مقاله در مورد E Learning

با سلام
دوستاني که در مورد E Learning مقاله اي سراغ دارند لطفا به من بگند

با تشکر از همه شما

مقدمه
برنامه‌های توسعه منابع انسانی یكی از مهمترین چالش‌های دولت‌ها در استقرار نظام‌های جامع مبتنی بر فناوری ارتباطات و اطلاعات می‌باشند. همان گونه كه فناوری ارتباطات و اطلاعات مكمل بازآفرینی سازمان‌ها در بسیاری از فرآیندهای كاری روزمره خود بوده است كه نمونه‌های آن شامل بانكداری الكترونیكی، تجارت الكترونیكی، پست الكترونیكی، دولت الكترونیكی و ... می‌شود، حوزه یادگیری الكترونیكی یا آموزش الكترونیكی نوید بخش اجرائی شدن آرمان‌های به نظر دور از دسترس تا دو دهه قبل می‌باشد. حذف محدودیت زمان، مكان و سن آموزش‌گیرنده كه به عنوان آرمان‌های دوردست مطرح بوده است، امروزه دیگر محدودیت‌‌های بزرگی به نظر نمی‌رسند. از سوی دیگر نیازهای گسترده مهارتی جوامع دانائی محور و مبتنی برفناوری اطلاعات با ادامه استفاده از روش‌های سنتی نظام آموزشی قابل پاسخگویی نمی‌باشد. اگرچه نظام آموزش سنتی نیز دارای ویژگی‌هایی است كه نادیده انگاشتن آن ویژگی‌ه، اثربخشی یادگیری را كاسته و عامل بروز ناهنجاری‌های بسیاری می‌گردد.
فناوری‌های یادگیری مبتنی بر كامپیوتر، یادگیری مبتنی بر وب، دانشگاه مجازی، كلاس مجازی بر خط كه در سایه توسعه شبكه‌های گسترده جهانی ا مكان‌پذیر گشته‌اند، راه را بر ظهور شیوه‌های نوین آموزش هموار ساخته‌اند. امروزه روند رشد سرمایه‌گذاری جهانی در نظام‌های سنتی كاملاً رو به افول و در سال 2003 به مبلغ هفت میلیارد دلار رسیده، حال اینكه سرمایه‌گذاری در نظام‌های آموزش الكترونیكی دارای رشد روزافزون بوده و در سال 2003 به رقم 6 میلیارد رسیده است.
e-learning چیست؟
تعریف لغوی:
به مجموع فعالیت‌های آموزشی اطلاق می‌گردد كه با استفاده از ابزارهای الكترونیك اعم از صوتی، تصویری، رایانه‌ای شبكه‌ای، مجازی صورت می‌گیرد.
تعریف مفهومی:
یادگیری فعال و هوشمندی است كه ضمن تحول در فرآیند یاددهی و یادگیری و مدیریت دانایی، در گسترش، تعمیق و پایدار نمودن فرهنگی ICT نقش اساسی و محوری خواهد داشت.

