مشاهده نسخه کامل
: natanail2001
15-04-2006, 16:51
سلام . چون خودمم مدتيه تو مايه هاي سخت افزارم گشتم اينا رو پيدا كردم . البته متاسفانه منبعش رو فراموش كردم . ولي به نظر ميرسه معتبر باشه .
**********************************************
**********************************************
اسمبل قطعات كامپيوتر
احتياط ها :
قبل از اين كه شروع به نصب اجزا در داخل كيس كنيم , ما احتياج به آشنا شدن با تعدادي احتياط هاي پايه اي در رابطه با استفاده از تجهيزات داريم .
چيپ ها , پين ها و اتصالات روي قسمت هاي مختلف كامپيوتر , ظريف و حساس هستند . و بعد به كاربردن آن ها مي تواند نتايج تاسف باري داشته باشد .هميشه بايد سعي كنيم كه كارت ها و ساير بردها را با گرفتن از لبه هايشان جابجا كنيم و مورد استفاده قرار دهيم . نبايد اتصالات فلزي طلا رنگ روي چيپ هاي حافظه و كارت ها لمس شود , زيرا مايعات استخراج شده از انگشت ها مشكل ساز هستند و هميشه قبل از كار بر روي PC , حتما بايد آن را از برق كشيد . همچنين بايد نسبت به الكتريسيته ساكن محتاط بود . جرقه ناشي از جابجايي الكتريسيته ساكن توسط نوك انگشتان , مي تواند براي هميشه يك چيپ را خراب كند . تا حد ممكن نبايد كامپيوتر را در محيط فرش شده اسمبل كرد .
قبل از آن كه قطعه اي را در كامپيوتر از جاي خود بر داريم , بايد كارهاي زير را دنبال كنيم :
پاهاي خود را بر جاي خود محكم كنيم و حركت ندهيم .
با تماس با فلز در تماس با زمين , از جمله پشت كيس كامپيوتر وقتي متصل به سوكت سه پايه اي است , بر زمين تكيه دهيم تا هر گونه حركت در حال سكون در بدنمان را از بين ببريم .
بدون حركت پاهاي خود , هرچه را كه بايد با قطعه مورد نظر از كامپيوتر انجام دهيم , را انجام مي دهيم.
اگر احتياج به حمل قطعه اي از كامپيوتر شخصي خود را داريم , آن را در يك بسته حمل مي كنيم كه قطعه مورد نظر ثابت باشد و حركت نداشته باشد .
پاهاي خود را محكم مي كنيم و خود را به زمين ثابت مي كنيم , قبل از آن كه قطعه را از بسته حمل ,
جابجا كنيم .كامپيوتر شخصي خود را در ميز بزرگي اسمبل مي كنيم . بايد اطمينان پيدا كنيم كه فضاي كافي براي قرار دادن قطعات بر روي آن داريم . يك ظرف يا كاسه كوچكي براي پيچ ها و ابزارهاي ريز ديگر به كار مي بريم . براي كار اسمبل احتياج به انبردست و آچار و پيچ گوشتي چهار سوي كوچك و پيچ گوشتي دو سوي كوچك داريم . همچنين ممكن است به يك آينه كوچك و يك چراغ قوه احتياج پيدا كنيم , وقتي مي خواهيم در اطراف كيس كه قابل رويت نيستند كار كنيم .
مراحل اسمبل كردن
1- مطالعه كتابچه مادربورد :
براي اسمبل كردن بايد ابتدا كتابچه مادربورد را مطالعه كنيم . با مطالعه كتابچه مادربورد قبل از شروع به اسمبل كردن PC , مي توان مقدار زيادي در وقت خود صرفه جويي كرد و دردسر خود را كم كرد , حتي اين مطالعه قبل از خريدن حافظه و CPU نيز مي تواند بسيار مفيد باشد . همه كتابچه هاي مادربورد , همه اطلاعاتي را كه بايد داشته باشند ندارند , ولي اكثر قربب به اتفاق شركت هاي معروف ( مانند Abit , Asus ) مستندات تشريحي را تهيه مي كنند . كتابچه ها اطلاعات مهمي را به ما مي دهند , از جمله اينكه چگونه جا مپرها را ست كنيم و كدام اسلات ها براي نصب انواع رم هستند . هر چند توصيه مي شود كه از مادربورد بدون جامپر استفاده شود , بعضي از مادربوردها ممكن است شامل تعدادي جامپر يا سوئيچ هاي DIP باشند . مادربوردهاي مبتني بر چيپ ست VIA KT266 داري يك جامپر جهت تغيير بين 200 مگاهرتز و 266 مگاهرتز , Front Side گذرگاه هستند و مادربوردهاي RAID معمولا داراي تنظيم سوئيچ هاي DIP هستند .
2- نصب CPU :
اگر از يك سي پي يوي سوكت دار استفاده مي شود : بايد cpu را از لبه هايش در دست بگيريم و به گوشه هاي رديف پين هاي آن نگاه كنيم , يك يا دو تا از گوشه ها بايد پين هاي كمتري از بقيه داشته باشند . سپس به سوكت روي مادربورد نگاه مي كنيم و گوشه هايي كه مشابه با گوشه هاي تك cpu است را شناسايي مي كنيم . سپس بازوي كوچك را بلند كرده و به نزديك سوكت مادربورد برده و به ملايمت و آرامي , با هم خط كردن گوشه هاي مناسب و مقتضي , cpu را در سوكت قرار مي دهيم . در هنگام داخل كردن cpu از فشار استفاده نمي كنيم . cpu بايد به درستي در جاي خود بلغزد و قرار گيرد . اگر اين گونه نشد , اطمينان پيدا مي كنيم كه بازوي آزاد سازي سوكت كاملا بلند شده باشد و گوشه هاي تك cpu با گوشه هاي مربوطه در سوكت , تطابق داشته باشند .سپس بازو را به پايين فشار داده و مطمئن مي شويم كه آن را در جاي درست خود چفت كرده ايم .
سپس كولر cpu را اضافه مي نماييم . برخي از كولر هاي cpu , نوارهاي گرمايي از قبل تعبيه شده دارند كه در جايي قرار دارد كه در تماس با cpu است . اگر كولر از اين گونه بود , هر گونه پوشش محافظ را جدا مي كنيم ( معمولا نواري از پلاستيك آبي ) . اگر كولر نوار گرمايي متعلق به خود را نداشت , مقداركمي از خمير گرمايي را در وسط cpu پخش مي كنيم ( خمير گرمايي خيلي موثر تر از نوار گرمايي است , بنابراين اگر كولر نوار داشته باشد ممكن است كار بهتر اين باشد كه آن را جدا كنيم ) .كولر cpu را به سوكت , همان طور كه در دستور العملهايش توضيح داده شده مرتبط مي سازيم . در مكانيزم بستن كولر ممكن است به مقدار زيادي فشار احتياج باشد , ولي از فشار دادن كولر به طور شديد به طرف پايين بر روي هسته cpu اجتناب مي كنيم , فشار مستقيم زياد مي تواند هسته هاي Athlon را خرد كند . ممكن است بهتر اين باشد از يك سري انبردست هاي با سرهاي برآمده سوزني براي متصل كردن كولر استفاده كنيم . سرانجام , كابل هاي تغذيه كولر را به محل سه شعبه اي نزديك , بر روي مادربورد متصل مي سازيم .
اگر از cpu اسلاتي استفاده مي شود : اگر قبلا كارت cpu را به درون كارتريچ / كولر وارد نكرده اند , اين كار را انجام مي دهيم . محل هاي نصب كارتريچ را به سوراخ هاي مقتضي موجود بر روي مادربورد پيوند مي زنيم . كارتريچ را به درون اسلات cpu وارد مي كنيم و آن را با محل هاي نصب محكم مي سازيم. كابل هاي تغذيه كولر را به محل سه شعبه اي نزديك , بر روي مادربورد متصل مي سازيم .
