آموزش تئــوری عکاسـی

[mska]

اگر دوربين عکاسی از ذکاوت مغز انسان بر خوردار بود، برای گرفتن عکس های خوب، کافی بود دوربين را به طرف موضوع مورد نظرمان گرفته و دکمه را فشار دهيم. اما چنين نيست.
وقتی سوژه ای نظر ما را جلب می کند، مغز ما، از ميان ازدحام چيزهايی که در اطراف آن قراردارند، به طور خاص، به آن سوژه توجه می کند. قابليت انطباق ديد انسان با نورهای مختلف هم از جمله برتری های ديگر چشم انسان بر دوربين عکاسی است.

برای اينکه عکسی که می گيريم نيز همين رابطه را با بيننده بر قرار کند، بايد نکات ظريفی را در نظر داشته باشيم.



عکاسی مانند هر وسيله بيانی ديگری زبان خاص خودش را دارد. آموختن اين زبان به ما کمک می کند تا از طريق عکس هايی که می گيريم، فکرها و جهان اطرافمان را بيان کنيم.

در نظر گرفتن نکات زير می تواند به ما کمک کند تا عکس های گويا تری بگيريم

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

١- نور، مهم ترين عامل در عکاسی

کلمه فتوگرافی در زبان انگليسی يعنی "نگاشتن با نور". نور مناسب می تواند به عکس ما جان ببخشد و بالعکس...

با اين وجود، نور مستقيم سايه روشن های تند و ناخوشايندی در عکس ايجاد می کند. برای گرفتن عکس، نور غيرمستقيم بهترين است و رنگ ها را نيز زنده تر می کند.

روزهايی که ابر نازکی تندی نور خورشيد را در آسمان می گيرد، صبح های زود و عصرها بهترين اوقات برای عکاسی هستند. يادمان باشد که نور بايد بر سوژه عکس ما بتابد و نه بر دوربين
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

2-- سوژه جالب

انتخاب موضوع يا سوژه جالب قدم اول است. پيش از گرفتن عکس از خود بپرسيم چه چيزی ما را به موضوع مورد نظرمان جلب کرده و سعی کنيم آن را به روشنی در عکسی که می گيريم نشان دهيم.

هم چنين، به يک عکس اکتفا نکرده، زوايای متفاوتی را برای نشان دادن موضوع مورد نظرمان تجربه کنيم. اين کار به ما فرصت بهتری برای انتخاب بهترين عکس خواهد داد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در عکس بالا، فرم و رنگ دسته های تره فرنگی در ميان انبوه سبزيجات حاضر در بازار مورد توجه عکاس بوده. هر چند عکس اول موضوع را ارائه کرده اما عکس دوم (زير) در بيان منظور عکاس تواناتر است و به دليل عمودی بودن سوژه، تصوير کامل تری را عرضه می کند.

- دو قدم به جلو

همه دوربين ها قابليت زوم کردن (طويل تر شدن عدسی دوربين) را ندارند و اين کار، حتی وقتی امکانش باشد، از عمق ميدان عکس می کاهد و بخش کوچکتری از آن واضح به نظر می آيد.

برای حذف آنچه حضورش در عکس لازم نيست، بهترين راه نزديک شدن به موضوع است. اين کار از شلوغی عکس کم کرده تاکيد بيشتری بر آنچه مورد نظر عکاس است می گذارد.

پيش از فشردن دکمه دوربين، چند قدم به موضوع عکس نزديک شويد و دوباره از دريچه دوربين به آن نگاه کنيد. اگر آنچه مورد نظر شماست بخش عمده عکس را پر نکرده، باز هم جلو تر بايد رفت.

در عکس زير، انعکاس آسمان در آب و شکل برگ هايی که سطح آن را پوشانده اند توجه عکاس را به خود جلب کرده. برای تاکيد بر اين نکته بايد چيز های زيادی از عکس حذف می شده اند. اين کار با نزديک شدن عکاس به موضوع عملی شده است
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

4-- کادر عکس

اين انتخاب که چه چيزهايی را در عکس جا دهيم و چه چيزهايی را حذف کنيم يکی از مهم ترين عوامل در موفقيت عکس ماست.

پنجره مستطيل شکل دوربين که از آن به جهان نگاه می کنيم کادر عکس ما را تشکيل می دهد. پيش از گرفتن عکس، با نگاهی به آنچه در اين کادر قرار گرفته، می توانيم آنچه را برای بيان عکس لازم است حفظ و آنچه را اضافی ست حذف کنيم.

حرکت دادن دوربين، تغيير فاصله ما با سوژه عکس و تغيير جای سوژه در صورت امکان، محتوای اين کادر را تغيير می دهد
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
5-- زمينه پشت عکس

زمينه شلوغ پشت عکس را در زبان عکاسی می شود به هياهويی تشبيه کرد که مانع رسيدن صدای ما به گوش مخاطب می شود.

تغيير جای دوربين می تواند اين پس زمينه را تغيير دهد. آرام بودن اين پس زمينه به بيننده فرصت می دهد با تمرکز بيشتری به موضوع عکس نگاه کند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

٦- کمپوزيسيون يا همچينی

آنچه از پنجره دوربين می بينيم عکس نهايی ما را تشکيل می دهد. آيا اجزای عکس ما با دقت کنار هم چيده شده اند؟

کمپوزيسيون يا همچينی در عکس را می توانيم به دستور زبان تشبيه کنيم. اگر کلمات ما با نظم در کنار هم قرار بگيرند، بيان ما روشن و مفهوم خواهد بود.

رابطه بين اجزای عکس، کمپوزيسيون عکس را می سازد. اين رابطه بايد چنان باشد که منظور ما را از گرفتن عکس به روشنی بيان کند.

مرکز عکس هميشه بهترين محل برای قرار دادن موضوع نيست. با حرکت دادن دوربين می توانيم بهترين کمپوزيسيون را کشف کنيم
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
٧- وضوح در عکس

آنچه در يک عکس واضح يا فوکوس باشد نگاه بيننده را به خود می کشد. عکاس با واضح نشان دادن عناصر عکس به بيننده می گويد "اينجا را نگاه کنيد."

در بيشتر دوربين های عکاسی ديجيتال که همه چيز اتوماتيک انجام می شود، نقطه وضوح در مرکز تصوير قرار گرفته و اگر موضوع مورد نظر شما در گوشه عکس قرار بگيرد از وضوح کمتری برخوردار خواهد بود.

برای حل اين مشکل، می توانيد:

- با قرار دادن سوژه در وسط کادر، دکمه گرفتن عکس را تا نيمه فشار دهيد و نگه داريد

- با اين عمل سوژه شما واضح شده می توانيد آن را هر کجای کادر که بخواهيد قرار دهيد

- حالا دکمه را که در نيمه راه نگه داشته ايد تا انتها فشار داده عکس را بگيريد

اين قاعده شامل همه عکس ها نمی شود. گاهی مبهم بودن به بيان موضوع عکس کمک می کند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

8- عمق عکس

آنچه در عکس ما به وضوح ديده می شود عمق عکس را تشکيل می دهد. اين عمق به ما امکان می دهد تا بخش هايی از جهان اطرافمان را، که از سه بعد بر خوردار است، در يک عکس، که تنها دو بعد دارد، نشان دهيم.

نور از عوامل اصلی ايجاد عمق در عکس است. در نور زياد، دريچه ورودی دوربين مانند چشم گربه در روز تنگ می شود. اين شرايط وضوح بيشتری در عکس ايجاد می کند.

چيدن اجزای عکس به صورتی که بعضی نزديک تر به دوربين و بعضی دورتر باشند نيز به عکس ما عمق بيشتری می دهد. عدسی های بلند (زوم) از عمق عکس می کاهند و عدسی های کوتاه با ميدان ديد وسيع تر (وايد انگل) به آن می افزايند
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

از کارتيه برسون، يکی از بهترين عکاسان جهان، نقل شده که گفته است "عکاسی يعنی طوری به جهان نگاه کنيم که گويی اولين بار است آن را می بينيم."

=======
منبع:BBC

[Asalbanoo]

از عنوان این نوشته بر می‌آید که مطالبی مناسب برای تازه کارها و یا عکاسان تفننی در بر داشته باشد. اما کسانی که دائما با دوربین و عکاسی سر و کار دارند نیز ممکن است بعضی وقتها با خواندن مطالبی که مدتها است در گذشت ایام از یاد برده‌اند چیزی برای یادآوری و یا حتی یاد گرفتن بیابند. کسانی که در هر سال هزاران عکس می‌گیرند این مطالب بطور تجربی ملکه ذهنشان شده است، ولی خیلی‌ها برای به خاطر آوردن و بکار بردن این موضوعات باید فسفر زیادی بسوزانند!!
بیشتر عکسهایی که ما می‌گیریم برهه‌ای از زندگی ما و اطرافمان را ثبت می‌کند. برای این که این عکسها دارای روح باشند و به بهترین وجه منظور ما را برسانند نیاز داریم که قوانین اولیه‌ای را رعایت نماییم و ضمنا به دانشی کامل در مورد توانائیها و محدودیتهای دوربینی که با آن کار می‌کنیم نیاز خواهیم داشت.
همه این مقدمات و بازار گرمیها برای این بود که بگویم در اینجا ایده‌هایی برای بهبود عکسها عنوان شده که در دوبخش شناخت دوربین و بخش اشاراتی به ترکیب بندی دسته بندی شده است.
● شناخت دوربین
بیشتر دوربین‌های دیجیتال با استثنائاتی دارای عملکرد ساده‌ای می‌باشند. مطالعه دفترچه راهنما آنها می‌تواند مفید و حاوی نکات سودمندی باشد. راه بهتر این است که در حین خواندن دفترچه نکات گفته شده را بطور تجربی روی دوربین آزمایش نمایید. از کار کردن با دوربین نترسید، بدترین اتفاقی که ممکن است برای دوربینتان بیفتد این است که باتری آن تمام شود و مجبور به شارژ مجدد آن شوید. دوربین‌های دیجیتال برای آموختن عکاسی از راه تجربه واقعا عالی هستند. نه فیلمی مصرف می‌کنند و نه اینکه برای دیدن نتنیجه مجبور به منتظر ماندن برای چاپ عکس هستید. یادگیری کار کردن با دوربین نیمی از لذت داشتن آن است.
در اینجا بعضی از مطالبی را که باید برای تجربه کردن و مطالعه مد نظر داشته باشید لیست کرده‌ام.
▪ رزولوشن وفشرده سازی
یک دوربین دیجیتال بهترین تصویرش را در بالاترین رزولوشن و کمترین فشرده سازی‌اش می‌گیرد. هر چند در زمان استفاده فرمتهای غیر فشرده زمان زیادی برای ضبط شدن روی حافظه دوربین می‌برد و ضمنا فایل بسیار بزرگی تولید می‌شود که بزودی حافظه دوربین شما را خواهد بلعید. بخاطر همین فرمت JPEG با کمترین فشردگی را برای عکاسی‌های روزمره توصیه می‌کنیم. در این فرمت عکسها زمان کمتری برای ضبط شدن می‌گیرد و نتیجه نهایی نیز تقریبا با فرمت غیر فشرده قابل تشخیص نیست.
متاسفانه بیشتر دوربین ها دارای حافظه کافی برای عکاسی نیستند و بعداز خرید دوربین حتما باید به فکر یک حافظه بالاتر باشید.
▪ مدهای فلاش و تاثیر پذیری فلاش
بیشتر دوربین‌های دیجیتال برای فلاش از تنظیم خودکار استفاده می کنند. اگر نورسنج دوربین تشخیص دهد که نور محیط برای عکاسی کافی نیست دوربین فلاش را روشن می‌کند. باید بدانید که این گزینه همیشه بهترین انتخاب نیست.
د راینجا مثالهایی برای برد فلاش آورده شده که به شما کمک می‌کند که بدانید در هر شرایطی چکار کنید:
- در یک اتاق خیلی بزرگ:
بدون این که سوژه ای در برد فلاش واقع شده باشد، دوربین را ثابت کنید و فلاش را خاموش نمایید. اما اگر سوژه از ۳ - ۴ متر به دوربین نزدیکتر بود فلاش می‌تواند موثر باشد. گزینه دیگر استفاده از فلاش تاخیری Slow Sync است که در این حالت باید دوربین را روی سه پایه ثابت نمایید. در این مد دوربین سوژه را با فلاش روشن می‌کند و پس زمینه را با باز نگه داشتن بیشتر دیافراگم.
-در فضای باز:
دراین حالت نیز اگر سوژه در برد فلاش قرار ندارد فلاش را خاموش نمایید. استفاده از فلاش دوربین را مجبور می‌کند که از سرعت های شاتر خاصی (۱/۳۰ -۱/۶۰) استفاده نماید و این سرعت شاتر احتمال زیادی دارد که برای منظره شما مناسب نباشد.
- آتش بازی:
استفاده از فلاش برای عکاسی از منظره آتش بازی بعید به نظر می‌رسد که اثری در عکس داشته باشد. ولی اینطور نیست! استفاده از فلاش این مزیت را دارد که جلوی پایین آمدن سرعت شاتر بخاطر تاریک بودن محیط گرفته شود و عکس بهتری از آتش بازی ثبت شود!
- پرتره:
گرفتن عکسهای پرتره خوب با استفاده از فلاش سرخود دوربین کار بسیار مشکلی است. حتی با استفاده از سیستم کاهش قرمزی چشم، نور فلاش بسیار تک بعدی و نامطلوب است. بجای استفاده از فلاش سعی کنید عکس را در نور روز یا با نور پردازی در محیط بگیرید. برای اصلاح نور از تراز سفیدی دوربین استفاده کنید و قبل از گرفتن عکس دوربین را ثابت کنید (روی سه پایه یا جای دیگر). هنگامی که نور محیط برای عکس مناسب بود از فلاش اجباری برای روشن کردن سوژه و درخشان کردن آن استفاده کنید.
- عکاسی از درون ماشین یا پنجره:
اگر شیشه باز نباشد نور فلاش به درون دوربین برخواهد گشت. بهتر است آن را خاموش کنید.
▪ مدهای برنامه ریزی شده
اگر دوربین شما دارای مدهای برنامه ریزی شده و یا اولیتهای شاتر و دیافراگم می باشد استفاده صحیح از آنها را یاد بگیرید.
یک مد برنامه ریزی شده استاندارد معمولا کنترل بهتری از حالت اتوماتیک دوربین برای آن شرایط خاص فراهم می‌نماید. خیلی از دوربین ها دارای انتخاب جبران نوری و تراز سفیدی هستند، ولی در مد اتوماتیک نمی‌توان از آنها استفاده نمود.
- اولویت دیافراگم:
اجازه کنترل بر روی عمق میدان را برای عکاس فراهم می کند. (عمق میدان محدوده شارپنس تقریبا مناسب عکس در یک دیافراگم خاص می‌باشد). هرچه دیافراگم بازتر باشد (عدد F کوچکتر نظیر f۱.۸ یا f۲.۸) عمق میدان باریکتر است. و هر چه دیافراگم بسته تر باشد (عدد f بزرگتر f۸ یا f۱۱) عمق میدان پهن‌تر است. می‌توان از اولویت دیافراگم برای مات کردن پشت زمینه نامناسب عکس استفاده کرد یا از شارپ بودن صحنه از سوژه تا پشت زمینه مطمئن شد.
- اولویت شاتر:
امکان کنترل سرعت شاتر را فراهم می‌کند. در صحنه‌های دارای حرکت باید از سرعت بالاتر شاتر برای ثابت کردن سوژه متحرک استفاده نمود.
▪ کنترل‌های ویژه
بیشتر دوربین‌ها دارای کنترل‌ها و گزینه‌های اضافی هستند. مهمترین این کنترل‌ها عبارتند از:
- جبران نوری :
برای اصلاح یا تغییر نورسنجی دوربین استفاده می‌شود. این گزینه تا حدودی پیچیده به نظر می‌رسد ولی در واقع اینطور نیست. سیستم نورسنجی دوربین همواره در حال کار است و سازندگان می‌دانند که این سیستم در شرایط خاص بدرستی عمل نمی‌نماید. مثلا سوژه‌های سفید و منعکس کننده نور باعث کم نور شدن عکس می‌شوند. بنابر این می‌توان با یک جبران نوری مثبت عکس را اصلاح نمود.

[Asalbanoo]

- تراز سفیدی:
برای کنترل رنگ سفید در عکس و درنتیجه کیفیت سایر رنگها درنظر گرفته شده است. بیشتر دوربین ها برای نور روز تنظیم شده‌اند، بنابر این بعضی نورها باعث خارج شدن تراز رنگ سفید و در نتیجه شیفت سایر رنگها و غیر طبیعی شدن آنها می‌شود. یک مثال خوب برای این مورد لامپهای فلورسنت هستند که در بیشتر مکانهای تجاری استفاده می‌شوند و باعث آبی شدن همه چیز می‌شوند. معمولا تنظیم نور دوربین بر اساس نوع نور محیط به رها کردن دوربین در مد اتوماتیک ترجیح داده می‌شود.
- نورسنجی:
در بیشتر مواقع نورسنج استاندارد دوربین خوب کار می‌کند. ولی ممکن است در شرایطی این تنظیم مناسب نباشد. در بیشتر دوربینهای دیجیتال امروزی یک گزینه و یا بیشتر برای نورسنجی وجود دارد. گزینه نورسنجی نقطه ای Spot meter نور را (دیافراگم و شاتر) را بر روی ناحیه کوچکی از کادر تنظیم می‌کند. در بعضی مدلها می‌توان گزینه‌ای را انتخاب نمود که نقطه نور سنجی با نقطه فوکوس روی هم بیفتد. نورسنجی متوسط گیری مرکزی دو ناحیه در کادر را درنظر می‌گیرد، یک ناحیه دایره‌ای در مرکز و یک ناحیه در بقیه کادر. معمولا نتیجه به دست آمده از این دو ناحیه به صورتی با هم ترکیب می‌شود که اهمیت ناحیه وسط از اطراف آن بیشتر باشد.
- زوم اپتیکال و دیجیتال:
اگر دوربین شما فقط زوم دیجیتال دارد و یا یک زوم اپتیکال و یک زوم دیجیتال، د رمورد فرق بین این دو نوع زوم که قبلا در مورد آنها به تفصیل صحبت کرده‌ایم مطالعه کنید. اگر فقط زوم دیجیتال دارید زیاد روی آن حساب نکنید.
● موارد مهم در ترکیب بندی
یک ترکیب بندی خوب با اصول اولیه آن شروع می‌شود. قرار دادن درست سوژه در کادر حیاتی است و یکسری قوانین ساده می تواند کمک زیادی در این مورد نماید. بسته به این که سوژه یک منظره ، یک شخص یا شئ و یا اینکه کادر افقی یا عمودی است، ترکیب بندی فرق می کند. در بعضی شرایط باید به بعضی از قوانین ترکیب بندی کمتر و در بعضی موارد بیشترتوجه کرد.
هر عکسی باید –علت وجودی – داشته باشد واگر این علت برای گیرنده عکس مشخص نباشد چه انتظاری از بیننده دارید که از عکس چیزی بفهمد؟ بیشتر مردم برای منظورهای خاصی نظیر یادگاری از چیزی داشتن، ثبت یک لحظه تکرار نشدنی، ثبت یک موقعیت استثنایی، شکار یک سوژه زیبا یا جذاب و ... عکس می‌گیرند.
▪ برای اینکه عکس معنی داشته باشد باید اصولی را در آن رعایت کرد:
- افقی و عمودی:
شما دنیا را با زاویه نسبت به افق نمی‌بینید، بنابر این به غیر از شرایطی که تعمدا این کار را می کنید از آن پرهیز نمایید. افق را در کادرتان تنظیم نمایید. منظره یک ساحل کج که انگار آب دریا در حال ریختن از یک ور عکس می‌باشد برای بیننده جالب نیست. برای تراز کردن دوربین یک خط افقی مثل خط آب دریا را در نظر گرفته و دوربین را بالا برده و بچرخانید تا خط پایین کادر موازی خط افقی شود، سپس دوربین را بدون اینکه تغییر وضعیت دهید پایین اورید تا خط آب کمتر از۲/۱ و بیشتر از ۳/۱ کادر افقی عکس را اشغال نماید و آسمان بقیه کادر را. یادتان باشد هیچگاه خط افق را در وسط کادر قرار ندهید.
بعضی دوربین‌ها برای سادگی شبکه‌ای افقی عمودی را روی مانیتور نشان می دهند. اگر دوربین شما چنین امکانی دارد استفاده از آن برای بالا بردن دقت و کاهش زمان مناسب است.
- هر چند تکنیکی که بالا شرح داده شده بود برای منظره‌ای مثل دریا مناسب است، ولی برای منظره یک آبگیر یا بندرگاه مناسب نیست. مثلا ساحل آبگیرها در آنطرف دریاچه قابل دیدن است و تشخیص سطح افقی در آنها مشکل است. در چنین شرایطی دنبال یک خط عمودی بگردید. در کادر عکس نگاه کنید و هر جا که یک خط عمودی یافتید کادر عکس را با آن نقطه تراز نمایید.
عکاسی از سوژه‌های عمودی مشکل تر است. ایجاد حالت پرسپکتیو توسط لنز دوربین می‌تواند کاملا گیج کننده باشد. می‌توان به اجزاء عمودی در منظره توجه کرد و کادر را در اطراف آنها حرکت داد تا مطمئن شویم لبه عمودی کادر واقعا با خط عمودی موازی است. بخصوص عکاسی از مناظر شهرها مشکل است و برای تصمیم گیری درباره این که کدام خط واقعا عمودی است باید دقت بیشتری به کار برد. با تنظیم کادر بر روی نزدیکترین و بزرگترین ساختمان در کادر به احتمال زیاد بقیه ساختمانهای واقع در دوردست تصویر از تراز خارج خواهند شد. با یک نگاه کلی در تصویر می‌توان از این اشتباه پرهیز کرد.
اگر باز هم تصویر کج به نظر می‌رسد باید زاویه دوربین را تغییر داد و یا حتی موقعیت عکاسی را عوض کرد.
▪ یک نکته:
بعضی مواقع مناظر خیابان از میان خیابان به بهترین وجه گرفته می‌شود، با گرفتن عکس از امتداد جاده پرسپکتیوی زیبا و طبیعی خواهیم داشت (البته به شرطی که قبل از تمام شدن عکاسی زیر چرخهای یک تریلی روی جاده پهن نشده باشید!!)
▪ از اجزاء شلوغ کننده در کادر پرهیز نمایید
اجزاء شلوغ کننده عکس به چند طریق ایجاد می‌شوند. این اجزاء ممکن است مردم، حیوانات یا اشیائی باشند که بطور ناخواسته در کادر قرار می‌گیرند و حتی ممکن است بخشی از سوژه را بپوشانند، عدم تناسب رنگی ایجاد نمایند و یا نامتناسب با سوژه و موضوع عکس باشند. بعضی از این مزاحمتها را براحتی می‌توان کنترل نمود و بعضی را نمی‌توان کاری کرد:
- توریستهای سرگردان، پیاده‌ها، احشام یا خودروها:
کاری نمی توان کرد. باید صبر کنید (صبور باشید!) تا هر وقت دلشان خواست از کادر مورد نظر شما خارج شوند! می‌توان با تغییر موقعیت یا نزدیکتر شدن به سوژه بعضی از اشیاء ساکن را از کادر خارج کرد یا با استفاده از زوم کردن یا بریدن کادر بعد از عکاسی مشکل را حل نمود.
- از اجزاء مزاحمی که خودتان ایجاد کرده اید دوری کنید:
خیلی از دوربین ها می توانند ساعت و تاریخ را روی عکس اضافه نمایند، تا جایی که برایتان لازم نیست از استفاده از آن خودداری نمایید. با اضافه کردن تاریخ و ساعت روی عکس چیزی به عکس شما اضافه نمی شود و حذف کامل آنها بعد از گرفتن عکس کاملا ممکن نیست. بعلاوه اطلاعات عکس در بخش متادیتا EXIF عکس ثبت می شود که نیاز استفاده از تاریخ و زمان بر روی عکس را از بین می برد.
● نقطه فوکوس
▪ نقطه فوکوس عکس بسیار مهم است:
- مطمئن شوید که فوکوس کامل روی سوژه انجام گردیده است:
معمولا باید سوژه مهمترین بخش تصویر بوده و نگاه بیننده به سمت آن کشیده شود، اما نیازی نیست که در مرکز عکس واقع باشد. با استفاده از قفل فوکوس کاری کنید که فوکوس بجای مرکز تصویر روی سوژه انجام شود. –سوژه را در میان کادر قرار دهید، فوکوس را روی سوژه انجام داده و دکمه شاتر را تا نیمه بفشارید، وقتی مستطیل میان مانیتور سبز شد فوکوس انجام شده و تا هنگامی که دکمه را رها نکنید فوکوس در همان وضعیت باقی می‌ماند، اکنون کادر بندی مورد نظر را انجام داده و دکمه را تا آخر بفشارید تا عکس گرفته شود.
- پرتره:
روی چشم‌ها فوکوس کنید، اگر دوربین زوم اپتیکال دارد برای کادر بندی سوژه از آن استفاده نمایید. اگر دوربین اولویت دیافراگم دارد، یک دیافراگم باز انتخاب نمایید تا پس زمینه سوژه مات شود و اگر ندارد ممکن است یک مد مخصوص پرتره داشته باشد. این مد بطور خودکار از یک دیافراگم باز استفاده می‌نماید. اگر تنها فلاشی که دارید همان فلاش سر خود دوربین است آنرا خاموش کنید و از نور یک پنجره یا نورهای غیر متمرکز محیط استفاده نمایید.
اگر فلاش تنها انتخاب شما برای نور است از قرار دادن سوژه در نزدیکی دیوار یا هر سطح تخت دیگر پرهیز نمایید، زیرا یک سایه خشن در کنار سوژه روی دیوار ایجاد می‌گردد که زیبا نیست.
هنگام کادر بندی برای امتداد نگاه سوژه جایی در کادر باقی بگذارید و همیشه دوربین را کمی به سمت پایین بگیرید که نواحی زیر بینی و چانه در عکس دیده نشود.
● سخن آخر:
همیشه به یاد داشته باشید، اول فکر کنید، بعد عکس بگیرید.
چند ثانیه فکر کردن در مورد عکسی که می خواهیم بگیریم مهمترین مرحله عکاسی است. خوبی دوربین‌های دیجیتال این است که نمایی از عکس نهایی را در مانیتور می توان دید و خیلی راحت‌تر از دوربین‌های معمولی در مورد نتیجه کار نظر داد.

[Asalbanoo]

قبل از مطالعهٔ دقيق دفترچهٔ راهنماى دوربين و آشنايى کافى با طرز عمل آن دست به کار عکاسى نشويد. براى گرفتن بهترين نتيجه بايد امکانات هر دستگاه را کاملاً فرا گيريد.


دوربين خود را امانت ندهيد. در صورت مشاهدهٔ کوچک‌ترين اختلال در کار يکى از قسمت‌ها آن را بدون دستکارى به متخصص مطمئن بسپاريد و خود هيچوقت قسمت‌هاى مختلف دوربين مخصوصاً عدسى را باز نکنيد. از روغن‌کارى دوربين بپرهيزيد. اجزاء دوربين از کوچک تا بزرگ اساس مشترکى دارند و عمل و نتايج هر کدام نيز تقريباً يکسان است؛ اما بايد توجه داشت که طرز بکار انداختن همين وسيله‌هاى مشابه در دوربين‌هاى مختلف تفاوت‌هايى دارد و به علت ظرافت و دقت فراوانى که در ساختمان دوربين‌ها به‌کار مى‌رود، کوچک‌ترين بى‌توجهى ضايعات سنگينى به‌بار خواهد آورد. مخصوصاً در دوربين‌هاى دقيق و گران‌قيمت که ساختمان آنها پيچيده‌تر است اين احتمال بيشتر وجود دارد.


نگهدارى عدسى‌ها

پوشش ظريف و حساس عدسى‌ها ممکن است به هنگام نظافت آسيب ببيند. براى پاک کردن عدسى‌ها بهتر است از فوتک و برس‌هاى بسيار نرمى که مخصوص اين کار است، استفاده شود. کاغذهاى مخصوص نيز براى پاک کردن عدسى‌ها وجود دارد که بى‌ضررند.


درپوش عدسى‌ها را جز در مواقع لازم بر نداريد. عدسى‌ها را در معرض رطوبت و تابش مستقيم نور خورشيد قرار ندهيد. آنها را در کمال پاکيزگى نگهداريد؛ زيرا گردوغبار از وضوح تصوير مى‌کاهد و در نتيجه کنتراست آن را کم مى‌کند. از پارچهٔ جير براى پاک کردن عدسى‌ها نبايد استفاده کرد، چون ممکن است باعث خراشيدگى عدسى شود. از بکار بردن هرگونه مايعى جداً خوددارى نماييد، حتى مايعاتى که براى اين کار ساخته شده باشند. چنانچه گردوغبار به داخل لنز راه يافته باشد، آن را شخصاً پاک نکنيد و از يک کارشناس مطمئن بخواهيد تا اين‌کار را انجام دهد.


ظهور لکه‌هاى زرد در داخل لنز خبر از جدا شدن عدسى‌ها مى‌دهد. اين وضع در نتيجهٔ زمين خوردن دوربين يا نرم شدن چسب ميان عدسى‌ها پيش مى‌آيد. براى جلوگيرى از اين وضع، بايد از قرار دادن دوربين در جاى گرم خوددارى کرد و سرانجام اين‌که لنزها را بايد از نور شديد و بخارهاى زيان‌آورى که از بيشتر مواد شيميايى متصاعد مى‌شود، محافظت نمود.


نگهدارى فيلم‌هاى رنگي

فيلم خام بايد در محل خشک و خنک نگهدارى شود. زيرا حرارت فيلم را خراب مى‌کند و رنگ‌ها را تغيير مى‌دهد. فيلم را بايد دو ساعت قبل از عکسبردارى در حرات عادى محيط قرار داد. پس از عکس‌بردارى نيز بايد در کوتاه‌ترين زمان آن را ظاهر کرد. فيلم عکس گرفته شده سريع‌تر از فيلم عکس‌بردارى نشده کيفيت خود را از دست مى‌دهد.


عکس و فيلم‌هاى رنگى ظاهر شده نبايد زمان زيادى در مقابل تابش نور بمانند. زيرا رنگ خود را رفته‌رفته از دست مى‌دهند. عکس‌هاى رنگى را در آلبوم و فيلم‌هاى رنگى را در قوطى‌هاى در بسته نگهدارى کنيد. اسلايدهاى خود را هرگز در يخچال قرار ندهيد زيرا رطوبت زيان‌بخش‌تر از گرما و خشکى است. حفظ اسلايدها از رطوبت و گرما را بايد با انتخاب قالبى شروع کنيد که اجازهٔ رسيدن هوا به فيلم را بدهد. البته اين قاب‌ها گردوغبار را به‌خود راه مى‌دهند. قاب‌هايى هم وجود دارند که نفوذناپذيرند. هنگام استفاده از آنها بايد دقت کرد رطوبت هوا زياد نباشد. اگر در تابستان، در مناطق مرطوب فيلم‌ها را در قاب شيشه‌اى قرار مى‌دهيد، در اولين نمايش با پروژکتور قطرات آب ظاهر خواهد شد و به اين ترتيب فيلم‌ها دچار خرابى خواهند شد. فيلم‌هاى رنگى را کافى است در پاکت‌هاى مخصوص، در محيطى خشک و خنک نگهدارى کنيد.


نگهدارى فيلترها

در نگهدارى فيلترهاى شيشه‌اى بايد دقت کافى به‌عمل آورد. فيلترهاى شيشه رنگي، با نور تغيير رنگ نمى‌دهند. اما بايد احتياط کرد که خش بر ندارند و شفافيت خود را از دست ندهند. و بايد هميشه تميز و عارى از گردوغبار و اثر انگشت باشند.


فيلترهاى ژلاتينى با وجود تنوع زياد، چون شکننده هستند و زود خش برمى‌دارند و اثر انگشت از روى آنها پاک نمى‌شود و به سهولت گردوخاک مى‌گيرند، براى استفادهٔ آماتورى مناسب نيستند. در مواردى که مورد استفاده نيستند بايد درون جعبه يا محفظهٔ تيره محفوظ از نور نگهدارى شوند.


فيلترها بايد طورى روى عدسى سوار شوند که در حد امکان نزديک به سطح عدسى و در موازات آن باشند. پس از بستن فيلتر، آفتابگير (سايه‌بان) را فراموش نکنيد، چون در غيراينصورت نتيجهٔ دلخواه به‌دست نمى‌آيد.


در هنگام خريد ----- دقت کنيد تا ساخت کارخانه‌هاى معروف و معتبر باشند. به‌هرحال مى‌توانيد آزمايشى را نيز انجام دهيد: حلقهٔ ----- را ميان دو انگشت بگيريد و آن را به راست و چپ، بالا و پايين متمايل کنيد و همينطور حرکت دايرهآى بدهيد. هيچگونه ناصافى و ناهموارى در سطح آن نبايد به‌چشم بخورد. يک ----- معيوب، ارزش دوربين و عدسى را هم از بين خواهد برد.

[Asalbanoo]

دوربين‌هايى که اندازۀ نگاتيو آنها ۱۲٭۹ سانتى‌متر يا بزرگ‌تر است

فيلم اين دوربين‌ها به‌شکل نوار نيست و براى هر عکس‌بردارى از يک قطعه فيلم بريده‌شده استفاده مى‌شود. به اين فيلم‌ها فيلم تخت گفته مى‌شود. مزيت اين دوربين‌ها بزرگى نگاتيو آنهاست که از طرفى روتوش‌هاى دقيق و خوب را ممکن مى‌سازد و از طرفى امکان استفاده از آگرانديسمان‌هاى بسيار بزرگ را با بالاترين کيفيت فراهم مى‌کند.


در نوع ديگرى از اين دوربين‌ها، بخش اصلى (اثرکثيو، فانوس و فيلم) روى يک محور يا ريل يا لوله قرار دارند.


دوربين‌هايى که اندازۀ نگاتيو آنها ۶٭۶ سانتى‌متر است

در اين دوربين‌ها از فيلم‌هايى استفاده مى‌شود که عرض آنها ۶ سانتى‌متر است و هميشه همراه با حفاظى است از نوار کاغذى سياه که روى قرقره پيچانده شده است. هر حلقه فيلم مى‌تواند ۱۲ عکس ۶٭۶ سانتى‌متر بگيرد.


اين نوع فيلم را ”فيلم ۱۲۰“ مى‌گويند. يک نوع ديگر آن که طولش بيشتر و به اندازۀ ۲۴ عکس است ”فيلم ۲۲۰“ گفته مى‌شود. علاوه بر اين، دوربين‌هاى ديگرى نيز وجود دارد که آنها هم از فيلم ۱۲۰ استفاده مى‌کنند ولى ابعاد و تعداد تصاوير آنها متفاوت است. در اين فيلم‌ها هميشه عرض فيلم‌ها ۶ سانتى‌متر است. امتياز اين گروه نيز بزرگى اندازۀ نگاتيو آنهاست که امکان آگرانديسمان‌هاى بزرگ‌تر را با کفيفت بهتر فراهم مى‌آورد.


دوربين‌هاى ۳۵ ميلى‌مترى

در تمام دوربين‌هاى اين گروه از فيلم‌هايى که در ابتدا براى فيلم‌بردارى ساخته مى‌شده استفاده مى‌شود. اين فيلم‌ها که در دو کنار آنها سوراخ‌هاى منظمى وجود دارد، ۳۵ ميلى‌مترى عرض دارند و عکسى که روى آنها گرفته مى‌شود معمولاً به ابعاد ۳۶٭۲۴ ميلى‌متر است.


نگاتيو اين دوربين‌ها روى فيلمى با عرض ۳۵ ميلى‌متر تهيه مى‌شود و ابعاد تصوير آنها ۲۴٭۱۸ يا ۳۶٭۲۴ ميلى‌متر است و در داخل کاست‌هايى است که در واقع يک ”ماسورۀ“ فلزى است و با عدد ۱۳۵ از آنها نام مى‌برند. وقتى فيلم از کاست خارج شد هيچ‌گونه حفاظى در مقابل نور ندارد. از اين‌رو در پايان عکس‌بردارى بايد آن را دوباره به داخل کاست برگرداند و سپس در دوربين را باز کرد.


فيلم‌هاى ۳۵ ميلى‌مترى در سه اندازۀ ۱۲، ۲۴ و ۳۶ عکسى بفروش مى‌رسند. دوربين‌هاى ۳۵ ميلى‌مترى به‌علت کوچکى حجم و سبکى وزن براى عکس‌بردارى سريع و زياد مناسبترند. اين دستگاه‌ها چنان گسترشى در دنيا پيدا کرده‌اند که نسبت به انواع قبلى بسيار متنوع‌ترند و هر سال تعداد زيادى نيز به سازندگان آنها افزوده مى‌شود.


دوربين‌هاى رفلکسى يا انعکاسى

در بعضى دوربين‌ها براى ديدن موضوع و يافتن کادر مناسب از يک پنجرۀ ساده استفاده مى‌شود که در آن چشم مستقيماً موضوع را مى‌بيند. در بعضى دوربين‌هاى ديگر در پشت عدسي، آيينه‌اى وجود دارد که تصوير پس از برخورد با آن منعکس مى‌شود و بر روى يک شيشهٔ مات مى‌افتد. به اين دوربين‌ها رفلکس يا انعکاسى مى‌گويند که بر دو نوع هستند:


رفلکس با دو عدسى

در اين دوربين‌ها بدنه از دو اتاقک کاملاً مجزا تشکيل يافته که هر يک داراى عدسى جدا ولى مشابهى است؛ يکى براى انعکاس تصوير بر روى شيشهٔ مات و ديگرى براى گرفتن عکس


رفلکس تک‌ عدسى

در اين نوع دوربين هر دو عمل با عدسى واحدى انجام مى‌گيرد. اين نوع بيشتر در دوربين‌هاى ۳۵ ميلى‌مترى وجود دارند و عدسى‌هاى قابل تعويض دارند. در حال حاضر بيشتر دوربين‌هايى که در دنيا ساخته مى‌شود از اين نوع است.

[Asalbanoo]

دوربين عکاسى


دانشمندان نخستين بار در جعبهٔ تاريک بود که موفق به ديدن تصوير شدند و براى ثبت و ضبط آن کوشيدند. جعبه تاريک محفظه‌اى است که يک سمت آن سوراخ ريزى دارد که نور را به داخل جعبه هدايت مى‌کند. شعاع‌هاى نور وقتى به ديوارهٔ انتهاى جعبه که روبروى سوراخ است، مى‌تابند، تصوير معکوسى تشکيل مى‌شود.


دوربين در آغاز چيزى نبود جز همين اتاق تاريک و به‌تدريج پيچيده‌تر و کامل‌تر شد. امروزه دوربين دستگاهى است مکانيکى - الکترونيکى که عمل کنترل و تنظيم نور را انجام مى‌دهد. تمام دوربين‌هاى مختلفى که امروزه در دسترس همگان قرار دارد در اساس با هم مشابه هستند. دوربين‌هاى عکاسى در واقع شبيه چشم انسان کار مى‌کند. در سال‌هاى اخير در ساختمان دوربين پيشرفت‌هاى زيادى حاصل شده است.

[Asalbanoo]

کارکرد فيلم‌هاى امروزى با فيلم‌هاى عکاسى در قرن نوزدهم شباهت زيادى دارد. نور به‌وسيلهٔ بلورهاى ريزى به‌نام برومور نقره که معمولاً اندکى يدورنقره هم در آن موجود است، ضبط مى‌شود. اين بلورها در قشرى از ژلاتين شفاف که از پوست و استخوان حيوانات بدست مى‌آيد، قرار دارند. اين قسمت که امولسيون يا لايهٔ حساس گفته مى‌شود، به‌صورت ورقهٔ نازکى روى قشرى از مواد پلاستيکى که نگهدارندهٔ آن است، کشيده شده است.

فيلم‌ها يا سياه و سفيد هستند يا رنگى و فيلم‌هاى رنگى يا نگاتيفند يا پوزتيف (اسلايد).


درجه‌بندى فيلم‌ها براساس ميزان سرعت يا حساسيت فيلم است. هر چه حساسيت فيلم بيشتر باشد (asa)، دانه‌هاى نقره درشت‌تر است؛ در نتيجه وقتى عکس بزرگ شود، دانه‌هاى درشت چاپ مى‌شوند و هر چه حساسيت کمتر باشد، مثلاً ۲۵asa ، دانه‌ها ريزترند. در درجهٔ بالاى Asa (معيار مؤسسه استاندارد امريکا)، عکاس مى‌تواند در نور کمتر عکس بگيرد.


فيلم کند درجه حساسيت ۲۵ تا ۵۰ Asa دارد؛ فيلم متوسط ۱۰۰asa تا ۲۰۰ دارد و در فيلم سريع حساسيت ۴۰۰ تا ۱۲۵۰ Asa است. بسته به نياز عکاس اين فيلم‌ها کاربرد پيدا مى‌کنند.


فيلم‌هاى سياه و سفيد

هر فيلمى داراى اين خواص است: سرعت که ويژگى مهم فيلم است؛ دانه‌بندى و قدرت تفکيک، حساسيت در برابر رنگ‌ها، دامنهٔ عمل و کنتراست.


روى جعبهٔ فيلم تنها سرعت و اندازه فيلم نوشته مى‌شود. اما قدرت تفکيک، دامنهٔ عمل و کنتراست فيلم هم به سرعت فيلم بستگى دارد.


هرچه‌ فيلم کندتر باشد قدرت تفکيک بيشترى دارد. سرعت، دانه‌بندى و قدرت تفکيک ويژگى‌هايى است که ارتباط متقابل باهم دارند.


هرقدر موضوع داراى کنتراست کمترى باشد، دامنهٔ عمل فيلم وسيع‌تر خواهد بود و بالعکس. اکثر فيلم‌هاى سياه و سيد پان‌کروماتيک هستند. يعنى نسبت به تمامى رنگ‌هاى قابل رؤيت و نيز اشعه ماوراءبنفش حساس مى‌باشند. ويژگى فيلم‌هاى داراى حساسيت متوسط و کم (تا حدود Asa۶۴) گرين بسيار ريز و تضاد سايه روشن زياد آنهاست.


فيلم‌هايى که حساسيت آنها بين ۱۰۰ تا ۲۰۰ Asa باشد، استفاده رايجى دارند. با توجه به حساسيت اين فيلم‌ها عکس‌بردارى در شرايط مختلف به‌راحتى امکان‌پذير است و اندازه‌هاى دانه‌هاى امولسيون آن (گرين) نيز مناسب است و حتى براى بزرگ‌نمايى نيز نتيجهٔ خوبى بدست مى‌دهد. فيلم‌هاى با Asa۴۰۰ (سريع يا حساس) نيز امروزه به دليل دقت در ساختار، انعطاف‌پذيرى و نتيجه مطلوب کاربرد زيادى دارند.


فيلم‌هاى رنگى

فيلم‌هاى رنگى معمولاً در دو نوع ساخته مى‌شوند: فيلم‌هاى براى نور روز يا نور طبيعى و فيلم‌هاى براى نور مصنوعى يا نور چراغ.


در دوربين‌هاى کوچک و متوسط که از فيلم‌هاى حلقه‌اى استفاده مى‌شود، اين امکان وجود ندارد و بايد با استفاده از ----- مخصوص در هر موقعيت اين امکان را بوجود آورد.


فيلم‌هاى رنگى نگاتيو

رنگ‌هاى تصويرى که در روى اين فيلم‌ها ظاهر مى‌شود برعکس رنگ‌هاى موضوع است. سياهى‌ها سفيد و سفيدى‌ها سياه، سبزها ارغوانى و آبى‌ها زرد و سرخ‌ها فيروزه‌اى خواهد بود. وقتى از اين نگاتيو روى کاغذ حساس رنگى چاپ مى‌کنيم، رنگ‌ها دوباره معکوس مى‌شوند و رنگ اصلى موضوع پديدار مى‌شود.


فيلم‌هاى رنگى پوزيتيوا (اسلايد)

اين فيلم‌ها را برگردان (ريورسال) مى‌گويند. زيرا در موقع ظهور از نگاتيو به وضع پوزيتيو برمى‌گردند. فيلم‌هاى رنگى پوزيتيو يا فيلم اسلايد را بايد بعد از ظهور بريد و عکس‌ها را تک‌تک در قاب گذاشت تا براى نشان دادن با پروژکتور آماده شود.از اسلايدها به دو روش مى‌توان عکس رنگى تهيه کرد:


۱. چاپ مستقيم روى کاغذهاى برگردان.


۲. تهيهٔ نگاتيو رنگى از آن و چاپ به روش نگاتيو - پوزيتيو.


فيلم‌هاى رنگى قبل از گرفتن عکس و بعد از آن نياز به نگهدارى و مراقبت دارد. فيلم‌ خام بايد در جاى خشک و خنگ نگهدارى شود و دو ساعت پيش از عکس‌بردارى در حرارت عادى محيط قرار گيرد. پس از عکس‌بردارى نيز در اولين زمان ممکن ظاهر شود.

[Asalbanoo]

چشم انسان در برابر رنگ‌هاى مختلف داراى حساسيت‌هاى متفاوت است و آنها را با روشنى‌هاى کم و زياد احساس مى‌کند. در عکاسى سياه و سفيد رنگ‌هاى گوناگون به خاکسترى‌هاى روشن و تيره تبديل مى‌شود. در ساخت فيلم‌ها تلاش مى‌شود که ارزش برابر با اصل رنگ‌ها حفظ شود؛ اما گاهى اختلاف‌هايى ديده مى‌شود. مخصوصاً در رنگ آبى که تبديل به خاکسترى خيلى روشن و گاهى سفيد مى‌شود. هرگونه تغييرى در شرايط نورى موجب تغيير رفتار امولسيون فيلم شده و نتايج متفاوتى ببار مى‌آورد. در اين موارد فيلترها مى‌توانند راه‌حل مناسبى براى رفع اين نقيصه باشند و حاصل کار عکاسى را بهبود بخشند. علاوه بر اين جلوه‌هاى ويژهٔ مختلفى را مى‌توان با استفاده از فيلترهايى که به‌طور ويژه براى اين کار طراحى شده‌اند بدست آورد.
فيلترها اين امکان را فراهم مى‌سازد تا نور مشخص و انتخاب شده‌آى از آن عبور کند؛ دوم اينکه ----- از عبور برخى از نورهاى مشخص و انتخاب‌شده جلوگيرى مى‌کند. اما اين عبور و جذب نور بستگى به رنگ نور و نيز رنگ و نوع ----- خواهد داشت.
هر فيلترى داراى ضريب خاصى است که در نورسنجى بايد در نظر گرفته شود تا آن مقدار نورى که در موقع عبور از ----- جذب مى‌شود، جبران گردد. فيلترها هر چه تيره‌تر باشد، ضريب آن بالاتر خواهد بود. طرز بکار بستن ----- به اين صورت است که سرعت فيلم مورد استفاده را به ضريب ----- بايد تقسيم کرد و حاصل تقسيم را به‌عنوان سرعت فيلم، پايهٔ محاسبه قرار داد. فيلترها از سه ماده اصلى ساخته مى‌شوند: شيشه، ژلاتين و پلاستيک. بهترين ماده براى ساخت ----- شيشه است. فيلترهاى ژلاتينى نازک و انعطاف‌پذيرند و فيلترهاى پلاستيکى محکم و بادوام‌اند.
فيلترها را با استفاده از حروف، اعداد و اسم مشخص مى‌کنند.
به هر شکل ----- هنگامى مؤثر واقع مى‌شود که نورسنجى درست انجام شده باشد و ضريب ----- رعايت شده باشد.

[Asalbanoo]

يک عکس خوب نياز به نور کافى و مؤثر دارد و اين انگيزه موجب ساخت فلاش شد. احتراق فلز منيزيم با ايجاد نورى خيره‌کننده اولين گام در اين مسير بود.
بعدها به‌جاى گرد منيزيم، آن‌را به‌شکل سيم نازکى در آوردند که پس از آتش گرفتن مى‌سوخت و نور سفيد و خيره‌کننده‌اى پخش مى‌کرد. و بعد سيم‌ها را خيلى باريک کردند و داخل حبابى قرار دادند، مثل لامپ‌هاى معمولى و با اتصال سيم به يک باترى معمولي، جرقه‌اى در نوک سيم ايجاد مى‌شد و سيم مشتعل شده و تارهاى منيزيم را فرا مى‌گرفت. همهٔ اين اعمال در مقابل چشم، تنها يک جرقه ديده ميشد. اين لامپ‌ها يک بار مصرفند.
در فلاش‌هاى امروزي، مقدار نورى که ساطع مى‌شود، از قبل انداز‌ە‌گيرش شده و بايد هماهنگى دقيقى بين شاتر و فلاش وجود داشته باشد.
فلاش‌هاى الکترونيک: اين نوع فلاش‌ها از سال ۱۹۴۵ م به بازار آمد. اين نوع فلاش‌ها از محفظه‌اى پرگاز تشکيل شده که نور زيادى ساطع مى‌کند و هزاران عکس را مى‌توان با آنها تهيه کرد. منبع تغذيهٔ اين فلاش‌ها يا برق شهرى است يا باترى.
م- فتوفلاد: اين نور مصنوعى برخلاف فلاش که لحظه‌اى و موقت است، مى‌تواند به‌طور مداوم و ساعت‌ها صحنه را روشن کند. منبع اين نورها، برق شهرى است. عمولاً در پشت فلاش‌ها، جدول تنظيم ميزان صحيح نوردهى با توجه به فاصلهٔ فلاش تا موضوع قيد شده است.

[Asalbanoo]

اختراع نورسنج بعد از دوربين عکاسى اتفاق افتاد. نورسنج اوليه يک پرتوسنج واين بود؛ که در آن يک تکهٔ کوچک کاغذ حساس در ميان ناحيه‌هاى قياسى خاکسترى مايل به سبز مى‌چرخيد. که يکى براى نور خورشيد و ديگرى براى روشنايى کم ساخته شده بود. اين نورسنج بسيار دقيق بود.
نورسنج دستگاهى است که کمّيت نور را مى‌سنجد و برحسب قدرت فيلم، سرعت / دياگرام مناسب و قابل استفاده را نشان مى‌دهد.
در نورسنج‌هاى مستقل باترى‌دار،حساسيت خيلى زياد است؛ حتى در نورهاى ضعيف‌تر از يک لوکس نيز مى‌توانند عمل نمايند. مزيت اين نورسنج‌ها حساسيت زياد آنهاست و مشکل آنها تنها لزوم تعويض باترى است.

نوع ديگر نورسنج‌هاى مستقل، نورسنج‌هاى سِلِنيوم است که کاربرد کمترى نسبت به نورسنج‌هاى باترى‌دار دارد.

امروزه غالب دوربين‌ها مجهز به سيستم نورسنجى خودکار هستند که در بدنهٔ دوربين قرار دارد و ميزان دقيق نوردهى را تشخيص مى‌دهند. نورسنجى در اين نوع هميشه به روش نور منعکس صورت مى‌گيرد که بعد از گذشتن از عدسى انجام مى‌شود. در دوربين‌هاى پيشرفته‌تر، محاسبهٔ نور در کناره‌هاى تصوير نيز انجام مى‌شود. در دفترچهٔ راهنماى دوربين‌ها معمولاً توضيحات مفصلى راجع به طرز استفاده از نورسنج نوشته شده که بايد مورد توجه قرار گيرد. اين نوع نورسنج‌ها به نورسنجى از داخل عدسى معروفند. نحوهٔ کار اين نورسنج‌ها به اين ترتيب است که نور منعکس‌ شده از صحنه را دريافت مى‌کنند و براساس يک تن مايهٔ خاکسترى رنگ متوسط براى عکس نهايي، درجاتى را مشخص مى‌کنند.
نورسنجى يکى از عوامل مهم در هنر عکاسى است. دستگاه‌هايى که مجهز به نورسنج داخلى هستند با انتخاب يک عامل، عامل دوم را تنظيم مى‌نمايند. فرضاً اگر دياگرام قبلاً انتخاب شود، دستگاه نورسنج، سرعت شاتر را تنظيم مى‌کند.
در گذشته نورسنج‌هاى مستقل بکار مى‌رفتند ولى امروز حتى بعضى از دستگاه‌هاى عکاسى حرفه‌اى نيز مجهز به نورسنج داخلى هستند. اما عکاسان حرفه‌اى ترجيح مى‌دهند که وقتى از دستگاه‌هاى بزرگ استفاده مى‌کنند از نورسنج جداگانه استفاده کنند.
هنگامى‌که از تلاش الکترونيک به‌عنوان منبع نور در عکاسى استفاده مى‌شود، با عاملى به‌نام عدد راهنما سروکار خواهد بود که اين عدد براى هر فلاش با در نظر گرفتن حساسيت فيلم مورد استفاده داراى مقدار ثابتى است. اين اعداد توسط کارخانه سازنده دستگاه فلاش به‌صورت جدول در اختيار مصرف‌کنندگان قرار مى‌گيرد و با يک روش ساده، به‌کمک اين عدد و يک عمل تقسيم، ديافراگم مورد لزوم به‌دست مى‌آيد.

[Asalbanoo]

در عکسبردارى شرايط مختلف، براى نتيجه‌گيرى بهتر، استفاده از وسايلى ضرورت مى‌يابد که بسيار متعدد و متنوع هستند.
آفتابگير حلقه‌اى است از جنس پلاستيک يا فلز که بر روى عدسى بسته مى‌شود و از تابش پرتوهاى مزاحم به سطح خارجى عدسى جلوگيرى مى‌کند.

دکلانشور
زمانى که عکاسى با سرعت کمتر از ۳۰/۱ ثانيه گرفته شود براى جلوگيرى از تأثير لرزش دست، دوربين را روى سه‌پايه سوار مى‌کنيم و از يک دکلانشور بلند و نرم بمنظور اطمينان بيشتر استفاده مى‌کنيم. براى مصارف عادي، يک دکلانشور ۲۵ سانتى‌مترى کفايت مى‌کند، ولى براى موارد خاص از دکلانشورهاى تا چندين متر نيز مى‌توان بهره برد. دکلانشور بلند سيمى است در ميان يک غلاف فنري.

سه‌پايه
در سرعت‌هاى کمتر از ۳۰/۱ ثانيه دوربين را بايد روى سه‌پايه سوار کرد. مخصوصاً اگر اسلايد گرفته شود. سه‌پايه بايد محکم، سبک و قدرت نگهدارى متناسب با وزن دوربين را داشته باشد.

[Asalbanoo]

اغلب مردم عکاسى را وسيلهٔ ثبت لحظه‌ها مى‌دانند؛ اما برخى عکاسان آن‌‌را به مثابهٔ يک ابزار هنرى بى‌نظير يافتند که مى‌تواند در خدمت بيان هنرى قرار گيرد. از اين‌رو عکاسى چيزى وراى ثبت موضوع مى‌تواند باشد. در آغاز اغلب عکاسان از هنرهاى نقاشى و مجسمه‌سازى دوران خود تقليد مى‌کردند. بعدها عکاسى گرايش‌ها و شاخه‌هاى متعددى پيدا کرد و هنرمندان هر شاخه به‌طور تخصصى به کار پرداختند؛ مثل عکاسان مستند، عکاسان هنري، تبليغاتي، زيرآب و ... .


تبليغاتى

شاخه‌اى است از عکاسى که در آن عکس‌هايى براى تبليغ، رونق دادن به فروش، ارائه خدمات و آگاه کردن مردم گرفته مى‌شود. قبل از اختراع چاپ ماشيني، عکس به‌وسيله هنرمند طراحى مى‌شد تا آماده چاب در روزنامه‌ها و مطبوعات شود. پس از اختراع فيلم رنگي، مدت‌ها طول کشيد تا چاپ مکانيکى عکس‌هاى رنگى در سطح گسترده امکان‌پذير شود.


با پيشرفت در زمينهٔ تکنولوژى چاپ عکس، تقاضا براى عکس‌هاى تبليغاتى افزايش يافت و چاپ در سطح انبوه، موجب کاهش هزينه شد. امروزه شاهد تنوع و کثرت پوسترها، بروشورهاى تبليغاتي، بيل بوردها و عکس‌هاى تبليغاتى در روزنامه‌ها و مجلات هستيم. اين تبليغات در عرصهٔ تلويزيونى نيز در همين مجموعه قرار دارد.


هنرى

عکاسى هنرى هنر نشانه‌سازى يا هنر طراحى نور است که تاريخ پربارى دارد. خصوصاً در انگلستان که عکاسى در واقع ادامهٔ فعاليت پيشگامانى نظير ”بليام هنرى فوکس تالبوت“، اچ. پى رابينسون، اسکار گوستاوريجلند، جوليا مارگارت کامرون و ... بوده است و از دوربين‌ براى خلق اثرى هنرى بهره گرفته شده است.


از مهم‌ترين اصول درک يک اثر هنرى داشتن تجربهٔ شخصى و دريافت محتوا از طريق شکل ظاهرى قوى و جذاب و توجه به اثر است. قدرت انتقال مفاهيم بدون کلام، در عکس يک رويداد هنرى منحصر به‌فرد را بيان مى‌کند.


در نيمهٔ دوم قرن بيستم، روش‌هاى زيبايى‌شناسى به شکل‌هاى گوناگون ادامه يافت که شامل نمايش دقيق و عيني، عکاسى مستقيم، عکاسى مطبوعات براساس علائق شخصي، پيکتوراليسم نو و ... مى‌باشد.

فتوژورناليسم (روزنامه‌اى)

عبارت فتوژورناليسم اولين بار در سال ۱۹۲۴ م توسط فرانک لوترمرت، رئيس دانشگاه ميسورى به‌کار گرفته شد. فتوژورناليسم يعنى اتحاد کلامى لغت و تصوير براى ايجاد يک ارتباط قوى و مؤثر. گرچه روزنامه‌نگاران با استفاده از دوربين عکاسي، تصوير را براى بيان بيشتر گزارش، ارائه مى‌دهند. اما امروزه عکس‌هايى در اين موضوع تهيه مى‌شود که نياز به همراهى بيش از اندازهٔ متن و يا زيرنويس ندارد. بلکه لازم است پنج اصل معروف ”چه کسي، چه وقت، کجا، چرا و چگونه“ در آنها مراعات شود.


زير آب

عکاسى زيرآب کليه‌ٔ تلاش‌هايى است که در جهت عکسبردارى (حتى فيلم‌برداري) در زير آب صورت مى‌گيرد. از عکسبردارى در استخر معمولى با کمک دوربين ضد آب گرفته تا عکس‌هاى حقيقى و علمى که با دستگاه کنترل از راه دور از اعماق درياها گرفته مى‌شود.


در دههٔ ۱۹۰۰ جک ويليامسون، روزنامه‌نگار، عکاس و نويسندهٔ امريکايي، وسيله‌اى اختراع کرد که سينماتوگرافى از زير آب را عملى ساخت. اين وسيله در ساختن اولين فيلم سينمايى تجارى به نام بيست هزار فرسنگ زير دريا استفاده شد.


قبل از اختراع اين دستگاه از دوربين‌هاى ساده درون جعبه‌هاى ضد آب و يا در مراحل بعدى از دوربين‌هاى ضد آب استفاده مى‌شد.


در سال ۱۹۲۷ مجله جغرافياى ملي، اولين عکس‌هاى رنگى زير آب را منتشر کرد. اين عکس‌ها توسط دکتر ويليام لانگلى و چارلز مارتين تهيه شدند.


پيشرفت دستگاه تنفس غواصى در سال ۱۹۴۳ عکاسان را از حمل وسائل سنگين و دست‌وپاگير رهايى داد و انگيزهٔ عکاسان براى ساخت و طراحى وسايل بهتر عکاسى زيرآب بيشتر شد.



هوايى

پيش از بکارگيرى گيرنده‌هاى تصوير ديجيتال، جمع‌آورى تصاوير هوايى از هواپيماها و سکوهاى فضايي، از مواد و محصولات عکاسى با کيفيت بالا و قدرت تفکيک بسيار عالى استفاده مى‌شد.



پيشرفت‌هاى اخير در تصويرسازى هوايى برپايه انتقال سريع تصاوير استوار شده‌اند. گيرنده‌هاى دقيقى تصاوير ديجيتال را در لحظهٔ گرفته شدن، به زمين مخابره مى‌کنند و نحوهٔ عملکرد، کاربردها، استفاده‌هاى تصويرسازى هوايى را دچار تغييرات فراوانى کرده است. البته هنوز در مواقع ضرورى از دوربين‌ها و فيلم‌هاى قابل ظهور و چاپ استفاده مى‌شود.


از موارد استفاده و کاربردهاى تجارى تصويرسازى هوايى مى‌توان، برنامه‌ريزى شهرى و ناحيه‌اي، جنگل‌داري، مطالعات محيط‌ زيست و طبيعت، بررسى جمعيت، توليد محصولات کشاورزي، زمين‌شناسي، کشف منابع طبيعى و ... را نام برد.

[Asalbanoo]

● پرتره از آغاز اختراع عكاسی تاكنون تغییرات فراوانی پیدا كرده است. برای گرفتن یك پرتره خوب باید موارد زیر را مد نظر داشته باشید:
۱- صورت و خصوصیات صورت مدل را تجزیه و تحلیل كرده و بهترین حالت صورت را برای عكاسی درنظر بگیرید. برای این كار مدل را بررسی كنید، اول با او صحبت كرده تا بتوانید بهترین حالتی كه معایب او به نظر نرسد را انتخاب كنید. به عنوان مثال اگر كسی دارای چانه چاق می‌باشد نباید سر خود را به پایین بیاورد.
۲- یكی از مهمترین وسایلی كه برای عكسبرداری پرتره مورد نیاز است استفاده از عدسی‌های خاص پرتره می‌باشد كه ویژگی‌ نرم‌كردن تصویر را دارا می‌باشند. این ویژگی را نباید با واضح نبودن عكس به دلیل نامیزان بودن عدسی اشتباه گرفت. این عدسی‌ها خطوط چهره مثل چین و چروك را محو می‌كنند. البته لازم به توضیح است كه گاهی اوقات عكاس پرتره ممكن است بخواهد به عمد، چین و چروك پوست را بیشتر هم نشان بدهد.
عدسی‌های نرم‌كننده قابل كنترل بوده و می‌توان شدت نرمش را كنترل كرد. این عدسی ها بیشتر در دوربین‌های قطع بزرگ قابل استفاده می‌باشند. اگر از دوربین‌های قطع كوچك استفاده می‌كنید برای اعمال این ویژگی از شیشه‌های مخصوصی استفاده كنید كه مانند فیلتر بر روی عدسی بسته می‌شوند و با شكست نور نرمی را ایجاد می‌كنند. به این شیشه‌ها ((فیلتر نرم‌كننده)) یا پخش كننده می‌گویند.
۳- گرفتن پرتره در فاصله نزدیك باعث اعوجاج و كج‌شكلی می‌شود. لذا نباید بیشتر از ۵/۱ متر به مدل نزدیك شد. بنابراین باید از عدسی‌هایی استفاده كنید كه فاصلهٔ كانونی بلندتری دارند تا بدون نزدیك‌شدن به مدل، ‌نمای درشتی از چهره‌اش بردارید. بهترین لنز برای عكاسی پرتره، لنزی است كه فاصله كانونی آن دو برابر فاصله كانونی لنز نرمال ‌باشد. به عنوان مثال در یك دوربین ۳۵ میلیمتری، یك عدسی با فاصلهٔ كانونی ۸۵ تا ۱۳۵ میلی‌متر برای پرتره مناسب است.
۴- نوع و اندازه دوربین برای عكاسان حرفه‌ای كه عكس را روتوش می‌كنند بسیار مهم است. در كادرهای كوچك مانند دوربینهای ۱۳۵ امكان روتوش نگاتیو براحتی وجود ندارد. همچنین هنگام استفاده از دوربینهای دیجیتال، هرچه رزولوشن سنسور بیشتر باشد، برای عكاسی پرتره مناسبتر است.
۵- زمینه باید متناسب با موضوع باشد.
۶- دوربین باید در جایی تعبیه شود كه بتواند مناسب‌ترین زاویه‌ها را دارا باشد.
۷- فاصله طوری تنظیم شود و دیافراگم تا جایی بسته شود كه نقاط اصلی موضوع كه مد نظر عكاس است، در داخل میدان وضوح واقع شود.
۸- سوژه نباید تا آماده‌ شدن عکاس تکان بخورد. در زمان‌های قدیم كه حساسیت شیشه‌های عكاسی كم بود از آلاتی برای نگهداری و ثابت نگه‌داشتن موضوع استفاده می‌كردند. باید دقت كرد كه سوژه با تكان‌خورد از میدان وضوح خارج نشود. در صورت استفاده از دوربین‌های انعكاسی سوژه دائماً در منظره یاب دیده می‌شود و تغییر وضوح آن مشخص است.
۹- نورسنجی از مواردی است كه دقت بسیار زیادی را می‌خواهد. نور باید به قدر كافی به فیلم بتابد. اگر موضوع نمی‌تواند بی‌حركت باشد بهتر است با دیافراگم بازتری عكس گرفت تا با سرعت عكسبرداری بالا از تكان‌‌خوردگی موضوع جلوگیری شود؛ مانند پرترهٔ كودكان.
۱۰- نور بی‌شك از مهمترین مسئله‌ای است كه عكاس با آن روبروست.
● به‌طور كلی دو نوع نور وجود دارد.
۱- نور عمومی كه همه‌جای مدل را در روشنایی لطیف قرار می‌دهد.
۲- نور اختصاصی كه فقط به نقاط لازم تابانده می‌شود.
نور عمومی به تنهایی موضوع را تخت و مسطح نشان می‌دهد. بهتر است نور اختصاصی برای القای عمق و بُعد استفاده ‌شود. می‌توان به وسیلهٔ كاغذ یا پارچهٔ سفید سایه‌ها و انعكاس‌های دلخواه را به وجود آورد. قابل ذكر است كه در عكاسی سیاه و سفید تلفیق دو نور مصنوعی و نور طبیعی مانعی ندارد. اما در عكاسی رنگی به علت تأثیرات آبی و زرد موجود در این نورها باید نورسنجی بسیار دقیقی انجام شود و از یك نوع نور (مصنوعی یا طبیعی با كلوین یكسان) استفاده شود.
● نورپردازی پرتره:
۱- نور روبرو: تصویری كاملاً مسطح و بی‌عمق ایجاد می‌كند.
۲- نور مایل: برجستگی‌ها را بهتر نشان می‌دهد ولی قسمتی ازچهره در تاریكی است.
۳- نور مماس: برای برخی از حالت‌های چهره در وضع نور مایل می‌توان چنان پیش رفت تا نیمی از صورت را روشن كند و با آن مماس شود.
۴- نور پایین: از پایین به موضوع می‌تابد و حالت خاصی را به چهره می‌بخشد كه بیشتر برای ایجاد جلوه های ویژه نوری كاربرد دارد. در این حالت سوژه كمی ترسناك بنظر می رسد..
● شرایط موضوع:
▪ صورت گرد یا چاغ: سوژه را نسبت به دوربین در حالت سه چهارم ‌رخ قرار دهید، از نورپردازی كوتاه استفاده نمایید، زاویه دوربین را كمی بالا ببرید.
▪ صورت لاغر: سوژه را تمام رخ قرار دهید.
▪ صورت پرچین: از نورپردازی مات و روبرو استفاده نمایید.
▪ صورت لك‌دار یا با اثر سوختگی: نواحی دارای مشكل را در سایه قرار دهید یا موقعیت سوژه را طوری قرار دهید كه مشكل در عكس دیده نشود.
▪ بینی بزرگ: كمی چانه را بالا ببرید، لنز دوربین را در راستای بینی قرار دهید.
▪ بینی كوچك: لنز دوربین را نسبت به بینی با زاویه نگه دارید.
▪ فك مستطیلی: از حالت سه چهارم ‌رخ استفاده كنید، زاویه دوربین را بالاتر ببرید.
▪ غبغب: گردن را بكشید، سر سوژه را به طرف دوربین كج كنید.
▪ چشم‌های غیر هم اندازه: چشم بزرگتر را نزدیك به دوربین و چشم دیگر را در سایه قرار دهید.
▪ چشم‌های گودافتاده: نور را روبروی چشم‌ها بتابانید.
▪ پلك‌زدن: عكس را بلافاصله بعد از یك پلك‌زدن بگیرید.
▪ گوش بزرگ: موقعیت سوژه سه چهارم ‌رخ، فقط یك گوش را نشان دهید. گوش دیگر را در سایه قرار دهید، با عینكی با فریم خالی عكس بگیرید، عینك را در موقعیت دور از نورها قرار دهید، ارتفاع نور را زیاد كرده و یا از بازتاب سقف استفاده نمایید.
▪ موی تیره: بررسی كنید كه پس‌زمینه در موها محو نمی‌شود، از نور جداگانه مخصوص موها استفاده كنید تا موها برق بزند.
▪ موقعیت مردان: بالای سر را به طرف شانه دورتر متمایل كنید.
▪ موقعیت زنان: بالای سر را به طرف شانه نزدیك‌تر متمایل نمایید.( البته برای زنان از هر دوی این موقعیت‌ها می‌توان استفاده نمود.)
● در مورد دستها:
▪ هیچگاه نواحی صاف دست را نشان ندهید، لبه‌های انگشتان را نشان دهید.
▪ انگشتان نباید در مقابل لنز قرار گیرند.
▪ انگشتان را در تمام مفاصل كمی خم كنید.
▪ دست مردان بهتر است بسته‌تر و دست زنان بازتر باشد.
▪ انگشتان را در هم نپیچید.
▪ سر را در حالت تكیه داده به مشت قرار ندهید.
● گرفتن عكس گروهی:
▪ به عنوان یك قاعدهٔ كلی، در عكس باید طیف یكنواختی در گروه دیده شود، هم از لحاظ شرایط فیزیكی گروه و هم شرایط بصری.
▪ تمام افراد گروه بهتر است دارای طیف یكنواختی از رنگها باشند، طیف گرم یا سرد.
▪ افرادی كه رنگهای روشن و درخشان پوشیده‌اند باید در میانه گروه قرار گیرند.
▪ مردان را كمی بلندتر از زنان قرار دهید.
▪ ارتفاع قدها را به صورت منظم و به ترتیب تنظیم كنید.
▪ یكبار افراد گروه را بر اساس ارتباطشان با یكدیگر قرار داده و بار دیگر مردان را در یك سمت و زنان را در سمت دیگر كادر قرار دهید.
▪ استقرار باز به عكسی می‌گویند كه بین افراد فاصلهٔ فیزیكی یا بصر باشد. استقرار بسته به عكسی گفته می‌شود كه بعضی از قسمت افراد در عكس روی هم بیفتد و فاصلهٔ بصری بین آنها نباشد. با تركیب استقرار باز و بسته در گروههای بزرگ می‌توان عكسهای جالبی گرفت.
● ژست مخصوص زوجها
▪ ژست روبه‌روی هم: افراد روبروی هم قرار می‌گیرند یا همدیگر را لمس می‌كنند.
▪ ژست رو به دوربین: در این حالت دو نفر به صورت پشت سر هم با زاویه‌ای رو به دوربین به صورتی كه جلوی بدنشان دیده شود می‌ایستند و به روبرو نگاه می‌كنند.
▪ برای ایجاد صمیمت فاصله بین سرها را كم كنید.
▪ فضای اطراف زوجها را در كادر، زیاد بگیرید.
● پیشنهاداتی برای نورپردازی
▪ حالت تصویر را با نورپردازی هماهنگ نمائید.
▪ نورپردازی بالا (High key): القای شادی. در این حالت اكثر قسمتهای تصویر و سوژه روشن است.
▪ نورپردازی كم (Low key): القای غم و حالت درام. در این حالت كنتراست نورپردازی بالا می باشد.
● نورپردازی Lowkey
▪ مثالی برای نحوهٔ نورپردازی بالا :
▪ میزان نور اصلی و نورپركننده را به هم نزدیك كنید (نسبت ۱:۱ یا حداكثر ۱:۲
▪ لباس روشن، زمینهٔ روشن.
▪ بدون سایه.
▪ نور را بر اساس مركز زمینه تنظیم كرده و نور زمینه را یك گام بالاتر از نور اصلی قرار دهید.
▪ سوژه باید در میانه راه بین زمینه تا دوربین قرار گیرد.
▪ نور اصلی باید از دو منبع چتری با قدرت مساوی و در حالت تركیبی باشد.
● با توجه به مطالب گفته شده:
الف- اگر از یك لامپ استفاده كنید جزییات چهره مشخص می‌باشد و با كمك صفحات منعكس‌كننده یا نور یك پنجره می‌توان سایه‌های شدید را ملایم كرد.
ب- در پرتره با دو لامپ در صورتی كه از یك صفحه منعكس‌كننده استفاده كنید می‌توانید تصویری با عمق و برجستگی ایجاد كنید. مهم ایجاد تعادل بین این دو نور می‌باشد. نباید نورها با هم مساوی باشند بلكه یكی بر دیگری برتری داشته باشد.
ج- در پرتره با سه لامپ، یك نور را نور اصلی، یك نور را نور پر كننده و نور سوم را از بالا

[Asalbanoo]

بی شك شب یكی از جالبترین سوژه های طبیعت برای عكاسان به شمار می رود در هنگام شب می توانیم از ماه ستارگان ،رعد وبرق و…عكس بیاندازیم. وسایلی كه در برای عكاسی در هنگام شب نیازداریم به شرح زیر است :
۱- سه پایه
۲- دكلانشور یا ریموت كنترل (برای جلوگیری ازلرزش دست )
۳- نورگیر لنز : نورهای جانبی واقع در خارج از كادر باعث كاهش شفافیت تصویرمی شوند برای جلوگیری از آن، از نورگیر لنز استفاده می كنیم.
۴- چراغ قوهٔ جیبی: برای خواندن نوشته های ریز روی بدنهٔ دوربین و لنز.
۵- ساعت ثانیه شمار :برای سنجش زمان نوردهی.
۶- چشمی ورزشی :ازآنجا كه در دوربین های بازتابی (رفلكس) در لحظهٔ عكاسی، آینهٔ رفلكس حركت كرده و مسیر دید چشمی را می بندد در نتیجه عكاس قادر نیست موضوع را رویت كند ،ازاین نظر بعضی از دوربین ها مجهز به دریچه یا چشمی جدا گانه برای تنظیم ورویت كادر هستند. با این چشمی ها كه به ویزور ورزشی معروفند می توان موضوعات متحرك و همچنین فضای تاریك را روشنتر و راحت تر رویت نموده و عكاسی كرد.
۷- لنز با قدرت نوری زیاد(لنز سریع): در بیشتر مواقع برای به دست آوردن عمق میدان زیاد، نیاز به دیافراگم های بسته می باشد اما با وجود این، همراه داشتن لنزی با قدرت نوری زیاد در شب، در اكثر مواقع یك امتیاز محسوب می شود، زیرا درجایی كه كم نور بوده و شما می خواهید حتی المقدور با زمان نوردهی كوتاهتری كاركنید وجود چنین لنزی به شما كمك می كند.
۸- سرپوش یا كلاه: می توانید این وسیله را به عنوان سرپوش جلوی لنزی دوربین بگیرید و لحظاتی مانع از برخورد نور بر فیلم شوید. این عمل مانع از تابش نور شدید، مثل نور اتومبیل ها در هنگام عبور از كناردوربین می شود .
● نورسنجی درشب
۱ - سه یا چهار بار سطوح روشن كادر مورد نظر خود را نورسنجی كرده و سپس حد میانگین را انتخاب كنید.
۲ - منبع نور از را از فاصله نزدیك نورسنجی نكنید . دراین صورت با عدد حاصل از نورسنج، عكسی با حداقل روشنایی به دست می آید درنظر داشته باشید كه شدت نور به تناسب توان دو مقدار فاصله كاهش می یابد .
۳ - وقتی نورخیلی ضعیف است و نورسنج توانایی اندازه گیری نور را ندارد و شما می خواهید از انجام نورسنجی مكرر صرف نظر كنید و یا علیرغم نورسنجی، بر رقم به دست آمده اطمینان ندارید، باید شدت نور را تخمین بزنید .
● تغییرات رنگ
۱ - نوردادن طولانی مدت، موجب تغییر رنگ شده ، ماهیت موضوع را تغییر می دهد .
۲ - به كمك فیلتر می توان تغییرات رنگ نور را كنترل كرد .بهتر است به تناسب ضریب فیلتر ، دیافراگم را باز كرد .
● عكاسی واقعی شب در زمان مغرب
برای تهیهٔ عكسهای واقعی شب بهتر است مرحله میانی و به خصوص مرحله پایانی زمان مغرب را برای عكاسی انتخاب كنید .
در این مواقع هنوز به خاطر وجود باقیمانده نور خورشید در آسمان، عكسهایی با روشنایی ملایم به دست می آیند. البته عكسها تاریكتر از آنچه در واقعیت به چشم دیده می شوند خواهند بود و همین امر موجب بروز ویژگی عكس شب می گردد با وجود این ، عكاس می تواند هنوز به هر مقدار كه مایل باشد به فیلم نور كمتری بدهد.
در عكاسی شب باید حتی المقدور منابع نور مصنوعی متعددی روشن باشند ، درغیر اینصورت نمی توان عكاسی با حال و هوای واقعی شب گرفت و تصویر ، تخت و رنگ پریده به نظر می رسد.
برای عكاسی شب درمرحله پایانی مغرب ، نوردهی كوتاهتری پیشنهاد می شود.
● عكاسی ماه
▪ محل و زمان بالا آمدن ماه را تعیین و سر وقت درمحل عكاسی حاضر شوید. گاهی همه چیز برای عكاسی آماده است، اما هنوز خبری از ماه نیست.
▪ اگر وضعیت هوا همراهی كند، می توان عكسهای استثنایی تهیه كرد. برای مثال ، درمرحله میانی زمان مغرب، نور ماه مخالف نور آبی آسمان بوده و با درخشش خود مخالف نور منظرهٔ رو به تاریكی است . نور آغازین زرد یا نارنجی ماه ، به تدریج به رنگ نقره ای روشن تبدیل می شود.
▪ برای عكاسی از قرص كامل ماه دیافراگم ۸/۲-۲ و زمان نوردهی ۱۲۵/۱ پیشنهاد می شود.
▪ برای نشان دادن جابجایی ماه دیافراگم ۱۱-۸ و ۱۶-۱۱ و زمان نوردهی ۱ یا ۲ دقیقه پیشنهاد می شود.
درآمدن ماه درمرحلهٔ پایانی زمان مغرب ، ماهیت شب را القاء می كند . مرز ساختمانها و مرز مناظر ضعیفتر می شوند ماه و نور چراغهای مصنوعی قویتر نقاط ثقل تصویر را تشكیل می دهند .
▪ برای عكاسی واضح و یا تا حدودی واضح ازماه ، حداكثر زمان نوردهی ۵ الی ۱۰ ثانیه كافی است ( با فاصله كانونی متوسط ) ماه با توجه به حركت آهسته خود ، درزمانی كوتاه به اندازهٔ قابل توجهی جابه جا می شود ، درحدود ۲ دقیقه طول می كشد تا به اندازهٔ قطر خودش جابجا شود .
▪ وقتی موضوع اصلی هم به بیش از ۵ الی ۱۰ ثانیه نور نیاز نداشته باشد می توان ماه را واضح عكاسی كرد. در مواقعی كه بخواهید تصویر ماه را توام با تصویر خیابانهای روشن ،همراه با آذین بندی شب در اعیاد و مراسم و یا بناهای روشن عكاسی كنید، می توانید با زمان نوردهی فوق كار كنید.
● چگونه ماه را پایین بیاوریم:
۱ - انتخاب یك موضوع مناسب و پیش بینی محلی دركادر برای ماه: منظرهٔ مورد دلخواه خود را عكاسی كنید و محلی را دركادر برای ماه آماده بگذارید تا با عكاسی دوباره بر روی همان كادر ( فریم ) ماه را به آنجا منتقل كنید . تصویر را برحسب موضوع انتخابی نور دهید.
۲ - آماده سازی دوربین برای پایین آوردن ماه: در دوربین هایی كه گرفتن چند عكس روی یك كادر امكان پذیر نیست، مجبورید برای گرفتن منظرهٔ انتخابی اول، دوربین را روی نوردهی طولانی (b) تنظیم كنید و بعد از آن جلو لنز را تا نوردهی بعدی بپوشانید.
۳ - حال دوربین را به سوی ماه بگیرید و ماه را در محل پیش بینی شده تنظیم كنید. درصورت امكان ماه را روی یكی از نقاط طلایی قرار دهید. یك لنز تله ، قرص ماه را با جلوه و زیبایی خاصی قابل رویت می سازد.
۴ - با دوبار نوردادن به فیلم ماه به درون منظره كشیده می شود. از طریق پوشاندن و باز كردن جلوی لنز و نور دادن مجدد و یا با گرفتن دومین تصویر، قرص ماه را در روی همان فریم قبلی كه منظره را گرفته اید ثبت خواهید كرد. به خاطر نور نسبتاً زیاد ماه ، زمان نوردهی كوتاه (مثلا ۳۰/۱) با دیافراگم باز كافی است. با انجام این عمل ، تصویر ماه به سادگی در زمینه سیاه آسمان و بر فراز منظره به دست می آید.
۵ - اگر بخواهیم از ابرها هم در كنار ماه عكاسی كنیم به زمان نوردهی ۲/۱ تا ۲ ثانیه نیاز داریم. چنین زمانی ابرها را روشن كرده و حالت طبیعی به آسمان می بخشد. هنگامی كه تكه ای ابر قسمتی از ماه را پوشانده باشد یا تكه هایی از ابر اطراف ماه را پوشش دهند تصویر جلوهٔ بیشتری پیدا می كند .
● ماه گرفتگی
قرص ماه را به طور متوالی با پوشاندن جلوی لنز ( لنز نرمال ) بر روی فیلم ثبت كنید .می توانید یك بار هم قرص ماه را با لنز تله عكاسی كنید و آن را بر روی ماه های قبلی ثبت كنید.می توان با استفاده از فیلترهای رنگی ماه را به رنگهای مختلف درآورد .
● عكاسی از ستاره های آسمان
دوربین را روی سه پایه بگذارید ، دریچه شاتر را باز نگه دارید. چون سرعت پایین است و دریچه شاتر مدتی باز می ماند، به علت حركت كره زمین نور ستاره ها تبدیل به خطوط می شود. برای اینكه خطوط و زمینه آسمان یكنواخت نباشد می توانید لحظاتی مقوایی سیاه را جلوی لنز گرفته و مجددا بردارید تا خطوط به صورت مقطع یا نقطه چین شود . اگراینكار را در زمینه تیره و سیاه آسمان انجام دهید عكس شما تصویر تمام سیاهی است با خطوط سفید پس بهتر است قسمتی از پیش زمینه عكستان را به درختان و یا ساختمان ها اختصاص دهید تا عكس زیبایی داشته باشید فراموش نكنید كه زمین هر ساعت ۱۵ درجه گردش می كند یعنی یك درجه درهر چهار دقیقه و با حساسیت Asa۱۰۰ می توانید دیافراگم را روی ۸ قرارداده ومدت ۳۰ تا ۴۰ دقیقه نوردهی را انجام دهید .
● رعد وبرق درشب
▪ سر وقت درمحل مناسبی كه ازپیش تعیین كرده اید حاضر شوید تا شانس به شما یاری دهد . جای مناسب و مطمئنی برای خود انتخاب كنید . دوربین را برروی سه پایه و نورگیر را برروی لنز نصب كنید . فاصله را روی بینهایت و دیافراگم را روی ۶/۵ قرار دهید زمان نوردهی را B انتخاب كنید. دوربین را به طرف محل احتمالی برق زدن كادربندی كرده ، شاتر را باز كنید . لنز باید هر چند وقت به خاطر خشك بودن بازبینی شود .
▪ شاتر را باز كنید .استفاده از دكلانشور پیشنهاد می شود . منتظر بمانید تا برقی درمحدودهٔ كادر به وقوع بپیوندد .
زمان دقیق نوردهی یا بازبودن شاتر بستگی به تعداد ، قدرت و نوع برق زدن دارد . یك برق زدن قوی و گسترده برای یك عكاسی موفقیت آمیز كافی است . برق زدن بیش از دو یا سه بار‌، تصویر را نه چندان گیرا و به خصوص با دیافراگم باز بیش از حد روشن می سازد .
▪ در اینجا موفقیت درعكاسی ، به انتخاب محل عكاسی و منظرهٔ روبه رو بستگی دارد . آب در پیش زمینه وانعكاس نور و برق زدگی از سطح آن به گیرایی تصویر می افزاید . هم چنین نمای ضد نور كوهستانها برج ، شهر ، روستا را انتخاب كنید عكاسی ازمحل مرتفع ترجیح داده می شود .
شب بهترین موقع برای گرفتن عکسهایی با طیف رنگ گسترده میباشد.
وقتی که خورشید به کار روزانه خود پایان میدهد، کار شما شروع میشود. ممکن است شما به شیفت شب عادت نداشته باشید و ترجیح بدهید که جلوی تلویزیون دراز بکشید و استراحت کنید، اما بلند شوید و بیرون بروید، موقع که هوا تاریک میشود دنیای دیگری در عکاسی بوجود می آید.
در شب، دنیا دستخوش یک تغییر بصری میشود. چراغ های خیابان ها، علائم نئونی و نور خانه ها، جهایی که در روز مکانهای معمولی و مصنوعی بودند در شب به مشعلی با هزاران رنگ تبدیل میشوند.

[Asalbanoo]

انتخابهای بسیاری دارید! چراغهای سوسو کننده ای یک آسمان خراش تا یک منظره ای مهتابی. این بستگی به سلیقه و موقعیت شما دارد. اگر شما تا حالا تلاشی برای عکاسی در شب نکرده اید، خوب الان بهترین موقع است! و اگر شما یک حرفه ای هستید، دیگه نیازی به توضیح اضافه نیست: شب زمان مناسب برای گرفتن عکس های بی نظیر میباشد.
● تجهیزات
در شب شما نیاز به دوربینی دارید که قابلیت نوردهی بالا (Long Exposure) را داشته باشد. البته بسیار از دوربین های دیجیتال معمولی دارای محدود زمانی برای اینکار هستند، اما برای برخی از مناظر شما احتیاج به چیزی فراتر از آن دارید. و آن شاتر سرعت ‘B’ است. در بسیاری از دوربین های SLR موجود است و این امکان را به شما میدهد که شاتر را برای هر زمانی که میخواهید نگه دارید. یکی از لوازمی حتمی که شما به آن احتیاج دارید سه پایه است. وقتی دوربین در جایی محکم قرار گرفت شما میتوانید از سرعت های شاتر طولانی استفاده کنید بدون آنکه در عکس خود لرزه ای مشاهده کنید. سه پایه های محکم و سنگین تر برای این کار مناسب ترند. کابل و یا کنترل بی سیم این قابلیت را به شما میدهده که بدون لرزه شاتر را فشار دهید. (در دوربینهای دیجیتال معمولی هم میتوانید از Self-Timer دوربین استفاده کنید.) لنزهای استاندار برای اکثر مواقع کافی هستند ولی استفاده از لنزهای Wide-Angle و یا Telephoto برای عکسهای Panorama مورد نیاز هستند.
عکاسی از یک آتش بازی بهترین موقع برای تمرین مهارت های شما در عکاسی شب است و می توانید عکاسهای بی نظیری از آتش بازی بگیرید. اگر برای مشاهده به مکان عمومی می روید، هرچه زودتر به آنجا بروید تا بتوانید محل مناسبی را که دید بهتری دارد انتخاب کنید. اگر نمیدانید دقیقاً کجا بایستید میتوانید با یکم پرس و جو محل مناسبی را پیدا کنید.
اگر هرچه نزدیک تر به موضوع باشید شما پرسپکتیو بهتری نسبت به ایستادن در نقاط دورتر را دارید. و شما همچنین این شانس را دارید که مردم در مقابل دید شما نباشند و یا به سه پایه شما ضربه نزنند. دقت کنید وقت تلف کردن است اگر میخواهید دوربین را با دست در نقطه بالاتر نگه دارید. پس به یا داشته باشید که سه پایه را حتماً به همراه ببرید. همچنین موقع استفاده از ISO با سرعت ۴۰۰ و یا ۸۰۰ بدون سه پایه چیز ارزنده ای بدست نمی آورید، برای اینکه هر دسته از گلوله های پرتاب شده چند ثانیه زمان برای پخش شدن در آسمان احتیاج دارند.
یک شلیک آتش بازی برای ایجاد یک عکس جالب کافی نیست، شما به تعداد بیشتری نیاز دارید پس تعداد زیادی عکس بگیرید و بعداً آنها را در خانه با یکدیگر ترکیب خواهیم کرد. برای اینکار باید رنگ آسمان مشکی با آبی تیره باشد. معمولاً این به معناست که دریچه دیافراگم خود را روی f/۱۱ یا f/۱۶ و با سرعت ISO ۱۰۰ و برای حدود ۴ تا ۸ ثانیه نوردهی انجام گیرد. (البته عکس های اولیه خود را روی دوربین مرور کنید تا دچار overexposure یا به قول معروف عکس شما نسوزد.)
حد زوم لنز هم بستگی به محیط دارد. لنزهای wide میتوانند مردم، آب و یا ساختمانها را نیز در پایین عکس نمایش دهند که حس تفاوت مقیاس جذابیت خاصی به عکس شما میبخشد. ولی همچنین گرفتن چند عکس با استفاده از لنز Tele برای نشان دادن و تمرکز به روی رنگهای آتش بازی خالی از لطف نیست.
در زمانی که کار را شروع میکنید زیاد عجول برای گرفتن عکس نباشید. از درون چشمی و یا LCD نگاه کنید و مطمئن شوید موقعیت دوربین درست میباشد.
بهترین زمان برای عکاسی از ساختمانها در موقع گرگ و میش است. زمانی که مقدار رنگ آبی در آسمان دید میشود.
● شهر شب:
آتش بازی یکبار در سال اتفاق می افتد ولی خوشحال باشید که شما میتوانید عکس های زیبای در تمام شب های سال از شهر خود بگیرید.
اگر در جایی زندگی میکنید که ساختمانهای زیادی دارد پس تمام چیزی را که میخواهید فراهم شده است. شهرها معمولاً در شب ها هم زنده هستند با چراغ های داخل خان ها که نورشان به بیرون منعکس میشود و با چراغ های خیابان که شب ها روشن میشوند و شهرها تبدیل به آشوبی از رنگها میشوند.
سخترین مسئله در گرفتن عکس در شب محاسبه مدت زمان نوردهی است. برای همین تعدادی سوژه متداول در اینجا آمده تا به شما کمک کند. فقط دقت کنید که اینها فقط نقطه شروع کار هستند و همه عکس های با ISO ۱۰۰ گرفته شده اند.
۱. ساختمانها با آسمان آبی ۱۵/۱ ثانیه با ۵.۶/f
۲. ساختمانها در برابر آسمان تیره ۴ ثانیه با ۵.۶/f
۳. چرخ و فلک ۴/۱ ثانیه با ۵.۶/f
۴. ساختمانها با نور زیاد ۴/۱ ثانیه با ۵.۶/f
۵. ساختمان ۱ ثانیه با ۴/f
۶. علامتهای نئون ۴/۱ ثانیه با ۴/f
۷. ساختمانها و خیابان ۱ ثانیه با ۵.۶/f
۸. دنباله های چراغهای اتومبیلها ۸ ثانیه با ۸/f
۹. آتش بازی ۸ ثانیه با ۱۱/f
منتظر نشوید تا هوا کاملاً تاریک بشه، چون آن وقت خیلی دیر شده – آسمان کاملاً تاریک میشود و عکس های شما مرده به نظر میرسند – در حقیقت بهترین موقع برای گرفتن عکس های شب در موقع گرگ و میش است، درست بعد از غروب آفتاب، موقعی که هنوز آسمان رنگی هم دارد.
شما همچنین باید White Balance را هم تنظیم کنید. زیبایی عکس های شب به انواع گوناگون رنگ ها و تشعششهای رنگی است، اما WB اتوماتیک سطح نرمال شده ای از این رنگها را ضبط میکند و عکس شما از لحاظ رنگ بسیار ملایم و معمولی خواهد شد. بیشتر اوقات بهترین انتخاب برای WB مد Daylight (روز) است.
یک عکس از آتش بازی زیاد جذاب نیست. سعی کنید عکس های متفاوت بگیرید و بعد آنها را روی هم بگذارید.
● در پایان:
یک از مشکلات در مواقع عکاسی با استفاده از نور ماه این است که عکس شما با آنچه با چشمانتان میبیند یکسان نمیباشد. این بدان علت است که سیستم بینایی ما در موقع تاریک به ترتیب دیگری عمل میکند. در طول روز ما دنیا را رنگی می بینیم، برای اینکار از مخروط شبکیه خود استفاده میکنید. ولی شبکیه حساسیت خود را از دست می دهد موقعی که نور به اندازه کافی نباشد. به همین علت با همه چیز را به صورت خاکستری میبینیم. دوربین های دیجیتال به طور حتم رنگها را ثبت میکنند و مهم نیست که نور به چه اندازه باشد، به همین خاطر نتیجه دارای رنگهای قوی تر و پر رنگ تر خواهد بود، نه آن خاکستری که شما انتظار دارید.

[Asalbanoo]

هر موضوعى مى‌تواند تصويرى ايجاد کند با ترکيبى مناسب و زيبا؛ به‌شرط آن‌که وقت کافى صرف آن گردد. کمپوزيسيون تصوير يک هنر حقيقى است و عوامل بسيارى در اين کار دخالت دارند که هر يک به‌ تنهايى مى‌تواند در شرايط خاص باعث موفقيت يک تصوير شود.



وحدت موضوع

در هر تصوير يک موضوع اصلى وجود دارد که عناصر ديگر تابع موضوع اصلى و در جهت ارتقاء اهميت عنصر اصلى عمل مى‌کنند. در شرايط مختلف، تصوير داراى درجه دوم و تابع است که هر يک مى‌تواند موضوع اصلى براى تصويرى ديگر باشد؛ اما در خدمت موضوع اصلى خواهد کرد.


ترکيب کردن يک عکس يعنى قرار دادن عناصر تابع در رابطه با موضوع اصلى به‌گونه‌اى که موضوع اصلى هميشه برترى خود را حفظ کند. با اين همه برجسب نوع تصويرى که قرار است تهيه شود مسائلى را بايد در نظر گرفت. در يک طبيعت بيجان با تغيير محل اجزاى تصوير و گردآورى آنها به اشکال گوناگون مى‌توان به ترکيب‌هاى جالبى دست يافت. با ايجاد سايه‌روشن‌هاى حساب شده نيز هميشه امکان دستيابى به يک شکل هماهنگ وجود دارد.


پلان‌بندى و احساس بُعد

در هر تصوير پلان‌هاى مختلف مى‌توان بوجود آورد. اين کار را مى‌توان به وسيلهٔ نقطهٔ ديد و پرسپکتيو، عمق ميدان و نور ايجاد کرد که در موفقيت يک تصوير بسيار مؤثر است. به اين ترتيب عدسى دوربين احساس عمق و بُعد را در نظر بيننده به‌وجود مى‌آورد. پلان اول در کمپوزيسيون اهميت زيادى دارد. مخصوصاً در عکاسى از منظره موضوعى که بدون پلان اول مرکز توجه قابل دقتى ندارد، معمولاً با قرار دادن پلان اول در آن به يک اثر هنرى تبديل مى‌شود.




عدم تقارن

محل قرار گرفتن موضوع اصلى اهميت بسيار زيادى دارد و باعث توفيق يک تصوير يا برعکس عدم موفقيت آن خواهد شد. در هر تصوير نواحى برترى وجود دارد که چشم درست دارد در آن‌جاها آرام بگيرد. معمولاً اين نقاط برتر در تقاطع خطوط فرضى قرار دارد که تصوير را از عرض و طول به سه قسمت مساوى تقسيم مى‌کند.


وقتى موضوع بر روى يکى از اين چهار نقطهٔ قوى قرار گيرد يک کمپوزيسيون نامتقارن ايجاد خواهد شد. اگر در عکاسى از يک منظره خط افق در وسط تصوير قرار گيرد همهٔ عناصر بالا و پايين اين خط داراى ارزش مساوى خواهند شد و در اين صورت منظور موردنظر عکاس نامعلوم خواهد ماند. در کمپوزيسيون نامتقارن، براساس استفاده از يک نقطهٔ قوي، موضوع داراى ارزش و اهميت خواهد بود و چشم بيننده پس از حرکت در تمام بخش‌هاى تصوير، روى موضوع اصلى متمرکز خواهدشد.


هماهنگى

ارتباط بين اجزاى مختلف يک تصوير بايد به‌گونه‌اى هماهنگ صورت بگيرد. اين هماهنگى شامل هماهنگى در موضوع، هماهنگى در خطوط، هماهنگى در رنگ‌ها و هماهنگى ارزش‌ها و توده‌ها باشد. هماهنگى موضوعى مثل دريا، آسمان، ساحل و ... هماهنگى خطوط مثل ابرهاى کشيده، ساحل و ... ؛ هماهنگى رنگ‌ها مثل گل‌هاى شقايق ميان گندم‌ها و هماهنگى ارزش‌ها و توده‌ها مثل رشته‌کوه‌ها.


نظم و ترتيب

آن‌چه ما را در شکل دادن به کمپوزيسيون بيشتر عکس‌ها راهنمايى مى‌کند، نظمو ترتيب است. موضوع اصلى با کمک نظم و ترتيب ارزش کامل خود را نشان مى‌دهد. در يک تصوير نبايد از عناصر زيادى استفاده شود و بايد تنها عناصر لازم و مثبت انتخاب شوند. وجود عناصر زياد در يک تصوير، باعث بى‌نظمى و آشفتگى خواهد شد. گاه مى‌توان با بزرگ‌تر نشان دادن موضوعاصلى و ايجاد عکس ساده، تمرکز بر موضوع را ايجاد نمود.


اصل نظم در مورد زمينه نيز بايد رعايت شود. در شروع کار بهتر است زمينه‌هاى ساده مانند آسمان، دريا، برف، ديوار و غيره استفاده شود. با گذشت زمان و اندوختن تجربه مى‌توان از زمينه‌هاى مختلف براى ايجاد محيط مناسب استفاده کرد. براساس اصل نظم نبايد در يک تصوير چندين مرکز توجه با ارزش يکسان وجود داشته باشد؛ زيرا موجب سرگردانى نگاه بيننده خواهد شد. البته در اکثر موارد نقطهٔ توجه دومى وجود دارد که در واقع موجب تأکيد بيشتر بر ارزش‌هاى موضوع اصلى مى‌شود.


به‌طورکلى بايد تصديق کنيم که اگر عکسى خوب ترکيب نشده باشد و عناصر آن خوب انتخاب نشده باشند و در محل صحيح خود قرار نگرفته باشند، براى بيننده خوشايند نخواهد بود.

[Hazy]

به جان خودم واقعاٌ عالي بود !!!!!!
راستي من دوربين چي بخرم پول هم به اندازه كافي دارم بطور حرفه اي عكاسي مي كنم ولي اگه دست كسي دادم بتونه باهاش كار كنه!!!
راستي عسل بانو خانوم يه نمونه از عكس هاي كه خودت گرفتي ميشه نشون بدي!!!

[Asalbanoo]

عزیزم من خودم عکسی نگرفتم... خودم به عکاسی علاقه دارم و از این مطالب استفاده می کنم
خیلی خوشحالم که مورد توجهت قرار گرفته..
بازم مطلب هست

ممنون

[آذرخش]

asalbanoo عالی بود.
خسته نباشی. مرسی

@Y a z d a n
اگه میخواین کس دیگه ای هم بتونه با دوربینتون کار کنه، قطعا دوربینهای نیمه حرفه ای تهیه کنید.

[hossein2006]

خیلی متشکرم مطالب مفید و کاربردی بود.

[Hazy]

asalbanoo عالی بود.
خسته نباشی. مرسی

@Y a z d a n
اگه میخواین کس دیگه ای هم بتونه با دوربینتون کار کنه، قطعا دوربینهای نیمه حرفه ای تهیه کنید.
چه ماركي رو پيشنهاد ميكنيد؟!

[Asalbanoo]

چگونه عکس‌های بهتری بگیریم؟
وقتی سوژه‌ای نظر ما را جلب می‌کند، مغز ما، از میان ازدحام چیزهایی که در اطراف آن قراردارند، به طور خاص، به آن سوژه توجه می‌کند. قابلیت انطباق دید انسان با نورهای مختلف هم از جمله برتری‌های دیگر چشم انسان بر دوربین عکاسی است. برای اینکه عکسی که می‌گیریم نیز همین رابطه را با بیننده بر قرار کند، باید نکات ظریفی را در نظر داشته باشیم.عکاسی مانند هر وسیله بیانی دیگری زبان خاص خودش را دارد. آموختن این زبان به ما کمک می‌کند تا از طریق عکس‌هایی که می‌گیریم، فکرها و جهان اطرافمان را بیان کنیم.



اگر دوربین عکاسی از ذکاوت مغز انسان بر خوردار بود، برای گرفتن عکس های خوب، کافی بود دوربین را به طرف موضوع مورد نظرمان گرفته و دکمه را فشار دهیم. اما چنین نیست.
وقتی سوژه ای نظر ما را جلب می کند، مغز ما، از میان ازدحام چیزهایی که در اطراف آن قراردارند، به طور خاص، به آن سوژه توجه می کند. قابلیت انطباق دید انسان با نورهای مختلف هم از جمله برتری های دیگر چشم انسان بر دوربین عکاسی است.
برای اینکه عکسی که می گیریم نیز همین رابطه را با بیننده بر قرار کند، باید نکات ظریفی را در نظر داشته باشیم.
عکاسی مانند هر وسیله بیانی دیگری زبان خاص خودش را دارد. آموختن این زبان به ما کمک می‌کند تا از طریق عکس هایی که می گیریم، فکرها و جهان اطرافمان را بیان کنیم.
در نظر گرفتن نکات زیر می تواند به ما کمک کند تا عکس های گویا تری بگیریم.
١- نور، مهم ترین عامل در عکاسی
کلمه فتوگرافی در زبان انگلیسی یعنی "نگاشتن با نور". نور مناسب می تواند به عکس ما جان ببخشد و بالعکس...
با این وجود، نور مستقیم سایه روشن های تند و ناخوشایندی در عکس ایجاد می کند. برای گرفتن عکس، نور غیرمستقیم بهترین است و رنگ ها را نیز زنده تر می کند.
روزهایی که ابر نازکی تندی نور خورشید را در آسمان می گیرد، صبح های زود و عصرها بهترین اوقات برای عکاسی هستند. یادمان باشد که نور باید بر سوژه عکس ما بتابد و نه بر دوربین.
٢- سوژه جالب
انتخاب موضوع یا سوژه جالب قدم اول است. پیش از گرفتن عکس از خود بپرسیم چه چیزی ما را به موضوع مورد نظرمان جلب کرده و سعی کنیم آن را به روشنی در عکسی که می گیریم نشان دهیم.
هم چنین، به یک عکس اکتفا نکرده، زوایای متفاوتی را برای نشان دادن موضوع مورد نظرمان تجربه کنیم. این کار به ما فرصت بهتری برای انتخاب بهترین عکس خواهد داد.
٣- دو قدم به جلو
همه دوربین ها قابلیت زوم کردن (طویل تر شدن عدسی دوربین) را ندارند و این کار، حتی وقتی امکانش باشد، از عمق میدان عکس می کاهد و بخش کوچکتری از آن واضح به نظر می آید.
برای حذف آنچه حضورش در عکس لازم نیست، بهترین راه نزدیک شدن به موضوع است. این کار از شلوغی عکس کم کرده تاکید بیشتری بر آنچه مورد نظر عکاس است می گذارد.
پیش از فشردن دکمه دوربین، چند قدم به موضوع عکس نزدیک شوید و دوباره از دریچه دوربین به آن نگاه کنید. اگر آنچه مورد نظر شماست بخش عمده عکس را پر نکرده، باز هم جلو تر باید رفت.
در عکس زیر، انعکاس آسمان در آب و شکل برگ هایی که سطح آن را پوشانده اند توجه عکاس را به خود جلب کرده. برای تاکید بر این نکته باید چیز های زیادی از عکس حذف می شده اند. این کار با نزدیک شدن عکاس به موضوع عملی شده است.
٤- کادر عکس
این انتخاب که چه چیزهایی را در عکس جا دهیم و چه چیزهایی را حذف کنیم یکی از مهم ترین عوامل در موفقیت عکس ماست.
پنجره مستطیل شکل دوربین که از آن به جهان نگاه می کنیم کادر عکس ما را تشکیل می دهد. پیش از گرفتن عکس، با نگاهی به آنچه در این کادر قرار گرفته، می توانیم آنچه را برای بیان عکس لازم است حفظ و آنچه را اضافی ست حذف کنیم.
حرکت دادن دوربین، تغییر فاصله ما با سوژه عکس و تغییر جای سوژه در صورت امکان، محتوای این کادر را تغییر می دهد.
٥- زمینه پشت عکس
زمینه شلوغ پشت عکس را در زبان عکاسی می شود به هیاهویی تشبیه کرد که مانع رسیدن صدای ما به گوش مخاطب می شود.
تغییر جای دوربین می تواند این پس زمینه را تغییر دهد. آرام بودن این پس زمینه به بیننده فرصت می دهد با تمرکز بیشتری به موضوع عکس نگاه کند.
٦- کمپوزیسیون یا همچینی
آنچه از پنجره دوربین می بینیم عکس نهایی ما را تشکیل می دهد. آیا اجزای عکس ما با دقت کنار هم چیده شده اند؟
کمپوزیسیون یا همچینی در عکس را می توانیم به دستور زبان تشبیه کنیم. اگر کلمات ما با نظم در کنار هم قرار بگیرند، بیان ما روشن و مفهوم خواهد بود.
رابطه بین اجزای عکس، کمپوزیسیون عکس را می سازد. این رابطه باید چنان باشد که منظور ما را از گرفتن عکس به روشنی بیان کند.
مرکز عکس همیشه بهترین محل برای قرار دادن موضوع نیست. با حرکت دادن دوربین می توانیم بهترین کمپوزیسیون را کشف کنیم.
٧- وضوح در عکس
آنچه در یک عکس واضح یا فوکوس باشد نگاه بیننده را به خود می کشد. عکاس با واضح نشان دادن عناصر عکس به بیننده می گوید "اینجا را نگاه کنید."
در بیشتر دوربین های عکاسی دیجیتال که همه چیز اتوماتیک انجام می شود، نقطه وضوح در مرکز تصویر قرار گرفته و اگر موضوع مورد نظر شما در گوشه عکس قرار بگیرد از وضوح کمتری برخوردار خواهد بود.
برای حل این مشکل، می توانید:
▪ با قرار دادن سوژه در وسط کادر، دکمه گرفتن عکس را تا نیمه فشار دهید و نگه دارید
▪ با این عمل سوژه شما واضح شده می توانید آن را هر کجای کادر که بخواهید قرار دهید
▪ حالا دکمه را که در نیمه راه نگه داشته اید تا انتها فشار داده عکس را بگیرید
این قاعده شامل همه عکس ها نمی شود. گاهی مبهم بودن به بیان موضوع عکس کمک می‌کند.
٨- عمق عکس
آنچه در عکس ما به وضوح دیده می شود عمق عکس را تشکیل می دهد. این عمق به ما امکان می دهد تا بخش هایی از جهان اطرافمان را، که از سه بعد بر خوردار است، در یک عکس، که تنها دو بعد دارد، نشان دهیم.
نور از عوامل اصلی ایجاد عمق در عکس است. در نور زیاد، دریچه ورودی دوربین مانند چشم گربه در روز تنگ می شود. این شرایط وضوح بیشتری در عکس ایجاد می کند.
چیدن اجزای عکس به صورتی که بعضی نزدیک تر به دوربین و بعضی دورتر باشند نیز به عکس ما عمق بیشتری می دهد. عدسی های بلند (زوم) از عمق عکس می کاهند و عدسی های کوتاه با میدان دید وسیع تر (واید انگل) به آن می افزایند.
از کارتیه برسون، یکی از بهترین عکاسان جهان، نقل شده که گفته است "عکاسی یعنی طوری به جهان نگاه کنیم که گویی اولین بار است آن را می بینیم."

[Asalbanoo]

کپـی برداری به معنای عکـاسی از نسخه‌های مسطح و بافت دار می‌باشد.نسخـه‌های مسطح مثل: طراحی‌ها، نقـاشی‌ها، خطاطی‌ها، صفحات کتاب یا روزنامه، تمبر، عکسهای سیاه و سفید و نسـخه‌های بافت دار مثل: انواع فرش و پارچه، موکت و سطوح برجسته مانند نقـوش برجسـته سـکه، را شامل می‌شـوند.




اصول کپی برداری (COPYING REPRODUCTION)
کپـی برداری به معنای عکـاسی از نسخه های مسطح و بافت دار می باشد. نسخـه های مسطح مثل: طراحی ها، نقـاشی ها، خطاطی ها، صفحات کتاب یا روزنامه، تمبر، عکسهای سیاه و سفید و نسـخه های بافت دار مثل: انواع فرش و پارچه، موکت و سطوح برجسته مانند نقـوش برجسـته سـکه، را شامل می شـوند.
از مزایای این عمل می توان موارد زیر را نام برد:
۱- عـکاسی از آثار گرانبها وکمیاب و در دسـترس قراردادن این آثار برای همه اقشار مردم.
۲-اکثر آثـار گرانبها و قدیمی مثل نقاشی ها ،تابلوهای خوشنویسی به علت قدمت و عوامل طبیعی کمرنـگ، ناخوانا و حـساس می¬شوند. با عکاسی از این آثار و از بین بردن اشـکالات آنهـا با تکنیـکهای مخـتلف نورپردازی و سایر روشـهای عکـاسـی و همچنین با استفاده از ویرایشهای كامپیوتری، به صورت کاراتر و قابل استفـاده تر عرضه می شـوند.
لوازم موردنیاز برای عمل کپی برداری به قرار زیر می باشد:
۱. لنز ماکرو
۲. پایه کپی یا سه پایه
۳. نورسنج دستی
۴. کارت خاکستری ۱۸درصد
۵. فیلترهای رنگی و ایجاد کنتراست، فیلتر پلاریزه وفیلتر کلوزآپ
۶. دوربین
۷. سیم دکلانشور یا ریموت كنترل
▪ حساسیت متوسط :
ترجیحاً در کپی برداری از حساسیت متوسط ۸۰ ISO تا ۱۲۵ ISO استفاده می کنند زیرا حساسیت مـتوسط کنتراست تصویر را افزایش می دهد و حسـاسیت بالا کنـتراست تصویر راکاهش داده و از جزئـیات تصویر می کاهد.
▪ لنز ماکرو:
اصولاً لنز ماکرو برای عکسبرداری از فواصل نزدیک طراحی شده است. به عنوان مثال اگر بخواهیم از اجسام کوچک مانند سکه یا تمـبر عکسـبرداری کنیم باید به جسم نزدیک شویم. درحالیکـه با عدسی نرمال می تـوانیم تا فـاصله ۴۰ سانتیمتری از اجــسام عکـسبرداری کنیم. اگـر بخـواهیـم به جسم نزدیکــتر شـویـم تصـویر واضحــی به دســت نمی آوریم بـنابرایـن بهترین روش، اسـتفـاده از لنزهای ماکـرو می باشـد که از پیچـیدگی و اعـوجاج و محو شـدگی در گوشـه های تصـویر می کـاهد.
▪ پایه کپی یا سه پایه:
پایه کپی وسیله ای است برای عکسبرداری از سطوح کوچک. دوربـین روی این سه پایه نصـب می شود ودر این حالـت دوربین برصفحه مورد نظر عمود است. معمولاً در دو طرف پایه، دو تا چهار منبع نور نصب می کنند. در صورت در دسترس نبودن پایه کپی می توان از سه پایه ها استفاده کرد. اصولاً از این وسـیلـه برای ثابـت نـگه داشــتـن دوربین و مـسلط بودن عکاس استفاده می شود.
▪ نورسنج دستی:
از عوامل مهمی که در عکـسبرداری موثر اسـت مـقدار نور مناسبـی است که به طـور مسـتقـیم بر تصویر تـاثیرمی گذارد. به وسیله دستـگاه نور سنج می توانیم از محیط عکسـبرداری به طور دقـیق نورسنـجی به عـمل آورد و میزان دیافراگم و سرعت شاتر را متناسب با موضوع انتخاب کـنیم. اینگونه نورسنجها از این جهت حائز اهمیت هستند كه مستقل از رنگ و روشنایی سوژه عمل می كنند.
▪ کارت خاکستری ۱۸ درصد:
صفـحـه ای به رنـگ خاکـسـتری مـیانه که با نورسنـجی ازروی آن میانگین سـیاهی ها و سـفـیدی های تصـویر نورسنجـی می شـود.
● فیلترها:
▪ فـیلترپلاریزه: اسـتـفـاده از فـیلتر پـلاریزه برای حـذف انعـکاسات ایجـاد شـده در تـصاویر به وسـیله اشـیاء شـفاف و نیمه شـفاف مـثل شیشـه یا کـاغـذهای روغـنی و... بـه کـار برده می شــود. همچـنین بـرای اشباع و شفافـیت رنگ ها از این فیـلتر در عکاسـی رنـگی استـفاده می شـود.
▪ فیلتر کلوزآپ: با استفاده از این فیلتر می توان تصویر بزرگـتری از اشـیا را ثبـت کرد. این فیلتر به صورت سری در شماره های ۱،۲،۳ عرضه می شود.
▪ فـیلترایجاد کنـتراست: اغلـب نســخه هـای خطی قدیــمی و تصاویر، تغییر رنگ پیــدا کرده و دارای لـکه هــای قهـوهـای و زرد می شــونـد کـه برای کـمرنـگ شــدن این لکه ها می توانیم از فیلترهای همرنگ آنها استفاده کنیم و به این ترتیب عکسهای مناسبی تهیه کنیم.
● کپی برداری:
الف: بهـتر است از حـساسیت متـوسط ۸۰ ISO تا ۱۲۵ ISO استـفاده شود تا کنتراسـت تصویـر تقـریباً حفـظ شـود.
ب: اگر تابلو و تصاویر، سطح بزرگی را دارا باشند می توان تصاویر را روی دیوار نصب کرد. در این صورت به جای پایه کپی می توان از سه پایه نیز استفاده کرد.
ج: در مورد تصاویر و سطوح بزرگ باید نورافکـنها را دو یا چهار طرف تصویر بتابانید. اما باید به ویژگـی یکنواختی نور توجه کرد. برای اطمینان می توان کارت خاکستری را در چهارگوشـه تصویر و مرکز تصویر قرار داده و نور سنجی کنید. در همه موارد باید یک عدد نشان داده شود.
د : در مورد عکسـبرداری رنـگی بایـد عمل توازن سفیدی (White Balance) بدرستی انجام شود.
کپی برداری ازنقوش برجسته وسطوح بافت دارمثل فرش:
الف: برای اینکه نقوش بر جسته یا بافت سطوح بهتر مشخص شود، باید سایه روشن ایجاد کنید. اگر نور به صورت مایل بـتابد ایجاد سایـه روشـن و برجستـگی می کـند. برای عکـسبرداری از نقوش برجســتـه آثار معـماری بهتر است از نور صبـح یا عصراستفاده کنید که به طور مایل می تابد و ایجاد سـایه روی نقوش می کند. برای ایجاد نور مناسب می توانید نور افکنها را دورتر کرده یا با استفـاده از کاغذ کالـک یا سایر وسایل از شدت نور بکاهید.
ب: به عـلت فاصـله کم موضوع تا دوربـین عـمق میدان کاهـش می‌یابد بنـابر این باید از دیافراگـمهای بسـته استـفاده کرد زیرا دیافراگمهای باز کناره های تصویر را مات می کند.

[Asalbanoo]

دوردست‌ها
دریا
برف
پانوراما
مه‌، باران و گرد‌ و غبار
سبزی‌ها
کودکان
صحنه‌های ورزشی
فضاهای داخل خانه
صفحات کتاب
آسمان
کنار دریا
کوههای بلند
مناظر شهری
بناهای تاریخی
موضوعات متحرک
حیوانات
مناظر شبانه
مناظر صنعتی و کارخانه‌ها
پرتره‌(تک چهره)
در هر عکسى کادربندي، نور، رنگ، لحظه و ... همه وجود دارد. اما اين عناصر سازندهٔ تصوير برحسب طبيعت و نوع موضوع، حالت و اهميت يکسان ندارند. يک منظره نه از لحاظ کادربندى و نه از لحاظ کمپوزيسيون شباهتى به يک پرتره ندارد. همچنين شرايط تنظيم نور برحسب اين‌که از فلاش استفاده شده باشد يا از چندين لامپ ايستاده کاملاً تغيير مى‌کند.




دوردست‌ها
گاه فواصل دور در بيابان‌ها و کوهستان‌ها به‌رنگ آبى روشن يا بنفش ديده مى‌شود. اين رنگ‌ها در عکاسى مناظر، وضوح تصوير را کم مى‌کند. تنها راه چاره انتخاب زمان مناسب است. بهترين زمان از نظر شرايط جوي، صبح يا عصر يک روز آفتابى است. در اين شرايط، فيلترهاى رنگى هيچ کمکى نمى‌کند.
آسمان
منظور از عکاسى آسمان، زمانى است که آسمان، موضوع اصلى تصوير باشد. چنانچه هدف آسمانى است لطيف و ملايم با ابرهاى سفيد از ----- زرد يا زردِ سبز استفاده شود. اگر بخواهيم تيرگى بيشتر شود، از ----- نارنجى و قرمز بايد کمکى گرفت؛ اين توصيه در عکاسى سياه و سفيد کاربرد دارد.
دريا
در عکس‌هاى سياه و سفيد کنار دريا در بکار بردن فيلترهاى زرد يا سبز که مانع عبور اشعهٔ آبى هستند، نبايد زياده‌روى شود.
فاصلهٔ دوربين را براى اولين امواج تنظيم مى‌کنيم و در حد امکان ضد نور عکس گرفته شود. و از سرعت‌هاى نسبتاً بالا استفاده مى‌کنيم. مثل ۲۵۰/۱ يا ۵۰۰/۱ . اما سرعت‌هاى بالاتر حالت حرکت امواج را از بين مى‌برد. در کنار دريا فيلم‌هاى متوسط کفايت مى‌کند. ----- مارواء بنفش (u.v) نبايد فراموش شود.
کنار دريا
در کنار دريا موضوعات جالبى وجود دارد. نور کنار دريا بسيار مؤثر است و بايد با انتخاب سرعت‌هاى بالا از مقدار نور کاست. استفاده از ----- زرد يا زردِ سبز مفيد است؛ ولى الزامى نيست. اين توصيه در عکاسى سياه و سفيد کاربرد دارد. در کنار دريا ----- U.v (ماوراءبنفش) حتماً هميشه روى عدسى باشد.
برف
در مناظر برقي، وقتى که آفتاب مى‌تابد و سايه‌هاى لطيفى از اشکال و انسان‌ها روى برف مى‌نشيند، کار ساده‌تر است. هرچه نور مايل‌تر باشد، نتيجه زيباتر بود. در اين شرايط ----- U.v (ماوراء‌بنفش) حتماً استفاده شود. هنگامى که آفتاب مى‌درخشد و آسمان صاف و آبى است، چون سايه‌هاى برف انعکاسى از آبى آسمان دارند، استفاده از ----- زرد يا زرد سبز مناسب است.
با استفاده از فيلم‌هاى متوسط و حتى ضعيف و محاسبهٔ دقيق نور از پرنورديدگى و از بين رفتن جزئيات جلوگيرى مى‌شود. در مناظر برخى نيز حالت‌هاى ضد نور بهترين و جالب‌ترين تصاويرند.
کوه‌هاى بلند
در کوه‌هايى که با سطح دريا بيش از دو هزار متر ارتفاع دارند، پرتوهاى ماوراءبنفش به‌حد وفور وجود دارند. که روى فيلم اثر مى‌گذارند و وضوح مناظر از بين مى‌رود. هنگام گرفتن عکس رنگى از اين موضوعات، خطر آبى شدن عکس خيلى زياد است و حتماً از ----- ماوراء بنفش (u.v) استفاده شود.
در عکاسى سياه و سفيد از به‌بکار بردن فيلترهاى زرد و نارنجى در اين موضوعات خوددارى کنيد؛ زيرا آسمان را خيلى تيره مى‌کند. در اين شرايط فيلم‌هاى متوسط مناسبند و بايد از دادن نور زياد به فيلم پرهيز شود.
پانوراما
تصاويرى از يک شهر يا رشته‌کوه و ... که داراى ابعاد غيرعادى است و تمام شهر يا کوهستان را يک‌جا نشان مى‌دهد و معمولاً از مجموعهٔ چند عکس به‌وجود مى‌آيد، تصاوير پانوراميک گفته مى‌شود، که شايد معادل ”گشتى در افق“ باشد.
هيچکدام از عدسى‌هاى معمولى قادر به گرفتن چنين فضايى نيستند؛ بلکه اين نوع عکس با چرخش دوربين در روى سطح کاملاً افقى و گرفتن عکس‌هاى پياپى و قرار دادن آنها در کنار هم به‌دست مى‌آيند. اين نوع عکس‌ها حتماً بايد روى سه‌پايه محکم و در حالت گردان باشد و کوچکترين حرکتى اتفاق نيفتد. مى‌توان از عدسى‌هاى با زاويهٔ ديد بازتر از نرمال استفاده کرد.
مناظر شهرى
در اين نوع مناظر حضور ساختما‌ن‌ها و خانه‌ها، امرى طبيعى است و نياز به ترکيب‌بندى مناسبى دارند. و نقطه ديد و سليقهٔ فراوان بايد بکار رود. قواعد و قوانين مربوط به مناظر در اين نوع عکس‌ها نيز بايد رعايت گردد.

[Asalbanoo]

مه، باران و گردوغبار
در روزهاى بارانى انعکاس‌هايى زيبا در کف خيس خيابان‌هاى آسفالت ديده مى‌شود و گاه تابش اشعه خورشيد از ميان شکاف ابرها پس از باران، طبيعى نو را پيش‌رو مى‌نهد، که حاوى رنگ‌هاى بسيار متنوعى است.
در هواى مه‌آلود، عکاسى از پلان اول در زمينه‌هاى محو بسيار ديدنى است. هر چيزى که شبيه مه باشد، براى ايجاد تصاوير زيبا و لطيف مى‌تواند مورد استفاده قرار گيرد؛ مانند گردوغبار، نجار، دود و ... .
بناهاى تاريخى
منظور از اين نوع عکس، تصويرى است مستند، با تمام کليات و جزئيات. پس بايد داراى وضوح کامل باشد و جنسيت و پرسپکتيو را کاملاً نشان دهد. جهت نور نبايد از روبه‌دور باشد؛ چون تصوير مسطح خواهد شد. ضد نور نيز مناسب نيست؛ چون بُعد سوم از بين مى‌رود و جزئيات ديده نمى‌شود. بهترين وضعيت تابش مايل نزديک به عمود آفتاب است. نور آفتاب در اول و آخر روز نيز مناسب نيست؛ زيرا از عمق و برجستگى‌هاى تصوير مى‌کاهد. کادرگيرى بايد از بهترين شکل انجام شود و مسأله نقطه ديد نيز داراى اهميت زيادى است. فاصلهٔ دوربين تا موضوع نيز بسيار مهم است و نبايد زياد نزديک يا دور باشد. ارتفاع نقطه ديد هم داراى اهميت زيادى است که در نشان دادن پرسپکتيو نقش زيادى دارد. استفاده از سه پايه در اين شرايط الزامى است.


