Archlinux

[V i r u s e r]

.Welcome to Arch Linux World Domination, Inc

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سلام
خوب بیکار بودیم گفتیم چیکار کنیم؛ فروم تاپیک ارچ نداره یه تاپیک براش راه اندازی کردیم.
در ادامه اموزش نصب ارچ رو قدم به قدم توضیح می دم
نکته: بعد از این که تاپیک یکم پیشرفت کرد انشااله یک فهرست در این مکان نصب خواهد شد تا مثل بقیه تاپیک های توزیع ها باکلاس بشه.

نکته: ارچ برای کاربرانی هست که قبلا با گنو/لینوکس تجربه داشتن. اگر تابحال از این سیستم عامل استفاده نکردید حتی الامکان توزیع های راحت تر مثل OpenSUSE و PCLinuxOS رو امتحان کنید.

چرا ارچ؟
۳ دلیلی که میتونم برای پیشنهاد کردن ارچ به بقیه لینوکس باز ها بیارم اینها هستند:

۱. ارچ ساده است (ساده نه به معنای اسون). بسیار کم حجمه و به جای این که کلی برنامه اضافه که ممکنه ازشون استفاده بکنید یا نکنید فقط برنامه هایی که ازشون استفاده می کنید رو توش نصب میکنید. این یعنی شما به فضای هارد و رم کمتری احتیاج دارید و به نوعی صرفه جویی میشه.
۲. سیستم عاملی بشدت انعطاف پذیر و قابل استفاده در هر شرایطی. فرقی نمی کنه میخواد در دسکتاپ؛ سرور یا لپتاپ نصبش کنید. در هر صورت ارچ در اون محیط قابل نصب و تنظیمه. مثل همه ی گنو/لینوکس ها مدیر سیستم در مرکز همه چیز قرار داره و هرکاری بخواد بودن محدودیت می تونه باهاش انجام بده.
۳. ارچ Rolling Release هست. یعنی لازم نیست هر ۶ ماه یکبار سیستم رو به نسخه ی جدید تر اپگرید کنید. کافیه یه sudo pacman -Syu بزنید تا به اخرین نسخه ارتقا داده بشید. همیشه اخرین و جدید ترین نرم افزار ها در اختیارتون خواهد بود و با پکیج منیجر قدرتمند Pacman خیالتون راحته که اگر مشکلی پیش اومد می تونید خیلی راحت به نسخه های قدیمی پکیج های مربوطه برگردید تا مشکل برطرف بشه.

* ارچ دارای بهترین و کاملترین صفحه ی wiki در بین بقیه توزیع ها میباشد و همیشه کاربراش در IRC و فروم اماده کمک کردن و حل مشکلات بقیه هستند
:n16:

[V i r u s e r]

اموزش نصب:
در این اموزش فرض بر این شده که شما کارهای ابتدایی مثل نحوه ی رایت زدن فایل ایزو روی سیدی یا فلش؛ استفاده از ویراستار های متنی CLI‌ مثل VI یا Nano؛ کپی کردن و .. رو در ترمینال بلد هستید.
در حال حاضر فرض شده که شما در حالت Bios بوت شدید. برای حالت UEFI که نصبش سخت تر هست بعدا اموزش میزارم.
اگر در حین مراحل نصب به مشکل برخوردید کافیه یه سر به سایت [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] بزنید. در اینجا تمام مراحل نصب و مشکلات سر راه کاملا توضیح داده شده
---
قدم اول: ابتدا فایل iso رو از سایت ارچ دانلود میکنید. [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] و سیستم رو با این دیسک بوت می کنید. در اینجا باید انتخاب کنید که ایا می خواهید سیستم ۶۴ بیت (x86-64) نصب کنید یا (i686). من ۶۴ بیت رو پیشنهاد می کنم. اگر فکر می کنید سیستمتون توان اجرای ۶۴ بیت رو نداره کافیه گزینه ی ۶۴ بیت رو انتخاب کنید. اگر دیسک بوت نشد یعنی سیستمتون ۶۴ بیت ساپورت نمی کنه و باید ۳۲ بیت نصب کنید.
درصورتی که یه کپی از دیسک قدیمی (باید جدید تر از سال ۲۰۱۲ باشه) هم داشتید احتیاجی به دانلود دوباره دیسک نیست و همون جواب میده

قدم دوم: بعد از این که نوع پردازنده رو انتخاب کردید یه محیط Live از لینوکس بارگذاری میشه. برخلاف توزیع های دیگه این محیط گرافیکی نیست و تمام مراحل نصب با دستورات ترمینال انجام میشه.
در این حال قبل از هرچیزی کامپیوتر رو به اینترنت متصل کنید. اگر کامپیوترتون با کابل شبکه به اینترنت وصل میشه احتمالش خیلی زیاده که اتوماتیک به اینترنت وصل باشید. کافیه دستور زیر رو اجرا کنید تا ببینید به اینترنت وصلید یا خیر:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

اگر باید با وایرلس به اینترنت وصل شید :
۱. اول باید ببینید که کارت شبکه وایرلس شما شناسایی شده یا خیر. دستور iw dev رو اجرا کنید. در خروجی باید یه اسمی مثل wlp3s0 نشون بده(این اسم رو به خاطر بسپارید). اگر چیزی نبود یعنی وایرلس شناسایی نشده و باید دستی نصب بشه.
۲. در مرحله ی بعد باید یه اسکن انجام بدید تا اسم شبکه ای که می خواید بهش وصل بشید به شما نشون داده بشه. (اگر اسمش رو حفظید لازم نیست).

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
به جای wlp3s0 باید اسم کانکشن وایرلس خودتون رو بزارید.

۳. اگر شبکه ی وایرلس شما از رمز wpa2 استفاده می کند با دستور زیر بهش وصل میشیم:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

۴. حالا باید از مودم یک ای پی دریافت کنید. برای این کار از دستور dhcpcd استفاده می کنیم.
۵. می تونید با استفاده از ping چک کنید به اینترنت وصل شدید یا خیر.

