مشاهده نسخه کامل
: اطلاعات دارو ها [مقالات]
Babak_King
30-12-2005, 19:51
دكتر كيوان رضوانى
وقتى نخستين بار در سال ۱۷۶۳ از پودر پوست درخت بيد براى تسكين بيمارى كه از تب رنج مى برد استفاده كردند كسى فكرش را نمى كرد كه سال ها بعد دارويى را از آن كشف كنند كه جان ميليون ها نفر را از خطر مرگ نجات دهد. سال ۱۸۹۹ بود كه آسپيرين را كشف كردند و آن را به جامعه بشريت هديه دادند و امروز ما مى خواهيم اين دارو را قدرى بيشتر به شما خواننده گرامى بشناسانيم.
آسپيرين دارويى است كه مدت ها است اثرات ضد درد، ضد تب و ضد التهابى آن به اثبات رسيده اما امروزه از آسپيرين در مصارف ديگرى بهره مى برند كه در زير به تفصيل برايتان عرضه مى داريم.
• آسپيرين و تسكين دردها
آسپيرين يكى از پرمصرف ترين داروها در تسكين دردهاى خفيف تا متوسط با علل گوناگون به شمار مى رود.
*آسپيرين در تسكين دردهاى ناشى از آرتريت روماتوئيد و استئو آرتريت به كرات استفاده مى شود. همچنين دردهاى ناشى از التهاب تاندون ها به خوبى به آسپيرين جواب مى دهند و به راحتى تسكين پيدا مى كنند.
آسپيرين در تسكين دردهاى شديد مثل انفاكتوس قلب و دردهاى كليوى و يا كيسه صفرا بى تاثير است و نبايد در اين موارد آن را مصرف كرد.
*در بيماران سرطانى جهت تسكين دردهاى آنها از آسپيرين به همراه ضد دردهاى مخدر ديگر استفاده مى كنند كه به خوبى دردهاى اين عزيزان را كنترل مى كند.
•آسپيرين و سكته ها
از آسپيرين جهت پيشگيرى از بروز سكته هاى قلبى و مغزى در افراد مسن استفاده مى كنند. بسيارى از افرادى كه از درد سينه و بيمارى هاى قلبى رنج مى برند جهت پيشگيرى از بروز سكته در آنها از آسپيرين استفاده مى كنند.
•آسپيرين و بيماران ديابتى
به بيماران ديابتى آسپيرين مى دهند چون اين بيماران در معرض ابتلا به آب مرواريد هستند و مصرف آسپيرين در آنها از بروز اين عارضه مى تواند پيشگيرى كند.
• آسپيرين و سرطان ها
كسانى كه سابقه خانوادگى سرطان كولون دارند، مى توانند از آسپيرين بهره هاى فراوانى ببرند چرا كه مصرف درازمدت دوز پائين آسپيرين باعث كاهش ميزان بروز سرطان كولون در افراد مستعد مى شود.
• پيامدهاى مصرف آسپيرين
عوارض گوارشى: مهم ترين عارضه آسپيرين همين عوارض گوارشى است كه مى تواند بيمار را بسيار آزار دهد. بيمار به دنبال مصرف آسپيرين دچار آشوب معده مى شود كه به همين دليل توصيه مى شود آسپيرين را همراه غذا با يك ليوان آب يا شربت هاى ضد اسيد مصرف كنند تا دچار اين عارضه نشوند. علاوه بر اين به سبب آسيبى كه آسپيرين به مخاط معده وارد مى كند مصرف كنندگان آن بايد مراقب زخم معده ناشى از آسپيرين باشند.
احساس تهوع، سوزش سر دل و خونريزى هاى گوارشى از جمله عوارض بحث برانگيز آسپيرين به شمار مى روند. از اين رو در صورت مشاهده هركدام از اينها سريعاً مصرف آن را قطع كنيد و به پزشكتان اين نكته را اطلاع دهيد.
عوارض عصبى: سرگيجه، گيجى، وزوز گوش را در حين مصرف آسپيرين جدى بگيريد. از اين رو پس از مصرف آسپيرين از انجام كارهاى پرخطرى كه نياز به تمركز دارند برحذر باشيد.
عوارض حساسيتى: اگر آسپيرين مصرف كرديد و ديديد كه كهير زديد تعجب نكنيد كه اين مورد از عوارض تقريباً شايع آسپيرين به شمار مى رود. بروز كهير، خس خس سينه و خونريزى هاى زيرپوستى از جمله ديگر عوارض آسپيرين به شمار مى روند كه نبايد به راحتى از كنار آنها گذشت.
• يادمان باشد كه:
۱- اين دارو را ترجيحاً بين دماى ۱۵ تا ۳۰ درجه سانتيگراد در ظروف مقاوم به هوا و در محيط خشك نگهدارى كنيد مگر اينكه كارخانه سازنده دستور ديگرى بدهد. اگر دارويتان به صورت شياف است از يخ زدن آن جلوگيرى كنيد و آن را در مكان خنك نگهدارى كنيد.
۲- اگر از عوارض گوارشى آسپيرين رنج مى بريد اين دارو را با يك ليوان پر از آب يا شير و همراه غذا استفاده كنيد. از خرد كردن و جويدن آسپيرين برحذر باشيد كه سبب آسيب هاى وخيمى در ناحيه دهان و مرى مى شود.
۳- بيماران مبتلا به آسم، پوليپ بينى، تب يونجه و كهير مزمن بايد با احتياط اين دارو را مصرف كنند و حتماً قبل از مصرف با پزشك معالجشان مشورت كنند.
۴- به كودكان و نوزادان تا آنجايى كه مى شود آسپيرين ندهيد كه سبب مسموميت شديدى مى شود و عوارض وخيمى را به دنبال دارد.
۵- قبل از مصرف دارو را بوكنيد و در صورت استشمام بوى سركه همه داروها را دور بريزيد چون دارو فاسد شده است.
۶- خانم هاى باردار هرگز اين دارو را خودسرانه مصرف نكنند چرا كه مصرف خودسرانه اين دارو در دوران باردارى و خصوصاً ۳ ماهه سوم عواقب خطيرى بر روى مادر و جنين به همراه دارد.
Mani_Borna
16-03-2006, 06:06
آمفتامين‌ها گروهى از مواد محرك مغزى هستند كه معمولاً به شكل پودرسفيدرنگ و گاهى سفيد متمايل به قهوهاى روشن يا سفيد چرك(مشاهده مىشوند.
به گزارش ايسنا واحد علوم پزشكى تهران برخى انواع آمفتامين‌ها داراىمصارف طبى هستند و تحت نظارت كامل پزشك در مواردىچونافسردگىها، اختلالات پرتحركى، كمتوجهى كودكان و حملههاى خوابمورد استفاده قرار مىگيرند. آمفتامين‌ها اغلب براى بهبود كارآيى وايجاد حالت سرخوشى توسط دانشآموزان، دانشجويان و رانندگان موردسوء مصرف قرار مىگيرند.
از جمله نامهاى رايج آن مىتوان به آيس (ICE، اسپيد (SPEED،ميتسىبوشى (Mitsibushi و تركيبى از آمفتامينهاى جايگزين بهنام MDMAتحت نام Ecstasy اشاره كرد.
راههاى مصرف:
معمولاً به‌صورت خوراكى و گاهى همراه مشروبات استفاده مىشود.انفيهكردن، تزريق يا تدخين با سيگار نيز از ساير راههاى مصرفى است.شكل تزريقى آن نسبت به ساير انواع آن اعتياد بيشترى ايجاد مىكند.
آثار مصرف:
همه آمفتامين‌ها به سرعت از راه دهان جذب شده و در عرض يكساعتعلايم آنها شروع مىشود. آثار مصرف آمفتامين‌ها 1 تا 2 روز طولمىكشد. از جمله عوارض جسمانى مصرف آمفتامين‌ها مىتوان بهافزايش ضربان قلب و فشار خون، خشكى دهان، تعريق، افزايش انرژى،كاهش اشتها، تهوع و استفراغ و بى خوابى اشاره كرد.
از جمله عوارض روانى آن نيز احساس سرخوشى، احساس قدرت،افزايش توانايى تمركز، نوسانات خلقى، برآشفتگى و تحريكپذيرىاست.
مصرف مداوم آمفتامين‌ها منجر به ايجاد تحمل و وابستگى مىشود؛بهنحوى كه با قطع ناگهانى آنها علايمى همچون تحريكپذيرى، گرسنگىشديد، اختلال خواب و افسردگى حاد بروز خواهد كرد و در مصارفطولانىمدت، امكان بروز حالات جنون شبيه به اسكيزوفرنى وجوددارد.
علايم مسموميت:
خونريزى مغزى در اثر افزايش شديد فشارخون، شوك ناشى از افتشديد فشارخون، افزايش شديد درجه حرارت بدن، بىنظمى در ضربانقلب، اختلال هوشيارى، تشنج، اغماء و مرگ.
چگونه كمك كنيم؟
آمفتامين‌ها به شدت وابستگى ايجاد مىكنند. بيمارانى كه علايم جنونمثل اسكيزوفرنى( را نشان مىدهند بايد بلافاصله به روانپزشك معرفىشوند. بيمارانى كه علايم افسردگى حاد را نشان مىدهند به خاطر امكانخودكشى بايد به شدت تحت نظارت باشند. بايد به مصرفكنندگاناطمينان خاطر داد كه علايم ترك آمفتامين مشتمل بر خستگى، اضطراب،اختلال خواب و افسردگى حداكثر تا روز چهارم پس از ترك زياد بوده ودر عرض يك هفته فروكش خواهد كرد.
معمولاً داروى خاصى براى ترك لازم نمىشود. در هنگام ترك بايدبيماران را تشويق كرد تا آب كافى بنوشند، روزانه سه وعده غذا مصرفكنند، ورزشهاى آرامش بخش انجام دهند و در هواى آزاد راه بروند.
معمولاً الكل در همراهى با آمفتامين به دليل خواص خوابآلودگىاشاستفاده مىشود.
همچنين آمفتامين‌ها در ادرار 2 تا 4 روز پس از مصرف قابل تشخيصاست.
Hidden-H
02-04-2006, 02:25
اين تاپيك: يه سري اطلاعات در مورد يه سري داروها
1-تریامترن هیدروکلروتیازید
2-تاموکسیفن
3-بکلومتازون استنشاقی
4-بوسپیرون
5-ایبوپروفن
6-اسپری بینی بکلومتازون
7-استامینوفن
8- اریترومایسین
9-آمی تریپتیلین
10-آملودیپین
11-آموکسی سیلین کلاوولانات
12-آموکسی سیلین
13-آمپی سیلین
14-آندورفین
15-آلندرونات
16-آلپرازولام
17-آلبوترول
18-آوکادو «داروئی»
19-آسیکلوویر
20-آسپیرین
21-آزیترومایسین
22-آرتیشو «داروئى»
23- آتنولول
24-تیمولول
25-جمفیبروزیل
26- دیازپام
27-دیفن هیدرامین
28-دیلتیازم
29-دیکلوفناک
30-دیگوکسین
31-سایمتیدین
32-سفادروکسیل
33-استامينوفن كبريت بي خطر نيست
34-سفالكسين
ادامه دارد
Hidden-H
02-04-2006, 02:27
تریامترن هیدروکلروتیازید یک داروی مُدر رایج است. این دارو مقدار مایعات دفعی از طریق ادرار را افزایش میدهد ، در نتیجه با کاهش مایعات در گردش خون از فشار خون می‌کاهد. کاهش فشار خون خود موجب کاهش بار کاری قلب و شریان‌ها سرخرگ‌ها میشود. بالا باقی ماندن فشار خون به سرخرگ‌های مغز ، قلب و کلیه‌ها آسیب می‌زند ، که این آسیب خطر سکته مغزی، نارسایی قلبی، و نارسایی کلیوی را افزایش میدهد. هیدروکلروتیازید همچنین موجب دفع برخی مواد شیمیایی، مثل سدیم و پتاسیم ، از بدن میشود. تریامترن به هیدروکلروتیازید اضافه میشود تا از دفع پتاسیم جلوگیری کند و آن را در بدن نگاه دارد.
چگونگی مصرف
برای جلوگیری از ناراحت شدن معده تریامترن هیدروکلروتیازید را میتوان با غذا یا شیر خورد. سعی کنید دارو را هر روز ساعت معینی مصرف کنید تا فراموشش نکنید. اگر روزی یک نوبت تریامترن هیدروکلروتیازیدبرایتان تجویز شده است، بهتر است دارو را اول روز یا وقتی که به توالت دسترسی دارید مصرف کنید. اگر به سبب خرید یا کاری خارج از خانه مصرف دارو را به تعویق انداخته‌اید، دارو (یا نوبت آخر دارو) را پیش از ساعت 4 بعداز ظهر بخورید. این کمک میکند تا شب هنگام مجبور نشوید برای ادرار کردن از خواب برخیزید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر یک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: واکنشهای حساسیتی ( بثورات جلدی ) ، خشکی دهان ، تشنگی شدید ، ضربان قلب نامنظم ، گرفتگی‌های عضلانی ، تهوع یا استفراغ ، خستگی یا خواب‌آلودگی شدید ، درد یا سوزش معده ، کبودی یا خونریزی غیرعادی ، مدفوع سیاه و قیری ، لکه‌های قرمز روی پوست ، دفع خون در ادرار یا مدفوع ، درد مفصلی ، کمردرد ، زردی چشم ها یا پوست .
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف تریامترن هیدروکلروتیازید، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به تریامترن، هیدروکلروتیازید یا دیگر داروهای مُدر تیازیدی ، داروهای حاوی سولفور ، بومتانید ، فوروسماید ، یا داروهای مُدر دیگر نظیر مهارکننده‌های کربنیک آینداز (استازولامید)
بارداری یا شیردهی
مصرف داروهای دیگر، به ویژه دیگوکسین ، لیتیم ، ضد انعقادها (رقیق‌کننده‌های خون)مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (مثل کاپتوپریل )، سیکلوسپورین ، شیر کم نمک، مواد حاوی پتاسیم، اسیدفولیک ، داروهای پایین آورنده کلسترول خون ( کلستیرامین ، کلتیپول )، یا داروهای پرفشاری خون
سابقه یا دچار بالا بودن پتاسیم خون، نوروپاتی دیابتی، یا بیماریهای کلیوی یا کبدی.
توصیه هنگام مصرف
دارو را مطابق تجویز پزشک مصرف کنید.
در مورد لزوم احتمالی کاهش وزن، ترک سیگار، برنامه ورزشی یا تغییرات در برنامه غذایی (مثلاً کاهش مصرف نمک با پزشکتان مشورت کنید.
به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.
هر هفته (یا طبق زمانبدی مورد نظر پزشکتان) فشار خون و وزنتان را اندازه‌گیری کرده، در یک دفترچه یادداشت کنید تا در هر ملاقات آنها را به پزشکتان نشان دهید. اگر روش اندازه‌گیری فشار خون را نمی‌دانید از یک پزشک یا پرستار بخواهید آن را به شما بیاموزد.
هرگونه افزایش یا کاهش وزن به مقدار 2/5 کیلوگرم را که طی یک هفته ایجاد شده باشد به اطلاع پزشکتان برسانید.
پیش از مصرف هر داروی دیگر، حتی داروهای مجاز بدون نسخه یا داروهای گیاهی ، با پزشکتان مشورت کنید.
از مواجهه بدون محافظت با نور خورشید بپرهیزید. از آفتاب ساعت 10 صبح تا 3 بعدازظهر و استفاده از وسایل برنزه کننده اجتناب کنید. هنگام مواجهه با آفتاب از یک کرم ضد آفتاب با قدرت محافظتی (اِس پی اِف) حداقل 15 برای حفاظت مناطق در معرض نور استفاده کنید. هیدروکلروتیازید موجب حساسیت پوست به نور آفتاب میشود که می‌تواند منجر به آفتاب سوختگی شدید یا تغییر رنگ پوست در نواحی‌ای از پوست که در معرض آفتاب میباشد، گردد.
تریامترن هیدروکلروتیازید را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط هیدروکلروتیازید فاسد میشود).
تریامترن هیدروکلروتیازید تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان، در توالت دور بریزید.
نبایدها
نباید از حالت خوابیده به نشسته یا ایستاده، یا نشسته به ایستاده سریع تغییر وضعیت دهید. برای جلوگیری از سیاهی رفتن چشم یا احساس غش به آرامی تغییر وضعیت دهید.
نباید الکل بنوشید، مدت طولانی سرپا بمانید، یا در هوای گرم ورزش کنید ، چرا که ممکن است دچار سیاهی رفتن چشم یا غش شوید.
حتی در صورت احساس بهبودی، نباید دارو را قطع کنید. این دارو بیشتر نقش کنترل کننده دارد تا نقش درمانی، و ممکن است لازم باشد برای مدتی طولانی آن را مصرف کنید اگر سؤالی در مورد داروهایتان دارید از پزشکتان بپرسید.
Hidden-H
02-04-2006, 02:30
تاموکسیفن برای درمان سرطان پستان و نازایی وابسته به‌اولیگومنوره یا آمنوره ثانویه مصرف‌می‌شود.
مکانیزم اثر
تاموکسیفن آنتی‌استروژن‌غیراستروئید ی میباشد که اثرات ضعیف‌استروژنی نیز دارد. تاموکسی‌فن‌گیرنده‌های استرادیول را مهار میکند. القاءتخمک‌گذاری با اشغال گیرنده‌های‌استروژن و حذف اثر مهاری هورمون ودر نیتجه تحریک ترشح هورمون‌آزادکننده گناد و تروپین از هیپوتالاموس انجام می‌گیرد.
فارماکوکینتیک
متابولیسم تاموکسی‌فن‌کبدی است و دارای چرخه روده‌ای ـ کبدی‌می‌باشد، حذف دارو دو مرحله‌ای بوده که‌مرحله اول 4-7 ساعت پس از تجویز ومرحله دوم 7-14 روز طول می‌کشد. اثردرمانی مطلوب 4-10 هفته پس از شروع‌درمان حاصل میشود. اثرات آنتاگونیستی دارو ممکن است چند هفته‌پس از یک نوبت مصرف آن ادامه‌داشته‌باشد. دارو اغلب به‌صورت متابولیت‌از طریق صفرا و مدفوع دفع میشود.
موارد منع مصرف
با مصرف این دارو احتمال‌ایجاد کیست‌های تخمدان در زنان قبل ازدوران یائسگی وجود دارد.
احتمال افزایش کلسیم خون در صورت‌وجود متاستاز استخوان را باید در نظرگرفت.
با مصرف تاموکسیفن تغییرات‌آندومتر شامل هیپرپلازی، پولیپ و سرطان گزارش شده‌است. خونریزی‌غیرطبیعی واژن و علائمی مانند درد یا فشار لگن باید مورد توجه قرار گیرد.
در صورت وجود تاری دید، آب‌مروارید، کاهش تعداد پلاکتها و گلبول‌های‌سفید و نیز بالابودن چربی‌های خون، بایدبا احتیاط مصرف شود.
عوارض جانبی احتمالی
گر گرفتگی، خونریزی‌واژن، توقف قاعدگی، خارش فرج،اختلالات گوارشی، التهاب تومور، کاهش‌تعداد پلاکتها، احتباس مایعات، طاسی، فیبروم رحم، اختلالات بینایی (تغییرات‌قرنیه، آب مروارید و رتینوپاتی) کاهش‌پلاکت‌ها یا گلبولهای سفید خون، به‌ندرت‌کاهش نوتروفیل‌ها و تغییرات آنزیم‌های‌کبدی از عوارض جانبی دارو هستند.
توصیه ها
روشهای‌غیرهورمونی جلوگیری از بارداری، طی‌درمان و به مدت 2 ماه پس از درمان بایدمورد استفاده قرار گیرد. در صورت‌مشکوک بودن به بارداری فورا به پزشک‌مراجعه شود.
در صورت بروز اختلالات گوارشی‌مصرف دارو ادامه یابد و در صورت بروزاستفراغ زودرس پس از مصرف دارو به‌پزشک مراجعه شود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Hidden-H
02-04-2006, 02:31
بکلومتازون استنشاقی به عنوان درمان نگهدارنده در افراد دچار آسم برونشیال مزمن تجویز میشود. استفاده منظم به رفع التهاب مزمن راههای هوایی و کاهش واکنش این مجاری به مواد محرک (یا حساسیت‌زا) کمک میکند. بکلومتازون با این سازوکار علایم آسم و دفعات حملات آسم را کاهش میدهد. بکلومتازون یک کورتیکواسترویید میباشد.
چگونگی مصرف
بر اساس شدت آسم، بکلومتازون به مقدار روزی 4-2 پاف تجویز میشود. مهم است که آن را طبق دستور پزشک یا دستورالعمل روی برچسب دارو مصرف کنید. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. چنانچه همزمان کورتیکواسترویید خوراکی مصرف نمی‌کنید، ممکن است شروع اثرات دارو تا یک ماه و اوج اثر دارو تا چند ماه به تأخیر بیافتد. مهم است که نوبت‌های مصرف دارو در فواصل مساوی در طی شبانه‌روز برنامه‌ریزی شود، مثلاً اگر قرار است روزی 2 بار مصرف شود، 8 صبح و 8 شب و اگر قرار است روزی 4 بار مصرف شود، هر 6 ساعت. از پزشکتان بخواهید در تعیین یک برنامه که با فعالیت‌های روزمره شما تداخل نداشته باشد، به شما کمک کند. بهتر است دارو هر روز در ساعت یکسانی مصرف شود. پیش از استفاده از افشانه برای بار اول، آن را چک کنید. پزشکتان تعیین میکند که از یک وسیله موسوم به آسم‌یار هم همراه افشانه استفاده کنید یا اینکه با روش دهان باز یا دهان بسته از افشانه استفاده کنید. این وسیله باعث میشود تا دارو بهتر به مجاری هوایی برونشی برسد. پودر و کپسول‌های بکلومتازون برای استنشاق نیازمند یک وسیله خاص برای آزادسازی دارو است، دستورالعمل روی جعبه را بخوانید یا چگونگی استفاده را از پزشکتان جویا شوید.
روش دهان بسته:
کپسول دارو را 5-2 ثانیه تکان دهید.
افشانه و کپسول متصل به آن را سر و ته بگیرید.
قطعه دهانی را در دهان گذاشته، لب‌هایتان را دورش محکم ببندید.
به آرامی و کامل از راه بینی نفستان را بیرون دهید.
به آرامی و عمیق دم انجام دهید و در همان زمان کپسول حاوی دارو را بر روی افشانه به پایین فشار دهید.
قطعه دهانی را از دهان خارج کرده، ولی نفستان را تا آنجا که ممکن است نگه دارید.
در حالی که لب‌هایتان را جمع کرده‌اید از راه دهان نفستان را بیرون دهید.
اگر در هر نوبت 2 پاف لازم دارید، دو دقیقه تا پاف بعدی صبر کنید.
روش دهان باز:
کپسول دارو را 5-2 ثانیه تکان دهید.
افشانه و کپسول متصل به آن را سر و ته بگیرید.
قطعه دهانی را حدوداً به اندازه عرض دو انگشت از دهان کاملاً بازتان فاصله بگیرید.
کپسول را صاف نگه دارید.
پس از یک بازدم عمیق، به آرامی از راه دهان نفس بگیرید و در همان زمان کپسول را به افشانه فشار دهید. به دم ادامه دهید. چشم‌هایتان را ببندید تا چیزی از اسپری واردشان نشود، چرا که ممکن است موجب تاری دید مختصری شود.
در انتهای دم نفستان را تا آنجا که می‌توانید نگاه دارید، و سپس در حالی که لب‌های خود را جمع کرده‌اید از راه دهان نفستان را بیرون دهید.
اگر در هر نوبت 2 پاف لازم دارید، دو دقیقه تا پاف بعدی صبر کنید.
پس از استفاده از دارو، به هر کدام از روشهای فوق، برای جلوگیری از خشونت صدا و عفونت‌های دهانی، دهانتان را با آب کاملاً بشویید. آب را قورت ندهید. روزی یکبار قطعه دهانی پلاستیکی و پوشش آن را زیر آب گرم بشویید و پیش از استفاده مجدد خشک کنید. تا این افشانه خشک شود در صورت نیاز از افشانه دیگری استفاده کنید. هفته‌ای دو بار قطعه دهانی پلاستیکی را با مایع ظرفشویی و آب گرم بشویید و کاملاً آب بکشید و خشک کنید. یک راه ساده برای تخمین مقدار داروی باقیمانده در کپسول محتوی دارو این است که کپسول را در یک ظرف آب بگذاریم و ببینیم چقدرش در آب فرو می‌رود . اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید، مصرفش کنید. نوبت‌های باقیمانده در آن روز را با فواصل مساوی مصرف کنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر، مصرف بکلومتازون را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: پلاک‌های سفید نرم در دهان یا گلو ، درد دهان یا گلو هنگام خوردن و آشامیدن، افزایش خس‌خس سینه، احساس سفتی و گرفتگی در قفسه سینه، یا مشکل در تنفس.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف بکلومتازون، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به کورتیکواستروییدها، سایر داروها، غذاها، نگهدارندهها، و رنگهای خوراکی.
مصرف داروهای دیگر به ویژه کورتیکواستروییدها.
سابقه یا ابتلا به سل یا پوکی استخوان.
توصیه هنگام مصرف
به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. گاهی افشانه را همراه خود ببرید تا پزشک چگونگی استفاده شما را از آن ببیند.
در صورتی که یک دستگاه اندازه‌گیری حداکثر جریان هوای تنفسی در خانه دارید، مقادیر اندازه‌گیری شده را در یک دفترچه ثبت کنید.
اگر دچار استرس غیرمعمول مثل جراحی، آسیب بدنی، یا عفونت هستید، علایم آسم‌تان بهبود نداشته است، علایمتان بدتر شده است، یا علایمی از عفونت دهانی یا حلقی دارید با پزشکتان مشورت کنید.
در صورتی که افشانه شما قابل پر کردن مجدد است، پس از اتمام دارو آن را دور نیاندازید.
حتی اگر برای یک حمله آسمی داروهایی دیگر مصرف میکنید، استفاده از بکلومتازون را ادامه دهید، مگر آنکه پزشکتان دستور دیگری داده باشد.
پیش از انجام جراحی، کارهای دندانپزشکی، یا واکسیناسیون سایر پزشکان را از اینکه بکلومتازون مصرف میکنید مطلع سازید.
اگر تا به حال به آبله مرغان و سرخک مبتلا نشده‌اید و واکسن آنها را هم نزده‌اید، از تماس نزدیک با افراد مبتلا به این دو بیماری اجتناب کنید. در صورتی که فکر میکنید با این افراد مواجهه داشته‌اید با پزشکتان مشورت کنید.
یک برگه شناسایی پزشک همراه داشته باشید که نشان دهد بکلومتازون مصرف میکنید.
توجه داشته باشید که اگر کپسول و افشانه سرد باشند، ممکن است مقدار کامل دارو به شما نرسد.
اگر مقدار معمول دارو به شکل استنشاقی برایتان مؤثر نیست، ممکن است به‌طور موقت به کورتیکواسترویید خوراکی نیاز داشته باشید.
افشانه را دور از دسترس کودکان و دور از حرارت نگاه دارید.
نبایدها
نباید از بکلومتازون برای درمان یک حمله آسمی استفاده کنید.
نباید پیش از هماهنگی با پزشکتان آن را قطع کنید.
Hidden-H
02-04-2006, 14:14
بوسپیرون برای کاهش علایم اختلالات اضطرابی یا درمان کوتاه مدت اضطراب تجویز میشود. این دارو در مقایسه با سایر داروهای ضد اضطراب خواب‌آلودگی کمتری ایجاد میکند، ولی یک تا دو هفته طول می‌کشد تا اثراتش آغاز شود.
چگونگی مصرف
بوسپیرون معمولاً 2 تا 3 نوبت در روز تجویز میشود. بنابراین توجه خاص لازم است تا نوبت‌های مصرف دارو فراموش نشود. این دارو را میتوان با یا بدون غذا مصرف کرد. قرصهای آن را در صورت نیاز میتوان خرد کرد. هیچگاه کمتر یا بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آورید، مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظم دارویی‌تان باز گردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر یک از علایم زیر مصرف بوسپیرون را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگیرید: گیجی یا افت قوای ذهنی، گلو درد یا تب، ضعف عضلانی، انقباضات غیرارادی، احساس گزگز، درد یا بی‌حسی در دستها یا پاها، خواب‌آلودگی شدید، تهوع و استفراغ، انقباض مردمک‌ها.
علایم زیر ممکن است رخ دهند ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شوند باید با پزشک در میان گذاشته شوند: سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم ، خشکی دهان، سردرد، تهوع، بیقراری، زنگ‌زدن گوش، بیخوابی، یا رویاهای غیرطبیعی.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف بوسپیرون، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به بوسپیرون.
بارداری یا شیردهی.
مصرف داروهای دیگر، به‌ویژه الکل، یا دیگر داروهایی که دستگاه اعصاب مرکزی را کند میکنند (آرامبخش‌ها، ضد افسردگی‌ها یا ضد تشنج‌ها)، دیگوکسین ، مهارکننده‌های مونوآمین‌اکسیداز ( فورازولیدون ، پروکاربازین ، یا سلژیلین ).
مصرف داروهای گیاهی یا دیگر داروهای فرعی برای درمان اضطراب، اختلال خواب، یا افسردگی.
.سابقه یا ابتلا به سوءمصرف موادمخدر و یا بیماری کلیوی یا کبدی.
توصیه هنگام مصرف
به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیرنظر داشته باشد.
تا پیش از مشخص شدن واکنش بدنتان نسبت به این دارو در هنگام رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. این دارو در برخی افراد موج خواب‌آلودگی و کاهش هوشیاری میشود.
اگر مشکوک به مصرف بیش از حد بودید، تقاضای کمک پزشکی کنید.
اگر دچار افکار یا احساسات عجیب شدید با پزشکتان مشورت کنید.
یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد بوسپیرون مصرف میکنید.
بوسپیرون را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگه دارید و در این شرایط بوسپیرون فاسد میشود).
بوسپیرون تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
نبایدها
نباید الکل بنوشید.
نباید بدون مشورت با پزشکتان هیچ دارویی برای خواب، اضطراب، یا افسردگی مصرف کنید.
Hidden-H
02-04-2006, 14:15
قرصهای 200 میلی گرم ایبوپروفن یک داروی مسکن است که بدون نسخه پزشک قابل تهیه است. اما قرصهای 400 میلی گرم توسط پزشک تجویز میشود. این دارو یک داروی ضد درد غیر مخدر برای دردهای خفیف تا متوسط، نظیر سردرد ، دردهای هنگام عادت ماهانه، و حملات نقرس است. به علت خواص التهابی این دارو در درمان بیمارهای روماتیسمی مثل آرتریت روماتوئید ، و دیگر مشکلات التهابی غیر روماتیسمی مثل آسیب‌های حین ورزش (پیچ خوردگی‌ها و رگ به رگ شدن‌ها)، بورسیت‌ها، تاندونیت‌ها (التهاب تاندون)، و استئوآرتریت (آرتروز) بسیار مفید است. ایبوپروفن همچنین تب را نیز کاهش میدهد. ایبوپروفن از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی است.
چگونگی مصرف
سوسپانسیون ایبوپروفن را با غذا یا داروهای ضداسید معده باید مصرف کرد، پیش از مصرف دارو شیشه آن را به خوبی تکان دهید، قرص ایبوپروفن را باید با غذا و همراه یک لیوان پر از آب خورد. پس از خوردن قرصهای ایبوپروفن برای جلوگیری از آسیب و تحریک وی 30-15 دقیقه از خوابیدن یا دراز کشیدن اجتناب کنید. اگر روزی یک یا دوبار ایبوپروفن مصرف میکنید. و یک نوبت را فراموش کردید، اگر حداکثر تا 2 ساعت آن را به یاد آورید بلافاصله مصرفش کنید، در غیر این صورت نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظمتان برگردید. اگر روزانه بیش از دو نوبت ایبوپروفن مصرف میکنید، به مجردیکه نوبت فراموش شده را به یاد آورید مصرفش کنید. اما اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را مصرف نکنید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر یک از علایم زیر مصرف ایبوپروفن را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: خستگی یا خواب آلودگی شدید ، درد یا سوزش معده ، تهوع یا استفراغ ، مدفوع سیاه و قیری ، علایم شدید آنفلوآنزا (لرز، تب ، دردهای عضلانی، به ویژه اگر درست هنگام یا پیش از بروز بثورات جلدی رخ دهند ، افزایش وزن ، کبودی یا خونریزی غیرطبیعی ، بثورات جلدی ، زخمهای دهانی ، یا تب یا گلو دردی که پیش از شروع درمان وجود نداشته و با مشکلی که در حال حاضر به خاطرش تحت درمان هستید ارتباطی نداشته باشد. بیماران مسن بیشتر از سایرین در معرض خطر مشکلات گوارشی و خونریزی دهنده هستند. یک پاسخ حساسیتی نادر به ایبوپروفن آنافیلاکسی است، که به توجه و مراقبت فوری پزشکی نیاز دارد. آنافیلاکسی سریع پیشرفت میکند. خس‌خس سینه یا مشکل در تنفس مصرف ایبوپروفن را قطع کرده با یک مرکز اورژانس تماس بگیرید.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف ایبوپروفن، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به آسپرین یا دیگر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی.
بارداری یا شیردهی.
مصرف داروهای دیگر ، به ویژه دیگر داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (مثل ناپروکسن )، آسپرین، ضدانعقادها (رقیق کننده‌های خون، نظیر وارفارین )، آنتیبیوتیکها ( سفالسپورین‌ها)، داروهای ضد سرطان (یک داروی مدر)، و والپروئیک اسید یا دیوالپروئکس .
مصرف سه قوطی یا بیشتر مشروبات الکلی در روز.
ابتلا به سابقه پولیپ‌های بینی مرتبط با آسپرین ، زخم یا التهاب در دستگاه گوارش ، پرفشاری خون، هموفیلی یا دیگر مشکلات خونریزی دهنده ، نارسایی مغز استخوان ، زخمهای دهانی ، یا بیماریهای کبدی یا کلیوی.
توصیه هنگام مصرف
برچسب روی دارو را مطالعه کرده از دستوراتش پیروی کنید.
برچسب سایر داروهای مجاز بدون نسخه را بخوانید تا مطمئن شوید حاوی داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (مثل آسپرین یا ناپروکسن) یا داروهایی که با ایبوپروفن تداخل ایجاد میکنند نباشد.
اگر ایبوپروفن را برای درد یا تب می‌خورید و درد ظرف 14 روز و تب ظرف 3 روز بهتر نشده یا حتی بدتر شده است با پزشکتان مشورت کنید.
ایبوپروفن را به اندازه تجویز شده مصرف کنید.
به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید (اگر برای مدتی طولانی قرار است ایبوپروفن مصرف کنید).
پیش از انجام هرگونه عمل جراحی یا کارهای دندانپزشکی، دیگر پزشکان را از اینکه ایبوپروفن مصرف میکنید مطلع سازید.
ایبوپروفن را دور از دسترس کودکان، دور از گرما، نور مستقیم یا حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط ایبوپروفن فاسد میشود)
ایبوپروفن تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
نبایدها
نباید بیش از مقدار مشخص شده بر روی جعبه دارو مصرف کنید. مگر طبق دستور پزشک. این دارو می‌تواند موجب کبودی و خونریزی بیش از حد شود.
نباید مشروبات الکلی بنوشید. زیرا احتمال آسیب به معده بیشتر خواهد شد.
نباید تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی یا در فعالیت‌های خطرناک شرکت کنید. این دارو در برخی از افراد موجب گیجی، سرگیجه، یا خواب آلودگی میشود.
Hidden-H
02-04-2006, 15:20
اسپری بینی بکلومتازون به عنوان درمان نگهدارنده در افراد دچار اختلالات بینی نظیر رینیت فصلی یا رینیت دایمی ، علایم حساسیتی در بینی، یا پولیپ‌های بینی تجویز میشود. استفاده منظم آن به کاهش التهاب بینی کمک میکند و واکنش مخاط بینی به مواد حساسیت‌زا (یا محرک) را کاهش میدهد. به این اثرات بکلومتازون علایم خارش، سوزش، عطسه، و آبریزش بینی را کاهش میدهد. بکلومتازون در واقع یک کورتیکواستروئید است.
چگونگی مصرف
بکلومتازون معمولاً 1 یا 2 اسپری با اندازه مشخص 2 تا 4 نوبت در روز مصرف میشود. مهم است که طبق دستور پزشکتان یا دستورالعمل روی برچسب دارو را مصرف کنید. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر در کنار این دارو کورتیکواستروئید خوراکی مصرف نمی‌کنید، ممکن است اثر این دارو پس از یک هفته آغاز شود و 3 هفته طول بکشد تا به حداکثر برسد. مهم است که نوبت‌های مصرف دارو منظم باشد، مثلاً 8 صبح تا 8 شب اگر قرار است دوبار در روز استفاده است و هر 6 ساعت اگر قرار است 4بار در روز استفاده شود. از پزشکتان بخواهید در تعیین یک برنامه درمانی که با فعالیت‌های روزمره شما تداخل نداشته باشد به شما کمک کند. بهتر است دارو هر روز در ساعت معینی مصرف شود. مجاری بینی خود را با فین کردن تمیز کنید. قطعه بینی (نوک اسپری) را داخل بینی قرار داده و به سمت گوشه چشمتان اسپری کنید. اگر یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید، مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت قبلی را رها کرده و به برنامه منظم دارویی‌تان باز گردید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر یک از علایم زیر، مصرف بکلومتازون را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید:
ترشحات خونی از بینی یا خون دماغ‌های بی‌دلیل، سرفه، سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم، از دست رفتن حس بویایی یا چشایی، تهوع یا استفراغ، آبریزش یا گرفتگی مداوم بینی یا آبریزش از چشمها، درد معده ، پلاک‌های سفید در مخاط بینی یا گلو ، چشم درد ، افت تدریجی بینایی ، احساس بوی بد ، یا یک واکنش حساسیتی ( بثورات جلدی، کهیر ، تورم پلک‌ها، صورت یا لب‌ها، تنگی نفس).
علایم مصرف بیش از حد عبارتند از جوش صورت ، چاق شدن صورت ، یا تغییرات دوره ماهانه که حتماً با پزشک در میان گذاشته شوند. علایم دیگر ممکن است مشاهده شوند ولی فقط در صورت مشکل‌ساز شدن نیاز است با پزشک مشورت شود، این علایم عبارتند از سوزش یا خشکی خفیف و موقتی در بینی، عطسه، یا تحریک حلق.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف اسپری بینی بکلومتازون، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به کورتیکواستروئیدها، داروهای دیگر، غذاها، نگهدارندهها، رنگهای خوراکی
مصرف داروهای دیگر به‌ویژه کورتیکواستروئیدهای خوراکی.
سابقه یا ابتلا به سل، تب خال چشمی ، یا دیگر عفونت‌های باکتریایی، قارچی یا ویروسی.
توصیه هنگام مصرف
به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بتواند بهبودتان را زیرنظر داشته باشد.
اگر در طول 3 هفته درمان هیچ بهبودی نداشتید با پزشکتان مشورت کنید.
پیش از مصرف هر دارویی برای دیگر مشکلات بینی، با پزشکتان مشورت کنید.
اگر داروساز شما می‌تواند افشانه را پر کند، آن را پس از اتمام دارو دور نیندازید.
پیش از هر عمل جراحی، کارهای دندانپزشکی یا واکسیناسیون ، سایر پزشکان یا افراد گروه پزشکی را از این که افشانه کورتیکواستروئیدی استفاده میکنید، مطلع سازید.
اگر تا به حال آبله مرغان و سرخک مبتلا نشده‌اید و واکسن آنها را هم نزده‌اید، از تماس نزدیک با افراد مبتلا به این دو بیماری اجتناب کنید. در صورتی که فکر میکنید با این افراد مواجهه داشته‌اید با پزشکتان مشورت کنید.
یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد بکلومتازون مصرف میکنید.
اگر مقدار معمول دارو به شکل استنشاقی برایتان مؤثر نیست، ممکن است به‌طور موقت به کورتیکواستروئید خوراکی نیاز داشته باشید.
افشانه را دور از دسترس کودکان و دور از گرما نگاه دارید.
نبایدها
نباید پیش از آنکه با پزشکتان مشورت کرده باشید دارو را قطع کنید.
Hidden-H
02-04-2006, 15:22
استامینوفن دارویی است رایج که بدون نسخه پزشک قابل تهیه میباشد. این دارو یک مسکن غیرمخدر است که در موارد دردهای خفیف تا متوسط نظیر سردرد ، دندان درد ، درد خفیف استئوآرتریت ( آرتروز ) ، و دردهای ناشی از جراحیهای کوچک کاربرد دارد. استامینوفن همچنین تب را کاهش میدهد. این دارو ممکن است در بسیاری دیگر از داروها با اسامی تجاری متفاوت وجود داشته باشد. از جمله استامینوفن پاراستامول نیز گفته میشود.
نحوه مصرف
قرص استامینوفن را میتوان برای سهولت بلع ، خرد کرد. اشکال خوراکی استامینوفن را میتوان با مقدار اندکی از مواد غذایی نظیر ماست یا مربا مخلوط کرد. در مورد پودرهای خوراکی همانند آنچه در کپسولهایی Feveral Sprinkle وجود دارد، کپسول باز شده و محتویاتش در یک قاشق چایخوری آب یا مقدار اندکی ماده غذایی نرم مخلوط میشود. برای استعمال راحت‌تر شیاف بهتر است آن را 30 دقیقه در یخچال نگاه داشت. برای استعمال شیاف ، پوشش شیاف را برداشته ، آن را با آب سرد مرطوب کرده، سپس در حالی که به یک پهلو خوابیده‌اید با انگشت خود شیاف را داخل مقعد کنید. اگر یک نوبت دارو را فراموش کردید، می‌توانید به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اما اگر تقریباً زمان نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظم خود بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
توصیه‌در هنگام مصرف
برچسب روی دارو را بخوانید و از دستوراتش پیروی کنید.
برچسب روی سایر داروهای بدون نیاز به نسخه را بخوانید تا مطمئن شوید که در آنها استامینوفن یا دارویی که با استامینوفن تداخل کند وجود نداشته باشد.
اگر استامینوفن را به سبب درد ، تب یا گلودرد مصرف میکنید در هریک از شرایط زیر با پزشکتان مشورت کنید:
درد بیش از 10 روز (در کودکان 5 روز) طول بکشد یا اینکه علامت جدیدی به آن اضافه شود.
تب بیش از 3 روز طول بکشد، بدتر شود، یا علامت جدیدی اضافه شود.
گلودرد دردناکتر شود، بیش از 2 روز طول بکشد، یا تهوع ، استفراغ ، بثورات جلدی ، یا سردرد رخ دهد.
فقط به مقدار توصیه شده توسط پزشکتان استامینوفن مصرف کنید.
استامینوفن را دور از دسترس کودکان ، دور از حرارت ، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگاه دارید (در چنین شرایطی استامینوفن فاسد میشود).
شیاف‌ها را در یک جای خنک نگاه دارید، ولی شیاف و انواع مایع استامینوفن (قطره و شربت) را منجمد نکنید.
استامینوفن تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان دور بریزید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورتی که دچار هریک از نشانه‌های جدی زیر شدید، استامینوفن خود را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگیرید: زردی پوست یا چشمها ، اسهال ، بی‌اشتهایی ، تهوع ، یا استفراغ ، معده درد ، درد ، تورم یا حساسیت در بالای شکم ، مدفوع سیاه و قیری شکل ، ادرار خونی یا کدر ، کاهش ناگهانی ادرار ، کبود شدگی یا خونریزی غیرعادی ، بثوارت جلدی ، زخمهای دهانی ، یا تب یا گلودردی که پیش از درمان وجود نداشته و ناشی از بیماری ای که بخاطرش تحت درمان قرار گرفته‌اید، نباشد.
موارد احتیاط
در صورت وجود هر یک از موارد زیر پیش از مصرف استامینوفن پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به هر نوع غذا ، نگاه‌دارنده‌ها ، رنگهای خوراکی ، یا داروها (بویژه استامینوفن یا آسپیرین).
بارداری یا شیردهی.
مصرف داروهای دیگر ، بویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی ( NSAIDs ، نظیر ایبوپروفن ) ، آسپیرین ، یا ضدانعقادها (رقیق‌کننده‌های خون مثل وارفارین ، کومادین ).
مصرف روزی بیش از سه قوطی یا بیشتر مشروبات الکلی.
سابقه یا ابتلا به الکلیسم (اعتیاد به الکل) ، هپاتیت ویروسی ، فنیل کتونوری ، یا بیماری کبدی یا قلبی.
نبایدها
نباید بیش از مقدار ذکر شده بر روی برچسب جعبه دارو مصرف کنید، مگر اینکه پزشکتان چنین دستوری داده باشد، در غیر این صورت ممکن است دچار آسیب کلیوی یا کبدی شوید.
نباید به کودکان زیر 12 سال در یک روز بیش از 5 نوبت استامینوفن به مقدار تعیین شده بر اساس سنشان بدهید.
نباید در روز بیش از دو قوطی مشروب الکلی مصرف کنید مگر اینکه فقط بخواهید یک یا دو نوبت استامینوفن بخورید.
مسمومیت
در صورتی که به مصرف بیش از حد استامینوفن شک کردید، حتی در صورت عدم وجود هرگونه علامت مسمومیت از اورژانس تقاضای کمک کنید. درمان مسمومیت باید هرچه زودتر آغاز شود. در صورتی که درمان مصرف بیش از حد استامینوفن ظرف 24 ساعت اول آغاز نشود، ممکن است نتوان از آسیب کبدی یا مرگ جلوگیری کرد.
اطلاعات دیگر
اشکال ژنریک استامینوفن ارزانتر از انواع تجاری هستند و در اکثر موارد به همان اندازه مؤثرند. فراوردههای استامینوفن طولانی‌اثر گرانتر میباشند، ولی ممکن است مصرفشان راحت‌تر و مناسبتر باشد
Hidden-H
02-04-2006, 15:23
اریترومایسین یک آنتی‌بیوتیک رایج است که برای درمان عفونت‌های گوناگونی نظیر عفونت پوست و بافت نرم، عفونت گوش میانی، برونشیت، گلودرد، ذات‌الریه (پنومونی)، سینوزیت، دیفتری، سیاه‌سرفه، و عفونت‌های کلامیدیایی، سیفلیس ، و گونوره‌ای استفاده میشود. این دارو همچنین برای پیشگیری از تب روماتیسمی و اندوکاردیت مصرف میشود.
چگونگی مصرف
اریترومایسین را میتوان با شکم خالی همراه یک لیوان پر از آب مصرف کرد. در صورتی که معده را ناراحت کند میتوان آن را با غذا خورد. بهتر است دارو در نوبت‌هایی با فواصل زمانی یکسان در شبانه‌روز مصرف شود تا سطح خونی آن ثابت باقی بماند. برای مثال، اگر لازم است روزی 4 بار اریترومایسین مصرف کنید، نوبت‌ها باید 6 ساعت فاصله داشته باشند (مثلاً 12 ظهر، 6 عصر، 12 شب و 6 صبح). اگر این برنامه با برنامه کار یا خواب شما تداخل داشت از پزشکتان بخواهید در تعیین یک برنامه مؤثرتر به شما کمک کند. مهم است که دارو را سر وقت و به‌طور کامل مصرف کنید، حتی اگر احساس بهبودی دارید. اگر پیش از اتمام دارو آن را قطع کنید. ممکن است علایمتان عود کند. قرصهای جویدنی اریترومایسین باید پیش از بلعیده شدن، جویده یا خرد شوند. میتوان کپسول‌های طولانی‌رهش اریترومایسین را باز کرد و قرص دانه‌های روکش‌دار داخلش را پیش از مصرف با یک غذای نرم مخلوط کرد. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: اسهال ، دل‌پیچه، تهوع و استفراغ، سوزش دهانی یا زبانی، خارش واژن یا ترشح از آن، پلاک‌های سفید روی مخاط دهان یا زبان، افت شنوایی، تب، بثورات جلدی، یا زردی چشمها یا پوست.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف اریترومایسین، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به اریترومایسین.
بارداری یا شیردهی.
مصرف داروهای دیگر، به ویژه استمیزول، کاربامازپین، والپروئیک اسید، سیکلوسپورین، داروهای ضدانعقاد (رقیق کننده‌های خون مثل وارفارین )، زانتین‌ها، و آنتی‌بیوتیک‌های دیگر ( کلرامفنیکل، لینکومایسین ).
ابتلا به یا سابقه بی‌نظمی ضربان قلب (آریتمی)، افت شنوایی، یا بیماری کبدی.
توصیه هنگام مصرف
حتی در صورت احساس بهبودی اریترومایسین را به‌طور کامل مصرف کنید تا عفونتتان درمان شده، از عود بیماری جلوگیری شود.
اریترومایسین را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط اریترومایسین فاسد میشود).
برخی از سوسپانسیون‌های اریترومایسین پس از آماده شدن باید در یخچال نگهداری شوند ، دستورالعمل روی بسته‌بندی دارو را بخوانید.
پیش از مصرف شیشه سوسپانسیون را به خوبی تکان دهید.
از پیمانه داخل جعبه دارو برای اندازه‌گیری مقدار دارو استفاده کنید.
اگر ظرف 3 روز از شروع درمان احساس بهبودی نداشته‌اید با پزشکتان مشورت کنید.
نبایدها
نباید داروی تاریخ مصرف گذشته مصرف کنید.
نباید دارو را ناتمام قطع کنید، مگر به توصیه پزشک.
Hidden-H
03-04-2006, 12:15
آمی‌تریپتیلین برای تسکین علایم افسردگی ، شب‌ادراری ، اختلالات خوردن، دردهای عصبی، و مواردی دیگر تجویز میشود. این دارو از دسته داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای است.
چگونگی مصرف
آمی‌تریپتیلین با مقادیر متفاوتی برای مشکلات متفاوت و افراد متفاوت تجویز میشود هیچگاه بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. آمی‌تریپتیلین خوراکی را میتوان با غذا مصرف کرد تا دل به هم خوردگی ناشی از آن کاهش یابد. ممکن است 6-1 هفته طول بکشد تا اثرات این دارو آغاز شود. پس از آغاز اثرات حتی در صورت احساس بهبودی نیز دارو را ادامه دهید. به دقت از دستورات پزشکتان پیروی کنید. اگر روزی یک نوبت پیش از رفتن برای خواب آمی‌تریپتیلین مصرف میکنید و حال یک نوبت را فراموش کرده‌اید ، نوبت فراموش شده را صبح مصرف نکنید، چرا که ممکن است موجب خواب‌آلودگی بیش از حد در طول روز شود ، در این مورد با پزشکتان مشورت کنید. اگر روزی چند نوبت آمی‌تریپتیلین مصرف میکنید، نوبت فراموش شده را بلافاصله پس از به یاد آوردن مصرف کنید. اگر تقریباً موقع مصرف نوبت بعدی شده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه دارویی منظم خود برگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر آمی‌تریپتیلین خود را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: افکار خودکشی، تاری دید ، گیجی، یبوست ، مشکل در ادرار کردن ، چشم‌درد ، ضربان قلب تند ، کند یا نامنظم ، لرزش دست ، غش ، اضطراب ، مشکل در صحبت کردن ، عدم تعادل ، سفتی عضلات دست و پا ،صورت شبیه ماسک ، گلودرد ، تب ،کبودی یا خونریزی غیرعادی ، زردی پوست یا چشم ، بثورات جلدی ، تورم صورت یا زبان . علایم زیر ممکن است رخ دهند، ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شوند باید گزارش شوند: سرگیجه، خواب‌آلودگی، خشکی دهان، سردرد، مشکل در خوابیدن، افزایش وزن. علایم ترک دارو : نظیر سردرد ، تهوع ، استفراغ ، اسهال ، تحریک‌پذیری، یا خواب مختل همراه با رؤیاهای واضح ممکن است در صورت قطع ناگهانی آمی‌تریپتیلین مشاهده شود. معمولاً برای قطع دارو باید مقدارش ظرف 2-1 ماه به تدریج کاهش یابد.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آمی‌تریپتیلین پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به آمی‌تریپتیلین یا دیگر داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای ، سایر داروهای ضدافسردگی (ماپروتیلین، ترازودون) ، کاربامازپین (دارویی ضدتشنج ) ، یا هر نوع ماده غذایی، رنگ خوراکی یا نگهدارنده.
بارداری یا شیردهی.
مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل، آرامبخش‌ها ، دیگر داروهای ضدافسردگی، داروهای ضدتشنج، داروهای ضدتیرویید ، سایمتیدین ، داروهای فشار خون ( کلونیدین ، گوانادرل ، گوانتیدین )، مهارکننده‌های مونوآمین‌اکسیداز ، یا سمپاتومیمنیک‌ها (داروهایی که در حساسیت ، آسم ، سرفه و سرماخوردگی مصرف می‌شوند).
سابقه یا دچار الکلیسم (اعتیاد به الکل)، آسم ، اختلال دوقطبی (افسرده ـ شیدایی)، ابتلا به اسکیزوفرنی ، صرع ، گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم)، پرکاری تیرویید، بزرگی پروستات ، احتباس ادراری، مشکلات قلبی یا خونی، یا بیماریهای دستگاه گوارش ، کبدی یا کلیوی.
توصیه هنگام مصرف
به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بتواند بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.
تا پیش از مشخص شدن پاسخ بدنتان به این دارو در رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید.
برخی افراد با مصرف آمی‌تریپتیلین دچار خواب‌آلودگی و کاهش سطح هوشیاری می‌شوند. این به ویژه وقتی برای اولین بار دارو را شروع میکنید اتفاق می‌افتد و تا وقتی بدنتان به آن عادت کند ادامه می‌یابد؛ بنابراین برای فعالیت‌های خود برنامه‌ریزی کنید.
در هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا ایستادن از حالت نشسته احتیاط کنید؛ چرا که ممکن است دچار سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم شوید. به آرامی تغییر وضعیت دهید.
برای تسکین خشکی دهان از آدامس یا آبنبات‌های بدون قند استفاده کنید. اگر خشکی دهان بیش از 2 هفته طول کشید با پزشکتان مشورت کنید.
از مواجهه مستقیم و بدون حفاظت با آفتاب و استفاده از وسایل برنزه‌کننده بپرهیزید، چرا که ممکن است دچار آفتاب سوختگی شدید شوید. سعی کنید تا حد امکان از آفتاب بین ساعت 10 صبح تا 3 بعدازظهر اجتناب کنید. در زیر آفتاب از یک عینک آفتابی ، یک کلاه و پوشش محافظ، و کرم‌های ضدآفتاب با قدرت محافظتی (spf) حداقل 15 استفاده کنید.
در مورد نیاز به مقادیر اضافی ویتامین ( ریبوفلاوین یا ویتامین ب ـ 2) با پزشکتان مشورت کنید.
پیش از هرگونه عمل جراحی، کارهای دندانی یا درمانهای اضطراری، پزشک را از اینکه آمی‌تریپتیلین مصرف میکنید، مطلع سازید.
یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد آمی‌تریپتیلین مصرف میکنید.
آمی‌تریپتیلین را دور از دسترس کودکان، و دور از حرارت، نور مستقیم و حرارت مرطوب قرار دهید (در این شرایط آمی‌تریپتیلین فاسد میشود).
آمی‌تریپتیلین تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
نبایدها
نبایدالکل مصرف کنید.
نباید بدون تأیید پزشکتان دارویی دیگر مصرف کنید.
Hidden-H
04-04-2006, 01:04
آملودیپین برای پایین آوردن فشار خون در پرفشاری خون و تسکین درد قلبی تجویز میشود. پزشک شما به دلایل دیگری نیز ممکن است این دارو را برایتان تجویز کند. این دارو در بدن از طریق ممانعت از ورود کلسیم به داخل سلولها از غشای سلولی عمل میکند ، به همین علت است که این دارو را یک داروی مسدودکننده کانال‌های کلسیمی می‌دانند. این عمل مسدودکنندگی کانال‌های کلسیمی موجب کاهش مقدار کلسیم در سلولهای قلب و رگهای خونی میشود، که به کاهش ضربان قلب و گشادشدن رگهای خونی منجر میگردد. بنابراین فشار خون پایین میآید، جریان خون افزایش می‌یابد، و بار کاری قلب کاهش پیدا میکند.
چگونگی مصرف
مقادیر متفاوتی از آملودیپین برای علل متفاوتی تجویز میشود. مهم است که دارویتان را هر روز سر ساعتی معین مصرف کنید. آملودیپین معمولاً روزی یکبار مصرف میشود. معمولاً راحت‌تر است که صبح‌ها پیش از صبحانه مصرف شود تا فراموش نشود. این دارو را میتوان با یا بدون غذا مصرف کرد. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر روزی یکبار آملودیپین مصرف میکنید و یک نوبت را فراموش کرده‌اید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر کمتر از 8 ساعت به نوبت بعدی مانده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید. هیچگاه مقدار دارو را دوبرابر نکنید و نیز پیش از مشورت با پزشکتان آن را قطع نکنید. در صورت نیاز به قطع آملودیپین، این کار باید به صورت تدریجی صورت گیرد. در اکثر مواردی که آملودیپین به خاطرشان تجویز میشود، دارو به مهار بیماری کمک میکند نه آنکه آن را درمان کند. این بدان معنا است که حتی اگر احساس بهبودی دارید ممکن است لازم باشد آملودیپین را سالها یا تا پایان زندگی مصرف کنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز علایم نادر ولی جدی زیر آملودیپین را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید:
درد قفسه سینه ، مشکل در تنفس ، تنگی نفس یا خس‌خس سینه ، ضربان قلب کمتر از 50 در دقیقه یا فشار خون سیستولی (عدد بزرگتر فشار خون) کمتر از 90 میلی‌متر جیوه ، سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته ، تورم دست و پا یا افزایش وزن ناگهانی (بیش از 1/5 کیلو گرم در 48-24 ساعت) ، التهاب لثه‌ها ، لرزش دستها و انگشتان ، سفتی عضلات دست و پا ، مشکل در صحبت کردن یا بلع ، از دست رفتن تعادل ، بثورات جلدی، افسردگی ، تپش قلب (احساس ضربان قلب در سینه).
علایم زیر ممکن است تا تنظیم شدن بدنتان به دارو رخ دهند: سردرد ، خواب‌آلودگی، خستگی، خشکی دهان، برافروختگی و احساس گرما، تهوع ، یا یبوست یا اسهال. اگر این علایم ادامه یافته یا مشکل‌ساز شدند، وضعیت را با پزشکتان در میان بگذارید.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آملودیپین، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به آملودیپین یا دیگر داروهای مسدودکننده کانال‌های کلسیمی.
شیردهی یا بارداری.
در حال مصرف داروهای دیگر، به ویژه کاربامازپین ، سیکلوسپورین ، استروییدها ، سایر داروهای فشار خون یا قلبی (داروهای مدر، داروهای مسدودکننده بتا، کینیدین ، دیجوکسین ، دیزوپیرامید ، فلکاینید ، پروکاینامید ).
سابقه یا ابتلا به حساسیت، فشار خون پایین، حمله قلبی، یا بیماری کلیوی و کبدی.
توصیه هنگام مصرف
به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.
در مورد میزان فعالیت قابل قبول بر اساس وضعیت بدنی‌تان با پزشکتان مشورت کنید. * آملودیپین ممکن است با کاستن یا رفع درد قفسه سینه موجب شود تا بیش از اندازه فعالیت کرده و به خود فشار آورید.
وزنتان را نسبت به قدتان در یک محدوده مناسب نگاه دارید. در صورت نیاز برای کاهش وزن از پزشکتان کمک بگیرید.
در صورتی که برای کاهش فشار خون آملودیپین مصرف میکنید مصرف سدیم (نمک) خود را محدود کنید. از پزشکتان درخواست کنید دستورات تغذیه‌ای در اختیارتان بگذارید یا شما را به یک متخصص تغذیه معرفی کند.
اگر سیگاری هستید، سیگار را ترک کنید. از پزشکتان بخواهید تا شما را به یک مشاور یا گروه ترک سیگار معرفی کنند.
الکل مصرف نکنید.
به آرامی از حالت خوابیده به نشسته یا نشسته به ایستاده تغییر وضعیت دهید تا دچار سرگیجه و سیاهی رفتن چشم یا غش نشوید.
بهداشت دهان و دندان‌تان را به خوبی حفظ کنید ، مسواک بزنید، دندان‌هایتان را نخ بکشید و مرتب به دندانپزشک مراجعه کنید تا از مشکلات دندانی و لثه‌ای ناشی از این دارو پیشگیری شود.
مقدار کافی دارو برای روزهای تعطیل در دسترس داشته باشید.
یک برگه شناسایی پزشکی که نشان دهد آملودیپین مصرف میکنید به همراه داشته باشید.
پزشکان دیگر را از اینکه آملودیپین مصرف میکنید مطلع سازید، چرا که این دارو ممکن است روی برخی آزمونهای آزمایشگاهی تأثیر بگذارد.
آملودیپین را دور از دسترس کودکان، و دور از حرارت، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگاه دارید (در این شرایط آملودیپین فاسد میشود).
آملودیپین تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
نبایدها
نباید تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی کنید یا با وسایل خطرناک کار کنید. در صورتی که خواب‌آلودگی یا سرگیجه مشکل‌ساز شدند با پزشکتان مشورت کنید.
نباید پیش از تأیید پزشکتان داروهایی دیگر به ویژه محرک‌های بدون نیاز به نسخه و داروهای ضدسرفه یا سرماخوردگی را مصرف کنید.
Hidden-H
04-04-2006, 01:06
آموکسی‌سیلین‌کلاوولانات یک آنتی‌بیوتیک رایج است. از آن برای درمان عفونت‌های باکتریایی گوناگون مثل عفونت گوش میانی، سینوزیت ، و عفونت‌های پوست، دستگاه تنفسی و دستگاه ادراری استفاده میشود.
چگونگی مصرف
آموکسی‌سیلین کلاوولانات را میتوان با یا بدون غذا مصرف کرد. خوردن آن با غذا می‌تواند از دل به هم خوردگی ناشی از آن جلوگیری کند. قرصهای جویدنی آن حتماً باید جویده یا خرد شوند. بهتر است این دارو در فواصل زمانی برابر در طول شبانه‌روز مصرف شود تا مقادیر ثابتی از آن در خون و ادرار وجود داشته باشد. برای مثال اگر قرار است روزی 3 نوبت مصرف شود، فواصل باید 8 ساعتی باشند (مثلاً 6 صبح، 2 بعدازظهر و 10 شب). اگر این برنامه با برنامه کاری یا خواب شما مغایرت دارد، از پزشکتان بخواهید در تعیین یک برنامه مناسبتر شما را یاری دهد. مهم است که دارو سر وقت و به مقدار کامل مصرف شود، حتی اگر احساس بهبودی میکنید. چنانچه پیش از اتمام کل داروی تجویزی آن را قطع کنید ممکن است دچار عود علایم شوید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آورید مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است، به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر بلافاصله با پزشکتان تماس بگیرید: اسهال شدید یا خفیف ولی پایدار، سردرد ، تهوع و استفراغ، زخم دهان یا زبان، خارش یا ترشحات واژن، یا پلاک‌های سفید در دهان یا روی زبان. یک پاسخ حساسیتی نادر به این دارو آنافیلاکسی است، که به مراقبت پزشکی فوری نیاز دارد. از آنجایی که آنافیلاکسی سریع پیشرفت میکند، در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم ، بثورات جلدی ، کهیر یا تورم‌های بر روی پوست ، تب ، غش ناگهانی ، ضربان قلب سریع ، یا خس‌خس سینه یا تنفس مشکل، دارو را قطع کرده و با یک مرکز خدمات اورژانس پزشکی تماس بگیرید.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آموکسی‌سیلین کلاوولانات پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به هر نوع ماده غذایی، نگهدارندهها، رنگهای خوراکی یا سایر داروها، به‌ویژه آنتیبیوتیکها ( پنی‌سیلین‌ها، سفالوسپورین‌ها، مهارکننده‌های بتا ـ لاکتاماز).
بارداری یا شیردهی.
مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (مثل ایبوپروفن و آسپیرین )، داروهای ضدانعقاد (رقیق‌کننده‌های خون نظیر وارفارین )، قرصهای ضدبارداری حاوی استروژن (این دارو اثرات این قرصها را کاهش میدهد)، داروهای نقرس ( پروبنسید ، آلوپورینول ) ، و آنتی‌بیوتیک‌های دیگر ( آمینوگلیکوزیدها، اریترومایسین ، تتراسایکلین ).
دارای سابقه یا دچار مشکلات خونریزی‌دهنده (مثل زخم معده ، هموفیلی ، یا کمبود پلاکتی)، کولیت (التهاب روده بزرگ) ناشی از آنتیبیوتیکها، یا بیماری کلیوی.
توصیه هنگام مصرف
حتی در صورت احساس بهبودی، تمام داروی تجویز شده را برای درمان عفونت و جلوگیری از عود مجدد آن مصرف کنید.
اگر از قرصهای ضدبارداری استفاده میکنید، تا یک ماه پس از پایان دوره درمان با آموکسی‌سیلین کلاوولانات از یک وسیله جلوگیری از بارداری دیگر نیز نظیر کاندوم یا ژل‌های اسپرم‌کش استفاده کنید.
برای جلوگیری از اسهال ناشی از این دارو ماست بخورید.
آموکسی‌سیلین کلاوولانات را دور از دسترس کودکان، و دور از حرارت، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط این دارو فاسد میشود).
پس از تهیه سوسپانسیون آن را در یخچال نگهداری کنید ، پیش از مصرف شیشه محتوی سوسپانسیون را به خوبی تکان دهید.
در موارد شکل‌های مایع دارو از پیمانه داخل جعبه دارو برای اندازه‌گیری مقدار دارو استفاده کنید.
اگر ظرف 3 روز از مصرف این دارو احساس بهبودی نمی‌کنید با پزشکتان مشورت کنید.
نبایدها
نباید دیگران را در مصرف این دارو سهیم کنید ، آنها ممکن است نسبت به آن حساسیت داشته باشند.
نباید دارو را پس از تاریخ انقضایش مصرف کنید.
نباید دارو را ناتمام قطع کنید ، مگر در صورتی که پزشکتان چنین توصیه کند.
Hidden-H
04-04-2006, 13:53
آموکسی‌سیلین در درمان‌عفونتهای مجاری ادرار، عفونت گوش‌میانی، برونشیت مزمن، سالمونلوز مهاجم و سوزاک مصرف میشود. به علاوه، این‌دارو در درمان تب تیفوئیدی و نیز در پیشگیری از عفونت دندانی مصرف‌می‌شود.
فارماکوکینتیک
90 ـ 75 درصد دارو از راه‌خوراکی جذب میشود و پس از 2 ـ 1ساعت غلظت سرمی دارو به اوج میرسد.نیمه عمر دارو 1 ساعت است که درصورت عیب کار کلیه ممکن است تا 12ساعت افزایش یابد. 70 ـ 65 درصد داروبه‌صورت تغییر نیافته از راه کلیه دفع‌می‌شود.
موارد منع مصرف
در صورت وجودسابقه آلرژیک به پنی‌سیلین‌ها نباید مصرف شود.
موارد منع مصرف
در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه، در بیماران مبتلا به تب گلاندولار و لوسمی لنفاتیک مزمن و سابقه بیماریهای‌گوارشی بویژه کولیت وابسته به آنتی‌بیوتیک باید با احتیاط فراوان تجویزشود.
عوارض جانبی احتمالی
واکنشهای حساسیتی‌شامل کهیر ، تب، درد مفاصل، آنژیوادم ،شوک آنافیلاکتیک در بیمارانی که دچارحساسیت مفرط می‌شوند، با مصرف این‌دارو گزارش شده است.
تداخلات داروئی
واکنشهای حساسیتی‌شامل کهیر، تب، درد مفاصل، آنژیوادم،شوک آنافیلاکتیک در بیمارانی که دچارحساسیت مفرط می‌شوند، با مصرف این‌دارو گزارش شده است.
توصیه ها
آموکسی‌سیلین را میتوان با معده خالی یا پر مصرف کرد.
در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه به کاهش مقدار مصرف دارو نیازی نیست، مگر اینکه عیب کار کلیه شدید باشد.
در صورت بروز اسهال ، بدون مشورت با پزشک از مصرف هر گونه داروی ضداسهال باید خودداری کرد.
در هنگام مصرف آموکسی سیلین ازسایر روشهای جلوگیری از بارداری نیزباید استفاده نمود.
در صورتی که یک نوبت مصرف داروفراموش شود، به محض بیادآوردن آن‌نوبت باید مصرف شود، ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد،از مصرف آن نوبت خودداری کرده ومقدار مصرف بعدی نیز نباید دو برابرگردد.
Hidden-H
05-04-2006, 01:08
آمپی‌سیلین یک آنتی‌بیوتیک رایج است. از این آنتی‌بیوتیک در درمان عفونت‌های گوناگون باکتریایی نظیر عفونت گوش میانی، سینوزیت، و پوست، بافت نرم، دستگاه تنفس، و دستگاه ادراری استفاده میشود.
چگونگی مصرف
به‌منظور جذب بهتر آمپی‌سیلین باید با شکم خالی حدوداً 1 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از غذا خورده شود. بهتر است آمپی‌سیلین در نوبت‌هایی با فواصل مساوی در طی شبانه‌روز مصرف شود تا سطح خونی و ادراری ثابتی داشته باشد. برای مثال، اگر لازم است روزی 4 نوبت آمپی‌سیلین مصرف کنید، باید بین هر نوبت 6 ساعت فاصله‌گذاری کنید (مثلاً 12 ظهر، 6 عصر، 12 شب، 6 صبح). اگر این برنامه با برنامه کاری یا خواب شما مغایرت دارد، برای تعیین یک برنامه مناسبتر از پزشکتان کمک بخواهید. مهم است که دارو سر وقت و به مقدار کامل مصرف شود، حتی اگر احساس بهبودی میکنید. اگر پیش از اتمام دارویتان آن را قطع کنید ممکن است دچار عود علایم شوید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. البته، اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است، به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز علایم زیر آمپی‌سیلین خود را قطع کرده بلافاصله با پزشکتان تماس بگیرید: اسهال شدید یا اسهال خفیف ولی پایدار، سردرد ، تهوع و استفراغ، بثورات جلدی ، زخم دهانی یا زبان، خارش یا ترشح واژن، پلاک‌های سفید در دهان یا روی زبان، اختلالات ذهنی، یا زردی چشمها و پوست. یک پاسخ حساسیتی نادر نسبت به آمپی‌سیلین آنافیلاکسی است، که به مراقبت پزشکی فوری نیاز دارد. از آنجایی که آنافیلاکسی به سرعت پیشرفت میکند، در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشمها، بثورات جلدی ، کهیر ، یا تورم‌های پوستی، تب، غش ناگهانی، ضربان قلب تند، یا خس‌خس سینه یا مشکل در تنفس، بلافاصله دارو را قطع کرده با یک مرکز خدمات اورژانس پزشکی تماس بگیرید.
موارد احتیاط
در صورت وجود یکی از موارد زیر پیش از مصرف آمپی‌سیلین پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به هر نوع ماده غذایی، نگهدارندهها، رنگهای خوراکی، یا سایر داروها، به ویژه آنتیبیوتیکها ( پنی‌سیلین‌ها).
بارداری یا شیردهی.
مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (مثل ایبوپروفن، آسپیرین )، داروهای ضدانعقادی (رقیق‌کننده‌های خون نظیر وارفارین )، قرصهای ضدبارداری حاوی استروژن (آمپی‌سیلین ممکن است اثرات این قرصها را کاهش دهد)، داروهای نقرس ( پروبنسید، آلوپورینول )، متوترکسات، یا دیگر آنتیبیوتیکها ( آمینوگلیکوزیدها، اریترومایسین ، تتراسایکلین ).
سابقه یا ابتلا به مشکلات خونریزی‌دهنده (مثل زخم معده ، هموفیلی ، کمبود پلاکتی)، مونونوکلئوز عفونی ، کولیت (التهاب روده بزرگ ) مرتبط با آنتی‌بیوتیک، یا بیماری کلیوی.
توصیه هنگام مصرف
حتی در صورت احساس بهبودی، تمام داروی تجویز شده را برای درمان عفونتتان و جلوگیری از عود بیماری مصرف کنید.
در صورتی که از قرص ضدبارداری استفاده میکنید تا یک دوره درمان با آمپی‌سیلین، از یک روش جلوگیری از بارداری دیگر نظیر کاندوم یا ژل اسپرم‌کش هم استفاده کنید.
با خوردن ماست از اسهال ناشی از این آنتی‌بیوتیک پیشگیری کنید.
آمپی‌سیلین را دور از دسترس کودکان، و دور از حرارت، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط آمپی‌سیلین فاسد میشود).
پس از تهیه سوسپانسیون آمپی‌سیلین، دارو را در یخچال نگهداری کنید.
پیش از مصرف سوسپانسیون شیشه دارو را به خوبی تکان دهید.
از پیمانه‌ای که در داخل جعبه دارو فراهم شده است جهت اندازه‌گیری مقدار دارو استفاده کنید.
اگر در ظرف 3 روز از مصرف آمپی‌سیلین احساس بهبودی ندارید با پزشکتان مشورت کنید.
نبایدها
نباید دیگران را در مصرف دارو سهیم کنید، چرا که ممکن است نسبت به آن حساسیت داشته باشند.
نباید داروی تاریخ گذشته را مصرف نکنید.
نباید پیش از اتمام دارو، درمان را قطع کنید، مگر با صلاحدید پزشکتان.
Hidden-H
07-04-2006, 00:24
تعریف
آندورفین، نوعی ماده شمیایی آرام بخش است. این ماده نوعی پپتید است که از غدد مخاطی و هیپوتالاموس در مهره داران ترشح می شود. آندورفین از نظر توانایی ایجاد حالت بی احساسی نسبت به درد و داشتن احساس خوب جسمی، به داروهای حاوی تریاک شبیه است. در کل، این ماده به عنوان تسکین دهنده درد عمل می نماید.
این پپتید کنترل کننده اعصاب، اولین بار در سال 1975 م توسط جان هیوز با آزمایش روی مغز خوک کشف شد. بعدها انواع مختلفی از آندورفین کشف گردید. واژه آندورفین خود مخفف واژه های (endogenous morphine) به معنای مورفینی است که به طور طبیعی در بدن تولید می شود. معروف ترین انواع آندورفین، نوع آلفا، بتا و گاما می باشند که در میان آنها، نوع بتا بهترین اثر را در کاهش درد دارد.
از واژه آندورفین برای انواع مواد آرام بخش درون ریز استفاده می شود که دلالت بر نوعی فعالیت دارویی می کند که به فعالیت کورتیکوسترویدها بسیار شبیه است.
چگونگی عملکرد آندورفین هنوز دقیقاً مشخص نشده است. آنچه که در موردش اطمینان داریم این است که آندورفین، به گیرنده های حالت آرام بخشی در مغز فشار می آورد. این گیرنده ها، مسیر دوپامین را باز می کنند و باعث می شوند که دوپامین بیشتری درون سیناپس ها آزاد شود.
آندورفین احساس درد و گرسنگی ناشی از تولید هورمون های جنسی را هم تسکین می دهد.
همچنین آندورفین در واکنش نسبت به مواد غذایی خاصی تولید می شود. از جمله این مواد غذایی می توان فلفل تند را نام برد. در قدیم برای تسکین برخی دردهای مضمن از فلفل تند استفاده می کردند (به دلیل همین خاصیت تحریک آندورفین).
خنده و آندورفین
طبق برخی گزارشات، خنده هم ترشح آندورفین را در مغز افزایش می دهد. بنابراین، ضمن آنکه خنده رگ های خونی را گشاد می کند، مانع تولید هورمون های ایجاد کننده استرس می شود و میزان آنتی بادی های بدن را بالا می برد، احساس بی دردی هم ایجاد می کند.
روشی دیگر برای تولید آندورفین، ورزش کردن شدید است، آن هم به میزانی که تولید این ماده را تحریک نماید. اشعه ی ماورای بنفش هم قادر است تولید آندورفین را تحریک کند.
Hidden-H
07-04-2006, 00:25
آلندرونات برای درمان پوکی استخوان ، بیماری استخوان که در زنان یائسه معمول است ، تجویز میشود. همچنین از این دارو در درمان بیماری پاژه ، که ضعیف شدن دردناک استخوانها است ، استفاده میکنند. آلندرونات تحت نام تجاری فوساماکس شناخته میشود.
چگونگی مصرف
آلندرونات معمولاً روزی یک بار مصرف میشود. این دارو باید با یک لیوان پر از آب حداقل 30 دقیقه پیش از اولین وعده غذایی ، نوشیدنی یا دیگر داروهای روز خورده شود. با عقب انداختن بیشتر اولین وعده غذایی یا نوشیدنی جذب دارو بهتر نیز میشود. قرص آلندرونات را یکجا ببلعید ، این قرصها را نباید مکید ، شکست ، خرد کرد یا جوید. برای جلوگیری از سوزش سر دل بهتر است حداقل تا 30 دقیقه پس از خوردن آلندرونات دراز نکشید. مهم است که دارو هر روز در زمان معینی استفاده شود. هیچگاه مقدار بیشتری از آنچه برایتان تجویز شده مصرف نکنید. به دقت از دستورات پزشکتان پیروی کنید. اگر یک نوبت دارو را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید آن را مصرف کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی فرا رسیده است ، نوبت فراموش شده را حذف کنید و به برنامه منظم دارویی‌تان برگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر ، آلندرونات را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگیرید:
سوزش سر دل شدید ، مشکل در بلع ، یا بثورات جلدی.
علایمی که ممکن است رخ دهند ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شدند باید گزارش شوند عبارتند از: سردرد ، تهوع یا استفراغ ، اسهال ، یبوست ، نفخ شکمی ، درد شکمی ، یا درد ماهیچه‌ای و استخوانی.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آلندرونات پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به آلندرونات یا دیگر داروها.
بارداری یا شیردهی.
در حال مصرف داروهای دیگر ، به ویژه آسپیرین و آنتی‌اسیدها.
سابقه یا ابتلا به مشکل در بلع ، بیماری مروی ، گاستریت (التهاب معده) ، زخم معده ، یا بیماری کلیوی.
Hidden-H
19-04-2006, 23:14
آلپرازولام برای تسکین اضطراب، اختلالات خواب، و اختلالات هراس تجویز میشود. آلپرازولام دارای چندین نام تجاری متفاوت است.
چگونگی مصرف
آلپرازولام در مقادیر متفاوت برای مشکلات متفاوت تجویز میشود. هیچگاه بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. به دقت از دستورات پزشکتان پیروی کنید. شکل مایع آلپرازولام را میتوان با مایعات یا غذاهای نیمه‌جامد مثل مارمالاد پودینگ مخلوط کرد. اجازه ندهید آلپرازولام مایع یخ بزند. اگر یک نوبت دارو را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید آن را مصرف کنید. اگر نزدیک نوبت بعدی بود، نوبت بعدی را حذف کنید و سپس به برنامه دارویی منظمتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر، آلپرازولام را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: گیجی، کند شدن قوای ذهنی، خواب‌آلودگی شدید، تکلم کند، کاهش ضربان قلب، تنگی نفس، عدم تعادل، بثورات جلدی، گلودرد، تب، لرز، کبود شدگی یا خونریزی غیرعادی، زخمهای دهانی، زردی پوست یا چشم، کاهش حافظه، بیخوابی، آشفتگی، یا تحریک‌پذیری. آلپرازولام می‌تواند اعتیادآور باشد و اگر دارو به‌طور ناگهانی قطع شود علایم قطع ممکن است مشاهده شوند که عبارتند از: گیجی، کند شدن قوای ذهنی، معده‌درد، افزایش تعریق، تهوع، استفراغ، حساسیت به نور و صدا، یا احساس گزگز یا سوزن سوزن شدن. در صورتی که بخواهید آلپرازولام را قطع کنید با پزشکتان مشورت کنید، تا احتمالاً این کار به شکل تدریجی انجام شود.
این علایم ممکن است رخ دهند ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شوند باید گزارش شوند: سرگیجه، خواب‌آلودگی، خشکی دهان، سردرد ، تهوع ، یبوست ، اسهال، ضربان قلب تند یا شدید، یا لرزش.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آلپرازولام پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به آلپرازولام یا دیگر بنزودیازپین‌ها، یا به هر نوع ماده غذایی، رنگهای خوراکی، یا نگهدارندهها.
بارداری یا شیردهی.
مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل، آرامبخش‌ها، ضدافسردگی‌ها، و داروهای ضدصرع و تشنج.
سابقه یا ابتلا به گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم)، سوءمصرف الکل یا مواد مخدر، میاستنی گراو، بیماری انسدادی ریوی مزمن شدید، یا آمفیزم.
توصیه هنگام مصرف
مراجعات مقطعی به پزشکتان داشته باشید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.
تا هنگامی که پاسخ بدنتان به آلپرازولام مشخص نشده است در رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. برخی افراد در طی مصرف این دارو دچار خواب‌آلودگی و کاهش سطح هوشیاری می‌شوند.
اگر به مسمومیت ناشی از مصرف بیش از حد این دارو مشکوک هستید، بلافاصله تقاضای کمک پزشکی کنید.
اگر در طی درمان با آلپرازولام دچار افکار یا احساسات عجیب شدید، حتماً موضوع را با پزشکتان در میان بگذارید.
همیشه برگهای همراه داشته باشید که نشان دهد تحت درمان با آلپرازولام قرار دارید.
آلپرازولام را دور از دسترس کودکان، و دور از حرارت، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگهداری کنید. (در این شرایط آلپرازولام فاسد میشود).
آلپرازولام تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
نبایدها
نباید نوشیدنی‌های الکلی یا دیگر داروهای خوابآور استفاده کنید، این خواب‌آلودگی را افزایش و هوشیاری را کاهش میدهد.
نباید آلپرازولام را به‌عنوان یک قرص خوابآور استفاده کنید، مگر آنکه برنامه درمانی شما اجازه دهد تا 8-7 ساعت خواب داشته باشید، در غیر این صورت تا زمان خروج دارو از بدنتان ممکن است خواب‌آلوده بوده، اختلال حافظه داشته باشید.
Hidden-H
19-04-2006, 23:15
آلبوترول تجویز میشود تا لوله‌های برونش (مجاری هوایی) را در ریه‌ها باز کند تا راحت‌تر نفس بکشید، به آن گشادکننده برونش می‌گویند. آلبوترول اسامی تجاری متفاوتی دارد. این دارو تحت عنوان سالبوتامول هم شناخته میشود.
چگونگی مصرف
آلبوترول را میتوان به صورت استنشاقی، یا خوراکی به شکل قرص، محلول، یا شربت مصرف کرد. هیچگاه بیش از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر طبق یک برنامه منظم از این دارو مصرف میکنید و یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید آن نوبت را مصرف کنید. نوبت‌های باقیمانده در روز را با فواصل زمانی منظم مصرف کنید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.
آئروسل استنشاقی آلبوترول برای درمان و جلوگیری از انقباض برونشی (تنگ شدن مجاری هوایی ریه) استفاده میشود. دارو را 15 دقیقه پیش از شروع ورزش مصرف کنید تا از انقباض برونشی ناشی از ورزش پیشگیری شود. پیش از استفاده، ظرف حاوی دارو را به خوبی تکان دهید. یک پُف از دارو را استنشاق کنید، نفستان را 5 شماره نگاه دارید و سپس نفستان را بیرون دهید. بیش از دو بار در یک زمان با 2-1 دقیقه فاصله استنشاق نکنید. از اسپری کردن به سمت چشمها خودداری کنید. هر کپسول دارو حاوی 200 بار اسپری است، اگرچه یک نوع کانادایی 80 بار اسپری دارد.
محلول استنشاقی آلبوترول سولفات از طریق دستگاه تنفس با فشار مثبت متناوب (ippb) یا یک نبولایزر با استفاده از یک ماسک صورت یا قطعه دهانی مصرف میشود. اطمینان حاصل کنید که در مراقبت و نحوه استفاده از این وسایل به خوبی توجیه شده باشید. پزشکتان یک دستورالعمل برای دستگاه Ippb تجویز میکند و درمان در هر نوبت 5 تا 20 دقیقه به طول می‌انجامد. معمولاً نبولایزر از 10-6 لیتر هوا یا اکسیژن فشرده در دقیقه استفاده میکند، و درمان معمولاً در حدود 10 دقیقه طول می‌کشد. دو محلول وجود دارد. یکی حاوی 83/0 میلی‌گرم دارو در هر میلی‌لیتر است و به همین صورت قابل استفاده میباشد. محلول دیگر حاوی 5 میلی‌گرم در هر میلی‌لیتر است و لازم است که قبل از استفاده رقیق شود. مطمئن شوید که دستورات خاص را از پزشکتان گرفته باشید. محلول رقیق شده را میتوان تا 24 ساعت در دمای اتاق یا 48 ساعت در یخچال نگهداری کرد.
آلبوترول سولفات برای استنشاق نیز برای درمان و جلوگیری از انقباض برونشی (تنگ شدن مجاری تنفسی) استفاده میشود. برای پیشگیری از انقباض برونشی ناشی از ورزش، 15 دقیقه پیش از ورزش از دارو استفاده کنید. این دارو به شکل یک کپسول است و به وسیله خاصی نیاز دارد تا بتوان از آن استفاده کرد. این وسیله کپسول را به دو نیم میکند و دارو را آزاد می‌سازد. اطمینان حاصل کنید که روش استفاده از این وسیله را می‌دانید. هر پرسشی داشتید از پزشک یا داروسازتان بپرسید.
شکل‌های خوراکی آلبوترول محلول، شربت، قرص، و قرصهای طولانی‌اثر باید در زمان‌های تجویز شده مصرف شوند. قرصهای طولانی‌اثر باید به همان شکل خورده شوند و نباید آنها را شکست، خرد کرد یا جوید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از نشانه‌های زیر آلبوترول را قطع کرده و با پزشکتان تماس بگیرید:
آبی شدن پوست، گیجی شدید، احساس غش، افزایش خس‌خس سینه یا تنگی نفس، بثورات جلدی یا کهیر، تورم صورت، لب‌ها، یا پلک‌ها. سایر علایم نادر که ممکن است رخ دهند و باید بلافاصله گزارش شوند عبارتند از: درد قفسه سینه، ضربان قلب نامنظم، گزگز یا احساس خواب رفتگی انگشتان دست یا پا، خونریزی یا کبود شدگی غیرعادی. اثرات معمول این دارو عبارتند از برآشفتگی و لرزش که معمولاً با مصرف دارو به تدریج بهبود می‌یابند. سرفه، خواب‌آلودگی، خشکی دهان، نبض تند، سردرد، دردهای عضلانی، تهوع، یا بیخوابی گاهی ممکن است رخ دهند. شستن دهان با آب گرم پس از استفاده از اسپری ممکن است خشکی دهان را کاهش دهد. در صورت بروز سردرد در مصرف این دارو، از استامینوفن استفاده کنید. در صورتی که این علامت‌ها مشکل‌ساز شدند یا اگر پس از دریافت مقدار معمول آلبوترول هنوز مشکلات تنفسی داشتید با پزشکتان مشورت کنید.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آلبوترول پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به هر نوع ماده غذایی، نگهدارنده، رنگهای خوراکی یا دارو.
بارداری یا شیردهی.
مصرف دیگر داروها، به ویژه داروهای ضدافسردگی، داروهای فشارخون، محرکها، کوکائین، داروهای قلبی (دیگوکسین)، یا داروهای میگرن.
سابقه یا ابتلا به مشکلات قلبی، بیماری قند، پرکاری تیرویید، یا فئوکروموسیتوما.
توصیه هنگام مصرف
مراجعات منظمی به پزشکتان داشته باشید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.
برگهای همراه داشته باشید که نشان دهد دچار مشکل تنفسی هستید و آلبوترول و داروهای دیگر مصرف میکنید.
آلبوترول را دور از دسترس کودکان و دور از حرارت، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگاه دارید. (در این شرایط آلبوترول فاسد میشود). محلول آلبوترول از انجماد حفظ کنید.
آلبوترول تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید (به‌جز ظرف حاوی آئروسل را). هیچگاه ظرف آئروسل را حتی در صورت خالی بودن سوراخ نکنید، به آتش نیاندازید و نشکنید.
نبایدها
هیچ دارویی (حتی فراوردههای گیاهی و داروهایی که نیاز به نسخه ندارند) را بدون مشورت با پزشکتان مصرف کنید.
اطلاعات دیگر
شکل‌های ژنریک آلبوترول ارزانتر هستند و عموماً به همان اندازه انواع با اسامی تجاری مؤثر میباشند.
Hidden-H
19-04-2006, 23:18
کلیات گیاه شناسی
آووکادو درختی است که ارتفاع آن به حدود 6 متر می رسد و درقسمت های گرم آمریکا و برزیل و غرب هندوستان پرورش می یابد . منشاء آووکادو آمریکای جنوبی بوده که از آنجا به نواحی دیگر دنیا راه یافته است . برگهای این درخت ضخیم و سبز و گلهای آن کوچک و سبز رنگ است . میوه آن مانند گلابی و درای پوستی سخت برنگ سبز تیره و یا سیاه است در حدود 400 نوع مختلف آووکادو وجود دارد که بعضی از آنها درای پوست صاف و سبز رنگ بوده ولی پوست برخی از آنها سیاه و خشن است / مدرکی در دست است که نشان می دهد مایاها و اینکاها از این میوه استفاده می کرده اند .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ترکیبات شیمیایی:
آووکادو چرب است و درای اسیدهای آمینه مختلف مانند سیستین Cystine تریپتوفان Tryptophane و تیروسین Tyrosine می باشد . در تحقیقات جدیدی که انجام شده وجود چند نوع آنتی بیوتیک در آووکادو ثابت شده است . دانه گیاه درای مقدار کمی ( در حدود 2 درصد ) روغن است . این روغن غلیظ و سفت و به رنگ زرد مایل به سبز بوده که درای بو و طعمی مطبوع است . روغن دانه آووکادو درای حدود 7 درصد روغن های اشباع شده مانند اسید پالمتیک Palmitic و اسید استئاریک Steraric Acid اسید آراشیدیک Arachidic Acid ، اسید میریستیک Myristic Acid و در حدود 80 درصد روغن های اشباع نشده مانند اسید اولئیک Oleic Acid و اسید لینولئیک Linoleic Acid می باشد . در یکصد گرم آووکادو مواد زیر موجود است :
خواص داروئی:
جوشانده برگهای آووکادو قاعده آور است .
آووکادو تقویت کننده معده است .
نفخ و گاز معده را از بین می برد .
برای درمان یرقان مفید است .
جوشانده برگهای آووکادو اسهال خونی را برطرف می کند .
آووکادو تقویت کننده بدن است .
آووکادو رشد بچه ها را جلو می اندازد زیرا درای مواد معدنی بسیاری است .
آووکادو خون ساز است و آنهایی که مبتلا به کم خونی هستند باید از آووکادو استفاده کنند .
آووکادو بدن را قلیایی کرده و تمیز می کند .
چون آووکادو شکر و مواد نشاسته ای کمی دارد برای آنهایی که بیماری قند دارند نیز مناسب است .
برای دوره نقاهت به مریض آووکادو بدهید . ضعف عمومی را برطرف می کند .
خستگی را برطرف می کند .
ناراحتی روده و معده را معالجه می کند .
بیخوابی را درمان می کند زیرا درای تریپتوفان است . اگر به کم خونی دچار هستید حتما با شام خود آووکادو بخورید .
برای درست کردن سس سالاد از آووکادو استفاده کنید .
طرز استفاده: روغن آووکادو درای ویتامین های مختلف مانند P ، C، K ، H ، E، D ، B، A می باشد . بنابراین ارزش غذایی زیادی دارد .
روغن آووکادو ضد رماتیسم است و اگر مفاصل شما درد می کند آنرا با روغن آووکادو ماساژ دهید .
برای جلوگیری از ریزش مو ، هرشب مقداری از روغن آووکادو را به سر بمالید و صبح بشوئید .
شوره سر را از بین می برد .
برای براق شده موها ، بعد از شستشوی سر چند قطره آووکادو را به موها بمالید .
روغن آووکادو بهترین کرم برای پوست است زیرا به آسانی در پوست نفوذ یم کند و به پوست شادابی می دهد . و بالاخره آووکادو بهترین ماسک برای برطرف کرده چین و چروک های صورت و جلوگیری از پیدایش آن است . برای این منظور آووکادو را پوست کنده و له کنید و بصورت ماسک بر روی صورت و گردن بگذارید و بعد از نیم ساعت بشوئید .
آب 80 گرم
انرژی 150 کالری
پروتئین 1/8 گرم
چربی 14 گرم
مواد نشاسته ای 5 گرم
کلسیم 8 میلی گرم
فسفر 35 میلی گرم
آهن 5/0 میلی گرم
پتاسیم 600 میلی گرم
ویتامین آ 250 واحد
ویتامین ب 1 0/08 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/15 میلی گرم
ویتامین ب3 1/4 میلی گرم
ویتامین ث 12 میلی گرم
Hidden-H
28-04-2006, 00:30
آسیکلوویر یک داروی ضدویروسی رایج است. از این دارو برای جلوگیری و درمان عفونت‌های ویروسی نظیر هرپس سیمپلکس و هرپس ژینتالیس، و درمان آبله‌مرغان استفاده میشود. اگر برای جلوگیری از تبخال راجعه استفاده شود، آسیکلوویر باید به مجردی که احساس گزگز یا سوزش (که اولین علامت عود مجدد است) آغاز شد مورد استفاده قرار گیرد. در مورد آبله‌مرغان اگر درمان ظرف 24 ساعت اول از شروع پیدایش بثورات جلدی آغاز شود بیشترین تأثیر را خواهد داشت. زویراکس نام تجاری آسیکلوویر است.
چگونگی مصرف
کپسول ، قرص ، و سوسپانسیون خوراکی آسیکلوویر را میتوان با غذا مصرف کرد. دارو در هر نوبت باید با یک لیوان پر از آب مصرف شود. بهتر است برای حفظ یک سطح ثابت دارو در خون، آسیکلوویر در فواصل یکسان در طی 24 ساعت مصرف شود. آسیکلوویر معمولاً هر 4 ساعت، 5 بار در روز تجویز میشود. برنامه زمانی مصرف دارو می‌تواند 6 صبح، 10 صبح، 2 بعدازظهر و 6 عصر و 10 شب باشد. اگر این برنامه با برنامه کاری یا خواب شما تداخل میکند از پزشکتان بخواهید در تعیین یک برنامه دارویی که برای شما مناسبتر بوده و در عین حال اهداف درمانی را برآورده سازد، به شما کمک کند. بسیار مهم است که دارو سر وقت و به مقدار تجویز شده کامل مصرف شود، حتی اگر احساس میکنید حالتان بهتر شده است. اگر پیش از مصرف کامل دارویتان آن را قطع کنید، علایمتان ممکن است مجدداً ظهور کنند. پیش از مصرف سوسپانسیون خوراکی، شیشه را به خوبی تکان دهید و از وسیله‌ای اندازه‌گیری همراه دارو برای تعیین مقدار مصرفی در هر نوبت استفاده کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، آن را به مجردی که به یاد آوردید مصرف کنید. البته اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی رسیده است، نوبت قبلی را رها کرده به برنامه دارویی خود برگردید، مقدار دارو را دو برابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: اسهال ، دردهای شکمی، تهوع و استفراغ ، سردرد ، یا سیاهی رفتن چشم .
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آسیکلوویر پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت نسبت به آسیکلوویر یا گان‌سیکلوویر vitrasert ،cytovene.
بارداری یا شیردهی.
در حال مصرف دیگر داروها، به ویژه آنهایی که ممکن است برای کلیه‌هایتان مضر باشند، مثل مقادیر بالای استامینوفن تیلنول ، داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (NSAID) مثل ایبوپروفن ، سیکلوسپورین ، فوسکارنت ، لیتیم ، ریفامپین ، سولفونامیدها و تتراسایکلین‌ها.
دارای سابقه یا دچار دهیدارتاسیون (کاهش آب بدن) یا بیماری کلیوی.
توصیه در هنگام مصرف
دوره درمان با آسیکلوویر را به‌طور کامل طی کنید تا عفونت در بدنتان درمان شده، از عود بیماری جلوگیری شود؛ حتی اگر احساس بهبود میکنید.
اگر خانمی هستید که به علت هرپس ژینتالیس (تبخال در ناحیه تناسلی) آسیکلوویر مصرف میکنید، هر ساله یک آزمون گستره پاپانیکولا (پاپ) انجام دهید؛ زیرا این عفونت با افزایش احتمال ابتلا به سرطان گردن رحم همراه است.
منطقه مبتلا را تا آنجا که می‌توانید تمیز و خشک نگاه دارید. لباس زیر گشادتری بپوشید تا ضایعات آزرده نشوند.
آسیکلوویر را دور از دسترس کودکان و دور از حرارت، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگاه دارید (در این شرایط آسیکلوویر فاسد میشود).
اگر آسیکلوویر مصرف میکنید و در عرض چند روز بهتر نشده‌اید با پزشکتان مشورت کنید.
نبایدها
استفاده از آسیکلوویر تاریخ گذشته.
قطع مصرف دارو تا وقتی که دارو تمام نشده است ، مگر اینکه پزشکتان چنین دستور دهد.
Hidden-H
28-04-2006, 00:30
آسپیرین یک داروی رایج است که بدون نسخه پزشک قابل تهیه میباشد. این دارو یک مسکن غیرمخدر برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط نظیر سردرد ، دندان‌درد ، و دردهای هنگام عادت ماهانه است. آسپیرین تب را کاهش میدهد و التهاب را در موارد رماتیسمی کاهش میدهد. آسپیرین خشکی، تورم و درد مفاصل را درد آرتریت می‌کاهد ولی بیماران را درمان نمی‌کند. از این دارو همچنین در پیشگیری از لخته شدن خون ، کاهش خطر حمله قلبی و مغزی، و موارد دیگر استفاده میشود. البته این خاصیت آسپیرین ممکن است موجب افزایش احتمال خطر خونریزی شود. استیل سالیسیلیک اسید یک نام دیگر آسپیرین است.
چگونگی مصرف
برای جلوگیری از اثرات مضر آسپیرین بر روی معده ، این دارو را با غذا ، شیر ، داروهای ضداسید ، یا یک لیوان پر از آب مصرف کنید (این در مورد قرصهای پوشش‌دار یا شیاف صدق نمی‌کند). همچنین برای پیشگیری از دل بهم خوردگی بهتر است از30-15دقیقه پس از خوردن آسپیرین دراز نکشید. بجز در مورد قرصهای پوشش‌دار و قرصهای طولانی‌اثر، سایر قرصهای آسپیرین را میتوان برای سهولت بلع خرد یا در یک مایع حل کرد. به‌منظور استعمال راحت‌تر شیاف آسپیرین، آن را برای 30 دقیقه قبل از استفاده داخل یخچال بگذارید. برای استعمال شیاف، پوشش شیاف را باز کرده، شیاف را با آب سرد مرطوب کنید، به یک پهلو دراز کشیده، شیاف را با کمک انگشتتان داخل مقعد فرو کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید، البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده و به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر، مصرف آسپیرین را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: سوزش سر دل، بثورات جلدی ، تورم دستها، پاها و پلک‌ها ، افزایش وزن، خس‌خس سینه ، مدفوع سیاهرنگ ، خونریزی از لثه‌ها در هنگام مسواک زدن.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آسپیرین پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به هر چیز، به ویژه آسپیرین یا داروهای شبه آسپیرین.
بارداری یا شیردهی.
مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (مثل ایبوپروفن )، داروهای ضدانعقادی (رقیق‌کننده‌های خون مثل وارفارین )، داروهای خوراکی ضددیابت ، آنتیبیوتیکها ( سفالوسپورین‌ها، وانکومایسین )، داروهای ضدسرطان ( متوترکسات ) ، والپروئیک اسید ، پروبنسید و سولفین پیرازون (داروهای نقرس )، و زیدووودین .
سابقه یا ابتلا به مشکلات خونریزی‌دهنده (مثل زخم معده ، هموفیلی ، و کمبود پلاکتی)، پولیپ‌های بینی ناشی از آسپیرین، نقرس، کمبود آنزیم G6pd ، پرفشاری خون، و بیماریهای کبدی، کلیوی، و قلبی.
توصیه هنگام مصرف
برچسب روی دارو را خوانده و از دستوراتش پیروی کنید.
برچسب روی سایر داروهای بدون نیاز به تجویز پزشک را بخوانید تا مبادا در حال مصرف داروهایی باشید که حاوی آسپیرین هستند یا حاوی داروهایی باشند که با آسپیرین تداخل ایجاد میکنند.
آسپیرین را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگاه دارید (در این شرایط آسپیرین فاسد میشود).
شیاف آسپیرین را در یک جای خنک نگاه دارید، ولی آن را و شکل‌های مایع آسپیرین را منجمد نکنید.
آسپیرین تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
در صورتی که آسپرین را برای درد ، تب یا گلودرد می‌خورید، در موارد زیر با پزشکتان مشورت کنید:
درد بیش از 10 روز طول بکشد یا علامت جدیدی اضافه شود.
تب بیش از 3 روز طول بکشد، تشدید شود یا علامت جدید اضافه شود.
گلودرد دردناکتر شود، بیش از 2 روز به طول انجامد، یا تب، تهوع ، استفراغ ، بثورات جلدی یا سردرد رخ دهد.
آسپیرین را فقط به مقدار تجویز شده برای جلوگیری از حمله قلبی، مغزی و دیگر مشکلات ناشی از لخته شدن خون مصرف کنید .
نبایدها
نباید آسپیرینی را که بوی سرکه میدهد استفاده کرد. این به معنای فاسد شدن آسپیرین است.
در صورتی که در عرض 7 روز گذشته عمل جراحی لوزه ، کشیدن دندان، یا جراحی دندان یا دهان داشته‌اید، نباید آسپیرین را بجوید. آسپیرین را به همان صورت ببلعید.
نباید آسپیرین را مستقیماً روی دندان یا لثه گذاشت؛ در این صورت ممکن است موجب سوزش شود.
اگر آسپیرین را برای پیشگیری از لخته شدن خون مصرف میکنید ، نباید بدون مشورت با پزشکتان قطع کنید.
نباید تا 5 روز پیش از هر جراحی آسپیرین مصرف کنید مگر به دستور پزشک ، این کار موجب خونریزی خواهد شد.
نباید به کودکی که تب یا دیگر علایم شبه آنفلوآنزایی که ممکن است ناشی از یک ویروس مثل ویروس آبله‌مرغان یا آنفلوآنزا باشد آسپیرین بدهید. آسپیرین در برخی از موارد با نشانگان « رای » که یک بیماری وخیم است ارتباط داشته است. در این موارد در مورد داروی مناسب با پزشکتان مشورت کنید.
مسمومیت
در صورت شک به مصرف بیش از حد آسپیرین، بلافاصله درخواست کمک پزشکی کنید. * علایم مصرف بیش از حد عبارتند از: صدای زنگ داخل گوش‌ها، خواب‌آلودگی، گیجی، افت شنوایی، اضطراب، هیجان شدید، تنفس تند و عمقی. برای پیشگیری از عوارض جدی نظیر تشنج یا حتی مرگ بلافاصله به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید.
اطلاعات دیگر
انواع ژنریک آسپیرین از انواع دارای نام تجاری ارزانترند و در اکثر موارد به همان اندازه مؤثرند. انواع طولانی‌اثر گرانترند ولی ممکن است مصرف آنها راحت‌تر باشد.
Hidden-H
28-04-2006, 00:32
آزیترومایسین یک آنتی‌بیوتیک است که برای گلودرد استرپتوکوکی، برونشیت، برخی انواع سینه‌پهلو (پنومونی)، و عفونت‌های کلامیدیایی تجویز میشود.
چگونگی مصرف
آزیترومایسین باید با شکم خالی خورده شود، حداقل 1 ساعت قبل یا 2ساعت بعد از غذا. این دارو برای بعضی از عفونت‌ها به صورت تک‌نوبتی تجویز میشود یا در سایر موارد به شکل روزی یک نوبت برای 5 روز. مهم است که دارو سر وقت و به‌طور کامل مصرف شود، حتی در صورت احساس بهبودی. چنانچه پیش از مصرف تمام دارو آن را قطع کنید. علایمتان ممکن است برگشت کنند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است، این نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر، مصرف آزیترومایسین را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: اسهال، دردهای شکمی، تهوع و استفراغ، زخمهای دهانی یا زبان، خارش یا ترشح واژن، پلاک‌های سفید در دهان یا روی زبان، تب ، درد مفصلی یا بثورات جلدی. یک پاسخ حساسیتی نادر به آنتیبیوتیکها آنافیلاکس است که نیازمند توجه و مراقبت فوری پزشکی میباشد. از آنجایی که آنافیلاکس به سرعت پیشرفت میکند، در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم، کهیر یا تورم‌های پوستی، غش ناگهانی، ضربان قلب تند یا خس‌خس سینه یا مشکل در تنفس، مصرف دارو را قطع کرده بلافاصله با یک مرکز خدمات اضطراری پزشکی تماس بگیرید.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آزیترومایسین، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به آزیترومایسین، اریترومایسین ، یا آنتی‌بیوتیک‌های دیگر.
بارداری یا شیردهی.
مصرف داروهای دیگر، به ویژه کاربامازپین ، سیکلوسپورین، ضدانعقادها (رقیق کننده‌های خون مثل وارفارین )، تئوفیلین ، و آنتی‌اسیدهای حاوی آلومینیم/ منیزیم.
سابقه یا ابتلا به بیماری کبدی.
توصیه هنگام مصرف
حتی در صورت احساس بهبود دوره کامل دارویتان را مصرف کنید تا عفونت در بدنتان درمان شده، از عود بیماری جلوگیری شود.
اگر ظرف 3 روز از آغاز درمان با آزیترومایسین احساس بهبودی نکردید با پزشکتان مشورت کنید.
آزیترومایسین را دور از دسترس کودکان، دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط آزیترومایسین فاسد میشود).
نبایدها
نباید از داروهای تاریخ مصرف گذشته استفاده کنید.
نباید پیش از اتمام دارویتان آن را قطع کنید، مگر به دستور پزشکتان.
Hidden-H
29-04-2006, 01:10
کلیات گیاه شناسی
آرتیشو گیاه بومی مناطق مرکزی مدیترانه است ولی در حال حاضر در بیشتر نقاط معتدل دنیا کشت می شود . رومی ها در حدود 2000 سال پیش این گیاه را پرورش می دادند و بعنوان سبزی در سالاد استفاده می کردند .آرتیشو در قرن شانزدهم در انگلستان و فرانسه برده شد و سپس در قرن نوزدهم در آمریکا کشت شد . اکنون کالیفرنیا و سواحل اقیانوس آرام مرکز کشت آرتیشو می باشد . کلمه Artichoke از کلمه ایتالیایی Articicco مشتق شده که بمعنی میوه کاج می باشد و آرتیشو هم مانند میوه کاج است .
آرتیشو برای رشد احتیاج به آب و باران فراوان درد . آرتیشو گیاهای است چند ساله درای ساقه ای راست که ارتفاع آن بحدود یک متر می رسد . برگهای آن پهن و دراز مانند برگهای کاهو است که برنگ سبز تیره است . در انتهای ساقه میوه آن که بشکل میوه کاج یا سیب فلس در است مشاهده می شود .گلبرگهای آن ضخیم و گوشتی بوده و انتهای گلبرگها ضخیم تراست که مصرف خوراکی درد . برای خرید آرتیشو دقت کنید که برگها با نشده و سفت و سبز باشد . هنگامیکه برگهای آرتیشو قهوه ای است نشان دهنده کهنه بودن آن می باشد . فصل آرتیشو معمولا ماههای فرودرین و اردیبهشت ( آپریل و می )است .
ترکیبات شیمیایی:
برگهای خوردنی آرتیشو در اینولین ، اینولاز و ماده ای تلخ بنام سینارین Cynarine می باشد . سینارین خاصی زیاد کننده ترشحات صفرارا درد و علت صفرا بری آرتیشو داشتن این ماده است . در صد گرم آرتیشو پخته مواد زیر موجود است :
انرژی 14 کالری
پروتئین 1/5 گرم
آب 86 گرم
مواد چرب 0/1 گرم
مواد نشاسته ای 5 گرم
کلسیم 22 میلی گرم
فسفر 40 میلی گرم
آهن 0/6 میلی گرم
سدیم 30 میلی گرم
پتاسیم 0 25 میلی گرم
ویتامین آ 40 واحد بین المللی
ویتامین ب 1 0/04 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/02 میلی گرم
ویتامین ب 3 0/6 میلی گرم
ویتامین ث 5/2 میلی گرم
خواص داروئی:
آرتیشو از نظر طب قدیم ایران گرم و کمی خشک است . قسمت مورد استفاده آرتیشو برگها و قسمت سوط آن است که بنام قلب آرتیشو معروق می باشد .
کبد را تمیز و اعمال کبد را تنظیم می کند .
ترشح صفرا را افزایش می دهد .
از جمع شده چربی در کبد جلوگیری می کند و آنهایی که کبد چرب دارند بهتر است از آرتیشو استفاده کنند
یرقان مزمن را درمان می کند .
تقویت کننده بدن است .
موجب دفع ادرار می شود .
تب بر است .
در درمان رماتیسم موثر است .
یبوست های ناشی از عدم صفرا را درمان می کند.
در درمان ورم روده موثر است .
باعث دفع سنگهای کیسه صفرا می شود .
نیروی جنسی را افزایش می دهد .
کلیه و مثانه را گرم می کند .
گاز و نفخ معده و روده را از بین می برد .
باعث هضم غذا می شود .
بیماریهای کبدی را درمان یم کند .
کلسترول خون را پائین می آورد .
داروی لاغری است و کسانیکه می خواهند وزن کم کنند و لاغر شوند می توانند هر روز آرتیشو بخورند .
سرگیجه را برطرف می کند .
آنهائیکه گوششان زنگ می زند اگر آرتیشو را بخورند آنرا برطرف می کند .
مبتلایان به بیماری قند می توانند با خوردن آرتیشو قند خود را تنظیم کنند .
در درمان میگرن موثر است .
در برطرف کردن بیماری آسم اثر مفید درد .
نقرس را برطرف می کند .
آرتیشو رگها را تمیز کرده و تصلب شرائین را درمان می کند .
در برطرف کردن اگزما موثر است .
در درمان اکثر بیماریهای پوستی اثر مفید درد .
سموم بدن را دفع می کند .
زخم های ریه و روده را درمان می کند .
برای جلوگیری از ریزش مو ار برگهای آرتیشو ضماد تهیه کرده و به سر بمالید .
برای برطرف کردن بوی بد زیر بغل عصاره برگ آرتیشو را به زیر بغل بمالید .
عصاره آرتیشو را اگر به بدن بمالید خارش را برطرف می کند .
برای رفع آب آوردن بدن از جوشانده آرتیشو بمقدار سه فنجان در روز استفاده کنید .
مضرات : آرتیشو چون گرم است ممکن است در بعضی از اشخاص تولید سودا کند لذا بهتر است با سرکه خورده شود ضمنا طعم آرتیشو را دوست ندارند . اینگونه اشخاص اگر بخواهند از مزایای آرتیشو استفاده کننده تنطور قرص یا کپسول آرتیشو مصرف نمایند .
Hidden-H
29-04-2006, 01:14
آتنولول به علل گوناگونی مثل افزایش فشار خون ، تسکین درد قلبی ، پیشگیری از سردردهای میگرنی، و درمان بی‌نظمی ضربان قلب تجویز میشود. همچنین برای جلوگیری از دومین حمله قلبی در افرادی که یک بار دچار حمله قلبی شده‌اند، کاربرد دارد. ممکن است در شرایط دیگری نیز پزشکتان این دارو را برایتان تجویز کند. آتنولول با مسدود کردن برخی تکانه‌های عصبی به بخشهای خاصی از بدن عمل میکند؛ به همین علت آن را یک مسدودکننده بتا می‌شناسند. با مسدود کردن این تکانه‌ها، آتنولول به قلب کمک میکند تا منظم‌تر و مؤثرتر بزند و در نتیجه بار کاری قلب کاهش یابد.
چگونگی مصرف
آتنولول معمولاً روزی یک بار مصرف میشود. مهم است که دارو را هر روز سر ساعت معینی بخورید. معمولاً بهتر است دارو را صبح پیش از صبحانه مصرف کنید تا فراموشش نکنید. آتنولول را میتوان با یا بدون غذا مصرف کرد. هر روز پیش از خوردن آتنولول نبضتان را بشمارید. اگر زیر 50 در دقیقه بود پیش از خوردن داروی آن روز، با پزشکتان مشورت کنید. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید.
اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر کمتر از 8 ساعت تا نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید و دارو را بدون هماهنگی با پزشکتان قطع نکنید. با قطع مصرف آتنولول ممکن است در معرض خطر یک حمله قلبی باشید. در اکثر مواردی که آتنولول تجویز میشود، بیماری مهار می شود ولی درمان نمی شود. و این بدین معناست که ممکن است لازم باشد چندین سال یا تا پایان زندگی آن را مصرف کنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف آتنولول را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید:
اشکال در تنفس تنگی نفس ، یا خس‌خس سینه
سرد شدن کف دست و پا
ضربان قلب زیر 50 در دقیقه
سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم در هنگام بلند شدن از حالت خوابیده یا نشسته
تورم دستها و پاها یا افزایش وزن ناگهانی (5/1 کیلو در 48-24 ساعت)
افسردگی ، گیجی، یا توهم (شنیدن، دیدن، یا احساس چیزهایی که وجود ندارند)
درد قفسه سینه ، مفاصل یا کمر
تب ، گلودرد
بثورات جلدی
هرگونه کبودی یا خونریزی غیرعادی
نشانه‌های زیر تا هنگام عادت کردن بدنتان با دارو ممکن است مشاهده شوند:
خواب‌آلودگی، خستگی، مشکل در خوابیدن ، اضطراب ، یبوست یا اسهال ، کابوس، یا کاهش توانایی جنسی، اگر این علایم ادامه یافتند یا مشکل‌ساز شدند، وضعیت را با پزشکتان در میان بگذارید.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آتنولول پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به آتنولول یا دیگر داروهای مسدودکننده بتا
بارداری یا شیردهی.
در حال مصرف داروهای دیگر، به ویژه تزریقات حساسیت‌زدایی، کافئین، داروهای آسم ( آمینوفیلین ، دیفیلین ، اکستریفیلین ، تئوفیلین )، داروهای دیابت ( انسولین ، داروهای خوراکی پایین‌آورنده قند )، دیگر داروهای کاهنده فشار خون (مسدودکننده‌های کانال‌های کلسیمی، کلونیدین ، گوانابنز )، کوکائین ، یا مهارکننده‌های مونوآمین‌اکسیداز .
سابقه یا ابتلا به حساسیت، آسم، یا آمفیزم، مشکلات احتقانی قلب، بیماری قند، پرکاری تیرویید ، افسردگی، یا بیماریهای کلیوی یا کبدی. اگر بیماری قند دارید، آتنولول ممکن است قند خون شما را افزایش دهد و نیز ممکن است علایم افت قند خون را مخفی کند. اگر دچار حساسیت باشید با مصرف آتنولول واکنشهای حساسیتی‌تان ممکن است تشدید شود.
توصیه هنگام مصرف
به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودی‌تان را زیر نظر داشته باشد.
در مورد میزان فعالیت قابل قبول بر اساس وضعیت بدنی‌تان با پزشکتان مشورت کنید. * آتنولول ممکن است درد قفسه سینه را کاهش دهد یا از آن جلوگیری کند و در نتیجه باعث شود تا از آن حد که برایتان بی‌خطر است فعال‌تر باشید. که این خود موجب درد قفسه سینه و علایم جدی دیگر میشود.
وزنتان را نسبت به قد و استخوانبندی‌تان در یک محدوده مناسب نگاه دارید. در صورت نیاز برای کاهش وزن از پزشکتان کمک بگیرید.
اگر برای کاهش فشار خون آتنولول مصرف میکنید، مصرف سدیم (نمک) خود را محدود کنید. از پزشکتان درخواست کنید دستوارات تغذیه‌ای در اختیارتان بگذارد یا شما را به یک متخصص تغذیه معرفی کند.
اگر سیگاری هستید، سیگار را ترک کنید، از پزشکتان بخواهید شما را به یک مشاور یا گروه ترک سیگار معرفی کنید.
الکل ننوشید.
از وضعیت خوابیده به نشسته یا ایستاده و یا از حالت نشسته به ایستاده آرام تغییر وضعیت دهید تا دچار سرگیجه ، سیاهی رفتن چشم یا غش نشوید.
در هوای سرد لباس گرم‌تر بپوشید، چرا که آتنولول ممکن است شما را به سرما حساس‌تر کند.
برای روزهای تعطیل مقدار کافی دارو در دسترس داشته باشید.
یک برگه شناسایی پزشکی که نشان دهد آتنولول مصرف میکنید به همراه داشته باشید.
پزشکان دیگر را از اینکه آتنولول مصرف میکنید مطلع سازید؛ زیرا آتنولول ممکن است بر روی برخی آزمونهای آزمایشگاهی اثر بگذارد.
آتنولول را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما ، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط آتنولول فاسد میشود).
آتنولول تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
نبایدها
نباید تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی کنید یا با وسایل خطرناک کار کنید. اگر خواب‌آلودگی یا سرگیجه مشکل‌ساز شد، با پزشکتان مشورت کنید.
نباید بدون مشورت با پزشکتان دارویی مصرف کنید؛ به ویژه داروهای محرک و داروهای سرفه یا سرماخوردگی که بدون تجویز پزشک قابل تهیه هستند .
Hidden-H
30-04-2006, 02:05
تیمولول در درمان گلوکوم‌ساده مزمن و افزایش فشار داخلی چشم‌به‌کار می‌رود.
مکانیزم اثر
تیمولول گیرنده‌های بتاآدرنرژیک را بلوک میکند و تولید مایع رادر چشم کاهش میدهد. این دارو ممکن‌است موجب افزایش جریان خروج مایع ازچشم شود.
فارماکوکینتیک
زمان شروع اثر دارو 30دقیقه و زمان رسیدن به حداکثر اثر 1-2ساعت پس از مصرف میباشد. طول مدت‌اثر 24 ساعت است.
موارد منع مصرف
در آسم نایژه‌ای،بیماری انسدادی مزمن ریوی، بیماری‌قلبی، شوک کاردیوژنیک، بلوک قلبی وبرادیکاردی سینوسی نباید مصرف شود.
در التهاب برونشها، آمفیزم،بیماریهای ریوی و دیابت باید با احتیاط تجویز شود.
در صورت بروز حساسیت به نور ازعینک آفتابی استفاده و از قرار گرفتن درمعرض نور خودداری شود.
عوارض جانبی احتمالی
قرمزی چشمها یا پلک‌ها،التهاب پلک‌ها، التهاب ملتحمه چشم،کراتیت، افتادگی پلک، کاهش حساسیت‌قرنیه، دوبینی و اختلالات بینائی ازعوارض جانبی مهم دارو میباشد.
Hidden-H
30-04-2006, 02:06
جمفیبروزیل دارویی است که برای پایین آوردن کلسترول لیپوپروتئین کم‌چگال (ldl) وتری‌گلسیریدها و افزایش سطح لیپوپروتئین پرچگال (ldl) درخون استفاده میشود. بنابراین جمفیبروزیل دارویی است که به جلوگیری از بیماری عروقی کرونری کمک میکند. این دارو بالا بودن سطح کلسترول خون را درمان نمی‌کند، بلکه فقط شرایط را کنترل میکند. برای افزایش تأثیر این دارو باید از دستورات پزشکتان مبنی‌بر کاهش دریافت اسیدهای چرب اشباع و کلسترول از طریق غذاها، پرداختن به ورزش به مقدار کافی، کاهش وزن تا رسیدن به وزن مطلوب و ترک سیگار (اگر سیگاری هستید) پیروی کنید.
چگونگی مصرف
جمفیبروزیل باید روزی 2 بار، 30 دقیقه پیش از صبحانه و شام خورده شود. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید، مصرفش کنید. مگر اینکه تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده باشد. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر یک از علایم زیر مصرف جمفیبروزیل را قطع کرده، با پزشکتان مشورت کنید: شکم درد شدید همراه با تهوع و استفراغ ( سنگ کیسه صفرا ) ، درد عضلانی یا خستگی غیرعادی ، سرفه ، تب یا لرز ، یا کمردرد. علایم زیر ممکن است رخ دهند ولی فقط اگر مشکل‌ساز شوند باید به اطلاع پزشک برسند: اسهال ، نفخ ، یبوست ، سوزش سردل ، تهوع ، سرگیجه ، سردرد یا بثورات جلدی.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف جمفیبروزیل، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به جمفیبروزیل
بارداری یا شیردهی
در حال مصرف داروهای دیگر، به ویژه لووستاتین یا ضد انعقادهای خوراکی ( وارفارین )
سابقه یا ابتلا به مشکلات کیسه صفرا ، سنگ کیسه صفرا، یا بیماریهای کلیوی یا کبدی.
توصیه هنگام مصرف
به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. اگر ظرف 3 ماه درمان با این دارو پاسخی مشاهده نشود، پزشک معمولاً دارو را قطع میکند.
از دستورات تغذیه‌ای و دیگر توصیه‌های پزشکتان پیروی کنید.
پیش از هرگونه جراحی، و نیز کارهای دندانپزشکی سایر پزشکان را از اینکه این دارو را مصرف میکنید مطلع سازید.
جمفیبروزیل را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط جمفیبروزیل فاسد میشود).
جمفیبروزیل تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان توالت دور بریزید.
نبایدها
نباید پیش از مشورت با پزشکتان دارو را قطع کنید. در صورت قطع دارو چربی‌های خونتان ممکن است به شدت افزایش یابند.
Hidden-H
01-05-2006, 02:16
دیازپام برای تسکین اضطراب، اختلالات خواب، و اختلالات هراس تجویز میشود. این دارو همچنین به‌عنوان ضد تشنج و شل‌کننده ماهیچه اسکلتی استفاده میشود.
چگونگی مصرف
دیازپام بسته به شرایط متفاوت و در افراد متفاوت با مقادیر متفاوتی تجویز میشود. هیچگاه بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. شکل‌های مایع دیازپام را میتوان با غذاهای مایع یا نیمه جامد مثل پوره مخلوط کرده نگذارید دیازپام مایع یخ بزند. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظمتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف دیازپام را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: افت قوای ذهنی، خواب‌آلودگی شدید، تکلم نامفهوم، ضربان قلب کند، تنگی‌نفس، عدم تعادل، بثورات جلدی، گلودرد، تب، لرز، کبودی یا خونریزی غیرعادی، زخمهای دهانی، زردی پوست یا چشمان، از دست رفتن حافظه، بیخوابی، اضطراب، یا تحریک‌پذیری. دیازپام می‌تواند اعتیادآور باشد، و علایم ترک دارو ممکن است در صورت قطع ناگهانی آن روی دهد، علایم ترک دارو عبارتند از: گیجی، افت قوای ذهنی، دردهای شکمی، افزایش تعریق، تهوع، استفراغ، حساسیت به نور و صدا، یا احساس سوزن‌سوزن شدن یا گزگز. اگر میخواهید مصرف دیازپام را قطع کنید با پزشکتان تماس بگیرید تا شاید این کار تدریجی انجام گیرد.
این علایم ممکن است مشاهده شوند اما فقط در صورتی که مشکل‌ساز شوند نیاز به گزارش دارند: سرگیجه، خواب‌آلودگی، خشکی دهان، سردرد ، تهوع، یبوست، اسهال، ضربان قلب سریع و شدید، یا لرزش.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف دیازپام، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به دیازپام، بنزودیازپین‌های دیگر، یا هرگونه ماده غذایی، رنگهای خوراکی، یا نگهدارندهها.
بارداری یا شیردهی.
مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل، آرامبخش‌ها، داروهای ضدافسردگی، یا داروهای ضدتشنج.
سابقه اعتیاد به الکل یا مواد مخدر، گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم)، میاستنی‌گراویس، بیماری انسدادی ریوی مزمن شدید، یا آمفیزم یا ابتلا به این موارد.
توصیه هنگام مصرف
به پزشکتان به‌طور منظم مراجعه کنید تا بهبود شما را زیر نظر داشته باشد.
