راه حلی برای استرس

[sarinaj]

سلام دوستان وقت بخیر
دقیقا نمی دونستم که این تاپیک رو توی چه قسمتی ایجاد کنم واسه همین اینجا زدم

من 20 سالمه وهمش واسه اکثرکارهام که میکنم ،حرف زدنم و رفتارم استرس دارم(مثلا وقتی می خوام حرفی بزنم اضطراب دارم بعدا همش فکر میکنم نکنه حرف بدی زدم و نکنه رفتار بدی انجام دادم )
مخصوصا واسه درس خوندن انقدر که استرس دارم توی ایام امتحانات کارم به بیمارستان میکشه. و تقریبا میشه گفت اعتماد به نفسم هم صفر، وقتی توی یه جمع میرم تا کسی سوالی نکنه اصلا حرف نمیزنم
ودوستانم هم میگن :تو اصلا حرف نمیزنی خیلی ساکتی؛ واین موضوع خیلی منو آزار میده

دوستان لطفا راهنمایی کنید که چکار باید بکنم که این استرسم کم بشه؟

[Demon King]

سلام؛ با اینجور موارد اطرافم زیاد مواجه شدم و زیاد افرادی رو دیدم که موقع امتحان و تست و هر نوع آزمون دیگه حتی موقع مطالعه درس اونقدر بدن لرزه و ترس دارن که انگار قرار کار خطرناکی انجام بدن.
خوب همه ی اینا تاثیر پذیر از یک معضل هستند و منشا اونها اعتماد به نفس پایینه. که باعث خجالتی شدن و در واقع خجالتی بودنه که استرس در صحبت های جمعی رو نتیجه میده و استرس ناشی از خجالت تاثیرگذار بر اکثر اعمال روزانمونه.
از توضیحات اضافی میگذرم. احتمالا علم به صحبت های گفته شده داشتید.
عدم اعتماد به نفس معضلیه که میتونه جدی باشه یا اینکه در مراحل اولیه نابود بشه. میتونم حدس بزنم
وقتی کارو بهتون بسپارن همش احساس میکنید که این کارو اشتباه انجام خواهید داد.
طبق تجربه ای که خودم در این زمینه داشتم تنها راه حل اولیه مقابله و مواجهه هست. رو به رو شدن با چیزی که ازش میترسید و سعی در شکست دادن حتی اگه در طول این مدت بیشترین عذاب رو متحمل بشید. خجالت در جمع که درمان بشه اعتماد به نفس هم درمان خواهد شد. اینا مثل زنجیر های به هم پیوسته اند که بر هم تاثیر مستقیم میذارن.

اما برای حل مشکل راه حل هایی میگم： تقویت فن بیان، داشتن نکاتی در ذهن برای بحث های جمعی و صحبت کردن با مشاور که ترجیحا مشاور تحصیلی باشه و اینکه سعی کنید همیشه خودتون رو بین جمعی تصور کنید که در حال سخنرانی برای اونا هستید و سخنرانی کنید و بعد میبینید که از فن بیانتون در خلوت چقدر لذت میبرید.

هشدار اخر اینکه به فکر باشید و مشکل رو حل کنید. با دوستاتون مشورت کنید با کسی که به قول معروف اعتماد به سقف داره حرف بزنید که اگه این راهکار ها ادامه پیدا کنه. قطعا مشکل حل خواهد شد.

اما اگه به مرحله پیشرفته و ترس پیشرونده از مواجه شدن با مشکل تبدیل بشه نه که قابل حل نباشه اما شما رو تبدیل به بیماری روانکاو نیاز میکنه. اینکه کارتون به بیمارستان میکشه ممکنه مشکل جسمی هم باشه. عدم تقویت جسمی موقع امتحان باعث دلهره و اضطراب میشه. همه ی احتمالات رو میشه در نظر گرفت. پس پزشک و روانشناس مشاوران بهتری از ما خواهند بود. چون مشکل یا جسمیه یا که همون مشکل اجتماعی که در اکثر افراد وجود داره.

امیدوار موثر واقع بشه.

