واژه‌نامه بی‌سيم

2G: امروزه رايج‌ترين نوع ارتباط تلفني بي‌سيم است كه ارتباطات اطلاعاتي كندي را فراهم مي‌سازد و تمركز اصلي آن روي كيفيت صدا است.

2.5G: يك استاندارد حد وسط و رابط بين 2G و 3G است. برقراري ارتباط به طريقه ديجيتال زمينه پست الكترونيكي و مرور وب آسان را فراهم مي‌سازد.

3G: به عنوان سومين نسل از تكنولوژي ارتباطات بي‌سيم عمل مي‌كند و حاكي از پيشرفت‌هاي سريع و قريب الوقوع در ارتباطات صوتي و اطلاع‌رساني بي‌سيم با انواع استانداردهاي موجود مي‌باشد. مصرف اصلي اين تكنولوژي، بالا بردن سرعت انتقال داده به 2 مگابيت در ثانيه است.

802.11: گروهي از ويژگي‌هاي بي‌سيم مي‌باشد كه از سوي IEEE عرضه مي‌شود و شامل رابط بي‌سيمي بين دستگاه‌ها براي كنترل ترافيك بسته‌هاي اطلاعاتي است (براي اجتناب از برخورد در انتقال داده و غيره). اين ويژگي‌ها با علائم و نشانه‌هاي متفاوتشان شامل موارد زير هستند.

802.11a: با دامنه فركانس 5 گيگاهرتز (5/85 تا 5/125 گيگاهرتز) و حداكثر سرعت سيگنال 54 مگابيت در ثانيه عمل مي‌كند. باند فركانس 5 گيگاهرتز به اندازه فركانس 2/4 گيگاهرتز شلوغ نيست، چون كانال‌هاي بيشتري نسبت به 802.11b دارد و در واقع از 802.11b جديدتر است، ولي با آن سازگاري ندارد.

802.11b: در باند 2/4 گيگاهرتزي،Industrial, Scientific and Measurement (ISM) 2/4 تا 2/4835 گيگاهرتز عمل مي‌كند و ميزان سيگنال‌دهي آن تا 11 مگابيت در ثانيه است كه معمولا اين ميزان فركانس كاربرد بيشتري دارد، مثل اجاق‌هاي مايكروويو، تلفن‌هاي بي‌سيم، تجهيزات علمي و پزشكي كه همه همچون دستگاه‌هاي بلوتوث با باند ISM 2/4 گيگاهرتز كار مي‌كنند.

802.11e: اين استاندارد در اواخر ماه سپتامبر سال 2005 توسطIEEE تصويب شد. كيفيت سرويس دهي آن طوري است كه مي‌تواند كيفيت ترافيك صوتي و تصويري را تضمين نمايد و براي شركت‌هايي حائز اهميت است كه به استفاده از تلفن‌هاي Wi-Fi تمايل دارند.

802.11g: شبيه 802.11b است، ولي اين استاندارد از ميزان سيگنال‌دهي تا 54 مگابيت در ثانيه پشتيباني مي‌كند، همچنين در باند ISM، 2/4 گيگاهرتز كاربرد دارد، ولي از تكنولوژي راديويي متفاوتي براي افزايش ظرفيت پذيرش كلي استفاده مي‌كند؛ با 802.11b قديمي نيز سازگار است.

802.11i: گاهي Wi-Fi Protected Access 2 (WPA 2) ناميده مي‌شود و در ژوئن سال 2004 به تصويب رسيده است. WPA 2 ازAdvanced Encryption Standard (استاندارد رمزگذاري پيشرفته) در حد 128 بيت و بالاتر از آن پشتيباني مي‌كند و با ويژگي‌هاي كنترل كليد و شناسايي كاربر 802.1x همراه است.