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو در رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. * برخی افراد با مصرف این دارو دچار خواب‌آلودگی و افت سطح هوشیاری می‌شوند.
در صورت شک به مصرف بیش از حد دارو، بلافاصله تقاضای کمک پزشکی کنید.
اگر در هنگام مصرف دیازپام دچار افکار یا احساسات عجیب شدید با پزشکتان مشورت کنید.
یک برگه شناسایی پزشکی به همراه داشته باشید که نشان دهد دیازپام مصرف میکنید.
دیازپام را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط دیازپام فاسد میشود).
دیازپام تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
نبایدها
نباید داروهای آرامبخش دیگری مصرف کنید.
نباید الکل بنوشید.
نباید دیازپام را به‌عنوان قرص خواب مصرف کنید، مگر اینکه برنامه شما اجازه دهد 8-7 ساعت خواب داشته باشید، در غیر این صورت ممکن است تا بی‌اثر شدن دارو خواب‌آلوده باشید و فراموشکار شوید.
Hidden-H
01-05-2006, 02:17
دیفن‌هیدارمین از داروهای بدون نیاز به نسخه است که به‌عنوان آنتی‌هیستامین هم مورد تجویز قرار می‌گیرد. این دارو یک آنتی‌هیستامین است که برای درمان یا پیشگیری مواردی نظیر علایم ناشی از حساسیت‌ها (آبریزش بینی، سرفه، خارش و قرمزی چشم، خارش بدن)، سرماخوردگی‌ها ( عطسه، آبریزش بینی، سرفه)، پارکینسونیسم (لرزش، حرکات غیرارادی)، بیماری حرکت، سرگیجه ، تهوع یا استفراغ، و بیخوابی تجویز میشود. دیفن‌هیدرامین همچنین یکی از ترکیبات داروهای گوناگونی است که برای تسکین سرفه و سرماخوردگی در هنگام مصرف می‌شوند. نام تجاری دیفن‌هیدارمین بنادریل است.
چگونگی مصرف
دیفن‌هیدارمین را میتوان با غذا، آب یا شیر مصرف کرد تا معده را ناراحت نکند. اگر برای پیشگیری از بیماری حرکت این دارو را مصرف میکنید، دارو را حداقل 30 دقیقه (ترجیحاً 2-1 ساعت) پیش از شروع سفر مصرف کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید، مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. از دو برابر کردن مقدار دارو بپرهیزید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: گلودرد و تبی که با بیماری‌ای که به‌خاطرش دیفن‌هیدارمین مصرف میکنید بی‌ارتباط باشد، کبودی یا خونریزی غیرطبیعی، خستگی یا ضعف شدید، خشکی شدید دهان، بینی یا گلو، کاهش مهارت‌های حرکتی یا مشکل در حفظ تعادل، تاری دید، ادرار کردن مشکل یا دردناک، برافروختگی یا قرمزی صورت، کابوس، توهمات (دیدن، شنیدن، یا حس کردن چیزی که وجود ندارد)، یا تشنج. کودکان و افراد مسن ممکن است با مصرف این دارو دچار سراسیمگی، بیقراری، و هیجان شوند، در این صورت پزشکتان را مطلع سازید.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف دیفن‌هیدرامین، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به هر نوع ماده غذایی، نگهدارندهها، رنگهای خوراکی، یا داروهای دیگر (به ویژه آنتیهیستامینها).
بارداری یا شیردهی.
مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای آرامبخش، خواب، تشنج، مسکن‌ها، شل‌کننده‌های عضلانی، یا داروهای دل‌پیچه (داروهای آنتی‌کولینرژیک ).
ابتلا یا سابق بزرگی پروستات، مشکل در ادرار کردن، انسداد گردن مثانه، گلوکوم زاویه بسته.
توصیه هنگام مصرف
از مصرف الکل، داروهای خواب، یا آرامبخش‌ها بپرهیزید، این داروها اثرات تخدیری دیفن‌هیدارمین را افزایش میدهند.
انتظار خواب‌آلودگی را داشته باشید.
پیش از اقدام به رانندگی یا کار با وسایل خطرناک از واکنش بدنتان نسبت به این دارو مطمئن شوید. دیفن‌هیدارمین ممکن است روی سطح هوشیاری شما تأثیر بگذارد.
برای رفع خشکی دهان آدامس بجوید یا آب‌نبات بمکید. اگر خشکی دهان بیش از 2 هفته ادامه یافت با پزشکتان مشورت کنید.
دیفن‌هیدارمین را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط دیفن‌هیدارمین فاسد میشود).
از منجمد کردن شکل شربت این دارو بپرهیزید.
اگر ظرف 3 روز از مصرف دارو احساس بهبودی نداشتید، با پزشکتان مشورت کنید.
نبایدها
نباید دارو را پس از تاریخ انقضایش مصرف کنید.
Hidden-H
01-05-2006, 02:18
دیلتیازم در درمان آنژین ، زیادی فشارخون و آریتمی مصرف‌می‌شود.
فارماکوکینتیک
این دارو بخوبی از مجرای گوارش جذب میشود و به دلیل متابولیسم عبور اول از کبد ، فراهمی زیستی آن تقریبا 40 درصد میباشد. فراهمی زیستی بامصرف طولانی مدت و افزایش مقدارمصرف، افزایش می‌یابد. پیوند این دارو به‌پروتئین‌های پلاسما زیاد میباشد. نیمه‌عمر این دارو پس از مصرف یک مقدار واحد خوراکی 30 ـ 20 دقیقه و برای مقادیرمصرف تکراری و زیاد، تقریبا 5 تا 8 ساعت میباشد. نیمه عمر آن از راه تزریقی‌نیز تقریبا 3/4 ساعت است. اثر دیلتیازم ازراه تزریقی طی 3 دقیقه (به منظور کاهش‌سرعت ضربان قلب یا تبدیل تاکی کاردی‌فوق بطنی حمله‌ای به ریتم سینوسی) و بامصرف قرصهای معمولی پس از 60 ـ 30دقیقه شروع میشود. زمان لازم برای‌رسیدن به اوج اثر با مصرف مکرر از راه‌خوراکی حدود 2 هفته و با تزریق سریع‌وریدی 7 ـ 2 دقیقه است. طول اثر دارو ازراه خوراکی 8 ـ 4 ساعت، از راه تزریق‌سریع وریدی 3 ـ 1 ساعت و از راه‌انفوزیون مداوم وریدی 1 ـ 0/5 ساعت‌است.
موارد منع مصرف
این دارو در برادیکاردی، نارسایی بطن چپ، انسداد درجه 2یا 3 دهلیزی بطنی (مگر در مواردی که ازضربان ساز مصنوعی استفاده شده باشد)و سندرم سینوس بیمار نباید مصرف‌شود.
مقدار مصرف دیلتیازم دربیماران مبتلا به عیب کار کلیه و کبد بایدکاهش داده شود.
در موارد زیر، این دارو باید با احتیاطمصرف شود: نارسایی قلبی و عیب شدیدکار بطن چپ، برادی کاردی خفیف، انسداددرجه یک دهلیزی بطنی و افزایش فاصلهpr در الکتروکاردیوگرام.
عوارض جانبی احتمالی
برادی کاردی، انسدادسینوسی ـ دهلیزی و دهلیزی ـ بطنی،کاهش فشارخون، کسالت، سردرد ، اختلالات گوارشی، برافروختگی و احساس گرما، خیز (ورم مچ پا) از عوارض‌جانبی مهم دارو میباشند.
توصیه ها
مصرف این داروحتی در صورت احساس بهبودی بایدادامه یابد.
این دارو افزایش فشارخون را درمان نمی‌کند، بلکه آن را کنترل می‌نماید. از اینرو مصرف آن ممکن است تا آخر عمرضروری باشد.
کاهش دفعات بروز درد قفسه سینه‌ممکن است بیمار را تشویق به فعالیت بیش‌از حد کند. بنابراین، در مورد میزان‌تمرینات بدنی باید با پزشک مشورت شود.
از مصرف سایر داروها، بخصوص‌داروهای مقلد سمپاتیک که نیاز به نسخه‌ندارند، باید خودداری شود.
نبض بیمار باید کنترل شود و درصورتی که کمتر از 50 بار در دقیقه باشد،مراجعه به پزشک ضروری است.
Hidden-H
02-05-2006, 01:22
دیکلوفناک سدیم در درد والتهاب ناشی از بیماری روماتیسمی شامل‌آرتریت جوانان و دیگر اختلالات عضلانی ـاسکلتی، دردهای بعد از جراحی و نیز نقرس حاد به‌کار می‌رود.
مکانیزم اثر
دیکلوفناک از مهارکننده‌های‌قوی آنزیم سیکلواکسیژناز است که تولیدطی 2 سال گذشته گزارشات متعددی ازفلج ناشی از تزریق دیکلوفناک در کودکان‌زیر 13 سال به مرکز ثبت و بررسی‌عوارض جانبی داروها ارسال شده است.پروستاگلاندین، پروستاسایکلین وترومبوکسان را کاهش میدهد.
فارماکوکینتیک
دیکلوفناک از راه‌های‌خوراکی یا رکتوم به‌طور کامل جذب‌می‌گردد. حداکثر غلظت سرمی 2 ساعت‌بعد از مصرف خوراکی ایجاد میشود.اتصال پروتئینی دارو 99 درصد بوده ومتابولیت‌های دارو غیرفعال و نیمه عمر آن2 ساعت است. دارو عمدتا از راه ادرار دفع‌می‌گردد.
موارد منع مصرف
در بیماران حساس بهasa یا دیگر داروهای Nsaid در بیماران‌دچار پورفیری کبدی نباید مصرف شود.
در بیماران دچار اختلالات‌کلیوی، کبدی یا قلبی با احتیاط و با حداقل میزان ممکن به‌کار رود. در ضمن‌وضعیت عملکرد کلیه مرتبا کنترل گردد.
در بیماران دچار زخم معده فعال ازمصرف آن خودداری شود. همچنین‌بیماران با سابقه زخم بهتر است از مصرف‌این دارو پرهیز نموده و در صورت بروزصدمات معدی ـ روده‌ای مصرف آن قطع‌گردد.
این دارو در افراد پیر و همچنین افرادی‌که سابقه حمله آسم و حساسیتی دارند بااحتیاط مصرف شود. طی 2 سال گذشته گزارشات متعددی ازفلج ناشی از تزریق دیکلوفناک در کودکان‌زیر 13 سال به مرکز ثبت و بررسی‌عوارض جانبی داروها ارسال شده است.
عوارض جانبی احتمالی
عوارض گوارشی شامل تهوع ، اسهال ، و نیز گاهگاهی خونریزی یا زخم ممکن است بروز نماید. واکنش‌های‌آلرژیک بویژه آنژیوادم ، برونکواسپاسم و بثورات جلدی و نیز عوارضی نظیر سرگیجه ، سردرد ، اختلالات شنوایی مانند وزوز گوش و دفع خون از ادرار ممکن‌است ایجاد گردد. طی 2 سال گذشته گزارشات متعددی ازفلج ناشی از تزریق دیکلوفناک در کودکان‌زیر 13 سال به مرکز ثبت و بررسی‌عوارض جانبی داروها ارسال شده است.
تداخل‌های دارویی
در مصرف همزمان بامهارکننده‌های آنزیم تبدیل کننده‌آنژیوتانسین (ace)، سبب مهار اثر ضدفشار خون این داروها گردیده، و احتمالاخطر نارسایی کلیوی و هیپرکالمی راافزایش میدهد. مصرف داروهای ضدمیکروبی از دسته کینولون‌ها همراه‌دیکلوفناک خطر بروز تشنج را افزایش‌می‌دهند. خطر سمیت کلیوی در صورت‌مصرف همزمان سیکلوسپورین ودیکلوفناک افزایش می‌یابد. دفع لیتیوم و نیز احتمالا متوترکسات به‌وسیله این‌دارو کاهش یافته، سمیت آنها افزایش‌می‌یابد.
عوارض گوارشی شامل‌تهوع، اسهال، و نیز گاهگاهی خونریزی یازخم ممکن است بروز نماید.
توصیه ها
در سابقه زخم معده‌یا اختلالات شدید کبدی با احتیاط مصرف‌شود.
در محل تزریق ممکن است درد و گاهگاهی صدمات بافتی ایجاد گردد.
مصرف شیاف ممکن است سبب‌تحریک موضعی گردد.
شکل تزریقی این دارو در کودکان زیر13 سال نباید مصرف شود.
Hidden-H
09-05-2006, 02:10
دیگوکسین در درمان‌نارسایی قلب و آریتمی فوق بطنی (به ویژه فیبریلاسیون دهلیزی) مصرف میشود.
مکانیزم اثر
دیگوکسین نیروی انقباضی‌قلب را افزایش داده و هدایت الکتریکی آن راکاهش میدهد. تصور میشود افزایش‌سرعت و نیروی انقباضی عضله قلب ناشی‌از مهار حرکت یونهای سدیم و پتاسیم ازغشاء سلولی عضله قلب باشد. در نتیجه‌جریان ورودی کلسیم و آزاد شدن یونهای‌کلسیم آزاد در سلولهای میوکارد افزایش‌یافته که به نوبه خود بر فعالیت انقباضی‌فیبرهای میوکارد افزوده میشود. این‌دارو سرعت هدایت قلبی را کاهش داده ودوره تحریک ناپذیری گره دهلیزی ـ بطنی‌را افزایش میدهد.
فارماکوکینتیک
فراهمی زیستی قرص‌دیگوکسین 80 ـ 60 درصد، الگزیر ومحلول تزریقی آن 85 ـ 70 درصد است.پیوند دیگوکسین به پروتئین کم میباشد(25 ـ 20 درصد). متابولیسم این دارو به‌میزان کم در کبد صورت می‌گیرد. نیمه عمردارو 48 ـ 36 ساعت است که در صورت‌ابتلاء به بی‌ادراری، 6 ـ 4 روز خواهد بود.اثر دارو از راه خوراکی پس از 2 ـ 0/5ساعت و از راه تزریقی پس از 30 ـ 5 دقیقه‌شروع میشود. زمان لازم برای رسیدن به‌اوج اثر از راه تزریقی 4 ـ 1 ساعت و از راه‌خوراکی 6 ـ 2 ساعت است. طول اثر دارو ازراه تزریقی و خوراکی 6 روز است. دفع‌دیگوکسین کلیوی است.
موارد منع مصرف
این دارو در بلوک کامل‌و متناوب قلب، بلوک درجه دوم دهلیزی‌بطنی، آریتمی فوق بطنی ناشی از سندرمw-p-w، کاردیومیوپاتی انسدادی‌هیپرتروفیک (مگر در موارد فیبریلاسیون‌دهلیزی همراه با نارسایی قلب که باید بااحتیاط مصرف شود) و وجود علائم‌مسمومیت ناشی از مصرف قبلی هر یک ازفرآورده‌های حاوی این دارو، نبایدمصرف شود.
این دارو در موارد زیر باید بااحتیاط فراوان مصرف شود: سکته اخیر، سندرم سینوسی بیمار، کم‌کاری تیروئید ، عیب کار کلیه ، کمی کلسیم و پتاسیم و منیزیم خون، زیادی کلسیم و پتاسیم خون ، گلومرولونفریت ، حساسیت مفرط سینوس کاروتید ، بیماری‌شدید ریه یا میکزدم ، تنگی زیرآئورتی‌هیپرتروفیک با علت نامشخص.
در بیماران سالخورده و بیمارانی که ازدستگاه ضربان ساز مصنوعی استفاده‌می‌کنند، تنظیم دقیق مقدار مصرف دارو ضروری است، زیرا ممکن است دچارمسمومیت شوند.
عوارض جانبی احتمالی
بی‌اشتهایی، تهوع، استفراغ، اسهال ، درد شکم اغلب با مصرف مقادیرزیاد دارو مشاهده است. اختلالات بینایی، سردرد ، کسالت، خواب آلودگی، اغتشاش‌فکر، توهم، هذیان، آریتمی و بلوک قلبی بامصرف این دارو گزارش شده است.
توصیه ها
دوره درمان بایدکامل شود و دارو هر روز در وقت معین‌مصرف شود.
اگر یک نوبت مصرف دارو فراموش‌شود، چنانچه پس از 12 ساعت بیاد آورده‌شود، بهیچ وجه آن نوبت نباید مصرف‌شود و مقادیر مصرف بعدی نیز دو برابرنگردد. اگر به مدت دو روز یا بیشترمصرف دارو فراموش شود، باید به پزشک‌مراجعه شود.
در صورت بروز هر گونه نشانه‌مسمومیت از جمله تهوع، استفراغ، اسهال،کاهش اشتها یا آهسته شدن شدید نبض ، باید به پزشک مراجعه شود.
از مصرف سایر داروها بدون دستورپزشک باید خودداری شود.
مقدار مصرف دیگوکسین باید براساس نیاز هر بیمار تعیین گردد. این مقدارباید بر اساس وزن بدن بدون چربی‌محاسبه شود، زیرا این دارو در بافت‌چربی وارد نمیشود.
تزریق وریدی دارو بر تزریق عضلانی‌آن ارجحیت دارد. تزریق وریدی باید طی‌حداقل 5 دقیقه صورت گیرد. تزریق‌عضلانی تنها در صورتی که امکان مصرف‌دارو از راه خوراکی یا وریدی وجودنداشته باشد، انجام میشود.
در صورت تغییر شکل تزریقی به شکل‌خوراکی دارو، تنظیم مقدار مصرف ممکن‌است ضروری باشد.
Hidden-H
13-05-2006, 00:23
سایمتیدین برای مهار ترشح اسید معده برای پیشگیری و درمان زخمهای معده و دوازدهه و نیز بیماری وازنش معده ـ مری تجویز میشود.
چگونگی مصرف
سایمتیدین معمولاً در 4 نوبت (با هر وعده غذا و قبل از خواب)، گاهی در دو نوبت (صبح و قبل از خواب)، یا یک نوبت (قبل از خواب) تجویز میشود. مقدار تجویز دارو بسته به قدرت دارو و علت تجویز سایمتیدین فرق میکند. هیچگاه بیشتر از مقداری که برایتان تجویز شده مصرف نکنید. از دستوارت پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده بود، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. درمان با سایمتیدین معمولاً 8 هفته ادامه می‌یابد، اگرچه علایم ممکن است پس از یکی دو هفته کاملاً رفع شوند. حتی در صورت احساس بهبودی، مصرف دارو را ادامه دهید. در اولین یا دومین هفته اگر هنوز درد داشتید می‌توانید از آنتی‌اسید استفاده کنید مشروط بر اینکه نوبت مصرف سایمتیدین و آنتی‌اسید بیش از یک ساعت فاصله داشته باشد. اگر درد شما برگشت، پزشکتان را مطلع سازید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر، سایمتیدین را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید:
بثورات جلدی ، خس‌خس سینه، تنگی نفس، احساس فشار در قفسه سینه ، گیجی، ضربان قلب تند یا کند، گلودرد ، کبودی یا خونریزی غیرعادی. علایم زیر ممکن است رخ دهند ولی فقط در صورت ایجاد مشکل باید گزارش شوند: یبوست ، اسهال، سرگیجه، خواب‌آلودگی، تهوع یا استفراغ، سردرد ، درد مفصلی یا ماهیچه‌ای، ریزش مو ، کاهش میل جنسی، یا تورم پستان‌ها.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف سایمتیدین، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به سایمتیدین، رانیتیدین ، فاموتیدین ، یا نیزاتیدین.
بارداری یا شیردهی.
مصرف داروهای دیگر، به ویژه کتوکونازول (یک داروی ضدقارچ)، داروهای قلبی یا پرفشاری خون ( نیفدیپین )، متوپرولول، پروکاینامید، فنی‌توئین (یک داروی ضدتشنج)، ضدافسردگی‌های سه‌حلقه‌ای، یا الکل.
سابقه یا ابتلا به بیماری کبدی یا کلیوی.
توصیه هنگام مصرف
به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بتواند بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.
از پزشکتان در مورد خوراکی‌هایی که باید در برنامه غذایی‌تان محدود شود راهنمایی بخواهید. مثلاً نوشابه‌های گازدار، قهوه ، آسپیرین و محصولات تهیه شده از مرکبات ممکن است برای معده شما مضر باشند.
آنتی‌اسیدها را 1 ساعت قبل یا بعد از مصرف سایمتیدین مصرف کنید.
سایمتیدین ممکن است با آزمونهای پوستی یا آزمونهای اندازه‌گیری اسید معده تداخل ایجاد کند. در این مورد با پزشکتان مشورت کنید.
سایمتیدین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط سایمتیدین فاسد میشود).
سایمتیدین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
نبایدها
نباید الکل بنوشید.
نباید سیگار بکشید. سیگار تأثیر این دارو را کاهش میدهد. سیگار را ترک کنید یا حداقل بعد از آخرین نوبت مصرف سایمتیدین تا پایان روز سیگار نکشید.
Hidden-H
13-05-2006, 00:24
سفادروکسیل یک آنتی‌بیوتیک سفالوسپورینی است. این آنتیبیوتیکها در درمان طیف وسیعی از بیماریهای عفونی نظیر عفونت‌های تنفسی، عفونت گوش میانی، عفونت پوست و بافت نرم، عفونت‌های استخوانی یا مفصلی، و عفونت‌های ادراری تناسلی مؤثرند. این آنتیبیوتیکها همچنین برای پیشگیری از عفونت در افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند و در افرادی که به هر دلیل مستعد عفونت هستند استفاده می‌شوند.
چگونگی مصرف
سفادروکسیل را میتوان با شکم خالی مصرف کرد. یا میتوان برای جلوگیری از دل بهم خوردگی آن را با غذا خورد. بهتر است دارو در نوبت‌های با فواصل یکسان در طی شبانه‌روز مصرف شود تا سطح دارو در خون ثابت باقی بماند. مثلاً اگر قرار است دوبار در روز مصرف شود، هر 12 ساعت (مثلاً 8 صبح و 8 شب). اگر این با فعالیت‌های کاری و خواب شما تداخل ایجاد کند، در تعیین یک برنامه مناسب دارویی از پزشکان کمک بخواهید مهم است که دارو سر وقت و به‌طور کامل مصرف شود. حتی اگر احساس بهبودی کنید: اگر پیش از اتمام دارویتان آن را قطع کنید ممکن است علایم آن مجدداً عود کند. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید مصرف کنید. البته اگر تقریباً به موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظم دارویی‌تان برگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: کبودی یا خونریزی غیرعادی، درد مفاصل، اسهال ، درد شکمی، تهوع و استفراغ، زخمهای دهانی یا زبانی، خارش یا ترشح واژن، یا پلاک‌های سفید در دهان یا روی زبان. یک واکنش حساسیتی نادر به ( سفادروکسیل ) آنافیلاکسی است که به مراقبت پزشکی فوری نیاز دارد. از آنجا که آنافیلاکسی به سرعت پیشرفت میکند در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم، بثورات جلدی، کهیر، یا تورم پوستی، تب، غش ناگهانی، ضربان قلب تند، یا خس‌خس سینه یا مشکل تنفسی، بلافاصله مصرف آنتی‌بیوتیک را قطع کرده با یک مرکز خدمات اورژانس پزشکی تماس بگیرید.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف سفادروکسیل، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به هر نوع ماده غذایی، نگهدارندهها، رنگهای خوراکی، یا داروهای دیگر، به ویژه آنتیبیوتیکها ( پنی‌سیلین‌ها یا سفالوسپورین‌ها).
بارداری یا شیردهی.
مصرف مشروبات الکلی.
در حال مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (مثل ایبوپروفن، آسپیرین ) ضدانعقادها (رقیق‌کننده‌های خون نظیر وارفارین ) پروبنسید (یک داروی درمان نقرس ).
سابقه یا ابتلا به مشکلات خونریزی‌دهنده (نظیر زخم معده، هموفیلی، کمبود پلاکتی)، کولیت (التهاب روده بزرگ ) یا بیماریهای کلیوی و کبدی.
توصیه هنگام مصرف
حتی در صورت احساس بهبودی، داروی تجویز شده را تا آخر مصرف کنید تا عفونت بدنتان درمان شده و از عود بیماری جلوگیری شود.
سفادروکسیل را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید. (در این شرایط سفادروکسیل فاسد میشود).
بعد از تهیه سوسپانسیون ، دارو باید در یخچال نگهداری شود و ظرف 2 هفته استفاده شود. پیش از مصرف شیشه را به خوبی تکان دهید.
از پیمانه داخل جعبه برای اندازه‌گیری مقدار دارو استفاده کنید.
اگر ظرف 3 روز از مصرف دارو احساس بهبودی نداشتید با پزشکتان مشورت کنید.
نبایدها
نباید سفادروکسیل تاریخ مصرف گذشته استفاده کنید.
نباید پیش از اتمام دارو آن را قطع کنید، مگر طبق دستور پزشک.
Marichka
15-05-2006, 23:00
به جرات ميتوان گفت تمام ايرانيان حداقل يك بار در عمر خود استامينوفن خورده‌اند. اين دارو چند سالي است كه به عنوان پر مصرف‌ترين دارو در ايران معرفي ميشود. ايرانيان سال گذشته حدود يك ميليارد و 100 ميليون قرص استامينوفن مصرف كردند. اما شايد بسياري از شما از عوارض اين دارو بي‌خبر باشيد.
شناسنامه استامينوفن كه با نامهاي تجاري تايلنول در آمريكا و پاراستامول در انگلستان به فروش مي‌رسد، يك داروي مسكن و تب بر است كه براي تسكين انواع دردهاي مداوم و خفيف، سردرد، درد عضلاني، كمردرد، دندان درد، درد مفاصل و درد ناشي از سرماخوردگي به كار مي رود. استامينوفن از جمله داروهاي ضدتب و ضددرد غير مخدر است كه اثرات ضدالتهابي و ضدپلاكتي ندارد و با تا‡ثير مستقيم بر مركز حرارتي هيپوتالاموس براي انسداد اثرات مواد تب زاي دروني، اثر ضد تب خود را اعمال ميكند، اما با انسداد عروق محيطي باعث افزايش جريان خون در پوست و افزايش تعريق شده و در نتيجه حرارت بدن زياد مي شود. قدرت اثر استامينوفن در مهار سنتز پروستاگلندين‌ها در سيستم اعصاب مركزي به اندازه آسپرين است اما قدرت مهار سنتز پروستاگلندين هاي محيطي دارو از آسپرين كمتر است ، درنتيجه فاقد آثار مشخص باليني ضد تورم و ضد رماتيسمي است. استامينوفن از مجراي گوارش به سرعت و به طور كامل جذب ميشود. 25 درصد دارو به پروتئين پيوند مي يابد، تقريباً 90تا 95 درصد آن در كبد شكسته مي شود و از طريق ادرار دفع مي شود و كمتر از 5 درصد استامينوفن بدون تغيير دفع مي شود. نيمه عمر دفع دارو يك تا 4 ساعت است. مصرف بيش از حد دارو در كوتاه مدت، باعث طولاني شدن نيمه عمر دارو و اثرات سمي آن مي شود. نيمه عمر بيش تر از 4 ساعت با ازبين رفتن بافت كبدي همراه است و نيمه عمر بيشتر از 12 ساعت باعث اغما ميشود.
انواع واقسام استامينوفن در بازار ايران به شكل قطره ،شربت ،قرص و شياف يافت ميشود كه هر يك داراي مقادير متفاوتي ماده موثر است.
مصرف صحيح قرص استامينوفن را ميتوان براي سهولت بلع، خرد كرد. انواع خوراكي استامينوفن را ميتوان با مقدار اندكي از مواد غذايي نظير ماست يا مربا مخلوط كرد. براي استعمال راحت‌تر شياف بهتر است آن را 30 دقيقه در يخچال نگاه داشت. براي استعمال شياف، پوشش شياف را برداشته، آن را با آب سرد مرطوب كرده، سپس در حالي كه به يك پهلو خوابيده‌ايد با انگشت خود شياف را داخل مقعد كنيد. براي كودكان شربت‌هاي طعم‌دار استامينوفن در بازار موجود است. اگر يك نوبت دارو را فراموش كرديد، مي‌توانيد به مجردي كه آن را به ياد آورديد، مصرفش كنيد. اما اگرنوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده به برنامه دارويي منظم خود بازگرديد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد
. باور غلط استامينوفن از بين مسكن‌هاي موجود، به عنوان يك داروي ضددرد كم عارضه در ميان مصرف كنندگان دارو شناخته شده است و در نتيجه اين باور غلط، برخي افراد به صورت خودسرانه و بي‌رويه اين دارو را مصرف مي كنند، در حالي كه اين دارو در موارد مصرف با مقاديردرماني نيز ايجاد عارضه كرده و در صورت مصرف بيش از حد و بي‌رويه و نيز خارج از كنترل، عوارض دارو به صورت بارز و برجسته ظهور ميكند، لذا مصرف دارو بايد با احتياط و فقط در مواقع نياز صورت گيرد.توجه داشته باشيد كه مصرف استامينوفن نبايد بيش از 10 روز ادامه يابد، مگر آنكه زير نظر پزشك باشد.
كم يا زياد ميزان مصرف توصيه شده براي بزرگسالان و بچه هاي بالاي 12 سال 335 تا 650 ميلي گرم هر 4 تا 6 ساعت در صورت نياز است.اين ميزان براي بچه‌هاي 6 تا 11 سال 150 تا 300 ميليگرم 3 تا 4 بار در روز است. تعيين ميزان مصرف دارو براي بچه‌هاي زير 6 سال بايد با مشورت پزشك صورت گيرد. توجه داشته باشيد كه فرآوردههاي مختلف اين دارو داراي مقادير متفاوتي استامينوفن هستند.
آن روي سكه استامينوفن عوارض جانبي كمي دارد. شايع‌ترين عارضه آن سبكي سر است. بعضي افراد ممكن است دردي در كمر احساس كنند. همچنين به طور نادر باعث بروز واكنشهاي آلرژيك ميشود. هر فردي كه پس از مصرف استامينوفن، جوش، تورم يا تنگي نفس پيدا كرد، بايد مصرف دارو را قطع كرده و فوراً به پزشك مراجعه كند.ديگر اثرات جانبي نادر عبارتند از: زردي پوست يا چشمها، خونريزي يا كبودي غيرمعمول، ضعف، خستگي، مدفوع سياه يا خوني، ادرار خوني يا كدر و كاهش ناگهاني مقدار ادرار.
از كار افتادگي كبد دانشمندان پس از آنكه معلوم شد مسكن استامينوفن يكي از علل عمده از كار افتادگي كبد در آمريكا بوده است، نسبت به عواقب مصرف زياد اين دارو هشدار داده‌اند. به گفته محققان موارد سالانه از كار افتادگي كبد در اثر مصرف استامينوفن از 28 درصد در سال 1998 به 51 درصد در سال 2003 افزايش يافته است. كارشناسان مي‌گويند اعمال محدوديت بر فروش اين دارو در انگلستان به كاهش موارد از كار افتادگي كبد در اين كشور كمك كرده است. گروه مطالعه از كارافتادگي حاد كبد در آمريكا، كه با شركت پژوهشگران از دانشگاه‌هاي مختلف اين كشور تشكيل شد، داده هاي 662 بيمار كه در فاصله سال هاي 1998 تا 2003 به خاطر ازكارافتادگي حاد كبد بستري و درمان شده بودند را تجزيه و تحليل كرد.از ميان 275 موردي كه به مصرف استامينوفن مربوط مي شد، 48 درصد آنها غيرعمدي، 44 درصد ناشي از تلاش براي خودكشي و باقي نامعلوم بود.معلوم شد افرادي كه دچار مسموميت غيرعمدي شده بودند چندين داروي مختلف كه حاوي استامينوفن بوده است را مصرف كرده‌اند. محققان دريافتند كه مصرف 10 گرم استامينوفن در روز - معادل 20 قرص 500 ميلي گرمي - ميتواند باعث از كار افتادن كبد شود.
استامينوفن و آسم در پژوهشي كه از سوي موسسه ملي پژوهشي آزمايشي بهداشت و تغذيه دانشگاه ناتينگهام انگليس صورت گرفته است، محققان دريافتند كه مصرف دائم و بدون تجويز مسكن استامينوفن، خطر ابتلا به آسم و بيماري مزمن گرفتگي ريوي را افزايش داده و در صورت مصرف روزانه باعث آسيب فعاليت ريه‌ها ميشود. پژوهشگران حدود 13 هزار و 500 آمريكايي را طي سال‌هاي 1988 تا 1994 از نظر ميزان مصرف آسپرين، استامينوفن و ايبوپروفن مورد مطالعه قرار دادند. به گفته اين محققان، مصرف ميزان بالاي استامينوفن ميزان آنتي‌اكسيدان <گلوتاتيون> را در بافت شش‌ها كاهش ميدهد كه اين امر منجر به آسيب ريه و بروز بيماريهاي تنفسي و آسم ميشود. در اين مطالعات در مورد ساير مسكن‌ها از جمله آسپرين و ايبوپروفن اين نتايج به دست نيامد.
مصرف بيش از حد مصرف بيش از حد استامينوفن سبب تهوع، استفراغ، تعريق و خستگي ميشود. استامينوفن نبايد بيش از 4 گرم 4000(ميلي گرم) در 24 ساعت مصرف شود، چون ممكن است به كبد صدمه بزند.در صورتي كه به مصرف بيش از حد استامينوفن شك كرديد، حتي در صورت عدم وجود هرگونه علامت مسموميت از اورژانس تقاضاي كمك كنيد. درمان مسموميت بايد هرچه زودتر آغاز شود. در صورتي كه درمان مصرف بيش از حد استامينوفن ظرف 24 ساعت اول آغاز نشود، ممكن است نتوان از آسيب كبدي يا مرگ جلوگيري كرد.
تداخل دارويي استامينوفن ممكن است با داروهاي ديگر تداخل پيدا كند. در اين حالت ممكن است اثر يك يا هر دو دارو تغيير كند يا عوارض جانبي داروها تشديد شود. از جمله داروهايي كه با استامينوفن تداخل دارند، ميتوان به الكل، ضد التهاب‌هاي غيراستروئيدي (مانند آسپرين بروفنو ... ) داروهاي ضدبارداري خوراكي، فني توئين ، وارفارين ، كلستيرامين، ايزونيازيد و زيدو وودين اشاره كرد . براي جلوگيري از بروز عوارض بهتر است قبل از استفاده همزمان استامينوفن با ديگر داروهاي تجويز شده و يا بدون نسخه با يك پزشك مشورت كنيد.
توصيه‌هاي آخر فقط به مقدار توصيه شده توسط پزشكتان استامينوفن مصرف كنيد. برچسب روي دارو را بخوانيد و از دستوراتش پيروي كنيد. استامينوفن را نبايد بيش از 10 روز 5( روز در بچه ها) براي تسكين درد و بيش از سه روز براي كاهش تب استفاده كنيد البته اگر با دستور پزشك باشد، مجاز هستيد. شياف‌هاي استامينوفن را در يك جاي خنك نگا ه داريد، ولي شياف و انواع مايع استامينوفن (قطره و شربت) را منجمد نكنيد. سيگار ممكن است با اثر استامينوفن تداخل كند. سيگاري ها ممكن است به مقادير بيشتري از دارو نياز داشته باشند اما نبايد بيش از ميزان توصيه شده روزانه مصرف كنند. استامينوفن را دور از دسترس كودكان، دور از حرارت، نور مستقيم و حرارت مرطوب نگاه داريد (در چنين شرايطي استامينوفن فاسد ميشود.) اگر استامينوفن را به سبب درد، تب يا گلودرد مصرف مي‌كنيد در صورت باقي ماندن علائم يا بدتر شدن آنها با پزشك تماس بگيريد. از دو تركيب حاوي استامينوفن به طور همزمان استفاده نكنيد. افرادي كه به مقدار زياد الكل مصرف مي كنند بايد حتي الامكان از مصرف اين دارو پرهيز كنند چون مصرف همزمان الكل و استامينوفن خطر آسيب كبدي را به دنبال دارد. استامينوفن تاريخ گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد. استامينوفن نتايج برخي از آزمايش‌هاي پزشكي را تغيير مي دهد بنابراين بايد مصرف آن را چند روز قبل از آزمايش مورد نظر قطع كرد. برچسب روي ساير داروهاي بدون نياز به نسخه را بخوانيد تا مطمئن شويد كه در آنها استامينوفن يا دارويي كه با استامينوفن تداخل كند، وجود نداشته باشد. هر فردي كه بيشتر از 3 نوشيدني الكلي در روز مي نوشد، افرادي كه بيماري كبدي يا كليوي و يا عفونت كبدي دارند و زنان باردار يا شيرده بايد تحت نظر پزشك استامينوفن مصرف كنند.
Hidden-H
02-06-2006, 23:24
سفالکسین
-------------------------------------------
سفالکسین یک آنتی‌بیوتیک سفالوسپورین است. این آنتی‌بیوتیک در درمان گروه زیادی از بیماریهای عفونی مثل عفونت‌های تنفسی، عفونت گوش میانی، عفونت پوست و بافت نرم، عفونت‌های استخوانی یا مفصلی، و عفونت‌های ادراری تناسلی مؤثر میباشد. سفالکسین همچنین در جلوگیری از عفونت در افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند و افراد دیگری که به هر علت مستعد عفونت میباشند استفاده میشود.
چگونگی مصرف
سفالکسین را میتوان با شکم خالی مصرف کرد، یا میتوان برای جلوگیری از دل بهم خوردگی آن را با غذا خورد. بهتر است دارو در نوبت‌هایی با فواصل یکسان در طی شبانه‌روز مصرف شود تا سطح دارو در خون ثابت باقی بماند. مثلاً اگر قرار است 4 بار در روز مصرف شود هر 6 ساعت (6 صبح، 12 ظهر، 6 عصر، 12 شب). اگر این برنامه با فعالیت‌های کاری و خواب شما تداخل دارد، در تعیین یک برنامه زمانی مناسبتر از پزشکتان کمک بخواهید. مهم است که دارو سر وقت و به‌طور کامل استفاده شود، حتی اگر احساس بهبودی میکنید. اگر پیش از اتمام دارویتان آن را قطع کنید ممکن است علایمتان مجدداً عود کند. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید مصرف کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظم دارویی‌تان برگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر بلافاصله با پزشکتان تماس بگیرید: کبودی یا خونریزی غیرعادی، درد مفاصل، اسهال ، درد شکمی، تهوع و استفراغ، زخمهای دهانی و زبانی، خارش و ترشح واژن، یا پلاک‌های سفید در دهان یا روی زبان. یک واکنش حساسیتی نادر به سفالکسین آنافیلاکسی که به مراقبت پزشکی فوری نیاز دارد. از آنجایی که آنافیلاکسی با سرعت پیشرفت میکند، در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشمها، بثورات جلدی ، کهیر ، تورم‌های پوستی، تب، غش ناگهانی، ضربان قلب تند، یا خس‌خس سینه یا مشکل تنفسی، بلافاصله مصرف آنتی‌بیوتیک را قطع کرده و با یک مرکز خدمات اورژانس پزشکی تماس بگیرید.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف سفالکسین، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به هر نوع ماده غذایی، نگهدارندهها، رنگهای خوراکی، یا داروهای دیگر نظیر آنتیبیوتیکها یا پنی‌سیلین‌ها یا سفالوسپورین‌ها).
بارداری یا شیردهی.
عادت به مصرف مشروب الکلی.
مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (مثل ایبوپروفن، آسپیرین )، ضدانعقادها (رقیق‌کننده‌های خون نظیر وارفارین )، پروبنسید (یک داروی درمان نقرس ).
ابتلا به مشکلات خونریزی‌دهنده (نظیر زخم معده ، هموفیلی، و کمبود پلاکتی)، کولیت (التهاب روده بزرگ ) یا بیماریهای کلیوی و کبدی یا سابقه هریک از موارد مذکور.
توصیه هنگام مصرف
حتی در صورت احساس بهبودی، داروی تجویز شده را تا آخر مصرف کنید تا عفونت بدنتان درمان شده، از عود بیماری جلوگیری شود.
سفالکسین را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهدارید (در این شرایط سفالکسین فاسد میشود).
پس از آماده کردن سوسپانسیون آن را باید در یخچال نگهداری کنید،سوسپانسیون در یخچال تا 14 روز قابل استفاده است.
پیش از مصرف شیشه دارو را به خوبی تکان دهید.
از پیمانه داخل جعبه دارو برای اندازه‌گیری مقدار دارو استفاده کنید.
اگر ظرف 3 روز درمان با سفالکسین احساس بهبود نداشته‌اید با پزشکتان مشورت کنید.
نبایدها
نباید سفالکسین تاریخ مصرف گذشته استفاده کنید.
نباید پیش از اتمام دارو آن را قطع کنید، مگر به دستور پزشک.
Marichka
14-07-2006, 01:53
چند رشته مطالعات تازه نشان مي دهد که آسپيرين مي تواند در برابر سرطان دهان ، حلق و مري همچنين روده از بدن محافظت کند.
از يک سو محققان ايتاليايي مي گويند که مصرف مرتب آسپيرين براي مدت پنج سال خطر ابتلا به سرطان دهان ، حلق ومري را به ميزان دو سوم کاهش مي دهد و دو گروه ديگر درآمريکا از تاثير مثبت آسپيرين در پيشگيري از سرطان روده خبر مي دهند.
اين يافته ها بر شواهد قبلي که نشان مي دهد آسپيرين يک داروي معجزه آساست مي افزايد.
مطالعات قبلي نشان داده است که اين قرص ، که بيش از يک قرن پيش ساخته شد، مي تواند به پيشگيري از سرطان ريه کمک کند.
اکثر مردم اين دارو رابراي تسکين درد به کار مي برند، اما استفاده از آن براي حفاظت در برابر بيماري هاي قلبي و حتي آرتروز نيز رايج است .
مطالعات در ايتاليا
يافته هاي تازه حاصل مطالعاتي است که اخيرا دانشمندان موسسه تحقيقات داروسازي در ميلان انجام داده اند.
آنها اطلاعات حاصله از سه پژوهش جداگانه شامل ٩٦٥ بيماري سرطاني و ١٧٧٩ نفر که به خاطر سايرنارحتي ها در بيمارستان بستري شده بودند را تجزيه و تحليل کردند.
دانشمندان دريافتند درافرادي که براي مدت پنچ سال يا بيشتر به طور مرتب از آسپيرين استفاده کرده اند در مقايسه با ساير افراد، احتمال ابتلا به سرطان دهان ، حلق و مري به ميزان دوسوم کاهش يافته است .
دانشمندان براين باورند که اگر مردم مصرف آسپيرين را به خصوص براي خواص ضد سرطاني آن هرچه زودتر آغلز کرده باشند ، تاثير آن حتي ازاين نيز بيشتر خواهد بود.
با اين حال براي ارزيابي بيشتر اين موضوع و کشف عوارض جانبي احتمالي استفاده دراز مدت از آسپيرين ، به مطالعات مفصل تري نياز است .
دکتر کريستينا بوستي، پژوهشگر اصلي اين مطالعه ، ازنتايج آن تمجيد کرد و گفت : " نتايج اين مطالعه دانش ما را درباره فوايد بهداشتي اين داروي خارق العاده تقويت مي کند و حکايت از آن دارد که شايد مصرف اين دارو در آينده به عنوان شيوه موثزي براي حفاظت از بدن در برابر سرطان شناخته شود."
دکتر ريچارد سوليران ، سرپرست برنامه هاي درمانگاهي موسسه " تحقيقات سرطان بريتانيا " نيز گفت : " اسپيرين را بايد يکي از مهم ترين يافته هاي تاريخ داروشناسي دانست ."
وي گفت : " به نظر مي رسد آنچه زماني به عنوان تنها يک مسکن ساده ساخته شد ، داراي آثار فراگير مفيدي برسلامتي باشد."
با اين حال او افزود : " ما هنوز در مرحله اي نيستيم که بتوانيم به همه مردم توصيه کنيم به مصرف روزانه اسپرين روي آورند ، زيرا به تحقييقات بيشتري درمورد تاثير آن و عوارض جانبي احتمالي آن در دراز مدت نياز داريم ."
" با اين حال به نظر مي رسد اين دارومي تواند به بخش مهمي در روند پيشگيري از سرطان بدل شود . "
نتايج مطالعه اخير در نشريه بريتانيايز" کنسر" ( سرطان ) چاپ شده است .
پيشگيري از سرطان روده
از سوي ديگر دو گروه ازدانشمندان آمريکايي دريافته اند که آسپيرين مي تواند در بيماران آسيب پذير ( به ويژه کساني که قبلا به سرطان روده بزرگ مبتلا بوده اند ) شديدا از خطر ابتلا به اين سرطان بکاهد.
با اين حال اين پژوهشگران نيز هشداردادند که براي پي بردن به عوارض جانبي احتمالي استفاده دراز مدت از اسپيرين به مطالعات مفصل تري نيازاست .
دکتر ريچارد شيلسکي ، از دانشگاه شيکاگو که يکي از اين گروه هارا هدايت کرده است گفت آثار پيشگيرانه مصرف تنها يک آسپيرين در روز چنان زياد بود که ما آزمايش هايمان را در همان مراحل اوليه متوقف کرديم .
وي گفت : "آسپيرين تاثير پيشگيرانه بسيارمهمي داشت .در مطالعه ما اين دارو آشکارا از تشکيل پليپ ( Polyps ) در افراد آسيب پذير کاست ، که خبر بسيارخوبي است چون راه تازه اي براي کاهش خطر بازگشت بيماري به افرادي که قبلا به سرطان روده مبتلا بوده اند فراهم ميکند . "
تصور مي شود که آسپيرين با مسدود کردن آنزيمي که براي رشد غدد سرطاني ضروري است از خطر ابتلا به آن مي کاهد .
نتايج اين رشته از تحقيقات در نشريه " نيو انگلند جورنال او مديسن " چاپ شده است .
نقل از سايت bbc.com
Marichka
03-09-2006, 14:03
1. آسپيرين؛ دارويى ارزشمند ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
2. آشنايى با عوارض جسمانى و روانى مصرف آمفتامين ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
3. تریامترن هیدروکلروتیازید ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
4. تاموکسیفن ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
5. بکلومتازون استنشاقی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
6. بوسپیرون ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
7. ایبوپروفن ایبوپروفن ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
8. اسپری بینی بکلومتازون ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
9. استامینوفن ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
10. اریترومایسین ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
11. آمی تریپتیلین ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
12. آملودیپین ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
13. آموکسی سیلین کلاوولانات ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
14. آموکسی سیلین ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
15. آمپی سیلین ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
16. داروهاي ضد درد ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
17. سونوگرافي براي انتقال دارو به داخل سلولها ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
18. دیكلوفناك خطر سكته قلبی را ۴۰درصد افزایش میدهد ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
19. واكسن سرطان رحم وارد بازار انگليس شد ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
20. ال‌اس‌دی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
21. اسید استیل سالیسیلیک ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
22. جمفيبروزيل Gemfibrozil ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
23. انسولين، انساني (رگولار) Insulin Regular ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
24.متيل‌پردنيزولون ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
25. رانيتيدين Ranitidine ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
26. ديازپام Diazepam ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
27. ديفن‌هيدرامين Diphenhydramine ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
28.وارفارين Warfarin ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
29.والپروئيك اسيد Valpraic Acid ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
30.استامينوفن بي‌خطر نيست ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
31.آلندرونات Alendronate ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
32.ايندومتاسين Indomethacin ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
33.در مورد قرص هاي ويتامين چقدر مي دانيد ؟ ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
34.فنيتوئين Phenytoin ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
35.كلستيرامين Cholestyramine ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
36.كاپتوپريل Captopril ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
37.متيل‌فنيدات Methylphenidate ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
38.فاموتيدين Famotidine ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
39.متفورمين Metformin ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
40.آسيكلووير Acyclovir ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
41.تريامترن هيدروكلروتيازيد Triamtereme Hydrochlorotiazide ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
42.پنتوكسيفيلين Pentoxifylline ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
43.آتنولول Atenolol ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
44.آملوديپين Amlodipine ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
45.اگزاسيلين Oxacillin ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
46.ليتيوم Litium ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
47. آزيترومايسين Azithromycin ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
48. ايزوسوربايد Isosorbide ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
49. نيتروفورانتوئين Nitrofurantoin ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
50. والپروئيك اسيد Valpraic Acid ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
51. وارپاميل Verapamile ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
52. پني‌سيلين جي Penicillin - G ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
53. پني‌سيلين وي Penicillin - V ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
54. تيمولول Timolol ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
55. داكسي‌سايكلين Doxycyclin ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
56. آلپرازولام Alprazolam ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
57. اريترومايسين Erythromycin ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
58. ايتودولاك Etodolac ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
59. افلوكساسين Ofloxacin ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
60. اسپري بيني بكلومتازون Beclomethasone Nasal Spray ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
61. استراديول Estradiol ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
62. سيساپرايد Cisapride ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
63. سفادروكسيل Cefadroxil ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
64.هيدروكلروتيازيد Hydrochlorothiazide ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
65.آموكسي‌سيلين/ كلاوولانات Amoxicillin_clavulanate ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
66.ايميپرامين Imipramine ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
67.بكلومتازون استنشاقي Beclomethasone Inhalation ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
68.پروپرانولول Propranolol ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
69.ديفن‌هيدرامين Diphenhydramine ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
70.اگزاسيلين Oxacillin ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
71. ديلتيازم Diltiazem ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
72. سيساپرايد Cisapride ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
73. ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])داروی Lybrel ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
74. ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])آتنولول Atenolol ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
75. آزيترومايسين Azithromycin ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
76. آسپيرين Aspirin ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
77. آسيكلووير Acyclovir ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
78. آلبوترول Albuterol ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
79. آلپرازولام Alprazolam ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
80. آلندرونات Alendronate ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
81. آمپي‌سيلين Ampicillin ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
82. آملوديپين Amlodipine ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
83. آموكسي‌سيلين Amoxicillin ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
84. آموكسي‌سيلين/ كلاوولانات Amoxicillin_clavulanate ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
85. آمي‌تريپتيلي ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
86. اريترومايسين Erythromycin ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
87. آسبوتولول Acebutolol ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
88. اسپري بيني بكلومتازون Beclomethasone Nasal Spray ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
89. استامينوفن Acetaminophen ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
90. استراديول Estradiol ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
91.استروژن كونژوگه Estrogens_conjugated ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
92. ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])افلوكساسين Ofloxacin ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
93. اگزاسيلين Oxacillin ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
94. انسولين، انساني (رگولار) Insulin Regular ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
95. ايبوپروفن Ibuprofen ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
96. ايتودولاك Etodolac ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
97. داروهای مشكوك اما پرطرفدار ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
98. ايميپرامين Imipramine ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
99. ايندومتاسين Indomethacin ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
100. ايزوسوربايد Isosorbide ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
101. ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])بوسپيرون Buspirone ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
102. پاروكستين Paroxetine ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
103. پروپرانولول Propranolol ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
104. پنتوكسيفيلين Pentoxifylline ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
105. پني‌سيلين جي Penicillin - G ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
106. پني‌سيلين وي Penicillin - V ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
107. تاموكسيفن Tamoxifen ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
108. تريامترن هيدروكلروتيازيد Triamtereme Hydrochlorotiazide ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
109. تيمولول Timolol ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
110. سيپروهپتادين Cyproheptadine Hci ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
111. داروها ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
112. بیماری و دارو ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
113. جمفيبروزيل Gemfibrozil ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
114. داكسي‌سايكلين Doxycyclin ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
115. ديازپام Diazepam ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
116. ديفن‌هيدرامين Diphenhydramine ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
117. ديكلوفناك Diclofenac ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
118. ديگوكسين Digoxin ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
119. ديلتيازم Diltiazem ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
120. رانيتيدين Ranitidine ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
121. سايمتيدين Cimetidine ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
122. سرترالين Sertraline ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
123. سفادروكسيل Cefadroxil ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
124. سفاكلور Cefaclor ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
125. آميودارون ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
Meglumine Antimonate
([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])Niclosamide ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ATENOLOL ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
بندروفلوازايد Bendorofluazide ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
بتاهيستين Betahistine ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
لوزارتان ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
Flurometolon ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
GENTAMICIN Ophthalmic ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
Hydrocortisone Acetate ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
آيدوكسوريدين Idoxuridine ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
VITAMIN A (Ophthalmic) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
TETRACYCLINE HCI Ophthalmic ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
نيفديپين Nifedipin ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
Behroooz
06-09-2006, 14:29
- ضد دردهاي غير مخدر و يا داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي
(NON-STEROIDAL ANTI INFLAMMATORY DRUGS)(NSAIDs):
اين دسته از داروها داراي اثر ضد درد، ضد التهاب و ضد تب ميباشند.
داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي:
1-آسپرين(ASPIRIN) و يا استيل ساليسيليك اسيد(ACETYLSALICYLIC ACID=ASA)
2-ديكلوفناك(DICLOFENAC)
3-ايبوپروفن(IBUPROFEN)
4-مفناميك اسيد(MEFENAMIC ACID)
5-ناپروكسن(NAPROXEN)
6-كتوپروفن(KETOPROFEN)
7-سولينداك(SULINDAC)
8-پيروكسيكام(PIROXICAM)
9-ملوكسيكام(MELOXICAM)
10-تولمتين(TOLMETIN)
11-نابومتون(NABUMETONE)
12-ايندومتاسين(INDOMETHACIN)
13-اتودولاك(ETODOLAC)
14-اگزاپروزين(OXAPROZIN)
15-فنيل بوتازون(PHENYLBUTAZONE)
16-سلكوكسيب(CELECOXIB)
17-فلور بيپروفن(FLURBIPROFEN)
18-نيمسولايد(NIMESULIDE)
19-مكلوفنامات(MECLOFENAMATE)
نكته:استامينوفن(ACETAMINOPHEN) و يا پاراستامول(PARACETAMOL) اثر ضد التهابي بسيار اندكي داشته و جزو دسته ضد دردهاي غير استروئيدي قرار نمي گيرد. استامينوفن را ميتوان به عنوان يك ضد درد و تب بر استفاده كرد. استامينوفن بر خلاف داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي بروي عملكرد انعقاد خون اثري نداشته و همچنين باعث تحريك گوارشي نيز نمي گردد، اما مصرف بي رويه آن باعث آسيب به كبد ميشود.
مكانيسم اثر:
با مهار آنزيمهاي سيكلواكسيژناز 1 (CYCLOOXYGENASE-1)(COX-1) و سكلواكسيژناژ 2 (COX-2) سنتز پروستاگلاندين ها(PROSTAGLANDINS) و ترومباكسان(THROMBOXANE) از آراكيدونيك اسيد(ARACHIDONIC ACID) را متوقف ميسازد. پروستاگلاندين ها كاركردهاي متفاوتي در بدن دارند، از جمله ايجاد التهاب، درد و تب-حمايت از عملكرد پلاكت هاي خون-محافظت از پوشش معده-جريان خون طبيعي كليه ها و غيره.
موارد مصرف:
براي كاهش درد، التهاب و تب.
1-آرتروز وآرتريت.
2-سردرد و ميگرن.
3-قاعدگي دردناك.
4-درد استخوانها و مفاصل.
5-كنترل درد.
6-تب (به ويژه ايبوپروفن، ناپروكسن و استامينوفن)
7-رگ به رگ شدگي و كشيدگي عضلات.
8-دندان درد و كمر درد.
9-تسكين درد ناشي از سنگ كليه.
10-نقرس حاد.
11-پيشگيري از سكته مجدد (آسپرين)
موارد منع مصرف:
1-در صورت سابقه حساسيت به هر يك از اين داروها.
2-مصرف آسپرين در كودكان و نوجوانان پايين تر از 16 سال ممنوع ميباشد. چراكه كودكاني كه درمعرض ابتلا به آنفلوآنزا و آبله مرغان ميباشند با مصرف آسپرين ممكن است دچار نشانگان ري(REYE) گردند. اين ضايعه موجب آسيب مغزي و مرگ ميگردد.
3-در دوران بارداري و شيردهي نبايستي مصرف گردند (اما مصرف استامينوفن مجاز است)
4-افرادي كه از زخم معده و نقص سيستم انعقادي رنج ميبرند.
5-همراه با داروهاي ضد انعقاد خون نبايد مصرف گردند.
مصرف بايد تحت نظر پزشك صورت گيرد:
1-مبتلايان به آسم.
2-مبتلايان به احتلالات قلبي،كبدي و كليوي.
تداخلات دارويي:
1-داروهاي فشار خون.
2-داروهاي انعقاد خون.
3-داروهاي ادرار آور.
اشكال دارويي:
كپسول-قرص-آمپول-شياف-ژل و كرم.
عوارض جانبي:
1-تحريك گوارشي: تهوع، استفراغ، سوء هاضمه، زخم و خونريزي معده، اسهال و يبوست.
2-آسيب به كليه ها: احتباس مايع و نمك،افزايش فشار خون،نارسايي كليه ها(چنانچه بصورت بي رويه و ياهمراه با داروهاي ضد فشارخون و ادرار آورها مصرف گردند)
3-افزايش حساسيت به نور: آفتاب سوختگي افزايش مي يابد (به ويژه ديكلوفناك و پيروكسيكام)
4-آسيب به جنين و نوزاد: نبايد در دوران باداري و شيردهي مصرف گردند. (به استثناي استامينوفن)
5-واكنش حساسيتي:بثورات جلدي، تنگي نفس و شوك حساسيتي.
6-ساير عوارض: سردرد، سر گيجه، كاهش اشتها، خواب آلودگي و افزايش آنزيم هاي كبدي.
7-داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي (به ويژه آسپرين) از تجمع پلاكت ها و انعقاد خون جلوگيري ميكنند. بنابراين افرادي كه دچار احتلالات خوني ميباشند و يا از داروهاي ضد انعقادي استفاده ميكنند بايد از مصرف آنها خودداري كنند.
8-مصرف آسپرين علام آسم را تشديد ميكند.
نكته:افرادي كه الكل مصرف ميكنند، عوارض ناشي از مصرف در آنها افزايش مي يابد.
نكته: عوارض در افراد سالخورده ممكن است شديد ترباشد. در افراد مسن گيجي، ورم صورت و پاها و كاهش ناگهاني ادرار ميتواند روي دهد.
نكته:چنانچه ازاينگونه داروها براي كنترل درد استفاده ميگيردد، نبايد بيش از 7-10 روزازآنها استفاده شود.
نكته:آسپرين روكشدار داراي روكش انتريك(ENTERIC) ميباشد. روكش باعث ميگردد آسپرين بدون تغييراز معده عبوركرده و درروده كوچك حل گرديد. بنابراين از تحريك گوارشي در معده جلوگيري ميگردد.اما روكش شروع اثر آسپرين را به تاخير مي اندازد.
نحوه مصرف:
1-اشكال خوراكي را همراه با يك ليوان پر از آب مصرف كنيد. پس از مصرف تا 15-30 دقيقه به حالت قائم باقس مانده و از دراز كشيدن خودداري كنيد تا تحريك گوارشي كاهش يابد.
2-براي كاهش تحريك گوارشي ميتوان آنها را همراه با غذا و يا داروهاي ضد اسيد معده مصرف كرد.
3-هيچگاه ميزان دوز تجويزي را افزايش ندهيد.
ضد دردهاي شبيه افيوني و يا مخدر(OPIOIDS)(NARCOTIC):
داراي اثرات قوي تر و سريعتر نسبت به ضد دردهاي غير مخدري ميباشند.ضد دردهاي مخدر به انواع طبيعي،نيمه صناعي و صناعي تقسيم بندي ميگردند.
ضد دردهاي مخدر:
1-مورفين(MORPHINE)
2-كدئين(CODEINE)
3-فنتانيل(FENTANYL)
4-متادون(METHADONE)
5-پتيدين(PETHIDINE)
6-ترامادول(TRAMADOL)
7-مپردين(MEPERDINE)
8-پنتازوسين(PENTAZOCINE)
9-اكسي كدون(OXYCODONE)
10-بوپرنورفين(BUPRENORPHINE)
11-پروپوكسيفن(PROPOXYPHEN)
12-اكسي مورفون(OXYMORPHONE)
13-پروپوكسيفن(PROPOXYPHENE)
14-لوورفانول(LEVORPHANOL)
15-هايدرومورفون(HYDROMORPHONE)
16-ديامورفين(DIAMORPHINE)
نحوه اثر:
1-با اتصال به گيرنده هاي اوپيود در مغز، نخاع و مجاري روده و معده از ارسال پيام هاي درد به مغز جلوگيري ميكنند. در واقع شبيه ضد دردهاي مخدر طبيعي بدن موسوم به آندورفين ها عمل ميكنند.
2-تحريك مركز لذت در مغز.
اشكال دارويي:
قرص، كپسول و آمپول.
تداخلات دارويي:
الكل-آنتي هيستامينها-بنزوديازپين ها-باربيتورات ها.
عوارض جانبي:
1-وابستگي و اعتياد.
2-خواب آلودگي و سرخوشي.
3-گيجي.
4-يبوست و كاهش ادرار،تهوع و خشكي دهان.
5-تپش قلب.
6-توهم.
7-كما.
ضددردهاي كمكي :
اين دسته از داروها مسكن درد نيستند اما در برخي شرايط خاص باعث كاهش درد ميشوند. (كاهش دردهاي نوروپاتيك = حاصل از آسيب عصبي)
1- داروهاي ضد افسردگي: مانند فلوكسيتين(FLUXITINE) و دسيپرامين(DESIPRAMINE)
2- داروهاي ضد تشنج: مانند گاباپنتين(GABAPENTIN)، فنيتوئين(PHENITOIN) و كلونازپام(CLONAZEPAM)
3- بي حس كننده هاي موضعي: نظير ليدوكائين (LIDOCAINE) و كاپسايسين(CAPSAICIN) .
soleares
11-09-2006, 21:02
محققان مي‌گويند با استفاده از انرژي سونوگرافي ميتوان راهي به درون سلولها براي انتقال دارو و ديگر تركيبات گشود. اين مطالعه ميتواند مراقبتهاي پزشكي را متحول كند.
به گزارش خبرگزاري رويترز از واشنگتن، محققان موسسه فناوري جورجيا و دانشگاه امري در آتلانتا مي‌گويند سونوگرافي انرژي كافي براي گشودن منافذي در غشاي بيروني سلولها فراهم ميكند.
اين منافذ كه به سرعت بسته‌ها ميشوند امكان ورود مولكول‌هايي به قطر ۵۰ نانومتر را به داخل سلول فراهم ميكنند. حجم ۵۰نانومتر از بيشتر داروهاي خوراكي و بسياري از پروتيين‌ها بزرگتر و هم اندازه دي‌ان‌آ مورد استفاده در ژن درماني است.
مارك پراسنيتز استاد دانشكده مهندسي شيمي و بيومولكول مي‌گويد حبابها در ميدان سونوگرافي به نوسان درمي‌آيند و مي‌تركند، در نتيجه يك موج شوك ايجاد ميكنند.
حركت سيال مرتبط با موج شوك ايجاد شده منافذي در غشاهاي سلولي ايجاد ميكند و امكان ورود مولكول‌ها را به داخل سلول فراهم مي‌آورد.
درحال حاضر سونوگرافي كاربرد گسترده‌اي در تصويربرداري داخل بدن دارد.
داروي شيمي درماني را ميتوان بطور موضعي يا در تمام قسمتهاي بدن وارد كرد سپس از سونوگرافي براي تمركز دارو در قسمتهايي كه تومور وجود دارد استفاده نمود.
اين شيوه نفوذپذيري سلول و جذب دارو را در سلولهاي هدف افزايش ميدهد بي‌آنكه به سلولهاي سالم آسيبي برساند.
اين محققان از ميكروسكوپ‌هاي اسكن و انتقال الكترون براي بررسي بمباران سونوگرافي بر روي سلولهاي سرطاني پروستات استفاده كردند.
مشروح اين مطالعه در مجله Ultrasound in Medicine and Biology منتشر شده است.
soleares
15-09-2006, 14:21
دیكلوفناك خطر سكته قلبی را ۴۰درصد افزایش میدهد
مصرف معمولی "دیكلوفناك" یك داروی ضد درد و التهاب، خطر سكته قلبی و مرگ ناگهانی قلب را ۴۰درصد افزایش میدهد.
مجله آلمانی "فوكوس" روز دوشنبه با اعلام این خبر، افزود: این مطلب نتیجه ارزیابی ۲۳مطالعه علمی توسط "پاتریسیا ماك گتینگان" از دانشگاه نیوكاستل در استرالیا و همكاران وی است.
این مطالعات در رابطه با تاثیر و عوارض جانبی داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی بوده و در این مطالعات داده‌های مربوط به ۱/۶میلیون نفر ارزیابی شده است.
به علاوه دیكلوفناك و همچنین "ایبوپروفین" كه جزو داروهای ضد التهاب غیراستروییدی هستند از طریق بلوكه كردن آنزیم "سیكلو اوكسی گینازه" تاثیر می‌گذارند.
از آنجا كه این آنزیم‌ها در بخش هضم گوارشی و معده نیز وجود دارند و توسط دیكلوفناك و ایبوپروفین بلوكه می‌شوند، این داروها اغلب با وضعیت معده بیمار نیز سازگاری ندارند.
بدین خاطر هم‌اكنون پژوهشگران بر روی داروهای جدیدی تحقیق می‌كنند كه تاثیر منفی بر روی قلب و معده داشته باشند.
soleares
22-09-2006, 23:17
با تاييد مصرف واكسن سرطان رحم توسط مسوولان بهداشتي اتحاديه اروپا اين واكسن جديد از روز جمعه وارد بازار انگليس شد.
اين واكسن كه "گارداسيل" نام دارد از ابتلاي افراد به ويروس مقاربتي نوع انساني "پاپيلوما ويروس" (اچ.پي.وي) كه با تغيير سلولها از عوامل اصلي بروز سرطان رحم است، جلوگيري ميكند.
به گزارش مسوولان بهداشتي، گارداسيل نخستين نوع از واكسن سرطان رحم در بازار است كه دختران و زنان بين سنين ۹تا ۲۶سال مي‌توانند از آن استفاده كنند.
برپايه اين گزارش، مايه‌كوبي با اين واكسن افراد را در برابر انواع ، ۶ ، ۱۶ ، ۱۱و ۱۸ويروس اچ.پي.وي مقاوم ميكند.
مسوولان بهداشتي اعلام كرده‌اند، تزريق اين واكسن به دختران ۱۲ساله در انگليس ميتواند نرخ ابتلاي آنان به سرطان رحم در سنين بالاتر را تا ۷۵درصد كاهش دهد.
گارداسيل در سه نوبت و در يك دوره شش ماهه به متقاضيان تزريق ميشود.
واكسن سرطان رحم ديگري با نام "سرواريكس" كه توليد يك شركت انگليسي است، مراحل دريافت اجازه مصرف از مسوولان بهداشتي اتحاديه اروپا را سپري ميكند.
سرطان رحم هر سال جان ۲۷۴هزار زن را در جهان مي‌گيرد كه يكهزار و صد مورد آن در انگليس گزارش شده است. [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
soleares
07-10-2006, 17:58
ال‌اس‌دی دارویی نیمه ترکیبی است که در لابراتورهای پیشرفته از اسید لیزرتیک بدست میآید. این ماده به صورت طبیعی در قارچ گندم سیاه (زنگ چاودار) وجود دارد و از مهمترین و قوی‌ترین داروهای شیمیایی توهم‌زا است.
طرز شناسایی ال.اس.دی
ال.اس.دی به صورت گرد سفید رنگ، قرص، کپسول و همچنین مایعی صاف و روشن و بدون رنگ و بو یافت میشود. تشخیص آن از طریق رؤیت و به صورت ظاهری غیر ممکن است و وجود آن را میتوان از طریق آزمایشات تحلیل کمی و کیفی مورد تایید قرار داد.
آثار ال.اس.دی
پس از آنکه ال.اس.دی وارد بدن انسان شد ممکن است 20 تا 120 دقیقه هیچ اثری در بدن پدیدار نشود. اما تأثیر آن پس از 2 الی 3 ساعت پـس از جـذب آن پـدیـدار می‌شــود و کم کم به اوج خود میرسد. اعتیاد به ال.اس.دی نوعی اتکا روانی به آن است. یکی از مهمترین عوارض مصرف این ماده تیره شدن مردمک چشم است که بطور کامل در مقابل نور واکنش نشان میدهد. حالت تهوع، استفراغ، سرد شدن بدن و لرزش در بسیاری از اوقات در بدن بیمار مشاهده میشود.
از دیگر علائم مصرف این ماده، خطوط رنگینی است که به هنگام بسته شدن چشمها در منطقهء بینایی پدیدار شده و حرکت میکنند. همین خطوط ممکن است به صورت اشباح و رویدادهای نامفهومی در نظر بیمار پدیدار گردد و یا چهره افراد و سمبل‌های رویایی دیگر را به خود بگیرد. اگر شخص معتاد به ال.اس.دی چشم‌هایش را باز کند، رنگها را اشباع‌شده‌تر خواهد دید. عمق تصاویر و اشیاء در نظرش تشدید خواهد شد و بعد تصاویر طولانی تر میشود. اشیای ثابت ممکن است در نظرش به حرکت در آیند و به عمق کابوس‌های مختلف خواهد رفت و گاهی چیزهایی پیرامون خود خواهد دید که سایرین توان دیدن آن را ندارند. در این حالت توهمی اشیا در نظر بیمار نوعی زیبایی و معنا پیدا میکنند.
در بعضی افراد معتاد نیز خلاف این عادت دیده میشود. مثلاً قدرت شنوایی تشدید شده و زمزمه‌هایی نامفهوم در آن می‌‌آمیزد. ذائقه، شامه و لامسهء معتاد به صورت‌های گوناگون تغییر میکند و تجارب، توام با هراس و وحشت و درد است. مغز کار عادی خود را رها میکند و در خیالات غرق میشود. تفکرات منطق کمتری در ذهن شکل می‌گیرد. خود و شخصیت فرد خرد شده و درک وجود خود متغیر میگردد و در نهایت معتاد تمامی وجود، فکر و شخصیت خود را از دست میدهد. اگر این تغییرات شدید و ضربه‌زننده به صورت وحشت و از خود بی‌خود شدن ادامه و رشد پیدا کند، باعث مختل شدن تعادل روانی معتاد خواهد شد.
مصرف بسیار کم این ماده (حدود نیم میلی‌گرم) نیز خطرناک است و ممکن است پس از استعمال آن علائم مسمومیت شدیدی از قبیل پیدایش اختلالاتی در سلسله اعصاب خودکار، بی نظمی در حرکات انبساط حدقهء چشم، اختلالاتی در ضربان قلب، قابلیت تحریک شدید و حالت تهوع را به دنبال می‌آورد که این اختلالات با احساس خوشی و خنده‌های ناگهانی بدون علت و ضعف عمومی در بدن و اضطراب و نیز اشکال و تصاویر رنگی کاذبی در نظر شخص ظاهر شده که تخیلات بی‌اساس ایجاد میکند، همراه است.
این ماده امراض مغزی ایجاد میکند و عوارض روانی حاصله از آن، بیش از همه شباهت به انواع اختلالات روانی از ردیف شیزوفرنی یا نوعی از جنون‌های آنی دارد. این ماده ارزان‌ترین نوع مواد مخدر است که تاکنون مورد استفاده قرار گرفته است که می‌تواند افراد بسیاری را به عالم وهم و خیال و جنون روانه سازد و از این رو است که مصرف این ماده بر خلاف سایر مواد مخدر به حالت اجنماعی در آمده و گروه گروه قشر جوان به سوی این سم مهلک کشانده می‌شوند.
بسیاری از مصرف کنندگان حواس پنجگانه‌شان تحت تأثیر این ماده قرار می‌گیرد و احساسات دروغین در آنها ایجاد میشود و آنها احساس میکنند قادر به پرواز هستند و به همین دلیل از ساختمان‌های بلند خود را به بیرون می‌افکنند و جان خود را از دست میدهند.
آزمایش‌هایی نمایانگر توهم‌زا بودن ال.اس.دی
در گربه‌هایی که ال.اس.دی به بدن‌ها آنها وارد شده بود مشاهده شد که تغییر حالت روانی موجب آن شده که بر خلاف حالات طبیعی گربه از موش ترسیده و پا به فرار بگذارد. تأثیر این دارو بر روی عنکبوت‌ها نشان داد که این حیوان با سرعت و مهارت عجیبی شروع به تنیدن تارهای پیچیده و درهم و نامنظمی می‌نماید و بررسی رفتار سربازانی که پس از استعمال ال.اس.دی از آنان فیلم برداری شده بود نشان می‌داد که آنان موقعیت خود را درک نکرده و قادر به انجام دستورات فرمانده خود نیستند.
اولین آزمایش اتفاقی بیانگر آثار ال.اس.دی
«وقتی که روی تختخوابم دراز کشیدم در عالم هزیان و هیجان و مستی غوطه‌ور شدم. تمام اثاث خانه به دنبال هم حرکت می‌‌کردند و پیوسته تغییر رنگ می‌‌دادند. به نظرم می‌آمـد که سـتارگان آبـی رنـگ آسـمان روی سـقـف خانه‌های شهر فرو می‌ریزند. پس از دو ساعت که در عالم بی‌خبری بودم، یادم آمد که همان روز مقدار کمی از عصاره قارچ چاودار خوردم. فردای همان روز تصمیم گرفتم که همان آزمایش را با مصرف مقدار یک هزارم میلی گرم از این دارو تکرار کنم و نتیجه را یادداشت کنم و یادداشتم چنین بود؛ چهل دقیقه پس از خوردن این مقدار مختصری احساس سرگیجه کردم و بی اختیار قهقههء خنده سر دادم. جثهء کسانی که در اطرافم بودند به طور عجیبی کوچک شد. از همکارم در خواست کردم که مرا با دوچرخه به یک ویلا هدایت کند. با اینکه باسرعت با دوچرخه پا می‌زدیم، ولی احساس می‌کردم از جای خود تکان نمی‌خورم. پس از 6 ساعت وضع عادی خود را باز یافتم.»
روش درمان بیماران ال.اس.دی
درمان شامل فراهم کردن یک محیط آرام، آرام بخشی با نوعی دارو (لینزو دیازپینها)، مایع‌درمانی (هیدراسیون) و مصرف هالوپریرول در موارد توهم‌های وحشت‌زا است. ساکشن معده (مکیدن یا مکش) و اسیدی کردن ادرار به کمک کلرید آمونیوم یا اسید آسکوربیک برای افزایش دفع می‌تواند مفید باشد.
soleares
12-10-2006, 15:35
اسید استیل سالیسیلیک
تاریخچه
کینین که از پوست درخت سین کونا بدست میآید یک از قدیمی‌ترین داروهایی است که جهت درمان درد وتب بکار می‌رفته است. پوست درخت بید نیز سالها به عنوان یک داروی عامیانه برای همین موارد بکار می‌رفت .در سال 1763 رورند ادموند استون موفقیت خود را در درمان تب با استفاده از پودر پوست درخت بید اظهار داشت.او متوجه شد که تلخی مزه پوست بید شبیه مزه پوست سین کونا ،که منبع کینین است ،می باشد. جزء فعال پوست بید ،سالیسین است که با هیدرولیز آن اسید سالیسیلیک بدست میآید. بعدها از منابع طبیعی دیگر نیز سالیسیلین تهیه شد .استیل سالیسیلیک در سال 1853 ساخته شد ولی تا 1899 مورد استفاده قرار نگرفت .در این زمان بود که متوجه شدند این دارو در درمان آرتریت مؤثر بوده و بخوبی توسط بیماران تحمل میشود .نام آسپرین از نام آلمانی این ترکیب یعنی Acetylspirsaure گرفته شده است. آسپرین بخاطر قیمت ارزانتر وتأثیر بیشتر به سرعت جانشین فراوردههای طبیعی مورد استفاده در آن هنگام شد وبرای بیش از 90 سال به عنوان یکی از رایجترین داروهای مورد استفاده باقی ماند .
چگونگی مصرف
برای جلوگیری از آثار مضر آسپیرین بر روی معده، این دارو را با غذا، شیر، داروهای ضداسید، یا یک لیوان پر از آب مصرف کنید (این در مورد قرصهای پوشش‌دار یا شیاف صدق نمی‌کند). همچنین برای پیشگیری از دل بهم خوردگی بهتر است از30-15دقیقه پس از خوردن آسپیرین دراز نکشید. بجز در مورد قرصهای پوشش‌دار و قرصهای طولانی‌اثر، سایر قرصهای آسپیرین را میتوان برای سهولت بلع خرد یا در یک مایع حل کرد. به‌منظور استعمال راحت‌تر شیاف آسپیرین، آن را برای 30 دقیقه قبل از استفاده داخل یخچال بگذارید. برای استعمال شیاف، پوشش شیاف را باز کرده، شیاف را با آب سرد مرطوب کنید، به یک پهلو دراز کشیده، شیاف را با کمک انگشتتان داخل مقعد فرو کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید، البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده و به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر، مصرف آسپیرین را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: سوزش سر دل، جوش پوستی، تورم دستها، پاها و پلک‌ها، افزایش وزن، خس‌خس سینه، مدفوع سیاهرنگ ، خونریزی از لثه‌ها در هنگام مسواک زدن.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آسپیرین پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به هر چیز، به ویژه آسپیرین یا داروهای شبه آسپیرین. بارداری یا شیردهی. مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (مثل ایبوپروفن )، داروهای ضدانعقادی (رقیق‌کننده‌های خون مثل وارفارین )، داروهای خوراکی ضددیابت، آنتیبیوتیکها (سفالوسپورین‌ها، وانکومایسین )، داروهای ضدسرطان (متوترکسات)، والپروئیک اسید، پروبنسید و سولفین پیرازون (داروهای نقرس )، و زیدووودین . سابقه یا ابتلا به مشکلات خونریزی‌دهنده (مثل زخم معده ، هموفیلی ، و کمبود پلاکتی)، پولیپ‌های بینی ناشی از آسپیرین، نقرس، کمبود آنزیم G6PD، پرفشاری خون، و بیماریهای کبدی، کلیوی، و قلبی.
توصیه هنگام مصرف
برچسب روی دارو را خوانده و از دستوراتش پیروی کنید. برچسب روی سایر داروهای بدون نیاز به تجویز پزشک را بخوانید تا مبادا در حال مصرف داروهایی باشید که حاوی آسپیرین هستند یا حاوی داروهایی باشند که با آسپیرین تداخل ایجاد میکنند. آسپیرین را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگاه دارید (در این شرایط آسپیرین فاسد میشود). شیاف آسپیرین را در یک جای خنک نگاه دارید، ولی آن را و شکل‌های مایع آسپیرین را منجمد نکنید. آسپیرین تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. در صورتی که آسپرین را برای درد، تب یا گلودرد می‌خورید، در موارد زیر با پزشکتان مشورت کنید:
درد بیش از 10 روز طول بکشد یا علامت جدیدی اضافه شود. تب بیش از 3 روز طول بکشد، تشدید شود یا علامت جدید اضافه شود. گلودرد دردناکتر شود، بیش از 2 روز به طول انجامد، یا تب، تهوع، استفراغ ،جوش‌های پوستی یا سردرد رخ دهد.
آسپیرین را فقط به مقدار تجویز شده برای جلوگیری از حمله قلبی، مغزی و دیگر مشکلات ناشی از لخته شدن خون مصرف کنید.
نبایدها
نباید آسپیرینی را که بوی سرکه میدهد استفاده کرد. این به معنای فاسد شدن آسپیرین است. در صورتی که در عرض 7 روز گذشته عمل جراحی لوزه ، کشیدن دندان، یا جراحی دندان یا دهان داشته‌اید، نباید آسپیرین را بجوید. آسپیرین را به همان صورت ببلعید. نباید آسپیرین را مستقیماً روی دندان یا لثه گذاشت؛ در این صورت ممکن است موجب سوزش شود. اگر آسپیرین را برای پیشگیری از لخته شدن خون مصرف میکنید، نباید بدون مشورت با پزشکتان قطع کنید. نباید تا 5 روز پیش از هر جراحی آسپیرین مصرف کنید مگر به دستور پزشک، این کار موجب خونریزی خواهد شد. نباید به کودکی که تب یا دیگر علایم شبه آنفلوآنزایی که ممکن است ناشی از یک ویروس مثل ویروس آبله‌مرغان یا آنفلوآنزا باشد آسپیرین بدهید. آسپیرین در برخی از موارد با نشانگان «رای » که یک بیماری وخیم است ارتباط داشته است. در این موارد در مورد داروی مناسب با پزشکتان مشورت کنید.
مسمومیت
در صورت شک به مصرف بیش از حد آسپیرین، بلافاصله درخواست کمک پزشکی کنید. علایم مصرف بیش از حد عبارت‌اند از: صدای زنگ داخل گوش‌ها، خواب‌آلودگی، گیجی، افت شنوایی، اضطراب، هیجان شدید، تنفس تند و عمقی. برای پیشگیری از عوارض جدی نظیر تشنج یا حتی مرگ بلافاصله به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید.
مکانیسم اثر آسپیرین
اثر آسپرین بخشی به علت توانایی آن در مهار آنزیم سیکلو اکسیژناز بوده وبخش دیگر ناشی از اثر متابولیت آن، سالیسیلات، میباشد. سالیسیلات با مهار سیکلواکسیژناز وهم از راههای دیگر مثل زدودن رادیکال اکسیژن به اثربخشی آسپرین کمک میکند. این اثر با مسدود نمودن غیر قابل بازگشت آنزیم سیکلواکسیژناز صورت می‌گیرد .آسپرین در مقادیر مناسب سنتز پروستاگلندینها ونیز ترومباکسان A2 را کاهش میدهد ولی لکوترینها راکم نمی‌کند.
اطلاعات دیگر
انواع ژنریک آسپیرین از انواع دارای نام تجاری ارزانترند و در اکثر موارد به همان اندازه مؤثرند. انواع طولانی‌اثر گرانترند ولی ممکن است مصرف آنها راحت‌تر باشد.
ببخشيد كه در دو پست گفتم اشكال از من بود.
مومن خدا
12-10-2006, 17:39
جمفيبروزيل Gemfibrozil
در مورد اين دارو
جمفيبروزيل دارويي است كه براي پايين آوردن كلسترول ليپوپروتئين كم‌چگال (ldl) وتري‌گلسيريدها و افزايش سطح ليپوپروتئين پرچگال (ldl) درخون استفاده ميشود. بنابراين جمفيبروزيل دارويي است كه به جلوگيري از بيماري عروقي كرونري كمك ميكند. اين دارو بالا بودن سطح كلسترول خون را درمان نمي‌كند، بلكه فقط شرايط را كنترل ميكند. براي افزايش تأثير اين دارو بايد از دستورات پزشكتان مبني‌بر كاهش دريافت اسيدهاي چرب اشباع و كلسترول از طريق غذاها، پرداختن به ورزش به مقدار كافي، كاهش وزن تا رسيدن به وزن مطلوب و ترك سيگار (اگر سيگاري هستيد) پيروي كنيد.
چگونگي مصرف
جمفيبروزيل بايد روزي 2 بار، 30 دقيقه پيش از صبحانه و شام خورده شود. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه آن را به ياد آورديد، مصرفش كنيد. مگر اينكه تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده باشد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از علايم زير مصرف جمفيبروزيل را قطع كرده، با پزشكتان مشورت كنيد: شكم درد شديد همراه با تهوع و استفراغ (سنگ كيسه صفرا)؛ درد عضلاني يا خستگي غيرعادي؛ سرفه؛ تب يا لرز؛ يا كمردرد. علايم زير ممكن است رخ دهند ولي فقط اگر مشكل‌ساز شوند بايد به اطلاع پزشك برسند: اسهال، نفخ، يبوست، سوزش سردل، تهوع، سرگيجه، سردرد يا بثورات جلدي.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف جمفيبروزيل، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به جمفيبروزيل
بارداري يا شيردهي
در حال مصرف داروهاي ديگر، به ويژه لووستاتين يا ضد انعقادهاي خوراكي (وارفارين)
سابقه يا ابتلا به مشكلات كيسه صفرا، سنگ كيسه صفرا، يا بيماريهاي كليوي يا كبدي
هنگام مصرف جمفيبروزيل توصيه ميشود
به طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد. اگر ظرف 3 ماه درمان با اين دارو پاسخي مشاهده نشود، پزشك معمولاً دارو را قطع ميكند.
از دستورات تغذيه‌اي و ديگر توصيه‌هاي پزشكتان پيروي كنيد.
پيش از هرگونه جراحي، و نيز كارهاي دندانپزشكي ساير پزشكان را از اينكه اين دارو را مصرف مي‌كنيد مطلع سازيد.
جمفيبروزيل را دور از دسترس كودكان و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط جمفيبروزيل فاسد ميشود).
جمفيبروزيل تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف جمفيبروزيل نبايد
نبايد پيش از مشورت با پزشكتان دارو را قطع كنيد. در صورت قطع دارو چربي‌هاي خونتان ممكن است به شدت افزايش يابند
مومن خدا
14-10-2006, 11:50
انسولين، انساني (رگولار) Insulin Regular
انسولين، انساني (رگولار) Insulin Regular
--------------------------------------------------------------------------------
در مورد اين دارو
انسولين رگولار يك داروي قابل تزريق براي درمان ديابت نوع يك (ديابت وابسته به انسولين ديابت نوع 1) است. اين نوع ديابت وقتي ايجاد ميشود كه لوزالمعده نتواند مقدار كافي انسولين براي كمك به سلولهاي بدن جهت استفاده از غذاي خورده‌شده توليد كند. انسولين رگولار جايگزيني براي آن انسولين ميباشد. انسولين رگولار با اثر بر روي سلولهاي بدن مقدار قند يا گلوكز خون را پايين مي‌آورد. هدف از تجويز انسولين، كاهش قند خون تا سطح طبيعي است. شما بايد قند خونتان را به طور مرتب زيرنظر داشته باشيد تا ببينيد بدنتان براي يك كاركرد طبيعي و نيز پيشگيري از عوارض ديابت به چقدر انسولين نياز دارد. حتماً بايد يك برنامه غذايي كم‌چربي و كم‌قند در سه وعده اصلي و سه ميان وعده داشته باشيد. اگر هنوز به يك متخصص تغذيه مراجعه نكرده‌ايد، از پزشكتان بخواهيد شما را به چنين شخصي معرفي كند. انسولين انساني رگولار در آزمايشگاه ساخته ميشود.اين نوع انسولين براي يك دوره زماني كوتاه داراي اثر است. ظرف نيم تا يك ساعت اثرش شروع ميشود، در 4-2 ساعت به حداكثر مي‌رسد و در حدود 7-5 ساعت باقي مي‌ماند. انسولين انساني رگولار را يك انسولين كوتاه اثر مي‌دانند، و شما ممكن است انسولين طولاني اثري مثل انسولين انساني Nph هم همزمان استفاده كنيد.
چگونگي مصرف
مقدار تجويز انسولين انساني رگولار ميتواند بسيار مفيد باشد. مقدار مصرفي انسولين را پزشكتان براساس پاسخ بدن شما به انسولين تعيين ميكند. با رساندن مقادير مناسبي از انسولين كوتاه اثر و شايد طولاني اثر در طي 24 ساعت از عوارض طولاني مدت ديابت ميتوان جلوگيري كرد. انسولين رگولار معمولاً روزي 3 يا 4 نوبت، 30-15 دقيقه پيش از هر وعده غذايي استفاده ميشود. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. انسولين را در يخچال نگهداري كنيد، اما مراقب باشيد منجمد نشود. از يك نوع سرنگ استفاده كنيد. اگرمي خواهيد نوعي سرنگتان را تغيير دهيد با پزشكتان مشورت كنيد؛ در سرنگ‌هاي مختلف مقدار «فضاي مرده» متفاوت است. اين فضا عبارت است از مقدار فضاي موجود بين نوك سوزن تا عدد صفر روي بخش مدرج سرنگ. شيشه دارو را به آرامي ميان دو كف دست بچرخانيد تا انسولين به خوبي مخلوط شود. آن را به شدت تكان ندهيد زيرا انسولين كف آلوده شده، اندازه‌گيري دقيق مشكل ميشود. اگر محلول انسولين يكنواختي خود را از دست داده يا دانه‌دانه است و به كف يا جدار شيشه دارو (و يال) مي‌چسبد از آن استفاده نكنيد. به همان اندازه كه قصد داريد از شيشه دارو انسولين بكشيد، هوا داخل سرنگ بكشيد؛ بخش لاستيكي روي شيشه انسولين را با يك پنبه الكل ضدعفوني كنيد. سوزن را از راه بخش لاستيكي وارد شيشه كرده و هوا را تزريق كنيد. سپس شيشه دارو را سروته گرفته و مقدار انسولين موردنظر را به آرامي داخل سرنگ بكشيد. براي جلوگيري از ايجاد حباب هوا داخل سرنگ مراقب باشيد نوك سوزنتان در داخل شيشه دارو زير سطح دارو قرارگيرد. وقتي به مقدار دلخواه انسولين داخل سرنگ كشيديد، سوزن را از شيشه دارو خارج كنيد. سپس يك ناحيه از پوست را براي تزريق پاك كنيد. مي‌توانيد يك قسمت از پوست را بين دو انگشت بگيريد و نوك سوزن را با زاويه 45-30 درجه درست داخل چين يا در پايه آن فرو كنيد. انسولين را داخل بافت چربي تزريق كنيد. منطقه تزريق را مالش ندهيد زيرا اينكار سرعت جذب انسولين را تغيير ميدهد. ممكن است بخواهيد منطقه تزريق را به طور گردشي تغيير دهيد، ولي از يك الگو مشخص تبعيت كنيد؛ مثلاً صبح‌ها هميشه داخل پوست شكم و عصرها هميشه داخل پوست ران‌ها. انتخاب محل تزريق به شكل تصادفي روي جذب انسولين اثر مي‌گذارد. محل تزريق در ناحيه موردنظر نيز بايد به طور گردشي تغيير داده شود. يك راه خوب اين است كه اولين تزريق را با يك چسب زخم كوچك روي پوست مشخص كنيد. سپس در نوبت بعدي تزريق در همان منطقه، علامت مزبور را مركز يك ساعت فرض كنيد و تزريق جديد را در ساعت 12نسبت به مركز انجام دهيد. تزريقات بعدي به ترتيب در ساعت 3، 6 و 9 انجام خواهدشد. سپس يك مركز جديد براي تزريق انتخاب كنيد به طوري كه حدود 5/2 سانتي‌متر بين نزديك‌ترين محل‌هاي تزريق از دو دايره فاصله باشد (شكل را ببينيد). با اين كار در هر دايره 5 تزريق انجام مي‌دهيد (يكي در مركز و 4 تزريق در محيط) پس از دو يا سه بار حمام‌رفتن چسب زخم شل ميشود و شما آماده خواهيدبود تا يك دايره جديد را آغاز كنيد. اگر در حين مصرف انسولين بيشتر از معمول ورزش كنيد، مقادير زيادي الكل بنوشيد، يا غذاي معمولتان را نخوريد، ممكن است دچار افت سطح قند خون شويد (هيپوگليسمي). علايم افت قند خون عبارتند از: احساس اضطراب، تشويش، لرزش بدن، مشكل در راه‌رفتن، بيهوشي و تشنج. به مجردي كه دچار اين علايم شديد چيزي حاوي قند بخوريد يا بنوشيد. از منابع سريع و خوب قند آب ميوه، عسل، نوشابه‌هاي غيررژيمي يا شربت قند است. بعضي از بيماران هميشه مقداري قرص يا آب‌نبات قندي همراه دارند. كيك‌هاي آماده به راحتي در جيب يا كيف‌دستي قابل حمل هستند ولي نتوان آنها را به مدت طولاني نگهداري كرد. در اين شرايط ممكن است بخواهيد منابع طولاني اثرتري مصرف كنيد، مثل پنير و بيسكويت. اگر هم نتوانستيد قندخونتان را اندازه بگيريد و در اسرع وقت به پزشكتان اطلاع دهيد. اگر احساس مي‌كنيد كه در حال غش يا تشنج هستيد، چيزي نخوريد و ننوشيد (ممكن است دچار خفگي شويد)، و بلافاصله تقاضاي كمك پزشكي اورژانس كنيد. حتي اگر با خوردن مواد قندي علايمتان رفع شد، با پزشكتان تماس بگيريد؛ علايمتان ممكن است مجدداً عودكنند. اگر علايمتان رفع نشد از كسي بخواهيد شما را به بخش فوريتهاي يك بيمارستان برساند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، ممكن است دچار افزايش قندخون (هيپرگليسمي) شويد. علايم هيپرگليسمي عبارتند از: تشنگي، تكرار ادرار، خواب آلودگي، پوست برافروخته و گر گرفته، بوي تنفس ميوه‌اي، يا اغماء. يكي در خانواده بايد روش اندازه‌گيري قندخون و تزريق انسولين را بلد باشد تا احياناً اگر شما قادر به انجامشان نبوديد به شما كمك كند. با پزشكتان مشورت كنيد؛ براي مقابله با چنين وضعيتي نقشه و طرحي از پيش تعيين‌شده داشته باشيد.
هشدارها و عوارض جانبي
اگر به دنبال يك بيماري دچار استفراغ شديد شده‌ايد، علايم كاهش قند خون پيدا كرده‌ايد، يا در هر صورت اگر سطح قندخونتان كنترل شده نيست، با پزشكتان تماس بگيريد
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف انسولين‌انساني رگولار، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به انسولين.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه داروهاي مسدودكننده بتا (داروهاي قلبي و پرفشاري خون) كه ممكن است علايم كمبود قند خون را مخفي كنند؛ كورتيكواستروئيدها، داروهاي خوراكي براي درمان ديابت، داروهاي مدر؛ يا الكل
سابقه يا ابتلا به مشكلات غددي (تيروئيد، غددفوق كليوي، هيپوفيز) يا بيماريهاي كليوي
هنگام مصرف انسولين انساني رگولار توصيه ميشود
به طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زيرنظر داشته باشد.
يك برنامه غذايي متعادل از نظر مقادير كربوهيدرات‌ها، پروتئينها و چربي‌ها را كه براي شما تجويز شده رعايت نماييد. يك متخصص تغذيه به شما كمك خواهد كرد تا با اجراي يك برنامه غذايي به وزن مطلوبتان برسيد. وعده‌هاي اصلي و ميان وعده‌ها طوري طراحي ميشود تا در تمام مدت روز انرژي لازم به بدنتان برسد. اگر مطمئن نيستيد چگونه برنامه غذايي خود را كنترل كنيد، در خواست كمك نماييد يك برنامه غذايي مناسب براي كنترل ديابت ضروري است.
اگر بيمار گرديديد نيز به مصرف انسولين ادامه دهيد. در صورت بروز تهوع و استفراغ زيادتر مايعات مصرف كنيد. در صورت بروز تب يا علايم ديگر با پزشكتان مشورت كنيد.
الكل ننوشيد.
در مورد يك برنامه ورزشي با پزشكتان مشورت كنيد.
در مورد دفعات انجام آزمون‌هاي خوني براي سنجش قند خون و موارد ديگر از پزشكتان نظر خواهي كنيد.
يك برگه شناسايي پزشكي همراه داشته باشيد كه نشان دهد ديابت داريد و انسولين انساني رگولار مصرف مي‌كنيد.
هنگام مصرف كلاريترومايسين نبايد
بدون مشورت با پزشكتان هرگونه دارويي اعم از داروهاي قابل تهيه بدون نسخه يا فرآوردههاي گياهي مصرف كنيد.
الكل بنوشيد.
مواد قندي زياد بخوريد. * اگر مجبوريد انسولين رگولار و Nph را با هم مخلوط كنيد. ابتدا به مقادير موردنظر داخل هر دو شيشه دارو هوا تزريق كنيد (ابتدا Nph سپس انسولين رگولار). سپس مقدار انسولين رگولار مورد نياز را داخل سرنگ بكشيد، سپس سرنگ را وارد شيشه Nph كرده و مقدار Nph موردنظر را داخل همان سرنگ قبلي بكشيد. اين مخلوط بايد در عرض 15 دقيقه تزريق شود، در غيراينصورت اين دو انسولين برهم اثر كرده، ظهور اثرات انسولين رگولار به تأخير مي‌افتد.
مومن خدا
15-10-2006, 12:51
متيل‌پردنيزولون Methylprednisolone
در مورد اين دارو
متيل‌پردنيزولون براي رساندن كورتيكواستروييدها به افرادي كه بدنشان دچار كمبود آنهاست تجويز ميشود. اين دارو همچنين براي خواص ضدالتهابي و اثراتي كه در سركوب دستگاه ايمني بدن دارد به كار مي‌رود. متيل‌پردنيزولون كمك ميكند تا تورم، قرمزي، خارش، و واكنشهاي حساسيتي كاهش يابند. متيل‌پردنيزولون همچنين در درمان بيماريهاي گوناگوني مثل آسم، آرتريت، مشكلات پوستي، حساسيت شديد، و برخي سرطان‌ها كاربرد دارد.
چگونگي مصرف
متيل‌پردنيزولون به مقادير متفاوتي براي بيماران متفاوت با بيماريهاي متفاوت تجويز ميشود. اين دارو بايد طبق دستور پزشك يا طبق دستورالعمل همراه دارو مصرف شود. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك روز در ميان از اين دارو مصرف مي‌كنيد و يك نوبت را فراموش كرديد ، در صورتي كه صبح همان روز يادتان آمد بلافاصله دارو را مصرف كنيد و سپس به برنامه دارويي معمولتان ادامه دهيد. اما اگر ساعاتي پس از صبح روزي كه بايد دارو را مصرف مي‌كرديد آن را به ياد آورديد تا صبح روز فردا صبر كنيد، و پس از خوردن دارو يك برنامه جديد را شروع كنيد. يعني يك روز جا بياندازيد و سپس مجدداً يك نوبت مصرف كنيد. اگر روزي يك نوبت دارو مصرف مي‌كنيد، در صورتي كه همان روز متوجه شديد مصرفش كنيد، اما اگر تا روز بعد يادتان نيامد لازم نيست نوبت قبلي را مصرف كنيد؛ بلكه آن را حذف كرده و مقدار دارو را دوبرابر نكنيد. اگر روزي چند نوبت دارو مصرف مي‌كنيد، نوبت فراموش شده را بلافاصله پس از به ياد آوردن مصرف كنيد و اگر تا نوبت بعدي متوجه آن نشديد، مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم زير مصرف متيل‌پردنيزولون را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: علايم عفونت (تب، گلودرد، سرفه، عطسه)؛ كاهش يا تاري ديد؛ افت قواي ذهني؛ گيجي؛ تغييرات خلقي؛ بي‌قراري؛ يا احساس هيجان. اگر براي مدت طولاني متيل‌پردنيزولون مصرف مي‌كنيد ممكن است دچار علايمي شويد كه آنها را نيز بايد گزارش كنيد: شكم‌درد يا سوزش سر دل؛ آكنه؛ مدفوع خوني يا سياه؛ صورت گرد؛ خستگي؛ ضعف؛ گرفتگي‌هاي عضلاني، ضعف، يا درد؛ ضربان قلب نامنظم؛ پوست نازك يا براق؛ خطوط قرمزرنگ روي صورت، بازوها، پاها، يا تنه؛ كبودي غيرعادي؛ زخم‌هايي كه دير بهبود مي‌يابند؛ تهوع و استفراغ؛ تورم پاها و ساق‌ها؛ افزايش وزن سريع؛ يا اختلالات قاعدگي (دوره ماهانه). علايم ديگري نيز ممكن است به‌عنوان عوارض جانبي پردنيزولون تا پيش از عادت كردن بدنتان به دارو رخ دهند كه اگر مشكل‌ساز شدند بايد با پزشك در ميان گذاشته شوند؛ اينها عبارتند از: افزايش اشتها، مشكل در به خواب رفتن، تيره يا روشن شدن رنگ پوست، سياهي رفتن چشم، سردرد، يا افزايش عادي رشد موهاي صورت و تنه.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف متيل‌پردنيزولون، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به كورتيكواستروييدها، داروهاي ديگر، يا هر نوع ماده غذايي، نگهدارنده، يا رنگ خوراكي.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه آنتي‌اسيدها، انسولين، داروهاي ضدديابت خوراكي، داروهاي قلبي (ديگوكسين)، داروهاي مدر يا داروهاي ديگري كه موجب دفع پتاسيم از بدن ميشوند، داروهاي حاوي پتاسيم، غذاها يا داروهاي حاوي سديم، هورمون رشد (سوماتروپين)، داروهايي كه آنزيمهاي كبدي را تحريك ميكنند (الكل، داروهاي ضدتشنج)، ريتودرين (دارويي كه براي جلوگيري از زايمان زودرس به‌كار مي‌رود)، يا واكسن‌هاي حاوي ويروس زنده.
سابقه يا ابتلا به ايدز يا عفونت Hiv ؛ عفونت تبخال، آبله مرغان، يا سرخك (يا مواجهه اخير با آنها)، بيماري قند (متيل‌پردنيزولون ممكن است روي سطح قند خونتان تأثير بگذارد)؛ سل؛ مياستني گراويس؛ عفونتهاي قارچي منتشر؛ التهاب مري، معده، يا زخم معده يا دوازدهه؛ بيماري قلبي يا كليوي.
هنگام مصرف متيل‌پردنيزولون توصيه ميشود
مرتب به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد. ممكن است لازم باشد پيش از مصرف طولاني‌مدت متيل‌پردنيزولون و نيز در طول درمان به صورت دوره‌اي چشمهايتان توسط يك چشم‌پزشك معاينه شود.
براي جلوگيري از مشكلات گوارشي متيل‌پردنيزولون را با غذا بخوريد.
در مورد تغييراتي كه بايد در برنامه غذايي خود دهيد با پزشكتان مشورت كنيد. برخي از اين تغييرات عبارتند از محدوديت سديم يا كالري، يا افزايش دريافت پتاسيم. مقادير اضافي پروتئين نيز ممكن است موردنياز باشد. اگر براي برنامه‌ريزي تغذيه‌اي خود به كمك بيشتري نياز داريد از پزشكتان بخواهيد شما را به يك متخصص تغذيه معرفي كند.
اگر قرار است اين دارو را به مدتي طولاني مصرف كنيد، با پزشكتان در مورد راهكارهايي براي جلوگيري از پوكي استخوان (مثل مصرف كلسيم و ويتامين D يا يك برنامه ورزشي مرتب) مشورت كنيد.
اگر با كاهش مقدار يا قطع دارويتان، علايم قبلي عود كردند يا بدتر شدند با پزشكتان تماس بگيريد.
پيش از هر نوع عمل جراحي، كارهاي دندانپزشكي، يا واكسيناسيون، ديگر پزشكتان را از اينكه متيل‌پردنيزولون مصرف مي‌كنيد، مطلع سازيد.
از تماس با افرادي كه دچار آبله‌مرغان يا سرخك هستند يا به تازگي واكسن خوراكي فلج اطفال خورده‌اند اجتناب كنيد. در صورت هرگونه شك به تماس با اين افراد با پزشكتان تماس بگيريد.
يك برگه شناسايي پزشكي همراه داشته باشيد كه نشان دهد متيل‌پردنيزولون مصرف مي‌كنيد.
متيل‌پردنيزولون را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، يا حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط متيل‌پردنيزولون فاسد ميشود).
متيل‌پردنيزولون تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف متيل‌پردنيزولون نبايد
مشوربات الكلي بنوشيد؛ چرا كه احتمال تحريك دستگاه گوارش را افزايش دهد.
بدون هماهنگي با پزشكتان مصرف دارو را قطع كنيد
Boye_Gan2m
15-10-2006, 13:31
رانيتيدين Ranitidine
رانيتيدين براي مهار ترشح اسيد معده براي پيشگيري و درمان رخم‌هاي معده و دوازدهه و نيز بيماري پس‌زنش معده ـ مري تجويز ميشود.
چگونگي مصرف
رانيتيدين معمولاً روزي يك يا دو نوبت تجويز ميشود. مقدار تجويزي بسته به شكل‌هاي دارويي (كه قدرت‌هاي متفاوتي دارند) و علت مصرف فرق ميكند. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آورديد مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده بود، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه منظم دارويي‌تان بازگرديد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد. درمان با رانيتيدين معمولاً 8 هفته ادامه مييابد، اگرچه علايم ممكن است پس از يكي دو هفته كاملاً رفع شوند. حتي در صورت احساس بهبودي، مصرف دارو را ادامه دهيد. در اولين يا دومين هفته اگر هنوز درد داشتيد مي‌توانيد از آنتي‌اسيد استفاده كنيد مشروط بر اينكه نوبت مصرف رانيتيدين و آنتي‌اسيد بيش از يك ساعت فاصله داشته باشد. اگر درد شما برگشت، پزشكتان را مطلع سازيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از علايم زير رانيتيدين را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: بثورات جلدي، خس خس سينه، تنگي نفس، احساس فشار در قفسه سينه، گيجي، ضربان قلب تند يا كند، گلودرد، كبودي يا خونريزي غيرعادي، علايم زير ممكن است رخ دهند ولي فقط در صورت ايجاد مشكل بايد گزارش شوند: يبوست، اسهال، سرگيجه، خوابآلودگي، تهوع يا استفراغ، كاهش ميل جنسي، يا تورم پستان‌ها.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف رانيتيدين ، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به سايمتيدين، رانيتيدين، فاموتيدين، يا نيزاتيدين.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه كتوكونازول (يك داروي ضدقارچ)، داروهاي ضد ديابتي خوراكي، داروهاي ضد انعقاد، داروهاي قلبي يا پرفشاري خون (نيفديپين، متوپرولول، پروكانياميد) فنيتوئين (يك داروي ضد صرع)، يا الكل.
سابقه يا ابتلا به بيماريهاي كبدي يا كليوي
هنگام مصرف رانيتيدين توصيه ميشود
به طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بتواند بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
از پزشكتان در مورد خوراكي‌هاي كه بايد در برنامه غذايي‌تان محدود شود راهنمايي بخواهيد. مثلاً نوشابه‌هاي گازدار، قهوه، آسپيرين و محصولات تهيه شده از مركبات ممكن است براي معده شما مضر باشند.
رانيتيدين ممكن است با آزمون‌هاي پوستي يا آزمون‌هاي اندازه‌گيري اسيدمعده تداخل ايجاد كند. در اين مورد با پزشكتان مشورت كنيد.
رانيتيدين را دور از دسترس كودكان و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگه داريد (در اين شرايط رانيتيدين فاسد ميشود).
رانيتيدين تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت بريزيد.
هنگام مصرف رانيتيدين نبايد
الكل بنوشيد.
سيگار بكشيد. سيگار تأثير اين دارو را كاهش ميدهد. سيگار را ترك كنيد يا حداقل بعد از آخرين نوبت مصرف رانيتيدين تا پايان روز سيگار نكشيد.
Boye_Gan2m
15-10-2006, 13:40
ديازپام براي تسكين اضطراب، اختلالات خواب، و اختلالات هراس تجويز ميشود. اين دارو همچنين به‌عنوان ضد تشنج و شل‌كننده ماهيچه اسكلتي استفاده ميشود.
چگونگي مصرف
ديازپام بسته به شرايط متفاوت و در افراد متفاوت با مقادير متفاوتي تجويز ميشود. هيچگاه بيشتر يا كمتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. شكل‌هاي مايع ديازپام را ميتوان با غذاهاي مايع يا نيمه جامد مثل پوره مخلوط كرده نگذاريد ديازپام مايع يخ بزند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي مصرف دارو رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده به برنامه دارويي منظمتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم نادر ولي جدي زير، مصرف ديازپام را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: افت قواي ذهني؛ خوابآلودگي شديد؛ تكلم نامفهوم؛ ضربان قلب كند؛ تنگي‌نفس؛ عدم تعادل؛ بثورات جلدي؛ گلودرد؛ تب؛ لرز؛ كبودي يا خونريزي غيرعادي؛ زخم‌هاي دهاني؛ زردي پوست يا چشمان؛ از دست رفتن حافظه؛ بيخوابي؛ اضطراب؛ يا تحريك‌پذيري. ديازپام ميتواند اعتيادآور باشد، و علايم ترك دارو ممكن است در صورت قطع ناگهاني آن روي دهد؛ علايم ترك دارو عبارتند از: گيجي، افت قواي ذهني، دردهاي شكمي، افزايش تعريق، تهوع، استفراغ، حساسيت به نور و صدا، يا احساس سوزن‌سوزن شدن يا گزگز. اگر مي‌خواهيد مصرف ديازپام را قطع كنيد با پزشكتان تماس بگيريد تا شايد اين كار تدريجي انجام گيرد. علايم زير ممكن است مشاهده شوند اما فقط در صورتي كه مشكل‌ساز شوند نياز به گزارش دارند: سرگيجه، خوابآلودگي، خشكي دهان، سردرد، تهوع، يبوست، اسهال، ضربان قلب سريع و شديد، يا لرزش.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف ديازپام، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به ديازپام، بنزوديازپين‌هاي ديگر، يا هرگونه ماده غذايي، رنگ‌هاي خوراكي، يا نگهدارندهها.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه الكل، آرامبخش‌ها، داروهاي ضدافسردگي، يا داروهاي ضدتشنج.
سابقه اعتياد به الكل يا مواد مخدر، گلوكوم (افزايش فشار داخل چشم)، مياستني‌گراويس، بيماري انسدادي ريوي مزمن شديد، يا آمفيزم يا ابتلا به اين موارد.
هنگام مصرف ديازپام توصيه ميشود
به پزشكتان به‌طور منظم مراجعه كنيد تا بهبود شما را زير نظر داشته باشد.
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو در رانندگي و كار با وسايل خطرناك احتياط كنيد. برخي افراد با مصرف اين دارو دچار خوابآلودگي و افت سطح هوشياري ميشوند.
در صورت شك به مصرف بيش از حد دارو، بلافاصله تقاضاي كمك پزشكي كنيد.
اگر در هنگام مصرف ديازپام دچار افكار يا احساسات عجيب شديد با پزشكتان مشورت كنيد.
يك برگه شناسايي پزشكي به همراه داشته باشيد كه نشان دهد ديازپام مصرف مي‌كنيد.
ديازپام را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم و حرارت مرطوب نگه داريد (در اين شرايط ديازپام فاسد ميشود).
ديازپام تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف ديازپام نبايد
داروهاي آرامبخش ديگري مصرف كنيد.
الكل بنوشيد.
ديازپام را به‌عنوان قرص خواب مصرف كنيد، مگر اينكه برنامه شما اجازه دهد 8-7 ساعت خواب داشته باشيد؛ در غير اين صورت ممكن است تا بي‌اثر شدن دارو خواب‌آلوده باشيد و فراموشكار شويد.
Boye_Gan2m
15-10-2006, 13:42
ديفن‌هيدارمين از داروهاي بدون نياز به نسخه است كه به‌عنوان آنتي‌هيستامين هم مورد تجويز قرار مي‌گيرد. اين دارو يك آنتي‌هيستامين است كه براي درمان يا پيشگيري مواردي نظير علايم ناشي از حساسيت‌ها (آبريزش بيني، سرفه، خارش و قرمزي چشم، خارش بدن)، سرماخوردگي‌ها (عطسه، آبريزش بيني، سرفه)، پاركينسونيسم (لرزش، حركات غيرارادي)، بيماري حركت، سرگيجه، تهوع يا استفراغ، و بيخوابي تجويز ميشود. ديفن‌هيدرامين همچنين يكي از تركيبات داروهاي گوناگوني است كه براي تسكين سرفه و سرماخوردگي در هنگام مصرف ميشوند. نام تجاري ديفن‌هيدارمين بنادريل است.
چگونگي مصرف
ديفن‌هيدارمين را ميتوان با غذا، آب يا شير مصرف كرد تا معده را ناراحت نكند. اگر براي پيشگيري از بيماري حركت اين دارو را مصرف مي‌كنيد، دارو را حداقل 30 دقيقه (ترجيحاً 2-1 ساعت) پيش از شروع سفر مصرف كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه به ياد آورديد، مصرفش كنيد. البته اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. از دو برابر كردن مقدار دارو بپرهيزيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم زير با پزشكتان تماس بگيريد: گلودرد و تبي كه با بيماري‌اي كه به‌خاطرش ديفن‌هيدارمين مصرف مي‌كنيد بي‌ارتباط باشد؛ كبودي يا خونريزي غيرطبيعي؛ خستگي يا ضعف شديد؛ خشكي شديد دهان، بيني يا گلو؛ كاهش مهارتهاي حركتي يا مشكل در حفظ تعادل؛ تاري ديد؛ ادرار كردن مشكل يا دردناك؛ برافروختگي يا قرمزي صورت؛ كابوس؛ توهمات (ديدن، شنيدن، يا حس كردن چيزي كه وجود ندارد)؛ يا تشنج. كودكان و افراد مسن ممكن است با مصرف اين دارو دچار سراسيمگي، بي‌قراري، و هيجان شوند؛ در اين صورت پزشكتان را مطلع سازيد.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف ديفن‌هيدرامين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به هر نوع ماده غذايي، نگهدارندهها، رنگ‌هاي خوراكي، يا داروهاي ديگر (به ويژه آنتي‌هيستامين‌ها).
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه داروهاي آرامبخش، خواب، تشنج، مسكن‌ها، شل‌كننده‌هاي عضلاني، يا داروهاي دل‌پيچه (داروهاي آنتي‌كولينرژيك).
ابتلا يا سابق بزرگي پروستات، مشكل در ادرار كردن، انسداد گردن مثانه، گلوكوم زاويه بسته.
هنگام مصرف ديفن‌هيدرامين توصيه ميشود
از مصرف الكل، داروهاي خواب، يا آرامبخش‌ها بپرهيزيد؛ اين داروها اثرات تخديري ديفن‌هيدارمين را افزايش ميدهند.
انتظار خوابآلودگي را داشته باشيد.
پيش از اقدام به رانندگي يا كار با وسايل خطرناك از واكنش بدنتان نسبت به اين دارو مطمئن شويد. ديفن‌هيدارمين ممكن است روي سطح هوشياري شما تأثير بگذارد.
براي رفع خشكي دهان آدامس بجويد يا آب‌نبات بمكيد. اگر خشكي دهان بيش از 2 هفته ادامه يافت با پزشكتان مشورت كنيد.
ديفن‌هيدارمين را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط ديفن‌هيدارمين فاسد ميشود). از منجمد كردن شكل شربت اين دارو بپرهيزيد.
اگر ظرف 3 روز از مصرف دارو احساس بهبودي نداشتيد، با پزشكتان مشورت كنيد.
هنگام مصرف ديفن‌هيدرامين نبايد
دارو را پس از تاريخ انقضايش مصرف كنيد.
lovergod14paramourand
24-10-2006, 20:14
وارفارين Warfarin
در مورد اين دارو
وارفارين جلوي لخته‌شدن خون را مي‌گيرد، بنابراين از مشكلات ناشي از تشكيل لخته در رگ‌هاي خوني پيشگيري ميكند. گاهي به داروهاي ضد انعقاد نظير وارفارين، رقيق‌كننده خون گرفته ميشود در حالي كه در واقع اين داروها خون را رقيق نمي‌كنند. اگر لخته‌اي وجود داشته باشد، وارفارين آن را حل نمي‌كند، بلكه از بزرگ شدن آن و در نتيجه بروز مشكلات جدي‌تر جلوگيري ميكند. اين دارو در موارد گوناگوني از مشكلات قلبي، ريوي، و رگ‌هاي خوني مصرف ميشود. وارفارين يك داروي ضد انعقاد خوراكي است.
چگونگي مصرف
وارفارين معمولاً روزي يك نوبت مصرف ميشود. مهم است كه هر روز در ساعت معيني خورده شود. هيچگاه بيش از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. اگر تا روز بعد متوجه آن نشديد، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد كه ممكن است موجب خونريزي شود. هر نوبت كه دارو را مصرف مي‌كنيد، روي يك برگه علامتي بگذاريد تا دچار اشتباه نشويد. پيش از هماهنگي با پزشكتان وارفارين را قطع نكنيد. مهم است كه به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زيرنظر داشته باشد. در حين مصرف اين دارو مكرراً بايد آزمايش خون داده شود تا سرعت لخته شدن خون اندازه‌گيري شود. پزشك براساس سرعت لخته‌شدن خون مقدار وارفارين را تعيين ميكند تا در حالي كه از لخته شدن خون جلوگيري ميشود، خطر خونريزي خودبه‌خودي وجود نداشته باشد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از علايم نادر ولي جدي زير، مصرف وارفارين را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: كبودي يا درد انگشتان پا؛ ادرار كدر يا تيره؛ ادار كردن مشكل يا دردناك؛ زخم يا لكه‌هاي سفيد در دهان؛ گلودرد، تب، و لرز؛ تورم پا و ساق پا؛ خستگي؛ افزايش وزن غيرعادي؛ يا زردي چشمها يا پوست. به‌علاوه هرگونه علامتي از خونريزي خارچي مثل خونريزي از لثه‌ها هنگام مسواك‌زدن؛ كبودي وسيع بدون ضربه؛ خون دماغ؛ خونريزي شديد و غيرعادي از بريدگي‌ها؛ خونريزي شديد و غيرعادي هنگام عادت ماهانه. علايم خونريزي داخلي عبارتند از: درد معده يا شكم؛ درد پشت؛ ادرار خوني؛ مدفوع سياه و قيري؛ سرفه خوني؛ درد، خشكي يا تورم مفصلي؛ استفراغ خوني يا حاوي مواد غذايي در يك زمينه قهوه‌اي
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف وارفارين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به وارفارين، ساير داروهاي ضد انعقاد، يا هر نوع ماده غذايي، رنگ خوراكي، يا دارو.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به‌ويژه آنتي‌بيوتيك (كاربنيسيلين، كلرامفنيكل، اريترومايسين، ريفامپين)؛ داروهاي ضد سرطان (استراموستين)؛ داروهاي ضد تشنج (باربيتورات‌ها، كاربامازپين، فنيتوئين، پريميدون)؛ داروهاي ضد قارچ (گريزوفولوين)؛ داروهاي ضد پلاكت (ديپيريدامول)؛ داروهاي ضد تيروئيد (پروپيل تيواوراسيل، متي‌مازول)؛ سايمتيدين؛ ديسولفيرام؛ داروهاي قلبي (آميودارون، كينيدين)؛ داروهاي نقرص (آلوپورينول، سولفين پيرازون)؛ هورمون‌ها (استروژن، قرصهاي ضدباردراي، استروئيدها، آندروژنها، داروهاي تيروئيد)؛ داروهاي پايين آورنده كلسترول (كلستيرامين، كلوفيبرات، كلستيپول، ژمفيبروزيل)؛ مترونيدازول، داروهاي ضدديابت خوراكي؛ مسكن‌ها (مثل ديفلونيازال، فنوپروفن، ايندومتاسين، مفناميك‌اسيد، فنيل بوتازون، سولينداك)؛ داروهاي خواب (اتكلورينول، گلوتتيمايد)؛ سولفوناميدها؛ يا ويتامين K .
سابقه يا ابتلا به هر نوع بيماري
زايمان اخير؛ سقوط يا ضربه به سر يا بدن؛ تبي كه چندين روز طول كشيده باشد؛ خونريزي هنگام [عادت ماهانه] شديد؛ استفاده از «آي يو دي»؛ جراحي شامل كارهاي دندانپزشكي؛ اسهال شديد؛ بي‌حسي نخاعي؛ يا پرتودرماني با اشعه ايكس. همه اينها احتمال خونريزي را افزايش ميدهند.
هنگام مصرف وارفارين توصيه ميشود
به‌طور به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
پيش از مصرف داروهاي ديگر، حتي داروهاي مجاز بدون نسخه، ويتامين‌ها، و داروهاي گياهي، با پزشكتان مشورت كنيد.
يك برگه شناسايي پزشكي همراه داشته باشيد كه نشان دهد وارفارين مصرف مي‌كنيد.
از ورزش يا فعاليت‌هايي كه ممكن است در آنها آسيب ببينيد بپرهيزيد.
مراقب باشيد دستتان را نبريد و از خلال دندان استفاده نكنيد. از ماشين ريش‌تراش (به جاي تيغ ريش‌تراش) و مسواك نرم استفاده كنيد.
يك برنامه غذايي متعادل داشته باشيد. ويتامين K كه در گوشت، لبنيات، و سبزيهاي برگ‌دار سبز وجود دارد، اثر وارفارين را در بدن كم ميكند. اگر برنامه غذايي خود را تغيير دهيد و به مقدار زياد از اين غذاها مصرف كنيد ممكن است اثر وارفارين در بدنتان كاهش يابد.
اگر چندروزي بي‌اشتها شُديد پزشكتان را مطلع كنيد؛ زيرا ممكن است دچار كمبود ويتامين K شويد و در نتيجه اثر وارفارين در بدنتان افزايش يابد.
به هر يك پزشك و داروسازي كه مراجعه مي‌كنيد بگوييد كه وارفارين مصرف مي‌كنيد.
وارفارين را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط وارفارين فاسد ميشود).
وارفارين تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان، در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف وارپاميل نبايد
نوشيدني الكلي بنوشيد. الكل روي عملكرد وارفارين در بدنتان تأثير مي‌گذارد.
رژيم بگيريد، عادات تغذيه‌اي خود را يك هفته تغيير دهيد، يا بدون مشورت با پزشكتان هر نوع ويتامين يا مكمل غذايي مصرف كنيد
lovergod14paramourand
24-10-2006, 20:15
والپروئيك اسيد Valpraic Acid
در مورد اين دارو
والپروئيك اسيد براي درمان صرع اَبسنس ساده و مركب تجويز ميشود. در اين نوع صرع بيمار به‌طور ناگهاني دچار از دست دادن هوشياري ميشود به‌طوري كه چهره‌اش بي‌حالت شده، بي‌حركت باقي مي‌ماند. والپروئيك اسيد كمك ميكند تا دفعات بروز اين صرع كمتر گردد.
چگونگي مصرف
مقدار تجويزي والپروئيك اسيد بر اساس پاسخ باليني بيمار و سطح دارو در خون تعيين ميشود. دارو را ميتوان با يا بدون غذا مصرف كرد. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر شكل مايع (سوسپانسيون) والپروئيك اسيد را مصرف مي‌كنيد، فقط از پيمانه داخل جعبه دارو يا پيمانه‌اي كه پزشك در اختيارتان گذاشته است براي اندازه‌گيري داروي مصرفي استفاده كنيد. شربت اين دارو را ميتوان با مقدار كمي آب‌ميوه يا غذا مخلوط كرد تا راحت‌تر خورده شود. مراقب باشيد سوسپانسيون يا شربت اين دارو در يخچال منجمد نشود. اگر كپسول والپروئيك اسيد مصرف مي‌كنيد، آن را درسته ببلعيد و كپسول‌ها را نشكنيد، خرد نكنيد، يا نجويد. اگر روزي يك نوبت والپروئيك اسيد مصرف مي‌كنيد و حال يك نوبت را فراموش كرده‌ايد ، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. البته اگر روزي دو يا چند نوبت والپروئيك اسيد مي‌خوريد و حال يك نوبت را فراموش كرده‌ايد، در صورتي كه ظرف 6 ساعت آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد و نوبت‌هاي باقيمانده آن روز را در فواصل يكسان بخوريد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي بود، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم نادر ولي جدي زير مصرف والپروئيك اسيد را قطع كرده با پزشكتان تماس بگيريد: گيجي، تغييرات خلقي يا رفتاري؛ تاري ديد؛ حركت‌هاي غيرعادي چشمها به عقب و جلو، دوبيني، مشاهده لكه در ميدان بينايي؛ افزايش دفعات صرع؛ كبودي يا خونريزي غيرعادي؛ خون در ادرار يا مدفوع؛ بياشتهايي؛ تهوع و استفراغ؛ درد شكمي شديد؛ خستگي و ضعف؛ زردي پوست يا چشمها. علايم زير ممكن است رخ دهند، كه اگر مشكل‌ساز شدند ميتوان آنها را با پزشك مطرح كرد: اسهال، يبوست، سرگيجه يا خوابآلودگي خفيف، سوءهاضمه، تهوع و استفراغ، سردرد، بي‌قراري، مشكل در به خواب رفتن، ريزش مو، تغييرات دوره ماهانه، بثورات جلدي، افت مهارتهاي حركتي بدني، يا كاهش يا افزايش وزن غيرعادي.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف والپروئيك اسيد، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به والپروئيك اسيد يا ديوالپروكس.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه ضدتشنج‌هاي ديگر (فنيتوئين، كاربامازپين)؛ باربيتورات‌ها؛ پريميدون؛ الكل؛ متادون؛ داروهاي خواب؛ داروهاي ضدافسردگي؛ داروهاي آرامبخش يا ساير داروهاي ضعيف‌كننده دستگاه عصبي مركزي؛ داروهاي ضدانعقاد؛ يا داروهاي ضدمالاريا.