سبزى‌ها
در نشان دادن توده‌هاى سبزى در مناظر، از ----- سبز زرد استفاده شود؛ و يا ----- سبز، تا روشن‌تر و واضح‌تر ديده شود. اين توصيه در عکاسى سياه و سفيد مصداق دارد.



موضوعات متحرک
در موضوعات متحرک سرعت حرکت موضوع هر چه بيشتر باشد. زمان‌هاى نوردهى کوتاهترى لازم دارد. و موضوع هر قدر به دوربين نزديک‌تر باشد، بايد از نوردهى کوتاه‌ترى استفاده کرد. جهت حرکت موضوع اگر با دوربين موازى باشد، به سرعت بيشترى نياز دارد.

کودکان
در عکاسى از کودکان نبايد اجازه داد تا کودک، خود را آماده عکسبردارى نشان دهد؛ بهتر است بيش از دو متر به کودک نزديک‌ نشويد و از زواياى پايين‌تر عکس بگيريد. براى عکاسى از کودک بايد هنر ضبط و ثبت زيباترين حالات را داشت و صبر و حوصله زيادى به‌خرج داد.


حيوانات
عکاسى از حيوانات اهلى شبيه عکاسى از کودکان است و نياز به صبر و حوصله دارد. اما عکاسى از حيوانات وحشى که ”شکار بى‌تفنگ“ نام دارد، تله فوتوهاى قوى لازم دارد؛ تا از فواصل دور بتوان بدون خطر تصوير را تهيه کرد. متخصصين اين رشته، اغلب در پناهگاهى مخصوص قرار مى‌گيرند و ساعت‌ها منتظر مى‌شوند تا لحظهٔ مناسب از راه برسد.

صحنه‌هاى ورزشى
يک عکس ورزشى با توجه به سرعت‌هاى زياد در حرکات ورزشي، بايد از فيلم‌هاى خيلى سريع و دوربين‌هايى که مجهز به سرعت‌هاى بالا هستند، استفاده کرد. اين عکس بايد وضوح خوبى داشته باشد. سرعت لازم ۱۰۰۰/۱ يا بيشتر است و بايد از دوربين‌هايى استفاده کرد که داراى مسدودکنندهٔ کانونى - پرده‌اى باشند؛ معمولاً اين‌گونه تصاوير از فاصلهٔ دور گرفته مى‌شود و بايد فاصله کانونى عدسى در حد کافى و قدرت زياد باشد. و با پيش آمدن موضوع و رسيدن به محل موردنظر، آن را در داخل کادر گرفت و دوربين را همراه آن حرکت داد. به‌طورى‌که همواره موضوع در ميان کادر باشد و در لحظهٔ مناسب روى تکمه فشار داده شود و باز هم تا مدتى حرکت دوربين ادامه يابد.

در اين عکس‌ها زمينه محو مى‌شود. با دوربين‌هايى که داراى سرعت ۵۰۰/۱ و حتى ۲۵۰/۱ ثانيه است نيز مى‌توان از صحنه‌هاى ورزشى عکس گرفت؛ کافى است به موضوع نزديک نشويم. نور مقابل براى صحنه‌هاى ورشى مناسب نيست؛ در حالى‌که ضد نور يا نور مايل بسيار جالب است. معمولاً در مسابقات ورزشى بايد عکس‌هاى بسيار زيادى تهيه شود تا عکس دلخواه را بتوان انتخاب نمود.

[Asalbanoo]

مناظر شبانه
آخرين ساعات روز وقتى آسمان هنوز تاريک نشده و چراغ‌ها روشن است، تهيه تصاوير جالب امکان‌پذير است. آنچه مهم است وجود اختلاف و تضاد ميان لکه‌ەاى سياه و سفيد و ميزان شدت آنهاست.

بهترين موقعيت، زمانى است که ساعتى پيش باران باريده باشد و زمين هنوز خيس باشد و انعکاس نور چراغ‌ها روى زمين به زيبايى تصوير مى‌افزايد. منابع نور بايد در ميدان ديد باشد؛ اگر عکس از خيابان است، ديافراگم را ببنديد تا مدت طولانى‌ترى نور بدهيد و دوربين بايد روى سه‌پايه قرار گيرد.
فضاهاي داخل خانه
در داخل اتاق‌ها و فضاى داخل خانه، مى‌توان با سرعت‌هاى کافى عکس گرفت و وجود چراغ‌هاى روشن به تصوير کمک مى‌کند. حتى اگر از چراغ‌هاى عکاسى استفاده شود، از خاموش کردن چراغ‌هاى اتاق‌ها خوددارى کنيد. براى محاسبهٔ نور از نورسنج‌هاى حساس و مطمئن استفاده کنيد. و در مواقع ضرورى از فلاش استفاده کنيد.

مناظر صنعتى و کارخانه‌ها
موضوعات صنعتى شامل کارخانه‌ها، ماشين‌هاى صنعتي، سالن‌هاى صنعتي، وسايل صنعتى و ... مى‌باشد. عسکبردارى از اين موضوعات بايد دقيق و واضح و داراى عمق باشد. در مواقعى که هوا آفتابى است، عکاسى از سالن‌ها راحت است؛ ولى بايد زاويه‌اى را انتخاب کرد که عمق را نشان دهد و بايد از سرعت پايين استفاده شود. در هواى ابرى که چراغ سالن‌ها روشن است، از فلاش استفاده کنيد. استفاده از سه‌پايه امر مهمى در موفقيت اين‌گونه عکس‌هاست.

صفحات کتاب
عکسبردارى از صفحات کتاب نياز به وسايل دقيقى دارد. براى تهيه اين عکس‌ها، از عدسى‌هاى کلوزآپ و وسايل ديگر استفاده مى‌شود؛ مثل سه‌پايه مخصوص با بازوئى که حداقل تا ۱۱۱mm قابل بلند کردن باشد؛ صفحه مخصوص زير سه‌پايه؛ انواع مخصوص لنز کلوزآپ؛ حلقه‌هاى مخصوص عدسى‌هاى فوق در چند نوع به اندازه‌هاى مختلف؛ کوپلرهاى مخصوص براى زمانى‌که دوربين و وسائل آن به پايه مخصوص بسته شده تا تنظيم متراژ با حساسيت زياد ممکن شود.

پرتره (تک‌چهره)
اگرچه نور روز ملايمت، عمق و برجستگى خوشايندى به چهره مى‌بخشد؛ اما خوب است بدانيم که معايب و اشکالات زيادى دارد؛ مثلاً ناپايدار است و قابل کنترل نيست. اگر از نور مستقيم خورشيد بدون امکانات ملايم کردن سايه‌ها استفاده شود، تصاويرى خشن ايجاد خواهد شد که فقط براى بعضى چهره‌ها مناسب است. پرتره‌ها در سايه داراى سايه‌روشن‌هاى لطيف و خوشايندى مى‌شود و نور سايه براى مبتديان پرتره، مناسب‌ترين نور است. اما متخصصين پرتره، استفاده از نور مصنوعى را ترجيح مى‌دهند.
ابتدا بايد مدل را به دقت مطالعه کرد و او را به حالات متنوعى وادار نمود و بعد بهترين و طبيعى‌ترين حالات را کشف نمود. بايد به دور مدل چرخيد و بهترين زوايا را پيدا کرد. بعضى عدسى‌هاى مخصوص پرتره، خاصيت نرم کردن تصوير را دارند و اين عدسى‌ها، با نرم کردن کناره‌هاى خطوط، بعضى از معايب چهره مثل چين و چروک را نرم مى‌کنند و حتى گاهى نياز به روتوش را از بين مى‌برند.
براى دوربين‌هاى کوچک که امکان استفاده از عدسى‌هاى مزبور را ندارند، شيشه‌هاى مخصوصى مى‌سازند که مانند ----- روى عدسى بسته مى‌شود و با شکست نور، نرمش لازم را ايجاد مى‌کند. اين شيشه‌ها را ----- نرم‌کننده يا پخش‌کننده مى‌نامند. در عکاسى پرتره بايد از عدسى‌هايى که داراى فاصله کانونى بلندترى هستند، استفاده کرد؛ تا بدون نزديک شدن به چهره آن را درشت گرفت. در هر صورت نبايد بيش از ۵/۱ متر به مدل نزديک شد. بهترين عدسى‌ها براى پرتره، عدسى‌هايى است که داراى فاصله کانونى دو برابر عدسى نرمال در هر دوربينى باشد. مثلاً در دوربين‌هاى ۳۵ ميليمترى که فاصله کانونى عدسى نرمال آنها ۵۰ ميليمتر است، براى پرتره عدسى‌هايى با فاصله کانونى ۸۵ تا ۱۰۵ مى‌سازد. در عکاسى از پرتره مى‌توان از لامپ‌هايى که مخصوص عکاسى هستند يا لامپ‌هاى هالوژن و يا فلاش استفاده کرد. فاصلهٔ عدسى بايد روى چشم‌ها ميزان شود. براى بعضى چهره‌ها، زاويه ديد بالا و براى بعضى ديگر زاويه ديد پايين مناسب‌ةر است؛ اما اکثراً وضع متوسط يعنى برابر صورت نتيجه بهترى دارد.
انتخاب زمينه نيز نقش مؤثرى در کيفيت تصوير دارد و لازم است که در زمينه تناسب و هماهنگى کاملى با مدل داشته باشد و طورى انتخاب شود که توجه را از موضوع اصلى (پرتره) منحرف سازد.
منابع نور را گاهى با صفحات منعکس‌کننده از کاغذ يا پارچه سفيد مى‌توان تکميل کرد و يا سايه‌ها را ملايم کرد. بهرحال يک عکس چهره اگر به‌درستى گرفته شود، مى‌تواند عواطف و احساس شخصى و حالات روحى وى را نشان دهد.

[Asalbanoo]

هنر شارپ كردن
● ابتدا مروری داریم بر نكات مهم و عملی فرآیند شارپ كردن.


۱) تصاویر دیجیتال نیاز به شارپ كردن دارند. این واقعیت را باید بپذیرید كه تمام وسائلی كه تصویر دیجیتال تولید می‌كنند، ذاتا شارپنس آنها را كم می‌كنند. تبدیل طیف طبیعی و یكنواخت رنگها و تونها به پیكسلها، همواره باعث كاهش شارپنس می‌گردد. در دوربینهای دیجیتال گاه بعلت اعمال فیلتر anti-aliasing این مشكل شدیدتر بروز می‌كند.
۲) در بسیاری از دوربینهای دیجیتال امكان شارپ كردن تصویر وجود دارد. اما همینجا تكلیفمان را روشن كنیم: هیچگاه تصاویرتان را در دوربین دیجیتال شارپ نكنید. چرا؟ به همان دلیل كه نباید با دوربین دیجیتال، تصاویرتان را به صورت سیاه و سفید تبدیل كنید. از دست دادن اطلاعات تصویر در این مرحله گناهیست نابخشودنی.
۳) شارپنس تصویر با رزولوشن تصویر تفاوت دارد. رزولوشن تعیین می‌كند كه در تصویر چه مقدار جزئیات وجود دارد اما شارپنس تعیین می‌كند كه این جزئیات چقدر واضح هستند و قابل دید می‌باشند. رزولوشن واقعی یك تصویر را نمی‌توان زیاد كرد. اما شارپنس را می‌توان افزایش داد.
۴) زیاده‌روی در انجام شارپنس می‌تواند باعث اختلالاتی مانند ظهور هاله‌ها، افزایش نویز و ایجاد aliasing در تصویر شود.
۵) مهم است كه بخاطر داشته باشیم بعلت تفاوت تصاویر از لحاظ موضوع و كاربرد، نوع انجام فرآیند شارپ كردن نیز بایستی متفاوت باشد. نوع شارپ كردنی كه برای یك تصویر پرتره بكار می‌رود باید با شارپ نمودن تصویری از یك جنگل پردرخت و یا تصویر یك بنای معماری متفاوت باشد. گاهی حتی شارپ كردن مناطق مختلف یك تصویر نیز متفاوت است: شارپ كردن موها با شارپ كردن صورت در یك تصویر پرتره یكسان نیست.
۶) هیچگاه امیدوار نباشید كه بی‌دقتیهای مرحله عكاسی را با شارپ كردن جبران كنید. فوكوس اشتباه یا لرزش دست هنگام عكاسی، جزو مسائلی هستند كه با شارپ كردن قابل اصلاح نیستند (یا بهتر بگویم، تصحیح اینها براحتی و به طور كامل امكان پذیر نیست).
۷) نوع شارپ نمودن عكس بستگی به مشخصات خاص عكس مانند رزولوشن و میزان نویز نیز دارد. عدم توجه به این مساله می‌تواند باعث افزایش نویز تصویر و یا كاهش جزئیات تصویر گردد.
۸) به طور معمول در مرحله چاپ تصویر نیز كاهش شارپنس بوجود می‌آید. اگر می‌خواهید تصاویرتان را چاپ كنید، باید فرآیند شارپنس خاص برای چاپ را بكار ببرید كه آنهم بسته به نوع چاپ (چاپ با پرینترهای خانگی و یا دستگاههای چاپ) متفاوت است.
۹) شارپ كردن، مرحله آخر ویرایشهای تصویر است. هیچگاه آنرا در ابتدا و قبل از سایر ویرایشها مانند تصحیح level و curve‌انجام ندهید.
همانگونه كه عیان است، این فرآیند كاری است دقیق. استفاده نادرست آن نه تنها فایده‌ای ندارد كه مضر هم هست. بالعكس، در صورت استفاده صحیح و دقیق از این فرآیند، تصاویرتان دچار بهبود معجزه‌آسایی خواهند شد كه شاید باورش برایتان مشكل باشد.
● فرآیند شارپ كردن را به ۳ مرحله تقسیم می‌كنیم و در هر مرحله ظرائف خاصش را بیان خواهیم كرد.
۱) مرحله اول: Capture sharpening
در این مرحله شارپنسی را كه طی عكاسی از دست رفته به تصویر باز می‌گردانیم.
۲) مرحله دوم: Creative sharpening
یا شارپ نمودن خلاقانه، كه در آن بسته به نوع تصویر و موضوع آن، شارپنس خاص هر تصویر را اعمال خواهیم كرد.
۳) مرحله سوم:Output sharpening
پس از انجام دو مرحله قبل و پس از تنظیم سایز تصویر برای خروجی خاص، شارپنس خاصی برای چاپ یا نمایش آن در صفحات وب اعمال می‌كنیم.
▪ Capture sharpening
(شامل ابزارهای Unsharp masking ، Smart sharpen و Adobe Camera RAW )
ـ Unsharp mask
توضیحات كامل این ابزار قبلا در سایت منتشر شده است. در اینجا فقط به نكات عملی آن می‌پردازیم.
مقادیر ۳ متغیر این ابزار برای تصاویر مختلف و مقاصد مختلف، متفاوت است. به طور كلی مقادیر Amount ، Radius و Threshold ( كه از این پس برای سهولت آنها را A، R و T مینامیم)، A=۸۵/R=۱/T=۴ مناسب است. اما برای تصاویری كه حاوی اجسام نرم و صاف مانند گل، بچه‌ها و حیوانات كوچك خانگی هستند، A=۱۵۰/R=۱/T=۱۰‌ نتیجه بهتری دارد. در مورد پرتره، A=۷۵/R=۲/T=۳‌مناسب است و در مواردی مانند تصویر منظره و داخل ساختمان كه بخواهیم میزان شارپنس متوسط باشد، A=۲۲۵/R=۰.۵/T=۰ مفید خواهد بود. گاهی نیاز به حداكثر شارپنس داریم، مثلا در مورد تصاویر خارج از فوكوس و یا مواردی كه بخواهیم لبه های اجسام را به وضوح در عكس نشان دهیم. مثل عكاسیهای صنعتی و یا عكاسی از اجسام( مثل سكه و ...). دراینگونه موارد A=۶۵/R=۴/T=۳ كاربرد دارد.
▪ Lab Color Sharpening
یكی از مشكلات فرآیند شارپ كردن، ایجاد هاله‌های رنگی است. برای احتراز از این مشكل یك راه ساده وجود دارد. بجای شارپ كردن كل اطلاعات تصویر (شامل رنگها)، فقط اطلاعات روشنایی تصویر را شارپ می‌كنیم. برای این منظور تصویر را به حالت Lab color‌ می‌بریم( Image > Mode > lab Color ) و بعد در پالت channel ، كانال Lightness راانتخاب كرده و فقط به این كانال، ابزار Unsharp mask را اعمال می‌كنیم. در نهایت مجددا تصویر را به حالت RGB می‌بریم

[Asalbanoo]

اولین چیزی كه در عكس‌های وان در السكن به بیننده ضربه وارد می‌كند موضوع عكس‌های اوست در كارهای اولیه وی، اغلب موضوع‌ها از دوربین روبرگردانده، غمگین و اندیشناك‌اند و یا به جای دیگری خیره شده‌اند.
عكاس جوان، مردان، زنان و كودكانی را مشاهده می‌كند كه عمیقاً در دنیای خودشان غوطه‌ورند، در تنهایی و رویایشان.
در كارهای متأخر آن‌ها به طور گمراه‌كننده، سرسخت و با اعتماد به نفس به عقب نگاه می‌كنند. آن‌ها به بازیگری تبدیل شده‌اند تحت (زیر) فرمان كارگران ماهری كه تنها آرمان (شعار) دارد. نشان بده چه كسی هستی؟ (یا خودت را نشان بده) ـ با این جملات او كارهای خودش را تمام می‌كند. فیلم تأثیر گذار او Bye كه در آن او پیشرفت بیماری خودش را به سادگی ضبط كرده است؛ به صورت متوالی و زنجیروار و تهی از شرم بی‌جا.
چیزی كه چشمان مدل‌ها باید بگیرند در زبان‌ اندامشان منعكس شده. عكاس زیبایی و هاله‌ی اروتیك بدن‌های آن‌ها را دوست دارد. ضعف و آسیب‌پذیری و در عین حال توانایی و قدرت آن‌ها را. او بازی وسوسه و ژست را می‌بیند. كشف پیوسته (ثابت) شكل دیگری از افسون زنانه، از سختی (یا شدت) مردانه یا آرزوی كودكانه.
همانند مجسمه‌ای كه او می‌خواست تبدیل به آن شود. او با حجم و توده سرو كار دارد. با تاریكی و روشنی با فرم و تأثیر آن‌ در فضا.
او به طور پیاپی عكس‌های رنگی می‌گرفت ولی ابزار صحیح او چاپ سیاه و سفید است یا (in Colour).
قدرت (یا نبرد، یا پتانسیل) پر معنی و بیانگر، هر سایه (تفاوت ظریف) از سیاهی ملایم (تیرگی ملایم) تا سفید (روشنی) بی‌رنگ از دگرگونی (تغییر) ظریف تنها تا كنتراست (تفاوت) چشمگیر آن‌ها را به طور كامل مورد استفاده قرار داد.
او بر حرف خودش اصرار داشت، مردی با چشمان خدمتگزار به دنبال كسی كه به آن كمك كند. با این وجود (ولی) اصلی‌ترین دلیل برای او در به وجود آوردن عكس‌هایش بازشناسی (شناخت) خودش است.
فضاهای منحصر به فرد (ویژه) و موقعیت‌ها در عكس‌های او (تصاویر او)همیشه چیزی از احساسات را منعكس می‌كند. این خودشیفتگی نیست و به طور آشكار (واضح) مخالف افاده و تكبر است. وان در السكن اصالت را جستجو می‌كرد و برای او معنای «خالص و دست‌نخورده» ضروری نیست. ولی بیشتر تسلیم شدن كامل شخصی با بی‌میلی در نقش یك زن و یا مرد در زندگی است. تفاوتی ندارد چه اندازه رقت‌انگیز (اسفناك) یا چشم‌نواز باشد.
این همان دلیلی است كه به موجب آن او اغلب از مردم در گوشه هایی از جامعه عكاسی كرد كه برای آن‌ها نفعی در تظاهر در موقعیت‌شان وجود ندارد.
وی غرور و مقاومت آن‌ها را برای زنده ماندن تشخیص داد. خصیصه‌ای كه خودش آن را دارا بود. وان در السكن شخصیتی فروتن (بی تكلف) نبود. او جذابیتی خاص داشت اثری كه از او به‌جا می‌ماند. مستقیماً با خود او و شرایط محیط اطراف او ارتباط مستقیم داشت. این خصیصه غیرقابل انعطاف درباره‌ی او است. به نظر او این تكلیف و قضاوتی كه دیگران در مورد او ابراز می كردند اغلب سخت (مشكل) می‌آمد.
او تصویری قابل توجه از عكاسی قرن بیستم آلمان از خودش به جا گذاشت و تأثیری قابل توجه بر عكاسان نسل بعد به جای گذاشت.



خصوصیت كار او خیلی زود به وسیله مردم درك و شناخته شد. او برای دو سال عكاسی كرد و آثارش را در طول سفرش به پاریس در سال ۱۹۴۹ به عنوان عضوی از GKF (اتحادیه عكاسان معتبر هلند) عرضه كرد. انتخابات اتحادیه به طور سرسختانه ای انجام شد. السكن در این انتخابات پیروز نشد ولی بدون بحث و مجادله یك سال دیگر در آن‌جا با عكاسان Adwinding آمستردام كه گروهی چپ‌گرا و آوانگارد بودند و بیشتر افراد اتحادیه GKF را تشكیل می‌دادند و به صورت مخفیانه در سال‌های آخر جنگ جهانی دوم بر علیه آلمان‌ها صحنه هایی را ضبط می‌كردند فعالیت كرد. در طول جنگ در آكادمی هنر آمستردام شركت كرد زیرا می‌خواست از فشار گروه كارگری آلمان فرار كند. بعد از جنگ به عنوان فردی كه جنگ را نفی می‌كند برای زمانی در معدن كار می‌كرد. >
از لحاظ عاطفی و روانی بازگشت به مطالعه و درس خواندن دراین شرایط برای او غیرممكن می‌نمود و بدین دلیل واحدهای درسی خود را به صورت نیمه‌تمام رها كرد.
هیچ‌كس درباره‌ی این سردر گمی و گیجی بعد از جنگ نمی‌توانست اظها نظر كند. سؤالاتی كه برای نسل وان در السكن نسلی كه در طول سال‌های افسردگی و ناامیدی جنگ جهانی رشد كرده و به بلوغ رسیده بودند بی‌جواب ماند.
حقیقت داستان جنگ كه شامل اخراج یهودیان بی‌گناه هلند شد در این وضعیت پاریس را كه همچنان مركز فرهنگی اروپا بود و در طول جنگ نسبتاً ویران شده بود ترك كردند.
وان در السكن نیز در تابستان ۱۹۵۰ ـ شهر نورانی ـ پاریس را ترك كرد.
Kryntaconis عكاس مگنوم و عضوی از GKF در ابتدا طی نامه‌ای از Pictorial Service او را به انجمن عكاسان مگنوم در پاریس معرفی كردند. این‌جا او برای نام‌های مشهوری همچون: هنری كارتیه برسون، رابرت كاپا، دیوید سیمور، جرج راجرساند، ارنست هاوس كسانی كه او كار آنان را صمیمانه می‌ستود به چاپ عكس می‌پرداخت و از این جا بود كه رابطه‌ی خود را با آتاكاندو پناهنده‌ی زیبا و مستعد مجاری آغاز كرد كسی كه سه فرزندش را در خودش جستجو می‌كرد.
او كارش را در Pictorial Service تنها برای شش ماه ادامه داد. در آن زمان در سورس زندگی می كرد و هرزگاهی كارهایی در زمینه عكاسی انجام می‌داد ولی اغلب اوقات را به پرسه زدن و نگاه كردن در خیابان‌ها سپری می كرد.
سوای از هنرمندان كشورش كه در میان آن‌ها نقاشانی چون كارل ایل و نویسندگانی نظیر سیمون و نیكنوگ وجود داشت او با كسی آشنایی نداشت.
ملاقات او در یك كافه با شخصی روسی باعث ورود او به بوهیا از سنت ـ جرمین ـ دس ـ پرس ـ گروهی كه شامل مردم جوانی از ملیت‌های مختلف بود گردید. همه‌ی آن ها نشانی از جنگ داشتند. افراد بی هدفی بودند كه روزهای خود را دربارها و كافه‌ها و رستوران‌های كوچك با الكل و مواد مخدر سپری می كردند. السكن شروع به عكاسی از آن‌ها نمود. آن چه برای او جذاب می‌نمود نگرش آن ها به زندگی بود كه اغلب مخالف آرزوهای‌شان بود.
او روش خود را با استفاده از نور مصنوعی، دود و عكس‌العمل‌هایی كه باعث كشف محیط اطرافش می‌گردید آغاز نمود.



از مشاجرات، وعده‌های غذا و همچنین از بدن‌های آن‌ها كه در خواب آرامش یافته، گم شدن در آغوش غرور و ناامیدی‌ها عكاسی كرد. >
یكی از آن‌ها «ولی مایرس» هنرمند جذاب استرالیایی بود كه السكن پرتره‌ای خارق‌العاده از او گرفت كه تصوراتی از زیبایی، خیال و تنهایی در پی داشت.
زمانی كه السكن با مدید مسئول بخش عكاسی موزه‌ی هنر مدرن نیویورك در سال ۱۹۵۳ ملاقات كرد استایكن بسیار تحت تأثیر او قرار گرفت و كیفیتی داستان‌گونه در كارهای السكن یافت و از او خواست تا كتابی سوای این عكس‌ها منتشر سازد.
استایكن نمایشگاه «خانواده بشر» را در سال ۱۹۵۵ ترتیب داد. این نمابشگاه به لحاظ نمایش ایدئولوژی بعد از جنگ مورد توجه و تشویق قرار گرفت و شامل یكی از تصورات السكن بود و كار او را به طور گسترده از عكاسی اروپاییان بعد از جنگ نشان می‌داد.
موفقیت این نمایشگاه موفقیت‌های دیگری را در مؤسسه هنر شیكاگو و مركز هنری واكر در میناپولیس در پی داشت. در ضمن، وان در السكن عكس‌هایی پیرامون یك داستان عشقی خیالی كه توسط خود او نگاشته شده بود چیدمان كرد.
در سال ۱۹۵۶ كتابی موسوم به( عشق در كرانه چپ) به طور هم‌زمان در هلند، آلمان و انگلستان بعد از هیاهوی فراوان منتشر گردید. این كتاب واكنش‌های متفاوتی را در پی داشت. صحت مستند گونه‌ی این كتاب به ویژه طبقه‌ی متوسط هلند را شوكه كرده بود.
مانند بقیه‌ی عمر خود، این بار نیز وان در السكن در برابر سانسور بی‌پرده و علنی ایستادگی كرد.
در بررسی‌های مربوط به نمایشگاه موزه‌ی هنرهای مدرن او، وان در السكن با ویگی مقایسه شد. اثر ویگی موسوم به شهر عیان ۱۹۴۵ یه شكلی حیرت‌آور اولین كتابی است كه وان در السكن از آن به عنوان منبع الهام مستقیم خود نام می‌برد.



اما تصاویر ویگی از زندگی در عمق جامعه‌ی شهری تصاویر یك گزارشگر نگران هستند همان افراد همچنان در عكس‌های وان در السكن ظاهر می‌شوند و این نشان از یك داستان جاری دارد. در این مفهوم وان در السكن جایی بین «ویگی» و«نان‌گلدین» قرار دارد. عكاس اثر موسوم به ترانه وابستگی جنسی نان گلوین خود نیز یكی از طرفداران وان در السكن است.هر دوی آن‌ها اعضای نسلی هستند كه به تصویر می‌كشند. اگر چه درگیری و ایفای نقش نان در آن شخصی‌تر است. یك دلیل دیگر ربط دادن كار وان در السكن با كار نان گولوین وجود دارد: آرایش كتاب او دارای كیفیات یك فیلم است. در كار هر دو عكاس ایده اكتشاف و تحقیق در مورد حدود و پتانسیل عكاسی، فیلم و نمایش اسلاید نقشی مهم ایفاء می‌كند. >
تا هنگامی كه عشق در كرانه چپ سر از كتاب‌فروشی‌ها درآورد، او بار دیگر در آمستردام زندگی می كرد. در این هنگام او با آتاكاندو بود. در سال ۱۹۵۴ با او ازدواج كرد. در پاریس او عكس‌های زیادی از كاندو و بچه هایش گرفته بود و می‌خواست كتابی از زندگی خانوادگی آن‌ها بسازد.
در این میان عكس‌های زیبایی از بچه‌های او نیز در فیلم‌های وان در السكن مانند: به زندگی خوش آمدی كوچولو ۱۹۶۳ این شكل از صمیمیت، سحر روزمره‌ زندگی، همچنان به شیوه‌ای مشابه بیان می شود.
آمستردام از زمان سفر او به پاریس تغییر زیادی كرده بود. دوران سركوبگر بازسازی بعد از جنگ دیگر به سر رسیده و بی بندباری جنسی و مصرف الكل رایج شده بود. بعد از طلاق، او مدتی با یكی از دوستان ژورنالیست خود به نام وان و ریجمان كار مشتركی را تجربه می‌نمود.
در حالی كه جاز كرانه شرقی آمریكا با شدت هر چه تمام‌تر و فزاینده‌ای شنیده می‌شد

[آذرخش]

چه ماركي رو پيشنهاد ميكنيد؟!
شاید اینجا جاش نباشه چون روند تاپیک رو مختل میکنه ولی به عنوان آخرین پست در این تاپیک...
بستگی به مبلغی که در نظر گرفتید داره ولی به صورت کلی و در نیمه حرفه ایها: سونی - کانون - فوجی
اگه سوال دیگه ای دارید لطفا یه تاپیک باز کنید و لینک اونو تو پیغام خصوصی برام بفرستید، در خدمتتون هستم

[Asalbanoo]

به لطف یان و ریجمان وان در السكن به اولین كنسرت جاز خود رفت. این كنسرت در محل اجرای كنسرت‌ها در تاریخ ۱۷ سپتامبر ۱۹۵۵ برگزار می شد. او كه از همان ابتدا طرفدار این موسیقی بود تا سال ۱۹۵۹ به كنسرت‌های بی‌شماری در آمستردام و لاهه رفت و در این كنسرت‌ها از همه نوازندگان بزرگ عكس گرفت، از مایلز دیویس گرفته تا فیتز جرالد. در سال ۱۹۵۹ این عكس‌ها در كتاب كوچكی تحت عنوان جاز چاپ شد: چاپ‌های دانه‌های پر از كنتراست، تصاویر موزییسن‌ها و تمركز شدید با ریتمی دینامیك و قدری فیلم‌گونه.
با وریجمن، وان در السكن در طی این سال‌هامشغول به انجام كارهای مربوط به روزنامه‌نكاری شد كه یكی از آن‌ها مربوط به اوباش بود كه در مجله وریج ندرلند در سال ۱۹۵۵ چاپ شد. عكس های او در روزنامه‌های عمده‌ هلند به چاپ می‌رسیدند، مانند دی ولكسكرانت و هت پارول. دوربین رولیكورد او كم كم جای خود را به دوربین ایكا با لنزهای تله فوتو داد و این منجر به تغییر در سبك‌ و دینامیك تصاویر او شد تا عكس‌هایش ژورنالیستی‌تر شود. بعد از یك دوره سر در گمی‌ در روابط، او عاشق گردا وان در وین شد كه در آن هنگام دانشجوی مجسمه‌سازی شد و در سال ۱۹۵۷ با او ازدواج كرد.
در همان سال به دعوت برادر همسرش كه یك مردم‌شناس بود عازم آفریقا شد. این شخص برای موسسه‌ای كار می‌كرد كه اولین بار دو كتاب او را منتشر كرد و پول بلیط هواپیمای او را داد و قصد داشت تا سفر او را در قالب یك كتاب منتشر سازد: كتاب‌ها همواره دارای چارچوب معروف وان در السكن بودند و او بیش از ۲۰ عدد از این كتاب‌ها را منتشر ساخت. همه این كتاب‌ها دارای نشان او هستند. وی با طراحان برجسته هلندی كار كرد اما اثر كار خود او همیشه نمایان بود. كولاژهای چاپ شده او همواره از دیوارهای خانه‌اش آویزان بودند. او دائماً روش‌های تقویت تصاویر به وسیله خود آن ها و نیز كنتراست آن‌ها با یكدیگر یا نمایش یك خط فكری را آزمایش می‌كرد.
باگارا كه روایت سفر وان در السكن به افریقاست در سال ۱۹۵۸ چاپ شد. این كتاب زیبا واكنش كتبی را ایجاد نمود. همان‌طور كه انتظار می‌رود،این كتاب فاقد آثار انسان‌شناسی است. او از پستی بلندی‌های دراماتیك روستای باندا با شور و شعری عكس گرفته كه مختص خود اوست.
كتاب بعدی او به نام «زندگی شیرین» سند مهارت او است. عكس‌ها و نیز روایت با زیبایی و پویایی خود اثرگذار می‌نمایند. این كتاب در سال ۱۹۶۶ تقریباً شش سال بعد از سفر ۱۴ ماهه او با گردا به آفریقای غربی و جنوبی، مالزی، سنگاپور، هنگ كنگ، ژاپن، مكزیك و امریكای شمالی منتشر شد. در طی این سفرها، به ویژه در ژاپن، او روش مشاهده‌ خود را كامل كرد. در این جا او صرفاً مشاهده گر نیست بلكه كارگردان نیز هست. تفاوت كاملی میان عكس‌های گرفته شده در دوربان و اوزاكا مشاهده می‌شود.
اولی تصویری روشن از تبعیض نژادی در افریقای جنوبی است و نقطه‌ اوج آن كلك چاپی است كه به عابر سفیدپوست هاله‌ای نور می‌دهد. این نوع چاپ در هلند رایج بود. به ویژه در دهه ۱۹۷۰. تصویر دوم رویارویی مستقیمی را نشان می دهد كه تقریباً نمایشی تهدیدآمیز از جذابیت ژاپنی است، گروهی از تصاویر كه می‌تواند برای عكاس مرگ‌آفرین باشد: تصویری مبتنی بر تقابل.
سال‌ها بعد در یك مصاحبه رادیویی در سال ۱۹۸۷، وان در السكن كه روشش شبیه به شكاری بوده كه طی آن او از دور دست طعمه خود را كه زوج‌های زیبا، شگفت‌انگیز و پر رمز و راز بودند می‌دیده و سپس روی آن‌ها زوم می‌كرده(و سر انجام به موقع آن‌ها را با یك لنز زاویه باز می گرفته است.) شرح این روش، شامل تغییر لنز دارای كیفیتی فیلم‌گونه است. این تصادفی نیست. در طی همین سفر به دور دنیا، فیلم كه تا آن موقع او به طور آزمایشی مورد استفاده قرار می‌داد به تدریج تبدیل به مدیوم ثانویه او شد. با یك فیلم برای انجمن كشتیرانی هلند او توانست مخارج سفر خود و گردا با قایق را تأمین نماید. منبع دوم پول به وسیله فیلم‌های مسافرتی تأمین شد كه او با گردا تولید ‌كرد: این فیلم‌ها به صورت ماهانه توسط تلویزیون هلند پخش شد.
وان در السكن به سختی توانست ناشری را برای اثر خود موسوم به «دنیای دیوانه» پیدا كند. این كتاب مربوط به سفر او به دور دنیا بود. تا حدی به دلیل استیصال، او در دهه ۱۹۶۰ شروع به فیلمبرداری با دفعات بیشتری كرد و فیلم‌های مستند و مصاحبه‌های تلویزیونی زیادی ساخت كه به دلیل تكنیك نسبتاً ساده و قابل مانور آن با سینما واریته شباهت زیادی داشت. مانند رابرت فرانك كه شروع به فیلم‌برداری در همان زمان كرد وان در السكن موضوعات خام و یا زندگی‌نامه خود را ترجیح می‌داد. برای هلند، رویكرد وان در السكن خروج كامل از تلویزیون فعلی را نشان داد، كه به صورت رسمی كارگردانی شد. در بسیاری از فیلم‌هایش او نقش یك شخص و یك عكاس و یك فیلم‌بردار را بازی می‌كرد. یكی از نمونه‌هادوربین محبوب ۱۹۷۱ است كه تصویر خود اوست كه تا حدی به وسیله گردا گرفته شده است و وان در السكن به خاطر آن جایزه سینماتو گرافی را دریافت نمود.
در ارتباط با انتشار «زندگی شیرین» در سال ۱۹۸۶ موزه استدلیك در آمستردام یك نمایشگاه از آثار قبلی او تحت عنوان «هی، اونو دیدی؟» ترتیب داد. این وداع وان در السكن با عكاسی بود. این آثار كه كاملاً با سبك دهه ۱۹۶۰ هماهنگ بود به عنوان یك رویداد بزرگ ظاهر شد. ورودی كه شامل یك راهروی كوچك بود كه دیوارهای آن با عكس‌ها پوشیده شده بود. در اولین اتاق صدای یك روزنامه‌نگار معروف كه از یك خیمه كاغذ طلایی می‌آمد شنیده می شد كه یك كتابچه كلاسیك را می‌خواند. این كتابچه مربوط به عكاسی با موضوع تجهیز یك تاریكخانه بود. در داخل خیمه مذكور تاریكخانه قرار داشت: یك هرج و مرج بی‌سابقه. این نمایشگاه مركب از تعداد زیادی عكس، صفحه‌های كنتاكت، اسلاید و اظهارات عكاس بود. كتاب همراه با آن كه در ۷ چاپ خارجی منتشر گردید به همان اندازه موفق بود و بدین ترتیب این نه تنها یك وداع نبود بلكه شروعی جدید بود.



به دنبال این رویداد، او با مجله با كیفیت «خیابان» قرارداد بست و تا سال ۱۹۷۹ با این مجله كار كرد و با نویسندگان مشهور در سفرها همراه شد. از روی این اثر كه اغلب به صورت اسلایدهای رنگی بود او گلچینی برداشت نمود و به صورت كتاب دوستت دارم ۱۹۷۷ درآورد. او گفت كه این كتاب مردم، كتاب زنان و مردان، لیبیدو، سكس، عشق و دوستی است. شرح شادی، غم، رنج، مرگ،جنگ، شجاعت و زندگی است. Joie de vivre و درگیری كه در این شرح ظاهر می شوند ویژگی وان در السكن هستند. >
عكس‌ها از جمله دوستت دارم نه فقط از اشكال مختلف عشق و شهوت بلكه از نفرت، هماهنگی و ستایش شیوه ادامه راه توسط اشخاص تحت شرایط باورنكردنی بهره می‌برد. بنابراین كتاب فوق در یك مفهوم پاسخ دهه ۱۹۷۰ به خانواده نوع بشر است. تركیبی پویا از تحولات شدید اجتماعی و پدیده‌های آن سال‌ها، از فرهنگ آزادی جنسی گرفته تا عواقب سریع قحطی در بنگلادش. بر خلاف خانواده نوع بشر، این مبتنی بر ایدئولوژی برابری نیست بلكه بر اساس احترام به فردیت است. اد فردی خوش سلیقه بود اما همچنین فردی بود كه دارای وجدان اجتماعی نیرومندی بود. او كه یك فردگرا هرج و مرج طلب یا آنارشیست بود به هیچ دسته‌بندی و جناح سیاسی وابسته نبود، اگر چه دو برنامه تلویزیونی درباره جهان سوم تولید كرد كه منجر به جمع‌آوری پول به صورت گسترده شد. معروف‌ترین این‌ها یك برنامه درباره قحطی سال ۱۹۷۴ در بنگلادش بود. این اثر نتیجه مستقیم قرارداد عكاسی با یك هفته‌نامه بود. (دوستت دارم) نیز در موزه استدلیك به نمایش درآمد.
در طی این دوره وان در السكن همچنان با این شكل از نمایش كار می‌كرد. یك اجبار مشابه در آزمایش در سال ۱۹۷۸ منجر به ایجاد كتاب بی‌تكلف و شاد به‌نام «سلام» شد كه در آن او تصاویری رنگی از زوج‌هایی كه در گذشته عكاسی كرده بود در كنار هم قرار داد. این سه مضمون به دهه‌های آخر زندگی اد شكل می دهند: خانه‌ای جدید و عشقی جدید در روستای آن سوی آمستردام، علاقه روبه رشد به ژاپن كه در خلال سفرها كتاب‌ها و نمایش‌ها نشان داده شده و سرانجام بیماری نهایی كه منجر به ایجاد شاهكار آخر او یعنی فیلم خداحافظی شد.
ازدواج او با گردا كه از او دو بچه داشت در آغاز دهه ۱۹۷۰ متلاشی شد. وان در السكن كه ساكن شهر بود به یك مزرعه در ایسلمیر در نزدیكی ادام نقل مكان كرد و برای مدتی عكاسی و فیلمبرداری را كنار گذاشت. بعد از مدتی تنها زندگی كردن او شروع به برقراری ارتباط با زنی جوان‌تر به نام آنك هیل هورست نمود. الهام او بازگشت. آن‌ها صاحب یك پسر بچه شدند و در سال ۱۹۸۰ وی كتاب خود موسوم به ماجراهای ییلاق را منتشر كرد. این كتاب كه به صورت فیلم هم درآمد به تمجید از زندگی روستا می‌پردازد و زندگی خانوادگی در تصاویر شخصی و بسیار رمانتیك را تحسین می‌نماید.
بعد از سفر به دور دنیا، ژاپن و ساكنان آن برای وان در السكن معنای خاصی پیدا كردند. تصاویر اولیه او از ژاپن نشانگر جامعه‌ای است كه هنوز سنتی و بومی خالص است. البته این موضوع به سرعت تغیر كرد و در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ دیگر ژاپن با گذشته فرق داشت. برای خود ژاپن، عكس‌های اد ارزش تاریخی زیادی داشتند، چون هیچ عكاس دیگری در
آن زمان با چنین شیوه‌ی مستندی كار نمی‌كرد. یك كتاب از این عكس‌های زیبا در سال ۱۹۸۷ در ژاپن چاپ شد. مثل همیسیشه، اشخاص غیر عادی بودند كه توجه او را به خود جلب می‌كردند: همراه با زندگی خیابانی، او بقدرت مردانگی یاكوزاها ـ جنایتكاران ژاپنی ـ و مناسك كشتی‌گیران سامو و گیشاها را به تصویر كشید.
به ویژه در دهه ۱۹۸۰، وان در السكن مكرراً به ژاپن سفر كرد و هدفش نگارش كتابی فراگیر بود كه سرانجام در سال ۱۹۸۸ تحت عنوان «كشف ژاپن» منتشر شد. در این اثر وان در السكن خود را مجذوب تمایز مشخص میان كهن و روش‌های فعالی زندگی كه متأثر از غرب است و در میان جوانان بیان می‌شود نشان می‌دهد، مضمونی كه او در دهه ۱۹۸۰ در آمستردام كشف نمود. تحسین خود ژاپنی‌ها نیز موجب ایجاد نمایشگاه‌هایی در این كشور شد و كارهای قبلی نیز به زبان ژاپنی مجدداً منتشر گردید و كار او بارها و بارها نمایش داده شد. نمایشگاه آثار قبلی او بلافاصله بعد از مرگ وی در سال ۱۹۹۳ در توكیو و اوزاكا برگزار گردید.
در سال ۱۹۸۸ وان در السكن مبتلا به سرطان پروستات گردید. برخلاف آن‌كه این بیماری نیروی او را تحلیل برده بود، اراده او برای ادامه كار همچنان به گونه تحسین برانگیز محكم مانده بود. او دست به تدوین كتابی از عكس‌هایش در هنگ كنگ زد، اثر باگارا را به زبانی آماده كرد و روی اثر موسوم به «یكی بود یكی نبود» كار كرد. دو جایزه برای كل آثار او كه در سال‌های ۱۹۸۸و ۱۹۹۰ اعطا شد نشان از درك رو به رشد آثار او دارد.
در سال ۱۹۸۹، او تصمیم به ساخت یك فیلم از بیماری‌اش و نیز زندگی با همسرش آنكا گرفت. این تصمیم در بر دارنده منطق خاصی بود، منطق شخصی كه شخصیتش همواره اساس كارش است. از دسامبر ۱۹۸۹ تا ژوئن ۱۹۹۰، با وقفه‌های طولانی و كوتاه، وان در الكسن افول جسمانی خود را در خانه و در میان اعضای خانواده به صورت فیلم درآورد. وی در این فیلم معمولاً روبه‌روی آیینه می‌نشیند به طوری كه بتواند دوربین را خودش با كمك ابزاری آنك به حركت درآورد. فرم فیلم مذكور به صورت منولوگ و روایت بیماری اوست كه از زبان خودش بیان شده و فیلمبرداری شده است. فیلم مملو از خشم و نا امیدی و نیز شوخ‌طیعی، اختیار و اثرگذاری است. آنچه كه او به بیننده اجازه می‌دهد ببیند و بشنود بسیار صادقانه است و بی رو دربایستی، تكان دهنده و اغلب ناراحت‌كننده است.
اگر چه او تنها گاهی اوقات می تواند بر اندوه خود فایق آید ولی هرگز اشك نمی‌ ریزد و احساسی نمی‌شود. صدای او شنیده می‌شود، همان صدای آشنای كتاب‌ها و فیلم‌هایش، كه بیانگر عشق او به زندگی و خشم او از بی‌عدالتی است و این صدا شخص را به چالش می‌گیرد تا درسی تنها را كه مربوط به او می‌شود به مورد اجرا بگذارد. نشان بده كی هستی. (یا نشان بده چه كسی هستی؟)
وقتی به گذشته می‌نگریم درمی‌یابیم كه همراه با دو فیلم دیگر «خداحافظ» دارای سه تصویر از زندگی خود اوست. در سال ۱۹۸۳ اد وان در السكن فیلم خوش آمدی به زندگی كوچولوی عزیز را ساخته است در مورد محله كارگرنشین آمستردام كه در آن زندگی كرده بود، دخترش تینلو، بارداری همسرش گردا و تولد اولین پسرش. كمتر از ۲۰ سال بعد در سال ۱۹۸۱ او قسمت دوم این فیلم را ساخت و در آن عمدتاً بر زندگی دو فرزندش تمركز نمود كه تا این زمان ۱۸ و ۲۰ سال داشتند. با یك دوربین مخفی او متلاشی شدن این محله در اثر فحشا و مواد مخدر را ثبت نمود.
«خداحافظ» كه در آن آنك و پسر جوان آن‌ها حاضر هستند پایان این سه‌گانه است كه به شكلی باورنكردنی شجاعانه می‌باشد.
مانند همه عكس‌هایش این فیلم‌ها مضامین بزرگ هستی بشر را تصویر می‌كشند. وان در السكن آن ها را با استعداد منحصر به فرد و حیرت‌انگیز خود به تصویر كشیده است. وان در السكن در ۲۸ دسامبر ۱۹۹۰ در گذشت. یك ماه بعد فیلم خداحافظ در فستیوال فیلم روتردام و تلویزیون هلند به نمایش درآم

[Asalbanoo]

چه فرزند شما باشد كه به تازگی راه رفتن را یاد گرفته، یا اسبی باشد كه در میدان اسب‌سواری چهارنعل می‌تازد، یا ماشینی باشد كه با سرعت در مسیری حركت می‌كند، شما می‌توانید شانس خود را برای گرفتن عكس هایی شفاف افزایش دهید مشروط بر آنكه با تكنیكی ساده بنام پانینگ آشنا باشید.
تلاش برای عكاسی از هر گونه سوژه متحرك بدون داشتن اندك دانشی از سرعت‌های شاتر نتایجی ناامیدكننده برای شما به ارمغان می‌آورند. این تصاویر معمولا یا با سوژه‌ای غیر قابل تشخیص تار می‌شوند یا سوژه اساسا در تصویر وجود نخواهد داشت چون به محض فشردن دكمه شاتر، سوژه از قاب تصویر خارج شده است.
چنانچه به نكات ذیل توجه كنید براین مشكلات رایج دنیای عكاسی اكشن غلبه خواهید كرد.
تمامی دوربین ها با استفاده از كنترل های دیافراگم و سرعت شاتر، مقدار نوری كه به فیلم یا حسگر می رسد را تنظیم می‌كنند. دیافراگم مقدار نوری كه وارد دوربین می‌شود و سرعت شاتر مقدار زمانی كه نور به سطح فیلم تابانده می شود را كنترل می‌كنند. در اینجا سرعت شاتر است كه ما برای تكمیل تكنیك پانینگ خود از آن استفاده می‌كنیم.
سرعت شاتر به صورت كسرهایی از ثانیه اندازه گیری می‌شود. سرعتی پایین ای بسا ۱/۱۵ (یك پانزدهم) ثانیه یا آهسته تر باشد و سرعتی سریع ممكن است هر سرعتی بالاتر از ۱/۱۲۵ (یك یكصدوبیست و پنجم) در نظر گرفته شود. برای عكاسی از سوژه های در حال حركت چندین گزینه در اختیار دارید. بدیهی ترین آنها انتخاب سرعت شاتری سریع برای تثبیت یا فریز كردن سوژه است. چنانچه سرعت شاتر سریعتر از سرعت سوژه باشد احتمالا آن را در مسیرش متوقف می كنید اما این گزینه یك نقطه ضعف دارد. اگر ماشین در حال حركتی را در مسیرش متوقف كنید ایستا به نظر خواهد آمد و فاقد تأثیر خواهد بود. تكنیك بهتر انتخاب سرعتی آهسته تر و ردگیری سوژه به هنگام عكاسی است. این كار پانینگ نام دارد.
پانینگ تكنیكی قوی برای عكاسی اكشن است و اگر دقیق انجام شود سوژه اصلی شفاف و پیش زمینه تار خواهد بود. رمز كار ردگیری سوژه است به هنگامی كه از مقابل شما عبور میكند و تداوم آن همچنانكه دكمه شاتر را فشرده اید تا حتی پس از آنكه عكس را می گیرید.
چنانچه با همان سرعت سوژه به صورت افقی بچرخید تصویر به شكل شفاف در مقابل پیش زمینه تار جالبی ظاهر خواهد شد. برای اطمینان از كسب نتیجه ای خوب پاهای خود را ثابت نگاه دارید و نیم تنه بالایی خود را با دنبال كردن سوژه بچرخانید. دوربین خود را در نقطه ای كه سوژه تان عبور خواهد كرد فوكوس كنید تا مطمئن شوید كه تصویری شفاف خواهید گرفت. همچنین مطمئن شوید كه پیش زمینه خیلی نورانی نیست و سایه ندارد چرا كه باعث ایجاد اثراتی اشباح مانند یا رگه هایی از نور در تصویر خواهد شد. پیش زمینه ای تاریكتر بهتر است.
سرعت شاتر صحیح را بدست آورید – در این مورد حدود ۱/۱۵ (یك پانزدهم) ثانیه و پیش زمینه بلور خواهد بود چرخها تا حدی بلور شده اند و ماشین شفاف است و در حال حركت به نظر می رسد.
در اینجا سرعت سریعتر ۱/۶۰ ( یك شصتم) ثانیه مورد استفاده قرار گرفته است، من می‌توانستم با سرعتی حدود ۱/۸ تا ۱/۱۵ ثانیه این كار را انجام دهم اما می خواستم ترشحات آب شفاف به نظر برسند.



بسته به سرعت و فاصله سوژه از سرعت شاتری میان ۱/۸ (یك هشتم) و ۱/۱۲۵ (یك یكصدو بیست پنجم) استفاده كنید. شاتر را زمانی فشاردهید كه سوژه به نقطه میانی در طی مسیر پانینگ (چرخش افقی) شما ‌رسیده است تا اطمینان یابید سوژه در بهترین وضعیت قرار دارد و تلاش كنید تا بدون بالا و پایین كردن دوربین كه منجر به تار شدن سوژه می شود سوژه را ردگیری كنید. بسیاری از دوربین‌های خودكار یك override دارند بنابر این شما می توانید به طور دستی سرعت شاتر را تنظیم كنید. در غیر این صورت ممكن است مجبور شوید از یك فیلتر تراكم خنثی (Neutral Density) برای كاهش مقدار نوری كه به فیلم می‌رسد استفاده كنید. برای دوربین‌های كامپكت می‌توانید ورقی از ژل نوررسانی (Lighting Gel) ND تهیه كنید و آن را به اندازه لنز دوربین بریده و بر روی آن بچسبانید. >
ردگیری سوژه ای كه در خط مستقیم قرار ندارد به هنگام پانینگ نیازمند مراقبت است. در اینجا من مجبور بودم سوژه را در قوسی ردگیری كنم كه توسط تاب ساخته شده بود تا مطمئن شوم كه سوژه شفافتر از پیش‌زمینه است. سرعت ۱/۴ (یك چهارم) در اینجا مورد استفاده قرار گرفته و حسی بی نظیر از حركت خلق كرده است.
چنانچه از دوربین دیجیتالی استفاده می كنید كه هم منظره یاب LCD و هم منظره یاب نوری دارد از منظره‌یاب نوری آن استفاده كنید چراكه هنگام دنبال كردن سوژه در این سرعت LCD بربده بریده به نظر می‌رسد و ردگیری دقیق سوژه را مشكل می‌سازد.
در اینجا سه نمونه از چیزهایی كه می توانند باعث اشتباه شوند نشان داده شده است. بالا سمت چپ نگاهی ایستا به ماشینی را نشان می دهد كه ناشی از سرعت خیلی زیاد شاتر است. در وسط به چیزهایی دقت كنید كه میتوانند وارد مسیر پانینگ شما شوند. در اینجا درختچه راه دید را بسته است. تصویر بالا سمت راست از LCD دوربین دیجیتال استفاده شده است. این مطلب به اضافه پاسخ كاربر (عكاس) و تاخیر ناچیز شاتر باعث از دست دادن حركت شده است.
تكنیك دیگری كه می توانید امتحان كنید همزمانی آهسته فلاش است كه در آن از سرعت پایین شاتر و فلاش استفاده می‌كنید. فلاش به محض زده شدن سوژه در حال حركت را منجمد می كند و سرعت طولانی شاتر ما را مطمئن می سازد كه پیش زمینه تار می شود. این تكنیك نیز نیازمند كسب سرعت مناسب پانینگ است. با سرعت بسیار آهسته همانطور كه می بینید رد دوچرخه هم زیاد است و با پیش زمینه تار مخلوط شده است (تصویر سمت چپ). با سرعت خیلی زیاد همه چیز فریزمی شود ( تصویر سمت راست). سرعت مناسب حدود ۱/۸ تا ۱/۱۵ ثانیه است.

[Vmusic]

با تشکر از مژگان جان به خاطر مطالبی که تهیه کردن [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کل مطالب در قالب
PDF

[magmagf]

ما این سوال را بارها و بارها شنیده ایم كه آیا عكاسی می تواند در ذات خود ، هنر محسوب شود؟ و شاهد رسالات و مقالات زیادی در رد یا تایید این نظر هستیم.ایراد و استدلال نخست در رد این نظر اینست كه به نظر می رسد در عكاسی یك پروسه مكانیكی قسمت عمده كار را بر عهده دارد كه عكاس قادر به افزودن چیزی جز مقداری دستكاری در چاپ عكس ، به آن نیست.( و این هم در صورتی است كه عكاس خود چاپ عكس را در تاریكخانه اش انجام دهد.
برای مثال عكاسان جنگ جهانی دوم كه آثار تامل برانگیزی هم خلق كردند تنها لحظه ها را شكار و فیلم ها را برای ظهور و چاپ به لابراتوار هایی خارج از مهلكه ارسال می كردند و خود معمولا تصور دقیقی از نتیجه كار- اگر نتیجه ای وجود می داشت - نداشتند)
شاید از طریقی كه در ادامه پی خواهم گرفت قادر به كمك به بعضی نتیجه گیری ها در این بحث شوم. طی سال های ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۷ بیش از یك سال را با William Mortensen در Leguna Beach كالیفرنیا گذراندم و فلسفه و تكنیك او را كه بیش از ۴۰ سال به هر دوی آنها در كارهایم به عنوان یك عكاس چهره نگار وفادار مانده ام ، از او آموختم.
آقای Mortensen تكنیك های شخصی و خاص خودش را در نورپردازی سوژه ، زمان بندی نوردهی و ظهور و چاپ فیلم داشت. او در هر یك از این مراحل در برابر گروه معروفf/۶۴ به ریاست آنسل آدامز قرار می گرفت كه معتقد به عدم هر گونه دستكاری در ظهور و چاپ فیلم بود. به نظر می رسد چنین فلسفه ای با استدلالی كه ارائه می دهد به خودی خود عكاسی را از جرگه هنر خارج می كند. گروه آنقدر قدرت و نفوذ داشت كه به مدت بیش از یك دهه در كنار گذاشتن مجازی Mortensen از تاریخ عكاسی موفق شد.
Mortensen مفهوم " نور دادن برای سایه ها و ظهور برای روشنی ها " را با تجربه بر عكس قضیه یعنی " نوردادن برای روشنی ها و ظهور برای سایه ها " متغیر كرد. مفهوم قبلی، تكنیسین های تاریكخانه را وادار می كرد با استفاده از تكنیك معروف “Pull” نگاتیو را به نقطه مشخصی از پروسه ظهور كه توسط فاكتور شناخته شده ای به نام " گاما" تنظیم می شد ، برسانند. این تغییر مختصر پیش از آنكه پروسه ظهور كامل شود نگاتیو را از ادامه راه نگه می داشت.
من نمی توانم در مورد نتایجی كه با استفاده از این روش و توسط ستارگان پر فروغی همچون گروه F/۶۴ كه مطمئنا عكس های باشكوهی خلق كرده اند كه برای همیشه باقی خواهند ماند ، بحث و استلال كنم ، اما می توانم در باره آن مفهوم پایه و اساسی حرف هایی بزنم. Mortensen می گفت ، نگاتیو مانند " دوربین پیچیده " چشم انسان است كه به اندازه كافی برای ضبط و انتقال تدریجی یك سوژه دچار محدودیت و مضیقه است و بیشتر ، سوژه را قاپ می زند و می دزدد تا آن را با تمام جزییات و حواشی اش نشان دهد .
مفهوم پایه و قدیمی ارائه شده هم تنها همین كار را انجام می دهد. ایده Mortensen بر اساس مفهوم " نوردادن برای روشنی ها و ظهور برای سایه ها " منجر به ظهور كامل فیلم برای دستیابی به آنچه كه نامش را " ۷ مشتق " (۷-D) گذاشته بود ، شد. او حتی برای اثبات نظریه اش فیلمی را به اندازه كافی در پروسه ظهور تحریك كرد تا كاملا ظاهر شود. او به جای ۵ دقیقه ، نگاتیو را حدود یك تا یك و نیم ساعت یا تا قبل از آنكه نگاتیو آسیب ببیند و لكه دار شود در “Developer” نگاه داشت .
همه چیز به خوبی با یك نگاتیو كاملا ظهور یافته به پایان رسید.تنها كمی كار بر روی كاغذ با قی مانده بود تا عكسی عالی از سفید سفید تا سیاه سیاه بدست آید.من این كار را بارها انجام داده ام ،ظهور یك تا یك و نیم ساعته بدون هیچ اثر نامناسبی بر روی نگاتیو. به موضوع اصلی برگردیم. این درگیری عكاس برای ارائه یك عكس مسیر طولانی است كه عكاسی را در زمره هنر قرار می دهد ، اما به یك چیز دیگر نیز نیاز است كه Mortensen به خوبی از پس آن نیز بر آمده است.
مدتها پیش از آنكه او وارد عكاسی شود در نیویورك با هنرمندانی از جمله Bridgeman، Henri و Bellows مشغول تحصیل بود و طی یك سال در "یونان " از بسیاری جاها نقاشی كرد.پس از بازگشت به Salt Lake City به تدریس در كلاس های هنر دبیرستان قدیمی خود پرداخت . من تعدادی از كارهای رنگ و روغن او را در Laguna Beach مشاهده كردم كه كارهای بسیار با ارزشی بودند.مسئله اینست كه او یك هنرمند مسلم بود و آن استعداد و سرشت را با خود به عكاسی آورده بود.
من هیچ عكاس دیگری را سراغ ندارم كه پرتره هایی با كیفیت آثار mortensen ارائه كرده باشد. احساس من اینست كه یادگیری اغلب هنرمندان از طریق منابع یكسانی بوده و در نتیجه كارهای آنها هم شبیه بهم و یكسان به نظر می رسد.
به نظر من ، هر چند كه آنها تكنیسین های خوبی محسوب می شوند اما فاقد آن بارقه هنرمندی هستند و آن بارقه خصوصیتی است كه فرد با آن متولد می شود و آموختنی نیست هر چند كه مطالعه عمیق و دقیق تاریخ هنر و آثار هنرمندان متقدم و موفق، به بهبود درك افراد از هنر و ارتقا كیفیت آثار آنها كمك می كند. من به عكس های بسیاری توجه كرده ام و مجلات و كتاب های متعددی را ورق زده ام و در آنها آثاری را دیده ام كه بیشتر آنها را تكنیسین ها و نه هنرمندان تهیه و عرضه كرده اند.
یك مثال : Mortensen برای كمك به داوری در یك نمایشگاه عكس در Santa Ana دعوت شده بود، یكی از معدود دفعاتی كه از خانه و استودیو اش در Laguna Beach دور شده بود. او به قانون Schnitt ریاضی دان آلمانی كه میگفت باید نسبت A به B برابر با نسبت B به A-B باشد ( افقی و عمودی) در تركیب بندی عكس معتقد بود و در میان عكس ها به دنبال تصاویری بود كه بیشتر با این قانون مطابقت كنند. چند تایی از عكس هایی كه قانون Schnitt در آنها بیشتر رعایت شده بود توجه او را به خود جلب كردند ، آنها را جدا و برای مقایسه و بررسی بیشتر آنها را به دیوار تكیه داد.
بقیه داوران گیج شده بودند بیشتر انتخاب های آنها در میان عكس هایی كه Mortensen انتخاب و جدا كرده بود وجود نداشتند.او توضیح داد كه اگر یك عكس چاپ شده كمپوزیسیون خوبی نداشته باشد ، هر چقدر هم كه خوب گرفته و چاپ شده باشد این مسئله مهم نیست و دستورالعمل Schnitt به سادگی یك پرینت با كمپوزیسیون خوب را از پرینتی كه فاقد آن است مشخص و معین می كند. باقی داوران سرانجام با Mortensen موافقت كردند و نهایتا جایزه به عكسی كه او انتخاب كرده بود تعلق گرفت.
من در مورد عكاسانی كه آثارشان را به طور معمول عرضه می كنند نظری ندارم اما در مورد آنهایی كه سعی می كنند كار های متوسطی را كه به لحاظ تكنیكی عالی اما فاقد كیفیت حقیقی هنری هستند ،به مثابه هنر قلمداد كنند نظراتی دارم. مدت هاست كه از من برای داوری در نمایشگاه ها و مسابقات عكاسی دعوت نمی شود زیرا همه می دانند كه من عكس های رنگی را كه مشخص است توسط خود عكاس چاپ نشده اند قبول ندارم و رد می كنم .
بیشتر عكاسان چاپ های رنگی شان را به لابراتوار هایی می دهند كه از تجهیزات گران قیمت استفاده می كنند .
برای آنكه عكاسی جایگاه خودش را در هنر داشته باشد باید بدست هنرمندان برجسته و عكاسان خبره به لحاظ فنی اعتلا یابد .بسیاری از عكاسان تكنیكی ، كارهای درخشانی در زمینه ثبت و ضبط آنچه كه جهان دارد ارائه می دهند اما تنها " عكاسان هنرمند" قادر به حفظ جایگاه عكاسی در سالن های هنری و كلكسیون ها هستند.

منصور نصیری
سایت فوتو

[magmagf]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

آتش‌بازی یكی از برنامه‌های زیبایی است كه هر ساله با فرا رسیدن ایام جشن وشادی شكل جالبی به خود می‌گیرد. البته اصلاً منظور ما آتش‌بازی‌های شبیه چهارشنبه سوری و چوب‌های سوزان و ترقه نیست، بلكه منظور ما نور‌افشانی‌هایی است كه در میادین اصلی شهر برپا می‌شود. اگر شما هم یكی از این شب‌ها را دیده باشید، حتماً متوجه این نور‌های زیبا خواهید شد.
عكس‌های آتش‌بازی‌های نورانی هرگز به زیبایی خود آن‌ها نخواهد شد. بنابراین فقط آن‌ها را تماشا كنید! اما اگر هنوز هم اصرار دارید كه از آتش‌بازی‌های زیبا عكاسی كنید، شاید این راهنمایی‌ها به كار‌تان بیاید:
▪ سه‌پایه:
حتماً می‌دانید چیست؟! سه شماره پی‌درپی به همین موضوع پرداختیم. یك وسیله دارای سه تا پایه بازشو كه با اتصال دوربین به آن می‌توانید خیال خودتان را از بابت لرزش دوربین راحت كنید. برای عكس‌برداری از نور‌افشانی‌های آتش‌بازی كه همیشه در تاریكی شب انجام می‌شود، مطمئناً به سه‌پایه نیاز خواهید داشت. اگر سه‌پایه دارید، حتماً آن را با خودتان بردارید.
▪ كنترل از راه دور:
تعجب نكنید. خیلی از دوربین‌ها امكان استفاده از آن را دارند. البته این كنترل‌ها در مورد دوربین‌های مختلف متفاوت است (و احتمالاً خیلی هم گرانند). برخی از دوربین‌ها از دكمه شاتر سیمی استفاده می‌كنند كه قیمت چندانی ندارند، اما باید ببینید كه آیا دوربینتان پیچ اتصال آن را دارد یا خیر. نهایتاً اگر هیچ یك از این‌ها شامل حال شما نمی‌شود، می‌توانید از دكمه عكس‌برداری زمان‌دار (Self Timer) دوربینتان هم استفاده كنید تا اطمینان پیدا كنید هیچ لرزشی به دوربین وارد نمی‌شود. البته در این حالت باید خودتان زمان انفجار منور‌ها را حدس بزنید.
▪ كادربندی:
سخت‌ترین كاری كه در هنگام عكاسی آتش‌بازی‌ها با آن روبه‌رو می‌شوید (چیزی كه تا قبل از شروع به كار اصلاً به ذهنتان نمی‌رسد)، كادر‌بندی عكس‌ها است. باید به طور دقیق حدس بزنید كه انفجار بعدی دقیقاً در كجای آسمان روی خواهد داد، و بعد دوربین را روی همان نقطه ثابت كنید. در این مورد هیچ راهنمایی خاصی وجود ندارد. فقط حدس و گمان است! تنها چیزی كه باید در نظر داشته باشید این است كه دیگران هم مثل شما می‌خواهند از آتش‌بازی لذت ببرند.
شما نمی‌توانید از مردم بخواهید جلوی دوربین شما را خالی بگذارند. بنابراین از همان ابتدا كمی از آن‌ها فاصله بگیرید.
در كادربندی توجه به یك نكته دیگر نیز اهمیت دارد. این‌كه كادر را باید به صورت افقی بگیرید یا عمودی؟ هیچ قانونی برای این مسئله وجود ندارد و هر دو كادر عكس‌های خوبی را ثبت می‌كنند. شخصاً كادر عمودی را ترجیح می‌دهم؛ زیرا حركت منور‌ها بیشتر به صورت عمودی انجام می‌شود و به همین علت فاصله دید بیشتری خواهید داشت.
نكته مهم دیگر این است كه ببینید آیا واقعاً می‌خواهید عكس بگیرید یا می‌خواهید آتش‌بازی‌ها را تماشا كنید. این نكته بسیار مهم است. توجه داشته باشید كه برای انجام یك كادربندی صحیح، لازم است دقیقاً محل زاویه دید دوربین را پیدا كنید و برای تنظیمات بعدی آن را به خاطر بیاورید. اگر می‌خواهید دوربین را تنظیم كنید، كنترل از راه دور آن را در دست بگیرید، و در لحظه عكس گرفتن به آسمان نگاه كنید، نمی‌توانید بفهمید از كجا عكس گرفته‌اید. سپس تا بخواهید عكس قبلی را باز كنید و به یاد بیاورید این عكس از كجای آسمان بوده است، چند منور دیگر منفجر خواهد شد. پس شما آن‌قدر‌ها هم وقت ندارید!
▪ فاصله كانونی:
سعی نكنید از زوم زیاد دوربینتان استفاده كنید. این كار موجب سخت‌تر شدن فوكوس هم می‌شود. در این حالت تمام مدت باید به دنبال نور‌ها بگردید و البته در لحظه عكاسی فوكوس كردن هم مشكل‌تر می‌شود. شاید بهتر باشد با زاویه باز عكاسی كنید و بعد آن‌ها را برش بزنید. اگرچه این كار موجب افت كیفیت عكس‌ها می‌شود، اما بهتر از این است كه اصلاً عكس نگیرید.
▪ دیافراگم:
یكی از سوالات معمول درباره عكاسی از آتش‌بازی‌ها همین است: چه دیافراگمی را انتخاب كنیم؟ خیلی‌ از كاربران فكر می‌كنند انتخاب دیافراگم باز‌تر برای عكاسی از آتش‌بازی مناسب‌تر است. اما مسئله دقیقاً برخلاف این است. دیافراگم‌های f/۸ یا f/۱۶ برای این كار نتیجه بهتری دارند؛ زیرا عمل فوكوس كردن به دلیل بالا رفتن عمق میدان راحت‌تر می‌شود.
▪ سرعت شاتر:
شاید مهم‌تر از تعیین دیافراگم، تنظیم سرعت شاتر باشد. ذرات نورانی منور‌ها حركت نسبتاً سریعی دارند و اگر می‌خواهید زیبایی حركت آن‌ها را در عكس خود داشته باشید، باید بتوانید نوردهی دوربینتان را روی یك نوردهی نسبتاً طولانی‌ تنظیم كنید. یك روش برای نوردهی طولانی، استفاده از وضعیت Bulb یا همان سرعت Bاست. در این حالت، تا زمانی كه دكمه شاتر را فشرده نگه داشته باشید (ترجیحاً با استفاده از سیم شاتر یا كنترل از راه دور) دهانه شاتر باز نگه داشته می‌شود. در چنین حالتی بهتر است، به محض انفجار منور، دكمه شاتر را فشار دهید و تا زمانی كه آخرین ذرات نور خاموش می‌شوند، آن را رها كنید؛ یعنی تقریباً چند ثانیه نوردهی مناسب است.
البته می‌توانید با چند بار امتحان كردن این كار، فاصله زمانی دقیق برای نوردهی را پیدا كنید. دقت نمایید كه هیچ نیازی نیست این فاصله زمانی خیلی طولانی شود. نباید فكر كنید چون آسمان تاریك است، می‌توانید هر قدر كه دوست دارید، دهانه شاتر را باز نگه دارید؛ زیرا جرقه‌های منفجر شده نورانی به صورت تصادفی در آسمان روشن می‌شوند و احتمال این‌كه یك جرقه دیگر در همان مكان قبلی منفجر شود و عكس قبلی شما را خراب كند، بسیار زیاد است.
در صورتی كه دوست دارید تصویر چند جرقه مختلف را در عكس داشته باشید، می‌توانید از این ترفند استفاده كنید. دوربین را روی حالت Bulb قرار دهید و یك تكه مقوای ضخیم در دست بگیرید. به محض خاموش شدن یك جرقه، مقوای مذكور را جلوی لنز نگه دارید (در حداقل فاصله ممكن بدون این‌كه به دوربین لرزش وارد كنید) و با روشن شدن جرقه بعدی، دوباره آن را كنار بكشید. با این ترفند می‌توانید در یك عكس تصویری از چند جرقه رنگی نورانی را با هم ثبت كنید؛ بدون این‌كه عكس شما پر از نویز شود.
▪ حساسیت یا ISO:
به هیچ عنوان حساسیت دوربین را زیاد نكنید. ممكن است روی تصویر پیش نمایش خود دوربین به نظر برسد كه بالا بردن حساسیت، شفافیت نورها را بیشتر می‌كند، اما بعداً كه عكس هایتان را در داخل كامپیوتر باز‌می‌كنید، با حجم وسیع نویز‌هایی روبه‌رو می‌شوید كه تمام سطح تصویر را پوشانده‌اند. بعداً می‌توانید با فتوشاپ، درخشندگی نورهای عكس را بیشتر كنید. بنابراین سعی كنید ترجیحاً با همان حساسیت ISO ۱۰۰ كار كنید.
▪ فلاش:
فلاش دوربینتان را خاموش كنید، زیرا هیچ تاثیری روی عكس‌هایتان ندارد. تنها كار فلاش در این این است كه به دوربین می‌گوید به زمان نوردهی كمتری نیاز دارد. پس آن را خاموش كنید، وگرنه تمام زحمات‌شما را بر باد می‌دهد.
▪ عكاسی با حالت دستی:
هم نور دهی دستی و هم فوكوس دستی. عكاسی كردن در حالت فوكوس خودكار، هنگامی كه در محیط‌های كم‌نور هستید، برای بسیار از دوربین‌ها غیر‌ممكن و برای دوربین‌های پیشرفته بسیار مشكل است. در حقیقت لنز دوربین نمی‌تواند تشخیص بدهد كه در میان سیاهی آسمان روی چه چیزی باید فوكوس كند. به همین دلیل، بسیاری از موقعیت‌های خوب عكس‌برداری را از دست خواهید داد. ضمناً، در حالت دستی هیچ نیازی نیست كه هر بار كه می‌خواهید عكس بگیرید، فوكوس كنید. دوربین را روی حالت فوكوس دستی قرار دهید، یك بار فوكوس كنید. پس از آن دیگر لازم نیست فوكوس دوربین را تغییر دهید؛ زیرا در فواصل دور تغییر مكان سوژه تأثیر چندانی روی فوكوس عكس نخواهد داشت؛ خصوصاً اگر از دیافراگم‌های بسته مثل f/۸ یا f/۱۶ استفاده كنید.
پیشنهاد می‌كنم از همان ابتدا فوكوس دوربین را روی حالت بی‌نهایت (روی اغلب دوربین‌ها با یك علامت شبیه هشت افقی دیده می‌شود) قرار دهید. در این‌ حالت، تمام كادر در حالت فوكوس شده قرار می‌گیرد و عملاً عمق میدان از بین می‌رود.
▪ تماشای پیش‌نمایش عكس:
برای چه دوربین دیجیتال خریده‌اید؟ نمایشگر دوربین دیجیتال، یكی از مهم‌ترین مزیت‌های آن نسبت به همتای آنالوگ خود است. می‌توانید روی این نمایشگر، عكس‌های گرفته شده را بررسی كنید. بنابراین، این امكان را به شما می‌دهد كه میزان نوردهی، شدت نورها، سرعت مناسب و خیلی چیز‌های دیگر (جز میزان نویز كه معمولاً روی این حالت قابل تشخیص نیست) را بررسی كنید.
بد نیست در ابتدای كار، چند عكس با سرعت‌های مختلف بگیرید و پیش‌نمایش آن‌ها را ببینید. این كار به شما كمك می‌كند درك بهتری از نور جرقه‌ها، سرعت دوربین و میزان نورهای اضافی اطراف (مثل نور چراغ‌های خیابان و...) پیدا كنید.
▪ پیشنهاد اضافی:
سعی كنید قبل از شروع نور‌افشانی، كاملاً آماده عكس‌برداری باشید. اگر هوا راكد باشد (باد نوزد) معمولاً پس از مدت اندكی آسمان پر از دود می‌شود و این دود مانند لایه‌ای مهآلود در تمامی عكس‌های شما نمایان خواهد شد. بنابراین بهتر است اولین جرقه‌ها را از دست ندهید. جشن‌های خوبی را برایتان آرزومندیم!

امیر یاری
ماهنامه شبکه

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

حتما تاكنون حس خارق العاده ای كه برخی عكسهای سیاه و سفید در شما ایجاد كرده اند، را تجربه كرده اید.عكسهای سیاه و سفید همواره ارزش وجودی خاص خود را حفظ نموده اند. تهیه عكسهای سیاه و سفید زیبا در دنیای عكاسی دیجیتال نیز بسیار مهم است و در این نوشتار میكوشیم روشی كامل و در عین حال ساده برای این منظور ارائه نماییم.
● تهیه عكسهای سیاه وسفید دیجیتال ۳مرحله مهم دارد:
۱) تهیه عكس رنگی اولیه با نورپردازی مناسب
۲) تبدیل عكس رنگی به عكس سیاه وسفید
۳) چاپ عكس سیاه وسفید
برای تهیه عكس سیاه وسفید ایده آل بایستی ابتدا یك عكس رنگی مناسب ( كه از برخی جهات با عكس های رنگی معمولی فرق دارد ) تهیه نمود.پس از همین ابتدا تكلیف خود را با حالت عكاسی سیاه و سفید كه در برخی دوربینهای دیجیتال وجود دارد ،روشن كرده ایم:هیچگاه برای عكاسی سیاه وسفید از این حالت استفاده نكنید(دلایل این امر در این نوشتار بر شما روشن خواهد شد).
سپس باید این عكس رنگی را با روشهای خاص به عكس سیاه وسفید تبدیل نمود و در نهایت آنرا چاپ كرد.
▪ هركدام از مراحل فوق دارای تكنیكها و ظرایف خاصی است كه به ترتیب به آنها خواهیم پرداخت.
۱) مرحله اول:
تهیه عكس رنگی با نورپردازی خاص:
برای تهیه عكسهای رنگی مناسب ،توجه به نكات زیر لازم است.
الف) فیلمهای سیاه وسفید در دوربینهای غیر دیجیتال دارای قدرت حصول محدوده دینامیكی(Dynamic Range )وسیعتری نسبت به حسگر دوربینهای دیجیتال هستند. دردوربینهای دیجیتال تهیه عكس رنگی اولیه از برخی مناظر با محدوده دینامیكی وسیع ،مشكل میباشد.
برای حل این مشكل میتوان چند عكس با نورپردازیهای مختلف از منظره تهیه كرد وسپس با روشهای ادغام دیجیتالی آنها را با هم تركیب نمود(برای اطلاعات بیشتر به این مقاله ها مراجعه نمایید).
ب) برای تهیه عكسهای سیاه وسفید در دوربینهای غیر دیجیتال ،معمولا سعی بر این است كه عكسی با نوردهی زیاد تهیه شود(چرا كه اصلاح نوردهی زیاد در تاریكخانه، آسانتر از اصلاح عكسهای با نوردهی كم است).اما در دنیای دیجیتال موضوع متفاوت است:بایستی مراقب بود كه نوردهی عكس زیاد نشود.این موضوع در مورد عكسهای سیاه وسفید به مراتب مهمتر از عكسهای رنگی است چرا كه در عكسهای رنگی ،رنگ یك بعد دیگر به عكس اضافه میكند و مناطق پرنور كمتر به چشم می آیند اما در عكسهای سیاه و سفید این مناطق بشدت آزار دهنده خواهند بود.
▪ در اینجا لازم است كه قبل از ارائه راه حل این مشكل،به دو نكته مهم اشاره كنیم:
- نكته اول:
مهمترین شاخص كیفیت عكسهای سیاه و سفید، تونالیته(Tonality) مناطق مختلف عكس است.بدین معنا كه عكس خوب، عكسی است كه تمام نواحی مختلف آن از لحاظ طیف سیاه تا سفید غیر طبیعی نباشند.
این موضوع در تمام مراحل تهیه عكس (تهیه عكس رنگی اولیه،تبدیل آن به عكس سیاه وسفید و چاپ آن) باید مد نظر باشد.
- نكته دوم:
در عكسهای رنگی، نویز همواره یك چالش عمده محسوب شده و كاهش آن همیشه لازم است.اما در عكسهای سیاه وسفید، در اكثر اوقات نه تنها نویز مشكلی محسوب نمیشود كه گاه عامدا نویز را به تصویر اضافه میكنند.
▪ پس از ذكر این دو نكته به بحث نورسنجی در تهیه عكس برمی گردیم:
دوربینهای دیجیتال تمایل دارند تا با افزایش نوردهی(و به قیمت كاهش جزئیات در مناطق پر نور)،نویز تصویر را كم كنند .چرا كه با نوردهی كمتر ،جزئیات مناطق پرنور دیده می شود ولی بعلت استفاده از حساسیتهای بیشتر حسگر، نویز در مناطق كم نور بیشتر خواهد شد.
اما همانگونه كه ذكر شد ، در تصاویر سیاه وسفید، اولا بایستی از نوردهی زیاد خودداری نمود ثانیا افزایش نویز ،مشكل عمده ای محسوب نمی شود.پس برای تهیه عكسهای سیاه و سفید با دوربین دیجیتال باید از مقدار نوردهی كمتر از میزان نورسنجی خودكار دوربین استفاده نمود تا جزئیات كاملی در مناطق روشن تصویر داشته باشیم.
ـ حال سوالی پیش می آید:چه مقدار كمتر؟
پاسخ این سوال یك كلمه است:هیستوگرام. با استفاده از هیستوگرام دوربین دیجیتال، باید سعی كنیم كه نورپردازی آنقدر كم نشود كه جزئیات مناطق سایه تصویراز بین بروند.(برای آشنایی با هیستوگرام به این مقاله مراجعه كنید)
ج) در تهیه عكسهای سیاه وسفید استفاده از فرمت RAW و TIFF بر فرمت JPEG مزیت دارد.چرا كه شاخص اصلی كیفیت این عكسها بر پایه تونالیته است و در این زمینه در هنگام تبدیل فرمت RAW ،تنظیمات و كنترلهای كاملی در دسترس كاربر می باشد.مزیت دیگر این فرمتها عدم فشردگی و میزان بالای اطلاعات تصویری آنها است كه به همین علت در موقع اصلاحات نرم افزاری (نظیر اصلاح Curve و ...)،تمایل كمتری به پوستری شدن (Posterization) دارند.اگر دوربین دیجیتال شما فقط امكان تولید تصاویر JPEG دارد،در هنگام تهیه این تصاویر، حداقل درصد فشردگی آنرا كم نمایید.
۲) مرحله دوم:
تولید عكس سیاه وسفید از عكس رنگی تهیه شده
اگر فكر میكنید كه این مرحله با دستور Image>Mode>grayscale ( ویا دستور Image>Adjustment>desaturate)قابل انجام است ،باید بگوییم كه اشتباه می كنید.برای حفظ و تنظیم دقیق تونالیته طیف خاكستری تصویر سیاه وسفید،اصلا این روشها به پای روشهای پیشرفته ای كه در ذیل بحث می شوند،نخواهند رسید.برای تبدیل دقیق تصاویر رنگی به تصاویر سیاه وسفید روشهای گوناگونی وجود دارد، كه در این قسمت به دو روش معروف و كاربردی اشاره میكنیم:
▪ روش اول:
این روش توسط Russel Brown از شركت ادوب ارائه شده است.در این روش امكان تنظیم دقیق و كنترل مقادیر تونالیته رنگهای مختلف وجود دارد.
ـ ساخت Adjustment layer از نوع Hue/saturaion:فایل تصویر را باز كنید.دستور Layer>New Adjustment layer>Hue/Saturation رااجرا كنید.هیچ تغییری در آن ندهید و OK را كلیك نمایید.
- ساخت Adjustment layer دوم از نوع Hue/saturaion :مجددا با همان فرمان قبلی یك لایه تنظیمی جدید بسازید.حال مقدار Saturation را -۱۰۰قرار دهید تا تصویر به طور كامل غیر اشباع شود.OK را كلیك نمایید.
- لایه اولAdjustment layer را انتخاب نمایید.حالتBlending این لایه را رویColor تنظیم نمایید.
- روی لایه اولAdjustment layer دوبار كلیك نمایید تا صفحه تنظیمات آن ظاهر شود.چون حالت blending این لایه color است،میتوانید مقدار Hue را تنظیم نمایید.با تغییر مقدار Hue طیف خاكستری تصویر را تنظیم نمایید.
- حال مقدارSaturaion را تنظیم كنید تا سایه های تصویر مطابق میل شما شود.
همواره از Hue برای تنظیمهای كلی و از saturation برای تنظیمهای ظریف استفاده كنید.سپس OK را كلیك كنید.
- تنظیم یك محدوده رنگی خاص در تصویر:اگر مایلید كه به طور خاص، ناحیه رنگی خاصی از تصویر را تنظیم دقیقتری نمایید، مجددا روی لایه اول دوبار كلیك كنید و از منوی Edit در همین صفحه تنظیم ،رنگ مورد نظر را انتخاب وتنظیمات Hue و Saturation را برای آن رنگ خاص انجام دهید.مثلا برای آسمان،رنگ آبی را انتخاب و مراحل ۴و۵را برای این رنگ تكرار نمایید.
▪ نكته:
اگر رنگ دیگری نیز نیاز به تنظیم دارد ،این مرحله را برای آن رنگ تكرار نمایید.
نكته:
برای آنكه تنظیم رنگ را مشاهده كنید،لایه Adjustment Layer دوم را خاموش نمایید.
- تنظیم مجموعه ای از رنگها:
برای آنكه مجموعه ای از رنگها(مثل آبی آسمان و قرمز گلها) را باهم تنظیم نمایید، مجددا روی لایه اول دوبار كلیك كنید. ابزار Eyedropper را انتخاب نمایید.در حالیكه آنرا روی تصویر نگه داشته اید،دكمه Shift را فشار دهید.علامت + كنار آن ظاهر میشود.حال ابتدا روی یك رنگ و بعد روی رنگ بعدی و بعدی كلیك كنید(مثلا رنگهای آبی و قرمز و ...).اگر در همین حال به صفحه تنظیم Hue/Saturation نگاه كنید،مشاهده میكنید كه محدوده رنگی افزایش می یابد تا تمام رنگهای انتخابی را دربرگیرد.
حال مقادیر Hue و Saturation را برای این مجموعه رنگها تنظیم نمایید.(از این بیشتر كنترل میخواهید؟!)
ـ پس از انجام تنظیمات، روی OK كلیك كنید تا صفحه تنظیمات لایه دومHue/saturation بسته شود.همواره به یاد داشته باشید كه میتوانید برگردید و با دوبار كلیك روی این لایه، مجددا تنظیمات مورد نظر خود را انجام دهید(قدرت و ارزش این روش در همین جزئیات نهفته است).در نهایت لایه هارا Flat نمایید و از عكس خود لذت ببرید.
اگر از فتوشاپ CS وتصاویر ۱۶بیتی استفاده نمایید ،نتایج باز هم بهتر خواهند شد.
۲) روش دوم:
- فایل را باز كنید.یك Adjustment layer از نوع Channel Mixer‌بسازید:
Layer>New Adjustment Layer>Channel Mixer
- پس از ظاهر شدن صفحه تنظیمات،گزینه Monochrome را انتخاب كنید.با این كار تصویر سیاه و سفید می شود. و مقدار رنگ قرمز روی ۱۰۰قرار میگیرد.
- حال مقادیر مربوط به رنگهای قرمز ،آبی و سبز را تغییر دهید تا تونالیته تصویر بهبود یابد.همواره به خاطر داشته باشید كه مجموع ۳مقدار این رنگها باید ۱۰۰باشد(مثلا ۴۰و۴۰و۲۰یا۲۰و۳۰و۵۰ )
با این روش نیز كنترل خوبی روی تونالیته رنگهای مختلف و تاثیر آن روی تصویر نهایی خواهید داشت.تنظیم این ۳رنگ در حقیقت، شبیه سازی حالتی است كه با یك دوربین غیر دیجیتال و با فیلم سیاه وسفید،از فیلترهای قرمز ،آبی و سبز استفاده كنید.
▪ نكته مهم :
برای مشاهده اثرات یك فیلتر رنگ به تنهایی، مقدارآنرا روی ۱۰۰و مقدار ۲رنگ دیگر را ۰قرار دهید.
همانگونه كه در هردوروش فوق مشاهد شد،چالش اصلی در تبدیل تصاویر رنگی به سیاه وسفید،تنظیم دقیق تونالیته رنگهای مختلف در تصویر نهایی است.
▪ اما در روشهای معمولی زیر اینگونه كنترل و تنظیمات دقیق وجود ندارد:
الف) فرمان Image>Mode>Grayscale
ب) فرمان Image>Adjustment>Desaturate
ج) بردن تصویر به حالت LAB color وحذف كانالهای a و b
پس این ۳روش را فراموش كنید و همواره برای تبدیل ،از ۲روش اصلی فوق الذكر استفاده كنید تا تصاویر سیاه وسفید ایده آل داشته باشید.
- Action ها و Plug-in های آماده:
Action های آماده ای نیز برای تهیه تصاویر سیاه و سفید از تصاویر رنگی وجود دارند كه به برای سهولت كار میتوانید با اجرای آنها تصاویر خود را به سیاه وسفید تبدیل نمایید.(از این آدرس مجموعه Action های رایگان را دانلود كنید وسپس فایل دانلود شده با پسوند atn را در فولدرAdobe\Photoshop\Presets\Photoshop Actions كپی كنید و در پالت Action فتوشاپ از منوی Action گزینه bw-actions.atn را انتخاب كنید و اكشن مورد نظرتان را اجرا نمایید)
اما استفاده از این روشها از لحاظ كنترل بر روند كار ، هیچگاه به پای ۲روش فوق الذكر نمی رسند.
۳) مرحله سوم :
چاپ تصاویر سیاه و سفید
هدف اصلی در چاپ تصاویر سیاه وسفید نیز، حفظ تونالیته است.برای این منظور به كار بردن روش زیر می تواند امكان كنترل دقیق تونالیته مناطق مختلف را فراهم نماید.
مراحل تنظیم قبل از چاپ عكس سیاه وسفید
▪ پس از تبدیل عكس رنگی به عكس سیاه و سفید، مراحل زیر را انجام دهید:
- لایه عكس را دو بار Duplicate نمایید.(Layer>duplicate)،اولین كپی را Dodge و دومین كپی را Soft بنامید.
- حالت Blending لایه Dodge راروی Color Dodge برده و اپاسیته آنرا ۴% تنظیم كنید.حالت Blending لایه Soft را روی Soft Light برده واپاسیته آنرا ۴۵% تنظیم نمایید.
- یك لایه Adjustment Layer از نوع Curve در بالای همه لایه ها اضافه كرده و سپس Curve رابه صورت شكل شبیه S تنظیم كنید.اپاسیته این لایه را آنقدر كم كنید تا تصویر خوب به نظر آید.
- یك لایه Adjustment layer از نوع Hue/Saturation بسازید وآنرا Tint بنامید.قسمت Colorize را انتخاب و Saturation را ۵۰% تنظیم كنید.Hue را آنقدر تغییر دهید تا ته رنگ نارنجی ایجاد شود.اپاسیته این لایه را روی ۴% ببرید.
حال عكس برای چاپ آماده است.با این روش به راحتی میتوانید با تغییر اپاسیته لایه های مختلف تونالیته مورد نظر خود را در هنگام چاپ بدست آورید.
به هرحال فكر میكنم تهیه عكسهای سیاه وسفید زیبا و به یاد ماندنی ارزش خواندن این نوشتار نسبتا طولانی را داشته باشد.

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پاییز، بهار دوم است!
وقتی که هر برگ، گلی است خوش رنگ و زیبا.

یکی از بهترین فصول سایت برای عکاسی، پاییز است. تنوع و جذابیت صحنه های پاییزی آنقدر زیاد است که کمتر کسی است که وسوسه نشود تا یک سری عکس پاییزی بگیرد.

در صورتی که به یک سری نکات توجه کنیم، می توانیم عکسهای فوق العاده ای از پاییز بگیریم. مهمترین شاخصه عکسهای پاییزی، رنگ و نور آنهاست. کلا عکسی که رنگ های زنده داشته باشد ارزشمند است ولی در مورد عکسهای پاییزی، رنگ اهیمت بیشتری پیدا می کند. در این مطلب سعی شده است تا یک سری از تجربیات شخصی ام در رابطه با عکاسی در فصل پاییز به طور خلاصه آورده شود.

در هر زمانی از روز می توان سوژه های خوب پاییزی را پیدا کرد و از آنها عکاسی کرد. لیکن بهترین زمان برای عکاسی در پاییز صبح (بعد از طلوع خورشید) و نزدیک غروب است. حتما عبارت "ساعت های طلایی" را شنیده اید. این ساعت ها شرایط نوری بسیار مناسب است و مایل تابیدن نور خورشید طول موج نوری ایجاد می کند که همه رنگ ها را گرم می کند. رنگهای قرمز و طلایی در این ساعت ها بسیار خوب ثبت می شوند.
استفاده از ***** پولاریزه بسیار مفید خواهد بود و رنگهای قوی و موثری ثبت خواهند شد. معمولا از ***** پولاریزه برای ثبت رنگ آبی آسمان استفاده می شود، ولی استفاده از آن در عکسهای پاییزی نیز بسیار موثر است.
دیافراگم بسته، یکی از شگردهایی است که برای بدست آوردن رنگهای قوی استفاده می شود. از شماره های بزرگ F-Stop استفاده کنید و زمان نور دهی را بالا ببرید.
از ISO بسیار پایین استفاده کنید و از حساسیت های بالا پرهیز کنید. هرچه حساسیت پایین تر باشد رنگها بهتر ثبت می شوند. این مورد خیلی جاها جواب می دهد.
یک یا دو استپ نور را کمتر ثبت کنید. سعی کنید یک یا دو استپ نور را از آنچه به نظر می رسد کمتر ثبت کنید. در خیلی مواقع این کار باعث می شود تا کنتراست نوری خوبی ثبت می شود، رنگ ها نیز جا افتاده تر شوند. بعدا در صورتی که لازم باشد می توان در نرم افزار کمی کار را روشن کرد.
تراز سفیدی (White Balance) در دوربین های دیجیتال بسیار مهم است. کافی است با کمی دقت و انتخاب حالت درست به هدف مورد نظر رسید. استفاده از مد "هوای ابری" (Cloudy) در پاییز، رنگها را می کند (لازم نیست که حتما هوا ابری باشد). همچنین می توان در نرم افزارهای RAW Processor کلوین را بالا برد تا گرمی رنگها تقویت شود. البته باید دقت کرد که در این کار زیاده روی نشود وگرنه رنگها غیر واقعی به نظر می رسند. در دوربین های فیلمی، به جای تراز سفیدی(White Balance) ، از فیلترهای مختلف برای بدست آوردن محیط های رنگی مختلف استفاده می شود.
حتما پشت به خورشید عکاسی کنید. عکاسی رو به خورشید باعث می شود تا حالت ضد نور ایجاد شود و کنترل نور بسیار مشکل می شود، رنگها ضعیف می شوند و همچنین تابش نور خورشید در لنز (lens flare) از کیفیت کار می کاهد. در صورتی که رو به خورشید عکس میگیرید از هود لنز استفاده کنید.
استفاده از سه پایه را در الویت کار قرار دهید. اگر در عکاسی از صحنه های پاییزی موارد فوق را اجرا می کنید حتما به سه پایه نیاز دارید. برخی از تکنیک های بیان شده در بالا باعث می شوند تا از سرعت ثبت پایین تری استفاده شود و بدون سه پایه کار کمی سخت می شود. ضمن اینکه در هوای بارانی، حفاظت دوربین در مقابل باران راحت تر است و با استفاده از چتر یا یک پوشش ضد آب راحت تر می توان عکاسی کرد.
سعی کنید به دنبال کنتراست های رنگی بگردید، مثل تقابل رنگ آبی آسمان با قرمز و طلایی و یا سبزی چمن ها با زردی و قرمزی برگها.
همیشه به دنبال ثبت کل منظره نباشید، هر یک از برگ ها می توانند سوژه خوبی برای تهیه عکسی با زاویه بسته (Close up) باشند. بافت ها و جزییات در پاییز سوژه های بسیار خوبی هستند.منبع: foto.ir

[karin]

یکی از مشکلات این نوع عکاسی هزینه بالا و یا نبود امکانات مناسب است. استفاده از هواپیماهی کوچک که هزینه پروازی کمی دارند از بهترین راه حلهاست. همینطور استفاده از کایت یا پاراگلایدر با وجود اینکه محیط پوشش دهنده و قابلبت مانور عکاس را کاهش میدهد. هما لحظه ای که فرد خود را بر فراز زمین در حرکت میبیند و شاهد فرصتهای بینظیر عکاسی میشود پی میبرد که گذاشتن این همه وقت و هزینه ارزشش را داشته است. فزصتهایی مانند دیدن مسیر یک رودخانه و یا جاده از میان یک مزرعه، شخم زدن یک تراکتور، خاکبرداری از یک معدن روباز، ردیفهای درختان در یک باغ مرکبات و ...


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

از نظر تکنيکی عکاسی هوايی (گرفتن عکس از داخل هواپيما، کايت، و يا چرخبال) کار زياد سختی نيست چون تقزيبا هميشه فوکوس در بينهايت است و انتخاب اکسپوژر هم چندان مشکل نيست. مشکل حرکتهای پيشبينی نشده و لرزشهای موجود در وسيله های هوايی کوچک را ميتوان با انتخاب سزعت شاتر بالا يا استفاده از Image Stabilization (و یا ترکیبی از هر دو) بر طرف کرد. به همین دلیل انتخاب یک روز آفتابی مهمترین نکته در این سبک عکاسیست. عکسهای هوایی خوب فقط زمانی حاصل میشود که عکاس آشنایی و انس کامل با وسیله پروازی که از آن استفاده میکند داشته باشد. بعلاوه شناخت محیطی که بر فراز آن در حال پروار است هم از واجبات میباشد به همین دلیل پیشنهاد میشود که قبل از اقدام به پرواز منطقه مورد نظر را از طریق جاده بررسی کنید یا از نقشه هایی با جزییات بالا استفاده کننید و چند نقطه را که به نظر دارای پتانسیل عکاسی خوب میباشند به عنوان هدف عکاسی خود مد نظر قرار دهید.
نوشته فوق چکيده ايست از مقاله "The Fascination of the Aerial Perspective" چاپ شده در Photo Life Magazine توسط یکی از عکاسان حرفه ای این سبک به نام David Skelhon. برای آشنایی بیشتر با این عکاس و مشاهده آثار بیشتر میتوانید از این لینک بازدید کنید.


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

کليه حقوق تصاوير برای عکاس محفوظ است.
ترجمه: ورهرام همتی
منبع: foto.ir

[karin]

قانون یک سوم در کادربندی و ترکیب - مقدماتی


یکی از مهمترین و حیاتی ترین مباحث در عکاسی و نقاشی٬ ترکیب بندی و انتخاب چگونگی قرارگیری عناصر در صفحه است. در این مطلب سعی شده تا در مورد یکی از مهمترین مسائل کادربندی توضیحاتی ذکر شود.




قانون یک سوم (⅓) در واقع مختصر شده مفهوم طلایی است. فلسفه اصلی که در پشت این مفهوم قرار دارد از یک ترکیب و کادربندی متقارن و مستقر در مرکز کادر که معمولا کسل کننده است جلوگیری می کند.
4 خط تقسیم کننده کادرخطوط طلایی و محل برخورد این خطوط، نقاط طلایی نامیده میشوند. (شکل C1 و C2)از بین بردن تقارن با استفاده از قانون یک سوم به دو شکل می تواند صورت بگیرد.


در یک روش می توان تصویر را به دو بخش مجزا تقسیم کرد به نحوی که یک قسمت ⅓ و قسمت دیگری ⅔ تصویر را شامل شود.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




شکل C1




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]






در روشی دیگر، تمرکز مستقیما بر روی نقاط طلایی است. فرض کنید که منظره ای بسیار زیبا و بدیع پیش رو دارید اما این منظره فاقد یک نمای هندسی و به اصطلاح Geometric خوب و جذاب است. به عبارت دیگر در عین اینکه منظره بسیار خاص و زیبا است اما اگر به صورت تصویر دربیاید تا حدودی کسل کننده خواهد شد.


راه حل چیست؟ سعی کنید در این منظره یکنواخت یک نقطه عطف و تمایز پیدا کنید، نقطه ای که بتواند یکنواختی و یکدستی نما را از بین ببرد. سپس این سوژه را روی یکی از نقاط طلایی قرار دهید. این نقطه اولین نگاه بیننده را جذب کرده و مخاطب را به دیدن باقی تصویر دعوت میکند. (شکل C2)



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


شکل C2

[karin]

ترکیب بندی عکس
ترکیب بندی تصویر، در کتابها و مجلات تخصصی عکاسی، اغلب به شکل یک نسخه تجویزی ارائه میشود. انگار که پیروی از تعدادی قاعده میتواند نتیجه قانع کننده ای را تضمین کند. شاید بهتر باشد این قواعد را تنها به عنوان چکیده ایده هایی در نظر گرفت که عکاسان (و البته نقاشان و سایر هنرمندان قرنها پیش از اختراع دوربین) آنها را برای خلق یک تصویر تاثیر گذار، مفید یافته اند.
هر ترکیب بندی عکسی را میتوان کارآمد دانست به شرط این که عناصر صحنه به طور موثر با بینندگان مورد نظر آن عکس، ارتباط برقرار کند. در اغلب موارد، نکته اساسی در شناسایی عناصر کلیدی صحنه نهفته است تا با تنظیم محل دوربین و میزان نور دهی، آنها را از دل سایر اطلاعات تصویری متفرقه، بیرون بکشید. همین اشیاء مزاحم، بسیاری از عکسها را خراب میکنند. اگر عکاسی را تازه شروع کرده اید، بهتر است به جای تمرکز زیاد روی جزییات خیلی خاص، تنها روی ساختار کلی صحنه تمرکز کنید. چرا که تاثیر آنها در مقابل ترکیب بندی عمومی عکس، بسیار سطحی است.

تقارن:
ترکیب های متقارن برای نشان دادن استحکام، پایداری و قدرت به کار میروند. این ترکیب ها همچنین در عکاسی از موضوعاتی شاکل جزییات مفصل، مفید هستند. حس دیگری که یک عکس متقارن القا میکند، سادگی است.

در پرتره ای که اینجه مشاهده میکنید، هیچ راه دیگری برای ثبت موثر صحنه وجود نداشت. موضوع در وسط تصویر قرار داده شده چون شیء دیگری در عکس، بر نحوه قرارگیری متفاوت دلالت نمیکند(خط افق به دلیلی مشابه، تقریبا در وسط قرار گرفته است).
عصایی که مرد بومی به دست دارد، یک تقابل ضروری است که باعث میشود عکس زیادی تصنعی به نظر نرسد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


ترکیب ساده:
رنگهای درخشان به تنهایی جذاب هستند اما اگر در یک الگو یا ردیفی منظم قرارگیرند از نظر بصری تاثیر بیشتری خواهند داشت. این نوع آرایش یک ساختار ساده را بر این رنگها حاکم میکند و در نتیجه یک مفهوم و یا نوعی نظم را، ورای حضور محض رنگها، منتقل خواهد کرد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

قطری (مورب):
خطوط قطری، چشم را از یک سمت عکس به سمت دیگر هدایت میکنند و نسبت به خطوط افقی، انرژی بیشتری را منتقل میکنند. در این تصویر، خمیدگی نته درخت به همراه حرکت پسرک و سگش در امتداد آن، بیننده را ترغیب میکند تا تمام عکس را از نظر بگذراند. این کار به طور طبیعی با حرکت چشم از پس زمینه نورانی سمت چپ پایین عکس به قسمت راست بالای آن، صورت میگیرد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


هم پوشانی:
هم پوشانی اجزا یک سوژه، نه تنها باعث افزایش عمق پرسپکتیو میشود بلکه بیننده را به بررسی تضادهای موجود بین عناصر صحنه تشوق میکند. در مورد اول، از آنجایی که یک شیء، تنها هنگامی می تواند شیء دیگری را بپوشاند که جلوی آن قرار گرفته باشد بنا براین حس فاصله القا میگردد. در مورد دوم، هم پوشانی موجب می شود که دو یا چند شیء که با فاصله از هم جدا شده اند، کنار هم مشاهده شوند و به این ترتیب تضاد شکل، رنگ یا نور آنها قابل تشخیص گردد. در این تصویر، هم پوشانی عناصر معماری، تمثیلی از رقابت برای برتری در تصویر است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


قاب بندی:
قراردادن قاب در قاب دیگر، ابزاری از هنر نقاشی است که اغلب در عکاسی استفاده می شود. این کار نه تنها توجه بیننده را به سمت موضوع جلب میکند، بلکه غالبا بر موارد گسترده تری از حال و هموای موضوع دلالت میکند. همچنین رنگ های قاب، میتواند اشاره ای به محل عکسبرداری باشد. در این پرتره، رنگ چوبها انسان را به یاد سرزمین های آمریکای مرکزی یا جنوبی می اندازد. در حالی که ساختار کلبه و موضوع اصلی یادآور آفریقا است. حقیقت چیزی دور از انتظار است، این کلبه در یک روستای آفریقایی در مکزیک قرار دارد که محل سکونت بازماندگان برده های فراری آفریقایی است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

الگوهای هندسی:
شکل های هندسی نظیر مثلث ها و مربع ها، از آن جهت که با قاب مستطیلی عکس تقابل دارند، به مبحث ترکیب بندی عکاسی راه یافته اند. در این نما از مغازه های بسته، شکلهایی نظیر مستطیل های بزرگ و کوچک و مثلث های باریک وجود دارند. کارکرد آنها در قسمتهایی از عکس باعث ایجاد هماهنگی است (فواصل میان مغازه ها) و در قسمتهای دیگر (مثلث باریک ناشی از شیب خیابان) حسی از تنش در ترکیب بندی بوجود می آورد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مثلث ها:
پنجره های ساختمان منعکس شده روی شیشه محدب اتومبیل، شدیدا معوج به نظر می رسند و درون قاب مثلث شکل شیشه قرار گرفته اند. گرچه بلافاصله نمی توان از شکل کلی عکس دریافت، ولی نمونه ای از قاب بندی است که در آن تمامی عناصر، حساب شده هستند (از جمله خطوط و مستطیل های تکراری و نوارهای نور و سایه). شکل مثلث در ترکیب بندی، غالب در جاهایی که خطوط موازی به نظر متقاطع می رسد ایجاد می گردد، نظیر حاشیه های یک خیابان یا ریل های خط آهن که تا فاصله دور امتداد دارند. در یک عکس چاپ شده دو بعدی یا بر روی صفحه نمایشگر رایانه، این امر باعث القاء عمق و فاصله میشود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

الگوهای غیر منظم:
ردیف های نه چندان منظم این گونی ها که برای خشک شدن در آفتاب چیده شده اند، بی تردید چشم شما را به سمت مردی که بوجود آورنده آنها است هدایت میکنند. نقوش و تکرار ها، مسائلی بدیهی هستند ولی یک عکاس خوش فکر می داند که چگونه بجای استفاده از این عناصر بعنوان موضوع اصلی، از آنها برای القای ایده های مهمتر بهره گیرد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[karin]

ترکیب بندی تصویر، در کتابها و مجلات تخصصی عکاسی، اغلب به شکل یک نسخه تجویزی ارائه میشود. انگار که پیروی از تعدادی قاعده میتواند نتیجه قانع کننده ای را تضمین کند. شاید بهتر باشد این قواعد را تنها به عنوان چکیده ایده هایی در نظر گرفت که عکاسان (و البته نقاشان و سایر هنرمندان قرنها پیش از اختراع دوربین) آنها را برای خلق یک تصویر تاثیر گذار، مفید یافته اند.
هر ترکیب بندی عکسی را میتوان کارآمد دانست به شرط این که عناصر صحنه به طور موثر با بینندگان مورد نظر آن عکس، ارتباط برقرار کند. در اغلب موارد، نکته اساسی در شناسایی عناصر کلیدی صحنه نهفته است تا با تنظیم محل دوربین و میزان نور دهی، آنها را از دل سایر اطلاعات تصویری متفرقه، بیرون بکشید. همین اشیاء مزاحم، بسیاری از عکسها را خراب میکنند. اگر عکاسی را تازه شروع کرده اید، بهتر است به جای تمرکز زیاد روی جزییات خیلی خاص، تنها روی ساختار کلی صحنه تمرکز کنید. چرا که تاثیر آنها در مقابل ترکیب بندی عمومی عکس، بسیار سطحی است.


در این مقاله به معرفی سه روش کاربردی در امر ترکیب بندی تصویر پرداخته خواهد شد. در آغاز به معرفی کلی تکنیکی میپردازیم که قرنهاست شناخته شده است یعنی قانون تعادل (یا قانون طلایی - Golden Mean). این قانون در واقع یک فرمول هندسی است که توسط یونانی های باستان ابدا شده.استدلال بر این است که ترکیب بندی ای که بر اساس این تئوری تشکیل شده باشد، تاثیرگذار و قوی مینماید. ایده اصلی که در پس این تئوری است در واقع استفاده از خطوط هندسی است که به سادگی توسط چشم بیننده دنبال شوند.
طی قرون متمادی، قانون تعادل (یا قانون طلایی - Golden Mean) راهبردی مهم و ابزاری کارآمد برای هنرمندان و نقاشان به حساب می آمد. امروزه با توجه به ارزش این ابزار، آشنایی با آن به عکاسان نیز توصیه میشود.


قانون یک سوم (خطوط و نقاط طلایی):
قانون یک سوم در واقع مختصر شده مفهوم طلایی است. فلسفه اصلی که در پشت این مفهوم قرار دارد از یک ترکیب و کادر بندی متقارن و مستقر در مرکز کادر که معمولا کسل کننده است جلوگیری می کند.
4 خط تقسیم کننده کادر، خطوط طلایی و محل برخورد این خطوط، نقاط طلایی نامیده میشوند. (شکل های شماره یک و دو)

از بین بردن تقارن با استفاده از قانون یک سوم به دو شکل می تواند صورت بگیرد. در یک روش می توان تصویر را به دو بخش مجزا تقسیم کرد به نحوی که یک قسمت یک سوم و قسمت دیگری دو سوم تصویر را شامل شود (شکل شماره یک)
.

شکل شماره یک

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


در روشی دیگر، تمرکز مستقیما بر روی نقاط طلایی است. فرض کنید که منظره ای بسیار زیبا و بدیع پیش رو دارید اما این منظره فاقد یک نمای هندسی و به اصطلاح Geometric خوب و جذاب است. به عبارت دیگر در عین اینکه منظره بسیار خاص و زیبا است اما اگر به صورت تصویر در بیاید تا حدودی کسل کننده خواهد شد.
راه حل چیست؟ سعی کنید در این منظره یکنواخت یک نقطه عطف و تمایز پیدا کنید، نقطه ای که بتواند یکنواختی و یکدستی نما را از بین ببرد. سپس این سوژه را روی یکی از نقاط طلایی قرار دهید. این نقطه اولین نگاه بیننده را جذب کرده و مخاطب را به دیدن باقی تصویر دعوت میکند. (شکل شماره دو)


شکل شماره دو

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]





شکل شماره سه

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مثلث طلایی:
در ابتدا به بررسی مفاهیمی ساده در این تئوری میپردازیم. فرمول با یک مربع (شکل شماره سه - رنگ آبی) شروع میشود. سپس قاعده مربع را به دو بخش مساوی تقسیم میکنیم. نقطه X را مرکز دایره ای در نظر میگیریم که شعاع آن فاصله X تا Y است. سپس قاعده مربع را تا حدی گسترش میدهیم که با دایره ما به مرکزX تماس پیدا کند(نقطه Z).

حالا مربع ما میتواند به یک مستطیل با نسبت عرض و طول 5:8 تبدیل شود. جالب است که نسبت اندازه پاره خط C به A با نسبت اندازه A به B یکی است. خوشبختانه نسبت ابعاد 5:8 به نسبت اندازه فیلم 35 میلیمتری (24میلیمتر در 36 میلیمتر 5:7.5) بسیار نزدیک است.







شکل شماره چهار

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

محصول کار ما در مرحله قبل یک مربع مستطیل کامل است. در این مرحله ابتدا یک خط از گوشه بالای سمت چپ مستطیل به گوشه پایین سمت راست میکشیم(شکل شماره چهار). نقطه 'Y را در شکل شماره سه پیدا کنید، از گوشه بالا سمت راست نیز یک خط به 'Y بکشید و این خط را تا محل برخورد با خط اول ادامه دهید (شکل شماره چهار). با این اقدامات مستطیل ما به سه قسمت متفاوت تقسیم میشود(شکل شماره چهار).

حالا ابزار برای استفاده آماده است. کافیست شما سعی کنید که سوژه های مورد نظر خود را طوری در کادر قرار دهید که به طور تقریبی در این سه بخش قرار بگیرند. ترکیب بندی بدست آمده یک ترکیب بندی موزون و زیباست.

شما میتوانید این فرمول را با توجه به نیاز خود بچرخانید و یا برعکس کنید. این تکنیک بیشتر در مواردی که صحنه ما دارای خطوط مورب است کاربرد دارد.





[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]






مارپیچ طلایی:

یکی از ابزارهای ترکیب بندی عکس برای هدایت چشم بیننده به نقطه مورد نظر عکاس، مارپیچ طلایی است. استفاده از این تکنیک در سوژه هایی که با موارد قبل سازگار نبودند میتواند راهگشا باشد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



طریقه رسم هندسی مارپیچ طلایی به شرح زیر است:


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

برای توجیه علمی و ریاضی به این صفحه مراجعه نمایید.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



قواعد و تکنیکهای کلاسیک و دانشگاهی در زمینه هنر، هیچگاه نباید جلوی حس درونی هنرمند را بگیرد. اگر حس میکنید که عکسی خوب است پس حتما خوب است. رعایت قواعد و روشها همیشه چاره ساز نیست و چه بسا در بسیاری از آثار احتیاج داریم به اینکه خارج از قواعد کار کنیم. مثلا در جایی سوژه را در مرکز کادر قرار دهیم و .... اما این کار را تا جایی باید انجام داد که اثر ما حس زیبایی شناسی و قدرت بیان داشته باشد در غیر این صورت اثر ارزشمندی نخواهیم داشت.

نوشته شده توسط نیما مهربانی

منبع:foto.ir

[zoghal.akhte]

سلام.
به خاطره مطالبه خوبتون ممنونم.
واقعا مفید بودن.
ممنون.
یا حق.

[karin]

اجسام گوناگون موجود در طبيعت داراي سه بُعد طول، عرض و ارتفاع هستند كه مجموع اين ابعاد، حجم را به وجود مي‌آورد. اما هنگامي كه اجسام به تصوير در مي‌آيند، خصوصيات سه ‌بُعدي آنها بر روي سطحي دو بُعدي نمايان مي‌شود. درست است كه توقع نداريم ابعاد حجم را در تصوير لمس كنيم، اما به كمك سايه‌روشنهايي كه بر روي حجم مورد نظر تشكيل مي‌شود، مي‌توان احساس حجم و برجستگي را در تصوير ايجاد كرد.


حجم‌هايي كه به طور يكنواخت و يكدست روشن ‌شده باشند و يا به طور يكدست در سايه قرار گيرند در تصوير از برجسته‌نمايي مطلوبي برخوردار نيستند. بنابراين، نور در عكاسي معماري اهميت فوق‌العاده‌اي دارد.
اغلب عكاسان براي عكاسي معماري و منظره مايل به استفاده از نور مايل صبحگاهي يا هنگام عصر هستند چرا كه اين نور كنتراست متعادلي دارد. اما نور نيمه‌ روز به خصوص در فصل تابستان شديد است و سايه‌هايي عميق ايجاد مي‌كند. در عكاسي معماري ايده‌آل آن است كه نماي اصلي ساختمان و يا قسمتي كه در تصوير مورد توجه اصلي قرار مي‌گيرد، در معرض تابش نور قرار گرفته و در سايه نباشد.
(عکس پايين: استفاده از نورپردازي صحيح در نشان دادن حجم ساختمان)


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


بهتر است نماهاي رو به مشرق هنگام صبح كه آفتاب به آنها مي‌تابد و بناهايي كه نماي اصلي آنها رو به مغرب است، هنگام عصر عكسبرداري شوند. هنگام عكسبرداري در نور صبحگاهي، براي اينكه بنا در تصوير از برجسته‌نمايي بهتري برخوردار باشد ترجيح دارد سايه‌هايي كه در سمت چپ ساختمان ايجاد مي‌شود، در تصوير بگنجانيد و هنگام عكسبرداري از بنا در غروب بهتر است زاويه عكسبرداري اندكي به سمت راست بنا متمايل باشد تا سايه‌هاي ايجادشده نيز در تصوير بيايد.
(عکس پايين: استفاده از سايه ها در بنا)


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


نورهاي بسيار ملايم و بدون سايه مانند نور هواي ابري يا مه‌آلود، احساس برجسته‌نمايي را در تصوير كاهش مي‌دهد.عكسبرداري از بناهاي تاريخي و قديمي در شب هنگام (زير نور ماه) حالت جالبي را براي نشان‌دادن قدمت آنها به وجود مي‌آورد.
(عکس پايين: بناهاي قديمي همراه با تصوير ماه)


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


همچنين اغلب بناها هنگام شب زيباترند، به ويژه اگر از آنها عكس رنگي گرفته شود. تداخل و تركيب رنگهاي حاصل از نورهاي مختلف موجود نيز بر جلوه و زيبايي تصوير مي‌افزايد. دقت در نورسنجي استفاده از سه پايه و سيم دكلانشور نكات مهم در اين شرايط است. با نصب اين سيم در محل مخصوص و هنگام فشردن آن به خصوص در استفاده از سرعتهاي كم‌شاتر، دوربين دچار كمترين لرزش شده و از وضوح تصوير كاسته نمي‌شود.
(عکس پايين: برخي بناها در شب زيباترند)


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

عكاسي از بناهاي معماري در وضعيت ضد نور تصويري را مي‌سازد كه فقط كلياتي از ساختمان ديده مي‌شود. در حالت ضد نور چون منبع نور پُشت بنا و رو به عكاسي است، موضوع كاملاً تيره ديده مي‌شود و حالتي مرموز به خود مي‌گيرد.(عکس پايين : تصوير ضد نور از يک بنا)


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


منبع: تبیان

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


قبل از اين‌که با سر به درياي عکاسي ديجيتال شيرجه برويد، خيال‌تان راحت باشد که قبل از شما افراد بسياري شيرجه رفته‌اند و سرشان به سنگ خورده است! آن‌ها اشتباهاتي مرتکب شده و درس‌ها از آن گرفته‌اند که نتايج تجربيات آن‌ها در اختيار شماست. البته اين بدان معني نيست که ديگر شما مرتکب هيچ اشتباهي نخواهيد شد، ولي شما مي‌توانيد از اشتباهات رايج تازه‌کاران مشتاق عکاسي ديجيتال پرهيز كنيد. براي شما ده توصيه در اين‌جا فهرست کرده‌ام که مي‌توانيد براي مواجه نشدن با آن‌ها از هم‌اکنون چاره‌انديشي كنيد.

1ـ دوربين شما دقت کافي يا مشخصات فني مناسب ندارد:

قبل از خريد دوربين ديجيتال، خوب در مورد هدف و نحوه‌ي استفاده از آن در حال حاضر و در آينده فکر كنيد. اگر هدف‌تان از خريد دوربين، چاپ عکس‌هايي در اندازه‌ي 8 در 10 يا بزرگ‌تر است، از خريد مدل‌هايي با رزولوشن (دقت) پايين خودداري کنيد. همين‌طور اگر کارتان نياز به اتصال فلاشي قوي دارد، دوربين‌تان حتما بايد داراي محل نصب فلاش خارجي باشد (که اکثر دوربين‌هاي ديجيتال ندارند). فهرستي از مشخصاتي که دوربين‌تان بايد داشته باشد، بنويسيد و هنگام خريد دوربين، از آن براي انتخاب دوربين مناسب استفاده کنيد.

2ـ عکاسي با رزولوشن پايين:

براي جاي دادن عکس‌هاي بيش‌تر روي يک کارت حافظه، دوربين را روي رزولوشن پايين‌تر از حداکثر تنظيم كنيد. اين کار خوب است، ولي اين، زماني است که يك عکس ديدني كه بخواهيد از آن پرينت بزرگي بگيريد، نگرفته باشيد. پايين آوردن رزولوشن يک دوربين استفاده از عکس‌هاي آن را محدود مي‌کند و امکان گرفتن يک پرينت بزرگ و دقيق را از آن مي‌گيرد. مگر آن‌که شما کاملا مطمئن باشيد عکس‌هايي که مي‌گيريد، فقط براي نمايش روي وب، ايميل کردن يا براي استفاده‌ي رزولوشن پايين ديگري مورد استفاده خواهد بود. اگر اين‌طور است تنظيم را در حالت JPG يا TIFF در فشرده‌ترين حالت قرار دهيد. اگر عکسي زيبا و مهم به دست آيد، شما بي‌نهايت خوش‌حال خواهيد شد. در مورد رزولوشن بايد بيش‌تر بياموزيد.

3ـ تمام شدن باتري در شرايط حساس:

دوربين‌هاي ديجيتال به توان الکتريکي، آن‌هم به مقدار زياد نياز دارند. هيچ چيز نااميدکننده‌تر از اين نيست که براي گرفتن صحنه‌اي حساس، شاتر را فشار دهيد و علامت يا صداي تمام شدن باتري و خاموش شدن دوربين را ببينيد. براي اطمينان از آماده بودن دوربين در شرايط حساس، از شارژ کامل باتري‌ها اطمينان حاصل كنيد و حتماً باتري يدکي همراه خود داشته باشيد. باتري‌ها را بايد خوب بشناسيد.

4ـ ته کشيدن حافظه در شرايط حساس:

دوربين‌هاي ديجيتال همراه يک کارت حافظه فروخته مي‌شوند، ولي معمولا اين مقدار حافظه فقط براي گرفتن چند عکس با کيفيت متوسط کافي است. در نظر بگيريد که تصميم داريد چند عکس بگيريد و اطمينان حاصل كنيد که کارت حافظه با ظرفيت کافي همراه داريد. بالاترين حافظه‌اي را که توان مالي‌تان اجازه مي‌دهد، بخريد و يا اگر ارزان‌تر درمي‌آيد، چند حافظه‌ي کم ظرفيت‌تر بخريد و خيال خودتان را راحت کنيد که در شرايطي گير نخواهيد کرد. چون تاسف از دست دادن منظره‌ها و يا صحنه‌هاي تکرارنشدني را خواهيد خورد.

5ـ در آوردن نابه‌جاي کارت حافظه:

براي گرفتن عکس در دوربين ديجيتال، مراحلي بايد طي شود که در انتهاي آن، ثبت تصوير روي کارت حافظه قرار دارد. اين پروسه، چند ثانيه طول مي‌کشد. اگر در حالت عکس‌برداري پي‌در‌پي، سريع عکس گرفته باشيد، اين پروسه طولاني‌تر هم خواهد شد. اين مساله که قبل از خارج کردن کارت حافظه از دوربين، فرصت کافي براي ضبط تصوير را بدهيد، بسيار ضروري است. اگر در حين اين عمليات، کارت حافظه را بيرون بکشيد، ممکن است عکس‌ها را از دست بدهيد. دوربين‌هاي ديجيتال، داراي نمايشگري هستند که در حين ضبط تصوير چشمک مي‌زند. قبل از انجام هرکاري روي کارت، مطمئن شويد که چشمک زدن اين لامپ قطع شده باشد. حتما خودتان را عادت دهيد که قبل از خارج کردن کارت حافظه دوربين را خاموش کنيد.

6ـ گرفتن عکس از صحنه‌هاي سريع:

خوش‌بختانه امروزه دوربين‌هاي ديجيتال بيش‌تري در حال نزديک شدن به سرعت پاسخ فيلم‌هاي عکاسي هستند؛ به بيان ساده، به مجرد فشار دادن شاتر، عکس گرفته مي‌شود، ولي متاسفانه خيلي از مدل‌ها هنوز کند بوده و آن‌چه را که در مانيتور نمايش مي‌دهند، هماني نخواهد بود که در عکس ثبت مي‌شود. اگر دوربين شما چنين است، دو راه براي فايق آمدن بر آن وجود دارد: اول آن‌که خود را عادت دهيد بدون اين‌که وابسته به تصوير نشان داده شده در مانيتور باشيد، براساس تجربه بهترين زمان فشار دادن شاتر را به دست آوريد؛ دوم اين که روي سوژه‌هاي ساکن نحوه‌ي قفل کردن فوکوس دوربين‌تان را ياد بگيريد. در شرايطي که مي‌خواهيد از جسم متحرک و يا صحنه‌ي سريعي عکس بگيريد، از قبل فوکوس را روي فاصله‌ي مناسبي قفل کنيد. چون هنگامي که فوکوس انجام شده باشد با فشردن شاتر بلافاصله عکس گرفته مي‌شود.