:n01:

[sarinaj]

تقریبا ازحال رفتن های ایوم امتحانات برام شده عادت و اینکه من چند بار آزمایش دادم مشکل جسمی ندارم . بعد اینکه برم پیشه مشاوره ، عموی خودم مشاور تا حالا نتونستم بهش بگم که این مشکلم.
وقتی توی جمع خانوادگی میرم از ام تعریف می کنن انقدر خجالت میکشم که آب میشم میرم توی زمین ونمی تونم هیچ جوابی بدم. و ترس از آینده رو خیلی دارم میگم نکنه اشتباهی بکنم که بعدا پشیمون بشم واینکه در حالت عادی هم استرس میگیرم ودستام یخ میکنه

واقعا نمیدونم چیکار کنم

[Pr0m3en]

بهترین راه حل
برگه های کوچک همراه
هر جا هستی برگه هائی که نوشتی و حاوی نکات مهمه رو دربیار و بخون نه استرس داری و نه اینکه نگران نمره ای
من با همین روش این ترم شاگرد دومی رو کنار گذاشتم و اول شدن

Sent from my Redmi Note 3 using Tapatalk

[dehghaneb]

دوست عزیز مقاله ای در مورد تر س از سخنرانی در سایتم نوشته ام که چون جامع و کامل است می تواند به شما کمک زیادی بکند [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[irani2020]

با یاد خدا میشه افسردگی و استرس رو نابود کرد

[Alireza SM]

سلام دوستان وقت بخیر
دقیقا نمی دونستم که این تاپیک رو توی چه قسمتی ایجاد کنم واسه همین اینجا زدم

من 20 سالمه وهمش واسه اکثرکارهام که میکنم ،حرف زدنم و رفتارم استرس دارم(مثلا وقتی می خوام حرفی بزنم اضطراب دارم بعدا همش فکر میکنم نکنه حرف بدی زدم و نکنه رفتار بدی انجام دادم )
مخصوصا واسه درس خوندن انقدر که استرس دارم توی ایام امتحانات کارم به بیمارستان میکشه. و تقریبا میشه گفت اعتماد به نفسم هم صفر، وقتی توی یه جمع میرم تا کسی سوالی نکنه اصلا حرف نمیزنم
ودوستانم هم میگن :تو اصلا حرف نمیزنی خیلی ساکتی؛ واین موضوع خیلی منو آزار میده

دوستان لطفا راهنمایی کنید که چکار باید بکنم که این استرسم کم بشه؟

شما مشکوک به بیماری هایی مثل GAD (اضطراب فراگیر) و پانیک (مخصوصا اگه لرزش دست و تعرق و افزایش ضربان قلب یا تنگی نفس هم داشته باشین) و همینطور وسواس فکری-عملی(به خاطر فکر کردن روی سوء رفتار احتمالیتون) هستین.
در هر صورت درمان غیردارویی برای چنین مشکلاتی کارساز نیست و حتما باید دارو زیر نظر متخصص اعصاب و روان (روانپزشک) مصرف کنین. فقط نپرسین که چه داروهایی باید مصرف کنین چون خیلی زیاد هستن ( از بوسپیرون و آلپرازولام و کلونازپام تا سرترالین و هالوپریدول و ده ها داروی دیگه ممکنه براتون مناسب باشه) تجویزش فقط به عهده روانپزشک هست.

البته تجربه نشون داده افراد دارای وسواس فکری و فاقد اعتماد بنفس، معمولا چندین سال توی اینترنت در مورد دارو و درمان و بیماری سرچ میکنن و سراغ دکتر نمیرن !

[hamid3369]

پیشنهاد من اینه که به روانشاس حداقل مراجعه کن مرتب

[sarinaj]

شما مشکوک به بیماری هایی مثل GAD (اضطراب فراگیر) و پانیک (مخصوصا اگه لرزش دست و تعرق و افزایش ضربان قلب یا تنگی نفس هم داشته باشین) و همینطور وسواس فکری-عملی(به خاطر فکر کردن روی سوء رفتار احتمالیتون) هستین.
در هر صورت درمان غیردارویی برای چنین مشکلاتی کارساز نیست و حتما باید دارو زیر نظر متخصص اعصاب و روان (روانپزشک) مصرف کنین. فقط نپرسین که چه داروهایی باید مصرف کنین چون خیلی زیاد هستن ( از بوسپیرون و آلپرازولام و کلونازپام تا سرترالین و هالوپریدول و ده ها داروی دیگه ممکنه براتون مناسب باشه) تجویزش فقط به عهده روانپزشک هست.

