شخصیت مجازی ما [آرشيو] - P30World Forums - انجمن های تخصصی پی سی ورلد

ملا نصرالدین

20-07-2015, 13:38

راستش من تقریبا همیشه به این اعتقاد داشتم و دارم که شخصیت ادم ها توی دنیای مجازی اونی نیست که نشان میدهند.
شناخت شخصیت ادم ها توی دنیای واقعی هم خیلی سخته چه برسه به مجازی.خیلی وقت ها ادم ها جنبه هایی از شخصیتشان رو به نزدیک ترین افراد خانواده ی خودشان هم نشان نمیدهند.

ولی یک تجربه ی جالب من در یک مورد خاص به دست اوردم.
شخصی بود که از مغازه همسرم خرید میکرد.سفارش ها هم به صورت تلفنی بود.کمی رفتارش نا معقول بود ولی قابل تحمل بود.
ولی چند روز پیش رفتاری در دنیای مجازی از خودش نشان داد که من و همسرم مات مانده بودیم.

من به این نتیجه رسیدم که برخلاف اینکه همه میگویند مردم شخصیت اصلیشان را در دنیای مجازی نشان نمیدهند.بعضی از اوقات هم دقیقا شخصیت اصلیشان را نشان میدهند

در کل شناخت افراد در دنیای مجازی خیلی سخته

Demon King

20-07-2015, 14:05

سلام؛

مبحث بسیار جالبیه!

درسته حرف های جناب ملانصرالدین رو کاملا تایید میکنم و موافقم.
به نظر من در کوتاه مدت نمیشه شخصیت کسی رو تشخیص داد. افراد و کاربران مجازی غالبا رفتار های یکسانی از خودشون نشون میدن. برای مثال اکثر اونها شوخ طبعن. یا مثلا خوش برخورد و با شخصیتن. ( طبق رفتار اونها و تفسیر ما )

اما چیزی که مشخصه افراد برای همیشه نمیتونن بازیگر شخصیتی غیر از خودشون باشند و این باعث میشه گاهی اوقات رفتار هایی از اونها ببینیم که شخصیت واقعیشون رو میاره روی کاغذ.
در کل در شرایط عمومی شبکه های اجتماعی همه یکی هستن و شخصیت ها غیرقابل تشخیص. در شرایط خاصه که لحن حرفاشون، رفتارشون به طرفی سوق پیدا میکنه که برای ما هم اعجاب آور هست.

شخصیت های ما در دنیای مجازی برای همیشه نمیتونن آرمانی باشند؛ چون خودمون شخصیت آرمانی نداریم و جایی به طور ناخودآگاه طوری شخصیت واقعی ما نمایان میشه که آرمانی بودنمون رو زیر سوال میبره و یک به یک ایرادات مارو نشون میده. هر فرد شخصیت خودش رو بازی میکنه. لااقل اینکه نمیتونه برای همیشه چیزی غیر از اون رو بازی کنه.

برای فهم شخصیت افراد چه مجازی چه حقیقی نیاز به زمان هست. رفتار افراد با توجه به زمان، مکان و شرایط یقینا تغییر خواهد کرد و رفتار اونها در شرایط سخت حقیقت اونهاست.

در مورد نظرسنجی هم بخشی از گزینه دو و سه نظر من هست. میتونن قابل اعتماد باشن و رفتارشون بستگی به شرایط داره. در کل زمان تعیین کننده هست.

raana

20-07-2015, 17:07

سلام دوستان...

با علی عزیز موافقم...در یک بازه ی زمانی کوتاه نمیشه تشخیص داد و رفتار دقیق فرد رو قضاوت کرد....

ولی من معتقدم...افراد..در شبکه های اجتماعی...شخصیت واقعی خودشون رو نشون میدم...چون هیچ ترس یا اضطرابی ندارن...

یا به قولی با طرف صحبتشون رو در رو نیستن و خیلی راحت شخصیت روتین و معمولیه خودشون رو نشون میدن...

در انجمن مشهوده..شخصی که مودب هست ...شوخ هست...

یا فردی که هر کاریش می کنی ...بازم با ادبیات خاص خودش صحبت می کنه یا توهین می کنه وغیره....

به نظرم بین 5 تا 10 % نمیشه شخصیت فرد رو تشخیص داد...

بعضیام که به طور کل دوست دارن..یه فرد پیچیده و مرموز نشون بدن خودشون رو....:n09:

Saeed Dz

20-07-2015, 23:30

سلام

ارتباط توسط دنیای مجازی به طور گسترده ای وجود داره و نقش اون رو تو زندگی روزمره نمیشه انکار کرد.
شخصیت آدم هایی را که تو این دنیا باهاشون ارتباط داریم چطور بشناسیم؟

در مورد تجربه هاتون، شناخت هایی که داشتین و تجربه ای که میشه به بقیه کمک کنه حرف بزنین...
هه ... كى گفته شما بايد از طريق ابزارى مثل اينترنت كسى رو بشناسى؟! ببينيد اينها وسايل ارتباط هستن و در خارج از ايران به هيچ وجه طورى كه ما ازش استفاده ميكنيم نميكنن. محدوديت روابط، نبود تفريحات مناسب و از همه مهمتر نبود شغل در ايران باعث شده ما به جاى اينكه از اين ابزار براى ارتباط استفاده كنيم بريم و تمام وقتمون رو صرف اپليكيشن هاى مختلف و چت كنيم. نگاهى به اپ استور و گوگل پلى بندازيد؛ به سادگى خواهيد ديد كه اكثر اپليكيشنايى كه براى سوشال نتورك وجود داره تبليغات و مانورش روى اينه كه شما بتونيد با يه نفر يا گروهى از افراد قرار بذاريد و بيرون بريد و ... .
بنده بارها گفتم، دنياى مجازى و غير مجازى وجود نداره و وسايل ارتباطى همگى جزوى از دنياى واقعى ما هستن اما خب ما يه مهر جدايى به اسم دنياى مجازى روش زديم و ميايم و عقده ها، شخصيت اصلى يا متفاوت و ... رو توش بروز ميديم. به همين خاطره كه شخصيتى كه از افراد مختلف ميشناسيم متفاوته با اونچه در خارج از سوشال نتورك ها وجود داره. براى مثال يكى خيلى آزادتر و روشنفكرانه تر خودش رو بروز ميده و كسى هم ممكنه خودش رو مذهبى نشون بده.
در رابطه با گزينه هاى نظرسنجى هم بايد گفت خب بدون شك گزينه اول رو بيشتر خانم ها انتخاب خواهند كرد و افرادى كه به جاى عقل و منطق در مورد مسائل احساسى و عجولانه تصميم گيرى ميكنن. افرادى كه به دنبال عشق و ارتباط هايى هستند كه در داستانها اومده و دروغ و افسانست. همينطور بدون شك با اين جامعه آمارى نظرسنجى غيرقابل استناده.

