موزه‏ی اینتل

● تالار ریزْ‏پردازنده‏های صاحب‏ْنام
▪ ۱۹۷۱: ریزپردازنده‏ی ۴۰۰۴
ریزپردازنده‏ی ۴۰۰۴ اولین ریزپردازنده‏ی اینتل محسوب می‏شود. این اختراع خارق‏العاده، راه را برای تعبیه‏ی «هوش» در اشیای بی‏روح و هم‏چنین كامپیوتر شخصی هموار ساخت، و سنگِ بنای تكان‏دهنده‏ترین تحول بشری را پی‏ریزی نمود.
▪ ۱۹۷۲ : ریزپردازنده‏ی ۸۰۰۸
قدرت ریزپردازنده‏‏ی ۸۰۰۸ دو برابر ریزپردازنده‏ی ۴۰۰۴ بود . در سال ۱۹۷۴ مقاله‏ای در یكی از نشریات منتشر شد كه از دستگاهی به ‏نام Mark-۸ نام می‏برد كه از ریزپردازنده‏ی ۸۰۰۸ استفاده كرده بود. از این دستگاه به عنوان اولین كامپیوتر خانگی نام می‏برند- كامپیوتری كه با استانداردهای امروزی، نگهداری و كار‏كردن با آن بسیار دشوار بود.n
▪ ۱۹۷۴: ریزپردازنده‏ی ۸۰۸۰
ریزپردازنده‏ی ۸۰۸۰ نقش مغز اولین كامپیوتر شخصی را بازی می‏كرد، كامپیوتری به نام آلتر- كه در سریال تلویزیونی جنگ ستارگان آن زمان به كار می‏رفت. علاقه‏مندان كامپیوتر می‏توانستند كیت آلتر را به قیمت ۳۹۵ دلار بخرند. ظرف چندماه، ده‏ها هزار دستگاه از این كامپیوتر به فروش رفت و اولین پیش‏فروش تاریخ در سفارش كامپیوتر را به خود اختصاص داد.
▪ ۱۹۷۸: ریزپردازنده‏ی ۸۰۸۸-۸۰۸۶
یك فروش اساسی در بخش جدید كامپیوترهای شخصی آی‏بی‏ام، ریزپردازنده‏ی ۸۰۸۸ را به عنوان مغز متفكر تولید جنجالی جدید آی‏بی‏ام به نام "آی‏بی‏ام- پی‏سی" درآ‏ورد. موفقیت ۸۰۸۸، شركت اینتل را به قلّه‏های ثروت و افتخار رسانید و به رده‏ی یكی از شركت‏های مهم در دهه‏ی هفتاد ارتقاء داد.
▪ ۱۹۷۲: ریزپردازنده‏ی ۲۸۶
ریزپردازنده‏ی ۲۸۶ اینتل، كه نام آن در اصل ۸۰۲۸۶ بود، اولین پردازنده‏ی اینتل بود كه می‏توانست تمام نرم‏افزارهایی را كه برای اَسلاف او نوشته شده بودند، به اجرا درآورد. این سازگاری نرم‏افزاری به عنوان یكی از شاخص‏های خانواده‏ی ریزپردازنده‏های اینتل باقی ماند. ظرفِ ۶ سال، تقریباً ۱۵ میلیون كامپیوتر شخصی مبتنی بر ۲۸۶ در سراسر جهان نصب گردید.
▪ ۱۹۸۵: ریزپردازنده‏ی ۳۸۶
ریزپردازنده‏ی ۳۸۶ دارای ۲۷۵ هزار تراتزیستور بود- یعنی بیش از ۱۰۰ برابر تعداد ترانزیستورهای ۴۰۰۴. این ریزپردازنده یك تراشه‏ی ۳۲ بیتی بود و «تعدّدِ تكالیف» داشت؛ یعنی می‏توانست در آنِ واحد چند برنامه را اجرا كند.
▪ ۱۹۸۹: ریزْپردازنده‏ی ۴۸۶ دی‏ایكس
نسل پردازنده‏ی ۴۸۶ در حقیقت به این معناست كه شما از یك كامپیوتر نوشتاری به یك محیط كامپیوتری گرافیكی ارتقاء پیدا كردید. ریزپردازنده‏ی ۴۸۶ اولین تراشه‏ای بود كه یك كمكْ‏پردازنده‏ی سَرْ‏خود داشت، چیزی كه سرعت محاسبات را افزایش می‏داد، زیرا عملیات پیچیده‏ی ریاضی را از دوشِ پردازنده‏ی مركزی بر‏می‏داشت.