قدم سوم: بعد از وصل شدن به اینترنت نوبت به پارتیشن بندی میرسد.
در صورتی که هاردتون به صورت GTP‌ پارتیشن بندی شده باید از cgdisk استفاده کنید
در صورتی که هاردتون به صورت MBR پارتیشن بندی شده باید از cfdisk استفاده کنید
اگر کلا نمی دونید mbr و gpt چیه و ایا این هارو می پوشن یا می خورن از cfdisk استفاده کنید.
توجه: اگر در کامپیوترتون بیشتر از ۱ هارد دارید باید بدونید روی کدوم هارد می خواهید ارچ نصب کنید.
کافیه دستور lsblk رو بزنید تا یه لیست از هارد های شناسایی شده به شما نشون داده بشه. اگر دیسک رو روی فلش ریخته باشید و با فلش بوت شده باشید معمولا هارد شما در dev/sdb/ هست.
اگر هاردی که می خواید پارتیشن بندیش کنید در جایی غیر از dev/sda/ هست باید دستور زیر رو بزنید:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
توجه کنید که شماره نباید داشته باشه
در اینجا فرض شده که شما می دونید / و home/ چی هستند.
بسته به طوری که دلتون می خواد می تونید پارتیشن های Root, home, var, usr رو جدا از هم بسازید. پیشنهاد من اینه که اگر بیشتر از ۱ گیگ رم دارید پارتیشن swap نسازید چون استفاده نمی شه.
بنده شخصا ترجیح میدم یا همه چیز تو یک پارتیشن باشه یا پارتیشن home از بقیه جدا باشه.
اگر می خواید پارتیشن home از بقیه جدا باشه به ترتیب زیر عمل می کنید:
اول یه پارتیشن ۱۰ گیگ برای روت میسازیم. بقیه میمونه برای home.
اگر توی کامپیوترتون ویندوز و چیزای دیگه دارید فقط یه پارتیشن بسازید کافیه لازم نیست شلوغ بشه
بعد از این که پارتیشن ها رو طوری که خواستید ساختید گزینه ی write رو انتخاب کنید تا اطلاعات روی هارد ذخیره بشه و پارتیشن بندی انجام بشه. وگرنه هیچ تغییری انجام نمیشه و همه چیز به حال اولش می مونه.
بعد از این که پارتیشن بندی تموم شد با دستور mkfs.ext4 /dev/sdXY همه ی پارتیشن های ساخته شده رو فرمت می کنیم.
اگر پارتیشن swap ساختید با mkswap /dev/sdXY یک درایو swap میسازید و با دستور swapon /dev/sdXY درایو سواپ رو فعال می کنید.
بعد ابتدا درایو روت رو مونت می کنیم:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
اگر پارتیشن های مجزا دارید ابتدا باید فولدر های مربوط به اونها رو با دستور mkdir در فولدر mnt/ بسازید و بعد اونها رو در فولدر های ساخته شده مونت کنید.

قدم چهارم: این دستور رو می زنیم تا ارچ اتوماتیک نصب شه:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
توجه: تمام پکیج های مورد نیاز از اینترنت دانلود خواهند شد. قبل از نصب بهتون اطلاع می ده که چقدر باید دانلود بشه پس حواستون باشه.

قدم پنجم: حالا سیستم عامل اماده است و ما باید تنظیمات اولیه رو انجام بدیم
برای این که فایل fstab ساخته بشه میتونید از این دستور استفاده کنید:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
بعد کافیه از این دستور استفاده کنید تا وارد محیط جدید بشید تا تنظیمات اولیه رو انجام بدید:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

قدم ششم: برای تنظیم زبان ورودی و خروجی که در بیشتر برنامه ها استفاده میشه. به ترتیب زیر عمل می کنیم:
۱. ابتدا فایل locale.gen رو باز می کنیم:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
۲. حالا باید کاراکتر #‌ رو از جلوی زبان های انگلیسی (en_US.UTF8 UTF8) و فارسی (fa_IR_UTF8 UTF8) برداریم و فایل رو سیو کنیم.
۳. حالا با استفاده از دستور locale-gen فایل زبان ورودی و خروجی رو بسازیم
۴. برای تعیین زبان اصلی سیستم عامل دو دستور زیر را وارد کنید:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

قدم هفتم: برای تعیین زمان سیستم عامل به ترتیب زید عمل می کنیم: در اینجا فرض شده که زمان محلی با ساعت تهران است.

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای انتخاب اسم کامپیوتر به ترتیب زیر عمل می کنیم:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

قدم هشتم: مهم ترین چیز در یک سیستم عامل لینوکسی اینترنت است! برای محیط تازه نصب شده هم باید تنظیمات اینترنت رو که در ابتدای کار انجام دادید دوباره انجام بدید.
اگر اینترنت شما با کابل شبکه وصل میشه احتیاجی به هیچ کاری نیست.
اگر باید با وایرلس به اینترنت وصل بشید این دستور رو وارد کنید تا برنامه های مورد نیاز دانلود و نصب بشن:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

و برای این که کامپیوتر در زمان روشن شدن یه ای پی درخواست کنه این دستور رو وارد می کنیم:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
نکته: اینجا بحث شبکه و اینترنت خیلی مختصر توضیح داده شده و به این راحتیا نیست. پیشنهاد می کنم که [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] و [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] رو مطالعه کنید که کامل توضیح داده..

قدم نهم: برای یوزر روت یک پسورد انتخاب می کنیم

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
یک یوزر هم برای خودمون میسازیم:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
۲. با استفاده از دستور زیر گراب رو در سکتور بوت هارد نصب می کنیم

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
حواستون باشه باید کاراکتر مربوط به هاردتون رو جایگزین X کنید

۳. با این دستور هم تنظیمات گراب ساخته میشه:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

قدم یازدهم: حالا شما اماده اید تا به سیستم جدید خود بوت شوید.

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
بسته به کارت گرافیکی که استفاده می کنید یکی از پکیج های زیر رو نصب کنید:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
قدم سیزدهم: حالا شما باید برای خود یک محیط گرافیکی انتخاب کنید. محیط های گرافیکی های خیلی زیادی وجود داره و به ۲ دسته تقسیم میشن.
دسته ی اول: محیط های دسکتاپ
دسته ی دوم: مدیریت کننده های پنجره ها

دسته ی اول همون محیط های کامل هستند که همه چیز رو در خودشون دارن. تم ها. ایکون ها. تولبار ها و خیلی چیز های ابتدایی دیگه. از محیط های دسکتاپ میشه به XFCE, KDE و GNOME‌ اشاره کرد.
دسته ی دوم هم فقط یه پوسته ی خالی هستند و به غیر از یک تم ساده هیچ چیزی از خودشون ندارن و همه چیز رو خودتون باید نصب کنید. خوبی این محیط ها اینه که بشدت انعطاف پذیر و سبک هستند.
از این دسته میشه به Openbox, i3 و iceWM اشاره کرد

من شخصا از XFCE استفاده می کنم چون سبکه و خیلی چیز های ابتدایی رو داره. گنوم رو هم کلا به کسی پیشنهاد نمیکنم
برای نصب xfce:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
برای نصب KDE:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
برای نصب گنوم:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
برای نصب openbox:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
اگر نرم افزار lightdm رو نصب کردید این دستور رو وارد کنید تا خودش موقع بالا اومدن سیستم عامل اجرا بشه:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
در نهایت سیستم رو ریستارت کنید یا با دستور sudo lightdm وارد محیط گرافیکی بشید.

نکته: این رو خودم از حفظ نوشتم. اگر اشکالی داره به بزرگی خودتون ببخشید و بفرمایید تا اصلاحش کنم

[33505775]

ممنون از شما بابت زحمتی که کشیدین ولی تا حالا دقت نکرده بودم اینجا بخش آرچ نداره
آرچ نصبش اعصاب خورد کنه اگر کسی پایداری ارچ را بخواد می ره سراغ مانجارو و چاکرا نه آرچ:n06:اینو برای باقی دوستان گقتم
کلا به نظر من آرچ و جنتو کاربرای تازه کارو زده می کنند

[Ahmad24]

یه ملاحضاتی تو نصب آرچ(و بقیه توزیعها) وجود داره
اول پارتیشن بندیه که شاید استفاده از محیط گرافیکی برای اینکار بهتر باشه.با یه livecd یه لینوکس گرافیکی مثل مینت یا خود gparted ابتدا پارتیشنهای لازم رو ایجاد کنید تا مجبور به پارتیشن بندی تو محیط متنی نباشید.
دومین مطلب نیاز به شبکه برای نصبه آرچه.پیکربندی شبکه با توجه به تعدد روشهای اتصال به اینترنت میتونه تو محیط متنی که نیاز به پیکربندی دستی وجود داره یه عذاب جهنمی باشه.رابط واحدی برای پیکربندی و اتصال به شبکه وجود داره به نام netctl که به صورت یه سرویس systemd اجرا میشه و تمام انواع ارتباطات رو با یه رابط واحد و ساده مدیریت میکنه.به نظرم استفاده از netctl باید آموزش داده بشه و قبل از اقدام به نصب پیکربندی شبکه رو یاد بگیرید.

