سانسور اینترنت؛ این کلاف سر در گم دنیای مجازی

فیلتر سایتهای اینترنتی هر روز با توان بیشتری از طرف دولتهایی که می خواهند شهروندان خود را از خطرات اعلام شده محفوظ نگاه دارند، دنبال می شود.

نتیجه ی یک تحقیقات جدید در این زمینه نشان می دهد بیش از 40 کشور دنیا بصورت آگاهانه مطالبی را با موضوعات سیاست، حقوق بشر، روابط جنسی، تاریخ خانوده های سلطنتی گذشته و مذهب سانسور می کنند.

درحالیکه به گمان اکثریت، کشورهای چین، ایران و عربستان سعودی تنها کشورهایی هستند که به سانسور سایت های اینترنتی می پردازند، نتایج این تحقیقات نشان می دهد بیش از 26 جریان و خط مشی فکری در اینترنت سانسور شده است.

مهندس "Ron Deibert" که با کمک گروهی از اساتید دانشگاه تورنتو این تحقیقات را انجام داده است می گوید: "وقتیکه دولتها لذت سانسور اینترنتی را می چشند، دیگر نمی توانند خود را کنترل کنند."

در چنین مواردی بجای آنکه با منبع یک امر خلاف قوانین آن کشور برخورد شود، آنها تمامی پایگاههای اینترنتی مرجع مانند Youtube، Skype و یا Google Maps را فیلتر می کنند. آنها حتی در مواردی با زیرکی قبل از شروع یک انتخابات سایت های سیاسی جناح رقیب را نیز سانسور می کنند.

چین، ایران، سوریه، تونس، ویتنام، ازبکستان، عمان و پاکستان هر شی جنبنده ای را در اینترنت سانسور می کنند.

در ویتنام و ازبکستان، مطالب موجود در سایت های داخلی سانسور می شود و این دو کشور با سایتهای خارجی برخوردی نمی کنند. این امر در کشورهای خاورمیانه برعکس است و آنها بیشتر نسبت به خبرهایی حساسیت دارند که از خارج درباره ی آنها منتشر می شود. [بقیه مطلب که در رابطه با ایران بود سانسور شد!]

حساسیت فیلتر گذاری در کشور عربستان بر روی دو موضوع خاص است، تصاویر هرزه نگاری و قمار. کره ی جنوبی تنها سایتهای کره ی شمالی را فیلتر کرده است. عمان، مراکش و سنگاپور تقریبآ بدون برنامه فیلتر می کنند. در کشورهای روسیه، ونزوئلا، مصر، هنگ کنگ، اسرائیل و عراق هیچگونه سانسوری بر روی اینترنت اعملا نمی شود.

در ایالات متحده آمریکا و بسیاری از کشورهای اروپایی اولویت نخست در سانسور متوجه ی سایت هایی است که قوانین حق نشر را رعایت نمی کنند، البته ظاهرآ !

منبع خبر: WinBeta.Net (نقل از iht.com)