مشاهده نسخه کامل
: mehran_96
05-05-2010, 23:17
بدن انسان نیازهای فراوانی دارد که عدم تامین آنها به مرگ منجر می*شود. یکی از آنها خوابیدن است که برای زنده ماندن ضروری است، اما آیا می*دانستید بی*خوابی زودتر از بی*غذایی باعث مرگ انسان می*شود!؟
فکر می*کنید رکورددار بیدار ماندن چه کسی است و برای چه مدت بیدار مانده است؟
چنان که نیوساینتیست منتشر کرده،* رندی گاردنر، پسر 17 ساله اهل سن دیه*گو، در روز 28 دسامبر 1963 ساعت 6 صبح از خواب بیدار شده و تا صبح روز 8 ژانویه 1964 نخوابیده است، یعنی 11 روز کامل بیداری!
264 ساعت بیداری گاردنر هنوز هم رکورد علمی نخوابیدن حساب می*شود که رکورد 260 ساعتی قبل از خود را شکست. گزارش بیداری گاردنر را پژوهشگری به نام ویلیام دمنت از دانشگاه استنفورد نوشته است. جالب است بدانید که این پژوهشگر سه روز آخر را پا به پای گاردنر بیدار ماند.
اما در این مدت برای گاردنر چه اتفاقی افتاد؟ او نوسانات خلقی را تجربه می*کرد، در حافظه و توجه مشکل داشت،* هماهنگی عملکردی نداشت، گفتارش با خطا همراه بود و حتی دچار توهم شده بود. او بعد از 11 روز بیداری، *14 ساعت خوابید.
بر اساس گزارش دمنت، گاردنر هیچ دارویی مصرف نکرده بوده است، اما افرادی اطرافش بوده*اند که او را بیدار نگه می*داشتند.در غیر این صورت، بعد از 36 ساعت نخوابیدن، *بیداری سخت می*شود و بعد از 48 ساعت تقریبا دیگر نمی*توانید بیدار ماند.
باید بدانید حتی در این شرایط هم، احتمال زیادی دارد که برای چند ثانیه،* بدون این که متوجه شده باشید یا حتی چشم*هایتان را بسته باشد، خوابیده باشید. به این پدیده میکروخواب می*گویند.
کسی نمی*داند که گاردنر چه قدر میکروخواب داشته است. اما مشخص است که بی*خوابی می*تواند منجر به مرگ شود. موش*هایی که بیدار نگه داشته شدند،* بعد از 2 هفته مردند، در حالی که موش*هایی که گرسنه نگه داشته شدند، بیشتر از این زنده ماندند!
هیچ سندی مبنی بر بیدار نگه داشتن انسان تا مرگ وجود ندارد. اما نوعی اختلال بی*خوابی به نام بی*خوابی خانوادگی مرگ*آور وجود دارد که در آن بیماران توانایی خود برای خوابیدن را از دست می*دهند. این بیماران تا 3 ماه بیشتر زنده نمی*مانند.
فکر می*کنید رکورددار بیدار ماندن چه کسی است و برای چه مدت بیدار مانده است؟
چنان که نیوساینتیست منتشر کرده،* رندی گاردنر، پسر 17 ساله اهل سن دیه*گو، در روز 28 دسامبر 1963 ساعت 6 صبح از خواب بیدار شده و تا صبح روز 8 ژانویه 1964 نخوابیده است، یعنی 11 روز کامل بیداری!
264 ساعت بیداری گاردنر هنوز هم رکورد علمی نخوابیدن حساب می*شود که رکورد 260 ساعتی قبل از خود را شکست. گزارش بیداری گاردنر را پژوهشگری به نام ویلیام دمنت از دانشگاه استنفورد نوشته است. جالب است بدانید که این پژوهشگر سه روز آخر را پا به پای گاردنر بیدار ماند.
اما در این مدت برای گاردنر چه اتفاقی افتاد؟ او نوسانات خلقی را تجربه می*کرد، در حافظه و توجه مشکل داشت،* هماهنگی عملکردی نداشت، گفتارش با خطا همراه بود و حتی دچار توهم شده بود. او بعد از 11 روز بیداری، *14 ساعت خوابید.
بر اساس گزارش دمنت، گاردنر هیچ دارویی مصرف نکرده بوده است، اما افرادی اطرافش بوده*اند که او را بیدار نگه می*داشتند.در غیر این صورت، بعد از 36 ساعت نخوابیدن، *بیداری سخت می*شود و بعد از 48 ساعت تقریبا دیگر نمی*توانید بیدار ماند.
باید بدانید حتی در این شرایط هم، احتمال زیادی دارد که برای چند ثانیه،* بدون این که متوجه شده باشید یا حتی چشم*هایتان را بسته باشد، خوابیده باشید. به این پدیده میکروخواب می*گویند.
کسی نمی*داند که گاردنر چه قدر میکروخواب داشته است. اما مشخص است که بی*خوابی می*تواند منجر به مرگ شود. موش*هایی که بیدار نگه داشته شدند،* بعد از 2 هفته مردند، در حالی که موش*هایی که گرسنه نگه داشته شدند، بیشتر از این زنده ماندند!
هیچ سندی مبنی بر بیدار نگه داشتن انسان تا مرگ وجود ندارد. اما نوعی اختلال بی*خوابی به نام بی*خوابی خانوادگی مرگ*آور وجود دارد که در آن بیماران توانایی خود برای خوابیدن را از دست می*دهند. این بیماران تا 3 ماه بیشتر زنده نمی*مانند.