3- نصب حافظه :
مادربوردها دو يا بيشتر اسلات هاي بلند دارند كه معمولا نزديك cpu هستند كه مشابه پين هاي اتصالي طلايي بر روي حافظه هاي DIMM مي باشند . بايد توجه كرد كه نمي توان انواع گوناگون RAM را تركيب و تطبيق ساخت . نبايد DIMM هاي PC133 و PC100 را با هم بكار برد و نبايد حافظه ECC و non-ECC را با هم تركيب ساخت . بايد از كتابچه مادربورد كمك گرفت تا انواع حافظه هايي كه مادربورد پشتيباني مي كند را مشخص ساخت . اما به هر حال غالبا مي توان DIMM هاي حافظه ها با سايز هاي مختلف را با هم تركيب ساخت .به عنوان مثال , اگر يك 128MB PC133 NON-ECC DIMM و يك 256MB PC133 NON-ECC DIMM داشته باشيم احتمالا مي توانيم آن دو را با هم به كار گيريم . از كتابچه مادربورد استفاده مي كنيم تا ببينيم چگونه DIMM هاي سايزهاي مختلف را مرتب و بچينيم .
براي نصب حافظه , اطمينان پيدا مي كنيم كه ماردبورد بر روي سطح صافي قرار دارد و هيچ چيزي زير
آن قرار ندارد . هر سوكت DIMM يك قلاب ( گيره قفلي ) در هر انتهاي آن خواهد داشت تا اتصال حافظه را وقتي درون آن قرار دارد مستحكم كند . به گيره هاي قفلي ضربه سبك و ناگهاني وارد مي سازيم تا باز شوند. DIMM ها را يكي يكي وارد مي سازيم . شكاف هاي بر روي لبه DIMM ها را با برآمدگي در سوكت DIMM مرتب مي سازيم .فشار مساوي بر كل محل وارد مي سازيم تا با صداي تيك شديدي به جاي خود بيفتد . هنگامي كه DIMM را به داخل سوكت فشار مي دهيم گيره هاي قفلي بايد بسته شوند . قبل از اقدام بيشتر , اطمينان پيدا مي كنيم كه DIMM كاملا به جاي خود وارد شده است و قفل ها بسته هستند .
4- محكم كردن مادربورد در داخل كيس :
كاور كيس را برداشته , در داخل آن بايد يك بسته سخت افزار باشد , شامل پيچ هاي عريض , پيچ هاي باريك , برجستگي هايي از جنس برنج , واشرهاي نايلوني قرمز رنگ و ضمائم ديگر .
قبل از آن كه مادربورد را نصب كنيم , ابتدا بايد كيس را با برداشتن هرگونه چيز قابل جابجايي كه ورود را مشكل مي سازد آماده سازيم . اگر از يك tower case استفاده مي شود , آن را به كنار مي خوابانيم . نگاهي به صفحه فلزي بزرگ در زير آن مي اندازيم . سوراخ هاي متعددي خواهد داشت , تعدادي از آن ها براي آن است كه ما با برجستگي هايي براي پشتيباني كردن مادربورد خود آن ها را پر سازيم . اگر مادربورد خود را از نزديك چك كنيم , سوراخ هايي با حاشيه نقره اي خواهيم يافت .اغلب آن ها با سوراخ هاي برجسته در داخل كيس منطبق خواهند بود , به خاطر روشي كه بر اساس آن كيس هاي ATX و برد ها استاندارد شده اند .
حداقل 6 برجستگي را براي محكم كردن مادربورد به كار مي گيريم و اطمينان پيدا مي كنيم كه هر برجسته برنجي كه ما نصب مي كنيم , با سوراخي در مادربورد انطباق دارد . نبايد هر برجستگي كه به طور كامل با مادربورد پوشانده مي شود ( با سوراخ هاي آن انطباق ندارد ) را نصب كرد , زيرا تماس غير صحيح بين
مادربورد و كيس مي تواند باعث سوء عمل و خرابي شود . از يك جفت انبردست براي پيچ دادن برجستگي هاي هر گوشه مادربورد و حداقل دو يا بيشتر براي پشتيباني از وسط مادربورد يكي نزديك اسلات AGP قهوه اي و ديگري در جهت مخالف , استفاده مي كنيم . اگر خواستيم مي توانيم از تعداد بيشتري استفاده كنيم سپس منطقه برجسته روي مادربورد را آماده مي كنيم كه پشت كيس مي باشد كه به سريال mobo , موازي , ps2 , USB و پورت هاي ديگر مربوط مي شود . برخي از كيس ها صفحات پانچ شده اي دارند كه قسمتي يا همه سوراخ هاي برجسته را مي پوشانند . پانچ آن ها را جدا كرده و آن ها را دور مي ريزيم . برخي از كيس ها يك صفحه برجسته جدا دارند كه بايد آن را به محكمي به درون محل قبل از وارد كردن مادربورد اضافه كنيم .
مادربورد را به درون كيس وارد مي كنيم . مطمئن مي شويم هيچ چيز زير آن نيفتاده يا نلغزيده است . از لبه هايش آن را نگه مي داريم . بايد مواظب باشيم كه آن را به كمك كولر cpu يا اجزاء برد نگيريم . اگر مواظب نباشيم ممكن است چيزي را بشكنيم . هماهنگ سازي برجستگي ها احتياج به مهارت كمي دارد ولي بايد به صبر و حوصله كار كنيم و به چيزي فشار وارد نكنيم . وقتي كه مادربورد در جاي خود است يك پيچ را ( عريض يا باريك , هر كدام را كه برجستگي ها لازم دارند ) براي هر برجستگي همراه با يك واشر نايلوني به كار مي بريم . هر پيچ را با يك يا دو دور چرخش مي بنديم , اما هيچ كدام را محكم نمي كنيم تا وقتي كه همگي آن ها را ببنديم . وقتي همه پيچ ها را نصب كرديم از اول همه پيچ ها را محكم مي كنيم , سپس دسته كابل بزرگ تر پاور را از تغذيه پاور به سوكت بزرگ پاور روي مادربورد متصل مي كنيم .
مادربورد هاي پنتيم 4 داراي سوكت پاور ديگر و كوچكتري نيز هستند , به جهت اينكه پاورهاي ATX جديد داراي يك كانكتور براي اين مورد هستند .
اكنون يك بسته كوچك سيم پيدا مي كنيم كه از جلوي كيس بيرون زده و داراي كانكتورهاي كوچكي است كه داراي برچسب هايي مثل " Power SW, " و " Power LED " و " hd led, " و "Speaker" و احتمالا چيز هاي ديگري مي باشد . بيشتر مادربوردها داراي قالب هاي كوچك پين مخصوص اين كابل ها مي باشد . كتابچه مادربورد داراي دياگرامي است كه نشان مي دهد كه هر كدام از اين ها به كدام يكي تعلق دارد.
5- تست اول :
قبل از ان كه به ادامه كار بپردازيم ما بايد مطمئن شويم كه مادربورد و پردازنده به درستي كار مي كند . بيشتر كيس ها به كامپيوتر اجازه كار با كيس باز را مي دهند . كارت گرافيك خود را نصب و آن را بايك پيچ محكم مي كنيم . سپس يك كابل پاور AC به منبع تغذيه پاور متصل مي كنيم و مانيتور را به پورت VGA ي كارت گرافيك متصل مي كنيم . كيبورد را به يك PS/2 متصل مي كنيم . اگر منبع پاور داراي يك سوئيچ در بيرون باشد آن را روشن كرده و سپس دكمه پاور را روي PC مي زنيم .
اگر اتفاقي نيفتاد احتمالا فراموش شده كه كابل AC به سوكت روي ديوار متصل شود يا يكي از كابل هاي جلوي كيس به مادربورد به طرز صحيحي متصل نشده است . ( ابتدا كانكتورهاي " Power SW " و " reset SW " را چك مي كنيم ) .
اگر پاور به درستي كار مي كند ما بايد حداقل صداي فن پاور را بشنويم و فن cpu نيز بايد بچرخد .
وقتي همه چيز كار كند ما بايد POST Screen ( Power-On Self Text ) با متن سفيد روي پس زمينه مشكي را ببينيم .
