نفس چیست

[Geek1337]

این نفس که میگویند یا نفس اماره...
البته امروزه بسیاری از مردم این چیزها را باور ندارند، ولیکن پلیدی یا نتیجهء تسلیم شدن در برابر نفس اماره را در بسیاری انسانها میتوان دید. میبینی، با اینکه دیدنی به چشم نیست، ولیکن اگر کمی بصیرت داشته باشی میبینی، و حس میکنی، و بوی گندش را میفهمی
آدمیان فکر میکنند فقط چیزهای مادی و قابل دیدن یا شنیدن یا لمس کردن یا چشیدن میتوانند وجود داشته باشند، و این درجهء شدید جهل آنها را نشان میدهد...
یا اینکه فکر میکنند نشانه های خداوند را نمیبینند چون خدایی نیست، درحالیکه طبیعتا مادیگرایی و غلبهء نفس بر وجودشان باعث میشود که بیشتر و بیشتر از ابعاد بالاتر دور شوند. پس هرچه ما بیشتر مادیگری و بی اعتقادی پیشه کنیم، طبیعتا نشانه های کمتر و کمتر از خداوند و مسائل ماورایی خواهیم دید.
و اما نفس چیست...
تاجاییکه فهمیده ام، پس از چهل سال زندگی و تجربه و البته منابع ومطالعاتی که داشتم، نفس یک چیزی بالاتر از مرتبهء ماده است ولیکن نه خیلی هم دور از آن، و میتوان نفس را روح حیوانی دانست. انسان وقتی به جسم وارد میشود، روح ملکوتی اش با روح حیوانی آمیخته و بنوعی ترکیب میشود، و از اثرات این ترکیب ایجاد روان و انواع نفس ها در وجود آدمیست که نفس اماره یکی از آنهاست.
نفس یا روح حیوانی، یا درواقع حاصل برخورد و ترکیب روح حیوانی با روح ملکوتی انسان، شباهت زیادی به میمون دارد. یعنی یک حیوان ولی دارای درجهء بالایی از هوش در میان حیوانات... شاید در ویدئوهایی یا در جهان واقع دیده اید که میمون ها بازیگوشی یا حتی موذیگری و شرارت میکنند؟
و میمون دنبال مسخره بازی و شلوغ بازی است...
راهبان بودایی هم دقیقا به ذهن میمون (Monkey mind) اشاره میکنند، و بسیار روی مسئلهء کنترل ذهن و این میمون که مدام در حال فکرهای مختلف صادر کردن و مشغول کردن آدمیست کار میکنند. مراقبه درواقع خاموش کردن تدریجی ذهن میمون است. حال به روشها و تفسیرهای مختلف. مثلا یکی از روشها مشغول کردن میمون به چیز دیگریست... بطور مثال توجه به تنفس...
بنده در زندگی اکثر آدمهایی که دیده و میبینم، که بسیار یا حتی عمدهء زندگی را سطحی و به شوخی میگذرانند... به گمانم بخاطر غلبهء ذهن میمون بر آنهاست.
و البته این میمون در خودم هم هست و مدام کار خودش را میکند و سعی میکند همه چیز را به مسخره بگیرد... نفس، شیطان، میمون... گاهی تفاوت آنها را فهمیدن دشوار است، گویی همه یکی هستند. مثلا وقتی نماز میخوانم، میمون دنبال کوچکترین بهانه ایست تا ذهن مرا منحرف کند و همه چیز را مسخره ببینم... افکار تمسخرآمیزی به ذهنم می آورد، ولیکن بنده مدام سعی میکنم با آن مبارزه کنم... درواقع این نبردیست برای دراختیار گرفتن کنترل کامل ذهن و روان خویش.
در خیلی اوقات دیگر زندگی هم وضع به همین منوال است. میمون همیشه در کار است! این میمون هرگز خسته نمیشود. مبارزه با آن هم باید دائمی باشد... حقیقت این است که آدمی از وقتی فهمید، باید تا آخرین لحظهء عمرش در حال نبرد و پیشرفت و تکامل باشد، وگرنه چیز زیادی از زندگی عایدش نخواهد شد.

