ورود

نسخه کامل مشاهده نسخه کامل : آیا در سال ۲۰۱۲ ، دو خورشید را در آسمان خواهیم دید؟!


Aref_2008
27-01-2011, 16:14
آیا در سال ۲۰۱۲ ، دو خورشید را در آسمان خواهیم دید؟!

خبری که چند روز پیش در این سایت ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) استرالیایی منتشر شد و ۲ روز پیش در سایت مشهور هافینگتون پست ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) بازتاب پیدا کرده است، کم کم دارد در وب سرو صدای زیادی به پا می‌کند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

در صورت فلکی جبار یا شکارچی، ستاره‌ای قرار دارد به نام یدالجوزا. این ستاره نهمین ستاره درخشان آسمان محسوب می‌شود و با ما ۶۰۰ سال نوری فاصله دارد. ید الجوزا از بزرگ‌ترین ستاره‌های شناخته شده و یک «ابرغول سرخ» است ، آن قدر بزرگ که اگر به جای خورشید در مرکز منظومه شمسی قرار می‌گرفت ، مدار چهار سیاره عطارد ، زهره ، زمین و مریخ در درونش جای میگرفت و سطح ستاره جایی حوالی کمربند سیارکها واقع می‌شد!
اما از مدت‌ها پیش دانشمندان دریافته‌اند که این ستاره در حال از دست دادن جرم است و ممکن است به زودی این جرم به یک آستانه بحرانی برسد و این ستاره تبدیل به یک ابرنواختر ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) شود و بعد از چند هفته یک ستاره نوترونی یا سیاه‌چاله بر جای بگذارد. گر ید الجوزا، تبدیل به ابرنواختر شود با توجه به جرم زیادی که دارد، گمان می‌رود، از ماه هم درخشا‌ن‌تر باشد و حتی در طول روز هم به آسانی قابل رؤیت باشد! البته این دوره، بیشتر از چند هفته به درازا نخواهد کشید.
ابر نواختر چیست؟ هنگامی که تمام سوخت هسته‌ای یک ستاره با جرم بیشتر از حد چاندراسکار (۱٫۴۴ جرم خورشیدی) به پایان برسد، نیروی گرانش برتری یافته و ستاره شروع به انقباض می‌کند. دراین حالت به دلیل عدم وجود فشار کافی داخلی، ستاره شروع به فروریزش می‌کند، برای وقوع یک انفجار ابرنواختری سرعت فروریزش باید بسیار زیاد باشد. فشار روی هسته ستاره سبب فشردگی آن می‌شود که در نتیجهٔ آن الکترون‌ها و پروتون‌های مجزا ترکیب شده و نوترون‌ها را به وجود می‌آورند زیرا در آن فشار شدید تنها نوترون‌ها می‌توانند وجود داشته باشند. سرانجام بخش بیرونی ستاره منفجر شده و تبدیل به سحابی ابرنواختری می‌شود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نخستین بار، در ۱۸۵ سال پیش از میلاد مسیح چینی‌ها یک ابرنواختر را مشاهده و ثبت کردند.




سیستم چند ستاره‌ای در عالم خیال و افسانه:
چه چیز جالبی! تصورش را بکنید که دو خورشید داشته باشیم، این یعنی تجلی تصویرسازی‌های جورج لوکاس.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


وقتی خبر را خواندم، بی‌اختیار یاد یکی از کتاب‌های علمی تخیلی ایزاک آسیموف به نام شبانگاه افتادم. در این کتاب علمی تخیلیع آسیموف با تخیلی قابل تحسین، سیاره‌ای را برایمان خلق کرد که چهار ستاره داشت، طوری که هیچ وقت در این سیاه تاریکی وشب حکم‌فرما نمی‌شد. اما متعاقب کسوفی که باعث شد که برای ساعات محدودی، سطح سیاره تاریک شود، انسان‌های روی سیاره که اصلا از لحاظ روانشناسی و بیولوژیکی به تاریکی عادت نداشتند، وحشت‌زده شدند و همین مطلب منجر به آشوب و هرج و مرج و از میان رفتن بنای تمدنی‌شان شد.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خوب مختصرتر از این نمی‌شد، تعریف کرد! تازه سال‌های سال از خواندن این کتاب گذشته است.