802.11k: در اواسط سال 2006 به تصويب مي‌رسد و استانداردRadio Resource Management (كنترل منابع راديويي) است كه اطلاعات سنجش نقاط دستيابي و تغييرات لازم براي اجراي بهتر LAN (شبكه‌هاي) بي‌سيم را فراهم مي‌سازد. مثلا مي‌تواند با استفاده از نقاط دستيابي، بار ترافيك را مديريت نمايد يا به تنظيم مرتب و دائم نيروي انتقال داده، جهت كاهش تداخل (داده‌ها) كمك نمايد.

802.11n: اين استاندارد بهينه‌سازي براي توان عملياتي بالاتر و براي بالا بردن ظرفيت پذيرش WLAN تا بيش از 100 مگابيت در ثانيه طراحي شده است. اين استاندارد در اواخر سال 2006 به تصويب نهايي مي‌رسد.

802.11r: اين استاندارد در سال جاري به تصويب مي‌رسد و يك استاندارد گشت و گذار سريع است كه براي حفظ ارتباط‌پذيري كاربر در هنگام جابه‌جايي و حركت از يك نقطه دستيابي به نقطه ديگر به كار مي‌رود، همچنين در برنامه‌هاي كاربردي كه به استانداردهاي كيفيت خدمات بالا با تاخير كم، مثل كيفيت صداي روي WLAN نياز دارند، مهم است.

802.11s: اين استاندارد در شبكه‌بندي mesh به كار مي‌رود و در اواسط سال 2008 به تصويب خواهد رسيد.

Access Point (نقطه دستيابي): يك فرستنده/گيرنده WLAN يا ”base station“ است كه مي‌تواند يك شبكه را به شبكه ديگر يا چند دستگاه بي‌سيم وصل نمايد. نقاط دستيابي (APها) به عنوان پل و رابطي براي يكديگر هستند.

حالت Ad hoc: يك چهارچوب شبكه بي‌سيم است كه در آن دستگاه‌ها بدون اينكه لازم باشد از يك AP استفاده كنند يا به شبكه وصل شوند، قابليت برقراري ارتباط مستقيم با يكديگر را خواهند داشت و درست برعكس شبكه زيربنايي است كه در آن همه دستگاه‌ها از طريق AP به يكديگر وصل شده و ارتباط برقرار مي‌نمايند.

بلوتوث: يك لينك (اتصال) راديويي كم هزينه با بورد كوتاه بين لپ‌تاپ‌ها، تلفن‌هاي همراه، نقاط دستيابي شبكه و دستگاه‌هاي ديگر است. بلوتوث مي‌تواند جايگزين كابل‌ها شود و براي ايجاد شبكه‌هايad hoc مفيد باشد، همچنين روش استانداردي را براي اتصال دستگاه‌ها در هر جاي دنيا ارائه مي‌دهد.

CDMA: Code Division Multiple Access يك تكنولوژي سلولي ديجيتال است كه از تكنيك‌هاي طيف گسترده استفاده مي‌كند و به جاي جداسازي كاربران از يكديگر آنها را با استفاده از كدهاي فركانس ديجيتال با دسترسي كامل به طيف، جدا مي‌سازد. CDMA با GSM و TDMA رقابت مي‌كند.

CDPD: تكنولوژي Cellular Digital Packet Data براي حاملان ارتباطات از راه دور كاربرد دارد كه آن را براي انتقال داده به كاربران از طريق شبكه‌هاي سلولي آنالوگ استفاده نشده به كار مي‌برند. اگر يك قسمت از شبكه مثل يك محدوده جغرافيايي خاص يا يك ”سلول“، بيش از اندازه استفاده شود، CDPD مي‌تواند بطور خودكار منابع شبكه را براي كنترل ترافيك اضافه به كار برد.

CTIA: Cellular Telecommunications & Internet Association يك سازمان بين‌المللي است كه به معرفي و عرضه همه عناصر مخصوص ارتباطات بي‌سيم، مثل سرويس‌هاي ارتباطات شخصي، سلولي، سرويس‌هاي پيشرفته مخصوص ماهواره و راديوي سيار، كمك كرده و توجه سرويس دهندگان، سازندگان و غيره را به خود جلب مي‌كند.