POST نشان مي دهد كه كامپيوتر چقدر حافظه دارد و به طور اتوماتيك درايوهاي IDE را شناسايي مي كند . با اين تست ما مطمئن مي شويم كه مادربورد و cpu و RAM همگي كار مي كند .
اگر POST ظاهر نشد نبايد نگران شد . كامپيوتر را خاموش و از برق مي كشيم و تمام اتصالات را چك مي كنيم . اطمينان حاصل مي كنيم كه همه DIMM ها سر جايشان محكم هستند و كارت گرا فيك در اسلات AGP محكم نصب شده است و مادربورد در داخل كيس درست نصب شده است . اگر پشت سر هم صداي بيپ بشنويم به اين معني است كه مادربورد مي خواهد يك كد اشتباه به ما بدهد ( و حداقل به اين معني است كه ما اسپيكرهاي PC را درست نصب كرده ايم ) .كتابچه مادربورد را چك مي كنيم تا بفهميم كه چه چيزي را مادربورد مي خواهد به ما بفهماند . بعضي از مادربوردها داراي يك سري LED هستند كه كدهاي اشتباه را نشان مي دهند . وقتي همه چيز درست بود PC را از برق كشيده و نصب بقيه قطعات را ادامه مي دهيم.
6- نصب وسايل ذخيره سازي :
كيس ها ممكن است داراي چندين محل درايو باشند . بعضي از محل هاي درايو داراي صفحه هاي قابل جدا شدن در جلوي كيس هستند كه به آن ها محل هاي External گفته مي شود و در دو سايز هستند . 5 اينچ براي قطعاتي مانند درايوهاي CD-ROM و 3 اينچ براي وسايل ذخيره سازي كوچكتر مانند فلاپي درايوها . كيس ها احتمالا چندين محل Internal 3 اينچي دارند كه براي هارد ديسك ها در نظر گرفته شده اند . گاهي اوقات محل Internal نصب شده , قابل جابجايي است كه نصب و محكم كردن هارد درايو را بسيار آسان مي سازد . بعضي از كيس ها داراي ريل هايي هستند كه به درايوها اضافه مي شوند تا آن ها را كشويي كنند و براحتي در داخل كيس حركت داده شوند .براي دريافت جزئيات بيشتر بايد به مستندات كيس خود مراجعه كنيد .
ابتدا ما هارد درايوهاي IDE را نصب مي كنيم . بيشتر هارد درايوها داراي يك قالب جامپر در پشتشان نزديك كانكتورها هستند . در ليبل آن ها , همچنين يك دياگرام مي باشند كه توضيح مي دهد كه چگونه جامپرها را ست كنيم تا از خود درايو استفاده كنيم يا به عنوان درايو master يا slave روي يك IDE BUS . اگر ما يك هارد درايو داشته باشيم بايد آن را به عنوان درايو single يا single/master ست كنيم . اگر دو تا داشته باشيم يكي را به عنوان master و ديگري را به عنوان slave ست مي كنيم.
همچنان كه قبلا گفته شد اگر ممكن باشد بايد محل هاي درايو internal را در بياوريم . اگر محل هاي كيس بيرون نمي آيند فقط دنبال محل internal مناسب و دم دست در داخل كيس مي گرديم .اگر محلي در نزديكي منبع پاور باشد سعي شود كه از آن استفاده نشود , منبع پاور توليد گرما مي كند و ما مي خواهيم كه هارددرايو تا آنجا كه ممكن است خنك بماند . هارد درايو را داخل يك محل درايو internal مي كنيم . بنابراين كانكتورها به سمت داخل قرار مي گيرند , به سمت مادربورد . آن را با چهار پيچ سفت مي كنيم ( درايوهاي مختلف از پيچ هاي مختلفي بهره مي گيرند بنابراين سعي كنيم از آن هايي كه همراه درايو عرضه مي شوند استفاده كنيم ) . محل دايو internal را همراه با هارد درايو نصب شده خارج از كيس نگه مي داريم تا زماني كه كابل ها را وصل كنيم .سپس آن را به جاي خودش بر مي گردانيم و سفت مي كنيم .
همانند هارد درايوها , درايوهاي نوري نيز مي توانند master يا slave باشند . اگر فقط يك درايو داشته باشيم مهم نيست كه جامپرهاي آن چگونه ست مي شوند . اما اگر دو درايو داشته باشيم يكي بايد master و ديگري بايد slave باشد . اكنون براي هر دايو نوري ( CD-ROM , DVD-ROM يا CD-RW ) يك محل external جدا مي كنيم . پوشش متناظر را از جلوي كيس بر مي داريم . ممكن است يك صفحه پانچ شده فلزي وجود داشته باشد كه احتياج به برداشتن آن نيز هست . درايوها را در محل ها سر مي دهيم . بسته به كيس , طرف چپ درايوها ( وقتي به سمت جلو كيس نگاه مي كنيم ) قابل دسترسي آسان تر نسبت به طرف راست مي باشد . سفت كردن اين درايوها تنها با دو پيچ در طرف چپ كافي است .
7- اتصال كابل هاي Data و Power :
بيشتر مادربوردها شامل دو كابل ريبون 40 پيني براي درايوهاي IDE و يك كابل 36 پيني براي درايوهاي فلاپي هستند .
همراه با مادربوردهاي جديد امروزي حداقل يك و ممكن است هر دو از كابل هاي 40 پيني در وا قع 80 سيم داشته باشند ( اين ها براي درايوهايي هستند كه از رابط ATA-66 يا سريع تر استفاده مي كنند ) و يك كانكتور آبي دارند .
كانكتورها معمولا اسلات شده هستند . بنابراين آن ها فقط در يك جهت نصب مي شوند . اگر اين گونه نيستند نگاهي به خود ريبون مي اندازيم , يك سيم , رنگي است . آن سيم بايد به پيني كه با 1 ليبل گذاري شده
است يا با يك پيكان روي درايو و مادربورد به ترتيب علامت گذاري شده است مرتبط شود . فلاپي درايو را در يك محل درايو 3 پيني External نصب مي كنيم . همانند درايوهاي نوري , شايد احتياج به برداشتن كاور و صفحه پانچ باشد . آن را حداقل با دو پيچ سفت مي كنيم .
اگر تنها يك كابل 80 سيمي داشته باشيم , سر آبي آن را به پورت IDE اصلي مادربورد متصل مي كنيم . سپس به بقيه كانكتورها نگاهي مي اندازيم .يكي بايد با عنوان " master " ليبل گذاري شده باشد . آن را به هارد درايو master ( يا تنها هارد درايو ) متصل مي كنيم .اگر دو تا هارد درايو داشته باشيم كانكتور آخري روي كابل را به درايو master متصل مي كنيم و كانكتور مياني را به slave . همين كار را با درايوهاي نوري تكرار مي كنيم , آن ها را به پورت IDE دوم متصل مي كنيم . كابل فلاپي درايو يك گره در يك انتهايش دارد . آن سر را به كانكتور 36 پيني فلاپي درايو متصل مي كنيم و مطمئن مي شويم كه ترتيب كابل رنگ شده را با پين هاي مارك حفظ كرده ايم . سر ديگر كابل را به اسلات مخصوص روي مادربورد متصل مي كنيم .بايد توجه كرد كه هنگام اتصال قطعات IDE بايد از اتصالات درايوهاي با سرعت بالا ( Ultra-ATA/100 ) با درايوهاي سرعت پايين ( ATA/33 ) اجتناب كرد . به عنوان مثال اگر ما يك جفت هارد درايو داشته باشيم كه يكي از آن ها brand-new ATA/100 و ديگري يك درايو قديمي تر باشد , ما بايد آن دو را در كانال هاي جداگانه نگهداري كنيم . چرا كه سرعت انتقال پايين تر درايو قديمي , مزاياي درايو جديد را از بين مي برد . حساب انگشتي : سريع را با سريع و كند را با كند بايد نگه داشت .