ضرورت بازتاب صحیح اخبار علمی: اما چیزی که این روزها باعث بحث و مناقشه شده است، خبر سایت استرالیایی News.com.au بوده است. این سایت با هالیوودی کردن و پر و بال دادن به گفتگویش با استاد دانشگاه کیوزلند جنوبی -دکتر برد کارتر- خبر را طوری ساخته و پرداخته کرده است که خواننده بی‌دقت گمان می‌برد، انفجار ستاره بسیار نزدیک خواهد بود.
حقیقت این است که فعلا نمی‌توان تخمین درستی از زمان پایان کار یدالجوزا داشت، اما بسیار محتمل است که در هزاره جاری شاهد این ابرنواختر باشیم. یک هزار سال در مقیاس نجومی، زمان بسیار کوتاهی است.
اما سایت بزرگ و مشهور هافینگتون پست، کار بدتری کرده است و با آوردن سال ۲۰۱۲ در تیتر خبر، دیگر کاملا به سیم آخر زده است!
ساده نقل کردن اخبار و تلاش برای جلب مخاطب، نباید مترادف با دستکاری خبر و بزرگ‌نمایی کردن انگاشته شود. مخصوصا در مورد خبرهای علمی که هر کس با جستجویی اندک می‌تواند، متوجه واقعیت شود.
فاکس نیوز که تصادفا متعلق به همان گروه خبری سایت استرالیایی مزبور است، کوشیده است، در مقاله‌ای ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) کاربران اینترنت را از اشتباه دربیاورد.
البته مسئله جالب این است که با توجه به فاصله ید الجوزا از ما، ممکن است این ستاره صدها سال پیش منفجر شده باشد و امواج نورش در فضا در حال حرکت به سوی ما باشند.




اما صورت فلکی جبار یا شکارچی، در ستاره‌شناسی شرقی و همچنین نزد یونانی‌ها و غربیان، صورتی جالب و پر از وهم و خیال و افسانه است:



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




جَبّار یا شکارچی، صورتی فلکی که در گذشته، چون شمالی یا جنوبی بودن صورتها را نسبت به دائرة‌البروج می‌سنجیدند، دومین صورت از صور فلکی نیمکرۀ جنوبی آسمان به شمار می‌آمد و به صورت مردی با عصایی در دست و شمشیری بر کمر تصور می‌شد. یونانیان آن را اوریون ۲ می‌خواندند که در اساطیر یونانی، شکارچی غول‌پیکری است که هویتی نیمه‌خدایی دارد و گفته‌اند که خدایان پس از مرگ او را به شکل این صورت فلکی در آسمان قرار دادند.
برابر افسانه‌ای، شکارچی روزی «آرتمیس» -الهه شکار- را هنگام شنا در آب غافلگیر کرد ، آرتمیس از این واقعه عصبانی شد و شکارچی را به صورت گوزن در آورد. آنگاه سگ‌های شکاری او نتوانستند شکارچی را باز شناسند و وی را تکه تکه کردند و از هم دریدند . پس از آن جبار به همراه سگ‌ها به شکل صورت فلکی به آسمان صعود کرد و به واقع در آسمان می توانید کلب اکبر و کلب اصغر را با ستارگان اصلی باشکوهشان شعرای یمانی و شعرای شامی مشاهده کنید و به تحسین زیبایی و شکوه آنها بپردازید .
در داستان دیگر جبار ، معشوق آرتمیس یا «آروارا» ، الهه سرخ فام بامداد ، انگاشته می شود . می گویند الهه شکار آرتیمیس ، که وظیفه نور افشانی ماه را نیز بر عهده داشت ، به خاطر جبار فراموش کرد ، نور ماه را بتاباند . خدای خورشید از این موضوع چنان عصبانی شد ، که شکارچی را با تابش اشعه های نورانی خود نابینا کرد .
بر اساس افسانه‌ای دیگر آرتمیس خود از روی اشتباه جبار درمانده را مورد اصابت تیر قرار داد . آرتمیس برای جبران، از پدرش ، زئوس خواست که شکارچی یا جبار را با سگهایش و شکاری که کرده بود ، یعنی خرگوش ( صورت فلکی ارنب ) ، به آسمان منتقل کند .
در بابل باستان مردم در صورت فلکی جبار نقش خدایی را می‌دیدند ، که سنگهای قیمتی و جواهرات را خلق می کرد . در واقع هم ستاره نورانی قرمز رنگ «یدالجوزا» و ستاره نورانی سفید متمایل به آبی «رجل الجوزا» یاقوت و الماس را به خاطر انسان می آورند .
شاید پر وبال گرفتن این شایعه در اینترنت تا حدی به خاطر این افسانه‌ها و فیلم تخیلی ۲۰۱۲ باشد!
skyline00
29-01-2011, 03:10
جالب بود ، ممنون ، همونطور که در موخره پست اومده حتی اگر امروز هم این اتفاق بیفته سالها طول میکشه که ما در زمین این اتفاق رو ببینیم (( طبق گفته منبع 600 سال نوری که میشه 600 سال دیگه ... ))

