تمامی روایات مذهبی، معرفی شهرهای مذهبی، احادیث از انبیا و..... فقط در این تایپک

[orochi]

حدیث (1) حضرت زهرا سلام الله علیها:


حُبِّبَ اِلَیَّ مِن دُنیاکم ثَلاثٌ: تَلاوَةُ کِتابِ اللهِ وَ النَّظَرُ فی وَجهِ رَسولِ وَ الانفاقُ فی سَبیلِ اللهِ؛
از دنیای شما سه چیز محبوب من است: 1- تلاوت قرآن 2- نگاه به چهره رسول خدا 3- انفاق در راه خدا.
وقایع الایام خیابانی، جلد صیام، ص295

حدیث (2) امام على عليه السلام :
فى صِفَةِ النَّبىِّ صلى الله عليه و آله طَبيبٌ دَوّارٌ بِطِبِّهِ قَد أَحكَمَ مَراهِمَهُ وَأَحمى (أمضى) مَواسِمَهُ يَضَعُ ذلِكَ حَيثُ الحاجَةُ إِلَيهِ مِن قُلوبٍ عُمىٍ وَآذانٍ صُمٍّ وَأَلسِنَةٍ بُكمٍ، مُتَتَبِّعٌ بِدَوائِهِ مَواضِعَ الغَفلَةِ وَمَواطِنَ الحَيرَةِ... ؛
در توصيف پيامبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: پزشكى است كه با دانش خود، همواره ميان مردم مى گردند، مرهمهايش را به خوبى فراهم و ابزار كارش را آماده كرده و آنها را هر جا كه لازم باشد، از دلهاى كور و گوشهاى كر و زبانهاى گنگ به كار مى برد. غفلت گاه ها و جايگاه هاى حيرت را جستجو و با داروى خود آنها را درمان مى كند.

نهج البلاغه، خطبه 108

حدیث (3) كعب الاحبار :

إِنّا نَجِدُ فِى التَّوراةِ: مُحَمَّدٌ النَّبىُّ المُختارُ لافَظٌّ وَ لاغَليظٌ وَ لا صَخّابٌ فِى السواقِ وَ لا يَجزى السَّيِّئَةَ السَّيِّئَةَ وَ لكِن يَعفو وَيَغفِرُ؛
ما در تورات چنين مى خوانيم: محمّد پيامبر برگزيده، نه تندخوست و نه خشن و نه اهل جارو جنجال. در كوچه و بازار، بدى را با بدى جواب نمى دهد، بلكه مى بخشد و گذشت مى كند.

الطبقات الكبرى، ج1، ص360
حدیث (4) امام حسين عليه السلام :

كانَ صلى الله عليه و آله... يُعطى كُلَّ جُلَسائِهِ نَصيبَهُ وَ لا يَحسَبُ أَحَدٌ مِن جُلَسائِهِ أَنَّ أَحَدا أَكرَمُ عَلَيهِ مِنهُ؛
پيامبر صلى الله عليه و آله بهره هر يك از هم نشينان خود را عطا مى فرمودند و چنان معاشرت مى نمودند كه كسى گمان نمى كرد شخص ديگرى نزد پيامبر از او گرامى تر باشد.

بحارالأنوار، ج16، ص152، ح4

حدیث (5) امام على عليه السلام :

وَهُوَ خاتَمُ النَّبيّينَ، أَجوَدُ النّاسِ كَفّا وَاَرحَبُ النّاسِ صَدرا وَأَصدَقُ النّاسِ لَهجَةً وَأَوفَى النّاسِ ذِمَّةً وَأَليَنُهُم عَريكَةً وَأَكرَمُهُم عِشرَةً مَن رَآهُ بَديهَةً هابَهُ وَمَن خالَطَهُ مَعرِفَةً أَحَبَّهُ يَقولُ ناعِتُهُ: لَم اَرَقَبلَهُ وَلا بَعدَهُ مِثلَهُ؛
او خاتم پيامبران است. بخشنده ترين مردم بود، سعه صدرش از همه بيشتر (پرحوصله ترين مردم) و راستگوترين و پايبندترين آنان به عهد و پيمان. از همه نرمخوتر بود و رفتارش بزرگوارانه تر. هر كس بدون سابقه قبلى او را مى ديد، هيبتش او را مى گرفت و هر كس با او معاشرت مى نمود و او را مى شناخت دوستدارش مى شد و هر كس مى خواست او را وصف كند، مى گفت: نظير او را در گذشته و حال نديده ام.

بحارالأنوار، ج16، ص190، ح27
حدیث (6) عايشه :

كانَ صلى الله عليه و آله أَليَنَ النّاسِ وَ أَكرَمَ النّاسِ وَ كانَ رَجُلاً مِن رِجالِكُم إِلاّ أَنَّهُ كانَ ضَحّاكا بَسّاما؛
رسول خدا صلى الله عليه و آله نرمخوترين و بزرگوارترين مردم بود. او هم مردى چون مردان شما بود، با اين تفاوت كه همواره خنده و تبسّم بر لب داشت.

الطبقات الكبرى، ج1، ص365



حدیث (7) ابن شهر آشوب :

كانَ النَّبىُّ صلى الله عليه و آله لا يَقومُ وَ لا يَجلِسُ إِلاّ عَلى ذِكرِ اللّه ؛
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بر نمى خاست و نمى نشست مگر با ذكر خدا.

المناقب لابن شهرآشوب، ج1، ص127

حدیث (8) داود بن الحصين :

فى صِفَةِ النَّبِىِّ صلى الله عليه و آله - كانَ رَجُلاً أَفضَلَ قَومِهِ مُروءَةً وَ أَحسَنَهُم خُلقا وَ أَكرَمَهُم مُخالَطَةً وَ أَحسَنَهُم جِوارا وَ أَعظَمَهُم حِلما وَ أَمانَةً وَ أَصدَقَهُم حَديثا وَ أَبعَدَهُم مِنَ الفُحشِ وَ الذى وَ مارُئِىَ مُلاحيا وَ لامُماريا أَحَدا حَتّى سَمّاهُ قَومُهُ المينَ لِما جَمَعَ اللّه لَهُ مِنَ المورِ الصّالِحَةِ فيهِ، فَلَقَد كانَ الغالِبُ عَلَيهِ بِمَكَّةَ المينَ؛
داود بن حصين ـ در اوصاف پيامبر صلى الله عليه و آله ـ : او مردى بود كه از همه قوم خود جوانمردتر، خوش اخلاق تر، خوش برخوردتر، همسايه دارتر، بردبارتر، امانتدارتر، راستگوتر، و از بدزبانى و آزاررسانى به دورتر بود. هرگز ديده نشد كه با كسى كشمكش و مجادله كند. خداوند اخلاق وصفات پسنديده رادرآن حضرت جمع كرده بودتاجايى كه قومش او را امين ناميدند و در مكه غالبا با لقب امين از ايشان ياد مى شد.

الطبقات الكبرى، ج1، ص121
حدیث (9) عايشه :

ما كانَ خُلقٌ أَبغَضَ إِلى رَسولِ اللّه صلى الله عليه و آله مِنَ الكَذِبِ وَ مَا اطَّلَعَ مِنهُ عَلى شَى ءٍ عِندَ أَحَدٍ مِن أَصحابِهِ فَيَبخَلُ لَهُ مِن نَفسِهِ حَتّى يَعلَمَ أَن أَحدَثَ تَوبَةً؛
هيچ خصلتى نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله منفورتر از دروغ نبود و هرگاه مطلع مى شدند يكى از اصحابشان دروغى گفته است، به او بى اعتنايى مى كردند تا آن كه مى فهميدند توبه كرده است.

الطبقات الكبرى، ج1، ص378

حدیث (10) ابن شهر آشوب:

كانَ النَّبىُّ صلى الله عليه و آله... يُجالِسُ الفُقَراءَ وَ يُواكِلُ المَساكينَ؛
در مناقب ابن شهر آشوب آمده است: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله با تهيدستان مى نشستند و با مستمندان غذا مى خوردند.

المناقب لابن شهرآشوب، ج1، ص127
حدیث (11) ابن شهر آشوب :

كانَ النَّبِىُّ صلى الله عليه و آله قَبلَ المَبعَثِ مَوصوفا بِعِشرينَ خَصلَةً مِن خِصالِ الأَنبياءِ، لَوِانفَرَدَ أَحَدٌ بِأَحَدِها لَدَلَّ عَلى جَلالِهِ، فَكَيفَ مَنِ اجتَمَعَت فيهِ؟! كانَ نَبيّا أَمينا، صادِقا، حاذِقا، أَصيلاً، نَبيلاً، مَكينا، فَصيحا، نَصيحا، عاقِلاً، فاضِلاً، عابِدا، زاهِدا، سَخيّا، كَميّا، قانِعا، مُتَواضِعا، حَليما، رَحيما، غَيورا، صَبورا، مُوافِقا، مُرافِقا، لَم يُخالِط مُنَجِّما وَلا كاهِنا وَلاعَيّافا؛
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله پيش از آن كه مبعوث شود، بيست خصلت از خصلت هاى پيامبران را دارا بود كه اگر فردى يكى از آنها را داشته باشد، دليل بر عظمت اوست چه رسد به كسى كه همه آنها را دارا باشد، آن حضرت پيامبرى امين، راستگو، ماهر، اصيل، شريف، والامقام، سخنور، خيرخواه، خردمند، بافضيلت، عابد، زاهد، سخاوتمند، دلير و جنگاور، قانع، فروتن، بردبار، مهربان، غيرتمند، صبور، سازگار و نرمخو بود، با هيچ منجّم (قائل به تأثير ستارگان)، غيب گو و پيش گويى هم نشين نبود.
المناقب لابن شهرآشوب، ج1، ص10

حدیث (12) امام صادق علیه السلام :

كانَ رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله أكْثَرَ ما يَجلِسُ تُجاهَ القِبلةِ؛
پيامبر خدا هنگام نشستن، بيشتر رو به قبله مى نشست.

ميزان الحكمة، ح 2518
حدیث (13) رسول اكرم صلى الله عليه و آله :


اَنـَا اَديبُ اللّه وَ عَلىٌّ اَديبى، اَمَرَنى رَبّى بِالسَّخاءِ وَ الْبِرِّ وَ نَهانى عَنِ الْبُخْلِ وَ الْجَفاءِ وَ ما شَى ءٌ اَبْغَضُ اِلَى اللّه عَزَّوَجَلَّ مِنَ الْبُخْلِ وَ سوءِ الْخُلُقِ، وَ اِنَّهُ ليُفْسِدُ العَمَلَ كَما يُفْسِدُ الخَلُّ الْعَسَلَ؛
من ادب آموخته خدا هستم و على، ادب آموخته من است. پروردگارم مرا به سخاوت و نيكى كردن فرمان داد و از بخل و سختگيرى بازَم داشت. در نزد خداوند عزّوجلّ چيزى منفورتر از بخل و بد اخلاقى نيست. بد اخلاقى، عمل را ضايع مى كند، آن سان كه سركه عسل را.
مكارم الاخلاق، ص 17
حدیث (15) پيامبر صلى لله عليه و آله :

اِنَّ اَحْسَنَ الْحَديثِ كِتابُ اللّه وَ خَيْرَ الْهُدى هُدى مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله وَ شَرَّ الاُْمورِ مُحْدَثاتُها؛
بهترين سخن، كتاب خدا و بهترين روش، روش پيامبر صلى لله عليه و آله و بدترين امور بدعت هاست (پديده هاى مخالف دين).

بحارالأنوار، ج 77، ص 122، ح 23
حدیث (16) پيامبر صلى الله عليه و آله : ألا اُخْبِرُكُمْ بِاَشبَهِكُم بى؟ قَالوا: بَلى يا رَسولَ اللّه. قالَ: اَحسَنُكُم خُلقا وَ اَليَنُكُم كَنَفا وَ اَبَرُّكُم بِقَرَابَتِهِ وَ اَشَدُّكُم حُبّا لاِِخوانِهِ فى دينِهِ وَ اَصبَرُكُم عَلَى الحَقِّ وَ اَكظَمُكُم لِلغَيظِ وَ اَحسَنُكُم عَفْوا وَ اَشَدُّكُم مِن نَفْسِهِ اِنْصافا فِى الرِّضا وَ الْغَضَبِ؛
آيا شما را از شبيه ترينتان به خودم با خبر نسازم؟ گفتند: آرى اى رسول خدا! فرمودند: هر كس خوش اخلاق تر، نرم خوتر، به خويشانش نيكوكارتر، نسبت به برادران دينى اش دوست دارتر، بر حق شكيباتر، خشم را فروخورنده تر و با گذشت تر و در خرسندى و خشم با انصاف تر باشد.

كافى، ج 2، ص 240، ح 35
حدیث (17) پيامبر صلى الله عليه و آله : اَلا اُخْبِرُكُمْ بِاَبْعَدِكُمْ مِنّى شَبَها؟ قَالُوا: بَلى يا رَسولَ اللّه. قالَ: اَلْفاحِشُ الْمُتَفَحِّشُ الْبَذى ءُ، اَلْبَخِيلُ، اَلْمُخْتَالُ، اَلْحَقودُ، اَلْحَسُودُ، اَلْقاسِى الْقَلْبِ، اَلْبَعِيدُ مِنْ كُلِّ خَيْرٍ يُرْجى، غَيْرُ المَاْمونِ مِنْ كُلِّ شَرٍّ يُتَّقى؛
آيا شما را از كم شباهت ترينتان به خودم آگاه نسازم؟ عرض كردند: چرا، اى رسول خدا! فرمودند: زشتگوىِ بى آبروىِ بى شرم، بخيل، متكبر، كينه توز، حسود، سنگدل، كسى كه هيچ اميدى به خيرش و امانى از شرش نيست.

كافى، ج 2، ص 291، ح 9
حدیث (18) ديلمى : كانَ النَّبىُّ صلى الله عليه و آله... يُسَلِّمُ عَلى مَنِ اسْتَقْبَلَهُ مِنْ كَبيرٍ وَ صَغيرٍ وَ غَنىٍّ وَ فَقيرٍ و لا يُحَقِّرُ ما دُعِىَ اِلَيهِ و لو اِلى خَشفِ التَّمْرِ وَ كانَ خَفيفَ المَؤونَةِ كَريمَ الطَّبيعَةِ، جَميلَ المُعاشَرَةِ، طَلِقَ الوَجهِ، بَشّاشا من غَيرِ ضِحكٍ، مَحْزونا مِن غَيرِ عَبوسٍ، مُتَواضِعا مِنْ غَيْرِ مَذَلَّةٍ، جَوادا مِن غَيْرِ سَرَفٍ، رَقيقَ القَلبِ، رَحيما بِكُلِّ مُسْلِمٍ... ؛
رسول اكرم صلى الله عليه و آله به هر كس برخورد مى نمودند، از بزرگ و كوچك، ثروتمند و فقير، سلام مى كردند و اگر به جايى حتى براى خوردن خرمايى خشك دعوت مى شدند، آن را كوچك نمى شمردند. زندگيشان كم هزينه بود، بزرگ طبع، خوش معاشرت و گشاده رو بودند، بى آن كه بخندند، هميشه متبسم بودند، بى آن كه اخمو باشند، محزون بودند، بى آن كه از خود ذلّتى نشان دهند، متواضع بودند، مى بخشيدند ولى اسراف نمى نمودند، دل نازك و نسبت به تمام مسلمانان مهربان بودند.

ارشاد القلوب، ج 1، ص 115
حدیث (19) قال المعصوم (ع) : اِنَّ النَّبىَّ صلى الله عليه و آله كانَ يُحِبُّ الفالَ الحَسَنَ وَ يَكْرَهُ الطِّيَرَةَ؛
پيامبر صلى الله عليه و آله فال خوب را دوست داشتند و از فال بد، بدشان مى آمد.

مكارم الاخلاق، ص 350
حدیث (20) امام على عليه السلام : وَ هُوَ خاتَمُ النَّبيّينَ، اَجْوَدُ النّاسِ كَفّا وَ اَرْحَبُ النّاسِ صَدْرا وَ اَصْدَقُ النّاسِ لَهْجَةً وَ اَوْفَى النّاسِ ذِمَّةً وَ اَلْيَنُهُمْ عَريكَةً وَ اَكْرَمُهُمْ عِشْرَةً مَنْ رَآهُ بديهَةً هابَهُ وَ مَنْ خالَطَهُ مَعْرِفَةً اَحَبَّهُ يَقولُ ناعِتُهُ: لَمْ اَرَ قَبْلَهُ وَ لا بَعْدَهُ مِثْلَهُ؛
او كه خاتم پيامبران بود، بخشنده ترين، پرحوصله ترين، راستگوترين، پايبندترين مردم به عهد و پيمان، نرم خوترين و خوش مصاحبت ترين مردم بود، هر كس بدون سابقه قبلى او را مى ديد، هيبتش او را مى گرفت و هر كس با او معاشرت مى نمود و او را مى شناخت دوستدارش مى شد و هر كس مى خواست او را تعريف كند، مى گفت: نظير او را پيش از او و پس از او نديده ام.

بحارالأنوار، ج 16، ص 190
حدیث (21) انس : كانَ رَسولُ اللّه صلى الله عليه و آله اِذا فَقَدَ الرَّجُلَ مِنْ اِخْوانِهِ ثَلاثَةَ اَيّامٍ سَأَلَ عَنْهُ، فَاِنْ كانَ غائِبا، دَعا لَهُ وَ اِنْ كانَ شاهِدا زارَهُ وَ اِنْ كانَ مَريضا عادَهُ؛
رسول اكرم صلى الله عليه و آله هرگاه يكى از اصحاب خود را سه روز نمى ديدند از حال او جويا مى شدند، آنگاه اگر در سفر بود، دعايش مى كردند و اگر در شهر بود به ديدارش و اگر مريض بود، به عيادتش مى رفتند.

مكارم الاخلاق، ص 19




منبع:


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[orochi]

حدیث (22) امام صادق عليه‏السلام :
مَا كَلَّمَ رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله اَلْعِبادَ بِكُنْهِ عَقْلِهِ قَطُّ، قَالَ رَسُولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : اِنّا مَعاشِرَ الاَْنْبياءِ اُمِرْنا اَنْ نُـكَلِّمَ النّاسَ عَلى قَدْرِ عُقولِهِمْ ؛
رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله هرگز با مردم به اندازه عقل خود سخن نگفتند و فرمودند: ما پيامبران مأموريم كه با مردم به اندازه عقل و فهمشان سخن بگوييم.

كافى، ج 1، ص 23 حدیث (23) پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : اَوصانى رَبّى بِسَبعٍ: اَوصانى بِالاِْخلاصِ فِى السِّرِّ وَ الْعَلانيَةِ وَ اَن اَعْفُوَ عَمَّن ظَلَمَنى و اُعْطىَ مَن حَرَمَنى و اَصِلَ مَنْ قَطَعَنى و اَن يَكونَ صَمْتى فِكْرا وَ نَظَرى عِبَرا؛
پروردگارم هفت چيز را به من سفارش فرمود: اخلاص در نهان و آشكار، گذشت از كسى كه به من ظلم نموده، بخشش به كسى كه مرا محروم كرده، رابطه با كسى كه با من قطع رابطه كرده، و سكوتم همراه با تفكّر و نگاهم براى عبرت باشد.

كنزالفوائد، ص 184 حدیث (24) پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : اَقْرَبُكُمْ غَدا مِنّى فِى الْمَوْقِفِ اَصْدَقُكُمْ لِلْحَديثِ وَ اَدّاكُمْ لِلاَْمانَةِ وَ اَوفاكُمْ بِالْعَهْدِ وَ اَحْسَنُكُمْ خُلْقا وَ اَقْرَبُكُمْ مِنَ النّاسِ؛
نزديك‏ترين شما به من در قيامت: راستگوترين، امانتدارترين، وفادارترين به عهد و پيمان، خوش اخلاق‏ترين و نزديك‏ترين شما به مردم است.

امالى طوسى، ص 229 حدیث (25) ابى سعيد الخدرى : كانَ رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله اَشَدَّ حَياءً مِنَ العَذراءِ فى خِدْرِها. و كانَ اِذا كَرِهَ شَيئا عَرَفْناهُ فى وَجْهِهِ؛
رسول اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله از دختران پشت پرده با حياتر بودند، و اگر چيزى را دوست نمى‏داشتند، از چهره‏شان مى‏فهميديم.

مكارم الأخلاق، ص 17 حدیث (26) امام حسن مجتبى عليه‏السلام :
كانَ رَسولُ اللّه‏ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فَخْما مُفَخَّما... يَتَـكَلَّمُ بِجَوامِعِ الكَلِمِ فَصْلاً لا فُضولَ فيهِ و لا تَقصيرَ. دمثا، لَيْسَ بِالجافى و لا بِالْمَهينِ تَعظُمُ عِنْدَهُ النِّعْمَةُ و اِنْ دَقَّت لا يَذُمُّ مِنها شَيئا غَيْرَ اَنَّهُ كانَ لا يَذُمُّ ذَواقا و لا يَمدَحُهُ و لا تُغضِبُهُ الدُّنْيا و ما كانَ لَها، فَاِذا تُعوطىَ الحَقّ لَم يَعْرِفهُ اَحَدٌ، و لَم يَقُمْ لِغَضَبِهِ شَى‏ءٌ حَتّى يَنتَصِرَ لَهُ... ؛ رسول اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله (در نظرها) با شكوه و بزرگوا بودند... سخنانى كوتاه، جامع و بى‏چون و چرا مى‏گفتند بدون كم و زياد، نرم‏خو و مهربان بودند، در حق كسى ظلم نمى‏كردند، كسى را خوار نمى‏شمردند، نعمت را اگر چه كم بود، بزرگ مى‏دانستند و چيزى از آن را نكوهش نمى‏كردند، از مزه غذا نه بد مى‏گفتند و نه تعريف مى‏كردند، دنيا و آنچه به آن مرتبط است ايشان را خشمگين نمى‏ساخت و هرگاه حقى ضايع مى‏شد، احدى را ملاحظه نمى‏كردند و چيزى باعث رفع خشمشان نمى‏شد، تا آن‏كه حق را حاكم سازند.

عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 283 حدیث (27) امام على عليه‏السلام : كانَ رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله لَيَسُرُّ الرَّجُلَ مِنْ اَصحابِهِ اِذا رَآهُ مَغْموما بِالْمُداعَبَةِ وَ كانَ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله يَقولُ: اِنَّ اللّه‏َ يُبْغِضُ الْمُعَبِّسَ فى وَجْهِ اِخْوانِهِ؛
هرگاه رسول اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله يكى از اصحاب خود را غمگين مى‏ديدند، با شوخى او را خوشحال مى‏كردند و مى‏فرمودند: خداوند، كسى را كه با برادران (دينى) اش با ترشرويى و چهره عبوس روبرو شود، دشمن مى‏دارد.

رسائل شهيد ثانى، ص 326 حدیث (28) امام صادق عليه‏السلام : كانَ رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله يُداعِبُ وَ لا يَقولُ اِلاّ حَقّـا؛
رسول اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله شوخى مى‏كردند ولى جز حقّ چيزى نمى‏گفتند.

مستدرك الوسائل، ج 8، ص 408 حدیث (29) زيد بن ثابت: كُنّا اِذا جَلَسْنا اِلَيْهِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله اِنْ اَخَذْنا فى حَديثٍ فى ذِكْرِ الآخِرَةِ اَخَذَ مَعَنا و اِنْ اَخَذنا فى ذِكْرِ الدُّنْيا اَخَذَ مَعَنا و اِنْ اَخَذنا فى ذِكرِ الطَّعامِ وَ الشَّرابِ اَخَذَ مَعَنا؛
هرگاه با رسول اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله مى‏نشستيم، اگر در مورد آخرت صحبت مى‏كرديم، ايشان هم با ما همان سخن را مى‏گفتند و اگر در مورد دنيا صحبت مى‏كرديم، ايشان هم‏چنين مى‏كردند و اگر در مورد خوردنى و نوشيدنى صحبت مى‏كرديم، ايشان هم با ما هم‏سخن مى‏شدند.

مكارم الاخلاق، ص 21 حدیث (30) پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : لا يُـبَلِّغُنى اَحَدٌ مِنْكُم عَنْ اَحَدٍ مِن اَصحابى شَيئا، فَاِنّى اُحِبُّ اَنْ اَخْرُجَ اِلَيكُم و اَنَا سَليمُ الصَّدرِ؛
كسى از شما حق ندارد از هيچ يك از يارانم چيزى به من بگويد؛ زيرا دوست دارم در حالى كه چيزى از شما در دلم نيست به سويتان بيايم.

مكارم الاخلاق، ص 17 حدیث (31) امام كاظم عليه‏السلام : اِنَّ رَسولَ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله كانَ اِذا اَتاهُ الضَّيْفُ اَكَلَ مَعَهُ وَ لَمْ يَرْفَعْ يَدَهُ مِنَ الْخِوانِ حَتّى يَرْفَعَ الضَّيْفُ يَدَهُ؛
رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله هرگاه ميهمان داشتند، با او غذا مى‏خوردند و دست از سفره و غذا نمى‏كشيدند، تا آن‏كه ميهمان دست از غذا خوردن بكشد.

كافى، ج 6، ص 286 حدیث (32) امام على عليه‏السلام : كانَ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله لا يَذُمُّ اَحَدا وَ لا يُعَيِّرُهُ وَ لا يَطْلُبُ عَثَراتِهِ وَ لا عَوْرَتَهُ وَ لا يَتَـكَلَّمُ اِلاّ فيما رَجا ثَوابَهُ؛
رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله، هرگز بدگويى كسى را نمى‏كردند، سرزنش نمى‏نمودند و در پى لغزش‏ها و اسرار ديگران نبودند و [درباره ديگران]، چيزى جز خير (خوبى) نمى‏گفتند.

عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 284 حدیث (33) امام على عليه‏السلام : كانَ النَّبىُّ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله اِذا سُئِلَ شَيئا فَاِذا اَرادَ اَنْ يَفْعَلَه ُقالَ: نَعَم وَ اِذا اَراد اَنْ لا يَفْعَلَ سَكَتَ و كانَ لا يَقول لِشَى‏ءٍ لا... ؛
هرگاه از رسول اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله چيزى تقاضا مى‏شد، اگر ايشان آن را مى‏خواستند انجام دهند، مى‏فرمودند: بله و اگر نمى‏خواستند انجام دهند، سكوت مى‏نمودند و هيچ‏گاه ايشان براى چيزى نه نمى‏گفتند.

بحارالأنوار، ج 93، ص 327 حدیث (34) پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : اُمِرْتُ اَن آخُذَ الصَّدَقَةَ مِن اَغْنياءِكُم فَاَرُدَّها فى فُقَراءِكُم؛
من مأمورم كه صدقه (و زكات) را از ثروتمندانتان بگيرم و به فقرايتان بدهم.

مستدرك الوسائل، ج 7، ص 105 حدیث (35) پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : اَمَرَنى رَبّى بِسَبْعِ خِصالٍ: حُبِّ المَساكينِ وَ الدُّنُوِّ مِنْهُم و اَنْ أكثِرَ مِن «لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه‏» وَ اَنْ اَصِلَ بِرَحِمى و اِن قَطَعَنى و اَن اَنظُرَ الى مَن هُوَ اَسفَلُ مِنّى و لا اَنْظُرَ اِلى مَنْ هُوَ فَوقى و اَن لا يَأخُذَنى فِى اللّه‏ِ لَومَةُ لائِمٍ و اَنْ اَقولَ الحَقَّ وَ اِنْ كانَ مُرّا و اَن لا اَسْاَلَ اَحَدا شَيئا؛
پروردگارم مرا به هفت خصلت امر نموده است: دوست داشتن بينوايان و نزديك شدن به آنها، ذكر لا حول و لا قوة الا باللّه‏ را بسيار گفتن، با خويشاوندان رابطه برقرار كردن؛ هر چند آنان قطع رابطه كنند، [و در مسائل مادى]، به پايين‏تر از خود نگاه كنم نه به بالاتر، در راه خدا سرزنش ملامتگران را به خود نگيرم، حق را بگويم اگر چه تلخ باشد و از كسى چيزى نخواهم.

الاصول الستة عشر، ص 75 حدیث (36) ابن شهر آشوب : كانَ النَّبىّ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله قَبْلَ المَبْعَثِ مَوصوفا بِعِشرينَ خَصلَةً مِن خِصالِ الاَنْبياءِ لَوِ انْفَرَدَ واحِدٌ بِاَحَدِها لَدَلَّ عَلى جَلالِهِ فَكَيْفَ مَنِ اجْتَمَعَت فيهِ؟! كانَ نَبيّا اَمينا، صادِقا، حاذِقا، اَصيلاً، نَبيلاً، مَكينا، فَصيحا، عاقِلاً، فاضِلاً، عابِدا، زاهِدا، سَخيا، كميا، قانِعا، مُتَواضِعا، حَليما، رَحيما، غَيورا، صَبورا، مُوافِقا، مُرافِقا، لَميُخالِطْ مُنَجِّما وَ لا كاهِنا و لا عَيافا؛
رسول اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله پيش از مبعوث شدن، بيست خصلت از خصلت‏هاى پيامبران را دارا بودند، كه اگر كسى يكى از آنها را داشته باشد، دليل عظمت اوست؛ چه رسد به كسى كه همه آنها را دارا باشد، آن حضرت پيامبرى امين، راستگو، ماهر، اصيل، شريف، استوار، سخنور، عاقل، با فضيلت، عابد، زاهد، سخاوتمند، دلير و با شهامت، قانع، متواضع، بردبار، مهربان، غيرتمند، صبور، سازگار، و نرم‏خو بودند و با هيچ منجّم (قائل به تأثير ستارگان)، غيب‏گو و پيش‏گويى هم‏نشين نبودند.

المناقب لابن شهر آشوب، ج 1، ص 123 حدیث (37) پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : اِنْ قَدَرتَ اَن تُصْبِحَ و تُمسى و لَيْسَ فى قَلبِكَ غَشٌّ لاَِحَدٍ فَافعَل و ذلِكَ مِن سُنَّتى و مَنْ أحيى سُنَّتى فَقَد اَحيانى و مَن اَحيانى كانَ مَعى فِى الجَنَّةِ؛
تا مى‏توانى بكوش كه صبح و شب در قلبت (حتّى) قصد فريب و نيرنگ كسى نباشد؛ چرا كه اين از سنّت‏هاى من است و كسى كه سنّتم را زنده كند، مرا زنده كرده است و كسى كه مرا زنده كند، در بهشت با من خواهد بود.

سنن ترمذى، ج 4، ص 151 حدیث (38) طبرسى : كانَ مِن فِعْلِهِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله اِذا لَبِسَ الثَّوبَ الجَديدَ حَمِدَ اللّه‏َ ثُمَّ يَدعو مِسكينا فَيُعطيهِ القَديمَ، ثُمَّ يَقولُ: ما مِن مُسلِمٍ يَكسو مُسلِما مِن شَمْلِ ثيابِهِ ـ لا يَكْسوهُ اِلاّ لِلّهِ عزَّوَجَلَّ ـ الاّ كانَ فى ضَمانِ اللّه‏ِ عزَّوَجَلَّ و حِرزِهِ و خَيْرِهِ و اَمانِهِ حَيّا و مَيّتا؛
هر وقت رسول اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله لباس جديدى مى‏پوشيدند، خداوند را سپاس مى‏گفتند و سپس بينوايى را مى‏خواستند و لباس قديمشان را به او مى‏دادند و مى‏فرمودند: مسلمانى كه فقط براى رضايت خداوند عزوجل، لباس كهنه خود را به مسلمان فقيرى بدهد، تا هنگامى كه لباس به تن آن فقير است، در پناه و خير و ضمانت خداوند است، چه زنده بماند و چه بميرد.

مكارم الاخلاق، ص 36 حدیث (39) امام كاظم عليه‏السلام :
كانَ النَّبىُّ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله اِذا اَصْبَحَ مَسَحَ عَلى رُؤوسِ وُلْدِهِ وَ وُلْدِ وُلْدِهِ؛
هرگاه صبح مى‏شد پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله دست نوازش بر سر فرزندان و نوه هاى خود مى‏كشيدند.
عدة الداعى، ص 79 حدیث (40) پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : نَحْنُ قَوْمٌ لا نَأكُلُ حَتّى نَجوعَ وَ اِذا اَكَلْنا لا نَشْبَعُ؛
ما قومى هستيم كه تا گرسنه نشويم غذا نمى‏خوريم و تا سير نشده‏ايم دست از غذا مى‏كشيم.

سنن النبى، ص 226 حدیث (41) امام صادق عليه‏السلام : الاَكْلُ عِندَ اَهلِ المُصيبَةِ مِن عَمَلِ الجاهِليَّةِ وَ السُّنَّةُ البَعْثُ اِلَيْهِم بِالطَّعامِ؛
غذا خوردن نزد مصيبت‏زدگان و با خرج آنان، از رفتارهاى جاهليت است و سنّت پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فرستادن غذا براى مصيبت‏زدگان است.

من لايحضره الفقيه، ج 1، ص 182 حدیث (42) پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خَيْرُكُم خَيْرُكُم لِنِسائِهِ و اَنَا خَيْرُكُم لِنِسائى؛
بهترين شما كسى است كه براى زنان خود بهتر باشد و من بهترين شما براى زن خود هستم.

من لايحضره الفقيه، ج 3، ص 443 حدیث (43) امام على عليه‏السلام : كانَ رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله لا يُؤْثِرُ عَلَى الصَّلاةِ عَشاءً وَ لا غَيْرَهُ وَ كانَ اِذا دَخَلَ وَقْتُها كَاَنـَّهُ لا يَعْرِفُ اَهْلاً وَ لا حَميما؛
رسول اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله چيزى مثل شام و غير آن را بر نماز مقدم نمى‏داشتند و هنگامى كه وقت نماز مى‏رسيد، گويى كه هيچ يك از اهل خانه و دوستان را نمى‏شناختند.

مجموعه ورام، ج 2، ص 78 حدیث (44) الغزالى فى احياء العلوم : كانَ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله لا يَجْلِسُ اِلَيهِ اَحَدٌ و هُوَ يُصَلّى اِلاّ خَفَّفَ صَلاتَهُ و اَقْبَلَ عَلَيهِ فَقالَ: اَ لَكَ حاجَةٌ؟ فَاِذا فَرَغَ مِنْ حاجاتِهِ عادَ اِلى صَلاتِهِ؛
هرگاه رسول اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله نماز مى‏خواندند و كسى نزد ايشان مى‏نشست، ايشان نماز خود را كوتاه مى‏كردند و به او رو مى‏نمودند و مى‏فرمودند: آيا خواسته‏اى دارى؟ و بعد از آن‏كه حاجت او را برآورده مى‏كردند، به نماز بر مى‏گشتند.

سنن النبى، ص 294 حدیث (45) امام رضا عليه‏السلام : اِنّا اَهلُ بَيْتٍ نَرى وَعدَنا عَلَينا دَينا كَما صَنَعَ رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله؛
ما اهل بيت، وعده‏هاى خود را براى خودمان، بدهى و دِين حساب مى‏كنيم، چنانكه رسول اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله چنين مى‏كردند.

تحف العقول، ص 446 حدیث (45) امام على عليه‏السلام : كُنّا اِذَا احْمَرَّ الْبَاْسُ وَ لَقِىَ القَومُ الْقَوْمَ اتَّقَيْنا بِرَسولِ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فَما يَكونُ اَحَدٌ اَقْرَبَ اِلَى الْعَدُوِّ مِنْهُ ؛
وقتى كه آتش جنگ بر افروخته مى‏شد و دو لشكر به هم مى‏رسيدند، به پيامبر پناهنده مى‏شديم و كسى نبود كه از آن حضرت به دشمن نزديك‏تر باشد.

مكارم الاخلاق، ص 18 حدیث (46) عايشه : ما كانَ خُلْقٌ اَبْغَضَ اِلى رَسولِ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله مِنَ الْكَذِبِ وَ مَا اطَّـلَعَ مِنْهُ عَلى شَىْ‏ءٍ عِنْدَ اَحَدٍ مِنْ اَصْحابِهِ فَيَبْخَلُ لَهُ مِنْ نَفْسِهِ حَتّى يَعْلَمَ اَنْ اَحْدَثَ تَوْبَةً؛
هيچ صفتى نزد رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله منفورتر از دروغ نبود و هر گاه مطلع مى‏شدند يكى از اصحابشان دروغى گفته است، به او بى‏اعتنايى مى‏كردند تا آن‏كه مى‏فهميدند توبه كرده است.

الطبقات الكبرى، ج 1، ص 378 حدیث (47) پيامبر خدا(صلی الله عليه و آله) : بُعِثتُ بِمَكارِمِ الأخلاقِ وقحاسِنِها

من براى (احياى) مكارم و نيكى‏هاى اخلاقى مبعوث شدم.

الأمالى، طوسى، 596

[orochi]

حدیث (1) حضرت زهرا سلام الله علیها:

فَجَعَلَ اللهُ...اِطاعَتَنا نِظاماً لِلمِلَّةِ وَ اِمامَتَنا أماناً لِلفِرقَة؛
خدا اطاعت و پیروی از ما اهل بیت را سبب برقراری نظم اجتماعی در امت اسلامی و امامت و رهبری ما را عامل وحدت و درامان ماندن از تفرقه ها قرار داده است.
(بحار الانوار، ج 43، ص 158) حدیث (2) امام صادق (ع): مَن ماتَ و لَم یعرف امام زمانِهِ ماتَ میتةً جاهِلیةً؛
هرکس بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است.

(کافی،ج1،ص371)

حدیث (1) حضرت زهرا سلام الله علیها:
نَحنُ وَسیلَتُهِ فِی خَلقِه وَ نَحنُ خاصَّتُه وَ مَحَلُّ قُدسِه وَ نَحنُ حُجَّتُه فی غَیبِه وَ نَحنُ وَرَثَهُ أنبیائِه؛
ما اهل بیت رسول خدا(ص) وسیله ارتباط خدا با مخلوقاتیم ما برگزیدگان خداییم و جایگاه پاکی ها، ما دلیل های روشن خداییم و وارث پیامبران الهی.
شرح‌ نهج‌ البلاغه‌ ابن‌ ابی‌ الحدید، ج16‌، ص211 حدیث (2) حضرت زهرا سلام الله علیها:
فَجَعَلَ اللهُ...اِطاعَتَنا نِظاماً لِلمِلَّةِ وَ اِمامَتَنا أماناً لِلفِرقَة؛
خدا اطاعت و پیروی از ما اهل بیت را سبب برقراری نظم اجتماعی در امت اسلامی و امامت و رهبری ما را عامل وحدت و درامان ماندن از تفرقه ها قرار داده است.
بحار الانوار، ج 43، ص 158 حدیث (3) امام على عليه السلام :
نَحْنُ اَقَمْنا عَمودَ الْحَقِّ و هَزَمْنا جُيوشَ الْباطِلِ؛
ما (اهل بيت) ستون هاى حق را استوار و لشكريان باطل را متلاشى كرديم.
عيون الحكم والمواعظ، ص 499 حدیث (4) پيامبر صلى‏ الله عليه ‏و ‏آله : اَدِّبوا اَولادَكُمْ عَلى ثَلاثِ خِصالٍ : حُبِّ نَبيِّكُمْ و حُبِّ اَهْلِ بَيْتِهِ وَ عَلى قِراءَةِ الْقُرآنِ ؛
فرزندانتان را به سه چيز ادب كنيد: عشق به پيامبرتان، عشق به خاندان او، و قرآن خواندن.

غرر الحكم، ح 4488 حدیث (5) امام رضا عليه ‏السلام : اِنّا اَهلُ بَيْتٍ نَرى وَعدَنا عَلَينا دَينا كَما صَنَعَ رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله؛
ما اهل بيت، وعده‏هاى خود را براى خودمان، بدهى و دِين حساب مى‏كنيم، چنانكه رسول اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله چنين مى‏كردند.

تحف العقول، ص 446 حدیث (6) پيامبر صلى‏ الله عليه ‏و ‏آله : اللّهُمَّ أحِبَّ حَسَنا وحُسَينا وأحِبَّ مَن يُحبُّهُما
بار خدايا! حسن و حسين را دوست بدار و دوستداران آن دو را نيز دوست بدار.

ميزان الحكمة : ح 1173 حدیث (7) پيامبر صلى‏ الله عليه ‏و ‏آله : اِنَّما مَثَلُ اَهْلِ بَيْتى فيكُمْ كَمَثَل سَفينَةِ نوحٍ عليه‏السلام مَنْ دَخَلَها نَجا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْها غَرِقَ؛
مَثَلِ اهل بيت من، همانند كشتى نوح است كه هر كس سوار آن شد، نجات يافت و هر كس رهايش كرد، غرق گرديد.

كنزالعمال، ح 16582 حدیث (8) امام علی عليه ‏السلام : إیّاکُم وَ الغُلو فینا قُولوا إنّا عَبیدٌ مَربوبونَ وَ قُولوا فی فَضلِنا ما شِئتُم.
درباره ما غلو نکنید، ما را بندگان پرورش یافته (حق تعالی) بدانید آنگاه در فضلیت ما هر چه خواستید بگویید.

بحارالانوار ج10 ص92 حدیث (9) امام باقر عليه ‏السلام : فاطِمَةُ سِيدَةُ نِساءِ أهلِ الجَنَّة.
فاطمه بانوى زنان بهشت است.

مكارم الأخلاق: ص 93 حدیث (10) امام صادق عليه ‏السلام : مَن زارنَا فی مَماتِنا فَکَانَّما زارَنا فی حَیاتِنا.
هر که ما را پس از مردنمان زیارت کند گویا ما را هنگام زنده بودنمان زیارت کرده است.

مستدرک الوسایل ج 10 ص 18 حدیث (10) امام صادق عليه ‏السلام :
حَديثٌ تَدرِيهِ خَيرٌ مِن ألفِ حَديثٍ تَروِيهِ.
يك حديث بفهمى بهتر است از آن كه هزار حديث [نفهميده] نقل كنى.
معانى الأخبار - ج 2 - ص 3. میزان الحکمة ج2- ص520 ح3518
حدیث (1) پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله:
اَلرّوحُ وَ الرّاحَةُ وَ الفَلَجُ وَ الفَلاحُ وَ النَّجاحُ وَ البَرَكَةُ وَ العَفوُ وَ العافيَةُ وَ المُعافاةُ وَ البُشرى وَ النَّصرَةُ وَ الرِّضا وَ القُربُ وَ القَرابَةُ وَ النَّصر وَ الظَّـفَرُ وَ التَّمكينُ وَ السُّروُر وَ المَحَبَّةُ مِنَ اللّه‏ِ تَبارَكَ وَ تَعالى عَلى مَن اَحَبَّ عَلىَّ بنَ اَبى طالِبٍ عليه‏السلام وَ والاهُ وَ ائتَمَّ بِهِ وَ اَقَرَّ بِفَضلِهِ وَ تَوَلَّى الأَوصياءَ مِن بَعدِهِ وَ حَقٌ عَلَىَّ اَن اُدخِلَهُم فى شَفاعَتى وَ حَقٌ عَلى رَبّى اَن يَستَجيبَ لى فيهِم وَ هُم اَتباعى وَ مَن تَبِعَنى فَاِنَّهُ مِنّى؛
آسايش و راحتى، كاميابى و رستگارى و پيروزى، بركت و گذشت و تندرستى و عافيت، بشارت و خرّمى و رضايتمندى، قرب و خويشاوندى، يارى و پيروزى و توانمندى، شادى و محبّت، از سوى خداى متعال، بر كسى باد كه على بن ابى طالب را دوست بدارد، ولايت او را بپذيرد، به او اقتدا كند، به برترى او اقرار نمايد، و امامانِ پس از او را به ولايت بپذيرد. بر من است كه آنان را در شفاعتم وارد كنم. بر پروردگار من است كه خواسته مرا درباره آنان اجابت كند. آنان پيروان من هستند و هر كه از من پيروى كند، از من است.
بحارالأنوار، ج 27، ص 92 حدیث (2) حضرت زهرا سلام الله علیها:
اِنَّ السَّعیدَ، کُلَّ السَّعیدِ، حَقَّ السَّعیدِ مَن أحَبَّ عَلِیاً فی حَیاتِه وَ بَعدَ مَوتِه؛
همانا سعادتمند(به معنای) کامل و حقیقی کسی است که امام علی(ع) را در دوران زندگی و پس از مرگش دوست داشته باشد.
مجمع‌ الزوائد علامه‌ هیثمى، ج‌9، ص 132‌ حدیث (3) رسول اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله :
اَنـَا اَديبُ اللّه‏ِ وَ عَلىٌّ اَديبى ، اَمَرَنى رَبّى بِالسَّخاءِ وَ الْبِرِّ وَ نَهانى عَنِ الْبُخْلِ وَ الْجَفاءِ وَ ما شَى‏ءٌ اَبْغَضُ اِلَى اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ مِنَ الْبُخْلِ وَ سوءِ الْخُلُقِ، وَ اِنَّهُ ليُفْسِدُ العَمَلَ كَما يُفْسِدُ الخَلُّ الْعَسَلَ؛
من ادب آموخته خدا هستم و على، ادب آموخته من است . پروردگارم مرا به سخاوت و نيكى كردن فرمان داد و از بخل و سختگيرى بازَم داشت . در نزد خداوند عزّوجلّ چيزى منفورتر از بخل و بد اخلاقى نيست . بد اخلاقى ، عمل را ضايع مى‏كند ، آن‏سان كه سركه عسل را.
مكارم الاخلاق، ص 17 حدیث (4) نوف البكالى :
رَاَيْتُ أميرَ المُؤمِنينَ عليه‏السلام مُوَلِّيا مُبادِرا ، فَقُلْتُ : اَيْنَ تُريدُ يا مَولاىَ؟ فَقالَ : دَعنى يا نَوفُ ، اِنَّ آمالى تُقَدِّمُنى فِى المَحبوبِ. فَقُلتُ : يا مَولاىَ وَ ما آمالُكَ؟ قالَ : قَدْ عَلِمَهَا الْمَأمولُ وَ اسْتَغنَيتُ عَنْ تَبيينِها لِغَيْرِهِ ، وَكَفى بِالْعَبْدِ اَدَبا اَلاّ يُشْرِكَ فى نِعَمِهِ و اِرْبِهِ غَيْرَ رَبِّهِ؛
امير المؤمنين عليه‏السلام را ديدم كه شتابان مى‏رود . عرض كردم : مولاى من كجا مى‏روى؟ فرمودند : «اى نوف رهايم كن! آرزوهايم مرا به پيشگاه محبوب مى‏كشانَد». عرض كردم : مولاى من! آرزوهايتان چيست؟ فرمودند : «آن كس كه مورد آرزوست ، خود آنها را مى‏داند و نيازى نيست به غير او بگويم . بنده را همين ادب بس كه در نعمت‏ها و نيازش ، غير پروردگارش را شريك نگردانَد» .
غرر الحكم، ح 10599 حدیث (5) پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله : عَليٌّ يَعْسوبُ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمالُ يَعْسوبُ الْمُنافِقينَ؛
على پيشواى مؤمنان و ثروت پيشواى منافقان است.

الأمالى طوسى، ص 355 حدیث (6) پيامبر صلى‏لله‏ عليه ‏و ‏آله : بى اُنذِرتُم وَ بِعَلىِّ بنِ أبى طالِبِ اهْتَدَيتُم... وَ بِالْحَسَنِ اُعْطيتُمُ الإْحسانُ وَ بِالْحُسَينِ تَسعَدونَ وَ بِهِ تَشقونَ ألا وَ إنَّ الْحُسَينَ بابٌ مِن أبوابِ الْجَنَّةِ مَن عاداهُ حَرَّمَ اللّه‏ُ عَلَيهِ ريحَ الْجَنَّةِ؛
به وسيله من هشدار داده شديد و به وسيله على عليه ‏السلام هدايت مى‏يابيد و به وسيله حسن احسان مى‏شويد و به وسيله حسين خوشبخت مى‏گرديد و بدون او بدبخت. بدانيد كه حسين درى از درهاى بهشت است، هر كس با او دشمنى كند، خداوند بوى بهشت را بر او حرام مى‏كند.

مأة منقبة، ص 22

[orochi]

حدیث (1) امام حسين عليه‏السلام:

فى بَيانِ ما يَحدُثُ فى زَمَنِ ظُهورِ المامِ الحُجَّةِ عليه‏السلام : وَ لَتَنزِلَنَّ البَرَكَةُ مِنَ السَّماءِ اِلَى الرضِ حَتّى اِنَّ الشَّجَرَةَ لَتَقصِفُ مِمّا يَزيدُ اللّه‏ُ فيها مِنَ الثَّمَرَةِ وَ لَتُوكَلُ ثَمَرةُ الشِّتاءِ فِى الصَّيفِ وَ ثَمَرَةُ الصَّيفِ فِى الشِّتاءِ وَ ذلِكَ قَولُهُ تعالى: «وَ لَو اَنَّ اَهلَ القُرى آمَنوا وَ اتَّقَوا لَفَتَحنا عَلَيهِم بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الرضِ وَلكِن كَذَّبُوا»؛
در بيان آنچه هنگام ظهور امام زمان عليه‏السلام رخ مى‏دهد : بركت از آسمان به سوى زمين فرو مى‏ريزد، تا آن‏جا كه درخت از ميوه فراوانى كه خداوند در آن مى‏افزايد، مى‏شكند. (مردم) ميوه زمستان را در تابستان و ميوه تابستان را در زمستان مى‏خورند و اين معناى سخن خداوند است كه: (و اگر مردمِ آبادى‏ها ايمان مى‏آوردند و تقوا پيشه مى‏كردند، بركت‏هايى از آسمان و زمين به روى آنان مى‏گشوديم، ليكن تكذيب كردند)

مختصر بصائر الدرجات، ص 51



حدیث (1) امام موسی کاظم علیه السلام:

أفضَلُ العِبادَةِ بَعدِ المَعرِفَةِ‌ إِنتِظارُ‌ الفَرَجِ؛
بهترین عبادت بعد از شناختن خداوند،‌ انتظار فرج و گشایش است.
تحف العقول، ص403
حدیث (2) امام باقر علیه السلام:

ما ضر من مات منتظر لامرنا ألا یموت فی وسط فسطاط المهدی و عسکره
آنکه در انتظار امر ما بمیرد از اینکه در وسط خیمه مهدی و لشکرش از دنیا نرفته ضرر نکرده است.
کافی ج1 ص372
حدیث (3) امام علی علیه السلام:

ألا فَمَن ثَبَتَ مِنهُم عَلَی دینِهِ وَ لَم یَقسُ قَلبُهُ لِطولِ أمَدِ غَیبَةِ إمامِهِ فَهو مَعی فی دَرَجَتی یَومَ القیامَة
بدانید آنان که در زمان غیبت حجت خدا در دین خود ثابت مانده و به خاطر طول مدت غیبت منکرش نشوند، روز قیامت با من هم درجه خواهند بود.
بحارالانوار ج51 ص109



حدیث (1) امام صادق علیه السلام:

اثافى الاسلام ثلاثة: الصلوة و الزکوة و الولایة،لا تصح واحدة منهن الا بصاحبتیها؛
سنگهاى زیربناى اسلام سه چیز است: نماز، زکات و ولایت که هیچ یک از آنها بدون دیگرى درست نمى‏ شود.
کافى، جلد2، ص 18

حدیث (1) امام صادق عليه‏السلام:

اَلبَرَكَةُ مِن قَبرِ الحُسَينِ بنِ عَلىٍّ عليه‏السلام عَشَرَةُ اَميالٍ؛
تا ده ميل اطراف قبر حسين بن على عليه‏السلام بركت است.
بحارالأنوار، ج 101، ص116، ح 41
حدیث (2) امام باقر علیه السلام:

اِنّ الحُسَينَ صاحِبَ كَربَلا قُتِلَ مَظلوما، مَكروبا عَطشانا، لَهفانا فآلَى اللّه‏ُ عَزَّوَجلّ عَلى نَفسِهِ اَن لا ياتيَهُ لَهفانٌ و لا مَكروبٌ و لا مُذنِبٌ و لا مَغمومٌ و لا عَطشانٌ و لا مَن بِهِ عاهَةٌ ثُمَّ دَعا عِندَهُ و تَقَرَّبَ بِالحُسَينِ بنِ عَلىٍّ علیه السلام اِلَى اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ إلاّ نَفَّسَ اللّه‏ُ كُربَتَهُ وَ اَعطاهُ مَسأَلَتَهُ و غَفَرَ ذَنبَهُ وَ مَدَّ فى عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فى رِزقِهِ فَاعتَبِروا يا اُولـِى الاَبصار؛
حسين، بزرگ مرد كربلا، مظلوم و رنجيده خاطر و لب تشنه و مصيب‏زده به شهادت رسيد. پس خداوند، به ذات خود، قسم ياد كرد كه هيچ مصيبت‏زده و رنجيده خاطر و گنهكار و اندوهناك و تشنه‏اى و هيچ بَلا ديده‏اى به خدا روى نمى‏آورد و نزد قبر حسين علیه السلام دعا نمى‏كند و آن حضرت را به درگاه خدا شفيع نمى‏سازد، مگر اين‏كه خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده مى‏كند و گناهش را مى‏بخشد و عمرش را طولانى و روزى‏اش را گسترده مى‏سازد. پس اى اهل بينش، درس بگيريد!
بحارالأنوار، ج 101، ص 46، ح 5
حدیث (3) امام صادق عليه‏السلام :

فى فَضلِ زِيارَةِ الحُسَينِ بنِ عَلىٍّ عليه‏السلام وَلَقَد حَدَّثَنى أَبى عليه‏السلام أَنَّهُ لَم يَخلُ مَكانُهُ مُنذُ قُتِلَ مِن مُصَلٍّ يُصَلّى عَلَيهِ مِنَ المَلائِكَةِ أَو مِنَ الجِنِّ أَومِنَ النسِ أَو مِنَ الوَحشِ وَما مِن شَىْ‏ءٍ إِلاّ وَهُوَ يَغبِطُ زائِرَهُ وَيَتَمَسَّحُ بِهِ وَيَرجو فِى النَّظَرِ إِلَيهِ الخَيرَ لِنَظَرِهِ إِلى قَبرِهِ؛
پدرم در فضيلت زيارت حسين بن على عليه‏السلام فرمودند: جايگاه آن حضرت از آن زمان كه كشته شده، از فرشته يا جن يا حيوان وحشى كه بر آن حضرت درود مى‏فرستد خالى نيست و هر چيزى غبطه زائر آن حضرت را مى‏خورد و خود را به او مى‏مالد و در نگاه كردن به زائر امام حسين عليه‏السلام اميد خير دارد زيرا او به قبر امام حسين عليه‏السلام نگاه كرده است.
مستدرك الوسايل، ج10، ص252، ح11952
حدیث (4) امام صادق عليه‏السلام:

لا تَدَع زيارَةَ الحُسَينِ بنِ عَلىّ عليه السلام و مُر اَصحابَكَ بِذالِكَ، يَمُدُّ اللّه فى عُمرِكَ و يَزيدُ اللّه فى رِزقِكَ و يُحييكَ اللّه سَعيدا و لاتَموتُ اِلاّ سَعيدا و يَكتُبكَ سَعيدا؛
زيارت امام حسين عليه السلام را رها نكن و دوستان خود را هم به آن سفارش كن، كه در اين صورت، خداوند عمرت را طولانى و روزى ات را زياد مى كند و زندگى ات را همراه با سعادت مى كند و جز سعادتمند نمى ميرى و نام تو را در شمار سعادتمندان، ثبت مى كند.
كامل الزيارات، ص 286
حدیث (5) امام حسين عليه‏السلام :

وَ حَقيقٌ عَلَى اللّه‏ِ اَنْ لا يَاْتيَنى مَكْرُوبٌ اِلاّ اَرُدُّهُ وَ اَقْلِبُهُ اِلى اَهْلِهِ مَسْرورا؛
بر خداوند است كه هيچ گرفتارى به زيارت من نيايد مگر آن كه او را شادمان بازگردانم و به خانواده‏اش برسانم.
ثواب الأعمال، ص 98
حدیث (6) پيامبر صلى‏لله‏ عليه ‏و ‏آله :

بى اُنذِرتُم وَ بِعَلىِّ بنِ أبى طالِبِ اهْتَدَيتُم... وَ بِالْحَسَنِ اُعْطيتُمُ الإْحسانُ وَ بِالْحُسَينِ تَسعَدونَ وَ بِهِ تَشقونَ ألا وَ إنَّ الْحُسَينَ بابٌ مِن أبوابِ الْجَنَّةِ مَن عاداهُ حَرَّمَ اللّه‏ُ عَلَيهِ ريحَ الْجَنَّةِ؛
به وسيله من هشدار داده شديد و به وسيله على عليه ‏السلام هدايت مى‏يابيد و به وسيله حسن احسان مى‏شويد و به وسيله حسين خوشبخت مى‏گرديد و بدون او بدبخت. بدانيد كه حسين درى از درهاى بهشت است، هر كس با او دشمنى كند، خداوند بوى بهشت را بر او حرام مى‏كند.
مأة منقبة، ص 22




حدیث (1) رسول خدا صلی الله علیه و آله:

لا یَنالُ شَفاعَتی مَن اَخَّرَ الصَّلوةَ بَعدَ وَقتِها؛
کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهدرسید.
بحارالانوار، ج،83، ص20
حدیث (2) امام باقر عليه السلام :

لا شَفيعَ لِلمَرأَةِ أَنجَحُ عِندَ رَبِّها مِن رِضا زَوجِها؛
هيچ شفيعى براى زن نزد پروردگارش نجات بخش تر از رضايت شوهرش نيست.
خصال، ص 588



حدیث (3) رسول خدا صلی الله علیه و آله:

اَلرّوحُ وَ الرّاحَةُ وَ الفَلَجُ وَ الفَلاحُ وَ النَّجاحُ وَ البَرَكَةُ وَ العَفوُ وَ العافيَةُ وَ المُعافاةُ وَ البُشرى وَ النَّصرَةُ وَ الرِّضا وَ القُربُ وَ القَرابَةُ وَ النَّصر وَ الظَّـفَرُ وَ التَّمكينُ وَ السُّروُر وَ المَحَبَّةُ مِنَ اللّه‏ِ تَبارَكَ وَ تَعالى عَلى مَن اَحَبَّ عَلىَّ بنَ اَبى طالِبٍ عليه‏السلام وَ والاهُ وَ ائتَمَّ بِهِ وَ اَقَرَّ بِفَضلِهِ وَ تَوَلَّى الأَوصياءَ مِن بَعدِهِ وَ حَقٌ عَلَىَّ اَن اُدخِلَهُم فى شَفاعَتى وَ حَقٌ عَلى رَبّى اَن يَستَجيبَ لى فيهِم وَ هُم اَتباعى وَ مَن تَبِعَنى فَاِنَّهُ مِنّى؛
آسايش و راحتى، كاميابى و رستگارى و پيروزى، بركت و گذشت و تندرستى و عافيت، بشارت و خرّمى و رضايتمندى، قرب و خويشاوندى، يارى و پيروزى و توانمندى، شادى و محبّت، از سوى خداى متعال، بر كسى باد كه على بن ابى طالب را دوست بدارد، ولايت او را بپذيرد، به او اقتدا كند، به برترى او اقرار نمايد، و امامانِ پس از او را به ولايت بپذيرد. بر من است كه آنان را در شفاعتم وارد كنم. بر پروردگار من است كه خواسته مرا درباره آنان اجابت كند. آنان پيروان من هستند و هر كه از من پيروى كند، از من است.
بحارالأنوار، ج 27، ص 92
حدیث (4) امام صادق علیه السلام فرمودند:

لا یَنالُ شَفاعَتَنا مَن استَخَفَّ بِالصَّلاةِ؛
هرکس نماز را سبک بشمارد ، بشفاعت ما دست نخواهد یافت.
فروع کافی، ج3، ص270
حدیث (5) حضرت فاطمه سلام الله علیها فرمودند:

إذا حُشِرتُ يَومَ القِيامَةِ أشفَعُ عُصاةَ اُمَّةِ النَّبِيِّ صلی الله علیه وآله؛
آن گاه كه در روز قيامت برانگيخته شوم، گناهكاران امّت پيامبر اسلام را شفاعت خواهم كرد.
إحقاق الحقّ: ج 19، ص 129

[orochi]

حدیث (1) امام رضا علیه السلام فرمودند:

تزاوَرُوا تحـابـوا و تصـافحُـوا و لا تحـاشمـوا؛به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر را بفشارید و به هم خشم نگیرید.

(بحارالانوار،ج78،ص 347)
حدیث (2) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:

من اصعد الی الله خالص عبادته اهبط الله عزوجل الیه افضل مصلحته؛ کسی که عبادت های خالصانه خود را به سوی خدا فرستد، پروردگار بزرگ برترین مصلحت را به سویش فرو خواهد فرستاد.

(بحار الانوار ، ج 70، ص 249 )
حدیث (3) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:

ان السعید، کل السعید، حق السعید من أحب علیا فی حیاته و بعد موته؛همانا سعادتمند(به معنای) کامل و حقیقی کسی است که امام علی(ع) را در دوران زندگی و پس از مرگش دوست داشته باشد.

(مجمع‌ الزوائد علامه‌ هیثمى‌ ، ج‌ 9 ، ص‌ 132)
حدیث (4) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:

نحن وسیلته فی خلقه و نحن خاصته و محل قدسه و نحن حجته فی غیبه و نحن ورثه أنبیائه؛ما اهل بیت رسول خدا(ص) وسیله ارتباط خدا با مخلوقاتیم ما برگزیدگان خداییم و جایگاه پاکی ها، ما دلیل های روشن خداییم و وارث پیامران الهی

(شرح‌ نهج‌ البلاغه‌ لابن‌ ابی‌ الحدید ، ج‌ 16 ، ص‌ 211)
حدیث (5) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:

قاریءُ الحدید، و اذا وقعت، و الرحمن، یدعی فی السموات و الارض، ساکن الفردوس؛تلاوت کننده سوره حدید و واقعه و الرحمن در آسمانها و زمین اهل بهشت خوانده می شوند

(کنزالعمال ، ج‌ 1 ، ص582) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
حدیث (6) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:

خیارکم الینکم مناکبة و اکرمهم لنسائهم؛بهترین شما کسی است که در برخورد با مردم نرم تر و مهربان تر باشد و ارزشمندترین مردم کسانی هستند که با همسرانشان مهربان و بخشنده اند.

(دلال الامامه و کنزالعمال ، ج‌ 7، ص225)
حدیث (7) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:

حبب الی من دنیاکم ثلاث: تلاوة کتاب الله و انظر فی وجه رسول و الانفاق فی سبیل الله؛از دنیای شما سه چیز محبوب من است: 1-تلاوت قرآن 2-نگاه به چهره رسول خدا 3-انفاق در راه خدا

(وقایع الایام خیابانی، جلد صیام، ص295) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
حدیث ( 8) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:

فجعل الله...اطاعتنا نظاما للملة و امامتنا أمانا للفرقة؛خدا اطاعت و پیروی از ما اهل بیت را سبب برقراری نظم اجتماعی در امت اسلامی و امامت و رهبری ما را عامل وحدت و درامان ماندن از تفرقه ها قرار داده است.

(بحار الانوار، ج 43، ص 158) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
حدیث ( 9) امام رضا علیه السلام فرمودند:

لا یستَکمِلُ عَبدٌ حقیقةَ الایمانِ حَتَّى تَکونَ فیهِ خِصالُ ثَلاثٍ: اَلتَّفقُّهُ فِى الدّینِ وَحُسنُ التَّقدیرِ فِى المَعیشَةِ، وَالصَّبرُ عَلَى الرَّزایا.؛هیچ بنده ‏اى حقیقت ایمانش را کامل نمى ‏کند مگر این که در او سه خصلت باشد: دین‏ شناسى، تدبر نیکو در زندگى، و شکیبایى در مصیبت‏ها و بلاها.

(بحار الانوار، ج 78، ص 339، ح1 )
حدیث (10) امام رضا علیه السلام فرمودند:

مَن حاسَبَ نَفسَهُ رَبَحَ وَمَن غَفَلَ عَنهَا خَسِر؛آن کسى که نفسش را محاسبه کند، سود برده است و آن کسى که از محاسبه نفس غافل بماند، زیان دیده است.

(بحار الأنوار، ج 78، ص 352، باب 26، ح 9) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
حدیث (11) امام رضا علیه السلام فرمودند:


مَن رَضى عن الله تعالى بالقَلیل مِن الرّزق رضَى الله منه بالقَلیل مِنَ العَمل؛

هر کـس به رزق و روزى کم از خدا راضى باشد، خداوند از عمل کم او راضى خواهد بود.

(بحـارالانـوار،ج 78،ص 357)
حدیث (12) امام حسین علیه السلام فرمودند:


لاتـَرفع حــاجَتَک إلاّ إلـى أحـَدٍ ثَلاثة: إلـى ذِى دیـنٍ، اَو مُــرُوّة اَو حَسَب ؛

جز به یکى از سه نفر حاجت مبر: به دیندار، یا صاحب مروت، یا کسى که اصالت خانوادگى داشته باشد.

(تحف العقول ، ص 251)
حدیث (13) امام رضا علیه السلام فرمودند:

مَـن فـرّج عن مـومـن فـرّج الله عَن قَلبه یـَوم القیمة ؛هر کس اندوه و مشکلى را از مومنى بر طرف نماید خداوند در روز قیامت انـدوه را از قلبش بر طرف سازد.

(اصول کافى، ج 3، ص 268)
حدیث (14) امام حسین علیه السلام فرمودند:

أیما اثنَین جَرى بینهما کلام فطلب أحدهما رضَـى الاخر کانَ سابقة الىَ الجنّة ؛هر یک از دو نفـرى که میان آنها نزاعى واقع و یکـى از آن دو رضایت دیگرى را بجـویـد ، سبقت گیـرنـده اهل بهشت خـواهـد بــود.

(محجه البیصاء ج 4،ص 228)
حدیث (15) امام حسین علیه السلام فرمودند:

لاأفلَحَ قـَومٌ اشتَـروا مَـرضـاتِ المَخلـُوق بسَخَطِ الخـالِق ؛
رستگـار نمی شوند مـردمـى که خشنـودى مخلـوق را در مقـابل غضب خـالق خریدنـد.

(تاریخ طبرى،ص 1،ص 239)
حدیث (16) امام حسین علیه السلام فرمودند:


إنَّ شِیعَتَنا مَن سَلمَت قُلُوبُهُم مٍن کلِّ غَشٍّ وَ غِلٍّ وَ دَغَلٍ ؛


بدرستی که شیعیان ما قلبشان از هرناخالصی و حیله و تزویر پاک است.


(فرهنگ سخنان امام حسین ص/ 476) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
حدیث (17) امام حسین علیه السلام فرمودند:


لا یأمَن یومَ القیامَةِ إلاّ مَن خافَ الله فِی الدُّنیا
کسی در قیامت در امان نیست مگر کسی که در دنیا ترس از خدا در دل داشت


(مناقب ابن شهر آشوب ج/4 ص/ 69) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
حدیث (18) امام حسین علیه السلام فرمودند:



أَعجَزالنّاسٍ مَن عَجَزَ عَنِ الدُّعاء؛


عاجزترین مردم کسی است که نتواند دعا کند.



(بحارالانوارج/ 93 ص/ 294)
حدیث (19) امام حسین علیه السلام فرمودند:



اَلبُکاءُ مِن خَشیةِ اللهِ نَجآةٌ مِنَ النّارِ ؛
گریه از ترس خدا سبب نجات از آتش جهنّم است.

(حیات امام حسین ج 1 /ص 183)


حدیث (20) امام محمد باقر علیه السلام فرمودند:



اِنَّما یُداقُّ اللهُ العِبادَ فی الحِسابِ یَومَ القِیامَةِ علی قَدرِ ما اَتاهُم مِن العُقُولِ فِی الدُّنیا؛
خدا در روز قیامت نسبت به حساب بندگانش به اندازه عقلی که در دنیا به آنها داده است باریک بینی می کند.

(اصول کافی ج 1 /ص 12)


حدیث (21) رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:



طَلَبُ العِلمِ فَریضَةٌ عَلی کُلِّ مُسلِمٍ، اَلا اِنَّ اللهَ یُحِبُّ بُغاةَ العِلمِ؛


طلب علم بر هر مسلمانی واجب است، همانا خدا جویندگان علم را دوست دارد.


(اصول کافی ج 1 /باب دوم/ص 35)

حدیث (22) رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:

خَیرُ الأصحابِ مَن قَلَّ شِقاقُهُ و کَثُرَ وِفاقُهُ؛
بهترین یاران کسی است که ناسازگاریش اندک باشد و سازگاریش بسیار

(تنبیه الخواطر، ج2، ص123  )
حدیث (23) رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:

إنَّ الصَّدَقَة َلتُطفِئُ غَضَبَ الرَّبِّ؛
صدقه، خشم پروردگار را فرو می‌نشاند.

(کنزالعمال، ح161143 )
حدیث (24) امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:

لَیسَتِ العِبادَةُ کَثرَةَ الصیّامِ وَ الصَّلوةِ وَ انَّما العِبادَةُ کَثرَةُ التَّفَکُّر فی أمر اللهِ؛
عبادت کردن به زیادی روزه و نماز نیست، بلکه (حقیقت) عبادت، زیاد در کار خدا اندیشیدن است.

(تحف العقول، ص448)
حدیث (25) رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند:

مَن رَدَّ عَن عِرضِ اَخیهِ المُسلِمِ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ اَلبَتَّةَ؛هرکس آبروی مؤمنی را حفظ کند، بدون تردید بهشت بر او واجب می شود.

(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)
حدیث (26) امام صادق علیه السلام فرمودند:

أَقرَبُ ما یَکُونُ العَبدُ إلَی اللهِ وَ هُوَ ساجِدٌ؛نزدیکترین حالات بنده به پروردگارت حالت سجده است.

(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)
حدیث (27) امام صادق علیه السلام فرمودند:

إنَّ اللهَ عَزَّوَجَّلَ یََرحَمُ الرَّجُلَ لَشُدَةِ حُبِّ لُوَلَدُه؛براستی که خداوند عزوجل رحم می نماید مرد را، به سبب شدت محبت او به فرزندش.

(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)
حدیث (28) امام حسین علیه السلام فرمودند:

مَن حاوَلَ اَمراً بمَعصِیَهِ اللهِ کانَ اَفوَتَ لِما یَرجُو وَاَسرَعَ لِمَجئ ما یَحذَرُ؛
آن که در کاری که نافرمانی خداست بکوشد امیدش را از دست می دهد و نگرانیها به او رو می آورد.

(بحار الانوار ، ج 3 ، ص 397)
حدیث (29) امام علی علیه السلام فرمودند:

اَلمُؤمِنُ بَشرُهُ فی وَجِهِهِ وَحُزنُهُ فی قَلبِهِ؛شادی مومن در رخسار او و اندوهش در دل است.

(نهج البلاغه، کلمات قصار، شماره325)
حدیث (30) امام علی علیه السلام فرمودند:

اَلعِلمُ کَنزٌ عَظیمٌ لایَفنی؛علم گنج بزرگی است که با خرج کردن تمام نمی شود.

(غرر الحکم و درر الکلم)
حدیث (31)رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:

اَلعِبادَهُ سَبعونَ جُزء، اَفضَلُها جُزءً طَلَبُ الحَلالِ؛عبادت هفتاد جزء است و بالاترین و بزرگترین جزء آن کسب حلال است.

(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)
حدیث (32) امام حسین علیه السلام فرمودند:

اِنّ اَعفَی النّاسِ مَن عَفا عِندَقُدرَتِهِ؛بخشنده ترین مردم کسی است که در هنگام قدرت می بخشد.

(الدره الباهره ، ص24)
حدیث (33) امام باقر علیه السلام فرمودند:

اِصبِروا عَلی اداء الفَرائضِ، وَ صابِروعَدُوُّکُم ، وَ رابِطو امامَکُمُ المُنتَظَرِ؛صبر کنید برگزاردن احکام شرع و شکیبایی ورزید در برابر دشمنتان و آماده و حاضر یراق باشید برای امامتان که در انتظار او هستید.

(غیبه النعمانی، ینابیع الموده)
حدیث (34) امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:

من آنَس بِالله اِستوحَشَ مِنَ النّاس؛
کسی که با خدا مانوس باشد، از مردم گریزان گردد

(مسند الامام العسکری، ص287)
حدیث (35) امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:

جُعِلتِ الخَبائِثُ فی بَیت وَ جُعِل مِفتاحُهُ الکَذِبَ؛
تمام پلیدیها در خانه ای قرار داده شده و کلید آن دروغگویی است.

(بحار الانوار، ج78، ص377)
حدیث (36) امام علی علیه السلام فرمودند:

اَللِّسانُ سَبُعٌ، اِن خُلّیَ عَنهُ عَقَرَ؛
زبان، حیوان درنده است، اگر رها شود می گزد.

(نهج البلاغه)
حدیث (37) امام حسن عسکری (ع):

کَفاکَ ادبا تَجنُّبُکَ ما تَکرهُ مِن غَیرکَ؛
در مقام ادب همین بس که آنچه برای دیگران نمی پسندی، خود از آن دوری کنی

(مسند الامام العسکری، ص288)
حدیث (38) امام حسن عسکری (ع):

اِنَّ الوُصُولَ اِلی اللهِ عَزّوجلَّ سَفَرٌ لا یُدرَکُ اِلّا بِامتِطاءِ اللَّیلِ؛
وصول به خداوند عزوجل سفری است که جز با عبادت در شب حاصل نگردد.

(مسند الامام العسکری، ص290)

[orochi]

حدیث (39) امام حسن عسکری (ع):
التَّواضُعُ نِعمَةٌ لایُحسَدُ عَلیها؛
تواضع و فروتنی نعمتی است که بر آن حسد نبرند
(تحف العقول، ص489)
حدیث (40) امام حسن عسکری (ع):لَیسَ مِنَ الاَدَبِ اِظهارِ الفَرَح عِندَ المَحزونِ؛
اظهار شادی نزد غمدیده، از بی ادبی است
(تحف العقول، ص489)
حدیث (41) امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:المُومِنُ بَرَکَةٌ عَلی المُومِنِ وَ حُجَّةٌ عَلی الکافر؛
مومن برای مومن برکت و برای کافر، اتمام حجت است.
(تحف العقول، ص489)
حدیث (42) امام موسی کاظم علیه السلام فرمودند:مَن لَم یجِد لِلاساءَةِ مَضَضّا لَم یکن عِندَهُ لِلاِحسانِ مَوقعٌ؛
کسی که مزه رنج و سختی را نچشیده، نیکی و احسان در نزد او جایگاهی ندارد.
(بحارالانوار، جلد 78، ص333)
حدیث (43) امام موسی کاظم علیه السلام فرمودند:أفضَلُ العِبادَةِ بَعدِ المَعرِفَةِ‌ إِنتِظارُ‌ الفَرَجِ؛بهترین عبادت بعد از شناختن خداوند،‌ انتظار فرج و گشایش است.
(تحف العقول، ص403)
حدیث (44) امام محمدباقر علیه السلام فرمودند:خُذُوا الکلِمَةَ اطَّیبَةَ مِمَّن قالَها و إن لَم یعمَل بِها ؛
سخن طیب و پاکیزه را از هر که گفت بگیرید،‌ اگر چه او خود،‌ بدان عمل نکند.
(تحف العقول، ص391)
حدیث (45) امام موسی کاظم علیه السلام فرمودند:مَن أرادَ أن یکنَ‌ أقوَی النّاسِ‌ فَلیتَوکل عَلی اللهِ؛
هر که می خواهد که قویترین مردم باشد بر خدا توکل نماید.
(بحار الانوار،7 ، ص143)
حدیث (46) امام موسی کاظم علیه السلام فرمودند:أوشَک دَعوَةً‌ وَ أسرَعُ إجابَةُ دُعاءُ المَرءِ لاِخیهِ‌ بِظَهرِ الغَیبِ؛
دعایی که بیشتر امید اجابت آن می رود و زودتر به اجابت می رسد،‌ دعا برای برادر دینی است در پشت سر او.
(اصول کافی،ج1 ،ص52)
حدیث (47) امام علی علیه السلام فرمودند:اُحصُدِ الشَّرَّ مِن صَدرِ غَیرِک بِقَلعِهِ مِن صَدرِک؛
قلب خود را از کینه دیگران پاک کن،‌ تا قلب آنها از کینه تو پاک شود.
(الامالی، ج2، ص 174)
حدیث (48) امام علی علیه السلام فرمودند:مَن ظَنَّ بِكَ‌ خَیرَاً فَصَدِّق ظَنَّه؛
کسی که به تو گمان نیکی برد، گمانش را (عملاً) تصدیق کن.
(نهج البلاغه نامه 31)
حدیث (49) امام علی علیه السلام فرمودند:اَلعَفافُ زِینَهُ‌ الفَقرِ، وَ الشُّکرُ زِینَهُ الغِنَی؛خویشتن داری، زینت فقر است و سپاس گزاری زینت غنا و توانگری.
(تحف العقول ص 75)
حدیث (50) امام علی علیه السلام فرمودند:إِذَا اختَشَمَ المُومِن أَخَاهُ فَقَد فَارقَهُ ؛
به خشم درآوردن و شرمنده ساختن دوست، مقدمه جدایی از اوست.
(محاضرات ج2 ص28)
حدیث (51) امام علی علیه السلام فرمودند:قِیمَهُ کلَّ امرِی ءٍ مَا یحسِنُهُ؛
قیمت و ارزش هر کس به اندازه ی کاری است که به خوبی می تواند انجام دهد.
(بیان و التبین ص 179)
حدیث (52) امام علی علیه السلام فرمودند:بِکَثرَةِ الصَّمتِ تَکون الهَیبَهُ، وَ بِالنَّصَفَهِ یَکثُر المُوَاصِلونَ؛
کثرت سکوت موجب ابهت و بزرگی است و انصاف مایه فزونی دوستان است.
حدیث (53) امام علی علیه السلام فرمودند:لا تَرَی الجاهِلَ اِلّا مُفرِطاً اَو مُفَرِّطاً؛همیشه جاهل: یا افراط گر و تجاوزکار و یا کندرو و تفریط کننده است.
(النهایه،جلد 3 ص 435)
حدیث (54) امام علی علیه السلام فرمودند:اَکثَرُ مَصَارعِ‌ العُقُولِ تَحتَ بُرُوقِ المَطَامِعِ؛
قربانگاه عقلها غالبا در پرتو طمعها است.
(محاضرات ج 1 ص 251)
حدیث (55) امام محمد باقر علیه السلام فرمودند:قُولُوا لِلنّاسِ‌ أحسَنَ ما تُحِبُّونَ أن یقالَ لَکم؛
به مردم بگویید بهتر از آن چیزی که می خواهید به شما بگویند.
(محاضرات ج 1 ص 251)
حدیث (56) امام محمد باقر علیه السلام فرمودند:اَفضَلُ العِبادَةِ عِفَّةُ البَطنِ وَ الفَرجِ؛
بالاترین عبادت، عفت شکم و شهوت است
(تحف العقول، ص 296)
حدیث (57) امام علی علیه السلام فرمودند:ثمَرَهُ التَّفِریطِ النَّدامَهُ، وَ ثَمَرَهُ الحَزمِ السَّلامَهُ؛
ثمره تفریط و کوتاهی پشیمانی است و ثمره دور اندیشی سلامت.
(محاظرات ج2 ص 313)
حدیث (58) امام علی علیه السلام فرمودند:أشَدُّ الذُّنُوبِ مَا استَهَانَ بِهِ صَاحِبُهُ؛
سخت ترین گناهان آن است که صاحبش آن را کوچک بشمرد.
(نهج البلاغه حکمت 348)
حدیث (59) امام محمد باقر علیه السلام فرمودند:ما عَرَفَ اَللهَ مَن عَصاهُ؛
خدا را نشناخته آن که نافرمانی اش کند
(تحف العقول ص294)
حدیث (60) امام محمد باقر علیه السلام فرمودند:لا یکونُ اَلعَبدُ عالِماً حَتّی لا یکونَ حاسِداً لِمَن فَوقَهُ و لا مُحَقِّراً لِمَن دُونَهُ؛هیچ بنده ای عالم نباشد تا اینکه به بالا دست خود حسد نبرد و زیر دست خود را خوار نشمارد.
(تحف العقول ص293)
حدیث (61) امام علی علیه السلام فرمودند:اَعجَزُ النَّاسِ مَن عَجَزَ عَنِ اکتِسابِ الاِخوَانِ، وَاَعجَزُ مِنهُ مَن ضَّیعَ مَن ظَفِرَ بِهِ مِنهُم؛عاجز ترین مردم کسی است که از بدست آوردن دوست عاجز بماند و از او عاجزتر کسی است که دوستان بدست آورده را از دست بدهد
(الامالی ص 110)
حدیث (62) امام موسی کاظم علیه السلام فرمودند:اَلمُومِنُ مِثلُ کفَّتی المیزانِ کلَّما زیدَ فی ایمانِهِ زیدَ فی بَلائِهِ؛مومن همانند دو کفه ترازوست. هرگاه به ایمانش افزوده گردد، به بلایش نیز افزوده می گردد
( تحف العقول ص 408)
حدیث (63) امام موسی کاظم علیه السلام فرمودند:اَفضَلُ العِبادَةِ بَعدَ المَعرِفَةِ إِنتِظارُ الفَرَجِ؛بهترین عبادت بعد از شناختن خداوند، انتظار فرج و گشایش است.
(تحف العقول ص 403)
حدیث (64) امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:لا تُمار فَیذهَبَ بَهاوُک وَ لا تمازح فَیجتَرَاُ عَلَیک؛جدال مکن که ارزشت می رود و شوخی مکن که بر تو دلیر شوند
(تحف العقول ص 486)
حدیث (65) امام علی علیه السلام فرمودند:یابنَ آدَمَ ما کسَبتَ فَوقَ قُوَّتِک ، فَاَنتَ فیهِ خازِنٌ لِغَیرِک؛ای فرزند آدم! هرچه بیشتر از مقدار خوراکت به دست آوری خزانه دار دیگران خواهی بود.
(مروج الذهب ج 2 ص 246)
حدیث (66) امام علی علیه السلام فرمودند:لا یعابُ المَرءُ بِتَاخیرِ حَقهِ اِنمَا یعابُ مَن اَخَذَ ما لَیسَ لَهُ؛برای انسان عیب نیست که حقش تاخیر افتد، عیب آن است که چیزی را که حقش نیست بگیرد
(الامالی ج 1 ص 76)
حدیث (67)پیامبر اکرم (ص) فرمودند:لِکُلِّ شَیئٍ زَکاةٌ وَ زَکاةُ الاَبدانِ الصِّیامُ؛براى هر چیزى زکاتى است و زکات بدنها روزه است.
(الکافى، ج 4، ص 62)
حدیث (68) امام علی علیه السلام فرمودند:صَومُ النَّفسِ عَن لَذّاتِ الدُّنیا اَنفَعُ الصِّیامِ
روزه نفس از لذتهاى دنیوى سودمندترین روزه ‏هاست.(غرر الحکم، ج 1 ص 416)
حدیث (69) امام صادق علیه السلام فرمودند:اِذا صُمتَ فَلیَصُم سَمعَک وَ بَصرَک وَ شَعرَک وَ جِلدَک؛آنگاه که روزه مى ‏گیرى باید چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزه ‏دار باشند.(یعنى از گناهان پرهیز کند.)
(الکافى ج 4 ص 87)
حدیث (70) امام رضا علیه السلام فرمودند:مَن قَرَاَ فى شَهرِ رَمضانَ آیَة مِن کِتابِ اللهِ کانَ کَمَن خَتَمَ القُرآنَ فِى غَیرِه مِن الشُهُورِ؛
هر کس ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که درماههاى دیگر تمام قرآن را بخواند.
(بحار الانوار ج93، ص346)
حدیث (71) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:هوَ شَهرٌ اَوَّلُه رَحمَة وَ اَوسَطُه مَغفِرَة و آخِرُه عِتقٌ مِنَ النّارِ؛رمضان ماهى است که ابتدایش رحمت است و میانه‏اش مغفرت و پایانش آزادى از آتش جهنم.
(بحار الانوار،ج93،ص342)
حدیث (72) امام محمد باقر علیه السلام فرمودند:لا فَضیلَةَ کالجِهادِ ، ولا جِهادَ کمُجاهَدَةِ اَلهَوی؛فضیلتی چون جهاد نیست ، و جهادی چون مبارزه با هوای نفس نیست.
(تحف العقول ص 286)
حدیث (73) امام حسن مجتبی علیه السلام فرمودند:لا تُجاهِدِ الطَّلَبَ جِهادَ الغالِبِ وَ لا تَتَّکل عَلَى القَدَرِ إِتَّکالَ المُستَسلَمِ؛چون شخص پیروز در طلب مکوش، و چون انسان تسلیم شده به قَدَر اعتماد مکن [بلکه با تلاش پیگیر و اعتماد و توکل به خداوند، کار کن].
(تحف العقول ، ص 236 )
حدیث (74) امام صادق علیه السلام فرمودند:اثافى الاسلام ثلاثة: الصلوة و الزکوة و الولایة،لا تصح واحدة منهن الا بصاحبتیها؛سنگهاى زیربناى اسلام سه چیز است: نماز، زکات و ولایت که هیچ یک از آنها بدون دیگرى درست نمى‏ شود.
(کافى جلد2، ص 18)
حدیث (75) امام علی علیه السلام فرمودند:لا غِنَی کالعَقلِ، و لا فَقرَ کالجَهلِ، و لا میراثَ کالاَدَب و لا ظَهیرَ کالمُشاوَرَه؛هیچ ثروتی چون عقل و هیچ فقری چون جهل و هیچ میراثی چون ادب و هیچ پشتیبانی چون مشورت نخواهد بود.
(تحف العقول ص89)
حدیث (76) امام صادق علیه السلام فرمودند:اِنَّ مِن تَمامِ الصَّومِ اِعطاءُ الزَّکاةِ یَعنى الفِطرَة کَما اَنَّ الصَّلوةَ عَلَى النَّبِى (ص) مِن تَمامِ الصَّلوةِ؛
تکمیل روزه به پرداخت زکاة یعنى فطره است، همچنان که صلوات بر پیامبر (ص) کمال نماز است.
(وسائل الشیعه، ج 6 ص 221)
حدیث (77) امام علی علیه السلام فرمودند:رُبِّ عالِمٍ قَد قَتَلَهُ جَهلُهُ ، وَ عِلمُهُ مَعَهُ لا ینفَعُهُ؛چه بسیارند دانشمندانی که جهلشان آنها را کشته در حالی که علمشان با آنهاست، اما به حالشان سودی نمی دهد.
(ارشاد ص144)
حدیث (78) امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:اَشَدُّ النّاس اجتهاداً مَن تَرَک الذُّنوبَ؛کوشنده ترین مردم کسی است که گناهان را رها سازد.
(تحف العقول ، ص 489)
حدیث (79) امام موسی کاظم علیه السلام فرمودند:اِیاک وَ المِزاحَ فَاِنَّهُ یذهَبُ بِنُورِ ایمانِک؛از شوخی (بی مورد) بپرهیز، زیرا که شوخی نور ایمان تو را می برد.
(بحارالانوار،ج78،ص321)
حدیث (80) رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:اِثنانِ یعلهما اللهُ فِی الدُّنیا البَغیَ وعُقوقَ الوالدین؛
دو چیز را خداوند در دنیا کیفر میدهد : تعدی و ناسپاسی پدر و مادر.
(کنز العمال، ج 16، ص 462، ح 45458)
حدیث (81) رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:اُدعُوا اللهَ وَ اََنتم مُوقِنونَ بِالاِجابَةِ وَاعلَموا اَنَّ اللهَ لا یَستَجِیبُ دُعاءَ مِن قَلبِ غافِلٍ لاه؛
خدا را بخوانید و به اجابت دعای خود یقین داشته باشید و بدانید که خداوند دعا را از قلب غافل بیخبر نمی پذیرد.
(کنز العمال، ج2، ص72)
حدیث (82) امام صادق علیه السلام فرمودند:الـرَّغبَهُ فِـى الـدُّنیـا تـُورِثُ الغَمِّ وَ الحُزنِ وَ الزُّهـدِ فـِى الدُّنیا راحَهُ القَلبِ وَ البَـدَنِ؛رغبت و تمایل به دنیا مایه غم و اندوه و زهد و بـى میلى به دنیا سبب راحتى قلب و بدن است.
(تحف العقول، ص 358)
حدیث (83) امام صادق علیه السلام فرمودند:مَن عَرَفَ اللهَ خافَ اللهَ و مَن خافَ اللهَ سَخَت نَفسَهُ عَنِ الدُّنیا؛
هر که خدا رابشناسد ترس او در دلش می افتد و هر از خدا ترسان باشد نفسش از دنیا باز می ماند.
(جهاد النفس، ص 83)
حدیث (84) امام کاظم علیه السلام فرمودند:اَفضَلُ ما یَتَقَرَّبُ به العَبدُ اِلی اللهِ بَعدِ المَعرِفَةِ به ، الصَلوةُ؛بهترین چیزی که بنده بعد از شناخت خدا به وسیله آن به درگاه الهی تقرب پیدا می کند، نماز است.
(تحف العقول،ص455)
حدیث (85) رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:اِنَّ الدینارَ وَ الدِّرهَمَ اَهلَکا مَن کانَ قَبلکم و هُما مُهلِکاکم؛همانا دینار و درهم پیشینیان شما را به هلاکت رساند و همین دو نیز هلاک کننده شماست.
(جهاد النفس، ص 247)
حدیث (86) امام حسین علیه السلام فرمودند:لا یَأمَنُ یَومَ القِیامَةِ إِلا مَن خافَ اللهَ فی الدُّنیا؛
هیچ کس روز قیامت در امان نیست، مگر آن که در دنیا خدا ترس باشد.
(بحار الانوار،ج 4،ص 19)
حدیث (87) امام حسین علیه السلام فرمودند:لا أفلَحَ قَومٌ إشتَرَوا مَرضاةَ المَخلوقِ بِسَخَطِ الخالِق؛
کسانی که رضایت مخلوق را به بهای غضب خالق بخرند، رستگار نخواهند شد.
(مقتل خوارزمی،ج 1،ص239)
حدیث (88) امام حسن علیه السلام فرمودند:المَسؤولُ حُرّ حَتی یَعِد ، وَ مُستَرِقُ المَسئولِ حَتی یَنجَز؛
انسان تا وعده نداده ، آزاد است . اما وقتی وعده میدهد زیر بار مسؤولیت میرود، و تا به وعدهاش عمل نکند رها نخواهد شد .
(بحار الانوار،ج78،ص113)
حدیث (89) امام علی علیه السلام فرمودند:خالطوا الناس مخالطه ان متم معها بکوا علیکم ، و ان عشتم حنوا الیکم؛
با مردم آنچنان معاشرت کنید که اگر بمیرید بر مرگ شما اشک ریزند و اگر زنده بمانید به شما عشق ورزند.
(نهج البلاغه)
حدیث (90) امام حسین علیه السلام فرمودند:مَن حاوَلَ اَمراً بِمَعصِیَةِ اللهِ کانَ اَفوَتُ لِما یَرجو و اَسرَعُ لِما یَحذَرُ؛
کسی که بخواهد از راه گناه به مقصدی برسد ، دیرتر به آروزیش می رسد و زودتر به آنچه می ترسد گرفتار می شود .
(بحارالانوار،ج78،ص120)
حدیث (91) امام حسین علیه السلام فرمودند:مَن طَلَبَ رِضَی الناسِ بِسَخَطَ اللهِ وَکَّلَهُ اللهُ إلی الناسِ؛
کسی که برای جلب رضایت و خوشنودی مردم ، موجب خشم و غضب خداوند شود، خداوند او را به مردم وا می گذارد.
(بحارالانوار،ج78،ص126)
حدیث (92) رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:لا فقرَ اَشدُّ مِنَ الجَهلِ ، لا مالَ اَعودُ مِن العَقلِ؛هیچ تهیدستی سخت تر از نادانی و هیچ مالی سودمندتر از عقل نیست .
(اصول کافی،ج1،ص30)
حدیث (93) امام علی علیه السلام فرمودند:لِکُلِّ شَیءٍ وَجهٌ وَ وَجهُ دینِکم الصَّلاةُ؛
هر چیز دارای سیماست ، سیمای دین شما نماز است .
(بحار الانوار،ج82،ص227)
حدیث (94) امام صادق علیه السلام فرمودند: اَحبّ اخوانى الى من اهدى الى عیوبى؛محبـوبتـرین بـرادرانـم نزد من، کسـى است که عیبهایـم را به من اهدا کنـد.
(تحف العقول،ص366)
حدیث (95) رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:لا یَنالُ شَفاعَتی مَن اَخَّرَ الصَّلوةَ بَعدَ وَقتِها؛کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهدرسید
(بحارالانوار،ج،83ص20)
حدیث (96) امام علی علیه السلام فرمودند:العِلمُ وَراثَهٌ کَریمَهٌ ، وَ الادابُ حُلَلٌ مُجَدَّدَهٌ ، وَ الفِکرُ مِرآهٌ صافِیَهٌ؛علم میراث گرانبهائی است و ادب لباس فاخر و زینتی است و فکر آئینه ای است صاف.
(نهج البلاغه)
حدیث (97) امام محمدباقر علیه السلام فرمودند:مَن تَرَکَ الجَماعَةَ رَغبَةً عَنها وَ عَن جَماعَةِ المُسلِمینَ مِن غَیرِ عِلَّةٍِ فَلا صَلاةَ لَه؛کسی که از روی بی میلی ،بدون عذر و علت نمازجماعت را که اجتماع مسلمانان است ترک کند، نمازی برای او نیست.
(امالی شیخ صدوق،ص290)
حدیث (98) امام علی علیه السلام فرمودند:مَن صَلّی رَکعَتَینِ یَعلَمُ مایَقولُ فِیهما اِنصَرَفَ وَ لَیسَ بَینَه وَ بَینَ اللهِ - عَزَّ وَ جَلَّ - ذَنبٌ؛هر کس دو رکعت نماز بخواند و بداند چه می گوید، از نماز فارغ می شود، درحالی که میان او و میان خدای عز و جل گناهی نیست.
(اصول وافی،ج2،ص100)
حدیث (99) امام حسین علیه السلام فرمودند:مَن اَحَبَّکَ نَهاکَ وَ مَن اَبغَضَکَ اَغراکَ؛کسی که تو را دوست دارد، از تو انتقاد می کند و کسی که با تو دشمنی دارد، از تو تعریف و تمجید می کند.
(بحار الانوار،ج75،ص128)
حدیث (100) امام علی علیه السلام فرمودند:اَکبَرُ العَیبِ اَن تَعیبَ ما فیک مِثلُهُ؛بزرکترین عیب آن است که آنچه را که مانند آن در خود توست عیب بشماری.
(جهاد النفس)

[orochi]

حدیث (101) امام جواد علیه السلام فرمودند:
اِیاکَ وَ مصاحِبَةَ الشِّریرِ ، فَاِنَّهُ کالسَّیفِ المَسلولِ یُحسِنُ مَنظَرَه وَ یَقبَحُ اَثَره؛از همراهی و رفاقت با آدم شرور بپرهیز ،زیرا که او مانند شمشیر برهنه است که ظاهرش نیکو و اثرش زشت است.

(مسندالامام الجواد،ص243) حدیث (102) امام صادق علیه السلام فرمودند:لا یَنالُ شَفاعَتَنا مَن استَخَفَّ بِالصَّلاةِ؛هرکس نماز را سبک بشمارد ، بشفاعت ما دست نخواهد یافت.

(فروع کافی،ج3،ص270) حدیث (103) امام محمدباقر علیه السلام فرمودند: عالِمٌ یُنتَفَعُ بِعِلمِهِ اَفضَلُ مِن سَبعینَ اَلفٍ عابِدٍ؛
دانشمندی که از علمش سود برند ، از هفتاد هزار عابد بهتر است .

(بحارالانوار،ج75 ،ص173) حدیث (104) امام محمدباقر علیه السلام فرمودند: قولوا لِلنّاسِ اَحسنَ ما تُحِبُّونَ اَن یُقالَ لَکم؛
بهترین چیزی را که دوست دارید درباره شما بگویند ، درباره مردم بگویید.

(بحارالانوار،ج65،ص152) حدیث (105) امام محمدباقر علیه السلام فرمودند: لا یَسلِمُ اَحَدٌ مِنَ الذُّنوبِ حَتّی یَخزُنَ لِسانَه؛
هیچ کس از گناهان سالم نمی ماند، مگر اینکه زبانش را نگه دارد.

(بحارالانوار،ج75،ص178) حدیث (106) امام محمدباقر علیه السلام فرمودند: اِنَّ اَعجَلَ الطاعَهِ ثَواباً لِصِلَهِ الرَّحِم؛
نزدیکترین و سریعترین طاعت در ثواب ، پیوند با خویشان است.

(تحف العقول،ص303) حدیث (107) امام حسین علیه السلام فرمودند: مِن دَلائِلِ العالِمِ إنتقادَةِ لِحَدِیثِه وَ عِلمِه بِحَقائِقَ فُنونِ النَّظَر؛
از نشانه های عالم ، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است.

(بحارالانوار،ج78،ص119) حدیث (108) امام حسین علیه السلام فرمودند: من دلائل العالم إنتقادة لحدیثه و علمه بحقائق فنون النظر.
از نشانه های عالم ، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است .

(بحارالانوار،ج78،ص119)حدیث (109) رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: آیَةُ المُنافِقِ ثَلاثٌ: اِذا حَدَثَ کَذِبَ وَ اِذا وَعَدَ اَخلَفَ وَ اِذا اؤتُمِنَ خانَ؛نشان منافق سه چیز است: 1 - سخن به دروغ بگوید . 2 - از وعده تخلف کند .3 - در امانت خیانت نماید .

(صحیح مسلم،کتاب الایمان،ح 89) حدیث (110) امام صادق علیه السلام فرمودند: انَّ العَملَ القَلیلَ الدّائمَ عَلَی الیَقینِ اَفضَلُ عِنداللهِ منَ العَمَلِ الکثیرِ عَلی غَیرِ یَقینٍ؛
عمل اندک و بادوام که بر پایه یقین باشد و در نزد خداوند از عمل زیاد که بدون یقین باشد برتر است.

(جهاد النفس،‌ص62) حدیث (111) امام رضا علیه السلام فرمودند: اِنَّ یَومَ الغَدیرِ فِی السَماءِ اَشهَرُ مِنهُ فِی الاَرضِ؛
روز غدیر در آسمان مشهورتر از زمین است.

(مصباح المجتهد،ص 737) حدیث (112) امام صادق علیه السلام فرمودند: ثَلاثٌ مـَن کـُنَّ فِیهِ کـانِ سَیِّـداً: کَظمُ الغَیظِ وَالعَفـوُ عَن المَسیىءِ والصِّله بِـالنَفـسِ وَالمـالِ؛
سه چیز است که در هـر که بـاشـد آقـا و سـرور است: خشـم فـرو خـوردن ،گذشت از بدکـردار، کمک و صله رحـم بـا جـان و مـال.

(تحف العقول، ص 317) حدیث (113) امام حسن علیه السلام فرمودند: اَلخَیرُ الَّذِی لا شَرَّ فِیهِ، اَلشُّکرُ مَعَ النِّعمَة وَ الصَّبرُ عَلَی النّازِلَة؛
خیری که هیچ شری در آن نیست ، شکر بر نعمت و صبر بر مصیبت ناگوار است.

(تحف العقول ، ص 237) حدیث (114) امام هادی علیه السلام فرمودند: مَن کانَ عَلَی بَیِّنَةٍ مِن رَبِّهِ هانَت عَلَیهِ مَصائِبُ الدُّنیا وَ لَو قَرضَ وَ نَشَرَ؛
هر که بر طریق خداپرستی محکم و استوار باشد، مصائب دنیا بر وی سبک آید، گر چه تکه تکه شود.

(تحف العقول، ص 511)حدیث (115) امام صادق علیه السلام فرمودند: اِنَّ مِن اَعظَمِ النّاسِ حَسرَهً یَومَ القِیامَهِ، مَن وَصفَ عَدلاً ثُمَّ خالَفَهُ اِلَى غَیرِه؛
پشیمان ترین شخص در روز قیامت، کسى است که براى مردم از عدالت سخن بگوید، اما خودش به دیگران عدالت روا ندارد.

(وسائل الشیعه،ج15،ص295)حدیث (116) امام صادق علیه السلام فرمودند: عَلَیکَ بِالصَّمتِ، تَعد حَلِیماً، جاهِلاً کُنتَ اَو عالِماً، فَاِنَّ الصَّمتَ زَینٌ لَکَ عِندَ العٌلَماءِ وَ سِترٌ لَکَ عِندَالجُّهالِ؛
عالم باشى یا جاهل ، خاموشى را برگزین تا بردبار به شمار آیى . زیرا خاموشى نزد دانایان زینت و در پیش نادانان پوشش است.

(مستدرک ،ج 9، ص17)حدیث (117) امام صادق علیه السلام فرمودند: ما عَذَّبَ اللهُ اُمَّهً اِلا عِندَ استِهانَتِهِم بِحُقُوقِ فُقَراءِ اِخوانِهِم؛
خداوند امتى را عذاب نخواهد کرد، مگر در وقتى که نسبت به حقوق برادران نیازمند خود سستى نمایند.

(مستدرک ،ج 12، ص413)حدیث (118) امام صادق علیه السلام فرمودند: اِیّـاکُـم اَن یَحسُـدَ بَعضُکـُم بَعضـاً فَـاِنَّ الکُفـرَ اَصلُه الحَسَـد؛
از حسـد ورزى به یکـدیگـر بپـرهیزیـد، زیـرا ریشه کفـر، حسـد است.

(تحف العقول ، ص 315)حدیث (119) رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: اَوَّلُ ما یَسالونَ عَنهُ الصَّلواتُ الخَمسُ؛
اولین چیزی که از انسانها سؤال می شود، نمازهای پنج گانه است .

(کنز العمال،ج 7،حدیث 18859) حدیث (120) امام علی علیه السلام فرمودند: الصَّلاةُ حِصنٌ مِن سَطَواتِ الشَّیطانِ؛
نماز قلعه و دژ محکمی است که نمازگزار را از حملات شیطان نگاه می دارد.

(غررالحکم ، ص 56 )حدیث (121) امام سجاد علیه السلام فرمودند: الخیرَ کُلُّهُ قَد اجتَمَعَ فی قَطعِ الطّمعِ عمّا فی أَیدِی النّاس؛
تمامیِ خیر و خوبی در بریدن طمع و چشم نداشتن به آنچه که در دستان مردم جمع شده، است.

(جهادالنفس، ص276)حدیث (122) امام صادق علیه السلام فرمودند: لا تُشـاوِر اَحمَق وَ لا تَستَعِنَّ بَکَذّابٍ وَ لا تَثق بِمَوَدَهِ مُلُوک؛
با احمق مشورت نکن و از دروغگو یارى مجو و به دوستى زمامداران اعتماد مکن.

(تحف العقول،ص316) حدیث (123) امام صادق علیه السلام فرمودند: ما اَقبَحَ بِالمُومنِ اَن تَکونَ لَهُ رَغبةٌ تُذِلهُ؛
برای مومن چقدر زشت است که میل و رغبتی داشته باشد که او را به ذلت و خواری بکشاند.

(جهاد النفس،ص277) حدیث (124) امام موسی کاظم علیه السلام فرمودند: ما مِن شَیءٍ تَراهُ عَیناکَ اِلا وَ فِیهِ مَوعِظَه؛چیزی نیست که چشمانت آن را بنگرد ، مگر آن که در آن پند و اندرزی است.

(بحاالانوار،ج 78،ص319) حدیث (123) امام محمد باقر علیه السلام فرمودند: لا تُنالُ وِلایَتُنا الّا بِالعَمَلِ و َ الوَرَع؛
کسی به ولایت ما نمی رسد مگر با عمل شایسته و خودداری از گناه.

(جهاد النفس،ص112) حدیث (126) رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: أجمِلوا فِی طَلَبِ الدُّنیا فَإنَّ کُلًّا مَیسَرٌ لما خُلقَ لَه؛در طلب دنیا معتدل باشید و حرص نزنید ، زیرا به هر کس هر چه قسمت اوست می رسد.

(کتاب التجارات،ح2133) حدیث (127) امام صادق علیه السلام فرمودند: ما عذب الله اُمة الا عند اِستهانتهم بحُقوق فُقَرإِ اِخوانِهِم؛
خداوند امتى را عذاب نخواهد کرد، مگر در وقتى که نسبت به حقوق برادران نیازمند خود سستى نمایند.

(مستدرک،ج12،ص413) حدیث (128) امام محمد باقر علیه السلام فرمودند: الجَبّارونَ اَبعَدُ النّاس منَ اللهِ عزُّ و جلَّ یومَ القیامَةِ؛
دورترین مردم ار خداوند عزّو جل در روز قیامت سرکشانِ متکبّر هستند.

(جهادالنفس،ص254) حدیث (129) امام محمد باقر علیه السلام فرمودند: خُذُوا الکَلِمَهَ الطَّیِبَهِ مِمَّن قالَها وَ اِن لَم یَعمَل بِها؛سخن نیک را از هر کسی ، هر چند به آن عمل نکند ، فرا گیرید .