حالا بايد چيكار كرد و راه حل چيه؟ واضحه، بايد تجديد نظر اساسى كنيم در مورد اپليكشن هاى سوشال نتورك و به جاى روى دنبال رفع نيازها در فضاى اينترنت بگرديم بيايم و نيازهامون رو از دولت درخواست كنيم (كارى كه مردم بقيه كشورها كردن). نبايد به اشتباهات و محدوديت ها خو گرفت، ما درخت نيستيم و ميتونيم و بايد قوانين رو به سمتى ببريم كه دلخواه مردم ماست.

کاربر شماره ی یک

21-07-2015, 00:04

Mehrshad-msv

21-07-2015, 03:17

هه ... كى گفته شما بايد از طريق ابزارى مثل اينترنت كسى رو بشناسى؟! ببينيد اينها وسايل ارتباط هستن و در خارج از ايران به هيچ وجه طورى كه ما ازش استفاده ميكنيم نميكنن. محدوديت روابط، نبود تفريحات مناسب و از همه مهمتر نبود شغل در ايران باعث شده ما به جاى اينكه از اين ابزار براى ارتباط استفاده كنيم بريم و تمام وقتمون رو صرف اپليكيشن هاى مختلف و چت كنيم. نگاهى به اپ استور و گوگل پلى بندازيد؛ به سادگى خواهيد ديد كه اكثر اپليكيشنايى كه براى سوشال نتورك وجود داره تبليغات و مانورش روى اينه كه شما بتونيد با يه نفر يا گروهى از افراد قرار بذاريد و بيرون بريد و ... .
بنده بارها گفتم، دنياى مجازى و غير مجازى وجود نداره و وسايل ارتباطى همگى جزوى از دنياى واقعى ما هستن اما خب ما يه مهر جدايى به اسم دنياى مجازى روش زديم و ميايم و عقده ها، شخصيت اصلى يا متفاوت و ... رو توش بروز ميديم. به همين خاطره كه شخصيتى كه از افراد مختلف ميشناسيم متفاوته با اونچه در خارج از سوشال نتورك ها وجود داره. براى مثال يكى خيلى آزادتر و روشنفكرانه تر خودش رو بروز ميده و كسى هم ممكنه خودش رو مذهبى نشون بده.
در رابطه با گزينه هاى نظرسنجى هم بايد گفت خب بدون شك گزينه اول رو بيشتر خانم ها انتخاب خواهند كرد و افرادى كه به جاى عقل و منطق در مورد مسائل احساسى و عجولانه تصميم گيرى ميكنن. افرادى كه به دنبال عشق و ارتباط هايى هستند كه در داستانها اومده و دروغ و افسانست. همينطور بدون شك با اين جامعه آمارى نظرسنجى غيرقابل استناده.

حالا بايد چيكار كرد و راه حل چيه؟ واضحه، بايد تجديد نظر اساسى كنيم در مورد اپليكشن هاى سوشال نتورك و به جاى روى دنبال رفع نيازها در فضاى اينترنت بگرديم بيايم و نيازهامون رو از دولت درخواست كنيم (كارى كه مردم بقيه كشورها كردن). نبايد به اشتباهات و محدوديت ها خو گرفت، ما درخت نيستيم و ميتونيم و بايد قوانين رو به سمتى ببريم كه دلخواه مردم ماست.

با صحبت هاتون موافقم اما با مورد دولت و کنار اومدن غیر ممکنه چون دولت ما چند ملیتیه و در واقع یک دولت نیست و یک مسیر مشخص نداره و هدفی برای جامعه کلی نداره و فقط قشری هستند که برای رضایت اقلیت و اما نه زیاد اقلیت و بقای منافع اکثریت من جمله خارجیون تلاش می نماید و کلا اون چیزایی که شما می فرمایید در در خاورمیانه غیر ممکن است چون به شدت مردم غیر قابل نقد هستند و دولت رو مردم تشکیل می دهند و منتخب می کنند. در واقع ماهم تحت استعمار داخلی هستیم و هم خارجی و فقط منافع سرمایه داران خارجی و داخلی مهمه و نیروی کار.تمام...:n27::n28:

Saeed Dz

22-07-2015, 21:41

یعنی هیچ کمکی واسه شناخت نمیکنه ابزار ارتباطی ؟
نميشه مطلق گفت كمك ميكنه يا نميكنه، يا حتى نميشه گفت شايد كمك كنه يا نكنه! اما موضوع اينه كه سوشال نتورك ها ابزار شناخت نيستن.

با صحبت هاتون موافقم اما با مورد دولت و کنار اومدن غیر ممکنه چون دولت ما چند ملیتیه و در واقع یک دولت نیست و یک مسیر مشخص نداره و هدفی برای جامعه کلی نداره و فقط قشری هستند که برای رضایت اقلیت و اما نه زیاد اقلیت و بقای منافع اکثریت من جمله خارجیون تلاش می نماید و کلا اون چیزایی که شما می فرمایید در در خاورمیانه غیر ممکن است چون به شدت مردم غیر قابل نقد هستند و دولت رو مردم تشکیل می دهند و منتخب می کنند. در واقع ماهم تحت استعمار داخلی هستیم و هم خارجی و فقط منافع سرمایه داران خارجی و داخلی مهمه و نیروی کار.تمام...:n27::n28:
ببينيد اينطورام كه شما فكر ميكنى نيست. شايد روزى رابطه ما با آمريكا، اينكه با اين كشور دست بديم و قدم بزنيم تصويرى غيرممكن براى خيليا به نظر ميومد و يا شايد ورود بانوان به ورزشگاه ها چيزى غير قابل تصور بود اما ديديم كه به طور رسمى در تهران ميزانى از صندلى ها براى خانمها به فروش رسيد يا شايد زمانى تصور اينكه خانمها تك خوانى كنن به هيچ وجه ممكن نبود اما حالا هر از گاهى حتى كنسرتهايى برگزار ميشه كه خانم ها تك خوانى ميكنن و موارد زيادى كه امروز هستند و در ٣٥ سال گذشته وجود نداشتن. مهم اين هستش كه ما باور داشته باشيم و بخوايم كه ميشه و بايد بشه تا حقوق مدنى و ذاتيمون رو بدست بياريم.
بعضيها خيال ميكنن كه آمريكا و اروپا از ابتدا متمدن و پيشرفته بودن كه بايد اين دوستان گفت تاريخ مطالعه كنن تا متوجه بشن اونها از ما هم متهجرتر بودن ولى خواستن و تونستن. زمانى اگر خانمها بدون مانتو، دامن و پوشش كامل وارد سواحل در آمريكا ميشدن، برهنگيشون متر ميشد و به اون اندازه جريمه يا حتى زندانى ميشدن! ولى حالا حقوقى برابر با آقايون دارن.