سابقه يا ابتلا به بيماريهاي كبدي.
هنگام مصرف والپروئيك اسيد توصيه ميشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
براي جلوگيري از ناراحتي معده والپروئيك اسيد را با غذا مصرف كنيد.
از مصرف الكل و ساير داروهاي ضعيف‌كننده دستگاه اعصاب مركزي (آرامبخش‌ها) اجتناب كنيد.
پيش از عمل جراحي، كارهاي دندانپزشكي، يا درمانهاي اضطراري ساير پزشكان را از اينكه والپروئيك اسيد مصرف مي‌كنيد مطلع سازيد. اين دارو ممكن است زمان خونريزي را افزايش دهد و با برخي آزمون‌هاي آزمايشگاهي تداخل كند.
يك برگه شناسايي پزشكي همراه داشته باشيد كه نشان دهد والپروئيك اسيد مصرف مي‌كنيد.
والپروئيك اسيد را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط والپروئيك اسيد فاسد ميشود).
والپروئيك اسيد تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان، در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف والپروئيك اسيد نبايد
پيش از مشورت با پزشكتان مصرف هر دارويي را شروع يا قطع كنيد. ساير داروها ممكن است بر چگونگي اثر والپروئيك اسيد بر بدنتان تأثير بگذارند.
پيش از اطمينان يافتن از پاسخ بدنتان به دارو رانندگي كنيد يا با وساير خطرناك كار كنيد؛ اين دارو برخي افراد را دچار سرگيجه و خوابآلودگي ميكند و سطح هوشياري‌شان را پايين مي‌آورد.
پيش از هماهنگي با پزشكتان دارو را قطع كنيد. اگر مدتي است فنيتوئين مصرف مي‌كنيد، براي قطع اين دارو مقدارش بايد به تدريج كاهش يابد.
soleares
25-10-2006, 10:52
استامينوفن مدت‌هاست كه به عنوان داروي استاندارد ضد تب و درد براي كودكان شناخته شده است.
شما استامينوفن را به نوزادان تب‌دار هم مي‌دهيد، دارويي كه مي‌توانيد در هر سوپرماركت و مغازه‌اي بدون نسخه آن را بخريد، اما بيش از حد بودن چيزهاي خوب هم ميتواند به شما صدمه بزند. اين اصل خصوصاً در مورد استامينوفن و كودكان صادق است.
استامينوفن؛ يك داروي عمومي
استامينوفن عمومي‌ترين مسكن درد و تب‌بري است كه به‌طور گسترده در ايالات متحده استفاده ميشود و در بسياري نقاط دنيا نيز به آساني در دسترس است. در طي دو دهه 1970 و 1980، اين دارو به عنوان كالاي اصلي و ثابت كمدداروي هر خانه‌اي جاي آسپرين را گرفت. استامينوفن زماني عموميت پيدا كرد كه رابطه بين آسپرين و بيماري نادري در كودكان- كه خون، كبد و مغز را تحت تأثير كشنده قرار ميدهد- مورد توجه قرار گرفت.
استفاده بيش از حد( overdose)
شايد تا اندازه‌اي در دسترس بودن داروي استامينوفن بيش از هر داروي ديگري موجب اوردوز (overdose) و مرگ ناشي از آن است. اين دارو معمولاً انتخاب جوانان براي خودكشي نيز هست. موارد ديگر نيز زماني اتفاق مي‌افتد كه افراد سمي بودن استامينوفن را ناچيز مي‌شمارند و يا اين كه از آن آگاه نيستند.
استامينوفن ميتواند هم در كودكان و هم در بزرگسالان به كبد آسيب برساند. اشخاصي كه برحسب عادت الكل مي‌نوشند نيز بيش از ديگران در خطر آسيب كبد در اثر استفاده از استامينوفن هستند.
خطرات آسيب به كبد
شما بدون كبد نمي‌توانيد زنده بمانيد. كبد براي كمك به هضم غذاي شما، صفرا توليد ميكند و فاكتورهاي لختگي خون را ميسازد كه وقتي انگشتتان را مي‌بريد، خون را بند مي‌آورند. كبد، انرژي و اندوخته آهن را نيز ذخيره ميكند و بسياري از داروها و مواد شيميايي كه وارد جريان خون شما ميشوند را تجزيه ميكند.
استامينوفن بيش از حد، توانايي كبد را در به عمل آوردن بدون خطر دارو، زياد ميكند. محصول فرعي اين فرآيند، سمي است و هم به كبد آسيب مي‌رساند و هم ميتواند نقص كليه را به دنبال داشته باشد. اوردوز شديد ميتواند مرگ آور باشد. خوشبختانه پادزهري نيز به نام (NAC) وجود دارد كه بايد هشت تا ده ساعت بعد از استفاده بيش از حد استامينوفن، استفاده شود.
اوردوز چه‌طور اتفاق مي‌افتد؟
موارد شديد اوردوز استامينوفن زماني اتفاق مي‌افتد كه والدين سهواً مقدار بيشتري از دارو را به كودك ميدهند. علايم اوردوز يعني دل درد، تهوع و استفراغ كه معمولاً در اثر بسياري از بيماريها نيز رخ ميدهند، غالباً آنقدر آشكار نيستند كه شما بفهميد فرزندتان به معالجه فوري نياز دارد. والدين ممكن است در مقدار دارويي كه به كودك ميدهند، اشتباه‌هاي متنوعي كنند. گاهي وقتي از نتيجه دادن مقدار توصيه شده دارو راضي نيستند، تصميم مي‌گيرند كه مقدار بيشتري استفاده كنند. بعضي والدين هم قرصهاي بزرگسالان را به اشتباه به كودكان ميدهند.
همانطور كه حالت‌هاي مختلفي براي داروي كودكان در نظر گرفته شده، مقدار دارو نيز براي آنها متفاوت است. براي مثال، فرمولاسيون يك قرص مخصوص كودكان، سه برابر غليظ‌تر از شربتي است كه معمولاً به كودكاني داده ميشود كه هنوز تاتي ميكنند.
به آساني ديده شده كه والدين گرفتار ممكن است فرض كنند كه هر دوي اين مواد مقدار يكساني دارو در خود دارند. اما جانشين كردن شربت با قرص يعني سه برابر آنچه كه بايد، دارو مصرف ميشود. بسياري از داروهاي مربوط به سرماخوردگي نيز حاوي مقداري استامينوفن هستند، بنابر اين ممكن است والدين كاملاً اتفاقي موجب اوردوز شوند، يعني در كنار داروهاي ضد سرماخوردگي، استامينوفن نيز به كودك بدهند.
كنجكاوي‌هاي خطرناك
اوردوز ممكن است زماني اتفاق بيفتد كه بچه‌ها (خصوصاً كودكاني كه تاتي ميكنند) طي كنجكاوي‌هاي غيرمجازشان در كمد داروها يا كيف مادرشان، با دارو برخورد ميكنند و ممكن است آن را با شكلات يا آب ميوه اشتباه بگيرند.
اين اتفاق خصوصاً زماني خطرناك است كه دارويي كه كودك مييابد، استامينوفن مخصوص بزرگسالان باشد. قرصهاي مخصوص بزرگسالان حاوي 325 يا 500 ميليگرم استامينوفن هستند، در حالي كه قرصهاي كودك حاوي 80 يا 160 ميليگرم از اين دارو هستند.
خوشبختانه در اين اكتشاف‌ها، معمولاً توجه كودكان به شربت‌ها جلب ميشود. در اين موارد به ندرت كودكي آنقدر از دارو مي‌نوشد كه براي او خطرناك باشد و به كبدش صدمه بزند.
چه مقدار يعني «زياد»؟
عوامل بسياري، مانند سن كودك، مشخص ميكند كه چه مقدار از دارو و استفاده بيش از حد آن ميتواند به كبد صدمه بزند. براي مثال، كودكان زير 5 سال نسبت به بزرگسالان و كودكان ديگر به آسيب كبد كمتر حساسند. مقدار غذاي موجود در معده كودك نيز عامل ديگري است. براي تخمين ميزان خطر، پزشكان وزن كودك را و مقدار استامينوفني را كه بلعيده بايد بدانند. (برحسب كيلوگرم و ميليگرم).
به‌طور كلي اگر كودك به ازاي هر كيلوگرم وزنش، 15 ميليگرم استامينوفن اضافي مصرف كرده باشد، پزشكان درمان اورژانسي را توصيه ميكنند.
برچسب دارو را بخوانيد
استامينوفن زماني يك داروي بي‌خطر و مؤثر است كه آن را همان مقدار كه توصيه شده، مصرف كنيد. برچسب روي دارو را با دقت بخوانيد و بيش از آنچه كه به شما گفته شده، به كودك دارو ندهيد. اگر دارويي را به راحتي و بدون نسخه ميتوان خريد، بدان معني نيست كه اصلاً نمي‌تواند به كودك شما صدمه بزند.
:blink:
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
lovergod14paramourand
25-10-2006, 16:39
آلندرونات Alendronate
در مورد اين دارو
آلندرونات براي درمان پوكي استخوان، بيماري استخوان كه در زنان يائسه معمول است، تجويز ميشود. همچنين از اين دارو در درمان بيماري پاژه، كه ضعيف شدن دردناك استخوانها است، استفاده ميكنند. آلندرونات تحت نام تجاري فوساماكس شناخته ميشود.
چگونگي مصرف
آلندرونات معمولاً روزي يك بار مصرف ميشود. اين دارو بايد با يك ليوان پر از آب حداقل 30 دقيقه پيش از اولين وعده غذايي، نوشيدني يا ديگر داروهاي روز خورده شود. با عقب انداختن بيشتر اولين وعده غذايي يا نوشيدني جذب دارو بهتر نيز ميشود. قرص آلندرونات را يكجا ببلعيد؛ اين قرصها را نبايد مكيد، شكست، خرد كرد يا جويد. براي جلوگيري از سوزش سر دل بهتر است حداقل تا 30 دقيقه پس از خوردن آلندرونات دراز نكشيد. مهم است كه دارو هر روز در زمان معيني استفاده شود. هيچگاه مقدار بيشتري از آنچه برايتان تجويز شده مصرف نكنيد. به دقت از دستورات پزشكتان پيروي كنيد. اگر يك نوبت دارو را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آورديد آن را مصرف كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي فرا رسيده است، نوبت فراموش شده را حذف كنيد و به برنامه منظم دارويي‌تان برگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم زير، آلندرونات را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: سوزش سر دل شديد، مشكل در بلع، يا بثورات جلدي. علايمي كه ممكن است رخ دهند ولي فقط در صورتي كه مشكل‌ساز شدند بايد گزارش شوند عبارتند از: سردرد، تهوع يا استفراغ، اسهال، يبوست، نفخ شكمي، درد شكمي، يا درد ماهيچه‌اي و استخواني.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آلندرونات پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به آلندرونات يا ديگر داروها.
بارداري يا شيردهي.
در حال مصرف داروهاي ديگر، به ويژه آسپيرين و آنتي‌اسيدها.
سابقه يا ابتلا به مشكل در بلع، بيماري مروي، گاستريت (التهاب معده)، زخم معده، يا بيماري كليوي.
در هنگام مصرف آلندرونات توصيه ميشود
مراجعات منظمي به پزشكتان داشته باشيد تا بهبود شما را زير نظر داشته باشد.
هيچ دارويي، حتي فراورده‌هاي گياهي، ويتامين‌ها و داروهايي كه نياز به نسخه ندارند را بدون مشورت با پزشكتان مصرف نكنيد.
اگر مقادير كافي كلسيم و ويتامين D در برنامه غذايي‌تان وجود ندارد از مكمل‌هاي حاوي آنها استفاده كنيد.
در صورت تأييد پزشكتان، يك برنامه پياده‌روي را آغاز كنيد. ورزش‌هايي كه در آنها بدن وزن خود را تحمل ميكند، به تقويت استخوانها كمك ميكند.
آلندرونات را دور از دسترس كودكان، و دور از حرارت، نور مستقيم و حرارت مرطوب نگاه داريد (اين شرايط موجب فاسد شدن آلندرونات ميشود).
آلندرونات تاريخ گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
در هنگام مصرف آلندرونات، نبايد
بيش از حد سيگار بكشيد يا الكل بنوشيد. سيگار كشيدن و نوشيدن الكل تشكيل استخوانها را كاهش ميدهد
lovergod14paramourand
25-10-2006, 16:43
ايندومتاسين Indomethacin
در مورد اين دارو
ايندومتاسين يك مسكن غيرمخدر است كه براي تسكين آرتريت‌هاي متوسط تا شديد استفاده ميشود. به سبب خواص ضدالتهابي‌اش، در درمان بيماريهاي مثل آرتريت روماتوئيد، اسپونديليت آنكيلوزان، استئوآرتريت (آرتروز)، آرتريت نقرسي، بورسيت (التهاب بورس مفصل)، و تاندونيت (التهاب تاندون) بسيار مؤثراست. ايندومتاسين از داروهاي ضد التهابي غيراستروئيدي است.
چگونگي مصرف
ايندومتاسين را هميشه با غذا، بلافاصله پس از غذا، يا با آنتي اسيد بخوريد تا به معده كمتر آسيب بزند و موجب سوزش سردل نشود. پيش از ريختن سوسپانسيون‌آن، شيشه دارو را به خوبي تكان دهيد. براي جلوگيري از تحريك و آسيب به مري پس از خوردن قرص و كپسول ايندومتاسين تا 30-15 دقيقه دراز نكشيد. مراقب باشيد شكل سوسپانسيون و شياف در يخچال يخ نزند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، در صورتي كه تقريباً موقع نوبت بعدي نشده است، به مجردي كه آن را به ياد آوريد، مصرفش كنيد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم زير مصرف ايندومتاسين را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: درد قفسه سينه؛ خستگي يا خوابآلودگي شديد؛ سردرد شديد هنگام صبح؛ تغييرات خلقي يا گيجي؛ گزگز انگشتان دستها و پاها؛ خونريزي از مقعد (در موارد استعمال شياف)؛ درد يا سوزش معده؛ تهوع يا استفراغ؛ مدفوع سياه و قيري؛ علايم شبه آنفلوآنزا(لرز، تب، درد عضلاني)، به ويژه اگر درست قبل يا همزمان با بروز بثورات جلدي رخ دهند؛ افزايش وزن؛ كبودي يا خونريزي غيرعادي؛ بثورات جلدي؛ زخم‌هاي دهاني؛ يا تب يا گلودردي كه پيش از مصرف ايندومتاسين وجود نداشته و ناشي از مشكلي كه به خاطرش ايندومتاسين برايتان تجويز شده، نباشد. افراد مسن بيشتر از سايرين در معرض خطر مشكلات گوارشي و ديگر مشكلات خونريزي دهنده‌اند. يك واكنش حساسيتي نادر به ايندومتاسين آنافيلاكسي است كه به مراقبت و توجه فوري و پزشكي نياز دارد. آنافيلاكسي به سرعت پيشرفت ميكند. در صورت بروز تورم لب‌ها و اطراف چشم، كهير يا تورم‌هاي روي پوست، ضربان قلب تند، خس‌خس سينه، يا مشكل در تنفس، مصرف ايندومتاسين را قطع كرده، با يك مركز اورژانس پزشكي تماس بگيريد.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف ايندومتاسين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به آسپرين يا ديگر داروهاي ضد التهابي غيراستروئيدي.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه داروهاي ضد التهابي غيراستروئيدي (مثل ديكلوفناك)، آسپرين، ضد انعقادها (رقيق‌كننده‌هاي خون نظير وارفارين)، آنتي‌بيوتيك‌ها (سفالوسپورين‌ها)، داروهاي ضد سرطان (متوتركسات، پليكومايسين)، سيكلوسپورين، ليتيم، پروبنسيد (يك داروي نقرس)، تريامترن، و اسيد والپروئيك.
عادت به مصرف نوشيدني‌هاي الكلي.
سابقه يا ابتلا به پوليپ‌هاي بيني مرتبط با آسپيرين؛ زخم‌هاي يا التهاب‌هاي دستگاه گوارش؛ هموفيلي يا ديگر مشكلات خونريزي‌دهنده؛ زخم‌هاي دهاني؛ يا بيماريهاي كبدي يا كليوي.
هنگام مصرف ايندومتاسين توصيه ميشود
برچسب روي همه داروهاي مجاز بدون نسخه را به دقت بخوانيد تا مطمئن‌شويد كه دارويي مصرف نمي‌كنيد كه حاوي داروهاي ضد التهابي غيراستروئيدي (مثل ايبوپروفن يا ناپروكسن) يا داروهايي كه با ايندومتاسين تداخل ايجاد ميكند باشد. به خاطر داشته‌باشيد كه آسپرين يك داروي ضد التهابي غيراستروئيدي است.
اگر ايندومتاسين را به خاطر درد مصرف مي‌كنيد و درد ظرف 14 روز بهبود نيافته يا حتي بدتر شده‌است، پزشكتان را مطلع كنيد.
فقط به مقدار تجويزشده توسط پزشكتان دارو مصرف كنيد.
به طور منظم به پزشك مراجعه كنيد تا بهبودتان را زيرنظر داشته باشد.
پيش از انجام هرگونه عمل جراحي ياكارهاي دندانپزشكي ساير پزشكان را از اينكه ايندومتاسين مصرف مي‌كنيد مطلع سازيد.
ايندومتاسين را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط ايندومتاسين فاسد ميشود).
ايندومتاسين تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف ايندومتاسين نبايد
بيش از مقدار تجويزشده از آن مصرف كنيد. اين دارو ممكن است موجب كبودي يا خونريزي شديد شود.
نوشيدني‌هاي الكلي مصرف كنيد. در اينصورت مشكلات معدي بيشتر رخ ميدهند.
شكل مايع دارو را با آنتي‌اسيدها يا ديگر مايعات با خواص بازي (مثل شير) مخلوط كنيد، اين كار اثر دارو را كاهش داد.
تا پيش از مشخص‌شدن پاسخ بدنتان نسبت به دارو رانندگي كنيد يا در فعاليتهاي پرخطر شركت كنيد؛ اين دارو در برخي افراد موجب گيجي، سرگيجه، يا خواب آلودگي ميشود.
مسموميت در اثر مصرف بيش از حد
در صورت شك به چنين مسموميتي فوراً تقاضاي كمك پزشكي اورژانس كنيد. علايم اين مسموميت عبارتند از: خستگي يا خوابآلودگي شديد، كبودي يا خونريزي غير عادي، ادرار تيره يا عدم توليد ادرار، تشنج، يا اغماء.
در مورد قرص هاي ويتامين چقدر مي دانيد ؟
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آيا مصرف روزانه يک يا دو يا ده قرص ويتامين ، مواد معدني و يا ساير مکمل ها صحيح است ؟
تصميم گيري در مورد اينکه آيا از مکمل هاي ويتاميني استفاده شود و در اين صورت هم از چه مکملي استفاده شود روز به روز سخت تر مي شود . به نظر مي رسد در هر روز يک مطالعه جديدي در مورد اين مواد انجام شده که باعث ابهام بيشتر در مورد نقش اين مکمل ها در سلامتي ما مي شود .
* روزي يک عدد
اگر چه افراد مبتلا به بيماريهاي خاص ممکن است به مکمل هاي بيشتري احتياج داشته باشند ، اما متخصصين عقيده دارند که تقريباً تمام افراد از مصرف روزي يک عدد مولتي ويتامين داراي مواد معدني سود خواهند برد .
حتي در صورت استفاده از بهترين رژيم غذايي نمي توان تمامي بيش از ۴۰ ماده غذايي مورد نياز روزانه بدن را بطور کامل تأمين کرد . تخمين زده مي شود که فقط ۳ درصد افراد به اندازه کافي توصيه هاي تغذيه اي را بطور کامل رعايت مي کنند و روشن است که وضعيت کلي بيشتر ررژيم هاي غذايي را مي توان با مصرف روزانه يک عدد قرص مولتي ويتامين مينرال بهبود بخشيد .
و بدين منظور لزومي در استفاده از مارک هاي مشهور وجود ندارد و يک مارک ژنريک بهمان خوبي مارک هاي مشهور مي باشد . براي انتخاب مارک مناسب اجزاء تشکيل دهنده روي بسته را با ساير مارک ها مقايسه کرده و به دنبال قرص هائي باشيد که تا ۱۰۰ درصد نياز روزانه بيشتر ويتامين ها و مواد معدني را تأمين کنند .
* خيلي زياد از يک چيز خوب
يکي از مسائل مبتلابه در مورد ويتامين ها و مواد معدني مصرف بيش از حد آنها مي باشد . متخصصين تغذيه سالهاست که در مورد خطرات مصرف بيش از حد ويتامين ها ومواد معدني هشدار داده اند ، بخصوص در مورد ويتامين هاي محلول در چربي ( ويتامين K,E,D,A ) که به راحتي از بدن دفع نمي شوند .
افرادي که روز خود را با يک نوشيدني ويتاميني شروع مي کنند ، در طول روز شکلاتهاي انرژي زا و غذاهاي غني شده مصرف مي کنند و معجوني از مکمل هاي مختلف را مي خورند در معرض ابتلا به مسموميت هاي شديد با ويتامين و مواد معدني هستند .
از طرف ديگر مصرف روزانه يک عدد مولتي ويتامين شما را د رمعرض خطر مسموميت قرار نخواهد داد . احتمال کمبودهاي تغذيه اي بسيار بيشتر از خطر مصرف بيش از حد ويتامين ومواد معدني است .
* اول غذا
متخصصين اعتقاد دارند که اين نکته را بايد در ذهن داشت که مکمل ها براي بهبودي ونه جايگزيني يک رژيم صحيح است . دليل اين مسئله نيز وجود موادي بيشتر از مواد معدني و ويتامين در غذاست .
بهتر است که مواد مغذي را از غذاها بدست بياوريم تا مکمل ها ، چون ترکيبات مهمي مثل فيبرها و مواد شيميائي گياهي که در غذا هست در يک قرص وجود ندارد . مرتباً اثرات مفيد مواد مختلف موجود در غذا بر روي سلامتي انسان کشف مي شود . براي مثال محققين اخيراً دريافته اند که آنتي اکسيدانهاي موجود در بعضي از ميوه ها و سبزيهاي روشن در مقابل آرتريت از انسان محافظت مي کنند .
خودآزمائي ها درباره مکمل ها
۱- در کداميک از موارد زير بايد از مولتي ويتامين و مينرال استفاده کرد ؟
الف - حاملگي
ب - شيردهي
ج - سيگار کشيدن
د - رژيم گرفتن
هـ - ابتلا به يک بيماري مزمن
استفاده از يک رژيم گياهي
پاسخ : تمام موارد فوق نيازمند مصرف مولتي ويتامين مي باشند .
براي زنان حامله و شيرده ، مصرف ويتامين در دوران حاملگي باعث وجود مواد تغذيه اي کافي براي اطمينان از رشد و تکامل جنين و يا طفل شيرخوار مي شود . اسيدفوليک هم قبل از حاملگي و هم در طي حاملگي براي پيشگيري از نقايص مادرزادي بسيار مهم است .
سيگاريها نياز به مصرف ويتامين C اضافي دارند . اين نياز را مي توان با استفاده از يک مکمل و يا مصرف غذاهاي غني از ويتامين C ، ميوه هاي ترش ، فلفل قرمز ،توت فرنگي ، بروکلي و گوجه فرنگي تأمين کرد .
افرادي که رژيم مي گيرند ممکن است در صورت انتخاب غذاهاي اشتباه دچار کمبود مواد غذائي شوند . بهترين استراتژي خوردن حداقل سه وعده غذا در روز و انتخاب غذاهاي غني مثل ميوه ، سبزيجات ، غلات کامل و لبنيات کم چرب مي باشد . براي پوشاندن کمبودهاي تغذيه اي ، هوشمندانه ترين روش مصرف يک عدد مولتي ويتامين است .
اگر شما دچار يک بيماري مزمن هستيد مصرف روزانه يک عدد مولتي ويتامين روش مطمئني است . با پزشک خود در مورد برآورده شدن تمامي نيازهاي تغذيه اي تان مشورت کنيد .
اگر شما گياهخوار هستيد رژيم غذائي مخصوص شما نشان ميدهد که به چه مکمل هائي نياز داريد . گياهخواراني که اصلاً از محصولات حيواني استفاده نمي کنند بايد توجه خاصي به پروتئين ، آهن ، روي ، کلسيم ، ريبوفلاوين ، ويتامين هاي A,D,B12 و يد داشته باشند . کمبود اينگونه مواد تغذيه اي را مي توان با طراحي يک روش تغذيه اي مناسب و شامل مکمل ها برطرف کرد .
۲- صحيح يا غلط : تمامي افراد از مصرف يک عدد مولتي ويتامين مينرال سود مي برند .
پاسخ : صحيح ، يک مولتي ويتامين پايه و متناسب با سن و جنس تأمين کننده ويتامين ها و مواد معدني مورد نياز براي برطرف کردن کمبودهاي تغذيه اي رژيم غذائي شماست . اکثر قرصهاي مولتي ويتامين تا ۱۰۰ درصد نياز روزانه شما به مواد تغذيه اي را که در اين قرص ها وجود دارد برطرف مي کند . البته استثناءهايي وجود دارد ، کلسيم و منيزم مورد نياز براي برطرف نمودن نياز روزانه ۱۰۰ درصد در يک قرص مولتي ويتامين بسيار حجيم مي باشد .
در صورتي که روزانه سه وعده از محصولات لبني يا غذاهاي غني از کلسيم استفاده نمي کنيد احتمالاً نيازمند مصرف کلسيم اضافي خواهيد بود اما اکثريت رژيم هاي غذائي صحيح که شامل اسفناج ، ماهي و آجيل باشند منيزيوم کافي را تأمين مي کنند .
۳- صحيح يا غلط : تکميل رژيم غذائي شما با مصرف روزانه يک قرص مولتي ويتامين و مصرف غذاهاي غني شده ضرري ندارد .
پاسخ : انتخاب با شماست . تعداد بسيار معدودي از غذاهاي غني شده در بازار وجود دارند که ۱۰۰ درصد نياز روزانه شما به مواد تغذيه اي را مرتفع سازند . هميشه يک حاشيه اطمينان در قرصهاي مولتي ويتامين وجود دارد و بنابراين استفاده همزمان از يک عدد مولتي ويتامين و غذاهاي غني شده مجاز است .
۴- صحيح يا غلط : ويتامين ها و مواد معدني تاريخ انقضاء دارند .
پاسخ : صحيح ، تمام شيشه هاي مواد مکمل بايد داراي تاريخ انقضاء باشند هنگام خريد اين تاريخ را بررسي کرده و مطمئن شويد که مي توانيد تمامي آنرا قبل از تاريخ انقضاء مصرف کنيد . در غيراينصورت مي توانيد مولتي ويتامين با شيشه هاي کوچکتر خريداري نمائيد .
۵- صحيح يا غلط : درمانهاي گياهي باعث افزايش کيفيت ويتامين و مواد معدني مي شود .
پاسخ : غلط ، مواد گياهي مانند ويتامين ها و مواد معدني بصورت روزانه مورد نياز نيستند . درمانهاي گياهي بصورت اختصاصي در بعضي از بيماريها مؤثر هستند . در صورتي که شما مي خواهيد از يک ماده گياهي استفاده کنيد . اين استفاده بايد در پاسخ به يک بيماري خاص باشد ، و نه مانند ويتامين ها بر اساس مصرف روزانه باشد . همچنين حتماً برچسب روي شيشه دارو را بررسي نمائيد .
۶- صحيح يا غلط : شما مي توانيد در هر سني بدون مصرف مکمل ها سالم باشيد ؟
پاسخ : صحيح ، شما مي توانيد تمام مواد تغذيه اي خود را از يک رژيم غذايي صحيح بدست آوريد ولي مسئله در اين است که اکثريت افراد اين کار را نمي کنند . براي اطمينان از وضعيت تغذيه اي خود حداکثر تلاشتان را براي استفاده از يک رژيم غذايي مناسب بعمل آورده و مصرف روزانه يک عدد مولتي ويتامين را بصورت يک عادت درآوريد .
۷ - در چه زماني از روز بايد مکمل مصرف شود ؟
الف - قبل از صبحانه
ب - با غذاها
ج- قبل از خواب
پاسخ : ب ، مصرف مکمل ها با غذا توصيه مي شود و بهترين حالت مصرف مکمل با حجيم ترين وعده غذايي است تا جذب را به حداکثر رسانده و مانع از ناراحتي معده شود . البته بهترين زمان مصرف مکمل براي شما زماني است که بصورت مستمر مصرف مکمل را به ياد داشته باشيد .
۸- صحيح يا غلط : مکمل ها مي توانند انرژي شما را افزايش دهند ؟
پاسخ : غلط ، عليرغم ادعاهاي ذکر شده بر روي بعضي از برچسب ها ، تنها راه بدست آوردن انرژي از طريق کربوهيدراتها ، پروتئينها و يا چربي هاست . ويتامين ها و مواد معدني انرژي را تأمين نمي کنند . معمولاً توصيه مي شود از يک مولتي ويتامين پايه استفاده شده و از مکمل هاي داراي گياهان و يا مواد شيميائي اضافي که ادعاي افزايش انرژي مي کنند پرهيز شود .
۹- صحيح يا غلط : ورزشکاران نياز به مکمل هاي ويژه اي جهت بهبود عملکرد خود دارند ؟
پاسخ ، غلط ، ورزشکاراني که کالري کافي براي پوشش نيازهاي تغذيه اي خود دريافت مي کنند تمام مواد تغذيه اي مورد نياز خود را در اين رژيم پيدا مي کنند و مدارک نسبتاً کمي در جهت عملکرد بهبود عملکرد ورزشکاران به وسيله ويتامين ها و مواد معدني اضافه وجود دارد .
lovergod14paramourand
27-10-2006, 09:07
در مورد اين دارو
فنيتوئين ممكن است به‌عنوان يك داروي ضدتشنج، يك داروي قلبي براي بهبود ضرباهنگ قلب، يا به‌عنوان يك تسكين‌دهنده درد در موارد درد عصبي عصب تري‌ژمينال تجويز شود.
چگونگي مصرف
مقدار تجويزي فنيتوئين بسته به علت تجويز متفاوت خواهد بود. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر از شكل مايع (سوسپانسيون) فنيتوئين استفاده مي‌كنيد، قبل از مصرف، شيشه دارو را به خوبي تكان دهيد. براي اندازه‌گيري مقدار دارو فقط از پيمانه داخل جعبه استفاده كنيد. نگذاريد اين سوسپانسيون يخ بزند. اگر از قرصهاي جويدني فنيتوئين استفاده مي‌كنيد، مي‌توانيد آنها را خرد كنيد، بجويد يا درسته ببلعيد. اما كپسول فنيتوئين حتماً بايد درسته بلعيده شود. اگر فقط روزي يكبار فنيتوئين مصرف مي‌كنيد، و يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد . اگر تا روز بعد آن را به ياد نياورديد، نوبت فراموش شده را رها كنيد و به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. اگر روزانه بيش از يك نوبت فنيتوئين مي‌خوريد، و يك نوبت را فراموش كرده‌ايد ، در صورتي كه بيشتر از 4 ساعت تا نوبت بعدي باقي باشد، مي‌توانيد نوبت فراموش شده را مصرف كنيد. در غير اين صورت نوبت فراموش شده را رها كنيد و به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد. اگر يك نوبت را دو روز يا بيشتر عقب انداختيد از پزشكتان كسب تكليف كنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم نادر ولي جدي زير مصرف فنيتوئين را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: افت مهارتهاي حركتي، عدم تعدل، يا گيجي؛ تغييرات خلقي؛ لرزش بدن؛ تشويش غيرعادي؛ تكلم نامفهوم؛ تاري ديد؛ افزايش در دفعات يا شدت موارد تشنج؛ بثورات جلدي؛ لرز؛ گلودرد؛ تب؛ خستگي غيرعادي؛ تورم لثه‌ها؛ ادرار تيره يا مدفوع بي‌رنگ؛ شكم‌درد؛ حركات غيرارادي دستها، پاها، لب‌ها يا صورت كه قبلاً مشاهده نمي‌شده؛ شكستگي‌هاي متعدد استخواني؛ و وقفه رشد در كودكان؛ بي‌حسي يا گزگز انگشتان دست يا پا؛ مشكل در تنفس؛ يا درد قفسه‌سينه. علايم زير ممكن است رخ دهد كه در صورت مشكل‌ساز شدن ميتوان آنها را با پزشك مطرح كرد: يبوست، سرگيجه يا خوابآلودگي خفيف، تهوع و استفراغ، سردرد، مشكل در به خواب رفتن، تورم پستان‌ها، تغييرات حالات چهره، يا رشد بيش از حد موهاي صورت و بدن.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف فنيتوئين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به فنيتوئين، ديگر داروهاي ضدتشنج، يا هر نوع رنگ خوراكي، ماده غذايي را نگهدارنده.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه ضدانعقادها؛ الكل؛ متادون؛ داروهاي خواب؛ داروهاي ضدافسردگي؛ آرامبخش‌ها؛ آنتي‌اسيدها؛ داروهاي قلبي (آميودارون، پروپرانولول)؛ ضدانعقادها؛ داروهاي ضدعفونت (كلرامفنيكل، ايزونيازيد، سولفوناميدها، فلوكونازول)؛ سايمتيدين؛ ديسولفيرام؛ فنيل‌بوتازون؛ داروهاي پرفشاري خون (ديازوكسايد)؛ كلسيم؛ داروهاي آسم (آمينوفيلين، اكستريفيلين، تئوفيلين)؛ هورمون‌ها (استروژن‌ها، داروهاي ضدبارداري خوراكي، كورتيكواستروييدها)؛ يا سوكرالفات.
سابقه يا ابتلا به مشكلات قلبي يا خوني، پورفيري، يا بيماريهاي كبدي يا كليوي.
هنگام مصرف فنيتوئين توصيه ميشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
اگر معده‌تان را ناراحت ميكند آن را همراه با غذا مصرف كنيد. به هر حال سعي كنيد هر روز در شرايط يكساني دارو را بخوريد تا به‌طور مشابهي جذب شود.
پيش از هرگونه عمل جراحي، مداخلات دندانپزشكي، يا درمانهاي اورژانس، ساير پزشكان را از اينكه فنيتوئين مصرف مي‌كنيد، مطلع سازيد.
اگر از قرصهاي ضدبارداري استفاده مي‌كنيد، يك روش جلوگيري از بارداري ديگر را جايگزين آن كنيد چون فنيتوئين اثربخشي قرصهاي ضدبارداري را كاهش ميدهد.
هر سه ماه به دندانپزشك مراجعه كنيد. در برخي بيماران ـ معمولاً بيماران جوان ـ فنيتوئين موجب تورم، خونريزي و حساسيت لثه‌ها ميشود. براي پيشگيري از اين مشكل دندان‌هايتان را به‌طور منظم مسواك كنيد و نخ بكشيد.
يك برگه شناسايي پزشكي همراه داشته باشيد كه نشان دهد فنيتوئين مصرف مي‌كنيد.
فنيتوئين را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداي كنيد (در اين شرايط فنيتوئين فاسد ميشود).
فنيتوئين تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان، در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف فنيتوئين نبايد
پيش از مشورت با پزشكتان مصرف هر داروي ديگري را شروع يا قطع كنيد. داروهاي ديگر ممكن است بر نحوه كار فنيتوئين در بدن اثر بگذارند.
تا 3-2 ساعت پس از خوردن فنيتوئين، آنتي‌اسيد بخوريد؛ اين ممكن است فنيتوئين را كم‌اثر كند.
تا مطمئن نشدن از پاسخ بدنتان به دارو رانندگي كنيد يا با وسايل پرخطر كار كنيد؛ اين دارو در برخي افراد موجب سرگيجه، خوابآلودگي، يا افت سطح هوشياري ميشود.
پيش از مشورت با پزشكتان مصرف فنيتوئين را قطع كنيد. اگر مدتي است فنيتوئين مصرف مي‌كنيد براي قطع اين دارو مقدارش بايد به تدريج كاهش يابد.
شكل دارو (مثلاً قرص يا كپسول) يا نوع تجاري دارو را تغيير دهيد. اگرچه مقدار مصرفي دارو همان باشد، ممكن است جذب دارو در انواع مختلف متفاوت باشد.
lovergod14paramourand
27-10-2006, 09:12
كلستيرامين Cholestyramine
در مورد اين دارو
كلستيرامين دارويي است كه براي پايين آوردن كلسترول خون از آن استفاده ميشود. با كاهش كلسترول خون از بيماري‌هايي كه در آنها كلسترول موجب انسداد رگ‌هاي خوني ميگردد، جلوگيري ميشود. سطح بالاي كلسترول خون احتمال بروز آنژين قلبي، حمله قلبي، يا سكته مغزي را افزايش ميدهد. از كلسترول براي كاهش خارش ناشي از افزايش اسيدهاي صفراوي به دنبال بيماريهاي كبدي نيز استفاده ميشود. كلستيرامين با متصل شدن به اسيدهاي صفراوي به‌دنبال بيماريهاي كبدي نيز استفاده ميشود. كلستيرامين با متصل شدن به اسيدهاي صفراوي و ديگر مواد داخل روده و كمك به دفع آنها از بدن عمل ميكند. بدين طريق كلسترول و اسيدهاي صفراوي اضافي را كاهش ميدهد، ولي بيماري زمينه‌اي را درمان نمي‌كند، خارش ناشي از مشكل كبدي 2-1 هفته پس از توقف درمان مجدداً بازمي‌گردد و سطح كلسترول خون 4-2 هفته پس از توقف درمان به سطح پيش از شروع درمان مي‌رسد.
چگونگي مصرف
كلستيرامين به شكل يك پودر عرضه ميشود كه بايد پيش از مصرف با چيزهاي ديگر مخلوط شود. آن را به صورت پودر خشك مصرف نكنيد زيرا ممكن است موجب خفگي شود. پودر را داخل حدوداً 60 ميلي‌ليتر 5-4 قاشق غذاخوري، از يك نوشيدني كاملاً مخلوط كنيد و سپس 120-60 ميلي‌ليتر ديگر مايع اضافه كنيد و پس از 2-1 دقيقه مجدداً مخلوط كنيد. اين پودر در مايعات حل نميشود، بنابراين مخلوط شما حالت دانه‌دانه خواهد داشت. پس از نوشيدن تمامي ليوان، مجدداً كمي نوشيدني داخل ليوان بريزيد و آن را بنوشيد تا مطمئن شويد كه تمامي دارو را مصرف كرده‌ايد. كلستيرامين را همچنين ميتوان با سوپ يا فريني در صبحانه مخلوط كرد. برخي از بيماران ترجيح ميدهند اين دارو را با كمپوت ميوه‌جات يا پوره ميوه‌جات مخلوط كنند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه به ياد آورديد، مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي منظمتان برگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم زير مصرف كلستيرامين را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: معده‌درد شديد و تهوع و استفراغ؛ يا مدفوع سياه و قيري. بسياري از افرادي كه كلستيرامين مصرف ميكنند تا عادت كردن بدنشان به دارو دچار يبوست، سوزش سر دل، تهوع، يا نفخ و آروغ ميشوند. اگر اين علايم ادامه پيدا كردند يا مشكل‌ساز شدند پزشكتان را مطلع سازيد.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف كلستيرامين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به كلستيرامين.
بارداري يا شيردهي.
صرف داروهاي ديگر، به ويژه ضدانعقادها (رقيق‌كننده‌هاي خون، مثل وارفارين)، ديگوكسين (يك داروي قلبي)، ديورتيك‌ها، پروپرانولول (يك داروي فشار خون و قلبي)، آنتي‌بيوتيك‌ها (پني‌سيلين خوراكي، تتراسايكلين‌ها، وانكومايسين خوراكي)، و داروهاي تيروييد.
سابقه يا ابتلا به يبوست، مشكلات كيسه صفرا، زخم‌هاي معده و دوازدهه، يا فنيل كتونوري.
هنگام مصرف كلستيرامين توصيه ميشود
كلستيرامين را طبق دستور پزشكتان مصرف كنيد.
طبق تجويز پزشكتان برنامه غذايي خود را تغيير دهيد. به ياد داشته باشيد كه اين دارو كلسترول بالا را درمان نمي‌كند، بلكه آن را تا حدي مهار ميكند. و تغيير در شيوه زندگي در زمينه برنامه غذايي و تحرك (ورزش) است كه مهم ميباشد.
داروهاي ديگرتان را حداقل 1 ساعت پيش يا 4 ساعت پس از خوردن كلستيرامين مصرف كنيد.
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا پيشرفتتان را زير نظر داشته باشد.
كلستيرامين را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگاه داريد (در اين شرايط كلستيرامين فاسد ميشود).
كلستيرامين تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان، در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف كلستيرامين نبايد
بدون هماهنگي با پزشكتان داروي ديگري نيز مصرف كنيد.
بدون تأييد پزشكتان مصرف دارو را قطع كنيد.
lovergod14paramourand
28-10-2006, 10:38
كاپتوپريل Captopril
در مورد اين دارو
كاپتوپريل به تنهايي يا همراه با داروهاي ديگر براي درمان پرفشاري خون تجويز ميشود. در كنار داروهاي ديگر براي درمان نارسايي احتقاني قلب هم مصرف ميشود. پزشكتان ممكن است به‌دلايل ديگري نيز كاپتوپريل تجويز كند. كاپتوپريل از طريق مهار آنزيمي كه آنژيوتانسين I (شكل غيرفعال) را به آنژيوتانسين Ii (شكل فعال) تبديل ميكند عمل ميكند. آنژيوتانسين Ii يك ماده پرقدرت است كه موجب تنگ شدن رگ‌هاي خوني و احتباس سديم و آب در بدن ميشود. به همين علت كاپتوپريل به عنوان يك مهاركننده آنزيم مبدل آنژيوتانسين شناخته ميشود. با جلوگيري از تنگ شدن رگها و احتباس مايع در آنها، كاپتوپريل فشار داخل رگ‌هاي خوني و بار كاري قلب را كاهش ميدهد.
چگونگي مصرف
كاپتوپريل معمولاً روزي 2 تا 3 نوبت مصرف ميشود. مهم است كه دارو هر روز سر ساعت يكساني مصرف شود. كاپتوپريل را ميتوان با يا بدون غذا مصرف كرد. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آوريد، مصرف كنيد. البته اگر تقريباً موقع مصرف نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي‌تان برگرديد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد و بدون مشورت با پزشكتان دارو را قطع نكنيد. با قطع كاپتوپريل ممكن است دچار «پرفشاري خون برگشتي» شويد كه عبارت است از افزايش فشارخون تا اندازه قبل از درمان يا شايد حتي بالاتر از آن در اكثر مواردي كه كاپتوپريل تجويز ميشود، بيماري را درمان نمي‌كند بلكه آن را مهار ميكند پس حتي در صورت احساس بهبودي نيز ممكن است لازم باشد آن را سالها يا تا آخر عمر مصرف كنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از علايم نادر ولي جدي زير، مصرف كاپتوپريل را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: اشكال در تنفس، تنگي نفس، يا خس خس سينه؛ خشونت صدا؛ تورم صورت، لب، دست، يا پا؛ سرگيجه، سياهي رفتن چشم يا غش؛ گيجي؛ بي‌نظمي ضربان قلب؛ درد قفسه سينه؛ درد مفاصل؛ تب؛ بثورات جلدي؛ درد شكمي، تهوع و استفراغ علايم ديگري نيز ممكن است رخ دهند ولي فقط در صورتي كه طول كشيده، مشكل‌ساز شوند بايد آنها را با پزشكتان در ميان بگذاريد. اين علايم عبارتند از سردرد، سرفه خشك، اسهال، خستگي، يا تهوع. ممكن است تا حدي دچار كاهش حس چشايي شويد كه معمولاً ظرف 3-2 ماه درمان رفع ميشود، ولي ممكن است در اين مدت كاهش وزن پيدا كنيد. سرفه را ميتوان با قطره‌هاي ضد سرفه بدون قند و چند جرعه كوچك آب سرد درمان كرد.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف كاپتوپريل، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به كاپتوپريل يا ديگر مهاركنندههاي آنزيم مبدل‌كننده آنژيوتانسين.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به‌ويژه داروهاي مدر يا ديگر داروهاي پرفشاري خون (كه اگر با كاپتوپريل همزمان مصرف شوند ممكن است فشارخون به‌شدت افت كند)؛ مكمل‌هاي حاوي پتاسيم، شير با سديم پايين، يا جايگزين‌هاي نمك (كه حاوي مقادير بالاي پتاسيم هستند و ممكن است موجب تجمع بيش از حد پتاسيم در بدن شوند)؛ يا الكل.
سابقه يا ابتلا به حساسيت، كهير، بالا بودن سطح پتاسيم خون، يا بيماري كليوي يا كبدي.
هنگام مصرف كاپتوپريل توصيه ميشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بتواند بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
وزنتان را متناسب با قد و استخوان بندي‌تان حفظ كنيد. در صورت نياز براي كاهش وزن از پزشكتان كمك بگيريد.
اگر سيگاري هستيد سيگار را ترك كنيد. از پزشكتان بخواهيد شما را به يك مشاور يا گروه ترك سيگار معرفي كند.
الكل ننوشيد.
از حالت درازكشيده به نشسته يا ايستاده، يا از حالت نشسته به ايستاده به آرامي تغيير وضعيت دهيد تا دچار سرگيجه و سياهي رفتن چشم يا غش نشويد.
فشارخون خود را هر هفته پايش كنيد و تغييرات قابل توجه را به پزشكتان اطلاع دهيد. فشارخون‌هاي اندازه‌گيري شده را در جايي ثبت كنيد و در مراجعه به پزشكتان آن را به وي نشان دهيد.
براي روزهاي تعطيل داروي كافي در دسترس داشته باشيد.
يك برگ شناسايي پزشكي همراه داشته باشيد كه نشان دهد كاپتوپريل مصرف مي‌كنيد.
ساير پزشكتان را از اين كه كاپتوپريل مصرف مي‌كنيد مطلع سازيد، چرا كه اين دارو ميتواند روي برخي آزمون‌هاي آزمايشگاهي تأثير بگذارد.
كاپتوپريل را دور از دسترس كودكان، دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگاه داريد (در اين شرايط كاپتوپريل فاسد ميشود).
كاپتوپريل تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف كاپتوپريل نبايد
بدون مشورت با پزشكتان دارو را قطع كنيد.
تا مشخص شدن واكنش بدنتان نسبت به دارو رانندگي كنيد يا با وسايل خطرناك كار كنيد. اگر سرگيجه تداوم يافت با پزشكتان مشورت كنيد.
داروهاي ديگر را بدون تأييد پزشكتان مصرف كنيد؛ به‌ويژه داروهاي سرماخوردگي و سرفه و داروهاي محرك بدون نياز به نسخه.
منبع:انجمن درمانگران ایران
lovergod14paramourand
28-10-2006, 10:40
متيل‌فنيدات Methylphenidate
در مورد اين دارو
متيل‌فنيديت دارويي است كه در برنامه درمان كلي اختلال بيش‌فعالي كم‌توجهي به كار مي‌رود. اين برنامه شامل بخش‌هاي رفتاري (اجتماعي، تحصيلي، و روان‌شناختي) است. اين اختلال با كاهش گسترده توجه، افزايش حركات تكانه‌اي و (معمولاً) بيش‌فعالي، شناخته ميشود. از اين دارو در درمان ناركولپسي (يك بيماري كه در آن بيمار دچار حملات خواب ناگهاني ميشود) نيز استفاده ميشود. نام تجاري اين دارو ريتالين است.
چگونگي مصرف
قرصهاي متيل‌فنيدات معمولاً روزي 2 يا 3 بار، 45-30 دقيقه پيش از غذا مصرف ميشود. مصرف به موقع تمامي نوبت‌ها در طي روز بسيار ضروري است. آخرين نوبت بايد پيش از ساعت 6 بعدازظهر خورده شود تا از بيخوابي ناشي از آن جلوگيري شود. در مورد كودكان، متيل‌فنيدات هفته‌اي 5 روز (در روزهاي مدرسه) تجويز ميشود و دو روز آخر هفته دارو مصرف نميشود. در ماه‌هاي تابستان و بقيه اوقاتي كه كودك استرس كمتري دارد ميتوان مقدار دارو را كاهش داد. قرصهاي طولاني‌رهش تا 8 ساعت اثر دارند و ميتوان آنها را 3-1 نوبت در روز تجويز كرد. اين قرصها ترجيحاً بهتر است با شكم خالي خورده شود. قرصها را يكجا ببلعيد، آنها را نشكنيد، خرد نكنيد، و نجويد. هيچگاه كمتر يا بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد، زيرا اين دارو ميتواند در شما ايجاد عادت نمايد. اگر حس مي‌كنيد اثر دارو برايتان كم شده است، مقدار دارو را افزايش ندهيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه به ياد آوريد مصرفش كنيد (البته اگر حداكثر يك ساعت دير شده باشد). نوبت‌هاي باقيمانده همان روز را با فواصل مساوي تقسيم كنيد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم زير، مصرف متيل‌فنيديت را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: درد قفسه سينه؛ ضربان قلب تند؛ حركات كنترل نشده بدن؛ واكنشهاي حساسيتي (تب، درد مفصلي، بثورات جلدي، كهير)؛ ضعف يا خستگي غيرمعمول؛ تاري ديد يا ديگر تغييرات بينايي؛ تغييرات خلقي يا ذهني؛ گيجي يا تشنج؛ گلودرد يا تب؛ خشكي دهان؛ سردرد شديد؛ يا لرزش بدن يا دست. علايم زير ممكن است مشاهده شوند ولي فقط در صورتي كه مشكل‌ساز شدند بايد با پزشك در ميان گذاشته شوند: تشويش، بيخوابي، كاهش اشتها، سرگيجه، خوابآلودگي، سردرد، تهوع، يا دل‌پيچه.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف متيل‌فنيدات، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به متيل‌فنيدات.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه ديگر داروهاي محرك دستگاه عصبي مركزي نظير مهاركنندههاي اشتها و كافئين؛ پيموزيد و مهاركنندههاي مونوامين اكسيداز (فورازوليدون)، پروكاربازين، يا سلژيلين.
سابقه يا ابتلا به اضطراب يا بي‌قراري شديد؛ گلوكوم (افزايش فشار داخل چشم): اختلال تورِت و ديگر اختلالات حركتي تيك‌دار؛ پرفشاري خون.
هنگام مصرف متيل‌فنيدات توصيه ميشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
با كمك پزشكتان دوره‌هايي بدون دارو براي خودتان برنامه‌ريزي كنيد. ممكن است براي جلوگيري از بروز علايم ترك دارو ضروري باشد، مقدار دارو بايد به صورت تدريجي كاهش يابد.
قد و وزن به‌صورت دوره‌اي اندازه گرفته شود.
در صورت شك به مصرف بيش از حد دارو و مسموميت بلافاصله درخواست كمك پزشكي كنيد.
در صورت داشتن افكار يا احساسات عجيب با پزشكتان مشورت كنيد.
يك برگه شناسايي پزشكي همراه داشته باشيد كه نشان دهد متيل‌فنيدات مصرف مي‌كنيد.
متيل‌فنيدات را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط متيل‌فنيدات فاسد ميشود).
متيل‌فنيدات تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف متيل‌فنيدات نبايد
بدون مشورت با پزشكتان دارو را به يك باره قطع كنيد. ممكن است علايم ترك رخ دهند.
lovergod14paramourand
28-10-2006, 10:42
فاموتيدين Famotidine
در مورد اين دارو
فاموتيدين براي مهار تشرح اسيدمعده براي پيشگيري و درمان زخم‌هاي معده و دوازدهه و نيز بيماري پس‌زنش معده ـ مري تجويز ميشود. فاموتيدين يك مسدودكننده گيرنده H2 (هيستاميني نوع دو) است.
چگونگي مصرف
فاموتيدين را ميتوان با يا بدون غذا با شكم خالي مصرف كرد. معمولاً روزي يك يا دو نوبت تجويز ميشود. مقدار تجويزي بسته به شكل‌هاي دارويي (كه قدرت‌هاي متفاوتي دارند) و علت مصرف فرق ميكند. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. درمان با فاموتيدين معمولاً حدود 8 هفته ادامه مييابد، اگرچه علايم شما ممكن است پس از يك يا دو هفته رفع شود. حتي در صورت احساس بهبودي نيز مصرف دارو را دامه دهيد. در هفته اول يا دوم اگر بازهم احساس درد داشتيد، مي‌توانيد از آنتي‌اسيدها استفاده كنيد، البته مشروط به اينكه حداقل يك ساعت بين نوبت دارويي و مصرف آنتي‌اسيد فاصله باشد. اگر دردتان مجدداً عود كرد پزشكتان را مطلع سازيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آورديد مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي فرا رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از علايم زير فاموتيدين را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: بثورات جلدي، خس‌خس سينه، تنگي نفس، احساس فشار در قفسه سينه، گيجي، ضربان قلب تند يا كند، گلودرد كبودي يا خونريزي غيرعادي. علايم زير ممكن است رخ دهند ولي فقط در صورت ايجاد مشكل بايد گزارش شوند: يبوست، اسهال، سرگيحه، خوابآلودگي، تهوع يا استفراغ كاهش ميل جنسي، يا تورم پستان‌ها
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف فاموتيدين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به رانيتيدين، سايمتيدين، فاموتيدين، يا نيزاتيدين
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه كتوكونازول (يك داروي ضد قارچ)، داروهاي ضد ديابت (داروهايي كه قند خون را پايين مي‌آورند)، ضد انعقادهاي خوراكي (رقيق كننده‌هاي خون)، داروهاي قلبي يا پرفشاري خون (نيفديپين، متوپرولول، پروكايناميد)، فنيتوئين (يك داروي ضد صرع)، يا الكل
سابقه يا ابتلا به بيماري كبدي يا كليوي
هنگام مصرف فاموتيدين توصيه ميشود
به طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بتواند بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
از پزشكتان در مورد خوراكي‌هايي كه بايد در برنامه غذايي‌تان محدود شود راهنمايي بخواهيد. مثلاً نوشابه‌هاي گازدار، قهوه، آسپيرين و محصولات تهيه شده از مركبات ممكن است براي معده شما مضر باشند.
فاموتيدين ممكن است با آزمون‌هاي پوستي يا آزمون‌هاي اندازه‌گيري اسيد معده تداخل ايجاد كند. دراين مورد با پزشكتان مشورت كنيد.
فاموتيدين را دور از دسترس كودكان و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگه داريد (در اين شرايط فاموتيدين فاسد ميشود).
فاموتيدين تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت بريزيد.
هنگام مصرف فاموتيدين نبايد
الكل بنوشيد.
سيگار بكشيد. سيگار تأثير اين دارو را كاهش ميدهد. سيگار را ترك كنيد يا حداقل بعد از آخرين نوبت مصرف فاموتيدين تا پايان روز سيگار نكشيد.
lovergod14paramourand
30-10-2006, 19:39
متفورمين Metformin
در مورد اين دارو
متفورمين يك داروي خوراكي براي درمان ديابت نوع دو (ديابت غيروابسته به انسولين) است. در اين نوع بيماري قند، لوزالمعده نمي‌تواند انسولين كافي توليد كند تا سلولهاي بدن بتوانند غذايي را كه مي‌خوريد مصرف كنند. متفورمين از طريق كاهش توليد گلوكز (قند موجود در خون) توسط كبد، كاهش جذب گلوكز از دستگاه گوارش، و افزايش حساسيت بدن به انسولين، قند خون را به‌طور ثابت و پس از غذا پايين مي‌آورد. چون اين دارو قند خون را پايين مي‌آورد، ممكن است لازم باشد قند خونتان را به‌طور مرتب اندازه بگيريد تا ببينيد دارو چقدر مؤثر است.
چگونگي مصرف
متفورمين معمولاً 2 يا 3 نوبت در روز همراه با غذا خورده ميشود. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد. در حين مصرف متفورمين اگر بيش از هميشه ورزش كنيد، مقدار زيادي مشروب الكلي بنوشيد، يا كمتر از هميشه غذا بخوريد، ممكن است دچار افت قند خون (هيپوگليسمي) شويد. علايم كاهش قند خون عبارتند از: احساس اضطراب، تشويش، لرزش بدن، مشكل در تمركز، ضعف، خستگي، عرق سرد، پوست رنگ‌پريده و سرد، گرسنگي، خوابآلودگي، ضربان قلب تند، سردرد، تهوع، استفراغ، درد شكمي، گيجي، تغييرات بينايي، مشكل در راه رفتن، عدم هوشياري، و تشنج. به مجردي كه دچار اين علايم شديد، چيزي حاوي قند بخوريد يا بنوشيد. منابع خوب و سريع قند عبارتند از: آب‌ميوه، عسل، نوشابه غيررژيمي، يا شربت قند. بعضي از بيماران قرص گلوكز يا آبنباتهاي قندي با خود همراه دارند. همچنين خوب است كه قند خونتان را اندازه بگيريد تا اگر پايين است در اسرع وقت پزشكتان را مطلع سازيد. اگر احساس مي‌كنيد داريد دچار كاهش هوشياري يا تشنج مي‌شويد، چيزي نخوريد يا ننوشيد (چرا كه ممكن است دچار خفگي شويد)، بلكه بلافاصله تقاضاي كمك پزشكي اورژانس نماييد. حتي اگر علايمتان با خوردن قند رفع شد نيز با پزشكتان تماس بگيريد؛ متفورمين قند خونتان را براي مدتي طولاني پايين مي‌آورد و علايمتان ممكن است برگردد. اگر علايمتان بهبود نيافت از كسي بخواهيد شما را به بخش اورژانس يك بيمارستان برساند.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم زير مصرف متفورمين را قطع كرده، در اسرع وقت با پزشكتان تماس بگيريد: خستگي، دردهاي عضلاني، تنگي نفس، خوابآلودگي، يا معده‌درد. اين علايم نادرند ولي بايد بلافاصله با پزشك در ميان گذاشته شوند. اينها مي‌توانند علايم اسيدوز لاكتيك باشند كه اگرچه نادر است ولي اغلب كشنده ميباشد. علايم خفيف‌تر و معمول‌تر عبارتند از: از دست دادن اشتها، تهوع، استفراغ، نفخ، توليد گاز بيش از حد در روده‌ها، و اسهال. اگر اين علايم مشكل‌ساز شدند با پزشكتان تماس بگيريد.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف متفورمين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به متفورمين يا هر نوع ماده غذايي، نگهدارنده، رنگ خوراكي يا دارو.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه الكل؛ فوروسمايد و تريامترن و ديگر داروهاي مُدر؛ داروهاي قلبي نظير نيفديپين، ديگوكسين، پروكايناميد، و كينيدين؛ كينين؛ سايمتيدين و رانيتيدين؛ تريمتوپريم؛ آميلورايد؛ مورفين؛ و وانكومايسين.
سابقه يا ابتلا به صرع، مشكلات قلبي يا بيماريهاي كبدي يا كليوي.
هنگام مصرف متفورمين توصيه ميشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
از برنامه غذايي توصيه شده توسط پزشكتان پيروي كنيد. اين برنامه معمولاً داراي يك تعادل در مقدار هيدرات‌هاي كربن، چربي‌ها و پروتئينها است. يك متخصص تغذيه به شما كمك خواهد كرد تا به وزن مناسب‌تان برسيد و آن وزن را حفظ كنيد. او برنامه وعده‌هاي غذايي و نوبت‌هاي ميان‌وعده‌اي را به نحوي برنامه‌ريزي خواهد كرد كه در تمامي ساعات روز انرژي لازم به بدنتان برسد. اگر نمي‌دانيد با برنامه غذايي خود چه كنيد، از يك متخصص تغذيه كمك بگيريد. برنامه غذايي شما در مهار بيماري قندتان نقش اساسي دارد.
هنگام مصرف متفورمين نبايد
پيش از هماهنگي با پزشكتان هر نوع داروي ديگر اعم از داروهاي مجاز بدون نسخه و فراورده‌هاي گياهي را مصرف كنيد.
مشروبات الكلي بنوشيد؛ كه ممكن است خوابآلودگي و سرگيجه ناشي از دارو تشديد شود.
lovergod14paramourand
02-11-2006, 13:34
آسيكلووير ACYCLOVIR
در مورد اين دارو
آسيكلووير يك داروي ضدويروسي رايج است. از اين دارو براي جلوگيري و درمان عفونتهاي ويروسي نظير هرپس سيمپلكس و هرپس ژينتاليس، و درمان آبله‌مرغان استفاده ميشود. اگر براي جلوگيري از تبخال راجعه استفاده شود، آسيكلووير بايد به مجردي كه احساس گزگز يا سوزش (كه اولين علامت عود مجدد است) آغاز شد مورد استفاده قرار گيرد. در مورد آبله‌مرغان اگر درمان ظرف 24 ساعت اول از شروع پيدايش بثورات جلدي آغاز شود بيشترين تأثير را خواهد داشت. زويراكس نام تجاري آسيكلووير است.
چگونه مصرف
كپسول، قرص، و سوسپانسيون خوراكي آسيكلووير را ميتوان با غذا مصرف كرد. دارو در هر نوبت بايد با يك ليوان پر از آب مصرف شود. بهتر است براي حفظ يك سطح ثابت دارو در خون، آسيكلووير در فواصل يكسان در طي 24 ساعت مصرف شود. آسيكلووير معمولاً هر 4 ساعت، 5 بار در روز تجويز ميشود. برنامه زماني مصرف دارو ميتواند 6 صبح، 10 صبح، 2 بعدازظهر و 6 عصر و 10 شب باشد. اگر اين برنامه با برنامه كاري يا خواب شما تداخل ميكند از پزشكتان بخواهيد در تعيين يك برنامه دارويي كه براي شما مناسبتر بوده و در عين حال اهداف درماني را برآورده سازد، به شما كمك كند. بسيار مهم است كه دارو سر وقت و به مقدار تجويز شده كامل مصرف شود، حتي اگر احساس مي‌كنيد حالتان بهتر شده است. اگر پيش از مصرف كامل دارويتان آن را قطع كنيد، علايمتان ممكن است مجدداً ظهور كنند. پيش از مصرف سوسپانسيون خوراكي، شيشه را به خوبي تكان دهيد و از وسيله‌اي اندازه‌گيري همراه دارو براي تعيين مقدار مصرفي در هر نوبت استفاده كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، آن را به مجردي كه به ياد آورديد مصرف كنيد. البته اگر تقريباً زمان مصرف نوبت بعدي رسيده است، نوبت قبلي را رها كرده به برنامه دارويي خود برگرديد، مقدار دارو را دو برابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم زير با پزشكتان تماس بگيريد: اسهال، دردهاي شكمي، تهوع و استفراغ، سردرد، يا سياهي رفتن چشم.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آسيكلووير پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت نسبت به آسيكلووير يا گان‌سيكلووير [vitrasert ،cytovene].
بارداري يا شيردهي.
در حال مصرف ديگر داروها، به ويژه آنهايي كه ممكن است براي كليه‌هايتان مضر باشند، مثل مقادير بالاي استامينوفن تيلنول، داروهاي ضدالتهابي غيراستروييدي (NSAID) مثل ايبوپروفن، سيكلوسپورين، فوسكارنت، ليتيم، ريفامپين، سولفوناميدها و تتراسايكلين‌ها.
داراي سابقه يا دچار دهيدارتاسيون (كاهش آب بدن) يا بيماري كليوي.
در هنگام مصرف آسيكلووير توصيه ميشود
دوره درمان با آسيكلووير را به‌طور كامل طي كنيد تا عفونت در بدنتان درمان شده، از عود بيماري جلوگيري شود؛ حتي اگر احساس بهبود مي‌كنيد.
اگر خانمي هستيد كه به علت هرپس ژينتاليس (تبخال در ناحيه تناسلي) آسيكلووير مصرف مي‌كنيد، هر ساله يك آزمون گستره پاپانيكولا (پاپ) انجام دهيد؛ زيرا اين عفونت با افزايش احتمال ابتلا به سرطان گردن رحم همراه است.
منطقه مبتلا را تا آنجا كه مي‌توانيد تميز و خشك نگاه داريد. لباس زير گشادتري بپوشيد تا ضايعات آزرده نشوند.
آسيكلووير را دور از دسترس كودكان و دور از حرارت، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگاه داريد (در اين شرايط آسيكلووير فاسد ميشود).
اگر آسيكلووير مصرف مي‌كنيد و در عرض چند روز بهتر نشده‌ايد با پزشكتان مشورت كنيد.
در هنگام مصرف آسيكلووير، نبايد
با همسرتان، اگر دچار تبخال ناحيه تناسلي است، نزديكي داشته باشيد. كاندوم ميتواند به جلوگيري از سرايت هرپس كمك كند، ولي ژل‌هاي اسپرم‌كش يا ديافراگم در پيشگيري از سرايت اين بيماري نقشي ندارند.
از آسيكلووير تاريخ گذشته استفاده كنيد.
تا وقتي كه دارو تمام نشده است مصرف آن را قطع كنيد مگر اينكه پزشكتان چنين دستور دهد.
lovergod14paramourand
03-11-2006, 14:01
تريامترن هيدروكلروتيازيد Triamtereme Hydrochlorotiazide
در مورد اين دارو
تريامترن هيدروكلروتيازيد يك داروي مُدر رايج است. اين دارو مقدار مايعات دفعي از طريق ادرار را افزايش ميدهد؛ در نتيجه با كاهش مايعات در گردش خون از فشار خون مي‌كاهد. كاهش فشار خون خود موجب كاهش بار كاري قلب و شريان‌ها [ سرخرگ‌ها ] ميشود. بالا باقي ماندن فشار خون به سرخرگ‌هاي مغز، قلب و كليه‌ها آسيب مي‌زند؛ كه اين آسيب خطر سكته مغزي، نارسايي قلبي، و نارسايي كليوي را افزايش ميدهد. هيدروكلروتيازيد همچنين موجب دفع برخي مواد شيميايي، مثل سديم و پتاسيم، از بدن ميشود. تريامترن به هيدروكلروتيازيد اضافه ميشود تا از دفع پتاسيم جلوگيري كند و آن را در بدن نگاه دارد.
چگونگي مصرف
براي جلوگيري از ناراحت شدن معده تريامترن هيدروكلروتيازيد را ميتوان با غذا يا شير خورد. سعي كنيد دارو را هر روز ساعت معيني مصرف كنيد تا فراموشش نكنيد. اگر روزي يك نوبت تريامترن هيدروكلروتيازيدبرايتان تجويز شده است، بهتر است دارو را اول روز يا وقتي كه به توالت دسترسي داريد مصرف كنيد. اگر به سبب خريد يا كاري خارج از خانه مصرف دارو را به تعويق انداخته‌ايد، دارو (يا نوبت آخر دارو) را پيش از ساعت 4 بعداز ظهر بخوريد. اين كمك ميكند تا شب هنگام مجبور نشويد براي ادرار كردن از خواب برخيزيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از علايم زير با پزشكتان تماس بگيريد: واكنشهاي حساسيتي (بثورات جلدي)؛ خشكي دهان؛ تشنگي شديد؛ ضربان قلب نامنظم؛ گرفتگي‌هاي عضلاني؛ تهوع يا استفراغ؛ خستگي يا خوابآلودگي شديد؛ درد يا سوزش معده؛ كبودي يا خونريزي غيرعادي؛ مدفوع سياه و قيري؛ لكه‌هاي قرمز روي پوست؛ دفع خون در ادرار يا مدفوع؛ درد مفصلي؛ كمردرد؛ زردي چشمها يا پوست.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف تريامترن هيدروكلروتيازيد، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به تريامترن، هيدروكلروتيازيد يا ديگر داروهاي مُدر تيازيدي؛ داروهاي حاوي سولفور؛ بومتانيد؛ فوروسمايد؛ يا داروهاي مُدر ديگر نظير مهاركنندههاي كربنيك آينداز (استازولاميد)
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه ديگوكسين، ليتيم، ضد انعقادها (رقيق‌كننده‌هاي خون)مهاركنندههاي آنزيم مبدل آنژيوتانسين (مثل كاپتوپريل)، سيكلوسپورين، شير كم نمك، مواد حاوي پتاسيم، اسيدفوليك، داروهاي پايين آورنده كلسترول خون (كلستيرامين، كلتيپول)، يا داروهاي پرفشاري خون
سابقه يا دچار بالا بودن پتاسيم خون، نوروپاتي ديابتي، يا بيماريهاي كليوي يا كبدي
هنگام مصرف تريامترن هيدروكلروتيازيد توصيه ميشود
دارو را مطابق تجويز پزشك مصرف كنيد.
در مورد لزوم احتمالي كاهش وزن، ترك سيگار، برنامه ورزشي يا تغييرات در برنامه غذايي (مثلاً كاهش مصرف نمك با پزشكتان مشورت كنيد.
به طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
هر هفته (يا طبق زمانبدي مورد نظر پزشكتان) فشار خون و وزنتان را اندازه‌گيري كرده، در يك دفترچه يادداشت كنيد تا در هر ملاقات آنها را به پزشكتان نشان دهيد. اگر روش اندازه‌گيري فشار خون را نمي‌دانيد از يك پزشك يا پرستار بخواهيد آن را به شما بياموزد. هرگونه افزايش يا كاهش وزن به مقدار 2/5 كيلوگرم را كه طي يك هفته ايجاد شده باشد به اطلاع پزشكتان برسانيد.
پيش از مصرف هر داروي ديگر، حتي داروهاي مجاز بدون نسخه يا داروهاي گياهي، با پزشكتان مشورت كنيد.
از مواجهه بدون محافظت با نور خورشيد بپرهيزيد. از آفتاب ساعت 10 صبح تا 3 بعدازظهر و استفاده از وسايل برنزه كننده اجتناب كنيد. هنگام مواجهه با آفتاب از يك كرم ضد آفتاب با قدرت محافظتي ((اِس پي اِف) حداقل 15 براي حفاظت مناطق در معرض نور استفاده كنيد. هيدروكلروتيازيد موجب حساسيت پوست به نور آفتاب ميشود كه ميتواند منجر به آفتاب سوختگي شديد يا تغيير رنگ پوست در نواحي‌اي از پوست كه در معرض آفتاب ميباشد، گردد.
تريامترن هيدروكلروتيازيد را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط هيدروكلروتيازيد فاسد ميشود).
تريامترن هيدروكلروتيازيد تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان، در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف تريامترن هيدروكلروتيازيد نبايد
از حالت خوابيده به نشسته يا ايستاده، يا نشسته به ايستاده سريع تغيير وضعيت دهيد. براي جلوگيري از سياهي رفتن چشم يا احساس غش به آرامي تغيير وضعيت دهيد.
الكل بنوشيد، مدت طولاني سرپا بمانيد، يا در هواي گرم ورزش كنيد؛ چرا كه ممكن است دچار سياهي رفتن چشم يا غش شويد.
حتي در صورت احساس بهبودي، دارو را قطع كنيد. اين دارو بيشتر نقش كنترل كننده دارد تا نقش درماني، و ممكن است لازم باشد براي مدتي طولاني آن را مصرف كنيد اگر سؤالي در مورد داروهايتان داريد از پزشكتان بپرسيد.
lovergod14paramourand
03-11-2006, 14:02
پنتوكسيفيلين Pentoxifylline
در مورد اين دارو
پنتوكسيفيلين براي درمان بيماري عروق محيطي تجويز ميشود. اين دارو درد شبه اسپاسم در ماهيچه‌هاي ساق پا را كه در اثر خونرساني ضعيف به ماهيچه‌هاي پا ايجاد ميشود، كاهش ميدهد. ممكن است چند هفته طول بكشد تا اثرات پنتوكسيفيلين ظاهر شود. باوجوديكه اين دارو علايم بيماري را كاهش ميدهد، اما جايگزيني براي هرگونه مداخلات جراحي لازم مثل باي‌پس يا برداشتن انسداد شرياني نمي‌باشد.
چگونگي مصرف
پنتوكسيفيلين معمولاً روزي 3 نوبت آنهم همراه غذا (براي جلوگيري از ناراحتي معده) مصرف ميشود. قرصها را درسته ببلعيد؛ آنها را نشكنيد، خرد نكنيد و نجويد. مهم است كه دارو هر روز رأس ساعت معيني مصرف شود. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده‌است، نوبت را فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم زير مصرف پنتوكسيفيلين را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: بي‌نظمي ضربان قلب، درد قفسه سينه، خوابآلودگي، گرگرفتگي، غش، تشويش شديد، يا تشنج. علايمي كه ممكن است رخ دهند ولي فقط اگر مشكل ساز شوند نياز است به اطلاع پزشك برسند عبارتند از: سرگيجه، سردرد، تهوع يا استفراغ، يا احساس ناراحتي در معده.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف پنتوكسيفيلين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به پنتوكسيفيلين يا داروهاي ديگر.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه ضدانعقاد (رقيق كننده‌هاي خون نظير وارفارين)؛ داروهاي ضدپلاكتي (ديپيريدامول)؛ سايمتيدين؛ داروهاي ضدالتهابي غيراستروئيدي (مثل ديفلونيزال، فنوپروفن، ايندومتاسين، مفتاميك اسيد، فنيل بوتازون، و سولينداك)؛ داروهاي ضد تشنج (ديوالپروئكس، والپروئيك‌اسيد)؛ يا گشادكننده‌هاي برونشي (گزانتين‌ها)
سابقه يا ابتلا به هر مشكل بدني كه با افزايش خطر خونريزي همراه باشد، يا بيماريهاي كليوي يا كبدي
عادت به مصرف توتون يا تنباكو. نيكوتين رگ‌هاي خوني را تنگ ميكند، بنابراين مشكلي را كه به خاطرش پنتوكسيفيلين تجويز شده بدتر خواهد كرد.
هنگام مصرف پنتوكسيفيلين توصيه ميشود
به طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زيرنظر داشته باشد.
پيش از مصرف هر نوع دارويي اعم از داروهاي مجاز بدون نسخه، ويتامين‌ها و داروهاي گياهي، با پزشكتان مشورت كنيد.
يك برگ شناسايي پزشكي همراه داشته باشيد كه نشان دهد پنتوكسيفيلين مصرف مي‌كنيد.
پنتوكسيفيلين را دور از دسترس كودكان، دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (پنتوكسيفيلين در اين شرايط فاسد ميشود).
پنتوكسيفيلين تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف پنتوكسيفيلين نبايد
سيگار بكشيد. نيكوتين رگ‌هاي خوني را تنگ ميكند.
مصرف دارو را به يكباره قطع كنيد. اول با پزشكتان مشورت كنيد.
lovergod14paramourand
04-11-2006, 16:32
آتنولول Atenolol
در مورد اين دارو
آتنولول به علل گوناگوني مثل افزايش فشار خون؛ تسكين درد قلبي؛ پيشگيري از سردردهاي ميگرني؛ و درمان بي‌نظمي ضربان قلب تجويز ميشود. همچنين براي جلوگيري از دومين حمله قلبي در افرادي كه يك بار دچار حمله قلبي شده‌اند، كاربرد دارد. ممكن است در شرايط ديگري نيز پزشكتان اين دارو را برايتان تجويز كند. آتنولول با مسدود كردن برخي تكانه‌هاي عصبي به بخش‌هاي خاصي از بدن عمل ميكند؛ به همين علت آن را يك مسدودكننده بتا مي‌شناسند. با مسدود كردن اين تكانه‌ها، آتنولول به قلب كمك ميكند تا منظم‌تر و مؤثرتر بزند و در نتيجه بار كاري قلب كاهش يابد.
چگونگي مصرف
آتنولول معمولاً روزي يك بار مصرف ميشود. مهم است كه دارو را هر روز سر ساعت معيني بخوريد. معمولاً بهتر است دارو را صبح پيش از صبحانه مصرف كنيد تا فراموشش نكنيد. آتنولول را ميتوان با يا بدون غذا مصرف كرد. هر روز پيش از خوردن آتنولول نبضتان را بشماريد. اگر زير 50 در دقيقه بود پيش از خوردن داروي آن روز، با پزشكتان مشورت كنيد. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. البته اگر كمتر از 8 ساعت تا نوبت بعدي مصرف دارو رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه منظم دارويي‌تان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد و دارو را بدون هماهنگي با پزشكتان قطع نكنيد. با قطع مصرف آتنولول ممكن است در معرض خطر يك حمله قلبي باشيد. در اكثر مواردي كه آتنولول تجويز ميشود، بيماري مهار مي شود ولي درمان نمي شود. و اين بدين معناست كه ممكن است لازم باشد چندين سال يا تا پايان زندگي آن را مصرف كنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم نادر ولي جدي زير، مصرف آتنولول را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد:
- اشكال در تنفس تنگي نفس، يا خس‌خس سينه؛
- سرد شدن كف دست و پا؛
- ضربان قلب زير 50 در دقيقه؛
- سرگيجه يا سياهي رفتن چشم در هنگام بلند شدن از حالت خوابيده يا نشسته
- تورم دستها و پاها يا افزايش وزن ناگهاني (5/1 كيلو در 48-24 ساعت)؛
-افسردگي، گيجي، يا توهم (شنيدن، ديدن، يا احساس چيزهايي كه وجود ندارند)؛
- درد قفسه سينه، مفاصل يا كمر؛
- تب؛ گلودرد؛
- بثورات جلدي؛
- يا هرگونه كبودي يا خونريزي غيرعادي.
نشانه‌هاي زير تا هنگام عادت كردن بدنتان با دارو ممكن است مشاهده شوند:
خوابآلودگي، خستگي، مشكل در خوابيدن، اضطراب، يبوست يا اسهال، كابوس، يا كاهش توانايي جنسي، اگر اين علايم ادامه يافتند يا مشكل‌ساز شدند، وضعيت را با پزشكتان در ميان بگذاريد.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آتنولول پزشكتان را مطلع سازيد:
- حساسيت به آتنولول يا ديگر داروهاي مسدودكننده بتا
بارداري يا شيردهي.
- در حال مصرف داروهاي ديگر، به ويژه تزريقات حساسيت‌زدايي، كافئين، داروهاي آسم (آمينوفيلين، ديفيلين، اكستريفيلين، تئوفيلين)، داروهاي ديابت (انسولين، داروهاي خوراكي پايين‌آورنده قند)، ديگر داروهاي كاهنده فشار خون (مسدودكننده‌هاي كانال‌هاي كلسيمي، كلونيدين، گوانابنز)، كوكائين، يا مهاركنندههاي مونوآمين‌اكسيداز.
- سابقه يا ابتلا به حساسيت، آسم، يا آمفيزم؛ مشكلات احتقاني قلب؛ بيماري قند؛ پركاري تيروييد؛ افسردگي؛ يا بيماريهاي كليوي يا كبدي. اگر بيماري قند داريد، آتنولول ممكن است قند خون شما را افزايش دهد و نيز ممكن است علايم افت قند خون را مخفي كند. اگر دچار حساسيت باشيد با مصرف آتنولول واكنشهاي حساسيتي‌تان ممكن است تشديد شود.
هنگام مصرف آتنولول توصيه ميشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبوديتان را زير نظر داشته باشد.
-در مورد ميزان فعاليت قابل قبول بر اساس وضعيت بدنيتان با پزشكتان مشورت كنيد. آتنولول ممكن است درد قفسه سينه را كاهش دهد يا از آن جلوگيري كند و در نتيجه باعث شود تا از آن حد كه برايتان بي‌خطر است فعال‌تر باشيد. كه اين خود موجب درد قفسه سينه و علايم جدي ديگر ميشود.
- وزنتان را نسبت به قد و استخوانبنديتان در يك محدوده مناسب نگاه داريد. در صورت نياز براي كاهش وزن از پزشكتان كمك بگيريد.
-اگر براي كاهش فشار خون آتنولول مصرف مي‌كنيد، مصرف سديم (نمك) خود را محدود كنيد. از پزشكتان درخواست كنيد دستوارات تغذيه‌اي در اختيارتان بگذارد يا شما را به يك متخصص تغذيه معرفي كند.
-اگر سيگاري هستيد، سيگار را ترك كنيد، از پزشكتان بخواهيد شما را به يك مشاور يا گروه ترك سيگار معرفي كنيد.
الكل ننوشيد.
- از وضعيت خوابيده به نشسته يا ايستاده و يا از حالت نشسته به ايستاده آرام تغيير وضعيت دهيد تا دچار سرگيجه، سياهي رفتن چشم يا غش نشويد.
در هواي سرد لباس گرم‌تر بپوشيد، چرا كه آتنولول ممكن است شما را به سرما حساس‌تر كند.
براي روزهاي تعطيل مقدار كافي دارو در دسترس داشته باشيد.
يك برگه شناسايي پزشكي كه نشان دهد آتنولول مصرف مي‌كنيد به همراه داشته باشيد.
پزشكان ديگر را از اينكه آتنولول مصرف مي‌كنيد مطلع سازيد؛ زيرا آتنولول ممكن است بر روي برخي آزمون‌هاي آزمايشگاهي اثر بگذارد.
آتنولول را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگه داريد (در اين شرايط آتنولول فاسد ميشود).
آتنولول تاريخ گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف آتنولول نبايد
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگي كنيد يا با وسايل خطرناك كار كنيد. اگر خوابآلودگي يا سرگيجه مشكل‌ساز شد، با پزشكتان مشورت كنيد.
بدون مشورت با پزشكتان دارويي مصرف كنيد؛ به ويژه داروهاي محرك و داروهاي سرفه يا سرماخوردگي كه بدون تجويز پزشك قابل تهيه هستند.
lovergod14paramourand
04-11-2006, 16:34
آملوديپين Amlodipine
در مورد اين دارو
آملوديپين براي پايين آوردن فشار خون در پرفشاري خون و تسكين درد قلبي تجويز ميشود. پزشك شما به دلايل ديگري نيز ممكن است اين دارو را برايتان تجويز كند. اين دارو در بدن از طريق ممانعت از ورود كلسيم به داخل سلولها از غشاي سلولي عمل ميكند؛ به همين علت است كه اين دارو را يك داروي مسدودكننده كانال‌هاي كلسيمي مي‌دانند. اين عمل مسدودكنندگي كانال‌هاي كلسيمي موجب كاهش مقدار كلسيم در سلولهاي قلب و رگ‌هاي خوني ميشود، كه به كاهش ضربان قلب و گشادشدن رگ‌هاي خوني منجر ميگردد. بنابراين فشار خون پايين مي‌آيد، جريان خون افزايش مييابد، و بار كاري قلب كاهش پيدا ميكند.
چگونگي مصرف
مقادير متفاوتي از آملوديپين براي علل متفاوتي تجويز ميشود. مهم است كه دارويتان را هر روز سر ساعتي معين مصرف كنيد. آملوديپين معمولاً روزي يكبار مصرف ميشود. معمولاً راحت‌تر است كه صبح‌ها پيش از صبحانه مصرف شود تا فراموش نشود. اين دارو را ميتوان با يا بدون غذا مصرف كرد. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر روزي يكبار آملوديپين مصرف مي‌كنيد و يك نوبت را فراموش كرده‌ايد ، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. البته اگر كمتر از 8 ساعت به نوبت بعدي مانده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه منظم دارويي‌تان بازگرديد. هيچگاه مقدار دارو را دوبرابر نكنيد و نيز پيش از مشورت با پزشكتان آن را قطع نكنيد. در صورت نياز به قطع آملوديپين، اين كار بايد به صورت تدريجي صورت گيرد. در اكثر مواردي كه آملوديپين به خاطرشان تجويز ميشود، دارو به مهار بيماري كمك ميكند نه آنكه آن را درمان كند. اين بدان معنا است كه حتي اگر احساس بهبودي داريد ممكن است لازم باشد آملوديپين را سالها يا تا پايان زندگي مصرف كنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز علايم نادر ولي جدي زير آملوديپين را قطع كرده با پزشكتان تماس بگيريد: درد قفسه سينه؛ مشكل در تنفس؛ تنگي نفس يا خس‌خس سينه؛ ضربان قلب كمتر از 50 در دقيقه يا فشار خون سيستولي (عدد بزرگتر فشار خون) كمتر از 90 ميلي‌متر جيوه؛ سرگيجه يا سياهي رفتن چشم هنگام برخاستن از حالت خوابيده يا نشسته؛ تورم دست و پا يا افزايش وزن ناگهاني (بيش از 1/5 كيلو گرم در 48-24 ساعت)؛ التهاب لثه‌ها؛ لرزش دستها و انگشتان؛ سفتي عضلات دست و پا؛ مشكل در صحبت كردن يا بلع؛ از دست رفتن تعادل؛ بثورات جلدي، افسردگي؛ تپش قلب (احساس ضربان قلب در سينه). علايم زير ممكن است تا تنظيم شدن بدنتان به دارو رخ دهند: سردرد، خوابآلودگي، خستگي، خشكي دهان، برافروختگي و احساس گرما، تهوع، يا يبوست يا اسهال. اگر اين علايم ادامه يافته يا مشكل‌ساز شدند، وضعيت را با پزشكتان در ميان بگذاريد.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آملوديپين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به آملوديپين يا ديگر داروهاي مسدودكننده كانال‌هاي كلسيمي.
شيردهي يا بارداري.
در حال مصرف داروهاي ديگر، به ويژه كاربامازپين، سيكلوسپورين، استروييدها، ساير داروهاي فشار خون يا قلبي (داروهاي مُدِر، داروهاي مسدودكننده بتا، كينيدين، ديجوكسين، ديزوپيراميد، فلكاينيد، پروكايناميد).
سابقه يا ابتلا به حساسيت، فشار خون پايين، حمله قلبي، يا بيماري كليوي و كبدي.در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آملوديپين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به آملوديپين يا ديگر داروهاي مسدودكننده كانال‌هاي كلسيمي.
شيردهي يا بارداري.
در حال مصرف داروهاي ديگر، به ويژه كاربامازپين، سيكلوسپورين، استروييدها، ساير داروهاي فشار خون يا قلبي (داروهاي مُدِر، داروهاي مسدودكننده بتا، كينيدين، ديجوكسين، ديزوپيراميد، فلكاينيد، پروكايناميد).
سابقه يا ابتلا به حساسيت، فشار خون پايين، حمله قلبي، يا بيماري كليوي و كبدي.
هنگام مصرف آملوديپين توصيه ميشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
در مورد ميزان فعاليت قابل قبول بر اساس وضعيت بدنيتان با پزشكتان مشورت كنيد. آملوديپين ممكن است با كاستن يا رفع درد قفسه سينه موجب شود تا بيش از اندازه فعاليت كرده و به خود فشار آوريد.
وزنتان را نسبت به قدتان در يك محدوده مناسب نگاه داريد. در صورت نياز براي كاهش وزن از پزشكتان كمك بگيريد.
در صورتي كه براي كاهش فشار خون آملوديپين مصرف مي‌كنيد مصرف سديم (نمك) خود را محدود كنيد. از پزشكتان درخواست كنيد دستورات تغذيه‌اي در اختيارتان بگذاريد يا شما را به يك متخصص تغذيه معرفي كند.
اگر سيگاري هستيد، سيگار را ترك كنيد. از پزشكتان بخواهيد تا شما را به يك مشاور يا گروه ترك سيگار معرفي كنند.
الكل مصرف نكنيد.
به آرامي از حالت خوابيده به نشسته يا نشسته به ايستاده تغيير وضعيت دهيد تا دچار سرگيجه و سياهي رفتن چشم يا غش نشويد.
بهداشت دهان و دندان‌تان را به خوبي حفظ كنيد؛ مسواك بزنيد، دندان‌هايتان را نخ بكشيد و مرتب به دندانپزشك مراجعه كنيد تا از مشكلات دنداني و لثه‌اي ناشي از اين دارو پيشگيري شود.
مقدار كافي دارو براي روزهاي تعطيل در دسترس داشته باشيد.
يك برگه شناسايي پزشكي كه نشان دهد آملوديپين مصرف مي‌كنيد به همراه داشته باشيد.
پزشكان ديگر را از اينكه آملوديپين مصرف مي‌كنيد مطلع سازيد، چرا كه اين دارو ممكن است روي برخي آزمون‌هاي آزمايشگاهي تأثير بگذارد.
آملوديپين را دور از دسترس كودكان، و دور از حرارت، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگاه داريد (در اين شرايط آملوديپين فاسد ميشود).
آملوديپين تاريخ گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف آملوديپين نبايد
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگي كنيد يا با وسايل خطرناك كار كنيد. در صورتي كه خوابآلودگي يا سرگيجه مشكل‌ساز شدند با پزشكتان مشورت كنيد.
پيش از تأييد پزشكتان داروهايي ديگر به ويژه محرك‌هاي بدون نياز به نسخه و داروهاي ضدسرفه يا سرماخوردگي را مصرف كنيد.
lovergod14paramourand
04-11-2006, 16:35
اگزاسيلين Oxacillin
در مورد اين دارو
اگزاسيلين يك آنتي‌بيوتيك رايج است كه براي درمان انواع زيادي از عفونتهاي ناشي از باكتري‌ها مثل سينوزيت يا عفونتهاي پوستي و تنفسي استفاده ميشود.
چگونگي مصرف
اگزاسيلين بايد با شكم خالي، حداقل يك ساعت قبل يا 2 ساعت پس از صرف غذا، خورده شود. اگزاسيلين بايد در طي شبانه‌روز در نوبت‌هايي با فواصل يكسان مصرف شود تا سطح آن در خون ثابت باقي بماند. مثلاً اگر قرار است روزي 4 نوبت خورده شود، ميشود هر 6 ساعت (مثلاً 12 ظهر، 6 عصر، 12 شب و 6 صبح). اگر اين با برنامه كاري يا خواب شما تداخل دارد، براي تعيين يك برنامه مناسبتر از پزشكتان كمك بگيريد. مهم است كه دارو را سر وقت و به طور كامل مصرف كنيد، حتي اگر احساس بهبودي مي‌كنيد. اگر پيش از اتمام دارو آن را قطع كنيد ممكن است علايمتان عود كند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آورديد مصرفش كنيد. البته، اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد و مقدار دارو را دو برابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از علايم زير فوراً با پزشكتان تماس بگيريد: اسهال شديد يا اسهال خفيف ولي مداوم؛ زردي پوست يا چشمها، سردرد، تهوع، و استفراغ، سوزش دهان يا زبان، خارش يا ترشح واژن، يا پلاك‌هاي سفيد در دهان يا روي زبان. يك پاسخ حساسيتي نادر به آنتي‌بيوتيك‌ها آنافيلاكسي است، كه به توجه و مراقبت فوري پزشكي نياز دارد. از آنجا كه آنافيلاكسي به سرعت پيشرفت ميكند، در صورت بروز تورم لب‌ها يا دور چشم؛ بثورات جلدي؛ كهير؛ يا تورم‌هاي پوستي؛ تب؛ غش ناگهاني؛ ضربان قلب تند؛ يا خس‌خس سينه يا مشكل در تنفس، مصرف دارو را قطع كرده، فوراً با يك مركز فوريتهاي پزشكي تماس بگيريد.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف اگزاسيلين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به هر نوع ماده غذايي، نگهدارندهها، رنگ‌هاي خوراكي، يا داروهاي ديگر، به ويژه آنتي‌بيوتيك‌ها (پني‌سيلين‌ها، سفالوسپورين‌ها)
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه داروهاي ضد انعقاد (رقيق‌كننده‌هاي خون، نظير وارفارين)، داروهاي نقرس (پروبنسيد)، و آنتي‌بيوتيك‌هاي ديگر (آمنيوگليكوزيدها، اريترومايسين، تتراسايكلين).
سابقه يا ابتلا به مشكلات خونريزي دهنده (نظير زخم‌هاي معده، هموفيلي، يا كمبود پلاكتي)، كوليت (التهاب روده بزرگ) مرتبط با مصرف آنتي‌بيوتيك، يا بيماريهاي كبدي
هنگام مصرف اگزاسيلين توصيه ميشود
حتي در صورت احساس بهبودي دارو را تا آخر مصرف كنيد تا عفونت بدنتان درمان شده، از عود بيماري جلوگيري شود.
براي جلوگيري از اسهال ناشي از اين دارو ماست بخوريد.
اگزاسيلين را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نورمستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط اگزاسيلين فاسد ميشود). محلول خوراكي اگزاسيلين را پس از آماده كردن در يخچال نگهداري كنيد و پيش از مصرف شيشه دارو را به خوبي تكان دهيد.
از قطره‌چكان يا پيمانه همراه دارو براي اندازه‌گيري استفاده كنيد.
اگر ظرف 3 روز از درمان با اگزاسيلين احساس بهبودي نداريد، با پزشكتان مشورت كنيد.
هنگام مصرف اگزاسيلين نبايد
از اين دارو به ديگران بدهيد؛ ممكن است آنها به اگزاسيلين حساسيت داشته باشند.
دارو را پس از تاريخ مصرفش استفاده كنيد.
پيش از اتمام دارو آن را قطع كنيد؛ مگر به دستور پزشكتان.
lovergod14paramourand
05-11-2006, 16:19
ليتيوم Litium
در مورد اين دارو
ليتيوم براي درمان مرحله شيدايي در اختلال دوقطبي (شيدايي ـ افسردگي) و افسردگي تجويز ميشود. اين دارو از فراواني و شدت تغييرات خلقي مي‌كاهد و به شما اجازه ميدهد كنترل بيشتري برروي احساسات خود داشته باشيد.
چگونگي مصرف
مقدار تجويزي ليتيم براي افراد مختلف متفاوت است. هيچگاه كمتر يا بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. ممكن است 3-1 هفته طول بكشد تا اثرات ليتيوم ظاهر شود، اما مهم است كه حتي در صورت احساس بهبودي مصرف دارو را ادامه دهيد. اگر از قرصها يا كپسول‌هاي طولاني رهش يا كند رهش استفاده مي‌كنيد، آنها را نشكنيد، خرد نكنيد، و نجويد؛ اين نوع قرصها را بايد به همان صورت ببلعيد. شكل شربت ليتيم را ميتوان پيش از مصرف در مقدار كمي آب ميوه يا نوشيدني‌هاي ديگر رقيق كرد؛ فقط اطمينان حاصل كنيد كه تمام مقدار لازم از دارو را مصرف مي‌كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آوريد مصرفش كنيد. اما اگر كمتر از 4 ساعت (6 ساعت در مورد قرصها يا كپسول‌هاي طولاني رهش يا كند رهش) به زمان مصرف نوبت بعدي مانده بود، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي منظمتان برگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از علايم زير، مصرف ليتيم را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: غش، ضربان قلب تند، كند يا نامنظم؛ ضعف يا خستگي غيرمتعارف؛ افزايش وزن؛ سرگيجه؛ تهوع يا استفراغ؛ مشكلات بينايي يا چشم درد؛ كبودي و درد در انگشتان دست و پا؛ سردي بازوها و پاها؛ اسهال؛ خواب آلودگي؛ تكلم نامفهوم؛ لرزش بدن؛ گيجي؛ تاري ديد؛ تشنج؛ آكنه؛ بي‌اختياري ادراري يا عدم توانايي كنترل ادرار
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف ليتيوم، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به ليتيم يا داروهاي ديگر، غذاها، رنگ‌هاي خوراكي، يا نگهدارنده
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه داروهاي ضد التهابي غيراستروئيدي، داروهاي ضد روان‌پريشي (كلرپرومازين، هالوپريدول، موليدون)، يا داروهاي مدر
سابقه يا ابتلا به مشكلات قلبي يا فشارخون، صرع، پاركينسونيسم، از دست دادن شديد مايعات يا عفونت، احتباس ادراري، يا مشكلات كليوي
هنگام مصرف ليتيوم توصيه ميشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد. براي جلوگيري از خاصيت مليني، و تحريك و آسيب به معده و نيز لرزش دست ليتيم را با غذا مصرف كنيد تا آهسته‌تر جذب شود. روزي 3 تا 6 ليتر آب بنوشيد و به مقدار كافي سديم (نمك) بخوريد. تا پيش از آگاهي از اثر دارو بر بدنتان در هنگام رانندگي يا كار با وسايل خطرناكي كه احتياج به هوشياري كامل دارند، احتياط كنيد. ليتيم در برخي افراد موجب خوابآلودگي يا سرگيجه ميشود. در هنگام ورزش، استفاده از حمام بخار (سونا)؛ يا طي فعاليت‌هايي كه موجب از دست‌رفتن آب بدن ميشوند؛ در هواي گرم؛ هنگام تب و تعريق شديد، يا استفراغ و اسهال احتياط كنيد. اين كاهش مايعات بدن ممكن است موجب مسموميت با ليتيوم شود. يك برگه شناسايي با خود به همراه داشته باشيد كه نشان دهد ليتيم مصرف مي‌كنيد. ليتيم را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب قرار دهيد (در اين شرايط ليتيم فاسد ميشود). ليتيم تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان از در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف ليتيوم نبايد
كپسول‌هاي كند رهش را با اشكال دارويي ديگر ليتيم عوض كنيد؛ بدن آنها را به مقادير متفاوتي جذب ميكند.
مقدار زيادي قهوه، چاي يا كولا بنوشيد زيرا اين نوشيدني‌ها خواص افزاينده ادرار دارند.
پيش از مشورت با پزشكتان وزنتان را كاهش دهيد. از دست‌دادن آب و نمك در طي رژيم گرفتن ممكن است منجر به مسموميت با ليتيوم شود.
lovergod14paramourand
06-11-2006, 11:26
آزيترومايسين Azithromycin
در مورد اين دارو
آزيترومايسين يك آنتي‌بيوتيك است كه براي گلودرد استرپتوكوكي، برونشيت، برخي انواع سينه‌پهلو (پنوموني)، و عفونتهاي كلاميديايي تجويز ميشود.
چگونگي مصرف
آزيترومايسين بايد با شكم خالي خورده شود، حداقل 1 ساعت قبل يا 2ساعت بعد از غذا. اين دارو براي بعضي از عفونت‌ها به صورت تك‌نوبتي تجويز ميشود يا در ساير موارد به شكل روزي يك نوبت براي 5 روز. مهم است كه دارو سر وقت و به‌طور كامل مصرف شود، حتي در صورت احساس بهبودي. چنانچه پيش از مصرف تمام دارو آن را قطع كنيد علايمتان ممكن است برگشت كنند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. البته اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، اين نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه منظم دارويي‌تان بازگرديد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم زير، مصرف آزيترومايسين را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: اسهال، دردهاي شكمي، تهوع و استفراغ، زخم‌هاي دهاني يا زبان، خارش يا ترشح واژن، پلاك‌هاي سفيد در دهان يا روي زبان، تب، درد مفصلي يا بثورات جلدي. يك پاسخ حساسيتي نادر به آنتي‌بيوتيك‌ها آنافيلاكس است كه نيازمند توجه و مراقبت فوري پزشكي ميباشد. از آنجايي كه آنافيلاكس به سرعت پيشرفت ميكند، در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم، كهير يا تورم‌هاي پوستي، غش ناگهاني، ضربان قلب تند يا خس‌خس سينه يا مشكل در تنفس، مصرف دارو را قطع كرده بلافاصله با يك مركز خدمات اضطراري پزشكي تماس بگيريد.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آزيترومايسين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به آزيترومايسين، اريترومايسين، يا آنتي‌بيوتيك‌هاي ديگر.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه كاربامازپين، سيكلوسپورين، ضدانعقادها (رقيق كننده‌هاي خون مثل وارفارين)، تئوفيلين، و آنتي‌اسيدهاي حاوي آلومينيم/ منيزيم.
سابقه يا ابتلا به بيماري كبدي.
هنگام مصرف آزيترومايسين توصيه ميشود
حتي در صورت احساس بهبود دوره كامل دارويتان را مصرف كنيد تا عفونت در بدنتان درمان شده، از عود بيماري جلوگيري شود.
اگر ظرف 3 روز از آغاز درمان با آزيترومايسين احساس بهبودي نکرديد با پزشكتان مشورت كنيد.
آزيترومايسين را دور از دسترس كودكان، دور از گرما، نور مستقيم و حرارت مرطوب نگه داريد (در اين شرايط آزيترومايسين فاسد ميشود).
هنگام مصرف آزيترومايسين نبايد
از داروهاي تاريخ مصرف گذشته استفاده كنيد.
پيش از اتمام دارويتان آن را قطع كنيد، مگر به دستور پزشكتان.
lovergod14paramourand
06-11-2006, 11:28
ايزوسوربايد Isosorbide
در مورد اين دارو
ايزوسوربايد براي كاهش آنژين صدري تجويز ميشود. آنژين صدري درد قفسه سينه‌اي است كه مشخصاً كمتر از 15 دقيق طول مي‌كشد و ناشي از خونرساني ضعيف به ماهيچه قلبي است. اين دارو در سه مورد مفيد است و كاربرد دارد: (1) تخفيف يك آنژين صدري با مصرف دارو پس از شروع درد، (2) جلوگيري از حمله قلبي با مصرف دارو درست پيش از بروز حمله، و (3) كاهش تعداد حملات با مصرف دايمي و منظم دارو. قرص زير زباني ايزوسوربايد براي تخفيف يا جلوگيري از حملات آنژين محتمل مصرف ميشود. قرص معمولي، قرص جويدني، قرص طولاني رهش، كپسول و كپسول طولاني رهش ايزوسوربايد براي پيشگيري از حملات آنژين استفاده ميشوند.
چگونگي مصرف
دارو را درست مطابق تجويز پزشك مصرف كنيد. اگر مطمئن نيستيد كه چه شكلي از دارو را مصرف مي‌كنيد، قبل از استفاده از دارو با پزشكتان مشورت كنيد. هر شكل از ايزوسوربايد دستور مصرف خاص خودش را دارد:
قرص زير زباني ايزوسوربايد براي تخفيف يا جلوگيري از درد يك حمله آنژين مصرف ميشود. اين قرصها را نبايد بلعيد، خرد كرد، يا جويد، بلكه بايد در زير زبان يا ميان لب يا گونه و لثه‌هاي فوقاني قرار داد. وقتي قرص را در محل قرار داده‌ايد، سيگار نكشيد و چيزي نخوريد و ننوشيد. با آغاز درد آنژيني، بنشينيد و يك قرص را زير زبان يا بين گونه و لثه بالايي قرار دهيد. اگر احساس غش، سرگيجه يا سياهي رفتن چشم داشتيد، چند نفس عميق بكشيد و سرتان را بين دو زانوي‌تان نگه داريد تا اينكه اين احساس از بين برود. ميتوان هر 5 دقيقه تا دوبار ديگر دارو را تكرار كرد. اگر پس از 15 دقيقه با مصرف 3 قرص دردتان برطرف نشد، با پزشكتان يا يك مركز فوريتهاي پزشكي تماس بگيريد، يا از كسي بخواهيد شما را فوراً به يك بخش فوريتهاي پزشكي برساند. اگر ايزوسوربايد را براي پيشگيري از حمله آنژيني مصرف مي‌كنيد، 15-10 دقيقه پيش از هر فعاليت تنش‌زايي كه قبلاً هم موجب حمله مي‌شده است يك قرص زير زبان بگذاريد. ايزوسوربايد را در يك محل خنك و خشك نگهداري كنيد. اين دارو در معرض هوا، گرما، و رطوبت فاسد ميشود.
قرصهاي جويدني ايزوسوربايد براي تخفيف يا جلوگيري از يك حمله آنژيني مصرف ميشوند. اين نوع قرص بايد به خوبي جويده شود و براي 12-1 دقيقه در دهان نگه داشته شود تا از طريق مخاط دهان جذب شود. در صورت احساس سياهي رفتن چشم غش، يا سرگيجه، چند نفس عميق بكشيد و سرتان را ميان دو زانو نگه داريد تا اين احساس رفع شود. دارو را ميتوان با فاصله 5 دقيقه دو نوبت ديگر تكرار كرد (مجموعاً سه نوبت). اگر پس از 15 دقيقه با سه قرص درد تسكين نيافت، با پزشكتان يا يك مركز فوريتهاي پزشكي تماس بگيريد، يا از كسي بخواهيد شما را بلافاصله به بخش فوريتهاي يك بيمارستان برساند. اگر ايزوسوربايد را براي پيشگيري از حمله آنژيني مصرف مي‌كنيد، 15-10 دقيقه پيش از هر فعاليت تنش‌زايي كه قبلاً نيز موجب حمله شده است، يك قرص را بجويد و در دهان نگاه داريد. اين قرص ميتواند به مدت يك ساعت از بروز درد آنژيني جلوگيري كند. قرصها را در محل سرد و خشك نگهداري كنيد. اين دارو در معرض هوا، گرما و رطوبت فاسد ميشود.
انواع ديگر قرص و كپسول‌هاي ايزوسوربايد را بايد درسته همراه با يك ليوان پر از آب با معده خالي (يك ساعت قبل يا دو ساعت بعد از غذا) بلعيد. اين داروها را بايد در محل سرد و خشك نگهداري كرد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. اگر كمتر از 2 ساعت تا نوبت بعدي باقي مانده نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از علايم زير با پزشكتان تماس بگيريد: تاري ديد، خشكي دهان، سردرد شديد، يا بثورات جلدي. علايم مسموميت در اثر مصرف بيش از حد ايزوسوربايد عبارتند از: كبودي لب‌ها، بستر ناخن‌ها، و كف دستها؛ سرگيجه شديد؛ احساس فشار در سر؛ مشكل در تنفس؛ خستگي شديد؛ ضربان قلب تند؛ تب؛ و تشنج. برخي از مصرف كنندگان ايزوسوربايد همچنين ممكن است دچار سردرد خفيف، برافروختگي صورت و گردن، و تهوع شوند. با استفاده مداوم از دارو سردرد معمولاً طي چند روز تا چند هفته رفع خواهد شد. اين سردردها را ميتوان با مسكن‌هاي معمولي تسكين داد. اگر اين علايم مشكل‌ساز شوند يا نمي‌دانستيد كه براي تسكين سردردتان چه دارويي مصرف كنيد با پزشكتان مشورت كنيد.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف ايزوسوربايد، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به هر نوع ماده غذايي، نگهدارندهها، يا رنگ‌هاي خوراكي، ايزوسوربايد، يا داروهاي ديگر (به ويژه نيتراتها و نيتريت‌ها)
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه الكل، داروهاي پرفشاري خون، يا ديگر داروهاي قلبي
سابقه يا ابتلا به خونريزي مغزي يا ضربه به سر اخير، كم‌خوني، گلودرد (افزايش فشار داخل چشم)، پركاري تيروئيد، مشكلات قلبي، يا بيماريهاي كليوي.
هنگام مصرف ايزوسوربايد توصيه ميشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
به آرامي از حالت نشسته يا خوابيده برخيزيد تا دچار سرگيجه و سياهي رفتن چشم نشويد.
اگر سيگاري هستيد، سيگار را ترك كنيد. از پزشكتان بخواهيد شما را به يك مشاور يا گروه ترك سيگار معرفي كند.
يك برگه شناسايي پزشكي به همراه داشته باشيد كه نشان دهد ايزوسوربايد مصرف مي‌كنيد.
lovergod14paramourand
08-11-2006, 15:17
در مورد اين دارو
نيتروفورانتوئين يك داروي ضدميكروبي رايج براي درمان عفونتهاي دستگاه ادراري است.
چگونگي مصرف
براي جلوگيري از ناراحتي معده، نيتروفورانئوئين بايد با غذا يا شير خورده شود. دارو معمولاً در طي شبانه‌روز در نوبت‌هايي با فواصل يكسان مصرف ميشود تا سطح دارو در خون ثابت باقي بماند. مثلاً اگر قرار است روزي 4 نوبت مصرف شود، هر 6 ساعت (مثلاً 6 صبح، 12 ظهر، 6 عصر، و 12 شب). اگر اين زمانبندي با برنامه كاري يا خواب شما مغايرت دارد، براي تعيين يك برنامه مناسبتر از پزشكتان كمك بگيريد. مهم است كه دارو را سر وقت و به‌طور كامل مصرف كنيد، حتي اگر احساس بهبودي مي‌كنيد. اگر پيش از اتمام دارويتان آن را قطع كنيد علايمتان ممكن است عود كند. اگر شكل سوسپانسيون دارو را مصرف مي‌كنيد، قبل از مصرف شيشه آن را به خوبي تكان دهيد و فقط از پيمانه داخل جعبه دارو براي اندازه‌گيري مقدار دارو استفاده كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. البته اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از علايم زير با پزشكتان تماس بگيريد: عفونت ريه‌ها (درد قفسه سينه، تب، لرز، سرفه، مشكل در تنفس)؛ خارش؛ بثورات جلدي، يا دردهاي مفصلي؛ سرگيجه، خوابآلودگي، خستگي، يا سردرد؛ گلودرد و تب؛ يا بي‌حسي يا گزگز صورت يا دهان علايم ديگري نيز ممكن است رخ دهند، ولي فقط اگر مشكل‌ساز شدند نياز است با پزشك در ميان گذاشته شوند: ناراحتي معده، تهوع، استفراغ يا اسهال. خوردن دارو همراه با غذا اين علايم را كاهش ميدهد. رنگ ادرارتان نيز ممكن است قهوه‌اي شود كه نتيجه مصرف نيتروفورانتوئين بوده و بي‌خطر است.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف نيتروفورانتوئين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به نيتروفورانتوئين يا داروهاي ديگر
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به‌ويژه داروهاي ضد ديابت خوراكي، سولفوناميدها، داروهاي ضد نقرس (پروبنسيد، سولفين پيرازون)، يا داروهايي كه سميت عصبي دارند يا داروهايي كه روي خون اثر مي‌گذارند.
سابقه يا ابتلا به كمبود G6pd (بيماري باقلا كه يك اختلال ارثي گويچه‌هاي قرمز خون است)، نوروپاتي محيطي (بيماريهاي اعصاب محيطي)، يا بيماريهاي كليوي يا ريوي
هنگام مصرف نيتروفورانتوئين توصيه ميشود
حتي در صورت احساس بهبودي دارو را تا آخر مصرف كنيد تا عفونت بدنتان درمان شده، از عود بيماري جلوگيري شود.
روزي هشت ليوان آب بنوشيد، مگر اين كه پزشكتان دستور ديگري داده باشد.
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
پيش از پرداختن به رانندگي يا كار با وسايلي كه نياز به هوشياري كامل دارند از پاسخ بدنتان نسبت به اين دارو مطمئن شويد. نيتروفورانتوئين در برخي افراد موجب سرگيجه يا خوابآلودگي ميشود.
نيتروفورانتوئين را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم يا حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط نيتروفورانتوئين فاسد ميشود). مراقب باشيد سوسپانسيون نيتروفورانتوئين يخ نزند.
اگر ظرف 3 روز از شروع درمان با نيتروفورانتوئين احساس بهبودي نداشتيد، با پزشكتان مشورت كنيد.
هنگام مصرف دسيپرامين نبايد
دارو را پس از تاريخ مصرفش استفاده كنيد.
پيش از اتمام دارو مصرفش را قطع كنيد؛ مگر به دستور پزشكتان
lovergod14paramourand
08-11-2006, 15:17
در مورد اين دارو
والپروئيك اسيد براي درمان صرع اَبسنس ساده و مركب تجويز ميشود. در اين نوع صرع بيمار به‌طور ناگهاني دچار از دست دادن هوشياري ميشود به‌طوري كه چهره‌اش بي‌حالت شده، بي‌حركت باقي مي‌ماند. والپروئيك اسيد كمك ميكند تا دفعات بروز اين صرع كمتر گردد.
چگونگي مصرف
مقدار تجويزي والپروئيك اسيد بر اساس پاسخ باليني بيمار و سطح دارو در خون تعيين ميشود. دارو را ميتوان با يا بدون غذا مصرف كرد. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر شكل مايع (سوسپانسيون) والپروئيك اسيد را مصرف مي‌كنيد، فقط از پيمانه داخل جعبه دارو يا پيمانه‌اي كه پزشك در اختيارتان گذاشته است براي اندازه‌گيري داروي مصرفي استفاده كنيد. شربت اين دارو را ميتوان با مقدار كمي آب‌ميوه يا غذا مخلوط كرد تا راحت‌تر خورده شود. مراقب باشيد سوسپانسيون يا شربت اين دارو در يخچال منجمد نشود. اگر كپسول والپروئيك اسيد مصرف مي‌كنيد، آن را درسته ببلعيد و كپسول‌ها را نشكنيد، خرد نكنيد، يا نجويد. اگر روزي يك نوبت والپروئيك اسيد مصرف مي‌كنيد و حال يك نوبت را فراموش كرده‌ايد ، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. البته اگر روزي دو يا چند نوبت والپروئيك اسيد مي‌خوريد و حال يك نوبت را فراموش كرده‌ايد، در صورتي كه ظرف 6 ساعت آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد و نوبت‌هاي باقيمانده آن روز را در فواصل يكسان بخوريد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي بود، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم نادر ولي جدي زير مصرف والپروئيك اسيد را قطع كرده با پزشكتان تماس بگيريد: گيجي، تغييرات خلقي يا رفتاري؛ تاري ديد؛ حركت‌هاي غيرعادي چشمها به عقب و جلو، دوبيني، مشاهده لكه در ميدان بينايي؛ افزايش دفعات صرع؛ كبودي يا خونريزي غيرعادي؛ خون در ادرار يا مدفوع؛ بياشتهايي؛ تهوع و استفراغ؛ درد شكمي شديد؛ خستگي و ضعف؛ زردي پوست يا چشمها. علايم زير ممكن است رخ دهند، كه اگر مشكل‌ساز شدند ميتوان آنها را با پزشك مطرح كرد: اسهال، يبوست، سرگيجه يا خوابآلودگي خفيف، سوءهاضمه، تهوع و استفراغ، سردرد، بي‌قراري، مشكل در به خواب رفتن، ريزش مو، تغييرات دوره ماهانه، بثورات جلدي، افت مهارتهاي حركتي بدني، يا كاهش يا افزايش وزن غيرعادي.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف والپروئيك اسيد، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به والپروئيك اسيد يا ديوالپروكس.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه ضدتشنج‌هاي ديگر (فنيتوئين، كاربامازپين)؛ باربيتورات‌ها؛ پريميدون؛ الكل؛ متادون؛ داروهاي خواب؛ داروهاي ضدافسردگي؛ داروهاي آرامبخش يا ساير داروهاي ضعيف‌كننده دستگاه عصبي مركزي؛ داروهاي ضدانعقاد؛ يا داروهاي ضدمالاريا.
سابقه يا ابتلا به بيماريهاي كبدي.
هنگام مصرف والپروئيك اسيد توصيه ميشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
براي جلوگيري از ناراحتي معده والپروئيك اسيد را با غذا مصرف كنيد.
از مصرف الكل و ساير داروهاي ضعيف‌كننده دستگاه اعصاب مركزي (آرامبخش‌ها) اجتناب كنيد.
پيش از عمل جراحي، كارهاي دندانپزشكي، يا درمانهاي اضطراري ساير پزشكان را از اينكه والپروئيك اسيد مصرف مي‌كنيد مطلع سازيد. اين دارو ممكن است زمان خونريزي را افزايش دهد و با برخي آزمون‌هاي آزمايشگاهي تداخل كند.
يك برگه شناسايي پزشكي همراه داشته باشيد كه نشان دهد والپروئيك اسيد مصرف مي‌كنيد.
والپروئيك اسيد را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط والپروئيك اسيد فاسد ميشود).
والپروئيك اسيد تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان، در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف والپروئيك اسيد نبايد
پيش از مشورت با پزشكتان مصرف هر دارويي را شروع يا قطع كنيد. ساير داروها ممكن است بر چگونگي اثر والپروئيك اسيد بر بدنتان تأثير بگذارند.
پيش از اطمينان يافتن از پاسخ بدنتان به دارو رانندگي كنيد يا با وساير خطرناك كار كنيد؛ اين دارو برخي افراد را دچار سرگيجه و خوابآلودگي ميكند و سطح هوشياري‌شان را پايين مي‌آورد.
پيش از هماهنگي با پزشكتان دارو را قطع كنيد. اگر مدتي است فنيتوئين مصرف مي‌كنيد، براي قطع اين دارو مقدارش بايد به تدريج كاهش يابد.
lovergod14paramourand
08-11-2006, 15:20
در مورد اين دارو
وارپاميل براي كنترل پرفشاري خون، آنژين صدري (درد قلبي قفسه سينه)، و بي‌نظمي ضربان قلب و نيز جلوگيري از سردرد ميگرني تجويز ميشود. پزشكتان ممكن است به‌دلايل ديگري نيز برايتان وراپاميل تجويز كند. اين دارو در بدن از طريق جلوگيري از ورود كلسيم به داخل سلولها عمل ميكند؛ به‌همين علت است كه آن را مسدودكننده كانال كلسيمي مي‌نامند. اين خاصيت مسدودكنندگي باعث ميشود مقدار كلسيم در سلولهاي عروق خوني و قلب كاهش يابد و به‌دنبالش ضربان قلب كندتر و عروق خوني گشادتر شوند. كه در نتيجه فشارخون پايين مي‌آيد، جريان خون افزايش مييابد، و از باركاري قلب نيز كاسته ميشود.
چگونگي مصرف
مهم است كه هر روز دارويتان را سر ساعت معيني مصرف كنيد. انواع طولاني اثر وارپاميل معمولاً روزي يك بار مصرف ميشوند. معمولاً بهتر است دارو ناشتا خورده شود تا بعداً فراموش نشود. اگر روزي چند نوبت وارپاميل مصرف مي‌كنيد بايد تلاش كنيد، هيچ نوبتي فراموش نشود. اكثر انواع وارپاميل را ميتوان با يا بدون غذا مصرف كرد، بجز دو نوع خاص (كالان طولاني رهش و ايزوپتين طولاني رهش) كه معده را ناراحت ميكنند و بايد با غذاخورده شوند. هرروز پيش از خوردن وراپاميل، نبضتان را يك دقيقه بشماريد (اگر اين كار را بلد نيستيد از يك پزشك يا پرستار بخواهيد به شما آموزش دهد). اگر نبضتان 50 يا كمتر بود. پيش از خوردن وارپاميل آن روز با پزشكتان مشورت كنيد. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، اگر بيش از 8 ساعت تا نوبت بعدي مانده بود، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرف كنيد. در غير اينصورت نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان باز گرديد. در مواردي كه بيش از يك نوبت در روز وارپاميل مي‌خوريد اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده بود، نوبت فراموش شده را رها كنيد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد و بدون مشورت با پزشكتان آن را قطع نكنيد. پيش از قطع وارپاميل مقدارش بايد به تدريج كاهش يابد. در اكثر مواردي كه وراپاميل تجويز ميشود، بيماري را كنترل ميكند نه درمان. بنابراين ممكن است لازم باشد آن را سالها يا تا پايان عمر مصرف كنيد، حتي اگر احساس بهبودي داشته باشيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از علايم زير مصرف وارپاميل را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: درد قفسه سينه؛ مشكل در تنفس، تنگي نفس، يا خس‌خس سينه؛ ضربان قلب زير 50 در دقيقه؛ سرگيجه يا سياهي رفتن چشم شديد پس از برخاستن از وضعيت خوابيده يا نشسته؛ تورم دستها و پاها يا افزايش وزن ناگهاني (5/1 كيلو در 48-24 ساعت)؛ التهاب لثه‌ها؛ بثورات جلدي؛ يا تپش قلب (احساس تكان خوردن شديد قلب در قفسه سينه). علايم زير ممكن است تا عادت كردن بدنتان به دارو رخ دهند: سردرد، سرگيجه، خستگي، ضعف، گرگرفتگي و احساس گرما، تهوع، يا يبوست. اگر اين علايم ادامه يافتند يا مشكل‌ساز شدند، وضعيت را با پزشكتان در ميان بگذاريد.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف وارپاميل، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به وراپاميل يا ديگر مسدودكننده‌هاي كانال كلسيمي
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به‌ويژه كاربامازپين، سيكلوسپورين، استروئيدها، يا ديگر داروهاي فشارخون يا قلب (داروهاي مُدر، مسدودكننده‌هاي بتا، كينيدين، ديگوكسين، ديزوپيراميد، فلكاينيد، يا پروكايناميد).
سابقه يا ابتلا به حساسيت‌ها، كم‌فشاري خون، حملات قلبي، يا بيماريهاي كليوي يا كبدي
هنگام مصرف وارپاميل توصيه ميشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زيرنظر داشته باشد.
در مورد يك سطح فعاليت بدني بي‌خطر با پزشكتان مشورت كنيد. وارپاميل ممكن است درد قفسه سينه را كاهش دهد يا حتي از آن جلوگيري كند و در نتيجه شما بيشتر از مقدار مجاز فعاليت كنيد.
وزنتان را متناسب با قد و استخوانبنديتان نگاه داريد. در صورت نياز به كاهش وزن از پزشكتان كمك بخواهيد.
اگر وارپاميل را براي درمان پرفشاري خون مصرف مي‌كنيد، نمك كمتر مصرف كنيد. از پزشكتان دستورات تغذيه‌اي بخواهيد يا درخواست كنيد تا براي كمك بيشتر شما را به يك متخصص تغذيه معرفي كند.
اگر سيگاري هستيد، سيگار را ترك كنيد. از پزشكتان بخواهيد شما را به يك مشاور يا گروه ترك سيگار معرفي كند.
الكل ننوشيد.
از حالت خوابيده به نشسته يا ايستاده، يا نشسته به ايستاده آرام تغيير وضعيت دهيد تا دچار سرگيجه، سياهي رفتن چشم و غش نشويد.
براي جلوگيري از مشكلات دنداني و لثه‌اي ناشي از اين دارو بهداشت دهانتان را با زدن مسواك، نخ كشيدن و مراجعه منظم به دندانپزشك حفظ كنيد.
قرصهاي طولاني رهش را درسته ببلعيد؛ آنها را نجويد، نشكنيد يا خرد نكنيد.
اگر با مصرف وراپاميل دچار تهوع شديد، آن را با شير يا غذا بخوريد.
براي روزهاي تعطيل داروي كافي در دسترس داشته باشيد.
يك برگ شناسايي پزشكي همراه داشته باشيد كه نشان دهد وراپاميل مصرف مي‌كنيد.
ساير پزشكان را از اين كه وراپاميل مصرف مي‌كنيد آگاه سازيد؛ اين دارو ممكن است روي برخي آزمون‌هاي آزمايشگاهي تأثير بگذارد.
وراپاميل را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط وراپاميل فاسد ميشود).
وراپاميل تاريخ مصرف گذشته را دور از دستر كودكان، در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف وارپاميل نبايد
تا پيش از مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگي كنيد يا با ابزار خطرناك كه نياز به هوشياري كامل دارند كار كنيد. اگر ضعف يا سرگيجه مشكل‌ساز شد با پزشكتان مشورت كنيد.
بدون مشورت با پزشكتان هيچ دارويي را، حتي داروهاي محرك و سرفه يا سرماخوردگي كه بدون نسخه قابل تهيه هستند، مصرف كنيد.
بدون مشورت با پزشكتان زياد آب گريپ فروت مصرف كنيد. آب گريپ فروت اثرات وراپاميل را افزايش ميدهد.
بدون هماهنگي با پزشكتان نوع وراپاميل مصرفي خود را تغيير دهيد. برخي انواع وراپاميل بايد يك نوبت در روز و برخي انواع چند نوبت در روز مصرف شوند.
lovergod14paramourand
09-11-2006, 11:03
در مورد اين دارو
پني‌سيلين جي (g) يك آنتي‌بيوتيك رايج است. اين دارو براي درمان انواع گوناگوني از بيماريهاي عفوني مثل، عفونتهاي بافت نرم و تنفسي ناشي از باكتري‌ها مصرف ميشود. همچنين اين دارو ميتواند از تب روماتيسمي جلوگيري كند.