(بحارالانوار،ج75،ص170) حدیث (130) امام محمد باقر علیه السلام فرمودند: اِنَّ لِکُلِّ شَیءٍ قُفلاً وَ قُفلُ الایمانِ الرِّفقُ؛
هر چیزی قفلی دارد و قفل ایمان مدارا کردن و نرمی است.

(جهاد النفس، ح271) حدیث (131) امام صادق علیه السلام فرمودند: الجبارون ابعد الناس من الله عز و جل یوم القیامة؛
دورترین مردم از خداوند عزو جل در روز قیامت سرکشان متکبر هستند.

(جهاد النفس، ح589) حدیث (132) امام علی علیه السلام فرمودند: لا یَعدَمُ الصَبورُ الظَّفَرَ و اِن طالَ بِهِ الزَّمان؛
شخص صبور پیروزی را از دست نمی دهد و عاقبت به پیروزی می رسد اگر چه زمانی طولانی بر او بگذرد.

(جهاد النفس، ح251) حدیث (133) امام صادق علیه السلام فرمودند: الحَسبُ الفِعالُ و الشّرَفُ المالُ و الکرَمُ التَّقوی؛
گوهر مرد و بزرگی او اعمال اوست و شرافت و ارجمندی او دارایی او و کرامت و بزرگواری او تقوای اوست .

(جهاد النفس، ح180) حدیث (134) امام رضا علیه السلام فرمودند: صدیقُ کلُّ امرئٍ عَقلُهُ و عَدُوُّهُ جَهلُهُ؛
دوست هرکسی عقل اوست و دشمن هر کس نادانی اوست.

(جهاد النفس، ح82) حدیث (135) امام حسن علیه السلام فرمودند: عَجِبتُ لِمَن یَتَفَکَّرُ فِی مَأکولِه کَیفَ لا یَتَفَکَّرُ فِی مَعقُولِه؛تعجب میکنم از کسانیکه در غذای جسم خود فکر میکنند ولی در امور معنوی و غذای جان خویش تفکر نمیکنند.

(بحار الانوار،ج1،ص218) حدیث (136) امام رضا علیه السلام فرمودند: لا تَدعُوا العَمـلَ الصّالِـحَ وَ الاِجتهادَ فِى العِبادَةِ اتِّکالاً عَلى حُبِّ آلِ مُحَمدٍ (ص) وَ لا تَدعُوا حُبَّ آلِ مُحَمـدٍ (ص) لامرِهـم اِتِّکـالاً عَلـى العِبـادَةِ فَـاِنَّـهُ لایَقـبَلُ اَحـدَهُـمـا دونَ الآخَر؛
مبادا اعمال نیک را به اتکاى دوستى آل محمد(ص) رها کنید، مبادا دوستى آل محمد(ص) را به اتکاى اعمال صالح از دست بدهید، زیرا هیچ کدام از ایـن دو ، به تنهایى پذیرفته نمى شود

( بحارالانوار،ج78،ص348) حدیث (137) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: اثنان یعجلهما الله فی الدنیا البغی و عقوق الوالدین؛
دو چیز را خداوند در این جهان کیفر میدهد : تعدی ، و ناسپاسی پدر و مادر.

(کنز العمال ، ج 16 ، ص 462) حدیث (138) امام محمد باقر(ع) فرمودند: اتَّقوا اللّهَ و صُونوا دینَکُم بِالوَرَع ؛
تقوای خدا پیشه کنید و دینتان را با ورع و تقوا حفظ کنید.

(جهاد النفس،ح 188) حدیث (139) امام حسن عسکری(ع) فرمودند: لَیسَت العِبادَةُ کَثرةَ الصِّیامِ وَ الصَّلاةِ وَ إنَّما العِبادَةُ کَثرَةُ التَّفَکُّرِ فِی أمرِ اللهِ؛
عبادت پر روزه گرفتن و پر نماز خواندن نیست ، عبادت پر اندیشه کردن در امر خداست.

(تحف العقول ، ص 518) حدیث (140) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: لا تَتظُروا اِلی صَغیرِ الذّنبِ ولَکنِ انظُرُوا اِلی ما اجتَرَأتُم؛
به کوچکی گناه نگاه نکنید بلکه به چیزی [نافرمانی خدا] که برآن جرات یافته اید بنگرید.

(جهاد النفس،ح 405) حدیث (141) امام صادق(ع) فرمودند: اِحمَل نَفسَک لِنَفسِک فَإن لَم تَفعَل لَم یحمِلک غَیرُک؛
نفست را به خاطر خودت به زحمت ومشقت بیانداز زیرا اگر چنین نکنی دیگری خودش را به برای تو به زحمت نمی افکند.

(جهاد النفس،ح 2) حدیث (142) امام رضا(ع) فرمودند: ما حَدُّ التَّوکل؟ فَقال لی: اَن لا تَخافَ معَ اللهِ اَحَداً ؛
حد توکل چیست؟ حضرت فرمودند: اینکه با وجود خدا از هیچ کس نترسی

(جهاد النفس،ح 292) حدیث (143) امام صادق(ع) فرمودند: لا یَتـِمُّ المَعروفُ اِلا بِثَلاثِ خِصـالٍ: تَعجیلِه وَ تقلیلِ کَثیرِه وَ تَرکِ الامتِنانِ بِه؛
احسان و نیکى کامل نباشد،مگر با سه خصلت: شتاب در آن،کم شمردن بسیار آن و منت ننهادن بر آن.

(تحف العقول،ص323) حدیث (144) امام صادق(ع) فرمودند: اِعمَل بِفرائِض اللهِ تشکن أتقَی النّاس؛
به واجبات الهی عمل کن تا پرهیزکارترین مردمان باشی.

(جهاد النفس،ح 242) حدیث (145) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: اثنان یعجلهما الله فی الدنیا البغی وعقوق الوالدین؛
دو چیز را خداوند در این جهان کیفر میدهد : تعدی ، و ناسپاسی از پدر و مادر.

(کنز العمال،ج16،ص 462) حدیث (146) امام صادق(ع) فرمودند: علیک بالصمت، تعد حلیما، جاهلا کنت او عالما، فان الصمت زین لک عندالعلمإ و سترلک عندالجهال؛
عالم باشى یا جاهل ، خاموشى را برگزین تا بردبار به شمار آیى ; زیرا خاموشى نزد دانایان زینت و در پیش نادانان پوشش است.
(مستدرک الوسایل،ج9،ص17

[orochi]

حدیث (147) امام علی(ع) فرمودند:
مَن لَم یعطِ نَفسَهُ شَهوَتَها أَصابَ رُشدُهُ؛
کسی که به نفس خود، خواسته نفس را عطا نکند به رشد خود رسیده است.

(جهاد النفس،ح 213) حدیث (148) امام صادق(ع) فرمودند: اِذا رأَیتمُ العَبدَ مُتفُقَّداً لِذُنوبِ النّاس ناسیا لِذنوبه فَاعلُمو اَنَّهُ مُکرَ بهِ؛
هرگاه دیدید که بنده ای گناهان مردمان را جستجو می کند و گناهان خویش را فراموش کرده است بدانید که او فریب شیطان را خورده است.

(جهاد النفس،ح 237) حدیث (149) امام موسی کاظم(ع) فرمودند: مَن اَراد ان یکون اقوی الناس فلیتوکل علی الله؛هر که می خواهد که قویترین مردم باشد بر خدا توکل نماید .

(بحاالانوار،ج71،ص143) حدیث (150) امام علی(ع) فرمودند: خَیرُ الخَلائق الرِّفقُ؛
بهترین خوبی ها رفق است (مهربانی و لطف با مردم).

(غررالحکم) حدیث (151) امام علی(ع) فرمودند: خَیرُ الناسِ مَن نَفَعَ النّاس؛
بهترین مردم کسی است که نفع رساننده مردم باشد.

(غررالحکم) حدیث (152) امام علی(ع) فرمودند: کَم مِن شَهوَةِ ساعَةٍ اَورَثَت حُزناً طَویلاً؛
چه بسیار خواهش های نفسانی لحظه ای، که اندوه طولانی و درازی را در پی دارد.

(جهادالنفس،ح93) حدیث (153) امام صادق(ع) فرمودند: ثَلاثٌ تـُورِثُ المَحَبَّه: الـدَیـنُ وَ التَّـواضُعُ وَ البَذلُ؛
سه چیز است که محبت آورد: قـرض دادن وفـروتنـى و بخشـش.

(تحف العقول،ص 316) حدیث (154) امام صادق(ع) فرمودند: اَرج الله رَجاءَ لایجرّئک عَلی مَعصیتِه و خَف اللهَ خوفاً لا یؤیسُک مِن رَحمته؛
به خداوند امیدوار باش، امیدی که تو را بر انجام معصیتش جرات نبخشد و از خداوند بیم داشته باش بیمی که تو را از رحمتش ناامید نگرداند.

(جهادالنفس،ح109) حدیث (155) امام صادق(ع) فرمودند: اَفضَلُ العِبادةُ اِدمانُ التَّفکُّرفی اللهِ و فی قُدرَتهِ؛
برترین عبادت مداومت نمودن بر تفکر درباره خداوند و قدرت اوست.

(جهادالنفس،ح53) حدیث (156) امام صادق(ع) فرمودند: وَ اعـلَـم اَنَّ الـعَـمَـلَ الـدائِمَ القلیلَ على الیقین افضل عند اللّه من العمل الکثیر على غیر یقین؛
بـدان بـه درستى که عمل دایمى اندک،که همراه با یقین باشد،نزد خداوند متعال،افضل از عمل بسیارى است که با یقین همراه نباشد.

(بحارالانوار،ج 69ح93) حدیث (157) امام سجاد(ع) فرمودند: حق الکبیر توقیرهُ لِسنَّهِ و اجلالُهُ لِتَقدَّمَهُ فی الاسلام؛
حق آنکه بزرگتر است این است که او را به خاطر سنش احترام کنی و او را به خاطر اینکه برتو در مسلمانی پیشی داشته است، بزرگ شماری

(جهادالنفس،ح19) حدیث (158) امام زمان(ع) فرمودند: قُلُوبنا اَوعیَةٌ لِمَشیَّةِ اللهِ فَاذا شاءَ شِئنا؛
دلهای ما ظرف اراده و مشیت خداست پس هرگاه او چیزی را اراده کند،ما نیز همان چیز را اراده می کنیم.

(بحارالانوار،ج52،ص51) حدیث (159) امام علی(ع) فرمودند: قُم عَن مَجلِسِکَ لِاَبیکَ وَ مُعَلِّمِکَ وَ اِن کُنتَ اَمیراً؛
به احترام پدر و معلمت از جای برخیز هرچند فرمان روا باشی.

(غررالحکم،ح2341) حدیث (160) امام علی(ع) فرمودند: مَن یَطلُبُ العِزَّ بِغَیرِ حَقٍّ یَذِلُّ وَ مَن عانَدَ الحَقُّ لَزِمَهُ الوَهنُ؛
هر کس به جز حق جویای عزت شود به ذلت در افتد و هر کس با حق عناد ورزد خوار گردد.

(تحف العقول،ص95) حدیث (161) رسول اکرم(ص) فرمودند: اَجوَدُکُم مِن بَعدی رَجُلٌ عَلِمَ عِلماً فَنَشَرَ عِلمَهُ؛
بخشنده ترین شما پس از من کسی است که دانشی بیاموزد آنگاه دانش خود را بپراکند.

(میزان الحکمه،ح13825) حدیث (162) امام صادق(ع) فرمودند: فِکرَةُ ساعَةٍ خَیرٌ مِن عِبادَةِ اَلفِ سَنَةٍ؛
یک ساعت اندیشیدن در خیر و صلاح از هزار سال عبادت بهتر است.

(بحارالانوار،ج71ص326) حدیث (163) امام علی(ع) فرمودند: شیئانِ لایَعرِفُ فَضلَهُما اِلّا مَن فَقَدَهُما : الشَباب وَ العافِیَه؛
دو نعمت است که ارزش آنها را نمی دانند مگر کسی که آنها را از دست داده باشد : جوانی و تندرستی.

(غررالحکم،حدیث 5764) حدیث (164) رسول اکرم(ص) فرمودند: اِنَّکم لَن تَسعَوا الناس بِاَموالِکم فَسَعَوهُم بِاَخلاقِکم؛
با دارایی خود نمی توانید دل مردم را به دست بیاورید پس دلشان را با اخلاق (نیک) به دست آورید.

(نثرالدر،ج1ص123) حدیث (165) امام علی(ع) فرمودند: خُذِ الحِکمَه اَنَّی کانَت؛ فَاِنَّ الحِکمَه ضالَّه کُلِّ مُومِن؛
حکمت را هر کجا که یافتی فراگیر، زیرا حکمت گمشده هر مومن است.

(غررالحکم،ح3440) حدیث (166) رسول اکرم(ص) فرمودند: اَفضَلُ الإِیمانِ اَن تَعلَمَ اَنَّ اللهَ مَعَکَ حَیثُ ما کُنتَ؛
برترین ایمان آن است که معتقد باشی هر کجا هستی خداوند با توست.

(کنزالعمال،ج1،ح66) حدیث (167) امام صادق(ع) فرمودند: تَزاوَروا وَ تَلاقُوا وَ تَذاکرُوا وَ احیَوا اَمرَنا؛
به زیارت و دیدار یکدیگر بروید، با هم به سخن و مذاکره بنشینید و امر ما را (کنایه از حکومت و رهبرى) زنده کنید.

(بحارالانوار،ج71،ص352) حدیث (168) امام صادق(ع) فرمودند: ما من رَجُلٍ تَکبّرَ أَو تَجبَّرَ الّا لذلَّةٍ یَجدُها فی نََفسِهِ؛
هیچ مردی نیست که تکبر بورزد یا خود را بزرگ بشمارد مگر بخاطر ذلتی که در نفس خود می یابد.

(جهادالنفس، ح585) حدیث (169) امام صادق(ع) فرمودند: مَن ماتَ و لَم یعرف امام زمانِهِ ماتَ میتةً جاهِلیةً؛
هرکس بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است.

(کافی،ج1،ص371) حدیث (170) امام صادق(ع) فرمودند: الغَیبَةُ اَن تَقولَ فِى اَخیکَ ما سَتَرَهُ اللهُ عَلَیهِ؛
غیبت آن است که درباره برادرت چیزى بگویى که خداوند آن را پنهان کرده است.

(میزان الحکمه،ح۱۵۵۱۰) حدیث (171) رسول اکرم(ص) فرمودند: مَن صاحَبَ الناسَ بالَّذى یُحِبُّ اَن یُصاحِبُوهُ کانَ عَدلاً؛
هر که با مردم چنان رفتار کند که دوست دارد آنها با او آنگونه رفتار کنند، عادل است.

(کنزالفوائد،ج۱ص۱۶۲) حدیث (172) امام حسین(ع) فرمودند: لا تَقُولُوا باَلسِنَتِکُم ما یَنقُصُ عَن قَدرِکم؛
چیزى را بر زبان نیاورید که از ارزش شما بکاهد.

(جلاءالعیون،ج۲ص۲۰۵) حدیث (173) امام علی(ع) فرمودند: خالِطوُا النّاسَ مُحالِطَةً اِن مِتُّم مَعُها بَکَوا عَلَیکُم وَ اِن عِشتُم حَنُّوا اِلَیکُم؛
با مردم چنان معاشرت کنید که اگر فوت نمودید بر شما بگریند و اگر زنده ماندید به شما مهربانی ورزند.

(نهج البلاغه،قصارالحکم10) حدیث (174) امام موسی کاظم(ع) فرمودند: من ولههُ الفقرُ ابطرهُ الغن؛
آن که نَدارى حیرانش کند، توانگرى سرمستش مى سازد.

(بحارالانوار،ج۷۴ص۱۹۸) حدیث (174) امام موسی صادق(ع) فرمودند: من راى اخاه على امر یکرهه فلم یرده عنه - و هو یقدر علیه - فقد خانه؛
هر که برادرش را در کارى ناپسند ببیند و بتواند او را از آن باز دارد و چنین نکند، به او خیانت کرده است.

(الامالى صدوق،ص۳۴۳) حدیث (176) امام صادق(ع) فرمودند: لایصیر العبد عبداً خالصاًللّه حتى یصیر المدح و الذم عنده سواء؛
آدمى بنده خالص خدا نمى شود تا آنگاه که ستایش و نکوهش نزد او یکسان شود.

(بحارالانوار،ج۷۳ص۲۹۴) حدیث (177) امام علی(ع) فرمودند: لاتَصحَب المائِق فَاِنَّهُ یُزَیِّنُ لَکَ فِعلَه وَ یَوَدُّ اَن تَکُونَ مِثلَه؛
همنشین بی خرد مباش که او کار (نابخردانه) خود را برای تو آراید و دوست دارد تو را چون خود نماید.

(قصارالحکم،293) حدیث (178) امام صادق(ع) فرمودند: انَّ أبغَضَ خلقِ اللهِ عبدٌ أتقی الناسُ لسانَهُ؛
همانا نفرت انگیزترین مخلوق خدا بنده ای است که مردم از شرّ زبان او پرهیز می کنند.

(جهاد النفس،ح672) حدیث (179) امام رضا(ع) فرمودند: لَیسَ مِنّا مَن تَرَکَ دُنیاهُ لِدِینِه وَ دینَهُ لِدُنیاه؛
از ما نیست آن که دنیاى خود را براى دینش و دین خود را براى دنیایش ترک گوید.

(بحارالانوار،ج۷۸،ص۳۴۶) حدیث (180)پیامبر اکرم(ص) فرمودند: اَعظَمُ الناسِ قَدراً مَن تَرَکَ مالاً یَعنِیه؛
ارجمندترین مردم کسى است که آن چه را که برایش سودى ندارد رها کند.

(الامالى،صدوق،ص۷۳) حدیث (181)امام علی(ع) فرمودند: خالِطوُا النّاسَ مُحالِطَةً اِن مِتُّم مَعُها بَکَوا عَلَیکُم وَ اِن عِشتُم حَنُّوا اِلَیکُم؛
با مردم چنان معاشرت کنید که اگر فوت نمودید بر شما بگریند و اگر زنده ماندید به شما مهربانی ورزند.

(نهج البلاغه،قصارالحکم10) حدیث (182)امام باقر(ع) فرمودند: مَن کَفَّ غَضَبَهُ عن النّاس کَفَّ اللهُ عنهُ عَذابَ یومَ القِیامة؛
کسی که خشمش را از مردمان باز دارد خداوند نیز در روز قیامت عذابش را از او باز می دارد.

(جهادالنفس،ح532) حدیث (183)پیامبر اکرم(ص) فرمودند: فاطِمَهُ بِضعَهٌ مِنّی فَمَن آذاهـا فَـقَـد آذانی وَ مَن اَحَبَّـها فَـقَـد اَحَبَّنِی؛
فاطمه پاره وجود من است، هر که او را بیازارد مرا آزار داده و هر که او را خوشحال کند مرا خوشحال کرده است.

(بحارالانوار،ج43ص29) حدیث (184)پیامبر اکرم(ص) فرمودند: من عَبَد الله حق عبادته آتاه الله فوق امانیه و کفایته؛
هر که خدا را، آنگونه که سزاوار اوست، بندگى کند، خداوند بیش از آرزوها و کفایتش به او عطا مى کند.

(بحارالانوار،ج۷۱ص۱۸۳) حدیث (185)امام باقر(ع) فرمودند: من عَبَد الله حق عبادته آتاه الله فوق امانیه و کفایته؛
هر که خدا را، آنگونه که سزاوار اوست، بندگى کند، خداوند بیش ازآرزوها و کفایتش به او عطا مى کند.

(بحارالانوار،ج۷۱ص۱۸۳) حدیث (186)پیامبر اکرم(ص) فرمودند: الجَلیسُ الصالِحُ خَیرٌ مِن الوَحدَةِ وَ الوَحدَةُ خَیرٌ مِن جَلِیسِ السُّوء؛
همنشین خوب بهتر از تنهایى است و تنهایى بهتر از همنشین بد.

(الامالى طوسى،ص۵۳۶) حدیث(187)حضرت زهرا (س) فرمودند: فَجَعلَ اللهُ الایمانَ تَطهیراً لَکم مِنَ الشِّرکِ ، وَ الصَّلاةَ تَنزیهاً لَکم عَن الکِبرِ؛
خدای تعالی ایمان را برای پاکیزگی از شرک قرار داد ، و نماز را برای دوری از تکبر و خودخواهی.

(احتجاج طبرسی،ج1،ص258) حدیث(188)امام محمدباقر(ع) فرمودند:
اِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ یُحِبُّ المُداعِبَ فی الجَماعَهِ بِلا رَفَث؛خداوند عزوجل کسی را که در میان جمع ، بدون ناسزاگویی شوخی کند، دوست دارد .
(کافی،ج2،ص663) حدیث(189)امام جعفر صادق(ع) فرمودند: مَـن سَـرَّتـهُ حَسَـنَـتُـهُ وَ سَـاءَتـهُ سَیِِّـئَـتُـهُ فَـهُـوَ مُـؤمِـنًٌ؛
کسی که نیکو کاری اش او را شادمان کند و بدی اش وی را بد حال گرداند چنین کسی مومن است.

(جهادالنفس،ح765) حدیث(190) پیامبراکرم (ص) فرمودند: لَئِن یَهدِی اللهُ بِکَ رَجُلاً واحِداً خَیرٌ لَکَ مِنَ الدُّنیا وَ ما فِیها؛
اگر خداوند بوسیله تو یک نفر را هدایت کند برای تو بهتر است از دنیا و هر آنچه در آن است.

(بحارالانوار،ج2ص2) حدیث(191) امام علی (ع) فرمودند: مِنَ الخُرقِ المعاجَلَةُ قَبلَ الإمکانِ و الاَناةٌ بعدَ الفُرصةِ؛
شتاب کردن در کاری پیش از بدست آوردن توانایی و سستی کردن بعد از به دست آوردن فرصت از نادانی است.

(جهادالنفس،ح829) حدیث(192) امام علی(ع) فرمودند: مَن حاسَبَ نفسَهُ وَقَفَ علی عُیُوبِهِ؛
هر کس به حساب نفس خود رسیدگی کند به عیبهایش آگاه شود.

(شرح غررالحکم،ج5،ص299) حدیث(193) امام جواد(ع) فرمودند: غِنَى المُومِنِ غِناهُ عَنِ النّاسِ؛
توانگرى مومن در بى نیازى از مردم است.

(بحارالانوار،ج۷۸ص۳۶۴) حدیث(194)امام علی(ع) فرمودند: مَن لَم یُنجهِ الصَّبرُ أهلَکَهُ الجَزَعُ؛
کسی که صبر وی را نجات نبخشد، جزع و بی تابی وی را از پای در می آورد.

(جهادالنفس،ح252) حدیث(195)حضرت فاطمه (س) فرمودند: اَزهَدُ الناسِ مَن تَرَکَ الحَرام ، اَشَدُّ الناسِ اِجتهاداً مَن تَرکَ الذُّنوب؛
زاهد ترین مردم کسی است که حرام را وانهد، کوشاترین مردم تارک گناهان است.

(تحف العقول،ص519) حدیث(196)حضرت فاطمه (س) فرمودند: خِیارُکم اَلیَنُکُم مَناکِبَهً وَ اَکرَمُهُم لِنِسائِهم؛بهترین شما کسانى اند که با مردم نرم ترند و زنان خویش را بیشتر گرامى مى دارند.

(دلائل الامامه،ص۷۶) حدیث(197) امام صادق (ع) فرمودند: اِیّاکُم وَ النَّظرَة فَانَّها تَزرَع فی القَلبِ الشَهوَة وَ کَفى بِها لِصاحِبِها فِتنَة؛
از نگاه [ناپاک] بپرهیزید که چنین نگاهى تخم شهوت را در دل مى‌کارد و ‏همین براى فتنه‌ى صاحب آن دل بس است.

(تحف ‏العقول صفحه 305) حدیث(198) امام جواد (ع) فرمودند: مَن لَم یعرف المَواردَ اَعیتُهُ المَصادِرُ؛
کسى که راه ورود به کارى را نشناسد، راه برون شدن از آن درمانده اش مى کند.

(بحارالانوار،ج۶۸ص۳۴۱) حدیث(199) امام رضا (ع) فرمودند: لاتَنظُرُوا إلی کَثرَةِ صَلاتِهم وَ صَومِهم وَ کَثرَةِ الحَجِّ وَ المَعرُوف وَ طَنَطنُتِهم بِاللَّیل وَ لکِن انظُرُوا إلی صِدقِ الحَدیثِ وَ أداءِ الأمانَةِ؛
به بسیاری نماز و روزه و زیادی حجّ و احسان و زمزمه‌شان در شب منگرید بلکه به راستی سخن و امانت داریشان بنگرید.

(عیون اخبار الرضا2،ص51) حدیث (200) امام باقر (ع) فرمودند: جَاهِد هَوَاکَ کَمَا تُجَاهِدُ عَدُوَّک؛
با هوای نفسانی خود مبارزه کن همانگونه که با دشمنت مبارزه می کنی.

(عیون اخبار الرضا،ص51)

[orochi]

حدیث(201) امام موسی کاظم(ع) فرمودند:
مَنِ استَوى‏ یوماهُ فَهُوَ مَغبُونٌ
هر کسى که دو روزش مساوى باشد (و روز بعد بهتر از روز قبل نباشد) مغبون است.

(بحار الأنوار،ج 78،ص326،ح5) حدیث(202) امام جواد(ع) فرمودند: عِزُّ المُؤمِنِ غِناهُ عَنِ النَّاسِ.
عزّت مؤمن در بى‏نیازى او از مردم است.

(بحارالأنوار،ج75،ص 109،ح‏12) حدیث(203) امام صادق(ع) فرمودند: کُونُو دُعاةً للنّاسِ بِغَیر اَلسِنَتِکُم لِیَرُوا منکُم الوَرَع و الاِجتهادَ و الصَّلاة و الخیر فَانَّ ذلکَ داعیةٌ
مردم را با غیر زبانتان بخوانید تا از شما پارسایی و کوشش و نماز و خوبی را ببینند زیرا این امور آنان را به سوی حق فرا می خواند

(جهادالنفس،ح‏195) حدیث(204) امام علی(ع) فرمودند: لا یکون الصدیق صدیقا حتى یحفظ اخاه فى ثلاث:فى نکبته و غیبته و وفاته.
دوست اگر در سه مورد دوستش را حمایت نکند دوست نیست:در شدت و گرفتارى او ، در غیبت وى و پس از مرگش

(نهج البلاغه) حدیث(205) امام علی(ع) فرمودند: عَلیکم بِالدِرایات لا بالرّوایات
برشما باد به فهمیدن، نه نقل کردن

(میزان الحکمه،ح ۳۳۵۵) حدیث(206) پیامبراکرم (ص) فرمودند: اِذا رَاَیتُم الرَّجُل لایُبالی ما قال و لا ما قِیلَ لَهُ فَهُوَ شِرکُ الشَّیطان
هرگاه دیدید که مردی باکی ندارد که چه می گوید و چه درباره اش گفته می شود،چنین کسی شریک شیطان است

(جهادالنفس،ح687) حدیث(207) امام رضا(ع) فرمودند: أحسن الناس إیماناً أحسنهم خلقاً و ألطفهم باَهله، و اَنا اَلطفکم باَهلى
نیکوترین مردم از نظر ایمان، خوش خلق‌ترین و با لطفترین آنها نسبت به اهل خویش است

(عیون اخبار الرضا2، 38) حدیث(208) امام علی(ع) فرمودند: الغنى الاکبر الیأس عما فى ایدى الناس
بى اعتنائى و امید نداشتن بدانچه در دست مردم است بزرگترین توانگرى است.

(نهج البلاغه) حدیث(210) امام صادق(ع) فرمودند:
عبدٍ مُومن الّا وَ فی قَلبهِ نُورانِ نورُ خیفَةٍ و نُورُ رَجاء
هیچ بنده مومنی نیست جز اینکه در قلب او دو نور وجود دارد: نور بیم و نور امید
(جهادالنفس،ح104) حدیث(211) امام حسن عسکری(ع) فرمودند: من لم یتّق وجوه الناس لم یتّق الله
آن که از مردم پروا نکند، از خدا نیز پروا نمى کند

(بحارالانوار،ج۷۱،ص۳۳۶) حدیث(212) امام رضا(ع) فرمودند: ان الایمان افضل من الاسلام بدرجة, والتقـوى افضـل مـن الایمان بدرجة و لم یعط بنوآدم افضل من الیقین.
ایمان یک درجه بالاتر از اسلام است, و تقوا یک درجه بالاتر از ایمان است و به فـرزنـد آدم چیزى بـالاتـر از یقیـن داده نشده است.

(تحف العقول، ص445) حدیث(213) امام جواد(ع) فرمودند:
الثقة بالله ثمن لکل غال و ُسلّم الى کل عال
اعتماد به خدا بهاى هر چیز گرانبها است و نردبانى به سوى هر بلندایى
(بحارالانوار،ج۵ص۱۴) حدیث(214) امام حسن(ع) فرمودند: لایغش العاقل من استنصحه
خردمند به کسى که از او نصیحت مى خواهد، خیانت نمى کند.

(تحف العقول ص ۱۶۶) حدیث(215) امام صادق(ع) فرمودند:مَن اَصلَحَ فیما بَینَهُ وَ بَینَ اللهِ اَصلَحَ اللهُ ما بَینَهُ و بَینَ النَّاسِ
کسی که بین خود و خدایش را اصلاح کند خداوند بین او و مردم را اصلاح می کند
(جهاد النفس ح 355)حدیث(216) امام صادق(ع) فرمودند:اصولُ الکُفرِ ثَلاثَهٌ الحِرصُ وَ الاِستِکبارُ وَ الحَسَدُ
ریشه های کفر سه چیز است:حرص و بزرگ منشی نمودن و حسد ورزیدن
(جهاد النفس ح 550)حدیث(217) امام صادق(ع) فرمودند: لَایَنفَعُ اجتِهادٌ لَا وَرَعَ فیه
کوششی که پارسایی در آن رعایت نشود سودی نخواهد داشت
(جهاد النفس ح 187)حدیث(218) امام هادی(ع) فرمودند:
من کان علی بینة من ربه هانت علیه مصائب الدنیا و لو قرض و نشر
هر که بر طریق خداپرستی محکم و استوار باشد ، مصائب دنیا بر وی سبک آید ، گر چه تکه تکه شود .
(تحف العقول ، ص 511)حدیث(219) امام محمد باقر(ع) فرمودند:
خذوا الکلمه الطیبه ممن قالها و ان لم یعمل بها
سخن نیک را از هر کسی ، هر چند به آن عمل نکند ، فرا گیرید .
(بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 75 ، ص 170)حدیث(220) امام جواد(ع) فرمودند:
ثلاث من کن فیه لم یندم : ترک العجلة ، و المشورة ، و التوکل علی الله عند العزم
سه چیز است که هر کس آن را مراعات کند ، پشمیان نگردد : 1 - اجتناب از عجله ، 2 - مشورت کردن ، 3 - و توکل بر خدا در هنگام تصمیم گیری .
(مسند الامام الجواد ، ص 247)حدیث(221) امام صادق(ع) فرمودند:
آفَةُ الدِّینِ الحَسَدُ وَ العُجبُ وَ الفَخرُ
آفت دینداری حسد و خودبینی و فخر فروشی است.
(جهاد النفس ح 545)حدیث(222) امام سجّاد (ع) فرمودند:
مَن عَمِلَ بما افتَرَضَ اللهُ عَلَیهِ فَهُوَ مِن خَیر النَّاس
کسی که به آنچه خداوند بر او واجب ساخته عمل کند از بهترین مردمان است.
(جهاد النفس ح 237)حدیث(223) امام جواد(ع) فرمودند: الإصرار علی الذنب أمن لمکر الله " و لا یأمن مکر الله الا القوم الخاسرون "
اصرار بر گناه آسودگی از مکر خداست ، " و از مکر خدا آسوده نباشد جز مردمی زیانکار " .

(تحف العقول ، ص 480 ) حدیث(224) امام صادق(ع) فرمودند:
أکمل الناس عقلا أحسنهم خلقا .
عاقل ترین مردم خوش خلق ترین آنهاست .
(اصول کافی ، ج 1 ، ص 27 )حدیث(225) امام صادق(ع) فرمودند:
لا یَدخُلُ الجَنَّهَ مَن فِی قَلبهِ مِثقالَ ذَرَّهٍ مِن کِبر
کسی که در قلبش به اندازه ذره ای کبر و خود بزرگ بینی باشد به بهشت وارد نمی شود.
(جهاد النفس ح 569)حدیث(226) امام جواد (ع) فرمودند:القصد الی الله تعالی بالقلوب أبلغ من إتعاب الجوارح بالأعمال
با دلها به سوی خداوند متعال آهنگ نمودن، رساتر از به زحمت انداختن اعضا با اعمال است.
(مسند الامام الجواد ، ص 244)حدیث(227) امام صادق (ع) فرمودند:إنَ اللهَ رَفیقٌ یُحِبُّ الرّفقَ و یُعینُ عَلَیهِ
با خداوند اهل مدارا است و مدارا را دوست دارد و (آدمی را) بر مدارا یاری می کند.
(جهاد النفس ح 281) حدیث(228) امام موسی کاظم(ع) فرمودند: قله المنطق حکم عظیم ، فعلیکم بالصمت فانه دعه حسنه و قله وزر و خفه من الذنوب
کم گویی ، حکمت بزرگی است ، بر شما باد به خموشی که آسایش نیکو و سبکباری و سبب تخفیف گناه است .
(بحاالانوار ، ج 78 ، ص 321 )حدیث(229) پیامبراکرم (ص) فرمودند:احب الاعمال الی الله الصلاة لوقتها ثم بر الوالدین ثم الجهاد فی سبیل الله .
بهترین کارها در نزد خدا نماز به وقت است ، آنگاه نیکی به پدر و مادر ، آنگاه جنگ در راه خدا .
(کنز العمال ، ج 7 ، ص 285 ، ح 18897 )حدیث(230) امام حسین فرمودند:
لا یأمن یوم القیامة إلا من خاف الله فی الدنیا.
هیچ کس روز قیامت در امان نیست ، مگر آن که در دنیا خدا ترس باشد.
(بحار الانوار، ج 44، ص 192 )حدیث(231) امام صادق فرمودند:مَن کَفَّ غَضَبَهُ سَتَرَ اللهُ عَورَتَهُ .
کسی که جلوی خشمش را بگیرد خداوند نقصها و کاستی های او را می پوشاند
(جهاد النفس ح 528)حدیث(232) امام صادق (ع) فرمودند:إنَّ المُومِنَ یَغبطُ وَ لا یَحسُدُ وَ المُنافِقُ یَحسُدُ وَ لا یَغبطُ.
همانا مومن غبطه می خورد ولی حسد نمی ورزد و منافق حسد می ورزد ولی غبطه نمی خورد .
(جهاد النفس ح 547)حدیث(233) امام صادق (ع) فرمودند:قالَ رَجُلٌ لِلنَّبی (ص):یا رَسُولَ اللهِ عَلِّمنی. فَقالَ : إذهَب فَلا تَغضَب .
مردی به پیامبر اکرم(ص) عرض کرد:ای رسول خدا چیزی به من بیاموز، حضرت فرمود: برو و خشمگین مشو..
(جهاد النفس ح 524)حدیث(234) امام باقر (ع) فرمودند: کَفَی بالنَّدَم تَوبَهً.
پشیمانی از گناه برای توبه کافی است

(جهاد النفس ح 770)حدیث(235) امام حسین (ع) فرمودند: لا یکمل العقل إلا باتباع الحق .
عقل کامل نمی شود مگر با پیروی از حق .

(بحار الانوار، ج 78، ص 127 )حدیث(236) امام باقر (ع) فرمودند:
من حسنت نیته ، زید فی رزقه
هر که خوش نیت باشد ، روزی اش افزایش می یابد .
(بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 75 ، ص 175)حدیث(237) امام هادی(ع) فرمودند:
التواضع أن تعطی الناس ما تحب أن تعطاه
فروتنی در آن است که با مردم چنان کنی که دوست داری با تو چنان باشند .
(المحجة البیضاء ، ج 5 ، ص 225 )حدیث(238) امام هادی(ع) فرمودند:
العقوق یعقب القلة و یؤدی الی الذلة
نارضایتی پدر و مادر ، کم توانی را به دنبال دارد و آدمی را به ذلت می کشاند .
(مسند الامام الهادی ، ص 303 ) حدیث(239) امام صادق (ع) فرمودند:
سِتَّهٌ لَا تَکوُنُ فِی المُؤمِن العُشرُ وَ النَّکَدُ وَ اللَّجَاجَه وَ الکَذِبُ وَ الحَسَدُ وَ البَغیُ.
شش چیز در مورد مومن وجود ندارد : دشواری(بدخویی) و کم خیری و لجاجت و سرسختی و دروغگویی و حسد ورزیدن و ستم کردن.
(جهاد النفس ح 496)حدیث(240) امیر المؤمنین (ع) فرمودند: أکبَرُ العَیب أن تَعیبَ مَا فِیکَ مِثلُهُ
بزرگترین عیب آن است که آنچه را که مانند آن در خودِ توست عیب بشمری.

(جهاد النفس ح 336)حدیث(241) امام صادق (ع) فرمودند: مَن تَعَصَّبَ أو تُعُصِّبَ لَهُ فَقَد خَلَعَ ربقَهَ الإیمانَ مِن عُنُقِهِ.
کسی که از چیزی ترفداری مصرّانه و نابجا کند یا اینکه از جانب دیگران به نفع او طرفداری نابجا شود ( و او خشنود باشد ) محققاً که ریسمان ایمان را از گردن خویش باز کرده است

(جهاد النفس ح 558)حدیث(242) رسول اکرم (ص) فرمودند: مَا قَلَّ وَ کَفَی خَیرٌ مِمّا کَثُرَ وَ ألهَی
آنچه اندک باشد و کفایت کند، از آنچه که فراوان باشد و [آدمی را به خود] مشغول سازد بهتر است

(جهاد النفس ح 631)حدیث(243) امام جواد (ع) فرمودند:
ثَلاثَ مَن کن فیهِ لَم یندَم: تَرک العَجلَة وَ المَشوِرَة وَ التَوَکلِ عَلی اللهِ عِندَ العِزَم
سه چیز است که هر کس آن را مراعات کند، پشمیان نگردد: 1. اجتناب از عجله 2. مشورت کردن 3. توکل بر خدا در هنگام تصمیم گیری
(مسندالامام الجواد ص 247) حدیث(244) رسول اکرم (ص) فرمودند:
اتقوا فراسة المؤمن فَإنه ینظر بنور الله از فراست مؤمن بترسید که چیزها را با نور خدا می نگرد.
(سنن ترمذی، کتاب تفسیر القرآن، ح 3052)حدیث(245) امام حسن عسکری (ع) فرمودند:
بسم الله الرحمن الرحیم أقرب الی اسم الله الأعظم من سواد العین الی بیاضها
نسبت بسم الله الرحمن الرحیم به اسم اعظم خدا ، از سیاهی چشم به سفیدیش نزدیکتر است .
(تحف العقول - ص 517)حدیث(246) رسول اکرم (ص) فرمودند: آفَهُ الحَسَب الاِفتِخَارُ وَ العُجبُ.
آفت شرافت و بزرگی ، به خود نازیدن و خود بزرگ بینی است

(جهاد النفس ح 709)حدیث(247) امام محمد باقر (ع) فرمودند: اعرف الموده فی قلب اخیک بما له فی قلبک
دوستی قلبی برادرت را از اندازه دوستی قلبی خودت نسبت به او بفهم.

(تحف العقول ، ص 304)حدیث(248) امیر المؤمنین(ع) فرمودند: کُلَ مُقتَصَر عَلَیهِ کاف.
هر مقداری که بتوان بر آن اکتفا نمود کافی است

(جهاد النفس ح 635)
حدیث(249) امام هادی (ع) به کسی که در ستایش از ایشان افراط کرده بود فرمودند: أقبل علی شأنک، فإن کثرة الملق یهجم علی الظنة، و اذا حللت من أخیک فی محل الثقة فاعدل عن الملق الی حسن النیة.
از این کار خودداری کن که تملق بسیار، بدگمانی به بار آورد و اگر برادر مؤمنت مورد اعتماد تو واقع شد، از تملق او دست بردار و حسن نیت نشان ده.


(مسند الامام الهادی، ص 302)

[orochi]

حدیث(201) امام موسی کاظم(ع) فرمودند: مَنِ استَوى‏ یوماهُ فَهُوَ مَغبُونٌ
هر کسى که دو روزش مساوى باشد (و روز بعد بهتر از روز قبل نباشد) مغبون است.

(بحار الأنوار،ج 78،ص326،ح5) حدیث(202) امام جواد(ع) فرمودند: عِزُّ المُؤمِنِ غِناهُ عَنِ النَّاسِ.
عزّت مؤمن در بى‏نیازى او از مردم است.

(بحارالأنوار،ج75،ص 109،ح‏12) حدیث(203) امام صادق(ع) فرمودند: کُونُو دُعاةً للنّاسِ بِغَیر اَلسِنَتِکُم لِیَرُوا منکُم الوَرَع و الاِجتهادَ و الصَّلاة و الخیر فَانَّ ذلکَ داعیةٌ
مردم را با غیر زبانتان بخوانید تا از شما پارسایی و کوشش و نماز و خوبی را ببینند زیرا این امور آنان را به سوی حق فرا می خواند

(جهادالنفس،ح‏195) حدیث(204) امام علی(ع) فرمودند: لا یکون الصدیق صدیقا حتى یحفظ اخاه فى ثلاث:فى نکبته و غیبته و وفاته.
دوست اگر در سه مورد دوستش را حمایت نکند دوست نیست:در شدت و گرفتارى او ، در غیبت وى و پس از مرگش

(نهج البلاغه) حدیث(205) امام علی(ع) فرمودند: عَلیکم بِالدِرایات لا بالرّوایات
برشما باد به فهمیدن، نه نقل کردن

(میزان الحکمه،ح ۳۳۵۵) حدیث(206) پیامبراکرم (ص) فرمودند: اِذا رَاَیتُم الرَّجُل لایُبالی ما قال و لا ما قِیلَ لَهُ فَهُوَ شِرکُ الشَّیطان
هرگاه دیدید که مردی باکی ندارد که چه می گوید و چه درباره اش گفته می شود،چنین کسی شریک شیطان است

(جهادالنفس،ح687) حدیث(207) امام رضا(ع) فرمودند: أحسن الناس إیماناً أحسنهم خلقاً و ألطفهم باَهله، و اَنا اَلطفکم باَهلى
نیکوترین مردم از نظر ایمان، خوش خلق‌ترین و با لطفترین آنها نسبت به اهل خویش است

(عیون اخبار الرضا2، 38) حدیث(208) امام علی(ع) فرمودند: الغنى الاکبر الیأس عما فى ایدى الناس
بى اعتنائى و امید نداشتن بدانچه در دست مردم است بزرگترین توانگرى است.

(نهج البلاغه) حدیث(210) امام صادق(ع) فرمودند:
عبدٍ مُومن الّا وَ فی قَلبهِ نُورانِ نورُ خیفَةٍ و نُورُ رَجاء
هیچ بنده مومنی نیست جز اینکه در قلب او دو نور وجود دارد: نور بیم و نور امید
(جهادالنفس،ح104) حدیث(211) امام حسن عسکری(ع) فرمودند: من لم یتّق وجوه الناس لم یتّق الله
آن که از مردم پروا نکند، از خدا نیز پروا نمى کند

(بحارالانوار،ج۷۱،ص۳۳۶) حدیث(212) امام رضا(ع) فرمودند: ان الایمان افضل من الاسلام بدرجة, والتقـوى افضـل مـن الایمان بدرجة و لم یعط بنوآدم افضل من الیقین.
ایمان یک درجه بالاتر از اسلام است, و تقوا یک درجه بالاتر از ایمان است و به فـرزنـد آدم چیزى بـالاتـر از یقیـن داده نشده است.

(تحف العقول، ص445) حدیث(213) امام جواد(ع) فرمودند:
الثقة بالله ثمن لکل غال و ُسلّم الى کل عال
اعتماد به خدا بهاى هر چیز گرانبها است و نردبانى به سوى هر بلندایى
(بحارالانوار،ج۵ص۱۴) حدیث(214) امام حسن(ع) فرمودند: لایغش العاقل من استنصحه
خردمند به کسى که از او نصیحت مى خواهد، خیانت نمى کند.

(تحف العقول ص ۱۶۶) حدیث(215) امام صادق(ع) فرمودند:مَن اَصلَحَ فیما بَینَهُ وَ بَینَ اللهِ اَصلَحَ اللهُ ما بَینَهُ و بَینَ النَّاسِ
کسی که بین خود و خدایش را اصلاح کند خداوند بین او و مردم را اصلاح می کند
(جهاد النفس ح 355)حدیث(216) امام صادق(ع) فرمودند:اصولُ الکُفرِ ثَلاثَهٌ الحِرصُ وَ الاِستِکبارُ وَ الحَسَدُ
ریشه های کفر سه چیز است:حرص و بزرگ منشی نمودن و حسد ورزیدن
(جهاد النفس ح 550)حدیث(217) امام صادق(ع) فرمودند: لَایَنفَعُ اجتِهادٌ لَا وَرَعَ فیه
کوششی که پارسایی در آن رعایت نشود سودی نخواهد داشت
(جهاد النفس ح 187)حدیث(218) امام هادی(ع) فرمودند:
من کان علی بینة من ربه هانت علیه مصائب الدنیا و لو قرض و نشر
هر که بر طریق خداپرستی محکم و استوار باشد ، مصائب دنیا بر وی سبک آید ، گر چه تکه تکه شود .
(تحف العقول ، ص 511)حدیث(219) امام محمد باقر(ع) فرمودند:
خذوا الکلمه الطیبه ممن قالها و ان لم یعمل بها
سخن نیک را از هر کسی ، هر چند به آن عمل نکند ، فرا گیرید .
(بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 75 ، ص 170)حدیث(220) امام جواد(ع) فرمودند:
ثلاث من کن فیه لم یندم : ترک العجلة ، و المشورة ، و التوکل علی الله عند العزم
سه چیز است که هر کس آن را مراعات کند ، پشمیان نگردد : 1 - اجتناب از عجله ، 2 - مشورت کردن ، 3 - و توکل بر خدا در هنگام تصمیم گیری .
(مسند الامام الجواد ، ص 247)حدیث(221) امام صادق(ع) فرمودند:
آفَةُ الدِّینِ الحَسَدُ وَ العُجبُ وَ الفَخرُ
آفت دینداری حسد و خودبینی و فخر فروشی است.
(جهاد النفس ح 545)حدیث(222) امام سجّاد (ع) فرمودند:
مَن عَمِلَ بما افتَرَضَ اللهُ عَلَیهِ فَهُوَ مِن خَیر النَّاس
کسی که به آنچه خداوند بر او واجب ساخته عمل کند از بهترین مردمان است.
(جهاد النفس ح 237)حدیث(223) امام جواد(ع) فرمودند: الإصرار علی الذنب أمن لمکر الله " و لا یأمن مکر الله الا القوم الخاسرون "
اصرار بر گناه آسودگی از مکر خداست ، " و از مکر خدا آسوده نباشد جز مردمی زیانکار " .

(تحف العقول ، ص 480 ) حدیث(224) امام صادق(ع) فرمودند:
أکمل الناس عقلا أحسنهم خلقا .
عاقل ترین مردم خوش خلق ترین آنهاست .
(اصول کافی ، ج 1 ، ص 27 )حدیث(225) امام صادق(ع) فرمودند:
لا یَدخُلُ الجَنَّهَ مَن فِی قَلبهِ مِثقالَ ذَرَّهٍ مِن کِبر
کسی که در قلبش به اندازه ذره ای کبر و خود بزرگ بینی باشد به بهشت وارد نمی شود.
(جهاد النفس ح 569)حدیث(226) امام جواد (ع) فرمودند:القصد الی الله تعالی بالقلوب أبلغ من إتعاب الجوارح بالأعمال
با دلها به سوی خداوند متعال آهنگ نمودن، رساتر از به زحمت انداختن اعضا با اعمال است.
(مسند الامام الجواد ، ص 244)حدیث(227) امام صادق (ع) فرمودند:إنَ اللهَ رَفیقٌ یُحِبُّ الرّفقَ و یُعینُ عَلَیهِ
با خداوند اهل مدارا است و مدارا را دوست دارد و (آدمی را) بر مدارا یاری می کند.
(جهاد النفس ح 281) حدیث(228) امام موسی کاظم(ع) فرمودند: قله المنطق حکم عظیم ، فعلیکم بالصمت فانه دعه حسنه و قله وزر و خفه من الذنوب
کم گویی ، حکمت بزرگی است ، بر شما باد به خموشی که آسایش نیکو و سبکباری و سبب تخفیف گناه است .
(بحاالانوار ، ج 78 ، ص 321 )حدیث(229) پیامبراکرم (ص) فرمودند:احب الاعمال الی الله الصلاة لوقتها ثم بر الوالدین ثم الجهاد فی سبیل الله .
بهترین کارها در نزد خدا نماز به وقت است ، آنگاه نیکی به پدر و مادر ، آنگاه جنگ در راه خدا .
(کنز العمال ، ج 7 ، ص 285 ، ح 18897 )حدیث(230) امام حسین فرمودند:
لا یأمن یوم القیامة إلا من خاف الله فی الدنیا.
هیچ کس روز قیامت در امان نیست ، مگر آن که در دنیا خدا ترس باشد.
(بحار الانوار، ج 44، ص 192 )حدیث(231) امام صادق فرمودند:مَن کَفَّ غَضَبَهُ سَتَرَ اللهُ عَورَتَهُ .
کسی که جلوی خشمش را بگیرد خداوند نقصها و کاستی های او را می پوشاند
(جهاد النفس ح 528)حدیث(232) امام صادق (ع) فرمودند:إنَّ المُومِنَ یَغبطُ وَ لا یَحسُدُ وَ المُنافِقُ یَحسُدُ وَ لا یَغبطُ.
همانا مومن غبطه می خورد ولی حسد نمی ورزد و منافق حسد می ورزد ولی غبطه نمی خورد .
(جهاد النفس ح 547)حدیث(233) امام صادق (ع) فرمودند:قالَ رَجُلٌ لِلنَّبی (ص):یا رَسُولَ اللهِ عَلِّمنی. فَقالَ : إذهَب فَلا تَغضَب .
مردی به پیامبر اکرم(ص) عرض کرد:ای رسول خدا چیزی به من بیاموز، حضرت فرمود: برو و خشمگین مشو..
(جهاد النفس ح 524)حدیث(234) امام باقر (ع) فرمودند: کَفَی بالنَّدَم تَوبَهً.
پشیمانی از گناه برای توبه کافی است

(جهاد النفس ح 770)حدیث(235) امام حسین (ع) فرمودند: لا یکمل العقل إلا باتباع الحق .
عقل کامل نمی شود مگر با پیروی از حق .

(بحار الانوار، ج 78، ص 127 )حدیث(236) امام باقر (ع) فرمودند:
من حسنت نیته ، زید فی رزقه
هر که خوش نیت باشد ، روزی اش افزایش می یابد .
(بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 75 ، ص 175)حدیث(237) امام هادی(ع) فرمودند:
التواضع أن تعطی الناس ما تحب أن تعطاه
فروتنی در آن است که با مردم چنان کنی که دوست داری با تو چنان باشند .
(المحجة البیضاء ، ج 5 ، ص 225 )حدیث(238) امام هادی(ع) فرمودند:
العقوق یعقب القلة و یؤدی الی الذلة
نارضایتی پدر و مادر ، کم توانی را به دنبال دارد و آدمی را به ذلت می کشاند .
(مسند الامام الهادی ، ص 303 ) حدیث(239) امام صادق (ع) فرمودند:
سِتَّهٌ لَا تَکوُنُ فِی المُؤمِن العُشرُ وَ النَّکَدُ وَ اللَّجَاجَه وَ الکَذِبُ وَ الحَسَدُ وَ البَغیُ.
شش چیز در مورد مومن وجود ندارد : دشواری(بدخویی) و کم خیری و لجاجت و سرسختی و دروغگویی و حسد ورزیدن و ستم کردن.
(جهاد النفس ح 496)حدیث(240) امیر المؤمنین (ع) فرمودند: أکبَرُ العَیب أن تَعیبَ مَا فِیکَ مِثلُهُ
بزرگترین عیب آن است که آنچه را که مانند آن در خودِ توست عیب بشمری.

(جهاد النفس ح 336)حدیث(241) امام صادق (ع) فرمودند: مَن تَعَصَّبَ أو تُعُصِّبَ لَهُ فَقَد خَلَعَ ربقَهَ الإیمانَ مِن عُنُقِهِ.
کسی که از چیزی ترفداری مصرّانه و نابجا کند یا اینکه از جانب دیگران به نفع او طرفداری نابجا شود ( و او خشنود باشد ) محققاً که ریسمان ایمان را از گردن خویش باز کرده است

(جهاد النفس ح 558)حدیث(242) رسول اکرم (ص) فرمودند: مَا قَلَّ وَ کَفَی خَیرٌ مِمّا کَثُرَ وَ ألهَی
آنچه اندک باشد و کفایت کند، از آنچه که فراوان باشد و [آدمی را به خود] مشغول سازد بهتر است

(جهاد النفس ح 631)حدیث(243) امام جواد (ع) فرمودند:
ثَلاثَ مَن کن فیهِ لَم یندَم: تَرک العَجلَة وَ المَشوِرَة وَ التَوَکلِ عَلی اللهِ عِندَ العِزَم
سه چیز است که هر کس آن را مراعات کند، پشمیان نگردد: 1. اجتناب از عجله 2. مشورت کردن 3. توکل بر خدا در هنگام تصمیم گیری
(مسندالامام الجواد ص 247) حدیث(244) رسول اکرم (ص) فرمودند:
اتقوا فراسة المؤمن فَإنه ینظر بنور الله از فراست مؤمن بترسید که چیزها را با نور خدا می نگرد.
(سنن ترمذی، کتاب تفسیر القرآن، ح 3052)حدیث(245) امام حسن عسکری (ع) فرمودند:
بسم الله الرحمن الرحیم أقرب الی اسم الله الأعظم من سواد العین الی بیاضها
نسبت بسم الله الرحمن الرحیم به اسم اعظم خدا ، از سیاهی چشم به سفیدیش نزدیکتر است .
(تحف العقول - ص 517)حدیث(246) رسول اکرم (ص) فرمودند: آفَهُ الحَسَب الاِفتِخَارُ وَ العُجبُ.
آفت شرافت و بزرگی ، به خود نازیدن و خود بزرگ بینی است

(جهاد النفس ح 709)حدیث(247) امام محمد باقر (ع) فرمودند: اعرف الموده فی قلب اخیک بما له فی قلبک
دوستی قلبی برادرت را از اندازه دوستی قلبی خودت نسبت به او بفهم.

(تحف العقول ، ص 304)حدیث(248) امیر المؤمنین(ع) فرمودند: کُلَ مُقتَصَر عَلَیهِ کاف.
هر مقداری که بتوان بر آن اکتفا نمود کافی است

(جهاد النفس ح 635)
حدیث(249) امام هادی (ع) به کسی که در ستایش از ایشان افراط کرده بود فرمودند: أقبل علی شأنک، فإن کثرة الملق یهجم علی الظنة، و اذا حللت من أخیک فی محل الثقة فاعدل عن الملق الی حسن النیة.
از این کار خودداری کن که تملق بسیار، بدگمانی به بار آورد و اگر برادر مؤمنت مورد اعتماد تو واقع شد، از تملق او دست بردار و حسن نیت نشان ده.


(مسند الامام الهادی، ص 302)حدیث(250) حضرت رسول اکرم (ع) فرمودند:
اذا أرادَ الله بِعَبد خَیراً فقهه فی الدین وَ زَهده فی الدُنیا وبَصره عُیوبه
وقتی خداوند برای بنده ای نیکی خواهد ، وی را در کار دین دانا و به دنیا بی اعتنا سازد و عیوب وی را بدو بنمایاند .

(کنز الاعمال، جلد 10، صفحه 137)حدیث(251) امام موسی کاظم (ع) فرمودند:
التودد الی الناس نصف العقل
مهرورزی و دوستی با مردم، نصف عقل است.

(تحف العقول، ص 425)حدیث(252) رسول اکرم (ص) فرمودند:
ان احب عباد الله الی الله أنصحهم لعباده.
ی بندگان خدا بنزد وی کسی است که با بندگان او دلسوزتر و مهربانتر باشد.
(نهج الفصاحه ، ص 115)حدیث(253) امام موسی کاظم (ع) فرمودند: فطرک اخاک الصائم خیر من صیامک.
افطارى دادن به برادر روزه دارت از گرفتن روزه بهتر است.

(الکافى، ج 4 ص 68، ح 2)حدیث(254) رسول اکرم (ص) فرمودند: ان اعجل الطاعة ثوابا صلة الرحم.
ثواب نیکی با خویشاوندان را از همه کارهای نیک زودتر میدهند.

(الکافى، ج 4 ص 68، ح 2) حدیث(255) امام محمد باقر (ع) فرمودند: ما شیب شی ء بشی ء احسن من حلم بعلم
چیزی با چیزی نیامیخته است که بهتر از حلم با علم باشد.

(بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 75 ، ص 172 ) حدیث(256) حضرت زهرا (س) فرمودند: من أصعد إلی الله خالص عبادته، أهبط الله عزوجل إلیه أفضل مصلحته.
پاداش خوشرویی در برابر مؤمن بهشت است و خوشرویی با دشمن ستیزه جو، انسان را از عذاب آتش باز می دارد.


(بحار الانوار ، ج 75 ، ص 401) حدیث(257) امام محمد باقر (ع) فرمودند: ان الله عزوجل یحب المداعب فی الجماعه بلا رفث

خداوند عزوجل کسی را که در میان جمع ، بدون ناسزاگویی شوخی کند ، دوست دارد .
(کافی ، ج 2 ، ص 663) حدیث(258) رسول اکرم (ص) فرمودند: ان الله تعالی یحب السهل الطلیق .
خداوند شخص آسانگیر نرمخو را دوست دارد .

(کنز العمال ، ج 3 ، ص 3) حدیث(259) امام رضا (ع) فرمودند: انما امروا بالصوم لکى یعرفوا الم الجوع و العطش فیستد لوا على فقر الاخر.
مردم به انجام روزه امر شده‏اند تا درد گرسنگى و تشنگى را بفهمند و به واسطه آن فقر و بیچارگى آخرت را بیابند.
حدیث(260) امام حسن (ع) فرمودند:
ان لکل صائم عند فطوره دعوة مستجابة فاذا کان اول لقمة فقل : بسم الله اللهم یاواسع المغفرة اغفر لی
هر روزه داری هنگام افطار یک دعای اجابت شده دارد . پس در اولین لقمه افطار بگو: به نام خدا ، ای خدایی که آمرزش تو فراگیر و وسیع است ، مرا ببخش
(اقبال الاعمال ، ص 116) حدیث(261) امام علی (ع) فرمودند:
طوبی لمن ذکر المعاد ، و عمل للحساب ، وقنع بالکفاف ، و رضی عن الله خوشا به حال کسیکه بیاد معاد باشد . و برای روز حساب عمل کند و بمقدار کفایت قناعت نماید . و از خدا راضی باشد.
(نهج البلاغه) حدیث(262) حضرت فاطمه (س) فرمودند:
جعل الله ... الزکاة تزکیة للنفس و نماء فی الرزق ، و الصیام تثبیتا للاخلاص
خدای تعالی زکات را مایه پاکی جان و فزونی روزی ، و روزه را برای پابرجایی اخلاص قرار داد
(احتجاج طبرسی ، ایران ، انتشارات اسوه ، ج 1)حدیث(263) حضرت علی (ع) فرمودند:
الحَذَر الحَذَر فَوالله لَقَد سَتَر ، حَتّی کَاّنَه قَد غَفَر
بترس [از خدا] بترس، به خدا سوگند آنقدر پرده پوشی کرده که گوئی آمرزیده است.
(نهج البلاغه)حدیث(264) حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند:
احب الاعمال الی الله أدومها وان قل.
ی کارها در پیش خدا کاریست که دوام آن بیشتر است ، اگر چه اندک باشد .
(صحیح مسلم ، کتاب صلاة المسافرین و قصرها ، ح 1305) حدیث(265) امام حسین (ع) فرمودند: یاک و ما تعتذر منه ، فإن المؤمن لا یسیء و لا یعتذر، و المنافق کل یوم یسیء و یعتذر
حذر کن از مواردی که باید عذرخواهی کنی ، زیرا مؤمن نه کار زشتی انجام می دهد و نه به عذرخواهی می پردازد، اما منافق همه روزه بدی می کند، و به عذرخواهی می پردازد.
( بحار الانوار، ج 78، ص120 )حدیث(266) حضرت زهرا (س) فرمودند: ما یصنع الصائم بصیامه اذا لم یصن لسانه و سمعه و بصره و جوارحه.
روزه‏ دارى که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده، روزه ‏اش به چه کارش خواهد آمد.

(بحار الانوار، ج 93 ص 295)حدیث(267) حضرت زهرا (س) فرمودند: جعل الله ... اجتناب القذف حجابا عن اللعنة ، و ترک السرقة إیجابا للعفة
خدای تعالی پرهیز از افترا و دشنام را برای دور شدن از لعنت واجب فرمود و دزدی را منع کرد تا راه عفت پویند .

(احتجاج طبرسی ، ایران ، انتشارات اسوه ، ج 1)حدیث(269) امام محمد باقر (ع) فرمودند: من حسنت نیته ، زید فی رزقه
هر که خوش نیت باشد ، روزی اش افزایش می یابد .

(بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 75 ، ص 175)حدیث(270) حضرت مهدی (عج) فرمودند: ان استرشدت أرشدت ، و ان طلبت وجدت
اگر خواستار رشد و کمال معنوی باشی هدایت می شوی ، و اگر طلب کنی می یابی .
(بحارالأنوار ، ج 51 ، ص 339)حدیث(271) حضرت مهدی (عج) فرمودند: ما ارغم انف الشیطان بشی ء مثل الصلاة فصلها و ارغم انف الشیطان هیچ چیز مثل نماز بینی شیطان را به خاک نمی مالد و او را خوار نمی کند، پس نماز بخوان و بینی شیطان را به خاک بمال.

( بحار الانوار، ج ,53 ص 182 ) حدیث(272) امام علی (ع) فرمودند: لیس من العدل القضاء علی الثقه بالظن
داوری در حق افراد مورد اطمینان با تکیه بر گمان از عدالت دور است.
( نهج البلاغه ) حدیث(273) امام علی (ع) فرمودند: لَا شَفیعَ اَنجَحُ مِنَ التَّوبَه
هیچ شفاعت کننده ای پیروزمندتر از توبه نیست.
( جهاد النفس، ح 460 ) حدیث(274) امام حسن عسگری (ع) فرمودند: بئس العبد عبد یکون ذا وجهین و ذا لسانین، یطری أخاه شاهدا، و یأکله غائبا، إن أعطی حسده، و إن ابتلی خانه
چه بد است آن بنده خدا که دورو و دو زبان است. در حضور برادرش او را می ستاید و در غیاب او بدگوئیش می کند. اگر عطایی به برادرش رسد حسد برد، و اگر گرفتار گردد او را وانهد.
(تحف العقول ، ص 518) حدیث(275) حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند: اِذا أرادَت أَمراً فَعَلَیک بــِالتَؤُدَة حَتّی یریک اللهُ مِنهُ المَخرج.
وقتی خواستی کاری را انجام دهی، تأمل کن تا خدا راه آن را به تو نشان دهد.

(کنز العمال ، ج 3 ، ص 99 ، ح 5677) حدیث(276) امام محمد باقر (ع) فرمودند: اَوشَک دَعوَهُ و اَسرَعُ اِجابَه دُعاءَ المَرءِ لِاَخیهِ بِظَهرِ الغَیبِ
دعای انسان پشت سر برادر دینی اش ، نزدیکترین و سریعترین دعا به اجابت است .
(کافی ، ج 2 ، ص 507) حدیث(277) امام سجّاد (ع) فرمودند:
مَن عَمِلَ بما افتَرَضَ اللهُ عَلَیهِ فَهُوَ مِن اَعبَدِ النَّاس
کسی که به آنچه که خداوند بر او واجب ساخته عمل کند، از عابد ترین مردمان است
(جهاد النفس، ح 243) حدیث(278) امام صادق (ع) فرمودند: لا ینبَغی لِلمُؤمِنِ أن یجلِسَ مَجلِساً یعصَی اللهُ فیهِ وَ لا یقدِرُ عَلیَ تَغییرِهِ.
سزاوار نیست مؤمن در مجلسی بنشیند که در آن معصیت خدا می‌شود و او نمی‌تواند آن وضع را تغییر دهد.

(بحارالأنوار، ج71، ص199) حدیث(279) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: الرَّفقُ یُمنٌ وَ الخُرقُ شُؤمٌ.
مدارا نمودن مایه ی برکت و درشتی کردن مایه ی شومی است.

(جهاد النفس، ح 269) حدیث(280) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: اَجرأکم عَلی قَسَمُ الجِّدَ اَجرأکم عَلی النّار.
هر کس از شما در خوردن قسم جدی تر است به جهنم نزدیکتر است.

(کنز العمال ، ج 11 ، ص 7 ، ح 30390) حدیث(281) امام علی (ع) فرمودند:
الظَفَرَ بالحَزمِ ، وَ الحَزمِ بِاجالَه الرَایَ، وَ الرَای بتَحصینِ الاَسرارِ
پیروزی در پرتو تدبیر و احتیاط است و تدبیر و احتیاط به تفکر است و تفکر صحیح به نگهداری اسرار است.
(نهج البلاغه) حدیث(282) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:
اِنَّ أحَبَّ الأعمالُ اِلَی الله (عَزَّوَجَلَّ) اَلصلاةُ وَ البـِرُ وَ الجَهاد.
همانا، ی اعمال در نزد خداوند عزوجل، نماز، نیکی کردن و جهاد در راه خداست.

(وسائل الشیعه، ج 3، ص 27) حدیث(283) امام محمد باقر (ع) فرمودند: مَا حَسَنَةُ الدُّنیا إلّا صِلَةُ الإخوانِ وَالمَعارِفِ.
خوبی دنیا جز در پیوند با برادران و آشنایان نیست.

(بحار الأنوار، ج 46، ص291)حدیث(284) امام صادق (ع) فرمودند:
إنَّ سُوءَ الخُلُق لِیُفسِدَ الایمانَ کَما یُفسِدُ الخَلُّ العَسَلَ.
به راستی که بد اخلاقی ایمان را تباه می کند همچنانکه سرکه عسل را فاسد می کند .
(جهاد النفس، ح 661)حدیث(285) امام صادق (ع) فرمودند:
اَفضَل العِبادَة العَفَافُ
برترین عبادت پاکدامنی است
(جهاد النفس، ح 211) حدیث(286) امام صادق (ع) فرمودند:
ِانّ فِی السَّماءِ مَلَکَینِ مُوکَلَینِ باِلعِبادِ فَمَن تَواضَعَ للهِ رَفَعاه وَ مَن تَکّبَرَ وَضَعاهُ.
همانا در آشمان دو فرشته اند که بر بندگان گمارده شده اند پس هر که برای خدا فرتنی کند بالایش می برند و هر که تکبر ورزد فرودش آورند.
(جهاد النفس، ح 285) حدیث(287) امام صادق (ع) فرمودند:
ِالبذاء من الجفاء و الجفاء فی النار
زشت گفتاری ناشی از ستمکاری و ستمکاری در آتش است
(جهاد النفس، ح 689) حدیث(288) امام علی (ع) فرمودند: إن‎‏َّ هذِِهِ القُلوبَ تَمَلُّ‏‏‎ُّ کما تَمَلُّ الأبدانُ فَابتَغوا لَها طَرائِفَ الحِکمِ.
دلها مانند بدنها خسته می‌شوند پس (برای رفع خستگی آنها) حکمتهای تازه بجویید.

(نهج البلاغة، حکمت91) حدیث(289) امام علی (ع) فرمودند: إنَّ المِسکین رَسولُ اللهِ، فَمَن مَنِعَهُ فَقَد مَنَع اللهُ ، و مَن أعطاءُ فَقَد اَعطی الله.
مستمند فرستاده خدا است . کسیکه از او دریغ دارد از خدا دریغ داشته و کسیکه به او عطا و بخشش کند بخدا عطا کرده.

(نهج البلاغة)حدیث(290) حضرت معصومه (س) فرمودند:

عَن فَاطِمَةُ بِنتَ مذوسَى بن ر جَعفَر (ع)... عَن فَاطِمَةَ بِنت ِرَسُول ِاللّهِ صَلَّى اللّه عَلَیه ِوَ آلِهِ وِ سَلَّمَ ، قَالَت: قَالَ رَسُولُ اللّه ِصَلَّى اللّه ِعَلَیه ِوَ آلِه ِوَ سَلَّمَ : «ألا مَن ماتَ عَلى حُبِّ آل ِمُحَمَّد ماتَ شَهِیداً.

فاطمه معصومه(س)، از دختر امام صادق (ع) روایتى نقل مى کند که سلسله سندش به حضرت فاطمه زهرا(س)مى رسد که آن حضرت مى فرماید: حضرت رسول اکرم (ص) فرمود: «آگاه باشید! هرکس با محبّت آل محمّد بمیرد شهید از دنیا رفته است.»
(عوالم العلوم، ج ٢١، ص ٣٥٣) حدیث(291) حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند: اَلا لا یمنَعنَ اَحَدُکم مَخَافَة النَّاس اَن یقُولُ الحَقَّ اِذا رَآه.
کسی که سخن حقی می داند نباید از بیم مردم از گفتن آن خودداری کند.

(مسند احمد، باقی مسند المکثرین، ح 11404)حدیث(292) امام رضا (ع) فرمودند:
اَحسِنِ الظَّنَّ بِالله فاِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَل یَقولُ : اَنَا عِندَ ظَنِّ عَبدی بِی فَلا یَظُنَّ بی الّا خَیراً.

گمان نیکو به خداوند داشته باش زیرا خداوند عز و جل می فرماید: من در نزد گمان بنده ام حاضرم پس بنده ام جز گمان خیر به من نداشته باش.
(جهاد با نفس، ح 147)حدیث(293) حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند: اِنَّ أوسَطَ عَرَی الاَیمانُ أن تُحِبُّ فِی اللهِ وَ تَبغُضُ فِی اللهِ.
بالاترین دستاویزهای ایمان این است که کسی را برای خدا دوست داری و کسی را برای خدا دشمن داری.

(مسند احمد، مسند الکوفیین، ح 17793)حدیث(294) امام سجاد (ع) فرمودند:
رَأیتُ الخَیرَ کلَّهُ قَد اجتَمَعَ فی قَطعِ الطَّمَعِ عَمّا فی أیدی ‌النّاسِ.
همۀ خوبیها را در بریدن طمع از آنچه در دست مردم است دیدم.
(بحارالأنوار، ج52، ص2)حدیث(295) امام صادق (ع) فرمودند:
إنَّ سُوءَ الخُلُق لَیُفسِدُ العَمَلَ کَما یُفسِدُ الخَلُّ العَسَلَ
راستی که بداخلاقی عمل را تباه می کند همچنانکه سرکه عسل را فاسد می سازد.
(جهاد با نفس، ح 659 )حدیث(296) امام صادق (ع) فرمودند:
قِیلَ لِاَمِیرالمُومِنینَ مَا الزُّهدُ فِی الدُّنیا؟ قَالَ : تَنَکّب حَرَامهَا.
از امیر المومنین پرسیده شد که : زهد در دنیا چیست؟ فرمود: اعراض و دوری کردن از حرام خدا.
(جهاد با نفس، ح 621 )حدیث(297) حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند: یهرمُ اِبنَ آدَمُ وَ یشِبُ مَعَهُ اثنَتَانِ: الحِرصُ عَلَی المَالِ وَ الحِرصُ عَلَی العُمر.
آدمیزاد پیر می شود و دو چیز از او جوان می شود: حرص مال و حرص عمر.

(کنز العمال، ج 3، ص 490، ح 7557)حدیث(298) امام رضا (ع) فرمودند: عَن اَبَائه عَن اَمیرالمومنینَ اَنه قالَ : تَعَطَّروا بِالاِستِغفارِ لَاتَفضَحَنَّکُم رَوائِحُ الذُّنوبِ.
از پدر بزرگوارش روایت فرمود که: امیرالمومنین فرموده اند : بوسیله ی استغفار خود را خوشبو کنید ، مبادا بوی بد گناهان شما را رسوا کند.

(جهاد با نفس، ح 790)حدیث(299) امام رضا (ع) فرمودند: التَّواضُعُ أن تُعطِیَ النّاسَ مَا تُحِبُّ أََََن تُعطاهُ.
تواضع آن است که آنچه را که دوست می داری مردم به تو عطا کنند، تو به مردم عطا کنی.

(جهاد با نفس، ح 289)حدیث(300) حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند: إیاک وَ اللَّجاجَةَ فَإنَّ أوَّلَها جَهلٌ وَ آخِرَها نَدامَةٌ.
از لجاجت بپرهیز که آغاز آن نادانی و فرجامش پشیمانی است.

(تحف العقول، ص14)

[orochi]

حدیث(301) امام باقر (ع) فرمودند:
مَن قُسِمَ لَهُ الرَّفقُ قَسِمَ لَهُ الإیمانُی
کسی که برایش مدارا تقسیم شده ایمان برای وی تقسیم گردیدهی

(جهاد با نفس، ح 272)حدیث(302) امام صادق (ع) فرمودند: کانَ اَبی یَقولُ : اَنّه لَیسَ مَن عَبدَ مُومِن اِلّا وَ فِی قَلبِه نورانی نُورُ خیفَة و نُورُ رَجاءی لَو وُزِنَ هذا لَم یَزِد عَلی هذا وَ لَو وُزِنَ هذا لَو یَزِد عَلی هذای
پدرم می فرمود: هیچ بنده ی مومنی نیست جز اینکه در قلب او دو نور وجود دارد: نور بیم و نور امیدی به گونه ای که اگر این با ان و آن با این سنجیده شود هیچیک بر دیگری زیادتی نداردی

(جهاد با نفس، ح 106)حدیث(303) حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند: اِنَّ هَذِهِ القُلُوب تَصدأ کما یصدَأ ُالحَدید اِذا أصابَهُ المَاءِی قیلَ: وَما جَلَاؤُها؟ قالَ رسولُ الله (ص): کثرَة ذِکرَ المَوتِ وَ تِلاوَةَ القُرآنِی
دل ها مانند آهن هنگام رسیدن آب به آن زنگ می زند، گفتند: صیقل آن چیست؟ آن حضرت فرمود: زیادی یاد مرگ و خواندن قرآنی


(کنز العمال، ج 15، ص 549، ح 42130)حدیث(304) امام صادق (ع) فرمودند: قالَ اَمیرَالمُومِنینَ : اَلایمانُ اَربَعَةُ اَرکان اَلرِّضا بِقَضاءِ الله وِ التَّوَکُل عَلَی الله وَ تَفویضِ الاَمرِ اِلَی الله وَ التَّسلیم لِاَمرِاللهی
امیرالمومنین فرمود: ایمان چهار رکن دارد: خشنودی به قضای الهی و توکل بر خدا و سپردن امر زندگی به خداوند و تسلیم در برابر امر خدای


(جهاد با نفس، ح 63)حدیث(305) امیر المؤمنین (ع) فرمودند: صِحَّه الجَسَدِ مِن قِلّه الحَسَدی
سلامت بدن نشانه کمی حسد استی

(جهاد با نفس، ح 553)حدیث(306) امام رضا (ع) فرمودند: خَیرُ مالِ المَرءِ ذَخائِرُ ‌الصَّدَقَةِی
بهترین مال انسان، اندوخته‌های صدقه استی

(تنبیه ‌الخواطر، ج2، ص182)حدیث(307) امام صادق (ع) فرمودند: إنَّ أعجَلَ الشَّـرَّ عُقوبَهً البَغیُی
راستی که عقوبت و کیفر ستم از عقوبت هر بدیِ دیگر زودتر و با شتاب تر فرا می رسدی

(جهاد با نفس، ح 669)حدیث(308) امام علی (ع) فرمودند: اِتَّقِ الله بَعضَ التُّقی و اِن قَلَّ وَ اجعَل بَینَکَ وَ بَینَ الله سِتراً وَ اِن رَقَّی
تقوای خدا را پیشه کن تقوایی اگر چه کم و بین خود و خدایت پرده ای قرار ده اگر چه نازکی

(جهاد با نفس، ح 183)حدیث(309) حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند: اِنَّک لَن تُدِع شَیئاً اَتقَاء اللهُ عَزَّوَجَلّ اِلاّ أعطاک اللهُ خَیراً مِنهی
اگر از ترس خدا از چیزی درگذری، خداوند بهتر از آن را به تو خواهد دادی

(مسند احمد، مسند البصریین، ح 19813)حدیث(310) امام صادق(ع) فرمودند: مَن قَرَا القُرآن و هو شابٌّ مُؤمِنٌ ، اختَلَطَ القُرآنُ بلَحمِهِ و دَمِهِی
هر جوانی مؤمنی که قرآن بخواهد، قرآن با گوشت و خون او را در می آمیزدی

الامام صادق (ع)- الوسائل 14/2 حدیث(311) امام صادق(ع) فرمودند: رأسُ کُلِّ خَطِیئَةٍ حُبُّ الدُنیا
سر هر گناهی دوستی دنیاستی

(جهاد با نفس، ح 605)حدیث(312) امام سجاد(ع) فرمودند: کثرةُ النُّصحِ یدعو إلی التُّهمَةِی
نصیحت زیاد، موجب بدبینی می‌شودی

بحار الأنوار، ج72، ص66حدیث(313) امام صادق (ع) فرمودند: مَا أقبَحَ بالمُؤمِن أن تَکونَ لَهُ رَغبَةٌ تُذِلُّهُی
برای مؤمن چقدر زشت است که میل و رغبتی داشته باشد که او را به ذلّت و خواری بکشاندی
(جهاد با نفس، ح 648)حدیث(314) امام جواد (ع) فرمودند: ثلاث یبلغن بالعبد رضوان الله تعالی : کثرة الاستغفار ، و لین الجانب ، و کثرة الصدقة
سه چیز است که بنده را به رضوان خدا می رساند : 1 - زیادی استغفار ، 2 - نرمخویی ، 3 - صدقه بسیار دادن ی

(مستند الامام الجواد، ص 247)حدیث(315) امام صادق (ع) فرمودند: مَن ظَلَمَ مَظلِمَة ً اُخِذَ بهَا فِی نَفسِهِ أو فِی مَالِهِ أو فِی وُلدِهِی
کسی که ستمی کند به سبب آن ستم، در جانش یا مالش یا فرزندانش به گرفتاری می افتدی

(جهاد با نفس، ح 727)حدیث(316) امام جواد (ع) فرمودند: عَن اِسماعیلِ بنِ سَهلِ قالَ : کَتَبتُ الی اَبی جَعفر الثّانی (ع) عَلَّمَنی شَیئا اِذا قُلتُه کُنتُ مَعَکُم فی الدُّنیا وَ الآخِرَة فقا: فَکَتَبَ بِخَطِّه اَعرَفُهُ: اَکثِر مِن تِلاوَةِ "اِنّا اَنزَلناهُ" و رَطِّب شَفَتَیکَ بِالاستِغفاری
اسماعیل بن سهل گوید: به خدمت امام جواد نوشتم : "به من چیزی بیاموز که هر گاه آنرا بگویم در دنیا و آخرت با شما باشمی" حضرت با خط شریف خود که آنرا میشناختم نوشت: سوره مبارکه "انا انزلناه" را زیاد تلاوت کن و دو لب خود را با گفتن استغفار تر کن (نیروی تازه بخش)ی

(جهاد با نفس، ح 786)حدیث(317) امام حسن (ع) فرمودند:
الخَیرُ الَذی لَا شَرَّ فیه ، الشُّکرُ مَع النِعمَة و الصَبرُ عَلی النازلة
خیری که هیچ شری در آن نیست ، شکر بر نعمت و صبر بر مصیبت و ناگواری است ی
(تحف العقول ، ص 237)حدیث(318) امام رضا (ع) فرمودند: أفضَلُ المَالِ مَا وُقِیَ بِهِ العِرضُی
بهترین مال آن است که آبرو با آن محفوظ ماندی
(بحار الأنوار، ج78، ص352)حدیث(319) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:
اَسَدُّ الاَعمال ثَلاثَة ذِکرُ الله عَلی کلِّ حال وَ الاِنصاف من نَفسَک و مُواساةّ الاَخ فی المال ی
استوارترین کارها سه چیز است: یاد خداوند در همه حال، و رعایت انصاف به ضرر خویش و تقسیم مال با برادر دینی
(نهج الفصاحه ، ص 57 ، ح 290)حدیث(320) امام محمد باقر (ع) فرمودند:
رَحِمَ اللهُ عَبداً اِحیاءَ العِلمَ
خدا رحمت کند بنده ای را که علم را زنده می کندی
(کافی ، ج 1 ، ص 41)حدیث(321) حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند:
اَلتّاجِرُ الاَمینُ الصَدوقُ المُسلِم مَعَ الشُّهَداءِ یومَ القیامَةی
تاجر درستکار راستگوی مسلمان، روز رستاخیز با شهیدان استی
(کنز العمال ، ج 4 ، ص 7 ، ح 9216)حدیث(322) امام جواد (ع) فرمودند: المؤمن یحتاج الی توفیق من الله ، و واعظ من نفسه ، و قبول ممن ینصحه
مؤمن نیاز دارد به توفیقی از طرف خدا ، و به پندگویی از طرف خودش ، و به پذیرش از کسی که او را نصیحت کند ی

(تحف العقول ، ص 480) حدیث(323) امام صادق (ع) فرمودند: اُصُولُ الکُفر ثَلاثَهٌ الحِرصُ وَ الاِستِکبارُ وَ الحَسَدُی
ریشه های کفر سه چیز است: حرص و خود بزرگ بینی و حسد ورزیدنی

(جهاد با نفس، ح 474)حدیث(324) امام علی (ع) فرمودند: مَن أخلَصَ النِیةَ تَنَزَّهَ عَنِ الدَّنِیةِی
هر که نیت خود را خالص گرداند، از پستی دور ماندی

(غرر الحکم و درر الکلم، ح2678)حدیث(325) امام صادق (ع) فرمودند: مَن طَلَبَ الرِّئَاسَةَ هَلَکَی
کسی که طالب ریاست باشد هلاک می شودی

(جهاد با نفس، ح 498)حدیث(326) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: إنَّهُ لا یُدرکُ ما عِندَ الله إلّا بطاعَتِهِی
حقیقتاً آنچه (از نعمتها و رضوان) که در نزد خداوند است جز با طاعت و فرمانبرداری از او بدست نمی آید

(جهاد با نفس، ح 153)حدیث(327) امام باقر (ع) فرمودند: لا تَنالُ وَلایَتُنا إلاّ بالعَمَل وَ الوَرَعی
کسی به ولایت ما نمی رسد مگر با عمل (شایسته) و دوری از گناهی

(جهاد با نفس، ح 199)حدیث(328) امام صادق (ع) فرمودند: ِانَّ الفُحشَ وَ البَذاءَ وَ السَّلاطَةَ مِنَ النِّفاق
همانا دشنام دادن و هرزه گویی و زبان درازی ناشی از نفاق و دورویی استی

(جهاد با نفس، ح 678)حدیث(329) امام محمد باقر (ع) فرمودند: إنَّ اللهَ یُبغِضُ الفَاحِشَ المُتَفَحِّشَ
راستی که خداوند شخص بد زبان بیهوده گوی را دشمن می داردی

(جهاد با نفس، ح 677)حدیث(330) امام صادق (ع) فرمودند: اَلعَدلُ اَحلَی مِنَ الشَّهدِ وِ اَلیَنُ مِنَ الزُّبدِ وِ اِطیِبُ ریحاً مِنَ المِسکِ
عدل شیرین تر از عسل و نرم تر از کف و خوشبوتر از مشک استی

(جهاد با نفس، ح 342)حدیث(331) امام صادق (ع) فرمودند:
مَن أذنَبَ ذَنباً وَ هُوَ ضَاحِکٌ دَخَلَ النَّارَ وَ هُوَ باک
هر کس مرتکب گناهی شود در حالی که خندان است (در روز قیامت) با چشم گریان به آتش دوزخ در افتدی
(جهاد با نفس، ح 376)حدیث(332) امام علی (ع) فرمودند:
کَفی بِالاَجَلِ حارِساً
اجل به عنوان نگهبان برای آدمی کافی استی
(جهاد با نفس، ح 78)حدیث(333) امام حسین(ع) فرمودند:
مُجالَسَةِ أهلِ الدِنَاءَة شَر، وَ مُجَالَسَةِ أَهلِ الفُسُوقِ ریبَة
همنشینی با سفلگان و افراد پست ناپسند است و همدمی گناهکاران موجب بدبینی مردم و از دست دادن اعتماد و اعتبار استی
(بحارالانوار، ج78، ص 122)حدیث(334) امام هادی (ع) فرمودند:
الحَسَدُ ماحِقُ الحَسَناة
حسد نیکوییها را نابود سازدی
(مسند الامام الهادی، ص302)حدیث(335) امام محمد باقر (ع) فرمودند:
مَا عُبدَ اللهُ بشَیءٍ أفضَلَ مِن عِفَّةِ بَطن ٍ وَ فَرج ٍ
خداوند به هیچ عبادتی برتر از رعایت پاکی شکم و پاکی دامن عبادت نشده استی
(جهاد با نفس، ح 207)حدیث(336) امام حسین (ع) فرمودند:
فَإنی لا أَرَی المَوتَ إلَّا السَّعادَةَ وَ الحَیاة مَعَ الظّالِمینَ إلّا بَرماًی
به درستی که من مرگ را جز سعادت نمی بینم و زندگی با ستمکاران را جز محنت نمی دانم ی
(تحف العقول ، ص 245)حدیث(337) حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند:
إنَّ الدینارَ و الدِّرهَمَ أهلَکَا مَن کان قَبلَکُم و هُما مُهلِکاکُمی
همانا دینار و درهم پیشینیان شما را به هلاکت رساند و همین دو نیز هلاک کننده شماستی
(جهاد با نفس، ح 643)حدیث(338) امام صادق (ع) فرمودند:
مَا زُویَ الرّفقُ عَن أهل بَیت إلّا زُویَ عَنهُمُ الخَیرُی
سازگاری و مدارا از اهل هیچ خانه ای باز داشته نشده جز اینکه آنان از خیر و خوبی محروم و بی بهره گشته استی
(جهاد با نفس، ح 279)حدیث(339) امام باقر (ع) فرمودند:
من أحَبِّ عِبادِ اللهِ إلَی اللهِ المُحسِنُ التَّوَّابُی
یکی از محبوبترین بندگان خدا در نزد خداوند کسی است که نیکوکار و بسیار توبه کننده باشدی
(جهاد با نفس، ح 836)حدیث(340) امام صادق (ع) فرمودند:
قَالَ رَسُولُ اللهِ (ص): مَن تَرَکَ مَعصِیَة ً للهِ مَخَافَةَ اللهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی أرضَاهُ یَومَ القِیَامَةِی
رسول خدا فرمود: کسی که معصیت الهی را از خوف خدای تبارک و تعالی ترک کند خداوند او را در روز قیامت خوشنود می سازدی
(جهاد با نفس، ح 222)حدیث(341) امام صادق (ع) فرمودند:
مَا مِن قَبض ٍ وَلا بَسط ٍ إلّا وَلِلّهِ فِیهِ مَشِیئَةٌ وَقَضَاءٌ وَابتِلَاءٌی
هیچ تنگنا و گشایشی نیست، مگر آنکه مشیت و قضا و امتحان الهی در آن نهفته استی

(اصول کافی، ج1، ص152، ح2)حدیث(342) حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند: اِنَّ لقَتل الحُسینِ حَرارَةً فی قُلوبِ المومِنین لاَتبُردُ اَبَداًی
کشته شدن حسین آتشی در دل مومنان در انداخته است که هرگز سرد نخواهد شدی
(مستدرک مسائل ج10) حدیث(343) امام صادق (ع) فرمودند: مَن اَرادَ الله بهِ الخَیرَ قَذَفَ فی قَلبَهِ حُبَّ الحُسَین وَ حُبَّ زیارتِهِی
کسی که خدا خیر خواه او باشد، محبّت حسین و شوق زیارتش را در دل او می اندازدی

(بحارالانوار ج 98،‌ص 76) حدیث(344) امام علی (ع) فرمودند: قَلبُ الأحمَق ِ فی لِسَانِهِ وَ لِسَانُ العَاقِل ِ فی قَلبهِی
قلب شخص نادان در زبان اوست و زبان شخص خردمند در قلب اوستی

(جهاد با نفس، ح 310) حدیث(345) امام صادق (ع) فرمودند: یَقولُ اللهُ عزَّوجل إذا عَصَانِی مَن یَعرفُنی سَلَّطتُ عَلَیهِ مَن لَا یَعرفُنیی
خداوند عزوجل فرمود هرگاه کسی که مرا می شناسد نافرمانی ام کند کسی را که مرا نمی شناسد بر او مسلّط می گردانمی

(جهاد با نفس، ح 382) حدیث(346) امام علی (ع) فرمودند: اَشَّدُ الذّنُوبِ مَا استَهَانَ بِهِ صَاحِبُهُ
سخت ترین گناهان، گناهی است که انجام دهنده ی آن، آن را ناچیز بشماردی

(جهاد با نفس، ح 398) حدیث(347) امام صادق (ع) فرمودند: مَن لَم یَملِک غَضَبَهُ لَم یَملِک عَقلَهُی
کسی که مالک خشم خود نباشد مالک عقل خود نیستی
(جهاد با نفس، ح 530)

[orochi]

حدیث(348) امام صادق (ع) فرمودند:
انّ جَارَ الله آمَنَ مَحفُوظ وَ عَدُوه خائِف مَخذُولی
پناهنده به خدا آسوده و محفوظ است ، و دشمنش ترسان و بی یاوری
(تحف العقول ، ص 229) حدیث(349) امام علی (ع) فرمودند:
العُمُرُ الَّذی أعذَرَ الله فِیهِ إلَی ابن ادَمَ سِتُّونَ سَنَهی
آن مدّت عمری که خداوند برای فرزند آدم جای عذر و بهانه باقی گذارده شست سال استی
(جهاد با نفس، ح 873) حدیث(350) امام موسی کاظم (ع) فرمودند: مَن اَحزَنَ والدَیهِ فَقَد عَقهُما
هر که پدر و مادر را اندوهگین کند آنان را ناسپاسی کرده ی
(تحف العقول ، ص 425) حدیث (351) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: مَثَلُ أهلِ بَیتی کَمَثَلِ سَفینَهِ نوحٍ مَن رَکِبَها فَقَد نَجی وَ مَن تَخَلَّفَ عَنها فَقَد هَلَکَی
اهل بیت من چون کشتی نوح‌اند؛ هر که بر آن نشیند نجات یابد و آنکه از آن تخلف کند هلاک گرددی

(عیون الاخبار‍‍، ج 1، ص211) حدیث (352) امام علی (ع) فرمودند: إنَّ النَّدمَ عَلَی الشَّرِّ یَدعو إلَی تَرکِهی
همانا پشیمانی از بدی آدمی را به سوی ترکِ بدی فرا می خواندی

(جهاد با نفس، ح 767) حدیث (353) امام حسن عسگری (ع) فرمودند: ما أقبَحَ بِالمؤمِن أَن تَکوُن لَه رَغبَة تَذِلَهی
چه زشت است برای مؤمن دلبستگی به چیزی که او را خوار می کند ی

(تحف العقول ، ص 520) حدیث (354) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: أرکانُ الکُفر أربَعَةٌ الرَّغبَةُ وَ الرَّهبَةُ وَ السَّخَطُ وَ الغَضَبُی
پایه های کفر چهار چیز است : میل و خواهش، ترس و بیم ، ناخشنودی و خشمی

(جهاد با نفس، ح 475) حدیث (355) امام صادق (ع) فرمودند: عَن یَزیدَ الصّائِغِ قالَ: قُلتُ لِاَبی عَبدِاللهِ (ع) : رَجُلٌ عَلَی هذا الاَمرِ اِن حَدَثَ کَذَبَ وَ اِن وَعَدَ اَخلَفَ وَ اِن اَوتُمِنَ خانَ؛ ما مَنزِلَتُهُ؟ قال: هیَ اَدنی المنازِل مِن الکُفرِ وَ لَیسَ بِکافِر
یزید بن صائغ گوید: به امام جعفر صادق عرض کردم که : مردی هست که شیعه است ولی اگر سخن گوید دروغ می گوید و اگر وعده دهد به وعده اش وفا نمی کند و اگر امینش شمرند خیانت می کند؛ چنین کسی چه مقام و منزلتی دارد؟ حضرت فرمود: منزلت او نزدیکترین منزلها به کفر است ولی کافر نیستی

(جهاد با نفس، ح 479) حدیث (356) امام باقر (ع) فرمودند: کَفَی بِالنَّدَم تَوبَة
پشیمانی از گناهان برای توبه کفایت می کندی

(جهاد با نفس، ح 770) حدیث (357) امام علی (ع) فرمودند: الصَّبرُ مِفتاحُ الدَّرک وَ النُّجحُ عُقبَی مَن صَبَرَی
صبر کلید رسیدن است و کامیابی سرانجام کسی که صبر می‌کندی

(بحارالأنوار، ج75، ص45) حدیث (358) امام صادق (ع) فرمودند: اتَّقوا اللهَ وَ لا یَحسُد بَعضُکُم بَعضای
از خدا بترسید و کسی از شما بر دیگری حسد نوَرزدی

(جهاد با نفس، ح 543) حدیث (359) امام صادق (ع) فرمودند: کَفی بالحِلم ناصِراً و قالَ: إذا لَم تَکُن حَلیماً فَتَحَلَّمی
بردباری به عنوان یاری کننده کافی است و فرمودند: اگر بردبار نیستی خود را به برداباری واداری

(جهاد با نفس، ح 261) حدیث (360) امام باقر (ع) فرمودند: جاهِد هَوَاکَ کَمَا تُجاهِدُ عَدُوَّکَی
با هوای نفسانی خود مبارزه کن همانگونه که با دشمنت مبارزه می کنیی

(جهاد با نفس، ح 304) حدیث (361) امام مهدی (عج) فرمودند: أنا بَقیةَ اللهِ فی أرضِهِ وَ المُنتَقِم مِن أَعدائِهِ
من ذخیره خدا در روی زمین و انتقام گیرنده از دشمنان او هستمی
(تفسیر نورالثقلین، ج 2، ص 392) حدیث (362) حضرت زهرا (س) فرمودند: مَثَلُ الإمام مَثل الکعبة إذ تُؤتی وَ لا تَأتی
از حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام) روایت شده که رسول خدا فرمودند: امام همچون کعبه است که باید به سویش روند، نه آنکه (منتظر باشند تا) او به سوی آنها بیایدی
(بحار الانوار ، ج 36 ، ص 353) حدیث (363) حضرت علی (ع) فرمودند: الکریمُ مَن صانَ عِرضَهُ بِمالِهِ وَ اللَّئیمُ مَن صانَ مالَهُ بِعِرضِهِی
بزرگوار کسی است که آبرویش را با مالش حفظ کند و فرومایه کسی است که مالش را با آبرویش حفظ کندی

(غرر الحکم و درر الکلم: ح 2159) حدیث (364) امام صادق (ع) فرمودند: فَزَکاةُ العَینِ انَّظَرُ‌ بِالعِبَرِ وَالغَضُّ عَنِ الشَّهَواتِ وَ ما یضاهیها
زکات چشم به دیده عبرت نگریستن و چشم پوشی از شهوات و مانند آن استی

(مصباح الشریعه، باب 21) حدیث (365) امام صادق (ع) فرمودند: مُجالَسَةُ الصّالِحینَ داعیةٌ إلَی الصَّلاحِی
همنشینی با صالحان، (انسان را) به سوی صلاح رهنمون می‌شودی

(بحارالأنوار، ج78،ص 304) حدیث (366) امام علی (ع) فرمودند:أولَی الأشیاءِأن یتَعَلَّمَها الأحداثُ الأشیاءُالَّتِی إذا صاروُارِجالاً إحتاجوا إلَیهای
بهترین چیزی که نوجوانان باید فراگیرند، چیزهایی است که در بزرگسالی خود به آنها نیاز خواهند داشتی
(شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج2، ص333) حدیث (367) حضرت فاطمه (س) فرمودند: فَجَعَلَ اللهُ إطاعَتَنا نِظاماً لِلمِلَّةِ و إمامَتَنا أماناً لِلفُرقَةِی
خدا اطاعت از ما را رشتۀ سامان ملت، ‌‌‌‌‌‌‌و امامت ما را مایۀ ایمنی از تفرقه قرار داده است
(احتجاج، ج1، ص134) حدیث (368) امام صادق (علیه‌ السلام) فرمودند: إِذا کانَ یومُ النَّیرُوزِ فاغتَسِل وَ البَس أَنظَفَ ثِیابِک وَ تَطَیب بِأَطیبِ طِیبِک وَ تَکونُ ذلِک الیومَ صَائِماًی
چون روز عید نوروز فرا رسید، غسل کن، پاکیزه‌ترین جامه‌ی خود را بپوش، با بهترین عطر، خود را خوشبو کن و آن روز را روزه بداری
(وسائل ‏الشیعة: ج 8، ص 172، ح 10338) حدیث (369) امام صادق (علیه‌ السلام) فرمودند: بَکَتِ السَّماءُ عَلَی الحُسَینِ أربَعینَ یَوماً بِالدَّمِی
آسمان چهل روز بر حسین (ع)، خون گریه کردی
(مناقب آل أبی طالب، ج3، ص212)حدیث (370) رسول خدا (ص) فرمودند: حُسنُ البِشرِ یذهَبُ بِالسَّخِیمَةِی
خوش‌رویی کینه را از بین می‌بردی

(کافی، ج2 ، ص 103)حدیث (371) رسول خدا (ص) فرمودند: طوُبیَ لِمَن أنفَقَ الفَضلَ مِن مالِهِ و أمسَک الفَضلَ مِن قَولِهِی
خوشا آنکه زیادی دارایی‌اش را انفاق کند و زبانش را از زیاده‌گویی نگه‌دارد

(کافی، ج2، ص 144)حدیث (372) امام علی (ع) فرمودند: الصَّبرُ یُنَاضِلُ الحِدثَانَ وَ الجَزَعُ مِن أعوَانِ الزَّمَانِی
صبر به سوی سختی های زمانه تیر می افکند و بی تابی از یاری کنندگان ِ زمانه است.

(جهاد با نفس، ح 253)حدیث (373) امام باقر (ع) فرمودند: مَا حَسَنَةُ الدُّنیا إلّا صِلَةُ الإخوانِ وَالمَعارِفِی
خوبی دنیا جز در پیوند با برادران و آشنایان نیستی

(بحار الأنوار، ج46، ص 291)حدیث (374) امام باقر (ع) فرمودند: قَالَ رَسُول اللهِ (ص): إنَّ اللهَ یُحِبُّ الحَییَّ الحَلِیمَ العَفِیفَ المُتَعَفِّفَی
رسول خدا (ص) فرمودند: خداوند دوست می دارد کسی را که با حیا، بردبار، پاکدامن، و باز ایستنده ی از حرام باشدی

(جهاد با نفس، ح 257)حدیث (375) امام حسن مجتبی (ع) فرمودند: قیلَ لَهُ - عَلَیهِ السَّلام - مَا الزُّهد ؟ قالَ : اَلرَّغبَةَ فِی التَّقوی وَالزّهادَةَ فِی الدُّنیا ی
از آن حضرت سؤال شد : زهد چیست ؟ فرمود : رغبت به تقوی و بی رغبتی به دنیا ی

(تحف العقول،ص 227)حدیث (376) رسول خدا (ص) فرمودند: ما أعَزَّّّّ اللهُ بجَهل قَطُّ وَ لا أذَلَّ بحِلم قَطُّی
هرگز خداوند کسی را به خاطر نادانی اش عزیز نگردانده و کسی را خاطر بردباری اش ذلیل و خوار نکرده استی

(جهاد با نفس، ح 260)حدیث (377) امام علی (ع) فرمودند: کفاک أدباً لِنفسِک اجتِنابُ ما تَکرَهُهُ مِن غَیرِکی
برای تربیت کردن خود همین بس که از آنچه در دیگران نمی‌پسندی، دوری کنیی

(بحار الأنوار، ج 70، ص 73)حدیث (378) امام صادق (ع) فرمودند: إنَّ مِن حَقِیقَةِ الإیمانِ أن تُؤثِرَ الحَقَّ وَ إن ضَرَّک عَلَی الباطِلِ و إن نَفَعَک
از نشانه‌های ایمان حقیقی آن است که حق را بر باطل ترجیح دهى، هر چند حق به زیان تو و باطل به سود تو باشدی

(بحار الأنوار، ج 70، ص 106)حدیث (379) امام علی (ع) فرمودند: لا تَخُن مَن ِ ائتَمَنَک وَ إن خانَک، وَ لا تُذِع سِرَّهُ وَ إن أذاعَ سِرَّکی
به کسی که تو را امین شمرده خیانت مکن، هر چند او به تو خیانت کرده باشد و راز او را فاش مساز، اگر چه او راز تو را فاش ساخته باشدی

(بحار الأنوار، ج 77، ص 208)حدیث (380) رسول خدا (ص) فرمودند: مَن أحَبَّ دُنیاهُ أضَرَّ باِخِرَتهی
هر کس دنیایش را دوست داشته باشد به آخرت خود زیان می رساندی

(جهاد با نفس، ح 609)حدیث (381) رسول خدا (ص) فرمودند: أفضَلُ الإیمانِ أن تَعلَمَ أنَّ اللهَ مَعَک حَیثُ ما کنتَی
برترین ایمان آن است که بدانی خداوند همه جا با توستی

(کنزل العمال، 66)حدیث (382) رسول خدا (ص) فرمودند: مِلاک العَمَلِ خَواتیمُهُی
ملاک [ارزیابى] کارها، پایان آن‌هاستی

(اختصاص، ص 343)حدیث (383) رسول خدا (ص) فرمودند: تَمامُ البِرِّ أن تَعمَلَ فِی السِّرِّ عَمَلَ العَلانِیةِی
کمال نیکوکارى آن است که در نهان همان‌گونه رفتار کنی، که در آشکارا

(کنزل العمال، 5265)حدیث (384) امام حسین(ع) فرمودند: مَن عَبَدَ اللهَ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللهُ فَوقَ أمانِیهِ وَ کفایتِهِی
هر که خدا را، آن‌گونه که سزاوار اوست، بندگی کند، خداوند بیش از آرزوها و کفایتش به او عطا کندی

(بحار الأنوار، ج 71، ص 183)حدیث (385) پیامبر اعظم (ص) فرمودند: لَیسَ مِنَّا مَن یحَقِّرُ الأمانَةَ حتّی یستَهلِکها إذَا استَودَعَهای
از ما نیست کسى که امانت را بدان اندازه بی‌اهمیت شمرد که هرگاه امانتی به او بسپرند، آن را ضایع گرداندی
(بحار الأنوار، ج 71، ص 172)حدیث (386) امام صادق (ع) فرمودند: العَقلُ دَلیلُ المُؤمِن
عقل راهنمای مؤمن است
(جهاد با نفس، ح 86)حدیث (387) رسول خدا (ص) فرمودند: لِکُل دَاءٍ دَواءُ وَ دَواءُ الذُّنُوبِ الاِستِغفَارُی
هر دردی دوایی دارد و دوای گناهان استغفار کردن استی
(جهاد با نفس، ح 784)حدیث (388) رسول خدا (ص) فرمودند:ابن آدم اذا اصبحت معافی فی بدنک آمنا فی سربک عندک قوت یومک فعلی الدنیاالعفاء
فرزند آدم وقتی تن تو سالم است و خاطرت آسوده است و قوت یک روز خویش راداری ، جهانگر مباش ی
(کنز العمال ، ج 3 ، ص 782)حدیث (389) رسول خدا (ص) فرمودند:إنَّ اللهَ تَعَالَی جَمِیلٌ یحِبُّ الجَمَالَ
خداوند متعال زیباست و زیبایی را دوست داردی
(کنز العمال، ح17166)حدیث (390) رسول خدا (ص) فرمودند:الایمانُ مَعرفَهٌ بالقَلبِ وَ قَولٌ باللِّسانِ وَ عَمَلٌ بالاَرکانِی
ایمان عبارت است از شناخت قلبی، گفتار زبانی و کردار با اعضا و جوارحی
(میزان الحکمه، ج 1، ص 301) حدیث (391) امام صادق (ع) فرمودند: مَن کَثُرَ اشتِباکُهُ فِی الدُّنیا کانَ أشَدُّ لِحَسرَتِهِ عِندَ فِراقِهای
کسی که زیاد با دنیا گره خورده باشد حسرت و اندوهش هنگام جدایی از آن زیادتر خواهد بود

(جهاد با نفس، ح 639) حدیث (392) امام على (ع) فرمودند: اَلحِلمُ یطفى نارَ الغَضَبِ وَالحِدَّةُ تُؤَجِّجُ إِحراقَهُ
بردبارى آتش خشم را فرو می ‏نشاند و تندى، آن را شعله ‏ور می ‏کند

( غررالحکم ، ح 2063) حدیث (393) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: اِذا بَلَغَ الرَّجُلُ اَربَعینَ سَنَةً وَ لَم یغلِب خَیرُهُ شَرَّهُ قَبَّلَ الشَّیطانُ بَینَ عَینَیهِ وَ قالَ: هذا وَجهٌ لا یفلِحُ
هرگاه انسان چهل ساله شود و خوبیش بیشتر از بدیش نشود، شیطان بر پیشانى او بوسه می ‏زند و می ‏گوید: این چهره ‏اى است که روى رستگارى را نمی ‏بیندی

( مشکاة الأنوار، ص 295) حدیث (394) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: اِنَّ اللّه‏َ یحِبُّ مِن عِبادِهِ الغَیورَ
خداوند بندگان غیرتمند خود را دوست داردی

(نهج الفصاحه، ح 752) حدیث (395) امام صادق(ع) فرمودند: لَستُ اُحِبُّ أن أریَ الشّابَّ مِنکُم إلّا غادِیاً فی حالَینِ: إمّا عالِماً أو مُتَعَلِّماًی
دوست ندارم جوانی از شما را جز بر دو گونه ببینم: دانشمند یا دانشجوی

(أمالی طوسی، ص 304) حدیث (396) امام هادی (ع) فرمودند: لو سلک الناس وادیا شعبا لسلکت وادی رجل عبد الله وحده خالصا
اگر همه مردم مسیری را انتخاب کنند و در آن گام نهند ، من به راه کسی که تنها خدا را خالصانه می پرستد خواهم رفت ی

(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 245)حدیث (397) امام باقر (ع) فرمودند: اِنَّ اللّه‏َ عَزَّوَجَلَّ یقى بِالتَّقوى عَنِ العَبدِ ما عَزُبَ عَنهُ عَقلُهُ وَ یجَلّى بِالتَّقوى عَنهُ عَماهُ وَ جَهلَهُ
خداوند به وسیله تقوا بنده را حفظ می ‏کند از آنچه که عقلش به آن نمى ‏رسد و کور دلى و نادانى او را بر طرف مى ‏سازدی



(کافى، ج 8 ، ص 52، ح 16)حدیث (398) امام صادق (ع) فرمودند: مَن ساءَ خُلُقُهُ عَذَّبَ نَفسَهی
هر کس اخلاقش بد شد، خود را در عذاب قرار داده است



(جهاد با نفس، ح 662)حدیث (399) امام علی (ع) فرمودند: أَبلَغُ ماتَستَدِرُّ بِهِ الرَّحمَةَ أَن تُضمِرَ لِجَمیعِ النّاسِ الرَّحمَةَمؤثّرترین وسیله جلب رحمت خدا این است که خیرخواه همه مردم باشىی





(غررالحکم، ح 3353)حدیث (400) امام علی (ع) فرمودند: العجز آفة ، و الصبر شجاعة ، و الزهد ثروة ، و الورع جنة ، و نعم القرین الرضی

ناتوانی آفت است و شکیبائی شجاعت و زهد ثروت و تقوی سپر و بهترین همنشین رضایت و خشنودی استی




(نهج البلاغه، ص469)

[orochi]

حدیث (401) امام صادق (ع) فرمودند:
انَّ امیر المومنین(ع) یَقُولُ: افضلُ العِبادَةِ العَفَاف
امیر المومنین(ع) می فرمود:برترین عبادت پاکدامنی است.