▪ ۱۹۹۳- پردازنده‏ی پنتیوم
پردازنده‏ی پنتیوم به كامپیوترها امكان داد كه با سهولت بیشتری داده‏های «جهان واقعی» مانند گفتار، صدا، دست‏خط، و تصاویر عكاسی را بپذیرد. نام «پنتیوم» اكنون یك نام سرشناس در زندگی افراد كره‏ی زمین به شمار می‏رود.
▪ ۱۹۹۵: پردازنده‏ی پنتیوم پرو
پردازنده‏ی پنتیوم پروی اینتل كه در پاییز ۱۹۹۵ به بازار آمد، به عنوان سوخت نرم‏افزار‏های ۳۲ بیتی محیط شبكه طراحی گردید، و طراحی به كمك كامپیوتر، مهندسی مكانیك، و محاسبات علمی را به سرعت‏های زیاد‏تری رسانید. هر پردازنده‏ی پنتیوم پرو به یك تراشه‏ی حافظه‏ی ثانویه به نام «كاشه» -كه سرعت محاسبات را افزایش می‏دهد- مجهز گردید. پردازنده‏ی پنتیوم‏پرو به مرز ۵/۵ میلیون عدد ترانزیستور رسید.
▪ ۱۹۹۷: پردازنده‏ی پنتیوم ۲
پردازنده‏ی پنتیوم ۲ی اینتل با ۵/۷ میلیون ترانزیستور واجدِ فن‏آوری MMX اینتل شد، كه مخصوصاً برای پردازش مؤثر ویدیو، صوت و داده‏های گرافیكی طراحی گردیده بود. با این تراشه، كاربران كامپیوتر می‏توانستند تصاویر دیجیتالی را بگیرند، ویرایش كنند، و آن‏ها را از طریق اینترنت با دوستان‏ و خانواده‏ی خود به اشتراك بگذراند، و یا از طریق خطوط معمولی تلفن و اینترنت فیلم‏های ویدیویی را به این طرف و آن طرف دنیا بفرستند.
▪ ۱۹۹۸: پردازنده‏ی پنتیوم ۲ی زئون
پردازنده‏های پنتیوم ۲ی زئون اینتل برای تأمینِ نیاز كامپیوترهای شبكه در رده‏ی متوسط تا عالی طراحی گردید‏ند. این پردازنده در راستای سیاست اینتل در تولید پردازنده‏های مشخص برای اهداف و منظورهای مشخص بود، كه برای كامپیوترهای ایستگاهی و محوری كه تقاضای شدیدِ نرم‏افزارهای تجاری مانند خدمات اینترنتی، تولید مضامین دیجیتال، و اتوماسیونِ طراحی الكترونیكی و مكانیكی داشتند، به بازار آمد.
▪ ۱۹۹۹:پردازنده‏ی سِله‏رون
در ادامه‏ی سیاست اینتل در تولید پردازنده‏ برای بخش‏های خاص بازار، پردازنده‏ی سِله‏رون اینتل برای بازار كامپیوترهای ارزان‏قیمت طراحی گردید. این پردازنده برای مصرف كنند‏گان، توانِ عالی به همراه یك قیمت استثنایی را در برداشت كه كارآیی فوق‏العاده‏ای را برای انجام بازی‏های كامپیوتری و نرم‏افزارهای آموزشی فراهم می‏آورد.
▪ ۱۹۹۹: پردازنده‏ی پنتیوم۳
پردازنده‏ی پنتیوم۳ی اینتل شامل۷۰ دستورالعمل جدید بود كه بازده تصویر پردازی پیشرفته، گرافیك ۳بعدی، و تشخیص ویدیو و صوت را به شدت افزایش می‏داد. این پردازنده برای تقویت تجارت اینترنتی طراحی شد تا كار بران بتوانند در طولِ فروشگاه‏ها و موزه‏های واقعاً مجازی گردش كنند و فیلم‏های ویدیویی با كیفیت عالی را به كامپیوترشان منتقل نمایند. این پردازنده دارای ۵/۹ عدد ترانزیستور بود و فن‏آوری تولید ۲۵/. میكرونی را معرفی كرد.
▪ ۱۹۹۹: پردازنده‏ی پنتیوم ۳ی زئون
پردازنده‏ی پنتیوم ۳ی زئون اینتل، بازار كامپیوترهای ایستگاهی و محوری را وسیع‏تر نمود، و كار‏آیی بیشتری را برای كاربردهای تجارت اینترنتی و محاسبات پیشرفته‏ی مالی فراهم آورد. پردازنده‏ی پنتیوم ۳ی زئون برای سیستم‏هایی با چند پردازنده طراحی و تولید گردید.