البته تجربه نشون داده افراد دارای وسواس فکری و فاقد اعتماد بنفس، معمولا چندین سال توی اینترنت در مورد دارو و درمان و بیماری سرچ میکنن و سراغ دکتر نمیرن !

به گفته شما من افزایش ضربان قلب یا تنگی نفس دارم و وسواس فکری زیادی هم دارم
ولی از موقعی که این تاپیک وزدم یکم احساس بهتری دارم سعی میکنم در هر شرایطی اعتماد به نفس مو از دست ندم و خودمو دست کم نگیرم
ولی این اضطراب هنوزباهامه بیشتر زمانیه که وارد اجتماع میشم
خودم دوست دارم برم پیش روانپزشک ولی نمی خوام کسی بدونه واین کار برام غیر ممکن

[rezagholamipour]

به گفته شما من افزایش ضربان قلب یا تنگی نفس دارم و وسواس فکری زیادی هم دارم
ولی از موقعی که این تاپیک وزدم یکم احساس بهتری دارم سعی میکنم در هر شرایطی اعتماد به نفس مو از دست ندم و خودمو دست کم نگیرم
ولی این اضطراب هنوزباهامه بیشتر زمانیه که وارد اجتماع میشم
خودم دوست دارم برم پیش روانپزشک ولی نمی خوام کسی بدونه واین کار برام غیر ممکن
اینجور موارد حتما ریشه در دوران کودکی داره... احتمالا والدین کمال طلب و ایراد گیری داشتی...:n13:
بدون روان درمانی این مشکلات به سختی حل می شه یا اصلا حل نمی شه:n41:
شاید خودت بتونی با مطالعه تا حدی حلش کنی ولی من هم مراجعه به روانپزشک رو توصیه می کنم

[sarinaj]

اینجور موارد حتما ریشه در دوران کودکی داره... احتمالا والدین کمال طلب و ایراد گیری داشتی...:n13:
بدون روان درمانی این مشکلات به سختی حل می شه یا اصلا حل نمی شه:n41:
شاید خودت بتونی با مطالعه تا حدی حلش کنی ولی من هم مراجعه به روانپزشک رو توصیه می کنم

از اینکه ریشه در کودکی داره مطمئنم ولی از اینکه پدر و مادر سخت گیری دارم نه ولی چون بچه اولم یه کم ناز نازی ام هستم اگه سخت گیری هم بوده توی درس خوندن بوده که میگفتن نگاه کن بچم مردم چه جوری درس میخونن از این حرفا که همه پدر و مادر ه اصولا میزنن
یعنی هیچ راهی جز رفتن به روان پزشک نیست؟؟
اگه کتابی چیزی باشه ممنون میشم معرفی کنید

[Iloveu-ALL]

تغذيه مناسب راهي براي مبارزه با استرس:




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

استرس امري است اجتناب‌ ناپذير. با اين وجود راه‌هاي متفاوتي براي به حداقل رساندن اثرات آن در زندگي وجود دارد. اين‌جا به نقش تغذيه اشاره مي‌كنيم...

اغلب ما مي‌دانيم كه برخي از مواد غذايي اثرات منفي بر عملكرد مغز از جمله توانايي توليد، خلق و خو، انرژي ذهني دارند. با مصرف مقدار زيادي شكلات، وقتي اثر قند و كافئين آن از بين مي‌رود خستگي و كندي عملكرد ايجاد مي‌شود. مصرف زياد چيپس‌ها آب مغز و بدن را گرفته و سبب خستگي مي‌شود. غذاهاي حاوي مقادير زياد چربي، سبب افزايش سطح هورمون‌هاي استرس شده و سطح آن‌ها را بالا نگه مي‌دارد.