(جهاد با نفس، ح 211)حدیث (402) پیامبر اعظم (ص) فرمودند: من صلی اربعین یوما جماعة یدرک التکبیرة الاولی ، کتب له برائتان برائة من النار و برائة من النفاق
کسی که نماز خود را با جماعت و با درک تکبیر اول نماز، چهل روز انجام دهد، خداوند دو برائت را برای او مقرر می سازد: 1- برائت از آتش دوزخ .2- برائت از نفاق

(بحار الانوار، ج ,88 ج 4)حدیث (403) امام علی (ع) فرمودند: اَلحِلمُ غِطاءٌ ساتِرٌ وَالعَقلُ حِسامٌ قاطِعٌ، فَاستُر خَلَلَ خَلقِک بِحِلمِک وَقاتِل هَواک بِعَقلِک .
بردبارى پرده‏اى پوشاننده و عقل شمشیرى برنده است، پس عیبهاى اخلاقى خود را با بردبارى بپوشان و با عقلت به جنگ هوا و هوست برخیز.
( نهج ‏البلاغه، حکمت 424)حدیث (404) پیامبر اعظم (ص) فرمودند: إنَّ اللّه‏َ تَعالى یعرِضُ عَلى عَبدِهِ فى کلِّ یومٍ نَصیحَةً فَإن هُوَ قَبِلَها سَعِدَ و إن تَرَکها شَقىَ.
خداوند متعال، به بنده‏اش در هر روز نصیحتى عرضه مى ‏کند، که اگر بپذیرد، خوشبخت و اگر نپذیرد، بدبخت مى ‏شود.
( کنز العمّال، ح 10250)حدیث (405) امام علی (ع) فرمودند: مِن عَلامَةِ اَحَدِهِم (المُتَقینَ) اَنَّک تَرى لَهُ قُوَّةً فى دینٍ... وَحِرصا فى عِلمٍ وَعِلما فى حِلمٍ
از نشانه‏ هاى پرهیزکاران این است که مى ‏بینى در دین نیرومند ... در کسب دانش حریص و داراى علم همراه با بردبارى‏اند.

(نهج ‏البلاغه، خطبه 193)حدیث (406) امام حسین (ع) فرمودند: إنَّ أجوَدَ النَّاسِ مَن أعطیَ مَن لا یرجُو.
بخشنده‌ترین مردم کسی است که به آنکه چشم امید به او نبسته، بخشش ‌کند.
(کشف ‌الغمّة، ج2، ص239 )حدیث (407) امام علی (ع) فرمودند: اتَّقوا معاصیَ الله فی الخَلَوَات فانَّ الشَّاهدَ هُوَ الحَاکِم
از ارتکاب معصیتهای الهی(حتّی) در نهان خودداری کنید زیرا آن خدایی که شاهد است خود نیز حاکم است
(جهاد با نفس، ح 170 )حدیث (408) امام باقر (ع) فرمودند: ایما مؤمن حافظ علی الصلوات المفروضة فصلاها لوقتها فلیس هذا من الغافلین
هر مؤمنی محافظت برنمازش نماید، و او را در وقتش به جا آورد، از انسانهای غافل شمرده نمی شود.

( وسائل الشیعه ، ج 3، ص 79 )حدیث (409) امام صادق (ع) فرمودند:
إذا أرادَ أَحَدُکم أَن یستَجابَ لَهُ فَلیطَیب کسبَهُ وَلیخرُج مِن مَظالِمِ النّاسِ ، وَ إِنَّ اللّه‏َ لا یرفَعُ إِلَیهِ دُعاء عَبدٍ وَ فى بَطنِهِ حَرامٌ أَو عِندَهُ مَظلَمَةٌ لأِحَدٍ مِن خَلقِهِ
هر کس بخواهد دعایش مستجاب شود، باید کسب خود را حلال کند و حق مردم را بپردازد. دعاى هیچ بنده‏اى که مال حرام در شکمش باشد یا حق کسى بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمى‏رود.
( بحارالأنوار، ج 93، ص 321، ح 31 )حدیث (410) امام علی (ع) فرمودند:
و َإیاک ... اَن تَعِدَهُم فَتُتبِعَ مَوعِدَک بِخُلفِک ... فَاِنَّ الخُلفَ یوجبُ المَقتَ عِندَ اللّه‏ِ وَ النّاس.
بپرهیز از خلف وعده که آن موجب نفرت خدا و مردم از تو مى ‏شود.
(نهج البلاغه، نامه 53 )حدیث (411) رسول اکرم (ص) فرمودند: مَن أَرادَ تُستَجابُ دَعوَتُهُ وَأَن تُکشَفَ کربَتُهُ فَلیفَرِّج عَن مُعسِرٍ
هر کس مى ‏خواهد دعایش مستجاب و اندوهش برطرف شود، به تنگدست مهلت دهد.



(کنزالعمال، ج 6، ص 215، ح 15398 )حدیث (412) رسول اکرم (ص) فرمودند: مَن أخلَصَ لِلّهِ أربَعینَ صَباحا ظَهَرَت ینابیعُ الحِکمَةِ مِن قَلبِهِ عَلى لِسانِهِ.
هر کس چهل روز خود را براى خدا خالص کند چشمه‏ هاى حکمت از قلب وى بر زبانش جارى مى ‏شود.



(نهج الفصاحه، ح 2836 ) حدیث (413) رسول اکرم (ص) فرمودند: آیة المنافق ثلاث : اذا حدث کذب و اذا وعد اخلف و اذا اؤتمن خان
نشان منافق سه چیز است : 1 - سخن به دروغ بگوید. 2 - از وعده تخلف کند. 3 - در امانت خیانت نماید.



(صحیح مسلم، کتاب الایمان، ح 89 )حدیث (414) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:
شرُّ النّاس یَومَ القِیامَةِ الذَّینَ یُکرمُونَ اتِّقَاءَ شَرِّهِم بدترین مردم در روز قیامت کسانی هستند که(در این دنیا) از ترس شرّشان مورد اکرام و احترام واقع می شوند.


(جهاد با نفس، ح 673 )حدیث (415) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:
من لم تنهه صلاته عن الفحشاء و المنکر لم تزده من الله الا بعدا
هر کس که نمازش او را از فحشاء و منکر باز ندارد، هیچ بهره ای از نماز جز دوری از خدا حاصل نکرده است .

(بحار الانوار، ج ,82 ص .198 شهاب الاخبار، ص 215) حدیث (416) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: خَیرُ ما اُعطىَ الرَّجُلُ المُؤمِنُ خُلقٌ حَسَنٌ وَ شَرُّ ما اُعطِىَ الرَّجُلُ قَلبُ سوءٍ فى صورَةٍ حَسَنَةٍ
بهترین چیزى که به مؤمن داده شده خوش اخلاقى و بدترین چیزى که به انسان داده شده دلى بد در چهره‏اى زیباست.


(کنزالعمّال، ح 5170) حدیث (417) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: مَن رُزِقَ تُقىً فَقَد رُزِقَ خَیرَ الدُّنیا وَ الآخِرَةِ
هر کس تقوا روزى ‏اش شود، خیر دنیا و آخرت روزى او شده است.


(نهج الفصاحه، ح 3015) حدیث (418) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: ان أشقی الاشقیاء من اجتمع علیه فقر الدنیا وعذاب الاخرة بدبختترین بدبختان کسی است که فقر دنیا و عذاب آخرت را با هم دارد .

(کنز العمال، ج 6، ص 470، ح 16593) حدیث (419) امام صادق (ع) فرمودند:
انَّ العَمَلَ القَلیلَ عَلی الیَقینِ افضَلُ عند اللهِ مِنَ العَمَل الکَثیر عَلی غَیر یَقین.
عمل اندک و بادوام که بر پایه ی یقین باشد در نزد خداوند از عمل زیاد که بدون یقین باشد برتر است.
(جهاد با نفس، ح 74) حدیث (420) امام باقر (ع) فرمودند:
الظُلمُ فِی الدُّنیَا هُوَ الظُلُمَاتُ فِی الاَخِرَه.
ظلم در دنیا همان ظلمتها و تاریکی های آخرت است.
(جهاد با نفس، ح 733) حدیث (421) رسول اکرم (ص) فرمودند:
عَدلُ ساعَةٍ خَیرٌ مِن عِبادَةِ سَبعینَ سَنَةً قِیامِ لَیلِها وَ صِیامِ نَهارِها
ساعتى عدالت بهتر از هفتاد سال عبادت است که شب‏هایش به نماز و روزهایش به روزه بگذرد.
(مشکاة‏الأنوار، ص 544) حدیث (423) امام مهدی (عج) فرمودند:
أنا خاتم الأوصیاء و بی یدفع الله البلاء عن أهلی و شیعتی


من آخرین جانشین پیامبر هستم ، و به وسیله من است که خداوند بلا را از خاندان و شیعیانم دور می سازد.
(بحارالأنوار ، ج 52 ، ص 30)حدیث (424) امام صادق (ع) فرمودند: انَّ اللهَ یُحِبُّ العَبدَ المُفَتَّنَ التَّوَّابَ وَ مَن لا یَکُونُ ذَلِکَ مِنهُ کَانَ اَفضَلَ
به راستی که خداوند بنده ای که بوسیله گناه آزموده شده و آزمایش شده، سپس توبه نموده است را دوست می دارد و بنده ای که اصلاً به گِرد گناه نگشته از بنده ای که گناه کرده و توبه نموده برتر است.

(جهاد با نفس، ح 817)حدیث (425) امام حسن عسکری (ع) فرمودند: من وعظ أخاه سرا فقد زانه ، و من وعظه علانیة فقد شانه
هر که نهانی برادر خود را پند دهد او را آراسته و زیور بسته ، و هر که در برابر دیگرانش پند دهد زشتش کرده .

(تحف العقول ، ص 520) حدیث (426) رسول اکرم (ص) فرمودند: مَن أرادَ اللّه‏ُ بِهِ خَیرا رَزَقَهُ اللّه‏ُ خَلیلاً صالحِا
هر کس که خداوند براى او خیر بخواهد، دوستى شایسته نصیب وى خواهد نمود.
(نهج الفصاحه، ح 3064) حدیث (427) امام موسی کاظم (ع) فرمودند: ما من شی ء تراه عیناک الا وفیه موعظه
چیزی نیست که چشمانت آن را بنگرد ، مگر آن که در آن پند و اندرزی است .

(بحاالانوار ، ج 78 ، ص 319)حدیث (428) امام صادق (ع) فرمودند: مَن قَالَ لا الَهَ الا اللهُ مُخلِصاً دَخَلَ الجَنَّةَ وَ اِخلاصُهُ اَن یَحجُزَهُ لا الهَ الا اللهُ عَمَّا حَرَّمَ اللهُ.
کسی که از روی اخلاص (لا اله الا الله) گوید به بهشت داخل شود و اخلاص او این است که گفتن(لا اله الا الله) او را از ارتکاب آنچه که خداوند بر او حرام نموده باز دارد.

(جهاد با نفس، ح 230)حدیث (429) امام صادق (ع) فرمودند: المنجیات : اطعام الطعام و افشاء السلام والصلاة باللیل و الناس نیام
عوامل رستگاری : اطعام کردن ، آشکارا سلام کردن ، نمازشب خواندن در حالی که مردم آرمیده اند.

(محاسن البرقی ، ص 387) حدیث (430) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:
إنَّ أَعظَمَ النّاسِ مَنزِلَةً عِندَاللّه‏ِ یومَ القیامَةِ أَمشاهُم فى أَرضِهِ بِالنَّصیحَةِ لِخَلقِهِ
بلند مرتبه ‏ترین مردم نزد خداوند در روز قیامت کسى است که در روى زمین بیشتر در خیرخواهى و ارشاد مردم قدم بردارد.
(کافی، جلد 2، ص 208 صفحه 5) حدیث (431) امام صادق (ع) فرمودند:
مَن اعانَ ظالِماً عَلی مَظلومٍ لَم یزَلِ اللهُ عَلَیهِ سَاخِطاً حَتَّی ینزِعُ عَن مَعُونَتِهِ.
کسی که ظالمی را بر علیه مظلومی یاری کند پیوسته خداوند از او خشمگین است تا اینکه دست از یاری او بردارد.
(جهاد با نفس، ح 752 ) حدیث (432) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: المُؤمِنُ دَعِبٌ لَعِبٌ، وَالمُنافِقُ قَطِبٌ غَضِبٌ
مؤمن شوخ و شنگ است، و منافق اخمو و عصبانى.

(تحف العقول، ص 49 ) حدیث (433) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: إنَّما سُمِّیت ابنَتی فاطِمَةُ لأنَّ اللَّهَ‏عزّ و عجل فَطَمَها وفَطَمَ مَن أحَبَّها مِنَ النَّار
دخترم به این دلیل فاطمه نامیده شده است که خداوند عزّ و جل او و دوستدارانش را از آتش دوزخ به دور داشته است.

(بحارالانوار‌، ج‌403، باب‌2، ص‌ (10 حدیث (434) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:
المَهدِی مِن عِترَتی مِن وُلدِ فاطِمَةَ
مهدی (عج) از عترت من و از فرزندان فاطمه است.
(بحار الأنوار، ج38، ص44)حدیث (435) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: أَمَرَنى رَبّى بِمُداراةِ النّاسِ کما أَمَرَنى بِأَداءِ الفَرائِضِ.
پروردگارم، همان گونه که مرا به انجام واجبات فرمان داده، به مدارا کردن با مردم نیز فرمان داده است.

(کافى، ج 2، ص 117، ح 4.)حدیث (436) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: القَنَاعَةُ مَالٌ لا یَنفَدُ.
قناعت مالی است که تمام شدنی نیست.

(جهاد با نفس، ح 299)حدیث (437) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: اِنَّ اَسرَعَ الخَیرِ ثَوابا البِرُّ وَ اِنَّ اَسرَعَ الشَّرِّ عِقابا البَغىُ
پاداش نیکوکارى زودتر از هر کار خوب دیگرى مى‏ رسد و کیفر ستم و تجاوز زودتر از هر کار بد دیگرى گریبان مى ‏گیرد.

(خصال، ص 110، ح 81)حدیث (438) امام علی (ع) فرمودند: اِنَّک مُقَوَّمٌ بــِاَدَبــِک، فَـزَ ینهُ بــِالحِلم ِ
ارزش تو به ادب توست، پس آن را با بردبارى آراسته کن.

(غررالحکم، ج 3، ص 57، ح 3813)حدیث (439) امام صادق (ع) فرمودند:
مَن کَانَ عَاقِلاً کَانَ لَهُ دِین وَ مَن کَانَ لَهُ دِین دَخَلَ الجَنَّةَ
کسی که عاقل باشد دین دارد و کسی که دین دارد وارد بهشت خواهد شد.

(جهاد با نفس، ح 83)حدیث (440) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: نیةُ المُؤمِنِ خَیرٌ مِن عَمَلِهِ وَ نیةُ الکافِرِ شَرُّ مِن عَمَلِهِ وَ کلُّ عامِلٍ یعمَلُ عَلى نیتِهِ
نیت مؤمن بهتر از عمل او، و نیت کافر بدتر از عمل اوست و هر کس مطابق نیت خود عمل مى ‏کند.


(کافى، ج 2، ص 84 ، ح 2)حدیث (441) امام علی (ع) فرمودند:
مَن أجهَدَ نَفسَهُ فى إصلاحِها سَعِدَ، مَن أهمَلَ نَفسَهُ فى لَذّاتِها شَقِىَ وَ بَعُدَ
هر کس براى اصلاح خود، خویشتن را به زحمت بیندازد، خوشبخت مى ‏شود هر کس خود را در لذت‏ها رها کند، بدبخت مى ‏گردد و بى ‏بهره مى‏ ماند.

(غررالحکم، ح 8246 و ح 8247)حدیث (442) امام صادق (ع) فرمودند:
اِنَّ القَلبَ لَیـتَجَلجَلُ فِى الجَوفِ یطلُبُ الحَقَّ فَاِذا اَصابَهُ اطمَاَنَّ وَ قَرَّ
به راستى که دل در درون سینه بى قرار است و به دنبال حق مى ‏گردد و چون به آن رسید، آرام و قرار مى ‏گیرد.
(کافى، ج 2، ص 421)حدیث (443) حضرت فاطمه (س) فرمودند:
من أصعد إلی الله خالص عبادته ، أهبط الله عزوجل إلیه أفضل مصلحته
کسی که عبادتهای خالصانه خود را به سوی خدا فرستد ، پروردگار بزرگ بهترین مصلحت او را به سویش فرو خواهد فرستاد.

(بحار الانوار، ج 70، ص 249)

[orochi]

حدیث (444) حضرت فاطمه (س) فرمودند:
خیارکم ألینکم مناکبه و أکرمهم لنسائهم .
بهترین شما کسانی هستند که در برخورد با مردم نرم تر و مهربان ترند و با همسرانشان مهربان و بخشنده اند .

(دلائل الامامه طبری ، ص 7)حدیث (445) امام علی (ع) فرمودند: اَحسَنُ العَدلِ نُصرَةُ المَظلومِ
بهترین عدالت یارى مظلوم است.
(غررالحکم، ج2، ح 2977)حدیث (446) امام علی (ع) فرمودند:
جَلیسُ الخَیرِ نِعمَةٌ، جَلیسُ الشَّرِّ نِقمَةٌ
همنشین خوب نعمت و همنشین بد، بلا و مصیبت است.
(غررالحکم، ح4719 و 4720)حدیث (447) امام صادق (ع) فرمودند: اِنَّ الفُحشَ وَ البَذَاءَ وَ السَّلاطَةَ مِنَ النِفاقِ
همانا دشنام دادن و هرزه گویی و زبان درازی ناشی از نفاق و دورویی است

(جهاد بانفس، ح667 و ص 284)حدیث (448) رسول خدا (ص) فرمودند: إذا أرَدتَ أن یُثرِی اللهُ ما لَکَ فَزَکِّهِ.
هر گاه خواستی که خداوند دارایی تو را زیاد کند، زکات آن را بپرداز.

(بحار‌الأنوار، ج96، ص23)حدیث (449) حضرت زهرا (س) فرمودند: فجعل الله طاعتنا نظاما للملة و إمامتنا أمانا من الفرقة
خداوند پیروی از ما اهل بیت را سبب برقراری نظم اجتماعی در امت اسلامی و رهبری ما را عامل در امان ماندن از تفرقه ها قرار داده است .

(احتجاج طبرسی ج 1، ص 258)حدیث (450) امام موسی کاظم (ع) فرمودند:
ما من شی ء تراه عیناک الا وفیه موعظه چیزی نیست که چشمانت آن را بنگرد، مگر آن که در آن پند و اندرزی است.
(بحارالانوار، ج 78، ص 319)حدیث (451) رسول اکرم (ص) فرمودند:
لَو کَانَ الرِّفقُ خَلقاً یُریَ مَا کَانَ مِمَّا خَلَقَ اللهُ شَیءٌ اَحسَنَ مِنهُ. اگر مدارا مخلوقی بود که دیده می شد هیچ مخلوقی از مخلوقات خدا از او نیکوتر نبود.
(جهاد با نفس، ح 274) حدیث (452) امام علی (ع) فرمودند:
إن لَم تَکن حَلیما فَتَحَلَّم فَإِنَّهُ قَلَّ مَن تَشَبَّهَ بِقَومٍ إِلاّ أَوشَک أَن یکونَ مِنهُم
اگر بردبار نیستى خود را بردبار جلوه ده، زیرا کمتر کسى است که خود را شبیه گروهى کند و بزودى یکى از آنان نشود.
(نهج ‏البلاغه، حکمت 207)حدیث (453) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:
اَلنّاسُ یعمَلونَ بِالخَیرِ وَ اِنَّما یعطَونَ اُجورَهُم عَلى قَدرِ عُقولِهِم
مردم، کارهاى خیر مى ‏کنند، ولى پاداش آنان تنها به اندازه عقلشان عطا مى ‏شود.
(کنزالعمال، ح 7052)حدیث (454) حضرت زهرا (س) فرمودند: جعل الله ... الجهاد عزا للإسلام، و الصبر معونة علی استیجاب الأجر
خداوند جهاد را موجب عزت و هیبت اسلام، و صبر را وسیله استحقاق و شایستگی پاداش حق تعالی قرار داد.

(احتجاج طبرسی، ج 1، ص 258)حدیث (455) امام علی (ع) فرمودند: الصلوة حصن من سطوات الشیطان
نماز قلعه و دژ محکمی است که نمازگزار را از حملات شیطان نگاه می دارد.

(میزان الحکمة، ج 5، ص 367)حدیث (456) امام صادق (ع) فرمودند:
انَّ مِنَ الکَبَائِر عُقُوقَ الوَالِدَین وَالیَاسَ مِن رَوحِ اللهِ وَالاَمنَ مِن مَکرِ اللهِ
همانا آزار رساندن به پدر و مادر و نا امیدی از رحمت خداوند و ایمنی از مکر خداوند از گناهان کبیره است
(جهاد با نفس، ح 424)حدیث (457) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:
اِنَّ اَصلَ کلِّ خَیرٍ فِى الدُّنیا وَ الآخِرَةِ شَى‏ءٌ واحِدٌ وَ هُوَ الخَوفُ مِنَ اللّه‏ِ تَعالى
ریشه هر خیرى در دنیا و آخرت یک چیز است و آن ترس از خداوند متعال است.
(مستدرک الوسائل، ج 11، ص 235، ح 12842)حدیث (458) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: اِنَّ اللّه‏َ یحِبُّ بُغاةَ العِلمِ
خداوند جویندگان دانش را دوست دارد.



(کافى، ج1، ص 30، ح1 )حدیث (459) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: اَلنّاسُ رَجُلانِ: عالِمٌ وَ مُتَعَلِّمٌ وَ لا خَیرَ فیما سِواهُما
مردم، دو گروهند: دانشمند و دانش ‏اندوز و در غیر این دو، خیرى نیست.

(نهج الفصاحه، ح 3145 )حدیث (460) امام باقر (ع) فرمودند:
ما مِن قَطرَةٍ احَبَّ الی اللهِ عَزَّوَجَلَّ مِن قَطرَةٍ دُمُوعٍ فی سََوَادِ اللَّیلِ مَخَافَةً مِنَ اللهِ لا یُرادُ بِها غَیرُهُ
هیچ قطره ای در نزد خداوند عزوجل دوست داشتنی تر و محبوب تر از قطره ی اشکهایی که در تاریکی شب و از خوف خدا با اخلاص کامل ریخته می شود نیست.
(جهاد با نفس، ح 137 )حدیث (461) امام علی (ع) فرمودند: مَن حَلَمَ عَن عَدُوِّهِ ظَفِرَ بِهِ
هر کس در مقابل دشمن بردبار باشد بر او پیروز مى ‏شود.

(کنزالفوائد، ص147 )حدیث (462) امام علی (ع) فرمودند: اِحتَجِب عَنِ الغَضَبِ بِالحِلمِ، وَغُضَّ عَنِ الوَهمِ بِالفَهمِ
با بردبارى خود را از خشم پنهان کن و با فهم و دانایى از وهم و خیال چشم بپوش.

(غررالحکم، ج2، ص 199، ح 2365 )حدیث (463) امام علی (ع) فرمودند: مَن غاظَک بِقُبحِ السَّفَهِ عَلَیک، فَغِظهُ بِحُسنِ الحِلمِ عَنهُ
هر کس با زشتىِ سبکسرى تو را خشمگین کرد تو با زیبایى بردبارى او را به خشم آور.



(غررالحکم، ج 5، ص333، ح 8620 )حدیث (464) امام صادق (ع) فرمودند:
مَا احَبَّ اللهَ مَن عَصَاهُ
کسی که نافرمانی خدا را کند، خداوند را دوست نمی دارد.


(جهاد با نفس، ح 386 )حدیث (465) امام صادق (ع) فرمودند:
المُومِنُ حَلِیمٌ لا یَجهَلُ، وَ اِن جُهِلَ عَلَیهِ یَحلُمُ، وَ لا یَظلِمُ وَ اِن ظُلِمَ غَفَرَ وَ لا یَبخَلُ وَ اِن بُخِلَ عَلَیهِ صَبَر
مومن بردباری است که بردباری اش از روی نادانی نیست و اگر با او از روی نادانی و حماقت رفتار شود او بردباری به خرج می دهد و به کسی ستم نمی کند و اگر به او ستمی شد می بخشاید و بخل نمی ورزد و اگر به او بخل ورزیده شد صبر پیشه می کند.
(جهاد با نفس، ح 36 )حدیث (466) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: اَلسَّخىُّ قَریبٌ مِنَ اللّه‏ِ ، قَریبٌ مِنَ النّاسِ ، قَریبٌ مِنَ الجَنَّةِ
سخاوتمند به خدا، مردم و بهشت نزدیک است.

(بحارالأنوار، ج 73، ص 308، ح37)حدیث (467) امام على (ع) فرمودند: مَن أَصلَحَ فیما بَینَهُ وَبَینَ اللّه‏ِ أَصلَحَ اللّه‏ُ فیما بَینَهُ وَبَینَ النّاس.
هر کس رابطه ‏اش را با خدا اصلاح کند، خداوند رابطه او را با مردم اصلاح خواهد نمود.



(بحارالأنوار، ج 71، ص 366، ح 12)حدیث (468) امام على (ع) فرمودند: اِنَّ اَهنَأَ النّاسِ عَیشا مَن کانَ بِما قَسَمَ اللّه‏ُ لَهُ راضیا
هر کس به آنچه خداوند به او داده است راضى باشد، راحت‏ترین زندگى را دارد.

(غررالحکم، ح 3397)حدیث (469) امام باقر (ع) فرمودند: اِنَّ اللهَ رَفیقٌ یُحِبُّ الرِّفقَ
خداوند اهل مدارا است و مدارا را دوست دارد

(جهاد با نفس، ح 283)حدیث (470) امام باقر (ع) فرمودند:
مَا اَحسَنَ الحَسَنَاتِ بَعدَ السَّیِّئاتِ وَ مَا اَقبَحَ السَّیِّئاتِ بَعدَ الحَسَنَاتِ
چه نیکوست نیکی ها بعد از بدیها و چه زشت است بدیها پس از نیکی ها
(جهاد با نفس، ح 880)حدیث (471) امام علی (ع) فرمودند:
مَن تَوکلَ عَلَى اللّه‏ِ ذَلَّت لَهُ الصِّعابُ وَتَسَهَّلَت عَلَیهِ الأسبابِ
هر کس به خدا توکل کند، دشواری‏ها براى او آسان می ‏شود و اسباب برایش فراهم می ‏گردد.
(غررالحکم، ح 9028) حدیث (472) امام کاظم (ع) فرمودند: وَاللّه‏ِ ما اُعطِىَ مُومِنُ قَطَّ خَیرَ الدُّنیا وَالآخِرَةِ، اِلاّ بِحُسنِ ظَنِّهِ بِاللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ وَ رَجائِهِ لَهُ وَ حُسنِ خُلقِهِ وَالکفِّ عَنِ اغتیاب المُؤمِنینَ
به خدا قسم خیر دنیا و آخرت را به مؤمنى ندهند مگر به سبب حسن ظن و امیدوارى او به خدا و خوش اخلاقى اش و خوددارى از غیبت مؤمنان.





(بحارالأنوار، ج 6، ص 28، ح29)حدیث (473) امام علی (ع) فرمودند: لا یسعَدُ امرؤ ٌإلاّ بِطاعَةِ اللّه‏ِ سُبحانَهُ وَ لا یشقَى امرُؤٌ إلاّ بِمَعصیةِ اللّه‏ِ.
هیچ کس جز با اطاعت خدا خوشبخت نمى ‏شود و جز با معصیت خدا بدبخت نمى ‏گردد.







(غررالحکم، ح 10848)حدیث (474) پیامبر اعظم (ص) فرمودند: إذا قالَ العَبدُ عِندَ مَنامِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ یقولُ اللّه‏ُ: مَلائِکتى! اُکتُبُوا بِالحَسَناتِ نَفسَهُ إلَى الصَّباحِ
هر گاه بنده‏اى هنگام خوابش، بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم بگوید، خداوند به فرشتگان مى‏گوید: به تعداد نفس‏هایش تا صبح برایش حسنه بنویسید

(جامع الأخبار، ص 42)حدیث (475) پیامبر اعظم (ص) فرمودند: مَن سَرَّهُ أن یستَجیبَ اللّه‏ُ لَهُ عِندَ الشَّدائِدِ وَالکربِ فَلیکثِرِ الدُّعاءَ فِى الرَّخاءِ
هر کس دوست دارد خداوند هنگام سختی‏ها و گرفتاری‏ها دعاى او را اجابت کند، در هنگام آسایش، دعا بسیار کند.



(نهج الفصاحه، ح 3023)حدیث (476) امام صادق (ع) فرمودند: مَن عَرَفَ اللهَ خَافَ اللهَ وَ مَن خَافَ اللهَ سَخَت نَفسُهُ عَن الدُّنیا.
هر که خدا را بشناسد ترس او در دلش می افتد و هر که از خدا ترسان باشد نفسش از دنیا طلبی باز می ماند.

(جهاد با نفس ، ح 117)حدیث (477) امام صادق (ع) فرمودند: صَدَقَةٌ یحِبُّهَا اللّه‏ُ: إِصلاحٌ بَینَ النّاسِ إِذا تَفاسَدوا، وَتَقارُبٌ بَینَهُم إِذا تَباعَدوا
صدقه‏ اى که خداوند آن را دوست دارد عبارت است از: اصلاح میان مردم هرگاه رابطه‏ شان تیره شد و نزدیک کردن آنها به یکدیگر هرگاه از هم دور شدند.



(کافى، ج 2، ص 209، ح 1)حدیث (478) امام باقر (ع) فرمودند:
اَلحِلمُ لِباسُ العالِمِ فَلا تَعرَینَّ مِنهُ
بردبارى لباس عالم است، پس تو خود را از آن عریان مدار.
(کافى، ج 8، ص 55)حدیث (479) امام على (ع) فرمودند: مَن حَسُنَت خَلیقَتُهُ طابَت عِشرَتُهُ
هر کس خوش اخلاق باشد، زندگى‏اش پاکیزه و گوارا مى‏گردد.

(غررالحکم، ح8153)حدیث (480) پیامبر اعظم (ص) فرمودند: أشقَى النّاسِ المُلوک... وَ أسعَدُ النّاسِ مَن خالَطَ کرامَ النّاسِ
بدبخت‏ترین مردم پادشاهانند و خوشبخت‏ترین مردم کسى است که با مردم بزرگوار معاشرت کند.

(الأمالى صدوق، ص 73، ح 41)حدیث (481) امام صادق (ع) فرمودند: اِنَّ المُؤمِنَ لَیسکنُ اِلَى المُؤمِنِ کما یسکنُ الظَّمانِ اِلَى الماءِ البارِدِ.
به راستى که مؤمن با برادر مؤمنش آرامش پیدا مى ‏کند، چنان که تشنه، با آب خنک آرامش مى ‏یابد.


(کافى، ج 2، ص 247)حدیث (482) امام صادق (ع) فرمودند:
لا ینبَغى لِمَن لا یتَّقى مَلامَةَ العُلَماءِ وَ ذَمِّهِم اَن یرجى لَهُ خَیرُ الدُّنیا وَ الآخِرَةِ
کسى که از سرزنش و نکوهش علما پروا نمی‏کند، نمی‏توان به خیر دنیا و آخرت او امید داشت.

(تحف العقول، ص 364)حدیث (483) امام علی (ع) فرمودند: اِذا ظَهَرَتِ الجِنایاتُ ارتَفَعَتِ البَرَکاتُ هرگاه گناهان آشکار شوند، برکت‏ها از میان مى‏رود.

(غررالحکم، ح 4030)حدیث (484) امام علی (ع) فرمودند: قُلوبُ الرَّعِیةِ خَزائِنُ راعیها فَما اَودَعَها مِن عَدلٍ اَو جَورٍ وَجَدَهُ
دلهاى مردم صندوقچه‏هاى حاکم است، پس آنچه از عدالت و یا ظلم در آنها بگذارد، همان را خواهد دید.

(غررالحکم، ج4، ص 521، ح 6825) حدیث (485) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:
شَعبانُ شَهری، وَرَمَضانُ شَهرُ اللهِ؛ فَمَن صامَ شَهری، کنتُ لَهُ شَفیعاً یَومَ القیامَهِ.
شعبان ماه من است، و رمضان ماه خداست؛ پس هرکس در شعبان روزه بدارد، من در روز قیامت شفیع او خواهم بود.
(بحار الأنوار، ج 97، ص 83)حدیث (486) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: اِنَّ اللّه‏َ یحِبُّ اِذا عَمِلَ اَحَدُکم عَمَلاً اَن یتقِنَهُ
خداوند دوست دارد که وقتى یکى از شما کارى انجام مى‏دهد در آن محکم ‏کارى کند.



(نهج الفصاحه، ح 726)حدیث (487) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: مَن اَحَبَّ اَن یکونَ اَغنَى النّاسِ فَلیکن بِما فى یدِ اللّه‏ِ اَوثَقَ مِنهُ بِما فى یدِهِ
هر کس دوست دارد بى‏نیازترین مردم باشد، باید به آنچه در دست خداست مطمئن‏تر باشد تا آنچه به دست خودش دارد.





(نهج الفصاحه، ح 2798)حدیث (488) پیامبر اعظم (ص) فرمودند: باکروا طَـلَبَ الرِّزقِ وَ الحَوائِجِ فَاِنَّ الغُدُوَّ بَرَکةٌ وَ نَجاحٌ
در پى روزى و نیازها، سحر خیز باشید؛ چرا که حرکت در آغاز روز، [مایه] برکت و پیروزى است.

(المعجم الاوسط، ج 7، ص 194، ح 7250) حدیث (489) امام علی (ع) فرمودند: اَلکریمُ یرى مَکارِمَ اَفعالِهِ دَینا عَلَیهِ یقضیهِ، اَللَّئیمُ یرى سَوالِفَ اِحسانِهِ دَینا لَهُ یقتَضیهِ ؛
بزرگوار، نیکوکارى‏هاى خود را بدهى به گردن خود مى‏داند که باید بپردازد و فرومایه، احسان‏هاى گذشته خود را بدهى به گردن دیگران مى‏داند که باید پس بگیرد.

(غررالحکم، ح 2031 و 2032 .) حدیث (490) امام علی (ع) فرمودند: اِصبِر عَلى مَرارَةِ الحَقِّ وَ ایاک اَن تَنخَدِعَ لِحَلاوَةِ الباطِلِ تلخى حق را تحمل کن، و مبادا که فریب شیرینى باطل را بخورى.

(غررالحکم، ح 2472) حدیث (491) امام علی (ع) فرمودند: اَهنَى العَیشِ اطِّراحُ الکلَفِ
گواراترین زندگى، رها کردن تکلّف‏ها (تجمّلات) است.

(غررالحکم، ح 2472) حدیث (492) امام علی (ع) فرمودند: اَربَعٌ مَن اُعطِیهُنَّ فَقَد اُعطىَ خَیرَ الدُّنیا وَ الآخِرَةِ: صِدقُ حَدیثٍ وَ اَداءُ اَمانَةٍ وَ عِفَّةُ بَطنٍ وَ حُسنُ خُلُقٍ
چهار چیز است که به هر کس داده شود خیر دنیا و آخرت به او داده شده: راستگویى، امانتدارى، حلال خورى و خوش اخلاقى

(غررالحکم، ح2142) حدیث (493) امام علی (ع) فرمودند:
اَصلُ العَقلِ القُدَرةُ وَ ثَمَرَتُها السُّرورُ.
ریشه عقل، قدرت است و میوه آن شادى.
(بحارالأنوار، ج 78، ص 7، ح 59) حدیث (494) امام علی (ع) فرمودند:
مَنِ اقتَصَرَ عَلى بُلغَةِ الکفافِ فَقَدِ انتَظَـمَ الرّاحَةَ وَ تَبَوَّاَ خَفضَ الدَّعَةِ
هر کس به اندازه‏اى که او را کفایت مى ‏کند، قناعت کند، به آسایش و نظم مى‏ رسد و در آسودگى و رفاه منزل مى ‏گیرد.
(نهج البلاغه، حکمت 371) حدیث (495) امام علی (ع) فرمودند:
ما اَعطَى اللّه‏ُ سُبحانَهُ العَبدَ شَیئا مِن خَیرِ الدُّنیا وَ الآخِرَةِ اِلاّ بِحُسنِ خُلُقِهِ وَ حُسنِ نیتِهِ
خداوند خیر دنیا و آخرت را جز به خاطر خوش اخلاقى و خوش نیتى به بنده نمى ‏دهد.
(غررالحکم، ح 9670) حدیث (496) امام علی (ع) فرمودند:
عِندَ فَسادِ النِّیةِ تَرتَفِعُ البَرَکةُ
هرگاه نیت‏ها فاسد باشد، برکت از میان مى ‏رود.
(غررالحکم، ح 6228) حدیث (497) امام علی (ع) فرمودند:
بسمِ اللّهِ شِفاءٌ مِن کلِّ داءٍ و عَونٌ لِکلِّ دَواءٍ
بسم اللّه‏، شفاى هر دردى و یارى کننده هر دارویى است.
(عیون أخبار الرضا علیه‏السلام ، ج 2، ص ) حدیث (498) امام علی (ع) فرمودند:
حَسِّن خُلقَک یخَفِّفِ اللّه‏ُ حِسابَک
اخلاقت را خوب کن تا خداوند حسابت را آسان گرداند.
(امالى صدوق، ص 278 ) حدیث (499) امام علی (ع) فرمودند: رَاسُ العِلمِ التَّمییزُ بَینَ الاَخلاقِ وَ اِظهارُ مَحمودِها وَ قَمعُ مَذمومِها
بالاترین درجه دانایى، تشخیص اخلاق از یکدیگر و آشکار کردن اخلاق پسندیده و سرکوب اخلاق ناپسند است.

(غررالحکم، ح 5267 ) حدیث (500) امام علی (ع) فرمودند: عَوِّد نَفسَک الجَمیلَ فَبِاعتیادِک اِیاهُ یعودُ لَذیذا
خودت را به کارهاى زیبا عادت بده که اگر به آنها عادت کنى، برایت لذت بخش مى ‏شوند.

(شرح ‏نهج البلاغه، ابن ابى ‏الحدید، ج20، ص266، ح92 )

[orochi]

حدیث (501) حضرت فاطمه زهرا (س) فرمودند:
فَفَرَضَ اللّه‏ُ الایمانَ تَطهیرا مِنَ الشِّرک... وَ العَدلَ تَسکینا لِلقُلوبِ
خداوند ایمان را براى پاکى از شرک... و عدل و داد را براى آرامش دل‏ها واجب نمود.

(من لایحضره الفقیه، ج 3، ص 568) حدیث (502) امام هادی (ع) فرمودند:
اَلنّاسُ فِى الدُّنیا بِالاَموالِ وَ فِى الآخِرَةِ بِالاَعمالِ
اعتبار مردم در دنیا به مال است و در آخرت به عمل.
(بحارالأنوار، ج 78، ص 368، ح3) حدیث (503) پیامبر اعظم (ص) فرمودند:
کلوا جَمیعا وَ لا تَفَرَّقوا فَاِنَّ البَرَکةَ مَعَ الجَماعَةِ
با هم غذا بخورید و پراکنده نباشید، که برکت با جماعت است.
(بحارالأنوار، ج 66، ص 349) حدیث (504) امام صادق (ع) فرمودند:
اَلا اُحَدِّثُک بِمَکارِمِ الاَخلاقِ؟ الصَّفحُ عَنِ النّاسِ وَ مُواساةُ الرَّجُلِ اَخاهُ فى مالِهِ وَ ذِکرُ اللّه‏ِ کثیراِ
آیا به شما بگویم که مکارم اخلاق چیست؟ گذشت کردن از مردم، کمک مالى به برادر (دینى) خود و بسیار به یاد خدا بودن.
(معانى الأخبار، ص 191، ح 2) حدیث (505) امام علی (ع) فرمودند:
مَن ساءَ خُلقُهُ، مَلَّهُ اَهلُهُ
هر کس بد اخلاق باشد، خانواده ‏اش از او دلتنگ و خسته مى‏ شوند.
(تحف العقول، ص 214) حدیث (506) پیامبر اکرم(ص) فرمودند:
اِختَبِرُوا النّاسَ بِاَخدانِهِم فَاِنَّ الرَّجُلَ یخادِنُ مَن یعجِبُهُ
مردم را از دوستانشان بشناسید، زیرا انسان با کسى رفاقت مى ‏کند که او را مى ‏پسندد.
(تحف العقول، ص 214) حدیث (507) پیامبر اکرم(ص) فرمودند:
اَحِبُّو المَعروفَ وَ اَهلَهُ فَوَالَّذى نَفسى بِیدِهِ اِنَّ البَرَکةَ وَ العافیةَ مَعَهُما
نیکى و نیکوکاران را دوست بدارید. سوگند به آن که جانم به دست اوست، برکت و تندرستى، با نیکى و نیکوکاران است.
(کنز العمّال، ح 15974) حدیث (508) امام على (ع) فرمودند:
رَأسُ العِلمِ التَّمییزُ بَینَ الاخلاقِ وَ اِظهارُ مَحمودِها وَ قَمعُ مَذمومِها
بالاترین درجه دانایى، تشخیص اخلاق از یکدیگر و آشکار کردن اخلاق پسندیده و سرکوب اخلاق ناپسند است.
(غررالحکم، ح 5267) حدیث (509) امام صادق (ع) فرمودند:
لا یستَیقِنُ القَلبُ اَنَّ الحَقَّ باطِلٌ اَبَدا وَ لا یستَیقِنُ اَنَّ الباطِلَ حَقٌّ اَبَدا
هرگز دل به باطل بودن حق و به حق بودن باطل یقین نمی ‏کند
(تفسیر العیاشى، ج 2، ص 53، ح 39) حدیث (510) امام حسن عسکری (ع) فرمودند:
کفاک اَدَبا تَجَـنُّـبُک ما تَکرَهُ مِن غَیرِک
براى ادب تو همین بس که آنچه را از دیگران نمى ‏پسندى، از آن دورى کنى.

(بحارالأنوار، ج 78، ص 377) حدیث (511) امام علی (ع) فرمودند:
اَلنّاسُ کلُّهُم اَحرارٌ وَلکنَّ اللّه‏َ خَوَّلَ بَعضَکم بَعضا
مردم همگى آزادند، ولى خداوند بعضى را سرپرست بعضى دیگر قرار داده است

(امالى شیخ صدوق، ص 531، ح 718) حدیث (512) امام علی (ع) فرمودند:
مَن رُزِقَ الدِّینَ فَقَد رُزِقَ خَیرَ الدُّنیا وَ الآخِرَةِ
هر کس دین روزى او شود، براستى خیر دنیا و آخرت روزى او شده است

(غررالحکم، ح 8523) حدیث (513) امام صادق (ع) فرمودند:
حُسنُ الظَّنِّ باللهِ أن لَا تَرجُوَ إلاَّ اللهَ وَ لَا تَخَافَ إلَّا ذَنبَکَ.
گمان نیکو به خدا داشتن این است که امید به هیچکس جز او نداشته باشی و از هیچ چیز جز گناهت نترسی.
(جهاد با نفس، ح 143)حدیث (514) پیامبر اعظم (ص) فرمودند:
اَمّا عَلامَةُ التّائِبِ فَاَربَعَةٌ: اَلنَّصیحَةُ لِلّهِ فى عَمَلِهِ وَ تَرک الباطِلِ وَ لُزومُ الحَقِّ وَ الحِرصُ عَلَى الخَیرِ
نشانه توبه ‏کننده چهار است: عمل خالصانه براى خدا، رها کردن باطل، پایبندى به حق و حریص بودن بر کار خیر.
(تحف العقول، ص 20. ) حدیث (515) امام علی(ع) فرمودند:
شَرُّ النّاسِ مَن لا یعفو عَنِ الزَّلَّةِ وَ لا یستُرُ العَورَةَ
بدترین مردم کسى است که خطا را نمی ‏بخشد و عیب (دیگران) را نمی ‏پوشاند
(غررالحکم، ج4، ص175، ح 5734) حدیث (516) امام علی(ع) فرمودند: فى سَعَةِ الاَخلاقِ کنوزُ الاَرزاقِ
گنج‏هاى روزى در وسعت اخلاق نهفته است.

(کافى، ج 8 ، ص 23) حدیث (517) امام علی(ع) فرمودند: مَن ساءَ خُلقُهُ ضاقَ رِزقُهُ
هر کس بد اخلاق باشد، روزى ‏اش تنگ مى ‏شود.

(غررالحکم، ح 8023) حدیث (518) امام جواد (ع) فرمودند: اَلمُؤمِنُ یحتاجُ إلى ثَلاثِ خِصالٍ: تَوفیقٍ مِنَ اللّه‏ِ وَواعِظٍ مِن نَفسِهِ وَقَبُولٍ مِمَّن ینصَحُهُ
مؤمن نیازمند سه چیز است: توفیقى از پروردگار، پند دهنده‏اى از درون خویش و پذیرش از نصیحت کنندگان

(بحارالأنوار، ج 78، ص 358، ح 1) حدیث (519) امام صادق (ع) فرمودند: مَن اَحسَنَ خُلقَهُ اَحَبَّهُ الاخیارُ وَ جانَبَهُ الفُجّارُ
انسان خوش اخلاق، از دوستى مردمان خوب برخوردار است و از تعرّض آدم‏هاى نابکار در امان است .

(مستدرک الوسائل، ج 8 ، ص 449) حدیث (520) پیامبر (ص) فرمودند: معلَم اَنَّ الصِّدقَ مُبارَک وَ الکذبَ مَشؤومٌ
بدان که راستگویى، پر برکت است و دروغگویى، شوم.

(تحف العقول، ص 14. ) حدیث (521) امام باقر (ع) فرمودند: الکِبرُ مَطَایَا النَّارِ
کبر و بزرگی نمودن(به منزله ی) مرکبی است که سوار خود را به سوی آتش می برد.

(جهاد با نفس، ح 578 ) حدیث (522) امام رضا (ع) فرمودند: لَیسَ العِبادَةُ کَثرَةَ الصَّلاةِ وَ الصَّوم إنَّما العِبادَةُ التَّفَکُرُ فِی أمر اللهِ عَزَّوَجَلَّ
عبادت به زیاد بودن نماز و روزه نیست، بلکه تفکر نمودن در کار خدای عزوجل است

(جهاد با نفس، ح 54 ) حدیث (523) امام هادی (ع) فرمودند: أمّا إنّک لَو زُرتَ قَبرَ عَبدِ العَظیمِ عِندَکم لَکنتَ کمَن زارَ الحُسَینَ بنَ عَلِیِّ (ع)
(خطاب به یکی از اهالی ری)بدان که اگر قبر عبد العظیم در شهر خودتان را زیارت کنى، همچون کسى باشى که حسین بن على (ع) را زیارت کرده باشد.

(میزان الحکمه، ح 7984 ) حدیث (524) امام صادق (ع) فرمودند: مَن لَم یملِک غَضَبَهُ لَم یملِک عَقلَهُ.
هر آنکه بر غضب خود چیره نشود، بر عقل خود اختیاری ندارد.

( کافی، ج 2، ص 303 ) حدیث (525) امام صادق (ع) فرمودند: انَّ شِیعَةَ عَلِیِّ(ع) کانُو خُمُصَ البُطُونِ، ذُبُلَ الشَّفَاهِ، اَهلَ الرَافَةٍ وَ عِلمٍ وَ حِلمٍ، یُعرَفُونَ بِالرَّهبَانِیَّةِ
همانا شیعیان علی(ع) شکمهاشان تهی و لبهاشان خشکیده بود، اهل مهربانی و علم و بردباری بودند و به پارسایی شناخته می شدند

( جهاد با نفس، ح 35 ) حدیث (526) پیامبر اعظم (ص) فرمودند: کلوا جَمیعا وَ لا تَفَرَّقوا فَاِنَّ البَرَکةَ مَعَ الجَماعَةِ با هم غذا بخورید و پراکنده نباشید، که برکت با جماعت است.

(بحارالأنوار، ج 66، ص 349. ) حدیث (527) امام علی (ع) فرمودند: اَفضَلُ النّاسِ عَقلاً اَحسَنُهُم تَقدیرا لِمَعاشِهِ وَ اَشَدُّهُمُ اهتِماما بِاِصلاحِ مَعادِهِ
عاقل ‏ترین مردم کسى است که بهتر بتواند امور زندگى ‏اش را برنامه ‏ریزى کند و براى اصلاح آخرتش بیشتر همت نماید.

( غررالحکم، ح 3340. ) حدیث (528) حضرت محمد(ص) فرمودند: اِنَّ اللّه‏َ یحِبُّ المُلِحّینَ فِى الدُّعاءِ.
خداوند اصرار کنندگان در دعا را دوست دارد.

( بحارالأنوار، ج 93، ص 378 ) حدیث (529) امام صادق(ع) فرمودند: اِنَّ لاَِهلِ الجَنَّةِ اَربَعَ عَلاماتٍ: وَجهٌ مُنبَسِطٌ وَ لِسانٌ لَطیفٌ وَ قَلبٌ رَحیمٌ وَ یدٌ مُعطیةٌ
بهشتى ‏ها چهار نشانه دارند: روى گشاده، زبان نرم، دل مهربان و دستِ دهنده

( مجموعه ورام، ج 2، ص 91 ) حدیث (530) امام علی (ع) فرمودند: جَمعُ خَیرِ الدُّنیا وَ الآخِرَةِ فى کتمانِ السِّرِّ وَ مُصادَقَةِ الاَخیارِ، وَ جَمعُ الشَّرِّ فِى الاِذاعَةِ وَ مُؤاخاةِ الاَشرار
همه خیر دنیا و آخرت در رازدارى و هم‏نشینى با نیکان است و همه شر در افشاى اسرار و دوستى با اشرار است.

( بحارالأنوار، ج 74 ، ص 178، ح 17 ) حدیث (531) پیامبر اعظم(ص) فرمودند: رَاسُ العَقل بَعدَ الایمانِ باللّه‏ِ مُداراةُ النّاس فى غَیر تَرک حَقٍّ.
کمال عقل پس از ایمان به خدا، مدارا کردن با مردم است به شرط آن که حق، ترک نشود.

( تحف العقول، ص 42) حدیث (532) پیامبر اعظم(ص) فرمودند: اَلمُؤمِنُ یبدَأُ بِالسَّلامِ وَ المُنافِقُ یقُولُ:حَتّى یبدَا بی
مؤمن ابتدا به سلام می کند و منافق منتظر سلام دیگران است

(کنزالعمّال، ح 778) حدیث (533) پیامبر اعظم(ص) فرمودند: اذا رَأَیتَ مِن أَخیک ثَلاثَ خِصالٍ فَارجُهُ: اَلحَیاءُ وَالأَمانَةُ وَالصِّدقُ
هر گاه در برادر (دینى) خود سه صفت دیدى به او امیدوار باش: حیا، امانتدارى و راستگویى

(نهج الفصاحه، ح 205) حدیث (534) امام صادق (ع) فرمودند:
اِنَّ مِمّا یزَینُ الاِسلامَ الاَخلاقُ الحَسَنَةُ فیما بَینَ النّاس
خوش اخلاقى در بین مردم، زینت اسلام است.
(مشکاة الأنوار، ص 422) حدیث (534) امام صادق (ع) فرمودند:
اِنَّ مِمّا یزَینُ الاِسلامَ الاَخلاقُ الحَسَنَةُ فیما بَینَ النّاس
خوش اخلاقى در بین مردم، زینت اسلام است.
(مشکاة الأنوار، ص 422) حدیث (535) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:
ما عَمِلَ ابنُ آدَمَ شَیئاً اَفضَلَ مِنَ الصَّلاةِ وَ صَلاحِ ذاتِ البَینِ وَ خُلق حَسَن
انسان هیچ کارى بهتر از نماز، اصلاح میان مردم و خوش اخلاقى نکرده است.
(نهج الفصاحه، ح 2651 ) حدیث (536) حضرت علی(ع) فرمودند: لَو یعلَمُ المُصَلّى ما یغشاهُ مِنَ الرَّحمَةِ لَما رَفَعَ رَأسَهُ مِنَ السُّجودِ
اگر نماز گزار می دانست تا چه حد مشمول رحمت الهى است، هرگز سر خود را از سجده بر نمی داشت


(غررالحکم، ح 7592 ) حدیث (537) پیامبر اعظم(ص) فرمودند: ثَلاثٌ مَن کنَّ فیهِ جَمَعَ اللّه‏ُ لَهُ خَیرَ الدُّنیا وَ الآخِرَةِ: اَلرِّضا بِالقَضاءِ وَ الصَّبرُ عِندَ البَلاءِ وَ الدُّعاءُ عِندَ الشِّدَّةِ وَ الرَّخاءِ
کسى که سه خصلت در او باشد، خداوند خیر دنیا و آخرت را براى او فراهم می کند: خشنودى به مقدرات، صبر در بلا و دعا در سختى و راحتى


(بحارالأنوار، ج 71، ص 156، ح 71) حدیث (538) پیامبر اعظم(ص) فرمودند: اِنّا اُمِرنا مَعاشِرَ الاَنبیاءِ بِمُداراةِ النّاسِ، کما اُمِرنا بِاقامَةِ الفَرائِضِ
ما پیامبران، همان‏گونه که به برپا داشتن واجبات مأمور شده‏ایم، به مدارا کردن با مردم نیز مأمور شده ‏ایم.


(ارشاد القلوب، ج 1، ص 115) حدیث (539) پیامبر اعظم (ص) فرمودند: جِماعُ التَّقوى‏ فى قولِهِ تَعالى‏: «اِنَّ اللَّهَ یامُرُ بِالعَدلِ وَ الاِحسانِ»
عصاره تقوا در این گفته خداوند آمده است: خداوند به عدالت و نیکى فرمان مى‏دهد.

(کافى، ج 2، ص 82 ، ح 4) حدیث (540) امام علی(ع) فرمودند: اَلکیسُ صَدیقُهُ الحَقُّ وَ عَدُوُّهُ الباطِلُ
انسان زیرک، دوستش حق است و دشمنش باطل

(غررالحکم، ح 1524) حدیث (541) امام علی(ع) فرمودند: خَیرُ هذِهِ الاُُمَّةِ النَّمَطُ الاَوسَطُ
بهترین این امت، میانه ‏روها هستند

(بحارالأنوار، ج 4، ص 41، ح 18) حدیث (542) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: اِنَّ البَلاءَ لِلظّالِمِ اَدَبٌ وَ لِلمُؤمِنِ اِمتحانٌ وَ لِلانبیاءِ دَرَجَة وَ لِلاولیاءِ کرامَةبلا براى ظالم مایه ادب، براى مؤمن آزمایش و براى پیامبران مایه ترفیع درجه و براى اولیا بزرگوارى است.

(بحار الأنوار، ج 75، ص 127، ح 9 ) حدیث (543) امام علی (ع) فرمودند: اِنَّ النّاسَ اِلى صالِحِ الادَبِ اَحوَجُ مِنهُم اِلَى الفِضَّةِ وَ الذَّهَبِ
مردم، به ادب (فرهنگ و تربیتِ) درست ، نیازمندترند، تا به طلا و نقره.

(مکارم الأخلاق، ص 17) حدیث (544) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: بُکاءُ المُؤمِنِ مِن قَلبِهِ وَ بُکاءُ المُنافِقِ مِن هامَّتِهِ
گریه مؤمن از (درون) دل اوست و گریه منافق از (ظاهر و) سرش

(الجامع الصغیر، ح 3156) حدیث (545) امام حسن عسکرى (ع) فرمودند: لَیسَ مِنَ الاَدَبِ اِظهارُ الفَرَحِ عِندَ المَحزونِ
شادى کردن در حضور غمگین، از ادب به دور است

(غرر الحکم، ح 10875) حدیث (546) امام على (ع) فرمودند: مَنِ اتَّقَى اللَّهَ اَحَبَّهُ النَّاسُ
هر کس تقواى الهى پیشه کند، مردم او را دوست خواهند داشت

(کشف الغمه، ج 3، ص 139) حدیث (547) امام على (ع) فرمودند: إنَّ حَدِیثَنا یُحیِی القُلُوبَ
به راستی که حدیث ما (اهل بیت) دلها را زنده می‌کند

(بحارالأنوار، ج 2، ص 144) حدیث (548) امام على (ع) فرمودند: لا تَصفُو الخِلَّةُ مَعَ غَیرِ اَدیبٍ
دوستى با شخص بى ‏ادب ، صمیمانه نخواهد شد.

(بحار الأنوار، ج 75، ص 8 ، ح 63 .)

[orochi]

حدیث (549) امام باقر (ع) فرمودند:
إنَّ اللهَ یُحِبُّ الحَییَّ الحَلیمَ.
همانا خداوند انسان با حیا و بردبار را دوست دارد.

(جهاد با نفس، ح259 ) حدیث (550) امام علی (ع) فرمودند: إیاک وَالهَذَرَ فَمَن کثُرَ کلامُهُ کثُرَت آثامُهُ
زنهار از پُرگویى ؛ زیرا هر که پُرگو باشد ، گناهانش بسیار شود

(غررالحکم و دررالکلم، ح 2637 ) حدیث (551) پیامبر اعظم (ص) فرمودند: اَلبِطالَةُ تُقِسی القَلبَ
بیکارى ، دل را سخت می ‏کند

(مسند الشهاب، ج 1، ص 188 ) حدیث (552) امام على (ع) فرمودند:
کثرَةُ الدَّین تُصَیرُ الصّادِقَ کاذِبا وَ المُنجِزَ مُخلِفا
بدهى بسیار، راستگو را دروغگو و خوش‏قول را بدقول مى ‏گرداند.
(غررالحکم، ج 4، ص 592، ح 7105 ) حدیث (553) امام على (ع) فرمودند:
غَضُّ الطَّرفِ مِن أفضَلِ الوَرَعِ
پرهیز از نگاه ناروا ، برترین پرهیزگارى است
(عیون الحکم والمواعظ ،ح 5882 ) حدیث (554) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:
رَاسُ الحِکمَةِ مَخَافَةُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ.
ترس از خدای عزوجل سر حکمت و دانایی است.
(جهاد با نفس ،ح 119 ) حدیث (555) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: مَن عَیرَ اَخاهُ بِذَنبٍ لَم یمُت حَتّى یعمَلَهُ
هر کس برادر [دینى] خود را به گناهى سرزنش کند، نمیرد، مگر آن‏که مرتکب آن شود.

(نهج الفصاحه، ح 2920 ) حدیث (556) امام على (ع) فرمودند:
مَن لَم یصلِح نَفسَهُ لَم یصلِح غَیرَهُ
هر کس خودش را اصلاح نکند، نمى ‏تواند دیگران را اصلاح نماید.
(غررالحکم، ح 8990 ) حدیث (557) امام باقر (ع) فرمودند:
تَزَین للَّهِ‏ِ بِالصِّدقِ فِی الاعمالِ
با راست کردارى، خود را براى خدا بیاراى
(تحف العقول، ص 285 ) حدیث (558) امام صادق (ع) فرمودند: اَ لعالِمُ بِزَمانِهِ لا تَهجُمُ عَلَیهِ اللَّوابِسُ
کسى که به اوضاع زمان خود آگاه باشد، گرفتار هجوم اشتباهات نمى ‏شود.

(تحف العقول، ص 356 ) حدیث (559) پیامبر اعظم (ص) فرمودند:
اَلصَّدَقَةُ عَلَى القَرابَةِ صَدَقَةٌ وصِلَةٌ
صدقه دادن به خویشاوندان، هم صدقه است و هم صله رحم
(مسند احمد، ج 4 ،ص 17) حدیث (560) امام صادق (ع) فرمودند:
إنَّ الغِنَی وَ العِزَّ یَجُولانِ فإذا ظَفَرا بمَوضِع التَّوَکّل أوطَنَا
ثروتمندی و عزت سیر و گردش می کنند پس هر گاه به موضع توکل دست یافتند در همانجا اقامت می گزینند.
(جهاد با نفس ،ح 99) حدیث (561) امام صادق (ع) فرمودند:
اِنَّ المُؤمِنَ وَلىُّ اللّه‏ِ یعینُهُ وَ یصنَعُ لَهُ وَ لا یقولُ عَلَیهِ اِلاَّ الحَقَّ وَ لا یخافُ غَیرَهُ
مؤمن دوست خداست، یاریش مى ‏رساند و براى او کار مى ‏کند و درباره او جز حق نمى ‏گوید و از غیر او نمى‏ ترسد.
(کافى، ج 2، ص 171، ح 5) حدیث (562) امام علی (ع) فرمودند:
بُکاءُ العَبدِ مِن خَشیةِ اللَّهِ یمَحِّصُ ذُنُوبَهُ
گریستن بنده از خوف خدا، گناهانش را از میان می ‏برد
(غررالحکم و دررالکلم، ح 4432) حدیث (563) امام هادی (ع) فرمودند: اِنَّ الحَرامَ لا ینمى وَ اِن نَمى لا یبارَک لَهُ فیهِ وَ ما اَنـفَقَهُ لَم یؤجَر عَلَیهِ وَ ما خَلَّـفَهُ کانَ زادَهُ اِلَى النّار
به راستى که حرام، افزایش نمى‏یابد و اگر افزایش یابد، برکتى ندارد و اگر انفاق شود، پاداشى ندارد و اگر بماند، توشه‏اى به سوى آتش خواهد بود.

(کافى، ج 5، ص 125، ح 7) حدیث (564) امام صادق (ع) فرمودند:
من اراد الرئاسه هلک
کسی که ریاست را قصد کند هلاک می گردد.
(جهاد با نفس ،ح 503) حدیث (565) امام باقر (ع) فرمودند: اِستَشِر فی أمرِک الَّذینَ یخشَونَ اللَّهَ
در کار خود، [فقط] با کسانى مشورت کن که از خدا می ‏ترسند

(تحف العقول، ص 293) حدیث (566) امام صادق (ع) فرمودند: اِذا اَرادَ اللّه‏ُ بِقَومٍ هَلکا ظَهَرَ فیهِمُ الرِّبا
هنگامى که خداوند بخواهد ملتى را نابود کند، رباخوارى در میان آنان رواج مى‏یابد.

(وسائل الشیعه، ج 18، ص 123، ح 17) حدیث (567) امام صادق (ع) فرمودند:
الله فی عَون المُومِن، مادامَ المُومِن فی عَون اَخیهِ
خداوند در پی یاری مومن است، تا وقتی که مومن در پی یاری برادر خویش است.
(بحار الانوار، ج74 ،ص322) حدیث (568) پیامبر اعظم (ص) فرمودند: اِنَّ الِختِلافَ وَ التَّنازُعَ وَ التَّثَـبُّطَ مِن أمرِ العَجز وَ الضَّعفِ وَ هُوَ مِمّا لا یحِبُّهُ اللّه‏ُ وَ لا یعطى عَلَیهِ النَّصرَ وَ الظَّـفَرَ
اختلاف و کشمکش و پشت هم اندازى، از ناتوانى و سستى است و خداوند نه آن را دوست دارد و نه با آن یارى و پیروزى مى ‏دهد.

(بحارالأنوار، ج 20، ص 126، ح 50)حدیث (569) امام علی(ع) فرمودند: فازَ مَن أصلَحَ عَمَلَ یومِهِ وَ استَدرَک فَوارِطَ أمسِهِ
رستگار شد آن‏که کار امروزش را سامان داد و کوتاهى‏هاى دیروزش را جبران کرد.

(مستدرک الوسائل ، ج 12، ص 151)حدیث (570) پیامبر اعظم (ص) فرمودند: اَتـَرعوونَ عَن ذِکرِ افاجِرِ حَتّى یعرِفَهُ النّاسُ؟! فَاذکرُوا الفاجِرَ بِما فیهِ یحذَرهُ النّاسُ آیا از بردن نام بدکار، براى این‏که مردم او را بشناسند، خوددارى مى ‏کنید؟ بدکار را با اعمال و کردارش معرفى کنید، تا مردم از او برحذر باشند.
(کنزالعمال ، ح 8070)حدیث (571) پیامبر اعظم (ص) فرمودند:
لاتَختَلِفوا، فَإِنَّ مَن کانَ قَبلَکمُ اختَلَفوا فَهَلَکوا
باهم اختلاف نکنید، که پیشینیان شما دچار اختلاف شدند و نابود گشتند.
(کنزالعمال ، ح 894)حدیث (572) امام علی (ع) فرمودند: قَلیلُ الحَقِّ یدفَعُ کثیرَ الباطِلِ کما اَنَّ القَلیلَ مِنَ النّارِ یحرِقُ کثیرَ الحَطَب اندکى حقّ، بسیارى باطل را نابود می ‏کند، همچنان که اندکى آتش، هیزم‏هاى فراوانى را مى ‏سوزاند.

(غررالحکم، ح 6735 )حدیث (573) پیامبر اعظم (ص) فرمودند: إذا رَأَیتُمُ المُوءمِنَ صَموتا وَقورا فَادنُوا مِنهُ فَإنَّهُ یلقِی الحِکمَةَ
هنگامى که مؤمن را خاموش و بزرگ منش دیدید، به او نزدیک شوید که حکمت مى ‏آموزد.

(تحف العقول، ص 397)حدیث (574) حضرت علی(ع) فرمودند:
اَلبَرَکةُ فى مالِ مَن آتَى الزَّکاةَ وَ واسَى المُؤمِنینَ وَ وَصَلَ الاَقرَبینَ
برکت در مال کسى است که زکات بپردازد، به مؤمنان مدد و یارى رساند و به خویشاوندان کمک نماید.
(تحف العقول، ص 172)حدیث (575) رسول اکرم(ص) فرمودند:
مَن جُرِحَ فی سَبیلِ اللَّهِ جاءَ یومَ القِیامَةِ ریحُهُ کرِیحِ المِسک. . . عَلَیهِ طابَعُ الشُّهَداءِ
هر کس در راه خداوند مجروح شود ، در حالى وارد قیامت می شود که بویش چون بوى مشک است . . . و نشان شهیدان را دارد

(میزان الحکمه ، ح 9814)حدیث (576) امام صادق (ع) فرمودند:
ما مِن رَجُلٍ تَکبَّرَ أو تَجَبَّرَ إلاّ لِذِلَّةٍ وَجَدَها فی نفسِهِ
هیچ مردى تکبّر یا گردنفرازى نکرد ،مگر به سبب احساس خوارى و حقارتى که در خود یافت.
(میزان الحکمه ، ح 9814)حدیث (577) امام حسین (ع) فرمودند:
إنَّ شیعَتَنا مَن سَلِمَت قُلوبُهُم مِن کلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ وَدَغَلٍ
بی‏ گمان شیعیان ما، دل‏هایشان از هر خیانت، کینه، و فریبکارى پاک است.
(بحارالأنوار، ج 68، ص 156 )حدیث (578) امام علی (ع) فرمودند:
کثرَةُ المِزاحِ تُذهِبُ البَهاءَ وَ توجِبُ الشَّحناءَ
شوخى زیاد، ارج و احترام را مى ‏برد و موجب دشمنى مى ‏شود.
(غرر الحکم، ح 7126 )حدیث (579) پیامبر اعظم (ص) فرمودند:
اَلمُؤمِنُ یأکلُ فی مِعاءٍ واحِدَةٍ وَ المُنافِقُ یأکلُ فی سَبعَةِ أمعاءٍ
مؤمن کم خوراک است و منافق پرخور
(وسائل الشیعه، ج 24 ، ص 240)حدیث (580) امام علی(ع) فرمودند:
لا لِباسَ أجمَلُ مِنَ السَّلامَةِ
هیچ لباسى زیباتر از سلامتى نیست
(عیون الحکم والمواعظ، ح 9891)حدیث (581) امام علی(ع) فرمودند:
صِلَةُ الرَّحِمِ تُدِرُّ النِّعَمَ وَ تَدفَعُ النِّقَمَ
صله رحم، نعمت‏ها را فراوان مى ‏کند و سختى ‏ها را از بین مى ‏برد.
(غررالحکم، ح 5836)حدیث (582) پیامبر اکرم(ص) فرمودند:
إنَّ الرَّجُلَ لَیحرَمُ الرِّزقَ بِالذَّنبِ یصیبُهُ
آدمى، با گناهى که می ‏کند، از روزى محروم می شود
(الأمالى، طوسى، ص 528)حدیث (583) امام باقر (ع) فرمودند:
الصَّبرُ صَبرانِ: صَبرٌ عَلی البَلاءِ حَسَنٌ جَمیلٌ وَ أفضَلُ الصَّبرَین الوَرَعُ عَن المَحارم.
صبر بر دو گونه است: صبر بر بلا که نیکو و زیباست و برترین این دو قسم پرهیز نمودن از حرامهای الهی است.
(جهاد با نفس ،ح 163)حدیث (584) امام حسن (ع) فرمودند:
إذا أضَرَّتِ النَّوافِلُ بِالفَریضَةِ فَارفَضوها
هرگاه مستحبّات به واجبات زیان رساند [و مانع انجام دادن فرایض شود]، آنها را ترک کنید
(تحف العقول، ص 236)حدیث (585) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:
ثَلاثٌ مَن کنَّ فیهِ فَهِىَ راجِعَةٌ عَلى صاحِبِها: اَلبَغىُ وَ المَکرُ وَ النَّکتُ
سه چیز است که در هر کس باشد [آثارش] به خود او بر مى ‏گردد: ستم کردن، فریب دادن و پیمان شکنى.
(نهج الفصاحه، ح 1281)حدیث (586) امام حسن (ع) فرمودند:
لَیسَتِ العِفَّةُ بِدافِعَةٍ رِزقاً وَ لَا الحِرصُ بِجالِبٍ فَضلاً فَاِنَّ الرِّزقَ مَقسومٌ وَ استِعمالُ الحِرصِ استِعمالُ المَآثِمِ؛
نه پاکدامنى، روزى را از انسان دور مى ‏کند و نه حرص، روزى زیاد مى ‏آورد؛ چون روزى قسمت شده است و حرص زدن باعث مبتلا شدن به گناهان مى ‏شود.
(تحف العقول، ص 234)حدیث (587) امام صادق (ع) فرمودند:
مَن عَیرَ مُؤمِناً بِذَنبٍ لَم یمُت حَتّى‏ یرتَکبَهُ
هر کس مؤمنى را بر انجام دادن گناهى سرزنش کند، نمی میرد تا آن‏که خود آن گناه را مرتکب شود
(الکافى، ج 2، ص 356)حدیث (588) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: خَیرُ الکلامِ مَا دَلَّ وَ جَلَّ وَ قَلَّ وَ لَم یمِلَّ
بهترین سخن، آن است که قابل فهم و روشن و کوتاه باشد و خستگى نیاورد.

(انوار العلویه، ص 489)حدیث (589) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: لا تَختَلِفوا، فَإِنَّ مَن کانَ قَبلَکمُ اختَلَفوا فَهَلَکوا
باهم اختلاف نکنید، که پیشینیان شما دچار اختلاف شدند و نابود گشتند.

(کنزالعمال، ح 894)حدیث (590) امام على (ع) فرمودند: اَلنَّظیفُ مِنَ الثِّیابِ یذهِبُ الهَمَّ وَالحُزنَ وَهُوَ طَهورٌ لِلصَّلاةِ
لباس پاکیزه غم و اندوه را برطرف مى ‏کند و باعث پاکیزگى نماز است.

(کافى، ج 6 ، ص 444، ح 14)حدیث (591) امام على (ع) فرمودند: اَلبَرَکةُ فى مالِ مَن آتَى الزَّکاةَ وَ واسَى المُؤمِنینَ وَ وَصَلَ الاَقرَبینَ
برکت در مال کسى است که زکات بپردازد، به مؤمنان مدد و یارى رساند و به خویشاوندان کمک نماید.

(تحف العقول، ص 172)حدیث (592) امام على (ع) فرمودند: لا یدرَکُ العِلمُ بِراحَةِ الجِسمِ
دانش با تن‏ آسایى به دست نمی ‏آید

(غررالحکم و دررالکلم، ح 10684)حدیث (593) امام على (ع) فرمودند: مَن غَرَسَ فى نَفسِهِ مَحَبَّةَ اَنواعِ الطَّعامِ، اِجتَنى ثِمارَ فُنونِ الاَسقامِ
هر کس در دل خود، نهال علاقه به غذاهاى گوناگون را بکارد، محصول بیمارى‏ هاى گوناگون از آن مى ‏چیند.

(غررالحکم، ح 9219 ) حدیث (594) پیامبر(ص) فرمودند: نَحنُ قَومٌ لا نَأکلُ حَتّى نَجوعَ وَ اِذا اَکلنا لا نَشبَعُ
ما قومى هستیم که تا گرسنه نشویم غذا نمى ‏خوریم و تا سیر نشده ‏ایم دست از غذا مى‏ کشیم.

(سنن النبى، ص 226 ) حدیث (595) امام علی(ع) فرمودند: ابِئسَ القَرینُ الغَضَبُ: یبدِى المَعائِبَ وَ یدنِى الشَّرَّ وَ یباعِدُ الخَیرَ
خشم، بدترین همراه است: عیب‏ها را آشکار، بدی‏ها را نزدیک و خوبی‏ها را دور می ‏کند.

(غرر الحکم، ح 4417 ) حدیث (596) امام علی(ع) فرمودند: اَلنّاسُ اِخوانٌ فَمَن کانَت اُخُوَّتُهُ فى غَیرِ ذاتِ اللّه‏ِ فَهِىَ عَداوَةٌ
مردم برادرند، اما آن که برادرى ‏اش براى خدا نباشد، برادرى وى، دشمنى است.

(بحارالأنوار، ج 74، ص 165، ح 29 ) حدیث (597) امام باقر(ع) فرمودند:
مَا مِن عِبَادَة أفضَلَ عِندَ اللهِ مِن عِفَّةِ بَطن وَ فَرج.
هیچ عبادتی در نزد خدا برتر از ترک شهوات شکم و فرج نیست.
(جهاد با نفس ، ح205 ) حدیث (598) امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند: جُعِلتِ الخَبائِثُ فی بَیت وَ جُعِل مِفتاحُهُ الکَذِبَ
تمام پلیدیها در خانه ای قرار داده شده و کلید آن دروغگویی است.

(بحار الانوار، ج78، ص377) حدیث (599) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: خَمسٌ مِن سُنَن المُرسَلینَ: اَلحَیاءُ وَ الحِلمُ وَ الحِجامَةُ وَ السِّواک وَ التَّعَطُّرُ
پنج چیز از سنت پیغمبران است: حیا، بردبارى، حجامت کردن، و مسواک و عطر زدن.

(نهج الفصاحه، ح 1463) حدیث (600) امام حسن عسکری (ع) فرمودند:
اِتَّقُوا اللَّهَ وَ کونُوا زَیناً وَ لا تَکونُوا شَیناً
تقواى الهى پیشه کنید و مایه افتخار و آبرو باشید نه مایه ننگ و شرمندگى
(تحف العقول، ص 488)

[orochi]

حدیث (601) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:

اللّهُمَّ اغفِر لِلمُعَلِّمینَ و أطِل أعمارَهُم و بارِک لَهُم فی کسبِهِم
خدایا ! آموزگاران را بیامرز ؛ عمرشان را دراز و کسبشان را با برکت کن
(تاریخ بغداد، ج 3، ص 64) حدیث (602) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: اَحَبُّ الاَعمالِ اِلَى اللَّهِ الصَّلاةُ لِوَقتِها، ثُمَّ بِرُّ الوالِدَین، ثُمَّ الجَهادُ فى سَبیلِ اللَّهِ
دوست داشتنى ‏ترین کارها نزد خداوند: نماز اول وقت، سپس نیکى به پدر و مادر و سپس جهاد در راه خداست.

(نهج الفصاحه، ح 70) حدیث(603) امام علی (ع) فرمودند: مَن لَم یصلِح نَفسَهُ لَم یصلِح غَیرَهُ؛(4)
هر کس خودش را اصلاح نکند، نمى‏تواند دیگران را اصلاح نماید.

(غرر الحکم،ح 8990) حدیث(604) امام صادق (ع) فرمودند: إنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ یُبغِضُ الغَنیَّ الظَّلومَ.
به راستی که خداوند عزوجل ثروتمند ستمگر را دشمن می دارد.

(جهاد با نفس ، ح 738 ) حدیث(605) امام هادی (ع) فرمودند:
اِنَّ الحَرامَ لا ینمى وَ اِن نَمى لا یبارَک لَهُ فیهِ وَ ما اَنفَقَهُ لَم یؤجَر عَلَیهِ وَ ما خَلَّـفَهُ کانَ زادَهُ اِلَى النّارِ
به راستى که حرام، افزایش نمى‏یابد و اگر افزایش یابد، برکتى ندارد و اگر انفاق شود، پاداشى ندارد و اگر بماند، توشه‏اى به سوى آتش خواهد بود.
(کافى، ج 5، ص 125، ح 7 ) حدیث(606) حضرت علی(ع) فرمودند:
الصَّدَقَةُ دَوَاءٌ مُنجِحٌ وَ أَعمَالُ العِبَادِ فِى عَاجِلِهِم نُصبُ أَعینِهِم فِى آجَالِهِم.
صدقه دادن دارویى ثمر بخش است ، و کردار بندگان در دنیا ، فردا در پیش روى آنان جلوه گر است.
(کافى، ج 5، ص 125، ح 7 ) حدیث(607) پیامبر اکرم(ص) فرمودند:
مَن کشَفَ عَورَةَ اَخیهِ المُسلِمِ کشَفَ اللّه‏ُ عَورَتَهُ حَتّى یفضَحَهُ بِها فى بَیتِهِ
هر کس عیب و زشتى برادر مسلمان خود را فاش کند، خداوند زشتى او را آشکار سازد، تاجایى که او را در درون خانه ‏اش رسوا سازد.
(الترغیب والترهیب، ج 2، ص 239، ح 9.) حدیث(608) حضرت علی(ع) فرمودند:
اللِّسَانُ سَبُعٌ إِن خُلِّی عَنهُ عَقَرَ .
زبان تربیت نشده ، درنده اى است که اگر رهایش کنى مى گزد.
(نهج البلاغه، حکمت60) حدیث(609) پیامبر اکرم(ص) فرمودند:
اَلعِبادَةُ عَشرَةُ اَجزاءٍ تِسعَةُ اَجزاءٍ فى طَلَبِ الحَلالِ
عبادت ده جزء دارد، که نُه جزء آن، طلب روزى حلال است.
(بحارالأنوار، ج 103، ص 9، ح 37) حدیث(610) پیامبر اکرم(ص) فرمودند:
لا یدخُلُ الجَنَّةَ عَبدٌ لا یأمَنُ جارُهُ بَوائِقَهُ
بنده ‏اى که همسایه‏ اش از شرّ او در امان نباشد، وارد بهشت نمی ‏شود
(مستدرک الوسائل، ج 8، ص 425) حدیث(611) امام علی (ع) فرمودند:
اِنَّ فِى الرِّفقِ الزّیادَةَ وَ البَرَکةَ وَ مَن یحرَمِ الرِّفقُ یحرَمِ الخَیرَ در مدارا، فزونى و برکت است، و هر کس از مدارا محروم باشد، از خیر، محروم شده است.
(کافى، ج 2، ص 119، ح 7 ) حدیث(612) پیامبر اکرم(ص) فرمودند:
مَن رَضىَ بِما رَزَقَهُ اللَّهُ قَرَّت عَینُهُ
هر که به آنچه خداوند روزیش کرده راضى باشد، خوش و خرّم بماند.
( امالى طوسى، ص 225، ح 393 ) حدیث(613) علی بن ابیطالب(ع) فرمودند:
لا تَجعَل عِرضَک غَرَضاً لِقَولِ کلِّ قائِلِ
آبروى خود را هدف تیر گفتار هر گوینده‏اى نساز
(غررالحکم و دررالکلم، ح 10304) حدیث(614) امام على (ع) فرمودند: لا تَصفُو الخِلَّةُ مَعَ غَیر اَدیبدوستى با شخص بى ‏ادب، صمیمانه نخواهد شد.

(بحار الأنوار، ج 67، ص 400، ح 73) حدیث(615) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: لَیسَ مِنّا مَن غَشَّ مُسلِما اَو ضَرَّهُ اَو ماکرَهُ
از ما نیست کسى که با مسلمانى تقلّب کند، یا به او ضرر رساند و یا با وى حیله نماید.

(نهج الفصاحه، ح 2414) حدیث(616) امام علی (ع) فرمودند:
مِن کمالِ السَّعادَةِ السَّعىُ فى صَلاحِ الجُمهور
کوشش در راه اصلاح توده مردم، از کمال خوشبختى است.
(غررالحکم، ح 9361) حدیث(617) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: لا تَسُبُّوا الناسَ فَـتَکتَسِبُوا العَداوَةَ بَینَهُم
به مردم ناسزا نگویید، که با این کار در میان آنها دشمن پیدا مى ‏کنید.

(کافى ، ج 2، ص 360 ح 3) حدیث(618) امام صادق(ع) فرمودند:
مَن حَسُنَ بِرُّه بِأهلِهِ زِیدَ فی عُمرِهِ
هرکه با خانواده خود خوش رفتار است، عمرش بسیار خواهد بود
(الکافى، ج 8، ص 219) حدیث(619) حضرت رسول (ص) فرمودند: اَوسِعوا لِلشَّبابِ فِى المَجلِسِ وَ اَفهِموهُمُ الحَدیثَ فَاِنَّهُمُ الخُلوفُ وَ اَهلُ الحَدیثِ ؛
براى جوانان در مجالس جاى باز کنید، و امور نو و جدید را به آنان تفهیم کنید، چرا که این گروه جایگزین شما و درگیر مسائل جدید خواهند شد.


(الفردوس ، ج 1، ص 98، ح 320 ) حدیث(620) امام علی (ع) فرمودند: مِن کفّاراتِ الذُّنوبِ العِظامِ: اِغاثَةُ المَلهوفِ وَ التَّنفیسُ عَنِ المَکروبِ
یارى رساندن به ستمدیده فریاد خواه و شاد کردن غمناک، از کفّاره‏هاى گناهان بزرگ است.

(نهج الیلاغه حکمت 24) حدیث(621) حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند: مَن حُرِمَ الرِّفقَ فَقَد حُرِمَ الخَیرَ کلَّهُ هر کس از مدارا بى‏ بهره باشد، از همه خوبى‏ ها بى ‏بهره مانده است.

(نهج الفصاحه، ح 3057)
حدیث(622) امام صادق (ع) فرمودند: کانَ رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله یداعِبُ وَ لا یقولُ اِلاّ حَقّـا
رسول اکرم صلى ‏الله‏ علیه‏ و‏ آله شوخى مى ‏کردند ولى جز حقّ چیزى نمى ‏گفتند.

(مستدرک الوسائل، ج 8 ، ص 408) حدیث(623) امام علی (ع) فرمودند: اَطیبُ العَیشِ القَناعَةُ
خوش‏ترین زندگى، زندگى با قناعت است.

(غررالحکم، ح 2918) حدیث(624) حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند: اِنَّ المُسلِمَ اِذا غَلَبَهُ ضَعفُ الکبَرِ اَمَرَ اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ المَلِک اَن یکتُبَ لَهُ فى حالِهِ تِلک مِثلَ ما کانَ یعمَلُ وَ هُوَ شابٌّ نَشیطٌ صَحیحٌ
مسلمان هنگامى که ضعف پیرى بر او غلبه کند خداوند به فرشته‏اى دستور مى‏دهد که در این حال اعمال (نیکى) را که او در جوانى و شادابى و سلامت انجام مى‏داد، برایش بنویسد.

(کافى، ج 3، ص 113) حدیث(625) حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند: امَنِ اغتابَ مُسلِماً اَو مُسلِمَةً لَم یقبَلِ اللَّهُ تَعالى‏ صَلاتَهُ وَ لا صیامَهُ اَربَعینَ یوماً وَ لَیلَةً اِلّا اَن یغفِرَ لَهُ صاحِبُهُ
خداوند متعال تا چهل شبانه روز نماز و روزه غیبت کننده مرد و زن مسلمان را نمى‏پذیرد، مگر این که غیبت شونده او را ببخشد.

(جامع الأخبار، ص 412، ح 1141) حدیث(626) امام على (ع) فرمودند: لا یؤنِسَنَّک اِلاَّ الحَقُّ وَ لا یوحِشَنَّک اِلاَّ الباطِلُمبادا جز حق، با تو اُنس بگیرد و جز باطل، از تو بهراسد.

(نهج البلاغه، از خطبه 130 ) حدیث(627) امام صادق (ع) فرمودند: اِن اَحبَبتَ اَن یزیدَ اللّه‏ُ فى عُمُرِک فَسُرَّ اَبَـوَیک
اگر دوست دارى که خداوند عمرت را زیاد کند، پدر و مادرت را شاد کن.

(بحارالأنوار ، ج 74 ، ص 81 ، ح 84 ) حدیث(628) امام صادق (ع) فرمودند: اَلبرُّ وَ حُسنُ الخُلق یعمُرانِ الدّیارَ وَ یزیدانِ فِى الاَعمار نیکوکارى و خوش اخلاقى، خانه‏ ها را آباد و عمرها را طولانى مى ‏کنند.

( کافى ، ج 2، ص 100، ح 8 )
حدیث(629) امام مهدى‏ (ع)فرمودند:
أمّا وَجهُ الاِنتفاعِ بِی فی غَیبَتی فَکالاِنتِفاعِ بِالشَّمسِ إذا غَیبَها عَنِ الأبصارِ السَّحابُ ؛
چگونگى بهره‏ مندى از وجود من در دوران غیبتم ، همچون بهره‏اى است که از خورشید مى‏برند ، آن‏گاه که ابر آن را از دیدگان نهان مى‏کند .

(الغیبه ، طوسى، ص 292) حدیث(630) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:
کلُّکم راع وَکلُّکم مَسؤولٌ عَن رَعیتِهِ
همه شما سرپرست و مسئول هستید و درباره زیردستانتان باز خواست مى ‏شوید.

(جامع الاخبار، ص 119) حدیث(631) امام على (ع) فرمودند:
إِنَّ بِشرَ المُؤمِنِ فِی وَجهِهِ ، وَ قُوَّتَهُ فِی دینِهِ وَ حُزنَهُ فِی قَلبِهِ
شادى مؤمن در چهره اوست ، قدرت وى در دینش، و اندوه او در دلش

(میزان الحکمه، ح 1721) حدیث(632) امام على (ع) فرمودند: مَن حَسُنَت خَلیقَـتُهُ طابَت عِشرَتُهُ
هر کس خوش اخلاق باشد، زندگى ‏اش پاکیزه و گوارا مى‏ شود.

(غررالحکم، ح 8153) حدیث(633) امام على (ع) فرمودند: سُوسُوا إِیمَانَکم بِالصَّدَقَةِ وَ حَصِّنُوا أَموَالَکم بِالزَّکاةِ وَ ادفَعُوا أَموَاجَ البَلَاءِ بِالدُّعَاءِ .
ایمان خود را با صدقه دادن و اموالتان را با زکات دادن نگاهدارید، و امواج بلا را با دعا از خود برانید.

(نهج البلاغه – حکمت 146 ) حدیث(634) امام على (ع) فرمودند: اِنَّمَا العاقِلُ مَن وَعَظَتهُ التَّجارِبُ
خردمند ، کسى است که تجربه‏ها پندش دهد .

کنزالفوائد، ص 87 حدیث(635) امام على (ع) فرمودند: اَلاِنصافُ راحَةٌ
انصاف، مایه آسایش است.

(غررالحکم، ح 16) حدیث(636) امام هادی (ع) فرمودند: اُذکر حَسَرَاتِ التَّفرِیطِ بِأَخذِ تَقدِیمِ الحَزمِ.
با مقدم داشتن دوراندیشی، حسرت کوتاهیها را به یاد آور.

(بحارالأنوار، ج 78، ص 370) حدیث(637) امام على (ع) فرمودند: اَلجَهلُ مُمیتُ الاَحیاءِ وَ مُخَلِّدُ الشَّقاءِ
نـادانى، مایـه مرگ زندگان و دوام بدبختى است.

(غررالحکم، ح 1464) حدیث(638) امام صادق (ع) فرمودند:
بادِروا اَحداثَکم بِالحَدیثِ قَبلَ اَن تَسبِقَکم اِلَیهِمُ المُرجِئَةُ

به آموختن حدیث (معارف دینى) به جوانانتان ، پیش از آن‏که منحرفین آنان را گمراه سازند، اقدام نمیید.

تهذیب الأحکام ، ج 8 ، ص 111، ح 381 حدیث(639) امام علی (ع) فرمودند:

لاتُودِعَنَّ سِرَّکَ مَن لا أمانَةَ لَهُ.
راز خود را به کسی که امانتدار نیست، مسپار.
غررالحکم و دررالکلم، ح 1066 حدیث(640) امام علی (ع) فرمودند:
إنَّما یُحِبُّکَ مَن لا یَتَمَلََّقُکَ، وَیُثنی عَلَیکَ مَن لا یُسمِعُکَ.
دوستدار حقیقی تو کسی است که از تو چاپلوسی نمیکند و ستایشگر واقعی تو آنکه تو را از [ستایشهایش دربارۀ تو] باخبر نمیکند.

غررالحکم و دررالکلم، ح 7119 حدیث(641) امام علی (ع) فرمودند:
اَلزُّهدُ فِى الدُّنیا الراحَةُ العُظمى
بی ‏رغبتى به دنیا، بزرگ‏ترین آسیش است.

غررالحکم و دررالکلم، ح 1316 حدیث(642) امام جواد (ع) فرمودند:

إظهارُ الشَّیءِ قَبلَ أن یُستَحکمَ مَفسَدَةٌ لَهُ.
آشکار کردن چیزی پیش از استوار شدن، مایۀ تباهی آن است.


تحف العقول، ص 457 حدیث(643) امام جواد (ع) فرمودند:

الأَیَّامُ تَهتِک لَک الأمرَ عَنِ الأسرارِ الکامِنَةِ.
روزگار رازهای نهان را بر تو آشکار میکند.


بحار الأنوار، ج 78، ص 365 حدیث(644) امام جواد (ع) فرمودند:

اِعلَم أنَّک لَن تَخلُوَ مِن عَینِ اللهِ، فَانظُر کیفَ تَکونُ.
بدان که از دید خداوند پنهان نیستی، پس بنگر چگونهای.

تحف العقول، ص 455

[orochi]

حدیث(701)حضرت علی(ع) فرمودند: اِحذَر كُلَّ عَمَلٍ یرضاهُ عامِلُهُ لِنَفسِهِ وَ یکرَهُهُ لِعامَّةِ المُسلِمینَ
بپرهیز از هر کارى که انجام‏دهنده‏اش آن را براى خود می ‏پسندد، امّا براى عموم مسلمانان نمی ‏پسندد

غررالحکم و دررالکلم، ح 2596 حدیث(702)حضرت علی(ع) فرمودند: کُلُّ یَومٍ لا یُعصَی اللهُ فیهِ فَهُوَ یَومُ عیدٍ

هر روزی که در آن گناه نشود همان روز ، روز عید است

نهج البلاغه ج4 ص100 حدیث(703) پیامبر اکرم(ص) فرمودند: مَن یشتَهِ كَرامَةَ الآخِرَةِ یدَع زینَةَ الدُّنیا
هر که کرامت آخرت را می ‏خواهد ، زینت دنیا را وا می ‏نهد

مسند الشهاب ، ج 1 ، ص 251 حدیث(704) امام علی(ع) فرمودند: ایاكُمْ وَ الْحَلْفَ فَاِنَّهُ ینْفِقُ السِّلْعَةَ وَ یمْحَقُ الْبَرَكَةَ
از قسم خوردن بپرهیزید، چرا که کالا را تلف مى ‏کند و برکت را از بین مى ‏برد.

کافى، ج 5، ص 162، ح 4 حدیث(705) پیامبر اکرم(ص) فرمودند: نِعمَتانِ مَغبونٌ فیهِما كَثیرٌ مِنَ النّاسِ : اَلصِّحَّةُ وَ الفَراغُ
دو نعمت است که بیشتر مردم در آنها زیانکارند : سلامت و فراغت

الأمالى ، طوسى ، ص 526 حدیث(706) امام صادق(ع) فرمودند: ثَلاثَةٌ تُورِثُ المَحَبَّةَ : الدّینُ وَالتَّواضُعُ وَالبَذل
سه چیز است که محبّت می ‏آورد : دین ، فروتنى و بخشش

تحف العقول، ص 316 حدیث(707) امام علی(ع) فرمودند: اِقبَل عُذرَ أخیكَ و إنْ لَم یكُن لَهُ عُذرٌ ، فَالْتَمِس لَهُ عُذراً
عذر برادرت را بپذیر و اگر عذرى نداشت ، عذرى برایش بتراش

بحار الأنوار ، ج 74 ، ص 165 حدیث(708) امام علی(ع) می فرمایند: إنَّ أهنَأ النّاسِ عَیشاًَ مَن کانَ بِما قَسَمَ اللهُ لَهُ راضیاًگواراترین زندگی برای کسی است که به آنچه خداوند قسمت او کرده، خرسند و راضی باشد

غررالحکم و دررالکلم، ح 3397 حدیث(709) امام علی(ع) می فرمایند:
اِبنُ آدمَ أشبَهُ شَى‏ءٍ بِالمِعیارِ ، إمّا ناقِصٌ بِجَهلٍ أو راجِحٌ بِعِلمٍ
آدمیزاده ، شبیه‏ترین چیز به ترازوست : یا با نادانى سبُک شود و یا به‏دانش ، سنگین گردد
تحف العقول، ص 212 حدیث(710) امام صادق(ع) می فرمایند: لَو أدرَکتُهُ لَخَدَمتُهُ أیامَ حَیاتی
اگر او [امام زمان‏ علیه السلام‏] را در یابم ، تمام عمر به او خدمت می ‏کنم

الغیبه ، نعمانى ، ص 245 حدیث(711) پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: العِبَادَةُ مَعَ أکلِ الحَرََامِ كَالبِنَاءِ عَلیَ الرَّمل
عبادت همراه با لقمۀ حرام همچون ساختمانی است که بر ماسه بنا شده باشد

بحار الأنوار، ج 84، ص 258 حدیث(712)امام سجاد(ع) می فرمایند: کانَ [رسولُ الله] إذا أوَى إلىَ مَنزِلِهِ، جَزَّءَ دُخُولَهُ ثَلاثَةَ أجزَاءٍ: جُزءاً لِلَّهِ، وَجُزءاً لِأهلِهِ، وَجُزءاً لِنَفسِهِ
پىامبر (صلی الله علیه و آله) وقت خود را در منزل به سه قسمت میکرد: بخشی برای (عبادت) خدا، بخشی برای خانواده و بخشی برای خوىش


مکارم الأخلاق، ج 1، ص 44 حدیث(713)پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: أولَى النّاسِ بِالتُّهمَةِ مَن جالَسَ أهلَ التُّهمَةِ
سزاوارترىن مردم به تهمت کسى است که با اهل تهمت همنشىنى کند

الأمالى ، صدوق ، ص 73 حدیث(714) امام على (ع) می فرمایند: اِذا ظَهَرَتِ الجِناىاتُ ارتَفَعَتِ البَرَکاتُ
هرگاه گناهان آشکار شوند، برکت‏ها از مىان مى‏رود

غررالحکم، ح 4030 حدیث(715) رسول اکرم (ص) می فرمایند: اِنَّ اَخوَفَ ما اَخافُ عَلى اُمَّتى مِن بَعدى هذِهِ المَکاسِبُ المُحَرَّمَةُ وَ الشَّهوَةُ الخَفىةُ وَ الرِّبا
آنچه بىش از هر چىز بر امتم بعد از خود مى‏ترسم، درآمدهاى حرام، هواپرستى پنهان و رباست

بحارالانوار، ج 103، ص 54، ح 26 حدیث(716) رسول اکرم (ص) می فرمایند: اِستَعىنُوا عَلى اُمُورِكُم بِالكِتمانِ فَإنَّ كُلَّ ذى نِعمَةٍ مَحسُورٌ
در کارهاى خود از نهاندارى مدد گىرىد چون هر صاحبِ نعمتى مورد حسد است

تحف العقول ، ص 48 حدیث(717) امام جواد (ع) می فرمایند: اَلأيّامُ تَهتِكُ لَكَ الأمرَ عَنِ الأسرارِ الکامِنَةِ
روزگار رازهاى نهان را بر تو آشکار می کند

بحارالأنوار ، ج 78 ، ص 364 حدیث(718) پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: نِعمَتانِ مَکفُورَتانِ الأَمنُ وَالعافِيَةُ
دو نعمت است که شکر آنها گزارده نمی شود : امنیت و سلامتى

الخصال، ص 34 حدیث(719) امام صادق(ع) می فرمایند: بادِرُوا أولادََكُم بِالحَدیثِ قَبلَ أن يَسبِقَكُم إلَیهِمُ المُرجِئَةُ
در آموزش حدیث به فرزندانتان شتاب کنید پیش از آنکه مرجئه (منحرفان) زودتر از شما به سراغ آنها بروند

کافی، ج 6، ص 47 حدیث(720) پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: اَلعِبادَةُ مَعَ أکلِ الحَرامِ كَالبِناءِ عَلَى الرَّملِ
عبادت کردن با وجود حرام خوارى مانند ساختن بنایى است بر روى شن

عدّة الداعى ، ص 141حدیث(721) امام عسکری(ع) می فرمایند: إيّاک وَالإذاعَةَ وطَلَبَ الرِّئاسَةِ فَإنَّهُما يَدعوانِ إلَى الهَلَكَةِ
از افشاى اسرار و ریاست طلبى بپرهیز که این دو آدمى را به هلاکت می کشاند

تحف العقول ، ص 487حدیث(722) پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: أحزَمُ النّاسِ أکظَمُهُم لِلغَیظِ
دوراندیشترین مردم کسى است که بیش از هر کس بر خشم خویش چیره آید

الأمالى ، صدوق ، ص 28حدیث(723) پیامبر اعظم(ص) می فرمایند: یا أباذَر! إنَّ اللَّهَ لايَنظُرُ إلى‏ صُوَرِكُم و لا إلى‏ أموالِكُم و لكِن يَنظُرُ إلى‏ قُلوبِكُم و أعمالِكُم
اى اباذر! خداوند به ظاهر و دارایى شما نمى‏نگرد ، بلکه به دلها و کردارتان مى‏نگرد

الأمالى، طوسى، ص 536حدیث(724) پیامبر اعظم(ص) می فرمایند: یاِقنَع بِما اُوتیتَهُ يَخِفَّ عَلَیكَ الحِسابُ
به آنچه به تو داده شده ، قناعت کن ، تا کار حسابرسى بر تو آسان شود

اأعلام الدین ، ص 344حدیث(725) پیامبر اعظم(ص) می فرمایند: یيّاكُم وَ الدَّینَ فَإِنَّهُ هَمٌّ بِاللَّیلِ و مَذَّلَةٌ بِالنَّهارِ
باز قرض گرفتن بپرهیزید ، که اندوه شب است و خوارى روز

اعلل الشرائع ، ج 2 ، ص 527 حدیث(726) امام جواد (ع) می فرمایند: مَن زارَها عارِفاً بِحَقِّها فَلَهُ الجَنَّةُ
هر کس او را با شناخت زیارت کند بهشت پاداش او خواهد بود

بحارالأنوار ، ج 102، ص 266 حدیث(727) امام علی (ع) می فرمایند:
اَلحَقُّ طَریقُ الجَنَّةِ وَ الباطِلُ طَریقُ النّارِ وَ عَلى كُلِّ طَریقٍ داع
حق، راه بهشت است و باطل، راه جهنم و بر سر هر راهى دعوت کننده‏اى است

نهج السعادة، ج 3، ص 291 حدیث(728) امام حسین (ع) می فرمایند: يَظهَرُ اللَّهُ قائِمَنا فَيَنتَقِمُ مِنَ الظّالِمینَ
خداوند قائم ما را از پس پرده غیبت بیرون مى‏آورد و آن‏گاه او از ستم‏گران انتقام مى‏گیرد

إثباة الهداة ، ج 7 ، ص 138حدیث(729) امام حسن (ع) می فرمایند: اَلإخاءُ الوَفاءُ فِی الشِّدَّةِ وَ الرَّخاءِ
نشانه برادرى ، وفادارى در سختى و آسایش است

بحارالأنوار ، ج 75 ، ص 114 حدیث(730) امام علی(ع) می فرمایند: صُن دینَكَ بِدُنیاكَ تَربَحهُما وَ لا تَصُن دُنیاكَ بِدِینِكَ فَتَخسَرَهُما
دین خود را با دنیایت حفظ کن تا هر دو را ببرى ، و دینت را وسیله حفظ دنیایت قرار مده ، که هر دو را مى‏بازى

غررالحکم و دررالکلم ، ح 5861 حدیث(731) امام هادی (ع) می فرمایند: العُجبُ صارِفٌ عَن طَلَبِ العِلمِ ، داعٍ إلَى الغَمطِ والجَهلِ
خودپسندى، آدمى را از دانش‏جویى باز مى‏دارد و به‏ناسپاسى وانکار حق مى‏خواند

بحار الأنوار، ج 69، ص 199 حدیث(732) امام علی(ع) می فرمایند: مَن تَطَبَّبَ فَليَتَّقِ اللَّهَ وَ ليَنصَح وَليَجتَهِدِ
هر که طبابت مى‏کند باید از خدا بترسد و خیرخواه باشد و سعى خود را به کاربرد

دعائم الاسلام ، ج 2 ، ص 144حدیث(733) امام صادق(ع) می فرمایند: أنفَعُ الأشیاءِ لِلمَرءِ سَبقُهُ النّاسَ إلى عَیبِ نَفسِهِ
سودمندترینِ چیز براى مرد ، آن است که در جستن عیب خویش‏بر دیگر مردم ، پیشى گیرد

الکافى، ج 8، ص 243حدیث(734) امام رضا(ع) می فرمایند: لیـس لبخیل راحه, و لا لحسـود لذه و لا لملـوک وفـاء ولا لکذوب مــروه
بخیل را آسایشى نیست و حسود راخوشى و لذتى نیست و زمامدار را وفایى نیست و دروغگو را مروت و مردانگى نیست

تحف العقول,ص 450حدیث(735) امام رضا(ع) می فرمایند: عَونُكَ لِلضَّعیفِ مِن أفضَلِ الصَّدَقَةِ
یارىِ تو به ناتوان ، از بهترینِ صدقه‏ هاست

تحف العقول ، ص 446حدیث(736) امام هادی (ع) می فرمایند: مَن جَمَعَ لَكَ وُدَّهُ ورَأيَهُ فَاجمَع لَهُ طاعَتَكَ
هر که تمامت دوستى خود را براى تو فراهم آورد ، تو نیز تمامت طاعت خود را برایش فرآهم آور

تحف العقول ، ص 483حدیث(737) امام رضا (ع) می فرمایند: صدیق کل امرء عقله و عدوه جهله
دوست هرکس عقل او, و دشمنش جهل اوست

همان, ص 443حدیث(738) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: تَمامُ التَّقوى‏ اَن تَتَعَلَّمَ ما جَهِلتَ وَ تَعمَلَ بِما عَلِمتَ
تمام تقوا این است که آنچه را نمى ‏دانى بیاموزى و بدانچه مى ‏دانى عمل کنى.

