mp3 از كجا آمد؟؟

تنها ذکر اصطلاح "ام پی 3" که ميليون نفر از جوانان جهان اکنون به خوبی با آن آشنا هستند، مو به تن مديران صنايع توليد محصولات موسيقی راست می کند.

اين فرمت، يا نحوه آرايش داده ها، که در واقع مسبب انقلابی فنی در عالم موسيقی است به مصرف کننده امکان می دهد داده های صوتی را به فايل های فشرده که حجم آنها تنها کسری از اندازه اصلی است تبديل کند.

اما بسياری از مردم با نام کارلهاينز براندنبرگ، محقق آلمانی که از مخترعان ام پی 3 است، آشنايی ندارند.
او ابتدا حدود 20 سال قبل تحقيق به روی راه های ايجاد فايل های کوچک صوتی را به عنوان بخشی از رساله دکترای خود آغاز کرد.

وی به بی بی سی گفت: "ما از همان ابتدا يک رويا را دنبال می کرديم."

البته وی می افزايد هرگز انتظار نداشته است محصول کار او به چنين محبوبيت گسترده ای دست يابد يا نزد برخی چنين بدنام شود.

او گفت: "در سال 1988 کسی از من پرسيد اين پروژه بالاخره به کجا می انجامد و من گفتم ممکن است مثل خيلی ديگر از رساله های دوره دکترا در کتابخانه ها خاک بخورد، اما ممکن است به چيزی بدل شود که ميليون ها نفر از آنها استفاده می کنند. اين رويای من بود."

دکتر براندنبرگ تز خود را در سال 1989 تکميل کرد. اما اين تنها آغاز ماجرا بود.

او به موسسه فرانهوفر، يکی از معتبرترين مراکز تحقيقاتی آلمان پيوست و کمک های شايانی به توسعه ام پی 3 در شکل امروزی آن کرد.

با وجود توسعه ساير فنون رقيب، ام پی 3 جای خود را به عنوان فرمت اصلی برای تبادل فايل های موسيقی در اينترنت باز کرده است.

کيفيت صدا

يکی از چالش های اصلی در نخستين روزهای توليد ام پی 3، اطمينان از اين نکته بود که کيفيت صدا پس از آنکه فشرده شد افت نکند.

پژوهشگران در پی ايجاد يک فايلی صوتی با فرمت ام پی 3 بودند که کيفيت آن برای گوش های حساس از کيفيت صوتی آهنگ اصلی قابل تميز نباشد.

دکتر براندنبرگ گفت: "آزمايش های زيادی انجام شد... برخی از آهنگ ها را بايد هزار بار گوش کرده باشم."

يکی از مشکلات اين بود که هر سبک موسيقی، از پاپ گرفته تا کلاسيک، واکنش مختلفی به فشرده شدن با فرمت ام پی 3 داشت و به راحتی قابل پيش بينی نبود چه مقدار از کيفيت صوتی آن افت می کند.

فرصت های تازه

به هر تقدير در نهايت ظهور ام پی 3 جهان موسيقی را منقلب کرد. فرمتی به بازار آمده بود که امکان انتقال موسيقی با کيفيت عالی از طريق اينترنت و مستقيما به داخل رايانه های شخصی افراد را فراهم می کرد.

با ورود خدماتی که به کاربران امکان می داد فايل های خود را شريک شوند، ميليون ها نفر به پياده کردن موسيقی پرداختند درحالی که اغلب پولی برای آن نمی پرداختند.

با اين حال دکتر براندنبرگ تصور نمی کند که با ايجاد ام پی 3 او به ضعف صنعت موسيقی دامن زده است.

وی می گويد: "دسترسی مردم به موسيقی بايد آسان تر از اين باشد. آنها بايد بتوانند هرکجا که هستند به محصولات دسترسی پيدا کنند و البته هزينه اش را هم بپردازند."

"من هميشه با هنرمندان و حتی شرکت های توليد رکورد همدردی می کنم. آنها بايد دستمزد کارشان را دريافت کنند. اين انديشه را که همه محصولات موسيقی بايد برای همه رايگان باشد قبول ندارم."

دکتر براندنبرگ گفت که صنعت موسيقی بايد به جای مبارزه با فن آوری ام پی 3 به کشف راه های مفيد برای استفاده از آن بپردازد.
---------------------------pedram_ashena