چگونگي مصرف
پني‌سيلين جي (g) بايد با شكم خالي، يك ساعت قبل يا دو ساعت پس از غذا، خورده شود تا بهتر جذب شود. نوشابه‌هاي گازدار يا اسيدي (مثل آب پرتقال) جذب اين آنتي‌بيوتيك را كاهش ميدهند. بهتر است پني‌سيلين جي (g) در طي شبانه‌روز در نوبت‌هايي با فواصل يكسان مصرف شود تا سطح آن در خون ثابت باقي بماند. مثلاً، اگر لازم است روزي 4 نوبت پني‌سيلين جي (g) مصرف كنيد، هر 6 ساعت (مثلاً 12 ظهر، 6 عصر، 12 شب و 6 صبح). اگر اين با برنامه كاري يا خواب شما تداخل دارد، براي تعيين يك برنامه دارويي مناسبتر از پزشكتان كمك بخواهيد. مهم است كه دارو سر وقت و به طور كامل مصرف شود، حتي اگر احساس بهبودي داريد. اگر پيش از اتمام دارو، مصرفش را قطع كنيد، علايمتان ممكن است مجدداً عود كنند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آورديد. مصرفش كنيد. البته، اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از علايم زير بلافاصله با پزشكتان تماس بگيريد: كبودي يا خونريزي غير عادي، اسهال شديد يا اسهال خفيف و مداوم، افزايش تب، دل پيچه، بثورات جلدي، سردرد، تهوع و استفراغ، گلودرد يا سوزش زبان، خارش يا ترشح واژن، يا پلاك‌هاي سفيد در دهان يا روي زبان. يك پاسخ حساسيتي نادر به پني‌سيلين جي (g) آنافيلاكسي است، كه نياز به توجه و مراقبت فوري پزشكي دارد. از آنجا كه آنافيلاكسي به سرعت پيشرفت ميكند، در صورت بروز تورم لب‌ها و اطراف چشمها؛ بثورات جلدي، يا تورم‌هاي پوستي؛ تب؛ غش ناگهاني؛ ضربان قلب تند؛ يا خس‌خس سينه يا مشكل در تنفس، مصرف دارو را متوقف ساخته، با يك مركز خدمات اورژانس پزشكي تماس بگيريد.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف پني‌سيلين جي (g) ، پزشكتان را مطلع سازيد: در صورت وجود هر يك از موارد زير پيش از مصرف پني‌سيلين پني‌سيلين جي (g) پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به هر نوع ماده غذايي، نگهدارندهها، رنگ‌هاي خوراكي، يا داروهاي ديگر، به ويژه آنتي‌بيوتيك‌ها (پني‌سلين‌ها، سفالوسپورين‌ها)
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه داروهاي ضدالتهابي استروئيدي (مثل ايبوپروفن، آسپيرين)، داروهاي ضد انعقاد (رقيق‌كننده‌هاي خون نظير وارفارين)، متوتركسات، داروهاي نقرس (پروبنسيد)، داروهاي كاهنده كلسترول خون (كلستيرامين، كلستيپول)، و آنتي‌بيوتيك‌هاي ديگر (آمينوگليكوزيدها، اريترومايسين، تتراسايكلين‌ها)
هنگام مصرف پني‌سيلين‌جي (g) توصيه ميشود
حتي در صورت احساس بهبودي دارو را تا آخر مصرف كنيد تا عفونت بدنتان درمان شده، از عود بيماري جلوگيري شود.
اگر كلستيرامين يا كلسيتپول مصرف مي‌كنيد پني‌سيلين جي (g) را يك ساعت قبل يا دو ساعت پس از مصرف آنها بخوريد (اين دو دارو از داروهاي كاهنده كلسترول خون هستند).
براي كمك به جلوگيري از اسهال به دنبال مصرف اين دارو، ماست بخوريد.
پني‌سيلين جي (g) را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط پني‌سيلين جي (g) فاسد ميشود). سوسپانسيون پني‌سيلين جي (g) را پس از آماده كردن، در يخچال نگهداري كنيد؛ و قبل از مصرف آن شيشه دارو را به خوبي تكان دهيد.
از قطره‌چكان يا پيمانه داخل جعبه دارو براي اندازه‌گيري مقدار دارو استفاده كنيد.
اگر ظرف 3 روز استفاده از اين دارو احساس بهبود نداشتيد، با پزشكتان مشورت كنيد.
هنگام مصرف پني‌سيلين جي (g) نبايد
از اين دارو به ديگران بدهيد؛ آنها ممكن است نسبت به اين دارو واكنش حساسيتي نشان دهند.
دارو را پس از تاريخ مصرفش استفاده كنيد.
پيش از اتمام دارو، مصرفش را قطع كنيد؛ مگر به دستور پزشكتان
lovergod14paramourand
09-11-2006, 11:05
در مورد اين دارو
پني‌سيلين وي (v) يك آنتي‌بيوتيك رايج است. اين دارو براي درمان انواع گوناگوني از بيماريهاي عفوني مثل، عفونتهاي بافت نرم و تنفسي ناشي از باكتري‌ها مصرف ميشود. همچنين اين دارو ميتواند از تب روماتيسمي جلوگيري كند.
چگونگي مصرف
پني‌سيلين وي (v) را ميتوان با يا بدون غذا مصرف كرد. بهتر است پني‌سيلين وي (v) در طي شبانه‌روز در نوبت‌هايي با فواصل يكسان مصرف شود تا سطح آن در خون ثابت باقي بماند. مثلاً، اگر لازم است روزي 4 نوبت پني‌سيلين وي (v) مصرف كنيد، هر 6 ساعت (مثلاً 12 ظهر، 6 عصر، 12 شب و 6 صبح). اگر اين زمانبندي با برنامه كاري يا خواب شما تداخل دارد، براي تعيين يك برنامه دارويي مناسبتر از پزشكتان كمك بخواهيد. مهم است كه دارو سر وقت و به طور كامل مصرف شود، حتي اگر احساس بهبودي داريد. اگر پيش از اتمام دارو، مصرفش را قطع كنيد، علايمتان ممكن است مجدداً عود كنند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آورديد. مصرفش كنيد. البته، اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از علايم زير بلافاصله با پزشكتان تماس بگيريد: كبودي يا خونريزي غير عادي، اسهال شديد يا اسهال خفيف و مداوم، افزايش تب، دل پيچه، بثورات جلدي، سردرد، تهوع و استفراغ، گلودرد يا سوزش زبان، خارش يا ترشح واژن، يا پلاك‌هاي سفيد در دهان يا روي زبان. يك پاسخ حساسيتي نادر به پني‌سيلين وي (v) آنافيلاكسي است، كه نياز به توجه و مراقبت فوري پزشكي دارد. از آنجائيكه آنافيلاكسي به سرعت پيشرفت ميكند، در صورت بروز تورم لب‌ها و اطراف چشمها؛ بثورات جلدي، يا تورم‌هاي پوستي؛ تب؛ غش ناگهاني؛ ضربان قلب تند؛ يا خس‌خس سينه يا مشكل در تنفس، مصرف دارو را متوقف ساخته، با يك مركز خدمات اورژانس پزشكي تماس بگيريد.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف پني‌سيلين وي (v) ، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به هر نوع ماده غذايي، نگهدارندهها، رنگ‌هاي خوراكي، يا داروهاي ديگر، به ويژه آنتي‌بيوتيك‌ها (پني‌سلين‌ها، سفالوسپورين‌ها)
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه داروهاي ضدالتهابي استروئيدي (مثل ايبوپروفن، آسپيرين)، داروهاي ضد انعقاد (رقيق‌كننده‌هاي خون نظير وارفارين)، متوتركسات، داروهاي نقرس (پروبنسيد)، قرصهاي ضد بارداري حاوي استروژن (پني‌سيلين وي (v) ممكن است اثر اين قرصها را كاهش دهد).
هنگام مصرف پني‌سيلين وي (v) توصيه ميشود
حتي در صورت احساس بهبودي دارو را تا آخر مصرف كنيد تا عفونت بدنتان درمان شده، از عود بيماري جلوگيري شود.
پس از اتمام دوره مصرف پني‌سيلين وي (v) حداقل تا يك دوره ماهانه كامل از يك وسيله جلوگيري اضافي نظير كاندوم يا ژل‌هاي اسپرم‌كش نيز استفاده كنيد.
براي كمك به جلوگيري از اسهال به دنبال مصرف اين دارو، ماست بخوريد.
پني‌سيلين وي (v) را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط پني‌سيلين وي (v) فاسد ميشود). سوسپانسيون پني‌سيلين وي (v) را پس از آماده كردن، در يخچال نگهداري كنيد؛ و قبل از مصرف آن شيشه دارو را به خوبي تكان دهيد.
از قطره‌چكان يا پيمانه داخل جعبه دارو براي اندازه‌گيري مقدار دارو استفاده كنيد.
اگر ظرف 3 روز استفاده از اين دارو احساس بهبود نداشتيد، با پزشكتان مشورت كنيد.
هنگام مصرف پني‌سيلين وي (v) نبايد
از اين دارو به ديگران بدهيد؛ آنها ممكن است نسبت به اين دارو واكنش حساسيتي نشان دهند.
دارو را پس از تاريخ مصرفش استفاده كنيد.
پيش از اتمام دارو، مصرفش را قطع كنيد؛ مگر به دستور پزشكتان.
lovergod14paramourand
09-11-2006, 15:57
در مورد اين دارو
تيمولول به علل گوناگوني مثل كاهش فشارخون؛ درد قلبي؛ پيشگيري از سردردهاي ميگرني؛ و درماني بي‌نظمي ضربان قلب تجويز ميشود. همچنين براي جلوگيري از دومين حمله قلبي در افرادي كه يك بار دچار حمله قلبي شده‌اند، كاربرد دارد. ممكن است براي درمان بيماريهاي ديگري نيز پزشكتان اين دارو را تجويز نمايد؛ تيمولول با مسدودكردن برخي پيام‌هاي عصبي به بخش‌هاي خاصي از بدن عمل ميكند؛ به همين علت آن را يك مسدودكننده بتا مي‌شناسند. با مسدودكردن اين پيام‌ها، تيمولول به قلب كمك ميكند تا منظم‌تر بزند و در نتيجه بار كاري قلب كاهش يابد.
چگونگي مصرف
مقادير متفاوتي از تيمولول براي علل مختلف تجويز ميشود. تيمولول معمولاً روزي دو نوبت مصرف ميشود. مهم است كه دارو را هر روز سر ساعت معيني بخوريد. تيمولول را ميتوان با يا بدون غذا مصرف كرد. هر روز پيش از خوردن تيمولول نبضتان را بشماريد و فشارخونتان را اندازه بگيريد (اگر اين كار را بلد نيستيد از يك پرستار يا پزشك بخواهيد تا آن را به شمار بياموزد). اگر نبضتان زير 60 در دقيقه يا فشارخون سيستولي (عدد بالايي) اگر از 90 ميلي‌متر جيوه بود، پيش از خوردن داروي آن روز با پزشكتان مشورت كنيد. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه آن را به ياد آوريد مصرفش كنيد. البته اگر تقريباً موقع نوبت بعدي مصرف دارو دوبرابر نكنيد و دارو را بدون هماهنگي با پزشكتان قطع نكنيد. با قطع مصرف تيمولول ممكن است در معرض خطر يك حمله قلبي باشيد. در اكثر مواردي كه تيمولول تجويز ميشود، بيماري را مهار ميكند و نه درمان. و اين بدين معناست كه ممكن است لازم باشد چندين سال يا تا پايان زندگي آن را مصرف كنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از علايم نادر ولي جدي زير، مصرف تيمولول را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: اشكال در تنفس تنگي نفس، يا خس خس سينه؛ سرد شدن كف دست و پا؛ ضربان قلب زير60 در دقيقه؛ سرگيجه يا سياهي رفتن چشم در هنگام بلند شدن از حالت خوابيده يا نشسته، تورم دستها و پاها يا افزايش وزن ناگهاني (1/5 كيلوگرم در 48-24 ساعت)؛ افسردگي، گيجي، يا توهم (شنيدن، ديدن، يا احساس چيزهايي كه وجود ندارد)؛ درد قفسه سينه، مفاصل يا كمر؛ تب؛ گلودرد؛ بثورات جلدي؛ يا هرگونه كبودي يا خونريزي غيرعادي. نشانه‌هاي زير تا هنگام عادت كردن بدنتان با دارو ممكن است مشاهده شوند: خوابآلودگي، خستگي، مشكل در خوابيدن، اضطراب، يبوست يا اسهال، كابوس، يا كاهش تواناي جنسي، اگر اين علايم ادامه يافتند يا مشكل‌ساز شدند، وضعيت را با پزشكتان در ميان بگذاريد.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف تيمولول، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به تيمولول يا ديگر داروهاي مسدودكننده بتا
بارداري و شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه تزريقات حساسيت‌زدايي، كافئين، داروهاي آسم (آمينوفيلين، ديفلين، اكستريفيلين، تئوفيلين)، داروهاي ديابت (انسولين، داروهاي خوراكي پايين‌آورنده قند)، ديگر داروهاي كاهنده فشارخون (مسدودكننده‌هاي كانال‌هاي كلسيمي، كلونيدين، گوانابنز)، كوكائين، يا مهاركنندههاي مونوآمين‌اكسيداز (فورازوليدن، ايزوكاربوكسازيد، فنلزين، پروكاربازين، سلژيلين، ترانيل سيپرومين).
سابقه يا ابتلا به حساسيت، آسم، يا آمفيزيم؛ مشكلات احتقاني قلب؛ بيماري قند؛ پركاري تيروييد؛ افسردگي؛ يا بيماريهاي كليوي يا كبدي. اگر بيماري قند داريد، تيمولول ممكن است قندخون شما را افزايش دهد و نيز ممكن است علايم افت قندخون را مخفي كند. اگر دچار حساسيت باشيد با مصرف تيمولول واكنشهاي حساسيت شما ممكن است تشديد شود.
هنگام مصرف تيمولول توصيه ميشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبوديتان را زيرنظر داشته باشد.
در مورد ميزان فعاليت قابل قبول براساس وضعيت بدنيتان با پزشكتان مشورت كنيد تيمولول ممكن است درد قفسه سينه را كاهش دهد يا از آن جلوگيري كند و در نتيجه باعث شود تا از آن حد كه برايتان بي‌خطر است فعال‌تر باشيد. كه اين خود موجب درد قفسه سينه و علايم جدي ديگر ميشود.
وزنتان را نسبت به قد و استخوانبنديتان در يك محدوده مناسب نگاه داريد. در صورت نياز براي كاهش وزن از پزشكتان كمك بگيريد.
اگر براي كاهش فشارخون تيمولول مصرف مي‌كنيد، مصرف سديم (نمك) خود را محدود كنيد. از پزشكتان درخواست كنيد دستورات تغذيه‌اي در اختيارتان بگذارد يا شما را به يك متخصص تغذيه معرفي كنيد.
الكل ننوشيد.
از وضعيت خوابيده به نشسته يا ايستاده و يا از حالت نشسته به ايستاده آرام تغيير وضعيت دهيد تا دچار سرگيجه، سياهي رفتن چشم يا غش نشويد.
در هواي سرد لباس گرم‌تر بپوشيد، چرا كه تيمولول ممكن است شما را به سرما احساس‌تر كند.
براي روزهاي تعطيل مقدار كافي دارو در دسترس داشته باشيد.
يك برگه شناسايي پزشكي كه نشان دهد تيمولول مصرف مي‌كنيد به همراه داشته باشيد.
پزشكان ديگر را از اين كه تيمولول مطلع سازيد؛ زيرا تيمولول ممكن است برروي برخي آزمون‌هاي آزمايشگاهي اثر بگذارد
هنگام مصرف تيمولول نبايد
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگي كنيد يا با وسايل خطرناك كار كنيد. اگر خوابآلودگي يا سرگيجه مشكل‌ساز شد، با پزشكتان مشورت كنيد.
بدون مشورت با پزشكتان دارويي مصرف كنيد؛ به ويژه داروهاي محرك و داروهاي سرفه يا سرماخوردگي كه بدون تجويز پزشك قابل تهيه هستند.
lovergod14paramourand
11-11-2006, 17:57
در مورد اين دارو
داكسي‌سايكلين يك داروي ضد باكتريايي رايج ميباشد كه بر درمان عفونتهاي گوناگون از قبيل آكنه (جوش)، عفونت گوش مياني، ساير عفونتهاي پوست و بافت نرم، برونشيت، سينوزيت، سينه پهلو (پنوموني)، عفونتهاي دستگاه ادراري، و نيز عفونتهاي كلاميديايي، سيفليس، و گنوره‌اي استفاده ميشود.
چگونگي مصرف
داكسي‌سايكلين را ميتوان با شكم خالي (يك ساعت قبل يا 2 ساعت پس از غذا)، يا با غذا مصرف كرد؛ دارو بايد با يك ليوان پر از آب و در حالت غيردرازكش خورده شود تا معده را ناراحت نكند. اگر معده ناراحت شود، دارو را بايد با غذا مصرف كرد. بهرحال، داكسي‌سايكلين نبايد ظرف 3-1 ساعت از مصرف داروهاي ديگر خورده شود. اگر نوع سوسپانسيون آن را مصرف مي‌كنيد، شيشه دارو را پيش از مصرف به خوبي تكان دهيد. از پيمانه مدرج داخل جعبه دارو براي اندازه‌گيري مقدار دارو استفاده كنيد. كپسول‌هاي ديررهش بايد يكجا بلعيد و شكستن، خردكردن يا جويدن آنها ممنوع است. بهتراست داكسي سايكلين طي شبانه روز در نوبت‌هاي با فواصل يكسان مصرف شود تا سطح خوني آن ثابت باقي بماند. براي مثال، اگر قرار است دارو را روزي 2 بار مصرف كنيد، بايد هر 12 ساعت مصرف شود (مثلاً 6 صبح و 6 شب يا 7 صبح و 7 شب). اگر اين بار برنامه كاري يا خواب شما تداخل ميكند، از پزشكتان بخواهيد در تعيين يك برنامه مناسبتر به شما كمك كند. دارو بايد سر وقت و به طور كامل مصرف شود، حتي اگر احساس بهبودي داريد. چنانچه پيش از اتمام دارو، مصرف آن را قطع كنيد علايمتان ممكن است عود كند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجرديكه ياد آوريد مصرفش كنيد. البته اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است. نوبت فراموش شده را رها كرده به برنامه دارويي معمولتان باز گرديد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از علايم زير با پزشكتان تماس بگيريد: افزايش حساسيت به نور؛ تكرار ادرار؛ تشنگي شديد؛ خستگي غير عادي؛ درد شكمي؛ تهوع و استفراغ؛ زردي چشمها و پوست؛ سردرد؛ تغييرات بينايي؛ برجسته شدن ملاج‌ها در شيرخواران. علايم ديگري نيز ممكن است روي‌دهند ولي فقط در صورتي كه مشكل‌ساز شوند نياز است با پزشك در ميان گذاشته شوند: سرگيجه، عدم تعادل، سياهي‌رفتن چشم؛ دل‌پيچه؛ اسهال، يا تهوع و استفراغ؛ افزايش حساسيت به نور آفتاب، رشد بيش از حد قارچي (خارش مناطق تناسلي يا مقعد و انتهاي روده، زخم‌هاي دهاني يا روي زبان).
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف ديلتيازم، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به‌داكسي‌سايكلين، تتراسايكلين‌هاي ديگر، يا داروهاي بي‌حس موضعي مثل ليدوكائين
بارداري يا شيردهي (تجويز داكسي‌سايكلين براي كودكان زير 8 سال ممنوع است).
در حال مصرف داروهاي ديگر به ويژه آنتي‌اسيدها، مكمل‌هاي كلسيم، مكمل‌هاي آهن، داروهاي حاوي منيزيم، كلستيرامين يا كلستيپول يا قرصهاي ضدبارداري.
ابتلا به يا سابقه ديابت بي‌مزه يا بيماريهاي كليوي يا كبدي.
هنگام مصرف داكسي‌سايكلين توصيه ميشود
حتي در صورت احساس بهبودي، دارو تا انتها مصرف كنيد تا عفونتتان درمان شده، از عود جلوگيري شود.
روزي 8 ليوان آب بنوشيد، مگر اينكه پزشكتان دستور ديگري داده باشد.
از نور خورشيد بين ساعت 10 صبح تا 3 بعد از ظهر و از لامپ‌هاي آفتاي و وسايل برنزه كننده اجتناب كنيد. مناطق در معرض نور را با كرمهاي ضدآفتاب با قدرت محافظت‌كنندگي (spf) حداقل 15 بپوشانيد.
اگر قرص ضدبارداري مصرف مي‌كنيد، درحين استفاده از داكسي سايكلين يك روش جلوگيري ديگر را به تنهايي يا در كنار قرص ضدبارداري بكارگيريد.
اگر ظرف 3 روز درمان با داكسي‌سايكلين احساس بهبودي نداشتيد با پزشكان مشورت كنيد.
داكسي‌سايكلين را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم يا حرارت مرطوب نگهداري كنيد (داكسي‌سايكلين در اين شرايط فاسد ميشود).
داكسي‌سايكلين تاريخ مصرف گذشته را دور بريزيد. اين دارو وقتي فاسد شود سمي ميشود.
هنگام مصرف ديلتيازم نبايد
شير، محصولات لبني، آنتي‌اسيد، مكمل كلسيمي، مكمل آهن يا ملين‌هاي حاوي منيزيم مصرف‌كنيد. اين مواد غذايي يا داروها را حداقل 2 ساعت قبل يا 2 ساعت بعد از مصرف داكسي‌سايكلين استفاده كنيد.
تا پيش از مشخص‌شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگي كنيد يا بخواهيد كاري انجام دهيد كه نياز به هوشياري كامل دارد.
دارو را پيش از اتمام آن قطع كنيد، مگر به دستور پزشك.
lovergod14paramourand
12-11-2006, 17:46
در مورد اين دارو
آلپرازولام براي تسكين اضطراب، اختلالات خواب، و اختلالات هراس تجويز ميشود. آلپرازولام داراي چندين نام تجاري متفاوت است.
چگونگي مصرف
آلپرازولام در مقادير متفاوت براي مشكلات متفاوت تجويز ميشود. هيچگاه بيشتر يا كمتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. به دقت از دستورات پزشكتان پيروي كنيد. شكل مايع آلپرازولام را ميتوان با مايعات يا غذاهاي نيمه‌جامد مثل مارمالاد پودينگ مخلوط كرد. اجازه ندهيد آلپرازولام مايع يخ بزند. اگر يك نوبت دارو را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آورديد آن را مصرف كنيد. اگر نزديك نوبع بعدي بود، نوبت بعدي را حذف كنيد و سپس به برنامه دارويي منظمتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم نادر ولي جدي زير، آلپرازولام را قطع كرده با پزشكتان تماس بگيريد: گيجي، كند شدن قواي ذهني، خوابآلودگي شديد، تكلم كند، كاهش ضربان قلب، تنگي نفس، عدم تعادل، بثورات جلدي، گلودرد، تب، لرز، كبود شدگي يا خونريزي غيرعادي، زخم‌هاي دهاني، زردي پوست يا چشم، كاهش حافظه، بيخوابي، آشفتگي، يا تحريك‌پذيري. آلپرازولام ميتواند اعتيادآور باشد و اگر دارو به‌طور ناگهاني قطع شود علايم قطع ممكن است مشاهده شوند كه عبارتند از: گيجي، كند شدن قواي ذهني، معده‌درد، افزايش تعريق، تهوع، استفراغ، حساسيت به نور و صدا، يا احساس گزگز يا سوزن سوزن شدن. در صورتي كه بخواهيد آلپرازولام را قطع كنيد با پزشكتان مشورت كنيد، تا احتمالاً اين كار به شكل تدريجي انجام شود. علايم زير ممكن است رخ دهند ولي فقط در صورتي كه مشكل‌ساز شوند بايد گزارش شوند: سرگيجه، خوابآلودگي، خشكي دهان، سردرد، تهوع، يبوست، اسهال، ضربان قلب تند يا شديد، يا لرزش.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آلپرازولام پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به آلپرازولام يا ديگر بنزوديازپينها، يا به هر نوع ماده غذايي، رنگ‌هاي خوراكي، يا نگهدارندهها.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه الكل، آرامبخش‌ها، ضدافسردگي‌ها، و داروهاي ضدصرع و تشنج.
سابقه يا ابتلا به گلوكوم (افزايش فشار داخل چشم)، سوءمصرف الكل يا مواد مخدر، مياستني گراو، بيماري انسدادي ريوي مزمن شديد، يا آمفيزم.
هنگام مصرف آلپرازولام توصيه ميشود
مراجعات مقطعي به پزشكتان داشته باشيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
تا هنگامي كه پاسخ بدنتان به آلپرازولام مشخص نشده است در رانندگي و كار با وسايل خطرناك احتياط كنيد. برخي افراد در طي مصرف اين دارو دچار خوابآلودگي و كاهش سطح هوشياري ميشوند.
اگر به مسموميت ناشي از مصرف بيش از حد اين دارو مشكوك هستيد، بلافاصله تقاضاي كمك پزشكي كنيد.
اگر در طي درمان با آلپرازولام دچار افكار يا احساسات عجيب شديد، حتماً موضوع را با پزشكتان در ميان بگذاريد.
هميشه برگه‌اي همراه داشته باشيد كه نشان دهد تحت درمان با آلپرازولام قرار داريد.
آلپرازولام را دور از دسترس كودكان، و دور از حرارت، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد. (در اين شرايط آلپرازولام فاسد ميشود).
آلپرازولام تاريخ گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف آلپرازولام، نبايد
نوشيدني‌هاي الكلي يا ديگر داروهاي خوابآور استفاده كنيد؛ اين خوابآلودگي را افزايش و هوشياري را كاهش ميدهد.
آلپرازولام را به‌عنوان يك قرص خوابآور استفاده كنيد، مگر آنكه برنامه درماني شما اجازه دهد تا 8-7 ساعت خواب داشته باشيد؛ در غير اين صورت تا زمان خروج دارو از بدنتان ممكن است خواب‌آلوده بوده، اختلال حافظه داشته باشيد.
lovergod14paramourand
12-11-2006, 17:47
در مورد اين دارو
اريترومايسين يك آنتي‌بيوتيك رايج است كه براي درمان عفونتهاي گوناگوني نظير عفونت پوست و بافت نرم، عفونت گوش مياني، برونشيت، گلودرد، ذات‌الريه (پنوموني)، سينوزيت، ديفتري، سياه‌سرفه، و عفونتهاي كلاميديايي، سيفليس، و گونوره‌اي استفاده ميشود. اين دارو همچنين براي پيشگيري از تب روماتيسمي و اندوكارديت مصرف ميشود.
چگونگي مصرف
اريترومايسين را ميتوان با شكم خالي همراه يك ليوان پر از آب مصرف كرد. در صورتي كه معده را ناراحت كند ميتوان آن را با غذا خورد. بهتر است دارو در نوبت‌هايي با فواصل زماني يكسان در شبانه‌روز مصرف شود تا سطح خوني آن ثابت باقي بماند. براي مثال، اگر لازم است روزي 4 بار اريترومايسين مصرف كنيد، نوبت‌ها بايد 6 ساعت فاصله داشته باشند (مثلاً 12 ظهر، 6 عصر، 12 شب و 6 صبح). اگر اين برنامه با برنامه كار يا خواب شما تداخل داشت از پزشكتان بخواهيد در تعيين يك برنامه مؤثرتر به شما كمك كند. مهم است كه دارو را سر وقت و به‌طور كامل مصرف كنيد، حتي اگر احساس بهبودي داريد. اگر پيش از اتمام دارو آن را قطع كنيد. ممكن است علايمتان عود كند. قرصهاي جويدني اريترومايسين بايد پيش از بلعيده شدن، جويده يا خرد شوند. ميتوان كپسول‌هاي طولاني‌رهش اريترومايسين را باز كرد و قرص دانه‌هاي روكشدار داخلش را پيش از مصرف با يك غذاي نرم مخلوط كرد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه به ياد آورديد مصرفش كنيد. البته اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم زير با پزشكتان تماس بگيريد: اسهال، دل‌پيچه، تهوع و استفراغ، سوزش دهاني يا زباني، خارش واژن يا ترشح از آن، پلاك‌هاي سفيد روي مخاط دهان يا زبان، افت شنوايي، تب، بثورات جلدي، يا زردي چشمها يا پوست.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف اريترومايسين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به اريترومايسين.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه استميزول، كاربامازپين، والپروئيك اسيد، سيكلوسپورين، داروهاي ضدانعقاد (رقيق‌كننده‌هاي خون مثل وارفارين)، زانتين‌ها، و آنتي‌بيوتيك‌هاي ديگر (كلرامفنيكل، لينكومايسين).
ابتلا به يا سابقه بي‌نظمي ضربان قلب (آريتمي)، افت شنوايي، يا بيماري كبدي.
هنگام مصرف اريترومايسين توصيه ميشود
حتي در صورت احساس بهبودي اريترومايسين را به‌طور كامل مصرف كنيد تا عفونتتان درمان شده، از عود بيماري جلوگيري شود.
اريترومايسين را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط اريترومايسين فاسد ميشود). برخي از سوسپانسيون‌هاي اريترومايسين پس از آماده شدن بايد در يخچال نگهداري شوند؛ دستورالعمل روي بسته‌بندي دارو را بخوانيد. پيش از مصرف شيشه سوسپانسيون را به خوبي تكان دهيد.
از پيمانه داخل جعبه دارو براي اندازه‌گيري مقدار دارو استفاده كنيد.
اگر ظرف 3 روز از شروع درمان احساس بهبودي نداشته‌ايد با پزشكتان مشورت كنيد.
هنگام مصرف اريترومايسين نبايد
داروي تاريخ مصرف گذشته مصرف كنيد.
دارو را ناتمام قطع كنيد، مگر به توصيه پزشك
lovergod14paramourand
12-11-2006, 17:48
در مورد اين دارو
ايتودولاك يك مسكن غيرمخدر است براي تسكين دردهاي متوسط يا شديد مثل سردردهاي عروقي و دردهاي عضلاني استخواني ناشي از رگ به رگ شدن‌ها و پارگي ليگامان‌ها تجويز ميشوند. ايتودولاك به سبب خواص ضد التهابي‌اش در درمان استئوآرتريت (آرتروز)، آرتريت روماتوئيد، و آرتريت نقرسي حاد بسيار مؤثر است. ايتودولاك از داروهاي ضد التهابي غيراستروئيدي است.
چگونگي مصرف
كپسول و قرصهاي ايتودولاك را بايد با غذا و همراه يك ليوان پر از آب مصرف كرد. براي جلوگيري از تحريك و آسيب به مري، تا 30-15 دقيقه پس از خوردن اين دارو دراز نكشيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه آن را به ياد آوريد مصرفش كنيد، ولي اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان باز گرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از علايم زير مصرف ايتودولاك را قطع كرده با پزشكتان تماس بگيريد: خستگي يا خوابآلودگي شديد؛ درد يا سوزش معده؛ تهوع يا استفراغ؛ مدفوع سياه و قيري؛ علايم شبه انفلوآنزا (تب، لرز، درد عضلاني)، به‌خصوص اگر اين علايم درست پيش از يا همزمان با بروز بثورات جلدي رخ دهند؛ افزايش فشارخون افزايش وزن (بيش از 5/1 كيلوگرم در 48-24 ساعت)؛ تنگي نفس يا خس خس سينه؛ تورم صورت، دستها، و ساق‌ها؛ افت قواي ذهني؛ ادرار تيره زردي پوست يا چشمها؛ تاري ديد كبودي يا خونريزي غيرعادي؛ زخم‌هاي دهاني؛ يا تب يا گلودردي كه پيش از درمان با ايتودولاك وجود نداشته و با بيماري‌اي كه به خاطرش ايتودولاك تجويز شده بي‌ارتباط باشد. افراد مسن بيشتر از سايرين در معرض خطر مشكلات گوارشي و ساير مشكلات خونريزي دهنده قرار دارند. يك واكنش حساسيتي نادر به ايتودولاك آنافيلاكسي است، كه به مراقبت و توجه فوري پزشكي نياز دارد. آنافيلاكسي به سرعت پيشرفت ميكند. در صورت بروز تورم لب‌ها و اطراف چشمها، كهير يا تورم‌هاي روي پوست، ضربان قلب تند، خس‌خس سينه، يا مشكل در تنفس، مصرف ايتودولاك را قطع كرده، يا يك مركز فوريتهاي پزشكي تماس بگيريد.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف پزشكتان را ايتودولاك، مطلع سازيد:
حساسيت به آسپيرين يا ديگر داروهاي ضد التهابي غيراستروئيدي
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به‌ويژه داروهاي ضد التهابي غيراستروئيدي، آسپيرين، ضد انعقادها (رقيق‌كننده‌هاي خون نظير وارفارين)، آنتي‌بيوتيك‌ها (سفالوسپورين‌ها)، داروهاي ضد سرطان (متوتركسات، پليكومايسين)، سيكلوسپورين، ليتيم، پروبنسيد (يك داروي نقرس)، داروهاي پرفشاري خون به‌ويژه داروهاي مد مثل تريامترن، و اسيد والپروئيك
عادت به مصرف بيش از 3 قوطي نوشيدني الكلي
سابقه يا ابتلا به پوليپ‌هاي بيني مرتبط با آسپيرين؛ زخمها يا التهاب‌هاي دستگاه گوارش؛ هموفيلي يا ديگر مشكلات خونريزي دهنده؛ زخم‌هاي دهاني؛ يا بيماريهاي كبدي يا كليوي
هنگام مصرف ايتودولاك توصيه ميشود
برچسب روي تمامي داروهاي مجاز بدون نسخه را به دقت مطالعه كنيد تا مطمئن شويد كه دارويي مصرف نمي‌كنيد كه حاوي داروهاي ضد التهابي غيراستروئيدي (آسپيرين، ايبوپروفن) يا داروهايي كه با ايتودولاك تداخل ايجاد ميكنند باشد.
اگر ايتودولاك را براي درد مصرف مي‌كنيد و دردتان ظرف 14 روز بهتر نشده يا حتي بدتر شده است به پزشكتان اطلاع دهيد.
فقط به مقدار تجويز شده ايتودولاك مصرف كنيد.
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زيرنظر داشته باشد.
پيش از هرگونه عمل جراحي يا كارهاي دندانپزشكي ساير پزشكان را از اين كه ايتودولاك مصرف مي‌كنيد مطلع سازيد.
ايتودولاك را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم يا حرارت مرطوب نگهداري كنيد (ايتودولاك در اين شرايط فاسد ميشود).
ايتودولاك تاريخ مصرف گذشته را در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف ايتودولاك نبايد
نوشيدني‌هاي الكلي بنوشيد. در اين صورت مشكلات معدي بيشتر رخ ميدهد
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان نسبت به ايتودولاك رانندگي كنيد يا در فعاليتهاي پرخطر شركت كنيد؛ اين دارو در برخي افراد موجب سرگيجي، سرگيجه، يا خوابآلودگي ميشود.
مسموميت
در صورت شك به چنين مسموميتي فوراً تقاضاي كمك پزشكي اورژانس كنيد. علايم اين مسموميت عبارتند از: خستگي يا خوابآلودگي شديد، كبويد يا خونريزي غيرعادي، ادرار تيره يا عدم توليد ادرار، تشنج، يا اغماء.
lovergod14paramourand
12-11-2006, 17:49
در مورد اين دارو
افلوكساسين يك داروي ضد باكتري رايج است كه براي درمان انواع گوناگون از عفونت‌ها، مثل عفونتهاي پوست و بافتهاي نرم، برونشيت، سينه‌پهلو (پنوموني)، عفونتهاي دستگاه ادراري، اسهال، پروستاتيت (التهاب پروستات) و نيز عفونتهاي ناشي از كلاميديا و گتوكوك‌ها (سوزاك) تجوز ميشود.
چگونگي مصرف
افلوكساسين را ميتوان با يا بدون غذا مصرف كرد، ولي در هر صورت بايد همراه با يك ليوان پر از آب باشد. اگر با شكم خالي معده‌تان ناراحت شد، دارو را با غذا بخوريد. بهتر است دارو در طي شبانه‌روز در نوبت‌هايي با فواصل يكسان مصرف شود تا سطح دارو در خون ثابت باقي بماند. مثلاً، اگر لازم است روزي 2 نوبت افلوكساسين مصرف كنيد، ميشود هر 12 ساعت (مثلاً 7 صبح و 7 شب يا 8 صبح يا 8 شب). اگر اين با برنامه كاري يا خواب شما تداخل دارد، براي تعيين يك برنامه مناسبتر از پزشكتان كمك بخواهيد. مهم است كه دارو سر وقت و به طور كامل مصرف شود، حتي اگر احساس بهبودي كنيد. اگر پيش از اتمام دارويتان، درمان را قطع كنيد، ممكن است علايمتان عود كند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آورديد مصرفش كنيد. البته اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از علايم زير با پزشكتان تماس بگيريد: تشويش، گيجي، لرزش دست، توهم، رفتار غيرطبيعي، بثورات جلدي يا خارش، كمردرد، ادرار خوني يا كدر، تب، يا تورم پاها يا ساق‌ها. علايم ديگري نيز ممكن است روي دهند، ولي فقط در صورتي كه مشكل‌ساز شوند نياز است با پزشك مطرح شوند: گيجي، خوابآلودگي، سياهي رفتن چشم، سردرد، بيخوابي، دل پيچه، تهوع و استفراغ، اسهال يا افزايش حساسيت به نور آفتاب.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف افلوكاسين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به افلوكاسين يا ديگر آنتي‌بيوتيك‌هاي فلوروكينولون
سن كمتر از 18 سال
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه گشادكننده‌هاي برونش (آمينوفيلين، اكستريفيلين، يا تئوفيلين)، آنتي‌اسيدها، قرص آهن، يا سوكرالفات، كافئين، ديدانوزين، يا ضد انعقادها (رقيق‌كننده‌هاي خون نظير وارفارين)
سابقه يا ابتلا به صرع يا بيماريهاي كليوي يا كبدي
هنگام مصرف افلوكاسين توصيه ميشود
حتي در صورت احساس بهبودي، دارو را تا آخر مصرف كنيد تا عفونت بدنتان درمان شده، از عود بيماري جلوگيري شود. روزي هشت ليوان آب بنوشيد، مگر آنكه پزشكتان دستور ديگري داده باشد. افلوكاسين را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط افلوكاسين فاسد ميشود). از نور مستقيم آفتاب بين ساعات 10 صبح تا 3 بعداظهر و استفاده از لامپ آفتابي، و ديگر وسايل برنزه‌كننده بپرهيزيد. مناطق در معرض نور پوست بدنتان را با يك لوسيون ضد آفتاب با قدرت حفاظتي (spf) حداقل 15 محافظت كنيد. اگر ظرف 3 روز از درمان با افلوكاسين احساس بهبودي نمي‌كنيد، با پزشكتان مشورت كنيد.
هنگام مصرف افلوكاسين نبايد
آنتي‌اسيد، سوكرالفات، داروهاي حاوي روي يا آهن مصرف كنيد. بين مصرف اين داروها و افلوكاسين حداقل 2 ساعت بايد فاصله باشد.
تا پيش از مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگي كنيد يا به كارهايي كه نياز به هوشياري كامل دارند بپردازيد. اين دارو در برخي بيماران موجب خوابآلودگي، سرگيجه، يا سياهي رفتن چشم ميشود.
دارو را بعد از تاريخ مصرفش استفاده كنيد.
پيش از اتمام دارو مصرفش را قطع كنيد؛ مگر به دستور پزشكتان.
lovergod14paramourand
12-11-2006, 17:51
در مورد اين دارو
اين اسپري بيني به عنوان درمان نگهدارنده در افراد دچار اختلالات بيني نظير رينيت فصلي يا رينيت دايمي، علايم حساسيتي در بيني، يا پوليپ‌هاي بيني تجويز ميشود. استفاده منظم آن به كاهش التهاب بيني كمك ميكند و واكنش مخاط بيني به مواد حساسيت‌زا (يا محرك) را كاهش ميدهد. به اين اثرات بكلومتازون علايم خارش، سوزش، عطسه، و آبريزش بيني را كاهش ميدهد. بكلومتازون در واقع يك كورتيكواستروئيد است.
چگونگي مصرف در هر نوبت
بكلومتازون معمولاً 1 يا 2 اسپري با اندازه مشخص 2 تا 4 نوبت در روز مصرف ميشود. مهم است كه طبق دستور پزشكتان يا دستورالعمل روي برچسب دارو را مصرف كنيد. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر در كنار اين دارو كورتيكواستروئيد خوراكي مصرف نمي‌كنيد؛ ممكن است اثر اين دارو پس از يك هفته آغاز شود و 3 هفته طول بكشد تا به حداكثر برسد. مهم است كه نوبت‌هاي مصرف دارو منظم باشد، مثلاً 8 صبح تا 8 شب اگر قرار است دوبار در روز استفاده است و هر 6 ساعت اگر قرار است 4بار در روز استفاده شود. از پزشكتان بخواهيد در تعيين يك برنامه درماني كه با فعاليتهاي روزمره شما تداخل نداشته باشد به شما كمك كند. بهتر است دارو هر روز در ساعت معيني مصرف شود. مجاري بينيي خود را با فين كردن تميز كنيد. قطعه بيني (نوك اسپري) را داخل بيني قرار داده و به سمت گوشه چشمتان اسپري كنيد. اگر يك نوبت مصرف دارو را فراموش كرديد، به مجرديكه آن را به ياد آورديد، مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت قبلي را رها كرده و به برنامه منظم دارويي‌تان باز گرديد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از علايم زير، مصرف بكلومتازون را قطع كرده با پزشكتان تماس بگيريد؛ ترشحات خوني از بيني يا خون دماغ‌هاي بي‌دليل؛ سرفه؛ سرگيجه يا سياهي رفتن چشم؛ از دست رفتن حس بويايي يا چشايي؛ تهوع يا استفراغ؛ آبريزش يا گرفتگي مداوم بيني يا آبريزش از چشمها؛ درد معده؛ پلاك‌هاي سفيد در مخاط بيني يا گلو؛ چشم درد؛ افت تدريجي بينايي؛ احساس بوي بد؛ يا يك واكنش حساسيتي (بثورات جلدي، كهير؛ تورم پلكها، صورت يا لب‌ها؛ تنگي نفس). علايم مصرف بيش از حد عبارتند از جوش صورت، چاق شدن صورت، يا تغييرات دوره ماهانه كه حتماً با پزشك در ميان گذاشته شوند. علايم ديگر ممكن است مشاهده شوند ولي فقط در صورت مشكل‌ساز شدن نياز است با پزشك مشورت شود؛ اين علايم عبارتند از سوزش يا خشكي خفيف و موقتي در بيني، عطسه، يا تحريك حلق.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف اسپري بيني بكلومتازون، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به كورتيكواستروئيدها، داروهاي ديگر، غذاها، نگهدارندهها، رنگ‌هاي خوراكي
مصرف داروهاي ديگر به‌ويژه كورتيكواستروئيدهاي خوراكي
سابقه يا ابتلا به سل، تب خال چشمي، يا ديگر عفونتهاي باكتريايي، قارچي يا ويروسي
هنگام مصرف اسپري بيني بكلومتازون توصيه ميشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بتواند بهبودتان را زيرنظر داشته باشد.
اگر در طول 3 هفته درمان هيچ بهبودي نداشتيد با پزشكتان مشورت كنيد.
پيش از مصرف هر دارويي براي ديگر مشكلات بيني، با پزشكتان مشورت كنيد.
اگر داروساز شما ميتواند افشانه را پر كند، آن را پس از اتمام دارو دور نيندازيد.
پيش از هر عمل جراحي، كارهاي دندانپزشكي يا واكسيناسيون، ساير پزشكان يا افراد گروه پزشكي را از اين كه افشانه كورتيكواستروئيدي استفاده مي‌كنيد، مطلع سازيد.
اگر تا به حال آبله مرغان و سرخك مبتلا نشده‌ايد و واكسن آنها را هم نزده‌ايد، از تماس نزديك با افراد مبتلا به اين دو بيماري اجتناب كنيد. در صورتي كه فكر مي‌كنيد با اين افراد مواجهه داشته‌ايد با پزشكتان مشورت كنيد.
يك برگه شناسايي پزشكي همراه داشته باشيد كه نشان دهد بكلومتازون مصرف مي‌كنيد.
اگر مقدار معمول دارو به شكل استنشاقي برايتان مؤثر نيست، ممكن است به‌طور موقت به كورتيكواستروئيد خوراكي نياز داشته باشيد.
افشانه را دور از دسترس كودكان و دور از گرما نگاه داريد.
هنگام مصرف بكلومتازون نبايد
پيش از آنكه با پزشكتان مشورت كرده باشيد دارو را قطع كنيد.
lovergod14paramourand
12-11-2006, 17:52
در مورد اين دارو
استراديول يك استروژن ميباشد. استروژن‌ها در زن‌هاي سالم موجب رشد و تكامل اندام جنسي، حفظ عملكرد طبيعي ادراري ـ تناسلي، و افزايش ثبات عروق خوني (و در نتيجه جلوگيري از سرخ شدن و برافروختگي)، ميشوند. وقتي به خانم‌ها پس از يائسگي طبيعي يا به كساني كه به دنبال يك جراحي يائسه شده‌اند (برداشتن تخمدان‌ها) استروژن جايگزين داده ميشود، اين دارو كمك‌مي‌كند تا از پي‌آمدهاي كمبود استروژن نظيرگرگرفتگي و خشكي واژن، و پوكي استخوان جلوگيري شود. به علاوه گاهي از استروژن در كنار ساير داروها براي مهار رشد سرطان پروستات در مردها و سرطان پستان در زن‌هاي يائسه يا برخي بيماران مذكر دچار سرطان پستان استفاده ميشود.
چگونگي مصرف
قرصهاي استراديول به صورت پيوسته (هر روز) يا دوره‌اي (21 يا 25 روز اول هر ماه تقويمي) تجويز و استفاده ميشود. دارو را هر روز ساعت يكساني مصرف كنيد، اگر با مصرف استراديول دچار تهوع مي‌شويد، آن را با شير يا غذا بخوريد. شكل‌هاي واژينال را نيز ميتوان در كنار شكل‌هاي خوراكي مصرف كرد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجرديكه آن را به ياد آوريد، مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده‌است، نوبت فراموش شده را حذف كنيد و به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد. يك راه ديگر تجويز استراديول، استفاده از شكل پوستي است كه هميشه همراه بيمار است و بايد هفته‌اي دوبار تعويض شود. قبل و بعد از برداشتن اين برچسب پوستي دستتان را بشوييد و كاملاً خشك كنيد، محل گذاشتن برچسب پوستي بايد تميز، خشك و بدون مو، بثورات جلدي، بريدگي يا جوشگاه باشد. برچسب پوستي را روي سينه‌ها يا خط دور كمر يا هر جايي كه لباس تنگ موجب شل شدنش شود نچسبانيد. اگر پلاك شل شد هم مي‌توانيد يك برچسب پوستي جديد بكار ببريد و هم اينكه در صورت امكان مجدداً آن را بچسبانيد. براي گذاشتن برچسب پوستي، آن را روي پوست فشار دهيد، به ويژه حاشيه برچسب پوستي را تا مطمئن شويد كه كاملاً به پوست چسبيده باشد. هر برچسب پوستي را در يك منطقه ديگر از پوست بچسبانيد. و براي جلوگيري از تحريك پوستي حداقل يك هفته پس از برداشتن يك برچسب پوستي، در آن محل برچسب پوستي جديدي نچسبانيد.
هشدارها و عوارض جانبي
استفاده طولاني مدت از درمان جايگزين با استروژن بدون مصرف همزمان پروژستين، با افزايش خطر سرطان جدار رحم همراه بوده است. پزشك شما بايد حداقل سالي دوبار شما را ملاقات كند تا ارزيابي مجددي راجع به اينكه نيازي به ادامه درمان داريد، داشته باشد. درصورت بروز هريك از علايم زير، بلافاصله با پزشكان تماس بگيريد: توده‌هاي پستاني، يا درد و حساسيت پستان؛ افزايش اندازه پستان‌ها؛ تورم پا يا ساق؛ افزايش وزن سريع؛ حركات منقطع و ناگهاني غيرارادي؛ دردشكمي؛ يا زردي چشم يا پوست. به علاوه، زنها بايد در صورتي كه عادت ماهانه‌شان شديدتر شده بود بين دو عادت ماهانه متوالي خونريزي داشتند و نيز در صورت بارداري احتمالي موضوع را با پزشكشان در ميان بگذارند. مردهايي كه مقدار بالايي استروژن مصرف ميكنند ممكن است دچار انفاركتوس قلبي، آمبولي ريوي (لخته خون در ريه‌ها)، و ترومبوفلبيت (تشكيل لخته خون، معمولاً در سياهرگ‌هاي پا شوند). چه مردها و چه زن‌هاي مصرف‌كننده استروژن بايد علايم زير را بلافاصله به پزشكشان اطلاع دهند: درد قفسه سينه، كشاله ران، يا پاها؛ سردرد؛ درد ناگهاني و شديد؛ تنگي نفس ناگهاني؛ تكلم نامفهوم كه ناگهاني ايجاد شده باشد؛ تغييرات ناگهاني بينياني؛ ضعف يا كرخي يك بازو يا پا. علايم زير فقط در صورتي كه مشكل ساز شوند نياز به گزارش دارند: دل پيچه، نفخ، تهوع، سرگيجه خفيف، سردرد خفيف، تغيير در ميل جنسي، عدم تحمل لنزهاي تماسي. تحريك پوستي در استفاده از پلاك نيز نامعمول نيست.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف استراديول، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به استروژن‌ها
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه بروموكريپتين (دارويي كه در درمان آمنوره [قطع عادت ماهانه]، عقيمي (يا نازايي)، و بيماري پاركينسون استفاده ميشود)، سيكلوسپورين، يا داروهايي كه به كبد آسيب مي‌رسانند
مصرف سيگار، توتون يا تنباكو
سابقه يا ابتلا به ترومبوفلبيت (لخته شدن خون در سياهرگ‌ها)، ترومبوز (تشكيل لخته خوني در رگها)؛ اندومتريروز (تشكيل بافت اندومتر در خارج رحم)؛ بيماري كيسه صفرا؛ فيبروم رحمي؛ سرطان پستان (يا شك به آن)، مگر اينكه براي درمان همين سرطان استراديول تجويز شده باشد؛ خونريزي واژينال غيرطبيعي بدون علت مشخص؛ يا مشكلات كبدي.
هنگام مصرف استراديول توصيه ميشود
دستورالعمل همراه دارو را به دقت مطالعه كنيد و سؤالاتتان را از پزشكتان بپرسيد.
هر ماه پستان‌هايتان را معاينه كنيد تا در صورت بروز علايمي از سرطان متوجه آن شويد (اگر اين معاينه را بلد نيستيد از پزشكتان بپرسيد).
سالي يكبار (يا بسته به نظر پزشكتان بيشتر) براي انجام ماموگرافي، آزمون گستره پاپانيكولا، و معاينه باليني به پزشكتان مراجعه كنيد.
تورم، خونريزي و حساسيت لثه‌ها به دنبال مصرف استراديول نامعمول نيست. بهداشت دهانتان را با مسواك‌زدن و استفاده از نخ دندان و مراجعه منظم به دندانپزشك حفظ كنيد و در صورت بروز هريك از مشكلات ذكر شده موضوع را با دندانپزشكتان در ميان بگذاريد.
براي به حداقل رساندن تغييرات رنگ پوست از مواجهه با آفتاب بپرهيزيد. مخصوصاً از آفتاب ساعت 10 صبح تا 2 بعدازظهر اجتناب كنيد. از لوسيون‌هاي ضدآفتاب با قدرت محافظتي (اس پي اف) حداقل 15 براي صورت و دستها استفاده كنيد.
ديگر پزشكان را از اينكه استراديول مصرف مي‌كنيد آگاه كيند.
استراديول را دور از دسترس كودكان و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط استراديول فاسد ميشود).
استراديول تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت بريزيد.
هنگام مصرف استراديول نبايد
سيگار، توتون يا تنباكو مصرف كنيد. اين از اثرات استروژن‌ها مي‌كاهد و خطر عوارض جانبي دارو را به ويژه در كساني كه زياد سيگار مي‌كشند يا در افراد بالاي 35 سال افزايش ميدهد.
lovergod14paramourand
13-11-2006, 17:36
در مورد اين دارو
سيساپرايد براي درمان سوزش سر دل ناشي از بيماري پس‌زنش معدي ـ مروي و نيز تخليه تأخيري معده تجويز ميشود.
چگونگي مصرف
سيساپرايد روزي 4-1 بار با يك ليوان پر از آب مصرف ميشود. مقدار تجويزي دارو بسته به علت تجويز متفاوت است. اين دارو را معمولاً 15 دقيقه پيش از غذا و هنگام خواب مصرف ميكنند. براي جلوگيري از وازنش، سيساپرايد روزي يك بار هنگام خواب تجويز ميشود. پيش از مصرف نوع سوسپانسيون آن، شيشه دارو را به خوبي تكان دهيد. از پيمانه داخل جعبه دارو براي اندازه‌گيري مقدار داروي مصرفي استفاده كنيد. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. درمان با سيساپرايد معمولاً در حدود 8 هفته به طول مي‌انجامد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي فرا رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز تشنج دارو را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد. البته تشنج فقط در افرادي روي ميدهد كه از قبل سابقه اختلال تشنجي داشته باشند. علايم زير ممكن است رخ دهند، اما فقط در صورت مشكل‌ساز شدن بايد با پزشك در ميان گذاشته شوند: خوابآلودگي، احساس ناراحتي در شكم (دل بهم‌خوردگي)، يبوست، اسهال، نفخ، افزايش توليد گاز در روده‌ها، تهوع، سردرد، آبريزش بيني، يا سينوزيت.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف سيساپرايد، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به سيساپرايد.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به‌ويژه الكل، بنزوديازپينها (آرامبخش‌ها، داروهاي ضداضطراب،
شل‌كننده‌هاي عضلاني)، سايمتيدن، رانيتيدين، يا داروهايي كه تخليه معده را به تأخير مي‌اندازند
(مثل داروهاي ضدافسردگي و داروهاي آنتي‌كولينرژيك).
سابقه يا ابتلا به اختلال تشنجي يا بيماريهاي كبدي يا كليوي.
هنگام مصرف سيساپرايد توصيه ميشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
الكل، نوشابه‌هاي الكلي، قهوه، آسپيرين، و محصولات تهيه شده از مركبات را كمتر مصرف
كنيد، چرا كه مي‌توانند به معده شما آزار برسانند. از پزشكتان راجع به ساير مواردي كه بايد مصرفشان محدود شود، سؤال كنيد.
تا پيش از مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو در هنگام رانندگي يا كار با وسايل خطرناك احتياط كنيد. برخي از افراد هنگام استفاده از اين دارو دچار خوابآلودگي و افت هوشياري ميشوند.
سيساپريايد را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط سيساپرايد فاسد ميشود).
سيساپرايد تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف سيساپرايد نبايد
نوشيدني‌هاي الكلي بنوشيد.
lovergod14paramourand
13-11-2006, 17:37
در مورد اين دارو
سفادروكسيل يك آنتي‌بيوتيك سفالوسپوريني است. اين آنتي‌بيوتيك‌ها در درمان طيف وسيعي از بيماريهاي عفوني نظير عفونتهاي تنفسي، عفونت گوش مياني، عفونت پوست و بافت نرم، عفونتهاي استخواني يا مفصلي، و عفونتهاي ادراري تناسلي مؤثرند. اين آنتي‌بيوتيك‌ها همچنين براي پيشگيري از عفونت در افرادي كه تحت عمل جراحي قرار گرفته‌اند و در افرادي كه به هر دليل مستعد عفونت هستند استفاده ميشوند.
چگونگي مصرف
سفادروكسيل را ميتوان با شكم خالي مصرف كرد. يا ميتوان براي جلوگيري از دل بهم خوردگي آن را با غذا خورد. بهتر است دارو در نوبت‌هاي با فواصل يكسان در طي شبانه‌روز مصرف شود تا سطح دارو در خون ثابت باقي بماند. مثلاً اگر قرار است دوبار در روز مصرف شود، هر 12 ساعت (مثلاً 8 صبح و 8 شب). اگر اين با فعاليتهاي كاري و خواب شما تداخل ايجاد كند، در تعيين يك برنامه مناسب دارويي از پزشكان كمك بخواهيد مهم است كه دارو سر وقت و به‌طور كامل مصرف شود. حتي اگر احساس بهبودي كنيد: اگر پيش از اتمام دارويتان آن را قطع كنيد ممكن است علايم آن مجدداً عود كند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه به ياد آورديد مصرف كنيد. البته اگر تقريباً به موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه منظم دارويي‌تان برگرديد. مقدار دارو را دوبرابر كنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم زير با پزشكتان تماس بگيريد: كبودي يا خونريزي غيرعادي، درد مفاصل، اسهال، درد شكمي، تهوع و استفراغ، زخم‌هاي دهاني يا زباني، خارش يا ترشح واژن، يا پلاك‌هاي سفيد در دهان يا روي زبان. يك واكنش حساسيتي نادر به (سفادروكسيل) آنافيلاكسي است كه به مراقبت پزشكي فوري نياز دارد. از آنجا كه آنافيلاكسي به سرعت پيشرفت ميكند در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم، بثورات جلدي، كهير، يا تورم پوستي، تب، غش ناگهاني، ضربان قلب تند، يا خس‌خس سينه يا مشكل تنفسي، بلافاصله مصرف آنتي‌بيوتيك را قطع كرده با يك مركز خدمات اورژانس پزشكي تماس بگيريد.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف سفادروكسيل، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به هر نوع ماده غذايي، نگهدارندهها، رنگ‌هاي خوراكي، يا داروهاي ديگر، به ويژه آنتي‌بيوتيك‌ها (پني‌سيلين‌ها يا سفالوسپورين‌ها).
بارداري يا شيردهي.
مصرف مشروبات الكلي.
در حال مصرف داروهاي ديگر، به ويژه داروهاي ضدالتهابي غيراستروييدي (مثل ايبوپروفن، آسپيرين) ضدانعقادها (رقيق‌كننده‌هاي خون نظير وارفارين) پروبنسيد (يك داروي درمان نقرس).
سابقه يا ابتلا به مشكلات خونريزي‌دهنده (نظير زخم معده، همو فيلي، كمبود پلاكتي) كوليت (التهاب روده بزرگ) يا بيماريهاي كليوي و كبدي.
هنگام مصرف سفادروكسيل توصيه ميشود
حتي در صورت احساس بهبودي، داروي تجويز شده را تا آخر مصرف كنيد تا عفونت بدنتان درمان شده و از عود بيماري جلوگيري شود.
سفادروكسيل را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم و حرارت مرطوب نگه داريد. (در اين شرايط سفادروكسيل فاسد ميشود). بعد از تهيه سوسپانسيون، دارو بايد در يخچال نگهداري شود و ظرف 2 هفته استفاده شود. پيش از مصرف شيشه را به خوبي تكان دهيد.
از پيمانه داخل جعبه براي اندازه‌گيري مقدار دارو استفاده كنيد.
اگر ظرف 3 روز از مصرف دارو احساس بهبودي نداشتيد با پزشكتان مشورت كنيد.
هنگام مصرف سفادروكسيل نبايد
سفادروكسيل تاريخ مصرف گذشته استفاده كنيد.
پيش از اتمام دارو آن را قطع كنيد، مگر طبق دستور پزشك.
lovergod14paramourand
14-11-2006, 12:34
در مورد اين دارو
هيدروكلروتيازيد يك داروي مدر (ادارآور) رايج است. اين دارو با كمك به دفع آب و سديم اضافي بدن از طريق ادرار، و در نتيجه كاهش مايعات در گردش خون، فشارخون را پايين مي‌آورد. كاهش اين فشار، از بار كاري قلب نيز مي‌كاهد. بالا باقي ماندن فشار داخل سرخرگ‌ها به سرخرگ (شريان)هاي مغز، قلب، و كليه‌ها صدمه مي‌زند. اين آسيب احتمال سكته مغزي و حمله قلبي و نارسايي كليه را زياد ميكند. هيدروكلروتيازيد همچنين موجب دفع برخي مواد شيميايي نظير سديم و پتاسيم از بدن ميشود.
چگونگي مصرف
هيدروكلروتيازيد را ميتوان با غذا يا شير مصرف كرد تا معده را ناراحت نكند. سعي كنيد دارويتان را هر روز سرساعت معيني بخوريد تا آن را فراموش نكنيد. اگر روزي يك نوبت هيدروكلروتيازيد مصرف مي‌كنيد، سعي كنيد صبح هنگام باشد يا وقتي كه به توالت دسترسي داشته باشيد. اگر به خاطر رفتن به خريد يا هر كاري مصرف دارو به تأخير انداختيد پيش از ساعت 4 بعدازظهر آن نوبت را مصرف كنيد. اگر بيش از يك نوبت هيدروكلروتيازيد مي‌خوريد، باز هم آخرين نوبت بايد پيش از ساعت 4 بعدازظهر مصرف شود. اين برنامه كمك ميكند تا شبانگاه جهت ادراركردن از خواب برنخيزيد. اگر از شكل مايع دارو استفاده مي‌كنيد براي اندازه‌گيري مقدار دارو از قطره چكان همراه دارو استفاده كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آوريد مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي منظمتان بازگرديد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم زير با پزشكتان تماس بگيريد: واكنشهاي حساسيتي (بثورات جلدي يا كهير)؛ خشكي دهان؛ تشنگي شديد؛ بي‌نظمي ضربان قلب؛ دردها و گرفتگي‌هاي عضلاني؛ تهوع و استفراغ؛ خستگي يا خواب آلودگي شديد؛ شكم‌درد يا سوزش شديد معده؛ كبودي يا خونريزي غيرعادي؛ مدفوع سياه و قيري لكه‌هاي قرمز روي پوست؛ وجود خون در ادار يا مدفوع؛ درد مفاصل؛ كمردرد؛ زردي چشم يا پوست.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف هيدروكلروتيازيد، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به هيدروكلروتيازيد يا ديگر داروهاي سولفاميدي؛ بومتانيد؛ فوروسمايد؛ يا داروهاي مدر ديگر مثل مهار كننده‌هاي كربونيك آيندراز.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه ديگوكسين؛ ليتيم؛ يا داروهاي كاهنده كلسترول (كلستيرامين، كلستيپول).
سابقه يا ابتلا به بيماري قند، اختلال چربي‌هاي خون، يا بيماريهاي كليوي.
هنگام مصرف هيدروكلروتيازيد توصيه ميشود
دارو را طبق تجويز پزشكتان مصرف كنيد.
در مورد نياز به كاهش وزن، ترك سيگار، پرداختن به ورزش، يا تغييرات در برنامه غذايي (مثل محدوديت مصرف نمك يا مصرف بيشتر غذاهاي حاوي پتاسيم مثل موز، آب پرتقال، خشكبار، طالبي و گرمك).
به طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبوديتان را زير نظر داشته باشد.
هفته‌اي يك بار (يا طبق دستور پزشكتان) فشارخون و وزنتان را اندزه بگيريد و مقادير آنها را يادداشت كنيد تاآن را در هر مراجعه به پزشكتان نشان دهيد. (روش اندازه‌گيري فشار خون را از يك پزشك يا پرستار بياموزيد.) هرگونه افزايش يا كاهش وزن هفتگي در حدود 2-5/1 كيلوگرم را به اطلاع پزشكتان برسانيد.
پيش از مصرف هرگونه دارو، حتي داروهاي مجاز بدون نسخه يا داروهاي گياهي، حتماً با پزشكتان مشورت كنيد.
از مواجهه بدون محافظت با نور خورشيد اجتناب كنيد؛ به ويژه آفتاب ساعت 10 صبح تا 3 بعدازظهر و نيز وسايل برنزه كننده. از يك ضدآفتاب با قدرت حفاظتي (spf) حداقل 15 يا بيشتر براي مناطق در معرض نور پوست استفاده كنيد. هيدروكلروتيازيد موجب حساسيت به آفتاب ميشود و در مناطق بدون پوشش موجب آفتاب سوختگي شديد يا تغيير رنگ پوستي ميشود.
هيدروكلروتيازيد را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، يا حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط هيدروكلروتيازيد فاسد ميشود).
هيدروكلروتيازيد تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف هيدروكلروتيازيد نبايد
به سرعت از حالت خوابيده به نشسته يا ايستاده يا نشسته به ايستاده تغيير وضعيت دهيد. زيرا ممكن است دچار سياهي رفتن چشم يا احساس غش شويد.
الكل بنوشيد، براي مدتي طولاني بايستيد، يا در هواي گرم ورزش كنيد، اين فعاليت‌ها ميتواند موجب سياهي رفتن چشم و احساس غش شود.
حتي در صورت احساس بهبودي دارويتان را قطع كنيد. اين دارو مشكل شما را كنترل ميكند، نه درمان و ممكن است لازم باشد آن را براي مدتي طولاني مصرف كنيد. اگر در مورد اين دارو سؤالي داريد از پزشكتان بپرسيد.
lovergod14paramourand
14-11-2006, 21:03
در مورد اين دارو
آموكسي‌سيلين/ كلاوولانات يك آنتي‌بيوتيك رايج است. از آن براي درمان عفونتهاي باكتريايي گوناگون مثل عفونت گوش مياني، سينوزيت، و عفونتهاي پوست، دستگاه تنفسي و دستگاه ادراري استفاده ميشود.
چگونگي مصرف
آموكسي‌سيلين/ كلاوولانات را ميتوان با يا بدون غذا مصرف كرد. خوردن آن با غذا ميتواند از دل به هم خوردگي ناشي از آن جلوگيري كند. قرصهاي جويدني آن حتماً بايد جويده يا خرد شوند. بهتر است اين دارو در فواصل زماني برابر در طول شبانه‌روز مصرف شود تا مقادير ثابتي از آن در خون و ادرار وجود داشته باشد. براي مثال اگر قرار است روزي 3 نوبت مصرف شود، فواصل بايد 8 ساعتي باشند (مثلاً 6 صبح، 2 بعدازظهر و 10 شب). اگر اين برنامه با برنامه كاري يا خواب شما مغايرت دارد، از پزشكتان بخواهيد در تعيين يك برنامه مناسبتر شما را ياري دهد. مهم است كه دارو سر وقت و به مقدار كامل مصرف شود، حتي اگر احساس بهبودي مي‌كنيد. چنانچه پيش از اتمام كل داروي تجويزي آن را قطع كنيد ممكن است دچار عود علايم شويد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه به ياد آوريد مصرفش كنيد. البته اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، به برنامه منظم دارويي‌تان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم زير بلافاصله با پزشكتان تماس بگيريد: اسهال شديد يا خفيف ولي پايدار، سردرد، تهوع و استفراغ، زخم دهان يا زبان، خارش يا ترشحات واژن، يا پلاك‌هاي سفيد در دهان يا روي زبان. يك پاسخ حساسيتي نادر به اين دارو آنافيلاكسي است، كه به مراقبت پزشكي فوري نياز دارد. از آنجايي كه آنافيلاكسي سريع پيشرفت ميكند، در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم؛ بثورات جلدي؛ كهير يا تورم‌هاي بر روي پوست؛ تب؛ غش ناگهاني؛ ضربان قلب سريع؛ يا خس‌خس سينه يا تنفس مشكل، دارو را قطع كرده و با يك مركز خدمات اورژانس پزشكي تماس بگيريد.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آموكسي‌سيلين/ كلاوولانات پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به هر نوع ماده غذايي، نگهدارندهها، رنگ‌هاي خوراكي يا ساير داروها، به‌ويژه آنتي‌بيوتيك‌ها (پني‌سيلين‌ها، سفالوسپورين‌ها، مهاركنندههاي بتا ـ لاكتاماز).
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه داروهاي ضدالتهابي غيراستروييدي (مثل ايبوپروفن و آسپيرين)، داروهاي ضدانعقاد (رقيق‌كننده‌هاي خون نظير وارفارين)، قرصهاي ضدبارداري حاوي استروژن (اين دارو اثرات اين قرصها را كاهش ميدهد)، داروهاي نقرس (پروبنسيد، آلوپورينول)، و آنتي‌بيوتيك‌هاي ديگر (آمينوگليكوزيدها، اريترومايسين، تتراسايكلين).
داراي سابقه يا دچار مشكلات خونريزي‌دهنده (مثل زخم معده، هموفيلي، يا كمبود پلاكتي)، كوليت (التهاب روده بزرگ) ناشي از آنتي‌بيوتيك‌ها، يا بيماري كليوي.
هنگام مصرف آموكسي‌سيلين/ كلاوولانات توصيه ميشود
حتي در صورت احساس بهبودي، تمام داروي تجويز شده را براي درمان عفونت و جلوگيري از عود مجدد آن مصرف كنيد.
اگر از قرصهاي ضدبارداري استفاده مي‌كنيد، تا يك ماه پس از پايان دوره درمان با آموكسي‌سيلين/ كلاوولانات از يك وسيله جلوگيري از بارداري ديگر نيز نظير كاندوم يا ژل‌هاي اسپرم‌كش استفاده كنيد.
براي جلوگيري از اسهال ناشي از اين دارو ماست بخوريد.
آموكسي‌سيلين/ كلاوولانات را دور از دسترس كودكان، و دور از حرارت، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگه داريد (در اين شرايط اين دارو فاسد ميشود). پس از تهيه سوسپانسيون آن را در يخچال نگهداري كنيد؛ پيش از مصرف شيشه محتوي سوسپانسيون را به خوبي تكان دهيد.
در موارد شكل‌هاي مايع دارو از پيمانه داخل جعبه دارو براي اندازه‌گيري مقدار دارو استفاده كنيد.
اگر ظرف 3 روز از مصرف اين دارو احساس بهبودي نمي‌كنيد با پزشكتان مشورت كنيد.
هنگام مصرف آموكسي‌سيلين/ كلاوولانات نبايد
ديگران را در مصرف اين دارو سهيم كنيد؛ آنها ممكن است نسبت به آن حساسيت داشته باشند.
دارو را پس از تاريخ انقضايش مصرف كنيد.
دارو را ناتمام قطع كنيد؛ مگر در صورتي كه پزشكتان چنين توصيه كند.
lovergod14paramourand
14-11-2006, 21:09
در مورد اين دارو
ايميپرامين براي رفع علايم افسردگي، شب‌ادراري، اختلالات وسواسي و ترس، دردهاي عصبي، و مواردي ديگر تجويز ميشود. اين دارو از دسته داروهاي ضد افسردگي سه حلقه‌اي است.
چگونگي مصرف
ايميپرامين با مقادير متفاوتي براي مشكلات متفاوت و افراد متفاوت تجويز ميشود. هيچگاه بيشتر يا كمتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد، از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. ايميپرامين خوراكي را ميتوان با غذا مصرف كرد تا دل به‌هم خوردگي ناشي از آن كاهش يابد، ممكن است 6-1 هفته طول بكشد تا اثرات اين دارو آغاز شود. پس از آغاز اثرات حتي در صورت احساس بهبودي نيز دارو را ادامه دهيد. به دقت از دستورات پيروي كنيد. اگر روزي يك نوبت پيش از رفتن به بستر ايميپرامين مصرف مي‌كنيد. و حال يك نوبت را فراموش كرده‌ايد، نوبت فراموش شده را صبح مصرف نكنيد، چرا كه ممكن است موجب علايم آزاردهنده شود؛ در اين مورد با پزشكتان تماس بگيريد. اگر روي چند نوبت ايميپرامين مصرف مي‌كنيد، نوبت فراموش شده را بلافاصله پس از به يادآوردن مصرف كنيد. اگر تقريباً موقع مصرف نوبت بعد شده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي منظم خود برگرديد، مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از نشانه‌هاي نادر ولي جدي زير مصرف ايميپرامين خود را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: تاري ديد؛ گيجي؛ يبوست؛ مشكل در صحبت كردن؛ چشم‌درد؛ ضربان قلب تند، كند يا نامنظم؛ لرزش دست؛ غش؛ اضطراب؛ مشكل در صحبت كردن؛ عدم تعادل؛ سفتي عضلات دست و پا؛ صورت شبيه ماسك؛ گلودرد؛ تب؛ كبودي يا خونريزي غيرعادي؛ زردي پوست يا چشم؛ بثورات جلدي؛ تورم سرگيجه؛ خوابآلودگي؛ خشكي دهان، سردرد، افزايش اشتها، تهوع، سوزش سردل، اسهال، مشكل در خوابيدن، يا افزايش وزن. علايم ترك دارو ـ نظير سردرد، تهوع، استفراغ، اسهال، تحريك‌پذيري، يا خواب مختل همراه روياهاي واضح ـ ممكن است در صورت قطع ناگهاني ايميپرامين مشاهده شود؛ با پزشكتان تماس بگيريد.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف ايميپرامين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به ايميپرامين يا ديگر داروهاي ضد افسردگي سه‌حلقه‌اي؛ ساير داروهاي ضد افسردگي (ماپروتيلين، ترازودون)؛ كاربامازپين (دارويي ضد تشنج)؛ يا هر نوع ماده غذايي، رنگ خوراكي يا نگهدارنده.
بارداري و شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه الكل، آرامبخش‌ها، ديگر داروهاي ضد افسردگي، داروهاي ضد تشنج، داروهاي ضد تيروييد، سايمتيدين، داروهاي فشارخون (كلونيدين، گوانادرال، گوانتيدين)، مهاركنندههاي مونوآمين‌اكسيداز، يا سمپاتوميمتيك‌ها (داروهايي كه در حساسيت، آسم، سرفه و سرماخوردگي مصرف ميشود).
سابقه يا ابتلا به الكليسم (اعتياد به الكل)، آسم، اختلال دوقطبي (افسرده ـ شيدايي)، ابتلا به اسكيزوفرني، صرع، گلوكوم (افزايش فشار داخل چشم)، پركاري تيروييد، بزرگي پروستات، احتباس ادراري، مشكلات قلبي يا خوني، يا بيماريهاي دستگاه گوارش، كبدي يا كليوي
هنگام مصرف ايميپرامين توصيه ميشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبوديتان را زيرنظر داشته باشد.
تا پيش از مشخص شدن پاسخ بدنتان به اين دارو رانندگي و كار با وسايل خطرناك احتياط كنيد. برخي افراد با مصرف ايميپرامين دچار خوابآلودگي و كاهش سطح هوشياري ميشوند.
در هنگام برخاستن از حالت خوابيده يا ايستادن از حالت نشسته احتياط كنيد؛ چرا كه ممكن است دچار سرگيجه يا سياهي رفتن چشم شويد. به آرامي تغيير وضعيت دهيد.
براي تسكين خشكي دهان از آدامس يا آبنباتهاي بدون قند استفاده كنيد. اگر خشكي دهان بيش از 2 هفته طول كشيد با پزشكتان مشورت كنيد.
از مواجهه مستقيم و بدون حفاظت با آفتاب و استفاده از وسايل برنزه‌كننده بپرهيزيد، چرا كه ممكن است دچار آفتاب‌سوختگي شديد شويد. سعي كنيد تا حدامكان از آفتاب بين ساعت 10 صبح تا 3 بعدازظهر اجتناب كنيد. در زير آفتاب از عينك آفتابي، يك كلاه و پوشش محافظ، و كرمهاي ضد آفتاب با قدرت محافظتي (spf) حداقل 15 استفاده كنيد.
در مورد نياز به مقادير اضافي ويتامين (ريبوفلارين يا ويتامين ب ـ 2) با پزشكتان مشورت كنيد.
پيش از هرگونه عمل جراحي، كارهاي دنداني يا درمانهاي اضطراري، پزشك را از اين كه ايميپرامين مصرف مي‌كنيد، مطلع سازيد.
ايميپرامين را از دسترس كودكان و دور از گرما، نور مستقيم، حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط ايميپرامين فاسد ميشود).
ايميپرامين تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف ايميپرامين نبايد
الكل مصرف كنيد.
بدون تأييد پزشكتان دارويي ديگر مصرف كنيد.
lovergod14paramourand
15-11-2006, 22:12
در مورد اين دارو
بكلومتازون استنشاقي به عنوان درمان نگهدارنده در افراد دچار آسم برونشيال مزمن تجويز ميشود. استفاده منظم به رفع التهاب مزمن راه‌هاي هوايي و كاهش واكنش اين مجاري به مواد محرك (يا حساسيت‌زا) كمك ميكند. بكلومتازون با اين سازوكار علايم آسم و دفعات حملات آسم را كاهش ميدهد. بكلومتازون يك كورتيكواستروييد ميباشد.
چگونگي مصرف
بر اساس شدت آسم، بكلومتازون به مقدار روزي 4-2 پاف تجويز ميشود. مهم است كه آن را طبق دستور پزشك يا دستورالعمل روي برچسب دارو مصرف كنيد. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. چنانچه همزمان كورتيكواستروييد خوراكي مصرف نمي‌كنيد، ممكن است شروع اثرات دارو تا يك ماه و اوج اثر دارو تا چند ماه به تأخير بيافتد. مهم است كه نوبت‌هاي مصرف دارو در فواصل مساوي در طي شبانه‌روز برنامه‌ريزي شود؛ مثلاً اگر قرار است روزي 2 بار مصرف شود، 8 صبح و 8 شب و اگر قرار است روزي 4 بار مصرف شود، هر 6 ساعت. از پزشكتان بخواهيد در تعيين يك برنامه كه با فعاليتهاي روزمره شما تداخل نداشته باشد، به شما كمك كند. بهتر است دارو هر روز در ساعت يكساني مصرف شود. پيش از استفاده از افشانه براي بار اول، آن را چك كنيد. پزشكتان تعيين ميكند كه از يك وسيله موسوم به آسم‌يار هم همراه افشانه استفاده كنيد يا اينكه با روش دهان باز يا دهان بسته از افشانه استفاده كنيد. اين وسيله باعث ميشود تا دارو بهتر به مجاري هوايي برونشي برسد. پودر و كپسول‌هاي بكلومتازون براي استنشاق نيازمند يك وسيله خاص براي آزادسازي دارو است؛ دستورالعمل روي جعبه را بخوانيد يا چگونگي استفاده را از پزشكتان جويا شويد. روش دهان بسته:
كپسول دارو را 5-2 ثانيه تكان دهيد.
افشانه و كپسول متصل به آن را سر و ته بگيريد.
قطعه دهاني را در دهان گذاشته، لب‌هايتان را دورش محكم ببنديد.
به آرامي و كامل از راه بيني نفستان را بيرون دهيد.
به آرامي و عميق دم انجام دهيد و در همان زمان كپسول حاوي دارو را بر روي افشانه به پايين فشار دهيد.
قطعه دهاني را از دهان خارج كرده، ولي نفستان را تا آنجا كه ممكن است نگه داريد.
در حالي كه لب‌هايتان را جمع كرده‌ايد از راه دهان نفستان را بيرون دهيد.
اگر در هر نوبت 2 پاف لازم داريد، دو دقيقه تا پاف بعدي صبر كنيد. روش دهان باز:
كپسول دارو را 5-2 ثانيه تكان دهيد.
افشانه و كپسول متصل به آن را سر و ته بگيريد.
قطعه دهاني را حدوداً به اندازه عرض دو انگشت از دهان كاملاً بازتان فاصله بگيريد. كپسول را صاف نگه داريد.
پس از يك بازدم عميق، به آرامي از راه دهان نفس بگيريد و در همان زمان كپسول را به افشانه فشار دهيد. به دم ادامه دهيد. چشمهايتان را ببنديد تا چيزي از اسپري واردشان نشود؛ چرا كه ممكن است موجب تاري ديد مختصري شود.
در انتهاي دم نفستان را تا آنجا كه مي‌توانيد نگاه داريد، و سپس در حالي كه لب‌هاي خود را جمع كرده‌ايد از راه دهان نفستان را بيرون دهيد.
اگر در هر نوبت 2 پاف لازم داريد، دو دقيقه تا پاف بعدي صبر كنيد.
پس از استفاده از دارو، به هر كدام از روش‌هاي فوق، براي جلوگيري از خشونت صدا و عفونتهاي دهاني، دهانتان را با آب كاملاً بشوييد. آب را قورت ندهيد. روزي يكبار قطعه دهاني پلاستيكي و پوشش آن را زير آب گرم بشوييد و پيش از استفاده مجدد خشك كنيد. تا اين افشانه خشك شود در صورت نياز از افشانه ديگري استفاده كنيد. هفته‌اي دو بار قطعه دهاني پلاستيكي را با مايع ظرفشويي و آب گرم بشوييد و كاملاً آب بكشيد و خشك كنيد. يك راه ساده براي تخمين مقدار داروي باقيمانده در كپسول محتوي دارو اين است كه كپسول را در يك ظرف آب بگذاريم و ببينيم چقدرش در آب فرو مي‌رود (شكل را ببينيد). اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه آن را به ياد آورديد، مصرفش كنيد. نوبت‌هاي باقيمانده در آن روز را با فواصل مساوي مصرف كنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم زير، مصرف بكلومتازون را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: پلاك‌هاي سفيد نرم در دهان يا گلو؛ درد دهان يا گلو هنگام خوردن و آشاميدن؛ افزايش خس‌خس سينه؛ احساس سفتي و گرفتگي در قفسه سينه؛ يا مشكل در تنفس.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف بكلومتازون، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به كورتيكواستروييدها، ساير داروها، غذاها، نگهدارندهها، و رنگ‌هاي خوراكي.
مصرف داروهاي ديگر به ويژه كورتيكواستروييدها.
سابقه يا ابتلا به سل يا پوكي استخوان.
هنگام مصرف بكلومتازون توصيه ميشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد. گاهي افشانه را همراه خود ببريد تا پزشك چگونگي استفاده شما را از آن ببيند.
در صورتي كه يك دستگاه اندازه‌گيري حداكثر جريان هواي تنفسي در خانه داريد، مقادير اندازه‌گيري شده را در يك دفترچه ثبت كنيد.
اگر دچار استرس غيرمعمول مثل جراحي، آسيب بدني، يا عفونت هستيد؛ علايم آسم‌تان بهبود نداشته است؛ علايمتان بدتر شده است؛ يا علايمي از عفونت دهاني يا حلقي داريد با پزشكتان مشورت كنيد.
در صورتي كه افشانه شما قابل پر كردن مجدد است، پس از اتمام دارو آن را دور نياندازيد.
حتي اگر براي يك حمله آسمي داروهايي ديگر مصرف مي‌كنيد، استفاده از بكلومتازون را ادامه دهيد، مگر آنكه پزشكتان دستور ديگري داده باشد.
پيش از انجام جراحي، كارهاي دندانپزشكي، يا واكسيناسيون ساير پزشكان را از اينكه بكلومتازون مصرف مي‌كنيد مطلع سازيد.
اگر تا به حال به آبله مرغان و سرخك مبتلا نشده‌ايد و واكسن آنها را هم نزده‌ايد، از تماس نزديك با افراد مبتلا به اين دو بيماري اجتناب كنيد. در صورتي كه فكر مي‌كنيد با اين افراد مواجهه داشته‌ايد با پزشكتان مشورت كنيد.
يك برگه شناسايي پزشك همراه داشته باشيد كه نشان دهد بكلومتازون مصرف مي‌كنيد.
توجه داشته باشيد كه اگر كپسول و افشانه سرد باشند، ممكن است مقدار كامل دارو به شما نرسد.
اگر مقدار معمول دارو به شكل استنشاقي برايتان مؤثر نيست، ممكن است به‌طور موقت به كورتيكواستروييد خوراكي نياز داشته باشيد.
افشانه را دور از دسترس كودكان و دور از حرارت نگاه داريد
هنگام مصرف بكلومتازون نبايد
از آن براي درمان يك حمله آسمي استفاده كنيد.
پيش از هماهنگي با پزشكتان آن را قطع كنيد.
lovergod14paramourand
15-11-2006, 22:14
در مورد اين دارو
پروپرانولول به علل گوناگوني مثل كاهش فشارخون؛ تسكين درد قلبي؛ پيشگيري از سردردهاي ميگرني؛ و درمان بي‌نظمي ضربان قلب تجويز ميشود. همچنين براي جلوگيري از دومين حمله قلبي در افرادي كه يك بار دچار قلبي شده‌اند، كاربرد دارد. ممكن است در شرايط ديگري نيز پزشكتان اين دارو را برايتان تجويز كند. به همين علت آن را را يك مسدودكننده بتا مي‌شناسند. با مسدودكردن اين تكانه‌ها، به قلب كمك ميكند تا منظم‌تر و مؤثرتر بزند و در نتيجه بار كاري قلب كاهش يابد.
چگونگي مصرف
مقادير متفاوتي از پروپرانولول براي علل مختلف تجويز ميشود. شكل طولاني اثر پروپرانولول معمولاً روزي يك بار مصرف ميشود. مهم است كه دارو را هر روز ساعت معيني بخوريد. معمولاً بهتر است دارو را صبح پيش از صبحانه مصرف كنيد تا فراموش نكنيد. پروپرانولول را ميتوان با يا بدون غذا مصرف كرد. هر روز پيش از خوردن پروپرانولول نبضتان را بشماريد و فشارتان را اندازه بگيريد اگر كمتر از 60 در دقيقه بود، يا فشار سيستولي (عدد بالايي) كمتر از 90 ميلي‌متر جيوه بود، پيش از خوردن داروي آن روز با پزشكتان مشورت كنيد. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آورديد مصرفش كنيد. البته اگر كمتر از 8 ساعت تا نوبت بعدي مصرف دارو رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه منظم دارويي‌تان بازگرديد. اگر بيش از يك نوبت در روز پروپرانولول مصرف مي‌كنيد، اگر تقريباً موقع نوبت بعدي مصرف دارو رسيده است، نوبت فراموش شده را مصرف نكنيد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد و دارو را بدون هماهنگي با پزشكتان قطع نكنيد. با قطع مصرف پروپرانولول ممكن است در معرض خطر يك حمله قلبي باشيد. در اكثر مواردي كه پروپرانولول تجويز ميشود، بيماري را مهار ميكند و نه درمان. و اين بدين معناست كه ممكن است لازم باشد چندين سال يا تا پايان زندگي آن را مصرف كنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از علايم نادر ولي جدي زير، مصرف آتنولول را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: اشكال در تنفس تنگي نفس، يا خس‌خس سينه؛ سرد شدن كف دست و پا؛ ضربان قلب زير60 در دقيقه؛ سرگيجه يا سياهي رفتن چشم در هنگام بلند شدن از حالت خوابيده با نشسته با تورم دستها و پاها يا افزايش وزن ناگهاني (1/5 كيلو در 48-28 ساعت)؛ افسردگي، گيجي، يا توهم (شنيدن، ديدن، يا احساس چيزهايي كه وجود ندارند)؛ درد قفسه سينه، مفاصل يا كمر؛ تب؛ گلودرد؛ بثورات جلدي؛ يا هرگونه كبودي كه يا خونريزي غيرعادي. نشانه‌هاي زير تا هنگام عادت كردن بدنتان با دارو ممكن است مشاهده شوند: خواب آلودگي، خستگي، مشكل در خوابيدن، اضطراب، يبوست يا اسهال، كابوس، يا كاهش توانايي جنسي، اگر اين علايم ادامه يافتند يا مشكل ساز شدند، وضعيت را با پزشكتان در ميان بگذاريد.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آتنولول، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به آتنولول يا ديگر داروهاي مسدودكننده بتا
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه تزريقات حساسيت‌زدايي، كافئين، داروهاي آسم (آمينوفيلين، ديفيلين، اكستريفيلين، تئوفيلين)، داروهاي ديابت (انسولين، داروهاي خوراكي پايين‌آورنده قند)، ديگر داروهاي كاهنده فشار خون (مسدود كننده‌هاي كانال‌هاي كلسيمي، كلونيدين، گوانابنز)، كوكائين، يا مهاركنندههاي مونوآمين‌اكسيداز (فورازوليدون، ايزوكاربوكسازيد، فنلزين، سلجيلين، ترانيل سيپرومين، پروكاربازين).
سابقه يا ابتلا به حساسيت، آسم، يا آمفيزم؛ مشكلات احتقاني قلب؛ بيماري قند؛ پركاري تيروييد؛ افسردگي؛ يا بيماريهاي كليوي يا كبدي. اگر بيماري قند داريد، پروپرانولول ممكن است قند خون شما را افزايش دهد و نيز ممكن است علايم افت قند خون را مخفي كند. اگر دچار حساسيت باشيد با مصرف پروپرانولول واكنشهاي حساسيتي‌تان ممكن است تشديد شود.
هنگام مصرف پروپرانولول توصيه ميشود
به طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبوديتان را زير نظر داشته‌باشيد.
در مورد ميزان فعاليت قابل قبول براساس، وضعيت بدنيتان با پزشكتان مشورت كنيد. پروپرانولول ممكن است درد قفسه سينه را كاهش دهد يا از آن جلوگيري كند و در نتيجه باعث شود تا از آن حد كه برايتان بي‌خطر است فعال‌تر باشيد. كه اين خود موجب درد قفسه سينه و علايم جدي ديگر ميشود.
وزنتان را نسبت به قد و استخوانبنديتان در يك محدوده مناسب نگه داريد. در صورت نياز براي كاهش وزن از پزشكتان كمك بگيريد.
اگر براي كاهش فشار خون پروپرانولول مصرف مي‌كنيد، مصرف سديم (نمك) خود را محدود كنيد. از پزشكتان درخواست كنيد دستورات تغذيه‌اي در اختيارتان بگذارد يا شما را به يك متخصص تغذيه معرفي كند.
اگر سيگاري هستيد، سيگار را ترك كنيد، از پزشكتان بخواهيد شما را به يك مشاور يا گروه ترك سيگار معرف كند.
الكل ننوشيد.
از وضعيت خوابيده به نشسته يا ايستاده و يا از حالت نشسته به ايستاده آرام تغيير وضعيت دهيد تا دچار سرگيجه، سياهي رفتن چشم يا غش نشويد.
در هواي سرد لباس گرم‌تر بپوشيد، چرا كه پروپرانولول ممكن است شما را به سرما حساس‌تر كند.
قرصهاي طولاني رهش را يكجا ببلعيد؛ آنها را نشكنيد يا خرد نكنيد.
قرصهاي معمولي را در صورت مشكل در بلع مي‌توانيد خرد كرده و با نصف قاشق مربا يا پودينگ مخلوط كنيد.
محلول خوراكي را با مقداري نوشيدني يا غذاي نيمه جامد مخلوط كرده، سپس استفاده كنيد.
براي روزهاي تعطيل مقداركافي دارو در دسترس داشته باشيد.
يك برگه شناسايي پزشكي كه نشان دهد پروپرانولول مصرف مي‌كنيد به همراه داشته باشيد.
پزشكان ديگر را از اينكه پروپرانولول مصرف مي‌كنيد مطلع سازيد؛ زيرا ممكن است بر روي برخي آزمون‌هاي آزمايشگاهي اثر بگذارد يا موجب بروز واكنش به دنبال تزريقات مربوط به حساسيت‌زدايي شود.
پروپرانولول را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نورمستقيم، و حرارت مرطوب نگه داريد (در اين شرايط پروپرانولول فاسد ميشود).
هنگام مصرف پروپرانولول نبايد
تا مشخص‌شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگي كنيد يا با وسايل خطرناك كار كنيد. اگر خوابآلودگي يا سرگيجه مشكل ساز شد، با پزشكتان مشورت كنيد.
بدون مشورت با پزشكتان دارويي مصرف كنيد؛ به ويژه داروهاي محرك و داروهاي سرفه يا سرماخوردگي كه بدون تجويز پزشك قابل تهيه هستند.
lovergod14paramourand
25-11-2006, 10:40
در مورد اين دارو
نفازودون يك داروي ضد افسردگي است. اين دارو براي تسكين علايم دوره‌هاي افسردگي ماژور تجويز ميشود. نفازودن يك مهاركننده بازجذب سروتونين است.
چگونگي مصرف
نفازودون معمولاً روزي دو نوبت به مقدار مساوي مصرف ميشود. مهم است كه اين دارو هر روز در ساعت معيني خورده شود. هيچگاه كمتر يا بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. ممكن است چند هفته طول بكشد تا اثرات دارو ظاهر شود و به حداكثر برسد. مهم است كه تا زماني كه پزشكتان دستور نداده، مصرف نفازودون را ادامه دهيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. نفازودن را ميتوان با يا بدون غذا مصرف كرد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آورديد، مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي فرا رسيده است. نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد، مقدار دارو را دو برابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از علايم نادرولي جدي زير، مصرف نفازودون را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: بثورات جلدي، گيجي، از دست دادن هماهنگي در حركات، يا خوابآلودگي شديد. علايم زير ممكن است رخ دهند ولي فقط در صورتي كه مشكل‌ساز شوند نياز است با پزشك در ميان گذاشته شوند: سردرد، خوابآلودگي، ضعف، سرگيجه، خوابآلودگي، سرفه، خشكي دهان، تهوع، استفراغ، احساس طعم نامطبوع در دهان، اسهال، يبوست، تاري ديد، درد عضلاني، يا روياهاي غيرعادي.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف نفازودون، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به نفازودون يا ديگر مهاركنندههاي بازجذب سروتونين
بارداري شيردهي
مصرف داروهاي ديگر به ويژه داروهاي پرفشاري خون، الكل، مسكن‌هاي تجويزي توسط پزشك، آرامبخش‌ها، داروهاي ضد افسردگي، شل‌كننده‌هاي عضلاني، داروهاي ضد تشنج، استميزول، سيساپرايد، ديگوكسين، مهاركنندههاي مونوآمين اكسيداز مثل فورازوليدون، ايزوكربوكسازيد، فنلزين، پروكاربازين، سلژيلين، و ترانيل‌سيپرومين. مصرف نفازودون در حاليكه همزمان مهاركنندههاي مونوآمين اكسيداز مصرف مي‌كنيد يا كمتر از 2هفته است كه مصرف چنين داروهايي را قطع كرده‌ايد ممكن است موجب گيجي، افزايش ناگهاني دماي بدن، افزايش شديد فشار خون، و بروز تشنج شود.
سابقه يا ابتلا به بيماريهاي قلبي، الكليسم (اعتياد به الكل) يا بيماريهاي كليوي يا كبدي.
هنگام مصرف نفازودونتوصيه ميشود
به طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهودتان را زير نظر داشته باشد. ممكن است 4 هفته طول بكشد تا اثر دارو ظاهر شده به حداكثر برسد؛ ممكن است بخواهيد در اين مدت با پزشكتان ملاقات كنيد.
چنين پيشنهاد شده است كه مصرف اين دارو افكار خودكشي را افزايش ميدهد. در اين مورد، و در مورد هرگونه اقدامات احتياطي لازم با پزشكتان مشورت كنيد.
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به اين دارو، در هنگام رانندگي يا كار با وسايل خطرناك احتياط كنيد. اين دارو در برخي افراد موجب خوابآلودگي و كاهش سطح هوشياري ميشود.
براي تسكين خشكي دهان از آدامس يا آبنباتهاي بدون قند استفاده كنيد يا چند جرعه آب بنوشيد. اگر اين مشكل بيش از 2 هفته ادامه پيدا كرد با پزشكتان مشورت كنيد.
از حالت خوابيده به نشسته يا ايستاده و نشسته به ايستاده به آرامي تغيير وضعيت دهيد؛ در غير اينصورت ممكن است دچار سرگيجه و سياهي رفتن چشم شويد.
يك برگه شناسايي پزشكي كه نشان دهد نفازودون مصرف مي‌كنيد به همراه داشته باشيد.
نفازودون را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين صورت شرايط نفازودون فاسد ميشود).
نفازودون تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف نفازودون نبايد
نوشابه‌هاي الكلي بنوشيد يا از داروهاي آرامبخش ديگر استفاده كنيد؛ زيرا اينها خوابآلودگي و سرگيجه‌اي را كه ممكن است در اثر مصرف نفازودون ايجاد شود، تشديد خواهند كرد.
lovergod14paramourand
25-11-2006, 10:42
در مورد اين دارو
كلريد پتاسيم يك مكمل رايج براي درمان و جلوگيري از كاهش سطح پتاسيم در افرادي است كه به سبب مصرف داروهاي مُدر، برخي داروهاي ديگر، يا برخي بيماريهاي خاص ممكن است دچار افت پتاسيم خون شوند. پتاسيم يك ماده شيميايي است كه براي عملكرد بدن ضروري است. كاهش پتاسيم خون (هيپوكالمي) موجب ضعف عضلاني و تغييرات الگوي الكتريكي قلب ميشود.
چگونگي مصرف
كلريد پتاسيم روزي 4-1 نوبت (بسته به تجويز پزشك) پس از غذا يا همراه غذا خورده ميشود. تمام نوبت‌هاي دارو در طي روز بايد به‌طور كامل و سر ساعت معين مصرف شود. كلريد پتاسيم را با يك ليوان پر از آب بخوريد و تا 30 دقيقه پس از آن دراز نكشيد تا دچار تحريك و آسيب به معده نشويد. اكثر قرصهاي غيرجوشان يا كپسول‌هاي كلريد پتاسيم را بايد درسته بلعيد. اما برخي كپسول‌ها را ميتوان باز كرد و محتوياتش را داخل يك غذاي نرم ريخت يا با آب‌ميوه مخلوط كرد. محلول‌هاي خوراكي، قرصهاي جوشان، و شكل‌هاي پودري كلريد پتاسيم را بايد به‌طور كامل در نصف ليوان آب يا آب‌ميوه خنك حل كرد و طي 10-5 دقيقه به تدريج نوشيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم زير با پزشكتان تماس بگيريد: ضعف عضلات؛ ضربان قلب كُند يا نامنظم؛ خستگي غيرعادي؛ گيجي؛ گزگز يا بي‌حسي انگشتان دست، پا، يا لب‌ها؛ مشكل در تنفس يا تنگي‌نفس؛ سوزش سر دل مداوم؛ درد بالاي شكم؛ استفراغ خوني؛ يا اضطراب و تشويش بي‌دليل.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف كلريد پتاسيم، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به مكمل‌هاي حاوي كلريد پتاسيم.
بارداري.
مصرف داروهاي ديگر، به‌ويژه مهاركنندههاي آنزيم تبديل‌كننده آنژيوتانسين، داروهاي ضدالتهابي غيراستروييدي، داروهاي مسدودكننده بتا، داروهاي مُدر نگهدارنده پتاسيم، و مصرف شير كم‌نمك؛ اين داروها ممكن است سطح پتاسيم خون را افزايش دهند. داروهايي كه تخليه معده را به تأخير مي‌اندازند، مانند داروهاي آنتي‌كولينرژيك يا برخي داروهاي ضدافسردگي، خطر آسيب به معده را بيشتر ميكنند.
سابقه يا ابتلا به اسهال شديد يا مشكلات گوارشي، نظير زخم معده يا دوازدهه، تنگي مري، تخليه تأخيري معده، يا بيماريهاي كليوي.
هنگام مصرف كلريد پتاسيم توصيه ميشود
كلريد پتاسيم را درست طبق تجويز پزشك مصرف كنيد، به ويژه اگر ديگوكسين و داروهاي مُدر هم همزمان مصرف مي‌كنيد.
با پزشكتان درباره توصيه‌هاي تغذيه‌اي مشورت كنيد. بدون تأييد پزشكتان از جايگزين نمك، شير كم‌سديم و ديگر مواد غذايي كم‌نمك (كم‌سديم) استفاده نكنيد. اينها داراي مقادير زيادي پتاسيم هستند و مصرف آنها موجب افزايش بيش از حد پتاسيم خون خواهد شد.
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد. ممكن است لازم باشد با انجام آزمايش خون سطح پتاسيم خون را به‌طور مرتبط زير نظر بگيريد.
پيش از مصرف يا قطع مصرف هر نوع دارو، حتي داروهاي مجاز بدون نسخه يا داروهاي گياهي با پزشكتان صحبت كنيد.
كلريد پتاسيم را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط كلريد پتاسيم فاسد ميشود).
كلريد پتاسيم تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان، در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف كلريد پتاسيم نبايد
بدون مشورت با پزشكتان از جايگزين نمك يا ديگر مواد غذايي كم‌نمك (كم‌سديم) استفاده كنيد.
lovergod14paramourand
26-11-2006, 11:59
در مورد اين دارو
سفيكسيم يك آنتي‌بيوتيك سفالوسپوريني است. اين آنتي‌بيوتيك‌ها در درمان طيف وسيعي از بيماريهاي عفوني باكتريايي مثل عفونتهاي تنفسي، عفونتهاي پوست و بافت نرم و عفونتهاي استخوان يا مفاصل، و عفونتهاي ادراري مؤثر ميباشند. اين آنتي‌بيوتيك همچنين ممكن است براي پيشگيري از ايجاد عفونت در افرادي كه تحت عمل جراحي قرار گرفته‌اند يا در ديگران كه به هر علتي مستعد عفونت هستند، استفاده شوند.
چگونگي مصرف
سفيكسيم را ميتوان با شكم خالي مصرف كرد، يا ميتوان براي جلوگيري از دل بهم خوردگي آن را با غذا خورد. بهتر است دارو در نوبت‌هايي با فواصل يكسان در طي شبانه‌روز مصرف شود تا سطح دارو در خون ثابت باقي بماند. مثلاً اگر قرار است دوبار در روز مصرف شود، هر 12 ساعت (مثلاً 8 صبح و 8 شب). اگر اين با فعاليتهاي كاري و خواب شما تداخل ايجاد ميكند، در تعيين يك برنامه مناسب زماني از پزشكتان كمك بخواهيد. مهم است كه دارو سر وقت و به‌طور كامل استفاده شود، حتي اگر احساس بهبودي مي‌كنيد. اگر پيش از اتمام دارويتان آن را قطع كنيد ممكن است علايمتان مجدداً عود كند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آوريد مصرف كنيد. البته اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه منظم دارويي‌تان برگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هريك از علايم زير بلافاصله با پزشكتان تماس بگيريد: كبودي يا خونريزي غيرعادي؛ درد مفاصل، اسهال، درد شكمي، تهوع و استفراغ، زخم‌هاي دهاني يا زباني، خارش يا ترشح واژن، يا پلاك‌هاي سفيد در دهان يا روي زبان. يك واكنش حساسيتي نادر به سفيكسيم آنافيلاكسي است كه به مراقبت پزشكي فوري نياز دارد. از آنجا كه آنافيلاكسي به سرعت پيشرفت ميكند، در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم، بثورات جلدي، كهير، يا تورم‌هاي پوستي، تب، غش ناگهاني، ضربان قلب تند، يا خس خس سينه يا مشكل تنفسي، بلافاصله مصرف آنتي‌بيوتيك را قطع كرده با يك مركز خدمات اورژانس پزشكي تماس بگيريد.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف سفيكسيم، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به هر نوع ماده غذايي، نگهدارندهها، رنگ‌هاي خوراكي، يا داروهاي ديگر، به‌ويژه آنتي‌بيوتيك‌ها (پني‌سيلين‌ها يا سفالوسپورين‌ها).
بارداري يا شيردهي.
مصرف مشروبات الكلي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه ضدالتهابي غيراستروييدي (مثل ايبوپروفن و آسپيرين)، ضدانعقادها (رقيق‌كننده‌هاي خون نظير وارفارين)، و پروبنسيد (يك داروي درمان نقرس).
سابقه يا ابتلا به مشكلات خونريزي‌دهنده (نظير زخم معده، هموفيلي، و كمبود پلاكتي)؛ كوليت (التهاب روده بزرگ)؛ يا بيماريهاي كليوي يا كبدي.
هنگام مصرف سفيكسيم توصيه ميشود
حتي در صورت احساس بهبودي داروي تجويز شده را تا آخر مصرف كنيد تا عفونت بدنتان درمان شده از عود بيماري جلوگيري شود.
سفيكسيم را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگه داريد (در اين شرايط سفيكسيم فاسد ميشود). سوسپانسيون سفيكسيم بعد از تهيه نيازي به نگهداري در يخچال ندارد. پيش از مصرف سوسپانسيون، شيشه دارو را خوب تكان دهيد.
از پيمانه داخل جعبه براي اندازه‌گيري مقدار دارو استفاده كنيد.
اگر ظرف 3 روز از مصرف دارو احساس بهبودي نداشتيد با پزشكتان مشورت كنيد.
هنگام مصرف سفيكسيم نبايد
سفيكسيم تاريخ مصرف گذشته استفاده كنيد.
پيش از اتمام دارو آن را قطع كنيد، مگر به دستور پزشك.
lovergod14paramourand
30-11-2006, 17:05
در مورد اين دارو
ديلتيازم در موارد بسياري تجويز ميشود، مثل كاهش فشارخون در پرفشاري خون؛ تسكين درد قلبي در قفسه سينه (آنژين صدري)؛ و ضريان قلب نامنظم و لرزش دست. پزشكان ممكن است در شرايط ديگري نيز ديلتيازم تجويز كنند. اين دارو از طريق مسدودكردن ورود كلسيم به داخل سلولها عمل ميكند؛ به همين علت آن را يك داروي مسدود كننده كانال كلسيمي مي‌نامند. اين خاصيت مسدودكنندگي باعث ميشود تا مقدار كلسيم در سلولهاي قلبي و رگ‌هاي خوني كاهش مييابد، كه موجب كاهش ضربان قلب و گشادي عروق (رگها) ميشود. بنابراين فشار خون پايين آيد، جريان خون افزايش مييابد، و بار كاري قلب كاهش پيدا ميكند.
چگونگي مصرف
مقادير متفاوتي از ديلتيازم براي موارد گوناگون تجويز ميشود. مهم است كه دارويتان را هر روز در ساعت يكساني مصرف كنيد. شكل‌هاي طولاني اثر ديلتيازم روزي يك بار مصرف ميشود. و بهتر است صبح ناشتا خورده شود تا فراموش نشود. در مواردي كه روزي چند نوبت ديلتيازم تجويز ميشود، بايد سعي كنيد كه مطمئن شويد همه نوبت‌ها را بخوريد. ديلتيازم را ميتوان با يا بدون غذا مصرف كرد. هر روز پيش از مصرف ديلتيازم نبضتان را براي يك دقيقه بگيريد. اگر بلد نيستيد از يك پرستار يا پزشك بخواهيد روش آن را به شما بياموزد. اگر نبضتان 50 در دقيقه يا كمتر بود، قبل از مصرف دوز بعدي ديلتيازم با پزشكتان مشورت كنيد. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجرديكه به ياد آورديد، مصرفش كنيد. در مواردي كه دارو را روزي يك بار مصرف مي‌كنيد اگر كمتر از 8 ساعت تا نوبت بعدي مصرف دارو مانده بود، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. اگر ديلتيازم را روزي چند بار مصرف مي‌كنيد، اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده‌است، نوبت فراموش شده را حذف كنيد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد و پيش از هماهنگي و مشورت با پزشكتان مصرف دارو را قطع نكنيد. براي قطع اين دارو مقدار داروي مصرفي بايد به تدريج كاهش داده شود. در اكثر مواردي كه ديلتيازم تجويز ميشود براي مهار بيماري است نه درمان آن. بنابراين ممكن است مجبور باشيد كه آن را در سالها يا حتي پايان عمر مصرف كنيد، حتي اگر احساس بهبودي مي‌كنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از نشانه‌هاي نادر ولي جدي زير مصرف ديلتيازم را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: درد قفسه سينه، مشكل در تنفس، تنگي نفس، يا خس‌خس سينه، ضربان قلب زير 50 در دقيقه، سرگيجه يا سياهي رفتن چشم پس از برخاستن از حالت خوابيده يا نشسته؛ تورم دستها و پاها يا افزايش وزن ناگهاني (1/5 كيلو در 48-24 ساعت)؛ التهاب لثه‌ها؛ لرزش دست و انگشتان دست؛ سفتي عضلات بازو و ران؛ مشكل در صحبت كردن يا بلعيدن؛ از دست دادن تعادل؛ بثورات جلدي؛ افت قواي ذهني؛ تپش قلب (احساس حركت سريع قلب در قفسه سينه). علايم زير ممكن است تا تنظيم شدن بدنتان با دارو مشاهده شوند: سردرد، خواب آلودگي، خستگي، خشكي دهان، برافروختگي و احساس گرمي، تهوع، يا يبوست يا اسهال. اگر اين علايم ادامه يافتند يا مشكل‌ساز شدند، موضوع را با پزشكان درميان بگذريد.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف‌ديلتيازم، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به ديلتيازم يا ديگر داروهاي مسدودكننده؛ كانال كلسيم
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه كاربامازپين، سيكلوسپورين، استروئيدها، يا ديگر داروهاي پرفشاري خون (مسدودكننده‌هاي بتا، كينيدين، ديجوكسين، ديسوپيراميد، فلكاينيد، يا پروكايناميد
سابقه يا ابتلا به حساسيت، فشارخون پايين، حمله قلبي، يا بيماري كليوي يا كبدي.
هنگام مصرف ديلتيازم توصيه ميشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
در مورد يك سطح فعاليت بدني بي‌خطر با پزشكتان مشورت كنيد. ديلتيازم ممكن است درد قلبي را كاهش دهد يا آن را كاملاً رفع كند و شما درنتيجه بيشتر از مقدار قابل قبول فعاليت بدني انجام دهيد.
وزنتان را نسبت به قد و استخوانبنديتان در محدوده مناسب نگاه داريد. در صورت نياز از پزشكتان بخواهيد دركاهش وزن به شما كمك كند.
اگر سيگاري هستيد، سيگار را ترك كنيد. از پزشكتان بخواهيد شما را به يك مشاور يا گروه ترك سيگار معرفي كند.
به آرامي از حالت خوابيده به نشسته يا ايستاده و يا از حالت نشسته به ايستاده تغيير وضعيت دهيد تا دچار سرگيجه و سياهي رفتن چشم نشويد.
براي جلوگيري از مشكلات دنداني و لثه‌اي ناشي از اين دارو بهداشت دهان خود را با مسواك زدن، استفاده از نخ دندان و مراجعه منظم به دندانپزشك حفظ كنيد.
قرصهاي طولاني رهش را درسته بخوريد، از جويدن، خردكردن يا شكستن آنها خودداري كنيد.
اگر در بلعيدن قرصهاي معمولي ديلتيازم مشكل داريد آنها را خرد كرده با يك قاشق مربا مخلوط كرده، مصرف كنيد.
داروي كافي براي روزهاي تعطيل در دسترس داشته باشيد.
يك برگه شناسايي پزشكي كه نشان دهد ديلتيازم مصرف مي‌كنيد همراه داشته باشيد.
از آنجاييكه اين دارو ميتواند روي نتايج برخي آزمون‌هاي آزمايشگاهي اثر بگذارد، ساير پزشكان را از اينكه ديلتيازم مصرف مي‌كنيد، مطلع سازيد.
ديلتيازم را از دسترس كودكان و دور از گرما، نور مستقيم، حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط ديلتيازم فاسد ميشود).
ديلتيازم تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف‌ديلتيازم نبايد
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگي كنيد يا با وسايل خطرناكي كه كار با آنها نياز به هوشياري كامل دارد كاركنيد. اگر خواب آلودگي يا سرگيجه مشكل‌ساز شد با پزشكتان مشورت كنيد.
داروي ديگري (به ويژه محرك‌هاي بدون نياز به نسخه و داروهاي سرفه يا سرماخوردگي) را بدون هماهنگي قبلي با پزشكتان مصرف كنيد.
بدون مشورت با پزشكتان شكل دارو را تغيير دهيد. اشكال مختلف ديلتيازم به صورت‌هاي متفاوتي تجويز ميشوند
lovergod14paramourand
30-11-2006, 17:09
در مورد اين دارو
سيساپرايد براي درمان سوزش سر دل ناشي از بيماري پس‌زنش معدي ـ مروي و نيز تخليه تأخيري معده تجويز ميشود.
چگونگي مصرف
سيساپرايد روزي 4-1 بار با يك ليوان پر از آب مصرف ميشود. مقدار تجويزي دارو بسته به علت تجويز متفاوت است. اين دارو را معمولاً 15 دقيقه پيش از غذا و هنگام خواب مصرف ميكنند. براي جلوگيري از وازنش، سيساپرايد روزي يك بار هنگام خواب تجويز ميشود. پيش از مصرف نوع سوسپانسيون آن، شيشه دارو را به خوبي تكان دهيد. از پيمانه داخل جعبه دارو براي اندازه‌گيري مقدار داروي مصرفي استفاده كنيد. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. درمان با سيساپرايد معمولاً در حدود 8 هفته به طول مي‌انجامد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي فرا رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز تشنج دارو را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد. البته تشنج فقط در افرادي روي ميدهد كه از قبل سابقه اختلال تشنجي داشته باشند. علايم زير ممكن است رخ دهند، اما فقط در صورت مشكل‌ساز شدن بايد با پزشك در ميان گذاشته شوند: خوابآلودگي، احساس ناراحتي در شكم (دل بهم‌خوردگي)، يبوست، اسهال، نفخ، افزايش توليد گاز در روده‌ها، تهوع، سردرد، آبريزش بيني، يا سينوزيت.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف سيساپرايد، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به سيساپرايد.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به‌ويژه الكل، بنزوديازپينها (آرامبخش‌ها، داروهاي ضداضطراب،
شل‌كننده‌هاي عضلاني)، سايمتيدن، رانيتيدين، يا داروهايي كه تخليه معده را به تأخير مي‌اندازند
(مثل داروهاي ضدافسردگي و داروهاي آنتي‌كولينرژيك).
سابقه يا ابتلا به اختلال تشنجي يا بيماريهاي كبدي يا كليوي.
هنگام مصرف سيساپرايد توصيه ميشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
الكل، نوشابه‌هاي الكلي، قهوه، آسپيرين، و محصولات تهيه شده از مركبات را كمتر مصرف
كنيد، چرا كه مي‌توانند به معده شما آزار برسانند. از پزشكتان راجع به ساير مواردي كه بايد مصرفشان محدود شود، سؤال كنيد.
تا پيش از مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو در هنگام رانندگي يا كار با وسايل خطرناك احتياط كنيد. برخي از افراد هنگام استفاده از اين دارو دچار خوابآلودگي و افت هوشياري ميشوند.
سيساپريايد را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط سيساپرايد فاسد ميشود).
سيساپرايد تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف سيساپرايد نبايد
نوشيدني‌هاي الكلي بنوشيد.
pedram_ashena
29-05-2007, 23:29
برانداختن قاعدگی
یک هفته پیش (22 می) سازمان غذا و داروی آمریکا FDA داروی Lybrel را مورد تأیید قرار داد ، برخلاف دیگر انواع قرصهای خوراکی جلوگیری از بارداری این دارو می‌تواند به طور پیوسته مورد استفاده قرار گیرد و بنابراین خانم‌ها در زمان استفاده از این دارو دوره قاعدگی نخواهند داشت.
داروهایی مرسوم جلوگیری از بارداری در یک دوره 21 روزه استفاده می‌شوند و در انتهای 21 روز ، هر بسته آنها محتوی هفت عدد قرص بدون ماده مؤثر یا دارونما است ، بعضی از بسته‌ها هم اصلا 21تایی هستند و خانم‌ها خودشان باید به مدت هفت روز بین استفاده از بسته دیگر فاصله بیندازند ، تا دوره قاعدگی رخ دهد.
«لیربل» بسته‌ای 28 تایی دارد و یک قرص ترکیبی جلوگیری از بارداری است. ترکیبات دقیقا متشکل هستند از : 90 میکروگرم لوونورژسترول و 20 میکروگرم اتینیل استرادیول.
گرچه خانمهایی که از لیبرل استفاده میکنند ، دوره های قاعدگی منظم را نخواهند داشت ، اما ممکن است دوره های لکه‌بینی و خونریزی را به صورت نامنظم تجربه کنند.
برای تعیین کارایی و بی‌خطر بودن استفاده از لیبرل دو مطالعه بالینی دو ساله انجام شده است. در این پژوهش‌ها 2400 زن 18 تا 49 ساله داوطلب شدند. از این خانم ها خواسته شد که آسودگی‌ای که از دوره‌های قاعدگی ماهانه پیدا میکنند را با احتمال دوره های نامنظم خونریزی متعاقب استفاده از لیبرل ، مقایسه کنند ، معلوم شد که در یک سال استفاده از لیبرل 59 درصد خانم‌ها هیچ دوره خونریزی نامنظمی پیدا نکرده
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
خطرات استفاده از لیبرل مانند سایر داروهای خوراکی جلوگیری از بارداری هستند و شامل این موارد هستند: افزایش احتمال تشکیل لخته های خونی ، سکته های قلبی و مغزی.
این خطرات البته باید در مقابل فواید زیادی که استفاده از این قرصها به ارمغان می‌آورند ، قرار گیرند و در مورد استفاده از روش مناسب پیشگیری از بارداری هر خانم باید با پزشک خود مشورت کند. قرصهای خوراکی جلوگیری از بارداری از خطر ابتلا به ایدز و سایر بیماریهای مقاربتی نمی‌کاهند.
از آنجا که خانمهایی که از لیبرل استفاده میکنند ، قاعدگی نخواهند داشت ، تعیین اینکه باردار شده اند یا نه ، در آنها مشکل‌تر از بقیه است و آنها باید هر زمان که مشکوک به بارداری شدند ، تست‌های حاملگی انجام دهند. شاید زمانی رخ دادن قاعدگی تنها راه و روش آسان برای مطمئن شدن از حامله نبودن بود ، اما این روزها با رواج تست‌های آزمایشگاهی آسان و حتی کیت‌های خانگی تعیین بارداری ، دیگر رخ دادن قاعدگی ، تنها راه آسان پی بردن به حامله نبودن نیست.
از زمانی که استفاده قرصهای خوراکی پیشگیری همه‌گیر شد ، بحث حذف دوره‌های قاعدگی منشأ بحثهای بسیار بوده است ، فمینیست‌های سنتی آن را کاری غیرطبیعی می‌دانند در حالی که فمینیست‌های پیشرو آن را فرایندی رهاکننده و آسوده‌کننده تلقی میکنند.
حالا با تأیید این دارو بار دیگر بحثهای دیگری شروع شده است ، آیا واقعا دست کاری پروسه طبیعی انسان ، کار درست و عاقلانه‌ای است؟
برخی‌ها ممکن است ، شک و تردید زیادی نسبت به این کار داشته باشند. در مقابل پاره‌ای دیگر این سؤال را مطرح میکنند که به راستی چه چیز را میتوان طبیعی دانست و چه چیزی را غیرطبیعی؟
همین حالاهم وضعیت زنان تغییر بسیار پیدا کرده است. زنان بدوی هم به ندرت قاعده می‌شدند ، دلیل آن مشخص بود ، چون در سراسر سالهای باروری ، یا حامله بودند و یا شیرده. بنابراین نداشتن قاعدگی برای انها چیزی طبیعی بود.
50 سال از زمانی که قرصهای خوراکی پیشگیری از بارداری کاربردی گسترده یافتند می‌گذرد. این قرصها باعث جلوگیری از تخمک‌گذاری میکنند. این قرصها هورمون‌هایی شبیه هورمون های بدن یک زن باردار ، دارند. بنابراین با اعلام یک حاملگی کاذب به بدن ، جلوی تخمک‌گذاری را می‌گیرند.
روز به روز بر تعداد خانم هایی که میخواهند با تعویق قادعدگی ، تقویم کاری‌شان به هم نخورد ، افزوده میشود. البته قبلا هم خانم‌ها ، یاد گرفته بودند که در زمان مسافرت ، ازدواج ، ماه عسل بین مصرف قرصها ، فاصله نیندازند و یا 7 عدد قرص دارونما را مصرف نکنند.
پیشگیری از باداری فقط برای راحتی و رفاه بیشتر نیست ، در برخی از بیماریهای خاص مانند اندومتریوز ، فیبروئید و دردهای زیاد حین قاعدگی ، هم پزشکان از قاعدگی جلوگیری میکنند.
پیش از تأیید داروی لیبرل ، داروهای دیگری به صورت محدودتر در این زمینه استفاده می‌شدند ، مثلا داروی Seasonale برای سه ماه به صورت پیوسته مورد استفاده قرار می‌گرفت و در انتهای سه ماه یک هفته قطع میشد تا قاعدگی رخ دهد
1پزشك
mehraria
07-08-2007, 23:14
فهرست داروها
آنتولول
آزیترومایسین
آیپرین
آسیکلوویر
آلبوترول
آلپرازولام
آلندرونات
آمپی سیلین
آمودیپین
آموکسی سیلین
آموکسی سیلین کلاوولانات
آمی تریپتیلین
اریترومایسین
اسبوتولول
اسپری بینی بکلومتازون
استامینوفن
استامینوفن با کدئین
استرادیول
استروژن کونژوگه
افلوکیاسین
اگزاسیلین
انسولین رگولار(انسانی)
امپرازول
ایبوپروفن
ایتودولاک
ایمیپرامین
ایندومتاسین
ایزوسورباید
mehdi_ok1
07-08-2007, 23:19
ببخشید اینها چیه که نوشتید
ممکنه یه توضیحی بدید ؟
mehraria
07-08-2007, 23:26
آتنولول ATENOLOL
در مورد این دارو
آتنولول به علل گوناگوني مثل افزايش فشار خون؛ تسكين درد قلبي؛ پيشگيري از سردردهاي ميگرني؛ و درمان بي‌نظمي ضربان قلب تجويز ميشود. همچنين براي جلوگيري از دومين حمله قلبي در افرادي كه يك بار دچار حمله قلبي شده‌اند، كاربرد دارد. ممكن است در شرايط ديگري نيز پزشكتان اين دارو را برايتان تجويز كند. آتنولول با مسدود كردن برخي تكانه‌هاي عصبي به بخش‌هاي خاصي از بدن عمل ميكند؛ به همين علت آن را يك مسدودكننده بتا مي‌شناسند. با مسدود كردن اين تكانه‌ها، آتنولول به قلب كمك ميكند تا منظم‌تر و مؤثرتر بزند و در نتيجه بار كاري قلب كاهش يابد.
چگونگی مصرف
آتنولول معمولاً روزي يك بار مصرف ميشود. مهم است كه دارو را هر روز سر ساعت معيني بخوريد. معمولاً بهتر است دارو را صبح پيش از صبحانه مصرف كنيد تا فراموشش نكنيد. آتنولول را ميتوان با يا بدون غذا مصرف كرد. هر روز پيش از خوردن آتنولول نبضتان را بشماريد. اگر زير 50 در دقيقه بود پيش از خوردن داروي آن روز، با پزشكتان مشورت كنيد. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. البته اگر كمتر از 8 ساعت تا نوبت بعدي مصرف دارو رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه منظم دارويي‌تان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد و دارو را بدون هماهنگي با پزشكتان قطع نكنيد. با قطع مصرف آتنولول ممكن است در معرض خطر يك حمله قلبي باشيد. در اكثر مواردي كه آتنولول تجويز ميشود، بيماري مهار مي شود ولي درمان نمي شود. و اين بدين معناست كه ممكن است لازم باشد چندين سال يا تا پايان زندگي آن را مصرف كنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هريك از علايم نادر ولي جدي زير، مصرف آتنولول را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد:
- اشكال در تنفس تنگي نفس، يا خس‌خس سينه؛
- سرد شدن كف دست و پا؛
- ضربان قلب زير 50 در دقيقه؛
- سرگيجه يا سياهي رفتن چشم در هنگام بلند شدن از حالت خوابيده يا نشسته
- تورم دستها و پاها يا افزايش وزن ناگهاني (5/1 كيلو در 48-24 ساعت)؛
-افسردگي، گيجي، يا توهم (شنيدن، ديدن، يا احساس چيزهايي كه وجود ندارند)؛
- درد قفسه سينه، مفاصل يا كمر؛
- تب؛ گلودرد؛
- بثورات جلدي؛
- يا هرگونه كبودي يا خونريزي غيرعادي.
نشانه‌هاي زير تا هنگام عادت كردن بدنتان با دارو ممكن است مشاهده شوند:
خوابآلودگي، خستگي، مشكل در خوابيدن، اضطراب، يبوست يا اسهال، كابوس، يا كاهش توانايي جنسي، اگر اين علايم ادامه يافتند يا مشكل‌ساز شدند، وضعيت را با پزشكتان در ميان بگذاريد.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آتنولول پزشكتان را مطلع سازيد:
- حساسيت به آتنولول يا ديگر داروهاي مسدودكننده بتا
بارداري يا شيردهي.
- در حال مصرف داروهاي ديگر، به ويژه تزريقات حساسيت‌زدايي، كافئين، داروهاي آسم (آمينوفيلين، ديفيلين، اكستريفيلين، تئوفيلين)، داروهاي ديابت (انسولين، داروهاي خوراكي پايين‌آورنده قند)، ديگر داروهاي كاهنده فشار خون (مسدودكننده‌هاي كانال‌هاي كلسيمي، كلونيدين، گوانابنز)، كوكائين، يا مهاركنندههاي مونوآمين‌اكسيداز.
- سابقه يا ابتلا به حساسيت، آسم، يا آمفيزم؛ مشكلات احتقاني قلب؛ بيماري قند؛ پركاري تيروييد؛ افسردگي؛ يا بيماريهاي كليوي يا كبدي. اگر بيماري قند داريد، آتنولول ممكن است قند خون شما را افزايش دهد و نيز ممكن است علايم افت قند خون را مخفي كند. اگر دچار حساسيت باشيد با مصرف آتنولول واكنشهاي حساسيتي‌تان ممكن است تشديد شود.
هنگام مصرف اتنولول توصیه میشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبوديتان را زير نظر داشته باشد.