سیر پیدایش و تحول آموزش مجازی
تاریخ تفكر آموزش از راه‌دور را باید در اواسط قرن بیستم جستجو كرد. ایده آموزش غیرحضوری كه پیشینه تاریخی آموزش اینترنتی یا دانشگاه مجازی قلمداد می ‌شود، به طرح دانشگاه آزاد (open university) كه از سوی كشور انگلیس مطرح گردید، مربوط می‌شود. براساس این طرح، متقاضیان با استفاده از برنامه‌های تلویزیونی، آموزش‌های علمی لازم را می‌گذراندند و
سپس مدرك دریافت می‌كردند. همچنین با ابداع مفهوم ”كلینیك آزاد“ در ایالات متحده آمریكا (در دهه 1960) و با راه‌اندازی كارگاه مشورتی و كرسی‌های آموزشی در داخل این كشور، گام عملی بزرگتری در این زمینه برداشته شد. در دهه هفتاد میلادی با توجه به دسترسی گسترده و عمومی به كامپیوتر در آمریكا، تدریس غیرحضوری با استفاده از شیوه‌ای تحت عنوان «modem bulletin board» رایج شد و برای اولین بار، ارائه واحدهای درسی به صورت «on line» در اوایل دهه 1980 توسط یكی از بنیانگذاران دانشگاه مجازی در ایالات متحده آمریكا ابداع گردید. در سال 1988 برای اولین بار یك برنامه نرم‌افزاری قدرتمند كه بیانگر تحول انقلابی در سیستم الكترونیكی بود، تحت عنوان «استاد دیجیتالی» (Digital-Prophessor) كه یكی از موارد استفاده اولیه از كامپیوتر تلفنی در امور آموزشی را پیشنهاد می‌كرد، در آمریكا مورد استفاده قرار گرفت. از آن زمان تاكنون، دانشگاه مجازی تحولات زیادی را پشت‌سر گذاشته است؛ از جمله در سال 1995 مراكز علمی ـ آموزشی آمریكا با ایجاد تغییراتی در این سیستم و تقویت آن، به امكان گسترش شیوه آموزش الكترونیكی به سراسر دنیا دست یافته‌اند. اگرچه در ابتدای كار، افكار عمومی، كمپ‌ها و وب‌سایت‌های جهانی، از جمله سایت‌های مربوط به آموزش مجازی را هوس زودگذر «‍Passimg fad» تلقی می‌كردند، اما امروزه شاهد ایجاد صدها سایت آموزشی با قابلیت ارائه بیش از پانصد عنوان درسی كم هزینه بر روی اینترنت جهانی هستیم كه موضوعات بسیار گسترده و متفاوت علمی را تحت پوشش خود قرار داده‌اند. طبق یك برآورد آماری، بیش از یك میلیارد نفر در سراسر دنیا به اینترنت دسترسی داشته و به آن ملحق شده‌اند و یك میلیون نفر از آنها به سیستم آموزشی الكترونیكی دانشگاه‌های معتبر دنیا پیوسته و از این طریق به ادامه تحصیل پرداخته‌اند. بنابراین می‌توان ادعا كرد كه در سطح بین‌المللی و با استفاده از تكنولوژی مدرن ارتباطات، یك مجمع جهانی یادگیری ایجاد شده است كه نه تنها مراكز مختلف علمی، بلكه استادان و حتی دانشجویان رشته‌های مختلف علمی را با یكدیگر آشنا می‌كند و توان علمی ـ آموزشی آنان را بدون محدودیت زمانی و مكانی مورد استفاده مشترك قرار می‌دهد. بی‌تردید، در آینده نزدیك، آموزش غیرحضوری بیشترین فضا را در اینترنت اشغال خواهد كرد.

پایان تكامل، آغاز فنا است
میزان موفقیت هر جامعه، وابسته به توان دانش پژوهانی دارد كه درگیر فرایند یادگیری همیشگی هستند. اگر توان آن را نداریم كه فردا را برای فرزندان خود به دلخواه بسازیم، شرط عقل است كه جوانان خود را برای زندگی در شرایط فردا آماده سازیم. لازمه این امر خارج شدن از پوسته سنتی و قدیمی است كه یادگیری را صرفاً قابل حصول در كلاس‌های درس و میزان دانایی حاصله را بر پایه درجه مدارك اخذ شده ارزیابی می‌كند.
تحصیلات كلاسیك و دانشگاهی همیشه جایگاه رفیع خود را حفظ خواهد نمود و دوره‌های آموزشی، هرگز نمی‌تواند جایگزین تحصیلات دانشگاهی بشود. در هر حال، دوره‌های آموزشی می‌تواند چگونگی كاربرد دانش خاص را به دانش‌پژوهان بیاموزد و باعث افزایش مهارت و شایستگی افراد شده و چگونگی انجام كار را به افراد بیاموزد. روش‌های یادگیری نیز خود از تغییرات فناوری مصون نبوده و در نتیجه، متأثر از آن می‌باشد.
مادامی كه فناوری‌ها در حال تغییر ماهیت كاری و تجاری هستند، نحوه ارائه آموزش را نیز دچار تحول می‌كنند و از آنجا كه نحوه یادگیری افراد متفاوت می‌باشد، می‌بایستی اصول ذیل را مد نظر داشت.

