انتروپی

[john138]

فرض کنید ایستگاه بین المللی فضایی با یک کابل کربنی به زمین متصل شود و یک موشک کپسول مایعی را در مدار زمین قرار دهد و با جاذبه صفر وارد ایستگاه فضایی شود. از روی زمین هم یک کپسول مایع و یک کپسول گاز توسط آسانسور فضایی به ایستگاه فضایی برده شود. مایعی که جاذبه صفر دارد درون محفظه f تزریق شود. مایعی را که آسانسور فضایی به ایستگاه آورده و جاذبه عادی دارد درون محفظه g تزریق شود و گاز نیز به h تزریق شود.

اگر تیغه a و c کشیده شوند گاز به دلیل جاذبه زمین به محفظه i سقوط میکند. اگر تیغه c بسته شود و تیغه e و d باز شوند گاز وارد محفظه g میشود و به دلیل چگالی به سمت بالا هدایت می شود. با باز شدن تیغه b گاز مجددا وارد محفظه h می شود و این چرخه تکرار می شود.

آیا این نقض قانون انتروپی نیست؟

uupload.ir/files/fsvk_screen_shot_2019-07-27_at_5.47.52_pm.png

[shaahani]

سوال :
اگر مایعی توسط آسانسور فضایی به فضا برده شود و در خلا وارد ایسگاه فضایی شود، مقدار نیروی گرانش وارده بر آن چه قدر است ؟
تفاوت آن مایع که در مدار زمین وارد ایسگاه فضایی شده با مایع دیگری که توسط آسانسور فضایی به همان مکان منتقل شده، در چیست، مگر نه اینکه هر دو آنها در یک نقطه قرار دارند و مقدار نیروی گرانش اعمال شده به آنها یکسان است، این عجیب است که میفرمایید یکی دارای جاذبه است و دیگری نیست.

[Reza Azimy_RW]

تفاوت آن مایع که در مدار زمین وارد ایسگاه فضایی شده با مایع دیگری که توسط آسانسور فضایی به همان مکان منتقل شده، در چیست، مگر نه اینکه هر دو آنها در یک نقطه قرار دارند و مقدار نیروی گرانش اعمال شده به آنها یکسان است، این عجیب است که میفرمایید یکی دارای جاذبه است و دیگری نیست.

تایید میشه :n33:

[john138]

بگذارید اینطور شرح کنم:
فرض کنید یک ایستگاه فضایی با یک کابل به سطح سیاره اش متصل شود و یک موشک مقداری مایع ۱۱۳ را با فشار ۱۰۰۰ بار در مدار زمین قرار دهد و به محفظه ۱۱۱ تزریق کند. مایع ۱۱۳ بدلیل سرعت زیادش در حالت بی وزنی قرار دارد. از روی سیاره هم مقداری مایع ۱۱۴ و یک کپسول گاز ۱۱۲ توسط آسانسور فضایی به ایستگاه برده شود.

مایع ۱۱۳ در حد آ و حد بی دارای فشار یکسان ۱۰۰۰ بار است اما مایع ۱۱۴ در حد آ دارای فشار ۱ بار است و در حد بی دارای فشار ۱۰۰۰ بار است. کپسول ۱۱۲ که توسط جاذبه به پایین کشیده می شود از حد آ به بی سقوط می کند و در مسیر خود باید تنها بر اصتکاک اصابت ذرات مایع ۱۱۳ به خود غلبه کند. پس از اینکه کپسول ۱۱۲ به حد بی برسد توسط یک بازو به سمت راست تیغه ۱۱۵ کشیده می شود. کپسول ۱۱۲ به دلیل وزن سبک آن نسبت به وزن بسیار سنگین مایع ۱۱۴ به بالا صعود میکند.

اگر یک آهنربا به کپسول متصل باشد میتواند به رسانایی که در مسیر ۱۱۵ قرار دارد الکتریسیته القا کند. اینطور نیست؟


uupload.ir/files/mhu4_fig.png

[shaahani]

مسئله مهم و اولیه در انتروپی این است که موضوع داخل یک محیط بسته بررسی شود.
به این معنا که هیچ ارتباطی از خارج سیستم نباید برقرار باشد.
وقتی موشک مایع 113 را با فشار 1000 بار وارد مدار میکند، یعنی مشغول اضافه کردن انرژی از خارج سیستم به داخل آن هستید و اصول اولیه را نقض کرده اید.
و این دیگر یک سیستم بسته نیست
اگر موشک را داخل سیستم در نظر میگیرید، باید گفت که فعالیت موشک به شدت افزاینده انتروپی است

[john138]

سوال:
فرض کنید یک ایستگاه فضایی با یک کابل به سطح سیاره اش متصل شود و یک موشک مقداری مایع ۱۱۳ را با فشار ۱۰۰۰ بار در مدار زمین قرار دهد و به محفظه ۱۱۱ تزریق کند. مایع ۱۱۳ بدلیل سرعت زیادش در حالت بی وزنی قرار دارد. از روی سیاره هم مقداری مایع ۱۱۴ و یک کپسول ۱۱۲ توسط آسانسور فضایی به ایستگاه برده شود.