حالا چرا در منابع گفتن 2012 من نمیدونم ، مطلب به این سادگی رو چرا پیچوندن ...

فکر کنم در خبر ها خوندم چند هفته پیش به دلیل انعکاس نور خورشید در جو توی چین 3 تا خورشید دیدن ...
Reza Azimy_RW
29-01-2011, 14:10
جالب بود ، ممنون ، همونطور که در موخره پست اومده حتی اگر امروز هم این اتفاق بیفته سالها طول میکشه که ما در زمین این اتفاق رو ببینیم (( طبق گفته منبع 600 سال نوری که میشه 600 سال دیگه ... ))

حالا چرا در منابع گفتن 2012 من نمیدونم ، مطلب به این سادگی رو چرا پیچوندن ...

فکر کنم در خبر ها خوندم چند هفته پیش به دلیل انعکاس نور خورشید در جو توی چین 3 تا خورشید دیدن ...
خوب گفتن که ممکنه مثلا ممکنه 598 سال نوری پیش این اطفاق افتاده باشه و در2012 نورش به ما برسه که ببینیمش .
البته من کللی گفتم کاری به اثبات 2012 و اینا ندارم !
skyline00
29-01-2011, 21:29
خوب گفتن که ممکنه مثلا ممکنه 598 سال نوری پیش این اطفاق افتاده باشه و در2012 نورش به ما برسه که ببینیمش .
البته من کللی گفتم کاری به اثبات 2012 و اینا ندارم !

سلام

سلام

ما وقتی یک ستاره یا سیاره رو در فضا رصد میکنیم ، همیشه زمان گذشته رو میبینیم ، فرضا اگر ستاره ای رو که 1000 سال نوری با ما فاصله داره رو ببینیم که داره منفجر میشه ، یعنی 1000 سال پیش منفجر شده ، یعنی ما نمیدونیم اون ستاره در سال 2011 چه بلایی سرش اومده ، (( به عبارت دیگه در سال 3011 ما میدونیم که اون ستاره در سال 2011 چطوریه و چه وضعیتی داره ))