بله بنده هم با شما هم عقيده هستم كه امروزه بايد خيلى چيزها منجمله نفت دوباره ملى بشه و نفوذ نهادهايى مثل دولت، سپاه و ... كمتر بشه بهش ولى در رابطه با مردمى بودن دولتهاى خاورميانه اتفاقا برعكس حرف شما صادقه و عموما دولتها غير مردمى و ديكتاتورى هستن. اين بحث مفصله و از حيطه اين انجمن خارج پس از پرداختن بهش بيشتر از اين خوددارى ميكنم.

banii

23-07-2015, 21:50

Stream

23-07-2015, 22:56

افرادی بودند که با حرفها و نوع نگاه و تفکرشون پیرامون مسایل اجتماعی ، فلسفی ، فکری و .... به گونه ای بوده که حس میکردم واقعا آدمهای متفاوتی اند اما با آشنایی بیشتر و حتی دیدن از نزدیک اون افراد متوجه شدم هیچ تفاوات خاصی با بقیه ندارند .

به بیان دیگه خیلی از کاربران ایرانی توی نت فقط آروغ روشنفکری میزنند اما خودآگاه یا ناخودآگاه شخصیت بدون نقاب و واقعیشون متناقض با اون حرفهای قشنگه ...

این رو هم باید در نظر داشت خیلی از مواضعی که افراد نسبت بهش در اینترنت "روشنفکر" هستند، اگه در جامعه (به خصوص دانشگاه و محل کار و ...) دربارش حرف بزنند ممکنه براشون مشکل ساز بشه. خیلی مواقع تصویری که شما در جامعه و از نزدیک از افراد می بینید یک ماسک است و ماهیت و تفکرات واقعیشون رو در دنیای مجازی می بینید. حداقل برای من و خیلی از همفکران من به خصوص در دوران دانشگاه این مورد کاملا صحیح بود.

به هر حال این "روشنفکری در صحبت" و "سنتگرایی در عمل" خودش مرحله ای از پیشرفت است و صرفا چیز بدی نیست. یکدفعه افراد و جامعه تغییر نمی کنند. بطور مثال زمانی که ازدواج بین نژادها در آمریکا خیلی مخالف داشت عده زیادی بودن که می گفتند ما با ازدواج بین نژادها بطور کلی موافقیم ولی نمیخوایم بین نزدیکانمون همچین موردی باشه، این تناقض است ولی باز هم بهتره نسبت به اینکه شخص بگه به کل با این مورد مخالفیم.

Public Enemy

24-07-2015, 16:44

خدا بیامرزه اونی که این smiley هارو اختراع کرد :n29: باعث شده تصور من نسبت به سایرین مشابه همین شکلک ها باشه .
شاید دلیل استفاده از این شکلک ها ، نشون دادن احساسات درونی ، هرچند غیر واقعی باشه ( مثلا این :n19:) اما به طور عجیبی ، میشه از روی شکلک ها و تعداشون شخصیت هرکس رو حدس زد .
از نظر من کسی که شکلک استفاده نمی کنه ، بسیار آدم جدی هستش ... چه در زندگی مجازی چه در زندگی واقعی
و یا دوست عزیز raana که از این شکلک :n02: زیاد استفاده می کنه ، شخصیت مجازیش هم دقیقا شبیه به :n02: هستش و به دلیل تعدد استفاده ، احتمالا هم شخصیت واقعیش هم تا حدودی :n02: باید باشه ( با تفاوت اینکه چشاش بسته نیست ! )

-------------------

به هر حال ، بنده دوست ندارم با صاحب این شکلک ها ! ارتباط برقرار کنم ... چون بعد از ایجاد ارتباط قطعا شکلک ها هم تغییر می کنند ... شخصیت صمیمی مجازی قبل از ارتباط رو به شخصیت واقعی بعد از ارتباط ترجیه میدم

mjorh

24-07-2015, 22:31

این رو هم باید در نظر داشت خیلی از مواضعی که افراد نسبت بهش در اینترنت "روشنفکر" هستند، اگه در جامعه (به خصوص دانشگاه و محل کار و ...) دربارش حرف بزنند ممکنه براشون مشکل ساز بشه. خیلی مواقع تصویری که شما در جامعه و از نزدیک از افراد می بینید یک ماسک است و ماهیت و تفکرات واقعیشون رو در دنیای مجازی می بینید. حداقل برای من و خیلی از همفکران من به خصوص در دوران دانشگاه این مورد کاملا صحیح بود.

به هر حال این "روشنفکری در صحبت" و "سنتگرایی در عمل" خودش مرحله ای از پیشرفت است و صرفا چیز بدی نیست. یکدفعه افراد و جامعه تغییر نمی کنند. بطور مثال زمانی که ازدواج بین نژادها در آمریکا خیلی مخالف داشت عده زیادی بودن که می گفتند ما با ازدواج بین نژادها بطور کلی موافقیم ولی نمیخوایم بین نزدیکانمون همچین موردی باشه، این تناقض است ولی باز هم بهتره نسبت به اینکه شخص بگه به کل با این مورد مخالفیم.

دقیقا همینه ... واقعا کسی جرات نداره خیلی از صحبت هایی که اینجا مطرح میشه رو بیرون خیلی آزاد بگه ....از جونش سیر نشده ک :d

به نظر من دنیای مجازی شخصیت واقعی رو نشون میده ....دنیای واقعی ماسکه...(تو ایران خیلی ها همینن، ولی خارج از کشور رو چون حضوری ندیدمشون نمیتونم نظر بدم) در کل انسان ها پرسنا خاص خودشون رو دارن و به همین راحتیا نمیشه کسیو شناخت.

Mr_100_dolari

27-07-2015, 02:25

مشخصه در جامعه ای که در محیط مجازیش از ترس قیلتر شدن سایت ها باید دائما خود سانسوری کرد تظاهر افراد در جامعه چه از نظر ظاهری و پوشش و چه از نظر افکار و عقاید امری عادی هست و شاید کمی به دلیل آزادی نسبی در محیط مجازی بیشتر بتونند خود واقعیشون رو نشون بدن که این نشون دادن میتونه با توجه به رفتار و افکار و عقاید فرد و ادم هایی که تو اون محیط جمع شدند بازم امر نسبی باشه و نه صد در صد ...

در مورد تمام موارد نظر سنجی هم نمیتونه فقط شامل محیط مجازی باشه و در واقعیت هم همین موارد صدق میکنه ...

اینکه این برنامه ها به چه منظور ساخته شده و در کشور ما به چه صورتی استفاده میشه شاید بهتر باشه این طوری بگیم که وقتی افراد بی هدف و بی منظور و تنها از روی عادتی که به دلیل کمبود در قسمت های زندگی واقعی به صورت 24 ساعت داخل نت هستند نمیشه زندگی مجازی رو از واقعی جدا نکرد ...

بحث به حاشیه نره اما در مورد مواردی که اقا سعید گفتند که بر اون اساس جامعه میتونه به سمت تغییرات حرکت کنه به نظرم بیشتر شبیه بازی هست و چنین برخوردهایی بیشتر به جای اینکه در جواب خواسته مردم باشه به نظر عوام فریبی محض میاد ... درجایی که هر روز با دستور یک نفر مانع از برگزاری کنسرتی که از قبل مجوز گرفته میشن تک خوانی خانم ها و ... کمی بازی با افکار در جهت جلب توجه عمومی برای رسیدن به منافع دولت ها و اشخاص هست ...