مایع ۱۱۳ در حد آ و حد بی دارای فشار یکسان ۱۰۰۰ بار است و مایع ۱۱۴ در حد آ و بی را در فشار ۱۰۰۰ بار نگاه می دارد. کپسول ۱۱۲ که توسط جاذبه به پایین کشیده می شود از حد آ به بی سقوط می کند. پس از اینکه کپسول ۱۱۲ به حد بی برسد یک پمپ مایع درون کپسول را به خارچ پمپ میکند تا داخل کپسول خلا ایجاد شود. کپسول ۱۱۲ به بالا صعود می کند..

اگر یک آهنربا به کپسول متصل باشد میتواند به رسانایی که در مسیر طولانی ۱۱۵ قرار دارد الکتریسیته القا کند و این چرخه تکرار شود. آیا شدت فشاری که به سمت بالا وارد می شود در طول مسیر یکسان است تا وضعیت نسبت به آنچه روی زمین روی می دهد متفاوت باشد؟

اگر کپسول با شدت زیاد در مسیر خود به بالا الکتریسیته القا کند آیا نقض قانون پایستگی انرژی نیست؟

uupload.ir/files/r9vq_screen_shot_2019-09-10_at_11.44.15_am.png

[john138]

ببخشید من اشتباه کردم

[john138]

سوالم را اصلاح کردم. پارادایم به این شرح است:

uupload.ir/files/i7nr_step1.png
در مرحله اول مایع ۲۰۰ با چگالی صفر (برده شده توسط موشک) به ایستگاه فضایی ۲۰۴ تزریق می شود و مایع ۲۰۶ با چگالی بالا (برده شده توسط آسانسور فضایی) هم در جای خود قرار میگیرد. کپسول خلا ۲۰۲ که توسط آسانسور فضایی برده شده است درون مایع ۲۰۰ قرار میگیرد و به پایین سقوط میکند.

uupload.ir/files/5o0u_step2.png
در مرحله دوم پس از اینکه کپسول به پایین رسید آن را به وسیله یک بازوی مکانیکی به سمت راست تیغه مرکزی ایستگاه هدایت میکنیم تا به بالا صعود کند.

uupload.ir/files/eej7_205.png
صفحه ۲۰۵ یک جدا کننده متحرک است که مایع ۲۰۰ را از ۲۰۶ جدا میکند. بدنه آن توسط یک عایق پلاستیکی ۲۰۷ پوشیده شده تا مایعی نشت نکند. در مرکز آن یک درچه متحرک ۲۰۸ وجود دارد که با باز شدن آن کپسول ۲۰۲ میتواند از آن عبور کند. یک آهنربا نیز درون صفحه تعبیه شده است تا با حرکت آن به رسانای مجاور الکتریسیته القا شود.

uupload.ir/files/t8gd_step3.png
در مرحله سوم قفل صفحه ۲۰۵ که آن را به بدنه ایستگاه محکم نگاه داشته بود باز می شود و فشار اتمسفریک مایع ۲۰۰ که به شدت پایین ترین حد از ارتفاع مایع ۲۰۶ است باعث میشود صفحه ۲۰۵ به پایین هل داده شود و در این میان به رسانای مجاور الکتریسیته القا میشود. سپس دریچه ۲۰۸ صفحه ۲۰۵ باز میشود و کپسول از آن عبور کرده و توسط یک بازوی مکانیکی به بالای دریچه ۲۰۱ برده می شود.

uupload.ir/files/cmvr_step4.png
در آخرین مرحله یک اهرم مکانیکی صفحه ۲۰۵ را به بالا می کشد و آن را به بدنه ایستگاه قفل میکند. تقریبا به همان اندازه که در مرحله قبل صفحه ۲۰۵ به رسانا الکتریسیته القا کرده بود مصرف خواهد شد تا مایع ۲۰۰ در محفظه بالای ایستگاه فشرده شود. سپس با باز شدن دریچه ۲۰۱ کپسول خلا مجددا به پایین سقوط میکند و چرخه القای الکتریسیته توسط کپسول خلا به رسانای مجاور ایستگاه تکرار می شود.

آیا این ایده میتواند فیزیکدانان را قانع کند که قوانین فیزیک خارج از ذهن انسان وجود خارجی ندارند؟