-در مورد ميزان فعاليت قابل قبول بر اساس وضعيت بدنيتان با پزشكتان مشورت كنيد. آتنولول ممكن است درد قفسه سينه را كاهش دهد يا از آن جلوگيري كند و در نتيجه باعث شود تا از آن حد كه برايتان بي‌خطر است فعال‌تر باشيد. كه اين خود موجب درد قفسه سينه و علايم جدي ديگر ميشود.
- وزنتان را نسبت به قد و استخوانبنديتان در يك محدوده مناسب نگاه داريد. در صورت نياز براي كاهش وزن از پزشكتان كمك بگيريد.
-اگر براي كاهش فشار خون آتنولول مصرف مي‌كنيد، مصرف سديم (نمك) خود را محدود كنيد. از پزشكتان درخواست كنيد دستوارات تغذيه‌اي در اختيارتان بگذارد يا شما را به يك متخصص تغذيه معرفي كند.
-اگر سيگاري هستيد، سيگار را ترك كنيد، از پزشكتان بخواهيد شما را به يك مشاور يا گروه ترك سيگار معرفي كنيد.
الكل ننوشيد.
- از وضعيت خوابيده به نشسته يا ايستاده و يا از حالت نشسته به ايستاده آرام تغيير وضعيت دهيد تا دچار سرگيجه، سياهي رفتن چشم يا غش نشويد.
در هواي سرد لباس گرم‌تر بپوشيد، چرا كه آتنولول ممكن است شما را به سرما حساس‌تر كند.
براي روزهاي تعطيل مقدار كافي دارو در دسترس داشته باشيد.
يك برگه شناسايي پزشكي كه نشان دهد آتنولول مصرف مي‌كنيد به همراه داشته باشيد.
پزشكان ديگر را از اينكه آتنولول مصرف مي‌كنيد مطلع سازيد؛ زيرا آتنولول ممكن است بر روي برخي آزمون‌هاي آزمايشگاهي اثر بگذارد.
آتنولول را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگه داريد (در اين شرايط آتنولول فاسد ميشود).
آتنولول تاريخ گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف اتنولول نباید:
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگي كنيد يا با وسايل خطرناك كار كنيد. اگر خوابآلودگي يا سرگيجه مشكل‌ساز شد، با پزشكتان مشورت كنيد.
بدون مشورت با پزشكتان دارويي مصرف كنيد؛ به ويژه داروهاي محرك و داروهاي سرفه يا سرماخوردگي كه بدون تجويز پزشك قابل تهيه هستند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
mehraria
07-08-2007, 23:32
آزيترومايسين AZITHROMYCIN
در مورد این دارو
آزيترومايسين يك آنتي‌بيوتيك است كه براي گلودرد استرپتوكوكي، برونشيت، برخي انواع سينه‌پهلو (پنوموني)، و عفونتهاي كلاميديايي تجويز ي‌شود.
چگونگی مصرف
مآزيترومايسين بايد با شكم خالي خورده شود، حداقل 1 ساعت قبل يا 2ساعت بعد از غذا. اين دارو براي بعضي از عفونت‌ها به صورت تك‌نوبتي تجويز ميشود يا در ساير موارد به شكل روزي يك نوبت براي 5 روز. مهم است كه دارو سر وقت و به‌طور كامل مصرف شود، حتي در صورت احساس بهبودي. چنانچه پيش از مصرف تمام دارو آن را قطع كنيد علايمتان ممكن است برگشت كنند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. البته اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، اين نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه منظم دارويي‌تان بازگرديد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هريك از علايم زير، مصرف آزيترومايسين را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: اسهال، دردهاي شكمي، تهوع و استفراغ، زخم‌هاي دهاني يا زبان، خارش يا ترشح واژن، پلاك‌هاي سفيد در دهان يا روي زبان، تب، درد مفصلي يا بثورات جلدي. يك پاسخ حساسيتي نادر به آنتي‌بيوتيك‌ها آنافيلاكس است كه نيازمند توجه و مراقبت فوري پزشكي ميباشد. از آنجايي كه آنافيلاكس به سرعت پيشرفت ميكند، در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم، كهير يا تورم‌هاي پوستي، غش ناگهاني، ضربان قلب تند يا خس‌خس سينه يا مشكل در تنفس، مصرف دارو را قطع كرده بلافاصله با يك مركز خدمات اضطراري پزشكي تماس بگيريد.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آزيترومايسين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به آزيترومايسين، اريترومايسين، يا آنتي‌بيوتيك‌هاي ديگر.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه كاربامازپين، سيكلوسپورين، ضدانعقادها (رقيق كننده‌هاي خون مثل وارفارين)، تئوفيلين، و آنتي‌اسيدهاي حاوي آلومينيم/ منيزيم.
سابقه يا ابتلا به بيماري كبدي.
هنگام مصرف آزیترومایسین توصیه میشود
حتي در صورت احساس بهبود دوره كامل دارويتان را مصرف كنيد تا عفونت در بدنتان درمان شده، از عود بيماري جلوگيري شود.
اگر ظرف 3 روز از آغاز درمان با آزيترومايسين احساس بهبودي نکرديد با پزشكتان مشورت كنيد.
آزيترومايسين را دور از دسترس كودكان، دور از گرما، نور مستقيم و حرارت مرطوب نگه داريد (در اين شرايط آزيترومايسين فاسد ميشود).
هنگام مصرف آزیترومایسین نباید
از داروهاي تاريخ مصرف گذشته استفاده كنيد.
پيش از اتمام دارويتان آن را قطع كنيد، مگر به دستور پزشكتان.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
mehraria
07-08-2007, 23:39
آسپيرين ASPIRIN
در مورد این دارو
آسپيرين يك داروي رايج است كه بدون نسخه پزشك قابل تهيه ميباشد. اين دارو يك مسكن غيرمخدر براي تسكين دردهاي خفيف تا متوسط نظير سردرد، دندان‌درد، و دردهاي هنگام عادت ماهانه است. آسپيرين تب را كاهش ميدهد و التهاب را در موارد درماتيسمي كاهش ميدهد. آسپيرين خشكي، تورم و درد مفاصل را درد آرتريت مي‌كاهد ولي بيماران را درمان نمي‌كند. از اين دارو همچنين در پيشگيري از لخته شدن خون، كاهش خطر حمله قلبي و مغزي، و موارد ديگر استفاده ميشود. البته اين خاصيت آسپيرين ممكن است موجب افزايش احتمال خطر خونريزي شود. استيل ساليسيليك اسيد يك نام ديگر آسپيرين است.
چگونگی مصرف
براي جلوگيري از اثرات مضر آسپيرين بر روي معده، اين دارو را با غذا، شير، داروهاي ضداسيد، يا يك ليوان پر از آب مصرف كنيد (اين در مورد قرصهاي پوشش‌دار يا شياف صدق نمي‌كند). همچنين براي پيشگيري از دل بهم خوردگي بهتر است از30-15 دقيقه پس از خوردن آسپيرين دراز نكشيد. بجز در مورد قرصهاي پوشش‌دار و قرصهاي طولاني‌اثر، ساير قرصهاي آسپيرين را ميتوان براي سهولت بلع خرد يا در يك مايع حل كرد. به‌منظور استعمال راحت‌تر شياف آسپيرين، آن را براي 30 دقيقه قبل از استفاده داخل يخچال بگذاريد. براي استعمال شياف، پوشش شياف را باز كرده، شياف را با آب سرد مرطوب كنيد، به يك پهلو دراز كشيده، شياف را با كمك انگشتتان داخل مقعد فرو كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه آن را به ياد آورديد، البته اگر تقريباً موقع نوبت بعدي مصرف دارو رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده و به برنامه منظم دارويي‌تان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هريك از علايم زير، مصرف آسپيرين را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: سوزش سر دل؛ بثورات جلدي؛ تورم دستها، پاها و پلكها؛ افزايش وزن؛ خس‌خس سينه؛ مدفوع سياهرنگ؛ خونريزي از لثه‌ها در هنگام مسواك زدن.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آسپيرين پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به هر چيز، به ويژه آسپيرين يا داروهاي شبه آسپيرين.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه داروهاي ضدالتهابي غيراستروييدي (مثل ايبوپروفن)، داروهاي ضدانعقادي (رقيق‌كننده‌هاي خون مثل وارفارين)، داروهاي خوراكي ضدديابت، آنتي‌بيوتيك‌ها (سفالوسپورين‌ها، وانكومايسين)، داروهاي ضدسرطان (متوتركسات)، والپروئيك اسيد، پروبنسيد و سولفين پيرازون (داروهاي نقرس)، و زيدووودين.
سابقه يا ابتلا به مشكلات خونريزي‌دهنده (مثل زخم معده، هموفيلي، و كمبود پلاكتي)، پوليپ‌هاي بيني ناشي از آسپيرين، نقرس، كمبود آنزيم G6PD ، پرفشاري خون، و بيماريهاي كبدي، كليوي، و قلبي
هنگام مصرف آسپرین توصیه میشود
برچسب روي دارو را خوانده و از دستوراتش پيروي كنيد.
برچسب روي ساير داروهاي بدون نياز به تجويز پزشك را بخوانيد تا مبادا در حال مصرف داروهايي باشيد كه حاوي آسپيرين هستند يا حاوي داروهايي باشند كه با آسپيرين تداخل ايجاد ميكنند.
آسپيرين را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگاه داريد (در اين شرايط آسپيرين فاسد ميشود). شياف آسپيرين را در يك جاي خنك نگاه داريد، ولي آن را و شكل‌هاي مايع آسپيرين را منجمد نكنيد.
آسپيرين تاريخ گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
در صورتي كه آسپرين را براي درد، تب يا گلودرد مي‌خوريد، در موارد زير با پزشكتان مشورت كنيد:
درد بيش از 10 روز طول بكشد يا علامت جديدي اضافه شود.
تب بيش از 3 روز طول بكشد، تشديد شود يا علامت جديد اضافه شود.
گلودرد دردناكتر شود، بيش از 2 روز به طول انجامد، يا تب، تهوع، استفراغ، بثورات جلدي يا سردرد رخ دهد.
آسپيرين را فقط به مقدار تجويز شده براي جلوگيري از حمله قلبي، مغزي و ديگر مشكلات ناشي از لخته شدن خون مصرف كنيد
هنگام مصرف آسپرین نباید
آسپيريني را كه بوي سركه ميدهد استفاده كرد. اين به معناي فاسد شدن آسپيرين است.
در صورتي كه در عرض 7 روز گذشته عمل جراحي لوزه، كشيدن دندان، يا جراحي دندان يا دهان داشته‌ايد، آسپيرين را بجويد. آسپيرين را به همان صورت ببلعيد.
آسپيرين را مستقيماً روي دندان يا لثه گذاشت؛ در اين صورت ممكن است موجب سوزش شود.
بدون مشورت با پزشكتان آسپيرين را قطع كنيد، اگر آن را براي پيشگيري از لخته شدن خون مصرف مي‌كنيد.
تا 5 روز پيش از هر جراحي آسپيرين مصرف كنيد مگر به دستور پزشك؛ اين كار موجب خونريزي خواهد شد.
به كودكي كه تب يا ديگر علايم شبه آنفلوآنزايي كه ممكن است ناشي از يك ويروس مثل ويروس آبله‌مرغان يا آنفلوآنزا باشد آسپيرين بدهيد. آسپيرين در برخي از موارد با نشانگان «راي» كه يك بيماري وخيم است ارتباط داشته است. در اين موارد در مورد داروي مناسب با پزشكتان مشورت كنيد.
مسمومیت
در صورت شك به مصرف بيش از حد آسپيرين، بلافاصله درخواست كمك پزشكي كنيد. علايم مصرف بيش از حد عبارتند از: صداي زنگ داخل گوش‌ها، خوابآلودگي، گيجي، افت شنوايي، اضطراب، هيجان شديد، تنفس تند و عمقي. براي پيشگيري از عوارض جدي نظير تشنج يا حتي مرگ بلافاصله به دنبال مراقبتهاي پزشكي باشيد.
اطلاعات دیگر
انواع ژنريك آسپيرين از انواع داراي نام تجاري ارزانترند و در اكثر موارد به همان اندازه مؤثرند. انواع طولاني‌اثر گرانترند ولي ممكن است مصرف آنها راحت‌تر باشد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
mehraria
07-08-2007, 23:45
آسيكلووير ACYCLOVIR
درمورد این دارو
آسيكلووير يك داروي ضدويروسي رايج است. از اين دارو براي جلوگيري و درمان عفونتهاي ويروسي نظير هرپس سيمپلكس و هرپس ژينتاليس، و درمان آبله‌مرغان استفاده ميشود. اگر براي جلوگيري از تبخال راجعه استفاده شود، آسيكلووير بايد به مجردي كه احساس گزگز يا سوزش (كه اولين علامت عود مجدد است) آغاز شد مورد استفاده قرار گيرد. در مورد آبله‌مرغان اگر درمان ظرف 24 ساعت اول از شروع پيدايش بثورات جلدي آغاز شود بيشترين تأثير را خواهد داشت. زويراكس نام تجاري آسيكلووير است.
چگونگی مصرف
كپسول، قرص، و سوسپانسيون خوراكي آسيكلووير را ميتوان با غذا مصرف كرد. دارو در هر نوبت بايد با يك ليوان پر از آب مصرف شود. بهتر است براي حفظ يك سطح ثابت دارو در خون، آسيكلووير در فواصل يكسان در طي 24 ساعت مصرف شود. آسيكلووير معمولاً هر 4 ساعت، 5 بار در روز تجويز ميشود. برنامه زماني مصرف دارو ميتواند 6 صبح، 10 صبح، 2 بعدازظهر و 6 عصر و 10 شب باشد. اگر اين برنامه با برنامه كاري يا خواب شما تداخل ميكند از پزشكتان بخواهيد در تعيين يك برنامه دارويي كه براي شما مناسبتر بوده و در عين حال اهداف درماني را برآورده سازد، به شما كمك كند. بسيار مهم است كه دارو سر وقت و به مقدار تجويز شده كامل مصرف شود، حتي اگر احساس مي‌كنيد حالتان بهتر شده است. اگر پيش از مصرف كامل دارويتان آن را قطع كنيد، علايمتان ممكن است مجدداً ظهور كنند. پيش از مصرف سوسپانسيون خوراكي، شيشه را به خوبي تكان دهيد و از وسيله‌اي اندازه‌گيري همراه دارو براي تعيين مقدار مصرفي در هر نوبت استفاده كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، آن را به مجردي كه به ياد آورديد مصرف كنيد. البته اگر تقريباً زمان مصرف نوبت بعدي رسيده است، نوبت قبلي را رها كرده به برنامه دارويي خود برگرديد، مقدار دارو را دو برابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هريك از علايم زير با پزشكتان تماس بگيريد: اسهال، دردهاي شكمي، تهوع و استفراغ، سردرد، يا سياهي رفتن چشم.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آسيكلووير پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت نسبت به آسيكلووير يا گان‌سيكلووير [vitrasert ،cytovene].
بارداري يا شيردهي.
در حال مصرف ديگر داروها، به ويژه آنهايي كه ممكن است براي كليه‌هايتان مضر باشند، مثل مقادير بالاي استامينوفن تيلنول، داروهاي ضدالتهابي غيراستروييدي (NSAID) مثل ايبوپروفن، سيكلوسپورين، فوسكارنت، ليتيم، ريفامپين، سولفوناميدها و تتراسايكلين‌ها.
داراي سابقه يا دچار دهيدارتاسيون (كاهش آب بدن) يا بيماري كليوي.
در هنگام مصرف آسیکلوویر توصیه میشود
دوره درمان با آسيكلووير را به‌طور كامل طي كنيد تا عفونت در بدنتان درمان شده، از عود بيماري جلوگيري شود؛ حتي اگر احساس بهبود مي‌كنيد.
اگر خانمي هستيد كه به علت هرپس ژينتاليس (تبخال در ناحيه تناسلي) آسيكلووير مصرف مي‌كنيد، هر ساله يك آزمون گستره پاپانيكولا (پاپ) انجام دهيد؛ زيرا اين عفونت با افزايش احتمال ابتلا به سرطان گردن رحم همراه است.
منطقه مبتلا را تا آنجا كه مي‌توانيد تميز و خشك نگاه داريد. لباس زير گشادتري بپوشيد تا ضايعات آزرده نشوند.
آسيكلووير را دور از دسترس كودكان و دور از حرارت، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگاه داريد (در اين شرايط آسيكلووير فاسد ميشود).
اگر آسيكلووير مصرف مي‌كنيد و در عرض چند روز بهتر نشده‌ايد با پزشكتان مشورت كنيد.
در هنگام مصرف آسیکلوویر نباید
با همسرتان، اگر دچار تبخال ناحيه تناسلي است، نزديكي داشته باشيد. كاندوم ميتواند به جلوگيري از سرايت هرپس كمك كند، ولي ژل‌هاي اسپرم‌كش يا ديافراگم در پيشگيري از سرايت اين بيماري نقشي ندارند.
از آسيكلووير تاريخ گذشته استفاده كنيد.
تا وقتي كه دارو تمام نشده است مصرف آن را قطع كنيد مگر اينكه پزشكتان چنين دستور دهد
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
mehraria
07-08-2007, 23:52
آلبوترول ALBUTEROL
در مورد این دارو
آلبوترول تجويز ميشود تا لوله‌هاي برونش (مجاري هوايي) را در ريه‌ها باز كند تا راحت‌تر نفس بكشيد؛ به آن گشادكننده برونش مي‌گويند. آلبوترول اسامي تجاري متفاوتي دارد. اين دارو تحت عنوان سالبوتامول هم شناخته ميشود
چگونگی مصرف
آلبوترول را ميتوان به صورت استنشاقي، يا خوراكي به شكل قرص، محلول، يا شربت مصرف كرد. هيچگاه بيش از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر طبق يك برنامه منظم از اين دارو مصرف مي‌كنيد و يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه به ياد آورديد آن نوبت را مصرف كنيد. نوبت‌هاي باقيمانده در روز را با فواصل زماني منظم مصرف كنيد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد.
آئروسل استنشاقي آلبوترول براي درمان و جلوگيري از انقباض برونشي (تنگ شدن مجاري هوايي ريه) استفاده ميشود. دارو را 15 دقيقه پيش از شروع ورزش مصرف كنيد تا از انقباض برونشي ناشي از ورزش پيشگيري شود. پيش از استفاده، ظرف حاوي دارو را به خوبي تكان دهيد. يك پُف از دارو را استنشاق كنيد، نفستان را 5 شماره نگاه داريد و سپس نفستان را بيرون دهيد. بيش از دو بار در يك زمان با 2-1 دقيقه فاصله استنشاق نكنيد. از اسپري كردن به سمت چشمها خودداري كنيد. هر كپسول دارو حاوي 200 بار اسپري است، اگرچه يك نوع كانادايي 80 بار اسپري دارد.
محلول استنشاقي آلبوترول سولفات از طريق دستگاه تنفس با فشار مثبت متناوب (IPPB) يا يك نبولايزر با استفاده از يك ماسك صورت يا قطعه دهاني مصرف ميشود. اطمينان حاصل كنيد كه در مراقبت و نحوه استفاده از اين وسايل به خوبي توجيه شده باشيد. پزشكتان يك دستورالعمل براي دستگاه IPPB تجويز ميكند و درمان در هر نوبت 5 تا 20 دقيقه به طول مي‌انجامد. معمولاً نبولايزر از 10-6 ليتر هوا يا اكسيژن فشرده در دقيقه استفاده ميكند، و درمان معمولاً در حدود 10 دقيقه طول مي‌كشد. دو محلول وجود دارد. يكي حاوي 83/0 ميليگرم دارو در هر ميلي‌ليتر است و به همين صورت قابل استفاده ميباشد. محلول ديگر حاوي 5 ميليگرم در هر ميلي‌ليتر است و لازم است كه قبل از استفاده رقيق شود. مطمئن شويد كه دستورات خاص را از پزشكتان گرفته باشيد. محلول رقيق شده را ميتوان تا 24 ساعت در دماي اتاق يا 48 ساعت در يخچال نگهداري كرد.
آلبوترول سولفات براي استنشاق نيز براي درمان و جلوگيري از انقباض برونشي (تنگ شدن مجاري تنفسي) استفاده ميشود. براي پيشگيري از انقباض برونشي ناشي از ورزش، 15 دقيقه پيش از ورزش از دارو استفاده كنيد. اين دارو به شكل يك كپسول است و به وسيله خاصي نياز دارد تا بتوان از آن استفاده كرد. اين وسيله كپسول را به دو نيم ميكند و دارو را آزاد ميسازد. اطمينان حاصل كنيد كه روش استفاده از اين وسيله را مي‌دانيد. هر پرسشي داشتيد از پزشك يا داروسازتان بپرسيد.
شكل‌هاي خوراكي آلبوترول [محلول، شربت، قرص، و قرصهاي طولاني‌اثر] بايد در زمان‌هاي تجويز شده مصرف شوند. قرصهاي طولاني‌اثر بايد به همان شكل خورده شوند و نبايد آنها را شكست، خرد كرد يا جويد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هريك از نشانه‌هاي زير آلبوترول را قطع كرده و با پزشكتان تماس بگيريد: آبي شدن پوست؛ گيجي شديد؛ احساس غش؛ افزايش خس‌خس سينه يا تنگي نفس؛ بثورات جلدي يا كهير؛ تورم صورت، لب‌ها، يا پلكها. ساير علايم نادر كه ممكن است رخ دهند و بايد بلافاصله گزارش شوند عبارتند از: درد قفسه سينه؛ ضربان قلب نامنظم؛ گزگز يا احساس خواب رفتگي انگشتان دست يا پا؛ خونريزي يا كبود شدگي غيرعادي. اثرات معمول اين دارو عبارتند از برآشفتگي و لرزش كه معمولاً با مصرف دارو به تدريج بهبود مي‌يابند. سرفه، خوابآلودگي، خشكي دهان، نبض تند، سردرد، دردهاي عضلاني، تهوع، يا بيخوابي گاهي ممكن است رخ دهند. شستن دهان با آب گرم پس از استفاده از اسپري ممكن است خشكي دهان را كاهش دهد. در صورت بروز سردرد در مصرف اين دارو، از استامينوفن استفاده كنيد. در صورتي كه اين علامت‌ها مشكل‌ساز شدند يا اگر پس از دريافت مقدار معمول آلبوترول هنوز مشكلات تنفسي داشتيد با پزشكتان مشورت كنيد.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آلبوترول پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به هر نوع ماده غذايي، نگهدارنده، رنگ‌هاي خوراكي يا دارو.
بارداري يا شيردهي.
مصرف ديگر داروها، به ويژه داروهاي ضدافسردگي، داروهاي فشارخون، محرك‌ها، كوكائين، داروهاي قلبي (ديگوكسين)، يا داروهاي ميگرن.
سابقه يا ابتلا به مشكلات قلبي، بيماري قند، پركاري تيروييد، يا فئوكروموسيتوما
در هنگام مصرف آلبوترول توصیه میشود
مراجعات منظمي به پزشكتان داشته باشيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
برگه‌اي همراه داشته باشيد كه نشان دهد دچار مشكل تنفسي هستيد و آلبوترول و داروهاي ديگر مصرف مي‌كنيد.
آلبوترول را دور از دسترس كودكان و دور از حرارت، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگاه داريد. (در اين شرايط آلبوترول فاسد ميشود). محلول آلبوترول از انجماد حفظ كنيد.
آلبوترول تاريخ گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد (به‌جز ظرف حاوي آئروسل را). هيچگاه ظرف آئروسل را حتي در صورت خالي بودن سوراخ نكنيد، به آتش نياندازيد و نشكنيد.
در هنگام مصرف آلبوترول نباید
هيچ دارويي (حتي فراورده‌هاي گياهي و داروهايي كه نياز به نسخه ندارند) را بدون مشورت با پزشكتان مصرف كنيد.
اطلاعات دیگر
شكل‌هاي ژنريك آلبوترول ارزانتر هستند و عموماً به همان اندازه انواع با اسامي تجاري مؤثر ميباشند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
mehraria
07-08-2007, 23:57
آلپرازولام ALPRAZOLAM
در مورد این دارو
آلپرازولام براي تسكين اضطراب، اختلالات خواب، و اختلالات هراس تجويز ميشود. آلپرازولام داراي چندين نام تجاري متفاوت است.
چگونگی مصرف
آلپرازولام در مقادير متفاوت براي مشكلات متفاوت تجويز ميشود. هيچگاه بيشتر يا كمتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. به دقت از دستورات پزشكتان پيروي كنيد. شكل مايع آلپرازولام را ميتوان با مايعات يا غذاهاي نيمه‌جامد مثل مارمالاد پودينگ مخلوط كرد. اجازه ندهيد آلپرازولام مايع يخ بزند. اگر يك نوبت دارو را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آورديد آن را مصرف كنيد. اگر نزديك نوبع بعدي بود، نوبت بعدي را حذف كنيد و سپس به برنامه دارويي منظمتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هريك از علايم نادر ولي جدي زير، آلپرازولام را قطع كرده با پزشكتان تماس بگيريد: گيجي، كند شدن قواي ذهني، خوابآلودگي شديد، تكلم كند، كاهش ضربان قلب، تنگي نفس، عدم تعادل، بثورات جلدي، گلودرد، تب، لرز، كبود شدگي يا خونريزي غيرعادي، زخم‌هاي دهاني، زردي پوست يا چشم، كاهش حافظه، بيخوابي، آشفتگي، يا تحريك‌پذيري. آلپرازولام ميتواند اعتيادآور باشد و اگر دارو به‌طور ناگهاني قطع شود علايم قطع ممكن است مشاهده شوند كه عبارتند از: گيجي، كند شدن قواي ذهني، معده‌درد، افزايش تعريق، تهوع، استفراغ، حساسيت به نور و صدا، يا احساس گزگز يا سوزن سوزن شدن. در صورتي كه بخواهيد آلپرازولام را قطع كنيد با پزشكتان مشورت كنيد، تا احتمالاً اين كار به شكل تدريجي انجام شود. علايم زير ممكن است رخ دهند ولي فقط در صورتي كه مشكل‌ساز شوند بايد گزارش شوند: سرگيجه، خوابآلودگي، خشكي دهان، سردرد، تهوع، يبوست، اسهال، ضربان قلب تند يا شديد، يا لرزش
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آلپرازولام پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به آلپرازولام يا ديگر بنزوديازپينها، يا به هر نوع ماده غذايي، رنگ‌هاي خوراكي، يا نگهدارندهها.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه الكل، آرامبخش‌ها، ضدافسردگي‌ها، و داروهاي ضدصرع و تشنج.
سابقه يا ابتلا به گلوكوم (افزايش فشار داخل چشم)، سوءمصرف الكل يا مواد مخدر، مياستني گراو، بيماري انسدادي ريوي مزمن شديد، يا آمفيزم.
هنگام مصرف آلپرازولام توصیه میشود
مراجعات مقطعي به پزشكتان داشته باشيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
تا هنگامي كه پاسخ بدنتان به آلپرازولام مشخص نشده است در رانندگي و كار با وسايل خطرناك احتياط كنيد. برخي افراد در طي مصرف اين دارو دچار خوابآلودگي و كاهش سطح هوشياري ميشوند.
اگر به مسموميت ناشي از مصرف بيش از حد اين دارو مشكوك هستيد، بلافاصله تقاضاي كمك پزشكي كنيد.
اگر در طي درمان با آلپرازولام دچار افكار يا احساسات عجيب شديد، حتماً موضوع را با پزشكتان در ميان بگذاريد.
هميشه برگه‌اي همراه داشته باشيد كه نشان دهد تحت درمان با آلپرازولام قرار داريد.
آلپرازولام را دور از دسترس كودكان، و دور از حرارت، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد. (در اين شرايط آلپرازولام فاسد ميشود).
آلپرازولام تاريخ گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد
هنگام مصرف آلپرازولام نباید
نوشيدني‌هاي الكلي يا ديگر داروهاي خوابآور استفاده كنيد؛ اين خوابآلودگي را افزايش و هوشياري را كاهش ميدهد.
آلپرازولام را به‌عنوان يك قرص خوابآور استفاده كنيد، مگر آنكه برنامه درماني شما اجازه دهد تا 8-7 ساعت خواب داشته باشيد؛ در غير اين صورت تا زمان خروج دارو از بدنتان ممكن است خواب‌آلوده بوده، اختلال حافظه داشته باشيد
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
mehraria
08-08-2007, 00:02
آلندرونات ALENDRONATE
در مورد این دارو
آلندرونات براي درمان پوكي استخوان، بيماري استخوان كه در زنان يائسه معمول است، تجويز ميشود. همچنين از اين دارو در درمان بيماري پاژه، كه ضعيف شدن دردناك استخوانها است، استفاده ميكنند. آلندرونات تحت نام تجاري فوساماكس شناخته ميشود.
چگونگی مصرف
آلندرونات معمولاً روزي يك بار مصرف ميشود. اين دارو بايد با يك ليوان پر از آب حداقل 30 دقيقه پيش از اولين وعده غذايي، نوشيدني يا ديگر داروهاي روز خورده شود. با عقب انداختن بيشتر اولين وعده غذايي يا نوشيدني جذب دارو بهتر نيز ميشود. قرص آلندرونات را يكجا ببلعيد؛ اين قرصها را نبايد مكيد، شكست، خرد كرد يا جويد. براي جلوگيري از سوزش سر دل بهتر است حداقل تا 30 دقيقه پس از خوردن آلندرونات دراز نكشيد. مهم است كه دارو هر روز در زمان معيني استفاده شود. هيچگاه مقدار بيشتري از آنچه برايتان تجويز شده مصرف نكنيد. به دقت از دستورات پزشكتان پيروي كنيد. اگر يك نوبت دارو را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آورديد آن را مصرف كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي فرا رسيده است، نوبت فراموش شده را حذف كنيد و به برنامه منظم دارويي‌تان برگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هريك از علايم زير، آلندرونات را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: سوزش سر دل شديد، مشكل در بلع، يا بثورات جلدي. علايمي كه ممكن است رخ دهند ولي فقط در صورتي كه مشكل‌ساز شدند بايد گزارش شوند عبارتند از: سردرد، تهوع يا استفراغ، اسهال، يبوست، نفخ شكمي، درد شكمي، يا درد ماهيچه‌اي و استخواني
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آلندرونات پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به آلندرونات يا ديگر داروها.
بارداري يا شيردهي.
در حال مصرف داروهاي ديگر، به ويژه آسپيرين و آنتي‌اسيدها.
سابقه يا ابتلا به مشكل در بلع، بيماري مروي، گاستريت (التهاب معده)، زخم معده، يا بيماري كليوي.
در هنگام مصرف آلندرونات توصیه میشود
مراجعات منظمي به پزشكتان داشته باشيد تا بهبود شما را زير نظر داشته باشد.
هيچ دارويي، حتي فراورده‌هاي گياهي، ويتامين‌ها و داروهايي كه نياز به نسخه ندارند را بدون مشورت با پزشكتان مصرف نكنيد.
اگر مقادير كافي كلسيم و ويتامين D در برنامه غذايي‌تان وجود ندارد از مكمل‌هاي حاوي آنها استفاده كنيد.
در صورت تأييد پزشكتان، يك برنامه پياده‌روي را آغاز كنيد. ورزش‌هايي كه در آنها بدن وزن خود را تحمل ميكند، به تقويت استخوانها كمك ميكند.
آلندرونات را دور از دسترس كودكان، و دور از حرارت، نور مستقيم و حرارت مرطوب نگاه داريد (اين شرايط موجب فاسد شدن آلندرونات ميشود).
آلندرونات تاريخ گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
در هنگام مصرف آلندرونات نباید
بيش از حد سيگار بكشيد يا الكل بنوشيد. سيگار كشيدن و نوشيدن الكل تشكيل استخوانها را كاهش ميدهد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
mehraria
08-08-2007, 00:07
آمپي‌سيلين AMPICILLIN
در مورد این دارو
آمپي‌سيلين يك آنتي‌بيوتيك رايج است. از اين آنتي‌بيوتيك در درمان عفونتهاي گوناگون باكتريايي نظير عفونت گوش مياني؛ سينوزيت؛ و پوست، بافت نرم، دستگاه تنفس، و دستگاه ادراري استفاده ميشود.
چگونگی مصرف
به‌منظور جذب بهتر آمپي‌سيلين بايد با شكم خالي حدوداً 1 ساعت قبل يا 2 ساعت بعد از غذا خورده شود. بهتر است آمپي‌سيلين در نوبت‌هايي با فواصل مساوي در طي شبانه‌روز مصرف شود تا سطح خوني و ادراري ثابتي داشته باشد. براي مثال، اگر لازم است روزي 4 نوبت آمپي‌سيلين مصرف كنيد، بايد بين هر نوبت 6 ساعت فاصله‌گذاري كنيد (مثلاً 12 ظهر، 6 عصر، 12 شب، 6 صبح). اگر اين برنامه با برنامه كاري يا خواب شما مغايرت دارد، براي تعيين يك برنامه مناسبتر از پزشكتان كمك بخواهيد. مهم است كه دارو سر وقت و به مقدار كامل مصرف شود؛ حتي اگر احساس بهبودي مي‌كنيد. اگر پيش از اتمام دارويتان آن را قطع كنيد ممكن است دچار عود علايم شويد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه به ياد آورديد مصرفش كنيد. البته، اگر تقريباً موقع نوبت بعدي مصرف دارو رسيده است، به برنامه منظم دارويي‌تان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز علايم زير آمپي‌سيلين خود را قطع كرده بلافاصله با پزشكتان تماس بگيريد: اسهال شديد يا اسهال خفيف ولي پايدار، سردرد، تهوع و استفراغ، بثورات جلدي، زخم دهاني يا زبان، خارش يا ترشح واژن، پلاك‌هاي سفيد در دهان يا روي زبان، اختلالات ذهني، يا زردي چشمها و پوست. يك پاسخ حساسيتي نادر نسبت به آمپي‌سيلين آنافيلاكسي است، كه به مراقبت پزشكي فوري نياز دارد. از آنجايي كه آنافيلاكسي به سرعت پيشرفت ميكند، در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشمها، بثورات جلدي، كهير، يا تورم‌هاي پوستي، تب، غش ناگهاني، ضربان قلب تند، يا خس‌خس سينه يا مشكل در تنفس، بلافاصله دارو را قطع كرده با يك مركز خدمات اورژانس پزشكي تماس بگيريد.
موارد احتیاط
در صورت وجود يكي از موارد زير پيش از مصرف آمپي‌سيلين پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به هر نوع ماده غذايي، نگهدارندهها، رنگ‌هاي خوراكي، يا ساير داروها، به ويژه آنتي‌بيوتيك‌ها (پني‌سيلين‌ها).
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه داروهاي ضدالتهابي غيراستروييدي (مثل ايبوپروفن، آسپيرين)، داروهاي ضدانعقادي (رقيق‌كننده‌هاي خون نظير وارفارين)، قرصهاي ضدبارداري حاوي استروژن (آمپي‌سيلين ممكن است اثرات اين قرصها را كاهش دهد)، داروهاي نقرس (پروبنسيد، آلوپورينول)، متوتركسات، يا ديگر آنتي‌بيوتيك‌ها (آمينوگليكوزيدها، اريترومايسين، تتراسايكلين).
سابقه يا ابتلا به مشكلات خونريزي‌دهنده (مثل زخم معده، هموفيلي، كمبود پلاكتي)، مونونوكلئوز عفوني، كوليت (التهاب روده بزرگ) مرتبط با آنتي‌بيوتيك، يا بيماري كليوي.
هنگام مصرف آمپی سیلین توصیه میشود
حتي در صورت احساس بهبودي، تمام داروي تجويز شده را براي درمان عفونتتان و جلوگيري از عود بيماري مصرف كنيد.
در صورتي كه از قرص ضدبارداري استفاده مي‌كنيد تا يك دوره درمان با آمپي‌سيلين، از يك روش جلوگيري از بارداري ديگر نظير كاندوم يا ژل اسپرم‌كش هم استفاده كنيد.
با خوردن ماست از اسهال ناشي از اين آنتي‌بيوتيك پيشگيري كنيد.
آمپي‌سيلين را دور از دسترس كودكان، و دور از حرارت، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگه داريد (در اين شرايط آمپي‌سيلين فاسد ميشود). پس از تهيه سوسپانسيون آمپي‌سيلين، دارو را در يخچال نگهداري كنيد؛ پيش از مصرف سوسپانسيون شيشه دارو را به خوبي تكان دهيد.
از پيمانه‌اي كه در داخل جعبه دارو فراهم شده است جهت اندازه‌گيري مقدار دارو استفاده كنيد.
اگر در ظرف 3 روز از مصرف آمپي‌سيلين احساس بهبودي نداريد با پزشكتان مشورت كنيد.
هنگام مصرف آمپی سیلین نباید
ديگران را در مصرف دارو سهيم كنيد؛ چرا كه ممكن است نسبت به آن حساسيت داشته باشند.
داروي تاريخ گذشته را مصرف نكنيد.
پيش از اتمام دارو، درمان را قطع كنيد، مگر با صلاحديد پزشكتان.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
mehraria
08-08-2007, 00:14
آملوديپين AMLODIPINE
در مورد این دارو
آملوديپين براي پايين آوردن فشار خون در پرفشاري خون و تسكين درد قلبي تجويز ميشود. پزشك شما به دلايل ديگري نيز ممكن است اين دارو را برايتان تجويز كند. اين دارو در بدن از طريق ممانعت از ورود كلسيم به داخل سلولها از غشاي سلولي عمل ميكند؛ به همين علت است كه اين دارو را يك داروي مسدودكننده كانال‌هاي كلسيمي مي‌دانند. اين عمل مسدودكنندگي كانال‌هاي كلسيمي موجب كاهش مقدار كلسيم در سلولهاي قلب و رگ‌هاي خوني ميشود، كه به كاهش ضربان قلب و گشادشدن رگ‌هاي خوني منجر ميگردد. بنابراين فشار خون پايين مي‌آيد، جريان خون افزايش مييابد، و بار كاري قلب كاهش پيدا ميكند
چگونگی مصرف
مقادير متفاوتي از آملوديپين براي علل متفاوتي تجويز ميشود. مهم است كه دارويتان را هر روز سر ساعتي معين مصرف كنيد. آملوديپين معمولاً روزي يكبار مصرف ميشود. معمولاً راحت‌تر است كه صبح‌ها پيش از صبحانه مصرف شود تا فراموش نشود. اين دارو را ميتوان با يا بدون غذا مصرف كرد. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر روزي يكبار آملوديپين مصرف مي‌كنيد و يك نوبت را فراموش كرده‌ايد ، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. البته اگر كمتر از 8 ساعت به نوبت بعدي مانده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه منظم دارويي‌تان بازگرديد. هيچگاه مقدار دارو را دوبرابر نكنيد و نيز پيش از مشورت با پزشكتان آن را قطع نكنيد. در صورت نياز به قطع آملوديپين، اين كار بايد به صورت تدريجي صورت گيرد. در اكثر مواردي كه آملوديپين به خاطرشان تجويز ميشود، دارو به مهار بيماري كمك ميكند نه آنكه آن را درمان كند. اين بدان معنا است كه حتي اگر احساس بهبودي داريد ممكن است لازم باشد آملوديپين را سالها يا تا پايان زندگي مصرف كنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز علايم نادر ولي جدي زير آملوديپين را قطع كرده با پزشكتان تماس بگيريد: درد قفسه سينه؛ مشكل در تنفس؛ تنگي نفس يا خس‌خس سينه؛ ضربان قلب كمتر از 50 در دقيقه يا فشار خون سيستولي (عدد بزرگتر فشار خون) كمتر از 90 ميلي‌متر جيوه؛ سرگيجه يا سياهي رفتن چشم هنگام برخاستن از حالت خوابيده يا نشسته؛ تورم دست و پا يا افزايش وزن ناگهاني (بيش از 1/5 كيلو گرم در 48-24 ساعت)؛ التهاب لثه‌ها؛ لرزش دستها و انگشتان؛ سفتي عضلات دست و پا؛ مشكل در صحبت كردن يا بلع؛ از دست رفتن تعادل؛ بثورات جلدي، افسردگي؛ تپش قلب (احساس ضربان قلب در سينه). علايم زير ممكن است تا تنظيم شدن بدنتان به دارو رخ دهند: سردرد، خوابآلودگي، خستگي، خشكي دهان، برافروختگي و احساس گرما، تهوع، يا يبوست يا اسهال. اگر اين علايم ادامه يافته يا مشكل‌ساز شدند، وضعيت را با پزشكتان در ميان بگذاريد
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آملوديپين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به آملوديپين يا ديگر داروهاي مسدودكننده كانال‌هاي كلسيمي.
شيردهي يا بارداري.
در حال مصرف داروهاي ديگر، به ويژه كاربامازپين، سيكلوسپورين، استروييدها، ساير داروهاي فشار خون يا قلبي (داروهاي مُدِر، داروهاي مسدودكننده بتا، كينيدين، ديجوكسين، ديزوپيراميد، فلكاينيد، پروكايناميد).
سابقه يا ابتلا به حساسيت، فشار خون پايين، حمله قلبي، يا بيماري كليوي و كبدي.در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آملوديپين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به آملوديپين يا ديگر داروهاي مسدودكننده كانال‌هاي كلسيمي.
شيردهي يا بارداري.
در حال مصرف داروهاي ديگر، به ويژه كاربامازپين، سيكلوسپورين، استروييدها، ساير داروهاي فشار خون يا قلبي (داروهاي مُدِر، داروهاي مسدودكننده بتا، كينيدين، ديجوكسين، ديزوپيراميد، فلكاينيد، پروكايناميد).
سابقه يا ابتلا به حساسيت، فشار خون پايين، حمله قلبي، يا بيماري كليوي و كبدي.
هنگام مصرف آملودیپین توصیه میشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
در مورد ميزان فعاليت قابل قبول بر اساس وضعيت بدنيتان با پزشكتان مشورت كنيد. آملوديپين ممكن است با كاستن يا رفع درد قفسه سينه موجب شود تا بيش از اندازه فعاليت كرده و به خود فشار آوريد.
وزنتان را نسبت به قدتان در يك محدوده مناسب نگاه داريد. در صورت نياز براي كاهش وزن از پزشكتان كمك بگيريد.
در صورتي كه براي كاهش فشار خون آملوديپين مصرف مي‌كنيد مصرف سديم (نمك) خود را محدود كنيد. از پزشكتان درخواست كنيد دستورات تغذيه‌اي در اختيارتان بگذاريد يا شما را به يك متخصص تغذيه معرفي كند.
اگر سيگاري هستيد، سيگار را ترك كنيد. از پزشكتان بخواهيد تا شما را به يك مشاور يا گروه ترك سيگار معرفي كنند.
الكل مصرف نكنيد.
به آرامي از حالت خوابيده به نشسته يا نشسته به ايستاده تغيير وضعيت دهيد تا دچار سرگيجه و سياهي رفتن چشم يا غش نشويد.
بهداشت دهان و دندان‌تان را به خوبي حفظ كنيد؛ مسواك بزنيد، دندان‌هايتان را نخ بكشيد و مرتب به دندانپزشك مراجعه كنيد تا از مشكلات دنداني و لثه‌اي ناشي از اين دارو پيشگيري شود.
مقدار كافي دارو براي روزهاي تعطيل در دسترس داشته باشيد.
يك برگه شناسايي پزشكي كه نشان دهد آملوديپين مصرف مي‌كنيد به همراه داشته باشيد.
پزشكان ديگر را از اينكه آملوديپين مصرف مي‌كنيد مطلع سازيد، چرا كه اين دارو ممكن است روي برخي آزمون‌هاي آزمايشگاهي تأثير بگذارد.
آملوديپين را دور از دسترس كودكان، و دور از حرارت، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگاه داريد (در اين شرايط آملوديپين فاسد ميشود).
آملوديپين تاريخ گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف آملودیپین نباید
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگي كنيد يا با وسايل خطرناك كار كنيد. در صورتي كه خوابآلودگي يا سرگيجه مشكل‌ساز شدند با پزشكتان مشورت كنيد.
پيش از تأييد پزشكتان داروهايي ديگر به ويژه محرك‌هاي بدون نياز به نسخه و داروهاي ضدسرفه يا سرماخوردگي را مصرف كنيد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
mehraria
08-08-2007, 11:34
آموكسي‌سيلين AMOXICILLIN
درمورد این دارو
آموكسي‌سيلين يك آنتي‌بيوتيك رايج است كه براي درمان انواع گوناگوني از عفونتهاي باكتريايي نظير عفونت گوش مياني، گلودرد، ذات‌الريه (يا پنوموني)، سينوزيت و عفونتهاي دستگاه ادراري تجويز ميشود. اين دارو با تضعيف ديواره سلولي باكتري‌ها موجب پاره شدن اين ديواره و مرگ باكتري‌ها ميشود.
چگونگی مصرف
آموكسي‌سيلين را ميتوان با شكم پر يا خالي مصرف كرد. سوسپانسيون آموكسي‌سيلين را ميتوان به همان شكل يا همراه با مقدار اندكي شير، شيرخشك، آب ميوه، آب گازدار، يا نوشيدني‌هاي خنك ديگر مصرف كرد. در صورتي كه آن را با چيزي مخلوط كرديد بايد بلافاصله مصرف شود؛ مقدار كامل تجويز شده را بخوريد. بهتر است كه آموكسي‌سيلين در فواصل مساوي در طول شبانه‌روز مصرف شود تا مقدار مشخصي از آن به‌طور ثابت در خون و ادرار وجود داشته باشد. براي مثال، اگر لازم است 4 بار در روز آموكسي‌سيلين بخوريد، بايد هر 6 ساعت يكبار باشد (مثلاً 12 ظهر، 6 عصر، 12 شب و 6 صبح). اگر اين برنامه با برنامه كاري يا خواب شما مغايرت دارد، از پزشكتان خواهيد در تعيين يك برنامه دارويي مناسبتر به شما كمك كند. مهم است كه دارو سر وقت و با مقدار كامل مصرف شود، حتي اگر احساس بهبودي داريد. اگر پيش از اتمام كل داروي تجويز شده، آموكسي‌سيلين را قطع كنيد، نشانه‌هايتان ممكن است عود كنند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه به ياد آورديد آن را مصرف كنيد. البته اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده باشد، به برنامه دارويي‌تان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هريك از علايم زير در حين مصرف آموكسي‌سيلين، با پزشكتان تماس بگيريد: اسهال، سردرد، تهوع و استفراغ، زخم‌هاي دهاني و زبان، خارش و ترشح از واژن، يا پلاك‌هاي سفيد در دهان يا روي زبان. يك پاسخ نادر حساسيتي به آموكسي‌سيلين آنافيلاكسي است كه به مراقبت فوري پزشكي نياز دارد. از آنجايي كه آنافيلاكسي به سرعت پيشرفت ميكند، در صورت تورم لب‌ها يا اطراف چشمها؛ بثورات جلدي؛ كهير، يا تورم‌هايي بر روي پوست؛ تب؛ غش ناگهاني؛ ضربان قلب سريع، يا خس‌خس سينه يا مشكل تنفسي آموكسي‌سيلين را قطع كرده و با يك مركز خدمات اورژانس پزشكي تماس بگيريد.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آموكسي‌سيلين پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به هر نوع ماده غذايي، نگهدارنده، رنگ خوراكي يا داروهاي ديگر به ويژه آنتي‌بيوتيك‌ها (پني‌سيلين‌ها يا سفالوسپورين‌ها).
بارداري يا شيردهي.
در حال مصرف داروهاي ديگر، به ويژه داروهاي ضدالتهابي غيراستروييدي ( NSAIDs ، نظير ايبوپروفن)، آسپيرين، ضدانعقادها (رقيق‌كننده‌هاي خون نظير وارفارين)، داروهاي ضدسرطان (متوتركسات)، قرصهاي ضدبارداري حاوي استروژن (آموكسي‌سيلين ممكن است اثرات اين قرصها را كاهش دهد)، پروبنسيد، يا آنتي‌بيوتيك‌هاي ديگر (اريترومايسين، تتراسايكلين). سابقه يا ابتلا به مشكلات خونريزي‌دهنده (نظير زخم معده، هموفيلي، كمبود پلاكت)، كوليت (التهاب روده بزرگ) مرتبط با آنتي‌بيوتيك، يا بيماري كليوي.
هنگام مصرف آموکسی سیلین توصیه میشود
حتي در صورت احساس بهبودي تمام آموكسي‌سيلين تجويز شده را براي درمان عفونتتان و جلوگيري از عود مجدد مصرف كنيد.
اگر از قرصهاي ضدبارداري استفاده مي‌كنيد، تا يك ماده پس از پايان دوره درمان با آموكسي‌سيلين از يك وسيله جلوگيري اضافي نيز نظير كاندوم يا ژل‌هاي اسپرم‌كش استفاده كنيد.
آموكسي‌سيلين را دور از دسترس كودكان، و دور از حرارت، نور مستقيم و حرارت مرطوب نگاه داريد (در اين شرايط آموكسي‌سيلين فاسد ميشود). پس از ريختن آب در شيشه محتوي پودر آموكسي‌سيلين و تهيه سوسپانسيون دارو را بايد در يخچال نگاه داشت؛ پيش از مصرف سوسپانسيون بايد شيشه را به خوبي تكان دهيد.
در مورد شكل‌هاي مايع آموكسي‌سيلين از پيمانه موجود در جعبه دارو براي اندازه‌گيري مقدار دارو استفاده كنيد.
اگر در حال مصرف آموكسي‌سيلين هستيد و ظرف 3 روز احساس بهبودي نمي‌كنيد با پزشكتان مشورت كنيد.
هنگام مصرف آموکسی سیلین نباید
آموكسي‌سيلين را بعد از تاريخ انقضايش مصرف كنيد.
دارو را ناتمام قطع كنيد، مگر در صورتي كه پزشكتان چنين توصيه كند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
mehraria
08-08-2007, 11:40
آموكسي‌سيلين/ كلاوولانات AMOXICILLIN_CLAVULANATE
در مورد این دارو
آموكسي‌سيلين/ كلاوولانات يك آنتي‌بيوتيك رايج است. از آن براي درمان عفونتهاي باكتريايي گوناگون مثل عفونت گوش مياني، سينوزيت، و عفونتهاي پوست، دستگاه تنفسي و دستگاه ادراري استفاده ميشود.
چگونگی مصرف
آموكسي‌سيلين/ كلاوولانات را ميتوان با يا بدون غذا مصرف كرد. خوردن آن با غذا ميتواند از دل به هم خوردگي ناشي از آن جلوگيري كند. قرصهاي جويدني آن حتماً بايد جويده يا خرد شوند. بهتر است اين دارو در فواصل زماني برابر در طول شبانه‌روز مصرف شود تا مقادير ثابتي از آن در خون و ادرار وجود داشته باشد. براي مثال اگر قرار است روزي 3 نوبت مصرف شود، فواصل بايد 8 ساعتي باشند (مثلاً 6 صبح، 2 بعدازظهر و 10 شب). اگر اين برنامه با برنامه كاري يا خواب شما مغايرت دارد، از پزشكتان بخواهيد در تعيين يك برنامه مناسبتر شما را ياري دهد. مهم است كه دارو سر وقت و به مقدار كامل مصرف شود، حتي اگر احساس بهبودي مي‌كنيد. چنانچه پيش از اتمام كل داروي تجويزي آن را قطع كنيد ممكن است دچار عود علايم شويد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه به ياد آوريد مصرفش كنيد. البته اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، به برنامه منظم دارويي‌تان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هريك از علايم زير بلافاصله با پزشكتان تماس بگيريد: اسهال شديد يا خفيف ولي پايدار، سردرد، تهوع و استفراغ، زخم دهان يا زبان، خارش يا ترشحات واژن، يا پلاك‌هاي سفيد در دهان يا روي زبان. يك پاسخ حساسيتي نادر به اين دارو آنافيلاكسي است، كه به مراقبت پزشكي فوري نياز دارد. از آنجايي كه آنافيلاكسي سريع پيشرفت ميكند، در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم؛ بثورات جلدي؛ كهير يا تورم‌هاي بر روي پوست؛ تب؛ غش ناگهاني؛ ضربان قلب سريع؛ يا خس‌خس سينه يا تنفس مشكل، دارو را قطع كرده و با يك مركز خدمات اورژانس پزشكي تماس بگيريد.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آموكسي‌سيلين/ كلاوولانات پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به هر نوع ماده غذايي، نگهدارندهها، رنگ‌هاي خوراكي يا ساير داروها، به‌ويژه آنتي‌بيوتيك‌ها (پني‌سيلين‌ها، سفالوسپورين‌ها، مهاركنندههاي بتا ـ لاكتاماز).
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه داروهاي ضدالتهابي غيراستروييدي (مثل ايبوپروفن و آسپيرين)، داروهاي ضدانعقاد (رقيق‌كننده‌هاي خون نظير وارفارين)، قرصهاي ضدبارداري حاوي استروژن (اين دارو اثرات اين قرصها را كاهش ميدهد)، داروهاي نقرس (پروبنسيد، آلوپورينول)، و آنتي‌بيوتيك‌هاي ديگر (آمينوگليكوزيدها، اريترومايسين، تتراسايكلين).
داراي سابقه يا دچار مشكلات خونريزي‌دهنده (مثل زخم معده، هموفيلي، يا كمبود پلاكتي)، كوليت (التهاب روده بزرگ) ناشي از آنتي‌بيوتيك‌ها، يا بيماري كليوي.
هنگام مصرف آموکسی سیلین کلاوولانات توصیه میشود
حتي در صورت احساس بهبودي، تمام داروي تجويز شده را براي درمان عفونت و جلوگيري از عود مجدد آن مصرف كنيد.
اگر از قرصهاي ضدبارداري استفاده مي‌كنيد، تا يك ماه پس از پايان دوره درمان با آموكسي‌سيلين/ كلاوولانات از يك وسيله جلوگيري از بارداري ديگر نيز نظير كاندوم يا ژل‌هاي اسپرم‌كش استفاده كنيد.
براي جلوگيري از اسهال ناشي از اين دارو ماست بخوريد.
آموكسي‌سيلين/ كلاوولانات را دور از دسترس كودكان، و دور از حرارت، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگه داريد (در اين شرايط اين دارو فاسد ميشود). پس از تهيه سوسپانسيون آن را در يخچال نگهداري كنيد؛ پيش از مصرف شيشه محتوي سوسپانسيون را به خوبي تكان دهيد.
در موارد شكل‌هاي مايع دارو از پيمانه داخل جعبه دارو براي اندازه‌گيري مقدار دارو استفاده كنيد.
اگر ظرف 3 روز از مصرف اين دارو احساس بهبودي نمي‌كنيد با پزشكتان مشورت كنيد.
هنگام مصرف آموکسی سیلین کلاوولانات نباید
ديگران را در مصرف اين دارو سهيم كنيد؛ آنها ممكن است نسبت به آن حساسيت داشته باشند.
دارو را پس از تاريخ انقضايش مصرف كنيد.
دارو را ناتمام قطع كنيد؛ مگر در صورتي كه پزشكتان چنين توصيه كند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
mehdi_ok1
08-08-2007, 11:49
شاید این برنامه هم به درد دوستان بخوره
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
البته به کاملی توضیحات شما دوست عزیز نیست
mehraria
09-08-2007, 11:41
آمي‌تريپتيلين AMITRIPTYLINE
درمورد این دارو
آمي‌تريپتيلين براي تسكين علايم افسردگي، شب‌ادراري، اختلالات خوردن، دردهاي عصبي، و مواردي ديگر تجويز ميشود. اين دارو از دسته داروهاي ضدافسردگي سه‌حلقه‌اي است.
چگونگی مصرف
آمي‌تريپتيلين با مقادير متفاوتي براي مشكلات متفاوت و افراد متفاوت تجويز ميشود هيچگاه بيشتر يا كمتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. آمي‌تريپتيلين خوراكي را ميتوان با غذا مصرف كرد تا دل به هم خوردگي ناشي از آن كاهش يابد. ممكن است 6-1 هفته طول بكشد تا اثرات اين دارو آغاز شود. پس از آغاز اثرات حتي در صورت احساس بهبودي نيز دارو را ادامه دهيد. به دقت از دستورات پزشكتان پيروي كنيد. اگر روزي يك نوبت پيش از رفتن براي خواب آمي‌تريپتيلين مصرف مي‌كنيد و حال يك نوبت را فراموش كرده‌ايد ، نوبت فراموش شده را صبح مصرف نكنيد، چرا كه ممكن است موجب خوابآلودگي بيش از حد در طول روز شود؛ در اين مورد با پزشكتان مشورت كنيد. اگر روزي چند نوبت آمي‌تريپتيلين مصرف مي‌كنيد، نوبت فراموش شده را بلافاصله پس از به ياد آوردن مصرف كنيد. اگر تقريباً موقع مصرف نوبت بعدي شده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي منظم خود برگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هريك از علايم نادر ولي جدي زير آمي‌تريپتيلين خود را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: افكار خودكشي؛ تاري ديد؛ گيجي؛ يبوست؛ مشكل در ادرار كردن؛ چشم‌درد؛ ضربان قلب تند، كند يا نامنظم؛ لرزش دست؛ غش؛ اضطراب؛ مشكل در صحبت كردن؛ عدم تعادل؛ سفتي عضلات دست و پا؛ صورت شبيه ماسك؛ گلودرد؛ تب؛ كبودي يا خونريزي غيرعادي؛ زردي پوست يا چشم؛ بثورات جلدي؛ تورم صورت يا زبان. علايم زير ممكن است رخ دهند، ولي فقط در صورتي كه مشكل‌ساز شوند بايد گزارش شوند: سرگيجه، خوابآلودگي، خشكي دهان، سردرد، مشكل در خوابيدن؛ افزايش وزن. علايم ترك دارو ـ نظير سردرد، تهوع، استفراغ، اسهال، تحريك‌پذيري، يا خواب مختل همراه با رؤياهاي واضح ـ ممكن است در صورت قطع ناگهاني آمي‌تريپتيلين مشاهده شود. معمولاً براي قطع دارو بايد مقدارش ظرف 2-1 ماه به تدريج كاهش يابد.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آمي‌تريپتيلين پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به آمي‌تريپتيلين يا ديگر داروهاي ضدافسردگي سه‌حلقه‌اي؛ ساير داروهاي ضدافسردگي (ماپروتيلين، ترازودون)؛ كاربامازپين (دارويي ضدتشنج)؛ يا هر نوع ماده غذايي، رنگ خوراكي يا نگهدارنده.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه الكل، آرامبخش‌ها، ديگر داروهاي ضدافسردگي، داروهاي ضدتشنج، داروهاي ضدتيروييد، سايمتيدين، داروهاي فشار خون (كلونيدين، گوانادرل، گوانتيدين)، مهاركنندههاي مونوآمين‌اكسيداز، يا سمپاتوميمنيك‌ها (داروهايي كه در حساسيت، آسم، سرفه و سرماخوردگي مصرف ميشوند).
سابقه يا دچار الكليسم (اعتياد به الكل)، آسم، اختلال دوقطبي (افسرده ـ شيدايي)، ابتلا به اسكيزوفرني، صرع، گلوكوم (افزايش فشار داخل چشم)، پركاري تيروييد، بزرگي پروستات، احتباس ادراري، مشكلات قلبي يا خوني، يا بيماريهاي دستگاه گوارش، كبدي يا كليوي.
هنگام مصرف آمی تریپتیلین توصیه میشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بتواند بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
تا پيش از مشخص شدن پاسخ بدنتان به اين دارو در رانندگي و كار با وسايل خطرناك احتياط كنيد. برخي افراد با مصرف آمي‌تريپتيلين دچار خوابآلودگي و كاهش سطح هوشياري ميشوند. اين به ويژه وقتي براي اولين بار دارو را شروع مي‌كنيد اتفاق مي‌افتد و تا وقتي بدنتان به آن عادت كند ادامه مييابد؛ بنابراين براي فعاليتهاي خود برنامه‌ريزي كنيد.
در هنگام برخاستن از حالت خوابيده يا ايستادن از حالت نشسته احتياط كنيد؛ چرا كه ممكن است دچار سرگيجه يا سياهي رفتن چشم شويد. به آرامي تغيير وضعيت دهيد.
براي تسكين خشكي دهان از آدامس يا آبنباتهاي بدون قند استفاده كنيد. اگر خشكي دهان بيش از 2 هفته طول كشيد با پزشكتان مشورت كنيد.
از مواجهه مستقيم و بدون حفاظت با آفتاب و استفاده از وسايل برنزه‌كننده بپرهيزيد، چرا كه ممكن است دچار آفتاب سوختگي شديد شويد. سعي كنيد تا حد امكان از آفتاب بين ساعت 10 صبح تا 3 بعدازظهر اجتناب كنيد. در زير آفتاب از يك عينك آفتابي، يك كلاه و پوشش محافظ، و كرمهاي ضدآفتاب با قدرت محافظتي (SPF) حداقل 15 استفاده كنيد.
در مورد نياز به مقادير اضافي ويتامين (ريبوفلاوين يا ويتامين ب ـ 2) با پزشكتان مشورت كنيد.
پيش از هرگونه عمل جراحي، كارهاي دنداني يا درمانهاي اضطراري، پزشك را از اينكه آمي‌تريپتيلين مصرف مي‌كنيد، مطلع سازيد.
يك برگه شناسايي پزشكي همراه داشته باشيد كه نشان دهد آمي‌تريپتيلين مصرف مي‌كنيد.
آمي‌تريپتيلين را دور از دسترس كودكان، و دور از حرارت، نور مستقيم و حرارت مرطوب قرار دهيد (در اين شرايط آمي‌تريپتيلين فاسد ميشود). آمي‌تريپتيلين تاريخ گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف آمی تریپتیلین نباید
الكل مصرف كنيد.
بدون تأييد پزشكتان دارويي ديگر مصرف كنيد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
mehraria
09-08-2007, 11:48
اريترومايسين ERYTHROMYCIN
در مورد این دارو
اريترومايسين يك آنتي‌بيوتيك رايج است كه براي درمان عفونتهاي گوناگوني نظير عفونت پوست و بافت نرم، عفونت گوش مياني، برونشيت، گلودرد، ذات‌الريه (پنوموني)، سينوزيت، ديفتري، سياه‌سرفه، و عفونتهاي كلاميديايي، سيفليس، و گونوره‌اي استفاده ميشود. اين دارو همچنين براي پيشگيري از تب روماتيسمي و اندوكارديت مصرف ميشود
چگونگی مصرف
اريترومايسين را ميتوان با شكم خالي همراه يك ليوان پر از آب مصرف كرد. در صورتي كه معده را ناراحت كند ميتوان آن را با غذا خورد. بهتر است دارو در نوبت‌هايي با فواصل زماني يكسان در شبانه‌روز مصرف شود تا سطح خوني آن ثابت باقي بماند. براي مثال، اگر لازم است روزي 4 بار اريترومايسين مصرف كنيد، نوبت‌ها بايد 6 ساعت فاصله داشته باشند (مثلاً 12 ظهر، 6 عصر، 12 شب و 6 صبح). اگر اين برنامه با برنامه كار يا خواب شما تداخل داشت از پزشكتان بخواهيد در تعيين يك برنامه مؤثرتر به شما كمك كند. مهم است كه دارو را سر وقت و به‌طور كامل مصرف كنيد، حتي اگر احساس بهبودي داريد. اگر پيش از اتمام دارو آن را قطع كنيد. ممكن است علايمتان عود كند. قرصهاي جويدني اريترومايسين بايد پيش از بلعيده شدن، جويده يا خرد شوند. ميتوان كپسول‌هاي طولاني‌رهش اريترومايسين را باز كرد و قرص دانه‌هاي روكشدار داخلش را پيش از مصرف با يك غذاي نرم مخلوط كرد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه به ياد آورديد مصرفش كنيد. البته اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هريك از علايم زير با پزشكتان تماس بگيريد: اسهال، دل‌پيچه، تهوع و استفراغ، سوزش دهاني يا زباني، خارش واژن يا ترشح از آن، پلاك‌هاي سفيد روي مخاط دهان يا زبان، افت شنوايي، تب، بثورات جلدي، يا زردي چشمها يا پوست.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف اريترومايسين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به اريترومايسين.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه استميزول، كاربامازپين، والپروئيك اسيد، سيكلوسپورين، داروهاي ضدانعقاد (رقيق‌كننده‌هاي خون مثل وارفارين)، زانتين‌ها، و آنتي‌بيوتيك‌هاي ديگر (كلرامفنيكل، لينكومايسين).
ابتلا به يا سابقه بي‌نظمي ضربان قلب (آريتمي)، افت شنوايي، يا بيماري كبدي.
هنگام مصرف اریترومایسین توصیه میشود
حتي در صورت احساس بهبودي اريترومايسين را به‌طور كامل مصرف كنيد تا عفونتتان درمان شده، از عود بيماري جلوگيري شود.
اريترومايسين را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط اريترومايسين فاسد ميشود). برخي از سوسپانسيون‌هاي اريترومايسين پس از آماده شدن بايد در يخچال نگهداري شوند؛ دستورالعمل روي بسته‌بندي دارو را بخوانيد. پيش از مصرف شيشه سوسپانسيون را به خوبي تكان دهيد.
از پيمانه داخل جعبه دارو براي اندازه‌گيري مقدار دارو استفاده كنيد.
اگر ظرف 3 روز از شروع درمان احساس بهبودي نداشته‌ايد با پزشكتان مشورت كنيد.
در هنگام مصرف اریترومایسین نباید
داروي تاريخ مصرف گذشته مصرف كنيد.
دارو را ناتمام قطع كنيد، مگر به توصيه پزشك
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
mehraria
09-08-2007, 11:56
آسبوتولول ACEBUTOLOL
در مورد اتین دارو
آسبوتولول در موارد متفاوتي از جمله پايين آوردن فشار خون در پرفشاري خون و درمان ضربان قلب نامنظم تجويز ميشود. از اين دارو همچنين براي جلوگيري از يك حمله قلبي ثانويه در افرادي كه قبلاً يك بار دچار چنين حمله‌اي شده‌اند استفاده ميشود. پزشك شما در موارد ديگري نيز ممكن است آسبوتولول را براي شما تجويز كند. آسبوتولول با مسدود كردن تكانه‌هاي عصبي به بخش‌هايي خاص از بدن عمل ميكند؛ به همين علت است كه آسبوتولول را به عنوان يك مسدودكننده بتا مي‌شناسند. آسبوتولول با مسدود كردن اين تكانه‌ها به قلب كمك ميكند تا از نيرو و تعداد ضربان قلب بكاهد و در نتيجه بار كاري قلب كاهش پيدا كند؛ كه اين خود موجب كاهش فشار در داخل رگ‌هاي خوني نيز خواهد شد. اسامي تجاري آسبوتولول عبارتند از مونيتان و سكترال.
چگونگی مصرف
آسبوتولول معمولاً روزي يك يا دو بار مصرف ميشود. مهم است كه دارو را هر روز در ساعت معيني مصرف كنيد. معمولاً راحت‌تر است كه صبح‌ها پيش از صبحانه خورده شود تا فراموش نشود. اين دارو را ميتوان همراه با غذا يا جداگانه مصرف كرد. هر روز پيش از خوردن آسبوتولول به مدت يك دقيقه كامل نبضتان را بگيريد. (اگر نمي‌دانيد چطور نبضتان را بگيريد از پزشكتان يا يك پرستار بخواهيد تا آن را به شما آموزش دهد.) اگر تعداد نبض شما كمتر از 50 در دقيقه بود، آن روز پيش از خوردن آسبوتولول موضوع را با پزشكتان در ميان بگذاريد. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده براي خودتان از اين دارو مصرف نكنيد. از دستورات ذكر شده توسط پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت دارو را فراموش كرديد ، مي‌توانيد به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. البته اگر كمتر از 4 ساعت تا نوبت بعدي مصرف دارو مانده باشد، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي منظم خود برگرديد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد و پيش از مشورت با پزشكتان مصرف آسبوتولول را قطع نكنيد. با عدم مصرف آسبوتولولِتان ممكن است در معرض خطر يك حمله قلبي قرار گيريد. در اكثر مواردي كه آسبوتولول برايشان تجويز ميشود، اين دارو بيماري را مهار ميكند، نه درمان. اين بدان معنا است كه شما ممكن است مجبور باشيد آسبوتولول را براي سالها يا تا پايان زندگي مصرف كنيد، حتي اگر حالتان خوب باشد
هشدارها و عوارض جانبی
در صورتي كه دچار هريك از نشانه‌هاي نادر ولي جدي زير شديد، آسبوتولول خود را قطع كرده، در عرض 24 ساعت با پزشك خود تماس بگيريد: سختي تنفس، تنگي نفس، يا خس‌خس سينه؛ سردي كف دست و پا؛ ضربان قلب كمتر از 50 در دقيقه؛ احساس گيجي يا سياهي رفتن چشم به دنبال ايستادن از يك وضعيت نشسته يا خوابيده؛ تورم دستها و پاها يا افزايش وزن ناگهاني (5/1 كيلوگرم در 48-24 ساعت)؛ زردي چشم و پوست؛ ادرار تيره؛ كند شدن قواي ذهني؛ گيجي، توهمات (شنيدن، ديدن، يا احساس چيزهايي كه وجود ندارند)؛ درد قفسه سينه، مفصل يا كمر؛ بثورات جلدي؛ يا هرگونه كبودشدگي يا خونريزي غيرعادي. علايم زير ممكن است تا عادت كردن بدنتان به دارو رخ دهد: خوابآلودگي، خستگي، مشكل در به خواب رفتن، اضطراب، يبوست يا اسهال، كابوس‌هاي شبانه، يا كاهش توانايي جنسي. اگر اين علايم ادامه پيدا كردند يا مشكل‌ساز شدند، وضعيت را با پزشكتان در ميان بگذاريد
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آسبوتولول پزشكتان را مطلع سازيد
حساسيت به آسبوتولول يا ديگر داروهاي مسدودكننده بتا.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر به ويژه تزريقات حساسيت‌زدايي، كافئين، داروهاي آسم (آمينوفيلين، ديفيلين، اكستريفيلين، تئوفيلين)، داروهاي بدون نياز به تجويز پزشك براي سرفه يا سرماخوردگي، داروهاي ديابت (انسولين، داروهاي ضدديابت خوراكي)، ساير داروهاي فشار خون (مسدودكننده‌هاي كانال كلسيمي، كلونيدين، گوانابنز)، كوكائين، يا مهاركنندههاي منوآمين‌اكسيداز.
حساسيت، آسم، يا آمفيزم؛ مشكلات احتقاني قلب؛ بيماري قند؛ پركاري تيروييد؛ كندي قواي ذهني؛ يا بيماري كليوي يا كبدي يا سابقه ابتلا به هريك از اين موارد. اگر دچار حساسيت باشيد واكنشهاي حساسيتي ممكن است با مصرف آسبوتولول شدت يابد.
در هنگام مصرف آسبوتولول توصیه میشود
مرتب به پزشكتان مراجعه داشته باشيد تا پيشرفت و بهبودي شما را زير نظر داشته باشد. ممكن است ترجيح دهيد كه فشارخونتان را در خانه اندازه گرفته، ثبت كرده و در مراجعات منظمتان آن را به پزشكتان گزارش كنيد.
در مورد سطح بي‌خطر فعاليت بدني با توجه به بيمارستان با پزشكتان مشورت كنيد. آسبوتولول ممكن است از درد قفسه سينه جلوگيري كند يا آن را كاهش دهد و در نتيجه شما فعاليت خود را بيش از ميزان قابل قبول افزايش دهيد. اين ممكن است به درد قفسه سينه يا ديگر علايم جدي منجر شود.
وزنتان را نسبت به قد و استخوانبندي خود مناسب نگاه داريد. در صورت نياز به كاهش وزن از پزشكتان كمك بخواهيد .
اگر به سبب پرفشاري خون در حال مصرف آسبوتولول هستيد، مصرف سديم (نمك) را كاهش دهيد. براي دستورات تغذيه‌اي از پزشكتان نظر بخواهيد يا براي كمك بيشتر به يك متخصص تغذيه مراجعه كنيد.
اگر سيگاري هستيد، سيگار را ترك كنيد. از پزشكتان بخواهيد شما را به يك مشاوره يا گروه ترك سيگار معرفي كند.
از حالت خوابيده به نشسته يا ايستاده، يا از نشسته به آرامي تغيير وضعيت دهيد تا دچار سرگيجه، سياهي رفتن چشم يا غش نشويد.
در هواي سرد لباس گرم كافي بپوشيد، زيرا آسبوتولول ممكن است شما را به سرما حساس‌تر كند
در تعطيلات آخر هفته و ساير روزهاي تعطيل داروي كافي در دسترس نگاه داريد .
ساير ارايه‌دهندگان خدمات سلامت را از آنكه آسبوتولول مصرف مي‌كنيد مطلع كنيد، زيرا اين دارو ممكن است بر روي برخي از آزمون‌هاي آزمايشگاهي تأثير بگذارد يا موجب شود كه نسبت به تزريقات حساسيت‌زدايي دچار واكنش شويد.
هميشه يك برگه كه نشان دهد در حال مصرف آسبوتولول هستيد را به همراه داشته باشيد.
آسبوتولول را دور از دسترس كودكان، دور از آتش، نور مستقيم و حرارت مرطوب نگاه داريد (حرارت و نور موجب فاسد شدن آسبوتولول ميشود).
در هنگام مصرف آسبوتولول نباید
تا هنگام مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگي كنيد يا از وسايل خطرناكي كه نياز به هوشياري كامل دارند استفاده كنيد. اگر خوابآلودگي يا گيجي به‌طور مشكل‌سازي ادامه پيدا كند، با پزشكتان مشورت كنيد.
دارويتان را به‌طور ناگهاني قطع كنيد. در اين صورت ممكن است دچار تعريق، تپش قلب (احساس تكان خوردن قلب در قفسه سينه)، سردرد، يا لرزش دست و انگشتان شويد.
ساير داروها، به ويژه داروهاي ضدسرفه يا سرماخوردگي را بدون مشورت با پزشكتان مصرف كنيد.
mehraria
09-08-2007, 12:02
اسپري بيني بكلومتازون BECLOMETHASONE NASAL
SPRAY
در مورد این دارو
اين اسپري بيني به عنوان درمان نگهدارنده در افراد دچار اختلالات بيني نظير رينيت فصلي يا رينيت دايمي، علايم حساسيتي در بيني، يا پوليپ‌هاي بيني تجويز ميشود. استفاده منظم آن به كاهش التهاب بيني كمك ميكند و واكنش مخاط بيني به مواد حساسيت‌زا (يا محرك) را كاهش ميدهد. به اين اثرات بكلومتازون علايم خارش، سوزش، عطسه، و آبريزش بيني را كاهش ميدهد. بكلومتازون در واقع يك كورتيكواستروئيد است.
چگونگی مصرف
بكلومتازون معمولاً 1 يا 2 اسپري با اندازه مشخص 2 تا 4 نوبت در روز مصرف ميشود. مهم است كه طبق دستور پزشكتان يا دستورالعمل روي برچسب دارو را مصرف كنيد. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر در كنار اين دارو كورتيكواستروئيد خوراكي مصرف نمي‌كنيد؛ ممكن است اثر اين دارو پس از يك هفته آغاز شود و 3 هفته طول بكشد تا به حداكثر برسد. مهم است كه نوبت‌هاي مصرف دارو منظم باشد، مثلاً 8 صبح تا 8 شب اگر قرار است دوبار در روز استفاده است و هر 6 ساعت اگر قرار است 4بار در روز استفاده شود. از پزشكتان بخواهيد در تعيين يك برنامه درماني كه با فعاليتهاي روزمره شما تداخل نداشته باشد به شما كمك كند. بهتر است دارو هر روز در ساعت معيني مصرف شود. مجاري بينيي خود را با فين كردن تميز كنيد. قطعه بيني (نوك اسپري) را داخل بيني قرار داده و به سمت گوشه چشمتان اسپري كنيد. اگر يك نوبت مصرف دارو را فراموش كرديد، به مجرديكه آن را به ياد آورديد، مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت قبلي را رها كرده و به برنامه منظم دارويي‌تان باز گرديد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر يك از علايم زير، مصرف بكلومتازون را قطع كرده با پزشكتان تماس بگيريد؛ ترشحات خوني از بيني يا خون دماغ‌هاي بي‌دليل؛ سرفه؛ سرگيجه يا سياهي رفتن چشم؛ از دست رفتن حس بويايي يا چشايي؛ تهوع يا استفراغ؛ آبريزش يا گرفتگي مداوم بيني يا آبريزش از چشمها؛ درد معده؛ پلاك‌هاي سفيد در مخاط بيني يا گلو؛ چشم درد؛ افت تدريجي بينايي؛ احساس بوي بد؛ يا يك واكنش حساسيتي (بثورات جلدي، كهير؛ تورم پلكها، صورت يا لب‌ها؛ تنگي نفس). علايم مصرف بيش از حد عبارتند از جوش صورت، چاق شدن صورت، يا تغييرات دوره ماهانه كه حتماً با پزشك در ميان گذاشته شوند. علايم ديگر ممكن است مشاهده شوند ولي فقط در صورت مشكل‌ساز شدن نياز است با پزشك مشورت شود؛ اين علايم عبارتند از سوزش يا خشكي خفيف و موقتي در بيني، عطسه، يا تحريك حلق.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف اسپري بيني بكلومتازون، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به كورتيكواستروئيدها، داروهاي ديگر، غذاها، نگهدارندهها، رنگ‌هاي خوراكي
مصرف داروهاي ديگر به‌ويژه كورتيكواستروئيدهاي خوراكي
سابقه يا ابتلا به سل، تب خال چشمي، يا ديگر عفونتهاي باكتريايي، قارچي يا ويروسي
در هنگام مصرف بکلومتازون توصیه میشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بتواند بهبودتان را زيرنظر داشته باشد.
اگر در طول 3 هفته درمان هيچ بهبودي نداشتيد با پزشكتان مشورت كنيد.
پيش از مصرف هر دارويي براي ديگر مشكلات بيني، با پزشكتان مشورت كنيد.
اگر داروساز شما ميتواند افشانه را پر كند، آن را پس از اتمام دارو دور نيندازيد.
پيش از هر عمل جراحي، كارهاي دندانپزشكي يا واكسيناسيون، ساير پزشكان يا افراد گروه پزشكي را از اين كه افشانه كورتيكواستروئيدي استفاده مي‌كنيد، مطلع سازيد.
اگر تا به حال آبله مرغان و سرخك مبتلا نشده‌ايد و واكسن آنها را هم نزده‌ايد، از تماس نزديك با افراد مبتلا به اين دو بيماري اجتناب كنيد. در صورتي كه فكر مي‌كنيد با اين افراد مواجهه داشته‌ايد با پزشكتان مشورت كنيد.
يك برگه شناسايي پزشكي همراه داشته باشيد كه نشان دهد بكلومتازون مصرف مي‌كنيد.
اگر مقدار معمول دارو به شكل استنشاقي برايتان مؤثر نيست، ممكن است به‌طور موقت به كورتيكواستروئيد خوراكي نياز داشته باشيد.
افشانه را دور از دسترس كودكان و دور از گرما نگاه داريد.
در هنگام مصرف بکلومتازون نباید
پيش از آنكه با پزشكتان مشورت كرده باشيد دارو را قطع كنيد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
mehraria
09-08-2007, 12:08
استامينوفن ACETAMINOPHEN
در مورد این دارو
استامينوفن دارويي است رايج كه بدون نسخه پزشك قابل تهيه ميباشد. اين دارو يك مسكن غيرمخدر است كه در موارد دردهاي خفيف تا متوسط نظير سردرد، دندان درد، درد خفيف استئوآرتريت (آرتروز)، و دردهاي ناشي از جراحي‌هاي كوچك كاربرد دارد. استامينوفن همچنين تب را كاهش ميدهد. اين دارو ممكن است در بسياري ديگر از داروها با اسامي تجاري متفاوت وجود داشته باشد. به استامينوفن پاراستامول نيز گفته ميشود.
چگونگی مصرف
قرص استامينوفن را ميتوان براي سهولت بلع، خرد كرد. اشكال خوراكي استامينوفن را ميتوان با مقدار اندكي از مواد غذايي نظير ماست يا مربا مخلوط كرد. در مورد پودرهاي خوراكي همانند آنچه در كپسول‌هاي Feveral Sprinkle وجود دارد، كپسول باز شده و محتوياتش در يك قاشق چايخوري آب يا مقدار اندكي ماده غذايي نرم مخلوط ميشود. براي استعمال راحت‌تر شياف بهتر است آن را 30 دقيقه در يخچال نگاه داشت. براي استعمال شياف، پوشش شياف را برداشته، آن را با آب سرد مرطوب كرده، سپس در حالي كه به يك پهلو خوابيده‌ايد با انگشت خود شياف را داخل مقعد كنيد. اگر يك نوبت دارو را فراموش كرديد، مي‌توانيد به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. اما اگر تقريباً زمان نوبع بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده به برنامه دارويي منظم خود بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد
هشدارها و عوارض جانبی
در صورتي كه دچار هريك از نشانه‌هاي جدي زير شديد، استامينوفن خود را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: زردي پوست يا چشمها؛ اسهال؛ بياشتهايي، تهوع، يا استفراغ؛ معده درد؛ درد، تورم يا حساسيت در بالاي شكم؛ مدفوع سياه و قيري شكل؛ ادرار خوني يا كدر، كاهش ناگهاني ادرار؛ كبود شدگي يا خونريزي غيرعادي؛ بثوارت جلدي، زخم‌هاي دهاني؛ يا تب يا گلودردي كه پيش از درمان وجود نداشته و ناشي از بيماري اي كه به خاطرش تحت درمان قرار گرفته‌ايد نباشد.
مارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف استامينوفن پزشكتان را مطلع سازيد: حساسيت به هر نوع غذا، نگاه‌دارنده‌ها، رنگ‌هاي خوراكي، يا داروها (به ويژه استامينوفن يا آسپيرين).
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه داروهاي ضدالتهابي غيراستروييدي ( NSAIDs ، نظير ايبوپروفن)، آسپيرين، يا ضدانعقادها (رقيق‌كننده‌هاي خون مثل وارفارين، [كومادين]).
مصرف روزي بيش از سه قوطي يا بيشتر مشروبات الكلي.
سابقه يا ابتلا به الكليسم (اعتياد به الكل)، هپاتيت ويروسي، فنيل كتونوري، يا بيماري كبدي يا قلبي
در هنگام مصرف استامینوفن توصیه میشود
برچسب روي دارو را بخوانيد و از دستوراتش پيروي كنيد.
برچسب روي ساير داروهاي بدون نياز به نسخه را بخوانيد تا مطمئن شويد كه در آنها استامينوفن يا دارويي كه با استامينوفن تداخل كند وجود نداشته باشد.
اگر استامينوفن را به سبب درد، تب يا گلودرد مصرف مي‌كنيد در هريك از شرايط زير با پزشكتان مشورت كنيد:
درد بيش از 10 روز (در كودكان 5 روز) طول بكشد يا اينكه علامت جديدي به آن اضافه شود.
تب بيش از 3 روز طول بكشد، بدتر شود، يا علامت جديدي اضافه شود.
گلودرد دردناكتر شود، بيش از 2 روز طول بكشد، يا تهوع، استفراغ، بثورات جلدي، يا سردرد رخ دهد.
فقط به مقدار توصيه شده توسط پزشكتان استامينوفن مصرف كنيد.
استامينوفن را دور از دسترس كودكان، دور از حرارت، نور مستقيم و حرارت مرطوب نگاه داريد (در چنين شرايطي استامينوفن فاسد ميشود). شياف‌ها را در يك جاي خنك نگاه داريد، ولي شياف و انواع مايع استامينوفن (قطره و شربت) را منجمد نكنيد.
استامينوفن تاريخ گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
در هنگام مصرف استامینوفن نباید
بيش از مقدار ذكر شده بر روي برچسب جعبه دارو مصرف كنيد، مگر اينكه پزشكتان چنين دستوري داده باشد، در غير اين صورت ممكن است دچار آسيب كليوي يا كبدي شويد.
به كودكان زير 12 سال در يك روز بيش از 5 نوبت استامينوفن به مقدار تعيين شده بر اساس سنشان بدهيد.
در روز بيش از دو قوطي مشروب الكلي مصرف كنيد مگر اينكه فقط بخواهيد يك يا دو نوبت استامينوفن بخوريد.
مسمومیت
در صورتي كه به مصرف بيش از حد استامينوفن شك كرديد، حتي در صورت عدم وجود هرگونه علامت مسموميت از اورژانس تقاضاي كمك كنيد. درمان مسموميت بايد هرچه زودتر آغاز شود. در صورتي كه درمان مصرف بيش از حد استامينوفن ظرف 24 ساعت اول آغاز نشود، ممكن است نتوان از آسيب كبدي يا مرگ جلوگيري كرد.
اطلاعات دیگر
اشكال ژنريك استامينوفن ارزانتر از انواع تجاري هستند و در اكثر موارد به همان اندازه مؤثرند. فراورده‌هاي استامينوفن طولاني‌اثر گرانتر ميباشند، ولي ممكن است مصرفشان راحت‌تر و مناسبتر باشد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
mehraria
09-08-2007, 12:13
استراديول ESTRADIOL
در مورد این دارو
استراديول يك استروژن ميباشد. استروژن‌ها در زن‌هاي سالم موجب رشد و تكامل اندام جنسي، حفظ عملكرد طبيعي ادراري ـ تناسلي، و افزايش ثبات عروق خوني (و در نتيجه جلوگيري از سرخ شدن و برافروختگي)، ميشوند. وقتي به خانم‌ها پس از يائسگي طبيعي يا به كساني كه به دنبال يك جراحي يائسه شده‌اند (برداشتن تخمدان‌ها) استروژن جايگزين داده ميشود، اين دارو كمك‌مي‌كند تا از پي‌آمدهاي كمبود استروژن نظيرگرگرفتگي و خشكي واژن، و پوكي استخوان جلوگيري شود. به علاوه گاهي از استروژن در كنار ساير داروها براي مهار رشد سرطان پروستات در مردها و سرطان پستان در زن‌هاي يائسه يا برخي بيماران مذكر دچار سرطان پستان استفاده ميشود.
چگونگی مصرف
قرصهاي استراديول به صورت پيوسته (هر روز) يا دوره‌اي (21 يا 25 روز اول هر ماه تقويمي) تجويز و استفاده ميشود. دارو را هر روز ساعت يكساني مصرف كنيد، اگر با مصرف استراديول دچار تهوع مي‌شويد، آن را با شير يا غذا بخوريد. شكل‌هاي واژينال را نيز ميتوان در كنار شكل‌هاي خوراكي مصرف كرد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجرديكه آن را به ياد آوريد، مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده‌است، نوبت فراموش شده را حذف كنيد و به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد. يك راه ديگر تجويز استراديول، استفاده از شكل پوستي است كه هميشه همراه بيمار است و بايد هفته‌اي دوبار تعويض شود. قبل و بعد از برداشتن اين برچسب پوستي دستتان را بشوييد و كاملاً خشك كنيد، محل گذاشتن برچسب پوستي بايد تميز، خشك و بدون مو، بثورات جلدي، بريدگي يا جوشگاه باشد. برچسب پوستي را روي سينه‌ها يا خط دور كمر يا هر جايي كه لباس تنگ موجب شل شدنش شود نچسبانيد. اگر پلاك شل شد هم مي‌توانيد يك برچسب پوستي جديد بكار ببريد و هم اينكه در صورت امكان مجدداً آن را بچسبانيد. براي گذاشتن برچسب پوستي، آن را روي پوست فشار دهيد، به ويژه حاشيه برچسب پوستي را تا مطمئن شويد كه كاملاً به پوست چسبيده باشد. هر برچسب پوستي را در يك منطقه ديگر از پوست بچسبانيد. و براي جلوگيري از تحريك پوستي حداقل يك هفته پس از برداشتن يك برچسب پوستي، در آن محل برچسب پوستي جديدي نچسبانيد.
هشدارها و عوارض جانبی
استفاده طولاني مدت از درمان جايگزين با استروژن بدون مصرف همزمان پروژستين، با افزايش خطر سرطان جدار رحم همراه بوده است. پزشك شما بايد حداقل سالي دوبار شما را ملاقات كند تا ارزيابي مجددي راجع به اينكه نيازي به ادامه درمان داريد، داشته باشد. درصورت بروز هريك از علايم زير، بلافاصله با پزشكان تماس بگيريد: توده‌هاي پستاني، يا درد و حساسيت پستان؛ افزايش اندازه پستان‌ها؛ تورم پا يا ساق؛ افزايش وزن سريع؛ حركات منقطع و ناگهاني غيرارادي؛ دردشكمي؛ يا زردي چشم يا پوست. به علاوه، زنها بايد در صورتي كه عادت ماهانه‌شان شديدتر شده بود بين دو عادت ماهانه متوالي خونريزي داشتند و نيز در صورت بارداري احتمالي موضوع را با پزشكشان در ميان بگذارند. مردهايي كه مقدار بالايي استروژن مصرف ميكنند ممكن است دچار انفاركتوس قلبي، آمبولي ريوي (لخته خون در ريه‌ها)، و ترومبوفلبيت (تشكيل لخته خون، معمولاً در سياهرگ‌هاي پا شوند). چه مردها و چه زن‌هاي مصرف‌كننده استروژن بايد علايم زير را بلافاصله به پزشكشان اطلاع دهند: درد قفسه سينه، كشاله ران، يا پاها؛ سردرد؛ درد ناگهاني و شديد؛ تنگي نفس ناگهاني؛ تكلم نامفهوم كه ناگهاني ايجاد شده باشد؛ تغييرات ناگهاني بينياني؛ ضعف يا كرخي يك بازو يا پا. علايم زير فقط در صورتي كه مشكل ساز شوند نياز به گزارش دارند: دل پيچه، نفخ، تهوع، سرگيجه خفيف، سردرد خفيف، تغيير در ميل جنسي، عدم تحمل لنزهاي تماسي. تحريك پوستي در استفاده از پلاك نيز نامعمول نيست.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف استراديول، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به استروژن‌ها
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه بروموكريپتين (دارويي كه در درمان آمنوره [قطع عادت ماهانه]، عقيمي (يا نازايي)، و بيماري پاركينسون استفاده ميشود)، سيكلوسپورين، يا داروهايي كه به كبد آسيب مي‌رسانند
مصرف سيگار، توتون يا تنباكو
سابقه يا ابتلا به ترومبوفلبيت (لخته شدن خون در سياهرگ‌ها)، ترومبوز (تشكيل لخته خوني در رگها)؛ اندومتريروز (تشكيل بافت اندومتر در خارج رحم)؛ بيماري كيسه صفرا؛ فيبروم رحمي؛ سرطان پستان (يا شك به آن)، مگر اينكه براي درمان همين سرطان استراديول تجويز شده باشد؛ خونريزي واژينال غيرطبيعي بدون علت مشخص؛ يا مشكلات كبدي.
در هنگام مصرف استراديول توصیه میشود
دستورالعمل همراه دارو را به دقت مطالعه كنيد و سؤالاتتان را از پزشكتان بپرسيد.
هر ماه پستان‌هايتان را معاينه كنيد تا در صورت بروز علايمي از سرطان متوجه آن شويد (اگر اين معاينه را بلد نيستيد از پزشكتان بپرسيد).
سالي يكبار (يا بسته به نظر پزشكتان بيشتر) براي انجام ماموگرافي، آزمون گستره پاپانيكولا، و معاينه باليني به پزشكتان مراجعه كنيد.
تورم، خونريزي و حساسيت لثه‌ها به دنبال مصرف استراديول نامعمول نيست. بهداشت دهانتان را با مسواك‌زدن و استفاده از نخ دندان و مراجعه منظم به دندانپزشك حفظ كنيد و در صورت بروز هريك از مشكلات ذكر شده موضوع را با دندانپزشكتان در ميان بگذاريد.
براي به حداقل رساندن تغييرات رنگ پوست از مواجهه با آفتاب بپرهيزيد. مخصوصاً از آفتاب ساعت 10 صبح تا 2 بعدازظهر اجتناب كنيد. از لوسيون‌هاي ضدآفتاب با قدرت محافظتي (اس پي اف) حداقل 15 براي صورت و دستها استفاده كنيد.
ديگر پزشكان را از اينكه استراديول مصرف مي‌كنيد آگاه كيند.
استراديول را دور از دسترس كودكان و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط استراديول فاسد ميشود).
استراديول تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت بريزيد.
در هنگام مصرف استراديول نباید
سيگار، توتون يا تنباكو مصرف كنيد. اين از اثرات استروژن‌ها مي‌كاهد و خطر عوارض جانبي دارو را به ويژه در كساني كه زياد سيگار مي‌كشند يا در افراد بالاي 35 سال افزايش ميدهد
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
mehraria
11-08-2007, 14:12
استروژن كونژوگه ESTROGENS_CONJUGATED
در مورد این دارو
استروژن در زن‌هاي سالم موجب رشد و تكامل اعضاي جنسي، حفظ عملكرد طبيعي ادراري تناسلي، و افزايش ثبات رگ‌هاي خوني (و در نتجه جلوگيري از گرفتگي) ميشود. وقتي از استروژن به عنوان درمان جايگزين در زناني كه دچار يائسگي طبيعي هستند يا به‌دنبال جراحي يائسه شده‌اند استفاده ميشود، اين دارو از علايم ناشي از كمبود استروژن، نظير گرگرفتگي و خشكي واژن، پوكي استخوان و بيماري تصلب شرايين (سخت شدن جدار رگها يا آترواسكلروز) جلوگيري ميكند. درمان با استروژن در كنار درمانهاي ديگر براي مهار رشد سرطان پروستات در مردان و سرطان پستان در زنان يائسه و برخي از مردان مبتلا كاربرد دارد.
چگونگی مصرف
استروژن براي زنها به در صورت پيوسته (هر روز) يا دوره‌اي (در 21 تا 25 روز اول هر ماه تقويمي) تجويز ميشود. دارو را هر روز در ساعت معيني مصرف كنيد. اگر دارو موجب تهوع شد مي‌توانيد آن را با غذا بخوريد. شكل‌هاي خوراكي دارو را ميتوان همراه با شكل‌هاي واژينال مصرف كرد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجرديكه به ياد آوريد مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را حذف كرده، به برنامه دارويي منظمتان باز گرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
استفاده از استروژن طولاني‌مدت بدون استفاده همزمان از پروژستين با خطر بروز سرطان لايه داخل رحم همراه بوده است. پزشك شما حداقل سالي يكبار شمار را ملاقات كند تا ببيند به ادامه درمان نياز داريد يا خير. در صورت بروز هر يك از علايم زير بلافاصله با پزشكتان تماس بگيريد: توده‌هاي پستاني؛ درد، يا حساسيت شكم درد؛ يا زردي پوست يا چشمها. به‌علاوه زن‌هايي كه استروژن مصرف ميكنند، در صورت مشاهده خونريزي واژينال (خونريزي شديدتر يا خونريزي بين دو عادت ماهانه متوالي) يا شك به حاملگي بايد بلافاصله پزشكشان را مطلع سازند. در مرداني كه به هر دليل استروژن كونژوگه مصرف ميكنند، دارو ممكن است موجب حمله قلبي، آمبولي ريوي (لخته خون در ريه)، و ترومبوفلبيت (لخته خون در سياهرگ‌ها پا) شود. بيماران مصرف‌كننده استروژن، چه مرد چه زن، بايد علايم زير را بلافاصله به پزشكتان گزارش كنند. درد قفسه سينه، كشاله ران يا ران‌ها؛ سردرد ناگهاني و شديد؛ تنگي نفس ناگهاني؛ تكلم نامفهوم ناگهاني؛ تغييرات ناگهاني بينايي؛ يا ضعف يا كرخي دست يا پا. علايم زير ممكن است ايجاد شوند كه اگر مشكل‌ساز شوند بايد با پزشك در ميان گذاشته شوند: دل‌پيچه، نفخ، تهوع، سرگيجه خفيف، اسهال خفيف، تغيير ميل جنسي، يا عدم توانايي تحمل لنزهاي تماسي.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف استروژن كونژوگه، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به استروژن
بارداري يا شيردهي
در حال مصرف داروهاي ديگر، به‌ويژه بروموكريپتين (دارويي كه در درمان قطع عادت ماهانه، ناباروري و پاركينسون استفاده ميشود)، سيكلوسپورين، و داروهايي كه ممكن است به كبد آسيب برسانند.
مصرف سيگار، توتون يا تنباكو
سابقه يا ابتلا به ترومبوفلبيت، ترومبوز (لخته در رگها)، يا اختلالات ترومبوآمبوليك، اندومتريوز؛ بيماريهاي كيسه صفرا، فيبروم رحمي؛ سرطان پستان يا شك به آن (به جز در كساني كه به همين علت استروژن مصرف ميكنند)؛ خونريزي واژينال غيرطبيعي و تشخيص داده نشده؛ يا مشكلات كبدي.
در هنگام مصرف استروژن کونژوگه توصیه میشود
دستورالعمل همراه دارو را بخوانيد و تمام سؤالاتان را از پزشكتان بپرسيد.
براي كشف علايم زودرس سرطان، هر ماه پستان‌هاي خود را معاينه كنيد (اگر اين كار را بلد نيستيد، روش آن را از پزشكتان بپرسيد).
سالي يكبار (يا بنابر نظر پزشكتان در فواصل كوتاه‌تري) براي انجام ماموگرافي، آزمون گستره پاپانيكولا، و معاينه باليني به پزشكتان مراجعه كنيد.
با مسواك‌زدن و استفاده از نخ دندان به‌طور منظم بهداشت دهانتان را حفظ كنيد. مصرف اين دارو ممكن است موجب تورم، خونريزي و حساسيت لثه‌ها شود. در صورت بروز اين علايم با دندانپزشكتان مشورت كنيد.
براي به حداقل رساندن تغييرات رنگ پوست، از قرارگيري در معرض آفتاب به ويژه از ساعت 10 صبح تا 2 بعدازظهر بپرهيزيد. از لوسيون‌هاي ضد آفتاب با قدرت محافظتي (راس پي راف) حداقل 15 براي دستها و پوست صورت استفاده كنيد.
ساير پزشكان را از اين كه چنين دارويي مصرف مي‌كنيد، آگاه كنيد.
استروژن كونژوگه را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم و حرارت مطلوب نگهداري كنيد (در اين شرايط استروژن فاسد ميشود).
استروژن تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
در هنگام مصرف استروژن کونژوگه نباید
سيگار بكشيد؛ زيرا سيگار اثر اين دارو را كاهش ميدهد و احتمال بروز عوارض جدي آن را نيز افزايش ميدهد (به ويژه در افرادي كه خيلي سيگار مي‌كشند يا افراد بالاي 35 سال)
mehraria
11-08-2007, 14:38
افلوكساسين OFLOXACIN
در مورد این دارو
افلوكساسين يك داروي ضد باكتري رايج است كه براي درمان انواع گوناگون از عفونت‌ها، مثل عفونتهاي پوست و بافتهاي نرم، برونشيت، سينه‌پهلو (پنوموني)، عفونتهاي دستگاه ادراري، اسهال، پروستاتيت (التهاب پروستات) و نيز عفونتهاي ناشي از كلاميديا و گتوكوك‌ها (سوزاك) تجوز ميشود.
چگونگی مصرف
افلوكساسين را ميتوان با يا بدون غذا مصرف كرد، ولي در هر صورت بايد همراه با يك ليوان پر از آب باشد. اگر با شكم خالي معده‌تان ناراحت شد، دارو را با غذا بخوريد. بهتر است دارو در طي شبانه‌روز در نوبت‌هايي با فواصل يكسان مصرف شود تا سطح دارو در خون ثابت باقي بماند. مثلاً، اگر لازم است روزي 2 نوبت افلوكساسين مصرف كنيد، ميشود هر 12 ساعت (مثلاً 7 صبح و 7 شب يا 8 صبح يا 8 شب). اگر اين با برنامه كاري يا خواب شما تداخل دارد، براي تعيين يك برنامه مناسبتر از پزشكتان كمك بخواهيد. مهم است كه دارو سر وقت و به طور كامل مصرف شود، حتي اگر احساس بهبودي كنيد. اگر پيش از اتمام دارويتان، درمان را قطع كنيد، ممكن است علايمتان عود كند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آورديد مصرفش كنيد. البته اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر يك از علايم زير با پزشكتان تماس بگيريد: تشويش، گيجي، لرزش دست، توهم، رفتار غيرطبيعي، بثورات جلدي يا خارش، كمردرد، ادرار خوني يا كدر، تب، يا تورم پاها يا ساق‌ها. علايم ديگري نيز ممكن است روي دهند، ولي فقط در صورتي كه مشكل‌ساز شوند نياز است با پزشك مطرح شوند: گيجي، خوابآلودگي، سياهي رفتن چشم، سردرد، بيخوابي، دل پيچه، تهوع و استفراغ، اسهال يا افزايش حساسيت به نور آفتاب
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف افلوكاسين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به افلوكاسين يا ديگر آنتي‌بيوتيك‌هاي فلوروكينولون
سن كمتر از 18 سال
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه گشادكننده‌هاي برونش (آمينوفيلين، اكستريفيلين، يا تئوفيلين)، آنتي‌اسيدها، قرص آهن، يا سوكرالفات، كافئين، ديدانوزين، يا ضد انعقادها (رقيق‌كننده‌هاي خون نظير وارفارين)
سابقه يا ابتلا به صرع يا بيماريهاي كليوي يا كبدي
در هنگام مصرف افلوكساسين توصیه میشود
حتي در صورت احساس بهبودي، دارو را تا آخر مصرف كنيد تا عفونت بدنتان درمان شده، از عود بيماري جلوگيري شود. روزي هشت ليوان آب بنوشيد، مگر آنكه پزشكتان دستور ديگري داده باشد. افلوكاسين را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط افلوكاسين فاسد ميشود). از نور مستقيم آفتاب بين ساعات 10 صبح تا 3 بعداظهر و استفاده از لامپ آفتابي، و ديگر وسايل برنزه‌كننده بپرهيزيد. مناطق در معرض نور پوست بدنتان را با يك لوسيون ضد آفتاب با قدرت حفاظتي (SPF) حداقل 15 محافظت كنيد. اگر ظرف 3 روز از درمان با افلوكاسين احساس بهبودي نمي‌كنيد، با پزشكتان مشورت كنيد.
در هنگام مصرف افلوكساسين نباید
آنتي‌اسيد، سوكرالفات، داروهاي حاوي روي يا آهن مصرف كنيد. بين مصرف اين داروها و افلوكاسين حداقل 2 ساعت بايد فاصله باشد.
تا پيش از مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگي كنيد يا به كارهايي كه نياز به هوشياري كامل دارند بپردازيد. اين دارو در برخي بيماران موجب خوابآلودگي، سرگيجه، يا سياهي رفتن چشم ميشود.
دارو را بعد از تاريخ مصرفش استفاده كنيد.
پيش از اتمام دارو مصرفش را قطع كنيد؛ مگر به دستور پزشكتان.
mehraria
11-08-2007, 14:44
اگزاسيلين OXACILLIN
در مورد این دارو
اگزاسيلين يك آنتي‌بيوتيك رايج است كه براي درمان انواع زيادي از عفونتهاي ناشي از باكتري‌ها مثل سينوزيت يا عفونتهاي پوستي و تنفسي استفاده ميشود.
چگونگی مصرف
اگزاسيلين بايد با شكم خالي، حداقل يك ساعت قبل يا 2 ساعت پس از صرف غذا، خورده شود. اگزاسيلين بايد در طي شبانه‌روز در نوبت‌هايي با فواصل يكسان مصرف شود تا سطح آن در خون ثابت باقي بماند. مثلاً اگر قرار است روزي 4 نوبت خورده شود، ميشود هر 6 ساعت (مثلاً 12 ظهر، 6 عصر، 12 شب و 6 صبح). اگر اين با برنامه كاري يا خواب شما تداخل دارد، براي تعيين يك برنامه مناسبتر از پزشكتان كمك بگيريد. مهم است كه دارو را سر وقت و به طور كامل مصرف كنيد، حتي اگر احساس بهبودي مي‌كنيد. اگر پيش از اتمام دارو آن را قطع كنيد ممكن است علايمتان عود كند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آورديد مصرفش كنيد. البته، اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد و مقدار دارو را دو برابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر يك از علايم زير فوراً با پزشكتان تماس بگيريد: اسهال شديد يا اسهال خفيف ولي مداوم؛ زردي پوست يا چشمها، سردرد، تهوع، و استفراغ، سوزش دهان يا زبان، خارش يا ترشح واژن، يا پلاك‌هاي سفيد در دهان يا روي زبان. يك پاسخ حساسيتي نادر به آنتي‌بيوتيك‌ها آنافيلاكسي است، كه به توجه و مراقبت فوري پزشكي نياز دارد. از آنجا كه آنافيلاكسي به سرعت پيشرفت ميكند، در صورت بروز تورم لب‌ها يا دور چشم؛ بثورات جلدي؛ كهير؛ يا تورم‌هاي پوستي؛ تب؛ غش ناگهاني؛ ضربان قلب تند؛ يا خس‌خس سينه يا مشكل در تنفس، مصرف دارو را قطع كرده، فوراً با يك مركز فوريتهاي پزشكي تماس بگيريد.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف اگزاسيلين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به هر نوع ماده غذايي، نگهدارندهها، رنگ‌هاي خوراكي، يا داروهاي ديگر، به ويژه آنتي‌بيوتيك‌ها (پني‌سيلين‌ها، سفالوسپورين‌ها)
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه داروهاي ضد انعقاد (رقيق‌كننده‌هاي خون، نظير وارفارين)، داروهاي نقرس (پروبنسيد)، و آنتي‌بيوتيك‌هاي ديگر (آمنيوگليكوزيدها، اريترومايسين، تتراسايكلين).
سابقه يا ابتلا به مشكلات خونريزي دهنده (نظير زخم‌هاي معده، هموفيلي، يا كمبود پلاكتي)، كوليت (التهاب روده بزرگ) مرتبط با مصرف آنتي‌بيوتيك، يا بيماريهاي كبدي
در هنگام مصرف اگزاسيلين توصیه میشود
حتي در صورت احساس بهبودي دارو را تا آخر مصرف كنيد تا عفونت بدنتان درمان شده، از عود بيماري جلوگيري شود.
براي جلوگيري از اسهال ناشي از اين دارو ماست بخوريد.
اگزاسيلين را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نورمستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط اگزاسيلين فاسد ميشود). محلول خوراكي اگزاسيلين را پس از آماده كردن در يخچال نگهداري كنيد و پيش از مصرف شيشه دارو را به خوبي تكان دهيد.
از قطره‌چكان يا پيمانه همراه دارو براي اندازه‌گيري استفاده كنيد.
اگر ظرف 3 روز از درمان با اگزاسيلين احساس بهبودي نداريد، با پزشكتان مشورت كنيد.
در هنگام مصرف اگزاسيلين نباید
از اين دارو به ديگران بدهيد؛ ممكن است آنها به اگزاسيلين حساسيت داشته باشند.
دارو را پس از تاريخ مصرفش استفاده كنيد.
پيش از اتمام دارو آن را قطع كنيد؛ مگر به دستور پزشكتان.
mehraria
11-08-2007, 14:51
انسولين، انساني (رگولار) INSULIN REGULAR
در مورد این دارو
انسولين رگولار يك داروي قابل تزريق براي درمان ديابت نوع يك (ديابت وابسته به انسولين ديابت نوع 1) است. اين نوع ديابت وقتي ايجاد ميشود كه لوزالمعده نتواند مقدار كافي انسولين براي كمك به سلولهاي بدن جهت استفاده از غذاي خورده‌شده توليد كند. انسولين رگولار جايگزيني براي آن انسولين ميباشد. انسولين رگولار با اثر بر روي سلولهاي بدن مقدار قند يا گلوكز خون را پايين مي‌آورد. هدف از تجويز انسولين، كاهش قند خون تا سطح طبيعي است. شما بايد قند خونتان را به طور مرتب زيرنظر داشته باشيد تا ببينيد بدنتان براي يك كاركرد طبيعي و نيز پيشگيري از عوارض ديابت به چقدر انسولين نياز دارد. حتماً بايد يك برنامه غذايي كم‌چربي و كم‌قند در سه وعده اصلي و سه ميان وعده داشته باشيد. اگر هنوز به يك متخصص تغذيه مراجعه نكرده‌ايد، از پزشكتان بخواهيد شما را به چنين شخصي معرفي كند. انسولين انساني رگولار در آزمايشگاه ساخته ميشود.اين نوع انسولين براي يك دوره زماني كوتاه داراي اثر است. ظرف نيم تا يك ساعت اثرش شروع ميشود، در 4-2 ساعت به حداكثر مي‌رسد و در حدود 7-5 ساعت باقي مي‌ماند. انسولين انساني رگولار را يك انسولين كوتاه اثر مي‌دانند، و شما ممكن است انسولين طولاني اثري مثل انسولين انساني NPH هم همزمان استفاده كنيد
چگونگی مصرف
مقدار تجويز انسولين انساني رگولار ميتواند بسيار مفيد باشد. مقدار مصرفي انسولين را پزشكتان براساس پاسخ بدن شما به انسولين تعيين ميكند. با رساندن مقادير مناسبي از انسولين كوتاه اثر و شايد طولاني اثر در طي 24 ساعت از عوارض طولاني مدت ديابت ميتوان جلوگيري كرد. انسولين رگولار معمولاً روزي 3 يا 4 نوبت، 30-15 دقيقه پيش از هر وعده غذايي استفاده ميشود. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. انسولين را در يخچال نگهداري كنيد، اما مراقب باشيد منجمد نشود. از يك نوع سرنگ استفاده كنيد. اگرمي خواهيد نوعي سرنگتان را تغيير دهيد با پزشكتان مشورت كنيد؛ در سرنگ‌هاي مختلف مقدار «فضاي مرده» متفاوت است. اين فضا عبارت است از مقدار فضاي موجود بين نوك سوزن تا عدد صفر روي بخش مدرج سرنگ. شيشه دارو را به آرامي ميان دو كف دست بچرخانيد تا انسولين به خوبي مخلوط شود. آن را به شدت تكان ندهيد زيرا انسولين كف آلوده شده، اندازه‌گيري دقيق مشكل ميشود. اگر محلول انسولين يكنواختي خود را از دست داده يا دانه‌دانه است و به كف يا جدار شيشه دارو (و يال) مي‌چسبد از آن استفاده نكنيد. به همان اندازه كه قصد داريد از شيشه دارو انسولين بكشيد، هوا داخل سرنگ بكشيد؛ بخش لاستيكي روي شيشه انسولين را با يك پنبه الكل ضدعفوني كنيد. سوزن را از راه بخش لاستيكي وارد شيشه كرده و هوا را تزريق كنيد. سپس شيشه دارو را سروته گرفته و مقدار انسولين موردنظر را به آرامي داخل سرنگ بكشيد. براي جلوگيري از ايجاد حباب هوا داخل سرنگ مراقب باشيد نوك سوزنتان در داخل شيشه دارو زير سطح دارو قرارگيرد. وقتي به مقدار دلخواه انسولين داخل سرنگ كشيديد، سوزن را از شيشه دارو خارج كنيد. سپس يك ناحيه از پوست را براي تزريق پاك كنيد. مي‌توانيد يك قسمت از پوست را بين دو انگشت بگيريد و نوك سوزن را با زاويه 45-30 درجه درست داخل چين يا در پايه آن فرو كنيد. انسولين را داخل بافت چربي تزريق كنيد. منطقه تزريق را مالش ندهيد زيرا اينكار سرعت جذب انسولين را تغيير ميدهد. ممكن است بخواهيد منطقه تزريق را به طور گردشي تغيير دهيد، ولي از يك الگو مشخص تبعيت كنيد؛ مثلاً صبح‌ها هميشه داخل پوست شكم و عصرها هميشه داخل پوست ران‌ها.
انتخاب محل تزريق به شكل تصادفي روي جذب انسولين اثر مي‌گذارد. محل تزريق در ناحيه موردنظر نيز بايد به طور گردشي تغيير داده شود. يك راه خوب اين است كه اولين تزريق را با يك چسب زخم كوچك روي پوست مشخص كنيد. سپس در نوبت بعدي تزريق در همان منطقه، علامت مزبور را مركز يك ساعت فرض كنيد و تزريق جديد را در ساعت 12نسبت به مركز انجام دهيد. تزريقات بعدي به ترتيب در ساعت 3، 6 و 9 انجام خواهدشد. سپس يك مركز جديد براي تزريق انتخاب كنيد به طوري كه حدود 5/2 سانتي‌متر بين نزديك‌ترين محل‌هاي تزريق از دو دايره فاصله باشد (شكل را ببينيد). با اين كار در هر دايره 5 تزريق انجام مي‌دهيد (يكي در مركز و 4 تزريق در محيط) پس از دو يا سه بار حمام‌رفتن چسب زخم شل ميشود و شما آماده خواهيدبود تا يك دايره جديد را آغاز كنيد. اگر در حين مصرف انسولين بيشتر از معمول ورزش كنيد، مقادير زيادي الكل بنوشيد، يا غذاي معمولتان را نخوريد، ممكن است دچار افت سطح قند خون شويد (هيپوگليسمي). علايم افت قند خون عبارتند از: احساس اضطراب، تشويش، لرزش بدن، مشكل در راه‌رفتن، بيهوشي و تشنج. به مجردي كه دچار اين علايم شديد چيزي حاوي قند بخوريد يا بنوشيد. از منابع سريع و خوب قند آب ميوه، عسل، نوشابه‌هاي غيررژيمي يا شربت قند است. بعضي از بيماران هميشه مقداري قرص يا آب‌نبات قندي همراه دارند. كيك‌هاي آماده به راحتي در جيب يا كيف‌دستي قابل حمل هستند ولي نتوان آنها را به مدت طولاني نگهداري كرد. در اين شرايط ممكن است بخواهيد منابع طولاني اثرتري مصرف كنيد، مثل پنير و بيسكويت. اگر هم نتوانستيد قندخونتان را اندازه بگيريد و در اسرع وقت به پزشكتان اطلاع دهيد. اگر احساس مي‌كنيد كه در حال غش يا تشنج هستيد، چيزي نخوريد و ننوشيد (ممكن است دچار خفگي شويد)، و بلافاصله تقاضاي كمك پزشكي اورژانس كنيد. حتي اگر با خوردن مواد قندي علايمتان رفع شد، با پزشكتان تماس بگيريد؛ علايمتان ممكن است مجدداً عودكنند. اگر علايمتان رفع نشد از كسي بخواهيد شما را به بخش فوريتهاي يك بيمارستان برساند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، ممكن است دچار افزايش قندخون (هيپرگليسمي) شويد. علايم هيپرگليسمي عبارتند از: تشنگي، تكرار ادرار، خواب آلودگي، پوست برافروخته و گر گرفته، بوي تنفس ميوه‌اي، يا اغماء. يكي در خانواده بايد روش اندازه‌گيري قندخون و تزريق انسولين را بلد باشد تا احياناً اگر شما قادر به انجامشان نبوديد به شما كمك كند. با پزشكتان مشورت كنيد؛ براي مقابله با چنين وضعيتي نقشه و طرحي از پيش تعيين‌شده داشته باشيد.
هشدارها و عوارض جانبی
اگر به دنبال يك بيماري دچار استفراغ شديد شده‌ايد، علايم كاهش قند خون پيدا كرده‌ايد، يا در هر صورت اگر سطح قندخونتان كنترل شده نيست، با پزشكتان تماس بگيريد
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف انسولين‌انساني رگولار، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به انسولين.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه داروهاي مسدودكننده بتا (داروهاي قلبي و پرفشاري خون) كه ممكن است علايم كمبود قند خون را مخفي كنند؛ كورتيكواستروئيدها، داروهاي خوراكي براي درمان ديابت، داروهاي مدر؛ يا الكل سابقه يا ابتلا به مشكلات غددي (تيروئيد، غددفوق كليوي، هيپوفيز) يا بيماريهاي كليوي
در هنگام مصرف انسولين، انساني (رگولار) توصیه میشود
به طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زيرنظر داشته باشد.
يك برنامه غذايي متعادل از نظر مقادير كربوهيدرات‌ها، پروتئينها و چربي‌ها را كه براي شما تجويز شده رعايت نماييد. يك متخصص تغذيه به شما كمك خواهد كرد تا با اجراي يك برنامه غذايي به وزن مطلوبتان برسيد. وعده‌هاي اصلي و ميان وعده‌ها طوري طراحي ميشود تا در تمام مدت روز انرژي لازم به بدنتان برسد. اگر مطمئن نيستيد چگونه برنامه غذايي خود را كنترل كنيد، در خواست كمك نماييد يك برنامه غذايي مناسب براي كنترل ديابت ضروري است.
اگر بيمار گرديديد نيز به مصرف انسولين ادامه دهيد. در صورت بروز تهوع و استفراغ زيادتر مايعات مصرف كنيد. در صورت بروز تب يا علايم ديگر با پزشكتان مشورت كنيد.
الكل ننوشيد.
در مورد يك برنامه ورزشي با پزشكتان مشورت كنيد.
در مورد دفعات انجام آزمون‌هاي خوني براي سنجش قند خون و موارد ديگر از پزشكتان نظر خواهي كنيد.
يك برگه شناسايي پزشكي همراه داشته باشيد كه نشان دهد ديابت داريد و انسولين انساني رگولار مصرف مي‌كنيد.
در هنگام مصرف انسولين، انساني (رگولار) نباید
بدون مشورت با پزشكتان هرگونه دارويي اعم از داروهاي قابل تهيه بدون نسخه يا فرآوردههاي گياهي مصرف كنيد.
الكل بنوشيد.
مواد قندي زياد بخوريد. * اگر مجبوريد انسولين رگولار و NPH را با هم مخلوط كنيد. ابتدا به مقادير موردنظر داخل هر دو شيشه دارو هوا تزريق كنيد (ابتدا NPH سپس انسولين رگولار). سپس مقدار انسولين رگولار مورد نياز را داخل سرنگ بكشيد، سپس سرنگ را وارد شيشه NPH كرده و مقدار NPH موردنظر را داخل همان سرنگ قبلي بكشيد. اين مخلوط بايد در عرض 15 دقيقه تزريق شود، در غيراينصورت اين دو انسولين برهم اثر كرده، ظهور اثرات انسولين رگولار به تأخير مي‌افتد.
mehraria
12-08-2007, 11:53
ايبوپروفن IBUPROFEN
در مورد این دارو
قرصهاي 200 ميلي گرم ايبوپروفن يك داروي مسكن است كه بدون نسخه پزشك قابل تهيه است. اما قرصهاي 400 ميلي گرم توسط پزشك تجويز ميشود. اين دارو يك داروي ضد درد غير مخدر براي دردهاي خفيف تا متوسط، نظير سردرد، دردهاي هنگام عادت ماهانه، و حملات نقرس است. به علت خواص التهابي اين دارو در درمان بيمارهاي روماتيسمي مثل آرتريت روماتوئيد، و ديگر مشكلات التهابي غير روماتيسمي مثل آسيب‌هاي حين ورزش (پيچ خوردگي‌ها و رگ به رگ شدن‌ها)، بورسيت‌ها، تاندونيت‌ها (التهاب تاندون)، و استئوآرتريت (آرتروز) بسيار مفيد است. ايبوپروفن همچنين تب را نيز كاهش ميدهد. ايبوپروفن از داروهاي ضدالتهابي غيراستروئيدي است.
چگونگی مصرف
سوسپانسيون ايبوپروفن را با غذا يا داروهاي ضداسيد معده بايد مصرف كرد، پيش از مصرف دارو شيشه آن را به خوبي تكان دهيد، قرص ايبوپروفن را بايد با غذا و همراه يك ليوان پر از آب خورد. پس از خوردن قرصهاي ايبوپروفن براي جلوگيري از آسيب و تحريك وي 30-15 دقيقه از خوابيدن يا دراز كشيدن اجتناب كنيد. اگر روزي يك يا دوبار ايبوپروفن مصرف مي‌كنيد. و يك نوبت را فراموش كرديد، اگر حداكثر تا 2 ساعت آن را به ياد آوريد بلافاصله مصرفش كنيد، در غير اين صورت نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه منظمتان برگرديد. اگر روزانه بيش از دو نوبت ايبوپروفن مصرف مي‌كنيد، به مجرديكه نوبت فراموش شده را به ياد آوريد مصرفش كنيد. اما اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را مصرف نكنيد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر يك از علايم زير مصرف ايبوپروفن را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: خستگي يا خواب آلودگي شديد؛ درد يا سوزش معده؛ تهوع يا استفراغ؛ مدفوع سياه و قيري؛ علايم شديد آنفلوآنزا (لرز، تب، دردهاي عضلاني، به ويژه اگر درست هنگام يا پيش از بروز بثورات جلدي رخ دهند؛ افزايش وزن؛ كبودي يا خونريزي غيرطبيعي؛ بثورات جلدي؛ زخم‌هاي دهاني؛ يا تب يا گلو دردي كه پيش از شروع درمان وجود نداشته و با مشكلي كه در حال حاضر به خاطرش تحت درمان هستيد ارتباطي نداشته باشد. بيماران مسن بيشتر از سايرين در معرض خطر مشكلات گوارشي و خونريزي دهنده هستند. يك پاسخ حساسيتي نادر به ايبوپروفن آنافيلاكسي است، كه به توجه و مراقبت فوري پزشكي نياز دارد. آنافيلاكسي سريع پيشرفت ميكند. خس‌خس سينه يا مشكل در تنفس مصرف ايبوپروفن را قطع كرده با يك مركز اورژانس تماس بگيريد
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف ايبوپروفن، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به آسپرين يا ديگر داروهاي ضدالتهابي غيراستروئيدي.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر؛ به ويژه ديگر داروهاي ضدالتهابي غير استروئيدي (مثل ناپروكسن)، آسپرين، ضدانعقادها (رقيق كننده‌هاي خون، نظير وارفارين)، آنتي‌بيوتيك‌ها (سفالسپورين‌ها)، آسپرين، ضدانعقادها (رقيق كننده‌هاي خون، نظير وارفارين)، آنتي بيوتيك‌ها (سفالوسپورين‌ها)، داروهاي ضد سرطان (يك داروي مدر)، و والپروئيك اسيد يا ديوالپروئكس.
مصرف سه قوطي يا بيشتر مشروبات الكلي در روز.
ابتلا به سابقه پوليپ‌هاي بيني مرتبط با آسپرين؛ زخم يا التهاب در دستگاه گوارش؛ پرفشاري خون، هموفيلي يا ديگر مشكلات خونريزي دهنده؛ نارسايي مغز استخوان؛ زخم‌هاي دهاني؛ يا بيماريهاي كبدي يا كليوي.
در هنگام مصرف ايبوپروفن توصیه میشود
برچسب روي دارو را مطالعه كرده از دستوراتش پيروي كنيد.
برچسب ساير داروهاي مجاز بدون نسخه را بخوانيد تا مطمئن شويد حاوي داروهاي ضدالتهابي غيراستروئيدي (مثل آسپرين يا ناپروكسن) يا داروهايي كه با ايبوپروفن تداخل ايجاد ميكنند نباشد.
اگر ايبوپروفن را براي درد يا تب مي‌خوريد و درد ظرف 14 روز و تب ظرف 3 روز بهتر نشده يا حتي بدتر شده است با پزشكتان مشورت كنيد.
ايبوپروفن را به اندازه تجويز شده مصرف كنيد.
به طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد (اگر براي مدتي طولاني قرار است ايبوپروفن مصرف كنيد).
پيش از انجام هرگونه عمل جراحي يا كارهاي دندانپزشكي، ديگر پزشكان را از اينكه ايبوپروفن مصرف مي‌كنيد مطلع سازيد.
ايبوپروفن را دور از دسترس كودكان، دور از گرما، نور مستقيم يا حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط ايبوپروفن فاسد ميشود)
ايبوپروفن تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
در هنگام مصرف ايبوپروفن نباید
بيش از مقدار مشخص شده بر روي جعبه دارو مصرف كنيد. مگر طبق دستور پزشك. اين دارو ميتواند موجب كبودي و خونريزي بيش از حد شود.
مشروبات الكلي بنوشيد. زيرا احتمال آسيب به معده بيشتر خواهد شد.