Mehrshad-msv

30-07-2015, 23:36

Abaddon

31-07-2015, 00:41

هر اجتماعی یه سری هنجار های مخصوص درش ایجاد میشه. مثلا این انجمن یک جو روشنفکرانه و منطق محور داره. فیسبوک یک جو مخصوص به خودش رو داره، واتس اپ همین طور. اگر توی دنیای واقعی هم نگاه کنید جو دوستان، جو خانواده، جو دانشگاه و ... متفاوت هست. خب ما دنبال چی هستیم؟ مقبولیت در اجتماع.
مطلب دیگه هم عواقب بروز رفتار ناهنجار هست. مثلا در دانشگاه نمیشه در مورد همه چی صحبت کرد. توی اداره نمیشه به رئیس فحش داد.
پس ماسک میزنیم! مثلا ممکنه توی این انجمن خودمون رو روشنفکر تر از چیزی که هستیم نشون بدیم. در مورد مطلبی که توی فیسبوک یا خیابون فقط با یه فحش بهش جواب میدادیم اینجا وارد بحثای فنی بشیم! در مورد چیری صحبت کنیم که قلبا بهش اعتقاد نداریم. بدون وضو به نماز جماعت بریم. در جو دوستان صرفا برای بدست آوردن همین مقبولیت فحش بدیم. در کل به نظر من هم توی دنیای مجازی هم توی دنیای واقعی ما در حال ماسک زدن هستیم به دلایل مختلف.

مطلب دیگه این هست که قرار نیست که ما توی فروم به شخصیت افراد پی ببریم. باید دید اصلا چرا اینجا هستیم؟ مطمعنا شخصیت شناسی نبوده و کمکی هم نمیکنه. توی دنیای واقعی هم همینه: بیشتر افراد که باهاشون برخورد داریم چندان نیازی به دونستن شخصیتشون نداریم. دلیلی نداره خودمون رو درگیر چنین کار دشواری بکنیم و سوءظن برای خودمون ایجاد کنیم. دوستان نزدیک به نظر من بیشتر از همه ما رو میشناسن. البته من گاهی حتی توی تنهایی هم جسارت اینکه کاملا خودم باشم رو ندارم...

Mohammad Hosseyn

02-08-2015, 13:27

سلام

ارتباط توسط دنیای مجازی به طور گسترده ای وجود داره و نقش اون رو تو زندگی روزمره نمیشه انکار کرد.
شخصیت آدم هایی را که تو این دنیا باهاشون ارتباط داریم چطور بشناسیم؟

در مورد تجربه هاتون، شناخت هایی که داشتین و تجربه ای که میشه به بقیه کمک کنه حرف بزنین...

به نظر من شخصیت هر فردی با توجه به ویژگی‌های محیط مجازی داره، میتونه خیلی از شخصیت واقعیش فاصله داشته باشه. اما نه الزاما بصورت یک شخصیت متغییر یا گذرا (که در نظر سنجی اومده بود). با توجه به اینکه در محیط مجازی (که شامل استفاده از پیامک هم میشه) افراد فرصت بیشتری برای تفکر راجع به نوع رفتارشون دارند یا مثلا فرصت برای گزینش نمایش چهرشون (عکس در شبکه های اجتماعی) و یا ویرایش صحبتشون دارن و در کل به واسطه ی عدم برقراری ارتباط رودرو ، رفتار افراد تو این محیط خیلی متفاوته و من خودم هم رفتار خودم رو کاملا درک میکنم در محیط مجازی فرق داره و هم دوستانم تا اونجا که توجه کرد.

در این زمینه، این سخنرانی رو میشه گوش داد که خیلی خوب توصیفش میکنه :

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

dourtarin

03-08-2015, 09:03

به نظر من شخصیت هر فردی با توجه به ویژگی‌های محیط مجازی داره، میتونه خیلی از شخصیت واقعیش فاصله داشته باشه. اما نه الزاما بصورت یک شخصیت متغییر یا گذرا (که در نظر سنجی اومده بود). با توجه به اینکه در محیط مجازی (که شامل استفاده از پیامک هم میشه) افراد فرصت بیشتری برای تفکر راجع به نوع رفتارشون دارند یا مثلا فرصت برای گزینش نمایش چهرشون (عکس در شبکه های اجتماعی) و یا ویرایش صحبتشون دارن و در کل به واسطه ی عدم برقراری ارتباط رودرو ، رفتار افراد تو این محیط خیلی متفاوته و من خودم هم رفتار خودم رو کاملا درک میکنم در محیط مجازی فرق داره و هم دوستانم تا اونجا که توجه کرد.

در این زمینه، این سخنرانی رو میشه گوش داد که خیلی خوب توصیفش میکنه :

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اگه منظورتون خود سانسوری هست، این مورد رو نمیشه در مورد همه صادق دونست. بستگی به میزان صداقت طرف مقابل داره.
وقتی من جمله ام رو پس و پیش می کنم، دوست دارم منظورم رو درست تر و کامل تر انتقال بدم و این به معنای سانسور نیست.
از طرفی شخصیت خیلی از ما ها در دنیای به اصطلاح مجازی واقعی تر از دنیای فیزیکی هست، مثلا در دنیای واقعی منو فردی جدی می دونند در حالی که این صرفا قضاوت از روی ظاهر هست بدون ارتباط، اینجا من واقعی تر رو میشه دید.

Mehrshad-msv

04-08-2015, 03:30

البته در ایران این مساله بیشتر اینطوره به خاطر فرهنگ بسته....د ر بلاد کفر خیلی کمتره.چون طرف نیازی به سانسور نمی بینی و سانسور براش معنا نداره البته اونم نه درهمه اما در کل وضعیت بهتره.

Mohammad Hosseyn

05-08-2015, 09:31

اگه منظورتون خود سانسوری هست، این مورد رو نمیشه در مورد همه صادق دونست. بستگی به میزان صداقت طرف مقابل داره.
وقتی من جمله ام رو پس و پیش می کنم، دوست دارم منظورم رو درست تر و کامل تر انتقال بدم و این به معنای سانسور نیست.
از طرفی شخصیت خیلی از ما ها در دنیای به اصطلاح مجازی واقعی تر از دنیای فیزیکی هست، مثلا در دنیای واقعی منو فردی جدی می دونند در حالی که این صرفا قضاوت از روی ظاهر هست بدون ارتباط، اینجا من واقعی تر رو میشه دید.

نه فکر نکنم این مسئله خودسانسوری باشه ... در واقع خلاصه‌ی کلامش اینه که تو همچین محیط هایی آدم‌ها چیزی رو به نمایش میذارن که الزاما واقعا نیستن، بلکه دوست دارن باشن. تو محیط مجازی من عکسی از خودم میذارم که اشکالات ظاهریمو بپوشونه. یا روی حرفایی که میزنم فرصت فکر کردن و تغییرشون رو به اندازه کافی دارم در حالی که این مسئله تو ارتباط رودرو فرصت بروز کمتری داره...