تنبیه الخواطر، ج 2، ص 120حدیث(739) امام باقر (ع) می فرمایند: بنی الاِسلام علی الخَمس الصَلوة و الزَکوة و الصَوم و الحَج و الوِلايَة‏و لَم یناد بشى‏ء ما نُودى بِالوِلایة یوم الغَدیر
اسلام بر پنج پایه استوار شده است: نماز، زکات، روزه، حج و ولایت و به هیچ چیز به اندازه آنچه در روز غدیر به ولایت تاکید شده، ندا نشده است.

کافى 2، 21، ح 8حدیث(740)امام علی(ع) می فرمایند: قَدرُ الرَّجُلِ عَلى‏ قَدرِ هِمَّتِهِ ، وَ عَمَلُهُ عَلى‏ قَدرِ نِيَّتِهِ
ارزش آدمى به اندازه همّت او ، و عملش به اندازه نيّت اوست

غررالحکم و دررالکلم ، ح 6743حدیث(741)پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: اَلجَماعَةُ رَحمَةٌ و الفُرقَةُ عَذابٌ
وحدت مایه رحمت ، و تفرقه موجب عذاب است

کنزالعمّال ، ح 20242 حدیث(742)امام علی(ع) می فرمایند: عَجِبتُ لِمَن يَرى‏ أنَّهُ يَنقُصُ كُلَّ يَومٍ فِی نَفسِهِ وَ عُمُرِهِ وَ هُوَ لا يَتَأَهَّبُ لِلمَوتِ
در شگفتم از کسى که مى‏بیند هر روز از جان و عمر او کاسته مى‏شود ، امّا براى مرگ آماده نمى‏شود

غررالحکم و دررالکلم ، ح 6253حدیث(743)امام علی(ع) می فرمایند: اِکتَسِبُوا العِلمَ يَکسِبكُمُ الحَیاةَ
دانش کسب کنید تا به شما زندگى (و بالندگى) بخشد

غررالحکم و دررالکلم، ح 2486 حدیث(744) امام جواد (ع) می فرمایند: الثِّقَةُ بِاللَّهِ ثَمَنٌ لِكُلِّ غالٍ و سُلَّمٌ إلى كُلِّ عالٍ
اعتماد به خدا بهاى هر چیز گران بها است ، و نردبانى به سوى هر بلندایى

بحار الأنوار ، ج 75 ، ص 364 حدیث(745) امام صادق (ع) می فرمایند: ثَلاثَةُ أشیاءَ يَحتَاجُ النّاسُ إلَیها : الأمنُ وَ العَدلُ و الخِصبُ
سه چیز است که مردم به آنها نیازدارند : امنيّت ، عدالت و رفاه

تحف العقول ، ص 320 حدیث(746) امام رضا (ع) می فرمایند: اَلسَّخِيُّ يَأكُلُ مِن طَعامِ النّاسِ لِيَأكُلوا مِن طَعامِهِ وَالبَخیلُ لايَأكُلُ مِن طَعامِ‏النّاسِ لِئَّلّا يَأكُلُوا مِن طَعامِهِ
سخاوتمند از خوراک مردم بخورد تا مردم از خوراکش بخورند ، و بخیل از خوراک مردم نخورَد تا از خوراکش نخورند.

الکافى، ج 4، ص 41 حدیث(747) امام کاظم (ع) می فرمایند:إنَّ الحَرامَ لا يُنمى‏ وإن نُمِىَ لا يُبارَكُ فیهِ؛
مال حرام افزون نمى‏گردد و اگر هم افزون گردد برکت نمى‏یابد.
الکافى ، ج 5، 125 حدیث(748) امام علی(ع) می فرمایند: الفِکرُ فِی الخَیرِ يَدعُو إلَى العَمَلِ بِهِ
اندیشیدن به خوبى‏ها آدمى را به انجام دادن آنها بر مى‏انگیزد

میزان الحکمه ، ح 16179 حدیث(749) امام رضا(ع) می فرمایند: اَلنّاسُ ضَربانِ: بالِغٌ لا يَکتَفِی و طالِبٌ لا يَجِدُِ
مردم دو گونه‏اند: یابنده‏اى که [به یافته‏اش‏] بسنده نمى‏کند و جوینده‏اى که نمى‏یابد.

بحارالأنوار، ج 75، ص 349 حدیث(750) امام رضا(ع) می فرمایند: الحَجُّ تَسکینُ القلُوبِ
حجّ آرام بخش دل‏ها است

الأمالى ، طوسى ، ص 296 حدیث(751) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: علم الایمان الصلوة
علامت و نشانه ایمان نمازاست .

شهاب الاخبار، ص 59 حدیث(752) امام علی (ع) می فرمایند:
اَلتَّقَرُّبُ إلَى اللَّهِ تَعالى بِمَسأَلَتِهِ وَ اِلَى النّاسِ بِتَركِها
تقرّب به خداوند، به خواهش از اوست و تقرّب به مردم، به ترک خواهش .
غررالحکم و دررالکلم، ح 1801 حدیث(753) امام علی (ع) می فرمایند:
مِنَ الذُّنُوبِ ذُنُوبٌ لا يُغفَرُ إلّا بِعَرفاتٍ
برخى از گناهان جز در عرفات بخشوده نمىشود
دعائم الإسلام ، ج 1 ، ص 294 حدیث(754) امام هادی (ع) می فرمایند: اُذكُر حَسَراتِ التَّفریطِ بِأخذ تَقدیمِ الحَزمِ
حسرت کوتاهى کردن را با پیشه کردن دور اندیشى ، یاد کن

بحار الأنوار ، ج 75 ، ص 370 حدیث(755) امام علی (ع) می فرمایند: مَن وافَقَ هَواهُ خالَفَ رُشدَهُ ؛
هر کس با هوس خود موافقت کند ، با بالندگى خود مخالفت کرده است .


غررالحکم و دررالکلم، ح 7957 حدیث(756) حضرت عیسی (ع) می فرمایند: یا عَبیدَ السُّوءِ! تَلومونَ النّاسَ عَلَى الظَّنِّ ولاتَلومونَ أنفُسَكُم عَلَى اليَقینِ
اى بندگانِ بد! مردم را با بدگمانى سرزنش مى‏کنید و خویشتن را با یقین [به عیبِ خود ]سرزنش نمى‏کنید؟!

تحف‏العقول ، ص 501 حدیث(757) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: إنَّ أخی عِیسىعلیه السلام کان یقولُ : يَأتِی كُلُّ يَومٍ بِرِزقِهِ
برادرم عیسى مىگفت : هر روزى ، روزى خود را مىآورد

منتخب میزان الحکمة ، ح 6017 حدیث(758) امام هادی (ع) می فرمایند: مَن يَزرَع خَیراً يَحصُد غِبطَةً و مَن يَزرَع شَرّاً يَحصُد نَدامَةً ؛
هر که بذر خوبى بکارد ، شادمانى بدرود و هر که تخم بدى بیفشاند ، پشیمانى مى‏درود .

بحار الأنوار ، ج 75 ، ص 373حدیث(759) امام جواد (ع) می فرمایند: الثِّقَةُ بِاللَّهِ ثَمَنٌ لِكُلِّ غالٍ و سُلَّمٌ إلى كُلِّ عالٍ
اعتماد به خدا بهاى هر چیز گران بها است ، و نردبانى به سوى هر بلندایى

بحار الأنوار ، ج 75 ، ص 364 حدیث(760) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: يَومُ غَدیرِ خُمٍّ أفضَلُ أعیادِ اُمَّتی
روز غدیرخم برترین عید امّت من است

الأمالى، صدوق، ص 188 حدیث(761) امام علی (ع) می فرمایند: اَلمُعینُ عَلَى الطّاعَةِ خَیرُ الأصحابِ ؛
بهترینِ یاران، کسى است که در راه طاعت خدا یارى کند .

غررالحکم و دررالکلم، ح 1142 حدیث(762) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: اَقرَبُكُم غَدا مِنّى فِى المَوقِفِ اَصدَقُكُم لِلحَدیثِ وَ اَدّاكُم لِلاَمانَةِ وَ اَوفاكُم باعَهدِ وَ اَحسَنُكُم خُلقا وَ اَقرَبُكُم مِنَ النّاس
نزدیك‏ترین شما به من در قیامت: راستگوترین، امانتدارترین، وفادارترین به عهد و پیمان، خوش اخلاق‏ترین و نزدیك‏ترین شما به مردم است.

امالى طوسى، ص 229 حدیث(763) امام علی (ع) می فرمایند: خَیرُ مَن شاوَرتَ ذَوُوالنُّهى‏ وَالعِلمِ و اُولُو التَّجارِبِ و الحَزمِ
بهترین کسان براى مشورت ، صاحبان خرد و دانش و افراد با تجربه و دوراندیش‏اند

غررالحکم و دررالکلم ، ح 4990 حدیث(764) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: أکرِموا أولادَكُم و أحسِنوا آدابَهُم
فرزندانتان را گرامى بدارید و نکو تربیتشان کنید

عوالى اللآلى ، ج 1 ، ص 254 حدیث(765) امام حسن (ع) می فرمایند: مَن عَبَدَ اللّهَ عَبَّدَ اللّهُ لَهُ كُلَّ شَى‏ءٍ
هر کس خدا را بندگى کند، خداوند همه چیز را بنده او گرداند

تنبیه الخواهر و نزهة النواظر ، ج 2 ، ص 108 حدیث(766) امام عسگری(ع) می فرمایند: إيّاكَ وَالإذاعَةَ وطَلَبَ الرِّئاسَةِ فَإنَّهُما يَدعُوانِ إلَى الهَلَكَةِ
از افشاى اسرار و ریاست‏جویى بپرهیز ؛ زیرا این دو به هلاکت کشانند

الخرائج و الجرائح ، ج 1، ص 450 حدیث(767) امام عسگری(ع) می فرمایند: ما تَرَكَ الحَقَّ عَزیزٌ إلّا ذَلَّ ولا أخَذَ بِهِ ذَلیلٌ إلّا عَزَّ
هیچ عزّتمندى حق را ترک نکند ، مگر آن که خوار شود ، و هیچ خوارى به‏حق نگراید ، مگر آن‏که عزّت یابد.

تحف ‏العقول، ص 484 حدیث(768) امام علی (ع) می فرمایند: إيّاكُم والأخلاقَ الدَّنِيَّةَ فَإنَّها تَضَعُ الشَّریفَ وتَهدِمُ المَجدَ
از اخلاق پست بپرهیزید ، که والا را پست مى‏سازد و بزرگوارى را نابود مى‏کند

تحف العقول ، ص 215حدیث(769) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
اَلتَّحَدُّثُ بِالنِّعَمِ شُکرٌ
بازگویى نعمت‏ها ، سپاسگزارى [از آنها] است
مسند الشهاب ، ج 1 ، ص 61 حدیث(770) امام رضا (ع) می فرمایند: زیارَةُ قَبرِ أبی مِثلُ زِیارَةِ قَبِر الحُسَینِ
زیارت قبر پدرم ، موسى بن جعفرعلیه السلام ، مانند زیارت قبر حسین‏علیه السلام است .

کامل الزیارات ، ص 499حدیث(771) امام علی (ع) می فرمایند: قِوامُ الشَّریعَةِ الأمرُ بِالمَعرُوفِ والنَّهيُ عَنِ المُنكَرِ و إقامَةُ الحُدودِ
استوارى شریعت ، به امر به معروف و نهى از منکر و برپاداشتن حدود است

میزان الحکمه ، ح 12688حدیث(772) حضرت فاطمه (س) می فرمایند: فَرَضَ اللَّهُ . . . الأمرَ بِالمَعُروفِ مَصلَحَةً لِلعامَّةِ
خداوند امر به معروف را براى اصلاح مردم قرار داد

بحار الأنوار ، ج 6 ، ص 107حدیث(773) امام علی (ع) می فرمایند: اَلحَیاءُ مِنَ اللَّهِ يَمحوُ كَثیراً مِنَ الخَطایا
شرم از خداوند ، بسیارى از گناهان را پاک مى‏کند

غررالحکم و دررالکلم ، ح 1548حدیث(774) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: ألارُبَّ شَهوَةِ ساعَةٍ أورَثَت حُزناً طَویلاً
بسا لحظه‏اى هوس که اندوهى دراز در پى دارد

الأمالى ، طوسى ، ص 533 حدیث(775) امام هادی (ع) می فرمایند: العُجبُ صارِفٌ عَن طَلَبِ العِلمِ ، داعٍ إلَى الغَمطِ والجَهلِ
خودپسندى، آدمى را از دانش‏جویى باز مى‏دارد و به‏ناسپاسى وانکار حق مى‏خواند


بحار الأنوار، ج 69، ص 199 حدیث(776) امام رضا (ع) می فرمایند: مَن رَضِيَ بِالقَلیلِ مِنَ الرِّزقِ قُبِلَ مِنهُ اليَسیرُ مِنَ العَمَلِ
هر کس به اندكْ روزى خرسند است ، اندک کردارى از او پذیرفته شود

الکافى ، ج 2، ص 138حدیث(777) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: ألارُبَّ شَهوَةِ ساعَةٍ أورَثَت حُزناً طَویلاً
بسا لحظه‏اى هوس که اندوهى دراز در پى دارد

الأمالى ، طوسى ، ص 533 حدیث(778) امام صادق (ع) می فرمایند: اَلاُنسُ فی ثَلاثٍ : فِی الزَّوجَةِ المُوافِقَةِ وَالوَلَدِ البارِّ وَالصِّدیقِ المُصافی
انس (وآرامش) در سه چیز است : در زن سازگار ، فرزند خوش‏رفتار و دوست باصفاى وفادار

تحف العقول، ص 318 حدیث(779) امام سجاد (ع) می فرمایند: حُجُّوا وَاعتَمِرُوا تَصِحَّ أبدانُكُم و تَتَّسِع أرزاقُكُم
حجّ و عمره به جاى آرید تا بدنتان سالم و روزیتان فراخ شود

الکافى ، ج 4 ، ص 252 حدیث(780) امام صادق (ع) می فرمایند: مَن يَثِقَ بِاللَّهِ يَکفِهِ ما أهَمَّهُ مِن أمرِ دُنیاهُ و آخِرَتِهِ
هر که به خدا اعتماد کند ، خداوند کارهاى دنیا و آخرتش را ، که او را بى قرار کرده‏اند، کفایت مى‏کند

تحف العقول، ص 304 حدیث(781) امام صادق (ع) می فرمایند: قِف عِندَ كُلِّ أمرٍ حَتّى‏ تَعرِفَ مَدخَلَهُ مِن مَخرَجِهِ قَبلَ أن تَقَعَ فیهِ فَتَندَمَ
در برابر هر کارى درنگ کن تا [راهِ‏] درون شدن و برون آمدن از آن را ، پیش از آن که در آن وا مانى و پشیمان شوى ، نیک بشناسى

تحف العقول، ص 304 حدیث(782) امام علی (ع) می فرمایند: اَلطُّمَأنینَةُ قَبلَ الخُبرَةِ خِلافُ الحَزمِ
اعتماد کردن پیش از آزمودن ، خلاف دوراندیشى است

غررالحکم و دررالکلم ، ح 1514 حدیث(783) امام علی (ع) می فرمایند: اَلمَطَلُ وَ المَنُّ مُنَكِّدَا الإحسانِ
تعلّل ورزیدن و منّت نهادن ، از [ارزش‏] احسان مى‏کاهد

غررالحکم و دررالکلم، ح 1595 حدیث(784) امام حسین (ع) می فرمایند: أنَا قَتیلُ العَبَرَةِ لايَذكُرُنی مُؤمِنٌ إلّا استَعبَرَ
من کشته اشکم ؛ هر مؤمنى مرا یاد کند ، اشکش روان شود

کامل الزیارات ، ص 215 حدیث(785) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: يَخرُجُ ناسٌ مِنَ المَشرِقِ فَيُوَطِّئونَ لِلمَهدِيِّ سُلطانَهُ
مردمى از مشرق قیام مى‏کنند و زمینه حکومت مهدى را فراهم مى‏آورند

کنزالعمّال ، ح 38657 حدیث(786) امام علی (ع) می فرمایند: اَلحَیاءُ مِنَ اللَّهِ يَمحوُ كَثیراً مِنَ الخَطایا
شرم از خداوند ، بسیارى از گناهان را پاک مى‏کند

غررالحکم و دررالکلم ، ح 1548 حدیث(787) امام کاظم (ع) می فرمایند: رَجُلٌ مِن أهلِ قُم يَدعُو النّاسَ إلَى الحَقِّ يَجتَمِعُ مَعَهُ قَومٌ كَزُبَرِ الحَديِدِ
مردى از قم مردم را به حق فرا مى‏خواند و گروهى استوار ، چون پاره‏هاى آهن ، پیرامون او گرد مى‏آیند

بحار الأنوار ، ج 57 ، ص 216 حدیث(788) امام على (ع) می فرمایند: مَن لَم يَتَدارَک نَفسَهُ بِاِصلاحِها اَعضَلَ داؤُهُ وَ اَعیى شِفائُهُ وَ عَدِمَ الطَّبیبَ
هر کس به اصلاح خود نپردازد، بیمارى ‏اش سخت مى‏ شود و در درمانش به رنج مى ‏افتد و طبیبى نخواهد یافت

غررالحکم، ح 9025 حدیث(789) امام مهدی (عج) می فرمایند: أکثِروا الدُّعاءَ بِتَعجیلِ الفَرَجِ فَإنَّ ذلِكَ فَرَجُكُم
براى تعجیل در فرج بسیار دعا کنید ، که فرج من فرج شما نیز هست

کمال الدّین و تمام النعمه ، ص 485 حدیث(790) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: الصلوة نور المؤمن
نماز نور مؤمن است

( شهاب الاخبار، ص .50 نهج الفصاحه ، ص 396 ) حدیث(791) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: اَلبِطالَةُ تُقِسی القَلبَ
بیکارى ، دل را سخت مى‏کند

مسند الشهاب ، ج 1 ، ص 188 حدیث(792) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: أحَبَّ اللَّهُ مَن أحَبَّ حُسَیناً
هر که حسین را دوست بدارد ، خداوند دوستدار او است

بحار الأنوار ، ج 43 ، ص 261 حدیث(793) امام على (ع) می فرمایند: اَلكَمالُ فِی ثَلاثٍ : اَلصَبرُ عَلَى النَّوائِبِ وَ التَوَرُّعُ فِى المَطالِبِ وَ إسعافُ الطّالِبِ
کمال آدمى در سه چیز است : شکیبایى بر ناگوارى‏ها ، پارسایى در خواسته‏ها و برآوردنِ خواهشِ درخواست‏ کننده

غررالحکم و دررالکلم، ح 1777 حدیث(794) امام کاظم (ع) می فرمایند: مَنِ اقتَصَدَ وَقَنَعَ بَقِيَت عَلَیهِ النِّعمَةُ ومَن بَذَّرَ وأسرَفَ زالَت عَنهُ النِّعمَةُ
هرکه میانه‏روى کند و قناعت ورزد ، نعمت بر او بپاید و هر که بى‏جا مصرف نماید و زیاده‏روى کند ، نعمتش زوال یابد

تحف‏العقول، ص 403 حدیث (795) امام على (ع) فرمودند: مَن حَسُنَت خَلیقَتُهُ طابَت عِشرَتُهُ
هر کس خوش اخلاق باشد، زندگى‏اش پاکیزه و گوارا مى‏گردد.

(غررالحکم، ح8153)حدیث (796) امام على (ع) فرمودند: اَلعالِمُ مَن لا يَشبَعُ مِنَ العِلمِ وَ لا يَتَشَبَّعُ بِهِ
دانشمند، کسى است که از دانش، سیرى نپذیرد و به سیرى از آن نیز وانمود نکند

غررالحکم و دررالکلم، ح 1740
حدیث (797) امام مهدی (ع) فرمودند: لِيَعمَل كُلُّ امْرِءٍ علَى‏ ما يُقَرَّبُ مِن مَحَبَّتِنا
هر یک از شما باید کارى کند که با آن به محبّت ما نزدیک شود

تهذیب الأحکام ، ج 1، ص 38 حدیث (798) امام باقر(ع) فرمودند: تَبَسُّمُ الرَّجُلِ فی وَجهِ أخیهِ المُؤمِنِ حَسَنَةٌ
لبخند آدمى به روى برادر دینی ‏اش حسنه است

مشکاة الأنوار ، ص 316 حدیث (799) امام مهدى(عج) فرمودند: ما اُرغِمَ أنفُ الشَّیطانِ بِشَى‏ءٍ مِثلِ الصَّلاةِ
هیچ چیز مانند نماز ، بینى شیطان را به خاک نمى‏مالد

بحار الأنوار ، ج 53 ، ، ص 182 حدیث (800) امام على (ع) فرمودند: اَلإخوانُ فِى اللَّهِ تَعالى‏ تَدُومُ مَوَدَّتُهُم لِدَوامِ سَبَبِها
کسانى که براى خدا برادرى مى‏ورزند ، دوستى‏شان مى‏پاید؛ زیرا عامل آن دوستىْ پایدار است

غررالحکم و دررالکلم، ح 1795

[orochi]

حدیث (801) امام موسی کاظم (ع) فرمودند:
طوبى لِلمُصلِحینَ بَینَ النّاسِ، اُولئِكَ هُمُ المُقَرَّبونَ يَومَ القیامَةِ
خوشا به حال اصلاح‏کنندگان بین مردم، که آنان همان مقرّبان روز قیامت‏اند

تحف العقول، ص 393 حدیث (802) امام سجاد (ع) فرمودند: خَفِ اللَّهَ لِقُدرَتِهِ عَلَیكَ واستَحىِ مِنهُ لِقُربِهِ مِنكَ
از قدرت خداوند بر خویش بترس و از نزدیکى‏اش به خود شرمگین باش

بحار الأنوار ، ج 75 ، ص 160 حدیث (803) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: اِلتَمِسُوا الجارَ قَبلَ شِراءِ الدّارِ وَ الرَّفیقَ قَبلَ الطَّریقِ
پیش از خرید خانه، از همسایه ، و پیش از راهى شدن، از همراه پرس و جو کنید

مستدرک الوسائل ، ج 8 ، ص 431 حدیث (804) امام على (ع) فرمودند: كَفاک أدَباً لِنَفسِک اِجتنابُ ما تَکرَهُهُ مِن غَیرِک
براى تربیت کردن خود همین بس که از آنچه در دیگران نمى‏پسندى دورى کنى

نهج البلاغه ، حکمت 412 حدیث (805) امام باقر (ع) فرمودند: تَبَسُّمُ الرَّجُلِ فی وَجهِ أخیهِ المُؤمِنِ حَسَنَةٌ
لبخند آدمى به روى برادر دینى‏اش حسنه است

مشکاة الأنوار ، ص 316 حدیث (806) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: اَلصَّدَقةُ تَمنَعُ مِیتَةَ السَّوءِ
صدقه دادن ، از مرگِ بد باز مى‏دارد

ثواب الأعمال ، ص 140 حدیث (807) امام على (ع) فرمودند: لَن يَفُوزَ بِالْجَنَّةَ إلَّا السّاعی لَها
به بهشت نخواهد رسید ، جز کسى که براى آن بکوشد

میزان الحکمة ، ح 2570 حدیث (808) امام على (ع) فرمودند: اتَّقُوا مَعَاصِيَ اللَّهِ فِى الخَلَوَاتِ فَإِنَّ الشَّاهِدَ هُوَ الحَاكِمُ
از نافرمانى خدا در خلوت ها بپرهیزید، زیرا همان کسی که شاهد اعمال است، حکم و داورى مى کند

نهج البلاغه، حکمت 324 حدیث (809) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: إنَّ اللَّهَ يُحِبُّ مِنَ الخَیرِ ما يُعجَّلُ
خداوند شتاب در کار نیک را دوست دارد

الکافى، ج 2، ص 142 حدیث (810) امام باقر (ع) فرمودند: ما شیعَتُنا إلّا مَنِ اتَّقَى اللّهَ و أطاعَهُ
شیعه ما تنها کسى است که تقوا پیشه و مطیع خداوند باشد

تحف العقول، ص 295 حدیث (811) پیامبر اکرم (ص) فرمودند: اَلبَرَكَةُ مَعَ اَکابركُم
برکت، با بزرگان شماست.

جامع الأخبار، ص 242، ح 617 حدیث (812) امام موسی کاظم (ع) فرمودند: إنَّ العاقِلَ لايَکذِبُ و إن کانَ فیهِ هَواهُ
خردمند دروغ نمى‏گوید ، اگرچه میل او در آن باشد

تحف العقول ، ص 391 حدیث (813) امام باقر (ع) فرمودند: اَلحَیاءُ والإیمانُ مَقرونانِ فی قَرَنٍ فَإذا ذَهَبَ أحدُهُما تَبِعَهُ صاحِبُهُ
حیا و ایمان به یک ریسمان پیوسته‏اند . چون یکى برود ، دیگرى نیز ازپىِ آن برود

الکافى، ج 2، ص 106 حدیث (814) امام حسن عسکری(ع) می فرمایند: علامات المؤمن خمس: صلاة الإحدى والخمسین وزیاره الاربعین والتختم بالیمین وتعفیر الجبین والجهر ببسم الله الرحمن الرحیم
علامت های مؤ من پنج چیز است: خواندن پنجاه و یک رکعت نماز (هفده رکعت فریضه و سى و چهار رکعت نافله) خواندن زیارت اربعین و انگشتر در دست راست کردن و پیشانی را در سجده بر خاک گذاشتن و بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمن الرَّحیمِ را بلند گفتن
بحارالأنوار ج 85 ص75 روایة7 باب24 حدیث (815) پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: یا مَعشَرَ الشَّبابِ عَلَیكُم بِالباهِ فَاِن لَم تَستَطیعوهُ فَعَلَیـكُم بِالصّیامِ فَاِنَّهُ وِجاؤُهُ
اى گروه جوانان! ازدواج کنید . اگر نمى‏توانید ، روزه بگیرید که روزه مهارِ شهوت است
کافى ، ج 4، ص 180، ح 2 حدیث (816) امام على (ع) فرمودند: اِنَّ النّاسَ اِلى صالِحِ الاَْدَبِ اَحْوَجُ مِنْهُمْ اِلَى الْفِضَّةِ وَ الذَّهَبِ
مردم، به ادب (فرهنگ و تربیتِ) درست ، نیازمندترند، تا به طلا و نقره
مشکاة الأنوار، ص 433 حدیث (817) امام مهدى (عج) فرمودند: إنّا يُحیطُ عِلمُنا بأنبائِكُم و لایعَزُبُ عَنّا شَى‏ءٌ مِن أخبارِكُم
ما از همه خبرهاى شما آگاهیم و چیزى از خبرهاى شما از ما پنهان نیست
بحار الأنوار ، ج 53 ، ص 175 حدیث (818) پیامبر اکرم(ص) فرمودند: اَلضَّیفُ يَنزِلُ بِرِزقِهِ وَيَرتَحِلُ بِذُنوبِ اَهلِ البَیتِ
میهمان، روزى خود را میاورد و گناهان اهل خانه را می‏برد

بحارالأنوار، ج 75، ص 461، ح 14 حدیث (819) امام صادق (ع) فرمودند: طُوبى لِمَن لَم تُلهِهِ الْأمانِيُّ الْکاذِبَةُ
خوشا بر آن که آرزوهاى دروغین سرگرمش نکند

بحارالأنوار ، ج 75 ، ص 280 حدیث (820) امام صادق (ع) فرمودند: مَن حَسُنَ بِرُّهُ فى اَهلِ بَیتِهِ زیدَ فى رِزقِهِ
هر کس به شایستگى در حقّ خانواده‏اش نیکى کند، روزیش زیاد می‏شود

الدعوات الراوندى، ص 127 حدیث (821) امام علی(ع) فرمودند: اِصبِر عَلى مَرارَةِ الحَقِّ وَ ايّاكَ اَن تَنخَدِعَ لِحَلاوَةِ الباطِلِ
تلخى حق را تحمل کن، و مبادا که فریب شیرینى باطل را بخورى

غررالحکم، ح 2472 حدیث (822) امام علی(ع) می فرمایند: كُلُّ عَزیزٍ داخِلٌ تَحتَ القُدرَةِ فَذَلیلٌ
هر عزیزى که تحت قدرت و سلطه‏اى باشد ذلیل است
تحف العقول ص‏215 حدیث (823) پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: ايّاكَ اَن تَضحَكَ مِن غَیرِ عَجَبٍ ، اَو تَمشىَ و تَتَـكَلَّمَ فى غَیرِ اَدَب

از خندیدنِ بى تعجّب [و بى‏جا] یا راه رفتن و سخن گفتنِ بى‏ادبانه بپرهیز
غرر الحکم، ح 10599 حدیث (824) امام علی(ع) می فرمایند: لا تَصفُو الخِلَّةُ مَعَ غَیرِ اَدیبٍ
دوستى با شخص بى‏ادب ، صمیمانه نخواهد شد.

بحار الأنوار، ج67، ص400حدیث (825) امام علی(ع) می فرمایند: لا يَراَسُ مَن خَلا عَنِ الاَدَبِ وَ صَبا اِلَى اللَّعِبِ
کسى که از ادب بى‏بهره باشد و شیفته بازى شود، به ریاست نمی ‏رسد.

غرر الحکم، ح 4786 حدیث (826) امام حسن عسکرى(ع) می فرمایند: لَيْسَ مِنَ الاَْدَبِ اِظْهارُ الْفَرَحِ عِنْدَ الْمَحْزونِ
شادى کردن در حضور غمگین، از ادب به دور است

غرر الحکم، ح 10875 حدیث (827) پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: اول ما یسالون عنه الصلوات الخمس
اولین چیزی که از انسانها سؤال می شود، نمازهای پنج گانه است

کنز العال ، ج 7، حدیث 18859 حدیث (828) خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند: عُمّالُكُم اَعمالُكُم، كَما تَـکونونَ، يُوَلّى عَلَیكُم
کارگزاران شما [نتیجه] اعمال شما هستند، همان گونه که هستید، بر شما حکومت مى‏شود

شرح شهاب الاخبار، ص 260 حدیث (830) خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند: اُعفُ عَمَّن ظَـلَمَكَ وَصِل مَن قَطَعَكَ وَ اَعطِ مَن حَرَمَكَ
گذشت کن از کسى که به تو ظلم کرده ، رابطه برقرار کن با کسى که با تو قطع رابطه کرده و عطا کن به کسى که از تو دریغ نموده است.

اعلام الدین ، ص 96 حدیث (831) حضرت امیر المومنین(ع) می فرمایند: وَ مَن اَعانَ نَفسَهُ فى هَوى نَفسِهِ فَقَد اَشرَكَ نَفسَهُ فى قَتلِ نَفسِه
و هر کس نفس خود را در خواهش‏هایش یارى رساند، در قتل خود همدستِ نفس شده است.

شرح نهج ‏البلاغه ابن ابی الحدید،ج20،ص 304 حدیث (832) امام حسین(ع) می فرمایند: اَللّهُمَّ لا تَسْتَدْرِجنى بِالاِْحسانِ وَ لا تُؤَدِّبْنى بِالْبَلاء
خدایا! با غرق کردن من در ناز و نعمت، مرا به پرتگاه عذاب خویش مَکشان و با بلایا (گرفتارى‏ها) ادبم مکن

عیون اَخبار الرضا ، ج 1، ص 107 ح 1 حدیث (833) حضرت امیر المومنین(ع) می فرمایند: المَوَدَّةُ قَرابَةٌ مُستَفادَةٌ
دوستى، خویشاوندى اکتسابى است

الکافی : ج 8 ، ص 23 ، ح 4 حدیث (834) امام صادق(ع) می فرمایند: صِلَةُ الاَْرحامِ تُزَ كّى الاَْعمالَ وَتُنمى الاَْموالَ وَ تَدفَعُ البَلوى‏ وَتُيَسِّرَ الحِسابَ وَتُنسِئُ فِى الاَجَلِ
صله رحم، اعمال را پاکیزه، اموال را بسیار، بلا را برطرف و حساب (قیامت) را آسان می‏کند و مرگ را به تأخیر می ‏اندازد

کافى، ج 2، ص 157، ح 33 حدیث (835) پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: اَدِّبوا اَولادَكُمْ عَلى ثَلاثِ خِصالٍ : حُبِّ نَبيِّكُمْ و حُبِّ اَهْلِ بَيْتِهِ وَ عَلى قِراءَةِ الْقُرآنِ
فرزندانتان را به سه چیز ادب کنید: عشق به پیامبرتان، عشق به خاندان او، و قرآن خواندن.

غرر الحکم، ح 4488 حدیث (836)حضرت علی(ع) می فرمایند: فنیرزوا إن قدرتم کل یوم یعنی تهادوا و تواصلوا فی الله
اگر می توانید هر روز را نوروز کنید یعنی در راه خدا به یکدیگر هدیه دهید و با یکدیگر ارتباط برقرار کنید

دعائم الإسلام: ج2 ،ص326 حدیث (837)حضرت علی(ع) می فرمایند: اَدَّبتُ نَفسى فَما وَجَدتُ لَها بِغَیرِ تَقوَى الاِلهِ مِن اَدَبِ
به ادب و تربیت نفس خود پرداختم و براى‏آن ادبى بهتر از تقواى الهى در تمام حالاتش نیافتم

اعلام الدین، ص 273 حدیث (838) حضرت امیر المومنین، علی(ع) می فرمایند: تَحَرِّى الصِّدْقِ وَ تَجَنُّبُ الْكَذِبِ اَجْمَلُ شیمَةٍ وَ اَفْضَلُ اَدَب
راستگو بودن و پرهیز نمودن از دروغ، زیباترین اخلاق و بهترین ادب است

کافى، ج 8 ، ص 150، ح 132 حدیث (839) حضرت علی(ع) می فرمایند: الیَوم عَمَلٌ وَ لا حِساب وَ غَداً حِسابٌ وَ لا عَمَل
امروز (دنیا) روز عمل و هیچ حسابی نیست و فردا روز حساب است و هیچ عملی نیست
الکافی، ج 8، ص 58 حدیث (840) حضرت علی(ع) می فرمایند: قوتُ الاَجسادِ الطَّعامُ وَ قوتُ الاَرواحِ الاِطعامُ
غذاى جسم، خوردن و غذاى روح، خوراندن است
مشکاة الأنوار، ص 561 حدیث (841) حضرت علی(ع) می فرمایند: أَشرَفُ الخَلاَئِقِ اَلوَفَا بِالعَهد
شریفترین خصلتها وفاى به عهد است

غررالحکم، ص251 حدیث (842) امام صادق(ع) می فرمایند: اِنَّ صِلَةَ الرَّحِمِ وَالبِرَّ لَيُهَوِّنانِ الحِسابَ وَيَعصِمانِ مِنَ الذُّنوبِ
صله رحم و نیکى، حساب (قیامت) را آسان و از گناهان جلوگیرى مى‏کند

کافى، ج 2، ص 157، ح 31

[orochi]

حدیث (843) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
مَثَلُ العَقلِ فِى القَلبِ كَمَثَلِ السِّراجِ فى وَسَطِ البَیتِ
عقل در دل، همانند چراغ در میان خانه است

علل الشرایع، ص 98، ح 1 حدیث (844) امام على (ع) می فرمایند: اَعقَلُ النّاسِ مَن کانَ بِعَیبِهِ بَصیرا وَ عَن عَیبِ غَیرِهِ ضَریرا
عاقل‏ترین مردم کسى است که به عیب‏هاى خویش بینا و از عیوب دیگران، نابینا باشد

غررالحکم، ح 3233 حدیث (845) امام على (ع) می فرمایند: اَعقَلُ النّاسِ مَن غَلَبَ جِدُّهُ هَزْلَهُ وَ استَظهَرَ عَلى هَواهُ بِعَقلِه
عاقل کسى است که جدّى‏اش از شوخى‏اش بیشتر باشد و با کمک عقلش بر هوا و هوسش پیروز گردد

غررالحکم، ح 3355 حدیث (846) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: یا عَلىُّ اَلعَقلُ مَا اکتُسِبَت بِهِ الجَنَّةُ وَ طُلِبَ بِهِ رِضَى الرَّحمنِ
اى على! عقل چیزى است که با آن، بهشت و خشنودى خداوند مهربان به دست مى‏آید.

من لایحضره الفقیه، ج 4، ص 369، ح 5762 حدیث (847) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: رَاسُ العَقلِ بَعدَ الایمانِ بِاللّه‏ِ مُداراةُ النّاسِ فى غَیرِ تَركِ حَقٍّ
کمال عقل پس از ایمان به خدا، مدارا کردن با مردم است به شرط آن که حق، ترک نشود

تحف العقول، ص 42 حدیث (848) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: إِذا رَأَیتَ مِن أَخیكَ ثَلاثَ خِصالٍ فَارجُهُ: اَلحَیاءُ وَالأَمانَةُ وَالصِّدقُ
هر گاه در برادر (دینى) خود سه صفت دیدى به او امیدوار باش: حیا، امانتدارى و راستگویى

نهج الفصاحه، ح 205 حدیث (849) امام على (ع) می فرمایند: اِجعَلِ الدِّینَ كَهفَكَ وَالعَدلَ سَیفَكَ تَنجُ مِن كُلِّ سوءٍ وَتَظفَر عَلى كُلِّ عَدُوٍّ
دین را پناهگاه و عدالت را اسلحه خود قرار ده تا از هر بدى نجات پیدا کنى و بر هر دشمنى پیروز گردى

غررالحکم، ج2، ص 221، ح 2433 حدیث (850) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: اِنَّما يُدرَكُ الخَيْرُ كُلُّهُ بِالعَقلِ، وَ لا دینَ لِمَن لا عَقلَ لَهُ
همه خوبى‏ها با عقل شناخته مى‏شوند و کسى که عقل ندارد، دین ندارد

تحف العقول، ص 54 حدیث (851) امام علی (ع) می فرمایند: اَلعَقلُ حَیثُ کانَ آلِفٌ مَاْلوفٌ
عقل هر کجا باشد، انس‏گیرنده و الفت‏پذیر است

غررالحکم، ح 1251 حدیث (852) امام علی (ع) می فرمایند: ايّاكُم وَ الحَلفَ فَاِنَّهُ يُنفِقُ السِّلعَةَ وَ يَمحَقُ البَرَكَةَ.
از قسم خوردن بپرهیزید، چرا که کالا را تلف مى ‏کند و برکت را از بین مى ‏برد.

کافى، ج 5، ص 162، ح 4 حدیث (853) امام حسن عسکری(ع) می فرمایند: خَصلَتانِ لَیسَ فَوقَهُما شَىْءٌ: أَلاِیمانُ بِاللّهِ وَ نَفعُ الاِخوانِ
دو خصلت است که بهتر و بالاتر از آنها چیزى نیست: ایمان به خدا و سود رساندن به برادران

تحف العقول، ص520 حدیث (854) امام علی (ع) می فرمایند: يَنبَغى لِلعاقِلِ اَن يُخاطِبَ الجاهِلَ مُخاطَبَةَ الطَّبیبِ المَریضَ
شایسته است که برخورد عاقل با نادان، مانند برخورد طبیب با بیمار باشد

غررالحکم، ح 10944 حدیث (855) امام صادق (ع) می فرمایند: تقبض فیها امراة من ولدی اسمها فاطمه بنت موسی علیهاالسلام و تدخل بشفاعتها شیعتی الجنة با جمعهم
زنی از فرزندان من در قم از دنیا می‌رود که اسمش فاطمه دختر موسی (ع) است و به شفاعت او همه شیعیان من وارد بهشت می‌شوند

بحار الانوار، ج ۴۸ صفحه ۳۰۷ حدیث (856) امام صادق (ع) می فرمایند: اِعلَمى اَنَّ الشّابَّ الحَسَنَ الخُلُقِ مِفتاحٌ لِلخَیرِ ، مِغلاقٌ لِلشَّرِّ وَ اِنَّ الشّابَّ الشَّحیحَ الخُلُقِ مِغلاقٌ لِلخَیرِ مِفتاحٌ لِلشَّرِّ
بِدان که جوانِ خوش‏اخلاق ، کلید خوبى‏ها و قفل بدى‏هاست و جوانِ بداخلاق ، قفل خوبى‏ها و کلید بدى‏هاست

امالى طوسى ، ص 302، ح 598 حدیث (857) امام علی (ع) می فرمایند: اَلعَقلُ حِفظُ التَّجارِبِ وَ خَیرُ ما جَرَّبتَ ما وَعَظَكَ
عقل، اندوختن تجربه‏ها (و عمل به آن) است و بهترین تجربه، آن است که پندت داده

نهج البلاغه، نامه 31 حدیث (858) امام علی (ع) می فرمایند: مَن شاوَرَ ذَوِى العُقولِ استَضاءَ بِاَنوارِ العُقولِ
هر کس با عقلا مشورت کند، از نور عقل‏ها بهره مى‏برد

غررالحکم، ح 8634 حدیث (859) امام علی (ع) می فرمایند: جاهِد شَهوَتَكَ وَ غالِب غَضَبَكَ وَ خالِف سوءَ عادَتِكَ، تَزكُ نَفسُكَ وَ يَکمُل عَقْلُكَ وَ تَستَـکمِل ثَوابَ رَبِّكَ
با هوا و هوست مبارزه کن، بر خشمت مسلّط شو و با عادت‏هاى بدت مخالفت کن، تا روحت پاک و عقلت کامل گردد و پاداش پروردگارت را به تمامى دریافت نمایى


غررالحکم، ح 4760 حدیث (860) امام علی (ع) می فرمایند: اِنَّ بِذَوِى الْعُقولِ مِنَ الْحاجَةِ اِلَى الاَْدَبِ كَما يَظْمَأُ الزَّرْعُ اِلَى الْمَطَر
نیاز عاقلان به ادب، همانند نیاز کشتزار به باران است

غررالحکم، ح 3475 حدیث (861) امام حسین (ع) می فرمایند: لا يَکمُلُ العَقلُ اِلاّ بِاتِّباعِ الحَقِّ
عقل، جز با پیروى از حق، کامل نمى‏شود

اعلام الدین، ص 298 حدیث (862) پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: باكِروا طَـلَبَ الرِّزقِ وَ الحَوائِجِ فَاِنَّ الغُدُوَّ بَرَكَةٌ وَ نَجاحٌ
در پى روزى، سحر خیز باشید؛ چرا که حرکت در آغاز روز، [مایه] برکت و پیروزى است

المعجم الاوسط، ج 7، ص 194، ح 7250 حدیث (863) امام علی (ع) می فرمایند: صیانَةُ المَراَةِ اَنـعَمُ لِحالِها وَ اَدوَمُ لِجَمالِها
محفوظ بودن زن، براى سلامتی ‏اش مفیدتر است و زیبایى او را با دوام‏تر می کند

غررالحکم، ح 5820 حدیث (864) امام صادق (ع) می فرمایند: الاَکلُ عِندَ اَهلِ المُصیبَةِ مِن عَمَلِ الجاهِليَّةِ وَ السُّنَّةُ البَعثُ اِلَیهِم بِالطَّعامِ
غذا خوردن نزد مصیبت ‏زدگان و با خرج آنان، از رفتارهاى جاهلیت است و سنّت پیامبر(ص) فرستادن غذا براى مصیبت ‏زدگان است

من لایحضره الفقیه، ج 1، ص 182 حدیث (865) امام علی (ع) می فرمایند: اَلْعاقِلُ مَنْ اَحْسَنَ صَنائِعَهُ وَ وَضَعَ سَعْيَهُ فى مَواضِعِهِ
عاقل کسى است که کارهایش را خوب انجام دهد و تلاشى که مى‏کند، به جا باشد.

غررالحکم، ح 1798 حدیث (866) حضرت محمد(ص) می فرمایند: لا فَقرَ اشَدُّ مِنَ الجَهلِ لامالَ اَعودُ مِنَ العَقلِ
هیچ فقری سخت تر از نادانی نیست و هیچ مالی سودمندتر ازعقل نیست

اصول کافی ج1ص30 حدیث (867) امام علی (ع) می فرمایند: بَرَكَةُ العُمرِ فى حُسنِ العَمَلِ
برکت عمر در خوب انجام دادنِ کارهاست

غررالحکم ، ح 4434 حدیث (868) پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: مَن ساءَ خُلقُهُ عَذَّبَ نَفسَهُ وَ مَن كَبُرَ هَمُّهُ سَقُمَ بَدَنُهُ
هر کس بد اخلاق باشد، خودش را عذاب مى‏دهد و هر کس غم و غصه‏اش زیاد شود، تنش رنجور مى‏گردد

نهج الفصاحه، ح 3002 حدیث (869) امام على(ع) می فرمایند: وُصولُ المَرءِ اِلى كُلِّ ما يَبتَغیهِ مِن طیبِ عَیشِهِ وَ اَمنِ سِربِهِ وَ سَعَةِ رِزقِهِ بِحُسنِ نيَّتِهِ وَ سَعَةِ خُلظِهِ
انسان، با نيّت خوب و اخلاق خوب، به تمام آنچه در جستجوى آن است، از زندگى خوش و امنیت محیط و روزى زیاد، دست مى‏یابد

غررالحکم، ح 10141 حدیث (870) امام على(ع) می فرمایند: اَلظَّنُّ الصَّوابُ مِن شيَمِ اُولِى الاَلباب
خوش گمانى، از اخلاق عاقلان است.

غررالحکم، ح 1386 حدیث (871) امام صادق (ع) می فرمایند: اِذا اَرادَ اللّه‏ُ بِقَومٍ هَلاکا ظَهَرَ فیهِمُ الرِّبا
هنگامى که خداوند بخواهد ملتى را نابود کند، رباخوارى در میان آنان رواج می ‏یابد

وسائل الشیعه، ج 18، ص 123، ح 17 حدیث (872) امام على (ع) می فرمایند: اَلبَرَكَةُ فى مالِ مَن آتَى الزَّکاةَ وَ واسَى المُؤمِنینَ وَ وَصَلَ الاَقرَبینَ
برکت در مال کسى است که زکات بپردازد، به مؤمنان مدد و یارى رساند و به خویشاوندان کمک نماید

تحف العقول، ص 172 حدیث (873) حضرت على (ع) می فرمایند: لا يَسعَدُ أحَدٌ إلاّ بِإقامَةِ حُدودِ اللّه‏ِ وَ لا يَشقى أحَدٌ إلاّ بِإِضاعَتِها
هیچ کس جز با اجراى حدود و احکام خدا خوشبخت نمى‏شود و جز با ضایع کردن آن بدبخت نمى‏گردد

غررالحکم، ح10853 حدیث (874) حضرت على (ع) می فرمایند: اِنَّ العِلمَ حَیاةُ القُلوبِ وَ نورُ الاَْبصارِ مِنَ العَمى وَ قُوَّةُ الاَْبدانِ مِنَ الضَّعفِ

به راستى که دانش، مایه حیات دل‏ها، روشن کننده دیدگان کور و نیروبخش بدن‏هاى ناتوان است

امالى صدوق، ص 493، ح 1 حدیث (875) امام باقر (ع) می فرمایند: اِنَّ اللّه‏َ عَزَّوَجَلَّ يَقى بِالتَّقوى عَنِ العَبدِ ما عَزُبَ عَنهُ عَقلُهُ وَ يُجَلّى بِالتَّقوى عَنهُ عَماهُ وَ جَهلَهُ
خداوند عزوجل به وسیله تقوا، انسان را از آنچه عقلش به آن نمى‏رسد، حفظ مى‏کند و کوردلى و نادانى را از او دور مى‏نماید.


کافى، ج 8، ص 52، ح 16 حدیث (876) حضرت علی (ع) می فرمایند:
مَنِ اقتَصَرَ عَلى بُلغَةِ الكَفافِ فَقَدِ انتَظَمَ الراحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفضَ الدَّعَةِ هر کس به مقدار کفایت، قناعت کند، آسایش مى‏یابد و براى خویش زمینه گشایش فراهم مى‏کند.


نهج البلاغه، حکمت 377 حدیث (877) حضرت علی (ع) می فرمایند:
اِتَّهِمُوا عُقولَكُم فَاِنِّهُ مِنَ الثِّقَةِ بِها يَکونُ الخَطاءُ
عقل خویش را زیر سؤال ببرید؛ زیرا از اعتماد به آن، خطاها سرچشمه مى‏گیرد.

غررالحکم، ح 2570 حدیث (878) امام صادق (ع) می فرمایند: يَعیشُ النّاسُ بِاِحسانِهِم اَکثَرَ مِمّا يَعیشونَ بِاَعمارِهِم وَ يَموتون بِذُنوبِهِم اَکثَرَ مِمّا يَموتونَ بِآجالِهِم
مردم، بیشتر از آن‏که با عمر خود زندگى کنند، با احسان و نیکوکارى خود زندگى مى‏کنند و بیشتر از آن‏که با اجل خود بمیرند، بر اثر گناهان خود مى‏میرند.


دعوات الراوندى، ص 291، ح 33 حدیث (879) حضرت علی (ع) می فرمایند: اَلعاقِلُ مَن صانَ لِسانَهُ عَنِ الغیبَةِ
عاقل کسى است که زبانش را از بدگویى پشت سر دیگران، نگه دارد.

غررالحکم، ح 1955 حدیث (880) امام رضا (ع) می فرمایند: رَحِمَ اللّه‏ُ عَبدا اَحیا اَمرَنا ... يَتَعَلَّمُ عُلومَنا وَ يُعَلِّمُهَا النّاسَ ، فَاِنَّ النّاسَ لَو عَلِموا مَحاسِنَ كَلامِنا لاَتَّبَعونا
رحمت خدا بر بنده‏اى را که امر ما را زنده کند... دانش‏هاى ما را فرا گیرد و به مردم بیاموزد. اگر مردم زیبایى‏هاى سخنان ما را مى‏دانستند، از ما پیروى مى‏کردند

معانى الأخبار ، ص 180، ح 1 حدیث (881) حضرت محمد (ص) می فرمایند: اِنَّما اَهلَكَ النّاسَ العَجَلَة وَ لَو اَنَّ النّاسَ تَثَـبَّتوا لَم يَهلِک اَحَد
مردم را، در حقیقت، شتابزدگى به هلاکت انداخته است، اگر مردم، از شتابزدگى به ‏دور بودند، هیچ کس هلاک نمى‏شد

محاسن، ج 1، ص 340، ح 697 حدیث (882) امام صادق (ع) می فرمایند: اَرْوَحُ الرَّوْحِ اَلْيَأسُ مِنَ النّاسِ
بهترین راحتى و آسودگى، بى‏توقعى از مردم است

کافى ، ج 8، ص 243، ح 337 حدیث (883) حضرت محمد (ص) می فرمایند: فِى الاِنسانِ مُضغَةٌ اِذا هىَ سَلِمَت وَ صَحَّت سَلِمَ بِها سائرُ الجَسَدِ، فَاذا سَقِمَت سَقِمَ بِها سائرُ الجَسَدِ وَ فَسَدَ، وَ هِىَ القَل
در انسان پاره گوشتى است که اگر آن سالم و درست باشد، دیگر اعضاى بدنش هم با آن سالم مى‏شوند و هرگاه آن بیمار شود، دیگر اعضاى بدنش بیمار و فاسد مى‏گردند. آن پاره گوشت، قلب است.

خصال، ص 31، ح 109 حدیث (884) امام موسی کاظم (ع) می فرمایند:
قَلیلُ العَمَلِ مِن العالِمِ مَقبولٌ مُضاعَفٌ
عمل کم ، قبول و دو چندان مىشود.
میزان الحکمة : ج 4 ، ص 3595 حدیث (885) امام على (ع) می فرمایند:
قَد خاطَرَ بِنَفسِهِ مَنِ استَغنى بِرَأيِهِ
هر کس خود را، از رأى و نظر دیگران بى‏نیاز بداند، خودش را به خطر انداخته است.
من لایحضره الفقیه، ج 4، ص 388، ح 5834 حدیث (886) حضرت محمد (ص) می فرمایند: اَلصِّدقُ طُمَأْنینَةٌ وَ الكَذِبُ ریبَةٌ
راستگویى [مایه] آرامش و دروغگویى [مایه] تشویش است

نهج الفصاحه، ح 1864 حدیث (887) حضرت علی(ع) می فرمایند: اَعَزُّ العِزِّ العِلمُ ؛ لاِءَنَّ بِهِ مَعرِفَةُ المَعادِ وَ المَعاشِ، وَ اَذَلُّ الذُّلِّ الجَهلُ ؛ لاِءَنَّ صاحِبَهُ اَصَمُّ ، اَبكَمُ ، اَعمى ، حَیرانُ
عزیزترین عزّت، دانش است، چرا که با آن معاد شناخته مى‏شود و راه کسب معاش به دست مى‏آید و خوارترین خوارى، نادانى است، چرا که نادان کر و لال و کور و سرگردان است


نزهة الناظر، ص 70، ح 65 حدیث (888) حضرت علی(ع) می فرمایند: الحِلمُ حِجابٌ مِنَ الآفا
بردبارى، مانعى در برابر آفت‏هاست


غررالحکم، ح 720 حدیث (889) امام صادق (ع) می فرمایند: اَوَّلُ النَّظَرَةِ لَكَ وَ الثّانيَةُ عَلَیكَ وَ لا لَكَ وَ الثّالِثَةُ فیهَا الهَلا
نگاه اول [ناخودآگاه به نامحرم] براى تو [حلال[ است و نگاه دوم ممنوع است و حرام و نگاه سوم، هلاکت‏بار است


من لایحضره الفقیه، ج 3، ص 474، ح 4658 حدیث (890) امام على (ع) می فرمایند: اَلبَغىُ يَصرَعُ الرِّجالَ وَ يُدنِى الاآجال
ظلم و تجاوز، انسان را زمین مى‏زند و مرگ‏ها را نزدیک مى‏سازد.


غررالحکم، ح 1494 حدیث (891) امام علی (ع) می فرمایند: اِتَّقُوا اللّهَ وصُونوا دِینَكُم بِالوَرَعِ
از خدا پروا کنید و با پارسایى از دینتان پاسدارى نمایید .

الکافی: ج 2 ، ص 76 ، ح 2 حدیث (892) امام علی (ع) می فرمایند: اَطيَبُ العَیشِ القَناعَة
خوش‏ترین زندگى، زندگى با قناعت است

غررالحکم، ح 2918 حدیث (893) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: اِنَّ العَبدَ لِيُذنِبُ الذَّنبَ فَيَنسى بِهِ العِلمَ الَّذى کانَ قَد عَلِمَهُ
انسان گناه مى‏کند، پس با آن، علمى را که پیشتر مى‏دانسته، از یاد مى‏برد

عدّة الداعى، ص 197 حدیث (894) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: فاطمه بضعه منى من سرها فقد سرنى و من سإها فقد سإنى, فاطمه اعز الناس على
فاطمه پاره وجود من است, هر که او را خوشحال کند مرا خوشحال کرده و هر که او را بیازارد مرا آزار داده. فاطمه در نزد من عزیزترین مردم است

بحارالانوار, ج43, ص23 حدیث (895) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: اِذا دَخَلَ اَحَدكُم بَیتَهُ فَليُسَلِّم، فَاِنَّهُ يُنزِلُهُ البَرَكَةَ وَ تُؤنِسُهُ المَلائِكَةُهرگاه یکى از شما به خانه خود وارد مى‏شود، سلام کند، چرا که سلام برکت مى‏آورد و فرشتگان با سلام دهنده انس مى‏گیرند

علل الشرایع، ج 2، ص 583، ح 23 حدیث (896) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: اَعظَمُ النِّساءِ بَرَكَةً اَیسَرُهُنَّ صَداق
با برکت ‏ترین زنان، کم مهريّه ‏ترین آنان است.

السنن الکبرى، ج 7، ص 235 حدیث (897) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: رَحِمَ اللّه‏ُ اَبَا البَناتِ، اَلبَناتُ مُبارَکاتٌ مُحَبِّباتٌ وَ البَنونَ مُبَشِّراتٌ وَ هُنَّ الباقیاتُ الصّالِحاتُ
رحمت خدا بر پدرى که داراى دخترانى است! دختران، با برکت و دوست داشتنى‏اند و پسران، مژده آورند. دختران باقیات الصالحات (بازماندگان شایسته)اند.

مستدرک الوسائل، ج 15، ص 115، ح 17700 حدیث (898) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: مَن تَسَمّى بِاسمى يَرجو بَرَكَتى وَ يُمنى، غَدَت عَلَیهِ البَرَكَةُ وَ راحتَ اِلى يَومِ القیامَةِ
هر کس به نام من نامگذارى کند و برکت و خجستگى مرا امید داشته باشد، برکت به سوى او خواهد آمد و تا قیامت (باقى) خواهد بود.

کنزالعمّال، ح 45221 حدیث (899) امام موسی کاظم (ع) می فرمایند: إنّ اللّهَ جَلَّ وعَزَّ يُبغِضُ العَبدَ النَّوّامَ الفارِغَ
خداوند عزّوجلّ ، بنده خواب آلوده بىکار را دشمن دارد

الکافی: ج 5 ، ص 84 ، ح 2 حدیث (900) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند: اِنَّ اِبنَتى فاطمه مَلَأ اللهُ قَلبَها وَ جَوارِحَها ایماناً وَ يَقیناً
بدرستیکه خداوند تمام وجود دخترم فاطمه را لبریز از ایمان و یقین به خود گردانیده است

بحارالانوار، ج43، ص29

[orochi]

حدیث (901) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند

مَن جاءَهُ المَوتُ وَ هُوَ يَطلُبُ العِلمَ لِيُحیىَ بهِ الاِسلامَ کانَ بَینَهُ وَ بَینَ الانبیاء دَرَجَةٌ واحِدَةٌ فِى الجَنَّةِ
هر کس در جستجوى دانش باشد تا با آن اسلام را زنده کند و مرگ او فرا رسد، در بهشت میان او و پیامبران تنها یک درجه فاصله است.
منیة المرید ، ص 100 حدیث (902) امام کاظم(ع) می فرمایند:
مُشاوَرَةُ العاقِلِ النّاصِحِ يُمنٌ وَ بَرَكَةٌ وَ رُشدٌ وَ تَوفیقٌ مِنَ اللّه
مشورت با عاقلِ خیرخواه، خجستگى، برکت، رشد و توفیقى از سوى خداست
تحف العقول، ص 398 حدیث (903) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند:
اِعلَم اَنَّ الصِّدقَ مُبارَكٌ وَ الكِذبَ مَشؤومٌ
بدان که راستگویى، پر برکت است و دروغگویى، شوم
تحف العقول، ص 14 حدیث (904) رسول اکرم(ص) می فرمایند:
لَو خِفتُمُ اللّه‏َ حَقَّ خیفَتِهِ لَعَلِمتُمُ العِلمَ الَّذى لا جَهلَ مَعَهُ، وَ لَو عَرَفتُمُ اللّه‏َ حَقَّ مَعرِفَتِهِ لَزالَت بِدُعائِكُمُ الجِبالُ
اگر از خدا چنانکه باید مى‏ترسیدید، به دانشى ناب دست مى‏یافتند و اگر خدا را چنانکه باید مى‏شناختید، با دعایتان کوه‏ها از میان مى‏رفتند
کنز العمّال، ح 5881 حدیث (905) رسول اکرم(ص) می فرمایند:
اَلصَّلاةُ مِن شَرائِعِ الدّینِ وَ فیها مَرضاةُ الرَّبِّ عَزَّوَجَلَّ وَ هِىَ مِنهاجُ الاَْنبیاءِ وَ لِلمُصَلّى حُبُّ المَلائِكَةِ وَ هُدىً و ایمانٌ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ بَرَكَةٌ فِى الرِّزقِ
نماز، از آیین‏هاى دین است و رضاى پروردگار، در آن است. و آن راه پیامبران است. براى نمازگزار، محبت فرشتگان، هدایت، ایمان، نور معرفت و برکت در روزى است
خصال، ص 522، ح 11 حدیث (906) امام صادق (ع) می فرمایند:
اِنَّ النّاسَ يَستَغنونَ اِذا عُدِلَ بَینَهُم وَ تُنزِلُ السَّماءُ رِزقَها وَ تُخرِجُ الاَْرضُ بَرَكَتَها بِاِذنِ اللّه‏ِ تَعالى
اگر در میان مردم عدالت برقرار شود، همه بى‏نیاز مى‏شوند و به اذن خداوند متعال آسمان روزى خود را فرو مى‏فرستد و زمین برکت خویش را بیرون مى‏ریزد
کافى، ج 3، ص 568، ح 6 حدیث (907) امام علی (ع) می فرمایند:
جالِسِ العُلَماءَ يَزدَد عِلمُكَ وَ يَحسُن اَدَبُكَ وَ تَزكُ نَفسُكَ
با علما هم‏نشین باش، تا علمت زیاد و ادبت نیکو و جانت پاک گردد
غرر الحکم ، ح 4786 حدیث (908) امام علی (ع) می فرمایند:
الدّعاء ترس المؤمِن
دعا ، سپر مؤمن است.
الکافی : ج 2 ، ص 468 ح 4 حدیث (909) امام علی (ع) می فرمایند:
اَلتَّوَكُلُّ عَلَى اللّه‏ِ نَجاةً مِنْ كُلِّ سوءٍ وَحِرْزٌ مِنْ كُلِّ عَدُوٍّ؛
توکل بر خداوند، مایه نجات از هر بدى و محفوظ بودن از هر دشمنى است.
بحارالأنوار 78/79/56 حدیث (910) رسول اکرم(ص) می فرمایند:
مَن تَوَكَّلَ عَلَى اللّه‏ِ كَفاهُ مَؤنَتَهُ وَرِزقَهُ مِن حَیثُ لايَحتَسِب؛
هر کس به خدا توکل کند، خداوند هزینه او را کفایت مى‏کند و از جایى که گمان نمى‏برد به او روزى مى‏دهد.
کنزالعمال ج3 ، ص 103 حدیث (911) امام علی (ع) می فرمایند:
مَن تَوكَّلَ عَلَى اللّه‏ِ ذَلَّت لَهُ الصِّعاب وَتَسَهَّلَت عَلَیهِ الأسبابِ؛
هر کس به خدا توکل کند، دشوارى‏ها براى او آسان مى‏شود و اسباب برایش فراهم مى‏گردد.
غررالحکم ج5، ص524 حدیث (912) امام صادق (ع) می فرمایند:
إنَّ الغِنى وَالعِزَّ يَجولانِ فَإذا ظَفِرا بِمَوضِعِ التَّوَكُّلِ أَوطنا
بى‏نیازى و عزّت به هر طرف مى‏گردند و چون به جایگاه توکل دست یافتند در آنجا قرار مى‏گیرند.
اصول کافى ج 2 ، ص65 حدیث (913) امام باقر (ع) می فرمایند:
مَن تَوَكَّلَ عَلَى اللّه‏ِ لايُغلَبُ وَمَنِ اعتَصَمَ بِاللّه‏ِ لايُهزَمُ
هر کس به خدا توکل کند، مغلوب نشود و هر کس به خدا توسل جوید، شکست نخورد.
جامع الأخبار ص‏322 حدیث (914) رسول اکرم(ص) می فرمایند:
اَلتَّوَكُّلُ بَعدَ الكَیسِ مَؤعِظة
توكّل کردن (به خدا) بعد از به کار بردن عقل، خود موعظه است.
کنزالعمال ج3،ص103 حدیث (915) امام باقر (ع) می فرمایند: ما مِن شَیءٍ أحَبَّ إلَى اللّهِ عَزَّوجلَّ مِن عَمَلٍ یداوَمُ عَلَیهِ ، وإن قَلَّ
هیچ چیز نزد خداوند عزّوجلّ محبوبتر ازعملى نیست که بر آن مداومت شود ؛ هر چند اندک باشد.

الکافی : ج 2 ، ص 82 ، ح 3 حدیث (916) امام کاظم(ع) می فرمایند:
لیسَ کلُّ مَن قالَ بوَلایتِنا مؤمنا ، ولکن جُعِلوا اُنسا للمؤمنینَ
چنین نیست که هر کس قائل به ولایت ما باشد ، مؤمن است ، بلکه آنان همدم مؤمنان‏اند
الکافی : ج 2 ، ص 242 ، ح 1 حدیث (917) رسول اکرم(ص) می فرمایند:
اَلطّيَرَةُ شِركُ وَمامِنّا إِلاّ وَلكِنَّ اللّه‏َ يُذهِبُهُ بِالتَّوَكُّلِ؛
فال بد زدن شرك‏است‏وهیچ‏کس‏ازمانیس ت‏مگراین‏که‏به‏نحوى‏دس� �خوش فال بد زدن مى‏شود، اما با توکل، خداوند آن را از بین مى‏برد.
سنن ابن ماجه ج2 ، ص1170 حدیث (918) رسول اکرم(ص) می فرمایند: إذا ظَهَرتِ البِدعُ فی اُمّتی فلْيُظهِرِ العالِمُ علمَهُ ، فمَن لَم يَفعل فعَلَیهِ لَعنةُ اللّه‏ِ
هرگاه بدعت‏ها در میان امت من آشکار شد، بر عالم است که علمش را آشکار کند و هر کس نکند، لعنت خدا بر او.

الکافی : ج 1 ، ص 54 ، ح 2 حدیث (919) رسول اکرم(ص) می فرمایند: رَأى رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله قَوما لا يَزرَعونَ قالَ: ما أَنتُم؟ قالوُا: نَحنُ المُتَوَكِّلونَ، قالَ: لا، بَل أَنتُم المُتَّكِلونَ؛
رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله گروهى را که کشت و کار نمى‏کردند، دیدند و فرمودند: شما چه کاره‏اید؟ عرض کردند ما توکل کنندگانیم. فرمودند: نه، شما سر بارید.

مستدرك‏ الوسائل ج11، ص217 حدیث (920) امام حسین علیه السلام می فرمایند: مِن دَلائِلِ عَلاماتِ القَبولِ : الجُلوسُ إلى‏ أهلِ العُقولِ
از نشانه‏ هاى خوش‏نامى و نیك‏بختى ، همنشینى با خردمندان است.
بحارالأنوار، ج 75، ص 119
حدیث (921) امام على علیه السلام می فرمایند:
المَعِدَةُ بَیتُ الاَْدواءِ وَ الحِميَةُ رَأسُ الدَّواءِ، وَ عَوِّد كُلَّ بَدَنٍ مَا اعتادَ. لا صِحَّةَ مَعَ النَّهَمِ
معده سراى دردهاست و پرهیز، بهترین درمان. هر بدنى را به همان که خو مى‏گیرد، عادت دهید. با پرخورى، تندرستى نخواهد بود
تاریخ دمشق، ج 60، ص 325. حدیث (922) امام على علیه السلام می فرمایند:
يَقولُ اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ ما مِن مَخلوقٍ يَعتَصِمُ دونى إِلاّ قَطَعتُ أسبابَ السَّماواتِ وَأسبابَ الأَْرضِ مِن دونِهِ فَإِن سَأَلَنى لَم اُعطِهِ وَإِن دَعانى لَم اُجِبهُ؛
خداوند عزوجل مى‏فرماید:
هیچ مخلوقى نیست که به غیر من پناه ببرد، مگر این که دستش را از اسباب و ریسمان‏هاى آسمانها و زمین کوتاه کنم، پس اگر از من بخواهد عطایش نکنم و اگر مرا بخواند جوابش ندهم.
تاریخ دمشق، ج 60، ص 325. حدیث (923) امام حسن مجتبی علیه السلام می فرمایند:
أنَا الضّامِنُ لِمَن لَم يَهجُس فى قَلبِهِ إِلاَّ الرِّضا أَن يَدعُوَ اللّه‏َ فَيُستَجابَ لَهُ
کسى که در دلش هوایى جز خشنودى خدا خطور نکند، من ضمانت مى‏کنم که خداوند دعایش را مستجاب کند.
اصول کافى ج2 ، ص62 حدیث (924) رسول اکرم(ص) می فرمایند: مَنْ سَرَّهُ أن يَستَجیبَ اللّه‏ُ لَهُ عِندَ الشَّدائِدِ وَالْكَربِ فَليُکثِرِ الدُّعاءَ فِى الرَّخاءِ
هر کس دوست دارد خداوند هنگام سختى‏ ها و گرفتارى‏ ها دعاى او را اجابت کند، در هنگام آسایش، دعا بسیار کند

نهج ‏الفصاحه ح‏3023 حدیث (925) امام صادق(ع) می فرمایند: عَلَیكَ بِالأَحداثِ فَإِنَّهُم أسرَعُ إلى كُلِّ خَیرٍ
جوانان را دریاب، زیرا که آنان سریع‏تر به کارهاى خیر روى مى‏آورند

کافى، ج 8، ص 93، ح 66 حدیث (926) رسول اکرم(ص) می فرمایند: لَیسَ شَىْ‏ءٌ أَسرَعَ إِجابَةً مِن دَعوَةِ غائِبٍ لِغائِبٍ؛
هیچ دعایى زودتر از دعایى که انسان در غیاب کسى مى‏کند، مستجاب نمى‏شود.
بحارالأنوار ج93، ص359 حدیث (927) رسول اکرم(ص) می فرمایند: اِغتَنِمُوا الدُّعاءَ عِندَ الرِّقَّةِ فَإِنَّها رَحمَةٌ؛
دعا کردن را در هنگام رقّت قلب غنیمت شمرید، که رقت قلب، رحمت است.
بحارالأنوار ج93، ص347 حدیث (928) امام على(ع) می فرمایند: اِذا عاتَبتَ الحَدَثَ فَاترُک لَهُ مَوضِعا مِن ذَ نبِهِ لِئَلاّ يَحمِلَهُ الاخراجُ عَلَى المُکابَرَةِ
هرگاه جوان را توبیخ کردى ، برخى خطاهاى او را نادیده بگیر، تا توبیخ تو، او را به مقابله وادار نسازد

شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید ، ج 20، ص 333، ح 819 حدیث (929) امام صادق(ع) می فرمایند: عَلَیكُم بِالصَّلاةِ فِی المَساجِدِ
بر شما باد نماز خواندن در مسجدها .

الکافی : ج 2 ، ص 635 ، ح 1 حدیث (930) امام على(ع) می فرمایند: اِصبِر عَلى مَرارَةِ الحَقِّ وَ ايّاكَ اَن تَنخَدِعَ لِحَلاوَةِ الباطِل
تلخى حق را تحمل کن، و مبادا که فریب شیرینى باطل را بخورى

غررالحکم، ح 2472 حدیث (931) امام صادق(ع) می فرمایند: إذا أرادَ أَحَدُكُم أَن يُستَجابَ لَهُ فَليُطَيِّب كَسبَهُ وَليَخرُج مِن مَظالِمِ النّاسِ
هر کس بخواهد دعایش مستجاب شود، باید کسب خود را حلال کند و حق مردم را بپردازد.

بحارالأنوار ج93، ص321 حدیث (932) امام صادق(ع) می فرمایند: ... وَ إِنَّ اللّه‏َ لا يَرفَعُ إِلَیهِ دُعاء عَبدٍ وَفى بَطنِهِ حَرامٌ أَو عِندَهُ مَظلَمَةٌ لأِحَدٍ مِن خَلقِهِ
... دعاى هیچ بنده‏اى که مال حرام در شکمش باشد یا حق کسى بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمى‏رود.

بحارالأنوار ج93، ص321 حدیث (933) امام سجاد(ع) می فرمایند: مَن لَم يَرجُ النّاسَ فى شَىءٍ وَرَدَّ أَمرَهُ إلَى اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ فى جَمیعِ اُمورِهِ استَجابَ اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ فى كُلِّ شَى‏ءٍ؛
هر کس در هیچ کارى به مردم امید نبندد و همه کارهاى خود را به خداى عزوجل واگذارد، خداوند هر خواسته‏اى که او داشته باشد اجابت کند.

اصول کافى ج2، ص148 حدیث (934) امام على(ع) می فرمایند: ظَـلَمَ الحَقَّ مَن نَصَرَ الباطِلَ
هر کس باطل را یارى کند، به حق ستم کرده است

غررالحکم، ح 6041 حدیث (935) امام على(ع) می فرمایند: مَن أَرادَ أن تُستَجابَ دَعوَتُهُ وَأَن تُکشَفَ كُربَتُهُ فَليُفَرِّج عَن مُعسِرٍ؛
هر کس مى‏خواهد دعایش مستجاب شود و غمش از بین برود باید گره از کار گرفتارى باز کند.

نهج الفصاحه ح‏2961 حدیث (936) امام على(ع) می فرمایند: شُکرُكَ لِنِعمَةٍ سالِفَةٍ يَقتَضى نِعمَةً آنِفَةً؛
شکر تو بر نعمت گذشته، زمینه‏ساز نعمت آینده است.

نزهة الناظر و تنبیه الخاطر،ص80 حدیث (937) امام باقر(ع) می فرمایند: بنى الاسلام على خمسة اشیاء، على الصلوة و الزکاة و الحج و الصوم و الولایه.
اسلام بر پنج چیز استوار است، برنماز و زکات حج و روزه و ولایت (رهبرى اسلامى).

فروع کافى، ج 4 ص 62، ح 1 حدیث (938) امام رضا(ع) می فرمایند: انما امروا بالصوم لکى یعرفوا الم الجوع و العطش فیستدلوا على فقر الاخر
مردم به انجام روزه امر شده‏اند تا درد گرسنگى و تشنگى را بفهمند و به واسطه آن فقر و بیچارگى آخرت را بیابند.

وسائل الشیعه،ج4،ص4 حدیث (939) رسول اکرم(ص) می فرمایند: اَلصَّدَقَةُ بِعَشرَةٍ وَ القَرضُ بِثَمانِيَةَ عَشرَ وَ صِلَةُ الْاِخوانِ بِعِشرینَ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ بِاَربَعَةٍ وَ عِشرینَ
صدقه دادن، ده حسنه، قرض دادن، هجده حسنه، رابطه با برادران [دینى‏]، بیست حسنه و صله رحم، بیست و چهار حسنه دارد


کافى، ج 4، ص 10، ح 3 حدیث (940) رسول اکرم(ص) می فرمایند: اِنَّ فِى الرِّفق الزّیادَةَ وَ البَرَكَةَ وَ مَن يُحرَم الرِّفقُ يُحرَمِ الخَیرَ در مدارا، فزونى و برکت است، و هر کس از مدارا محروم باشد، از خیر، محروم شده است.

کافى، ج 4، ص 10، ح 3 حدیث (941) رسول اکرم(ص) می فرمایند: اَلصُّومُ فِى الحَرّ جِهادٌ
روزه گرفتن در گرما، جهاد است.

کافى، ج 4، ص 10، ح 3 حدیث (942) امیرالمومنان على علیه السلام می فرمایند: صومُ النَّفسِ عَن لَذّاتِ الدُّنیا اَنفَعُ الصّیام
روزه نفس از لذتهاى دنیوى سودمندترین روزه‏هاست.

غرر الحکم، ج 1 ص 416 ح 64 حدیث (943) امیرالمومنان على علیه السلام می فرمایند: اَلصّیامُ اِجتِنابُ المَحارِم كَما يَمتَنِعُ الرَّجُل مِنَ الطَّعامِ وَ الشَّراب.
روزه پرهیز از حرامها است همچنانکه شخص از خوردنى و نوشیدنى پرهیز مى‏کند.

بحار ج 93 ص 249 حدیث (944) امام صادق علیه السلام می فرمایند: إنَّ العالِمَ إذا لَم يَعمَل بِعِلمِهِ زَلَّت مَوعِظَتُهُ عَنِ القُلوبِ كَما يَزِلُّ المَطَرُ عَنِ الصَّفا
هرگاه عالم به علمش عمل نکند. [اثر [موعظه‏اش از دل‏ها زایل مى‏شود ؛ آن چنان که باران از روى سنگ صاف مى‏لغزد.

الکافی : ج 1 ، ص 44 حدیث (945) امیرالمومنان على علیه السلام می فرمایند: صومُ القَلبِ خَیرٌ مِن صیامِ الِّلسان وَ صومُ الِّلسانِ خَیرٌ مِن صیامِ البَطن.
روزه قلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه شکم است.

غرر الحکم، ج 1، ص 417، ح 80 حدیث (946) امام صادق علیه السلام می فرمایند: اِذا صُمتَ فَليَصُم سَمعُكَ وَ بَصَرُكَ وَ شعرُكَ وَ جلدُک
آنگاه که روزه مى‏گیرى باید چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزه‏دار باشند.«یعنى از گناهان پرهیز کند

الکافى ج 4 ص 87، ح 1 حدیث (947) حضرت زهرا سلام الله علیها می فرمایند: ما يَصنَعُ الصّائِمِ بِصیامِه اِذا لَم يَصُن لِسانِه وَ سَمعِه وَ بَصَرِهِ وَ جَوارِحِه.
روزه‏دارى که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده روزه‏اش به چه کارش خواهد آمد.

بحار، ج 93 ص 295 حدیث (948) حضرت علی علیه السلام می فرمایند: کم من صائم لیس له من صیامه الا الجوع و الظما و کم من قائم لیس له من قیامه الا السهر و العناء
چه بسا روزه‏دارى که از روزه‏اش جز گرسنگى و تشنگى بهره‏اى ندارد و چه بسا شب زنده‏دارى که از نمازش جز بیخوابى و سختى سودى نمى‏برد

نهج البلاغه، حکمت 145 حدیث (949) حضرت علی علیه السلام می فرمایند:
أَوَّلُ عِوَضِ الحَلِیمِ مِن حِلمِهِ أَنَّ النَّاسَ أَنصَارُهُ عَلَى الجَاهِلِ
و درود خدا بر او ، فرمود : نخستین پاداش بردبار از بردبارى اش آن که مردم در برابر نادان ، پشتیبان او خواهند بود
نهج البلاغه، حکمت 206

[orochi]

حدیث (950) امام کاظم علیه السلام می فرمایند:

دَعوَةِ الصائِمِ تَستَجابُ عِندَ اِفطارِه
دعاى شخص روزه‏دار هنگام افطار مستجاب مى‏شود
بحار الانوار ج 92 ص 255 ح 33 حدیث (951) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند ... وَ هُوَ شَهرٌ اَوَّلَهُ رَحمَة وَ اَوسَطَهُ مَغفِرَة وَ اخِرَهُ عِتقٌ مِنَ النّار.
رمضان ماهى است که ابتدایش رحمت است و میانه‏اش مغفرت و پایانش آزادى از آتش جهنم.

بحار الانوار، ج 93، ص 342 حدیث (952) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند عَدلُ ساعَةٍ خَيْرٌ مِن عِبادَةِ سَبعینَ سَنَةً قِیامِ لَیلِها وَصِیام نَهارها
ساعتى عدالت بهتر از هفتاد سال عبادت است که شب‏هایش به نماز و روزهایش به روزه بگذرد.

مشکاة‏الأنوار، ص 544 حدیث (953) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند مَن كَشَفَ عَورَةَ اَخیهِ المُسلِمِ كَشَفَ اللّه‏ُ عَورَتَهُ حَتّى يَفضَحَهُ بِها فى بَیتِهِ
هر کس عیب و زشتى برادر مسلمان خود را فاش کند، خداوند زشتى او را آشکار سازد، تاجایى که او را در درون خانه ‏اش رسوا سازد

الترغیب والترهیب، ج 2، ص 239، ح 9 حدیث (954) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند لا تَسُبُّوا الناسَ فَـتَـکتَسِبُوا العَداوَةَ بَینَهُم
به مردم ناسزا نگویید، که با این کار در میان آنها دشمن پیدا مى‏کنید

کافى ، ج 2، ص 360 ح 3 حدیث (955) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند
عَلَیكُم بِالصِّدقِ فَاِنَّهُ مَعَ البِرِّ وَ هُما فِى الجَنَّةِ وَ ايّاكُم وَ الكِذبِ فَاِنَّهُ مَعَ الفُجورِ وَ هُما فِىالنّارِ
شما را سفارش مى‏کنم به راستگویى، که راستگویى با نیکوکارى همراه است و هر دو در بهشت‏اند و از دروغگویى بپرهیزید که دروغگویى همراه با بدکارى است و هر دو در جهنم‏اند
نهج الفصاحه، ح 1976 حدیث (956) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند
خَیرُكُم مَن لَم يَترُک آخِرَتَهُ لِدُنیاهُ وَلا دُنیاهُ لآِخِرَتِهِ وَ لَم يَكُن كَلاًّ عَلَى النّاسِ
بهترین شما کسى است که آخرت خود را براى دنیا و دنیاى خود را براى آخرت رها نکند و سربار مردم نباشد.

نهج الفصاحه، ح 1525 حدیث (957) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند وَ مَن شَهِدَ شَهادَةَ حَقٍّ لِيُحيِىَ بِها حَقَّ امرِى‏ءٍ مُسلِمٍ اَتى يَومَ القیامَةِ وَ لِوَجهِهِ نورٌ مَدَّ البَصَرِ تَعرِفُهُ الخَلايِقُ بِاسمِهِ وَ نَسَبِهِ
کسى که براى زنده کردن حق یک مسلمان، شهادت حقّ بدهد، روز قیامت در حالى آورده مى‏شود که پرتو نور چهره‏اش، تا چشم کار مى‏کند دیده مى‏شود و خلایق او را به نام و نسب مى‏شناسند

کافى، ج 7، ص 381، ح 1 حدیث (958) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند قالَ:طوبى لَهُم اَلَّذینَ يَقبَلونَ الحَقَّ اِذا سَمِعُوهُ وَ يَبذُلونَهُ اِذا سُئِلوهُ وَ يَحكُمونَ لِلنّاسِ كَحُکمِهِم لاَِنفُسِهِم
رسول خدا فرمودند:خوشا به سعادت آنان که چون حق را بشنوند، بپذیرند و هرگاه حق از آنان خواسته شود، دریغ نکنند و براى مردم همان‏گونه قضاوت کنند که براى خود مى‏کنند

بحارالأنوار، ج 75، ص 29، ح 19 حدیث (959) امام على(ع) می فرمایند لا تَـكُن مِمَّن يَرجُو الاآخِرَةَ بِغَیرِ العَمَلِ... يَنهى وَ لا يَنتَهى وَ يَامُرُ بِما لا يَاتى...
از کسانى مباش که بى‏عمل، به آخرت امید دارند... از گناه باز مى‏دارند، اما خود باز نمى‏ایستند، به کارهایى فرمان مى‏دهند که خود انجام نمى‏دهند

نهج البلاغه، از حکمت 150 حدیث (960) امام على(ع) می فرمایند اَلثَّناءُ بِاَکثَرَ مِنَ الاستِحقاقِ مَلَقٌ وَ التَّقصیرُ عَنِ الاستِحقاقِ عِىٌّ اَو حَسَدٌ
تعریف بیش از استحقاق، چاپلوسى و کمتر از استحقاق، از ناتوانى در سخن و یا حسد است

نهج البلاغه، حکمت 347 حدیث (961) امام على(ع) می فرمایند اَحسَنُ الآْدابِ ما كَفَّكَ عَنِ المَحارِمِ
بهترینِ ادب‏ها آن است که تو را از حرام‏ها باز دارد

معدن الجواهر، ص 59 حدیث (962) امام صادق(ع) می فرمایند اِنَّ لِلمُؤمِنِ عَلى المُؤمِنِ سَبعَةَ حُقوقٍ، فَاَوجَبُها اَن يَقولَ الرَّجُلُ حَقّا وَ اِن کانَ عَلى نَفسِهِ اَو عَلى والِدَیهِ، فَلا يَمیلَ لَهُم عَنِ الحَقِّ
مؤمن را بر مؤمن، هفت حق است. واجب‏ترین آنها این است که آدمى تنها حق را بگوید، هر چند بر ضد خود یا پدر و مادرش باشد و به خاطر آنها از حق منحرف نشود

بحار الأنوار ، ج 74 ، ص 223، ح 8 حدیث (963) امام جواد(ع) می فرمایند نِعمَةٌ لاتُشكَرُ كَسَيِّئَةٍ لاتُغفَرُ؛
نعمتى که سپاسگزارى نشود مانند گناهى است که آمرزیده نشود.

غررالحکم 6/441/10926 حدیث (964) امام صادق(ع) می فرمایند العَمَلُ الخالِصُ : الّذی لا تُریدُ أنْ يَحْمَدَكَ علَیهِ أحَدٌ إلاّ اللّه‏ُ عزّوجلّ ُعمل خالص ، آن است که نخواهى کسى جز خداوند تو را بر انجام آن بستاید.

بحار الأنوار ، ج 74 ، ص 223، ح 8 حدیث (965) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند مَن رُزِقَ تُقىً فَقَد رُزِقَ خَیرَ الدُّنیا وَالآْخِرَةِ
هر کس تقوا روزى‏اش شود، خیر دنیا و آخرت روزى او شده است.

کنزالعمال جلد13 ، صفحه151 حدیث (966) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند مَن رُزِقَ تُقىً فَقَد رُزِقَ خَیرَ الدُّنیا وَالآْخِرَةِ
هر کس تقوا روزى‏اش شود، خیر دنیا و آخرت روزى او شده است.

معدن الجواهر، ص 73 حدیث (967) امام صادق(ع) می فرمایندإذا لَم تَكُن حَلیما فتَحَلَّم
اگر بردبار نیستى ، خود را به بردبارى وادار
الکافی : ج 2 ، ص 112 ، ح 6 حدیث (968) امام صادق(ع) می فرمایند صاحِبُ النِّيَّةِ الصّادِقَةِ صاحِبُ الْقَلبِ السَّلیمِ...
کسى که نيّت درست داشته باشد، دل سالم و پاک دارد...

غررالحکم جلد2 ، صفحه451 حدیث (969) امام صادق(ع) می فرمایند مَن قَبِلَ اللّه‏ُ مِنْهُ صَلاةً واحِدَةً لَم يُعَذِّبْهُ وَمَن قَبِلَ مِنْهُ حَسَنَهً لَم يُعَذِّبْهُ
خداوند از هر کس یک نماز و یا یک کار نیک را قبول کند، عذابش نمى ‏نماید.

کافى، ج 3، ص 266، ح11 حدیث (970) امام صادق(ع) می فرمایند
إنَّ القَصدَ یورِثُ الغِنى
میانه‏روى ، ثروتمندى مى‏آورد
الکافی : ج 4 ، ص 53 ، ح 8 حدیث (971) امام علی (ع) می فرمایند اِنَّ التَّقوى مُنتَهى رِضَى اللّه‏ِ مِن عِبادِهِ وَحاجَتُهُ مِن خَلقِهِ فَاتَّقُوا اللّه‏َ الَّذى اِن اَسرَرتُم عَلِمَهُ وَاِن اَعلَنتُم كَتَبَهُ
نهایت خشنودى خداوند از بندگانش و خواسته او از آفریدگانش تقواست، پس تقوا از خداوندى بکنید که اگر پنهان کنید مى‏داند و اگر آشکار سازید مى‏نویسد

کنزالعمال 10/143/28731 حدیث (972) امام باقر (ع) می فرمایند الدُّعاءُ يَرُدُّ القَضاءَ ، وَقَد اُبرِمَ إبراما ـ وَضَمَّ أصابِعَهُ ـ

دعا ، قضا را ـ گر چه حتمى و قطعى شده باشد ـ بر مى‏گرداند حضرت [براى تشبیه و بیان قضاى محتوم] انگشتانش را به هم چسباند
الکافی : ج 2 ، ص 470 ح 6 حدیث (973) حضرت خاتم الانبیاء(ص) می فرمایند مَن اَکثَرَ مِنَ الاِستِغفارِ جَعَلَ اللّه‏ُ لَهُ مِن كُلِّ هَمٍّ فَرَجا وَمِن كُلِّ ضَیقٍ مَخرَجا وَرَزَقَهُ مِن حَیثُ لايَحتَسِبُ
هر کس بسیار استغفار کند خدا براى او از هر غمى گشایش، از هر تنگنایى رهایى و از جایى که انتظار ندارد روزى مى‏دهد.

نهج الفصاحه، ح2941 حدیث (974) رسول اکرم (ص) می فرمایند إِنَّ اللّه‏َ تَعالى مَعَ الدّائِن حَتّى يَقضىَ دَینَهُ مالَم يَكُن دَینُهُ فیما يَکرَهُ اللّه‏
خداوند یار قرض‏دار است تا قرض خود را بپردازد به‏شرط آن‏که قرض وى بر خلاف رضاى خدا نباشد.

نهج الفصاحه، ح 733 حدیث (975) امام علی (ع) می فرمایند اَلتَّوَكُلُّ عَلَى اللّه‏ِ نَجاةً مِن كُلِّ سوءٍ وَحِرْزٌ مِن كُلِّ عَدُوٍّ
توکل بر خداوند، مایه نجات از هر بدى و محفوظ بودن از هر دشمنى است

بحارالأنوار 78/79/56 حدیث (976) امام علی (ع) می فرمایند اَلتَّقِىُّ سابِقٌ اِلى كُلِّ خَیرٍ
تقواپیشه براى انجام هر کار خیرى سبقت مى‏گیرد.

نهج الفصاحه ح 781 حدیث (977) رسول اکرم (ص) می فرمایند اَلعِلمُ حَیاةُ الاسلامِ وَ عِمادُ الایمانِ وَ مَن عَلِمَ عِلما اَتـَمَّ اللّه‏ُ لَهُ اَجرَهُ وَ مَن تَعَلَّمَ فَعَمِلَ عَلَّمَهُ اللّه‏ُ ما لَم يَعلَم
علم، حیات اسلام و تکیه ‏گاه ایمان است و هر کس علمى بیاموزد، خداوند پاداش او را تمام گرداند و هر کس بیاموزد و عمل کند، خداوند، تعلیم دهد به او آنچه را که نمى ‏داند.

نهج الفصاحه ح 2019 حدیث (978) امام باقر علیه ‏السلام می فرمایند اِنَّ اللّه‏َ عَزَّوَجَلَّ يَقى بِالتَّقوى عَنِ العَبدِ ما عَزُبَ عَنهُ عَقلُهُ وَيُجَلّى بِالتَّقوى عَنهُ عَماهُ وَجَهلَهُ؛
خداوند به وسیله تقوا بنده را حفظ مى‏کند از آنچه که عقلش به آن نمى‏رسد و کور دلى و نادانى او را بر طرف مى‏سازد.

التوحید ص 127 حدیث (979) امام باقر علیه ‏السلام می فرمایند اَتقَى النّاسِ مَن قالَ الحَقَّ فیما لَهُ وَعَلَیهِ؛
باتقواترین مردم، کسى است که در آنچه به نفع یا ضرراوست،حق ‏رابگوید.

نهج الفصاحه حدیث (980) رسول اکرم (ص) می فرمایند: لِكُلِّ شَیءٍ وَجهٌ ووَجهُ دینِكُمُ الصَّلاةُ
هر چیزى چهره ‏اى دارد و چهره دین شما نماز است.

الکافی : ج 3 ، ص 270 ، ح 16 حدیث (981) رسول اکرم (ص) می فرمایند: تَمامُ التَّقوى اَن تَتَعَلَّمَ ما جَهِلتَ وَتَعمَلَ بِما عَلِمتَ
تقوای کامل این است که آنچه نمی دانی یاد بگیری و به آنچه می دانی عمل کنی.

میزان الحکمه ، جلد4 حدیث (982) رسول اکرم (ص) می فرمایند: اَلنِّيَّةُ الحَسَنَةُ تُدخِلُ صاحِبَهَا الجَنَّةَ
نیت خوب صاحب خویش را به بهشت مى‏برد

کنزالعمال جلد 13 حدیث (983) امام علی (ع) می فرمایند: مَن حَسُنَت نيَّتُهُ أَمَدَّهُ التَّوفیقُ
هر کس نيّتش خوب باشد، توفیق یاریش خواهد نمود.

غررالحکم 5/462/9186 حدیث (984) امام باقر (ع) می فرمایند: إنَّ اللّه‏ تَبارَكَ وَتَعالى يُحاسِبُ النّاسَ عَلى قَدر ما آتاهُم مِنَ العُقُولِ فِى الدُّنیا
خداوند (در روز قیامت) از بندگانش به مقدار عقلى که به آنها داده بازخواست خواهد کرد.

غررالحکم جلد2 - حدیث3260 حدیث (984) امام على علیه‏السلام می فرمایند: حُسنُ النِّيَّةِ مِن سَلامَةِ الطَّويَّةِ
نيّت خوب، برخاسته از سلامت درون است.

التوحید ص‏63 حدیث (985) امام على (ع) می فرمایند: يَبلُغُ الصّادِقَ بصِدقِهِ ما يَبلُغُهُ الکاذِبَ باحتیالِهِ
راستگو، با راستگویى خود به همان مى ‏رسد که دروغگو با حیله ‏گرى خود.

غررالحکم، ج 6، ص 471، ح 11006. حدیث (986) امام سجاد (ع) می فرمایند:
خَیرُ مَفاتیح الاُمور الصِّدقُ وَ خَیرُ خَواتیمِهَا الوَفاءُ
بهترین شروع کارها صداقت و راستگویى و بهترین پایان آنها وفا است.
بحارالأنوار، ج 78، ص 161 حدیث (987) امام صادق(ع) می فرمایند
لا يَزالُ الدّینُ قائِمًا ما قامَتِ الكَعبَةُ
تا زمانى که کعبه بر پاست، دین بر پاست.
الکافی : ج 4 ، ص 271 ، ح 4 حدیث (988) امام باقر (ع) می فرمایند:
لا تَذهَب بِكُمُ المَذاهِبُ ، فوَاللّه‏ِ ما شِیعَتُنا إلاّ مَن أطاعَ اللّه‏َ عَزَّوجلَّ
مذاهب گوناگون شما را از راه به در نبرد، به خدا سوگند، شیعه ما نیست مگر کسى که از خداوندعزّوجلّ اطاعت کند.
الکافی : ج 2 ، ص 73 ، ح 1 حدیث (989) امام علی (ع) می فرمایند:
مَن عَمِلَ بِالْعَدلِ حَصَّنَ اللّه‏ُ مُلكَهُ
هر کس به عدالت رفتار کند، خداوند حکومتش را حفظ خواهد کرد.
غررالحکم، ج5، ح 8722 حدیث (990) امام صادق(ع) می فرمایند:
العالِمُ بِزَمانِهِ لا تَهجُمُ عَلَیهِ اللَّوابِسُ
کسى که زمان خود را بشناسد ، آماج اشتباهات قرار نگیرد.
الکافی : ج 1 ، ص 27 ، ح 29 حدیث (991) امیرالمؤمنین(ع) می فرمایند:
أَبلَغُ ماتَستَدِرُّ بِهِ الرَّحمَةَ أَن تُضمِرَ لِجَمیعِ النّاسِ الرَّحمَةَ
مؤثّرترین وسیله جلب رحمت خدا این است که خیرخواه همه مردم باشى.
غرر الحکم ، ص 212 حدیث (992) امیرالمؤمنین(ع) می فرمایند:
اِذا فَسَدَتِ النِّـيَّةُ وَقَعَتِ البَليَّةُ
هرگاه نیت فاسد شود، بلا و گرفتارى پیش مى‏آید.
غررالحکم، ح 4021 حدیث (993) رسول اکرم (ص) می فرمایند:
اَلطِّيَرَةُ شِركُ وَمامِنّا إِلاّ وَلكِنَّ اللّه‏َ يُذهِبُهُ بالتَّوَكُّل
فال بد زدن شرک ‏است ‏و هیچ‏کس ‏ازما نیست‏ مگر این‏که‏ به‏ نحوى ‏دستخوش فال بد زدن مى ‏شود، اما خداوند با توکل به او آن را از بین مى ‏برد.
کنزالعمال، ح 5696 حدیث (994) رسول اکرم (ص) می فرمایند:
خَیرُ الدُّنیا وَالآخِرَةِ مَعَ العِلمِ وَشَرُّ الدُّنیا وَالآخِرَةِ مَعَ الجَهل
خیر دنیا و آخرت با دانش است و شرّ دنیا و آخرت با نادانى.
الحیاة، ج‏1، ص‏35 حدیث (995) امام على (ع) می فرمایند: اَلصَّبْرُ فِى الاُْمورِ بِمَنْزِلَةِ الرَّأسِ مِنَ الْجَسَدِ، فَاِذا فارَقَ الرَّأسُ الجَسَدَ فَسَدَ الْجَسَدُ وَ اِذا فارَقَ الصَّبْرُ الاُْمورَ فَسَدَتِ الاُْمورُ
نقش صبر در کارها همانند نقش سر در بدن است؛ همچنان که اگر سر از بدن جدا شود، بدن از بین مى‏رود، صبر نیز هرگاه همراه کارها نباشد، کارها تباه مى‏گردند.


کافى، ج 2، ص 90، ح 9 حدیث (996) امام باقر (ع) می فرمایند: مَثَلُ الْحَریصِ عَلَى الدُّنْیا مَثَلُ دودَةِ القَزِّ: كُلَّمَا ازْدادَتْ مِنَ القَزِّ عَلى نَفْسِها لَـفّـا کانَ أَبْعَدَ لَها مِنَ الْخُروجِ حَتّى تَموتَ غَمّا
حریص به دنیا، همانند کرم ابریشم است که هر چه بیشتر دور خود مى ‏تند، خارج شدن از پیله بر او سخت‏تر مى ‏شود، تا آن‏که از غصه مى ‏میرد.

کافى، ج 2، ح 7 حدیث (997) امام حسین (ع) می فرمایند:
اَ يُّهَا النّاسُ نافِسوا فِى المَکارِمِ وَ سارِعوا فِى المَغانِمِ وَ لا تَحتَسِبوا بِمَعروفٍ لَم تَجعَلوا
اى مردم در خوبى‏ها با یکدیگر رقابت کنید و در بهره گرفتن از فرصت‏ها شتاب نمایید و کار نیکى را که در انجامش شتاب نکرده‏اید، به حساب نیاورید.
ارشاد القلوب دیلمى، ص 73 حدیث (998) حضرت زهرا (س)می فرمایند:
اِنَّ السَّعید، كُلُّ السَّعید، حَقُّ السَّعید مَن أَحَبَّ عَليّاً فِی حَیاتِهِ وَ بَعدَ مَوتِهِ
همانا سعادتمند(به معنای) کامل و حقیقی کسی است که امام علی(ع) را در دوران زندگی و پس از مرگش دوست داشته باشد.
مجمع‌ الزوائد ج‌ 9، ص‌ 132 حدیث (999) رسول اکرم (ص) می فرمایند:
مَن تابَ قَبْلَ أنْ يُعايِنَ قَبِلَ اللّه‏ُ تَوبَتَهُ
هر کس پیش از آن که (فرشته مرگ را) مشاهده کند، توبه نماید، خداوند توبه‏اش را بپذیرد.
الکافی : ج 2 ، ص 440 ، ح 2 حدیث (1000) امام حسین(ع) می فرمایند:
أَلاِستِدراجُ مِنَ اللّهِ سُبحانَهُ لِعَبدِهِ أَن يُسبِغَ عَلَیهِ النِّعَمَ وَ يَسلُبَهُ الشُّکر
غافلگیر کردن بنده از جانب خداوند به این شکل است که به او نعمت فراوان دهد و توفیق شکرگزاری را از او بگیرد.
تحف العقول،ص 250

[orochi]

حدیث (1001) امام صادق (ع) می فرمایند:
صِلَةُ الاَْرحامِ تُحَسِّنُ الْخُلُقَ وَ تُسْمِحُ الكَفَّ وَتُطیبُ النَّفْسَ وَتَزیدُ فِى الرِّزْقِ وَتُنْسِئُ فِى الاَْجَل
صله رحم، انسان را خوش اخلاق، با سخاوت و پاکیزه جان مى ‏نماید و روزى را زیاد مى ‏کند و مرگ را به تأخیر مى ‏اندازد.
کافى، ج 2، ص 151، ح 6
حدیث (1002) امام صادق (ع) می فرمایند:المَصائبُ مِنَحٌ مِن اللّه‏ِ ، والفَقرُ مَخزونٌ عندَ اللّه‏ِ
مصیبت‏ها، بخششى از سوى خدایند و درویشى در پیشگاه خداوند ذخیره مى‏شود.
الکافی : ج 2 ، ص 260 ، ح 2
حدیث (1003) پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله و سلم می فرمایند:إنّ اللّه‏َ لَيَتعَهّدُ عبدَهُ المؤمنَ بأنواعِ البلاءِ
خداوند بنده مؤمنش را به انواع بلا مى‏نوازد.
الکافی : ج 2 ، ص 260 ، ح 2
حدیث (1004) امام علی علیه السلام می فرمایند:عَوِّد نَفسَكَ حُسنَ النِّيَّةِ وَ جَمیلَ المَقصَدِ، تُدرِک فى مَباغیكَ النَّجاحَ
خودت را به داشتن نيّت خوب و مقصد زیبا عادت ده، تا در خواسته ‏هایت موفق شوى.
غررالحکم، ح 6236
حدیث (1005)امام حسین علیه السلام می فرمایند:مَن حاوَلَ اَمراً بمَعصِیَهِ اللهِ کانَ اَفوَتَ لِما یَرجُو وَاَسرَعَ لِمَجئ ما یَحذَرُ
کسی که بخواهد از راه گناه به مقصدی برسد ، دیرتر به آروزیش می رسد و زودتر به آنچه می ترسد گرفتار می شود .
بحارالانوار،ج78،ص120
حدیث (1006)امام حسین علیه السلام می فرمایند:إنَّ شِیعَتَنا مَن سَلمَت قُلُوبُهُم مٍن کُلِّ غَشٍّ وَ غِلٍّ وَ دَغَلٍ
بدرستی که شیعیان ما قلبشان از هرناخالصی و حیله و تزویر پاک است.
فرهنگ سخنان امام حسین ص/ 476
حدیث (1007)امام علی علیه السلام می فرمایند:ما اَعْطَى اللّه‏ُ سُبْحانَهُ الْعَبْدَ شَيْئا مِنْ خَيْرِ الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ اِلاّ بِحُسْنِ خُلُقِهِ وَ حُسْنِ نيَّتِهِ
خداوند خیر دنیا و آخرت را جز به خاطر خوش اخلاقى و خوش نیتى به بنده نمى‏دهد.
غررالحکم، ح 9670
حدیث (1008)امام حسین علیه السلام می فرمایند:لا یُکمَلُ العَقلُ اِلّا بِاتِّباعِ الحَق اَلاتَرَونَ اَنَّ الحَق لا یُعمَلُ بِه وَ الباطِل لا یُتَناهی عَنه
عقل جز به پیروی از «حق» کمال نمی یابد آیا نمی بینید که به حق عمل نمی شود و از باطل نهی نمی شود؟
بحار الانوار، ج 78، ص 127
حدیث (1009)پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله و سلم می فرمایند:إنَ اللهَ يُعطِی الدُّنیا مَن يُحِب وَ مَن لايُحِب وَ لايُعطِی الایمان اِلّا مَن يُحِب
همانا خداوند دنیا را به آن کسی که دوست دارد و آن کسی که دوست ندارد عطا می کند، ولی ایمان را جز به آن کسی که دوست دارد عطا نمی کند.
قوت القلوب، همان، ص 83.
حدیث (1010)پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله و سلم می فرمایند:اَلصَّدَقَةُ تَدْفَعُ الْبَلاءَ وَ هِىَ اَنـْجَحُ دَواءٍ وَ تَدْفَعُ الْقَضاءَ وَ قَدْ اُبْرِمَ اِبراما وَ لا يَذْهَبُ بِالاَْدواءِ اِلاَّ الدُّعاءُ وَ الصَّدَقَةُ
صدقه بلا را برطرف مى‏کند و مؤثرترینِ داروست. همچنین، قضاى حتمى را برمى‏گرداند و درد و بیمارى‏ها را چیزى جز دعا و صدقه از بین نمى‏برد.
بحارالأنوار، ج 93، ص 137، ح 71
حدیث (1011)پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله و سلم می فرمایند:إِنَّ اللّه‏َ تَعالى يَقولُ كُلَّ يَوْمٍ: أَنَا رَبُّكُمُ الْعَزیزُ، فَمَنْ أَرادَ عِزَّ الدّارَيْنِ فَلْيُطِعِ الْعَزیزَ
خداى تعالى هر روز مى‏فرماید: من پروردگار عزیز شما هستم، پس هر کس خواهان عزّت دو جهان است باید که از خداى عزیز اطاعت کند.
کنزالعمال، ح 43101
حدیث (1012)امام صادق (علیه السلام) می فرمایند:مَوضِع قَبر الحُسَین (علیه السلام) ترَعة من ترَع الجَنَّة.
جایگاه قبر امام حسین (علیه السلام) درى از درهاى بهشت است.
کامل الزیارات، ص 271، باب 89، ح 1
حدیث (1013)پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله و سلم می فرمایند:اَلْمُؤمِنُ يَأْكُلُ فی مِعاءٍ واحِدَةٍ وَ الْمُنافِقُ يَأْكُلُ فی سَبعَةِ أمْعاءٍ
مؤمن کم خوراک است و منافق پرخور.
وسائل الشیعه، ج 24، ص 240، ح6
حدیث (1014)امام علی(ع) می فرمایند:زَکوةُ الْيَسار بِرُّ الْجیرانِ وَ صِلَةُ الاَْرحام
زکاتِ رفاه، نیکى با همسایگان و صله رحم است.
غررالحکم، ح 5453
حدیث (1015)پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله و سلم می فرمایند:اَعدَلُ النّاسِ مَن رَضِىَ لِلنّاسِ مايَرْضى لِنَفسِهِ وَكَرِهَ لَهُمْ ما يَكْرَهُ لِنَفْسِهِ
عادل‏ترین مردم کسى است که براى مردم همان را بپسندد که براى خود مى‏پسندد و براى آنان نپسندد آنچه را براى خود نمى‏پسندد.