[Geek1337]

مسئله کاملا عقلانی و منطقی و علمی است.
یعنی میتوان ساز و کار و حقیقت وجود آدمی و ماده و ماورای ماده را کم و بیش بصورت علمی تشخیص داد... میتوان گمانه زنی کرد، و میتوان از منابع برونی هم کمک گرفت که قطعا اگر منابع درستی باشند کمک عظیمی میکنند، و میتوان در عمل این فرضیه ها یا نظریه ها را با واقعیت سنجید... کم کم پی میبری که قضیه برایت روشن میشود و چنین چیزهایی میتوانند کاملا واقعی باشند.
مثلا ماهیت نفس میمون که بنده از شواهدش در خودم و دیگران پی به احتمال حقیقت داشتن آن بردم.
مسئله این است که این علمی است که آدمی خود محل بروز و همچنین ابزار شناسایی و کنترل آن است... پس برای پیشرفت در این علم، باید همزمان آدمی سعی بر سالم سازی و کنترل خودش داشته باشد... هرچه ذهنت قوی تر شود و کنترل بیشتری بر روان ات بدست بیاوری، دید روشن تری پیدا میکنی و به واقعی بودن این مسائل بیشتر پی میبری. اینها چیزهایی نیست که فعلا علوم مدرن راهکاری و روشی برای شناخت و کنترل آن داشته باشند. در علوم مدرن نهایت روانشناسی را داریم که آنهم کاملا سطحی و ناقص است نسبت به پیچیدگی و گستردگی چیزهایی که انسان و عالم هستی را شکل داده است.
پس باید خویش را قوی کرد.
انسانهایی که نفس یا همان روان میمون سان که بر اثر برخورد و ترکیب با روح حیوانی تولید شده، بر وجودشان غلبه دارد، چطور میتوانند درست اندیشه کنند و آزاد باشند؟ چراکه میمون حتی عقل آنها را برای توجیه و دستیابی به خواسته های خودش بکار میگیرد. تنها فکر میکنند که فکر میکنند، ولیکن درواقع عقل آنها بصورت ابزاری برای ارضای خواسته های نفس بکار گرفته شده است. لازم به ذکر است که نفس و روح حیوانی قابلیت درک خداوند و ابعاد برتر و ملکوتی را ندارند، بدان باوری نخواهند آورد، و بنابراین هیچوقت نمیتوان از میمون انتظار انسان شدن داشت، بلکه این خود حقیقی انسان یا روح ملکوتی است که باید کنترل روان و عقل خویش را بدست بگیرد، و این همان تزکیه و تهذیب نفس است. روح آدمی در جریان همین مبارزه با نفس است که قوی و خردمند میگردد.
پس همهء مسائل درواقع از روی حکمت و علمی است. اینکه چرا ما به جسم می آییم و چرا باید تزکیه و تهذیب نفس کنیم. اصولا تا نیرویی و حریفی در مقابل ما نباشد، امکان دست و پنجه نرم کردن و مبارزه و تمرین هم وجود ندارد، که بدون این مبارزه و تمرین و نبرد، پیشرفتی هم در کار نخواهد بود. پس درواقع به آدمی این فرصت داده شده است که خویش را بسیار نیرومندتر سازد و پتانسیل های عظیم روحانی خویش را فعال کند.

[Geek1337]

علت اینکه بسیاری انسانها آشکار یا پنهان با اندیشهء خداوند و هرگونه ماوراء مخالف و دشمن هستند، همین نفس است... میمونی که کنترل آنها را بر عهده دارد. این خود حقیقی آنها بصورت خالص نیست که با آن سر و کار داریم، بلکه با یک میمون لجباز و فریبکار رودررو هستیم که تنها دنبال ارضای خواسته های خودش از هر طریقی است، حال این روش هر قدرتی است که بتواند از آن استفاده کند، گاهی قدرت فیزیکی و گاه قدرت عقل و هوش را بکار میگیرد و استدلال ها و توجیهات فریبنده ابداع میکند که بگوید خدایی نیست و نیازی نیست نگران وجودش باشیم!
البته درجات میمون و خود حقیقی در آدمهای مختلف متفاوت است. بدین معنا حتی بنده نیز شاید به درجه ای تحت تاثیر میمون هستم :biggrin:
نفس عامل اصلی ما در عدم پیشرفت است. ولی در عین حال برای پیشرفت بدان نیاز داریم، چون با مبارزه و غلبه بر نفس است که قوی و خردمند میشویم و پتانسیل های حقیقی روح الهی ما فعال میشوند.
بنظر بنده ذهن آدمی هرچقدر قدرتمندتر بشود و روحش هرچقدر بیشتر کنترل روان اش را بدست بیاورد، آدمی جدی تر خواهد شد. خیلی مسائلی که دیگر مردم باور ندارند یا سطحی و شوخی میگیرند، برای آن آدم جدی خواهد شد.
در حقیقت در این هستی هیچ شوخی ای وجود ندارد. هیچ چیزی شوخی نیست. حتی یک پشگل هم چیز مسخره ای نیست... ولیکن انسانهای بسیاری دیده و میبینیم که مسائل بسیار بزرگ تری را به شوخی میگیرند... و آن ذهن های ناکارامدشان... چیزی که در زندگی شان استفادهء ناچیزی از آن کرده اند... بقیه اش هم ابزار دست میمون است برای مسخره بازی خودش.

[بامدادنیکنفس]

نفس یه کلمه منحوس عربی هست .