اینجا هم همینطوره ، اگر دانشمندی در زمین ، ستاره ای که 600 سال نوری با ما فاصله داره رو رصد کرده که داره تبدیل به یک سوپر نوا میشه ، تصویر سوپر نوا شدن این ستاره مال 600 سال پیشه و از 600 سال پیش تا الان نور این ستاره به سمت ما اومده و ما الان داریم میبینیمش ، یعتی اگر 600 سال پیش هم اون ستاره جرمش رو از دست داده باشه ، سالها طول میکشه که فروریزی کنه و تبدیل به سوپر نوا بشه ، یعنی که عمرا حالا حالا ها ما ببینیمش ، بازم اونا دانشمندن ، به قول بچه ها گفتنی اینکاره ان ، اما اینطوری که من فهمیدن حالا حالا ها ما این تصویر زیبا رو نخواهیم دید
Reza Azimy_RW
30-01-2011, 14:35
خوب دوست عزیز شاید مثلا 600 سال پیش این سیاره میخواسته تبدیل به سوپر نوا بشه ( که الان داریم میبینیم ) . بعد 2 سال بعدش شده ( یعنی 598 سال پیش ) . دراین صورت 2 سال دیگه نورش به ما میرسه و میبینیمش .
در هر صورت ممکنه چنین اطفاقی بیوفته .
Babak
30-01-2011, 15:52
خوب دوست عزیز شاید مثلا 600 سال پیش این سیاره میخواسته تبدیل به سوپر نوا بشه ( که الان داریم میبینیم ) . بعد 2 سال بعدش شده ( یعنی 598 سال پیش ) . دراین صورت 2 سال دیگه نورش به ما میرسه و میبینیمش .
در هر صورت ممکنه چنین اطفاقی بیوفته .

سلام
انتقال هیچ داده ای در جهان سریعتر از نور اتفاق نمیوفته. یعنی آنچه ما از نور ستاره میبینیم سریع ترین داده ای که به ما میرسه از اون ستاره.
بحث بعد چهارم بیشتر در بحث های کیهان شناسی کاربرد داره. در عمل اینجا و در بحث بالا اصلا کاربردی پیدا نمیکنه.
ما نمیتونیم داده ای جدید تر از نوری که الان به میرسه از ستاره داشته باشیم . و فقط پیش بینی های مبتنی بر اختر فیزیک باقی میمونه.
پیش بینی های فعلی از تغییرات زندگی ستارگان در بازه های زمانی بلند مدت کاربرد داره. مثل پیش بینی زلزله. میتونیم بگیم که از الان تا 1 میلیون سال دیگه ممکنه این ستاره منفجر بشه. اما زمان دقیقش فعلا قابل پیش بینی نیست.
وقتی ما نور ستاره رو الان میبینیم ( بدون اهمیت داشتن اینکه نور چه زمانی حرکت کرده و در راه بوده) درباره چیزی که الان میبینیم هم میتونیم صحبت کنیم.
با وجودیکه میدونیم نور رسیده به ما متعلق به گذشته است در مدل سازی های ستاره ای همیشه زمان حال لحاظ میشه. تمام پیش بینی هم بر مبنای نوری که الان رسیده بهمون.

نمیدونم تونستم گویا حرف بزنم یا نه.
Reza Azimy_RW
30-01-2011, 20:03
سلام
انتقال هیچ داده ای در جهان سریعتر از نور اتفاق نمیوفته. یعنی آنچه ما از نور ستاره میبینیم سریع ترین داده ای که به ما میرسه از اون ستاره.
بحث بعد چهارم بیشتر در بحث های کیهان شناسی کاربرد داره. در عمل اینجا و در بحث بالا اصلا کاربردی پیدا نمیکنه.
ما نمیتونیم داده ای جدید تر از نوری که الان به میرسه از ستاره داشته باشیم . و فقط پیش بینی های مبتنی بر اختر فیزیک باقی میمونه.
پیش بینی های فعلی از تغییرات زندگی ستارگان در بازه های زمانی بلند مدت کاربرد داره. مثل پیش بینی زلزله. میتونیم بگیم که از الان تا 1 میلیون سال دیگه ممکنه این ستاره منفجر بشه. اما زمان دقیقش فعلا قابل پیش بینی نیست.
وقتی ما نور ستاره رو الان میبینیم ( بدون اهمیت داشتن اینکه نور چه زمانی حرکت کرده و در راه بوده) درباره چیزی که الان میبینیم هم میتونیم صحبت کنیم.پس شما هم حرفتون اینه که ممکنه مثلا 2025 دو خورشید داشته باشیم ( کاملا علمی هم هست چیزه خواصی نیست ! ) - ( گفتم 2025 که با بحث 2012 قاتی نشه ! )