نهج الفصاحه، ح 340
حدیث (1016) امام باقر (ع)می فرمایند:اِنَّ الْعَبْدَ لَيُذْنِبُ الذَّنْبَ فَيُزْوى‏ عَنْهُ الرِّزْقُ
بنده گناه مى‏کند و به سبب آن، روزى از او گرفته مى‏شود.
کافى، ج 2، ص 270، ح 8
حدیث (1017)پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله و سلم می فرمایند:اِنَّ اللّه‏َ تَعالى قَد تَكَفَّلَ لِطالِبِ العِلمِ بِرِزقِهِ خاصَّةً عَمّا ضَمِنَهُ لِغَیرِهِ
بى‏گمان خداوند متعال روزى جویاى دانش را به‏ طور ویژه، افزون بر آنچه براى دیگران تضمین کرده، به عهده گرفته است.
منیة المرید ، ص 160
حدیث (1018) امام صادق علیه ‏السلام می فرمایند:إنَّ مِمّا يُزَيِّنُ الإِسلامَ الأَْخلاقُ الحَسَنَةُ فیما بَینَ النّاسِ؛
خوش اخلاقى در بین مردم زینت اسلام است.
کنزالعمال جلد10 ، ص143
حدیث (1019) امام علی علیه ‏السلام می فرمایند:لا أدَبَ مَعَ غَضَب
با خشم، تربیت ممکن نیست.
غرر الحکم ، ح 10529
حدیث (1020) امام علی علیه ‏السلام می فرمایند:إذا رَغِبتَ فِى المَکارِمِ فَاجتَنِبِ المَحارِمَ
اگر خواهان مکارم و بزرگوارى ‏ها هستى از حرام‏ها دورى کن.
غرر الحکم، ح4069
حدیث (1021) رسول اکرم صلى ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله می فرمایند:اَلْعِلْمُ حَیاةُ الاِْسْلامِ وَ عِمادُ الاْیمانِ وَ مَنْ عَلِمَ عِلْما اَتـَمَّ اللّه‏ُ لَهُ اَجْرَهُ وَ مَنْ تَعَلَّمَ فَعَمِلَ عَلَّمَهُ اللّه‏ُ ما لَمْ يَعْلَمْ ؛
علم، حیات اسلام و تکیه ‏گاه ایمان است و هر کس علمى بیاموزد، خداوند پاداش او را تمام گرداند و هر کس بیاموزد و عمل کند، خداوند، تعلیم دهد به او آنچه را که نمى‏داند.
نهج الفصاحه، ح 2019
حدیث (1022) رسول اکرم صلى ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله می فرمایند:لا يُـبَلِّغُنى اَحَدٌ مِنْكُم عَنْ اَحَد مِن اَصحابى شَیئا، فَاِنّى اُحِبُّ اَنْ اَخْرُجَ اِلَیكُم و اَنَا سَلیمُ الصَّدر
کسى از شما حق ندارد از هیچ یک از یارانم چیزى به من بگوید؛ زیرا دوست دارم در حالى که چیزى از شما در دلم نیست به سویتان بیایم.
مکارم الاخلاق، ص 17
حدیث (1023) امام علی(ع) می فرمایند:لا تَقسِروا اَولادَكُم عَلى آدابِكُم ، فَاِنَّهُم مَخلوقونَ لِزَمانٍ غَیرِ زَمانِكُم
آداب و رسوم خود را به فرزندانتان تحمیل نکنید، زیرا آنان براى زمانى غیر از زمان شما آفریده شده‏اند .
شرح ابن ابى الحدید ، ج20، ح102 .
حدیث (1024) امام حسین(ع) می فرمایند:اَللّهُمَّ لا تَستَدرِجنى بِالاِحسانِ وَ لا تُؤَدِّبنى بِالبَلاءِ ؛
خدایا! با غرق کردن من در ناز و نعمت، مرا به پرتگاه عذاب خویش مَکشان و با بلایا (گرفتارى ‏ها) ادبم مکن.
الدُّرًّةُ البَاهرة من الأصدَاف الطّاهِرة
حدیث (1025) رسول اکرم صلى ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله می فرمایند:اِنّى لَم اُبعَث لَعّانا وَ اِنّما بُعِثتُ رَحمَةً
من پیامبر نشده‏ام که لعن و نفرین کنم، بلکه مبعوث شده‏ام تا مایه رحمت باشم.
کنزالعمال ، ح 8176
حدیث (1026) امام باقر (ع)می فرمایند:اِنَّ اللّه‏َ عَزَّوَجَلَّ يُحِبُّ المُداعِبَ فِى الجَماعَةِ بِلارَفَثٍ
خداوند عزوجل، کسى را که در میان جمع شوخى کند، دوست دارد به شرط آن‏که ناسزا نگوید
کافى، ج 2، ص 345، ح 5
حدیث (1027) امام رضا (ع)می فرمایند:إنّ النّاسَ لَو عَلِمُوا مَحاسِنَ کَلامِنا لَاتَّبَعُونا.
اگر مردم زیبایی‌های سخنان ما را می‌شناختند، بی‌شک از ما پیروی می‌کردند.
معانی الأخبار، ص 180
حدیث (1028) امام کاظم (ع)می فرمایند:طوبى لِلمُصلِحینَ بَینَ النّاسِ، اُولئِكَ هُمُ المُقَرَّبونَ يَومَ القیامَةِ
خوشا به حال اصلاح‏کنندگان بین مردم، که آنان همان مقرّبان روز قیامت‏اند.
بحارالأنوار، ج 68، ص 156، ح 11
حدیث (1029) رسول اکرم صلى ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله می فرمایند:عائِدُ المَریضِ يَخوضُ فِى البَرَكَةِ فَاِذا جَلَسَ انغَمَسَ فیها
عیادت کننده بیمار، در برکت فرو مى‏رود و چون نزد بیمار بنشیند، در آن غوطه‏ ور مى‏شود.
کنزالفوائد، ج 1، ص 178
حدیث (1030) امام علی (ع) می فرمایند:خَیرُ اِخوانِكَ مَن دَعاكَ اِلى صِدقِ المَقالِ بِصِدق مَقالِهِ وَ نَدَبَكَ اِلى اَفضَل الاَعمالِ بِحُسن اَعمالِهِ
بهترین برادرانت (دوستانت)، کسى است که با راستگویى‏اش تو را به راستگویى دعوت کند و با اعمال نیک خود، تو را به بهترین اعمال برانگیزد.
غررالحکم، ح 5022
حدیث (1031) امام علی (ع) می فرمایند:وُصولُ الْمَرْءِ اِلى كُلِّ ما يَبْتَغیهِ مِنْ طیبِ عَيْشِهِ وَ اَمنِ سِرْبِهِ وَ سَعَةِ رِزْقِهِ بِحُسْنِ نيَّتِهِ وَ سَعَةِ خُلْقِهِ
انسان، با نيّت خوب و اخلاق خوب، به تمام آنچه در جستجوى آن است، از زندگى خوش و امنیت محیط و روزى زیاد، دست می‏یابد.
غررالحکم، ح 10141
حدیث (1032) امام علی (ع) می فرمایند:جالِسِ العُلَماءَ يَزدَد عِلمُكَ وَ يَحسُن اَدَبُكَ وتَزكُ نَفسُكَِ
با علما معاشرت کن تا علمت زیاد، ادبت نیکو و جانت پاک شود.
اعلام الدین، ص 96
حدیث (1033) امام علی (ع) می فرمایند:یا مَعشَرَ الفِتیانِ، حَصِّنوا اَعراضَكُم باِلاَْدَبِ وَ دینَـكُم بِالعِلمِ
اى جوانان! آبرویتان را با ادب و دینتان را با دانش حفظ کنید.
تاریخ یعقوبى ، ج 2، ص 210
حدیث (1034)رسول اکرم صلى ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله می فرمایند:اِنّى لَم اُبعَث لَعّانا وَ اِنّما بُعِثتُ رَحمَةً
من پیامبر نشده‏ام که لعن و نفرین کنم، بلکه مبعوث شده‏ام تا مایه رحمت باشم.
مشکاة الانوار، ص 157
حدیث (1035) امام علی (ع) می فرمایند:حُبُّ الدُّنْیا يُفْسِدُ الْعَقْلَ وَ يُصِمُّ الْقَلْبَ عَنْ سَماعِ الْحِكْمَةِ وَ یوجِبُ اَلیمَ الْعِقابِ
علاقه به دنیا، عقل را فاسد مى‏کند، قلب را از شنیدن حکمت ناتوان مى‏سازد و باعث عذاب دردناک مى‏شود.
غررالحکم، ح 4878
حدیث (1036) رسول اکرم (ص) می فرمایند:لاتَختَلِفوا، فَإِنَّ مَن کانَ قَبلَكُمُ اختَلَفوا فَهَلَکوا
باهم اختلاف نکنید، که پیشینیان شما دچار اختلاف شدند و نابود گشتند.
علل الشرایع، ج1،ص265
حدیث (1037) رسول اکرم (ص) می فرمایند:مَن ساءَ خُلقُهُ عَذَّبَ نَفسَهُ وَ مَن كَبُرَ هَمُّهُ سَقُمَ بَدَنُهُ
هر کس بد اخلاق باشد، خودش را عذاب می‏دهد و هر کس غم و غصه ه‏ایش زیاد شود، تنش رنجور می ‏گردد.
نهج الفصاحه، ح 3002
حدیث (1038) امام علی (ع) می فرمایند:اَلزُّهْدُ فِى الدُّنْیا الراحَةُ الْعُظْمى
بى‏رغبتى به دنیا، بزرگ‏ترین آسایش است.غررالحکم، ح 1316
حدیث (1039) امام علی (ع) می فرمایند:اَلْحَقودُ مُعَذَّبُ النَّفْسِ، مُتَضاعَفُ الهَمِّ
کینه ‏توز، روحش در عذاب است و اندوهش دو چندان
غررالحکم، ح 1962
حدیث (1040) امام صادق (ع) می فرمایند:اَلرَّوحُ وَ الرّاحَةُ فِى الرِّضا وَ اليَقینِ وَ الهَمُّ وَ الحَزَنُ فِى الشَكِّ وَ السَّخَطِ
خوشى و آسایش، در رضایت و یقین است و غم و اندوه در شكّ و نارضایتى
مشکاة‏الأنوار، ص 34
حدیث (1041) امام علی (ع) می فرمایند:اَلْمُریبُ اَبَدا عَلیلٌ
آدم بدبین، همیشه بیمار است.
غررالحکم، ح 839
حدیث (1042) امام باقر (ع) می فرمایند:اِنَّ اللّه‏َ عَزَّوَجَلَّ يُحِبُّ المُداعِبَ فِى الجَماعَةِ بِلارَفَثٍ
خداوند عزوجل، کسى را که در میان جمع شوخى کند، دوست دارد به شرط آن‏که ناسزا نگوید.
کافى، ج 2، ص 345، ح 5
حدیث (1043) امام علی (ع) می فرمایند:اَلعَقلُ حَیثُ کانَ آلِفٌ مَالوفٌ
عقل هر کجا باشد، انس ‏گیرنده و الفت ‏پذیر است
غررالحکم، ح 1251
حدیث (1044) رسول اکرم (ص) می فرمایند:مَثَلُ العَقلِ فِى القَلبِ كَمَثَلِ السِّراجِ فى وَسَطِ البَیتِ
عقل در دل، همانند چراغ در میان خانه است
علل الشرایع، ص 98
حدیث (1045) امام علی (ع) می فرمایند:اِذا اَبطَاَتِ الاَرزاقُ عَلَیكَ فَاستَغفِر اللَّهَ يُوَسِّع عَلَیكَ فیها
هرگاه در روزى تو تأخیر و تنگى پدید آمد، از خداوند آمرزش بخواه تا روزى را بر تو فراوان گرداند.
تحف العقول، ص 174
حدیث (1046) امام باقر (ع) می فرمایند:مَثَلُ الْحَریصِ عَلَى الدُّنْیا مَثَلُ دودَةِ القَزِّ: كُلَّمَا ازْدادَتْ مِنَ القَزِّ عَلى نَفْسِها لَـفّـا کانَ أَبْعَدَ لَها مِنَ الْخُروجِ حَتّى تَموتَ غَمّا
حریص به دنیا، همانند کرم ابریشم است که هر چه بیشتر دور خود مى‏تند، خارج شدن از پیله بر او سخت‏تر مى‏شود، تا آن‏که از غصه مى‏میرد.
کافى، ج 2، ص 316
حدیث (1047) امام علی (ع) می فرمایند:يَنبَغى لِلعاقِلِ اَن يُخاطِبَ الجاهِلَ مُخاطَبَةَ الطَّبیبِ المَریضَ
شایسته است که برخورد عاقل با نادان، مانند برخورد طبیب با بیمار باشد.
غررالحکم، ح 10944

[orochi]

حدیث (1048) رسول اکرم (ص) می فرمایند:
اِنَّما يُدرَكُ الخَیرُ كُلُّهُ بِالعَقلِ، وَ لا دینَ لِمَن لا عَقلَ لَهُ
همه خوبی ‏ها با عقل شناخته می شوند و کسى که عقل ندارد، دین ندارد
تحف العقول، ص 54
حدیث (1049) امام علی (ع) می فرمایند:اِنَّما يُدرَكُ الخَیرُ كُلُّهُ بِالعَقلِ، وَ لا دینَ لِمَن لا عَقلَ لَهُ
نیاز عاقلان به ادب، همانند نیاز کشتزار به باران است
غررالحکم، ح 3475
حدیث (1050) حضرت مهدی (عج) می فرمایند:مَلعُونٌ مَلعُونٌ مَن أخّرَ المَغربَ إلی أن تَسثَبتَکَ النُّجُومُ
ملعون است، ملعون است کسی که نماز مغربش را به تأخیر بیندازد، تا زمانی که ستارگان آسمان پدیدار شوند.
بحارالانوار ج52، ص15
حدیث (1051) حضرت مهدی (عج) می فرمایند:وَالعاقَبَةُ لِجَمِیل صُنع اللهِ سُبحانَهُ تَکُونُ حَمِیدَةُ لَهُم مَا اجتَنَبُوا المَنهیَّ
شیعیان ما هنگامی به فرجام نیک و زیبای خداوند می رسند که از گناهانی که نهی شده اند، احتراز نمایند.
بحارالانوار ج53، ص177
حدیث (1052) حضرت علی (ع) می فرمایند:اِنَّكَ مُقَوَّمٌ بِاَدَبِكَ فَزَيِّنهُ بِالحِلمِ
تو با ادبت ارزش‏گذارى می شوى، پس آن را با بردبارى زینت بخش.
مشکاة الأنوار، ص 239
حدیث (1053) حضرت علی (ع) می فرمایند:اِنَّ النّاسَ اِلى صالِحِ الاَدَبِ اَحوَجُ مِنهُم اِلَى الفِضَّةِ وَ الذَّهَبِ
مردم، به ادب (فرهنگ و تربیتِ) درست ، نیازمندترند، تا به طلا و نقره
غرر الحکم، ح 3590
حدیث (1054) حضرت علی (ع) می فرمایند:لا تَصفُو الخِلَّةُ مَعَ غَیرِ اَدیبٍ
دوستى با شخص بی ‏ادب ، صمیمانه نخواهد شد
بحار الأنوار، ج 67، ص 400
حدیث (1055) حضرت صادق (ع) می فرمایند:ما ضَعُفَ بَدَنٌ عَمّا قَويَتْ عَلَيْهِ النِّـيَّةُ
اگر اراده قوى باشد، هیچ بدنى براى انجام دادن کار، ناتوان نیست.من لایحضره الفقیه، ج 4، ص 400، ح 5859
حدیث (1056) حضرت هادی (ع) می فرمایند:اَلسَّهَرُ اَ لَذُّ لِلمَنام وَ الجوعُ يَزیدُ فى طیب الطَّعام.
شب‏ زنده ‏دارى، خواب را شیرین‏تر و گرسنگى، غذا را لذت بخش‏تر مى ‏کند.
تنبیه الخواطر، ص 141، ح 18.
حدیث (1057) امام سجاد علیه ‏السلام می فرمایند:وَ الذُّنُوبُ الّتى تُنزِلُ النِّقَمَ عِصیانُ العارِفِ بِالبَغىِ وَ التَطاوُلُ عَلَى النّاسِ وَ الاِستِهزاءُ بِهِم وَ السُّخريَّةُ مِنهُم
گناهانى که باعث نزول عذاب مى‏شوند، عبارت‏اند از: ستم کردن شخص از روى آگاهى، تجاوز به حقوق مردم، و دست انداختن و مسخره کردن آنان.
معانى الاخبار ، ص 270
حدیث (1058) امام علی (ع) می فرمایند:لا يَراَسُ مَن خَلا عَنِ الاَدَبِ وَ صَبا اِلَى اللَّعِبِ
کسى که از ادب بی ‏بهره باشد و شیفته بازى شود، به ریاست نمی ‏رسد
غرر الحکم، ح 4786
حدیث (1059) امام علی (ع) می فرمایند:اَحسَنُ الاَدابِ ما كَفَّكَ عَنِ المَحارِمِ
بهترینِ ادب‏ها آن است که تو را از حرام‏ها باز دارد
معدن الجواهر، ص 59
حدیث (1060) امام صادق (ع) می فرمایند:ايّاكَ وَ المِراءَ، فَاِنَّهُ يُحبِطُ عَمَلَكَ وَ ايّاكَ وَ الجِدالَ، فَاِنَّهُ یوبِقُكَ وَ ايّاكَ وَ كَثرَةَ الخُصوماتِ فَاِنَّها تُبعِدُكَ مِنَ اللّه‏ِ
از بگو مگو خوددارى کن، زیرا که این کار، عملت را نابود مى‏کند. از جدل و ستیز هم خوددارى کن؛ زیرا که تو را هلاک مى‏سازد و از دشمنى زیاد کناره بگیر؛ چه این‏که چنین کارى تو را از خدا دور مى‏کند.
تحف العقول، ص 309
حدیث (1061) پیامبر اکرم (ع) می فرمایند:اَلصَّدَقَةُ تَدْفَعُ البَلاءَ وَ هِىَ اَنـجَحُ دَواء وَ تَدفَعُ القَضاءَ وَ قَد اُبرمَ اِبراما وَ لا يَذهَبُ بِالاَْدواءِ اِلاَّ الدُّعاءُ وَ الصَّدَقَةُ
صدقه بلا را برطرف مى‏کند و مؤثرترینِ داروست. همچنین، قضاى حتمى را برمى‏گرداند و درد و بیمارى‏ها را چیزى جز دعا و صدقه از بین نمى‏برد.
بحارالأنوار، ج 93، ص 137، ح 71
حدیث (1062) امام علی (ع) می فرمایند:كَفى بِالتَّجارِبِ مُؤَدِّبا
براى ادب ‏آموزى، تجربه ‏ها کافی ‏اند
غرر الحکم، ح 9226
حدیث (1063) امام علی (ع) می فرمایند:مَن شاوَرَ ذَوِى العُقولِ استَضاءَ بِاَنوارِ العُقولِ
هر کس با عقلا مشورت کند، از نور عقل‏ها بهره می ‏برد
غررالحکم، ح 8634
حدیث (1064) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:رَاسُ العَقلِ بَعدَ الایمانِ بِاللّه‏ِ مُداراةُ النّاسِ فى غَیرِ تَركِ حَقٍّ
کمال عقل پس از ایمان به خدا، مدارا کردن با مردم است به شرط آن که حق، ترک نشود
تحف العقول، ص 42
حدیث (1065) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:مَن اَكَلَ وَ ذو عَینَین يَنظُرُ اِلَیهِ وَ لَم يُواسِهِ ابتُلى بِداءٍ لا دَواءَ لَهُ
هر کس غذا بخورد و دیگرى به او نگاه کند، و به او ندهد، به دردى بى درمان مبتلا مى‏شود
تنبیه الخواطر، ج 1 ، ص 47
حدیث (1066) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:اِن قَدَرتَ اَن تُصبِحَ و تُمسى و لَیسَ فى قَلبِكَ غَشٌّ لاَِحَد فَافعَل و ذلِكَ مِن سُنَّتى و مَن أحیى سُنَّتى فَقَد اَحیانى و مَن اَحیانى کانَ مَعى فِى الجَنَّةِ
تا مى‏توانى بکوش که صبح و شب در قلبت (حتّى) قصد فریب و نیرنگ کسى نباشد؛ چرا که این از سنّت‏هاى من است و کسى که سنّتم را زنده کند، مرا زنده کرده است و کسى که مرا زنده کند، در بهشت با من خواهد بود.
سنن ترمذى، ج 4، ص 151
حدیث (1067) امام علی (ع) می فرمایند:اَعقَلُ النّاسِ مَن کانَ بِعَیبِهِ بَصیرا وَ عَن عَیبِ غَیرِهِ ضَریرا
عاقل‏ ترین مردم کسى است که به عیب‏ هاى خویش بینا و از عیوب دیگران، نابینا باشد
غررالحکم، ح 3233
حدیث (1068) امام علی (ع) می فرمایند:لَیسَ العاقِلُ مَن يَعرِفُ الخَیرَ مِنَ الشَّرِّ وَ لكِنَّ العاقِلَ مَن يَعرِفُ خَیرَ الشَّرَّینِ
عاقل، آن نیست که خوب را از بد تشخیص دهد. عاقل، کسى است که از میان دو بد، آن را که ضررش کمتر است، بشناسد
مطالب السئول، ص 250
حدیث (1069) امام علی (ع) می فرمایند:اَلا وَ اِنَّ اللَّبیبَ مَنِ استَقبَلَ وُجوهَ الاآراءِ بِفِکرٍ صائِبٍ وَ نَظَرٍ فِى العَواقِبِ
بدانید عاقل، کسى است که با فکر درست، به استقبال نظرات گوناگون برود و در عواقب امور بنگرد
غررالحکم، ح 2778
حدیث (1070) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:اِذا رَآى اَحَدُكُم مِن نَفسِهِ اَو مالِهِ اَو مِن اَخيهِ ما يُعجِبُهُ فَليَدعُ لَهُ بِالبَرَكَةِ فَاِنَّ العَينَ حَق
هرگاه يكى از شما در خودش، يا مالش، يا برادرش، چيز جالب توجهى ديد، براى بركت يافتن آن دعا كند؛ زيرا چشم‏زخم، واقعيت دارد.
نهج الفصاحه ، ح 206
حدیث (1071) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:طَعامُ السَّخىِّ دَواءٌ وَ طَعامُ الشَّحيحِ داءٌ
غذاى سخاوتمند، دارو و غذاى بخيل، درد است.
بحارالأنوار ، ج 68، ص 357، ح 22
حدیث (1072) امام علی (ع) می فرمایند:اَلظَّنُّ الصَّوابُ مِن شيَمِ اُولِى الاَلبابِ
خوش گمانى، از اخلاق عاقلان است
غررالحكم، ح 1386
حدیث (1073) امام علی (ع) می فرمایند:اِتَّهِمُوا عُقولَكُم فَاِنِّهُ مِنَ الثِّقَةِ بِها يَكونُ الخَطاءُ
عقل خويش را زير سؤال ببريد، زيرا از اعتماد به آن، خطاها سرچشمه می‏گيرد
غررالحكم، ح 2570
حدیث (1074) امام علی (ع) می فرمایند:اِذا فَسَدَتِ النِّـيَّةُ وَقَعَتِ البَليَّةُ
هرگاه نيت فاسد شود، بلا و گرفتارى پيش می ‏آيد
غررالحكم، ح 4021
حدیث (1075) امام علی (ع) می فرمایند:اَلحَسَدُ يُضنِى الجَسَد
حسد، بدن را فرسوده و عليل مى‏كند.
غررالحكم، ح 943
حدیث (1076) لقمان حكيم (ع) می فرمایند:يَا بُنَىَّ اِذَا امتَلأََتِ المَعِدَةُ نَامَتِ الفِكرَةُ وَ خَرِسَتِ الحِكمَةُ وَ قَعَدَتِ الاَعضَاءُ عَنِ العِبادَةِ
فرزندم هرگاه شكم پر شود، فكر به خواب می ‏رود و حكمت، از كار می ‏افتد و اعضاى بدن از عبادت باز می ‏مانند
مجموعه ورام، ج 1، ص 102
حدیث (1077) امام صادق (ع) می فرمایند:اَوَّلُ النَّظَرَةِ لَكَ وَ الثّانيَةُ عَلَيكَ وَ لا لَكَ وَ الثّالِثَةُ فيهَا الهَلاكُ
نگاه اول (ناخودآگاه به نامحرم) براى تو (حلال) است و نگاه دوم ممنوع است و حرام و نگاه سوم، هلاكت‏بار است
من لايحضره الفقيه، ج 3، ص 474
حدیث (1078) امام باقر (ع) می فرمایند:اِنَّ اللّه‏َ عَزَّوَجَلَّ يَقى بِالتَّقْوى عَنِ الْعَبْدِ ما عَزُبَ عَنْهُ عَقْلُهُ وَ يُجَلّى بِالتَّقْوى عَنْهُ عَماهُ وَ جَهْلَهُ
خداوند عزوجل به وسيله تقوا، انسان را از آنچه عقلش به آن نمى‏رسد، حفظ مى‏كند و كوردلى و نادانى را از او دور مى‏نمايد.
كافى، ج 8، ص 52، ح 16
حدیث (1079) امام علی (ع) می فرمایند:مَنِ اقْتَصَرَ عَلى بُلْغَةِ الْكَفافِ فَقَدِ انْتَظَمَ الراحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفْضَ الدَّعَةِ
هر كس به مقدار كفايت، قناعت كند، آسايش مى‏يابد و براى خويش زمينه گشايش فراهم مى‏كند
نهج البلاغه، حكمت 377
حدیث (1080) امام صادق (ع) می فرمایند:اَروَحُ الرَّوحِ اَليَأسُ مِنَ النّاسِ
بهترين راحتى و آسودگى، بى‏توقعى از مردم است
كافى ، ج 8، ص 243، ح 337
حدیث (1081) امام صادق (ع) می فرمایند:ما ضَعُفَ بَدَنٌ عَمّا قَويَتْ عَلَيْهِ النِّـيَّةُ
اگر اراده قوى باشد، هيچ بدنى براى انجام دادن كار، ناتوان نيست.
من لايحضره الفقيه، ج 4، ح 5859.
حدیث (1082) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:اَلصِّدقُ طُمَأْنينَةٌ وَ الْكَذِبُ ريبَةٌ
راستگويى [مايه] آرامش و دروغگويى [مايه] تشويش است.
نهج الفصاحه، ح 1864
حدیث (1083) امام علی (ع) می فرمایند: اَ لحِلمُ حِجابٌ مِنَ الآفاتِ
بردبارى، مانعى در برابر آفت‏هاست
غررالحكم، ح 720
حدیث (1084) امام هادی (ع) می فرمایند:اَلسَّهَرُ اَ لَذُّ لِلْمَنامِ وَ الْجوعُ يَزيدُ فى طيبِ الطَّعام
شب ‏زنده ‏دارى، خواب را شيرين‏تر و گرسنگى، غذا را لذت بخش‏تر مى‏كند.
تنبيه الخواطر، ص 141، ح 18.
حدیث (1085) امام علی (ع) می فرمایند:اَلمُريبُ اَبَدا عَليلٌ
آدم بدبين، هميشه بيمار است
غررالحكم، ح 839
حدیث (1086) رسول اکرم (ص) می فرمایند:اَعظَمُ النِّساءِ بَرَكَةً اَيسَرُهُنَّ صَداقا
با بركت ‏ترين زنان، كم مهريّه‏ترين آنان است
السنن الكبرى، ج 7، ص 235
حدیث (1087) امام علی (ع) می فرمایند:ايّاكُم وَ الحَلفَ فَاِنَّهُ يُنفِقُ السِّلعَةَ وَ يَمحَقُ البَرَكَةَ
از قسم خوردن بپرهيزيد، چرا كه كالا را تلف مى‏كند و بركت را از بين می ‏برد
كافى، ج 5، ص 162، ح 4
حدیث (1088) امام صادق (ع) می فرمایند:اِزْرَعُوا وَاغْرِسُوا وَاللهِ ما عَمِلَ النّاسُ عَمَلاً أجَلَّ وَلا أطْيَبَ مِنْهُ.
كشت كنيد و درخت بنشانيد. به خدا قسم،‌ آدمیان كاری برتر و پاکتر از این نكرده‌اند.
بحار الأنوار، ج 103، ص 68
حدیث (1089) امام علی (ع) می فرمایند:ايّاكُم وَ الحَلفَ فَاِنَّهُ يُنفِقُ السِّلعَةَ وَ يَمحَقُ البَرَكَةَ
از قسم خوردن بپرهيزيد، چرا كه كالا را تلف مى‏كند و بركت را از بين می ‏برد
كافى، ج 5، ص 162، ح 4

حدیث (1090) امام علی (ع) می فرمایند:بِئسَ القَرينُ الغَضَبُ: يُبدِى المَعائِبَ وَ يُدنِى الشَّرَّ وَ يُباعِدُ الخَيرَ
خشم، بدترين همراه است: عيب‏ها را آشكار، بدى‏ها را نزديك و خوبى‏ها را دور مى‏كند.
غرر الحكم، ح 4417
حدیث (1091) رسول اکرم (ص) می فرمایند:باكِروا طَـلَبَ الرِّزقِ وَ الحَوائِجِ فَاِنَّ الغُدُوَّ بَرَكَةٌ وَ نَجاحٌ
در پى روزى و نيازها، سحر خيز باشيد؛ چرا كه حركت در آغاز روز، (مايه) بركت و پيروزى است
المعجم الاوسط، ج 7، ص 194
حدیث (1092) امام علی (ع) می فرمایند:عِندَ فَسادِ النِّيَّةِ تَرتَفِعُ البَرَكَةُ
هرگاه نيّت‏ها فاسد باشد، بركت از ميان می ‏رود
غررالحكم، ح 6228
حدیث (1093) رسول اکرم (ص) می فرمایند:عَليٌّ يَعسوبُ المُؤمِنينَ وَ المالُ يَعسوبُ المُنافِقينَ
على پيشواى مؤمنان و ثروت پيشواى منافقان است.
الأمالى طوسى، ص 355
حدیث (1094) رسول اکرم (ص) می فرمایند:إِنَّ الْمُؤْمِنَ هِمَّتُهُ فِي الصَّلاةِ وَالصِّيامِ وَالْعِبادَةِ وَالْمُنافِقُ هِمَّتُهُ فِي الطَّعامِ وَالشَّرابِ كَالْبَهيمَةِ
همّت مؤمن در نماز و روزه و عبادت است و همّت منافق در خوردن و نوشيدن؛ مانند حيوانات.
تنبيه الخواطر،ج1، ص 94
حدیث (1095) رسول اکرم (ص) می فرمایند:اَلْمُؤْمِنُ لَيِّنُ الْمِنكَبِ يُوَسِّعُ عَلى أَخيهِ وَ الْمُنافِقُ يَتَجافى يُضَيِّقُ عَلى أَخيهِ
مؤمن نرمخوست و براى برادرش جا (ى نشستن) باز مى‏كند و منافق درشتخوست و جا را بر برادرش تنگ مى‏كند.
كنزالعمّال، ح 778.
حدیث (1096) رسول اکرم (ص) می فرمایند:اَلبَرَكَةُ مَعَ اَكابِرِكُم
بركت، با بزرگان شماست
جامع الأخبار، ص 242، ح 617
حدیث (1097) امام صادق (ع) می فرمایند:إِنَّ الصّادِقَ أَوَّلُ مَنْ يُصَدِّقُهُ اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ يَعْلَمُ أَنَّهُ صادِقٌ وَتُصَدِّقُهُ نَفْسُهُ تَعْلَمُ أَنَّهُ صادِقٌ
راستگو را نخستين كسى كه تصديق مى‏كند، خداى عزوجل است كه مى‏داند او راستگوست و نيز نفس او تصديقش مى‏كند كه مى‏داند راستگوست.
كافى، ج 2، ص 104، ح6
حدیث (1098) رسول اکرم (ص) می فرمایند:بُكاءُ الْمُؤمِنِ مِنْ قَلْبِهِ وَ بُكاءُ الْمُنافِقِ مِنْ هامَّتِهِ
گریه مؤمن از (درون) دل اوست و گريه منافق از (ظاهر و) سرش.


الجامع الصغير، ح 3156
حدیث (1099) رسول اکرم (ص) می فرمایند:إنَّ أَعْظَمَ النّاسِ مَنْزِلَةً عِنْدَاللّه‏ِ يَوْمَ الْقيامَةِ أَمْشاهُمْ فى أَرْضِهِ بِالنَّصيحَةِ
لِخَلْقِهِ.بلند مرتبه ‏ترين مردم نزد خداوند در روز قيامت كسى است كه در روى زمين بيشتر در خيرخواهى و ارشاد مردم قدم بردارد.
كافى، ج 2، ص 208، ح 5.
حدیث (1100) رسول اکرم (ص) می فرمایند:مَن أرادَ اللّه‏ُ بِهِ خَيرا رَزَقَهُ اللّه‏ُ خَليلاً صالحِا
هر كس كه خداوند براى او خير بخواهد، دوستى شايسته نصيب وى خواهد نمود.

[orochi]

حدیث (1101) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند:
يُبعَثُ كُلُّ عَبد على ما ماتَ عَلَيهِ، اَلمُؤمِنُ عَلى إيمانِهِ وَ المُنافِقُ عَلى نِفاقِهِ
هر بنده‏اى بر همان چيزى كه در درون داشته و با آن از دنيا رفته، برانگيخته مى‏شود، مؤمن بر ايمانش و منافق بر نفاقش.

كنزالعمّال، ح 38954
حدیث (1102) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند:مَن كانَ يُؤمِنُ بِاللَّهِ وَاليَومِ الخِرِ فَليُكرِم ضَيفَهُ؛
هر كس به خدا و روز قيامت ايمان دارد، بايد ميهمانش را گرامى دارد
كافى، ج 6، ص 285، ح‏1
حدیث (1103) امام صادق(ع) می فرمایند:اَلبَنونَ نَعيمٌ وَ البَناتُ حَسَناتٌ وَ اللّه‏ُ يَسألُ عَنِ النَّعيمِ ، وَ يُثيبُ عَلَى الحَسَناتِ .
پسران، نعمت ‏اند و دختران خوبى. خداوند ، از نعمت‏ها سؤال می‏كند و به خوبی ‏ها پاداش میدهد .
كافى ، ج 6، ص 7، ح 12
حدیث (1104) امام صادق(ع) می فرمایند:صِلُوا أرحامَكُم و بِرّوا بِإخوانِكُم وَ لَو بِحُسن السَّلامِ وَ رَدِّ الجَواب.
صله رحم نماييد و به برادران (دينى) خود نيكى كنيد، هر چند با سلام كردن خوب و يا جواب سلام خوب باشد.

كافى، ج 2، ص 157، ح 31
حدیث (1105) امام رضا(ع) می فرمایند:مَن أَرادَ أَن لايُوذيَهُ مِعدَتُهُ فَلا يَشرَب بَينَ طَعامِهِ ماءً
هر كس می‏خواهد معده ‏اش آزارش ندهد، در بين غذا آب نخورد.
فقه الرضا ص 346
حدیث (1106) امام علی(ع) می فرمایند:اَلمُتَّقونَ فيها (فِى الدُّنيا) هُم اَهلُ الفَضائِل مَنطِقُهُمُ الصَّوابُ وَ مَلبَسُهُمُ الاِقتِصادُ وَ مَشيُهُمُ التَّواضُعُ
تقواپيشگان، در دنيا اهل فضايلند، گفتارشان راست و درست، روششان ميانه ‏روى و رفتارشان متواضعانه است.
نهج البلاغه، از خطبه 184
حدیث (1107) امام علی(ع) می فرمایند:مَن جارَ قَصُرَ عُمرُهُ .
هر كس ظلم كند، عمرش كوتاه می‏شود.
عيون الحكم والمواعظ ، ص 429، ح 7334
حدیث (1108) امام صادق (ع) می فرمایند:مَا كَلَّمَ رَسولُ اللّه‏ِ صلی ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله اَلعِبادَ بِكُنهِ عَقلِهِ قَطُّ، قَالَ رَسُولُ اللّه‏ِ صلی ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله : اِنّا مَعاشِرَ النبياءِ اُمِرنا اَن نُـكَلِّمَ النّاسَ عَلى قَدرِ عُقولِهِم
رسول خدا صلى ‏الله‏ عليه‏ و ‏آله هرگز با مردم به اندازه عقل خود سخن نگفتند و فرمودند: ما پيامبران مأموريم كه با مردم به اندازه عقل و فهمشان سخن بگوييم
كافى، ج 1 ، ص 23
حدیث (1109) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند:اِنَّ الا ِختِلافَ وَ التَّنازُعَ وَ التَّثَـبُّطَ مِن أمرِ العَجزِ وَ الضَّعفِ وَ هُوَ مِمّا لا يُحِبُّهُ اللّه‏ُ وَ لا يُعطى عَلَيهِ النَّصرَ وَ الظَّـفَرَ.
اختلاف و كشمكش و پشت هم اندازى، از ناتوانى و سستى است و خداوند نه آن را دوست دارد و نه با آن يارى و پيروزى می‏دهد.
جمال الاسبوع، ص 73

حدیث (1110) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند:مَن سَرَّهُ اَن يُنسَاَلـَهُ فى عُمُرِهِ وَ يُوَسَّعَ لَهُ فى رِزقِهِ فَليَتَّقِ اللّه‏َ وَ ليَصِل رَحِمَهُ.
هر كس دوست دارد كه عمرش طولانى و روزىاش زياد شود، تقواى الهى پيشه كند و صله رحم نمايد.
بحارالأنوار ، ج 74، ص 102، ح 56
حدیث (1111) امام صادق(ع) می فرمایند:عَلَيكَ بِالأَحداثِ فَإِنَّهُم أسرَعُ إلى كُلِّ خَيرٍ.
جوانان را درياب، زيرا كه آنان سريع‏تر به كارهاى خير روى می ‏آورند.
كافى، ج 8، ص 93، ح 66
حدیث (1112) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند:يا عَلىُّ اِذا حَضَرَ وَقتُ صَلاتِكَ فَتَهَيَّ لَها وَ اِلاّ شَغَلَكَ الشَّيطانُ وَ اِذا نَوَيتَ خَيرا فَعَجِّل وَ اِلاّ مَنَعَكَ الشَّيطانُ عَن ذلِكَ.
اى على! هرگاه وقت نمازت رسيد، آماده آن شو وگرنه شيطان تو را سرگرم می‏كند و هرگاه قصد [كار] خيرى كردى شتاب كن وگرنه شيطان تو را از آن باز می‏دارد.

امالى صدوق، ص 117
حدیث (1113) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند:اَلوُضوءُ قَبلَ الطَّعامِ يَنفِى الفَقرَ، وَ بَعدَهُ يَنفِى الهَمَّ وَ يُصَحِّحُ البَصَرَ.
شستن دست قبل از غذا، فقر را و پس از غذا، غم و اندوه را برطرف می‏كند و به چشم سلامتی می‏بخشد.
كنزالعمال، ح 26009.
حدیث (1114) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند:لَن يَشبَعَ المُؤمِنُ مِن خَيرٍ يَسمَعُهُ حَتّى يَكونَ مُنتَهاهُ الجَنَّةَ.
هرگز مؤمن از شنيدن خير و خوبى سير نمی‏شود، تا آن‏كه سرانجامش بهشت گردد.
نهج الفصاحه، ح 2779
حدیث (1115)امام علی (ع) می فرمایند: نَحنُ اَقَمنا عَمودَ الحَقِّ و هَزَمنا جُيوشَ الباطِل
ما (اهل بيت) ستون‏هاى حق را استوار و لشكريان باطل را متلاشى كرديم.
عيون الحكم والمواعظ، ص 499
حدیث (1116)امام علی (ع) می فرمایند:عَلَيكُمبِالسَّخا� �ِوَحُسنِ‏الخُلقِ‏فَإِنّ� �هُمايَزيدانِ‏الرِّزقَ‏و� �يوجِبانِ‏المَحَبَّةَ.
به يكديگر هديه بدهيد تا محبّت را در ميان خود بيفزاييد.
غررالحكم 4/304/6161
حدیث (1117)پیامبر اعظم (ص) می فرمایند:اَلمُؤمِنُ يَأكُلُ بِشَهوَةِ أَهلِهِ، اَلمُنافِقُ يَأكُلُ أَهلُهُ بِشَهوَتِهِ.
مؤمن به ميل و رغبت خانواده‏اش غذا می ‏خورد ولى منافق ميل و رغبت خود را به خانواده ‏اش تحميل می ‏كند
كافى 2/105/11
حدیث (1118) امام صادق(ع) می فرمایند:كونوا دُعاةً لِلنّاسِ بِغَيرِ اَ لسِنَتِكُم، لِيَرَوا مِنكُم الوَرَعَ وَ الاِجتِهادَ وَ الصَّلاةَ وَ الخَيرَ، فَاِنَّ ذلِكَ داعيَةٌ.
مردم را به غير از زبان خود، دعوت كنيد، تا پرهيزكارى و كوشش در عبادت و نماز و خوبى را از شما ببينند، زيرا اينها خود دعوت كننده است.

منية المريد، ص 102
حدیث (1119) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:پیامبر اکرم (ص) به امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمودند : همانا که سعادتمند ، سعادتمند کامل ، سعادتمند حقیقی کسی است که بعد از من ، تو را اطاعت کند و سرپرست خود بداند و بدبخت ، بدبخت به تمام معنا و سیاه بخت حقیقی کسی است که از تو سرپیچی کند و پس از من با تو دشمنی ورزد ...

بحارالأنوار ج 39 ص 265
حدیث (1120) امام على (ع) می فرمایند:كَفِّروا ذُنوبَكُم وَتَحَبَّبوا اِلى‏ رَبِّكُم بِالصَّدَقَةِ وَ صِلَةِ الرَّحِمِ
با صدقه و صله رحم، گناهان خود را پاك كنيد و خود را محبوب پروردگارتان گردانيد.

غررالحكم، ح 7258
حدیث (1121) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:لَيسَ مِن عَبدٍ يَظُنُّ بِاللّه‏ِ خَيرا إلاّ كانَ عِندَ ظَنِّهِ بِهِ
بنده ‏اى نيست كه به خداوند خوش گمان باشد مگر آن كه خداوند نيز طبق همان گمان با او رفتار كند.

بحارالأنوار، ج 70، ص 384، ح42
حدیث (1121) امام على (ع) می فرمایند:لَو اَنَّ السَّماواتِ وَالرضَ كانَتا عَلى عَبدٍ رَتقا ثُمَّ اتَّقَى اللّه‏َ لَجَعَلَ اللّه‏ُ لَهُ مِنها مَخرَجا وَرَزَقَهُ مِن حَيثُ لا يَحتَسِبُ
اگر آسمان‏ها و زمين، راه را بر بنده‏اى ببندند و او تقواى الهى پيشه كند، خداوند حتما راه گشايشى براى او فراهم خواهد كرد و از جايى كه گمان ندارد روزى‏اش خواهد داد.

غررالحكم، ح7599
حدیث (1122) پيامبر (ص) می فرمایند:خَيرُ الكَلامِ مَا دَلَّ وَ جَلَّ وَ قَلَّ وَ لَم يُمِلَّ
بهترين سخن، آن است كه قابل فهم و روشن و كوتاه باشد و خستگى نياورد.
كافى، ج 2، ص 361، ح 1
حدیث (1123) پيامبر (ص) می فرمایند:قَلبٌ لَيسَ فيهِ شَىْ‏ءٌ مِنَ الحِكمَةِ كَبَيتٍ خَرِبَ فَتَعَلَّموا وَ عَلِّموا وَ تَفَقَّهوا وَ لا تَموتوا جُهّالاً فَاِنَّ اللّه‏َ لا يَعذِرُ عَلَى الجَهلِ
دلى كه در آن حكمتى نيست، مانند خانه ويران است، پس بياموزيد و آموزش دهيد، بفهميد و نادان نميريد. براستى كه خداوند، بهانه ‏اى را براى نادانى نمی ‏پذيرد
كنزالعمال، ح 28750
حدیث (1124) امام صادق(ع)می فرمایند:اِنَّ صِلَةَ الرَّحِمِ وَالبِرَّ لَيُهَوِّنانِ الحِسابَ وَيَعصِمانِ مِنَ الذُّنوب.
صله رحم و نيكى، حساب (قيامت) را آسان و از گناهان جلوگيرى می‏كند.

كافى، ج 2، ص 157، ح 31
حدیث (1125) پیامبر اکرم (ص)می فرمایند:أفضَلُ النّاسِ عِندَ اللّه‏ِ مَنزِلَة وَأَقرَبُهُم مِنَ اللّه‏ِ وَسيلَة المُحسِنُ يُكَفَّرُ إحسانُه.
صله رحم و نيكى، حساب (قيامت) را آسان و از گناهان جلوگيرى می‏كند.

کافى 4/33/1
حدیث (1126) پیامبر اکرم (ص)می فرمایند:اَلضَّيفُ يَنزِلُ بِرِزقِهِ وَيَرتَحِلُ بِذُنوبِ اَهلِ البَيتِ.
ميهمان، روزى خود را می ‏آورد و گناهان اهل خانه را می ‏برد.

بحارالأنوار، ج 75، ص 461، ح 14
حدیث (1127) امام صادق(ع)می فرمایند:مَن اَحَبَّ اَن يُحِبّهُ اللَّهُ وَ رَسولُهُ فَليَاكُل مَع ضَيفِهِ.
هر كس دوست دارد كه خدا و رسولش او را دوست داشته باشند، با ميهمان خود غذا بخورد.

امالى طوسى، ص 481، ح 18
حدیث (1128) پیامبر اکرم (ص)می فرمایند:صِلَةُ الرَّحِمِ تَعمُرُ الدِّيارَ وَ تَزيدُ فى الأعمارِ وَ اِن كانَ اَهلُها غَيرَ اَخيارٍ.
صله رحم، خانه‏ ها را آباد و عمرها را طولانى میكند، هر چند صله رحم كنندگان مردمان خوبى نباشند.

تنبيه الخواطر، ج 2، ص 116
حدیث (1129) امام على (ع) می فرمایند:كُنّا اِذَا احمَرَّ البَاسُ وَ لَقِىَ القَومُ القَومَ اتَّقَينا بِرَسولِ اللّه‏ِ صلی ‏الله‏ عليه‏ و ‏آله فَما يَكونُ اَحَدٌ اَقرَبَ اِلَى العَدُوِّ مِنهُ
وقتى كه آتش جنگ بر افروخته مى‏شد و دو لشكر به هم مى‏رسيدند، به پيامبر پناهنده می ‏شديم و كسى نبود كه از آن حضرت به دشمن نزديك‏تر باشد.
تحف العقول، ص 446

حدیث (1130) امام على (ع) می فرمایند: اِنَّ النّاسَ يَستَغنونَ اِذا عُدِلَ بَينَهُم وَ تُنزِلُ السَّماءُ رِزقَها وَ تُخرِجُ الرضُ بَرَكَتَها بِاِذنِ اللّه‏ِ تَعالى.
اگر در ميان مردم عدالت برقرار شود، همه بی ‏نياز می‏شوند و به اذن خداوند متعال آسمان روزى خود را فرو می ‏فرستد و زمين بركت خويش را بيرون می ‏ريزد.

من لايحضره الفقيه، ج 4، ص 400، ح 5859
حدیث (1131) امام باقر (ع) می فرمایند:اَللَّهُمَّ ارزُقنى رِزقاً حَلالاً يَكفينى وَ لا تَرزُقنى رِزقاً يُطغينى وَ لا تَبتَليَنّى بِفَقرٍ اَشقى‏ بِهِ مُضَيِّقاً عَلَىَّ.
خداوندا! مرا روزىِ حلالى بده كه كفايتم كند، و روزى‏ ای نده كه به طغيانم كشانَد و به فقرى گرفتارم نكن كه با آن بدبخت شوم و به تنگنا افتم.

فضائل الشهر الثلاثة، ص 108
حدیث (1132) امام علی (ع) می فرمایند:لا يُؤنِسَنَّكَ اِلاَّ الحَقُّ وَ لا يوحِشَنَّكَ اِلاَّ الباطِلُ
مبادا جز حق، با تو اُنس بگيرد و جز باطل، از تو بهراسد.
نهج البلاغه، از خطبه 130
حدیث (1133) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:اَلصَّدَقَةُ عَلى‏ وَجهِها وَاصطِناعُ المَعروفِ وَ بِرُّ الوالِدَينِ وَصِلَةُ الرَّحِمِ تُحَوِّلُ الشِّقاءَ سَعادَةً وَتَزيدُ فِى العُمرِ وَ تَقى مَصارِ عَ السُّوءِ
صدقه به جا، نيكوكارى، نيكى به پدر و مادر و صله رحم، بدبختى را به خوش‏بختى تبديل و عمر را زياد و از پيشامدهاى بد جلوگيرى می ‏كند
نهج الفصاحه، ح 1869
حدیث (1134) امام صادق(ع) می فرمایند: اِنَّ مِن حَقيقَةِ الايمانِ اَن تُؤثِرَ الحَقَّ وَ اِن ضَرَّكَ عَلَى الباطِلِ وَ اِن نَفَعَكَ وَ اَن لا يَجوزَ مَنطِقُكَ عِلمَكَ.
از حقيقت ايمان اين است كه حق را بر باطل مقدم دارى، هر چند حق به ضرر تو و باطل به نفع تو باشد و نيز از حقيقت ايمان آن است كه گفتار تو از دانشت بيشتر نباشد.

(محاسن، ج 1، ص 205 )
حدیث (1135) امام علی (ع) می فرمایند:مَن رَكِبَ الباطِلَ اَذَلَّهُ مَركَبُهُ. مَن تَعَدَّى الحَقَّ ضاقَ مَذهَبُهُ.
كسى كه بر باطل سوار شود، مَركبش او را ذليل خواهد كرد. كسى كه از راه حق منحرف شود راه بر او تنگ خواهد شد.
عيون الحكم والمواعظ، ص 444
حدیث (1136) امام صادق(ع) می فرمایند:وَ لَيسَ يُحَبُّ لِلمُلوكِ أَن يُفَرِّطوا فى ثَلاثٍ: فى حِفظِ الثُّغورِ وَ تَفَقُّدِ المَظالِمِ وَ اختيارِ الصّالِحينَ لاَِعمالِهِم.
حاكم سزاوار نيست كه در سه كار كوتاهى كند: حفظ مرزها، رسيدگى به حقوق پايمال شده و انتخاب افراد شايسته براى كارهايشان
.البلد الامين، ص 349
حدیث (1137) امام علی (ع) می فرمایند:مَنِ اقتَصَرَ عَلى بُلغَةِ الكَفافِ فَقَدِ انتَظَمَ الراحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفضَ الدَّعَةِ.
هر كس به مقدار كفايت، قناعت كند، آسايش مى‏يابد و براى خويش زمينه گشايش فراهم مى‏كند.
نهج البلاغه، حكمت 377
حدیث (1139) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:لا تُداوِ اَحَدا حَتّى تَعرِفَ داءَهُ
هيچ كس را درمان مكن، مگر آن گاه كه بيمارى او را بشناسى.
نهج الفصاحه، ح 1726
حدیث (1140) امام علی (ع) می فرمایند:صِلَةُ الرَّحِمِ توجِبُ المَحَبَّةَ وَتَكبِتُ العَدُوَّ
صله رحم، محبّت آور است و دشمنى را از بين می ‏برد
غررالحكم، ح 5852
حدیث (1141) امام علی (ع) می فرمایند:خَيرُ النّاس عِندَ اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ اَقوَمُهُم لِلّهِ بِالطّاعَةِ فيما لَهُ وَ عَلَيهِ وَاَقوَلُهُم بالحَقِّ وَ لَو كانَ مُرّا فَاِنَّ الحَقَّ بهِ قامَتِ السَّماواتُ وَالرضُ
بهترين مردم نزد خداى متعال كسانى هستند كه در اطاعت از خدا استوارترند چه به سودشان باشد چه به ضررشان و حق‏گو باشند هر چند تلخ باشد، زيرا كه آسمان‏ها و زمين براساس حق استوار است.
بحارالأنوار، ج 32، ص 401
حدیث (1142) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:إذَا استُحِقَّت وَلايَةُ اللّه‏ِ وَالسَّعادَةُ جاءَ الأجَلُ بَينَ العَينَينِ و ذَهَبَ الأمَلُ وَراءَ الظَّهرِ و إذَا استُحِقَّت وَلايَةُ الشَّيطانِ وَالشَّقاوَةُ جاءَ الأمَلُ بَينَ العَينَينِ و ذَهَبَ الأجَلُ وَراءَ الظَّهر
هرگاه كسى مستحق دوستى خداوند و خوشبختى باشد، مرگ در برابر چشمان او مى‏آيد و آرزو پشت سرش مى‏رود و هرگاه مستحق دوستى شيطان و بدبختى باشد، آرزو پيش چشم او، و مرگ پشت سرش قرار مى‏گيرد.
الكافى، ج 3، ص 258، ح 27
حدیث (1143) امام علی (ع) می فرمایند:اِذا قَطَّعُوا الأرحامَ جُعِلَتِ الأموالُ فى أيدىِ الأشرارِ
هرگاه مردم قطع رحم كنند، ثروت‏ها در دست افراد شرور قرار مى‏گيرد
كافى، ج 2، ص 348، ح 8
حدیث (1144) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:اِذا غَضِبَ اللّه‏ُ تَعالى عَلى اُمَّةٍ ثُمَّ لَم يُنزِل بِهَا العَذابَ غَلَت اَسعارُها و قَصُرَت أعمارُها و لَم يَربَح تُجّارُها و لَم تَزكُ ثِمارُها و لَم تَغزُر اَنهارُها و حُبِسَ عَنها اَمطارُها و سُلِّطَ عَلَيها اَشرارُها
هرگاه خداوند متعال بر مردمى خشم بگيرد و بر ايشان عذاب نفرستد، اجناس آنها گران و عمرشان كوتاه مى‏شود، بازرگانان آنها سود نمى‏برند، ميوه‏ هايشان سالم نمى‏ماند، رودخانه ‏هاى آنها پر آب نمى‏گردد، باران از آنها دريغ مى‏شود و بَدان آنان بر ايشان مسلّط مى‏گردند.

من لايحضره الفقيه، ج 1، ح 1489
حدیث (1145) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:اِنَّما اَهلَكَ الَّذينَ مِن قَبلِكُم اَنـَّهُم كانوا اِذا سَرَقَ فيهِمُ الشَّريفُ تَرَكوهُ وَ اِذا سَرَقَ فيهِمُ الضَّعيفُ اَقاموا عَلَيهِ الحَدَّ
نابودى مردمان پيش‏تر از شما از آنجا بود كه اگر سرشناسى دزدى می ‏كرد، رهايش می ‏ساختند و چون ناتوانى دزدى می ‏نمود، مجازاتش می ‏كردند.

نهج البلاغه، از نامه 47
حدیث (1146) امام علی (ع) می فرمایند: كانَ النَّبىُّ صلی ‏الله‏ عليه ‏و‏آله اِذا اَصبَحَ مَسَحَ عَلى رُؤوسِ وُلدِهِ وَ وُلدِ وُلدِهِ.
هرگاه صبح می ‏شد پيامبر صلی ‏الله‏ عليه ‏و ‏آله دست نوازش را بر سر فرزندان و نوه‏ هاى خود می ‏كشيدند .

[orochi]

حدیث (1147) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
لاتَختَلِفوا، فَإِنَّ مَن كانَ قَبلَكُمُ اختَلَفوا فَهَلَكوا .
باهم اختلاف نكنيد، كه پيشينيان شما دچار اختلاف شدند و نابود گشتند.

علل الشرايع، ج 1، ص 265، ح 9 حدیث (1148) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: عَلَيكُم بِالدُّبّاءِ فَاِنَّهُ يُذَكِّى العَقلَ وَ يَزيدُ فِى الدِّماغِ
كدو بخوريد، چرا كه عقل را تيز و (كارآيى) مغز را زياد مى‏كند.


كافى، ج 6، ص 344، ح 1 حدیث (1149) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: مَن اُعطِىَ اَربَعَ خِصالٍ فِى الدُّنيا فَقَد اُعطِىَ خَيرَ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ وَ فازَ بِحَظِّهِ مِنهُما؛ وَرَعٌ يَعصِمُهُ عَن مَحارِمِ اللّه‏ِ وَ حُسنُ خُلُقٍ يَعيشُ بِهِ فِى النّاسِ وَ حِلمٌ يَدفَعُ بِهِ جَهلَ الجاهِلِ وَزَوجَةٌ صالِحَةٌ تُعينُهُ عَلى اَمرِ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ
به هر كس در دنيا چهار خصلت داده شود، خير دنيا و آخرت به او داده شده و بهره خويش را از آن دو بر گرفته است: تقوايى كه او را از حرام‏هاى خدا باز دارد، اخلاق خوشى كه با آن در ميان مردم زندگى كند، حلمى كه با آن جهالت نادان را از خود دور سازد و زنى شايسته كه در كار دنيا و آخرت او را يارى رساند.


بحارالأنوار، ج 69، ص 404، ح 106 حدیث (1150) امام رضا (ع) می فرمایند: دَعاهُ رَجُلٌ فَقالَ لَهُ عَلىٌّ عليه السلام: قَد أجَبتُكَ عَلى‏ اَن تَضمَنَ لى ثَلاثَ خِصالٍ . قالَ: وما هِىَ يا اَميرَالمُؤمِنينَ ؟ قالَ: لاتُدخِل عَلَىَّ شَيئاً مِن خارِ جٍ وَ لا تَدَّخِر عَنّى شَيئاً فِى البَيتِ، وَ لا تُجحِف بِالعِيالِ . قالَ : ذاكَ لَكَ يا اَميرَ المُؤمِنينَ ، فَاَجابَهُ عَلىُّ بنُ اَبى طالِبٍ ‏عليه السلام
مردى، امير المؤمنين‏عليه السلام را به ميهمانى دعوت كرد . حضرت فرمودند : مى‏پذيرم به شرط اين كه سه قول به من بدهى . عرض كرد : چه قولى اى امير المؤمنين؟ فرمودند : از بيرون چيزى براى من تهيه نكنى ، حاضرى خانه‏ات را از من دريغ ننمايى و به زن و فرزندنت زور نگويى . عرض كرد : قبول مى‏كنم اى امير المؤمنين . پس على بن ابى طالب‏عليه السلام دعوت را پذيرفتند .


عيون اخبار الرضا، ج 1، ص 45، ح 138 حدیث (1151) امام رضا (ع) می فرمایند: وَ الّذى نَفسى بِيَدِهِ لايَدخُلُ الجَنَّةِ اِلاّ رَحيمٌ قالوا: كُلُّنا رَحيمٌ. قالَ: لا حَتّى تَرحَمَ العامَّةَ.
سوگند به آن كس كه جانم در دست اوست، كسى جز اهل ترحم به بهشت نمی ‏رود. عرض كردند: «همه ما دلْ‏رحم و مهربانيم»، فرمودند: نه، مگر آن گاه كه به عموم مردم رحم كنيد

كافى ، ج 2، ص 104، ح 5 حدیث (1152) امام علی (ع) می فرمایند: اِنَّ صِلَةَ الرحامِ لَمِن موجِباتِ الاِسلامِ وَ اِنَّ اللّهَ سُبحانَهُ اَمَرَ بِاِكرامِها وَ اِنَّهُ تَعالى‏ يَصِلُ مَن وَصَلَها وَ يَقطَعُ مَن قَطَعَها وَ يُكرِم مَن اَكرَمَها
به راستى كه صله رحم از واجبات اسلام است و خداى سبحان، امر فرموده كه آن را گرامى بدارند و خداوند متعال با هر كس كه صله رحم كند، رابطه برقرار می‏كند و با هر كس كه قطع رحم كند، قطع رابطه می ‏كند و هر كس كه صله رحم را گرامى بدارد، گرامی ‏اش می‏دارد.


غررالحكم، ح 3651 حدیث (1153) امام باقر می فرمایند: ما بَينَ الحَقِّ وَ الباطِلِ اِلاّ قِلَّةُ العَقلِ. قيلَ: وَ كَيفَ ذلِكَ يَابنَ رَسولِ اللّه‏ِ؟ قالَ: اِنَّ العَبدَ يَعمَلُ العَمَلَ الَّذى هُوَ لِلّهِ رِضا فَيُريدُ بِهِ غَيرَ اللّه‏ِ فَلَو اَنَّهُ اَخلَصَ لِلّهِ لَجاءَهُ الَّذى يُريدُ فى اَسرَعَ مِن ذلِكَبه.
ميان حق و باطل جز كم ‏عقلى فاصله نيست. عرض شد: چگونه، اى فرزند رسول خدا؟ فرمودند: انسان كارى را كه موجب رضاى خداست براى غير خدا انجام می ‏دهد، در صورتى كه اگر آن را خالص براى رضاى خدا انجام می ‏داد، زودتر به هدف خود می رسيد تا براى غير خدا.


محاسن، ج 1، ص 254، ح 280 حدیث (1154) امام صادق می فرمایند: لا يَستَيقِنُ القَلبُ اَنَّ الحَقَّ باطِلٌ اَبَدا وَ لا يَستَيقِنُ اَنَّ الباطِلَ حَقٌّ اَبَدا
هرگز دل به باطل بودن حق و به حق بودن باطل يقين نمى ‏كند


تفسير العياشى، ج 2، ص 53، ح 39 حدیث (1155) امام علی می فرمایند: لا تَقسِروا اَولادَكُم عَلى آدابكُم ، فَاِنَّهُم مَخلوقونَ لِزَمان غَيرِ زَمانِكُم
آداب و رسوم خود را به فرزندانتان تحميل نكنيد، زيرا آنان براى زمانى غير از زمان شما آفريده شده ‏اند


شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد ، ج20، ص267، ح102 حدیث (1156) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: صِفَةُ العاقِل اَن يَحلُمَ عَمَّن جَهِلَ عَلَيهِ وَ يَتَجاوَزَ عَمَّن ظَلَمَهُ وَ يَتواضَعَ لِمَن هُوَ دونَهُ وَ يُسابِقَ مَن فَوقَهُ فى طَلَبِ البِرِّ وَ اِذا اَرادَ اَن يَتَكَلَّمَ تَدَبَّرَ فَاِن كانَ خَيرا تَكَلَّمَ فَغَنِمَ وَ اِن كانَ شرّا سَكَتَ فَسَلِمَ وَ اِذا عَرَضَت لَهُ فِتنَةٌ اِستَعصَمَ بِاللّهِ وَ اَمسَكَ يَدَهُ وَ لِسانَهُ وَ اِذا رَى فَضيلَةً اِنتَهَزَ بِها لا يُفارِقُهُ الحَياءُ وَ لا يَبدو مِنهُ الحِرصُ فَتِلكَ عَشرُ خِصالٍ يُعرَفُ بِهَا العاقِلُ.

ويژگى عاقل اين است كه در برابر رفتار جاهلانه بردبارى كند، از كسى كه به او ظلم كرده درگذرد، در برابر زير دست خود متواضع باشد، با بالا دست خود در طلب نيكى رقابت كند، هرگاه بخواهد سخن بگويد بينديشد، اگر خوب بود بگويد و سود برد و اگر بد بود سكوت كند و سالم ماند، هرگاه با فتنه‏اى روبه‏رو شود به خدا پناه برد، دست و زبان خود را نگاه دارد، هرگاه فضيلتى ببيند آن را غنيمت شمارد، شرم و حيا از او جدا نشود و حريص نباشد، اينها ده خصلت‏اند كه عاقل با آنها شناخته مى‏شود.

تحف العقول، ص 28 حدیث (1157) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: مَن رَزَقَهُ اللّه‏ُ حُبَّ الاَئِمَّةِ مِن اَهل بَيتى فَقَد اَصابَ خَيرَ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ، فَلا يَشُكَّنَّ اَحَدٌ اَنَّهُ فِى الجَنَّةِ فَاِنَّ فى حُبِّ اَهل بَيتى عِشرينَ خَصلَةً عَشَرَةٌ مِنها فِى الدُّنيا وَ عَشَرَةٌ مِنها فِى الآخِرَةِ
هر كس كه خداوند محبت امامان از اهل بيت مرا نصيب او كرده بى‏گمان به خير دنيا و آخرت دست يافته و بدون شك در بهشت خواهد بود، پس هيچ يك (از شيعيان) نبايد در اين كه اهل بهشت است شك كند؛ زيرا در دوستى اهل بيت من بيست ويژگى است كه ده مورد آن در دنيا و ده مورد آن در آخرت است.

بحارالأنوار، ج 27، ص 78، ح 12 حدیث (1158) امام علی (ع) می فرمایند: اِذا عاتَبتَ الحَدَثَ فَاترُك لَهُ مَوضِعا مِن ذَ نبِهِ لِئَلاّ يَحمِلَهُ الاِخراجُ عَلَى المُكابَرَةِ
هرگاه جوان را توبيخ كردى ، برخى خطاهاى او را ناديده بگير، تا توبيخ تو، او را به مقابله وادار نسازد.

شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد ، ج 20، ص 333، ح 819 حدیث (1159) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: خَمسٌ مِن سُنَنِ المُرسَلينَ: اَلحَياءُ وَ الحِلمُ وَ الحِجامَةُ وَ السِّواكُ وَ التَّعَطُّرُ
هرگاه جوان را توبيخ كردى ، برخى خطاهاى او را ناديده بگير، تا توبيخ تو، او را به مقابله وادار نسازد.

نهج الفصاحه، ح 1463 حدیث (1160) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: مَن كَشَفَ عَورَةَ اَخيهِ المُسلِمِ كَشَفَ اللّه‏ُ عَورَتَهُ حَتّى يَفضَحَهُ بِها فى بَيتِهِ
هر كس عيب و زشتى برادر مسلمان خود را فاش كند، خداوند زشتى او را آشكار سازد، تاجايى كه او را در درون خانه ‏اش رسوا سازد.

الترغيب والترهيب، ج 2، ص 239، ح 9 حدیث (1161) امام صادق (ع) می فرمایند: عَلَیکُم بالدُّعاءِ فَاِنّکُم لا تُقَرَّبُونَ بمِثلِهِ.
دعا کنید؛ زيرا با هيچ چيز به مانند دعا، به خدا نزدیک نمى‌شويد.

کافی، ج 2، ص 467 حدیث (1162) امام صادق (ع) می فرمایند: مَن اَحصى عَلى اَخيهِ المُؤمِنِ عَيبا لِيَعيبَهُ بِهِ يَوما ما كانَ مِن اَهلِ هذِهِ الآيَةِ قالَ اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ: اِنَّ الَّذينَ يُحِبّونَ اَن تَشيعَ الفِاحِشَةُ فِى الَّذينَ آمَنوا لَهُم عَذابٌ اَليمٌ فِى الدُّنيا وَ الاخِرَةِ وَ اللّه‏ُ يَعلَمُ وَ اَ نتُم لا تَعلَمونَ
هر كس درصدد عيب‏جويى برادر مؤمنش برآيد، تا با آن روزى او را سرزنش كند، مشمول اين آيه است: كسانى كه دوست دارند، زشتى‏ها در ميان مردم با ايمان شيوع پيدا كند، عذاب دردناكى براى آنان در دنيا و آخرت خواهد بود و خداوند مى‏داند و شما نمى‏دانيد

كافى، ج 7، ص 381، ح 1 حدیث (1163) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند: مَا اجتَمَعَ قَومٌ فى بَيتٍ مِن بُيوتِ اللّه‏ِ يَتلونَ كِتابَ اللّه‏ِ وَ يَتَدارَسونَهُ بَينَهُم اِلاّ نَزَلَت عَلَيهِمُ السَّكينَةُ وَ غَشِيَتهُمُ الرَّحمَةُ وَ حَفَّتهُمُ المَلائِكَةُ وَ ذَكَرَهُمُ اللّه‏ُ فيمَن عِندَهُ
هيچ جلسه قرآنى براى تلاوت و درس در خانه‏اى از خانه ‏هاى خدا برقرار نشد، مگر اين كه آرامش بر آنان نازل شد و رحمت دربرشان گرفت و فرشتگان در اطراف آنان حلقه زدند و خداوند در ميان كسانى كه در نزدش هستند، از آنان ياد كرد.

پیامبر اعظم (ص): هيچ جلسه قرآنى براى تلاوت و درس در خانه‏اى از خانه ‏هاى خدا برقرار نشد، مگر اين كه آرامش بر آنان نازل شد و رحمت دربرشان گرفت و فرشتگان در اطراف آنان حلقه زدند و خداوند در ميان كسانى كه در نزدش هستند، از آنان ياد كرد.
كنزالعمّال، ح 2320 حدیث (1164) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند: اَتـَرعوونَ عَن ذِكرِ الفاجِرِ حَتّى يَعرِفَهُ النّاسُ؟! فَاذكُرُوا الفاجِرَ بِما فيهِ يَحذَرهُ النّاسُ

آيا از بردن نام بدكار، براى اين‏كه مردم او را بشناسند، خوددارى مى‏كنيد؟ بدكار را با اعمال و كردارش معرفى كنيد، تا مردم از او برحذر باشند
كنزالعمال ، ح 8070 حدیث (1165) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند: اَلسّابِقونَ اِلى ظِلِّ العَرشِ طوبى لَهُم قيلَ: يا رَسولَ اللّه‏ِ وَ مَن هُم؟ فَقالَ: اَلَّذينَ يَقبَلونَ الحَقَّ اِذا سَمِعُوهُ وَ يَبذُلونَهُ اِذا سُئِلوهُ وَ يَحكُمونَ لِلنّاسِ كَحُكمِهِم لاِنفُسِهِم

خوشا به سعادت سبقت جويان به سايه عرش. گفتند: اى رسول خدا! آنان كيانند؟ فرمودند: آنان كه چون حق را بشنوند، بپذيرند و هرگاه حق از آنان خواسته شود، دريغ نكنند و براى مردم همان‏گونه قضاوت كنند كه براى خود مى ‏كنند
بحارالأنوار، ج 75، ص 29، ح 19
حدیث (1166) امام صادق (ع) می فرمایند: إنّ لَناحَرَما وهُوقُمّ ، وسَتُدفَنُ فيه امرَأةُ مِن وُلدِي تُسَمّى فاطِمَةَ ، مَن زارَها وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ
ما را حرمى است و آن قم است . بزودى زنى از فرزندان من به نام فاطمه در آن جا دفن خواهد شد .

ميزان الحكمة : ح 8179 حدیث (1167) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند: اَلسَّعيدُ مَن اختارَ باقِيَةً يَدومُ نَعيمُها على فانيَةٍ لا يَنفَدُ عَذابُها وَ قَدَّمَ لِما يَقدِمُ عَلَيهِ مِمّا هُوَ فى يَدَيهِ قَبلَ أن يُخَلِّفَهُ لِمَن يَسعَدُ بإنفاقِهِ وَ قَد شَقىَ هُوَ بِجَمعِهِ
خوشبخت كسى است كه سراى باقى را كه نعمتش پايدار است بر سراى فانى كه عذابش بى‏پايان است برگزيند و از آنچه در اختيار دارد براى سرايى كه به آنجا مى‏رود پيش فرستد قبل از آن‏كه آنها را براى كسى بگذارد كه او با انفاق آن خوشبخت مى‏شود ولى خودش با گردآورى آن (دارايى‏ها) بدبخت شده است.

اعلام الدّين، ص 345 حدیث (1168) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: لايَتَكَلَّفَنَّ أَحَدٌ لِضَيفِهِ ما لا يَقدِرُ
هيچ كس نبايد بيش از توانش خود را براى ميهمان به زحمت اندازد.

كنزالعمال، ح 25876 حدیث (1169) امام رضا (ع) می فرمایند: كَمالُ الدّين وَلايَتُنا وَالبَراءَةُ مِن عَدُوِّنا
كمال دين، در ولايت ما و بيزارى جستن از دشمن ماست.

اهل بيت : ج 2 ص 572 ح 865 حدیث (1170) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: لا تَزولُ قَدَما عَبدٍ يَومَ القيامَةِ حَتّى يُساَ لَ عَن اَربَعٍ عَن عُمُرِهِ فيما اَفناهُ وَ عَن شَبابِهِ فيما اَبلاهُ وَ عَن مالِهِ مِن اَينَ اَ كتَسَبَهُ وَ فيما اَ نفَقَهُ وَ عَن حُبِّنا اَهلَ البَيتِ
انسان ، در روز قيامت ، قدم از قدم برنمى‏دارد ، مگر آن كه از چهار چيز پرسيده مى‏شود : از عمرش كه چگونه گذرانده است ، از جوانى‏اش كه چگونه سپرى كرده ، از ثروتش كه از كجا به دست آورده و چگونه خرج كرده است و از دوستى ما اهل بيت [پيامبر (ص) ]

خصال ، ص 253، ح 125 حدیث (1171) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: قالَ رَجُلٌ: يا رَسولَ اللّه‏ِ! ما حَقُّ ابنى هذا؟ قالَ: تُحسِنُ اسمَهُ وَ اَدَبَهُ وَ تَضَعُهُ مَوضِعا حَسَنا
مردى به رسول خدا (ص) عرض كرد: حق اين فرزند بر من چيست؟ پيامبر فرمودند: اسم خوب برايش انتخاب كنى، به خوبى او را تربيت نمايى و به كارى مناسب و پسنديده بگمارى

عدّة الداعى، ص 76 حدیث (1172) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: إِذا اوقِفَ العِبادُ نادى مُناد: لِيَقُم مَن أَجرُهُ عَلَى اللّه‏ِ وَليَدخُلِ الجَنَّةَ قيلَ: مَنْ‏ذَا الَّذى أَجرُهُ عَلَى اللّه‏ِ؟ قالَ: العافُونَ عَن النّاس
هنگامى كه بندگان در پيشگاه خدا مى‏ايستند، آواز دهنده‏اى ندا دهد: آن كس كه مزدش با خداست برخيزد و به بهشت رود. گفته مى‏شود: چه كسى مزدش با خداست؟ مى‏گويد: گذشت كنندگان از مردم.


كنزالعمال، ح 7009 حدیث (1173) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: مَن ساءَتهُ سَيِّئَتُهُ وسَرَّتهُ حَسَنَتُهُ فَهُوَ أمارَةُ المُسلِمِ المُؤمِنِ، وَأَمارَةُ المُنافِقِ الَّذي لاتَسوؤُهُ سَيِّئَتُهُ ولا تَسُرُّهُ حَسَنَتُهُ
هر كس از بدى‏اش ناراحت و از خوبى‏اش خوشحال شود، اين نشانه مسلمان مؤمن است و نشانه منافق اين است كه بدى‏اش ناراحتش نمى‏كند و خوبى‏اش او را خوشحال نمى‏سازد.


الدرالمنثور، ج4، ص 66 حدیث (1174) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: اِنَّ اللّه‏َ يُحِبُّ النفاقَ وَ يُبغِضُ لاِقتارَ، فَاَنفِق وَ اَطعِم وَ لا تُصَرصِر فَيَعسِر عَلَيكَ الطَّلَبُ
خداوند خرج كردن را دوست دارد و با سخت خرج كردن دشمن است پس انفاق و اطعام كن و به ثروت اندوزى مپرداز كه كسب ثروت تو را به سختى مى‏اندازد.


بحارالأنوار، ج64، ص 282، ح 43 حدیث (1175) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: طَهِّروا هذِه الاَجسادَ طَهَّرَكُمُ اللّه‏ُ، فَاِنَّهُ لَيسَ عَبدٌ يَبيتُ طاهِرا اِلاّ باتَ مَعَهُ مَلَكٌ فى شِعارِهِ وَ لا يَتَقَلَّبُ ساعَةً مِنَ اللَّيلِ اِلاّ قالَ: اَللّهُمَّ اغفِر لِعَبدِكَ فَاِنَّهُ باتَ طاهِرا
اين بدن‏ها را پاكيزه كنيد، خداوند پاكيزه‏تان كند، زيرا هيچ بنده‏اى نيست كه شب با بدنى پاكيزه بخوابد مگر اين‏كه فرشته‏اى در جامه او با وى مى‏خوابد و هيچ لحظه‏اى از شب از اين پهلو به آن پهلو نمى‏شود، مگر اين‏كه آن فرشته مى‏گويد: خدايا بنده‏ات را بيامرز، زيرا كه با بدنى پاكيزه خوابيده است

كنز العمال، ح 26003 حدیث (1176) امام صادق (ع) می فرمایند: العالِمُ بِزَمانِهِ لا تَهجُمُ عَلَيهِ اللَّوابِسُ
كسى كه به اوضاع زمان خود آگاه باشد، گرفتار هجوم اشتباهات نمى ‏شود

كافى، ج 2، ص 164، ح 5 حدیث (1177) امام باقر (ع) می فرمایند: الطَّمَعُ هُو الفَقرُ الحاضِرُ
طمع كردن همان فقر موجود است.

ميزان الحكمة ح 8272 حدیث (1178) امام کاظم (ع) می فرمایند: طوبى لِلمُصلِحينَ بَينَ النّاسِ، اُولئِكَ هُمُ المُقَرَّبونَ يَومَ القيامَةِ
خوشا به حال اصلاح‏كنندگان بين مردم، كه آنان همان مقرّبان روز قيامت‏اند.

تحف العقول، ص 393 حدیث (1179) امام صادق (ع) می فرمایند: حُسنُ الخُلُق مَجلَبَةٌ لِلمَوَدَّةِ
خوش خويى جلب كننده دوستى است .

دوستى : ص 102 ح 193 حدیث (1180) امام علی (ع) می فرمایند: مَنِ اتَّقَى اللَّهَ اَحَبَّهُ النَّاسُ
هر كس تقواى الهى پيشه كند، مردم او را دوست خواهند داشت.

كشف الغمه، ج 3، ص 139 حدیث (1181) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: اِذا رَآى اَحَدُكُم مِن نَفسِهِ اَو مالِهِ اَو مِن اَخيهِ ما يُعجِبُهُ فَليَدعُ لَهُ بِالبَرَكَةِ فَاِنَّ العَينَ حَقٌ
هرگاه يكى از شما در خودش، يا مالش، يا برادرش، چيز جالب توجهى ديد، براى بركت يافتن آن دعا كند؛ زيرا چشم ‏زخم واقعيت دارد.

نهج الفصاحه ، ح 206 حدیث (1182) امام علی (ع) می فرمایند: اِذَ ا احتَجتَ اِلَى المَشوَرَةِ فى اَمرٍ قَد طَرَاَ عَلَيكَ فَاستَبدِهِ بِبِدايَةِ الشُّبّانِ ، فَاِنَّهُم اَحَدُّ اَذهانا وَ اَسرَعُ حَدسا ، ثُمَّ رُدَّهُ بَعدَ ذالِكَ اِلى رَىِ الكُهولِ وَ الشُيوخِ لِيَستَعقِبوهُ وَ يُحسِنُوا، اَلختيارَ لَهُ ، فَاِنَّ تَجرِبَتَهُم اَكثَرُ
هرگاه به مشورت نيازمند شدى ، نخست به جوانان مراجعه نما، زيرا آنان ذهنى تيزتر و حدسى سريع‏تر دارند . سپس (نتيجه) آن را به نظر ميان‏سالان و پيران برسان تا پيگيرى نموده، عاقبت آن را بسنجند و راه بهتر را انتخاب كنند، چرا كه تجربه آنان بيشتر است.

شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد ، ج 20، ص 337، ح 866 حدیث (1183) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: بَيتٌ لا صِبيانَ فيهِ لا بَرَكَةَ فيهِ
خانه‏ اى كه كودك در آن نباشد ، بركت ندارد.

كنز العمّال ، ح 44425 حدیث (1184) امام جواد (ع) می فرمایند: مَن لَم يَعرِفِ المَوارِدَ أعيَتهُ المَصادِرُ
هر كس نداند كارى را از كجا آغاز كند، از به سرانجام رساندن آن درماند

ميزان الحكمة : ح 3863 حدیث (1185) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: وَالّذى نَفسى بِيَدِهِ لاتَدخُلُوا الجَنَّةَ حَتّى تُؤمِنوا وَ لا تُؤمِنوا حَتّى تَحابّوا أولا أدُلُّـكُم عَلى شَئىٍ اِذا فَعَلتُموهُ تَحابَبتُم؟ اَفشُوا السَّلامَ بَينَـكُم
به خدايى كه جانم در اختيار اوست، وارد بهشت نمى‏شويد مگر مؤمن شويد و مؤمن نمى‏شويد، مگر اين‏كه يكديگر را دوست بداريد. آيا مى‏خواهيد شما را به چيزى راهنمايى كنم كه با انجام آن، يكديگر را دوست بداريد؟ سلام كردن بين يكديگر را رواج دهيد.

مشكاة الانوار، ص 157 حدیث (1186) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: مَن يَضمُن لى بِرَّ الوالِدَينِ وَ صِلَةَ الرَّحِمِ اَضمُن لَهُ كَثرَةَ المالِ وَ زيادَةَ العُمرِ وَ المَحَبَّةَ فِى العَشيرَةِ
هر كس نيكى به پدر و مادر و صله رحم را برايم ضمانت كند، من نيز زيادى ثروت، طول عمر و محبّت او را در دل خويشاوندان ضمانت مى‏نمايم.

مستدرك الوسائل، ج 15، ص 176، ح 12 حدیث (1187) امام جواد (ع) می فرمایند:مَن شَهد أمرا فَكَرهه كان كَمَن غَاب عَنه كسى كه شاهد كارى باشد و آن را ناخوش بدارد مانند كسى است كه شاهد آن نبوده است .

ميزان الحكمة : ح 12879 حدیث (1188) امام جواد (ع) می فرمایند:مَن غابَ عَن أمر فَرضيه كَان كَمن شَهدَه .كسى كه شاهد كارى نباشد اما به آن راضى باشد، مانند كسى است كه شاهد آن بوده است.

ميزان الحكمة : ح 12879 حدیث (1189) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:اَلضّيافَةُ اَوَّلُ يَومٍ وَ الثانى وَ الثالثُ وَ ما بَعدَ ذلِكَ فَاِنَّها صَدَقَةٌ تُصَدّق بِها عَلَيهِ ميهمانى يك روز و دو روز و سه روز است، بعد از آن هر چه به او دهى صدقه محسوب میشود.

كافى، ج 6 ، ص 283، ح 2 حدیث (1190) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: قَلبٌ لَيسَ فيهِ شَى‏ءٌ مِنَ الحِكمَةِ كَبَيتٍ خَرِبٍ ، فَتَعَلَّموا وعَلِّموا ، وتَفَقَّهوا ولا تَموتوا جُهّالاً ؛ فَاِنَّ اللّه‏َ لا يَعذِرُ عَلَى الجَهل
دلى كه در آن حكمت نيست، همچون خانه‏اى ويران است. پس بياموزيد و آموزش دهيد، بفهميد و نادان نميريد كه خداى عزّوجلّ، بهانه‏ اى را براى نادانى نمى‏پذيرد.

الفردوس ، ح 4590 حدیث (1191) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: مَن كانَ فيهِ ثَلاثٌ سَلِمَت لَهُ الدُّنيا وَ الآخِرَةُ: يَمُرُ بِالمَعروفِ وَ يَتَمِرُ بِهِ وَ يَنهى عَنِ المُنكَرِ وَ يَنتَهى عَنهُ وَ يُحافِظُ عَلى حُدودِ اللّه‏ِ جَلَّ وَ عَلا
هر كس سه خصلت داشته باشد، دنيا و آخرتش سالم مى‏ ماند: به خوبى فرمان دهد و خود به آن عمل كند، از زشتى باز دارد و خود از آن باز ايستد و از حدود الهى پاسدارى كند

غررالحكم، ح 9076 حدیث (1192) امام علی (ع) می فرمایند: فى صِفَةِ النَّبىِّ (ص) ـ طَبيبٌ دَوّارٌ بِطِبِّهِ قَد اَحكَمَ مَراهِمَهُ وَ اَحمى (اَمضى) مَواسِمَهُ يَضَعُ ذلِكَ حَيثُ الحَاجَةُ اِلَيهِ مِن قُلوبٍ عَمىٍ وَ آذانٍ صُمٍّ وَ اَلسِنَةٍ بُكمٍ مُتَتَبِّعٌ بِدَوائِهِ مَواضِعَ الغَفلَةِ وَ مَواطِنَ الحَيرَةِ...
پيامبر (ص) پزشكى بودند كه با دانش خود، همواره در ميان مردم مى‏گشتند، مرهم‏هايشان را به خوبى فراهم و ابزار كارشان را آماده مى‏ساختند و آنها را هرجا كه لازم بود، مى‏گذاردند، در دل‏هاى كور و گوش‏هاى كر و زبان‏هاى گنگ. غفلتگاه‏ها و جايگاه‏هاى حيرت را جستجو و با داروى خود، آنها را درمان مى‏كردند

نهج البلاغه، از خطبه 108 حدیث (1193) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند: خَيرُ القُلوبِ اَوعاها لِلخَيرِ وَ شَرُّ القُلوبِ اَوعاها لِلشَّرِّ، فَاَعلَى القَلبِ الَّذى يَعِى الخَيرَ مَملُوٌّ مِنَ الخَيرِ اِن نَطَقَ نَطَقَ مَأجورا و اِن اَنصَتَ اَنصَتَ مَأجورا
بهترين قلب‏ها، قلبى است كه ظرفيت بيشترى براى خوبى دارد و بدترين قلب‏ها، قلبى است كه ظرفيت بيشترى براى بدى دارد، پس عالى‏ترين قلب، قلبى است كه خوبى را در خود دارد و لبريز از خوبى است. اگر سخن بگويد، سخنش در خور پاداش است و اگر سكوت كند، سكوتش درخور پاداش است.

جعفريات، ص 168 حدیث (1194) امام باقر (ع) می فرمایند: الحَجُّ تَسكينُ القُلوبِ
حجّ آرامش بخش دلهاست.

ميزان الحكمة : ح 3270 حدیث (1195) امام باقر (ع) می فرمایند: شَكَتِ الكَعبَةُ اِلَى اللّه‏ِ ما تَلقى مِن اَنفاسِ المُشرِكينَ، فَاَوحَى اللّه‏ُ اِلَيها: اَن قَرّى يا كَعبَةُ، فَاِنّى اُبدِلُكَ بِهِم قَوما يَتَخَلَّلونَ بِقُضبانِ الشَّجَرِ. فَلَمّا بَعَثَ اللّه‏ُ مُحَمَّدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله اَوحى اِلَيهِ مَعَ جَبرَئيلَ بِالسِّواكِ وَالخِلالِ
كعبه از زجرى كه از بوى بد نفس‏هاى مشركين مى‏ كشيد، به درگاه خداوند شكايت نمود، خداوند به آن وحى كرد، تو را مژده باد كه به جاى اينان كسانى را جايگزين مى‏ كنم كه با شاخه‏ هاى درخت خلال
مى‏ كنند. هنگامى كه خداوند حضرت محمد (ص) را مبعوث فرمود، توسط جبرئيل سفارش مسواك و خلال كردن را به او وحى كرد.

محاسن، ج 2، ص 558، ح 924 حدیث (1196) امام صادق (ع) می فرمایند: کَفَی بالمَرء خِزیاً أن یَلبَسَ ثوباً یَشهَرُهُ أو یَرکَبَ دابَّهً تشهَرُهُ
برای رسوایی و خواری انسان همین بس که جامه ای بپوشد که او را انگشت نما کند یا مرکبی انگشت نما سوار شود.

کافی، ج 6 ، ص 44 حدیث (1197) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: مَن إستَبطَأ الرّزقَ فَلیَکثُر مِنَ التَّکبیر وَ مَن کَثُرَ هَمُّهُ وَ غَمُّهُ فَلیَکثِر مِنَ الاِستِغفار
کسی که در روزی خود تأخیر و تنگی می بیند زیاد تکبیر بگوید و کسی که غم و اندوهش زیاد شده بسیار استغفار کند

کنزالعمال 9325 حدیث (1198) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: اَلا وَ اِنَّ الغَضَبَ جَمرَةٌ فى قَلبِ ابنِ آدَمَ، اَما رَأيتُم اِلى حَمرَةِ عَينَيهِ وَ انتِفاخِ اَو داجِهِ؟! فَمَن اَحَسَّ بِشَىءٍ مِن ذلِكَ فَليَلصَق بِالرضِ
بدانيد كه خشم پاره آتشى در دل انسان است. مگر چشمان سرخش و رگ‏هاى گردنش را [هنگام خشم] نديده‏اند. هر كس چنين احساسى پيدا كرد، روى زمين بنشيند.

سنن الترمذى، ج 3، ص 328، ح 2286 حدیث (1199) امام علی (ع) می فرمایند: قَليلُ الحَقِّ يَدفَعُ كَثيرَ الباطِلِ كَما اَنَّ القَليلَ مِنَ النّارِ يُحرِقُ كَثيرَ الحَطَبِ
اندكى حقّ، بسيارى باطل را نابود مى‏كند، همچنان كه اندكى آتش، هيزم‏هاى فراوانى را مى‏ سوزاند.

غررالحكم، ح 6735

[orochi]

حدیث (1200) امام علی (ع) می فرمایند:
إستِصلاحُ الأخیار بإکرامِهم وَ الأشرار بتَادیبهم
اصلاح کردن نیکان با گرامی داشتن است و اصلاح بدکاران به تأدیب

بحارالانوار ج75 ص82 حدیث (1201) امام صادق (ع) می فرمایند: سُئِلَ الصّادِقُ (ع) عَمّا یُثبتُ الایمانَ فی العَبدِ قال: ألَّذی یُثبتُهُ فیهِ الوَرَعُ وَ الَّذی یُخرجُهُ مِنهُ الطَّمَعُ.
از امام صادق درباره آنچه ایمان را در بنده استوار می کند سوال شد، حضرت فرمود: آنچه استوارش می کند تقوا و پارسایی است و آنچه بیرونش می برد طمع و آزمندی است.

وسایل الشیه ج20 ص358 حدیث (1202) رسول اکرم (ص) می فرمایند: مَنِ اغتابَ مُسلِما أَو مُسلِمَةً لَم يَقبَلِ اللّه‏ُ صَلاتَهُ وَلاصيامَهُ أَربَعينَ يَوما وَلَيلَةً إِلاّ أَن يَغفِرَ لَهُ صاحِبُهُ
هر كس از مرد يا زن مسلمانى غيبت كند، خداوند تا چهل شبانه روز نماز و روزه او را نپذيرد مگر اين كه غيبت شونده او را ببخشد.

نهج ‏الفصاحه ح‏2915 حدیث (1203) رسول اکرم (ص) می فرمایند: أدنی الکُفر أن یَسمَعَ الرَّجُلُ مِن أخیهِ الکَلِمَةَ فَیَحفَظَها عَلَیهِ یُریدُ أن یَفضَحَهُ بها
کمترین کفر این است که انسان از برادرش سخنی بشنود و آن را نگهدارد تا او را با آن سخن رسوا کند.

وسایل الشیعه ج17 ص211 حدیث (1204) رسول اکرم (ص) می فرمایند: كادَ الحَليمُ أَن يَكونَ نَبيّا
آدم بردبار به پيامبرى نزديك است.

بحارالأنوار 43/70/61 حدیث (1205) امام صادق (ع) می فرمایند: مَن لَهُ جارٌ وَيَعمَلُ بِالمَعاصى فَلَم يَنهَهُ فَهُوَ شَريكُهُ
هر كس همسايه‏اى را داشته باشد كه گناه مى‏كند ولى او را نهى نكند، شريك در گناه اوست.

امالى شيخ طوسى ص‏535 حدیث (1206) امام صادق (ع) می فرمایند: ألمُومنُ مَن طابَ مَکسَبُهُ ... أنفَقَ الفَضلَ مِن مالِهِ وَ أمسَکَ الفَضلَ مِن کَلامِهِ
مومن کسی است که درآمدش پاک و حلال باشد ... زیادی مالش را انفاق کرده و زیادی کلامش را نگه می دارد.

کافی ج2 ص235 حدیث (1207) امام علی (ع) می فرمایند: ألبُخلُ جامِعٌ لِمَساوی العُیوب وَ هُو زمامٌ یُقادٌ بهِ إلَی کُلّ سوء.
بخل بدیها هر عیبی را دارد و افساری است که بخیل را به هر بدی می کشاند.

بحارالانوار ج70 ص307 حدیث (1208) امام علی (ع) می فرمایند: أكثِر أن تَنظُرَ إلى مَن فُضِّلتَ عَلَيهِ، فإنَّ ذلِكَ مِن أبوابِ الشُّكرِ
به كسى كه بر او برترى داده شده‏اى بسيار بنگر، زيرا اين كار يكى از انگيزه‏هاى شكرگزارى است.

بحارالأنوار 93/359/17 حدیث (1209) امام علی (ع) می فرمایند: إنَّ سَخاءَ النَّفس عَمّا أیدی النّاس لافضَلُ مِن سَخاء البَذلِ.
چشم پوشیدن از آنچه در دست مردم است بهتر از سخی و بخشنده بودن است.

غررالحکم ح8645 حدیث (1210) امام حسین (ع) می فرمایند: ما أَهوَنَ المَوتَ عَلى سَبيلِ نَيلِ العِزِّ وَإِحياءِ الحَقِّ لَيسَ المَوتُ فى سَبيلِ العِزِّ إِلاّحَياةً خالِدَةً وَلَيسَتِ الحَياةُ مَعَ الذُّلِّ إِلاَّ المَوتَ الَّذى لاحَياةَ مَعَهُ
چه آسان است مرگى كه در راه رسيدن به عزّت و احياى حق باشد، مرگ عزتمندانه جز زندگى جاويد و زندگى ذليلانه جز مرگ هميشگى نيست.

كافى 2/110/5 حدیث (1211) امام علی (ع) می فرمایند: مَا جَفَّتِ الدُّموعُ إلّا لِقَسوَةِ القُلوب وَ ما قَسَتِ القُلوبُ إلّا لِکَثرَةِ الذُّنوب.
چشمها خشک نمی شود مگر به خاطر قساوت قلب و دلها قساوت پیدا نمی کند مگر به سبب زیادی گناه

وسائل الشیعه ج76 ص45 حدیث (1212) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند: حَبّبوااللهَ إلی عِبادِهِ یُحِبُّکُمُ الله
خدا را محبوب مردم سازید تا خداوند هم شما را دوست داشته باشد.

منتخب میزان الحکمه ح860 حدیث (1213) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند: مَن باعَ وَ اشتَرَی فَلیَحفَظ خَمسَ خِصال وَ إلّا فَلا یَشتَرین وَ لا یَبیعَنَّ: ألرّبا وَ الحَلفَ وَ کِتمانَ العَیب وَ الحَمدَ إذا باع وَ الذَّمَّ إذا اشتَرَی
هر که تجارت می کند باید از پنج چیز دوری گزیند وگرنه اصلاً خرید و فروش نکند: ربا، قسم خوردن، کتمان عیب، تعریف از کالایی که می فروشد و بدگویی از کالایی که می خرد.

کافی ج5 ص150 حدیث (1214) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند: أللهُ أفرَحُ بتَوبَة العَبدِ مِنَ العَقیم الوالِدِ وَ مِنَ الضّالّ الواجدِ
خداوند از توبه بنده اش بیش از عقیمی که صاحب فرزند شود و گم کرده ای که گمشده اش را پیدا می کند خوشحال می شود.

مستدرک الوسائل ج12 ص126 حدیث (1215) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند: حُرمَةُ الجار عَلَی الجار کَحُرمَةِ اُمِّه.
رعایت حرمت همسایه همانند حرمت مادر لازم است.

کافی ج2 ص666 حدیث (1216) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند: صَوتان یُبغِضُهُما اللهُ: إعوالٌ عِندَ مُصیبَةٍ وَ مِزمارٌ عِندَ نِعمَةٍ.
خداوند دو صدا را دشمن دارد: شیون هنکام مصیبت، ساز و آوار هنگام نعمت

بحار الانوار ج74 ص145 حدیث (1217) امام علی (ع) می فرمایند: اَلْحُرِّيَّةُ مُنَزَّهَةٌ مِنَ الغِلِّ وَالمَكرِ
آزادگى از كينه‏ توزى و مكر منزّه است.

غررالحكم 2/204/2384 حدیث (1218) پیامبر اعظم (ص) می فرمایند: لا تَكرَهُوا الفِتنَه فِي آخِرالزَّمانِ فَاِنَّها تُبير المُنافِقين
از فتنه و آزمايش در آخرالزمان نگران نباشيد چرا كه موجب نابودي منافقان خواهد شد.

ميزان الحكمه، حديث شماره 15748 حدیث (1219) امام صادق (ع) می فرمایند: إیّاکُم وَ مُجالَسَةَ المُلوکِ وَ أبناءَ الدُّنیا فَفی ذَلِکَ ذَهابُ دینِکُم وَ یُعَقِّبُکُم نِفاقاً.
از همنشینی با صاحب منصبان و دنیا پرستان بپرهیزید که این همنشین دین شما را برده و نفاق می آورد.

بحارالانوار ج72 ص367 حدیث (1220) امام علی (ع) می فرمایند: إذا مُلئَ البَطنُ مِنَ المُباح عَمی القَلبُ عن الصَّلاح.
زمانیکه شکم از خوراکیهای مباح انباشته گردد دل از دیدن خیر و صلاح کور می شود.

غررالحکم ح8154 حدیث (1221) امام سجاد (ع) می فرمایند: القَولُ الحَسَنُ يُثرِي المالَ ، ويُنمِي الرِّزقَ .
گفتار نيك، دارايى را زياد مى‏كند و روزى را افزايش مى‏دهد .

ميزان الحكمة : ح 18063 حدیث (1222) امام صادق (ع) می فرمایند: مَن ماتَ مُنتَظِراً لِهَذا الأمر کان کَمَن کانَ مَعَ القائِم فی فُسطاطِهِ لابَل کانَ بمَنزلَة الضّارب بَینَ یَدَی رَسول اللهِ.
هر که در حال انتظار ظهور امام مهدی (عج) بمیرد همچون کسی است که با او در خیمه او باشد، بلکه بالاتر، مانند کسی است که در کنار پیامبر خدا جنگیده باشد.

بحارالانوار ج52 ص146 حدیث (1223) امام صادق (ع) می فرمایند: ألایمانُ عَمَلٌ کُلُّهُ وَ القَولُ بَعضُ ذَلِکَ العَمَل.
ایمان، سراسر عمل است و گفتار برخی از آن عمل.

کافی ج2 ص33 حدیث (1224) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: اَلصُّلْحُ جائِزٌ بَيْنَ الْمُسْلِمينَ، إِلاّ صُلْحا أَحَلَّ حَراما وَحَرَّمَ حَلالاً
صلح ميان مسلمانان جايز است، مگر صلحى كه حرامى را حلال يا حلالى را حرام كند.

بحارالأنوار 103/179/3

[p35mojtaba1377]

یک حدیث در باره معاویه میخواستم

[orochi]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

زندگینامه حضرت موسی (ع)

زندگینامه حضرت موسی(ع)


سال‏ها پیش در سرزمین مصر فرعون حکومت می‏کرد. او پادشاهی ظالم و ستمگر بود و مردم بنی‏ اسرائیل را آزار و اذیت می‏کرد. یک شب او خواب وحشتناکی می‏بیند.

صبح خوابش را برای کسانی که خواب راتعبیر می‏کنند تعریف کرد. آنها بعد از مدتی فکر کردن گفتند: به زودی پسری از بنی‏اسرائیل به دنیا خواهد آمد که حکومت شما را سرنگون می‏کند. فرعون بسیار ترسید به همین دلیل به سربازان خود دستور داد هر پسری را که در میان بنی‏اسرائیل به دنیا می‏آید بکشند.

به خاطر سخت‏گیری‏ های فرعون و سپاهیانش، یکی از زنان بنی‏اسرائیل که پسری به دنیا آورده بود، برای نجات بچه‏اش، او را توی سبدی گذاشت و به رود نیل انداخت. آسیه زن فرعون، زمانی که بچه را در آب دید آن را از آب گرفت و با خود به قصر برد و چون خودش بچه‏ای نداشت از شوهرش فرعون خواست تا او را به جای بچه‏ی خودشان بزرگ کنند. اما فرعون راضی نمی‏شد.

چون می‏دانست این پسر از بچه‏ های بنی‏ اسرائیل است و خانواده‏اش از ترس سربازانش او را به آب انداخته‏اند. اما آسیه آنقدر اصرار کرد تا بالاخره فرعون راضی شد بچه را پیش خودشان نگه دارند. آنها اسم او را موسی گذاشتند. زن فرعون به دنبال زنی می‏گشت که بتواند به موسی کوچک شیر دهد خواهر موسی که شاهد این اتفاق‏ها بود مادر موسی را به آنها معرفی کرد و باعث شد که مادر موسی به فرزندش برسد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
زندگینامه حضرت موسی (ع)

موسی در قصر فرعون بزرگ شد و هر روز ظلم و ستم فرعون را به مردم بنی‏اسرائیل می‏دید و هر روز بیشتر از فرعون بدش می‏آمد.

موسی با اینکه در قصر فرعون زندگی خیلی خوب و راحتی داشت اما از دیدن ظلم و ستم فرعون و مامورانش به مردم بنی‏اسرائیل خیلی ناراحت می‏شد. او که حالا جوانی زیبا و قدرتمند شده بود و بسیار مهربان و با ایمان بود، نمی‏توانست این رفتار را تحمل کند. یک روز که موسی در کنار رود نیل قدم می‏زد، یکی از افراد فرعون را دید که پیرمرد ضعیفی را کتک می‏زد.

پیرمرد از موسی کمک خواست. موسی جلو رفت و از مامور خواست تا پیرمرد را کتک نزند. اما وقتی دید مامور به حرفش گوش نمی‏کند خیلی ناراحت و عصبانی شد و مشت محکمی به او زد. با همان ضربه، مامور فرعون به زمین افتاد و مرد. یکی از ماموران این ماجرا را دید و به فرعون خبر داد.

فرعون دستور داد موسی را دستگیر کنند. اما موسی از شهر فرار کرده بود. او یک هفته در بیابان راه رفت تا اینکه به چاهی در نزدیکی مداین رسید. همانجا نشست تا کمی استراحت کند.

در همین وقت، دو دختر جوان به نزدیک چاه آمدند تا به گوسفندهایشان آب بدهند. موسی که دید آنها به تنهایی نمی‏توانند از چاه آب بکشند، به آنها کمک کرد و به گوسفندهایشان آب داد. این دو دختر، فرزندان پیامبر خدا شعیب بودند. آنها وقتی به خانه برگشتند ماجرا را به پدرشان گفتند و از قدرت و مهربانی موسی تعریف کردند.

شعیب به دختر بزرگش گفت برو و آن جوان را به خانه بیاور. دختر پیش موسی رفت و گفت پدرم به خاطر کمکی که به ما کردید، می‏خواهد از شما تشکر کند. موسی به خانه ی شعیب رفت و به او گفت: " به خاطر کمکی که به فرزندانم کردی و به خاطر این که جوان پاک و با ایمانی هستی یکی از دخترانم را به همسری تو می‏دهم. در عوض تو ده سال برای من چوپانی کن."


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
زندگینامه حضرت موسی (ع)

موسی قبول کرد. ده سال از این ماجرا گذشت. موسی تصمیم گرفت به همراه خانواده‏اش به مصر برگردد. آنها چندین روز در میان بیابان راه رفتند تا اینکه یک شب به کوه سینا رسیدند. هوا خیلی سرد بود. موسی روی کوه آتشی دید و به خانواده‏اش گفت: " من به آنجا می‏روم تا برای شما آتش بیاورم. "وقتی به کوه رسید از آتش صدایی بلند شد: "ای موسی! من پروردگار تو هستم و تو را به پیامبری انتخاب کردم." موسی خیلی ترسیده بود. صدا دوباره به او گفت: "عصایت را بینداز."