▪ ۲۰۰۰: پردازنده‏ی پنتیوم۴
كاربران كامپیوترهای مبتنی بر پردازنده‏ی پنتیوم۴ می‏توانند فیلم‏های حرفه‏ای تولید كنند، آن را از طریق اینترنت ارسال نمایند، با صدا و تصویرشان هم‏زمان ارتباط برقرار نمایند، و در حالی كه به اینترنت متصل هستند، چندین نرم‏افزار چند رسانه‏ای را به‏طور هم‏زمان به اجرا در‏آورند. این پردازنده با داشتن ۴۲ میلیون ترانزیستور و نازكی ۱۸% میكرونی خطوط چاپی مدار، یك تحول شگفت‏انگیز محسوب می‏شد. اولین ریزپردازنده‏ی اینتل به نام ۴۰۰۴، با سرعت ۱۰۸ كیلو هرتز (۱۰۸,۰۰۰ هرتز) كار می‏كرد در حالی كه پردازنده‏ی پنتیوم ۴ دارای سرعت اولیه‏ی ۵/۱ گیگا‏هرتز(۵/۱ میلیارد هرتز) است. اگر سرعت خودروها در همین مدت و به‏ همین نسبت افزایش پیدا می‏كرد، شما اكنون می‏توانستید از چالوس تا بندرعباس را ظرف ۱۰ ثانیه رانندگی كنید.
▪ ۲۰۰۱: پردازنده‏ی زئون
پردازنده‏ی زئون مختص كامپیوترهای ایستگاهی دو پردازنده‏ای در رده‏ی متوسط طراحی گردید. كامپیوترهای ایستگاهی مبتنی بر پردازنده‏ی زئون قرار است بین ۳۰ تا ۹۰ درصد كارآیی بیش‏تری نسبت به سیستم‏هایی كه مبتنی بر پردازنده‏های پنتیوم۳ی زئون هستند، داشته باشند. این پردازنده می‏تواند نرم‏افزارهای ویدیویی و صوتی نیازمند به قدرت پردازش، فن‏آوری‏های پیشرفته‏ی اینترنت، و گرافیك‏های پیچیده‏ی سه‏بُعدی را مثل آبِ خوردن، اجرا كند.
▪ ۲۰۰۱: پردازنده‏ی ایتانیوم
پردازنده‏ی ایتانیوم، اولین عضو از خانواده‎‏ی محصولات ۶۴ بیتی اینتل است. این پردازنده كه مختص كامپیوترهای عالی ایستگاهی در كلاس تشكیلات كلان طراحی گردید، از صفر با یك معماری كاملاً جدید ساخته شد. این پردازنده، برای اكثر كاربردهای عملیاتی، كارآیی قدرتمندی در كلاس جهانی را عرضه می‏كند، مانند نقل و انتقالات مالی اینترنتی با تدابیر شدید امنیتی، بانك‏های داده‏ای بزرگ، مهندسی مكانیك به كمك كامپیوتر، و محاسبات علمی و مهندسی پیچیده.
▪ ۲۰۰۲ : پردازنده‏ی ایتانیوم ۲
پردازنده‏ی ایتانیوم ۲ی اینتل دومین عضو خانواده‏ی ایتانیوم است، خانواده‏ای در خطِ پردازنده‏های كَلان. این خانواده كارآیی برجسته و مقرون به صرفه‏بودن معماری اینتل را به نرم‏افزارهای شدیدأً متكی به داده، و محاسبات فنی و مالی حساس اعطاء نمود. این پردازنده در مهندسی به كمك كامپیوتر، نقل و انتقالات امن و امان مالی اینترنتی و امثالهم، كارآیی و توانِ چشم‏گیری از خود نشان می‏دهد.
▪ ۲۰۰۳: پردازنده‏ی پنتیوم اِم
پردازنده‏ی پنتیوم اِم، خانواده‏ی تراشه‏جات ۸۵۵ اینتل، و اتصال شبكه‏ای بی‏سیم اینتل، سه جزء فن‏آوری سِنترینوی اینتل هستند. فن‏آوری موبایلِ سنترینوی اینتل مخصوصاً برای كامپیوترهای پرتابل با شبكه‏ی بی‏سیمِ سَرْخود و كارآیی و بازده چشم‏گیر طراحی شده است. این پردازنده عمر باتری را افزایش داده و تولید كامپیوترهای كتابی نازك‏تر و سبك‏تر را فراهم آورد.

ماهنامه کامپیوتر