اكنون بايد همه اين درايوها را پاوردهي كنيم . اگر نگاهي به دسته سيم هاي بيرون زده از پاور داشته باشيم دو نوع كانكتور را مي بينيم . كانكتورهاي بزرگ تر براي هارد درايو ها و درايوهاي نوري هستند كه آن ها در يك جهت باريك شده اند و هر درايوي با يك قالب متناظر با آن ها خواهد داشت . كانكتورهاي كوچك تر براي فلاپي درايو هستند كه آن ها هم همچنين فقط در يك جهت مي باشند .
8- نصب كارت هاي expansion :
اكنون كه قطعات اصلي را نصب كرده ايم ما بايد كارت هاي expansion را نصب كنيم . ما قبلا كارت گرافيك AGP را براي تست كارايي اجزاي اصلي نصب كرده ايم . ما همچنين احتمالا كارت صدا و كارت هاي PCI ديگري نيز داريم كه لازم است آن ها را در اسلات هاي PCI سفيد رنگ نصب كنيم . اگر مادربورد چيپ audio به صورت onboard داشته باشد و ما مايل به نصب كارت صدا به جاي آن باشيم , ما بايد ساپورت audio ي مادربورد را از كار بيندازيم از طريق برنامه Bios setup .
نصب كارت هاي expansion در مقايسه با تمام مراحلي كه قبلا انجام داده ايم ساده است . به سادگي , gate ي ( كادر فلزي كوچك در پشت كيس ) را كه متناظر با اسلات كارت است بر مي داريم و با دقت كارت را در محلش قرار مي دهيم . اطمينان حاصل مي كنيم كه آن را در جايش كاملا به طرف پايين فشار مي دهيم , آن را با يك پيچ سفت مي كنيم .( بايد توجه كرد كه بيشتر كيس ها از پيچ هاي عريض براي اسلات هاي expansion بهره مي گيرند اما بعضي از پيچ هاي باريك استفاده مي كنند ) . اين كار را براي تمام كارت هاي expansion كه مايل به نصب آن ها هستيم انجام مي دهيم : video , audio , network و غيره .
اكنون يك كابل اضافي وجود دارد كه بايد نسبت به آن دقيق باشيم . درايو CD-ROM همراه با يك كابل خاكستري عرضه مي شود . ما بايد يك طرف آن را به كانكتور audio-out درايو متصل كنيم . و سر ديگر آن را به قاب CD-in كارت صدا ( يا مادربورد , اگر از sound onboard استفاده مي شود ) . اين كابل يك ضرورت در PC كاربردي نيست . هدف از آن اين است كه موزيك را از درايو سي دي رام به فرم آنالوگ تا كارت صدا عبور دهد . همچنين در بيشتر موارد اين امكان وجود دارد تا از اين كابل استفاده نشود و به تبادل ديجيتال موزيك از كابل ريبون IDE تكيه شود .
9- تست بزرگ :
هنوز نبايد كيس را ببنديم . يك كار مهم در اين لحظه اين است كه PC را تست كنيم ( حتي شايد بهتر اين باشد تا يك سيستم عامل نصب كنيم و مطمئن شويم كه همه چيز خوب كار مي كند قبل از آن كه كاور را در پشت كيس قرار دهيم ) . تست كامپيوتر در اين لحظه باعث مي شود كه اگر اشتباهي در اسمبل قطعات رخ داده باشد مجبور نشويم دوباره كيس را باز كنيم و به بررسي مشكل بپردازيم . همانند تست اول , مانيتور را به كارت گرافيك متصل مي سازيم و سيم AC را به منبع پاور .كامپيوتر را روشن مي كنيم و منتظر ديدن POST Screen مي مانيم . ممكن است ما بخواهيم بعضي از setting ها را در برنامه BIOS Setup تغيير دهيم ( مانند از كار انداختن پردازنده onboard audio كه در بالا توضيح داده شد , وقتي ما از يك كارت صداي اضافه شده استفاده مي كنيم ) . مي توانيم برنامه BIOS Setup را از POST احضار كنيم . اغلب با فشار دادن كليد Delete يا F2 روي كيبورد اين كار انجام مي شود .
اما بعضي از BIOS ها احتياج به كليد متفاوتي دارند . POST Screen اين موضوع را روشن مي كند
اگر POST Screen ظاهر نشد بايد مراحلي را كه در تست اول نام برده شد دنبال كنيم . اگر ماشين از طريق بيپ يا چراغ هاي LED يك error code مي دهد , به كتابچه مادربورد نگاهي مي اندازيم . چك مي كنيم كه مطمئن شويم همه كارت هاي expansion و DIMM ها به درستي جا رفته باشند و همه كابل هاي پاور و ديتا به درستي سر جاي خودشان هستند . اگر هنوز هم POST Screen ظاهر نشده باشد كامپيوتر را خاموش و كارت هاي PCI را در مي آوريم . Power را وصل كرده , اگر POST ظاهر شد كامپيوتر را خاموش و هر بار يك كارت نصب مي كنيم تا زماني كه مورد مشكل ساز را پيدا كنيم . سعي مي كنيم اسلات هاي PCI را كه كارت ها را در آن , جا مي دهيم , تغيير دهيم
10- روشن كردن كامپيوتر و نصب سيستم عامل :
وقتي POST ظاهر شد , مي توان با خيال آسوده كابل هاي اسپيكر , ماوس , پرينتر و هر چيز ديگر را نصب كرد .
بدون يك سيستم عامل براي اجراي نرم افزار , هر كامپيوتري بلا استفاده است . بعد از اينكه اسمبل سخت افزار تمام شد ما بايد به اختيار خودمان يك سيستم عامل نصب كنيم . بيشتر ورژن هاي جاري ويندوز ( شامل XP ) با يك bootable CD-ROM disk عرضه مي شوند كه شروع كار را بسيار آسان مي كند . Windows 98 با يك bootable floppy diskette براي آسان كردن setup عرضه مي شود . بقيه ديسك هاي نرم افزاري كه موقع نصب سيستم عامل بايد همراه ما باشند درايورهاي مادربورد و ويدئو كارت و كارت صدا و لوازم ديگر كه نصب شده اند مي باشند .
دكمه پاور را زده , وارد برنامه BIOS Setup مي شويم و به بخش انتخاب bootable Devices مي رويم كه اين ممكن است روي يك صفحه setting سطح بالا باشد يا يك صفحه مخصوصي داشته باشد . First boot device را به درايو مدياي مناسب ست مي كنيم : CD-ROM اگر CD ويندوز , bootable است يا فلاپي درايو اگر از يك bootable floppy drive استفاده مي كنيم .
ماشين را روشن مي كنيم . اگر از CD-ROM مي خواهيم boot شويم منتظر يك prompt
مي مانيم : بعضي وقت ها لازم است كه يك كليد را فشار دهيم تا به سيستم بگوييم تا از درايو ROM بوت شود . به ويندوز اجازه مي دهيم تا يك پارتيشن روي هارد درايو setup كند و آن را در صورت لزوم فرمت كند . اگر از يك درايو قديمي كه شامل اطلاعاتي مي باشد كه به آن ها احتياجي نداريم استفاده مي كنيم , بايد پارتيشن قديمي را delete كرده و پارتيشن جديدي create كنيم . مي توان اين كار را از طريق رابط نصب ويندوز XP انجام داد . اما با ويندوز me و 98 ما بايد كامپيوتر را با ساپورت CD-ROM روشن كنيم و Fdisk را اجرا كنيم . Fdisk را استفاده مي كنيم تا پارتيشن هاي موجود را از بين ببريم و reboot كرده و سپس يك پارتيشن جديد create مي كنيم كه با ظرفيت درايو match مي شود . براي بار آخر reboot كرده و به ويندوز اجازه مي دهيم تا پارتيشن ها را فرمت كند . براي ويندوز me و 98 , FAT32 مناسب است و براي ويندوز XP , NTFS . در اين لحظه برنامه نصب ويندوز ما را با يك سري prompt هاي نصب راهنمايي مي كند . بعد از يك جفت reboot , Windows desktop آماده است . قبل از اينكه به نصب برنامه اي بپردازيم ابتدا چك مي كنيم تا مطمئن شويم تمام وسايل به صورت properly در device manager نمايش داده مي شوند .