با وجودیکه میدونیم نور رسیده به ما متعلق به گذشته است در مدل سازی های ستاره ای همیشه زمان حال لحاظ میشه. تمام پیش بینی هم بر مبنای نوری که الان رسیده بهمون.اره خوب دقیقا درسته . ما کاری نداریم این نور از کی به ما رسیده . برای ما زمانه حال هست


نمیدونم تونستم گویا حرف بزنم یا نه. به هر حال من خیلی از شما اطلاعات نجومیم کمتره ولی یه چیزایی میشه فهمید !:31:
ae2009
30-01-2011, 20:19
کلا سال 2012 مشکوک میزنه! معلوم نیست توی 21 دسامبر 2012 چه خوابی برای دنیا دیدن!
nafas
30-01-2011, 20:28
طلوع دو خورشید در آسمان زمین در سال 2012!

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

خبر احتمال انفجار دومین ستاره عظیم جهان، آلفا-جبار و مشاهده دو خورشید در آسمان زمین شایعات متعددی را درباره پایان یافتن عمر جهان هستی در سال 2012 در دنیای مجازی اینترنت به وجود آورده است در حالی که بسیاری از اخترشناسان با این خبر مخالف بوده و آن را رد می کنند


بر اساس گزارشهایی که به تازگی منتشر شده، ستاره آلفا-جبار در سحابی اوریون به زودی شاید تا سال 2012 طی انفجاری مهیب از هم متلاشی خواهد شد به شکلی که ترکشهای این انفجار مهیب می تواند زمین را تحت تاثیر خود قرار دهد.

اما آیا واقعا چنین انفجاری در سال 2012 رخ خواهد داد؟ اخترشناسان اینطور فکر نمی کنند. در حالی که دومین ستاره عظیم جهان به سرعت در حال از دست دادن جرم بوده و در حال حاضر به یک ستاره عظیم سرخ رنگ تبدیل شده است، یعنی به زودی منفجر شده و به یک ابرنواختر تبدیل خواهد شد، دلیلی وجود ندارد که زمان انفجار این ستاره را تا این حد زود تصور کرد.

"فیلیپ آر گود" استاد موسسه تکنولوژی نیوجرسی این داستان را داستانی کاملا هالیوودی می نامد زیرا به اعتقاد وی در واقعیت فرایند تدریجی انفجار ستاره ای اجتناب ناپذیر است اما هیچکس نمی داند چنین انفجاری چه زمانی رخ خواهد داد و اعلام سال 2012 برای رخ دادن چنین پدیده ای تنها یک حدس ساده است.

وی می گوید: "آلفا-جبار یک اَبَرستاره سرخ رنگ است و روزی در نهایت به ابرنواختر تبدیل خواهد شد، اما کِی؟ چه کسی می داند؟"

از سویی دیگر "فیل پلیت" اخترشناس معتقد است آلفا-جبار در نهایت روزی منفجر خواهد شد اما به اندازه ای از زمین دور است که نمی تواند به آن آسیبی وارد آورد. وی می گوید: یک ابرنواختر نباید دورتر از 25 سال نوری باشد تا بتواند به واسطه نور و یا دیگر پدیده ها به زمین آسیب وارد کند، در حالی که فاصله آلفا-جبار 25 برابر این فاصله است.

داستان جنجالی انفجار این ستاره در سال 2012 برای اولین بار در روزنامه ای استرالیایی منتشر شد. در این خبر پیش بینی شده بود که انفجار ستاره ای مهیبی رخ خواهد داد که درخشش آن ده ها میلیون بار شدیدتر از خورشید خواهد بود و اعلام کرده بود این رویداد به زودی رخ خواهد داد. در واقع مبنای این داستان درست است، آلفا-جبار طی انفجاری که امکان مشاهده آن از روی زمین نیز وجود دارد، منفجر خواهد شد اما درخشش آن به اندازه ای نخواهد بود که بتوان آن را به خورشید دوم تشبیه کرد.