غیر از این ۲ مورد نصب اولیه آرچ چند تا دستور ساده و محدود داره و اصلا کار سختی نیست.برای نصب اسکریپتهایی تو گیتهاب هست که کار نصبو ساده تر میکنه.
من خیلی از مشکلاتمو تو آرچ تو فروم جنتو براش راه حل پیدا کردم.این دو تا دیسترو ارتباط تنگاتنگی با هم دارند.ویکی آرچ مثل خود آرچ صریح و خلاصه و حرفه ایه.

میشه آرچ رو بدون پارتیشن بندی مجزا کنار ویندوز روی پارتیشن ویندوزی نصب کرد و من دارم اینکارو میکنم که پس از تکمیل آموزشش رو قرار میدم.

[V i r u s e r]

سلام

ممنون از شما بابت زحمتی که کشیدین ولی تا حالا دقت نکرده بودم اینجا بخش آرچ نداره
آرچ نصبش اعصاب خورد کنه اگر کسی پایداری ارچ را بخواد می ره سراغ مانجارو و چاکرا نه آرچ:n06:اینو برای باقی دوستان گقتم
کلا به نظر من آرچ و جنتو کاربرای تازه کارو زده می کنند
متشکرم.
بله.. البته هدف ارچ همون ساده بودن هست نه پایداری. اگر پایداری می خواهید Debian testing و اگر راحتی می خواهید OpenSUSE. زیبایی گنو/لبنوکس به همون وجود انتخاب فراوان برای کاربری های مختلف هست.
مسلما کاربر تازه کاری که قبلا تجربه ی سیستم عامل گنو/لینوکس رو نداشته با ارچ مشکلات زیادی خواهد داشت. همونطوری که یه کمک خلبان هواپیماهای تک موتوره با بوئنگ ۷۴۷ مشکلات زیادی خواهد داشت.

نصب ارچ هم اگر یکم دقت کنید میبینید که چقدر راحته. درسته به جای این که به صفحه ی خوشگل باز بشه بگه یه یوزنیم انتخاب کنید م از useradd استفاده می کنیم. ولی مراحل دقیقا همون ها هستند.. انتخاب locale؛‌ تنظیم زمان؛ نصب بوت لودر و ...

یه ملاحضاتی تو نصب آرچ(و بقیه توزیعها) وجود داره
اول پارتیشن بندیه که شاید استفاده از محیط گرافیکی برای اینکار بهتر باشه.با یه livecd یه لینوکس گرافیکی مثل مینت یا خود gparted ابتدا پارتیشنهای لازم رو ایجاد کنید تا مجبور به پارتیشن بندی تو محیط متنی نباشید.
دومین مطلب نیاز به شبکه برای نصبه آرچه.پیکربندی شبکه با توجه به تعدد روشهای اتصال به اینترنت میتونه تو محیط متنی که نیاز به پیکربندی دستی وجود داره یه عذاب جهنمی باشه.رابط واحدی برای پیکربندی و اتصال به شبکه وجود داره به نام netctl که به صورت یه سرویس systemd اجرا میشه و تمام انواع ارتباطات رو با یه رابط واحد و ساده مدیریت میکنه.به نظرم استفاده از netctl باید آموزش داده بشه و قبل از اقدام به نصب پیکربندی شبکه رو یاد بگیرید.

غیر از این ۲ مورد نصب اولیه آرچ چند تا دستور ساده و محدود داره و اصلا کار سختی نیست.برای نصب اسکریپتهایی تو گیتهاب هست که کار نصبو ساده تر میکنه.
من خیلی از مشکلاتمو تو آرچ تو فروم جنتو براش راه حل پیدا کردم.این دو تا دیسترو ارتباط تنگاتنگی با هم دارند.ویکی آرچ مثل خود آرچ صریح و خلاصه و حرفه ایه.

میشه آرچ رو بدون پارتیشن بندی مجزا کنار ویندوز روی پارتیشن ویندوزی نصب کرد و من دارم اینکارو میکنم که پس از تکمیل آموزشش رو قرار میدم.

با قسمت اول حرفتون مخالفم. cfdisk واقعا اسونه و هرکسی که بدونه پارتیشن ها در لینوکس چطوری کار می کنن با cfdisk هیچ مشکلی نخواهد داشت. اگر یک پارتیشن بندی ساده در ترمینال برای کسی مشکل هست میتونم تضمین بدم که اولین مشکلی که در ارچ کاربر باهاش مواجه میشه اخرین مشکلش خواهد بود. ما هم با خودکار پررنگ اول تاپیک نوشتیم این توزیع مناسب تازه کار ها نیست...
اما netctl. حرفتون کاملا درست و منطقیه.
اما بحثی که هست اینه که در دنیای گنو همیشه انتخاب ها وجود داره. شما netctl رو انتخاب کردید؛ یکی دیگه NetworkManager رو انتخاب می کنه و من هم کارم رو با iw و wpa_supplicant (برای وایرلس) پیش می برم.
در اموزش صرفا استفاده از wpa_supplicant اموزش داده شده چون در محیط لایو تنظیمات مربوط به پروفایل ها در netctl ذخیره نمیشه و البته wpa_supplicant خیلی راحت تر هست >برای یک بار< وصل شدن به وایرلس.
به هر حال اول تاپیک هستیم و اموزش ها کم کم قرار داده میشه.

منتظر اموزش شما هم هستیم.

[Ahmad24]

اما بحثی که هست اینه که در دنیای گنو همیشه انتخاب ها وجود داره. شما netctl رو انتخاب کردید؛ یکی دیگه NetworkManager رو انتخاب می کنه و من هم کارم رو با iw و wpa_supplicant (برای وایرلس) پیش می برم.
در اموزش صرفا استفاده از wpa_supplicant اموزش داده شده چون در محیط لایو تنظیمات مربوط به پروفایل ها در netctl ذخیره نمیشه و البته wpa_supplicant خیلی راحت تر هست >برای یک بار< وصل شدن به وایرلس.
به هر حال اول تاپیک هستیم و اموزش ها کم کم قرار داده میشه.
منتظر اموزش شما هم هستیم.

netctl یه جور wrapper هست.یعنی یه خدمات بالادستی انجام میده و پیکربندی رو ساده میکنه و مزیت استفاده از سرویس های systemd رو به برنامه های ایجاد و مدیریت کانکشن اضافه میکنه.یعنی کسی که میخواد وایرلس داشته باشه حتما باید wpa_supplicant (و wpa_actiond) رو نصب کنه یا کسی که ارتباط dialup و pppoe داره باید ppp رو نصب کنه و ...
netctl جانشین netcfg شده و به هیچ وجه جانشین یا مترادف با اون برنا مه های که شما نام بردید نیست.هر برنامه ای دسته خاصی از کانکشن ها رو مدیریت میکنه و netctl یه رابط واحد profile based ایجاد میکنه همین.