شاید هیچ مبنای خاصی وجود نداره که بگیم شخصیت من تو دنیای واقعی، منِ واقعیه یا تو دنیای مجازی. ولی من تقریبا قانع شدم که تو محیط مجازی رفتار ما بیشتر اونچیزی هست که دوست داریم مورد مقبولیت بقیه واقع بشه در حالی که در عمل احتمال بیشتری وجود داره واقعا رفتارمون اینطور نباشه ...
نمیدونم تونستم منظورمو برسونم یا نه ...

dourtarin

05-08-2015, 10:21

نه فکر نکنم این مسئله خودسانسوری باشه ... در واقع خلاصه‌ی کلامش اینه که تو همچین محیط هایی آدم‌ها چیزی رو به نمایش میذارن که الزاما واقعا نیستن، بلکه دوست دارن باشن. تو محیط مجازی من عکسی از خودم میذارم که اشکالات ظاهریمو بپوشونه. یا روی حرفایی که میزنم فرصت فکر کردن و تغییرشون رو به اندازه کافی دارم در حالی که این مسئله تو ارتباط رودرو فرصت بروز کمتری داره...

شاید هیچ مبنای خاصی وجود نداره که بگیم شخصیت من تو دنیای واقعی، منِ واقعیه یا تو دنیای مجازی. ولی من تقریبا قانع شدم که تو محیط مجازی رفتار ما بیشتر اونچیزی هست که دوست داریم مورد مقبولیت بقیه واقع بشه در حالی که در عمل احتمال بیشتری وجود داره واقعا رفتارمون اینطور نباشه ...
نمیدونم تونستم منظورمو برسونم یا نه ...

درسته
کاملا متوجه منظورتون شدم
سوالی که برام پیش میاد اینه افرادی که تو دنیای واقعی آشنا هستن ، ارتباط شون تو دنیای مجازی تا چه سطحی قابل قبوله؟ یعنی اون موقع آدما خودشون هستن یا نقاب دارن؟

Stream

05-08-2015, 13:19

نه فکر نکنم این مسئله خودسانسوری باشه ... در واقع خلاصه‌ی کلامش اینه که تو همچین محیط هایی آدم‌ها چیزی رو به نمایش میذارن که الزاما واقعا نیستن، بلکه دوست دارن باشن. تو محیط مجازی من عکسی از خودم میذارم که اشکالات ظاهریمو بپوشونه. یا روی حرفایی که میزنم فرصت فکر کردن و تغییرشون رو به اندازه کافی دارم در حالی که این مسئله تو ارتباط رودرو فرصت بروز کمتری داره...

شاید هیچ مبنای خاصی وجود نداره که بگیم شخصیت من تو دنیای واقعی، منِ واقعیه یا تو دنیای مجازی. ولی من تقریبا قانع شدم که تو محیط مجازی رفتار ما بیشتر اونچیزی هست که دوست داریم مورد مقبولیت بقیه واقع بشه در حالی که در عمل احتمال بیشتری وجود داره واقعا رفتارمون اینطور نباشه ...
نمیدونم تونستم منظورمو برسونم یا نه ...

در دنیای غیرمجازی هم همین هست... اکثر انسان ها رفتارشون رو تغییر میدن تا بیشتر مورد قبول سایرین باشند و هیچ وقت کسی، دقیقا اون چیزی که هست رو نشون نمیده. تظاهر همیشه داره شکل می گیره و طبیعتا دنیای مجازی به خاطر ماهیتش امکانات بیشتری رو ارائه می ده، ولی در ارتباطات رو در رو هم این مسئله وجود داره و این بیشتر یک مسئله فرهنگی و در درجه بعد انسانی است.

Mehrshad-msv

06-08-2015, 01:15

در دنیای غیرمجازی هم همین هست... اکثر انسان ها رفتارشون رو تغییر میدن تا بیشتر مورد قبول سایرین باشند و هیچ وقت کسی، دقیقا اون چیزی که هست رو نشون نمیده. تظاهر همیشه داره شکل می گیره و طبیعتا دنیای مجازی به خاطر ماهیتش امکانات بیشتری رو ارائه می ده، ولی در ارتباطات رو در رو هم این مسئله وجود داره و این بیشتر یک مسئله فرهنگی و در درجه بعد انسانی است.

مخالفت می شود...برای همه مصداق کل نمی تواند باشد:n16:

Stream

06-08-2015, 01:25

مخالفت می شود...برای همه مصداق کل نمی تواند باشد:n16:

------>

در دنیای غیرمجازی هم همین هست... اکثر انسان ها رفتارشون رو تغییر میدن تا بیشتر مورد قبول سایرین باشند و هیچ وقت کسی، دقیقا اون چیزی که هست رو نشون نمیده. تظاهر همیشه داره شکل می گیره و طبیعتا دنیای مجازی به خاطر ماهیتش امکانات بیشتری رو ارائه می ده، ولی در ارتباطات رو در رو هم این مسئله وجود داره و این بیشتر یک مسئله فرهنگی و در درجه بعد انسانی است.

این مسئله هم نظر شخصی نیست، تحقیقات روانشناسی در زمینه تاثیر Peer pressure و Social acceptance در رفتارهای افراد بسیار است.

dourtarin

06-08-2015, 20:32

در دنیای غیرمجازی هم همین هست... اکثر انسان ها رفتارشون رو تغییر میدن تا بیشتر مورد قبول سایرین باشند و هیچ وقت کسی، دقیقا اون چیزی که هست رو نشون نمیده. تظاهر همیشه داره شکل می گیره و طبیعتا دنیای مجازی به خاطر ماهیتش امکانات بیشتری رو ارائه می ده، ولی در ارتباطات رو در رو هم این مسئله وجود داره و این بیشتر یک مسئله فرهنگی و در درجه بعد انسانی است.

به نظرتون دلیل رو آوردن به این نوع رفتار چیه؟( در کنار بدست آوردن تائید بقیه)
مورد قبول سایرین بودن همیشه درسته؟

Stream

06-08-2015, 21:26

به نظرتون دلیل رو آوردن به این نوع رفتار چیه؟( در کنار بدست آوردن تائید بقیه)

بهترین توضیح ها برای این مسئله در حیطه روانشناسی فرگشتی است. انسان موجود اجتماعی است و در دوران فرگشت همیشه حیاتش وابسته به همکاری و مورد قبول بودن گروه بوده. ما از نسل اون انسان هایی هستیم که همیشه به خوبی رفتارشون رو با گروه مچ کردند و در گروه محبوب بودند.

مورد قبول سایرین بودن همیشه درسته؟

قطعا خیر ، ولی به این سادگی هم نیست.