**********************************************
**********************************************
اسمبل قطعات كامپيوتر
احتياط ها :
قبل از اين كه شروع به نصب اجزا در داخل كيس كنيم , ما احتياج به آشنا شدن با تعدادي احتياط هاي پايه اي در رابطه با استفاده از تجهيزات داريم .
چيپ ها , پين ها و اتصالات روي قسمت هاي مختلف كامپيوتر , ظريف و حساس هستند . و بعد به كاربردن آن ها مي تواند نتايج تاسف باري داشته باشد .هميشه بايد سعي كنيم كه كارت ها و ساير بردها را با گرفتن از لبه هايشان جابجا كنيم و مورد استفاده قرار دهيم . نبايد اتصالات فلزي طلا رنگ روي چيپ هاي حافظه و كارت ها لمس شود , زيرا مايعات استخراج شده از انگشت ها مشكل ساز هستند و هميشه قبل از كار بر روي PC , حتما بايد آن را از برق كشيد . همچنين بايد نسبت به الكتريسيته ساكن محتاط بود . جرقه ناشي از جابجايي الكتريسيته ساكن توسط نوك انگشتان , مي تواند براي هميشه يك چيپ را خراب كند . تا حد ممكن نبايد كامپيوتر را در محيط فرش شده اسمبل كرد .
قبل از آن كه قطعه اي را در كامپيوتر از جاي خود بر داريم , بايد كارهاي زير را دنبال كنيم :
پاهاي خود را بر جاي خود محكم كنيم و حركت ندهيم .
با تماس با فلز در تماس با زمين , از جمله پشت كيس كامپيوتر وقتي متصل به سوكت سه پايه اي است , بر زمين تكيه دهيم تا هر گونه حركت در حال سكون در بدنمان را از بين ببريم .
بدون حركت پاهاي خود , هرچه را كه بايد با قطعه مورد نظر از كامپيوتر انجام دهيم , را انجام مي دهيم.
اگر احتياج به حمل قطعه اي از كامپيوتر شخصي خود را داريم , آن را در يك بسته حمل مي كنيم كه قطعه مورد نظر ثابت باشد و حركت نداشته باشد .
پاهاي خود را محكم مي كنيم و خود را به زمين ثابت مي كنيم , قبل از آن كه قطعه را از بسته حمل ,
جابجا كنيم .كامپيوتر شخصي خود را در ميز بزرگي اسمبل مي كنيم . بايد اطمينان پيدا كنيم كه فضاي كافي براي قرار دادن قطعات بر روي آن داريم . يك ظرف يا كاسه كوچكي براي پيچ ها و ابزارهاي ريز ديگر به كار مي بريم . براي كار اسمبل احتياج به انبردست و آچار و پيچ گوشتي چهار سوي كوچك و پيچ گوشتي دو سوي كوچك داريم . همچنين ممكن است به يك آينه كوچك و يك چراغ قوه احتياج پيدا كنيم , وقتي مي خواهيم در اطراف كيس كه قابل رويت نيستند كار كنيم .
مراحل اسمبل كردن
1- مطالعه كتابچه مادربورد :
براي اسمبل كردن بايد ابتدا كتابچه مادربورد را مطالعه كنيم . با مطالعه كتابچه مادربورد قبل از شروع به اسمبل كردن PC , مي توان مقدار زيادي در وقت خود صرفه جويي كرد و دردسر خود را كم كرد , حتي اين مطالعه قبل از خريدن حافظه و CPU نيز مي تواند بسيار مفيد باشد . همه كتابچه هاي مادربورد , همه اطلاعاتي را كه بايد داشته باشند ندارند , ولي اكثر قربب به اتفاق شركت هاي معروف ( مانند Abit , Asus ) مستندات تشريحي را تهيه مي كنند . كتابچه ها اطلاعات مهمي را به ما مي دهند , از جمله اينكه چگونه جا مپرها را ست كنيم و كدام اسلات ها براي نصب انواع رم هستند . هر چند توصيه مي شود كه از مادربورد بدون جامپر استفاده شود , بعضي از مادربوردها ممكن است شامل تعدادي جامپر يا سوئيچ هاي DIP باشند . مادربوردهاي مبتني بر چيپ ست VIA KT266 داري يك جامپر جهت تغيير بين 200 مگاهرتز و 266 مگاهرتز , Front Side گذرگاه هستند و مادربوردهاي RAID معمولا داراي تنظيم سوئيچ هاي DIP هستند .
2- نصب CPU :
اگر از يك سي پي يوي سوكت دار استفاده مي شود : بايد cpu را از لبه هايش در دست بگيريم و به گوشه هاي رديف پين هاي آن نگاه كنيم , يك يا دو تا از گوشه ها بايد پين هاي كمتري از بقيه داشته باشند . سپس به سوكت روي مادربورد نگاه مي كنيم و گوشه هايي كه مشابه با گوشه هاي تك cpu است را شناسايي مي كنيم . سپس بازوي كوچك را بلند كرده و به نزديك سوكت مادربورد برده و به ملايمت و آرامي , با هم خط كردن گوشه هاي مناسب و مقتضي , cpu را در سوكت قرار مي دهيم . در هنگام داخل كردن cpu از فشار استفاده نمي كنيم . cpu بايد به درستي در جاي خود بلغزد و قرار گيرد . اگر اين گونه نشد , اطمينان پيدا مي كنيم كه بازوي آزاد سازي سوكت كاملا بلند شده باشد و گوشه هاي تك cpu با گوشه هاي مربوطه در سوكت , تطابق داشته باشند .سپس بازو را به پايين فشار داده و مطمئن مي شويم كه آن را در جاي درست خود چفت كرده ايم .
سپس كولر cpu را اضافه مي نماييم . برخي از كولر هاي cpu , نوارهاي گرمايي از قبل تعبيه شده دارند كه در جايي قرار دارد كه در تماس با cpu است . اگر كولر از اين گونه بود , هر گونه پوشش محافظ را جدا مي كنيم ( معمولا نواري از پلاستيك آبي ) . اگر كولر نوار گرمايي متعلق به خود را نداشت , مقداركمي از خمير گرمايي را در وسط cpu پخش مي كنيم ( خمير گرمايي خيلي موثر تر از نوار گرمايي است , بنابراين اگر كولر نوار داشته باشد ممكن است كار بهتر اين باشد كه آن را جدا كنيم ) .كولر cpu را به سوكت , همان طور كه در دستور العملهايش توضيح داده شده مرتبط مي سازيم . در مكانيزم بستن كولر ممكن است به مقدار زيادي فشار احتياج باشد , ولي از فشار دادن كولر به طور شديد به طرف پايين بر روي هسته cpu اجتناب مي كنيم , فشار مستقيم زياد مي تواند هسته هاي Athlon را خرد كند . ممكن است بهتر اين باشد از يك سري انبردست هاي با سرهاي برآمده سوزني براي متصل كردن كولر استفاده كنيم . سرانجام , كابل هاي تغذيه كولر را به محل سه شعبه اي نزديك , بر روي مادربورد متصل مي سازيم .
اگر از cpu اسلاتي استفاده مي شود : اگر قبلا كارت cpu را به درون كارتريچ / كولر وارد نكرده اند , اين كار را انجام مي دهيم . محل هاي نصب كارتريچ را به سوراخ هاي مقتضي موجود بر روي مادربورد پيوند مي زنيم . كارتريچ را به درون اسلات cpu وارد مي كنيم و آن را با محل هاي نصب محكم مي سازيم. كابل هاي تغذيه كولر را به محل سه شعبه اي نزديك , بر روي مادربورد متصل مي سازيم .
