نگاهي به نسل جديد کامپيوترها , کامپيوترتان را بپوشید
هيچ قانون نوشته و نانوشته اي نمي گويد که فناوري هاي همراه تنها به گوشي هاي تلفن همراه مربوط مي شوند. اگر اينگونه باشد، دامنه آنها بسيار محدود خواهد بود و اصلاً جاي بحث و بررسي نخواهند داشت، چرا که پس از مدتي، به پايان مي رسند و ديگر فناوري همراهي براي بررسي و معرفي باقي نمي ماند.
اگر فناوري هاي همراه را به دستاوردهايي مثل قابليت ارسال اطلاعات با مادون قرمز، بلوتوث، Wi-Max و يا Wi-Fi محدود بدانيم و به فناوري هايي که امکان تحرک، جنبش و جابه جايي را فراهم مي کنند، توجه نکنيم از قافله ارتباطات سيار و همراه عقب مي مانيم.
امروزه، عصر تلفيق همه فناوري ها با هم است؛ بلوتوث در کامپيوترهاي لپ تاپ، تشخيص نوري و بصري حروف يا OCR در يک ساعت مچي، اينترنت پرسرعت با ADSL در دستيار ديجيتال شخصي و.... از همين رو است که احساس مي کنيم تغيير رويکرد ستون «فناوري همراه» براي حفظ پويايي و کارايي آن با نگاه به فناوري هاي همراه خارج از محدوده تلفن همراه هم نياز است.
ضمن اينکه بايد توجه کنيم شاخه اي از مطالعه فناوري هاي همراه و ارتباطات سيار، با نام Mobile Computer Standards يا استانداردهاي همراه کامپيوتر بررسي و مطالعه مي شوند و از همين رو هم بازنگري آنها اهميت مي يابد.
اين هفته، موضوع رايانه هاي پوشيدني يا Wearable Computers را بررسي مي کنيم که جرقه هاي ابتدايي آن در قرن پانزدهم ميلادي زده شد،
کامپيوترهاي پوشيدني
کامپيوترهاي پوشيدني، انواعي از رايانه ها هستند که بر بدن انسان پوشيده مي شوند. غالب استفاده اين رايانه ها، براي نمونه سازي و الگوبرداري رفتاري از مغز انسان ها، سيستم هاي نظارت و ديده باني سلامت و مصارف چندرسانه اي است.
ثبات و استحکام، مهم ترين ويژگي و قابليت متمايزکننده کامپيوترهاي پوشيدني است. ارتباط و تعاملي مداوم و پايدار بين کامپيوتر و کاربر وجود دارد. نيازي نيست که شما کامپيوتر را روشن يا خاموش کنيد يا مستقيماً دستوري به آن بدهيد. اين کامپيوترها از ويژگي چندوظيفه اي يا Multitasking برخوردارند و شما بدون اينکه در يک وظيفه خاص دستگاهتان اختلالي ايجاد شود، مي توانيد عملکردي ديگر را برايش تعريف کنيد.
البته اگر تعريف اصلي کامپيوترها به عنوان محاسبه گر رياضي را مورد توجه قرار دهيم، اين تصور در ذهن ما که Wearable Computers لزوماً دستگاه هاي حجيم و عظيم همراه با موشواره، صفحه کليد، مانيتور 17 اينچ و ساير متعلقات يک کامپيوتر شخصي روميزي هستند و به انسان وصل مي شوند، از بين خواهد رفت.
کامپيوترهاي پوشيدني براي کاربردهاي تعريف شده و اهدافي خاص طراحي مي شوند. براي مثال يک تراشه نانوسلولي که براي عکسبرداري و گزارش وضعيت سلول هاي سرطاني يک بيمار مبتلا به سرطان، به زير پوست او فرستاده و تزريق مي شود هم کامپيوتر پوشيدني محسوب مي شود. همينطور يک مچ بند ديجيتالي که وضعيت فشار خون و ضربان نبض شخص خاصي را در هر لحظه به يک سرويس دهنده و پردازشگر مرکزي ارسال مي کند، نوعي ديگر از انواع کامپيوترهاي پوشيدني است.
البته کامپيوترهاي پوشيدني و همراه، مي توانند به تناسب بسيار ساده تر هم باشند. براي مثال يک ساعت مچي يا عينک آفتابي نيز مي تواند کامپيوتر پوشيدني باشد، در اين صورت مي شود نتيجه گرفت که سابقه و تاريخچه کامپيوترهاي همراه به سال هاي 1300 تا 1500 ميلادي برمي گردد، جايي که براي نخستين بار ساعت هاي مچي آنالوگ و عينک هاي آفتابي و طبي اختراع شدند.
اما تعاريف نوين کامپيوتر همراه، به ما اين اجازه را مي دهد که دستاوردهاي نوين اين عرصه را بررسي کنيم. از جمله توليد ژانويه سال 2005 شرکت کامپيوتري. Fossil Inc که نخستين دستيار ديجيتال شخصي خم شدني با قابليت پيچيدن به دور دست و استفاده به عنوان ميني کامپيوتر همراه را روانه بازار کرد.
البته نبايد فراموش کنيم که شرکت IBM به عنوان يکي از غول هاي سخت افزاري دنيا، در سال 2001 ميلادي نوعي از ساعت مچي را روانه بازار کرد که مي توانست به عنوان يک رايانه همراه انجام وظيفه کند و سيستم عامل نوپاي لينوکس را نيز اجرا نمايد.
-----------------------
منبع: SharghNewspaper