• آموزش باید براساس سبك یادگیری افراد بنا شده باشد، زیرا وقتی كه سخن از یادگیری است، یك نسخه و اندازه مناسب بری همگان وجود ندارد و نمی‌توان با یك استراتژی نیاز تمام دانش پژوهان را فراهم آورد.
• آموزش باید براساس رسیدن به یك هدف خاص، طرح‌ریزی شود و برنامه اجرایی آن نیز از روش تكاملی پیروی نماید تا بتوان با اندازه‌گیری نتایج حاصله و مقایسه آن با اهداف تعیین شده، میزان انحراف را تشخیص داد.
• باید از آخرین فناوری‌های روز جهت هرچه كاراتر و مؤثرتر كردن برنامه‌های اجرایی و دستیابی به نتایج مطلوبتر بهره برد.

تغییر چهره آموزش در جهان
فناوری ارتباطات و اطلاعات در مدت زمان كوتاهی كه از پیدایش آن می‌گذرد توانسته است تغییرات فراوانی را در نحوه زندگی بشر به وجود آورد. یكی از بسترهایی كه سهم عمده‌ای از این تغییرات را به خود اختصاص داده است آموزش است. آموزش‌های مبتنی بر تكنولوژی نوین اینترنت، با تغییرات بنیادینی كه در مفاهیم آموزش سنتی ایجاد كرده است، توانسته است بسیاری از ناكارآمدی‌های سیستم‌های سنتی آموزشی را رفع كرده و دگرگونی‌های اساسی را در آموزش به وجود آورد. محور تغییرات ایجاد شده، حذف زمان، مكان و محدودیت‌های منابع آموزشی از سیستم‌های سنتی است. این امر سبب تغییر روش‌ها و رویكردها در امر آموزش شده است. فناوری اطلاعات، امكانات زیادی را در اختیار افراد قرار می‌دهد. با استفاده از دنیای مجازی در آموزش، می‌توان به روش‌های نوین و كارآمدی از آموزش دست یافت. استفاده از چنین سیستم‌هایی كه از امكانات دنیای مجازی استفاده می‌كنند می‌تواند سبب افزایش بهره‌وری آموزش، انعطاف‌پذیری در زمان و مكان، كاهش ترافیك و آلودگی ناشی از رفت و آمد در شهرهای بزرگ شوند.