کلا به این نوع فشارهای اجتماعی به چهار طریق میشه جواب داد:

موافقت - Congruence
اطاعت - Compliance (مانند گروه رفتار کردن ولی در باطن مانند گروه فکر نکردن)
تبدیل - Conversion (یکی شدن با گروه)
غیرهمنوایی - Non-Conformity (جدا شدن از گروه یا تلاش برای تغییر گروه)

به استثنای مورد اول، هیچ کدوم از سه مورد دیگه ایده آل نیست و مورد سوم هم معمولا تلقین اطاعت است. در عمل قضیه بیشتر به اطاعت و غیرهمنوایی ختم میشه و تصمیم صحیح هم در مواقع متفاوت، می تونه فرق کنه. هیچ کدوم از اینها همیشه لزوما صحیح یا غلط نیست. بطور مثال همه میگن انزوا چیز بدی است ولی در خیلی از مواقع بهتر از دو مورد دیگه (اطاعت یا سازمخالف زدن) هست. خیلی از بزرگترین متفکران تاریخ به موقعش به انزوا رو آوردن و این انزوا در خیلی از مواقع باعث شد ذهنیت هاشون بطور محسوس رشد پیدا کنه.

dourtarin

08-08-2015, 00:38

بهترین توضیح ها برای این مسئله در حیطه روانشناسی فرگشتی است. انسان موجود اجتماعی است و در دوران فرگشت همیشه حیاتش وابسته به همکاری و مورد قبول بودن گروه بوده. ما از نسل اون انسان هایی هستیم که همیشه به خوبی رفتارشون رو با گروه مچ کردند و در گروه محبوب بودند.

قطعا خیر ، ولی به این سادگی هم نیست.

کلا به این نوع فشارهای اجتماعی به چهار طریق میشه جواب داد:

موافقت - Congruence
اطاعت - Compliance (مانند گروه رفتار کردن ولی در باطن مانند گروه فکر نکردن)
تبدیل - Conversion (یکی شدن با گروه)
غیرهمنوایی - Non-Conformity (جدا شدن از گروه یا تلاش برای تغییر گروه)

به استثنای مورد اول، هیچ کدوم از سه مورد دیگه ایده آل نیست و مورد سوم هم معمولا تلقین اطاعت است. در عمل قضیه بیشتر به اطاعت و غیرهمنوایی ختم میشه و تصمیم صحیح هم در مواقع متفاوت، می تونه فرق کنه. هیچ کدوم از اینها همیشه لزوما صحیح یا غلط نیست. بطور مثال همه میگن انزوا چیز بدی است ولی در خیلی از مواقع بهتر از دو مورد دیگه (اطاعت یا سازمخالف زدن) هست. خیلی از بزرگترین متفکران تاریخ به موقعش به انزوا رو آوردن و این انزوا در خیلی از مواقع باعث شد ذهنیت هاشون بطور محسوس رشد پیدا کنه.

با توجه به مطالبی که گفتین چند شخصیتی بودن می تونه دلیل خیلی از بی سرانجام بودن یا شکست روابط انسان ها باشه؟

Mohammad Hosseyn

08-08-2015, 01:02

درسته
کاملا متوجه منظورتون شدم
سوالی که برام پیش میاد اینه افرادی که تو دنیای واقعی آشنا هستن ، ارتباط شون تو دنیای مجازی تا چه سطحی قابل قبوله؟ یعنی اون موقع آدما خودشون هستن یا نقاب دارن؟

به نظر من اگر دو جنبه‌ی ارتباط دو نفره و ارتباط جمعی رو از شبکه‌های اجتماعی در نظر بگیریم بهتر بشه جواب داد ... من تو شبکه‌ای مثل تلگرام می‌تونم با دوستام و خانوادم بصورت دو نفره چت کنم. یا میتونم در فیسبوک یه پست عمومی منتشر کنم ... بخشی که عمومیه قاعدتا بیشتر متاثر از این رفتا ما خواهد بود ... بخشی که صرفا یه چت یا گفتگوی دو نفرست، به نظر من هرچی فرد مقابلم تو دنیای واقعی منو بیشتر بشناسه، این ارتباط مجازی فاصله‌ی کمتری با نوع واقعی‌ش خواهد داشت. فکر میکنم این منطقی باشه ولی در هر صورت بصورت یک فرضیه هست برای من ... هرچند بازم تو زندگی شخصی خودم میبینم اینو ...

به نظر من اگر ارتباط دو نفری که هیچوقت حضوری همدیگرو ملاقات نکردن مطالعه کنیم هیچ بعید نیست ببینیم طرفین با اختلاف فاحشی شخصیت خودشون رو متفاوت نشون دادن (یا هر کدوم ذهنیتی کاملا نامربوط از طرف روبروشون بدست آوردن). یعنی این اثر فکر کنم دو طرفه باشه. فقط مسئله این نیست که من میخوام خودمو متفاوت نشون بدم... مشکل دیگه اینه که احساسات ما که بصورت body language و حالت های صورت و اینجور چیزها منتقل میشه تو فضای مجازی کاملا داره حذف میشه و انتظار میره اثر خودشو بذاره ...

در دنیای غیرمجازی هم همین هست... اکثر انسان ها رفتارشون رو تغییر میدن تا بیشتر مورد قبول سایرین باشند و هیچ وقت کسی، دقیقا اون چیزی که هست رو نشون نمیده. تظاهر همیشه داره شکل می گیره و طبیعتا دنیای مجازی به خاطر ماهیتش امکانات بیشتری رو ارائه می ده، ولی در ارتباطات رو در رو هم این مسئله وجود داره و این بیشتر یک مسئله فرهنگی و در درجه بعد انسانی است.

بله درست می‌فرمائید ... من هم منظورم این نیست که این فقط تو زندگی مجازی نمود داره. منظور اصلی اینه که تو زندگی مجازی این کار راحتتره و درجه‌ی شدیدتری داره. در هر صورت با توجه به اینکه محیط مجازی تفاوت های مهمی با محیط واقعی داره، انتظار هم میره شخصیت‌ها کاملا نمود متفاوت‌تری داشته باشن ...

Mohammad Hosseyn

12-08-2015, 02:31

Stream

12-08-2015, 03:37

اخیرا داشتم روی یسری مقاله در حوزه‌ی مدیریت ریسک کار می‌کردم که به این مقاله برخوردم و دیدم مربوط به موضوع این تاپیک هست تقریبا !

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تو مقاله این فرضیه مطرح میشه که گسترش شبکه های اجتماعی باعث میشه کاربران از نظر تصمیمات مالی ریسک پذیرتر بشن!!

نمیدونم درسته یا نه ولی متن کامل مقاله رو ضمیمه میکنم اگر علاقه مند بودید بخونید ...

تحقیق جالبی است و نتایج هم جالب است. از نظر تئوری هم صحیح به نظر می رسه. افراد زمانی که در جمع هستند و این احتمال رو میدن که توسط سایرین در صورت شکست ساپورت بشن (چه مادی و چه احساسی)، ریسک پذیرتر می شوند. این در روابط غیرمجازی صدق می کنه و جالبه که در روابط مجازی هم همینگونه است.

