زمان جشن‏های ایران زمین + نام روزها و ماه‏های ایران زمین

زمان جشنهای ایران زمین + نام روزها و ماههای ایران زمین



حجم : 110 کیلوبایت

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

.

مطلب جالبی بود
ممنون

زمان جشنهای ایران زمین + نام روزها و ماههای ایران زمین



... برای راحتی و دسترسی همیشگی ، فایل پیوست و ضمیمه شد ...


حجم : 110 کیلوبایت

دستت درد نکنه

o.O جالب بود! ممنون

اسامي ماههاي سال: هخامنشي و رومي,ترکي

هخامنشي:
چمن آرا, گل آور ,جان پرور, گرما خيز, آتش بيشه, جهان بخش, دژخوي, باران خيز, اندوه خيز, سرماده, برف آزر, مشکين فام.


هجري شمسي به عربي:
حمل(بره), ثو ر( گا و), جوزا(دوقلو), سرطان(خرچنگ), اسد(شير), سنبله(خوشه گندم), عقرب, ميزان(ترازو), قوس(كمان), جوي(بزغاله), دلو(ظرف آب), حوت(ماهي).


رومي:
آزار, نيسان, ايتار, خريزان, تموز, آساماه, ايلول, تشرين اول, تشرين آخر, كانون اول, كانون آخر, شباط.


تركي:
بيرنجي, ايكنده, اوچنچي, درطونچي, بشنچي, آلتنجي, يدنجي, سكنجي, طوقونجي, اوئونجي, اون بيرنجي, حفشاط.


ایرانی:
فروردين, ارديبهشت, خرداد, تير, مرداد, شهريور, مهر, آبان, دي, بهمن, اسفند.


هجري قمري:
محرم, ******, ربيع الاول, ربيع الثاني, جمادي الاول, جمادي الثاني, رجب, شعبان, رمضان, شوال, ذيقعده, ذيحجه.


ميلادي:
ژانويه, فوريه, مارس, آوريل, مه, ژوئن, ژوئيه, اوت, سپتامبر, اکتبر, نوامبر, دسامبر

ايرانيان باستان همواره بر اين باور بودند كه شادي از موهبت اهورا مزدا واندوه از پديده هاي اهريمني است.
شادي نزد انان چندان گرامي بود كه شاهان هخامنشي آفرينش آن را با آفرينش آسمان وزمين يكي دانسته ودر سر در كتيبه هاي خود آورده اند كه:
بغ بزرگ استاهورا مزدا.
كه اين زمين را آفريد.
كه اين آسمان را افريد.
كه انسان را آفريد.
كه شادي را براي انسان آفريد.
آنها حتي در سوگ كسي نيز به اندو.ه نمينشستند.
وشيون وزاري را گناهي بس بزرگ مي دانستند ومي كوشيدند تا هميشه شاد باشند واز اين رو در هر فرصتي جشن به هنگام مي اراستند.
ادامه دارد.........................


ايرانيان باستان هفته نداشتند. ماه انان سي روز بود وهر يك از اين روزها نام خاصي داشتند. پنج روز مانده آخر سال را هم اندر گاه ميناميدند .
در اين سي روز دوازده روز همنام دوازده ماه بود .چون نام ماه با نام روز برابر مي افتاد ان روز را جنش مي ساختند و به شادي ونيايش مي پرداختند.
پس طبيعي است كه روز شانزدهم مهر را كه مهر روز از مهر ماه بود را به جشن مهرگان بنشينند.
مهر يا ميترا در زبان اوستايي وفارسي باستان ميثره ودر سنسكريت ميتره و در پهلوي ميثر وميتر ودر زبان فارسي به صورت مهر آمده است .
يكي از بزرگترين ايزدان مينوي در اساطير هند وايراني است.

دستدون درد نکنه