به گفته محققان این ستاره کهنسال از مرکز در حال تخلیه سوختی است. این سوخت آلفا-جبار را درخشان و پر حرارت نشان می دهد اما زمانی که سوخت به پایان برسد، ستاره به سرعت در خود متلاشی خواهد شد.

با این همه انفجار قریب الوقوع ستاره آلفا-جبار در حال مشتعل تر کردن شایعات اینترنتی است که درباره نظریه های مرتبط با روز آخر جهان به وجود آمده است که بر اساس تقویم قوم مایان این رویداد در یکی از روزهای سال 2012 رخ خواهد داد. اما "پلیت" همچنان بر نظر خود پافشاری می کند: گفتن اینکه یک ستاره کی منفجر خواهد شد، در حالی که از آن فاصله بسیاری داریم، بسیار دشوار است. شاید آلفا-جبار امشب منفجر شود، شاید صد هزار سال و یا شاید چندین قرن دیگر. هیچکس از این تاریخ اطمینانی ندارد."

طی روزهای گذشته در نشریات متعدد علمی خبر دیده شدن دو خورشید در آسمان زمین در پی منفجر شدن یکی از عظیم ترین ستاره های جهان هستی نگرانی بسیاری را برانگیخته است.

گروهی از محققان که انفجار این ستاره را پیش بینی کرده اند می گویند این پدیده کیهانی بزرگترین آتشبازی از زمانی خواهد بود که زمین متولد شده است و آسمان شب را به مدت یک یا دو هفته به اندازه روز روشن خواهد کرد. ستاره آلفا-جبار که در سحابی اوریون قرار دارد 640 سال نوری از زمین فاصله دارد.

"برد کارتر" یکی از اخترشناسان دانشگاه کوئینزلند جنوبی که این انفجار را پیش بینی کرده است می گوید: این انفجار می تواند در یکی از روزهای سال جاری رخ دهد و یا تا میلیونها سال دیگر نیز خبری از چنین انفجاری نباشد."
amir h1999
05-04-2011, 15:38
چه چیز جالبی! تصورش را بکنید که دو خورشید داشته باشیم، این یعنی تجلی تصویرسازی‌های جورج لوکاس
بله
ایا این هم چیز جالبی است که از گرمای ان دوخورششید بسوزیم واز نور ان کور شویم؟
mahramasrar2
23-04-2011, 10:27
نمي خوام بعد مذهبي به قضيه بدهم ولي در روايات آمده از نشانه هاي آخرالزمان (يا همان ظهور) يكي اين است كه خورشيد از غرب طلوع خواهد كرد ! و يا دو خورشيد در آسمان خواهد بود !
ولي آيا سال 2012 في الواقع همان سال آخرالزمان است؟
shabe.saket
23-04-2011, 13:13
طلوع خورشید از غرب، زمانی میتونه اتفاق بیوفته که حرکت انتقالی زمین برعکس بشه.
حرکت انتقالی زمین زمانی برعکس میشه که قطبین زمین جاهاشون عوض بشه. یعنی شارش بارهای الکتریکی زمین کم کم، ضعیفتر و برای مدت کوتاهی نزدیک صفر، و سپس در جهت عکس زیاد تر بشه.
جابجایی قطبین زمین اگر اتفاق بیوفته، سرعت حرکت زمین در فضا کاهش پیدا میکنه و برای لحظه ای زمین ایست میکنه. سپس در جهت عکس دور خورشید میگرده. اگه این اتفاق بیوفته خورشید در زمین از سمت غرب طلوع و در شرق غروب میکنه.