در ضمن چرا تنظیمات live تو محیط نصب شده اعمال نمیشه ؟؟؟ دستور cp که بیل به کمرش نخورده.همون فایلهای پیکربندی تو محیط live قبل از chroot زدن کپی میشن به پارتیشن mount شده.تو سیستم عامل لینوکس دوباره کاری معنی نداره که یه بار تو محیط live پیکر بندی کنیم دوباره تو محیط نصب شده.

من قبل از اینکه با لینوکس آشنا بشم یه big floopy شخصی درست کرده بودم(حدود ۱۷ مگ) که dos رو تو محیط ۳۲ بیت با قابلیت دسترسی به پارتیشنهای ntfs و ext2-3 به صورت read-write و همینطور دسترسی به موس و فایل منیجر های قدرتمند بارگذاری میکرد.من dos 6.22 و ویندوز ۳.۱ رو روی سیستم ( ونه مجازی) نصب و تست کردم.تو محیط متنی راحتم.وقتی لینوکس بالا میاد اولین برنامه ای که باز میکنم konsole هست و یه اسکریپت هست که زمان ارتباط سریعا ۵ تا tab با دستورات متفاوت رو تو ترمینال باز میکنه.بدون ترمینال زندگی لینوکسی بی معناست اما حتی اونهم باید تو محیط گرافیکی باشه.

اما وقتی میشه تو یه محیط گرافیکی زیبا base آرچ رو به طور کامل نصب کرد و با چشم باز و استفاده از قابلیت کپی پیست دستورات و همزمان خواندن فایل pdf راهنمای نصب و گوش دادن به موسیقی مورد علاقه ... نگید cfdisk راحته و محیط متنی و ...

[V i r u s e r]

netctl یه جور wrapper هست.یعنی یه خدمات بالادستی انجام میده و پیکربندی رو ساده میکنه و مزیت استفاده از سرویس های systemd رو به برنامه های ایجاد و مدیریت کانکشن اضافه میکنه.یعنی کسی که میخواد وایرلس داشته باشه حتما باید wpa_supplicant (و wpa_actiond) رو نصب کنه یا کسی که ارتباط dialup و pppoe داره باید ppp رو نصب کنه و ...
netctl جانشین netcfg شده و به هیچ وجه جانشین یا مترادف با اون برنا مه های که شما نام بردید نیست.هر برنامه ای دسته خاصی از کانکشن ها رو مدیریت میکنه و netctl یه رابط واحد profile based ایجاد میکنه همین.

بله عذر خواهی می کنم. نصفه شبی معلوم نبود داشتم به چی فکر می کردم. :n08:
به هر حال اگر مایل هستید اموزش بزارید خوشحال میشیم.
بنده شخصا از wpa_supplicant خالی استفاده می کنم.. پروفایل بندی هم داره دیگه خودش.. :n01: ولی خوب کسی که چندید کانکشن مختلف مثل pppoe و وایرلس و pptp و ... داره مسلما از داشتن یک منیجر بهره می بره.


در ضمن چرا تنظیمات live تو محیط نصب شده اعمال نمیشه ؟؟؟ دستور cp که بیل به کمرش نخورده.همون فایلهای پیکربندی تو محیط live قبل از chroot زدن کپی میشن به پارتیشن mount شده.تو سیستم عامل لینوکس دوباره کاری معنی نداره که یه بار تو محیط live پیکر بندی کنیم دوباره تو محیط نصب شده.

درسته. ولی خوب در محیط لایو تنظیمات خاصی که مربوط به همون محیط هست انجام شده و کپی کردن همه ی تنظیمات درست نیست. من الان دقیقا نمیدونم دیسک نصب ارچ از systemd استفاده می کنه یا نه.. ولی دیسکی که من دارم (خیلی قدیمی)‌ اصلا systemd نداره که بخوام تنظیمش کنم و تنظیماتشو کپی کنم..:n27:


من قبل از اینکه با لینوکس آشنا بشم یه big floopy شخصی درست کرده بودم(حدود ۱۷ مگ) که dos رو تو محیط ۳۲ بیت با قابلیت دسترسی به پارتیشنهای ntfs و ext2-3 به صورت read-write و همینطور دسترسی به موس و فایل منیجر های قدرتمند بارگذاری میکرد.من dos 6.22 و ویندوز ۳.۱ رو روی سیستم ( ونه مجازی) نصب و تست کردم.تو محیط متنی راحتم.وقتی لینوکس بالا میاد اولین برنامه ای که باز میکنم konsole هست و یه اسکریپت هست که زمان ارتباط سریعا ۵ تا tab با دستورات متفاوت رو تو ترمینال باز میکنه.بدون ترمینال زندگی لینوکسی بی معناست اما حتی اونهم باید تو محیط گرافیکی باشه.

اما وقتی میشه تو یه محیط گرافیکی زیبا base آرچ رو به طور کامل نصب کرد و با چشم باز و استفاده از قابلیت کپی پیست دستورات و همزمان خواندن فایل pdf راهنمای نصب و گوش دادن به موسیقی مورد علاقه ... نگید cfdisk راحته و محیط متنی و ...

ما هم اطلاعات و سوابق شما رو زیر سوال نبردیم. روی سخنم با بقیه بود. اگر ناراحت شدید عذر می خوام
بنده متوجه منظورتون نمیشم. مگه کلا کاربر چیکار می خواد بکنه که بره تو یه محیط لایو دیگه پارتیشن بندی رو گرافیکی انجام بده بعد ریستارت کنه و دوباره به نصب ارچ ادامه بده؟ پارتیشن بندی که کلا ۱۰ دقیقه هم طول نمیکشه. اگر هم نخواد برای دانلود پکیج ها منتظر بمونه میتونه از قبل اون ها رو دانلود کنه
مگر اینکه منظورتون اینه که یه محیط شخصی سازی شده ارچ که محیط گرافیکی داره بسازیم تا موقع نصب از اون استفاده کنیم؟

[33505775]

سلام

متشکرم.
بله.. البته هدف ارچ همون ساده بودن هست نه پایداری. اگر پایداری می خواهید Debian testing و اگر راحتی می خواهید OpenSUSE. زیبایی گنو/لبنوکس به همون وجود انتخاب فراوان برای کاربری های مختلف هست.
مسلما کاربر تازه کاری که قبلا تجربه ی سیستم عامل گنو/لینوکس رو نداشته با ارچ مشکلات زیادی خواهد داشت. همونطوری که یه کمک خلبان هواپیماهای تک موتوره با بوئنگ ۷۴۷ مشکلات زیادی خواهد داشت.

