مشاهده نسخه کامل
: NorthBridge
10-08-2013, 21:42
شرح تحقیق را بشنوید(1.84 MB) :
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
براساس تحقیق و بررسی روی بقایای ویروسهای باستانی نقش این ویروس ها در صفات ارثی ما بسیار بیشتر از آن است که تا به حال تصور می شد.
این ویروسها میلیونها سال پیش به محتوای ژنتیکی سلولهای اجداد نسل انسان ها نفوذ کرده و از آن زمان تا به حال رشد و نمو می کنند.
نتایج این کار تحقیقاتی از خاستگاه بخش بزرگی از صفات ارثی ما پرده برمی دارد. بسیاری از این صفات ارثی تا به حال رمزگشایی نشده اند.
دانشمندان دراین بررسی علمی ژنوم ها یا محتوای ژنتیکی سلول های ۳۸ گونه حیوان پستاندار را ازجمله انسانها، موشها، موشهای صحرایی، فیلها و دلفینها بررسی کردند.
دراین تحقیقات، دانشگاه آکسفورد بریتانیا و موسسه های علمی از آمریکا و بلژیک شرکت داشتند.
یکی از این ویروسها ۱۰۰ میلیون سال پیش به ژنوم یک جد مشترک انسان و سایر پستانداران نفوذ کرده بود و باقیمانده هایش اکنون در تقریبا هرگونه حیوان پستانداری دیده می شود.
ویروس دیگری هم میلیونها سال پیش به یک نوع میمون سرایت کرده بود. این ویروس نیزاکنون هنوز در میمونهای انسان نما، گونه های دیگر میمونها و انسانها وجود دارد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
به نظر می رسد که ویروسها مجبور به انتخاب هستند: یا بین حیوانات و دیگر موجودات زنده در چرخش باشند و یا در یک ژنوم جا خوش کنند و آنجا تکثیر شوند
با این کار تحقیقاتی ثابت شد که بسیاری از ویروسها توانایی انتقال از یک سلول به دیگر سلولها را از دست داده اند و با گذشت زمان در یک سلول باقی می مانند و همانجا تکثیر می شوند. به عبارت دیگر چرخه زندگی شان در همان سلول سپری می شود.
دکتر رابرت بلشاو از دانشگاه آکسفورد گفت: به نظر می رسد که ویروسها مجبور به انتخاب هستند: یا بین حیوانات و دیگر موجودات زنده در چرخش باشند و یا در یک ژنوم جا خوش کنند و آنجا تکثیر شوند.
دانشمندان با اینگونه کارهای تحقیقاتی سعی می کنند پیچیدگی محتوای ژنتیکی سلولهای انسانی را درک کنند.
دکتر ماجیوکینیس، نویسنده مسوول این کار تحقیقاتی می گوید: فهم چگونگی کارکرد این ویروسهای باستانی در صفات ارثی مان به ما کمک می کند که نقش آنها را در دوره های سلامتی و بیماری انسان درک کنیم.
از سوی دیگر این ویروسها خدمات مثبتی هم به انسانها عرضه می کنند. به طور مثال پروتئین سونکتین که از یک ویروس استخراج شده به رشد جفت کمک می کند.
به گفته محققان هنوز مشخص نیست که این ویروسهای باستانی نقش مستقیمی برروی سلامت انسانی داشته باشند و لازم است دراین مورد هنوز تحقیق شود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
براساس تحقیق و بررسی روی بقایای ویروسهای باستانی نقش این ویروس ها در صفات ارثی ما بسیار بیشتر از آن است که تا به حال تصور می شد.
این ویروسها میلیونها سال پیش به محتوای ژنتیکی سلولهای اجداد نسل انسان ها نفوذ کرده و از آن زمان تا به حال رشد و نمو می کنند.
نتایج این کار تحقیقاتی از خاستگاه بخش بزرگی از صفات ارثی ما پرده برمی دارد. بسیاری از این صفات ارثی تا به حال رمزگشایی نشده اند.
دانشمندان دراین بررسی علمی ژنوم ها یا محتوای ژنتیکی سلول های ۳۸ گونه حیوان پستاندار را ازجمله انسانها، موشها، موشهای صحرایی، فیلها و دلفینها بررسی کردند.
دراین تحقیقات، دانشگاه آکسفورد بریتانیا و موسسه های علمی از آمریکا و بلژیک شرکت داشتند.
یکی از این ویروسها ۱۰۰ میلیون سال پیش به ژنوم یک جد مشترک انسان و سایر پستانداران نفوذ کرده بود و باقیمانده هایش اکنون در تقریبا هرگونه حیوان پستانداری دیده می شود.
ویروس دیگری هم میلیونها سال پیش به یک نوع میمون سرایت کرده بود. این ویروس نیزاکنون هنوز در میمونهای انسان نما، گونه های دیگر میمونها و انسانها وجود دارد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
به نظر می رسد که ویروسها مجبور به انتخاب هستند: یا بین حیوانات و دیگر موجودات زنده در چرخش باشند و یا در یک ژنوم جا خوش کنند و آنجا تکثیر شوند
با این کار تحقیقاتی ثابت شد که بسیاری از ویروسها توانایی انتقال از یک سلول به دیگر سلولها را از دست داده اند و با گذشت زمان در یک سلول باقی می مانند و همانجا تکثیر می شوند. به عبارت دیگر چرخه زندگی شان در همان سلول سپری می شود.
دکتر رابرت بلشاو از دانشگاه آکسفورد گفت: به نظر می رسد که ویروسها مجبور به انتخاب هستند: یا بین حیوانات و دیگر موجودات زنده در چرخش باشند و یا در یک ژنوم جا خوش کنند و آنجا تکثیر شوند.
دانشمندان با اینگونه کارهای تحقیقاتی سعی می کنند پیچیدگی محتوای ژنتیکی سلولهای انسانی را درک کنند.
دکتر ماجیوکینیس، نویسنده مسوول این کار تحقیقاتی می گوید: فهم چگونگی کارکرد این ویروسهای باستانی در صفات ارثی مان به ما کمک می کند که نقش آنها را در دوره های سلامتی و بیماری انسان درک کنیم.
از سوی دیگر این ویروسها خدمات مثبتی هم به انسانها عرضه می کنند. به طور مثال پروتئین سونکتین که از یک ویروس استخراج شده به رشد جفت کمک می کند.
به گفته محققان هنوز مشخص نیست که این ویروسهای باستانی نقش مستقیمی برروی سلامت انسانی داشته باشند و لازم است دراین مورد هنوز تحقیق شود.