مشاهده نسخه کامل
: روانپریش
25-10-2015, 06:37
سلام به سروران گرامی
من دو سؤال مختلف از دو روانپزشک مختلف را بیاد میاورم که تشخیص دادند از کمترین توان ذهنی بی بهره ام. در ادامه این دو سؤال و بحث علمی اینکه جوابهای من صحیح هستند را میاورم.
فقط این را اول بگویم که روانپزشکان کوچکترن تردید در پاسخ به این سؤالات را نشانه بیماری میدانند و هرگز اجازه توضیح به بیمار را نمیدهند. و با درمان اجباری حقوق فردی را محدود میکنند. برای همین هم من این بحث علمی را اینجا میکنم. تا یک جایی حرف من باقی بماند.
یکی از سؤالها که دکتر از من پرسید این بود: "در گذشته مردم میگفتند خورشید دور زمین میگردد. حالا اگر من بگویم که اکنون دانشمندان میگویند که این زمین است که دور خورشید میگردد و نه خورشید دور زمین، آیا میپذیری؟"
جواب من آنگاه این بود و الآن هم هست: با در نظر داشتن نسبیّت، این بستگی به ناظر دارد. اگر ناظر در خورشید باشد، میتواند بگوید که زمین دور خورشید میگردد و چون زمین دور خودش هم میگردد در زمین خیال میکنند که خورشید دور زمین میگردد. ولی اگر ناظر روی زمین باشد، میتواند بگوید خورشید دور زمین میگردد. اگر ناظر نه روی زمین باشد نه روی خورشید میتوان گفت هر دو دور هم میگردند و روی هم رفته به نظر من این دو موضوع همدیگر را نفی نمیکنند. انشتین هم یک بار وقتی در قطار بود گفته بود که تا دقایقی دیگر شهر به قطار میرسد (به جای اینکه بگوید قطار به شهر میرسد) چون او به عنوان ناظر در قطار بود در عین حال که شهر بسیار بزرگتر از قطار است. و این صحبت انیشتین بسیار عالمانه تلقی میگردد و امروزه نسبیت در علوم نقش کاملتری دارد..
سؤال دیگر که یک روانپزشک دیگر از من کرد این بود: "در طی روز خورشید همه جا را روشن میکند. حالا اگر بگویم که اکنون دانشمندان میگویند که در شب هم همه جا را خورشید روشن میکند آیا میپذیری؟
جواب من به این سؤال در آن هنگام و الآن این است: امروزه انرژی اتمی نیروی برق روشنایی بسیاری از چراغها را فراهم میکند. این نیروی خود سنگ اورانیم است و از خورشید نیست. نیروی خود خورشید از نیروی اتمی است نه برعکس.
هر دو روانپزشک جوابهای مرا نشانه نداشتن کمترین توانایی ذهنی دانستند و بدون اینکه اجازه توضیح بدهند با داروی اجباری اقدام به درمان کردند. که مقاومت من باعث شد حکم جنون درباره من صادر شود.
باید بگویم من در مورد درمان اجباری هم حساسیت خاصی دارم.
خیلی خوشحال میشم نظر دوستان و روانپزشکان رو بدونم که من درست گفتم یا روانپزشکم؟
من دو سؤال مختلف از دو روانپزشک مختلف را بیاد میاورم که تشخیص دادند از کمترین توان ذهنی بی بهره ام. در ادامه این دو سؤال و بحث علمی اینکه جوابهای من صحیح هستند را میاورم.
فقط این را اول بگویم که روانپزشکان کوچکترن تردید در پاسخ به این سؤالات را نشانه بیماری میدانند و هرگز اجازه توضیح به بیمار را نمیدهند. و با درمان اجباری حقوق فردی را محدود میکنند. برای همین هم من این بحث علمی را اینجا میکنم. تا یک جایی حرف من باقی بماند.
یکی از سؤالها که دکتر از من پرسید این بود: "در گذشته مردم میگفتند خورشید دور زمین میگردد. حالا اگر من بگویم که اکنون دانشمندان میگویند که این زمین است که دور خورشید میگردد و نه خورشید دور زمین، آیا میپذیری؟"
جواب من آنگاه این بود و الآن هم هست: با در نظر داشتن نسبیّت، این بستگی به ناظر دارد. اگر ناظر در خورشید باشد، میتواند بگوید که زمین دور خورشید میگردد و چون زمین دور خودش هم میگردد در زمین خیال میکنند که خورشید دور زمین میگردد. ولی اگر ناظر روی زمین باشد، میتواند بگوید خورشید دور زمین میگردد. اگر ناظر نه روی زمین باشد نه روی خورشید میتوان گفت هر دو دور هم میگردند و روی هم رفته به نظر من این دو موضوع همدیگر را نفی نمیکنند. انشتین هم یک بار وقتی در قطار بود گفته بود که تا دقایقی دیگر شهر به قطار میرسد (به جای اینکه بگوید قطار به شهر میرسد) چون او به عنوان ناظر در قطار بود در عین حال که شهر بسیار بزرگتر از قطار است. و این صحبت انیشتین بسیار عالمانه تلقی میگردد و امروزه نسبیت در علوم نقش کاملتری دارد..
سؤال دیگر که یک روانپزشک دیگر از من کرد این بود: "در طی روز خورشید همه جا را روشن میکند. حالا اگر بگویم که اکنون دانشمندان میگویند که در شب هم همه جا را خورشید روشن میکند آیا میپذیری؟
جواب من به این سؤال در آن هنگام و الآن این است: امروزه انرژی اتمی نیروی برق روشنایی بسیاری از چراغها را فراهم میکند. این نیروی خود سنگ اورانیم است و از خورشید نیست. نیروی خود خورشید از نیروی اتمی است نه برعکس.
هر دو روانپزشک جوابهای مرا نشانه نداشتن کمترین توانایی ذهنی دانستند و بدون اینکه اجازه توضیح بدهند با داروی اجباری اقدام به درمان کردند. که مقاومت من باعث شد حکم جنون درباره من صادر شود.
باید بگویم من در مورد درمان اجباری هم حساسیت خاصی دارم.
خیلی خوشحال میشم نظر دوستان و روانپزشکان رو بدونم که من درست گفتم یا روانپزشکم؟