من نمی گم برا من سخته ولی سختی و اسان بودن یک روند رو با یک کاریر تازه کار بررسی کرد نه یک کاربر حرفه ای بعدم با شعار ارچ مخالفم سادگی هم حدی داره اون نصب نیمه گرافیکی ارچ که قبلا داشت واقعا چه عیبی داشت دوم این که راحت ترین توزیع لینوکس به نظر من اوبونتو هستش (اگر اندرویدو ادم حساب نکتیم) نه سوزه - سوزه فقط زیبایی داره پشتیبانی خوبی نداره و تازه سیاست هاشم خیلی بده (همکاری مایکروسافت :n21:) ولی kde خوبی داره (جای مندریوا خالی)
درباره پایداری حرفتو قبول دارم ولی ارچ با این که شعارش پایداری نیست اما پایداره همون طور که سادگی ولی اصن ساده نیست به نظر من سادگی یعنی مک و کارای استیو جابز نه آرچ
با تشکر :n01:

[Ahmad24]

بنده متوجه منظورتون نمیشم. مگه کلا کاربر چیکار می خواد بکنه که بره تو یه محیط لایو دیگه پارتیشن بندی رو گرافیکی انجام بده بعد ریستارت کنه و دوباره به نصب ارچ ادامه بده؟ پارتیشن بندی که کلا ۱۰ دقیقه هم طول نمیکشه. اگر هم نخواد برای دانلود پکیج ها منتظر بمونه میتونه از قبل اون ها رو دانلود کنه
مگر اینکه منظورتون اینه که یه محیط شخصی سازی شده ارچ که محیط گرافیکی داره بسازیم تا موقع نصب از اون استفاده کنیم؟

میشه تو یه محیط live یا نصبی یه لینوکس دیگه به راحتی آرچ رو نصب کرد.یعنی نیاز نیست حتما آرچ رو از آرچ نصب کرد.من الان از محیط live لینوکس مینت 16 x86_64 آرچ رو بدون مشکل نصب کردم.یه کلیاتی رو میگم تا همه بدونند نصب آرچ چقدر راحته تو محیط کاملا گرافیکی.

لینوکس مینت روی هارد اکسترنال به فرمت ایزو قرار داره که به کمک بوت منیجر جادویی grub4dos بالا میاد و به محیط نسبتا زیبای سینامون لاگین میشه.gprted رو راه اندازی و dev/sdb3/ رو با فرمت xfs برای نصب آرچ آماده میکنم.(چون از هارد اکسترنال بوت شدم هارد اصلی فعلا sdb هست و نه sda)

ترمینال مینت رو باز و با دستور - sudo su به root لاگین میکنیم.
فایل ایزوی آرچ archlinux-2013.07.01-dual.iso روی پارتیشن ویندوزی dev/sdb12/ قرار داره.تو فایل ایزوی نصاب آرچ یه فایل به نام arch/x86_64/root-image.fs.sfs وجود داره که باید اکسترکتش کنیم تو یه پوشه(مثلا tmp/) سپس یه دایرکتوری به نام tmp/temp/ ایجاد و با دستور
cd /tmp && mount root-image.fs.sfs /tmp/temp

اونو سوار میکنیم.اگر به پوشه سوار شده برید یه فایل میبینید به حجم بالاتر از 1.5 گیگ به نام root-image.fs که فایل اصلی که ما باهاش کار داریم.این فایل رو کپی کنید به tmp/ یا هر پوشه ای که جا دارید.حالا با دستور
umount /tmp/temp
فایل قبلی رو پیاده کنید.(نیازی به mount اون فایل نبود ولی مینت دستور unsquashfs نداره و مهم هم نیست)
حالا یه پوشه به نام tmp/arch_iso/ ایجاد و فایل root-image.fs رو در این مسیر mount کنید.حالا باید به arch_iso که سوار کردیم chroot بزنیم ولی با دستور زیر :

/tmp/arch_iso/usr/bin/arch-chroot /tmp/arch_iso/
به محض chroot زدن تو دیستروهای debian based باید دستور

mkdir /run/shm

اجرا بشه.حالا میخوام تو dev/sdb3/ که قبلا فرمت و آماده کردم آرچ رو نصب کنم.باید اونو mount کنیم به mnt/
کارهای نصب رو انجام بدید تا نوبت برسه به chroot زدن به آرچ نصب شده
با تایپ exit یا Ctrl+D از chroot فایل ایزوی نصب خارج و با دستور

tmp/arch_iso/usr/bin/arch-chroot /tmp/arch_iso/mnt/
mkdir /run/shm

و بقیه مراحل نصب ...

میشه به راحتی فایلهای راهنما رو خوند و از وب استفاده کرد برای حل مشکلات و ... که تو محیط متنی غیر ممکن یا دشواره.قابلیت کپی پیست هم از pdf راهنما یا همین تاپیک در دسترسه و ... ضمن اینکه بک گراند زیبا و محیط روشن دسکتاپ از خستگی جلوگیری میکنه.
از این به بعد کسی نباید بگه نصب آرچ سخته.pacman
یکی از ساده ترین مدیر بسته هاست.کسایی که فدورا استفاده میکنن باید بدونند yum یه wrapper پایتون برای rpm هست و مدیر بسته اصلی ردهت rpm هست.
شما به راحتی میتونی حتی با bash یه wrapper بسازی برای pacman. ضمن اینکه من نگشتم ولی حتما وجود داره برای pacman

[V i r u s e r]

میشه تو یه محیط live یا نصبی یه لینوکس دیگه به راحتی آرچ رو نصب کرد.یعنی نیاز نیست حتما آرچ رو از آرچ نصب کرد.من الان از محیط live لینوکس مینت 16 x86_64 آرچ رو بدون مشکل نصب کردم.یه کلیاتی رو میگم تا همه بدونند نصب آرچ چقدر راحته تو محیط کاملا گرافیکی.

اموزش خوبی بود.تا بحال انجام این کار به فکرم نرسیده بود. البته من یکی دوسالی هست که از توزیعی به غیر از ارچ استفاده نکردم :n02:
از توی chroot هم باید بشه chroot کرد؛ غیر از این هست؟
پیشنهاد می کنم دستور ها رو در تگ CODE قرار بدید تا راحت تر بشه خوند و از کاراکتر های # و $ هم استفاده کنید که مشخص بشه کدوم دستور با کدوم سطح کاربری باید اجرا بشه.

[Ahmad24]

ولی اصن ساده نیست به نظر من سادگی یعنی مک و کارای استیو جابز نه آرچ


2 مورد وجود داره یکی رابط کاربری که به صورت عوامانه بگیم دسکتاپ و دومی مدیریت سیستم که مربوط میشه به مسایل پیکربندی و سرویسها و ...
از نظر رابط کاربری شاید هیچ تفاوتی بین دیستروها نیست مثلا من فقط از kde استفاده میکنم و فدورا - آرچ - freebsd و چند تا دیستروی دیگه رو با kde بالا آوردم.همشون عین همند.یعنی سادگی و پیچیدگی یکسانی از این جهت هست.