3- نصب حافظه :
مادربوردها دو يا بيشتر اسلات هاي بلند دارند كه معمولا نزديك cpu هستند كه مشابه پين هاي اتصالي طلايي بر روي حافظه هاي DIMM مي باشند . بايد توجه كرد كه نمي توان انواع گوناگون RAM را تركيب و تطبيق ساخت . نبايد DIMM هاي PC133 و PC100 را با هم بكار برد و نبايد حافظه ECC و non-ECC را با هم تركيب ساخت . بايد از كتابچه مادربورد كمك گرفت تا انواع حافظه هايي كه مادربورد پشتيباني مي كند را مشخص ساخت . اما به هر حال غالبا مي توان DIMM هاي حافظه ها با سايز هاي مختلف را با هم تركيب ساخت .به عنوان مثال , اگر يك 128MB PC133 NON-ECC DIMM و يك 256MB PC133 NON-ECC DIMM داشته باشيم احتمالا مي توانيم آن دو را با هم به كار گيريم . از كتابچه مادربورد استفاده مي كنيم تا ببينيم چگونه DIMM هاي سايزهاي مختلف را مرتب و بچينيم .
براي نصب حافظه , اطمينان پيدا مي كنيم كه ماردبورد بر روي سطح صافي قرار دارد و هيچ چيزي زير
آن قرار ندارد . هر سوكت DIMM يك قلاب ( گيره قفلي ) در هر انتهاي آن خواهد داشت تا اتصال حافظه را وقتي درون آن قرار دارد مستحكم كند . به گيره هاي قفلي ضربه سبك و ناگهاني وارد مي سازيم تا باز شوند. DIMM ها را يكي يكي وارد مي سازيم . شكاف هاي بر روي لبه DIMM ها را با برآمدگي در سوكت DIMM مرتب مي سازيم .فشار مساوي بر كل محل وارد مي سازيم تا با صداي تيك شديدي به جاي خود بيفتد . هنگامي كه DIMM را به داخل سوكت فشار مي دهيم گيره هاي قفلي بايد بسته شوند . قبل از اقدام بيشتر , اطمينان پيدا مي كنيم كه DIMM كاملا به جاي خود وارد شده است و قفل ها بسته هستند .
4- محكم كردن مادربورد در داخل كيس :
كاور كيس را برداشته , در داخل آن بايد يك بسته سخت افزار باشد , شامل پيچ هاي عريض , پيچ هاي باريك , برجستگي هايي از جنس برنج , واشرهاي نايلوني قرمز رنگ و ضمائم ديگر .
قبل از آن كه مادربورد را نصب كنيم , ابتدا بايد كيس را با برداشتن هرگونه چيز قابل جابجايي كه ورود را مشكل مي سازد آماده سازيم . اگر از يك tower case استفاده مي شود , آن را به كنار مي خوابانيم . نگاهي به صفحه فلزي بزرگ در زير آن مي اندازيم . سوراخ هاي متعددي خواهد داشت , تعدادي از آن ها براي آن است كه ما با برجستگي هايي براي پشتيباني كردن مادربورد خود آن ها را پر سازيم . اگر مادربورد خود را از نزديك چك كنيم , سوراخ هايي با حاشيه نقره اي خواهيم يافت .اغلب آن ها با سوراخ هاي برجسته در داخل كيس منطبق خواهند بود , به خاطر روشي كه بر اساس آن كيس هاي ATX و برد ها استاندارد شده اند .
حداقل 6 برجستگي را براي محكم كردن مادربورد به كار مي گيريم و اطمينان پيدا مي كنيم كه هر برجسته برنجي كه ما نصب مي كنيم , با سوراخي در مادربورد انطباق دارد . نبايد هر برجستگي كه به طور كامل با مادربورد پوشانده مي شود ( با سوراخ هاي آن انطباق ندارد ) را نصب كرد , زيرا تماس غير صحيح بين
مادربورد و كيس مي تواند باعث سوء عمل و خرابي شود . از يك جفت انبردست براي پيچ دادن برجستگي هاي هر گوشه مادربورد و حداقل دو يا بيشتر براي پشتيباني از وسط مادربورد يكي نزديك اسلات AGP قهوه اي و ديگري در جهت مخالف , استفاده مي كنيم . اگر خواستيم مي توانيم از تعداد بيشتري استفاده كنيم سپس منطقه برجسته روي مادربورد را آماده مي كنيم كه پشت كيس مي باشد كه به سريال mobo , موازي , ps2 , USB و پورت هاي ديگر مربوط مي شود . برخي از كيس ها صفحات پانچ شده اي دارند كه قسمتي يا همه سوراخ هاي برجسته را مي پوشانند . پانچ آن ها را جدا كرده و آن ها را دور مي ريزيم . برخي از كيس ها يك صفحه برجسته جدا دارند كه بايد آن را به محكمي به درون محل قبل از وارد كردن مادربورد اضافه كنيم .
مادربورد را به درون كيس وارد مي كنيم . مطمئن مي شويم هيچ چيز زير آن نيفتاده يا نلغزيده است . از لبه هايش آن را نگه مي داريم . بايد مواظب باشيم كه آن را به كمك كولر cpu يا اجزاء برد نگيريم . اگر مواظب نباشيم ممكن است چيزي را بشكنيم . هماهنگ سازي برجستگي ها احتياج به مهارت كمي دارد ولي بايد به صبر و حوصله كار كنيم و به چيزي فشار وارد نكنيم . وقتي كه مادربورد در جاي خود است يك پيچ را ( عريض يا باريك , هر كدام را كه برجستگي ها لازم دارند ) براي هر برجستگي همراه با يك واشر نايلوني به كار مي بريم . هر پيچ را با يك يا دو دور چرخش مي بنديم , اما هيچ كدام را محكم نمي كنيم تا وقتي كه همگي آن ها را ببنديم . وقتي همه پيچ ها را نصب كرديم از اول همه پيچ ها را محكم مي كنيم , سپس دسته كابل بزرگ تر پاور را از تغذيه پاور به سوكت بزرگ پاور روي مادربورد متصل مي كنيم .
مادربورد هاي پنتيم 4 داراي سوكت پاور ديگر و كوچكتري نيز هستند , به جهت اينكه پاورهاي ATX جديد داراي يك كانكتور براي اين مورد هستند .
اكنون يك بسته كوچك سيم پيدا مي كنيم كه از جلوي كيس بيرون زده و داراي كانكتورهاي كوچكي است كه داراي برچسب هايي مثل " Power SW, " و " Power LED " و " hd led, " و "Speaker" و احتمالا چيز هاي ديگري مي باشد . بيشتر مادربوردها داراي قالب هاي كوچك پين مخصوص اين كابل ها مي باشد . كتابچه مادربورد داراي دياگرامي است كه نشان مي دهد كه هر كدام از اين ها به كدام يكي تعلق دارد.
5- تست اول :
قبل از ان كه به ادامه كار بپردازيم ما بايد مطمئن شويم كه مادربورد و پردازنده به درستي كار مي كند . بيشتر كيس ها به كامپيوتر اجازه كار با كيس باز را مي دهند . كارت گرافيك خود را نصب و آن را بايك پيچ محكم مي كنيم . سپس يك كابل پاور AC به منبع تغذيه پاور متصل مي كنيم و مانيتور را به پورت VGA ي كارت گرافيك متصل مي كنيم . كيبورد را به يك PS/2 متصل مي كنيم . اگر منبع پاور داراي يك سوئيچ در بيرون باشد آن را روشن كرده و سپس دكمه پاور را روي PC مي زنيم .
اگر اتفاقي نيفتاد احتمالا فراموش شده كه كابل AC به سوكت روي ديوار متصل شود يا يكي از كابل هاي جلوي كيس به مادربورد به طرز صحيحي متصل نشده است . ( ابتدا كانكتورهاي " Power SW " و " reset SW " را چك مي كنيم ) .
اگر پاور به درستي كار مي كند ما بايد حداقل صداي فن پاور را بشنويم و فن cpu نيز بايد بچرخد .
وقتي همه چيز كار كند ما بايد POST Screen ( Power-On Self Text ) با متن سفيد روي پس زمينه مشكي را ببينيم .