از آموزش كلاسیك تا الكترونیك
تكنولوژی ارتباطات و اطلاعات بخش آموزش را نیز متأثر ساخته و به شكلی پیوسته و فزاینده در حال تغییر محیط معارف آموزشی و یا ارائه بسترهای مختلف یادگیری است. این تغییرات به هیچ وجه در اضافه كردن چند رسانه دیگر به جمع رسانه‌های موزشی قبلی در آ‌موزش متعارف و معمولی و به عبارت دیگر ”حضوری“ خلاصه نمی‌شود، بلكه نوع جدیدی از آموزش را امكان‌پذیر ساخته است. نتیجه چنین تغییری، روبرو شدن با موقعیت متفاوت متعلم و نقش جدید معلم می‌باشد.
بخش آموزش در یك نگاه تقابلی با سه نوع بستر در قالب: آموزش كلاسیك(c-learning)، موزش الكترونیكی (e-learning) و آموزش نوین حضوری (o-learning) روبرو است و در هر كدام نوع دیگری از ارتباط طرفین آموزش (معلم و متعلم) مطرح است. تدریس و تحصیل در هر كدام از این بسترها، تغییر نگرش در رفتار آموزشی، ساختار تحصیلی و ارائه محتوا را می‌طلبد و استفاده به جا از هر كدام از بستره، نیازمند بررسی عمیق‌تری می‌باشد.
تغییر در رفتار آموزشی و همچنین در تصوری كه از سیستم آموزشی وجود دارد، با نیاز به استفاده از محتوای آموزش، بدون وابستگی به زمان و مكان (و فرد مدرس) همراه شده است و نیاز به دسترسی با محدودیت كمتر به اطلاعاتی كه در شبكه‌های مختلف وجود دارد و همچنین یادگیری سریعتر و (بهتر) عجین شده است. مقایسه انواع آموزش و مقایسه اجباری و دائمی آن با آموزش متعارف، از یك طرف زمینه را برای به چالش كشیدن و نشان دادن اقلیت‌ها و یا عدم توانایی‌های هریك مهیا ساخته است و از طرفی دیگر خصیصه مثبت آموزش‌های نوین با امكانات چندرسانه‌ای خود و عدم وابستگی به حالات روحی موضعی و یا دوره‌ای مدرس (و فراگیر) و با ادعای كیفیت بالاتر و ارائه بهتر دانش (با شعار در اختیارداشتن خصیصه‌های مثبت آموزش حضوری)، متعلم را در شرایطی بهتر قرار داده است و معلم را وادار كرده در ارائه تدریس خویش (قدری) فكورانه‌تر حركت كند.
آیا زمان آموزش مبتنی بر وب فرا رسیده است؟
آموزش مبتنی بر وب كه آن را اصطلاحاً WBT [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] می‌نامند، شامل تمام آموزش‌هایی است كه از طریق وب به موزش گیرندگان ارائه می‌گردد. بسیاری از شركت‌هایی كه قبلاً WBT را به عنوان یك مد زودگذر در نظر می‌گرفتند، امروزه به دلیل انعطاف‌پذیری، تعاملی بودن و سایر مزیت‌های این روش آموزشی، به سرعت در حال ارائه برنامه‌های آموزشی Online هستند. اما آیا واقعاً سازمان شما برای استفاده از موزش مبتنی بر وب آماده است؟ علیرغم هیجان، امكانات و جاذبه‌هایی كه استفاده از این روش به همراه دارد، جهش به آن با عجله و بدون تجزیه وتحلیل اینكه چه كسی، چه چیزی، چه وقت و چرا باید از آن استفاده كند، ممكن است منجر به ایجاد یك فاجعه یا باعث شكست شود.
امروزه مشخص شده كه آموزش در موفقیت‌های تجاری و توسعه نقش مهمی دارد و از ارزشی استراتژیك برخوردار است. حال باید بسیار هوشیار باشیم كه چرا باید مسیری را كه دارای عیب و نقص است شروع كنیم؟ شروع كوركورانه یك آموزش مبتنی بر وب بدون توجه به انعطاف‌پذیری، خلاقیت، اثربخشی، مقرون به صرفه بودن و سایر عوامل ریسك بسیار بالایی است.
در بسیاری از سازمان‌ها استفاده از WBT به دلیل فشارهایی است كه از طرف مدیران برای استفاده از فناوری اینترنت به واحدها وارد می‌شود. در برخی از سازمان‌ها این شیوه آموزشی فقط برای تأمین هزینه‌های اینترنت سازمان می‌باشد؛ در حالی كه بهترین دلیل برای استفاده از این روش، سودآوری آن، قابلیت بازاریابی، اعتبار و بسیاری موارد دیگر است. خوشبختانه این دوره‌ها به آموزش، نگهداری و حفظ كاركنان كمك می‌كنند؛ گرچه تمام موارد ذكر شده، امتیازات فوق‌العاده‌ای برای موفقیت‌های شیوه آموزش مبتنی بر وب می‌باشند؛ اما اینها به تنهایی دلایل خوبی برای عرضه تجارت WBT نیستند. به هر علتی كه تجارت ارائه آموزش مبتنی بر وب پیوسته رو به افزایش باشد، گسترش برنامه‌های آ‌موزشی وب با سرعت نجومی رو به رشد است؛ به طوری كه از سال 1998 تا سال 2002 این میزان دو برابر شده است. تجربیات پیش‌گویی می‌كند كه جهش عمده بعدی در صنعت آموزش یك روش تركیبی است؛ یعنی مجموعه‌ای از آموزش معلم مدار و آموزش مبتنی بر تكنولوژی كه شامل آموزش همزمان و غیرهمزمان On-Line، آموزش به وسیله CD-Rom، ویدئو و ماهواره خواهد بود.
آموزش می‌تواند با انواع مختلف رسانه‌ها ارائه شود، از قبیل كلاس‌های درس سنتی و آموزش مبتنی بر كامپیوتر. انتخاب فناوری اینترنت برای ارائه آموزش باید فقط بعد از بررسی عواملی مانند چه كسی باید بیاموزد؟ چه چیزی قرار است آموزش داده شود؟ كجا آموزش صورت می‌گیرد؟ چه طور آموزش حمایت می‌شود و چه وقت باید آموزش انجام بگیرد؟ صورت پذیرد.