7- عکس گرفتن از صحنه‌هاي سريع در مد عکس تکي:

اگر تنظيم دوربين شما روي مد عکس تکي تنظيم شده باشد، بعد از گرفتن عکس تا زمان آماده شدن براي عکس بعدي زماني طول مي‌کشد که به علت ثبت اطلاعات عکس روي کارت حافظه، ممکن است دوربين در طي اين زمان با نشان دادن عکس گرفته شده، شما را سرگرم كند! اين مد براي گرفتن عکس از سوژه‌هاي ثابت مناسب است، ولي هنگامي که مي‌خواهيد از سوژه‌هاي در حال حرکت عکس بگيريد، بايد تنظيم دوربين‌تان را تغيير دهيد. در بعضي دوربين‌ها مي‌توانيد نمايش تصوير بعد از گرفتن عکس را غير فعال كنيد که باعث سريع‌تر شدن زمان آماده شدن براي عکس بعدي مي‌شود. در بعضي از دوربين‌ها نيز مي‌توانيد مد گرفتن چند عکس متوالي را فعال كنيد که قبل از اين‌که دوربين به ثبت تصاوير بپردازد، چند عکس مختلف بگيريد.

8ـ مديريت نامناسب عکس‌ها:

درباره‌ي اين موضوع، قبلا هم صحبت شده است؛ شما براي اين‌که حداکثر بهره را از دوربين‌تان ببريد، بايد روند کاري منظمي شامل گرفتن عکس، انتقال به کامپيوتر، نگه‌داري و مرتب کردن منطقي عکس‌ها و گرفتن کپي پشتيبان روي CD را رعايت كنيد. ممکن است عادت دادن خودتان به انجام دقيق اين کارها کمي مشکل باشد، ولي اين کار ضامن استفاده‌ي درست و بدون اشتباه از عکس‌هايتان است.

9ـ انتظار اصلاح عکس‌ها با نرم افزارهاي ويرايش تصوير:

در بعضي از فيلم‌هاي پليسي ديده‌ايد که از عکسي که کاملا تار است، چگونه عکسي واضح از صورت مجرم تهيه مي‌کنند و يا عکسي غيرواضح در شب را به عکسي روشن مثل وسط روز تبديل مي‌كنند، زياد جدي نگيريد! اين قدرت اسرارآميز کامپيوترها زاييده‌ي قوه‌ي تخيل کارگردان فيلم است.
با استفاده از يک نرم افزار ويرايش تصوير خوب، مثل فتوشاپ، مي‌توان تصوير رنگ پريده‌ي زير نور فلورسنت را بهبود داد، قرمزي چشم را اصلاح کرد، روشنايي و کنتراست را بالا برد و کارهايي از اين قبيل انجام داد، ولي در قدرت و کيفيت کار، محدوديت‌هايي وجود دارد. بعضي اشکالات هستند که با هيچ نرم افزاري قابل برطرف شدن نيستند.

10ـ ضبط روي عکس اصلي:

ممکن است شما در حال تجربه کردن يک نرم افزار ويرايش تصوير و امتحان جلوه‌هاي عجيب و غريبي که بر روي تصوير و رنگ‌ها ايجاد مي‌کند، باشيد. کارهايي که انجام مي‌دهد، بسيار جالب است و شما مي‌خواهيد ادامه‌ي کار را بعدا انجام دهيد. کليد CTRL-S را مي‌زنيد و عکس ضبط مي‌شود. شما نمي‌خواستيد اين‌طور شود، ولي اکنون عکس اصلي با عکس تغيير داده‌ي شده شما جايگزين شده است و ديگر راهي براي بازگشت آن وجود ندارد. هميشه يادتان باشد، قبل از شروع کار با چنين نرم افزارهايي، با استفاده از SAVE AS يک کپي از تصوير اصلي تهيه كرده و روي آن کار کنيد.


مؤسسه تحقيقات و مطالعات عكاسي آبگينه /ابراهيم بهرامي

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


واژه‌ي عكاسي مستند در سال‌هاي ركود اقتصادي كاربرد پيدا كرد. زماني كه شرايط اسف‌بار كشاورزان وجدان مردم امريكا را بيدار كرد تا نياز به اصلاحات اجتماعي را احساس كنند. اين زمينه از عكاسي هنوز عكس‌هاي داست باول (DUST BOWL) را تداعي مي‌كند, عكس‌هايي كه در آن‌ها، پس كوچه‌هاي كثيف و شرايط رقت‌بار شهري را تصوير كرده بود.
اما عكاسي مستند ابعاد وسيع‌تر از اين‌كه فقط بدبختي‌ها و نارسايي‌ها را تصوير كند در بر مي‌گيرد، چراكه مي‌توان موضوع‌هايي جدا از بدبختي‌ها و ناكامي‌ها را نيز به تصوير كشيد و سنديت بخشيد, مانند مناطق دورافتاده و محروم, انسان‌هاي سرزمين‌هاي ديگر, ناملايمات جامعه و طبيعت, ابعاد وسيع عواطف و تنش‌ها، درواقع دامنه‌ي موضوع‌هاي عكاسي مستند بي‌شمار و نامحدود است. با اين‌همه هر عكسي را نمي‌توان عكس مستند ناميد. زيرا عكس مستند بايد حامل پيام باشد. پيامي كه آن را از يك عكس طبيعت، يك پرتره و يك منظره‌ي خيابان مستثني مي‌كند. عكس مستند ممكن است ثبت‌كننده‌ي يك واقعه باشد اما اين واقعه في‌النفسه بايد معنا داشته باشد. معنايي فراتر از آن‌چه عكس خبري با خود يدك مي‌كشد. عكس مستند ممكن است شخصيت يا احساسي را ثبت كند. اما باز هم بايد مفهومي اجتماعي داشته باشد و نمايانگر چيزهايي بيش از آن‌چه پرتره نشان مي‌دهد باشد. درواقع ما را بر آن مي‌دارد كه با ديدي نوبه دنيا بنگريم.
عكاسي مستند، نمايش دنياي واقعي است به وسيله‌ي عكاس كه قصدش تحليل و تفهيم چيزي مهم به بيننده است. از آن‌جا كه تعريف جهان‌شمولي درباره‌ي اين بخش مهم و پيچيده‌ي عكاسي وجود ندارد تا تمامي جنبه‌هاي آن را در بر گيرد, وجود تعاريف گوناگون را اجتناب‌ناپذير كرده است. تناقض بين ويژگي‌هايي كه به عكس مستند نسبت داده مي‌شود ممكن است ناشي از جديد بودن اين بخش از عكاسي باشد. چراكه اين نوع عكاسي از دهه‌ي 1930 به بعد ابداع شده و اين نام را به سياق آن دسته از فيلم‌هاي مستند كه موضوع‌شان از پيش پرداخته نبود و به‌طور عمده زندگي افراد گمنام در مناطق دورافتاده را به تصوير مي‌كشيد, بر اين نوع عكاسي نهادند. فيلم‌هاي مستند، بر خلاف فيلم‌هايي كه ماجراهاي سير و سفر را به تصوير مي‌كشيدند، با نگاهي تحليل‌گر به دنيا مي‌نگريستند. چنين نگرشي گرچه از مدت‌ها قبل در بين عكاسان وجود داشته اما تا دهه‌ي 1930، اين نوع عكاسي به صورت عرصه‌اي خاص جايگاه و منزلتي نداشته است.
عكس جداي از تصوير دوبعدي و خاكستري رنگ از سايه روشن‌ها مي‌توانست ايده‌هايي فراتر را منتقل كند. منظره در برابر عدسي دوربين يك واقعيت بود، ولي عكاسي مي‌توانست از همين چشم‌انداز واقعيتي ديگر را القا كند، واقعيتي عميق‌تر و شايد بسيار مهم‌تر، او مي‌توانست همراه اين منظره تفسير و تحليل را نيز ارائه دهد. اگر اولين ويژگي عكس مستند انتقال بخشي از واقعيت محيط پيرامون بود، دومين ويژگي آن توانايي ارائه‌ي تحليل و ديدگاه عكاس درباره‌ي آن واقعيت به شمار مي‌رفت.
اولين صاحب نام در استفاده از اين شيوه، «اوژن آتژه» بود. او به‌عنوان يك عكاس مستند، مناظري زيبا و يكدست از شهر پاريس را در اوايل قرن بيستم به تصوير كشيد كه گاهي آن‌ها را به‌عنوان عكس‌هاي مرجع به نقاشان و معماران مي‌فروخت. عكس‌هايي كه آتژه از پارك‌هاي خلوت گرفت، واقعيت اين مناظر را با عمق معناي آن‌ها كه جزئي از همين شهر بودند و نيز با احساسات دروني خويش درهم آميخت, به طوري كه آثار او اكنون جزو شاهكارهاي عكاسي مستند به شمار مي‌روند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


پي بردن به اين نكته كه دوربين قادر است واقعيت را تفسير كند، تاريخ عكاسي مستند را وارد مرحله‌ي جديد مي‌كرد. كشف اين توانايي دوربين كه قادر است آينه‌اي را در مقابل جامعه قرار دهد و جهانيان نيز مي‌توانند بازتاب تصوير آن را بينند. «جاكوب ريس» دانماركي الاصل كه در اواخر قرن نوزدهم گزارشگر و روزنامه‌نگار بود، از اولين افرادي بود كه نشان داد از عكس مي‌توان به‌عنوان استناد و مدارك اجتماعي سود جست. او در دوره‌ي بحران اقتصادي امريكا با دوربين‌اش به امريكايي‌ها فهماند كه در نوشته‌هايش چه چيزهايي را نشان مي‌داده است: وحشي‌گري و بي‌رحمي‌هايي كه در محله‌هاي كثيف نيويورك حاكم بود. عكس‌هايي كه او گرفت مانند گزارش‌هايش بسيار تأثيرگذار بودند و چهره‌ي فقر و خشونت حاكم بر امريكا را كه از نظر پنهان بود، به جهانيان نشان داد. بلافاصله پس از ريس، «لويس هاين» به‌عنوان يكي از بهترين مستندسازان اجتماعي در تاريخ عكاسي زبان‌زد جهانيان شد. هاين يك جامعه‌شناس و معلم باتجربه بود كه آگاهي‌هاي اجتماعي او و شور و علاقه‌اي كه به اين كار نشان مي‌داد، او را بر آن داشت تا به كارخانه‌هاو معادن سر بزند و همه‌ي آن شرايط ظالمانه و غيرانساني را كه بر كارگران مهاجر و كودكان‌شان تحميل مي‌شد به تصوير بكشد. عكس‌هاي هاين درواقع به منزله‌ي كيفرخواستي بر عليه جامعه‌ي صنعتي امريكا در اوايل قرن بيستم بود، اما استعداد خارق‌العاده و دلسوزي‌هاي او موجب شد كه كارهايش به جاي اين‌كه خشم عده‌اي را برانگيزد, بيش‌تر سازنده باشد. آثار هاين بيننده را بر آن مي‌داشت كه با آغوش باز آن‌ها را پذيرا شود و خويش را در آلام و دردهاي همنوعان‌اش سهيم بداند. ريس و هاين هردو عكاسي مستند را به سمت مطالعه‌ي شرايط زندگي انسان‌ها سوق دادند و اين تحليل عيني از شادي‌ها و دردها و رنج‌هاي جامعه، از آن زمان تا به امروز موضوع كار بسياري از عكاسان حرفه‌اي در عرصه‌ي عكاسي مستند شده است.
در دوره‌ي ركود اقتصادي دهه‌ي 1930 و سال‌هاي جنگ دهه‌ي 1940 و سال‌هاي بازسازي پس از جنگ، عكاسان مستندكار به اقصي نقاط دنيا مسافرت كردند و از نزديك همسايگانشان را ديدند تا از شرايط زماني و مكاني هر جامعه در مقطع تاريخي خاص آگاه شوند. هرچند اين عكاسان ـ كه از ميان آن‌ها مي‌توان به عكاسان صاحب نامي نظير «يوجين اسميت»، «آندره كرتس»، «دوروتي لانگ» و «واكرا يوانز» اشاره كرد ـ به هر كجا مي‌رفتند آلام و دردهاي انسان‌ها را مشاهده مي‌كردند, ولي انعكاس دادن قدرت دروني، منزلت‌ها و اميدواري‌هاي غيرقابل درك اين انسان‌ها را نيز در موضوع‌هايشان نشان مي‌دادند. آن‌ها بر اين باور بودند كه انسان رهايافتني است.
اسميت, عكاس مستندكار نابغه، بر اين باور بود كه وقتي عكس‌هايش آشكارا حماقت‌ها و بيرحمي‌ها و جهالت‌هاي انسان را در به راه انداختن جنگ‌ها نشان دادند، آن وقت كه بشر وحشت‌زده سعي خواهد كرد از به راه انداختن جنگ و خونريزي خودداري كند


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


به هرحال تا دهه‌ي 1950 اين نكته روشن بود كه عكاسان مستندكار در راه اصلاح جامعه, كاري بيش از رمان‌نويسان رمانتيك انجام نداده‌اند. اما بعضي از وجدان‌هاي بيدار بشري تحت تأثير اين عكس‌ها قرار گرفته بودند و بعضي از قوانين كه تا آن زمان اجرا نمي‌شد، به مرحله‌ي عمل درآمدند، عكس‌هاي هاين راه را براي اصلاح قوانين كار هموار كرد و بسياري از كودكان را كه در كارخانه‌ها مانند برده كار مي‌كردند، از شرايط فلاكت‌باري كه داشتند نجات داد.
زنگ آغاز تحولي جديد در عكاسي مستند،‌با انتشار كتاب امريكايي‌ها در سال 1985 توسط رابرت فرانك نواخته شد. عكس‌هاي اين كتاب، كه فرانك ضمن مسافرت‌هايش به مناطق مختلف امريكا گرفته بود، جامعه‌ي اين كشور را از ديد يك خارجي نشان مي‌داد ـ فرانك سوييسي بود و در همان جا نيز بزرگ شده بود ـ او در عكس‌هايش، تصوير آن تكه پارچه وصله مانند در پرچم امريكا را مشاهده كرد. او از زندگي ملالت‌بار روزمره‌ي مردم و ضايعات آلوده‌ساز جامعه‌ي صنعتي امريكا عكس گرفت. همين‌طور از سرخوردگي‌هاي امريكايي‌هايي كه در دوراهي عشق به ميهن و واقعيت‌هايي كه با آن‌ها روبه‌رو بودند آواره و سردرگم بودند. ديدگاه‌هاي فرانك بسيار صريح و بي‌پرده بود.
پس از انتشار كتاب امريكايي‌ها، عكاسي مستند وارد مرحله‌ي جديدي از رشد خود شد. بيش‌تر عكاسان به جاي پرداختن به شرايط طاقت‌فرسا و آشفته‌ي زندگي و رفتارهاي خشن مردم, تلاش كرد تا درونيات انسان‌ها را به نمايش گذارند. شرايط رواني و احساسي انسان‌ها اهميت به مراتب بالاتر از واقعيت‌هاي اجتماعي و عيني پيدا كرد و احساسات و تجربيات عكاس، مانند نگاه‌اش به دنيا، محور كار او شد. اين نوع عكس‌ها به تفسير دقيق‌تري نياز دارد كه هر بيننده به منظور درك كردن پيام مورد نظر عكاس بايد درباره‌ي آن‌ها فكر كند.
مي‌توان گفت كه با نگاه به مجموعه عكس‌هاي فوري گرفته شده در قرن نوزدهم و مجموعه عكس‌هاي پررمز و راز و خصوصي قرن بيستم، عكاسي مستند راه خود را در شناخت جامعه و انسان هم‌چنان ادامه مي‌دهد.

گزيده مطالب چاپ شده در مجله‌ي عكس سال‌هاي 76و 73

[karin]

اولین دوربین دیجیتال در سال ۱۹۷۵، توسط Steven J.Sasson در شرکت کوداک ساخته شده است.این دوربین هشت و نیم پوندی که با ۱۶ باتری AA کار می کرد قادر بود تا عکسی با حداکثر ۰/۰۱ مگاپیکسل را در مدت ۲۴ ثانیه روی یک نوار کاست دیجیتال ذخیره نماید.بنابر مطلبی از نیویورک تایمز، آقای J.Sasson در مورد اولین دوربین دیجیتال ساخته شده توسط وی می گوید:
نمونه ای که ساخته ام از یک توستر هم بزرگتر است اما اهل فن این دوربین را بسیار دوست دارند.به نظر من در این دستگاه فقط فیلم حذف شده است که به هر حال برای مدیران این دوربین بسیار جذاب است - ولی شما در موردش با کسی صحبت نکنید.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

جالب اینجاست که آقای Ken Geiger در این پست: ngm.typepad.com/digital_photography/2008/05/kodak.html
به ۲۵ سال قبل اشاره می کند که وی در انستیتیوی راچستر در حال یادگیری تصویر سازی بر پایه مواد شیمیایی بوده است (روش قدیمی عکاسی و چاپ آن) و در همان زمان J.Sasson و شرکت کداک در حال توسعه عکاسی Pixel-Based بوده اند.او خود را مدیون اختراع و زحمات آقای J.Sasson می داند چون توانسته است که با کمک این سیستم از عکاسی، در مجله نشنال جئوگرافیک به فعالیت بپردازد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



منبع: gizmag.com

[karin]

اولین و قدیمی ترین عکس در دنیا:


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اولین عکس دنیا در سال 1826 توسط Joseph Niepce گرفته شده است.
تاریخچه عکاسی نام این فرد فرانسوی را به عنوان اولین عکاس درج کرده است. روزنه اولین عکس دنیا از دریچه یک پنجره در منطقه Le Gras بود. این عکس در سال های اخیر در مرکز پژوهش های Harry Ransom Humanities در دانشگاه Austin به نمایش گذاشته شده است.

اولین عکس از یک انسان:


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


Louis Daguerre اولین فردی است که در سال 1838 عکس یک انسان را روی یک نگاتیو عکاسی جای داد.
این عکس نمایی از یک خیابان شلوغ بود که به علت نوردهی زیاد (10 دقیقه) ترافیک آن قابل مشاهده نیست، علاوه بر این که عکاس عنصر اصلی عکس یعنی فرد ذکر شده در گوشه پایین را حذف کرده است.

اولین مونتاژ تصویری دنیا:


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اولین عکس مونتاژ شده جهان توسط Henry Peach Robinson در سال 1858 ایجاد شد.
این عکس حاصل ترکیب پنج نگاتیو است و عکاس آن را به نام Fading Away نامگذاری کرده است.
عکس تصویری از یک دختر مبتلا به بیماری سل است که آخرین لحظه های عمر خود را می گذراند.


اولین عکس رنگی دنیا:


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سال 1861 سال تولد اولین عکس رنگی دنیاست.
اولین عکس رنگی جهان متعلق به James Clerk Maxwell ریاضیدان و فیزیکدان اسکاتلندی است.
که در سال1861 . صفحه های استفاده شده در فرآیند عکسبرداری در خانه محل تولد وی در خیابان 14 هند در ادینبورگ مرکز اسکاتلند که اکنون تبدیل به موزه شده است، نگهداری می شوند.

اولین پرتره شخصی:


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تهیه پرتره های شخصی که با دست نقاشی می شدند صدها سال قبل از این وجود داشته است.
اما Mathew B. Brady عکاس مشهور آمریکایی اولین کسی است که یک عکس شخصی از خودش گرفته است.

اولین عکس از فضا:


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کمی بعد از پایان دومین جنگ جهانی دوم در 24 اکتبر 1946 یک دوربین 35 میلی متری سوار بر موشک V-2 اولین عکس زمین از فضا را ثبت کرده است.
این تصویر زمین را از ارتفاع 65 مایلی نشان می دهد.

اولین عکس از زیرآب:


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


William Thompson اولین عکاسی است که یک عکس زیرآبی گرفته است.
این عکس با استفاده از دوربینی که بر روی یک تیرک سوار شده و از بالای آب کنترل می شد، برداشت شده است. هدف عکاس یک جلبک دریایی بود اما عکس تهیه شده کیفیت و وضوح پایینی داشت.
زمان نوردهی برای دریافت این عکس حدود 10 دقیقه بود و همانطور که شما هم حدس می زنید دوربین در این فرآیند غرق شده است.
تصویر اصلی موجود نیست.

اولین عکس هوایی:


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

در این دوره عکاس های هوانورد وجود نداشته اند و اولین عکاسان هوایی پرندگان بودند.
در سال 1903 Julius Neubronner دوربینی را با یک زمان سنج ترکیب کرده و آن را به نوک یک کبوتر ضمیمه کرده است.
این تکنیک توسط ارتش آلمان برای فعالیت های نظامی نیز مورد استفاده قرار گرفت.

اولین عکس رنگی از زیر آب:


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اولین عکس رنگی از زیر آب متعلق به یک عقرب دریایی است که در خلیج مکزیک زندگی می کرده است.
این عکس را دکتر William Longley Charles Martin در سال 1926 برداشته است.

اولین عکس از کره زمین در حال درخشش:


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اولین عکسی که زمین خاکی ما را در روشنایی کامل روز نشان می دهد در 7 دسامبر 1972 توسط فضانوردانی که با آپولو 17 سفر می کردند برداشته شده است.
در این عکس می توانید کره زمین را به صورت یک گوی آبی ببینید.

ترجمه شده از سایتfunhigh.com
منبع : شاهوار دات نت

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



به دليل ماهيت دوربين‌هاي ديجيتالي و تفاوت ذاتي كه در نحوه تبديل نور بازتابيده از اشيا و سوژه‌ها به تصوير با دوربين‌هاي آنالوگ (يا همان فيلمي خودمان) دارند، معمولاً تصاوير ضبط شده اندكي با آنچه كه انتظار داريم، تفاوت دارند. دلايل متعددي براي توجيه اين وضعيت وجود دارد. سعي بر آن بوده است كه مهم‌ترين و شايع‌ترين اين پديده‌ها را توضيح داده و روشي براي برطرف كردنشان بياورم.


1- موجدار يا تابدار بودن تصوير ‌‌‌‌(Moire)


ابداع بافت جديد در صنعت نساجي!
زماني كه از افراد مختلف عكسبرداري مي‌كنيد، متوجه مي‌شويد كه الگوهاي عجيبي بر روي لباس‌هايشان پديدار مي‌شود كه واقعاً بر روي لباس‌هايشان وجود ندارد.
هنگام عكسبرداري از موضوعي كه داراي تركيب و الگوي منظم و با قاعده در شكل بافت است، الگوي راه‌راه نامربوط و به‌هم ريخته‌اي بر روي الگوي اصلي بافت پارچه ظاهر مي‌شود. اين تركيب نافرم معمولاً بر روي پارچه‌هايي با بافت متوسط و درشت، همچنين پارچه‌هاي شطرنجي و به‌خصوص پارچه‌هاي توري به وجود مي‌آيد. همچنين رنگ‌هايي نيز ممكن است ظاهر شوند كه در تركيب رنگي پارچه اصلاً به كار نرفته‌ باشند.
اين پديده را اصطلاحاً موجدار شدن تصوير يا تابدار شدن تصوير مي‌نامند. اما ذكر اين نكته ضروري است كه وقوع پديده فوق بر روي هر بافتي ممكن است. گاهي شما اين حالت را در عكسي از نرده‌هاي محافظ يك پل برداشته‌ايد و حتي بر روي توري لباس عروس نيز مشاهده مي‌كنيد.


1
علت:
پديده فوق اصطلاحاً يك ضربه دوبعدي است كه در نتيجه واكنش بين الگوي منظم موضوع و الگوي منظم برداشت شده توسط CCD در دوربين ضبط مي‌شود.
در مثال‌هاي شبيه به همين پديده، زماني كه دو لايه سبز يا آبي رنگ (معمولاً در تركيب‌هاي آبي) براي بافت يك پارچه به كار مي‌روند در محل تلاقي يا اتصال آن‌ها با هم و يا زماني كه دو لايه پارچه از جنس توري روي هم مي‌افتند، مي‌توان به وضوح پيدايش اين موضوع را مشاهده كرد. در نتيجه، اين الگوي راه راه باعث به‌وجود آمدن يك فاصله كاذب بين دو لايه روي هم افتاده بيش از مقدار واقعي آن مي‌گردد كه باعث تأخير در بازتابش نور از دو سطح مي‌گردد. پديده‌هاي موير ديده شده در عكس‌هاي ديجيتال به‌طور اساسي يكسان بوده‌اند.
اين پديده تنها بر عكس‌هاي ديجيتال (گرفته شده توسط دوربين ديجيتال) تأثير مي‌گذارد و در دوربين‌هاي فيلمي، پديده‌اي نادر بوده و تا به حال ديده نشده است. به اين دليل كه الگوي مشخصي در توزيع حساسيت نوري ماده مرسوم و معمول فيلم وجود ندارد.


راه‌حل:
●زماني كه از زاويه كمتري عكسبرداري شود، Moire كاهش پيدا مي‌كند. ‌
●همچنين به‌وسيله زوم كردن و يا تغيير دادن تعداد پيكسل (تفكيك‌پذيري) نيز مي‌توان آن را كاهش داد.
●اگر دوربين شما فوكوس دستي دارد، سعي كنيد به مقدار خيلي كمي تصوير را از حالت فوكوس كامل خارج كنيد.


‌2 - كجي تصوير ‌‌‌‌(Tilt)

تبديل انسان به غول، با يك روش بديع!
اين پديده زماني رخ مي‌دهد كه شما سعي كنيد يك عكس تمام قد در حالتي كه هم شما و هم موضوعتان ايستاده باشيد، بگيريد. البته با اين تفاوت كه شما كمي بالاتر يا پايين‌تر از سوژه قرار گرفته باشيد و مجبور باشيد لنز دوربين را اندكي رو به بالا و يا پايين بگيريد.


2
در اين موقعيت، اگر هر ساختار منظم و با قاعده‌اي مانند ساختمان يا درخت در تصوير گرفته شده وجود داشته باشد، مشاهده مي‌كنيد كه زماني كه شما از زاويه پايين عكس مي‌گيريد عناصر موجود در بالاي تصوير عريض‌تر و در پايين تصوير باريك‌تر مي‌شود و زماني‌كه از زاويه بالاتري عكسبرداري مي‌كنيد، عكس حالت قبل در قسمت پايين، عناصر عريض‌تر و در قسمت بالا باريك‌تر مي‌شود.
علت: اين مسئله دقيقاً مشابه زماني است كه شما تصويري را از پايين‌ترين قسمت يك ساختمان رو به بالاي ساختمان برمي‌داريد. متوجه مي‌شويد كه طبقات فوقاني باريك‌تر از طبقات پاييني هستند و اصطلاحاً ساختمان‌تان ساختار هرمي پيدا مي‌كند. دليل به وجود آمدن اين پديده، تفاوت فاصله دهنه لنز از طبقات پايين و طبقات بالا و در كل تفاوت فاصله بين قسمت پايين تصوير و لنز با فاصله قسمت بالايي تصوير از لنز است.



3
راه‌حل:
تا جايي كه ممكن است، دوربين را نسبت به سوژه عكاسي افقي نگه داريد. سپس اقدام به عكاسي كنيد. همواره سعي كنيد لنز دوربين مقابل نقطه مياني سوژه قرار گيرد.



3 - قرمزي چشم ‌‌‌‌(RED Eyes)

نحوه شناسايي دراكولاي برام استوكر!
زماني كه براي عكسبرداري از سوژه‌هاي انساني از فلاش استفاده مي‌كنيد، ممكن است هاله قرمزي دور قسمت رنگي چشم مشاهده كنيد. در عكسبرداري با فلاش پديده شايعي است به نام قرمزي چشم.


4
علت: مردمك چشم انسان مقدار نوري كه به شبكيه چشم مي‌رسد را به وسيله تنگ شدن (در نور زياد) و گشاد شدن (در نور كم) تنظيم مي‌كند.
اگر فلاش دوربين به‌طور ناگهاني در تاريكي و اصطلاحاً نور كم عمل كند، مردمك چشم در آن لحظه به قدر كافي قادر به واكنش سريع نبوده و متعاقباً مردك چشم اصطلاحاً متورم مي‌شود. در نتيجه حالتي به‌وجود مي‌آيد كه به آن قرمزي چشم مي‌گويند.



راه‌حل:
● فلاش دوربين را در حالت كاهش قرمزي چشم ‌‌(Red Eyes Reduction) قرار دهيد. در اين حالت، فلاش دوربين در كسري از ثانيه ابتدا يك نور نسبتاً ضعيف ساطع كرده كه منجر به واكنش مردمك چشم مي‌شود. پس از مرحله عكس گرفته مي‌شود. ‌
● سعي كنيد به گونه‌اي در مقابل سوژه قرار بگيريد كه سوژه با فلاش دوربين تا اندازه‌اي در يك راستا باشند.
● با فلاش عكسبرداري نكنيد!


‌4- دانه‌هاي گِرد سفيد روي عكس‌

دانه‌هاي سفيدي كه هرگز وجود نداشتند …
هنگامي كه با فلاش اقدام به عكسبرداري از سوژه‌اي مي‌كنيد، دانه‌هاي نسبتاً سفيد گِردي برروي قسمتي از تصوير گرفته شده ظاهر مي‌گردند.
علت: در اين مورد خاص مي‌توان اطمينان داشت كه مقداري ذرات گرد و غبار در محيط اطراف و به‌ويژه در مسير بين لنز و سوژه موردنظرتان وجود داشته است. ممكن است شما متوجه شده باشيد كه زماني كه به نوري كه از پروژكتور سينما دقت مي‌كنيم ذرات معلق و متحركي را مي‌بينيم كه آزادانه در حال حركتند و در برخورد با نور ساطع شده از لامپ پروژكتور مي‌درخشند.
به‌طور معمول زماني كه شما عكسبرداري مي‌كنيد، ذرات معلق گرد و غبار در اطراف دوربين و سوژه شما وجود دارد. زماني كه شما از فلاش استفاده مي‌كنيد، نور منتشر شده از فلاش در برخورد با ذرات معلق گرد و غبار رفلكس پيدا كرده و معمولاً اين رفلكس نور به وسيله ‌CCD و يا فيلم ضبط مي‌شود.


5
البته ذرات غبار خيلي نزديك به دوربين، نامشخص هستند. به اين دليل كه فوكوس دوربين بر روي آن‌ها نيست.
اما به اين دليل كه نور بازتابيده از اين ذرات نسبت به موضوعات دورتر قدرت بيشتري دارد، معمولاً اين رفلكت توسط دوربين ضبط مي‌شود و در نتيجه اين نورهاي بازتابيده به صورت دانه‌هاي گرد سفيد رنگي بر روي عكس نهايي در مي‌آيند.
اين مسئله معمولاً در ساختمان‌ها و زيرزمين‌ها بيشتر رخ مي‌دهد. اما ممكن است زماني كه در يك فضاي باراني يا برفي نيز اقدام به عكس‌برداري كنيد، اين مشكل رخ دهد.
دوربين‌هاي جمع و جور (اصطلاحاً بگير و ببين) كه فلاش و لنز توكار و كامپكت دارند، بيشتر مستعد پذيرش چنين مشكلي هستند.


راه‌حل:
● تا جايي كه ممكن است روشنايي محيط را به حدي برسانيد كه نياز به عكسبرداري با فلاش نباشد.
● اگر فلاش دوربين از نوع جداشدني است (نه انواع توكار)، فلاش را كمي دورتر از دوربين قرار دهيد. ‌
● سعي كنيد تا حد امكان در محيط‌هاي با گرد و غبار كمتر عكسبرداري كنيد.


‌5- بازتاب داخلي ‌‌‌‌(Internal Reflex)

دردسر ناشي از وجود عدسي در ساختار لنز دوربين!
زماني كه از سوژه‌اي عكسبرداري مي‌كنيد كه در گوشه‌اي از آن منبع نوري وجود دارد و يا قسمتي از تصوير روشن بوده و قسمت ديگر كاملاً تاريك باشد، معمولاً اثري بر روي تصوير نهايي مي‌شود كه به آن بازتابش داخلي مي‌گويند. اين حالت معمولاً به صورت اشكال دايره‌وار بزرگي كه در امتداد منبع نور تا وسط تصوير ادامه دارند، ظاهر مي‌شود.


علت: اين مشكل ناشي از بازتابش نور از سطح سنسور ‌CCD و عدسي داخلي به‌كار رفته و لنز دوربين است. دوربين‌هاي ديجيتال و نيز دوربين‌هاي فيلمي، طوري طراحي شده‌اند كه بازتاب‌هاي داخلي سطوح داخلي دوربين را به حداقل رسانده و يا كلاً حذف كنند. (به عنوان مثال اگر دقت كرده باشيد متوجه مي‌شويد كه قسمت‌هاي داخلي بدنه و لنز دوربين‌ها معمولاً به وسيله رنگ سياه مات پوشيده شده است.)
اما زماني كه در نقطه‌اي از تصوير قسمتي وجود داشته باشد كه به شدت نوراني باشد و يا قسمتي از تصوير نوراني و روشن بوده و قسمت ديگر كاملاً تاريك باشد، بازتابش نور از قسمت روشن تصوير كاملاً قابل ملاحظه است. منبع نوري خارج از تصوير نيز مي‌تواند چنين تأثيري برجا بگذارد. دوربين‌هاي ديجيتال به دليل استفاده از ‌CCD براي ثبت تصوير بيشتر از دوربين‌هاي فيلمي مستعد وقوع اين پديده هستند. به اين دليل كه سطح ‌CCD نسبت به سطح فيلم خيلي مسطح‌تر و صيقلي‌تر بوده و بيشتر از فيلم قابليت بازتابندگي دارد.
راه‌حل:
● كمي زاويه لنز را براي عكسبرداري تغيير دهيد.
● اگر اين مشكل ناشي از تابش نور آفتاب بود، از هود استفاده كنيد يا براي جلوگيري از ورود نور اضافي به داخل لنز از دست كمك بگيريد.



منبع: ali786.wordpress.com

[مرتضی nvcd]

جالبه ... تا حالا نديده بودم اين تاپيكو ...

از همه تشكر مي كنم ...

[مرتضی nvcd]

بخش اول – شناخت دوربين
بيشتر دوربين‌هاي ديجيتال با استثنائاتي داراي عملکرد ساده‌اي مي‌باشند. مطالعه دفترچه راهنما آنها مي‌تواند مفيد و حاوي نکات سودمندي باشد. راه بهتر اين است که در حين خواندن دفترچه نکات گفته شده را بطور تجربي روي دوربين آزمايش نماييد. از کار کردن با دوربين نترسيد، بدترين اتفاقي که ممکن است براي دوربينتان بيفتد اين است که باتري آن تمام شود و مجبور به شارژ مجدد آن شويد. دوربين‌هاي ديجيتال براي آموختن عکاسي از راه تجربه واقعا عالي هستند. نه فيلمي مصرف مي‌کنند و نه اينکه براي ديدن نتنيجه مجبور به منتظر ماندن براي چاپ عکس هستيد. يادگيري کار کردن با دوربين نيمي از لذت داشتن آن است.
در اينجا بعضي از مطالبي را که بايد براي تجربه کردن و مطالعه مد نظر داشته باشيد ليست کرده‌ام.


رزولوشن وفشرده سازي
يک دوربين ديجيتال بهترين تصويرش را در بالاترين رزولوشن و کمترين فشرده سازي‌اش مي‌گيرد. هر چند در زمان استفاده فرمتهاي غير فشرده زمان زيادي براي ضبط شدن روي حافظه دوربين مي‌برد و ضمنا فايل بسيار بزرگي توليد مي‌شود که بزودي حافظه دوربين شما را خواهد بلعيد. بخاطر همين فرمت JPEG با کمترين فشردگي را براي عکاسي‌هاي روزمره توصيه مي‌کنيم. در اين فرمت عکسها زمان کمتري براي ضبط شدن مي‌گيرد و نتيجه نهايي نيز تقريبا با فرمت غير فشرده قابل تشخيص نيست.
متاسفانه بيشتر دوربين ها داراي حافظه کافي براي عکاسي نيستند و بعداز خريد دوربين حتما بايد به فکر يک حافظه بالاتر باشيد.


مدهاي فلاش و تاثير پذيري فلاش
بيشتر دوربين‌هاي ديجيتال براي فلاش از تنظيم خودکار استفاده مي کنند. اگر نورسنج دوربين تشخيص دهد که نور محيط براي عکاسي کافي نيست دوربين فلاش را روشن مي‌کند. بايد بدانيد که اين گزينه هميشه بهترين انتخاب نيست. د راينجا مثالهايي براي برد فلاش آورده شده که به شما کمک مي‌کند که بدانيد در هر شرايطي چکار کنيد:
- در يک اتاق خيلي بزرگ: بدون اين که سوژه اي در برد فلاش واقع شده باشد، دوربين را ثابت کنيد و فلاش را خاموش نماييد. اما اگر سوژه از 3 - 4 متر به دوربين نزديکتر بود فلاش مي‌تواند موثر باشد. گزينه ديگر استفاده از فلاش تاخيري Slow Sync است که در اين حالت بايد دوربين را روي سه پايه ثابت نماييد. در اين مد دوربين سوژه را با فلاش روشن مي‌کند و پس زمينه را با باز نگه داشتن بيشتر ديافراگم.
-در فضاي باز: دراين حالت نيز اگر سوژه در برد فلاش قرار ندارد فلاش را خاموش نماييد. استفاده از فلاش دوربين را مجبور مي‌کند که از سرعت هاي شاتر خاصي (1/30 -1/60) استفاده نمايد و اين سرعت شاتر احتمال زيادي دارد که براي منظره شما مناسب نباشد.
- آتش بازي: استفاده از فلاش براي عکاسي از منظره آتش بازي بعيد به نظر مي‌رسد که اثري در عکس داشته باشد. ولي اينطور نيست! استفاده از فلاش اين مزيت را دارد که جلوي پايين آمدن سرعت شاتر بخاطر تاريک بودن محيط گرفته شود و عکس بهتري از آتش بازي ثبت شود!
- پرتره: گرفتن عکسهاي پرتره خوب با استفاده از فلاش سرخود دوربين کار بسيار مشکلي است. حتي با استفاده از سيستم کاهش قرمزي چشم، نور فلاش بسيار تک بعدي و نامطلوب است. بجاي استفاده از فلاش سعي کنيد عکس را در نور روز يا با نور پردازي در محيط بگيريد. براي اصلاح نور از تراز سفيدي دوربين استفاده کنيد و قبل از گرفتن عکس دوربين را ثابت کنيد (روي سه پايه يا جاي ديگر). هنگامي که نور محيط براي عکس مناسب بود از فلاش اجباري براي روشن کردن سوژه و درخشان کردن آن استفاده کنيد.
- عکاسي از درون ماشين يا پنجره: اگر شيشه باز نباشد نور فلاش به درون دوربين برخواهد گشت. بهتر است آن را خاموش کنيد.


مدهاي برنامه ريزي شده
اگر دوربين شما داراي مدهاي برنامه ريزي شده و يا اوليتهاي شاتر و ديافراگم مي باشد استفاده صحيح از آنها را ياد بگيريد.
يک مد برنامه ريزي شده استاندارد معمولا کنترل بهتري از حالت اتوماتيک دوربين براي آن شرايط خاص فراهم مي‌نمايد. خيلي از دوربين ها داراي انتخاب جبران نوري و تراز سفيدي هستند، ولي در مد اتوماتيک نمي‌توان از آنها استفاده نمود.
- اولويت ديافراگم: اجازه کنترل بر روي عمق ميدان را براي عکاس فراهم مي کند. (عمق ميدان محدوده شارپنس تقريبا مناسب عکس در يک ديافراگم خاص مي‌باشد). هرچه ديافراگم بازتر باشد (عدد F کوچکتر نظير f1.8 يا f2.8) عمق ميدان باريکتر است. و هر چه ديافراگم بسته تر باشد (عدد f بزرگتر f8 يا f11) عمق ميدان پهن‌تر است. مي‌توان از اولويت ديافراگم براي مات کردن پشت زمينه نامناسب عکس استفاده کرد يا از شارپ بودن صحنه از سوژه تا پشت زمينه مطمئن شد.
- اولويت شاتر: امکان کنترل سرعت شاتر را فراهم مي‌کند. در صحنه‌هاي داراي حرکت بايد از سرعت بالاتر شاتر براي ثابت کردن سوژه متحرک استفاده نمود.


کنترل‌هاي ويژه
بيشتر دوربين‌ها داراي کنترل‌ها و گزينه‌هاي اضافي هستند. مهمترين اين کنترل‌ها عبارتند از:
- جبران نوري : براي اصلاح يا تغيير نورسنجي دوربين استفاده مي‌شود. اين گزينه تا حدودي پيچيده به نظر مي‌رسد ولي در واقع اينطور نيست. سيستم نورسنجي دوربين همواره در حال کار است و سازندگان مي‌دانند که اين سيستم در شرايط خاص بدرستي عمل نمي‌نمايد. مثلا سوژه‌هاي سفيد و منعکس کننده نور باعث کم نور شدن عکس مي‌شوند. بنابر اين مي‌توان با يک جبران نوري مثبت عکس را اصلاح نمود.
- تراز سفيدي: براي کنترل رنگ سفيد در عکس و درنتيجه کيفيت ساير رنگها درنظر گرفته شده است. بيشتر دوربين ها براي نور روز تنظيم شده‌اند، بنابر اين بعضي نورها باعث خارج شدن تراز رنگ سفيد و در نتيجه شيفت ساير رنگها و غير طبيعي شدن آنها مي‌شود. يک مثال خوب براي اين مورد لامپهاي فلورسنت هستند که در بيشتر مکانهاي تجاري استفاده مي‌شوند و باعث آبي شدن همه چيز مي‌شوند. معمولا تنظيم نور دوربين بر اساس نوع نور محيط به رها کردن دوربين در مد اتوماتيک ترجيح داده مي‌شود.
- نورسنجي: در بيشتر مواقع نورسنج استاندارد دوربين خوب کار مي‌کند. ولي ممکن است در شرايطي اين تنظيم مناسب نباشد. در بيشتر دوربينهاي ديجيتال امروزي يک گزينه و يا بيشتر براي نورسنجي وجود دارد. گزينه نورسنجي نقطه اي Spot meter نور را (ديافراگم و شاتر) را بر روي ناحيه کوچکي از کادر تنظيم مي‌کند. در بعضي مدلها مي‌توان گزينه‌اي را انتخاب نمود که نقطه نور سنجي با نقطه فوکوس روي هم بيفتد. نورسنجي متوسط گيري مرکزي دو ناحيه در کادر را درنظر مي‌گيرد، يک ناحيه دايره‌اي در مرکز و يک ناحيه در بقيه کادر. معمولا نتيجه به دست آمده از اين دو ناحيه به صورتي با هم ترکيب مي‌شود که اهميت ناحيه وسط از اطراف آن بيشتر باشد.
- زوم اپتيکال و ديجيتال: اگر دوربين شما فقط زوم ديجيتال دارد و يا يک زوم اپتيکال و يک زوم ديجيتال، د رمورد فرق بين اين دو نوع زوم که قبلا در مورد آنها به تفصيل صحبت کرده‌ايم مطالعه کنيد. اگر فقط زوم ديجيتال داريد زياد روي آن حساب نکنيد.

منبع: سايت عكاسي

[مرتضی nvcd]

بخش دوم- موارد مهم در ترکيب بندي
يک ترکيب بندي خوب با اصول اوليه آن شروع مي‌شود. قرار دادن درست سوژه در کادر حياتي است و يکسري قوانين ساده مي تواند کمک زيادي در اين مورد نمايد. بسته به اين که سوژه يک منظره ، يک شخص يا شئ و يا اينکه کادر افقي يا عمودي است، ترکيب بندي فرق مي کند. در بعضي شرايط بايد به بعضي از قوانين ترکيب بندي کمتر و در بعضي موارد بيشترتوجه کرد.
هر عکسي بايد –علت وجودي – داشته باشد واگر اين علت براي گيرنده عکس مشخص نباشد چه انتظاري از بيننده داريد که از عکس چيزي بفهمد؟ بيشتر مردم براي منظورهاي خاصي نظير يادگاري از چيزي داشتن، ثبت يک لحظه تکرار نشدني، ثبت يک موقعيت استثنايي، شکار يک سوژه زيبا يا جذاب و ... عکس مي‌گيرند. براي اينکه عکس معني داشته باشد بايد اصولي را در آن رعايت کرد:
-افقي و عمودي: شما دنيا را با زاويه نسبت به افق نمي‌بينيد، بنابر اين به غير از شرايطي که تعمدا اين کار را مي کنيد از آن پرهيز نماييد. افق را در کادرتان تنظيم نماييد. منظره يک ساحل کج که انگار آب دريا در حال ريختن از يک ور عکس مي‌باشد براي بيننده جالب نيست. براي تراز کردن دوربين يک خط افقي مثل خط آب دريا را در نظر گرفته و دوربين را بالا برده و بچرخانيد تا خط پايين کادر موازي خط افقي شود، سپس دوربين را بدون اينکه تغيير وضعيت دهيد پايين اوريد تا خط آب کمتر از2/1 و بيشتر از 3/1 کادر افقي عکس را اشغال نمايد و آسمان بقيه کادر را. يادتان باشد هيچگاه خط افق را در وسط کادر قرار ندهيد.
بعضي دوربين‌ها براي سادگي شبکه‌اي افقي عمودي را روي مانيتور نشان مي دهند. اگر دوربين شما چنين امکاني دارد استفاده از آن براي بالا بردن دقت و کاهش زمان مناسب است.
-هر چند تکنيکي که بالا شرح داده شده بود براي منظره‌اي مثل دريا مناسب است، ولي براي منظره يک آبگير يا بندرگاه مناسب نيست. مثلا ساحل آبگيرها در آنطرف درياچه قابل ديدن است و تشخيص سطح افقي در آنها مشکل است. در چنين شرايطي دنبال يک خط عمودي بگرديد. در کادر عکس نگاه کنيد و هر جا که يک خط عمودي يافتيد کادر عکس را با آن نقطه تراز نماييد.
عکاسي از سوژه‌هاي عمودي مشکل تر است. ايجاد حالت پرسپکتيو توسط لنز دوربين مي‌تواند کاملا گيج کننده باشد. مي‌توان به اجزاء عمودي در منظره توجه کرد و کادر را در اطراف آنها حرکت داد تا مطمئن شويم لبه عمودي کادر واقعا با خط عمودي موازي است. بخصوص عکاسي از مناظر شهرها مشکل است و براي تصميم گيري درباره اين که کدام خط واقعا عمودي است بايد دقت بيشتري به کار برد. با تنظيم کادر بر روي نزديکترين و بزرگترين ساختمان در کادر به احتمال زياد بقيه ساختمانهاي واقع در دوردست تصوير از تراز خارج خواهند شد. با يک نگاه کلي در تصوير مي‌توان از اين اشتباه پرهيز کرد.
اگر باز هم تصوير کج به نظر مي‌رسد بايد زاويه دوربين را تغيير داد و يا حتي موقعيت عکاسي را عوض کرد.
يک نکته: بعضي مواقع مناظر خيابان از ميان خيابان به بهترين وجه گرفته مي‌شود، با گرفتن عکس از امتداد جاده پرسپکتيوي زيبا و طبيعي خواهيم داشت (البته به شرطي که قبل از تمام شدن عکاسي زير چرخهاي يک تريلي روي جاده پهن نشده باشيد!!)


از اجزاء شلوغ کننده در کادر پرهيز نماييد
اجزاء شلوغ کننده عکس به چند طريق ايجاد مي‌شوند. اين اجزاء ممکن است مردم، حيوانات يا اشيائي باشند که بطور ناخواسته در کادر قرار مي‌گيرند و حتي ممکن است بخشي از سوژه را بپوشانند، عدم تناسب رنگي ايجاد نمايند و يا نامتناسب با سوژه و موضوع عکس باشند. بعضي از اين مزاحمتها را براحتي مي‌توان کنترل نمود و بعضي را نمي‌توان کاري کرد:
- توريستهاي سرگردان، پياده‌ها، احشام يا خودروها: کاري نمي توان کرد. بايد صبر کنيد (صبور باشيد!) تا هر وقت دلشان خواست از کادر مورد نظر شما خارج شوند! مي‌توان با تغيير موقعيت يا نزديکتر شدن به سوژه بعضي از اشياء ساکن را از کادر خارج کرد يا با استفاده از زوم کردن يا بريدن کادر بعد از عکاسي مشکل را حل نمود.
- از اجزاء مزاحمي که خودتان ايجاد کرده ايد دوري کنيد: خيلي از دوربين ها مي توانند ساعت و تاريخ را روي عکس اضافه نمايند، تا جايي که برايتان لازم نيست از استفاده از آن خودداري نماييد. با اضافه کردن تاريخ و ساعت روي عکس چيزي به عکس شما اضافه نمي شود و حذف کامل آنها بعد از گرفتن عکس کاملا ممکن نيست. بعلاوه اطلاعات عکس در بخش متاديتا Exif عکس ثبت مي شود که نياز استفاده از تاريخ و زمان بر روي عکس را از بين مي برد.


نقطه فوکوس
نقطه فوکوس عکس بسيار مهم است:
- مطمئن شويد که فوکوس کامل روي سوژه انجام گرديده است: معمولا بايد سوژه مهمترين بخش تصوير بوده و نگاه بيننده به سمت آن کشيده شود، اما نيازي نيست که در مرکز عکس واقع باشد. با استفاده از قفل فوکوس کاري کنيد که فوکوس بجاي مرکز تصوير روي سوژه انجام شود. –سوژه را در ميان کادر قرار دهيد، فوکوس را روي سوژه انجام داده و دکمه شاتر را تا نيمه بفشاريد، وقتي مستطيل ميان مانيتور سبز شد فوکوس انجام شده و تا هنگامي که دکمه را رها نکنيد فوکوس در همان وضعيت باقي مي‌ماند، اکنون کادر بندي مورد نظر را انجام داده و دکمه را تا آخر بفشاريد تا عکس گرفته شود.
- پرتره: روي چشم‌ها فوکوس کنيد، اگر دوربين زوم اپتيکال دارد براي کادر بندي سوژه از آن استفاده نماييد. اگر دوربين اولويت ديافراگم دارد، يک ديافراگم باز انتخاب نماييد تا پس زمينه سوژه مات شود و اگر ندارد ممکن است يک مد مخصوص پرتره داشته باشد. اين مد بطور خودکار از يک ديافراگم باز استفاده مي‌نمايد. اگر تنها فلاشي که داريد همان فلاش سر خود دوربين است آنرا خاموش کنيد و از نور يک پنجره يا نورهاي غير متمرکز محيط استفاده نماييد.
اگر فلاش تنها انتخاب شما براي نور است از قرار دادن سوژه در نزديکي ديوار يا هر سطح تخت ديگر پرهيز نماييد، زيرا يک سايه خشن در کنار سوژه روي ديوار ايجاد مي‌گردد که زيبا نيست.
هنگام کادر بندي براي امتداد نگاه سوژه جايي در کادر باقي بگذاريد و هميشه دوربين را کمي به سمت پايين بگيريد که نواحي زير بيني و چانه در عکس ديده نشود.
سخن آخر: هميشه به ياد داشته باشيد، اول فکر کنيد، بعد عکس بگيريد.
چند ثانيه فکر کردن در مورد عکسي که مي خواهيم بگيريم مهمترين مرحله عکاسي است. خوبي دوربين‌هاي ديجيتال اين است که نمايي از عکس نهايي را در مانيتور مي توان ديد و خيلي راحت‌تر از دوربين‌هاي معمولي در مورد نتيجه کار نظر داد.

منبع : سايت عكاسي

[karin]

تقریبا در تمامی موارد عکاسی، استفاده از نور طبیعی بهترین روش برای نورپردازی است. با این حال مواردی پیش می آید که نیاز به نور مصنوعی برای تکمیل کردن نور طبیعی موجود و یا کل نورپردازی صحنه است. آسان ترین روش برای این منظور استفاده از فلاش های الکترونیکی است.

فلاش های درون ساخت

تقریبا تمامی دوربین های دیجیتال مجهز به فلاش های درون ساخت می باشند، این فلاش ها به طور اتوماتیک عمل کرده و بعضی از آنها مجهز به سیستم کاهش قرمزی چشم نیز هستند. با این وجود نه تنها قدرت این فلاش ها پایین است بلکه به علت نزدیک بودنشان به لنز، استفاده از آنها باعث ایجاد تصاویری تخت و ناخوشایند می شوند. این مسئله هنگامی که فلاش تنها منبع نور موجود در صحنه بوده و نیز موضوع نزدیک به دیوار قرار دارد، بیشتر آشکار می شود. بهترین مورد استفاده برای فلاش های سرخود، پرکردن سایه ها در صحنه های با کنتراست زیاد و همچنین موقعیت های ضد نور (backlit) است.

فلاش های خارجی

برای استفاده از فلاش های جداگانه، دوربین دیجیتال شما باید مجهز به سوکت همزمانی فلاش (flash-synchronization) خارجی باشد. این سوکت ها در طرح های مختلفی ارائه می شوند. بنابراین مطمئن ترین راه هنگام خرید فلاش، عمل کردن به توصیه شرکت سازنده دوربین است. هنگام خرید فلاش های خارجی(external) دقت کنید که این فلاش ها قابلیت چرخش و کج شدن را داشته باشند. این حرکات شما را قادر می سازند که بتوانید نور را قبل از برخورد به موضوع، از اشیایی دیگر منعکس کرده( مثلا سقف اتاق) و در نتیجه تصاویری ملایم تر( در مقایسه با فلاش مستقیم و از روبرو) تهیه کنید.

فلاش های حلقه ای

برخلاف اکثر فلاش ها که در طراحی شان سعی می شود که هرچه بیشتر از محور لنز دور نگه داشته شوند. طراحی این فلاش ها به گونه ای است که هرچه بیشتر به محور لنز نزدیک باشند. لوله های فلاش در یک محیط دایره ای و در جلوی لنز تعبیه شده اند و قادرند که نورهایی بدون سایه تولید کنند. فلاش های حلقه ای برای عکسبرداری از موضوعات بسیار نزدیک (close-up) بکار می روند. باید توجه داشت که موضوعات عکاسی براق، تخت، و رودرروی دوربین نباشند در غیر این صورت نور دریافت شده از فلاش را مستقیما به لنز برمی گردانند. از این فلاش ها همچنین برای تهیه تصاویر پرتره استفاده می شود.


منبع: fbaroon.blogspot.com

[karin]

رای همه جذاب است که از چیزی که می خوریم عکس بگیریم. شاید اگر عکاسی از مواد غذایی نبود هنر آشپزی این طور پیشرفت نمی کرد. حال جدای از مسائل تکنیکی مربوط به دوربین و دیگر تجهیزات ببینیم چه نکاتی را بایستی در عکاسی موادغذایی رعایت کنیم تا عکسی دلچسب و خوشمزه داشته باشیم!
به نظر می رسد عکاس باید برروند ساخت یک ماده غذایی آگاهی کامل داشته باشد تا بتواند عکسی باب میل و ذائقه بینندگان بگیرد.

شرط اول: تنظیمات
برای آنکه عکستان باب میل و ذائقه مخاطب تان باشد بهتر است از ظروف و
وسایلی استفاده کنید که کنتراست مناسبی با رنگ ماده غذایی داشته باشند و
یا هارمونی جذابی در کل تصویر به وجود آورند.
توصیه می شود اگر از لنزهای wide استفاده می کنید ظروف نقره ای مثل قاشق و چنگال نقره می تواند جلوه شفافی به تصویرتان ببخشد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


شرط دوم: نور

بهتر است از نور طبیعی برای عکاسی از مواد غذایی استفاده کنید. اگر تصمیم گرفته اید که از فلاش بهره بگیرید بهتر است از یک پخش کننده نور هم در کنار فلاش استفاده کنید. اینگونه عکس ماده غذایی تخت و بی روح هم نخواهد بود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


شرط سوم : تعادل رنگ

به خاطر داشته باشید در شرایط نور طبیعی تنظیم color balance را به خوبی اعمال نمایید. زیرا غذا در شرایط نور طبیعی به رنگ ابی شفافی به نظر می رسد و در این حالت اگر تنظیمات به خوبی صورت گیرد بدون استفاده از فلاش می توانید رنگ آبی مد نظرتان را حفظ نمایید. البته می توانید بعدا به وسیله نرم افزارهای ویرایش عکس عکس را مورد روتوش قرار دهید.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


شرط چهارم: بی حرکت
برای داشتن عکسی زیبا باید صبر پیشه کنید. مخصوصا اینکه در آشپزخانه گرم و با نوردهی های طولانی بایستی مواظب کوچکترین جنبش ها باشید. پس استفاده از یک سه پایه حتما توصیه می گردد. اگر نمی توانید از سه پایه استفاده کنید از یک لیوان آب که روی صندلی قرار داده اید بهره گیرید. دوربین را روی لیوان آب قرار دهید.

شرط پنجم: زیاد عکس بگیرید.
بهتر از هر وضعیتی چندین عکس داشته باشید تا امکان مقایسه انها و انتخاب بهترین ها برایتان امکان پذیر باشد. سعی کنید از زوایای مختلف عکس بگیرید و این نکته را در نظر داشته باشید که در چه حالتی ماده غذایی بهتر جلوه خواهد کرد؟


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


شرط ششم: از زوم دوربین استفاده کنید.
توصیه می شود که از حالت ماکرو در عکاسی استفاده کنید. سعی کنید تمام قاب دوربین را با ماده غذایی پر کنید. با اینکار گویی می خواهید از عطر و بوی غذا هم عکس بگیرید.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


شرط هفتم: تهیه و تدارک
هیچوقت فراموش نکنید که آشپزی یک فرآیند است و نتیجه نهایی آن بیشترین لذت را به مخاطب منتقل می کند. پس بهتر است هر چه در توان دارید در شکیل کردن غذا استفاده کنید.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


شرط هشتم: سریع باشید.
با سرعت کار کنید. سبزی ها و میوه ها در ساعات نخستی که روی پیشخوان آشپزخانه قرار گرفتند تر و تازه هستند. رنگ صورتی گوشت با اندکی وقت کشی به رنگ قرمز تیره ای جلوه می کند. شما که نمی خواهید از میوه های پلاسیده یا غذای یخ زده عکس بگیرید!


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


شرط نهم: جزئیات
مواظب باشید بعضی جزئیات را که به بهتر شدن عکستان کمک می کند فراموش نکنید. از درون چشمی دوربین به غذایی که می خواهید عکس بگیرید نگاه دوباره بیاندازید. اگر فکر می کنید چند توت فرنگی، یک شاخه سبزی ریحان، چند دانه فلفل سیاه می تواند به زیبایی اثرتان اضافه کند چرا از قرار دادن آنها در کنار غذا امتناع می کنید.
در ضمن بهتر است غذا را در قسمتی از اشپزخانه قرار دهید که عاری از عناصر مزاحم باشد. یا آنکه از پس زمینه های همرنگ با غذا استفاده کنید. اینگونه هارمونی عکس تان هم بیشتر خواهد شد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


شرط دهم: عکاسی نکنید.
دانستن اینکه چقدر از این سوژه می خواهید عکس بگیرید مهم است. شاید بهتر باشد که یک عکس اما با کیفیتی عالی بگیرید تا آنکه از یک ماده غذایی زیاد عکس داشته باشید. همه مواد غذایی را برای عکاسی انتخاب کنید و به دنیای تجربه تان نکته دیگری اضافه کنید.


منبع: fbaroon.blogspot.com

[karin]

اگر به کاغذ عکاسی که قسمتی از مراحل چاپ آن طی شده، مجددا نور سفید داده شود، بخشی از رنگ مایه ها، معکوس خواهند شد. در واقع قسمت هایی که چاپ آنها تکمیل شده، به نور حساس نیستند و قسمت هایی که هنوز کاملا چاپ نشده اند، می توانند تیره تر شوند. در نهایت با تکمیل مراحل چاپ، این نواحی تاریک تر خواهند شد.
آرماند ساباتیر، دانشمند فرانسوی(1910-1834) این فرایند را "سولاریزه شدن کاذب" نامید که تدریجا به غلط، سولاریزه شدن( معکوس شدن رنگ مایه های عکس بر اثر نوردهی شدید) نامیده شده است.

امتیازات دیجیتال
اجرای جلوه ساباتیر در تاریکخانه، فوق العاده وقت گیر و دشوار است. شما به راحتی می توانید تمام روز را برای تهیه یک دسته عکس صرف کنید که هیچ کدام هم شبیه آنچه می خواستید نخواهند بود. ولی با استفاده از تکنیک های ویرایش دیجیتال، این بلاتکلیفی ها قدیمی شده اند.
اولین قدم، تهیه نسخه کپی از عکس اصلی و تبدیل آن به سیاه و سفید است. برای این کار، عکسی را انتخاب کنید که خطوط نسبتا ساده و شکل های واضحی داشته باشد. در صورت تمایل، از عکس هایی که اشباع زدایی(Desaturated) شده اند هم می توانید استفاده کنید. تکنیک های دیجیتالی فراوانی برای شبیه سازی جلوه ساباتیر وجود دارند. اگر نرم افزاری با امکانات Layer یا Modes دارید، می توانید یک رونوشت از لایه اصلی را روی لایه دیگری بالای آن ایجاد کنید. سپس با استفاده از مد Exclusion Layer رنگ مایه های عکس نهایی را با تغییراتی که توسط curves یا levels روی هر لایه انجام می دهید، تنظیم کنید.

استفاده از منحنی ها(Curves)
بهترین و قابل کنترل ترین روش کار، استفاده از کنترل curves و رسم منحنی U شکل با گودی ملایم و یک برجستگی در میانه آن است. با بکار بردن ناهمواری های کوچک نامنظم در شکل منحنی می توان تغییرات غیر منتظره ای در رنگ مایه ها ایجاد کرد و جلوه هایی از غیر قابل پیش بینی و جذابیت اجرای تاریکخانه ای کار را به فرآیند بازگرداند. امتیاز کار با منحنی ها این است که می توان آن ها را ذخیره نمود و روی عکس های دیگر هم استفاده کرد.
جلوه ساباتیر را روی عکس های رنگی نیز می توانید اجرا کنید ولی علاوه بر سایه روشن ها، رنگ ها هم معکوس می شوند. برای جلوگیری از معکوس شدن طیف رنگی، عکس را به مد LAB ببرید و از منحنی ساباتیر، فقط روی کانال L استفاده کنید.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


تصاویر پانوراما، تصویری هستند که قسمت وسیعی از صحنه را که در حالت عادی به دلیل محدودیت میدان دید، قابل مشاهده نیستند در برمی گیرند.

نشانه های بصری
نشانه های بصری برای تشخیص یک تصویر پانوراما، مقداری اعوجاج تصویری است. اگر هنگام ثبت این تصاویر دوربین کمی به طرف بالا و یا پایین نشانه رود، آنگاه خط افق و یا هر خط افق دیگری، دارای انحنا به نظر خواهد رسید. از طرف دیگر اگر دوربین به طور کاملا افقی نگاه داشته شود، موضوعات نزدیک تر به لنز ( معمولا آنهایی که در وسط کادر قرار گرفته اند) به شکل محسوسی بزرگتر از موضوعات دیگر که کمی دورتر قرار دارند به نظر خواهد رسید.

روش دیجیتال
درچند سال گذشته مفهوم تصاویر پانوراما به طور گیج کننده و اغراق آمیزی گسترش پیدا کرده است. تا به آنجایی که تعریف پانوراما حتی تصاویر گرفته شده با لنزهای زاویه بازی را که بالا و پایین شان به شکل یک پاکت نامه قطع شده را نیز در بر گرفته است. در این نوع پانوراماهای کاذب، انحنا خط افق و اعوجاج بزرگ شدن اندازه موضوعات پیش زمینه، که از ویژگی های طبیعی پانوراماهای واقعی هستند، قابل مشاهده نیستند.
با وجود اینکه بوجود آوردن تصاویر پانورامای ساختگی با استفاده از نرم افزار بسیار آسان است( با قطع کردن بالا و پایین تصویر)، اما بحث اصلی ما در اینجا چگونگی بوجود آوردن تصاویر پانورامایی واقعی است. برای بوجود آوردن یک پانورامای واقعی دیجیتال، ابتدا باید تعدادی عکس از قسمت های مختلف صحنه( مثلا از راست به چپ و یا از بالا به پایین) بگیرید. سپس با استفاده از نرم افزارهایی مثل PHOTOSHOP می توانید این تصاویر مجزا را به یکدیگر متصل و یا اصطلاحا " بخیه کنید".

در نظر گرفتن نکات زیر در بهبود کیفیت تصاویر پانوراما کمک می کند:
- دوربین را روی سه پایه گذاشته و آن را به دقت تراز کنید.
- در صورت امکان از سرهای واقعیت مجازی virtual reality heads استفاده کنید. این سرها امکان چرخش دوربین حول محورش را بدون تکان دادن تصویر فراهم می کنند.
- دوربین را به روی عکسبرداری دستی M گذاشته و تمامی عکس ها را با زمان شاتر و دیافراگم های یکسان بگیرید. تا آنجایی که امکان دارد تنظیم نوردهی را معدل بین پرنورترین و کم نورترین قسمت های صحنه در نظر بگیرید.
- فضای کافی را در طرفین عکس ها برای به روی هم انداختن آنها در نظر بگیرید( حداقل 1.4 عض هر عکس).
- هنگام استفاده از لنز زوم، آن را بر روی اندازه یانی بین تله فوتو و زاویه باز تنظیم کنید. ین تنظیم یکدس ترین نوردهی و کم ترین اعوجاج را در لنزهای زوم تولید میکند.
- در صورت امکان، لنز را بر رو یک دیافراگم بسته( ولی نه بسته ترین) تنظیم کنید( مثلا f/11). استفاده از دیافراگم های بازتر باث غیر یکدست شدن نور کلی در صحنه می شود. این تصاویر دارای گوشه هایی تاریک تر از مرکزشان خواهند بود.
- مطمئن شوید که جزئیات مهم تصویر، مثلا یک ساختمان شاخص، در مرکز عکس و نه در کناره های آن قرار گیرند.

نقطه گریز پشتی
خطوط تصویر انعکاس یافته توسط لنز، از نقطه ای فرضی در فضا به نام " نقطه گریز پشتی" rear nodal point سرچشمه می گیرند. اگر لنز را از این نقطه حول محور افقی بچرخانید، با وجود عوض شدن دید، مشخصه های صحنه بدون تغییر خواهند ماند. یک " سر واقعیت مجازی" امکان چرخش دوربین حول این محور را برای گرفتن عکس هایی با لبه های دقیق برای تهیه پانوراما فراهم می کند.


منبع: fbaroon.blogspot.com

[karin]

اواخر قرن هجدهم، متوجه شدند که اگر جسمی را روی کاغذ حساس شده مخصوص قرار دهند و آن را در معرض آفتاب بگذارند، یک چاپ خورشیدی از آن جسم ثبت می شود. بعدها، با قرار دادن نگاتیو بر روی کاغذ مخصوص، عمل چاپ به روشی مشابه انجام می گرفت. این کاغذ نیازی به ظهور نداشت چرا که در نتیجه نور دیدن، عکس روی آن قابل مشاهده می شد. سپس عکس را تثبیت می کردند. در انواع پیشرفته تر، کاغذ را با نمک های رنگ دهنده آغشته می کردند تا هنگام نور دیدن، رنگی شود. قهوه ای طلایی و زرد غلیظ، طیف های رنگی مرسوم بودند. کاغذهای عکاسی امروزی، برای چاپ خورشیدی مناسب نیستند چرا که تثبیت کننده های استاندارد عکس را پاک می کنند و مقدار پایین نقره بکار رفته، عکاسی با کیفیت پایین را نتیجه می دهد.
خوشبختانه، رنگ مایه های ناشی از چاپ خورشیدی را به کمک نرم افزار به راحتی می توان شبیه سازی نمود. همچنین نیازی نیست که از نگاتیوهای با ابعاد بزرگ یا حتی عکس سیاه و سفید استفاده نمود.
ابتدا یک عکس سیاه و سفید یا یک عکس رنگی اشباع زدایی شده(desatureted) را انتخاب کنید. سپس، آسان ترین روش این است که یک لایه روی عکس بسازید و آن را با رنگ پرکنید. لایه را در مد color burn ( برای تشدید رنگ ها) یا mode color ( برای افزودن رنگ ها به لایه زیرین به نسبت میزان روشنایی آن) قرار دهید. توجه کنید که در این هنگام، ممکن است عکس از محدوده طیف رنگ چاپگر (gamut) خارج شود. برای رسیدن به رنگ مایه های گرم و غنی مورد نظرتان باید از آزمون و خطا استفاده کنید. ولی در یک جلوه قابل قبول، رنگ گرفتن روشنایی ها و سایه ها ضروری است.
از آنجایی که جلوه شبیه سازی شده چاپ خورشیدی، به صورت یکنواخت در کل عکس پراکنده می شود، می توان آن را تقریبا روی هر موضوعی اجرا کرد. مناظر طبیعی، طبیعت بی جان و تصاویر ساختمان ها، همگی برای کار مناسبند.
یکی از خصوصیات چاپ خورشیدی هم این است که هیچ رنگ سفید واقعی در عکس حاصله دیده نمی شود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



منبع: fbaroon.blogspot.com

[karin]

"فاصله هایپرفوکال" به تنظیم فوکوسی اطلاق می شود که بیشترین عمق میدان را برای هر دیافراگم در دسترس قرار می دهد. این فاصله نزدیک ترین نقطه واضح به لنز در هنگام تنظیم فوکوس لنز بر روی بی نهایت است. هرچه که دیافراگم بازتر باشد، به همان نسبت این نقطه وضوح نیز دورتر خواهد بود. در دوربین های اتوماتیک ساده فاصله هایپرفوکال قابل تنظیم نیست. در دوربین های غیر اتوماتیک می توانید این فاصله را تنظیم کرده و دیگر نگران وضوح موضوعاتی که در دامنه فوکوس قرار خواهند گرفت نباشید.
دیافراگم مناسب
موضوعات نزدیک و کلوز-آپ که با لنزهای با فاصله کانونی بلند عکسبرداری شده باشند، دارای عمق میدان های کوتاه هستند. مگر اینکه از دیافراگم های بسته تر استفاده شود.
موضوعات خارج از مرکز
هنگامی که موضوعات خارج از مرکز قرار دارند، نباید به دوربین اجازه بدهید که در مرکز تصویر فوکوس کند. عمق میدان، هنگام فوکوس کردن بر روی موضوعات دور، حتی در شرایط پر نور نیز به خاطر فاصله کانونی بسیار بالای لنز، کم خواهد بود.
عمق میدان ادراکی
تعریف وضوح قابل قبول، بسته به قدرت مشاهده و ادراک هر بیننده، متفاوت است. وضوح ضمنا بسته به اینکه هر تصویر تا چه حد باید بزرگ شود، نیز می تواند متغیر باشد. مثلا در تصاویر کوچک، ممکن است عمق میدان بسیار بزرگ جلوه کند اما با بزرگ تر کردن تصویر تشخیص اینکه تصویر در کجا شروع به تار شدن می کند، آسان تر می شود. بنابراین در تصاویر بزرگتر عمق میدان محدودتر ظاهر می شود.



منبع: fbaroon.blogspot.com

[karin]

قابلیت فوکوس خودکار به دو صورت در دوربین ها وجود دارد. در دوربین های کوچک، به محض فشردن دکمه شاتر یک پرتوی نور مادون قرمز صحنه را "جارو" می کند. نزدیک ترین و قوی ترین انعکاسات بدست آمده از این پرتو توسط یک حسگر خوانده شده که پس از محاسبه فاصله موضوع، آن را در کسری از ثانیه و قبل از باز شدن شاتر با لنز هماهنگ می کند. روش دیگر که به روش "انفعالی" معروف است، قسمتی از نور موضوع نمونه گیری شده و شکسته می شود. فقط هنگامی که لنز بر روی موضوع فوکوس شده باشد، قسمت های مختلف تصویر بر روی یکدیگر منطبق می شوند( و یا اصطلاحا "درفاز" قرار می گیرند). مهمترین ویژگی این سیستم، متغیر بودن فازها است. بنا به اینکه لنز در جلو و یا عقب صفحه بهترین فوکوس، تنظیم شده باشد. حسگرهای سیستم اتوفوکوس الگوهای مختلف را تحلیل کرده و می توانند به لنز فرمان بدهند که برای بدست آوردن بهترین فوکوس، به چه صورتی عمل کند.
با وجود پیچیده بودن، سیستم های فوکوس خودکار هم اشتباه می کنند. هنگام استفاده از آنها مراقب شرایط زیر باشید:
- حسگر اصلی اتوفوکوس در مرکز تصویر منظره یاب واقع شده است، بنابراین موضوعات واقع شده در گوشه های تصویر ممکن است بدرستی فوکوس نباشند. برای رفع این اشکال ابتدا منطقه دقیق فوکوس( مرکز منظره یاب) را به سمت موضوع نشانه بروید، سپس با فشار دادن خفیف دکمه شاتر فوکوس را " نگه" دارید، آنگاه تصویر را دوباره طبق سلیقه تان ترکیب بندی کنید و عکس را بگیرید.
- هنگامی که از پشت شیشه عکاسی می کنید، توجه داشته باشید که انعکاسات بازتابانده شده از شیشه می تواند حسگر مادون قرمز را به اشتباه بیندازد.
- اشیاء فوق العاده درخشان( بطور مثال فلزات پولیش شده و براق) می توانند حسگر را اشباع کرده و باعث ایجاد خطا در سیستم شوند.
- هنگام عکاسی از موضوعاتی که فراتر از موانع نزدیک به لنز قرار دارند( مثلا عکاسی از پشت تورهای فلزی و یا از میان بوته های علف) سیستم اتوفوکوس می تواند دچار اشتباه شود.
- در عکاسی کلوزآپ موضوعات متحرک ( مثلا مورچه ها و کفشدوزک ها) بهترین روش این است که ابتدا روی موضوع به طور دستی فوکوس کرده و سپس با تغییر فاصله دوربین با موضوع، فوکوس را حفظ کنید.
- برای عکاسی از موضوعات متحرک با سرعت بالا، معمولا بهتر است که ابتدا روی یک فاصله مشخص فوکوس کنید و قبل از فشار دادن دکمه شاتر، منتظر شوید که موضوع به نقطه مشخص فوکوس شده برسد.



منبع: fbaroon.blogspot.com

[karin]

تغییرات در عمق میدان حاصل شده فواصل کانونی متفاوت، بدلیل بدست آوردن بزرگ نمایی های متفاوت است. برای چشم انسان اندازه شخص یکسان است ولی برای فیلم یا حسگر، اندازه موضوع رابطه مستقیمی با فاصله کانونی لنز دارد. هنگامی که جزئیات صحنه با اندازه کوچکتری در تصویر ظاهر شوند، قضاوت اینکه کدام قسمت ها واضح و کدام قسمت ها تار هستند، کار مشکلی است. در نتیجه به نظر می رسد که عمق میدان افزایش پیدا کرده است. به همین ترتیب، لنزهای با فاصله کانونی بلندتر تصویر را بزرگتر ثبت می کنند و در نتیجه تفاوت فوکوس بین قسمت های مختلف تصویر نیز به همان نسبت آشکارتر می گردد. بنابراین به نظر می رسد که عمق میدان کاهش پیدا می کند.

تاثیرات فاصله فوکوس

هنگامی که موضوع به دوربین نزدیک و نزدیک تر می شود، دو عامل در کاهش شدید عمق میدان نقش پیدا می کنند که ربطی به تغییر در اندازه دیافراگم و فاصله کانونی هم ندارند. عامل اصلی افزایش بزرگ نمایی تصویر است، همین طور که تصویر در منظره یاب بزرگتر می شود، تغییرات کوچک در عمق موضوع نیز افزایش یافته و بنابراین لنز مجبور است که در فاصله های متفاوتی از حسگر یا فیلم فوکوس کند. توجه کنید که شما در مقایسه با عکاسی از موضوعات دور، هنگام عکاسی کلوزآپ حلقه لنز را به مقدار بیشتری می پیچانید. عامل نه چندان آشکار ولی مهم دیگر برای تغییر در عمق میدان این است که هنگامی که لنز بر روی موضوعاتی دورتر از صفحه کانونی تنظیم شده است، فاصله کانونی موثر آن به طور خفیفی افزایش می یابد.( به عبارت دیگر هنگامی که بر روی موضوعات کلوزآپ فوکوس شده است)



منبع: fbaroon.blogspot.com

[karin]

عکاسی از گل‌ها از به نظر ساده می‌آید چرا سوژه ثابت است و بابت قرار گرفتن در برابر دوربین از شما گله و شکایت نمی‌کند. گل‌ها همیشه به خاطر زیبایی ذاتی‌شان مورد توجه عکاسان هستند اما باید بدانیم عکاسی حرفه‌ای از این پدیده ی طبیعی کار چندان آسانی نیست.


نور
عکاسی از گل‌ها بسته به محیط تکنیک‌های متفاوتی را طلب می کند. برخلاف عکاسی از اکثر سوژه های، هنگام طلوع و غروب آفتاب زمان مناسبی برای عکاسی از گل‌ها نیست.
نور در این دو زمان باعث تیره شدن گلبرگ‌ها و از بین رفتن شفافیت و درخشش برگ‌ها می‌شود. در واقع نور ملایم و پراکنده در روزهای ابری مناسب ترین نور برای عکاسی از گل‌هاست.
البته اگر محدودیت زمانی داشتید ترجیحاً از نور گرم صبح‌های زود بهره ببرید و عکاسی را برای زمان ظهر به تاخیر نیاندازید.
در این صورت می‌توانید از ----- برای ملایم کردن نور استفاده کنید و یا با قراردادن یک کاغذ روغنی و حتی یک تکه پارچه‌ی سفید از تابش مستقیم آفتاب به گل جلوگیری کند.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نور پس‌زمینه
یک دیگر از راه‌های عکاسی از گل‌ها در نور روز، قرار دادن منبع نور در پشت سوژه است.
عکاسی در چنین شرایطی نیاز به تمرین دارد چرا که اگر منبع نور زیاد باشد باعث تیره شدن و از بین رفتن سوژه در تصویر می‌شود.
اما استفاده صحیح از این تکنیک درخشندگی بسیار خیال‌آوری را به گل می‌بخشد.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


فکوس و پس‌زمینه
گاهی زیبایی یک گل - به ویژه تک شاخه‌ها - به خاطر شلوغی پس‌زمینه‌اش در تصویر گم می‌شود و به نظر بیننده نمی‌آید. برای اجتناب از چنین اتفاقی چند راه حل وجود دارد؛
یک راه تنظیم F (دیافراگم) دوربین روی اعداد کم است که باعث محو شدن پس‌زمینه‌ و برجسته شدن گل در تصویر می‌شود.
راه دوم قرار دادن یک شی ساده در پشت شاخه گل است.
سعی کنید از اشیایی تیره استفاده کنید که با رنگ گل در تضاد باشد. برای مثال یک تکه حصیر و یا چوب بهترین انتخاب در این شرایط است. راه شوم بهره گرفتن از نور فلاش است که در هنگام شب می‌تواند پشت زمینه گل را تاریک کند.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


عکاسی ماکرو
با استفاده از گزینه ماکرو می‌توانید عکس‌های بسیار جزیی و نزدیک از گل‌ها بگیرید.
دوربین‌های حرفه‌ای و کلاسیک نیاز به لنز‌های جداگانه‌ای برای عکاسی ماکرو داشتند اما امروزه گزینه ماکرو در اکثر دوربین‌های دیجیتال تعبیه شده است.
با استفاده از این امکان می‌توانید از جزییات یک گل، پرچم‌ها، و حتی قطره شنبم نشسته بر گلبرگ نیز عکس بگیرید.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


برای عکاسی ماکرو استفاده از سه پایه ضروری‌ست. لرزش‌های نامحسوس دوربین بر روی دست ممکن است باعث تار شدن عکس شود.
توجه داشته باشید جا‌به‌جایی گل‌ها با وزش یک نسیم ملایم نیز ممکن است تصویر گل در عکاسی ماکرو را محو کند.
ترکیب بندی
یک عکس جذاب و دیدنی از گل چیزی فرا‌تر از تصویر یک گل است! دیدن یک دشت پر از گل‌های وحشی شاید در واقعیت بسیار زیبا باشد اما ممکن است در عکس بسیار خنثی و حتی کسالت آور به نظر برسد مگر اینکه گل ها با محیط اطرافش در یک تضاد و یا ارتباط قرار بگیر.
برای مثال می‌توانید انسان‌ها، حیوانات و حتی یک عمارت را به کادر اضافه کنید و عکس را از تصویر ساده یک مرزعه به عکسی جذاب بدل کنید.
این نکته را برای عکاسی ماکرو از یک گل نیز می‌توانید در نظر بگیرید؛ یک پروانه و یا زنیور بر روی گلبرگ به زیبایی آن گل اضافه می‌کند.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


زاویه کادر در عکاسی نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. برای مثال عکس یک مزرعه گل آفتابگردان با زاویه دید معمولی جذابیت چندانی ندارد.
در عوض دوربین را پایین بیاورید و یک عکس از شاخه‌های بلند و سر به فلک کشیده آفتابگردان تهیه کنید و یا با استفاده از گزینه ماکرو می‌توانید عکس بسیار زیبایی از نظم و ترتیب دانه‌های این گل بگیرید.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


همیشه دنیال زاویه‌های متفاوت باشید. تجربه و آزمون خطا بهترین راه برای بالابردن کیفیت در عکاسی است.





ترجمه: نفیسه مطلق
منبع: hamshahrionline.ir

[karin]

عکس خوب و زیبا از رعد و برق، فقط با صبر و تمرین به دست می‌آید چرا که رعد و برق تنها برای لحظه‌ای بر آسمان ظاهر می شود و عکاس فرصت کمی برای عکس‌العمل دارد. حرفه‌ای‌ها معتقدند عکس از این پدیده پاداشی است به صبوری و تلاش یک عکاس!


ابزار مناسب


در اختیار داشتن ابزار مناسب عکاسی از رعد و برق را آسان‌تر می‌کند. سه‌پایه بهترین وسیله برای ثابت نگه داشتن دوربین است چرا که شما احتیاج به نوردهی بالا دارید و نمی‌توانید دوربین را برای مدت طولانی بدون حرکت روی دست نگهدارید.
اگر می‌خواهید با دوربین‌های غیر دیجیتال عکاسی کنید حتماً از فیلم‌هایی با حسایت پایین (ASA100) استفاده کنید.


عکاسی در شب


بیشتر عکاسان شب را برای عکاسی انتخاب می‌کنند. مراحل این عکاسی به شرح زیر است:


دوربین را به سه پایه وصل کنید و کادر را در محل فرضی وقوع رعد و برق تنظیم کنید.
اگر از شاتر سیار استفاده می کنید از اتصال آن به دوربین مطمئن شوید.
دوربین را روی نهایت وضوح تنظیم کنید.
در حالت دستی دوربین (Manual)، شاتر را روی گزینه B و دیافراگم را روی گزینه f 8قرار دهید.
اکنون دکمه شاتر را بزنید و منتظر رعد و برق باشید.

نور عکس شما بسته با میزان روشنایی محیط، حساسیت دوربین و یا فیلم به نور و مدت باز بودن دریچه دوربین تفاوت می‌کند. در واقع هر جه محیط تاریک‌تر باشد مدت طولانی‌تری می‌توانید میزان نوردهی را افزایش دهید.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


صبر کلید موفقیت است


صبر مهم‌ترین عامل گرفتن یک عکس خوب از رعد و برق است. اگر توانستید در یک حلقه ۳۶تایی ۲ عکس خوب و قابل قبول از رعد و برق تهیه کنید باید بدانید که کارتان را خوب و درست انجام داده‌اید.
نکات ذکر شده در بالا بسیار مهم است. بیشتر عکس‌های خوب روی سه پایه و با نوردهی بالا و اندکی صبر گرفته شده‌است.


عکاسی در روز


عکاسی از این پدیده در روز بسیار مشکل‌تر است چراکه نمی‌توان دریچه دوربین را برای مدت طولانی باز نگه داشت.
ساده‌ترین راه حل خرید یک ابزار کمکی به نام «صاعقه‌گیر» است. این وسیله روی دوربین سوار می‌شود و کمک می‌کند تا به محض وقوع یک رعد و برق دوربین به صورت اتوماتیک عکس بگیرد.
اگر این ابزار را در اختیار ندارید به روش زیر از رعد و برق در روز عکس بگیرید:


دوربین را به سه پایه وصل کنید و کادر را در محل فرضی وقوع رعد و برق تنظیم کنید.
اگر از شاتر سیار استفاده می ‌کنید از اتصال آن به دوربین مطمئن شوید.
دوربین را روی نهایت وضوح تنظیم کنید.
در حالت دستی دوربین (Manual)، دیافراگم را روی گزینه f 5.6 -16 قرار دهید.
به محض دیدن رعد و برق دکمه شاتر را فشار دهید


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


کادربندی



از آنجا که هیچ کس نمی‌تواند محل دقیق صاعقه را حدس بزند، باید کادر را هوشمندانه تنظیم کرد. رعد و برق‌ها اکثراً چند بار در حدود یک منطقه پدید می‌آیند و تقریباً می‌شود محل فرضی آن را حدس زد. چند نکته دیگر را نیز در نظر داشته باشید.
ابرهای روان در عکاسی با نوردهی بالا باعث تار شدن عکس و در نهایت ضعف تصویری می‌شوند. در عوض قرادادن ساختمان‌ها و برج‌های سر به فلک کشیده در کادر هنگام وقوع صاعقه به جذابیت عکس کمک می‌کنند.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نکات امنیتی


به هیچ وجه خطر نکنید. صاعقه‌های ناشی از رعد و برق بسیار خطرناک و گاهی کشنده هستند.
هنگام عکاسی فاصله را رعایت کنید و در دورترین نقطه ممکن از سیم‌های فشارقوی بایستید. در شرایط طوفانی حتماً از داخل محوطه مسقف عکاسی کنید.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


یادتان باشد که هیچ عکس زیبایی ارزش به خطر انداختن جانتان و یا صدمه‌های خبران ناپذیر جسمی را ندارد.





ترجمه: نفیسه مطلق
منبع: hamshahrionline.ir

[karin]

بسیاری از علاقمندان تازه‌کار عکاسی دوست دارند عکس‌هایی بگیرند که تحسین دیگران را برانگیزد. حال آنکه در اکثر مواقع موفق نمی‌شوند. چرا که آنها نمی‌دانند رعایت چه نکاتی ممکن است یک عکس را جذاب و دیدنی کند.
دراینجا به پنج نکته اشاره می کنیم:



۱. یک عکس خوب باید درست کادربندی شده باشد

کتاب‌های بسیار زیادی درباره کادربندی نوشته شده‌است. بهتر است کمی وقت صرف کرده و این کتاب‌ها را مطالعه کنید. در عین حال این چند نکته را به خاطر بسپارید: به سوژه نزدیک‌تر شوید. اگر شبنم‌های نشسته بر گلبرگ گلی، چشم شما را خیره کرد، تا جای ممکن به گل و گلبرگ‌هایش نزدیک شوید. تصویر گلدان و باقی جزییات گل در این عکس ممکن است نگاه بیننده را گمراه کند.
از طرف دیگر اگر می‌خواهید شادی فرزندتان به خاطر برنده شدن در مسابقه فوتبال مدرسه‌اش را به تصویر بکشید، بهتر است کمی از فضای زمین فوتبال را نیز در پس زمینه کادربندی کنید.
چراکه این عکس قرار نیست تنها شادی یک کودک را نشان دهد. این عکس باید شادی یک کودک پس از برنده شدن در مسابقه فوتبال را نشان دهد.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
به سوژه نزدیک‌تر شوید



سوژه را در یک قاب فرضی کادربندی کنید. اگر از یک منظره عکس می‌گیرید، سعی کنید چند شاخه از درخت را در پیش زمینه عکس قرار دهید و البته نیازی نیست که شاخه‌ها واضح (فکوس) باشند.
شما می توانید از این قاب های فرضی برای عکس گرفتن از مردم نیز بهره ببرید. خلاق باشید چرا که این قاب ها به تصویر عمق می بخشند و نظر بیننده را به سوژه ی مورد نظرجلب می کنند.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سوژه را قاب کنید


از قانون "یک سوم" بهره ببرید. کادر فرضی را به سه قسمت عمودی و افقی تقسیم کنید. چهار نقطه نقاطع این خطوط بهترین محل برای قراردادن سوژه است. سعی کنید با تمرین این نکته را در عکس‌هایتان رعایت کنید.
گاهی سوژه را در وسط قرار دهید و با مقایسه عکس‌ها متوجه اهمیت قانون "یک سوم" در کادربندی شوید.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سوژه را در یک سوم کادر قراردهید


در عکاسی از چشم‌اندازها و مناظر به دنبال خطوط S مانند امتداد یک رودخانه و یا جاده باشید. این خطوط منحنی چشم را روی تصویر بازی می‌دهد. پس به جای ایستادن روی به روی یک رودخانه، کمی تغییر مکان بدهید تا مسیر رودخانه خطی منحنی ایجاد کند.
این تکنیک را برای به تصویر کشیدن تمام سوژه‌ها حتی یک شاخه گل و یا گیاهان نیز می‌توانید اجرا کنید.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خطوط منحنی چشم را بر روی تصویر بازی می‌دهد



۲. عکس خوب باید نوردهی مناسبی داشته باشد


نوردهی بد عکس را ضعیف می‌کند. حتی امکانات کامپیوتری نیز نمی‌توان نوردهی یک عکس را به خوبی زمان عکس‌برداری ارتقا دهد. برای یادگیری کار با دوربین زمان بگذارید چراکه نتیجه آشنایی شما با فن عکاسی ارزش این تلاش و صرف وقت را دارد.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
یک سوژه با نوردهی‌های متفاوت



۳. عکس خوب احساس را بر می انگیزد

از لبخند به یک عکس طنزآمیز گرفته تا هراس و وحشت از دیدن یک تصویر از جنگ، همه نشان‌دهنده قدرت یک عکس در برانگیختن احساس در بیننده است. در نتیجه پیش از عکس گرفتن‌های پیاپی با خود بیاندیشید که هدف از ثبت این تصویر چیست؟ این عکس قرار است چه احساسی را در بیننده ایجاد کند؟




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پیش از فشاردادن شاتر دوربین به هدف عکس بیاندیشید


۴. عکس خوب راوی یک داستان است


شاید ابتدا به نظر غیرممکن برسد اما همیشه یک عکس خوب روایت‌کننده یک داستان است.
عکس خوب از چهره یک انسان، شخصیت وی را آشکار می‌کند. برای مثال عکس‌های دسته جمعی مدارس تنها نشان دهنده شکل و شمایل دانش‌آموزان است و اکثراً تشخیص چهره فرزندمان هم سخت به نظر می‌رسد چرا که همه در یک وضعیت به ثبت رسیده‌اند.
در عکاسی از طبیعت نیز یک تصویر خوب شخصیت محیط طبیعی و هر آنچه به آن مربوط می‌شود را به تصویر می‌کشد؛ نابودی طبیعت به دست انسان، حیات وحش و محیط زیست محاط شده در اطراف یک رودخانه در فصول مختلف و ... شما باید به داستانی که قرار است به وسیله عکس روایت شود آگاه و مسلط باشید.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عکس خوب راوی یک داستان است


۵. عکس خوب "زندگی" را به تصویر می کشد


عکس‌هایی که در خاطره‌ها ثبت می‌شوند اکثراً چیزی فراتر از نمایش ساده از یک سوژه هستند. آنها داستانی ورای خود سوژه بیان می‌کنند.
عکس خوب "زندگی" را به تصویر می‌کشد. ببیننده را برای لحظه‌ای متوقف می‌کند و به فکر فرو می‌برد. سعی کنید از طریق عکس‌هایتان با مخاطب ارتباط برقرار کنید و دانش و درک خود از زندگی را با او در میان بگذارید.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
لحظات خداحافظی یک پدر محکوم به مرگ





ترجمه: نفیسه مطلق
منبع: hamshahrionline.ir

[karin]

چند وقت پیش از من پرسیده شد: آیا "عکاسی خبری یک هنر است؟" و "تفاوت عکاسی خبری و هنر در چیست؟".
برای پاسخ به این سؤال شما باید به تعریف و معنای دو عبارت "هنر" و "عکاسی خبری" مشرف باشید. من بیشتر عمرم با این دو عبارت در زمینه‌های مختلف کاریم سر و کار داشته‌ام، اما هنوز هم نمی‌توانم معنای دقیقی از این دو واژه ارائه دهم.
تصور می‌کنم آدم‌های مختلف برداشت‌های متفاوتی از این دو واژه دارند. مثلاً عکاسی که برای بخش آگهی‌های یک روزنامه موظف است از خانه و ماشین‌های فروشی عکس بگیرد خود را "عکاس خبری" می‌داند.
من بعد از سال‌ها کار کردن در سرویس عکس روزنامه‌ها نمی‌دانم به خودم و همکارانم چه عنوانی را می‌توانم اطلاق کنم و اکثراً در جواب "چه کاره هستی؟" ترجیح می‌دهم بگویم "عکس می‌گیرم" تا اینکه پاسخ بدهم "من یک فتوژورنالیست هستم".
اگر به جای عبارت "عکاسی خبری" که برای هر کس معنای متفاوتی را تداعی می‌کند، واژه "هنر" را امتحان کنیم چه؟
هنر برای یک گالری‌دار، به معنای هر آن چیزی است که بالقوه بتواند در یک گالری به فروش برسد و برای مدیر یک موزه، چیزی ست که بتوان آن را به عنوان یک اثر به نمایش درآورد؛ اثری که بیننده را متأثر کند.
همه این تعاریف درست است و دقیقاً همین من را بیشتر گیج می‌کند.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مدیر موزه Schneider در حال تنظیم چینمان عکس‌های خبری به منظور برپایی یک نمایشگاه




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نمایشگاه عکس‌های خبری رضا دقتی، عکاس ایرانی



من اصطلاح "گالری عکس" را بیشتر از "گالری هنری" می پسندم و اکثر گالری‌هایی که دوستشان دارم هم از همین عنوان استفاده می‌کنند. همچنین ترجیح می‌دهم کسانی که هر از گاهی از روی تفنن و یا سرگرمی عکسی می‌گیرند را "شاغلین آزاد" بدانیم تا یک "هنرمند".
عکاسی خبری کاری‌است که شما در ازای پولی انجام می‌دهید و هنر کاری‌است که برای دل خود انجام می‌دهید. گاهی طلاقی این دو مفهوم باعث خلق آثار ارزشمند عکاسانی چون دیانا آربس، ورنر بیسچف و کارتیه برسون می‌شود.
با این حال به طور کل معتقدم "عکاسی خبری" و"هنر" دو مقوله ی از هم جدا ست.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سباستین سالگادور/ قحطی‌زدگان سودان



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کارتیه برسون



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عکس اکین توند اکین لی، برنده جایزه بهترین عکس خبری ۲۰۰۶


یک نفر ممکن است از عکاسی برای دل خودش لذت ببرد و عکس‌های زیادی را هم به ثبت برساند. همانطور که ممکن است شخص دیگری این کار را عبث و بی‌معنی بداند.
عکاسان زیادی را می شناسم که فقط در ازای پول عکس می گیرند وگاهی عکس های خوبی هم می گیرند. اما کسی را نمی شناسم که عکس های فوق العاده تاثیر گذاری در میان کارهایش باشد اما هیچ وقت برای دلش عکاسی نکند.





ترجمه: نفیسه مطلق
منبع: hamshahrionline.ir

[karin]

اساس عکاسی خبری با عکاسی به معنی عام، در سطوح مختلف تفاوت دارد. درحالی که یک عکس تنها نمایش‌دهنده یک سوژه است، عکس خبری می‌کوشند با نمایش آن بیان‌کننده یک خبر باشد. در واقع عکس خبری با به تصویر کشیدن یک رخداد ورزشی، آتش‌سوزی و یا یک مراسم اعطای جایزه به مخاطب امکان آن را می‌دهد تا پیش از خواندن مطلب در جریان اتفاق افتاده قرار بگیرد.



تحلیل عکس‌خبری
تحلیل عکس‌های خبری بهترین روش برای تازه‌کاران علاقه‌مند به عکاسی خبری است. برای مثال عکس مشهور آتش‌نشانی که جنازه کودکی را در جریان بمب‌گذاری Oklahoma سال ۱۹۹۵ در آغوش گرفته‌است.
چاراز پورتر، عکاس؛ در این عکس نه تنها هولناکی فاجعه، بلکه دلسوزی و مسئولیت‌پذیری گروه نجات را به تصویر کشیده است.
این عکس در زمانی کوتاه، داستانی دردناک و کامل از ماجرا را به مخاطب منتقل می‌کند، اشک را از دیدگانشان جاری می‌سازد و بیش از خواندن ماجرا آنها را در جریان این بی‌عدالتی و اندوه قرار می‌دهد.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عکس مشهور چارلز پورتر از آتش نشانی که جنازه کودک را درآغوش گرفته است


این عکس ثابت می‌کند که عکاسان آماتوری چون چالز نیز می‌توانند در عرصه عکاسی خبری حضور داشته باشند. در واقع در عکاسی خبری ما همیشه با چنین وقایع تراژ یکی روبه‌رو نیستم اما اصول عکاسی خبری برای حرفه‌ای و تازه‌کارها یکی‌است و آن انتقال خبر از طریق تصویر است.
چهره مردم در جریان یک رخداد جزو تأثیرگذارترین تصاویر در عکاسی خبری‌است. سردبیران این عکس‌ها را می‌پسندند. چهره مردم می‌تواند احساس آنها را به مخاطب منتقل کند. در واقع بیان این نکته به عکاسان تازه‌کار یا دایر می‌شود که همیشه در کنار عکاسی از یک اتفاق خبری، از چهره مردم غافل نشوند.



اخلاق در عکاسی خبری
یک عکاس غیرخبری می‌تواند با قرار دادن سوژه در یک مکان مشخص و حذف بعضی از اقلام در پردازش کامپیوتری، تصاویر هنری و فریبنده‌ای از یک سوژه ثبت کند.
عکاس خبری فرصت سرو کله زدن با یک سوژه را ندارد. از طرفی این عکاسان براساس کدهای اخلاقی این حرفه موظف هستند واقعیت یک خبر را همان طور که اتفاق افتاده و دیده‌اند به تصویر بکشند.
تغییر و دستکاری یک عکس خبری از اعتماد بیننده به عکاس می‌کاهد. یک عکس جعلی اعتبار عکاس و مؤسسه انتشار دهنده را خدشه‌دار می‌کند.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عکس جعلی لیو ویکیانگ که موجب استعفای سردبیر روزنامه ی داکینگ چین شد



مسئولیت‌های اولیه در عکاسی خبری


مسئولیت‌های اولیه یک عکاس خبری به مراتب بیشتر از یک عکاس معمولی‌است که شامل:


در میان گذاشتن ایده‌های بکر خبری با خبرنگار حوزه مربوطه
مشاوره با دبیر بخش عکس
پردازش تصویر
برنامه‌ریزی برای پروژه‌های عکاسی
نوشتن شرح عکس

بسیاری از عکاسان خبری هر ۲۴ ساعت در ۷ روز هفته آماده برای حضور در صحنه‌های خبری هستند. سوار شدن در ماشین پلیس و وسایل نقلیه اورژانس بهترین راه برای رسین به موقع به مراکز وقوع خبر است.



وارد شدن به حرفه ی عکاسی خبری
هرچند عکاسان تازه کار با تهیه تصاویری با محتوای خبری می‌توانند این حرفه را به صورت تجربی دنبال کنند اما آموزش رسمی در این زمینه بهترین انتخاب برای شروع فعالیت در عرصه عکاسی خبری‌است.
بسیاری از دانشگاه‌ها عکاسی خبری را به مدت چهار سال به علاقه‌مندان تدریس می‌کنند و در این دوره اخلاق حرفه‌ای، جریان‌های قانونی مربوطه و البته تکنیک و فنون عکاسی خبری را به دانشجویان می‌آموزند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
امی ویتال –عکاس خبری- در حال صحبت با دانشجویان عکاسی خبری در چین



کارآموزی در روزنامه‌ها و مجلات به تازه کاران فرصت تجربه کردن‌های زیادی را می‌دهند. رقابت برای به دست آوردن این فرصت بسیار تنگاتنگ است و دانشجویانی که از تکنیک بهتری برخوردارند اغلب شانس بیشتری نیز خواهند داشت.
دبیران عکس همیشه فرصت‌های خوبی در اختیار عکاسان با ذوق و مستعد می‌گذارند.
همیشه در نظر داشته باشید گفتن واقعیت و روایت صادقانه یک واقعه خبری شرط اول در عکاسی خبری‌است.





ترجمه: نفیسه مطلق
منبع: hamshahrionline.ir

[karin]

هدف اصلی عکاسی خبری (Photojournalism) ثبت اتفاقات خبری است ماموریت اولیه عکاس خبری تهیه تصویری است که کامل کننده یک گزارش باشد. هر چند یک عکاس حرفه‌ای می‌تواند تصاویر یک خبر را پیش از یک گزارشگر تهیه کند.
تصاویر خبری تلاش می‌کنند تا با جلب نظر مخاطب، آنها را به دیدن و یا شنیدن باقی گزارش ترغیب کنند. اما در عین حال عکس خبری باید نماینده و شاهدی صادق در ماجرای اتفاق افتاده باشد.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

عکس: عباس کوثری



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

عکس از فینبار ریلی



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

عکس: عطا طاهرکناره


بنابراین برای عکاسان حرفه‌ای و مسئولین رسانه‌ها، هرگونه دستکاری و یا تغییر عکس در محدوده نکات غیر اخلاقی قرار می‌گیرد.
مرامنامه‌هاي اخلاقی شاخصه‌هایی هستند که حوزه عکاسی خبری را از سایر شاخه‌های عکاسی متمایز می‌کنند.
عکاسی خبری به علت صداقت در ثبت تصویر، کاربردی‌ترین شاخه عکاسی است. از سوی دیگر ممکن است بعضی با در نظر گرفتن اهمیت کادربندی، انتخاب زاویه دید و لنز مناسب، عکسی خبری را در بخش هنری دسته بندی کنند. به ویژه اینکه در سال‌های اخیر، عکس‌های خبری زیادی در گالری‌ها به نمایش در آمده است.
اما اطلاق عنوان هنر به عکاسی خبری مشکلات زیادی را به وجود آورده چرا که پیروی از مرامنامه‌هاي اخلاقی در زمینه یک کار هنری بی‌معنی به نظر می‌رسد و همین اتفاق ممکن است در آینده باعث سلب اعتماد مخاطبان عکس‌های خبری شود.

[karin]

هنر عکاسی سنتی سیاه و سفید، در عین محدودیت های اجتناب ناپذیر کاغذهای چاپ، در خلق بیشترین طیف رنگ مایه ها نهفته است. یک شیوه مرسوم، افزایش کنتراست چاپ است تا طیف رنگ مایه ها نسبت به آنچه در واقع بوده، گسترده تر به نظر آید. در این صورت، سایه ها بسیار عمیق و روشنایی ها کاملا پر نور خواهند شد. موفقیت این شیوه، به تغییرات ملایم و ظریف رنگ مایه ها بین این دو حد بستگی دارد. تکنیک دیگر، رنگ دار کردن چاپ با افزودن رنگ به نواحی خاکستری عکس است.
چاپگرهای دیجیتال پیشرفته، امکانات گسترده ای برای رنگ دار کردن عکس در اختیار قرار می دهند که بسیار فراتر از امکانات تاریکخانه ای هستند. محدوده طیف رنگ عملا نامحدود است و می توانید تمام رنگ هایی را که با ترکیب چهار رنگ یا بیشتر خلق می شوند، شبیه سازی کنید.

ایجاد یک عکس دو رنگ

برای شروع، یک عکس انتخاب کنید( حتی یک عکس رنگی) و با رفتن به منوی Image>Mode در Photoshop آن را به یک فایل سیاه و سفید تبدیل نمایید. از آنجایی که با اینکار، اطلاعات رنگ حذف می شوند قبل از هر چیز باید یک رو نوشت از فایل اصلی تهیه شود. با استفاده از جلوه Sepia Tone که تقریبا در تمامی نرم افزارهای ویرایش تصویر موجود است، نتایج مشابهی بدست می آید.
حال که یک عکس سیاه و سفید در اختیار دارید، می توان به مد Duotone وارد شد. در این مد، یا باید عملیات را به صورت مستقل انجام داد و یا یک Duotone آماده را فراخواند(Preset). اگر با این فرآیند آشنا نیستید، از شاخه Duotone Presets استفاده کنید( معمولا در زیر شاخه Goodies قرار دارد). با دو بار کلیک کردن روی یکی از آنها، نتیجه را مشاهده کنید.
روی مربع رنگی موجود در جعبه گفتگو کلیک کنید و رنگ جوهر “Ink” دوم را تغییر دهید. رنگ قرمز روشن، جلوه طلایی به عکس می دهد و رنگ قهوه ای تیره جلوه ای مشابه سپیا دارد. با استفاده از این ابزار نیرومند، می توانید جلوه های رنگ را به سرعت تغییر دهید، بدون آنکه گرفتار هزینه و ریخت و پاش ترکیبات شیمیایی در تاریکخانه شوید.
با کلیک کردن روی نشانه گرافیکی مجاور Ink2 یک منحنی ظاهر می شود که بیانگر چگونگی استفاده از جوهر دوم است و با ویرایش این منحنی می توان تاثیر آن را تغییر داد. به عنوان مثال می توانید کاری کنید که بیشترین مقدار جوهر دوم، در روشنایی ها قرار گیرد تا تمامی رنگ مایه های روشن، رنگ آمیزی شوند و یا با یک متحنی موجی شکل، عکسی بدست آورید که تا حدودی پوستریزه بنظر آید.
به خاطر داشته باشید که یک Duotone معمولا با فرمت پیش فرض فایل، ذخیره می شود. بنابراین برای چاپ، باید ابتدا آن را به استاندارد Tiff ( در مد RGB یا CMYK) برگردانید تا شبیه سازی ترکیب جوهر سیاه و جوهرهای رنگی تعریف شده برای Duotone ، توسط چاپگر امکانپذیر شود. این مطلب، هم برای چاپگرهای جوهر افشان و هم برای دستگاه های چاپ چهار رنگ، صادق است.



منبع: fbaroon.blogspot.com

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


سوژه لغتی در جمله است که در مورد آن چیزی گفته می شود. در یک عکس چه میزان سوژه باید وجود داشته باشد؟ یک عکس باید برای اجتناب از سردرگمی تنها یک سوژه داشته باشد که این سوژه می تواند یک برگ، جمعیتی از مردم یا رعد و برق باشد. اگر به هنگام دیدن یک عکس این سوال در ذهن ایجاد شود که " این عکس چه چیزی است؟" آن گاه باید بدانید که عکس شما فاقد سوژه است.
فعل در جمله یعمی چیزی که عمل را نشان می دهد به همین صورت، یک عکس جذاب هم باید اعمالی را به تصویر بکشد که این اعمال می تواند واقعی همچون عکس های ورزشی باشد و یا وقایع طبیعی همچون عکاسی از غروب زیبای آفتاب باشد. همچنین، حتی در یک عکس کاملا انتزاعی، تصویر باید یک عمل بصری داشته باشد تا این که نگاه بیننده را به خود جلب کند.
وین بالوک- عکاس- بر اهمیت به تصویر کشیدن بعد زمان در عکس تاکید دارد که واقعا درست است. جذاب ترین عکس ها مربوط به وقایع هستند نه اشیا صرف. موضوع زمان در عکس های تماشایی نادیده گرفته نمی شوئ. بهترین عکس ها عکس هایی هستند که در آنها تغییرات زودگذر واضح بوده و لحظه عکس گرفتن به اندازه کمپوزیسیون اهمیت دارد. اگر یک عکس به طور ساده یک موضوع را به ثبت برساند، ممکن است بیننده تصمیم بگیرد که خودش برود و موضوع یا سوژه را ببیند. وقتی یک رویداد به تصویر کشیده می شود بیننده ممکن است آرزو کند که کاش آنجا بود اما بیننده می داند که این عکس در یک لحظه غیر قابل بازگشت گرفته شده است.
آخرین جز این بحث object است که در دستور زبان به آن مفعول می گویند. مفعول در جمله اسمی است که بر روی آن فعلی انجام می شود. ترجمه object به اصطلاحات تصویری از سوژه و فعل دشوارتر است و دقت بیشتری را می طلبد و مثال های برعکس می تواند در اینجا موثرتر واقع شود. وقتی عکسی چیزی برای جلب نگاه شما نداشته باشد یعنی object ندارد. در یک کمپوزیسیون خوب نگاه شما در ابتدا باید به object جلب شود و سپس به جزئیات دیگر بپردازد. این عکس ممکن است مورد تحسین شما قرار بگیرد، اما جایی برای استراحت شما باقی نمی گذارد. اگر هیچ جایی در عکس برجسته نبود و اگر تمامی بخش های عکس تاکید یکسانی داشتند پس این عکس قادر نخواهد بود توجه شما را به خود تداوم ببخشد.
هدف از این بحث این بود که شما را به تفکر در خصوص ارتباط و انتقال پیام در عکس ها تشویق کند. برای بهره بردن از این نوع تحلیل ها، شما باید یاد بگیرید تا عکس ها را با مقیاس خود نقد کنید. آن هنگام وقتی می خواهید عکاسی کنید اصولی که برای شما مهم بودند ملکه ذهن شما خواهند شد. در آن صورت وقتی اطلاعات بیشتری در خصوص علایق خود در کمپوزیسیون کسب کردید عکاسی برای شما راحت تر می شود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



منبع: fbaroon.blogspot.com

[karin]

نور ماهیت عکاسی است. بدون نور عکاسی وجود نخواهد داشت. نور ابزار عکاسان است. کلمه photography از کلمه باستانی یونانی photos و graph تشکیل شده که نور نگاری معنی می دهد. برای همراه شدن با زبان نور، عکاس باید کاملا با کیفیت و رفتار نور آشنا باشد. برای تسلط بر این رسانه، عکاس روش کنترل تصویر نهایی را می آموزد. مدیریت این مدیوم نیاز به دانش، مهارت و هنروری دارد. در ابتدا نور می تواند موضوعی پیچیده و گیج کننده به نظر آید. به هر حال، با افزایش آگاهی و تمرین های عملی می توان از پیچیدگی آن کاست.

دیدن نور
به منظور مدیریت نور ابتدا باید از حضورش آگاه باشیم. توجه بیشتر ما به کادر و ترکیب بندی تصویر، ما را از توجه به نور موضوع و پس زمینه اش باز می دارد. ما به طور طبیعی نور را موضوعی عادی فرض می کنیم. گاهی اوقات این موضوع باعث می شود دیدن نور را فراموش کنیم. وقتی نور بر روی موضوعی می افتد، تون های مختلفی را به وجود می آورد که ما آنها را در سه گروه عمده و مهم دسته بندی می کنیم: روشن(high light)، میانی(mid tone)، تیره(shadows). هر یک از مقوله ها می توانند به وسیله روشنایی شان( چه مقدار تیره، چه مقدار روشن) و پراکندگی شان درون قاب بیان شوند. این سه تون توسط موقعیت دوربین، منبع نور و موضوع به عکاس دیکته می شود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


بررسی نور

تفاوت اصلی بین عکاسی در استودیو و خارج از آن این است که درون استودیو نور محیط وجود ندارد. در نهایت، عکاسان درون استودیو کار را بدون وجود هیچ نوری آغاز می کنند و مجبورند موضوع و تاثیر نوری که بر روی آن خواهد افتاد را تجسم کنند. عکاسان درون استودیو مجبورند یک موضوع را طوری نورپردازی کنند تا همان گونه که هست دیده شود. این کار نیاز به مهارت، دید خوب، سازمان دهی و انضباط دارد. یک عکس خوب استودیویی زمان گیر است و نیاز به صبر و بردباری دارد.


درک طبیعت نور

برای بهترین استفاده از منابع نور مصنوعی، در ابتدا ما باید از این نکته آگاه باشیم که نور درون طبیعت چگونه کنش و واکنش انجام می دهد. دیدن نور مستقیم خورشید، نور تلطیف شده خورشید از میان ابرها و دیگر انواع نور، اهمیت درک دو منبع نور مصنوعی درون استودیو را بیشتر می کند. Spot light همانند نوری است که ما هنگام مشاهده نور مستقیم خورشید می بینیم. Flood light همانند نوری است که ما در روزهای ابری می بینیم، نور پخش شده لطیف با سایه های ملایم و کنتراست کم.

اساسا برای درک کامل، نور به وسیله مشخصه های ویژه اش بررسی می شود:

- منبع source

- شدت intensity

- کیفیت quality

- رنگ color

- راستا direction
- کنتراست contrast



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[karin]

نور محیط



نور محیط (ambient light) نور طبیعی یا مصنوعی است که در هر محیطی وجود دارد. نور محیط می تواند به چهار زیر مجموعه کلی بخش شود:

- نور روزday light

- تنگستنtungsten

- فلورسنت fluorescent

- نور آتش fire light

نور روز



نور روز ترکیبی از نور خورشید و نور آسمان است. در طبیعت نور خورشید نور مسلط یا اصلی است. رنگ آن گرم است و نواحی روشن و سایه ایجاد می کند. نور آسمان نور دوم یا فرعی است. رنگ آن سرد است و به صورت نوری نرم بر روی موضوعات می افتد. بدون عملکرد نور آسمان، سایه ها تیره و جزئیات غیر قابل دیدن می شود. بیشتر فیلم های رنگی برای نور روز، در ظهر و 5500 درجه کلوین تنظیم شده اند.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]





تنگستن



نوع عمومی نورهای الکتریکی همانند چراغ های خانگی یا لامپ های عکاسی است. در این لامپ ها یک عنصر از جنس تنگستن گرم می شود و از خود نور منتشر می کند. نور تنگستن هنگامی که به عنوان نور اصلی همراه با فیلم نور روز استفاده می شود، تن بسیار گرمی خواهد داشت. به دلیل فقدان نور آبی در طیف نور منتشر شده توسط این منبع نور (under exposure) نوردهی کمتر از حد نرمال رخ خواهد داد. اگر در تصویری تن طبیعی مورد نظر باشد، رنگ نارنجی غالب می تواند با به کار بردن ----- آبی برطرف شود. اگر با این نور فیلم تنگستن استفاده شود به کار بردن ----- نیازی نیست.

توجه: دوربین های دیجیتال می توانند رنگ نور به وجود آمده توسط هر منبع نوری را به وسیله white balance که در داخل دوربین قرار گرفته به حالت طبیعی در بیاورند.



فلورسنت



فسفر درون لوله فلورسنت نور را پس از جذب اول نور ماوراء بنفش صادر شده از بخار جیوه تابش می دهد. نور حاصل رنگ سبز قوی تولید می کند که برای چشم انسان قابل درک نیست. اگر به عنوان نور اصلی به کار برده شود، به دلیل نور بسیار تخت و رنگ بسیار قوی اغلب پذیرفته نمی شود. با استفاده از این نور نیز (under exposure) نوردهی کمتر از حد نرمال رخ خواهد داد و نور غالب تولید شده به سختی اصلاح خواهد شد.

نور فلورسنت به دلیل چشمک زدن زمانی که با شاترهای پرده ای (focal plan) به کار برده می شوند نوردهی نابرابر (uneven exposure) خواهند داشت. برای اجتناب از این حالت باید از سرعت های شاتر پایین تر از 1/30 ثانیه استفاده کرد.



نور آتش



نور یک شعله آتش می تواند شدت بسیار کمی داشته باشد. با نوردهی بسیار طولانی برای ایجاد فضا و حالت mood، به دلیل تن قرمز زیادش به کار برده می شود.



نورهای مصنوعی



تنگستن- غیرخانگی (tungsten non-domestic)

انواع بسیاری از نورهای تنگستن غیرخانگی برای عکاسی استودیویی وجود دارد. این نورها به دو نوع اصلی بخش می شوند:

1- نورهای تخت( flood light)

2- نورهای لکه ای / نقطه ای (spot light)

نورهای تخت اساسا درجه حرارت نور برابر با 3200 درجه کلوین دارند و با فیلم های تنگستن و با هر فیلم سیاه و سفیدی سازگارند. یک نور تخت ساده و معمولی باید خروجی در حدود 500 وات و یک نور لکه ای فوکوس دار باید خروجی در حدود 650 وات داشته باشد. نورهای لکه ای حرفه ای (focusing spot light) دارای barn door و nets هستند. Barn doors صفحه های فلزی هستند که برای کنترل شکل و اندازه نوری که بر روی موضوع می افتد به کار برده می شوند. Nets قطعات توری های فلزی در چگالی های گوناگون هستند که مقدار نور را کاهش داده و کیفیت نور را به وسیله نرم کردن نور در منبعش تغییر می دهند.

ابزار گوناگونی برای به کار بردن با flood light وجود دارد که اثرات مشابهی دارند، مانند: برش دهنده ها (cutters) که شکل و مقدار نور را تغییر می دهد و تلطیف کننده های گوناگون که مقدار و کیفیت را کنترل می کنند. در صورت امکان تمام چراغ ها باید دارای پایه چرخ دار برای حرکت آسان در استودیو باشند تا از لرزش آن جلوگیری شود.



فلش استودیویی


تفاوت های عمده بین فلش های استودیویی و غیر استودیویی، اندازه، هزینه و قدرت شان است. فلش های استودیویی به طور فیزیکی بزرگ تر، از نظر قیمت گران تر و تنظیم آن ها دشوارتر است. علی رغم نام های swimming pool، fish fryer، soft box ... فلش ها نیز همانند نورهای تنگستن، دارای دو نوع منبع نور تخت و لکه ای هستند. اساسا دارای درجه حرارت 5500 درجه کلوین هستند و برای استفاده با فیلم های نور روز و سیاه و سفید مناسب اند. توجه داشته باشید که به کار بردن نور مستقیم فلش بدون تلطیف کننده (open flash) اثر مشابهی با نور لکه ای خواهد داشت. بیشتر محصولات توانایی فوکوس کردن دارند و ابزار مختلفی که برای نورهای تنگستن وجود دارد برای فلش ها هم موجود است.

[karin]

شدت (intensity)
شدت نور، اندازه روشنایی یک نور است. شدت نوری که بر روی یک موضوع افتاده می تواند توسط نورسنج اندازه گیری شود. این روش خواندن مستقیم نور(incidence reading) نامیده می شود. نورسنج داخل دوربین قادر به اندازه گیری شدت نوری که مستقیم بر روی موضوع افتاده نیست، اما نور بازتابیده شده از آن را اندازه گیری می نماید. این روش نورخوانی بازتابی(reflected reading) نامیده می شود.
بازتاب (reflectance)
از مقدار نوری که بر روی یک موضوع می افتد مقادیر مختلفی از آن بازتابیده می شود. مقدار نور بازتاب شده از یک سطح، بازتاب موضوعی(subject reflectance) نامیده می شود. میزان بازتاب با توجه به رنگ، بافت و زاویه نور نسبت به موضوع متفاوت است. یک لباس سفید نور بیشتری را نسبت به لباسی تیره از خود بازتاب می دهد. یک قطعه فلز زنگ زده نور کمتری نسبت به یک آینه بازتاب می دهد. در تمام موارد میزان بازتاب مستقیما با زاویه دید دوربین متناسب است. اگر نقطه دید دوربین برابر با زاویه نور نسبت به موضوع باشد، میزان بازتاب بیشتر خواهد بود.
میزان بازتاب نور به وسیله:
-بازتاب موضوع
-شدت منبع نور
-زاویه دید و زاویه نور نسبت به موضوع
-فاصله منبع نور از موضوع
اندازه گیری می شود.
اگر چه ممکن است شدت منبع نور ثابت بماند( همانند روزهای آفتابی) میزان بازتاب می تواند متفاوت باشد.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


افت (fall-off):

هر قدر فاصله بین موضوع و منبع نور افزایش پیدا کند، میزان نوری که موضوع را روشن می کند کاهش می یابد. اگر فاصله نور تا موضوع 2 برابر شود، اندازه نوری که بر روی موضوع می افتد نسبت به جای قبل 25% کاهش می یابد. این تغییر در اندازه روشنایی fall-off نامیده می شود و به وسیله قانون معکوس فاصله بیان می شود. برای مثال: اگر در یک نورسنجی f/16 به دست آید در حالی که فاصله نور تا موضوع یک متر است؛ اگر فاصله 2 برابر شودf/8 و اگر 4 برابر شود، f/4 خواهیم داشت.
این قانون با تغییر نوع منبع نور تغییر نمی کند. اگر چه fall-off در کار با نور خورشید مسئله مهمی نیست( تمام موضوعات با خورشید فاصله برابر دارند)، اما در کار با نورهای بازتابی، نوری که از پنجره وارد می شود و نورهای مصنوعی باید محاسبه و مورد نظر قرار گیرد. اثر بصری این نابرابری فاصله بین موضوعات و منبع نور نابرابری روشنایی(uneven illumination) می باشد.
قانون معکوس مربع
وقتی سطحی توسط منبع نوری نقطه ای نور داده می شود، شدت نور در آن سطح برابر با معکوس مربع فاصله اش از منبع نور است.

[karin]

کیفیت(quality)
نوری که از خورشید یا یک منبع لکه ای مانند چراغ های هالوژن تنگستن تابیده می شود، به عنوان یک منبع با کیفیت بالا(high quality) شناخته شده است. سایه های به وجود آمده توسط این نور، تیره و دارای لبه های تیز well-define هستند و سایه های به وجود آمده توسط خورشید تیره اند، اما به طور کامل خالی از روشنایی نیستند. این نور توسط نور بازتابیده شده از آسمان به وجود می آید.
اتمسفر زمین مقداری طول موج های کوتاه آبی نور را پراکنده می کند و بدین وسیله چتری از نور با میزان کم ایجاد می کند. نورهای الکتریکی لکه ای زمانی که در شب و یا بدون اثر مشابه نور آسمان استفاده شوند، سایه های تیزتر خواهند داشت. نور منابع نقطه ای/ لکه ای می توانند توسط سطوح بزرگ تلطیف، پخش و بازتابیده شوند. نورهای راستادار وقتی از سطوح مات بازتابیده می شوند در جهات گوناگونی پراکنده می گردند و میزان و شدت نور آنها کاهش پیدا می کند. بنابراین به سایه ها مقدار نور ضعیفی می رسد و آنها را از تیرگی کامل خارج می کند. در این حالت گفته می شود نور دارای کیفیت نرم تری است، سایه ها کمتر تیره اند( جزئیات در آنها دیده می شود) و لبه ها تیز و شفاف نیستند.
کنترل بر کیفیت نور در فضاهای باز یک مهارت بنیادی است. کیفیت نور، چه نرم و چه تیز، می تواند توسط تلطیف کننده ها و بازتاباننده ها تغییر کند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


نرم کردن(diffusion)
نور می تواند توسط قرار دادن یک ماده مخصوص بین نور و موضوع نرم شود. این اثر می تواند به صورت مصنوعی به وسیله باز تاباندن نور از یک سطح بزرگ انجام شود. در ارتباط با اندازه اش، هر چه ماده تلطیف کننده از منبع نور دورتر باشد، منبه نور بزرگ تر نمایان خواهد شد. این حالت سایه ها را نرم، جزئیات را در آنها بیشتر و مقدار نور افتاده بر روی موضوع را کمتر می کند.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




بازتاب(reflection)
نور در درجات مختلفی از سطوح بازتابیده می شود. نور بیشتری از سطوح نقره ای نسبت به سطوح سیاه بازتابیده می شود. بازتاب راه ساده ای برای تغییر کیفیت نور است. مقدار نور بازتابیده از یک موضوع مستقیما با کنتراست آن ارتباط دارد. اگر با یک منبع لکه ای، نور از طرف راست بتابد، سایه های تیره ای در طرف چپ موضوع ایجاد خواهد شد. این حالت کنتراست بالا(high contrast) نامیده می شود زیرا فقط قسمت سایه و روشن در آن وجود دارد. برای بالا بردن جزئیات در قسمت تیره یک بازتاباننده در طرف مقابل نور تابیده شده قرار داده می شود. این کار مقدار نور قسمت تیره را به قسمت روشن نزدیک تر می کند.