شعار سادگی آرچ بر میگرده به جنبه مدیریتی سیستم به نظر من.اگر شما نخواید خودتونو درگیر فایلهای متنی مربوط به پیکربندی کنید تو همه دیستروهای عمده رابط های گرافیکی برای تنظیمات وجود داره.یه رابط تحت وب وجود داشت که پیکربندیهای پیشرفته رو انجام میداد ولی الان خاطرم نیست.تو آرچ هم این ابزارها مثل بقیه دیستروها موجوده.
مزیت پیکربندی مستقیم اینه که در صورت بروز مشکل و بالا نیامدن محیط گرافیکی شما فلج نمیشی.تعریف سادگی متفاوته اما آرچ اونو اینجوری معنی میکنه :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

سعی شده هیچ چیز اضافه ای نباشه فقط یه محیط شبه یونیکس پایه با حداکثر شفافیت و بدون پنهان کردن زوایای سیستم و درعین حال به خوبی سازمان یافته و در دسترس.فایلهای پیکربندی تمیز و آرایش یافته و به درو از شلوغی و درهم و برهمی و پنهان سازیها و تجریدی که در دیستروهای کاربر پسندتر(کاربر عوام پسندتر) در پس لایه گرافیکی اعمال میشه.
هر کاربری خودش باید تصمیم بگیره سیستم خودشو چطوری رسم کنه چه چیزهایی رو نصب کنه و ...
چند تا کاربر اوبونتو میشناسید که از apparmor سر دربیارند.تو آرچ شما اگر این راهکار امنیتی رو بخواید باید خودتون نصب کنید و باهاش درگیر بشید پس ازش سر درمیارید.یا چند تا کاربر فدورا از selinux سر درمیارند ...

فلسفه آرچ تاکید داره سعی بر پنهان کردن پیچیدگیهای ذاتی گنولینوکس باعث پیچیده تر شدن اون میشه.اگر فرومهای سایر دیستروها رو با فروم آرچ یا جنتو مقایسه کنید و به سوالات کاربرا توجه کنید متوجه این قضیه میشید.
کسی که میاد سراغ اوبونتو معمولا تو کشور ما از سرزمین ویندوز اومده و بدون یادگیری میخواد یه ویندوز جدید رو باهاش کار کنه.توسعه دهندگان اوبونتو هم اینو میدونند و سعیش رو کردند.اما واقعیت اینه که لینوکس لینوکسه و معمولا خیلی از این دسته کاربرای با بروز اولین مشکل از لینوکس فرار میکنن.

چیزی که تو آرچ جذابه احترام به شعور کاربره که خودش سیستمش رو بسازه و همه کاربران آرچ power user فرض میشند.تو آرچ به علت خام بودنش و محول کردن اختیارات به کاربر بعضی تنظیمات باید توسط خود کاربر انجام بشه که ویکی آرچ به صورت مختصر و ساده اونا رو آموزش داده.
فقط اولش سخته.یادگیری ویندوز هم اولش سخت بوده.حتی یادگیری یه نرم افزار هم سخته.فکر میکنید تو ایران چند تا maya کار درست و حسابی داشته باشیم ؟؟؟

[Ahmad24]

اموزش خوبی بود.تا بحال انجام این کار به فکرم نرسیده بود. البته من یکی دوسالی هست که از توزیعی به غیر از ارچ استفاده نکردم :n02:
از توی chroot هم باید بشه chroot کرد؛ غیر از این هست؟
پیشنهاد می کنم دستور ها رو در تگ CODE قرار بدید تا راحت تر بشه خوند و از کاراکتر های # و $ هم استفاده کنید که مشخص بشه کدوم دستور با کدوم سطح کاربری باید اجرا بشه.

اول پست گفتم که باید به root لاگین کرد پس نیازی به # و $ نیست.دستورا رو هم که گذاشتم اضافس همون متن فارسی روشنه.به کاربر آرچ بگید ف تا فرحزاد میره.اگر خواستید یه آموزش کامل نصب با این روش بذارید در هر حال آموزشهای اصلی رو شما باید بذارید.(برای کاربرای ساده بخصوص)
تو chroot ظاهرا میشه chroot زد اما نمیدونم محدودیتهای chroot اضافه تر میشند یا نه.فکر نکنم مشکلی ایجاد کنه.
chroot یه محیط محدود شده توسط سیستم عامل اصلیه و توسط اون کنترل میشه به همین جهت بهش میگن زندان chroot یه زندان تو زندان خوب اصولی نیست.گرچه chroot دوم هم مستقیما با فایل سیستم اصلی bind میشه

[Ahmad24]

یه آموزش مناسب برای نصب آرچ تو سایت muktware ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) امده یه پاراگرافش برام جالب بود که علت گرایش من به آرچ بوده که از زبان آقای Swapnil Bhartiya نقل میکنم :
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Ahmad24]

قبلا گفته بودم میشه آرچ رو بدون پارتیشن بندی مجزا کنار ویندوز روی پارتیشن ویندوزی نصب کرد و من دارم اینکارو میکنم که پس از تکمیل آموزشش رو قرار میدم
البته با اینکه کامل تکمیل نشده ولی به وضعیت پایدار و قابل قبولی رسیده که حالا آموزشش رو اینجا قرار میدم.پست قبلی من تو همین تاپیک که نحوه نصب آرچ رو از طریق یه لینوکس لایو یا نصب شده دیگه رو آموزش میداد و پست اول تاپیک رو باید خونده و درک کرده باشید.
توجه : کلیه دستورات با مجوز root اجرا شود.با دستور su به root لاگین کنید.
هدفی که من در نظر گرفتم نصب آرچ روی یک فایل ایمیج raw(خام) روی پارتیشن NTFS ویندوزی و بوت اون از طریق ویندوز و بدون نیاز به نصب هر لینوکسی روی پارتیشن فیزیکی بود که ابتدا توی فروم آرچ لینوکس ایران سوالش رو مطرح کردم و همونطور که توقع داشتم هیچ جوابی نگرفتم.سوالی که من کرده بودم تحت عنوان نصب وبوت آرچ روی raw disk image روی پارتیشن ntfs ؟؟؟ ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) به صورت زیر بود :


با سلام
طبق تحقیقی که کردم نصب و بوت آرچ روی یه فایل مستقر روی پارتیشن ntfs ویندوز ممکنه.مطالبی که من پیدا کردم ناقصه و قدیمی مربوط به initscript که حالا جاشو داده به systemdبا دستور dd یه فایل خام ایجاد و با دستور mkfs.ext4 اونو فرمت و با دستور mount اونو سوار و با pacstrap بسته های baseو ntfs-3g و fuse و net-tools رو روی پارتیشن مجازی نصب میکنیم.باید یه hook به خصوص ایجاد بشه و به mkinitcpio.conf اضافه بشه و یه سری تغییرات دیگه و ایمیج initramfs سفارشی ساخته بشه.من مطلبی به درد بخوری راجع به syntax منوی گراب و به خصوص آرگومانهایی که به کرنل فرستاده میشند پیدا نکردم.فقط منوی گراب مربوط به نصب از طریق ایمیج ایزوی arch موجود بود.کسی هست که اطلاعات دقیقی از این فرآیند داشته باشه.خیلی میتونه به درد بخوره.