EDGE: نرخ (سرعت) انتقال داده پيشرفته براي GSM Evolution است. اين تكنولوژي 3G، انتقال داده به طريقه بي‌سيم را با سرعت 384 كيلوبيت در ثانيه ميسر مي‌سازد و مبتني‌بر تكنولوژي GSM بوده و امكان خدمات باندپهن بالايي، مثل مولتي مديا (چند رسانه‌اي) را فراهم مي‌سازد. در آمريكاي شمالي از آن بيشتر پشتيباني مي‌شود، چون تكنولوژي‌هايي مثل CDMA و UMTS مورد توجه بوده و كاربرد بيشتري دارد.

EVDO: Evolution Data Only يا Evolution Data Optimized تكاملي از شبكه‌هاي CDMA است كه بر مبناي استاندارد 1xRTT كار مي‌كند و سرعت انتقال داده بي‌سيم بيشتري را يعني از 400 كيلوبيت در ثانيه به 700 كيلوبيت در ثانيه، با ركورد تقريبي 4/2 مگابيت در ثانيه فراهم مي‌سازد.

FLASH-OFDM: يك تكنولوژي باندپهن سلولي اختصاصي است كه اپراتورهاي شبكه مي‌توانند از آن براي كامپيوترهاي نوت‌بوك كاربران در حال حركت يا به عنوان يك سيستم دستيابي بي‌سيم ثابت استفاده كنند كه براي اتصال كامپيوترهاي خانگي و اداري كوچك تا آخرين مسافت، جواب مي‌دهد. ويژگي‌هاي مهم آن، معماري IP كامل و سرعت بالاي آن است. اين تكنولوژي به كاربران امكان مي‌دهد تا با سفر در حد 250 كيلومتر در ساعت، داده را با سرعت 1/5 مگابايت در ثانيه دريافت كنند يا با سرعت 500 كيلوبيت در ثانيه آن را ارسال نمايند. Orthogonal Frequency Division Multiplexing (OFDM) با تبديل سيگنال‌هاي راديويي به سيگنال‌هاي كوچكتر و با سرعت پايين‌تر كه به صورت موازي منتقل مي‌شوند، اختلال ايجاد شده هنگام انتقال را كاهش داده و از باندپهن كافي استفاده مي‌كند، ولي بورد آن را كاهش مي‌دهد.

GPS: Global Positioning System ”منظومه‌اي“ از 24 ماهواره است كه زمين را در ارتفاع 10900 مايل دور مي‌زند و استفاده از گيرنده‌هاي زميني را براي افراد، جهت شناسايي موقعيت جغرافيايي آنها بين 10 تا 100 متر امكان‌پذير مي‌سازد. اين ماهواره‌ها از محاسبات رياضي ساده‌اي براي پخش اطلاعات استفاده مي‌كنند كه به عنوان طول و عرض و ارتفاع جغرافيايي، توسط گيرنده‌هاي زمين ترجمه شده‌اند.

GPRS: تكنولوژي General Packet Radio Service با سرعت حداكثر 115 كيلوبيت در ثانيه، در مقايسه با سرعت 9/6 كيلوبيت در ثانيه در سيستم‌هاي GSM قديمي‌تر كار مي‌كند؛ اينترنت و ارتباطات بي‌سيم ديگر با سرعت بالا، مثل پست الكترونيكي، بازي‌ها و برنامه‌هاي كاربردي را فعال و امكان‌پذير مي‌سازد، همچنين از حد وسيعي از باندپهن پشتيباني كرده و در باندپهن محدود نيز كاربرد مناسبي دارد. براي ارسال و دريافت مقادير كوچك داده، مثل نامه‌هاي الكترونيكي و مرور وب به همان اندازه مقادير زياد داده، مناسب است.

GSM: Global System for Mobile Communications (سيستم جهاني مخصوص ارتباطات تلفني) يك سيستم سلولي ديجيتال مبتني‌بر تكنولوژي باند باريك TDMA است كه به كاربران امكان دسترسي به اسلات‌هاي زماني روي باندهاي با همان فركانس را مي‌دهد، همچنين تا 8 ارتباط همزمان با همان فركانس را برقرار مي‌سازد؛ اين تكنولوژي رقيب DMA است.