چند هزار سال قبل این اتفاق افتاده.
بررسی های زمین شناسی نشون میده که الان قطبین زمین، در حال ضعیف شدن هستند. به طور قطع در آینده قطبین عوض خواهند شد اگر این رفتار زمین تغییر نکنه.
ولی
این امر زمان زیادی خواهد برد و تعیین زمان وقوع این حادثه اصلا امکان پذیر نیست. و همچنین به این زودی ها (2012) این اتفاق نمیوفته.
Babak
23-04-2011, 15:13
حرکت انتقالی زمین زمانی برعکس میشه که قطبین زمین جاهاشون عوض بشه. یعنی شارش بارهای الکتریکی زمین کم کم، ضعیفتر و برای مدت کوتاهی نزدیک صفر، و سپس در جهت عکس زیاد تر بشه.
جابجایی قطبین زمین اگر اتفاق بیوفته، سرعت حرکت زمین در فضا کاهش پیدا میکنه و برای لحظه ای زمین ایست میکنه. سپس در جهت عکس دور خورشید میگرده. اگه این اتفاق بیوفته خورشید در زمین از سمت غرب طلوع و در شرق غروب میکنه.
سلام
من با این موضوع مشکل دارم.
تا به حال بار ها جهت میدان مغناطیسی زمین عوض شده. قطبین جاشون رو عوض کردن.
اما میدان مغناطیسی چه ارتباطی داره با جهت گردش زمین ؟ تغییر جهت گردش زمین تنها ممکنه بر اثر یک برخورد بسیار عظیم ( مشابه برخورد منتهی به ایجاد ماه ) با زمین اتفاق بیوفته.
shabe.saket
23-04-2011, 16:43
درست ه. من هم همین عقیده رو داشتم.
ولی یه مستند شبکه چهار نشون میداد درباره سیاره زهره. در اون مستند گفت که دلیل حرکت برعکس زهره، (حرکت ساعتگرد) رو دانشمندان بررسی کردند و دو تا تئوری در این رابطه وجود داره.
تئوری اول که اشاره کردی بهش: برخورد جرم عظیم آسمانی به سر زهره، و در نتیجه سرو ته شدن اون و حرکت برعکسش.
تئوری دوم : تغییرات شدید و ناگهانی در هسته داغ زهره و ایست این سیاره و حرکت برعکسش.

حالا ما این موضوع رو به کره زمین تعمیق بدیم چه جوری میشه قضیه؟
دلیل بوجود اومدن شارش مغناطیسی زمین به احتمال زیاد حرکت سریع هسته مذاب آهنی مایع، به دور هسته آهنی جامد زمین، و اختلاط فرو مغناطیسی این عمل با چرخش وضعی زمین ه.
یعنی به دلیل اینکه در مرکز زمین، آهن مایع به دور آهن جامد به سرعت چرخش میکنه. میدان مغناطیسی در اطذاف کره زمین بوجود میاد. و به دلیل چرخش وضعی زمین، شارش مغناطیسی از شمال به جنوب ه.
من فکر میکنم تغییرات هسته زمین و رابطه اون با چرخش وضعی، میتونه بر چرخش انتقالی زمین و سرعت اون اثر بزاره.

البته قبول دارم که کل این حرفها در حد نظریه است و دفاع علمی نمیشه ازش کرد.
چون همون طوری که میدونی دلیل بوجود اومدن میدان مغناطیسی زمین مشخص نیست و در بین دانشمندان اتفاق نظر وجود نداره.

شاید حرکت و ایست زمین در فضا واقعا ممکن نباشه. شایدم باشه. ولی چیزی که در رابطه با سال 2012 و تغییر قطبین گفته میشه یه شایعه است و دچار یک اشتباه بزرگ شده و اون اشتباه اینه که:
جابجایی قطبین زمین با جابجایی جهت های شارش مغناطیسی فرق داره و امکان نداره به این زودی ها قطبین زمین عوض بشن.

ولی عوض شدن جهت شارش کاملا مسئله محتمل و امکان پذیری هست. اگر این مسئله به این زودی ها اتفاق بیوفته بر حیات روی زمین تاثیراتی خواهد گذاشت.