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگي يا در فعاليتهاي خطرناك شركت كنيد. اين دارو در برخي از افراد موجب گيجي، سرگيجه، يا خواب آلودگي ميشود
mehraria
12-08-2007, 11:57
ايتودولاك ETODOLAC
در مورد این دارو
ايتودولاك يك مسكن غيرمخدر است براي تسكين دردهاي متوسط يا شديد مثل سردردهاي عروقي و دردهاي عضلاني استخواني ناشي از رگ به رگ شدن‌ها و پارگي ليگامان‌ها تجويز ميشوند. ايتودولاك به سبب خواص ضد التهابي‌اش در درمان استئوآرتريت (آرتروز)، آرتريت روماتوئيد، و آرتريت نقرسي حاد بسيار مؤثر است. ايتودولاك از داروهاي ضد التهابي غيراستروئيدي است.
چگونگی مصرف
كپسول و قرصهاي ايتودولاك را بايد با غذا و همراه يك ليوان پر از آب مصرف كرد. براي جلوگيري از تحريك و آسيب به مري، تا 30-15 دقيقه پس از خوردن اين دارو دراز نكشيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه آن را به ياد آوريد مصرفش كنيد، ولي اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان باز گرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر يك از علايم زير مصرف ايتودولاك را قطع كرده با پزشكتان تماس بگيريد: خستگي يا خوابآلودگي شديد؛ درد يا سوزش معده؛ تهوع يا استفراغ؛ مدفوع سياه و قيري؛ علايم شبه انفلوآنزا (تب، لرز، درد عضلاني)، به‌خصوص اگر اين علايم درست پيش از يا همزمان با بروز بثورات جلدي رخ دهند؛ افزايش فشارخون افزايش وزن (بيش از 5/1 كيلوگرم در 48-24 ساعت)؛ تنگي نفس يا خس خس سينه؛ تورم صورت، دستها، و ساق‌ها؛ افت قواي ذهني؛ ادرار تيره زردي پوست يا چشمها؛ تاري ديد كبودي يا خونريزي غيرعادي؛ زخم‌هاي دهاني؛ يا تب يا گلودردي كه پيش از درمان با ايتودولاك وجود نداشته و با بيماري‌اي كه به خاطرش ايتودولاك تجويز شده بي‌ارتباط باشد. افراد مسن بيشتر از سايرين در معرض خطر مشكلات گوارشي و ساير مشكلات خونريزي دهنده قرار دارند. يك واكنش حساسيتي نادر به ايتودولاك آنافيلاكسي است، كه به مراقبت و توجه فوري پزشكي نياز دارد. آنافيلاكسي به سرعت پيشرفت ميكند. در صورت بروز تورم لب‌ها و اطراف چشمها، كهير يا تورم‌هاي روي پوست، ضربان قلب تند، خس‌خس سينه، يا مشكل در تنفس، مصرف ايتودولاك را قطع كرده، يا يك مركز فوريتهاي پزشكي تماس بگيريد.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف پزشكتان را ايتودولاك، مطلع سازيد:
حساسيت به آسپيرين يا ديگر داروهاي ضد التهابي غيراستروئيدي
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به‌ويژه داروهاي ضد التهابي غيراستروئيدي، آسپيرين، ضد انعقادها (رقيق‌كننده‌هاي خون نظير وارفارين)، آنتي‌بيوتيك‌ها (سفالوسپورين‌ها)، داروهاي ضد سرطان (متوتركسات، پليكومايسين)، سيكلوسپورين، ليتيم، پروبنسيد (يك داروي نقرس)، داروهاي پرفشاري خون به‌ويژه داروهاي مد مثل تريامترن، و اسيد والپروئيك
عادت به مصرف بيش از 3 قوطي نوشيدني الكلي
سابقه يا ابتلا به پوليپ‌هاي بيني مرتبط با آسپيرين؛ زخمها يا التهاب‌هاي دستگاه گوارش؛ هموفيلي يا ديگر مشكلات خونريزي دهنده؛ زخم‌هاي دهاني؛ يا بيماريهاي كبدي يا كليوي
در هنگام مصرف ايتودولاك توصیه میشود
برچسب روي تمامي داروهاي مجاز بدون نسخه را به دقت مطالعه كنيد تا مطمئن شويد كه دارويي مصرف نمي‌كنيد كه حاوي داروهاي ضد التهابي غيراستروئيدي (آسپيرين، ايبوپروفن) يا داروهايي كه با ايتودولاك تداخل ايجاد ميكنند باشد.
اگر ايتودولاك را براي درد مصرف مي‌كنيد و دردتان ظرف 14 روز بهتر نشده يا حتي بدتر شده است به پزشكتان اطلاع دهيد.
فقط به مقدار تجويز شده ايتودولاك مصرف كنيد.
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زيرنظر داشته باشد.
پيش از هرگونه عمل جراحي يا كارهاي دندانپزشكي ساير پزشكان را از اين كه ايتودولاك مصرف مي‌كنيد مطلع سازيد.
ايتودولاك را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم يا حرارت مرطوب نگهداري كنيد (ايتودولاك در اين شرايط فاسد ميشود).
ايتودولاك تاريخ مصرف گذشته را در توالت دور بريزيد.
در هنگام مصرف ايتودولاك نباید
نوشيدني‌هاي الكلي بنوشيد. در اين صورت مشكلات معدي بيشتر رخ ميدهد
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان نسبت به ايتودولاك رانندگي كنيد يا در فعاليتهاي پرخطر شركت كنيد؛ اين دارو در برخي افراد موجب سرگيجي، سرگيجه، يا خوابآلودگي ميشود
مسمومیت
در صورت شك به چنين مسموميتي فوراً تقاضاي كمك پزشكي اورژانس كنيد. علايم اين مسموميت عبارتند از: خستگي يا خوابآلودگي شديد، كبويد يا خونريزي غيرعادي، ادرار تيره يا عدم توليد ادرار، تشنج، يا اغماء
مركز ابیگیل الاینس پرونده شكایتی را علیه سازمان غذا و داروی آمریكا در سال ۲۰۰۳ تشكیل داد كه طی آن دسترسی بیشتر به داروهای آزمایشی را برای بیماران در خطر مرگ تقاضا می‌كرد.
اوریت دیویس با یك بیماری مرگبار خونی طی بیش از یك دهه دست و پنجه نرم می‌كرد. تا اینكه در سال ۲۰۰۵ برای ادامه حیات خود به یك كبد دیگر نیاز پیدا كرد.
اما دكترها این جایگزینی را انجام نمی‌دادند مگر آنكه راهی برای سالم ماندن عضو تازه می‌یافتند. او تنها یك شانس داشت: یك داروی آزمایشی به نام سولیریس از شركت دارویی الكسیون. اما او شرایط لازم برای آزمایش‌های كلینیكی این دارو را نداشت. دكترها، دوستان و اعضای خانواده او همه به دنبال راهی بودند تا بتوانند اجازه آزمایش این دارو را برای دیویس بگیرند. سرانجام سناتور آرلن اسپكتر با میانجیگری خود توانست طی یك تماس تلفنی خبر مسرت‌بخشی را به او بدهد. دیویس ۳۲ ساله می‌گوید: «به من در روز شكرگزاری سال ۲۰۰۶ اطلاع داده شد كه می‌توانم از این دارو استفاده كنم. این بهترین خبری بود كه در تمام عمرم دریافت كردم.»
به حدود ۹۷درصد از بیمارانی كه وخیم‌ترین شرایط جسمی را دارند، اجازه استفاده از داروهایی كه در مرحله آزمایشات كلینیكی هستند داده نمیشود یا این بیماران به آنها دسترسی ندارند. آنها از وكلای بیماران كه لابی‌هایی در كنگره دارند، سایر بیماران و سازمان غذا و داروی آمریكا كمك می‌گیرند تا یا سرعت مصوبات را افزایش دهند یا قوانین مربوط به دسترسی به داروهای آزمایشی را تسهیل كنند.
● پرونده معروف
مدت‌ها پیش نتایج این تلاش‌ها بسیار شایان توجه بود. دادخواستی كه یك گروه از وكلای بیماران مطرح می‌كردند، می‌توانست حقی را برای دسترسی به داروهای آزمایشی ایجاد كند و نتیجه آن وضعیت این بود كه داروهای مربوط به بیماریهای مهلك سریعتر تولید میشد و مجوز قانونی می‌گرفت.
مركز ابیگیل الاینس پرونده شكایتی را علیه سازمان غذا و داروی آمریكا در سال ۲۰۰۳ تشكیل داد كه طی آن دسترسی بیشتر به داروهای آزمایشی را برای بیماران در خطر مرگ تقاضا می‌كرد. این گروه غیرانتفاعی را فرانك بوروس در سال ۲۰۰۱ پس از آن تشكیل داد كه دختر ۲۱ساله‌اش كه تنها فرزندش بود و ابیگیل نام داشت به دلیل سرطان سر و گردن جان سپرد. او نیازمند استفاده از دو دارو به نامهای اربیتوكس و آیرسا به ترتیب از شركت‌های داروسازی آی‌ام‌كلون سیستمز و آسترازنكا بود كه در آن زمان این دو دارو هنوز به تایید سازمان غذا و داروی آمریكا نرسیده بودند. اما اكنون مجوز دارند. پس از یك دعوای حقوقی طولانی یك هیات‌منصفه متشكل از ۳ قاضی از دادگاه كلمبیا سال گذشته رای دادند كه این پرونده مربوط به دادگاه‌های محلی است.سازمان غذا و داروی آمریكا هم خواستار آن شد كه هیات منصفه‌ای متشكل از ده قاضی پرونده را مورد بررسی قرار دهند و نتیجه تصمیم آنها در تابستان سال‌جاری منتشر شود.
هر طرفی كه بازنده باشد، به یقین به دادگاه عالی مراجعه خواهد كرد. بوروس می‌گوید: این یك پرونده معروف در مورد حقوق شهروندی خواهد بود. اگر ابیگیل برنده شود، این حق ایجاد میشود كه بیماران دم مرگ هر دارویی را كه در مراحل اولیه مطالعات روی انسان بی‌خطر بودن آنها به اثبات میرسد، مورد امتحان قرار دهند حتی اگر هیچ دلیلی برای كارآیی آن دارو وجود نداشته باشد.
● دغدغه‌های مربوط به هزینه
تبعات ایجاد چنین حقی برای شركت‌های دارویی كه ادعا می‌كنند به سختی می‌توانند از عهده هزینه‌های افزایش تولید داروهای آزمایشی برآیند تا در دسترس بیماران قرار گیرند، می‌تواند بسیار نگران‌كننده باشد. در‌حال‌حاضر بیش از ۶۰۰ داروی آزمایشی ضدسرطان هستند كه در مرحله توسعه قرار دارند. همه آنها باید از سالها آزمایش‌های پرهزینه بگذرند و اغلب آنها در مرحله‌ای با شكست مواجه می‌شوند.
بیمارانی كه شرایط جسمی بسیار بدی دارند و نمی‌توانند در آزمایش‌های كلینكی شركت كنند، می‌توانند به شركت تولیدكننده دارو و سازمان غذا و داروی آمریكا درخواست دهند كه از برخی داروهایشان استفاده كنند، اما شركت‌های معدودی هستند كه چنین امكانی را فراهم می‌آورند چون این داروها معمولا به صورت مجانی باید عرضه شوند. (بیمه‌گزاران نیز هزینه بیمه درمانهای آزمایشی را نمی‌پردازند.)
تیموتی و البرت، مدیركل شركت آی‌دی‌ام فارما می‌گوید: شركت‌های بسیار كوچك مانند شركت ما منابع لازم برای عرضه مجانی چنین داروهایی را ندارد.
این شركت در جست‌وجوی اخذ تاییدیه سازمان غذا و داروی آمریكا برای داروی یك بیماری نادر در كودكان است. این بیماری در واقع نوعی سرطان استخوان است كه اوستوساركوما نام دارد. این بیماری هم گروه وكلای مربوط به خود را دارد تا از سازمان غذا و داروی آمریكا اجازه مصرف داروهای آزمایشی را بگیرند. والبرت می‌گوید: «حدود تنها ۹۰۰كودك در آمریكا به چنین بیماری دچار می‌شوند و ما استطاعات تامین رایگان این دارو را برای همه آنهایی كه بدان نیاز دارند نداریم.»
● طوفان ناشی از آتش‌سوزی
حتی متخصصان سرطان شناس هم كه اغلب به دنبال استفاده آزمایشی از چنین داروهایی برای بیمارانشان هستند، چندان تمایلی به گسترش دسترسی بیماران به این داورهای آزمایشی ندارند. سرطان‌شناس معروف، دكتر جورج دیمیتری از موسسه سرطان‌شناسی دانا فابر در بوستون می‌گوید: «من به لحاظ احساسی درك می‌كنم كه چرا بیماران حق استفاده از این داروها را میخواهند اما مسایل حول استفاده از این داروهای آزمایشی بسیار پیچیده است و فكر می‌كنم به صورت بالقوه می‌تواند آتشی برپا كند. بیماران واقعا میخواهند مزایای مربوط به یك دارو را در برابر مضراتش بدانند اما دسترسی گسترده به این داروها باعث میشود آنها از چنین دورنمایی محروم بمانند.» اما واقعیت این است كه بیمارانی كه مرگ خود را نزدیك می‌بینند، با وجود خطرات احتمالی داروهای آزمایشی یا نتایج مورد تردید آزمایشات كلینیكی در مورد آنها، میخواهند شانس آخر خود را امتحان كنند. در اینجا با چند مورد از این داروهای بحث‌انگیز آشنا می‌شویم:
▪ نام دارو: اربیتوكس
▪ نام شركت تولیدكننده: آی‌ام‌كلون سیستمز
داروی اربیتوكس كه برای سرطان روده و سر و گردن ساخته شده است در یك فرایند دشوار قضایی وارد شده است. سازمان غذا و داروی آمریكا اولین درخواست تایید شركت آی‌ام كلون را كه در سال ۲۰۰۱ انجام شد رد كرد و اعلام كرد كه داده‌ها در مورد این دارو كامل نیست.پس از آزمایش كلینیكی دیگری كه نتایجی مشابه آزمایش اول را به بار آورد اربیتوكس در سال ۲۰۰۴ مورد تایید قرار گرفت. ابیگیل بوروس درسال ۲۰۰۱ از سرطان سر و گردن جان سپرد در حالی كه به رغم تلاش بسیار نتوانسته بود استفاده آزمایشی از این دارو را تجربه كند. پدر وی فرانك بوروس با تاسیس شركت ابیگیل الاینس اقدام به استفاده از لابی‌هایی برای گسترش دسترسی به داروهای آزمایشی كرده است.
▪ نام دارو: آیرسا
▪ نام شركت تولیدكننده: آسترازنكا
آیرسا دارویی است كه برای سرطان ریه ساخته شده است و در سال ۲۰۰۳ مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریكا قرار گرفته است. اگرچه آزمایش‌های كلینیكی نشان دادند كه این دارو تنها برای ۱۰درصد از بیماران مفید واقع شده است. بیماران برای دسترسی به این دارو تلاش بسیار كردند چون درمانهای معدودی برای سرطان ریه كه عامل مرگ افراد بیشتری نسبت به سرطان روده، سینه و پروستات است وجود دارد. آزمایش دیگری نشان داد كه این دارو زمان زنده ماندن بیماران را افزایش نمیدهد و در سال ۲۰۰۵ سازمان غذا و داروی آمریكا مقرر كرد كه این دارو به هیچ بیمار جدیدی تجویز نشود.
▪ نام دارو: تایسابری
▪ نام شركت‌كننده: بیوژن آیدك
این دارو كه در دسامبر سال ۲۰۰۴ مورد تایید واقع شد، برای بیماری اسكلروز كه یك بیماری فرسایشی است و درمانهای بسیار كمی دارد ارائه شد. اما دو ماه بعد پس از آنكه بیمارانی كه از آن استفاده كردند دچار خونریزی‌های كشنده مغزی شدند، جمع‌آوری شد. بیماران استفاده آزمایشی از این دارو را از سازمان غذا و داروی آمریكا درخواست كردند. در سال ۲۰۰۶ این سازمان پاسخ مثبت داد و تایسابری یكی از دو دارویی شد كه پس از جمع‌آوری به دلیل مسائل ایمنی دوباره عرضه شد. اولین دارویی كه چنین سرنوشتی داشت لوترونكس از شركت گلاكسو اسمیت كلاین بود.
▪ نام دارو: پروونج
▪ نام شركت تولیدكننده: دندرئون
داروی پروونج كه برای سرطان پروستات ساخته شد، یكی از واكسن‌های جدیدی است كه سیستم ایمنی بدن را در برابر حمله تومورها مصون می‌كند. نتایج آزمایشات كلینیكی نشان نداد كه این واكسن می‌تواند از بروز تومورها جلوگیری كند. اما تحلیل‌های بعدی حاكی از آن بود كه این دارو عمر بیماران را در مراحل پیشرفته سرطان پروستات افزایش میدهد و در نتیجه بسیاری از بیماران خواستار استفاده از این دارو شدند و در ماه مارس هیاتی از سازمان غذا و داروی آمریكا رای به تایید این دارو دادند. اما این سازمان خواستار آزمایشات كلینیكی بیشتری در ماه مه شد. همین موضوع موجب اعتراضات زیادی شد و فعالان با جدا كردن تكه‌های تبلیغات این دارو از روزنامه‌ها خواستار مداخله كنگره شدند.
▪ نام دارو: جناسنس
▪ نام شركت تولیدكننده: جنتا
این دارو كه برای سرطان خون و پوست مورد آزمایش قرار گرفت، یكی از اولین داروهایی است كه پروتئینی را كه موجب جلوگیری از مرگ سلول میشود مسدود می‌كند. سازمان غذا و دارویی آمریكا این دارو را برای هر دو بیماری رد كرد اگرچه برخی از كارشناسان دارو ادعا كرده‌اند كه این دارو در آزمایشات كلینیكی نتایج مثبتی داشته است به خصوص علیه بیماری سرطان خون.شركت جنتا به طور رسمی پرونده‌ای را علیه تصمیم سازمان غذا و داروی آمریكا تشكیل داده است و یكی از موسسان شركت ابیگیل به نام استیون واكر مقاله‌ای را در نشریه وال استریت ژورنال بر ضد تصمیم گرفته شده در مورد ممنوعیت استفاده از این دارو در ماه مه نوشت.
▪ نام دارو: میفامورتاید (نام پیشین جونوان)
▪ نام شركت تولیدكننده: آی‌دی‌ام‌فارما
این دارو برای بیماری نادری كه كودكان به آن مبتلا می‌شوند و سرطان استخوان كودكان نام گرفته آزمایش شده است. این اولین دارویی است كه طی ۳۰سال گذشته برای درمان این بیماری پیشنهاد شده است. سازمان غذا و داروی آمریكا این دارو را در ماه ژوئن رد كرد اما شركت آی‌دی‌ام در ۲۳جولای اعلام كرد كه داده‌های جدیدی در این مورد ارائه خواهد كرد. شركت آی‌دی‌ام از پشتیبانی شركت ابیگیل الاینس و ساركوما برخوردار است تا سازمان غذا و دارو را برای در دسترس گذاشتن این دارو برای بیماران تحت فشار قرار دهد.
شادی آذری
روزنامه دنیای اقتصاد
mehraria
13-08-2007, 11:23
ايميپرامين IMIPRAMINE
در مورد این دارو
ايميپرامين براي رفع علايم افسردگي، شب‌ادراري، اختلالات وسواسي و ترس، دردهاي عصبي، و مواردي ديگر تجويز ميشود. اين دارو از دسته داروهاي ضد افسردگي سه حلقه‌اي است
چگونگی مصرف
ايميپرامين با مقادير متفاوتي براي مشكلات متفاوت و افراد متفاوت تجويز ميشود. هيچگاه بيشتر يا كمتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد، از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. ايميپرامين خوراكي را ميتوان با غذا مصرف كرد تا دل به‌هم خوردگي ناشي از آن كاهش يابد، ممكن است 6-1 هفته طول بكشد تا اثرات اين دارو آغاز شود. پس از آغاز اثرات حتي در صورت احساس بهبودي نيز دارو را ادامه دهيد. به دقت از دستورات پيروي كنيد. اگر روزي يك نوبت پيش از رفتن به بستر ايميپرامين مصرف مي‌كنيد. و حال يك نوبت را فراموش كرده‌ايد، نوبت فراموش شده را صبح مصرف نكنيد، چرا كه ممكن است موجب علايم آزاردهنده شود؛ در اين مورد با پزشكتان تماس بگيريد. اگر روي چند نوبت ايميپرامين مصرف مي‌كنيد، نوبت فراموش شده را بلافاصله پس از به يادآوردن مصرف كنيد. اگر تقريباً موقع مصرف نوبت بعد شده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي منظم خود برگرديد، مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر يك از نشانه‌هاي نادر ولي جدي زير مصرف ايميپرامين خود را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: تاري ديد؛ گيجي؛ يبوست؛ مشكل در صحبت كردن؛ چشم‌درد؛ ضربان قلب تند، كند يا نامنظم؛ لرزش دست؛ غش؛ اضطراب؛ مشكل در صحبت كردن؛ عدم تعادل؛ سفتي عضلات دست و پا؛ صورت شبيه ماسك؛ گلودرد؛ تب؛ كبودي يا خونريزي غيرعادي؛ زردي پوست يا چشم؛ بثورات جلدي؛ تورم سرگيجه؛ خوابآلودگي؛ خشكي دهان، سردرد، افزايش اشتها، تهوع، سوزش سردل، اسهال، مشكل در خوابيدن، يا افزايش وزن. علايم ترك دارو ـ نظير سردرد، تهوع، استفراغ، اسهال، تحريك‌پذيري، يا خواب مختل همراه روياهاي واضح ـ ممكن است در صورت قطع ناگهاني ايميپرامين مشاهده شود؛ با پزشكتان تماس بگيريد.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف ايميپرامين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به ايميپرامين يا ديگر داروهاي ضد افسردگي سه‌حلقه‌اي؛ ساير داروهاي ضد افسردگي (ماپروتيلين، ترازودون)؛ كاربامازپين (دارويي ضد تشنج)؛ يا هر نوع ماده غذايي، رنگ خوراكي يا نگهدارنده.
بارداري و شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه الكل، آرامبخش‌ها، ديگر داروهاي ضد افسردگي، داروهاي ضد تشنج، داروهاي ضد تيروييد، سايمتيدين، داروهاي فشارخون (كلونيدين، گوانادرال، گوانتيدين)، مهاركنندههاي مونوآمين‌اكسيداز، يا سمپاتوميمتيك‌ها (داروهايي كه در حساسيت، آسم، سرفه و سرماخوردگي مصرف ميشود).
سابقه يا ابتلا به الكليسم (اعتياد به الكل)، آسم، اختلال دوقطبي (افسرده ـ شيدايي)، ابتلا به اسكيزوفرني، صرع، گلوكوم (افزايش فشار داخل چشم)، پركاري تيروييد، بزرگي پروستات، احتباس ادراري، مشكلات قلبي يا خوني، يا بيماريهاي دستگاه گوارش، كبدي يا كليوي
در هنگام مصرف ايميپرامين توصیه میشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبوديتان را زيرنظر داشته باشد.
تا پيش از مشخص شدن پاسخ بدنتان به اين دارو رانندگي و كار با وسايل خطرناك احتياط كنيد. برخي افراد با مصرف ايميپرامين دچار خوابآلودگي و كاهش سطح هوشياري ميشوند.
در هنگام برخاستن از حالت خوابيده يا ايستادن از حالت نشسته احتياط كنيد؛ چرا كه ممكن است دچار سرگيجه يا سياهي رفتن چشم شويد. به آرامي تغيير وضعيت دهيد.
براي تسكين خشكي دهان از آدامس يا آبنباتهاي بدون قند استفاده كنيد. اگر خشكي دهان بيش از 2 هفته طول كشيد با پزشكتان مشورت كنيد.
از مواجهه مستقيم و بدون حفاظت با آفتاب و استفاده از وسايل برنزه‌كننده بپرهيزيد، چرا كه ممكن است دچار آفتاب‌سوختگي شديد شويد. سعي كنيد تا حدامكان از آفتاب بين ساعت 10 صبح تا 3 بعدازظهر اجتناب كنيد. در زير آفتاب از عينك آفتابي، يك كلاه و پوشش محافظ، و كرمهاي ضد آفتاب با قدرت محافظتي (SPF) حداقل 15 استفاده كنيد.
در مورد نياز به مقادير اضافي ويتامين (ريبوفلارين يا ويتامين ب ـ 2) با پزشكتان مشورت كنيد.
پيش از هرگونه عمل جراحي، كارهاي دنداني يا درمانهاي اضطراري، پزشك را از اين كه ايميپرامين مصرف مي‌كنيد، مطلع سازيد.
ايميپرامين را از دسترس كودكان و دور از گرما، نور مستقيم، حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط ايميپرامين فاسد ميشود).
ايميپرامين تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
در هنگام مصرف ايميپرامين نباید
الكل مصرف كنيد.
بدون تأييد پزشكتان دارويي ديگر مصرف كنيد.
mehraria
13-08-2007, 11:30
ايندومتاسين INDOMETHACIN
در مورد این دارو
ايندومتاسين يك مسكن غيرمخدر است كه براي تسكين آرتريت‌هاي متوسط تا شديد استفاده ميشود. به سبب خواص ضدالتهابي‌اش، در درمان بيماريهاي مثل آرتريت روماتوئيد، اسپونديليت آنكيلوزان، استئوآرتريت (آرتروز)، آرتريت نقرسي، بورسيت (التهاب بورس مفصل)، و تاندونيت (التهاب تاندون) بسيار مؤثراست. ايندومتاسين از داروهاي ضد التهابي غيراستروئيدي است.
چگونگی مصرف
ايندومتاسين را هميشه با غذا، بلافاصله پس از غذا، يا با آنتي اسيد بخوريد تا به معده كمتر آسيب بزند و موجب سوزش سردل نشود. پيش از ريختن سوسپانسيون‌آن، شيشه دارو را به خوبي تكان دهيد. براي جلوگيري از تحريك و آسيب به مري پس از خوردن قرص و كپسول ايندومتاسين تا 30-15 دقيقه دراز نكشيد. مراقب باشيد شكل سوسپانسيون و شياف در يخچال يخ نزند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، در صورتي كه تقريباً موقع نوبت بعدي نشده است، به مجردي كه آن را به ياد آوريد، مصرفش كنيد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هريك از علايم زير مصرف ايندومتاسين را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: درد قفسه سينه؛ خستگي يا خوابآلودگي شديد؛ سردرد شديد هنگام صبح؛ تغييرات خلقي يا گيجي؛ گزگز انگشتان دستها و پاها؛ خونريزي از مقعد (در موارد استعمال شياف)؛ درد يا سوزش معده؛ تهوع يا استفراغ؛ مدفوع سياه و قيري؛ علايم شبه آنفلوآنزا(لرز، تب، درد عضلاني)، به ويژه اگر درست قبل يا همزمان با بروز بثورات جلدي رخ دهند؛ افزايش وزن؛ كبودي يا خونريزي غيرعادي؛ بثورات جلدي؛ زخم‌هاي دهاني؛ يا تب يا گلودردي كه پيش از مصرف ايندومتاسين وجود نداشته و ناشي از مشكلي كه به خاطرش ايندومتاسين برايتان تجويز شده، نباشد. افراد مسن بيشتر از سايرين در معرض خطر مشكلات گوارشي و ديگر مشكلات خونريزي دهنده‌اند. يك واكنش حساسيتي نادر به ايندومتاسين آنافيلاكسي است كه به مراقبت و توجه فوري و پزشكي نياز دارد. آنافيلاكسي به سرعت پيشرفت ميكند. در صورت بروز تورم لب‌ها و اطراف چشم، كهير يا تورم‌هاي روي پوست، ضربان قلب تند، خس‌خس سينه، يا مشكل در تنفس، مصرف ايندومتاسين را قطع كرده، با يك مركز اورژانس پزشكي تماس بگيريد.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف ايندومتاسين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به آسپرين يا ديگر داروهاي ضد التهابي غيراستروئيدي.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه داروهاي ضد التهابي غيراستروئيدي (مثل ديكلوفناك)، آسپرين، ضد انعقادها (رقيق‌كننده‌هاي خون نظير وارفارين)، آنتي‌بيوتيك‌ها (سفالوسپورين‌ها)، داروهاي ضد سرطان (متوتركسات، پليكومايسين)، سيكلوسپورين، ليتيم، پروبنسيد (يك داروي نقرس)، تريامترن، و اسيد والپروئيك.
عادت به مصرف نوشيدني‌هاي الكلي.
سابقه يا ابتلا به پوليپ‌هاي بيني مرتبط با آسپيرين؛ زخم‌هاي يا التهاب‌هاي دستگاه گوارش؛ هموفيلي يا ديگر مشكلات خونريزي‌دهنده؛ زخم‌هاي دهاني؛ يا بيماريهاي كبدي يا كليوي.
در هنگام مصرف ايندومتاسين توصیه میشود
برچسب روي همه داروهاي مجاز بدون نسخه را به دقت بخوانيد تا مطمئن‌شويد كه دارويي مصرف نمي‌كنيد كه حاوي داروهاي ضد التهابي غيراستروئيدي (مثل ايبوپروفن يا ناپروكسن) يا داروهايي كه با ايندومتاسين تداخل ايجاد ميكند باشد. به خاطر داشته‌باشيد كه آسپرين يك داروي ضد التهابي غيراستروئيدي است.
اگر ايندومتاسين را به خاطر درد مصرف مي‌كنيد و درد ظرف 14 روز بهبود نيافته يا حتي بدتر شده‌است، پزشكتان را مطلع كنيد.
فقط به مقدار تجويزشده توسط پزشكتان دارو مصرف كنيد.
به طور منظم به پزشك مراجعه كنيد تا بهبودتان را زيرنظر داشته باشد.
پيش از انجام هرگونه عمل جراحي ياكارهاي دندانپزشكي ساير پزشكان را از اينكه ايندومتاسين مصرف مي‌كنيد مطلع سازيد.
ايندومتاسين را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط ايندومتاسين فاسد ميشود).
ايندومتاسين تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
در هنگام مصرف ايندومتاسين نباید
بيش از مقدار تجويزشده از آن مصرف كنيد. اين دارو ممكن است موجب كبودي يا خونريزي شديد شود.
نوشيدني‌هاي الكلي مصرف كنيد. در اينصورت مشكلات معدي بيشتر رخ ميدهند.
شكل مايع دارو را با آنتي‌اسيدها يا ديگر مايعات با خواص بازي (مثل شير) مخلوط كنيد، اين كار اثر دارو را كاهش داد.
تا پيش از مشخص‌شدن پاسخ بدنتان نسبت به دارو رانندگي كنيد يا در فعاليتهاي پرخطر شركت كنيد؛ اين دارو در برخي افراد موجب گيجي، سرگيجه، يا خواب آلودگي ميشود.
مسمومیت در اثر مصرف بیش از حد
در صورت شك به چنين مسموميتي فوراً تقاضاي كمك پزشكي اورژانس كنيد. علايم اين مسموميت عبارتند از: خستگي يا خوابآلودگي شديد، كبودي يا خونريزي غير عادي، ادرار تيره يا عدم توليد ادرار، تشنج، يا اغماء.
mehraria
13-08-2007, 11:34
ايزوسوربايد ISOSORBIDE
در مورد این دارو
ايزوسوربايد براي كاهش آنژين صدري تجويز ميشود. آنژين صدري درد قفسه سينه‌اي است كه مشخصاً كمتر از 15 دقيق طول مي‌كشد و ناشي از خونرساني ضعيف به ماهيچه قلبي است. اين دارو در سه مورد مفيد است و كاربرد دارد: (1) تخفيف يك آنژين صدري با مصرف دارو پس از شروع درد، (2) جلوگيري از حمله قلبي با مصرف دارو درست پيش از بروز حمله، و (3) كاهش تعداد حملات با مصرف دايمي و منظم دارو. قرص زير زباني ايزوسوربايد براي تخفيف يا جلوگيري از حملات آنژين محتمل مصرف ميشود. قرص معمولي، قرص جويدني، قرص طولاني رهش، كپسول و كپسول طولاني رهش ايزوسوربايد براي پيشگيري از حملات آنژين استفاده ميشوند.
چگونگی مصرف
دارو را درست مطابق تجويز پزشك مصرف كنيد. اگر مطمئن نيستيد كه چه شكلي از دارو را مصرف مي‌كنيد، قبل از استفاده از دارو با پزشكتان مشورت كنيد. هر شكل از ايزوسوربايد دستور مصرف خاص خودش را دارد:
قرص زير زباني ايزوسوربايد براي تخفيف يا جلوگيري از درد يك حمله آنژين مصرف ميشود. اين قرصها را نبايد بلعيد، خرد كرد، يا جويد، بلكه بايد در زير زبان يا ميان لب يا گونه و لثه‌هاي فوقاني قرار داد. وقتي قرص را در محل قرار داده‌ايد، سيگار نكشيد و چيزي نخوريد و ننوشيد. با آغاز درد آنژيني، بنشينيد و يك قرص را زير زبان يا بين گونه و لثه بالايي قرار دهيد. اگر احساس غش، سرگيجه يا سياهي رفتن چشم داشتيد، چند نفس عميق بكشيد و سرتان را بين دو زانوي‌تان نگه داريد تا اينكه اين احساس از بين برود. ميتوان هر 5 دقيقه تا دوبار ديگر دارو را تكرار كرد. اگر پس از 15 دقيقه با مصرف 3 قرص دردتان برطرف نشد، با پزشكتان يا يك مركز فوريتهاي پزشكي تماس بگيريد، يا از كسي بخواهيد شما را فوراً به يك بخش فوريتهاي پزشكي برساند. اگر ايزوسوربايد را براي پيشگيري از حمله آنژيني مصرف مي‌كنيد، 15-10 دقيقه پيش از هر فعاليت تنش‌زايي كه قبلاً هم موجب حمله مي‌شده است يك قرص زير زبان بگذاريد. ايزوسوربايد را در يك محل خنك و خشك نگهداري كنيد. اين دارو در معرض هوا، گرما، و رطوبت فاسد ميشود.
قرصهاي جويدني ايزوسوربايد براي تخفيف يا جلوگيري از يك حمله آنژيني مصرف ميشوند. اين نوع قرص بايد به خوبي جويده شود و براي 12-1 دقيقه در دهان نگه داشته شود تا از طريق مخاط دهان جذب شود. در صورت احساس سياهي رفتن چشم غش، يا سرگيجه، چند نفس عميق بكشيد و سرتان را ميان دو زانو نگه داريد تا اين احساس رفع شود. دارو را ميتوان با فاصله 5 دقيقه دو نوبت ديگر تكرار كرد (مجموعاً سه نوبت). اگر پس از 15 دقيقه با سه قرص درد تسكين نيافت، با پزشكتان يا يك مركز فوريتهاي پزشكي تماس بگيريد، يا از كسي بخواهيد شما را بلافاصله به بخش فوريتهاي يك بيمارستان برساند. اگر ايزوسوربايد را براي پيشگيري از حمله آنژيني مصرف مي‌كنيد، 15-10 دقيقه پيش از هر فعاليت تنش‌زايي كه قبلاً نيز موجب حمله شده است، يك قرص را بجويد و در دهان نگاه داريد. اين قرص ميتواند به مدت يك ساعت از بروز درد آنژيني جلوگيري كند. قرصها را در محل سرد و خشك نگهداري كنيد. اين دارو در معرض هوا، گرما و رطوبت فاسد ميشود.
انواع ديگر قرص و كپسول‌هاي ايزوسوربايد را بايد درسته همراه با يك ليوان پر از آب با معده خالي (يك ساعت قبل يا دو ساعت بعد از غذا) بلعيد. اين داروها را بايد در محل سرد و خشك نگهداري كرد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. اگر كمتر از 2 ساعت تا نوبت بعدي باقي مانده نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر يك از علايم زير با پزشكتان تماس بگيريد: تاري ديد، خشكي دهان، سردرد شديد، يا بثورات جلدي. علايم مسموميت در اثر مصرف بيش از حد ايزوسوربايد عبارتند از: كبودي لب‌ها، بستر ناخن‌ها، و كف دستها؛ سرگيجه شديد؛ احساس فشار در سر؛ مشكل در تنفس؛ خستگي شديد؛ ضربان قلب تند؛ تب؛ و تشنج. برخي از مصرف كنندگان ايزوسوربايد همچنين ممكن است دچار سردرد خفيف، برافروختگي صورت و گردن، و تهوع شوند. با استفاده مداوم از دارو سردرد معمولاً طي چند روز تا چند هفته رفع خواهد شد. اين سردردها را ميتوان با مسكن‌هاي معمولي تسكين داد. اگر اين علايم مشكل‌ساز شوند يا نمي‌دانستيد كه براي تسكين سردردتان چه دارويي مصرف كنيد با پزشكتان مشورت كنيد.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف ايزوسوربايد، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به هر نوع ماده غذايي، نگهدارندهها، يا رنگ‌هاي خوراكي، ايزوسوربايد، يا داروهاي ديگر (به ويژه نيتراتها و نيتريت‌ها)
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه الكل، داروهاي پرفشاري خون، يا ديگر داروهاي قلبي
سابقه يا ابتلا به خونريزي مغزي يا ضربه به سر اخير، كم‌خوني، گلودرد (افزايش فشار داخل چشم)، پركاري تيروئيد، مشكلات قلبي، يا بيماريهاي كليوي.
در هنگام مصرف ايزوسوربايد توصیه میشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
به آرامي از حالت نشسته يا خوابيده برخيزيد تا دچار سرگيجه و سياهي رفتن چشم نشويد.
اگر سيگاري هستيد، سيگار را ترك كنيد. از پزشكتان بخواهيد شما را به يك مشاور يا گروه ترك سيگار معرفي كند.
يك برگه شناسايي پزشكي به همراه داشته باشيد كه نشان دهد ايزوسوربايد مصرف مي‌كنيد.
mehraria
13-08-2007, 12:27
بكلومتازون استنشاقي BECLOMETHASONE INHALATION
در مورد این دارو
بكلومتازون استنشاقي به عنوان درمان نگهدارنده در افراد دچار آسم برونشيال مزمن تجويز ميشود. استفاده منظم به رفع التهاب مزمن راه‌هاي هوايي و كاهش واكنش اين مجاري به مواد محرك (يا حساسيت‌زا) كمك ميكند. بكلومتازون با اين سازوكار علايم آسم و دفعات حملات آسم را كاهش ميدهد. بكلومتازون يك كورتيكواستروييد ميباشد.
چگونگی مصرف
بر اساس شدت آسم، بكلومتازون به مقدار روزي 4-2 پاف تجويز ميشود. مهم است كه آن را طبق دستور پزشك يا دستورالعمل روي برچسب دارو مصرف كنيد. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. چنانچه همزمان كورتيكواستروييد خوراكي مصرف نمي‌كنيد، ممكن است شروع اثرات دارو تا يك ماه و اوج اثر دارو تا چند ماه به تأخير بيافتد. مهم است كه نوبت‌هاي مصرف دارو در فواصل مساوي در طي شبانه‌روز برنامه‌ريزي شود؛ مثلاً اگر قرار است روزي 2 بار مصرف شود، 8 صبح و 8 شب و اگر قرار است روزي 4 بار مصرف شود، هر 6 ساعت. از پزشكتان بخواهيد در تعيين يك برنامه كه با فعاليتهاي روزمره شما تداخل نداشته باشد، به شما كمك كند. بهتر است دارو هر روز در ساعت يكساني مصرف شود. پيش از استفاده از افشانه براي بار اول، آن را چك كنيد. پزشكتان تعيين ميكند كه از يك وسيله موسوم به آسم‌يار هم همراه افشانه استفاده كنيد يا اينكه با روش دهان باز يا دهان بسته از افشانه استفاده كنيد. اين وسيله باعث ميشود تا دارو بهتر به مجاري هوايي برونشي برسد. پودر و كپسول‌هاي بكلومتازون براي استنشاق نيازمند يك وسيله خاص براي آزادسازي دارو است؛ دستورالعمل روي جعبه را بخوانيد يا چگونگي استفاده را از پزشكتان جويا شويد. روش دهان بسته:
كپسول دارو را 5-2 ثانيه تكان دهيد.
افشانه و كپسول متصل به آن را سر و ته بگيريد.
قطعه دهاني را در دهان گذاشته، لب‌هايتان را دورش محكم ببنديد.
به آرامي و كامل از راه بيني نفستان را بيرون دهيد.
به آرامي و عميق دم انجام دهيد و در همان زمان كپسول حاوي دارو را بر روي افشانه به پايين فشار دهيد.
قطعه دهاني را از دهان خارج كرده، ولي نفستان را تا آنجا كه ممكن است نگه داريد.
در حالي كه لب‌هايتان را جمع كرده‌ايد از راه دهان نفستان را بيرون دهيد.
اگر در هر نوبت 2 پاف لازم داريد، دو دقيقه تا پاف بعدي صبر كنيد. روش دهان باز:
كپسول دارو را 5-2 ثانيه تكان دهيد.
افشانه و كپسول متصل به آن را سر و ته بگيريد.
قطعه دهاني را حدوداً به اندازه عرض دو انگشت از دهان كاملاً بازتان فاصله بگيريد. كپسول را صاف نگه داريد.
پس از يك بازدم عميق، به آرامي از راه دهان نفس بگيريد و در همان زمان كپسول را به افشانه فشار دهيد. به دم ادامه دهيد. چشمهايتان را ببنديد تا چيزي از اسپري واردشان نشود؛ چرا كه ممكن است موجب تاري ديد مختصري شود.
در انتهاي دم نفستان را تا آنجا كه مي‌توانيد نگاه داريد، و سپس در حالي كه لب‌هاي خود را جمع كرده‌ايد از راه دهان نفستان را بيرون دهيد.
اگر در هر نوبت 2 پاف لازم داريد، دو دقيقه تا پاف بعدي صبر كنيد.
پس از استفاده از دارو، به هر كدام از روش‌هاي فوق، براي جلوگيري از خشونت صدا و عفونتهاي دهاني، دهانتان را با آب كاملاً بشوييد. آب را قورت ندهيد. روزي يكبار قطعه دهاني پلاستيكي و پوشش آن را زير آب گرم بشوييد و پيش از استفاده مجدد خشك كنيد. تا اين افشانه خشك شود در صورت نياز از افشانه ديگري استفاده كنيد. هفته‌اي دو بار قطعه دهاني پلاستيكي را با مايع ظرفشويي و آب گرم بشوييد و كاملاً آب بكشيد و خشك كنيد. يك راه ساده براي تخمين مقدار داروي باقيمانده در كپسول محتوي دارو اين است كه كپسول را در يك ظرف آب بگذاريم و ببينيم چقدرش در آب فرو مي‌رود (شكل را ببينيد). اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه آن را به ياد آورديد، مصرفش كنيد. نوبت‌هاي باقيمانده در آن روز را با فواصل مساوي مصرف كنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هريك از علايم زير، مصرف بكلومتازون را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: پلاك‌هاي سفيد نرم در دهان يا گلو؛ درد دهان يا گلو هنگام خوردن و آشاميدن؛ افزايش خس‌خس سينه؛ احساس سفتي و گرفتگي در قفسه سينه؛ يا مشكل در تنفس
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف بكلومتازون، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به كورتيكواستروييدها، ساير داروها، غذاها، نگهدارندهها، و رنگ‌هاي خوراكي.
مصرف داروهاي ديگر به ويژه كورتيكواستروييدها.
سابقه يا ابتلا به سل يا پوكي استخوان.
در هنگام مصرف بكلومتازون استنشاقي توصیه میشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد. گاهي افشانه را همراه خود ببريد تا پزشك چگونگي استفاده شما را از آن ببيند.
در صورتي كه يك دستگاه اندازه‌گيري حداكثر جريان هواي تنفسي در خانه داريد، مقادير اندازه‌گيري شده را در يك دفترچه ثبت كنيد.
اگر دچار استرس غيرمعمول مثل جراحي، آسيب بدني، يا عفونت هستيد؛ علايم آسم‌تان بهبود نداشته است؛ علايمتان بدتر شده است؛ يا علايمي از عفونت دهاني يا حلقي داريد با پزشكتان مشورت كنيد.
در صورتي كه افشانه شما قابل پر كردن مجدد است، پس از اتمام دارو آن را دور نياندازيد.
حتي اگر براي يك حمله آسمي داروهايي ديگر مصرف مي‌كنيد، استفاده از بكلومتازون را ادامه دهيد، مگر آنكه پزشكتان دستور ديگري داده باشد.
پيش از انجام جراحي، كارهاي دندانپزشكي، يا واكسيناسيون ساير پزشكان را از اينكه بكلومتازون مصرف مي‌كنيد مطلع سازيد.
اگر تا به حال به آبله مرغان و سرخك مبتلا نشده‌ايد و واكسن آنها را هم نزده‌ايد، از تماس نزديك با افراد مبتلا به اين دو بيماري اجتناب كنيد. در صورتي كه فكر مي‌كنيد با اين افراد مواجهه داشته‌ايد با پزشكتان مشورت كنيد.
يك برگه شناسايي پزشك همراه داشته باشيد كه نشان دهد بكلومتازون مصرف مي‌كنيد.
توجه داشته باشيد كه اگر كپسول و افشانه سرد باشند، ممكن است مقدار كامل دارو به شما نرسد.
اگر مقدار معمول دارو به شكل استنشاقي برايتان مؤثر نيست، ممكن است به‌طور موقت به كورتيكواستروييد خوراكي نياز داشته باشيد.
افشانه را دور از دسترس كودكان و دور از حرارت نگاه داريد
در هنگام مصرف بكلومتازون استنشاقي‌نباید
از آن براي درمان يك حمله آسمي استفاده كنيد.
پيش از هماهنگي با پزشكتان آن را قطع كنيد.
mehraria
13-08-2007, 12:31
بوسپيرون BUSPIRONE
در مورد این دارو
بوسپيرون براي كاهش علايم اختلالات اضطرابي يا درمان كوتاه مدت اضطراب تجويز ميشود. اين دارو در مقايسه با ساير داروهاي ضد اضطراب خوابآلودگي كمتري ايجاد ميكند، ولي يك تا دو هفته طول مي‌كشد تا اثراتش آغاز شود.
چگونگی مصرف
بوسپيرون معمولاً 2 تا 3 نوبت در روز تجويز ميشود. بنابراين توجه خاص لازم است تا نوبت‌هاي مصرف دارو فراموش نشود. اين دارو را ميتوان با يا بدون غذا مصرف كرد. قرصهاي آن را در صورت نياز ميتوان خرد كرد. هيچگاه كمتر يا بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آوريد، مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه منظم دارويي‌تان باز گرديد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر يك از علايم زير مصرف بوسپيرون را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: گيجي يا افت قواي ذهني؛ گلو درد يا تب؛ ضعف عضلاني؛ انقباضات غيرارادي، احساس گزگز، درد يا بي‌حسي در دستها يا پاها؛ خوابآلودگي شديد؛ تهوع و استفراغ؛ انقباض مردمك‌ها. علايم زير ممكن است رخ دهند ولي فقط در صورتي كه مشكل‌ساز شوند بايد با پزشك در ميان گذاشته شوند: سرگيجه يا سياهي رفتن چشم، خشكي دهان، سردرد، تهوع، بي‌قراري، زنگ‌زدن گوش، بيخوابي، يا روياهاي غيرطبيعي
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف بوسپيرون، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به بوسپيرون.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به‌ويژه الكل، يا ديگر داروهايي كه دستگاه اعصاب مركزي را كند ميكنند (آرامبخش‌ها، ضد افسردگي‌ها يا ضد تشنج‌ها)؛ ديگوكسين؛ مهاركنندههاي مونوآمين‌اكسيداز (فورازوليدون؛ پروكاربازين، يا سلژيلين).
مصرف داروهاي گياهي يا ديگر داروهاي فرعي براي درمان اضطراب، اختلال خواب، يا افسردگي
سابقه يا ابتلا به سوءمصرف موادمخدر و يا بيماري كليوي يا كبدي
در هنگام مصرف بوسپيرون توصیه میشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زيرنظر داشته باشد.
تا پيش از مشخص شدن واكنش بدنتان نسبت به اين دارو در هنگام رانندگي و كار با وسايل خطرناك احتياط كنيد. اين دارو در برخي افراد موج خوابآلودگي و كاهش هوشياري ميشود.
اگر مشكوك به مصرف بيش از حد بوديد، تقاضاي كمك پزشكي كنيد.
اگر دچار افكار يا احساسات عجيب شديد با پزشكتان مشورت كنيد.
يك برگه شناسايي پزشكي همراه داشته باشيد كه نشان دهد بوسپيرون مصرف مي‌كنيد.
بوسپيرون را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگه داريد و در اين شرايط بوسپيرون فاسد ميشود).
بوسپيرون تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
در هنگام مصرف بوسپيرون نباید
الكل بنوشيد.
بدون مشورت با پزشكتان هيچ دارويي براي خواب، اضطراب، يا افسردگي مصرف كنيد.
mehraria
13-08-2007, 12:35
پاروكستين PAROXETINE
در مورد این دارو
پاروكستين يك داروي ضد افسردگي است. اين دارو براي كاهش علايم افسردگي نظير تغييرات اشتها، تغييرات در الگوي خواب، تشويش و اضطراب، از دست‌دادن كشش و تمايل به فعاليتهاي روزمره، كاهش ميل جنسي، تفكر كُند يا اختلال در تمركز، يا افكار خودكشي يا اقدام به خودكشي، تجويز ميشود. پاروكستين يك مهاركننده بازجذب سروتونين است.
چگونگی مصرف
پاروكستين روزي يك نوبت مصرف ميشود. اين دارو را ميتوان صبح قبل از هر كاري (تا فراموش نكنيد) يا شب پيش از خوابيدن مصرف نمود. هيچگاه كمتر يا بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. براي جلوگيري از ناراحت كردن معده مي‌توانيد دارو را با غذا بخوريد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، اگر حداكثر تا يك ساعت بعد آن را به ياد آوريد مصرفش كنيد؛ در غير اين صورت نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر يك از علايم نادر ولي جدي زير، مصرف پاروكستين را قطع كرده با پزشكتان تماس بگيريد؛ ضعف يا درد عضلاني؛ بثورات جلدي يا كهير؛ تشويش؛ كاهش در حركات بدن؛ مشكل در صحبت كردن؛ ناتواني در حركت دادن چشمها؛ فقدان انرژي؛ افزايش تعريق؛ تشنگي شديد؛ اسهال؛ تغييرات خلقي يا رفتاري؛ ضربان قلب بسيار تند؛ يا احساس خارج از كنترل بودن. علايم زير ممكن است رخ دهند، ولي فقط اگر مشكل‌ساز شدند نياز است با پزشك درميان گذاشته شوند: اضطراب، تشويش، خوابآلودگي، خشكي دهان، تهوع، اضطراب، ضربان قلب تند يا نامنظم، مشكل در به خواب رفتن، مشكل در ادرار كردن، كاهش ميل يا توانايي جنسي، احساس گرما يا حرارت، برافروختگي يا قرمزي پوست، افزايش يا كاهش اشتها، افزايش يا كاهش وزن
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف پاروكستين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به پاروكستين يا ديگر مهاركنندههاي بازجذب سروتونين
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه ضد انعقادهاي خوراكي (وارفارين)، الكل، مسكن‌هاي تجويز شده توسط پزشك، آرامبخش‌ها، داروهاي ضد افسردگي، شل‌كننده‌هاي عضلاني، داروهاي ضد تشنج، يا مهاركنندههاي مونوآمين اكسيداز نظير فورازوليدون، ايزوكربوكسازيد، فنلزين، پروكاربازين، سلژيلين، يا ترانيل سيپرومين. مصرف پاروكستين در حالي كه همزمان مهاركنندههاي مونوآمين اكسيداز مصرف مي‌كنيد يا كمتر از 2 هفته است كه مصرف چنين داروهايي را قطع كرده‌ايد، ممكن است موجب گيجي، افزايش ناگهاني دماي بدن، افزاش شديد فشارخون، و بروز تشنج شود.
سابقه يا ابتلا به بيماريهاي كليوي يا كبدي يا دچار سوءمصرف مواد.
در هنگام مصرف پاروكستين توصیه میشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زيرنظر داشته باشد. ممكن است تا 4 هفته طول بكشد تا اثر دارو ظاهر شود و به حداكثر برسد؛ ممكن است بخواهيد در طي اين مدت پزشكتان را ملاقات كنيد.
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به اين دارو، هنگام رانندگي يا كار با وسايل خطرناك احتياط كنيد. اين دارو در برخي افراد موجب خوابآلودگي و كاهش سطح هوشياري ميشود.
براي تسكين خشكي دهان از آدامس يا آبنباتهاي بدون قند استفاده كنيد يا چند جرعه آب بنوشيد. اگر اين مشكل بيش از 2 هفته ادامه پيدا كرد با پزشكتان مشورت كنيد.
از حالت خوابيده به نشسته يا ايستاده و نشسته به ايستاده به آرامي تغيير وضعيت دهيد؛ در غير اين صورت ممكن است دچار سرگيجه و سياهي رفتن چشم شويد.
يك برگه شناسايي پزشكي كه نشان دهد پاروكستين مصرف مي‌كنيد، همراه داشته باشيد.
پاروكستين را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط پاروكستين فاسد ميشود).
پاروكستين تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
در هنگام مصرف پاروكستين نباید
نوشابه‌هاي الكل بنوشيد يا از داروهاي آرامبخش ديگري استفاده كنيد.
mehraria
14-08-2007, 11:07
پروپرانولول PROPRANOLOL
در مورد این دارو
پروپرانولول به علل گوناگوني مثل كاهش فشارخون؛ تسكين درد قلبي؛ پيشگيري از سردردهاي ميگرني؛ و درمان بي‌نظمي ضربان قلب تجويز ميشود. همچنين براي جلوگيري از دومين حمله قلبي در افرادي كه يك بار دچار قلبي شده‌اند، كاربرد دارد. ممكن است در شرايط ديگري نيز پزشكتان اين دارو را برايتان تجويز كند. به همين علت آن را را يك مسدودكننده بتا مي‌شناسند. با مسدودكردن اين تكانه‌ها، به قلب كمك ميكند تا منظم‌تر و مؤثرتر بزند و در نتيجه بار كاري قلب كاهش يابد.
چگونگی مصرف
مقادير متفاوتي از پروپرانولول براي علل مختلف تجويز ميشود. شكل طولاني اثر پروپرانولول معمولاً روزي يك بار مصرف ميشود. مهم است كه دارو را هر روز ساعت معيني بخوريد. معمولاً بهتر است دارو را صبح پيش از صبحانه مصرف كنيد تا فراموش نكنيد. پروپرانولول را ميتوان با يا بدون غذا مصرف كرد. هر روز پيش از خوردن پروپرانولول نبضتان را بشماريد و فشارتان را اندازه بگيريد اگر كمتر از 60 در دقيقه بود، يا فشار سيستولي (عدد بالايي) كمتر از 90 ميلي‌متر جيوه بود، پيش از خوردن داروي آن روز با پزشكتان مشورت كنيد. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آورديد مصرفش كنيد. البته اگر كمتر از 8 ساعت تا نوبت بعدي مصرف دارو رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه منظم دارويي‌تان بازگرديد. اگر بيش از يك نوبت در روز پروپرانولول مصرف مي‌كنيد، اگر تقريباً موقع نوبت بعدي مصرف دارو رسيده است، نوبت فراموش شده را مصرف نكنيد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد و دارو را بدون هماهنگي با پزشكتان قطع نكنيد. با قطع مصرف پروپرانولول ممكن است در معرض خطر يك حمله قلبي باشيد. در اكثر مواردي كه پروپرانولول تجويز ميشود، بيماري را مهار ميكند و نه درمان. و اين بدين معناست كه ممكن است لازم باشد چندين سال يا تا پايان زندگي آن را مصرف كنيد
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر يك از علايم نادر ولي جدي زير، مصرف آتنولول را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: اشكال در تنفس تنگي نفس، يا خس‌خس سينه؛ سرد شدن كف دست و پا؛ ضربان قلب زير60 در دقيقه؛ سرگيجه يا سياهي رفتن چشم در هنگام بلند شدن از حالت خوابيده با نشسته با تورم دستها و پاها يا افزايش وزن ناگهاني (1/5 كيلو در 48-28 ساعت)؛ افسردگي، گيجي، يا توهم (شنيدن، ديدن، يا احساس چيزهايي كه وجود ندارند)؛ درد قفسه سينه، مفاصل يا كمر؛ تب؛ گلودرد؛ بثورات جلدي؛ يا هرگونه كبودي كه يا خونريزي غيرعادي. نشانه‌هاي زير تا هنگام عادت كردن بدنتان با دارو ممكن است مشاهده شوند: خواب آلودگي، خستگي، مشكل در خوابيدن، اضطراب، يبوست يا اسهال، كابوس، يا كاهش توانايي جنسي، اگر اين علايم ادامه يافتند يا مشكل ساز شدند، وضعيت را با پزشكتان در ميان بگذاريد.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف آتنولول، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به آتنولول يا ديگر داروهاي مسدودكننده بتا
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه تزريقات حساسيت‌زدايي، كافئين، داروهاي آسم (آمينوفيلين، ديفيلين، اكستريفيلين، تئوفيلين)، داروهاي ديابت (انسولين، داروهاي خوراكي پايين‌آورنده قند)، ديگر داروهاي كاهنده فشار خون (مسدود كننده‌هاي كانال‌هاي كلسيمي، كلونيدين، گوانابنز)، كوكائين، يا مهاركنندههاي مونوآمين‌اكسيداز (فورازوليدون، ايزوكاربوكسازيد، فنلزين، سلجيلين، ترانيل سيپرومين، پروكاربازين).
سابقه يا ابتلا به حساسيت، آسم، يا آمفيزم؛ مشكلات احتقاني قلب؛ بيماري قند؛ پركاري تيروييد؛ افسردگي؛ يا بيماريهاي كليوي يا كبدي. اگر بيماري قند داريد، پروپرانولول ممكن است قند خون شما را افزايش دهد و نيز ممكن است علايم افت قند خون را مخفي كند. اگر دچار حساسيت باشيد با مصرف پروپرانولول واكنشهاي حساسيتي‌تان ممكن است تشديد شود.
در هنگام مصرف پروپرانولول توصیه میشود
به طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبوديتان را زير نظر داشته‌باشيد.
در مورد ميزان فعاليت قابل قبول براساس، وضعيت بدنيتان با پزشكتان مشورت كنيد. پروپرانولول ممكن است درد قفسه سينه را كاهش دهد يا از آن جلوگيري كند و در نتيجه باعث شود تا از آن حد كه برايتان بي‌خطر است فعال‌تر باشيد. كه اين خود موجب درد قفسه سينه و علايم جدي ديگر ميشود.
وزنتان را نسبت به قد و استخوانبنديتان در يك محدوده مناسب نگه داريد. در صورت نياز براي كاهش وزن از پزشكتان كمك بگيريد.
اگر براي كاهش فشار خون پروپرانولول مصرف مي‌كنيد، مصرف سديم (نمك) خود را محدود كنيد. از پزشكتان درخواست كنيد دستورات تغذيه‌اي در اختيارتان بگذارد يا شما را به يك متخصص تغذيه معرفي كند.
اگر سيگاري هستيد، سيگار را ترك كنيد، از پزشكتان بخواهيد شما را به يك مشاور يا گروه ترك سيگار معرف كند.
الكل ننوشيد.
از وضعيت خوابيده به نشسته يا ايستاده و يا از حالت نشسته به ايستاده آرام تغيير وضعيت دهيد تا دچار سرگيجه، سياهي رفتن چشم يا غش نشويد.
در هواي سرد لباس گرم‌تر بپوشيد، چرا كه پروپرانولول ممكن است شما را به سرما حساس‌تر كند.
قرصهاي طولاني رهش را يكجا ببلعيد؛ آنها را نشكنيد يا خرد نكنيد.
قرصهاي معمولي را در صورت مشكل در بلع مي‌توانيد خرد كرده و با نصف قاشق مربا يا پودينگ مخلوط كنيد.
محلول خوراكي را با مقداري نوشيدني يا غذاي نيمه جامد مخلوط كرده، سپس استفاده كنيد.
براي روزهاي تعطيل مقداركافي دارو در دسترس داشته باشيد.
يك برگه شناسايي پزشكي كه نشان دهد پروپرانولول مصرف مي‌كنيد به همراه داشته باشيد.
پزشكان ديگر را از اينكه پروپرانولول مصرف مي‌كنيد مطلع سازيد؛ زيرا ممكن است بر روي برخي آزمون‌هاي آزمايشگاهي اثر بگذارد يا موجب بروز واكنش به دنبال تزريقات مربوط به حساسيت‌زدايي شود.
پروپرانولول را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نورمستقيم، و حرارت مرطوب نگه داريد (در اين شرايط پروپرانولول فاسد ميشود).
در هنگام مصرف پروپرانولول نباید
تا مشخص‌شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگي كنيد يا با وسايل خطرناك كار كنيد. اگر خوابآلودگي يا سرگيجه مشكل ساز شد، با پزشكتان مشورت كنيد.
بدون مشورت با پزشكتان دارويي مصرف كنيد؛ به ويژه داروهاي محرك و داروهاي سرفه يا سرماخوردگي كه بدون تجويز پزشك قابل تهيه هستند.
mehraria
14-08-2007, 11:15
پنتوكسيفيلين PENTOXIFYLLINE
در مورد این دارو
پنتوكسيفيلين براي درمان بيماري عروق محيطي تجويز ميشود. اين دارو درد شبه اسپاسم در ماهيچه‌هاي ساق پا را كه در اثر خونرساني ضعيف به ماهيچه‌هاي پا ايجاد ميشود، كاهش ميدهد. ممكن است چند هفته طول بكشد تا اثرات پنتوكسيفيلين ظاهر شود. باوجوديكه اين دارو علايم بيماري را كاهش ميدهد، اما جايگزيني براي هرگونه مداخلات جراحي لازم مثل باي‌پس يا برداشتن انسداد شرياني نمي‌باشد.
چگونگی مصرف
پنتوكسيفيلين معمولاً روزي 3 نوبت آنهم همراه غذا (براي جلوگيري از ناراحتي معده) مصرف ميشود. قرصها را درسته ببلعيد؛ آنها را نشكنيد، خرد نكنيد و نجويد. مهم است كه دارو هر روز رأس ساعت معيني مصرف شود. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده‌است، نوبت را فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هريك از علايم زير مصرف پنتوكسيفيلين را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: بي‌نظمي ضربان قلب، درد قفسه سينه، خوابآلودگي، گرگرفتگي، غش، تشويش شديد، يا تشنج. علايمي كه ممكن است رخ دهند ولي فقط اگر مشكل ساز شوند نياز است به اطلاع پزشك برسند عبارتند از: سرگيجه، سردرد، تهوع يا استفراغ، يا احساس ناراحتي در معده.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف پنتوكسيفيلين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به پنتوكسيفيلين يا داروهاي ديگر.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه ضدانعقاد (رقيق كننده‌هاي خون نظير وارفارين)؛ داروهاي ضدپلاكتي (ديپيريدامول)؛ سايمتيدين؛ داروهاي ضدالتهابي غيراستروئيدي (مثل ديفلونيزال، فنوپروفن، ايندومتاسين، مفتاميك اسيد، فنيل بوتازون، و سولينداك)؛ داروهاي ضد تشنج (ديوالپروئكس، والپروئيك‌اسيد)؛ يا گشادكننده‌هاي برونشي (گزانتين‌ها)
سابقه يا ابتلا به هر مشكل بدني كه با افزايش خطر خونريزي همراه باشد، يا بيماريهاي كليوي يا كبدي
عادت به مصرف توتون يا تنباكو. نيكوتين رگ‌هاي خوني را تنگ ميكند، بنابراين مشكلي را كه به خاطرش پنتوكسيفيلين تجويز شده بدتر خواهد كرد.
در هنگام مصرف پنتوكسيفيلين توصیه میشود
به طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زيرنظر داشته باشد.
پيش از مصرف هر نوع دارويي اعم از داروهاي مجاز بدون نسخه، ويتامين‌ها و داروهاي گياهي، با پزشكتان مشورت كنيد.
يك برگ شناسايي پزشكي همراه داشته باشيد كه نشان دهد پنتوكسيفيلين مصرف مي‌كنيد.
پنتوكسيفيلين را دور از دسترس كودكان، دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (پنتوكسيفيلين در اين شرايط فاسد ميشود).
پنتوكسيفيلين تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
در هنگام مصرف پنتوكسيفيلين نباید
سيگار بكشيد. نيكوتين رگ‌هاي خوني را تنگ ميكند.
مصرف دارو را به يكباره قطع كنيد. اول با پزشكتان مشورت كنيد.
mehraria
14-08-2007, 11:25
پني‌سيلين جي PENICILLIN - G
در مورد این دارو
پني‌سيلين جي (G) يك آنتي‌بيوتيك رايج است. اين دارو براي درمان انواع گوناگوني از بيماريهاي عفوني مثل، عفونتهاي بافت نرم و تنفسي ناشي از باكتري‌ها مصرف ميشود. همچنين اين دارو ميتواند از تب روماتيسمي جلوگيري كند.
چگونگی مصرف
پني‌سيلين جي (G) بايد با شكم خالي، يك ساعت قبل يا دو ساعت پس از غذا، خورده شود تا بهتر جذب شود. نوشابه‌هاي گازدار يا اسيدي (مثل آب پرتقال) جذب اين آنتي‌بيوتيك را كاهش ميدهند. بهتر است پني‌سيلين جي (G) در طي شبانه‌روز در نوبت‌هايي با فواصل يكسان مصرف شود تا سطح آن در خون ثابت باقي بماند. مثلاً، اگر لازم است روزي 4 نوبت پني‌سيلين جي (G) مصرف كنيد، هر 6 ساعت (مثلاً 12 ظهر، 6 عصر، 12 شب و 6 صبح). اگر اين با برنامه كاري يا خواب شما تداخل دارد، براي تعيين يك برنامه دارويي مناسبتر از پزشكتان كمك بخواهيد. مهم است كه دارو سر وقت و به طور كامل مصرف شود، حتي اگر احساس بهبودي داريد. اگر پيش از اتمام دارو، مصرفش را قطع كنيد، علايمتان ممكن است مجدداً عود كنند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آورديد. مصرفش كنيد. البته، اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر يك از علايم زير بلافاصله با پزشكتان تماس بگيريد: كبودي يا خونريزي غير عادي، اسهال شديد يا اسهال خفيف و مداوم، افزايش تب، دل پيچه، بثورات جلدي، سردرد، تهوع و استفراغ، گلودرد يا سوزش زبان، خارش يا ترشح واژن، يا پلاك‌هاي سفيد در دهان يا روي زبان. يك پاسخ حساسيتي نادر به پني‌سيلين جي (G) آنافيلاكسي است، كه نياز به توجه و مراقبت فوري پزشكي دارد. از آنجا كه آنافيلاكسي به سرعت پيشرفت ميكند، در صورت بروز تورم لب‌ها و اطراف چشمها؛ بثورات جلدي، يا تورم‌هاي پوستي؛ تب؛ غش ناگهاني؛ ضربان قلب تند؛ يا خس‌خس سينه يا مشكل در تنفس، مصرف دارو را متوقف ساخته، با يك مركز خدمات اورژانس پزشكي تماس بگيريد.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف پني‌سيلين جي (G) ، پزشكتان را مطلع سازيد: در صورت وجود هر يك از موارد زير پيش از مصرف پني‌سيلين پني‌سيلين جي (G) پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به هر نوع ماده غذايي، نگهدارندهها، رنگ‌هاي خوراكي، يا داروهاي ديگر، به ويژه آنتي‌بيوتيك‌ها (پني‌سلين‌ها، سفالوسپورين‌ها)
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه داروهاي ضدالتهابي استروئيدي (مثل ايبوپروفن، آسپيرين)، داروهاي ضد انعقاد (رقيق‌كننده‌هاي خون نظير وارفارين)، متوتركسات، داروهاي نقرس (پروبنسيد)، داروهاي كاهنده كلسترول خون (كلستيرامين، كلستيپول)، و آنتي‌بيوتيك‌هاي ديگر (آمينوگليكوزيدها، اريترومايسين، تتراسايكلين‌ها)
در هنگام مصرف پني‌سيلين جي توصیه میشود
حتي در صورت احساس بهبودي دارو را تا آخر مصرف كنيد تا عفونت بدنتان درمان شده، از عود بيماري جلوگيري شود.
اگر كلستيرامين يا كلسيتپول مصرف مي‌كنيد پني‌سيلين جي (G) را يك ساعت قبل يا دو ساعت پس از مصرف آنها بخوريد (اين دو دارو از داروهاي كاهنده كلسترول خون هستند).
براي كمك به جلوگيري از اسهال به دنبال مصرف اين دارو، ماست بخوريد.
پني‌سيلين جي (G) را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط پني‌سيلين جي (G) فاسد ميشود). سوسپانسيون پني‌سيلين جي (G) را پس از آماده كردن، در يخچال نگهداري كنيد؛ و قبل از مصرف آن شيشه دارو را به خوبي تكان دهيد.
از قطره‌چكان يا پيمانه داخل جعبه دارو براي اندازه‌گيري مقدار دارو استفاده كنيد.
اگر ظرف 3 روز استفاده از اين دارو احساس بهبود نداشتيد، با پزشكتان مشورت كنيد.
در هنگام مصرف پني‌سيلين جي نباید
از اين دارو به ديگران بدهيد؛ آنها ممكن است نسبت به اين دارو واكنش حساسيتي نشان دهند.
دارو را پس از تاريخ مصرفش استفاده كنيد.
پيش از اتمام دارو، مصرفش را قطع كنيد؛ مگر به دستور پزشكتان.
mehraria
14-08-2007, 11:33
پني‌سيلين وي PENICILLIN - V
در مورد این دارو
پني‌سيلين وي (V) يك آنتي‌بيوتيك رايج است. اين دارو براي درمان انواع گوناگوني از بيماريهاي عفوني مثل، عفونتهاي بافت نرم و تنفسي ناشي از باكتري‌ها مصرف ميشود. همچنين اين دارو ميتواند از تب روماتيسمي جلوگيري كند.
چگونگی مصرف
پني‌سيلين وي (V) را ميتوان با يا بدون غذا مصرف كرد. بهتر است پني‌سيلين وي (V) در طي شبانه‌روز در نوبت‌هايي با فواصل يكسان مصرف شود تا سطح آن در خون ثابت باقي بماند. مثلاً، اگر لازم است روزي 4 نوبت پني‌سيلين وي (V) مصرف كنيد، هر 6 ساعت (مثلاً 12 ظهر، 6 عصر، 12 شب و 6 صبح). اگر اين زمانبندي با برنامه كاري يا خواب شما تداخل دارد، براي تعيين يك برنامه دارويي مناسبتر از پزشكتان كمك بخواهيد. مهم است كه دارو سر وقت و به طور كامل مصرف شود، حتي اگر احساس بهبودي داريد. اگر پيش از اتمام دارو، مصرفش را قطع كنيد، علايمتان ممكن است مجدداً عود كنند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آورديد. مصرفش كنيد. البته، اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر يك از علايم زير بلافاصله با پزشكتان تماس بگيريد: كبودي يا خونريزي غير عادي، اسهال شديد يا اسهال خفيف و مداوم، افزايش تب، دل پيچه، بثورات جلدي، سردرد، تهوع و استفراغ، گلودرد يا سوزش زبان، خارش يا ترشح واژن، يا پلاك‌هاي سفيد در دهان يا روي زبان. يك پاسخ حساسيتي نادر به پني‌سيلين وي (V) آنافيلاكسي است، كه نياز به توجه و مراقبت فوري پزشكي دارد. از آنجائيكه آنافيلاكسي به سرعت پيشرفت ميكند، در صورت بروز تورم لب‌ها و اطراف چشمها؛ بثورات جلدي، يا تورم‌هاي پوستي؛ تب؛ غش ناگهاني؛ ضربان قلب تند؛ يا خس‌خس سينه يا مشكل در تنفس، مصرف دارو را متوقف ساخته، با يك مركز خدمات اورژانس پزشكي تماس بگيريد.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف پني‌سيلين وي (V) ، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به هر نوع ماده غذايي، نگهدارندهها، رنگ‌هاي خوراكي، يا داروهاي ديگر، به ويژه آنتي‌بيوتيك‌ها (پني‌سلين‌ها، سفالوسپورين‌ها)
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه داروهاي ضدالتهابي استروئيدي (مثل ايبوپروفن، آسپيرين)، داروهاي ضد انعقاد (رقيق‌كننده‌هاي خون نظير وارفارين)، متوتركسات، داروهاي نقرس (پروبنسيد)، قرصهاي ضد بارداري حاوي استروژن (پني‌سيلين وي (V) ممكن است اثر اين قرصها را كاهش دهد).
در هنگام مصرف پني‌سيلين وي توصیه میشود
حتي در صورت احساس بهبودي دارو را تا آخر مصرف كنيد تا عفونت بدنتان درمان شده، از عود بيماري جلوگيري شود.
پس از اتمام دوره مصرف پني‌سيلين وي (V) حداقل تا يك دوره ماهانه كامل از يك وسيله جلوگيري اضافي نظير كاندوم يا ژل‌هاي اسپرم‌كش نيز استفاده كنيد.
براي كمك به جلوگيري از اسهال به دنبال مصرف اين دارو، ماست بخوريد.
پني‌سيلين وي (V) را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط پني‌سيلين وي (V) فاسد ميشود). سوسپانسيون پني‌سيلين وي (V) را پس از آماده كردن، در يخچال نگهداري كنيد؛ و قبل از مصرف آن شيشه دارو را به خوبي تكان دهيد.
از قطره‌چكان يا پيمانه داخل جعبه دارو براي اندازه‌گيري مقدار دارو استفاده كنيد.
اگر ظرف 3 روز استفاده از اين دارو احساس بهبود نداشتيد، با پزشكتان مشورت كنيد.
در هنگام مصرف پني‌سيلين وي نباید
از اين دارو به ديگران بدهيد؛ آنها ممكن است نسبت به اين دارو واكنش حساسيتي نشان دهند.
دارو را پس از تاريخ مصرفش استفاده كنيد.
پيش از اتمام دارو، مصرفش را قطع كنيد؛ مگر به دستور پزشكتان.
mehraria
14-08-2007, 11:39
تاموكسيفن TAMOXIFEN
در مورد این دارو
تاموكسيفن يك داروي ضد سرطان است كه براي درمان سرطان پستان تجويز ميشود. در مواردي كه سرطان به ساير نقاط بدن نيز پخش شده باشد، استفاده ميشود. اين دارو به ويژه بر روي سرطان هايي كه با استرژون تحريك ميشوند مؤثر ميباشد.
چگونگی مصرف
تاموكسيفن معمولاً روزي دوبار تجويز ميشود. مهم است كه دارو راس ساعت معيني مصرف شود. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، نوبت فراموش شده را رها كنيد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد و برنامه دارويي معمولتان را پيش بگيريد
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هريك از علايم زير مصرف تاموكسيفن را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: لرزش دست؛ عدم تعادل در هنگام راه رفتن؛ گيجي؛ تاري ديد؛ افزايش درد استخوان؛ حساسيت شكمي؛ زردي پوست يا چشمها؛ تنگي نفس؛ درد يا تورم پاها؛ ضعف؛ يا خواب آلودگي. زنها بايد تغيير در ترشحات واژن، خونريزي از واژن، يا درد يا احساس فشار در ناحيه لگن را به پزشكان اطلاع دهند. علايم زير ممكن است رخ دهند. اگر مشكل‌ساز شدند پزشكتان را مطلع سازيد: گرگرفتگي، ترشحات از واژن، خارش در ناحيه تناسلي، و افزايش وزن در خانم‌ها و كاهش ميل جنسي يا ناتواني جنسي در مردان. هر دو جنس ممكن است دچار سردرد، تهوع و استفراغ خفيف، و بثورات جلدي شوند.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف تاموكسيفن، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به تاموكسيفن، يا داروهاي ديگر، مواد غذايي، نگهدارندهها، يا رنگ‌هاي خوراكي.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به‌ويژه آنتي اسيدها، سايمتيدين، فاموتيدين، رانيتيدين، يا استروژن‌ها.
سابقه يا ابتلا به آب مرواريد، اختلالات بينايي، يا خوني.
در هنگام مصرف تاموكسيفن توصیه میشود
به طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زيرنظر داشته باشد. پزشكي كه اين دارو را تجويز ميكند بايد در شيمي درماني با تجربه باشد. ممكن است لازم باشد قبل و در طي درمان با تاموكسيفن به طور دوره‌اي توسط يك چشم پزشك ازنظر وضعيت سلامت چشمها معاينه شويد.
قرصهاي پوشش‌دار را درسته ببلعيد؛ آنها را نشكنيد و خرد نكنيد.
تاموكسيفن را با غذا مصرف كنيد تا معده‌تان ناراحت نشود. اما حتي در صورت مشكل براي معده نيز دارو را قطع نكنيد.
اگر پس از مدت كوتاهي از خوردن تاموكسيفن استفراغ مي‌كنيد، با پزشكتان مشورت كنيد.
تا 2-1 ساعت پس از مصرف قرصهاي پوشش دار تاموكسيفين، آنتي اسيد نخوريد.
در زنها از روش‌هاي ضدبارداري غير هورموني استفاده كنيد، زيرا در طي درمان باروري افزايش مييابد. اگر مشكوك به بارداري هستيد فوراً به پزشكتان اطلاع دهيد.
پيش از انجام هرگونه جراحي يا درمانهاي ديگر ساير پزشكان را از اينكه تاموكسيفن مصرف مي‌كنيد مطلع سازيد.
يك برگه شناسايي به همراه داشته باشيد كه نشان دهد تاموكسيفن مصرف مي‌كنيد.
تاموكسيفن را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط تاموكسيفن فاسد ميشود).
تاموكسيفن تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
در هنگام مصرف تاموكسيفن نباید
پيش از هماهنگي و مشورت با پزشكتان مصرف دارو را قطع كنيد.
mehraria
14-08-2007, 11:44
تريامترن هيدروكلروتيازيد TRIAMTEREME HYDROCHLOROTIAZIDE
در مورد این دارو
تريامترن هيدروكلروتيازيد يك داروي مُدر رايج است. اين دارو مقدار مايعات دفعي از طريق ادرار را افزايش ميدهد؛ در نتيجه با كاهش مايعات در گردش خون از فشار خون مي‌كاهد. كاهش فشار خون خود موجب كاهش بار كاري قلب و شريان‌ها [ سرخرگ‌ها ] ميشود. بالا باقي ماندن فشار خون به سرخرگ‌هاي مغز، قلب و كليه‌ها آسيب مي‌زند؛ كه اين آسيب خطر سكته مغزي، نارسايي قلبي، و نارسايي كليوي را افزايش ميدهد. هيدروكلروتيازيد همچنين موجب دفع برخي مواد شيميايي، مثل سديم و پتاسيم، از بدن ميشود. تريامترن به هيدروكلروتيازيد اضافه ميشود تا از دفع پتاسيم جلوگيري كند و آن را در بدن نگاه دارد.
چگونگی مصرف
براي جلوگيري از ناراحت شدن معده تريامترن هيدروكلروتيازيد را ميتوان با غذا يا شير خورد. سعي كنيد دارو را هر روز ساعت معيني مصرف كنيد تا فراموشش نكنيد. اگر روزي يك نوبت تريامترن هيدروكلروتيازيدبرايتان تجويز شده است، بهتر است دارو را اول روز يا وقتي كه به توالت دسترسي داريد مصرف كنيد. اگر به سبب خريد يا كاري خارج از خانه مصرف دارو را به تعويق انداخته‌ايد، دارو (يا نوبت آخر دارو) را پيش از ساعت 4 بعداز ظهر بخوريد. اين كمك ميكند تا شب هنگام مجبور نشويد براي ادرار كردن از خواب برخيزيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر يك از علايم زير با پزشكتان تماس بگيريد: واكنشهاي حساسيتي (بثورات جلدي)؛ خشكي دهان؛ تشنگي شديد؛ ضربان قلب نامنظم؛ گرفتگي‌هاي عضلاني؛ تهوع يا استفراغ؛ خستگي يا خوابآلودگي شديد؛ درد يا سوزش معده؛ كبودي يا خونريزي غيرعادي؛ مدفوع سياه و قيري؛ لكه‌هاي قرمز روي پوست؛ دفع خون در ادرار يا مدفوع؛ درد مفصلي؛ كمردرد؛ زردي چشمها يا پوست.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف تريامترن هيدروكلروتيازيد، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به تريامترن، هيدروكلروتيازيد يا ديگر داروهاي مُدر تيازيدي؛ داروهاي حاوي سولفور؛ بومتانيد؛ فوروسمايد؛ يا داروهاي مُدر ديگر نظير مهاركنندههاي كربنيك آينداز (استازولاميد)
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه ديگوكسين، ليتيم، ضد انعقادها (رقيق‌كننده‌هاي خون)مهاركنندههاي آنزيم مبدل آنژيوتانسين (مثل كاپتوپريل)، سيكلوسپورين، شير كم نمك، مواد حاوي پتاسيم، اسيدفوليك، داروهاي پايين آورنده كلسترول خون (كلستيرامين، كلتيپول)، يا داروهاي پرفشاري خون
سابقه يا دچار بالا بودن پتاسيم خون، نوروپاتي ديابتي، يا بيماريهاي كليوي يا كبدي
در هنگام مصرف تريامترن هيدروكلروتيازيد توصیه میشود
دارو را مطابق تجويز پزشك مصرف كنيد.
در مورد لزوم احتمالي كاهش وزن، ترك سيگار، برنامه ورزشي يا تغييرات در برنامه غذايي (مثلاً كاهش مصرف نمك با پزشكتان مشورت كنيد.
به طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
هر هفته (يا طبق زمانبدي مورد نظر پزشكتان) فشار خون و وزنتان را اندازه‌گيري كرده، در يك دفترچه يادداشت كنيد تا در هر ملاقات آنها را به پزشكتان نشان دهيد. اگر روش اندازه‌گيري فشار خون را نمي‌دانيد از يك پزشك يا پرستار بخواهيد آن را به شما بياموزد. هرگونه افزايش يا كاهش وزن به مقدار 2/5 كيلوگرم را كه طي يك هفته ايجاد شده باشد به اطلاع پزشكتان برسانيد.
پيش از مصرف هر داروي ديگر، حتي داروهاي مجاز بدون نسخه يا داروهاي گياهي، با پزشكتان مشورت كنيد.
از مواجهه بدون محافظت با نور خورشيد بپرهيزيد. از آفتاب ساعت 10 صبح تا 3 بعدازظهر و استفاده از وسايل برنزه كننده اجتناب كنيد. هنگام مواجهه با آفتاب از يك كرم ضد آفتاب با قدرت محافظتي ((اِس پي اِف) حداقل 15 براي حفاظت مناطق در معرض نور استفاده كنيد. هيدروكلروتيازيد موجب حساسيت پوست به نور آفتاب ميشود كه ميتواند منجر به آفتاب سوختگي شديد يا تغيير رنگ پوست در نواحي‌اي از پوست كه در معرض آفتاب ميباشد، گردد.
تريامترن هيدروكلروتيازيد را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط هيدروكلروتيازيد فاسد ميشود).
تريامترن هيدروكلروتيازيد تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان، در توالت دور بريزيد.
در هنگام مصرف تريامترن هيدروكلروتيازيد نباید
از حالت خوابيده به نشسته يا ايستاده، يا نشسته به ايستاده سريع تغيير وضعيت دهيد. براي جلوگيري از سياهي رفتن چشم يا احساس غش به آرامي تغيير وضعيت دهيد.
الكل بنوشيد، مدت طولاني سرپا بمانيد، يا در هواي گرم ورزش كنيد؛ چرا كه ممكن است دچار سياهي رفتن چشم يا غش شويد.
حتي در صورت احساس بهبودي، دارو را قطع كنيد. اين دارو بيشتر نقش كنترل كننده دارد تا نقش درماني، و ممكن است لازم باشد براي مدتي طولاني آن را مصرف كنيد اگر سؤالي در مورد داروهايتان داريد از پزشكتان بپرسيد.
سلام
مطالب بسیار جالبیه.بعضی وقتا خیلی به درد میخوره.راستی اطلاعاتی در مورد سیپروهپتادین(البته اگه درست گفته باشم!)نداری؟وای خدا روز بد نده!شنیده بودم اشتهای آدمو زیاد میکنه!خوردن این قرص همانا و خوابیدن 48 ساعته منم همانا!تازه تا یه هفته هم هنوز خوابم میومد!البته من قرص خارجیشو خوردم!
mehraria
14-08-2007, 11:47
تيمولول TIMOLOL
در مورد این دارو
تيمولول به علل گوناگوني مثل كاهش فشارخون؛ درد قلبي؛ پيشگيري از سردردهاي ميگرني؛ و درماني بي‌نظمي ضربان قلب تجويز ميشود. همچنين براي جلوگيري از دومين حمله قلبي در افرادي كه يك بار دچار حمله قلبي شده‌اند، كاربرد دارد. ممكن است براي درمان بيماريهاي ديگري نيز پزشكتان اين دارو را تجويز نمايد؛ تيمولول با مسدودكردن برخي پيام‌هاي عصبي به بخش‌هاي خاصي از بدن عمل ميكند؛ به همين علت آن را يك مسدودكننده بتا مي‌شناسند. با مسدودكردن اين پيام‌ها، تيمولول به قلب كمك ميكند تا منظم‌تر بزند و در نتيجه بار كاري قلب كاهش يابد.
چگونگی مصرف
مقادير متفاوتي از تيمولول براي علل مختلف تجويز ميشود. تيمولول معمولاً روزي دو نوبت مصرف ميشود. مهم است كه دارو را هر روز سر ساعت معيني بخوريد. تيمولول را ميتوان با يا بدون غذا مصرف كرد. هر روز پيش از خوردن تيمولول نبضتان را بشماريد و فشارخونتان را اندازه بگيريد (اگر اين كار را بلد نيستيد از يك پرستار يا پزشك بخواهيد تا آن را به شمار بياموزد). اگر نبضتان زير 60 در دقيقه يا فشارخون سيستولي (عدد بالايي) اگر از 90 ميلي‌متر جيوه بود، پيش از خوردن داروي آن روز با پزشكتان مشورت كنيد. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه آن را به ياد آوريد مصرفش كنيد. البته اگر تقريباً موقع نوبت بعدي مصرف دارو دوبرابر نكنيد و دارو را بدون هماهنگي با پزشكتان قطع نكنيد. با قطع مصرف تيمولول ممكن است در معرض خطر يك حمله قلبي باشيد. در اكثر مواردي كه تيمولول تجويز ميشود، بيماري را مهار ميكند و نه درمان. و اين بدين معناست كه ممكن است لازم باشد چندين سال يا تا پايان زندگي آن را مصرف كنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر يك از علايم نادر ولي جدي زير، مصرف تيمولول را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: اشكال در تنفس تنگي نفس، يا خس خس سينه؛ سرد شدن كف دست و پا؛ ضربان قلب زير60 در دقيقه؛ سرگيجه يا سياهي رفتن چشم در هنگام بلند شدن از حالت خوابيده يا نشسته، تورم دستها و پاها يا افزايش وزن ناگهاني (1/5 كيلوگرم در 48-24 ساعت)؛ افسردگي، گيجي، يا توهم (شنيدن، ديدن، يا احساس چيزهايي كه وجود ندارد)؛ درد قفسه سينه، مفاصل يا كمر؛ تب؛ گلودرد؛ بثورات جلدي؛ يا هرگونه كبودي يا خونريزي غيرعادي. نشانه‌هاي زير تا هنگام عادت كردن بدنتان با دارو ممكن است مشاهده شوند: خوابآلودگي، خستگي، مشكل در خوابيدن، اضطراب، يبوست يا اسهال، كابوس، يا كاهش تواناي جنسي، اگر اين علايم ادامه يافتند يا مشكل‌ساز شدند، وضعيت را با پزشكتان در ميان بگذاريد.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف تيمولول، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به تيمولول يا ديگر داروهاي مسدودكننده بتا
بارداري و شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه تزريقات حساسيت‌زدايي، كافئين، داروهاي آسم (آمينوفيلين، ديفلين، اكستريفيلين، تئوفيلين)، داروهاي ديابت (انسولين، داروهاي خوراكي پايين‌آورنده قند)، ديگر داروهاي كاهنده فشارخون (مسدودكننده‌هاي كانال‌هاي كلسيمي، كلونيدين، گوانابنز)، كوكائين، يا مهاركنندههاي مونوآمين‌اكسيداز (فورازوليدن، ايزوكاربوكسازيد، فنلزين، پروكاربازين، سلژيلين، ترانيل سيپرومين).
سابقه يا ابتلا به حساسيت، آسم، يا آمفيزيم؛ مشكلات احتقاني قلب؛ بيماري قند؛ پركاري تيروييد؛ افسردگي؛ يا بيماريهاي كليوي يا كبدي. اگر بيماري قند داريد، تيمولول ممكن است قندخون شما را افزايش دهد و نيز ممكن است علايم افت قندخون را مخفي كند. اگر دچار حساسيت باشيد با مصرف تيمولول واكنشهاي حساسيت شما ممكن است تشديد شود.
در هنگام مصرف تيمولول توصیه میشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبوديتان را زيرنظر داشته باشد.
در مورد ميزان فعاليت قابل قبول براساس وضعيت بدنيتان با پزشكتان مشورت كنيد تيمولول ممكن است درد قفسه سينه را كاهش دهد يا از آن جلوگيري كند و در نتيجه باعث شود تا از آن حد كه برايتان بي‌خطر است فعال‌تر باشيد. كه اين خود موجب درد قفسه سينه و علايم جدي ديگر ميشود.
وزنتان را نسبت به قد و استخوانبنديتان در يك محدوده مناسب نگاه داريد. در صورت نياز براي كاهش وزن از پزشكتان كمك بگيريد.
اگر براي كاهش فشارخون تيمولول مصرف مي‌كنيد، مصرف سديم (نمك) خود را محدود كنيد. از پزشكتان درخواست كنيد دستورات تغذيه‌اي در اختيارتان بگذارد يا شما را به يك متخصص تغذيه معرفي كنيد.
الكل ننوشيد.
از وضعيت خوابيده به نشسته يا ايستاده و يا از حالت نشسته به ايستاده آرام تغيير وضعيت دهيد تا دچار سرگيجه، سياهي رفتن چشم يا غش نشويد.
در هواي سرد لباس گرم‌تر بپوشيد، چرا كه تيمولول ممكن است شما را به سرما احساس‌تر كند.
براي روزهاي تعطيل مقدار كافي دارو در دسترس داشته باشيد.
يك برگه شناسايي پزشكي كه نشان دهد تيمولول مصرف مي‌كنيد به همراه داشته باشيد.
پزشكان ديگر را از اين كه تيمولول مطلع سازيد؛ زيرا تيمولول ممكن است برروي برخي آزمون‌هاي آزمايشگاهي اثر بگذارد
در هنگام مصرف تيمولول نباید
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگي كنيد يا با وسايل خطرناك كار كنيد. اگر خوابآلودگي يا سرگيجه مشكل‌ساز شد، با پزشكتان مشورت كنيد.
بدون مشورت با پزشكتان دارويي مصرف كنيد؛ به ويژه داروهاي محرك و داروهاي سرفه يا سرماخوردگي كه بدون تجويز پزشك قابل تهيه هستند.
mehraria
14-08-2007, 12:02
سيپروهپتادين CYPROHEPTADINE HCI
موارد مصرف: سايپروهپتادين براي درمان‌آلرژي ناشي از تب يونجه، كهير و كهيرغول‌آسا، كهير ناشي از سرما، ميگرن ودرمان بيماري كوشينگ استفاده شده‌است.
مكانيسم اثر: سيپروهپتادين آنتاگونيست‌گيرنده‌هاي H1 و گيرنده‌هاي سروتونيني‌مي‌باشد. به دليل خاصيت آنتي‌هيستاميني‌آن، اثر ضد آلرژي دارد.
فارماكوكينتيك: اين دارو بخوبي از دستگاه‌گوارش جذب ميگردد. اثر آن 60 ـ 15دقيقه پس از مصرف خوراكي ظاهرمي‌گردد. دفع آن كليوي و اغلب به‌صورت‌متابوليت طي 24 ساعت صورت مي‌گيرد.
هشدارها: 1 ـ احتمال سرگيجه، تسكين‌بيش از حد، اغتشاش شعور و كمي فشارخون ناشي از مصرف اين دارو درسالخوردگان بيشتر است.
2 ـ مصرف طولاني مدت اين دارو باعث‌خشكي دهان ميشود و احتمال گلودرد،عفونت دهان و گلو و پوسيدگي دندان‌وجود دارد.
عوارض جانبي: عوارض شايع اين داروخشكي دهان، تاري ديد، خوابآلودگي،غليظ شدن ترشحات نايژه و افزايش وزن‌مي‌باشند.
تداخلهاي دارويي: مصرف همزمان اين‌دارو با مضعف‌هاي CNS ممكن است اثرات‌مضعف آن را افزايش دهد. استفاده‌همزمان اين دارو با داروهاي‌آنتي‌كلينرژيك اثرات جانبي آن را تشديدمي‌كند. مصرف همزمان داروهاي سمي‌براي گوش مانند ساليسيلات‌ها ووانكومايسين با اين دارو ممكن است اثرسمي آن را بر گوش از جمله وزوز گوش وسرگيجه را بپوشاند.
نكات قابل توصيه: 1 ـ احتمال افزايش وزن‌وجود دارد.
2 ـ بمنظور كاهش تحريك گوارشي همراه‌با غذا، آب يا شير مصرف گردد.
3 ـ در صورت بروز خواب آلودگي ازانجام كارهايي كه نياز به تمركز حواس‌دارند خودداري گردد.
4 ـ اين دارو ميتواند عوارض سمي گوشي‌ساليسيلات‌ها را بپوشاند.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: در درمان آلرژي مقدار 4ميليگرم 4 ـ 3 بار در روز و حداكثر 32ميليگرم در روز مصرف ميشود. درميگرن 4 ميليگرم تجويز كه در صورت‌نياز پس از نيم ساعت تكرار ميشود. مقدارمصرف نگهدارنده آن 4 ميليگرم هر 6 ـ 4ساعت است.
كودكان: در كودكان 6 ـ 2 سال 2 ميليگرم3 ـ 2 بار در روز و حداكثر 12 ميليگرم درروز مصرف ميشود.
اشكال دارويي:
Tablet: 4mg
------------
irdrug.com
ممنون از زحمتی که میکشین.اینو واسه چاق شدن میخورن اونوقت این گفته امکان افزایش وزن هست؟ولی همه چیزش درسته!(دکترم شدم!).دستت درد نکنه.
مقدمه
داروها می‌توانند اثرات جانبی ناخواسته ایجاد کنند. برخلاف تصور عموم که اثرات جانبی دارو را فقط مختص مصرف خودسرانه دارو می‌دانند باید دانست که اثرات جانبی ناخواسته توسط همه انواع داروها ایجاد می‌شوند؛ هم داروهایی که توسط پزشک نسخه شده‌اند و هم داروهایی که بدون نسخه تهیه میکنید، مانند داروهای گیاهی، ویتامینها و برخی محصولات که توسط نوتروپاتها داده میشود و یا حتی داروهای طب مکمل و ... .
بطور تخمینی سالانه، 80000 استرالیایی به دلیل اثرات جانبی داروها بستری می‌شوند که در موارد شدید منجر به مرگ میشود. بنابراین اهمیت توجه به این نکته که داروهای خود را هوشیارانه کنترل کنید، برای شما کاملا واضح است. در مواقع لزوم و برای یافتن اطلاعات بیشتر با پزشک خود یا دکتر داروساز داروخانه مشورت کنید. داروهای تجویز شده توسط پزشک نیز ممکن است اثرات ناخواسته داشته باشند.
منبع کل مطالبی که من در این تاپیک قرار می دهم سایت رشد می باشد
اثرات جانبی ناخواسته داروها
همه داروها می‌توانند اثرات ناخواسته جانبی داشته باشند. برای مثال آنتیبیوتیکها مثل گروه سولفونامیدها و خانواده پنی سیلینها می‌توانند در 50% افراد واکنشهای حساسیتی ایجاد کنند. راشهای پوستی، عارضه شایع پوستی است. این علائم ممکن است جزئی از خود بیماری باشند یا این که داروها عامل اصلی ایجاد کننده این واکنش باشند که تمایز این دو حالت بسیار دشوار است. عوارض بیشتر در اثر تداخل با داروهای دیگر از جمله داروهای مکمل که فرد ممکن است مصرف کند، به وجود میآید. داروهای مکمل هم می‌توانند اثرات جانبی ایجاد کنند. حدود 60 میلیون نفر استرالیایی حداقل یک بار در سال از داروهای مکمل استفاده میکنند. بسیاری از افراد بر این باورند که داروهای مکمل جایگزین، مثل درمانهای گیاهی عوارض کمتری دارند. چرا که از منابع طبیعی به دست می‌آیند. این موضوع همیشه درست نیست!!
برخی گیاهان می‌توانند در بدن درست به همان میزان داروهای شیمیایی قوی عمل کنند و اثرات ناخواسته جانبی هم به وجود می‌آورند. الکل هم می‌تواند باعث اثرات جانبی شود. مصرف الکل همراه با بعضی داروها می‌تواند عوارض ناخواسته و گاهی خطرناکی ایجاد کند. این اثرات شامل گیجی وخواب‌آلودگی میباشد. مصرف الکل همراه با مصرف آنتیهیستامینها یا داروهای افسردگی یا در مورد افراد راننده بسیار حائز اهمیت است. زیرا با ایجاد خواب‌آلودگی و گیجی باعث به مخاطره انداختن جان راننده و مردم میشود.
مثالی از اثرات جانبی داروهای گیاهی
گل مینا: بیش از 20 مورد واکنش جانبی در این مورد گزارش شده است. شامل: تورم، درد عضلات و نارحتیهای معده‌ای- روده‌ای.
گل اشرفی: خانمهای حامله باید از مصرف این گیاه اجتناب کنند. چرا که استفاده از این گیاه موجب آغاز انقباضات رحمی میشود. در آزمایشات حیوانی استفاده از این گیاه، موجب سقطهای خود به خودی شده است.
گیاهان گرده مینا: که شامل گل اشرفی، گل مینا، گیاه قاصدک، بابونه میباشد. اثرات جانبی مانند حساسیت و تب یونجه دارند.داروهای مکمل می‌توانند با داروهای فارموکولوژیک تداخل پیدا کنند. بیست درصد در استرالیایی‌ها داروهای مکمل و فارمولوژیک را همزمان استفاده میکنند که این ریسک ایجاد عوارض جانبی را بالا می‌برد. چرا که مواد فعال موجود در این داروها می‌توانند عوارض بسیار زیادی ایجاد کنند. مثالهای شناخته شده این نوع تداخلات دارویی شامل:
گل مینا، بابونه، کتگرک کوهی، می‌توانند روی آنزیمهای کبدی تاثیر گذاشته و اثرات داروهای فارموکولوژیک را کاهش دهند یا میزان عوارض جانبی را افزایش میدهند.
گل اشرفی و بابونه می‌توانند میزان خونریزی را در افرادی که داروهای ضد انعقاد مثل وارفارین مصرف میکنند، افزایش دهند.
علف چای به عنوان عامل محرک خونریزی، در خانمهایی که از قرصهای ضد بارداری خوراکی (ocp) استفاده میکنند، شناخته شده است.
اگر دچار عوارض جانبی یک دارو شدید، چه باید بکنید؟
یک یادداشت در مورد آنچه فکر میکنید جزء عوارض جانبی است، بنویسید.
فورا به پزشکتان مراجعه کنید.
اگر علائم شما به عنوان عارضه جانبی تشخیص داده شد، پزشک شما علاوه بر دستور قطع مصرف آن دارو، به شما در مورد عدم مصرف این دارو در آینده نیز هشدار خواهد داد.
داروی متفاوتی باید برای شما تجویز شود.
درمان حساسیت‌زدایی ممکن است در مواردی که هیچ داروی دیگری قابل جایگزینی نباشد، سودمند
توصیه‌هایی در مورد کاهش خطر عوارض جانبی
همه داروها را دقیقا مطابق نسخه دستور دارویی مصرف کنید. عوارض جانبی می‌توانند به دلیل استفاده ناصحیح از دارو به وجود آیند.
داروی تجویز شده برای تشخیص دیگری را مصرف نکنید.
اکثر داروهای تجویز شده یک بروشور در مورد اطلاعات لازم دارند که برای مصرف کننده موجود است. این بروشور شامل جزئیات اطلاعاتی به زبان ساده از جمله نحوه مصرف، عوارض جانبی و موارد احتیاط است که برای شما مفید میباشد.
از درمان خودسرانه بیماری خود توسط داروهای بدون نسخه اجتناب کنید. برای تشخیص بیماری و درمان، به پزشک مراجعه کنید یا حداقل از دکتر داروساز راهنمایی بخواهید.
در مورد همه داروهایی که همزمان مصرف میکنید، مانند داروهای تجویز شده قبلی یا داروهایی که خودتان استفاده میکنید وهمچنین داروهای مکمل به پزشک خود اطلاع دهید.
شما ممکن است بخواهید بازنگری سالانه همه داروهایی که مصرف میکنید داشته باشید. برای سالمندان، بازنگریهای فراوان لازم است چرا که هنگامی که سن بالا می‌رود، بیشتر مستعد ابتلا به اثرات جانبی داروها هستند.
داروها را در صورت پایان دوره انقضاء دور بریزید.
دکتر داروساز می‌تواند در مورد اثرات جانبی و تداخلات دارویی شما را راهنمایی کند.
شما ممکن است برای مصرف مقادیر مختلف دارو همزمان دچار اشتباه شوید. در مورد وسایل کمکی برای مصرف صحیح دارو وسایلی که در داروخانه موجود است، با دکتر داروساز مشورت کنید. این کار به شما کمک می کند مصرف قرصهایتان را منظم کنید.
برخی شرایط زندگی ممکن است با بهتر کردن شرایط زندگی مثل تعدیل و رژیم غذایی ورزش معمولی کنترل شود. در مورد این شرایط و این که آیا بهبود این عوامل باعث کاهش نیاز به دارو می‌شوند یا خیر از پزشک خود سوال کنید.
مواردی که باید به خاطر داشته باشید
عوارض ناخواسته یا جانبی می‌توانند در مورد همه داروها ایجاد شوند، اعم از داروهای تجویز شده توسط پزشک یا داروهایی که بدون نسخه تهیه می‌شوند، داروهای گیاهی، ویتامینها و داروهای مکمل.
مصرف داروهای مکمل و فارماکولوژیک همزمان شانس ایجاد عوارض جانبی را بالا می‌برد. چرا که مواد فعال این داروها می‌توانند عوارض پرسر و صدایی ایجاد کنند.
در مورد انواع داروهایی که مصرف میکنید شامل داروهای از قبل تجویز شده، داروهایی که خودتان مصرف میکنید و داروهای مکمل به پزشک خود اطلاع دهید. شما ممکن است نیازمند بازنگری سالانه داروهایی که مصرف میکنید، باشید.
بیماری و دارو
کشف داروهای جدید و مراحلی که از کشف تا عرضه آنها به بازار دارویی طی میشود، موضوع جالبی است. امروزه آگاهی دقیق از ساز و کار بیماریها برای دستیابی به داروهای جدید امری ضروری محسوب میشود. در واقع میتوان گفت که هر بیماری حاصل به هم خوردن نظم طبیعی یکی از چرخه‌های فعالیت بدن است، بنابراین با دانستن اینکه کدام چرخه بدن از نظم طبیعی خود خارج شده است، میتوان دارویی را به کار برد که دوباره آن را به حالت اولیه باز گرداند.
منبع کل مطالب من در این تاپیک : سایت رشد
منشاء داروها
بطور کلی داروها از نظر منشاء به سه گروه طبیعی، نیمه صناعی و صناعی تقسیم می‌شوند.
داروهای طبیعی
داروهای طبیعی داروهایی هستند که از منابع طبیعی به دست می‌آیند. اینگونه فرآورده‌ها یا به صورت خام مصرف می‌شوند، مثل عصاره گیاه آلوئه برای درمان بیماریهای پوستی یا جگر برای درمان بیماریهای شب کوری و یا شامل مواد شیمیایی خاصی هستند که از فرآورده خام طبیعی استخراج و سپس به عنوان دارو مصرف می‌شوند، مثل مورفین که از تریاک استخراج میشود و انسولین که از لوزالمعده گاو یا خوک به دست میآید. در مورد این گروه از داروها، برای کشف داروی جدید به سراغ طب سنتی کشورهای مختلف می‌روند. در طب سنتی، خواص گیاهان و فرآورده‌های مختلف جانوری شرح داده شده است. دانشمندان با روشهای علمی به بررسی آزمایشگاهی خواص ذکر شده در مواد خام می‌پردازند. این بررسیها ممکن است در شرایط خارج از بدن موجودات زنده (مثل بررسی اثرات ضد میکروبی در محیط های کشت) یا در شرایط داخل بدن (شامل بررسی اثر پس از کاربرد در جانوران آزمایشگاهی) انجام شوند. در صورتی که فرآورده خام، موثر تشخیص داده شود، به روشهای گوناگون ترکیبات مختلف موجود در آن را تفکیک و تخلیص میکنند و سپس می‌کوشند تا ساختار شیمیایی این ترکیبات خالص شده را (که به دست آوردن مقادیر ناچیزی از آنها اغلب مستلزم ساعتها کار طاقت فرساست) شناسایی کنند.
برای این کار از روشهای مختلف دستگاهی نظیر تهیه طیفهای تشدید مغناطیسی هسته (nmr)، طیف جرمی (ms)، طیف فرابنفش (uv) و فراسرخ (ir)، اثر بر نور قطبیده (چرخش نوری)، کروماتوگرافی با عملکرد بالا (hplc) و ... استفاده میشود. به این ترتیب با تلفیق مجموعه این مدارک که هر یک گوشه‌ای از اطلاعات ضروری را برای تعیین ساختار شیمیایی ماده فراهم می‌آورند و مقایسه آنها با ساختارهای شناخته شده، ساختار شیمیایی مواد مورد نظر را شناسایی میکنند. در مرحله بعد مجدد آزمونهای بررسی اثرات دارویی بر هر یک از ترکیبات خالص انجام می‌گیرد تا ترکیب موثر شناسایی و به عنوان ماده دارویی عرضه گردد.
داروهای نیمه صناعی
داروهای نیمه صناعی با ایجاد تغییرات شیمیایی بر داروهای طبیعی به دست می‌آیند. این تغییرات با هدف افزایش قدرت دارو، کاهش عوارض جانبی، بهبود خواص فیزیکی و شیمیایی و ... انجام می‌شوند. گاه داوری به دست آمده از منابع طبیعی دارای نقایصی است که با انجام تغییرات جزئی روی ساختار شیمیایی آن میتوان نقص موجود را برطرف کرد. مثلا پنی سیلین حاصل از قارچ پنی‌سیلیوم در اسید معده تخریب میشود و نمی‌توان آن را به صورت خوراکی مصرف کرد، ولی با انجام تغییراتی کوچک در گروههای جانبی هسته پنی‌سیلین، داروهای پادزی آموکسی‌سیلین، آمپی‌سیلین و پنی‌سیلین V بدست می‌آیند که نسبت به محیط اسیدی معده مقاومند و از راه خوراکی به مصرف می‌رسند.
برای دستیابی به داروهای جدید نیمه صناعی باید تغییراتی حساب شده و قاعده‌مند روی ساختار شیمیایی ماده طبیعی ایجاد کرد و سپس نتیجه این تغییرات را روی اثر دارو بررسی نمود. اینگونه مطالعات منجر به کشف "رابطه ساختمان و اثر" در یک ماده دارویی میشود. دارویی که از طبیعت به دست میآید، در بدن اثرات مختلفی دارد. برای مثال مورفین نمونه جالبی از این مطلب است. این دارو دارای اثرات ضد درد، تسکین دهنده سرفه ایجاد یبوست، اعتیادآوری و ... میباشد. محققان می‌کوشند تا با دستکاری در ساختار مورفین داروهایی تهیه کنند که هر یک از اثرات فوق را به تنهایی و بدون دارا بودن خاصیت اعتیاد آوری دارا باشند. در راستای این کوششها داروهای بوپرنورفین با اثر ضد درد عالی و اعتیادآوری اندک، دکسترومتورفان با اثر ضد سرفه و بدون اثر ضد درد و اعتیاد آوری و دیفنوکسیلات با اثر ضد اسهال، بدون اثر ضد سرفه و اعتیاد آوری خیلی جزئی ساخته شده‌اند.
داروهای صناعی
با پیشرفت علم شیمی ، به ویژه دانش شیمی آلی وپیدایش روشهای گوناگون سنتز مواد، هم اکنون میلیونها ترکیب شیمیایی ساخته شده وجود دارند و بدون اغراق همه روزه دهها ترکیب جدید دیگر نیز ساخته می‌شوند. از میان این ترکیبات بطور تصادفی یا آگاهانه، موادی که دارای اثرات درمانی هستند، انتخاب می‌شوند. این گونه داروها را که به طریقه شیمیایی سنترشده‌اند، داروهای صناعی می‌نامند. برای مثال دانشمندی به نام دوما که به مطالعه روی رنگها مشغول بود، متوجه شد که گروهی از موشهای آزمایشگاهی که به طور اتفاقی نوعی رنگ قرمز به نام پرونتوسیل را خورده بودند، در برابر عفونت مقاومت یافته‌اند. با بررسی بیشتر خاصیت ضد باکتریایی رنگ فوق مشخص گردید و بر اساس آن گروهی از داروهای ضد باکتری به نام سولفونامیدها ساخته و عرضه شدند که از آن میان میتوان به پادزیهای معروفی چون کوتریموکسازول و سولفاستامید اشاره کرد.
در گروه داروهای صناعی میتوان برای درمان یک بیماری، اثر تمامی مواد شیمیایی شناخته شده را روی آن بررسی کرد. ولی با توجه به تعداد بیماریها و کثرت فراوان مواد شیمیایی این کار عملا غیر ممکن است. بنابراین با توجه به اینکه اثر یک ماده ناشی از ساختار شیمیایی آن است (رابطه ساختمان و اثر)، محققان حدس می‌زنند که ممکن است گروههای خاصی از مواد شیمیایی روی یک بیماری خاص موثر باشد. لازم به ذکر است که این حدس با توجه دقیق به ساز و کار بیماری و ساختار شیمیایی مواد و غالبا با استفاده رایانه انجام می‌گیرد. به این ترتیب اثر مواد مورد نظر را در آزمایشگاه روی آن بیماری آزمایش میکنند. ممکن است این بررسیها به کشف ماده ای موثر بیانجامند و یا اصلا بی‌نتیجه باشند. برای مثال داروی Azt که تا حدودی بر ویروس مولد بیماری ایدز موثر بوده است، به این شیوه یافت شد. Azt مادهای بود که سالها قبل ساخته شده و کنار گذاشته شده بود تا اینکه در شمار ترکیبات مورد آزمایش روی ویروس ایدز انتخاب گردید و موثر بودن آن اثبات شد.
روش الگوبرداری از ساختمان بدن
راه دیگر کشف داروهای جدید، الگوبرداری از ساختمان بدن است. برای مثال هیستامین یکی از موادی است که بطور طبیعی در بدن ساخته میشود و در اندامهای مختلف کارهای مختلفی انجام میدهد. این ماده درپوست باعث خارش میشود، رگهای بینی و چشم را گشاد میکند، منجر به احتقان و عوارض ناشی از آن مثل آبریزش از بینی و سرخی چشم میگردد. در معده روی سلولهای کناری معده اثر کرده و تحریک ترشح اسید را باعث میشود. هیستامین در هر یک از این اندامها گیرنده مخصوص به خود را دارد که از این میان گیرنده‌های موجود در رگها و پوست (گیرنده‌های H1) با هم مشابهند و با گیرنده‌های موجود در جدار معده (گیرنده‌های H2) متفاوت میباشند. دانشمندان با در نظر گرفتن ساختار مولکولی هیستامین دو گونه از داروهای آنتی‌هیستامینی را طراحی کرده‌اند.
اینگونه داروها با اشغال گیرنده‌های هیستامینی به طور اختصاصی باعث مهار آنها و جلوگیری از تحریک می‌شوند. گروه اول داروهای آنتی‌هیستامینی هستند که در مواردی نظیر سرماخوردگی همراه با آبریزش بینی و یا خارش بکار می‌روند و اثری روی معده ندارند، از جمله داروهایی نظیر کلرافنیرامین، پرومتازین، هیدروکسی‌زین، پیریلامین و غیره. گروه دوم آنتی‌هیستامینهایی هستند که گیرنده‌های هیستامینی معده را مهار میکنند و به دنبال آن باعث مهار ترشح اسید می‌شوند. این گروه در درمان زخمهای معده و اثنی‌عشر مورد استفاده قرار می‌گیرند مثل سایمتیدین ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] C%D8%AF%DB%8C%D9%86)، رانیتیدین، فاموتیدین ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] C%D8%AF%DB%8C%D9%86) و غیره. کشف اثرات درمانی یک ترکیب شیمیایی، تازه آغاز راهی ست که ممکن است سالیان سال به طول بیانجامد.
مراحل بررسی ایمنی دارو
نکته در اینجاست که یک ماده دارویی همانطور که اثرات درمانی از خود نشان میدهد، ممکن است دارای اثرات مخرب و سمی دیگری نیز باشد. برای اطمینان از ایمنی کاربرد دارو در انسان ترکیبات شناسایی شده، باید از 4 مرحله آزمون و بررسی، با موفقیت بگذرند:
مرحله اول
آزمون بی‌خطر بودن و سمیت دارو قبل از کاربرد بالینی آن است. در این مرحله که 2 تا 3 سال به طول می‌انجامد اثرات دارو روی جانوران مختلف و جنینی جانوران باردار بررسی میشود. امروزه سعی میشود از شیوه‌های کشت بافتی و نمونه‌سازی رایانه‌ای برای کاهش کاربرد جانوران آزمایشگاهی در این مرحله استفاده شود، .ولی ارزش پیش‌بینی کننده این روشها هنوز بسیار محدود است. آزمون سمیت پیش بالینی به ازای هر داروی موفق عرضه شده به بازار به طور متوسط حدود 41 میلیون دلار خرج بر می‌دارد و ممکن است تحلیل اطلاعات به دست آمده تا 5 سال زمان ببرد. اگر ماده دارویی در حیوانات و جنین آنها اثر سوئی نشان ندهد، وارد مرحله بعدی میشود.
مرحله دوم
مرحله ارزیابی دارو در انسان است که طی آن سرنوشت دارو در بدن افراد سالم داوطلب و اثر بدن بر دارو (فارماکوکینتیک) مورد بررسی قرار می‌گیرد. این مرحله نیز ممکن است حدود 2 سال به طور بیانجامد و معمولا به سبب وجود قوانین سخت در مورد آزمون داروهای جدید روی انسان در کشورهای پیشرفته، با دشواریهای خاصی مواجه است. اگر دارو در این مرحله نیز با مشکل خاصی مواجه نشود، به مرحله سوم راه می‌یابد.
مرحله سوم
این مرحله که 3 تا 5 سال به طول می‌انجامد، دارو به تعداد معدودی از بیماران داده میشود تا اثرات آن روی بیماری در انسان مشخص شود. در صورتی که دارو در این مرحله نیز نتایج مطلوبی به دست دهد، مجوز ورود به بازار را دریافت خواهد کرد و در سطح وسیع عرضه میشود. از این پس دارو در بوته آزمون چهارم یا مرحله پس از فروش قرار می‌گیرد.
مرحله چهارم
در این مرحله عکس‌العمل نژادها و گروههای مختلف جمعیتی در برابر دارو مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و متخصصان پزشکی در سراسر دنیا در صورت مشاهده هر گونه عارضه‌ای آن را به سازمان بهداشت جهانی گزارش میدهند. در صورت مضر تشخیص داده شدن دارو، بسرعت آن را از سطح بازار دارویی جمع‌آوری میکنند. بر این اساس همه ساله از بین ترکیبات مختلفی که دارای اثرات درمانی میباشند، در هر مرحله تعداد زیادی از انها به دلایل مختلف از گردونه پژوهش خارج می‌شوند و از ادامه مرحله بعدی تحقیق باز می‌مانند. همچنین داروهای بسیاری با مشخص شدن اثرات سوء آنها، پس از توزیع وسیع از فهرست داروهای رایج حذف می‌شوند و داروهای متعددی نیز همواره در شرف حذف هستند، برای مثال میتوان به داروی دی‌پیرون یا نوارلژین اشاره کرد که به دلیل عوارض خونی شدید، امروزه دیگر کاربردی ندارد.
به این ترتیب تخمین زده میشود که برای عرضه هر داروی جدید به بازار حدود پنج تا ده هزار مولکول جدید ساخته و بررسی می‌شوند و هزینه‌ای بالغ بر 240 میلیون دلار صرف میگردد.
عوارض جانبی و اثرات ناخواسته داروها
با وجود مراحل متعدد و موشکافانه بررسی ایمنی کاربرد مواد دارویی و قوانین سخت دریافت مجوز برای تولید و توزیع گسترده، داروها عاری از اثرات ناخواسته نیستند. برخی از این عوارض که خطرات کمتری دارند ناشی از گسترش و تشدید اثرات شناخته شده دارو میباشند و قابل پیش‌بینی هستند، ولی گروه دیگر ممکن است تا زمانی که دارو به طور گسترده و به مدت طولانی وارد بازار دارویی نگردیده است، شناسایی نشوند. این گروه از اثرات خطرناکترند و بنابراین آگاهی از آنها برای پزشک اهمیت دارد. برخی از واکنشهای این گروه جنبه آلرژیک (حساسیت‌زا) دارند و برخی دیگر نیز که به واکنش ایدیوسنکراتیک موسومند، دارای ریشه‌های وراثتی میباشند.
ایدیوسنکرازی در اصطلاح به هر گونه واکنش پذیری غیر عادی با منشا ژنتیکی نسبت به عوامل شیمیایی اطلاق میشود. این واکنشها ممکن است به صورت حساسیتهای بسیار شدید و گاه مرگبار نسبت به دوزهای اندکی از یک دارو و یا عدم پاسخدهی حتی نسبت به دوزهای بسیار بالای دارو آشکار شوند. برای مثال حدود 10 درصد از مردان سیاهپوست بر اثر نقص ژنتیکی آنزیمی به نام گلوکز 6- فسفات دهیدروژناز (g6pd) با دریافت داروی پریماکین دچار نابودی شدید گلبولهای قرمز و کم خونی خطرناک حاصل از آن می‌شوند. در مقابل گروهی از افراد به دلیل اختلاف ژنتیکی گیرنده‌های دارویی خود، نسبت به عملکرد ضد انعقادی داروی وارفارین مقاومت دارند.
mehraria
18-08-2007, 11:36
جمفيبروزيل GEMFIBROZIL
در مورد این دارو
جمفيبروزيل دارويي است كه براي پايين آوردن كلسترول ليپوپروتئين كم‌چگال (LDL) وتري‌گلسيريدها و افزايش سطح ليپوپروتئين پرچگال (LDL) درخون استفاده ميشود. بنابراين جمفيبروزيل دارويي است كه به جلوگيري از بيماري عروقي كرونري كمك ميكند. اين دارو بالا بودن سطح كلسترول خون را درمان نمي‌كند، بلكه فقط شرايط را كنترل ميكند. براي افزايش تأثير اين دارو بايد از دستورات پزشكتان مبني‌بر كاهش دريافت اسيدهاي چرب اشباع و كلسترول از طريق غذاها، پرداختن به ورزش به مقدار كافي، كاهش وزن تا رسيدن به وزن مطلوب و ترك سيگار (اگر سيگاري هستيد) پيروي كنيد.
چگونگی مصرف
جمفيبروزيل بايد روزي 2 بار، 30 دقيقه پيش از صبحانه و شام خورده شود. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه آن را به ياد آورديد، مصرفش كنيد. مگر اينكه تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده باشد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر يك از علايم زير مصرف جمفيبروزيل را قطع كرده، با پزشكتان مشورت كنيد: شكم درد شديد همراه با تهوع و استفراغ (سنگ كيسه صفرا)؛ درد عضلاني يا خستگي غيرعادي؛ سرفه؛ تب يا لرز؛ يا كمردرد. علايم زير ممكن است رخ دهند ولي فقط اگر مشكل‌ساز شوند بايد به اطلاع پزشك برسند: اسهال، نفخ، يبوست، سوزش سردل، تهوع، سرگيجه، سردرد يا بثورات جلدي
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف جمفيبروزيل، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به جمفيبروزيل
بارداري يا شيردهي
در حال مصرف داروهاي ديگر، به ويژه لووستاتين يا ضد انعقادهاي خوراكي (وارفارين)
سابقه يا ابتلا به مشكلات كيسه صفرا، سنگ كيسه صفرا، يا بيماريهاي كليوي يا كبدي
در هنگام مصرف جمفيبروزيل توصیه میشود
به طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد. اگر ظرف 3 ماه درمان با اين دارو پاسخي مشاهده نشود، پزشك معمولاً دارو را قطع ميكند.
از دستورات تغذيه‌اي و ديگر توصيه‌هاي پزشكتان پيروي كنيد.
پيش از هرگونه جراحي، و نيز كارهاي دندانپزشكي ساير پزشكان را از اينكه اين دارو را مصرف مي‌كنيد مطلع سازيد.
جمفيبروزيل را دور از دسترس كودكان و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط جمفيبروزيل فاسد ميشود).
جمفيبروزيل تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان توالت دور بريزيد.
در هنگام مصرف جمفيبروزيل نباید
نبايد پيش از مشورت با پزشكتان دارو را قطع كنيد. در صورت قطع دارو چربي‌هاي خونتان ممكن است به شدت افزايش يابند
mehraria
18-08-2007, 11:41
داكسي‌سايكلين DOXYCYCLIN
در مورد این دارو
داكسي‌سايكلين يك داروي ضد باكتريايي رايج ميباشد كه بر درمان عفونتهاي گوناگون از قبيل آكنه (جوش)، عفونت گوش مياني، ساير عفونتهاي پوست و بافت نرم، برونشيت، سينوزيت، سينه پهلو (پنوموني)، عفونتهاي دستگاه ادراري، و نيز عفونتهاي كلاميديايي، سيفليس، و گنوره‌اي استفاده ميشود.
چگونگی مصرف
داكسي‌سايكلين را ميتوان با شكم خالي (يك ساعت قبل يا 2 ساعت پس از غذا)، يا با غذا مصرف كرد؛ دارو بايد با يك ليوان پر از آب و در حالت غيردرازكش خورده شود تا معده را ناراحت نكند. اگر معده ناراحت شود، دارو را بايد با غذا مصرف كرد. بهرحال، داكسي‌سايكلين نبايد ظرف 3-1 ساعت از مصرف داروهاي ديگر خورده شود. اگر نوع سوسپانسيون آن را مصرف مي‌كنيد، شيشه دارو را پيش از مصرف به خوبي تكان دهيد. از پيمانه مدرج داخل جعبه دارو براي اندازه‌گيري مقدار دارو استفاده كنيد. كپسول‌هاي ديررهش بايد يكجا بلعيد و شكستن، خردكردن يا جويدن آنها ممنوع است. بهتراست داكسي سايكلين طي شبانه روز در نوبت‌هاي با فواصل يكسان مصرف شود تا سطح خوني آن ثابت باقي بماند. براي مثال، اگر قرار است دارو را روزي 2 بار مصرف كنيد، بايد هر 12 ساعت مصرف شود (مثلاً 6 صبح و 6 شب يا 7 صبح و 7 شب). اگر اين بار برنامه كاري يا خواب شما تداخل ميكند، از پزشكتان بخواهيد در تعيين يك برنامه مناسبتر به شما كمك كند. دارو بايد سر وقت و به طور كامل مصرف شود، حتي اگر احساس بهبودي داريد. چنانچه پيش از اتمام دارو، مصرف آن را قطع كنيد علايمتان ممكن است عود كند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجرديكه ياد آوريد مصرفش كنيد. البته اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است. نوبت فراموش شده را رها كرده به برنامه دارويي معمولتان باز گرديد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر يك از علايم زير با پزشكتان تماس بگيريد: افزايش حساسيت به نور؛ تكرار ادرار؛ تشنگي شديد؛ خستگي غير عادي؛ درد شكمي؛ تهوع و استفراغ؛ زردي چشمها و پوست؛ سردرد؛ تغييرات بينايي؛ برجسته شدن ملاج‌ها در شيرخواران. علايم ديگري نيز ممكن است روي‌دهند ولي فقط در صورتي كه مشكل‌ساز شوند نياز است با پزشك در ميان گذاشته شوند: سرگيجه، عدم تعادل، سياهي‌رفتن چشم؛ دل‌پيچه؛ اسهال، يا تهوع و استفراغ؛ افزايش حساسيت به نور آفتاب، رشد بيش از حد قارچي (خارش مناطق تناسلي يا مقعد و انتهاي روده، زخم‌هاي دهاني يا روي زبان).
