به عنوان music director باقی ماند، که بیشترین مدت رهبری در ارکستر بوستون متعلق به او بوده است.

در 2004 ،لوین (James Levine) اولین رهبر آمریکایی بود که در ارکستر سمفونی بوستون music director شد! جیمز لوین از زمانی که به رهبری این ارکستر پذیرفته شده تا کنون برنامه های موفقی را به اجرا گذاشته که مورد تحسین منتقدان بوده است.

ارکستر سمفونیک بوستون (BSO)از نزدیکی New England Conservatory سود زیادی برد! چراکه محل ساختمان آن فقط یک چهار راه با سالن ارکستر سمفونیک فاصله دارد. دراین هنرستان چندین فارغ التحصیل امروزه صندلی های نوازندگان BSO را اشغال کرده اند.

یک شعبه ارکستر سمفونیک بوستون، ارکستر پاپ بوستون (Boston Pops Orchestra) است، که در سال 1885 تشکیل شد. برنامه های این ارکستر نوعی موسیقی کلاسیک عوام پسندانه و نمایشی تر است. درسالهای 1930 تا 1979فیدلر (Arthur Fiedler) آهنگسازی بود که بیشترین سعی را در ترقی Boston Pops داشت.

از 1980 تا 1993ویلیامز (John Williams) آهنگساز فیلم جانشین Fiedler شد به عنوان رهبر Pops فعالیت کرد و از 1995، رهبر این ارکستر، لوکارت(Keith Lockhart) است.

فهرست رهبرانی که با ارکستر سمفونیک بوستون به عنوان رهبر اصل همکاری کرده اند به این شرح است:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ارکستر پاپ بوستون بعد از اجرای
برنامه ای مربوط به کریسمس
1881-1884 George Henschel
1884-1889 Wilhelm Gericke
1889-1893 Arthur Nikisch
1893-1898 Emil Paur
1898-1906 Wilhelm Gericke
1906-1908 Karl Muck
1908-1912 Max Fiedler
1912-1918 Karl Muck
1918-1919 Henri Rabaud
1919-1924 Pierre Monteux
1924-1949 Serge Koussevitzky
1949-1962 Charles Münch
1962-1969 Erich Leinsdorf
1969-1972 William Steinberg
1973-2002 Seiji Ozawa
2004-present James Levine

گروه کری که این دو ارکستر (ارکستر سمفونیک بوستون و ارکستر پاپ بوستون) را همراهی میکند، گروه بزرک همسرایان تنگل وود می باشد. این کر در سال 1970 توسط جان اولیور تشکیل شده است و شامل 250 خواننده داوطلب است. قبل از تشکیل همسرایان تنگل وود و کمی بعد از آن ارکستر سمفونیک بوستون مکررا همسرایان هنرستان نیوانگلند را استخدام می کرد که با رهبران مختلفی فعالیت میکردند.