POST نشان مي دهد كه كامپيوتر چقدر حافظه دارد و به طور اتوماتيك درايوهاي IDE را شناسايي مي كند . با اين تست ما مطمئن مي شويم كه مادربورد و cpu و RAM همگي كار مي كند .
اگر POST ظاهر نشد نبايد نگران شد . كامپيوتر را خاموش و از برق مي كشيم و تمام اتصالات را چك مي كنيم . اطمينان حاصل مي كنيم كه همه DIMM ها سر جايشان محكم هستند و كارت گرا فيك در اسلات AGP محكم نصب شده است و مادربورد در داخل كيس درست نصب شده است . اگر پشت سر هم صداي بيپ بشنويم به اين معني است كه مادربورد مي خواهد يك كد اشتباه به ما بدهد ( و حداقل به اين معني است كه ما اسپيكرهاي PC را درست نصب كرده ايم ) .كتابچه مادربورد را چك مي كنيم تا بفهميم كه چه چيزي را مادربورد مي خواهد به ما بفهماند . بعضي از مادربوردها داراي يك سري LED هستند كه كدهاي اشتباه را نشان مي دهند . وقتي همه چيز درست بود PC را از برق كشيده و نصب بقيه قطعات را ادامه مي دهيم.
6- نصب وسايل ذخيره سازي :
كيس ها ممكن است داراي چندين محل درايو باشند . بعضي از محل هاي درايو داراي صفحه هاي قابل جدا شدن در جلوي كيس هستند كه به آن ها محل هاي External گفته مي شود و در دو سايز هستند . 5 اينچ براي قطعاتي مانند درايوهاي CD-ROM و 3 اينچ براي وسايل ذخيره سازي كوچكتر مانند فلاپي درايوها . كيس ها احتمالا چندين محل Internal 3 اينچي دارند كه براي هارد ديسك ها در نظر گرفته شده اند . گاهي اوقات محل Internal نصب شده , قابل جابجايي است كه نصب و محكم كردن هارد درايو را بسيار آسان مي سازد . بعضي از كيس ها داراي ريل هايي هستند كه به درايوها اضافه مي شوند تا آن ها را كشويي كنند و براحتي در داخل كيس حركت داده شوند .براي دريافت جزئيات بيشتر بايد به مستندات كيس خود مراجعه كنيد .
ابتدا ما هارد درايوهاي IDE را نصب مي كنيم . بيشتر هارد درايوها داراي يك قالب جامپر در پشتشان نزديك كانكتورها هستند . در ليبل آن ها , همچنين يك دياگرام مي باشند كه توضيح مي دهد كه چگونه جامپرها را ست كنيم تا از خود درايو استفاده كنيم يا به عنوان درايو master يا slave روي يك IDE BUS . اگر ما يك هارد درايو داشته باشيم بايد آن را به عنوان درايو single يا single/master ست كنيم . اگر دو تا داشته باشيم يكي را به عنوان master و ديگري را به عنوان slave ست مي كنيم.
همچنان كه قبلا گفته شد اگر ممكن باشد بايد محل هاي درايو internal را در بياوريم . اگر محل هاي كيس بيرون نمي آيند فقط دنبال محل internal مناسب و دم دست در داخل كيس مي گرديم .اگر محلي در نزديكي منبع پاور باشد سعي شود كه از آن استفاده نشود , منبع پاور توليد گرما مي كند و ما مي خواهيم كه هارددرايو تا آنجا كه ممكن است خنك بماند . هارد درايو را داخل يك محل درايو internal مي كنيم . بنابراين كانكتورها به سمت داخل قرار مي گيرند , به سمت مادربورد . آن را با چهار پيچ سفت مي كنيم ( درايوهاي مختلف از پيچ هاي مختلفي بهره مي گيرند بنابراين سعي كنيم از آن هايي كه همراه درايو عرضه مي شوند استفاده كنيم ) . محل دايو internal را همراه با هارد درايو نصب شده خارج از كيس نگه مي داريم تا زماني كه كابل ها را وصل كنيم .سپس آن را به جاي خودش بر مي گردانيم و سفت مي كنيم .
همانند هارد درايوها , درايوهاي نوري نيز مي توانند master يا slave باشند . اگر فقط يك درايو داشته باشيم مهم نيست كه جامپرهاي آن چگونه ست مي شوند . اما اگر دو درايو داشته باشيم يكي بايد master و ديگري بايد slave باشد . اكنون براي هر دايو نوري ( CD-ROM , DVD-ROM يا CD-RW ) يك محل external جدا مي كنيم . پوشش متناظر را از جلوي كيس بر مي داريم . ممكن است يك صفحه پانچ شده فلزي وجود داشته باشد كه احتياج به برداشتن آن نيز هست . درايوها را در محل ها سر مي دهيم . بسته به كيس , طرف چپ درايوها ( وقتي به سمت جلو كيس نگاه مي كنيم ) قابل دسترسي آسان تر نسبت به طرف راست مي باشد . سفت كردن اين درايوها تنها با دو پيچ در طرف چپ كافي است .
7- اتصال كابل هاي Data و Power :
بيشتر مادربوردها شامل دو كابل ريبون 40 پيني براي درايوهاي IDE و يك كابل 36 پيني براي درايوهاي فلاپي هستند .
همراه با مادربوردهاي جديد امروزي حداقل يك و ممكن است هر دو از كابل هاي 40 پيني در وا قع 80 سيم داشته باشند ( اين ها براي درايوهايي هستند كه از رابط ATA-66 يا سريع تر استفاده مي كنند ) و يك كانكتور آبي دارند .
كانكتورها معمولا اسلات شده هستند . بنابراين آن ها فقط در يك جهت نصب مي شوند . اگر اين گونه نيستند نگاهي به خود ريبون مي اندازيم , يك سيم , رنگي است . آن سيم بايد به پيني كه با 1 ليبل گذاري شده
است يا با يك پيكان روي درايو و مادربورد به ترتيب علامت گذاري شده است مرتبط شود . فلاپي درايو را در يك محل درايو 3 پيني External نصب مي كنيم . همانند درايوهاي نوري , شايد احتياج به برداشتن كاور و صفحه پانچ باشد . آن را حداقل با دو پيچ سفت مي كنيم .
اگر تنها يك كابل 80 سيمي داشته باشيم , سر آبي آن را به پورت IDE اصلي مادربورد متصل مي كنيم . سپس به بقيه كانكتورها نگاهي مي اندازيم .يكي بايد با عنوان " master " ليبل گذاري شده باشد . آن را به هارد درايو master ( يا تنها هارد درايو ) متصل مي كنيم .اگر دو تا هارد درايو داشته باشيم كانكتور آخري روي كابل را به درايو master متصل مي كنيم و كانكتور مياني را به slave . همين كار را با درايوهاي نوري تكرار مي كنيم , آن ها را به پورت IDE دوم متصل مي كنيم . كابل فلاپي درايو يك گره در يك انتهايش دارد . آن سر را به كانكتور 36 پيني فلاپي درايو متصل مي كنيم و مطمئن مي شويم كه ترتيب كابل رنگ شده را با پين هاي مارك حفظ كرده ايم . سر ديگر كابل را به اسلات مخصوص روي مادربورد متصل مي كنيم .بايد توجه كرد كه هنگام اتصال قطعات IDE بايد از اتصالات درايوهاي با سرعت بالا ( Ultra-ATA/100 ) با درايوهاي سرعت پايين ( ATA/33 ) اجتناب كرد . به عنوان مثال اگر ما يك جفت هارد درايو داشته باشيم كه يكي از آن ها brand-new ATA/100 و ديگري يك درايو قديمي تر باشد , ما بايد آن دو را در كانال هاي جداگانه نگهداري كنيم . چرا كه سرعت انتقال پايين تر درايو قديمي , مزاياي درايو جديد را از بين مي برد . حساب انگشتي : سريع را با سريع و كند را با كند بايد نگه داشت .