مشكل اين‌جا است كه اين مواد دقيقا همان مواد غذايي هستند كه ما در زمان بروز مشكلات، آن‌ها را مورد استفاده قرار مي‌دهيم. در حالي كه اين مواد تنش ناشي از كار و زندگي روزانه را كه ما به دنبال كاهش آن هستيم، افزايش مي‌دهند.

پروژه ”بررسي رابطه مواد غذايي و خلق و خو“ كه در انگلستان توسط يك گروه از محققان تغذيه انجام شد، دو دسته مواد غذايي را شناسايي كرد: مواد غذايي افزايش‌دهنده استرس و مواد غذايي كاهنده استرس كه دسته اول استرس‌هاي دروني را بيشتر كرده و دسته دوم به افراد تحت استرس كمك مي‌كند. نتيجه اين تحقيقات، تهيه ليستي بر اساس تجربيات شخصي 200 فرد مورد آزمايش بوده است.

حدود 90 درصد از افراد، بهبودي واضحي در وضعيت سلامت رواني خود، با تغيير رژيم غذايي نسبت به رژيم قبلي خود گزارش كردند.

شركت‌كنندگان ابراز كردند كه قطع يا كاهش مصرف غذاهاي افزايش‌دهنده استرس، مانند شكر (80 درصد)، كافئين (79 درصد)، الكل (55 درصد) و شكلات (53 درصد) بيشترين اثر را بر سلامت روان آن‌ها داشته است. اين اثر با افزايش دريافت غذاهاي كاهنده استرس مانند آب (80 درصد)، سبزيجات (78 درصد) و ميوه‌ها (72 درصد) و ماهي (52 درصد) نيز گزارش شده است.

تحقيقات همچنين نشان داد كه برخي استراتژي‌هاي تغذيه‌اي مي‌تواند كمك شاياني در ترغيب افراد به داشتن يك رژيم غذايي سالم نمايد. از جمله خوردن وعده‌هاي معمول غذايي، استفاده از ميان وعده‌هاي مغذي و برنامه‌‌ريزي براي هر وعده غذايي از قبل.

با اين وجود، تحقيقات كيفي براي بررسي نحوه اثر مواد غذايي بر فعل و انفعالات شيميايي درون بدن ما هنوز در حال انجام است. مي‌دانيم كه هورمون‌هاي استرس، مانند كورتيزول، ويتامين‌هاي بدن را گرفته و از آن‌ها براي ايجاد پاسخ‌هاي كلاسيك در برابر استرس مانند انقباض عضلاني و افزايش فشار خون استفاده مي‌كند.

بنابراين زماني كه با عملكرد سيستم اعصاب در مقابل ناراحتي و عصبانيت مواجه مي‌شويم، نياز ويژه‌اي به ويتامين‌هاي گروه B براي حفظ سلول‌هاي مغز و اعصاب داريم. ويتامين‌هاي گروه B همچنين براي تبديل مواد غذايي به انرژي مورد نياز بدن، استفاده مي‌شوند.

زماني كه انرژي مصرفي هنگام استرس نه تنها از مواد غذايي تامين نشده بلكه با سرعت بيشتري نيز مصرف مي‌شود مشكل بدن دو چندان مي‌شود. حتي كمبود جزيي ويتامين B در اثر مصرف چيپس و نوشابه‌ها براي چند روز متوالي، سيستم اعصاب را تحت فشار قرار داده و استرس را بيشتر مي‌كند.

در اين مواقع گزينه‌هاي بهتري مانند موز، ماهي، سيب‌زميني پخته، آواكادو، جوجه و سبزيجات داراي برگ سبز تيره نيز وجود دارد كه همگي حاوي مقادير بالايي از ويتامين B هستند.

استرس‌هاي زياد حتي مي‌تواند مشكلات تغذيه‌اي بيشتري را ايجاد كند. زماني كه هورمون‌هاي استرس، مواد غذايي مهم بدن مانند ويتامين‌هاي گروه B، ويتامين C، ويتامين A و منيزيوم را كاهش مي‌دهند، حدود 1400 تغيير شيميايي در بدن رخ مي‌دهد.