HSDPA: High-Speed Downlink Packet Access يك تكنولوژي داده با سرعت بالاي 3G است و در واقع همان استاندارد WCDMA پيشرفته است كه سرعت را بالا برده و ميزان تاخير را كاهش مي‌دهد؛ با طيف 5 مگاهرتز كار مي‌كند و سرعت واقعي از 400 كيلوبيت در ثانيه را به 600 كيلوبيت در ثانيه مي‌رساند؛ حداكثر سرعت تقريبي آن 14/4 مگابيت در ثانيه مي‌باشد.

Hot spot: مكاني مثل، هتل، رستوران يا فرودگاه كه دسترسي Wi-Fi را به صورت رايگان يا با پرداخت هزينه امكان‌پذير مي‌سازد.

I-Mode: يك سرويس اينترنت بي‌سيم عمومي است كه در سال 1999 به وسيله شركت NTT DoCoMo در ژاپن داير گرديد و برمبناي شكل ساده شده‌اي از HTML كار مي‌كند و اطلاعات بسته‌اي، مثل بازي‌ها، نامه‌هاي الكترونيكي و حتي برنامه‌هاي بازرگاني را براي دستگاه‌هاي كوچك دستي ارسال مي‌كند.

IEEE: Institute of Electrical and Electronics Engineers يك سازمان غيرانتفاعي فني حرفه‌اي با بيش از 360000 كارمند اختصاصي در بيش از 175 كشور است كه در زمينه‌هاي فني، مثل مهندسي كامپيوتر و ارتباطات از راه دور تخصص و صلاحيت دارد؛ اين سازمان ويژگي‌هاي 802.11 را نيز توسعه داده است.

MAC: هر دستگاه بي‌سيم802.11 داراي يك آدرسMedia Access Control منحصر به خود است كه درون آن بصورت كد و برنامه‌اي براي كنترل عمليات آن قرار گرفته است. اين شناسه ويژه براي برقراري امنيت شبكه‌هاي بي‌سيم به كار مي‌رود. وقتي يك شبكه از يك جدول MAC استفاده مي‌كند، تنها راديوهاي 802.11 كه داراي آدرس‌هاي MAC اضافه شده به جدول MAC شبكه بوده‌اند، مي‌توانند به اين شبكه دسترسي داشته باشند.

Mesh networking (شبكه‌بندي مش): نمايانگر گره‌هاي شبكه‌ بي‌سيم و مجزا است كه با يكديگر در ارتباط بوده و شبكه‌هايي را مي‌سازند كه خود را پيكربندي نموده و تنها با گره‌اي اين كار را انجام مي‌دهند كه براي قرار گرفتن درون يك LAN (شبكه) داراي سيم لازم است.

MIMO: Multiple Input Multiple Output به استفاده از چند آنتن در يك دستگاه Wi-Fi به ارتقاء عملكرد و ظرفيت پذيرش اشاره مي‌كند. تكنولوژي MIMO از يك ويژگي به نام multipath (چند مسيري) بهره مي‌گيرد و زماني اتفاق مي‌افتد كه يك مخابره راديويي در نقطه A آغاز شده و سپس قبل از دريافت از چند سطح يا شيء و از چند مسير در نقطه B عبور مي‌كند. تكنولوژي MIMO از چند آنتن براي جمع‌آوري و سازماندهي سيگنال‌هايي استفاده مي‌كند كه از طريق اين مسيرها دريافت مي‌شوند؛ اين تكنولوژي بيشتر در استاندارد 802.11n كاربرد دارد.

RFID: شناسايي فركانس راديويي از فرستنده‌هاي راديويي داراي برق ضعيف، براي خواندن اطلاعات ذخيره شده در يك tag فرستنده و گيرنده خودكار در فواصل بين 2/5 سانت تا 3 متر استفاده مي‌كند. Tagهاي RFID براي كنترل دارايي‌ها، صورت موجودي و تاييد و توصيه پرداخت‌ها به كار مي‌روند و بيشتر به عنوان كليدهاي الكترونيكي در ابزارهاي خودكار و تهديدات امنيتي ديگر استفاده مي‌شوند.