انتخاب یا اجبار
گذار از جامعه صنعتی به جامعه اطلاعاتی لزوماً به مفهوم حركتی تكاملی نیست بلكه معادل جهشی ساختاری است. همان‌گونه كه گذار از زنجیره ”قاطر ـ‌ گاری‌ ـ درشكه“ به ”اتومبیل ـ ترن ـ هواپیما“؛ هرچند در درون هریك از زنجیره‌ها حركتی تكاملی است ولی تغییر مكان از یك زنجیره به زنجیره دیگر، جهشی ساختاری می‌باشد. همین رابطه در تغییر مكان از بزرگراه اتومبیل رو یا كریدور هوایی به بزرگراه اطلاعاتی و ارتباطی صادق است. اگر در تغییرات قبلی، افزایش سرعت حركت در سیر و سفر اساس بوده است، در این تغییر ساختاری اخیر، كلاً حذف حركت فیزیكی و سیر و سفر در كار است، یعنی امكان انجام كار بدون حركت فیزیكی؛ و این جهشی ساختاری است كه در مناسبات دنیای نوین غیرقابل اجتناب است. در نتیجه این تغییر مكان و گذار به جامعه اطلاعاتی نه یك انتخاب، بلكه یك اجبار است.

معضل یا فرصت
هرچند كه گذار به جامعه اطلاعاتی مستلزم تغییرات بسیار گسترده و ژرف در روش، منش و مناسبات اجتماعی می‌باشد، اما نباید این تحول را لزوماً به عنوان یك معضل بزرگ محسوب نمود. اگر گذار از جامعه سنتی به جامعه صنعتی با معضلات بیشماری از جمله مسئله ”وابستگی“ فنی و اقتصادی و به تبع آن وابستگی فرهنگی، اجتماعی و نهایتاً‌ وابستگی سیاسی و نظامی همراه بوده است، در گذار به جامعه اطلاعاتی فرصت‌هایی به چشم می‌خورد كه می‌تواند در جهت عكس آنها عمل نماید. دلیل اصلی این امر وجود هزاران نفر از مولدین و مبتكران ایرانی در بطن تحولات فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات در پیشرفته‌ترین مراكز جهان است. این موقعیت شرایط استثنایی تاریخی‌ای را به وجود آورده است كه برای نخستین بار امكان جهش از موقعیت عقب‌ماندگی به موقعیت پیشرفته‌ای را برای كشور ما فراهم آورده است. حضور فعال و مؤثر متخصصان و نخبگان ایرانی در مهم‌ترین مراكز علمی و پژوهشی اروپا، آمریكای شمالی و اقیانوسیه نیز فرصتی گرانبها به وجود آورده است كه انتقال دانش، تجربه و فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات را امكان‌پذیر می‌نماید. این فرصت تاریخی برای گذار به جامعه اطلاعاتی در مورد كمتر كشوری صدق می‌كند.