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف ديلتيازم، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به‌داكسي‌سايكلين، تتراسايكلين‌هاي ديگر، يا داروهاي بي‌حس موضعي مثل ليدوكائين
بارداري يا شيردهي (تجويز داكسي‌سايكلين براي كودكان زير 8 سال ممنوع است).
در حال مصرف داروهاي ديگر به ويژه آنتي‌اسيدها، مكمل‌هاي كلسيم، مكمل‌هاي آهن، داروهاي حاوي منيزيم، كلستيرامين يا كلستيپول يا قرصهاي ضدبارداري.
ابتلا به يا سابقه ديابت بي‌مزه يا بيماريهاي كليوي يا كبدي.
در هنگام مصرف داكسي‌سايكلين توصیه میشود
حتي در صورت احساس بهبودي، دارو تا انتها مصرف كنيد تا عفونتتان درمان شده، از عود جلوگيري شود.
روزي 8 ليوان آب بنوشيد، مگر اينكه پزشكتان دستور ديگري داده باشد.
از نور خورشيد بين ساعت 10 صبح تا 3 بعد از ظهر و از لامپ‌هاي آفتاي و وسايل برنزه كننده اجتناب كنيد. مناطق در معرض نور را با كرمهاي ضدآفتاب با قدرت محافظت‌كنندگي (SPF) حداقل 15 بپوشانيد.
اگر قرص ضدبارداري مصرف مي‌كنيد، درحين استفاده از داكسي سايكلين يك روش جلوگيري ديگر را به تنهايي يا در كنار قرص ضدبارداري بكارگيريد.
اگر ظرف 3 روز درمان با داكسي‌سايكلين احساس بهبودي نداشتيد با پزشكان مشورت كنيد.
داكسي‌سايكلين را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم يا حرارت مرطوب نگهداري كنيد (داكسي‌سايكلين در اين شرايط فاسد ميشود).
داكسي‌سايكلين تاريخ مصرف گذشته را دور بريزيد. اين دارو وقتي فاسد شود سمي ميشود.
در هنگام مصرف داكسي‌سايكلين نباید
شير، محصولات لبني، آنتي‌اسيد، مكمل كلسيمي، مكمل آهن يا ملين‌هاي حاوي منيزيم مصرف‌كنيد. اين مواد غذايي يا داروها را حداقل 2 ساعت قبل يا 2 ساعت بعد از مصرف داكسي‌سايكلين استفاده كنيد.
تا پيش از مشخص‌شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگي كنيد يا بخواهيد كاري انجام دهيد كه نياز به هوشياري كامل دارد.
دارو را پيش از اتمام آن قطع كنيد، مگر به دستور پزشك.
mehraria
18-08-2007, 11:49
ديازپام DIAZEPAM
در مورد این دارو
ديازپام براي تسكين اضطراب، اختلالات خواب، و اختلالات هراس تجويز ميشود. اين دارو همچنين به‌عنوان ضد تشنج و شل‌كننده ماهيچه اسكلتي استفاده ميشود.
چگونگی مصرف
ديازپام بسته به شرايط متفاوت و در افراد متفاوت با مقادير متفاوتي تجويز ميشود. هيچگاه بيشتر يا كمتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. شكل‌هاي مايع ديازپام را ميتوان با غذاهاي مايع يا نيمه جامد مثل پوره مخلوط كرده نگذاريد ديازپام مايع يخ بزند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي مصرف دارو رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده به برنامه دارويي منظمتان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هريك از علايم نادر ولي جدي زير، مصرف ديازپام را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: افت قواي ذهني؛ خوابآلودگي شديد؛ تكلم نامفهوم؛ ضربان قلب كند؛ تنگي‌نفس؛ عدم تعادل؛ بثورات جلدي؛ گلودرد؛ تب؛ لرز؛ كبودي يا خونريزي غيرعادي؛ زخم‌هاي دهاني؛ زردي پوست يا چشمان؛ از دست رفتن حافظه؛ بيخوابي؛ اضطراب؛ يا تحريك‌پذيري. ديازپام ميتواند اعتيادآور باشد، و علايم ترك دارو ممكن است در صورت قطع ناگهاني آن روي دهد؛ علايم ترك دارو عبارتند از: گيجي، افت قواي ذهني، دردهاي شكمي، افزايش تعريق، تهوع، استفراغ، حساسيت به نور و صدا، يا احساس سوزن‌سوزن شدن يا گزگز. اگر مي‌خواهيد مصرف ديازپام را قطع كنيد با پزشكتان تماس بگيريد تا شايد اين كار تدريجي انجام گيرد. علايم زير ممكن است مشاهده شوند اما فقط در صورتي كه مشكل‌ساز شوند نياز به گزارش دارند: سرگيجه، خوابآلودگي، خشكي دهان، سردرد، تهوع، يبوست، اسهال، ضربان قلب سريع و شديد، يا لرزش.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف ديازپام، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به ديازپام، بنزوديازپين‌هاي ديگر، يا هرگونه ماده غذايي، رنگ‌هاي خوراكي، يا نگهدارندهها.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه الكل، آرامبخش‌ها، داروهاي ضدافسردگي، يا داروهاي ضدتشنج.
سابقه اعتياد به الكل يا مواد مخدر، گلوكوم (افزايش فشار داخل چشم)، مياستني‌گراويس، بيماري انسدادي ريوي مزمن شديد، يا آمفيزم يا ابتلا به اين موارد.
در هنگام مصرف ديازپام توصیه میشود
به پزشكتان به‌طور منظم مراجعه كنيد تا بهبود شما را زير نظر داشته باشد.
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو در رانندگي و كار با وسايل خطرناك احتياط كنيد. برخي افراد با مصرف اين دارو دچار خوابآلودگي و افت سطح هوشياري ميشوند.
در صورت شك به مصرف بيش از حد دارو، بلافاصله تقاضاي كمك پزشكي كنيد.
اگر در هنگام مصرف ديازپام دچار افكار يا احساسات عجيب شديد با پزشكتان مشورت كنيد.
يك برگه شناسايي پزشكي به همراه داشته باشيد كه نشان دهد ديازپام مصرف مي‌كنيد.
ديازپام را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم و حرارت مرطوب نگه داريد (در اين شرايط ديازپام فاسد ميشود).
ديازپام تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
در هنگام مصرف ديازپام نباید
داروهاي آرامبخش ديگري مصرف كنيد.
الكل بنوشيد.
ديازپام را به‌عنوان قرص خواب مصرف كنيد، مگر اينكه برنامه شما اجازه دهد 8-7 ساعت خواب داشته باشيد؛ در غير اين صورت ممكن است تا بي‌اثر شدن دارو خواب‌آلوده باشيد و فراموشكار شويد.
mehraria
19-08-2007, 13:51
ديفن‌هيدرامين DIPHENHYDRAMINE
ديفن‌هيدارمين از داروهاي بدون نياز به نسخه است كه به‌عنوان آنتي‌هيستامين هم مورد تجويز قرار مي‌گيرد. اين دارو يك آنتي‌هيستامين است كه براي درمان يا پيشگيري مواردي نظير علايم ناشي از حساسيت‌ها (آبريزش بيني، سرفه، خارش و قرمزي چشم، خارش بدن)، سرماخوردگي‌ها (عطسه، آبريزش بيني، سرفه)، پاركينسونيسم (لرزش، حركات غيرارادي)، بيماري حركت، سرگيجه، تهوع يا استفراغ، و بيخوابي تجويز ميشود. ديفن‌هيدرامين همچنين يكي از تركيبات داروهاي گوناگوني است كه براي تسكين سرفه و سرماخوردگي در هنگام مصرف ميشوند. نام تجاري ديفن‌هيدارمين بنادريل است.
چگونگی مصرف
ديفن‌هيدارمين را ميتوان با غذا، آب يا شير مصرف كرد تا معده را ناراحت نكند. اگر براي پيشگيري از بيماري حركت اين دارو را مصرف مي‌كنيد، دارو را حداقل 30 دقيقه (ترجيحاً 2-1 ساعت) پيش از شروع سفر مصرف كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه به ياد آورديد، مصرفش كنيد. البته اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. از دو برابر كردن مقدار دارو بپرهيزيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هريك از علايم زير با پزشكتان تماس بگيريد: گلودرد و تبي كه با بيماري‌اي كه به‌خاطرش ديفن‌هيدارمين مصرف مي‌كنيد بي‌ارتباط باشد؛ كبودي يا خونريزي غيرطبيعي؛ خستگي يا ضعف شديد؛ خشكي شديد دهان، بيني يا گلو؛ كاهش مهارتهاي حركتي يا مشكل در حفظ تعادل؛ تاري ديد؛ ادرار كردن مشكل يا دردناك؛ برافروختگي يا قرمزي صورت؛ كابوس؛ توهمات (ديدن، شنيدن، يا حس كردن چيزي كه وجود ندارد)؛ يا تشنج. كودكان و افراد مسن ممكن است با مصرف اين دارو دچار سراسيمگي، بي‌قراري، و هيجان شوند؛ در اين صورت پزشكتان را مطلع سازيد
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف ديفن‌هيدرامين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به هر نوع ماده غذايي، نگهدارندهها، رنگ‌هاي خوراكي، يا داروهاي ديگر (به ويژه آنتي‌هيستامين‌ها). بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه داروهاي آرامبخش، خواب، تشنج، مسكن‌ها، شل‌كننده‌هاي عضلاني، يا داروهاي دل‌پيچه (داروهاي آنتي‌كولينرژيك).
ابتلا يا سابق بزرگي پروستات، مشكل در ادرار كردن، انسداد گردن مثانه، گلوكوم زاويه بسته.
در هنگام مصرف ديفن‌هيدرامين توصیه میشود
از مصرف الكل، داروهاي خواب، يا آرامبخش‌ها بپرهيزيد؛ اين داروها اثرات تخديري ديفن‌هيدارمين را افزايش ميدهند.
انتظار خوابآلودگي را داشته باشيد.
پيش از اقدام به رانندگي يا كار با وسايل خطرناك از واكنش بدنتان نسبت به اين دارو مطمئن شويد. ديفن‌هيدارمين ممكن است روي سطح هوشياري شما تأثير بگذارد.
براي رفع خشكي دهان آدامس بجويد يا آب‌نبات بمكيد. اگر خشكي دهان بيش از 2 هفته ادامه يافت با پزشكتان مشورت كنيد.
ديفن‌هيدارمين را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط ديفن‌هيدارمين فاسد ميشود). از منجمد كردن شكل شربت اين دارو بپرهيزيد.
اگر ظرف 3 روز از مصرف دارو احساس بهبودي نداشتيد، با پزشكتان مشورت كنيد.
در هنگام مصرف ديفن‌هيدرامين نباید
دارو را پس از تاريخ انقضايش مصرف كنيد
mehraria
19-08-2007, 13:55
ديكلوفناك DICLOFENAC
در مورد این دارو
ديكلوفناك يك داروي ضد التهابي غير استروئيدي رايج است. اين دارو براي تسكين درد و كاهش التهاب آرتريت روماتوئيد و استئوآرتريت (آرتروز) در بالغين تجويز ميشود. قرصهاي سريع رهش آن براي كاهش درد سردردهاي عروقي، مشكلات قاعدگي، و حمله‌هاي حاد و نقرس و ديگر مشكلات التهابي غير روماتوئيد مصرف ميشود.
چگونگی مصرف
قرصهاي ديكلوفناك را بايد با غذا و يك ليوان پر از آب مصرف كرد. پس از خوردن ديلكوفناك، براي جلوگيري از تحريك و آزار مري تا 15 تا 30 دقيقه نبايد دراز كشيد. قرصهاي طولاني رهش ديكلوفناك بايد درست بلعيده شوند و خردكردن، شكستن يا جويدن آنها صحيح نمي‌باشد. اگر روزي يك قرص ديلكوفناك مصرف مي‌كنيد، و يك نوبت را فرموش كرده‌ايد، در صورتي كه بيش از 8 ساعت تا نوبت بعدي زمان داريد مي‌توانيد نوبت فراموش شده را مصرف كنيد. در غيراينصورت نوبت فراموش شده را حذف كنيد و به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. اگر روزي چند نوبت ديلكوفناك مصرف مي‌كنيد، نوبت فراموش شده را مي‌توانيد بلافاصله پس از به يادآوردنش مصرف كنيد. البته اگر تقريباً موقغ نوبت بعدي فرا رسيده باشد، نوبت فراموش شده را رها كنيد و برنامه دارويي عاديتان را از پي بگيريد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد
هشدارها و عوارض جانبی
درصورت بروز هريك از علايم زير مصرف ديلكوفناك را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: خستگي يا خوابآلودگي شديد؛ سياهي رفتن چشم؛ گيجي؛ افسردگي؛ سوزش سردل يا سوءهاضمه؛ بياشتهايي؛ تهوع يا استفراغ؛ مدفوع سياه، قيري يا خوني؛ اسهال؛ علايم شبه آنفلوآنزا (لرز، تب، دردهاي عضلاني)، به ويژه اگر درست قبل از يا همراه بثورات جلدي رخ دهند؛ تنگي نفس يا اشكال در تنفس؛ سرفه؛ كمردرد؛ ادرار كدر، خوني يا صورتي؛ تورم صورت يا پاها يا اندام تحتاني؛ افزايش وزن؛ سردرد شديد، سفتي گردن و كمر؛ كبودي يا خونريزي غيرعادي؛ بثورات جلدي، خارش، كهير، يا ضايعات تاولي؛ زردي چشمها يا پوست؛ صداي زنگ در گوش؛ تاري ديد؛ زخم‌هاي دهاني؛ يا تب يا گلودردي كه پيش از درمان وجود نداشته و ناشي از مشكلي كه به خاطرش ديكلوفناك مصرف مي‌كنيد نباشد. افراد مسن‌تر بيشتر در معرض خطر مشكلات گوارشي و خونريزي هستند. يك پاسخ حساسيتي نادر به ديكلوفناك آنافيلاكسي است،كه به توجه و مراقبت فوري پزشكي نياز دارد. آنافيلاكسي سريع پيشرفت ميكند. بلافاصله پس از بروز تورم لب‌ها و اطراف چشم، كهير يا بروز تورم‌هاي پوستي، ضربان قلب تند، يا خس‌خس سينه يا مشكل در تنفس مصرف ديكلوفناك را قطع‌كرده با يك مركز خدمات اظطراري پزشكي تماس بگيريد. علايم ديگري نيز ممكن است رخ دهد ولي فقط در صورتي كه مشكل‌ساز شوند بايد با پزشك درميان گذاشته شوند؛ اين علايم عبارتند از: اضطراب، تشويش؛ سرگيجه، سياهي‌رفتن چشم؛ سردرد خفيف، مشكل در به خواب‌رفتن، خشكي دهان، دل پيچه خفيف، نفخ و توليد گاز بيش از حد، يا اسهال يا يبوست.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف ديكلوفناك، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به آسپرين يا ديگر داروهاي ضدالتهابي غير استروئيدي
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر؛ به ويژه ديگر داروهاي ضدالتهابي غير استروئيدي (مثل ناپروكسن)، آسپرين، ضدانعقادها (رقيق كننده‌هاي خون، نظير وارفارين)، آنتي بيوتيك‌ها (سفالوسپورين‌ها)، آسپرين، ضد انعقادها (رقيق كننده‌هاي خون، نظير وارفارين)، آنتي‌بيوتيك‌ها (سفالوسپورين هال)، داروهاي ضدسرطان (متوتركسات، پليكامايسين)، سيكلوسپورين، ليتيوم، پروبنسيد (يك داروي نقرس)، تريامترن (يك داروي مدر)، و والپروئيك اسيد يا ديوالپروئكس.
مصرف سه قوطي يا بيشتر مشروبات الكلي در روز
ابتلا به يا سابقه پوليپ‌هاي بيني مرتبط با آسپيرين؛ زخم يا التهاب در دستگاه گوارش؛ پرفشاري خون، هموفيلي يا ديگر مشكلات خونريزي‌دهنده؛ نارسايي مغز استخوان؛ زخم‌هاي دهاني؛ يا بيماريهاي كبدي يا كليوي
در هنگام مصرف ديكلوفناك توصیه میشود
برچسب روي دارو را مطالعه كرده از دستوراتش پيروي كنيد.
برچسب ساير داروهاي مجاز بدون نسخه را بخوانيد تا مطمئن شويد حاوي داروهاي ضدالتهابي غير استروئيدي (مثل آسپرين يا ايبوپروفن) يا داروهايي كه با ديكلوفناك تداخل ايجاد ميكنند نباشد.
به طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد.
پيش از انجام هرگونه عمل جراحي يا كارهاي دندانپزشكي، ديگر پزشكان را از اينكه ديكلوفناك مصرف مي‌كنيد مطلع سازيد.
در صورت بروز خشكي دهان از آدامس‌ها و آب نبات‌هاي بدون قند و نوشيدن آب براي كاهش آن استفاده كنيد.
اگر حساسيت به نور داريد از آفتاب ساعت 10 صبح تا 3 بعد از ظهر اجتناب كنيد و مناطق در معرض نور آفتاب را با كرمهاي ضد آفتاب با قدرت محافظتي حداقل (SPF 15) بپوشانيد.
ديكلوفناك را دور از دسترس كودكان، دور از گرما، نور مستقيم يا حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط ديكلوفناك فاسد ميشود)
ديكلوفناك تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد
در هنگام مصرف ديكلوفناك نباید
.مشروبات الكلي بنوشيد. زيرا احتمال آسيب به معده بيشتر خواهد شد.
تا مشخص‌شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگي يا در فعاليتهاي خطرناك شركت كنيد. اين دارو در برخي از افراد موجب گيجي، سرگيجه، يا خوابآلودگي ميشود
-=-=-=-=-=-=-=-=-
سایت سلامتیران
mehraria
20-08-2007, 12:46
ديگوكسين DIGOXIN
در مورد این دارو
ديگوكسين براي افزايش قدرت قلب به عنوان تلمبه تجويز مي‌شوداين دارو با بهبود تعداد ضربان قلب و ضرباهنگ آن چنين تأثير مي‌گذارد. در نتيجه، گردش خون بهبود يافته و علايم ناشي از وضعيت بد كاركرد قلب مثل تنگي نفس و تورم دستها و پاها كاهش مييابد
چگونگی مصرف
ديگوكسين معمولاً روزي يك بار تجويز مي‌شودمهم است كه دارو هر روز در ساعت يكساني مصرف شود معمولاً بهتر است كه صبح‌ها ناشتا خورده شود تا كمتر فراموش شود. البته اگر عادت داريد براي صبحانه غلات برشته بخوريد، مراقب باشيد ديگوكسين را حداقل يك ساعت قبل يا 2 ساعت بعد از صبحانه مصرف كنيد. (سبوس موجود در اين غلات به ديگوكسين متصل شده از جذب آن جلوگيري ميكند). هر روز پيش از مصرف ديگوكسين، نبضتان را به يك دقيقه بشماريد. اگر اين كار را بلد نيستيد از يك پزشك يا پرستار بخواهيدآن را براي شما بياموزد. اگر نبضتان 60 دقيقه يا كمتر بود، پيش از مصرف داروي آن روز، با پزشكتان مشورت كنيد، اگر ديگوكسين مايع مصرف مي‌كنيد فقط از قطره چكان مخصوصي كه در جعبه دارو موجود است براي اندازه‌گيري مقدار موردنظر استفاده كنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، اگر ظرف 4 ساعت به ياد آوريد مصرفش كنيد. در غيراينصورت نوبت فراموش شده را رها كرده به برنامه دارويي معمولتان باز گرديد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد. اگر به هر دليل دارو را براي دو يا چند نوبت متوالي مصرف نكرده‌ايد پيش از آغاز مجدد دارو با پزشكان مشورت كنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
درصورت بروز هريك از نشانه‌هاي زير مصرف ديگوكسين را قطع كرده، و با پزشكتان تماس بگيريد: بي اشتهايي، اسهال، تهوع، استفراغ، گيجي، تاري ديد (مشاهده يك هاله زرد متمايل به سبز اطراف چراغ‌ها)، تورم دستها و پاها، تنگي نفس، افزايش وزن ناگهاني 1/5 كيلوگرم، در 24 ساعت)، تپش قلب (احساس تكان خوردن شديد قلب در قفسه سينه)، يا نبض زير 60 در دقيقه.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف ديگوكسين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به ديگوكسين
باداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر؛ به ويژه ديگر داروهاي ديجيتاليس يا داروهاي قلبي ديگر. (آميودارون، مسدودكننده‌هاي كانال كلسيمي، پروپافنون، كينيدين)؛ داروهاي پرفشاري خون (مسدودكننده‌هاي كانال كلسيمي)؛ مهاركنندههاي اشتها (قرصهاي كاهش وزن، آمفتامين‌ها)؛ داروهاي آسم، سرفه، سرماخوردگي، و سينوزيت؛ داروهاي كاهش كلسترول خون (كلستيرامين، كلستيپول)؛ داروهاي مدر و داروهايي كه موجب دفع پتاسيم از بدن ميشوند؛ و داروهاي حاوي پتاسيم سابقه يا ابتلا به بيماريهاي كليوي
در هنگام مصرف ديگوكسين توصیه میشود
به طور مستقيم به پزشكان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
يك برگه شناسايي پزشكي همراه داشته باشيد كه نشان دهد ديگوكسين مصرف مي‌كنيد.
ديگوكسين را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط ديگوكسين فاسد ميشود).
ديگوكسين تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
قرصهاي 25% ميليگرم ديگوكسين كوچك و سفيد بوده، شبيه برخي قرصهاي مدر ميباشند. مراقب باشيد آنها را با هم اشتباه نكنيد. بهتر است هيچگاه قرصهاي مختلف را داخل يك ظرف مخلوط نكنيد.
در هنگام مصرف ديگوكسين نباید
شكل دارو، مثلاً قرص و كپسول، را تغيير دهيد. زيرا اگرچه تعداد دارو يكسان باشد، اشكال مختلف دارويي به مقادير متفاوتي جذب ميشوند.
اگر در حال مصرف يك داروي مدر دفع كننده پتاسيم از بدن هستيد، مكمل پتاسيم خود را حذف كنيد. اگر بدنتان پتاسيم كافي نداشته باشد، ممكن است مسموميت با ديگوكسين رخ دهد. اگر نمي‌توانيد مكمل پتاسيمي مصرف كنيد از پزشكان بخواهيد نوع ديگري از دارو را به شما تجويز كند.
mehraria
20-08-2007, 12:54
ديلتيازم DILTIAZEM
در مورد این دارو
ديلتيازم در موارد بسياري تجويز ميشود، مثل كاهش فشارخون در پرفشاري خون؛ تسكين درد قلبي در قفسه سينه (آنژين صدري)؛ و ضريان قلب نامنظم و لرزش دست. پزشكان ممكن است در شرايط ديگري نيز ديلتيازم تجويز كنند. اين دارو از طريق مسدودكردن ورود كلسيم به داخل سلولها عمل ميكند؛ به همين علت آن را يك داروي مسدود كننده كانال كلسيمي مي‌نامند. اين خاصيت مسدودكنندگي باعث ميشود تا مقدار كلسيم در سلولهاي قلبي و رگ‌هاي خوني كاهش مييابد، كه موجب كاهش ضربان قلب و گشادي عروق (رگها) ميشود. بنابراين فشار خون پايين آيد، جريان خون افزايش مييابد، و بار كاري قلب كاهش پيدا ميكند.
چگونگی مصرف
مقادير متفاوتي از ديلتيازم براي موارد گوناگون تجويز ميشود. مهم است كه دارويتان را هر روز در ساعت يكساني مصرف كنيد. شكل‌هاي طولاني اثر ديلتيازم روزي يك بار مصرف ميشود. و بهتر است صبح ناشتا خورده شود تا فراموش نشود. در مواردي كه روزي چند نوبت ديلتيازم تجويز ميشود، بايد سعي كنيد كه مطمئن شويد همه نوبت‌ها را بخوريد. ديلتيازم را ميتوان با يا بدون غذا مصرف كرد. هر روز پيش از مصرف ديلتيازم نبضتان را براي يك دقيقه بگيريد. اگر بلد نيستيد از يك پرستار يا پزشك بخواهيد روش آن را به شما بياموزد. اگر نبضتان 50 در دقيقه يا كمتر بود، قبل از مصرف دوز بعدي ديلتيازم با پزشكتان مشورت كنيد. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجرديكه به ياد آورديد، مصرفش كنيد. در مواردي كه دارو را روزي يك بار مصرف مي‌كنيد اگر كمتر از 8 ساعت تا نوبت بعدي مصرف دارو مانده بود، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد. اگر ديلتيازم را روزي چند بار مصرف مي‌كنيد، اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده‌است، نوبت فراموش شده را حذف كنيد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد و پيش از هماهنگي و مشورت با پزشكتان مصرف دارو را قطع نكنيد. براي قطع اين دارو مقدار داروي مصرفي بايد به تدريج كاهش داده شود. در اكثر مواردي كه ديلتيازم تجويز ميشود براي مهار بيماري است نه درمان آن. بنابراين ممكن است مجبور باشيد كه آن را در سالها يا حتي پايان عمر مصرف كنيد، حتي اگر احساس بهبودي مي‌كنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر يك از نشانه‌هاي نادر ولي جدي زير مصرف ديلتيازم را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: درد قفسه سينه، مشكل در تنفس، تنگي نفس، يا خس‌خس سينه، ضربان قلب زير 50 در دقيقه، سرگيجه يا سياهي رفتن چشم پس از برخاستن از حالت خوابيده يا نشسته؛ تورم دستها و پاها يا افزايش وزن ناگهاني (1/5 كيلو در 48-24 ساعت)؛ التهاب لثه‌ها؛ لرزش دست و انگشتان دست؛ سفتي عضلات بازو و ران؛ مشكل در صحبت كردن يا بلعيدن؛ از دست دادن تعادل؛ بثورات جلدي؛ افت قواي ذهني؛ تپش قلب (احساس حركت سريع قلب در قفسه سينه). علايم زير ممكن است تا تنظيم شدن بدنتان با دارو مشاهده شوند: سردرد، خواب آلودگي، خستگي، خشكي دهان، برافروختگي و احساس گرمي، تهوع، يا يبوست يا اسهال. اگر اين علايم ادامه يافتند يا مشكل‌ساز شدند، موضوع را با پزشكان درميان بگذريد.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف‌ديلتيازم، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به ديلتيازم يا ديگر داروهاي مسدودكننده؛ كانال كلسيم
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه كاربامازپين، سيكلوسپورين، استروئيدها، يا ديگر داروهاي پرفشاري خون (مسدودكننده‌هاي بتا، كينيدين، ديجوكسين، ديسوپيراميد، فلكاينيد، يا پروكايناميد
سابقه يا ابتلا به حساسيت، فشارخون پايين، حمله قلبي، يا بيماري كليوي يا كبدي.
در هنگام مصرف ديلتيازم توصیه میشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
در مورد يك سطح فعاليت بدني بي‌خطر با پزشكتان مشورت كنيد. ديلتيازم ممكن است درد قلبي را كاهش دهد يا آن را كاملاً رفع كند و شما درنتيجه بيشتر از مقدار قابل قبول فعاليت بدني انجام دهيد.
وزنتان را نسبت به قد و استخوانبنديتان در محدوده مناسب نگاه داريد. در صورت نياز از پزشكتان بخواهيد دركاهش وزن به شما كمك كند.
اگر سيگاري هستيد، سيگار را ترك كنيد. از پزشكتان بخواهيد شما را به يك مشاور يا گروه ترك سيگار معرفي كند.
به آرامي از حالت خوابيده به نشسته يا ايستاده و يا از حالت نشسته به ايستاده تغيير وضعيت دهيد تا دچار سرگيجه و سياهي رفتن چشم نشويد.
براي جلوگيري از مشكلات دنداني و لثه‌اي ناشي از اين دارو بهداشت دهان خود را با مسواك زدن، استفاده از نخ دندان و مراجعه منظم به دندانپزشك حفظ كنيد.
قرصهاي طولاني رهش را درسته بخوريد، از جويدن، خردكردن يا شكستن آنها خودداري كنيد.
اگر در بلعيدن قرصهاي معمولي ديلتيازم مشكل داريد آنها را خرد كرده با يك قاشق مربا مخلوط كرده، مصرف كنيد.
داروي كافي براي روزهاي تعطيل در دسترس داشته باشيد.
يك برگه شناسايي پزشكي كه نشان دهد ديلتيازم مصرف مي‌كنيد همراه داشته باشيد.
از آنجاييكه اين دارو ميتواند روي نتايج برخي آزمون‌هاي آزمايشگاهي اثر بگذارد، ساير پزشكان را از اينكه ديلتيازم مصرف مي‌كنيد، مطلع سازيد.
ديلتيازم را از دسترس كودكان و دور از گرما، نور مستقيم، حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط ديلتيازم فاسد ميشود).
ديلتيازم تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
در هنگام مصرف ديلتيازم نباید
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگي كنيد يا با وسايل خطرناكي كه كار با آنها نياز به هوشياري كامل دارد كاركنيد. اگر خواب آلودگي يا سرگيجه مشكل‌ساز شد با پزشكتان مشورت كنيد.
داروي ديگري (به ويژه محرك‌هاي بدون نياز به نسخه و داروهاي سرفه يا سرماخوردگي) را بدون هماهنگي قبلي با پزشكتان مصرف كنيد.
بدون مشورت با پزشكتان شكل دارو را تغيير دهيد. اشكال مختلف ديلتيازم به صورت‌هاي متفاوتي تجويز ميشوند.
mehraria
20-08-2007, 13:13
رانيتيدين RANITIDINE
در مورد این دارو
رانيتيدين براي مهار ترشح اسيد معده براي پيشگيري و درمان رخم‌هاي معده و دوازدهه و نيز بيماري پس‌زنش معده ـ مري تجويز ميشود
چگونگی مصرف
رانيتيدين معمولاً روزي يك يا دو نوبت تجويز ميشود. مقدار تجويزي بسته به شكل‌هاي دارويي (كه قدرت‌هاي متفاوتي دارند) و علت مصرف فرق ميكند. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آورديد مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده بود، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه منظم دارويي‌تان بازگرديد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد. درمان با رانيتيدين معمولاً 8 هفته ادامه مييابد، اگرچه علايم ممكن است پس از يكي دو هفته كاملاً رفع شوند. حتي در صورت احساس بهبودي، مصرف دارو را ادامه دهيد. در اولين يا دومين هفته اگر هنوز درد داشتيد مي‌توانيد از آنتي‌اسيد استفاده كنيد مشروط بر اينكه نوبت مصرف رانيتيدين و آنتي‌اسيد بيش از يك ساعت فاصله داشته باشد. اگر درد شما برگشت، پزشكتان را مطلع سازيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر يك از علايم زير رانيتيدين را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: بثورات جلدي، خس خس سينه، تنگي نفس، احساس فشار در قفسه سينه، گيجي، ضربان قلب تند يا كند، گلودرد، كبودي يا خونريزي غيرعادي، علايم زير ممكن است رخ دهند ولي فقط در صورت ايجاد مشكل بايد گزارش شوند: يبوست، اسهال، سرگيجه، خوابآلودگي، تهوع يا استفراغ، كاهش ميل جنسي، يا تورم پستان‌ها
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف رانيتيدين ، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به سايمتيدين، رانيتيدين، فاموتيدين، يا نيزاتيدين.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه كتوكونازول (يك داروي ضدقارچ)، داروهاي ضد ديابتي خوراكي، داروهاي ضد انعقاد، داروهاي قلبي يا پرفشاري خون (نيفديپين، متوپرولول، پروكانياميد) فنيتوئين (يك داروي ضد صرع)، يا الكل.
سابقه يا ابتلا به بيماريهاي كبدي يا كليوي
در هنگام مصرف رانيتيدين توصیه میشود
به طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بتواند بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
از پزشكتان در مورد خوراكي‌هاي كه بايد در برنامه غذايي‌تان محدود شود راهنمايي بخواهيد. مثلاً نوشابه‌هاي گازدار، قهوه، آسپيرين و محصولات تهيه شده از مركبات ممكن است براي معده شما مضر باشند.
رانيتيدين ممكن است با آزمون‌هاي پوستي يا آزمون‌هاي اندازه‌گيري اسيدمعده تداخل ايجاد كند. در اين مورد با پزشكتان مشورت كنيد.
رانيتيدين را دور از دسترس كودكان و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگه داريد (در اين شرايط رانيتيدين فاسد ميشود).
رانيتيدين تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت بريزيد.
در هنگام مصرف رانيتيدين نباید
الكل بنوشيد.
سيگار بكشيد. سيگار تأثير اين دارو را كاهش ميدهد. سيگار را ترك كنيد يا حداقل بعد از آخرين نوبت مصرف رانيتيدين تا پايان روز سيگار نكشيد.
mehraria
13-09-2007, 15:30
سايمتيدين CIMETIDINE
در مورد این دارو
سايمتيدين براي مهار ترشح اسيد معده براي پيشگيري و درمان زخم‌هاي معده و دوازدهه و نيز بيماري وازنش معده ـ مروي تجويز ميشود
چگونگی مصرف
سايمتيدين معمولاً در 4 نوبت (با هر وعده غذا و قبل از خواب)؛ گاهي در دو نوبت (صبح و قبل از خواب)؛ يا يك نوبت (قبل از خواب) تجويز ميشود. مقدار تجوزي دارو بسته به قدرت دارو و علت تجويز سايمتيدين فرق ميكند. هيچگاه بيشتر از مقداري كه برايتان تجويز شده مصرف نكنيد. از دستوارت پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه آن را به ياد آورديد مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده بود، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه منظم دارويي‌تان بازگرديد. مقدار دارو را دوبرابر نكنيد. درمان با سايمتيدين معمولاً 8 هفته ادامه مييابد، اگرچه علايم ممكن است پس از يكي دو هفته كاملاً رفع شوند. حتي در صورت احساس بهبودي، مصرف دارو را ادامه دهيد. در اولين يا دومين هفته اگر هنوز درد داشتيد مي‌توانيد از آنتي‌اسيد استفاده كنيد مشروط بر اينكه نوبت مصرف سايمتيدين و آنتي‌اسيد بيش از يك ساعت فاصله داشته باشد. اگر درد شما برگشت، پزشكتان را مطلع سازيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هريك از علايم زير، سايمتيدين را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: بثورات جلدي، خس‌خس سينه، تنگي نفس، احساس فشار در قفسه سينه، گيجي، ضربان قلب تند يا كند، گلودرد، كبودي يا خونريزي غيرعادي. علايم زير ممكن است رخ دهند ولي فقط در صورت ايجاد مشكل بايد گزارش شوند: يبوست، اسهال، سرگيجه، خوابآلودگي، تهوع يا استفراغ، سردرد، درد مفصلي يا ماهيچه‌اي، ريزش مو، كاهش ميل جنسي، يا تورم پستان‌ها.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف سايمتيدين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به سايمتيدين، رانيتيدين، فاموتيدين، يا نيزاتيدين.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه كتوكونازول (يك داروي ضدقارچ)، داروهاي قلبي يا پرفشاري خون (نيفديپين)، متوپرولول، پروكايناميد، فنيتوئين (يك داروي ضدتشنج)، ضدافسردگيهاي سه‌حلقه‌اي، يا الكل.
سابقه يا ابتلا به بيماري كبدي يا كليوي.
در هنگام مصرف سايمتيدين توصیه میشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بتواند بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
از پزشكتان در مورد خوراكي‌هايي كه بايد در برنامه غذايي‌تان محدود شود راهنمايي بخواهيد. مثلاً نوشابه‌هاي گازدار، قهوه، آسپيرين و محصولات تهيه شده از مركبات ممكن است براي معده شما مضر باشند.
آنتي‌اسيدها را 1 ساعت قبل يا بعد از مصرف سايمتيدين مصرف كنيد.
سايمتيدين ممكن است با آزمون‌هاي پوستي يا آزمون‌هاي اندازه‌گيري اسيد معده تداخل ايجاد كند. در اين مورد با پزشكتان مشورت كنيد.
سايمتيدين را دور از دسترس كودكان و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگه داريد (در اين شرايط سايمتيدين فاسد ميشود).
سايمتيدين تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
در هنگام مصرف سايمتيدين نباید
الكل بنوشيد.
سيگار بكشيد. سيگار تأثير اين دارو را كاهش ميدهد. سيگار را ترك كنيد يا حداقل بعد از آخرين نوبت مصرف سايمتيدين تا پايان روز سيگار نكشيد.
mehraria
13-09-2007, 15:35
سرترالين SERTRALINE
در مورد این دارو
سرترالين يك داروي ضد افسردگي است. اين دارو براي كاهش علايم افسردگي نظير تغييرات اشتها، تغيير در الگوي خواب، تشويش و اضطراب، از دست‌دادن كشش و تمايل به فعاليتهاي رومره، كاهش ميل جنسي، تفكر كُند يا اختلال يا تمركز، يا افكار خودكشي يا اقدام به آن، تجويز ميشود. سرترالين يك مهاركننده بازجذب سروتونين است
چگونگی مصرف
سرترالين روزي يك نوبت مصرف ميشود. اين دارو را ميتوان صبح قبل از هر كاري (تا فراموش نشود) يا شب پيش از خوابيدن مصرف نمود. هيچگاه كمتر يا بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. براي جلوگيري از ناراحت شدن معده مي‌توانيد دارو را با غذا بخوريد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، اگر حداكثر تا يك ساعت بعد به ياد آورديد مصرفش كنيد؛ در غير اين صورت نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي معمولتان باز گرديد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر يك از علايم نادر ولي جدي زير، مصرف سرترالين را قطع كرده با پزشك تماس بگيريد: تب، بثورات جلدي، كهير يا خارش، يا احساس خارج از كنترل بودن. علايم زير ممكن است رخ دهند ولي فقط اگر مشكل‌ساز شوند نياز است با پزشكتان درميان گذاشته شوند: كاهش اشتها يا كاهش وزن؛ اضطراب، تشويش، بي‌قراري؛ خوابآلودگي؛ خشكي‌دهان؛ تهوع؛ اسهال يا يبوست؛ ضربان قلب تند يا نامنظم؛ مشكل در خواب رفتن؛ كاهش ميل يا توانايي جنسي؛ احساس گرما يا حرارت؛ برافروختگي يا قرمزي پوست؛ افزايش اشتها؛ دل‌پيچه يا نفخ؛ سردرد، يا تغييرات بينايي، از جمله تاري ديد.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف سرترالين، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به سرترالين يا ديگر مهاركنندههاي بازجذب سروتونين
بارداري يا شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به‌ويژه ضد انعقادهاي خوراكي (وارفارين)، الكل، مسكن‌هاي تجويز شده توسط پزشك، آرامبخش‌ها، داروهاي ضد افسردگي، شل‌كننده‌هاي عضلاني، داروهاي ضد تشنج، يا مهاركنندههاي مونوآمين اكسيداز نظير فورازوليدون، ايزوكربوكسازيد، فنلزين، پروكاربازين، سلژيلين، يا ترانيل سيپرومين. مصرف سرترالين در حالي كه همزمان مهاركنندههاي مونوآمين اكسيداز مصرف مي‌كنيد يا كمتر از 2 هفته است كه مصرف چنين داروهايي را قطع كرده‌ايد، ممكن است موجب گيجي، افزايش ناگهاني دماي بدن، افزايش شديد فشارخون، و بروز تشنج شود.
سابقه يا ابتلا به بيماريهاي كليوي يا دچار سوءمصرف موادمخدر.
در هنگام مصرف سرترالين توصیه میشود
به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودتان را زيرنظر داشته باشد. ممكن است تا 4 هفته طول بكشد تا اثر دارو ظاهر شود و به حداكثر برسد؛ ممكن است بخواهيد در طي اين مدت پزشكتان را ملاقات كنيد.
به نظر برخي پزشكان مصرف اين دارو افكار خودكشي را افزايش ميدهد. در مورد هرگونه اقدامات احتياطي لازم با پزشكتان مشورت كنيد.
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به اين دارو، هنگام رانندگي يا كار با وسايل خطرناك احتياط كنيد. اين دارو در برخي افراد موجب خوابآلودگي و كاهش سطح هوشياري ميشود.
براي تسكين خشكي دهان از آدامس يا آبنباتهاي بدون قند استفاده كنيد يا چند جرعه آب بنوشيد. اگر اين مشكل بيش از 2 هفته ادامه پيدا كرد با پزشكتان مشورت كنيد.
از حالت خوابيده به نشسته يا ايستاده و نشسته به ايستاده به آرامي تغيير وضعيت دهيد؛ در غير اين صورت ممكن است دچار سرگيجه و سياهي رفتن چشم شويد.
يك برگه شناسايي پزشكي كه نشان دهد سرترالين مصرف مي‌كنيد، همراه داشته باشيد.
سرترالين را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم و حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط سرترالين فاسد ميشود).
سرترالين تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
در هنگام مصرف سرترالين نباید
نوشابه‌هاي الكلي بنوشيد يا داروهاي آرامبخش استفاده كنيد؛ زيرا اينها خوابآلودگي و سرگيجه‌اي را كه ممكن است در اثر سرترالين ايجاد شود، تشديد خواهند كرد
-----=-=----=-=-------=-=--------=-=--------
سلامتیران
mehraria
26-09-2007, 04:13
سفادروكسيل CEFADROXIL
در مورد این دارو
سفادروكسيل يك آنتي‌بيوتيك سفالوسپوريني است. اين آنتي‌بيوتيك‌ها در درمان طيف وسيعي از بيماريهاي عفوني نظير عفونتهاي تنفسي، عفونت گوش مياني، عفونت پوست و بافت نرم، عفونتهاي استخواني يا مفصلي، و عفونتهاي ادراري تناسلي مؤثرند. اين آنتي‌بيوتيك‌ها همچنين براي پيشگيري از عفونت در افرادي كه تحت عمل جراحي قرار گرفته‌اند و در افرادي كه به هر دليل مستعد عفونت هستند استفاده ميشوند.
چگونگی مصرف
سفادروكسيل را ميتوان با شكم خالي مصرف كرد. يا ميتوان براي جلوگيري از دل بهم خوردگي آن را با غذا خورد. بهتر است دارو در نوبت‌هاي با فواصل يكسان در طي شبانه‌روز مصرف شود تا سطح دارو در خون ثابت باقي بماند. مثلاً اگر قرار است دوبار در روز مصرف شود، هر 12 ساعت (مثلاً 8 صبح و 8 شب). اگر اين با فعاليتهاي كاري و خواب شما تداخل ايجاد كند، در تعيين يك برنامه مناسب دارويي از پزشكان كمك بخواهيد مهم است كه دارو سر وقت و به‌طور كامل مصرف شود. حتي اگر احساس بهبودي كنيد: اگر پيش از اتمام دارويتان آن را قطع كنيد ممكن است علايم آن مجدداً عود كند. اگر يك نوبت را فراموش كرديد ، به مجردي كه به ياد آورديد مصرف كنيد. البته اگر تقريباً به موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه منظم دارويي‌تان برگرديد. مقدار دارو را دوبرابر كنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هريك از علايم زير با پزشكتان تماس بگيريد: كبودي يا خونريزي غيرعادي، درد مفاصل، اسهال، درد شكمي، تهوع و استفراغ، زخم‌هاي دهاني يا زباني، خارش يا ترشح واژن، يا پلاك‌هاي سفيد در دهان يا روي زبان. يك واكنش حساسيتي نادر به (سفادروكسيل) آنافيلاكسي است كه به مراقبت پزشكي فوري نياز دارد. از آنجا كه آنافيلاكسي به سرعت پيشرفت ميكند در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم، بثورات جلدي، كهير، يا تورم پوستي، تب، غش ناگهاني، ضربان قلب تند، يا خس‌خس سينه يا مشكل تنفسي، بلافاصله مصرف آنتي‌بيوتيك را قطع كرده با يك مركز خدمات اورژانس پزشكي تماس بگيريد.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف سفادروكسيل، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به هر نوع ماده غذايي، نگهدارندهها، رنگ‌هاي خوراكي، يا داروهاي ديگر، به ويژه آنتي‌بيوتيك‌ها (پني‌سيلين‌ها يا سفالوسپورين‌ها).
بارداري يا شيردهي.
مصرف مشروبات الكلي.
در حال مصرف داروهاي ديگر، به ويژه داروهاي ضدالتهابي غيراستروييدي (مثل ايبوپروفن، آسپيرين) ضدانعقادها (رقيق‌كننده‌هاي خون نظير وارفارين) پروبنسيد (يك داروي درمان نقرس).
سابقه يا ابتلا به مشكلات خونريزي‌دهنده (نظير زخم معده، همو فيلي، كمبود پلاكتي) كوليت (التهاب روده بزرگ) يا بيماريهاي كليوي و كبدي.
در هنگام مصرف سفادروكسيل توصیه میشود
حتي در صورت احساس بهبودي، داروي تجويز شده را تا آخر مصرف كنيد تا عفونت بدنتان درمان شده و از عود بيماري جلوگيري شود.
سفادروكسيل را دور از دسترس كودكان، و دور از گرما، نور مستقيم و حرارت مرطوب نگه داريد. (در اين شرايط سفادروكسيل فاسد ميشود). بعد از تهيه سوسپانسيون، دارو بايد در يخچال نگهداري شود و ظرف 2 هفته استفاده شود. پيش از مصرف شيشه را به خوبي تكان دهيد.
از پيمانه داخل جعبه براي اندازه‌گيري مقدار دارو استفاده كنيد.
اگر ظرف 3 روز از مصرف دارو احساس بهبودي نداشتيد با پزشكتان مشورت كنيد.
در هنگام مصرف سفادروكسيل نباید
سفادروكسيل تاريخ مصرف گذشته استفاده كنيد.
پيش از اتمام دارو آن را قطع كنيد، مگر طبق دستور پزشك.
mehraria
30-09-2007, 12:56
سفاكلور CEFACLOR
در مورد این دارو
سفاكلور يك آنتي‌بيوتيك شبيه پني‌سيلين است. اين دارو در درمان تعداد زيادي از بيماريها از جمله عفونتهاي تنفسي، عفونت گوش مياني، عفونتهاي پوست و بافت نرم، عفونتهاي استخوان يا مفصل، و عفونتهاي اداري تناسلي مؤثر است. اين آنتي‌بيوتيك همچنين براي پيشگيري از عفونت در بيماران پس از عمل جراحي يا افرادي كه به هر دليل مستعد عفونت هستند، استفاده ميشود.
چگونگی مصرف
سفاكلور را ميتوان با شكم خالي مصرف كرد، يا براي جلوگيري از ناراحتي معده ميتوان آن را با غذا خورد. بهتر است كه آنتي‌بيوتيك‌تان را در نوبت‌هايي با فواصل مساوي در طي شبانه‌روز مصرف كنيد تا سطح خوني آنتي‌بيوتيك ثابت باشد. براي مثال، اگر لازم است روزي 3بار آن را مصرف كنيد، نوبت‌ها بايد هر 8 ساعت باشند (مثلاً 6 صبح، 2 بعدازظهر، 10 شب). اگر اين برنامه با برنامه كاري يا خواب شما تداخل دارد، از پزشكتان بخواهيد در تعيين يك برنامه مناسبتر به شما كمك كند. مهم است كه دارو حتي در صورت احساس بهبودي به‌طور كامل مصرف شود. اگر پيش از اتمام دارويتان آن را قطع كنيد، ممكن است دچار عود علايم شويد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آوريد، مصرف كنيد. البته اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه دارويي منظمتان باز گرديد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر يك از نشانه‌هاي زير با پزشكتان تماس بگيريد: خونريزي يا كبودي غيرعادي، درد مفصلي، كاهش برون‌ده ادراري، اسهال، دردهاي شكمي، تهوع و استفراغ، زخم‌هاي دهاني يا زباني، خارش يا ترشح واژن، يا پلاك‌هاي سفيد در دهان يا روزي زبان. يك واكنش نادر به سفاكلور آنافيلاكسي است كه به مراقبت پزشكي فوري نياز دارد. از آنجايي كه آنافيلاكسي سريع پيشرفت ميكند، در صورت بروز تورم لب‌ها يا دور چشم، بثورات جلدي، كهير، يا تورم‌هاي پوستي، تب، غش ناگهاني، ضربان قلب تند، يا خس خس سينه يا اشكال در تنفس، دارو را قطع كرده با يك مركز خدمات پزشكي اورژانس تماس بگيريد.
موارد احتیاط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف سفاكلور، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به هر نوع ماده غذايي، نگهدارندهها، رنگ‌هاي خوراكي، يا داروهاي ديگر، به ويژه آنتي‌بيوتيك‌ها (پني‌سيلين‌ها يا سفالوسپورين‌ها).
بارداري و شيردهي.
عادت به مصرف مشروبات الكلي.
در حال مصرف داروهاي ديگر، به ويژه داروهاي ضد التهابي غيراستروئيدي (مثل ايبوپروفن و آسپيرين)، ضد انعقادها (رقيق‌كننده‌هاي خون، مثل وارفارين)، و پروبنسيد (يك داروي نقرس).
سابقه يا ابتلا به مشكلات خونريزي دهنده (مثل زخم معده، هموفيلي و كمبود پلاكتي)؛ كوليت (التهاب روده بزرگ)؛ يا بيماريهاي كليوي يا كبدي
در هنگام مصرف سفاكلور توصیه میشود
حتي در صورت احساس بهبودي داروي تجويز شده را تا آخر مصرف كنيد تا عفونت بدنتان درمان شده، از عود بيماري جلوگيري شود.
سفاكلور را دور از دسترس كودكان و دور از گرما، نور مستقيم و حرارت مرطوب نگه داريد (در اين شرايط سفاكلور فاسد ميشود). سوسپانسيون بايد پس از تهيه در يخچال نگهداري شود؛ ظرف 14 روز مصرف شود. پيش از مصرف شيشه را به خوبي تكان دهيد.
از پيمانه داخل جعبه دارو براي اندازه‌گيري مقدار دارو استفاده كنيد.
اگر ظرف 3 روز پس از آغاز درمان با سفاكلور احساس بهبود نداريد با پزشكتان مشورت كنيد.
در هنگام مصرف سفاكلور نباید
سفاكلور تاريخ مصرف گذشته مصرف كنيد.
پيش از اتمام دارو آن را قطع كنيد، مگر به دستور پزشكتان
Lee yong ae
02-10-2007, 21:10
SULFACETAMIDE SODIUM
موارد مصرف: اين دارو در درمان التهاب‌عفوني ملتحمه و ساير عفونتهاي سطحي‌چشم ناشي از ارگانيسم‌هاي حساس،تراخم و ساير عفونتهاي كلاميديايي‌مصرف ميشود.
مكانيسم اثر: سولفاستاميد يك آنتي‌بيوتيك‌با طيف اثر گسترده و متوقف‌كننده رشدميكروارگانيسم‌هاي حساس است و ازطريق مهار بيوسنتز فولات عمل مي‌نمايد. فارماكوكينتيك: مقدار كمي از دارو پس ازمصرف موضعي در چشم ممكن است به‌داخل قرنيه جذب شود. عوارض جانبي: بروز واكنشهاي حساسيت‌مفرط شامل خارش، قرمزي، تورم، درد ياساير علائم تحريك موضعي با مصرف اين‌دارو گزارش شده‌است. تداخلهاي دارويي: مصرف همزمان‌سولفاستاميد با فرآوردههاي چشمي‌حاوي نقره (از جمله محلول نيترات نقره)به دليل ناسازگاري دو دارو، توصيه‌نمي‌شود. نكات قابل توصيه: پس از چكاندن قطره درچشم، ممكن است سوزش احساس شود. مقدار مصرف: در بزرگسالان يك قطره ازدارو هر 1-3 ساعت در طول روز و درفواصل بيشتر در طول شب در ملتحمه‌چكانده ميشود.
اشكال دارويي:Drops: %10 , %20
AMIODARONE HCI
موارد مصرف: آميودارون در درمان‌تاكي‌كاردي همراه سندرم ولف ـپاركينسون ـ وايت (w-p-w) مصرف‌مي‌شود. اين دارو ممكن است فقط دردرمان آريتمي‌هاي قلبي، زماني كه سايرداروها موثر نبوده و يا منع مصرف داشته‌باشند، از جمله تاكيكاردي فوق بطني‌گهگير، تاكيكاردي بطني و گره‌اي،فيبريلاسيون دهليزي، فلوتر دهليزي وفيبريلاسيون بطني به‌كار رود.
مكانيسم اثر: آميودارون با اثر مستقيم بربافتها، بدون تاثير بارز بر پتانسيل غشاء،طول مدت پتانسيل عمل و دوره‌تحريك‌ناپذيري را در تمام بافتهاي قلب‌طولاني ميكند. همچنين در بيماران مبتلا به‌سندرم w-p-w، تحريك‌پذيري بافت مسيرفرعي را طولاني كرده و سرعت هدايت رادر اين بافتها كند ميكند.
فارماكوكينتيك: جذب آميودارون از راه‌خوراكي كند و متغير است. سرعت‌دستيابي به غلظت پلاسمايي يكنواخت ودرماني دارو، كند و دفع دارو طولاني است.پيوند دارو با پروتئين بسيار زياد است.متابوليسم اين دارو كبدي است و نيمه عمرآن در مرحله ابتدايي، 10 ـ 2/5 روز و درمرحله انتهايي 107 ـ 26 روز است. اثردارو 3 ـ 2 روز تا 3 ـ 2 ماه پس از مصرف‌شروع ميشود. طول مدت اثر متغير(هفته‌ها تا ماهها) است.
موارد منع مصرف: اين دارو در براديكاردي سينوسي، انسداد سينوسي ـدهليزي قلب، اختلالات شديد هدايتي يابيماري گره سينوسي (مگر اينكه ازضربان ساز مصنوعي استفاده شده‌باشد)، اختلال در عملكرد تيروئيد،حساسيت به يد، عيب شديد دستگاه‌تنفسي، كلاپس گردش خون، نارسايي‌احتقاني قلب و افت شديد فشار خون‌شرياني نبايد مصرف شود.
هشدارها: 1 ـ آزمون عملكرد كبد و تيروئيددر درمان طولاني مدت ضروري است.آميودارون ميتواند سبب بروز اختلال درعملكرد تيروئيد شود. بنابراين در طول‌مصرف آن، هر سه هورمون‌تيروكسين،تري يدوتيرونين و هورمون‌محرك تيروتروپين بايد اندازه‌گيري شوند.
2 ـ در صورت بروز تنگي نفس يا پيشرفت‌آن و همچنين بروز سرفه در بيماراني كه‌آميودارون مصرف ميكنند، احتمال وجودپنوموني بايد در نظر گرفته شود.
3 ـ در موارد زير بايد با احتياط مصرف‌شود:
نارسايي قلب، عيب كار كليه، بيماران‌سالخورده، برادي كاردي شديد واختلالات هدايتي قلب (به‌ويژه با مصرف‌مقادير زياد) و پورفيري.
4 ـ به علت كند بودن شروع اثر دارو،مشكل بودن تنظيم مقدار مصرف و احتمال‌بروز عوارض جانبي شديد، درمان با اين‌دارو بايد در بيمارستان شروع شود وبيمار حداقل طي دوره مصرف مقدارحمله‌اي دارو در بيمارستان بستري باشد.مقدار مصرف دارو براي هر بيمار بايدجداگانه و بر اساس نيازهاي بيمار، پاسخ‌باليني، وجود يا شدت مسموميت و دربعضي حالات بر اساس غلظت پلاسمايي‌آميودارون تنظيم شود.
عوارض جانبي: اختلال در بينايي، نوروپاتي‌و ميوپاتي محيطي، براديكاردي واختلالات هدايتي قلب، حساسيت به نور وبندرت تغييرات رنگ پوست، كم كاري‌تيروئيد، پركاري تيروئيد، فيبروزآلوئوليت‌ريوي، هپاتيت، تهوع، استفراغ، احساس‌طعم فلزي در دهان، لرزش، كابوس،سرگيجه، سردرد، بيخوابي، افزايش فشارداخل جمجمه، التهاب اپي ديديم، بي‌نظمي‌حركات عضلاني، بثورات جلدي، التهاب‌عروق، كاهش پلاكت خون، افزايش زمان‌پروترومبين، آنافيلاكسي (با تزريق‌سريع)، اسپاسم برونش و آپنه از عوارض‌جانبي دارو هستند.
تداخلهاي دارويي: مصرف همزمان‌آميودارون با ساير داروهاي ضد آريتمي‌ممكن است خطر بروز آريتمي بطني راافزايش دهد. آميودارون غلظت پلاسمايي‌كينيدين و پروكائين آميد را افزايش‌مي‌دهد. ضعف عضله قلب با مصرف‌همزمان هر داروي ضد آريتمي باآميودارون مشاهده ميشود. اثر انعقادي‌وارفارين در صورت مصرف همزمان باآميودارون افزايش مييابد. خطر بروزآريتمي بطني در صورت مصرف همزمان‌داروهاي ضد افسردگي سه حلقه‌اي وفنوتيازين‌ها با آميودارون افزايش مييابد.در صورت مصرف همزمان آميودارون باداروهاي مسدودكننده گيرنده بتا، ديلتيازم‌و وراپاميل، خطر بروز برادي كاردي،انسداد گره دهليزي بطني و ضعف عضله‌قلب افزايش مييابد. غلظت پلاسمايي‌ديگوكسين در صورت مصرف همزمان باآميودارون افزايش مييابد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ دوره درمان بايدكامل شود. مصرف دارو حتي در صورت‌احساس بهبودي بايد طبق دستور پزشك‌ادامه يابد.
2 ـ طي درمان با دارو و چند ماه پس از قطع‌مصرف آن، از تابش مستقيم خورشيد به‌پوست بايد جلوگيري شود.
3 ـ در صورت بروز مسموميت عصبي،حساسيت به نور، تهوع، استفراغ و التهاب‌اپي ديديم، كاهش مقدار مصرف و در بعضي‌موارد، قطع مصرف دارو توصيه ميشود.
مقدار مصرف:
خوراكي
بزرگسالان: در آريتمي بطني، مقدارحمله‌اي g/day 1/6 ـ 0/8 به مدت 3 ـ 2 هفته‌تا دستيابي به پاسخ درماني اوليه يا بروزعوارض جانبي مصرف ميشود.نگهدارنده، تقريب 400 mg/day است كه‌مي‌توان آن را بر حسب نياز افزايش ياكاهش داد. در درمان تاكي كاردي فوق‌بطني، مقدار حمله‌اي 800 mg/day ـ 600 به‌مدت يك هفته تا زمان دستيابي به پاسخ‌درماني اوليه يا بروز عوارض جانبي‌مصرف ميشود. مقدار نگهدارنده، تقريب400 mg/day ـ 200 است.
كودكان: به‌عنوان ضد آريتمي بطني و دردرمان آريتمي فوق بطني، مقدار حمله‌ايmg/kg/day 10 براي 10 روز تا زمان‌دستيابي به پاسخ درماني اوليه يا بروزعوارض جانبي مصرف شود. مقدارنگهدارنده mg/kg/day 2/5 است.
تزريقي
از راه انفوزيون وريدي، مقدار 5mg/kg درطول 120 ـ 20 دقيقه همراه با پيگيريالكتروكارديوگرام مصرف ميشود. بيشينه‌مقدار مصرف 1/2g/day است.
توجه: فقط در موارد اضطراري شديد، از راه‌تزريق آهسته وريدي، مقدار 300 ـ 150ميليگرم در 20 ـ 10 ميلي ليتر محلول گلوكز5 درصد طي حداقل 3 دقيقه همراه با پيگيريالكتروكارديوگرام (معمولا در بخش‌مراقبتهاي ويژه) مصرف ميشود. مقدارمصرف بعدي نبايد زودتر از 15 دقيقه باشد.
اشكال دارويي:
Injection : 150 mg/3 ml
Tablet : 200 mg
BETA - ADRENERGIC
BLOCKING AGENTS
PROPRANOLOL ثATENOLOL ث
داروهاي مسدودكننده گيرنده‌هاي بتا ـآدرنرژيك، اثر آگونيستي واسطه‌هاي‌عصبي سمپاتيك را با رقابت در اتصال به‌گيرنده‌ها مسدود ميكنند. اگر اين داروهافقط يك نوع گيرنده بتا را مسدود كنند، به‌آنها انتخابي و در صورتي كه هم گيرنده‌هاي‌بتا ـ يك و هم گيرنده‌هاي بتا ـ دو (كه دربافتهايي به‌جز قلب وجود دارند) را مسدودكنند، غير انتخابي ناميده ميشوند. بعضي ازمسدود كننده‌هاي گيرنده‌هاي بتا با مقاديركم گيرنده‌هاي بتا ـ يك را مسدود ميكنند وبا افزايش مقدار، شروع به انسداد گيرنده بتاـ دو ميكنند. آلپرنولول و پروپرانولول اثرتثبيت غشاء نيز دارند.
به‌عنوان ضد آنژين احتمالا باعث كاهش‌نياز ميوكارد به اكسيژن ميشوند و اثرضد آريتمي آنها به علت وقفه در تحريك‌آدرنرژيك در قلب است. مكانيسم اثر پايين‌آورندگي فشارخون آنها هنوز شناخته‌نشده است ولي احتمال دارد به‌علت كاهش‌برون‌ده قلب، كاهش جريان خروجي‌سمپاتيك به عروق محيطي و مهارآزادسازي رنين توسط كليه‌ها باشد. درپيشگيري از انفاركتوس مجدد ميوكارد باكاهش نياز ميوكارد به اكسيژن موجب‌كاهش احتمالي شدت ايسكمي ميوكاردمي‌شود.
موارد مصرف: اين دارو در درمان‌ليشمانيوز احشايي (كالا آزار) و ليشمانيوزجلدي (سالك) مصرف ميشود.
فارماكوكينتيك: اين دارو به سرعت و طي24 ساعت پس از تزريق از طريق ادرار دفع‌خواهد شد، گرچه دفع كامل دارو از بدن تا48 ساعت طول خواهد كشيد.
موارد منع مصرف: مگلومين آنتيمونات درموارد سل ريوي، نارسايي شديد كبدي ياكليوي و بيماريهاي شديد قلبي، نبايدمصرف شود.
هشدارها: 1 ـ مقدار مصرف دارو را بايدبه‌تدريج افزايش داد. در صورت بروزعلائم عدم تحمل آنتيموان يا مسموميت باآن بايد مقدار مصرف دارو را كاهش داد يامصرف آن را قطع كرد.
2 ـ پيگيري وضعيت بيمار از طريق‌اندازه‌گيري كليرانس كرآتينين و وجودپروتئين در ادرار و نيز بررسي‌الكتروكارديوگرام در طول درمان با اين‌دارو توصيه ميشود.
عوارض جانبي: عوارض ناشي از عدم
تحمل آنتيموان به‌ويژه در ابتداي
درمان شامل تب، سرفه‌هاي سخت، دردعضلاني، استفراغ و گاه واكنش‌هاي‌موضعي (در درمان سالك) ميباشد.عوارض ناشي از مسموميت با آنتيموان‌مشابه علائم عدم تحمل دارو، ولي با شدت‌بيشتر هستند. همچنين آسيب كبدي وكليوي، ميوكارديت و پلي‌نوريت نيز ممكن‌است بروز كنند.
مقدار مصرف:
بزرگسالان و كودكان: مقدار مصرف اين‌دارو در كودكان و بزرگسالان از طريق‌تزريق عضلاني mg/kg/day 60 است كه درروز اول يك چهارم اين مقدار، در روز
دوم نصف و در روز سوم سه چهارم اين‌مقدار تزريق ميشود و از روز چهارم
به بعد مقدار كامل مصرف ميشود. دوره‌درمان با اين دارو 10-15 روز است كه درصورت نياز 4-6 هفته بعد دوباره تكرارمي‌شود. همچنين، در درمان ليشمانيوزجلدي (سالك)، ميتوان دارو را به‌صورت‌انفيلتراسيون موضعي تزريق كرد.
اشكال دارويي:
Injection: 1.5 g/5 ml
موارد مصرف: اين دارو در درمان آلودگي‌به كرمهاي پهن مصرف ميشود.
مكانيسم اثر: نيكلوراميد فسفريلاسيون‌اكسيداتيو را در ميتوكندري كرمهاي پهن‌مهار ميكند و موجب مرگ كرم ميشود.
فارماكوكينتيك: اين دارو به مقدار خيلي‌ناچيز از راه خوراكي جذب ميشود. دفع‌آن از طريق مدفوع است.
هشدارها: انجام آزمون مدفوع تقريب يك وسه ماه بعد از درمان با اين دارو براي‌تعيين اثر بخشي دارو ممكن است ضروري‌باشد.
عوارض جانبي: تهوع، استفراغ، درد شكم،سرگيجه و خارش با مصرف اين داروگزارش شده‌است.
نكات قابل توصيه: 1 ـ قرصهاي جويدني اين‌دارو را بايد كاملا جويد و همراه با آب‌مصرف نمود.
2 ـ بهتر است اين دارو را با معده خالي يابعد از يك غذاي سبك (مثلا صبحانه)مصرف كرد.
3 ـ توصيه ميشود كه 2 ساعت بعد ازمصرف دارو يك مسهل نمكي مانندسولفات منيزيم مصرف شود.
4 ـ دوره درمان با اين دارو بايد كامل شود.تكرار دوره ممكن است ضروري باشد.
5 ـ در صورت فراموش شدن يك نوبت‌مصرف دارو، به محض بيادآوردن، آن‌نوبت بايد مصرف شود ولي اگر تقريبزمان مصرف نوبت بعدي رسيده باشد، ازمصرف آن خودداري كرده و مقدارمصرف بعدي نبايد دو برابر گردد.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: مقدار مصرف اين دارو دردرمان آلودگي به تنياسوليوم دربزرگسالان 2 گرم در يك نوبت بعد ازصبحانه سبك ميباشد كه 2 ساعت بعد ازآن يك مسهل مصرف ميشود. نيكلوزاميددر درمان آلودگي به تنيا ساژيناتا وديفيلوبوتريوم لاتوم با مقدار ذكر شده درمورد آلودگي با تنياسوليوم مصرف‌مي‌شود، اما ميتوان نيمي از مقدار مصرف‌دارو را بعد از صبحانه و بقيه را يك ساعت‌بعد مصرف نمود و 2 ساعت بعد مسهل‌نمكي را مصرف نمود. مقدار مصرف‌نيكلوزاميد در درمان آلودگي به‌همينولپيس‌نانا در بزرگسالان 2 گرم دريك نوبت در روز اول و سپس g/day 1براي 6 روز ميباشد.
كودكان: در كودكان با سن بيش از 6 سال‌مقدار مصرف مانند بزرگسالان است. دركودكان 6 ـ 2 سال، در درمان آلودگي به‌تنياسوليوم، ديفيلوبوتريوم لاتوم وتنياساژيناتا، يك گرم و در درمان آلودگي‌به همينوليپس نانا 1g/day و 500mg/dayبراي 6 روز بعد، مصرف ميشود.
در كودكان با سن كمتر از 2 سال، دردرمان آلودگي به تنياسيوليوم،ديفيلوبوتري م لاتوم و تنياساژيناتا 500ميلي گرم و در درمان آلودگي به‌همينولپيس نانا mg/day 500 در روز اول و250mg/day براي 6 روز بعد مصرف‌مي‌شود.
اشكال دارويي:
Chewable Tablet: 500 mg
ATENOLOL
موارد مصرف: آتنولول در درمان آنژين‌صدري مزمن، كنترل زيادي فشارخون (به‌تنهايي يا همراه ساير داروهاي كاهنده‌فشارخون) و پيشگيري از انفاركتوس‌مجدد ميوكارد مصرف ميشود.
فارماكوكينتيك: حدود 50 درصد دارو ازمجراي گوارش جذب ميشود. پيوند اين‌دارو به پروتئينهاي پلاسما اندك است.متابوليسم دارو به مقدار كم در كبد صورت‌مي‌گيرد. نيمه عمر دارو 7 ـ 6 ساعت و زمان‌لازم براي رسيدن به اوج اثر 4 ـ 2 ساعت‌مي‌باشد. دارو از راه كليه دفع ميشود.
موارد منع مصرف: اين دارو در شوك قلبي،نارسايي آشكار قلب، بلوك قلبي درجه دويا سه دهليزي ـ بطني، برادي كاردي‌سينوسي و كاهش فشار خون سيستوليك‌به كمتر از 100 ميلي‌متر جيوه (براي‌پيشگيري از انفاركتوس مجدد ميوكارد)نبايد مصرف شود.
هشدارها: 1 ـ مصرف اين دارو در موارد زيربايد با احتياط صورت گيرد: آسم نايژه‌اي،آمفيزم يا برونشيت غير آلرژيك، نارسايي‌احتقاني قلب، ديابت، پركاري تيروئيد،افسردگي رواني يا سابقه ابتلاء به آن.
2 ـ مقدار مصرف اين دارو در سالمندان بايدبر اساس پاسخ بيمار تعيين شود، زيرا ازيك طرف به علت كاهش حساسيت اين‌بيماران به اثر دارو ممكن است افزايش مقدارمصرف لازم باشد و از طرف ديگر به علت‌كاهش توانايي متابوليسم و دفع دارو كاهش‌مقدار مصرف ممكن است ضرورت يابد.
3 ـ در بيماران مبتلا به عيب كار كليه،مقادير مصرف آتنولول بايد كاهش يابد.
4 ـ در صورت بروز افسردگي ناشي از اين‌دارو، مصرف آن بايد قطع شود.
5 ـ اگر بعد از يك دوره درمان طولاني بااين دارو قطع مصرف آن ضرورت پيداكند، بايد بتدريج و حداقل طي سه روز تا دوهفته قطع شود. در طول اين مدت، بيماربايد از فعاليتهاي شديد بدني پرهيز كند تاخطر بروز انفاركتوس ميوكارد يا آريتمي‌به حداقل برسد. اگر پس از قطع مصرف‌دارو، علايم قطع مصرف بروز كرد، بايدمصرف دارو را به‌طور موقت از سر گرفتو به دنبال بهبود بيمار، مصرف دارو را بااحتياط قطع كرد.
عوارض جانبي: برادي كاردي، نارسايي‌قلب، اختلال در هدايت قلب، اسپاسم‌برونش، انقباض عروق محيطي، اختلالات‌گوارشي، خستگي، اشكال در بخواب رفتن،بثورات جلدي، اشكال در تنفس يا خس‌خس كردن، سردي دستها و پاها،افسردگي ورم مچ و ساق پا، ضربان‌آهسته و غير عادي قلب و سردرد بامصرف اين دارو گزارش شده است.
تداخلهاي دارويي: مقدار مصرف انسولين‌و داروهاي خوراكي پايين آورنده قندخون، هنگام مصرف همزمان با اين داروبايد تنظيم گردد تا از كاهش بيش از حد قندخون جلوگيري شود. در صورت مصرف‌همزمان داروهاي مسدودكننده گيرنده بتا ـآدرنرژيك با داروهاي مسدود كننده‌كانالهاي كلسيمي يا كلونيدين، اثرات كاهش‌فشارخون ممكن است تشديد شود.مصرف همزمان داروهاي مهار كننده‌مونوآمين اكسيداز با اين دارو، به علت‌امكان افزايش شديد فشارخون، توصيه‌نمي‌شود. در صورت مصرف همزمان اين‌دارو با آمين‌هاي مقلد سمپاتيك كه داراي‌فعاليت بتا ـ آدرنرژيك هستند، ممكن است‌اثرات هر دو دسته دارو كاهش يابند.گزانتين‌ها در صورت مصرف همزمان بااين دارو ممكن است موجب مهار اثرات‌درماني هر دو دسته دارو شوند. همچنين،كليرانس تئوفيلين افزايش مييابد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ هيچيك از نوبتهايمصرف اين دارو نبايد فراموش شود،بخصوص اگر روزي يكبار مصرف‌مي‌شود.
2 ـ اين دارو، زيادي فشار خون را درمان‌نمي‌كند، بلكه آن را كنترل مي‌نمايد. مصرف‌آن ممكن است تا پايان عمر ضروري باشد.
3 ـ مصرف دارو، حتي در صورت‌احساس بهبودي، بايد ادامه يابد.
4 ـ اگر صورتي كه يك نوبت مصرف داروفراموش شود، به محض بيادآوردن آن‌نوبت بايد مصرف شود، ولي اگر تا زمان‌مصرف نوبت بعدي 4 ساعت باقيمانده‌باشد، از مصرف آن نوبت خودداري شودو مقدار مصرف بعدي نيز دو برابر نگردد.
5 ـ در بيماران مبتلا به ديابت، با مصرف‌اين دارو علايم كمي قندخون ممكن است‌تخفيف يابد يا گاهي غلظت قند خون‌افزايش يابد.
6 ـ از مصرف با ساير داروها، به‌ويژه‌داروهاي مقلد سمپاتيك كه نياز به نسخه‌پزشك ندارند، بايد خودداري گردد.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: در درمان آنژين صدري، ابتدا50 ميليگرم يك بار در روز مصرف‌مي‌شود كه پس از يك هفته، در صورت‌نياز و تحمل زياد بتدريج تا 100 ميلي‌گرم‌افزايش مييابد. به‌عنوان پايين آورنده‌فشارخون، ابتدا 50 ـ 25 ميليگرم يك يا دوبار در روز مصرف ميشود كه پس از دوهفته، در صورت نياز و تحمل بيمار تاmg/day 100 ـ 50 افزايش مييابد.
اشكال دارويي:
Tablet : 50 mg, 100 mg
نشانه‌ها- جوش، شيوع بندرت، موارد مشورت با پزشك همه موارد.
تداخل دارويي:
داروهاي ضدالتهابي غيراستروئيدي (nsaids): اثر ديورتيكي بندروفلوازايد را كاهش ميدهند و برعكس، ديورتيك مسموميت كليوي با Nsaid را افزايش ميدهند.
ديگوكسين: در صورت دفع زياد پتاسيم، اثرات ديگوكسين افزايش مي‌يابند.
ليتيوم: بندروفلوازايد، ليتيوم خون را بالا ميبرند.
كورتيكواستروئيدها: اگر با بندروفلوازايد مصرف شوند باعث هدر رفتن بيشتر پتاسيم از بدن ميشوند كه در اين صورت مصرف مكمل‌هاي پتاسيم الزامي است.
داروهاي ضد آريتمي: كم شدن پتاسيم خون، سميت اين داروها را زياد ميكند.
آستمي زول و ترفنادين: كم شدن پتاسيم، خطر نامنظم شدن ضربان قلب را در صورتي كه بندروفلوازايد با اين آنتي هيستامينها مصرف شوند افزايش ميدهند.
احتياط:
در موارد زير پزشك را مطلع سازيد.
ناراحتي كليه يا كبد، نقرس، ديابت، بيماري آديسون، مصرف داروهاي ديگر.
براي خانم‌هاي باردار: معمولاً تجويز نميشود. بي‌ضرر بودن آن براي دوران بارداري ثابت نشده است. عوارض جانبي بر نوزاد دارد.
براي خانم‌هاي شيرده: دارو به شير مادر نفوذ ميكند و از مقدار شير مي‌كاهد.
براي اطفال و كودكان: معمولاً تجويز نميشود. كاهش مقدار دارو در صورت لزوم.
براي سنين بالاي 60: كاهش مقدار دارو در صورت لزوم.
مصرف اين دارو در حين رانندگي و كارهاي دشوار: ــــــــــــ
الكل: ـــــــــــــ
استفاده بلند مدت:
ميتواند منجر به اتلاف بيش از حد پتاسيم و بهم خوردن تعادل املاح ديگر شود.
مراقبت: براي بررسي كار كليه و ميزان پتاسيم و ديگر املاح بايد مرتباً آزمايش خون انجام گيرد.
××××××××××××××××××××××××× ××
خلاصه:
گروه دارويي: مدر تيازيد
خطر مصرف اضافي: كم
ميزان وابستگي: كم
داشتن نسخه: بله
به صورت ژنريك: بله
نام تجاري: سرك
معرفي دارو:
بتاهيستين كه از نظر برخي تأثيرات آن شبيه هيستامين طبيعي است. در دهه 1970 به عنوان درمان بيماري منير (بيماري حاصل از فشار زياد مايع گوش مياني) عرضه شد.
مصرف منظم بتاهيستين از دفعات و شدت استفراغ و سرگيجه، كه نشاندهنده اين بيماري است، مي‌كاهد. همچنين در درمان وزوز گوش موثر است. بتاهيستين با كاهش فشار گوش مياني از راه بهبود بخشيدن به جريان خون داخل رگها عمل ميكند. با وجود اين، درمان در همه موارد موفق نيست و گاهي عمل جراحي لازم ميشود.
طرز استفاده از دارو:
اين دارو براي شما تجويز شده بدون توصيه پزشك آنرا تغيير ندهيد.
اشكال دارو: قرص.
مقدار و زمان مصرف: 3 بار در روز بعد از غذا.
مقدار مصرف براي بزرگسالان: 24 تا 48 ميليگرم در روز.
شروع تأثير دارو: ظرف 1 ساعت.
ادامه اثر دارو: 6 تا 12 ساعت.
توصيه غذايي: ـــــــــــ
نگهداري از دارو: در محفظه سربسته، در محيط خشك و خنك دور از دسترس اطفال و نور باشد.
فراموش كردن نوبت دارو: بمحض يادآوري، آن را مصرف كنيد. اگر نوبت بعدي 2 ساعت ديگر است فعلاً يك قرص بخوريد و از نوبت بعدي صرفنظر كنيد.
متوقف كردن دارو: بدون نظر پزشك مصرف دارو را قطع نكنيد زيرا نشانه‌هاي بيماري ممكن است بروز كنند.
مصرف مقدار اضافي: در كليه موارد كمكهاي پزشكي را فراموش نكنيد. مصرف بسيار زياد ميتواند منجر به اغما شود. (ر.ك. راهنماي فوريتهاي مسموميت دارويي).
عوارض نامطلوب:
عوارض نامطلوب بتاهيستين، خفيف است و بندرت مشكلي پيش مي‌آورد.
نشانه‌ها - تهوع، شيوع شايع، موارد مشورت با پزشك حاد.
نشانه‌ها - سوء هاضمه، شيوع شايع، موارد مشورت با پزشك حاد.
نشانه‌ها- سردرد، شيوع بندرت،، موارد مشورت با پزشك حاد.
نشانه‌ها- جوش، شيوع بندرت، موارد مشورت با پزشك همه موارد.
تداخل دارويي: ــــــــــــ
احتياط:
در موارد زير پزشك را مطلع سازيد.
آسم، زخم معده،فئوكروموستيوما، مصرف داروهاي ديگر.
براي خانم‌هاي باردار: بي‌ضرر بودن اين دارو براي دوران بارداري هنوز ثابت نشده است. لذا از پزشك نظر بخواهيد.
براي خانم‌هاي شيرده: خطري گزارش نشده است.
براي اطفال و كودكان: دارو در شير مادر نفوذ ميكند،ولي در مقدار طبيعي اثر سوئي بر طفل ندارد از پزشك نظر بخواهيد.
براي سنين بالاي 60: مشكل خاصي ايجاد نميشود.
مصرف اين دارو در حين رانندگي و كارهاي دشوار: مشكل خاصي ايجاد نميشود.
الكل: ـــــــــــ
استفاده بلند مدت:
مشكلي نيست.
××××××××××××××××××××××××× ××
خلاصه:
گروه دارويي: دارو براي بيماري منبر
خطر مصرف اضافي: زياد
ميزان وابستگي: كم
داشتن نسخه: لازم
به صورت ژنريك: خير
نام ژنريك : لوزارتان
نام تجارتي : كوزار - پوزاركس- لوزار
اشكال دارويي : قرص 50mg
دسته دارويي : آنتاگونيست رسپتورآنژيوتانسين II
موارد مصرف :
درمان هايپرتانسيون مزيت اين دارو نسبت به بقيه داروهاي اين گروه عدم ايجاد سرفه است
عوارض جانبي :
اسهال ، هيپوتانسيون وضعيتي وابسته به دوز ، سرگيجه ، هايپركالمي ، اختلال عملكرد كليه ،
ميگرن ، دردعضلاني ، بندرت ، راش ، افزايش آلانين آمينوترانسفرها
تداخلات دارويي :
ديورتيكهاي نگهدارنده پتاسيم ، املاح پتاسيم ، هپارين ، سيكلوسپورين ، اپوئتين ، ليتيم ، بتابلوكرها ، نيتراتها ، استروژن و پروژسترون ، داروهاي ضد افسردگي ، كلرپرومازين ، داروهاي
ضد اضطراب ، لوودوپا
موارد منع مصرف :
بارداري ، شيردهي ، حساسيت به لوزارتان
موارد احتياط در مصرف :
نارسايي كبدي ، نارسايي كليوي ، تنگي شريان كليوي ، درحضور volume depletion
نكات قابل توصيه:
- كنترل غلظت پتاسيم سرم بخصوص در بيماران مسن و بيماران دچار نارسايي كليوي توصيه
مي شود.
- كاهش دوز دارو در نارسايي كبدي توصيه مي شود
Lee yong ae
23-10-2007, 10:05
FLUROMETOLON
موارد مصرف: درمان عفونتهاي ملتحمه يا قرنيه والتهاب قسمت قدامی چشم وبرای کنترل وکاهش التهاب بعد از اعمال جراحی چشم.
مکانيسم اثر: کورتيکواستروييدها ، ساخت آنزيم های لازم برای کاهش پاسخ التهابی را تحريک می کنند.
موارد منع مصرف: حساسيت به ترکيبات اين دارو، عفونت های قاچی چشم، عفونت های ويروسی قرنيه وملتحمهموارد احتياط: خراشيدگی قرنيه
عوارض جانبی:
تاری ديد، پرخونی ملتحمه، واکنش های آلرژيک، افزايش فشار داخلی چشم، زخم قرنيه و کاتاراکتنکات قابل توصيه: مراجعه به پزشک درصورت کاهش نيافتن يا بدتر شدن نشانه های بيماری پس از گذشت دو روز از مصرف دارو، کنترل فشار داخلی چشممقدار مصرف: بالغين و کودکان، يک يادوقطره، دو الی چهار بار در روزدرچشم چکانده شود.در التهابات شديد، ابتدايک یا دوقطره هريک یا دوساعت وسپس بتدريج ودر صورت کنترل و کاهش التهاب، مقدار مصرف دارو کاهش يابد.
اشکال دارويی:Ophthalmic Drops: 0.1%
Lee yong ae
23-10-2007, 10:11
موارد مصرف: اين دارو در عفونت‌هاي‌سطحي چشم ناشي از ميكروارگانيسم‌هاي‌حساس به دارو (مانند التهاب عفوني پلكها،ملتحمه، قرنيه و مجراي اشكي) مصرف‌مي‌شود.
فارماكوكينتيك: جنتامايسين ممكن است ازطريق مخاط چشم جذب سيستميك شود.عوارض جانبي: احتمال بروز واكنشهاي‌حساسيتي مانند خارش، قرمزي، تورم ياساير علايم تحريك در موضع مصرف‌وجود دارد. نكات قابل توصيه: از آنجا كه مصرف پماد چشمي ممكن است موجب تاري ديد، شود بهتر است از پماد در شب وبه عنوان داروي كمكي براي قطره چشمي‌استفاده شود.
مقدار مصرف: حدود يك سانتي‌متر از پمادچشمي هر 12 ـ 6 ساعت بر روي ملتحمه‌گذاشته ميشود. در مورد قطره‌جنتامايسين يك قطره از دارو هر 8 ـ 4ساعت در چشم چكانده ميشود. در ابتداي‌درمان فواصل زماني بين نوبتهايمصرف دارو بهتر است كم باشد و با بهبودنسبي عفونت، فواصل زماني افزايش داده‌شود.
اشكال دارويي: Ointment: 3mg / g Drops: 3mg / ml
Lee yong ae
23-10-2007, 10:20
موارد مصرف: هيدروكورتيزون در درمان‌حالت‌هاي التهابي و آلرژيك چشم و گوش‌كه به كورتيكواستروئيدها پاسخ ميدهند،استفاده ميشود.
مكانيسم اثر: در غلظت‌هاي بالاي موضعي‌كورتيكواستروئيدها بر روي غشاء اثرمستقيم دارند. كورتيكواستروئيدهااگزوداي سلولي و فيبريني و انفيلتراسيون‌بافتي را كاهش ميدهند. ممانعت از فعاليت‌تشكيل كلاژن و بافت همبند، تأخير درتوليد مجدد سلولهاي اپي‌تليال، كاهش‌تشكيل عروق جديد پس از التهاب و كاهش‌نفوذپذيري مويرگ‌هاي متورم از ديگر ا ثرات اين دارو است.
فارماكوكينتيك: از طريق زلاليه، قرنيه،عنبيه، مشيميه، جسم مژگاني و شبكيه‌جذب ميشود.
موارد منع مصرف: اين دارو در بيماريهاي‌قارچي چشم و گوش، التهاب سطحي حادقرينه ناشي از تبخال، سوراخ شدن پرده‌گوش، سل چشمي يا گوشي و در مرحله‌عفوني حاد بيماري ويروسي نبايد مصرف‌شود.
هشدارها: در كساني كه مبتلا به آب‌مرواريد، گلوكوم مزمن با زاويه باز ياسابقه آن، التهاب گوش مياني (به‌خصوص‌در كودكان)، و ساير عفونتهاي قرنيه وملتحمه چشم يا گوش هستند، مصرف اين‌دارو بايد با احتياط انجام گيرد.
عوارض جانبي: تاري ديد، درد چشم، سردرد و مشاهده هاله‌هاي نوراني در اطراف‌چراغ‌ها، پايين افتادن پلكها و بزرگ شدن‌غيرعادي چشم، سوزش و آبريزش چشم‌از عوارض جانبي اين دارو هستند.
نكات قابل توصيه: اگر پس از 5-7 روزبهبودي حاصل نشد و يا وضع چشم ياگوش بدتر شد به پزشك مراجعه شود.
مقدار مصرف: ابتدا يك لايه نازك 3 يا 4 باردر روز بر روي ملتحمه قرار داده مي‌شودو سپس به‌تدريج در صورت تخفيف‌التهاب، تعداد دفعات مصرف كاهش‌مي‌يابد.
اشكال دارويي:
Ophthalmic Ointment: 1%
Lee yong ae
23-10-2007, 10:32
Iموارد مصرف: آيدوكسوريدين در درمان‌كراتيت ناشي از ويروس هرپس سيمپلكس(تبخال) به‌صورت موضعي در چشم‌مصرف ميشود.
مكانيسم اثر: اين دارو به دليل شباهت باتيميدين، به‌جاي تيميدين وارد DNAميشود و موجب نقصان DNAويروس‌مي‌گردد. اين دارو در DNAسلولهاي‌پستانداران نيز وارد ميشود.
فارماكوكينتيك: نفوذ اين دارو در قرنيه‌خيلي كم است و از اين‌رو در درمان عفونت‌بافتهاي عمقي چشم (از جمله عنبيه)بي‌تأثير است.
عوارض جانبي: بروز واكنشهاي حساسيت‌مفرط (شامل خارش، قرمزي، تورم، درد ياساير علائم تحريك موضعي)، افزايش‌حساسيت چشم به نور، تنگي يا انسدادمجراي خروج اشك و به‌ندرت تيرگي قرنيه‌با مصرف اين دارو در چشم گزارش‌شده‌است.
تداخلهاي دارويي: به دليل تداخل شيميايي‌مصرف همزمان اسيد بوريك باآيدوكسوريدين توصيه نميشود.
نكات قابل توصيه:
1 ـ دوره درمان با اين‌دارو بايد كامل شود.
2 ـ از مصرف اين دارو بيش از مدت يادفعات تجويز شده بايد خودداري كرد.
مقدار مصرف: در طول روز هر ساعت يك‌قطره و طي شب هر 2 ساعت يك قطره درچشم چكانده ميشود يا اينكه در فواصل 4ساعت هر دقيقه يك قطره براي 5 دقيقه درطول روز يا شب در چشم چكانده ميشود.درمان بايد تا بهبودي كامل ادامه يابد.
اشكال دارويي:Drops: 0.1%
Lee yong ae
23-10-2007, 10:55
موارد مصرف: درمان گزروفتالمی، خشکی غيرعادی اطراف ملتحمه و زخم سطحی قرنيه
مقدار مصرف:
بالغين و کودکان : يک سانتی متر از پماد، سه بار در روز بر روی ملتحمه ماليده شود.برای درمان گزروفتالمی ويتامين A ،علاوه از پماد به صورت سيستميک نيز تجويز می شود.
اشکال دارويی :
Ophthalmic Ointment : 250u/g
Lee yong ae
23-10-2007, 12:59
TETRACYCLINE HCI (Ophthalmic)
موارد مصرف: اين دارو در درمان‌عفونتهاي سطحي چشم ناشي از گونه‌هاي‌مختلف باكتري‌ها، تراخم (ناشي ازكلاميديا تراكماتيس) و پيشگيري از بروزالتهاب عفوني ملتحمه در نوزادان مصرف‌مي‌شود.
مكانيسم اثر: تتراسايكلين يك آنتي بيوتيك‌وسيع‌الطيف است كه از طريق مهار ساخت‌پروتئين رشد باكتري‌هاي حساس را مهارمي‌كند.
نكات قابل توصيه: 1 ـ تاري ديد بعد ازمصرف اين دارو در چشم طبيعي است.
2 ـ دوره درمان تراخم با اين دارو ممكن‌است چند ماه طول بكشد. در صورت شديدبودن عفونت ممكن است مصرف همزمان‌تتراسيكلين خوراكي ضروري باشد.
مقدار مصرف: در درمان تراخم 2 بار درروز به مدت 5 روز در هر ماه و به مدت 6ماه در هر دو چشم مصرف ميشود. دردرمان ساير عفونتهاي چشمي هر 2-4ساعت حدود يك سانتي‌متر از پماد درچشم ماليده ميشود.
اشكال دارويي:
Ointment: %1
ghazal_ak
08-10-2008, 18:28
نيفديپين براي درمان پرفشاري خون ، تسكين درد قلبي در قفسه سينه (آنژين صدري )، نارسايي احتقاني قلب و پديده رينود و نيز جلوگيري از سردردهاي ميگرني تجويز مي شود.
پزشكان ممكن است در شرايط ديگري نيز نيفديپين را تجويز كنند.
اين دارو از طريق مسدودكردن ورود كلسيم به داخل سلول ها عمل مي كند؛ به همين علت آن را يك داروي مسدودكننده كانال كلسيمي مي نامند. اين خاصيت مسدودكنندگي باعث مي شود تا مقدار كلسيم در سلول هاي قلبي و رگ هاي خوني كاهش يابد كه موجب كاهش ضربان قلب و گشادي عروق (رگ ها) مي شود. بنابراين فشارخون پايين مي آيد، جريان خون افزايش مي يابد و بار كاري قلب كاهش پيدا مي كند.
چگونگي مصرف
مقادير متفاوتي از نيفديپين براي موارد گوناگوني تجويز مي شود. مهم است كه دارويتان را هر روز در ساعت يكساني مصرف كنيد.
شكل هاي طولاني اثر نيفديپين روزي يك بار مصرف مي شود. و بهتر است صبح ناشتا خورده شود تا فراموش نشود. در مواردي كه روزي چند نوبت نيفديپين تجويز مي شود، بايد مطمئن شويد همه نوبت ها را مي خوريد. نيفديپين را مي توان با يا بدون غذا مصرف كرد. هيچ گاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد.
اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجرديكه به ياد آورديد، مصرفش كنيد. در مواردي كه دارو را روزي يك بار مصرف مي كنيد اگر كمتر ۸ ساعت تا نوبت بعدي مصرف دارو مانده بود، نوبت فراموش شده را رها كرده ، به برنامه دارويي معمولتان بازگرديد.
اگر نيفديپين را روزي چندبار مصرف مي كنيد، اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده است ، نوبت فراموش شده را حذف كنيد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد و پيش از هماهنگي و مشورت با پزشكتان مصرف دارو را قطع نكنيد. براي قطع اين دارو مقدار داروي مصرفي بايد به تدريج كاهش داده شود.
در اكثر مواردي كه نيفديپين تجويز مي شود براي مهار بيماري است نه درمان آن . بنابراين ممكن است مجبور باشيد كه آن را در سال ها يا حتي تا پايان عمر مصرف كنيد، حتي اگر احساس بهبودي مي كنيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از نشانه هاي نادر ولي جدي زير مصرف نيفديپين را قطع كرده ، با پزشكتان تماس بگيريد: درد قفسه سينه ، مشكل در تنفس ، تنگي نفس ، يا خس خس سينه ، سرگيجه يا سياهي رفتن چشم پس از برخاستن از حالت خوابيده يا نشسته ؛ تورم دست ها و پاها يا افزايش وزن ناگهاني (۵/۱ كيلو در ۴-۲۴.۸ ساعت )؛ التهاب لثه ها؛ بثورات جلدي ، تپش قلب (احساس حركت سريع قلب در قفسه سينه ). علايم زير ممكن است تا تنظيم شدن بدنتان با دارو مشاهده شوند: سردرد، خستگي ، برافرواختگي و احساس گرمي ، تهوع ، يا يبوست يا اسهال . اگر اين علايم ادامه يافتند يا مشكل ساز شدند، موضوع را با پزشكان درميان بگذاريد.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف نيفديپين ، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به نيفديپين يا ديگر داروهاي مسدودكننده ؛ كانال كلسيم
بارداري و شيردهي
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه كاربامازپين ، سيكلوسپورين ، استروئيدها، يا ديگر داروهاي پرفشاري خون (مسدودكننده هاي بتا، كينيدين ، ديگوكسين ، ديسوپيراميد، فلكاينيد، يا پروكايناميد
سابقه يا ابتلا به حساسيت ، فشارخون پايين ، حمله قلبي ، يا بيماري كليوي يا كبدي .
هنگام مصرف نيفديپين توصيه مي شود
به طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بهبودي تان را زيرنظر داشته باشد.
در مورد يك سطح فعاليت بدني بي خطر با پزشكتان مشورت كنيد. نيفديپين ممكن است درد قلبي را كاهش دهد يا آن را كاملاً رفع كند و شما در نتيجه بيشتر از مقدار قابل قبول فعاليت بدني انجام دهيد.
وزنتان را نسبت به قد و استخوان بندي تان در محدوده مناسب نگاه داريد. در صورت نياز از پزشكتان بخواهيد در كاهش وزن به شما كمك كند.
اگر براي كاهش فشارخون نيفديپين مصرف مي كنيد، مصرف سديم (نمك ) خود را محدود كنيد. از پزشكتان درخواست كنيد دستورات تغذيه اي در اختيارتان بگذارد يا شما را به يك متخصص تغذيه معرفي كند.
اگر سيگاري هستيد، سيگار را ترك كنيد. از پزشكتان بخواهيد شما را به يك مشاوره يا گروه ترك سيگار معرفي كند.
الكل ننوشيد.
به آرامي از حالت خوابيده به نشسته يا ايستاده و يا از حالت نشسته به ايستاده تغيير وضعيت دهيد تا دچار سرگيجه و سياهي رفته چشم نشويد.
فشارخونتان را هر هفته اندازه بگيريد و تغييرات قابل توجه را به پزشكتان اطلاع دهيد.
فشارخون هاي اندازه گيري شده را ثبت كنيد و در هنگام مراجعه به پزشكتان آن را همراه ببريد.
پيش از مصرف نيفدپيين نبضتان را بشماريد. اگر مساوي يا كمتر از ۶۰ بود در مورد اين كه بايد آن نوبت دارو مصرف كنيد يا خير، با پزشكتان تماس بگيريد.
براي جلوگيري از مشكلات دنداني و لثه اي ناشي از اين دارو بهداشت دهان خود را با مسواك زدن ، استفاده نخ دندان و مراجعه منظم به دندانپزشك حفظ كنيد.
قرص هاي طولاني رهش را درسته ببلعيد؛ آنها را نجويد، خرد نكنيد و نشكنيد.
داروي كافي براي روزهاي تعطيل در دسترس داشته باشيد.
يك برگه شناسايي پزشكي كه نشان دهد نيفديپين مصرف مي كنيد همراه داشته باشيد.
از آنجايي كه اين دارو مي تواند روي نتايج برخي آزمون هاي آزمايشگاهي اثر بگذارد، ساير پزشكان را از اين كه نيفديپين مصرف مي كنيد، مطلع سازيد.
نيفديپين را از دسترس كودكان و دور از گرما، نور مستقيم ، حرارت مرطوب نگهداري كنيد (در اين شرايط نيفديپين فاسد مي شود).
نيفديپين تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف نيفديپين نبايد:
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگي كنيد يا با وسايل خطرناك كار كنيد. اگر خواب آلودگي يا سرگيجه مشكل ساز شد، با پزشكتان مشورت كنيد.
بدون مشورت با پزشكتان مقادير زيادي آب گريپ فروت بنوشيد. گريپ فروت اثرات نيفديپين را افزايش مي دهد.
داروي ديگري (به ويژه محرك هاي بدون نياز به نسخه و داروهاي سرفه يا سرماخوردگي ) را بدون هماهنگي قبلي با پزشكتان مصرف كنيد
منبع: پزشکان
separate
22-12-2008, 10:32
اطلاعات مربوط به قرص آمی کلومیپرامن 25m رو میخواستم
اطلاعات مربوط به قرص آمی کلومیپرامن 25m رو میخواستم
سلام
كلومیپرامین
كلومیپرامین چيست؟
کلومیپرامین به گروه داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای تعلق دارد. این دارو در درمان اختلالات وسواسی-جبری، اختلالات هراس و افسردگی استفاده می شود. کلومیپرامین به صورت قرص های پوشش دار تولید می شود.
طريقه مصرف كلومیپرامین
کلومیپرامین معمولا یک تا سه بار در شبانه روز تجویز می شود. برای اینکه آثار این دارو را احساس کنید، لازم است حداقل چند هفته به طور مرتب از آن استفاده کرده باشید. قرص ها را بطور کامل ببلعید و از جویدن یا شکستن آنها خودداری نمایید. دارو را درست مطابق با دستور پزشک خود استفاده و از تغییر خودسرانه دوز دارو پرهیز کنید. دستورات روی بسته دارو را به دقت مطالعه کنید. حتی در صورت احساس بهبودی بدون مشورت با پزشک معالج خود، مصرف دارو را قطع نکنید. اهمیت این مساله به خصوص در مواقعی است که دوزهای زیادی از دارو برای مدت طولانی استفاده کرده اید. با پزشک خود صحبت کنید، وی احتمالا به شما خواهد گفت چگونه مقدار دارو را تدریجا کاهش دهید.
فراموش کردن دوز دارو
اگر کلومیپرامین را شب ها یک بار مصرف می کنید، در صورت فراموش کردن دارو و به خاطر نیاوردن آن تا صبح فردا، دوز فراموش شده را رها کرده، برنامه منظم خود را ادامه دهید. اما اگر دارو را چند نوبت در شبانه روز استفاده می کنید، در صورت فراموش کردن یک دوز دارو، به محض به خاطر آوردن دوز فراموش شده آن را میل کنید. ولی اگر تقریبا زمان نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده طبق برنامه منظم خود عمل کنید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.
ملاحظات غذايي
کلومیپرامین ممکن است باعث ناراحتی معده شود. دارو را با غذا میل کنید.
هشدارها و موارد احتياط
موارد زیر را با پزشک خود در میان بگذارید: • به کلومیپرامین یا سایر داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای (مثل آمی تریپتیلین یا ایمی پرامین) یا داروی دیگری حساسیت دارید. • دارویی مصرف می کنید، اعم از داروهای بانسخه یا بی نسخه، به ویژه سایر داروهای ضدافسردگی (همچون فلوکستین، پاروکستین، آمی تریپتیلین، نورتریپتیلین؛ حتی اگر استفاده از این گونه داروها را در تا 2 هفته پیش قطع کرده اید.)، آنتی هیستامین ها، عوامل ضدانعقاد خون مثل وارفارین، بنزتروپین، سایمتیدین، کلونیدین، دی سیکلومین، دیگوکسین، دیسولفیرام، هالوپریدول، لوودوپا، قرص های ضدبارداری خوراکی، کینیدین و دیگر داروهای ضدآریتمی، آرام بخش-خواب آورها (مثل فنوباربیتال یا دیازپام)، تری هگزی فنیدیل (آرتان) و حتی ویتامین ها. • مبتلا به بیماری های مقابل هستید یا سابقه ابتلا به این بیماری ها را دارید: کبدی، کلیوی، قلبی، مشکلات تیروئید، فشار خون، آریتمی، صرع، سایکوز (مشکلات روانی)، گلوکوم (فشار بالای چشم)، مشکلات پروستات و دستگاه ادراری. • قصد انجام عمل جراحی اعم از دندانپزشکی دارید.
عوارض جانبي
کلومیپرامین ممکن است عوارض مهمی به همراه داشته باشد. در صورت شدت یا ازمان هر یک از علایم زیر با پزشک خود مشورت کنید: خواب آلودگی، سردرد، بی قراری، اشکال در حافظه یا تمرکز، تاری دید، احساس سبکی سر، تعریق، تهوع، استفراغ، خشکی دهان، ناراحتی معده، اسهال، یبوست، تغییر در اشتها یا وزن و مشکلات جنسی. اما در صورت بروز هر یک از علایم یا نشانه های زیر، بلافاصله به پزشک خود مراجعه کنید: ضعف یا خستگی شدید، افسردگی، تشنج، لرزش، اشکال در تنفس، زردی پوست یا چشم ها، تب، بثورات پوستی، خشکی عضلانی غیرمعمول، طپش قلب یا ضربان نامنظم قلب و مشکلات ادراری.
نگهداري داروي
کلومیپرامین را در بسته مخصوص آن، کاملا پوشیده و دور از دسترس اطفال نگهدارید. قرص ها باید در دمای اتاق، دور از نور مستقیم، حرارت زیاد و رطوبت نگهداری شود. با گذشتن از تاریخ اعتبار یا نیاز به دارو، آن را دور بریزید.
فزون دوز و موارد اضطراری
در صورت مسمومیت یا فزون دوز به نزدیک ترین مرکز درمانی مراجعه کنید. برخی علایم فزون دوز عبارتند از خواب آلودگی شدید، گیجی و تاری دید.
تداخلات دارویی
• مصرف همزمان کلومیپرامین با داروهای ضدافسردگی، مخدرها، آرام بخش-خواب آورها، الکل و آنتی هیستامین ها می تواند موجب اثرات خواب آوری این دارو شود. • استفاده از کلومیپرامین در کنار داروهای ضدآریتمی شانس بروز آریتمی های بطنی را افزایش می دهد. مصرف توام کلومیپرامین با فنلزین یا ترانیل سیپرومین ممکن است سبب افت فشار خون و افزایش ضربان قلب گردد. • کلومیپرامین با اثرات داروهای فشارخون و صرع تداخل می نماید.
کودکان و زنان باردار یا شیرده
استفاده از کلومیپرامین در اطفال توصیه نمی شود. هر چند تصور نمی شود کلومیپرامین دارای اثرات سوئی در جنین یا شیرخوار شما باشد، در صورت بارداری یا شیردهی حتما با پزشک خود مشورت نمایید.
اطلاعات جانبی
• اگر در حال مصرف فلوکستین بوده اید و استفاده از آن را برای شروع درمان با کلومیپرامین قطع کرده اید، لازم است حداقل به مدت 5 هفته تا شروع مصرف کلومیپرامین صبر کنید. • این دارو می تواند حالت خواب آلودگی در شما ایجاد کند، بنابراین تا زمان مشخص شدن میزان تاثیر آن در شما از رانندگی یا انجام کارهای پردقت پرهیز کنید. • سیگار کشیدن ممکن است اثرات کلومیپرامین را کاهش دهد. • سعی کنید حین درمان با کلومیپرامین از قرار گرفتن غیرضروری در برابر نور آفتاب پرهیز کرده، لباس مناسب بپوشید و از عینک آفتابی و کرم های ضد آفتاب استفاده نمایید. کلومیپرامین ممکن است باعث حساسیت پوست شما به آفتاب گردد. • افراد پیر بیشتر در معرض اثرات سوء این دارو می باشند. • کلومیپرامین ممکن است در هفته های اول درمان باعث ایجاد افکار خودکشی گردد، اگر دچار چنین افکاری شدید، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید. • کلومیپرامین ممکن است باعث تغییر رنگ ادرار به آبی متمایل به سبز شود.
ghazal_ak
22-12-2008, 15:07
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
داروهاي آنتي هيستامين
هيستامين يكي از مواد شيميايي است كه هنگام واكنش پادتن ها (آنتي بادي ها) با مواد آلرژي زا آزاد مي شود و مسئول بسياري از علايمي است كه در التهاب بيني ناشي از آلرژي يا بيماري رينيت آلرژيك ديده مي شود.
داروهاي آنتي هيستامين با خنثي كردن عمل هيستامين باعث مي شوند كه خارش و آبريزش بيني و عطسه كردن تسكين يابد.
همچنين اين داروها علايم مربوط به آلرژي در مناطقي غير از بيني مثلاً كهيرها يا دانه هاي پوستي را بهبود مي بخشند.داروهاي آنتي هيستامين را در صورت امكان بايد پيش از حمله آلرژي مصرف كرد.
داروهاي آنتي هيستامين به اشكال مختلف قرص، قطره چشمي، شربت و اسپري بيني وجود دارند. در بسياري موارد اين داروها در دو شكل سريع الاثر و با اثر تدريجي هم وجود دارند.
داروهاي آنتي هيستامين مشكلاتي هم به وجود مي آورند. از آنجايي كه اين داروها ترشحات مخاطي را غليظ مي كنند ممكن است در مورد سينوزيت عفوني يا باكتريايي باعث بدتر شدن علايم شوند،
بنابراين افراد مبتلا به سينوزيت باكتريايي يا عفونت باكتريايي بيني حتي در فصل آلرژي نبايد آنتي هيستامين مصرف كنند.
مسأله ديگر آن است كه آنتي هيستامين ها در طول زمان اثربخشي شان را از دست مي دهند و بيماران مجبورند نوع متفاوتي از آنها را به كار برند.
داروهاي آنتي هيستامين به دو گروه قديمي تر يا نسل اول و جديدتر يا نسل دوم تقسيم مي شوند؛ تفاوت عمده اين دو گروه در ميزان عارضه جانبي خواب آلودگي است. آنتي هيستامين هاي نسل دوم بر خلاف نسل اول كمتر اين عارضه شايع را به وجود مي آورند.
آنتي هيستامين هاي نسل اول
از اين گروه مي توان به داروهاي ديفن هيدرامين، كلماستين و كلرفنيرامين اشاره كرد.داروهاي اين گروه به خاطر آنكه غيراختصاصي عمل مي كنند و اثر ضدكولينرژيك هم دارند (اثر استيل كولين يك پيغامبر عصبي را مهار مي كنند) ممكن است عوارض جانبي متعددي ايجاد كنند.از جمله اين عوارض جانبي مي توان به اينها اشاره كرد:
خواب آلودگي و اشكال در تفكر: اين عارضه از اين لحاظ خطرناك است كه ممكن است در بزرگسالان باعث حوادث كاري و تصادفات اتومبيل شود، اما تحقيقات موجود نشان مي دهد كه كودكاني كه از اين داروها استفاده مي كنند كمتر دچار اين عارضه مي شوند.
- خشكي دهان
- سرگيجه
- اضطراب
- تپش قلب
- گلودرد
در مردان مبتلا به بزرگي پروستات مصرف اين داروها ممكن است اشكال در ادرار كردن را بدتر كند.
براي تطبيق پيدا كردن با اثر خواب آلوده كننده اين داروها رعايت نكات زير كمك كننده است:
- دارو را در خانه چند ساعت پيش از خواب مصرف كنيد.
- از ساير داروهايي كه اثر خواب آور دارند پرهيز كنيد.
- در حين استفاده از اين داروها از رانندگي و كار با ماشين هاي سنگين خودداري كنيد.
اثر خواب آلوده كننده اين داروها در طول زمان ممكن است كاهش يابد.
داروهاي آنتي هيستامين نسل دوم
از داروهاي آنتي هيستامين نسل دوم مي توان به فكسو فنادين، لوراتادين، سيتريزين و آكرواستين اشاره كرد.
اين داروها خاصيت ضدكولينرژيك نيستند و بنابراين در مقادير تجويز شده، خواب آلودگي ايجاد نمي كنند.
عوارض شايع اين گروه داروها شامل سردرد، خشكي دهان و خشكي بيني مي شود كه اغلب موقتي هستند و در طول درمان برطرف مي شوند.
در موارد نادري تپش قلب و احساس سنگيني بر روي قفسه سينه در حين مصرف اين داروها رخ مي دهد كه در اين صورت بايد فوراً به پزشك مراجعه كرد.زنان باردار و شيرده بايد از اين داروها اجتناب كنند، مگر اينكه پزشك مصرف آنها را تجويز كند.
اسپري هاي بيني آنتي هيستامين
اخيراً داروي آنتي هيستامين موضعي به صورت اسپري بيني هم به بازار دارويي آمده است. اين دارو كه آزلاستين (نام تجارتي Astelin) نام دارد مي تواند جايگزين داروهاي خوراكي آلرژي هاي فصلي شود و پرخوني و گرفتگي بيني و ساير علايم آلرژي را برطرف كند.
عوارض جانبي اين اسپري، مزه تلخ، قيمت بالا و اثر خواب آلودگي آور آن است.
منبع: پزشکان
separate
22-12-2008, 17:12
اطلاعات کامل درباره لورازپام و فلوکستین
ممنون
mohammadgame
28-12-2008, 17:21
سلام
من یه سری اطلاعات در مورد کپسول های فارماتون می خوام ممنون ؟
mohammadgame
28-12-2008, 17:30
سلام
من یه سری اطلاعات در مورد کپسول های فارماتون می خوام ممنون ؟
در ضمن آیا این قرص فرد رو چاق می کنه ؟
و یه سوال دیگه یکی از دوستام یه کپسول های مصرف میکنه قرمز رنگ هست صبح ها یه دونه می خوره .
بعد این که می گه آدم رو خسته می کنه وقتی می خوریش حال تکون خوردن هم حتی نداره و با اون قرص ها 6-7 کیلو وزن اضافه کرده ؟ چه قرصی هستش ؟
بکلومتازون استنشاقی به عنوان درمان نگهدارنده در افراد دچار آسم برونشیال مزمن تجویز میشود. استفاده منظم به رفع التهاب مزمن راههای هوایی و کاهش واکنش این مجاری به مواد محرک (یا حساسیت‌زا) کمک میکند. بکلومتازون با این سازوکار علایم آسم و دفعات حملات آسم را کاهش میدهد. بکلومتازون یک کورتیکواسترویید میباشد.
چگونگی مصرف
بر اساس شدت آسم، بکلومتازون به مقدار روزی 4-2 پاف تجویز میشود. مهم است که آن را طبق دستور پزشک یا دستورالعمل روی برچسب دارو مصرف کنید. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. چنانچه همزمان کورتیکواسترویید خوراکی مصرف نمی‌کنید، ممکن است شروع اثرات دارو تا یک ماه و اوج اثر دارو تا چند ماه به تأخیر بیافتد. مهم است که نوبت‌های مصرف دارو در فواصل مساوی در طی شبانه‌روز برنامه‌ریزی شود، مثلاً اگر قرار است روزی 2 بار مصرف شود، 8 صبح و 8 شب و اگر قرار است روزی 4 بار مصرف شود، هر 6 ساعت. از پزشکتان بخواهید در تعیین یک برنامه که با فعالیت‌های روزمره شما تداخل نداشته باشد، به شما کمک کند. بهتر است دارو هر روز در ساعت یکسانی مصرف شود. پیش از استفاده از افشانه برای بار اول، آن را چک کنید. پزشکتان تعیین میکند که از یک وسیله موسوم به آسم‌یار هم همراه افشانه استفاده کنید یا اینکه با روش دهان باز یا دهان بسته از افشانه استفاده کنید. این وسیله باعث میشود تا دارو بهتر به مجاری هوایی برونشی برسد. پودر و کپسول‌های بکلومتازون برای استنشاق نیازمند یک وسیله خاص برای آزادسازی دارو است، دستورالعمل روی جعبه را بخوانید یا چگونگی استفاده را از پزشکتان جویا شوید.
روش دهان بسته:
کپسول دارو را 5-2 ثانیه تکان دهید.
افشانه و کپسول متصل به آن را سر و ته بگیرید.
قطعه دهانی را در دهان گذاشته، لب‌هایتان را دورش محکم ببندید.
به آرامی و کامل از راه بینی نفستان را بیرون دهید.
به آرامی و عمیق دم انجام دهید و در همان زمان کپسول حاوی دارو را بر روی افشانه به پایین فشار دهید.
قطعه دهانی را از دهان خارج کرده، ولی نفستان را تا آنجا که ممکن است نگه دارید.
در حالی که لب‌هایتان را جمع کرده‌اید از راه دهان نفستان را بیرون دهید.
اگر در هر نوبت 2 پاف لازم دارید، دو دقیقه تا پاف بعدی صبر کنید.
روش دهان باز:
کپسول دارو را 5-2 ثانیه تکان دهید.
افشانه و کپسول متصل به آن را سر و ته بگیرید.
قطعه دهانی را حدوداً به اندازه عرض دو انگشت از دهان کاملاً بازتان فاصله بگیرید.
کپسول را صاف نگه دارید.
پس از یک بازدم عمیق، به آرامی از راه دهان نفس بگیرید و در همان زمان کپسول را به افشانه فشار دهید. به دم ادامه دهید. چشم‌هایتان را ببندید تا چیزی از اسپری واردشان نشود، چرا که ممکن است موجب تاری دید مختصری شود.
در انتهای دم نفستان را تا آنجا که می‌توانید نگاه دارید، و سپس در حالی که لب‌های خود را جمع کرده‌اید از راه دهان نفستان را بیرون دهید.
اگر در هر نوبت 2 پاف لازم دارید، دو دقیقه تا پاف بعدی صبر کنید.
پس از استفاده از دارو، به هر کدام از روشهای فوق، برای جلوگیری از خشونت صدا و عفونت‌های دهانی، دهانتان را با آب کاملاً بشویید. آب را قورت ندهید. روزی یکبار قطعه دهانی پلاستیکی و پوشش آن را زیر آب گرم بشویید و پیش از استفاده مجدد خشک کنید. تا این افشانه خشک شود در صورت نیاز از افشانه دیگری استفاده کنید. هفته‌ای دو بار قطعه دهانی پلاستیکی را با مایع ظرفشویی و آب گرم بشویید و کاملاً آب بکشید و خشک کنید. یک راه ساده برای تخمین مقدار داروی باقیمانده در کپسول محتوی دارو این است که کپسول را در یک ظرف آب بگذاریم و ببینیم چقدرش در آب فرو می‌رود . اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید، مصرفش کنید. نوبت‌های باقیمانده در آن روز را با فواصل مساوی مصرف کنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر، مصرف بکلومتازون را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: پلاک‌های سفید نرم در دهان یا گلو ، درد دهان یا گلو هنگام خوردن و آشامیدن، افزایش خس‌خس سینه، احساس سفتی و گرفتگی در قفسه سینه، یا مشکل در تنفس.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف بکلومتازون، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به کورتیکواستروییدها، سایر داروها، غذاها، نگهدارندهها، و رنگهای خوراکی.
مصرف داروهای دیگر به ویژه کورتیکواستروییدها.
سابقه یا ابتلا به سل یا پوکی استخوان.
توصیه هنگام مصرف
به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. گاهی افشانه را همراه خود ببرید تا پزشک چگونگی استفاده شما را از آن ببیند.
در صورتی که یک دستگاه اندازه‌گیری حداکثر جریان هوای تنفسی در خانه دارید، مقادیر اندازه‌گیری شده را در یک دفترچه ثبت کنید.
اگر دچار استرس غیرمعمول مثل جراحی، آسیب بدنی، یا عفونت هستید، علایم آسم‌تان بهبود نداشته است، علایمتان بدتر شده است، یا علایمی از عفونت دهانی یا حلقی دارید با پزشکتان مشورت کنید.
در صورتی که افشانه شما قابل پر کردن مجدد است، پس از اتمام دارو آن را دور نیاندازید.
حتی اگر برای یک حمله آسمی داروهایی دیگر مصرف میکنید، استفاده از بکلومتازون را ادامه دهید، مگر آنکه پزشکتان دستور دیگری داده باشد.
پیش از انجام جراحی، کارهای دندانپزشکی، یا واکسیناسیون سایر پزشکان را از اینکه بکلومتازون مصرف میکنید مطلع سازید.
اگر تا به حال به آبله مرغان و سرخک مبتلا نشده‌اید و واکسن آنها را هم نزده‌اید، از تماس نزدیک با افراد مبتلا به این دو بیماری اجتناب کنید. در صورتی که فکر میکنید با این افراد مواجهه داشته‌اید با پزشکتان مشورت کنید.
یک برگه شناسایی پزشک همراه داشته باشید که نشان دهد بکلومتازون مصرف میکنید.
توجه داشته باشید که اگر کپسول و افشانه سرد باشند، ممکن است مقدار کامل دارو به شما نرسد.
اگر مقدار معمول دارو به شکل استنشاقی برایتان مؤثر نیست، ممکن است به‌طور موقت به کورتیکواسترویید خوراکی نیاز داشته باشید.
افشانه را دور از دسترس کودکان و دور از حرارت نگاه دارید.
نبایدها
نباید از بکلومتازون برای درمان یک حمله آسمی استفاده کنید.
نباید پیش از هماهنگی با پزشکتان آن را قطع کنید.
قصد دخالت ندارم اما یه نکته ی مفید جا موند اونم اینه که برای جلوگیری از کاندیداز حلقی بعد استفاده یه غرغره با اب خالی بکنن:10:
The United States spends more on health care than any other nation in the world, yet it ranks poorly on nearly every measure of health status. How can this be? What explains this apparent paradox?
The two-part answer is deceptively simple — first, the pathways to better health do not generally depend on better health care, and second, even in those instances in which health care is important, too many Americans do not receive it, receive it too late, or receive poor-quality care. In this lecture, I first summarize where the United States stands in international rankings of health status. Next, using the concept of determinants of premature death as a key measure of health status, I discuss pathways to improvement, emphasizing lessons learned from tobacco control and acknowledging the reality that better health (lower mortality and a higher level of functioning) cannot be achieved without paying greater attention to poor Americans. I conclude with speculations on why we have not focused on improving health in the United States and what it would take to make that happen.
Health Status of the American Public
Among the 30 developed nations that make up the Organization for Economic Cooperation and Development (OECD), the United States ranks near the bottom on most standard measures of health status (Table 1 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])).1 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),2 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),3 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),4 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) (One measure on which the United States does better is life expectancy from the age of 65 years, possibly reflecting the comprehensive health insurance provided for this segment of the population.) Among the 192 nations for which 2004 data are available, the United States ranks 46th in average life expectancy from birth and 42nd in infant mortality.5 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),6 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) It is remarkable how complacent the public and the medical profession are in their acceptance of these unfavorable comparisons, especially in light of how carefully we track health-systems measures, such as the size of the budget for the National Institutes of Health, trends in national spending on health, and the number of Americans who lack health insurance. One reason for the complacency may be the rationalization that the United States is more ethnically heterogeneous than the nations at the top of the rankings, such as Japan, Switzerland, and Iceland. It is true that within the United States there are large disparities in health status — by geographic area, race and ethnic group, and class.7 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),8 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),9 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) But even when comparisons are limited to white Americans, our performance is dismal (Table 1 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])). And even if the health status of white Americans matched that in the leading nations, it would still be incumbent on us to improve the health of the entire nation.
View this table:
[in this window] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
[in a new window] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
Table 1. Health Status of the United States and Rank among the 29 Other OECD Member Countries.
Pathways to Improving Population Health
Health is influenced by factors in five domains — genetics, social circumstances, environmental exposures, behavioral patterns, and health care (Figure 1 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])).10 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),11 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) When it comes to reducing early deaths, medical care has a relatively minor role. Even if the entire U.S. population had access to excellent medical care — which it does not — only a small fraction of these deaths could be prevented. The single greatest opportunity to improve health and reduce premature deaths lies in personal behavior. In fact, behavioral causes account for nearly 40% of all deaths in the United States.12 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) Although there has been disagreement over the actual number of deaths that can be attributed to obesity and physical inactivity combined, it is clear that this pair of factors and smoking are the top two behavioral causes of premature death (Figure 2 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])).12 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
View larger version (24K):
[in this window] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
[in a new window] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
Figure 1. Determinants of Health and Their Contribution to Premature Death.
Adapted from McGinnis et al.10 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
View larger version (18K):
[in this window] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
[in a new window] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
Figure 2. Numbers of U.S. Deaths from Behavioral Causes, 2000.
Among the deaths from smoking, the horizontal bar indicates the approximately 200,000 people who had mental illness or a problem with substance abuse. Adapted from Mokdad et al.12 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
Addressing Unhealthy Behavior
Clinicians and policymakers may question whether behavior is susceptible to change or whether attempts to change behavior lie outside the province of traditional medical care.13 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) They may expect future successes to follow the pattern whereby immunization and antibiotics improved health in the 20th century. If the public's health is to improve, however, that improvement is more likely to come from behavioral change than from technological innovation. Experience demonstrates that it is in fact possible to change behavior, as illustrated by increased seat-belt use and decreased consumption of products high in saturated fat. The case of tobacco best demonstrates how rapidly positive behavioral change can occur.
The Case of Tobacco
The prevalence of smoking in the United States declined among men from 57% in 1955 to 23% in 2005 and among women from 34% in 1965 to 18% in 2005.14 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),15 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) Why did tobacco use fall so rapidly? The 1964 report of the surgeon general, which linked smoking and lung cancer, was followed by multiple reports connecting active and passive smoking to myriad other diseases. Early antismoking advocates, initially isolated, became emboldened by the cascade of scientific evidence, especially with respect to the risk of exposure to secondhand smoke. Counter-marketing — first in the 1960s and more recently by several states and the American Legacy Foundation's "truth®" campaign — linked the creativity of Madison Avenue with messages about the duplicity of the tobacco industry to produce compelling antismoking messages16 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) (an antismoking advertisement ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) is available with the full text of this article at
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید). Laws, regulations, and litigation, particularly at the state and community levels, led to smoke-free public places and increases in the tax on cigarettes — two of the strongest evidence-based tobacco-control measures.14 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),17 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),18 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) In this regard, local governments have been far ahead of the federal government, and they have inspired European countries such as Ireland and the United Kingdom to make public places smoke-free.14 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),19 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) In addition, new medications have augmented face-to-face and telephone counseling techniques to increase the odds that clinicians can help smokers quit.15 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),20 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),21 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
It is tempting to be lulled by this progress and shift attention to other problems, such as the obesity epidemic. But there are still 44.5 million smokers in the United States, and each year tobacco use kills 435,000 Americans, who die up to 15 years earlier than nonsmokers and who often spend their final years ravaged by dyspnea and pain.14 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),20 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) In addition, smoking among pregnant women is a major contributor to premature births and infant mortality.20 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) Smoking is increasingly concentrated in the lower socioeconomic classes and among those with mental illness or problems with substance abuse.15 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),22 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),23 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) People with chronic mental illness die an average of 25 years earlier than others, and a large percentage of those years are lost because of smoking.24 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) Estimates from the Smoking Cessation Leadership Center at the University of California at San Francisco, which are based on the high rates and intensity (number of cigarettes per day plus the degree to which each is finished) of tobacco use in these populations, indicate that as many as 200,000 of the 435,000 Americans who die prematurely each year from tobacco-related deaths are people with chronic mental illness, substance-abuse problems, or both.22 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),25 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) Understanding why they smoke and how to help them quit should be a key national research priority. Given the effects of smoking on health, the relative inattention to tobacco by those federal and state agencies charged with protecting the public health is baffling and disappointing.