Roaming: عبارت است از: جابجايي يك دستگاه سيار از يك مكان و وضعيت شبكه بي‌سيم به ديگري بدون هيچ وقفه يا اختلال در سرويس يا قطع اتصال.

Smart phone (تلفن هوشمند): يك تلفن بي‌سيم با قابليت‌هاي اينترنت و متن است كه مي‌تواند تماس‌هاي تلفني بي‌سيم را كنترل نموده، آدرس‌ها را حفظ كند، پست صوتي را دريافت كرده، به اطلاعات روي اينترنت دست يافته و نامه‌هاي الكترونيكي و مخابره‌هاي فاكس را ارسال و دريافت نمايد.

Site Survey (بررسي سايت): در وضعيت يك WLAN جديد براي اجتناب از اتلاف وقت و بروز مشكلات پرهزينه انجام مي‌شود كه شامل طراحي شبكه، كنترل روي ساخت و تجهيزات و آزمايش آنها است.

SMS: Short Message Service (سرويس پيام كوتاه): امكان ارسال پيام‌هاي متني كوتاه بين دستگاه‌هاي سيار، مثل تلفن‌هاي موبايل، دستگاه‌هاي فكس و Black Berry را فراهم مي‌سازد. اين پيام‌ها با تعداد 160 حرف الفبايي، فاقد تصوير يا گرافيك به عنوان متني روي صفحه نمايش دستگاه گيرنده ظاهر مي‌شوند و با شبكه‌هاي GSM نيز كار مي‌كنند.

SSI: Service Set Identifier يك سلسله كاراكتر منحصر به شبكه خاص يا بخشي از شبكه است كه از شبكه و همه دستگاه‌هاي ضميمه آن، براي شناسايي خود استفاده مي‌كند و هنگاميكه بيش از يك شبكه مستقل در محلي نزديك به هم وجود داشته باشند، به دستگاه‌ها امكان مي‌دهند تا به شبكه درست متصل شوند.

Symbian Ltd: يك سرمايه‌گذاري مشترك بين شركت‌هايLM Ericsson Telephone، موتورولا، نوكيا و Psion PLC، براي توسعه سيستم‌عامل‌هاي جديد مبتني‌بر پلات‌فرم EPOC32 شركت Psion كه براي دستگاه‌هاي كوچك سيار و بي‌سيم، مثل تلفن‌ها و دستگاه‌هاي دستي مناسب مي‌باشد.

TDMA: Time Division Multiple Access يك فركانس راديويي در دسترس را به يك شبكه درون اسلات‌هاي زماني تقسيم مي‌كند و سپس اين اسلات‌ها را به چند تماس اختصاص مي‌دهد، بنابراين يك فركانس از چند كانال داده همزمان پشتيباني مي‌كند و مي‌تواند نسبت به تكنولوژي‌هاي قديمي‌تر از باندپهن استفاده بهتري داشته باشد.TDMA در فركانس‌هاي 800 تا 1900 مگاهرتز در دسترس بوده و در سيستم سلولي ديجيتال GSM نيز به كار مي‌رود.

UMTS: Universal Mobile Telecommunications System يك تكنولوژي شبكه سلولي 3G است كه از(Wideband Code WCDMA Division Multiple Access) استفاده مي‌كند و از اواسط سال 2005 در 25 كشور به اجر درآمده است. سرعت انتقال داده از 384 كيلوبيت در ثانيه براي تلفن‌ها تا 2 مگابيت در ثانيه براي دستگاه‌هاي ثابت مي‌باشد.