سرمایه‌بری یا سرمایه‌آوری
بزرگترین تنگنای گذار به جامعه صنعتی، معضل همیشگی ”سرمایه بری“ آن بوده و هست. گذار به جامعه اطلاعاتی لزوماً از چنین ویژگی برخوردار نیست. گذار به جامعه صنعتی، طولانی، سرمایه بر، پرحجم و پرمشقت است. مستلزم كار ساخت و ساز بسیار عظیم، سرمایه‌های بسیار عظیم‌تر و دیر بازده است. كاری كه عمدتاً از دست افراد و گروه‌های خصوصی ساخته نیست و در نتیجه گذار به جامعه صنعتی در جهان سوم كار دولت‌ها بوده است. در نتیجه، به جای گذار از جامعه سنتی به جامعه صنعتی، در واقع گذار به ”جامعه دولتی“ صورت گرفته است. این معضل سرمایه بری و طبعاً ”دولتمداری“، لزوماً در گذار به جامعه اطلاعاتی غیرقابل اجتناب نیست. مراحل گام نهادن در پهنه اطلاعات و ارتباطات، هریك به خودی خود اشتغال‌زا و همراه با ارزش كه ناشی از افزایش كارآیی زیاد با سرمایه‌گذاری نسبتاً كم می‌باشد. در واقع، در هر گام از این حركت، لزوم سرمایه‌گذاری سنگین در بسیاری از بخش‌ها حذف یا تا حدود زیادی كاهش می‌یابد. در نتیجه، هر مرحله از این حركت خود سرمایه‌آور است. افزایش كارآیی نیروی انسانی كه مهمترین عامل تولید است، در این میان از بیشترین سهم برخوردار است. آموزش مجازی یا ”ای ـ فراگیری“ نیز كلید‌گذار نیروی انسانی به جامعه اطلاعاتی می‌باشد.

آموزش الكترونیكی و تور جهان‌گستر
در گذشته در نظام آموزش از راه دور مطالب را از طریق پست برای دانش‌آموزان و دانشجویان می‌فرستادند و خبری از زمان‌بندی‌های رسمی دانشگاهی، مانند نیمسال تحصیلی نبود. اما اكنون ویژگی‌های خاص تور جهان‌گستر اوضاع را عوض كرده است و انبوهی از فرصت‌های آموزشی ایجاد كرده است كه برخی از آنها عبارت‌اند از: امكان به اشتراك گذاشتن مطالب (عكس، نوشتار، نمودار، فیلم و صوت) و امكان تعامل بین كاربران در چارچوب ابزارهای كاربر پسندی مانند: پست الكترونیكی، گپ‌سرا و گردهمایی‌های دیداری و شنیداری از راه‌دور.
چرا ‌آموزش الكترونیكی این گونه شكوفا شده است و شتاب گرفته است؟ با توجه به آهنگ شتابان دگرگونی‌ها در جهان امروز، كسب دانش در كنار انجام كرهای روزمره به ضرورتی اجتناب‌ناپذیر تبدیل شده است. درگیری‌های كاری، اجتماعی و خانوادگی وقت زیادی برای انسان امروز باقی نگذاشته است و چاره‌ای نیست جز استفاده از آموزش الكترونیكی كه از لحاظ وقت به صرفه‌تر است. در ضمن محل سكونت انسان، هرچه بیشتر از محل كار و آموزش فاصله می‌گیرد و انسان هرچه بیشتر خود را در چنبره حمل و نقل احساس می‌كند. بنابراین آموزشی راه‌گشا است كه هنگام جابه‌جایی انسان با خودروها، قطار و كشتی میسر باشد و بتوان در اوقات فراغت از آن بهره گرفت.
پیشتازان بهره‌گیری از آموزش الكترونیكی كسانی هستند كه مدام با كمبود وقت و فضا دست و پنجه نرم می‌كنند. كسانی هم در بهره‌گیری از این گونه آموزش كامیاب خواهند بود كه به گونه‌ای استقلال خواهی، اعتماد به نفس و پشتكار در شخصیت‌شان وجود داشته باشد. ب این حال هنوز معیارهای كیفیت‌سنجی برای آموزش الكترونیكی از دیدگاه كاربران شكل نگرفته است و باید تحقیقات بیشتری در این زمینه صورت گیرد تا مشخص شود معیرهای مصرف كننده چیست. از این رو چاره‌ای نیست جز آن كه دیدگاه‌های نهادهای آموزشی در این زمینه مورد بررسی قرار گیرد. بنابراین پرسش این است كه از نظرگاه استادان و آموزگاران 9 مؤلفه كیفی، تعهدات مجریان، فن‌آوری، خدمات دانشجویی، برنامه‌ریزی آموزشی، استادان، بستر آموزشی، شففیت‌ مالی، مقررات و ارزیابی را می‌توان برشمرد.