موسی عصایش را انداخت و با تعجب دید که عصا تبدیل به اژدهای وحشتناکی شد. موسی خواست فرار کند که صدا دوباره گفت:" نترس دم اژدها را بگیر." موسی گرفت و این بار اژدها تبدیل به عصا شد. بعد خداوند گفت:" دستت را به زیر بغلت ببر. " موسی همین کار را کرد. وقتی دستش را بیرون آورد، دستش مثل ستاره‏ای می‏درخشید. خدا گفت: "موسی تو پیامبر من هستی و باید به مصر بروی و مردم را از ظلم و ستم فرعون نجات دهی و از آنجا بیرون بیاوری." موسی با خوشحالی از کوه پایین آمد و پیش خانواده‏اش برگشت و آنها را به مداین پیش شعیب فرستاد و خودش به تنهایی به طرف مصر رفت . وقتی به مصر رسید به خانه‏ی مادرش رفت و چند روز آنجا ماند. بنی‏اسرائیل به او ایمان آوردند و از این که خدا برای نجاتشان پیامبری فرستاده خوشحال شدند. بعد از چند روز خدا به موسی فرمان داد:" همراه برادرت هارون به قصر فرعون برو و او را به پرستش خدای یکتا دعوت کن."

موسی همراه برادرش به قصر فرعون رفت. فرعون وقتی موسی را ديد، زود شناخت. موسی به او گفت:

"خدا من را به پیامبری خودش انتخاب کرده و از من خواسته تو را به اطاعت او دعوت کنم." اما فرعون قبول نکرد و گفت: "اگر راست می‏گویی معجزه‏ای به ما نشان بده تا حرفت را قبول کنیم." موسی عصایش را روی زمین انداخت و عصا تبدیل به اژدهایی وحشتناک شد. همه ترسیدند و فرار کردند. بعد موسی دم اژدها را گرفت و اژدها تبدیل به عصا شد. سپس دستش را زیر بغلش برد و بیرون آورد، دستش مثل ستاره می‏درخشید. فرعون با خودش گفت: "نکند مردم به او ایمان بیاورند." پس گفت: "تو جادوگری و می‏خواهی با جادویت حکومت من را از بین ببری. اگر راست می‏گویی با جادوگران ماهر من مبارزه کن." موسی قبول کرد و روزی را برای این کار مشخص کردند. آن روز فرعون هفتاد و دو جادوگر آورده بود که همه در کارشان ماهر بودند. موسی به آنها گفت:" اول شما جادویتان را نشان دهید." آنها طناب‏هایشان را روی زمین انداختند و طناب‏ها به شکل مار در آمدند. بعد موسی به دستور خدا عصایش را انداخت، عصا اژدها شد و همه‏ي مارها را خورد. همه‏ي جادوگران فهمیدند که کار موسی جادو نیست و به خدای یکتا ایمان آوردند. اما فرعون قبول نکرد و باز هم به آزار و اذیت بنی‏اسرائیل ادامه داد، تا اینکه بنی‏اسرائیل پیش موسی رفتند و گفتند: " ما از دست فرعون خسته شده‏ایم. او ما را خیلی اذیت می‏کند. تو باید به ما کمک کنی."

موسی پیش فرعون رفت و گفت:"من می‏خواهم مردم را از اینجا ببرم اگر قبول نکنی تمام رود نیل را پر از خون می‏کنم."

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
زندگینامه حضرت موسی (ع)

فرعون قبول نکرد موسی عصایش را به آب زد و همه‏ي آبها به رنگ خون شد. این وضع یک هفته‏ادامه داشت. تا اینکه خانواده و سربازان نزدیک بود از تشنگی بمیرند. جادوگران هم نتوانستند کاری بکنند. فرعون دستور داد موسی را به قصر بیاورند و به او گفت:" اگر آب را مثل اولش کنی اجازه می‏دهم مردم را با خودت ببری." موسی قبول کرد و عصایش را به آب زد، آب مثل اولش شد. اما فرعون زیر قولش زد و باز هم به اذیت مردم بنی‏اسرائیل ادامه داد. موسی دوباره پیش فرعون رفت و همان درخواست را کرد اما فرعون قبول نکرد. موسی عصایش را دوباره به رود نیل زد و این بار قوربا غه‏ های زیادی از رود بیرون آمدند و همه جا را پر کردند. حتی آنها توی قصر فرعون هم رفتند.

هفت روز وضع همین طور بود تا جایی که همه خسته شدند و پیش فرعون رفتند و شکایت کردند. فرعون به موسی گفت:"اگر قورباغه‏ها را از بین ببری من با خواسته ی تو موافقت می‏کنم."

موسی قورباغه‏ ها را از بین برد. اما فرعون راضی نشد و گفت:" از بین بردن قورباغه‏ها که کار سختی نبود." موسی یک بار دیگر پیش فرعون رفت و چون دید باز هم مخالفت می‏کند این بار عصای خودش را به طرف آسمان برد. یکدفعه یک عالمه پشه از آسمان آمدند و همه جا را پر کردند. آنها توی دهان و گوش مردم می‏رفتند و هیچ کس نمی‏توانست جلویشان را بگیرد.

همه از دست پشه‏ ها فرار می‏کردند و ناراحت بودند تا جایی که همه باز پیش فرعون رفتند و شکایت کردند. فرعون از موسی خواست تا پشه‏ها را از بین ببرد. موسی قبول کرد و همه پشه‏ها از بین رفتند.اما این بار مشاوران فرعون به او گفتند که با رفتن بنی‏اسرائیل موافقت نکند. فرعون به موسی گفت:" تو و بنی‏ اسرائیل می‏توانید در خانه‏هایتان قربانی کنید، ولی حق ندارید از مصر بیرون بروید." موسی گفت:" در شهری که‏همه با دین خدا مخالفند چطور می‏توانیم قربانی کنیم؟" و از قصر خارج شد و یک مشت خاکستر به طرف آسمان پاشید. مدتی بعد همه سربازان و خانواده فرعون مریض شدند و آبله گرفتند. این وضعیت یک بار دیگر هم تکرار شد و موسی عصای خودش را به طرف آسمان برد. یکدفعه تگرگ سختی بارید و همه‏ي حیوانات و گیاهان را از بین برد.

اما در جایی که بنی ‏اسرائیل زندگی می‏کردند هیچ اتفاقی نیفتاد. فرعون که خیلی ترسیده بود به موسی گفت:" تو با چه کسانی می‏خواهی از مصر بیرون بروی؟" موسی گفت:" با همه مردم و حیوانهای‏شان."

فرعون گفت:" تو می‏توانی با مردمی که به سن بلوغ رسیده و بزرگ شده‏اند به صحرا بروی و همانجا در نزدیکی شهر به عبادت خدا بپردازی. در آنجا احتیاجی به حیوانهای‏تان ندارید."

موسی که ناامید شده بود،عصایش را به زمین زد. یکدفعه تمام شهر پر از ملخ شد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

زندگینامه حضرت موسی (ع)

ملخ‏ها همه جا را خراب کردند و تنها گیاهانی که از تگرگ سالم مانده بودند را هم خوردند. اما فرعون باز هم قبول نکرد. این بار موسی دستش را به طرف آسمان دراز کرد و همه شهر به غیر از خانه‏های بنی‏اسرائیل مثل شب تاریک شد. تاریکی هوا سه روز طول کشید.

بالاخره فرعون دید مقاومت در برابر موسی بی‏فایده است. به‏همین دلیل از او خواست به قصر بیاید و به او گفت:" از این شهر برو و دیگر هیچ وقت برنگرد. چون اگر برگردی حتماً تو را می‏کشم. هر چیزی را هم که می‏خواهی با خودت ببر." موسی خوشحال شد و از قصر بیرون رفت تا خبر را به بنی‏اسرائیل بدهد. بنی‏اسرائیل از شنیدن این خبر خوشحال شدند و خد ا را شکر کردند و بعد آماده ی سفر شدند.

موسی گفت:" وسایلتان را بردارید تا از شهر بیرون برویم." و همان روز بود که موسی و قوم بنی‏اسرائیل از مصر بیرون رفتند و در راه به رود نیل برخورد کردند و به اذن خدا رود نیل شکافته شد وقوم بنی‏اسرائیل ازداخل رود عبور کردند و فرعون و سربازانش که به دنبال آنها آمده بودند تا آنها را به مصر برگردانند، در رود نیل غرق شدند. این سزای کسانی است که به خداوند یکتا ایمان نمی‏آورند و به دیگران ستم می‏کنند.

منبع:

beytoote

[orochi]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)
احادیث پیامبر در مورد امام حسین (ع )
قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّى اللّه علیه و آله :
اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤ منینَ لا تَبْرَدُ اَبَداً.
پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله فرمود :
براى شهادت حسین علیه السلام ، حرارت و گرمایى در دلهاى مؤ منان است که هرگز سرد و خاموش نمى شود .
منبع : کتاب جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 556


************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)************

پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم فرمودند :
الحسن و الحسین امامان قاما او قعدا .
حسن و حسین در همه احوال امام و پیشوایند ؛ چه بایستند و چه بنشینند .
منبع : کتاب بحار الانوار 43/291 و 44/2

************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)**************

پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم فرمودند :
ان الحسین باب من اءبواب الجنة
بى گمان حسین درى از درهاى بهشت است .
منبع : کتاب احقاق الحق 9/202
*************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)*************


قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّى اللّه علیه و آله :
اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤ منینَ لا تَبْرَدُ اَبَداً.
پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله فرمود :
براى شهادت حسین علیه السلام ، حرارت و گرمایى در دلهاى مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمى شود .
منبع : ( کتاب جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 556)
*************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)*************
ان الحسین باب من ابواب الجنة .
بى گمان حسین درى از در هاى بهشت است .
منبع : کتاب احقاق الحق 9/202)

**************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)************
من عائده ، حرم الله علیه رایحة الجنة.
کسى که با او ( حسین ) عناد ورزد ، خداوند رایحه بهشت را بر او حرام گرداند.
( کتاب بحار الانوار 35/405 و احقاق الحق 9/202)

*************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)*************
ان الحسین بن على فى السماء اکبر منه فى الارض.
بطور یقین حسین بن على در آسمان والاتر از زمین است .
( کتاب عیون اخبار الرضا 1/60 و بحار الانوار 36/204)

***********احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)**************
حسین منى و أنا من حسین احب الله من احب حسینا حسین سبط من الاسباط .
حسین از من و من از حسینم ؛ دوستدار حسین محبوب خداست ؛ حسین امتى از امت ها است .
منبع : ( کتاب ذخائر العقبى /124 و کتاب سنن ترمذى 2/307 و کتاب کنزالعمال 6/221 و 7/107 کتاب الفصول المهمة /171 و کتاب فضائل الخمسة 3/264 - 262.)

************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)************
حریم پاک :
عن النبى (ص) قال :
... و هى اطهر بقاع الارض واعظمها حرمة و إنها لمن بطحاء الجنة .
پیامبر اسلام ( صلى الله علیه و آله ) در ضمن حدیث بلندى مى‏ فرماید :
کربلا پاک ترین بقعه روى زمین و از نظر احترام بزرگترین بقعه ‏ها است و الحق که کربلا از بساط هاى بهشت است .
منبع : کتاب بحار الانوار ، ج 98، ص 115 و نیز کتاب کامل الزیارات ، ص 264

*************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)************
شوق زیارت‏ :
قال الامام باقر ( علیه السلام ):
لو یعلم الناس ما فى زیارة قبر الحسین ( علیه السلام ) من الفضل ، لماتوا شوق
امام باقر ( علیه السلام ) فرمود :
اگر مردم می دانستند که چه فضیلتى در زیارت مرقد امام حسین ( علیه السلام ) است از شوق زیارت میمردند .
منبع : کتاب ثواب الاعمال ، ص 319؛ به نقل از کتاب کامل الزیارات .

************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)************
ستاره سرخ محشر :
قال على بن الحسین ( علیه السلام ):
تزهر أرض کربلا یوم القیامة کالکوکب الدرى وتنادى انا ارض الله المقدسة الطیبة المبارکة التى تضمنت سید الشهداء و سید شباب اهل الجنة .
امام سجاد ( علیه السلام ) فرمود :
زمین کربلا ، در روز رستاخیز ، چون ستاره مرواریدى مى ‏درخشد و ندا مى ‏دهد که من زمین مقدس خدایم ، زمین پاک و مبارکى که پیشواى شهیدان و سالار جوانان بهشت را در بر گرفته است .
منبع : کتاب ادب الطف ، ج 1، ص 236، به نقل از کتاب کامل الزیارات، ص 268.

************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)*************
زیارت مداوم‏ :
قال الصادق ( علیه السلام ) :
زوروا کربلا و لا تقطعوه فاءن خیر أولاد الانبیاء ضمنته...
امام صادق (ع) فرمود :
کربلا را زیارت کنید و این کار را ادامه دهید ، چرا که کربلا بهترین فرزندان پیامبران را در آغوش خویش گرفته است .
منبع : کتاب کامل الزیارات ، ص 269

************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)*************
کربلا حرم امن‏ :
قال ابو عبدالله ( علیه السلام ):
ان الله اتخذ کربلا حرما آمنا مبارکا قبل ان یتخذ مکة حرم
امام صادق (ع) فرمود :
به راستى که خدا کربلا را حرم امن و با برکت قرار داد پیش از آنکه مکه را حرم قرار دهد .
منبع : کتاب کامل الزیارات ، ص 267 بحار، ج،98، ص 110

************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)************
سفره ‏هاى نور :
قال الامام الصادق ( علیه السلام ) :
من سره ان یکون على موائد النور یوم القیامة فلیکن من زوار الحسین بن على ( علیهما السلام )
امام صادق (ع) فرمود :
هر کس دوست دارد روز قیامت ، بر سر سفره ‏هاى نور بنشیند باید از زائران امام حسین ( علیه السلام ) باشد .
منبع : کتاب وسائل الشیعه ، ج 10، ص 330، بحار الانوار، ج 98، ص 72.

************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)*************
از زیارت تا شهادت‏ :
قال ابو عبدالله ( علیه السلام ) :
لا تدع زیارة الحسین بن على علیهما السلام و مر أصحابک بذلک یمد الله فى عمرک و یزید فى رزقک و یحییک‏ء الله سعیدا و لا تموت الا شهیدا .
امام صادق (ع) فرمود :
زیارت امام حسین علیه السلام را ترک نکن و به دوستان و یارانت نیز همین را سفارش کن ! تا خدا عمرت را دراز و روزى و رزقت را زیاد کند و خدا تو را با سعادت زنده دارد و نمیرى مگر شهید .
منبع : کتاب وسائل الشیعه ، چ 10 ص335

************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)*************
نشان شیعه بودن‏ :
قال الصادق ( علیه السلام ) :
من لم یأت قبر الحسین ( علیه السلام ) و هو یزعم انه لنا شیعة حتى یموت فلیس هو لنا شیعة و ان کان من اهل الجنة فهو من ضیفان اهل الجنة .
امام صادق ( علیه السلام ) فرمود :
کسى که به زیارت قبر امام حسین نرود و خیال کند که شیعه ما است و با این حال و خیال بمیرد او شیعه ما نیست و اگر هم از اهل بهشت باشد از میهمانان اهل بهشت خواهد بود .
منبع : کتاب کامل الزیارات ، ص 193، بحار الانوار، ج 98 ص4

*************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)*************
حدیث محبت‏ :
عن ابى عبد الله قال :
من اراد الله به الخیر قذف فى قلبه حب الحسین ( علیه السلام ) و زیارته و من اراد الله به السوء قذف فى قلبه بغض الحسین ( علیه السلام ) و بغض زیارته .
امام صادق (ع) فرمود :
هر کس که خدا خیر خواه او باشد محبت حسین (ع) و زیارتش را در دل او مى ‏اندازد و هر کس که خدا بدخواه او باشد کینه و خشم حسین (ع) و خشم زیارتش را در دل او مى‏ اندازد .
منبع : کتاب وسائل الشیعه ، ج 10 ص 388، بحار الانوار ، ج 98، ص76

************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)**************
زیارت عاشورا :
قال الصادق ( علیه السلام ) :
من زار الحسین ( علیه السلام ) یوم عاشورا وجبت له الجنة
امام صادق (ع) فرمود :
هر کس که امام حسین ( علیه السلام ) را در روز عاشوار زیارت کند بهشت بر او واجب می شود .
منبع : کتاب اقبال الاعمال ، ص568

************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)************
تربت شفا بخش :
عن موسى بن جعفر ( علیه السلام ) قال :
و لا تأخذوا من تربتى شیئا لتبرکوا به فأن کل تربة لنا محرمة الا تربة جدى الحسین بن على علیهما السلام فأن الله عزوجل جعلها شفاء لشیعتنا و أولیائنا .
حضرت امام کاظم (ع) در ضمن حدیثى که از رحلت خویش خبرى مى ‏داد فرمود :
چیزى از خاک قبر من برندارید تا به آن تبرک جویید چراکه خودرن هر خاکى جز تربت جدم حسین (ع) بر ما حرام است ، خداى متعال تنها تربت کربلا را براى شیعیان و دوستان ما شفا قرار داده است .
منبع : کتاب جامع الاحادیث الشیعه ، ج 12، ص533

************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)*************
احادیث دیگر :
امام صادق علیه السلام فرمودند :
نفس کشیدن کسى که بخاطر مظلومیت ما محزون باشد ، ذکر و تسبیح است .
منبع : کتاب نفس المهموم شیخ عباس قمى (ره)


*************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)************
امام صادق علیه السلام به یکى از گریه ‏کنان امام حسین علیه السلام فرمودند :
رَحِمَ‏اللَّهُ دَمْعَتَک ....خداوند این اشک هایت را رحمت نماید .
منبع : کتاب اشک حسینی سرمایه شیعه به نقل از کامل ‏الزیارات


************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)************
امام صادق علیه السلام فرمودند :
گریه کننده جدَّم از جاى خود برنمى‏ خیزد مگر اینکه مانند روزى که از مادر متولد شده از گناهان پاک است.
منبع : کتاب الکسیر العبادات به نقل از منتخب


************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)*************
حضرت زهرا علیها السلام فرمودند :
هرگاه گریه کنندگان بر حسینم داخل بهشت شوند ، من هم داخل بهشت مى‏شوم .
منبع : کتاب اشک حسینی سرمایه شیعه به نقل از البکا ص 86


***************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)****************
حضرت صادق علیه السلام فرمودند :
خدا حیا مى‏ کند گریه کننده بر حسین ابن على علیه السلام را عذاب نماید .
منبع : کتاب اشک حسینی سرمایه شیعه به نقل از البکا ص 94


*************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)*************
حضرت صادق علیه السلام فرمودند :
امام حسین علیه السلام دائماً به زوّار و گریه کنندگان و اقامه کنندگان عزایش نظر ( رحمت ) دارد .
منبع : کتاب الکسیر العبادات به نقل از منتخب


*************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)*************
امام صادق علیه السلام فرمودند :
براى هر چیزى ثوابى معین است جز اشکى که براى ما ریخته مى ‏شود . ( که ثواب آن با خداست )
منبع : کتاب الکسیر العبادات فى اسرار الشهادات ص 99


************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)**************
امام صادق علیه السلام فرمودند :
جدِّ ما حسین علیه السلام هنگامى که به گریه کنندگان خود نگاه مى‏ کند براى آنان استغفار مى‏ کند و از جدّ و پدر و مادر و برادر خویش مى‏ خواهد که آنها هم براى گریه کنندگان و اقامه کنندگان عزاى او استغفار کنند .
منبع : کتاب الکسیر العبادات به نقل از منتخب


************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)*************
امام صادق علیه السلام فرمودند :
حضرت امام حسین علیه السلام با حالى حزین و اندوه کشته شدند و سزاوار است بر خدا که هیچ حزین و اندوهگینى به زیارت آن جناب نرود مگر آنکه حق تعالى وى را مسرور و شادمان به اهلش برگرداند .
منبع : کتاب کامل الزیارات باب 39


*************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)**************
امام صادق علیه السلام فرمودند :
هر کسى هنگام یاد ما اشک از چشمانش جارى شود خدا آتش را بر صورت او حرام مى‏ کند .
منبع : کتاب الکسیر العبادات به نقل از کتاب کامل ‏الزیارات

************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)*************
امام باقر علیه السلام بعد از آموختن زیارت عاشورا به علقمه فرمودند :
هر کس این زیارت را بخواند ( از دور یا نزدیک ) و بر حسین علیه السلام ناله کند و امر کند اهل خود را که بدون تقیه بر حسین علیه السلام گریه کنند و اقامه کنند عز را در خانه ‏اش به اظهار جزع و همدیگر را بر مصیبت حسین علیه السلام تعزیت گویند من ضامن او مى‏ شوم نزد خدا که ثواب هزار حج ، هزار عمره و هزار غزوه براى او بنویسند .
منبع : کتاب الکسیر العبادات فى اسرارالشهادات ص 91

************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)*************
امام رضا علیه السلام فرمودند :
بر همچو حسینى گریه کنندگان گریه کنند که گریه بر او گناهان بزرگ را از بین مى‏ برد .
منبع : کتاب العیون العبری


************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)*************
امام رضا علیه السلام فرمودند :
اى پسر شبیب هر وقت بر هر چیز گریه کردى بر مصیبت حسین بن على علیه السلام گریه کن .
منبع : کتاب العیون العبری


**************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)************
امام رضا علیه السلام فرمودند :
همانا روز حسین چشم هاى ما را زخم و اشک هاى ما را جارى کرده است و عزیز ما را در کربلا خوار شمردند و ما را وارث محنت و بلا کرده است تا روز قیامت .
منبع : کتاب العیون العبری


*************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)**************
امام صادق علیه السلام فرمودند :
چهار هزار فرشته ژولیده و گرفته تا قیامت بر آن حضرت گریه مى‏ کنند .
منبع : کتاب کامل الزیارات باب 27


*************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)**************
امام صادق علیه السلام فرمودند :
حضرت فاطمه علیها السلام به کسانى که از شما به زیارت سیدالشهدا علیه السلام روند نظر فرموده و از خداوند منّان براى ایشان هر خیر و خوبى را مسئلت مى‏ نمایند ، مبادا در رفتن به زیارت آن حضرت بى رغبت باشید چرا که خیرى که در زیارت آن حضرت است بیشتر از آن است که بتوان احصاء و شمارش نمود .
منبع : کتاب کامل الزیارات باب 27

*************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)*************
امام باقر علیه السلام فرمودند :
امر کنید شیعیان ما را به زیارت قبر حسین ابن على ‏علیه السلام چه آنکه زیارت آن حضرت رزق و روزى را زیاد و عمر را طولانى کرده و امورى که بدى و شر را جلب کنند دفع مى ‏نماید .
منبع : کتاب کامل الزیارات باب 61


*************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)*************
امام صادق علیه السلام فرمودند :
کسى که قبر حسین علیه السلام را زیارت نکند پس از خیر کثیر محروم مانده و از عمرش یک سال کسر مى ‏شود .
منبع : کتاب کامل الزیارات باب 61 حدیث سوّم


*************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)*************
امام صادق علیه السلام فرمودند :
رسول اکرم صلى الله علیه وآله خطاب به زوّار امام حسین علیه السلام مى‏ فرماید :
اى مسافرین خدا بشارت باد شما را که با من در بهشت همراه خواهید بود .
منبع : کتاب کامل الزیارات باب 62


************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)*************
امام صادق علیه السلام فرمودند :
پدرم از جدّم نقل کردند که فرمودند : کسى که آن حضرت را صرفاً براى خدا و به قصد قربت زیارت کند خداوند متعال از گناهان رهایش نموده و او را همچون نوزادى که مادر زاییده قرار مى‏ دهد .
منبع : کتاب کامل الزیارات باب 62


*************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)**************
امام صادق علیه السلام فرمودند :
زائر امام حسین علیه السلام در روز قیامت صد نفر که همگى اهل دوزخ بوده و در دنیا از مسرفین بودند را شفاعت مى‏ کند .
منبع : کتاب کامل الزیارات باب 62


**************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)**************
امام صادق علیه السلام فرمودند :
کسى که تسبیح تربت امام حسین علیه السلام را همراه داشته باشد خداوند او را ذاکر و تسبیح کننده محسوب کند ، گر چه با آن ذکر نگوید .
منبع : کتاب خاک بهشت به نقل از بحار ج 85


*************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)**************
امام صادق علیه السلام فرمودند :
سجده بر تربت حسین علیه السلام حجاب هاى هفتگانه را پاره کرده و از بین مى‏ برد .
منبع : کتاب خاک بهشت به نقل از مصباح المتهجد


*************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)**************
شیخ دیلمى مى‏ فرماید :
امام صادق علیه السلام براى اظهار خشوع و خضوع نزد خداى تعالى بر غیر تربت امام حسین علیه السلام سجده نمى‏ کرد .
منبع : کتاب خاک بهشت به نقل از ارشاد القلوب


************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)**************
امام صادق علیه السلام فرمودند :
خاک قبر امام حسین علیه السلام شفاى هر دردى است آن تربت بالاترین داروهاست .
منبع : کتاب خاک بهشت به نقل از کتاب کامل الزیارات


************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)**************
امام صادق علیه السلام فرمودند :
خاک حرم امام حسین علیه السلام شفاى هر درد و امان از هر ترس است .
منبع : کتاب خاک بهشت به نقل از کتاب کامل الزیارات



*************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)************
امام صادق علیه السلام فرمودند :
کام فرزندانتان را به تربت برگیرید که سبب امنیت و باعث محفوظ ماندن آنهاست .
منبع : کتاب خاک بهشت به نقل از کتاب کامل الزیارات


************احادیثی در مورد محرم و امام حسین (ع)***********
امام رضا علیه السلام فرمودند :
چرا وقتى میت را دفن مى ‏کنید و سرش را بر خاک مى ‏گذارید در مقابل صورتش و زیر سرش مهرى از خاک ( قبر امام حسین علیه السلام ) نمى ‏گذارید ؟
منبع : کتاب خاک بهشت به نقل از وسایل ج 2

[orochi]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


فقراتی از دعای جوشن کبیر که هر فقره از آن برای امری ، تاثیر مجرب دارد . برای درجه یافتن – یا ذا الحمد و الثناء یا ذا الفخر و البهاء یا ذاالمجد والسناء یا ذا العهد والوفاء یا ذا العفو والرضاء یا ذا المن و العطاء یا ذا العز و البقاء یا ذاالجود و السخاء یا ذا الالاء و النعماء .................................................. ....... برای برکت یافتن – اللهم انی اسئلک باسمک یا مانع یا دافع یا رافع یا صانع یا نافع یا سامع یا جامع یا شافع یا واسع یا موسع .................................................. ...... برای ایمان نگه داشتن – یا صانع کل مصنوع یا خالق کل مخلوق یا رازق کل مرزوق یا مالک کل مملوک یا کاشف کل مکروب یا فارج کل مهموم یا راحم کل مرحوم یا ناصر کل مخذول یا ساتر کل معیوب یاملجا کل مطرود .................................................. ...... برای گشادن بخت – یا عدتی عند شدتی یا رجائی عند مصیبتی یا مونسی عند وحشتی یا صاحبی عند غربتی یا ولیی عند نعمتی یا غیاثی عند کربتی یا دلیلی عند حیرتی یا غنائی عند افتقاری یا ملجای عند اضطراری یا معینی عند مفزعی یا علام الغیوب یا غفارالذنوب یا ستارالعیوب یا کاشف الکروب یا مقلب القلوب یا طبیب القلوب یا منور القلوب یا انیس القلوب یا مفرج الهموم یا منفس الغموم .................................................. ...... برای سلطنت یافتن – اللهم انی اسئلک باسمک یا جلیل یا جمیل یا وکیل یا کفیل یا دلیل یا قبیل یا مدیل یا منیل یا مقیل یا محیل .................................................. ..... جهت افزونی نعمت – یا دلیل المتحیرین یا غیاث المستغیثین یا صریخ المستصرخین یا جارالمستجیرین یا امان الخائفین یا عون المومنین یا راحم المساکین یا ملجا العاصین یا غافر المذنبین یا مجیب دعوة المضطرین .................................................. ...... جهت فراخی روزی – یا ذالنعمة السابغة یا ذاالرحمة الواسعة یا ذاالمنة السابقة یا ذاالحکمة البالغة یا ذاالقدرة الکاملة یا ذاالحجة القاطعه یا ذاالکرامة الظاهرة یا ذالعزة الدائمة یا ذاالقوة المتینه یا ذاالعظمة المنیعة .................................................. ..... جهت فتح مهمات – یا ذاالجود والاحسان یا ذا الفضل و الامتنان یا ذاالامن والامان یا ذاالقدس و السبحان یا ذاالحکمة والبیان یا ذاالرحمة و الرضوان یا ذاالحجة والبرهان یا ذاالعظمة و السلطان یا ذاالرافة والمستعان یا ذاالعفو والغفران .................................................. ....... جهت برامدن حاجات – یا من هو رب کل شیء یا من هو اله کل شیء یا من هو خالق کل شیء یا من هو صانع کل شیء یا من هو قبل کل شیء یا من هو بعد کل شیء یا من هو فوق کل شی ء یا من هو عالم بکل شیء یا من هو قادر علی کل شیء یا من هو یبقی و یفنی کل شیء .................................................. ....... جهت برکت یافتن – اللهم انی اسئلک باسمک یا مومن یامهیمن یا مکون یا ملقن یامبین یا مهون یاممکن یا مزین یا معلن یامقسم .................................................. ....... جهت آسانی کارها- یا من هو فی ملکه مقیم یا من هو فی سلطانه قدیم یا من هو فی جلاله عظیم یا من هو علی عباده رحیم یا من هو بکل شیء علیم یا من هو بمن عصاه حلیم یا من هو بمن رجاه کریم یامن هو فی صنعه حکیم یا من هو فی حکمته لطیف یا من هو فی لطفه قدیم .................................................. ....... جهت رفع غم – یا من لا یرجی الافضله یا من لا یسئل الا عفوه یا من لا ینظر الا بره یا من لا ینظر الا بره یا من لایخاف الاعدله یا من لایدوم الا ملکه یا من لا سلطان الا سلطانه یا من وسعت کل شیء رحمته یا من سبقت رحمته غضبه یا من احاط بکل شیء علمه یا من لیس احد مثله .................................................. ....... جهت دشواری – یا فارج الهم یا کاشف الغم یا غافرالذنب یا قابل التوب یا خالق الخلق یا صادق الوعد یا موفی العهد یا عالم السر یا فالق الحب یا رازق الانام .................................................. ...... جهت امرزش – اللهم انی اسئلک باسمک یا علی یا وقی یاغنی یا ملی یا حفی یا رضی یا زکی یا بدی ء یا قوی یا ولی .................................................. ....... جهت دفع شرور – یا من اظهر الجمیل یا من ستر القبیح یا من لم یواخذ باجریره یا من لم یهتک الستر یا عظیم العفو یا حسن التجاوز یا واسع المغفره یا باسط الیدین بالرحمة یا صاحب کل نجوی یا منتهی کل شکوی .................................................. ......... جهت دفع بلاها- یا بدیع السموات یا جاعل الظلمات یا راحم العبرات یا مقیل العثرات یا ساترالعورات یا محیی الاموات یا منزل الایات یا مضعف الحسنات یا ماحی السیئات یا شدید النقمات .................................................. ......... جهت عزیز شدن – یا رب البیت الحرام یا رب الشهر الحرام یا رب البلد الحرام یا رب الرکن والمقام یا رب المشعر الحرام یا رب المسجد الحرام یا رب الحل و الحرام یا رب النور و الظلام یا رب التحیة والسلام یا رب القدرة فی الانام .................................................. ........ جهت جنگ کردن – یا عاصم من استعصمه یا راحم من استرحمه یا غافر من استغفره یا ناصر من استنصره یا حافظ من استحفظه یا مکرم من استکرمه یا مرشد من استرشد یا صریخ من استصرخه یا معین من استعانه یا مغیث من استغاثه یا عزیز لایضام یا لطیفا لا یرام یا قیوما لاینام یا دائما لا یفوت یا حیا لایموت یا ملکا یا یزول یا باقیا لا یغنی یا عالما یا یجهل یا صمدا لا یطعم یا قویا لایضعف .................................................. ........................ جهت ایمن شدن – اللهم انی اسئلک باسمک یا احد یا واحد یا شاهد یا ماجد یا حامد یا راشد یا باعث یا وارث یا ضار یا نافع یا اعظم من کل عظیم یا اکرم من کل کریم یا ارحم من کل رحیم یا اعلم من کل علیم یا احکم من کل حکیم یا اقدم من کل قدیم یا اکبر من کل کبیر یا الطف من کل لطیف یا اجل من کل جلیل یااعز من کل عزیز یا کریم الصفح یا عظیم المن یا کثیر الخیر یا قدیم الفضل یا دائم اللطف یا لطیف الصنع یا منفس الکرب یا کاشف الضر یامالک الملک یا قاضی الحق .................................................. ........ جهت ایذای دشمن – اللهم انی اسئلک باسمک یا کافی یا شافی یا وافی یا هادی یا داعی یا قاضی یا عالی با باقی یا من کل شی خاضع له یا من کل شی خاشع له یا من کل شی کائن له یا من کل شی موجود به یا من کل شی منیب الیه یا من کل شی خائف منه یا من کل شی قائم به یا من کل شی صائر الیه یا من کل شی یسبح بحمده یا من کل شی هالک الا وجهه یا منلا مفر الا الیه یا من لا مفزع الا الیه یا منلامقصد الاالیهیا من لا منجا منه الا الیه یا من لا یرغب الا الیه یا من لاحول و لاقوة الا به یا من لایستعان الابه یا من لایتوکل الا علیه یا من لایرجی الا هو یا من لایعبد الا هو .................................................. ....... جهت دفع امراض – یاخیر المرهوبین یا خیرالمرغوبین یا خیر المطلوبین یا خیر المسئولین یا خیر المقصودین یا خیرالمذکورین یاخیرالمشکورین یاخیرالمحبوبین یاخیرالمدعوین یاخیرالمستانسین .................................................. ........ برای امراض کودکان – یا من خلق فسوی یا من قدر فهدی یامن یکشف البلوی یا من یسمع النجوی یامن ینقذ الغرقی یا من ینجی الهلکی یامن یشفی المرضی یا من اضحک و ابکی یامن امات و احیی یا من خلق الزوجین الذکر والانثی .................................................. ........ برای خلاصی از بند – اللهم بحق العرش ومن علاه و بحق الوحی و من اوحاه و بحق النبی و من نباه وبحق البیت و من بناه یا سامع کل صوت یا جامع کل فوت یا باریء النفوس بعدالموت صل علی محمد واهل بیته و اتنا و جمیع المومنین و المومنات فی مشارق الارض و مغاربها فرجا من عندک بشهادة ان لا اله الا الله وان محمدا عبدک و رسولک صلی الله علیه واله و علی ذریته الطیبین الطاهرین وسلم تسلیماکثیرا .................................................. ....................... جهت خشنودی – اللهم انی اسئلک باسمک یا مصور یا مقدر یا مدبر یا مطهر یا منور یا میسر یا مبشر یا منذر یا مقدم یا موخر .................................................. ...................... جهت دفع دیو و پری – یا من هو فی عهده وفی یا من هو فی وفائه قوی یا من هو فی قوته علی یا من هو فی علوه قریب یا من هو فی قربه لطیف یا من هو فی لطفه شریف یا من هو فی شرفه عزیز یا من هو فی عزه عظیم یا من هو فی عظمته مجید یا من هو فی مجده حمید منبع:faribaa9999.blogfa.com

[orochi]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

واژه «جهاد» از ریشه «ج-ه-د» به معنی کوشش و مبارزه و فعالیت است. جهاد برعکس آنچه که امروزه توسط سیاست‌مداران مطرح می‌شود تنها به معنی جنگ و خون‌ریزی نیست. بلکه در اصل به معنی کوشش و مبارزه می‌تواند در عرصه‌های گوناگون باشد.
بزرگ‌ترین جهاد «جهاد با نفس» است که با نام (جهاد اکبر) شناخته می‌شود و تلاش در راه دفاع از دین اسلام یا گسترش قلمرو اسلام، جهاد کوچک (جهاد اصغر) نام دارد.
جهاد یکی از فروع دین و از واجبات اسلامی است. کلمهٔ جهاد حدود ۱۰۸ بار در قرآن آمده‌است.
انواع جهاد
جهاد به صورت کلی به دو نوع جهاد دفاعی و جهاد ابتدایی تقسیم می‌گردد. جهاد دفاعی، جنگ و مبارزه‌ای است که در صورت تجاوز دشمنی به حریم مسلمین واجب و لازم می‌گردد و آیات متعدد قرآن به آن دستور دارد. جهاد ابتدایی، جهادی است که مسلمانان ابتداءاً به جنگ وارد می‌شوند، بدون اینکه طرف مقابل ابتدا جنگ را آغاز کرده باشد. بر خلاف فقهای سیاسی یا جهادگرا همچون روح الله خمینی , علی خامنه ای و اصولا اندیشه فقهی حکومت ایران و فقهای مایل به اسلامگرایی انقلابی، فقهای سنتی و غیر ایدئولوژیک جهاد ابتدایی را تنها در زمان پیامبر یا امام معصوم ممکن می‌دانند و انجام آن را بدون اجازه معصوم خطا می‌دانند. برخی اندیشمندان اسلامی مثل سیدمصطفی محقق داماد جهاد را در اسلام حتی در زمان امام معصوم تنها محدود به جهاد دفاعی می‌دانند.[۱]
اهداف جهاد
به دیدگاه مسلمانان جهاد اسلامی دارای اهداف مقدسی مانند براندازی شرک و کفر، مبارزه با تبهکاران و گمراهان، پاسداری از نظام اسلامی و دفاع از مرزها است و از نگر ایشان این اهداف موجب برتری این نوع جنگ نسبت به دیگر جنگ‌ها می‌شود.
جهاد در منظر قرآن
در قرآن آیاتی بسیار دربارهٔ عظمت و جایگاه رفیع جهاد در میان عبادات به چشم می‌خورد که به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:
أَجَعَلْتُمْ سِقَایَةَ الْحَآجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ کَمَنْ ءَامَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْأَخِرِ وَجَهَدَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ لَا یَسْتَوُونَ عِندَ اللَّهِ وَاللَّهُ لَایَهْدِی الْقَوْمَ الظَّلِمِینَ‏.«سوره توبه آیه ۱۹»
ترجمه فارسی آیه: آیا آبرسانی به حاجیان و تعمیر مسجدالحرام را همانند «عملِ» کسی قرار داده‏اید که به خدا و روز قیامت ایمان آورده و در راه خدا جهاد کرده است؟ این دو نزد خداوند یکسان نیست و خداوند گروه ستمگر را هدایت نمی‌کند.
إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَی‏ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْو لَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ یُقَتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَیَقْتُلُونَ وَیُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَیْهِ حَقّاً فِی التَّوْرَیةِ وَالْإِنجِیلِ وَالقُرْءَانِ وَمَنْ أَوْفَی‏ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُواْ بِبَیْعِکُمُ الَّذِی بَایَعْتُم بِهِ وَذَ لِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ.«سوره توبه آیه ۱۱۱»
ترجمه فارسی آیه: در حقيقت خدا از مؤمنان جان و مالشان را به [بهاى] اينكه بهشت براى آنان باشد خريده است همان كسانى كه در راه خدا مى‏جنگند و مى‏كشند و كشته مى‏شوند [اين] به عنوان وعده حقى در تورات و انجيل و قرآن بر عهده اوست و چه كسى از خدا به عهد خويش وفادارتر است پس به اين معامله‏اى كه با او كرده‏ايد شادمان باشيد و این همان رستگاری بزرگ است.
إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ صَفّاً کَأَنَّهُم بُنْیَانٌ مَّرْصُوصٌ‏.«سوره صف آیه ۴»
ترجمه فارسی آیه: همانا خداوند کسانی را دوست دارد که صف بسته در راه او پیکار کنند، چنانکه گویی بنای بسیار مستحکم سربی هستند.
جهاد در روایات
روایاتی بسیار در عظمت و اهمیت جهاد در راه خدا نقل شده‌است که به عنوان نمونه به چند روایت بسنده می‌کنیم: ابوذر غفاری از حضرتمحمد(که درود خداوند بر او باد) پرسیده‌است:
کدام یک از اعمال نزد خداوند دوست داشتنی تر است؟ حضرت محمد(ص) پاسخ داده‌است:ایمان به خدا و جهاد در راه او. ابوذر غفاری دوباره سوال نموده‌است که کدامین جهاد از همه جهادها برتر است؟، پیامبر خدا که درود بی پایانش بر او و خاندانش باد، پاسخ داده‌است: جهاد کسی که اسبش پی شود و خونش در راه خدا بر زمین ریزد.
امیر المومنین علی ابن ابیطالب علیه السلام دربارهٔ جهاد این چنین گفته‌است:
جهاد دری است از درهای بهشت که خداوند تنها به روی اولیاء خاص خویش گشوده‌است و آن لباس تقوا و زره نفوذ ناپذیر و سپر اطمینان بخش الهی بر پیکر مجاهدان است.[۵]
در روایت دیگری امیر المومنین علی بن ابیطالب علیه السلام در رابطه با اهمیت جهاد اینطور می‌فرماید:
خداوند عزوجل جهاد را واجب کرده، و آن را بزرگ شمرده و یاری و یاورش قرار داده‌است. به خدا سوگند که دنیا و دین جز با جهاد اصلاح نمی‌شود.[۶]
محمدباقر از امامان شیعه در حدیثی خطاب به سلیمان بن خالد می‌گوید: «آیا می‌خواهی از اصل، فرع و قلهٔ اسلام برایت بگویم؟» سلیمان بن خالد می‌گوید: «آری، ای فرزند رسول خدا.» وی اینچنین می‌گوید:
اصل و عمود «خیمه ی» اسلام، نماز و فرع آن زکات و قله و اوج عظمتش جهاد است.
منبع:.wikipedia

[orochi]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

با توجه به فلسفه خلقت انسان كه طبق بيان قرآن كريم عبوديت و بندگي است و از طرفي وجه تمايز انسان با ساير موجودات به ناطق و عاقل بودن انسان و حركت او به سوي كمال مي باشد، اهميت و جايگاه اين دو فريضه الهي، يعني امر به معروف و نهي از منكر بيشتر تبيين و روشن مي گردد. از آنجايي‌كه انسان غافل است و به دليل عارض شدن نسيان بسياري از مواردي كه مفيد براي اوست فراموش مي‌كند بنابراين امر به معروف و نهي از منكر جزء ضرورياتي است كه در جهت نيل به كمال براي هر انساني ضرورت پيدا مي كند. به اين جهت است كه حضرت امام محمد باقر(ع) مي فرمايد: «ان الامر بالمعروف و النهي عن المنكر فريضه عظيم بها تقام الفرائض ...» ‌(1) يعني امر به معروف و نهي از منكر واجب عظيم و بزرگي است كه پابرجايي ساير واجبات به آن بستگي دارد. از تعبير "بها تقام الفرائض" چنين استفاده مي شود كه امر به معروف و نهي از منكر از لوازم حكومت اسلامي به شمار مي رود. الف- امر به معروف و نهي از منكر در قرآن كريم به طور كلي مي توان گفت كه ريشه و كليات احكام شرعي را بايد در قرآن كريم و شرح و تفصيل و شاخه هاي آن را در سنت جست. قرآن كريم در آيه هاي فراواني به فريضه امر به معروف و نهي از منكر اشاره كرده است كه در اين جا به برخي از اين آيات مي پردازيم: 1. "يؤمنون بالله و اليوم الآخر و يامرون بالمعروف و ينهون عن المنكر و يسارعون في الخيرات و اولئك من الصالحين"‌(2) به خدا و روز واپسين ايمان مي آورند؛ امر به معروف و نهي از منكر مي كنند؛ و در انجام كارهاي نيك، پيشي مي گيرند؛ و آنها از صالحانند. ‌(3) 2. "ولتكن منكم امه يدعون الي الخير و يامرون بالمعروف و ينهون عن المنكر و اولئك هم المفلحون"‌(4) بايد از ميان شما، جمعي دعوت به نيكي، و امر به معروف و نهي از منكر كنند. و آنها همان رستگارانند.‌(5) 3. "كنتم خير امه اخرجت للناس تامرون بالمعروف و تنهون عن المنكر و تؤمنون بالله".‌(6) شما بهترين امتي بوديد كه به سود انسان‌ها آفريده شده اند،؛ چه اينكه امر به معروف و نهي از منكر مي‌كنيد و به خدا ايمان داريد. ‌(7) 4. "ان الله يامر بالعدل و الاحسان و ايتاء ذي القربي و ينهي عن الفحشاء و المنكر..." ‌(8) خداوند به عدل و احسان و بخشش به نزديكان فرمان مي دهد؛ و از فحشا و منكر و ستم، نهي مي‌كند..‌(9) از مجموع آيات فوق چنين بر مي آيد كه امر به معروف و نهي از منكر داراي اهميت بسيار زيادي از منظر قرآن كريم مي باشد و همه آحاد جامعه اعم از دولتمردان و عموم مردم را شامل مي شود و به طور كلي از آيات فوق نكات زير را مي توان استنتاج نمود: 1-وجوب امر به معروف و نهي از منكر از بديهيات است و كسي از مسلمانان در آن شك نكرده است. 2- وجوب اين دو فريضه در همه اديان الهي بوده و امت‌هاي گذشته نيز بدان مكلف بوده اند. 3-امر به معروف و نهي از منكر از شئون پيامبري است. 4- ترك امر به معروف و نهي از منكر علت نابودي جوامع گذشته بوده است. 5- امر به معروف و نهي از منكر از حقوق متقابل مسلمانان است و افراد جامعه اسلامي در برابر آن مسئولند. 6- زنان نيز مكلف به امر به معروف و نهي از منكر هستند. 7- امر به معروف و نهي از منكر نيازمند كسب قدرت است. ب- سير امر به معروف و نهي از منكر از منظر قرآن به طور كلي اگر آيات قرآن را در مورد امر به معروف و نهي از منكر بررسي كنيم، مي بينيم كه از ذات پاك خداوند صادر شده و پيامبران، حاكمان صالح، مجموعه امت و فرد فرد جامعه موظف به اجراي آن هستند. براي شناخت اين مراتب، رتبه بندي زير قابل توجه است: 1- ذات پاك خداوند متعال: "ان الله يامر بالعدل و الاحسان و ينهي عن الفحشاء و المنكر و البغي ...." ‌(10) در اينجا به خاطر اهميت اين دو فريضه ذات خداوند متعال به عنوان آمر به معروف و ناهي از منكر مي باشد. 2- پيامبر اكرم(ص) " ... يامرهم بالمعروف و ينهاهم عن المنكر.... "‌(11) در اين مرتبه خاتم پيامبران حضرت محمد(ص) به اين عنوان انتصاب داده شده است. 3- حاكمان صالح(امامان): "الذين ان مكناهم في الارض اقاموا الصلوه و آتوا الزكوه و امروا بالمعروف و ينهوا عن المنكر ..." ‌(12) در مرتبه سوم كساني كه قدرت و مكنت در روي زمين به آنان داده شده است موظف به برپاداشتن نماز، پرداختن زكات و امر به معروف و نهي از منكر شده اند. 4- هيئت هاي امر به معروف و نهي از منكر: "و لتكن منكم امه يدعون الي الخير و يامرون بالمعروف و ينهون عن المنكر ..." ‌(13) در مرتبه چهارم گروههايي از مردم كه اين شايستگي را پيدا مي كنند كه ديگران را دعوت به خير و صلاح مي كنند و امر به معروف و نهي از منكر مي كنند. 5- مجموعه امت: "كنتم خير امه اخرجت للناس تامرون بالمعروف و تنهون عن المنكر و تؤمنون بالله ..." ‌(14) در مرتبه پنجم نيز همه مردم موظف به انجام اين فريضه الهي شده اند، براين اساس تمام آحاد افراد مؤمن و متدين مأمور به انجام اين دو فريضه الهي هستند. ج- امر به معروف و نهي از منكر از نگاه معصومين(ع) اگر بررسي عميق در مضامين آيات و روايات اسلامي و معارف ديني داشته باشيم كاملاً مبرهن است كه بيانات معصومين(ع) ترجمان قرآن كريم و تفسير آن است و هر دو از يك منبع سيراب مي‌شوند. در اين زمينه اين دو فريضه‌ الهي را از منظر روايات معصومين(ع) مورد بررسي قرار داده و به بعضي از آنها اشاره مي‌كنيم: 1- قال رسول الله(ص): "... اذا لم يامروا بالمعروف و لم ينهوا عن المنكر ... سلط الله عليهم شرارهم فيدعوا عند ذلك خيارهم فلايستجاب لهم"‌(15) پيامبر اكرم(ص) مي فرمايند: ... زماني كه امر به معروف و نهي از منكر نكردند... خداوند متعال، بدترين و شرورترين آنها را بر آنان مسلط مي كند، پس در اين هنگام دعا مي كنند ولي دعاي آنان مستجاب نمي شود. 2- قال رسول الله(ص): "الا اخبركم عن اقوام ليسوا بانبياء و لا شهداء يغبطهم الناس يوم القيامه بمنازلهم من الله عز و جل، علي منابرهم من نور. قيل: من هم يا رسول الله؟ قال: هم الذين يحببون عبادالله الي الله و يحببون الله الي عباده. قيل: هذا حببوا الله الي عباده فكيف يحببون عبادالله الي الله؟ قال: يامرونهم بما يحب الله و ينهونهم عما يكره الله فاذا اطاعوهم احبهم الله".‌(16) پيامبر اكرم(ص) در رابطه با اهميت امر به معروف و نهي از منكر فرمودند: آيا شما را از كساني خبر دهم كه نه انبيا و نه شهدا هستند ولي مردم(انبيا و شهدا) به مقام و مرتبت و جايگاه آنان در پيش خدا كه بر منبرهايي از نور هستند غبطه مي خورند؟ سؤال شد: اي رسول خدا(ص) آنان چه كساني هستنند؟ پيامبر(ص) فرمود: آنان كساني هستند كه بندگان خدا را محبوب خدا و خدا را محبوب بندگانش مي گردانند. سؤال شد: معناي محبوب گردانيدن خدا در پيش بندگانش معلوم است اما چگونه بندگان خدا را محبوب خدا مي گردانند؟ پيامبر(ص) در جواب فرمود: به چيزي كه خداوند متعال دوست دارد دعوت مي كنند و از چيزي كه خداوند متعال بدش مي آيد نهي مي كنند، پس هنگامي كه بندگان خدا، او را اطاعت مي كنند محبوب خدا مي گردند و خداوند متعال آنان را دوست مي دارد. 3- قال رسول الله(ص): "من امر بالمعروف و نهي عن المنكر فهو خليفه الله في ارضه و خليفه رسول الله و خليفه كتابه"‌(17) رسول خدا(ص) فرمودند: كسي كه امر به معروف و نهي از منكر كند، جانشين خدا، پيامبر خدا(ص) و كتاب خدا در روي زمين است. 4- قال امير المؤمنين علي(ع): "لاتتركوا الامر باالمعروف و النهي عن المنكر فيول عليكم شراركم".‌(18) اميرالمؤمنين حضرت علي(ع) فرمودند: امر به معروف و نهي از منكر را رها نكنيد در غير اين صورت بدترين شما بر شما حاكم مي شوند. 5- قال الحسين(ع): "... انما خرجت لطلب الاصلاح في امه جدي، اريد ان آمر بالمعروف و انهي عن المنكر...". ‌(19) امام حسين عليه السلام در نامه معروفش به برادرش محمد حنفيه در باره فلسفه قيامش در فرازي مي فرمايد: من براي اصلاح امت جدم رسول خدا(ص) قيام كردم، مي خواهم امر به معروف و نهي از منكر نمايم... البته در اين باره روايات متعددي وجود دارد كه در اين مجال نمي گنجد. د- شيوه هاي عملي امر به معروف و نهي از منكر هدف عمده و اساسي در امر به معروف و نهي از منكر محقق شدن معروف و زدوده شدن منكر است. براي نيل به اين هدف به نظر مي رسد كه بايد به دنبال بهترين و مؤثرترين راهكارها و شيوه هاي عملي بوده باشيم كه در اين راستا موارد زير پيشنهاد مي گردد: 1- شيوه عملي: اولين و مؤثرترين شيوه در امر به معروف و نهي از منكر تبليغ عملي است. يكي از مهمترين عوامل موفقيت پيامبر اكرم(ص) و ائمه(ع) در ترويج و گسترش مكتب، توجه به اين شيوه بوده است. پيامبر اكرم(ص) در اغلب كارها از قبيل كندن خندق، ساختن مسجد و برنامه هاي فرهنگي و اجتماعي و .... قبل از اينكه ديگران را تشويق به اين كار كند خود پيشقدم مي شد، همچنانكه امامان معصوم(ع) به اين طريق عمل مي كردند. 2- احترام به شخصيت افراد: دومين اصلي كه در تأثير امر به معروف و نهي از منكر در خور توجه است، احترام به شخصيت افراد مي باشد. مرتكبان منكر تا وقتي كه متجاهر به گناه نشده اند، و به طور آشكار خود را نيالوده اند محترمند و نبايد به هتك حرمت آنها پرداخت. 3- ارشاد تدريجي: معمولا ما انتظار داريم كساني كه در گرداب منكرات غوطه ور شده اند يك دفعه آنها را از گرداب در آوريم و يك مسلمان ايده آل بسازيم؛ در حالي‌كه تربيت امري تدريجي است و فضايل و رذايل هيچ‌كدام يك مرتبه در جان انسان‌ها به وجود نمي آيند. در حقيقت مي توان گفت كه از علل نزول تدريجي قرآن توجه به اين نكته مهم است، چرا كه قرآن كتاب تربيتي است و براي هدايت انسان‌ها به سوي كمال مطلوب نازل شده است. 4- نرمخويي و محبت: از شيوه هاي مهم و مؤثر در امر به معروف و نهي از منكر، نرمخويي و محبت است؛ خصلتي كه موفقيت پيامبر(ص) بنا به تصريح قرآن كريم مرهون آن بوده است. 5- تشويق به ارزش‌ها: يكي از امتيازات مكاتب الهي تشويق به خوبي‌ها و ارزش‌هاست. پيامبر مكرم اسلام(ص) از عامل تشويق در جهت پيشبرد اهداف استفاده‌هاي زيادي مي‌كرد. براي كساني كه دو ركعت نماز براي خدا مي‌خواندند جايزه تعيين مي كرد.‌(20) پست‌هاي حساس سياسي، فرهنگي و نظامي را به افراد لايقي مي سپرد و به اين ترتيب، امت را به نيكي و پاكي دعوت مي فرمود. براي نمونه اسامه بن زيد هجده ساله را به عنوان فرمانده لشكر منصوب فرمود و.... 6- ايجاد فضاي امر و نهي: شكي در اين مسئله نيست كه محيط هر چند نقش زيربنايي ندارد ولي در پرورش فضايل و رذايل نقش اساسي دارد. رسالت انبيا نيز مبتني بر اين اصل بود كه محيط را به گونه‌اي آماده سازند تا خود مردم عدالت را بر پادارند:"ليقوم الناس بالقسط".‌(21) بنابراين پيامبر اكرم(ص) مي فرمايد: "كلكم راع و كلكم مسئول عن رعيته". 7- برخورد عملي با مرتكبان منكر: به طور كلي اگر در كنار شيوه هاي گذشته اين شيوه را مد نظر نداشته باشيم بدون شك امر به معروف و نهي از منكر بي نتيجه خواهد ماند. ه- مراتب امر به معروف و نهي از منكر 1- مرحله انزجار قلبي: علماي اسلام براي امر به معروف و نهي از منكر مراتب و درجات و همچنين اقسامي قائل شده‌اند. اولين درجه و مرتبه نهي از منكر، هجر و اعراض يا انكار قلبي است و اين در مواردي است كه ما با شخصي كه با او صميميت داريم قطع رابطه كنيم و نسبت به او سردي نشان دهيم و اين برخورد، براي او تنبه تلقي شود، يعني تحت يك زجر و شكنجه روحي قرار گيرد و اين عمل ما در جلوگيري از كار بد او تأثير داشته باشد؛ در غير اين صورت چه بسا فردي كه از قطع رابطه ما استقبال كرده و او هم قطع رابطه كند و آزادتر دنبال منكرات و كارهاي زشت برود در چنين مواردي اين كار درست نيست. 2- مرحله زباني: درجه دومي كه علما و دانشمندان براي نهي از منكر ذكر كرده اند، مرحلة زبان است. چه بسا آن بيماري كه دچار منكري است، به دليل جهالت و ناداني و تحت تأثير يك سلسله تبليغات قرار گرفته است، احتياج به مربي، هادي، راهنما و معلم دارد تا با او تماس بگيرد و با كمال مهرباني با او صحبت كند، موضوع را با او در ميان بگذارد تا معايب و مفاسد را برايش تشريح كند تا آگاه شود و بازگردد. 3- مرحله عمل: مرحله سوم عمل است. گاهي طرف در درجه و حالي است كه نه اعراض و هجران و نه زبان و بيان بر او تأثير نمي‌گذارد. در اينجا بايد از راه عمل وارد شد. وارد عمل شدن نه تنها به زور گفتن نيست، كتك زدن و مجروح كردن نيست، البته مواردي هم هست كه جاي تنبيه عملي است كه آن هم از شئون حكومت اسلامي است و شهروندان جامعه اسلامي از پيش خود حق اعمال اين تنبيهات را ندارند. امر به معروف عملي اين است كه نبايد تنها به گفتن قناعت كند و فكر كنيم همه چيز را گفتن درست مي شود. گفتن، شرط لازم است ولي كافي نيست. بايد عمل كرد و آنچه مربوط به شهروندان است برخورد عملي غيرمستقيم است. ‌(22) پي نوشت: ‌1 - وسائل الشيعه، ج11، ص395. ‌2 - آل عمران- 114. ‌3 - قرآن كريم، ترجمه ناصر مكارم شيرازي، قم: انتشارات اميرالمؤمنين(ع)، 1378شمسي، ص64 4 - آل عمران- 104. ‌5 - قرآن كريم، ترجمه ناصر مكارم شيرازي، قم: انتشارات اميرالمؤمنين(ع)، 1378شمسي، ص63 6 - آل عمران- 110. ‌7 - قرآن كريم، ترجمه ناصر مكارم شيرازي، قم: انتشارات اميرالمؤمنين(ع)، 1378شمسي، ص64 ‌8 - نحل- 90. 9 - قرآن كريم، ترجمه ناصر مكارم شيرازي، قم: انتشارات اميرالمؤمنين(ع)، 1378شمسي، ص277. 10 -نحل- 90. 11 - اعراف- 157. ‌12 - حج- 41. ‌13 - آل عمران- 114.
‌14 - آل عمران- 110. ‌15 - تحف العقول، ص51. ‌16 - مستدرك الوسائل، ج2، ص182. 17 - مجمع البيان، ج2، ص486. ‌18 - نهج البلاغه، نامه 47. ‌19 - ره توشه راهيان نور ويژه محرم الحرام، قم: انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم، 1376شمسي، ص185. 20 - ره توشه راهيان نور ويژه محرم الحرام، قم: انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم، 1376شمسي، ص186. ‌21 - حديد-25. ‌22 - تلخيصي از جلد دوم حماسه حسيني، مرتضي مطهري، ص193-197. منبع:.ido.ir

[orochi]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



اصول دین و فروع دین دو اصطلاح معروفی است که دربرگیرنده عقاید بنیادی دین اسلام است. اما سوالی اینجا! این مجموعه از کجا استخراج شده است؟ آیا در قرآن یا روایات به صراحت آمده که فروع دین ده تا است؟ این نوشتار کوتاه به مأخذ شناسی این اصطلاحات خواهد پرداخت. با ما همراه باشید. "فروع دین" در مقابل اصول دین، مجموعه اموری است که کم یا زیاد بودن آنها لطمهای به دین اسلام نمیزند.اگر چه عمل نکردن به آنها ـ بدون انکار قلبی ـ باعث فسق میشود. در مقابل، اصول دین، مجموعه باورهایی است که اساس دین اسلام را تشکیل میدهد و مسلمانی بدون آنها میسر نیست و انکار هر یک از آنها موجب کفر میشود. با این که این دو اصطلاح شهرت بسیاری دارند و در تاریخ اندیشههای دینی در اسلام، نقش برجستهای ایفا کردهاند، اَمّا در قرآن و نیز در احادیث شیعه و اهل سنت چیزی به عنوان تقسیم بندی معارف دینی به صورت اصول و فروع فعلی وجود ندارد. این امر نشان میدهد که این دو اصطلاح «کلامی» بوده و آن دو را برخی از متکلمان وضع کردهاند. و کلام همان دانش مستدل عقاید و دین شناسی است که دانشمندان آن را متکلم می‌نامند. اصول و فروع دین جمع بندی ستونها و پایه‌های دین از منابع آن یعنی قرآن و حدیث است ناگفته نماند در احادیث اشاره ی جسته و گریختهای، داّل بر این که اسلام دارای مبانی و فروع است دیده میشود، امّا این اشارهها با آنچه که الان معروف است متفاوت است. برای نمونه، در حدیثی از حضرت امام صادق سوال شد «مبانی» چه چیزهایی است؟ چه اموری است که همه باید به آنها معرفت داشته باشند و هیچ کس نباید در آنها قصور بورزد و هر کس از شناخت آنها کوتاهی کند دینش فاسد میشود و خدا عملش را نمی‌پذیرد و بر عکس اگر کسی آنها را بشناسد و به آنها عمل کند، دینش به صلاح میآید و عملش پذیرفته میشود؟ امام پاسخ دادند: شهادت به توحید و نبوت پیامبر، اقرار به آنچه از جانب خدا آمده، زکات و ولایت.1 حاصل آن که اگر چه اصول و فروع دین به صورت فعلی در آیات و روایات نیست، امّا علمای کلام و برخی از فقها، با جستجو در نصوص آیات و روایات، اصول و فروع دین را به صورت فعلی برای آموزش مردم عرضه کردهاند.2 پس اصول و فروع دین جمع بندی ستونها و پایه‌های دین از منابع آن یعنی قرآن و حدیث است. منبع:tebyan.net

[orochi]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


آثار نماز شب در دنیانماز شب که یکی از عبادات خالص اولیای خدا و از برنامه های سازنده اسلامی به شمار می رود انسان را به وادی معنویات نزدیکتر می کند. نماز شب درس خودسازی و خلوت کردن با خالق خود را که از نیازهای طبیعی انسان است به انسان می آموزد ،نماز شب تاثیر بسزایی در سه عالم دارد هم در دنیا و هم در برزخ و هم در قیامت.تاثیر نماز شب در دنیا، ابعاد گسترده ای دارد هم تاثیر در زندگی شخصی و اجتماعی و سیاسی، و هم تاثیر در باطن و ظاهر انسان دارد.نماز شب رفع مشکلات و گرفتاری و رفع بیماری های روحی و جسمی را نیز در برمی گیرد.در اینجا چند نمونه از احادیثی که از معصومین علیهم السلام در مورد آثار نماز شب رسیده است را بیان می کنیم:1- بازداشتن از گناهیکی از آثار نماز شب بازداشتن انسان از گناه است.بهترین وسیله ای که مانع گناه انسان می شود و قرآن کریم و روایات ائمه معصومین علیهم السلام آن را امضا کرده است نماز است.رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند: « فإنّ صلاة الیل مِنهاةٌ عنِ الاثم؛ نماز شب انسان را از گناه باز می دارد.»بعضی ها به نماز یومیه اکتفا می کنند و می گویند همین نماز ما را بیمه می کند لازم نیبست کمه نماز شب بخوانیم و یا اهمیت نمی دهند. می بینیم که اولیای خدا که پاک هستند و گرفتار گناه نشدند به وسیله همین نماز یومیه و نماز شب است. هر کدام از این ها خواص خود را دارد. بزرگان و مردان شب، انتظار شب را می کشند. اگر گناه و خطایی در طول روز انجام دهند نماز شب آن را پاک می کند. مکمل نماز یویمیه ، نماز شب است.امام باقر علیه السلام فرمودند: «إنما جُعِلَت النّافلةُ لِیُتَمِّ بها ما أفسَدَهُ من الفریضة؛ همانان (نماز) نافله را به خاطر این جهت قرار دادند که جبران فساد نمازهای واجب را کند.» (1)
2- ریزش گناهانیکی دیگر از آثار نماز شب ریزش گناهان است.نماز حسنه ای است که در دل های مومنین وارد شده و آثار معصیت و تیرگی هایی که دلهایشان از ناحیه سیئات کسب کرده از بین می برد.در قرآن کریم آمده است: «و اقم الصلوة طرفی النهار و زلفا من الیل ان الحسنات یذهبن السیئات ذلک ذکری للذکرین؛ نماز بگزار در آغاز و انجام روز و ساعاتی از شب، زیرا نیکی ها بدیها را از میان می برند این تذکری است برای انها که اهل تذکرند.» (2)این نشان دهنده اهمیت و تاثیر و قدرت نماز است و این یک فضل و لطف الهی است در حق بندگان. خداوند دوست ندارد بندگانش آلوده به گناه شوند و اگر هم گناه کردند برای محو آن گناه به ما دستور داده نماز بخوانید . این به این معنا نیست که ما گناه کنیم بعد نماز بخوانیم تا آن گناه از بین برود بلکه این یک فرصت و امتیاز و فضلی است برای بندگان که اگر سهوا گناه نمودند و اصرار بر گناه نداشتند از آن استفاده نمایند.امام صادق علیه السلام می فرماید: « صلاة المومن بالیل تذهب بما عمل من ذنب بالنهار؛ نماز شب گناهانی را که مومن در روز مرتکب شده است را از بین می برد.»(3)3- رفع مشکلات و گرفتاریهایکی دیگر از آثار نماز شب رفع مشکلات و گرفتاریها است،در حدیثی از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم آمده است: «ای مردم هیچ کس از شما نیست مگر اینکه مشکلات و گرفتاریها همچون کمربندی او را محاصره کرده است. پس زمانی که دو سوم شب گذشت و یک سوم آن باقی ماند ملکی بر او وارد می شود و به او می گوید: ذکر خدا بگو که صبح نزدیک است. پس چنانچه او حرکت کرد و ذکر خدا را گفت یک گره از گرفتاریهایش گشوده می شود و اگر او بلند شد و وضو گرفت و داخل نماز شد همه گرفتاریها از او گشوده می شود پس صبح می کند در حالی که همچون مردمک چشم (روشن و پاکیزه) گردیده است.»(4)4- کسب نور دائم از بیداری شبحضرت عیسی می فرماید: « طوبی للذین یتهجدون من الیل . اولئک الذین یرثون النور الدائم من اجل انهم قاموا فی ظلمه الیل؛ خوشا به حال کسانی که شب را بیدار می مانند . اینانند که نور دائم را از آن رو که در تاریکی شب به پا خاسته اند به ارث می برند.»(5)[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
5- نورانیت و زیبایی صورترسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم می فرماید: « من کثرت صلاته بالیل حسن وجهه بالنهار؛ هر که بیشتر نماز شب بخواند هنگام روز زیبا و نورانی است.»(6)6- به اجابت رسیدن دعااز دیگر آثار نماز شب استجابت دعا است،امام صادق علیه السلام می فرماید: « کسی که در قنوت نمازوتر, چهل مومن و سپس برای خود دعا کند خداوند دعاهای وی را مستجاب می گرداند.»(7)7- گشایش درهای آسماناز دیگر آثار نماز شب گشایش درهای آسمان است.حضرت هادی علیه السلام می فرمود: «گاه هست که بنده برای نماز شب برخیزد و خواب بر وی غلبه کند چندان که او را به راست و چپ کشاند و گاهی چانه اش به سینه اش رسد، حق تعالی امر فرماید که درهای آسمان را بگشایند و فرشتگان را ندا دهند که نظر کنید که این بنده من در راه نزدیکی به من چه سختی ها می کشد در چیزی که بر وی واجب نساخته ام به امید سه چیز: یا گناهش را بیامرزم یا توبه روزیش گردانم و یا رزق و روزی او را زیاد کنم. ای فرشتگان شما را گواه می گیرم که من همه را بدو عطا کردم» (8)8- درمان بیماریهارسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم می فرماید: «بر شما باد به اقامه نماز شب، زیرا نماز شب سنتی است از پیامبرتان رسول خدا . نماز شب عادت و رسم صالحان و پاکان است که قبل از شما بودند و نماز شب موجب دفع بلا و بیماریها و دردها از بدن می شود.»(9)9- زیاد شدن روزیامام صادق علیه السلام فرمودند: «نماز شب روزی را جلب می کند.» (10)10- خوشبویی بدنامام صادق علیه السلام می فرماید: «صلوه الیل تطیب الریح؛ نماز شب انسان را خوشبو می کند»(11)
كیفیت نماز شبنماز شب مجموعاً یازده ركعت است:1. هشت ركعت آن، كه دو ركعت، دو ركعت، مانند نماز صبح خوانده می شود یعنی چهار دو ركعتی به نیت نماز شب می باشد.2. دو ركعت نماز شفع: بهتر است در ركعت اول آن بعد از حمد، سوره «ناس» و در ركعت دوم بعد از حمد، سوره «فلق» خوانده شود.3. یك ركعت نماز وتر: بعد از حمد سه بار سوره «توحید» و یك بار سوره «فلق» و یك بار سوره «ناس» بخوانیم و می‌توان یك سوره تنها خواند، سپس دستها را برای قنوت به سوی آسمان بالا می بریم و حاجات خود را از خدا می خواهیم.-و برای چهل مؤمن دعا می كنیم(چهل بار بگویید ( اَللّهُمَّ اِغْفِر لِلْمومِنینَ وَ اَلْمومِناتْ وَ اَلْمُسلِمینَ وَ اَلْمُسلِماتْ )-و طلب مغفرت می كنیم و هفتاد مرتبه می گوییم: «استغفرالله ربّی و اتوبُ الیه».از پروردگار خود طلب آمزرش و مغفرت می كنیم و به سوی او بازگشت می نمایم.-آن گاه 7 بار می گوییم «هذا مقامُ العائذٍٍِ بكَ منَ النّارِ»؛ (این است مقام كسی كه از آتش قیامت به تو پناه می برد)-و بعد از آن 300 مرتبه می گوییم: «العفو» و سپس می گوییم: «ربّ اغفرلی و ارحمنی وتُب عَلیَّ انّكَ انتَ التّوابُ الغفُورُ الرّحیم».[4]و سپس ركوع + سجده + تشهد + سلام .در پایان نماز شب تسبیحات فاطمة زهرا (س) را میگوئیم.-------------------------1- فضایل و آثار نماز شب، ص56 به نقل از وسائل الشیعه ج 3 ص202- هود، آیه 1133- همان به نقل از ثواب الاعمال، ص1004- بحارالانوار، ج82، ص2235- فضایل و آثار نماز شب، ص60 به نقل از میزان الحکمه ج 10 ص 2346- همان به نقل از نهج الفصاحه ص 5807- وسائل الشیعه، ج4، باب 458- ثواب الاعمال، ص1319- همان10- میزان الحکمه, ح10763
11- ثواب الاعمال ص132 

[orochi]

حدیث از پیامبر (ص) در مورد کردار و گفتار خود را از آتش جهنم نجات دهید ، هر چند با یک خرما و اگر نداشتید با گفتن سخن نیکو ( او را راضی کنید ).

کسی که به خدا و روز آخرت ایمان داشته باشد باید سخن خیر بگوید یا اینکه سکوت اختیار کند.

محبوب ترین جهاد نزد خدای بلند مرتبه ، گفتن سخن حق است روبروی پیشوای ظالم.

محبوب ترین سخن نزد خدای بلند مرتبه ، آن است که عبد بگوید : "سبحان الله و بحمده" پاک و منزه است خدای ستایش شده.

چون کافر عمل نیکی انجام دهد ، در برابر آن در دنیا پاداش مادی به وی داده می شود اما برای مومن خداوند نیکی هایش را در آخرت برایش ذخیره می کند و در برابر طاعتش در دنیا به وی روزی می دهد.

وقتی اعمال نیکویت تو را شادمان کند و کردار بدت تو را ناراحت و پشیمان سازد بدان که براستی تو مومن هستی.

هر گاه بنده ای از بندگان خدا در عمل و کردارش کوتاهی نماید خدای بلند مرتبه او را به هّم وغم مبتلا می سازد.

کسی که دیگری را به کار نیکی راهنمائی نماید به اندازه اجر و ثواب کننده کار ، اجرو ثواب نصیبش خواهد شد.

بهترین مال نیکو برای مرد ، نیکوکار است.

جمال و زینت مرد در زبانش است.

کسی که مردم از زبان او بترسند از اهل آتش است.

نیکوکاری اخلاق نیکو است.

از جمله بهترین شما کسانی اند که اخلاقشان نیکوتر است.

کاملترین مومنان از نظر ایمانداری نیکو اخلاقترشان است.

مسلمان با اخلاق نیکویش مقام روزه دار و برپادارنده نماز را در می یابد.

هر سخنی که شروعش به بسم الله (بنام خدا) نباشد از خیر و برکت خالی است.

در نزد خدای متعال هیچ صدقه ای بهتر از گفتار حق نیست.

سخن نیکو گفتن بهتر است از خاموشی و سکوت ، و خاموشی و سکوت بهتر است از سخن بد گفتن.

تمام سخنان بنی آدم به ضرر و زیان او است و به نفع او نیست مگر در سه مورد : 1- سخنی که امر به معروف باشد. 2- سخنی که نهی از منکر باشد. 3- کلامی که ذکر و یاد خدا باشد.

[orochi]

حدیث از پیامبر (ص) در مورد سنت

در بین شما دو چیز را جای گذاشتم تا وقتی که شما به این دو چیز عمل کنید هرگز گمراه نشوید ، یکی قرآن است و دیگری سنت من است.

هر که اطاعت من کرد اطاعت خدا کرد و هر که از فرمان من سرپیچیدید درمقابل خدا عصیان و سرکشی نموده.

به آنچه شما را امر کرده ام چنگ بزنید و از آنچه شما را نهی نموده ام دوری و اجتناب کنید.

هر کسی که عمداً حدیثی به دروغ از من روایت نماید باید نشیمنگاه خود را برای جهنم آماده کند.

هر کس که از من حدیثی را به دروغ روایت کند ، دروغ گوترین دروغگویان است.

شاد سازد آن کسی را که سخنی از سخنان ما را بشنود و حفظ کند و بفهمد و به صاحب دانش دیگری ابلاغ کند چه بسا به شخص دانشمندتر از خود برساند.

هر کس نسبت به روش من بی علاقه باشد و نسبت به آن رغبت نداشته باشد از من نیست (جزو امتم بشمار نمی آید ).

[orochi]

حدیث از پیامبر (ص) در مورد وحدت و تفرقه



اختلاف و تفرقه ایجاد نکنید ، چرا که براستی قبل از شما بودند کسانیکه اختلاف و تفرقه انداختند و هلاک شدند.



هر گاه شما در حالی که وحدت عقیده و اتفاق در امور دارید و کسی بیاید و بخواهد میان شما تفرقه و جدائی ایجاد کند او را از میان بردارید.



مومنان نسبت به هم همچو اعضا و پیکر یک مرد واحد است که اگر سر او بدرد آید تمام بدنش به درد مبتلا می شود و اگر چشمش به درد مبتلا گردد سایر اعضایش دچار درد خواهد شد.



دست قدرت و توفیق خدا بالای جماعت می باشد و هر کسی از جماعت خارج شود بسوی دوزخ خارج شده است.



هیچ قومی پس از هدایت یافتن گمراه نخواهد شود ، مگر که در میان ایشان افتراق و جدال افتد.



مرا چه می شود هنگامی که شما را از همدیگر جدا و متفرق می بینم.



هر کس که در میان مسلمین تفرقه و جدائی افکند از ما نیست.



بدرستی که خداوند امت مرا بر گمراهی جمع نمی نماید.

[orochi]

حدیث از پیامبر (ص) در مورد بهشت و دوزخ



همانا اهل بهشت غرفه ها را در بهشت به همدیگر نشان می دهند چنانچه شما ستاره را در آسمان به همدیگر نشان می دهید.



کسی که راضی شود به ربوبیت خدا و دیانت اسلام و رسالت محمد (ص) بهشت بر او واجب می شود.



خداوند فرمود : من برای بندگان نیکوکار خویش چیزی را مهیا نمودم که نه چشمی دیده و نه گوشی شنیده و نه در دل کسی خطور نموده است.



هیچ چیزی را ندیده ام مانند دوزخ که فراریانش به خواب رفته باشند و ندیده ام مانند بهشت که جویندگان و طالبانش به خواب رفته باشند.

[orochi]

دیث از پیامبر (ص) در مورد مرگ

هدیه مومن مرگ است.

قبل از آنکه مرگ به سراغ تو بیاید ، خود را برای استقبال از او آماده گردان.

بسیار یاد کنید نابود سازنده لذات را (مرگ).

هیچ یک از شما مرگ را آرزو نکند زیرا اگر نیکوکار باشد نیکی هایش افزوده گردد و اگر بدکار باشد شاید پشیمان شود و توبه کند.

در دنیا همچون آدم غریب و یا مسافر و رهگذری باش.

[orochi]

حدیث از پیامبر (ص) در مورد قرآن

فاضلترین و محبوبترین شما نزد خدای تعالی کسی است که قرآن را یاد گیرد و به دیگران یاد دهد.

قرآن را زینت دهید به صوت و صداهایتان (البته نه به صورت آواز خواندن).

از ما نیست کسی که قرآن را به صدای نیکو نخواند (و مراعات تجوید و مخارج حروف نکند).

برای هر چیزی زینتی هست و زینت قرآن تلاوت آن است با صدای نیکو.

هر کس هدایت خود را از غیر قرآن بخواهد گمراه شده است.

شک و تردید در قرآن و آیات آن موجب کفر است.

هر کسی که درباره قرآن به نادانی چیزی بگوید ، باید نشیمنگاه خود را آماده سازد برای آتش.

هر کسی که قرآن را حفظ کند و بخواند و سپس آن را فراموش کند در روز قیامت به حالت جذامی خدا را ملاقات خواهد کرد.

کسی که یک حرف از کتاب خدا را بخواند او در مقابل ، یک نیکی است و هر نیکی به ده برابر افزایش می یابد.

بهترین شما کسی است که قرآن را آموخته و به دیگران بیاموزد.

شخص ماهر در قرآن با کاتبان بزرگوتر و نیکوکار (درگاه خدا و فرشتگان) می باشد.

اهل قرآن اهل الله و خاصه اویند (دوستان و یاران دین اوهستند).

قرآن را بخوانید ، زیرا که در قیامت به شفاعت خواهی اصحاب خود آید.

کسی که قرآن را خوانده و حفظ نماید ، خداوند اورا داخل جنت کند و برایش اجازه شفاعت ده نفر از اهل بیتش را که سزاوار آتش جهنم باشند بدهد.

خداوند بوسیله این کتاب (قرآن) قومی را بلند و قومی را پست می نماید.

و کسی که قرآن را با مشقت و لکنت زبان قرئت کند دو اجر دارد : یکی اجر قرائت و دیگر اجر مشقت و زحمت متحمل شده.

شخصی که در درونش از قرآن چیزی نباشد مانند خانه ای است خالی و خرابه.

این که در بامداد در پی دانستن آیه ای از کتاب خدا بروی بهتر و با فضیلت تر از بجای آوردن صد رکعت نماز است (البته نمازهای نوافل).

بدرستی برای خدا اهلی است (حزبی است) از مردم ، گفتند چه کسانی هستند؟ فرمود : اهل قرآن ، اهل خدا و خواص اویند.

[orochi]

حدیث از پیامبر (ص) در مورد مساجد

مژده بده به آنهائیکه در تاریکی بسوی مسجدها می روند که برای آنها در روز قیامت روشنائی و نور موجود است.

کسی که مسجدی بنا کند و منظورش فقط رضای خدا باشد خداوند در عوض چند بنا در بهشت به او عطا می کند.

می بینم که شما در آینده بعد از من مساجدتان را زینت و آرایش می دهید چنانکه یهود کنیسه ها و نصاری کلیساهای خود را زینت و آرایش می دهند.

هر گاه یکی از شما داخل مسجد شود ، قبل از نشستن دو رکعت نماز سنت بجای آورد.

رفتن به مساجد در صبحها و شبها از جمله جهاد در راه خدا می باشد.

وقتی رسول خدا (ص) از سفر می آمد اول به مسجد می رفت و در آن نماز می خواند.

هر گاه دیدید که مردی به رفت و آمد به مسجد عادت دارد برایمان داشتن وی گواهی دهید.

مسجد خانه هر پرهیزکاری است برای کسی که مسجد را خانه خوش سازد خداوند رحمت و مهرخویش و گذاشتن او را از پل (صراط) بسوی رضای خویش که بهشت است ضمانت می کند.

هر گاه دیدید که کسی در مسجد چیزی می فروشد یا چیزی به او فروخته می شود به وی بگویید : خداوند تجارت تو را سود آور نسازد.

بی گمان نمازگزار در نماز با پروردگار خویش راز و نیاز می کند که با وی چه می گوید و چه مناجاتی را عرضه می کند؟ و بعضی از شما صدای خود را با قرائت قرآن بر صدای دیگران بالا و بلند نکند.

[orochi]

دیث از پیامبر (ص) در مورد حلال و حرام

سعی و کوشش جهت رزق حلال همانند جهاد در راه خداست.

خلال و حرام به روشنی بیان شده است ، پس ترک کن آنچه را که حلال یا حرام بودنش تو را به شک و تردید می اندازد و برو بسوی چیزی که در حلال بودنش هیچ شک و تردیدی نداشته باشی.

هر جسدی که با حرام پرورش یابد ، مستحق طعمه آتش است.

اگر یکی از شما دهان خود را از خاک پر کند بهتر است از اینکه مال حرام در دهانش بگذارد.

همانا وقتی خداوند چیزی را حرام نموده باشد ، پول و بهای آن نیز حرام گردیده است.

همانا خدای مهربان شفای امراض شما را در چیزهای حرام قرار نداده است.

همانا مردانی هستند که فکرو همّ و غمشان جمع کردن مال خداست ولی آن را از راه غیر شرعی و حرام کسب می کنند در نتیجه آنها در روز آخرت مستحق آتش خواهند شد.

از حرام بپرهیز تا عابدترین مردمان گردی.

مرتکب گناههائی نشوید که قوم یهود مرتکب آنها شدند ، چون آنها با کوچکترین دسیسه و حیله حرامها را حلال کردند.

فرا می رسد زمانی بر مردم که شخصی در مال و دارائی بدست آورده باک ندارد که آیا حلال است یا حرام.

بهترین خوردنیهای شما آنست که از کسب و فعالیت خود شما باشد و اولاد و فرزندان شما پرورش یافته کسب شمایند.

کسب حلال صلب کردن فریضه ای است بعد از فرایض دیگر.

بدنی که از غذا و خوراک حرام پرورش یافته باشد تا وقتیکه جزای عمل زشت خود را نبیند به بهشت داخل نمی شود.

از حضرت رسول (ص) سوال شد که کدام کسب خوبتر است ، فرمودند عمل دست شخص و هر خرید و فروشی که صحیح باشد.

هر کس مال حرامی را بدست آورد و از آن صدقه و احسان داد او مزد و پاداشی نزد خداوند ندارد و گناه و عقوبت آن حرام بر وی باقی است.

[orochi]

حدیث از پیامبر (ص) در مورد محبت رسول خدا

هیچ بنده ای مومن کامل نیست مگر هنگامی که من نزد او از خانواده و اموال و همه مردم عزیزتر باشم.

مومن نیست یکی از شما مگر اینکه خدا و پیغمبرش را از خودش و هرچه غیر از آنهاست دوستتر داشته باشد.

خدا را بخاطر نعمت هایی که نصیب شما کرده و مرا بخاطر اینکه خدا را دوست دارم دوست بدارید.

هیچکی طعم شیرین ایمان را نمی چشد مگر وقتی که من برای او از خانواده و دارائیش عزیزتر باشم.

همانا برانگیخته شدم بر دین پاک و آسان گیر و هرآنکس که با سنت و سیرت من مخالفت کند از من نیست.

آنکسی که پیروی کند من را به بهشت داخل می شود و آنکسی که پیروی نکند مرا، براستی از بهشت محروم می ماند.

مرا به صفت هایی که سزاوار آنها نیستم مدح نکنید ، همان طوری که نصاری عیسی را به اوصافی تعریف کردند که در موجود نبود ، ولی مرا عبد و رسول خدا بخوانید.

ای مردم متوجه گفته های خود یا بعضی از آنها باشید ، شیطان شما را نفریبد ، من عبد و رسول خدا هستم ، من دوست ندارم مرا در مقام بالاتر از از مقامی که خداوند متعال به من بخشیده است قرار دهید.

[orochi]

حدیث از پیامبر (ص) در مورد جلب رضایت خدا

همانا خداوند بلند مرتبه حرام می گرداند آتش جهنم را بر کسی که " لا اله الا الله " را بگوید و به مفهوم آن عمل نماید و صرفاً منظورش رضای خدا باشد.

هر کس که در راه خدا قدم بردارد خداوند متغال قدمهایش را از آتش جهنم محفوظ می دارد.

محبوب ترین اعمال نزد خدای تعالی ، بخاطر خدا دوست داشتن و به خاطر خدا بغض و تنفر داشتن است.

کسی که به خاطر خدا دوستی کند و به خاطر خدا دشمنی کند و به خاطر خدا بخشندگی کند و به خاطر خدا منع کند ، به تحقیق ایمان آن شخص کامل است.

[orochi]

حدیث از پیامبر (ص) در مورد مومن و مسلمان

مسلمان واقعی و کامل کسی است که مسلمانان دیگر از زبان و دست او در امان باشند و مهاجر کسی است که که منهیات خدا را ترک کند.

رابطه مومنین و مسلمانان با یکدیگر همانند رابطه ایست که بین اجزای یک ساختمان برقرار است که بعضی از آنها برخی دیگر را استحکام می بخشد.

مثل سلمانان در محبت و رحمت و مهربانی میانشان مانند یک جسد است که هرگاه عضوی از اعضای آن بدرد آید اعضای دیگر نیز بی قرار و بی آرامش خواهند شد.

مسلمان برادر مسلمان دیگر است ، به او خیانت نمی کند ، به او دروغ نمی گوید ، او را خوار نمی کند ، همه ارزشهای یک مسلمان بر مسلمان دیگر حرام است ، آبرویش ، مالش و خونش ، آگاه باشید که تقوای الهی اینجاست ، کافی است برای هر انسانی آن شرو بدی که برادر مسلمانش را حقیر شمارد.

مومن واقعی بشمار نمی آید یکی از شما تا وقتیکه دوست بدارد برای برادر مسلمانش آنچه را که برای خود دوست می دارد.

حقوق مسلمان بر مسلمان در پنج چیز است : پاسخ سلام او، عیادتش به هنگام بیماری ، رفتن به همراه جنازه اش ، اجابت دعوتش ، دعا به هنگام سرفه کردنش.

نمی پوشاند بنده ای عیوب بنده ای دیگر را مگر آنکه خداوند در روز رستاخیز عیوب او را می پوشاند.

وقتی دو مسلمان به یکدیگر رسیدند و مصاحفه نمودند ، و حمد و ثنای خدا را گفتند و از خدا طلب استغفار نمودند مغفرت خدای تعالی برای هر دو حاصل می شود.

در برابر غم برادر مومنت اظهار شادی مکن ، خداوند او را مورد رحمت قرار می دهد و تو را به آن مبتلا می سازد.

آنچه را برای نفس خود دوست می داری برای دیگران نیز دوست بدار تا مسلمان واقعی شوی.

کسی که نیکوهایش او را شادمان و کارهای بدش او را آزرده کند اومومن است.

هر کس به برادر (مومن) خود بگوید ای کافر بدرستی که یکی ار آن دو نفر به آن کلمه ملتزم و متصف می گردد و به کافر موسوم می شود ، اگر آن مسلمان چنان باشد که کافر است و الا برمی گردد گوینده کلمه کافر.

[orochi]

حدیث از پیامبر (ص) درمورد اسلام و ایمان

بنای اسلام بر پنج چیز استوار است ، 1- گواهی به اینکه هیچ معبودی نیست جز خدا و براستی محمد (ص) رسول و فرستاده خداست. 2- برپای داشتن نمازهای پنجگانه. 3- دادن زکات مال به مستحق . 4- بجای آوردن فریضه حج . 5- روزه گرفتن ماه رمضان.

مسلمان کسی است که مسلمانان دیگر از دست و زبان او در امان باشند ، و مومن کسی است که مردم مال و جانشان نسبت به او در امان و محفوظ باشند.

ایمان براستی عبارت است از اینکه باور داشته باشی به خدای بلند مرتبه و به فرشتگان خدا و به کتابهای خدا و به رسولان خدا و به روز آخرت و باور داشته باشی به قضا و قدر چه خیر و چه شر.

هر گاه اعمال نیکویت تو را شادمان کند و کردار و اعمال بدت تو را ناراحت کند ، پس بدان که تو مومن هستی.

به تحقیق کسی که کلمه " لا اله الا الله " را بگوید و به مفهوم . مفاد آن عمل نماید ، و منظورش جلب رضای خدا باشد و هدفی دیگر را دنبال ننماید ، خدا آتش جهنم را بر او حرام میگرداند.

کسیکه برای خدا دوست بدارد ، برای خدا دشمنی بورزد ، برای خدا بخشش کند و برای خدا دست نگاه دارد ، به کمال ایمان دست یافته است.

برای تجدید ایمان به دل و یقیناً اعتراف کن و بزبان اقرار نما و بگو به خدایم ایمان آوردم و سپس در مقابل ایمانت محکم باش.

دنیا زندان مومن و بهشت آخرت است.

ایمانتان را تجدید کنید با گفتن " لا اله الا الله " بسیار زیاد.

بنده مومن به سبب حسن خلقش به درجه آن بندگان می رسد که روزها روزه و شبها نمازگزار بوده اند.

آنکه شهادت دهد که معبود به حقی جز الله (جل الله ) نیست و محمد (ص) پیامبر و فرستاده خداست ، خدا آتش جهنم را بر وی حرام می گرداند.

شک کردن در اعتقادات کفر است.

گروهی از مسلمین ، دین اسلام را دائماً از شر دشمنان مدافعه خواهند کرد و این دین مبین تا روز قیامت باقی و پایدار خواهد ماند.

هر کس که در اسلامیت موی خود را سفید کند این سفیدی روز قیامت برایش نور خواهد بود.

ایمان هفتاد و چند شعبه دارد . بهترین آن گفتن " لا اله الا الله " و کمترین آن دور کردن مضرات از راه مردم است.

کسی از طعم و لذت ایمان مستفید میگردد که به ربوبیت خدا و دین اسلام و رسالت حضرت محمد (ص) مطمئن باشد.

ترک گفتم شما را و جا گذاشتم شما را بر دینی همانند زمین صاف و هموار که شب و روز یکسان می باشد و هرکس از آن عدول کند هلاک شود.

اسلام در حال غربت ظهور کرد و بحال غربت برمی گردد پس خوش به حال غرباء ، گفتند : ای رسول خدا غرباء چه کسانی هستند . فرمود : کسانی که زنده می گردانند آنچه مردم به مرگ سپرده اند از سنتهای من.

[orochi]

قال رَسولُ الله( صلّی الله علیه و اله و سلّم ):

برترین شما،نیکوترین شما از نظر اخلاق است؛ آنان که خود را آماده خدمت کرده و همنشین نوازند؛ با مردم انس می گیرند و مردم با آنان انس می گیرند.

منبع : اصول کافی،ج٢/ص١٠٢، حدیث١۶.



---------------------------------------------------------------------------------------

قال رَسولُ الله( صلّی الله علیه و اله و سلّم ):

آفرین بر مردمی که جهاد کوچکتر را به پایان بردند وجهاد اکبر بر عهده ی آنان باقی مانده است. پرسیدند :« ای رسول خدا ! جهاد اکبر کدام است؟» فرمود:«جهاد با نفس.»

منبع : بحارالانوار،ج۶٧/ص۶۵،حدیث ٧



قال رَسولُ الله(ص):

آن کس که سکوت کند، نجات می یابد.

منبع : کنزالعُمّال،ج٣ /ص٣۵١ ، حدیث۶٨٩٠.

---------------------------------------------------------------------------------------

قال رَسولُ الله(ص):

کسی که غیبت را می شنود، یکی از دو غیبت کننده است.

منبع : مستدرک الوسائل،چاپ رحلی ج ٢ / ص١٠٨.

---------------------------------------------------------------------------------------

قال رَسولُ الله(ص):

ای اباذر! هیچ کس از پرهیزکاران محسوب نمی شود مگر آنکه نفس خود را محاسبه کند، سخت تر از حسابرسی شریک از شریک خود، تا در نتیجه ی این محاسبه بداند که خوردنی ها و نوشیدنی ها و پوشیدنی هایش از کجاست.آیا از حلال[ بدست آورده] است یا از حرام؟ [سپس فرمود:] ای اباذر! کسی که [به قوانین ومقررات الهی اعتنا نکند و]پروا نداشته باشد که از چه راهی مال کسب می کند، خدا هم باک ندارد از چه راهی او را وارد جهنّم می کند.

منبع : وسائل الشیعه،ج ١١ /ص٣٧٩، حدیث٣.

---------------------------------------------------------------------------------------

قال رَسولُ الله(ص):

بی تردید مخوف ترین چیزی که از آن بر شما بیمناکم،شرک اصغر است. پرسیدند:«ای رسول خدا ! شرک اصغر کدام است؟» فرمود:«ریا. خداوند عزوجل در روز رستاخیز هنگامی که جزای عمل بندگانش را می دهد،[به ریاکاران] می گوید: بروید نزد آنان که برایشان ریا می کردید و ببنید آیا پاداش اعمال خود را نزد آنان می یابید؟»

منبع : عُدّۃ الدّاعی٬ص٢٢٨

[orochi]

قال رَسولُ الله(ص):

و اما نشانه ی ریا کار چهار است: الف-هنگامی که کسی نزد اوست به عبادت خدا حریص است.ب- در تنهایی تنبل وبی حال است. ج- در همه ی امورش به دنبال ستایش دیگران است.د- با تمامی توان در نیکوکارکردن ظا هرش می کوشد.

منبع : تحف العقول٬ چاپ جامعه مدرسین٬ ص٢٢

---------------------------------------------------------------------------------------

قال رَسولُ الله(ص):

کسانی که در دنیا مردم را مسخره می کردند٬[در روز قیامت] دری از بهشت به روی آنان می گشایند و به او می گویند:«بیا! بیا!» او با سختی و ناراحتی به پیش می آید و همین که [نزدیک] می آید، در به روی او بسته می شود. سپس در دیگری به روی او باز می شود وگفته می شود :«بیا! بیا!»[این بار نیز]او با اندوه وسختی حرکت می کند وهمین که[نزدیک]می آیدآن در به روی او بسته می شود٬ وهمین طور این کار تکرار میشود تا جایی که در را به روی او می گشایند ئ می گویند:«بیا! بیا!» و او نمی رود.



منبع : جامع السادات٬ ج٢/ ص٢٩٨.

---------------------------------------------------------------------------------------

قال رَسولُ الله(ص):

کسی که به مؤمنی خیانت کند٬ از ما نیست.

منبع : وسائل الشیعه٬ ج۶/ ص٢٢۶٬ حدیث٣.

---------------------------------------------------------------------------------------

قال رَسولُ الله(ص):

صبر بر سه گنه است: صبر هنگام مصیبت٬ صبر بر طاعت وصبر از گناه ومصیبت.

منبع : کنزالعُمّال٬ ج٣/ ص ١١٣٬ حدیث ۵٧٣٧

---------------------------------------------------------------------------------------

قال رَسولُ الله(ص):

آن کس که به خدا و روز جزا ایمان دارد٬ پس باید به وعده خود وفا کند.

منبع : اصول کافی٬ ج ٢ / ص٣۶۴٬ حدیث٢.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

قال رَسولُ الله(ص):

کسی که در هر صبحگاه به امور مسلمین همّت نگمارد و در اندیشه ی کارهای آنان نباشد٬ از آنها نیست وکسی که بشنود مردی فریاد می زند:«ای مسلمان ها بدادم برسید» و جواب او را ندهد٬ مسلمان نیست.

منبع : اصول کافی٬ ج٢/ص١۶۴٬ حدیث۵.

---------------------------------------------------------------------------------------

قال رَسولُ الله(ص):

مردم عائله وجیره خواران خداوندند و محبوب ترین آن ها نزد خدا٬ کسی است که سودش به عائله ی خدا برسد و خانواده ای را خوشحال کند.

منبع : اصول کافی٬ ج٢/ص١۶۴٬ حدیث۵.

---------------------------------------------------------------------------------------

قال رَسولُ الله(ص):

ای فرزندان عبدالمطلب شما که نمی توانید با اموال خود به همه ی مردم گشایش دهید٬پس با چهره ی باز و رویی خوش با آن ها برخورد کنید.

منبع : اصول کافی٬ ج٢/ص١٠٣ ٬حدیث١.

---------------------------------------------------------------------------------------

قال رَسولُ الله(ص):

برترین صدقه٬اصلاح میان مردم است.

منبع : کنزالعُمّال٬ ج٣/ ص۵٨ ٬ حدیث ۵۴٨٣.

---------------------------------------------------------------------------------------

قال رَسولُ الله(ص):

هر کس شادمان می شود از اینکه روزی اش گشاده شود و اجلش به تاخیر بیفتد٬پس باید صلهٴ رحم کند.

منبع : خصال٬ چاپ جامعه مدرسین٬ص٣٢.

[orochi]

قال رَسولُ الله(ص):


کسی که به عیادت بیمار می رود همیشه در دریای رحمت الهی راه می رود ٬ تا بنشیند وآنگاه که [نزد بیمار نشست]٬غرق در رحمت خدا می گردد .


منبع : المجازات النبویّۃ ٬چاپ مطبعه آداب کاظمین٬سال١٣٢٨ ھ .ق٬ص ٢۴۵ .
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):
محبوب ترین خانه نزد خداوند٬آن خانه ای است که در آن کودک یتیمی با عزت واحترام زندگی کند.

منبع : کنزالعُمّال٬ ج٣/ ص١٧۴ ٬ حدیث۶٠٢١ .
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


کسی که صبح کند و بفکر گره گشایی دیگر مسلمین نباشد٬ مسلمان حقیقی نیست.


منبع : اصول کافی
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


بهترین مردم کسی است که بیشتر به مردم سود برساند.


منبع : مواعظ الوردیه
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


کسیکه از دسترنج مشروع خود زندگی کند در قیامت با پیغمبران محشور خواهد شد.


منبع : بحارالانوار٬ جلد٢٣. ---------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


هر چیزی مرکبی دارد و مرکب آدمی عقل است.


منبع : بحار (ج١ص٢٣)
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


دروغگو٬ دروغ نمی گوید مگر به سبب حقارتی که در نفس خود احساس میکند.


منبع : مستدرک (ج٢ص١٠٠)
-------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


رمضان٬ رمضان نامیده شد٬ چون گناهان را می سوزاند.


منبع : کنز العمال.

[orochi]

قال رَسولُ الله(ص):


شهید هفتاد نفر از بستگان خود را شفاعت می کند.


منبع : کنزالعمال(ج۴ص۴٠١)
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


از ما نیست هر که با مسلمانی نیرنگ کند.


منبع : اصول کافی(ج٢ص٢٣٧)
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


هر کس دخترم فاطمه را دوست داشته باشد در بهشت با من همراه خواهد بود.


منبع : بحارالانوار (ج٢٨ص١١۶)
-------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


[ابوذر می گوید:از رسول خدا (ص)شنیدم که فرمود:] خداوند بعضی از برادران شما را زیر دست شما قرار داده است٬ هر کس برادر [وهمنوعش ] را زیر دست دارد باید از آنچه خود می خورد به او بخوراند٬ و از آنچه می پوشد به او هم بپوشاند٬ و هیچ وقت کاری که خارج از قدرت اوست به او نسپارد و اگر کار دشواری را به او سپرد او را کمک کند.


منبع : البحار ٧۴/١۴١
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


سپاه اسامه را تجهیز کند؛ خدا لعنت کند کسی را که از همراهی با سپاه اسامه خودداری می کند.


منبع :البحار٣٠/۴٢٣
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


چه نیکو فرزندانی هستند دختران پرده نشین.هر که یکی از آنها داشته باشد خدای آن دختر را سپری از [در افتادن وی] در آتش قرار دهد و هر که دو تن از آنها داشته باشد خدای به[ برکت] آن دو وی را به بهشت داخل کندو اگر سه تن از این دخترکان یا سه تن خواهر همچون ایشان [وی را] باشند٬ از جهاد پرداخت زکات معاف خواهد بود.


منبع : مکارم الاخلاق٢١٩
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


اگر ترس از سختگیری بر امتم نبود٬ به آنها دستور می دادم که با هر نمازی مسواک زنند.


منبع : الکافی ٣/٢٢ ---------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


هرگاه مردم امر به معروف ونهی از منکر را ترک نمایند٬ و از نیکان خاندان من پیروی نکنند٬ خداوند بدان ایشان را بر آنان مسلط گرداند.در این هنگام خوبان ایشان دعا کنند ولی دعایشان مستجاب نمی شود.


منبع : تحف العقول ۵١
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


من سرور پیامبران ورسولانم و از فرشتگان مقرب برتر هستم و جانشینان من جانشینان پیامبران و رسولان سروری دارند و نسل من برترین نسلهای پیامبران و رسولانند.


منبع : البحار٩۶/٢١٨
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


رسول خدا(ص) فرمود: راستی که برخی شعرها حکمت است و برخی بیانها افسون. بی گمان شعر تو نیکوست لکن کتاب خدا نیکوتر.


منبع : امالی الصدوق ۴٩۵
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


نزدیک ترین مردم به درجه ی پیامبری٬ عالمان و مجاهدان اند.چون عالمان مردم را به آنچه پیامبران آورده اند رهنمون می شوند و مجاهدان برای حفظ آنچه پیامبران آورده اند با شمشیرهایشان جهاد می کنند.


منبع : المحجه البیضاء١/١۴ --------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


ای علی از چهار چیز پیش از رسیدن چهار چیز استفاده کن : از جوانی قبل از پیری٬ از تندرستی قبل از بیماری٬ از توانگری قبل از تهیدستی٬ و از زندگی قبل از مرگ.


منبع : مکارم الاخلاق۵٠۵
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


خداوند متعال فرمود: در روز رستاخیز من خود مدعی سه کس هستم:کسی که به نام من پیمان سپرد سپس پیمان شکند٬ کسی که یک فرد آزاد را بفروشد و بهای فروش او را بخورد و کسی که کارگری را اجیر کند و کاملا از او کار بکشد٬ اما مزدش را نپردازد.


منبع : کنز العمال ١۶/٣۶
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


خداوند را سه حکمت است که هر کس آنها را حرمت نگه بدارد خداوند امر دین و دنیای او را نگه بدارد٬ و هر کس آنها را نگه ندارد خداوند هیچ چیز را برای او نگه ندارد: حرمت اسلام٬ حرمت من٬ و حرمت خویشانم.


منبع : الخصال ١/١۴۶
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


چرا عده ای بستگان و خویشاوندان مرا می آزارند؟!بدانید که هر کس بستگان و.خویشاوندان مرا بیازارد در حقیقت مرا آزار داده است وهر کس مرا آزار دهد خداوند عزّوجلّ را آزار داده است.


منبع : البحار٢٧/٢٢۵ -------------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


محبوب ترین شما نزد خداوند - شکوهمند باد ثنایش- کسی است که بیشتر ذکر ویاد خدا کند و از ارجمند ترین شما نزد خداوند - شکست ناپذیر وشکوهمند - با پروا ترین شماست مر خدا را.


منبع : البحار ٧٧/٨۶
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


اگر روزی بر من بیاید که در آن روز بر دانش خود نیفزایم که به خدای تعالی نزدیکم گرداند طلوع خورشید آن روز بر من مبارک مباد.


منبع : کنز العمال ١٠/١٣۶

[orochi]

قال رَسولُ الله(ص):


مؤذن تا جایی که صدایش می رسد ونگاهش کار می کند به همان اندازه آمرزیده می شود٬ و هر خشک و تری [جملات] او را تصدیق می کند و به تعداد هر نفری که با اذان او نماز بگذارد٬ حسنه ای برایش منظور می شود.


منبع : البحار ٨۴/١٠۴
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


هر گاه فرمانروایان شما خوبان شما٬ و ثروتمندان شما٬ بخشندگان شما و امرتان با مشورت در میان شما باشد٬ پس روی زمین برای شما بهتر است از دل خاک.


منبع : تحف العقول ٣۶ --------------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


هیچ کار بدی را اندک مشمارید اگرچه در چشمتان کوچک بیاید٬ و کار نیک را زیاد نشمارید هر چند در چشم شما زیاد آید؛ زیرا با استغفار دیگر گناه کبیره ای نیست؛ و در صورت اصرار [بر گناه صغیره] آن گناه دیگر صغیره نیست.


منبع : أمالی الصدوق ٣۵٢
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


هرکس امر به معروف ونهی از منکر کند٬ او جانشین خدا در زمین و جانشین پیامبر اوست.


منبع : مستدرک الوسائل ٢/٣۵٨
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


خداوند به بندگان چیزی بهتر از عقل تقسیم نکرد٬ پس خواب عاقل بهتر از شب زنده داری جاهل و افطار عاقل بهتر از روزه گرفتن جاهل و ماندن عاقل بهتر از مسافرت جاهل می باشد و خداوند٬ رسول و پیامبری را مبعوث نفرمود مگذ آنکه عقل او کامل گردد.


منبع : البحار ١/٩۶
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


خوشا مردی که فقیه در دین باشد٬ اگر دیگران به وی محتاج شوند به آنان نفع رساند و اگر محتاج نباشند نفعش به خودش می رسد.


