راه حل جدید برای جلوگیری از برخورد سیارک "آپوفیس" به زمین

[Gilopa]

دانشمندان چینی برای منحرف کردن مسیر حرکت سیارک "آپوفیس" و جلوگیری از برخورد آن به زمین راه حل جدیدی را ارائه کردند.

به گزارش خبرگزاری مهر، پس از دانشمندان آمریکایی، روسی و اروپایی اکنون نوبت به محققان چینی دانشگاه "سینگوا" در پکن رسیده است تا روش جدیدی را برای محافظت از زمین در مقابل برخورد سیارک غول پیکر "آپوفیس" ارائه کنند.

هفته گذشته، دانشمندان آژانس فضایی اروپا از پروژه جدیدی با عنوان "دن کیشوت" خبر دادند که برپایه آن دو فضاپیما پرتاب خواهند شد، یکی از آنها سعی خواهد کرد تا این سیارک را از مسیر حرکتش منحرف کند و فضاپیمای دوم از برخورد فضاپیمای اول اطلاعات ارزشمندی را جمع آوری کرده و به زمین ارسال خواهد کرد.

سال گذشته نیز "لف زیلنی" مدیر موسسه فیزیک کیهانی آکادمی علوم روسیه در اجلاسی که درباره اکتشافات فضایی در مسکو برگزار شده بود، اظهار داشت که این موسسه با همکاری فشرده ای با سازمان فضایی روسیه در تلاش است تا یک فضاپیمای بی سرنشین را برای جلوگیری از برخورد این شهاب سنگ با زمین بسازد.

براساس گزارش PhysOrg، سیارک آپوفیس را رصدخانه "کیت پارک" در آریزونای آمریکا در سال 2004 کشف کرد.

از آن زمان تاکنون پیش بینی هایی در خصوص فجایای برخورد این شهاب سنگ با زمین ارائه شده است به طوریکه پیش بینی های اولیه نشان می داد که در سال 2029 آپوفیس با زمین برخورد خواهد کرد اما ارزیابیهای بعدی نشان داد که در 13 آوریل 2029 این شهاب سنگ عظیم از فاصله بسیار نزدیک از زمین (36 هزار و 350 کیلومتری) عبور خواهد کرد (در این فاصله ماهواره های مخابراتی در مدار اطراف استوا می چرخند) و در سال 2036 این شهاب سنگ بار دیگر به زمین رسیده و این بار به این سیاره برخورد خواهد کرد.

هر چند درصد این احتمالات بسیار پایین (یک به روی 250 هزار) است باوجود این، زمین نمی تواند کاملا دور از خطر باشد چرا که حتی مدارهای حرکت شهاب سنگها نیز می تواند در اثر تاثیرات نیروهای گرانشی سیارات تغییر کنند.

آپوفیس که نام خود را از رب النوع مصر باستان به معنی "ویرانگر" گرفته است، قطری به طول 350 متر دارد و با سرعت حدود 30 کیلومتر بر ثانیه حرکت می کند.

اگر این شهاب سنگ به زمین برخورد کند شدت برخورد آن به 870 مگاتن می رسد. این شدت 65 هزار برابر بزرگتر از بمباران اتمی هیروشیما است.

اکنون دانشمندان چینی برای منحرف کردن مسیر حرکت آپوفیس پیشنهاد دیگری را مطرح کردند. این محققان اظهار داشتند که یک بادبان خورشیدی می تواند با برخورد به آپوفیس، مسیر این سیارک را منحرف کرده و از برخورد آن به زمین جلوگیری کند.

این محققان با بررسی منحنی مسیر حرکت، سرعت و برخورد این وسیله در این خصوص توضیح دادند: "این نتایج نشان می دهد که یک بادبان خورشیدی 10 کیلوگرمی با یک زمان پیشگیری یک سال می تواند آپوفیس را 965 و 606 کیلومتر از مسیری که در سال 2029 باید از آن عبور کند منحرف کند."