دانشگاه‌های مجازی در ایران
تأسیس دانشگاه‌های مجازی در ایران را باید از دو دیدگاه فرهنگی و اقتصادی بررسی كرد.
در بعد فرهنگی تأسیس دانشگاه‌های مجازی فرصتی برای معرفی دانشگاه‌های ایران، فرهنگ و زبان ایران است. چنان كه دانشگاه مجازی تامیل به همین منظور تأسیس شد تا زبانی را كه رو به نابودی می‌رفت دوباره احیا كند. یا دانشگاه مجازی یهودیان كه برای اهداف فرهنگی تأسیس شد.
از نظر اقتصادی نیز دانشگاه‌های مجازی به خاطر موقعیت سیاسی و فرهنگی ایران می‌تواند موجب جذب ارز‌آوری شود. ارزی كه می‌توان از آن در تحقیق و یا توسعه دانشگاه‌ها بهره جست. از آن جایی كه دانشگاه‌های مجازی هزینه‌های كمتری نسبت به دانشگاه‌های سنتی دارند، تأسیس دانشگاه‌های مجازی بسیار مقرون به صرفه است.
قدم اول برای تأسیس و برقراری این شیوه آموزشی در ایران، حل كردن مشكل اساسی ارتباط اینترنتی در ایران است. ارتباط اینترنتی الفبای دانشگاه مجازی است. برای دانشجویانی كه از داخل ایران، خواستار تحصیل به این شیوه باشند، با وجود سرعت‌های پایین، استفاده مطلوب از كنفرانس‌های ویدئویی و شنیداری، ممكن نیست؛ علاوه بر این هزینه‌های استفاده از ارتباط اینترنتی در ایران نسبتاً بالاست، در حالی كه در كشورهای دیگر، هم كیفیت و هم كمیت ارتباطات اینترنتی بهتر است.
خطوط تلفنی كه به عنوان خطوط مخابراتی ارتباطی استفاده می‌شوند با سرعت‌های بسیار بالای ارتباطات جهانی (فیبرنوری) قابل مقایسه نیستند. در صورت سرویس دهی به دانشجویان خارج از ایران هم مشكل ارتباطی هم چنان باقی است؛ اگرچه بسیاری از كشورها برای ارتباط از كابل استفاده می‌كنند و سرعت‌های بالا و مطلوبی دارند، اما سرویس دهنده‌های ایرانی بسیار ضعیف عمل می‌كنند و در مقابل هك شدن بسیار آسیب‌پذیرند. اخیراً یك هكر خیرخواه تعداد زیادی از سایت‌های ایرانی را برای چند ساعتی از كار انداخت تا آسیب‌پذیری آنها را یادآوری كند.
در دروسی كه نیاز به واحدهای عملی و یا شركت در جلسات اینترنتی است، برنامه‌ریزی آموزشی نیاز به دقت بیشتری دارد. به هر حال، اگرچه ایران از این قافله عقب است، ولی با فاصله حركت می‌كند. چراكه سیستم‌های ارتباطی ما بسیار ضعیف و آسیب‌پذیرند، ولی سرعت حیرت‌آور آن پدیده آموزشی، این نوع آموزش را برای ما نیز اجتناب‌ناپذیر كرده است و باید همراه با همه دنیا برای استفاده از آن تلاش كنیم.
قدم اول را باید با اصلاح و تكمیل پروژه‌های مخابراتی و رفع معایب سرویس دهنده‌ برداشت كه به سیاست‌های كلی مملكتی وابسته است و نه دانشگاه‌ها و یا مراكز آموزش عالی و قدم بعدی، دسترسی به آخرین روش‌های كامپیوتری مدیریتی و تربیت متخصصانی در این زمینه است تا آخرین پدیده‌های آموزشی را به كار گیرند.

منبع :

کد:

---

http://www.icde.net

---

همچنین به لینک زیر سر بزنید:

کد:

---

http://www.fasleno.com/archives/000391.php

---