[Benygh]

ممنون بابت این اطلاعات مفید ...
من به عکاسی علاقه دارم و تقریبا خیلی از این نکات رو به صورت تجربی یاد دارم ...

در ضمن اگر ممکنه درباره ی عکس هایی که با نوردهی های مختلف گرفته می شوند توضیح دهید مثلا مثل عکس اتوبان S شکل که چراغ اتومبیل ها در عرض 10 ثانیه گرفته شده و ...

[karin]

ممنون بابت این اطلاعات مفید ...
من به عکاسی علاقه دارم و تقریبا خیلی از این نکات رو به صورت تجربی یاد دارم ...

در ضمن اگر ممکنه درباره ی عکس هایی که با نوردهی های مختلف گرفته می شوند توضیح دهید مثلا مثل عکس اتوبان S شکل که چراغ اتومبیل ها در عرض 10 ثانیه گرفته شده و ...

سلام
خوشحالم که مفید بوده
ببینید این به کارتون میاد؟


--------------------


روش براکتینگ (Bracketing)

عکاسان حرفه ای از تکنیکی به نام براکتینگ استفاده می کنند تا شانس خود را برای گرفتن یک عکس عالی افزایش دهند . براکتینگ یعنی بر اساس نوردهی پیشنهادی یک عکس گرفته می شود ، سپس از همان موضوع دو عکس دیگر یکی با یک پله نوردهی کمتر و دیگری با یک پله نوردهی بیشتر گرفته می شوند ، به این امیدکه یکی از این سه پله نور دهی درست عمل کند. این تکنیک در شرایط نوری بسیار کم یا بسیار زیاد مفید است . برخی دوربینهای دیجیتال حالت براکتینگ را داشته و به صورت اتوماتیک 3 یا 5 فریم با نوردهی متفاوت عکاسی می کند.
سعی کنید تنظیمات و حالتهای مختلف را امتحان کنید . اگر به مرحله ای رسیدید که توانستید در حالت دستی یا حتی حالت خودکار عکاسی در شب به راحتی عکس بگیرید می توانید نکات زیر را در نظر بگیرید:

استفاده از سه پایه
سه پایه یکی از بهترین ابزارها برای بهبود عکاسی در شب است . سه پایه علاوه بر اینکه دوربین را ثابت نگه می دارد به شما این امکان را می دهد که شاتر را مدت زمان بیشتری باز نگه دارید . سه پایه انواع مختلفی دارد از جمله مدلهای رومیزی که در کیف دستی هم جا می گیرند . اگر دوربین شما ریموت کنترل دارد برای کاهش تکان دوربین از آن به همراه سه پایه استفاده کنید.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


به دنبال نور باشید
حتی در شب شما به وسیله نورهای زیادیاحاطه شده اید ، به خصوص اگر در شهر زندگی می کنید. نور خیابان ، چراغ ماشینهای ثابت در ترافیک ، لامپهای نئون ، لامپهای ساختمانها ، . . . البته نور ماه و ستاره ها را نباید فراموش کرد . درگیری با انواع نورها یکی از چالشهای مهم در عکاسی در شب است . با تمرین می توانید بهترین تنظیم را برای انواع خاص نور به دست آورید .

برای نتیجه بهتر از انعکاس نور استفاده کنید
برخی از جذاب ترین عکسهایی که درشب گرفته شده اند از روش انعکاس استفاده کرده اند. این روش نه تنها نور موجود را افزایش می دهد بلکه جذابیتهای بعدی خاصی به عکس شما می دهد . به انعکاس نور در آب ، برف ، پنجره ها ، آینه ها ، ماشینها و . . . دقت کنید.
ایجاد یک ردپای مشتعل
اگر از دیافراگم بسته استفاده کنید و شاتر را مدت زمان زیادی باز نگه دارید اگر دوربین شما حالت بالب (Bulb ) دارد آن را تنظیم کرده تا شاتر در مدت زمان دلخواه شما باز باشد . دوربین را به همراه سه پایه درگوشه ای از یک تقاطع یا اتوبان شلوغ قرار دهید . دکمه شاتر را فشار دهید و منتظر بمانید. با عبور ماشینها در خیابان شعاعهای نوری در عکس شما به وجود می آیند . اگر به عکس خود نگاه کنید ، شعاعهای نور و خیابان را می بینید اما اثری از خود ماشینها نیست ! زیرا ماشینها به سرعت حرکت می کنند و دوربین فرصت ثبت آنها را ندارد و تنها نور منعکس شده از آنها باقی می ماند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


تصاویر انتزاعی خلق کنید
از محدودیتهای دوربین به نفع خود استفاده کنید تا تصاویر انتزاعی زیبایی خلق کنید به راستی که می توانید با نور نقاشی کنید . چیزهایی مثل تکان دوربین و استفاده از سرعتهای پایین شاتر می توانند تصاویر مجذوب کننده به وجود آورند.

هنگام غروب خورشید عکاسی کنید
عکاسی از غروب خورشید بسیار زیبا است . اما علی رغم نورهای فراوانی که در آسمان وجوددارند ، نور درحال محو خورشید تصاویر واضحی خلق نمی کند به همین دلیل بهتر است از سه پایه و سرعت پایین شاتر استفاده کنید . همچنین می توانید از نور خورشید به عنوان نور پس زمینه استفاده کنید . تصویر سیلوئت افراد یا اشیاء در جلو خورشید در حال غروب یک کنتراست زیبا خلق می کند.

به دنبال معنی نور باشید
خود نور به تنهایی می تواند یک موضوع باشد پس چرا از نور عکس نمی گیرید؟ لامپهای نئون خیابان ، چراغ ماشینها می توانند موضوعات خوبی برای عکاسی باشند.
حتی می توانید از مراسمهای آتش بازی عکاسی کنید.

نکات مهم :


اگر بدانید دوربین شما در نور روز چگونه عمل می کند ، دیگر هنگام عکاسی در شب دستپاچه نمی شوید .
سعی کنید از منظره یاب اپتیکال دوربین استفاده کنید تا با نزدیک کردن دوربین به صورت خود از لرزشهای اضافی جلوگیری کنید.
دوربینهای دیجیتالی برای عکاسی نجوم بسیار مناسب هستند . می توانید از رابطهای خاصی برای اتصال دوربین خود به تلسکوپ استفاده کنید . برخی دوربینها مانند کانن 20Da مخصوص عکاسی نجوم هستند.

خلاصه :
این مقاله به شما می آموزد که چگونه از قابلیتهای پیشرفته دوربین خود برای عکاسی در شب و فضای کم نور استفاده کنید. کنترل دستی دوربین مانند کنترل ISO ، درجه دیافرگم ، سرعت شاتر ، درجه نوردهی و فوکوس دستی از جمله موارد آموزشی این مقاله هستند . همچنین یاد می گیرید که چگونه از سه پایه برای نوردهی طولانی و از انعکاس نور ، از نور خورشید هنگام غروب استفاده کنید.
این مقاله برای عکاسی بهتر در شب به شما پیشنهاد می کند:


در مورد دوربینهای کامپکت هر چه از سرعت شاتر پایین تر و شماره ISO بالاتر استفاده کنیدبهتر است.
در مورد دوربینهای دیچیتال SLR بهتر است از ریموت کنترل و کابل آزادسازی شاتر برای کاهش حرکت دوربین استفاده کنید.
سه پایه می تواند دوربین را در نوردهیهای طولانی ثابت نگه دارد.



منبع: chilick.com

[karin]

عکاسی از حیوانات صبروتحمل زیادی می خواهد اما نتایج کار ارزش این زحمت را دارند . به هرحال حیوان خانگی شما جزئی از خانواده محسوب می شود و یک عکس خوب از آن در سالهای آینده با ارزش خواهد بود. نکاتی که در اینجا ارائه می شوند به شکا کمک می کنند تصاویر حیرت آوری از این عضو خانواده بگیرید . مانند همیشه در ابتدا به اصول اولیه توجه کنید : باطری دوربین را شارژ کنید یا از یک باطری نو استفاده کنید. مطمئن باشید که کارت حافظه به اندازه کافی با خود دارید.همچنین از عملکرد صحیح دوربین خود مطمئن شوید. از فلاش استفاده کنید
حیوانات مانندکودکان صبر زیادی هنگام عکاسی ندارند. احتمالا به یک فلاش احتیاج پیدا می کنید . حتی اگر در نور آفتاب در محیط خارج از خانه یا در یک اتاق پر از نور عکاسی کنید . اگر می توانید میزان نور فلاش خود را روی کمترین درجه تنظیم کنید. با این کار می توانید حرکت حیوان را منجمد (freez ) کنید بدون اینکه رنگ پوست بدن حیوان محو شده یا عکس بیش از حد نور ببیند یا حتی قرمزی چشم در عکس ایجاد شوند . اگر از حرکت حیوان در محیط خارج از خانه عکاسی می کنید به خاطر داشته باشید که طیف فلاش خود را تا دوازد فوت تنظیم کنید.

پس زمینه خود را به دقت انتخاب کنید
اگر در خانه عکاس می کنید ، بک گراند های ساده (تصاویر زمینه) و رنگهای خالص بهترین انتخاب هستند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


از فکر خود کمک بگیرید . از حیواناتی که رنگ پوست آنها تیره است روی مبل چرم سیاه عکس نگیرید. از قراردادن بک گراند های طرح دار و بافت دار خود داری کنید، زیرا ممکن است در جذابیت بافت بدن حیوان تداخل ایجاد کنند. اگر در فضای خارجی ساختمان عکاسی می کنید به موقعیت خورشید دقت کنید، خورشید نباید پشت موضوع شما قرار داشته باشد. آسمان می تواند بک گراند مناسبی باشد به خصوص اگر از موضوع در حال حرکت عکاسی می کنید .اگر از درختان ، ساختمانها و سایر اشیاء به عنوان بک گراند استفاده می کنید دقت داشته باشید که سایه آنها روی موضوع شما نیفتد.
با استفاده از زوم و ماکرو تصویر کلوز آپ بگیرید
یک تصویر کلوز آپ عکسی از رنگهای گوناگون و بافتهای متفاوت و بسیار زیبا خواهد بود. با استفاده از حالت ماکرو می توانید تا 10 سانتی متری به موضوع نزدیک شوید .با این کار می توانید تصویری عالی از ظرافتهای بدن حیوان و یا درخشندگی چشمانش بگیرند.

با حیوان خانگی خود بازی کنید
حتی اسباب بازیهای مورد علاقه حیوان خانگی خود را به همراه داشته باشید . از آنها برای تشویق حیوان می توانید استفاده کنید . همچنین می توانید هنگام بازی حیوان، از او عکاسی کنید . به خاطر داشته باشید برای فریز کردن حرکتها از فلاش استفاده کنید.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عکاسی هنگام استراحت حیوان


شما می توانید هنگامی که حیوان خانگی خسته شده و در حال استراحت است از او عکاسی کنید. به خاطر داشته باشید که صبر مهمترین عامل موفقیت است. سگها و گربه ها حتی در خواب هم تکان می خورند و ممکن است ژستهای جالبی از خود نشان دهند.
نکات مهم :


هنگام حرکت از منظره یاب استفاده کنید.
LCD معمولا بسیار کند عمل می کند و در حرکتها کشیدگی ایجاد می گردد. با این روش نه تنها دنبال کردن حرکت آسان تراست ، بلکه دوربین در حالت ثابت تری قرار دارد زیرا جلوی صورت شما حفظ می شود.
بک گراند را مبهم کنید

بهترین پرتره عکسی است که موضوع با وضوح بالا و شارپ و بک گراند با وضوح کمتری باشد . در حلتهای مختلف با دوربین خود کار کنید تا بهترین نتیجه به دست آید . ( نکته : حالت پرتره فقط برای عکاسی از انسان نیست)


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


انسانها نیز می توانند در عکس قرار گیرند. هنگامی که از حیوانات خانگی خود درحال بازی با سایر افراد خانواده عکس می گیرید ، به یاد داشته باشید که انسان نیز سوژه عکس شما است .اگر سگ شما روی پاهای پدر بزرگتان خوابیده است ، سعی کنید پدربزرگ هم در عکس قرار گیرد، نه فقط بخشی از پاهای او. اگر گربه روی شانه های خواهرتان ایستاده است سعی نکنید فقط روی گربه زوم کنید بلکه هردوی آنها را باهم بگیرید.


منبع: chilick.com

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


فعالیتهای فیزیکی و ورزشی فرصت مناسبی برای ملاقاتهای دوستانه و خانوادگی است. حوادث جالب زیادی می توانند در داخل یا خارج زمین بازی اتقاق افتد . این مکانها جای بسیار مناسبی برای گرفتن عکسهای بامزه و هیجان انگیز است .
دوربینهای دیجیتال ویژگی خاصی دارند که عکاسی از صحنه های پرتحرک را آسان تر از هر زمان دیگری می کنند . یکی از این ویژگی ها حالت اکشن (ورزشی) است که به شما این امکان را می دهد که از اشیاء یا افراد در حال حرکت عکس بگیرید . ویژگی دیگر زوم اپتیکال است که شما را قادر می سازد بدون نزدیک شدن فیزیکی به سوژه درحال حرکت ، یک نمای بسته بگیرید . و بلاخره به دلیل اینکه در این دوربینها نگاتیو یا فیلمی وجود ندارد ، هر تعداد که بخواهید می توانید عکس بگیرید و در انتها آنها را حذف کنید.
هنگام عکاسی از فعالیتهای ورزشی ، احتمالا عکسهای زیادی می گیرید که از گرفتن آنها راضی نخواهید بود .
نا امید نشوید . ثبت تصاویر فوق العاده از اشیاء یا افراد در حال حرکت کار ساده ای نیست .


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


در ژانویه 2004 ، 11 عکاس ورزش برای تهیه عکس از بازیهای ورزشی دعوت شدند . از میان شانزده هزار و صدو هشتادو شش عکس تنها هشتاد و شش عکس مورد قبول مطبوعات بود. یعنی از 188 عکس ، 1 عکس قابل قبول بود. هرچه بیشتر عکس بگیرید ، قدرت شما در تهیه عکس ماندنی که ارزش حفظ در گنجینه را دارد بیشتر خواهد شد.
نکته دیگری که می توان از عکاسان حرفه ای آموخت ، تهیه عکس از داخل یا خارج زمین بازی است. همیشه عکاسانی هستند که به زمین فوتبال توجهی ندارند. آنها تصاویری از طرفداران و تشویق کنندگان تیمهای ورزشی، بازیکنان روی نیمکت ، مربیان و حتی لحظات استراحت آنها می گیرند. در یک بازی ورزشی همیشه اتقاقی بیشتر از خود بازی می افتد و شما به عنوان عکاس باید آن را منعکس کیند .
اگر چه همیشه در اتقاقات ورزشی عناصر زیادی غیر قابل کنترل هستند ، شما می توانید بادانستن طرز دقیق کار با دوربین خود در لحظات پر تحرک ، عکسهای فوق العاده بگیرید.

دوربین خود را در حالت اکشن (Action )تنظیم کنید
هنگامی که سوژه مورد نظر شما در حال حرکت است برای گرفتن بهترین نتیجه دوربین را روی حالت اکشن قرار دهید. در این حالت دیافراگم برای عبور نور بیشتر ، باز تر می شود اما زمان نوردهی برای ثبت حرکت کاهش می یابد .به خاطر داشته باشید که دوربین برای فوکوس کردن احتیاج به زمان دارد و ممکن است هنگام فشردن دکمه شاتر یک تاخیر کوچک دخ دهد.
با کمی تمرین می توانید تاثیر این تاخیر را به حداقل برسانید.

دوربین را در حالت اسلیپ (Sleep ) قرار دهید.
اگر از حالت اسلیپ استفاده کنید می توانید شارژ بیشتری برای باطری و شانس بیشتری برای تهیه عکس بیشتر داشته باشید . روشن کردن دوربینهای کامپکت دیجیتال چند ثانیه طول می کشد و این یعنی از دست دادن زمان برای عکاسی و اگر در این بین اتفاق فوق العاده ای رخ دهد شما شانس خود را از دست داده اید . خاموش و روشن کردن پی درپی دوربین باعث هدر رفتن انرژی می شود . به علاوه یکی از پر مصرف ترین مشخصه های دوربین دیجیتال LCD آن است . بنابراین در حلات اسلیپ از دوطریق انرژی صرفه جویی می شود.، اول دوربین درمواقع ضروری در حالتی قرار گیرد که شارژ کمتری مصرف کند.، دوم ، LCD به طور موقتی خاموش می شود . با این روش نه تنها انرژی کمتری مصرف می شود بلکه هنگام گرفتن عکس بعدی دوربین شما سریعتر عمل خواهد کرد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

از منظره یاب چشمی استفاده کنید
هنگامی که یک حرکت بسیار سریع را دنبال می کنید بهتر است از منظره یاب چشمی (شیشه ای) استفاده کنید. منظره یاب LCD قادر نیست حرکتهای بسیار سریع ر به خوبی نشان دهد و باعث می شود عکس به صورت تار بیفتد . همینطور دنبال کردن سوژه نیز برای شما دشوار می شود. براین این کار دوربین را روی سوژه ثابت کنید . به این روش تراکینگ(Tracking ) می گویند . در این حالت سوژه به صورت فوکوس می افتد در حالی که پس زمینه آن تارو مبهم است.

حرکت بعدی را حدس بزنید
روش دیگر برای گرفتن یک نمای فوق العاده حدس حرکت بعدی سوژه است . دوربین را روی جایی تنظیم کنید که حدست می زنید سوژه در حرکت بعدی آنجا قرار می گیرد و به محض اینکه سوژه را در منظره یاب خود دیدید عکس را بگیرید.

برای نزدیک شدن به سوژه از لنز زوم استفاده کنید.
بهتری راه برای نزدیک شدن به سوژه بدون اینکه در مسیر قرار گیرد استفاده از لنز زوم است. بیشتر دوربینهای دیجیتال زوم اپتیکال 3 ایکس دارند . حتی مدلهای خاصی ، زوم بیشتری دارند . هرچه زوم آن بیشتر باشد می توانید از فاصله دورتری بر صحنه ورزشی تسط داشته باشید . اگر شما تصمیم دارید از فعالیتهای ورزشی خانواده اتان عکاسی کنید باید روی دوربینی بالنز زوم هشت ایکس تا دوازده ایکس سرمایه گذاری کنید.

دائما حرکت کنید
قهرمان میادین ورزشی دائما در زمین در حال حرکت هستند، شما نیز همینطور. وقتی که یک بازی ورزشی را در تلویزیون تماشا می کنید فاصله و زاویه دوربین دائما در حال تغییر است . پوشش دوربینهای تلویزیونی این امکان را می دهند که یک بازی ورزشی از زوایای مختلفی دیده شود.

ثبت حرکت
وقایع ورزشی پراز لحظات جذاب ودیدنی است : گلهای هیجان انگیز و پیروزیهای دقایق آخر.
برای ثبت چنین لحظاتی فقط روی حرکتها فوکوس نکنید.

یک پرتره تیمی بگیرید.
اگر از گروه ورزشی خانوادگی تان عکس بگیرید می توانید عکس پرتره گروهی خوبی داشته باشید.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

گروه ورزشی را منظم کنید
شما می توانید کار بیشتری نسبت به جمع کردن افراد و وادار کردن آنها به لبخند زدن بکنید. گروه ورزشی را به گونه ای مرتب کنید که یک جذابیت بصری خوبی در عکس ایجاد گردد . براساس اندازه گروه خود چند ردیف مشخص کنید . این مشخص کردن ردیف ها براساس قد افراد می تواند باشد. افراد جلو می توانند روی زانو بنشینند . برای ایجاد جذابیت می توانید افراد را به صورت V انگلیسی مرتب کنید به گونه ای که افراد کوتاه قد در انتهای V و افراد بلند قد در زاویه قرار گیرند . اگر تعداد زیادی قرار است در عکس باشند سعی کنید سوژه در زاویه مناسبی قرار گیرد.
به خاطر داشته باشید که عکاسی ورزشی نیاز به تمرین دارد و در پایان اینکه این ژانر عکاسی مانند همه ژانرهای عکاسی باید با لذت همراه باشد.


منبع: chilick.com

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


نکات مهم :


از فلاش برای محوکردن سایه و گرفتن حرکات سریع استفاده کنید.
موضوع را در وسط کادر قرار ندهید .
از زوایا و مکانهای مختلف عکس بگیرید.
اگر در فضای خارج از ساختمان عکس می گیرید مطمئن شوید خورشید پشت شما قرار می گیرد .
اگر داخل خانه عکاسی می کنید موضوع خود را جلوی یک پنجره پر نور قرار ندهید.
دوربین خود را در شرایط آماده به کار (sleep ) قرار دهید تا همیشه آماده باشد . در این حالت هم باطری به هدر نمی رود و هم برای گرفتن عکس بعدی منتظر روشن شدن دوربین نمی شوید .



فعالیت 1 : عکاسی را جزئی از برنامه جشن قرار دهید .
اگر دوربینهای آنالوگ در اختیار دارید می توانید با استفاده از آنها لحظات شاد و یادماندنی به وجود آورید .هنگامی که مهمانان وارد می شوند دوربینها را به آنها بدهید و از آنها بخواهید از لحظات مختلف عکس بگیرند . هنگامی ظهور و چاپ عکسها حتما دو کپی از آنها تهیه کنید تا یکی را به میهمانان چشن بدهید و بدین ترتیب آنها را در این یادگاری سهیم بدانید . افراد جوان علاقه خاصی به این کاردارند و اگر این مسئولیت را به آنها بدهید حتما ذوق زده می شوند .

فعالیت 2 : از میهمانان عکس پرتره یادگاری بگیرید.
دیوار سفید پس زمینه بسیار خوبی برای عکس پرتره است به خصوص در اتاقی که با نور خورشید روشن است . می توانید از بچه هایی که در جشن تولد فرزندتان حضور دارند پرتره بگیرید و آنها را به عنوان تشکر از حضورشان به والدینشان بدهید . اگر مراسم شما در پایان روز است و نور کمی در اتاق وجود دارد از لامپ معمولی استفاده کنید .آن را خارج از کادر در مکانی قرار دهید که نور ملایمی روی موضوع ایجاد کند . همچنین می توانید از فلاش برای از بین بردن سایه و افزایش درخشندگی استفاده کنید.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



طبیعی رفتار کنید

هیچ چیز بدتر از این نیست که شما دوربین به دست فقط یک گوشه بایستید . نه تنها از جشن لذت نمی برید بلکه توجه همه را به خود جلب می کنید. بعضی افراد ذاتا از دوربین خوششان نمی آید و همیشه از آن فرار می کنند . بعضی ها وقتی لنز روی آنها می آید انگار یخ می زنند و دست از کار خود می کشند . برخی هم در این مواقع ژست خاصی می گیرند.
چه بخواهید از کودک یا بزرگ سال عکاسی کنید این روش خوبی برای عکاسی نیست . بهترین راه این است که خودتان را یکی از اعضاء شرکت کننده در جشن بدانید . مطمئن شوید تمام کسانی که کنار شما هستند احساس آرامش می کنند . حتی می توانید با کودکان بازی کنید . بهترین عکسها را زمانی می گیرید که افراد در آرامش باشند و از لحضات لذت ببرند .

هرگز از کسی نخواهید ژست بگیرد
اگر فردی خجالتی باشد و از او بخواهید جلوی دوربین ژست بگیرد ممکن است این کار خجالتی بودن اورا تشدید کند. اگر دوربین دیجیتالی دارید می توانید عکسهایی را که نمی پسندید حذف کنید .
اگر اینگونه عمل کنید عکاسی برای خودتان هم لذت بخش خواهد بود.

از لنز زوم استفاده کنید تا لحظات را بهتر ثبت کنید
اگر می خواهید شاتهای بسته ای داشته باشید لازم نیست به موضوع نزدیک شوید . با استفاده از لنز زوم می توانید را صفحه ای که کودک لپهای خود را پر از هوا کرده و می خواهد شمعهای روی کیک را فوت کند عکاسی کنید.

به دنبال لحظات خاص باشید
یک جشن تولد لحظات بسیار نابی دارد که می توانید آنها را ثبت کنید: فوت کردن شمعها ، باز کردن هدایا ، بریدن کیک ، و غیره . اما چیزهای دیگری هم برای عکاسی وجود دارند : زوجهایی که همدیگر را در آغوش گرفته و می بوسند ، کودکانی که بازی می کنند، نوزادانی که در شلوغی خوابیده اند ، بچه هایی که صورتی کثیف دارند و می خندند . برای هرصفحه ای آماده باشید و دوربین خود را آماده نگه دارید.

خلاصه :
این مقاله به شما آموزش می دهد که چگونه در جشن تولد بعدی خود عکسهای فوق العاده ای بگیرید. چگونه از تمام ماجراها عکاسی کنید ، چگونه عکسهای طبیعی بگیرید ، چرا نباید افراد را مجبور کنید ژست بگیرند و چگونه از لنز زوم خود استفاده کنید . از جمله مسائل مطرح شده در این مقاله می باشند. همچنین اطلاعاتی در مورد گرفتن عکس پرتره ازمهمانان به دست آورید .
پیشنهاد ما به شما:
دوربینهای کامپکت : برای اینکه بتوانید از هر فاصله ای شات بسته بگیرید از لنز زوم 8X-10X استفاده کنید .
SLR دیجیتال : اگر می خواهید با سرعت عکس بگیرید از حافظه با سرعت بالا و برای نزدیک شدن به موضوع از لنز زوم استفاده کنید.
لوازم جانبی : حتما باطری اضافی و شارژ شده همراه داشته باشید . یک باطری نمی تواند برای تمام مراسم کافی باشد.


منبع: chilick.com

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


‌Nigel Dickinson را دو سال پيش در فرانسه ملاقات و با او در باره عكس هايش از كولي هاي آنجا صحبت كردم.شور و حرارت او در باره اين موضوع مرا تحت تاثير قرار داد او با چنين روحيه اي توانسته بود كاري كند كه كولي ها آنقدر عميق او را در ميان خود بپذيرند و نتيجه ، يك آلبوم خانوادگي بود كه نگاهي عميق به درون زندگي مردمان عجيبي داشت كه با برپايي مراسم و جشن هاي خاص خود هويتشان را حفظ مي كردند. عكسهاي كولي هاي فرانسه ، كار نايجل ديكنسون مثالي از توانايي يك عكاس در نمايش سوژه به زبان و روش خود او است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
"تام كندي " دبير عكس مجله نشنال جئوگرافيك در سال هاي 1987-1997


نايجل ديكنسون در سال 1959 در بيرمنگام انگليس متولد شد ، او يك عكاس آزاد است كه علاقه خاصي به نشان دادن زندگي انسان هايي كه در حاشيه جوامع مدرن زندگي مي كنند، دارد.
سوژه هاي او را معمولا بوميان آفريقاي جنوبي معدنكاران اعتصابي بريتانيا و بوميان آسياي جنوبي شرقي تشكيل مي دهند. كارهاي او به طور وسيعي در نمايشگاه ها به نمايش در آمده و در مطبوعات به چاپ رسيده است.اينديپندنت ، گاردين ، اشترن و جئو از جمله مطبوعاتي هستند كه كارهاي وي در آنها چاپ و منتشر شده است.
در سال 1992 از سوي " برنامه محيط زيست سازمان ملل" به او جايزه اي تعلق گرفت و در سال 1997 نيز يك جايزه World Press به او اختصاص يافت.در ميان سازمان هايي كه با او كار مي كنند نام بسياري از سازمان هاي صلح طلب و فعال در زمينه حفا ظت از محيط زيست نظير " صلح سبز" به چشم مي خورد. ديكنسون معتقد است "دستيابي به تعادل ميان كار و فراغت بسيار دشوار است " اوقات فراغت او به مطالعه و Snowboard مي گذرد. در ادامه مصاحبه شبكه نشنال جئوگرافيك با وی، از نظرتان مي گذرد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


چطور عکاسي را شروع كرديد؟
اولين دوربينم يك آگفاي "ببين و بگير" بود كه در سال 1970 و به مناسبت 11 سالگي هديه گرفتم .
از داشتنش خيلي خوشحال بودم ، تنظيماتي براي هواي ابري ،آفتابي و ساحلي داشت .
اولين عكس جديدم را به خاطر مي آورم ،14 سالم بود و همراه پدر و مادرم تعطيلات را در اسپانيا مي گذرانديم و من عكسي از طلوع خورشيد گرفتم. همه فكر مي كردند ديوانه ام كه ساعت 4 صبح از خواب بيدارشدم ، من دو عكس گرفتم (البته در حالت Sun دوربينم!) كه عكس هاي خوبي از آب در آمدند . در حقيقت من آن عكس ها را بيست سال بعد به يك مجله فروختم!
مدرسه را در سال 1977 و وقتي 18 ساله بودم رها كردم و سالها دور اروپا و خاورميانه گشتم .
پس از بازگشت به انگليس دوره هايي را در بيرمنگام و شفيلد زير نظر ونلي بورك كه با ولگردان زندگي و عكاسي مي كرد ، گذراندم. كارهاي من مورد توجه قرار گرفتند، گالري Camerawork در لندن عكسهايم را از اعتراضات و راه پيمايي هاي معدنكاران و همينطور سفر چهار ماهه ام در ميان جوامع بوميان آفريقايي جنوبي به نمايش گذاشت .اينها باعث شد كه درهاي برخي از روزنامه هاي ملي در بريتانيا به رويم گشوده شود.
بعدا با معدنكاران طي اعتصاب بزرگ 85-1984 همراه شدم و عكاسي كردم ، چند سال بعد در همين زمينه كتابي را منتشر كردم. در طول سال هاي دهه هشتاد با هركس كه ماموريتي به من محول مي كرد كار مي كردم و در عين حال عكس هايي را كه خودم مي خواستم را نيز مي گرفتم،بدون هيچ حمايت و پشتيباني مالي .
كارهايي كه حالا انجام مي دهم خيلي بهتر است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


ماموريت عكاسي مورد علاقه شما كداميك از كارهايتان است؟ به ياد ماندني ترين –اگر نه محبوبترين- تجربه هاي من طي سفري به برونئي، مالزي و فييليپين در سال 1991 به دست آمد.در مانيل بعد از يك ماجراي آدم دزدي پليس مرا بيهوش در كنار جاده اي پيدا كرد. تمام دوربين هايم را دزديد ند وبا هفت دلار پول و پاسپورتم به حال خود رها شده بودم. در سفر مشابهي، يك روستايي كه مرا با سركرده شكارچيان اشتباه گرفته بود با چاقو به من حمله کرد. به مدت يك سال هم از يك بيماري مناطق حاره اي رنج مي بردم. چه چيزي مجموعه كارهايتان را از كولي ها براي شما به صورت خاص در آورده است ؟ اولين بازديد من از فستيوالGitan در Saintes-Maries-de-la-Merبه سال 1993 بر مي گردد كه احساسات مرا برانگيخت . شايد به خاطر ريشه مذهبي مشتركي كه با آنها داشتم و شايد هم به خاطر احساسي كه يك مسافر به ديگري دارد و يا حسي ناگفتني. در گوشه اي صبورانه منتظر شدم تا كاركنان رسانه ها و جمعيت توريست ها پراكنده شوند. منتظر يك لبخند ، يك دعوت يا يك نگاه بودم ، اين شيوه من بود.آرام آرام دوستي من با آنها بيشتر شد تا اينكه به تدريج خانواده هاي كولي مرا پذيرفتند.كاروان ها و خانه هايي را كه شهرداري در اختيار كولي ها گذاشته بود ديدم و كم كم آنها از من بعنوان شاهد غسل تعميد و عروسي ها دعوت كردند و من موقعيت عكاسي از موقعيت هاي بسيار خصوصي را بدست آوردم. هنوز هم زندگي كولي ها برايم شگفت انگيز است : مراسم مذهبي ، جشن ها، موسيقي ، رقص ،دسته ها و مهمان نوازي عظيم آنها.

چه توصيه اي به علاقمندان و مبتديان فوتو ژورناليسم داريد؟مهمترين نكته ،عكاسي ازته دل است. تصميم بگيريد كه چكار مي خواهيد انجام دهيد ، رپرتاژ،پرتره ،عكاسي از اجتماع،عکاسي هنری ؟... و در آن غوطه ور شويد.براي كارتان وقت بگذاريد و زياد عكس بگيريد . شما از تجاربتان و بيش از آن از اشتباهاتتان درس خواهيد گرفت. هيچ جايگزيني براي زمان ،بردباري،سخت كوشي و نشان دادن كارهايتان به افراد خبره وجود ندارد . پروژه ها را باهم انجام دهيد و آنها را خستگي ناپذير به نمايش بگذاريد به حرف هاي مردم توجه كنيد و انتقادات آنها را تجزيه و تحليل و بررسي كنيد . ايده هاي بدرد خور را دنبال كنيد و باز كارهايتان را نمايش دهيد.براي زمين خوردن دوباره آماده باشيد. عكاسان موفق لزوما بهترين عكاسان نيستند اما مصمم ترين آنها هستند!


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



منبع: akkasee.com

[karin]

تعادل نور سفید
چشم انسان به طور اتوماتیک به انواع نورهای موجود خود را تطبیق می دهد . یک صفحه کاغذ سفید را چشم ما چه در زیر نور آفتاب وچه در زیر نور لامپ های خانه سفید می بیند .
برای دوربینهای ویدئو و یا دوربینهای عکاسی دیجیتال ، باید معادل نور سفید را روی آنها تنظیم کرد . این بدین معنی است که روش دوربین برای ثبت رنگهای مختلف باید طوری تنظیم شود که رنگ سفید یا خاکستری سوژه هم به طور خنثی درروی عکس به رنگ سفید یا خاکستری ظاهر شوند .

حالت رنگ
بعضی از دوربینها دارای قابلیت عکاسی در حالت رنگ های مختلف مثل سیاه وسفید ، غلظت رنگ بالا ویا پایین ویا تون قهوه ای رنگ معروف به سپیا ((Sepia هستند .

حساسیت به نور
در دوربینهای معمولی که با فیلم کار می کنند و دراین کتاب دوربینهای آنالوگ نامیده می شوند ، می توان حساسیت فیلم را مناسب نوع فیلمی که به کار می برید ، انتخاب وتنظیم کرد . هرچه حساسیت فیلم پایین تر باشد ، دانه هایی که روی فیلم هستند ریزتر و جزئیات زیادتری از سوژه در عکس ثبت می شوند . واحد حساسیت فیلم به ISO بیان می شود که ترکیبی از سیستم آمریکایی ASA وسیستم آلمانی DIN است . مثلا" 400/27? ISO واحدی برای نمایش فیلم با حساسیت 400 ایزو است .

دریک دوربین عکاسی دیجیتال باید دید که کارخانه سازنده آن چه حساسیتی را برا ی آن مدل درنظر گرفته است. هر اندازه ای که دوربین برای آن تنظیم و ساخته شده باشد، همه عکسها بر مبنای آن حساسیت گرفته خواهند شد. حساسیت برای یک سنسور نوری CCD به صورت ISO بیان می شود. حساسیت سنسور نوری در دوربین های دیجتال کمپکت معمولا" 100 ایزو است. بعضی از دوربینها دارای قابلیت تغییر ایزو یا حساسیت فیلم از طریق تقویت سیگنالهای الکترونیکی هستند. این کارکرد باعث می شود که حتی در زیر نور ضعیف هم بتوان عکاسی کرد ولی عکسی که شما دریافت خواهید کرد، دارای برفک و پارازیت خواهد بود.

کار روی عکسها درون دوربین
دوربین دیجیتال در حقیقت کامپیوتر کوچکی است که با آن نه تنها می توان عکس گرفت ، بلکه می توان در سازماندهی و نشان دادن عکسها هم از آن استفاده کرد. امکانات موجود در دوربینهای مختلف فرق می کنند در زیر چند نمونه مرسوم آنها آورده می شوند.


منبع: camshop.ir

[karin]

نور سنجی
برای گرفتن عکس دقیق و درست ، باید مقدار مشخص و درستی نور به گیرنده نوری برسد. مقدار نور لازم، یا از طریق دوربین و یا به طور دستی تنظیم می شود که در این حالت شما خودتان اندازه شاتر و دیافراگم را تنظیم می کنید. خیلی از دوربینها این امکان را به شما می دهند که نورسنجی را خودتان انجام دهید.

نورسنجی ماتریسی
در اکثر عکسها نورسنجی بر مبنای کل عکس صورت می گیرد و نور تمام سطح عکس اندازه گیری می شود و نوردهی برای عکس بر مبنای میانگین نور دریافتی انجام می شود. این نوع نورسنجی به نورسنجی چند نقطه ای هم مشهور است.

نورسنجی نقطه ای
زمانی که اختلاف نور در نقاط مختلف عکس بسیار است، بهتر است که نور سنجی را از یک نقطه به خصوصی از عکس که مورد نظر هست و اهمیت بیشتری دارد ، انجام داد. این روش به نورسنجی نقطه ای مشهور است. در این روش فقط نوری که در مرکز چشمی دوربین دیده می شود، اندازه گیری می شود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



در نورسنجی نقطه ای می توانید دقیقا" مانند فوکوس کردن، مرکز چشمی دوربین را روی قسمتی از سوژه که مهم است، نشانه گیری کرده و مقدار نور را اندازه گیری کنید. سپس می توانید نوردهی را قفل کنید، این کار را با نیمه فشار دادن شاتر دوربین انجام می دهید. سپس کادر عکس خود را مشخص کنید و عکس دلخواه تان را بگیرید.

نورسنجی مرکزی
در نورسنجی مرکزی ، نور تمام محوطه اندازه گیری می شود ولی تاکید بیشتر بروی نقطه مرکزی عکس میباشد .

گول خوردن نورسنج دوربین
از طریق ترکیب شاتر کوتاه یا طولانی مدت با دیافراگم باز یا یسته ، دوربین مقدارنور را طوری تنظیم می کند که شما بتوانید دریک روز تاریک پاییز به خوبی روز آفتابی تابستان عکس بگیرید .اما اگر سوژه عکس شما بسیار روشن یا بسیار تاریک باشد ، نورسنج دوربین شما می تواند خیلی راحت گول بخورد وخود رابرای اندازه ای اشتباه تنظیم کند

تصحیح یا جبران نوردهی
اگر دوربین شما دارای کارکرد تصحیح نوردهی باشد ، می توانید ازاین امکان جهت تاباندن نوربیشتر یا کمتر به سنسور نوری استفاده کنید . کارکرد تصحیح نوردهی در عکاسی وسیله کمکی بسیار خوبی برای شرایط نوری نامناسب ویا مواقعی که سوژه عکس فوق العاده تیره و یا روشن است ، می باشد .


منبع: camshop.ir

[Benygh]

سلام
دوست عزیز ...
ممنون از این اطلاعات تا اینجا همه رو خوندم ...
در ضمن ممکنه از لنز ها و دوربین های اماتور حرفه ای هم مطلب بذارید ؟

[karin]

سلام
دوست عزیز ...
ممنون از این اطلاعات تا اینجا همه رو خوندم ...
در ضمن ممکنه از لنز ها و دوربین های اماتور حرفه ای هم مطلب بذارید ؟

سلام
خواهش مندم

بله حتما
مطالب زیر رو ببینید به کارتون میاد:46:

[karin]

شايد به جرات بتوان گفت مهترين قسمت تشکيل دهنده هر دوربين لنز آن است چون کفيت لنز تاثير مستقيم بر تصوير خروجي ازدوربين دارد
.يک لنز متشکل از تعدادي عدسي است که با نظمي خاص در کنار يکديگر قرار گرفتته اند.

مهمترين نکته اي که باید در مورد لنز ها بدانيد فاصله کانوني و ميدان ديد لنز ها مي باشد.
در جلسات قبلي در مور فاصله کانوني توضيح دادم.
ميدان ديد هما فضائي است که در ويزور دوربين قابل مشاهده است.
فاصله کانوني نسيت عکس با ميدان ديد و نسبت مستقيم با بزرگنمائي دارد.يعني هر چه فاصله کانونی بيشتر شود عکاس فضاي کمتري را مي تواند بر روي عکس ثبت کند ولي در عوض بزرگنمائي تصوير بيشتر خواهد شد


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


همانطور که در تصوير زير مشاهده مي کنيد هرچه فاصله کانوني بيشتر شود زاويه ديد کمتر مي شود.ولي بزرگنمائي بيشتر مي شود


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


ديافراگم:

همان طور که قبلا گفته بودم ديافراگم وظيفه کنترل مقدار نور ورودي به داخل دوربين را بر عهده دارد.البته علاوه براين کار تنظيم عمق میدان وضوح را نيز انجام مي دهد.که قيلا به طور کامل به آن اشاره کرده ام
بر روي همه لتز هاي حرفه اي حلقه اي براي تنظيم درجه ديافراگم وجود دارد.درجه هاي ديافراگم طبق يک توافق بين الملي در سال 1900 ميلادي در پاريس يه صورت زير درچه بندي شده اند.
1، 4/1، 2 ، 8/2 ، 4 ، 6/5 ، 8 ، 11 ، 16 ، 22 ، 32 45 ، 64 و.........
البته ممکن است تمام ين درجه ها در همه لنز ها مو جود نباشد.
تذکر:مقدار نوري که از درجه هاي ذکر شده روزنه دافراگم مي گذرد به طور تصاعدي کاهش مي يابد.
اين هم يک تصوير از نحوه کار ديافراگم


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



لنز هاي نرمال
اين لنز ها لنز استاندارد هر دوربيني محسوب مي شوند.فاصله کانوني اين لنز ها در دوربين هاي 35 ميليمتري حدود 50 ميليمتر است.
اين لنزها حد واسط لنز هاي وايد (کوتاه) ولنزهاي تله (بلند) هستند.که در جلسه آینده به آن ها اشاره مي کنم.

فاصله کانوني لنز هاي نرمال تقريبا برابر قطر تصويري است که روي فيلم تشکيل مي شود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


لنز هاي وايد
اين لنز ها داري زاويه ديد بسيار باز هستند. فاصله کانوني اين لنز ها از تصوير تشکيل شده روي فيام کمتر است ازاين رو به لنز هاي کوتاه معروف شده اند.مثلا تصوير فيلم هاي 35 ميليمتري نزديک به 50 ميليمتر است.بنابرين تمام لنز هي وايد دوربين هاي 35 ميليمنري بايد داري فاصله کانوني زير 50 ميليمتر باشند.

هر لنزي که فاصله کانوني آن کمتر از فاصله کانوني لنز نرمال باشد، لنز وايد ناميده مي شود.
لنز هاي وايد به دليل زاويه ديد وسيعي که دارند گاهي اوقات تصوير را دچار اعوجاج مي کنند.و کمی پرستپکتيو تصوير را دچار مشکل مي کند.
اين حالت را اصطلاحا دِ فرمه شدن تصوير مي نامند و البته اين موضوع در لنز هائي با فاصله کانوني 35 و 28 ميليمتري چندان محسوس نيست.
لنز هاي وايد بيشتر براي عکس برداري صنعتي، مجالس ، مناظر طبيعي و خلاصه هر جائي که نياز به زاويه ديد بالا مي باشد به کار مي رود.مخصوصا براي جاهائي که فاصله عکاسي محدود مي باشد.
اين لنز ها همچنين به دليل داشتن عمق ميدان وضوح بالا براي مکان هاي کم نور عکاس مجور به استفاده از درجه های پائين ديافراگم مي باشد بسيار مناسب هستند.

ياد آوري 1:
محدوده فاصله اي که تصوير در آن محدوده تصوير شفاف است را عمق ميدان وضوح مي نا مند.

ياد آوري2:
همانطور که قبلا اشاره کرده بوم هر چه ديافراگم باز تر باشد عمق ميدان وضوح کمتر خواهد شد. از اين رو اسنفاده از لنز های وايد برای افزيش عمق ميدان وضوح بسیار مناسب اند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


لنز هاي چشم ماهي (Fish eye)
اين لنز ها در واقع همان لنز هاي وايد معمولي هستند، با ين تفاوت که فاصله کانوني آن ها بسيار پائين است يعني بين 6 تا 15 ميلمتر هستند.
زاويه ديد اين لنز ها چيزی در حدود 220 درجه است يعني حتي قسمتی از فضای پشت دوربين را نيز ثبت مي کنند.
اين لنز ها به دليل اینکه به شدت تصوير را دِ فرمه مي کنند و در آن اعوجاج ايجاد مي کنند ، فقط براي مقاصد خاص مثلا براي عکسبرداري از مناطق بسيار وسيع مورد استفاده قرار میگرند


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



منبع: -----------

[karin]

لنز های کلی نیکون نیز به انواع (DX) ، قطر تصویرشان از 5 میلیمتر کوچکتر است، روی سوژه زوم می شود (Zoom) ، ماکرو نیز سوژه را در سایز خودش شفاف و واضح با ارائه تمامی جزئیاتش می گیرد (Macro) ، زاویه واید نیز سوژه را با زاویه باز می گیرد (Wide angle) ، نرمال نیز سوژه را با زاویه نرمال طبیعی می گیرد (Normal) ، تله فتو سوژه را در زاویه بسته می گیرد (Telephoto) و لنز دیگری که سوژه را بزرگ و شفاف نشان می دهد (Fisheye) است. این لنزها به صورت اتوفوکوس کار می کنند.
تقریبا لنز های قابل تنظیم فوکوس دستی هم مشابه همین لنزهای اتوفوکوس هستند و به دسته های Wide angle ، نرمال ، ماکرو و PC Macro تقسیم شده اند،لنز دیگری که در واقع لنزهای دیگر را روی خود وار می کند را AF Teleconvertor یا مبدل لنزها نام گذاری کرده اند که همگی در سایز های مختلف در دسترس هستند.

علایم اختصاری لنز های نیکون بدین ترتیب هستند:
DC، کنترل محدوده محوری تصویر مستقل از تغییر عمق میدان،مخصوص لنزهای پرتره
DX لنزهای مخصوص دوربین های SLR دیجیتال با دایره تصویر کوچک تر نسبت به لنزهای 5 میلیمتری
VR:کاهش اثرات لرزش دوربین معادل سه درجه سرعت سریعتر
PC: اصلاح پرسپکتیو به وسیله چرخش و جابجایی افقی و عمودی لنز نسبت به بدنه دوربین
D: انتقال داده های فاصله تا موضوع از لنز به بدنه جهت استفاده از روش های پیشرفته اندازه گیری سه بعدی و استفاده در عملکردهای پیشرفته فلاش
ED: عدسی های با ضریب شکست و تفرق نوری بسیار کم، کاهش تجزیه رنگ و افزایش کنتراست تصویر حتی در دیافراگم های باز
G: مشابه لنز های D ولی فاقد رینگ دیافراگم روی لنزی کنترل دیافراگم از طریق بدنه انجام می شود
IF: عمل فوکوس بدون تغییر طول لنز و فقط با حرکت داخلی عدسی ها انجام می شود
SWM: لنز های مجهز به موتور حلقوی که باعث می شوند عمل وضوح یابی با سرعت و دقت بیشتر و نیز با صدای کمتر انجام شود
ASP: عدسی های غیر کروی که باعث شفافیت بیشتر و تقلیل کج نمایی به وسیله رفع اختلاف حاصل از عدم تمرکز نورهای عبور کرده از بخش های مختلف عدسی در یک نقطه می شوند،CRC: حرکت مستقل گروه های مختلف عدسی ها در لنز در حین وضوح یابی برای افزایش دامنه و بهبود عملکرد وضوح یابی به خصوص در فاصله نزدیک
RF: نوع خاصی از لنزهای IF که برای عمل وضوح یابی فقط عدسی های عقبی حرکت می کنند، بدان جهت که این گروه از عدسی ها اصولا سبکتر و کوچکتر هستند، عمل وضوح یابی سریعتر و نرمتر انجام می شود
SIC: پوشش های پیشرفته روی عدسی ها باعث کاهش هاله و درخشش های ناشی از انعکاس نور در لنز به واسطه تابش مستقیم نور در لنز می شوند، این نوع پوشش در حال حاضر تمام لنز های AF را در بر می گیرد.

منبع: هفته نامه عصر ارتباط

[karin]

اشاره :

چرا لنز مهم است؟‌ كدام مدل لنز مناسب‌تر است؟ انواع لنز‌هاي موجود كدامند؟ پرسشهاي ساده‌اي هستند که اين مقاله مي‌کوشد پاسخهاي خلاصه‌اي براي آنها ارائه دهد.


چرا لنز مهم است؟‌
‌
دوربين شما هر اندازه هم كه با كيفيت باشد، تنها وظيفه ثبت عكس را بر عهده دارد. در حقيقت لنز همان چشم دوربين است كه تمامي تصاوير از داخل آن ديده مي‌شود. در نتيجه با كيفيت بودن آن مي‌تواند موجب ثبت تصاوير بسيار شفاف‌تر و واضح‌تر شود. در بيشتر دوربين‌هاي كامپكت، امكان تعويض لنز وجود ندارد. در اين موارد بايد يك دوربين خوب تهيه نماييد و تنها چيزي كه بايد به آن توجه كنيد اين است كه لنز آن كاملا شيشه‌اي باشد. زيرا در برخي مدل‌هاي ارزان‌قيمت‌تر، از لنز‌هاي پلاستيكي نيز استفاده مي‌شود.‌


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



كدام مدل لنز مناسب‌تر است؟

بهتر است از لنز‌هاي متناسب با مدل دوربينتان استفاده كنيد. نوكيا، كانن، پنتكس سه شركت سازنده دوربين هستند كه در ساخت لنز هم شهرت خوبي دارند. ترجيحا از لنز‌هاي يك شركت روي دوربين همان شركت استفاده كنيد و در صورتي‌كه لنز متناسب با دوربين مورد نظرتان از سوي شركت سازنده ارائه نشده‌است و يا قيمت بالايي دارد، از لنزهاي متفرقه استفاده كنيد. اما برخي شركت‌هاي معتبر لنزسازي هم وجود دارند كه به‌طور تخصصي فقط لنز مي‌سازند. از جمله ‌Carl Zeiss،‌‌‌Leica و‌‌ Leupol.

اگر عكاس حرفه‌اي نيستيد، بهتر است از اين لنز‌ها استفاده نكنيد. زيرا بسيار گرانقيمت هستند و معمولا تاثير آن‌ها روي كيفيت نهايي كارتان به اندازه‌ پولي نيست كه بابت آن‌ها مي‌دهيد.


انواع لنز‌هاي موجود كدامند؟

معمول‌ترين انواع لنز عبارتند از: ‌زاويه باز (Wide Angle)، معمولي‌ (Normal)‌ و لنز‌هاي زاويه بسته (Telephoto). معمولا نوع لنز از روي فاصله كانوني لنز مشخص مي‌شود. فاصله كانوني لنز (Lens Focal Lengh)، نشان‌دهنده مقدار بزرگنمايي و زاويه ديدي است كه لنز مي‌تواند ببيند. اين فاصله با ميلي‌متر اندازه‌گيري مي‌شود.‌

Wide Angle: بزرگنمايي كم و زاويه ديد باز ‌‌(20تا 35 ميلي‌متر)‌‌

‌Normal: لنز‌هاي سنتي با فاصله كانوني ‌‌(50 ميلي‌متر)‌

‌‌Telephoto: بزرگنمايي زياد و زاويه ديد كوچك ‌‌‌‌(105تا 300 ميلي‌متر)

نوع ديگري از لنزها هم وجود دارند كه قابليت تغيير فاصله كانوني خود را دارند و مي‌توانند از زاويه‌هاي باز تا بسته تغيير ديد بدهند. به اين قبيل لنز‌ها ‌Zoom گفته‌مي‌شود. لنز‌هاي زوم معمولا داراي فاصله كانوني ‌‌(35تا 150 ميلي‌متر)‌‌هستند.‌ برخي از لنز‌ها مي‌توانند هم روي دوربين‌هاي ديجيتال و هم آنالوگ بسته شوند. اما بايد توجه داشته باشيد كه فاصله كانوني لنز بين دو حالت ديجيتال و آنالوگ، تغيير مي‌كند. فاصله‌هاي كانوني‌اي كه در بالا گفته‌شد، مربوط به حالت آنالوگ و دوربين‌هاي نگاتيو است. براي اين‌كه معادل آن‌ها را در حالت ديجيتال به دست آوريد، بايد عدد آن را در 6/1 ضرب كنيد. به عنوان مثال، فاصله كانوني يك لنز 35ميلي‌متري در حالت آنالوگ روي يك دوربين ديجيتال 56‌‌ميلي‌متر خواهد بود.‌

اما اين اعداد براي شما چه معنايي خواهند داشت؟ اين تغيير فاصله كانوني در حقيقت بدين معني است كه با يك لنز يكسان وسعت ديدي را كه روي يك دوربين فيلمي داريد، نمي‌توانيد روي يك دوربين ديجيتال هم داشته باشيد. به بيان ساده‌تر، يك لنز زاويه باز 35ميلي‌متري در دوربين‌هاي نگاتيوي، روي يك دوربين ديجيتال مثل يك لنز سنتي عمل خواهد كرد. ممكن است كمي پيچيده به نظر بيايد. اما بيشتر از اين هم نمي‌توان توضيح داد. مي‌توانيد با يك عكاس درباره اين موضوع صحبت كنيد.‌


پارامترهاي ديگري كه درباره لنز‌ها بررسي مي‌شود عبارتند از:

سرعت لنز (‌Lens Speed): سرعت لنز يك دوربين ديجيتال در حقيقت بيان كننده سرعت همان لنز است. اين سرعت كه با مشخصه ‌ ‌f-Stopsتعريف مي‌شود، شبيه همان چيزي است كه درباره‌ ‌f-Stops ديافراگم دوربين گفته مي‌شود. لنز‌هاي سريع‌تر، گران‌تر و عموما سنگين‌تر هستند.‌

فاصله فوكوس (‌Focusing Distance): اين پارامتر نشان‌دهنده كمترين فاصله‌اي است كه لنز مي‌تواند تا سوژه داشته باشد و در عين حال بتواند روي سوژه فوكوس كند. سعي كنيد هزينه چنداني براي اين پارامتر صرف نكنيد. در عوض مي‌توانيد يك لنز ماكرو يا يك لنز تله‌فوتوي خوب تهيه كنيد.


قابليت‌هاي اضافي ديگر

برخي از لنز‌هاي گرانقيمت‌تر، قابليت‌هاي بيشتري هم دارند كه عبارتند از:

Vibration Reduction: اين گزينه به شما كمك مي‌كند در محيط‌هايي با نور كم عكس‌هاي شفاف‌تري تهيه كنيد. اين قابليت كه عموما روي لنز‌هاي ديجيتال وجود دارد، مي‌تواند با تخمين لرزش دوربين (كه معمولا در نورهاي كم و به دليل پايين بودن سرعت شاتر اتفاق مي‌افتد) و حركت دادن اجزاي لنز در جهت مخالف، تاثير لرزش را خنثي كند.‌
‌موتور ماوراي صوت يا‌ Ultra Sonic Motor) USM) اين قابليت كه روي لنز‌هاي كانن وجود دارد، به كاربر امكان فوكوس‌كردن با سرعت بسيار زياد را مي‌دهد كه البته مهم‌ترين مزيت اين لنز‌ها بي‌صدا بودن آن‌هاست. بدين شكل كه در هنگام كار هيچ‌كس نمي‌تواند متوجه فوكوس‌كردن دوربين شما بشود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Ultra-wide-angle zoom lens for Canon EOS SLR cameras

‌Filter Thread: اين وسيله در حقيقت مبدل فيلتر‌ها روي لنز است و به كمك آن مي‌توانيد فيلتر‌هاي اضافي (به عنوان مثال ----- پولاريزه‌كردن تصوير) را روي لنز نصب كنيد. حتي اگر تصور مي‌كنيد كه هيچ‌وقت از فيلتر‌ها استفاده نخواهيد كرد، بهتر است يك مبدل ----- هم براي لنز خود خريداري كنيد. اين مبدل‌ها قيمت چنداني ندارند. اما در برخي موارد واقعا كاربرد دارند.‌

نكته آخر

هرگز تصور نكنيد صرف‌كردن هزينه بسيار زياد براي يك لنز رده‌‌بالا مي‌تواند كيفيت عكس‌هاي شما را چند‌‌برابر كند. در‌هر‌حال يك دوربين بد نمي‌تواند با يك لنز عالي عكس‌هاي بسيار خوبي تهيه كند. اما اين اصلا بدين معني نيست كه لنز‌ها بي‌اهميت هستند. اگر يك دوربين ‌‌DSLR خوب تهيه كرده‌ايد، بهتر است دنبال يك لنز خوب هم بگرديد. در هنگام تهيه لنز اين نكته را به‌ياد‌داشته‌باشيد كه تا زماني كه يك لنز خاص كاربرد دقيقي براي شما ندارد، از تهيه آن پرهيز كنيد. توجه كنيد كه براي اغلب كاربران غير حرفه‌اي دوربين‌هاي ديجيتال، معمولا بهترين گزينه براي انتخاب لنز، يك لنز زوم با محدوده متوسط است.

منبع: shabakeh-mag.com

[karin]

عدسي مختلف محدب و مقعر تشکيل شده که ترکيب آنها با يکديگر باعث ايجاد تصويري واضح برروي سطح حساس فيلم (اموليسيون) خواهد شد. محل ايجاد تصوير را سطح کانوني و حدفاصل عدسي با محل ايجاد تصوير، فاصله کانوني عدسي مي گويند. براي روشن تر شدن مطلب در اينجا درمورد يک عدسي معمولي که براي آتش زدن کاغذ استفاده مي گردد توضيح مي دهيم. براي سوزاندن کاغذ بايستي عدسي را در مقابل نور خورشيد آن قدر حرکت داد تا نور خورشيد بصورت نقطه اي کوچک برروي سطح کاغذ درآيد که در اين حالت بر اثر برخورد پرتوهاي نوري به يکديگر که از عدسي گذشته اند گرماي قابل توجه اي در محل برخورد بوجود آمده که باعث سوختن کاغذ مي گردد. محل برخورد پرتوهاي نوري را نقطه کانوني و حد فاصل عدسي با سطح کاغذ فاصله کانوني گفته مي شود. در لنزها که چندين عدسي مختلف وجود دارد هر عدسي داراي کانون جداگانه اي است اما وقتي با هم ترکيب مي شوند کانون مشترکي پيدا مي کنند که معمولا از مرکز لنز تا حدفاصل محل ايجاد تصوير را فاصله کانوني آن لنز مي گويند که مقدار آن برروي حلقه جلوي لنز نوشته مي شود. هر لنز داراي زاويه ديد خاصي مي باشد که قادر به جاي دادن فضاي مشخصي از جلو لنز در داخل دوربين و روي فيلم خواهد بود. به نسبت بلندي و کوتاهي فاصله کانوني، زاويه ديد آن متغير است. هرچقدر فاصله کانوني لنز کوتاه تر باشد زاويه ديد لنز بازتر و هرچقدر فاصله کانوني بلندتر باشد زاويه ديد کوتاه تر خواهد بود.
انواع لنزها
- لنز نرمال معمولي (Normal): زاويه ديد چشم انسان حدود 140 درجه مي باشد اما تمام تصاويري که در زاويه چشم قرار مي گيرند داراي وضوح کامل نيستند و انواع لنز دوربين عکاسي تنها در زاويه اي در حدود 52 درجه مي توان تصاوير را به صورت واضح ديد. لنز نرمال نيز زاويه ديدي شبيه به چشم انسان دارد به همين دليل لنز معمولي نيز گفته مي شود.
- لنز تله فوتو (Telephoto): لنز تله از نظر شکل ظاهري طويل بوده و فاصله کانوني بلندي دارد که داراي زاويه ديد کوتاه مي باشد و تنها براي عکسبرداري از فواصل دور مثل مناظر طبيعي و حيوانات وحشي کاربرد دارد و امکان عکسبرداري از فواصل نزديک را ندارد.
- لنز وايد انگل (angle Wibe): لنز وايد از نظر شکل ظاهر از لنز نرمال کوتاه تر بوده و داراي فاصله کانوني کمي مي باشد بنابراين داراي زاويه ديد باز مي باشد. اين لنز در مکان هايي که امکان عقب رفتن عکاس براي قرار گرفتن تمام سوژه مورد نظر در نماياب نباشد کاربرد شگرفي دارد و با استفاده از اين لنز مي توان فضاي بيشتري را در عکس جاي داد.
- لنز زوم (Zoom): اين لنز داراي فاصله کانوني متغير مي باشد پس زاويه ديد متغير دارد. برخي از لنزهاي زوم با زاويه ديد 40تا180 که فاصله کانوني آن از 40 ميلي متر درحالت زاويه باز تا 180 ميلي متر در حالت تله فوتو مي باشد کاربرد ويژه اي دارد به همين لحاظ در بين عکاسان مورد استقبال بيشتري قرار گرفته است.
جداي اين تقسيم بندي لنزهاي ديگري نيز هستند که کاربرد تخصصي دارند مانند لنز ماکرو که براي عکسبرداري از اجسام بسيار کوچک کاربرد دارد. با يک لنز نرمال معمولا تا فاصله 50 سانتيمتر امکان نزديک شدن به سوژه مي باشد اما براي عکسبرداري از اجسام کوچک مثل تمبر يا سکه فقط لنز ماکرو جوابگو خواهد بود. لنزي ديگر با عنوان لنز چشم ماهي وجود دارد که زاويه ديد بسيار وسيعي دارد. برخي از اين لنزها مقداري از فضاي پشت دوربين هم در کادر تصوير قرار مي دهند. عکس حاصل از اين لنزها به شکل دايره وار مي باشد از اين لنز براي ايجاد جلوه هاي ويژه تصويري استفاده مي گردد.

[karin]

مزایای دوربین های عکاسی دیجیتالی:
1- مرور فوری عکس ، بدون این که عکاس منتظر شود که عکس ظاهر شود . اگر مشکلی در عکس باشد ، عکاس میتواند مشکل را فورا تصحیح کند و عکس دیگری بگیرد .
2- فقط عکس های خوب چاپ میشود، در نتیجه ادم میتواند تعداد زیادی عکس با اختلافات جزئی و تنظیمات مختلف از یک صحنه بگیرد و بعد بهترین ان را انتخاب و چاپ کند .
3- اگر شخص رایانه داشته باشد ، ذخیره دائم عکسها ارزانتر از فیلم از کار در می اید.
4- عکس ها را میتوان از یک جایی به جای دیگر کپی کرد بدون اینکه کیفیت ان کاهش یابد.
5- هر کس میتواند با داشتن رایانه و یک پرینتر معمولی ، عکس های خودش را چاپ کند . تازه با استفاده از پرینت های مخصوص دوربین ها ، به رایانه هم نیازی نیست و دوربین را میتوان دوربین را میتوان مستقیما به پرینتر وصل کرد .
6- د8وربین های دیجیتال میتوانند کوچکتر از دوربین های انالوگ با همان کیفیت عکس ، ساخته شوند .
7- قابلیت استفاده کردن داده هایی مثل زمان و تاریخ عکاسی ، مدل دوربین ،سرعت شاتر ،سرعت فیلم ودیگر موارد به فایل عکس مورد نظر ، در حالی که این قابلیت در فیلم های عکاسی فقط به چاپ تاریخ روی عکس ها محدود میشود .
8- در دوربین های دیجیتال از خیلی افکت های تصویری میتوان استفاده کرد که در دوربین های فیلمی امکان ندارد .
9- قابلیت گرفتن صدها عکس بدون این که نیازی به تغییر چیزی باشد .در حالی که در دوربین های فیلمی بعد از 24یا 36 عکس باید فیلم را عوض کرد .
10- خیلی از دوربین های دیجیتال،خروجی Avدارند که نشان دادن عکس ها را به دیگران در تلوزیون ممکن
میسازد
11- عکاسی دیجیتال این امکان را فراهم میکند که شما تنظیمات مختلف دوربین وسبکهای مختلف عکاسی را تجزیه کنید و تکنیک عکاسی تان را بهبود بخشید ، بدون این که لازم باشد هزینه زیادی بدهید از نظر زمان و از نظر وقت وانرژی .
12- ابزار ضد تکان دوربین های دیجیتال ، گرفتن عکس های ترو تمیز با دوربین را روی دست ممکن میکند در حالی که قبلا حتما نیاز به سه پایه بود .
13- دیگر هر کس یک تاریک خانه ، خانگی دارد و میتواند با رایانه و نرم افزار تغییرات لازم را در عکس ها بدهد.
14- مقادیر Iso را به راحتی میتوان در وسط عکس تغییر داد . مثلا وقتی هوا افتابی است ولی یکدفعه ابری میشود ، قبلا لازم بود که فیلم را دربیاوری و فیلم جدید با مقدار Iso مناسب را داخل دوربین بگذاری ولی با دوربین دیجیتال این تغییرات فقط با فشار چند دگمه انجام میشود.
15- برای فرستادن عکسها به داخل رایانه ، دیگر نیازی به اسکنر نیست .

حال به ویژگی های منفی عکاسی دیجیتال نسبت به عکاسی با فیلم می پردازیم:

1- مصرف انرژی باطری های دوربین های دیجیتال نسبت به دوربین های فیلم دار خیلی بیشتر است در نتیجه ممکن است وسط عکاسی یک دفعه با دوربین خاموش مواجه شویم . البته با پیشرفت تکنولوژی و با تولید باطریهایی با طول عمر بیشتر این مشکل تا حدودی برطرف شده است.
2- استناد عکس های دیجیتال نسبت به عکس های فیلمی کمتر است چون میشود در انها دستکاری کرد البته بعضی از تولید کنندگان تلاش میکنند به روشهایی برای تشخیص عکس های دستکاری شده برسند تا این ضعف را جبران کنند.
3- سنسورهای دیجیتال اغلب دامنه دینامیکی کمتری نسبت به فیلم چاپی رنگی دارند البته تعدادی از سنسور های Ccd جدیدتر مثل Fujis Super Ccd که دیودها با حساسیت های مختلف را با هم ترکیب کرده اند برای حل این مشکل به میدان امده اند .
4- در بعضی از عکس های دیجیتالی نویز تصویری چند رنگ قابل مشاهده است .
5- ویرایش و پردازش فایل های Raw ( فایلهای حرفه ای عکاسی ) بعضآ خیلی طول می کشد.

[Benygh]

ممنون دوست عزیز در فرصتی مناسب میخونم 3 تای اخر رو ...
ممنون ...

[persianastronomy]

من تاحالا این تاپیکو ندیده بودم . واقعا" عالیه من خودم مدتهاست عکاسی میکنم ( از نوع آنالوگش ) . ولی جدا کار خوبی کردین . جای همچین چیزی تو فروم خالی بود . منم بزودی برمیگردم و کمکتون میکنم . موفق باشین :46: .

[Benygh]

راستی عکس های من رو هم اگه ببینید ممنون میشم ...


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[karin]

ممنون دوست عزیز در فرصتی مناسب میخونم 3 تای اخر رو ...
ممنون ...

خواهش مندم


من تاحالا این تاپیکو ندیده بودم . واقعا" عالیه من خودم مدتهاست عکاسی میکنم ( از نوع آنالوگش ) . ولی جدا کار خوبی کردین . جای همچین چیزی تو فروم خالی بود . منم بزودی برمیگردم و کمکتون میکنم . موفق باشین :46: .

سلام
خوشحال می شیم از تجربیاتتون استفاده کنیم


راستی عکس های من رو هم اگه ببینید ممنون میشم ...


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


سلام
زیبا بودن
مخصوصا اولی
همون که از ماه بود

بعد یه سوال
شما دوربینتون چیه؟

چون من خودم به شدت علاقه دارم و یه دوران هم خیلی فعالیت داشتم ( چه مطالعه، چه عکاسی ) اما یه مدتیه به دلیل نداشتن دوربین خوب فعالیت هام کمرنگ شده
چون دوربین خوب خیلی مهمه
وقتی سوژه خوب باشه، کادر بندی و ... هم خوب باشه اما نتیجه کیفیت نداشته باشه آدم دپرس می شه
تازه من یه دوران می خواستم HDR بگیرم که دیگه هیچی
انقدر عکس ها نویز داشتن که کلا بی خیال شدم

[Benygh]

سلام
زیبا بودن
مخصوصا اولی
همون که از ماه بود

بعد یه سوال
شما دوربینتون چیه؟

چون من خودم به شدت علاقه دارم و یه دوران هم خیلی فعالیت داشتم ( چه مطالعه، چه عکاسی ) اما یه مدتیه به دلیل نداشتن دوربین خوب فعالیت هام کمرنگ شده
چون دوربین خوب خیلی مهمه
وقتی سوژه خوب باشه، کادر بندی و ... هم خوب باشه اما نتیجه کیفیت نداشته باشه آدم دپرس می شه
تازه من یه دوران می خواستم HDR بگیرم که دیگه هیچی
انقدر عکس ها نویز داشتن که کلا بی خیال شدم
سلام
ممنونم از نظر لطفتون ...
بنده دوربین ندارم ...
با دوربین دوستم که Sony - H1 هست گرفتم این عکس رو البته روی پایه ... برای عکس HDR هم کار سختی نیست من گرفتم ولی به دلیل محدودت زمانی جالب نشد و تقریبا همه عکس ها در یک زمان بودند و دیافراگم و نوردهی هم تغییر چشم گیری ایجاد نکرد ...
من اگه خدا بخواد میخوام یک دوربین بگیرم چون به هنر علاقه و استعداد خاصی در اون دارم ...

[Benygh]

در ضمن دوباره برید یک عکس دیگه هم گذاشتم ...

[karin]

در ضمن دوباره برید یک عکس دیگه هم گذاشتم ...

بابت تاخیر شرمنده
مدتی نبودم
+
عکس های جالبی می گیرید

و مسلما استعداد خوبی دارید ( طبق گفته ی خودتون :) )

موفق باشید :11:

[karin]

راه های گوناگونی برای فهمیدن اطلاعاتی که یک نورسنج در ارتباط با اکسپوژر می دهد وجود دارد.
بازخوانی این اطلاعات کمی گیج کننده خواهد بود. برخی از عکاسان به خواندن "exposure value" EV ، برخی دیگر "transmission" T-STOP و دیگران به سیستم zone اتکا می کنند.
هر کدام از روش ها خوبی های خودشان را دارند و بهتر است به جای دانستن مقدار کمی از هر کدام یک سیستم را کامل بیاموزیم. در واقع تمام آنها معنی مشابهی می دهند.

فهمیدن این مطلب مهم است که اگر اکسپوژر به اندازه -1 stop افزایش پیدا کند، چه به وسیله زمان و چه به وسیله دیافراگم، مقدار نوری که وارد دوربین می شود دو برابر می شود (2x). اگر -2 stop افزایش پیدا کند، مقدار نور وارده 4 برابر می شود (4x) و اگر -3 stop افزایش یافته باشد دوباره نسبت به قبل دو برابر می شود یعنی (8x) و .......
این قانون ساده در کاهش اکسپوژر نیز مصداق دارد. به یاد داشتن این مطلب مهم است که ISO فیلم یا سنسوری را که بر روی فیلم یا دوربین دیجیتال شما نوشته شده بر روی نورسنج تنظیم کنید.

[karin]

عکاسی ماکرو به نوعی عکاسی گفته می شد که در آن تصویر اشیا بزرگتر از اندازه واقعی شان، با نسبتی بزرگتر از ۱:۱ گرفته می‌شود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

در عکاسی ماکروی واقعی باید فاصله بین لنز تا صفحه تصویر از فاصله لنز تا سوژه بیشتر باشد. در دوربین های فیلمی عکاسی ماکرو نیاز به مبدل های ماکرو یا حلقه های لنز ماکرو دارد. لنز های ویژه ماکرو معمولا گرانتر از سایر لنزها هستند و مخصوصا برای نزدیک شدن زیاد به سوژه و جلوگیری از تغییر شکل تصویر طراحی شده اند. بعضی از لنزهای تله فتو نیز دارای قابلیت ماکرو می باشند که با ترکیب اپتیکی ویژه ای که دارند می توانند در شرایط بسیار نزدیک به سوژه نیز روی آن فوکوس نمایند.
یکی از مزایای دوربین های دیجیتال این است که بیشتر آنها قادر به عکاسی ماکرو با کیفیت خوب می باشند. در بعضی از انواع این دوربین ها تا حد بسیار زیادی می توانند به سوژه نزدیک شوند، ولی در بعضی دوربین های دیگر از زوم برای پر کردن کادر و بزرگ کردن سوژه استفاه می شود. بطور کلی در عکاسی ماکرو، سرعت شاتر بسیار پایین است و استفاده از یک پایه محکم برای عکاسی ایده بسیار خوبی است. بعلاوه عکس گرفتن با استفاه از تایمر دوربین از لرزیدن دوربین و خراب شدن عکس جلوگیری می شود.
نماهای بسیار نزدیک معمولا بسیار جالب و نیز مفید می باشد. در عکاسی ماکرو جزئیاتی از شیئ دیده می شود که با چشم معمولی نمی توان دید.
یک تمبر ژاپنی با دید کاربردی تر عکاسی ماکرو برای ثبت تصویر اشیاء ارزشمندی نظیر سکه‌ها، جواهرات یا تمبرها بکار می‌رود. دیگر استفاده عکاسی ماکرو در صنعت است که برای بازرسی و کنترل کیفیت از آن استفاده می‌شود، همچنین صنعت بیمه برای ثبت تصویر اجزاء ارزشمند دستگاهها از این تکنیک استفاه می کنند. بطور کلی نمای درشت و نزدیک اشیاء می‌تواند کاربردهای بسیار متنوعی داشته باشد. همانطور که قبلا ذکر شد تصویر نمای نزدیک یک شیء معادل نگاه کردن به آن شیء با ذره بین است. جزئیاتی که بطور معمول قابل دیدن نیستند ناگهان بیرون می زنند و زیبایی‌ها یا زشتیهای نهفته جسم به چشم می‌آیند. برای مثال گلها برای این عکاسی سوژه بسیار جالبی می‌باشند. دو چالش مهم در عکاسی ماکرو عبارتند از: باریکی عمق میدان بخاطر نزدیکی زیاد لنز به سوژه و دیگر سختی نورپردازی جسم بگونه‌ای که روی آن سایه نیفتد. در ادامه بحث به این دو موضوع می‌پردازیم.


عمق میدان


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

همانطور که می‌دانید عمق میدان به محدوده درست فوکوس شده تصویر گفته می شود. عمق میدان بیشتر تحت تاثیر دیافراگم لنز می‌باشد. دیافراگم کوچک (عدد f بزرگتر) عمق میدان بزرگتری از دیافراگم بزرگ (عدد f کوچکتر) دارد. با دوربین‌های جمع و جور که امکان تعویض لنز وجود ندارد ترکیب دوربین و لنز در تعیین میزان حداقل نزدیکی به سوژه مهم می‌باشد. بعلاوه بیشر دوربین های کوچک امکان انتخاب دیافراگم را به استفاده کننده نمی‌دهند. بنابر این اگر سوژه بخوبی روشن نشده باشد احتمالا دوربین دیافراگمی باز را انتخاب نموده و عمق میدان را کاهش خواهد داد. در بسیاری از حالات ناحیه شارپ تصویر از چند میلیمتر تا تقریبا ۱۰ سانتیمتر خواهد بود.
خط قرمز ناحیه کانونی تصویر و نوار سبز محدوده فوکوس (عمق میدان) را نشان می دهد.
مساله کوچکی عمق میدان ایجاب می کند که سوژه و دوربین حتما موازی هم باشند. با اطمینان از موازی بودن سوژه و دوربین تا حد ممکن می توان مطمئن شد که عمق میدان در تصویر یکنواخت باقی می‌ماند.
با لنزهایی که معمولا در دوربین‌های کوچک استفاده می‌شوند، ایجاد اعوجاج در نماهای نزدیک موضوعی مهم می‌باشد. تغییرات ایجاد شده توسط لنز مانند انحنای گوشه‌ها به درون و برآمدگی میانی تصویر از مشکلات معمول می‌باشند. اگر تغییر شکلی در عکسهای ماکرو دوربینتان دیدید نشانه وجود نقص در دوربینتان نیست، بلکه به معنی این است که این لنز برای عکاسی ماکرو طراحی نشده است. برای پنهان کردن مشکل از خط‌های واضح صاف افقی و عمودی در ترکیب بندی عکستان پرهیز نمایید و یا از تغییر شکلهای نرم افزاری برای تصحیح عکس استفاده نمایید. عکاسی ماکرو و نماهای بسیار نزدیک معمولا باعث تغییر شکلهای پرسپکتیو شبیه لنزهای واید می‌شود. استفاده از این خاصیت برای ایجاد حالات خاص در عکس ترفند خوبی است.
قطعات کوچک مقوای سفید و یک آینه برای روشن کردن سوژه مورد استفاده قرار گرفته‌اند. دوربین با استفاده از سه پایه ثابت شده است.


نورپردازی


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

چالش دوم درعکاسی ماکرو برای عکاس ایجاد نورپردازی مناسب برای سوژه است. این کار بخصوص هنگامی که دوربین به سوژه بسیار نزدیک باشد خیلی مشکل است. معمولا از فلاش نمی توان بطور موثری استفاده کرد، چون یا باعث تغییر رنگ عکس می‌شود و یا به احتمال زیاد باعث زیاد شدن بیش از حد نور بخاطر نزدیکی زیاد به سوژه می‌شود. در چنین حالاتی بهترین کار این است که فلاش را خاموش کرده و زحمت تهیه منبع نور مناسبی را بخود بدهید!
در هوای آزاد از نور خورشید و چند تکه آینه کوچک به عنوان منعکس کننده می توان برای حذف سایه‌های ناخواسته استفاده نمود. در محل سربسته نیز می توان با استفاده از لامپهای معمولی و بازتابنده‌های ساده به نتایج خوبی رسید. توجه کافی داشته باشید که ممکن است بخاطر حذف زردی نورهای تنگستن مجبور باشید تصحیح رنگ و تراز سفیدی مناسبی را در تصویر ایجاد نمایید. اگر آینه در دسترس نباشد یک تکه مقوای سفید نیز خوب است و نور را بطور مات بر روی سوژه بازمی‌تاباند. راه دیگر این است که یک مقوا را با فویل‌های آلومینیومی بپوشانید تا بازتابندگی آن را بالاتر ببرید. اگر لازم بود می‌توان برای توزیع یکنواخت‌تر نور روی سوژه از بازتابنده های بیشتری استفاده نمود.
این گل با استفاده از نور طبیعی روشن شده است. با مقواهای سفید نور پخش شده و سایه‌های تند حذف می شود. اگردوربین شما لنز زوم دارد شما مجبور نیستید دوربین را زیاد به سوژه نزدیک نمایید . این امکان بخصوص در زمانی که امکان نورپردازی درست تصویر وجود ندارد بسیار مفید است و زوم اپتیکال به شما اجازه می دهد تا دوربین را عقب ببرید و سوژه را براحتی نور پردازی نمایید و هنوز هم یک عکس تمام کادر داشته باشید. هنگامی که از زوم برای نزدیک کردن عکس استفاده می کنید استفاده از سه پایه و یا هر وسیله دیگر برای حذف لرزشهای دست یادتان نرود. دوربین دیجیتال یکی از بهترین راههای گرفتن عکسهای ماکرو است. بعضی دوربین ها می توانند در حد یکی دو سانتیمتر به سوزه نزدیک شوند. دیده شدن بلافاصله نتیجه کار در دوربین های دیجیتال امکان تصحیح اشتباهات احتمالی را ایجاد می نماید. باز هم بدانید، تجربه بهترین راهنما است، پس دوربین‌ها بدست، پیش بسوی استفاده از تمام تواناییهای ابزاری که در دست دارید!


منبع: amoozeshgah.net

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کنترل نور و سایه‌ها در عکاسی ماکرو از اشیاء کوچک بسیار مهم بوده و در کیفیت عکس تاثیر به سزایی دارد. ضمن اینکه به علت کوچکی شئ مورد نظر نورپردازی دقیق آن با منابع نوری مختلف، مشکل بوده ونیاز به تجهیزات خاص دارد. ولی با استفاده از کارتن خالی کاغذهای A4 یا هر نوع کارتن مناسب دیگر، دو صفحه کاغذ سفید پوستر و صرف 20 دقیقه وقت می توان براحتی برای عکاسی ماکرو خود جعبه منعکس کننده نور بسازید. این جعبه، نور را در اطراف یک شئ منعکس نموده و بطور موثری با استفاده از یک یا حداکثر دو منبع نوری مانند فلاش، نورپردازی حرفه‌ای روی شئ مورد نظر شما ایجاد می نماید. دراینجا یک راه درست کردن چنین جعبه ای نشان داده شده است، اما ساخت چنین وسیله ای با روشهای مختلف امکان پذیر است و تا زمانی که زوایای انعکاس، بخوبی نور را به سمت شئ راهنمایی کنند، این وسیله بخوبی کار می کند. اولین قدم این است که کارتن را از هم باز کنید، درب کارتن را برداشته و برای ساخت یک سکو که در ته جعبه نهایی نصب می شود کنار بگذارید. برای اینکه دقیقا روش کار را بفهمید، سطوح مختلف کارتن را با حروف الفبا نامگذاری کرده ایم. A ته جعبه است، B سطوح کناری بزرگ و C سطوح کناری کوچک جعبه است و D بخشهای اضافی روی سطوح بزرگ است که آنها را به C می چسباند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

قسمتA قسمت پشتی جعبه منعکس کننده نهایی خواهد بود و سطوح B ته و بالای آن را تشکیل می‌دهند.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


برای شروع کار، بخشی از قسمت A را از دو طرف خط می کشیم تا یک تای اضافه در طرف سطوح C ایجاد نموده و آنها را با زاویه 45 درجه تا می کنیم. این قسمت بخش پشتی جعبه منعکس کننده می‌شود. خطوط نقطه چین محل تا زدن را نشان می دهد. برای اینکه بتوانید این لبه را تا بزنید باید بخشی از خطوط اتصال بین A و B را که با آبی روشن نشان داده شده، با کاتر ببرید.
در این مرحله، یکی از سطوح B ته جعبه منعکس کننده می شود و دیگری قسمت بالای آن و باقیمانده A ناحیه پشتی جعبه را تشکیل می دهد. ازمحل نقطه چین دو طرف A را تا می کنیم تا با A و C زاویه 45 درجه تشکیل دهد (که آنرا E می نامیم). C هنوز عمود بر A است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اکنون لبه‌های E و C را با استفاده از چسب به یکی از قسمت‌های B می چسبانیم و قسمت D را از پشت روی آن برگردانده و چسب می زنیم تا این سطح کاملا محکم شود. قبل از ادامه مراحل کار باید صبر نمایید تا چسبها خشک شود.
قسمت بالایی B نور را به سمت پایین منعکس می‌نماید و برای اینکه قابل تنظیم باشد، آزاد نگه داشته می‌شود.
اکنون برای آستر کردن جعبه منعکس کننده از دو ورق ضخیم سفید گلاسه به ابعاد 55 در 71 سانتیمتر استفاده می کنیم. یک ورق برای آستر کردن داخل جعبه و دیگری برای بالای آن بکار می رود.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


از یک ورق از کاغذهای سفید برای آستر کردن سطوح پشتی جعبه استفاده می کنیم. آنها را به اندازه لازم بریده و با چسب به این سطوح می چسبانیم. لازم به ذکر است که این ورق نباید آنچنان به سطح جعبه بچسبد که کاملا فرم خطوط تا و صفحات را بخود بگیرد، بلکه باید بصورتی نرم گوشه ها را رد کند.
بخش بالایی جعبه را نیز باید مانند ناحیه پشتی بصورت 45 درجه تا نمایید و به همین طریق با کاغذ سفید بپوشانید. در این جا هم مانند قبل، صفحه سفید را فقط باید روی سطوح صاف بچسبانید و داخل خم ها آزاد باشد. تنظیم موقعیت و ارتفاع قسمت بالایی براحتی با استفاده از دو گیره لباس انجام می‌شود. سادگی این جعبه باعث می شود تا انعطاف پذیری آن بیشتر شده و برای اینکه بتوانیم خود را با شئ مورد عکاسی هماهنگ نماییم، با تنظیم زوایای این بخش نور مناسب را به سمت شئ هدایت نماییم.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

در انتها از درب کارتن برای ساخت یک سکو استفاده می کنیم و آن را با کاغذ سفید می پوشانیم. درب کارتن را بطوریکه داخل جعبه جا شود می بریم و از بخشهای اضافه کارتن ته آن را همانند شکل تقویت می کنیم تا با گذاشتن شئ روی آن فرو نرود و سایه‌های ناخواسته ایجاد نشود. این صفحات تقویت کننده را می چسبانیم و گیره می زنیم تا محکم شود. جلو، پهلو‌ها و بالای این سکو را با همان کاغذهای سفید که در داخل جعبه استفاده کردیم، می‌پوشانیم. این صفحه را نیز با چسب مایع به سطوح می چسبانیم. در شکل فوق این سکو را از زیر می بینید.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

با کامل شدن جعبه منعکس کننده، می توانید بلافاصله از آن استفاده نمایید. به هرحال، با توجه به زاویه دوربین و شئ مورد نظر، ممکن است لبه های سکو ایجاد سایه نماید . برای جلوگیری از این مشکل، یک ورق دیگر کاغذ سفید از همان نوع قبلی را می توانیم همانند شکل نشان داده شده بکار ببریم.
این جعبه انعکاس ساده و تقریبا رایگان، برای عکاسی از بسیاری از اشیاء کوچک کاملا موثر و قابل استفاده است. با کمی تمرین و دقت می‌توانید بهترین زاویه صفحه فوقانی و زاویه منابع نور و دوربین را پیدا نمایید.


منبع: akkasee.com

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مقاله زیر را آقای دکتر مارک پلونسکی که عکاس و محققی چیره دست در زمینه حشرات هستند نوشته اند. خواندن این مقاله برای علاقمندان به عکاسی ماکرو مفید خواهد بود. در زمینه خاص عکاسی از حشرات نیز مقالاتی از ایشان منتشر شده که در آینده ترجمه و در اختیار علاقمندان قرار می گیرد. روش اشاره شده در این مقاله، به نوعی در مقالات قبلی سایت بخصوص مقاله محدوده دینامیکی و رفع محدودیت آن با ادغام دیجیتالی آقای محمدیان روشن بخوبی توضیح داده شده بود، ولی با توجه به کاربرد خاص این مقاله در عکاسی ماکرو و حشرات مرور آن خالی از لطف نمی باشد.

من عکاسی ماکرو را 3 سال پیش و با یک دوربین اتوماتیک شروع کردم و هنوز هم از آن استفاده می کنم. به یاد دارم که زمانی که عکسهایم را مرور می کردم چقدر از این که نتوانسته ام کادر را با سوژه مورد نظرم پر نمایم ناامید و دلزده می شدم. بنابر این به استفاده از حلقه لنزهای ماکرو روی آوردم. با استفاده از حلقه لنز ماکرو متوجه شدم که مساله عمق میدان بسیار مهمتر و بغرنج تر از سابق شده است. هر چه از بزرگنمایی بیشتری استفاده می کردم، عمق میدان کمتری را در عکسهایم داشتم. سپس از یک لنز 50 م.م. برعکس برای گرفتن عکسهای ماکرو استفاده کردم. ابتدا این روش را دوست داشتم، اما در این سطح از بزرگنمایی عمق میدان به دست آمده به نازکی یک برگ کاغذ بود!

در حالی که به نظر می رسید توانایی فوکوس بر روی چشمهای یک حشره ریز را دارم، نتیجه به دست آمده از یک عکس تکی چندان رضایت بخش نبود. مثلا در عکاسی از سر یک مگس، می توانید چشمها را در فوکوس داشته باشید، اما بینی آن خارج از فوکوس می شود و بر عکس. من در مقاله ای خواندم که عکاس با ترکیب دو عکس با نور مختلف از یک زاویه توانسته بود محدوده طیفی بهتری بدست آورد. این مرا به فکر واداشت که باترکیب دو عکس از یک زاویه و صفحات فوکوس مختلف به محدوده عمق میدان بازتری دست یابم. عکسهای موجود این مقاله با این روش گرفته شده اند. هر چند انجام این کار ساده نیست و نیاز به تمرین زیادی دارد، ولی انجام این روش برای من لذت بخش است. اگر به عمق میدان بیشتری از آنچه که دوربینتان در اختیارتان می گذارد نیاز دارید و در تاریکخانه دیجیتالی (نرم افزارهای ویرایش تصویر) راحتید، این روش را امتحان کنید.

برای اجرای این روش باید هنگام عکاسی در مورد نحوه انجام کار و محدوده فوکوس مورد نظر فکر نمایید. مثلا ابتدا عکسی از یک مگس با فوکوس بر روی چشمها بگیرید، سپس اندکی دوربین را به عقب ببرید و عکس با بینی فوکوس شده بگیرید. (البته بدون اینکه زاویه دید و محور دوربین تغییر نماید). من از فتوشاپ 7 استفاده می کنم، ولی از هر نرم افزار مجهز ویرایش تصویر می توان استفاده نمود. یک عکس به عنوان عکس اصلی است، مثلا عکسی که از چشمها گرفته شده است. سپس با دقت بینی را از عکس دیگر انتخاب میکنم. اگر خوش شانس باشم حتی می توانم یک عکس دیگر با فوکوس روی پشت مگس بگیرم.

اکنون بخشهای انتخاب شده را به عنوان یک لایه جدید روی عکس اصلی کپی و پیست می کنیم. در این کار نکته مهم این است که دو عکس تا جایی که ممکن است بغیر از صفحه فوکوس در بقیه نواحی همانند باشند. این کار بسیار مشکل است، بخصوص که من بیشتر عکسهایم را روی دست می گیرم. بعضی مواقع ناحیه اضافه شده کاملا با عکس اصلی تطابق پیدا نمیکند که در این حالت باید با تغییر شکل دادن ناحیه انتخاب شده آنرا روی عکس اصلی تنظیم کرد. برای تنظیم باید از تغییر اندازه یا حتی پیچش تصویر Skew در ابزار transform tool استفاده نمود. (اگر با این تصویرها نتوان نواحی را با هم سازگار کرد، احتمالا تفاوت عکسها بیشتر از میزان لازم برای عملی شدن این روش بوده است.) بعد از اینکه دو بخش بخوبی با هم سازگار شدند شروع به پاک کردن لبه های بخش اضافه شده د رلایه بالایی نمایید تا جایی که دیگر تشخیص لبه جدایی دو تصویر از یکدیگر براحتی ممکن نباشد. ممکن است برای این کار مجبور باشید کمی از ابزار مات کننده (Blurring) در لبه ها و ابزارهای Patch و Cloning به شیوه های مختلف استفاده نمایید. دقت نمایید که اگر می خواهید چند عکس را روی هم ادغام نمایید ابتدا بخشهای مربوط به نواحی عقبتر و سپس بخشهای جلویی را اضافه نمایید. وقتی از نتیجه کار راضی شدید، لایه ها را روی هم ادغام نمایید (Flatten) و اگر لبه ها مشخص است آنها را اصلاح نمایید. سپس به تنظیم Level، کنتراست، اشباع، شارپنس و ... بپردازید.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



منبع: akkasee.com

[karin]

بطور کلی هر لنز از چندین عدسی مختلف محدب و مقعر تشکیل شده که ترکیب آنها با یکدیگر باعث ایجاد تصویری واضح بر روی سطح حساس فیلم (امولیسیون) خواهد شد.محل ایجاد تصویر را سطح کانونی وحدفاصل عدسی با محل ایجاد تصویر،فاصلة کانونی عدسی می‌گویند.
برای روشنتر شدن مطلب در مورد یک عدسی معمولی که برای آتش زدن کاغذ استفاده می‌گردد توضیح می‌دهیم .برای سوزاندن کاغذ بایستی عدسی را در مقابل نور خورشید آن قدر حرکت داد تا نور خورشید بصورت نقطه‌ای کوچک بر روی سطح کاغذ درآید که در این حالت بر اثر برخورد پرتوهای نوری به یکدیگر که از عدسی گذشته‌اند گرمای قابل توجه‌ای در محل برخورد بوجود آمده که باعث سوختن کاغذ می‌گردد محل برخورد پرتوهای نوری را نقطه کانونی و حد فاصل عدسی با سطح کاغذ فاصله کانونی گفته می‌شود. در لنزها که چندین عدسی مختلف وجود دارد هر عدسی دارای کانون جداگانه‌ای است اما وقتی با هم ترکیب می‌شوند کانون مشترکی پیدا می‌کنند که معمولاً از مرکز لنز تا حدفاصل محل ایجاد تصویر را فاصلة کانونی آن لنز می‌گویند که مقدار آن بر روی حلقه جلوی لنز نوشته می‌شود.
هر لنز دارای زاویه دید خاصی می‌باشد که قادر به جای دادن فضای مشخصی از جلو لنز در داخل دوربین و روی فیلم خواهد بود. به نسبت بلندی و کوتاهی فاصله کانونی، زاویه دید آن متغیر است هرچقدر فاصله کانونی لنز کوتاهتر باشد زاویه دید لنز بازتر و هرچقدر فاصله کانونی بلندتر باشد زاویه دید کوتاهتر خواهد بود.


انواع لنزها:

لنز نُرمال معمولی:( Normal )


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


زاویه دید چشم انسان حدود 140 درجه می‌باشد اما تمام تصاویری که در زاویه چشم قرار می‌گیرند دارای وضوح کامل نیست و تنها در زاویه‌ای در حدود 52 درجه می‌توان تصاویر را به صورت واضح می‌توان دید لنز نرمال نیز زاویه دیدی شبیه به چشم انسان دارد به همین دلیل لنز معمولی نیز گفته می‌شود.

لنز تله فوتو: ( Telephoto)

لنز تله از نظر شکل ظاهری طویل بوده و فاصلة کانونی بلندی دارد که دارای زاویه دید کوتاه می‌باشد و تنها برای عکسبرداری از فواصل دور مثل مناظر طبیعی و حیوانات وحشی کاربرد دارد و امکان عکسبرداری از فواصل نزدیک را ندارد.

لنز واید انگل:( Wide angle )

لنز واید از نظر شکل ظاهر از لنز نُرمال کوتاهتر بوده و دارای فاصله کانونی کمی می‌باشد بنابراین دارای زاویه دید باز می‌باشد . این لنز در مکان‌هائی که امکان عقب رفتن عکاس برای قرار گرفتن تمام سوژه مورد نظر در نمایاب نباشد کاربرد شگرفی دارد و با استفاده از این لنز می توان فضای بیشتری را در عکس جای داد.

لنز زوم:Zoom

این لنز دارای فاصله کانونی متغیر می‌باشد پس زاویه دید متغیر دارد برخی از لنزهای زوم با زاویه دید 180-40 که فاصله کانونی آن از 40 میلیمتر درحالت زاویه باز تا 180 میلیمتر در حالت تله فوتو می‌باشد کاربرد ویژه‌ای دارد به همین لحاظ در بین عکاسان مورد استقبال بیشتری قرار گرفته است.
جدای این تقسیم‌بندی لنزهای دیگری نیز هستند که کاربرد تخصصی دارند مانند لنز ماکرو که برای عکسبرداری از اجسام بسیار کوچک کابرد دارد با یک لنز نُرمال معمولاً تا فاصله 50 سانتیمتر امکان نزدیک شدن به سوژه می‌باشد اما برای عکسبردای از اجسام کوچک مثل تمبر یا سکه فقط لنز ماکرو جوابگو خواهد بود. لنزی دیگر با عنوان لنز چشم ماهی وجود دارد که زاویه دید بسیار وسیع دارد برخی از این لنزها مقداری از فضای پشت دوربین هم در کادر تصویر قرار می‌دهند . عکس حاصل از این لنزها به شکل دایره وار می‌باشد از این لنز برای ایجاد جلوه‌های ویژه تصویری استفاده می‌گردد.



منبع:amoozeshgah.net

[karin]

نورپردازي اجسام كوچك براي عكس‌برداري ماكرو با استفاده از تجهيزات گران‌قيمتي نظير فلاشهاي حلقه‌اي (Flash Ring ) قابل انجام است. اما براي اكثر افراد استفاده از چنين لوازمي مشكل است.
هدف اين مقاله ارائه راه‌حل‌هاي آسان و ارزان براي نورپردازي اجسام كوچك است. تكنيك‌هايي كه در اين مقاله مورد بررسي قرار مي‌گيرند، بيشتر مناسب عكس‌برداري در محيط‌هايي است كه نور آنها قابل كنترل است. اما مي‌توان با صرف وقت بيشتر براي تنظيم ابزارهاي لازم، از اين تكنيك‌ها براي عكاسي از اجسام طبيعي محيط بيرون نيز استفاده نمود.
تمام تجهيزاتي كه در اين تكنيك‌ها بكار مي‌روند، با قيمتي كمتر از 100 دلار قابل ابتياع بوده و با اكثر دوربين‌هاي ديجيتال قابل استفاده هستند. برخي از آنها رايگان هستند و فقط بايد براي ساخت آنها كمي وقت صرف نمود.

فلاش هاي سرخود (built-in )

اكثر دوربين‌هاي ديجيتال داراي يك فلاش سرخود در سمت راست بدنه هستند. مي‌توان از فلاش ديگري نيز استفاده نمود تا نور غيرمستقيم‌تر و يكنواخت‌تري فراهم شود. عموماً بهترين نوع نور، نور فلاش است چرا كه قابل كنترل بوده و دماي رنگ آن ثابت است.
هرچند كه در اكثر دوربين‌ها امكان استفاده از فلاش سرخود در هنگام عكس‌برداري ماكرو وجود دارد، اما برخي دوربين‌ها فاقد اين قابليت هستند. براي چنين دوربين‌هايي كه قابليت‌هاي محدودتري دارند بايد از نورهاي درخشان سفيد و راههايي براي پخش كردن اين نور استفاده نمود. دارندگان چنين دوربين‌هايي مي‌توانند قسمت مربوطه را در اين مقاله مطالعه نمايند.
در دوربين‌هايي كه امكان استفاده از فلاش در حالت ماكرو را دارند، مشكل ديگري وجود دارد و آن قوي بودن شدت نور به علت نزديكي فلاش به جسم است.در اين مورد ، نور بايستي تعديل شود كه راههاي ساده متعددي براي اين كار وجود دارد كه بيشتر توضيح داده خواهد شد.
4 روش براي نورپردازي اجسام در حالت ماكرو بحث مي‌شود كه در 3 مورد آنها بايد از فلاش استفاده نمود. قابل اعتمادترين روش و تطابق‌پذيرترين روش از همه گران‌تر است.

استفاده از فلاش سرخود و نورهاي انعكاسي



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



فلاش مي‌تواند سايه‌هاي تندي روي اجسام ايجاد كند. در مورد برخي عكسها شايد چنين سايه‌هايي قابل قبول باشد اما اگر هدف ما نورپردازي يكنواخت باشد بايستي قسمتي از نور فلاش را اطراف جسم مورد نظر پخش نمائيم.
يك راه ساده، عكس‌برداري دريك محيط انعكاسي و منتشركننده نور است. مثلاً يك جعبه ساده را در نظر بگيريد كه سطح داخلي آن توسط مقواي سفيد پوشانده شده است. هزينه تهيه چنين جعبه‌اي بسيار كم اما نتايج حاصله از استفاده آن بسيار زياد است. وقتي كه در زير جسم مورد نظر، سطح رنگي صافي وجود دارد، نور بايستي بطور مستقيم از جلو به جسم بتابد. در اين موارد جعبه را از سطح سفيدش در پشت قرار دهيم تا در فريم عكس ديده نشود.
در عكس زير به سايه واضح حاصل از فلاش دوربين در سمت چپ جعبه توجه كنيد.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Olympus C-4040: aperture f7 shutter speed 1/100




اما اين عكس با استفاده از جعبه انعكاسي گرفته شده است. سطوح سفيد جعبه نور فلاش را منعكس كرده و آن را در اطراف جسم بصورت يكنواخت منتشر نموده است:



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Olympus C-4040: aperture f7 shutter speed 1/100




روش ساختن چنين جعبه‌اي در اینجا: forum.p30world.com/showpost.php?p=2658908&postcount=96 شرح داده شده

وقتي كه چنين جعبه ساده‌اي مي‌تواند اين اندازه در عكس‌برداري تفاوت ايجاد كند، پس حتماً اضافه كردن يك منبع نور ثانويه نيز خواهد توانست تفاوتهاي بيشتري ايجاد نمايد. در حقيقت وقتي كه اين دو روش با يكديگر استفاده شوند، محيط نورپردازي بسيار تحت كنترل عكاس خواهد بود.



منبع: akkasee.com

[karin]

فلاش ‌هاي ارزان Slave


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


فلاش‌هاي Slave ارزان و ابتدايي را مي‌توان به سادگي تهيه نمود. فلاشي كه در عكس فوق مي‌بينيد حدوداً 12 دلار يا 14 يورو قيمت دارد. هنگامي كه سنسورهاي اين فلاش نور را احساس مي‌كنند ، فلاش با تمام قدرت عمل مي كند. اين فلاش داراي سه‌پايه است و با بلند كردن قسمت بالايي آن روشن مي‌شود. اين فلاش براي آماده‌سازي مجدد خود حدوداً يك دقيقه زمان لازم دارد.اين نوع فلاش ممكن است با تمام انواع دوربين‌هاي ديجيتال به درستي عمل نكند، بخصوص با المپيوس، كانن و نيكون. براي آنكه مطمئن شويد كه فلاش Slave با دوربين شما كار مي‌كند، طبق روش زير عمل نمائيد: فلاش Slave را روشن كرده و آن را در پشت يا كنار دوربين قرار دهيد. سپس يك تكه مقواي سفيد را جلوي فلاش دوربين قرار دهيد. دقت كنيد كه مقوا را زياد نزديك فلاش قرار ندهيد چرا كه به آن صدمه مي‌رساند. بايستي مقوا را در فاصله 5 سانتي‌متر از جلوي فلاش و با زاويه‌اي قرار دهيد كه نور فلاش دوربين شما به سمت فلاش Slave منعكس شود اما به جسم مورد نظر براي عكاسي نرسد. فلاش Slave، نور فلاش دوربين شما را خواهد ديد و هنگامي كه شما عكس بگيريد، آن فلاش هم عمل خواهد كرد. راه ديگر آن است كه از يك آينه عكس بگيريد و همزماني عمل 2 فلاش را در عكس مشاهده نمائيد.
براي آنكه از كفايت نورپردازي فلاش Slave براي عكاسي خود مطمئن شويد، بايد سايه‌ها را در تصوير حاصله بررسي كنيد. آيا جسم مورد نظر از سمت فلاش Slave نور گرفته يا نه. اگر نور فلاش Slave قابل مشاهده نيست بايد از فلاش مخصوص براي دوربين استفاده نمائيد. فلاشهاي Slave همواره با تمام قدرت خود عمل مي‌كنند و بدون استفاده از روشهاي كمكي، كنترل كردن نور خروجي آنها مشكل است.
براي اين منظور مي‌توان از فيلتر‌هاي تراکم خنثي neutral density(ND) استفاده كرد و يا نور اين فلاشها را پخش كرد. برخي فلاشهاي Slave با برخي دوربين‌هاي خاص نمي‌توانند عمل نمايند. اما در اين موارد خاص نيز اگر دوربين داراي حالت فلاش تاخيري Slow synch باشد، اين فلاشها قابل استفاده خواهند بود. در حالت فلاش تاخيري، شاتر مدت طولاني‌تري باز خواهد ماند و حداقل مقداري از نور فلاش كوچك را دريافت خواهد نمود. بهتر است كارآيي فلاش‌هاي Slave خاص را با دوربين خود آزمايش نمائيد (استفاده از 3 پايه در حالت فلاش تاخيري الزامي است).
در مثال زير از 2 ----- ND براي كنترل موثر نور فلاش Slave استفاده شده است. هر دو عكس با دوربين Sony DSC-S75 در حالت Auto (F5, 1/80sec) گرفته شده و فلاش Slave به سمت چپ جسم تابيده است.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


در عكس اول نور فلاش Slave بسيار قوي بوده و جسم را بيش از حد روشن كرده است. در عكس دوم از 2 ----- ND استفاده شده و همانگونه كه مشاهده مي‌شود، تنها به قسمتي از نور فلاش Slave اجازه عبور داده است. در عكس دوم سايه ايجاد شده در سمت راست جسم، نشانة استفاده از منبع ثانويه نور است كه اين حالت در موارد استفاده از نورپردازي‌هاي استوديويي غيرمحتمل نيست.
يك راه ساده‌تر و ارزان‌تر نيز وجود دارد. يك تكه كاغذ سفيد را 4 بار تا بزنيد و جلوي نور فلاش Slave بگيريد. اين كار باعث تعديل نور فلاش و نورپردازي مناسب خواهد شد.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]





منبع: akkasee.com

[karin]

فلاش همراه با عملگر کنترل از راه دور


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


اين روش كه كمي گرانتر است، نيازمند 2 وسيله مي‌باشد. عملگر فلاش و يك فلاش مستقل. عملگر فلاش، نور فلاش دوربين را حس مي‌كند و باعث عملكرد فلاش مستقل خواهد شد. اين سيستم نيز ساده و قابل اعتماد است. نور فلاش دوربين باعث تحريك الكتريكي عملگر و در نهايت عملكرد فلاش مستقل خواهد شد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



براي اين منظور مي‌توان از فلاش Vivitar مدل DT3000 (با قيمت 45 دلار، 50 يورو) استفاده كرد. اين فلاش از ارزانترين انواع مي‌باشد اما داراي تنظيم دستي Zoom براي فاصله‌هاي 28 تا 85 ميليمتر و نيز 3 حالت تنظيم براي قدرت نور مي‌باشد. عملگر با قيمت 14 دلار يا 15 يورو بطور جداگانه قابل تهيه است و با تمام انواع فلاش‌ها كار مي‌كند.
كنترل روي 3 پايه قرار مي‌گيرد و فلاش نيز به آن متصل مي‌شود.مي‌توان از 3 پايه كوچك نيز استفاده كرد اما الزامي نيست. قيمت 3 پايه‌هاي كوچك بسته به مشخصات و مارك آنها بين 10 تا 50 دلار مي‌باشد.
در مورد دوربين‌هايي كه داراي يك تاخير چند ميلي‌ثانيه‌اي قبل از عملكرد فلاش اصلي هستند، بهتر است براي اطمينان بيشتر از فلاش‌ها و سيستم‌هاي كنترلي كاملتر (و بالطبع گرانتر) استفاده نمود.
در مثال زير از اليمپوس C-4040 استفاده شده است و اثر 3 منبع نور به صورت 2 سايه كمرنگ ديده مي‌شود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Olympus C-4040: aperture f10 shutter speed 1/60


نورپردازي جسم به موقعيت فلاش‌ها وابسته است. در اين مورد نيز مي‌توان از جعبه سفيد انعكاسي استفاده نمود.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



در مورد جعبه انعكاسي، مي‌توان از يك صفحه سفيد ديگر بصورت يك سطح ديگر در داخل جعبه استفاده نمود تا قسمت عقب جعبه را گرد كند و مانع پديدار شدن لبه‌ها در عكس شود.
در مورد دوربين‌هايي كه قابليت انتخاب تراز سفيدي را دارند، مقدار تراز سفيدي بايد براي تركيب نور فلاشها و سفيدي جعبه انعكاسي تنظيم شود تا رنگهاي دقيقتري بدست آيد.
اگر از 2 فلاش Slave استفاده شود، تهيه عكس‌هاي بدون سايه راحت‌تر خواهد بود. در محيط‌هاي بيرون حتي مي‌توان از يك منبع ديگر نور نيز استفاده نمود.
با نورپردازي دقيق، جزئيات و رنگها بسيار دقيق و واضح خواهند شد. براي گرفتن عكس زير از 2 فلاش با عملگر و فلاش داخلي دوربين Olympus C-4040Z استفاده شده است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



نورهاي تابشي سفيد ( Incandescent)



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



در مورد دوربين‌هايي كه در حالت ماكرو، فلاش دروني آنها قابل استفاده نيست، تنها روش ممكن استفاده از نورهاي تابشي سفيد و بخصوص نوع هالوژن مي‌باشد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



پايه لامپ را مي‌توان با توجه به قيمت و امكانات شخصي تهيه نمود، اما سرپيچ آن بايد مطابق حبابهاي لامپ استاندارد باشد. حداقل بايد از 2 حباب لامپ 50 وات استفاده نمود. استفاده از اين روش نورپردازي مشكل است چرا كه حبابهاي لامپ، نقاطي با نور شديد روي جسم ايجاد مي‌كنند. اما اگر از جعبه انعكاسي سفيد نيز استفاده شود تا حد زيادي اين اثرات قابل كنترل خواهند بود.
تصاوير حاصله به خوبي تصاوير گرفته شده با فلاش خواهند بود. اما ممكن است كه براي بهبود روشنايي و اشباع تصوير نياز به اصلاحات نرم‌افزاري داشته باشد.
تنظيم تراز سفيدي براساس دماي نور براي تهيه عكس‌هاي خوب بسيار حياتي است. عكس‌هايي كه با اين روش گرفته مي‌شوند، حتي با تنظيم درست تراز سفيدي گرم‌تر به نظر آمده و نسبت به عکسهايي که با فلاش گرفته مي‌شوند داراي تفاوت سطوح نوري کمتري هستند كه اين حالت به علت شدت نور كمتر است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]







منبع: akkasee.com

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Nikon D70s – 105mm
1/60s- f18-ISO 200- Off camera Wireless flash: manual 1/16 power




یکی از چالش‌های عکاسی ماکرو، مساله تامین نور مناسب است. نیاز به استفاده از دیافراگم‌های کوچک در ماکروگرافی جهت تامین عمق میدان مناسب، خود باعث تشدید این نیاز خواهد شد. بخشی از این نیاز را می‌توان با بالابردن ایزو، تامین کرد. اما این راه‌حل همیشه کافی و یا دلخواه نیست.

استفاده از فلاش‌های سرخود دوربین نیز در عکاسی ماکرو چندان کمک‌کننده نیست، علاوه بر جنس نور نامناسب آن، معمولا ( وشاید همیشه) سایه لنز، خود مشکلی حل‌ناشدنی خواهد بود.


در نتیجه استفاده از فلاش‌های خارجی، یکی از ملزومات ماکروگرافی خواهد بود. بخصوص در ماکروگرافی‌های خارج از استودیو. یک راه‌حل، استفاده از Ring Flash است که می‌توان بدون ایجاد سایه و بدون ایجاد نورشدید برای فاصله‌های نزدیک، به ماکروگرافی پرداخت.


اما سایر فلاش‌های خارجی معمولی نیز می توانند به خوبی در عکاسی ماکرو موثر باشند. شدت نور این فلاش‌ها را هم می‌توان در سیستم TTL با کاهش جبران‌نوردهی فلاش، تنظیم کرد و هم در حالت دستی Manual با تنظیم میزان قدرت آنها. اما همانگونه که می‌دانید استفاده از فلاش‌ به صورت مستقیم، می‌تواند باعث flat شدن موضوع بخصوص در عکاسی ماکرو، که فاصله‌ها خیلی کم هستند، گردد. راه حلی که به نظر می‌رسد، استفاده از نور انعکاسی فلاش است. اما این روش در عکاسی‌های ماکرو طبیعت، قابل استفاده نخواهد بود؛ مگر با استفاده از رفلکتورهای دستی.

راه دیگر، استفاده از پخش‌کننده‌های نور فلاش است که با پخش کردن نور، مانعی بر مسیر مستقیم نور فلاش شود.


راه مناسب دیگر برای حل این مساله، دور کردن محور فلاش از دوربین است. این روش می‌تواند از طریق Bracket انجام شود که با آن بهتر می‌توان نور و جهت آن را کنترل کرد.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Wimberly flash bracket

و در نهایت راه دیگر برای آنکه فلاش را از دوربین دور کنیم، استفاده از فلاش جدا از دوربین است که خود می‌تواند به صورت سیمی یا بدون‌سیم با دوربین مرتبط باشد. سیم‌های سینک فلاش می‌تواند از طریق Hotshoe و یا PC connector به دوربین متصل شوند. این نوع نور زاویه دار می‌تواند با برجسته کردن جزئیات موضوع، باعث بهبود قابل ملاحظه عکسهای ماکرو گردد.


استفاده از فلاش‌های جدا از دوربین مزیت دیگری نیز دارد و آنهم استفاده از یک فلاش دیگر بر روی دوربین (و یا خود فلاش سرخود دوربین) برای تامین یک نور ملایم fill است. همچنین نوردهی با استفاده از فلاش جدا از دوربین، باعث جداشدن موضوع از پس زمینه خواهد شد چرا که دیافراگم تنظیم شده خیلی کوچک بوده و محیط اطراف و پس‌زمینه تیره‌تر از خود موضوع خواهند شد.


برای استفاده از فلاش به صورت بی‌سیم در پلتفرم Canon می‌توان از فرستند‌ه‌های بی‌سیم استفاده کرد و در Nikon (بجز مدل های D40 و D50) می‌توان با فلاش سرخود دوربین، فلاش‌های اکسترنال Sb600 و Sb800 را کنترل کرد. همچنین در D80، D200 و D300 فلاش سرخود دوربین می‌تواند به عنوان فلاش دوم جهت نور fill‌ ملایم استفاده کرد. فلاش‌های جدا از دوربین را می‌توان روی سه‌پایه قرار داد و یا حتی آن را با یک دست نگه‌داشت و عکس گرفت، چرا که بعلت وجود نور مناسب می‌توان سرعت شاتر را بالا برد. ( کاری که من در مورد عکس ابتدای مقاله انجام داده‌ام). بنابراین می‌بینید که بدون بردن وسایل اضافی در طبیعت، می‌توان به سهولت، هر موقع که نیاز بود، فلاش را از دوربین جدا کرد و به صورت وایرلس به عکاسی ماکرو پرداخت.


برای کنترل نور فلاشهای جدا از دوربین می‌توان از سیستم TTL استفاده کرد (البته اگر فلاش‌ از این سیستم پشتیبانی نماید) و با چند بار آزمون و خطا (با Flash Exposure Compensation) میزان نور مناسب را پیدا کرد. البته در بسیاری موارد با استفاده از حالت دستی (Manual) سریعتر می‌توان نور فلاش را تنظیم کرد.


موقع استفاده از فلاشهای جدا از دوربین، می‌توان از پخش‌کننده نور هم استفاده کرد تا نور طبیعی‌تری حاصل شود و یا می‌توان با استفاده از امکان زوم در فلاش و تنظیم آن در فاصله کانونی زیاد، می‌توان نور را نقطه‌ای تر کرد و آن را روی قسمت خاصی از موضوع متمرکز نمود. همچنین با استفاده از صفحات رنگی شفاف ( که همراه برخی فلاشها با نامfilter Color Gel هم وجود دارد)، رنگ نور فلاش را تغییر داد تا رنگ مناسبتری حاصل شود. (در عکس زیراز همین صفحات رنگی استفاده شده است)



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Nikon D70s-105mm
1/10s- f29- ISO 200 – Off Camera Wireless Flash : manual 1/8 power




در مجموع استفاده از فلاش‌های جدا از دوربین در عکاسی‌های ماکرو طبیعت، علاوه بر اینکه نور مناسب و با کیفیت‌ بالایی جهت این نوع عکاسی تامین می‌کند، فرصت خوبی برای تهیه عکس‌های خلاقانه ماکرو در اختیار شما خواهد گذاشت.









منبع: akkasee.com

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


عکاسی دیجیتال مبحث بسیار گسترده‌ایست و نمی‌توان به سادگی مسائل مرتبط با آن را دسته‌بندی کرد. آموزش رموز عکاسی دیجیتال، بازدید از سایت‌های عکاسی، ویرایش تصاویر، شناخت منابع نگهداری و چاپ اینترنتی و همچنین آموزش‌های فتوشاپ که در ارتباط با عکاسی دیجیتال هستند می‌توانند دامنه بحث را از حد تشریح پایه‌ای هنر عکاسی به آموزشهایی سرگرم کننده افزایش دهند.
این مطلب در ارتباط با اشتباه‌های معمول عکاسی است. در اینجا ۱۰ اشتباه معمول بررسی شده است، اما اصلا بدین معنا نیست که با هیچ مشکل دیگری مواجه نخواهید شد. هرچند که ممکن است بسیاری از کاربران بارها با چنین مشکلاتی رو به رو شده و اکنون به طور تجربی از بروز مجدد آنها جلوگیری می‌کنند. اما با شناختن اشتباهات معمول دیگران می‌توان از تکرار‌ مجدد آنها پرهیز کرد.



۱. رزولوشن عکس مناسب نیست!

قبل از این که دوربینی را خریداری کنید تصمیم بگیرید که چه کاری می‌خواهید با آن انجام دهید. اگر می‌خواهید به طور مرتب عکاسی کنید و مثل گذشته آنها را روی کاغذ چاپ کنید و البته اگر اندازه‌ چاپ مطلوب شما بزرگتر از عکس‌های معمولی ۱۰ در ۱۵ (اندازه معمول برای عکس‌های خانوادگی) است، از خرید دوربین‌هایی با رزولوشن پایین خودداری کنید. کمی پول بیشتر خرج کنید اما دوربینی با حداقل ۵مگاپیکسل تهیه کنید. مارک‌های معتبر این دوربین‌ها در بازار ایران با قیمتی زیر ۱۵۰هزار تومان قابل خریداری است.


۲. رزولوشن دوربین کم نیست. انتخاب شما اشتباه است!

تمام دوربین‌های دیجیتال ارزان قیمت به این علت که دارای حافظه‌ کمی هستند برای ذخیره‌ی تصاویر بزرگ محدودیت دارند. علی‌رغم این که این دوربین‌ها دارای دو یا چند حالت عکس‌برداری مختلف (۱۲۰۰ در ۱۶۰۰–۱۲۸۰ در ۱۰۲۴–۶۴۰ در ۴۸۰ و غیره) هستند، اما معمولا پیش‌فرض کارخانه‌ سازنده روی پایین‌ترین اندازه‌ عکس‌برداری تنظیم شده است. اگر تصمیم دارید اولین عکس‌های دیجیتالتان را از مراسم ازدواج نزدیک‌ترین دوستان تهیه کنید فراموش نکنید این تنظیمات را تغییر دهید. عکس‌های کوچک یادگاری‌های خوبی نخواهند بود.


۳. در حساس‌ترین لحظه‌ میهمانی برق می‌رود!

بله به همین سادگی. دوربین‌های دیجیتال هم مثل همه دستگاه‌های الکترونیک دیگر به انرژی برق احتیاج دارند. اما مصرف باتری آنها اصلا مثل دستگاه‌های دیگر الکتریکی نیست. مصرف انرژی آنها را تنها می‌توان با بخاری‌های برقی مقایسه کرد. فراموش نکنید همیشه تعداد باتری‌های همراهتان دو برابر چیزی باشد که حدس می‌زنید. اگر دوربین‌تان دارای باتری‌های غیرتعویضی (مثل برخی از دوربین‌های کامپکت مارک پولاروید) است حتما سیم شارژ آن را همراه خود ببرید. اگر هم از باطری‌های مخصوص روی خود دوربین استفاده می‌کنید، حتما شارژ آنها را چک کنید. ضمنا یادتان باشد که انرژی دوربین‌های دیجیتال با باطری‌های قلمی عادی چندان دوام نمی‌آورد. بنابراین اگر دوربین‌تان از باطری قلمی استفاده می‌کند حتما از باطری‌های آلکالاین استفاده کنید.


۴. تنظیمات خود به خود ناپدید شدند!

در برخی دوربین‌ها تعویض باتری دوربین موجب بازگشت تنظیمات دوربین (از قبیل تنظیمات رزولوشن، سرعت و یا دیافراگم دوربین) به حالت پیش‌فرض کارخانه می‌شود. همیشه قبل از ادامه عکس‌برداری پس از تعویض دوربین، تنظیمات دوربین‌تان را بررسی کنید.


۵. چه صحنه‌های زیبایی بودند!

درست است که استفاده از رزولوشن بالا می‌تواند کیفیت چاپ تصاویر را بهبود بخشد، اما ممکن است همیشه تصاویرتان را چاپ نکنید. یک سفر یک روزه به نقاط دور افتاده دسترسی به کامپیوتر را منتفی می‌کند. تقریبا هیچ ‌یک از دوربین‌های معمولی بدون ارتباط با کامپیوتر امکان تغییر اندازه تصاویر را نمی‌دهند. بنابراین هرگز قبل از شروع سفر بالاترین رزولوشن را انتخاب نکنید. گاهی اوقات صحنه‌های نیامده زیباترند. مخصوصا اگر حافظه دوربین‌تان تمام شده باشد! یا حداقل یک کارت حافظه با گنجایش زیاد همراه‌تان ببرید.


۶. دوربین‌ها چندان هم سریع نیستند.

دوربینها معمولا نمی‌توانند به همان سرعتی که شما دکمه شاتر را فشار می‌دهید عکس را ثبت و ذخیره کنند. هنگامی که با دوربین عکس می‌گیرید، تصویر قبل از ذخیره شدن مراحلی را طی می‌کند که ممکن است وقت‌گیر باشد (بسته به مدل دوربین شما). تمام دوربین‌های دیجیتال دارای چراغی هستند که در زمان انجام عملیات آماده‌سازی روشن می‌شود و عموما تا قبل از خاموش شدن این چراغ اجازه انجام کاری را به شما نمی‌دهند. هرگز قبل از خاموش شدن این چراغ حافظه‌ دوربین را بیرون نکشید. حتی اگر به علت اتمام حافظه در حال از دست دادن یک صحنه‌ زیبا هستید. این کار نه تنها موجب از بین رفتن اطلاعات عکس گرفته شده می‌شود، بلکه در بسیاری موارد موجب ایجاد اشکالات سخت‌افزاری نیز می‌گردد. پس کمی صبر کنید.


۷. زبان دوربین!
بسیاری از دوربین‌های موجود ساخت کشور‌های جنوب شرقی آسیا هستند. و مسلم است که در صورتی که دوربین شما دارای قابلیت انتخاب زبان باشد یکی از زبان‌های موجود مربوط به کشور سازنده است. تقریبا هیچ‌ یک از کاربران خانگی توانایی خواندن این زبان‌های پیچیده‌ای را ندارند. هیچوقت (حتی برای تفریح) سعی نکنید استفاده از این زبان‌ها را تجربه کنید. چرا که تغییر منوی تنظیمات به این زبان نه تنها موجب سردرگمی شما شده و زمان زیادی را برای برگشتن به موقعیت قبلی صرف می‌کند، بلکه در مواردی حتی ممکن است به حذف کردن ناخواسته‌ عکسهای موجود در حافظه منجر شود. بنابراین فکر این تفریح را هم از سرتان بیرون کنید!


۸. از دست دادن صحنه!

