مشاهده نسخه کامل
: mohamad_a226
12-01-2011, 19:00
در مورد" آینده معماری " ..این روزها آنچه بیش از همه به آن پرداخته می شود بحث معماری پایدار و توسعه پایدار(Sustainable Development) است و به نظرم آنچه بدان کم پرداخته می شود ، "معماری دموکراتیک" (Democratic Architecture) است که در یکی- دو دهه گذشته در مباحث نظری معماری اهمیت و جایگاه ویژه ای داشته است.
براساس این مبحث، معماران بهتراست نگاه خود را بیشتراز زیبایی شناسی فرمال ، متوجه مسائلی چون مردم، مشکلات اجتماعی، فرهنگی، امکانات ، سیاست های کلی و اخلاق اجتماعی نمایند...دونالد مک دونالد( یکی از نظریه پردازان این بحث) عقیده دارد : "معماری و شهر به مردم مدیون است...می بایست شرایط مناسب برای مشارکت مردم در ساخت محیط زندگی شان فراهم آورد...همه مردم حق دارند خانه داشته باشند...باید به فکر بی خانمان ها بود...مردم باید توانایی(دانش ، فرهنگ و اقتصاد) ساخت محیط زندگی خودرا داشته باشند و بتوانند برای توسعه آن، تقسیم فضاها و یا حتی تغییر نماها به راحتی و با هزینه کم مشارکت کنند...و محیط زیست را تخریب نکنند...و نهایتا اینکه طرز سکونت و زندگی مردم می بایست بیان کننده نحوه مشارکت و مداخله اجتماعی مردم باشد و نه صرفا بیان کننده ایدئولوژی های ایده آل و سیاست زده...
شاید جالب باشد بدانید که چند سالی است که شعار طراحان در IKEA - که محصولات آن درسراسر دنیا متقاضی و مشتریان زیادی دار-این عبارت است :
Democratic Design- Available only in IKEA.
کارایی، زیبایی، ارزانی ، دوام، منحصر به فرد بودن طرح ها ، به روز بودن ایده ها و ...در این محصولات بسیار مورد توجه مردم است... شخصا در وین، دوبی ، موسکو و... استقبال مردم از این محصولات را مشاهده کردم و بسیار برایم جالب بود که انتخاب این شعار چقدرهوشمندانه است...
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
به نظرم معماری آینده نیز نیازمند توجه بیشتر به مردم ( توده مردم) است...معماری در مقیاس بزرگ و فضاهای عمومی و ویژه راه خود را پیش می رود...اما معماری در مقیاس خرد و متوسط مدت هاست که از مردم جدا شده است و در این مقیاس تنها به الیت جوامع توجه داشته است حال آنکه عمده محیط کالبدی زندگی ما در این مقیاس شکل می گیرد ...
هنگام نوشتن این چند خط برای ضیافت معماری شش + یک نمی دانم چرا اینقدر به یاد کارهای لویی کان در آسیا و کارهای کامران دیبا در ایران بودم... نگاه ویژه این معماران به مردم شناسی و جامعه شناسی ( بدون هرگونه قضاوتی )جای تامل دارد.
منبع:
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
براساس این مبحث، معماران بهتراست نگاه خود را بیشتراز زیبایی شناسی فرمال ، متوجه مسائلی چون مردم، مشکلات اجتماعی، فرهنگی، امکانات ، سیاست های کلی و اخلاق اجتماعی نمایند...دونالد مک دونالد( یکی از نظریه پردازان این بحث) عقیده دارد : "معماری و شهر به مردم مدیون است...می بایست شرایط مناسب برای مشارکت مردم در ساخت محیط زندگی شان فراهم آورد...همه مردم حق دارند خانه داشته باشند...باید به فکر بی خانمان ها بود...مردم باید توانایی(دانش ، فرهنگ و اقتصاد) ساخت محیط زندگی خودرا داشته باشند و بتوانند برای توسعه آن، تقسیم فضاها و یا حتی تغییر نماها به راحتی و با هزینه کم مشارکت کنند...و محیط زیست را تخریب نکنند...و نهایتا اینکه طرز سکونت و زندگی مردم می بایست بیان کننده نحوه مشارکت و مداخله اجتماعی مردم باشد و نه صرفا بیان کننده ایدئولوژی های ایده آل و سیاست زده...
شاید جالب باشد بدانید که چند سالی است که شعار طراحان در IKEA - که محصولات آن درسراسر دنیا متقاضی و مشتریان زیادی دار-این عبارت است :
Democratic Design- Available only in IKEA.
کارایی، زیبایی، ارزانی ، دوام، منحصر به فرد بودن طرح ها ، به روز بودن ایده ها و ...در این محصولات بسیار مورد توجه مردم است... شخصا در وین، دوبی ، موسکو و... استقبال مردم از این محصولات را مشاهده کردم و بسیار برایم جالب بود که انتخاب این شعار چقدرهوشمندانه است...
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
به نظرم معماری آینده نیز نیازمند توجه بیشتر به مردم ( توده مردم) است...معماری در مقیاس بزرگ و فضاهای عمومی و ویژه راه خود را پیش می رود...اما معماری در مقیاس خرد و متوسط مدت هاست که از مردم جدا شده است و در این مقیاس تنها به الیت جوامع توجه داشته است حال آنکه عمده محیط کالبدی زندگی ما در این مقیاس شکل می گیرد ...
هنگام نوشتن این چند خط برای ضیافت معماری شش + یک نمی دانم چرا اینقدر به یاد کارهای لویی کان در آسیا و کارهای کامران دیبا در ایران بودم... نگاه ویژه این معماران به مردم شناسی و جامعه شناسی ( بدون هرگونه قضاوتی )جای تامل دارد.
منبع:
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید