مشاهده نسخه کامل
: VAHID
10-11-2012, 22:58
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Warren East مدیر عامل ARM همیشه دوست دارد که درباره آینده محاسبات کامپیوتری تا حدی به پیشگویی و نظریه پردازی مشغول شود و این بار حمله سنگینی را به یکی از گاوهای وحشی صنعت کامپیوتر آغاز کرده است: قانون مور ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) .
وی طی برخی اظهار نظرهای چالش برانگیز در مصابه با MIT Technology Review، اعلام کرد که بهروری از انرژی و کارایی پردازنده «چیزی است که بیشترین اهمیت را دارد» و از تلفن های همراه تا مزارع سرور این داستان یکسان است. ساخت پردازنده های پیچیده تر با مصرف انرژی بسیار بالا برای پیروی از قانون مور، شما را در خصوص تعداد چیپ های قرار گرفته در فضای مشخص، محدود می کند.
البته به نظر نمی رسد که چنین اظهار نظری در پاسخ به موضع گیری اینتل درباره ARM و ناکارآمد خواندن چیپ های آن، باشد. بلکه وی معتقد است که شرکتش می تواند هنگامی که میزان انرژی کافی در اختیار سخت افزار گذاشته شود، در مقیاس معماری بسیار سریع هم به کار رود. و روزی پردازنده های ARM از دنیای موبایل به سرزمین کامپوترهای رومیزی، لپ تاپ و سرورها هم خواهند رفت.
البته صحبت های فعلی آقای East بیشتر به صورت تئوری بود و جنبه عملی و تجربی چندانی نداشت. اما وی نوید دهنده عصری است که پردازنده های ARM بسیار سریع خواهند شد، به گونه ای که مایکروسافت هم (با تولید ویندوز RT) متقاعد شده که سرعت همه چیز نیست و مسایل مهمتری هم دخیل هستند.
به نظر شما آیا همچنان باید به قانون مور پایبند بود و تنها دو برابر شدن سرعت را ملاک سنجش نسل های آینده پردازنده قرار داد؟ یا اینکه با تکیه بر کارایی سیستم و بهره وری مصرف انرژی به تقسیم بندی پردازنده ها و سنجش پیشرفت آنها پرداخت؟
narenji.ir
Warren East مدیر عامل ARM همیشه دوست دارد که درباره آینده محاسبات کامپیوتری تا حدی به پیشگویی و نظریه پردازی مشغول شود و این بار حمله سنگینی را به یکی از گاوهای وحشی صنعت کامپیوتر آغاز کرده است: قانون مور ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) .
وی طی برخی اظهار نظرهای چالش برانگیز در مصابه با MIT Technology Review، اعلام کرد که بهروری از انرژی و کارایی پردازنده «چیزی است که بیشترین اهمیت را دارد» و از تلفن های همراه تا مزارع سرور این داستان یکسان است. ساخت پردازنده های پیچیده تر با مصرف انرژی بسیار بالا برای پیروی از قانون مور، شما را در خصوص تعداد چیپ های قرار گرفته در فضای مشخص، محدود می کند.
البته به نظر نمی رسد که چنین اظهار نظری در پاسخ به موضع گیری اینتل درباره ARM و ناکارآمد خواندن چیپ های آن، باشد. بلکه وی معتقد است که شرکتش می تواند هنگامی که میزان انرژی کافی در اختیار سخت افزار گذاشته شود، در مقیاس معماری بسیار سریع هم به کار رود. و روزی پردازنده های ARM از دنیای موبایل به سرزمین کامپوترهای رومیزی، لپ تاپ و سرورها هم خواهند رفت.
البته صحبت های فعلی آقای East بیشتر به صورت تئوری بود و جنبه عملی و تجربی چندانی نداشت. اما وی نوید دهنده عصری است که پردازنده های ARM بسیار سریع خواهند شد، به گونه ای که مایکروسافت هم (با تولید ویندوز RT) متقاعد شده که سرعت همه چیز نیست و مسایل مهمتری هم دخیل هستند.
به نظر شما آیا همچنان باید به قانون مور پایبند بود و تنها دو برابر شدن سرعت را ملاک سنجش نسل های آینده پردازنده قرار داد؟ یا اینکه با تکیه بر کارایی سیستم و بهره وری مصرف انرژی به تقسیم بندی پردازنده ها و سنجش پیشرفت آنها پرداخت؟
narenji.ir