amirkhanjaan
23-02-2014, 13:54
من تابستان امسال با کلي تحقيق و تفحص بالاخره به اين نتيجه رسيدم که تنها راه پولدار شدن و ميليونر شدن , "يادگيري تراش سنگهاي قيمتيه" و از اونجاييکه سنگ راف يا خام عقيق يا جاسپر يا زمرد يا ياقوت ارزونه و بعد از تراش خوردن ارزش افزودش خيلي زياد ميشه ,ديگه رفتم دنبال يادگيري تراش سنگ هاي قيمتي.
خلاصه توي اصفهان خيلي سريع يه کارگاه تراش سنگهاي قيمتي را پيدا کردم و با پرداخت مبلغ 700 هزار تومن (حذف شد) وارد کلاسشون شدم.
قبل از ثبت نام اصلا بهم ضعف ها و مشکلات بيزينس سنگ هاي قيمتي را نگفتن و منو با چرب زبوني اغفال کردن تا پولو بهشون بپردازم و برم تراش سنگهاي قيمتي را ياد بگيرم.
در حين دوره ي تراش سنگهاي قيمتي (و يادگيري تراش هاي مختلفي مثل تراش دامله و يمني) , مربي اون کلاس تازه بعد از ثبت نام و واریز پول , شروع کرد به باز کردن سر صحبت با من و اينکه سنگهاي تراش خورده را مغازه دار ها با همون قيمتي که ميفروشن ,نميخرن و پولي که به توليد کننده ي سنگ قيمتي ميپردازن "تنها کسري (مثل يک چهارم يا يک پنجم يا حتي يک بيستم و غيره) از مبلغيه که پشت ويترين مغازشون ميزنن".و این مسئله نه تنها در مورد تراش سنگهای قیمتی صدق میکنه ,بلکه حتی در مورد طلا و جواهر سازی هم به همین منواله.یعنی مثلا مغازه دار هر گرم نقره را از تولید کننده میخره 2000 تومن به ازائ هر گرم ,ولی همون توی مغازش به ازائ هر گرم میفروشه 8000 هزار تومن.
يعني در اصطلاح "بز خر" ميکنن جنسو از تولید کننده.
به عنوان مثال اگر فرد توليد کننده بياد يک کيلوگرم سنگ عقيق راف و غير تراش خورده بخره به قيمت 500 هزار تومن و بعد از تراش دادن اين سنگ و تبديل اون به مثلا 100 تا نگين عقيق ,اونو بخواد به مغازه دار بفروشه,مغازه دار تمام اون 100 تا نگينو ميخره 1 ميليون تومن و بعد مياد با سوار کردن اون نگين هاي ارزان خريده شده از اون توليد کننده ي نگين نگون بخت! روي رکاب نقره , هر انگشترو مثلا ميفروشه 100 هزار تومن.(در حاليکه شايد براي خودش 10 هزار تومن در اومده باشه).
ميپرسين چطوري؟
بهتون ميگم.
اينکه مغازه دار نگينا رو خيلي خيلي ارزون ميخره دليل داره :
1. انگشترها ممکنه تا ساليان سال توي اون مغازه به فروش نرسه و بشه ضرر فروشنده.
2.مغازه دار طلا و جواهر بايد 2 ميليون تومن ماهيانه اجاره مغازشو بده.
3.مغازه داري کردن در مغازه ي طلا و جواهر بدليل امکان سرقت و دزدي ,شغل بسيار خطرناکيه و با جان صاحب مغازه سر و کار داره .
و.............
حالا توليد کننده چقدر از اون توليد خودش سود کرده ؟
اينم بهتون ميگم:
توليد کننده ي نگون بخت اومده 500 هزار تومن سنگ راف يا خام عقيق را خريده و در اثر تراش 20 درصد سنگ هم پرت شده و از اون 1 ميليون تومني که در آورده اگه 500 هزار را کم کنيم بابت خرید سنگ خام ,ميمونه 500 هزار تومن. و اگر هم از اون 500 هزار تومن سود, 20 درصدش ضایعات و پرتی ها بشه ,ميمونه 400 هزار تومن و از همين 400 هزار تومن هم توليد کننده بايد هزينه ي استهلاک دستگاه تراش و خريد سمباده و ... را بپردازه که من اونجحوريکه حساب کردم فقط بين 150-200 هزار تومن سود نصيب توليد کننده ه اي ميشه که 100 عدد نگين درست کرده ظرف حدود 2 هفته!