منبع : البحار١/٢١۶ -----------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


آیا شما را خبر ندهم از مردمانی که نه پیامبرند و نه شهید اما در روز قیامت پیامبران و شهیدان به مقام ومنزلت آنان نزد خداوند غبطه می خورند؟عرض کردند: آنان کیستند ای پیامبر خدا؟فرمود:کسانی که موجب محبوبیت بندگان خدا نزد خدا و محبوبیت خدا نزد بندگانش می شوند و در جامعه به اندرز و خیر خواهی می پردازند. عرض کردم: این خدا را محبوب بندگانش می گرداند اما چگونه بندگان خدا را محبوب خدا می گرداند ؟ فرمود: آنان را به چیزی که خدا دوست دارد امر واز چیزی که خدا نفرت دارد نهی شان می کنند و هر گاه اطاعتشان کردند محبوب خداوند عزّوجلّ واقع می شوند.


منبع : کنز العمال ٣/۶٨۵
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


خوشا به حال سبقت جویندگان به سوی سایه عرش٬ عرض شد: اینان چه کسانی هستند٬ ای رسول خدا؟ فرمود: کسانی که حق را بشنوند بپذیرند٬ و هرگاه حق را از آنان طلب کنند بذل می کنند٬ و درباره مردم همانگونه داوری می کنند که نسبت به خویش٬ اینانند سبقت جویندگان به سوی سایه عرش.


منبع : البحار۶٩/۴٠٣
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


دانش را پیش از در گذشت دانشمندان بنویسید؛ زیرا با مرگ دانشمندان٬ دانش [آنان] نیز از بین می رود.


منبع : کنزالعمال ١٠/١۴۴ --------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


روایت شده جوانی از انصار با رسول خدا (ص) نماز جماعت می گزارد٬ در حالی که کارهای زشت را مرتکب می شد. حال این جوان به رسول خدا(ص) گفته شد٬ حضرت فرمود: بی شک روزی نمازش او را از این کارهای زشت باز می دارد. پس مدتی نگذشت که سرانجام جوان توبه کرد.


منبع : البحار ٨٢/١٩٨
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


پشیمان ترین وپر حسرت ترین دوزخیان فردی است که بنده ای را به سوی خدا فراخواند و او را اجابت کند و بپذیرد و خدای را فرمان برد. پس خداوند او را به بهشت برد٬ و مرد دعوتگر را٬ از بهر ترک عمل به عملش و پیروی از هوس وآرزوی دراز٬ به آتش افکند.


منبع : الکافی ١/۴۴
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


تعلیم دهید وآسان گیرید و سخت نگیرید٬ و نوید دهید و نرمانید٬ وهرگاه فردی از شما خشمگین شد سکوت اختیار کنید.


منبع : کنز العمال ١٠/٢۴٩
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


بهترین مردم کسی است که خود را وقف راه خدا کند٬ با دشمنان خدا نبرد کند و در این نبرد٬ خواهان مرگ یا کشته شدن باشد.


منبع :مستدرک الوسائل ١١/١٧ ----------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


رسول خدا(ص) در پاسخ ام سلمه فرمود:هرگاه مادر کودکش را شیر دهد ثواب هر بار که کودک پستان مادرش را می مکد با ثواب آزاد کردن بنده ای از نسل اسماعیل (ع) برابری می کند؛ و چون از شیر دادن کودکش فارغ شود فرشته ای به پهلوی او می زند و می گوید : اینک اعمالت را از نو آغاز کن که گنهانت آمرزیده شد.


منبع : البحار ١٠۴/١٠٧
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


در ماه رجب زیاد استغفار کنید و از خدا نسلت به گذشته خود عفو و بخشایش بطلبید٬ و در باقیمانده ی عمر از خداوند بخواهید که شما را از گناه نگه دارد.


منبع : البحار ٩٧/٣٩
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


مهرورزی مؤمن با مؤمن برای رضای خدا از بزرگترین شاخه های ایمان است٬ هر کس دوستی و دشمنی و بخشش و دریغش همه در راه کسب رضای خدا باشد از برگزیدگان است.


منبع : تحف العقول ۴٨
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


حسین از من است و من از حسینم. هر که حسین را دوست بدارد خداوند دوستش دارد. حسین یکی از اَسباط است.


منبع : البحار ۴٣/٢۶١ ----------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


فردا پرچم را به کسی خواهم سپرد که خدا و رسولش را دوست دارد و خدا و رسول هم او را دوست می دارند. او باز نمی گردد مگر آنکه خداوند به دست او پیروزی به ارمغان می آورد. (هنگامی که صبح شد٬حضرت(ص) فرمود:) علی را به سوی من بخوانید.


منبع : البحار ٢١/٢۶
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


ای ابوذر! آدمی از پرهیزگاران نباشد مگر آنگاه که از نفس خود حساب بکشد سخت تر و دقیق تر از حساب کشیدن شریک از شریکش٬ تا بداند که از کجا می خورد و از کجا می نوشد و از کجا می پوشد٬ آیا آنها را از راه حلال به دست می آورد یا از حرام؟ ای ابوذر! کسی که اهمیتی ندهد از چه راه ثروت بدست می آورد خداوند هم اهمیتی ندهد که از چه راهی او را به برزخ درآورد.


منبع : وسائل الشیعه ١١/٣٧٩
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


ای ابوذر!نشست یک ساعته در گفتگوی علمی نزد خداوند پسندیده تر از هزار شب عبادت است که هر شب هزار رکعت نماز گزارده شود٬ ونشست یک ساعته در گفتگوی علمی نزد خداوند از هزار جنگ در راه خدا و خواندن همه ی قرآن٬ پسندیده تر است.


منبع : البحار ١/٢٠٣ -------------------

[orochi]

قال رَسولُ الله(ص):


بی گمان پایان کارهایتان باید برآوردن نیازمندیهای برادرانتان و احسان به آنان در حد توان باشد٬ وگرنه هیچ عملی از شما پذیرفته نیست٬ پس به بردرانتان عطوفت و مهربانی کنید تا به ما بپیوندند.


منبع : البحار ٧۵/٣٧٩
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


خدای تعالی به وجود جوان عبادت پیشه بر فرشتگان می نازد و می فرماید: بنگرید این بنده ی مرا!به خاطر من از شهوت دست کشیده است.


منبع : کنزالعمال١۵/٧٢۶
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


کسی که خرید و فروش می کند باید از پنج کار دوری جوید وگرنه نباید خرید و فروش کند: ربا٬ سوگند٬ پوشاندن عیب کالا٬ تعریف و تبلیغ در هنگام فروش و بدگویی از کالا در هنگام خرید آن.


منبع : البحار ١٠٣٩۵
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


امت من تا زمانی که یکدیگر را دوست بدارند٬ امانت را[ به صاحبش] باز گردانند٬ از حرام دوری کنند٬ میهمان را گرامی دارند٬ نماز بگزارند و زکات بپردازند٬ پیوسته در خیر و خوبی خواهند بود.


منبع : البحار ۶٩/٣٩۴ --------------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


[در آخر الزمان بلایی سخت از حاکم سلطه گر امتم بدیشان وارد شود تا جایی که زمین برایشان تنگ گردد] پس خداوند مردی از خاندانم را برانگیزد که زمین را آنگونه که از ستم وبیدادگری آکنده شده بود٬ از عدالت ودادگری بیاکند. ساکنان زمین و آسمان از او خشنود گردند و زمین هیچ بذری اندوخته نخواهد داشت مگر آنکه بیرونش دهد و آسمان آبی نخواهد داشت مگر آنکه بباردش.


منبع : الدر المنثور ۶/۵٨
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


بهترین فرد امت من کسی است که جوانی خود را در طاعت خدا گذراند و نفس خود را از خوشی های دنیا باز دارد و به آخرت دل بندد. همانا پاداش خداوند به او بالاترین درجات بهشت است.


منبع : تنبیه الخواطر ٢/١٢٣
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


به عزیزی که خوار گشته٬ و توانگری که تهیدست شده ٬و دانشمندی که در روزگار نادانان تباه گردیده است٬ مهربانی کنید.


منبع : البحار ٧۴/۴٠۵
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


خداوند دوست دارد هرگاه بنده ی مومنش نرد برادر خود می رود خویشتن را برای رفتن پیش او آماده و آراسته گرداند.


منبع : البحار ٧٩/٣٠٧
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


بشارت باد این امت را به ارجمندی٬ دینداری٬ سربلندی٬ پیروزی و قدرت یافتن در روی زمین. پس هر که از ایشان کار آخرت را بر دنیا [پرستی] انجام دهد او را در آخرت بهره ای نباشد.


منبع : کنزالعمال ١٢/١۵٧
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


بهترین افراد امت من آنانند که هرگاه نسبت به آنان بی خردی شود٬ تحمل نمایند٬ و چون در حق آنان جرم و ستمی شود گذشت کنند و هرگاه آزار واذیت شوند شکیبایی ورزند.


منبع : تنبیه الخواطر ٢/١٢٣
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


ما ماٴموریم که با مردم به اندازه ی فهم و خردهایشان سخن گوییم.


منبع : کنزالعمال ١٠/٢۴٢
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


به تحقیق که ماه رمضان فراروی شماست٬ و آن ماهی مبارک است که خداوند روزه ی آن را بر شما واجب نموده است. در این ماه درهای بهشت گشوده می شود و شیطان را به غل [و زنجیر] می کشند و در آن٬ شب قدر است که برتر از هزار ماه است٬ و محروم آنکه [از فیوضات آن شب] محروم ماند.


منبع : تهذیب الاحکام ۴/١۵٢
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


چهار کس اند که من در روز رستاخیز شفاعت آنان کنم: آن که فرزندان مرا گرامی دارد٬ و آنکه نیاز های آنان را برآورد و آنکه برای برآوردن نیازهای آنان به هنگام درماندگی در کارهایشان بکوشد و کسی که آنان را با دل و زبانش دوست بدارد.


منبع : البحار ٢٧/٧٨
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


شخص روزه دار در عبادت است گرچه در رختخوابش باشد مادامی که غیبت مسلمانی نکند.


منبع : البحار ٧٧/١۵٠
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


هر کس برادر گرسنه ی خود را غذا دهد خداوند اوراد از خوراکهای پاکیزه ی بهشت بخوراند٬ و هرکس برادر تشنه ی خود را سیراب کند خداوند او را از شراب ناب مهره شده[ بهشت] بنوشاند٬ و هرکس خدمتکاری برای برادر خود قرار دهد٬ خداوند از پسرکان جاودان [بهشتی] به خدمت او گمارد و وی را در کنار دوستان پاک خود جای دهد.


منبع : البحار ٧٧/١٩٢ ----------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


یاد خداوند عزوجل عبادت است٬ یاد من هم عبادت است٬ یاد علی هم عبادت است٬ و یاد امامان از نسل او نیز عبادت است.

منبع : الاختصاص ٢۴۴

----------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


هر که برعهده گیرد حاجتی از حوائج دنیوی کوری را ٬و به دنبال آن رود تا خداوند حاجت را به دست او بر آورد٬ خداوند تبرئه نامه ای از نفاق و براتی از آتش به او می فرماید [و نیز] هفتاد از حوائج دنیای او را برآورد و پیوسته در رحمت خداوندی باشد تا برگردد.

منبع : من لا یحضره الفقیه ۴/١۶
--------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


ترسناک ترین چیزی که بعد از امتم می ترسم [عبارتند از]: این درآمدهای ناروا ٬ شهوت نهفته و ربا خواری.

منبع : البحار ٧٣/١۵٨
--------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


بدانید که همه ی شما سرپرست و رعیت دار هستید و همگان درباره ی رعیت و زیر دستان خود بازخواست می شوید. فرمانروا٬ زیر دست مردم است و نسبت به رعیت خود باز خواست می شود؛ مرد٬ سرپرست خانواده ی خویش است و درباره ی آنها باید پاسخگو باشد؛ و زن٬ سرپرست خانه و فرزندان شوهر خود است و درباره ی آنها باید پاسخ دهد.

منبع : صحیح مسلم ٣/١۴٢٩
---------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


بنده٬ هر چه در عبادت ضعیف باشد٬ با اخلاق نیک خود٬ در آخرت به درجات بزرگ و منزلهای والا دست می یابد.

منبع : المحجه البیضاء ۵/٩٣

[orochi]

قال رَسولُ الله(ص):


زیرک ترین شما کسی است که بیشتر از دیگران به یاد مرگ باشد٬ و دوراندیش ترین شما آماده ترین شما برای آن است.

منبع : البحار ٧٧/١٧۶
---------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


مژده بادت ای علی! اگر اینک کار تو با امکت محمد در سنجش آید بر همه ی آنها فزونی خواهد داشت٬و این بدان سبب است که خانه ای از خانه ی مشرکان نیست مگر آنکه از کشته شدن عمرو [بن عبد ود] احساس لذت می کند٬ و خانه ای از خانه های مسلمانان نیست مگر آنکه از قتل او به خود ببالد.

منبع : البحار ٣٩/٢
----------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


برتری عالم بر عابد همچون برتری من بر کمترین شماست. و خداوند عزّوجلّ و فرشتگان او و اهل آسمانها و زمینها - حتی مورچه در لانه اش و حتی ماهی - دریا بر کسی که به مردم خوبی می آموزد درود می فرستد.

منبع: کنزالعمال ١٠/١۴۵
----------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


شش چیز را برای من به عهده گیرید٬ من برای شما بهشت را به عهده می گیرم: هرگاه سخن گفتید دروغ مگویید٬ هرگاه وعده دادید خلف وعده نکنید٬ هرگاه امین تان دانستند خیانت نورزید٬ چشمتان را [از حرام ]فرو بندید٬ شهوت خویش را حفظ کنید و دست و زبان خود را نگه دارید.

منبع : امالی الصدوق ٨٢
-----------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


هان! مباد که ترس از مردم مانع از آن شود که مردی حقی را که می داند. بر زبان آورد. بدانید که برترین جهاد سخن حق گفتن در برابر سلطان ستم پیشه است.

منبع : کنزالعمال ١۵/٩٢٣
------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


هرکه در جستجوی رشته ای از دانش برآید تا با آن خود یا آیندگان را اصلاح نماید٬ خداوند به شمار ریکهای ریگستان برایش پاداش نویسد.

منبع : کنزالعمال ١٠/١۶١
----------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


دلی که در آن چیزی از حکمت نباشد٬ مانند خانه ای مخروبه است٬ پس دانش بیاموزید و بیاموزانید و ژرفنگر وپژوهشگر باشید و نادان نمیرید٬ زیرا خداوند عذر نادانی را نمی پذیرد.

منبع : کنزالعمال ١٠/١۴٧
---------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


ستمگر را سه نشانه است زیر دست خود را از طریق زور مقهور می کند. فرا دست خود از طریق نافرمانی به ستوه می آورد و پشتیبان ستمگران است.


منبع : البحار ٧٧/۶۴
---------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


شایسته ترین مردم کسی است که در پی اصلاح مردم باشد٬ و بهترین مردم کسی است که مردم از او نفع و بهره برند.


منبع : البحار ٧٧/١١٢
----------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


حقوق خداوند- ثنایش خداوند- بزرگ تر از آنان است که بندگان آ«ها را به جای آورند. و نعمتهای خدا بیشتر از آن است که بندگان شماره کنند ام شما با حال توبه شب و روز خد سپری کنید .


منبع : مکارم الاخلاق ٢/٣۶۵
----------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


در بهشت اتاق هایی است که بیرون آنها از درونشان دیده می شود و درونشان از بیرونشان. در این اتاقها کسانی از امت من ساکن می شوند که نیکو سخن بگویند٬ اطعام کنند سلام را رواج دهند٬ به روزه گرفتن ادامه دهند و شب هنگام که مردم خفته اند٬ آنان نماز بگزارند.


منبع : الکافی ٢/١۶۵
----------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


شما را از این پس فرمانروایانی خواهد بود...که تا زشتی های آنان را نیک نشمرید و دروغ آنها را تصدیق نکنید از شما خرسند نحخواهند شد... پس اگر تجاوز کردند٬ آنکه بر دفع این تجاوز کشته شود شهید است.


منبع : کنزالعمال ۶/۶٧
----------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


در میان واپسین امتم مهدی ظهور می کند. خداوند به او باران عطا می کند٬ زمین گیاهش را بر می رویاند بیت المال را برابر تقسیم می کند٬ دامها و چارپایان زیاد میشوند و امت سربلند و بزرگ می شود.


منبع : کنزالعمال ١۴/٢٧٣
------------------------------------------------------------------------------------------ قال رَسولُ الله(ص):


اگر خورشید را در دست راست من قرار دهند و ماه را در دست چپم٬ از این سخن(دعوت اسلام) دست بر ندارم تا آن را به انجام رسانم یا در راه آن کشته شوم.


منبع :المناقب ١/۵٨
------------------------------------------------------------------------------------------ قال رَسولُ الله(ص):


اگر برادر مسلمانت عیبی از تو بداند و به آن تو را سرزنش کند٬ تو به واسطه ی عیب و گناهی که از او می دانی سرزنشش مکن تا برای تو پاداش باشد و بر او گناه.


منبع : تحف العقول ٣٢٠
------------------------------------------------------------------------------------------ قال رَسولُ الله(ص):


هیچ چیزی با چیزی جمع نشد که برتر از جمع شدن بردباری با دانش باشد.


منبع : الخصال ۴
----------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


هنگامی که بنده از بستر خواب گوارایش در حالی که هنوز چشمانش خواب آلود است بر می خیزد٬ تا پروردگار عزّوجلّ را با نماز شبش خشنود سازد٬ خداوند به این بنده بر فرشتگان خود مباهات کند و فرماید: آیا بنده ی مرا نمی بیند که از خواب نازش برخاسته برای نمازی که من بر او واجب نکرده ام ؟!گواه باشید که من او را بخشودم.


منبع : البحار ٨٧/١۵۶
---------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


قیامت بر پا نمی شود تا زمانی که زمین از ستم و دشمنی آکنده شود٬ آن گاه مردی از خاندان من قیام کند و زمین را ٬همچنان که از ظلم و جور آکنده شده٬ از عدل و داد پر کند.


منبع : کنز العمال ١۴/٢٧١

----------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


هر گاه امت من به دنیا بها دهد٬ شکوه اسلام از آن گرفته شود؛ و هرگاه امر به معروف و نهی از منکر را واگذارد٬ از برکت وحی محروم گردد.

منبع : کنزالعمال٣/١٨٣
----------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


ویران کننده خوشیها را فراوان یاد کنید.عرض شد:ای رسول خدا! ویران کننده ی خوشیها چیست؟فرمود:مرگ؛ زیرک ترین مردم مومنان کسی است که مرگ را بیشتر یاد کند و برای آن آماده تر باشد.

منبع : البحار٨٢/١۶٧
-----------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


دوستی من و دوستی خاندان من در هفت جا که وحشت وهراس آنها بس بزرگ است سودمند خواهد بود: موقع مرگ٬ در قبر هنگام زنده شدن [مردگان]٬ هنگام خواندن نامه اعمال٬ هنگام حسابرسی٬ هنگام سنجش اعمال و هنگام عبور از پل صراط.


منبع : الخصال٣۶٠
-------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


ای عمار هرگاه دیدی کخ علی در یک راه می رود و دیگر مردمان همه به راهی دیگر تو با علی همراه شو: زیرا که او هرگز تو را به گمراهی نمی افکند و از راه راست برونت نمی برد.


منبع : البحار٣٨/٣

[orochi]

قال رَسولُ الله(ص):


هر یک از شما هرگاه داخل خانه ی خود شد٬ باید سلام کند؛ زیرا سلام موجب نزول برکت وانس با فرشتگان خواهد شد.


منبع : البحار ٧۶/٧
-------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


هرکه نهالی در زمین بکارد٬ خداوند به میزان ثمر و منافعی که از آن درخت عائد می شود٬ در نامه ی عمل او اجر و ثواب ثبت می کند.

منبع : نهج الفصاحه ۵۵٣
------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


ای ابا الحسن! خداوند آرامگاه تو و آرامگاه فرزندانت را قطعه ای از قطعات بهشت و پهنه ای از پهنه های آن قرار داده و خداوند دلهای بندگان برگزیده ی خود را مشتاق شما ساخته است و از این رو٬ به قصد تقرّب به خدا و انگیزه عشق به رسول او٬ با تحمل سختی و رنج آرمگاههای شما را آباد می کنند و آنها را بسیار زیارت می کنند. ای علی! هم اینانند که از شفاعت من برخوردارند و بر حوض من (کوثر) وارد می شوند و فردا در بهشت زائران من هستند.


منبع : البحار ١٠٠/١٢١
----------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


هرکس حدیثی را نقل کند که تفسیرش را نه خود او می داند و نه آن کس که حدیث را برایش نقل کرده است٬ آن حدیث شاید مایه ی فتنه و گمراهی او و کسی شود که آن را برایش نقل کرده است.


منبع : منزلاعمال ١٠/٢۴٢
------------------------------------------------------------------------------------------ قال رَسولُ الله(ص):


همانگونه که خداوند درباره ی دارایی بنده از او سوٴال می کند٬ درباره ی مقام و موقعیتش نیز سوال می نماید و می فرماید: بنده ی من !من به تو مقام و موقعیت روزی کردم. آیا به وسیله ی آن ستمدیده ای را یاری رساندی یا فریادخواه غمزده ای را کمک کردی؟


منبع : مستدرکالوسائل ١٢/۴٢٩
-------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


هر کس مواد غذایی بخرد و برای اینکه آن را به مسلمانان گران بفروشد چهل روز انبار کند٬ و پس از چهل روز آن را بفروشد و همه ی درآمد آن را هم صدقه بدهد کفاره ی گناه او هم نخواهد شد.


منبع : آمالی الطوسی ۶٧۶ -----------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


فرزندم! از خواندن قرآن غافل مباش؛ زیرا که قرآن دل را زنده می کند و از فحشا و زشتکاری و ستم و گناه باز می دارد.


منبع : کنزاعمال ٢/٢٩١
--------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


حسن از من است و من از اویم. هر که او را دوست بدارد٬ خداوند دوستش دارد.


منبع : البحار ۴٣/٣٠۶ -------------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


کسی از امت من چهل حدیث را که در امور دین به آن نیازمند است حفظ کند خداوند روز قیامت او را در صف فقهاء و دانشمندان بر می انگیزد.


منبع : بحارالانوار /ج٢/ص١۵٣
-------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


کربلا پاک‌ترین بقعه روى زمین و از نظر احترام بزرگ‌ترین بقعه‏‌ها است والحق که کربلا از بساط هاى بهشت است.


منبع : بحارالانوار، ج 98، ص 115/ کامل الزیارات، ص 264.
------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


پسرم حسین در سرزمینى به خاک سپرده مى‏شود که به آن کربلا گویند، زمین ممتازى که همواره گنبد اسلام بوده است، چنانکه خدا یاران مؤمن حضرت نوح را در همانجا از طوفان نجات داد.


منبع : کامل الزیارات، ص269، باب 88، ح 8 .
------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):


بدانید که اجابت دعا، زیر گنبد حرم او و شفاء در تربت او، و امامان علیهم السلام از فرزندان اوست.‏


منبع : مستدرک الوسائل، ج 10، ص 335. -------------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


هر کس ازدواج برایش مقدور نبود، بسیار روزه بگیرد؛ زیرا که روزه از نیروی شهوت می کاهد.

منبع : مستدرک الوسائل، ج2، ص531.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):


محبوب ترین آفریده ها نزد خداوند، جوان نورس و خوش سیمایی است که جوانی و زیبایی خود را در راه خدا و فرمانبری او خرج کند. این کسی است که خداوند به او بر فرشتگان فخر می کند و می گوید: این به راستی بنده من است.

منبع : محمدی ری شهری، میزان الحکمه، دار الحدیث، 1416 ق، ج5، ص 9.
------------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):

ارزش دانشمند ودانش

اطاعت از فرمان الهی و پرستش ذات اقدس او بر اثر علم است ، خیر دنیا و آخرت در پرتو علم بدست می آید ، و شرّ دنیا و آخرت از جهل و نادانی دامنگیر انسان میشود.


منبع : بحار ،جلد1،ص64
------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

علم و عمل

مردان عالم و درس خوانده دوقسمند : اوّل عالمی که بعلم خود عمل می کند ، برای او نجات و رستگاری است،و دیگر عالمی که عملاً از دانش خود پیروی نمینمایند، او در هلاکت و بدبختی است.

منبع : لئالی اللخبار ص192


ای اباذر ، در قیامت بدترین مردم نزد پروردگار عالمی است که در جهان از دانش خود عملاً استفاده نکرده و از آن پیروی ننموده است . و در حدیث دیگر فرمود:

منبع : لئالی اللخبار ص192


شدیدترین عذاب در قیامت برای عالمی است که بعلمش عمل ننموده و دانشش، او را بهره مند نکرده است.


منبع : مجموعه ی ورّام جلد 1 ص220
------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

تعلیم و تعلّم

رسول اکرم (ص) مشاهده کرد که در مسجد، دو مجلس تشکیل شده است ، یکی مجلس علم که در آن از معارف اسلامی بحث میشود و دیگری مجلس دعا که در آن خدا را میخوانند. رسول اکرم فرمود : این هر دو مجلس خوب و مورد علاقه ی من است . آن گروه دعا میکنند و این گروه درس میخوانند و درس میگویند ، ولی گروه علمی برتر و بالاتر از گروه دعا هستند و من از طرف پروردگار برای تعلیم مردم ، مبعوث شده ام. سپس رسول اکرم (ص) به گروه معلّمین و محصّلین پیوست و با آنان در مجلس علم نشست.


منبع : بحار ،جلد1،ص64

رسول اکرم مشاهده کرد که گسترش فتوحات مسلمین و توسعه ی امور نظامی حکم میکند که بعضی از اصحابش با سلاح های جدید آشنا شوند و طرز استفاده از آنها را بیاموزند ، بهمین جهت دو نفر از اصحاب خود را به ((جرش)) که یکی از روستاهای یمن بود فرستاد تا از آنجا وسائل یادگیری و تعلّم خود را فراهم آورند.


منبع : الاسشلام و الحضار العربیه ، ص103
----------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

سواد آموزی

آنکس که ساعتی به ذلّت علم آموزی تن ندهد در همه ی عمر گرفتار ذلّت و خواری جهل خواهد بود.


منبع : بحار جلد 17 ص46
(١٢۵ حدیث)
------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

آغاز خلقت دنیا

رسول اکرم (ص) فرمود : که حضرت موسی در پیشگاه الهی از آغاز دنیا سوال کرد و گفت چه مدت است که آنرا آفریده ای . خداوند فرمود از مشکلات علم من می پرسی ؟ گفت پروردگارا دوست دارم این حقیقت را بدانم .فرمود : از آفرینش دنیا صد هزار هزار سال که ده برابر تکرار شود گذشته است . این عدد همان است که امروز آن را میلیارد می خوانند.


منبع : بحار 14،ص81

[orochi]

قال رَسولُ الله(ص):

حبّ دنیا

رسول اکرم (ص) فرمود : چه شده است مرا که می بینم حبّ دنیا بر بسیاری از مردم غلبه کرده و آن چنان شده اند که گویی مرگ در این عالم برای غیر آنان مقدّر گردیده است و رعایت حق و عدل بر کسان دیگری واجب شده است . و به طوری از واقع بینی بازمانده اند که وقتی خبر مرگ پیشینیان را می شنوند در نظرشان همانند مردمانی می آید که به سفر رفته اند و طولی نمی کشد که باز می گردند.


منبع : سفینه ،جلد1 ،سوق،ص674
------------------------------------------------------------------------------------------------------ قال رَسولُ الله(ص):

بشر دوستی

رسول اکرم (ص) فرمود :پس از ایمان به خداوند سرآمد تمام اعمال عاقلانه ،بشر دوستی و نیکی به همه ی مردم است خواه خوب و درستکار باشند یا فاسق و گناهکار.


منبع : مستدرک 2 ،ص67

رسول اکرم (ص) فرموده است :مخلوق خداوند عموماً عیالات خداوند هستند و محبوبترین فرد نزد پروردگار کسی است که به عیالات خدا نفعی برساند و خانواده ای را شاد نماید.


منبع : کافی 2 ،ص164
------------------------------------------------------------------------------------------------------ قال رَسولُ الله(ص):

محبوبیت در جامعه

رسول اکرم (ص) فرموده است :دل های مردم با این تمایل فطری آفریده شده است که نیکی کنندگان به خود را دوست داشته باشند و بدکنندگان به خویش را دشمن دارند.

منبع : تحف العقول ،ص37
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):

مشخصات دوست

رسول اکرم (ص) فرموده است :کسیکه تو به حقوق او توجّه داری ولی او به حق تو توجّه نمی کند رفیق خوبی نخواهد بود و برای مصاحبت شایستگی ندارد.


منبع : تاریخ یعقوبی ،ص66

رسول اکرم (ص) فرموده است :آدمی تحت تاثیر رفیق است و عملاً از سیره و روش او پیروی می کند . البته هر یک از شما باید در انتخاب دوست دقت کند و ببیند با چه کسی طرح رفاقت و دوستی می ریزد.


منبع : مستدرک2 ،ص62
----------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

آئین استوار

امام باقر (ع) از رسول اکرم (ص) حدیث کرده که فرموده : اسلام دین محک و قوی خداوند است ، راه مستقیم آن را با مدارا بپیمائید و تندروی ننمائید.سپس در ذیل حدیث ، رفتار تند مردم افراط کار را به مسافری تشبیه کرده که در پیمودن راه ، زیاده روی نموده وبه مرکب سواری خود بیش از حد فشار آورده است و در نتیجه مرکبش از کار افتاده و خودش از پیمودن راه باز مانده و سرانجام به منزل مقصود نرسیده است .


منبع : کافی 2، ص86
------------------------------------------------------------------------------------------------------ قال رَسولُ الله(ص):

تفقه در دین

امام صادق (ع) از رسول اکرم (ص) حدیث کرده که فرموده است : کسیکه با مال خود به یاری تهیدستان می رود و با تمام مردم براساس انصاف رفتار می کند او مؤمن واقعی و پیرو حقیقی مکتب اسلام است.


منبع : نهج البلاغه ، کلمه ی 103
----------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

دین و وفای به عهد

حضرت موسی بن جعفر روایت کرده است که رسول اکرم (ص) فرمود : مسلمان نیست آنکس که به عهد و پیمان وفادار نباشد.


منبع : بحار جلد 16ص144
------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

پرهیز از ذلّت

رسول اکرم (ص) فرموده است : بر هیچ مسلمانی جایز نیست که خود را ذلیل و خوار نماید.


منبع : تاریخ یعقوبی ،ص67
-------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

ذلّت بی سوادی

رسول اکرم (ص) فرموده اند : آنکس که ساعتی ، ذلّت فراگرفتن علم را تحمّل نکند و با حقارت موقّت آن نسازد برای همیشه در ذلّت نادانی می ماند و یک عمر با خواری جهل به سر خواهد برد.


منبع : بحار ،جلد 1 ،ص57
------------------------------------------------------------------------------------------------------ قال رَسولُ الله(ص):

گفتار و رفتار ذلت آمیز

موقعیکه رسول اکرم سواره حرکت می کرد اجازه نمی داد کسی با او پیاده راه برود مگر آنکه او را به ترک خود سوار کند و اگر پیاده از سوار شدن خودداری می نمود به وی می فرمود شما بیشتر بروید و در مکان مورد نظر یکدیگر را ملاقات خواهیم کرد.


منبع : بحار ،ص153
------------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):

اسلام و رویا

رسول اکرم (ص) می فرمودند : خوابها کُنیها و اسمهایی دارند، برای تفسیر و تعبیر رویا باید از آنها به طور صحیح استفاده کرد.


منبع :بحار جلد 14 ص441
------------------------------------------------------------------------------------------------------ قال رَسولُ الله(ص):

رویای صادقه

جنبه ی معنوی و الهام روحانی بعضی از خواب ها به قدری مهم است که نبیّ اکرم درباره ی آنها فرموده اند: رویای صادقه و حقایقی را که از آن الهام می شود ارزش یک جزء از هفتاد جزءنبوّت دارد!


منبع : بحار جلد 14 ص435
------------------------------------------------------------------------------------------------------ قال رَسولُ الله(ص):

معبّر و تعبیر رویا

عبادة بن صامت از رسول گرامی حدیث نموده است : که مقصود از آن بشارت که در قرآن شریف برای افراد با ایمان و متّقی آمده رویای صالحه و خوبی است که مؤمن برای خود می بیند یا دیگران برای او. و رویایی این چنین در واقع کلامی است از خداوند که در حال خواب با بنده ی خود می گوید.


منبع : السماء و العالم،ص 442

همچنین از رسول گرامی (ص) حدیث شده است که فرموده : پس از امر وحی و نبوّت پایان یافته و از آن جز بشارتهای الهی یعنی رویاهای صالحه چیزی باقی نمانده است.


منبع : فصل ابن حزم ،بخش 5 ،ص14 --------------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):

روزی ، وسائل معاش

رسول اکرم (ص) فرموده اند : خواستن رزق مباح و گذران کردن از درآمد حلال وظیفه ی واجب هر مرد و زن مسلمان است.

منبع : بحار 23،ص6
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):

شناسایی رفیق

رسول اکرم (ص) فرموده اند : روش آدمی بر طبق مذهب و سیره یدوست صمیمی ورفیق دلبندش خواهد بود.


منبع : وسائل4، ص207

رسول اکرم (ص) فرموده اند : شایسته ترین مردم برای بدنامی و ننگ اجتماعی کسانی هستند که با بدنامان رفیق می شوند و با آنان مجالست می نمایند.

منبع : مستدرک 2 ،نامه ی 31


چهار چیز از سعادت مرد است : رفقای خوب و فرزند نیکو و زن مطیع و اینکه کسبش در بلدش باشد یعنی رفاه اقتصادی.

منبع : وسائل 3 ،ص206

------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

انگیزه حرمت زنا

رسول اکرم (ص) فرموده اند : بعد از شرک به خداوند هیچ گناهی بزرگتر از این نیست که مردی نطفه ی حرام خود را در رحمی که بر او حلال نیست مستقر کند.

منبع : مستدرک جلد 2 ص567
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):

کیفر قانونی زنا

رسول اکرم (ص) می فرمودند : اگر زنی از خدمتکاران شما از حریم عفت خارج شد و به زنا آلوده گردید او را سرزنش ننمایید ، تنها وظیفه ی شما اجراء مجازات قانونی است.

منبع : مجموعه ی ورّام جلد 1 ص57
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
مردان مسلمان مسلمان با زنانی که آشکارا و بی پروا زنا می دهد ازدواج نکنند و همچنین زنان عفیف و مسلمان مردانی را که علناً زنا می کنند به همسری خود اختیارننمایند مگر آنکه معلوم شود توبه کرده اند و صمیمانه از اعمال ناشایست و منافی با عفت خویش دست کشیده اند.
قال رَسولُ الله(ص):

منع ازدواج با زناکار

رسول اکرم (ص) فرمودند : غضب شدید و طاقت فرسای خداوند دامنگیر زن شوهرداری استکه چشم های ناپاکش از نگاه های آلوده و شهوت بار به مردان اجنبی پر شده است. اگر زنی به چنین انحرافی دچارشود خداوند تمام اعمال خیر و پسندیده اش را به هدر خواهد داد و اگر از نگاه تجاوز کند و با داشتن شوهر زنا بدهد بر خداست که چنین زن بی پروا و خیانتکاری را به آتش قهرخویش بسوزاند پس از آنکه در قبر عذابش کرده باشد.

منبع : لئلی الاخبار ص496


رسول اکرم (ص) فرموده اند : ای جوان ازدواج کن و از زنا بپرهیز که زنا ریشه های ایمان را ازدلت بر می کند. این زشتکاران با رفتار ناپسند خویش نه تنها سرمایه های معنوی خود را از دست می دهند بلکه با اشاعه ی فحشاء و بی عفّتی ، محیط اجتماع را فاسد می کنند و باعث بدبختی و سیه روزی جامعه ی خود می گردند.

منبع : مکارم الاخلاق ،ص99

-------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

جمال طبیعی انسان

رسول اکرم (ص) فرموده اند : بر شما باد که با خوب رویان نمکین صورت و مشگین چشم معاشرت نمایید.

منبع : سفینه ((ملح )) ص 546


رسول اکرم (ص) فرموده اند : خیر و خوبی را نزد خوب رویان جستجو کنید.

منبع : بحار 15، قسمت 2 ، ص26


رسول اکرم (ص) می فرمودند : که حضرت یوسف زیباترین بود ، ولی من از او نمکین ترم.

منبع : سفینه ((ملح )) ص 546
----------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):

غذا وزیبایی

رسول اکرم (ص) فرمودند : به زن باردار در ماهی که در آن وضع حمل می کند خرما بدهید فرزند او بردبار و پرهیزکار خواهد شد.

منبع : مکارم الاخلاق ص88-86
(به نظر دانشمندان امروز غذاها در زیبایی صورت و توازن اندام و رنگ مو و چشم و خلاصه در تمام ساختمان کدک تأثیر دارد. اخبار و روایات اسلامی نیز در گذشته به این نکته توجه کامل داشته و درباره ی استفاده از غذاها و میوه ها و حبوبات و سبزیجات تعلیم لازم را به پیروان خود داده و به خصوص در بعضی ازروایات از زنان باردار اسم برده و استفاده از آن خوراکی ها را به آنان توصیه نموده است.)
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):

آراستن و زیبایی

رسول اکرم درباره ی رنگ کردن مو فرموده اند : خضاب کنید که بر جوانی و زیبایی شما می افزاید.


منبع : مکارم الخلاق ، ص43
------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

تفریحات سالم و شادمانی

رسول اکرم (ص) فرمودند : مخلوق خداوند عموماً عیالات خدا هستند و محبوب ترین فرد نزد خداوند کسی است که به عیالات خدا نفعی برساند و خانواده ای را شاد نماید.


منبع : کافی 2 ، ص164

[orochi]

قال رَسولُ الله(ص):

مسابقه اسب دوانی

از انس بن مالک سوال شد آیا شما در زمان پیغمبر برای مسابقه شرط بندی می کردید ؟ جواب داد بلی ، پیغمبر اکرم خود روی اسبی که داشت شرط بندی کرد و مسابقه را برد و این پیروزی باعث مسرّت و اعجاب آن حضرت شد.


منبع : مستدرک 2 ، ص208
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

تیر اندازی

رسول اکرم بر مردمی از انصار که مشغول تیراندازی بودند گذر کرد و داوطلب شد که در مسابقه ی آن ها شرکت کند ، فرمودند : من با گروهی که ابن اردع در آن است همکاری می کنم . دسته ی مقابل با شنیدن سخن آن حضرت از تیراندازی دست کشیدند و گفتند گروهی که رسول اکرم در آن تیراندازی کند هرگز مغلوب نخواهد شد . برای آن که مسابقه تعطیل نشود فرمودند : من با هر دو گروه همکاری می کنم . مجدداً مسابقه شروع شد و پیغمبر با هر دو دسته تیراندازی کرد.


منبع : مبسوط ، سبق ورمایه
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
شنا شناوری برای جوانان یکی دیگر از ورزش های مفید و ثمربخش و از تفریحات سالم و نشاط آور است که مورد توجّه پیشوای اسلام قرار گرفته و پیروان خود را به فراگرفتن آن تشویق کرده است.
قال رَسولُ الله(ص):


رسول اکرم (ص) فرمودند : به فرزندان خود تیر اندازی و شنا بیاموزید. شنا عضلات را به حرکت در می آورد ، بدن را به فعّالیّت وامیدارد، جسم را تقویت می کند و به آدمی نیرو می بخشد . شنا در ساعات فراغت یکی از وسائل سرگرمی و تفریح و مایه ی شادمانی و مسرّت است. به علاوه کسی که شنا می داند قادر است در موقع پیش آمد خود را از آب برهاند یا غریبی را نجات دهد.


منبع : جعفریات ، ص 98
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

مسافرت

رسول اکرم (ص) در وصایای خود به حضرت علی (ع) فرموده : سزاوار نیست انسان عاقل به سفر برود مگر برای سه منظور یا برای تجارت و تحصیل درآمد و اصلاح معاش یا برای نیل به کمالات معنوی و تعالی روح و ذخیره ی معاد یا برای تفریح و تفرّج و جلب لذائذ مباح.


منبع : وسائل 3 ، ص177
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ قال رَسولُ الله(ص):

ارضاء غرایز و سعادت

رسول اکرم (ص) می فرمودند : بهترین زنان امت من زن هایی هستند که صورتشان زیباتر و صداقشان کمتر باشد.

منبع : بحار جلد 23 ص55


رسول اکرم (ص) فرمودند : از سعادت مرد مسلمان شباهت فرزندش به او و زن خوشکل با ایمان و مرکب خوب و خانه ی وسیع است.


منبع : بحار جلد 23 ص51

رسول اکرم (ص) می فرمودند : چهار چیز از سعادت مرد است : رفقای خوب و فرزند نیکو و زن مطیع و اینکه کسبش در بلدش باشد یعنی رفاه اقتصادی.

منبع : بحار جلد23 ص55


رسول اکرم (ص) می فرمودند : از سعادت مرد، زن خوب و خانه وسیع و مرکب خوب و فرزند صالح است.

منبع : مکارم الاخلاق ص65
اسلام با رضاء غرائز و لذات در حدود مصلحت کمال توجه را دارد و آن را از شاخه های سعادت بشر می داند ولی لذت را اصل سعادت و ریشه ی خوشبختی نمی شناسد.


رسول اکرم (ص) می فرمودند : کسیکه از نعمت های خداوند درباره ی خودش جز خوردن و نوشیدن و پوشیدن چیزی نبیند رفتارش نارسا و عذابش نزدیک خواهد بود.

منبع : سفینه (دنا) صفحه 464

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

مسافرت و گردش

رسول اکرم (ص) فرموده اند : مسافرت کنید تا صحیح وسالم بمانید.


منبع : مستدرک 2، ص22

رسول اکرم (ص) فرموده اند : مسافرت کنید چه اگر در سفر نفع مالی عایدتان نشود از فوائد عقلی بهره مند خواهید شد.


منبع : مکارم الاخلاق ،ص124

رسول اکرم (ص) در وصایای خود به علی (ع) فرموده اند : سزاوارنیست انسان عاقل به سفربرود مگر برای سه منظور،1- یا برای تجارت و تحصیل درآمد و اصلاح معاش 2- یا برای نیل به کمالات معنوی و تعالی روح و ذخیره ی معاد 3- یا برای تفریح و تفرّج و جلب لذائذ مباح.


منبع : وسائل 3 ، ص177
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ قال رَسولُ الله(ص):

تحیة و سلام

انس بن مالک می گوید : رسول اکرم در رهگذری با چند کودک خردسال برخورد نمود ،به آن ها سلام کرد و طعامشان داد.


منبع : مستدرک جلد 2 ص69

از صفات پسندیده ی پیغمبر اسلام این بود که به تمام مردم ازصغیر و کبیر سلام میکرد.


منبع : مستدرک جلد 2 ص69
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

سنة النبی

رسول اکرم (ص) فرموده اند : کسیکه به فطرت من علاقه دارد البته باید از سنت من پیروی کند و در راه من قدم بر دارد و یکی از سنن من ازدواج و آمیزش با زنان است.

منبع : مکارم الاخلاق ،ص99


و نیز فرموده اند : بهترین امت من کسانی هستند که ازدواج نموده و برای خود همسر برگزیده اند و بدترین آنان کسانی هستند که از زناشویی سرباز زده و با عزوبت به سر می برند.


منبع : مستدرک ، جلد2، ص531

رسول اکرم (ص) فرموده اند : در مردم برای هر عبادتی یک دوره نشاط ورغبت شدید و یک دوره سستی و فتور وجود دارد . کسی که تمایل شدید خود را با سنت من تطبیق دهد هدایت یافته و آنکس که با سنت من مخالفت نماید خودش گمراه و اعمالش تباه خواهد بود. من هم نماز می گذارم و هم استراحت میکنم و میخوابم، هم روزه می گیرم و هم افطار می کنم و غذا می خورم در جای خود خنده و گریه دارم. آنکس که از روش من اعراض نماید با من بستگی ندارد.


منبع : کافی 2 ، ص85 و 86

روش اسلام : چند نفر از صحابه ی رسول اکرم (ص) به منظور تزکیه ی نفس و تعالی روان و جلب رضوان الهی آمیزش با زنان و افطار روز و خواب شب را بر خود حرام نمودند ، ام سلمه از تصمیم آنان آگاه شد و مطلب را به اطلاع پیغمبر اکرم (ص) رساند. حضرت رسول اکرم نزد آنان رفت و فرمودند : آیا زنان خود را ترک گفته اید و از آنان اعراض کرده اید؟ من که پیغمبر شما هستم نزد زنان می روم، روز غذا می خورم، و شب را می خوابم و هر کس از سنت من روی گرداند از من نیست.

منبع : وسائل،جلد5،ص2
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):

بدعت به جای سنت

رسول اکرم (ص) فرموده اند : روزگاری بر مردم می آید که سنت های سعادت بخش در جامعه بدعت تلقی می شود و بدعتها سنت، بردبارانشان فریبکار و حیله گران بین بردبار شناخته می شوند.


منبع : سفینه1،((زمن)) ص557
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

می و میگسار

رسول اکرم (ص) فرموده اند : شراب مادر تمام پلیدیها و منشاء همه ی ناپاکی ها است.


منبع : مستدرک 3، ص139
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ قال رَسولُ الله(ص):

می پرست

رسول اکرم (ص) فرموده اند : کسیکه به طور مداوم شرب خمر می کند مانند کسی است که بت می پرستد و اگر با همان آلودگی و اصرار در میگساری بمیرد خداوند را مانند بت می پرستد ملاقات خواهد کرد.


منبع : مستدرک ، جلد3، ص137 -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):

شارب المسکر و شفاعت

رسول اکرم (ص) فرموده اند : به خدا قسم شرابخوار در قیامت به شفاعت من نائل نمی شود و در کنار کوثر به من وارد نخواهد شد.


منبع : کافی 6،ص400 و 398
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

شارب الخمر و تزویج

رسول اکرم (ص) فرموده اند : هر کس دختر خود را به همسری شارب الخمر درآورد مانند آن است که وی را به راه زناو بی عفتی سوق داده باشد.


منبع : مستدرک2،ص538
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

بدی و پلیدی

رسول اکرم (ص) فرموده اند : آگاه باشید که بدترین امت من کسانی هستند از ترس شرّشان مورد تکریم و احترام قرار می گیرند.


منبع : سفینه،جلد1،ص695

رسول اکرم (ص) فرموده اند : خداوند به وسیله ی علم اطاعت می شود خیر دنیا و آخرت با علم است ، و شرّ دنیا وآخرت بر اثر جهل است.


منبع : بحار،جلد1،ص64
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ قال رَسولُ الله(ص):

شرک جلی و خفی

از رسول اکرم (ص) سوال شد که فردای قیامت نجات در چیست؟ حضرت در جواب فرمود : نجات تنها در این است که با خداوند از در خدعه و فریب وارد نشوید که خداوند با شما خدعه نماید. زیرا هرکس با خدا خدعه کند خدا با او خدعه خواهد کرد و ایمانش را از وی سلب می کند. کسیکه با خدا خدعه میکند اگر درست بفهمد در واقع خود را فریب دده است .گفته شد یا رسول الله چگونه با خدا خدعه می کند؟ فرمود : فریضه ای را که خداوند بدان امر فرموده انجام می دهد ولی در نیت غیرخدا را اراده می نماید. سپس فرمودند : راه تقوی در پیش گیرید و ازریا بپرهیزید که ریا شرک به خداوند است و ریاکار در قیامت به چهار اسم خوانده می شود : ای کافر، ای فاجر، ای مکار ،ای زیانکار ، اعمالت برباد رفت و اجرت باطل شد.


منبع : سفینه 1،((رای))،ص499
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

فال بد

رسول اکرم (ص) فرمودند : اعتقاد به فال بد ، شرک به خداوند بزرگ است، یعنی کسیکه در نظام عالم، فال بد را منشأ اثر خیر و شر بداند، در مقام توحید افعالی، برای خداوند شریکی قرار داده است.


منبع : حیوة الحیوان دمیری جلد2 ص66

و نیز فرموده اند : اگر کسی به علت فال بد ، از راهی که می رود برگردد و از تصمیم عاقلانه ای که گرفته است منصرف شود با این عمل به خداوند یکتا شرک آورده است.


منبع : حیوة الحیوان دمیری جلد2 ص66
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

استدعای عفو

رسول اکرم (ص) فرموده اند : هیچ شفیعی برای نجات گناهکاران همانند توبه پیروزمند و موفق نیست.


منبع : بحار3،ص306
گناهکاران با توبه ی خود ، نه علم خدا را تغییر داده و نه اراده ی خدا را ، بلکه خودش را تغییر داده و صفات خود را دگرگون ساخته است.


رسول اکرم (ص) می فرمودند : مسلمانی که از یک گناه اعراض کند اجر هفتاد حج مقبول در پیشگاه خداوند دارد.

منبع : مستدرک الوسائل جلد2 ص302
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):

صلاحیت شفیع

حضرت رضا (ع) از پدرش از آباء گرامیش از حضرت امیرالمومنین علی (ع) حدیث کرده است که پیغمبر اکرم (ص) فرمود : کسی که به شفاعت من ایمان نیاورد خداوند او را به شفاعت من نائل نسازد.

منبع : بحار 3، ص299
فخر رازی از علمای بزرگ عامّه در تفسیر کبیر می گوید: امت اسلام بر این امر اجماع و اتفاق دارند که در آخرت برای حضرت رسول اکرم (ص) حق شفاعت است.


به اسناد از طرق عامّه روایت شده است که رسول اکرم (ص) فرموده اند شفاعت من در قیامت برای کسانی است که دارای گناهان کبیره هستند و آنکس که شفاعت مرا تکذیب نماید به آن نائل نخواهد شد.

منبع : تفسیر مراغی ، جلد 1 ص110
اگر اراده ی ازلی و اجازه ی الهی برای شفاعت پیغمبر اکرم (ص) در قیامت نمی بود هرگز پیشوای اسلام در کمال صراحت نمی فرمودند :


شفاعت من در قیامت برای کسانی از امت من است که مرتکب گناهان کبیره شده اند.

منبع : جامع الاصول ، جلد 11، ص124
اگر اراده ی ازلی و قضاء الهی به شفاعت اولیا ی خدا دربارهی گناهکاران نمی بود هرگز رسول اکرم (ص) به حضرت زهرا (ع) نمی فرمودند :


وقتی روز قیامت فرا رسد شما ((زهرا ، ع )) از زنان امت شفاعت می کنی و من مردان امت را شفاعت می نمایم.

منبع : بحار 10،ص167
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):

محروم از شفاعت و عدم توبه

رسول اکرم (ص) فرموده اند : به خدا قسم شرابخوار در قیامت به شفاعت نائل نمی شود و در کنار کوثر به من وارد نخواهد شد.

منبع : کافی ،ص400 و 398
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):

قیامت و رسول اکرم

رسول اکرم (ص) می فرمودند : کسانی که در سخن راستگوتر و در اداء امانت مواظب تر و در عهد و پیمان باوفاتر و در اخلاق نیکوتر و با مردم گرمتر هستند در قیامت به من از همه نزدیکترند.

منبع : تاریخ یعقوبی جلد2 ص60


رسول اکرم (ص) می فرمودند : آن کس که به خدا و روز جزا ایمان دارد البته باید به عهد و پیمان وفادار باشد.

منبع : کافی جلد2 ص363-364


حضرت موسی بن جعفر (ع) روایت کرده است که رسول اکرم (ص) فرمودند : مسلمان نیست آن کس که به عهد و پیمان وفادار نباشد.

منبع : بحار جلد 16 ص144
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):

شقاوت و سعادت

رسول اکرم (ص) می فرمودند : چهر چیز از سعادت و خوشبختی و چهار چیز از شقاوت و بدبختی است. آن چهار چیز که از سعادت است زن خوب، خانه ی وسیع ، همسایه ی خوب و مرکب خوب و آن چهار چیز که از شقاوت است : همسایه ی بد، زن بد، خانه ی تنگ و مرکب بد.

منبع : مکارم الاخلاق ص65


رسول اکرم (ص) می فرمودند : بدبخت آن است که در رحم مادر گرفتار شقاوت شود و خوشبخت کسی است که در شکم مادر سعادتمند باشد.

منبع : بحار جلد3 ص44


رسول اکرم (ص) می فرمودند : شقی و بدبخت در شکم مادر بدبخت است و سعید در شکم مادر خوشبخت.

منبع : تفسیر روح البیان جلد 1 ص104


رسول اکرم (ص) می فرمودند : گاهی سعید شقی و بدبخت می شود و گاهی شقی به راه سعادت و خوشبختی می رود.

منبع : تفسیر روح البیان جلد اول ص104
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):

شکم پرستی

رسول اکرم (ص) فرموده اند : کسیکه از همه ی نعمت های خداوند تنها به خوردنی و نوشیدنی متوجه است و دیگر نعم الهی را در وجود خویش نمی بیند نادان و کفران کننده ی نعمت است، او راه غلط می پیماید و زود است که به عذاب الهی دچار شود.

منبع : تحف العقول، ص52
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

قال رَسولُ الله(ص):

پاداش شهدا

رسول اکرم (ص) فرموده اند : سه گروه در پیشگاه الهی شفاعت می کنند و مورد قبول واقع می شود، پیامبران ، پس از آن علما ، و سپس شهدا.


منبع : بحار 3، ص299
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

نفس شیطانی

رسول اکرم (ص) گذر کرد بر جمعیتی که بین آن ها مرد پر قدرت و نیرومندی بود که سنگ بزرگی را از زمین برمی داشت و مردم آن را سنگ زورمندان یعنی وزنه ی قهرمانان می نامیدند و همه از عمل آن ورزشکار قوی در شگفتی بودند. رسول اکرم پرسید این اجتماع برای چیست ؟ مردم عمل وزنه برداری آن قهرمان را به عرض رساندند. فرمودند آیا به شما نگویم قویتر از این مرد کیست؟ قویتر از او کسی است که به وی دشنام گویند و تحمل نماید و بر نفس سرکش و انتقام جوی خود غلبه کند و بر شیطان خویش و شیطان دشنام پیروز گردد.


منبع : مجموعه ی ورام 2،ص10

رسول اکرم (ص) به مردم فرمودند : هیچ یک از شما نیست مگر آنکه در باطن خود شیطانی دارد، عرض کردند یا رسول الله آیا برای شما هم شیطانی است ؟ فرمودند بلی ، برای من هم، جز آنکه خداوند مرا یاری کرده و شیطانم تسلیم من شده است و غیر از نیکی و خیر از من خواهشی نمی کند.


منبع : محجة البیضاء 5، ص49

رسول اکرم (ص) فرموده اند : نیرومند ترین مردم کسانی هستند که بر تمایلات نفسانی خود پیروز شوند و آن ها را مطیع و مسخر منطق عقل خویش تن سازند.

منبع : مستدرک2، ص345
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
قال رَسولُ الله(ص):

صدقه ی گوارا

رسول اکرم (ص) می فرمودند : به مردم بلازده و جذامی ، چشم خود را ندوزید و نگاه طولانی نکنید که باعث ملال و آزردگی آنان می شود.


منبع : بحار جلد16 ص 122-123
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

هدایا و تحف

ابن عباس از رسول اکرم نقل کرده است که فرمودند : کسی که تحفه ای بخرد و برای خانواده ی خود بیاورد ،اجر او در پیشگاه الهی مانند کسی است که به مستمندان کمک کرده باشد . سپس در طرز تقسیم تحفه فرمودند : اول دختر بچه ها بدهید سپس پسرها، آنکس که دختر بچه ی خود را مسرور نماید اجر آزاد کردن بنده ای از فرزندان اسمعیل دارد و آنکس که دیده ی پسر بچه ی خود را روشن کند مانند کسی است که از خوف خداوند گریسته باشد و اجر گریه از خوف خداوند، جنات نعیم است.


منبع : مکارم الاخلاق ص114
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

صدقات جاریه

ابن عباس می گوید رسول اکرم (ص) فرمودند : هفت عامل است که اگر شخصی یکی از آنها را به جای گذارده باشد ، پس از مرگ ، ثوابش در پرونده ی عمل وی ثبت می گردد. کسی که درخت مثمری غرس نماید، چاهی حفر کند، قنایی را جاری سازد، مسجدی را بنیان نهد، قرآنی بنویسد، علمی از خود به جای بگذارد و فرزند صالحی تربیت کند که برای او استغفار نماید.


منبع : مجموعه ی ورام، جلد2، ص110
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

قطع رحم و صله

رسول اکرم (ص) فرموده اند : آنکس که دختر خود را به ازدواج مرد فاسقی درآورد با این عمل از وی قطع رحم نموده است.

منبع : محجة البیضا جلد 3، ص94


حضرت سجاد (ع) فرموده اند : کسیکه برای خدا و به قصد صله ی رحم ازدواج نماید پروردگار جهان او را به تاج بزرگی و عظمت، مفتخر و سرافراز خواهد ساخت.

منبع : وسائل،کتاب نکاح، باب استحباب تزویج المراة لدینها و صلاحها...، ص5

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- قال رَسولُ الله(ص):

خوراکی ها و غذا

رسول اکرم (ص) فرمودند : نان را که فراورده ی کشاورزی است عزیز دارید چه آنکه عوامل سماوی و ارضی و بسیاری از آفریده های الهی در ایجاد آن مؤثر بوده اند.


منبع : کافی6،ص302

[orochi]

- آية المنافق ثلاث : اذا حدث كذب واذا وعد اخلف واذا اؤتمن خان
نشان منافق سه چيز است : 1 - سخن به دروغ بگويد . 2 - از وعده تخلف كند .3 - در امانت خيانت نمايد .
صحيح مسلم ، كتاب الايمان ، ح 892- لا ینال شفاعتی من اخر الصلوة بعد وقتها
کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهدرسید
(بحارالانوار،ج،83ص20) 3- أبغض الحلال الي الله الطلاق .
منفورترين چيزهاي حلال در پيش خدا طلاق است .

سنن ابي داود ، كتاب الطلاق ، ح 1863 4- خَیرُ الأصحابِ مَن قَلَّ شِقاقُهُ و کَثُرَ وِفاقُهُ.
بهترین یاران کسی است که ناسازگاریش اندک باشد و سازگاریش بسیار

(تنبیه الخواطر، ج2، ص123 ) 5- ابن آدم اذا اصبحت معافي في بدنك آمنا في سربك عندك قوت يومك فعلي الدنياالعفاء .
فرزند آدم وقتي تن تو سالم است و خاطرت آسوده است و قوت يك روز خويش راداري ، جهانگر مباش .

كنز العمال ، ج 3 ، ص 782 ، ح 8740 6- ابن آدم عندك ما يكفيك وانت تطلب ما يطغيك لا بقليل تقنع ولا بكثير تشبع .
فرزند آدم ، آنچه حاجت تو را رفع كند در دسترس خود داري و در پي آنچه تو را به طغيان وا مي دارد روز ميگذاري ، به اندك قناعت نميكني و از بسيار سير نمي شوي .

كنز العمال ، ج 3 ، ص 782 ، ح 8740 7- مَن رَدَّ عَن عِرضِ اَخیهِ المُسلِمِ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ اَلبَتَّةَ
هرکس آبروی مؤمنی را حفظ کند، بدون تردید بهشت بر او واجب شود.
(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال) 8- اتق دعوة المظلوم فإنما يسال الله حقه وان الله لن يضيع لذي حق حقه
از نفرين مظلوم بپرهيز زيرا وي به دعا حق خويش را از خدا ميخواهد و خدا حق رااز حق دار دريغ نميدارد .

كنز العمال ، ج 3 ، ص 507 ، ح 7650 9- اتقوا الحجر الحرام في البنيان فانه اساس الخراب
از استعمال سنگ حرام در ساختمان بپرهيزيد كه مايه ويراني است .

كنز العمال ، ج 15 ، ص 405 ، ح 41575 10- اَلعِبادَهُ سَبعونَ جُزء، اَفضَلُها جُزءً طَلَبُ الحَلالِ
عبادت هفتاد جزء است و بالاترین و بزرگترین جزء آن کسب حلال است.
(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال) 11- اتقوا فراسة المؤمن فإنه ينظر بنور الله
از فراست مؤمن بترسيد كه چيزها را با نور خدا مي نگرد .

سنن ترمذي ، كتاب تفسير القرآن ، ح 3052 12- اتقوا الدنيا فوالذي نفسي بيده انها لأسحر من هاروت وماروت
از دنيا بپرهيزيد ، قسم به آن كس كه جان من در كف اوست كه دنيا ازهاروت و ماروت ساحرتر است .
كنز العمال ، ج 3 ، ص 182 ، ح 6063 13- اتقوا دعوة المظلوم فإنها تصعد الي السماء كأنها شرارة
از نفرين مظلوم بترسيد كه چون شعله آتش بر آسمان ميرود .

كنز العمال ، ج 3 ، ص 500 ، ح 7601 14- لكل شیئى زكاة و زكاة الابدان الصیام
براى هر چیزى زكاتى است و زكات بدنها روزه است.
(الكافى، ج 4، ص 62) 15- اثنان يعجلهما الله في الدنيا البغي وعقوق الوالدين .
دو چيز را خداوند در اين جهان كيفر ميدهد : تعدي ، و ناسپاسي پدر و مادر .

كنز العمال ، ج 16 ، ص 462 ، ح 45458 16- اجرأكم علي قسم الجد اجرأكم علي النار .
هر كس از شما در خوردن قسم جديتر است به جهنم نزديكتر است .
كنز العمال ، ج 11 ، ص 7 ، ح 30390 17- أجملوا في طلب الدنيا فإن كلا ميسر لما خلق له .
در طلب دنيا معتدل باشيد و حرص نزنيد ، زيرا به هر كس هر چه قسمت اوست مي رسد .
سنن ابن ماجه ، كتاب التجارات ، ح 2133 18- هو شهر اوله رحمة و اوسطه مغفرة و اخره عتق من النار.
رمضان ماهى است كه ابتدایش رحمت است و میانه‏اش مغفرت و پایانش آزادى از آتش جهنم.
(بحار الانوار،ج93،ص342) 19- احب الاعمال الي الله الصلاة لوقتها ثم بر الوالدين ثم الجهاد في سبيل الله
بهترين كارها در نزد خدا نماز به وقت است ، آنگاه نيكي به پدر و مادر ، آنگاه جنگ در راه خدا .

كنز العمال ، ج 7 ، ص 285 ، ح 18897 20- احب العباد الي الله الاتقياء الاخفياء
محبوبترين بندگان در پيش خدا پرهيزگاران گمنامند .
كنز العمال ، ج 3 ، ص 153 ، ح 592921- انَّ الدینارَ وَ الدُّرهَمَ اَهْلَكا مَنْ كانَ قَبلكُمْ و هُما مُهْلِكاكُمْ.
همانا دینار و درهم پیشینیان شما را به هلاكت رساند و همین دو نیز هلاك كننده شماست.
(جهاد النفس، ص 247) 22- احب الاعمال الي الله أدومها وان قل .
محبوبترين كارها در پيش خدا كاريست كه دوام آن بيشتر است ، اگر چه اندك باشد .

صحيح مسلم ، كتاب صلاة المسافرين و قصرها ، ح 1305 23- احب الاعمال الي الله من أطعم مسكينا من جوع أو دفع عنه مغرما أوكشف عنه كربا
بهترين كارها در پيش خدا آن است كه بينوايي را سير كنند ، يا قرض او رابپردازند يا زحمتي را از او دفع نمايند .

كنز العمال ، ج 6 ، ص 342 ، ح 15958 24- لا فقر اَشد من الجهل ، لا مال اَعود من العقل .
هیچ تهیدستی سخت تر از نادانی و هیچ مالی سودمندتر از عقل نیست .
(اصول كافی،ج1،ص30) 25- احب الاعمال الي الله حفظ اللسان
بهترين كارها در پيش خدا نگهداري زبان است .

كنز العمال ، ج 3 ، ص 551 ، ح 7851 26- احب الجهاد الي الله عز وجل كلمة حق تقال لامام جائر
بهترين جهادها در پيش خدا سخن حقي است كه به پيشواي ستمكار گويند .
مسند احمد ، باقي مسند الانصار ، ح 21137 27- احب الطعام الي الله ما كثرت عليه الايادي
بهترين غذاها در پيش خدا آن است كه گروهي بسيار بر آن بنشيند .
كنز العمال ، ج 15 ، ص 233 ، ح 4071628- احب اللهو الي الله تعالي إجراء الخيل والرمي .
بهترين بازيها در پيش خدا اسب دواني و تيراندازي است .
كنز العمال ، ج 4 ، ص 344 ، ح 10812
29- طلب العلم فریضة علی کل مسلم، الا ان الله یحب بغاة العلم
طلب علم بر هر مسلمانی واجب است، همانا خدا جویندگان علم را دوست دارد.


(اصول کافی ج 1 /باب دوم/ص 35) 30- احب الله تعالي عبدا سمحا اذا باع وسمحا اذا اشتري وسمحا اذا قضي وسمحا اذااقتضي .
خداوند بندهاي را كه به هنگام خريد و هنگام فروش و هنگام دريافت سهلانگار است دوست دارد .
نهج الفصاحه ، ص 15 ، ح 85 31- احب عباد الله الي الله أنفعهم لعباده .
از جمله بندگان آن كس پيش خدا محبوبتر است كه براي بندگان سودمندتر است .
نهج الفصاحه ، ص 15 ، ح 86 32- أحثوا التراب في وجوه المداحين .
بر چهره ستايشگران ، خاك بيفشانيد .
كنز العمال ، ج 3 ، ص 574 ، ح 796033- احزم الناس أكظمهم للغيظ
آنكه در فرو بردن خشم از ديگران بيشتر است ، از همه كس دور انديشتر است .
نهج الفصاحه ، ص 17 ، ح 95 34- اختبروا الناس بأخدانهم ، فإن الرجل يخادن من يعجبه
مردم را از معاشرانشان بشناسيد ، زيرا كند هم جنس با هم جنس پرواز .
نهج الفصاحه ، ص 19 ، ح 106 35- اخوف ما أخاف علي امتي الهوي وطول الامل .
بر امت خويش بيش از هر چيز از هوس و آرزوي دراز بيم دارم .

كنز العمال ، ج 3 ، ص 490 ، ح 7553 36- ادعوا الله وأنتم موقنون بالاجابة واعلموا أن الله لا يستجيب دعاء من قلبغافل لاه .
خدا را بخوانيد و به اجابت دعاي خود يقين داشته باشيد و بدانيد كه خداوند دعارا از قلب غافل بي خبر نمي پذيرد .
كنز العمال ، ج 2 ، ص 72 ، ح 3176 37- ادني أهل النار عذابا ينتعل بنعلين من نار يغلي دماغه من حرارة نعليه .
از مردم جهنم آنكه عذابش از همه آسانتر است دو كفش آتشين بپا دارد كه مغزوي از حرارت كفشهايش به جوش ميآيد .
كنز العمال ، ج 14 ، ص 527 ، ح 39507 38- ادني جبذات الموت بمنزلة مائة ضربة بالسيف .
آسانترين كشش هاي مرگ مانند صد ضربت شمشير است .
كنز العمال ، ج 15 ، ص 569 ، ح 42208 39- اذا ابتلي أحدكم بالقضاء بين المسلين فلا يقض وهو غضبان وليسو بينهم في النظروالمجلس والاشارة
اگر يكي از شما به كار قضاوت ميان مسلمانان دچار شود بايد به هنگام غضب ازقضاوت خودداري كند و ميان ارباب دعوا در نگاه و نشيمنگاه و اشاره تفاوتي نگذارد .
كنز العمال ، ج 6 ، ص 102 ، ح 15034 40- اذا أحب الله عبدا حماه الدنيا كما يظل أحدكم يحمي سقيمه الماء .
وقتي خداوند بندهاي را دوست دارد ، دنيا را از او منع ميكند چنانكه شما مريض خويش را از نوشيدن آب منع ميكنيد .
كنز العمال ، ج 6 ، ص 471 ، ح 16595

[orochi]

حدیث (1) امام رضا علیه السلام فرمودند:

تزاوَرُوا تحـابـوا و تصـافحُـوا و لا تحـاشمـوا
به دیدن یكدیگر روید تا یكدیگر را دوست داشته باشید و دست یكدیگر را بفشارید و به هم خشم نگیرید.

(بحارالانوار،ج78،ص 347)


حدیث (2) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:

من اصعد الی الله خالص عبادته اهبط الله عزوجل الیه افضل مصلحته
كسی كه عبادت های خالصانه خود را به سوی خدا فرستد، پروردگار بزرگ برترین مصلحت را به سویش فرو خواهد فرستاد.

(بحار الانوار ، ج 70، ص 249 )


حدیث (3) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:

ان السعید، كل السعید، حق السعید من أحب علیا فی حیاته و بعد موته
همانا سعادتمند(به معنای) كامل و حقیقی كسی است كه امام علی(ع) را در دوران زندگی و پس از مرگش دوست داشته باشد.

(مجمع‌ الزوائد علامه‌ هیثمى‌ ، ج‌ 9 ، ص‌ 132)


حدیث (4) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:

نحن وسیلته فی خلقه و نحن خاصته و محل قدسه و نحن حجته فی غیبه و نحن ورثه أنبیائه
ما اهل بیت رسول خدا(ص) وسیله ارتباط خدا با مخلوقاتیم ما برگزیدگان خداییم و جایگاه پاكی ها، ما دلیل های روشن خداییم و وارث پیامران الهی

(شرح‌ نهج‌ البلاغه‌ لابن‌ ابی‌ الحدید ، ج‌ 16 ، ص‌ 211)


حدیث (5) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:

قاریءُ الحدید، و اذا وقعت، و الرحمن، یدعی فی السموات و الارض، ساکن الفردوس
تلاوت کننده سوره حدید و واقعه و الرحمن در آسمانها و زمین اهل بهشت خوانده می شوند

(کنزالعمال ، ج‌ 1 ، ص582)


حدیث (6) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:

خیارکم الینکم مناکبة و اکرمهم لنسائهم
بهترین شما کسی است که در برخورد با مردم نرم تر و مهربان تر باشد و ارزشمندترین مردم کسانی هستند که با همسرانشان مهربان و بخشنده اند.

(دلال الامامه و کنزالعمال ، ج‌ 7، ص225)


حدیث (7) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:

حبب الی من دنیاکم ثلاث: تلاوة کتاب الله و انظر فی وجه رسول و الانفاق فی سبیل الله
از دنیای شما سه چیز محبوب من است: 1-تلاوت قرآن 2-نگاه به چهره رسول خدا 3-انفاق در راه خدا

(وقایع الایام خیابانی، جلد صیام، ص295)


حدیث ( 8) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:

فجعل الله...اطاعتنا نظاما للملة و امامتنا أمانا للفرقة
خدا اطاعت و پیروی از ما اهل بیت را سبب برقراری نظم اجتماعی در امت اسلامی و امامت و رهبری ما را عامل وحدت و درامان ماندن از تفرقه ها قرار داده است.

(بحار الانوار، ج 43، ص 158)


حدیث ( 9) امام رضا علیه السلام فرمودند:

لا یسْتَكْمِلُ عَبْدٌ حقیقةَ الایمانِ حَتَّى تَكُونَ فیهِ خِصالُ ثَلاثٍ: اَلتَّفقُّهُ فِى الدّینِ وَحُسْنُ التَّقْدیرِ فِى الْمَعیشَةِ، وَالصَّبرُ عَلَى الرَّزایا.
هیچ بنده ‏اى حقیقت ایمانش را كامل نمى ‏كند مگر این كه در او سه خصلت باشد: دین‏ شناسى، تدبر نیكو در زندگى، و شكیبایى در مصیبت‏ها و بلاها.

(بحار الانوار، ج 78، ص 339، ح1 )


حدیث (10) امام رضا علیه السلام فرمودند:

مَنْ حاسَبَ نَفْسَهُ رَبَحَ وَمَنْ غَفَلَ عَنْهَا خَسِر
آن كسى كه نفسش را محاسبه كند، سود برده است و آن كسى كه از محاسبه نفس غافل بماند، زیان دیده است.

(بحار الأنوار، ج 78، ص 352، باب 26، ح 9)


حدیث (11) امام رضا علیه السلام فرمودند:


مَن رَضى عن الله تعالى بالقَلیل مِن الرّزق رضَى الله منه بالقَلیل مِنَ العَمل
هر كـس به رزق و روزى كم از خدا راضى باشد، خداوند از عمل كم او راضى خواهد بود

(بحـارالانـوار،ج 78،ص 357)


حدیث (12) امام حسین علیه السلام فرمودند:


لاتـَرفع حــاجَتَك إلاّ إلـى أحـَدٍ ثَلاثة: إلـى ذِى دیـنٍ، اَو مُــرُوّة اَو حَسَب
جز به یكى از سه نفر حاجت مبر: به دیندار، یا صاحب مروت، یا كسى كه اصالت خانوادگى داشته باشد

(تحف العقول ، ص 251)


حدیث (13) امام رضا علیه السلام فرمودند:

مَـن فـرّج عن مـومـن فـرّج الله عَن قَلبه یـَوم القیمة
هر كس اندوه و مشكلى را از مومنى بر طرف نماید خداوند در روز قیامت انـدوه را از قلبش بر طرف سازد

(اصول كافى، ج 3، ص 268)


حدیث (14) امام حسین علیه السلام فرمودند:

أیما اثْنَین جَرى بینهما كلام فطلب أحدهما رضَـى الاخر كانَ سابقة الىَ الجنّة
هر یك از دو نفـرى كه میان آنها نزاعى واقع ی و یكـى از آن دو رضایت دیگرى را بجـویـد ، سبقت گیـرنـده اهل بهشت خـواهـد بــود

(محجه البیصاء ج 4،ص 228)


حدیث (15) امام حسین علیه السلام فرمودند:


لاأفلَحَ قـَومٌ اشتَـروا مَـرضـاتِ الْمَخلـُوق بسَخَطِ اْلخـالِق
رستگـار نمی ی مـردمـى كه خشنـودى مخلـوق را در مقـابل غضب خـالق خریدنـد

(تاریخ طبرى،ص 1،ص 239)


حدیث (16) امام حسین علیه السلام فرمودند:


إنَّ شِیعَتَنا مَنْ سَلمَت قُلُوبُهُم مٍن كُلِّ غَشٍّ وَ غِلٍّ وَ دَغَلٍ
بدرستی كه شیعیان ما قلبشان از هرناخالصی و حیله و تزویر پاك است

(فرهنگ سخنان امام حسین ص/ 476)


حدیث (17) امام حسین علیه السلام فرمودند:


لا یأمَن یومَ الْقیامَةِ إلاّ مَنْ خافَ الله فِی الدُّنیا
كسی در قیامت در امان نیست مگر كسی كه در دنیا ترس از خدا در دل داشت

(مناقب ابن شهر آشوب ج/4 ص/ 69)


حدیث (18) امام حسین علیه السلام فرمودند:


أَعْجَزالنّاسٍ مَنْ عَجَزَ عَنِ الدُّعاء
عاجزترین مردم كسی است كه نتواند دعا كند

(بحارالانوارج/ 93 ص/ 294)


حدیث (19) امام حسین علیه السلام فرمودند:


اَلْبُكاءُ مِنْ خَشیةِ اللهِ نَجآةٌ مِنَ النّارِ
گریه از ترس خدا سبب نجات از آتش جهنّم است

(حیات امام حسین ج 1 /ص 183)


حدیث (20) امام محمد باقر علیه السلام فرمودند:


انما یداق الله العباد فی الحساب یوم القیامة علی قدر ما اتاهم من العقول فی الدنیا
خدا در روز قیامت نسبت به حساب بندگانش به اندازه عقلی که در دنیا به آنها داده است باریک بینی می کند

(اصول کافی ج 1 /ص 12)


حدیث (21) رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:


طلب العلم فریضة علی کل مسلم، الا ان الله یحب بغاة العلم
طلب علم بر هر مسلمانی واجب است، همانا خدا جویندگان علم را دوست دارد.

(اصول کافی ج 1 /باب دوم/ص 35)


حدیث (22) رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:


خَیرُ الأصحابِ مَن قَلَّ شِقاقُهُ و کَثُرَ وِفاقُهُ.
بهترین یاران کسی است که ناسازگاریش اندک باشد و سازگاریش بسیار

(تنبیه الخواطر، ج2، ص123 )


حدیث (23) رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:


إنَّ الصَّدَقَة َلتُطفِئُ غَضَبَ الرَّبِّ
صدقه، خشم پروردگار را فرو می‌نشاند.

(کنزالعمال، ح161143 )


حدیث (24) امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:


لَیسَتِ العِبادَةُ کَثرَةَ الصیّامِ وَ الصَّلوةِ وَ انَّما العِبادَةُ کَثرَةُ التَّفَکُّر فی أمر اللهِ.
عبادت کردن به زیادی روزه و نماز نیست، بلکه (حقیقت) عبادت، زیاد در کار خدا اندیشیدن است.

(تحف العقول، ص448)


حدیث (25) رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند:

مَن رَدَّ عَن عِرضِ اَخیهِ المُسلِمِ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ اَلبَتَّةَ
هرکس آبروی مؤمنی را حفظ کند، بدون تردید بهشت بر او واجب ی.

(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)


حدیث (26) امام صادق علیه السلام فرمودند:

أَقرَبُ ما یَکُونُ العَبدُ إلَی اللهِ وَ هُوَ ساجِدٌ
نزدیکترین حالات بنده به پروردگارت حالت سجده است.

(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)


حدیث (27) امام صادق علیه السلام فرمودند:

إنَّ اللهَ عَزَّوَجَّلَ یََرحَمُ الرَّجُلَ لَشُدَةِ حُبِّ لُوَلَدُه.
براستی که خداوند عزوجل رحم می نماید مرد را، به سبب شدت محبت او به فرزندش.

(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)


حدیث (28) امام حسین علیه السلام فرمودند:


مَن حاوَلَ اَمراً بمَعصِیَهِ اللهِ کانَ اَفوَتَ لِما یَرجُو وَاَسرَعَ لِمَجئ ما یَحذَرُ
آن که در کاری که نافرمانی خداست بکوشد امیدش را از دست می دهد و نگرانیها به او رو می آورد.

(بحار الانوار ، ج 3 ، ص 397)


حدیث (29) امام علی علیه السلام فرمودند:

اَلمُؤمِنُ بَشرُهُ فی وَجِهِهِ وَحُزنُهُ فی قَلبِهِ
شادی مومن در رخسار او و اندوهش در دل است.

(نهج البلاغه، کلمات قصار، شماره325)


حدیث (30) امام علی علیه السلام فرمودند:

اَلعِلمُ کَنزٌ عَظیمٌ لایَفنی
علم گنج بزرگی است که با خرج کردن تمام نمی ی

(غرور الحکم و در الکلم)


حدیث (31)رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:

اَلعِبادَهُ سَبعونَ جُزء، اَفضَلُها جُزءً طَلَبُ الحَلالِ
عبادت هفتاد جزء است و بالاترین و بزرگترین جزء آن کسب حلال است.

(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)


حدیث (32) امام حسین علیه السلام فرمودند:

اِنّ اَعفَی النّاسِ مَن عَفا عِندَقُدرَتِهِِ
بخشنده ترین مردم کسی است که در هنگام قدرت می بخشد.

(الدره الباهره ، ص24)


حدیث (33) امام باقر علیه السلام فرمودند:

اِصبِروا عَلی اداء الفَرائضِ، وَ صابِروعَدُوُّکُم ، وَ رابِطو امامَکُمُ المُنتَظَرِِ
صبر کنید برگزاردن احکام شرع و شکیبایی ورزید در برابر دشمنتان و آماده و حاضر یراق باشید برای امامتان که در انتظار او هستید.

(غیبه النعمانی، ینابیع الموده)


حدیث (34) امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:


من آنَس بِالله اِستوحَشَ مِنَ النّاس
کسی که با خدا مانوس باشد، از مردم گریزان گردد

(مسند الامام العسکری، ص287)


حدیث (35) امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:


جُعِلتِ الخَبائِثُ فی بَیت وَ جُعِل مِفتاحُهُ الکَذِبَ
تمام پلیدیها در خانه ای قرار داده شده و کلید آن دروغگویی است.

(بحار الانوار، ج78، ص377)


حدیث (36) امام علی علیه السلام فرمودند:


اَللِّّّسانُ سَبُعٌ، اِن خُلّیَ عَنهُ عَقَرَ
زبان، حیوان درنده است، اگر رها ی می گزد.

(نهج البلاغه)

[orochi]

پیامبر گرامی اسلام فرمودند :
نیکى و نیکوکاران را دوست بدارید. سوگند به آن که جانم به دست اوست، برکت و تندرستى، با نیکى و نیکوکاران است.
پیامبر گرامی اسلام فرمودند :
در پى روزى و نیازها، سحر خیز باشید؛ چرا که حرکت در آغاز روز، [مایه] برکت و پیروزى است.
پیامبر گرامی اسلام فرمودند :
بدان که راستگویى، پر برکت است و دروغگویى، شوم.

پیامبر گرامی اسلام فرمودند :
تا وقتى مردم امر به معروف و نهى از منکر مى‏کنند و یکدیگر را در نیکى و تقوا، یارى مى‏رسانند، در خیر و نیکى‏اند، آن‏گاه که چنین نکنند، برکت‏ها از آنان گرفته مى‏شود و بعضى بر بعض دیگر مسلّط مى‏گردند و در زمین و در آسمان، هیچ یاورى نخواهند داشت.
پیامبر گرامی اسلام فرمودند :
نماز شب، موجب رضایت پروردگار، دوستى فرشتگان، سنت پیامبران، نور معرفت، ریشه ایمان، آسایش بدن‏ها، مایه ناراحتى شیطان، سلاحى بر ضدّ دشمنان، مایه اجابت دعا، قبولى اعمال و برکت در روزى است.
امام علی – علیه السلام- فرمودند :
پیروان ما کسانى‏اند که در راه ولایت ما بذل و بخشش مى‏کنند، در راه دوستى ما به یکدیگر محبت مى‏نمایند، در راه زنده نگه داشتن امر و مکتب ما به دیدار هم مى‏روند. چون خشمگین شوند، ظلم نمى‏کنند و چون راضى شوند، زیاده روى نمى‏کنند، براى همسایگانشان مایه برکت‏اند و نسبت به هم‏نشینان خود در صلح و آرامش‏اند.
امام علی – علیه السلام- فرمودند :
هرگاه نیّت‏ها فاسد باشد، برکت از میان مى‏رود.
امام کاظم – علیه السلام – فرمودند :
مشورت با عاقلِ خیرخواه، خجستگى، برکت، رشد و توفیقى از سوى خداست.
امام صادق – علیه السلام – فرمودند :
صله رحم، انسان را خوش اخلاق، با سخاوت و پاکیزه جان مى نماید و روزى را زیاد مى کند و مرگ را به تأخیر مى اندازد.
امام صادق – علیه السلام – فرمودند :
اگر در میان مردم عدالت برقرار شود، همه بى‏نیاز مى‏شوند و به اذن خداوند متعال آسمان روزى خود را فرو مى‏فرستد و زمین برکت خویش را بیرون مى‏ریزد.

[orochi]

نماز آخرین توصیه انبیاء
1. أحَبُّ الأعمَالِ إلَی الله - عز وجل - الصَّلوةُ و هِی آخَر وَصَایا الأنبِیاء
نماز، بهترین کارها نزد خداوند و آخرین وصیت های پیامبران الهی است.

میزان الحکمة، ج 5، ص 397 نماز و خدمت
2. إنَّ طَاعَةُ الله خِدمَتُه فِی الأرضِ فَلَیس شَیءٌ مِن خِدمِته یَعدِلُ الصَّلاة
پیروی و اطاعت از پروردگار، خدمت کردن به او در زمین است و هیچ چیز در خدمت به پروردگار معادل نماز نیست.

میزان الحکمه، ج 5، ص 318 بهترین اعمال در قیامت
3. إنَّ أفضَل الأعمالِ عِندَالله یَومَ القِیامة، الصَّلوة
همانا بهترین عمل نزد خداوند، در روز قیامت، نماز است.

مستدرک الوسائل، ج 3، ص 7 آخرین سفارش پیامبر (صلی الله علیه و آله)
4. عَلَیکَ بِالصَّلاة! فَإنَّ آخَر مَا اُوصِی بِه رَسُولُ الله و حَثَّ عَلَیه، الصَّلاة
بر تو باد به نماز! زیرا آخرین چیزی که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به آن سفارش و بر انجام آن تاکید نمود، نماز است.

بحار الانور، ج 84، ص 236 ارزش نماز
5. إذا قَام المُصَلِّی إلَی الصَّلاة، نَزَلَت عَلَیه الرَّحمَة مِن أعنَانِ السَّماء إلی أعنانِ الأرضِ و حُفَّت بِه المَلائِکة و نَاداهُ مَلَکٌ لَو یَعلَم هَذا المُصَلِّی مَا فِی الصَّلاة مَا انفّتَل
هنگامی که انسان به نماز ایستد، رحمت خدا ازآسمان بر او نازل می شود و ملائکه اطرافش را احاطه کرده و فرشته ای می گوید: اگراین نمازگزار ارزش نماز را می دانست هیچ گاه از نماز منصرف نمی شد.

اصول کافی، ج 3، ص 265 علامت عامل دین
6. قَال لُقمان لإبنِه: لِکُلِّ شَیءٍ عَلامَةٌ یُعرَفُ بّها و یُشهَد عَلیها و أنَّ لِلدِّینِ ثَلاث عَلاماتٍ: العِلم و الإیمان و العَمَل بِه، (إلی أن قال) ولِلعَامِل ثَلاث عَلاماتٍ: الصَّلوة و الصِّیام و الزَّکوة
حضرت لقمان به فرزندانش فرمود: برای هر چیزی علامتی است که به وسیله آن علامت شناخته می شود و به او شهادت داده می¬شود. به درستی که برای دین سه علامت است: علم، ایمان و عمل به ایمان؛ تا آنجا که فرمود: برای عامل به دین سه علامت است: نماز، روزه و زکات.
مستدرک الوسائل، ج 1، ص 183
باقیات صالحات
7. سَئَلتُ أبا عَبدِالله (علیه السلام) عَنِ البَاقِیاتِ الصَّالِحات، فَقَال: هِی الصَّلواة فَحَافِظُوا عَلَیها
ادریس قمی می گوید از امام صادق (علیه السلام) در مورد کارهای نیک ماندگار سؤال کردم، امام فرمود: آن نماز است، پس محافظت بر نماز کنید.

مستدرک الوسائل، ج 1، ص172 برتری نماز
8. أمّا أنَّهُ لَیسَ شَیءٌ أفضَل مِن الحَجّ إلّا الصَّلاة
به درستی که هیچ عملی بالاتر از حج نیست، مگر نماز.

وسائل الشیعه، ج3، ص 26 دو رکعت نماز و بخشش گناهان
9. مَن صَلَّی رَکعَتَینِ یَعلَم مَایَقُول فِیهِما إنصَرَف و لَیس بَینَه و بَینَ الله - عز وجل- ذنب إلا غَفَرَه لَه
هر کس دو رکعت نماز بخواند و بداند چه می گوید، از نماز فارغ می شود، در حالی که میان او و میان خدای عزوجل گناهی نیست، مگر این که خداوند برای او می بخشاید.

بحارالانوار، ج84، ص240 مراقبت در وقت نماز
10. إمتَحَنُوا شِیعتَنَا عِند ثَلاثٍ: عِند مَواقِیتِ الصَّلاة کَیفَ مُحافِظَتُهم عَلَیها، و عِند سِرارِهِم کَیف حفظَهُم لَها عِند عَدُوِّنا وإلی أموالِهِم کَیفَ مُواسَاتِهم لإخوانِهِم فِیها
شیعیان ما و پیروان ما را به سه مساله امتحان کنید:1- دراهمیت دادن به اوقات نماز، که آیا اول وقت نماز را برپا می دارند یا خیر؟2- حفظ أسرار، یعنی در حفظ اسرار و مسائل محرمانه کوشا هستند یا خیر؟3- و از حیث توانمندی های مالی، یعنی آیا در مال خود برای برادران دینی سهمی قائلند و دست آنها را می گیرند یا خیر؟

خصال صدوق، ج 1، ص 103 کمک ملائکه به نمازگزار هنگام مرگ
11. إنَّ مَلکَ المَوت یَدفَع الشَّیطان عَنِ المُحافِظ عَلَی الصَّلاة و یَلقنه شَهادة أن لا اله الله و أنّ مُحمداً رسُول الله فِی تِلک الحالة العَظِمیة
همانا "ملک الموت" شیطان را در دم مرگ از کسی که حافظ نماز است، دور می کند و شهادت بر وحدانیت خدا و رسالت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را در هنگام هولناک مرگ به او تلقین می کند.(توفیق شهادتین پیدا می کند).

وسائل الشیعه، ج 3، ص 19 تأثیر دو رکعت نماز مقبول
12. مَن قَبَّلَ الله مِنهُ صَلاة واحِدة لَم یُعَذِّبه
اگر خداوند از کسی دو رکعت نمازش را قبول کند، او را عذاب نمی کند.

وسائل الشیعه، ج 3، ص 22 تمسک به نماز برای رفع مشکل
13. کَانَ عَلِیٌّ (علیه السلام) إذا أمَالَهُ أَمرٌ فَزَع قَامَ إلَی الصَّلاة ثُمَّ تَلا هِذِه الآیة "واستَعِینُوا بِالصَّبر والصَّلاة "
شیوه علی (علیه السلام) چنان بود که چون مشکل مهمی برای او پیش می آمد، به نماز می ایستاد و این آیه را می خواند: "... واستعینوا بالصبر و الصلاة".

تفسیر درالمنثور، ج 1، ص 67 نماز و برطرف شدن اندوه
14. مَا یَمنَع أَحَدُکُم إذا دَخَل عَلَیه غَم مِن غُمُومِ الدُّنیا أن یَتَوضَّأ ثُمَّ یَدخُل المَسجِدُ فَیَرکَعُ رَکعَتَین یَدعَوالله فِیهِما، أما سَمِعتَ الله تعالی یَقُول: "واستَعِینُوا بِالصَّبرِ و الصَّلاة "
چه مانعی دارد که چون یکی از شما غم و اندوهی از غم های دنیا بر او درآمد، وضو بگیرد و به مسجد رفته و دو رکعت نماز بخواند و برای رفع اندوه خود، خدا را بخواند. مگر نشنیده ای که خدا می فرماید:"واستَعِینُوا بِالصَّبرِ و الصَّلاة".

وسائل الشیعه ج 5، ص 263 نشانه قبولی نماز
15. مَن أحَبَّ أَن یَعلَمَ أقبَلت صَلاتُه أَم لَم تَقَبَّل فَلیُنظُر هَل مَنَعتَه صَلاتُه عَنِ الفَحشاءِ و المُنکَر فَبِقدرِ ما منَعتَه قُبِلَت مِنه
هرکس دوست دارد بداند نمازش قبول شده یا نه، ببیند که آیا نمازش او را از گناه و زشتی باز داشته یا نه؟ پس به هر قدر که نمازش او را از گناه باز داشته به همان اندازه نمازش قبول شده است.

بحار الانوار، ج82 ص 198 حاجت خواستن بعد از نماز
16. أنَّ الله فَرَضَ عَلیکُم الصَّلواتِ فِی أحَبِّ الأوقاتِ إلیه، فَاسئَلواالله حَوائِجَکُم عَقیِب فَرائِضَکُم
به درستی که خداوند نمازهای واجب را در بهترین و محبوب ترین اوقات واجب کرد، پس حاجات خود را بعد از نمازهایتان بخواهید.

بحار الانوار، ج 85 ،ص 324 نماز و عطر
17. رِکعَتانِ یُصَلِّیها المُتَعطَّر، أفضَل مِن سَبعِین رِکعَة یُصَلِّیها غَیرَ مُتَعطَّرٍ
دو رکعت نماز با عطر بهتر است از هفتاد رکعت نماز کسی که عطر نزده است.

مکارم الاخلاق، ص 42 رکوع و سجود طولانی
18. و عَلَیکُم بِطُول الرُّکُوع و السُّجود فَإنَّ أحَدکُم إذا طَال الرُّکوع و السُّجود یهتفُ إبلِیس مِن خَلفِه، فَقال یا وَیلَتاه! أطاعُوا وعَصَیتُ و سَجَدُوا و أَبِیتُ
بر شما باد به طول رکوع و سجده، که هرگاه یکی از شما رکوع و سجودش طول بکشد، شیطان به دنبال او فریاد می زند: وای بر من! او اطاعت کرد و من معصیت کردم، او سجده کرد و من سر باز زدم.

بحار الانوار، ج 78، ص 199 سجده نزدیکترین حالت
19. أَقرَبُ ما یَکُون العَبد إلَی الله و هَو سَاجِدٌ، قال الله: "وَاسجُد و اقتَرِب"
نزدیکترین حالت بنده به خداوند بزرگ وقتی است که در سجده است خداوند فرمود: "سجده کن وتقرب جوی".

روضة المتقین، ج 2، ص 38 معنای سلام
20. مَعنی السَّلام فِی کُلِّ صَلوةٍ الأمان، أی مَن أدّی أمرُالله و سُنَّة نَبِیِّه - صلی الله علیه و آله - خاشِعاً مِنه قَلبَه فَلَه الأمانُ مِن بَلاءِ الدُّنیا و برائَة مِن عَذابِ الآخِرة
معنی "سلام" در پایان نماز، امان است، یعنی هر کس که امرخدا و سنت پیامبرش را با خشوع قلب به جای آورد، از بلای دنیا در امان، و ازعذاب آخرت برکنار است.

مصباح الشریعه، باب سلام خشوع در نماز
21. إذا کُنتَ فِی صَلاتِکَ فَعَلَیک بِالخُشُوع و الإقبال عَلی صَلاتِک فَإنَّ الله تعالی یقول: "الَّذِین هُم فِی صَلاتِهم خاشِعون"
هرگاه در حال نمازبودی، بر تو باد به خشوع و توجه کامل به نماز، چون خداوند در قرآن می فرماید: "اهل ایمان کسانی هستند که در نماز خشوع می ورزند".

میزان الحکمه، ج5، ص379 خشوع امیرالمؤمنین (علیه السلام) در نماز
22. و کان علی (علیه السلام) إذا قَامَ إلَی الصَّلوةِ فَقال: "وَجَّهت وَجهِی لِلَّذِی فَطَر السَّمواتِ و الأرض" تَغَیَّر لَونُه حَتَّی یُعرَف ذلک فِی وَجهِه
هنگامی که علی (علیه السلام) به نماز می ایستاد، این آیه شریفه را می خواند: "رو می آورم با تمام وجودم به کسی که آسمان ها و زمین را آفرید" و رنگ مبارک حضرتش تغییر می کرد، به طوری که تغییر حالت و دگرگونی از صورت مبارکش بخوبی مشاهده می گشت.

میزان الحکمه، ج 5، ص 381 ملاک قبولی نماز
23. قَال الله تبارک و تعالی: إنَّما أقبَل الصَّلاةُ لِمَن تَواضَع لِعَظَمَتِی، و یَکُفُّ نَفسَه عَنِ الشَّهواتِ مِن أجلِی و یَقطَع نَهارَهُ بِذِکرِی و لایَتَعاظَمُ عَلَی خَلقِی و یُطعِم الجَائِع و یَکسُو العَارِی، و یَرحَم المُصاب و یُؤوِی الغَریب ...
خداوند متعال فرمود: نماز کسی را می پذیرم که:1- درمقابل عظمت من خاضع باشد.2- از خواسته های نفسانی به خاطر من خود را دور کند.3-روزش را با یاد من به پایان برد.4- بر بندگانم بزرگی نفروشد.5- به گرسنه غذا دهد.6- برهنه را بپوشاند.7- به مصیبت دیده مهربانی کند.8- غریب راپناه دهد.

میزان الحکمه، ج 5، ص 386 کوتاهی در نماز مانع قبولی نماز
24. والله إنَّکُم لِتَعرَفُون مِن جِیرانِکُم و أصحَابِکُم مَن لَو کَان یُصَلِّی لِبَعضِکُم مَا قَبَّلَهَا مِنهُ لإستِخفَافِه بِها، أن الله لایُقبَل إلّا الحَسن، فَکَیفُ یُقبَل مایَستَخَفَّ بِه؟
قسم به خدا، شما از همسایگان و دوستان خود کسانی را می شناسید که اگر برای بعضی از شما نمازی بخوانند، به علت کوتاهی وبی اعتنایی هایی که بر آن روا داشته، از او قبول نخواهیدکرد، همانا خداوند چیز نیکو و شایسته را فقط می پذیرد، پس چگونه بپذیرد عبادتی راکه به آن بی توجهی شده است؟

میزان الحکمه، ج 5، ص387 خشم بر والدین، مانع قبولی نماز
25. مَن نَظَر إلَی أبَوَیهِ نَظَرمَاقِتٍ، و هُما ظَالِمان لَم یَقبَل الله لَه صَلاة
هر کس به پدر و مادرش نگاه تند و خشم آلود کند، اگر چه به وی ستم کرده باشند، خداوند نمازش را نمی پذیرد.

جامع السعادات، ج 2، ص 351 محرومان از شفاعت
26. لایَنالُ شَفَاعَتُنا مَنِ استَخَفَّ بِالصَّلاة
هر کس نماز را سبک بشمارد، به شفاعت ما دست نخواهد یافت.

فروع کافی، ج 3، ص270،حدیث 15 سبک شمردن نماز و توجه به حاجات
27. إذا قَامَ العَبد فِی الصَّلاة فَخَفَّفَ صَلاتُه قَال الله تعالی لِمَلائِکَتِه: أما تَرَونَ إلَی عَبدِی کَأنَّهُ یَری أنَّ قَضَاءُ حَوائِجِهِ بِیَدِ غَیرِی، أما یَعلَمُ أنَّ قَضَاء حَوائِجُه بِیَدی
وقتی بنده برای نماز به پا خیزد و نمازش را سبک ادا کند، خداوند به فرشتگانش می فرماید: آیا به بنده من نمی نگرید که گویا برآوردن حاجت هایش را به دست دیگری غیر از من می بیند! آیا نمی داند که برآوردن حوایج او به دست من است؟
محجة البیضاء، ج 1، ص341
حضور در مساجد
28. عَلَیکُم بإتیانِ المَساجِد فَإنَّها بُیُوتِ الله فِی الإرض مَن أتاهُ مُطَهَّراً طَهَّرَهُ الله مِن ذُنُوبِه و کَتَب مِن زُوّارِه
بر حضوردر مساجد مواظبت کنید! چرا که مساجد، خانه های خداوند در زمین است. کسی که باحالت طهارت وارد مسجد شود، خداوند او را از گناهانش تطهیر می نماید و نام وی رادر زمره زائرین خویش می نویسد.

وسائل الشیعه، ج 1، ص 267 محبوبیت نماز اول وقت
29. أَفضَلُ الأعمَالِ إلَی الله الصَّلاة لِوقتِها و بِرُّ الوالِدَین و الجَهادُ فِی سَبِیل الله
بهترین اعمال نزد خداوند، نمازاول وقت است. پس از آن نیکی بر پدر و مادر، و سپس جهاد در راه خدا است.

بحار الانوار، ج 3، ص 85 ثواب نماز صبح در اول وقت
30. فَإذا صَلّی العَبد صَلاةُ الصُّبح مَعَ طُلُوعِ الفَجر أثبَتَت لَهُ مَرَّتَین تَثبِتها مَلائِکة اللَّیل و مَلائِکة النَّهار
پس هرگاه بنده خدا، نماز صبح را با طلوع فجر به جای آورد دو مرتبه برای او نوشته می شود، هم فرشته صبح و هم فرشته شب می نویسند.

ثواب الاعمال، ص 62 تأثیر گفتن اذان و اقامه
31. مَن صَلَّی بِأذان و إقامةٍ صَلَّی خَلفَه صَفّانِ مِنَ المَلائِکَة و مَن صَلَّی بِإقامَةٍ بِغَیرأذان صَلّی خَلفَهُ صَفٌّ واحِد مَا بَین المَشرِق والمَغرِب
هر کس که نماز را با اذان و اقامه بخواند، دو صف از فرشتگان در پشت سرش نماز می گذارند، و کسی که نماز را با اقامه تنها بخواند یک صف از فرشتگان در پشت سرش نماز می خوانند و اندازه صف به قدر میان مشرق ومغرب است.

محجة البیضاء، ج 1، ص338 اذان با صدای بلند
32. کَان رسُول الله (صلی الله علیه واله) یَقُول لِبَلال إذا دَخَل الوَقتُ یَا بَلال أعِل فَوقَ الجِدار و أرفَع صَوتَک بِالأذان
رسول خدا (صلی الله علیه واله) هنگامی که وقت نماز فرا می رسید به بلال می فرمود: بالای دیوار (مسجد)برو و اذان را با صدای بلند بگو.

وسائل الشیعه، ج 4، ص 624 وضو پیش و بعد از غذا
33. الوُضُوء قَبلَ الطَّعام و بَعدَه یَذهَبان الفَقر
وضو پیش از غذا و بعد از غذا، فقر را از بین می برد.

وسائل الشیعه، ج 1، ص 256 ثواب اقتدا به عالم
34. الصَّلاة خَلفُ العَالِم بِألف رَکعَة
نماز در پشت سر یک عالم برابر هزار رکعت است.

بحارالانوار، ج 88 ،ص 5 عوامل رستگاری
35. المُنجِیّات: إطعامُ الطَّعام و إفشَاءِ السَّلام والصَّلاة بِاللَّیل والنَّاسُ نِیام
عوامل رستگاری چند چیزاست: اطعام کردن، آشکارا سلام کردن، نمازشب خواندن در
حالی که مردم آرمیده اند.

محاسن البرقی، ص387 رفع بلا به وسیله نماز گزار
36. أنَّ الله یَدفَعُ بِمَن یُصَلِّی مِن شِیعَتِنا عَمَّن لایُصَلِّی مِن شِیعَتِنا ولَوأجمَعُوا عَلی تَرکِ الصَّلوة لَهَلَکُوا
همانا خداوند به وسیله شیعیانی که نماز به جا می آورند، از شیعیان بی نماز (بلا) را دفع می کند، ولی اگر همه تارک نماز بودند، هر آینه همه هلاک می شدند.

مستدرک الوسائل، ج 1، ص 184 ملاقات پروردگار
37. هَذِه الصَّلوات الخَمس المَفرُوضات مَن أقَامَهُنَّ و حَافَظ عَلَی مَواقِیتِهّنَّ لَقی الله یَوم القِیامَة
کسی که نمازهای پنج گانه را به پا داشته و محافظت از اوقات آن نماید، روز قیامت، پروردگار را ملاقات می کند.
ثواب الاعمال، ص 70
اثر کار نیک برای میت
38. یَدخُل عَلَی المَیِّتِ فِی قَبرِه الصّلاة و الصَّوم و الحَجّ و الصَّدقة و البِّر و الدُّعاء، و یَکتُب أجرَهُ لِلَّذِی یَفعَلَه و لِلمَیِّت
نماز و روزه و صدقه و نیکی و دعا برای میت در قبر او داخل می شود، و اجر و پاداش این امور برای میت و آن کسی که آن را انجام می دهد، نوشته می شود.

بحار الانوار، ج 82 ،ص 62 سؤال از نمازهای پنج گانه
39. إذا لَقِیت الله بِالصَّلواتِ الخَمس المَفرُوضَات لَم یَسألُکَ عَمَّا سِوی ذَلِک
هنگامی که خداوند را با نمازهای پنج گانه واجب ملاقات کردی، سؤال از شما نمی شود، مگر از نمازهای پنج گانه.

وسائل الشیعه، ج3، ص 5 نشانه شیعه بودن
40. شِیعَتنُا أهلُ الوُرَع و الإجتِهاد و أهل الوَفاء و الأمانَة و أهل الزُّهد و العِبادَة و أصحَاب الإحدَی و خَمسِین رِکعَة فِی الیَوم واللَّیلَة
شیعیان ما اهل تقوی و پاکدامنی و کوشش و جدیت اند و مردمی باوفا و امین اند و اهل زهد و عبادت اند و کسانی هستند که در شبانه روز پنجاه و یک رکعت نماز می خوانند.

بحار الانوار، ج68 ص 167

[orochi]

امام صادق علیه‏السلام :برادران خود را به دو خصلت بیازمایید . اگر آن دو خصلت را داشتند با آنها دوستى کن و گرنه از ایشان دورى کن ، دورى کن ، دورى کن . (آن دو خصلت اینهاست) : پایبندى به خواندن نماز در وقت خود و نیکى کردن به برادران در روزگار سختى و آسایش .

. 1





شیطان وقتی صدای اذان را می شنود چه می کند؟
پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :شیطان چون آواز دعوت به نماز را بشنود بگریزد .

. 2





مؤذن چه ثوابی دارد؟
پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :مؤذّن تا جایى که صدایش مى‏رسد و نگاهش کار مى‏کند به همان اندازه آمرزیده مى‏شود و هر خشک و ترى (جملات) او را تصدیق مى‏کند و به تعداد هر نفرى که با اذان او نماز بگزارد حسنه‏اى برایش منظور مى‏شود .

. 3





چرا ایمان تنها به گفتار نیست؟
امام على علیه‏السلام :اگر ایمان تنها گفتار بود روزه و نماز و حلال و حرام نازل نمى‏شد .