افزايش هورمون‌ها در پاسخ به استرس مي‌تواند با كاهش سروتونين (هورمون آرامش) سبب افزايش نياز به كربوهيدرات‌ها شود. افزايش دريافت كربوهيدرات‌ها مي‌تواند سبب افزايش توانايي تحمل استرس از طريق افزايش سطح سروتونين گردد. اما در عين حال سبب افزايش وزن و پرخوري و خصوصا مصرف مواد غذايي قندي مي‌شود.

وقتي تحت تاثير فشار استرس قرار داديم. اجتناب از غذاهاي بي‌ارزش براي تسكين روحي دشوار است. اما استفاده از رژيم غذايي حاوي مواد مغذي، كم چرب، كم قند و كم كافئين، انتخاب بهتري است. / مجله موفقیت

[rezagholamipour]

از اینکه ریشه در کودکی داره مطمئنم ولی از اینکه پدر و مادر سخت گیری دارم نه ولی چون بچه اولم یه کم ناز نازی ام هستم اگه سخت گیری هم بوده توی درس خوندن بوده که میگفتن نگاه کن بچم مردم چه جوری درس میخونن از این حرفا که همه پدر و مادر ه اصولا میزنن
یعنی هیچ راهی جز رفتن به روان پزشک نیست؟؟
اگه کتابی چیزی باشه ممنون میشم معرفی کنید
ببین رفتن به روانپزشک خیلی هم کار سختی نیست... این که تمایل به رفتن نداری هم بخاطر اضطرابیه که از حرف اعضای خانواده یا دیگران داری...
قورباغه رو قورت بده و این کار سخت رو برای یه عمر زندگی که در پیش رو داری انجام بده...
این که از مشکلاتی که داری با کسی صحبت کنی خیلی بهت کمک می کنه...
اول از خانواده ات شروع کن.. مشکلت رو باهاشون در میون بذار و بگو قصد داری بری روانپزشک (همین کار خیلی به حل مشکلت کمک می کنه)
بعد با روانپزشکت صحبت کن.. همین که در حال حل مشکلت باشی بهتر از اینه که دست روی دست بذاری..
و سعی کن تا اونجا که می تونی احساساتت رو توی خودت نریزی چون معمولا افرادی که احساساتشون رو با هیچ کس در میون نمی ذارن بیش تر استرس دارن..
اگه بخوای به تنهایی مشکلتو حل کنی، که توصیه نمی کنم.. کتاب ها و سی دی های زیادی وجود داره..
ولی این کار زمان بره و احتمال کار کردنش خیلی کم...
مطمئنم اگه به یه روانپزشک خوب مراجعه کنی از تصمیمی که گرفتی پشیمون نمی شی و خیلی احساس سبکی خواهی کرد..
من هم همین تجربه رو دارم که میگم.
موفق باشید:n16:

[aghazadeh_hastam]

منم همینجوری ام . قرار باشه جلوی جمع کنفرانسی چیزی اراته بدم از روز قبلش استرس میگیرم . روز اراته هم تا حد مرگ میرم . نمیتونم دیگه حرف بزنم

[Alireza SM]

به گفته شما من افزایش ضربان قلب یا تنگی نفس دارم و وسواس فکری زیادی هم دارم
ولی از موقعی که این تاپیک وزدم یکم احساس بهتری دارم سعی میکنم در هر شرایطی اعتماد به نفس مو از دست ندم و خودمو دست کم نگیرم
ولی این اضطراب هنوزباهامه بیشتر زمانیه که وارد اجتماع میشم
خودم دوست دارم برم پیش روانپزشک ولی نمی خوام کسی بدونه واین کار برام غیر ممکن

ببینید دوست عزیز این مشکلات خود به خود از بین نمیرن. اینکه احساس بهتری پیدا کردین ممکنه به خاطر فراز و نشیب بیماری باشه که اون خودش هم یه مشکل هست بیماران بایپولار اینطوری هستن. البته نمیشه گفت شما بایپولار هستین و معایات زیادی لازمه. ولی در هر صورت احساس بهتر پیدا کردن معمولا به خاطر نوع سیر بیماری هست نه به خاطر بهبودی واقعی.
اینکه نمیخواین کسی بدونه کاملا طبیعیه و بهترین کار هم همینه که کسی ندونه ولی به هر حال باید راهی پیدا کنین. اینکه بتونین خودتون داروهاتون رو مصرف کنین کافیه مراجعه به پزشک هم نیاز به همراه نداره