UWB: Ultrawideband كه پالس ديجيتال نيز ناميده مي‌شود، يك تكنولوژي بي‌سيم مخصوص انتقال اطلاعات ديجيتال به بخش وسيعي از طيف فركانس راديويي با قدرت بسيار پايين است و چون به برق ضعيفي نياز دارد، مي‌تواند سيگنال‌ها را از بين درها و ديگر موانعي كه معمولا سيگنال‌ها را در باندهاي پهن محدودتر با نيروي قويتر منعكس مي‌كنند، عبور دهد، همچنين مي‌تواند مقادير زيادي از داده را حمل نمايد و براي سيستم‌هاي مكانهاي راديويي و راداري كه به زمين احاطه دارند، مناسب است.

VoIP: Voice over Internet Protocol سيستمي براي ارائه ارتباطات صوتي رقمي شده (ديجيتالي شده) از طريق شبكه‌هاي IP است. اين تكنولوژي به تلفن‌هاي دستي سازگار با يكديگر يا كامپيوترهاي داراي نرم‌افزار مناسب امكان مي‌دهد تا تماس تلفني برقرار نمايند.

WAP: The Wireless Application Protocol مجموعه‌اي از ويژگي‌ها است كه به وسيله WAP Forum توسعه يافته است و به توسعه‌دهندگان امكان مي‌دهد تا با استفاده از Wireless، برنامه‌هاي كاربردي شبكه‌بندي شده مناسب براي دستگاه‌هاي بي‌سيم دستي را بسازند. WAP براي كار با اين دستگاه‌ها و محدوديت‌هايشان طراحي شده است: يك حافظه و اندازه سي‌پي‌يو محدود، صفحه نمايش‌هاي كوچك و سياه‌وسفيد، باندپهن كم و اتصالات نامنظم. WAP يك استاندارد واقعي است كه بيش از 200 فروشنده از آن پشتيباني مي‌كند.

WCDMA: Wideband Code Division Multiple Access يك تكنولوژي بي‌سيم 3G است كه از CDMA نشات مي‌گيرد و اطلاعات ديجيتالي شده را روي دامنه وسيعي از فركانس‌ها، جهت افزايش سرعت ارسال مي‌كند و از كانال‌هاي وسيع 5 مگاهرتزي استفاده مي‌نمايد و براي بالا بردن سرعت با جايگزين كردن تكنولوژي TDMA به جاي CDMA به GSM و UMTS وابسته است. براي سرويس‌هاي تصويري، صوتي و اطلاع رساني مفيد بوده و مي‌تواند با سرعت تا 2 مگابيت در ثانيه داده را ارسال نمايد.

WEP: Wired-Equivalent Privacy protocol در استانداردIEEE 802.11 براي ايجاد يك WLAN با حداقل سطح ايمني و حفاظت، در مقايسه با يك LAN داراي سيم، با استفاده از رمزنگاري داده تعيين شده است. اكنون به خاطر طول نامناسب كليد و مشكلات ديگر آن ناقص شناخته شده و با وجود ابزارهاي در دسترس مي‌تواند به زودي مورد تهاجم قرار گيرد.

WME: Wireless Multimedia Extensions كه به نامWireless Multimedia Enhancement يا Wi-Fi Multimedia (WMM) نيز شناخته شده است، مجموعه‌اي از ويژگي‌هاي مبتني‌بر استاندارد مقدماتي IEEE 802.11e است كه ويژگي‌هاي اوليهQuality of service (QoS) (كيفيت خدمات) را در شبكه‌هاي IEEE 802.11 ارائه مي‌دهد. WME ترافيك برنامه‌هاي كاربردي مختلف، مثل برنامه‌هاي صوتي و تصويري را در محيط‌ها و شرايط مختلف در اولويت قرار داده است.

WPA: Wi-Fi Protected Access يك ويژگي رمزنگاري داده براي شبكه‌هاي بي‌سيم 802.11 است كه جايگزين WEP ضعيف‌تر شده است. WPA به وسيله اتحاديه Wi-Fi، قبل از تصويب استاندارد امنيتي802.11i توسط IEEE ايجاد شده و با استفاده از كليدهاي فعال و Extensible Authentication Protocol (پروتكل شناسايي كاربر قابل توسعه)، براي ايمن‌سازي دسترسي به شبكه و روشي براي كدگذاري به نام (TKIP) Temporal Key Integrity Protocol براي ايمن‌سازي ارسال اطلاعات، WFP را بهينه مي‌سازد.

