پلاستیک جدید

با تركيب حالت ارتجاعی لاستيك و استحكام و مقاومت آهن، اين تركيب جديد میتواند كاملا شكل همه دستگاههای روی كره زمين را تغيير دهد.

دكتر ريك كلاوس رئيس نانوسونيك، میگويد، "خيلی بلاها سرش آورده ايم. میتوانيم آن را تا 70- درجه سانتيگراد سرد كنيم و تا 375 درجه داغ كنيم؛ میتوانيد آن را بپزيد، میتوانيد آن را منجمد كنيد. وی می افزايد، "با يك تكه از آن مسابقه طناب كشی انجام داديم. همچنين، جريان برق زياد و ولتاژهای بالا از آن رد كرده ايم، و آن را با چكش كوبيده ايم."

نام اين اختراع، كه " لاستيك آهنی" است، و دقيقا همان چيزيست كه از اسمش پيداست: ماده ای كه استحكام و رسانايی آهن را با نرمی و انعطاف پذيری لاستيك تركيب كرده است.

اگر اين اختراع موفقيت آميز باشد، لاستيك آهنی میتواند هزاران محصول را به كلی تغيير شكل دهد: تلويزيونهايی را تصور كنيد كه تا میكنيد و درون جيبتان میگذاريد، لپ تاپ و تلفن های همراه نشكن، يا يك دستگاه موسيقی كه بخشی از كوله پشتی تان است. اتومبيلهايی را تصور كنيد كه بدنه شان برای هميشه سالم میماند ولی هنوز آنقدر محكم هستند كه صدمه ای به سرنشينان وارد نمی آيد يا اسباب بازی هايی را مجسم كنيد كه هيچوقت خراب نمی شوند و نمی شكنند. از لحاظ تئوری هم، اين ماده می تواند به معنای اعضا و بافتهای مصنوعی ای كه كاملا جديد و متفاوت هستند، باشد يا نسل جديدی از هواپيماها و فضاپيماها كه بال های انعطاف پذير مثل بال پرندگان دارند. كلاوس می گويد، "هيچ ماده ديگری را نمیشناسيم كه چنين خواصی داشته باشد، و فكر می كنيم كاربردهای بسيار عملی برای اين محصول وجود دارد."

نام فرآيندی كه برای ساخت لاستيك آهنی به كار گرفته شده است، فرآيند "انباشتن الكترواستاتيك" يا اي. اس. آ. میباشد. ای. اس. آ. " شامل عمل ساده فرو بردن و بيرون آوردن متناوب يك لايه انتخابی در دو محلول آبی است كه حاوی مواد انيونی و كاتيونی میباشد."به عبارت ديگر، يك ماده نازك و انعطاف پذير به صورت متناوب در دو ظرف محتوی مايع فرو برده و بيرون آورده می شود، كه ظرف اول حاوی يون های مثبت و ظرف دوم حاوی يونهای منفی است. تكرار اين كار باعث تشكيل لايه بر روی لايه در كل سطح اين ماده نازك میشود. مرحله نهايی شامل خارج ساختن لايه اوليه است؛ چيزی كه به جا می ماند يك تكه خالص از لاستيك آهنی است. در هر روز، شركت نانوسونيك میتواند يك تكه از اين ماده را با قطر يك سانتيمتر و مساحت دو فوت مربع توليد كند.

با اينكه اين ماده تحول عظيمی به نظر می رسد، ولی كاربردهای آن هنوز هم خيلی تئوريك هستند و شك و ترديدهای زيادی نسبت به آن وجود دارد. محمد قواد، يك مهندس برق كه در نيوجرسی زندگی می كند، نگرانی هايی درباره لاستيك آهنی دارد.

وی می گويد، "در اين مرحله هنوز نمی توان اشكالات بلند مدت مربوط به اين ماده را پيش بينی كرد. اگر از آن در اقلام مورد مصرف روزانه استفاده شود، حدس من اين است كه اين اقلام گران قيمت خواهند بود و تعمير و نگهداری آنها كار سختی خواهد بود."

قواد همچنين می گويد كه لاستيك آهنی ممكن است يك شمشير دولبه باشد. وی اظهار می دارد، " در ظاهر، تصور اينكه بتوان دستگاههايی ساخت كه خراب نشدنی باشند خيلی جالب و ايده ال به نظر می رسد. ولی آن روی ديگر سكه اين است كه داريم اشيايی می سازيم كه نابود نشدنی هستند. اين امر می تواند سودمند يا مضر باشد، بستگی دارد به اينكه چگونه و برای ساخت چه محصولاتی از آن استفاده می كنيم."

كلاوس می گويد موفقيت لاستيك آهنی به اين بستگی خواهد داشت كه گروه او بتوانند كيفيت اين ماده را بالا ببرند – آن را انعطاف پذيرتر، بادوام تر، و رساناتر بسازند. وی می گويد، " هر روز در حال كار كردن بر روی بهبود فرآيندی كه داريم، هستيم. همچنين درباره ماده جديدی كه مايليم آن را بسازيم و كمی متفاوت است نيز ايده هايی داريم. فكر می كنيم كه می توانيم يك خانواده از موادی كه شبيه اين ماده هستند، بسازيم.