اگر تا به حال با دوربین‌های دیجیتال عکاسی نکرده اید احتمالا نمی‌دانید که تحمل فاصله‌ زمانی بین فشردن دکمه‌ شاتر و گرفتن تصویر چه قدر مشکل است. شما می‌خواهید از کسی در لحظه فوت کردن شمع تولدش عکس بگیرید. دکمه شاتر را در لحظه مناسب فشار می‌دهید و وقتی که عکس را می‌گیرید می‌بینید که در عکس، شمعها خاموش شده و دوستان در حال دست‌زدن هستند!
در بیشتر دوربین‌ها طولانی‌ترین زمان تلف شده مربوط به فوکوس خودکار است. در صورتی که دوربین‌تان دارای قابلیت فوکوس دستی است حتما قبل از عکس‌برداری آن را انتخاب کنید. همه دوربین‌ها دارای یک شاتر دو‌مرحله‌ای هستند. بدین معنی که در مرحله اول فشردن شاتر فوکوس انجام می‌شود و در مرحله دوم عکس گرفته می‌شود. بهتر از قبل از گرفتن عکس کادر را تنظیم کرده و دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید تا عملیات فوکوس خودکار تمام شود. اگر دوربین‌تان هیچکدام از این قابلیت‌ها را ندارد (مثل برخی از دوربین‌های تلفن‌های همراه) سعی کنید به ‌صورت تجربی فاصله‌ میان زمان فشردن شاتر و زمان عکس‌برداری را تخمین بزنید. ممکن است زحمت زیادی داشته باشد، اما ارزش صحنه‌ از دست رفته بیشتر است.


۹. به کامپیوترتان اطمینان نکنید.

این تصور غلط که فتوشاپ (یا نرم‌افزار‌های ویرایش دیگر عکس) همه کار می‌کنند، موجب می‌شود بسیاری از صحنه‌های زیبا را از دست بدهید. حتی اگر کسانی باشند که بتوانند تصاویر شما را به بهترین وجه ویرایش کنند باز هم موجب صرف وقت و هزینه‌ خواهد بود. یک تغییر کادر و یا تغییر موقعیت ساده می‌تواند زحمات بعدی شما را بسیار کم کند.


۱۰. باز هم این Ctrl+S لعنتی!

بدترین نوع اشتباه هنگامی رخ می‌دهد که تمام نکات بالا را رعایت کرده‌اید و آخرین مرحله کار یعنی ویرایش تصویر را انجام دادید. بسیاری از کاربران حرفه‌ای (از آنجا که به هیچ وجه احتمال بروز اشتباه را نمی‌دهند) بدون این که از عکس‌های منتقل شده نسخه‌ پشتیبان تهیه کنند، عمل ویرایش عکس را مستقیما روی فایل اصلی انجام می‌دهند و پس از ذخیره کردن متوجه می‌شوند که فایل اصلی را در اختیار ندارند. این نکته را فراموش نکنید که همیشه به فایل ویرایش نشده احتیاج پیدا خواهید کرد.




منبع: myfile.blogfa.com

[karin]

ما در زماني زندگي مي‌كنيم كه به هر طرف نظر مي‌اندازيم، همگرايي‌هاي زيادي را مي‌بينيم. ديگر آن روز‌ها گذشت كه دوربين، دوربين و تلفن، تلفن بود. اين روز‌ها تلفن‌هاي همراه را مي‌بينيد كه هم دوربين دارند، هم موسيقي پخش مي‌كنند، هم به جاي دستيار جيبي استفاده مي‌شوند، و هم چندين و چند كار ديگر را انجام مي‌دهند. در حقيقت دوربين‌هاي تلفن‌هاي همراه، پر‌سرعت‌ترين بخش از فراگير شدن دوربين‌هاي ديجيتال را بر عهده دارند و با بالارفتن كيفيت و فناوري‌هايي كه اين روز‌ها در تلفن‌هاي همراه جديد عرضه مي‌شود، با لنز‌هاي بهتر، مگاپيكسل‌هاي بالاتر، قدرت ذخيره‌سازي زياد و بسياري قابليت‌هاي ديگر، آرام آرام شاهد كنار رفتن دوربين‌هاي ديجيتال سطح پايين و استقبال كاربران از تلفن‌هاي همه‌كاره هستيم. اين روزها كاربران ترجيح مي‌دهند به جاي خريد دوربين‌هاي ديجيتال ارزانقيمت و سطح پايين، يك تلفن همراه سطح بالا بخرند تا هم از دوربين و هم از ديگر قابليت‌هاي آن به طور همزمان استفاده كنند. متأسفانه بسياري از عكس‌هايي كه توسط دوربين‌هاي تلفن‌هاي همراه گرفته مي‌شود، داراي كيفيت پاييني هستند. بخشي از اين مسئله به كيفيت پايين حسگر‌هاي اين دوربين‌ها باز مي‌گردد، اما بخشي از آن نيز به آگاهي خود كاربران مربوط مي‌شود كه هنوز تصور مي‌كنند در حال عكاسي با يك دوربين نگاتيو قديمي هستند. در اينجا يك سري نكات مهم براي عكاسي با تلفن‌هاي همراه را بررسي مي‌كنيم.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

1- نورپردازي مناسب سوژه: هر چه نور تابيده شده روي سوژه بهتر باشد، عكس شفاف‌تري از آن سوژه ثبت مي‌گردد. در صورتي كه ممكن است در زير نور خورشيد عكس بگيريد يا اگر در خانه هستيد، تمام چراغ‌ها را روشن كنيد. پس به خاطر داشته باشيد كه عكاسي در محيط‌هاي با نور متفاوت، منجر به عكس‌هايي با كيفيت‌هاي متفاوت مي‌شود.براي از بين بردن تن‌مايه‌هاي رنگي بايد تنظيمات تراز سفيدي (White Balance) دوربين را تغيير دهيد (اين موضوع در ادامه توضيح داده شده است). برخي از دوربين‌هاي تلفن‌هاي همراه جديد داراي يك فلاش سرخود هستند. استفاده از اين فلاش، حتي در زماني كه احساس مي‌كنيد نور محيط كافي است، باز هم موجب بهبود كيفيت عكس مي‌شود. در صورتي كه دوربينتان فلاش ندارد، هرگز در حالي كه رو به نور هستيد و سوژه در سايه قرار دارد، عكاسي نكنيد.

2- نزديك‌تر برويد: يكي از مهم‌ترين ايرادات عكاسي با دوربين‌هاي تلفن همراه، هنگامي به ‌وجود مي‌آيد كه سوژه در فاصله‌اي دور قرار دارد و عكس بسيار ناواضح است. بنابراين بهتر است همان وقتي كه عكس مي‌گيريد، به سوژه نزديك شويد. دقت كنيد كه اين كار را دقيقاً به صورت فيزيكي انجام دهيد و هرگز از زوم ديجيتال دوربين استفاده نكنيد. قبلاً هم گفته‌ايم كه نزديك شدن زياد به سوژه گاهي منجر به ايجاد اعوجاج در تصوير مي‌شود. در برخي مدل‌ها كه داراي قابليت‌هاي ضعيفي در عكاسي ماكرو هستند، ممكن است تصويري تار و فوكوس نشده را ثبت كنيد.

3- دوربين را ثابت نگهداريد: به ويژه در هنگام عكاسي با دوربين‌هاي ديجيتال خودكار، و خصوصاً در مورد تلفن‌هاي همراه كه امكان لرزش زيادتري دارند (چون در يك دست نگهداشته مي‌شوند). اين مسئله خصوصاً در هنگام عكسبرداري در نور كم بسيار با اهميت‌تر مي‌شود؛ زيرا دوربينتان به صورت خودكار سرعت شاتر را كاهش مي‌دهد. شخصاً در چنين شرايطي ترجيح مي‌دهم به يك تكيه‌گاه محكم تكيه بدهم. شما هم مي‌توانيد از يك درخت، يك ديوار، ديوار كوتاه آشپزخانه يا هر چيز ديگري به عنوان تكيه‌گاه استفاده كنيد. به خاطر داشته باشيد كه وقفه شاتر (Shutter Lag) برخي از دوربين‌هاي تلفن‌هاي همراه بسيار طولاني و در حد چند ثانيه است (فاصله بين زمان فشردن شاتر و ثبت شدن عكس توسط دوربين). بنابراين هنگامي كه دكمه شاتر را فشار مي‌دهيد، به قدري صبر كنيد تا يك‌بار عكس گرفته شده را روي صفحه نمايشگر تلفن ببينيد، بعد حركت كنيد.

4- بعداً عكس‌ها را ويرايش كنيد: يكي از سرگرمي‌هاي جالب تلفن‌هاي همراه جديد، امكان ويرايش عكس‌ها روي خود تلفن است. نرم‌افزارهاي ويرايشگر اين تلفن‌ها كيفيت چندان بالايي ندارند و حالا كه شما مي‌توانيد در ايران بهترين برنامه‌هاي كامپيوتري را بدون هيچ هزينه‌اي روي كامپيوترتان داشته باشيد، بهتر است عمل ويرايش را بعداً در كامپيوتر انجام دهيد. اگر هم كامپيوتر نداريد، حداقل به ياد داشته باشيد كه چنانچه يك عكس را سياه و سفيد كرديد يا روي آن چيزي نوشتيد، ديگر نمي‌توانيد رنگ يا عكس اصلي را بازگردانيد؛ حتي با برنامهPhoto Recovery كه در ستون پلاگين فتوشاپ معرفي كرديم!

5- به خاطر داشته باشيد كه عكس‌هاي گرفته شده روي نمايشگر خود تلفن همراه، كيفيتي به مراتب بالاتر از آنچه واقعاً گرفته شده دارند؛ زيرا اندازه كوچك‌تري دارند و عكس‌ها هرچه كوچك‌تر باشند، كيفيت بهتري دارند. بنابراين اگر روش‌هاي حرفه‌اي ويرايش عكس را نمي‌دانيد (كه البته اين روش‌ها هم تا حد ناچيزي مي‌توانند كيفيت عكس را تغيير دهند) بهتر است در همان لحظه عكسبرداري آن‌ها را حذف كنيد و مجدداً عكس بگيريد. حداقل فضاي كمتري را روي حافظه محدود دوربينتان اشغال مي‌كند.

6- زوم ديجيتال ممنوع!: برخي از دوربين‌هاي تلفن‌هاي همراه، زوم ديجيتال 2X ،4X ،6X و ... دارند. زوم ديجيتال دقيقاً مثل اين است كه يك عكس بدون زوم بگيريد و با نرم‌افزار‌هاي ويرايش عكس (آن هم در حد موبايلي آن‌ها) بخش مياني تصوير را بزرگ كنيد! بنابراين، اين كار با اين‌كه عكس معمولي بگيريد و بعداً بخش مياني آن را در كامپيوترتان برش بزنيد و بزرگ كنيد هيچ فرقي ندارد. حداقل بعداً مي‌توانيد به جاي نرم‌افزار ساده تلفن همراهتان اين كار را با فتوشاپ يا نرم‌افزارهاي حرفه‌اي ديگر با كيفيتي به مراتب بالاتر انجام دهيد. ضمن اين‌كه باقي عكس‌هايتان را هم دور نريخته‌ايد!

7- از تراز سفيدي دوربين استفاده كنيد: برخي از دوربين‌هاي تلفن‌هاي جديد امكان استفاده از White Balance يا تراز سفيدي را نيز در اختيارتان قرار مي‌دهند. اين قابليت به شما امكان مي‌دهد تن‌مايه‌هاي رنگي اضافي را از نور محيط بگيريد و عكس‌هايتان را تماماً با رنگ‌هاي طبيعي بگيريد. در صورتي كه دوربين‌ تلفنتان چنين قابليتي را دارد، راهنماي آن را بخوانيد و حتماً از آن استفاده كنيد.

8- قوانين عكاسي را فراموش كنيد: نه، فراموش نكنيد! در شماره‌هاي گذشته درباره انواع زاويه و كادربندي در هنگام عكاسي بحث كرديم. قانون يك سوم طلايي و... عكس‌هايي كه با قوانين عكاسي گرفته مي‌شوند، زيبايي خاصي دارند. اين قوانين كه كاملاً تجربي نوشته شده‌اند، باعث بالا رفتن كيفيت كار شما مي‌شوند. اما زماني كه اين قوانين را مي‌نوشتند، هنوز دوربين‌هاي عكاسي روي پخش‌كننده‌هاي MP3 و تلفن‌هاي بي‌سيم قرار نگرفته بودند! بنابراين هيچ دليلي ندارد كه به تناسب وسيله جديدي كه در دست داريد، قوانين نوين خودتان را پايه‌ريزي نكنيد. دوربينتان را روي كف زمين بگذاريد، پشت شيشه، از پايين به بالا، بالا به پايين و ... هيچ خرجي ندارد. فيلم كه مصرف نمي‌كنيد. بنابراين هر جهتي را كه مي‌خواهيد، امتحان كنيد.

9- لنز دوربينتان را تميز كنيد: اين مشكل يكي از دردسر‌هاي هميشگي دوربين‌هاي تلفن همراه است. لنز گوشي‌هاي همراه معمولاً كثيف هستند؛ زيرا شما هيچ‌وقت موقع پاسخ دادن به يك تماس به فكر تميزي لنز دوربين روي تلفنتان نيستيد! اثر انگشت يكي از معمول‌ترين انواع كثيفي لنز اين دوربين‌هاست. گوشي‌هاي تلفن ممكن است ساعت‌ها در جيب لباستان كنار خرده‌ريز‌هاي ته جيب قرار داشته باشند و معمولاً كثيف مي‌شوند. خصوصاً اگر لنز دوربين تلفنتان داراي درپوش مخصوص نباشد، بهتر است از يك عينك‌‌فروشي، يك دستمال مخصوص پاك كردن شيشه عينك تهيه كنيد كه بسيار ارزان و مناسب است.



10- عكس‌هايتان را نام‌گذاري كنيد: يكي از مشكلات عمومي كاربراني كه دوربين‌هاي ديجيتال آن‌ها داراي كارت‌هاي حافظه پرحجم هستند، اين است كه پس از مدتي با تعداد بسيار زيادي عكس روبه‌رو هستند كه نه مي‌دانند چه وقت آن‌ها را عكسبرداري كرده‌اند و نه مي‌توانند عكس‌هاي مورد نظرشان را از بين آن‌ها پيدا كنند. برخي تلفن‌هاي همراه به صورت خودكار تاريخ عكسبرداري را به عنوان نام پيش‌فرض تصاوير انتخاب مي‌كنند كه در مورد كاربران ايراني معمولاً تاريخ صحيحي نيست؛ زيرا يا اصلاً تاريخ ميلادي را تنظيم نكرده‌اند يا معمولا‌ً نمي‌دانند كه مثلاً ماه شش ميلادي برابر با كدام ماه شمسي است. خوشبختانه تمام تلفن‌هاي همراه با صفحه كليدي كه دارند امكان تغيير نام عكس‌ها را به شما مي‌دهند. از آنجا كه عكس‌هاي دوربين‌هاي تلفن‌هاي همراه معمولاً ماه‌ها و گاهي سال‌ها روي حافظه گوشي باقي مي‌مانند و به كامپيوتر منتقل نمي‌شوند، بهتر است هر بار كه عكس مي‌گيريد، همان چند عكس جديد را نامگذاري كنيد. ممكن است كمي وقت بگيرد، اما قطعاً پس از مدتي متوجه مزيت‌هاي آن خواهيد شد.

11- بالاترين وضوح را به كار گيريد: برخي از تلفن‌هاي همراه به شما اجازه مي‌دهند وضوح عكس‌هايي را كه مي‌خواهيد بگيريد، انتخاب كنيد. نيازي به گفتن نيست كه هرچه وضوح عكس‌ها بالاتر باشد، كيفيت آن‌ها نيز بهتر است؛ البته در مقايسه با وضوح‌هاي پايين‌تر همان دوربين. اين مسئله خصوصاً در مورد تلفن‌هاي همراه كه وضوح حسگر آن‌ها معمولاً در حد يك مگاپيكسل است، بسيار مهم است. البته بايد حواستان به حجم فايل‌ها باشد و در صورتي كه فايل‌هاي عكس حجم زيادي مي‌طلبد، آن‌ها را منتقل كنيد.

12- عكس‌هايتان را چاپ نكنيد: تصور مگاپيكسل را از ذهنتان خارج كنيد. كيفيت چاپ عكس‌هاي تلفن همراه بسيار پايين‌تر از آن چيزي است كه روي نمايشگر گوشيتان مي‌بينيد. دوربين‌هاي تلفن‌هاي همراه، به دليل فاصله كانوني كم و حساسيت بالاي حسگرهايشان معمولاً داراي نويز بسيار زيادي هستند و هنگامي كه آن‌ها را چاپ مي‌كنيد، اصلاً نبايد انتظار داشته باشيد كيفيت آن‌ها با يك دوربين نگاتيوي سطح متوسط (كه يك دهم قيمت گوشيتان و حدود بيست تا چهل هزار تومان قيمت دارند) برابري كند. ضمن اين‌كه، هزينه چاپ عكس‌هاي ديجيتال تقريباً بين 5/‌1 تا 2 برابر چاپ آنالوگ است. بنابر اين بهتر است عكس‌هايتان را چاپ نكنيد، بلكه آن‌ها را با نرم‌افزارهاي ساخت آلبوم عكس به سي‌دي‌هاي تصويري تبديل كنيد و در يك آلبوم جديد نگهداريد. يكي از بهترين برنامه‌هاي ساخت آلبوم تصويري Memories On TV است كه نحوه كار با آن در شماره‌هاي قبل عصر‌‌شبكه در بخش آموزش‌هاي پنج دقيقه‌اي معرفي شده است.

13- به هر كسي اعتماد نكنيد: افراد سودجو اين روز‌ها به دنبال خصوصي‌ترين عكس‌ها و فيلم‌هاي شخصيت‌هاي مهم هستند تا از توزيع آن‌ها در اينترنت يا سي‌دي‌هاي غيراخلاقي كسب درآمد كنند. ممكن است تصور كنيد شخصيت چندان مهمي نيستيد، اما فراموش نكنيد كه هرگز كارت حافظه دوربينتان را به افرادي ندهيد كه آن‌ها را نمي‌شناسيد. حتي كارت‌هاي فرمت شده هم قابل بازيابي هستند. باور نمي‌كنيد؟ ستون پلاگين اين شماره را بخوانيد و حداقل كارت‌هايتان را با نرم‌افزارهاي مخصوص فرمت كنيد.


منبع: myfile.blogfa.com

[karin]

عکاسی از طبیعت بخشی از عکاسی است که در آن عکاس به دنبال ثبت لحظه‌ها از عناصر اصلی طبیعت مانند منظره، حیات وحش، گیاهان و نمایی از بافت و حس طبیعت است.
در عکاسی از طبیعت،‌ هنرمند نسبت به عکاسی خبری و یا عکاسی مستند بیشتر به دنبال ارزش‌های زیبایی شناسانه عکس است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


عکاسی از منظره:

این نوع از عکاسی برای نشان دادن زیبایی‌های دنیای طبیعت ایجاد شده است. بیشتر عکاسان طبیعت کوشیده‌اند تا جاهایی را به نمایش بگذارند که حضور بشر در آن در کمترین حد ممکن باشد. موضوعات در عکاسی از طبیعت شکل‌های زمین، آب و هوا و بازی با نور‌ها است.

آبشارها به اندازه دورنمای کوه‌ها برای عکاسان محبوبیت دارند. این مناظر بیشتر اوقات برای نشان دادن طبیعت با استفاده از فیلترهای پلاریزه ( برای ایجاد تضاد در رنگ‌ها و سایه‌ها استفاده می‌شوند) انتخاب می‌شوند.

برای عکاسی از چشم‌اندازها عکاسان معمولا از لنز واید (مخصوصا ۲۴ و ۳۵ میلیمتری)، سه پایه و بسته‌ترین دیافراگم (۱۱ تا ۲۲) برای بدست آوردن بیشترین عمق میدان استفاده می‌کنند.

بسیاری از عکاسان برای اینکه جزئیات بیشتری را در عکس‌های خود ذخیره کنند اندازه متوسط و یا بزرگ را انتخاب می‌کنند هر چند امروزه دوربین‌های SLR و غیر حرفه‌ای و کوچک بیشترین عکسهای طبیعت را ثبت می‌کند.

عکاسی از منظره وسیله ارزشمندی برای نظارت بر محیط زیست است. عکاسی از منظره می تواند روند تدریجی تخریب محیط زیست را در دید عموم قرار می‌دهد. بسیاری از عکس‌های این افراد برای سازمانهای حافظ محیط زیست بسیار مفید است.

سازمان‌های مسئول از عکس‌های حرفه‌ای‌ و غیر حرفه‌ای‌های را برای محافظت از محیط زیست استفاده می کند. یکی از این سازمان‌های موفق محافظت از محیط زیست است. این سازمان صفحه‌ای در وب سایت (EarthJustice.org) خود دارد که در آن عکس‌هایی از چشم اندازهایی که این سازمان موفق به حفظ آن شده است قرار داده است. سازمان صلح سبز یکی از شناخته شده‌ها در این بین است که تقویم سالانه‌ای از عکس‌های عکاسان منظره چاپ کرده است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


عکاسی از حیات وحش:

در عکاسی از حیات وحش، عکاس به دنبال به تصویر کشیدن حیوانات جالب به همراه حرکاتی مانند غذا خوردن یا جنگیدن آنها است. اگرچه عکاسی از حیات وحش و یا شکار برای دنیای عکاسی تکرای است.

تکنیک عکاسی از حیوانات با عکاسی از منظره فرق بسیاری دارد. برای مثال در عکاسی از حیات وحش دهانه باز لنز برای دستیابی به سرعت بالا و ثبت سوژه در حال حرکت و محو کردن پس زمینه استفاده می‌شود در حالی که عکاسان از طبیعت بیشتر به دنبال عمق میدان هستند.

در عکاسی از حیات وحش عکاسان لنز تله و در عکاسی از منظره بیشتر از لنز واید استفاده می‌کنند. بنابراین عکاسان حیات وحش بیشتر احتیاج به سه پایه دارند. آنها همچنین برای این که بتوانند به حیات وحش نزدیکتر شوند احتیاج به وسایلی برای استتار دارند.

عکاسی از بافت‌ها یا ماکرو

عکاسی ماکرو به عکاسی از نمای نزدیک معروف است. به هر حال این نوع عکاسی در عکاسی از طبیعت نیز کاربرد دارد.
عکاسی از زنبورها، سنجاقک‌ها، مورچه‌ها و کلا حشرات به عنوان بخش عمده‌ای از حیات وحش موضوعات عکاسی ماکرو را شامل می‌شود.
بسیاری از عکاسان نسبت به عکاسی از بافت سنگ‌ها، تنه درختان، برگها و هر چیز کوچک دیگری در طبیعت ابراز علاقه می‌کنند. بسیاری از این تصویرها انتزاعی هستند. گیاهان کوچک و قارچ‌ها نیز موضوعات جذابی در عکاسی ماکرو هستند.
آنسل آدامز، گلن روئل، فرانس لنتینگ، کلاید بوچر، آرت ولف عکاسانی هستند که هنر عکاسی از طبیعت را تجلی داده‌اند.


منبع: mehrankarzari.wordpress.com

[karin]

در یک دوربین دیجیتال به لحاظ فنی، فاصله کانونی، فاصله ای است در واحد میلی متر که بین مرکز بینایی لنز و حسگر دوربین قرار دارد و این زمانی اتفاق می افتد که لنز دوربین در بی نهایت، وضوح یابی شده باشد. در هر صورت، آنطور که عموما تصور می شود، فاصله کانونی نمی تواند به طور خودکار زاویه دید را تعیین کند، در واقع زاویه دید، به فاصله کانونی و اندازه حسگر تصویری بستگی دارد که لنز، آن تصویر را وضوح یابی می کند.
برای راحتی در مقایسه زوایای دید، صنعت ساخت دوربین، در حال پذیرفتن عبارت 35mm معادل با فاصله کانونی است. لنزهایی که فاصله کانونی بلند دارند مثل 200mm، زاویه دید تنگ تری نسبت به لنزهایی با فاصله کانونی کوتاه مثل 50mm خواهند داشت. اگر می خواهید که عکس هایی با زاویه دید باز داشته باشید، می توانید چندین عکس را تهیه کرده، سپس آنها را به روش دیجیتالی به هم بچسبانید.



آیا می دانید؟
اغلب دوربین هایی که امکان بزرگ نمایی دارند، از یک واحد سرعت x مثل 2x یا 4x استفاده می کنند. این واحد مستقیما با فاصله کانونی ارتباط ندارد، به این معنی که حداکثر فاصله کانونی، "x مرتبه" بزرگتر از حداقل فاصله کانونی است. برای مثال، دوربین nikon coolpix 5700 با دارا بودن بزرگنمایی لنز 4x، یعنی آنکه بزرگترین فاصله کانونی این دوربین "4 مرتبه" بزرگتر از کوچکترین فاصله کانونی خواهد بود.

یک ترفند در عکاسی!
برخی از دوربین های دیجیتال، امکان بزرگ نمایی دیجیتالی دارند. این امکان، فاصله کانونی بلندتری را نسبت به بزرگ نمایی نوری انجام می دهد. بزرگ نمایی نوری، از ابتدا تا انتهای شیشه لنز انجام می شود ولی بزرگ نمایی دیجیتالی، مرکز ترکیب دیجیتال است و عملکرد آن به طور کلی با بزرگ نمایی نوری تفاوت دارد.


منبع: fbaroon.blogspot.com

[karin]

عکاسی خیابانی، سبکی کاملا شخصی است و رابطه مستقیمی با ذوق و سلیقه افراد دارد. برای رسیدن به نتیجه ای رضایت بخش، باید تمامی قوانین، بایدها و نبایدها را رها کرد. باید عاشق مردم بود؛ عکاسی خیابانی نوعی همدلی و احساس همدردی با مردم است. حتی اگر از تنهایی مردم عکاسی کنید، ماهیت عکاسی مستند اجتماعی، نشان دادن شرایط و وضعیت جامعه است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


این نوع عکس ها می توانند کنایه دار یا طعنه آمیز باشند، ولی هیچوقت نباید به شخصیت افراد توهین کرده و آنها را اذیت کند. وقتی در خیابان ها عکاسی می کنید و عکس مستند می گیرید، در واقع می خواهید به نوعی وضعیت جامعه را نشان دهید؛ همچون نویسنده یا روزنامه نگاری باید شرایط را تفسیر کنید و همین نکته است که مسئولیت بسیار مهمی را بر دوش شما می گذارد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


عکاسی خیابانی بسیار ساده است، در واقع همین سادگی است که انجام آن را دشوار می کند!
ساده از این رو که می توانید سوژه هایتان را در هرجایی بیابید و نیازی نیست که مسافت زیادی را برای به دست آوردن عکسی فوق العاده طی کنید. زندگی روزمره، چیزهای معمولی، در کل همه چیز می تواند برای عکاسی مهم باشد.
از نگاهی دیگر، عکاسی مستند اجتماعی بسیار سخت است، زیرا مرز میان عکاسی مستند اجتماعی با عکاسی فوری و سردستی از خیابان (snap- shooting) بسیار باریک است. کسانی که از کوچه ها و خیابان ها عکس فوری می گیرند، عکسی خلق نمی کنند؛ آن ها فقط انبوهی تصویر تولید می کنند. انتقال عواطف و حال و هوای محیط برای این دسته از عکاسان اهمیتی ندارد!



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



کار عکاسان مستند اجتماعی با سایر عکاسان متفاوت است. این عکاسان، پیش از فشردن دکمه شاتر، درست در لحظه ای که سوژه را مشاهده می کنند، تصاویر در ذهنشان نقش می بندد. عکاسی مستند اجتماعی- خیابانی، به معنای "دیدن و واکنش نشان دادن" است. "دیدن" بخش مهم برای شروع این جریان است. چگونگی وضعیت نور، شکل ها، پس زمینه و پیش زمینه، حرکات و انسان ها، بخش مهم دیگر را در کسری از ثانیه شکل می دهد. اگر شما این لحظه ها را نبینید، آن را احساس نکرده و با سوژه هایتان ارتباط درونی برقرار نکنید، در آن صورت عکاسی مستند اجتماعی به درد شما نمی خورد! بخش "نشان دادن واکنش" به مهارت افراد بستگی دارد.





زمانی که برای عکاسی به جایی می روید، فقط خودتان هستید، با تمام چیزهایی که می بینید و احساس می کنید. شما نسبت به مردم واکنش نشان می دهید، آنها هم همین طور، با هم رابطه برقرار می کنید. به همین خاطر است که عکس های فوق العاده، فوق العاده شده اند، چون خالق آنها انسانی با فکر نو و اندیشه برتر بوده است. عکاسی یک جریان تاثیرگذار است. اگر دغدغه اصلی شما این است، پس باید شما هم بر این جریان تاثیر بگذارید و ان را تقویت کنید. آیا تا به حال از خود پرسیده اید که برای چه این نوع عکاسی را انتخاب کرده اید؟


منبع: fbaroon.blogspot.com

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



نکاتی از حقوق عکاس
خلاصه ای از حقوق قانونی عکاسان و راهکارهایی که در زمان برخورد و جلوگیری از ادامه فعالیت عکاسی، به عکاس کمک خواهد کرد.


مقررات عمومی
مقررات عمومی در ایالات متحده آمریکا عنوان می کند که هر شخص در معابر و مکان های عمومی که قانون منعی برای عکاسی از آن محل قائل نشده است از هر چه که می خواهد می تواند عکاسی کند. در صورت نبود حکم ممنوعیت خاص مانند تابلوی عکاسی ممنوع، قانون مدون و یا ایین نامه، عکاس قانونا مجاز به عکسبرداری در این گونه مکان ها می باشد. مثالی از مکان هایی که بنا به عرف به آنها مکان عمومی اطلاق می شود خیابان ها، پیاده روها و پارک های عمومی هستند.


موارد استثنا در این قانون
برخی موارد استثنا در مورد این مقررات عمومی وجود دارد. اولین مورد قابل ذکر حیطه اختیار فرماندهان و مسئولان مراکز نظامی است که ایشان اجازه دارند عکسبرداری از مناطقی خاص را در زمان احساس لزوم و حفظ امنیت ملی، ممنوع کنند.
به طور کلی افراد در معابر عمومی دارای حیطه بسیار محدودی از حقوق حریم خصوصی هستند. اساسا، هر شخصی می تواند بدون کسب اجازه، در مکان های عمومی از مردم عکاسی کند، به جز زمانی که افراد در مکان های خاص که انتظار حفظ حریم شخصی خود را دارند حضور داشته باشند. مثل: اتاق پرو لباس، سرویس های بهداشتی، مراکز پزشکی و البته در داخل منزل خودشان.


موضوعات مجاز برای عکاسی بدون نیاز به مجوز
علیرغم تصور غلط بر غیر مجاز بودن، می توان از موارد زیر تقریبا همیشه در مکان ها و معابر عمومی عکس برداری نمود:
- تصادفات و صحنه های وقوع اتش سوزی
- کودکان
- افراد مشهور و نامدار
- پل ها و دیگر سازه های زیرساختی
- ساختمان های تجاری و مسکونی (کلیسای کریم خان هم عکاسی را منوط به داشتن اجازه نامه رسمی دانستند.)
- تاسیسات صنعتی و عمومی
- تاسیسات حمل و نقل و مسافربری ( برای مثال فرودگاه ها) ( در مترو به من اجازه عکاسی داده نشد!)
- ساختمان های صندوق ذخیره سرمایه و سهام
- صحنه های جرم و فعالیت های غیرقانونی
- ماموران پلیس و نیروهای انتظامی


احتمال تجاوز چه کسانی به حقوق عکاسان وجود دارد؟
اغلب برخوردها و ممانعت ها توسط نگهبانان و کارمندان سازمان هایی است که از عکس برداری واهمه دارند. معمول ترین عذر هم ذکر مسائل امنیتی است. اما با وجود این، اینگونه افراد معمولا استدلال منطقی برای برخورد خود ندارند. مسئله امنیت به ندرت عذری قانونی و مشروع برای منع عکسبرداری است. عکسبرداری یک عمل تروریستی نبوده و یک واحد تجاری نیز نمی تواند اظهار کند که عکسبرداری از یک موضوع در مکان عمومی و در معرض دید عموم تجاوز به اسرار تجاری آنها است.


راهکارهای موجود در چنین لحظاتی
اگر مایل به اقدام قانونی نیستید می توانید کارهای زیر را انجام دهید:
1- با یک روزنامه تماس بگیرید و از انها سوال کنید که آیا مایل به درج این ماجرا هستند؟ سیاست بسیاری از نشریات و جراید اقتضا می کنند که لغو آزادی های مدنی ارزش تحت پوشش قرار گرفتن جدی را دارند.
2- توسط نامه یا تلفن با مسئول بالاتر شخصی که از کار شما ممانعت کرده تماس بگیرید.
3- اتفاق را در یک اجتماع عمومی مثل اینترنت مطرح کنید.

برای اطلاعات بیشتر:


Photography and The Law: Know Your Rights

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


A short guide to photographers rights in the UK

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید




منبع: fbaroon.blogspot.com

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



Nick Veasey با دیگرعکاسان تفاوت دارد او با دوربین های معمول میان عکاسان حرفه ای عکاسی نمیکند بلکه او با اشعه ایکس عکاسی میکند .
این مرد ۴۶ ساله انگلیسی می گوید در طول یک دهه گذشته بیش از ۴۰۰۰ عکس با این روش گرفته است که شامل بازیکنان فوتبال , ساعت ها , تراکتورها و حتی هواپیما میشده اند . او بیشتر به زیر پوست و سطح افراد و اشیا علاقه دارد تا صورت ظاهری آنها …
کار کردن با میزان بالای اشعه x کار آسانی نیست , در مراکز درمانی برای پایین آوردن اثرات اشعه بر بیمار عکس را در کسری از ثانیه از میگیرند در صورتی که این عکاس مجبور است سوژه عکاسی خود را با اشعه بمباران کند که گاه این بمباران به ۱۲ دقیقه هم میکشد !
این نوع عکاسی برای او شهرت و مشتریان بزرگی آورده و حتی کتابی با نام X-Ray را نوشته که بزودی منتشر میشود , او میگوید که کارش راتازه شروع کرده و هم اکنون با ۲۰۰۰۰۰ دلار استودیویی با مشخصات یک رادیولوژی با دیواری به ضخامت ۳۵ اینچ ساخته است تا کارش را جدی تر دنبال کند .
او معمولا از جسدهایی که در راه علم اهداء میشوند استفاده میکند برای عکاسی مانند عکس زیر که اسکلتهایی را در حالات مختلف میبینید ( البته از اسکلتهای مدل هم استفاده میکند ) , او برای گرفتن این عکس از ۳ دستگاه عکسبرداری استفاده کرده و عکس هر اسکلت را جداگانه گرفته است که در مجموعه ۲۰۰ بار عکس برداری را شامل شده است . به عنوان مثال فقط برای نشان دادن صحنه دست دادن دو اسکلت ۲۶ بار عکس گرفته است .



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



منبع: toopaz.net

[karin]

هنگامی که منبع نور در پشت موضوع قرار داشته باشد، در اصطلاح عکاسی به ان ضد نور یا سیلوئت اطلاق می شود. نتیجه این نور، تاریک شدن سایه وار موضوع خواهد بود. عکاسی در چنین شرایطی گاهی بسیار دشوار و گاهی بسیار خوشایند تلقی می شود. تضاد شدید بین پس زمینه روشن و موضوع تاریک، طرحی سایه وار را از موضوع به وجود می آورد.
به طور کلی، نوردهی مناسب در پس زمینه دشوار است. در چنین شرایطی، با تنظیمات مختلف چندبار عکاسی کرده و نتیجه کار خود را در نمایشگر LCD مقایسه کنید. اگر دوربین شما امکان نمودار را نیز دارد، می توانید نورهای شدید و سایه های تیره را با استفاده از آن بررسی کنید.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



منبع: fbaroon.blogspot.com

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



چشم های قرمز و ترسیده در عکس ها، به دلیل انعکاس نور فلاش از پشت شبکیه چشم است. متاسفانه نتیجه عکاسی با وجود چشم های سرخ هیچگاه خوب نخواهد بود. تولیدکنندگان و فروشندگان دوربین های عکاسی، امکاناتی را به عنوان کاهش دهنده قرمزی چشم به دوربین ها اضافه کرده اند. ولی علیرغم اینکه این امکانات تا حدودی قرمزی چشم را از بین می برند، مشکلات دیگری را برای عکاسی به وجود می آورند.
بهترین کار این است که بیاموزید بدون قرمز شدن چشم ها عکاسی کنید.
به منظور اجتناب از قرمز شدن چشم، باید به نحوی عکاسی کنید که زاویه بین فلاش . لنز مقابل چشم مدل بیش از 5 درجه نباشد. روش دیگر این است که بدون فلاش عکاسی کنید، یعنی می توانید زاویه مدل را کمی تغییر دهید یا اینکه از تنظیماتی استفاده کنید تا نیازی به فلاش نباشد. در نظر داشته باشید که قرمزی چشم در محیط تاریک بیشتر پیش می آید، چرا که در این حالت مردمک چشم بزرگ تر می شود و تمایل بیشتری به جذب نور و انعکاس آن به صورت رنگ قرمز خواهد داشت.


منبع: fbaroon.blogspot.com

[karin]

وقتی نور خورشید از درون پنجره پا به اتاق مان می گذارد به بازی سایه ها دست خواهیم یافت. شما می توانید فرصت را غنیمت شمارید و تا ظهور ابری در آسمان به عکاسی از سایه اشیا اتاق تان بپردازید. تنها نکته ای که در عکاسی سایه وجود دارد وضوح شیء و سایه آن است. اینکه شما بتوانید بافت شیء، ابعاد آن و حتی به شکل اغراق آمیزی سایه آن را بر دیوار به نمایش بگذارید. برای آنکه در این تکنیک خلاقیت داشته باشید تنها حفظ کردن بعضی محفوظات کافی نیست. شما باید و باید خوب نگاه کردن را تمرین کنید. به اشیا و سایه شان دقت کنید.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


چگونه باید سایه خلق کنید؟ برای یافتن جوابی دقیق بهتر است بگوییم شما باید اول نور خورشید را واضح و روشن بیابید. بهتر است سوالمان را تصحیح کنیم: چه سایه ای برای یک عکاسی خوب لازم است؟ شما آسان ترین سایه را می توانید بر روی دیوار و سطوح صاف ایجاد کنید. به عنوان مثال: دیوار پارکینگ ها، ساختمان ها، ساحل دریا، برف، طبقات ساختمان مکان های خوبی برای تشکیل سایه به شمار می آیند.
بهترین زمان تشکیل سایه نیز ابتدا و انتهای روز ذکر می شود. بهترین وسایل با واضح ترین سایه هم میوه ها، گلها و شکلک های خلاقانه انگشتان دست کودکان است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


یک توصیه: هیچوقت سعی نکنید در تاریکی و با نور مصنوعی برای خود سایه درست کنید. چون عکس های حاصله از چنین ابتکاری یا دچار افزایش اکسپوز می شوند یا کاهش آن. اگر هم خواستید چنین مساله ای را تجربه کنید بهتر است فرمت فایل خود را از JPEG به RAW تغییر دهید.


منبع: fbaroon.blogspot.com

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


شب بهترين موقع براي گرفتن عکسهايي با طيف رنگ گسترده ميباشد.وقتي که خورشيد به کار روزانه خود پايان ميدهد، کار شما شروع ميشود. ممکن است شما به شيفت شب عادت نداشته باشيد و ترجيح بدهيد که جلوي تلويزيون دراز بکشيد و استراحت کنيد، اما بلند شويد و بيرون برويد، موقع که هوا تاريک ميشود دنياي ديگري در عکاسي بوجود مي آيد.
در شب، دنيا دستخوش يک تغيير بصري ميشود. چراغ هاي خيابان ها، علائم نئوني و نور خانه ها، جهايي که در روز مکانهاي معمولي و مصنوعي بودند در شب به مشعلي با هزاران رنگ تبديل ميشوند
خوب از کجا شروع کنيم؟انتخابهاي بسياري داريد! چراغهاي سوسو کننده اي يک آسمان خراش تا يک منظره اي مهتابي. اين بستگي به سليقه و موقعيت شما دارد. اگر شما تا حالا تلاشي براي عکاسي در شب نکرده ايد، خوب الان بهترين موقع است! و اگر شما يک حرفه اي هستيد، ديگه نيازي به توضيح اضافه نيست: شب زمان مناسب براي گرفتن عکس هاي بي نظير ميباشد



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


تجهيزات
در شب شما نياز به دوربيني داريد که قابليت نوردهي بالا (Long Exposure) را داشته باشد. البته بسيار از دوربين هاي ديجيتال معمولي داراي محدود زماني براي اينکار هستند، اما براي برخي از مناظر شما احتياج به چيزي فراتر از آن داريد. و آن شاتر سرعت ‘B’ است. در بسياري از دوربين هاي SLR موجود است و اين امکان را به شما ميدهد که شاتر را براي هر زماني که ميخواهيد نگه داريد. يکي از لوازمي حتمي که شما به آن احتياج داريد سه پايه است. وقتي دوربين در جايي محکم قرار گرفت شما ميتوانيد از سرعت هاي شاتر طولاني استفاده کنيد بدون آنکه در عکس خود لرزه اي مشاهده کنيد. سه پايه هاي محکم و سنگين تر براي اين کار مناسب ترند. کابل و يا کنترل بي سيم اين قابليت را به شما ميدهده که بدون لرزه شاتر را فشار دهيد. (در دوربينهاي ديجيتال معمولي هم ميتوانيد از Self-Timer دوربين استفاده کنيد.) لنزهاي استاندار براي اکثر مواقع کافي هستند ولي استفاده از لنزهاي Wide-Angle و يا Telephoto براي عکسهاي Panorama مورد نياز هستند
عکاسي از يک آتش بازي بهترين موقع براي تمرين مهارت هاي شما در عکاسي شب است و مي توانيد عکاسهاي بي نظيري از آتش بازي بگيريد. اگر براي مشاهده به مکان عمومي مي رويد، هرچه زودتر به آنجا برويد تا بتوانيد محل مناسبي را که ديد بهتري دارد انتخاب کنيد. اگر نميدانيد دقيقاً کجا بايستيد ميتوانيد با يکم پرس و جو محل مناسبي را پيدا کنيد.
اگر هرچه نزديک تر به موضوع باشيد شما پرسپکتيو بهتری نسبت به ايستادن در نقاط دورتر را داريد. و شما همچنين اين شانس را داريد که مردم در مقابل ديد شما نباشند و يا به سه پايه شما ضربه نزنند. دقت کنيد وقت تلف کردن است اگر ميخواهيد دوربين را با دست در نقطه بالاتر نگه داريد. پس به يا داشته باشيد که سه پايه را حتماً به همراه ببريد. همچنين موقع استفاده از ISO با سرعت 400 و يا 800 بدون سه پايه چيز ارزنده اي بدست نمي آوريد، براي اينکه هر دسته از گلوله هاي پرتاب شده چند ثانيه زمان براي پخش شدن در آسمان احتياج دارند.
يک شليک آتش بازي براي ايجاد يک عکس جالب کافي نيست، شما به تعداد بيشتري نياز داريد پس تعداد زيادي عکس بگيريد و بعداً آنها را در خانه با يکديگر ترکيب خواهيم کرد. براي اينکار بايد رنگ آسمان مشکي با آبي تيره باشد. معمولاً اين به معناست که دريچه ديافراگم خود را روي f/11 يا f/16 و با سرعت ISO 100 و براي حدود 4 تا 8 ثانيه نوردهي انجام گيرد. (البته عکس هاي اوليه خود را روي دوربين مرور کنيد تا دچار overexposure يا به قول معروف عکس شما نسوزد.)
حد زوم لنز هم بستگي به محيط دارد. لنزهاي wide ميتوانند مردم، آب و يا ساختمانها را نيز در پايين عکس نمايش دهند که حس تفاوت مقياس جذابيت خاصي به عکس شما ميبخشد. ولي همچنين گرفتن چند عکس با استفاده از لنز Tele براي نشان دادن و تمرکز به روي رنگهاي آتش بازي خالي از لطف نيست.
در زماني که کار را شروع ميکنيد زياد عجول براي گرفتن عکس نباشيد. از درون چشمي و يا LCD نگاه کنيد و مطمئن شويد موقعيت دوربين درست ميباشد
بهترين زمان براي عکاسي از ساختمانها در موقع گرگ و ميش است. زماني که مقدار رنگ آبي در آسمان ديد ميشود


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


شهر شب
آتش بازي يکبار در سال اتفاق مي افتد ولي خوشحال باشيد که شما ميتوانيد عکس هاي زيباي در تمام شب هاي سال از شهر خود بگيريد.
اگر در جايي زندگي ميکنيد که ساختمانهاي زيادي دارد پس تمام چيزي را که ميخواهيد فراهم شده است. شهرها معمولاً در شب ها هم زنده هستند با چراغ هاي داخل خان ها که نورشان به بيرون منعکس ميشود و با چراغ هاي خيابان که شب ها روشن ميشوند و شهرها تبديل به آشوبي از رنگها ميشوند


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


سخترين مسئله در گرفتن عکس در شب محاسبه مدت زمان نوردهي است. براي همين تعدادي سوژه متداول در اينجا آمده تا به شما کمک کند. فقط دقت کنيد که اينها فقط نقطه شروع کار هستند و همه عکس هاي با ISO 100 گرفته شده اند.
ساختمانها با آسمان آبي 15/1 ثانيه با 5.6/fساختمانها در برابر آسمان تيره 4 ثانيه با 5.6/fچرخ و فلک 4/1 ثانيه با 5.6/f
ساختمانها با نور زياد 4/1 ثانيه با 5.6/fساختمان 1 ثانيه با 4/f
علامتهاي نئون 4/1 ثانيه با 4/fساختمانها و خيابان 1 ثانيه با 5.6/f
دنباله هاي چراغهاي اتومبيلها 8 ثانيه با 8/fآتش بازي 8 ثانيه با 11/f
منتظر نشويد تا هوا کاملاً تاريک بشه، چون آن وقت خيلي دير شده – آسمان کاملاً تاريک ميشود و عکس های شما مرده به نظر ميرسند – در حقيقت بهترين موقع براي گرفتن عکس هاي شب در موقع گرگ و ميش است، درست بعد از غروب آفتاب، موقعي که هنوز آسمان رنگي هم دارد.
شما همچنين بايد White Balance را هم تنظيم کنيد. زيبايي عکس هاي شب به انواع گوناگون رنگ ها و تشعششهاي رنگي است، اما WB اتوماتيک سطح نرمال شده اي از اين رنگها را ضبط ميکند و عکس شما از لحاظ رنگ بسيار ملايم و معمولي خواهد شد. بيشتر اوقات بهترين انتخاب براي WB مد Daylight (روز) است
يک عکس از آتش بازي زياد جذاب نيست. سعي کنيد عکس هاي متفاوت بگيريد و بعد آنها را روي هم بگذاريد


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


در پايان
يک از مشکلات در مواقع عکاسي با استفاده از نور ماه اين است که عکس شما با آنچه با چشمانتان ميبيند يکسان نميباشد. اين بدان علت است که سيستم بينايي ما در موقع تاريک به ترتيب ديگري عمل ميکند. در طول روز ما دنيا را رنگي مي بينيم، براي اينکار از مخروط شبکيه خود استفاده ميکنيد. ولي شبکيه حساسيت خود را از دست مي دهد موقعي که نور به اندازه کافي نباشد. به همين علت با همه چيز را به صورت خاکستري ميبينيم. دوربين هاي ديجيتال به طور حتم رنگها را ثبت ميکنند و مهم نيست که نور به چه اندازه باشد، به همين خاطر نتيجه داراي رنگهاي قوي تر و پر رنگ تر خواهد بود، نه آن خاکستري که شما انتظار داريد


منبع: apameh.com

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


هلمت نيوتن عكاسى است كه در سال ۱۹۶۶ در زمانى كه به شنا علاقه خاصى داشت عكاسى از بين رفته در شاخه مد را مجدد در مجله معتبر كويين زنده كرد. تمام تصاويرى كه وى مى گرفت، از زنانى بود كه لباس هاى مختلف آن زمان را در سالن مد به تن داشتند و يا روى زمين يا كنار پنجره ايفاى نقش مى كردند. برخى عكاسى او را يك زهر به تمام معنا توصيف مى كنند و زنان با انتقاد از شيوه به تصوير كشيدن ابزارى قشر خود نيوتن را يك موجود تنفرانگيز مى دانند. برخى از كارشناسان اين نوع عكاسى را خطى بين مد و عكاسى نا مناسب مى دانند و معتقدند هلمت نيوتن مى توانسته در طول دوران عكاسى اش از هوش سرشارى كه در اين بخش داشت بهتر استفاده كند در حالى كه وى اين هوش را در جايى هزينه كرده كه خوشايند كارشناسان و علاقه مندان به هنر عكاسى نيست. او تا سال مرگش در ۸۲ سالگى كه سال گذشته در اثر تصادف روى داد به عنوان پادشاه عكاسى نا مناسب شناخته شده بود. نيوتن عكاسى بود كه هيچگاه نقطه واقعى و اوج اثر را به تصوير نكشيد و تنها به موضوعات پوچ پرداخت. عكس هاى او همگى در زمره تصاويرى بود كه افرادى سطحى نگر از آن استقبال مى كردند و آن را مى خريدند. او در مجله گمبلر و تعدادى از مجلات زرد معروف دنيا كار مى كرد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


به اعتقاد ديويد بيلى يكى از منتقدان نيوتن عكاسى او در پاره اى اوقات بسيار ابتدايى و بد بود. عكاسان امروزه در زمينه مد بيشتر از ايده ها و طرح هاى يكديگر استفاده مى كنند و به همين دليل اين نوع عكاسى امروزه در جهان با يكديگر مشابهت دارد و نوآورى در آنها ديده نمى شود.اما با اين حال هلمت در اين نوع عكاسى مانند ديگران كار نمى كرد و طرح هاى نويى ارائه مى داد با اينكه در بسيارى موارد عكس هايى كه او گرفته مورد انتقاد قرار مى گيرد. نيوتن در مصاحبه اى در سال ها پيش با انتقاد از اسم هنر بر حرفه عكاسى گفت: برخى از مردم عكاسى را هنر مى دانند اما من كلمه هنر را لغتى ناشايست براى اين حرفه مهم مى دانم كه سبب مى شود با اطلاق كلمه هنر به آن تمام حس درونى اش كشته شود. من عكاسى نمى كنم، بلكه گلوله اى آماده شليكم. در عكس هاى پنجاه ساله نيوتن عموماً زنان در تصوير ديده مى شوند. جى. جى بالارد رمان نويس و سازنده چندين تئاتر براى يكى از فيلم هايش كه هرگز به نمايش درنيامد، از نيوتن در بخش عكاسى استفاده كرد. نيوتن جزء نخستين عكاسانى است كه مدل هايش را به ساحل برده و در ميان شن ها تصاويرى از آنان به ثبت رسانده كه تابش نور خورشيد و بازتاب آن بر شن هاى ساحل ها به اين تصاوير ويژگى هاى خاصى داده است. يكى از مدل هاى وى ماريا هلوين با يادآورى دوره جوانى كه به عنوان مدل فعاليت داشت مى گويد: نيوتن انسانى سخت كوش بود و براى عكاسى ساعت ها وقت مى گذاشت و تصاويرى كه خلق مى كرد دقيقاً همان هايى بود كه در فكر داشت و مى خواست ثبت كند. نيوتن در نخستين سال هاى عكاسى در سال ۱۹۳۲ يك جعبه دوربين وولورث خريدارى كرد و از سن ۱۲ سالگى عكاسى را آغاز كرد. وى در عكس هايش از مدل ها به رنگ پوست آنها توجه داشت و تلاش مى كرد به سبب نوع انعكاس نور بر رنگين پوستان از آنها بيش از ديگران بهره گيرد. او در اين تصويربردارى توانسته به موضوع مرگ نيز بپردازد و با بى رنگ و مسخ كردن چهر ه هاى مورد نظرش اين موضوع به وضوح در عكس هايش قابل لمس است. به اعتقاد برخى از منتقدان اين عكاس مدل نيوتن داراى يك مشكل روحى بوده كه اين در عكاسى وى قابل مشاهده است. او بسيارى از پروژه هاى عكاسى اش را رها كرده و در همان حال به سراغ مدل ديگرى رفته و پروژه ديگرى را آغاز كرده است. او در عكاسى اش حاضر به هيچ نوع هزينه كردنى نبود و به گفته بيلى هميشه تصور مى كرد بهترين طراح و كارگردان براى خلق تصاويرش دوربين است. همسر نيوتن در مورد وى مى گويد: هلمت مردى دوست داشتنى بود و جاى خالى اش در زندگى به وضوح مشخص است. او به هيچ كس شباهت نداشت. او به عكاسى عشق مى ورزيد و با آزادى كامل هر آنچه را كه مى خواست بدون هيچ ابا و ترس يا تصور از نگاه انتقادى به تصوير مى كشيد و با نهايت شهامت از آثارش دفاع مى كرد. او يك انسان خودبين در عكاسى بود و نقش اصلى و نهايى در عكس هايش را برعهده داشت. هلمت در زندگى هيچگاه متوقف نشد و هميشه در حال حركت بود همچنان كه در زمان مرگش نيز پس از عكاسى در حال رفتن به هتل بود كه تصادف كرد و جانش را در راه حرفه اش از دست داد.



منبع: apameh.com

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


تصاویر اخذ شده با استفاده از دوربین های دیجیتال ، به رشته ای طولانی از پیکسل تبدیل می گردند. با توجه به نقش حیاتی پیکسل ها در دوربین های دیجیتال ، تولید کنندگان و تهیه کنندگان توجه بسیار خاصی نسبت به پارامتر فوق دارند .مگا پیکسل ، واحد اندازه گیری بزرگتری نسبت به پیکسل است .مگا ، به معنی یک میلیون و پیکسل نقاط بسیار کوچکی می باشند که یک عکس را ایجاد می نمایند. تمامی تصاویر از نقاط بسیارریزی به نام پیکسل تشکیل می گردند . یک تصویر حاوی میلیون ها نقطه و یا پیکسل بوده که تشخیص آنان بدون چشم مسلح عملا" غیر ممکن می باشد. بدیهی است ، هر اندازه که دوربین دیجیتال دارای پیکسل های بیشتری باشد ، قادر به آگاهی جزیئات بیشتری از تصویر خواهد بود. بموازات افزایش اطلاعات مربوط به جزئیات یک تصویر ، می توان براحتی ابعاد و اندازه تصویر را بزرگتر و عملیات مربوطه را در ارتباط با آنان انجام داد . برخی از دقت ها ی ( وضوح ) متداول که در دوربین های دیجیتال استفاده می گردد ، بشرح زیر می باشد :

256 در 256 پیکسل : دقت فوق در اکثر دوربین های دیحیتال ارزان قیمت ارائه می گردد . دقت فوق پائین بوده و معمولا" کیفیت تصاویر اخذ شده توسط این نوع از دوربین ها نیز مطلوب نخواهد بود . مجموع تمامی پیکسل ها 65،000 می باشد .

640 در 480 پیکسل : دقت فوق نیز پائین بوده و در اکثر دوربین های دیجیتال از آن استفاده می گردد . در صورتیکه قصد گرفتن تصویر و ارسال آن برای دوستان و یا استفاده از آنان در صفحات وب ، وجود داشته باشد ، دقت فوق می تواند در این رابطه پاسخگو باشد . مجموع تمامی پیکسل ها 307،000 می باشد .

1216 در 912 پیکسل : در صورتیکه قصد چاپ تصاویر اخذ شده توسط دوربین های دیجیتال وجود داشته باشد، دقت فوق مطلوب خواهد بود مجموع پیکسل ها ، 1،109،000 می باشد( مگاپیکسل ).

1600 در 1200 پیکسل: دقت فوق بالابوده و می توان تصاویر اخذ شده را با ابعاد بزرگتر چاپ نمود( یک تصویر 8 در 10 اینچ ). مجموع تمامی پیکسل ها تقریبا" دو میلیون می باشد . امروزه دوربین هائی با 2 / 10 میلیون پیکسل نیز عرضه شده است .

ضرورت استفاده از دقت بالا در دوربین های دیجیتال ، به نوع عملیاتی که می بایست بر روی تصویر انجام شود،بستگی دارد. در صورتیکه ، هدف استفاده از تصاویر در صفحات وب و یا ارسال آنان از طریق نامه الکترونیکی برای دوستان باشد،می توان از دوربینی که دارای دقت 640 در 480 پیکسل است ،استفاده نمود.تعداد تصاویری را که دوربین می تواند در خود نگهداری نماید ، متناسب با افزایش وضوح تصویر ، کاهش می یابد. در صورتیکه تصمیم به چاپ تصاویر اخذ شده وجود داشته باشد ، می بایست از دوربین هائی که دارای تعداد پیکسل بیشتری می باشند، استفاده گردد. در حال حاضر، دوربین های چهار و پنج مگا پیکسلی متداول شده اند .


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


ویژگی ها ی مهم از مهمترین ویژگی های مرتبط با دوربین دیجیتال، می توان به موارد زیر اشاره نمود :

دقت: تمامی دوربین های دیجیتال موجود، قادر به ایجاد تصاویر با کیفیت مناسب بمنظور ارسال بهمراه نامه های الکترونیکی و یا در اندازه های کوچک می باشند.همانطور که اشاره گردید، هر اندازه تعداد پیکسل های یک تصویربیشتر باشد، تصویر مذکور واضح تر بوده و می توان آنرا در اندازه بزرگتری چاپ کرد. دوربین هایی که دارای وضوح دو مگاپیکسل می باشند ، قادر به ایجاد تصاویری به ابعاد 7*5 ، دروبین هایی با دقت سه مگاپیکسل قادر به تولید تصاویری در ابعاد 8 در 10 و دوربین های با دقت چهار مگاپیکسل ، می توانند تصاویری با ابعاد 11 در 17 را ایجاد نمایند.

اندازه،‌وزن و طرح: برای برخی از کاربران اندازه و وزن دوربین ببشتر از میزان دقت آن اهمیت دارد( حمل آسان دوربین ) .استفاده از دوربین های کوچک آسان می باشد ولی بدلیل کوچک بودن صفحه و دکمه های کنترل کننده آن ، ممکن است به مرور زمان تبعات و مشکلات خاص خود را بدنبال داشته باشد .

عدسی زوم : دوربین های ارزان قیمت، اغلب فاقد لنزهای نوری می باشند. اگر مجبور به انتخاب بین دوربین های دارای لنزهای نوری و یا دوربین های با دقت بالا می باشیم ، پیشنهاد می گردد ، دوربینی انتخاب گردد که دارای لنز نوری باشد. در چنین مواردی ضرورتی ندارد که سوژه مورد نظر جهت عکاسی، بزرگ انتخاب گردد و پس از گرفتن تصاویر با بکارگیری نرم افزار ، برداشت ها و پردازش های مورد نظر بر روی آن را انجام داد. لازم است به تبلیغاتی که در رابطه با لنزهای دوربین های دیجیتال و میزان عملکرد آنان می شود ، دقت لازم نیز صورت پذیرد. تعداد زیادی از تولید کنندگان ، زوم لیزری ( حرکت لنز بمنظور بزرگنمائی تصویر ) را با زوم دیجیتال ( تعداد اندکی پیکسل را می تواند capture نماید ) ، ترکیب و اعلام می نمایند .

تمرکز دستی: برای گرفتن تصاویر از فاصله بسیار نزدیک و یا در مواردیکه امکان تتنظیم اتوماتیک وجود ندارد ،استفاده از پتانسیل های ارائه شده بمنظور تنظیم دستی دوربین ،کمک مناسبی بمنظور اخذ تصاویر واضح را ارائه می نماید. در برخی دوربین ها امکان استفاده از تنظیم دستی وجود نداشته و در چنین مواردی می توان از دوربین مورد نظر صرفا" در فواصل محدودی استفاده بعمل آورد .

ذخیره سازی: دوربین های دیجیتال دو مگاپیکسلی که اکثرا" دارای هشت مگابایت حافظه ( کارت حافظه اولیه ) می باشند ، قادر به نگهداری هشت تا ده تصویر با بالاترین دقت خواهند بود. ظرفیت کارت حافظه همراه یک دوربین دیجیتال زیاد حائز اهمیت نمی باشد و می توان در ادامه و متناسب با نیاز، ازکارت هائی با ظرفیت بیشتر استفاده نمود.شرکت سونی همچنان دوربین هائی را تولیدمی نماید که می توانند تصاویر را بر روی فلاپی دیسک و یا دیسک نوری ذخیره نمایند . فراموش نکنیم که سرعت فلاپی دیسک ها کند بوده و بیش از یک و یا دو تصویر با دقت بالا را نمی توان بر روی آنان ذخیره نمود. با استفاده از دیسک های نوری می توان تصاویر بمراتب بیشتری راذخیره نمودولی دوربین هائی که از دیسک نوری استفاده می نمایند کند و حجیم می باشند.

باطری ها: در دوربین های دیجیتال از یک و یا چند نوع باطری استفاده می گردد. باطری نوع AA، هم بصورت قلیایی غیر قابل شارژ و هم بصورت قابل شارژ موجود می باشد . باطری های ظرفیت بالا CRV3 و یا باطری های قابل شارژ ، نمونه هائی دیگر از باطری های قابل استفاده در دوربین های دیجیتال می باشند.

فیلم و صدا: بسیاری از دوربین های دیجیتال قادر به گرفتن ( اخذ) تصاویر ویدئوئی مناسب می باشند ( به همان خوبی که عکس می گیرند ). حافظه این نوع از دوربین ها ، قادر به ذخیره سازی فیلم زیادی نخواهند بود . ویژگی فوق ، در مواردیکه امکان دسترسی به دوربین های فیلمبرداری جهت ضبط تصاویر مربوط به یک صحنه وجود ندارد، بسیار مفید می باشد .

تنظیمات نوردهی: تمامی دوربین های دیجیتال ، امکان استفاده اتوماتیک را فراهم می نمایند ، در چنین مواردی کافی است از یک دکمه از قبل تعبیه شده که تمامی پارامترهای لازم بمنظور اخذ تصاویر را بصورت پیش فرض در نظر می گیرد ، استفاده گردد. استفاده از دوربین هایی که دارای دیافراگمی جهت تنظیم میزان ورود نورمی باشند ، بمراتب مطلوبتر خواهد بود. با استفاده از دوربین های فوق و تنظیم فاصله لنز و یا مدت زمان باز بودن دیافراگم ، بقیه تنظیمات بصورت اتوماتیک در نظر گرفته خواهد شد.

منوها: در زمان انتخاب یک دوربین دیجیتال ، لازم است به امکانات ارائه شده بمنظور تنظیم دقت ، حالت و سایر موارد دیگر نیز دقت گردد . وجود امکانات مناسب در خصوص مشاهده سریع تصاویر گرفته شده نیز از مزایای یک دوربین دیجیتال محسوب می گردد. وجود دکمه های زیاد بر روی دوربین علاوه بر اتلاف زمان ، تنظیم و دسترسی به تصاویر گرفته شده را مشکل می سازد.هر اندازه تعداد دکمه های یک دوربین بیشتر باشد ،منوهای مرتبط با آن نیز افزایش خواهد یافت .

White Balance : تقریبا " تمامی دوربین های دیجیتال،امکان انتخاب یک تنظیم White Balance از قبل تعیین شده را فراهم می نمایند.ویژگی فوق ، به دوربین دیجیتال اعلام خواهد کرد که کدام عنصر در تصویر می بایست سفید بوده و یا برداشتی معادل آن داشته باشد .(قابلیت تشخیص بخش هائی از یک عکس که می بایست سفید ،‌سیاه و یا بین این دو رنگ بنظر آیند). در صورتیکه کیفیت رنگ تصاویر، پارامتری مهم بمنظور استفاده از دوربین دیجیتال می باشد، پیشنهاد می گردد، دوربینی با قابلیت فوق انتخاب گردد .

LCD : برخی از دوربین های دیجیتال دارای نمایشگر LCD می باشند .با استفاده از نمایشگرهای فوق ، می توان تصاویر اخذ شده را بلافاصله مورد بازبینی مجدد قرار داد. کیفیت LCD های موجود بسیار متنوع و متفاوت می باشد . تصویر نمایش داده شده توسط آنان در برخی مدل ها در مقابل نورخورشید از بین رفته و یا تصاویر بصورت نقطه به نقطه نمایش داده خواهند شد .در برخی موارد ممکن است تصاویر نمایش داده شده با خم نمودن دوربین ، تغییر نمایند. در صورتیکه قصد تهیه یک دوربین با نمایشگر LCD وجود داشته باشد ، پیشنهاد می گردد قبل از خرید ، کیفیت LCD آن در عمل امتحان گردد .

تشریح مشخصات : مگاپیکسل ارائه شده توسط یک دوربین دیجیتال ، روشی بمنظور نشان دادن دقت یک دوربین می باشد. هر اندازه تعداد مگاپیکسل بیشتر باشد، دقت دوربین نیز بیشتر بوده و امکان گرفتن تصاویر بزرگترو با کیفیت چاپ مطلوب،فراهم می گردد. یک دوربین دو مگا پیکسلی، می تواند تصاویری با دقت 1600 در 1200 پیکسل را ایجاد نماید.دقت فوق ، امکان گرفتن تصاویر را در اندازه های 7*5 با بالاترین کیفیت ارائه می نماید. در دوربین های سه مگا پیکسلی ، می توان تصاویری با کیفیت 2048 در 1536 پیکسل را ایجاد نمود (تصاویر 8*10 با کیفیت مطلوب ) . هر اندازه تصاویر دارای کیفیت بهتری باشند، حافظه بمراتب بیشتری در دوربین اشغال شده و متناسب با آن تعداد عکس هایی که دوربین می تواند در حافظه خود نگهداری نماید، کاهش پیدا می نماید. در این راستا ، می توان از کارت های حافظه بمنظورافزایش میزان حافظه دوربین ، استفاده نمود.در صورتیکه قصد استفاده از تصاویر گرفته شده توسط دوربین های دیجیتال در نامه های الکترونیکی و یا صفحات وب وجود داشته باشد ، به دوربین های پیشرفته ای که دقت آنان بیش از دو مگا پیکسل است ، نیاز نخواهد بود ولی در صورتیکه قصد تهیه تصاویر با اندازه های متفاوت وجود داشته باشد ، پیشنهاد می گردد دوربین هائی با حداقل سه مگاپیکسل انتخاب گردد .


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


پارامترهای زیر را می توان در زمان انتخاب یک دوربین دیجیتال در نظر گرفت :

طول عمر باطری : حداقل :کمتر از 200 عکس ، پیشنهادی : بین 200 تا 400 عکس ، حداکثر : بیش از 400 عکس
باطری دوربین های دیجیتال بسرعت مصرف و استفاده می گردد. ( خصوصا" باطری های قلیائی ) . طول عمر باطری دوربین های دیجیتال ارتباط مستقیمی با قیمت آنان ندارد . مثلا" ممکن است دوربین هایی با قیمت ارزان ، دارای باطرهائی با عمر مفید بمراتب بیشتری نسبت به دوربین های گرانقیمت باشند.
مگاپیکسل(دقت) : حداقل : 2 مگا پیکسل یا کمتر ، پیشنهادی : 3 مگاپیکسل، حداکثر : 4 مگاپیکسل یا بیشتر
مگاپیکسل ، واحدی بمنظور اندازه گیری میزان دقت ثبت تصاویر توسط دوربین های دیجیتال است .هر اندازه تعداد مگاپیکسل یک دوربین بیشتر باشد ، تصاویر ایجاد شده توسط آن را می توان در ابعاد و اندازه های بزرگتر و با کیفیت مطلوبتر ، چاپ نمود.

کنترل میزان نوردهی : حداقل : -- ، پیشنهادی :ارائه برخی امکانات برای دورنما ، حداکثر:تنظیم دهانه دیافراگم و نور بمهراه کنترل دستی همه جانبه
با استفاده از کنترل های ارائه شده، می توان عملیاتی همچون تنظیم لنز و سرعت عبور نور را انجام داد( حائز اهمیـت برای عکاسان حرفه ای ).

محدوده کانونی : حداقل : ثابت یا زوم دیجیتالی ، پیشنهادی : 2X تا 3X زوم نوری ، حداکثر : 4Xزوم نوری یا بهتر
دوربین هایی که محدوده کانونی آنان بیشتر باشد ، قادر به گرفتن تصاویر از فواصل دورتر با کیفیت مناسب می باشند.دوربین های با قابلیت زوم نوری ، قادر به ایجاد تصاویر بهتر نسبت به دوربین هائی با قابلیت زوم دیجیتالی ، می باشند .

قابلیت تمرکز دستی : حداقل : خیر ، پیشنهادی : تمرکز مرحله ای ، حداکثر : بلی
با استفاده از قابلیت فوق ، می توان عملیات تمرکز دوربین را بصورت دستی انجام داد ( تمرکز دستی در برخی حالات بمراتب دارای کارآئی و صحت بیشتری نسبت به تنظیم اتوماتیک است ) .دوربین هایی که دارای قابلیت تمرکز مرحله ای می باشند،قادر به تمرکز بر روی اشیاء مورد نظر صرفا" درفواصل از قبل مشخص شده ای خواهند بود.

ظرفیت ذخیره سازی : حداقل : 8 مگابایت یا کمتر، پیشنهادی : 8 تا 16 مگابایت ، حداکثر : 16مگابایت یا بیشتر
ویژگی فوق ، حجم اطلاعاتی (برحسب مگابایت) را که یک دوربین می تواند در حافطه همراه خود و یا کارت حافظه قابل تعویض و یا هردو ، ذخیره نماید، مشخص می نماید .تعداد تصاویری را که می توان در حافظه یک دوربین دیجیتال ذخیره نمود به دقت تصاویر گرفته شده ، بستگی خواهد داشت .


منبع: apameh.com

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


واژه‌ی عكاسی مستند در سال‌های ركود اقتصادی كاربرد پیدا كرد. زمانی كه شرایط اسف‌بار كشاورزان وجدان مردم امریكا را بیدار كرد تا نیاز به اصلاحات اجتماعی را احساس كنند. این زمینه از عكاسی هنوز عكس‌های داست باول (DUST BOWL) را تداعی می‌كند, عكس‌هایی كه در آن‌ها، پس كوچه‌های كثیف و شرایط رقت‌بار شهری را تصویر كرده بود.اما عكاسی مستند ابعاد وسیع‌تر از این‌كه فقط بدبختی‌ها و نارسایی‌ها را تصویر كند در بر می‌گیرد، چراكه می‌توان موضوع‌هایی جدا از بدبختی‌ها و ناكامی‌ها را نیز به تصویر كشید و سندیت بخشید, مانند مناطق دورافتاده و محروم, انسان‌های سرزمین‌های دیگر, ناملایمات جامعه و طبیعت, ابعاد وسیع عواطف و تنش‌ها، درواقع دامنه‌ی موضوع‌های عكاسی مستند بی‌شمار و نامحدود است. با این‌همه هر عكسی را نمی‌توان عكس مستند نامید. زیرا عكس مستند باید حامل پیام باشد. پیامی كه آن را از یك عكس طبیعت، یك پرتره و یك منظره‌ی خیابان مستثنی می‌كند. عكس مستند ممكن است ثبت‌كننده‌ی یك واقعه باشد اما این واقعه فی‌النفسه باید معنا داشته باشد. معنایی فراتر از آن‌چه عكس خبری با خود یدك می‌كشد. عكس مستند ممكن است شخصیت یا احساسی را ثبت كند. اما باز هم باید مفهومی اجتماعی داشته باشد و نمایانگر چیزهایی بیش از آن‌چه پرتره نشان می‌دهد باشد. درواقع ما را بر آن می‌دارد كه با دیدی نوبه دنیا بنگریم.
عكاسی مستند، نمایش دنیای واقعی است به وسیله‌ی عكاس كه قصدش تحلیل و تفهیم چیزی مهم به بیننده است. از آن‌جا كه تعریف جهان‌شمولی درباره‌ی این بخش مهم و پیچیده‌ی عكاسی وجود ندارد تا تمامی جنبه‌های آن را در بر گیرد, وجود تعاریف گوناگون را اجتناب‌ناپذیر كرده است. تناقض بین ویژگی‌هایی كه به عكس مستند نسبت داده می‌شود ممكن است ناشی از جدید بودن این بخش از عكاسی باشد. چراكه این نوع عكاسی از دهه‌ی 1930 به بعد ابداع شده و این نام را به سیاق آن دسته از فیلم‌های مستند كه موضوع‌شان از پیش پرداخته نبود و به‌طور عمده زندگی افراد گمنام در مناطق دورافتاده را به تصویر می‌كشید, بر این نوع عكاسی نهادند. فیلم‌های مستند، بر خلاف فیلم‌هایی كه ماجراهای سیر و سفر را به تصویر می‌كشیدند، با نگاهی تحلیل‌گر به دنیا می‌نگریستند. چنین نگرشی گرچه از مدت‌ها قبل در بین عكاسان وجود داشته اما تا دهه‌ی 1930، این نوع عكاسی به صورت عرصه‌ای خاص جایگاه و منزلتی نداشته است.عكس جدای از تصویر دوبعدی و خاكستری رنگ از سایه روشن‌ها می‌توانست ایده‌هایی فراتر را منتقل كند. منظره در برابر عدسی دوربین یك واقعیت بود، ولی عكاسی می‌توانست از همین چشم‌انداز واقعیتی دیگر را القا كند، واقعیتی عمیق‌تر و شاید بسیار مهم‌تر، او می‌توانست همراه این منظره تفسیر و تحلیل را نیز ارائه دهد. اگر اولین ویژگی عكس مستند انتقال بخشی از واقعیت محیط پیرامون بود، دومین ویژگی آن توانایی ارائه‌ی تحلیل و دیدگاه عكاس درباره‌ی آن واقعیت به شمار می‌رفت.
اولین صاحب نام در استفاده از این شیوه، «اوژن آتژه» بود. او به‌عنوان یك عكاس مستند، مناظری زیبا و یكدست از شهر پاریس را در اوایل قرن بیستم به تصویر كشید كه گاهی آن‌ها را به‌عنوان عكس‌های مرجع به نقاشان و معماران می‌فروخت. عكس‌هایی كه آتژه از پارك‌های خلوت گرفت، واقعیت این مناظر را با عمق معنای آن‌ها كه جزئی از همین شهر بودند و نیز با احساسات درونی خویش درهم آمیخت, به طوری كه آثار او اكنون جزو شاهكارهای عكاسی مستند به شمار می‌روند.
پی بردن به این نكته كه دوربین قادر است واقعیت را تفسیر كند، تاریخ عكاسی مستند را وارد مرحله‌ی جدید می‌كرد. كشف این توانایی دوربین كه قادر است آینه‌ای را در مقابل جامعه قرار دهد و جهانیان نیز می‌توانند بازتاب تصویر آن را بینند. «جاكوب ریس» دانماركی الاصل كه در اواخر قرن نوزدهم گزارشگر و روزنامه‌نگار بود، از اولین افرادی بود كه نشان داد از عكس می‌توان به‌عنوان استناد و مدارك اجتماعی سود جست. او در دوره‌ی بحران اقتصادی امریكا با دوربین‌اش به امریكایی‌ها فهماند كه در نوشته‌هایش چه چیزهایی را نشان می‌داده است: وحشی‌گری و بی‌رحمی‌هایی كه در محله‌های كثیف نیویورك حاكم بود. عكس‌هایی كه او گرفت مانند گزارش‌هایش بسیار تأثیرگذار بودند و چهره‌ی فقر و خشونت حاكم بر امریكا را كه از نظر پنهان بود، به جهانیان نشان داد. بلافاصله پس از ریس، «لویس هاین» به‌عنوان یكی از بهترین مستندسازان اجتماعی در تاریخ عكاسی زبان‌زد جهانیان شد. هاین یك جامعه‌شناس و معلم باتجربه بود كه آگاهی‌های اجتماعی او و شور و علاقه‌ای كه به این كار نشان می‌داد، او را بر آن داشت تا به كارخانه‌هاو معادن سر بزند و همه‌ی آن شرایط ظالمانه و غیرانسانی را كه بر كارگران مهاجر و كودكان‌شان تحمیل می‌شد به تصویر بكشد. عكس‌های هاین درواقع به منزله‌ی كیفرخواستی بر علیه جامعه‌ی صنعتی امریكا در اوایل قرن بیستم بود، اما استعداد خارق‌العاده و دلسوزی‌های او موجب شد كه كارهایش به جای این‌كه خشم عده‌ای را برانگیزد, بیش‌تر سازنده باشد. آثار هاین بیننده را بر آن می‌داشت كه با آغوش باز آن‌ها را پذیرا شود و خویش را در آلام و دردهای همنوعان‌اش سهیم بداند. ریس و هاین هردو عكاسی مستند را به سمت مطالعه‌ی شرایط زندگی انسان‌ها سوق دادند و این تحلیل عینی از شادی‌ها و دردها و رنج‌های جامعه، از آن زمان تا به امروز موضوع كار بسیاری از عكاسان حرفه‌ای در عرصه‌ی عكاسی مستند شده است.در دوره‌ی ركود اقتصادی دهه‌ی 1930 و سال‌های جنگ دهه‌ی 1940 و سال‌های بازسازی پس از جنگ، عكاسان مستندكار به اقصی نقاط دنیا مسافرت كردند و از نزدیك همسایگانشان را دیدند تا از شرایط زمانی و مكانی هر جامعه در مقطع تاریخی خاص آگاه شوند. هرچند این عكاسان ـ كه از میان آن‌ها می‌توان به عكاسان صاحب نامی نظیر «یوجین اسمیت»، «آندره كرتس»، «دوروتی لانگ» و «واكرا یوانز» اشاره كرد ـ به هر كجا می‌رفتند آلام و دردهای انسان‌ها را مشاهده می‌كردند, ولی انعكاس دادن قدرت درونی، منزلت‌ها و امیدواری‌های غیرقابل درك این انسان‌ها را نیز در موضوع‌هایشان نشان می‌دادند. آن‌ها بر این باور بودند كه انسان رهایافتنی است.
اسمیت, عكاس مستندكار نابغه، بر این باور بود كه وقتی عكس‌هایش آشكارا حماقت‌ها و بیرحمی‌ها و جهالت‌های انسان را در به راه انداختن جنگ‌ها نشان دادند، آن وقت كه بشر وحشت‌زده سعی خواهد كرد از به راه انداختن جنگ و خونریزی خودداری كند
به هرحال تا دهه‌ی 1950 این نكته روشن بود كه عكاسان مستندكار در راه اصلاح جامعه, كاری بیش از رمان‌نویسان رمانتیك انجام نداده‌اند. اما بعضی از وجدان‌های بیدار بشری تحت تأثیر این عكس‌ها قرار گرفته بودند و بعضی از قوانین كه تا آن زمان اجرا نمی‌شد، به مرحله‌ی عمل درآمدند، عكس‌های هاین راه را برای اصلاح قوانین كار هموار كرد و بسیاری از كودكان را كه در كارخانه‌ها مانند برده كار می‌كردند، از شرایط فلاكت‌باری كه داشتند نجات داد.زنگ آغاز تحولی جدید در عكاسی مستند،‌با انتشار كتاب امریكایی‌ها در سال 1985 توسط رابرت فرانك نواخته شد. عكس‌های این كتاب، كه فرانك ضمن مسافرت‌هایش به مناطق مختلف امریكا گرفته بود، جامعه‌ی این كشور را از دید یك خارجی نشان می‌داد ـ فرانك سوییسی بود و در همان جا نیز بزرگ شده بود ـ او در عكس‌هایش، تصویر آن تكه پارچه وصله مانند در پرچم امریكا را مشاهده كرد. او از زندگی ملالت‌بار روزمره‌ی مردم و ضایعات آلوده‌ساز جامعه‌ی صنعتی امریكا عكس گرفت. همین‌طور از سرخوردگی‌های امریكایی‌هایی كه در دوراهی عشق به میهن و واقعیت‌هایی كه با آن‌ها روبه‌رو بودند آواره و سردرگم بودند. دیدگاه‌های فرانك بسیار صریح و بی‌پرده بود.
پس از انتشار كتاب امریكایی‌ها، عكاسی مستند وارد مرحله‌ی جدیدی از رشد خود شد. بیش‌تر عكاسان به جای پرداختن به شرایط طاقت‌فرسا و آشفته‌ی زندگی و رفتارهای خشن مردم, تلاش كرد تا درونیات انسان‌ها را به نمایش گذارند. شرایط روانی و احساسی انسان‌ها اهمیت به مراتب بالاتر از واقعیت‌های اجتماعی و عینی پیدا كرد و احساسات و تجربیات عكاس، مانند نگاه‌اش به دنیا، محور كار او شد. این نوع عكس‌ها به تفسیر دقیق‌تری نیاز دارد كه هر بیننده به منظور درك كردن پیام مورد نظر عكاس باید درباره‌ی آن‌ها فكر كند.می‌توان گفت كه با نگاه به مجموعه عكس‌های فوری گرفته شده در قرن نوزدهم و مجموعه عكس‌های پررمز و راز و خصوصی قرن بیستم، عكاسی مستند راه خود را در شناخت جامعه و انسان هم‌چنان ادامه می‌دهد.
گزیده مطالب چاپ شده در مجله‌ی عكس سال‌های 76و 73

منبع: از مجموعه كتاب‌های عكاسی تایم لایف برگرفته از ترجمه‌ مجید عمیق

[karin]

در نگاه اول، برخی از مردم تصور می‌كنند كه تصاویر پل السون كاملا نقاشی‌های آبرنگ هستند؛ آثار هنرمندی كه سالهایی را به عنوان دانشجوی دوره امپرسیونیسم فرانسوی گذرانده است. اما این نكته نیمی از حقیقت است. السون زمانی در پاریس به تحصیل هنر مشغول بود و تحسین عمیق اساتیدش را برانگیخت، اما كار هنری ویژه او عملا با عكس شروع می‌شود،شیوه تصویرسازی منحصربه فردی كه او آن را فتو امپرسیونیسم می‌نامد. این شیوه شامل تهیه یك تصویر به روش عكاسی یا نقاشی آبرنگ، اسكن تصویر و انتقال آن به كامپیوتر، ایجاد اصلاحات و تغییرات در آن و سپس تهیه یك نسخه چاپی از آن است. پس از آن مجددا روی نسخه چاپی نقاشی كرده و از آن عكس می‌گیرد تا سرانجام نسخه چاپی نهایی را بعد از دیجیتالی كردن از آن به دست آورد و این عملیات می‌تواند پیش از حصول تصویر نهایی چندین بار تكرار شود. از آنجا كه تصویر نهایی یك فایل دیجیتال است، پل السون می‌تواند خودش تصویر را مطابق با آخرین فناوری‌های دیجیتال چاپ كند. از دید او، این امكان كه بتوان تمام بخش‌های تصویر را از ابتدا تا انتها ساخت و كنترل نمود، یكی از ارزنده‌ترین جنبه‌های فناوری دیجیتال است. و به همین دلیل او اغلب آن را در پردازش‌های خلاق خود دخیل می‌سازد. السون درباره آثارش می‌گوید: " بیشتر عكس‌های من از اسلایدهای 35 میلیمتری شروع می‌شوند." علاوه بر این بسیاری از آنها در خلال سالهایی كه او به عنوان عكاس تبلیغات مشغول به كار بوده، گرفته شده‌اند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


پل السون كه در منهتن متولد و بزرگ شده. در طول دوران تحصیل در كالج و قبل از اینكه در سال 1967 به عنوان دانشجوی فلسفه از كالج آنتیاك در یلواسپرینگز واقع در اوهایو فارغ‌التحصیل شود، یك سال در پاریس به عنوان دانشجوی هنر تحصیل كرد و در آنجا بود كه به درك كاملی از هنر متمایزی که به آن می‌پردازد رسید.
پس از فارغ‌التحصیلی از آنتیاك، مسیر هنر و فلسفه به خدمت در ارتش به عنوان افسر راهنمای كشتی ختم شد ، پنج سال بعد، پس از دو سفر به ویتنام از خدمت در ارتش مرخص شد و در سال 1975 كار خود را به عنوان عكاس در نیویورك‌ آغاز كرد. وی در حدود سال 1998 وارد حیطه عكاسی هنری شد. تا قبل از آن اكثرا كارهای سفارشی انجام می‌داد، اما از آن زمان به بعد حال و هوای پروژه‌هایش تغییر كرد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


عكس ماهیگیر رودخانه لی، طی سفری در تابستان 2002 به پكن توسط السون گرفته شده‌است
او به عنوان كسی كه به مدت 20 سال در زمینه معماری، سفر و مواد غذایی عكاسی كرده است، سفرهای ماموریتی گسترده‌ای به سفارش هتل‌های زنجیره‌ای خطوط هوایی و نشریات توریستی و تغذیه داشته است. او توانست در اواخر سال 1980 جایزه عكاسی تبلیغاتی صنعتی معادل اسكار(اندی اواردANDY AWARD) را به خاطر تبلیغات كارخانه سیباگایگی به دست آورد. پس از آن به دلیل آن چه او پایین آمدن سطح تشخیص كیفی در مشتریان می‌‌داند ، پروژه‌های سفارشی تبلیغاتی‌اش کاهش یافت.
وی درباره احتیاطات اولیه‌اش درباره درگیر شدن با عكاسی دیجیتال می‌گوید:" بسیاری از جلوه‌هایی كه با فتوشاپ ایجاد می‌شوند به نظر من زشت و بدنما بودند" با این حال زمانی كه یك سیستم كامپیوترگران‌قیمت مكینتاش به عنوان هدیه از برادرش دریافت كرد،‌ به گفته خودش وادار شد تا فتوشاپ، چاپ و تمامی فرایند دیجیتال را یاد بگیرد. تعلیمات قبلی او به عنوان افسر راهنمای كشتی نیز به او اعتماد به نفس و غلبه بر مشكلات آموخته بود. بنابراین السون در زمینه كامپیوتر كاملا خودآموخته است، حتی در زمینه تعمیرات آن.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


پل السون و نخستین گام‌ها در فروش آثار هنری
السون حتی پیش از آن كه درگیر عكاسی صنعتی تبلیغاتی شود. در ابتدا به عكسبرداری در سفرها علاقه‌مند شد و در سال 1975 آثارش را در كتابفروشی "برنتانو" در خیابان پنجم نیویورك در معرض فروش گذاشت و این نخستین اقدام وی در فروش آثار هنری بود. برنتانو به سرعت همه كارهای او را فروخت و از او خواست كه برای شعب دیگر فروشگاه نیز چاپ‌های مجددی تهیه كند. وقتی كه او برای سفارش چاپ مجدد به لابراتوارهای تجاری می‌رفت، مغایرت‌های زیادی در چاپ‌های بعدی می‌دید. در سال 1998 که وی تصمیم گرفت بار دیگر عكاسی هنری را دنبال كند، می‌خواست این‌باركنترل كاملی روی مراحل تولید كارش داشته باشد.
امروزه السون می‌تواند تصاویری در ابعاد 60*40 تهیه كند كه با آنچه روی مونیتورش می‌بیند كاملا هماهنگ است. او اكنون كنترل كاملی روی تصاویر خروجی دیجیتال دارد و به گفته خودش، بسیار راضی‌تر از روزهایی است كه مجبور بود وابسته به لابراتوارهای چاپ عكس باشد.
ابزارهای هنرمند


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


او غالبا از نرم‌افزار پینتر( PAINTER ) استفاده می‌كند كه برنامه نرم‌افزاری طراحی شده برای تكثیر و به كارگرفتن تجربه‌ی قلم‌مو روی بوم برای هنرمندانی است كه به شیوه سنتی نقاشی می‌كنند. این برنامه در عین حال فایل تصویری را به عنوان نقطه شروعی در خلق همزمانی‌های دیجیتال بین قلم‌موی سنتی، جوهر و نقاشی روی بوم‌های سفید، می‌پذیرد. السون معتقد است كه كیفیت كار با منحنی‌ها در این برنامه حتی از فتوشاپ بالاتر است و از فتوشاپ برای اصلاح رنگ و یا كاهش رنگ همراه با یك پالت رنگ بسیار دقیق و ظریف استفاده می‌كند.وی اشاره می‌كند كه در ایامی كه عكاسی تبلیغات می‌كرد، از رنگهای تیره‌تری استفاده می‌كرد، اما در یكی از تصاویرش (از مجموعه سفرهایی با قرمز) برخی از رنگ‌ها را از تصویر اصلی برداشت تا به یك نمای مه‌آلود و تار برسد. اكنون فتوشاپ جای خود را در تصاویر وی باز كرده و یك نمونه خوب از این مورد میدان تایمز است كه مونتاژی از دیدگاه‌های مختلف در پروژه نیویورك‌سیتی است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


السون ابتدا صحنه را روی فیلم اسلاید عكاسی می‌كند و سپس آن را پس از كمی تغییر در فتوشاپ یا پینتر روی كاغذ آبرنگ در ابعاد 30*20چاپ می‌كند. پس از آن آبرنگ یا رنگ آكریلیك را مستقیما روی عكس چاپ شده به كار می‌گیرد. بعد، مجددا از آن عكس می‌گیرد و آن را به وسیله اسكنر مجددا به فضای كامپیوتر برمی‌گرداند. او اغلب با فایل‌های 22-18 مگابایت و 300 دی‌پی‌آی كار می‌كند كه چاپ‌های 25*20برایش فراهم شود. خودش می‌گوید با مختصری تغییر در رزولوشن، حتی تا 40*30 هم می‌تواند چاپ كند. گاهی ساعت‌ها و ساعت‌ها كار فیلتراسیون، تصحیح لبه‌ها،‌ جلوه‌های ویژه و اصلاح شفافیت به طول می‌انجامد. در مراحل پایانی دوباره از اصلاحات نرم‌افزاری استفاده می‌كند و سرانجام كار هنری نهایی را روی كاغذ آرشیوی آبرنگ اجرا می‌كند.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


سفرهایی با قرمز، پارك سانترال
السون معمولا سه بدنه دوربین 135 به همراه دارد كه یكی از آنها دارای مخزن فیلم پولاروید است. او هوادار فیلم‌های كداك و فوجی است و كامپیوتر او با یك چاپگر كامل می‌شود. وی در مورد دوربین‌های دیجیتال می‌گوید كه در آینده یكی از آنها را خواهد خرید، هرچند دوست دارد اصلاحات را از طریق یك نرم‌افزار جانبی ببیند و كنترل كند. اما به دنبال كار با دوربین دیجیتال نیز هست، زیرا احساس می‌كند كه در سفرها كار با آنها بسیار راحت‌تر است و نیز به خاطر پتانسیل آسیب‌پذیری فیلمها، سیستم دیجیتال ارجحیت دارد. او معتقد است شیوه استفاده از نرم‌افزار و سخت‌افزارهای جانبی از فناوری سنسورهای پیشرفته عقب نمانده ، فقط كمی كندتر و دست و پا گیرتر است.
قایقران، ونیز، ایتالیا


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


شهرت جهانی
السون اوایل نمی‌دانست كه آثار هنری را چگونه بفروشد. همسرش پیشنهاد كرد كه آثارش را در آرت‌اكسپوی نیویورك به نمایش بگذارد.هنگامی كه بینندگان از آثارش با عبارت "چه آبرنگ‌های زیبایی" تعبیر می‌كردند، او فرایند كارش را توضیح می‌داد و برخی از مردم كه به سختی می‌توانستند با فناوری دیجیتال كنار بیایند، راهشان را می‌كشیدند و می‌رفتند!امروزه، تعدادی از گالری‌ها و مجموعه‌دارها از سبك زیبا و منحصر به فرد او تحت عنوان" فتوامپرسیونیسم" به عنوان هنر استقبال می‌كنند. تعدادی از آثارش توسط " گرافیك د فرانس" به صورت پوستر منتشر شده‌اند و سه گالری در استرالیا آثار او را می‌فروشند.

در پاییز سال 2000 یك نمایشگاه انفرادی در تایپه داشت و 12 اثر از وی نیز در ابعاد 40*30 به مدت یك سال در كافه‌ای در محله سوهو در نیویورك به نمایش گذاشته شدند. در نیمه دسامبر 2001 نمایشگاه انفرادی دیگری در گالری برلكس برپا كرد. در سال 2002 بار دیگر به همان كافه محله سوهو بازگشت و از ماه مارس تا سپتامبر نمایشگاه انفرادی دیگری از تصاویر جدیدش در آنجا به نمایش گذاشت. همچنین نمایشگاه دیگری در همان سال به مناسبت روز یادبود قربانیان جنگ برگزار كرد. پس از آن توسط هیات داوران" دیجیتال فاین‌آرت" در گالری نكسوس در نیویورك به فینالیست ملقب شد. آثار وی در مناطق دوردست نیز علائقی را به خود جلب كرده است. در ماه اوت 2002دعوت‌نامه‌ای رسمی از سوی وزارت فرهنگ چین دریافت كرد تا ضمن نمایش آثارش در پكن، درباره هنرش سخنرانی كند و این دعوت او را بسیار خشنود ساخت. در سال 2005 نیز مجددا برای چهارسفر در طول هریك از فصل‌ها به یلوپلاتوی چین دعوت شده و از آنجا كه خارجی‌ها ندرتا به این ناحیه سفر می‌كنند، پل اولین سفیدپوستی بوده كه در بسیاری از روستاهای این ناحیه قدم گذاشته و از آنها مستندنگاری كرده است و این تجربیات همواره ماندگار خواهد بود. قرار است پل السون به عنوان مهمان رییس بزرگ‌ترین انجمن عكاسی چین، در تدوین كتابی كه پیش از المپیك 2008 منتشر خواهد شد، با وی همكاری داشته باشد.
ابتكارات او در خارج از چارچوب انتخابی دنیای عكاسی نیز نادیده گرفته نشده است: سردبیران پاپیولار فتوگرافی ( POPULAR PHOTOGRAPHY ) به شدت تحت تاثیر تكنیك‌های خلاقانه، نحوه اجرا و كیفیت تصویری كارهای او قرار گرفتند و این موضوع به صورت مقاله‌‌ای مفصل در تابستان سال 2001 منتشر شد. همچنین در اكتبر 2001 با توجه به تبحر او در رویكرد زیبایی‌شناسانه، سردبیران مجله دیجیتال ایمیجینگ ( DIGITAL IMAGING ) یكی از تصاویر وی را با عنوان مانسون (موسم باران) جهت تقدیر و تجلیل از هنرمندان نوپای دیجیتال انتخاب و چاپ كردند. در یك مقاله چهار صفحه‌ای نیز در مجله پترسنزفتوگرافیك( PETERSEN’S PHOTOGRAPHIC ) ، عكاسی امپرسیونیستی و شیوه تكنیكی پل السون بررسی شده و مورد تقدیر قرار گرفت.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



سال 2005 برای او اعتبار بیشتری در مجله گریت آوت‌پوت ( GREAT OUTPUT ) به همراه آورد. در شماره ماه مه، یكی از گزارش‌های تصویری او از چین، به عنوان عكس روی جلد انتخاب شد و داخل مجله نیز در یك مقاله چهارصفحه‌ای مفصلا درباره هنر وی سخن گفته شد. آثار او همچنین موضوع یك گزارش دوصفحه‌ای در شماره ژوئن 2005 مجله استودیو فتوگرافی اند دیزاین ( STUDIO PHOTOGRAPHY & DESIGN ) قرار گرفت. وی دو سالپیاپی (2004 و 2005) در روز یادبود قربانیان جنگ در نیویورك در نمایشگاه هنر در فضای باز میدان واشنگتن در گرینویچ‌ویلیج حضور داشت و برنده جایزه چشم‌انداز (LANDSCAPE AWARD ) شناخته شد.پس از آن از طرف یك مجله هنری در مصاحبه‌ای متفاوت از پل السون خواسته شد تا درباره آنچه كه او به عنوان منبع الهام ابداعات قابل توجه خود می‌شناسد، توضیح دهد و او گفت:
"بسیاری از به یاد ماندنی‌ترین لحظات زندگی ما از گذراترین نمونه‌های آن نشات گرفته است – یك سفر خاطرات سایه‌روشن، یك گالری از تصاویر و صداهایی كه با احساسات ما در آن لحظه مرتبط است. من خوشبختم كه گفته می‌شود قادرم با تصاویرم این لحظات را مرتبط سازم و این ارتباط برای من ارزش بسیار زیادی دارد." و البته با توجه به فهرست رو به افزایش تحسین‌كنندگان وی این اتصال حقیقتا با‌ارزش است.به نظر پل السون، قابلیت او برای خلق و كنترل تمام مراحل یك تصویر از ابتدا تا انتها، یكی از ارزشمندترین جنبه‌های فناوری دیجیتال است. او نمونه‌ای بزرگ از كسی است كه كارش را بازآفرینی كرده و در این راه موفق بوده است.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



حرفهای پل السون درباره سفرها و آثارش:
زمستان سال 2001، دوازده تا از آثار من در ابعاد 60*40 در كافه‌ای در محله سوهوی نیویورك روی دیوار رفت. یك گروه از مقامات عالی‌رتبه از وزارت فرهنگ چین كه بی‌خبر در محله گردش می‌كردند، برای ناهار دركافه توقف كردند و نتیجه این شد كه چند ماه بعد یك دعوت رسمی برای سفر و گردش در چین و سخنرانی و نمایش آثارم در پكن دریافت كردم.
چین سرزمینی پهناور با چشم‌اندازهایی بی‌كران و عاری از دخالت انسانی است. ده‌ها هزار مایل مربع در ناحیه‌ای كه یك گام بلند به عقب و به سمت عصری است كه كمتر آمریكایی می‌تواند آن را درك كند. از اوج و فرود شن‌های صحرای سینگ‌یانگ كه بی‌وقفه در طول جاده باستانی ابریشم و در صحراهای شمال غربی حضور دارند، تا علفزارهای داخلی مغولستان كه با ریتم مقطع بادهای سیبری همراه‌اند؛ از قله‌های تبت و تندبادهای بی‌امان زمستانی در دشت‌های منچوری تا سواحل شرجی و مالاریازده چین جنوبی.
تكنیك‌ها
مجموعه سفرهایی با قرمز در ونیز شروع شد. هرچند آن موقع نمی‌دانستم تبدیل به یك مجموعه خواهد شد. یك روز قایقرانی را زیر پل دیدم كه تلاش می‌كرد خود را از رگبار سیل‌آسا نجات دهد و مردم روی پل نیز از هر دو طرف هجوم می‌بردند تا سرپناهی بجویند. از طرح تاق ‌مانند پل خوشم آمد و نیز از قایقران كه می خواست از هجوم باران به داخل قایق جلوگیری كند.منتظر شدم تا ببینم اقبال چه برایم فراهم می‌كند. شكستی در ابرها به وجود آمد و باران كمی كند شد. چند بارقه نور ساختمان صورتی پس‌زمینه را روشن كرد. سرانجام خدایان عكاسی دست به كار شده بودند، اما هنوز از زئوس خبری نبود! به انتظار ادامه دادم، اما بدبختانه همچنان كه شدت باران كم و زیاد می‌شد، مسیر پل هم شلوغ‌تر می‌شد. منتظر یك حركت منحصر به فرد و باشكوه بودم. زنی با چتر سیاه عبور می‌كرد. اما این صحنه به نظر زیادی محزون و غمزده می‌آمد، با بارانی كه می‌بارید، آسمانی كه از رعد و برق روشن می‌شد و دیوارهای تیره‌ای كه به پل منتهی می‌شد. باز هم لازم بود كه فتوشاپ وارد عمل شود.از میان همه تركیب‌هایی كه می‌‌شد فراهم كرد، بیش از همه عكس با چتر قرمز را دوست داشتم. به همین منظور با فیلترهای مختلفی كار كردم و از جلوه‌های نرم‌افزاری كمك گرفتم و بازنمایی‌های جورواجور دیجیتال و چندین ساعت بعد سفرهایی با قرمز شكل گرفت.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


سفرهایی با قرمز، ونیز
دفعه بعد، وقتی كه عكس سفرهایی با قرمز، پل سنترال پارك را می‌گرفتم، به چیزی با یك نقطه از رنگ نیاز داشتم. مدتی چندین شات را كه می‌توانستند تصاویر خوبی باشند تجسم كردم، به شرط آن كه طبیعت با من یاری می‌كرد كه كولاك برف را در عكس‌هایم داشته باشم.
به نظر می‌رسید كه مناظر شهری پوشیده در هاله‌ای از سفیدی ممتد چرخان، می‌تواند پسزمینه كاملی برای عكسی از حالت تنهایی باشد. خوشبختانه طبیعت با من یاری كرد و با یكی از آن طوفان‌های نادر در نیویورك‌سیتی مواجه شدم، درحالی كه تمام شب تا صبح برف می‌بارید. من در نیوجرسی زندگی می‌كنم، بنابراین ساعت 5 صبح بیدار شدم تا به اتوبوسی كه مرا به میدان تایمز می‌برد،‌ برسم. حدود 2 مایل به سمت جنوب رفتم تا به سنترال‌پارك برسم، یعنی جایی كه عكس را گرفتم.خوشبختانه همسرم به تمام شیفتگی‌های من میدان می‌داد و مهربانانه پذیرفت كه نقش رنگ قرمز را بازی كند. ما درست موقع طلوع آفتاب به پارك رسیدیم و یك ساعتی تمام پارك انگار فقط مال ما بود. آن وقت صبح كمتر روح شجاعی پیدا می‌شد كه در آن سرمای سوزان به پارك آمده باشد. بنابراین پس از گرفتن عكس‌های موردنظر، به كمك فتوشاپ، برف‌های دست‌نخورده را به صورت لگدكوب شده و دارای ردپاها نشان دادم. تصویر پل یكی از عكس‌های متعدد بود كه آن روز در پارك گرفتم. دوتای دیگر توسط " گرافیك د فرانس" خریداری شد تا به صورت پوستر منتشر شود و مقاله‌ای هم درباره مجموعه سفرهایی با قرمز در مجله پاپیولار فتوگرافی به چاپ رسید.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


سفرهایی با قرمز، پل
همسرم نقش خیره‌كننده‌اش به عنوان قرمز را ادامه داد. چنانچه قبلا كشف كرده بودم، تصاویری كه بیش از همه دوست داشتم، آنهایی بودند كه از نظر مفهومی كامل بودند و به این ترتیب نیاز به تمركز بیشتری در كار فتوشاپ روی آنها بود. در این عكس یك لایه مه اضافی روی نواحی اصلی عكس اضافه كردم و از منوی لولز برای تغییر تنالیته درختان استفاده كردم و كمترین جلوه‌ها را اعمال كردم. این تكنیكی است كه آدم را درگیر می‌كند، اما دریافتم كه مهمترین نكته میانه‌روی در استفاده از این تغییرات در عكس است.
برای من مهمترین جزء و یگانه عنصر، نظریه‌ای است كه هر عكس با خود همراه دارد. غالبا، حتی این مناظر طبیعی خاطره‌انگیز هم نیاز به یك نقطه‌نظر دارند، چیزی كه ارتباط ایجاد كند، ذهن بیننده را لمس كند و یا او را به سمت تصویر بكشاند. این عنصری ضروری برای هر عكس موفق است. در غیر این صورت عكس فقط ثبت موقتی یك لحظه غیرقابل تشخیص و فاقد زندگی است.در پایان می‌خواهم به نقش ایده در هنر اشاره كنم. زمانی كه غرق در یادگیری فتوشاپ بودم و به طرز محسوسی درگیر آن شده بودم، اهمیت زیادی برای توانایی‌های فرضی كامپیوتر و نرم‌افزارهایش قائل می‌شدم تا اینكه دریافتم كه می‌توانم به سادگی ایده‌های خودم را به كامپیوتر داده و با مقدار منصفانه‌ای صداقت، همان را از چاپگر تحویل بگیرم.
دریافتم كه درست مثل هر تلاش هنرمندانه دیگری، این ایده من است كه بیشتر به حساب می‌آید. دوستان، عكاسان و آنهایی كه عكس‌های مرا خریده‌اند، وادارم كردند كه تدریس كنم یا حداقل یك كلاس داشته باشم، هرچند من معتقد نبودم كه به قدر كافی معلومات داشته باشم كه به دیگران انتقال دهم. اما حقیقت قضیه این است كه مهم نیست چقدر زمان مصرف كنید و به چه شیوه‌ای بیان كنید، آنچه به ویزور و مونیتور منتقل می‌شود، آن چیزی است كه فقط برای چند لحظه قلب شما و چشم ذهن‌تان را به حركت درآورده است. این دوربین، كامپیوتر و یا نرم‌افزار نیست كه تصویر را می‌سازد. همانطور كه كاغذ، قلم و یا ماشین تحریر نیستند كه یك قصه به ‌یا دماندنی را می‌نویسند. مهم نیست چقدر از ابزار استفاده می‌كنید. كافی است بدانید كه بدون ایده، كار تبدیل به یك تفاله خواهد شد.

ترجمه: شیرین حكمی
سایت پل السون: elson.cc
منبع: apameh.com

[Punisher_2008]

واقعا عالی بود خیلی استفاده کردم من عاشق عکاسی با گوشی هستم مخصوصا 3.2 مگاپیکسلی ها من خیلی از گوشی های 3.2 رو داشتم مثل u600 k810 n73 5610 d900 واقعا به این پی بردم عکاس بودن و مهارت در عکاسی خیلی مهمتر از دقت دوربین هست من از ماطلاب شما نهایت استفاده رو بردم و تا چند روز دیگه با رعایت کردن مطالب شما عکس هایی میزارم

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


با فرا رسیدن فصل برف و بارش اولین برف جدی در تهران، مناسب دیدم باز هم نكاتی در مورد عكاسی از منظره برفی بنویسم. هیچ چیز ناامید كننده تر از خراب شدن منظره برفی زیبا بخاطر تنظیم نادرست نور در اثر سفیدی بیش از حد منظره برفی نیست. در اینجا چند راه برطرف كردن این مشكل را بررسی می كنیم. برف از لحاظ روشنایی حدود 5/1 تا 2 گام روشنتر از خاكستری 18% كه روشنایی متوسط مورد انتظار دوربین دیجیتال شماست، می باشد. بنابراین هنگامی كه از یك منظره با میزان بالایی از سطوح پوشیده از برف عكس می گیرید، نورسنج دوربین كه متأسفانه بخودی خود فرقی بین برف و آب و شیشه قائل نیست، به سادگی نور را در حدود خاكستری متوسط تنظیم می كند. بنابر این عكس خراب می شود. هر چند امروزه دوربین های دیجیتال با نور سنجهایی مجهز به نور سنجی مؤثر ماتریسی و چند ناحیه ای عرضه می شوند، ولی حتی بهترین آنها هم نمی تواند با مقادیر زیادی از سطوح برفی درخشان در صحنه براحتی كنار بیاید. راه حل مشكل آسان است. از یك نورسنج دستی استفاده نمایید.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


گوی نیمه شفاف نورسنج، نوری را كه روی آن می افتد اندازه می گیرد. گوی را در همان نور مربوط به سوژه قرار دهید تا نور درست سوژه را به دست آورید. Iso دوربینتان را تنظیم نمایید اگر شما نورسنج یا سرعت شاتر را حدود 5/1-2 گام پایین تر قرار داده اید، نورسنجی شما درست خواهد بود. (مثلاً به جای حساسیت 100 از حساسیت 32 استفاده نمایید.) از جبران نوری استفاده نمایید. اگر دوربین شما دارای امكان تنظیم جبران نوری است آن را در حدود 5/1-2 گام نور اضافه (مثبت) تنظیم نمایید. البته نور تمام مناظر برفی برابر نیست، بنابراین استفاده از محدوده بندی (Bracketing) برای كارهای حساس یك ضرورت است. همچنین در بسیاری از صحنه ها همانند منظره فوق، شما می خواهید كه برف كمی از حالت طبیعی تیره تر باشد تا الگوی سطح آن را نشان دهید، در این صورت جبران نوری را بیشتر از 1 تا 5/1 گام انتخاب نكنید.

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


ماه از جهت های گوناگون آسان ترین جرم آسمانی برای عکاسی است . سطح ماه دارای جزئیات بسیار زیادی است که شما می توانید از آنها عکس بگیرید .عکاس و عکاسی از ماه همیشه برای ما هیجان انگیز بوده است .در این مقاله به شما خواهیم گفت که چطور با استفاده از وسایلی ساده از ماه عکسهای زیبایی تهیه کنید .
لنز و سایز عکس
برای عکاسی از ماه شما به یک لنز تله و یا یک تلسکوپ نیازمندید . لنزهای معمولی دوربینهای شخصی، نمی توانند به خودی خود تصویر بزرگی از ماه به دست آورند و جرئیات ماه در این عکس ها قابل مشاهده نیست . اندازه ی تصویر ماه روی فیلم به فاصله ی کانونی لنز بستگی دارد و از فرمول روبه رو به دست می آید :
اندازه ی عکس روی فیلم = 110÷ فاصله ی کانونی لنز برای یک نتیجه ی تقریبی می توان اندازه ی تصویر ماه را یک صدم فاصله ی کانونی در نظر گرفت .
جدول زیر اندازه ی تصویر ماه را که با لنزهای مختلف بدست می آید، نشان می دهد . هم روی فیلم و هم روی اندازه ی 15 برابر شده ی عکس .


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


بیایید فرض کنیم شما از یک لنز 35 میلیمتری با فاصله ی کانونی 50 میلیمتری استفاده می کنید . در این صورت ماه ِ شما تنها 0.5 میلیمتر قطر خواهد داشت . حتی اگر آن را در بیشترین اندازه ی خودش بزرگ کنید ( 25×16) ماه به قدری کوچک است که اصلا جزئیاتی روی آن مشخص نخواهد بود . بنابر این شما باید از لنزهای بلند تله استفاده کنید . مثلا یک لنز 400 میلیمتری به شما تصویری به قطر 3.6 میلیمتر می دهد که در بزرکترین اندازه ی عکس به 54 میلیمتر می رسد . اما شاید این هم برای نشان دادن جزئیات ماه کافی نباشد .همچنین شما می توانید برای افزایش بزرگنمایی ازteleconverter استفاده کنید که می تواند بزگنمایی را 2.3 برابر و یا بیشتر افزایش بدهد . اگر بر روی یک لنز 400 میلیمتری یک teleconverter دوبرابر کننده نصب کنید فاصله کانونی خود را به 800 میلیمتر افزایش داده اید که برای عکاسی از ماه به همراه جزئیاتش بسیار خوب است . البته بهتر است که تا می‌توانید از لنزهای با فاصله‌ی کانونی بزرگتر استفاده کنید .

چگونگی استفاده از لنز تله در اینجا چند نکته وجود دارد که به هنگام استفاده از این گونه لنزها با به آنها توجه داشته باشید .


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


1- حتما از پایه‌ی دوربین استفاده کنید و حتی الامکان از تماس مستقیم دست با دوربین خودداری کنید تا از لرزشهای احتمالی دوربین جلوگیری شود. حتی در عکاسی با زمان نوردهی بسیار کوتاه تماس مستقیم دست با دوربین کار ماهرانه‌ای نیست

2- لنز خود را در صورت امکان روی f/5.6 و یا f/8 قرار دهید بخصوص اگر ازteleconverter استفاده می کنید .

3- در صورت امکان برای کاهش اثر خطاهای رنگی از فیلتــر زرد استفاده کنید

4- به دقت فوکوس کنید . فقط لنزتان را روی حالت بینهایت قرار ندهید و سریع عکس بگیرید . قرار دادن لنز روی حالت بینهایت ممکن است باعث شود که لنز گرمای انبساط را به درون خود راه دهد و یا دیگر چیزهایی که باعث ایجاد خطا در عکس می شوند . استفاده از یک teleconverter به خاطره بزرگنایی که دارد ممکن است ایرادات را بهتر به شما نشان دهد .

5- به یاد داشته باشید که در استفاده ازteleconverter باید دریچه‌ی دیافراگم دوربین را با توجه به آن تنظیم نمود. مثلا اگر در لنز 100 میلیمتری اگر f/8 مناسب باشد در 200 میلیمتری f/16 قرار می گیرد . 6- اگر نمی‌توانید از ماه در ابعاد بزرگ عکس بگیرید می‌توانید از هلال ماه کمی بعد از غروب خورشید که هوا مقداری روشن است به همراه درختان بلند و .... عکسهای زیبایی بگیرید. حتی می‌توانید از ستاره‌هایی که گاهی به ماه نزدیک می‌شوند استفاده کنید و یا با ماه یک عکس دونفره بیندازید .

[karin]

وجود وزن در طبیعت خلقت از حرکات تنفسی و تپش قلب انسان و تکرار شب و روز به علت گردش موزون و وجود ریتم محسوس است. ریتم در هنرهایی چون موسیقی، شعر، نقاشی و عکاسی از اهم کار هنرمند محسوب می‎شود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


۱) انگلیسی آن Rhythm است که ریشه‎ی فرانسوی دارد.
۲) دهخدا توالی ضربات آهنگ که برای موزون کردن نوای موسیقی به کار می‎رود.
۳) آریان‎پور وزن، عبارت قافیه‎دار و آهنگ موزون.
۴) ریتمیک در بحث وزن شعر مطرح است: به معنی آهنگین
۵) لاروس در تمام هنرهای زمانی و فضایی مانند موسیقی، رقص، شعر، حجاری، معماری، نقاشی و سینماتوگراف وزن موجود است.
۶) حسین‎علی ملاح (موسیقی و شعر) در طبیعت هم به صورت‎های گوناگون این انتظام را احساس می‎کنیم: ضربان قلب، وجود قرینه‎ها، بازی رنگ‎ها و حرکت موزون آن‎ها از بی‎رنگی تا پررنگی، وموارد دیگر همه و همه واجد انتظامی‎ست که از خصایص وزن است. شکستن این انتظام و درهم ریختن این توازن و آمیختن وزنی با وزن دیگر و ویران کردن وزن‎های طبیعی توسط هنرمندان بزرگ در واقع، آفریدن طبیعتی مضاف بر طبیعت است و یا «مشاهده‎ی طبیعت از خلال سرشت و طبع شخصی‎ست» (- امیل زولا).
▪ دیوان شمس تبریزی:
نوعرسان چمن، چون وَرد و ریحان و سمن
بنواخته در تن ت تن یرلی یلی، یرلی یلی
تن تن تنن تن تن تنن، می‎گوی چون مرغ چمن
یا چون اویس اندرقرن، یرلی یلی، یرلی یلی
این آهنگ موجود در شعر مولوی با برخی واژه‎های نامفهوم، نشان از این است که وزن و ضربات آهنگین در لحن او نفوذ ژرفی داشته است و برای تنظیم شعر و قافیه‎اش با هیچ مشکلی روبه رو نبوده است. بر بنیاد شعر او آهنگ هم چون پوستی‎ست که خود به خود به جوش آمده و مفهوم شعر او را به پیش می‎برد.
۷) مهدی ستایش‎گر (فرهنگ موسیقی)
▪ وجود وزن در طبیعت خلقت از حرکات تنفسی و تپش قلب انسان و تکرار شب و روز به علت گردش موزون و وجود ریتم محسوس است. ریتم در هنرهایی چون موسیقی، شعر، نقاشی و عکاسی از اهم کار هنرمند محسوب می‎شود. کلیه میزان‎های موسیقی که از ضربات و به قول قدما از نقرات تشکیل می‎یابند از عوامل کوچک و بزرگ سازنده‎ی ریتم محسوب می‎شوند. ریتم امروزه مبحث لاینفکی از موسیقی و مانند دیگر بخش‎های موسیقی از ویژگی‎ها و اصطلاحات مخصوص به خود برخوردار است. مانند تقسیمات مختلف ریتیمک و سرعت و آهستگی ریتم، حرکات صعودی و نزولی ریتم، تأکیدها، تضاد در ریتم، عناصر تشکیل دهنده‎ی ریتم، سکوت‎ها، سنکپ، ضد ضرب‎ها، و قرینه سازی در ریتم و بسیاری از مطالب دیگر که این بخش مهم از موسیقی را تشکیل می‎دهد. در حقیقت ریتم پایه و استخوان بندی موسیقی و ضربه‎های اصلی موسیقی به هم‎راه تأکیدهای‎شان سازنده‎ی ریتم در موسیقی‎ست.
▪ وزن تناسبی محسوس از تقسیم زمان (فضا) در نغمه‎های موسیقی‎ست (میزان از واژه‎ی وزن است) که از ایام دور مورد نظر بوده و در متون موسیقی تأکید به رعایت آن شده است: «... بی‎وزن مگوی و چنان مگوی که سرود جایی دیگر بود و زخمه جای دیگر» (قابوس نامه)
▪ وزن احساس حرکت یک قطعه موسیقی‎ست.
▪ وزن عبارت از توالی ضربات آهنگ است که برای توازن صدای موسیقی به کار می‎رود. ضرب یک قطعه موسیقی‎ست که از اجتماع چند امتداد مختلف در تحت انتظام مخصوصی حاصل می‎شود، و نظم تناسبی‎ست در زمان یا بین کشش‎ها. تناسب اگر در مکان واقع شود آن را قرینه و اگر در زمان واقع شود وزن نامیده می‎شود.
▪ انواع وزن‎ها در موسیقی
ـ وزن زورخانه‎ای : وزن‎های متعددی در یک دست ورزش زورخانه موجود است و نزدیک به ۳۰۰ پایه ریتم را در بر می‎گیرد که در دوازده دست این مقدار به ۳۶۰۰ پایه ریتم می‎رسد.
ـ وزن ساده : وزنی که به سادگی شناخته می‎شود. مانند دوضربی، سه ضربی، چهار ضربی و...
ـ وزن سبک : وزنی نشاط آور و تحرک انگیز مانند وزن شش هشتم. حسین‎علی ملاح¬ وزن سبک و تند برای تجسم شادی و یا حالت تحرک و بی‎خیالی‎ست.
ـ وزن سنگین : وزنی با فواصل دور دارای وقار و متانت مانند وزن شش چهارم که در هر میزان شش سیاه به اجرا درمی‎آید. حسین‎علی ملاح¬ وزن فراخ و سنگین برای بیان احساس غم و اندوه و یا حالت وقار و یا بیان اندیشه‎های عرفانی‎ست. معمولا قطعاتی مانند مارش و سرود را در وزن‎های دو ضربی و چهار ضربی می‎نویسند .
ـ وزن شکسته : دو وزن پنج و هفت ضربی متشکل از پنج سیاه (مرکب از دو ضرب و سه ضرب ) و هفت سیاه (مرکب از چهار ضرب و سه ضرب ).
▪ حسین‎علی ملاح شعر مانند هر پدیده‎ی دیگر، برونی دارد و درونی. صورت برونی آن وزن کلام است و این وزن خود عامل بازشناسی شعر از داستان و موسیقی‎ست. شعر سخنی‎ست موزون و داستان کلامی‎ست بی‎وزن. و موسیقی لحن و وزنی‎ست بی‎سخن.
عکاسی به دلیل متأخر بودن‎اش نسبت به هنرهای دیگر، کاربرد ریتم را از موسیقی و از این قبیل به عاریت گرفته است. برای شناخت درست و منطقی از کاربرد ریتم ناچاریم کاربرد و تعریف آن را در هنرهای قدیمی‎تر را روشن کنیم. آن چه از تعاریف بالا برمی‎آید این است که آهنگ یا وزن موجود در ریتم‎های هنرهای دیگر پوششی‎ست برای زیبا و جذاب کردن موضوع یا مفهوم. اما در موسیقی این گیرایی وزن و آهنگ جای‎گاهی بیش از آن چه به نظر ساده می‎آید است. پرهیز از هرگونه ساده‎انگاری در بحث‎های ریتم و آهنگ، ما را از گرفتاری بی‎ثمر و نامفید ترکیب‎بندی‎های عکاسی رها خواهد ساخت.
آن چه در موسیقی (صدا در فواصل زمانی) هم چون اساس آن قلمداد می‎شود در عکاسی، نور اساس این هنر است. نور ترکیب‎ها و تونالیته‎های گوناگونی را به وجود می‎آورد که به اثر هم ژرفا و هم بافتی چشم‎نواز می‎دهد. چشمان عکاس هم چون گوش‎های موسیقی‎دان تیز و جست‎وجوگر است. بدون نوری مناسب اثر آفریده شده دارای سطحی تخت و یک‎نواخت خواهد بود که به موضوعی انتزاعی نزدیک خواهد بود. پس «ژرفا» برای تولید اثری خوب و پسندیده حرکت چشم را سطحی تخت به درون می‎کشد. پرسش اساسی چنان که مطرح شد این است که آیا ریتم در عکاسی از فواصل زمانی به اندازه‎ی فواصل مکانی بهره‎مند می‎شود یا نه؟ یا به عبارتی، آیا فواصل زمانی منظم در به وجود آمدن ریتم یا اصطلاحا بافت در عکاسی نقشی دارد یا نه؟ و پرسش دیگر: ریتم تعریف شده در هنرهای دیگر چه تعریفی در عکاسی دارد؟ آیا می‎توان بافت یا شکل تعبیر کرد؟
- ریتم عبارت است از نسبت اجزای مورد نظر. این نسبت می‎تواند از نظر کوچک شدن گزیده شود و یا این که اختلاف در تونالیته‎های اجزا این نسبت را روشن کند. پرسپکتیو به وجود آمده در ریتم ناشی از این است که نسبت اجزا رفته رفته کوچک‎تر یا بزرگ‎تر شده است.
در هر اثر باید مورد یا نشان ریتم روشن شود. ممکن است در اثری به هیچ ریتمی اشاره نشده باشد. پس از روشن شدن مورد ریتم مشخص می‎شود که اهمیت این ریتم تا چه اندازه به مفهوم اثر یاری رسانده است. گاهی ریتم حرف اول و آخر عکس است و گاهی به موضوعی کمک می‎رساند.
سطح تخت در برخی عکاسی‎های انتزاعی ژرفا را از دست می‎دهد. در این صورت، ریتم آفریده شده خود موضوع خودش است. ریتم به حرکت چشم بر روی اثر کمک می‎رساند. در این صورت هم چون نشانی برای موضوع عمل می‎کند و اهمیت فی‎نفسه‎ی خود را از دست می‎دهد.


منبع: tabrizfoto.blogfa.com

[bidastar]

تاریخچه دوربین عکاسی

در قرنهای 11 تا 16 بشر از یک اتاقک تاریک (دوربین اولیه) بعنوان چیزی شبیه به دوربین استفاده می‌کرد. برای این منظور اتاق مکعب مستطیل کوچکی را که هرگز نوری به درون آن راه نمی‌یافت، آماده می‌کردند، در وجه جلوی آن سوراخی به قطر تقریبی یک میلیمتر ایجاد می‌کردند، بدین ترتیب تصاویر صحنه‌های خارج از اتاق را روی دیوار یا پرده در وجه مقابل سوراخ در داخل اتاق منعکس می‌نمودند. البته این عمل بیشتر برای نمایش و سرگرمی بود و هرگز کار عکاسی را انجام نمی‌داد.
سالها قبل از اینکه عکاسی اختراع شود اساس کار دوربین عکاسی وجود داشت. یک دانشمند مسلمان به نام ابن هیثم در قرن پنجم هجری / یازدم میلادی وسیله ای را به نام جعبه تاریک در مشاهده کسوف استفاده کرده بود.اتاقک تاریک، عبارت بود از جعبه یا اتاقکی که فقط بر روی یکی از سطوح آن روزنه ای ریز، وجود داشت. عبور نور از این روزنه باعث میشد که تصویری نسبتا واضح اما به صورت وارونه در سطح مقابل آن تشکیل شود.
این وسیله، طی جنگهای صلیبی به اروپا راه یافت. لئوناردو داوینچی نقاش و نابغه قرن شانزدهم، در یادداشتهای خود خواص اتاقک تاریک را شرح داده است. هم چنین وی آن را کامرا آبسکورا (Camera Obscura) و روزنه ریز آن را نیز پین هول (Pine Hole) نامید.
این وسیله به شدت مورد توجه نقاشان قرار گرفت و تمامی نقاشان بخصوص نقاشان ایتالیایی قرن شانزدهم از آن برای طراحی دقیق منظره ها و ملاحضه دورنمایی صحیح استفاده می کردند، به این ترتیب که کاغذی را بر روی سطح مقابل روزنه قرار می دادند و تصویر شکل گرفته را ترسیم می کردند.
این تصاویر بسیار واقعی و از پرسپکتیو صحیحی برخوردار بود.