WPA2: Wi-Fi Protected Access 2 يك نسخه ارتقاء يافته از WPA است. WPA استاندارد رسمي802.11i بوده كه به وسيله IEEE در ژوئن 2004 به تصويب رسيده و به جاي TKIP (فوق‌الذكر) از استاندارد Advanced Encryption استفاده مي‌كند. AES از كليدهاي 128، 192 و 256 بيت پشتيباني مي‌نمايد.

Wi-Fi : Wireless fidelityيك اصطلاح عمومي براي تكنولوژي802.11 است.

WLAN: شبكه‌هاي محلي بي‌سيم، از امواج راديويي به جاي كابل براي اتصال يك دستگاه كاربر استفاده مي‌كنند، مثل اتصال لپ‌تاپ به يك LAN. آنها اتصالات اترنت را برقرار ساخته و در گروه و خانواده802.11 كه ويژگي‌هاي آن به وسيله IEEE توسعه يافته است، به كار مي‌روند.

War driving: به رانندگي با يك لپ‌تاپ با قابليت بي‌سيم و آنتن براي يافتن مكانهايي جهت دستيابي به شبكه‌هاي بي‌سيم بي‌حفاظ، اشاره مي‌كند. آنها معمولا شبكه‌هاي شركتي بوده كه در خارج از زيربناي واقعي شركت توسعه يافته و به صورت بي‌حفاظ باقي مانده‌اند.

War chalking: علامت گذاري ساختمان‌ها يا پياده‌روها با گچ براي نشان دادن محلي كه مي‌توان در آن به يك شبكه بي‌سيم شركتي بدون ‌حفاظ دسترسي پيدا كرد، اين نقاط دستيابي از طريق همانwar driving يافت شده‌اند.

WiMax: نام عمومي استاندارد شبكه بي‌سيم 802.16 مخصوص منطقه پايتخت است كه بايد تاكنون توسعه يافته باشد. WiMax كه داراي برد 31 مايل مي‌باشد و دستيابي به باندپهن شبكه با مشكل كمتر در دسترس‌پذيري و بدون پرداخت هزينه بابت به رشته درآوردن سيم‌ها (مثل دسترسي كامل در باندپهن) يا محدوديت‌هاي فاصله،Digital Subscriber را هدف قرار داده است. دو نوع WiMax وجود دارد: يكي 802.16-2004 يا 802.16d براي پياده‌سازي‌هاي ثابت و 802.16e براي سرويس‌هاي متحرك.

WML: Wireless Markup Language مثل زمان برنامه‌نويسي اينترنت HTML است كه محتواي اينترنت را به دستگاه‌هاي كوچك بي‌سيم، مثل تلفن‌هاي موبايل مجهز به مرورگر و دستگاه‌هاي دستي كه داراي صفحه نمايش‌هاي كوچك و سي‌پي‌يوهاي كند، ظرفيت حافظه محدود و باندپهن كم با قابليت‌هاي ورودي محدود كاربر هستند، ارسال مي‌كند.

Wi-Fi Alliance: يك سازمان بين‌المللي غيرانتفاعي كه در سال 1999 براي تصويب قابليت عمل محصولات WLAN مبتني‌بر ويژگيIEEE 802.11 در چند محيط تشكيل شد. در حال حاضر نيز اتحاديه Wi-Fi داراي بيش از 200 شركت عضو از سراسر دنيا مي‌باشد و بيش از 1000 محصول گواهينامه Wi-Fi را دريافت كرده است، يعني از زمان شروع ارائه گواهينامه آن در مارس2000. هدف اعضاي اين اتحاديه، بالا بردن ميزان آگاهي و تجربه كاربر از طريق قابليت عمل محصول در چند محيط است.

-----------------
Computerworld
مترجم: حداد