ابتدا نیاز به یه فایل خام با حجم مناسب(حدود 10 گیگ) روی پارتیشن ntfs داشتم البته با یک شرط و اون اینکه این فایل باید یک تکه باشد(و fragment نباشد)درایور ntfs-3g موجود در لینوکس که برای خواندن و نوشتن در پارتیشنهای ntfs مورد استفاده قرار میگیرد متاسفانه نمیتواند یک تکه بودن فایل ایجاد شده رو تضمین کند به نحوی که من روی پارتیشن ntfs خالی با حجم 19.5 گیگ فایلی با حجم 11 گیگ ایجاد کردم که 218 تکه داشت !!! به ناچار باید فایل در سیستم عامل ویندوز ایجاد گردد.فرض کنید پارتیشن ntfs در ویندوز با درایو f و ترجیحا خالی میباشد.با دستور زیر یک فایل با حجم 10 گیگ روی آن ایجاد میشود :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
حجم فایل به بایت است و دستور باید در خط فرمان اجرا شود.پس از ایجاد فایل با defragmenter ویندوز یا با نرم افزار wincontig در ویندوز یا filefrag در لینوکس باید اطمینان حاصل کنید فایل یک تکه باشد.برای سادگی فعلا از هارد اینترنال اصلی استفاده کنید البته روی هارد اکسترنال هم میتوان اینکار را انجام داد ولی نیاز به تغییراتی دارد که فعلا راجع به آن تحقیق نکردم(تیاز به wait جهت آماده سازی و سوار کردن سیستم فایل از درایو usb میباشد)حالا به لینوکس لایو یا نصب شده بوت کنید و فایل را آماده کنید.درایو ntfs من در مسیر /media/Programming & Storage/ سوار شده است. در کلیه دستورات شما باید آن را جایگزین کنید(با mount point خودتان)
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
پیرو آموزش قبلی در این لینک ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) باید فایل root-image.fs(حاوی سیستم فایل لایو آرچ به فرمت squashfs) را از ایزوی آرچ اکسترکت و در همان درایو حاوی arch.img قرار دهید.حالا باید فایل خام arch.img را فرمت کنید تا قابل استفاده باشد :
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
با دستور mkfs.ext4 فایل سیستم ext4 روی ایمیج خام ایجاد میگردد ابتدا سوالی از کاربر میشود که با y پاسخ دهید.خروجی این دستور :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
دستور زیر را وارد کنید:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
سیستم فایل لایو سی دی نصب آرچ در مسیر tmp/arch_iso/ سوار میشود و فایل arch.img در زیر شاخه mnt/ از آن نصب میشود.با دستور زیر به سی دی لایو نصاب آرچ chroot و base آرچ را طبق آموزشهای تاپیک نصب کنید فقط لازم نیست از دستور genfstab برای ایجاد etc/fstab/ استفاده کنید:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
در دستورات بالا بعد از chroot مخزن multilib در فایل پیکربندی etc/pacman.conf/ فعال میکنیم که فقط برای معماری x86_64 مفید است.با دستور pacstrap گروه های نرم افزاری base و base-devel را نصب میکنیم.با دستور pacman باید fuse و ntfs-3g نصب شود.دستور آخر هم ورودی مورد نیاز برای فایل etc/fstab/ را میسازد.با دستور exit از محیط chroot سی دی لایو نصاب آرچ خارج میشویم و حالا باید به ایمیج محل نصب آرچ chroot بزنیم :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
حالا نوبت به ویرایش فایل etc/locale.gen/ میرسد به جای ویرایش دستی میتوان از دستورات زیر استفاده کرد :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
با یک دستور grep میتوان مطمین شد فایل به درستی ویرایش شده باشد :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
در ادمه :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
به جای forozan شما نام دیگری را برای hostname وارد کنید و به جای ahmad هم نام کاربری خودتان را.حالا نوبت به تغییرات بنیادینی میرسد که برای بوت لازم است برای این تغییرات از منابع زیر کمک گرفته شده است:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
البته هر دوی این منابع قدیمی و مربوط به initscript هستند در حالیکه هم اکنون آرچ به systemd مهاجرت کرده و میباست تغییرات مناسب اعمال شود ولی کمک عمده ای کردند. برای باز کردن لینک googlecode باید از شیلتر شکن استفاده کرد.دستور زیر را تایپ کنید :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
متن زیر را به درون این محیط کپی پیست و فایل را ذخیره کنید :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
دستور زیر را تایپ کنید :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
متن زیر را به درون این محیط کپی پیست و فایل را ذخیره کنید :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
با دستور nano /lib/initcpio/init فایل init را برای ویرایش باز کنید و قبل از خط mount_handler=default_mount_handler چند خط زیر را وارد کنید :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
حالا خط "${mount_handler} /new_root" را پیدا و با ۲ خط زیر جایگزین کنید :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
حالا دستور mkinitcpio -p linux رو اجرا کنید تا فایل initramfs ایجاد بشه.دیگه میتونید exit رو تایپ و از محیط chroot خارج شید.محض اطمینان پس از خروج دستور sync رو اجرا کنید.جالا باید یه ورودی در فایل boot/grub/grub.cfg/ ایجاد کنید تا سیستم عامل آرچ مستقر روی ایمیج رو بتونید بوت کنید:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
با توجه به اینکه هارد شما gpt باشه یا msdos یکی از ۲ گزینه بالا رو اضافه کنید(اکثرا msdos هستند) دستورات load_video و set gfxpayload=keep رو میتونید(و یا باید) حذف کنید.سینتکس صحیح رو با مرور فایل grub.cfg و مشاهده اون میتونید بفهمید.به ورودیهای قبلی توجه کنید.ضمنا sda8 در سیستم من ممکن است با سیستم شما متفاوت باشد عدد 8 را با شماره پارتیشن ntfs حاوی arch.img جایگزین کنید.اگر نام فایل ایمیج متفاوت است آنرا نیز تغییر دهید.فایل را دخیره و ری استارت کنید و ...من kde و درایور گرافیک رو رو این سیستم نصب کردم و این یه نما از اون :
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
یه سری مطالب و ملاحظات وجود داره که تو پست بعدی میگم.

[Ahmad24]