دو تا پرسش که در این تحقیق جواب ندادن (شاید تحقیق های دیگه ای باشه):

1. آیا رسیدن به مرحله ای که اون حس انتظار همدردی/ساپورت در شخص پدید بیاد در روابط مجازی و غیرمجازی به سادگی هم هست؟ یا در روابط مجازی شخص خیلی ساده تر به اون مرحله می رسه؟ یا شاید سخت تر.
2. آیا در صورت شکست در ریسک، سطح رضایت شخص از کیفیت ساپورتی که دریافت می کنه چطور هست؟

Mohammad Hosseyn

12-08-2015, 03:54

تحقیق جالبی است و نتایج هم جالب است. از نظر تئوری هم صحیح به نظر می رسه. افراد زمانی که در جمع هستند و این احتمال رو میدن که توسط سایرین در صورت شکست ساپورت بشن (چه مادی و چه احساسی)، ریسک پذیرتر می شوند. این در روابط غیرمجازی صدق می کنه و جالبه که در روابط مجازی هم همینگونه است.

دو تا پرسش که در این تحقیق جواب ندادن (شاید تحقیق های دیگه ای باشه):

1. آیا رسیدن به مرحله ای که اون حس انتظار همدردی/ساپورت در شخص پدید بیاد در روابط مجازی و غیرمجازی به سادگی هم هست؟ یا در روابط مجازی شخص خیلی ساده تر به اون مرحله می رسه؟ یا شاید سخت تر.
2. آیا در صورت شکست در ریسک، سطح رضایت شخص از کیفیت ساپورتی که دریافت می کنه چطور هست؟

در قسمتی از مقاله اشاره میکنه که :

using online social networking should highlight these close relationships, which increases financial risk-taking. This effect should even occur even though such financial support is only perceived and not actually offered. This hypothesis is consistent with risk research (Slovic, Finucane, Peters, & MacGregor, 2004), where people judge risks not only on what they think about it but also on how they feel about it

و در قسمت دیگه ای هم اومده :

In doing so, online social circles help people accrue social capital that can either supplement or even replace offline social networks. The latter can be especially true for online friends who people may not see often in real-life or when the online interactions replace in-person ones

و همچنین :

because of low-cost technology and computer-mediated communication, online social networking sites reduce relationship barriers and encourage self-disclosure that otherwise would be difficult in-person (Tidwell & Walther, 2002). Since online social networking sites are free and easy-to-use, the accrual of social capital via online channels is also quicker than offline ones that often take more time to build (Donath & Boyd, 2004).

نقل قول اولم به نوعی (البته نه کامل و دقیق) پاسخ سوال دومش شما رو سعی داره بده ... یعنی مسئله اصلی به نظر میرسه اینه که ما چه حسی نسبت به پذیرش ریسک بر اساس ارتباطات احتماعی مون داریم ... نه اینکه صرفا این ارتباطات چقدر میتونن در عمل یا از نظر کیفیت به کمک ما بیان! . من البته فکر میکنم به این سوال شما میشه با دقت بیشتری تو یه تحقیق پاسخ داد ... اینجا هم رفرنسی داده شاید این مقاله Slovic, Finucane, Peters, & MacGregor, 2004 اشاره دقیقتری کرده باشه ...

و اما دوتا نقل قول دوم فکر میکنم با دقت بیشتری پاسخ سوال اولتون رو میده ... اول اشاره میکنه این سرمایه اجتماعی که از طریق شبکه های اجتماعی بدست میاد، "مکمل" و "گاها" جایگزین ارتباط آفلاین هست. یعنی هر حدی از ارتباطاتی که ما داریم، وقتی شکل آنلاین هم بهش اضافه میشه اون سرمایه اجتماعی بیشتر از قبل میشه . بعد هم اشاره میکنه بخاطر آسون بودن دسترسی به ارتباط آنلاین، سرعت بیشتری در گسترش این سرمایه های اجتماعی داره ... بنابراین به نظر میرسه معتقدن اون حس در ارتباط آنلاین راحتتر تقویت میشه . برداشت من اینطوره ... :n39:

Stream

12-08-2015, 04:07

در قسمتی از مقاله اشاره میکنه که :

using online social networking should highlight these close relationships, which increases financial risk-taking. This effect should even occur even though such financial support is only perceived and not actually offered. This hypothesis is consistent with risk research (Slovic, Finucane, Peters, & MacGregor, 2004), where people judge risks not only on what they think about it but also on how they feel about it

و در قسمت دیگه ای هم اومده :

In doing so, online social circles help people accrue social capital that can either supplement or even replace offline social networks. The latter can be especially true for online friends who people may not see often in real-life or when the online interactions replace in-person ones

و همچنین :

because of low-cost technology and computer-mediated communication, online social networking sites reduce relationship barriers and encourage self-disclosure that otherwise would be difficult in-person (Tidwell & Walther, 2002). Since online social networking sites are free and easy-to-use, the accrual of social capital via online channels is also quicker than offline ones that often take more time to build (Donath & Boyd, 2004).

نقل قول اولم به نوعی (البته نه کامل و دقیق) پاسخ سوال دومش شما رو سعی داره بده ... یعنی مسئله اصلی به نظر میرسه اینه که ما چه حسی نسبت به پذیرش ریسک بر اساس ارتباطات احتماعی مون داریم ... نه اینکه صرفا این ارتباطات چقدر میتونن در عمل یا از نظر کیفیت به کمک ما بیان! . من البته فکر میکنم به این سوال شما میشه با دقت بیشتری تو یه تحقیق پاسخ داد ... اینجا هم رفرنسی داده شاید این مقاله Slovic, Finucane, Peters, & MacGregor, 2004 اشاره دقیقتری کرده باشه ...

و اما دوتا نقل قول دوم فکر میکنم با دقت بیشتری پاسخ سوال اولتون رو میده ... اول اشاره میکنه این سرمایه اجتماعی که از طریق شبکه های اجتماعی بدست میاد، "مکمل" و "گاها" جایگزین ارتباط آفلاین هست. یعنی هر حدی از ارتباطاتی که ما داریم، وقتی شکل آنلاین هم بهش اضافه میشه اون سرمایه اجتماعی بیشتر از قبل میشه . بعد هم اشاره میکنه بخاطر آسون بودن دسترسی به ارتباط آنلاین، سرعت بیشتری در گسترش این سرمایه های اجتماعی داره ... بنابراین به نظر میرسه معتقدن اون حس در ارتباط آنلاین راحتتر تقویت میشه . برداشت من اینطوره ... :n39:

بله اینها رو در مقاله دیدم... اینها فرضیات و انتظارات اونهاست و به نوعی فرضیه سازی درباره این مسئله است و نه پاسخی دقیق. منظور من آزمایش و مشاهده دقیق بود. اون مقاله ای که رفرنس داده بود رو هم چک کردم و اون رفرنس یک ریویو از مطالعات ریسک هست و به این پرسش مرتبط نیست.

برای اینکه پرسش اول رو دقیق پاسخ بدیم لازمه یک تحقیق صورت بگیره که سیر تغییرات ریسک پذیری افراد طی زمان و میزان و نوع روابطشون و تغییراتش رو بررسی کرده باشه و بعد ببینه آیا این افکت همدردی/ساپورت که در نهایت باعث میشه شخص ریسک پذیرتر بشه چطور در زمان تغییر می کنه نسبت به کیفیت/کمیت روابط مجازی.