در حدود سال ۱۵۰۵ میلادی نیز ژرم کاردان (Jerome Cardan) ریاضی دان ایتالیایی یک عدسی محدب بر روزنه اتاقک تاریک نصب کرد، این کار باعث شد تا تصویر وضوح بیشتری پیدا کند.

اما سیاه شدن املاح نقره در اثر تابش نور به وسیله شیمیدان آلمانی ، شولتز(Schulze) وبه طور اتفاقی کشف شد. ماجرا از این قرار بود که روزی وقتی شولتز وارد آزمایشگاه شد، متوجه شد برگ درختی بر روی کاغذی که به نیترات نقره و آهک آغشته بود افتاده، بعد از اینکه برگ را از روی کاغذ برداشت متوجه شد که قسمتی که برگ روی آن بوده مثل سایر بخش های کاغذ سیاه نشده است.
این پدیده باعث آغاز فعالیتهای جدیدی برای شناسایی مواد حساس به نور شد.


و اینکه در سال ۱۸۱۹ سرجان هرشل(Sir John Fedric William Herschel) انگلیسی محلول ثبوت را کشف کرد. ماده ای که هرشل به عنوان ماده ثابت کننده تصویر معرفی کرد هیپوسولفیت دوسود نام داشت. کار مهم دیگری که هرشل انجام داد به کاربردن الفاظ منفی (Negative) و مثبت (Positive) درمورد تصاویر بود.

تا اینکه سرانجام بین سالهای ۱۸۲۲ و ۱۸۲۶ یک مخترع فرانسوی به نام نیسفور نی یپس (Joseph Nicephore Niepce) توانست اولین عکس دنیا را ثبت کند.


وی این عکس را در املاک شخصی خود واقغ در دهکده ای به نام سن لودووارن در چند کیلومتری شالن سورسن تهیه کرد.
نی یپس در واقع برای اولین بار مواد حساس را در اتاقک تاریک به کار برد. عکسی که وی تهیه کرد حدود ۸ ساعت بوسیله خورشید نور دیده بود. وی این روش را هلیوگرافی (Heliography) یا ترسیم بوسیله خورشید نامید.


نی یپس در سال ۱۸۲۹ با یک فرانسوی دیگر به نام لویی ژاک مانده داگر (Louis Jacques Mande Daguerre) آشنا شد. اگر نقاش مرفه و صاحب گالری در پاریس بود و ضمنا تجربه های با ارزشی نیز در زمینه عدسیها و جعبه تاریک داشت.
پس از مرگ نی ئپس ، داگر کار وی را ادامه داد و او پس از چند سال روشی را ابداع کرد که آن را (داگرئوتیپ) نامید.

داگر و نی پپس:


سالها بعد کلمه فتوگرافی که بوسیله سرجان هرشل و از ترکیب دو کلمه یونانی فتوس (Photo) به معنی نور و گرافوس (graphein) به معنای رسم کردن ابداع شده بود جای آن را گرفت.


در آن زمان عکاسی برای مردم سحر و جادو تلقی می شد تا جایی که تصاویر به دست آمده را آینه حافظه دار نامیده بودند.

در سال 1838 شیمیدان انگلیسی به نام ویلیام هنری فوکس تالبوت (William Henry Fox Talbot) با تهیه تصویر نگاتیو در ابعاد کوچکتر ، بزرگسازی تصویر و به دست آوردن تصویر پوزتیو یا مثبت دو مرحله اصلی را در ظهور عکس تکمیل کرد.

قبل از این عکاسان مجبور بودند سطح حساس را به اندازه شی مورد نظر بسازند. ( فرض کنید اگر قرار بود از یک فیل عکس بگیرند چه دوربینی با چه اندازه ای می خواستند!!)


در آن زمان برای گرفتن عکس مدت و هزینه زیادی صرف میشد .لابراتوارها سیار بودند و حمل و نقل شیشه ها (که عکس ها روی آنها ظهور میشد) بسیار سخت بود.
از طرفی سوزه باید در طول زمان گرفته شدن عکس بدون حرکت میماند! که برای سوژه های جاندار مثل انسان از آپولو (وسیله ای برای شکنجه انسان) استفاده میکردند. با اختراع امولسیون تر یا کلودیون این زمان به ۲-۳ ثانیه تقلیل یافت. بعدها با اختراع امولسیون ژلاتین دار یا امولسیون خشک توسط ریچارد مادوکس (Richard Maddox) این زمان به ۱/۲۵ ثانیه کاهش پیدا کرد.

و اما اشخاص زیادی برای ارتقاء عکاسی تلاش کردند که یکی از معروفترین این افراد جرج ایستمن (George Eastman) بود که تلاش کرد تا عکاسی را در اختیار همگان قرار دهد وی هم چنین بنیانگذار موسسه کداک است.

[bidastar]

نحوه کار دوربینهای اولیه :

در سال 1568 دانیلو باربارو این اتاقک تاریک را با یک عدسی و یک دریچه قابل تغییر مجهز نمود. بدین وسیله می‌توانست تصاویر را

واضحتر به درون اتاق منعکس کند. در سال 1802 توماس وج وود و همچنین همفری دیوی با استفاده از کاغذ مخصوص تصاویر غیر

ثابتی بدست آوردند. این کاغذ آغشته به محلولی بود که هرگاه در برابر نور آفتاب قرار می‌گرفت، رنگ اصلی خود را از دست می‌داد و به

کلی سیاه می‌شد. آنگاه چون بر روی این کاغذ تصویر یا جسمی را قرار می‌دادند، قسمتهایی که از تابش نور مصون مانده بود، به رنگ

خود باقی می‌ماند و اما سایر قسمتهای کاغذ سیاه می‌شد. بدینگونه شبح نوری از اجسام بر روی آن کاغذ عکاسی می‌شد. با این

روش تصویری بدست می‌آمد که آن نیز به مجرد نور دیدن ، رنگ خود را از دست می‌داد و کاغذ یکپارچه سیاه می‌شد.

[bidastar]

طرز کار دوربین عکاسی

در هنگام عکسبرداری عدسی دوربین را جلو و عقب می‌بریم تا آنکه در منظره یاب تصویر واضحی از جسم مورد نظر دیده شود. در این حالت تصویری حقیقی و معکوس می‌تواند روی فیلم تشکیل شود که با فشار دکمه دیافراگم باز می‌شود و نور در مدت مشخص به فیلم می‌رسد و تصویر جسم را روی آن بوجود می‌آورد.


فیلم عکاسی

فیلم عکاسی به گونه خاصی تهیه شده است یعنی آنکه مواد شیمیایی خاصی در بر دارد که نور می‌تواند بر آنها اثر بگذارد و تصویر خارجی بر آن نقش ببندد. یکی از بهترین روشهای عکسبرداری (نورنگاری) ، آشکارسازی تابش بوسیله دانه‌های املاح هالوژنی نقره است. چرا که برای حساس کردن یک بلور هالوژنی نقره تنها چند فوتون کافی است. پس از آنکه یک فیلم نور دهی شد، مقدار تیرگی حاصل در یک خاص به عوامل زیر بستگی دارد:



تابندگی به منظور نور دهی
طول موج تابش
مدت زمان نور دهی
شرایط ظهور فیلم
مکانیزم ضبط تصویر روی فیلم
انرژی لازم برای تبدیل برومور نقره یا یدور نقره به نقره عنصری از ماده شیمیایی مورد استفاده در فرآیند ظهور فراهم می‌شود. پیش از ظهور اطلاعات بصورت یک تصویر نهان به شکل دانه‌های حساس شده روی شیشه یا فیلم ذخیره شده است. از ظاهر کردن فیلم یک تصویر منفی( نگاتیو) بدست می‌آید. نگاتیو یعنی خلاف آنچه در صاحب تصویر دیده می‌شود. پس بنابراین قسمتهای روشن صاحب تصویر بر روی فیلم تیره می‌افتد و برعکس قسمتهای تیره آن بصورت روشن نقش می‌بندد.

چون دانه‌های املاح هالوژنی نقره به تنهایی فقط به نور آبی و نور فرا بنفش نزدیک حساسند، باید مواد رنگی یا رنگیزه‌هایی به آنها افزوده شود تا تابش بخشهای دیگر بیناب را جذب کنند و برای حساس کردن دانه‌ها ، مسیر فراهم آورند. فیلمهای فرو سرخ هم موجودند، ولی باید با مراقبت ویژه نگهداری شوند. چون به سبب حساسیت به گرما خیلی زود آسیب می‌بینند.

چاپ عکس

در مرحله چاپ فیلم ، عکس مثبت ( پوزیتیو) بدست می‌آید. پوزیتیو یعنی تصویری که درست مانند خود صاحب تصویر است. برای تهیه عکس مثبت ، فیلم را بر روی کاغذ مخصوصی قرار داده ، سپس از روی آن نوری را عبور می‌دهند. در نتیجه قسمتهای تیره فیلم بر روی کاغذ ، روشن و قسمتهای روشن آن نیز تیره چاپ می‌شود. چنین تصویری درست مطابق همان شخص یا چیزی است که قبلا با دوربین عکس آنها را بصورت نگاتیو برداشته بودیم.

[bidastar]

انواع دوربین عکاسی

آنالوگ

دیجیتال


دوربین آنالوگ
دوربینی است که بوسیله ی دست و یا دستگاه‌های مکانیکی خودش تنظیم میشود و دارای فیلم است.قابل ذکر است که این دوربین‌ها کیفیت بهتری نسبت به دوربین‌های دیجیتال دارند.


دوربین دیجیتال
دوربینی است که اطلاعات تصویر را بصورت ارقام عددی در نوعی ازحافظه کامپیوتری ذخیره مینماید. نحوه-ی کار دوربین‌های عکاسی دیجیتال بسیار مشابه کا دوربین‌های فیلمیِ قدیمی است. نور پس از عبور از لنز بر روی صفحه-ی حساس به نور می‌تابد. در دوربین‌های دیجیتال این صفحه-ی حساس یک «سنسور» الکتریکی است که همانند صفحه مانیتور (اما در جهت عکس) میزان فوتون‌های تابیده شده را به صورت یک جریان الکتریکی کالیبره شده به یک دستگاه مبدل می‌فرستد. مبدلِ آنالوگ به دیجیتال هم به نوبه-ی خود این اطلاعات را برای هر پیکسل به صورت عددی ما بین ۰-۲۲۵ (میزان روشنایی هر پیکسل) به کارت ذخیره سازی ارسال می‌کند. اطلاعات مربوط به تمام پیکسلهای یک سنسور که حتی به ۱۶ میلیون هم در برخی دوربینهای تخصصی-تر می‌رسد، در کنار هم کلیت تصویر ضبط شده را می‌سازند.

[bidastar]

طرز کار کردن دوربين ديجيتال


در دوربينهای ديجيتال يک سنسور حساس به نور به نام CCD وجود دارد که کار فيلم را انجام می دهد. اين سنسور از فتو سل های بسيار ريز حساس به نور تشکيل شده است، زمانی که عکس می گيريد هر کدام از اين فتو سل ها به تناسب مقدار نوری که دريافت می کنند، دارای بار الکتريکی می شوند.
اندازه مساوی سه رنگ قرمز، سبز و آبی باعث بوجود آمدن نور سفيد می شود. هرگاه اين تعادل بين رنگها به هم بخورد، باعث بوجود آمدن نور رنگی می شود. اکثر سنسورهای عکس طوری طراحی شده اند که هر کدام از فتوسلها فقط يک رنگ اصلی را ثبت کنند. دو سوم اطلاعات مربوطه به رنگ عکس در دوربين بر پايه حدس زدن دوربين قرار داد.




مگاپيکسل


فتوسلهای سنسور عکس را پيکسل هم می گويند. اکثر دوربينهای ديجيتال دارای سنسورهايی به اندازه 2/3 تا 2/10 مگاپيکسل هستند. هر چه تعداد پيکسلها بيشتر باشد، عکس دارای جزئيات بيشتری خواهد بود و از اين رو می توان آنرا با کيفيت خوب در اندازه بزرگتری چاپ کرد.
سنسورهای عکس در دو مدل (Charge -Coupled Device) CCD و يا (Complementary Metal Oxide Semiconductor) CMOS هستند.

[bidastar]

از سنسور نوری به کارت حافظه


در يک دوربين که با فيلم کار می کند، عکس بر روی همان وسيله ای ثبت می شود که بعدا" نگهداری خواهد شد، يعنی فيلم نگاتيو يا اسلايد. دوربين ديجيتال با کمک گيرنده نوری خود يا سنسور، عکس را ثبت می کند. بعد از آن عکس يه يک وسيله ذخيره حقيقی تر انتقال پيدا می کند، يعنی يک کارت حافظه و پس از آن گيرنده CCD از محتوی خود تخليه می شود.

زمانيکه اطلاعات مربوط به عکس به کارت حافظه انتقال پيدا می کند، اندازه های آنالوگ ولتاژ سلولهای نوری تبديل به اعداد ديجيتال می شوند. کلمه ديجيتال از کلمه لاتينی digitus به معنی انگشت می آيد. اين بدين معنی است که با انگشتان اعداد را حساب کنيم تا اينکه عدد را به شکل رقم آن بيان کنيم.




انواع مختلف دوربينها


دستگاه های چند منظوره

دوربينهای ديجيتالی وجود دارند که هم تلفن همراه هستند و هم می توانند موزيک در فرمت MP3 را پخش کنند و هم يک دوربين ويديويی هستند و به وسيله آنها شما می توانيد در اينترنت داخل شويد و يا با آنها يک e-mail بفرستيد، و چه کار ديگری از آنها توقع داريد؟ اشکال مختلف دستگاه های کوچک با دوربينهای ديجيتال امروزه در حال گسترش هستند.




دوربينهای اتوماتيک يا کمپکت


اصطلاح کمپکت Compact در مورد دوربينها زمانی مورد استفاده واقع می شود که لنز و بدنه دوربين در يک واحد پيوسته قرار داشته باشند.

اين نوع دوربينها انواع و اقسام مدلها از کوچک " ببينيد و عکس بگيريد" تا مدلهای بزرگ تر که مانند دوربينهای بزرگ با امکانات اتوماتيک و قابليت های تنظيم دستی هستند، وجود دارند.

[bidastar]

دوربينهای پيشرفته


اين نوع دوربينها از قطعات جدا از هم تشکيل شده اند که اغلب عبارت از يک بدنه دوربين به همراه تعدادی لنز است. دوربينهای پيشرفته ديجيتال تا کنون از گران ترين دوربينها بوده اند. اين امر بستگی دارد به پيشرفته بودن و قابليت کار کردن سريع و اتوماتيک آنها و همچنين اين نکته که دوربينهای پيشرفته، دارای سنسور يا گيرنده نوری قوی هستند که درجه وضوح بالاتر و کيفيت بهتری از عکس را در مقايسه با دوربين کمپکت، عرضه می کنند. اغلب خريداران اين نوع دوربينها عکاسان حرفه ای هستند که با سرمايه گذاری روی اين دوربين ها می توانند از امکانات ساده تصحيح و رتوش عکس استفاده کنند ، مثل عکاسان مطبوعات.

دوربينهای ديجيتال و آنالوگ معمولا" می توانند از لنزها و لوازم جانبی يکديگر استفاده کنند.


استفاده از دوربين


عکاسی کردن با دوربين ديجيتال ، در لحظه ای که تکمه شاتر دوربين را فشار می دهيد، تفاوت چندانی با لحظه ای که شاتر دوربين آنالوگ را فشار می دهيد، ندارد.

بزرگ ترين اختلاف در قبل از انداختن عکس است که در دوربينهای ديجيتال می توانيد کنترل و تنظيم کنيد که عکس چگونه بيفتد و بعد از گرفتن عکس بتوانيد مستقيما" عکس را ببينيد، روی آن کار کنيد و تغييراتی اعمال کنيد و يا آنها را چاپ کنيد. توضيحاتی که در ادامه می آيند، در مورد اکثر دوربينها صدق می کنند.

[bidastar]

قسمتهای مختلف دوربين

بزرگ يا کوچک ،ارزان يا گران، ساده يا پيشرفته ، در همه حالات يک دوربين از اين قسمتها تشکيل شده است: چشمي، شاتر، ديافراگم، لنز، نورسنج و در مورد خيلی از دوربينها فلاش . برنامه های آماده ای که در دوربين هستند تا تصميم بگيرند که قسمتهای مختلف دوربين چگونه با يکديگر به طور اتوماتيک کار کنند، يک امری عادی در دوربينهای امروزی هستند. توانايی انجام تغييرات دستی در دوربينها، امروزه تبديل به نکته ای مهم و مثبت شده که قيمت بيشتری را به قيمت اصلی دوربين اضافه می کند.




چشمی يا منظره ياب

خيلی از دوربينهای کمپکت ديجيتال و آنالوگ دارای پنجره کوچکی هستند که فرد عکاس می تواند با ديدن از ميان آن کادر و اجزا درون آن ، عکس خود را مشخص نمايد.

اين پنجره کوچک که به چشمی يا منظره ياب دوربين معروف است معمولا" در کنار لنز قرار دارد. چيزی که به عنوان تصوير از درون چشمی دوربين مشاهده می کنيد ، تصويری تقريبی از نظر کادر يا عکس نهايی است. اختلاف در تصوير چشمی و تصوير نهايی به خطای پارالکس معروف است.

زمانيکه مسئله کادر دقيق سوژه مهم باشد، مثل عکاسی کلوزآپ، صفحه LCD دوربين ديجيتال کمک بزرگی در اين مسئله است ، چرا که گيرنده نوری دقيقا" آن چيزی را که می بينيد، عکس خواهد گرفت.
شما می توانيد منطقه فوکوس را با نشانه گرفتن دوربين به طرف سوژه طوری انجام دهيد که مستطيل منطقه فوکوس در نقطه ای از عکس واقع شود که می خواهيد فوکوس را روی آن انجام دهيد. تکمه شاتر را مقدار کمی به پايين فشار دهيد ، دوربين در اين حالت فاصله تا سوژه را اندازه می گيرد و لنز را فوکوس می کند. در حالتيکه تکمه شاتر کماکان تا نيمه به پايين فشار داده شده است، کادرعکس خود را هم انتخاب می کنيد.




صفحه LCD

فقط در دوربينهای عکاسی ديجيتال وجود دارد. اين نوع چشمی با همکاری لنز دوربين، کادری که در عکس ظاهر خواهد شد را نشان می دهد. با استفاده از صفحه LCD می توان نه تنها متدی را که در بالا در مورد آن شرح داديم (يعنی فوکوس کردن) را انجام دهيد ، بلکه می توانيد ببينيد که عکس چگونه خواهد افتاد و مثلا" عکس چقدر روشن و يا تيره ظاهر خواهد شد. روی صفحه LCD معمولا" اطلاعات مربوط به تنظيماتی که در هنگام گرفته شدن عکس استفاده خواهند شد، مثل شاتر و اندازه ديافراگم هم نمايش داده می شوند.

در يک دوربين تک لنزی انعکاسی تصويری که درون چشمی آن مشاهده می شود، از درون لنز و يک سری آينه عبور می کند تا به پنجره چشمی در پشت دوربين می رسد. از اين رو چشمی اين گونه دوربينها ، کادر عکس را دقيقا" نشان داده و بعضی مواقع هم اطلاعات ديگر ، مثل سرعت شاتر و ديافراگم را در آن می توان مشاهده کرد.


شاتر

اندازه سرعت بر حسب ثانيه يا کسری از ثانيه بيان می شود. اين اندازه معمولا" همراه با درجه باز بودن ديافراگم بيان می شود تا مقدار مشخص نوری که گيرنده نوری بايد دريافت کند را مشخص کند. اما از اين اندازه برای تاثير حرکت در عکس هم استفاده می شود.

برای سرعتهای شاتر طولانی تر از ثانيه و جهت احتراز از لرزش دست، بايد از سه پايه و يا ساير وسايل ثابت نگهداشتن دوربين استفاده کنيد. حتی اگر همه کارها به طور اتوماتيک در دوربين شما انجام می شود، باز هم بهتر است که قبل از گرفتن عکس کنترلی در مورد سرعت شاتر بکنيد تا بدانيد که عکس شما با چه سرعتی گرفته می شود.




ديافراگم

ديافراگم اغلب در لنز جای دارد. اندازه باز بودن ديافراگم همراه با سرعت شاتر، مقدار نوری که به گيرنده نوری می رسد را تنظيم می کنند. رقم پايين تر در ديافراگم به معنی بازتر بودن ديافراگم است. برای هر پله يا گامی که ديافراگم کاهش پيدا می کند ( يعنی رقم ها افزايش پيدا می کنند) مقدار نوری که به داخل دوربين راه پيدا می کند، نصف می شود. ديافراگم 8/2 دو برابر ديافراگم 4 نور به داخل دوربين وارد می کند.


اندازه ديافراگم بازتر (رقمهای کوچک تر) همچنين باعث می شود تا عمق ميدان عکس کاهش پيدا کند. اين بدين معنی است که تصوير فقط در محدوده کمی به صورت واضح ديده خواهد شد و قبل و بعد از اين منطقه، تصوير سوژه تار خواهد بود. عمق ميدان کمتر را می توان در موارد مشخصی به کار برد ، مثلا" زمانی که عکس شخصی را می خواهيم از پس زمينه متحرک آن جدا کنيم.




لنز

در يک دوربين قطع کوچک که از فيلم mm 36×24 استفاده می کند، يک لنز mm 50 لنزی نرمال به حساب می آيد. اين لنز نه تصوير را بزرگتر و نه کوچکتر می کند. لنزی که باعث می شود موضوع عکس بزرگتر شود به لنز تله مشهور است که فاصله کانونی آن بيشتر از mm 50 است و اگر موضوع عکس کوچکتر از اندازه طبيعی آن شود، آن لنز ، لنزی وايد است. لنزهای با فاصله کانونی متغير به لنز زوم مشهور هستند.


در لنز نرمال، فاصله کانونی برابر اندازه قطر کادر نگاتيو است. دوربين ديجيتال دارای گيرنده نوری يا سنسوری است که اندازه آن خيلی کوچکتر از قطع يک فيلم است. از اين رو لنز نرمال در دوربين ديجيتال کوچکتر از لنز نرمال در دوربينهای سنتی قطع کوچک است. فاصله کانونی لنز، معمولا" در دوربينهای ديجيتال معادل فاصله کانونی لنزهای دوربينهای قطع کوچک در نظر گرفته می شود.


زوم ديجيتال : دوربينهای ديجيتال دارای هر دو نوع زوم اپتيک و ديجيتال هستند. زوم ديجيتال به معنی اين است که دوربين به طريق الکترونيکی و ديجيتالی يک تصوير را بزرگ می کند. اما در اين حالت عکس نمی تواند دارای اطلاعاتی بيشتر از آن چيزی که زوم اپتيک عرضه می کند ، باشد. از اين رو کيفيت زوم ديجيتال بسيار پايين تر از زوم معادل اپتيک است. جهت بزرگ کردن يک عکس می توانيد از يک نرم افزار تصويری ، بعد از برداشتن عکس استفاده کنيد.






فلاش

حتی دوربينهای کوچک و ساده هم، امروزه مجهز به فلاش هستند. ميدان روشن کردن فلاشهای ثابت روی دوربينها محدود است ( بين 5/0 تا 3 متر ، جهت اطلاع دقيق به دفترچه دوربين خود مراجعه کنيد) اما اين فلاش برای فاصله های کم و کوتاه در يک محيط سربسته کفايت می کند.


کاهش خطر قرمزی چشم: فلاش ها معمولا" روی يک دوربين کوچک در کنار لنز قرار گرفته اند. اگر کسی که عکس او گرفته می شود، مستقيما" به دوربين نگاه کند، نور فلاش منعکس شده از برخورد به سرخرگهای شبکيه چشم باعث قرمز شدن چشم فرد در عکس خواهد شد که پديده چشم قرمز مشهور است. برای مقابله با بروز اين پديده ، فلاش می تواند قبل از گرفتن عکس، نوری از خود بيرون بدهد ، در اين هنگام به دليل نور بيشتر، مردمک چشم خود را جمع می کند و سپس فلاش زده می شود. از اين رو يک فاصله و وقفه ای بين هنگاميکه شاتر فشارداده می شود و زمانيکه عکس گرفته می شود، بوجود می آيد. در اين فاصله ، ممکن است مدل عکاسی شما خسته شود و قيافه ديگری به خود بگيرد که در عکس ظاهر شود.

از آنجايی که اکثر نرم افزار های تصحيح عکس دارای ابزارهايی برای تصحيح قرمزی چشم هستند، پس فلاشهای تاخيری شايد دارای امتياز منفی بيشتری باشند و مشکلات بيشتری توليد کنند.

[bidastar]

فلاش حذف سايه ها: از فلاش می تواند حتی در زير نور شديد خورشيد، برای از بين بردن سايه ها و کم کردن کنتراست استفاده کرد. اگر شما بخواهيد از فلاش جهت پر کردن سايه ها استفاده کنيد، بايد آنرا برای اين کار تنظيم کنيد. در اين حالت هر بار که عکسی بگيريد، به طور اتوماتيک يک بار فلاش زده می شود.




نور سنجی
برای گرفتن عکس دقيق و درست ، بايد مقدار مشخص و درستی نور به گيرنده نوری برسد. مقدار نور لازم، يا از طريق دوربين و يا به طور دستی تنظيم می شود که در اين حالت شما خودتان اندازه شاتر و ديافراگم را تنظيم می کنيد. خيلی از دوربينها اين امکان را به شما می دهند که نورسنجی را خودتان انجام دهيد.




نورسنجی ماتريسی

در اکثر عکسها نورسنجی بر مبنای کل عکس صورت می گيرد و نور تمام سطح عکس اندازه گيری می شود و نوردهی برای عکس بر مبنای ميانگين نور دريافتی انجام می شود. اين نوع نورسنجی به نورسنجی چند نقطه ای هم مشهور است.




نورسنجی نقطه ای

زمانی که اختلاف نور در نقاط مختلف عکس بسيار است، بهتر است که نور سنجی را از يک نقطه به خصوصی از عکس که مورد نظر هست و اهميت بيشتری دارد ، انجام داد. اين روش به نورسنجی نقطه ای مشهور است. در اين روش فقط نوری که در مرکز چشمی دوربين ديده می شود، اندازه گيری می شود.

در نورسنجی نقطه ای می توانيد دقيقا" مانند فوکوس کردن، مرکز چشمی دوربين را روی قسمتی از سوژه که مهم است، نشانه گيری کرده و مقدار نور را اندازه گيری کنيد. سپس می توانيد نوردهی را قفل کنيد، اين کار را با نيمه فشار دادن شاتر دوربين انجام می دهيد. سپس کادر عکس خود را مشخص کنيد و عکس دلخواه تان را بگيريد.





نورسنجی مرکزی

در نورسنجی مرکزی ، نور تمام محوطه اندازه گيری می شود ولی تاکيد بيشتر بروی نقطه مرکزی عکس ميباشد .

[bidastar]

گول خوردن نورسنج دوربين

از طريق ترکيب شاتر کوتاه يا طولانی مدت با ديافراگم باز يا يسته ، دوربين مقدارنور را طوری تنظيم می کند که شما بتوانيد دريک روز تاريک پاييز به خوبی روز آفتابی تابستان عکس بگيريد .اما اگر سوژه عکس شما بسيار روشن يا بسيار تاريک باشد ، نورسنج دوربين شما می تواند خيلی راحت گول بخورد وخود رابرای اندازه ای اشتباه تنظيم کند .




تصحيح يا جبران نوردهی

اگر دوربين شما دارای کارکرد تصحيح نوردهی باشد ، می توانيد ازاين امکان جهت تاباندن نوربيشتر يا کمتر به سنسور نوری استفاده کنيد . کارکرد تصحيح نوردهی در عکاسی وسيله کمکی بسيار خوبی برای شرايط نوری نامناسب ويا مواقعی که سوژه عکس فوق العاده تيره و يا روشن است ، می باشد .




حالت اتوماتيک

درخيلی از دوربين ها تنظيم اندازه شاتر وديافراگم به طور خودکار از طرف دوربين انجام می شود ، اما در عين حال می توان از حالتهای تقدم شاتر و يا تقدم ديافراگم ، هم جهت عکاسی در حالت اتوماتيک استفاده کرد. اين بدين معنی است که شما يک سرعتی برای شاتر خود انتخاب می کنيد وکارانتخاب وتنظيم ديافراگم را به دوربين واگذارمی کنيد و يا برعکس . استفاده ازاين امکانات برای به دست آوردن عمق ميدان بيشتر ، حذف پس زمينه متحرک و يا منجمد کردن حرکت در عکس می تواند به کار رود .




اصلاح ديجيتالی عکس در دوربين

عکس ديجيتال عبارت از ارقام صفر ويک است که می توان به طريق الکترونيکی اندازه آنها را کم و زياد کرد . اين بدين معنی است که بلافاصله بعد ازاينکه اطلاعات مربوط به عکس در سنسور نوری ثبت ومشخص شد ، می توان اين اطلاعات را اديت يا تصحيح کرد . اينکه چه کارکردهايی دراين رابطه وجود دارند ودست شما چقدر باز است ، بستگی به مدل دوربين دارد ودر هر دوربينی فرق می کند . بنابراين جهت اطلاع از امکانات دوربين خود دراين زمينه به دفترچه راهنمای آن مراجعه کنيد .




اندازه عکس

دراکثر دوربينهای ديجيتال امکان عوض کردن اندازه عکس وجود دارد . اين اندازه معمولا" به واحد پيکسل بيان می شود ،1920×2560،1200×1600،960×1280 و يا 480×640 ، هرچه اندازه قطع عکس را کوچک تر انتخاب کنيد ، می توانيد تعداد عکسهای بيشتری را روی کارت حافظه ذخيره کنيد . يک عکس کوچک باعث می شود که ارسال آن ازطريق e-mail ساده تر وسريع تر صورت گيرد . اما از طرف ديگر اين نوع عکس ها ، مناسب چاپ در قطع بزرگ نيستند .




کيفيت عکس

عکس در فرمت غير فشرده ، فضای زيادی را اشغال خواهد کرد . اگر شما کيفيت پايين تری برای عکس انتخاب کنيد می توانيد اندازه فايل خود را با کمک برنامه های فشرده سازی کوچک کنيد . البته در حالت فشرده کردن فايل مقداری از اطلاعات عکس حذف می شوند . کيفيتهای عادی عکس عبارتند از استاندارد ، نرمال ، خوب و RAW به معنی خام . حالت RAW که بهترين کيفيت عکس را ارائه می کند ، فرمت غير فشرده عکس است که مخصوص دوربينی که با آن کار می کنيد ، است .




وضوح عکس

دوربين می تواند وضوح عکس را جهت نشان دادن جزئيات بيشتر افزايش دهد . اين مسئله را با فوکوس کردن مخلوط نکنيد ، اينها دو مقوله جدا از هم هستند . اگر خطوط مرزی ( لبه هاي) سوژه سخت وغير ظريف باشند ، جزئياتی کمتر در عکس ديده می شوند . در حالت عادی ، قبل از اينکه عکس در کارت حافظه ضبط شود ، مقداری لبه های آن واضح تر می شوند .




تعادل نور سفيد

چشم انسان به طور اتوماتيک به انواع نورهای موجود خود را تطبيق می دهد . يک صفحه کاغذ سفيد را چشم ما چه در زير نور آفتاب وچه در زير نور لامپ های خانه سفيد می بيند .

برای دوربينهای ويدئو و يا دوربينهای عکاسی ديجيتال ، بايد معادل نور سفيد را روی آنها تنظيم کرد . اين بدين معنی است که روش دوربين برای ثبت رنگهای مختلف بايد طوری تنظيم شود که رنگ سفيد يا خاکستری سوژه هم به طور خنثی درروی عکس به رنگ سفيد يا خاکستری ظاهر شوند .


حالت رنگ

بعضی از دوربينها دارای قابليت عکاسی در حالت رنگ های مختلف مثل سياه وسفيد ، غلظت رنگ بالا ويا پايين ويا تون قهوه ای رنگ معروف به سپيا ((Sepia هستند .




حساسيت به نور

در دوربينهای معمولی که با فيلم کار می کنند و دراين کتاب دوربينهای آنالوگ ناميده می شوند ، می توان حساسيت فيلم را مناسب نوع فيلمی که به کار می بريد ، انتخاب وتنظيم کرد . هرچه حساسيت فيلم پايين تر باشد ، دانه هايی که روی فيلم هستند ريزتر و جزئيات زيادتری از سوژه در عکس ثبت می شوند . واحد حساسيت فيلم به ISO بيان می شود که ترکيبی از سيستم آمريکايی ASA وسيستم آلمانی DIN است . مثلا" 400/27˚ ISO واحدی برای نمايش فيلم با حساسيت 400 ايزو است .

دريک دوربين عکاسی ديجيتال بايد ديد که کارخانه سازنده آن چه حساسيتی را برا ی آن مدل درنظر گرفته است. هر اندازه ای که دوربين برای آن تنظيم و ساخته شده باشد، همه عکسها بر مبنای آن حساسيت گرفته خواهند شد. حساسيت برای يک سنسور نوری CCD به صورت ISO بيان می شود. حساسيت سنسور نوری در دوربين های ديجتال کمپکت معمولا" 100 ايزو است. بعضی از دوربينها دارای قابليت تغيير ايزو يا حساسيت فيلم از طريق تقويت سيگنالهای الکترونيکی هستند. اين کارکرد باعث می شود که حتی در زير نور ضعيف هم بتوان عکاسی کرد ولی عکسی که شما دريافت خواهيد کرد، دارای برفک و پارازيت خواهد بود.

[bidastar]

کار روی عکسها درون دوربين

دوربين ديجيتال در حقيقت کامپيوتر کوچکی است که با آن نه تنها می توان عکس گرفت ، بلکه می توان در سازماندهی و نشان دادن عکسها هم از آن استفاده کرد. امکانات موجود در دوربينهای مختلف فرق می کنند در زير چند نمونه مرسوم آنها آورده می شوند.




ذخيره عکسها در پوشه های مختلف

يک کارت حافظه دوربين می تواند دهها و بلکه صدها عکس را در خود جای دهد. در بسياری مواقع ، بهتر است که عکسها را در پوشه ها ی مختلف کارت ذخيره کرد. مثلا" فرض کنيم که می خواهيد به يک مسافرت دور اروپا برويد و از شهرهای چند کشور مختلف ديدن کنيد. از طريق سازمان دادن و درست کردن پوشه های مختلف و جای دادن عکسها درون آنها، راحت تر می توانيد به خاطر بياوريد که کدام عکس را در چه محلی انداخته ايد. به اين طريق، نمايش دادن عکسها هم کار راحت تری خواهد بود و هر زمان که تصميم به نمايش عکس های شهر مشخصی بگيريد، می توانيد بلافاصله و سريع به پوشه شهر مربوطه برويد.




تنظيم نامگذاری عکسها

بعضی از دوربينها از نامگذاری استاندارد استفاده می کنند، يعنی يک فايل عکس را با يک حرف و سه يا چهار شماره نامگذاری می کنند . زمانيکه ارقام تمام شدند، مجددا" دوربين از صفر شروع می کند. بعضی ديگر از مدلها به محض اينکه کارت حافظه جديد را در آن می گذاريد، کنتور شماره عکس صفر می شود و شماره ها از نوع شروع می شوند. در اينگونه مدلها زمانيکه عکسهای خود را از دوربين به کامپيوتر منتقل می کنيد، خطر اين وجود دارد که عکسهای هم نام سابق حذف و عکسهای جديد جايگزين آنها شوند. به اين دليل حتما" کنترل کنيد که آيا، دوربين شما می تواند شماره پشت سر هم به عکسها بدهد ، بدون اينکه کنتور آن صفر شود يا نه. يک راه مناسب جهت مقابله با اين خطر، اين هست که عکسها را در پوشه های خاص خود ذخيره کنيد و همه عکسهای قديمی و جديد در يک پوشه ذخيره نشوند.




حذف کردن عکسها

عکسهای ناجور و نامطلوب را می توانيد بلافاصله پس از رويت پاک کنيد. هم چنين می توانيد در پايان يک روز همراه با عکاسی ، عکسها را يک به يک رويت کنيد و آنهايی را که نمی خواهيد، پاک کنيد. به اين طريق می توانيد، جا برای عکسهای جديد خود ايجاد کنيد.




محافظت کردن عکسها

جهت اينکه اشتباها" عکسی را پاک نکنيد، می توانيد عکس يا عکسهای مطلوب و مورد نظر را محافظت کنيد.

کارکردهای ديگری هم روی بعضی از دوربينها وجود دارند، که با مطالعه دفترچه دوربين خود می توانيد به وجود آنها پی ببريد. بعضی از اين کارکردها عبارتند از :

* گذاشتن صدا و يا فيلم متحرک در دوربين و دسترسی به آنها

* مطالعه جزئيات عکس از طريق بزرگ کردن تمام يا قسمتهايی از عکس

* نمايش اطلاعات مربوط به تنظيمات عکس (شاتر و ديافراگم)

* نمايش اتوماتيک عکسها

[bidastar]

طرز کار دوربین دید در شب

دوربین‌های دید در شب از جمله جالب‌ترین و کاربردی‌ترین مظاهر فناوری‌های نوین محسوب می‌شوند. احتمالا نخستین چیزی که با شنیدن نام دوربین‌های دید در شب به ذهن خطور می‌کند، تصوری از جاسوسان یا متخصصان حرفه‌ای است که به‌دنبال دستیابی به اهداف خاص خود در سکوت نیمه‌های شب هستند. در حقیقت با استفاده از این سیستم روِیتی، شخص کاربر دنیایی را مشاهده می‌کند که سایر افراد عادی دیدن آن عاجز هستند.
اکنون این سوال ساده مطرح می‌شود که این دوربین‌ها چگونه کار می‌کنند؟

دوربین‌های دید در شب فناوری کاربردی هستند که با استفاده از آن می‌توان به صورت میانگین شخصی را در تاریکی مطلق و حتی شب‌های ابری در فاصله ۱۸۳ متری رویت کرد. به‌طور کلی دوربین‌های دید در شب به ۲ شیوه متفاوت عمل می‌کنند که البته تفاوت این شیوه‌ها به فناوری خاصی مربوط می‌شود که در طراحی و ساخت آن به کار گرفته شده است.

در یکی از این دو شیوه که جلوه دادن تصویر نام دارد، اساس کار سیستم، جمع‌آوری ریزپرتوهای نوری از جمله قسمت پایین طیف نور مادون قرمز است. در واقع این پرتوها وجود دارند اما برای چشم غیرمسلح غیرقابل روِیت هستند. در این فرآیند پرتوهای جمع‌آوری شده تا آنجا تقویت می‌شوند که چشم بتواند براحتی آنها را در قالب تصاویر تشخیص دهد.

در شیوه دیگر که تصویربرداری حرارتی نام دارد، سیستم دید در شب بر اساس ثبت قسمت بالایی طیف مادون قرمز عمل می‌کند. این قسمت از طیف مادون قرمز به جای منعکس شدن نور در قالب حرارت از اشیای مختلف منتشر می‌شود. به همین علت اشیاء گرم‌تر نظیر انسان‌های زنده در مقایسه با دیگر اشیاء نظیر درختان و ساختمان‌ها نور بیشتری منتشر می‌کنند. در چنین دوربین‌هایی افراد در حال حرکت که توده‌ای گرم محسوب می‌شوند، همچون سایه‌های قرمز رنگ متحرک دیده می‌شوند و کاربر آنها را براحتی شناسایی و رویت می‌کند.

[bidastar]

دوربین فیلم برداری ( Camera )


دوربین ، وسیله اصلی ضبط یک رشته تصاویر به هم پیوسته و متوالی ، روی نواری از فیلم است. به طور خلاصه آنچه در هنگام فیلم برداری روی می دهد این است که:
دوربین در هنگام فیلم برداری از هر صحنه ، با یک سرعت مشخص ( مثلا 24 قاب در ثانیه ) ، به طور متوالی عکس هایی از صحنه مورد نظر می گیرد. این عکس ها بر روی فیلم به صورت قاب به قاب ضبط می شوند. سپس این فیلم را در دستگاه نمایش می گذارند و با همان سرعتی که فیلم برداری صورت گرفته ، آن را به نمایش در می آورند و به این ترتیب به دلیل خاصیت تداوم دید در چشم انسان ، توهم حرکت ایجاد می شود.

امروزه دوربین های بسیاری ، در اندازه های متفاوت و قابلیت های مختلف تولید می شود و در انواع روش ها و موقعیت های فیلم برداری مورد استفاده قرار می گیرد.


اجزاء اصلی دوربین

منبع انرژی دوربین

دوربین های اولیه کوکی بودند ، به این معنی که قبل از فیلم برداری ، ضامن کوک را چندین بار گردش می دادند تا انرژی لازم در فنر دوربین ذخیره شود و دوربین در موقع لزوم از آن استفاده کند. به تدریج نیروی الکتریسیته و جریان برق جایگزین کوک شد. همه دوربین های امروزی با برق کار می کنند. در دوربین های کوچک و نسبتا سبک که قطع فیلم هم کوچک است ( برای مثال 8 میلیمتری ) ، معمولا از باطری های خشک استفاده می کنند اما در قطع های بزرگ تر فیلم ( مانند 16 ، 35 و ... ) که انرژی بیشتری برای حرکت فیلم ، مورد نیاز است ، باطری هایی که با اسید کار می کنند ، مقرون به صرفه تر هستند. البته امروزه دیگر از باطری های شارژی استفاده می شود که استفاده از آنها آسانتر و بهتر است. اما در دوربین های حجیم تر و حرفه ای تر از موتور برقی نیز استفاده می شود.
دوربین بدون منبع انرزی کار نمی کند ، پس باید پیش از شروع به کار مطمئن شد که انرژی لازم برای دوربین فراهم است. در دوربین هایی که با باطری کار می کنند معمولا لامپ کوچکی هست ، که فیلم بردار را از اوضاع باطری آگاه می کند. مثلا اگر لامپ قرمز بود ، یعنی باطری قوی است و برای فیلم برداری مناسب است ، اما اگر لامپ خاموش بود و یا نور آن کم رنگ بود باید یا باطری را عوض کرد و یا آن را شارژ نمود.


کلید سرعت

با استفاده از کلید سرعت ، مشخص می کنیم که می خواهیم فیلم با چه سرعتی ضبط شود.
اگر فیلم صامت باشد ، معمولا سرعت را روی 18 قاب ( فریم ) در ثانیه تنظیم می کنند ، به این معنی که در هر ثانیه ، با فواصل زمانی ثابت تنها بر روی 18 قاب تصویر ضبط شود. اگر فیلم ناطق باشد معمولا با سرعت 24 قاب در ثانیه فیلم را ضبط می کنند. به این ترتیب اگر فیلم گرفته شده را با سرعتی برابر سرعتی که آن را ضبط کرده اند به نمایش در آورند ، حرکت ها طبیعی به نظر می رسند.

اگر بخواهند حرکت ها سریع تر از حد معمول باشند ، یعنی فست موشن ( Fast Motion ) ، سرعت را بر روی سرعتی کمتر از آنچه در بالا گفته شد ، مثلا 9 قاب در ثانیه تنظیم می کنند ، و لی در هنگام نمایش با سرعتی بیشتر ، معمولا سرعت معمول به نمایش در می آورند. و اگر بخواهند حرکت ها کندتر از حد معمول باشند ، یعنی اسلو موشن (Slow Motion) ، سرعت را بر روی سرعتی بیشتر از آنچه گفته شد ، مثلا 36 قاب در ثانیه ، تنظیم می کنند ، ولی در هنگام نمایش با سرعتی کمتر ، معمولا سرعت معمول به نمایش در می آورند.

البته باید توجه داشت برخی از دوربین ها تک سرعته هستند ، مثلا 24 قاب در ثانیه ، در این دستگاه ها دیگر سرعت دست فیلم بردار نیست ولی در دوربین های چند سرعته باید پیش از شروع کار فیلم برداری ، سرعت را تنظیم کرد.


ویزور چشمی

ویزور ، دریچه ای است که فیلم بردار می تواند ، سوژه را از داخل آن ببیند. از آنجا که قدرت دید اشخاص مختلف با هم فرق می کند ، برخی دوربین ها مجهز به ویزور چشمی متغیر هستند. به این ترتیب فیلم بردار باید قبل از شروع به کار ، با گرداندن ویزور و تغییر فاصله آن با بدنه دوربین وضعیت چشم خود را با تصویر داخل ویزور تطبیق دهد. برای این کار ابتدا دوربین را در فاصله 30 متری از یک سوژه قرار می دهند و با توجه به آن ویزور را تنظیم می کنند.



-----

----- ، وسیله ای است که از آن برای خوش رنگ تر شدن فیلم و نیز تنظیم میزان روشنی و تاریکی در بخش های مختلف صحنه استفاده می کنند. ----- ها انواع مختلف و موارد استفاده گوناگون دارند. فیلم بردار باید تشخیص دهد با توجه به نوری که در صحنه موجود است ( نور طبیعی یا نور مصنوعی ) ، رنگ های به کار رفته در صحنه و ... چه نوع فیلتری استفاده شود و در چه حالتی قرار گیرد.



شاتر

شاتر ، مسدود کننده ای است که در مواقع لازم اجازه می دهد مقداری از نور سوژه به فیلم برخورد نماید. پیش از فیلم برداری ، باید اندازه شاتر و در بعضی دوربین ها درجه شاتر را با توجه به سرعتی که سوژه دارد تنظیم کرد. سرعت سوژه یا معمولی است مانند پیاده روی و دوچرخه سواری ، یا سرعت زیاد است مانند حرکت اتومبیل ، و یا سرعت خیلی زیاد است مانند حرکت قطار و هواپیما. هر چه سرعت بیشتر می شود اگر شاتر با اندازه و عدد تنظیم می شود آن را بیشتر و اگر با درجه تنظیم می شود ، درجه را کمتر می کنند. البته در بعضی از دوربین ها اندازه شاتر ثابت است و از آنها باید در فیلم برداری از نوع خاصی از سرعت حرکت مثلا معمولی استفاده کرد.


فیلم خام

فیلم های خام مورد استفاده با توجه به قطع دوربین ( مثلا 8 ، 35 و ... میلیمتری ) ، از نظر ظهور و چاپ ( مثلا نگاتیو ، پوزتیو و ریورسال ) و ... فرق دار ند و فیلم بردار باید فیلم خام درست و مناسب را به درستی در دوربین قرار دهد. همچنین مراقب باشد که به فیلم نور نخورد و از بین نرود.


کونتور

کنتور ، مقدار مصرف شده از فیلم خام ( معمولا بر حسب فوت یا متر ) و در بعضی دوربین ها مقدار باقیمانده از فیلم خام را نشان می دهد و به این ترتیب فیلم بردار را از ادامه کار، آگاه می کند. البته در دوربین ها علامت ( مانند نوشته ) یا چراغی نیز وجود دارد که فیلم بردار را از اتمام فیلم خام آگاه می کند.


عدسی ( لنز )

عدسی ها در اندازه ها و شکل های مختلف ساخته می شوند و کارشان تمرکز اشعه های نورانی بر امولسیون فیلم است. هر لنز دو فاکتور مشخص و مهم دارد :
1- فاصله کانونی.
2- دیافراگم.
فیلم بردار باید با استفاده از یک عدسی مناسب ، صحنه را به گونه ای فیلم برداری کند که اجزای اصلی و بخش های مهم و مورد نظر کارگردان دارای وضوح خوبی باشند و اصطلاحا حالت فوکوس داشته باشند.


نورسنج

نورسنج ، وسیله ای الکترونیکی است که شدت و میزان نور در صحنه را اندازه می گیرد. با توجه به اندازه ای که نورسنج اعلام می کند باید میزان باز شدن دیافراگم را تعیین کرد ، تا با این میزان نور ورودی ، به فیلم ( با توجه به حساسیت آن به نور ) ، صدمه وارد نشود.


دیافراگم

دیافراگم، که به خاطر شباهت با شبکیه چشم ، به آن شبکیه هم گفته می شود ، میزان نور عبوری از عدسی و نوری که به فیلم می رسد را کنترل می کند. دیافراگم مانند دریچه ای است ، قابل کنترل ، که معمولا از تکه های نازک فلزی ، که روی همدیگر را می پوشانند ، تشکیل می شود.



طرز کار دوربین

فیلم خام درون فیلمدان قرار می گیرد. فیلم با گیر کردن حاشیه سوراخ دار ش در دندانه های چرخ دنده در حال چرخش ، در دوربین به گردش در می آید. هز قاب فیلم تک تک با مکانیسمی شبیه چنگک که روی سوراخ های حاشیه فیلم عمل می کند به پایین کشیده می شود. هرقاب به مدت کسری از ثانیه ( بر اساس سرعت تعیین شده ) ، پشت شاتر می ماند ، شاتر باز می شود و عدسی فرصت می یابد تا با نوری که از سوژه می تابد ، تصویری روی فیلم بیندازد. سپس شاتر بسته می شود و قاب دیگری دوباره پشت شاتر قرار می گیرد . در این حال ، قاب های نور خورده به کمک چرخنده در فیلمدان دیگری جمع می شوند. این کارها به طور مداوم انجام می شود ، تا فیلم خام تمام شود. برای جلوگیری از پاره شدن فیلم در اثر فشارهایی که طی حرکت ، توقف و حرکت دوباره به آن وارد می آید ، حلقه های متحرکی را در بالا و پایین دریچه قرار داده اند.

[bidastar]

نحوه انتخاب یک دوربین دیجیتال

اکثر پيشرفت ها و تحولات چشمگير در عرصه دستگاههای الکترونيکی در بيست سال گذشته ، مديون پيشرفت های مهم و عظيم تری در صحنه های ديگر تکنولوژی است. بررسی عملکرد دستگاههای الکترونيکی نظير : CD ، DVD ، MP3s و DVR ، توجه ما را به اين واقعيت مهم معطوف می نمايد که تمامی آنان از يک پردازش پايه مشابه استفاده می نمايند : تبديل اطلاعات آنالوگ به ديجيتال ( صفر و يک ) . رويکرد فوق، تغييرات گسترده ای را در رابطه با نحوه برخورد با اطلاعات صوتی و تصويری ، بدنبال داشته است . دوربين ديجيـتال ، يکی از نمونه های قابل توجه در اين زمينه بوده که نسبت به مدل های قبل از خود ، بصورت اساسی تغيير نموده است( تفاوت عمده نسبت به با دوربين های سنتی ) . تمامی فرآيندها در دوربين های سنتی، مبتنی بر فعاليت های شيميائی و مکانيکی می باشد. تمامی دوربين های ديجيتال دارای يک کامپيوتر از قبل تعبيه شده بوده وتصاوير را بصورت الکترونيکی ذخيره می نمايند.
فرض کنيد ، قصد تهيه يک عکس و ارسال آن از طريق نامه الکترونيکی برای دوست خود را داشته باشيم . در اين رابطه می بايست تصوير اخذ شده ، بصورتی نمايش و مشخص گردد که کامپيوتر قادر به شناسائی آن باشد ( بيت ها و بايت ها ) . در حقيقت يک تصوير ديجيتال، رشته ای طولانی از صفر و يک بوده که تمامی نقاط رنگ شده که پيکسل ناميده می شوند را مشخص می نمايد. ترکيب و اجتماع تمامی نقاط فوق با يکديگر ، تصوير ديجيتالی مورد نظر را ايجاد می نمايد. در صورتيکه قصد تهيه يک عکس را داشته باشيم ، می توان از دو گزينه زير استفاده نمود :

استفاده از دوربين های فيلم سنتی . در اين روش با استفاده از يک دوربين عکسبرداری ، عکس مورد نظر گرفته شده و پس از پردازش فيلم بصورت شيميائی، امکان چاپ آن با استفاده از کاغذ ها ی مخصوص ، فراهم می شود. در ادامه ، عکس آماده شده توسط اسکنر ، اسکن و بصورت ديجيتال تبديل می گردد .

استفاده از يک دوربين ديجيتال : در اين روش ، با استفاده از يک دوربين ديجيتال و تابش نور به شی مورد نظر و دريافت فيدبک های مربوطه و تبديل آنان به مجموعه ای از پيکسل ها ، تصوير مورد نظر مستقيما" بصورت ديجيتال تبديل می گردد .

يک دوربين ديجيتال ، همانند يک دوربين سنتی دارای امکانات متعددی نظير : مجموعه ای از لنزها می باشد . اين نوع دوربين ها در مقابل تمرکز نور بر روی بخشی از فيلم ، نور را بر روی يک دستگاه نيمه هادی تابانده که ضبط الکتريکی نور راانجام خواهد داد . در ادامه، يک کامپيوتر اطلاعات الکترونيکی را به داده ديجيتال تبديل می نمايد . مهمترين تفاوت بين يک دوربين ديجيتال و يک دوربين مبتنی برفيلم ، عدم استفاده از فيلم در دوربين های ديجيتال می باشد. در مقابل ، دوربين های ديجيتال دارای يک سنسور بوده که نور را به سيگنال های الکتريکی تبديل می نمايد . سنسورهای استفاده شده در اکثر دوربين های ديجيتال ، از نوع CCD)Charge Coupled Device) می باشد . در تعدادی ديگر از دوربين های ديجيتال از تکنولوژی نيمه هادی CMOS)complementary metal oxide semiconductor) استفاده می شود. با اينکه سنسورهای CMOS ، تصاوير ديجيتال با کيفيت مطلوبتر را ارائه می نمايند و در آينده متداولتر خواهند شد ، ولی نمی توان ادعا نمود که تکنولوژی فوق جايگزين سنسورهای CCD در دوربين های ديجيتال خواهد شد . CCD ، مجموعه ای بسيار کوچک از ديودهای حساس به نور بوده که مسئوليت تبديل تصوير ( نور ) به الکترون ( سيگنال های الکتريکی ) را برعهده دارند . ديودهای فوق ، photosites ناميده می شوند . هر photosite ، حساس به نور می باشد.

جایگاه دوربین دیجیتال

همانگونه که اشاره گرديد، تصاوير اخذ شده با استفاده از دوربين های ديجيتال ، به رشته ای طولانی از پيکسل تبديل می گردند. با توجه به نقش حياتی پيکسل ها در دوربين های ديجيتال ، توليد کنندگان و تهيه کنندگان توجه بسيار خاصی نسبت به پارامتر فوق دارند .مگا پيکسل ، واحد اندازه گيری بزرگتری نسبت به پيکسل است .مگا ، به معنی يک ميليون و پيکسل نقاط بسيار کوچکی می باشند که يک عکس را ايجاد می نمايند. تمامی تصاوير از نقاط بسيارريزی به نام پيکسل تشکيل می گردند . يک تصوير حاوی ميليون ها نقطه و يا پيکسل بوده که تشخيص آنان بدون چشم مسلح عملا" غير ممکن می باشد. بديهی است ، هر اندازه که دوربين ديجيتال دارای پيکسل های بيشتری باشد ، قادر به آگاهی جزيئات بيشتری از تصوير خواهد بود. بموازات افزايش اطلاعات مربوط به جزئيات يک تصوير ، می توان براحتی ابعاد و اندازه تصوير را بزرگتر و عمليات مربوطه را در ارتباط با آنان انجام داد . برخی از دقت ها ی ( وضوح ) متداول که در دوربين های ديجيتال استفاده می گردد ، بشرح زير می باشد :

256 در 256 پيکسل : دقت فوق در اکثر دوربين های ديحيتال ارزان قيمت ارائه می گردد . دقت فوق پائين بوده و معمولا" کيفيت تصاوير اخذ شده توسط اين نوع از دوربين ها نيز مطلوب نخواهد بود . مجموع تمامی پيکسل ها 65،000 می باشد .

640 در 480 پيکسل : دقت فوق نيز پائين بوده و در اکثر دوربين های ديجيتال از آن استفاده می گردد . در صورتيکه قصد گرفتن تصوير و ارسال آن برای دوستان و يا استفاده از آنان در صفحات وب ، وجود داشته باشد ، دقت فوق می تواند در اين رابطه پاسخگو باشد . مجموع تمامی پيکسل ها 307،000 می باشد .

1216 در 912 پيکسل : در صورتيکه قصد چاپ تصاوير اخذ شده توسط دوربين های ديجيتال وجود داشته باشد، دقت فوق مطلوب خواهد بود مجموع پيکسل ها ، 1،109،000 می باشد( مگاپيکسل ).

1600 در 1200 پيکسل . دقت فوق بالابوده و می توان تصاوير اخذ شده را با ابعاد بزرگتر چاپ نمود( يک تصوير 8 در 10 اينچ ). مجموع تمامی پيکسل ها تقريبا" دو ميليون می باشد . امروزه دوربين هائی با 2 / 10 ميليون پيکسل نيز عرضه شده است .

ضرورت استفاده از دقت بالا در دوربين های ديجيتال ، به نوع عملياتی که می بايست بر روی تصوير انجام شود،بستگی دارد. در صورتيکه ، هدف استفاده از تصاوير در صفحات وب و يا ارسال آنان از طريق نامه الکترونيکی برای دوستان باشد،می توان از دوربينی که دارای دقت 640 در 480 پيکسل است ،استفاده نمود.تعداد تصاويری را که دوربين می تواند در خود نگهداری نمايد ، متناسب با افزايش وضوح تصوير ، کاهش می يابد. در صورتيکه تصميم به چاپ تصاوير اخذ شده وجود داشته باشد ، می بايست از دوربين هائی که دارای تعداد پيکسل بيشتری می باشند، استفاده گردد. در حال حاضر، دوربین های چهار و پنج مگا پیكسلی متداول شده اند .
ویژگی ها ی مهم
از مهمترین ویژگی های مرتبط با دوربین دیجیتال، می توان به موارد زیر اشاره نمود :

دقت: تمامی دوربین های ديجيتال موجود، قادر به ايجاد تصاوير با کيفيت مناسب بمنظور ارسال بهمراه نامه های الكترونیكی و یا در اندازه های كوچك می باشند.همانطور که اشاره گردید، هر اندازه تعداد پیكسل های يک تصویربیشتر باشد، تصویر مذكور واضح تر بوده و می توان آنرا در اندازه بزرگتری چاپ كرد. دوربین هایی كه دارای وضوح دو مگاپیكسل می باشند ، قادر به ايجاد تصاویری به ابعاد 7*5 ، دروبین هایی با دقت سه مگاپيکسل قادر به توليد تصاويری در ابعاد 8 در 10 و دوربين های با دقت چهار مگاپیكسل ، می توانند تصاويری با ابعاد 11 در 17 را ايجاد نمايند.

اندازه،‌وزن و طرح: برای برخی از كاربران اندازه و وزن دوربین ببشتر از میزان دقت آن اهمیت دارد( حمل آسان دوربين ) .استفاده از دوربین های كوچك آسان می باشد ولی بدليل كوچك بودن صفحه و دكمه های كنترل كننده آن ، ممکن است به مرور زمان تبعات و مشکلات خاص خود را بدنبال داشته باشد .

عدسی زوم : دوربین های ارزان قیمت، اغلب فاقد لنزهای نوری می باشند. اگر مجبور به انتخاب بین دوربین های دارای لنزهای نوری و يا دوربین های با دقت بالا می باشيم ، پیشنهاد می گردد ، دوربینی انتخاب گردد كه دارای لنز نوری باشد. در چنين مواردی ضرورتی ندارد که سوژه مورد نظر جهت عکاسی، بزرگ انتخاب گردد و پس از گرفتن تصاوير با بکارگيری نرم افزار ، برداشت ها و پردازش های مورد نظر بر روی آن را انجام داد. لازم است به تبليغاتی که در رابطه با لنزهای دوربين های ديجيتال و ميزان عملکرد آنان می شود ، دقت لازم نيز صورت پذيرد. تعداد زيادی از توليد کنندگان ، زوم ليزری ( حرکت لنز بمنظور بزرگنمائی تصوير ) را با زوم ديجيتال ( تعداد اندکی پيکسل را می تواند capture نمايد ) ، ترکيب و اعلام می نمايند .

تمركز دستی: برای گرفتن تصاویر از فاصله بسیار نزدیك و یا در موارديکه امكان تتنظیم اتوماتیك وجود ندارد ،استفاده از پتانسيل های ارائه شده بمنظور تنظیم دستی دوربین ،کمک مناسبی بمنظور اخذ تصاوير واضح را ارائه می نمايد. در برخی دوربین ها امکان استفاده از تنظیم دستی وجود نداشته و در چنين مواردی می توان از دوربين مورد نظر صرفا" در فواصل محدودی استفاده بعمل آورد .

ذخیره سازی: دوربین های دیجیتال دو مگاپیكسلی كه اكثرا" دارای هشت مگابایت حافظه ( کارت حافظه اوليه ) می باشند ، قادر به نگهداری هشت تا ده تصوير با بالاترين دقت خواهند بود. ظرفیت كارت حافظه همراه یك دوربین دیجیتال زیاد حائز اهميت نمی باشد و می توان در ادامه و متناسب با نياز، ازكارت هائی با ظرفیت بيشتر استفاده نمود.شركت سونی همچنان دوربين هائی را توليدمی نمايد که می توانند تصاوير را بر روی فلاپی ديسک و يا ديسک نوری ذخيره نمايند . فراموش نکنيم که سرعت فلاپی ديسک ها کند بوده و بيش از يک و يا دو تصوير با دقت بالا را نمی توان بر روی آنان ذخيره نمود. با استفاده از ديسک های نوری می توان تصاوير بمراتب بيشتری راذخيره نمودولی دوربين هائی که از ديسک نوری استفاده می نمايند کند و حجيم می باشند.

باطری ها: در دوربين های ديجيتال از یك و یا چند نوع باطری استفاده می گردد. باطری نوع AA، هم بصورت قلیایی غیر قابل شارژ و هم بصورت قابل شارژ موجود می باشد . باطری های ظرفیت بالا CRV3 و یا باطری های قابل شارژ ، نمونه هائی ديگر از باطری های قابل استفاده در دوربين های ديجيتال می باشند.

فیلم و صدا: بسیاری از دوربین های ديجيتال قادر به گرفتن ( اخذ) تصاوير ویدئوئی مناسب می باشند ( به همان خوبی که عکس می گيرند ). حافظه این نوع از دوربین ها ، قادر به ذخيره سازی فيلم زيادی نخواهند بود . ويژگی فوق ، در موارديکه امكان دسترسی به دوربین های فیلمبرداری جهت ضبط تصاویر مربوط به یك صحنه وجود ندارد، بسیار مفید می باشد .

تنظیمات نوردهی: تمامی دوربين های ديجيتال ، امکان استفاده اتوماتيک را فراهم می نمايند ، در چنين مواردی کافی است از يک دکمه از قبل تعبيه شده که تمامی پارامترهای لازم بمنظور اخذ تصاوير را بصورت پيش فرض در نظر می گيرد ، استفاده گردد. استفاده از دوربین هایی كه دارای دیافراگمی جهت تنظیم میزان ورود نورمی باشند ، بمراتب مطلوبتر خواهد بود. با استفاده از دوربین های فوق و تنظیم فاصله لنز و یا مدت زمان باز بودن دیافراگم ، بقیه تنظیمات بصورت اتوماتیك در نظر گرفته خواهد شد.

منوها: در زمان انتخاب يک دوربين ديجيتال ، لازم است به امکانات ارائه شده بمنظور تنظيم دقت ، حالت و ساير موارد ديگر نيز دقت گردد . وجود امکانات مناسب در خصوص مشاهده سريع تصاوير گرفته شده نيز از مزايای يک دوربين ديجيتال محسوب می گردد. وجود دكمه های زیاد بر روی دوربین علاوه بر اتلاف زمان ، تنظیم و دسترسی به تصاویر گرفته شده را مشكل می سازد.هر اندازه تعداد دکمه های يک دوربین بیشتر باشد ،منوهای مرتبط با آن نيز افزايش خواهد يافت .

White Balance : تقريبا " تمامی دوربین های دیجیتال،امكان انتخاب يک تنظيم White Balance از قبل تعيين شده را فراهم می نمايند.ويژگی فوق ، به دوربين ديجيتال اعلام خواهد کرد که کدام عنصر در تصوير می بايست سفيد بوده و يا برداشتی معادل آن داشته باشد .(قابلیت تشخيص بخش هائی از يک عکس که می بايست سفید ،‌سیاه و یا بین این دو رنگ بنظر آیند). در صورتيکه کيفيت رنگ تصاوير، پارامتری مهم بمنظور استفاده از دوربين ديجيتال می باشد، پيشنهاد می گردد، دوربينی با قابليت فوق انتخاب گردد .

LCD : برخی از دوربين های ديجيتال دارای نمايشگر LCD می باشند .با استفاده از نمايشگرهای فوق ، می توان تصاوير اخذ شده را بلافاصله مورد بازبينی مجدد قرار داد. كیفیت LCD های موجود بسيار متنوع و متفاوت می باشد . تصوير نمايش داده شده توسط آنان در برخی مدل ها در مقابل نورخورشيد از بين رفته و يا تصاوير بصورت نقطه به نقطه نمايش داده خواهند شد .در برخی موارد ممکن است تصاوير نمايش داده شده با خم نمودن دوربين ، تغيير نمايند. در صورتيکه قصد تهيه يک دوربين با نمايشگر LCD وجود داشته باشد ، پيشنهاد می گردد قبل از خريد ، کيفيت LCD آن در عمل امتحان گردد .

تشریح مشخصات
مگاپیكسل ارائه شده توسط یك دوربین ديجيتال ، روشی بمنظور نشان دادن دقت یك دوربین می باشد. هر اندازه تعداد مگاپیكسل بيشتر باشد، دقت دوربین نیز بيشتر بوده و امکان گرفتن تصاویر بزرگترو با كیفیت چاپ مطلوب،فراهم می گردد. یك دوربین دو مگا پیكسلی، می تواند تصاویری با دقت 1600 در 1200 پیكسل را ایجاد نماید.دقت فوق ، امکان گرفتن تصاویر را در اندازه های 7*5 با بالاترین كیفیت ارائه می نمايد. در دوربین های سه مگا پیكسلی ، می توان تصاویری با كیفیت 2048 در 1536 پیكسل را ایجاد نمود (تصاویر 8*10 با كیفیت مطلوب ) . هر اندازه تصاویر دارای كیفیت بهتری باشند، حافظه بمراتب بیشتری در دوربین اشغال شده و متناسب با آن تعداد عكس هایی كه دوربین می تواند در حافظه خود نگهداری نماید، كاهش پیدا می نمايد. در اين راستا ، می توان از كارت های حافظه بمنظورافزایش میزان حافظه دوربین ، استفاده نمود.در صورتيکه قصد استفاده از تصاوير گرفته شده توسط دوربين های ديجيتال در نامه های الكترونیكی و يا صفحات وب وجود داشته باشد ، به دوربین های پیشرفته ای كه دقت آنان بیش از دو مگا پیكسل است ، نياز نخواهد بود ولی در صورتيکه قصد تهيه تصاوير با اندازه های متفاوت وجود داشته باشد ، پيشنهاد می گردد دوربين هائی با حداقل سه مگاپيکسل انتخاب گردد .
پارامترهای زیر را می توان در زمان انتخاب یک دوربین دیجیتال در نظر گرفت :

طول عمر باطری : حداقل :كمتر از 200 عكس ، پیشنهادی : بین 200 تا 400 عكس ، حداکثر : بیش از 400 عكس
باطری دوربین های دیجیتال بسرعت مصرف و استفاده می گردد. ( خصوصا" باطری های قليائی ) . طول عمر باطری دوربین های دیجیتال ارتباط مستقيمی با قيمت آنان ندارد . مثلا" ممکن است دوربین هایی با قیمت ارزان ، دارای باطرهائی با عمر مفيد بمراتب بيشتری نسبت به دوربين های گرانقيمت باشند.

مگاپیكسل(دقت) : حداقل : 2 مگا پیكسل یا كمتر ، پیشنهادی : 3 مگاپیكسل، حداکثر : 4 مگاپیكسل یا بیشتر
مگاپیكسل ، واحدی بمنظور اندازه گیری میزان دقت ثبت تصاویر توسط دوربین های دیجیتال است .هر اندازه تعداد مگاپیكسل یك دوربین بيشتر باشد ، تصاویر ایجاد شده توسط آن را می توان در ابعاد و اندازه های بزرگتر و با کيفيت مطلوبتر ، چاپ نمود.

کنترل ميزان نوردهی : حداقل : -- ، پیشنهادی :ارائه برخی امکانات برای دورنما ، حداکثر:تنظيم دهانه دیافراگم و نور بمهراه کنترل دستی همه جانبه
با استفاده از کنترل های ارائه شده، می توان عملياتی همچون تنظیم لنز و سرعت عبور نور را انجام داد( حائز اهميـت برای عكاسان حرفه ای ).

محدوده کانونی : حداقل : ثابت یا زوم دیجیتالی ، پیشنهادی : 2X تا 3X زوم نوری ، حداکثر : 4Xزوم نوری یا بهتر
دوربین هایی كه محدوده کانونی آنان بيشتر باشد ، قادر به گرفتن تصاوير از فواصل دورتر با کيفيت مناسب می باشند.دوربین های با قابلیت زوم نوری ، قادر به ايجاد تصاوير بهتر نسبت به دوربین هائی با قابلیت زوم دیجیتالی ، می باشند .

قابليت تمرکز دستی : حداقل : خير ، پیشنهادی : تمرکز مرحله ای ، حداکثر : بلی
با استفاده از قابليت فوق ، می توان عمليات تمرکز دوربين را بصورت دستی انجام داد ( تمرکز دستی در برخی حالات بمراتب دارای کارآئی و صحت بيشتری نسبت به تنظيم اتوماتيک است ) .دوربین هایی كه دارای قابليت تمرکز مرحله ای می باشند،قادر به تمرکز بر روی اشياء مورد نظر صرفا" درفواصل از قبل مشخص شده ای خواهند بود.

ظرفيت ذخیره سازی : حداقل : 8 مگابایت یا كمتر، پیشنهادی : 8 تا 16 مگابایت ، حداکثر : 16مگابایت یا بیشتر
ويژگی فوق ، حجم اطلاعاتی (برحسب مگابايت) را که يک دوربين می تواند در حافطه همراه خود و يا کارت حافظه قابل تعويض و يا هردو ، ذخيره نمايد، مشخص می نمايد .تعداد تصاویری را که می توان در حافظه يک دوربين ديجيتال ذخيره نمود به دقت تصاوير گرفته شده ، بستگی خواهد داشت .

نکاتی دررابطه با تهیه دوربین دیجیتال

انتخاب يک دوربين با مگاپيکسل موردنظر با توجه به نوع نياز :دوربین هایی که دارای دقت دو مگاپیكسل می باشند ، برای گرفتن عكس مناسب هستند.در صورتيکه قصد تهيه تصاویری به ابعاد 8 در 10 و چاپ آنان وجود داشته باشد ، به دوربینی با حداقل دقت سه مگاپیكسل، نياز خواهد بود. دوربین هایی كه دارای دقت چهار و يا پنج مگاپیكسل می باشند، بمنظور چاپ تصاویر در ابعاد بزرگ مناسب خواهند بود.

استفاده از دوربين هائی با قابليت شارژ مجدد باطری و يک شارژر : قیمت باطری متناسب با طول عمر آنان ، افزايش می يابد. برخی از دوربین ها قادر به استفاده از باطری های AA ( قابل شارژ و يا غيرقابل شارژ) می باشند. قابليت شارژ مجدد باطری ، علاوه بر مقرون بصرفه بودن ، عدم اتلاف زمان را نيز بدنبال خواهد داشت .

استفاده از دوربينی با حداقل توان زوم نوری 2X : كیفیت تصاویر گرفته شده توسط دوربین هائی با زوم دیجیتالی ، بمراتب پایین تر ازتصاویر اخذ شده توسط دوربین های شامل زوم نوری، می باشد.

استفاده از دوربين هائی با قابليت تمرکز در نور کم : برخی از دوربین ها دارای لامپ کمکی ( فلش ) برای تامین نور كافی جهت گرفتن تصاویر در نقاط تاریك می باشند. ويژگی فوق ، در موارديکه تصاویر در داخل اتاق گرفته می شود، کارساز خواهد بود.

استفاده از دوربين هائی که امکان استفاده از کارت حافظه اضافی را دارا می باشند : با اينکه تمامی دوربین های دیجیتال دارای حافظه می باشند ولی با استفاده از کارت حافظه می توان ظرفيت ذخيره سازی يک دوربين ديجيتال را افزايش داد.

عدم استفاده از دوربین هایی كه اطلاعات را بر روی فلاپی ديسک و يا ديسک نوری ذخيره می نمايند: فلاپی ديسک ها ارزان می باشند ولی نمی توان بر روی آنان تصاوير زيادی را ذخيره نمود. دوربين هائی که از اين نوع ديسک ها استفاده می نمايند، اغلب تصاوير را با دقت پائين ايجاد می نمايند. دوربين هائی که از ديسک های نوری استفاده می نمايند ، کند و حجيم می باشند .

امتحان دوربين قبل از خريداری آن : برخی از دوربین ها دارای دستورات و منوهائی می باشند که استفاده از آنان نسبت به ساير دوربين ها ساده تر می باشد . بررسی عملی برخی از امکانات فوق و مقايسه با ساير دوربين ها می تواند در عمل کارآئی يک دوربين را نشان دهد. دراينخصوص لازم است به موارد متعددی توجه گردد. فاصله زمانی بین فشردن كلید دوربین تا زمان ذخيره سازی تصوير، بررسی عملکرد لنز ارائه شده همراه دوربين ، بررسی مدت زمان انتظار برای گرفتن تصاوير ، بررسی عملکرد نمایشگر LCD دوربین در زیر نور خورشید ، از جمله مواردی می باشند که می بايست قبل از خريداری يک دوربين ديجيتال ، بدقت بررسی گردند.

استفاده از دوربين هائی که بهمراه آنان نرم افزارهای ویرایش تصاویرعرضه شده است : در اين رابطه می توان از نرم افزارهایی نظیر Adobe Photoshop Elements و Ulead PhotoImpac استفاده نمود.

استفاده از دوربين هائی که دارای LCD می باشند : دوربين های فوق ، امکان مشاهده تصاوير را فراهم می نمايند( بمحض گرفتن تصاوير).

عدم تاکيد بر قابلیت فیلمبرداری دوربین ديجيتال : برخی از دوربين ها دارای قابليت ضبط تصاوير متحرک به ميزان اندکی می باشند . در صورت عدم نياز به ويژگی فوق ، می توان در زمان تهيه يک دوربين ديجيتال ، آن را ناديده گرفت .

وجود يک کارت خوان حافظه : عملکرد کارت خوان ها ، مشابه يک هارد ديسک خارجی است که به کامپيوتر متصل می گردد . با استفاده از پتانسيل فوق ، می توان تصاوير را مستقيما" از رسانه ذخيره سازی که دوربين ديجيتال از آن استفاده می نمايد ، Download نمود . ويژگی فوق ، علاوه بر صرفه جوئی در زمان ، افزایش طول عمر باطری را نیز بدنبال خواهد داشت .

[bidastar]

دوربین بیسیم ( Wireless Camera )


نمونه ای از دوربین بیسیم با برد حدود 50 متردوربین های بیسیم معمولاً جهت کنترل و نظارت بر یک مکان از راه دور مورد استفاده قرار می گیرند. مزیت اساسی این دوربینها بی نیازی از کابل کشیهای طولانی است که علاوه برکاهش هزینه ها و راحتی استفاده نویز ایجاد شده بر روی تصویر را نیز کاهش می دهند. همچنین در بسیاری از موارد که امکان سیم کشی وجود ندارد ( مثلاً جهت نصب بر روی موبایل روبوت ها ) به کمک شما خواهد آمد.
این دوربینها در انواع مختلف و با قابلیت های گوناگون تولید می شوند و معمولاً برای راه اندازی نیاز به دانش فنی زیادی نخواهند داشت. قسمت فرستنده در فواصل کوتاه قسمت فرستنده در داخل خود دوربین و در ابعاد بسیار کوچک نصب می گردد و تغذیه دوربین نیز توسط یک باطری کوچک یا یک منبع تغذیه دائمی کوچک تامین می شود. قسمت گیرنده نیز حجم زیادی ندارد و خروجی آن را می توانید مستقیماً به ورودی های صوت و تصویر (AV) تلویزیون، ویدئو و کامپیوتر های دارای کارت ویدئو متصل نمایید.
در انواع ساده و ارزان قیمت این محصول دوربین و دستگاه گیرنده می توانند بین 30 تا 50 متر از یکدیگر فاصله داشته باشند. با توجه به راحتی نصب و حجم بسیار کوچک کاربردهای زیر را می توان برای این نوع دوربین برشمرد : نصب بر روی انواع رباتها و کنترل ربات از راه دور، کنترل کلاسهای درس در مدارس توسط مسئولین مدرسه، نصب در راهروها و معابر و کنترل عبور و مرور، نصب در ورودی منزل یا شرکت و استفاده به عنوان آیفون تصویری بدون سیم کشیهای اضافی، کنترل اتاق کودکان توسط والدین و ...

[bidastar]

نكاتي مهم در انتخاب دوربين فيلم برداري ديجيتال


دوربين هاي فيلم برداري مشخصاتي دارند كه در موقع خريد بايد به آن توجه كرد.

به گزارش واحد مركزي خبر، اعتبار شركت سازنده، نوع سيستم ذخيره سازي، زمان توليد دوربين، وزن و ابعاد بدنه دوربين، نوع حسگر، دقت حسگر، قابليت عكس برداري ، كيفيت فيلم، پشتيباني از فرمت هاي مختلف تصويري، شيوه ضبط صدا، سازنده لنز دوربين، ابعاد و كيفيت نمايشگر LCD، انواع پورت هاي ورودي و خروجي، نوع كارت حافظه، كيفيت بلندگو، قابليت هاي باتري و مواردي از اين دست مشخص مي كنند كه آيا اين محصول براي استفاده شما مناسب است يا خير؟ حقيقت امر اين است كه تشخيص برخي از اين موارد قدري تخصصي است اما در مواقعي لازم است كه از آن ها مطلع باشيد. از ميان اين امكانات و مشخصات به مواردي مي پردازيم كه مهم تر است.

سازنده دوربين
چهار، پنج سازنده معتبر در داخل ايران فعاليت مي كنند و توصيه مي كنيم سراغ نام هاي متفرقه نرويد. البته قيمت محصولاتي كه نام معتبر دارند مقداري از محصولات كمتر آشنا بالاتر است اما ارزشش را دارد. علاوه بر اين محصولات معتبر، اغلب توسط شركت هاي صاحب نام توزيع و پشتيباني مي شود و به طور حتم هنگام بروز مشكل يا ارائه درخواست هاي ديگر با مشكلات و دغدغه كمتري مواجه خواهيد شد.

سيستم ذخيره سازي
هاردديسك، كارت هاي حافظه فلش و ديسك هاي نوري DVD و Mini DVD در دوربين هاي ديجيتالي مورد استفاده قرار مي گيرد. دوربين هايي كه صرفا از كارت حافظه فلش استفاده مي كنند، فوق العاده سبك وزن هستند. مي توان گفت وزن آن ها در بيشترين حالت از ٤٠٠ گرم تجاوز نخواهد كرد و به طور معمول وزن آن ها بين ٢٠٠ تا ٣٠٠ گرم خواهد بود. دوربين هايي كه فقط از كارت حافظه فلش استفاده مي كنند علاوه بر سبك وزني امكانات ديجيتالي مناسبي ارائه مي كنند. البته كيفيت حسگر اين دوربين ها به طور معمول كمتر از يك مگاپيكسل است اما به دليل نداشتن جزء مكانيكي و قابل حركت، براي فيلم برداري در حركت فوق العاده مناسب هستند. دوربين هاي هاردديسكي و ديسكي(دي وي دي) به طور هم زمان و به عنوان سيستم ذخيره سازي دوم از كارت هاي حافظه فلش نوع SDHC، SD و گاهي نيز MMC پشتيباني مي كنند. اين ٢ نوع دوربين به طور معمول بين ٤٠٠ تا ٦٠٠ گرم بسته به قابليت ها و تنوع امكاناتي كه عرضه مي كنند، وزن دارند. در استفاده از دوربين هاي هاردديسكي با يك محدوديت گاهي آزاردهنده رو به رو هستيد به اين صورت كه پس از فيلم برداري ناچاريد اطلاعات هاردديسك را به رايانه منتقل و استفاده كنيد. به بيان ديگر استفاده از قطعه ذخيره ساز دوربين به صورت مستقل امكان پذير نيست. دوربين هايي كه از ديسك نوري DVD و كارت حافظه فلش استفاده مي كنند، محدوديتي در اين باره ندارند.

[bidastar]

مراحل راه‌اندازی دوربين فیلم برداری


ترتیب كار در همه دوربین‌ها مثل هم می‌باشد


مراحل راه‌اندازی دوربين فیلم برداری
1- فشار دادن و یا حركت دادن تكمه POWER برای روشن شدن.

2- تنظیم تكمهCAMERA برای ضبط‌وVCR برای تماشای فیلم


واژه VCRمخفف سه كلمهVideo Cassette Recorder می باشد به معنای فیلم ویدئو ضبط شده


- وقتی كه دستگاه در حالت CAMERA قرار بگیرد آماده فیلمبرداری و ضبط تصاویر می‌باشد در این حالت ابتدا تكمه آبی رنگ TAP EJECT را فشار دهید تا درب محفظه فیلم باز شود سپس فیلم خام را در داخل دوربین قرار دهید . برای بسته شدن درب دوربین، آن قسمت روی درب را كه كلمه PUSH به معنای فشار دادن و در بعضی دوربین‌ها واژه LOCK (قفل) نوشته شده را به آرامی فشار دهید تا درب بسته شود.


3-برای آنكه دوربین شروع به ضبط تصاویر كند كافی است تا یك بار تكمه قرمز رنگ RECORD را فشار دهید تا عملیات ضبط انجام شود.هرگاه این كا را انجام دادید برای آنكه از ضبط تصاویر مطمئن شوید در گوشه ویزور دوربین دقت كنید واژه REC كه مخفف كلمه RECORD می‌باشد مشخص باشد . برای آنكه دوربین را از حالت ضبط خارج كنید كافی است مجدداً تكمه قرمز رنگ RECORD را فشار دهید اگر دوربین در حالت ضبط نباشد به جای كلمه REC واژه PUSE به معنای توقف كوتاه در ویزور مشخص می‌باشد.


4- برای آنكه بتوانید تصاویری كه در ویزور كادربندی می‌كنید نزدیك آورده و یا به حالت اولیه خود بازگردانید. بایستی با تكمه دوحالته W T كار كنید.


T مخفف كلمه TELE و W مخفف كلمه WIDE می باشد كه در بحث انواع لنزها در بخش عكاسی توضیح آن ارائه گردید. پس هرگاه روی دوربین قسمت T را فشار دهید عدسی‌ها در داخل لنز دوربین از یكدیگر فاصله می‌گیرند و كاربرد لنز تله فوتو را پیدا می‌كند در نتیجه زاویه دید دوربین بسته می‌شود و تصاویر در ویزور نزدیك می‌شوند.


اما هرگاه روی دوربین W را فشار دهید عدسی‌ها به یكدیگر نزدیك می‌شوند و كاربرد لنز وایدانگل را خواهند داشت در این حالت زاویه دید دوربین باز می‌شود و می‌توانید فضای بیشتری را در داخل ویزور دوربین كادر بندی كنید. روی بیشتر دوربین‌ها تكمه W T به دوصورت عمل می‌كند. اگر طرفT را تا نیمه فشار دهید تصاویر به آرامی نزدیك می‌شوند و اگر تا انتها فشار دهید تصاویر سریع‌تر نزدیك می‌شوند. طرف W نیز به همین صورت عمل می‌كند.


البته توصیه من اینست كه از استفاده زیاد و نابه‌جا از این تكمه خودداری نمائید زیرا هرگاه شما در حال فیلمبرداری بدون استفاده از سه‌پایه هستید و تصاویر را با تكمه T نزدیك می كنید كادربندی تصاویر سخت خواهد شد و لرزش های دست بیشتر از پیش در كارتان مشاهده خواهد شد.


5- استفاده از تكمه FADE :(تاریكی و روشنی تصویر)


روی تمام دوربین‌ها این تكمه وجود دارد، استفاده از این تكمه در ابتدا و آخر فیلم می‌باشد. هنگامی كه قصد فیلمبرداری دارید ابتدا كادربندی را انجام دهید و تكمه FADE را فشار داده و در همان حالت نگه دارید تا تصویر در ویزور كاملا سیاه شود در این حالت تكمه REC را فشار دهید تا عملیات ضبط شروع شود سپس تكمه FADE را رها كنید تا تصویر به تدریج روشن شود. در پایان كار فیلمبرداری نیز می‌توانید قبل از آنكه دوربین را از حالت ضبط خارج كنید تكمه FADE را فشار داده تا تصویر به تدریج سیاه شود سپس تكمه REC را فشار دهید تا دوربین از حالت ضبط خارج شود.با انجام این كار بیننده فیلم دقیقاً نقطه شروع و پایان فیلم را متوجه خواهد شد و یك روند اصولی در فیلم به وجود آورده‌اید.


6- واضح سازی تصویر ( FOCUS ):


اگر دوربین در حالت تنظیم خودكار(AUTO )باشد واضح سازی تصویر توسط دوربین و به صورت خودكار انجام می‌شود. معمولاً دوربین هر چیزی كه در وسط كادر ویزور قرار گیرد به صورت واضح نشان می‌دهد و بعضی مواقع انتظار فیلمبردار را برآورده نمی‌كند و دچار اشتباه می‌شود. برای آنكه از كار فیلمبرداری لذت بیشتری ببرید سعی كنید واضح سازی دستی را تجربه كنید. ابتدا تكمه FOCOS را فشار دهید تا واضح سازی تصویر از حالت خودكار خارج شود. هنگامی كه این كار را انجام دهید در گوشه ویزور واژه MF مشخص می‌شود كه مخفف كلمه MANUEL FOCUS می‌باشد در این حالت برای واضح شدن تصاویر در دوربین های نوار بزرگ بایستی حلقه دور لنز را به راست و چپ بچرخانید . در دوربین های كوچك باید تكمه گردان پائین لنز و در بعضی مدل های دیگر تكمه كنار دوربین را به چپ و راست حركت دهید و تصویر را فوكوس نمائید تكرار این كار مهارت بیشتری در شما ایجاد خواهد نمود

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




آنچه در ایران به عکاسی صنعتی معروف است در واقع تهیه عکس به صورت حرفه ای است که قابلیت و کیفیت مناسبی برای چاپ داشته باشد تا قبل از عمومی شدن عکاسی دیجیتال، عکاس های حرفه ای از اسلاید یا نگاتیوهای سایز بزرگ برای تهیه عکس های خود استفاده می کردند (البته الان هم غالبا از همان ها استفاده می کنند) نگاتیو یا اسلایدهای 24*36 میلیمتر (معروف به 135) بیشتر برای اشیا کوچک، فضاهای بیرونی و عکاسی سریع و نیز سفارش های اقتصادی بکار می رود.سایز متوسط 6*4.5 و یا اغلب 6*7 سانتی متر چه به صورت نگاتیو یا اسلاید بیشترین کاربرد را دارد. برای مواردی که کیفیت بهتر، جزئیات بیشتر و خروجی بزرگ مورد نیاز باشد از قطع های بزرگ مثل 13*18 سانتیمتر استفاده می شود. این نوع نگاتیو یا اسلایدها به صورت تخت هستند و معمولا در عکاسی آتلیه استفاده می شود چون تجهیزات بزرگ و سنگینی را برای کار طلب می کند و حمل آنها قدری دشوار است. هزینه عکاسی حرفه ای بر اساس سایز فیلم، تعداد سفارش، محل عکاسی (آتلیه عکاس یا در محل سفارش دهنده) و از همه مهمتر کارشناسی و تخصص عکاس متفاوت هست هزينه عکاسي: پائین ترین قیمت برای عکاسی حرفه ای (در سال 1384) هر پز 200.000 ریال و بالا ترین آن 1.500.000 ریال انجام شده و در مواقع خاص با سیستم دیجیتال و سفارش انبوه و دقت پایین تا 150.000 ریال هم انجام می شود. قیمت های فوق مربوط به شهر تهران بوده و از تعرفه عکاسان شهرستانی خبر ندارم بزرگترین آتلیه عکاسی حرفه ای در تهران، استودیو لورکا هست که توسط آقای نادر معصومی و دو عکاس دیگر تاسیس و اداره می شود. این استودیو قابلیت عکاسی ازاشيا خيلي بزرگ را دارد مثلا امکان عکاسي از مینی بوس در داخل استودیو و نورپردازی مناسب آنرا دارد آتلیه های زیادی با امکانات مدرن در تهران فعالیت می کنند ولی متاسفانه مثل سایر امور هنری نرخ شکنی توسط نواموزان و کیفیت پایین کار آنان به اعتبار این حرفه لطمه زده است

عکس به عنوان يک عنصر اساسي و مهم در طراحي گرافيک به شمار مي رود. در محاورات روزمره و مکالمات افراد غير حرفه اي، از عکاسي حرفه اي تبليغات به عنوان عکاسي صنعتي نام رده مي شود. در واقع منظور تهيه عکس از محصولاتي است که در صنايع توليد مي شود يا عکسي که از خطوط توليد صنايع تهيه مي شود. عکاسي ازهرموضوعي که با فعاليت هاي شرکتي توليدي يا خدماتي در ارتباط باشد، در حيطه عکاسي صنعتي قرار مي گيرد. پس ميدان عمل عکاسي صنعتي ، بسيار وسيع است؛ زيرا تنوع محصول و خدماتي که مي تواند درکشور سازنده مصرف و يا به ديگر کشورهاي جهان صادر شود، نيز مطرح خواهد شد. عکاسي صنعتي در برگيرنده تمام کارهايي است که به توليدکننده کمک مي کند تا محصولاتش را تبليغ کند و بفروشد. وظيفه عکاسي صنعتي هم اين است که موضوع از جلوه و نماي بهتري نسبت به موضوع هاي مشابه برخوردار باشد. عکاسي صنعتي به طور خلاصه مرکز توجهش صنعت است. عکاسي صنعتي هدفي را دنبال مي کند که ميل به برقراري ارتباط است. چه بسا که موثرترين عکسهاي صنعتي ، عکسهايي ساده و سرراست بوده اند که از تمهيدات عکاسي ، فنون غيرمتعارف و جلوه هاي ويژه در آنها خبري نبوده يا بسيار کم از آنها استفاده شده است ؛ اما گفتني است که در بعضي مواقع ، همان تمهيدات جزيي سبب شده است که آن عکسها يک سر و گردن از ديگر عکسها برجسته تر باشند. عکسهاي صنعتي خوب ، آنهايي هستند که مي توانند ارتباط برقرار کنند؛ آنهايي که به اصطلاح با بيننده حرف مي زنند. همان عکسهايي که توجه ما را جلب مي کنند و در رقابت پيروز مي شوند. عکاس حرفه اي صنعتي هرگز اين عامل کليدي را از نظر دور نمي دارد


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


منبع: apameh.com

[karin]

همه ما خاطره لمس کردن دوربین دیجیتال را در ذهن داریم. اما چند بار پیش آمده که از عکسی که می گیریم لذت فراوان برده باشیم. بهتر نیست برای آنکه از این هنر حظ زائد الوصفی ببریم ابتدا به ۱۰ سوال زیر پاسخ گوییم؟


۱-چه می خواهم بگویم؟
جوابگویی به این سوال بسیار مهم است.با جواب به این سوال نیمی از راه را طی کرده اید. دیگر برای ترکیب بندی، قاب بندی و نورپردازی مشکل نخواهد بود.شما با دوربین خود می خواهید کسری از زمان را جاودانه کنید. پس باید حرفی برای ابراز داشته باشید.

۲- در این عکس چه نقطه کانونی ویژه ای بگنجانم؟
چرا به طور طبیعی کسانی که به این عکس نگاه می کنند نگاهشان به سمت پایین عکس کشیده می شود؟ چون شما نقطه کانونی را نزدیک قاب عکس قرار داده اید. این یکی از راه های خلق چنین معجزاتی است.

۳- چه فواصل کانونی متناقضی در عکس وجود داشته باشند؟
چشمان شما با دیدن این عکس به گردش در می آید تا بهتر بتواند با عناصر موجود در عکس ارتباط برقرار کند. این مسئله به نقاط کانونی متناقضی که در عکس وجود دارد برمی گردد. شما باید از خود بپرسید چگونه می توانم دو یا چند نقطه کانونی در عکس پدید آورم؟ اگر فواصل کانونی به ۲ مورد افزایش یابد عمق میدان هم بالطبع افزایش خواهد یافت. برای رسیدن به چنین هدفی چند راه حل به شما پیشنهاد می دهیم: حایتان را تغییر دهید یا فاصله کانونی دوربین را تنظیم کنید یا عمق میدان را تغییر دهید.
این نکته را هم در خاطر داشته باشید که اگر عکس شما بیش از دو فاصله کانونی داشته باشد مطمئنا اشتباهی در عکاسی مرتکب شده اید.


۴- پس زمینه و پیش زمینه عکس چه باشد؟
سوژه های بسیاری وجود دارند که شما می توانید آنها را به عنوان پس زمینه عکستان لحاظ کنید. چشمانتان را به کاویدن پشت سوژه و انتخاب بهترین حالت عادت دهید. این مسئله در مورد پیش زمینه هم صدق می کند. آنچه حائز اهمیت این است که پس زمینه باید مات باشد تا پیش زمینه در فضای آن به خودنمایی بپردازد.

۵- من تا چه حد می توانم ببندم؟
اشتباه دیگری که بین عکاسان رایج است این ذهنیت است که سوژه را بسیار کوچک در کادر قرار می دهند. بهتر است سوژه کل کادر عکس را بپوشاند تا تمام جزئیات در عکس مشهود باشد. برای رسیده به چنین حالتی یا باید شما در زاویه بسته ای کار کنید یا سوژه را در محیط بسته ای قرار دهید و امکان حرکت به سوژه ندهید یا فاصله کانونی را افزایش دهید.

۶- منبع نوری من چیست؟
با کاسته شدن از شرایط نوری خوب، عکس شما فاقد جزئیات و لحظات ناب عکاسی خواهد شد. برای جبران این نقیصه یا شما بر روی ISO کنترل خواهید داشت یا سرعت بسته شدن شاتر را طولانی خواهید کرد در این موقع شما با عکسی به شدت مات و پر خش مواجه خواهید شد. شما قبل از عکاسی باید منبع نوری تان ، منبع نوری ثانویه ، سه پایه و دیگر تجهیزات لازم برای عکاسی را بشناسید و در اختیار داشته باشید.

۷- آیا من قاب بندی مستقیم داشته باشم؟
یکی از جنبه های زیبای عکاسی تقابل میان خط افق و خطوط عمود دیگر است. شما اگر بتوانید چنین لحظات زیبایی را در عکستان پدید آورید زیبایی را به بینندگان عکس هایتان تقدیم کرده اید.

۸- آیا می توانم از چشم اندازهای دیگری در عکسم استفاده کنم؟
ممکن است شما سوژه ای را در جلوی دوربین تان قرار دهید اما در یک لحظه نکته ای به نظرتان برسد و وضعیت سوژه یا وسایل دیگری را به آن اضافه کنید. یک نکته کلی آن است که از هر چیزی که باعث پیشبرد داستان عکستان شود استفاده کنید.

۹- چگونه می توانم از دیگر قابلیت های دوربینم استفاده کنم؟
سعی کنید دنبال چگونه و چطور نباشید. شما باید از تمام قابلیت ها و فرمت های دوربین تان برای دستیابی به بهترین وضعیت عکاسی استفاده کنید. شاید یک تغییر زاویه کوچک به زیباترین نتیجه بیانجامد.

۱۰- چگونه چشم ها در عکس حرکت می کنند؟
در هنگام عکاسی تیزبین باشید. مردم متوجه تضاد رنگ و حالت و تغییر خطوط می شوند. ذکر یک مثال ساده خالی از لطف نیست: عابری را تصور کنید که خارج از خطوط عابرین پیاده از عرض خیابان می گذرد. مردم با دیدن این عکس متوجه داستان نهفته در عکس شما خواهند شد. در اصل شما دست به یک فرهنگ سازی در زمینه عبور از خیابان زده اید.


منبع: photobaroon.com

[karin]

1- هیچگاه دنبال خریدن تجهیزات گرانقیمت عکاسی نباشید.
اگر به عکاسی علاقه مند باشید می توانید با تجهیزات اندک و دوربین ارزان هم عکس های زیبایی تهیه کنید. این تصور که عکاسان بزرگ تجهیزات فوق العاده ای دارند، اشتباه است.

۲- از سه پایه استفاده کنید.
قرار دادن سه پایه در لیست وسایل و تجهیزات گرانقیمت اشتباه است. شما برای جلوگیری از لرزش دستانتان و برای داشتن یک فوکوس عالی و بی نقص نیاز به یک سه پایه معمولی دارید.

۳- دوربین تان را همیشه و در همه وقت همراه داشته باشید.
اگر عادت کنید که با تجهیزات ساده و راحتی عکاسی کنید آنگاه لحظه های ناب عکاسی را از دست نخواهید داد. سعی کنید برای هر عکسی که می گیرید نکته ای بنویسید. با مراجعه به این نکته ها درخواهید یافت که در گرفتن هر عکس یک نکته جدید آموخته اید.

۴- سعی کنید لیستی از چیزهایی که دوست دارید عکس بگیرید تهیه کنید.
بعضی اوقات پیش می آید که دوربین تان را همراه نداشته باشید، در چنین لحظاتی دفترچه یادداشت خود را باز کنید و همه آنچه را که در اطرافتان وجود دارد و شما دوست داشتید از انها عکس تهیه کنید، بنویسید. شاید روزی برگشتید و خواستید از علایق خود عکسی داشته باشید.

۵- همه هستی می تواند سوژه عکاسی شما باشد.
این ذهنیت را از خود دور کنید که دیگر سوژه ای برای عکاسی ندارید. اگر روزی چنین نظری در ذهن خود راه دادید فورا به خود نهیب بزنید که هنوز خوب دیدن را فرانگرفته اید. همه آنچه در چشم انداز شما قرار می گیرد ارزش یکسانی برای عکاسی دارند.

۶- در کلاس ها یا انجمن های عکاسی عضو شوید.
بهترین بخش عکاسی دیدن از منظر دیگران است. با عضویت در کلاسها یا انجمن های عکاسی دیدن از دید دیگران و نقد کردن را به درستی خواهید اموخت.

۷- سایت ها و وبلاگ های عکاسی را دریابید.
سایت های مفید فراوانی وجود دارند که شما می توانید با عضویت در آنها نکات بسیاری از دنیای عکاسی بیاموزید.

۸- نحوه تنظیمات دوربین تان را بیاموزید.
به تصور آنکه تمام نکات مهم مربوط به دوربین تان را می دانید، دفترچه راهنمای آن را دور نیندازید. هر زمان که به تنظیمات جدید دوربین نیاز داشتید می توانید با مراجعه به دفترچه راهنما مشکل خود را مرتفع سازید.

۹- نکات اصلی را فراموش نکنید.
در بعضی شرایط سخت یادآوری یک نکته اساسی کار دشواری است. برای این منظور قبل از مواجهه با چنین شرایطی خود را اماده سازید.

۱۰- مرتبا عکاسی کنید.
تمرین را هیچگاه از یاد نبرید. بر فرض شما تمام نکات مربوط به عکاسی را هم بدانید تا زمانی که این نکات را در عمل تجربه نکنید فایده ای برایتان نخواهند داشت.

۱۱- از روی بی میلی عکاسی نکنید.
اگر خسته اید، اگر حسی برای عکاسی ندارید، اصلا عکاسی نکنید. با مشاهده عکسی که با بی میلی گرفته اید، افسردگی و سرخوردگی هم به سراغتان خواهد امد.


منبع: photobaroon.com

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


دوربین ها و لنزها
عکس های پانوراما می توان با بیشتر دوربین ها گرفت. در این شیوه از عکاسی انگار چند عکس را بهم بخیه بزنیم. دوربین های دیجیتال کار را راحت کرده اند. در صورتی که برای دوربین های آنالوگ می بایستی عکس ها را تک تک اسکن کرده و در آخر با نرم افزارهای ویرایش تصویر آنها را به هم بخیه زد!
برای آنکه یک منظره با تمام جزئیات آن در یک عکس بگنجد بایستی دوربین حول یک محور ۱۸۰ درجه چرخش داشته باشد. برای داشتن تصاویر پانوراما می توان از لنزهای واید با فاصله کانونی ۲۸ میلیمتر ( یا معادل ۳۵ میلیمتر) بهره برد. برای داشتن پانوراماهای دوبعدی بایستی از لنزهای تله فوتو با فاصله کانونی ۲۰ تا ۸۰ میلیمتری استفاده کرد.

تنظیمات دوربین
برای گرفتن عکس های پانوراما لازم به سوارکردن هیچ حقه ای نیست. فقط لازم است که سر دوربین را هر بار برای عکاسی طوری بچرخانید که مقداری از فضای قبلی نیز در عکس موجود باشد. همچنین در نظر داشته باشید تنظیمات دوربین را برای هر عکس تغییر ندهید. عکس اول را بگیرید و عکس های بعدی را بر پایه عکس اول. همیشه به خاطر داشته باشید که ۳۰% از عکس حاضر باید روی عکس قبلی بیافتد.
نرم افزارهای پانوراما


فتوشاپ CS3
Autopano Pro 1.4.0- autopano.net
PanoStitcher
Autostitch

منبع: photobaroon.com

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


در مورد سبکها و دورههای هنری و تاریخی زیانبارترین فرضیه این است که گمان کنیم مجموعه قوانین ثابتی وجود دارد که به کمک آن بتوان هنر را از غیر هنر تشخیص داد و بر اساس همان قوانین ارزش و منزلت هر اثر هنری را به دقت درجه بندی کرد.
خواص مطلق هنر بر آدمی پوشیده مانده است و هیچ کس نمیتواند مستقل از تاثیر زمان و محیط درباره آثار هنری داوری کند. تعریف هنر به همان اندازه دشوار است که تعریف وجود آدمی.اثری را که صرفا با کمال مهارت و کوشش و تکنیک ساخته شده است نمیتوان هنر دانست، مگر آنکه جهشی از تخیل در آفرینش آن به کار رفته باشد.میکل آنژ درباره روش کار خود میگوید:" آزاد ساختن هیکل آدمی از مرمری که آن را در خود زندانی کرده است".هرکس میتواند خود را بالقوه هنرمندی تصور کند. آنچه هنرمندان واقعی را از یکدیگر متمایز میسازد آرزوی " جستوجو کردن " نیست، بلکه استعدادی اسرار آمیز به " یافتن" است. اصالت همان چیزی است که هنر را از صنعت متمایز میسازد. اصالت همیشه نسبی است و اثر هنری کاملا اصیل وجود ندارد. در حقیقت به هیچ هنرمندی نمیتوان روش آفرینندگی را آموخت، بلکه فقط میتوان به وی تعلیم داد که چگونه در میان هیجانات و تجربیات آفرینندگی، راه خود را پیدا کند.در عصر امروز که همه ارزشها مورد تردید قرار گرفته اند، پژوهنده خود را با نوع تازهای از پیوستگی مواجه مییابد، یعنی جریانی مداوم از نهضتها و ضد نهضتها. این "گرایشها" که در زبانهای اروپایی با واژههایی ختم شده به پسوند "ایسم" (ism ) قالب معنی میپذیرند، مرزهای ملی و نژادی و ترتیب تاریخی را در مینوردند و به جای آنکه هر یک مدتی دراز در مکانی معین حکومت کنند، با انگارههایی سخت متغیر بر ضد یکدیگر به رقابت بر میخیزند و یا در هم جذب و مستهلک میشوند. بنابراین، آوردن سبکها بیشتر بر اساس نهضتها خواهد بود تا کشورها . تنها از این راه میتوانیم اثبات کنیم که در پژوهش خود این واقعیت را به رسمیت شمردهایم که "هنر نوین" با وجود تمامی اختلافاتش به اندازه "علم نوین" جنبه بینالمللی دارد. در این گزارش به بررسی سبکها و شیوههای عکاسی خواهیم پرداخت.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


● عکاسی کوبیستی
کوبیسم با همزمان کردن نقاط دید مختلف، یکپارچگی قیافه اشیا را به هم میزند و به جای آن شکل تجریدی (آبستره) را ارایه میکند؛ بدین معنا که عکاس کوبیست اشیا را در آن واحد از زوایای مختلفی میبیند، اما تمامی تصویری را که دیده است به ما نشان نمیدهد، بلکه فقط عناصر و اجزایی از آنها را انتخاب و روی سطح دو بعدی تصویر مینمایاند. از این روست که یک اثر کوبیستی، مغشوش، درهم و غیر طبیعی جلوه میکند. بنابراین عکاس کوبیست که دیگر در بند یک نقطه دید واحد(مانند عکاسی رئال) نیست، میتواند هر شیئی را نه به عنوان یک قیافه ثابت بلکه به صورت مجموعهای از خطوط، سطوح و رنگها ببیند و با ترکیب این ابعاد عکس کوبیستی ارایه کند.

● سمبولیسم در عکاسی
عکاس سمبولیست قواعد و ساختار طبیعی درون کادری را به هم میریزد تا معنایی را با استفاده از نماد به مخاطب القا کند؛ مثلا نشان دادن ساعت در گوشهای از یک کادر در معنای گذر عمر و زمان، یا به کارگیری نمادهای شناخته شدهای مانند صلیب، برگ زیتون و یا حتی استفاده از بناهای خاص معماری شناخته شده برای بیان یک مکان خاص(میدان آزادی به عنوان نماد شهر تهران یا برج ایفل نماد پاریس. عکاس سمبولیست قوانین را در هم میشکند.

● ناتورالیسم
طبیعت گرایی که زمزمههای آن در نیمه دوم قرن نوزدهم به گوش میرسید، اصطلاحی در تاریخ هنر و نقد هنری برای توصیف سنخی از هنر است که در آن، طبیعت بدان گونه که به نظر میآید، بازنمایی میشود. در این تعریف که بیشتر از جنبه صوری اعتبار دارد، طبیعت گرایی مفهومی متضاد با چکیده نگاری است. اگر هنر کلاسیک یونان را جلوه کامل طبیعت گرایی تلقی میکنند و هنر رنسانس ایتالیایی را تجدید حیات آن میدانند، بر اساس چنین استدلالی است که در هنرهای نامبرده، اثر هنری همانند آیینهای زیبایی طبیعی را بازمیتابد. در این معنا، طبیعت گرایی با آرمان گرایی تناقضی ندارد، حال آنکه مفهوم ناتورالیسم به لحاظ فلسفی و چون یک "روش هنری" خلاف این است. اصطلاح زیبایی شناسی طبیعتگرایانه، به نظریهای فلسفی مربوط میشود که از اثباتگرایی سده نوزدهم ناشی شده و در نظریه ادبی "امیل زولا"( نویسنده فرانسوی) به اوج رسیده است. در این نوع زیبایی شناسی، روشهای علمی مشاهده واقعیت به کار گرفته شد. ناتورالیستهای نیمه دوم سده نوزدهم بر طبق برنامه ای مشخص و با نوعی بی طرفی و فاصله گزینی، رونگاشتی از جهان و زندگی پیرامون خود ارایه میکردند و غالبا از پرورش دنیای خیال، از باور به آنچه که ملموس و محسوس نیست، از کاویدن معنای نهفته در چیزها، از تقلیل جنبههای ناخوشایند و پیش پا افتاده و پس رونده و خشن زندگی امتناع میجستند. این نگرشی متضاد با آرمانگرایی و واکنشی در برابر رمانتیسم بود.اصطلاح ناتورالیسم به مثابه مکتبی خاص در نقاشی، نخستین بار درباره پیروان "کارواجو" به کار برده شد.
بنا به نظر طبیعت گرایان، وراثت و محیط، تعیین کننده اصلی تقدیر انسان هستند. فرق این مکتب با رئالیسم در این است که در آثار رئالیستی انسان همیشه از محیط پیرامونش مهمتر بود، اما درناتورالیسم اهمیت انسان از اهمیت اشیا بیشتر نیست.

● امپرسیونیسم در عکاسی
عکاسان در این سبک، معتقد به نوعی مبانی زیبایی شناسی تصویری در هنر عکاسی بودند. به طورکلی، امپرسیونیستها اعتقاد داشتند که ریتم فیلم و عکس دارای قدرتی است که میتواند برانگیزاننده رویا باشد و این رویاگونگی در عکسهایی به این شیوه با دخل و تصرف عکاس نمود عینی پیدا کرد.در دوران رواج این سبک در عکاسی، مشخصات ظاهری خاصی بروز کرد، از جمله ریتم تصویری نرم و نگرش ایجازی به اشیا. هدف اصلی در این سبک، به وجود آوردن نظم نبود، بلکه هدف رسیدن به افکار و احساسات موجود، ولی نادیدنی بود.

● عکاسی رمانتیسم
این سبک در عکاسی با تمامی ویژگیهای ذکر شده در ادبیات و نقاشی نمود پیدا کرد، البته هیچگاه مانند ادبیات یا موسیقی یا مانند امپرسیونیسم، به صورت سبک جداگانهای تجلی نیافت. فیلمهایی با مضمون "عشق و احساس و تخیلات احساسی" همه در دسته رمانتیکها جای میگیرند. نمود این سبک در عکاسی که به تمامی ویژگیهای سبک رمانتیک وفادار مانده، ثبت لحظات عاشقانه، احساسی و لطافت گرایی با نورپردازیهای طبیعی و ملایم، به طوری که القا حس درونی و عاشقانه برای مخاطب باشد، در فریمهای عکاسان رمانتیک تجلی یافت. حتی ثبت لحظات عاطفی برگرفته از طبیعت (عکسهایی از غروب خورشید و ماه، امواج دریا و...) جزو عکسهای رمانتیک طبقه بندی میشوند.


منبع :
روزنامه فناوران ( itmen.ir )

[بی باک بی بال]

یه سوال مشهور ترین عکس جهان چیه

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


اصول و مباحث نظری


تاریخچه عکاسی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
اصول عکاسی 1 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
اصول عکاسی 2 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
اصول نگهدارى ابزار عکاسى ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
آیا عكاسی هنر است؟ ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
حقوق عکاس ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
عكاسى هنر نيست ، حرفه است ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
مکتب های عکاسی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


تجهیزات عکاسی



انواع دوربين ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
دوربين عکاسى ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
فيلم‌ها ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
فيلترها ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
فلاش ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
نورسنج ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
لوازم جانبى ديگر ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


انواع عکاسی

([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

انواع عکاسى ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
عكسبرداری پرتره ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
عکاسی هوايی - Aerial Photography ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
تفاوت عکاسی با عکاسی‌خبری ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
آشنايي با عکاسی خبری ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
عکاسی مستند اجتماعی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
عكاسی مستند چیست؟ ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
عکاسی صنعتی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


عکاسی از موضوعات مختلف



عكاسی در شب1 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
عكاسی در شب2 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
عکاسى از موضوعات گوناگون 1 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
عکاسى از موضوعات گوناگون(۲) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
عکاسى از موضوعات گوناگون(۳) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
عکاسی در سفر1 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
عکاسی در سفر2 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
عكاسی از آتش‌بازی‌های نورانی‌ ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
شگردهایی برای عکاسی در پاییز ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
عكاسي مستند چيست؟ ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ده توصیه مهم در زمینه عکاسی از مواد غذایی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
چطور از گل‌ها عکاسی کنیم؟ ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
چطور از رعد و برق عکاسی کنیم؟ ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
چگونه از حیوانات خانگی عکاسی کنیم ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
عکاسی ازلحظات پرتحرک ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
عکاسی در جشن تولد ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
نکاتی چند راجع به عکاسی از طبیعت ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
عکاسی سایه ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
عكاسي در شب ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
عكاسی از برف ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
چگونگی عکاسی از ماه ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


تکنیک ها و اصطلاحات



کمپوزيسيون تصوير ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
اصول کپی برداری ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
هنر شارپ كردن ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
آشنایی با تكنیك پانینگ (افقی چرخاندن دوربین) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ترکیب بندی عکس - قسمت اول ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ترکیب بندی عکس - قسمت دوم ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ترکیب بندی عکس - قسمت سوم ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
جلوه Sabattier ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
فاصله هایپر فوکال ( Hyperfocal Distance) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
فوکوس خودکار(Autofocusing) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
تاثیرات فاصله کانونی لنز ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
تصاویر دو رنگ (Duotones) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
درک خوانی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ریتم در عکاسی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ضدنور یا silhouette ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
شناخت فاصله کانونی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


عکاسی دیجیتال



اولین دوربین دیجیتال ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
چند توصيه براي کار با دوربين ديجيتال ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
پنج پديده معمول در عكسبرداري با دوربين‌هاي ديجيتال‌ ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
اصول عكاسي ديجيتال ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
اصول عکاسی -2 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
نکته های عکاسی دیجیتال ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
نور سنجی در دوربینهای دیجیتال ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
مزایا ی دوربین های عکاسی دیجیتال ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ده اشتباه رایج در عکاسی دیجیتال ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
جایگاه دوربین دیجیتال ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


لنزها و انواع آن



ساختار لنزها و انواع آن ها ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
انواع لنز های نیکون و معنی علایم آن ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
كاركرد عدسي(لنز)ها در دوربينهاي ديجيتال ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
انواع لنز دوربين ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
آشنایی با انواع لنز Lens دوربین عکاسی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


نور و نور سنجی



نورپردازی کمکی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
نور - 1 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
نور - 2 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
نور - 3 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
نور - 4 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
روش براکتینگ (Bracketing) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
نورسنجی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


عکاسی ماکرو



عکاسی ماکرو ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ساخت جعبه منعکس کننده نور برای عکاسی ماکرو ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
افزایش عمق میدان در عکسهای ماکرو ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
نورپردازي در عكاسي ماكرو - 1 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
نورپردازی در عکاسی ماکرو -2 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
نور پردازی در عکاسی ماکرو - 3 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
فلاش در ماکروگرافی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


پانوراما



تصاویر پانوراما ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
نکته هایی برای گرفتن عکس های پانوراما ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


معرفی عکاس



معرفي عکاس: نايجل ديکنسن(Nigel Dickinson) فوتوژورناليست ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
فتوامپرسیونیسم در هنر عكاسی دیجیتال ِ پل السون (paul Elson) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


سایر مقالات

([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

چگونه عکس‌های بهتری بگیریم؟ ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
تهیه عكسهای سیاه و سفید دیجیتال ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
نقش نور در عكاسي معماري ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
اولین تصاویر عکاسی دنیا کدامند ؟ ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
چاپ خورشیدی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
پنج نکته برای گرفتن یک عکس خوب ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
برای دلِ خود عکس بگیرید! ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
عکاسی با تلفن همراه ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
عکاسی با اشعه ایکس ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
قرمز شدن چشم ها ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ده سوالی که هنگام گرفتن یک عکس باید بپرسید ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
۱۱ نکته برای عکاسان ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
سوژه (subject) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

[aziz2000]

رده بندی انواع لنز دوربین ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

انواع لنزها رو میشه به صورت ساده دسته بندی کرد...اما در مورد کاربرد نمیشه به طور دقیق صحبت کرد..ممکن هست هر لنز با توجه به کاربرد تعریف شده در موارد دیگری هم استفاده شود.....
لنزهای نرمال...
فاصله کانونی این لنز در حدود 44 م م است که در لنز برای روند کردن این عدد...لنز را با فاصله کانونی 50 م م میسازند.....این لنز به مانند چشم انسان عمل میکند....نه بزرگنمایی و نه دورنمایی ایجاد کرده و زاویه دید آن در حدود چشم ما است....کاربرد متعددی از این لنز میشود...پرتره های قدی...منظره...و...اما این لنز داری محدودیت است..چون در سری لنزهای فیکس است برای دور شدن از هدف و یا نزدیک شدن به آن خود تغییر فاصله دهید....

لنز واید...
فاصله کانونی این لنزها کمتر از 50 م م است..این لنزها تصاویر پهن تری(میدان دید وسیع تر) بدون تغییر فاصله دوربین نسبت به هدف در مقایسه با لنز نرمان ایجاد میکند.....
کار برد این لنز در مناظر طبیعی و مکانهایی که امکان عقب رفتن عکاس نیست، بیشتر است.....از این لنز در عکاسی از اماکن تاریخی و امارتهای قدیمی(جدید) بسیار کم هست مگر اینکه عکاس هدف خواصی به دنبال داشته باشد....
چون این لنزها خطا های پرسپکتیو زیادی در این زمینه دارند و تصاویر را به صورت اغراق آمیزی ثبت میکنند....

مثلا لنز 24mm /30mmو...

لنزهای سوپر واید(آلترا واید)....
لنزهایی تا دامنه 24 م م جزء لنزهای واید محسوب میشوند...لنزهای سوپر واید از این رنج کمتر هستند و حتی تا 12 م م هم ساخته میشوند....اما رنج رایج در این گروه 16 م م است......این لنزها هم در موارد گفته شده کاربرد بیشتری دارند....

لنز زوم....
این لنزها داری فاصله کانونی متغیر هستند...رنج این لنزها میتواند از سوپر واید تا واید و یا از واید تا تله و یا از نرمال تا تله و...باشه....این لنزها تقریبا همه کاره هستند.....وبرای عکاسی معمولی و حتی حرفه ای مورد استفاده قرار میگیرند....
مثال سوپر واید تا واید(35-16/40-17/و برای کراپهای 1.6 و 1.5 میتوان از 24-12/20-10/22-10/و...نام برد)
مثال واید تا تله...70-24/105-24/105-28/200-18/....
مثال واید تا تله...300-28/200-28.....
مثال نرمال تا تله....200-55/500-50 و برای کراپهای 1.6 و 1.5 میتوان از 200-28 نام برد...
مثال زوم تا سوپر زوم میتوان 400-100/300-100 /400-135/500-170/و...نام برد....از این لنز ها به عنوان تله فتو زوم لنز هم یاد آوری میشود...

لنز تله فتو...
این لنز ها رنج ثابتی دارند و دارای دیافراگمهای کوچکتری نسبت به لنزهای دیگر دارند...که عکاسی با سرعت زیاد رو در شب امکانپذیر میکند...رنج این لنزها از 200 م م شروع میشه تا 1200 م م ختم میشه....اما رنجهایی که بیشترین کاربرد رو داره 200 تا 500 م م است....

لنزها 800 و 1200 م م جزء لنزهای سوپر تله فتو هستند.....

لنزهای ماکرو.....
این لنزها بزرگنمایی برابر با اندازه واقعی شیع در فاصله خاصی ایجاد میکنند....کاربرد این لنزها ...عکاسی از اشیایی کوچکی که قصد بزرگنمایی آنها باشد و یا موجوداتی که امکان نزدیک شدن به آنها نیست...مثل پروانه ...ملخ و.....(نه شیر و ببر)...
این لنزها بزرگترین اندازه رو در فاصله خاصی از دهانه لنز ایجاد میکند....
رنج این لنزها از 50 م م تا 180 م م است....
تفاوت یزرگنمایی این لنزها با توجه به فاصله کانونی آن در مسافت خاصی میباشد....یعنی تمام این لنزها بزرگنمایی 1 به 1 از تصاویر ایجاد میکنند...

مثلا لنز 60 م م در فاصله 7 سانتیمتری از دهانه بیشترین بزرگنمایی و لنز 100 م م در 12 ...و لنز 180 در 22 سانتی چنین بزرگنمایی ایجاد میکند....
طبیعی است که با یک لنز 60 م م نمیشه بزرگنمایی 1 به 1 از یک پروانه داشت...چون پروانه......
اما با لنز 180 این کار امکانپذیر است.....

لنز فیش آی یا چشم ماهی.....
این لنزها زاویه دید 180 درجه دارندو رنج این لنزها در حدود 8 م م است....(مثل چشمی در منازل)

لنزهای فیکس.....

رنج این لنزها از 15 م م شروع میشه و در کانن تا 1200 م م و در سیگما تا 800 م م ختم میشه.....
این لنزها دارای دیافراگم بزرگی هستند و تا 200 و 300 م م حتی دیافراگم 2.8 رو نیز دارند.....
این لنزها امکان استفاده از شاترهای سریع رو در نور کم فراهم میکنند....

لنزهای فیکس پرتره....

از این لنزها برای عکاسی از پرتره استفاده میکنند...رنج این لنزها از 85 م م تا 200 م م است که بیشترین استفاده آن رنج 135 م م است.....البته از لنزهای زوم هم برای این کار استفاده میکنند...اما این لنزها دارای کیفیت برتری نسبت به بقیه لنزها هستند....

این هم برای اینکه در مورد کراپهایی که قبلا از آنها نام برده شد گیج نشوید..........

اما در مورد ضریب سنسور(کراپ)....
اصولا دوربینهای دیجیتال به جای نگاتیو و فیلم از سنسور دیجیتال استفاده میکنند که در روی این صفحه میلیونها فتو ترانزیستور قرار دارد...(فتو دیود...)...اما اندازه این سنسور ها کوچکتر از سطح نگاتیو است ...به طور کلی در دوربینهای دیجیتال 3 نوع سنسور وجود دارد(بجز بکهای دیجیتال....)

2-APS-H
3-Full-Frame

سنسور شماره یک در اندازه 15×22است.
سنسور شماره دو در اندازه 19×29است.
سنسور شماره سه در اندازه 36×24 و برابر با نگاتیو...
سنسور های بک های دیجیتال از نگاتیو 135 بزرگتر است....در سنسور های 31 و 39 مگاپیکسلس کداک و 39 مگاپیکسلی هاسلبلاد این اندازه برابر با 36×48.....

حال با کمی دقت متوجه میشوید که سنسور شماره 1 در حدود 1.6 برابر کوچکتر از سطح نگاتیو 135 است و در بعضی از دوربینها با تغییر جزئی در اندازه این سری از سنسور ها این ضریب برابر با 1.5 میشه مثلا دوربینهای نیکون...
در سری دوم این اندازه حدودا 1.3 برابر کوچکتر از .....
و در سری سوم برابر با خو فیلم 135 است.......

هرچه این اندازه کوچکتر باشد سنسور با توجه با ضریب خودش(در دوربینهای کامپکت تین ضریب بیش ز اینهااست و در حدودا 4تا 6 برابر کوچکتر هم میشوند...)در تصویر بزرگنمایی ایجاد میکنند....