[hamed29]

سلام دوستان وقت بخیر
دقیقا نمی دونستم که این تاپیک رو توی چه قسمتی ایجاد کنم واسه همین اینجا زدم

من 20 سالمه وهمش واسه اکثرکارهام که میکنم ،حرف زدنم و رفتارم استرس دارم(مثلا وقتی می خوام حرفی بزنم اضطراب دارم بعدا همش فکر میکنم نکنه حرف بدی زدم و نکنه رفتار بدی انجام دادم )
مخصوصا واسه درس خوندن انقدر که استرس دارم توی ایام امتحانات کارم به بیمارستان میکشه. و تقریبا میشه گفت اعتماد به نفسم هم صفر، وقتی توی یه جمع میرم تا کسی سوالی نکنه اصلا حرف نمیزنم
ودوستانم هم میگن :تو اصلا حرف نمیزنی خیلی ساکتی؛ واین موضوع خیلی منو آزار میده

دوستان لطفا راهنمایی کنید که چکار باید بکنم که این استرسم کم بشه؟

سلام

قبول کنید که همه آدم ها اشتباه میکنن. اگه از قضاوت دیگران در مورد اشتباهات احتمالی خودتون نگرانید به این فکر کنید که همون ها شاید اشتباهات خیلی بزرگی در زندگی خودشون داشتن.
تکرار میکنم همه اشتباه میکنن. حتی کسانی که شما به چشم آدم موفق و خوشبخت بهشون نگاه میکنید. تفاوت آدم ها دقیقا بعد از اشتباه کردن مشخص میشه.
یکی اشتباهش رو در حد توان و شرایط جبران میکنه و دیگری حتی حاضر نیست قبول کنه که اشتباهی مرتکب شده.

همه ی ما واسه خودمون بی عقلی هایی داریم. کسی نمیتونه ادعا کنه انسان کامل هست و هیچ اشتباهی مرتکب نشده و نخواهد شد.
زیاد خودتون رو به خاطر شرایطتون سرزنش نکنید. این مشکلیه که همه ی جامعه با اون درگیرن. دیگرانی که از قضاوتشون نگرانید شاید همچین تحفه ای هم نباشن!

کم حرف بودن هم چیز عجیبی نیست، هر کس یه طبیعتی داره. یکی کم حرفه، یکی پر حرف. یکی چاقه، یکی لاغر.
شاید بگید فرق میکنه و این ظاهره و دیگری باطن. در صورتی که فرقی نداره و طبیعیه.
یه نفر ممکنه یه وزنه 50 کیلویی رو به سختی بلند کنه. یکی تا 100 کیلو میتونه و دیگری 300 کیلو! حالا کدوم مشکل دارن؟ هیچ کدوم!





به گفته شما من افزایش ضربان قلب یا تنگی نفس دارم و وسواس فکری زیادی هم دارم
ولی از موقعی که این تاپیک وزدم یکم احساس بهتری دارم سعی میکنم در هر شرایطی اعتماد به نفس مو از دست ندم و خودمو دست کم نگیرم
ولی این اضطراب هنوزباهامه بیشتر زمانیه که وارد اجتماع میشم
خودم دوست دارم برم پیش روانپزشک ولی نمی خوام کسی بدونه واین کار برام غیر ممکن

روانپزشک دارو تجویز میکنه تا روند تغییر براتون راحت تر بشه. شاید لازم باشه ولی مطمئناً کافی نیست.
اصل مطلب مشاور یا روان شناس هست که راهنمایی میکنه چطور مسئله رو حل کنید.

مراجعه به مشاور یا روانپزشک کار اشتباهی نیست.
مهم ترین نکته اینه که یه مشاور درست پیدا کنید نه تاجر!