پیرو پست قبلی از اونجایی که عنوان آموزش نصب آرچ بدون پارتیشن بندی مجزا کنار ویندوز روی پارتیشن ویندوزی هست آیا روشی هست که فقط با استفاده از ویندوز و بدون نیاز به بوت از سی دی یا usb بوتیبل آرچ یا یه لینوکس دیگه بشه فقط تو محیط ویندوز این ایمیج رو درست کرد؟
جواب سوال مثبته.با یه ماشین مجازی مثل virtualbox به همراه فایل ایزوی آرچ میشه به راحتی آموزش رو از داخل ویندوز انجام داد.فقط تنها مطلب بوت منیجر grub2 هست.این بوت منیجر با عنوان grub2win برای ویندوز موجود است و کاملا شبیه grub2 اصلی لینوکس است و در محیط لینوکس suse کامپایل و ایجاد شده است.از سایت sourceforge قابل دانلود است و آموزش خاصی نیاز ندارد گرچه فایل pdf و chm راهنما به همراه فایل دانلود شده موجود است.از سینتکس grub2 به طور کامل پشتیبانی میکند و یک ورودی به منوی بوت ویندوز اضافه میکند.شخصا اینکار را تست کرده ام.محتوی فایل grub.cfg نرم افزار grub2win :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
موقعی که از ماشین مجازی برای نصب لینوکس روی ایمیج استفاده میکنید پارتیشن ntfs حاوی فایل خام arch.img ایجاد شده رو به صورت share شده با ماشین مجازی قرار دهید تا از داخل ماشین مجازی به آن دسترسی داشته باشید و کلیه مراحل مشابه آموزش میباشد به جز ایجاد ورودی در منوی بوت(اگر لازم بود ماشین مجازی رو به صورت administrator اجرا کنید)
من برای این اجرای این آموزش از آرچ نصب شده روی هارد بهره گرفتم تا نیازی به دانلود پکیجها نباشد و مراحل با گامهای اضافه انجام شد.به این ترتیب که پس از سوار کردن ایمیج خام و فایل سیستم نصاب آرچ به ترتیبی که گفته شد قبل از chroot زدن دستورات زیر را انجام دادم :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
بعد از chroot اول به نصاب آرچ هم با دستور زیر مسیر cache پک من را تغییر دادم که دوباره بسته ها را دانلود نکند و از کش محلی استفاده کند :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای کسانی که از ADSL استفاده میکنند و مدم آنها از طریق کابل شبکه به کارت شبکه onboard سیستم وصله میشه میتونن اسکریپت زیر رو در ریشه ایمیج محل نصب آرچ با نام connect.sh ایجاد کنند تا پس از ری استارت و بوت اول به راحتی به اینترنت کانکت بشند :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
پس از ایجاد اسکریپت در مسیر ایمیج که میتونه قبل از chroot زدن هم انجام بشه(tmp/arch_iso/mnt/connect.sh) باید با دستور chmod +x connect.sh اونو به حالت اجرایی در بیارید.توجه کنید که این اسکریپت فقط بار اولی که به محیط متنی بوت میشید کاربر داره و بعدا حذفش کنید.البته باید تو chroot اول که تو نصاب آرچ قرار داریم ۲ بسته net-tools و ppp نصب شده باشد(با دستور pacstrap یا pacman -r /mnt) تا این اسکریپت درست کار کنداین اسکریپت username و Password رو پرسیده و در فایل پیکربندی قرار میدهد و کانکشن را استارت میکند و اگر پیغام Connection is ready for use,Have Fun داد یعنی کانکشن برقرار شده.
ضمنا این اسکریپت dnsرو به سرورهای گوگل تغییر میدهد و فایل etc/resolv.conf/ را قفل میکند تا سرور dhcp آنرا با سرورهای ISP رونویسی نکند که حتما اینکار باید انجام شود.

من هرجا آموزشی قرار دادم که از منبع استفاده شده منبع اونو ذکر کردم اگر ذکر نشده حاصل کار خودمه مثل این اسکریپت(البته همه دانشم از اینترنته ولی نه اطلاعات خام کپی شده)
سعی کردم هرچی گفتم تست شده باشه فقط فعلا نمیتونم نصب از ماشین مجازی رو تست کنم چون 2.5 گیگ کش پک من در سیستم من برای معماری x86_64 هست اما تو ماشین محازی مجبورم فقط معماری i686 رو داشته باشم و زورم میاد پکیج ها رو دانلود کنم.اما اینقدر با ماشین مجازی کار کردم که راحت و با اطمینان راجع بهش صحبت کنم.
این آموزش کامل نیست گرچه سیستم پایدار و خوبی شکل میده.علت این امر هم مشخصه.عمل shutdown یا restart برعکس بوته.یعنی پارتیشنها به ترتیبی که سوار شدند باید پیاده شند و آخرین پارتیشن که ریشه باشه در نهایت پیاده و سیستم خاموش میشه.در این پیکربندی این فرآیند به مشکل میخوره. یعنی سیستم فایل ntfs نمیتونه unmount بشه چون ریشه روش قرار داره.ریشه هم نمیتونه unmount بشه چون ntfs بازه و در حال استفاده یعنی یه حلقه IO تشکیل میشه اما مشکل خاصی ندیدم.نیاز به یه سرویس systemd هست که درست قبل از shutdown کارهایی رو انجام بده که فعلا چیزی راجع بهش نمیدونم.
اگر مثل من از هسته کامپایل شده توسط خودتون استفاده میکنید تنها راه نصبش تو ایمیج استفاده از دستور pacman -r /mnt -U هست و به این ترتیب نمیتونید از نام گروه برای نصب توسط pacstrap استفاده کنید و باید نام تک تک پکیجها به pacstrap بدید.که البته کار آسونیه.

[Ahmad24]

ایا میشه به جای ایمیج خام از یه ایمیج هارد با فرمت VHD یا ...استفاده کرد؟
جواب این سوال مثبته و من اینکارو کردم.فقط تنها موردی که ایجاد میکنه اینه که باید فایل vmlinux و initramfs به خارج از ایمیج کپی بشند تا امکان بوت باشه چون دستور loopback نمیتونه ایمیج vhd رو لودکنه.متاسفانه ماژول loopback گراب از آفست پشتیبانی نداره و البته کاربران دبیان همچین تقاضایی از توسعه دهندگان گراب داشتند.(البته یه ویرایش تجاری از گراب به نام vboot وجود داره که اینکارو میکنه)
وقتی دستور mount به پارتیشن از نوع loop برخورد میکنه در عمل دستور losetup را فراخوانی و پارتیشن رو سوار میکنه.
دستور losetup دارای ۲ آپشن offset و sizelimit هست که با این ۲ آپشن میشه پارتیشن حاوی لینوکس رو از درون یه فایل ایمیج سوار کرد به عنوان مثال :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
با استفاده از parted میشه آفست و سایز رو به دست آورد :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
پس از تایپ parted و فایل ایمیج دستور داخلی unit را تایپ B به معنی بایت رو انتخاب میکنیم و با تایپ p جدول پارتیشن مستقر در ایمیج چاپ میشود.ستون start آفست و ستون size همان سایزیه که برای قرار دادن در دستور mount لازمه.
البته با دستور fdisk هم میشه این اطلاعات رو کسب کرد ولی parted کلا بهتر و راه دست تره.

خوب حالا این سوال پیش میاد که چه مرضیه همون فایل خام کار مارو بی دردسر راه میندازه ، سری که درد نمیکنه چرا توپ پارچه بپیچیم ؟؟؟
جواب اینه که ویندوزهای ویستا به بعد به صورت native بوت از ایمیج vhd رو ساپورت میکنن.ویندوز xp هم با کمی انگولک این نوع بوت رو ساپورت میکنه.خوب حالا با این آگاهی میتونیم آرچ رو هم وسط این ویندوزها روی ایمیج vhd نصب و بوت کنیم.یه ایمیج vhd مولتی بوت ویندوز و لینوکس.

آیا میشه روی یه ایمیج vhd از چند پارتیشن برای لینوکس استفاده کرد؟ برای ریشه و home و boot و ...
نمیگم نمیشه ولی اینکارو نکنید.مشکل درست میشه موقع بوت(شاید من راهشو نمیدونم).از LVM استفاده بشه تو این پیکربندی بهتره.البته من از lvm استفاده نمیکنم.چون بلد نیستم تو ویندوز چطوری lvm رو باز کنم.