منبع :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[mahyarSAMSUNG]

واقعا احتمال 1 به 250000 قابل بحث ؟ من قبلا از این سیارک شنیده بودم ... گفته بودن که اگه سال 2029 از کنار زمین از مداری مشخص حرکت کنه سال 2036 صد درصد به زمین میخوره ... حالا این خبر داره میگه 1 به 250000 هزار ؟

[mahyarSAMSUNG]

کسی میتونه توضیح بده که چرا یه سیارک 350 متری که تازه با جو هم برخورد میکنه این نیروی عظیم رو تولید میکنه ؟ آخه 350 متر که شاید 30 درصدش هم بسوزه نسبت به مقیاس زمین اصلا دیده نمیشه !!!

[shabe.saket]

کسی میتونه توضیح بده که چرا یه سیارک 350 متری که تازه با جو هم برخورد میکنه این نیروی عظیم رو تولید میکنه ؟ آخه 350 متر که شاید 30 درصدش هم بسوزه نسبت به مقیاس زمین اصلا دیده نمیشه !!!
اجرام آسمانی آنقدر با سرعت حرکت میکنند و سنگین هستند که اگر قطرشان بالای 10 متر باشد یک خطر محسوب میشند و جو در تخریب بعضی از اینها دچار مشکل میشه
350 متر که دیگه جای خودش و داره و اثرش بسیار شدید خواهد بود و جو زمین هم شاید حدود 10 درصدش رو در خوشبینانه ترین حالت بسوزونه
جالبه بدونیم که خرده سیارکها به قطر 1 میلیمتر (1mm) بخاطر ماهیت بسیار ریزشون میتونن از جو عبور کنن و برسن به سطح زمین.
حتی سیارک آپوفیس هم کاملا نمیشه مطمئن بود که اصلآ به زمین نخوره
چون ما نمیدونیم که آپوفیس کره کامل هست یا برجستگی و فرورفتگی روش داره

احتمال اینکه آپوفیس به زمین بخوره در سال 2029 حدود 2 درصده (که قابل چشم پوشیه).

[shabe.saket]

یادم رفت بگم سیارکی که 65 میلیون سال پیش به زمین برخورد کرد و باعث انقراض دایناسورها 65 درصد کل موجودات زمین بدلیل گرسنگی ناشی از شروع عصر یخبندان شد 10 کیلومتر بود که به نزدیکی های مکزیک برخورد کرد.

[amin666]

k=1/2mv^2
این سیارک با شتاب گرانش به سمت زمین کشیده می شه که سرعتش رو می شه هنگام برخورد به دست اورد که مسلما زیاده.جرمش هم که زیاده.پس انر÷ی زیادی رو تولید می کنه

[mahyarSAMSUNG]

اجرام آسمانی آنقدر با سرعت حرکت میکنند و سنگین هستند که اگر قطرشان بالای 10 متر باشد یک خطر محسوب میشند و جو در تخریب بعضی از اینها دچار مشکل میشه
350 متر که دیگه جای خودش و داره و اثرش بسیار شدید خواهد بود و جو زمین هم شاید حدود 10 درصدش رو در خوشبینانه ترین حالت بسوزونه
جالبه بدونیم که خرده سیارکها به قطر 1 میلیمتر (1mm) بخاطر ماهیت بسیار ریزشون میتونن از جو عبور کنن و برسن به سطح زمین.
حتی سیارک آپوفیس هم کاملا نمیشه مطمئن بود که اصلآ به زمین نخوره
چون ما نمیدونیم که آپوفیس کره کامل هست یا برجستگی و فرورفتگی روش داره

احتمال اینکه آپوفیس به زمین بخوره در سال 2029 حدود 2 درصده (که قابل چشم پوشیه).

مرسی از توضیح هرچند که بازم نمیتونم درک کنم اگه قرار باشه یه کره 350 متری که شاید توی مقیاس زمین اصلا دیده نشه بخواد حداکثر نصف زمین رو از بین ببره :41: ... البته من ترسی از برخورد نداره چون تا سال 2036 اون قدر علم پیشرفت کرده که مثل خوب کردن یه سرما خوردگی این سیارک رو دور کنن ... اصلا شاید گرفتنش گذاشتن توی موزه برای تماشا .... :31: