نخستين سيستم كنترل رايانه از طريق مغز براساس <نظريه فازي>
ايسنا: پژوهشگران علوم كامپيوتر دانشگاه ?جورجيا? آمريكا به سرپرستي يك استاد ايراني موفق به ابداع سيستم جديد كنترل رايانه از طريق فكر شدند كه مبتني بر ?نظريه فازي? است.
دكتر حميد عرب‌نيا، استاد علوم كامپيوتر دانشگاه ?جورجيا? در زمينه اين طرح گفت: طرح از طراحي اين سيستم كنترل رايانه با مغز (BCI) فراهم كردن امكان انتقال دستورالعمل‌ها به رايانه از طريق مغز (فكر) بدون نياز به دست است البته گروه‌هاي مختلفي در اين زمينه كار كرده‌اند ولي ما به تكنولوژي بهتري دست پيدا كرده‌ايم كه مبتني بر نظريه فازي است كه توسط يك دانشمند ايراني ـ دكتر لطفي زاد ـ ابداع شده است.
وي خاطر نشان كرد: اين اولين بار است كه از نظريه فازي در سيستم‌هاي BCI استفاده مي‌شود و فكر مي‌كنم با اين كار بتوان به نحو مؤثرتري ايده كنترل رايانه با فكر كردن را محقق كرد.
دكتر عرب‌نيا در عين حال تصريح كرد: اين سيستم بيشتر براي مشاغلي مثل خلباني و همچنين براي كمك به معلولان مؤثر است. البته كارايي سيستم به فرمان‌هايي خاص(بالا، پايين، چپ، راست و توقف) - كه عمده فرامين صادره از مغز را شامل مي‌شود - محدود است و مثلا نمي‌توان مطلبي را براي تايپ كردن از ذهن به رايانه منتقل كرد.
وي درباره اساس عملكرد سيستم‌هاي BCI گفت: به اين منظور از كلاهي با 16 الكترود استفاده مي‌شود كه ارتعاشات بخش‌هايي مختلف مغز (جريان انرژي در مغز در اثر تفكر) را به رايانه منتقل مي‌كند. با پردازش ميزان انرژي به خصوصي كه در هنگام هر فرمان در مغز جريان مي‌يابد مي‌توان به فرمان مورد نظر پي برد. براي همين است كه نمي‌توان از چنين سيستمي براي تايپ استفاده كرد چون مثلا تشخيص انرژي مربوط به هر كلمه بسيار دشوار است.
استاد ايراني دانشگاه جورجيا با بيان اين كه اين طرح هنوز در مرحله تحقيقاتي است و به مرحله كاربرد عملي نرسيده است، خاطر نشان كرد: اين فن‌آوري كاملا عملي است ولي هميشه خوب عمل نمي‌كند چون مثلا اگر كسي ضمن استفاده از سيستم عطسه كند همه چيز به هم مي‌ريزد.
دكتر عرب‌نيا در ادامه درباره ساير فعاليت‌هاي خود در دانشگاه ?جورجيا? گفت: كار من بيشتر در زمينه ?سوپركامپيوتينگ? و ?موازات? در علوم كامپيوتر است و بيشتر مقالات پژوهشي من در مجلات اين حوزه چاپ مي‌شود.
زماني از يك رايانه استفاده مي‌كنيد نمي‌توانيد كاري كنيد كه الكترون‌ها سريعتر از سرعت نور حركت كنند لذا يك محدوديت اساسي وجود دارد كه نمي‌توان آن را شكست و اغلب رايانه‌ها يك پردازشگر (پروسسور) دارند و نمي‌توانند سريعتر از حد مشخص كار كنند بنابراين براي اين كه بتوان رايانه‌هايي بسيار سريعتر از رايانه‌هاي معمول ساخت بايد رايانه‌هايي با چندين پروسسور ساخت كه مي‌توانند همزمان با هم كار مي‌كنند كه به اين رشته موازات گفته مي‌شود.
وي خاطر نشان كرد: با بهره‌گيري از اين علم مي‌توان رايانه‌هايي ساخت كه هزاران پروسسور (مغز) دارند. از ايده‌هايي كه در اين زمينه مطرح است ساخت پروسسورهايي به اندازه يك ميكروب با استفاده از نانو فن‌آوري است كه مي‌توان صدها ميليون از آنها را ايجاد كرد و مثلا در رنگ ساختمان ريخت و به اين ترتيب ساختمانهايي داشت كه در رنگ ديوارهاي آن از ميليون‌ها مغز رايانه تشكيل شده باشد.
استاد ايراني دانشگاه جورجيا در ادامه با اشاره به سفر اخير خود به ايران اظهار داشت: در بازديدي كه از چند دانشگاه و مركز پژوهشي داشتم، كارهاي خوبي در اين زمينه (سوپر كامپيوتينگ) در دانشگاه تهران و پژوهشگاه دانش‌هاي بنيادي آغاز شده است.
دكتر عرب‌نيا تصريح كرد: زمينه كارهاي پژوهشي من بيشتر در اين حوزه است ولي كارهاي كاربردي كه در اين زمينه مي‌كنم بيشتر مربوط به عكس است. مثلا اين كه چطور بتوان در فرودگاه‌ها و... با رايانه چهره انسان‌ها را تشخيص داد و زمينه ديگر بررسي فعل و انفعلات مغز بر اساس تصاوير MRI با استفاده از سوپر رايانه‌هاست كه انجام چنين كارهايي با رايانه‌هاي معمولي بسيار زمان بر است