-------------
من خودم توي زندگي تجارب زيادي داشتم و کارهاي مختلفي را امتحان کردم ولي ميخوام اينو بهتون بگم که واقعا نمیشه آدم به راحتی پول در بیاره.
برای پول باید آدم خیلی زحمت بکشه.
اینو دیگه خودم با پوست و گوشت استخوانم درک کردم.
خلاصه توي اصفهان خيلي سريع يه کارگاه تراش سنگهاي قيمتي را پيدا کردم و با پرداخت مبلغ 700 هزار تومن (حذف شد) وارد کلاسشون شدم.
قبل از ثبت نام اصلا بهم ضعف ها و مشکلات بيزينس سنگ هاي قيمتي را نگفتن و منو با چرب زبوني اغفال کردن تا پولو بهشون بپردازم و برم تراش سنگهاي قيمتي را ياد بگيرم.
در حين دوره ي تراش سنگهاي قيمتي (و يادگيري تراش هاي مختلفي مثل تراش دامله و يمني) , مربي اون کلاس تازه بعد از ثبت نام و واریز پول , شروع کرد به باز کردن سر صحبت با من و اينکه سنگهاي تراش خورده را مغازه دار ها با همون قيمتي که ميفروشن ,نميخرن و پولي که به توليد کننده ي سنگ قيمتي ميپردازن "تنها کسري (مثل يک چهارم يا يک پنجم يا حتي يک بيستم و غيره) از مبلغيه که پشت ويترين مغازشون ميزنن".و این مسئله نه تنها در مورد تراش سنگهای قیمتی صدق میکنه ,بلکه حتی در مورد طلا و جواهر سازی هم به همین منواله.یعنی مثلا مغازه دار هر گرم نقره را از تولید کننده میخره 2000 تومن به ازائ هر گرم ,ولی همون توی مغازش به ازائ هر گرم میفروشه 8000 هزار تومن.
يعني در اصطلاح "بز خر" ميکنن جنسو از تولید کننده.
به عنوان مثال اگر فرد توليد کننده بياد يک کيلوگرم سنگ عقيق راف و غير تراش خورده بخره به قيمت 500 هزار تومن و بعد از تراش دادن اين سنگ و تبديل اون به مثلا 100 تا نگين عقيق ,اونو بخواد به مغازه دار بفروشه,مغازه دار تمام اون 100 تا نگينو ميخره 1 ميليون تومن و بعد مياد با سوار کردن اون نگين هاي ارزان خريده شده از اون توليد کننده ي نگين نگون بخت! روي رکاب نقره , هر انگشترو مثلا ميفروشه 100 هزار تومن.(در حاليکه شايد براي خودش 10 هزار تومن در اومده باشه).
ميپرسين چطوري؟
بهتون ميگم.
اينکه مغازه دار نگينا رو خيلي خيلي ارزون ميخره دليل داره :
1. انگشترها ممکنه تا ساليان سال توي اون مغازه به فروش نرسه و بشه ضرر فروشنده.
2.مغازه دار طلا و جواهر بايد 2 ميليون تومن ماهيانه اجاره مغازشو بده.
3.مغازه داري کردن در مغازه ي طلا و جواهر بدليل امکان سرقت و دزدي ,شغل بسيار خطرناکيه و با جان صاحب مغازه سر و کار داره .
و.............
حالا توليد کننده چقدر از اون توليد خودش سود کرده ؟
اينم بهتون ميگم:
توليد کننده ي نگون بخت اومده 500 هزار تومن سنگ راف يا خام عقيق را خريده و در اثر تراش 20 درصد سنگ هم پرت شده و از اون 1 ميليون تومني که در آورده اگه 500 هزار را کم کنيم بابت خرید سنگ خام ,ميمونه 500 هزار تومن. و اگر هم از اون 500 هزار تومن سود, 20 درصدش ضایعات و پرتی ها بشه ,ميمونه 400 هزار تومن و از همين 400 هزار تومن هم توليد کننده بايد هزينه ي استهلاک دستگاه تراش و خريد سمباده و ... را بپردازه که من اونجحوريکه حساب کردم فقط بين 150-200 هزار تومن سود نصيب توليد کننده ه اي ميشه که 100 عدد نگين درست کرده ظرف حدود 2 هفته!
-------------
من خودم توي زندگي تجارب زيادي داشتم و کارهاي مختلفي را امتحان کردم ولي ميخوام اينو بهتون بگم که واقعا نمیشه آدم به راحتی پول در بیاره.
برای پول باید آدم خیلی زحمت بکشه.
اینو دیگه خودم با پوست و گوشت استخوانم درک کردم.