. 4





امام رضا علیه السلام درباره ی اهمیت دادن کاسبها به نماز چه می فرماید؟
فقه الرضا علیه‏السلام :هرگاه در حال کسب و کار بودى و وقت نماز رسید کسب تو را از نماز باز ندارد ؛ زیرا خداوند مردمى را چنین توصیف کرده و ستوده‏است : «مردانى که هیچ تجارت ...» . این مردم کاسب بودند امّا چون گاه نماز مى‏رسید دست از کسب و کار مى‏شستند و به نماز بر مى‏خاستند . مزد و پاداش اینان بیش از کسانى بود که کاسبى نمى‏کردند و نماز مى‏خواندند .

. 5





خداوند چه انسانهایی را دوست دارد؟
امام باقر علیه‏السلام :خداوند دوست دارد کسى را که با مردم مزاح و شوخى کند ، اما سخن زشت به زبان نیاورد و نیز کسى را که اندیشه‏اى یکتاپرست داشته باشد و کسى را که آراسته به صبر باشد و کسى را که به نماز خواندن افتخار کند .

. 6





گذشتن از یک لقمه حرام، چقدر ثواب دارد؟
پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :فرو گذاشتن یک لقمه حرام ، نزد خدا محبوتر است از خواندن دو هزار رکعت نماز مستحبى .

. 7





چه دعایی رد نمی شود؟
امام صادق علیه‏السلام :هرکه درست وضو بگیرد و دو رکعت نماز بگزارد و رکوع و سجود آنها را به طور کامل به جا آورد ، سپس سلام گوید و خداوند عز و جل و رسول خدا را مدح کند و آن گاه حاجتش را بخواهد هر آینه به جا خواهش کرده و هر که به جا طلب خیر و خوبى کند نومید برنگردد .

. 8





مؤمن تا زمانی که به یاد خدا باشد در چه حالی است؟
امام باقر علیه‏السلام :مؤمن تا زمانى که به یاد خدا بـاشد ، ایـسـتاده یا نشسته یا خفته ؛ پیوسته در نماز است ؛ خداوند متعال مى‏فرماید : «آنان که خدا را ایستاده و نشسته و به پهلو خفته یاد مى‏کنند ...» .

. 9





حقیقت ذکر خدا چیست؟
پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :هر کس خداوند عز و جل را فرمان برد ، خدا را یاد کرده‏است ، هرچند نماز خواندن و روزه گرفتن و قرآن خواندنش اندک باشد .

. 10





کیفر زن و مردی که همسر خود را بیازارد چیست؟
پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :هر که زنش وى را بیازارد ، خداوند ، نماز آن زن را قبول نکند و کار نیکش را نپذیرد تا زمانى که به شوهرش کمک کند و او را خشنود سازد ، هر چند آن زن همه عمرش روزه بگیرد ، مرد نیز اگر زن خودرا بیازارد و به او ستم کند همین گناه و عذاب را دارد .

. 11





پاک و آراسته به مسجد رفتن چه ثوابی دارد؟
امام صادق علیه‏السلام :بر شما باد به رفتن مساجد ؛ زیـرا مـساجد خانه‏هاى خدا در روى زمینند . هر که پاک و پاکیزه وارد آنها شود خداوند او را از گناهانش پاک گرداند و در زمره زائران خود قلمدادش کند . پس ، در مساجد نماز و دعا بسیار بگزارید .

. 12





چه کسانی همسایه ی مسجد محسوب می شوند؟
امام على علیه‏السلام :نماز همسایه مسجد جز در مسجد پذیرفته نیست ، مگر آن که عذرى داشته باشد یا بیمار باشد . عرض شد : اى امیر المؤمنین ! همسایه مسجد کیست ؟ فرمود : کسى که ندا (ى دعوت به اقامه نماز) را بشنود .

. 13





آیا می توان از مسجد به عنوان گذرگاه استفاده کرد؟
پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :مسجدها را گذرگاه خود مکنید ، مگر آن که دو رکعت نماز در آنها بخوانید .

. 14





بیداری شب برای چه کارهایی جایز است؟
پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :بیدار ماندن بعد از نماز خفتن روا نباشد ، مگر براى دو کس : نماز گزار یا مسافر .

. 15





رسول خدا – صلی الله علیه و آله و سلم – در چه وقت هایی و چگونه و با چه چیزی مسواک می زد؟
بحار الأنوار :پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم هرگاه مسواک مى‏زد از عرض مى‏زد و شبى سه بار مسواک مى‏زد : یک بار پیش از خواب ، یک بار وقتى که از خواب براى راز و نیاز برمى‏خاست و یک بار پیش از آن که براى نماز صبح بیرون رود . آن حضرت به سفارش جبرئیل با چوب درخت مسواک ، مسواک مى‏زد .

. 16





چرا باید افراد را با راستگویی بیازماییم؟
امام صادق علیه‏السلام :فریب نماز و روزه مردم را نخورید ؛ زیرا آدمى گاه چنان به نماز و روزه خو مى‏کند که اگر آنها را ترک گوید ، احساس ترس مى‏کند ، بلکه آنها را به راستگویى و امانتدارى بیازمایید .

. 17





صلح و صفا دادن میان مردم چه ثواب و فضیلتی دارد؟
پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :آیــا شما را به چیزى با فضیلت‏تر از نماز و روزه و صدقه (زکات) آگاه نکنم ؟ آن چیز اصلاح میان مردم است ؛ زیرا تیره شدن رابطه میان مردم مُهلک و دین برانداز است .

. 18





نماز چه جایگاهی دارد؟
پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :هرچیزى چهره‏اى دارد و چهره دین شـما نماز است .

. 19





رسول خدا – صلی الله علیه و آله و سلم – به نماز چگونه علاقه ای داشت؟
پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :خداوند ، جلّ ثناؤه ، نور دیده مرا در نماز قرار داد و نماز را محبوب من گردانید ، همچنان که غذا را محبوب گرسنه و آب را محبوب تشنه . (با این تفاوت که) گرسنه هرگاه غذا بخورد سیر مى‏شود و تشنه هرگاه آب بنوشد سیراب مى‏شود ، امّا من از نماز سیر نمى‏شوم .







نماز خواندن چه آثاری دارد؟
امام على علیه‏السلام :نماز رحمت (الهى) را فرود مى‏آورد .

. 21





رسول خدا – صلی الله علیه و آله و سلم – هنگام فرا رسیدن وقت نماز چه حالتی داشت؟
امام على علیه‏السلام :رسول خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم شام و غیر شام را بر نماز مقدم نمى‏داشت و چون وقت نماز مى‏رسید ، گویى نه خانواده‏اى مى‏شناسد و نه رفیق شفیقى .

. 22





نماز خواندن چه آثاری دارد؟
امام على علیه‏السلام :نماز، موجب تقرّب هر پرهیزگار(ى به‏خدا) است.

. 23





نماز، آخرین وصیت کیست؟
امام صادق علیه‏السلام :مـحـبوبترین کارها نـزد خداوند عز و جل ، نماز است و آن ، آخرین سفارش پیامبران مى‏باشد .

. 24





قبولی نماز چه پیامدی دارد؟
امام باقر علیه‏السلام :نخستین چیزى که بنده بـراى آن حـسابرسى مى‏شود نماز است ؛ اگر پذیرفته شد سایر اعمالش هم پذیرفته مى‏شود .

. 25





نماز در پاک کردن گناه به چه چیزی تشبیه شده است؟
امام صادق علیه‏السلام :اگر جلو در خانه یکى از شـما جـوى آبـى باشد و روزى پنج بار خود را در آن بشوید آیا چرک و کثافتى بر تن او باقى مى‏ماند ؟ حکایت نماز نیز حکایت جوى آبى است که تمیز و پاکیزه مى‏کند ؛ هرگاه کسى نمازى بخواند این نماز گناهانش را پاک مى‏کند مگر گناهى که او را از ایمان به دَر برد و بر آن مداومت ورزد .

. 26





ابلیس به نمازگزار چگونه می نگرد؟
امام على علیه‏السلام :هرگاه کسى به نماز ایستد ، ابلیس از این که مى‏بیند رحمت خدا او را فرا گرفته است حسودانه به وى مى‏نگرد .

. 27





چه نمازی نماز نیست؟
پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :کسى که در نمازش خشوع (و فروتنى) ندارد ، نمازش نماز نیست .

. 28





عبادت کردن بدون داشتن تقوا چه فایده ای دارد؟
پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :اگر چندان نماز بخوانید که چون چلّه کمان شوید ، و چندان روزه بگیرید که مانند کمان درآیید ، خداوند از شما نپذیرد مگر با پارسایى .

. 29





زن نافرمانی که شوهرش از او ناراضی است چه کیفری دارد؟
پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :هشت نفرند که نمازشان پذیرفته نمى‏شود : بنده فرارى ، تا زمانى که به سوى مولایش برگردد . زن نافرمان ، که شوهرش از او ناراضى است . کسى که زکات نمى‏دهد . کسى که وضو نمى‏گیرد . دختر بالغى‏که بدون‏روسرى نماز بخواند . پیشواى قومى که با آنان نماز بخواند در حالى که از او ناراضى هستند . آدم مست و زَبین ، یعنى کسى که بول و غائط خود را به زور نگه داشته است .

. 30





حضور قلب در نماز چه اهمیتی دارد؟
پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :خداوند نماز بنده‏اى را که دلش با بدنش حضور ندارد ، نمى‏پذیرد .

. 31





حضور قلب در نماز چه اهمیتی دارد؟
پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :(گاه) بنده‏اى نماز مى‏خواند ، امّا یک ششم و (حتى) یک دهم آن هم برایش نوشته نمى‏شود ؛ تنها آن مقدار از نماز بنده به حساب مى‏آید که با شناخت و توجّه همراه باشد .

. 32





نماز خواندن با توجه و تفکر(در عظمت خداوند) چه جایگاهی دارد؟
پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :دو رکعت نماز ساده و سبک ، امّا همراه با تفکّر ، بهتر است از شبى را تا به صبح نمازگزاردن .

. 33





با نماز بدون حضور قلب چگونه برخورد می شود؟
امام باقر و امام صادق علیهماالسلام :تنها آن مقدار از نمازت بهره توست که با توجّه قلبى همراه باشد . پس ، اگر کسى در همه نماز سهو کند (حواسش بکلّى پرت باشد) یا از اداى آن غفلت ورزد (به وقت نگزارد) آن نماز مچاله شده و به صورت صاحبش زده مى‏شود .

. 34





حضور قلب چه اثری دارد؟
امام صادق علیه‏السلام :هر که دو رکعت نماز بخواند و بداند در آنها چه مى‏گوید ، نمازش که تمام شد ، گناهى میان او و خداوند باقى نماند .

. 35





چرا باید نماز خواب آلوده و بدون حضور قلب را رها کرد؟
امام على علیه‏السلام :هرگاه در حال نماز خواب بر تـو غـلبه کرد ، نماز را قطع کن و بخواب ؛ زیرا در چنان حالى نمى‏دانى که براى خودت دعا مى‏کنى یا نفرین .

. 36





چرا باید نماز خواب آلوده و بدون حضور قلب را رها کرد؟
امام باقر علیه‏السلام :بـا حـالت کـسل و خـواب آلود و سـنگین بـه نماز نایست ؛ زیرا اینها از خصلتهاى نفاق است و خداوند مؤمنان را از این که در حالت مستى ؛ یعنى مستى خواب ، به نماز ایستند نهى فرموده است .

. 37





سفارش امیرالمؤمنین علی علیه السلام درباره ی نماز اول وقت چه بود؟
امام على علیه‏السلام- در نامه خود به محمّد بن ابى بکر- : مراقب وقت نماز باش و آن را به هنگام بخوان ، نه به دلیل بیکارى آن را پیش از موقع بخوان و نه به سبب کارى آن را از وقتش به تأخیر انداز .

. 38





ترک نماز، چه فاصله ای را بر می دارد؟
پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :میان مسلمان و کافر فاصله‏اى جز این نیست که نماز واجب را عمدا ترک کند یا از روى سبک شمردن آن را نخواند .

. 39





چرا بی نماز، کافر خوانده می شود؟
امام صادق علیه‏السلام- در پاسخ به این پرسش که چرا بى‏نماز ، کافر خوانده مى‏شود اما زناکار ، نه- : چون کسى که زنا و امثال این کار را مى‏کند بر اثر غلبه شهوت دست به این کارها مى‏زند امّا بى‏نماز ، نماز را ترک نمى‏کند ، مگر از روى سبک شمردن و بى‏اعتنایى بدان .

. 40

[orochi]

معراج مؤمن پیامبر (ص) :الصلوة ، معراج المؤمن.( نماز، معراج مؤمن است .) کشف الاسرار، ج 2، ص .676 سرالصلوة ، ص 7، اعتقادات مجلسی ، ص 29 نماز نور مؤمن پیامبر (ص):الصلوة نور المؤمن.(نماز نور مؤمن است .) شهاب الاخبار، ص .50 نهج الفصاحه ، ص 396 نشانه ایمان پیامبر (ص) :علم الایمان الصلوة.(علامت و نشانه ایمان نمازاست .) شهاب الاخبار، ص 59
نماز ستون دین پیامبر (ص) :الصلوة عماد دینکم. (نماز، پایه و ستون دین شماست .) میزان الحکمه ، ج 5، ص 370 تقرب به وسیله نماز امام کاظم (ع): افضل ما یتقرب به العبد الی الله بعد المعرفة به ، الصلوة. (بهترین چیزی که بنده بعد از شناخت خدا به وسیله آن به درگاه الهی تقرب پیدا می کند، نماز است( . تحت العقول ، ص 455 پرچم اسلام پیامبر (ص) :علم الاسلام الصلاة .(نماز، پرچم اسلام است .) کنز العمال ، ج 7، ص ,279 حدیث 1887 نماز وسیله تقرب مؤمن پیامبر (ص):ان الصلوة قربان المؤمن .(همانانماز خواندن وسیله نزدیکی مؤمن به خداست .) کنز العمال ، حدیث 18907 نماز و پایه های دین امام باقر (ع):بنی الاسلام علی خمس : الصلوة و الزکوة و الصوم و الحج و الولایة. (اسلام بر روی پنج پایه بنا شده است : نماز، روزه ،زکات ، حج ، ولایت( . کافی ، ج 2، ص 17 اهل بیت (ع ) و اقامه نماز امام حسین (ع): "الذین ان مکنا هم فی الارض اقاموا الصلاة " قال : هذه فینا اهل البیت .(در تفسیر آیه "کسانی که اگر ما به آنها در زمین قدرت و حکومت دهیم ،نماز را به پا می دارند" فرمود: این در مورد ماخاندان اهل بیت است( . بحار الانوار، ج ,24 ص 166 نماز آخرین توصیه انبیاء امام صادق (ع) :احب الاعمال الی الله - عز وجل - الصلوة و هی اخر وصایا الأنبیاء.(نماز، بهترین کارها نزد خداوند و آخرین وصیتهای پیامبران الهی است( . میزان الحکمة ، ج 5، ص 397 جایگاه نماز پیامبر (ص) :موضع الصلوة من الدین کموضع الرأس من الجسد.(جایگاه نماز در دین ، مانند جایگاه سر در بدن است .) کنز العمال ، ج 7، حدیث 18972 سیمای دین امام علی (ع) :لکل شی ء وجه و وجه دینکم الصلاة.) هر چیز دارای سیماست ، سیمای دین شما نماز است .) بحار الانوار، ج ,82 ص 227 وصیت امیرالمؤمنین (ع ( امام علی (ع): الله ، الله فی الصلوة ، فانها عموددینکم). خدا را، خدا را درباره نماز، چرا که ستون دین شماست .) نهج البلاغه ، نامه ها، ص 47 کلید بهشت پیامبر (ص) :الصلوة مفتاج الجنة). نماز کلید بهشت است .) نهج الفصاحه ، حدیث 1588 تداوم نماز و انتظار پیامبر (ص): لا یزال العبد فی صلوة ما انتظر الصلوة). بنده مادام که منتظر نماز است در حال نماز است .) نهج الفصاحه ، ص ,527 حدیث 2538 روشنایی چشم پیامبر (ص) پیامبر (ص) :قره عینی فی الصلاة). روشنی چشم من در نماز است .) نهج الفصاحه ، ص ,283 حدیث .1343 بحار الانوار، ج ,82 ص 193 نماز و خدمت امام صادق (ع (ان طاعة الله خدمته فی الارض فلیس شی ء من خدمته یعدل الصلاة. )پیروی و اطاعت از پروردگار خدمت کردن به او در زمین است وهیچ چیز در خدمت به پروردگار معادل نماز نیست( . میزان الحکمه ، ج 5، ص 318 حقیقت نماز پیامبر (ص) :مثل الصلاة مثل عمود الفسطاط، اذا ثبت العمودثبتت الاطناب و الاوتاد و الغشاء، و اذا انکسر العمود لم ینفع وتد و لا طنب و لاغشاء.(مثل نماز مانند مثل ستون خیمه است ، هرگاه ستون ثابت باشد طنابها و میخهاو پرده ها ثابت و سودمند خواهند بود و هرگاه ستون بکشند و در هم فرو ریزد، نه میخ نافع است و نه ریسمان سودی دارد و نه پرده ای اثری خواهد داشت( . من لایحضره الفقیه ، ج 1، شماره 639 بهترین اعمال در قیامت امام صادق (ع) :ان افضل الاعمال عند الله یوم القیامة ، الصلوة).همانا بهترین عمل در روز قیامت نزد خداوند، نماز است .) مستدرک الوسائل ، ج 3، ص 7 نماز، روش پیامبران پیامبر (ص) :الصلاة من شرایع الدین ، و فیها مرضاة الرب - عز و جل - فهی منهاج الانبیاء.(نماز از سنتهای دین ، و مایه خشنودی پروردگار و راه و روش پیامبران است .) جامع احادیث الشیعه ، ج 4، ص .22 بحار الانوار، ج ,82 ص 231 نماز، سفره الهی پیامبر (ص) :الا ان الصلاة مأدبة الله فی الارض قد هنأهالاهل رحمته فی کل یوم خمس مرات). آگاه باشید نماز سفره گسترده خدا در زمین است که خداوند آن را روزی پنج بار برای اهل رحمتش (افراد شایسته رحمت ) گوارا نموده است(. مستدرک الوسایل ، ج 1، ص 170

[orochi]

علی (ع) درباره ی ارزش علم و تفاوت افراد عالم و غیر عالم فرموده است : کاش میدانستم کسیکه از علم بی نصیب مانده چه چیز بدست آورده است. و آنکس که از علم بهره مند شده چه چیز بدست نیاورده است.

منبع : شرح ابن ابی الحدید ، جلد 20 ، ص289، کلمه ی 299



علی (ع)فرموده است :در علم و ادب بکوشید چه آنکه عالم ، عزیز و گرانقدر است ، اگر چه خاندان بزرگی منتسب نباشد ، اگر چه فقیر بی بضاعت باشد ، و اگرچه جوان باشد.

منبع : شرح ابن ابی الحدید ، جلد 20 ، ص 332،کلمه ی 814



رسول اکرم (ص) فرمود : اطاعت از فرمان الهی و پرستش ذات اقدس او بر اثر علم است ، خیر دنیا و آخرت در پرتو علم بدست می آید ، و شرّ دنیا و آخرت از جهل و نادانی دامنگیر انسان میشود.

منبع : بحار ،جلد1،ص64



علی (ع)فرموده است :شایسته ی مرد عاقل آنست که نظر صائب خردمند را بر اندیشه خود بیفزاید و دانش خویش را بعلم دانشمندان پیوند دهد.

منبع : غررالحکم ،ص384



علی (ع)فرموده است :به هر نسبت که دانش آدمی زیادتر میشود توجه خود را بنفس خویش افزون میکند و برای نیل بسعادت و صلاح سعی و کوشش خود را بکار میاندازد.

منبع : مستدرک 2،ص310



علی (ع) در ضمن وصایای خود به حضرت حسین (ع) فرموده : خوشبخت و رستگار کسی است که علم وعملش ،دوستی و دشمنیش ،گرفتن و رها کردنش ، سخن گفتن و سکوتش ،رفتار و گفتارش تنها بر اساس رضای الهی استوار باشد و بر خلاف امر پروردگار قدمی برندارد.

منبع : تحف العقول ،ص91
------------------------------------------------------------------------------------------------------

علم و عمل

رسول اکرم (ص) فرمود : ای اباذر ، در قیامت بدترین مردم نزد پروردگار عالمی است که در جهان از دانش خود عملاً استفاده نکرده و از آن پیروی ننموده است . و در حدیث دیگر فرمود:

منبع : لئالی اللخبار ص192


شدیدترین عذاب در قیامت برای عالمی است که بعلمش عمل ننموده و دانشش، او را بهره مند نکرده است.

منبع : مجموعه ی ورّام جلد 1 ص220
-----------------------------------------------------------------------------------------------------

عقل و علم

علی (ع) فرموده است : عقل که غریزه ی اختصاصی انسان و از سرمایه های طبیعی بشر است با علم آموزی و تجربه اندوزی افزایش می یابد.

منبع : غررالحکم ،ص67


و نیز فرموده است : که تحصیل علم و دانش مایه ی تقویت و تأیید عقل آدمی است.

منبع : مستدرک 2،ص287



امام صادق (ع) فرموده است : مطالعه ی بسیار و پی گیر در مسائل علمی ، باعث شگفتی عقل و تقویت نیروی فکر و فهم است.

منبع : بحارز 1،ص52



علی (ع) فرموده است : هر آن علمی که مورد تأیید و امضاء عقل نباشد گمراهی و ضلالت است.


منبع : غررالحکم ،ص546

علی (ع) فرموده است : چه بسا مردم عالمی که عملشان باعث قتل و نابودی آنان شد.


منبع : فهرست غرر،ص269

علی (ع) فرموده است : علمی که با آنان هدایت خود را فاسد و تباه سازی بدترین علم است.

منبع : غررالحکم ،ص444
----------------------------------------------------------------------------------------------------

غرور علم

علی (ع) فرموده است :شایسته است انسان عاقل، خویشتن را از مستی ثروت ، از مستی علم ودانش ، از مستی تمجید و تملّق ، از مستی جوانی مصون نگاه دارد . زیرا هر یک از این مستی ها مسموم و پلیدی دارد که عقل را زائل می کند و آدمی را خفیف و بی شخصیّت مینماید.

منبع : غررالحکم،ص862
-----------------------------------------------------------------------------------------------------

تجربه و علم

علی (ع) فرموده است : هر کس از وقایع گذشتگان عبرت بگیرد بینا میشود ، کسی که بصیرت و بینائی پیدا کرد می فهمد ، و آنکس گه فهمید عالم میشود.

منبع : سفینه ((عبر))ص146


علی (ع) فرموده است : تجربه های زندگی ، دانش مفید و ثمر بخشی است.

منبع : غررالحکم، ص35


و نیز فرموده است : تجربیّات ، به مردم دانش تازه می آموزد.

منبع : بحار 1،ص43



امام صادق (ع) فرموده است :انسان عاقل از یک سوراخ دوبار گزیده نمی شود یعنی انسان عاقل همواره تجربیّات خود را بخاطر میسپارد و عملاً به کار می بندد و اگر یک بار اشتباه کرد دوبار آنرا تکرار نمی کند.

منبع : تحف القول ،ص96
----------------------------------------------------------------------------------------------------

تعلیم و تعلّم

رسول اکرم (ص) مشاهده کرد که در مسجد، دو مجلس تشکیل شده است ، یکی مجلس علم که در آن از معارف اسلامی بحث میشود و دیگری مجلس دعا که در آن خدا را میخوانند. رسول اکرم فرمود : این هر دو مجلس خوب و مورد علاقه ی من است . آن گروه دعا میکنند و این گروه درس میخوانند و درس میگویند ، ولی گروه علمی برتر و بالاتر از گروه دعا هستند و من از طرف پروردگار برای تعلیم مردم ، مبعوث شده ام. سپس رسول اکرم (ص) به گروه معلّمین و محصّلین پیوست و با آنان در مجلس علم نشست.

منبع : بحار ،جلد1،ص64



علی (ع) فرموده است : ای گروه جوانان، شرف انسانی و سجایای اخلاقی خود را با ادب آموزی و تربیت محافظت نمائید و سرمایه ی گرانبها ی دین خویشتن را با نیروی علم و دانش از دستبرد ناپاکان و خطرات گوناگون بر کنار نگاه دارید.

منبع : تاریخ یعقوبی ،ص152

[orochi]

امام باقر (ع) از رسول اکرم (ص) حدیث کرده است که فرموده : صبح کن و روزت را بگذران که یا عالم باشی یا علم آموز ، بپرهیز از اینکه عمرت در لذائذ غفلت زا و کامجوئیهای زیانبخش سپری گردد.

منبع : مشکوةالانوار ،ص133


علی (ع) فرموده است : سزاوار است انسان عاقل رأی خردمندان را به رأی خود بیفزاید و دانش علماء را بر دانش خویش اضافه نماید.

منبع : غررالحکم ،ص384


علی (ع) فرموده است : کسیکه در آموخته های خود بسیار بیندیشد دانش خود را استوار ساخته و بفهم مطالبی که نمی فهمد نائل میگردد.

منبع : فهرست غرر، ص 316



امام صادق (ع) فرموده است : دوست ندارم جوانی از شما را ببینم مگر آنکه صبح کند و رفت و آمدش در یکی از این دو حالت باشد : یا عالم یا محصّل . کسی که چنین نباشد در انجام وظیفه کوتاهی کرده وخودداری از اداءِ وظیفه ، تضییع حق انسانیت است و چنین تضییعی گناه است و جایگاه گناهکار در آتش خواهد بود.

منبع : بحار ، جلد 1، ص55



رسول اکرم مشاهده کرد که گسترش فتوحات مسلمین و توسعه ی امور نظامی حکم میکند که بعضی از اصحابش با سلاح های جدید آشنا شوند و طرز استفاده از آنها را بیاموزند ، بهمین جهت دو نفر از اصحاب خود را به ((جرش)) که یکی از روستاهای یمن بود فرستاد تا از آنجا وسائل یادگیری و تعلّم خود را فراهم آورند.

منبع : الاسشلام و الحضار العربیه ، ص103
------------------------------------------------------------------------------------------------------

طالبان علم

امام صادق (ع) فرموده است : طالبان علم، سه گروه اند و تو آنان را به ذات و صفاتشان بشناس : گروهی برای کارهای جاهلانه و بحث های خصومت آمیز درس می خوانند . گروهی برای گردن فرازی و فریبکاری تحصیل می کنند ، و گروه سوّم ، علم را برای فهمیدن و تعقّل کردن فرا میگیرند.

گروه اول با سخنان خود مردم را می آزارند و در بحث های علمی مجادله و لجاجت میکنند ، اینان درس میخوانند تا در مجلس عمومی با حضور مردم سخن علمی بگویند ، معلومات خود را به رخ این و آن بکشند و با نیروی دانش دیگران را شکست دهند و برتری خود را اثبات نمایند.
گروه دوم وقتی بااقران و امثال خود مواجه می شوند ، تکبّر می کنند و بر اثر غرور علمی ،آنان را با دیده ی تحقیر می نگرند و موقعیکه با ثروتمندان پست تر از خود بر خورد مینمایند به مکر و فریب دست می زنند و تملّق می گویند تا توجه آنان را به خود جلب کنند و از ثروتشان بهره مند کردند.
واضح است که تنها گروه سوّم در تحصیل علم ، هدف صحیح و منزّه دارند و ممکن است در پرتو دانش خود به کمال انسانی نائل گردند، ولی گروه اوّل و دوّم گرچه درس می خوانند و از پی تحصیل علم می روند امّا اخلاق بد و رفتار ناپسندشان سدّ راه سعادت آنها است و نمی توانند از معلومات خویش به شایستگی استفاده نمایند.
منبع : کافی ،جلد1،ص49


علی (ع) فرموده است : تملّق گفتن و حسد بردن از خلقیات مردم با ایمان نیست مگر در راه فرا گرفتن علم و دانش.

منبع : تحف العقول ص207
-----------------------------------------------------------------------------------------------------

پرسش و علم

حضرت رضا (ع) فرمود : علم گنجینه های کمال است و کلیدهای آن گنجینه ها پرسش کردن است.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

سواد آموزی

آنکس که ساعتی به ذلّت علم آموزی تن ندهد در همه ی عمر گرفتار ذلّت و خواری جهل خواهد بود.

منبع : بحار جلد 17 ص46



علی (ع) فرموده است :کسیکه چیزی را نمی داند حیا نکند از اینکه آن را بیاموزد.

منبع : بحار، جلد 1 ،ص57


علی (ع) فرموده است :البته هیچ کس حیا نکند از اینکه اگر چیزی را نمیداند یاد بگیرد.

منبع : نهج البلاغه فیض ص 1113


علی (ع) فرموده است :هیچ کس حیا نکند وقتی از او بپرسند چیزی را که نمیداند صریحاً بگوید نمیدانم. اولیاء اسلام در مواردی بسیاری مردم را از حیاء احمقانه و حجالت کشیدن های بی مورد بر حذر داشته اند.

منبع : : نهج البلاغه فیض ص 1113
-----------------------------------------------------------------------------------------------------

مهار علم

حضرت امام حسن مجتبی (ع) روزی فرزندان خود و فرزندان برادر خود را دعوت کرد و به آنان فرمود : همه ی شما کودکان اجتماع امروز هستید و امید می رود که بزرگان اجتماع فردا باشید ،دانش بیاموزید و در کسب علم کوشش کنید و هر کدام که حافظه ی قوی ندارید و نمی توانید در مجلس درس مطالب استاد را ضبط کنید آنها را بنویسید و نوشته ها را در منزل نگهداری نمائید تا در موقع لزوم مراجعه کنید.

منبع : بحار جلد 1 ص 110
-----------------------------------------------------------------------------------------------------

اجتماع و تحصیل علم

علی (ع) فرموده است :در خردسالی علم بیاموزید تا در بزرگسالی به برتری و سیادت نائل آئید.

منبع : شرح بن ابی الحدید 20، کلمه ی 98 ، ص 267


و نیز فرموده است : کسیکه در کوچکی تحصیل علم نکند در بزرگی تقدّم اجتمکاعی نخواهد داشت .

منبع : غررالحکم ، ص 697


علی (ع) فرموده است :علم و دانش بیش از مقداری است که قابل احاطه باشد و یک فرد نمی تواند بر همه ی آنها واقف گردد پس از هر علمی بهتر و شایسته ترش را فرا گیرید.

منبع : فهرست غررالحکم، ص 265


و نیز فرموده است : بهترین مطالبی که شایسته است جوانان یاد گیرند چیز هایی است که در بزرگسالی مورد نیاز باشد و بتوانند در زندگی اجتماعی از آموخته های دوران نو جوانی خود استفاده نمایند.

منبع : شرح بن ابی الحدید 20، کلمه ی 817



امام صادق (ع) فرموده است : کسیکه تحصیل علم می کند برای آنکه به مردان عالم فخر فروشی نماید ، یا به جنگ بی سوادان برود و آنان را شکست دهد ، یا آنکه به وسیله ی علم ، مردم را به خود متوجه کند و بگوید من رئیس شما هستم ، جایگاه چنین انسانی از آتش خواهد بود.

منبع : مستدرک ،جلد 2 ،ص322
------------------------------------------------------------------------------------------------------

تغذیه جان

علی (ع) میفرمود : چرا مردم موقع غذا خوردن در شب چراغ روشن میکنند تا با چشم خود ببینند چه طعامی می خورند ولی در تغذیه ی روانی خود همت ندارند که چراغ عقل را با شعله ی علم روشن کنند تا از غذای آلوده مصون بمانند و دچار عوارض نادانی و گناه در عقاید و اعمال خود نشوند.

منبع : سفینه (طعم) ص84
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
رشد علمی


از حضرت امام سجّاد (ع) درباره ی توحید سؤال شد در جواب فرمود : خدا میدانست که در آخر زمان افراد عالم و مردان دقیق و کنجکاو خواهند آمد . خداوند ((قُل هوَ الله اَحَدٌ )) و چند آیه از سوره ی حدید را تا ((وَ هُوَ علیمٌ بِذاتِ الصُّدور )) نازل فرمود.

جمله ی ((وَ ما یَنزِلُ مِنَ السَّماءِ و ما یَعرُجُ فیها)) از سوره ی حدید و جزءِ آیات پیش از ((علیمٌ بِذاتِ الصُّدور)) است که در حدیث حضرت علی بن الحسین (ع) آمده است . اینکه امام سجّاد (ع) در فهم این آیه ، به عمق دانش مردمی در آخر زمان اشاره می کند شاید ناظر به مطلبی باشد که دنیای امروز بدان متوجه شده است .
منبع : تفسیر برهان ، ص 1228



علی (ع) مرد با ایمانی را مخاطب ساخت و فرمود : علم و ادب ارزش وجود تو است . در تحصیل علم کوشش نما ، چه به هر مقداری که بر دانش و ادبت افزوده شود قدر و قیمتت افزایش می یابد.

منبع : مشکوة الانوار ، ص 135
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
کلیه ی احادیث پایین از کتاب اصول کافی جلد 1 برداشته شده است.

باب فرض علم و وجوب طلب و تشویق بدان

رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرموده اند :طلب دانش بر هر مسلمانی فرض است . هلا به راستی خدا دانش جویان را دوست دارد.

منبع : ص 83


امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند :طلب دانش فریضه است.

منبع : ص 83


از امام موسی کاظم (علیه السّلام) سوال شد که : رواست برای مردم ترک پرسش از آنچه بدان نیاز دارند؟ فرمودند : نه.

منبع : ص 83

باب توصیف و شرح علم، فضیلت علم و عالم

امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : وقتی خدا خیر بنده ای را خواهد او را خوب دین فهم کند.

منبع : ص 89


امام محمّد باقر (علیه السّلام) فرموده اند :نهایت کمال ، خوب فهمیدن دین است و شکیبایی بر ناگواریها و اندازه گیری در معاش و زندگی.

منبع : ص 91


امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند :علما امانت دارانند و مردم متقی دژهای مذهبند و اوصیا ساداتند و سروران مذهب.

منبع : ص 91


رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرموده اند :در زندگانی خیری نیست مگر برای دو مرد : دانشمندی که فرمانش برند و گوش به فرمانی که وظیفه خود را حفظ کند.

منبع : ص 91


امام محمّد باقر (علیه السّلام) فرموده اند :عالمی که از علمش بهره مند شود بهتر از هفتاد هزار عابد است.

منبع : ص 91


معاویة بن عمار گوید : به امام صادق (علیه السّلام) گفتم : مردی است بسیار روایت از شما نقل کند و در میان مردم منتشر سازد و در دل آنها پابرجا کند و هم در دل شیعیان شما، و بسا یک شیعه عابد باشد که این قدر روایت ندارد ، کدام فاضل ترند؟ فرمودند : مرد پر روایتی که وسیله ی تثبیت عقیده ی شیعیان ما باشد بهتر از هزار عابد است.

منبع : ص 93

باب ثواب عالم و متعلم

رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرموده اند :هر که راهی رود که در آن دانشی جوید ، خدا او را به راه بهشت برد و به راستی فرشته ها برای طالب علم پرهای خو را فرو نهند به نشانه ی رضایت از او و این محقق است که برای طالب علم هر که در آسمان و زمین است آمرزش خواهد تا برسد به ماهیان دریا، فضیلت عالم بر عابد چون فضیلت ماه است بر ستارگان در شب چهارده و به راستی علما وارث پیغمبرانند زیرا پیامبران دینار و درهمی به ارث نگذاشتند ولی ارث آنها علم بود و هر که از آن بر گرفت بهره ی فراوانی برده.

منبع : ص 97


امام محمّد باقر (علیه السّلام) فرموده اند :آنکه از شما علم می آموزد ثواب متعلم دارد و بیشتر از او ، علم را از حاملان آن یاد بگیرید و به برادران خود بیاموزید چنانچه علما به شما آموختند.

منبع : ص 97


ابو بصیر گوید: شنیدم امام صادق (علیه السّلام) می فرمودند :هر که کار خیری یاد بدهد مانند ثواب کسی که بدان عمل کند می برد، گفتم : اگر او هم به دیگری یاد دهد به معلم اول ثواب عمل آن رسد؟ فرمودند : این ثواب برای او جاری است اگر به همه ی مردم یاد بدهد، گفتم : اگر معلم بمیرد؟ فرمودند : اگرچه بمیرد.

منبع : 97


امام محمّد باقر (علیه السّلام) فرموده اند :هر کس بابی از هدایت تعلیم دهد مانند ثواب کسانی که بدان عمل کنند اجر دارد و از ثواب آنها هم چیزی کاسته نشود و هرکه یک باب از گمراهی تعلیم دهد مانند گناه کسانی که بدان عمل کنند ببرد و از گناه آنها هم کاسته نشود.

منبع : ص 99


امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند :هر که دانش آموزد و به کار بندد و آن را برای خدای تعالی تعلیم دهد در ملکوت آسمانها بزرگش خوانند و گویند برای خدا یاد گرفت ، برای خدا عمل کرد، برای خدا تعلیم داد.

منبع : ص 99

باب صفت علما

امام رضا (علیه السّلام) فرموده اند : از نشانه های فقه و فهم ، بردباری و خموشی است.

منبع : ص 103


حضرت علی (علیه السّلام) فرموده اند :سفاهت و فریب در دل عالم نیست.

منبع : 103


حضرت علی (علیه السّلام) فرموده اند : ای طالب علم ، به راستی عالم سه نشانه دارد : علم و حلم(صبر) و خموشی . عالم نما هم سه علامت دارد : نسبت به بالا دست نافرمان است و به زیردست ستم کند به وسیله غلبه بر او و پشتیبانی از ستمکاران نماید.

منبع :ص 105
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
توجه : کلیه ی این مطالب از کتاب اصول کافی جلد 4 برداشته شده است.

تفکر و اندیشه

امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند :بهترین عبادت ادامه ی تفکر است درباره ی خدا و نیروی او

منبع : ص 175


معمر بن خلاد گوید: از امام رضا (علیه السّلام) شنیدم می فرمودند : عبادت به نماز و روزه ی بسیار نیست ، همانا عبادت به تفکر در کار خدا عزوجل است.

منبع : ص 177


امیرالمومنین (علیه السّلام)فرموده اند :اندیشه و فکر دعوت می کند به نیکویی کردن و عمل به آن

منبع : ص 177

[orochi]

قالَ امام باقر (ع):


اسلام بر پنج رکن پایگذاری شده است : نماز٬ زکوه٬ روزه حج٬ ولایت٬ ودر هیچ چیز بقدر ولایت توصیه و تاٴکید نشده است.


منبع : اصول کافی
------------------------------------------------------------------------------ قالَ امام باقر (ع):


نصیحت و خیر خواهی مومن٬ بر مومن واجب است.


منبع : اصول کافی(ج٢ص٢٢٠)
قالَ امام باقر (ع):


بر هر موٴمنی واجب است٬ هفتاد گناه کبیره را در برادر مومن خود بپوشاند.



منبع : اصول کافی٬ج٢/ص٢٠٧ ٬حدیث٨.
--------------------------------------------------------------------------------------- قالَ امام باقر (ع):


همانا خداوند عزّوجلّ کسی را که در میان جمع به شوخی وبذله گویی بپردازد و در کلام او فحش و ناسزا نباشد٬ دوست می دارد.



منبع : اصول کافی٬ج٢/ص۶۶٣ ٬حدیث۴. --------------------------------------------------------------------------------------------------------
قالَ امام باقر (ع):


حمران مى‏گوید هنگامى که از سفر زیارت امام حسین (ع) برگشتم، امام باقر علیه السلام به دیدارم آمد و فرمود: اى حمران! به تو مژده مى‌دهم که هر کس قبور شهیدان آل محمد (ص) را زیارت کند و مرادش از این کار رضایت خدا و تقرب به پیامبر (ص) باشد، از گناهانش بیرون مى‏آید مانند روزى که مادرش او را زاده است.


منبع : امالى شیخ طوسى، ج 2، ص 28، چاپ نجف/ بحارالانوار، ج 98، ص 20.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------- قالَ امام باقر (ع):


زیارت قبر رسول خدا (ص) و زیارت مزار شهیدان، و زیارت مرقد امام حسین علیه السلام معادل است با حج مقبولى که همراه رسول خدا (ص) بجا آورده شود.


منبع : مستدرک الوسائل، ج 1 ص 266/ کامل الزیارات، ص 156.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------- قالَ امام باقر (ع):


اگر مردم مى‏دانستند که چه فضیلتى در زیارت مرقد امام حسین علیه السلام است از شوق زیارت مى‏مردند.


منبع : ثواب الاعمال، ص 319؛ به نقل از کامل الزیارات.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------- قالَ امام باقر (ع):


به خدا سوگند٬ شیعه ما نیست مگر آن کس که از خدای پروا کند و از وی فرمان برد٬ و اینان شناخته نمی شوند مگر به تواضع٬ خشوع٬ ادای امانت٬ زیادی یاد خدا٬ روزه٬ نماز٬ نیکی به پدر و مادر و رسیدگی به همسایگان مستمند٬ زمین گیر٬ و بدهکاران و یتیمان٬ و نیز راستگویی در سخن٬ تلاوت قرآن و باز داشتن زبان از مردم جز نیکی.


منبع : تحف العقول ٣٣٨
-------------------------------------------------------------------------------------------------------- قالَ امام باقر (ع):


صدقه دادن روز جمعه [ثوابش] دو چندان می شود; زیرا روز جمعه بر دیگر روزها فضیلت داد.


منبع : علل الشرائع
--------------------------------------------------------------------------------------------------------- قالَ امام باقر (ع):


... مهدی ظهور می کند... و به خدا سوگند سیصد و ده نفر و اندی که در میان آنان پنجاه زن است٬ همچون پاره های ابرهای پاییزی از هر سو و پشت سر هم در مکه گرد می آیند بی آنکه از پیش قرار و وعده ای نهاده باشند. این است معنای آیه ی شریفه : ((هر کجا باشید خداوند همه ی شما را گرد می آورد)).


منبع : البحار 52/222
--------------------------------------------------------------------------------------------------------- قالَ امام باقر (ع):


برای هیچ کس حلال نیست از مالی که خمس آن پرداخت نشده چیزی بخرد تا آنکه حق ما (خمس آن مال) را به ما برسانند.


منبع : الوسائل 4/337
-------------------------------------------------------------------------------------------------------- قالَ امام باقر (ع):


جابر جعفی : به امام باقر عرض کردم : فرج و گشایش امر شما چه زمان واقع شود؟ فرمود : هیهات٬ فرج و گشایش ما صورت نگیرد تا آنکه همه ی شما غربال شوید٬ همه غربال شوید٬همه ی شما غربال شوید-آن را سه بار فرمود- تا اشخاص ناخالص بروند و خالص ها بمانند.


منبع :البحار13/52
--------------------------------------------------------------------------------------- قالَ امام باقر (ع):


به خدا سوگند ما از جانب خدا برائتی نداریم٬ و میان ما و خداوند خویشی نیست و ما را بر خدا حجتی نباشد٬ و جز با اطاعت خدا نزدیک نشویم. پس هر یک از شما که فرمانبردار خدا باشد٬ ولایت ما سودش رساند و هر یک از شما که خدا را نافرمانی کند٬ ولایت ما سودش نرساند. وای بر شما فریب نخورید! وای بر شما فریب نخورید.


منبع : وسائل الشیعه 11/185
-------------------------------------------------------------------------------------- قالَ امام باقر (ع):


صله رحم اعمال را پاک می گرداند٬ و داراییها را فزونی می بخشد٬ بلا را دور می گرداند٬ حسابرسی [در قیامت] را آسان می کند و مرگ را به تاخیر می اندازد.


منبع : الکافی 2/150
--------------------------------------------------------------------------------------- قالَ امام باقر (ع):


کسی که شب قدر را [با دعا و عبادت خدا] زنده دارد٬ گناهانش آمرزیده شود٬ گرچه به عدد ستارگان آسمان و سنگینی کوهها و وزن دریاها باشد.


منبع : البحار 98/168
-------------------------------------------------------------------------------------- قالَ امام باقر (ع):


ار حقّ مؤمن بر برادر مو٬منش این است که گرسنگی او را سیر کند٬ و برهنگی او را بپوشاند٬ و اندوه و ناراحتی او را بر طرف سازد٬ و قرضش را بپردازد و چون از دنیا رفت به جای او خانواده و فرزندانش را سرپرست باشد.


منبع : الکافی 2/169
-------------------------------------------------------------------------------------- قالَ امام باقر (ع):


جابر گفت : به امام باقر (ع) عرض کردم : خداوند شما را رحمت کند٬ صبر نیکو چیست ؟ حضرت فرمود: آن صبری است که در آن٬ نزد مردم گله و شکایت نشود.


منبع : الکافی 2/93 ---------------------------------------------------------------------------------------
قالَ امام باقر (ع):


هرگاه انسان مالی از حرام بدست آورد نه حجّتی از او پذیرفته شود٬ نه عمره ای و نه صله رحمی و حتّی در ازدواج و زناشویی او تاثیر سوء می گذارد.

منبع : أمالی الطوسیّ 680
--------------------------------------------------------------------------------------
قالَ امام باقر (ع):


امر به معروف و نهی از منکر،راه انبیا و روش صالحان است؛ واجبی بس بزرگ که واجبات دیگر به آن برپا می گردد، و با آن راهها ایمن، کسبها حلال، ستمها دفع و زمین آباد می شود، از دشمنان انتقام گرفته میشود کارها سامان می یابد.


منبع : الکافی 5/56
-------------------------------------------------------------------------------------- قالَ امام باقر (ع):


[امام باقر (ع) درباره ی امام سجّاد (ع) فرمود: ] آن حضرت در دل شب تاریک از خانه بیرون می رفت و انبان را بر پشت خود حمل می کرد و به در یکایک خانه می رفت و آنها را می کوبید و به هر کس در زا باز می کرد چیزی می داد. آن حضرت هرگاه به فقیری چیزی می داد، صورت خود را می پوشاند که او را نشناسند.


منبع : البحار 78/284
-------------------------------------------------------------------------------------- قالَ امام باقر (ع):


سوگند به خدا که خداوند متعال از مردم جز دو کار نخواسته است؛ به نعمت های او اعترف کنند تا فزون ترشان دهد و به گنهان اقرار ورزند تا گناهانشان را بیامرزد.


منبع : الکافی 2/426
-------------------------------------------------------------------------------------- قالَ امام باقر (ع):


خداوند دوست دارد کسی را که با مردم مزاح و شوخی کند،امّا سخن زشت به زبان نیاورد و نیز کسی را که در اندیشیدن یکتاست و کسی را که آراسته به صبر و شکیبایی باشد و کسی را که به نماز خواندن افتخار کند.


منبع : المحاسن 1/456
--------------------------------------------------------------------------------------- قالَ امام باقر (ع):


نخستین چیزی که از بنده حسابرسی می شود نماز است، اگر پذیرفته شود سایر اعمال او نیز پذیرفته خواهد شد. نماز اگر در وقت خودش [انجام گیرد و] بالا رود، به سوی صاحبش بر می گردد در حالی که سپید و درخشان است و می گوید: مرا حفظ کردی، خدا تو را حفظ کند. و اگر در غیر وقت خود و بدون رعایت آداب و حدود آن [انجام شود و ]بالا رود، به سوی صاحبش بر می گردد در حالی که سیاه و تاریک است و می گوید : مرا ضالیع کردی،خداوند تو را ضایع کند.


منبع : البحار 80/25
-------------------------------------------------------------------------------------- قالَ امام باقر (ع):


شیعیان ما را به زیارت قبر حسین بن علی (ع) فرمان دهید؛ زیرا زیارت آن، روزی را زیاد می کند، عمر را دراز می گرداند و بدیها را دور می سازد.


منبع : البحار 101/4 --------------------------------------------------------------------------------------
قالَ امام باقر (ع):

تعلیم و تعلّم

امام باقر (ع) از رسول اکرم (ص) حدیث کرده است که فرموده : صبح کن و روزت را بگذران که یا عالم باشی یا علم آموز ، بپرهیز از اینکه عمرت در لذائذ غفلت زا و کامجوئیهای زیانبخش سپری گردد.


منبع : مشکوةالانوار ،ص133
------------------------------------------------------------------------------------------------------ قالَ امام باقر (ع):

انگیزه های دشمنی

امام باقر (ع) فرموده است : تلخ روئی و گرفتگی رخسار باعث جلب دشمنی مردم و دوری از پروردگار است.


منبع : بحار 17، ص 164
-------------------------------------------------------------------------------------------------------- قالَ امام باقر (ع):
بازار دنیا


امام باقر (ع) فرمود : دنیا بازاری از بازار ها است . گروهی از این بازار خارج می شوند، کالای نافع و سود بخش می برند و بعضی با متاع مضر و زیانبار از این بازار بیرون می آیند.

منبع : بحار ،جلد17،ص166
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
قالَ امام باقر (ع):

محبوبیت در جامعه

امام باقر (ع) فرموده است :بشاشت و گشاده روئی در برخوردهای اجتماعی ، مایه ی جلب محبت مردم و قرب به خداوند است.

منبع : بحار 17،ص624
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
قالَ امام باقر (ع):

تفقه در دین

امام باقر (ع) فرموده است :اگر جوان شیعه ای را نزد من بیاورند که تفقّه در دین نمی کند او را به مجازات درد ناکی کیفر خواهم کرد.

منبع : بحار ، جلد 1، ص66

------------------------------------------------------------------------------------------------------ قالَ امام باقر (ع):

گفتار و رفتار ذلت آمیز

امام باقر (ع) فرموده اند:با اقران و امثال خود مصاحبت کن و با کسانیکه مساعدت و کمک آنان بی نیازت میسازد رفاقت مکن چه این کار مایه ی ذلت و خواری است.

منبع : مکارم الاخلاق ،ص131
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
قالَ امام باقر (ع):

ذلت بی لیاقتی

امام باقر (ع) فرموده اند: بد آدمی است آنکس که در خویشتن مِیلی را بپرورد که در راه رسیدن به آن دچار ذلت و خواری شود.

منبع : محجة البیضاء جلد 4 ص108
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
قالَ امام باقر (ع):

فرزندان زنا امام باقر (ع) درباره ی علت حرمت شراب می فرمایند : دائم الخمر مانند بت پرست است . کسی که به طور مداوم و پی گیر می گساری کند مبتلا به رعشه می شود ، سجایای اخلاقی و مردانگی اش نابود می گردد. شراب چنان آدمی را در گناه جسور می کند که ازخونریزی و زنا باک ندارد.

منبع : بحار جلد 14 ص771 -------------------------------------------------------------------------------------
قالَ امام باقر (ع):

آراستن و زیبایی

امام باقر (ع) فرمودند : که حضرت علیّ بن ابیطالب (ع) در ایّام خلافت با غلام خود قنبر برای معامله به بازار بزاز ها آمد ، به مرد کاسبی فرمودند دو لباس داری به من بفروشی؟ مرد کاسب عرض کرد بلی ای پیشوای مسلمین ، جنسی را که احتیاج داری نزد من است . حضرت وقتی متوجّه شدند که مرد کاسب او را شناخته و به عنوان امیرالمؤمنین خطابش کرده است ، معامله نکرد و از دکّان او گذشت و مقابل بزّاز دیگری که جوان بود توقّف کرد و دو لباس خرید یکی را به سه درهم و دیگری را به دو درهم،پس به قنبر فرمودند : سه درهمی را تو بردار.عرض کرد مولای من شایسته تر آن است که شما لباس سه درهمی را بپوشی ، زیرا منبر می روی و با مردم سخن می گویی و باید لباس شما بهتر باشد، حضرت فرمودند تو جوانی و مانند سایر جوانان به تجمّل و زیبایی رغبت بسیار داری ، به علاوه من از خدای خود حیا می کنم که لباسم از تو بهتر باشد ، زیرا از پیغمبر اکرم (ص) شنیده ام درباره ی غلامان سفارش می فرمودند که به آنان همان لباسی را بپوشانید که خود می پوشید و همان غذا را بخورانید که خود می خورید.

منبع :مستدرک 1 ، ص210
در این حدیث، سه نکته جلب توجه می کند :
اول آن که زمامداران در معاملات عادی نباید از مقام خود سوءاستفاده کنند . علی (ع) عملاً به مرد کاسب فهماندند : آن که می خواهد لباس بخرد یک فرد عادی مملکت به نام علیّ بن ابیطالب است، نه امیرالمؤمنین شخص اول کشور ، و چون حضرت را امیرالمؤمنین خطاب نموده بود با وی معامله نکرد.
دوم آنکه غلامان ، در آیین مقدّس اسلام به قدری مورد حمایت هستند که پیشوای مسلمین صریحاً توصیه فرموده اند : لباس و غذای آنان ، با لباس و غذای آقایان آنها یکسان باشد.
سوم آنکه اولیای گرامی اسلام از تمایل خود آرایی و تجمّل دوستی جوانان در حدود مصلحت حمایت می کنند، به همین جهت علی (ع) جامه ی بهتر را به قنبر دادند تا او را از پوشیدن آن لباس ، شادمان و مسرور کند، و بدین وسیله تمایل زیبا پسندیش را ارضاء نماید.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-قالَ امام باقر (ع):
سخن حق و باطل

امام باقر (ع) فرموده اند: از اندرزهای لقمان حکیم به فرزندش این بود که فرزند عزیز ، کسیکه با گناهکار شریک شود راه ناپاکی را از وی یاد می گیرد ، کسیکه مجادله را دوست داشته باشد مورد فحش و دشنام واقع می شود ، کسیکه با رفیق بد همگام گردد از فساد اخلاق سالم نمی ماند ، کسیکه مالک زبان خود نباشد سرانجام پشیمان خواهد گشت.


منبع : بحار 5 ،ص322
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
قالَ امام باقر (ع):
تفریحات سالم و شادمانی

امام باقر (ع) فرموده اند: انس مطبوع و لذّت بخش مردان با ایمان در سه چیز است : بهره مندی از زنان و شرکت در بزم دوستان و برادران و خلوت کردن با خداوند در نماز شب.


منبع : سفینه 2 ، لها،ص519
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
در نظر رهبر گرامی اسلام سعادت بشر عبارت ازتکمیل تمام جهات مادی ومعنوی و ارضاء کلیه ی تمایلات انسانی و حیوانی است. کسیکه به عنوان توجه به جهات معنوی تمایلات مادی خود را نادیده گرفت به خطا رفته و همچنین کسیکه درجلب لذائذ مادی جهات روحانی را از دست داد او نیز به بیراهه قدم گذارده است.
قالَ امام باقر (ع):
ارضاء غرایز و سعادت

امام باقر (ع) می فرمودند : حفظ موازنه و تعادل جسم و جان بزرگترین عامل پیروزی و سعادت انسان است.

منبع : وسائل جلد 4 ص 106
ائمه اسلام (ع) در مواردی که پیروان خود را دچار تندروی در جنبه ی معنوی یا شأن مادی می دیدند فوراً با تذکرات لازم آنها را تعدیل نموده و به راه مستقیم هدایت می نمودند.


امام باقر (ع) می فرمودند : آرمیدن در آغوش تنبلی و بطالت، دوری جستن از خوشبختی و سعادت است.


منبع : غررالحکم ،ص729 -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

قالَ امام باقر (ع):
سنت گذاران

امام باقر (ع) فرموده اند: هر بنده ای از بندگان خدا روش گمراه کننده ای را بین مردم بنیان نهد برای او گناهی همانند گناه کسانی است که مرتکب آن عمل شده اند بدون آنکه از گناه عاملین آن کاسته شود.


منبع : سفینه ،سنن،ص665
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
قالَ امام باقر (ع):
حرمت مشروبات الکلی

اما باقر (ع) درباره ی علت حرمت شراب می فرمایند : دائم الخمر مانند بت پرست است. کسی که به طور مداوم و پی گیر میگساری کند مبتلا به رعشه می شود، سجایای اخلاقی و مردانگیش نابود می گردد. شراب چنان آدمی را در گناه جسور می کند که از خونریزی و زنا باک ندارد.


منبع : بحار جلد 14 ص771
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
قالَ امام باقر (ع):
بدی و پلیدی

امام باقر (ع) فرموده اند: خداوند برای شرور و بدیها ، قفلهایی قرار داده که مردم از خطرات آن ها بر کنار باشند. شراب کلید قفل های بسته ی شرور و ناپاکی است، ولی خطر دروغ از شراب بیشتر است.

منبع : وسائلجلد3 ص232
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

قالَ امام باقر (ع):
استدعای عفو

امام باقر (ع) می فرمودند : خداوند از مردم خواستار دو فضیلت است : به نعمتها اقرار کنند تا بر آن بیفزاید ، و به گناهان اعتراف نمایند تا آن ها را ببخشد.


منبع : کافی جلد2ص426
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- قالَ امام باقر (ع):

شقاوت و سعادت

امام باقر (ع) فرمودند : سوال کردندمرد مسلمانی را زیبایی زن دیوانه ای واله و مجذوب می کند،آیا او را به همسری خود انتخاب نماید ؟ فرمودند : نه ولی اگر کنیز دیوانه ای باشد می تواند با او همبستر شود و تمایل جنسی خود را ارضاء نماید ولی مراقب باشد آبستن نشود .


منبع : وسائل جلد5 ص10
از این حدیث به خوبی می توان استفاده کرد که پیشوای اسلام به سلامت عقلی اجتماع توجه کامل دارد.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- قالَ امام باقر (ع):

خطرات شهوت نفسانی

امام باقر (ع) فرموده اند: طبیعت بشر با شهوت و میل و حرص و ترس و خشم و لذت آمیخته شده است جز آنکه در بین مردم کسانی هستند که این پیوند و کشش طبیعی را با نیروی تقوی و حیا و تنزّه مهار کرده اند. موقعیکه نفس متجاوزت ، تو را به گناه می خواند به آسمان با عظمت و کیهان حیرت زا نگاه کن و از خداوند بزرگی که جهان را آفریده و بر آن حکومت می کند بترس و از گناه خودداری کن، اگر از خداوند توانا خوف نداری به زمین نظر افکن شاید از حکومت بشری و افکار عمومی شرم کنی و مرتکب معصیت نشوی، اگر جرأت و جسارتت به جایی رسیده که نه از حکومت الهی می ترسی و نه از مردم رزمین شرم داری خود را از صف انسان ها خارج بدان و در عداد بهائم و حیوانات به حساب آور.


منبع :مستدرک2،ص287

[orochi]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
1-پایه‏هاى اسلام
قال الباقر علیه السلام:

بنى الاسلام على خمسة اشیاء، على الصلوة و الزكاة و الحج و الصوم و الولایه.

امام باقر علیه السلام فرمود:

اسلام بر پنج چیز استوار است، برنماز و زكات حج و روزه و ولایت (رهبرى اسلامى).فروع كافى، ج 4 ص 62، ح 1

2-فلسفه روزه
قال الصادق علیه السلام:

انما فرض الله الصیام لیستوى به الغنى و الفقیر.

امام صادق علیه السلام فرمود:

خداوند روزه را واجب كرده تا بدین وسیله دارا و ندار (غنى و فقیر) مساوى گردند.

من لا یحضره الفقیه، ج 2 ص 43، ح 1

3-روزه آزمون اخلاص
قال امیرالمومنین علیه السلام:

فرض الله ... الصیام ابتلاء لاخلاص الخلق‏امام على علیه السلام فرمود:

خداوند روزه را واجب كرد تا به وسیله آن اخلاص خلق را بیازماید.

نهج البلاغه، حكمت 252

4-روزه یاد آور قیامت
قال الرضا علیه السلام:

انما امروا بالصوم لكى یعرفوا الم الجوع و العطش فیستدلوا على فقر الاخر.

امام رضا علیه السلام فرمود:

مردم به انجام روزه امر شده‏اند تا درد گرسنگى و تشنگى را بفهمند و به واسطه آن فقر و بیچارگى آخرت را بیابند.

وسائل الشیعه، ج 4 ص 4 ح 5 علل الشرایع، ص 10

5-روزه زكات بدن
قال رسول الله صلى الله علیه و آله لكل شیئى زكاة و زكاة الابدان الصیام.

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:

براى هر چیزى زكاتى است و زكات بدنها روزه است.

الكافى، ج 4، ص 62، ح 3

6-روزه سپر آتش
قال رسول الله صلى الله علیه و آله:

الصوم جنة من النار.

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:

روزه سپر آتش (جهنم) است. «یعنى بواسطه روزه گرفتن انسان از آتش جهنم در امان خواهد بود.»

الكافى، ج 4 ص 162

7-اهمیت روزه
الصوم فى الحر جهاد.

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:

روزه گرفتن در گرما، جهاد است.

بحار الانوار، ج 96، ص 257

8-روزه نفس
قال امیرالمومنین علیه السلام

صوم النفس عن لذات الدنیا انفع الصیام.

امیرالمومنان على علیه السلام فرمود:

روزه نفس از لذتهاى دنیوى سودمندترین روزه‏هاست.

غرر الحكم، ج 1 ص 416 ح 64

9-روزه واقعى
قال امیرالمومنین علیه السلام

الصیام اجتناب المحارم كما یمتنع الرجل من الطعام و الشراب.

امام على علیه السلام فرمود:

روزه پرهیز از حرامها است همچنانكه شخص از خوردنى و نوشیدنى پرهیز مى‏كند.

بحار ج 93 ص 249

10-برترین روزه
قال امیرالمومنین علیه السلام

صوم القلب خیر من صیام اللسان و صوم اللسان خیر من صیام البطن.

امام على علیه السلام فرمود:

روزه قلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه شكم است.

غرر الحكم، ج 1، ص 417، ح 80

11-روزه چشم و گوش
قال الصادق علیه السلام

اذا صمت فلیصم سمعك و بصرك و شعرك و جلدك.

امام صادق علیه السلام فرمود:

آنگاه كه روزه مى‏گیرى باید چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزه‏دار باشند.«یعنى از گناهان پرهیز كند.»

الكافى ج 4 ص 87، ح 1

12-روزه اعضا و جوارح
عن فاطمه الزهرا سلام الله علیها

ما یصنع الصائم بصیامه اذا لم یصن لسانه و سمعه و بصره و جوارحه.

حضرت زهرا علیها السلام فرمود:

روزه‏دارى كه زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نكرده روزه‏اش به چه كارش خواهد آمد.

بحار، ج 93 ص 295

13-روزه ناقص
قال الباقر علیه السلام

لا صیام لمن عصى الامام و لا صیام لعبد ابق حتى یرجع و لا صیام لامراة ناشزة حتى تتوب و لاصیام لولد عاق حتى یبر.

امام باقر علیه السلام فرمود:

روزه این افراد كامل نیست:

1 - كسى كه امام (رهبر) را نافرمانى كند.

2 - بنده فرارى تا زمانى كه برگردد.

3 - زنى كه اطاعت‏شوهر نكرده تا اینكه توبه كند.

4 - فرزندى كه نافرمان شده تا اینكه فرمانبردار شود.

بحار الانوار ج 93، ص 295.

14-روزه بى ارزش
قال امیرالمومنین علیه السلام

كم من صائم لیس له من صیامه الا الجوع و الظما و كم من قائم لیس له من قیامه الا السهر و العناء.

امام على علیه السلام فرمود:

چه بسا روزه‏دارى كه از روزه‏اش جز گرسنگى و تشنگى بهره‏اى ندارد و چه بسا شب زنده‏دارى كه از نمازش جز بیخوابى و سختى سودى نمى‏برد.

نهج البلاغه، حكمت 145

15-روزه و صبر
عن الصادق علیه السلام فى قول الله عزوجل

«واستعینوا بالصبر و الصلوة‏»

قال: الصبر الصوم.

امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند عزو جل كه فرموده است: از صبر و نماز كمك بگیرید، صبر، روزه است.

وسائل الشیعه، ج 7 ص 298، ح 3

16-روزه و صدقه
قال الصادق علیه السلام

صدقه درهم افضل من صیام یوم.

امام صادق علیه السلام فرمود

یك درهم صدقه دادن از یك روز روزه مستحبى برتر و والاتر است.

وسائل الشیعه، ج 7 ص 218، ح 6

17-پاداش روزه
قال رسول الله صلى الله علیه و آله: قال الله تعالى

الصوم لى و انا اجزى به

رسول خدا فرمود خداى تعالى فرموده است:

روزه براى من است و من پاداش آن را مى‏دهم.

وسائل الشیعه ج 7 ص 294، ح 15 و 16 ; 27 و 30

18-جرعه نوشان بهشت
قال رسول الله صلى الله علیه و آله

من منعه الصوم من طعام یشتهیه كان حقا على الله ان یطعمه من طعام الجنة و یسقیه من شرابها.

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:

كسى كه روزه او را از غذاهاى مورد علاقه‏اش باز دارد برخداست كه به او از غذاهاى بهشتى بخورانند و از شرابهاى بهشتى به او بنوشاند.

بحار الانوار ج 93 ص 331

19-خوشا بحال روزه داران
قال رسول الله صلى الله علیه و آله

طوبى لمن ظما او جاع لله اولئك الذین یشبعون یوم القیامة

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:

خوشا بحال كسانى كه براى خدا گرسنه و تشنه شده‏اند اینان در روز قیامت‏سیر مى‏شوند.

وسائل الشیعه، ج 7 ص 299، ح‏2.

20-مژده به روزه‏داران
قال الصادق علیه السلام

من صام لله عزوجل یوما فى شدة الحر فاصابه ظما و كل الله به الف ملك یمسحون وجهه و یبشرونه حتى اذا افطر.

امام صادق علیه السلام فرمود:

هر كس كه در روز بسیار گرم براى خدا روزه بگیرد و تشنه شود خداوند هزار فرشته را مى‏گمارد تا دست‏به چهره او بكشند و او را بشارت دهند تا هنگامى كه افطار كند.

الكافى، ج 4 ص 64 ح 8; بحار الانوار ج 93 ص 247

21-شادى روزه دار
قال الصادق علیه السلام

للصائم فرحتان فرحة عند افطاره و فرحة عند لقاء ربه

امام صادق علیه السلام فرمود:

براى روزه دار دو سرور و خوشحالى است:

1 - هنگام افطار 2 - هنگام لقاء پروردگار (وقت مردن و در قیامت)

وسائل الشیعه، ج 7 ص 290 و 294 ح‏6 و 26.

22-بهشت و باب روزه‏دارن
قال رسول الله صلى الله علیه و آله

ان للجنة بابا یدعى الریان لا یدخل منه الا الصائمون.

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:

براى بهشت درى است‏بنام (ریان) كه از آن فقط روزه داران وارد مى‏شوند.

وسائل الشیعه، ج 7 ص 295، ح‏31.

معانى الاخبار ص 116

23-دعاى روزه‏دارا
قال الكاظم (علیه السلام)

دعوة الصائم تستجاب عند افطاره

امام كاظم (علیه السلام) فرمود:

دعاى شخص روزه‏دار هنگام افطار مستجاب مى‏شود.

بحار الانوار ج 92 ص 255 ح 33.

24-بهار مومنان
قال رسول الله (صلى الله علیه و آله)

الشتاء ربیع المومن یطول فیه لیله فیستعین به على قیامه و یقصر فیه نهاره فیستعین به على صیامه.

رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود:

زمستان بهار مومن است از شبهاى طولانى‏اش براى شب زنده‏دارى واز روزهاى كوتاهش براى روزه دارى بهره مى‏گیرد.

وسائل الشیعه، ج 7 ص 302، ح 3.

25-روزه مستحبى
قال الصادق (علیه السلام)

من جاء بالحسنة فله عشر امثالها من ذلك صیام ثلاثة ایام من كل شهر.

امام صادق علیه السلام فرمود:

هر كس كار نیكى انجام دهد ده برابر آن پاداش دارد و از جمله آنها سه روز روزه در هر ماه است.

وسائل الشیعه، ج 7، ص 313، ح 33

26-روزه ماه رجب
قال الكاظم (علیه السلام)

رجب نهر فى الجنه اشد بیاضا من اللبن و احلى من العسل فمن صام یوما من رجب سقاه الله من ذلك النهر.

امام كاظم (علیه السلام) فرمود:

رجب نام نهرى است در بهشت از شیر سفیدتر و از عسل شیرین‏تر هركس یك روز از ماه رجب را روزه بگیرد خداوند از آن نهر به او مى‏نوشاند.

من لا یحضره الفقیه ج 2 ص 56 ح 2

وسائل الشیعه ج 7 ص 350 ح 3

27-روزه ماه شعبان
من صام ثلاثة ایام من اخر شعبان و وصلها بشهر رمضان كتب الله له صوم شهرین متتابعین.

امام صادق (علیه السلام) فرمود:

هر كس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگیرد و به روزه ماه رمضان وصل كند خداوند ثواب روزه دو ماه پى در پى را برایش محسوب مى‏كند.

وسائل الشیعه ج 7 ص 375،ح 22

28-افطارى دادن(1)
قال الصادق (علیه السلام)

من فطر صائما فله مثل اجره

امام صادق (علیه السلام) فرمود:

هر كس روزه دارى را افطار دهد، براى او هم مثل اجر روزه دار است.

الكافى، ج 4 ص 68، ح 1

29-افطارى دادن (2)
قال الكاظم (علیه السلام)

فطرك اخاك الصائم خیر من صیامك.

امام كاظم (علیه السلام) فرمود:

افطارى دادن به برادر روزه دارت از گرفتن روزه (مستحبى) بهتر است.

الكافى، ج 4 ص 68، ح 2

30-روزه خوارى
قال الصادق (علیه السلام)

من افطر یوما من شهر رمضان خرج روح الایمان منه

امام صادق (علیه السلام)فرمود:

هر كس یك روز ماه رمضان را (بدون عذر)، بخورد - روح ایمان از او جدا مى‏شود

وسائل الشیعه، ج 7 ص 181، ح 4 و 5

من لا یحضره الفقیه ج 2 ص 73، ح 9

31-رمضان ماه خدا
قال امیرالمومنین

شهر رمضان شهر الله و شعبان شهر رسول الله و رجب شهرى

امام على (علیه السلام) فرمود:

رمضان ماه خدا و شعبان ماه رسول خدا و رجب ماه من است.

وسائل الشیعه، ج 7 ص 266، ح 23.

32-رمضان ماه رحمت
قال رسول الله (صلى الله علیه و آله)

... و هو شهر اوله رحمة و اوسطه مغفرة و اخره عتق من النار.

رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود:

رمضان ماهى است كه ابتدایش رحمت است و میانه‏اش مغفرت و پایانش آزادى از آتش جهنم.

بحار الانوار، ج 93، ص 342

33-فضیلت ماه رمضان
قال رسول الله (صلى الله علیه و آله)

ان ابواب السماء تفتح فى اول لیلة من شهر رمضان و لا تغلق الى اخر لیلة منه

رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود:

درهاى آسمان در اولین شب ماه رمضان گشوده مى‏شود و تا آخرین شب آن بسته نخواهد شد.

بحار الانوار، ج 93، ص 344

34-اهمیت ماه رمضان
قال رسول الله (صلى الله علیه و آله)

لو یعلم العبد ما فى رمضان لود ان یكون رمضان السنة

رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود:

اگر بنده «خدا» مى‏دانست كه در ماه رمضان چیست [چه بركتى وجود دارد] دوست مى‏داشت كه تمام سال، رمضان باشد.

بحار الانوار، ج 93، ص 346

35-قرآن و ماه رمضان
قال الرضا (علیه السلام)

من قرا فى شهر رمضان ایة من كتاب الله كان كمن ختم القران فى غیره من الشهور.

امام رضا (علیه السلام) فرمود:

هر كس ماه رمضان یك آیه از كتاب خدا را قرائت كند مثل اینست كه درماههاى دیگر تمام قرآن را بخواند.

بحار الانوار ج 93، ص 346

36-شب سرنوشت‏ساز
قال الصادق (علیه السلام)

راس السنة لیلة القدر یكتب فیها ما یكون من السنة الى السنة.

امام صادق (علیه السلام) فرمود:

آغاز سال (حساب اعمال) شب قدر است. در آن شب برنامه سال آینده نوشته مى‏شود.

وسائل الشیعه، ج 7 ص 258 ح 8

37-برترى شب قدر
قیل لابى عبد الله (علیه السلام)

كیف تكون لیلة القدر خیرا من الف شهر؟ قال: العمل الصالح فیها خیر من العمل فى الف شهر لیس فیها لیلة القدر.

از امام صادق (علیه السلام) سوال شد:

چگونه شب قدر از هزار ماه بهتر است؟

حضرت فرمود: كار نیك در آن شب از كار در هزار ماه كه در آنها شب قدر نباشد بهتر است.

وسائل الشیعه، ج 7 ص 256، ح 2

38-تقدیر اعمال
قال الصادق (علیه السلام)

التقدیر فى لیلة تسعة عشر و الابرام فى لیلة احدى و عشرین و الامضاء فى لیلة ثلاث و عشرین.

امام صادق (علیه السلام) فرمود:

برآورد اعمال در شب نوزدهم انجام مى‏گیرد و تصویب آن در شب بیست ویكم و تنفیذ آن در شب بیست‏سوم.

وسائل الشیعه، ج 7 ص 259

39-احیاء شب قدر
عن فضیل بن یسار قال:

كان ابو جعفر (علیه السلام) اذا كان لیلة احدى و عشرین و لیلة ثلاث و عشرین اخذ فى الدعا حتى یزول اللیل فاذا زال اللیل صلى.

فضیل بن یسار گوید:

امام باقر (علیه السلام) در شب بیست و یكم و بیست‏سوم ماه رمضان مشغول دعا مى‏شد تا شب بسر آید و آنگاه كه شب به پایان مى‏رسید نماز صبح را مى‏خواند.

وسائل الشیعه، ج 7، ص 260، ح 4

40-زكات فطره
قال الصادق (علیه السلام)

ان من تمام الصوم اعطاء الزكاة یعنى الفطرة كما ان الصلوة على النبى (صلى الله علیه و آله) من تمام الصلوة.

امام صادق (علیه السلام) فرمود:

تكمیل روزه به پرداخت زكاة یعنى فطره است، همچنان كه صلوات بر پیامبر (صلى الله علیه و آله) كمال نماز است.

وسائل الشیعه، ج 6 ص 221، ح 5

[MOHAMMAD_ASEMOONI]

سلام . در ادامه ی مطلبِ شما دوستِ عزیز , شُهدا هم نزدِ خدایِ متعال درجاتشون با هم فرق میکنه . هر کس جانش گرفته بشه در حالیکه خدا از او راضی باشه شهید هست اما بالاترین درجه را شهید جهاد اکبر داره (شهید مبارزه با نفس امّاره که میل به انجام گناه داره) . هیچکس جز خدا نمیدونه شهدایِ جهادِ اکبر چه کسانی هستند . میدونید چرا؟

[MOHAMMAD_ASEMOONI]

سلام . تشکر از شما دوستِ عزیز . ای کاش جزئیاتِ بیشتری از زندگی این انسانهایِ مومن و ارجمند از کتابهای آسمانی درج میکردین چون در قصه ی زندگی پیامبران پیامهایِ غیر مستقیم زیادی از خدای متعال هست که باعث هدایتِ انسانهایِ هدایت شدنی میشه . مثل اون قسمت که مادر حضرت موسی کلیم الله ع[ به دستور خداوند] فرزند دلبندش رو در صندوقی چوبی میذاره و در نیل رها میکنه و چقدر دلهره داشته مادرش و نگرانش بوده و وقتی میفهمه به دست آل فرعون افتاده کارش رو تمام شده میپنداره اما پس از مدتی خدای متعال دوباره اون رو به مادرش برمیگردونه در حالیکه در حمایتِ خانواده ی فرعون خصوصا همسرش بود!!!! و خدای متعال در این مورد میفرماید که موسی را به آغوش مادر نگرانش بازگرداندیم تا بداند که وعده ی خدا حق هست آنگاه که به او گفتیم نترس ,موسی را شیر بده و هرگاه نگرانِ جانش شدی او را به نیل بیانداز و نگران و غمگیم مباش و بدان که ما او را به تو باز میگردانیم و او را از پیامبران قرار خواهیم داد .

[orochi]

.نام چند پيامبر را ذکر کنيد که هم عصر بودند.

2.نام مبارک پيامبر بزرگ اسلام چندبار در قرآن آمده است


3.نام لقمان حكيم چند بار در قرآن آمده است؟


4.در قرآن چند بار به قوم به قوم بني اسرائيل اشاره شده است؟


5.قارون، كه گنج معروفي داشت و در قرآن نيز به آن اشاره شده است شوهرخواهر كداميك از پيامبران بود؟


6.فرزند كافر حضرت نوح ـ » عليه السلام« ـ چه نام داشت؟


7.لقب كدام پيامبر اسرائيل است؟


۱.پيامبراني که هم عصر بودند عبارتند از: (خضر و موسي، ابراهيم و لوط، يعقوب و يوسف «عليهم‏السلام.)



2. »پنج« بار در قرآن آمده است.



3. «2»بار در قرآن كريم آمده است.



4.» 41« بار به قوم بنی اسرائیل اشاره شد است



۵.قارون شوهر خواهر حضرت موسي ـ عليه السلام ـ بود.



6.نام فرزند حضرت نوح» عليه السلام«كنعان بود.


7.لقب حضرت يعقوب ـ عليه السلام ـ اسرائيل است.

[orochi]

بسم الله الرحمن الرحیمبا نام ویاد خداآغاز می کنم مباحثی درمورد زندگانی خاتم الانبیاء حضرت محمد(ص) وخلفای راشدین (رض) تا هم برسطح آگاهی بنده افزوده گردد وهم بعضی موارد ومطالب که روی آنها سرپوش نهاده شده آشکار گردد:

زندگانی حضرت محمد (ص)رسول خدا دریکی از بزرگترین خاندان های عرب یعنی بنی هاشم بدنیا آمده است زیرا طایفه بنی هاشم از بزرگترین شاخه های طایفه قریش بودند وقریش نیزازبزرگترین طایفه های عرب وبلند مرتبه ترین آنان بودند .
پیامبر (ص) یتیم بزرگ شد زیرا دوماهه درشکم مادر بود که پدزش عبدالله فوت نمود. ودرشش سالگی نیز مادرش آمنه فوت کرد وپیامبر خدا دردوران بچگی مزه تلخ محروم بودن از مهر ومحبت پدر ومادری محروم شد بعد ازفوت مادرپیامبر عبدالمطلب پدربزرگ محمد سرپرستی اورا به عهده گرفت درسن هشت سالگی پیامبر عبدالمطلب نیز فوت نمود وبعد ازاو عموی پیامبر ابوطالب سرپرست اوشد تا اوبزرگ ونیرومند گردید .
رسول خدا ۴ سال اول زندگیش رادرصحرا ودرمیان خانواده بنی سعد سپری نمود که صحرا نشینی باعث شدتا دارای جسمی قوی بدنی سالم وزبانی فصیح شودو در کودکی اسب سواری رابه خوبی یاد بگیرد.
اودر اوایل جوانی گوسفندان مردم مکه را چوپانی می کرد وازآنان دستمزد می گرفت ودر ۲۵ سالگی با اموال ودارایی های خدیجه مشغول تجارت شد.
رسول خدا پیش ازآنکه به پیامبری مبعوث گردند دوبار به شهرهای بصری در منطقه شام سفرکرده است بار اول دردوازده سالگی به همراه عمویش ابوطالب جهت تجارت به شهر بصری سفر کرد وبار دوم درسن ۲۵ سالگی بااموال خدیجه جهت تجارت به این شهر رفت.

محمد(ص) در غار حراچند سال پیش ازبعثت پیامبر خداوند علاقه به خلوت وگوشه نشینی رادردل آن حضرت قرار داده بود ایشان درهرسال درماه مبارک رمضان درغار حرا به عبادت خداوند وتکر درنعمت های بزرگ الهی می پرداخت. حضرت همین کار را ادامه داد تا درهمان غار وحی فرستاده وقرآن برپیامبر نازل گردید.

بعثت پیامبر(ص)وقتی پیامبر چهل سال راتمام کرد وحی برایشان نازل گردید؛ (ام المومنین) عایشه رضی الله عنها چگونگی نازل شدن وحی رااینچنین بیان می کند او می گوید: اولین مرحله نازل شدن وحی بررسول خدا خوابهای راست وصالح بود پیامبر هرخوابی راکه می دید نتیجه آن مانند روشن صبح آشکار می گردید او سپس به خلوت وکناره نشینی علاقمند شد وشبهای پشت سرهم درغار حرا خلوتنمود ودرآنجا مشغول عبادت خداوند بودتا درآن غار وحی برایشان نازل شد و جبرئیل نزد او آمد گفت بخوان محمد گفت خواندن نمی دانم جبرئیل او را گفت وچنان فشارش داد که پیامبر ناراحت شد باز رهایش کرد وگفت : بخوان . باز هم محمد گفت خواندن نمی دانم . جبرئیل تاسه نوبت اورا گرفت وفشار داد ودربار سوم گفت : « ‌اقرا باسم ربک الذی خلق »
رسول خدا درحالی که ترسیده بود وبدنش می لرزید به خانه خدیجه برگشت وگفت : مرا بپوشانید؛ ایشان رابا پارچه ای پوشاندند تا ترسش برطرف شد سپس واقعه رابرای خدیجه بیان کرد او گفت : ازخویش می ترسم ؛ خدیجه گفت نه نترس به خدا سوگند خداوند هرگز تورا نمی آزارد ؛ زیرا تو صله رحم انجام می دهی روزی کسب می کنی مهمان نواز هستی ودرانجام کارهای حق کمک می کنی.

اولین کسانی که به پیامبر (ص) ایمان آوردند:اولین کسانی که به پیامبر ایمان آورد ند از زنان همسرش خدیجه بود پازکودکان علی ابن ابی طالب که ده سال داشت ایمان آورد واز مردان ابوبکر صدیق به رسالت آن حضرت ایمان آوردند.
پیامبر به مدت سه سال محرمانه کسانی را که به عقل وخرد آنان اطمینان داشت به دین اسلام دعوت کرد تا جمعی از مردان صاحب عقل وخرد مسلمان شدند.
پس ازآنکه تعداد مسلمانان نزدیک به سی نفر رسید خداوند به پیامبر دستور داد تامردم را آشکارا به دین اسلام دعوت نمایند واز این مرحله بود که بت پرستان ومشرکان شروع به آزار واذیت مسلمانان نمودند.

هجرت به حبشهپس ازعلنی شدن دعوت پیامبر مشرکان به آزار واذیت مسلمانان پرداختند بطوریکه بعضی ازیاران پیامبر زیر شکنجه های کفار شهید شدند وبعضی دیگر نابینا ومجروح شدند ولی آنان برعقیده خویش ثابت ماندند . مشرکین چون استقامت مسلمانان رادیدند تصمیم گرفتند که باپیامبر صلح کنند وبه آن حضرت گفتند : هرچه مال وثروت از ما درخواست کنی به تو می دهیم وتورا پادشاه خود می کنیم بشرط اینکه ازتبلیغ این دین دست بردارید اما آن حضرت فرمودند : به خدا قسم اگر آفتاب رادر دست راست وماه رادردست چپ من بگذارند ازدعوت خود دست برنمی دارم تا ماموریت خود راانجام دهم یا دراین راه کشته شوم.
با زیاد شدن آزار اذیت مشرکین نسبت به مسلمانان پیامبر دستور دادند: از مکه بیرون روید وبه حبشه هجرت کنید که درآنجا پادشاهی عادل حکومت می کند و درآن سرزمین برکسی ظلم نمی شود تا خداوند برای شما گشایشی حاصل کند.

هجرت به مدینهخبر مسلمان شدن تعداد زیادی از مردم مدینه به گوش قریش رسید وآنان آذیت وآزارشان رانسبت به مسلمانان شدیدتر کردند به همین خاطر رسول خدا به مسلمانان دستور داد تا به مدینه هجرت کنند مسلمانان بطور محرمانه به مدینه هجرت نمودند ولی عمربن خطاب (رض) آشکارا هجرت کرد اواعلام نمود که می خواهد به مدینه هجرت کند به آنان گفت : کسی که می خواهد مادرش به عزایش بنشیند فردا دراین وادی سرراه من قرار بگیردولی کسی جرات نداشت که درراه او حاضر شود.
وقتی مشرکین قریش فهمیدند که مسلمانان در مدینه در عزت وآرامش بسر می برند درمحلی بنام دارالندوه جلسه ای تشکیل دادند آنان تصمیم گرفتند که شخص پیامبر را به قتل برسانند گفتند درهر طایفه ای جوانی نیرومند انتخاب شود وباهم محمد رابکشند تا خون درمیان طایفه ها تقسیم شود جوانان انتخاب شده در کنار درخانه آن حضرت کمین گرفتند تا شب هجرت ایشان رابکشند اما رسول خدا آن شب در بسترش نخوابید و وحضرت علی درجای او خوابید و وقتی مشرکان به خانه پیامبر هجوم بردند دیدند که حضرت علی دربستر پیامبر خوابیده است.
آری پیامبر خانه اش را ترک نمود ولی کسانی که درکمین بودند تا ایشان را به شهادت برسانند آن حضرت را ندیدند رسول خدا به خانه ابوبکر(رض) رفت ابوبکر ازپیش دوشتر رابرای سواری خود وپیامبر آماده کرده بودآنان بسوی مدینه حرکت کردند وابوبکر (رض) مردی را برای راهنمایی اجاره گرفت .
نجات پیامبر از قتل برای قریش قیامتی شد آنها از راه مکه به مدینه به دنبال حضرت محمد وابوبکر رفتند اما آنها رانیافتند سپس با رد پایابان خبره از راه یمن تا غار ثور رفتند و دردو غار ماندند بعضی گفتند شاید محمد ورفیقش در این غار باشند اما بعضی دیگر گفتند مگر نمی بینید که عنکبوت در غار راتنیده وکبوتران درآنجا لانه ساخته وتخم گذاشته اند همه اینها دلیل براین است که کسی مدتها داخل غار نشده است.
بعد از آن واقعه عظیم وتاریخی در غار ثور رسول خدا درراه مدینه وارد روستای قبا شد ودر آنجا اولین مسجد دراسلام را بنا نمود سپس به مسیرش ادامه داد وهنگام فرارسیدن نماز جمعه ایشان وارد قبیله بنی سالم بن عوف شدند ودرآنجا مسجدی ساختند واولین نماز جمعه رادرآنجا اقامه نمودند.

جنگهای پیامبر:هرجنگی که پیامبر درآن شخصا حضور داشته اند را غزوه می نامند
وهر جنگی که بدون حضور شخصی پیامبر بود سریه نام دارد
تعداد غزوات پیامبر ۲۶ غزوه است وتعداد سریه های پیامبر ۳۸ سریه است
از میان غزوات یازده غزوه ازهمه مشهورترند که عبارتند از: غزوه بدر ؛ غزوه احد ؛ غزوه بنی نضیر ؛ غزوه احزاب ؛ غزوه بنی قریظه ؛ غزوه حدیبیه ؛ غزوه خیبر ؛ غزوه تبوک ؛ غزوه فتح مکه ؛ غزوه حنین ؛ و غزوه تبوک رانام برد درمورد چگونگی اتفاق این غزوات به کتاب زندگانی حضرت محمد وخلفای راشدین تالیف مصطفی السباعی چاپ انتشارات کردستان مراجعه شود.
پیامبر درسال دهم هجری ودرسن ۶۳ سالگی دارفانی راوداع گفته وبه دیار باقی شتافتند

[orochi]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مدینه (مدینة النبی) یکی از شهرهای اصلی کشور عربستان سعودی، در شمال شرقی مکه در ناحیه حجاز است و تا مکه 450 کیلومتر فاصله دارد.
نام اصلی این شهر «یثرب» بود ولی پس از هجرت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم از مکه به این شهر، «مدینة النبی» یا «مدینه طیبه» یا صرفا «مدینه» خوانده شد. غیر از این چند نام، برخی مورخین برای این شهر، نزدیک به صد نام ذکر کرده‌اند.
این شهر دومین شهر بزرگ و مقدس اسلامی است و قبر مطهر پیامبر گرامی اسلام و عده ای از اهل بیت و یاران او در آن قرار دارد. در قبرستان بقیع این شهر نیز چهار تن از امامان (امام حسن مجتبی، امام سجاد، امام باقر، امام صادق علیهم السلام) و، بنا بر روایتی،‌ حضرت فاطمه زهرا مدفون‌اند. پیامبر اکرم مکه را حرم خدا و مدینه را حرم رسول الله شمردند.
پیش از اسلام، قبیله‌های اوس، خزرج -از قبایل عرب جنوب جزیرة العرب- و سه قبیله یهودی بنی قینقاع، بنی نضیر و بنی قریظه در این شهر می‌زیستند.
مدینه نسبت به مکه بسیار آبادتر و دارای زمین‌های حاصلخیز و آب نسبتاً کافی است.

پیش از هجرت رسول خدا، مردم این شهر به کعبه احترام می‌گذاشتند و هر سال برای طواف آن و عبادت بت‌ها به مکه می‌آمدند؛ تا اینکه آوازه ظهور و بعثت پیامبر به آنان رسید. در سال 12 بعثت، دوازده نفر از مردم یثرب اسلام آوردند و پیامبر اکرم مصعب بن عمیر را برای آموزش احکام دین و تبلیغ اسلام با آنان همراه کرد.
در سال 13 بعثت 75 تن از مسلمانان یثرب در ایام حج در عقبه منی با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم پیمان بستند، و از آن پس بر تعداد مسلمانان یثرب افزوده شد و زمینه هجرت مسلمانان و در نتیجه هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به این شهر فراهم شد.

مردم مدینه که به انصار مشهور شده بودند، با جان و مال خود از پیامبر و آرمان های او دفاع کردند و در تمامی نبردهای اسلامی، از جمله بدر، احد، خندق، فتح مکه و جنگ حُنین در دفاع از اسلام شمشیر زدند.
مدینه دارای مکان‌های مقدسی است که از آن میان می‌توان به مسجد النبی، قبرستان بقیع و مقبره شهدای احد اشاره کرد

[orochi]

قال الحسين عليه السلام
إنّ قوماً عَبدوا الله رَغبَةً فَتلكَ عبادةُ التُجّار
وَ إنّ قوماً عَبدوا الله رَهبَةً فَتلكَ عِبادةُ العَبيد
وان قوما عبدوا الله شكراً فتلك عبادةُ اْلاَحرار وَ هىَ أفضَلُ اْلعِبادَة

امام حسین علیه السلام فرمود:
گـروهـى خـدا را از روى ميل و رغبت(به بهشت) عبادت مى كنند كه ايـن عبادت تاجـران است
و گروهـى خـدا را از روى تـرس (ازدوزخ) مـى پـرستنـد و ايـن عبادت بندگان است
و گروهى خدا را از روى شكر(و شايستگى پرستـش) عبادت مـى كنند وايـن عبـادت آزادگـان است كه بهتـريـن عبـادت است


تحف العقول, ص 250

[orochi]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] 1- دعا در حقیقت نوعی ارتباط برقرار کردن میان بنده و خداست هنگام دعا اوج بندگی شخص در برابر خداوند به نمایش در می آید( چون روح دعا اعتراف به ربوبیت خداوند و اینکه همه امور به دست اوست ، می باشد) لذا در روایت نبی اکرم است : الدعا مخ العبادة دعا روح عبادت است » و همین بندگی در برابر خداوند است که نعمات و برکات الهی را متوجه عبد میسازد. بنابر این هر زمانی راه دعا به روی بنده باز است بله برخی زمانها افضل است مانند شب جمعه و نیمه ی شب و بعد از نماز و در شب های قدر و نیز در مکانهای خاص مانند حرم امامان و نیز در حالتی که انسان خود را در درگاه خداوند شرمنده و ناچیز و حقیر می بیند . 2- لازم نیست دعا با لفظ خاصی باشد بلکه هر کسی می تواند با لفظ و بیان خود دعا کند. استجابت دعا شرایطی دارد : 1- به حقیقت دعا كه خواستن از موجود برتر از روی فروتنی و درماندگی است ، دست یابیم یعنی دل غافل نباشد و بدانیم كه را میخوانیم . 2- با فروتنی و در ماندگی باشد وگرنه اصلا دعای حقیقی شكل نگرفته است . 3- امید داشته باشیم كه خواسته مان بر آورده می شود . 4- كسی را كه از او درخواست میكنیم را بشناسیم چون تا به قدرت و توان او و علم او به خواسته اطمینان نداشته باشیم ، نمی توانیم امید داشته باشیم كه دعایمان مستجاب میشود .5- حسن ظن به خداوند داشته باشیم ، در روایات آمده هیچ كس گمان نیكی به خداوند نبرد مگر اینكه خداوند با او همان طور معامله كرد .6- پاكی در همه ابعاد ، از جمله در مال و آبرو بر دیگران ستم نكند . اگر به دستورات خداوند عمل کردیم در این صورت توقع اجابت دعا داشته باشیم. 7-رعایت وسایل استجابت دعا از جمله : با طهارت بودن ، خضوع ، صدا زدن خدا با نامهای مخصوصش ، ذكر نعمتها ، یاد آوری گناهان ، اصرار و پا فشاری در دعا كه كمترین آن تكرار سه بار در دعاست ، در پنهان دعا كند ، دعا را تعمیم دهد ، در اول و آخر دعا صلوات بفرستد و به ائمه توسل جوید . 8- دل را از غیر خدا پاك سازد و تنها به او تكیه كند .9- دو دست را بالا گرفتن مثل در مانده ای كه غذا طلب میكند كه رسول خدا چنین میكرد . 10- در زمان مخصوص دعا كردن كه در روایات اشاره شده و بیشتر آن شب و روز جمعه است و نیمه شب .11- در مكان های مخصوص مثل زیر قبه ی امام حسین و صحرای عرفات
التماس دعا

[orochi]

مقدمه : حجاب دراسلام اهميت ويژه اي داردوازنصوص قراني است .
به همين خاطرمسائل ريزدرباره ي حجاب درقران كريم مطرح شده ومامسلمانان هم به آن مومن وپايبندبوده ايم اماعليرغم ايمان وپايبندي اغلب ان رابه خوبي نمي شناسيم حتي بعضا"نمي دانيم كه آياقرآن كريم حجاب را مطرح كرده است يا خير؟!مسلم است كه در اين صورت دچار مشكل خواهيم شد و نمي توانيم از آن به خوبي دفاع كنيم و مانند گذشته انديشه هاي غلط و بي اساس به نام آن رواج خواهد يافت .عشق وايمان به دين در جامعه ي ما قوي است و اشكال مادر ايمان يا عدم ايمان نيست بلكه در نشناختن اسلام و قرآن است كه به آن ايمان داريم.
لغت واصطلاح حجاب لفظ حجاب يعني پرده حائل وساتر واصطلاحا"بببببه پوشش بانوان ((حجاب ))گفته مي شود .در قرآن لفظ حجاب وجود دارد ولي فقط درباره ي همسران پيغمبر (ص)به كار رفته آن هم نه به معني پوشش زنان .قرآن مصداق ونوع حجاب ومباحث ديگر آنرا دقيقا"بيان مي كند اما نه تحت عنوان حجاب .قرآن مبحثي تحت عنوان حجاب ندارد چنان كه اكثر مطالب را تحتعنوان خاصي مطرح نمي كند .اين از ويژگي هاي خاص قران است كه در عين حالي كه جوانب مختلف يك مسئله را توضيحمي دهد آن ها را تحت عناوين فصل بندي شده مطرح نمي كند .اين متكلمان و علما هستند كه موضوعات را دسته بندي و نامگذاري مي كنند واز آنها بحث ميكنند .درفقه هم لفظ حجاب براي پوشش بانوان به كار نمي رود بلكه به جاي آن لفظ ((ستر))به كار مي رود .ولي كلمه ي حجاب براي پوشش زن شايع واصطلاح شده ودر مبحث پوشش بانوان درهمين معني اصطلاحي كه پوشش است به كار مي رود نه معني لغوي ان كه پرده باشد .
بعضي گمان كرده اند كه حجاب اسلامي از آن جا كه لغت حجاب به معني پرده است يعني در پرده بودن زن !
وحجاب يعني ((پرده نشيني))وزن خوب زني است كه هميشه درخانه وپشت پرده باشد وبيرون نيايد !همين تلقي از حجاب موجب افراطي هايي شده ونيز موجب شده تا بعضي كه از انديشه قرآني اطلاع ندارند ويا دارند وخود را به ناداني مي زنند حجاب را به ((پرده نشيني ))تعبيركرده وبه آن حمله كنند .در مكتوب حاضر هرجا لفظ حجاب به كار مي رود معني اصطلاح آن درنظر است يعني پوشش نه معني لغوي آن يعني پرده

حجاب براي مرد اولين آيات حجاب براي مردهاست .نخست دستوراتي راجع به رعايت حريم خانه ي ديگران مي دهد به اين كه هر كسي مي خواهد وارد خانه ي ديگري شود بايد اجازه بگيرد وبراهل خانه سلام كند وبعد وارد شود ونيزمي فرمايد اگر به در خانه اي بدون اطلاع رفتيد وصاحب خانه گفت بازگرديد بدون ناراحتي بازگرديد. سپس مي فرمايد:((اي پيامبر گرامي به مردان مومن بگو ديدگان خودرافرو پوشند دامن هاي خود را حفظ كنندكه براي ان ها موجب پاكي وطهارت بيشتر روح وجسم است .به درستي كه خدا به انچه مي سازند اگاه است )) .
چنان كه ديده ميشود اولين ايه امر به مردان است .قسمت اول ايه ي شريفه حجاب باطني يعني عفت وحيا وقسمت دوم حجاب ظاهري را بيان فرموده است .يعن نه خود به نامحرم نگاه كنند ونه خود را در معرض نگاه ديگران بگذارند.


حجاب براي زن
تا اين جا حكم حجاب براي مردها تمام شده وحكم براي زنان شروع مي شود .در ايه ي31سوره ي نور مي فرمايد :
((وبهزنان مومن بگوكه ديدگان خود را فرو پوشند ودامن هاي خود را حفظ كنند وزينت هاي خودرا اشكار نكنند مگر زينت هاي ظاهر را وسرو گريبان هاي خود را با مقنعه يا روسري بپوشانند وزينت هاي خود را اشكار نكنند مگر براي شوهران خود ياپدران خود پدران شوهرهاي خود يا برادران خود يا پسران برادران خود يازنان خود يامملوكان خود يا مردان طفيلي كه گرايشي به زن ندارند يا كودكان غير مميزونيز پاهاي خود راطوري به زمين نزنندكه زينت هايي كه پنهان كرده اند اشكار شود واي مومنان همگي به سوي خداوند توبه كنيد شايد كه رستگار شويد )).
چنان كه ديده ميشود قسمت اول ايه كه مي فرمايد :
((بهزنان مومن بگو كه ديدگان خود را فرو پوشند ودامن هاي خود را حفظ كنند وزينت هاي خود را اشكار نكنند مگر زينت هاي ظاهر را ))
منهاي تغيير ضماير از مذكر به مونثدقيقا"مطابق با ان چيزي است كه براي مردان بيان فرمود يعني زنان هم بايد از نامحرم وبلكه ازاندام ممنوعه ي زنان ديگرچشم پوشي بكنند وهم چنين حواس ديگر خودرا نيز مواظبت كنند و دامن هاي خود راهم حفظ كنند واندام خودرا درمعرض ديد نا محرم وبلكه اندام ممنوعه خود را درمعرض ديد زنان ديگر هم نگذارند.

حضرت فاطمه(س) وحجاب

فاطمه (س)مظهرعفاف وتقوي سرمشق وسرور تمامي زنان مسلمان است .روزي پيا مبر (ص ) ازصحابه پرسيد :
چه چيز براي زنان از همه بهتر است .ياران ندانستندعلي(ع)خدمت فا طمه(س) پاسخ داد :
از همه بهتر اين است كه نه آنها مردان بيگانه را ببيند ونه مردان بيگانه انها را .چه كسي اين پاسخ را براي تو بيان كرد ؟عرض كرد:فاطمه(س)وحضرت فرمود :او پاره تن من است .
روشن است كه علي (ع)پاسخ رامي دانست وسوال از ان بزرگوار براي طرح مقام والا ومكانت عظيم فاطمه اطهراست .
جايگاه بلند و شخصيت والاي حضرت زهرا (س)روشن تر از ان است كه نياز به گفتگو داشته باشد در رواياتي امده است كه به هنگام تولد لباسي از بهشت براي ان حضرت اورده شد و جسمش پوشش كامل يافت تازمينه براي تعالي روحش باشد. زهراي اطهر اين برترين الگوي زن وعاليترين چهره ي بشريت گواينكه فريادگري عليه ظلم راپيشه داردوستم برامام خويش را برنمي تابدوازمحدوده خانه پابه بيرون مينهدودراجتماع حضورمي يابدوبابليغ ترين جمله هاازحق وحقيقت دفاع مي كندامااين همه درنهايت آرزويم حياوعفاف است : اودرحالي كه مقنعه رامحكم به سربسته وخودرادرجامعه اي فراگيرپيچيده بوددرجمع زنان بني هاشم درحالي كه جامه هاي بلندش قدمهاراپوشيده داشت باابهت آزرم ومتانت شگرفي قدم برميداشت وبراي همگامان راه رفتن اوگام زدن رسول الله (ص) رابه يادمياوردو...
آن حضرت اين شهادت راپس ازرحلت نيزپاس مي داردودستور ميدهدقامت بي جانش رادرحفاظي قراردهندكه حجم بدن نمايان نباشد.اسمابنت عميس ميگويد:روزي فاطمه (س)به من فرمود:من ازكارمردم مدينه كه زنان خودرابعد ازوفات به صورت ناخوشايندي براي دفن مي برندوتنهاپارچه اي براو مي افكنندكه حجم بدن ازپشت آن نمايان است ناراضي ام .
اسماگفت:من درسرزمين حبشه چيزي ديده ام كه با آن جنازه مردگان راحمل ميكنندشاخه هايي ازدرخت نخل رابرميدارندو به صورت تابوت مخصوصي درمي آورندپارچه اي روي چوبهاي آن مي افكنندسپس بدن رادرون آن مي گذارندبه گونه اي كه بدن پيدانمي شود.
هنگامي كه فاطمه (س)اين مطلب را شنيدتبسم نمودواين تنها تبسم اوبعدازوفات رسول(ص)بود.
به جهت اهميت موضوع چنين وصيت فرمود :براي من تابوتي تهيه كن كه در موقع حمل جنازه بدنم پيدا نباشد وطرز ساختنش چنين و چنان باشد . اين بانوي اطهر با اين همه عظمت و جلالت وحراست از جايگاه بلند عفاف در زندگي چونوارد قيامت شود فريادي بر خواهد آمد كه:اي مردم چشمهايتان را ببنديد تا فاطمه (س)دختر رسول اكرم عبور نمايد .پيروي از آن بزرگوار والگوگيري آن حضرت درگرو آن است كه زن مسلمان چون اوحق راپاس دارد و بسان اوازعفاف وحرمتشحراست كند وهمانندآن حضرت پوشش كامل را رعايت نمايد ووجودوزندگي ورفت وآمد وحضورش درجامعه نمادي از عفاف آزرم وشكوه باشد.


حجاب و نهضت عاشورا

در نهضت عاشورا نيز زنان حضوري جدي ونقشي عظيم دارنددرعين عفاف آزرم وبا شكوه پوشش.
آنان در اوج مصائب و سختيها حريم عفاف وحجاب را پاس داشتند وبه آخرين وصيت پيشواي بزرگ شهامت معلم بي بديل شهادت امام حسين (ع) را كه در استانه رفتن به ميدان نبرد آويزه گوش قرار دادند كه فرمود:آماده مصيبت باشيد لباسهاي (روي) خودرا بپوشيد بدانيد خداحامي شماست وازشمامحافظت ميكند وازشر دشمنان نجاتتان
ميدهد وعاقبت امورتان را خيرميكند...بنگريدامامحسين(ع ) در اخرين لحظات حيات زنان رابه حجاب وپاس دا شتن حرمتشان سفارش ميكند .انان نيز چنين مي دانستند كه غداره بندان سپاه يزيد وازمندانوبد سگالان ارتش بني اميه اسير زرق وبرق دنياست زيورالاتخود را بسوي انان پرتاب كردند تا در پي غارت انان قدريبياسايند.زينب (س)كه پيام اور اين حماسه وقا فله سالار اين پيامبراننور است در كو فه و براي بيدار و جدانها و لرزاندن دلها وبهوشاوردن خفتگاندر عين عفاف و از رم سخن گفت:كلام زينب (س)و منش والاياو به هنگام سخن گفتن به گو نه اي بود كه گفتند:بخدا سو گند هرگز زن با ازر ميرا ند يدم كه از زينبشيواتر سخن بگو يد .ان حضرت با همه ي شكوه وشهامت در مجلس يزيد بپا خاست وپرده دري ان مدعي خلافت را برسرش كوفت و فرياد زد كه:ايا عدالت همين است كه زنان و كنيزان خود را در پس پردهبنشاني و دختران رسول خدا (ص)را در مجلس بيگانگان بر پابداري .پرده زنان ما را هتك كردي ونقاب از چهره شان به غارت...

عوامل بد حجابي وبي حجابي
بي حجابي پديده اي است اجتماعي كه براي رسيدن به عوامل و علل آن بايد با نگاهي اجتماعي مسائل و زمينه هاي آن راكاويد.اين بحث از جهات مختلفي قابل توجه است وبي گمان در چگونگي پيدايش و رشد و گسترش آن نمي توان به يك يا چندعامل بسنده كرد.چنانكه راه حلهاي اين معضله ي اجتماعي را نيز نمي توان ساده انگارانه در مطالبي محدودكرد.
1-تلاش استعمار درزدودن پوشش
2-دگرگوني ارزش ها
3-الگوهاي نا هنجار
4-خلأ هاي دروني


منبع:.zibaweb.com