مثلا اگر ضریب سنسور شما 1.6 باشه لنز شما در هر فاصله کانونی که قرار داشته باشه باید در این عدد ضرب بشود...مثلا لنز شما اگر 10 م م باشه و در این عدد ضرب بشود برابر با 16 م م میشه..... 1-





یا میدانید Maximum Magnification چيست؟ ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

Maximum Magnificationیا بیشترین بزرگنمایی.....بزرگنمایی است که لنز از اندازه واقعی جسمی که از آن عکاسی میکنیم میسازه......در لنزهای ماکرو این اندازه 1 ب1 است...یعنی تصویری معادل تصویر واقعی ....اما در لنزهای تله / نرمال....این اندازه معمولا بین2.8/1 تا 5/1 از اندازه واقعی میسازد.....یعنی مثلا یک پنجم از تصویر واقعی میسازد....لنزهای ماکرو به دلیل اینکه به هدف بیشتر نزدیک میتوانند چنین بزرگنمایی داشته باشند...
ببینید اصولا بزرگنمایی که در لنزها وجود دارد مثلا 5X زوم اپتیکال یا 12X ....با این بزرگنمایی متفاوت است...بزرگنمایی واقعی مثلا 5...یعنی شی از اندازه واقعی 5 برابر بزرگتر بشه یا در دوربینهای شکاری و یا اسلحه بزرگنمایی 10 برابر یعنی فاصله هدف به شما 10 برابر نزدیک بشه...مثلا 1000 متر برابر با 100 متر...
اما در دوربینهای عکاسی به این شکل محاسبه نمیشود....مثلا10X زوم در دوربین فاصله 1000 متر رو به 100 متر تبدیل نمیکنه....
در لنز دوربینهای عکاسی بزرگنمایی از واید ترین حالت محاسبه میشود....در صورتی که در عکاسی یک لنز حدود 50 م م (44 م م) برابر با چشم انسان است....(در رده بندی لنزها توضیح داده شد..).اگر بزرگنمایی از 50 میلیمتر حساب بشه بزرگنمایی یک لنز زوم 12 X برابر با 8 میشود.....این بدان معنا است که: مثلا برای محاسبه بزرگنمایی یک لنز 36-432 م م که در کانن S2 IS استفاده شده باید 432 را برعدد 36 تقسیم کنید تا بزرگنمایی این لنز نسبت به واید ترین حالت بدست بیایید....لنز واقعی این دوربین 6-72 م م است...اما قبلا در مورد کراپها توضیح داده ام...اگر عدد 432 را بر 72 تقسیم کنیم ضریب سنسور این دوربین بدست میاید و اگر ابعاد نگاتیو را بر ضریب تقسیم کنیم سایز سنسور نیز بدست خواهد آمد.....
اگر فاصله کانونی را بر عدد 50 تقصیم کنیم بزرگنمایی واقعی بدست میاد...(50 م م ).

اما بزرگنمایی که شما از آن نام بردید:
همانطور که گفته شد این بزرگنمایی نسبت به ابعاد واقعی جسم یا شی میباشد....اما چطور یک لنز 200 م م بزرگنمایی برابر یک به 3.5 از تصویر و یک لنز ماکروی 50 م م بزرگمایی 1 به 1 میسازد؟؟؟!!!؟؟؟(اعداد گفته شده مثال هستند و میتونه به غیر از این باشه)...

یک لنز 200 م م نمیتواند کمتر از فاصله مثلا 70 سانتیمتری فکوس داشته باشد...اما یک لنز ماکرو 50 م م میتواند تا فاصله 7 سانتیمتری از شی فکوس کنه...اگر لنز 200 م م هم در این فاصله فکوس کند شاید تا چندین برابر ابعاد شی بزرگنمایی داشته باشه.....اگر لنز به هر دلیلی بخواهد در فاصله نزدیکتری فکوس کند باید عدسی شیعی از المانهای دیگر دور شود و این مسئله موجب میشود تا طول لنز زیاد شود....البته راهایی دیگری برای فکوس بجز تغییر ماکان لنز شیعی وجود دارد...مثل تغییر مکان المانهای داخلی....که در مجموع باعث بزرکتر شدن ابعاد لنز میشود...
به همین دلیل لنزها تله یا زوم ماکروی حد اکثر یک به 2.5 دارند.....
میتوانند واید هم باشند.....ولی در همان فواصل نزدیک فکوس کنند.....
لنز S2 در وایدتزین حالت یعنی 6 م م یا 36 م م میتواند سوپر ماکرو باشد....به همین علت تا چنین فاصله ای میتونه فکوس داشته باشه.....
اگر در رنج 100 م م بتواند در فاصله مثلا 2 سانتی فکوس کند ..... ماکرویی حدود 3x را خواهد داشت....
اما در 36 م م خیلی کمتر از این خواهد بود.....
در مقایسه ای که بین این دوربین و لنز 105 داشتم ....ماکروی S2 در حدود 1:3.5 بود.....

[alih2010]

عکاسی از طبيعت


مقدمه :
رسالت شمايي كه مي خواهيد عكاس طبيعت باشيد خيلي مهم و سنگينه همون حسّ قشنگي كه از طبيعت گرفتي را بايد منتقل كني،‌ براي اين مردم گرفتار زندگي ماشيني و پر مشغله امروز ... وقتي آدم يه عكس قشنگ از طبيعت مي بيند هر جا كه باشد براي چند لحظه به اون خيره مي شه و بي خيال دنياي اطرافش در اون فضا به سير و سياحت مي پردازه و انرژي مي گيره و نا خود‌آگاه آرامش سراسر وجودش رو فرا مي گيره و لبخندي روي لبش مي شينه.
آدمي از دل طبيعت و دامان اون زاده شده و بايد يه روز به اون برگرده پس اين همه دوري چرا؟
وقتي طبيعت زيباي خدا رو مي بيني احساس مي كني داري يه خواب قشنگ مي بيني، ‌عظمت خالقش رو با تمام وجودت حس مي كني، ‌نا باورانه به همه چيز نگاه مي كني و دلت مي خواد اون لحظه هيچ وقت تموم نشه.
پس لااقل دوربينت را همراه ببر و اون لحظه رو ثبت كن...
عکسبرداري از طبيعت :
از عناصر سازنده يک تصوير، لحظه، کادربندي، نور، رنگ و کمپوزيسيون يا ترکيب بندي و نقطه ديد مي باشند. اين عناصر بر اساس طبيعت، نوع موضوع و حالت، اهميت متفاوت پيدا مي کنند . عکاسي منظره شامل عکسبرداري از کوه، بيابان، باغ، درختان، آسمان، دريا، تصاويري از حيوانات و در برخي موارد مجموعه شهرها و دهات و حتي کودکان مي شود .
مزيت هاي عکاسي از طبيعت
1- تنوع زياد موضوع هاي عکسبرداري
2- وسايل و امکانات کمتري مورد نياز است.
3- دارا بودن فرصت و وقت طولاني براي عکسبرداري بر خلاف عکاسي خبري که در يک لحظه صورت مي گيرد و نياز به شانس و تصادف دارد، در اين رشته عکاسي به علت گسترده بودن وقت، عکاس مي تواند محاسبات فني و هنري را انجام داده و با فرصت کافي اقدام به عکسبرداري کند.
وسايل مورد نياز
1- دوربين عکاسي
2- فیلترها
3- نور
4- سه پايه

1- دوربين عکاسي
دوربين 35 ميليمتري و دوربينهاي ديجيتال مي توانند وسيله مناسبي براي عکسبرداري باشند، به دلايل زير :
1- سهولت در حمل
2- سرعت عمل
3- امکان گرفتن تعداد زيادتري عکس
به طور کلي به علت اينکه در برابر مناظر و طبيعت اغلب محدوديتي از نظر انتخاب نقطه ديد وجود دارد بهتر است از دوربين هايي با عدسي هاي قابل تعويض استفاده شود . به عنوان مثال استفاده از عدسي هاي داراي فاصله کانوني متغيير يا عدسي زوم بسيار کارآمد مي باشد. يک عدسي زوم با فاصله کانوني 28-135 ميليمتري يا يک عدسي باز 28 ميليمتر و يک عدسي تله فوتو 135 ميليمتر ضروري مي باشد. علاوه بر دوربين با عدسي قابل تعويض، سه پايه از وسايل ضروري به نظر مي رسد .
2- لزوم استفاده از سه پايه
1- براي جلوگيري از لرزش هاي خفيف هنگام استفاده از لنزهاي تله.
2- زمان استفاده از ديافراگم هاي خيلي بسته براي ايجاد عمق ميدان وضوح بيشتر با سرعتهاي پايين شاتر.
3- بررسي موضوع براي کادربندي مناسب و ايجاد کمپوزيسيون يا ترکيب بندي موضوع.
3-فیلترها
فيلترها وسايلي هستند که:
1- باعث کاهش شدت نور مي شوند؛ به اين صورت که هر چه فیلترهای پررنگ تر باشد، ضريب آن بيشتر است.
2- در عکاسي سياه و سفيد فیلترهای باعث ايجاد کنتراست شده و به مشخص شدن درجات خاکستري کمک مي کنند . رنگ قرمز و سبز در طبيعت کاملاً متفاوت هستند اما در عکاسي سياه و سفيد درجه خاکستري آنها تقريباً شبيه به يکديگر بوده و قابل تميز نيستند . در اين مواقع براي ايجاد کنتراست زفیلترها استفاده مي کنند .
4- نور
درعکاسي از طبيعت نور معين براي عکسبرداري وجود ندارد اما حالتهاي مختلفي وجود داردکه به آنها اشاره مي کنيم .
اغلب دو نور براي عکاسي در طبيعت وجود دارد:
الف ـ نور روزهاي آفتابي
ب ـ نور روزهاي ابري مانند مناظري که در باران، برف و مه با رنگي خاکستري گرفته مي شود .
زاويه تابش نور متفاوت مي باشد:
1- نور از روبه رو : نور که از روبه رو بتابد، سايه هاي پستي ها و بلنديها را از بين مي برد که اصطلاحاً به آن «نورپردازي تخت» مي گويند . در اين حالت تصاوير دوبعدي به نظر مي رسند .
2- نور مايل : به طور کلي نور آفتابي که از زير ابر نازک بتابد يا نور مايل مناسب ترين نوع نور بوده و به وسيله ايجاد سايه روشن ها احساس عمق و بُعد را القا مي کند .
3- ضد نور : يا اينکه منبع نور پشت موضوع باشد؛ در اينصورت جزئيات قابل ديدن نمي باشد .
در مورد ميدان وضوح :
پلانهاي نزديک بايد به اندازه کافي واضح باشند، در حالي که پلانهاي دور مي توانند ناواضح باشند (براي ايجاد عمق و بُعد). بنابراين نبايد دوربين را براي بي نهايت تنظيم کرد، چون پلانهاي نزديک خارج از ميدان وضوح قرار مي گيرند . در اين موارد بهتر است ابتدا براي فاصله مناسب دوربين را تنظيم کنيد و سپس با بستن ديافراگم، ميدان وضوح لازم را به وجود آوريد .
پس از مهيا کردن لوازم ضروري عکاسي و تنظيم دوربين، لازم است براي هر موضوعي از نظر هنري مطالعه و بررسي کنيد . به علت اينکه در تصاوير طبيعت، عناصر زيادي در يک موضوع وجود دارد، بنابراين از لحاظ ترکيب بندي بايد به موارد زير توجه کنيد :
1- محدود کردن موضوع : پس از انتخاب موضوع اصلي عکاس بايد تجزيه و تحليل کندکه چه عناصري را در عکس وارد کند که موضوع اصلي برتري خود را حفظ کرده و در عين حال هماهنگي و نظمي ايجاد شده باشد. عکس مزبور بايد «قطعه اي از طبيعت» باشد و اگر در يک منظره عناصر زيادي جلب توجه مي کنند بهتر آن است که چندين عکس با توجه به عناصر مهم آن تهيه شود تا يک عکس شلوغ و بي نظم .
2- نقطه ديد مناسب : سعي کنيد نقطه يا زاويه ديد طوري باشد که منظره به وضوح قابل ديدن بوده و خطوط و عناصر با ارزش و مناسب با موضوع اصلي به خوبي تأثير خود را القا کند .
3- خط افق : معمولاً نبايد خط افق در وسط تصوير باشد . مگر آنکه منظوري خاص از اين عمل داشته باشيم . اين اصل «قاعده کلاسيک کمپوزيسيون» نام دارد به اين صورت که :
1- پرسپكتيو پايين: به اين ترتيب که خط افق در 1/3 تصوير واقع شود ؛ در مناظري که موضوع اصلي آسمان مي باشد .

2- پرسپکتيو بالا : به اين ترتيب که خط افق در 1/3 بالاي تصوير باشد ؛ در مناظري که زمين مورد نظر باشد .


چند نکته :
- يک عدسي باز براي عکاسي طبيعت يا منظره ممكن است بهتر از يک عدسي تله فوتو عمل مي کند زيرا در عدسي باز، احساس عمق و بُعد بهتر القا مي شود، زيرا پلان اول يا جلوي عکس از زمينه فاصله پيدا کرده و پلانهاي عقب و جلو از هم جدا مي شوند، به اين ترتيب تصوير عمق پيدا مي کند .

- اگر بخواهيد از يک غنچه و يا از تخمک، يا از ميله پرچم داخل گلها عکس بگيرد، بايد از عدسيهاي Close-Up يا لنز ماكرو استفاده کنيد . بهترين موقع گرفتن اين نوع عکس ها در روز موقعي است که آفتاب در حال درخشندگي است ولي بايد سعي شود که براي کنتراست بودن و نداشتن سايه تند از نور آفتاب که به طور مايل تابيده شده استفاده گردد .



- نکته ديگري که در عکسبرداري از مناظر طبيعت بايد بدان کمال اهميت را داد جسم يا شيئي است که در جلوي عکس بايستي قرار گيرد، زيرا زمينه جلوي عکس باعث مي گردد که مناظر طبيعت برجسته تر و با عمق بهتر نمايان گردد . اگر همان عکس را بدون داشتن زمينه جلو عکسبرداري کنيد کاملاً به بي عمقي عکس پي خواهيد برد .

پس سعي کنيد در موقع عکسبرداري از طبيعت شاخه درخت، شاخه گل، بوته، علف، تک درخت و بالاخره جسمي را در جلوي عکس قرار دهيد و اين جسم بايستي در 1/4 سمت راست يا چپ عکس قرار گرفته باشد و اگر در وسط عکس ثبت شود ارزش واقعي و طبيعي خود را از دست مي دهد .

- براي عکسبرداري از ريزش برف و باران در عکسهاي سياه و سفيد با فیلترهای قرمز داراي عکسي دراماتيک و جالب خواهيد شد و براي نشان دادن رنگ سبز درختان و چمن ها استفاده از فیلترهای سبز توصيه مي شود .
- در مناظر مه و باران و گردوغبار و دود، حالت «ضدنور» يا «نيمه ضدنور» تصاوير جالبي را ايجاد
مي کند.
(نيمه ضد نور : اگر منبع نور در روبه رو نباشد و به طور مايل به موضوع بتابد تصوير حاصل شده را «نيمه ضد نور» مي نامند. )



عکاسی از سبزي ها و درخت ها
در عکاسي سياه و سفيد براي اينکه سبزي ها و درخت ها که اکثراً در تصاوير طبيعت وجود دارند با جزئيات کامل ثبت شوند از فیلترهای سبز زرد (فيلتري که سبز آن بيشتر از مقدار زرد آن مي باشد) يا فیلترهای سبز استفاده کنيد . خصوصاً در عکاسي سياه و سفيد به علت اينکه درجات رنگ سبز در عکس به صورت درجات مختلفي از خاکستري ثبت شود استفاده از فیلترهای توصيه مي شود . چمن ها و شاخه هاي درختان با وزش باد به حرکت در مي آيند . اگر بخواهيد اين حرکت را القا کنيد مي توانيد از سرعت هاي کم مانند 1/30 ثانيه استفاده کنيد، زيرا سرعت هاي زياد مثل 1/500باعث ثابت شدن موضوع مي شوند .
عکاسی از زير درختها
بهترين حالت در فصل بهار يا پاييز مي باشد که درختان کم برگ تر هستند . بهتر است شرايط زير را اجرا کنيد :
1- بهترين حالت ضدنور يا حداقل نور مايل مي باشد . در حالت ضد نور بايد دوربين در نقطه اي قرار گيرد که نور به طور مستقيم بر عدسي نتابد .



2- کمپوزيسيون در تصوير بايد به درستي انتخاب شود . در واقع نقطه ديد بايد طوري باشد که درختان به تدريج کوچک و کوچکتر شوند تا بُعد را القا کنند .
3- دوربين را براي فاصله نزديک تنظيم کنيد تا پلان اول عکس کاملاً واضح باشد .
4- به علت ايجاد ميدان وضوح بيشتر، از بسته ترين ديافراگم استفاده کنيد .
عکاسی از آسمــــــان
يک آسمان ابري يا آسمان غروب يا طلوع مي تواند موضوع زيبايي براي عکاسي باشد . مواردي که بايد در عکاسي از آسمان رعايت شود به قرار زير است :
1- محاسبه نور بسيار با اهميت مي باشد . نور زياد يا نور کم نتيجه مطلوب را حاصل نمي کند .
2- بهتر است که در قسمت پايين عکس نوار باريکي از زمين ديده شود تا آسمان بيشتر جلب توجه کند (ايجاد کمپوزيسيون مناسب).


3- در استفاده از فيلترها بايد دقت کافي به عمل آيد، در عکاسي سياه و سفيد :
الف ـ اگر بخواهيد آسمان لطيف و ملايم با ابرهاي سفيد را اراه دهيد بهتر است از فیلترهای زرد يا زرد سبز استفاده کنيد .
ب ـ اگر بخواهيد آسمان تيره جلوه کند يا به سياهي بزند مي توانيد از - فیلترهای نارنجي و قرمز استفاده کنيد .
دوردست هـــــا
در بيابان و کوهستان فواصل دور به رنگ آبي روشن يا بنفش ديده مي شود . اين رنگ بنفش حاصل بخارات موجود در هوا مي باشد که به «پرده جوي» معروف است . وجود اين پرده جوي از وضوح تصاوير مي کاهد . استفاده از فيلترهاي رنگي نيز عملاً نتيجه مناسبي ندارد . بهترين راه عکاسي زماني است که از لحاظ جوي اثر اين «پرده جوي» کمتر مي باشد ؛ مانند صبح يا عصر يک روز آفتابي يا هواي صاف پس از بارندگي، مي توان با استفاده ازفیلترهای U.V قدرت اين پديده را کم کرد . البته قابل ذکر است ايجاد کمي ناواضحي در پلان عقب عکس، ايجاد عمق و بُعد مي کند .


عکاسی از دريــــــا و آب ها
دريا و ساحل مجموعه اي از زيباترين مناظر طبيعت مي باشند ؛ امواج دريا، امواج کف آلود ساحل، شن هاي ساحل، گياهان ساحلي، قايق ها و همچنين رودخانه ها .
براي اينکه عکس هاي فوق حداقل و کمترين مشکل را داشته باشند بهتر است موارد زير را به خاطر بسپاريد :
1- در کنار دريا اشعه ماوراي بنفش (U.V) بسيار زياد مي باشد، بنابراين بايد از فیلترهای ماوراي بنفش يا U.V استفاده کنيد .
2- نبايد با استفاده از فيلترهاي متعدد زرد و سبز که مانع نفوذ اشعه آبي هستند رنگ آب دريا را تيره تر از حد طبيعي نشان داد . در واقع بايد از فيلترها به طرز صحيحي استفاده کرد.
3- براي آنکه امواج واضح ديده شوند وبعلت تکان خوردگي محو و ناواضح نشوند بهتر است از سرعت هاي بالا مثل 1/250 يا 1/500 استفاده کنيد، اما استفاده از سرعتهاي بالاتر مثل 1/1000 امواج را يخ زده ومنجمد مي کنند.


4- فاصله دوربين را براي اولين رديف امواج تنظيم کنيد .
5- در حد امکان ضد نور عکس بگيريد به علت انعکاس شديد نور آفتاب در کنار دريا حساب هاي نور سنج ها به سوي پرنوري گرايش مي يابند .
6- سعي کنيد کمپوزيسيون هاي جالبي براي تصاوير انتخاب کنيد .
عکاسی از کوه هاي بلــــــــند
در کوه هايي که ارتفاع زيادي ندارند با مشکلي برخورد نمي کنيد، اما در ارتفاعات بالاتر از 2000 متر اشعه ماوراي بنفش بسيار زياد مي شود .
1- مي توانيد ازفیلترهای U.V استفاده کنيد .
2- اگر خواستيد حالت هاي خاص مانند آسمان خيلي تيره ايجاد کنيد مي توانيد از فیلترهای زرد و نارنجي استفاده کنيد .
عکاسی از بــــــــــــرف
1- براي عکاسي در مناظر برفي مهمترين چيزي که بايد مد نظر داشت نور آفتاب مي باشد . زماني که آفتاب در پشت ابر مي باشد عکاسي نياز به مهارت و تجربه دارد . اما زماني که نور خورشيد مي درخشد سايه هاي زيبايي از درختان و خانه ها و انسان ها روي برف ايجاد مي شود . هر چه آفتاب پايين تر باشد به اين معني که نور مايل تر باشد حتي کوچکترين اشيا مانند دانه هاي برف يا جاپاي حيوانات به طرز زيبايي مشخص خواهند بود . زيباترين تصاوير در حالت ضدنور به دست مي آيد .



2- زماني که نور خورشيد مي درخشد، آسمان آبي رنگ مي باشد، بنابراين استفاده از فیلترهای ماوراي بنفش بسيار مناسب مي باشد .
3- در زماني که سياه و سفيد عکاسي مي کنيد براي از بين بردن انعکاس و سايه هاي موجود در مناظر برفي مي توانيد از فیلترهای زرد يا زرد سبز مناسب استفاده کنيد .
منبع:
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Mokafating]

دوست عزیز خیلی ممنون از تاپیکی که درست کردی به نظرم خیلی مفید باشه / اگه میشه درباره فوکوس دستی هم یه توضیح مفصل بزارید / خیلی ممنون

[alih2010]

عکاسی از گلها و دیگر اشیاء طبیعی

عکاسی از طبیعت یکی از لذت بخشترین انواع عکاسی است. این نوع عکاسی همانند شكار که شما را مجبور به پیاده‌روی می‌کند، نیاز به یک پیاده‌روی حسابی دارد و با آن عجین شده است. ممکن است اگر بخواهید از طبیعت عکاسی کنید حرکت شما از نقطه ای به نقطه دیگر کند شود، ولی اوقات خود را با لذت بیشتری می‌گذرانید، چون با آگاهی و توجه بیشتری به دنیای اطراف خود می ‌نگرید.
ضمنا شما می توانید با هر دوربینی عکسهای طبیعت را بگیرید. ولی اگر در مورد کیفیت عکسها حساسیت دارید باید بگویم که با امکانات مخصوص می توانید نتایج بهتری بگیرید.

تجهیزات اساسی
به عنوان مثال تجهیزات یک عکاس را که سالها به عکاسی از گلها و سایر اشیاء کوچک طبیعی مشغول بوده است با هم مرور می‌کنیم. (البته این تجهیزات برای عکاسی حرفه ای از اشیاء طبیعی لازم است، ولی با تجهیزات ساده تر نیز میتوان عکسهای بسیار خوبی گرفت. به هر حال تکنیکهای ارائه شده در این مقاله کلی است):
- لنزهای مختلف شامل یک لنز ماکرو Canon 100 mm با لوله امتداد (extension Tube) و یک لنز زوم Canon 28-135 mm. استفاده از لنز زوم به همان اندازه لنز ماکرو اهمیت دارد، زیرا بسیاری از عکسهای گلها، هنگامی که گل در زمینه قرار دارد زیباتر به نظر می‌رسد. اگر از یک دوربین اتوماتیک استفاده می کنید، از هر دو مد نرمال و ماکرو استفاده نمایید که بستگی به این خواهد داشت که از چه فاصله‌ای بخواهید عکس بگیرید.
- سه پایه Gitzo. مدل 2220 آلومینیومی این سه پایه نصف قیمت مدل فیبر کربنی آن است. این سه پایه بخاطر این انتخاب شده است که شما می توانید میله میانی آن را تقریبا به هر وضعیتی که دوست دارید حرکت دهید. این خاصیت دو فایده دارد: یکی اینکه بخاطر خارج شدن میله میانی از وسط سه پایه می توان پایه‌های سه‌پایه را بازتر کرد و دوربین را به زمین نزدیکتر نمود. دوم اینکه میتوان دوربین را به راحتی بصورت جانبی حرکت داد تا به زاویه دلخواه دست یافت.



- بال هد مارکینز: هر چند میتوان با هدهای سه محوره و یک سه پایه که میله میانی را در هر زاویه ای قرار می دهد با کمی زحمت به هر وضعیت دلخواهی از دوربین دست یافت، ولی خرید یک بال هد لذتی به این نوع از عکاسی می‌افزاید که قابل وصف نیست. البته موقع پرداخت پول چنین هدی شاید کمی خلقتان تلخ شود، ولی بعدها از خرید آن لذت خواهید برد!
- زیرپایه L شکل: با استفاده از زیرپایه L شکل می توان فورا دوربین را در وضعیت افقی یا عمودی قرار داد. در حالت عادی برای تبدیل وضعیت دوربین باید آنرا حول یکی از محورهای سه پایه بچرخانید که باعث می شود دوربین از کادر تنظیم شده خارج شود. ولی با این زیرپایه می توان بدون خارج شدن دوربین از محور تنظیم شده وضعیت آنرا تغییر داد.



- چند دوربین کوچک که برای حمل و نقل راحت‌تر باشد. ترجیحا دوربینی که دارای مانیتور متحرک و چرخان باشد بهتر است. دوربینی مانند Canon Powershot sx10& sx1 و یا یک سری ازدوربینهای نیکون مانند Nikon coolpix 5700 /7800 برای این کار مناسبند.
- یک کوله پشتی که تمام وسایل را یکجا حمل نمود. بهتر است از کوله پشتی استفاده شود که درمقابل نفوذ باران مقاوم باشد. اگر هم اینطور نبود همیشه یک پوشش ضد آب از جنس بارانی‌ها در دسترس داشته باشید تا در مواقع بارانی روی کوله پشتی بکشید.
- بازتابنده‌ها، پخش کننده ها و چادرهای نور همگی قابل تا شدن هستند و برای کنترل نور جلوگیری از وزش باد لازمند. در نور درخشان خورشید، بهتر است برای نرم کردن سایه‌ها و پایین آوردن کنتراست یک پخش کننده همراه داشته باشید.


تکنیکهای اولیه
ممکن است تکنیکهای ذکر شده در اینجا در همه موارد کارآمد نباشد، ولی در بیشتر شرایط برای داشتن عکسی بهتر موثر است:
- در این نوع عکاسی برای اینکه بتوانید دقیقا روی منطقه‌ای که دوست دارید فوکوس کنید، داشتن فوکوس دستی ضروری است. در عکاسی ماکرو نصف عمق میدان در جلوی نقطه فوکوس و نصف آن در پشت آن قرار می‌گیرد.
- جبران نوری با استفاده از محدوده بندی خودکار نور. تمام دوربین‌ها این قابلیت را ندارند، ولی این قابلیت به شما امکان می دهد که چند عکس با اندکی تفاوت در نوردهی بگیرید. در بعضی از دوربینها می توانید گامهای نوری بین هر عکس (3/1, 3/2, 2/1)و تعداد عکسها را هم تنظیم نمایید.
- عکاسی متوالی با نگه داشتن شاتر چند عکس پی در پی می گیرد که برای عکاسی از حشراتی که دارای حرکت می باشند یا هنگام وزش نسیم مناسب است.
- استفاده از تایمر یا آزادسازی شاتر دستی در شرایط مختلف فرق می کند. اگر بادی وجود ندارد و گل یا حشره بی حرکت است، استفاده از تایمر ترجیح دارد. با این کار هر گونه حرکت ناخواسته دوربین هنگام فشردن شاتر حذف می شود. حتی اگر بخواهید باز هم شارپتر باشید میتوانید از گزینه قفل آینه در دوربین های SLR استفاده نمایید. اما اگر نسیمی وجوددارد که گل را حرکت می دهد، دستتان را روی دکمه شاتر نگه دارید و هنگامی که یک وقفه کوتاه در نسیم احساس کردید و گیاه ثابت شد، دکمه شاتر را فشار دهید و نگه دارید تا چند عکس پی در پی بگیرد. با تمرین می توانید به جایی برسید که هنگام فشردن شاتر دوربین را تکان ندهید. بهتر است دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید تا تنظیم نور انجام شود و با فشردن کامل آن با کمترین تاخیری عکس گرفته شود.
- برای استفاده از بهترین عمق میدان قابل دستیابی، کادر بندی را بگونه ای انجام دهید تا تمام اجزاء مهم مورد نظر حتی الامکان در یک صفحه یا نزدیک یک صفحه واقع شوند

باد و خورشید
بدون شک، دو مشکل اصلی در عکاسی از گلها باد و خورشید است. با وجود باد مشکلات دو چندان است. ممکن است تا کنون عکسهایی عالی را با شاتر سرعت پایین دیده باشید که باد در حال وزیدن به گیاهان است و باد را میتوان در آنها احساس نمود. ولی برای بیشتر کاربردها مات شدن تصویر دشمن عکس است. خوشبختانه در اکثر روزها حتی هنگامی که نسیم می وزد لحظاتی بدون باد وجود دارد. فقط کافی است که صبور باشید و تا رسیدن موقع مناسب برای گرفتن عکس کمی صبر نمایید. در بیشتر مواقع این لحظات آرام آنقدر کم است که نمی توانید از تایمر استفاده نمایید، چون ممکن است قبل از اینکه عکس گرفته شود دوباره باد شروع شود.



نحوه نمایش گلها
روشی که یک عکس را ترکیب‌بندی می کنید بستگی به این دارد که هدف شما چیست. اگر هدف شما این است که گلها و گیاهان را با عکسهایتان معرفی کنید و نمایش دهید باید عکسها بصورت مستند و نمایش دهنده تمام اجزای گل از جمله خود گل و برگها و ساقه باشد. ولی اگر نگاه امپرسیونیستی دارید قاعده خاصی وجود ندارد و باید بر ذهن و احساس هنری خود اتکا نمایید.


بازی با زاویه ها
عکس گرفتن از بالا به پایین زاویه عادی است ،اما پایین بردن دوربین تا جایی که گل هم سطح چشم قرار بگیرد یا حتی عکس گرفتن از پایین به بالا یک نگاه ویژه به گلها است. اگر می خواهید تمام اجزاء شارپ باشند طوری عکس بگیرید که همه در یک سطح باشند و دوربین را موازی آن سطح بگیرید.
عکاسی مستقیم از بالا معمولا خوب است. بخصوص برای گلهایی که خیلی نزدیک به زمین می‌رویند.
روشی که برای گرفت عکس گلها خوب است برای سایر موجودات عالی است.


فلاش
بهتر است از فلاشهایی مثل Canon Twin Lites که دارای مد سرعت بالای همزمانی هستند استفاده نمایید. این فلاش قابلیت همزمانی تا 2000/1 ثانیه را داشته و اشیاءمتحرک را براحتی فریز می کند. یکی دیگر از مزایای فلاش این است که می توانید آنرا با ترکیب جبران نوری بکار ببرید تا زیمه را تیره نمایید. در تصاویر زیر، تصویر اول با جبران نوری 2- گرفته شده است. ولی دومی بدون تغییر و با جبران نوری 0 گرفته شده است. هر چه نور کمتر باشد و هر چه زمینه از سوژه اصلی دورتر باشد، زمینه پست عکس تیره‌تر دیده می‌شود. با این کار می توانید بدون اینکه پس‌زمینه باعث بهم زدن تمرکز شود، عمق میدان مناسبی ایجاد نمایید. فلاش نیز کنترلی دارد که با آن می توان قدرت آن را کم و زیاد کرد. با استفاده از این دو کنترل با یکدیگر، کنترل کاملی بر روی نوردهی سوژه با فلاش در جلوی زمینه و نوردهی پس زمینه با نور محیط خواهیم داشت.


جبران نوري0

پس زمینه‌ها
پس زمینه باعث موفقیت یا شکست یک عکس می شود. عکس یک گل که درمقابل یک پس زمینه شلوغ گرفته شده است چندان زیبا نیست. اگر پس زمینه خارج از فوکوس و سافت باشد، یک گل شارپ بخوبی خودش را نشان می دهد. خوشبختانه عمق میدان در عکس‌های نمای نزدیک خیلی باریک است و معمولا سافت کردن پس زمینه مشکل نیست. فقط کافی است دیافراگم خودتان را باز کنید (F2.0 - F3.2) و روی گل فوکوس نمایید. هر چیزی که در پشت گل قرار دارد مات شده و هر چه مات‌‌تر باشد از گل دورتر به نظر خواهد رسید. البته باید به عمق میدان خود گل نیز توجه نمایید تا اجزای مورد نظر در محدوده عمق میدان فوکوس واقع شوند و شارپ باشند. با گرفت چند عکس و بررسی آنها دیافراگم مناسب برای عکس مورد نظر را بدست خواهید آورد.
اگر دوربین شما مانیتور چرخان داشته باشد بخاطر داشتن مانیتور چرخان دوربین براحتی روی زمین قرار داده میشود و با نگاه کردن درمانیتور آن عکس کادر بندی میشود. با دوربین‌های دیگر عکاس مجبور خواهد بود برای گرفتن عکس روی زمین دراز بکشد.

استفاده از خیمه نور
در اینجا یک تکنیک خاص برای استفاده از خیمه نور شرح داده می‌شود. در اینجا از یک چادر نور که زیر آن بریده شده تا بتوان آن را روی گلها قرار داد، استفاده شده است. با استفاده از چادر نور نه تنها نور مات و پخش می‌شود، بلکه جلوی باد نیز گرفته می‌شود و با کادر بندی صحیح گل، یک پس زمینه خاکستری یا سفید یک دست خواهید داشت. این نوع پس زمینه را براحتی می توان در نرم‌افزارهای ویرایش عکس انتخاب کرد و در صورت نیاز آنرا حذف یا با رنگ دیگری تعویض نمود یا حتی گل را کپی و در منظره دلخواه اضافه کرد. اگر پس زمینه شلوغ باشد، اگر این کار غیر ممکن نباشد، حداقل بسیار وقت گیر خواهد بود
برای حذف پس زمینه، با قرار دادن چادر نور بر روی گل مورد نظر از آن عکس بگیرید. این چادر نور را پخش نموده و سایه‌هایی نرم و ملایم ایجاد می شود و ضمنا جلوی باد و حرکت گل را نیز می گیرد.
منبع:akkasee.com

[alih2010]

5 نکته برای عکاسی در سفر


نوشته: Andrew Hudson
مارسل پروست رمان نویس فرانسوی در بیوگرافی خودش نوشته است: سفر برای اکتشاف دنیاهای جدید بازدید از سرزمینهای جدید نیست، بلکه یافتن چشمهایی جدید است. این نصیحت پروست، پندی برای زندگی بوده، ولی میتوان آنرا به عکاسی در سفر نیز تعمیم داد. اخیرا من دارم سعی میکنم که با چشمهایی جدید یا نگاهی تازه، عکاسی کنم. در این مقاله شرح خواهم داد که برای یک سفر عکاسی یا گرفتن عکسهایی جالب در یک سفر چه باید کرد.
چند سال قبل، من از کارم کناره گرفتم تا به صورت تمام وقت به گرفتن سلسله عکسهایی بپردازم که برای نوشتن کتابی در زمینه راهنمایی عکاسان در سفر بنام اسرار عکاسی احتیاج داشتم. انجام این کار ابتدا خیلی سر راست و راحت به نظر می رسید، من تنها نیاز داشتم تا از نماهای کلاسیک در مناطق مورد نظرم عکاسی نمایم. ولی به زودی فهمیدم که دیدگاه آماتوری من برای انتشار یک راهنمای مناسب، کافی نیست! یک کتاب عکاسی به عکسهایی بالاتر از یک آلبوم شخصی نیاز دارد و من می بایست عکسهایم را قویتر، رنگینتر، مهیج‌تر و امیدوارکننده‌تر می‌کردم. در طی این مطالعه و بررسی، من توانستم ابعاد مختلف این مهارت را که برای حرفه‌ای شدن نیاز بود کشف نمایم و بتوانم عکسهایی بگیرم که برای انتشار مناسب باشد، نه اینکه تنها به درد ثبت خاطرات گذشته بخورد. همانند آنچه که پروست گفت، من به مناظر و مکانهای جدید برای عکاسی نیاز نداشتم، بلکه نیاز به چشمهایی جدید یا نگاهی تازه داشتم.

اولین گام این بود که هدف خودم را بهتر بشناسم. من شروع به مطالعه کتابهای سفرنامه و مجلات راجع به مسافرت نمودم تا دریابم چه جور عکسهایی به نظرم جالبتر می آیند. بقول معروف کار را از انتها آغاز کردم. من بهترین عکسهایی را که می بافتم تجزیه و تحلیل می کردم تا بفهمم که راز زیبایی و جذابیت آن کار در چیست و چرا این عکسها، از عکسهایی که من می‌گیرم جذابترند. این کار خیلی وقت‌گیر بود ولی من این کار را برای بهبود عکاسی‌اتان به شدت توصیه می‌کنم. عکسهایی که من را جذب می‌کرد رنگهایی زنده، ترکیب‌بندی ساده، استفاده مناسب از نور، نمایش عمق سه بعدی و نگاهی غیر معمول و جالب به یک مکان معروف و شناخته شده داشتند.
بعد از اینکه دریافتم به دنبال چه چیزی هستم، به مطالعه کتابها و مجلات عکاسی پرداختم تا مهارتهای مورد نیازم را یاد بگیرم. قدم نهایی این بود تا آموزه‌هایم را به عمل برسانم، و با انجام تمرین و گرفتن عکسهای فراوان به مهارت عملی لازم برسم. مانند بسیاری از مهارتها، در عکاسی نیز تمرین کار را کامل می کند و تمرین بخش لذتبخش کار است. من در این مرحله مرتب از نتیجه کار خود نکات جدیدی می‌آموختم و با مقایسه کارهایم با کارهای دیگران که برایم جالب بودند، نکات قوت و ضعف عکسهای خودم را مشخص می کردم. در این نوشتار به پنج نکته که شما را در بهبود عکسهای سفرتان کمک می‌نماید اشاره خواهم نمود.
1- تاثیرگذاری عکس
یک عکس عالی چشمها را می‌رباید و شما را مجبور می‌کند از مرق زدن کتاب دست برداشته و به عکس خیره شوید. در حالی که ممکن است یک عکس هزاران کلمه حرف داشته باشد ، ولی من فکر می‌کنم یک عکس خوب عکسی است که بیننده با دیدنش بی اختیار و از روی تعجب بگوید :وای!
کلید تاثیرگذاری بصری در 4 چیز است: سادگی، رنگ، نور و عمق
1- 1- سادگی. من وقتی به بسیاری از عکسها نگاه میکنم، چیزی که بیشتر از بقیه فدا شده است سادگی است و عکس درهم و برهم است. برای القای یک پیام واضح باید یک عبارت ساده و موجز بگویید: کم گوی و گزیده گو! بخشهای غیر ضروری عکسهایتان را ببرید و توجه بیننده را به سمت اساسی‌ترین اجزاء عکستان معطوف نمایید. تنها برای اینکه سوژه مورد نظرتان پس زمینه ای داشته باشد، بخشی از اطراف آنرا باقی بگذارید. درهم ریختگی را از عکستان دور کنید، بخصوص آنرا از لبه‌های عکس دور نمایید. به سادگی با گرفتن عکسی از فاصله نزدیکتر به سوژه و استفاده از یک لنز زاویه باز و یا زوم بیشتر با یک لنز تله میتوانید المانهای ناخواسته را از کادرتان خارج کنید.
مثلا من هنگام عکاسی از یک بنای زیبا دوست دارم از یک پیش زمینه قوی و یک لنز 28 م.م. استفاده نمایم. ساختمان را در یک سوم بالای عکس قرار می دهم و دو سوم باقیمانده عکس را با گلهای رنگی یا استخر جلوی آن پر می‌کنم. من دوست دارم که پایین کادر را با آن زیبایی بی پایان ببندم. ضمنا با استفاده از یک دیافراگم کوچک مثل f22 همه چیز را در فوکوس نگاه می دارم.
1-2 - رنگ. راه مورد علاقه من برای افزایش تاثیر پذیری عکسها، پررنگ و زنده کردن رنگها است. من عکسهایی که در آن قرمزی ماشینهای مسابقه‌ای، آبی آرام بخش آسمانی، زردهای با طراوت و سبزهای دلپذیر دارند را دوست دارم. باز تاکید میکنم، سادگی کلید تاثیر گذاری است، سعی نمایید برای تاثیرگذاری بیشتر تعداد و نوع رنگهای موجود در عکستان را حداقل نمایید. بطور کلی عکس، یک موضوع اصلی دارد و یک رنگ اصلی. تنها بر روی یکی از سه رنگ اصلی تمرکز نمایید:قرمز، آبی یا زرد. این رنگهای غالب بهترین توازن را با رنگهای مکمل خود برقرار می نمایند:قرمز با سبز، آبی با نارنجی و زرد با بنفش.
برای سالهای متمادی، من از رنگهای چشمگیر در عکسهایم استفاده نمی کردم و این بسیار مخرب بود. از انواع ..... و محدوده بندی نور استفاده میکردم، ولی هیچکدام درست کار نمی کرد. ولی بالاخره راز کار را پیدا کردم که در یک کلمه نهفته بود: رنگهای شاداب و زنده (Velvia). با استفاده از اسلاید رنگی با رنگهای شاداب و اشباع ناگهان عکسهای آماتوری بی رمق من به عکسهای حرفه ای با رنگهای زنده تبدیل شد. این دریافت شبیه یک الهام حیات بخش بود. (در دوربین های دیجیتال معمولا یک مد رنگی Velvia وجود دارد که رنگهایی با اشباع بیشتر و غنی تر ایجاد میکند.- م.)
دو حربه دیگر برای زنده‌تر کردن رنگها وجود دارد که هر دو بسیار ساده‌اند. اول این از یک ..... پلاریزه استفاده نمایید که قیمت بالایی هم ندارد. من در بیشتر عکسهای روز در هوای آزاد، از ..... پلاریزه برای پررنگ تر کردن آبی آسمان استفاده می‌کنم. ضمنا این ..... انعکاس سطوح را کم می ‌کند و باعث می شود تا رنگ سطوح درخشان و زنده‌تر به نظر آید. دوم اینکه عکستان را در طیف‌های متوسط تنظیم نمایید. برخلاف چشم انسان، فیلم عکاسی دارای محدوده دینامیکی کوچکی است که فقط می تواند محدوده باریکی از سطوح روشنایی را ثبت نماید. بنابر این سعی نمایید اجزائی را که از سایرین خیلی روشن تر یا تیره تر هستند در نظر نگیرید و طیفی متعادل در میان کادر را برای نورسنجی استفاده نمایید.
1- 3- نور. استفاده خوب از نور رمز عکسهای برنده است. استفاده موثر از نور روز می تواند رنگهای عکستان را نیز بهبود بخشد. رمز عکسهایی مانند عکسهای نشنال جئوگرافیک این است که وقتی نور خورشید طلائی است - ساعات ابتدایی بعد از طلوع آفتاب یا نور قبل از غروب – عکس بگیرید. عکاسان حرفه‌ای این زمان را ساعات جادوئی می‌نامند. با نزدیک شدن خورشید به افق، نور خورشید مجبور است مسیر بیشتری را در هوا و از جمله از میان لایه ازون، گرد و غبار و بخار آب عبور نماید. بنابراین طول امواج واقع در انتهای طیف آبی پراکنده شده بیشتر از امواج واقع در انتهای طیف قرمز جذب می‌شوند. بنابر این نور خورشید ابتدا به زردی و سپس رفته رفته به سرخی می‌گراید. این نور طلایی منظره شما را با رنگی آتشین نقاشی نموده و تصاویری حیرت‌انگیز ایجاد می کند. ضمنا نور کمتر محدوده روشنایی منظره را کمتر نموده و به دوربین امکان ثبت بهتر رنگها را می دهد.
1- 4- عمق. در عسکهایتان اجزایی که عمق را نشان می‌دهند بگنجانید تا عکسهای دو بعدی را به سه بعدی تبدیل نمایید. مثلا با ترکیب یک پس زمینه جداگانه با یک سوژه بسته، سوژه و زمینه آن را در صفحات جداگانه‌ای قرار دهید. دنبال یک سری خطوط راهنما همانند یک دیوار، نرده یا جاده بگردید تا بیننده را به درون عکس بکشید. با عکاسی در ساعات جادوئی با ایجاد سایه‌های طویل‌تر شکل و بافت بهتری ایجاد نموده و به جدایی سوژه از زمینه کمک می‌نماید.
2- تحقیق نمایید.
هر چه بیشتر در مورد محل مورد عکاسی تحقیق نمایید عکسهایتان بهتر خواهد شد. قبل از بازدید از یک محل، دنبال مطالبی در مورد آنجا بگردید. بسیاری از شهرها و کشورها و مناطق توریستی دارای سایت یا دفاتر خاصی هستند که میتوانند اطلاعات خوبی به همراه عکسهایی از مکان مورد نظر در اختیار شما قرار دهند. دفترچه‌های رنگی راهنمای مسافرین و کتابهای عکس مکانهای مورد نظر دارای عکسهای زیادی از آن منطقه خواهد بود. ضمنا می توانید با استفاده از چند کلمه کلیدی خاص، به جستجوی مطالب و عکسهای منطقه مورد نظر در اینترنت بپردازید.
وقتی به محلی وارد می‌شوید، قفسه عکسهای کارت پستال، کتابهای عکس یادگاری، دفاتر محلی اطلاعات توریستی را جستجو کنید و با رانندگان تاکسی و خدمه هتل صحبت نمایید تا اطلاعات بیشتری در مورد محل به دست آورید و آماده بکارگیری دوربینتان شوید.
من قبل از بازدید از هند، یک کتاب عکس پیدا کردم با عکسی فریبنده از تاج محل که از روی رودخانه گنگ گرفته شده بود. وقتی من به آن محل معروف رسیدم هیچکس حتی کارکنان اطلاعات توریستی نمی دانستند که چگونه می‌توان به رودخانه دسترسی پیدا کرد. بطور اتفاقی یک راننده تاکسی اطلاع داشت و توافق کرد که قبل از طلوع آفتاب مرا به آنجا ببرد. ما از میان یک کوچه باریک گذشتیم و به لب رودخانه رسیدیم که در آنجا همه چیز ویرانه و متروکه بود و جز یک خانه کوچک چیزی وجود نداشت. درست هنگامی که خورشید شروع به طلوع کرد، مردی از آن خانه برای سیگار کشیدن بیرون آمد. بعد از اجازه گرفتن از او، چند عکس از او که از طلوع آفتاب و پک زدن به سیگار لذت می‌برد گرفتم. این عکس که در آخرین سفر آماتوری‌ام گرفتم یکی از عکسهای مورد علاقه من است و در زمره یکی از عکسهای مورد توجه و پرمباحثه نشنال جئوگرافیک قرار گرفت.

- منطقه را بگردید.
قبل از گرفتن عکس، 2-3 ساعت در محلهای اصلی مورد نظر بگردید. لیستی از نماهایی که باید عکاسی کنید تهیه نمایید و با استفاده از نقشه برنامه ریزی نمایید تا چگونه محلهای مختلف را در بهترین شرایط نوری اشان مجددا جهت عکاسی بازدید نمایید. معمولا بهتر است محلهایی که رو به شرق هستند را در صبح هنگام یکه خورشید در شرق طلوع می کند عکاسی نمایید و محلهایی که رو به غرب هستند را در بعد از ظهر. (در نیمکره شمالی محلهایی که رو به جنوب هستند در زمستان هنگام طلوع خورشید که خورشید جنوبی‌تر است دارای نور بهتری هستند و مکانهایی که شمالی هستند در تابستان که خورشید شمالی تر است نور مناسبتری دارند.)
برای اینکه موقعیت خود را خوب بشناسید و ارزش آنرا احساس نمایید وقت کافی بگذارید. بیشتر مردم عادت دارند یک عکس بگیرند و سپس به سمت موقعیت دیگری حرکت کنند، ولی من توصیه می کنم زمان بیشتری در جای خود بمانید و منظره را از درون منظره یاب دوربین خود بررسی نمایید. برای پیدا کردن زمینه و پیش زمینه بهتر و نیز تغییر کادر و ترکیب بندی عکس جوانب کار را بررسی نمایید.
من وقتی در حال عکاسی کلیسای میسیون دولورز در سانفرانسیسکو بودم یک گروه توریستی وارد کلیسا شد. هر کدام از توریستها تعدادی عکس استاندارد از کلیسا گرفتند و آنجا را ترک کردند. من بیشتر توقف کردم و سالنهای جانبی و معماری پر زرق و برق اسپانیایی آن را با دقت بررسی کردم. این زمان اضافی که من صرف کردم باعث شد تا عکسی که از این سالن گرفتم به عنوان عکس روی جلد کتاب رسمی راهنمای بازدید کنندگان از سانفرانسیسکو انتخاب شد.

4- هویت عکس را مد نظر داشته باشید.
هنگامی که من انتشار عکسهای سفرم را شروع کردم متوجه شدم که همه ویرایشگران عکس در عکسها به دنبال موضوع مشترکی می کردند: مردم. با اضافه کردن یک یا دو نفر از مردم هر منطقه در عکسها یک نقطه ارتباط قوی برای بیننده بوجود می‌آید، انگار که خودش را در آن محل احساس می‌کند. همچنین با این کار احساسی از اندازه اشیاء و اجزاء عکاسی شده برای بیننده بوجود می‌آید، مثلا با وجود چند نفر در محوطه یک بنای قدیمی یا پای یک آبشار بیننده بزرگی و ابعاد آنها را متوجه می شود.
ضمنا در این سفرها، فستیوالها، کارناوالها یا مراسمی که مردم در آن حضور دارند از دست ندهید، معمولا لباسهای رنگارنگ یا محلی و آداب و رسوم هر منطقه مناظری خوشایند و جذاب را برای عکس شما فراهم می‌آورد.
5- به دنبال تنوع باشید
تنوع بخش مهمی از زندگی و همچنین عکاسی است. تصور نمایید که عکسهایتان به عنوان یک گروه عکس چطور به نظر می‌رسند. سعی نمایید تا شیوه‌های مختلفی برای عکاسی انتخاب نمایید، مناظر زاویه باز را با تصاویر خاص دارای جزئیات دقیق ترکیب نمایید، عکسهای روز را با شب و عکسهای پرتره را با عکسهای انتزاعی... خلاصه اصل تنوع را در نظر داشته باشید.
وقتی در یک شهر گردش می کنید، دنبال چند دسته از موضوعات مختلف باشید، نظیر علائم، چشم‌اندازها، لحظات خاص، ساختمانها، مردم، مناظر خیابانی، فستیوالها، مکانهای مقدس و عبادتگاهها، سواحل دریاچه‌ها و مناظر دریا، غذاها و غیره. خود را محدود به عکاسی از یک موضوع تنها مثلا ساختمانها نکنید. به دنبال نماهای غیر مرسوم از مناظر و سوژه‌های مشهور باشید، مانند نماهایی که چند نماد تصویری را یکجا نشان می‌دهند. مثلا من در لندن سعی کردم یک کافه مدرن را همراه با یک باجه تلفن قدیمی در یک عکس بگیرم. به یاد داشته باشید وقتی شما عکسهایتان را به دوستان و خانواده‌اتان نشان می‌دهید، می‌خواهید داستان سفرتان را تعریف نمایید. بنابر این فراموش نکنید که بخشهای عادی‌تر سفرتان را هم به تصویر بکشید، پیزهایی مثل نشانه‌ها، حمل و نقل و رستورانها تا بتوانید آنچه را که دیده‌اید برای آنها بازگو نمایید و تنوع بیشتری به کار خود ببخشید.
من امیدوارم که این نوشتار مختصر به شما ایده جدیدی بدهد تا آنرا در سفر بعدی خود تجربه نمایید. این نکات عکاسی مرا در حد قابل توجهی بهبود دادند. فقط آنچه را که پروست گفت به خاطر داشته باشید: تنها به دنبال مناظر جدید نباشید، بلکه دنبال چشمهای جدید برای دیدن باشید.

منبع:
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

[alih2010]

پنج پديده معمول در عكسبرداري با دوربين‌هاي ديجيتال‌

اشاره :
به دليل ماهيت دوربين‌هاي ديجيتالي و تفاوت ذاتي كه در نحوه تبديل نور بازتابيده از اشيا و سوژه‌ها به تصوير با دوربين‌هاي آنالوگ (يا همان فيلمي خودمان) دارند، معمولاً تصاوير ضبط شده اندكي با آنچه كه انتظار داريم، تفاوت دارند. دلايل متعددي براي توجيه اين وضعيت وجود دارد. سعي بر آن بوده است كه مهم‌ترين و شايع‌ترين اين پديده‌ها را توضيح داده و روشي براي برطرف كردنشان بياورم.



1- موجدار يا تابدار بودن تصوير ‌‌‌‌(Moire)
ابداع بافت جديد در صنعت نساجي!
زماني كه از افراد مختلف عكسبرداري مي‌كنيد، متوجه مي‌شويد كه الگوهاي عجيبي بر روي لباس‌هايشان پديدار مي‌شود كه واقعاً بر روي لباس‌هايشان وجود ندارد.

هنگام عكسبرداري از موضوعي كه داراي تركيب و الگوي منظم و با قاعده در شكل بافت است، الگوي راه‌راه نامربوط و به‌هم ريخته‌اي بر روي الگوي اصلي بافت پارچه ظاهر مي‌شود. اين تركيب نافرم معمولاً بر روي پارچه‌هايي با بافت متوسط و درشت، همچنين پارچه‌هاي شطرنجي و به‌خصوص پارچه‌هاي توري به وجود مي‌آيد. همچنين رنگ‌هايي نيز ممكن است ظاهر شوند كه در تركيب رنگي پارچه اصلاً به كار نرفته‌ باشند.

اين پديده را اصطلاحاً موجدار شدن تصوير يا تابدار شدن تصوير مي‌نامند. اما ذكر اين نكته ضروري است كه وقوع پديده فوق بر روي هر بافتي ممكن است. گاهي شما اين حالت را در عكسي از نرده‌هاي محافظ يك پل برداشته‌ايد و حتي بر روي توري لباس عروس نيز مشاهده مي‌كنيد.

علت:
پديده فوق اصطلاحاً يك ضربه دوبعدي است كه در نتيجه واكنش بين الگوي منظم موضوع و الگوي منظم برداشت شده توسط CCD در دوربين ضبط مي‌شود.

در مثال‌هاي شبيه به همين پديده، زماني كه دو لايه سبز يا آبي رنگ (معمولاً در تركيب‌هاي آبي) براي بافت يك پارچه به كار مي‌روند در محل تلاقي يا اتصال آن‌ها با هم و يا زماني كه دو لايه پارچه از جنس توري روي هم مي‌افتند، مي‌توان به وضوح پيدايش اين موضوع را مشاهده كرد. در نتيجه، اين الگوي راه راه باعث به‌وجود آمدن يك فاصله كاذب بين دو لايه روي هم افتاده بيش از مقدار واقعي آن مي‌گردد كه باعث تأخير در بازتابش نور از دو سطح مي‌گردد. پديده‌هاي موير ديده شده در عكس‌هاي ديجيتال به‌طور اساسي يكسان بوده‌اند.

اين پديده تنها بر عكس‌هاي ديجيتال (گرفته شده توسط دوربين ديجيتال) تأثير مي‌گذارد و در دوربين‌هاي فيلمي، پديده‌اي نادر بوده و تا به حال ديده نشده است. به اين دليل كه الگوي مشخصي در توزيع حساسيت نوري ماده مرسوم و معمول فيلم وجود ندارد.

راه‌حل:
●زماني كه از زاويه كمتري عكسبرداري شود، Moire كاهش پيدا مي‌كند.

●همچنين به‌وسيله زوم كردن و يا تغيير دادن تعداد پيكسل (تفكيك‌پذيري) نيز مي‌توان آن را كاهش داد.

●اگر دوربين شما فوكوس دستي دارد، سعي كنيد به مقدار خيلي كمي تصوير را از حالت فوكوس كامل خارج كنيد.
2- كجي تصوير ‌‌‌‌(Tilt)
تبديل انسان به غول، با يك روش بديع!
اين پديده زماني رخ مي‌دهد كه شما سعي كنيد يك عكس تمام قد در حالتي كه هم شما و هم موضوعتان ايستاده باشيد، بگيريد. البته با اين تفاوت كه شما كمي بالاتر يا پايين‌تر از سوژه قرار گرفته باشيد و مجبور باشيد لنز دوربين را اندكي رو به بالا و يا پايين بگيريد.

در اين موقعيت، اگر هر ساختار منظم و با قاعده‌اي مانند ساختمان يا درخت در تصوير گرفته شده وجود داشته باشد، مشاهده مي‌كنيد كه زماني كه شما از زاويه پايين عكس مي‌گيريد عناصر موجود در بالاي تصوير عريض‌تر و در پايين تصوير باريك‌تر مي‌شود و زماني‌كه از زاويه بالاتري عكسبرداري مي‌كنيد، عكس حالت قبل در قسمت پايين، عناصر عريض‌تر و در قسمت بالا باريك‌تر مي‌شود.


علت: اين مسئله دقيقاً مشابه زماني است كه شما تصويري را از پايين‌ترين قسمت يك ساختمان رو به بالاي ساختمان برمي‌داريد. متوجه مي‌شويد كه طبقات فوقاني باريك‌تر از طبقات پاييني هستند و اصطلاحاً ساختمان‌تان ساختار هرمي پيدا مي‌كند. دليل به وجود آمدن اين پديده، تفاوت فاصله دهنه لنز از طبقات پايين و طبقات بالا و در كل تفاوت فاصله بين قسمت پايين تصوير و لنز با فاصله قسمت بالايي تصوير از لنز است.

راه‌حل:
تا جايي كه ممكن است، دوربين را نسبت به سوژه عكاسي افقي نگه داريد. سپس اقدام به عكاسي كنيد. همواره سعي كنيد لنز دوربين مقابل نقطه مياني سوژه قرار گيرد.
3- قرمزي چشم ‌‌‌‌(RED Eyes)
نحوه شناسايي دراكولاي برام استوكر!
زماني كه براي عكسبرداري از سوژه‌هاي انساني از فلاش استفاده مي‌كنيد، ممكن است هاله قرمزي دور قسمت رنگي چشم مشاهده كنيد. در عكسبرداري با فلاش پديده شايعي است به نام قرمزي چشم.

علت: مردمك چشم انسان مقدار نوري كه به شبكيه چشم مي‌رسد را به وسيله تنگ شدن (در نور زياد) و گشاد شدن (در نور كم) تنظيم مي‌كند.

اگر فلاش دوربين به‌طور ناگهاني در تاريكي و اصطلاحاً نور كم عمل كند، مردمك چشم در آن لحظه به قدر كافي قادر به واكنش سريع نبوده و متعاقباً مردك چشم اصطلاحاً متورم مي‌شود. در نتيجه حالتي به‌وجود مي‌آيد كه به آن قرمزي چشم مي‌گويند.

راه‌حل:
● فلاش دوربين را در حالت كاهش قرمزي چشم ‌‌(Red Eyes Reduction) قرار دهيد. در اين حالت، فلاش دوربين در كسري از ثانيه ابتدا يك نور نسبتاً ضعيف ساطع كرده كه منجر به واكنش مردمك چشم مي‌شود. پس از مرحله عكس گرفته مي‌شود. ‌
● سعي كنيد به گونه‌اي در مقابل سوژه قرار بگيريد كه سوژه با فلاش دوربين تا اندازه‌اي در يك راستا باشند.
● با فلاش عكسبرداري نكنيد!
-4 دانه‌هاي گِرد سفيد روي عكس‌
دانه‌هاي سفيدي كه هرگز وجود نداشتند ...
هنگامي كه با فلاش اقدام به عكسبرداري از سوژه‌اي مي‌كنيد، دانه‌هاي نسبتاً سفيد گِردي برروي قسمتي از تصوير گرفته شده ظاهر مي‌گردند.

علت: در اين مورد خاص مي‌توان اطمينان داشت كه مقداري ذرات گرد و غبار در محيط اطراف و به‌ويژه در مسير بين لنز و سوژه موردنظرتان وجود داشته است. ممكن است شما متوجه شده باشيد كه زماني كه به نوري كه از پروژكتور سينما دقت مي‌كنيم ذرات معلق و متحركي را مي‌بينيم كه آزادانه در حال حركتند و در برخورد با نور ساطع شده از لامپ پروژكتور مي‌درخشند.

به‌طور معمول زماني كه شما عكسبرداري مي‌كنيد، ذرات معلق گرد و غبار در اطراف دوربين و سوژه شما وجود دارد. زماني كه شما از فلاش استفاده مي‌كنيد، نور منتشر شده از فلاش در برخورد با ذرات معلق گرد و غبار رفلكس پيدا كرده و معمولاً اين رفلكس نور به وسيله ‌ccd و يا فيلم ضبط مي‌شود.

البته ذرات غبار خيلي نزديك به دوربين، نامشخص هستند. به اين دليل كه فوكوس دوربين بر روي آن‌ها نيست.

اما به اين دليل كه نور بازتابيده از اين ذرات نسبت به موضوعات دورتر قدرت بيشتري دارد، معمولاً اين رفلكت توسط دوربين ضبط مي‌شود و در نتيجه اين نورهاي بازتابيده به صورت دانه‌هاي گرد سفيد رنگي بر روي عكس نهايي در مي‌آيند.

اين مسئله معمولاً در ساختمان‌ها و زيرزمين‌ها بيشتر رخ مي‌دهد. اما ممكن است زماني كه در يك فضاي باراني يا برفي نيز اقدام به عكس‌برداري كنيد، اين مشكل رخ دهد.

دوربين‌هاي جمع و جور (اصطلاحاً بگير و ببين) كه فلاش و لنز توكار و كامپكت دارند، بيشتر مستعد پذيرش چنين مشكلي هستند.

راه‌حل:
● تا جايي كه ممكن است روشنايي محيط را به حدي برسانيد كه نياز به عكسبرداري با فلاش نباشد.
● اگر فلاش دوربين از نوع جداشدني است (نه انواع توكار)، فلاش را كمي دورتر از دوربين قرار دهيد. ‌
● سعي كنيد تا حد امكان در محيط‌هاي با گرد و غبار كمتر عكسبرداري كنيد
5- بازتاب داخلي ‌‌‌‌(Internal Reflex)
دردسر ناشي از وجود عدسي در ساختار لنز دوربين!
زماني كه از سوژه‌اي عكسبرداري مي‌كنيد كه در گوشه‌اي از آن منبع نوري وجود دارد و يا قسمتي از تصوير روشن بوده و قسمت ديگر كاملاً تاريك باشد، معمولاً اثري بر روي تصوير نهايي مي‌شود كه به آن بازتابش داخلي مي‌گويند. اين حالت معمولاً به صورت اشكال دايره‌وار بزرگي كه در امتداد منبع نور تا وسط تصوير ادامه دارند، ظاهر مي‌شود.

علت: اين مشكل ناشي از بازتابش نور از سطح سنسور ‌CCD و عدسي داخلي به‌كار رفته و لنز دوربين است. دوربين‌هاي ديجيتال و نيز دوربين‌هاي فيلمي، طوري طراحي شده‌اند كه بازتاب‌هاي داخلي سطوح داخلي دوربين را به حداقل رسانده و يا كلاً حذف كنند. (به عنوان مثال اگر دقت كرده باشيد متوجه مي‌شويد كه قسمت‌هاي داخلي بدنه و لنز دوربين‌ها معمولاً به وسيله رنگ سياه مات پوشيده شده است.)

اما زماني كه در نقطه‌اي از تصوير قسمتي وجود داشته باشد كه به شدت نوراني باشد و يا قسمتي از تصوير نوراني و روشن بوده و قسمت ديگر كاملاً تاريك باشد، بازتابش نور از قسمت روشن تصوير كاملاً قابل ملاحظه است. منبع نوري خارج از تصوير نيز مي‌تواند چنين تأثيري برجا بگذارد. دوربين‌هاي ديجيتال به دليل استفاده از ‌CCD براي ثبت تصوير بيشتر از دوربين‌هاي فيلمي مستعد وقوع اين پديده هستند. به اين دليل كه سطح ‌CCD نسبت به سطح فيلم خيلي مسطح‌تر و صيقلي‌تر بوده و بيشتر از فيلم قابليت بازتابندگي دارد.

راه‌حل:
● كمي زاويه لنز را براي عكسبرداري تغيير دهيد.
● اگر اين مشكل ناشي از تابش نور آفتاب بود، از هود استفاده كنيد يا براي جلوگيري از ورود نور اضافي به داخل لنز از دست كمك بگيريد.
منبع: ‌
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[alih2010]

چند ترفند مختصر برای عکاسی در نور کم


برای بسیاری از مردم، نور کم معادل است با عکاسی سخت. ولی در واقع نور کم هم یک فرصت خوب برای گرفتن عکسهایی هیجان انگیز است! بنابر این وقتی در پیک نیک هستید با ابری شدن هوا آماده خلق تصاویری زیبا باشید. تنها باید چند نکته ساده را رعایت نمایید:

1- دوربین را محکم‌تر و ثابت‌تر از همیشه نگهدارید.
برای اجتناب از عکسهای مات بر اثر تکان خوردن دوربین، دوربینتان را به یک محل ثابت مثل پشتی یک صندلی یا میز، یا به یک ستون یا درخت تکیه دهید. با این کار از حرکت دوربین و مات شدن تصویر جلوگیری می شود. بهترین کار این است که از یک سه پایه بزرگ یا جیبی استفاده نمایید.

2- منتظر ساکن شدن سوژه شوید.
اگر سوژه شما حرکت می کند، منتظر شوید تا قبل از گرفتن عکس، حرکتش کند شده یا ساکن شود.

3- فلاش را خاموش کنید.
هنگامی که در خارج خانه در نور کم عکس می گیرید (مثل غروب یا هوای به شدت ابری) و سوژه مورد نظر شما در برد فلاش دوربینتان قرار ندارد(بیشتر از حدود 3 متر)، برای داشتن نوردهی موثرتر فلاش دوربین را خاموش کنید و عکس را با نور موجود بگیرید. دوربین را تا حد ممکن ثابت نگه دارید یا از سه پایه استفاده نمایید.

4- از مد فلاش مخصوص عکاسی در شب استفاده نمایید.
در دوربین هایی که مد فلاش مخصوص شب دارند، استفاده از این مد بسیار بجا و موثر است. منتها باید به افرادی که از آنها عکس می گیرید تذکر دهید که بعد از زدن فلاش چند ثانیه بیحرکت بمانند. چون بعداز فلاش، دیافراگم هنوز باز است. دوربین هم مانند حالت بدون فلاش باید تا حد ممکن بیحرکت نگاه داشته شود و استفاده از سه پایه به شدت توصیه می شود.

5-از فیلم مخصوص نور کم یا حساسیت بالای دوربین استفاده نمایید.
در دوربینهای آنالوگ از فیلم‌های با حساسیت بالا مخصوص نور کم استفاده نمایید. از فیلمی با حساسیت 400، 800 یا حتی بالاتر مانند Kodak Max versatility یا Kodak Max versatility plus استفاده نمایید. در دوربین های دیجیتال براحتی می توانید حساسیت دوربین را بالا ببرید. البته در دوربینهای غیر حرفه‌ای با افزایش حساسیت، نویز دوربین بالا می رود که در خیلی از موارد در چاپهای معمولی دیده نمی شود و تا حدود زیادی نیز با نرم افزارهای اصلاح نویز قابل برطرف شدن است، ولی باید از قبل عملکرد دوربینتان در چنین شرایطی را بشناسید تا بتوانید بهترین تنظیم را انتخاب نمایید.

5- دکمه شاتر را به آرامی فشار دهید.
برای اینکه بر اثر فشردن شاتر دوربین تکان نخورد، دکمه شاتر را به آرامی بفشارید. به نرمی و کم کم آن را فشار دهید تا عکستان شارپ و دقیق باشد.
منبع:
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[alih2010]

عکسهای پرتره


براي گرفتن عكس هاي پرتره بهتر در اين مقاله سعي بر اين است مواردي چند بطور كامل خدمت دوستان عزيز تقديم بشه
اين موارد در 29 بند جمع بندي شدند كه رعايت اينها مي تونه شما را به داشتن عكس هاي پرتره بهتر و با كيفيت تر كمك بكنه

1-از امکانات دیجیتالی دوربینتان برای عکاسی از بچه‌ها بهره بگیرید
آیا می خواهید از نوزادان یا بچه‌ها عکس بگیرید؟ از امکانات بسیار مهمی که در دوربین دیجیتالتان موجود است بهره ببرید: امکان گرفت تعداد زیادی عکس بدون اتلاف فیلم. اگر می خواهید از فلاش استفاده کنید، سعی نمایید کودکان را در معرض نور خیلی شدید قرار ندهید.
معمولا یکی از مشکلات عکاسی از کودکان بخصوص نوزادان، بیقراری آنها در حین عکاسی است. معمولا نمی توان آنها را دقیقا در وضعیتی که مورد نظر ماست قرار دهیم و موقعیت آنها را در کنار اجزاء دیگری که میخواهیم در عکس باشد تنظیم نماییم، و در عین حال به دوربین نگاه کنند و در حالی که چشمهایشان کاملا باز است به ما لبخند بزنند. معمولا آنها می خواهند پشت به دوربین کنند، خمیازه بکشند یا موی همدیگر را بکشند!
گرفتن عکس در وضعیت دقیق مورد نظر ما، تقریبا غیر ممکن است. سعی نمایید از آنها در حالی که در حال فعالیت هستند و کاری انجام می دهند عکس بگیرید. برای عکس گرفتن از کودکان دوربینتان را در حال آماده باش نگهدارید، گاهی اوقات عکسهایی که در حین فعالیتهای مختلف کودکان می گیرید، بسیار از عکس استودیویی زیباتر و خاطره برانگیزترند. تصور نمایید کدامیک تاثیر گذارتر است: کودکی که روی یک صندلی صاف و بی تحرک و فیگور گرفته نشسته است یا عکس کودکی که در حال سرخوردن در سرسره دستهایش را باز کرده و یا در حال گاز زدن به یک برش هندوانه بزرگ است؟
با گرفتن تعداد زیادی عکس می توانید مطمئن شوید که حداقل یکی از آنها عکس خوبی از آب درخواهد آمد.


2-از افراد بخواهید به هم نزدیک شوند.
وقتی می خواهید از یک گروه از مردم عکس بگیرید، از آنها بخواهید تا حد ممکن به هم نزدیک شوند. همیشه مطمئن شوید صورت همه کاملا در عکس دیده می شود. حتما شما نمی خواهید که با کادر بندی اتان گوش کسی را ببرید یا نصف صورت یک نفر را در عکس گرفته شده با کادرتان بریده باشید. مطمئن شوید صورت همه کاملا در کادر است.

3-از ارتفاع چشم کودکان عکس بگیرید
بگذارید عکس دیجیتالتان چیزی را ببیند که از چشم یک کودک دیده می شود. وقتی عکس یک کودک یا نوزاد را می بینید، بطور طبیعی همانند بزرگسالان لنز دوربین را به سمت کودک نشانه می گیرید. ولی این شیوه باعث می شود تا کودک تحت اشعاع بزرگی اشیاء اطرافش قرار گیرد. هنگام عکس گرفتن بنشینید یا زانو بزنید تا دوربین هم سطح چشمان کودک قرار گیرد. این نوع عکاسی بهتر نشان می دهد که دنیا در نظر آنان چطور دیده می شود و عکسهایی جالب تر را ایجاد خواهد نمود.

4-از سندروم چشمک زدن جلوگیری نمایید
در عکسهای گروهی از چشمک زدن های حتمی افراد جلوگیری نمایید. اگر تا کنون از گروهی 10 -12 نفره عکس گرفته باشید، حتما می دانید سندروم چشمک زدن چیست. بیشتر افراد دارند لبخند می زنند و به دوربین نگاه می کنند، ولی دراین میان یکی دو نفر در حال چشمک زدن هستند. این مشکل ممکن است به کل زیبایی و حذابیت عکس شما ضربه بزند.
چشمک زدن درهنگام خیره شدن به یک نور درخشان یک عکس العمل طبیعی است. حتی اگر برای عکاسی از فلاش هم استفاده نکنید، ممکن است بخاطر عکس العمل عصبی، در هنگام فشردن شاتر، عده ای بطور ناخودآگاه چشمک بزنند. پس برای جلوگیری از چشمک زدن افراد باید چکار کنیم؟
1- اگر مجبورید که از فلاش استفاده نمایید، مطمئن شوید همه قبل از گرفتن عکس آماده هستند. بجای گرفتن تنها یک عکس، دو یا سه عکس بگیرید و معمولا عکسهای آخری برای استفاده بهتر خواهند بود. چون بعد از گرفتن تعدادی عکس، چشمها به فلاش زدن عادت نموده و کمتر چشمک می زند. ولی این را هم توجه نمایید که بخاطر ضرری که فلاش برای چشمها دارد، استفاده از آن در صورت افراد را از حد نگذرانید.
2- اگر ممکن است عکس را در محیطی بگیرید که دارای نور کافی است و نیازی به فلاش زدن ندارید. مخصوصا با دوربین‌های دیجیتالی مدرن امروزی، شما می توانید با تغییر سرعت شاتر (و البته خواهش از افراد برای کم تحرک بودن) و یا بالا بردن حساسیت در حدی که نویز به عکس ضربه نزند، از نور محیط استفاده نمایید. اگر قصد چنین کاری دارید به افراد بگویید که فلاش نخواهید زد تا عکس العمل عصبی آنها برای چشمک زدن از بین برود.

5-از پس زمینه‌های ساده استفاده نمایید.
تمرکز بیننده عکس را روی سوژه اصلی متمرکز نمایید. وقتی قصد گرفتن یک پرتره را دارید، سعی نمایید برای جلوگیری از به هم زدن تمرکز بیننده از یک زمینه ساده استفاده نمایید. اگر عکس کسی را بگیرید که در مقابل یک زمینه درهم و برهم ایستاده است، چشم بیننده عکس در تمام نقاط سرگردان شده و بر روی سوژه اصلی تمرکز نخواهد داشت.
عکس شما باید ابتدا تمرکز بیننده را بر روی سوژه جلب نماید و فقط بعد از آن به اطراف. بجای اینکه کل یک کوه را در پشت سر فرد بگیرید، طوری عکس بگیرید که فقط بیننده بفهمد سوژه در مقابل یک کوهستان ایستاده است. یا اینکه شما نمی توانید کل یک آسمان خراش را در عکس داشته باشید و باز هم توجه بیننده به صورت سوژه متمرکز شود، با این کار تنها شما به مقایسه تناسب اندازه شخص با آن ساختمان پرداخته‌اید. اجازه بدهید تصویر سوژه بیشتر منظره یاب شما را پر نماید.

6-دوربین خود را 90 درجه بچرخانید.
جزء بیشتری از سوژه خود را در عکس نشان دهید. با چرخاندن 90 درجه‌ای دوربین، علاوه بر نازکتر کردن عرض فضای عکستان و در نتیجه کاستن از پس زمینه های مزاحم، می توانید راحت‌تر کل بدن سوژه را در عکس بگیرید. خصوصا این شیوه هنگامی که سوژه مقابل یک جسم یا پس زمینه بلند ایستاده است کمک بیشتری می نماید.
مثلا وقتی یک نفر جلوی یک مجسمه بزرگ می ایستد، گرفتن افقی عکس یا شما را مجبور می کند که نیم تنه شخص را در عکس بگیرید و یا اینکه دوربین را خیلی دورتر ببریدکه باعث دیده نشدن جزئیات می شود.
7-برای جلوگیری از قرمزی چشم از فلاش دوری کنید
نور لازم را ایجاد نمایید تا مجبور به استفاده از فلاش نباشید. تا جایی که ممکن است عکسهای پرتره را در محیطی با نور مناسب بگیرید. این به شما کمک می کند که هنگامی که از مردم عکس می گیرید مجبور به استفاده از فلاش نباشید و در نتیجه قرمزی در چشمها ایجاد نشود (ایجاد قرمزی در چشم به خاطر انعکاس نور از روی شبکیه است که قرمزی بد منظره ای را در چشمها ایجاد می کند.) بسیاری از دوربینهای دیجیتال دارای مد فلاش کاهش قرمزی چشم هستند، ولی این مد بخصوص در دوربینهای ارزان قیمت‌تر، خیلی موثر نیست. البته شما می توانید بعدا با نرم افزار این مشکل را حل نمایید، ولی به هر حال نیاز به صرف وقت و کار بیشتری است.

8-فلاش میتواند انعکاس بدی در لباس داشته باشد.
فلاش می تواند انعکاس بدی از لباس یا جواهرات همراه سوژه داشته باشد. یکی دیگر از دلایلی که بهتر است سوژه‌اتان را در محیطی با نور مناسب قرار دهید و از فلاش استفاده نکنید این است که اگر سوژه یک انگشتر، ساعت، سگک کمربند براق یا لباسی با دکمه های براق پوشیده باشد می تواند نور فلاش را منعکس نماید و جلوه زیبایی در عکس نداشته باشد.

9-از قبل همه چیز را مهیا کنید.
اگر می‌خواهید یک عکس رسمی از یک نفر بگیرید، سعی نمایید تا حد ممکن نور و محیط را از قبل آماده نمایید.
در عکسهایی که بیرون استودیو و در محیط باز می گیرید، از قبل محل را تعیین نموده و آنجا را از اشیاء، شاخه های خشک و ... پاک نمایید و شرایط نوری را آزمایش کنید. در عکسهای داخلی، پس زمینه و نور را تنظیم نموده و چند عکس آزمایشی با چند کتاب، یک عروسک، یک حیوان خانگی یا یک دوست و یا هر چیز دیگر بجای سوژه اصلی بگیرید.
وقتی سوژه اصلی وارد می شود، حتما برای شما جالب نیست که منتظر بماند. هر چه سوژه شما کمتر انتظار بکشد، در هنگام عکاسی آرامش بیشتری خواهد داشت.

10 – کل کادر را پر نکنید
برای اینکه بقیه افرادی که در صحنه هستند در عکس نیفتند، کل کادر را با سوژه مورد نظرتان پر نکنید. اگر یک عکاس آماتور یا حتی با تجربه هستید، ولی سیستم ضد لرزش یا سه پایه ندارید، گرفتن عکسهای دقیق و بدون حرکت خیلی سخت است. شما ممکن است فکر نمایید که دقیقا آنچه را که می خواهید عکاسی کنید در مانیتور یا منظره یاب می بینید، ولی وقتی عکس گرفته شد می بینید که سوژه به یک سمت کادر بیشتر متمایل شده است.
با استفاده از یک نرم افزار مناسب ویرایش عکس، شما می توانید براحتی حتی با دقت چند دهم درجه، یک عکس را بچرخانید، تا عکسی را که کج است اصلاح نمایید. اگر شما کل کادر را با سوژه مورد نظر پر کرده باشید، هنگام کراپ عکس برای چرخاندن یا تصحیح ترکیب آن، بخشی از صورت یا بدن سوژه بریده می شود و یک نتیجه نامطلوب بدست می‌آید. ولی اگر اندکی فضا در اطراف سوژه باقی بگذارید، بعدا براحتی می توانید بر روی آن عکس کار نمایید.

11- به همراه خود آینه داشته باشید.
هر کسی دوست دارد در عکسش زیبا و مرتب دیده شود. به همراه داشتن یک آینه کوچک هنگام عکاسی از یک دوست، همکار، بستگان یا آشنایان ضرری ندارد. مردم دوست دارند در عکس به بهترین وجه دیده شوند و داشتن یک آینه کمک می کند که بتوانند قبل از گرفتن عکس آنطور که دوست دارند خوشان را مرتب کنند. حتی به همراه داشتن یک برس یا شانه نیز بسیار مفید بوده و وزن زیادی را بر تجهیزات شما تحمیل نمی کند.



12-برای عکاسی از نوزادان از سرعت بالای شاتر استفاده کنید
با توجه به اینکه هر کودکی چقدر تحرک و جنب و جوش دارد سرعت شاتر مناسب را برایش انتخاب کنید. هنگام عکاسی پرتره از نوزادان، تا جایی که نور موجود اجازه می دهد، از سریعترین شاتر ممکن استفاده نمایید. شما نمی توانید نوزادان را مجبور نمایید که در موقعیت مطلوب شما ساکن باشند یا لبخند بزنند، حداقل همیشه چنین شانسی ندارید. هنگام عکاسی از نوزادان همیشه منتظر حرکات ناگهانی و سریع آنان و نیز حالات مختلف و لحظه ای در چهره آنان باشید. با استفاده از شاتر و عکس العمل سریع، شانس بهتری برای گرفتن عکسی به یادماندنی خواهید داشت.
__________________
13- عکسهای سیاه و سفید بار دراماتیک بیشتری دارند

عکاسی سیاه و سفید پرتره دنیای تازه ای از عکاسی را برای عکسهای دیجیتال شما به ارمغان می آورد. در نظر داشته باشید که تعدادی از عکسهای پرتره‌اتان را با استفاده از مد سیاه و سفید دوربین و یا با استفاده از نرم افزارهای ویرایش عکس، بصورت سیاه و سفید بگیرید. عکسهای سیاه و سفید می توانند صلابت، درام و احساس بیشتری را در عکسهای شما وارد نمایند. همچنین می توانند باعث شوند که سوژه شما شیک تر و برازنده‌تر به نظر برسند، بخصوص اگر لباس های زیبایی نیز پوشیده باشند.

14- لباس‌های بزرگترها عکس کودکان را بامزه تر می کند.

اگر می خواهید از کودک خودتان یا دوستانتان عکس بگیرید، لباسهایی را که به آنها خیلی بزرگ است آزمایش نمایید. مثلا می توان یک کفش بزرگ (مواظب زمین خوردن آنها باشید) یا یک عینک بزرگ یا یک کلاه بزرگ که بخشی از سر را می پوشاند به کودک پوشاند. با دوربین دیجیتالتان آماده گرفتن چند عکس پیاپی باشید. این عکسها، برای همیشه یادگاری و با مزه خواهند ماند.

15- دستها را نادیده نگیرید.

برای اینکه نشان دهید یک شخص دقیقا چگونه آدمی است دستهایش را نیز در عکس بگیرید. گرچه معمولا می گویند چشمها مهمترین بخش صورت است و اصطلاحا پنجره روح به بیرون است، ولی دستها را نیز ندیده نگیرید. وقتی یک شخص صحبت می کند، دستهایش پیوسته حرکت میکند و یک سری حالات را ایجاد می کند که می تواند پرتره‌های دیدنی و زیبایی باشد. حتی در حالت سکون، موقعیت دستهای یک شخص، چه در حالت به هم گره خورده یا آزاد، می تواند جلوه بهتری به پرتره مورد نظر شما بدهد.

16- از حالات تصنعی جلوگیری کنید.

وقتی می‌خواهید عکس پرتره بگیرید، به غیر از عکسهای پرسنلی و رسمی که ذاتا همینطو راست، معمولا سوژه شما در مقابل دوربین حالات مصنوعی بخود می گیرد. از این تکنیک که اینجا معرفی می کنم برای طبیعی کردن حالت سوژه و بیرون بردن او از حسی که گرفته استفاده نمایید.
فوکوس، دیافراگم، سرعت شاتر و بقیه تنظیمات لازم را روی دوربین انجام دهید، سپس در مورد موضوعات مورد توجه سوژه یا مثلا موضوعات روز شروع به صحبت نمایید در حالی که دوربین آماده عکس گرفتن از سوژه است. با کمی صحبت و خارج شدن از حال و هوای عکاسی سوژه شروع به گوش کردن حرفهای شما کرده و حالات طبیعی مثل لبخند و سایر عکس العمل های طبیعی در صورتش پدیدار می شود. اکنون وقت آن است که به سرعت شاتر را فشرده و عکس خود را بگیرید.

17- از هر کسی در محل کارش عکس بگیرید.
عکسی که از یک مدیر، رئیس یا عضو هیات مدیره گرفته شود که پشت میز چوب گردوی بزرگش نشسته باشد، می تواند قدرت و پرستیژ آن فرد را نشان دهد. اگر هنگام عکاسی از افراد در محل کارشان، اختیار عمل دارید از هر کسی در همان جایی که کار میکند و پشت میز خودش عکس بگیرید. با این کار ضمن طبیعیتر جلوه کردن عکس، میزان نفوذ و قدرت آن شخص را نیز به نمایش خواهید گذارد.

18- سرعت بالای شاتر ضروری است.
برای اینکه بتوانید حالات لحظه ای چهره افراد را به نمایش بگذارید، استفاده از شاتر با سرعت بالا ضروری است. به غیر از حالتی که شما دارید یک عکس پرتره تحت کنترل در استودیو می گیرید، در بقیه شرایط داشتن یک دوربین دیجیتال با سرعت شاتر بالا ضروری است. شرایطی نظیر:
- مناظر خیابانی
- شخصی که در حال مصاحبه یا سخنرانی است
- بازی بچه ها

حالات چهره می تواند در یک آن تغییر نماید، بنابر این باید این لحظات را قبل از اینکه برای همیشه از دستشان بدهید، شکار نمایید.

19- از بلور کردن بصورت خلاقانه بهره ببرید.

در یک منظره شلوغ، از بلور کردن عکس دیجیتالتان برای نشان دادن حرکت استفاده نمایید. هر چند داشتن شاتر سریع برای شکار دقیق عسکهای دیجیتال از مردم ضروری است، در بعضی از شرایط، عکسهای شما باید حرکت را نشان دهد. در این حالات، همانند منظره یک خیابان شلوغ، از بلور کردن عکس برای نشان دادن نبوغ خود بهره ببرید.
یک راه انجام این کار استفاده از شاتر آهسته هنگام عکاسی از مردمی است که با عجله در حال حرکت هستند. یا یک راه دیگر این است که هنگامی که دارید سوژه متحرکتان را که رویش فوکوس کرده‌اید، با دوربین دنبال می کنید، از شاتر آهسته استفاده نمایید. در این حالت در حالی که سوژه شما در فوکوس و با شارپنس خوب دیده می شود، پس زمینه بلور شده و منظره جالبی از حرکت را خلق خواهد نمود.

20- سوژه را تحت فشار نگذارید، کمی عقب رفته و از زوم استفاده نمایید.

برای راحتی بیشتر سوژه، کمی عقب رفته و از زوم دوربینتان برای کادر بندی درست استفاده نمایید. تقریبا تمام عکاسان می گویند به غیر از شرایط خاص، بجای استفاده از زوم دوربین، تا حد ممکن به سوژه نزدیک شوید. به غیر از حالاتی که ممکن است برای شما خطرناک باشد، مانند عکاسی از حیوانات وحشی یا جایی که امکان جلو رفتن وجود ندارد.
جلوتر رفتن، نیاز شما را برای داشتن زوم بیشتر برطرف می کند و از لرزش بیشتر دوربین نیز جلوگیری می کند. همچنین با استفاده نکردن از یک لنز تله فتو، شما از تاریک شدن گوشه های تصویر نیز بیشتر جلوگیری خواهید نمود.
ولی، هنگامی که می خواهید عکسهای پرتره نمای نزدیک از صورت افراد بگیرید، کمی عقب ایستادن و استفاده از زوم دوربین می تواند ایده خوبی باشد. بعضی از مردم ممکن است از یک دوربین با لنز بزرگ که در چند سانتیمتری صورت‌شان نگاه داشته شده باشد احساس عدم امنیت و ناراحتی کنند، پس بهتر است برای اینکه کل کادر را با صورت افراد پر نمایید، کمی عقبتر بایستید و در عوض با زوم دوربین، عکستان را بگیرید.



21- از والدین نیز کمک بگیرید.

برای عکاسی از بچه‌هایی که همکاری نمی کنند از والدین شان کمک بگیرید. اگر بچه‌ای از دوربین شما ترسیده است و نمی خواهد بگذارد عکسش را بگیرید، سعی نکنید با هزارضرب و زور و شکلک و ادا! بچه را ساکت نمایید در حالی که پدر و مادرش فقط شما را نگاه میکنند. اینکار چندان ثمر بخش نیست.
از والدین کودک کمک بخواهید روی صندلی بنشینند و کودک را روی پایشان بنشانند. یکی دو عکس آزمایشی در این شرایط بگیرید و بعد کودک را تنها روی یک صندلی بنشانید. این کار ممکن است کمی زمان عکاسی شما را طولانی‌تر کند، اما ارزشش را دارد، هدف نهایی گرفتن یک عکس خوب است. هر چه کودکان بزرگتر باشند والدینشان می توانند دورتر بایستند.

22- هوشیار و خندان باشید.

لبخند بزنید و امیدوار باشید که سوژه اتان هم با شما لبخند می زند. وقتی دارید عکسهای رسمی پرتره می‌گیرید (مانند عکسهایی که برای کسب درآمد می‌گیرید)، در نظر داشته باشید که حالت شما روی سوژه تاثیر می‌گذارد. اگر شما خستگی و خواب آلودگی نشان دهید، سوژه شما ممکن است فکر کند که شما از او خوشتان نمی آید یا حداقل از کارتان ناراضی هستید. یا اگر گیجی و سردرگمی در کارتان نشان دهید، ممکن است سوژه اتان فکر کند که خودتان هم نمی دانید که چکار می‌خواهید بکنید.
خندان، خوشحال و سرزنده باشید تا این حالت خوب شما، در سوژه شما منعکس شود و عکس زیباتری را ایجاد نماید.
23- در جاهای کم نور از تکنیکهای عکاسی در شب استفاده نمایید.

آیا می‌خواهید در یک جای کم نور مانند درون یک مسجد، کلیسا، سالن تئاتر، جلسات عمومی یا جاهای دیگر که قادر به استفاده از فلاش نیستید یا بهتر است از آن استفاده نکنید، عکس بگیرید؟ شما می‌توانید از همان تکنیکهایی که برای عکاسی در غروب یا شب در فضای باز استفاده می کنید، بهره ببرید:
- اگر عسکتان دچار نویز زیادی نمی شود، حساسیت Iso دوربینتان را بالا ببرید. این مورد در دوربین های Slr که می توانند با حساسیت هایی مانند 1600 عکسهای کم نویزی بگیرند، بسیار سودمند است و یکی از برتری‌های بارز دوربین دیجیتال نسبت به نگاتیوی است.
- زمان نوردهی را بالاتر ببرید.
- اگر ممکن است از یک سه پایه استفاده کنید و یا دوربین را در یک جای محکم و بدون تحرک قرار دهید تا بتوانید از شاتر آهسته‌تری استفاده نمایید.

24- از تقاضا برای تغییر مکان اشیاء برای گرفتن عکسی بهتر نهراسید.
از بینش خود بهره جسته و اجزاء ناخواسته را از کادر عکستان حذف نمایید. اگر در حال گرفتن عکسی پرتره یک یک شخص، یک گروه، در خانه یا محل کار هستید، ممکن است آنها بخواهند چیزهایی در اطرافشان در عکس نشان داده شود، مثل جوایز، کلکسیونها، گیاهان و غیره. به هر حال،قبل از گرفتن عکس، بخوبی منظره داخل کادر دوربین را بررسی نمایید تا چیزهای ناخواسته را که به عکس لطمه می زند، از صحنه حذف نمایید. مواردی مانند یک پوستر چسبیده به دیوار، یک کتاب با عنوان خاص، یک ابزار اداری، یک کپه کاغذ یا هر چیز دیگر.
از اینکه از سوژه‌اتان بخواهید که برای گرفتن عکس بهتر سر و سامانی به اشیاء اطرافش بدهید و آنها را حذف نموده یا دورتر ببرید، نهراسید. اگر بتوانید به آنها توضیح دهید چرا چنین تغییری برای بهتر شدن عکس مفید است، خود آنها با شما در این جهت همکاری خواهند نمود.

25- مد پرتره دوربین دیجیتال تان را نادیده نگیرید.

اگر وقت کافی برای محاسبه تنظیمات لازم برای پرتره ندارید، مد پرتره دوربین دیجیتالتان را فراموش نکنید. آیا نیاز به گرفتن یک عکس فوری پرتره دارید و وقت کافی ندارید تا شاتر و دیافراگمتان را بگونه ای تنظیم نمایید که صورت سوژه در وضوح و فوکوس کامل باشد و پس زمینه او، کاملا بلور شود؟
بیشتر دوربینهای دیجیتال کنونی دارای یک برنامه پرتره در مدهای منظره‌اشان هستند که معمولا در صورت استفاده در همان شرایط مورد نظر،نتایج خوبی را می دهند. این مد احتمالا در حالت استفاده از فلاش با مد کاهش قرمزی چشم همراه است (البته همیشه مجبور به استفاده از فلاش نیستید) و معمولا عکسهای پرتره بهتر از متوسطی را نتیجه می دهد.

26- نورسنجی کمی بالاتر از حد لازم برای کاهش لک و پیس ها

با کمی نور بالاتر از حد لازم (اوراکسپوز) می توانید لک ها و کک و مک های صورت را کمتر نشان دهید. وقتی عکس پرتره دیجیتال می گیرید، یک تکنیک ساده که باید بعضی وقتها بکار ببرید کمی اوراکسپوز کردن عکس است. بااین کار لک ها و دیگر تغییرات رنگی پوست صورت را خیلی ضعیفتر نشان می دهید. بخاطر اینکه با کمی افزایش نوردهی، جزئیات تصویر کمتر می شود، جزئیات نقائص صورت نیز کمتر نشان داده می شود. توجه نمایید که انجام این کار به تجربه زیاد و محدوده بندی (براکتینگ) نیاز دارد تا بتوانید بهترین نقطه نوردهی را پیدا نمایید. قطعا مطلوب نیست که نوردهی در حدی باشد که جزئیات مشخصه صورت سوژه و جزئیات مطلوب از بین برود.
اگر تشخیص دادید که با اندکی نوردهی اضافی مشکل موجود برطرف نمیشود، آخرین چاره استفاده از نرم افزارهای ویرایش تصویر مانند فتوشاپ یا فتوپینت یا دیگر نرم افزارهای موجود است. همیشه قبل از انجام تغییرات بر روی عکس و ضبط آن، مطمئن شوید که نسخه اصلی را در جای مطمئنی ذخیره کرده‌اید.

27- از عکس گرفتن سوژه بر روی صندلی های چرخان و متحرک پرهیز کنید.

برای گرفتن عکس پرتره از صندلی‌های چرخان و متحرک استفاده نکنید. این باعث می شود که بیشتر مردم به تغییر وضعیت تشویق شده، در حالی که شما هنوز عکستان را در وضعیت مطلوبی که تنظیم کرده اید نگرفته‌اید. این کار علاوه بر به هم زدن وضعیت باعث ایجاد ماتی در تصویر بخاطر حرکت خواهد شد. به علاوه، با ثابت بودن سوژه بر روی یک مکان ساکن، می توانید مطمئن باشید نقطه فوکوس مورد نظرتان حفظ خواهد شد، بخصوص در دیافراگم های باز که عمق میدان کمی دارید.

28- از انعکاس شیشه های عینک جلوگیری کنید.

با استفاه از یک ..... پولاریزه دایروی از انعکاس نور در شیشه‌های عینک جلوگیری نمایید. با توجه به شرایط نورپردازی، هنگام عکاسی از مردمی که عینک دارند، انعکاسهای مزاحمی از شیشه های عینک بر روی عکس اثرات نامطلوبی خواهند گذارد. اگر با چنین وضعیتی مواجه شدید و خواستید از این انعکاس مزاحم جلوگیری نمایید، استفاده از یک ..... پولاریزه دایروی را فراموش نکنید. ضمنا بخاطر داشته باشید با استفاه از چنین فیلتری به زمان نوردهی بیشتری نیاز خواهید داشت، چون این ..... نور ورودی به دوربین را کاهش می دهد.

29 – سوژه اتان را از دیوار دور نگاه دارید.

سوژه مورد نظرتان برای عکاسی را دقیقا روبروی یک دیوار قرار ندهید. اگر می خواهید برای گرفتن عکس پرتره‌اتان از فلاش استفاده نمایید، بجای قرار دادن سوژه‌اتان دقیقا مقابل یک سطح خالی مانند دیوار، آنها را از این سطوح دور نمایید. به غیر از حالتی که شما با استفاده از منعکس کننده‌های نور و فلاشهای خارجی می توانید نور را کنترل نمایید، در سایر موارد فلاش دوربین، سایه نامطلوبی از سوژه را روی دیوار تشکیل خواهد داد. این قضیه بخصوص در مورد دیوارها یا سطوح سفید یا دارای رنگ روشن بیشتر صدق می کند.
منبع:
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[artara74]

خيلي زحمت مي كشيد. ولي خيلي زشته كه يك مطلبي رو از سايتي كپي پيست كنين و منبع هم نزارين.

[seymour]

دوست خوبم ، منبع پستهات رو هم زیر هر پستی که می زنی ذکر کن .. مرسی ..

[nafas]

ترفند ساده برای ترکیب‌بندی در عکاسی پرتره


این نوشته کوتاه از کرستینا دیکسون است که یک عکاس و مربی عکاسی در پورتلند است.
هر عکاس پرتره در موقعیت خارج از استودیو، با چالش‌های خاصی مانند توجه به جزئیات مربوط به سوژه مورد نظر، پوز سوژه، نورپردازی و ترکیب‌بندی روبروست. شاید یکی از بزرگترین اشتباهات عکاسان غیر حرفه‌ای در محیط بار، عدم توجه کافی به صحنه پس زمینه عکس پرتره است. عکاسانی که به اندازه کافی به جزئیات موجود در کادر عکس‌شان دقت نمی‌کنند، نتیجه کارشان عکسهایی خواهد بود که تمرکز کافی بر روی سوژه وجود ندارد. هیچ عروس یا فارغ‌التحصیل دانشکده‌ای بابت عکسی پول نمی‌دهد که در آن یک شاخه درخت به پشت سرش چسبیده باشد! چنین المان‌های مزاحمی، تمرکز روی سوژه اصلی را به هم می‌زنند و به کیفیت کار عکاس لطمه زیادی وارد می‌کنند. برای یک عکس پرتره که به خوبی پوز داده شده و خیلی زیبا نورپردازی شده، چیزی دردناک‌تر از آن نیست که تنها بخاطر عدم توجه به ترکیب بندی پس زمینه بدرد نخور شود.
پوز و نورپردازی هر دو نقشی مهمی در ایجاد یک پرتره پویا بازی می‌کنند. اما، ترکیب‌بندی پس زمینه یک عامل فراموش شده است که باید برای آن به همان اندازه زمان و تفکر به خرج داد. در این مورد، چند نکته هست که باید هنگام گرفتن یک عکس پرتره عالی مد نظر قرار دهید:
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
- کادر را با سوژه خود پر‌ کنید.
سوژه عکس پرتره انسان است، بنابر این از زوم کردن نزدیک روی سوژه نترسید! به یاد داشته باشید که زوم کردن به معنی گرفتن عکس چهره تنها نیست. بلکه می‌توانید خیلی بسته عکس بگیرید، عکس سوژه را در حالی که روی یک چهارپایه نشسته یا به یکدرخت تکیه داده به صورت بسته بگیرید.

2- چشمها را در یک سوم بالای کادر قرار دهید.
این روش طبیعی‌ترین ترکیب‌بندی یک پرتره در کادر است. سعی کنید از این قانون طبیعت کنید، مگر اینکه بخواهید تعمدا بحران را در عکس خود نشان دهید. یک استثنای دیگر این قاعده هنگامی است که سوژه به صورت تمام قد در انتهای یک سوم کادر عکس واقع شده باشد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
- از کادربندی برای جلب توجه به سوژه استفاده کنید.
به جای حذف محیط پیرامون سوژه از کادر از آن استفاده کنید! درها، منحنی‌های سقف، پنجره ها و ... راه‌ حلهای خلاقانه‌ای هستند که امکان ایجاد حداکثر تمرکز بر روی سوژه و ایجاد بیشترین جذابیت را درعکس فراهم می کنند.

4- بافت ایجاد کنید.
باز هم تاکید می‌کنم، اگر نمی‌توانید یک پس زمینه مزاحم را حذف کنید ، سعی کنید از آن بهره ببرید. با دور کردن سوژه از پس زمینه و عکاسی در حالت اولویت دیافراگم (F4.0)، می‌توانید عمق میدان کو تاهی ایجاد کرده تا پس زمینه را مات کرده و یک بافت هنرمندانه ایجاد کنید. با این روش، بدون اینکه مجبور باشید تمام جذابیت های خلاقانه عکس را حذف کنید، سوژه شما از پس زمینه جدا می‌شود.

5- از خطوط استفاده کنید.
دیوارهای آجر چین یک پس‌زمینه عالی برای پرتره است! خطوط جذابیت خلاقانه‌ای را به عکس می‌دهند، اما در عین حال توجه بیشتری را به سوژه شما معطوف می‌کنند. در خاطر داشته باشید که خطوطی که در یک عکس پرتره استفاده می‌شود وقتی قویترین حالت را دارد که از خارج از کادر به درون بیاید و به سوژه برسد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
- زاوایای عکاسی خود را تغییر دهید.
بعضی وقتها حذف یک المان مزاحم از کادر به سادگی تغییر موقعیت دوربین به نقطه دیگری است. برای استفاده بهینه از پرسپکتیو، سعی کنید زاویه دوربین نسبت به سوژه را تغییر ددهید. اغلب با کمی تغییر به راست یا چپ یا کمی بالاتر یا پایین‌تر بردن دوربین، می‌توان یک المان مزاحم در کادر مانند یک شاخه درخت یا تیر چراغ برق را کاملا حذف کرد.
اگر بر روی جزئیات پس زمینه تصویرتان دقت داشته باشید، عکسهای پرتره شما مورد توجه واقع خواهد شد. سوژه خود را در فضای خارجی عکاسی کنید و توجه کافی به ترکیب بندی پرتره داشته باشید. حتما موفق خواهید شد.
منبع:سایت عکاسی

[nafas]

انجمن جغرافیای ملی (به انگلیسی: ‎The National Geographic Society ‏)، نام سازمانی غیردولتی است که در سال ۱۸۸۸ میلادی در ایالات متحده آمریکا تاسیس شد. هم‌اکنون انجمن جغرافیای ملی از بزرگ‌ترین سازمان‌های غیردولتی مردم‌نهاد در جهان است که هدفش را بر معرفی و حفاظت از آثار طبیعی، باستان‌شناسی، زیست‌شناسی و علوم جغرافیایی بنا کرده است.

بنیاد نشنال جئوگرافیک در ۲۷ ژوئن سال ۱۸۸۸ (تیرماه ۱۲۶۷) توسط ۳۳ دانشمند و جهانگرد که علاقه‌مند به تشکیل انجمنی برای افزایش و توسعه علم جغرافیا بودند، در واشنگتن دی‌سی تأسیس شد .

یکی از موسسان این بنیاد "الکساندر گراهام بل" مخترع تلفن بود که پس از هابارد گرین گاردینر ریاست این موسسه را به عهده گرفت. ایده استفاده از عکس در کنار مقالات که از عوامل اصلی محبوبیت این مجله به شمار می‌رود را "بل" ارائه داد.

آقای جان ام.فاهی (John M. Fahey) رئیس نشنال جئوگرافیک درباره هدف نشنال می‌گوید: "هدف ما تشویق مردم برای علاقه‌مند کردن آنان جهت توجه و مواظبت از سیاره‌شان است."

هم‌اکنون رئیس هیات امناء بنیاد نشنال جئوگرافیک آقای گیلبرت گراونر می‌باشد که مدال «آزادی» سال 2005 دولت آمریکا را برای «رهبری آموزش جغرافیا» دریافت کرده است .

بنیاد نشنال جئوگرافیک توسط ۲۳ عضو هیات مدیره متشکل از گروهی از معلمین برجسته، دانشمندان، مقامات سابق دولتی و طرفداران محیط زیست، اداره می‌گردد .

انجمن جغرافیای ملی دارای مجله اختصاصی خود با نام مجله جغرافیای ملی (National Geographic Magazine) است که از سال ۱۸۸۸ میلادی و دقیقا ۹ ماه پس از آغاز فعالیت انجمن، شروع به انتشار کرد و امروزه یکی از مشهورترین و پراعتبارترین مجلات مرتبط با علوم طبیعی در جهان است.

این مجله ۳۶۰ میلیون نفر مشترک در سراسر جهان دارد و بوسیله علامت اختصاصی زرد رنگی در حاشیه جلد آن است به سرعت قابل شناسایی است . مجله نشنال جئوگرافیک هم اکنون به «۳۱زبان» در سرتاسر دنیا منتشر می‌شود . سردبیر کنونی مجله، کریس جونز (Chris Johns) است، همان عکاس معروفی است که عکس های زیادی از آفریقا گرفت و مقدمه کتابش در مورد آفریقا، توسط نلسون ماندلا نوشته شد.

نشنال جئوگرافیک به غیر مجله اصلی چند نشریه دیگر در زمینه گردشگری، حوادث و کودکان منتشر می‌کند.

مجله شامل مطالبی درباره جغرافی، معلومات عمومی، تاریخ جهان، فرهنگ، اتفاقات جاری جهان و عکاسی از اماکن و هر چیز دیگر در تمام گیتی، است .

انجمن نشنال جئوگرافیک در کنار مجله اصلی، چهار گاهنامه دیگر نیز منتشر می‌کند:

* نشنال جئوگرافیک بچه‌ها (National Geographic Kids)
* نشنال جئوگرافیک مسافر (National Geographic Traveler)
* نشنال جئوگرافیک ماجراجویی (National Geographic Adventure)
* نشنال جئوگرافیک جهانگرد (National Geographic Explorer)






[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

_____

[karin]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


علی رغم ساده بودن دوربین‌های عكاسی دوران گذشته بسیاری از عكس‌های قدیمی امروز نیز جذابیت خود را حفظ كرده‌اند....
در گذشته نیز مانند امروز عكاس‌ها خواه حرفه‌ای یا آماتوربا مشاهده یك صحنه جالب و غیر معمول در ثبت آن توسط دوربین تردیدی به خود نشان نمی‌دادند. علی رغم ساده بودن دوربین‌های عكاسی دوران گذشته بسیاری از عكس‌های قدیمی امروز نیز جذابیت خود را حفظ كرده‌اند. نگاهی كوتاه به 10 عكس قدیمی دیدنی:


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تصویر آقای لگل كه در باغ خانه اش در نزدیكی آنژه در منطقه من – اِ – لوار در فرانسه در 23 اوت سال 1923 میلادی بزش را به دوش گرفته است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مردی بر فراز دكل افقی بادبان یك قایق درژوئن سال 1900 در بندر مارسی در جنوب فرانسه تعادلش را حفظ كرده است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

یك مرد در داخل یك تخت روان در مارس سال 1905 در ناحیه بوربون – لرشامبول در فرانسه نشسته تا عكسی خاطره انگیز از خود به جا بگذارد.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

منظره جالب صف اتومبیل های مدل دوفین كه در حاشیه جاده ای در كنستانتینوا در الجزایر در ژوئن سال 1959 پارك كرده اند.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تصویر یك واگن كه در اكتبر سال 1900 در شهر دروم فرانسه از ریل خارج و واژگون شده است.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تصویر یك گربه كه با طناب به روروئك یك كودك خردسال در آوریل سال 1937 میلادی در شهر نور درفرانسه بسته شده تا نقش اسب را ایفا كند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

در شهر اشتوتگارت آلمان در ژوئن سال 1945 و اندكی پس از خاتمه جنگ جهانی دوم برای كشیدن دندان چاره ای جز این روش وجود نداشت.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تصویر لانه دو طبقه گربه ها در مارس سال 1959 در شهر بگل در ناحیه ژیروند در فرانسه.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

یك زن روستایی فرانسوی در اوت سال 1909 برای رفتن به بازار محلی ار – آن – رِ در ناحیه شرانت – مریتیم فرانسه شلوار به الاغش پوشانده است.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تصویر یك مرد در فوریه سال 1934 كه برای پاتیناژ با سرعت هرچه بیشتر بر سطح دریاچه یخزده ژراردمر در منطقه كوهستانی ووزژ فرانسه از یك موتور پروانه ای استفاده كرده است.

[karin]

ساخت بناهاي متفاوت توسط بشر براي منظورها و كاربردهاي مختلف بوده است. بناهاي مذهبي، دولتي، صنعتي، يادبود، تجاري، مسكوني و گونه‌هاي مختلف ديگر هر يك كاربردي ويژه دارند كه بي‌ترديد شكل ظاهري آنها نيز متفاوت است.
اقوام مختلف با توجه به فرهنگ و بينش خود، براي ساخت و تزيين برخي بناها اهميت بيشتري قايل هستند. مثلاً مسلمانان همواره در ساخت و تزيين مساجد، زيارتگاهها و اماكن مذهبي با هنرمندي و ظرافت خاصي عمل كرده‌اند، به گونه‌اي كه مشابه آن در ديگر بناها كمتر يافت مي‌شود. تنوع اين بناها نيز بسيار چشمگير است كه در هر نقطه و مكاني به شيوه‌اي خاص بوده است.
توده مواد موجود در فضا كه به صورت يك يا چندين حجم توخالي ساخته مي‌شوند، معماري را شكل مي‌دهد. اين فضاهاي توخالي براي فعاليت انسانهاست. به جز مواردي خاص، معماري هنر نيست. حتي بناهاي يادبودي كه ظاهراً استفاده‌اي عملي ندارند، به مناسبتي خاص و به يادگار مسأله ارزشمندي كه براي كل جامعه مهم است، بنا شده‌اند. ايستگاه راه‌آهن، ساختمان يك كارخانه، ساختمان اداري و... با توجه به كاربردشان ساخته و تزيين مي‌شود. در ساختمان بنا، علاوه بر هدف و فضا، جنس مواد نيز موضوع مهمي است كه متناسب با شرايط اقليمي و نقشة ساختمان از مصالح گوناگوني استفاده مي‌شود.
اولين گام در عكاسي معماري آگاهي از اين عوامل است.
عكاس بايد براي كسب اين اطلاعات و بازديد از بنا وقت كافي صرف كرده و هنگام بازديد زواياي متفاوت آن را ارزيابي كند.
در مورد اغلب بناهاي تاريخي، مطالبي در كتابها و بعضاً دفترچه‌هاي راهنماي مربوطه چاپ شده كه براي شروع، راهنمايي‌هاي مناسبي در اختيار عكاس قرار مي‌دهد.

تجهيزات مورد نياز
1- دوربين: ثبت و ضبط دقيق‌ترين جزييات در عكاسي معماري ضروري است و بايد با وسواس، تصويرهايي با كيفيت بسيار خوب ارائه كرد. بنابراين، در عكاسي معماري اغلب از دوربين‌هاي قطع بزرگ و قطع متوسط يا از دوربينها و بك ديجيتال با كيفيت بالا استفاده مي‌شود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دوربينهاي قطع بزرگ

در عكاسي معماري بايد خطوط و سطوح عمودي بنا در تصوير كاملاً عمودي باشند و چون با دوربين‌هاي قطع بزرگ به سادگي مي‌توان پرسپكتيو صحنه را كنترل و اصلاح و خطوط و سطوح را عمودي ثبت كرد، از اين دوربينها بيشتر استفاده مي‌شود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پرسپكتيو اصلاح نشده پرسپكتيو اصلاح شده

البته با دوربينهاي SLR و لنزهاي Perspective Correction نيز مي‌توان به عكاسي معماري پرداخت. با لنزهاي Perspective Correction تا حدودي مي‌توان پرسپكتيو را كنترل كرد و يا در صورت عدم دسترسي به لنزهاي Perspective Correction تلاش شود كه در حد مقدور خطوط عمودي ساختمان دچار اغتشاش نشود و تصويرهايي با كيفيت مطلوب ارائه شود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
لنزهاي Perspective Correction

به عبارتي ديگر از اصول اوليه عكاسي معماري، كج نبودن خط افق در تصوير، عمود بودن كامل ساختمان و خطوط و سطوح عمودي آن در تصوير است، اما در مورد بناهاي مدرن كه كيفيت گرافيكي نماي آنها چشمگيرتر است، مي‌توان از زواياي غيرمتعارف و وجود پرسپكتيو سود جُست و اندكي از اصول اوليه چشم‌پوشي كرد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
استفاده از نماهاي نامتعارف در ساختمانها مدرن


2- سه پايه: عكاساني كه به كيفيت و وضوح كامل تصوير خود مي‌انديشند، استفاده از سه پايه عكاسي را بسيار جدي تلقي مي‌كنند. از سويي ديگر براي اينكه تصوير از بيشترين وضوح برخوردار باشد، نبايد در محيط‌هاي كم‌نور يا فضاهاي داخلي بدون آنكه دوربين بر روي سه پايه نصب باشد، اقدام به عكاسي كرد.

3- حساسیت: حساسيت زياد و فوق‌العاده زياد كمتر در عكاسي معماري مورد استفاده قرار مي‌گيرند. زيرا حساسيت زياد با افزايش دانه‌ها، جزييات تصوير را كاهش مي‌دهند. از اين رو استفاده از فيلم‌ يا حالتهايي با حساسيت متوسط و كم براي كاهش دانه‌ها و افزايش جزييات در تصوير ضروري است.

4- فیلتــر: فيلترهاي زرد، نارنجي و قرمز در عكاسي سياه و سفيد براي تشديد كنتراست ابرها و آسمان و كنترل تيرگي آسمان و فیلتــر پولاريزه براي از بين بردن انعكاس‌هاي نامطلوب در شيشه‌ها و همچنين تيره‌كردن آسمان در عكاسي رنگي بيشترين استفاده را در عكاسي معماري دارد. همچنين فيلترهاي تصحيح در عكسبرداري رنگي از فضاهاي داخلي كه با منابع نور مختلف روشن شده است، كاربرد دارد.

نقش نور در عكاسي معماري

اجسام گوناگون موجود در طبيعت داراي سه بُعد طول، عرض و ارتفاع هستند كه مجموع اين ابعاد، حجم را به وجود مي‌آورد. اما هنگامي كه اجسام به تصوير در مي‌آيند، خصوصيات سه ‌بُعدي آنها بر روي سطحي دو بُعدي نمايان مي‌شود. درست است كه توقع نداريم ابعاد حجم را در تصوير لمس كنيم، اما به كمك سايه‌روشنهايي كه بر روي حجم مورد نظر تشكيل مي‌شود، مي‌توان احساس حجم و برجستگي را در تصوير ايجاد كرد.

حجم‌هايي كه به طور يكنواخت و يكدست روشن ‌شده باشند و يا به طور يكدست در سايه قرار گيرند در تصوير از برجسته‌نمايي مطلوبي برخوردار نيستند. بنابراين، نور در عكاسي معماري اهميت فوق‌العاده‌اي دارد.
اغلب عكاسان براي عكاسي معماري و منظره مايل به استفاده از نور مايل صبحگاهي يا هنگام عصر هستند چرا كه اين نور كنتراست متعادلي دارد. اما نور نيمه‌ روز به خصوص در فصل تابستان شديد است و سايه‌هايي عميق ايجاد مي‌كند. در عكاسي معماري ايده‌آل آن است كه نماي اصلي ساختمان و يا قسمتي كه در تصوير مورد توجه اصلي قرار مي‌گيرد، در معرض تابش نور قرار گرفته و در سايه نباشد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
استفاده از نورپردازي صحيح در نشان دادن حجم ساختمان


بهتر است نماهاي رو به مشرق هنگام صبح كه آفتاب به آنها مي‌تابد و بناهايي كه نماي اصلي آنها رو به مغرب است، هنگام عصر عكسبرداري شوند. هنگام عكسبرداري در نور صبحگاهي، براي اينكه بنا در تصوير از برجسته‌نمايي بهتري برخوردار باشد ترجيح دارد سايه‌هايي كه در سمت چپ ساختمان ايجاد مي‌شود، در تصوير بگنجانيد و هنگام عكسبرداري از بنا در غروب بهتر است زاويه عكسبرداري اندكي به سمت راست بنا متمايل باشد تا سايه‌هاي ايجادشده نيز در تصوير بيايد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
استفاده از سايه ها در بنا


نورهاي بسيار ملايم و بدون سايه مانند نور هواي ابري يا مه‌آلود، احساس برجسته‌نمايي را در تصوير كاهش مي‌دهد.
عكسبرداري از بناهاي تاريخي و قديمي در شب هنگام (زير نور ماه) حالت جالبي را براي نشان‌دادن قدمت آنها به وجود مي‌آورد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بناهاي قديمي همراه با تصوير ماه


همچنين اغلب بناها هنگام شب زيباترند، به ويژه اگر از آنها عكس رنگي گرفته شود. تداخل و تركيب رنگهاي حاصل از نورهاي مختلف موجود نيز بر جلوه و زيبايي تصوير مي‌افزايد. دقت در نورسنجي استفاده از سه پايه و سيم دكلانشور نكات مهم در اين شرايط است. با نصب اين سيم در محل مخصوص و هنگام فشردن آن به خصوص در استفاده از سرعتهاي كم‌شاتر، دوربين دچار كمترين لرزش شده و از وضوح تصوير كاسته نمي‌شود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
برخي بناها در شب زيباترند


عكاسي از بناهاي معماري در وضعيت ضد نور تصويري را مي‌سازد كه فقط كلياتي از ساختمان ديده مي‌شود. در حالت ضد نور چون منبع نور پُشت بنا و رو به عكاسي است، موضوع كاملاً تيره ديده مي‌شود و حالتي مرموز به خود مي‌گيرد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصوير ضد نور از يك بنا
عكسبرداري از جزييات ساختمان
علاوه بر نماي كلي، جزييات قابل توجه بنا از قبيل نقش و نگارها، كاشي‌كاريها و تزيينات روي ديوارها موضوع‌هاي خوبي براي عكاسي معماري تلقي مي‌شود. استفاده از نور مايل به ويژه براي عكسبرداري از نقوش برجسته و كنده‌كاري شده و همچنين درهاي حجاري‌شده براي تأكيد بر برجستگي‌ها و نقوش آنها ايده‌آل است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
استفاده از نور مايل براي تاكيد روي برجستگيها

براي اينكه ابعاد و شكل جزييات مورد عكسبرداري دچار اغراق يا اغتشاش نشود، بهتر است از لنزهاي تله و حتي‌المقدور از نماي كاملاً روبرو عكسبرداري انجام شود.
لنزهاي گوناگون تأثيرات مختلفي در تصوير نهايي به جا مي‌گذارند. لنزهاي وايد در فواصل نزديك ابعاد و تناسبهاي سطوح نزديك را درشت‌تر كرده و آنها را دچار دگروني مي‌كند و سطوح دورتر را كوچكتر نمايان ساخته و فضاي گسترده‌تري را به تصوير مي‌كشد. لنزهاي تله براي عكسبرداري از فاصلة دور يا عكسبرداري از جزييات بنا با درشت‌نمايي بيشتر مناسبتر است. اين لنزها زاوية ديد بسته‌تري دارند و فضاي كمتري را به تصوير مي‌كشند اما اگر از فاصله‌اي مناسب كه كل بنا در تصوير بگنجد عكسبرداري انجام شود با اين روش خطوط، سطوح و ستونهاي موازي عمودي بنا در تصوير موازي و عمودي ديده مي‌شود. در صورت عدم دسترسي به دوربينهاي قطع بزرگ يا لنزهاي Perspective Correction روش مفيدي براي اصلاح پرسپكتيو در عكاسي معماري است.
حذف زوايد: اگر در فضاي جلو بنا عوامل زائدي مانند تيرچراغ برق، درخت و مانند اينها وجود داشته باشد مي‌توان به بنا نزديكتر شد و از لنزهاي وايد استفاده كرد. بدين‌ترتيب عوامل نامطلوب از كادر تصوير خارج مي‌شود.
قاب‌كردن بناي معماري: هنگام عكسبرداري با لنزهاي وايد، اغلب فضاي آسمان زيادي در تصوير وجود دارد. برخي از عكاسان ترجيح مي‌دهند آسمان يكدست و صاف در تصوير نباشد. در اين صورت با افزودن چند شاخ و برگ در قسمت بالاي تصوير فضاي خالي آسمان را پر مي‌كنند.
درخت و شاخ و برگ آن نبايد روي ساختمان را بپوشاند. اين شيوه را اصطلاحاً قاب‌كردن نيز مي‌نامند. قاب‌كردن با عناصر و عوامل موجود در محيط صورت مي‌گيرد. ابتدا بايد زاوية ديد مناسب دوربين پيدا شود سپس در شرايط نوري مطلوب لنز مناسب انتخاب و عكسبرداري صورت گيرد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
قاب كردن تصوير با كمك طبيعت

براي اينكه بتوان بُعد و حجم بنا را در تصوير نشان داد و كمپوزيسيونهاي جالبتري ايجاد كرد، بايد زواياي متنوعي را جستجو كرد. چنين نيست كه در عكاسي معماري هميشه از زاوية روبرو آن هم از فاصله‌اي نسبتاً دور كه نماي ساختمان در تصوير گنجانده شود، عكسبرداري صورت گيرد. مثلاً مي‌توان به يكي از سطوح ساختمان به گونه‌اي نزديك شد كه سطح جانب دوربين در پلان اول تصوير بزرگتر ديده شود و مابقي در پلانهاي بعدي قرار گيرد. در چنين مواقعي نيز بايد تمام صحنه از وضوح كافي برخوردار باشد و سطوح و خطوط عمودي بر قاعدة تصوير عمود قرار گيرند و اگر از لنز وايد استفاده مي‌شود، نبايد اعوجاج ايجاد شود، بنابر اين استفاده از لنزهاي وايد Perspective Correction و در صورت عدم دسترسي از لنزهاي وايد 35 ميليمتري يا حداكثر 28 ميليمتري توصيه مي‌شود.
توجه به محيط اجتماعي و جغرافيايي پيرامون بنا اهميت ويژه‌اي دارد. بايد رابطه و موقعيت بناي معماري را با منظره اطراف آن درنظر گرفت.
وجود عامل زنده در بنا: بناي معماري، موجودي زنده نيست، بايد دقت كرد كه حضور موجودات زنده در تصوير بيشترين توجه را به خود جلب مي‌كند در مورد حالت و محل قرار گرفتن آنها دقت كنيد و توجه داشته باشيد كه فضاي كمي را اشغال كند و لطمه‌اي به كل تصوير نزند. البته وجود اين عوامل مقياس مناسبي براي نشان‌دادن ابعاد ساختمان است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
وجود عامل زنده مقياس مناسبي براي نشان‌دادن ابعاد ساختمان


seemorgh.com

[Facon_Archi]

عكاسي با دوربين ديجيتال (قسمت اول)
احتمالاً در مورد دوربين هاي ديجيتالي كه همه كار مي كنند، بسيار شنيده ايد. فقط كافيست دكمه اي را فشار دهيد و به طور اعجاب آوري عكس هاي زيبايي خلق كنيد. آياهر چه دوربين بهتري داشته باشيد عكسهاي بهتري نيز خواهيد داشت.؟ شايد اين گونه نباشد!

حقيقت اين است كه شما مي توانيد با يك دوربين ساده و ارزان قيمت، عكسهاي زيبايي بگيريد و يا با يك دوربين گران قيمت، عكسهاي ضعيفي بگيريد. اين دوربين نيست كه عكسهاي زيبايي مي گيرد بلكه عكاس است. با كمي آگاهي و تمايل به انجام تنظيم هاي لازم در موقعيتهاي مختلف مي توانيد از ساده ترين دوربين ها عكسهاي با ارزشي بيرون بكشيد.

اين مقاله به شما كمك خواهد تا عكسهاي زيبايي بگيريد و در عكاسي ديجيتال مانند يك فرد حرفه اي عمل كنيد.

1ــ رنگ ها را گرمتر كنيد

آيا تا بحال توجه كرده ايد كه رنگ عكس هايتان سرد و بي روح است؟ مشكل اينجاست كه در قسمت تنظيمات دوربين گزينه (default) براي White Balance يا ( W B ) در حالت Auto مي باشد كه براي اكثر تصويرها مناسب است اما در حالت Auto تصاوير تمايل به رنگ هاي سرد دارند.