Atghia

12-08-2015, 23:43

مرسی بابت دعوت
عرض شود که من شخصا در دنیای مجازی سعی کردم همیشه شخصیتم همونی باشه که هستم حالا تا چه حد موفق بودم رو نمیدونم
فقط اینو میدونم که به دلیل رخ به رخ نشدن با طرفین صحبت کمی جسارت کلامم بیشتره ممکنه در حالت واقعی اینقدر صراحت لهجه نداشته باشم
وگرنه در سایر موارد تقریبا با قرابت نزدیکی همینم که هستم!

در مورد بقیه هم اگر سنین پایینتر باشن مخصوصا پسرها سعی در ایده آل نشون دادنه شخصیتشون دارن در حالیه که همینجا شخصیته شکل میگیره و بنابر نوع محیط میتونه خوب یا بد شکل بگیره

تقریبا عده کثیری جهت جبران کمبودهاشون شخصیت مجازیشون رو ایده آل نمایش میدن اما همه ی اینها در نهایت به نتیجه ی خاصی نمیرسه علت هم اینه که هرچقدر شما بازیگر ماهری باشید پس از گذشت چندماه اون هویت واقعیت مبرهن و آَشکار میشه...

در نهایت میتونم بگم نمیشه همه رو جمع بست اما کفه ترازو به سمت بی اعتمادی به شخصیت های مجازی (از نظر من) سنگینی میکنه

Captain_America

03-04-2016, 18:23

به نظرم با اومدن شبکه های مجازی بیش از پیش شخصیت دنیای مجازی افراد به شخصیت واقعیشون نزدیک شده، قبلا اکثرا فروم های تخصصی و در مرحله بعد سرگرمی بودند که افراد با اسم و آواتار مستعار در اونها فعالیت میکردند. لازمه این فعالیت هم دانستن حداقل های دنیای فناوری بود. الان خیلی راحت با یه گوشی موبایل و بدون دانش حداقلی در زمینه فناوری افراد بیشتری وارد فضای مجازی شدند و مطالبی که به اشتراک میزارن بیشتر از روزمره و زندگی واقعیشون هست. که فکر میکنم این یه بعد خوب از تکنولوژی باشه.

mahdi--

07-04-2016, 20:39

به نظرتون دلیل رو آوردن به این نوع رفتار چیه؟( در کنار بدست آوردن تائید بقیه)
مورد قبول سایرین بودن همیشه درسته؟
راستش من به خاطر سن نسبتا کمم تو اینترنت سعی میکنم سنم رو ب کسی نگم چون چیزی جز تحقیر نداشته و نداره ولی رفتارم رو تغییر نمیدم

Sent from my H30-U10 using Tapatalk

dourtarin

14-04-2016, 20:56

راستش من به خاطر سن نسبتا کمم تو اینترنت سعی میکنم سنم رو ب کسی نگم چون چیزی جز تحقیر نداشته و نداره ولی رفتارم رو تغییر نمیدم

Sent from my H30-U10 using Tapatalk

این روش جواب داده؟

mahdi--

14-04-2016, 21:21

این روش جواب داده؟
۹۰٪ کاربرد داشته ولی زیاد خوشایند نیست.

Sent from my H30-U10 using Tapatalk

dourtarin

14-04-2016, 23:22

۹۰٪ کاربرد داشته ولی زیاد خوشایند نیست.

Sent from my H30-U10 using Tapatalk
از چه نظر خوشایند نیست؟

mahdi--

14-04-2016, 23:28

از چه نظر خوشایند نیست؟
اینکه مجبور باشی چیزی که هیچ کس خودش انتخاب نکرد رو مخفی کنی به‌خاطر چیزی ک بقیه انتخاب نکردن‌.

Sent from my H30-U10 using Tapatalk

dourtarin

14-04-2016, 23:32

اینکه مجبور باشی چیزی که هیچ کس خودش انتخاب نکرد رو مخفی کنی به‌خاطر چیزی ک بقیه انتخاب نکردن‌.

Sent from my H30-U10 using Tapatalk

برداشت دیگران بیشتر از طرز برخورد طرف مقابل ناشی میشه ..سن در مرتبه بعدی قرار داره...

mahdi--

14-04-2016, 23:39

برداشت دیگران بیشتر از طرز برخورد طرف مقابل ناشی میشه ..سن در مرتبه بعدی قرار داره...
والا من تا دیدم چنین چیزی نبوده.
یه گروه تلگرام بود ک ی بار سنم رو پرسیدن من هم نگفتم اونا هم گیر دادن. وقتی گفتم همشون یهو رفتارشون تحقیر آمیز شد منم سریع از اون گروه رفتم.

Sent from my H30-U10 using Tapatalk

dourtarin

14-04-2016, 23:44

والا من تا دیدم چنین چیزی نبوده.
یه گروه تلگرام بود ک ی بار سنم رو پرسیدن من هم نگفتم اونا هم گیر دادن. وقتی گفتم همشون یهو رفتارشون تحقیر آمیز شد منم سریع از اون گروه رفتم.

Sent from my H30-U10 using Tapatalk

حساسیت رو سن خوب نیست.. سنگر رو خالی نکنین..بزارین اونا اگه نخواستن گروه رو ترک کنن نه شما.. از طرفی بعضی گروه ها واسه همه مناسب نیست...گاهی از نظر سن یا گاهی رفتار و ....

Demon King

14-04-2016, 23:49

والا من تا دیدم چنین چیزی نبوده.
یه گروه تلگرام بود ک ی بار سنم رو پرسیدن من هم نگفتم اونا هم گیر دادن. وقتی گفتم همشون یهو رفتارشون تحقیر آمیز شد منم سریع از اون گروه رفتم.

Sent from my H30-U10 using Tapatalk

بله طبیعیه که تا حدی تاثیر داره به هر حال رفتار با یه ده ساله تا سی ساله خیلی میتونه متفاوت باشه و تحقیر امیز تصوریه که شما دارید چون در حقیقت اینطور نیست.

رفتار سنگین و مودبانه فرد میتونه تاثیر سنش رو کم کنه ولی نه اینکه اون رو به صفر برسونه در هر صورت سن افراد تو رفتار مخاطبشون تاثیراتی داره.
در انجمن ها و سایت های اجتماعی رفتار فرد به نوعی اثر خواهد گذاشت که گاهی مخاطب فراموش میکنه فلانی ده ساله هست یا گاهی اوقات رفتار اینقدر زننده و بچگانه هست که فراموش میکنی طرف سی سالشه.
پس گفتن سن گرچه میتونه نوع رفتار دیگری رو نسبت به شما تغییر بده اما رفتار و شخصیت شما هست که دقیقا مشخص میکنه بزرگ هستید یا کوچیک. ( اون وقته که میتونید سرتون رو بالا بگیریدو بگید مثلا من چهار سالمه.)

+

گروه های تلگرامی صرفا برای سرگرمی ایجاد میشن و چه بهتر که اعضا همسن باشن. پس اینا ارزش بالایی ندارن و چیزی که به عنوان تحقیر تصور میشه عدم سازگاری سنی شما با گروهه.