استرس، دلشوره و ... هم یه جور کسالت به حساب میان. مثل سرماخوردگی و...
چرا وقتی برای درمان سرماخوردگی به پزشک مراجعه میکنیم نگران قضاوت دیگران نیستیم ولی صحبت از کسالت روحی که میشه نگران میشیم؟
استرس هم یه چیزیه مثل بی حوصله گی و خستگی.

[mehran_n95]

تو یه کتابی یادمه خوندم زندگی بدون استرس، زندگی نیست. نباید زیاد سخت گرفت...

[banii]

منم تقریبا همینجوری ام... البته من وضعیتم نوسان شدید داره یعنی منظورم اگر توی مود ریلکسی و بیخیالی باشم کلا توی دنیا نیستم... و اگر توی مود یا همون وضعیت مضطربی و استرسی باشم خودمو میجوم...

بهترین راه حل هم که برام جواب میده ریلکس کردن خودم با چیزهایی مثل سیگار کشیدن / قدم زدن/ پارک رفتن / موزیک و ... و اگر در دسترس باشه نوشیدن... ولی در کل توی اون شرایط هیچی واقعا آروم ام نمیکنه...چیکار کنم ... همینم دیگه... عادت کردم به این حال و روز...

[Persianhb]

بهترین راه مقابله با استرس 100 درصد تست شده که هیچ جا هیچ کس بهتون نمیگه
درمان قطعی استرس با این روشها که البته اراده می خواد
به شرطی که همشون رو بتونید کامل انجام بدید تپش قلب و لرزش دستتون کم می شه و در صورت استمرار کلا از بین می ره

فقط تمرین کنید و هر روز بیشتر تلاش کنید تا موارد زیر رو درست انجام بدید مطمئن باشید بهتر از دارو و هر روشی جواب می ده انشاءلله 100 درصد جواب می گیرید

دوست عزیز خانواده ، فامیل ، معلم و حتی پلیس با شما دشمنی ندار ن و برعکس می خوان به شما کمک کنند
1- همه چیزهایی که باعث می شه ترس یا استرس داشته باشید روی کاغذ بنویسید و بعد کاغذ رو پاره کنید
می بینی که چیزایی که باعث استرس شما می شن چقدر در مقابل شما ضعیف هستند
در موقع غذا خوردن با عجله و تند تند غذا نخوردید سعی کنید آروم غذا بخورید
2-نماز - تمرین کن آورم و بدون عجله بخونی
3-هر کار می کنی سعی کن بجای سریع انجام دادن برعکس اروم انجام بدی ولی درست انجام بدی
4-تفکر مثبت
5-ورزش منظم
6-روابط اجتماعی با آدم های مثبت - روابط اجتماعی رو با آدمای مثبت زیاد کن و برعکس از آدمهایی که تفکر منفی دارن دوری کن
7-کمک به دیگران تا می تونی به همه کمک کن - نمی گم جایی که کسی کمک نمی خواد مثل سوپرمن وارد عمل بشی و ایجاد نارضایتی بکنی فقط در صورت نیاز کمک کن
8-عدم خودارضایی - خودرارضایی برای استرس سمه اصلا طرفش نرو راه حل راههای ترک خود ارضایی رو پیدا کن اولش اینه تنها نمون و...
9-مصرف روزانه ب کمپلکس هر روز 1 عدد خارجی بهتره و یا میوه های حاوی ب کمپکلس
10-قهوه و کلا کافین اصلا نخور بجاش هر روز یک تکه شکلات خیلی تلخ بخور بالای 90 درصد
11-خواب منظم حتی خوابیت نگیره سعی کن سر موقع به رختواب بری تمرین کن به موقع بخوابی
12-قطع و یا به حداقل رساندن مصرف قند و شکر و چیزهای شیرین (کیک و شرینی خامه ی ) - شرینی های غیر طبیعی قند و شکر واسه استرس سمه
13- نمک - کم کم مصرف نمک و غذاهای شور رو از برنامه غذاییت حذف کن - نمک واسه استرس سمه
14-مصرف سیر می تونی هر صبح ناشتا قرص سیر بخوری
15-عدم مصرف نوشابه و کلا هیچ چیز گاز دار نخور حتی دوغ گاز دار
16-طرف غذاهای کنسرو شده و کلا چیزهایی که نگه دارنده دارن و فست فود نرو
17- بیکار نمون - برو سر کار - کلاس ... ، دانشگاه یا دنبال چیزی که بهش علاقه داری
18-به موفقیت هایی که کسب کردی فکر کن نه به ضعف هات
19- به مسافرت برو - توانشو نداری به گردش برو پارک، فروشگاههای بزرگ و.... برو
20- تو می تونی به هر نوع استرسی به صورت مثبت غلبه کنی اینو به خودت دائم بگو و تکرار کن