زماني كه از يك منظر در هواي آفتابي عكس مي گيريد White Balance را از Auto به Cloudy تغيير دهيد. بله در هواي آفتابي دوربين را روي هواي ابري تنظيم كنيد. اين تنظيم مانند اين است كه يك ----- گرم مناسب استفاده كنيد. اين عمل باعث مي شود كه رنگ هاي زرد و قرمز غليظتر به نظر برسند و به اصطلاح عكس شما گرمتر شود. در زير دو عكس را ملاحظه مي كنيد شكل 1a در حالت auto و شكل 1b در حالت Cloudy گرفته شده است. دو تصوير را مقايسه كنيد انتخاب با شماست.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

حتماً اين عمل را امتحان كنيد و چند عكس در فضاي آزاد بگيريد ابتدا در حالت Auto سپس Cloudy و عكسها را در كامپيوتر مقايسه كنيد. من حدس مي زنم عكسهاي گرمتر را ترجيح خواهيد داد.

2ــ فی لت/ر پلارايزر (Polarizer)

اگر مي خواهيد عكس هايتان واقعاً قوي باشند،از يك ----- پلارايزر استفاده كنيد. يك پلارايزر فيلتري است كه هر عكاسي براي عكاسي در فضاي آزاد بايد در اختيار داشته باشد. با كاهش تشعشع ها و انعكاسهاي ناخواسته، عكسهايي كه از ----- پلارايزر استفاده مي كنند باارزش و داراي رنگهاي سيرتري هستند به خصوص تصاوير آسمان.

اگر دوربين شما قابليت نصب ----- را ندارد نااميد نشويد چون حقه اي هست كه بنده سالهاست از آن با دوربين معمولي خودم استفاده مي كنم، اگر يك عينك دودي با كيفيت خوب داريد شيشه هاي آنها را بيرون بياوريد و آنها را تا حد امكان نزديك لنز دوربين قرار دهيد سپس در LCD دوربين خود دقت كنيد كه لبه هاي شيشه اي عينك در عكس نيفتد. عكس 2a بدون ----- گرفته شده است و عكس 2b با ----- پلارايزر خود مقايسه كنيد و قضاوت كنيد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

راي اينكه بهترين نتيجه را بگيريد طوري پشت دوربين قرار بگيريد كه آفتاب از شانه سمت راست يا چپ شما بتابد. فی ل-تر پلارايزر زماني بهترين نتيجه را خواهد داشت كه منبع نور با زاويه 90 درجه بتابد
پ.ن: به جای ----- کلمه ی فی.ل/تر را بگذارید: دی

[Facon_Archi]

شاید تاکنون به عکسهای ضد نور یا سیلوئت برخورد کرده باشید. همانطور که از نام آنها مشخص است این نوع عکسها ضد نور هستند و سوژه در آنها به شدت تیره است به طوری که بسیاری از جزئیات آن قابل مشاهده نیست و تنها نمایی کلی از آن در عکس نمایان میشود. در این نوع عکاسی میتوان از سوژههای مختلفی همچون انسان، درخت، حیوان یا برخی اشیا استفاده کرد. در این شماره به نکاتی در خصوص عکاسی سیلوئت یا ضد نور اشاره میشود.



● ضد نور

عکاسی ضد نور یکی از روشهای انتقال اندوه، احساس و حالتهای عاطفی به بیننده است. ممکن است بیننده با دیدن این نوع عکسها به درک درست و واضحی از سوژه نرسد، اما بخش تیره و سیاه تصویر باعث شکلگیری قدرت تخیل بیننده میشود.

مهمترین نکته در عکاسی ضد نور قرار دادن سوژه در مقابل یک منبع نور عظیم و تنظیم میزان نوردهی دوربین بر اساس روشنترین بخش تصویر (پسزمینه) است. توجه داشته باشید که میزان نوردهی (exposure) دوربین باید بر اساس روشنترین بخش پسزمینه و نه سوژه تنظیم شده باشد. با رعایت این اصل اولیه، سوژه موردنظر به دلیل نبود نور کافی حتی اگر به طور کامل سیاه نشود بسیار تیره یا به اصطلاح آندر اکسپوزد (under exposed) – حداقل نوردهی خواهد شد.



● انتخاب سوژه

اگرچه از سوژههای بسیاری برای عکاسی ضد نور میتوان استفاده کرد، اما برخی سوژهها از شرایط بهتری برخوردارند. از آنجا که در عکاسی ضد نور مواردی مانند رنگ، بافت یا حالت سوژه تاثیری در زیبایی عکس ندارد بنابراین بهتر است توجه خود را روی ویژگیهای دیگری متمرکز کنید. برای مثال، ویژگیهایی مانند بزرگی، اندازه، درشت و قوی بودن و به طور کلی اندازههای ابعادی سوژه تاثیر زیادی در بهتر شدن عکس خواهند داشت.



● خاموش کردن فلاش

عکاسی ضد نور نیازی به استفاده از فلاش دوربین ندارد، بنابراین باید از خاموش بودن آن اطمینان داشته باشید. در صورتی که دوربین روی مود اتوماتیک تنظیم شده باشد این امکان وجود دارد که فلاش آن به صورت اتوماتیک فعال (با توجه به شرایط نور محیط) و مانع به وجود آمدن عکس ضد نور شود. سوژه در عکاسی ضد نور به حداقل نور ممکن نیاز دارد.



● تنظیم نور

تنظیم نور و به طورکلی نورپردازی در عکاسی ضد نور با سایر زمینههای عکاسی تفاوت زیادی دارد و نکات گفته شده در خصوص رعایت برخی موارد نورپردازی در این نوع عکاسی به هیچ عنوان صدق نمیکند. برخلاف اینکه در بسیاری از زمینههای مختلف عکاسی، روشن بودن جلو زمینه توصیه شده است، در عکاسی ضد نور روشن بودن پس زمینه بسیار تاکید میشود. این مسئله به گونهای است که هرچه منبع نوری پس زمینه قویتر و بزرگتر باشد شدت تیرگی و سیاه شدن سوژه بیشتر خواهد بود. بهترین منبع نوری برای عکاسی ضد نور، خورشید است بنابراین برای خلق یک اثر ضد نور میتوانید از سوژه بخواهید که در مقابل طلوع یا غروب آفتاب بایستد.



● انتخاب پسزمینه

خورشید در حال طلوع یا غروب نه تنها به وجود آورنده بهترین منبع نوری برای عکاسی از ضد نور به شمار میرود بلکه از آن به عنوان یک پسزمینه (back ground) خوب نیز میتوان استفاده کرد. توجه داشته باشید که در این حالت هر چه آسمان صاف و بدون ابر باشد نتیجه نهایی عکس بهتر خواهد شد. میتوان بخشی از خورشید را در تصویر منعکس یا اینکه آن را با انتخاب یک سوژه بزرگ، به طورکلی پنهان کرد.



● مشخص بودن سوژه

به دلیل تیرگی کامل سوژه در عکاسی ضد نور، گاهی اوقات تشخیص درست سوژه مشکلساز میشود. از این رو هنگامی که قرار است به جای یک سوژه همزمان از چند سوژه عکس گرفته شود سعی کنید سوژهها به گونهای تفکیک شده باشند تا ابهامی در هنگام مشاهده آنها به وجود نیاید. برای مثال، اگر قرار است از یک شخص و یک درخت عکس گرفته شود، بهتر است بین دو سوژه اندکی فاصله وجود داشته باشد تا تصویر مشخص و واضح باشد. ایستادن شخص در مقابل درخت یا تکیه کردن به آن باعث مبهم و نامشخص شدن سوژه در تصویر خواهد شد. در صورتی که تمایل داشته باشید از چهره اشخاص عکس ضد نور تهیه کنید بهتر است از آنها بخواهید به صورت نیمرخ بایستند زیرا این کار باعث میشود تا اجزای بیشتری از صورتشان مثل بینی، دهان و چشمها در تصویر ( البته به صورت خطوط) منعکس شود.



● مود اتوماتیک

در بیشتر دوربینهای دیجیتال امروزی ویژگی "اندازهگیری فاصله به صورت اتوماتیک" دیده میشود. این ویژگی مشخص میکند تا چه حد باید به سوژه نزدیک شد تا همه چیز به خوبی در معرض نور قرار بگیرد و روشن شود. زمانی که نور محیط مناسب نباشد، دوربین با کمک ویژگی گفته شده و برای جلوگیری از آندراکسپوز شدن سوژه، فلاش دوربین را به طور اتوماتیک روشن و کمبود نور محیط را جبران میکند. در صورتی که نور محیط با فلاش دوربین روشن شده باشد، عکس ضد نور به وجود نخواهد آمد. در بیشتر دوربینها نیز همزمان با عمل فوکوس و نگه داشتن دکمه شاتر به حالت نیمه فشرده عمل محاسبه میزان نوردهی به طور اتوماتیک اجرا میشود، بنابراین به منظور جلوگیری از مشکل ذکر شده (جلوگیری از عکس ضد نور) میتوان به این صورت عمل کرد: دوربین را به سمت روشنترین نقطه پس زمینه تنظیم کنید و دکمه شاتر را به حالت نیمه فشرده نگه دارید و اجازه ندهید که دکمه رها شود. سپس دوربین را به سمت سوژه مورد نظر تنظیم و دکمه شاتر را رها کنید. به این ترتیب شما به دوربین هوشمند خود کلک میزنید و به راحتی میتوانید عکس ضد نور بگیرید!

برخی از دوربینهای دیجیتال نیز به مودهای اندازهگیری "نقطهای" (Spot) یا "متمرکز شده" ((Centered مجهزند. با کمک این مودها و ترفند گفته شده میتوانید عکسهای ضد نور زیبایی بگیرید.



● مود دستی

مزیت دوربینهای دیجیتالی این است که میتوانید بدون پرداخت هزینه برای چاپ عکسها نتیجه نهایی را سریع مشاهده کنید و در صورت مطلوب نبودن یک عکس دیگر بگیرید. بنابراین اگر ترفند و راهکار گفته شده در خصوص مود اتوماتیک و دکمه شاتر نیمه فشرده به خوبی عمل نکرد و باعث رضایت خاطر شما نشد میتوانید از مود دستی دوربین استفاده کنید. برای اینکه یک راهنمای خوب در خصوص استفاده از مود دستی در عکاسی ضد نور داشته باشید، توصیه میشود که به سرعت شاتر و اندازه دیافراگم پیشنهاد شده در مود اتوماتیک دوربین توجه و از آنجا شروع کنید. برای مثال، اگر دوربین در حالت اتوماتیک شرایط را به گونهای تنظیم کند که نور زیادی تابیده و محیط روشن شود، بنابراین باید سعی کنید تا آنجا که امکان دارد به صورت دستی دوربین را طوری تنظیم کنید که نور کمتری به محیط تابیده شود. استفاده از تکنیک برکتینگ (bracketing) که در مقالههای گذشته توضیح داده شد نیز راهکار خوبی است.



● فوکوس کردن

با انتخاب بیشترین حالت عمق میدان که حاصل انتخاب دیافراگم کوچکتر (عدد بزرگتر) است میتوانید ابعاد وسیعی از سوژه یا لوکیشن خود را در تصویر منعکس کنید.



● آخرین نکته

اگرچه شدت تیرهتر بودن سوژه، زیبایی بیشتری به عکس میبخشد، اما در صورتی که بتوانید هنرمندانه و خلاقانه برخی ناحیههای سوژه را روشن باقی بگذارید زیبایی عکس را دو چندان کردهاید. گاهی اوقات روشن بودن بخشی از سوژه باعث سه بعدی شدن آن میشود. اینکه چه سوژهای و تا چه حد تیره یا روشن شود بستگی به دید خلاقانه شما دارد.

[Facon_Archi]

قسمت دوم:

3ــ درخشش در تصاوير گرفته شده در فضاي آزاد

يكي ديگر از قابليتهاي باارزش دوربين ديجيتال كه مورد توجه قرار نگرفته است، قابليت انتخاب فلاش دوربين است. يعني شما به عنوان عكاس حتي در هواي آفتابي و در نور زياد مي توانيد با فلاش عكس بگيريد. اين ويژگي در دوربين هاي ديجيتال معمولاً با flash on يا fill flash فعال مي شود. و شما اين قدرت را خواهيد داشت كه عكسهاي زيبايي در فضاي آزاد بگيريد.

در مورد flash on دوربين ابتدا از پشت زمينه تصويري تهيه مي كند و فلاش دوم نور كافي براي موضوع عكاسي شما فراهم مي كند. و نتيجه يك عكس حرفه اي است كه در ساختار عكس شما هر چيزي به اندازه كافي خوب به نظر مي رسد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

از قرار دادن موضوع در سايه يك درخت و قرار دادن دوربين در وضعيت fill flash پسر ها و پشت زمينه جلوه لازم را دارند.

حال سعي كنيد در فضاي آزاد با و بدون فلاش عكس بگيريد بخصوص زمانيكه آفتاب از پشت يا از بغل به موهاي مشخصي كه عكس مي گيريد بتابد حال به درخشش لبه ها توجه كنيد.

يك تكنيك جالب ديگر اين است كه شخصي را كه از او عكس مي گيريد در زير سايه مثلاً يك درخت قرار دهيد و با فلاش عكس بگيريد تا مدل شما مجبور به اخم كردن و جمع كردن چشمها در برابر نور آفتاب نباشد.

اين را بخاطر داشته باشيد كه اكثر دوربين هايي كه فلاش از ابتدا در آنها تعبيه شده است داراي دامنه 3 متري (يا حتي كمتر) هستند. بنابراين مطمئن شويد كه زمانيكه از فلاش استفاده مي كنيد خيلي دور نمي ايستيد.

4ــ macro mode يا close up

زماني را به خاطر آوريد كه كودكي كوچك بوديد و بر روي چمنها بازي مي كرديد؟! وقتي كه بقدر كافي به زمين نزديك شويد تعداد زيادي از مخلوقات را مي بينيد كه قبل از آن حتي فكر نمي كرديد آنها وجود خارجي داشته اند. امروز شايد نخواهيد در حياط منزلتان بروي شكم دراز بكشيد و لباسهايتان را كثيف كنيد. اما اگر close up دوربين خود را فعال كنيد و سعي در كشف دنياي خود با جزئيات بيشتر (ابعاد كوچكتر) داشته باشيد، عكسهاي تر و تازه اي جايزه شما خواهد شد كه قبلاً هيچگاه آنها را تجربه نكرده بوديد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

فقط در دوربين خود به دنبال آيكون close up يا macro mode بگرديد كه معمولاً اين آيكون با سمبل يك گل نشان داده مي شود، آن را فعال كنيد و به اندازه اي كه دوربين شما اجازه مي دهد به سوژه خود نزديك شويد. بعد از اينكه سوژه را پيدا كرديد، دكمه شاتر را تا نصفه پايين نگه داريد تا اين فرصت را به دوربين بدهيد كه روي تصوير زوم كند سپس دكمه را تا انتها فشار دهيد تا عكس گرفته شود.

زمانيكه از مود close up استفاده مي كنيد دامنه تصوير شما بسيار كم عمق خواهد بود، بنابراين روي قسمتي از تصوير زوم كنيد كه براي شما مهمتر است و اجازه دهيد بقيه قسمتهاي تصوير تار بيفتد.

5ــ‌ كارت حافظه حجيم

زمانيكه در حال جمع آوري پول براي خريد يك دوربين ديجيتال هستيد حتماً براي كارت حافظه اضافي پول كنار بگذاريد چرا؟! چون حافظه اي كه دوربين هاي ديجيتال دارند معمولاً خيلي پايين است و مانند اين است كه شما براي يك مسافرت طولاني به جاي غذا كمي تنقلات به عنوان آذوقه برداريد.

اگر يك دوربين 3 مگا پيكسلي داريد حداقل 256 مگا بايت حافظه نياز داريد، 512 مگا بايت براي 4 مگا پيكسل و 1 گيگا بايت براي دوربين هاي با روزلوشن 6 مگا پيكسل و بالاتر مناسب است.

6_ رزولوشن بالا

يكي از دلايل مهمي كه بايد يك كارت حافظه با ظرفيت بالا بخريد اين است كه بتوانيد از حداكثر رزولوشن دوربين خود استفاده كنيد. در غير اينصورت پول خود را هدر داده ايد. چون دوربيني خريده ايد كه از قابليتهاي آن استفاده نكرده ايد.

چرا نبايد عكسهاي با كيفيت پايين بگيريد؟ چون نمي دانيد كه عكس بعدي كه مي گيريد ممكن است بهترين عكس قرن 21 باشد. و اگر يك عكس زيبا با كيفيت 640x480 بگيريد به اين معناست كه از اين عكس مي توانيد يك پرينت با اندازه يك كارت اعتباري بگيريد.

به عبارت ديگر اگر عكس به رزولوشن 4 مگاپيكسل يا 2272x1704 يا بزرگتر بگيريد مي توانيد آن را با ابعاد 20x25 سانتي متر چاپ كنيد و با اين كيفيت عكس شما حتي براي چاپ در يك مجله كافي است. در ضمن سعي كنيد تا جاييكه امكان دارد به سوژه نزديك شويد. اين كار به شما اين آزادي را مي دهد تا در صورت نياز قسمتي از عكس را با استفاده از نرم افزار هاي گرافيكي جدا كنيد. و هنوز عكس شما كيفيت قابل توجهي داشته باشد، تا بتوانيد از آن يك پريتت خوب بگيريد.

نكته اينجاست كه شما بايد مقدار كافي حافظه در اختيار داشته باشيد.

[Facon_Archi]

سه پايه مناسب

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اگر فردي كه براي عكاسي از سه پايه استفاده مي كند، در حاليكه مي تواند اين عكس را بدون سه پايه بگيرد، بدانيد كه او يك عكاس حرفه اي است. براي موضوع هاي عكاسي ثابت و مشخص سه پايه بسيار مفيد است.

مشكلي كه در استفاده از سه پايه وجود دارد، بزرگ و حجيم بودن آن است و حمل آن باعث دردسر مي شود.

براي عكاسان ديجيتال يك خبر خوب وجود دارد و آن اينست كه سه پايه هاي جديدي كه به بازار آمده است، كوچك و كم حجم و سبك است و مي توانيد آن را در جيب خود بگذاريد.

سرگرمي با عكسهاي تأخيري

با داشتن سه پايه مي توانيد از يك خاصيت ديگر دوربين خود استفاده كنيد و آن گرفتن عكس بعد يك تأخير زماني است كه آنرا در دوربين هاي ديجيتال با «Self timer» نشان مي دهند. اين تأخير زماني 10 ثانيه فرصت مي دهد تا يك مشكل قديمي حل شود و آن حضور عكاس در كادر است.

يك خاصيت ديگر اين روش عدم لرزش دوربين در زمان عكس گرفتن است، چون زمانيكه شما دكمه دوربين را فشار مي هيد دوربين تكان مي خورد.

عكاسي از حركت آب

اين عكسها با يك تركيب مناسب از حركت آب و تنظيم دوربين به طوريكه شاتر آن براي يك يا دو ثانيه باز بماند، خلق مي شود و يك جريان نرم از حركت آب بوجود مي آيد كه همانند يك تابلوي نقاشي به نظر مي رسد. در حاليكه ساير اجزاي موجود در عكس عادي و با جزئيات كامل ديده مي شوند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

شما به يك سه پايه احتياج خواهيد داشت تا دوربين را در طول مدتي كه شاتر باز مي ماند ثابت نگه داشته و عكس مات نشود و به همين دليل بهتر است از خاصيت Self timer استفاده كنيد.

راه ديگر، استفاده از يك عينك آفتابي در برابر لنز دوربين است كه به دوربين اين فرصت را مي دهد تا شاتر، مدت بيشتري باز بماند.

نتيجه نهايي

بيشتر دوربين هاي ديجيتال حتي دوربين هايي كه براي استفاده افراد مبتدي و به قيمت ارزان در بازار يافت مي شوند تعداد زيادي توابع قابل استفاده دارند. با خرج كمي ابتكار مي توانيد عكسهايي بگيريد كه براي بيننده ها اين سؤال را مطرح مي كند كه:« اين عكس با چه دوربيني گرفته شده است؟ »

مي توان هر پاسخي به اين سؤال داد ولي اكنون شما مي دانيد كه دوربين مسئول عكسهايي كه گرفته شده، نيست.

[Facon_Archi]

همانطور که میبینید Backgraund و Forground این عکس به صورتی شبه مانند - کش آمده است. به این نوع از تکنیک عکاسی Pan گفته می شود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

فاصله کانونی : 175 میلیمتر
دیافراگم : 36
سرعت شاتر : 80/1 ثانیه
ISO : 100
-
نکته: در عکاسی از برف چون نورسنج دوربین سفیدی برف را به شکل خاکستری شماره 5 میشناسد؛ در عکس، سفیدی برف به رنگ خاکستری شماره 5 تبدیل می شود. برای حل این مشکل باید عدد دیافراگمی را که نورسنج دوربین به ما معرفی می کند یک استاپ دیافراگم را باز کنید تا سفیدی برف به شکل خاکستری بازسازی نشود.

[Facon_Archi]

چند نکته مهم در عکاسی دیجیتال


تعادل نور سفید
چشم انسان به طور اتوماتیک به انواع نورهای موجود خود را تطبیق می دهد . یک صفحه کاغذ سفید را چشم ما چه در زیر نور آفتاب وچه در زیر نور لامپ های خانه سفید می بیند .

برای دوربینهای ویدئو و یا دوربینهای عکاسی دیجیتال ، باید معادل نور سفید را روی آنها تنظیم کرد . این بدین معنی است که روش دوربین برای ثبت رنگهای مختلف باید طوری تنظیم شود که رنگ سفید یا خاکستری سوژه هم به طور خنثی درروی عکس به رنگ سفید یا خاکستری ظاهر شوند .

حالت رنگ
بعضی از دوربینها دارای قابلیت عکاسی در حالت رنگ های مختلف مثل سیاه وسفید ، غلظت رنگ بالا ویا پایین ویا تون قهوه ای رنگ معروف به سپیا ((Sepia هستند .

حساسیت به نور
در دوربینهای معمولی که با فیلم کار می کنند و دراین کتاب دوربینهای آنالوگ نامیده می شوند ، می توان حساسیت فیلم را مناسب نوع فیلمی که به کار می برید ، انتخاب وتنظیم کرد . هرچه حساسیت فیلم پایین تر باشد ، دانه هایی که روی فیلم هستند ریزتر و جزئیات زیادتری از سوژه در عکس ثبت می شوند . واحد حساسیت فیلم به ISO بیان می شود که ترکیبی از سیستم آمریکایی ASA وسیستم آلمانی DIN است . مثلا" 400/27? ISO واحدی برای نمایش فیلم با حساسیت 400 ایزو است .

دریک دوربین عکاسی دیجیتال باید دید که کارخانه سازنده آن چه حساسیتی را برا ی آن مدل درنظر گرفته است. هر اندازه ای که دوربین برای آن تنظیم و ساخته شده باشد، همه عکسها بر مبنای آن حساسیت گرفته خواهند شد. حساسیت برای یک سنسور نوری CCD به صورت ISO بیان می شود. حساسیت سنسور نوری در دوربین های دیجتال کمپکت معمولا" 100 ایزو است. بعضی از دوربینها دارای قابلیت تغییر ایزو یا حساسیت فیلم از طریق تقویت سیگنالهای الکترونیکی هستند. این کارکرد باعث می شود که حتی در زیر نور ضعیف هم بتوان عکاسی کرد ولی عکسی که شما دریافت خواهید کرد، دارای برفک و پارازیت خواهد بود.

کار روی عکسها درون دوربین

دوربین دیجیتال در حقیقت کامپیوتر کوچکی است که با آن نه تنها می توان عکس گرفت ، بلکه می توان در سازماندهی و نشان دادن عکسها هم از آن استفاده کرد. امکانات موجود در دوربینهای مختلف فرق می کنند در زیر چند نمونه مرسوم آنها آورده می شوند

[Facon_Archi]

برایان پیترسون (Bryan Peterson) در کتاب "آشنایی با نوردهی"، اصول اولیه نوردهی را به یک مثلث تشبیه می کند که سه عنصر حساسیت ایزو (ISO)، دهانه دیافراگم (Aperture) و سرعت شاتر (Shutter speed)از عناصر اصلی و راس های این مثلث نوردهی به شمار می روند.

با یک تشبیه، رابطه این سه عنصر در دوربین بهتر مشخص خواهد شد. تصور کنید دوربین شما مانند پنجره ای باشد که از دو در جداگانه تشکیل شده است و می توان آن را باز و بسته کرد.

دهانه دیافراگم، در واقع اندازه پنجره است. هرچه اندازه آن بزرگتر باشد در نتیجه نور بیشتری وارد و اتاق روشن تر می شود.

سرعت شاتر، مدت زمانی است که درهای پنجره باز مانده باشند. هرچه این درها مدت بیشتری باز بمانند در نتیجه نور بیشتری وارد اتاق می شود.

اکنون تصور کنید که شما داخل اتاق نشسته اید و عینک آفتابی به چشم زده اید. با زدن عینک، چشم هایتان دیگر به مقدار نوری که وارد اتاق می شود حساسیتی نشان نخواهد داد. در این شرایط چشمان شما مانند ایزو پایین عمل می کند.

روش های زیادی برای افزایش ورود میزان نور به داخل اتاق وجود دارند. برای مثال، می توان درهای پنجره را به مدت زیادتری باز نگه داشت که این عمل در دوربین با بالا بردن سرعت شاتر اتفاق می افتد، یا اینکه می توان اندازه پنجره را بزرگ تر کرد که این اقدام مانند افزایش دهانه دیافراگم است. آخر اینکه می توان عینک آفتابی را به طور کامل از روی چشم برداشت، به این معنی که میزان حساسیت ایزو را بالا برد.

با تغییر هر یک از عناصر گفته شده نه تنها میزان نوردهی تغییر پیدا می کند بلکه هر یک از عناصر بر دیگری نیز تاثیر می گذارد و موجب تغییرات آن نیز خواهد شد. یکی از خصوصیات خوب دوربین های دیجیتالی این است که بدون پرداخت هزینه فیلم و چاپ عکس ها می توان از آن ها برای یادگیری میزان نوردهی استفاده کرد. در حال حاضر در دوربین های دیجیتالی مودهای نیمه اتوماتیکی مانند اولویت شاتر یا اولویت دیافراگم وجود دارند که می توان دوربین را روی یکی از آن ها تنظیم کرد. در این شماره و شماره آینده مختصری در خصوص سه عنصر ایزو، سرعت شاتر و دیافراگم و نقش آن ها در مثلث نوردهی توضیحاتی ارایه خواهد شد.

● ایزو

ایزو چیست؟ در دوربین های قدیمی (دوربین هایی که به فیلم عکاسی نیاز داشتند) به میزان حساسیت فیلم نسبت به نور، ایزو یا ISO گفته می شد. میزان این حساسیت با اعداد (۱۰۰، ۲۰۰، ۴۰۰، ۸۰۰ و غیره) روی فیلم نشان داده می شد. پایین تر بودن شماره به معنای پایین تر بودن حساسیت فیلم و در نتیجه کم بودن نویز یا دانه های برفک مانند عکس (grain)است.

در دوربین های عکاسی دیجیتال، به میزان حساسیت سنسور یا حسگر تصویر، ایزو گفته می شود. همانطور که در خصوص فیلم عکاسی گفته شد هرچه میزان شماره ها پایین تر باشد حساسیت سنسور نیز کاهش پیدا می کند و نویز عکس ها نیز کمتر خواهد شد. به طور معمول در شرایط تاریک از ایزوهای بالاتر برای داشتن سرعت شاتر بالاتر استفاده می شود. به عنوان مثال، برای یک مسابقه ورزشی داخل سالن از ایزو بالا استفاده می شود. هرچند با بالابردن سرعت شاتر احتمال وجود نویز در عکس ها نیز بیشتر خواهد شد. عدد ۱۰۰، ایزو نرمال به شمار می رود که این مقدار باعث می شود عکس ها فاقد نویز یا دانه های برفک مانند باشند. بسیاری از افراد تمایل دارند دوربین خود را روی" مود اتو(Auto)" قرار دهند تا این سه عنصر به طور اتوماتیک با یکدیگر هماهنگ شوند و کیفیت عکس ها پایین نیاید. در این حالت دوربین معمولا کمترین میزان ایزو را انتخاب خواهد کرد. با افزایش ایزو از ۱۰۰ به ۴۰۰ سرعت شاتر بالاتر می رود و اندازه دیافراگم کوچک تر خواهد شد.

زمانی که قرار است میزان ایزو تغییر کند، باید به ۴ ویژگی سوژه و شرایط عکاسی دقت شود.

۱) نور: آیا نور محیط به اندازه کافی سوژه را روشن کرده است؟

۲) نویز: آیا وجود نویز در عکس نهایی اشکالی ایجاد نمی کند؟

۳) سه پایه: آیا از سه پایه استفاده می شود؟

۴) متحرک بودن سوژه: وضعیت تحرک سوژه به چه صورت است، ساکن یا متحرک؟ در شرایطی که نور محیط مناسب باشد و وجود کمی نویز در عکس اهمیت چندانی نداشته باشد یا اینکه قرار باشد از سه پایه استفاده شود، بهتر است ایزو پایین دوربین را به کار برد. نبود نور کافی در محیط، عدم استفاده از سه پایه و متحرک بودن سوژه همگی از شرایطی هستند که ایجاب می کنند از ایزو بالاتر استفاده شود، هرچند بالا بردن ایزو مساوی داشتن نویزهای بیشتر در تصاویر خواهد بود. در موقعیت هایی مانند: مسابقات ورزشی داخل سالن (در مکان هایی که سوژه در حال حرکت سریع است و محیط نیز نور کمی دارد)، کنسرت، گالری، کلیسا و مکان هایی از این دست (مکان هایی که از نور کمی برخوردارند یا اینکه اجازه استفاده از فلش داده نمی شود) و تولدها (فوت کردن شمع ها در یک اتاق تاریک صحنه زیبا و رمانتیکی خواهد بود که ممکن است با فلش دوربین این صحنه به هم بخورد) توصیه می شود که از ایزو بالاتر استفاده شود.

● سرعت شاتر

سرعت شاتر چیست؟ به مدت زمانی که شاتر دوربین باز می ماند و در معرض نور قرار می گیرد، سرعت شاتر گفته می شود. در دوربین های قدیمی، باز ماندن شاتر روی فیلم و در دوربین های دیجیتالی روی سنسور تاثیر می گذارد.

سرعت شاتر در ثانیه یا کمتر از یک ثانیه محاسبه می شود. هر چه مخرج کسر بزرگتر باشد سرعت بالاتر خواهد بود. برای مثال، ۱۰۰۰/ ۱ ثانیه سریع تر از ۳۰/۱ ثانیه است.

در بیشتر مواقع معمولا از سرعت شاتر ۶۰/۱ ثانیه یا سریع تر از آن استفاده می شود. به این دلیل که از سوژه هایی با کمتر از این سرعت به سختی می توان عکس گرفت و به دلیل لرزش های ایجاد شده در دوربین عکس تار خواهد شد.

در صورتی که سرعت سوژه کمتر از۶۰/۱ ثانیه باشد، بهتر است از سه پایه یا از ویژگی لرزشگیر دوربین استفاده شود.

سرعت های شاتر موجود در دوربین به طور معمول عبارتند از: ۵۰۰/۱، ۲۵۰/۱، ۱۲۵/۱، ۶۰/۱، ۳۰/۱، ۱۵/۱، ۸/۱ ثانیه. هریک از این اعداد نسبت به عدد قبلی دو برابر اختلاف دارند به این معنی که با یک تغییر کوچک سرعت شاتر دو برابر کمتر یا بیشتر خواهد شد.

در بعضی از دوربین ها سرعت های شاتر خیلی پایین، مانند ۱، ۱۰، ۳۰ ثانیه وغیره نیز وجود دارند. از این نوع سرعت شاتر برای مواقعی که نور محیط کم یا سوژه مدام در حال حرکت کردن باشد استفاده می شود. در بعضی از دوربین ها مود مخصوصی به نام مود B (Bulb) وجود دارد که با تنظیم دوربین روی این مود، تا زمانی که عکاس دکمه شاتر را فشار ندهد شاتر همچنان باز خواهد ماند.

در زمان تنظیم سرعت شاتر به متحرک یا ساکن جلوه دادن سوژه نیز باید دقت شود. اگر قرار است حرکت فریز شود و ساکن به نظر برسد باید سرعت شاتر پایین تری به کار برد در غیر این صورت برای متحرک جلوه دادن آن باید از شاتر با سرعت بالاتری استفاده شود. میزان سرعت شاتر در هر دو مورد به مقدار سرعت سوژه نیز بستگی دارد.

یکی دیگر از مواردی که در هنگام تنظیم سرعت شاتر باید در نظر گرفت اندازه فاصله کانونی لنز است. هرچه فاصله کانونی بیشتر باشد احتمال وجود لرزش در دوربین بالاتر می رود در نتیجه از سرعت شاتر سریع تری باید استفاده کرد، مگر اینکه دوربین یا لنز مورد استفاده، مجهز به لرزشگیر تصویر باشد. در دوربین هایی که فاقد لرزشگیر هستند از "حساب تخمینی" می توان استفاده کرد. برای مثال، اگر فاصله کانونی لنز مورد استفاده ۵۰ میلی متر است از سرعت شاتر ۶۰/۱ ثانیه یا اگر ۲۰۰ میلی متر است از سرعت شاتر ۲۵۰/۱ ثانیه می توان استفاده کرد.

[Facon_Archi]

دوربین های عکاسی فعلی با دارا بودن ظاهر زیبا و فریبند ه، بسیاری از افراد را به عکس گرفتن و کارکردن با آن ها ترغیب می کنند. بیشتر دوربین های عکاسی مجهز و پیشرفته هستند و کار کردن با آن ها به گونه ای سهل و آسان شده است. با این حال باید این موضوع را به خاطر سپرد که این عکاس است که عکس می گیرد نه دوربین! برای گرفتن عکس های زیبا و جذاب فراگرفتن برخی نکات الزامی به نظر می رسد. در این شماره به شرح و بیان نکاتی مختصر می پردازیم تا با کمک آن ها بتوان عکس هایی زیبا، باکیفیت و ماندگار گرفت و لحظه های زیبا را جذاب تر به ثبت رساند.

● نکات کلی عکاسی

▪ عکس بگیرید: اولین قدم برای گرفتن عکسی زیبا و قشنگ این است که دوربین را بردارید و شروع به عکس گرفتن کنید. عکاسی نیز مانند سایر مهارت ها نیاز به تمرین و ممارست دارد. باید تا اندازه ای عکس بگیرید که نقاط قوت و ضعف خود را دریابید.

▪ عکس خود را نقد کنید: عکس هایی را که تا به حال گرفته اید با دید موشکافانه بررسی کنید و توجه داشته باشی که اگر این عکس ها کنار یکدیگر قرار بگیرند چه چیزی را به شما نشان خواهند داد. سعی کنید از یک موضوع چندین عکس در جهت های متفاوت بگیرید.

به عکس های گرفته شده دیگر عکاسان نگاهی بیاندازید: به منظور الهام گرفتن می توانید به عکس های گرفته شده توسط دیگر عکاسان نگاهی بیاندازید. به نمایشگاه های عکاسی بروید یا کتاب های مرتبط با این موضوع را ورق بخوانید.

▪ عکس بگیرید: پس از انجام مراحل ۱، ۲ و رفتن به نمایشگاه های عکاسی و مشاهده عکس های عکاسان حرفه ای، دوباره بیرون بروید و عکس بگیرید.

در خصوص دیدگاه سایر عکاسان در خصوص کمپوزیسیون (کادربندی در عکاسی) اطلاعاتی جمع آوری کنید.

ادوارد وستون (Edward Weston) –عکاس آمریکایی معتقد است کادربندی، قوی ترین روش دیدن است و هنری کارتیر برسون (Henri Cartier Bresson) از پیشتازان هنر عکاسی در جهان می گوید: "چشم ما باید پیوسته در حال اندازه گیری و ارزیابی باشد. با اندکی خم کردن زانوها می توان پرسپکتیو را تغییر داد و با اندک تغییری که به زاویه سر می دهیم زاویه کادر و نوع کادربندی تغییر خواهد کرد و معنای متفاوتی را القا خواهد کرد. تقریبا به طور همزمان با دور و نزدیک کردن دوربین به سوژه می توان دکمه شاتر را فشرد. می توانیم جزئیات را به گونه ای تغییر دهیم که مشخص شود سوژه، خود را به ما تحمیل کرده است یا ما توانسته ایم سوژه را شکار کنیم."

▪ باز هم عکس بگیرید: برای گرفتن عکس بهتر، به طور جدی به دید قوی داشتن توجه داشته باشید. زانوهای خود را خم و کمی سر خود را متمایل کنید، از تمام زاویه ها و جهت ها به سوژه نگاه بیاندازید و با توجه به نکته های آموزش داده شده عکس بگیرید تا بتوانید بهترین و قوی ترین دید را داشته باشید.

● عکاسی با دوربین دیجیتال

▪ شناخت دوربین: به طور معمول افراد، زمانی که دوربین خود را خریداری می کنند نگاهی به دفترچه راهنمای آن می اندازند و با کسب اطلاعات مختصری در خصوص کارایی، دیگر هیچ گاه به سراغ آن نمی روند. داشتن اطلاعات جزئی از دوربین نمی تواند تضمین کننده استفاده خوب و مناسب از آن باشد. سعی کنید تمام جزئیات دفترچه راهنمای دوربین را به خوبی مطالعه کنید. یاد بگیرید که چگونه می توانید میزان نوردهی را کنترل و چگونه از مودهای مختلف و فلاش دوربین استفاده کنید.

▪ کار کردن با فلاش: یکی از مهم ترین نکته هایی که در خصوص کار با دوربین دیجیتال باید فرا گرفت توانایی کار کردن با فلاش آن است. اگرچه بیشتر دوربین های دیجیتال مود خودکار دارند و با تنظیم دوربین روی این مود نیازی به تنظیم دستی فلاش نیست اما اگر فلاش به طور دستی تنظیم شود تاثیر آن روی عکس بیشتر احساس خواهد شد. برای مثال، روشن یا خاموش بودن فلاش به شرایط نوری محیط و داخل یا خارج بودن آن بستگی دارد.

▪ کار کردن با مود ماکرو: این روزها تمامی دوربین های دیجیتال به مود ماکرو مجهز شده اند. این مود برای گرفتن عکس از نمای نزدیک از سوژه هایی مانند گل ها و حشرات مناسب است. برای گرفتن عکس ماکرو بهترین اقدام این است که سوژه مورد نظر را مشخص کنید و دوربین را در حالت مود ماکرو قرار دهید. پس از آن باید تا حدی که امکان نزدیک شدن یا به اصطلاح کلوزآپ وجود دارد به سوژه نزدیک شوید و عکس بگیرید. برای بهتر شدن کار باید از فوکوس دقیق دوربین روی سوژه اطمینان کسب کرده باشید.

▪ در نظر گرفتن نوع دوربین: اولین قانون عکاسی این است که به نوع دوربین توجه داشته باشید. از آنجا که بیشتر دوربین های دیجیتال به صفحه نمایش LCD مجهز هستند بنابراین می توان از آن ها برای کادربندی و مشخص کردن محدوده کادر و سوژه استفاده کرد. بهترین کار برای گرفتن عکس هایی با کادربندی مناسب این است که به خطوط افقی که از طریق صفحه نمایش می توان آن ها را دید – توجه کرد.

▪ استفاده از سه پایه: به منظور داشتن عکس های باکیفیت، استفاده از سه پایه در عکاسی از اهمیت بالایی برخوردار است. ممکن است این سوال مطرح شود که در چه مواقعی باید از سه پایه استفاده کرد؟ کاربرد سه پایه در شرایطی توصیه می شود که نور محیط خیلی کم باشد یا اینکه قرار باشد از سوژه های در حال حرکت عکس گرفته شود. برای مثال، اگر قرار است از خیابان های شهر در شب، عکس گرفته شود باید از سه پایه استفاده شود. بنابراین همیشه به دنبال سه پایه ای باشید که بتوانید آن را به راحتی حمل کنید.

▪ کار با ایزو: وجود ایزو در دوربین از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ایزو میزان حساسیت دوربین به نور را مشخص می کند. اگر قرار است از سوژه های ثابت مانند گل عکس گرفته شود بهتر است از ایزو پایین استفاده کنید. ایزو پایین به دوربین می دهد که از سرعت شاتر طولانی تری استفاده کند و عکس واضح و باکیفیتی ارایه دهد. اگر در نظر دارید از سوژ ه ای متحرک عکس بگیرید، مانند کودکی که در حال بازی با وسایلتان است باید از ایزو بالاتر (مثلا ۴۰۰) استفاده کنید. این مسئله را در نظر داشته باشید که ایزو بالاتر یعنی داشتن سرعت شاتر سریع تر و نور کمتر که ممکن است موجب نویز هایی در عکس شود.

▪ برخورداری از حافظه مناسب: درست مانند دوربین های قدیمی که باید تعداد فرصت های باقی مانده از فیلم موجود در آن را، برای عکاسی در نظر می گرفتیم در دوربین های دیجیتال امروزی نیز باید میزان حافظه را در نظر داشته باشیم. در اینجا به مواردی از میزان تقریبی ظرفیت حافظه دوربین اشاره شده است.

ـ دوربین های ۲ مگاپیکسل، حداقل به یک کارت حافظه ۶۴ مگابایتی نیاز دارند.

ـ دوربین های ۳ مگاپیکسل، حداقل به یک کارت حافظه ۱۲۸ مگابایتی نیاز دارند.

ـ دوربین های ۴ مگاپیکسل، حداقل به یک کارت حافظه ۲۵۶ مگابایتی نیاز دارند.

ـ دوربین های ۵ مگاپیکسل و بالاتر، حداقل به یک کارت حافظه ۵۱۲ مگابایتی یا یک گیگابایتی نیاز دارند.

در پایان باید به این نکته اشاره کرد که هر اندازه دوربین دیجیتال از امکانات و تکنولوژی های مدرن و امروزی برخوردار باشد باز این شما هستید که برای گرفتن عکس های زیبا و باکیفیت باید برخی نکات عکاسی را فرا بگیرید. با در نظر گرفتن نکات ذکر شده و به کاربردن آن ها در عکاسی می توان به مرور سطح کیفی عکس ها را ارتقا بخشید.

[sastwhc]

باز هم جهت دسته بندی مطالب این بخش،فکر کردم چنین تاپیکی میتواند مفید فایده باشد

[sastwhc]

لیست مطالب

[Fox]

سلام؛
این سایت منبع خیلی خوبی برای آموزش عکاسیه، واسه من خیلی مفید بود، ان شاالله شما هم ازش بهره ببرین... :11:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
موفق باشین دوستان... :40:

[behrang_shadow]

ای کاش یه بخش مجزا برای عکاسی توی قسمت گرافیک ایجاد میشد، اینجا بین بحث های دوربین دیجیتال به عکس ها ظلم میشه،

[AliSub]

ای کاش یه بخش مجزا برای عکاسی توی قسمت گرافیک ایجاد میشد، اینجا بین بحث های دوربین دیجیتال به عکس ها ظلم میشه، مدیران سایت اگه همچین کاری بکنن واقعا عالی میشه، اینجا محیطش خیلی صمیمی و دوستانست و برای افراد تازه کار مثل خودم برای بحث و ارتقاع کیفیت کارمون خیلی خوبه، به شخصه توی 2تا سایت عکاسی ایرانی و یکی خارجی عضو هستم، کسایی که توشن انگار از دماغ فیل افتادن و عکاس زاده بودن، اصلا نمیشه باهاشون کنار اومد، اصلا درک نمیکنن یه مطالبی که براشون شاید خیلی عادی باشه برای تازه کارها آشنا و شناخته شده نیست، بجای اینکه توی یه جمله ساده بهت توضیح بدن با کلمات ناشایست یه جورایی مسخرت می کنن.
سلام
یه چند ماهی هست داشتیم این زور رو میزدیم تا جدا شه.
به تمام مدیرها هم پیغام فرستاده شد.
کسی جوابی نداد برای همین بیخیال شدیم و قراره از همین امکاناتی که داریم کمال استفاده ببریم. :10:

[sastwhc]

با تشکر از همه ی دوستانی که اظهار لطف کردند ، خواهش می کنم برای حفظ قالب این تاپیک از دادن پست های نا مرتبط و اسپم خود داری شود.

---------- Post added at 02:54 PM ---------- Previous post was at 02:51 PM ----------

رزرو جهت اولین قسمت مربوط به لنز

شروع هر کار جدیدی نیاز به آشنایی با اصطلاحات خاص آن دارد.
به همین دلیل من به عنوان شروع فکر می‌کنم بهتر است در مورد چند اصطلاح با هم صحبت کنیم:

1-لنز:مجموعه ای از عدسی های شیشه‌ای است که علاوه بر پوشش خاص کروماتیک توسط لاستیک هایی در داخل استوانه ای به شکلی قرار گرفته تا شفاف‌ترین تصویر را روی سنسور(قطعه حساس به نور) در داخل دوربین بوجود بیاورد.
البته پیشنه ی لنز در ابتدای دنیای عکاسی بسیار طولانی است.در بعضی موارد برای تشکیل تصویر می‌توان از یک سوراخ بسیار ریز بر روی جدار دوربین نیز استفاده کرد.به این شکافpinhole lenses یا سوراخ سوزن می گویند.
تصویر تشکیل شده توسط لنز معکوس و حقیقی می باشد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

لنز ها بر روی دوربین های DSLR قابل تعویض می‌باشند ولی در دوربین های کامپکت غیر قابل تعویض می باشند.
ایجاد تصویر شفاف توسط یک لنز بر روی صفحه ی حساس به نور به عوامل زیادی بستگی دارد.بطور ساده اگر بر اساس فاصله جسم از لنز فاصله صفحه ی حساس از لنز درست(بر اساس قدرت و فاصله کانونی) تنظیم شود تصویر حاصله نیز شفاف خواهد بود.
به شفاف بودن یک تصویر sharpness می گویند.شارپ بودن به معنی وضح بود جزییات تصویر است.در موارد متعددی المان های یک تصویر داخل هم می‌روند و باعث بهم ریختگی و غیر شارپ شدن تصویر می گردد.هر چقدر قطر یک عدسی بزرگ‌تر باشد امکان بهم ریختن شعاع های نور و غیر شارپ شدن تصویر بیشتر است.لنز های مرغوب از عدسی هایی استفاده می‌کنند که کمتر دچار این مشکل باشند.
در نهایت یک لنز دوربین عکاسی یک لنز محدب محسوب می شود.

فاصله کانونی:
فاصله‌ای نقطه کانونی تا مرکز لنز را فاصله کانونی می گویند.این تعریف تا زمانی اعتبار دارد که عدسی نازک و بدون قطر قابل توجه باشد.زیرا قطر بالای یک عدسی می‌تواند در تثبیت شکل نقطه کانونی مؤثر باشد.نقطه کانونی محل تلاقی شعاع های موازی می‌باشد که از بی نهایت فرضی در امتداد محور عدسی تشکیل می شود. علت تلاقی همگرایی یا فوکوس شعاع ها می باشد.بنابراین وقتی می‌گوییم روی یک شی فوکوس شود منظور این است که نصویری شفاف و شارپ روی صفحه ی حساس تشکیل گردد.این کار با تغییر فاصله ی لنز از صفحه ی حساس صورت می گیرد.در لنز های مرکب امروزی اینکار توسط تغییر فاصله چندین عدسی صورت می گیرد.این عمل می‌تواند خودکار یا توسط حلقه ای روی لنز که به حلقه ی فوکوس معروف است رخ می دهد.
فاصله کانونی در عکاسی با میلیمتر عنوان می شود.(این عدد در ارتباط با یک صفحه ی حساس 35 میلیمتری 36*24 میلیمتر عنوان می شود.در این باره بعداً بیشتر صحبت می کنیم)
فاصله ی کانونی بطور خطی و به نسبت عکس با قدرت لنز مرتبط است.به این معنی که هر چقدر فاصله ی کانونی در یک لنز کمتر باشد قدرت آن لنز بیشتر است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

زاویه ی دید:
زاویه دید نیز یکی از مشخصات لنز است که در عکاسی بسیار تاثر گذار است.زاویه دید زاویه ای است که امکان تشکیل تصویر اشیاء داخل این زاویه روی صفحه حساس امکان‌پذیر است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

این زاویه بر اساس عمومی ،افقی و مورب و در ارتباط با یک سنسور 35 میلیمتری بدین شکل است:
جدول انتهای صفحه
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
زاویه دید یکی از ارکان اصلی پرسپکتیو در عکاسی است.به عبارتی ایجاد حس سه بعدی از یک تصویر دو بعدی به کمک تفاوت در اندازه های اجسام بوجود می‌آید که تغییرات در ارتباط با فاصله از لنز و زاویه دید لنز می باشند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


لنز ها بر اساس اینکه چه کاربردی داشته باشند نیز دسته بندی می شوند.
لنز زوم:لنزی که فاصله ی کانونی متغییر داشته باشد لنز زوم نامیده می شود.با لنز زوم می‌توان بدون حرکت دادن محل لنز/دوربین زاویه دید(و طبیعتاً فاصله کانونی) را تغییر داد.
لنز ماکرو:لنزی با قدرت(بزرگ نمایی) بالا که می‌تواند عکس هایی تهیه کند که از سوژه بزرگ‌تر باشد.
لنزتله:لنزی که می‌تواند اجسام با فاصله دور را نزدیک نشان دهد.فاصله کانونی این لنز ها عدد بزرگی(بر حسب میلیمتر) می باشد.

[sastwhc]

رزرو برای قسمت دوم لنز - - -

[sastwhc]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


یکی از قسمت‌های مهم دوربین که در ارتباط نزدیک با لنز می‌باشد دیافراگم است.دیافراگم میزان نوری را که از لنز عبور میکند را کنترل می نماید.این کار از باز شدن تمام سطح لنز تا بسته شدن قسمت اعظم سطح لنز تغییر میکند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

معمولاً حداکثر میزان باز ماندن دیافراگم را با عدد F نشان میدهند.این عدد در یک لنز زوم به شکل یک طیف بیان می شود.مثلا برای لنز سیگمای 18-200 با اعداد 3٫5-6٫3 بیان شده است.این اعداد به این معنی هستند که در فوکال لنت 18 این لنز عدد F برابر 3٫5 دارد(حداکثر گشودگی) و در فوکال لنت 200 حداکثر گشودگی برابر 6٫3 خواهد بود.
میزان سطح لنز باز مانده ضمن اینکه تأثیر بسیار در باز مانده و در نهایت سرعت شاتر دارد(نسبت عکس) باعث پدیده‌ای می‌گردد که به آن عمق میدان می گویند.
عمق میدان نشاندهنده ی محدوده ی فاصله ای از لنز است که در آن محدوده سوژه(ها) فوکوس و شفاف هستند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

برای دادن عمق به میدان دید یک لنز باید دیافراگم را بست این امر باعث میشودبه نور بیشتری احتیاج داشته باشیم که بطور عملی یعنی سرعت شاتر کمتر یا میزان حساسیت (ایزوی بالاتر)

شاتر:
شاتر وسیله است که میزان زمان باز ماندن لنز را کنترل می‌کند و به این طریق یکی از اساسی‌ترین عواملی است که میزان نور رسیده به صفحه ی حساس را کنترل می کند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

شاتر می تواند پرده‌ای باشد(Focal-plane shutters).به این معنی که بشکل افقی یا عمودی باز و بسته شود و می‌تواند پره ای باشد(Leaf shutters) و به شکل شعاعی بازو بسته شود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

البته جرئیات زیاد دیگری در مورد لنز و دیافراگم و شاتر باقیمانده که در صورت علاقه شما به آن‌ها پرداخته خواهد شد.
با توجه به اینکه من در حال حاضر فرصت ویرایش این مطالب را ندارم ممکن است سهواً مطالبی چه از نظر املایی و چه از انشایی اشتباه باشد لذا تقاضا دارم در صورت مشاهده هرگونه اشتباه این‌جانب را در تصحیح آن یاری دهید.
پ.ن.
از دوستان عزیز که علاقه دارندخواهش می کنم قسمتی از مبحث را به عهده بگیرند

[Miss Artemis]

کیفیت عکس و تعداد مگاپیکسل ها



کیفیت عکس بدست اومده با تعداد پیکسلها در ارتباط نیست بلکه به کیفیت پیکسلها مربوط میشه

پس اگه گفتن یه دوربین 12 مگاپیکسلی اومده، فکر نکنید که کیفیت عکس اون دوربین باید خیلی خوب باشه، چه بسا باشه یه دوربین 5 مگاپیکسلی که عکسهای شفاف تر و با کیفیت تری بهتون بده.

تعداد پیکسلها که ما ازشون با پیشوند مگا یاد میکنیم بیشتر از هر چیز به اندازه پرینت و چاپ بستگی داره یا به عبارت ساده تر هر چی تعداد این پیکسلها بالاتر میره، این امکان برای شما فراهم میشه که پرینتهای بزرگتری از عکس مورد نظرتون بدست بیارید.

شما با یه دوربین 3.2 مگاپیکسلی میتونید با رزولوشن PPI 200 یه پرینت با اندازه 19x25 بدست بیارید ...

حالا سوال من از شما اینه:
چند درصد از شما تا بحال از پرینتهای بالای 20x25 سانت استفاده کرده اید؟
پس میتونیم به این نتیجه برسیم که برای اکثر ما یه دوربین 4 یا 5 مگاپیکسلی کاملاً جوابگو خواهد بود.

دقت کنید که توضیحات من شما رو دچار اشتباه نکنه، من به هیچ عنوان نمیگم دوربین مثلاً 8 مگاپیکسلی نخرید بلکه میگم بیشتر از اون مگاپیکسلهای اضافه تر، حواس خودتون رو معطوف به کیفیت لنز و سنسور دوربین بکنید که خیلی واجب تر از مقدار پیکسلهاست.

حالا چه جوری میتونید بفهمید که یه دوربین کیفیت لنز و سنسورش خوبه یا نه، جواب خیلی سادست،
اول دیدن:
سعی کنید تو سایتهای مختلف دنبال عکسهای خام ( ادیت نشده ) از اون دوربین بگردید و اونها رو مورد ارزیابی قرار بدید.
رنگها، کنتراست، شارپ بودن عکسها، شفافیت و روشنایی عکسها و..... میتونه معیار خوبی باشه برای قضاوت شما.
حالا چرا گفتم ادیت نشده؟
برای اینکه عکسهای ادیت شده در تمام موارد بالا اغراق میکنن و این میتونه باعث اشتباه شما بشه.
دوم خوندن:
گزارشات بعضی از سایتهای تخصصی رو در مورد دوربینها بخونید و همچنین تجربیات کسانی رو که با دوربینهای مورد نظر شما کار کرده اند.

سایتهای پیشنهادی من برای خوندن گزارشات و...... :

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

یه نکته مهم دیگه رو هم در نظر داشته باشید، هر چی مقدار این پیکسلها بالاتر بره حجم فایل شما هم بالاتر میره و احتیاج به مموریهایی با ظرفیت بالاتر خواهید داشت.

توصیه: سعی کنید یه عکس بگیرید که همه اونو تحسین کنند، در اون صورت هست که شما موفقیت رو کسب کرده اید.

منبع : [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Miss Artemis]

مثلث نوردهی



وقت آن رسیده که گردونه تنظیم مد دوربین خود را قدری بچرخانید و حالت‌هایی فراتر از مد خودکار (Auto ) را نیز امتحان كنيد. بيشتر دوربین‌ها دارای مدهای P، S، A و M هستند. برای بعضی‌ها استفاده از این مدها یعنی عکاسی حرفه‌ای‌تر، اما همیشه هم این‌طور نیست. در حقيقت، عکاسی حرفه‌ای یعنی گرفتن عکس حرفه‌ای و برای این منظور شما باید بتوانید از تمامی امکانات دوربین خود به بهترین نحو استفاده كنيد. به‌عنوان یک عکاس حرفه‌ای، شاید لازم باشد در مواقعی دوربین خود را در مد خودکار قرار داده و خيلي سریع از سوژه عکاسی كنيد و در بسیاری از مواقع نيز باید کنترل دوربین را خود در دست بگیرید و پارامترهای آن را به صورت دستی تنظیم كنيد. دوربین‌ها براساس سطح پیشرفت خود پارامترهای گوناگونی برای تنظیم دارند، اما سه پارامتر اصلی وجود دارد که به‌طور مستقیم به نوردهی (Exposure) ارتباط داشته و تنظیم آن‌ها نقش اساسي در گرفتن عکس‌هاي خوب بازی می‌کند. این سه پارامتر عبارتند از دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو که در کنار هم یک مفهوم انتزاعی به نام مثلث نوردهی را به وجود می‌آورند.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




همان‌طور که می‌دانید، هر دوربین عکاسی از یک لنز با روزنه قابل تنظیم به نام دیافراگم تشکیل شده است. در انتهای لنز، سطح حساس به نور قرار دارد که می‌تواند فیلم نگاتیو یا سنسور دیجیتال باشد که عکس روی آن ثبت شده و میزان حساسیت آن به نور با ایزو بیان می‌شود. پرده شاتر میان این دو قرار دارد و با باز و بسته شدن شاتر پرتوهای نور سوژه بر سطح حساس می‌تابد. در حقیقت، نوردهی عبارت است از کنترل نوری که از سوژه به سطح سنسور می‌تابد و می‌توان با تنظیم این سه پارامتر میزان نوردهی را تغییر داد تا عکس با کیفیت مطلوب ثبت شود. نکته مهم این است که در این مثلث، تغییر زاویه یکی از رئوس، دو زاویه دیگر را نيز تحت تأثیر قرار می‌دهد. به‌عبارت دیگر با تنظیم یکی از این سه پارامتر باید تنظیم سایر پارامترها را نيز مد نظر قرار دهید. برای نمونه، اگر دیافراگم را تغییر می‌دهید باید سرعت شاتر یا ایزو را نيز تغییر دهید تا تعادل نوردهی برقرار باشد. در مد P، دوربین تنظیم دیافراگم و سرعت شاتر را به‌صورت خودکار انجام می‌دهد و شما امکان تنظیم ایزو را دارید. در مد S، دوربین فقط دیافراگم را به‌صورت خودکار تنظیم می‌كند و به شما امکان تنظیم سرعت شاتر و ایزو را می‌دهد كه به این مد تقدم شاتر می‌گویند (در بعضی از دوربین‌ها اين حالت به نام Tv نشان داده می‌شود). در مد A یا Av که به تقدم دیافراگم معروف است، دوربین کنترل دیافراگم را به همراه ایزو در اختیار شما قرار داده و سرعت شاتر را خود تنظیم می‌كند. دوربین‌های جدیدتر دارای مد ایزوي خودکار نیز هستند که در آن انتخاب ایزوی مناسب به عهده دوربین است. اما در مد دستی یا M تنظیم هر سه پارامتر به‌طور کامل در اختیار شما است، یعنی جایی که باید تجربه خود را محک بزنید. بنابراین هر چه بیشتر با این سه پارامتر آشنا باشیم، می‌توانیم تجربه لازم را سریع‌تر به دست آوريم.



دیافراگم (Aperture)




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



دیافراگم در لنز دوربین در نقش همان مردمک چشم عمل می‌کند. در حقيقت، میزان گشودگی دیافراگم تعیین‌کننده حجم نوری است که به سطح سنسور تابانده می‌شود. همان‌طور که مردمک چشم در نور شدید تنگ‌تر و در نور کم گشوده می‌شود تا انسان بهتر ببیند، دیافراگم دوربین نيز باید در نور شدید تنگ‌تر و در نور کم گشوده شود تا میزان مناسب نور به سنسور دوربین بتابد. تمامی دوربین‌های SLR و بيشتر دوربین‌های کامپکت به عکاس اجازه می‌دهند تا به صورت دستی اندازه دیافراگم را تنظیم کرده و از این طریق میزان نوری را که باید به سنسور بتابد، کنترل كنند. اندازه دیافراگم که F-Stop نامیده می‌شود، به‌صورت اعدادی مانند 4، 5.6، 8 و... نمایش داده می‌شود که میزان گشودگی دیافراگم را تعیین می‌كند، البته این اعداد کمی گمراه‌کننده هستند، چرا که اعداد بزرگ‌تر به معنی دیافراگم بسته‌تر و اعداد کوچک‌تر به معنی دیافراگم بازتر هستند. به عبارت دیگر اعداد بزرگ‌تر یعنی نوردهی کمتر و اعداد کوچک‌تر یعنی نوردهی بیشتر. این اعداد در حقیقت مخرج کسری هستند که صورت آن فاصله کانونی (Focal Length) است و حاصل آن قطر گشودگی دیافراگم را نشان می‌دهد. فاصله کانونی با f نمایش داده می‌شود و به همین دلیل اندازه دیافراگم به صورت f/4، f/5.6 و f/8 نوشته می‌شود. برای نمونه، در یک لنز با فاصله کانونی 85mm در دیافراگم f/2.8 قطر روزنه دیافراگم برابر با 36/30 میلی‌متر است. فقط کافی است در فرمول به جای f مقدار آن را قرار دهیم (85/2.8=30.36). البته نگران نباشید، لازم نیست همیشه یک ماشین‌حساب همراهتان باشد تا اندازه قطر دیافراگم را محاسبه كنيد، این‌ها صرفاً اطلاعاتی برای پی بردن به منطق کار است، اما چیزی که حتماً لازم است بدانید، این است که تغییر یگ گام در اندازه دیافراگم به سمت دیافراگم بسته‌تر (فراموش نکنید منظور افزایش عدد دیافراگم است) باعث می‌شود میزان نوردهی به نصف میزان قبلی کاهش یابد. به‌عنوان مثال، هنگامي که دیافراگم را روی f/5.6 تنظیم می‌كنيد، حجم نوری که سنسور دریافت می‌کند نصف زمانی است که دیافراگم f/4 انتخاب شده (البته در فاصله کانونی یکسان) و به همین ترتیب براي افزایش یک گام در گشودگی دیافراگم، حجم نور دریافتی سنسور را دو برابر می‌كنيد. برای نمونه، میزان نوردهی در دیافراگم f/5.6 دو برابر دیافراگم f/8 است. مورد دیگری که لازم است به آن دقت کنید، این است که این میزان کاهش و افزایش در حجم نوردهی در گام‌های اصلی دیافراگم اتفاق می‌افتد، برخی از دوربین‌ها امکان تنظیم دیافراگم در فواصل میان دو گام اصلی را نيز فراهم می‌آورند. گام‌های اصلی عبارتند از:

f/1.4 – f/2 – f/2.8 – f/4 – f/5.6 – f/8 – f/11 – f/16 – f/22 – f/32

البته مقادیر کوچک‌تر از 1.4 و بزرگ‌تر از 32 نيز در برخی از لنزهای خاص وجود دارد. لنزهایی که دارای مقادیر بسیار باز دیافراگم مانند f/2، f/1.4 یا f/1 هستند، در اصطلاح لنز سریع نامیده می‌شوند.




سرعت شاتر (Shutter Speed)



برای مقایسه می‌توان شاتر را در حکم همان پلک چشم در نظر گرفت و سرعت شاتر همان سرعت پلک زدن است که می‌تواند کند یا سریع باشد (باز هم همان بازی با نور). در حقيقت، دیافراگم حجم نور دریافتی سنسور و سرعت شاتر مدت زمان نوردهی سنسور را تعیین می‌كند. هر چه شاتر سریع‌تر باز و بسته شود، نور کمتری به سنسور می‌تابد و هر چه سرعت شاتر کندتر باشد، زمان باز و بسته شدن شاتر طولانی‌تر می‌شود، در نتیجه سنسور مدت زمان بیشتری نور دریافت می‌كند. مانند تنظیم دیافراگم، بسیاری از دوربین‌ها امکان تنظیم دستی سرعت شاتر را نيز در اختیارتان می‌گذارند. سرعت شاتر معمولاً کسری از ثانیه است و به صورت 1/250، 1/500 و... نمایش داده می‌شود. البته در بعضي موارد نیز تنها به شکل 250 و 500 نمایش داده می‌شود که در این صورت باز هم عدد بزرگ‌تر، یعنی نور کمتر و عدد کوچک‌تر، یعنی نور بیشتر. اما بهتر است سرعت شاتر را با همان فرم کسری در نظر بگیریم تا ابهامی به وجود نیاید. اما چیزی که لازم است بدانیم این است که در اینجا نيز مانند دیافراگم، افزایش یک گام اصلی در سرعت شاتر یعنی کاهش میزان نوردهی به نصف و کاهش یک گام اصلی یعنی افزایش دو برابری میزان نوردهی. از ترکیب این دو قانون مربوط به دیافراگم و سرعت شاتر می‌توان به یک قانون کاربردی‌تر رسید و آن این است که افزایش یک گام اصلی سرعت شاتر معادل بستن یک گام اصلی دیافراگم است. به عبارت دیگر، اگر می‌خواهید تغییری در نوردهی عکس صورت نگیرد، برای هر گام که سرعت شاتر را افزایش می‌دهید یک گام دیافراگم را بازتر کنید. گام‌های اصلی سرعت شاتر عبارتند از:

1 – 1/2 – 1/4 – 1/8 – 1/15 – 1/30 – 1/60 – 1/125 – 1/250 – 1/500 – 1/1000 – 1/2000 – 1/4000

البته بيشتر دوربین‌ها سرعت شاتر کمتر یک ثانیه را نيز ارائه می‌دهند که برای نوردهی طولانی به‌کار می‌رود. همچنین برخی دوربین‌های حرفه‌ای سرعت‌های بالاتر از 1/4000 ثانیه را نيز در اختیار عکاس قرار می‌دهند كه در بعضي موارد كاربرد دارد (البته مقادیری نيز در میان گام‌های اصلی قرار دارد). همچنین دوربین‌های SLR دارای حالت خاصی از سرعت شاتر هستند که با Bulb یا B نمایش داده می‌شوند و در آن شاتر دوربین تا زمانی که انگشت عکاس روی دکمه شاتر قرار دارد، باز می‌ماند.




ایزو (ISO)



ایزو سومین بازیگر در عرصه بازی با نور است و بیانگر حساسیت سنسور دوربین به نور است. هر چه حساسیت سنسور بالاتر باشد سنسور توانایی جذب نورهای ضعیف‌تری را دارد. البته با افزایش ایزو میزان نویز تولیدشده در تصویر نيز افزایش می‌یابد، اما در حال حاضر با پیشرفت فناوري ساخت سنسور میزان نویز تولیدشده توسط آن‌ها کاهش یافته است.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



در مورد ایزو نيز قاعده افزایش یک گام معادل افزایش دو برابر میزان نوردهی و کاهش یک گام معادل کاهش نصف نوردهی برقرار است و بنابراین می‌توان از آن برای جبران نوردهی در جایی که تنظیمات دیافراگم و سرعت شاتر نتیجه مطلوب را فراهم نکند، استفاده کرد. برای نمونه، اگر حساسیت سنسور را روی ایزوي 200 تنظیم كنيد، سنسور دو برابر ایزوي 100 نور دریافت می‌کند. پس می‌توانید برای اجتناب از محو شدن تصویر، سرعت را یک گام افزایش دهید یا برای به‌دست آوردن عمق میدان بيشتر، دیافراگم را یک گام بسته‌تر كنيد. گام‌های اصلی ایزو عبارتند از:

50 – 100 – 200 – 400 – 800 – 1600 – 3200 – 6400

همان‌طور که انتظار دارید، مقادیر دیگری از ایزو نیز در دوربین‌ها وجود دارد، اما گامهای اصلی با ضریب دو اضافه می‌شوند. البته در مورد سرعت شاتر نیز گام‌های اصلی با ضریب دو افزایش می‌یابند، اما در مورد دیافراگم چنین نیست و این ضریب تقریباً برابر با 1.4 است. برای برطرف شدن این ابهام باید بگویم، سرعت شاتر و ایزو هر دو پارامترهای خطی هستند، اما دیافراگم پارامتر سطحی است و برای محاسبه میزان افزایش مساحت روزنه دیافراگم باید از روش انتگرال‌گیری استفاده شود.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




حال ممکن است این سؤال به وجود آید که چرا سه مکانیزم برای تنظیم نوردهی در دوربین وجود دارد؟ در پاسخ باید بگویم، سرعت شاتر در اصل کاربرد دیگری دارد و آن حذف حرکت سوژه یا ثبت حرکت سوژه در عکس است. برای نمونه، اگر می‌خواهید از حرکات ورزشی یا بازی کودکان عکاسی كنيد، لازم است سرعت شاتر را افزایش دهید تا دوربین قادر به ثبت حرکات سریع سوژه باشد و عکس محو نشده و در اصطلاح عکس فریز شود.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



اما اگر نور محیط کم باشد، با افزایش سرعت شاتر نور کمتری به سنسور رسيده و عکس تیره می‌شود و اگر سرعت شاتر را کاهش دهید، حرکت سوژه در عکس به صورت محو ثبت می‌شود. در اینجاست که باید با گشودن دیافراگم نوردهی را جبران کنید. در مواردی که می‌خواهید به عمد اثر حرکت سوژه ثبت شود، باید از سرعت پایین شاتر استفاده کنید. برای نمونه، ثبت رد نور اتومبیل‌های در حال حرکت.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



رابطه سرعت شاتر با فاصله کانونی نيز حکایت دیگری است، در سرعت‌های شاتر پایین، کوچک‌ترین لرزش دوربین در لحظه ثبت عکس به محو شدن تصویر منجر می‌شود، این مسئله به خصوص در فواصل کانونی بلند بیشتر مشهود است. به‌عنوان یک قانون می‌توان سرعت شاتر مناسب برای هر فاصله کانونی را برای اجتناب از اثر لرزش دوربین سرعتی بزرگ‌تر از عدد فاصله کانونی در نظر گرفت. برای نمونه، در فاصله 50mm سرعت شاتر مناسب 1/60 ثانیه و در فاصله 200mm سرعت شاتر مناسب 1/250 ثانیه است. البته فراموش نکنید برای محاسبات مربوط به فاصله کانونی ضریب برش (Crop Factor) دوربین خود را در نظر بگیرید. برای یادآوری باید بگویم، ضریب برش عددی است که بیانگر اختلاف اندازه سنسور دوربین به نسبت سنسور تمام کادر (Full Frame) است. به‌عنوان مثال، اگر دوربینی دارای ضریب برش 1.5 باشد، سرعت شاتر مناسب برای فاصله 50mm نزدیک‌ترین سرعت به 75 است که احتمالاً 1/125 ثانیه است (50x1.5=75). دیافراگم وظیفه دیگری دارد و آن تغییر عمق میدان است. برای یادآوری باید بگویم که عمق میدان فاصله‌ای است در جلوی دوربین که در آن فاصله تمامی عناصر دارای وضوح کامل هستند. هر چه دیافراگم گشوده‌تر باشد، عمق میدان کمتر است و هر چه دیافراگم بسته‌تر باشد، عمق میدان بیشتر است.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



حتی برای ایزو نيز وظیفه دیگری وجود دارد و آن ثبت جزئیات دقیق‌تر بافت سوژه است. در مقادیر بالای ایزو به دلیل حساسیت بالاي سنسور در جذب نور، امکان ثبت جزئیات جنس سوژه بیشتر است، اما همان‌طور که می‌دانید، افزایش ایزو به تولید نویز بیشتر در عکس منجر می‌شود. بنابراین شما می‌توانید با آگاهی از تأثیر هر یک از این سه پارامتر روی عکس، مناسب‌ترین تنظیم را روی دوربین خود انجام داده و عکسی حرفه‌ای بگیرید.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[sastwhc]

رزرو برای مطلب آینه و SLR ها

[ELSIN]

آموزش عکاسی حرفه ای - به همراه آموزش کامل عکاسی مدل

این مجموعه عظیم شامل :

- آموزش کامل عکاسی مدل ( آتلیه عکاسی ) : Fashion And Beauty Lighting

۱-نورپردازی زیبا در استودیو
۲-نور های سافت(ملایم) در خارج از استودیو
۳-پانل های نور
۴-تکنیک های سافت دیش
۵-نورپردازی مدل(فشن)
۶-نورپردازی های مخلوط برای عکس های درام
۷-نورپردازی مدل در محوطه های باز
۸-زمینه ها و نورپردازی زمینه

آموزش جامع عکاسی با Photography-Masterclass :

این آموزش یکی از حرفه ای ترین و جامع ترین اموزشهای مربوط به هنر عکاسی و نحوه کار با فایل های مخصوص این کار را در نظر گرفتم که کار اقای Karl Taylor می باشد و شامل ۹ بخش می باشد.

Painting with Light:نقاشی با نور
Macro and Extreme Close Up :ماکرو و نزدیکی بیش از حد
Capturing Action:چگونگی اعمال اکشن ها
Nightscapes and Light Trails :دنباله نور
Flash in the Day :فلش در روز روشن
A Fashion Shoot with Models :شات مدرن به همراه مدل
The Essential Pro Equipment:تجهیزات ضروری
Remote Capture Techniques:تکنیک های ضبط از راه دور
Outdoor Natural Portraits :پرتره در فشای باز

2.1GB

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[userb]

یه سوالی برام پیش اومده. شما چطور 2 گیگ فایل رو دانلود می کنید؟ من خط adsl 512Kb دارم و با این خط دانلود 2 گیگ فایل 20 ساعت طول میکشه. اکانت دی وی بی هم که کلی قیمتش هست و امکان چنین دانلودی نیست. ممنون میشم راهنمایی کنید.

[Aless]

مثلا شاید اینترنت نامحدود یا رایگان داشته باشید!

[sastwhc]

ترکیب هنری یک عکس

شاید یکی از مهم‌ترین عواملی که زیبایی یک عکس را مشخص می‌کند ترکیب هنری آن باشد.یک تصویر ممکن است از بعد تکنیکی مانند استفاده مناسب از لنز با کیفیت یا کنتراست رنگ یا سایر عوامل مؤثر بر کیفیت بهترین نباشد اما بدلیل ترکیب خوب مورد توجه قرار گیرد.شاید یکی از عواملی که باعث ماندگاری یک تصویر می‌گردد همین باشد.بسیاری از تصاویر قدیمی که با دوربین های اولیه و با کیفیت پایین گرفته شده‌اند کماکان بسیار مورد توجه قرار می‌گیرند و شاید یکی از عوامل اصلی ترکیب هنری عالی آن‌ها باشد.
ترکیب تعادل بین سادگی ممانعت و ایجاز (Simplification and Exclusion)موجود در یک تصویر است.
کادر بندی یکی از المان های اصلی محسوب می گردد.ترکیب عبارت است از یک ترتیب خوشایند و قوی از اجزای بصری در داخل یک کادر.شناخت این اجزای بصری می‌تواند به ما کمک بسیار نماید تا آن‌ها را در ترتیبی مناسب کنار هم قرار بدهیم.
1. خطوط و اشکال:در طبیعت همیشه خطوط کامل و واضح نیستند به همین دلیل لازم است تا با دیدن قسمتی از خطوط مابقیع آنرا تجسم کنیم.بط.ر قرار دادی سیم‌های برق و تلفن و طناب های کشتی اجزای هستند که خط را بخاطر می آورند.کناره های اجسام و تغییرات کنتراست ناشی از تغییر رنگ دو زمینه ی مختلف مانند زمین وآسمان یا آب و آسمان می‌تواند از دیگر نماد های خطوط باشند.اندازه اشکال در کنار خطوط می‌توانند باعث القای حالتی از تصویر گردند که به آن پرسپکتیسو خطوط گفته می شود.حرکت نیز می‌تواند تحت شرایطی خود را به شکل خط در عکس نمایش دهد.خطوط می‌توانند بیننده را بسوی سوژه اصلی هدایت کنند.خطوط مایل مؤید حس حرکت هستند و خطوط شکسته و تند حس پویایی و گاهی حس تنش را القاء می کنند.ذهن بطور ناخودآگاه خطوط را در بین سایر اجزاء راحتتر تشخیص می‌دهد و به آن توجه می کند.
خطوط مستقیم:خطوط مستقیم شامل خطوط عمودی خطوط افقی و خطوط شکسته و مورب می باشند.خطوط افقی که بیشتر در مناظر یافت می‌شوند القاگر آرامش و آسایش و فضای هستند. خطوط عمودی بیشتر نشانگر ارتفاع و عظمت و شکوه هستند.زوایای تند خطوط غالباً باعث القای پویایی و زندگی و فعالیت می باشند.زاویه دید دوربین در استفاده و ترسیم خطوط یک سوژه بسیار مؤثر است.تغییر این زاویه میتواند باعث تغییر اساسی حس ناشی از یک منظره گردد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دسته ی دیگر خطوط خطوط منحنی می باشند:خطوط منحنی غالباً برای ایجاد حس جریان (زندگی)در یک تصویر بکار می‌روند (حس رضایت ناشی از زیبایی)وجود خطوط منحنی بخصوص وقتی در کنار خطوط مستقیم و زاویه دار قرار گیرد بیشتر میتواند القای حس پویایی و جریان زندگی گردد.وجود خطوط منحنی ناشی از سایه‌های محو و لبه های نرم(محو) نور نشانگر زیبایی و زندگی در یک تصویر است و هماهنگی آن می‌تواند باعث دلنشینی یک عکس گردد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
2. رنگ:یکی از عوامل مهم یک تصویر رنگ است.رنگ خود از نما(Hue) و شدت و روشنی تشکیل شده.با تغییر این متغییر ها می‌توان رنگ مرتبط با حس سوژه را به بیننده منتقل کرد.رنگ ها معمولاً معانی خاصی دارند مثلاً رنگ سفید به معنی خلوص و پاکی است اما مثلاً می‌تواند به معنی صلح نیز باشد.در عین حال در بعضی تمدن‌ها می‌تواند به معنی مرگ باشد(تفکر ژاپنی)



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




3. بافت و شالوده:کیفیت سطح یک سوژه یا پس زمینه ی یک منظره می‌تواند با تأثیری که رنگ و پرسپکتیو عکس می‌گذارد یکی از پارامترهای مهم باشد.پارامتری که با سرشت سوژه یا منطره عجین شده و ذاتی محسوب می گردد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
4. فرم:شکل سه بعدی سوژه ماننده اندازه های(ارتفاع و پهنا و عمق)
5. فضا
اشکال موجود در کادر به همراه تقارب آن‌هاو رنگ و فضای مرده(منفی)که برای جدا کردن سوژه(ها) استفاده می‌شود در کنار جهت و مکان و بالانس اجزا و همچنین فضای دید(کراپ) تصویر از عوامل اصلی بوجود آمدن یک تصویر خوب است.
برای ایجاد کومپوزیسیون مناسب در یک تصویر(ترکیب هنری) قوانینی وجود دارد که نیل به چنین مقصودی را آسان می نماید.

قانون یک سوم:
طبق این قانون فضای تصویر با کمک دو خط افقی و دو خط عمودی به سه قسمت مساوی تقسیم می‌کنیم تا با قرار دادن سوژه اصلی یا اجزای مهم در نزدیکی خطوط باعث جلب توجه مخاطب گردیم.این قانون حالت ساده شده ی قانون طلایی می باشد.طبق قانون طلایی دو شی که در فاصله ی 1 به 1٫618 یا 3/8 یا 5/8 قرار گرفته باشند چشم نواز تر هستند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


قانون فرد(Rule of odds)
در این قانون بیان می‌شود که اگر سوژه با تعداد زوج(دو تایی) از اجزای دیگر احاطه شده باشد به شکلی سوژه در وسط قرار گیرد بسیار چشم نواز تر است(حتی نسبت یه حالتی که به تنهایی در کادر قرار می گیرد)

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

قانون فضا(Rule of space)
در این قانون زمانی بکار می‌رود که هدف القای حس حرکت می باشد.طبق این قانون باید در یک پرتره در برابر جهت نگاه شخص فضای خالی قرار داده شود.یا در برابر تصویر یک دونده در جلو دونده باید فضای خالی در نظر گرفته شود تا حس حرکت هر چه بیشتر منتقل گردد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


ساده سازی:
ساده سازی باعث می‌شود تا حواس بیننده به اجزای غیر اصلی پرت نشود و امکان تمرکز برای اپ فراهم شود.در هم ریخته گی اجزا باعث می شود بیننده متوجه سوژه اصلی نگردد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

فوکوس محدود:
ایجاد عمق میدان کم با استفاده از دیافراگم باز باعث می‌شود تا حس سه بعدی منتقل شود.بدین ترتیب همه چیز
بجز سوژه مات خواهد بود و امکان ایجاد تمرکز برای بیننده ایجاد می گردد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هندسه و تقارن:
ایجاد تقارن در اجزا نیز یکی دیگر از راه‌های جلب توجه بیننده و خلق تصویر چشم نواز است.همانطور که به قانون فرد توجه کردید این قانون سعی دارد تا با ایجاد تقارن تصویری چشم نواز بوجود آورد و توصیه می‌کند حتی اگر اجزای زوجی در اختیار دارید جوری کادر بندی کنید تا تنها اجزای فرد و بخصوص یک سوژه مورد توجه قرار گیرد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Miss Artemis]

نورسنجی

برای تنظیم درست نور، تمام دوربین های دیجیتال بر اساس اطلاعات نورسنجشان کار می کنند. نورسنجها در چند نوع مختلف وجود دارد، اما در مود دوربین های دیجیتال می توان آنها را به دو دسته کلی تقسیم نمود: آنهایی که نور رسیده به سنسور تصویر را اندازه می گیرند و آنهایی که نور وارد شده به خود دوربین را بر اساس این معیار که چقدر به لنز نزدیک می باشند اندازه گیری می کنند. در این دو سیستم، اولی پیچیده تر و دقیقتر است.


نورسنجی از میان لنز (TTL)
بیشتر دوربین های دیجیتال از نورسنجی مرسوم به TTL استفاده می کنند. TTL مخفف عبارت “Through The Lens” به معنی از میان لنز بوده و به معنی این است که همان نوری را که سنسور دوربین احساس می کند اندازه گیری می نماید. این اندازه گیری می تواند به چند طریق انجام شود که معمول ترین آنها عبارتست از: متوسط گیری مرکزی (Center-Weighted)، نورسنجی چند ناحیه ای یا ماتریسی (Segmented) و نورسنجی نقطه‌ای. تفاوت این روشها در این است که نور موجود در کادر تصویر را چگونه اندازه گیری می کنند. در عکسهای معمولی، بیشتر دوربین های بر اساس متوسط گیری مرکزی یا چند ناحیه ای نورسنجی می کنند که در هر دو روش اندازه گیری نور بگونه ای انجام می شود که تقریبا برای کل کادر مناسب باشد. نورسنجی نقطه ای معمولا برای کاربردهای خاص که نیاز به اندازه گیری نور در یک نقطه بخصوص از کادر می باشد و بقیه کادر اهمیت زیادی ندارد، مناسب است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نورسنجی متوسط گیری مرکزی در نورسنجی متوسط گیری مرکزی که بیشتر در دوربینهای دیجیتال مورد استفاده است، نور وارد شده در کادر با اعمال اهیمت بیشتر برای نور موجود در مرکز کادر و سطوح کمتر اهمیت با دور شدن از مرکز به سمت حاشیه کادر اندازه گیری می شود. د راین نوع اندازه گیری تقریبا 80 درصد اندازه گیری بر اساس مرکز کادر بوده و 20 درصد از نواحی اطراف کادر تعیین می شود. این نوع اندازه گیری به این مفهوم است که هر چه که در مرکز کادر اندازه گیری شود، روشن یا تیره، تاثیر مهمی بر متوسط اندازه گیری شده و بنابر این ترکیب سرعت شاتر/دیافراگم تنظیم شده خواهد داشت. بطو رخلاصه با قراردادن جسمی تاریک در مرکز تصویر باعث ایجاد تصویری خواهد شد که نور آن در مرکز مناسب می‌باشد، ولی در سایر مناطق کادر نور بیش از حد خواهد داشت. بر عکس این موضوع نیز ممکن است. این مشکل هنگامی پیش می آید که صحنه مورد عکاسی دارای تغییرانت زیادی در نور باشد، نظیر صحنه ای که در آن هم ناحیه درخشان نور خورشید قرار داشته باشد و هم سایه. د ر چنین مواردی عکاس باید خود نور دوربین را تنظیم نماید به این صورت که یکبار با ناحیه سایه و یکبار با ناحیه آفتابی نورسنجی نماید و سرعت شاتر و دیافراگمی معادل میانگین نشان داده شده برای این دو ناحیه را انتخاب نماید تا ه ردو ناحیه در تصویر به خوبی نشان داده شوند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


نور سنجی چند ناحیه ای د رنورسنجی چند ناحیه ای صحنه مورد نظر با دقت بیشتری نورسنجی می شود. سیستم کادر را به چند ناحیه تقسیم نموده و نور هر کدام از این نواحی را مستقل از بقیه نواحی اندازه گیری می نماید. روش که کادر تقسیم بندی شده است، شکل نواحی اندازه گیری شده، و تعداد این نواحی تاثیر زیادی بر روی نتیجه نهایی نورسنجی خواهد گذارد. تولید کنندگان مختلف از سیستم های چند ناحیه ای مختلف همراه با الگوریتم های متفاوتی برای تنظیم بهینه سرعت شاتر و دیافراگم دوربین استفاده می کنند. سیستم چند ناحیه ای خصوصا روی دوربینهایی که سرعتهای شاتر و دیافراگم هایمختلفی را د راختیار دارند بسیار خوب کار می کند. این سیستم در مورد دوربینهایی که سرعت شاتر و دیافراگم از پیش تعیین دشه دارند چندان موثر نیست. علت ساده است، بر فرض نور خوانده شده از نواحی مختلف پس از متوسط گیری سرعت شاتر 187/1 در دیافراگم f5.6 را پیشنهاد میکند، اما اگر دوربین تنها دارای سرعتهای 125/1 یا 250/1 باشد، اعداد دقیق نور به نزدیکترین تنظیم های موجود سرعت شاتر یا دیافراگم گرد می شود و د رنتیجه د رعکس نورسنجی دقیقی که مورد نیاز بوده اعمال نمی شود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نورسنجی نقطه ای
در این روش تمام تصمیم گیری برای تنظیم نور دوربین بر اساس ناحیه کوچکی در مرکز کادر انجام خواهد شد و ناحیه دیگری مورد سنجش قرار نخواهد گرفت. این نوع نورسنجی برای هنگامی که عکاسی می خواهد به ناحیه خاصی از صحنه توجه ویژه داشته باشد و آنرا از بقیه نواحی جدا نماید بسیار کارآمد است. با نور سنجی برای نقطه انتخاب شده تنظیم نور فقط برای ناحیه مورد نظر صحیح خواهد بود. نتیجه چنین نورسنجی این خواهد بود که ممکن است نور بقیه نواحی کمتر یا بیشتر از میزان طبیعی شود و هدف مورد نظر عکاس بدست می‌آید.


جبران نوری
یکی دیگر از موارد مطرح در نورسنجی جبران نوری می باشد. هر چند دوربین تمام تلاش خود را برای انتخاب بهترین تنظیم نور بکار می برد، ولی در بعضی مواقع کمی دخالت عکاس در تنظیم صورت گرفته می تواند عکس را تا حد زیادی بهبود دهد. سیستم هاینورسنجی معمولا نوعی محدودیت در زیمنه روش اندازه گیری نور یا ایجاد خطا در بعضی از شرایط نوری دارند. جبران نوری ابزاری لازم برای برطرف کردن این اشکالات است.

بیشتر نورسنجها ممکن است در شرایطی مثل صحنه های برفی یا سوژه های با زمینه روشن دچار سردرگمی و اشتباه شوند. تصویر بالا نمونه ای از این گونه موارد است. در این صحنه دوربین در تشخیص تنظیم نور صحیح برای دوربین دچا رخطا شده است. سفیدی شدید برف باعث گردیده که نور سنج، نور کل تصویر را کمتر از حد لازم تنظیم نماید و در نتیجه نور عکس مثل نور هوای تاریک و روشن به نظر برسد. این ایراد یکی از مشکلات معمول سیستم های نورسنجی است و در انواع مختلف سیستم های نورسنجی بطریقی اتفاق می افتد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

در شرایطی نظیر این حالت نشان داده شده کنترل جبران نوری مفید به نظر می رسد. عکاس با استفاده از جبران نوری می تواند نرو اضافی به تصویر اعمال نماید. واحد مورد استفاده برای اندازه گیری جبران نوری EV (مقدار نور) می باشد. خیلی از دوربینهای دیجیتال و غیر دیجیتال چنین امکانی را دارند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


در اینجا همان عکس قبلی با جبران نوری +1EV گرفته شده است. تصویر بطور قابل ملاحظه ای روشنتر شده و تمایل خاکستری رنگ برف و نور تاریک کل تصویر برطرف شده است.
در مثالی که اینجا نشان دادیم مشکل از درخشندگی شدید برف ناشی می شد که با تاثیر بر سیستم نورسنجی دوربین باعث اشتباه در تنطیم سرعت شاتر و دیافراگم دوربین می شد. بر عکس این موضوع نیز ممکن است اتفاق بیفتد. در شرایطی که پیش زمینه عکس روشنتر از پس زمینه عکس می باشد نیز نور سنج دوربین در تشخیص نور درست دچار خطا می شود. در این شرایط تصویر دارای نور بیشتر از میزان لازم است. در این شرایط نیز می توا ن با استفاده از جبران نوری برای کم کردن تاثیر پیش زمینه استفاده نمود و تصویر را تا حد زیادی بهبود داد. مثلا با انتخاب جبران نوری –½ EV یا –1 EV می توان بدون اینکه پیش زمینه دچار نور زیادی شود، نور پس زمینه را در حد لازم تنظیم نمود.


تاثیر مدهای از پیش تنظیم شده
برنامه های دوربین همانطور که از نامشان برمی آید گزینه های از پیش برنامه ریزی شده ای هستند که سرعت شاتر یا دیافراگم را بر اساس منظوری که از آنها خواسته شده است تنظیم می نمایند. یک برنامه تنظیم شده برای حالت ورزشی یا پرتحرک اولویت را بجای عمق میدان به سرعت شاتر می دهد تا حرکتها را ساکن نماید و یا یک مد مربوط به منظره بجای سرعت شاتر اولویت را به دیافراگم می دهد تا بتواند عمق میدان بزرگتری ایجاد نماید. این دو متغیر با یکدیگر پیوند خورده اند: هر چه نور بیشتر باشد (دیافراگم بزرگتر) یعنی سرعت شاتر بیشتر است ، و هر چه عمق میدان بیشتر باشد (دیافراگم کوچکتر) به مفهوم آهسته تر بودن سرعت شاتر می‌باشد.
بااستفاده از یک مد برنامه ریزی شده در تنظیم نور عکس اشتباهی پیش نمی آید، هر چند که بااستفاده از یک مد نا مناسب ممکن است تصویرکاملا تحت تاثیر قرار گیرد. مثلا اگر یک برنامه اولویت دیافراگم برای شرایطی که نور کافی وجود ندارد انتخاب شود، سرعت پایین شاتر که توسط برنامه اجبار می شود می تواند باعث مات شدن تصویر در اثر لرزش های اندک دوربین روی دست شود.


چگونه حساسیت ISO با نور در ارتباط است
مقیاس ISO برای فیلمهای عکاسی – که به معنای سرعت واکنش شیمیایی فیلمدر برابر نور و یا حساسیت آن در برابر نور است – به دوربین های دیجیتال انتقال داده شده است. تمام سازندگان دوربین دیجیتال معادل ISO را برای سنسورهای تصویری دوربینهایشان تعریف می نمایند. هر چه عدد ISO کوچکتر باشد سنسور کندتری داریم ، بنابر این سنسوری که دارای ISO100 می باشد، تقریبا شبیه فیلم با ISO 100 عمل مینماید. ضمنا به این معنی است که سنسور ISO 40 آهسته تر از یک سنسور با ISO 100 به نور پاسخ می دهد و نیاز به سرعت شاتر آهسته تر یا یک لنز با دیافراکم بازتر نسبت به ISO 100 دارد. مقیاس ISO سنسور در دوربین دیجیتال محدوده نوری دوربین را محدود می نماید.
نظیر فیلمها که با حساسیت های مختلف تویض می شوند، می توان حساسیت سنسورهای دوربین دیجیتال را بصورت الکترونیکی تغییر داد. معمول است که مشخصات دوربین دیجیتال را با محدوده ISO ان بیان می کنند، مثلا 40 – 80 یا 60-120. شبیه به فیلمها با بالا بردن ISO دوربین های دیجیتال می توان عکسهایی را که با حساسیت پایینتر قابل گرفتن ن نبود گرفت، ولی اگر از آن بدرستی استفاده نشود، باعث ایجاد تاثیرات ناخواسته ای بر تصویر می شود. در فیلمها با بالا رفتن حساسیت نقاط ماده حساس روی فیلم بالا می رود، ولی در سنسورهای دیجیتال با بالاتر رفتن حساسیت، در عکس حالت نقطه نقطه و نقاط رنگی نا خواسته ایجاد می گردد. بنابر این پیشنهاد می شود برای اینکه بدانید در چه هنگامی و در چه شرایطی مقیاس ISO بالاتر بهترین جواب را می دهد و در چه شرایطی دچار مشکل می شود دست بکار شوید و با تجربه مشخصات دقیق دوربینتان را بدست آورید. چون اکثر دوربین ها تبلیغات زیادی در مورد سیستم های کاهش نویز و حساسیت بالایشان می کنند که در بیشتر شرایطی که واقعا به این امکانات نیاز است جواب مناسبی نمی‌دهند.



akkasee.com

[pranaa]

سلام. بابت مطلب مفیدتون تشکر...استفاده کردم.

[gisooo]

سلام
از مطالبتون ممنون، یه سوال داشتم که جای مناسب پرسیدنشو پیدا نکردم و مجبور شدم مزاحم شما بشم. چندتا عکس به همراه همکلاسیهام گرفتم و اونا منتظرن براشون میل کنم ولی حجمش اینقدر بالاست که اتچ نمیشه ، resize هم کردم یکی از عکسارو ولی کیفیتش 50% کم شد. ADSL هم دارم ولی 40 دقیقه صبر کردم ولی اتچ نشد.ممنون میشم بگید چیکار کنم چون بچه ها میخوان عکسارو ببینن.
:11:

[farzad parsa]

سلام
از مطالبتون ممنون، یه سوال داشتم که جای مناسب پرسیدنشو پیدا نکردم و مجبور شدم مزاحم شما بشم. چندتا عکس به همراه همکلاسیهام گرفتم و اونا منتظرن براشون میل کنم ولی حجمش اینقدر بالاست که اتچ نمیشه ، resize هم کردم یکی از عکسارو ولی کیفیتش 50% کم شد. ADSL هم دارم ولی 40 دقیقه صبر کردم ولی اتچ نشد.ممنون میشم بگید چیکار کنم چون بچه ها میخوان عکسارو ببینن.
:11:
دوست عزیز شما میتونید عکس هاتونو تو یه سایت آپلود کنید و بعد لینکش رو برای دوستاتون بفرستید .
یکی از بهترین سایت های آپلود عکس :
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[bleu2u4u]

دوستان برنامه ی جایگزینی که با حجم کمتر بتونه مثل فتوشاپ تو ویرایش عکس کمک کنه سراغ دارید؟

[Miss Artemis]

جایگاه عکاسی در عرصه هنر


تأثیر پیدایش عکاسی بر روند ادامه ی نقاشی را نمی توان کتمان کرد. می توان ادعا کرد که عکاسی در زمینه هایی به صورت غیر مستقیم از نقاشی حمایت کرد و به نقاشان این اجازه را داد که تصویری از طرحهای خود را داشته باشند تا سر فرصت در آتلیه یا محل کار خود با ذهنی بازتر و آرامش بیشتری به خلق اثر خود بپردازند. همچنین بطور مستقیم زمینه هایی در نقاشی ، مانند پرتره را تصاحب کرد و دامنه کار آن را گسترش داد. بطور مثال در حالی که فقط عده ی محدودی توانایی صرف زمان و هزینه ی مدل نقاشی شدن را داشتند ،عکاسان استودیویی می توانستند مشابه همین خدمات را خیلی ارزانتر در دسترس همگان قرار دهند.
از اواسط قرن نوزدهم عکاسی استودیویی در طبقات مرفه و همچنین عکاسی توریستی و خیابانی رواج پیدا کرد . اما نقاشی پرتره هنوز توسط قشر مرفه و اشراف زاده با وجود هزینه ی زیاد آن مورد استقبال قرار می گرفت. اما هنر عکاسی اجازه می داد که تعداد بیشتری از مردم بتوانند تصویری از خود شان داشته باشند. از آن گذشته عکاسی قابلیت بازنگری در طبیعت را برای هنرمندان فراهم کرد. عکاسی بیشتر از نقاشی در شبیه سازی موفق به نظر می رسید و همچنین قابلیت شکار لحظه ها را فراهم می کرد که نقاشی از انجام آن عاجز بود.
عده ای بیان می کر دند : عکاسی امکان تجربه ی شیوه ای از نقاشی را که بتواند حس لحظه ای و پاساژ نور را به تصرف در آورد به نقاشان امپر سیونیست داد.
این که عکاسی بار به تصویر کشیدن صرف را از شانه های نقاشی برداشت و به آن اجازه داد که کارکردی فراتر داشته باشد یک حقیقت محض است.
در ابتدا رابطه ی در حال پیشرفت این دو رسانه بیشتر به یک رابطه ی همزیستی شباهت داشت. ولی کارکرد دیگری که عکاسی توسط آن به گسترش هنر کمک کرد ، توانایی آن در دوباره به تصویر کشیدن فرم های مختلف هنر بود.
دیگر نیازی برای سفر کردن به فلورانس یا مصر برای تماشای نقاشی ها یا آثار باستانی و معماری کلاسیک آنها نبود. مردم می توانستند با شرکت در یک کنفرانس همراه با اسلاید شرکت کنند یا از نمایشگاهی بازدید کنند تا آثار دوباره خلق شده – به تصویر کشیده شده - توسط عکاسی را تماشا کنند.
امروزه قابلیتهای رایانه ای به ما این امکان را می دهد که به دور یک اثر نقاشی یا مجسمه سازی شبیه سازی شده بچرخیم و آن را از تمام زوایای ممکن مشاهده کنیم .
به همین دلیل امروزه یک عکس سیاه و سفید دو بعدی - به عنوان وسیله ای برای نشان دادن یک اثر هنری – شاید بسیار ناتوان و محدود به نظر برسد اما در آن زمان امکان مشاهده ی آثار هنری مختلف را فراهم می کرد که این امر بسیار حائز اهمیت بود. عکس ها نه تنها آثار هنری را بازسازی یا شبیه سازی می کردند بلکه خود نیز با به وجود آوردن تصاویری بر اساس قواعد به ثبت رسیده ی هنر های زیبا تجلی گاه هنر بودند.
مطالعه ی مقایسه گر پیتر گالاسی (Peter Galassi)درسال 1981 که در نیویورک بین عکس ها و نقاشی هایی که در یک سبک قرارمی گرفتند انجام شد توجه ما را به همبستگی در اصول زیبایی شناسی در هر دو هنر ، از جمله تشابهاتی از لحاظ ترکیب بندی جلب می کند.
در اواخر قرن 19 میلادی عده ای از عکاسان انجمن عکاسان بریتانیای کبیر که در دهه های 70و80 قرن 19 بیشتر بر علم وتکنو لوزی عکاسی تاکید داشتند از این انجمن جدا شده و گروه مستقلی را تشکیل دادند.
این عده که توسط هِنری پیچ رابینسون (Henry Peach Robinson) رهبری می شدند گروهی به نام حلقه ی پیوسته یبرادری (Linked Ring Brotherhood) را تشکیل دادند.رابینسون چنین بیان کرد: باید به مخالفان سرسخت عکاسی به عنوان هنر زیبا تاکید شود ، تصاویری که توسط عکاسان مختلف از یک ابژه گرفته می شود با هم متفاوتند. این تفاوت به آن دلیل نیست که این افراد از لنز یا مواد شیمیا یی مختلفی استفاده می کنند بلکه به دلیل آن است که در ذهن هر کدام از این افراد ، تفکری متفاوت با دیگری وجود دارد که همین تفکر بر روی عکسی که ثبت می کنند منعکس می شود.
بعد ها نیز عده ای که پیکتوریالیست یا تصویر گرا لقب گرفتند تصاویری را ارائه کردند که اغلب آنها دارای فوکوسی کاملا واضح یا شارپ نبودند و بیشتر این عکسها با مضامین مجازی همراه بود که اغلب به اسطوره ها و افسانه های سنتی اشاره داشتند.
عضویت درگروه حلقه ی پیوسته برادری بعدها به صورت بین المللی درآمد. بدین ترتیب که عکاسان عضو سایرگروه های جدایی طلب در اروپا و آمریکا نیز به عضویت در این تشکیلات دعوت می شدند.
در فرانسه اولین نمایشگاه گروه کلوپ عکس پاریس که تازه تشکیل شده بود در سال 1894 برگزار شد. در آلمان (هامبورگ) عکاسی هنر شناخته شد.
شعبه ی عکاسی نیویورک که توسط آلفرد استیگلیتز (Alfred Stieglitz) (یکی از اعضاء گروه حلقه پیوسته) پایه گذاری شد تا سال 1902 به ثبت نرسید.اهداف این شعبه بر قابلیت های احساسی رسانه عکاسی تاکید داشت که بیشتر از خصوصیات جنبش های هنری اروپایی به شمار می آمد، اما حق عضویت مخصوص آمریکا بود.
استیگلیتز که قبلا تعدادی نمایشگاه از کارهای نقاشان اروپایی برگزار کرده بود تا امپرسیونیست را به جامعه هنری نیویورک معرفی کند ، در سال 1912 نمایشگاهی در نیویورک در گالری خودش برپا کرد که شامل عکس های خودش بود (و همانطور کوربون،کلارنس و وایت) .تقریبا تمام کارهایی که نشان داده شد ،عکاسی محض یا خالص
(Straight Photography)نامیده شد نه واژه ی عکاسی تنها .به نظر آنها عکاسی تنها دستکاری شده بود.
مدافعان عکاسی محض یا خالص احساس می کردند که با دستکاری کردن عکس - برای رسیدن به مضمونی که شاید با قلمو ی نقاشی بتوان آن را راحت تر یا بهتر بیان کرد- هنگام چاپ، خلوص رنگمایه و حتی مضمون عکس ،که فقط متعلق به رسانه عکاسی می باشد از دست می رود. این بیانیه به صور مختلف به طور صریحی اساس درک استیگلیتز از عکس به عنوان
هنر را تشریح می کند. او با مخالفت علیه دستکاری کردن عکس ـ عکاسی را از نقاشی جدا ساخت و آن را رسانه ای مستقل با قابلیت های منحصر به فرد و مخصوص خود معرفی کرد که همچون رسانه نقاشی قابلیت هنر بودن را داراست.

ترجمه: کتایون جوان
Reference
Photography: A Critical introduction-Liz Wells

[Miss Artemis]

عکاسی در سفر (قسمت اول)


مقدمه:

ورود دوربین‌های دیجیتال خانگی اتفاق مهمی بود که به ارتقای سطح کیفی و کمّی عکاسی در دنیا منجر شد. امروزه خانواده‌ها لحظات بیشتری از زندگی‌شان را به ثبت می‌رسانند و با کمک شبکه‌های اینترنتی به سرعت دوستانشان را در این لحظات شریک می‌کنند.

در مدت تجربه عکاسی‌ام دوستان و آشنایان زیادی از علاقه شان به هنر عکاسی برایم گفته‌اند؛ از اینکه چقدر دوست دارند دیده‌ها و ایده‌هایشان را به تصویر بکشند و چقدر مشتاقند تا با آشنایی به فنون دوربین عکس‌های بهتری تهیه کنند.

بی شک امروزه دوربین عکاسی یکی از همراهان ثابت سفرهای ما است. این مجموعه، راهنمای خوبی ست برای عکاسی در سفر که نکات فنی زیادی را درباره عکاسی از طبیعت (صحرا، دریا، جنگل و...)، انواع پدیده‌های طبیعی (رعد برق، رنگین کمان، باران و ...)، و همینطور عکس‌های اجتماعی را شامل می‌شود. خواندن این مجموعه به شما یادآوری می کند که چه تصاویری ممکن است آلبوم عکس سفر آینده شما را جذاب تر و خاطره انگیزتر کند. در عین حال به نکاتی درباره آماده سازی وسایل عکاسی، نحوه منظم کردن و نمایش دادن عکس ها نیز اشاره می کند.

ترجمه : نفیسه مطلق

منبع : akkasee.com



آماده سازی
انتخاب دوربین

انتخاب یک دوربین برای سفر بسیار مشکل به نظر می رسد چراکه دوربین قرار است برای مدت طولانی همراه شما سفر کند. در اولین مرحله باید برای خرید یک دوربین SLR و یا دوربین های کوچک point-and-shoot تصمیم بگیرید.

هرکدام از این دو نوع دوربین مزایا و معایبی دارد. در دوربین های SLR شما امکان تعویض لنزهای مختلف را دارید. البته این امکان می تواند جز معایب یک دوربین نیز محسوب شود چراکه این لنزها در دوربین های کوچک امروزی با کیفیت پایین تر با هم ادغام شده اند.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]






دوربین های SLR برای عکاسی حرفه ای امکانات بهتری را در اختیار شما می گذارد

سیستم منظره یاب دوربین های SLR به شما اجازه می دهد تا تصویر را به همان اندازه که هست و در عکس خواهید داشت ببینید اما اندازه ها در دوربین های کوچک point-and-shoot به ویژه هنگام استفاده از لنز تله تغییر می کنند.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

لوازم جانبی
بعد از خرید دوربین شما به دو وسیله ی جانبی احتیاج خواهید داشت:

1- کیف دوربین: اندازه ی کیف بسته به نیاز شما و تعداد ابزار های کمکی دوربین متغییر است. یک کیف کمری بهترین انتخاب برای دوربین های کوچک point-and-shoot است و یک کیف کوله برای حمل دوربین های SLR همراه با فلاش، چند لنز و فیلتر، بهترین انتخاب خواهد بود. کیف های ضد آب که محوطه ی داخل آن قابلیت تقسیم بندی شدن دارد بسیار مناسب یک سفر است.

2- سه پایه: سه پایه برای عکاسی در سفر الزامی ست چرا که به شما برای تهیه عکس هایی شفاف در نورهای ضعیف کمک خواهد کرد. البته در سفر هایی چون تور یک هفته ای دور اروپا، حمل سه پایه بسیار دردسر ساز خواهد بود اما درسایر موارد حداکثر سعی خود را برای داشتن یک سه پایه محکم ولی سبک بکنید.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




سه پایه ها انواع و اندازه های مختلف دارند
فیلترهای پولاریز

این فیلتر ها کمک بسیار بزرگی هستند برای عکاسانی که از دوربین های SLR استفاده می کنند چرا که با نصب این فیلتر بر روی لنز و چرخش آن می توانند بهترین وضعیت نور و رنگ را تشخیص داده و عکس هایی زیبا تهیه کنند.
این فیلتر ها با بالابردن کنتراست، اشباع رنگ ها و کاهش روشنایی بیش از حد، بر قدرت بصری تصاویر می افزایند. در عین حال فیلتر های پولاریز امکان آن را دارند تا انعکاس نور بر فضاهای شفاف و شیشه ای را از بین ببرد. برای مثال هنگام گرفتن عکس از یک ماهی در تُنگ و یا سوژه ای در پشت یک شیشه، می توانید از این فیلتر ها استفاده کنید.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


بدون فیلتر پولاریز

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


با فیلتر پولاریز
لنز
انتخاب لنز برای عکس گرفتن از سوژه های مختلف به میزان تجربه و البته آگاهی شما از ویژگی های هر لنز بستگی دارد. لنزها به طور کلی با دو ویژگی از هم متمایز می شوند؛ فاصله ی کانونی که اکثرا با میلی متر اندازه گیری می شود و سرعت ثبت نور که دیافراگم نام دارد و نشانه ی آن حرف لاتین f می باشد .عدد کمتر دیافراگم بر توانایی بیشتر لنز برای ثبت تصاویر شفاف در محیط های کم نور دلالت دارد.
انواع لنز ها بر مبنای فاصله ی کانونی عبارتند از:

لنز نرمال: این لنز عکس هایی با پرسپکتیو چشم های یک انسان تهیه می کند و معمولا طیف 45 تا 60 میلی متر را در دوربین های 35 میلی متری پوشش می دهد. سال های نه چندان دور لنز نرمال اولین لنز شما هنگام خرید یک دوربین SLR بود اما امروزه از میزان محبوبیت آنها کاسته شده است چرا که مردم ترجیح می دهند از لنزهای زوم با فاصله ی کانونی متغیر استفاده کنند.

لنز واید: چشم انداز ها به وسیله ی این لنز وسیع تر به نظر می رسند و لنزهای 20 تا 35 میلی متری محبوبیت بیشتری نسبت به سایر لنزهای واید دارند. این لنز ها عکس هایی با عمق میدان واضح تر تهیه می کنند و برای عکاسی از مناظر، ساختمان ها و عکاسی در محیط های بسته کارایی بیشتری دارند.

لنز تله: از فاصله ی کانونی 85 میلی متر به بالا جز لنزهای تله محسوب می شود. در این لنزها سوژه و فاصله های اطرافش فشرده به نظر می رسند و برای مثال می توانیم از لنز های سوپرتله در عکاسی از جانوران وحشی استفاده و چهره ی آنها را از نزدیک ثبت کنیم. متاسفانه هر چه عدد دیافراگم پایین تر باشد لنز بزرگ تر، سنگین تر و البته گران تر خواهد بود. شما باید لنز های تله را بر حسب بودجه و نیازتان برآورد و خریداری کنید. مثلا لنز 85 میلی متری برای پرتره بسیار مناسب است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]










انواع لنز
لنز زوم: این لنز ها با فاصله های کانونی مختلف ساخته می شوند و امروزه پرطرفدارترین لنز به شمار می آید. شما می توانید به جای حمل انواع لنز نرمال، تله و واید از یک لنز زوم با فاصله ی کانونی متغیر 105-28 میلی متری بهره ببرید و با اضافه کردن یک لنزتله زوم 210-80 تمام فاصله های کانونی را پوشش دهید.





نوردهی
نوردهی به معنای کسب نور کافی برای ثبت یک تصویر است. اگر به عکس بیش از حد نور برسانید تصویر شما کاملا از بین می رود و اگر از میزان نور بیش از حد کم کنید، تصویر در هاله ای از تاریکی فرو خواهد رفت. امروزه در اکثر دوربین های SLR و point-and-shoot سنسورهایی برای تعیین میزان نور به منظور ثبت یک عکس تعبیه شده است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]






در این تصویر شاهد انواع نوردهی به دوربین از طریق تغییر ISO و سرعت شاتر برای ثبت یک منظره هستید

در واقع دوربین شما با اندازه ی گیری فاصله ی سوژه و بنا بر ISO تنظیم شده در دوربین، میزان نور لازم برای ثبت آن را اندازه می گیرد. دو عامل کنترل کننده ی نوردهی در دوربین، سرعت شاتر و دریچه ی دیافراگم است. سرعت شاتر بر اساس ثانیه اندازه گیری می شود و عدد بالاتر نور کمتری را به ثبت می رساند.
دیافراگم همانطور که قبلا توضیح داده شد بر مبنای f/stops اندازه گیری می شود و عدد کمتر نور بیشتری را کسب می کند. در واقع دیافراگم و سرعت شاتر دو دروازه بان برای ورود و ثبت نور در دوربین هستند. دانستن ارتباط این دو عامل بسیار مهم و اساسی ست. عمق میدان و ثبت سوژه ی در حال حرکت بستگی به تنظیم سرعت شاتر و عدد دیافراگم دارد.

[amtist7]

سلام.
Ulead PhotoImpact برنامه بدی نیست پیش فرض زیاد داره ودستت تو Edit بازه ولی زیاد حرفه ای نیست. به امتحانش می ارزه.

[amtist7]

یه سوال داشتم کسی کتاب جامعی برای آموزش عکاسی پیشنهاد نداره؟ البته دیده باشه یا خونده باشه منظورم اینه که اطمینان داشته باشه به درد بخوره.

[ELSIN]

هرآنچه در مورد دوربین DSLR باید بدانید

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مهمترین و اصلی ترین مزیت دوربین های DSLR نسبت به دوربین های Compact یا دوربین های دیجیتال اتوماتیک این است که دارای لنز قابل جدا شدن و همچنین کنترل دستی هستند. این دو مزیت به کاربر اجازه می دهند وسعت تصویر، کیفیت و نور عکس، برجسته کردن سوژه و سایر افکت ها را به راحتی انتخاب کنند. در ادامه هر آنچه در مورد دوربین های DSLR باید بدانید را عنوان خواهیم کرد.


یه مطلب کامل عالی و با ارزش که به درد همه میخوره


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[ELSIN]

آشنايي با دنيـاي لنزها (قسمت اول)


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[pm505]

سلام
تو یکی دو ماهه گذشته یک سری سایت و کتاب آموزش عکاسی پیدا کردم که لینک هاشون رو واسه دوستان میذارم
تو این سایت آموزش های جالبی واسه عکاسی تو استودیو هست.آموزش هایی برای عکاسی از اشیاء ساخت فلاش حلقه ای و ساخت انواع سافت باکس و ..... کافیه حدود یه ربع توش بچرخید.

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

این دوتا سایت آموزش های ابتدایی عکاسی رو پوشش میدن


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
و
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

و همین طور این سایت

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

تو این سایت میتونید چندتا کتاب آموزش عکاسی مفید دانلود کنید.کافیه توش کلمه عکاسی رو سرچ کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

تو این سایت میتونید چندتا مجله عکاسی دانلود کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

این سایت یه مجله عکاسی رایگان هست که فقط کافیه ایمیلتون رو تو لیست اشتراکش وارد کندید بعد به ایمیلتون برید و روی لینکی که واستون اومده کلیلک کنید تا بتونید مجله ها رو دانلود کنید(حتما باید برید تو میلتون و رو اون لینک کلیک کنید در غیر اینصورت لینک دانلود واستون فعال نیست)

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

این سایت هم یه مجله ی رایگان دیگس که تنها مشکلش پایین بودن سرعت دانلود و نداشتن امکان توقف واسه لینکاش هست

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

این هم یه سایت هست که کلیپ های آموزشی داره

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

این هم یه صفحه تو فروم دپ ریویو هست که یه سری کتاب و مجله رایگان رو معرفی کرده واسه دانلود

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

امیدوارم مورد استفاده ی دوستان قرار بگیره:40:

[ELSIN]

کافه ديجيتال 2
به قلم احسان عباسى
اين شماره از نشريه الکترونيکي کافه ديجيتال در زمينه مباحث عکاسي، راه‌اندازي و اشتراک فتوبلاگ و قيمت دوربين‌هاي ديجيتال شرکت‌هاي مختلف است که اميدواريم مورد استفاده دوستان قرار گيرد.

دانلود + فهرست


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

سایت آقای احسان عباسى

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[ELSIN]

شاتر دوربین عکاسی چیست ، انواع آن وکارائی آن…

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

چشم ها را باید شست … جور دیگر باید دید.
یک عکس و تصویر مفاهیم و معانی را طوری بیان می کند که نمی توان آن را با هزاران کلمه و حرف بیان کرد.
پرده ای که با زدن کلید آن به مدت زمان معینی از جلوی فیلم کنار می رفت تا فیلم نور ببیند. بخشی از آن صدای آشنای کلیک که نماد صوتی عکاسی بود مربوط به کار همین پرده بود. اما در دوربین شما دیگر عملاً وجود خارجی ندارد!
برای همین هم دوربین های غیر حرفه ای و موبایل ها اینقدر بی صدا شدند که سازندگان مجبور شدند برای جلوگیری از سوءاستفاده و عکس های یواشکی، صدای کلیک مجازی را حداقل در موبایل ها اجباری کنند!

شاتر تیغه ای
شاترهای تیغه ای درون لنز بسیاری از دوربین های قطع متوسط و در همه دوربین های قطع بزرگ قرار دارد. این شاترها از یک سری تیغه یا صفحاتی که بر روی هم قرار گرفته اند تشکیل شده است. وقتی شاتر عمل می کند تیغه ها برای مدت زمان تنظیم شده کاملا باز می مانند.
شاتر کانونی
یک شاتر کانونی همانطور که از نامش پیداست درون بدنه دوربین درست در جلوی تصویر( فیلم) قرار گرفته است ( جایی که تصویر فوکوس شده). این سیستم به طور گسترده ای در دوربین های ۳۵ میلیمتری (slr) و تعداد کمی از دوربین های قطع متوسط به کار رفته است. این سیستم می تواند به دو پرده که یکی باز و دیگری دریچه شاتر را می بندد وصل شده باشد. وقتی سرعت شاتر بالا استفاده می شود، پرده دوم قبل از اینکه پرده اول کاملا باز شود شروع به بسته شدن می کند. در سرعت شاتر بالا شکاف باریکی بر روی صفحه تصویر حرکت می کند. این ویژگی، استفاده از فلش های با سرعت بالا را غیر ممکن می کند. اگر فلش با سرعت شاتر بالا استفاده شود تنها قسمتی از تصویر اکسپوز می شود.
فایده شاترهای کانونی نسبت به شاترهای تیغه ای
سرعت شاتر بالاتر از ۱۰۰۰/۱
لنزها به خاطر اینکه شاتر درون آنها به کار برده نمی شود ارزان تر هستند.
مشکلات
سرعت سینکرونیزاسیون محدود

زمان شاتر ( سرعت شاتر )
زمان شاتر نسبت عکس با اندازه دیافراگم دارد. یعنی هرچه دیافراگم بازتر و نور ورودی بیشتر باشد، زمان نوردهی باید کوتاهتر شود. اعداد شاتر هم مثل دیافراگم استاندارد و در واقع مخرج کسری هستند که صورت آن یک ثانیه است. پس هرچه بزرگتر می شوند نوردهی کمتر می شود. به این شکل : ۱ – ۲ – ۴ – ۸ – ۱۵ – ۳۰ – ۶۰ – ۱۲۵ – ۲۵۰ – ۵۰۰ – ۱۰۰۰ تا ۴۰۰۰البته دوربین های مختلف ممکن است اعداد بینابینی را هم داشته باشند.
علاوه بر این اعداد، دوربین شما ممکن است یک وضعیت دیگر هم داشته باشد به نام Bulb یا اختصاراً B در این وضعیت با فشار دکمه شاتر باز می شود و تا زمانی که دوباره دکمه شاتر را بزنید باز می ماند. این وضعیت مناسب عکسبرداری از مثلاً رعد و برق است، مثل این:
عکاس شاتر را باز کرده و منتظر مانده تا آسمان چندبار برق بزند. البته استفاده از این وضعیت کمی لم دارد که بعدها خواهم گفت.
شاتر رابطه مستقیمی با نوع سوژه شما دارد. اگر از عمه خانم عکس می گیرید نیاز به سرعت بالایی ندارید. سرعت ۶۰ (یک شصتم ثانیه ) کافی است. اما برای عکاسی از خواهر زاده تون که حتماٌ هم به خودتون رفته و یک جا بند نمی شه کمتر از ۲۵۰ رو توصیه نمی کنم.وقتی دوربین را در وضعیت Tv قرار می دهید. به دوربین می فهمانید که می خواهید خودتان سرعت عکاسی را تعیین کنید. پس دوربین تا حد دستیار شما عقب نشینی می کند و حالا این شمایید که بسته به موقعیت و هدفتون سرعت عکاسی رو تعیین می کنید. در مورد این موقعیت ها بعداً در عکاسی عملی بیشتر صحبت خواهیم کرد اینجا فقط کلیاتی از کاربرد تعیین سرعت را می گویم. مثلاً اگر از یک مسابقه اسکی عکس می گیرید ممکن است دو جور عکس بخواهید داشته باشید. عکسی که در آن هم چیز و همه کس ثابتند مثل این:
برای این عکس از سرعت بالا استفاده می کنید مثلاً ۱۰۰۰
یا اینکه می خواهید حرکت سوژه را نشان بدهید مثل این:
در این حالت از سرعت پایینتر استفاده می کنید مثلاً ۶۰ و دوربین را همراه سوژه حرکت می دهید. (البته باید کمی تمرین داشته باشید)
یا مثلاٌ وقتی در طبیعت می خواهید نرمی حرکت آب را نشان بدهید:
در این حالت هم سرعت را در حد ۱۵ پایین می آورید.
یک توضیح هم بدهم و بگذریم. برای سرعت های پایینتر از ۶۰ ترجیحاً و پایینتر از ۳۰ حتماً از سه پایه استفاده کنید.
اول این مطلب گفتم که عکاسی از نظر فنی یعنی به کار گرفتن و بازی کردن با همین دو مفهوم دیافراگم و شاتر. حالا اضافه میکنم از نظر هنری، مبانی عکاسی شامل چیزهای دیگری هم می شود مثل فاصله کانونی که از خواص لنز است .


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[tranceyou]

آقا یه سوال مهم من میخوام فون بک گراند سفید بگیرم ایا پلاستکی 6*3بگیرم یا مخملی 6*3 یا زنجیره ای کدوم بهتره؟؟؟؟

[n-95]

آموزش عکاسی حرفه ای - به همراه آموزش کامل عکاسی مدل

این مجموعه عظیم شامل :

- آموزش کامل عکاسی مدل ( آتلیه عکاسی ) : Fashion And Beauty Lighting

۱-نورپردازی زیبا در استودیو
۲-نور های سافت(ملایم) در خارج از استودیو
۳-پانل های نور
۴-تکنیک های سافت دیش
۵-نورپردازی مدل(فشن)
۶-نورپردازی های مخلوط برای عکس های درام
۷-نورپردازی مدل در محوطه های باز
۸-زمینه ها و نورپردازی زمینه

آموزش جامع عکاسی با Photography-Masterclass :

این آموزش یکی از حرفه ای ترین و جامع ترین اموزشهای مربوط به هنر عکاسی و نحوه کار با فایل های مخصوص این کار را در نظر گرفتم که کار اقای Karl Taylor می باشد و شامل ۹ بخش می باشد.



2.1GB

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

سلام

توی اینترنت فیلم آموزش عکاسی به زبان فارسی پیدا میشه !؟
حجمش مهم نیست ، اگر پیدا کردین لینک به من بدین :11:

[ELSIN]

نکاتی که باید هنگام کار با دوربین دیجیتال بدانیم

اگر به تازگی یک دوربین دیجیتال حرفه ای یا همان SLR خریداری کرده و امکانات مختلف آن شما را گیج کرده، و درگیر فهمیدن تمام اصطلاحات فنی که در صنف عکاسان معمول است شده اید، پیشنهاد می کنیم نگاهی به مقاله حاضر که شامل اصول اولیه عکاسی، آشنایی با طرز کار دوربین دیجیتال، و راهنمای گرفتن عکس های بهتر به کمک نکات فوق است بیاندازید.


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[ELSIN]

۱۵ افکت عکسی که عاشقان عکاسی می بایست آن ها را بشناسند


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[N!CE^M4N]

مرسی از پیج خوبتون کلی استفاده داشت واسه من .... ممنون از کسانیکه زحمت مطالب رو میکشن خسته نباشین...

[sedr]

سلام
دقیقا فیلتر بدرد چیکاری می خوره!؟

[sastwhc]

فیلتر های عموما برای حذف طول موج خاصی و عبور طول موج ها خاص و گاهی برای ایجاد افکت های خاص استفاده می شوند.این کاربرد اخیر پس از ورود دوربینهای دیجیتال و تاریک خانه های مجازی تقریبا منسوخ شده.فیلتر ها رنگی هم امروزه بجز موارد خاص دیگر مورد استفاده نیستند اما استفاده از فیلتر UV کماکان مورد توجه می باشد.

---------- Post added at 01:21 AM ---------- Previous post was at 01:19 AM ----------

en.wikipedia.org/wiki/Photographic_filter
how-to.wikia.com/wiki/How_to_use_camera_filters_for_photography
en.wikipedia.org/wiki/Polarizing_filter_(photography)