اكنون بايد همه اين درايوها را پاوردهي كنيم . اگر نگاهي به دسته سيم هاي بيرون زده از پاور داشته باشيم دو نوع كانكتور را مي بينيم . كانكتورهاي بزرگ تر براي هارد درايو ها و درايوهاي نوري هستند كه آن ها در يك جهت باريك شده اند و هر درايوي با يك قالب متناظر با آن ها خواهد داشت . كانكتورهاي كوچك تر براي فلاپي درايو هستند كه آن ها هم همچنين فقط در يك جهت مي باشند .
8- نصب كارت هاي expansion :
اكنون كه قطعات اصلي را نصب كرده ايم ما بايد كارت هاي expansion را نصب كنيم . ما قبلا كارت گرافيك AGP را براي تست كارايي اجزاي اصلي نصب كرده ايم . ما همچنين احتمالا كارت صدا و كارت هاي PCI ديگري نيز داريم كه لازم است آن ها را در اسلات هاي PCI سفيد رنگ نصب كنيم . اگر مادربورد چيپ audio به صورت onboard داشته باشد و ما مايل به نصب كارت صدا به جاي آن باشيم , ما بايد ساپورت audio ي مادربورد را از كار بيندازيم از طريق برنامه Bios setup .
نصب كارت هاي expansion در مقايسه با تمام مراحلي كه قبلا انجام داده ايم ساده است . به سادگي , gate ي ( كادر فلزي كوچك در پشت كيس ) را كه متناظر با اسلات كارت است بر مي داريم و با دقت كارت را در محلش قرار مي دهيم . اطمينان حاصل مي كنيم كه آن را در جايش كاملا به طرف پايين فشار مي دهيم , آن را با يك پيچ سفت مي كنيم .( بايد توجه كرد كه بيشتر كيس ها از پيچ هاي عريض براي اسلات هاي expansion بهره مي گيرند اما بعضي از پيچ هاي باريك استفاده مي كنند ) . اين كار را براي تمام كارت هاي expansion كه مايل به نصب آن ها هستيم انجام مي دهيم : video , audio , network و غيره .
اكنون يك كابل اضافي وجود دارد كه بايد نسبت به آن دقيق باشيم . درايو CD-ROM همراه با يك كابل خاكستري عرضه مي شود . ما بايد يك طرف آن را به كانكتور audio-out درايو متصل كنيم . و سر ديگر آن را به قاب CD-in كارت صدا ( يا مادربورد , اگر از sound onboard استفاده مي شود ) . اين كابل يك ضرورت در PC كاربردي نيست . هدف از آن اين است كه موزيك را از درايو سي دي رام به فرم آنالوگ تا كارت صدا عبور دهد . همچنين در بيشتر موارد اين امكان وجود دارد تا از اين كابل استفاده نشود و به تبادل ديجيتال موزيك از كابل ريبون IDE تكيه شود .
9- تست بزرگ :
هنوز نبايد كيس را ببنديم . يك كار مهم در اين لحظه اين است كه PC را تست كنيم ( حتي شايد بهتر اين باشد تا يك سيستم عامل نصب كنيم و مطمئن شويم كه همه چيز خوب كار مي كند قبل از آن كه كاور را در پشت كيس قرار دهيم ) . تست كامپيوتر در اين لحظه باعث مي شود كه اگر اشتباهي در اسمبل قطعات رخ داده باشد مجبور نشويم دوباره كيس را باز كنيم و به بررسي مشكل بپردازيم . همانند تست اول , مانيتور را به كارت گرافيك متصل مي سازيم و سيم AC را به منبع پاور .كامپيوتر را روشن مي كنيم و منتظر ديدن POST Screen مي مانيم . ممكن است ما بخواهيم بعضي از setting ها را در برنامه BIOS Setup تغيير دهيم ( مانند از كار انداختن پردازنده onboard audio كه در بالا توضيح داده شد , وقتي ما از يك كارت صداي اضافه شده استفاده مي كنيم ) . مي توانيم برنامه BIOS Setup را از POST احضار كنيم . اغلب با فشار دادن كليد Delete يا F2 روي كيبورد اين كار انجام مي شود .
اما بعضي از BIOS ها احتياج به كليد متفاوتي دارند . POST Screen اين موضوع را روشن مي كند
اگر POST Screen ظاهر نشد بايد مراحلي را كه در تست اول نام برده شد دنبال كنيم . اگر ماشين از طريق بيپ يا چراغ هاي LED يك error code مي دهد , به كتابچه مادربورد نگاهي مي اندازيم . چك مي كنيم كه مطمئن شويم همه كارت هاي expansion و DIMM ها به درستي جا رفته باشند و همه كابل هاي پاور و ديتا به درستي سر جاي خودشان هستند . اگر هنوز هم POST Screen ظاهر نشده باشد كامپيوتر را خاموش و كارت هاي PCI را در مي آوريم . Power را وصل كرده , اگر POST ظاهر شد كامپيوتر را خاموش و هر بار يك كارت نصب مي كنيم تا زماني كه مورد مشكل ساز را پيدا كنيم . سعي مي كنيم اسلات هاي PCI را كه كارت ها را در آن , جا مي دهيم , تغيير دهيم
10- روشن كردن كامپيوتر و نصب سيستم عامل :
وقتي POST ظاهر شد , مي توان با خيال آسوده كابل هاي اسپيكر , ماوس , پرينتر و هر چيز ديگر را نصب كرد .
بدون يك سيستم عامل براي اجراي نرم افزار , هر كامپيوتري بلا استفاده است . بعد از اينكه اسمبل سخت افزار تمام شد ما بايد به اختيار خودمان يك سيستم عامل نصب كنيم . بيشتر ورژن هاي جاري ويندوز ( شامل XP ) با يك bootable CD-ROM disk عرضه مي شوند كه شروع كار را بسيار آسان مي كند . Windows 98 با يك bootable floppy diskette براي آسان كردن setup عرضه مي شود . بقيه ديسك هاي نرم افزاري كه موقع نصب سيستم عامل بايد همراه ما باشند درايورهاي مادربورد و ويدئو كارت و كارت صدا و لوازم ديگر كه نصب شده اند مي باشند .
دكمه پاور را زده , وارد برنامه BIOS Setup مي شويم و به بخش انتخاب bootable Devices مي رويم كه اين ممكن است روي يك صفحه setting سطح بالا باشد يا يك صفحه مخصوصي داشته باشد . First boot device را به درايو مدياي مناسب ست مي كنيم : CD-ROM اگر CD ويندوز , bootable است يا فلاپي درايو اگر از يك bootable floppy drive استفاده مي كنيم .
ماشين را روشن مي كنيم . اگر از CD-ROM مي خواهيم boot شويم منتظر يك prompt
مي مانيم : بعضي وقت ها لازم است كه يك كليد را فشار دهيم تا به سيستم بگوييم تا از درايو ROM بوت شود . به ويندوز اجازه مي دهيم تا يك پارتيشن روي هارد درايو setup كند و آن را در صورت لزوم فرمت كند . اگر از يك درايو قديمي كه شامل اطلاعاتي مي باشد كه به آن ها احتياجي نداريم استفاده مي كنيم , بايد پارتيشن قديمي را delete كرده و پارتيشن جديدي create كنيم . مي توان اين كار را از طريق رابط نصب ويندوز XP انجام داد . اما با ويندوز me و 98 ما بايد كامپيوتر را با ساپورت CD-ROM روشن كنيم و Fdisk را اجرا كنيم . Fdisk را استفاده مي كنيم تا پارتيشن هاي موجود را از بين ببريم و reboot كرده و سپس يك پارتيشن جديد create مي كنيم كه با ظرفيت درايو match مي شود . براي بار آخر reboot كرده و به ويندوز اجازه مي دهيم تا پارتيشن ها را فرمت كند . براي ويندوز me و 98 , FAT32 مناسب است و براي ويندوز XP , NTFS . در اين لحظه برنامه نصب ويندوز ما را با يك سري prompt هاي نصب راهنمايي مي كند . بعد از يك جفت reboot , Windows desktop آماده است . قبل از اينكه به نصب برنامه اي بپردازيم ابتدا چك مي كنيم تا مطمئن شويم تمام وسايل به صورت properly در device manager نمايش داده مي شوند .