[Cortexan]

این تاپیک تاریخشو نگاه کردم مال چند ماه پیشه که سوال پرسیدن.

1- پیش کسایی که استرس دارید نرید مگه توحفن؟ چرا میرید پیش کسایی که پیششون استرس دارید؟
2- شما فکر میکنید یا خودتون بدید یا دیگران بدند این در ضمیر ناخودگاه شما ریشه دونده .واسه همین استرس دارید. باید پیش یک روانشناس خوب برید و ریشه هاشو بکنید .اگر خیلی اذیت میشید میتونید از دارو درمانی کمک بگیرید اما حتما با روانشناسی باید ریشه هاش کنده بشه دارو فقط کمک میکنه مغزتون آروم بشه.

[MOHAMMAD_ASEMOONI]

سلام
درکِ حقیقتِ دنیا و درکِ علتِ واقعیِ زندگی در دنیا و درکِ اینکه حالِ دنیا هرگز یکسان نیست و دائماً در تغییره و درکِ اینکه لحظه های تلخ و سخت و شیرین و خوش هیچکدام ماندگار نیست و درک اینکه حتی سخت ترین و غمناکترین روزهای عمر رو با امید و آرامش بهتر میشه پشت سر گذاشت و بهتر میشه راهِ زندگی رو طی کرد بهترین و کارآمدترین راه مبارزه با استرس و نگرانی و دلهره هست
چه سخت بگیرین چه آسون بگیرین داره میگذره و یقیناً هم یک روز به پایان میرسه
فقط تلاش کنین که پایانتون خوش باشه . اصلاً اهمیت ندین به اینکه شروع خوبی نداشتین . شروع هرطور باشه میگذره و تمام میشه
کدام لحظه ی خوش زندگیتون ماندگار بود ؟ کدام لحظه ی تلخ زندگیتون ماندگار بود ؟

میگذره و داره هی میگذره . لبخند امید به لب داشته باشین و یاد بگیرین که چطور از ضررها و خطرها و مُضرها و خطرناکها دور بشید
تلاش کنین تا اگر سودمند نباشید لااقل مضر هم نباشید .
شرافتمندانه تلاش کنین برای فراهم کردن نیارمندیهاتون و رسیدن به آرزوهای منطقی و عاقلانه خودتون
اگر به خواسته های حقتون نرسبدید غمگین نباشین و پا رو از حد و مرزهای عاقلانه و جوانمردانه فراتر نذارید وگرنه ضرر میکنید
معنویاتتون رو قوی کنین که سرچشمه رهائی از دلهره و نگرانی از اونجاست
شاید باورتون نشه اما همه چیز از پاسختون به این سوال سرچشمه میگیره:
جهان هستی خالق داره یا خودش خودبخود و تصادفی به وجود اومده ؟
قبول ندارین ؟ فکر میکنین این راهِ درستِ رهائی از استری و دلهره و نگرانی نیست ؟
هر راهی رو خواستین انتخاب کنین و برید هرطور خواستین زندگی کنین و نتیجه و پایان رو ببینین

[alitalebi000]

کسی عوارض هالوپریدول رو میدونه؟

[Alireza SM]

کسی عوارض هالوپریدول رو میدونه؟

روی هر کسی مختلف هستن. خواب آلودگی و مشکلات مشابهش کمتر شایع هستن ولی اگه از نیم میلی گرم شروع کنین کلا عوارضش کمن