مشاهده نسخه کامل
: - Saman -
06-03-2015, 17:38
بسياری از كسانی كه رفتارهای قدرنشناسانه از خود بروز می‌دهند و عزيزانشان را می‌رنجانند، از كشف اينكه ديگران آنها را ناسپاس می‌دانند، به شدت شوكه می‌شوند; چرا كه آنها در قلب و ذهن خود ناسپاس نيستند، اما نياموخته‌اند كه احساس سپاسگزاری خود را به شيوه‌ای قابل فهم، بروز بدهند. اما چگونه احساس سپاسگزاری خويش را علنی كنيم.
1. تشكر كردن در فواصل زمانی
وقتی كسی لطفی در حق شما انجام می‌دهد، به يك‌بار تشكر كردن بسنده نكنيد. اندكی صبر كنيد تا زمان بگذرد و درست وقتی كه به‌نظر می‌رسد دوست‌تان آن لطف رو از ياد برده، برای بار دوم از او تشكر كنيد و نشان بدهيد كه درباره اين امور حافظه قدرتمندی داريد.
2. عينا جبران نكنيد
نكوشيد لطفی كه به شما شده را عينا جبران كنيد. با اين كار دست كم 2 پيام ناخوشايند و تلويحی به دوست‌تان می‌دهيد; اولا به آنها می‌گوييد كه می‌خواهيد هر چه زودتر از زير بار دين‌شان خلاص شويد، دوما انگيزه‌های محبت‌آميز و ارزش معنوی كارشان را ناديده می‌گيريد و لطف آنها را تا حد ظواهر تقليل می‌دهيد.
3. سپاسگزاری هنگام عصبانيت
عزيزان و نزديكان ما به حق انتظار دارند كه هنگام خشم، با آنها متفاوت از ديگران رفتار كنيم. يكی از مهم‌ترين نشانه‌های سپاسگزاری اين است كه وقتی از عزيزمان بدی ديده‌ايم و عصبانی هستيم، خوبی‌هايشان را پيش چشم بياوريم و به خاطر اين خوبی‌ها، كمتر به آنها سخت بگيريم، ملايم‌تر رفتار كنيم و زودتر ببخشيم.
4. سپاسگزاری در غياب آدم‌ها
نشانه ديگر سپاسگزاری از آدم‌ها اين است كه در غياب‌شان از نام نيك و آبرويشان پاسداری كنيم، به ديگران اجازه ندهيم كه در حضور ما از آنها بد بگويند و هرگاه چنين كردند، با بيان خوبی‌های دوستان غايب‌مان با اين بدگويی‌ها مخالفت كنيم. روی ديگر سكه اين است كه در غياب دوست‌مان، از آنها به خوبی ياد كنيم. البته در اين ميان بايد حساب آدم‌های خجالتی يا متواضع را جدا كنيم; كسانی دوست ندارند غريبه‌ها از كارهای خوبی كه برای دوستان نزديك‌شان كرده‌اند باخبر شوند يا از اينكه موضوع گفت‌و گوی ديگری باشند، حتی گفت‌و گوهای مثبت، معذب می‌شوند.
5. توقع تكرار نداشته باشيد
لطف، كاری است كه نه از سر وظيفه بلكه از سر مهربانی انجام می‌شود. اگر انتظار داشته باشيم آدم‌ها لطف‌شان را دوباره تكرار كنند، تلويحا به آنها می‌گوييم كه عملشان را نه لطف بلكه وظيفه می‌دانيم.
توضيح: مطلب بالا برگرفته شده از قسمت "معنای زندگی"، مقاله "گريز از اتهام ناسپاسی" به نگارش "مائده ايمانی" منتشر شده در "همشهری دو" روزنامه همشهری شماره 6485 می‌باشد.
1. تشكر كردن در فواصل زمانی
وقتی كسی لطفی در حق شما انجام می‌دهد، به يك‌بار تشكر كردن بسنده نكنيد. اندكی صبر كنيد تا زمان بگذرد و درست وقتی كه به‌نظر می‌رسد دوست‌تان آن لطف رو از ياد برده، برای بار دوم از او تشكر كنيد و نشان بدهيد كه درباره اين امور حافظه قدرتمندی داريد.
2. عينا جبران نكنيد
نكوشيد لطفی كه به شما شده را عينا جبران كنيد. با اين كار دست كم 2 پيام ناخوشايند و تلويحی به دوست‌تان می‌دهيد; اولا به آنها می‌گوييد كه می‌خواهيد هر چه زودتر از زير بار دين‌شان خلاص شويد، دوما انگيزه‌های محبت‌آميز و ارزش معنوی كارشان را ناديده می‌گيريد و لطف آنها را تا حد ظواهر تقليل می‌دهيد.
3. سپاسگزاری هنگام عصبانيت
عزيزان و نزديكان ما به حق انتظار دارند كه هنگام خشم، با آنها متفاوت از ديگران رفتار كنيم. يكی از مهم‌ترين نشانه‌های سپاسگزاری اين است كه وقتی از عزيزمان بدی ديده‌ايم و عصبانی هستيم، خوبی‌هايشان را پيش چشم بياوريم و به خاطر اين خوبی‌ها، كمتر به آنها سخت بگيريم، ملايم‌تر رفتار كنيم و زودتر ببخشيم.
4. سپاسگزاری در غياب آدم‌ها
نشانه ديگر سپاسگزاری از آدم‌ها اين است كه در غياب‌شان از نام نيك و آبرويشان پاسداری كنيم، به ديگران اجازه ندهيم كه در حضور ما از آنها بد بگويند و هرگاه چنين كردند، با بيان خوبی‌های دوستان غايب‌مان با اين بدگويی‌ها مخالفت كنيم. روی ديگر سكه اين است كه در غياب دوست‌مان، از آنها به خوبی ياد كنيم. البته در اين ميان بايد حساب آدم‌های خجالتی يا متواضع را جدا كنيم; كسانی دوست ندارند غريبه‌ها از كارهای خوبی كه برای دوستان نزديك‌شان كرده‌اند باخبر شوند يا از اينكه موضوع گفت‌و گوی ديگری باشند، حتی گفت‌و گوهای مثبت، معذب می‌شوند.
5. توقع تكرار نداشته باشيد
لطف، كاری است كه نه از سر وظيفه بلكه از سر مهربانی انجام می‌شود. اگر انتظار داشته باشيم آدم‌ها لطف‌شان را دوباره تكرار كنند، تلويحا به آنها می‌گوييم كه عملشان را نه لطف بلكه وظيفه می‌دانيم.
توضيح: مطلب بالا برگرفته شده از قسمت "معنای زندگی"، مقاله "گريز از اتهام ناسپاسی" به نگارش "مائده ايمانی" منتشر شده در "همشهری دو" روزنامه همشهری شماره 6485 می‌باشد.