The United States is approaching a "tobacco tipping point" — a state of greatly reduced smoking prevalence. There are already low rates of smoking in some segments of the population, including physicians (about 2%), people with a postgraduate education (8%), and residents of the states of Utah (11%) and California (14%).25 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) When Kaiser Permanente of northern California implemented a multisystem approach to help smokers quit, the smoking rate dropped from 12.2% to 9.2% in just 3 years.25 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) Two basic strategies would enable the United States to meet its Healthy People 2010 tobacco-use objective of 12% population prevalence: keep young people from starting to smoke and help smokers quit. Of the two strategies, smoking cessation has by far the larger short-term impact. Of the current 44.5 million smokers, 70% claim they would like to quit.20 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) Assuming that one half of those 31 million potential nonsmokers will die because of smoking, that translates into 15.5 million potentially preventable premature deaths.20 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),26 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) Merely increasing the baseline quit rate from the current 2.5% of smokers to 10% — a rate seen in placebo groups in most published trials of the new cessation drugs — would prevent 1,170,000 premature deaths. No other medical or public health intervention approaches this degree of impact. And we already have the tools to accomplish it.14 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),27 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
Is Obesity the Next Tobacco?
Although there is still much to do in tobacco control, it is nevertheless touted as a model for combating obesity, the other major, potentially preventable cause of death and disability in the United States. Smoking and obesity share many characteristics (Table 2 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])). Both are highly prevalent, start in childhood or adolescence, were relatively uncommon until the first (smoking) or second (obesity) half of the 20th century, are major risk factors for chronic disease, involve intensively marketed products, are more common in low socioeconomic classes, exhibit major regional variations (with higher rates in southern and poorer states), carry a stigma, are difficult to treat, and are less enthusiastically embraced by clinicians than other risk factors for medical conditions.
View this table:
[in this window] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
[in a new window] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
Table 2. Similarities and Differences between Tobacco Use and Obesity.
Nonetheless, obesity differs from smoking in many ways (Table 2 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])). The binary definition of smoking status (smoker or nonsmoker) does not apply to obesity. Body-mass index, the most widely used measure of obesity, misclassifies as overweight people who have large muscle mass, such as California governor Arnold Schwarzenegger. It is not biologically possible to stop eating, and unlike moderate smoking, eating a moderate amount of food is not hazardous. There is no addictive analogue to nicotine in food. Nonsmokers mobilize against tobacco because they fear injury from secondhand exposure, which is not a peril that attends obesity. The food industry is less concentrated than the tobacco industry, and although its advertising for children has been criticized as predatory and its ingredient-labeling practices as deceptive, it has yet to fall into the ill repute of the tobacco industry. For these reasons, litigation is a more problematic strategy, and industry payouts — such as the Master Settlement Agreement between the tobacco industry and 46 state attorneys general to recapture the Medicaid costs of treating tobacco-related diseases — are less likely.14 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) Finally, except for the invasive option of bariatric surgery, there are even fewer clinical tools available for treating obesity than there are for treating addiction to smoking.
Several changes in policy have been proposed to help combat obesity.28 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),29 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),30 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) Selective taxes and subsidies could be used as incentives to change the foods that are grown, brought to market, and consumed, though the politics involved in designating favored and penalized foods would be fierce.31 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) Restrictions could also apply to the use of food stamps. Given recent data indicating that children see from 27 to 48 food advertisements for each 1 promoting fitness or nutrition, regulations could be put in place to shift that balance or to mandate support for sustained social-marketing efforts such as the "truth®" campaign against smoking.16 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),32 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) Requiring more accurate labeling of caloric content and ingredients, especially in fast-food outlets, could make customers more aware of what they are eating and induce manufacturers to alter food composition. Better pharmaceutical products and counseling programs could motivate clinicians to view obesity treatment more enthusiastically. In contrast to these changes in policy, which will require national legislation, regulation, or research investment, change is already under way at the local level. Some schools have banned the sale of soft drinks and now offer more nutritionally balanced lunches. Opportunities for physical activity at work, in school, and in the community have been expanded in a small but growing number of locations.
Nonbehavioral Causes of Premature Death
Improving population health will also require addressing the nonbehavioral determinants of health that we can influence: social, health care, and environmental factors. (To date, we lack tools to change our genes, although behavioral and environmental factors can modify the expression of genetic risks such as obesity.) With respect to social factors, people with lower socioeconomic status die earlier and have more disability than those with higher socioeconomic status, and this pattern holds true in a stepwise fashion from the lowest to the highest classes.33 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),34 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),35 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),36 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),37 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),38 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) In this context, class is a composite construct of income, total wealth, education, employment, and residential neighborhood. One reason for the class gradient in health is that people in lower classes are more likely to have unhealthy behaviors, in part because of inadequate local food choices and recreational opportunities. Yet even when behavior is held constant, people in lower classes are less healthy and die earlier than others.33 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),34 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),35 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),36 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),37 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),38 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) It is likely that the deleterious influence of class on health reflects both absolute and relative material deprivation at the lower end of the spectrum and psychosocial stress along the entire continuum. Unlike the factors of health care and behavior, class has been an "ignored determinant of the nation's health."33 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) Disparities in health care are of concern to some policymakers and researchers, but because the United States uses race and ethnic group rather than class as the filter through which social differences are analyzed, studies often highlight disparities in the receipt of health care that are based on race and ethnic group rather than on class.
But aren't class gradients a fixture of all societies? And if so, can they ever be diminished? The fact is that nations differ greatly in their degree of social inequality and that — even in the United States — earning potential and tax policies have fluctuated over time, resulting in a narrowing or widening of class differences. There are ways to address the effects of class on health.33 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) More investment could be made in research efforts designed to improve our understanding of the connection between class and health. More fundamental, however, is the recognition that social policies involving basic aspects of life and well-being (e.g., education, taxation, transportation, and housing) have important health consequences. Just as the construction of new buildings now requires environmental-impact analyses, taxation policies could be subjected to health-impact analyses. When public policies widen the gap between rich and poor, they may also have a negative effect on population health. One reason the United States does poorly in international health comparisons may be that we value entrepreneurialism over egalitarianism. Our willingness to tolerate large gaps in income, total wealth, educational quality, and housing has unintended health consequences. Until we are willing to confront this reality, our performance on measures of health will suffer.
One nation attempting to address the effects of class on health is the United Kingdom. Its 1998 Acheson Commission, which was charged with reducing health disparities, produced 39 policy recommendations spanning areas such as poverty, income, taxes and benefits, education, employment, housing, environment, transportation, and nutrition. Only 3 of these 39 recommendations pertained directly to health care: all policies that influence health should be evaluated for their effect on the disparities in health resulting from differences in socioeconomic status; a high priority should be given to the health of families with children; and income inequalities should be reduced and living standards among the poor improved.39 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) Although implementation of these recommendations has been incomplete, the mere fact of their existence means more attention is paid to the effects of social policies on health. This element is missing in U.S. policy discussions — as is evident from recent deliberations on income-tax policy.
Although inadequate health care accounts for only 10% of premature deaths, among the five determinants of health (Figure 1 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])), health care receives by far the greatest share of resources and attention. In the case of heart disease, it is estimated that health care has accounted for half of the 40% decline in mortality over the past two decades.40 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) (It may be that exclusive reliance on international mortality comparisons shortchanges the results of America's health care system. Perhaps the high U.S. rates of medical-technology use translate into comparatively better function. To date, there are no good international comparisons of functional status to test that theory, but if it could be substantiated, there would be an even more compelling claim for expanded health insurance coverage.) U.S. expenditures on health care in 2006 were an estimated $2.1 trillion, accounting for 16% of our gross domestic product.41 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) Few other countries even reach double digits in health care spending.
There are two basic ways in which health care can affect health status: quality and access. Although qualitative deficiencies in U.S. health care have been widely documented,42 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) there is no evidence that its performance in this dimension is worse than that of other OECD nations. In the area of access, however, we trail nearly all the countries: 45 million U.S. citizens (plus millions of immigrants) lack health insurance, and millions more are seriously underinsured. Lack of health insurance leads to poor health.43 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) Not surprisingly, the uninsured are disproportionately represented among the lower socioeconomic classes.
Environmental factors, such as lead paint, polluted air and water, dangerous neighborhoods, and the lack of outlets for physical activity, also contribute to premature death. People with lower socioeconomic status have greater exposure to these health-compromising conditions. As with social determinants of health and health insurance coverage, remedies for environmental risk factors lie predominantly in the political arena.44 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
The Case for Concentrating on the Less Fortunate
Since all the actionable determinants of health — personal behavior, social factors, health care, and the environment — disproportionately affect the poor, strategies to improve national health rankings must focus on this population. To the extent that the United States has a health strategy, its focus is on the development of new medical technologies and support for basic biomedical research. We already lead the world in the per capita use of most diagnostic and therapeutic medical technologies, and we have recently doubled the budget for the National Institutes of Health. But these popular achievements are unlikely to improve our relative performance on health. It is arguable that the status quo is an accurate expression of the national political will — a relentless search for better health among the middle and upper classes. This pursuit is also evident in how we consistently outspend all other countries in the use of alternative medicines and cosmetic surgeries and in how frequently health "cures" and "scares" are featured in the popular media.45 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) The result is that only when the middle class feels threatened by external menaces (e.g., secondhand tobacco smoke, bioterrorism, and airplane exposure to multidrug-resistant tuberculosis) will it embrace public health measures. In contrast, our investment in improving population health — whether judged on the basis of support for research, insurance coverage, or government-sponsored public health activities — is anemic.46 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),47 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]),48 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) Although the Department of Health and Human Services periodically produces admirable population health goals — most recently, the Healthy People 2010 objectives49 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) — no government department or agency has the responsibility and authority to meet these goals, and the importance of achieving them has yet to penetrate the political process.
Why Don't Americans Focus on Factors That Can Improve Health?
The comparatively weak health status of the United States stems from two fundamental aspects of its political economy. The first is that the disadvantaged are less well represented in the political sphere here than in most other developed countries, which often have an active labor movement and robust labor parties. Without a strong voice from Americans of low socioeconomic status, citizen health advocacy in the United States coalesces around particular illnesses, such as breast cancer, human immunodeficiency virus infection and the acquired immunodeficiency syndrome (HIV–AIDS), and autism. These efforts are led by middle-class advocates whose lives have been touched by the disease. There have been a few successful public advocacy campaigns on issues of population health — efforts to ban exposure to secondhand smoke or to curtail drunk driving — but such efforts are relatively uncommon.44 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) Because the biggest gains in population health will come from attention to the less well off, little is likely to change unless they have a political voice and use it to argue for more resources to improve health-related behaviors, reduce social disparities, increase access to health care, and reduce environmental threats. Social advocacy in the United States is also fragmented by our notions of race and class.33 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) To the extent that poverty is viewed as an issue of racial injustice, it ignores the many whites who are poor, thereby reducing the ranks of potential advocates.
The relatively limited role of government in the U.S. health care system is the second explanation. Many are familiar with our outlier status as the only developed nation without universal health care coverage.50 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) Less obvious is the dispersed and relatively weak status of the various agencies responsible for population health and the fact that they are so disconnected from the delivery of health services. In addition, the American emphasis on the value of individual responsibility creates a reluctance to intervene in what are seen as personal behavioral choices.
How Can the Nation's Health Improve?
Given that the political dynamics of the United States are unlikely to change soon and that the less fortunate will continue to have weak representation, are we consigned to a low-tier status when it comes to population health? In my view, there is room for cautious optimism. One reason is that despite the epidemics of HIV–AIDS and obesity, our population has never been healthier, even though it lags behind so many other countries. The gain has come from improvements in personal behavior (e.g., tobacco control), social and environmental factors (e.g., reduced rates of homicide and motor-vehicle accidents and the introduction of fluoridated water), and medical care (e.g., vaccines and cardiovascular drugs). The largest potential for further improvement in population health lies in behavioral risk factors, especially smoking and obesity. We already have tools at hand to make progress in tobacco control, and some of these tools are applicable to obesity. Improvement in most of the other factors requires political action, starting with relentless measurement of and focus on actual health status and the actions that could improve it. Inaction means acceptance of America's poor health status.
Improving population health would be more than a statistical accomplishment. It could enhance the productivity of the workforce and boost the national economy, reduce health care expenditures, and most important, improve people's lives. But in the absence of a strong political voice from the less fortunate themselves, it is incumbent on health care professionals, especially physicians, to become champions for population health. This sense of purpose resonates with our deepest professional values and is the reason why many chose medicine as a profession. It is also one of the most productive expressions of patriotism. Americans take great pride in asserting that we are number one in terms of wealth, number of Nobel Prizes, and military strength. Why don't we try to become number one in health?
Supported in part by grants from the Robert Wood Johnson and American Legacy Foundations. The sponsors had no role in the preparation of the Shattuck Lecture.
No potential conflict of interest relevant to this article was reported. I thank Stephen Isaacs for editorial assistance; Michael McGinnis, Harold Sox, Stephen Shortell, and Nancy Adler for comments on an earlier draft; and Kristen Kekich and Katherine Kostrzewa for technical support
marlenaaa
20-01-2009, 18:05
Hey,
will report register your PM, I sent you a association with some usable info
________________________
worldwide kamagra tablets kamagra primobolan ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
hoseinist
25-01-2009, 01:31
سلام دوست عزیز
اول بزار جواب سوال دومتو بدم که در حال حاضر من چنین کپسول قرمز رنگی در بازار داروئی ایران ندیده ام ،فکر کنم از اون داروهای بدون مجوز باشه که..... اما اگه اسمشو تونستی پیدا کنی میتونم کمکت کنم!
حالا جواب سوال اولت ، کپسول فارماتون یکی از انواع داروهای مکمل است که حاوی انواع ویتامینها و مینرالهای مورد نیاز بدن است ،در حال حاضر در بین همه مولتی ویتامین های دیگر موجوددر بازار داروئی ایران غنی تر است و لی چون حاوی مادهای به نام جینسینگ است و این ماده باعث افزایش فشار خون میشود در افراد مسن باید خیلی با احتیاط استفاده شود.مصرف روزانه یک عدد بعد نهار توصیه میشود. البته خانم ها بهتر است روز در میان مصرف کنند!
سلام
میشه یکی یه سری اطلاعات در باره ی این دارو <<<سلبرین (سلکوکسیب)<< بزاره ...خواهشا یکم سریع خیلی مهمه .......
میخوام بدونم مسکن هست یا نه ؟؟؟
mishe bekhatere avarezesh dige azsh estefade nakard (age kasy chizi midoone lotfan rahnamayee kone ) :41:
>sharmande pinglish neveshtam <
با عرض خسته نباشید
میخواستم سئوال کنم آیا مصرف طولانی مدت قرص راینیتیدین برای مردان عقیمی می آورد.
با تشکر
shalineh
10-05-2009, 14:27
سلام
میشه یکی یه سری اطلاعات در باره ی این دارو <<<سلبرین (سلکوکسیب)<< بزاره ...خواهشا یکم سریع خیلی مهمه .......
میخوام بدونم مسکن هست یا نه ؟؟؟
CELECOXIB
موارد مصرف: اين دارو براي درمان آرتريت روماتوئيد و استئوآرتريت (تخفيف علائم و نشانه ها) بكارمیرود.
مكانيسم اثر: اين دارو يك ضدالتهاب غيراستروئيدي بوده و داراي اثرات ضدالتهاب، ضد درد،ضد تب میباشد. اين دارو با مهار آنزيم سيكلواكسيژناز 2 (COX-II) موجب كاهش توليد پيش ساز پروستاگلاندين ها میشود.
فارماكوكينتيك: جذب گوارشي دارو سريع و نيمه عمر آن 11 ساعت است. متابوليسم دارو عمدتاً كبدي و دفع آن از طريق مدفوع (57%) و ادرار (37%) میباشد.
موارد منع مصرف: درصورت سابقه يا ابتلا به بيماريهاي آلرژيك، آنافيلاكسي، آنژيوادم،پوليپ هاي بيني، حساسيت به اسپيرين و داروهاي شبه اسپيريني يا داروهاي سولفوناميدي و سابقه برونكواسپاسم ناشي از اسپيرين نبايد از اين فرآورده استفاده كرد.
هشدارها
1- در صورت ابتلاي بيمار به آسم، سابقه زخم يا خونريزي گوارشي و براي افراد سيگاري،وجود نارسايي كليوي و كبدي،اين دارو بايد با احتياط فراوان مصرف شود.
2- به دليل احتمال احتباس مايعات،در بيماران مبتلا به نارسایي احتقاني قلب،ادم و فشارخون بالا، كم كاري قلبي و اعتياد به الكل، اين دارو بايد با احتياط فراوان استفاده شود.
3- درصورت كاهش حجم مايع خارج سلولي، قبل از شروع مصرف دارو بيمار بايد به ميزان كافي مايعات دريافت كند.
عوارض جانبي: ادم،بثورات پوستي، عفونت قسمت فوقاني دستگاه تنفس و برونشيت، التهاب و خونريزي در دستگاه گوارش، تاكيكاردي، علائم شبه انفلوآنزا و افزايش وزن از عوارض جانبي مهم اين فرآورده ميباشند.
تداخلýهاي دارويي: مصرف همزمان اين دارو با مهاركننده هاي آنزيم مبدل انژيوتانسين، اثر پائين آورنده فشارخون اين داروها را كاهش و خطر نارسايي كليوي را افزايش ميدهد. مصرف آنتي اسيدها همراه با این دارو، جذب گوارشي آن را كاهش ميدهد. مصرف آسپيرين همراه با اين دارو عوارض گوارشي را تشديد میکند. داروهاي ضدالتهاب غيراستروئيدي اثر داروهاي مدرتيازيدي و فورزمايد را كاهش و احتمال نارسايي كليوي را افزايش ميدهند. مصرف اين دارو با ليتيم باعث افزايش غلظت ليتيم به ميزان 17% میشود.
نكات قابل توصيه
1- از آنجائي كه اين دارو باعث وخيم ترشدن كم خوني میشود، آزمايشات هماتوكريت و هموگلوبين در بيماران تحت درمان توصيه میشود.
2- قطع مصرف دارو بايد به طور تدريجي صورت گيرد.
مقدار مصرف
بزرگسالان: براي آرتريت روماتوئيد، 200-100 ميليگرم دوبار در روز مصرف شود. براي استئوآرتريت، 200 ميليگرم يك بار در روز يا 100 ميليگرم دوبار در روز مصرف میشود.
اشكال دارويي:
Capsule: 100 mg , 200 mg
shalineh
10-05-2009, 14:30
با عرض خسته نباشید
میخواستم سئوال کنم آیا مصرف طولانی مدت قرص راینیتیدین برای مردان عقیمی می آورد.
با تشکر
رانیتیدین اثرات سوئی بر آندروژنها می گذارد. اما عوارض اینچنینی نادر گزارش شده است. اگر پاسخ دقیق میخواهید باید بگویم که جواب شما منفی است.
shalineh
10-05-2009, 14:33
اطلاعات کامل درباره لورازپام و فلوکستین
ممنون
موارد مصرف: اين دارو به طور كوتاه مدت در درمان اختلالات اضطراب، به عنوان داروي كمكي در درمان اضطراب همراه با افسردگي، بيخوابي و حملات صرعي به كارمیرود.
فارماكوكينتيك: از طريق خوراكي به خوبي جذب میشود. متابوليسم آن از طريق كبد و دفع آن از طريق كليه میباشد. اين دارو به ميزان بالايي به پروتئينهاي پلاسما اتصال مييابد. نيمه عمر پلاسمايي آن 20-10 ساعت است. زمان لازم براي رسيدن به اوج غلظت پلاسمايي از راه خوراكي، 6-1 ساعت است. زمان شروع اثر دارو پس از مصرف يك مقدارواحد از راه خوراكي به سرعت جذب آن و پس ازمصرف مقادير متعدد، به سرعت و ميزان تجمع دارو به نوبه خود به نيمه عمر دفع و كليرانس آن بستگي دارد.
هشدارها
1- دربيماريهاي تنفسي، ضعف عضلاني، بيماران با سابقه مصرف نابجاي دارو يا افراد با اختلال شخصيتي، مسموميت شديد يا الكل همراه باعلائم حياتي تضعيف شده، اغماء، شوك، گلوكوم حاد با زاويه بسته يا استعداد ابتلا به آن بايد بااحتياط فراوان مصرف شود.
2- درافراد مسن، مبتلايان به نارسايي كبدي و كليوي، نوجوانان و افراد به شدت بيمار مقدارمصرف دارو بايد كاهش داده شود.
3- براي جلوگيري از بروز عوارض قطع مصرف، مقدارمصرف دارو بايد بتدريج كاهش داده شود.
4- مصرف طولاني مدت يا مقادير زياد بنزوديازپينها خطر بروز وابستگيهاي رواني و جسمي را افزايش ميدهد.
5- تزريق سريع وريدي ممكن است سبب بروز آپنه، كاهش فشارخون، براديكاردي و ايست تنفسي شود.
عوارض جانبي: خوابآلودگي و منگي در روز بعد از مصرف دارو، سرگيجه (بخصوص در افراد سالخورده)، اشكال در تكلم، تاكيكاردي،تپش قلب، تاري ديد، تغيير ميل جنسي، كمي فشارخون، اختلالات رفتاري،خستگي و ضعف غيرعادي، فراموشي، و وابستگي از عوارض جانبي شايع اين دارو است.
تداخلهاي دارويي: درصورت مصرف همزمان با الكل يا ساير داروهاي مضعف CNS، از جمله ضددردهاي مخدر،بيهوشكنندههاي عمومي، مهاركنندههاي مونوآمين اكسيداز،ضدافسردگيهاي سه حلقه اي و داروهاي پائين آورنده فشارخون كه باعث تضعيف CNS ميشوند (مانند كلونيدين و متيل دوپا) و رزرپين ممكن است اثر مضعف CNS لورازپام تقويت شود. مصرف همزمان بنزوديازپينها با ايتراكونازول و كتوكونازول، ممكن است سبب مهارمتابوليسم بنزوديازپينها و در نتيجه افزايش غلظت پلاسمايي اين داروها شود.
نكات قابل توصيه
1- اگربعد از چند هفته اثر درماني دارو كاهش يافت، بايد به پزشك مراجعه و از افزايش مقدارمصرف دارو خودداري نمود.
2- حداكثر اثربخشي دارو ممكن است حتي طي دو يا سه شب بعد از شروع درمان نيز حاصل نگردد.
3- اگر دارو بايد به مدت طولاني مصرف شود، قبل از قطع مصرف دارو بايد با پزشك مشورت شود تا از احتمال بروز علائم قطع مصرف كاسته شود.
4- اين دارو نبايد بيش از مقدار توصيه شده مصرف شود.
5- به منظور اجتناب از فراموشي و خوابآلودگي در طول روز،دارو بايد هنگام خواب مصرف شود.
نكات قابل توصيه
1- اين دارو نبايد بيش از مقدار توصيه شده مصرف شود.
2- اگربعد از چند هفته اثر درماني دارو كاهش يافت، بايد به پزشك مراجعه و از افزايش مقدارمصرف دارو خودداري شود.
3- به عنوان ضدتشنج دوره درمان با اين دارو بايد كامل شود.
4- به عنوان خوابآور، به منظور اجتناب از فراموشي و تسكين در طول روز، دارو بايد هنگام خواب مصرف شود.
5- به منظور كاهش احتمال بروز علائم قطع مصرف دارو، مصرف دارو بايد بتدريج قطع شود.
6- به دليل بروز سرگيجه، خوابآلودگي و منگي،از رانندگي يا كار با ماشينآلاتي كه نياز به هوشياري دارند،بايد خودداري گردد.
7- پس از مصرف فرآوردههاي تزريقي، بيمار بايد 3-2 ساعت تحت مراقبت باشد.
مقدار مصرف
خوراكي
بزرگسالان: به عنوان ضداضطراب،3-1 ميليگرم سه بار در روز و بعنوان خوابآور-تسكينبخش 4-2 ميليگرم بصورت مقدارواحد هنگام خواب مصرف میشود.
تزريقي
بزرگسالان: بعنوان ضداضطراب، تسكين بخش- خوابآور از راه عضلاني mcg/kg 50 تاحداكثر 4 ميليگرم تزريق میشود. از راه وريدي، mcg/kg 44 يا مقدار تام 2 ميليگرم (هركدام كه كمتر باشد) تزريق میشود. به عنوان ضدتشنج، درحملات مداوم صرعي،از راه وريدي ابتدا 4 ميليگرم به آهستگي تزريق میشود (mg/min 2). درصورت تداوم حملات ياعود مجدد پس از 15-10 دقيقه، مقدارمصرف را ميتوان تكرار نمود. حداكثر مقدارمصرف 8 ميليگرم در يك دوره 12 ساعته است.
اشكال دارويي
Tablet: 1 mg, 2 mg
Injection: 2 mg/ml, 4 mg/ml
shalineh
10-05-2009, 14:35
اطلاعات کامل درباره لورازپام و فلوکستین
ممنون
موارد مصرف: فلوكستين براي درمان افسردگي، Bulimia nervosa و اختلالات obsessive - compulsive تجويز میشود.
مكانيسم اثر: اين دارو با مهار اختصاصي برداشت مجدد سروتونين توسط غشاي سلول عصبي پيشسيناپسي كه منجر به افزايش غلظت سيناپسي آن در سيستم عصبي مركزي میگردد، اثر خودرا اعمال میکند.
فارماكوكينتيك: از راه خوراكي بخوبي جذب میشود. دركبد متابوليزه و به متابوليت فعال تبديل میگردد كه به آهستگي دفع میشود. پيوند دارو به پروتئين بسيار زياد است. نيمه عمر دارو 3-1 روز پس از مصرف مقدارواحد میباشد.
هشدارها: درموارد زير اين دارو بايد با احتياط فراوان مصرف شود.
بيماري قلبي، صرع (در صورت وقوع حملات صرعي، مصرف دارو قطع شود)، درمان همزمان با الكتروشوك،سابقه مانيا، نارسايي كبدي و كليوي.
عوارض جانبي: عوارض گوارشي شامل تهوع، استفراغ، سوءهاضمه، دردشكم، اسهال و يبوست، شايع هستند. بياشتهايي همراه با كاهش وزن و تغيير احتمالي درقندخون، واكنشهاي افزايش حساسيت، خشكي دهان، اضطراب، سردرد، بيخوابي، تپش قلب، لرزش دست و پا، توهم،گيجي، كمي فشارخون، هيپومانيا يا مانيا، خوابآلودگي، تشنج، تب، اختلالات خوني،اختلال عملكرد جنسي، تعريق، اختلالات حركتي و كاهش سديم خون از عوارض جانبي دارو هستند.
تداخلهاي دارويي: اين دارو اثر وارفارين را افزايش ميدهد. درمصرف همزمان با مهاركنندههاي مونوآمين اكسيداز،اثرات مركزي اين داروها افزايش مييابدو خطر سميت وجود خواهدداشت. غلظت پلاسمايي بعضي از داروهاي ضدافسردگي سه حلقه اي توسط اين دارو افزايش مييابد. اين دارو با افزايش آستانه تشنج و نيز با افزايش غلظت پلاسمايي كاربامازپين و فنيتوئين اثر داروهاي ضدصرع را تغيير ميدهد. اين دارو غلظت پلاسمايي هالوپريدول را افزايش ميدهد. مصرف همزمان اين دارو با داروهاي دوپامينرژيك موجب تحريك CNS و زيادي فشارخون میگردد. مصرف همزمان اين دارو باليتيم خطر سميت CNS را افزايش ميدهد. نيمه عمر آلپرازولام درصورت مصرف همزمان با اين دارو ممكن است افزايش يابد.
نكات قابل توصيه
1- درصورت بروز بثورات جلدي مصرف دارو بايد متوقف شود.
2- اگر تشنجات صرعي با مصرف اين دارو بدتر شدند، مصرف دارو بايد قطع شود.
3- ازقطع ناگهاني مصرف اين دارو بايد اجتناب شود.
4- مصرف اين دارو حداقل 2 هفته پس از قطع مصرف داروهاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد صورت پذيرد.
5- مصرف داروهاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد حداقل پنج هفته پس از قطع مصرف اين دارو، شروع شود.
6- اين دارو داراي نيمه عمر طولاني میباشد و در تنظيم مقدار مصرف يا در حالات مصرف بيش از حد، اين مسئله را بايد مدنظر داشت.
7- مصرف اين دارو در كودكان توصيه نمیشود.
8- دوره درمان با اين دارو بايد كامل شود. اين دارو نبايد بيش از مقدار توصيه شده مصرف شود.
9- براي درمان افسردگي ممكن است حداقل 4 هفته و براي درمان اختلالات obsessive ممكن است حداقل 5 هفته زمان لازم باشد.
10- درصورت فراموش كردن يك نوبت مصرف دارو، ازمصرف نوبت فراموش شده و دو برابر كردن مقدارمصرف بعدي بايد خودداري شود. درمان بايد مطابق برنامه ادامه يابد.
11- بدليل بروز خوابآلودگي،نارسايي درتصميمگيري، تفكر و مهارتهاي حركتي، هنگام رانندگي يا كار با ماشينآلاتي كه نياز به هوشياري دارند،بايد احتياط نمود.
مقدار مصرف: دردرمان افسردگي و اختلالات obsessive، مقدار mg/day 20 مصرف میشود كه درصورت نياز و تحمل بيمار هر 8-4 هفته مقدار مصرف افزايش مييابد. در Bulimia nervosa مقدار mg/day 60 بصورت مقدارواحد هنگام صبح تجويز میشود.
اشكال دارويي
Capsule: 10 mg, 20 mg
Syrup: 20 mg/5 ml
shalineh
10-05-2009, 14:43
سلام
من یه سری اطلاعات در مورد کپسول های فارماتون می خوام ممنون ؟
کپسول فارماتون یک مولتی ویتامین مینرال خارجی است که ازترکیب چند ویتامین ومواد معدنی وعصاره ی گیاه ginseng ساخته شده است. این کپسول برای رهایی ازخستگی های کوتاه مدت (مانند استرس)استفاده میشود. علائمی را که بر اثر خستگی ویا کمبود مواد غذایی ایجاد شده است را جلوگیری یا درمان میکند.
کپسول فارماتون برای بچه ها مناسب نیست.
توجه کنید که:
-کپسول ها حاوی ویتامینA میباشد.خانم های باردار یا شیر ده یا انهایی که میخواهند باردار شوند نباید مصرف کنند.
-ویتامین DوAرا از منابع غنی غذایی تامین کنید.
اگر:
-مشکلات کلیوی دارید.
-مشکلاتی درافزایش جذب اهن دارید.مانند هموکروماتوزیس
-یا اگرسطح کلسیم ادرار یا خونتان بالا ست.
-یا اگر به مواد ساخته شده در این دارو حساسیت دارید.
-اگر به سویا یا بادام زمینی حساسیت دارید
این محصول را مصرف نکنید .
omeprazole !!
این دیگه چیه؟!!
برای چه بیماریی ای هست!؟
مشه یکی به من بگه به چه دلایلی ممکنه یکی از این قرصا مصرف کنه؟!!
آرام بخش و از این حرفا که نیست؟!!
ممنون !
فقط اگه می شه سریع تر !!
خیلی حیاتیه!!
shalineh
09-06-2009, 19:20
omeprazole !!
این دیگه چیه؟!!
برای چه بیماریی ای هست!؟
مشه یکی به من بگه به چه دلایلی ممکنه یکی از این قرصا مصرف کنه؟!!
آرام بخش و از این حرفا که نیست؟!!
ممنون !
فقط اگه می شه سریع تر !!
خیلی حیاتیه!!
امپرازول ضد پمپ هیدروژن عمل میکنه و ترشح اسید معده رو کم میکنه.
در موارد زیر استفاده میشود:
سندرم زولینگر الیسون یا همون گاسترینوما
رفلاکس
دیس پپسی
گاستریت
ازوفاژیت ( زخم مری )
زخم معده
عفونت با هلیکوباکتر پیلوری
و حتی در آسم و فیبروز کیسیتیک.
اثرات آرامبخشی نداره. اما ممکنه باعث سرگیجه و توهم بشه. البته احتمالش خیلی کم هست.
امپرازول ضد پمپ هیدروژن عمل میکنه و ترشح اسید معده رو کم میکنه.
در موارد زیر استفاده میشود:
سندرم زولینگر الیسون یا همون گاسترینوما
رفلاکس
دیس پپسی
گاستریت
ازوفاژیت ( زخم مری )
زخم معده
عفونت با هلیکوباکتر پیلوری
و حتی در آسم و فیبروز کیسیتیک.
اثرات آرامبخشی نداره. اما ممکنه باعث سرگیجه و توهم بشه. البته احتمالش خیلی کم هست
ممنون شالینه جان !!
ولی چه فکری درباره من کردید؟!!!:دی
من فقط یه چیزایی درباره سرماخوردگی می دونم!!!:دی
می خوام بدونم بیماریه خاصی نداره که؟!!
من نمی دونم این بیماری هایی که نوشتید خطرناکه یا نه!!
چیزه خاصی که نیست ؟ حالش خوب می ؟!!!!!!!!
ظاهرا یه سری مشکلات قلبی هم داشته به اون ربطی نداره؟!
shalineh
10-06-2009, 20:14
ممنون شالینه جان !!
ولی چه فکری درباره من کردید؟!!!:دی
من فقط یه چیزایی درباره سرماخوردگی می دونم!!!:دی
می خوام بدونم بیماریه خاصی نداره که؟!!
من نمی دونم این بیماری هایی که نوشتید خطرناکه یا نه!!
چیزه خاصی که نیست ؟ حالش خوب می ؟!!!!!!!!
ظاهرا یه سری مشکلات قلبی هم داشته به اون ربطی نداره؟!
از نظر بیماری خاص داشتن، نمیشه دقیق اظهار نظر کرد. باید نظر پزشک تجویز کننده را پرسید. چرا که او بیمار را دیده و معاینه کرده است.
اکثر بیماریهای که نام بردم استعداد تبدیل به بدخیمی رو در دراز مدت و در صورت عدم درمان دارند.
مثلا ازوفاژیت میتونه تبدیل به مری بارت بشه و در نهایت کانسر مری رو باعث بشه.
یا هلیکوباکتر هم میتونه باعث پپتیک اولسر ( زخم معده ) و حتی بدخیمی بشه.
دیس پپسی میتونه باعث کاشکسی ( لاغری ) بشه و تبعات خاص خود را دارد.
و ...
منظورتون رو از این جمله نفهمیدم!! :
ولی چه فکری درباره من کردید؟!!!:دی
منظورتون رو از این جمله نفهمیدم!! :
منظورم این بود که خیلی سطح بالا توضیح دادید!!!
منو این حرفا.....:دی!
یعنی به قلبش ربطی نداره؟!
raz72592
11-06-2009, 16:32
منظورم این بود که خیلی سطح بالا توضیح دادید!!!
منو این حرفا.....:biggrin:!با اجازه استاد شالينه عزيز
از اين ساده تر ديگه نميدونم بشه يا نشه
-سندرم زولینگر الیسون یا همون گاسترینوما(بیماری که یکی از علائم آن افزایش اسید معده می باشد)
2-رفلاکس{ (برگشت) اغلب وقتي كه به صورت طاقباز ميخوابيد اتفاق مي‌افتد چون مايعات داخل معده به راحتي به عقب برميگردند}
3-دیس پپسی{علايمي كه مطرح كننده سندرم روده تحريك پذير (IBS) و بيماري رفلاكس (reflux) هستند در بسياري از موارد با ديس پپسي هم پوشاني دارند اما در تعريف آن نميگنجد.}
4-گاستریت( ورم معده به حالتي گفته ميشود كه در آن معده دچار التهاب يا عفونت خفيف در لايه مخاطي ميشود و معمولا به دو حالت ورم معده شديد يا مزمن بروز ميكند.)
5-ازوفاژیت ( زخم مری ) { كه درنهايت عبارت است از تنگ شدن مري به علت التهاب . تنگي مري باعث مشكل در بلع مي شود. }
6-عفونت با هلیکوباکتر پیلوری{هلیکو باکتر پیلوری می تواند با استقرار در بخش آنتروم (بخش انتهایی معده با ماهیچه های ضخیم و قوی ) سبب عفونت طولانی مدت این ناحیه شود. }
7-و حتی در آسم و فیبروز کیسیتیک{آسم بیماری مزمن راههای هوایی است که ویژگی آن التهاب این راهها و افزایش پاسخدهی (واکنش) آنها درمواجهه با طیف گسترده ای از محرکها میباشد.}
میخواستم سوال کنم اگر کسی داروی دیلتیازم مصرف میکنه میتونه فعالیت ورزشی شدید مثل امادگی جسمانی داشته باشه؟
shalineh
28-09-2009, 21:14
بنزوتیازینها عروق کرونر و محیطی رو دیلاته می کنند و از این طریق فشار خون رو پایین می آورند.
با توجه به موارد مصرف دیلتیازم که در موارد آریتمی و unstable/Ang و نیز جلوگیری از انفارکتوس مجدد، معلومه که مصرف کننده این دارو، از نظر قلبی عروقی در وضعیت، های ریسکی قرار داره.
همچنین با توجه به برادیکاردی ناشی از مصرف این دارو و افت فشار خون ممکن است ضربانهایی با ریتم جانکشنال بروز کنه و حتی به گفته هاریسون ، موارد مرگ نیز دیده شده است.
پس فعالیت ورزشی شدید همزمان با مصرف این دارو به هیچ وجه توصیه نمیشه.
ghazal_ak
21-10-2009, 00:37
داروی ویاگرا یا سیلدنافیل چیست ؟
ویاگرا نام تجارتی داروی سیلدنافیل میباشد .این دارو به مردانی که دچار اختلال نعوظ میباشند کمک میکند تا توانائی جنسی خود را باز یابند . و در واقع این دارو پایه اصلی تمامی داروهایی است که در این زمینه در بازار دارویی وجود دارد . این دارو به صورت قرص ۱ساعت قبل از تصمیم به مقاربت مصرف میشود و در طی یک ساعت نباید بیش از ۱قرص مصرف شود .
در مورد اغلب بیماران درمان با قرص ۵۰ میلی گرمی اغاز میگردد.حتی در صورت استفاده از ویاگرا باز هم جهت ایجاد نعوظ احتیاج به تحریکات فیز یکی و ذهنی و تمایل بیمار به ایجاد نعوظ وجود دارد .
برخی از عوارض جانبی شایع ویاگرا :
سردرد
قرمزی و احساس گرما در صورت و قسمت فوقانی
ناراحتی معده
ابریزش بینی
عطسه های مکرر
تغییرات بینائی
ابی رنگ به نظر رسیدن اجسام
موارد منع مصرف :
در صورتی که از نیتروگلیسیرین یا داروهای نیتراتی زیر استفاده کنید نباید از ویاگرا استفاده کنید.
ایزوسورباید مونونیترات
ایزوسورباید دی نیترات
قرصها یا اسبری زیر زبانی نیتروگلیسیرین
نوارها و برچسبهای ترابوستی نیتروگلیسیرین
اگر شما از ویاگرا استفاده میکنید و دچار درد قفسه سینه شدید به بزشک مراجعه کنید
citrate که به نام ویاگرا شناخته شده و فروخته می شود دارویی است که برای نقص erect شدن آلت تناسلی مردان(impotence) استفاده می شود.همچنین تحقیقات جدید نشان می دهد که به دلیل افزایش خونرسانی به آلت تناسلی زن می تواند باعث رضایت بیشتر زن از رابطه جنسی خود شود.
نام ویاگرا ممکن است از زبان سانسکریت vyāghraگرفته شده باشد که به معنی ببر است.همچنین تلفظ آن یادآور Vigor و Virile است.
به ترکیب ویاگرا و سکستازی (Sextasy)، گویند و در زبان غیررسمی به آن ویتامینV هم می گویند.
این دارو توسط شرکت دارویی Pfizer ساخته شده است.قرصهای آن آبی رنگ هستند که در یک طرف آن نام Pfizer و در طرف دیگر آن VGR xx(xx به معنی دوز قرص است که ۲۵ یا ۵۰ یا ۱۰۰ میلی گرم است) وجود دارد.حق ساخت
انحصاری ویاگرا توسط این شرکت تا سال ۲۰۱۳-۲۰۱۱ اعتبار دارد.
ویاگرا برای اولین بار برای درمان آنژین صدری(بیماری قلبی) مورد استفاده قرار گرفت که طی آن افزایشerect شدن آلت تناسلی مردان مشاهده شد که از آن به بعد از ۲۷ مارس ۱۹۹۸ به عنوان اولین داروی impotence در آمریکا استفاده شد.
مصرف این قرص بدون تحریک جنسی معمولا هیچ اثری ندارد و برای اثر آن حتما باید تحریکات جنسی وجود داشته باشد.
این قرص به راحتی و به سرعت از دستگاه گوارش جذب می شود. ویاگرا توسط آنزیمهای کبدی متابولیزه می شود و کبد و کلیه در دفع آن نقش دارند.اگر به همراه یک رژیم غذایی پر جرب استفاده شود باعث کاهش جذب و سرعت اثر و غلظت آن در خون می شود.
ویاگرا : بی خطر نیست
بسیاری از کارشناسان آگهی های تلویزیونی شرکت های دارویی تولیدکننده داروهای ضد ناتوانی جنسی مانند وایاگرا در جهان را علت اصلی روی آوردن جوانان به مصرف این داروها می دانند.
هرچند این دارو بدون نسخه پزشک نباید استفاده شود اما در تلویزیون های خارجی و بسیاری از سایت های اینترنتی تبلیغ شده و فروش اینترنتی هم دارد به طوری که در فاصله بین سال های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۱ نزدیک به ۱میلیارد دلار فروش داشته است.
وایاگرا در اصل برای مردان سالمندای که دچار مشکلات جنسی هستند، تولید شده بود. اما آمارهای اخیر حاکی از آن است که از هنگام ورود این دارو به بازار در سال۱۹۹۸ تعداد موارد تجویز آنها برای افراد زیر ۴۵ سال، ۳۰۰ درصد افزایش یافته است.
حتی بسیاری از مردان جوان که دچار هیچ مشکلی هم نیستند، اذعان می کنند که به مصرف تفریحی این دارو روی آورده اند. اما آیا مصرف چنین داروهایی به خصوص در درازمدت خطری برای سلامتی مردان جوان ندارد؟
در حال حاضر اجماع نظری در این مورد وجود ندارد. امروزه این دارو که اسامی عامیانه ای هم پیدا کرده ، مثل <آقای آبی)Mr. Blue( > ، سکستازی ( Sextasyبه ترکیب وایاگرا و اکستازی می گویند) و ویتامینV، از سوی بسیاری از افراد به صورت تفریحی مصرف می شود و این در حالی است که این داروها اصولاً برای مصارف تفریحی طراحی نشده اند.
۸ توصیه مهم درباره وایاگرا
۱- استفاده از این دارو در افراد مسن ، خصوصا کسانی که از داروهای خاصی مثل نیترات ها ( که در داروهای بیماران قلبی استفاده می شود) استفاده می کنند، باید با نظر مستقیم پزشک مربوطه و تجویز او صورت گیرد ، در غیر این صورت می تواند مخاطره آمیز باشد.
۲- در صورتی که نعوظ بیشتر از ۴ ساعت به طول انجامد، بدلیل احتمال آسیب به آلت تناسلی، مراجعه پزشک ضروری است.
۳- مصرف سیلدنافیل در بیماران مبتلا به اختلالات خونریزی دهنده یا زخم معده و دوازده بایستی با احتیاط صورت گیرد.
۴- در صورتی که در خلال نزدیکی علائمی مثل منگی ، گیجی ، تهوع ، یا دردهای قلبی ( درد سینه، احساس سفتی و فشار در سینه، کرختی ، گزگز و درد در قفسه سینه یا شانه و فک تحتانی ) درمصرف کننده پدید آمد، از ادامه فعالیت جنسی باید خودداری کرد و سریعا به پزشک مراجعه کرد.
۵- مصرف بیشتر از یک قرص سیلدنافیل در روز توصیه نمی شود.
۶- در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقادیر توصیه شده، بیمار را باید سریعا ً به بیمارستان منتقل کرد.
۷- دارو را باید دور از نور و رطوبت در دمای زیر ۳۰ درجه سانتیگراد، درون جعبه در بسته نگهداری کرد.
۸- با توجه به احتمال بروز عوارض قلبی شدید ناشی از مصرف این دارو توصیه می شود که فقط تحت نسخه پزشک مصرف شود. مهم ترین نوصیه این است : هیچگاه از سر تفنن یا کنجکاوی این دارو را مصرف نکنید
وایاگرا چه کار می کند
تداخلات دارویی
برخی از داروها باعث تغییر اثربخشی و عوارض این دارو می شوند، برای مثال داروهای قلبی حاوی نیترات ، سایر داروهای مورد استفاده برای اختلال نعوظ ، برخی داروهای ضد ایدز، سایمتیدین، فنوباربیتال، کارباماز پین، ریفا مپین با سیلدنافیل تداخل اثر دارند و مصرف همزمان آنها باید بسیار با احتیاط صورت گیرد.
نیتروگلیسیرین یا داروهای نیتراتی مانند ایزوسورباید، مونو نیترات ایزوسورباید، دی نیترات، قرص ها یا اسپری زیر زبانی نیتروگلیسیرین نوارها و برچسب ترابوستی نیترو گلیسیرین، نیز منع مصرف همزمان با این دارو را دارند .
اختلالات عملکرد جنسی مردان
اختلال عملکرد جنسی در مردان, به عدم توانائی در رسیدن به رابطه رضایت بخش جنسی اطلاق می گردد. ممکن است ناشی ازناکافی بودن نعوظ، اشکال در ریخته شدن مایع منی به مجرای پروستاتیک و یا اشکال در انزال باشد. ناتوانی جنسی شامل انواع زیر است:
اشکال در نعوظ: به معنی عدم توانائی در ایجاد و حفظ نعوظ سفت بوده که امکان دخول به واژن و رابطه رضایت بخش جنسی را نمیدهد
انزال زودرس: به انزال کنترل نشده قبل یا مدت کوتاهی بعد از ورود آلت به واژن اطلاق می شود.
انزال دیررس: به انزال دیررس اشاره دارد.
انزال برگشتی: به معنی برگشت مایع منی به داخل مثانه در حین انزال بوده و ناشی از نارسائی مکانیسم گردن مثانه است
تشخیص و درمان
بررسی بیماران باید شامل اخذ شرح حال دقیق معاینه فیزیکی مصاحبه با شریک جنسی انجام آزمایشات روتین نظیر شمارش خون کامل ادرار قند خون ناشتا کراتینین سرم سطح سرمی تستوسترون در صبح و غلظت پرولاکتین باشد. در بیمارانی که علائم بیماری پروستات دارند بررسی ترشحات لازم است.
ناتوانی جنسی روانی( پسیکوژن)
شروع ناگهانی ناتوانی جنسی, اختلال عملکرد جنسی ( مثل داشتن نعوظ مناسب با یک شریک جنسی و نعوظ ضعیف با سایر شرکای جنسی , یا نعوظ طبیعی شبانه علیرغم اختلال نعوظ در روز ..
همگی یافته هائی به نفع ناتوانی جنسی با منشاء روانی است. با بررسی فعالیت نعوظ شبانه(NPT).. بطور طبیعی باید هر ۳-۵ نعوظ در هر شب وجود داشته باشد.. که هر یک بین ۲۵-۳۵ دقیقه بطول بکشد.. وجود داشته باشد) , میتوان در افتراق اختلال نعوظ پسیکوژن(NPT طبیعی است) و اختلال نعوظ ارگانیک (NPT غیر طبیعی است) افتراق قائل شد.
تست تزریق داخل کاور نوس (بایا بدون تحریک جنسی).. در اثبات تشخیص اختلال جنسی پسیکوژن کمک کننده است. اگر اختلال عصبی و یا هورمونی موجود باشد ایجاد نعوظ کامل بعد از تزریق, قویا به نفع اختلال نعوظ پسیکوژن است.
درمان ناتوانی جنسی با منشاء روانی
از لحاظ تئوری درمان ارجح ناتوانی جنسی با منشا روانی( سایکوتراپی) است. درمان فردی با روش سایکوآنالیز( که بر تئوری فروید استوار است و معتقد است اختلال نعوظ ناشی از ترس نا خود آگاه بوده که در کمپلکس ادیپوس متمرکز است), درمان سایکودینامیک ..
رفتار درمانی آموزش فیدبک و درمان با هیپنوتیزم از سایر روشهای درمانی است. اگر بیمار از روان درمانی خود داری کرده و با بعد از چند جلسه بهبودی مشخصی پیدا نکند..
میتوان اقدام به درمان جایگزینی کرده که شامل استفاده از دستگاه واکیوم تزریق داخل جسم غاری و یا تجویز داخل مجرائی مواد گشاد کننده عروقی.. پروتز های آلت است. اخیرا داروی مهار کننده فسفو دی استراز بنام ویاگرا یا silendefil… که در درمان ناتوانی جنسی پسیکوژن خیلی موثر است…۸۴% بهبود داشته اند و ۷۰% موفق به مقاربت شده اند( در برابر ۲۹% و ۲۶% بهبودی با دارو نما). امروزه این دارو جهت غربالگری تشخیصی به منظور رد ناتوانی جنسی پسیکوژن کاربرد پیدا کرده است.
ناتوانی جنسی با منشاء عصبی
بطور ایده ال باید تمام سیستم عصبی را به عنوان یک مجموعه مورد معاینه قرار دارد. در بررسی ها باید توجه خاصی به عملکرد سیستم عصبی خود کار, سوماتیک اعصاب ساکرال( خاجی) مبذول داشت. که در این میان بررسی کنترل ادرار مدفوع وضعیت اسفنکتر ها و حس دستگاه تناسلی اهمیت ویژه ای دارد.
سابقه دیابت, مصرف مزمن الکل, تروما ,مولتیپل اسکلروزیس حائز اهمیت است. معاینه باید شامل بررسی عملکرد حرکتی حسی و سوماتیک و اجزای آوران و وابران دستگاه خودکار باشد و چنانچه متخصص ارولوژی وسائل مورد نیاز این معاینات را ندارد باید با یک متخصص مغز و اعصاب مشاوره نماید
بررسی عملکرد حسی و حرکتی سوماتیک:
در بررسی میزان اختلال عصب دور سال می توان از biothesiometry استفاده کرد زیرا از بین رفتن حس ارتعاش یکی از اولین نشانه های نروپاتی محیطی دیابتیک است
ghazal_ak
21-10-2009, 00:41
فاموتیدین برای مهار تشرح اسیدمعده برای پیشگیری و درمان زخم های معده و دوازدهه و نیز بیماری پس زنش معده ـ مری تجویز می شود. فاموتیدین یک مسدودکننده گیرنده H2 (هیستامینی نوع دو) است .
چگونگی مصرف
فاموتیدین را می توان با یا بدون غذا با شکم خالی مصرف کرد. معمولاً روزی یک یا دو نوبت تجویز می شود. مقدار تجویزی بسته به شکل های دارویی (که قدرت های متفاوتی دارند) و علت مصرف فرق می کند. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. درمان با فاموتیدین معمولاً حدود ۸ هفته ادامه می یابد، اگرچه علایم شما ممکن است پس از یک یا دو هفته رفع شود. حتی در صورت احساس بهبودی نیز مصرف دارو را دامه دهید. در هفته اول یا دوم اگر بازهم احساس درد داشتید، می توانید از آنتی اسیدها استفاده کنید، البته مشروط به اینکه حداقل یک ساعت بین نوبت دارویی و مصرف آنتی اسید فاصله باشد.
اگر دردتان مجدداً عود کرد پزشکتان را مطلع سازید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی فرا رسیده است ، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر یک از علایم زیر فاموتیدین را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگیرید: بثورات جلدی ، خس خس سینه ، تنگی نفس ، احساس فشار در قفسه سینه ، گیجی ، ضربان قلب تند یا کند، گلودرد کبودی یا خونریزی غیرعادی . علایم زیر ممکن است رخ دهند ولی فقط در صورت ایجاد مشکل باید گزارش شوند: یبوست ، اسهال ، سرگیحه ، خواب آلودگی ، تهوع یا استفراغ کاهش میل جنسی ، یا تورم پستان ها
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف فاموتیدین ، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به رانیتیدین ، سایمتیدین ، فاموتیدین ، یا نیزاتیدین
بارداری یا شیردهی
مصرف داروهای دیگر، به ویژه کتوکونازول (یک داروی ضد قارچ )، داروهای ضد دیابت (داروهایی که قند خون را پایین می آورند)، ضد انعقادهای خوراکی (رقیق کننده های خون )، داروهای قلبی یا پرفشاری خون (نیفدیپین ، متوپرولول ، پروکاینامید)، فنی توئین (یک داروی ضد صرع )، یا الکل
سابقه یا ابتلا به بیماری کبدی یا کلیوی
هنگام مصرف فاموتیدین توصیه می شود
به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بتواند بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.
از پزشکتان در مورد خوراکی هایی که باید در برنامه غذایی تان محدود شود راهنمایی بخواهید. مثلاً نوشابه های گازدار، قهوه ، آسپیرین و محصولات تهیه شده از مرکبات ممکن است برای معده شما مضر باشند.
فاموتیدین ممکن است با آزمون های پوستی یا آزمون های اندازه گیری اسید معده تداخل ایجاد کند. دراین مورد با پزشکتان مشورت کنید.
فاموتیدین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم ، و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط فاموتیدین فاسد می شود).
فاموتیدین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت بریزید.
هنگام مصرف فاموتیدین نباید الکل بنوشید.
سیگار بکشید. سیگار تأثیر این دارو را کاهش می دهد. سیگار را ترک کنید یا حداقل بعد از آخرین نوبت مصرف فاموتیدین تا پایان روز سیگار نکشید.
استاد بزرگوار برنامه هایی هستند که این مطالب رو دارند .به نظرم اگه اون برنامه ها رو معرفی می کردین بهتر بود.یا مطالب رو جمه و جور می کردین و یک جا میزاشتین !
البته زحماتتون جای قدر دانی داره.
hamid1002
11-11-2009, 18:19
دوستان ممکنه بفرمایید که داروهای لاغری کارویل و ونوستاتدر لاغری موثر هستند و عوارضی که ممکنه بوجود بیارن چی هست وغیر از این دو قرص شما چه پیشنهاد دیگه ای دارید
متشکرم
دوستان ممکنه بفرمایید که داروهای لاغری کارویل و ونوستاتدر لاغری موثر هستند و عوارضی که ممکنه بوجود بیارن چی هست وغیر از این دو قرص شما چه پیشنهاد دیگه ای دارید
متشکرم
در مورد کارویل سند قابل استانداردی در موردش هنوز نیست و بهتره با پزشکتون در موردش مشورت داشته باشید و یک شرح حال در مورد ونوستات :
کانيسم اثر و فارماکوتيک: ونوستات (ارليستات) يک مهار کننده برگشت پذير آنزيم ليپاز است که با برقراري پيوند با اين آنزيم, آن را غيرفعال کرده بنابراين از هيدروليز چربي تري گليسريد به فرم قابل جذب(اسيد چرب و مونوگليسريد) جلوگيري مي کند.
اين دارواز طريق خوراكي به مقدار ناچيزي جذب مي شود. در حدود %99 با پروتئين باند مي گردد. نيمه عمر آن 2- 1 ساعت است و 97 در صد از طريق مدفوع دفع مي شود.
موارد مصرف: ضد چاقي: :ونوستات به همراه يک رژيم غذايي کنترل شده وکم کالري جهت کاهش وزن ونگهداري اين وضعيت ونيز کاهش ريسک برگشت چاقي به کار مي رود.
موارد منع مصرف: - مصرف دارو در كودكان توصيه نمي شود.
- در دوران شيردهي منع مصرف دارد.
- در سندروم سوء جذب مزمن و كلستازيس منع مصرف دارد
هشدار ها و احتياط ها: - در بيماران با سابقه سنگ كليه از نوع اگزالات كلسيم با احتياط مصرف شود.
- در افرادي كه به علت مشكلات عصبي، بي اشتهايي دارند با احتياط مصرف شود.
تداخل اثر با ساير داروها: در مصرف همزمان با:
داروهاي محلول در چربي (كاهش جذب داروهاي محلول در چربي)، سيكلوسپورين و وارفارين
عوارض جانبي: اسهال، مدفوع چرب، بي اختياري يا تكرر مدفوع، جمع شدن گاز در شكم، دردهاي شكمي، اختلالات عادت ماهيانه، سندروم شبه آنفلوانزا و عفونت دستگاه تنفسي فوقاني
اطلاعات بيمار: 1-از آنجايي که ونوستات جذب ويتامين هاي محلول درچربي و بتاکاروتن ها را کاهش مي دهد مصرف مولتي ويتامين هاي حاوي ويتامين هاي محلول درچربي توصيه مي شود.
2-جهت افزايش اثربخشي اين دارو، رعايت يک رژيم غذايي کنترل شده وکم چربي (حدود 30% کل کالري موجود درغذا بايستي از چربي تامين شود.) الزاميست.
3-در صورت داشتن يک رژيم غذايي پرچربي، ريسک عوارض گوارشي اين دارو بالا مي رود.
4- رژيم غذايي مذکور بايد در سه وعده يا بيشتر توسط مصرف کننده ميل شود. اگر يک وعده غذايي به هردليلي حذف شده ويا فاقد چربي باشد از مصرف دوز لازم ونوستات جهت آن وعده اجتناب شود.
بسته بندي: کپسول ونوستات به صورت بسته هاي 21 تايي (3 بليستر 7 تايي در يک جعبه) وهمچنين بسته هاي 84 تايي( 4 بسته 21 عددي در يك جعبه) موجود است. هر کپسول حاوي 120 ميلي گرم ارليستات مي باشد.
چگونگي نگهداري: دارو در دماي بين 15 تا 30 درجه سانتي گراد، دور از دسترس اطفال نگهداري شود. از مصرف داروهاي تاريخ گذشته خودداري كنيد.
milad_badboy
26-11-2009, 13:36
درباره فولكستين و دوز مصرفش براي افسردگي و وسواس و عوارض بلند مدتش؟؟؟
marziyeh_2050
01-02-2010, 23:11
سلام
میشه لطفا بگین کپسول
marziyeh_2050
01-02-2010, 23:13
میشه لطفا بهم بگین کپسول ژلوفن رو در چه صورتی تجویز میکنن؟ تا اونجایی که من می دونم فقط برای درد استفاده میشه ولی آیا مورد مصرف دیگه ای هم داره؟ مثلاً برای بهبود واریس عروق خونی در یک نقطه خاص ؟؟؟؟
marziyeh_2050
01-02-2010, 23:18
یکی از بستگان ما از کشور کانادا برای درمان دردهای شکمی و معده دارویی رو آورده که مثل قرص جوشان هستش! رنگش هم سفیده و با مقدار کمی آب حل میشه. اما خیلی بد مزه اس ولی اثر معجزه آسایی داره و میتونه ظرف ده دقیقه حتی دردهای عصبی رو هم تسکین بده! اسمش Alka-Seltzer هستش. میخوام بدونم آیا مشابه چنین دارویی هم ما در ایران داریم؟ با همین اثر فوق العاده؟!
به نام خدا-سلام برهمه دوستان-آیا دارویی مشابه دیازپام با آن قدرت شل کننده وخواب آور میشناسید؟درپناه حق.
به نظر شما پرفنازین 8 برای چه بیماری تجویز میشود؟
Old_Chater
02-03-2010, 13:20
به نظر شما پرفنازین 8 برای چه بیماری تجویز میشود؟
درمان كوتاه مدت اظطراب جنون اسكيزوفرني و مانيا
داروي گياهي به نامهاي اورتان يا اورتيدين از ريشه گياه گزنه در ايران توليد ميشود كه براي درمان هايپرپلازي خوش خيم پروستات مصرف دارد. از انجائيكه مكانيسم اثر ان مهار انزيم 5 الفا ردوكتاز ميباشد ايا ميتوان اين طور نتيجه گيري كرد كه در الوپسي اندروژنيك همانند فيناسترايد 1ميلي هم موثر باشد؟
اگر اطلاعاتي در اين زمينه داريد يا منبع تخصصي يا سايتي سراغ داريد از راهنمايي شما كمال امتنان را دارم.
shalineh
18-04-2010, 15:02
داروي گياهي به نامهاي اورتان يا اورتيدين از ريشه گياه گزنه در ايران توليد ميشود كه براي درمان هايپرپلازي خوش خيم پروستات مصرف دارد. از انجائيكه مكانيسم اثر ان مهار انزيم 5 الفا ردوكتاز ميباشد ايا ميتوان اين طور نتيجه گيري كرد كه در الوپسي اندروژنيك همانند فيناسترايد 1ميلي هم موثر باشد؟
اگر اطلاعاتي در اين زمينه داريد يا منبع تخصصي يا سايتي سراغ داريد از راهنمايي شما كمال امتنان را دارم.
اورتیدین آنزیم آروماتاز را هم مهار میکنه پس فکر نکنم در آلوپسی اندروژنیک موثر باشه.
shalineh
18-04-2010, 15:15
میشه لطفا بهم بگین کپسول ژلوفن رو در چه صورتی تجویز میکنن؟ تا اونجایی که من می دونم فقط برای درد استفاده میشه ولی آیا مورد مصرف دیگه ای هم داره؟ مثلاً برای بهبود واریس عروق خونی در یک نقطه خاص ؟؟؟؟
NSAIDs ها میتونند درد ناشی از واریس رو کم کنند اما بهبود خود واریس ؟؟؟ نه!
shalineh
18-04-2010, 15:29
یکی از بستگان ما از کشور کانادا برای درمان دردهای شکمی و معده دارویی رو آورده که مثل قرص جوشان هستش! رنگش هم سفیده و با مقدار کمی آب حل میشه. اما خیلی بد مزه اس ولی اثر معجزه آسایی داره و میتونه ظرف ده دقیقه حتی دردهای عصبی رو هم تسکین بده! اسمش Alka-Seltzer هستش. میخوام بدونم آیا مشابه چنین دارویی هم ما در ایران داریم؟ با همین اثر فوق العاده؟!
این دارو چیزی نیست جز یک آنتی اسید ترکیبی که شامل آسپیرین و سدیم بیکربنات و سیتریک اسید است.
این دارو رو میتونی در داروخانه های معتبر پیدا کنی ( البته با نامهای تجاری مختلف )
hamed malekpour
02-05-2010, 12:21
اصلاعاتی در مورد داروی ونوستات می خواستم؟
Old_Chater
03-05-2010, 08:04
دوستان ميشه چندتا دارو معرفي كنين كه حاوي THC باشن
ضمن عرض سلام از دوستان رشته داروسازي سوالي دارم
در سايتي از قول پزشكي نوشته بودند: كپسول سولفات روي ميتونه انزيم 5 الفا ردوكتاز رو مهار كنه و اثرات مشابه فيناسترايد 1 ميلي رو در الوپسي اندروژنيك در مردان داره منتها با عوارض كمتراز ان و منبع هم مارتيندال ذكر شده بود ميخواستم بدونم در مارتيندال يا ساير رفرنسهاي داروسازي چنين مطلبي اومده يا خير با تشكر از راهنمايي شما
Old_Chater
16-05-2010, 11:32
ترامادول فشار خون رو پايين مياره يا بالا؟
ترامادول فشار خون رو پايين مياره يا بالا؟
فشار خون و ضربان قلب را افزایش میده.
اگر اشتباه نکنم شما فلوکستین هم مصرف میکنین ؟ این دارو با فلوکستین تداخل دارویی داره و بهتره با هم مصرف نشن!
Old_Chater
17-05-2010, 21:02
فشار خون و ضربان قلب را افزایش میده.
اگر اشتباه نکنم شما فلوکستین هم مصرف میکنین ؟ این دارو با فلوکستین تداخل دارویی داره و بهتره با هم مصرف نشن!
اگه اون روزي كه قراره ترامادول مصرف بشه اون روز فلوكستين مصرف نشه چي؟
اگه اون روزي كه قراره ترامادول مصرف بشه اون روز فلوكستين مصرف نشه چي؟
باید حتما با پزشکتون در میان بذارین چون فلوکستین چند هفته طول میکشه تا کاملا از بدن خارج بشه و از طرفی هم ترامادول با دوز 4 بار در روز، دو روز طول میکشه تا اثر مطلوبشا نشون بده.
Old_Chater
04-06-2010, 12:26
چه چيزي باعث بيشتر شدن سرخوشي ترامادول ميشه؟
سلام ودرود
میخوام یه اطلاغاتی در مورد قرص فیناستراید 2 درصد بهم بدید عوارض و فوایدش..
كلمه فيناسترايد رو در قسمت جستجو سرچ كني بارها راجع بهش صحبت شده ضمنا 1ميلي هست
میخوام یه اطلاغاتی در مورد قرص فیناستراید 2 درصد بهم بدید عوارض و فوایدش..
فیناسترید دارویی است که آنزیم 5 آلفا ردوکتاز را مهار می کند و از تبدیل تستوسترون به دی هیدرو تستوسترون جلوگیری می کند . دهیدرو تستوسترون فرم فعال تر تستوسترون می باشد و تاثیرات بیولوژیک آن بیشتر از تستوسترون می باشد .
این آنزیم در مناطقی مانند پوست سر و پروستات وجود دارد .
عمده مصرف این دارو در بزرگی خوش خیم پروستات ( BPH ) و یا طاسی های آندروژنیک مردانه می باشد.
از عوارض مهم آن کاهش میل جنسی و اختلالات نعوظی می تواند باشد.
در خانمهای باردار و شیرده منع مصرف دارد
دو فرم 1 و 5 میلی گرمی دارد.
Old_Chater
20-06-2010, 13:06
در مورد بوسيپيرون اطلاعات ميخواستم و مصرفش در بلند مدت در ضمن درسته كه اين دارو ميتونه اعتماد به نفس رو بالا ببره؟
در مورد بوسيپيرون اطلاعات ميخواستم و مصرفش در بلند مدت در ضمن درسته كه اين دارو ميتونه اعتماد به نفس رو بالا ببره؟
بوسپیرون یک نوع داروی ضدافسردگی و اضطراب هست که مکانیزم کارش در بدن هم به عنوان اگونیست بر روی گیرنده های سیروتونین هست
به صورت قرص های 5 10 15 موجود میباشد
از مزیت هاش میشه عدم خواب آلودگی و اعتیاد و مقاومت بدن را نام برد
برای نمایان شدن آثارش چند هفته وقت لازمه و استفاده طولانی مدت اشکال خاصی ندارد
آثار جانبیش ممکنه سرگیجه ، سردرد، تهوع و عصبی شدن باشن
اگر اعنماد به نفس پایین به خاطر افسردگی باشه ممکنه بتونه کمک کنه
Old_Chater
21-06-2010, 13:09
از مزیت هاش میشه عدم خواب آلودگی و اعتیاد و مقاومت بدن را نام برد
يعني حتي در بلند مدت هم بدن بهش تحمل پيدا نميكنه و اعتياد آور نيست؟در مورد مصرفش همرا فلوكستين چي؟
يعني حتي در بلند مدت هم بدن بهش تحمل پيدا نميكنه و اعتياد آور نيست؟در مورد مصرفش همرا فلوكستين چي؟
نمیشه گفت 100% چون داروهایی که روی مغز و اعصاب اثر میذارن مشکلات اعتیاد/ تحمل بدن را دارن و مثلا برای قطع این دارو هم پزشک باید شیوه ی کم کردن دوز را مشخص کنه
در باره ی فلوکستین هم بعضی وقتا ممکنه پزشک با همین بوسپیرون تجویزش کنه تا قدرت تاثیر دو تاشون بیشتر بشه
alan wake
25-06-2010, 10:35
در مورد این دارو توضیح بدید و بگید در چه مواردی مورد استفاده قرار میگیره؟
Advil Liqui-Gels
در مورد این دارو توضیح بدید و بگید در چه مواردی مورد استفاده قرار میگیره؟
Advil Liqui-Gels
Advil همان بروفن خودمونه . با این اسم تجاری .
بصورت کپسول ژلاتینی می باشد برای کمتر شدن عوارض گوارشی آن
Old_Chater
26-06-2010, 21:53
در باره ی فلوکستین هم بعضی وقتا ممکنه پزشک با همین بوسپیرون تجویزش کنه تا قدرت تاثیر دو تاشون بیشتر بشه
پس امكان تداخولشون كمه
David.Jn
13-01-2011, 19:15
ضروریه پس تاپیک رو میکشیم بالا:دی
دوستان آمپول دپوکورتین واسه چیه؟(زیرش هم نوشته شده متیل پردنیزولون استات)
تو فروم تو یکی از تاپیکها دیدم این دوار رو دکتر براش برای حساسیتش نوشته بود ولی من واسه چیزه دیگه پیش دکتر رفته بودم:دی
dr_sohrab
14-01-2011, 18:55
کورتونه راستش الان ما مثل نقل و نبات میدیم به مردم. عوارضشونم که خودتون واقفین جزو داروهاییه که بیشترین عوارضو داره البته مصرف زیادش. تو کورتونها قویترینش همین متیله
David.Jn
14-01-2011, 21:18
خوب یعنی مصرف کنم میرم قاطی باقلیا:دی
جدی یه بار مصرف کردنش عوارض داره؟(عوارض خطری)
این عوارض چی هست
dr_sohrab
16-01-2011, 02:52
نه آقا جون هیچیت نمیشه مصرف زیادش رو گفتم. 100 سال عمرو فعلا" تضمین میکنم برات! بسه یا بیشترش کنم؟
با سلام خدمت دوستان عزیز و گرامی.
مدتی هستش که واسم یه سوالی پیش اومده و اونم اینه که میگن با مصرف قرصی مانند روی نباید قرص آهن مصرف کرد چون روی هم اثر گذاشته و یکدیگر رو دفع میکنند یا در جذب یکدیگر تداخل ایجاد میکنند ، پس برای مصرف این دو قرص با هم باید یک فاصله زمانی چند ساعته گذاشت.
حالا واسم این سواله که توی قرص مولتی ویتامین این دو با هم موجود هستن بعد اونجا رو هم اثر نمیذارن و همدیگرو دفع نمیکنن؟
این چه جوریه؟؟؟؟؟؟؟
dr_sohrab
17-01-2011, 02:00
نه اونقدر نیست باعث بشه همو خنثی کنند . اگر اینجور بود تو یه ترکیب نمیزاشتنش اگر هم باشه تاثیر داشته در کاهش جذب مقدارش ناچیزه( اصلا من که تا اونجا که یادمه تو رفرنسای علمی این تداخل رو ندیدم)
dr_sohrab
17-01-2011, 03:01
نه اونقدر نیست باعث بشه همو خنثی کنند . اگر اینجور بود تو یه ترکیب نمیزاشتنش اگر هم تاثیر داشته در کاهش جذب مقدارش ناچیزه( اصلا من که تا اونجا که یادمه تو رفرنسای علمی این تداخل رو ندیدم)
bi_namo_neshan2000
09-04-2011, 18:20
سلام دوستان
من یه سوال دارم ولی شاید اطلاعاتی که میدم خیلی خیلی کم باشه
یکی از آشناهام پاش پیچ خورده بود و دکتر براش استراحت داده بود
یک آمپول هم براش نوشته بود که تزریق عضلانی میشد و 10 سی سی بود که به دو قسمت تقسیم و به دو عضله (دو طرف باسن) تزریق میشد
حالا من میخوام بدونم این آمپول چی بوده و برای چی نوشته شده .
ببخشید که اطلاعاتم در همین حد بود در موردش :37:
aligol172
22-05-2011, 01:08
حنا درختچه ای است به بلندی ۶ـ ۵ متر که شاخه های آن متقابل، استوانه ای و اغلب پوشیده از تارهای خار مانند است. برگهای آن کامل، بیضی، نوک تیز، متقابل به طول ۳ـ ۲ سانتی متر، گلهای آن سفید رنگ معطر و گروهی. به فارسی حنا و در کتب سنتی و به عربی حنا، الهناء رقون و رقان گویند و گل آن را فاغیه می نامند.این درخچه گرمسیری در مراکش، مصر، تونس، الجزیره و در آسیا در هند، ایران و اغلب مناطق دیگر آسیا می روید و کاشته می شود.
● در ایران در کرمان و بلوچستان بومی شده و کاشته می شود.
درختچه حنا باید آبیاری شود و از طریق قلمه و ریشه جوش و کاشت در اوایل بهار تکثیر می شود.
تکثیر آن از طریق کاشت بذر آن نیز انجام می شود. برداشت برگهای آن که محصول مستعمل آن است در هر سال ۳ ـ ۲ مرتبه در طول مدت از اواسط تابستان تا اواسط پاییز انجام می گیرد. برگهای حنا خشک شده و به صورت گرد درآمده و به بازار عرضه می شود.
در برگهای حنا گلوکوزید و ماده رنگی و هنوتانیک اسید وجود دارد. ماده رنگی آن به نام لاوسون مشابه با ۲ ـ هایدروکسی، آلفا، نافتوکینون است.
طبق بررسی های دیگری گزارش شده که در برگهای آن یک ماده اوکسی، نافتوکنیون به نام لاوسن وجود دارد. این ماده دارای خاصیت آنتی بیوتیک می باشد. گلهای آن معروف است که خواب آور عمیق است.
اسانس روغنی که از گلهای آن گرفته می شود دارای آلفا، یونون و بتا. یونون است که بتا. یونون جزء اعظم آن را تشکیل می دهد.
● خواص حنا
در هند و چین از برگهای آن برای معالجه جذام، یرقان، شوره سر استفاده می شود.دم کرده برگهای حنا را مانند چای به زنها در موقع وضع حمل می دهند. جوشانده ریشه آن مدر است و برای نرم کردن سینه و برونشیت نافع است.
در شبه جزیره مالایا از له کرده برگهای تازه آن به صورت ضماد در موارد سوزش پا که منشأ بیماری بری بری و کمبود ویتامین B باشد و همچنین برای معالجه ناراحتی های پوستی استفاده می کنند و به علاوه برای جوش و کورک و زخمهای ختنه و رماتیسم و بزرگ شدن معده به کار می رود.
از جوشانده برگهای حنا به صورت غرغره برای رفع پیله دندان استفاده می شود. در مصرف داخلی برای کاهش درد معده بعد از زایمان و همچنین برای رفع خشونت صدا تجویز می شود.
(توجه: مصرف داخلی گیاه علف دندان چون خراش دهنده و خطرناک است از نظر میزان و مورد مصرف و ضرورت مصرف و مراقبت در عوارض احتمالی باید حتماً نظیر هر داروی غیر مجاز مصرف داخلی با توصیه و زیر نظر پزشک باشد.)
ریشه قابض حنا را خشک کرده، خرد کرده و نرم کوبیده و برای معالجه جوش و کورک سر بچه ها به سر آنها می مالند. ضمناً برای معالجه ناراحتی های چشم نیز به کار می رود.
در اندونزی از خمیر برگهای له شده آن برای معالجه عفونت چرکی نرمه بند دور انگشت دست و سایر بیماری های ناخن و همچنین برای رفع هرپس استفاده می شود. و از میوه های خیلی نارس آن مرهمی درست می کنند که برای رفع خارش مفید است.
در فیلیپین روغن و مرهمی که از برگهای حنا درست می کنند برای نرم کردن زخمها و التیام زخم و ضرب خوردگی و رفع خون مردگی به کار می رود. برگ آن را دم کرده مانند چای می خورند، از اضافه وزن جلوگیری می کند و پمادی که از میوه های جوان آن درست می کنند برای رفع خارش روی پوست می مالند که خیلی مفید است.
حنا از نظر طبیعت طبق رأی حکمای طب سنتی ایران مرکب القوی مایل به سردی و خشک است. عده ای آن را گرم و خشک نیز گفته اند.
از نظر خواص معتقدند که برای بیماری های سر و چشم و دهان مفید است. ضماد برگ آن با برگ گردو(نصف و نصف) برای سردرد نافع است و اگر با سرکه بر پیشانی مالیده شود رفع سردرد می کند.
مالیدن برگهای له شده آن با روغن زیتون برای رشد موی سر نافع است، خصوصاً اگر با آب گشنیز مخلوط شده باشد.
غرغره آن با آب دم کرده برگ آن برای زخمهای دهان مفید است. خوردن دو گرم آن و یا خوردن آب خیس کرده ۵۰ گرم آن برای یرقان، طحال، سنگ کلیه، مثانه و سختی ادرار نافع است. برای رویانیدن ناخن اصلی به جای ناخن کج اثر خوب دارد.
اگر آن را در آب خیس کرده و آب خیس کرده آن را با شکر بخورند، برای آغاز جذام مفید است و اگر این رژیم یک ماه ادامه یابد جذام تازه شروع شده، به کلی مرتفع می شود. شست و شوی پوست با آب دم کرده آن برای سوختگی آتش مفید است و مالیدن آن برای ورمهای گرم که زردآب از آن خارج می شود نافع است و با روغن گل برای رفع جرب مجرب است.
اگر از برگ خشک کوبیده آن با پیه ضماد درست کنند، برای التیام زخم گوشه ناخن مفید است.
اگر ۵ گرم از گل آن را با ۱۰۰ گرم آب و عسل مخلوط کرده و بخورند برای رفع انواع سردرد و خشک کردن رطوبت مفید است.
روغن گل حنا که آن را «دهن الفاعیه» نامند و مانند گل سرخ تهیه می کنند گرم و محلل مقوی مو برای روشنی و درخشانی رنگ چهره نافع است.
حنا مضر حلق و ریه است، از این نظر باید با کتیرا خورده شود. مقدار خوراک آن تا ۵ گرم است و اگر از آن بیشترخورده شود خطرناک و اسراف موجب هلاکت می شود.
در مدارک طبی دیگر اطبای معروف ایران مقدار خوراک از ساییده برگ آن را ۵/۲ گرم و خیس کرده در آب تا ۳۵ گرم برگ هم می توان مصرف نمود و به تدریج آن را خورد. به طوری که هر بار کمتر از ۵/۲ گرم از برگ آن مصرف داخلی شود.
حنا برای رفع عرق بدبوی پا بسیار موثر است.
از ساییده برگ آن که در بازار حنا گفته می شود برای رنگ کردن مو استفاده می شود و جزء قابل ملاحظه ای از مواد رنگ کردن مو تجارتی می باشد.
▪ توضیح: از برگهای خشک شده گیاه نیل که به صورت گرد درآمده باشد، مخلوط با برگ حنا گردی به نام رنگ و حنا درست می کنند که برای رنگ کزدن مو به کار می رود.
aligol172
22-05-2011, 15:37
مصرف روزانه یک آسپیرین با دوز پایین می تواند به طور قابل توجهی در کاهش میزان مرگ و میر افراد بر اثر ابتلا به سرطان مؤثر باشد.
نتایج تحقیقات در دانشگاه آکسفورد و مراکز تحقیقات علمی دیگر حکایت از آن دارد که مصرف آسپیرین می تواند میزان مرگ در افراد سرطانی را تا یک پنجم کاهش دهد.در این تحقیق که نتایج آن در نشریه لانست انتشار یافته است ۲۵هزار نفر مشارکت داشتند که اغلب آنها انگلیسی بودند.
محققان می گویند: این یافته های جدید حکایت از آن دارد که منافع استفاده از آسپیرین در اغلب موارد بر عوارض ناشی از استفاده از این دارو می چربد. احتمال خطر بروز خونریزی یکی از عوارض آسپیرین است.
پیش از این تأثیر آسپیرین در کاهش خطر بروز سکته قلبی و مغزی به اثبات رسیده بود. اما تأثیرات حفاظتی آسپیرین در برابر بیماری های عروقی در افراد بزرگسال سالم اندک است.با این حال تحقیقات اخیر نشانگر آن است که در زمان ارزیابی مخاطرات و منافع استفاده از آسپیرین باید اثرات حفاظتی این دارو در برابر سرطان را نیز مورد توجه قرار داد.در نتیجه تحقیق اخیر مشخص شد که آن دسته از افرادی که آسپیرین مصرف کرده بودند ۲۵درصد کمتر از سایرین در معرض خطر مرگ ناشی از ابتلا به بیماری سرطان قرار می گیرند. حتی آسپیرین می تواند به میزان ۱۰درصد خطر مرگ در افرادی که به بیماری های دیگر مبتلا هستند را کاهش دهد.
درمان مشارکت کنندگان در این تحقیق به مدت ۴ تا ۸ سال به طول انجامید، محققان سپس ۲۱ هزار و ۵۰۰ نفر از بیماران مشارکت کننده در این تحقیق را برای بررسی مدت زمان تأثیر درمانی آسپیرین تحت نظر قرار دادند و در نهایت مشخص شد که تأثیر حفاظتی آسپیرین به مدت ۲۰ سال در بیماران مبتلا به سرطان ادامه می یابد.بر مبنای نتایج این تحقیق مشخص شد که خطر مرگ بر اثر ابتلا به بیماری سرطان در افرادی که به مدت بیش از ۲۰ سال آسپیرین مصرف می کردند به میزان ۲۰ درصد کاسته شده است.
در برخی موارد از بیماری های سرطانی نیز احتمال مرگ بیمارانی که آسپیرین مصرف می کردند ۴۰ درصد کاهش یافته است. مصرف آسپیرین در میان مبتلایان به سرطان روده نیز باعث کاهش ۴۰ درصدی خطر مرگ می شود و به ترتیب در سرطان های حنجره و پروستات نیز آسپیرین ۳۰ و ۱۰ درصد خطر مرگ را کاهش می دهد.
● آسپیرین
آسپیرین یکی از داروهای قدیمی است که پیش تر نیز از آن به صورت پودر استفاده می شده و خواص آن در درمان بیماری ها و پیشگیری از تعدادی از بیماری ها در دهه های پایانی سده بیستم و دهه های اولیه سده بیست ویکم توسط دانشمندان کشف شده است.
آسپیرین استیل سالیسیلیک اسید (آ اس آ) که با نام تجاری آسپیرین شناخته می شود یک داروی ضد التهاب غیراستروئیدی است که معمولاً به عنوان ضد درد و تب بر مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو بدون نسخه پزشک قابل تهیه است. آسپیرین یکی از پر طرفدارترین داروها در دنیاست. هر سال ۵۰ هزار میلیون قرص آسپیرین در جهان مصرف می شود. در انگلیس هر فرد سالانه
۷۰ قرص آن را جدا یا همراه با مسکن های دیگر، (کافئین یا ویتامین ث) مصرف می کند. آسپیرین علاوه بر خاصیت تسکین دهندگی، تب بر و ضد التهاب هم هست، ضمن اینکه عوارضی نظیر ایجاد زخم های گوارشی و جلوگیری از لخته شدن خون دارد. مصارف امروزه آسپیرین عبارتند از: پیشگیری از بیماری های قلبی ۳۷/۶ درصد، ورم مفاصل ۲۳/۳ درصد، سر درد ۱۳/۸ درصد بدن درد ۱۲/۲ درصد و دردهای دیگر ۱۴/۱ درصد. با کشف اخیر محققان در زمینه تأثیرات آسپیرین در بیماری های سرطانی به احتمال زیاد استفاده از این دارو در میان بیماران سرطانی نیز رواج خواهد یافت.
● سابقه دارویی
پیشینه استفاده از ترکیبات دارویی حاوی سالیسیلیک اسید به دوران باستان بازمی گردد. بیش از ۳۵۰۰ سال پیش بشر این پودر را می شناخت. در سال ۱۸۰۰ میلادی یک باستان شناس آلمانی که در مصر تحقیق می کرد، با ترجمه یکی از پاپیروس های مصری متوجه شد که بیش از ۸۷۷ نوع مواد دارویی برای مصارف مختلف در مصر باستان شناخته شده بود که یکی از آنها سالیسیلیک اسید بود که برای برطرف کردن درد از آن استفاده می شد. در نوشته های دیگری که در یونان به دست آمده است نیز مشخص شده که بشر حدود ۴۰۰سال پیش از میلاد از شیره پوست درخت بید برای درمان تب و درد استفاده می کرده است. امروزه مشخص شده که ماده موجود در این شیره سالیسیلیک اسید است. در سال۱۷۶۳ یک کشیش انگلیسی به نام ادوارد استون مقاله ای ارائه داد که در آن استفاده از برگ درخت بید را حتی در درمان مالاریا نیز مؤثر معرفی کرده بود. ۱۰۰ سال بعد یک پزشک اسکاتلندی با همین ترکیب توانست عوارض ناشی از رماتیسم را به طرز معجزه آسایی کاهش دهد. بعدها چارلز فردریک گرهارت در سال ۱۸۵۹ موفق به تهیه استیل سالیسیلیک اسید ناخالص شد. و در ماه مارس ۱۸۹۹ کمپانی بایر محصول خود به نام آسپیرین را به ثبت رساند.
● موارد مصرف و منع مصرف
آسپیرین به صورت قرص های سفید یا بلورهای سوزنی شکل یا به صورت پودرهای بلورین عرضه می شود.موارد مصرف آسپیرین شامل انواع دردهای متوسط تا خفیف، تب، بیماری های التهابی همچون روماتوئید آرتریت و کاوازاکی و به عنوان مهار کننده تجمع پلاکتی است.مصرف این دارو در این موارد منع پزشکی دارد یا لازم است با احتیاط صورت گیرد:حساسیت به آسپیرین، همچنین در موارد مصرف طولانی مانند آرتریت روماتوئید و پروفیلاکسی بیماری های قلبی عروقی مصرف این دارو به علت افزایش احتمال خونریزی شدید ناشی از اثر مهار تجمع پلاکتی، مصرفی آسپیرین حداقل یک هفته قبل از انجام عمل جراحی باید قطع شود، در موارد وجود زخم معده یا اختلالات انعقادی خونریزی دهنده نیز این دارو نباید مصرف شود، مصرف آسپیرین در بیماران مبتلا به بیماری های تنفسی همچون آسم یا بیماری های کلیوی توصیه نمی شود، افراد مبتلا به پولیپ بینی، کودکان مبتلا به آنفلوانزا، آبله مرغان و فاویسم نیز از مصرف این دارو منع شده اند. مصرف این دارو در کودکان زیر ۱۱ سال، احتمال وقوع سندروم کشنده رأی را بسیار بالا می برد.
aligol172
22-05-2011, 15:43
دریا درمانی در گروه طب جایگزین و مکمل جای می گیرد. این شیوه درمانی شامل دوش گرفتن و پاشیدن آب گرم دریا، گذاشتن رسوب های دریایی و مرهم های جلبکی یا استشمام بخارات دریایی است.
دریا شاهکار طبیعت و جهان ناپیدایی است که بشر هنوز به ژرفای عظمت و ماهیت آن پی نبرده است. مهم تر از همه آن که رابطه بسیار تنگاتنگی با اصول حیات و تشابه با موجودات زنده و سلول های زنده دارد.
دریا درمانی (thalassotherapy) از تالاسا (thalassa) که واژه یونانی است و به معنای دریا می باشد برگرفته شده است و مترادف با کاربرد پزشکی آب دریا است.
دریا درمانی یا تالاسوتراپی تنها به شنا کردن محدود نمی شود، بلکه به چیزهایی که در سطح، زیر و پیرامون دریا نیز وجود دارند مربوط می شود.این شیوه درمانی، اشکال گوناگونی را به خود می گیرد که شامل دوش گرفتن و پاشیدن آب گرم دریا، گذاشتن رسوب های دریایی و مرهم های جلبکی یا استشمام بخارات دریایی است.
اماکن توریستی و درمانی که دارای خزینه های آب گرم دریا هستند، خدمات پوشاندن بدن با جلبک ها و رسوبات دریایی را نیز ارائه می دهند.
آب و هوای دریایی، در ابتدا محرک قوا و سپس نیرو بخش و نیز آرام بخش به ویژه در ارتفاعات مجاور دریا می باشد.
در کنار دریا استفاده از اشعه خورشید (آفتاب درمانی) و هوا درمانی بر روی پوست بدن عملا امکان پذیر می باشد که لازم است هنگام استفاده از آن تدریجا میزانش را اضافه کنند
داخل شدن در آب دریا، در ابتدا باعث انقباض رگ های خونی در سطح بدن و لرزش به سبب سرما گشته و سپس انبساط رگ ها شروع می شود، دستگاه گوارش و تنفس تحریک شده و سرانجام افراد احساس بهتری پیدا می کند.
حمام گل دریایی برای درمان بیماری هایی مانند بیماری رگ های لنفاوی، نرمی استخوان (راشیتیسم)، فلج ، چاقی و ... مفید است.
چنین تصور می رود که ویژگی های آب دریا اثرات سودمندی بر منافذ پوست دارد و عناصر منیزیم، پتاسیم، فسفات کلسیم و سدیم که در آب دریا یافت می گردند، از طریق پوست جذب می شوند.
هر چند اثربخشی این شیوه درمانی از دیدگاه علمی هنوز مورد کنکاش قرار نگرفته است، اما دریا درمانی در گروه طب جایگزین و مکمل جای می گیرد و با توجه به نگرش مثبت به طب جایگزین در هزاره جدید و آموزش اصول این نوع طب در دانشکده های پزشکی مدرن، می توان چنین تصور نمود که با رشد شتابان دریا درمانی نیز روبرو خواهیم بود. هم اکنون در فرانسه سالانه ۲۰۰ هزار نفر از خدمات دریا درمانی استفاده می کنند.
با توجه به استقبال گسترده از دریا درمانی در اروپا، انجمن چشمه درمانی اروپا (European Spas Association)، کاربرد دریا درمانی را در درمان بیماری های مزمن مانند بیماری های تنفسی و پوستی مجاز دانسته و تعریف استاندارد و جامعی را در مورد دریا درمانی ارائه داده است.
بر اساس این تعریف، دریا درمانی برنامه جامع درمانی، پیشگیری و ارتقای سلامت است که می بایست تحت مراقبت های پزشکی و توسط افراد ماهر این رشته به کار رود. همچنین این شیوه می بایست در مکان هایی به کار برده شود که در مجاورت آب و هوای دریایی باشد، هر چند می توان آب دریا را در استخرها شنا نیز استفاده کرد. همچنین بر اساس نظر این انجمن، می توان از رسوبات یا جلبک های دریایی نیز در موارد گوناگون استفاده کرد.
نور طبیعی خورشید نیز برای درمان (heliotherapy) به کار می رود، هر چند که در شرایط نامساعد آب و هوایی، از اشعه ماورای بنفش به عنوان جایگزین می توان استفاده نمود. همچنین اقدامات دیگری برای سلامت مانند آرامش بخشی، تغییر الگوی تغذیه ای و بدنی نیز همزمان انجام می شوند.
در حقیقت بخشی از دریا درمانی، تغییر در الگوی زندگی است که در پی رهایی فرد از استرس های زندگی مدرن بوده و فرد را در اقیانوسی از نور خورشید دریایی و ذرات دریا که در هوا شناورند رها می سازد. این ذرات به بخش های عمیق تر دستگاه تنفسی وارد شده و در حبابچه های ریوی اثرات خود را نشان می دهند.
میزان بالای اشعه ماورای بنفش خورشیدی در ساحل دریا، بر روی متابولیسم کلسیم نیز اثر می گذارد. عناصر نایاب دریا همراه با منیزیم، منگنز و کبالت که در دفاع طبیعی و ایمنی بدن مؤثرند نیز از طریق شنا کردن در آب گرم دریا، جذب می شوند.
نکته قابل توجه این است که افراد عصبانی و افرادی که به بیماری های حاد و سل دچار هستند، باید از اقامت در کنار دریا صرف نظر نمایند.
● روش های دریا درمانی
۱) شن درمانی (Psamma Therapy)
شن دریا را در مخازنی می ریزند و این مخازن طوری می چرخند که متناوبا با آب گرم و داغ دریا آغشته می شوند. این شن داغ و مرطوب برای بعضی از اعضای بدن و گاهی برای تمام بدن به کار برده می شود. بزرگ ترین اثر شن درمانی ایجاد تعرق (Dehydration) است و این ویژگی مخصوصا برای بهبود مفاصلی که به علت ضربه و تصادف متورم گردیده اند بسیار مفید است.
۲) درمان به وسیله باد ( Anemo Therapy)
گاهی ضمن دریا درمانی، از نسیم ملایم دریایی نیز استفاده می شود. برای انجام این کار باید افراد بسیار ماهر با عنایت به سرعت، جهت و ارتفاع باد آن را جهت درمان بیماران مورد استفاده قرار دهند. باد می تواند در ازدیاد گردش خون و تبادل املاح در پوست نقش مهمی ایفا کند.
۳) درمان بوسیله آفتاب (Helio Therapy)
آفتاب درمانی یکی از ویژگی های مهم از دریا درمانی می باشد. باید به این نکته توجه داشت که آفتاب درمانی بدون سایه، چتر و باد، مضر و حتی گاهی مهلک می باشد.
● مزایای دریا درمانی نسبت به آب درمانی
۱) آب دریا چگال تر و دارای دانسیته بیشتری می باشد و بدین وسیله شرایط بی وزنی را آسان تر و بهتر فراهم می نماید. لذا اعضایی که انجام حرکت برای آنها در هوا ممکن نیست، این امکان را در آب دریا خواهند داشت.
۲) نشستن بیمار در ساحل دریا و استنشاق هوا و مشاهده افق، زیبایی های دریا، شنیدن صدای امواج و لذت بردن از نعمت های خدا بیمار را به وجد می آورد. گردش در ساحل دریا و قدم زدن در آب دریا ماهیچه های بیمار را تقویت و نیرومند می سازد.
۳) هنگام شنا کردن در دریا، امواج آب بیمار را به بالا و پایین می برد و او را می چرخاند که مجموعه این حرکات همراه با حرکت مفاصل، باعث ترشح اندورفین شده و مریض را به وجد می آورد و در او احساس شعف و لذت ایجاد می نماید که خود انگیزه ای برای فعالیت است.
● هشدارها
از آنجا که سردی آب دریا و گاهی وزش شدید باد، بیماری را بدتر می کند و درد را افزایش می دهد، دریا درمانی به جز طی دوران بسیار کوتاه و نیز در مناطق حاره امکان پذیر نمی باشد.
آب دریا باید از نظر درجه حرارت برابر درجه حرارت بدن بوده یعنی ۳۷ درجه سانتیگراد باشد و حتی گاهی برای بعضی از بیماران باید ۴۰ تا ۴۲ درجه باشد، لذا کشورهای اروپایی برای این که دریا درمانی را در تمام فصول سال داشته باشند، بوسیله لوله های مخصوص، آب دریا را از عمق دریا که عاری از میکروب و آلودگی است ، در استخرهای ویژه جمع می کنند و سپس آن را گرم نموده و با ساختن اتاق های مخصوص و گرم خانه های ویژه برای خشک نمودن بیمار (به وسیله اشعه ماورای بنفش و ...) و با عنایت به تمام نکات ایمنی و پزشکی، دریا درمانی را انجام می دهند.
aligol172
22-05-2011, 15:48
قرص های پیشگیری از بارداری که ابتدا در دهه ۱۹۶۰ وارد بازار دارویی شدند اکنون به صورت فراگیر مصرف می شوند به طوری که در بسیاری از کشورها در راس روش های تنظیم خانواده قرار دارند....
از طرفی این روزها تعداد زیادی از خانم های جوان و تحصیل کرده ایرانی نیز مصرف قرص های ضدبارداری را بهترین راهکار برای جلوگیری از بارداری ناخواسته می دانند اما تحقیقات نشان می دهد، مصرف طولانی مدت این قرص ها چندان هم بی عارضه نیست. در این باره با دکتر آزیتا صفارزاده، جراح و متخصص بیماری های زنان و زایمان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران به گفت وگو نشسته ایم تا به تشریح این موضوع بپردازیم.
▪ خانم دکتر! آیا قرص های ضدبارداری موجود در بازار انواع مختلفی دارند؟
قرص های ضدبارداری از ترکیب ۲ هورمون استروژن و پروژسترون ساخته می شوند و بیشترین مانور تولیدکنندگان این قرص ها روی میزان پروژیستن (پروژسترون) آنهاست. به عبارت دیگر، اکثر قرص های ضدبارداری خوراکی حاوی یک استروژن و یک پروژستین در مقادیر مختلف هستند که به این قرص ها، مختلط یا مرکب می گویند و در ۲ گروه منو فازیک یا یک مرحله ای و مولتی فازیک یا چند مرحله ای قرار می گیرند.
▪ این قرص ها چه تفاوت هایی با هم دارند؟
در نوع اول، میزان هورمون در تمام دوره ثابت است و قرص های LD و HD موجود در ایران از جمله این قرص های ترکیبی هستند که البته میزان استروژن موجود در نوع HD بالاتر از میزان آن در LD است. در مقابل میزان هورمون در ترکیب قرص های مولتی فازیک در طول دوره متغیر است و به نام های بی فازیک و تری فازیک (قرص های سه مرحله ای) شناخته می شوند. هدف از تولید این ترکیب ها نیز کاهش مقدار پروژستین کل مصرفی در هر سیکل، بدون از بین رفتن اثر قرص های ضدبارداری است به طوری که کاهش دوز پروژستین با شروع یک دوز پایین پروژستین و سپس افزایش آن در بقیه سیکل ادامه می یابد. این قرص ها در جلوگیری از بارداری بسیار کارآمد هستند و به دلیل کاهش تغییرات متابولیک مربوط به پروژستین عوارض جانبی آنها کاهش می یابد. در عین حال در قرص های بی فازیک، میزان استروژن ثابت است و مقدار پروژستین در ۱۰ روز اول، کم است و در ۱۱ روز دوم افزایش می یابد اما در قرص های تری فازیک دوز استروژن ممکن است ثابت نگه داشته شود یا به طور موقت در بقیه دوره افزایش یابد.
▪ یعنی منظور شما این است که معایب قرص های تری فازیک کمتر از قرص های بی فازیک است؟
این طور نیست که بگوییم این قرص ها کاملا هم بی نقص هستند چرا که سردرگمی به علت چند رنگ بودن (این قرص ها به رنگ های نارنجی، زرد و سفید هستند)، خون ریزی یا لکه بینی حین مصرف و مشکل بودن مصرف دوز ۲ برابر در صورت فراموش کردن مصرف قرص از جمله معایب آنهاست.
▪ آیا علاوه بر قرص های مرکب انواع دیگری هم در داروخانه ها یافت می شود؟
قرص های متوالی و قرص های مینی پیل نیز ۲ گروه آخر را شامل می شوند. قرص های متوالی شامل ۲ نوع قرص در هر بسته بندی هستند که یک نوع آنها شامل استروژن خالی است که از روز پنجم قاعدگی به مدت ۱۵ یا ۱۶ روز مصرف می شود. از مزایای این قرص ها می توان به تشابه هورمونی آن با فیزیولوژی طبیعی بدن اشاره کرد. در عین حال، میزان موفقیت آنها نیز ۹۸ تا ۹۹ درصد بوده است. قرص های مینی پیل هم فقط پروژستین دارند که روزانه مصرف می شوند. در این نوع قرص، دلیلی برای قطع مصرف آن وجود ندارد و در دوران شیردهی و در مواردی که منع مصرف قرص های ترکیبی وجود دارد نیز قابل استفاده هستند.
▪ اصلا مصرف قرص های ضدبارداری چه محاسنی دارد که در دنیا این قدر پرطرفدار هستند؟
واضح ترین مزیت قرص پیشگیری، سهولت مصرف و مهار تخمک گذاری است. در واقع ۲ نوع هورمون استروژن و پروژسترون که به طور معمول در این قرص ها وجود دارند، مانع رشد تخمک در هر ماه می شوند و در صورتی که اصولی مصرف شوند، ریسک بارداری را تقریبا به صفر می رسانند. همچنین قرص ضدبارداری، ترشحات مخاطی دهانه رحم را غلیظ تر کرده و ورود اسپرم به آن را مشکل تر می کند و در عین حال پوشش داخلی رحم را طوری تغییر می دهد که حتی اگر تخمکی آزاد شود، نتواند در رحم به رشد خود ادامه دهد. از طرفی بررسی ها نشان داده اند که قرص های ضدبارداری می توانند خطر سرطان تخمدان و رحم و علایم شدید نشانگان پیش از قاعدگی را کاهش دهند و از ریزش مو جلوگیری کنند.
▪ بنابراین می توان نتیجه گرفت که مصرف قرص های ضد بارداری بهترین گزینه برای زوج های جوانی است که تا مدت ها تصمیم دارند بچه دار نشوند؟
برای ۴ سال اول بعد از ازدواج می تواند بهترین گزینه باشد اما توصیه ما به زوج ها این است که با توجه به شیوع نشانگان تخمدان پلی کیستیک و افزایش سن ازدواج ۲ تا ۳ سال بعد از ازدواج اقدام به بارداری کنند زیرا در سنین بالا، احتمال بارداری کاهش و احتمال ابتلا به فشار خون و دیابت دوران بارداری و همچنین بروز مشکلات ژنتیکی در جنین افزایش می یابد. از طرف دیگر مصرف قرص های ضدبارداری در دراز مدت اصلا توصیه نمی شود و با خطراتی همراه است. بنابراین باید استفاده از کاندوم و روش های دیگر جایگزین مصرف قرص شود.
▪ چه خطراتی؟
مصرف قرص های پیشگیری از بارداری اگر از ۴ سال بیشتر شود، ریسک ابتلا به سرطان پستان در زنان را افزایش می دهد و با افزایش اشتها موجب بروز چاقی در خانم ها می شود. از طرفی رابطه میان قرص های ضدبارداری و خطر لخته شدن خون و سکته مغزی کاملا ثابت شده و این خطر در صورتی که خانمی سیگاری و بالای ۳۵ سال باشد به شدت افزایش می یابد. همچنین قرص ضد بارداری ممکن است با پروتئینی که با اتصال تستوسترون اندک موجود در بدن زنان آن را از دسترس بدن دور نگه می دارد، تداخل کند و در دراز مدت باعث اختلال میل و فعالیت جنسی در آنها شود.
▪ این روزها قرص هایی هم در داروخانه ها به فروش می رسند که با توجه به گران قیمت بودنشان در مقایسه با قرص های LD و HD بسیار پرطرفدارند چرا که تولیدکنندگان آنها بر این باورند عوارض این قرص ها کمتر از سایر قرص های موجود در بازار است. شما این موضوع را تایید می کنید؟
همان طور که گفتم تفاوت قرص های موجود در بازار به دلیل تفاوت میزان پروژسترون موجود در ترکیب آنها است که البته این تغییرات چندان هم فاحش نیست. مثلا شرکت های سازنده این قرص ها معتقدند محصول شان موجب بروز چاقی در دراز مدت نمی شود اما در واقع این قرص ها تنها میزان دفع ادرار را افزایش و احتباس آب در بدن را کاهش می دهند و تنها تفاوت شان با قرص های دیگر دقیقا همین مورد است اما عوارضی که ایجاد می کنند تفاوت چندانی با سایر قرص های موجود در بازار ندارد و این نظر پزشک معالج خانم هاست که بر اساس شرایط بدنی و فاکتورهای موثر نوع قرص را به فرد پیشنهاد دهد.
▪ با توجه به عوارضی که گفتید شما چه روش هایی را برای جلوگیری از بارداری توصیه می کنید؟
با توجه به شرایط زوج ها این موضوع متفاوت است. اول توصیه من به خانم ها این است که در چند سال اول بعد از ازدواج می توانند از قرص های ضدبارداری استفاده کنند اما بهترین روش این است که بعد از هر ۳ ماه استفاده یک ماه از کاندوم استفاده کنند تا بین مصرف قرص ها فاصله بیفتد و احتمال ایجاد عوارض آنها کاهش یابد. در عین حال حتما قبل از ۳۰ سالگی برای بارداری اقدام کنند چرا که بارداری در سنین بالا خطرات خاص خود را دارد. اگر هم جزو زوج هایی هستند که صاحب فرزند هستند و دیگر بچه نمی خواهند باید به جای مصرف قرص های ضدبارداری یا از کاندوم استفاده کنند یا روش های کاشتنی، تزریقی و حتی بستن لوله ها (چه خانم ها و چه آقایان) را انتخاب کنند.
pesilium
23-05-2011, 12:52
در مورد این دارو اطلاعات میخواستم
پنتوپرازول
میشه در مورد این دارو راهنمایی کنین؟
توپیرامات
ممنون
در مورد این دارو اطلاعات میخواستم
B]توپیرامات[/B]
میشه در مورد این دارو راهنمایی کنین؟
پنتوپرازول
[ممنون
اوردوز توپیرامات
خانمی درتماس تلفنی با مرکز اطلاع رسانی داروها و سموم وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی(DPIC) اظهار داشت دختر ۱۸ ساله اش نیم ساعت قبل از تماس با مرکز، تعداد ۶ عدد قرص توپیراماتTopiramate ۲۵ میلی گرمی را به قصد خودکشی مصرف نموده است....
خانمی درتماس تلفنی با مرکز اطلاع رسانی داروها و سموم وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی(DPIC) اظهار داشت دختر ۱۸ ساله اش نیم ساعت قبل از تماس با مرکز، تعداد ۶ عدد قرص توپیراماتTopiramate ۲۵ میلی گرمی را به قصد خودکشی مصرف نموده است. بیمار سابقه ی ابتلا به افسردگی داشته است ولی فاقد سابقه ی ابتلا به سایر بیماری ها از جمله بیماری های کبد، کلیه، عروق قلبی می باشد.
در بررسی های به عمل آمده مشخص گردید، در زمان تماس، بیمار دچار بیقراری و پرخاشگری بوده و فاقد هر گونه علامت و نشانه ی بالینی دیگری می باشد.
توپیرامات یک مشتق سولفاماته ی منوساکارید D فروکتوز می باشد. این دارو در طیف وسیعی از بیماری های اعصاب و روان مانند: درمان تشنجات پارشیال (به عنوان درمان اولیه و یا کمکی به همراه سایر داروها)، تشنجات تونیک، کلونیک ژنرالیزه ی اولیه در بزرگسالان و کودکان با سن بالاتر از ۲ سال، انواع سندرم های صرعی، پیشگیری از حملات میگرن و درمان اختلالات دو قطبی، افسردگی، اسکیزوفرنی،PTSD و اختلالات مربوط به خورانش eating disorder مصرف می شود.
مکانیسم اثر این دارو به طور دقیق شناخته نشده است. مهار کانال های سدیمی حساس به ولتاژ در نورون های مغزی، مهار آزاد سازی اسید های آمینه تحریکی مانند گلوتامات در مغز و مهار گیرنده های نوع کاینیک اسید، افزایش میزان GABA در مغز، افزایش اثر مهاری نوروترانسمیتر GABA از طریق اتصال به گیرنده هایGABA A ، مهار اختصاصی ایزوآنزیم های کربنیک انیدراز و مهار کانال های کلسیمی نوع L از مکانیسم های پیشنهادی در خصوص عملکرد دارو می باشد.
دارو ۱ تا ۴ ساعت بعد از مصرف خوراکی از دستگاه گوارش جذب می شود. فراهمی زیستی دارو از راه خوراکی، در حدود ۸۰ درصد و میزان اتصال دارو به پروتئین های پلاسما در حدود ۱۵ درصد است. دارو دارای فارماکوکینتیک خطی و وابسته به دوز است.
توپیرامات در کبد به میزان کمی متابولیزه شده و تبدیل به ۶ متابولیت غیر فعال می شود. عمرنیمه ی حذف دارو بین ۱۸تا ۲۳ ساعت می باشد که این زمان در صورت وجود بیماری های کلیه در فرد افزایش می یابد. دارو تأثیر کمی بر آنزیم های کبد دارد و بیشتر آن به صورت تغییر نیافته از راه ادرار دفع می شود. توپیرامات دارای محدوده ی درمانی وسیع می باشد.
توپیرامات به خوبی توسط بیماران تحمل می شود. بیشتر عوارض جانبی دارو در دوزهای مصرف بالا گزارش شده اند و با کاهش دوز، بسیاری از این عوارض جانبی تخفیف یافته و یا از بین می روند.
مهمترین عوارض جانبی مشاهده شده در بیماران مصرف کننده ی دوزهای درمانی دارو عبارتند از: تهوع و استفراغ، یبوست، اسهال، پارستزی، اختلالات شناختی، سردرد، سرگیجه، آتاکسی، خواب آلودگی، ضعف، تاری دید، دوبینی، نیستاگموس، کاهش اشتها، کاهش وزن، سنگ های کلیه، استئومالاسی.
از عوارض نادر ولی جدی دارو نیز می توان به اسیدوز متابولیک، هیپرترمی، گلوکوم حاد، الیگوهیدروز و تضعیف مغز استخوان اشاره نمود.
علائم ونشانه های مسمومیت در اثر مصرف مقادیر بیش از حد دارو شامل خواب آلودگی، ضعف، بیقراری، تاری دید، دوبینی، لتارژی، اختلالات شناختی، اختلال در تکلم و در برخی از موارد تشنج، اسیدوز متابولیک و تضعیف دستگاه تنفسی می باشد.
قابل ذکر است مسمومیت با توپیرامات جزء مسمومیت های نادر دارویی بوده و اکثر گزارش های موجود در این رابطه به بررسی های موردی محدود می شوند. در بررسی های انجام شده در خصوص موارد گزارش شده در اثر مصرف مقادیر بیش از حد توپیرامات به انجمن مراکز کنترل مسمومیت آمریکا در سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۱، مشخص گردیده که بیش از نیمی از ۵۶۷ مورد بررسی شده، یعنی ۱/۶۲ درصد بیماران فاقد علائم و نشانه های بالینی بوده اند. در بررسی مذکور شیوع علائم و نشانه های بالینی در مسمومان عبارت بودند از: خواب آلودگی و لتارژی (۵/۱۵ درصد)، گیجی و سرگیجه (۹/۴ درصد)، تحریک پذیری (۹/۴ درصد)، گیجی (۹/۳ درصد)، تهوع (۶/۲ درصد) و استفراغ (۵/۲ درصد). در این بررسی، بیماران علامت دار دارای میانگین سنی بالاتر نسبت به بیماران بدون علامت (Asymptomatic) بوده اند. در این بررسی اثرات سمی و جدی ناشی از مصرف مقادیر بیش از حد توپیرامات مانند تضعیف سیستم عصبی مرکزی و تنفسی و اسیدوز پایدار در بیماران مشاهده نگردید.
در یک گزارش موردی دیگر، متعاقب مصرف عمدی ۱۰۰ میلی گرم توپیرامات در یک خانم ۱۷ ساله، علائم و نشانه های مصرف بیش از حد به صورت بیقراری، پرخاشگری، اختلال در جهت یابی، اختلال در تکلم (به صورت Echolalia) و گیجی ایجاد شد.
باتوجه به موارد ذکر شده مشخص می گردد که اکثر مسمومیت های ناشی از مصرف مقادیر بیش از حد توپیرامات جزء مسمومیت های با شدت خفیف تا متوسط می باشد. از این رو باتوجه به عدم وجود آنتی دوت اختصاصی، اقدامات درمانی در بیماران مسموم با این دارو شامل انجام درمان های علامتی حمایتی می باشد.
از القا تهوع و استفراغ در بیماران مسموم علامت دار با توجه به احتمال بروز کاهش سطح هوشیاری باید حتی الامکان خودداری گردد. هر چند در برخی مقالات باتوجه به قابلیت کم اتصال توپیرامات به زغال فعال تجویز آن با تردید مواجه شده است با این وجود، تجویز زغال فعال شده در درمان مسمومیت های خوراکی با این دارو به ویژه در مسمومیت های همراه با سایر داروها مؤثر است. لاواژ معده به عنوان یکی از بهترین روش های آلودگی زدایی در مسمومیت با دوزهای بالای این دارو می باشد. در بررسی انجام شده روی مسمومان در اثر مصرف دوزهای بیش از حد دارو، مشخص شد که انجام اقدامات آلودگی زدایی در بهبود سرانجام بیماران مؤثر است.
درصورت بروز اسیدوز متابولیک تجویز بیکربنات سدیم ضروری است. درمان تشنج ناشی از دارو نیز با استفاده از پروتکل های استاندارد دارو درمانی تشنج صورت می گیرد. سایر علائم و نشانه های مسمومیت باید به صورت علامتی و حمایتی درمان شوند.
استفاده از همودیالیز و سایر روش های حذف خارج بدنی هر چند ممکن است باعث کاهش میزان تراز سرمی دارو گردند، بااین وجود با توجه به مخاطرات به کارگیری این روش ها برای بیمار و شدت کم تا متوسط اکثر این نوع مسمومیت ها، لذا در درمان این نوع مسمومیت توصیه نمی شوند.
قابل ذکر است پیش آگهی مسمومیت خوب بوده و در صورت اتخاذ تدابیر درمانی و به موقع اکثر بیماران بدون گذاشتن عارضه ی پایداری درمان می شوند.
در مورد مطرح شده، با توجه به بروز بیقراری در بیمار مذکور، توصیه شد هرچه سریع تر جهت انجام اقدامات درمانی و کنترل هر چه بیشتر به یک مرکز درمان مسمومیت ها مراجعه نمایند.
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
قرص پنتوپرازول
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
aligol172
25-05-2011, 10:23
نعوظ دیرهنگام، انزال زودهنگام، واژن خشک و... برخی از مشکلات جنسی می تواند سبب سردی روابط بین زوجین شود. در چنین شرایطی به خصوص وقتی ناراحتی تکرار می شود جمله ای که اکثر زوجین می شنوند این است که «مهم نیست.» و زوجین را به سمت استفاده از داروهای مخصوص هدایت می کنند...
برخی داروها مانند ویاگرا، لوتیرا و سیالیس معمولا برای مشکلات نعوظی استفاده می شوند. یعنی وقتی مردی حین رابطه جنسی توانایی نعوظ ندارد و این مشکل در یک دوره ۳ ماهه مکررا تکرار می شود به او مصرف این نوع داروها را پیشنهاد می کنند. اما آیا تا به حال این سوال را از خود پرسیده اید که داروهای مربوط به مشکلات جنسی برای چه کسانی و در چه شرایطی قابل استفاده اند؟
استفاده از این نوع داروها معمولا نیاز به تجویز پزشک دارد و هر فردی در هر سنی می تواند از آنها استفاده کند. گرچه ممکن است یک مرد جوان که به دلیل استرس و اضطراب دچار مشکل نعوظ یا انزال زودرس است همانند یک مرد مسن ۵۰ ساله که مبتلا به فشارخون و کلسترول است از ویاگرا یا سایر داروها استفاده کند. اما لازم است بدانید برای اینکه این داروها عمل کند، وجود میل جنسی لازم است. در صورتی که دچار سردمزاجی یا کاهش میل جنسی شده و تمایلی به برقراری رابطه نداشته باشید این داروها به تنهایی اثری نخواهد داشت.
● از این داروها چه انتظاری دارید؟
اینکه داروها چه تاثیری بر شما می گذارند و قدرت بهبوددهندگی آنها چه حد است، به سن شما و به ویژه ناراحتی زمینه ای که گرفتار آن هستید، بازمی گردد. در صورتی که زیر ۴۰ سال دارید و به هیچ نوع بیماری خاصی مبتلا نیستید، مصرف این نوع داروها تا ۹۰ درصد سبب بهبود رابطه جنسی می شود. اگر بالای ۶۰ سال سن دارید و بیماری زمینه ای ندارید، می توانید ۷۰ تا ۷۵ درصد روی این داروها حساب کنید اما اگر بالای ۶۰ سال دارید و مبتلا به بیماری خاصی هستید این داروها تنها ۵۰ تا ۶۰ درصد به بهبود کارکرد جنسی شما کمک می کنند. البته تمامی این تاثیرات به شرطی است که از نظر روحی و روانی در شرایط خوبی بوده و رابطه عاشقانه ای داشته باشید. هر چه مهر و محبت و نوازش بین زوجین کمتر باشد تاثیر این داروها پایین تر می آید. نکته دیگر اینکه حین استفاده از دارو باید به دستورالعمل درج شده روی بسته آن توجه داشته باشید. برخی داروها به محض استفاده عمل می کنند اما برخی دیگر باید به طور مرتب مصرف شوند تا تاثیرگذار شوند.
● این داروها گران هستند
بهترین مکان برای تهیه یک داروی استاندارد، با دوز مناسب و کیفیت عالی داروخانه است. اگر اهل خرید این داروها از اینترنت یا سایر عرضه کنندگان غیررسمی هستید، بهتر است بدانید گرچه قیمت آنها پایین تر است (حداقل ۱۰ برابر ارزان تر از داروخانه) اما ممکن است دارویی که تهیه می کنید تقلبی باشد. یعنی دارویی که می خرید تنها یک «شبه دارو» و حتی بدتر از آن ممکن است حاوی ترکیبات شیمیایی بی کیفیت و مضر برای سلامت شما باشد. توصیه ما به شما این است که اولا با تجویز پزشک دارو تهیه کنید. حتما از داروخانه دارو بخرید و ثالثا خرید آنلاین نداشته باشید. چون ۶۰ درصد داروهایی که در اینترنت به فروش می رسد، بی تاثیرند. اگر می خواهید داروی ارزان تری تهیه کنید به جای خرید آنلاین، داروخانه منصف پیدا کنید.
● ممنوعیت ها و محدودیت ها
به جز مصرف همزمان با داروهای نیتراتی که برای درمان بیماری قلبی به کار می?روند معمولا ممنوعیتی در مصرف داروهای اختلال نعوظ وجود ندارد. اما اگر تحت درمان هستید و داروهای نیتراتی مصرف می کنید بهتر است قبل از خرید این نوع داروها با پزشکتان مشورت کنید زیرا ممکن است دچار عوارضی نظیر خون دماغ، سرخی گوش یا گرفتگی بینی شوید.
● سابقه بیماری ها را در نظر بگیرید
اگر شما فردی هستید که قبلا دچار سکته قلبی یا سایر ناراحتی های قلبی شده اید و پزشک فعالیت جسمی متوسط را برای شما ممنوع کرده قبل از مصرف این داروها و حتی داشتن رابطه جنسی با پزشک قلب خود مشورت کنید. جالب است بدانید میزان انرژی مصرف شده در برقراری رابطه جنسی در حد بالارفتن از پله های یک ساختمان ۲ طبقه است. پس خجالت نکشید و سوال کنید. اگر بیماری دیگری مانند نارسایی کلیه، هپاتیت، سرطان و... دارید نیز قبل از مصرف این داروها در مورد وضعیت خود با پزشک مشورت کنید.
aligol172
25-05-2011, 12:56
خطاهای دارویی از بیشترین موارد معمول خطاهای پزشکی به شمار می آیند. هر چند پزشکان مایل به پذیرفتن آن نیستند، بیشتر از دو سوم موارد خطاهای دارویی در نتیجه خطاهای پزشکان رخ می دهد، بنابراین در ادامه، توصیه هایی برای کاهش احتمال انجام خطاهای به وجود آمده حین نوشتن دستورات دارویی و غیردارویی ارایه خواهد شد...
دستورات دارویی خود را به موارد کوچک تر تقسیم کنید تا از احتمال بروز خطا کاسته شود. تجویز داروی مناسب، دوز مناسب، دستور العمل مناسب، طول درمان دارویی مناسب، زمان ختم دارو و زمان مناسب شروع مجدد دارو یا تعویض دارو به داروی دیگر از موارد قابل ذکر در این زمینه هستند.
از تجویز داروهای بی اثر و بی نتیجه، داروهای کم اثر، داروهایی که بیمار به آنها حساسیت دارد و داروهایی که اثر معکوس با داروهای دیگر دارند، خودداری کنید.
بهتر است تمامی دستورات پزشکی خود را در دو یا سه نسخه بنویسید (یکی برای خود بیمار، دومی برای بایگانی مدارک پزشکی و سومی برای نگهداری در مدارک شخصی خودتان).
هرگز به صورت تلفنی، دستور دارویی و غیردارویی ندهید. در موارد لزوم می توان در صورت امکان از دستگاه فاکس نیز استفاده کرد.
از سربرگ و مهر مخصوص خود محافظت کنید. آنها را هرگز روی میز کار یا اتاق معاینه جا نگذارید و از سپردن یا امانت دادن آنها به دوستان و نزدیکان خودداری کنید.
از کلمات اختصاری برای نام بردن داروها استفاده نکنید. با بیمار خود واضح و بدون هرگونه خلاصه بندی صحبت کنید.
در دستورات دارویی خود به تعداد اعداد صفر توجه کنید. همیشه عدد صفر قبل از اعشار را بگذارید (مانند ۴/۰) و هرگز صفر بعد از اعداد را قید نکنید (مانند۴۰/۰).
● واحدهای اندازه گیری دوز داروها را به طور واضح هجی کنید.
سعی کنید هر قدر که امکان پذیر است از به کار بردن اعداد اعشاری پرهیز کنید. به عنوان نمونه نوشتن ۱۵۰۰ میلی گرم بهتر است از ۵/۱ گرم.
اگر میزان نوسانات دارویی موجود در خون مهم است، قبل از اجازه برای تعویض دارو خوب فکر کنید. داروهای ژنریک ممکن است تغییراتی بیشتر از۲۰ برابر نسبت به داروی اصلی ایجاد کنند.
از بیمارانی که داروهای مختلف و متعددی مصرف می کنند، به خوبی مواظبت کنید. از احتمال استفاده بیماران از داروهای سایکواکتیو و مخدر سوال کرده و در این زمینه اطمینان حاصل کنید.
تمامی دستورالعمل های دارویی و غیردارویی را که بیمار باید انجام دهد، برای وی توضیح داده و آنها را به صورت نوشته یا پرینت شده به او تحویل دهید و به توضیحات پرستاران یا داروخانه اکتفا نکنید.
در انتها، تمامی دستورات پزشکی خود را به لحاظ واضح بودن، خوانا بودن و کامل بودن توضیحات دارویی مجددا بررسی کنید.
● رفتارهای اشتباه
پزشکان همیشه عادت دارند پیشرفت بهبودی بیمار خود را تا حدودی در بازه یک روند قابل قبول ببینند. بعضی از بیماران پیشرفت و بهبودی سریعی دارند، اما در مجموع روند بیماری و درمان به گونه ای است که پزشکان عادت به دیدن آن دارند. اما گاهی مواردی پیش می آید که بیماران دوره غیرمعمولی دارند. در این گونه مواقع پزشکان مستعد دو نوع رفتار اشتباه می شوند، اولین مورد اینکه از دست بیمار خود عصبانی می شوند و مورد دوم اینکه دیدگاه کلی خود را در رابطه با پروتکل صحیح درمان گم می کنند.
● در این گونه موارد چه باید کرد؟
اولین قدم مهم این است که آرامش خود را حفظ کنید. بیماری که روند بهبودی اش آن طور که شما انتظار داشتید پیشرفت نکرده، همان بیماری است که باید بهترین ارتباط را با او داشته باشید.
به گونه ای رفتار کنید که بیمار متوجه شود موردی غیرمعمول اتفاق افتاده و بداند که شما برای حل این مشکل چه کار می خواهید انجام بدهید.
هرگز بیمار خود را سرزنش نکنید. همه چیز را مجددا بررسی کنید. روش های رسیدن به تشخیص اصلی و تشخیص افتراقی های دیگر را به سرعت بسنجید.
چارت و دستورات پزشکان، یادداشت های پرستاران و تجویز داروها را برای یافتن خطاهای احتمالی بررسی کنید.
تمامی کشت های میکروبی، آزمایش ها و تصویر برداری هایی را که بیمار انجام داده، مرور کنید.
اظهار نظرها و پیشنهادات بیمار را به یکباره رد نکنید. در صورتی که درخواست های بیمار آسیبی به او نمی رسانند یا هزینه ای در بر ندارد و همچنین غیراخلاقی و غیرقانونی نیستند، با آنها موافقت کنید.
فقط به تشخیص ها و حدس های خود اکتفا نکنید. فورا کمک بگیرید. درخواست مشاوره کنید و آن را حتما قید نمایید. فقط در مورد آن با کس دیگری در اتاق همکاران صحبت نکنید. بهترین کمکی را که در دسترستان است، بگیرید. آنقدر صبر نکنید تا یک مورد اورژانسی یا وخیم پیش بیاید تا مجبور باشید درخواست کمک کنید.
aligol172
26-05-2011, 14:10
گل مغربی با نام عمومیEvening primrose که در عربی حشیشه الحمار نامیده می شود، گیاهی است دو ساله به ارتفاع حداکثر تا ۵/۱ متر که برگ هایی بزرگ، ساده، دندانه دار و با کناره موج دار دارد. اندام هوایی این گیاه پوشیده از تار است. گل ها درشت، قیف مانند و به رنگ زرد روشن هستند که چهار کاسبرگ دارند.
یکی از ویژگی های این گیاه آن است که هر گل چهار پرچم کوتاه و چهار پرچم بلند دارد و دیگر این که کاسبرگ های گل به گلبرگ ها نچسبیده اند و به سمت پایین خمیدگی دارند. همچنین ریشه ی این گیاه، گوشتدار و به رنگ قرمز می باشد.
گل مغربی احتمالا از آمریکای شمالی به دیگر نقاط دنیا راه یافته است و چون گل ها هنگام غروب شکفته می شوند، به گل مغربی معروف شده است. قسمت مورد استفاده ی گیاه اکثرا ریشه و دانه ی آن است. دانه ها حدود ۲۰ درصد روغن دارند که به روغن گل مغربی مشهورند. این گیاه در ایران نمی روید، ولی محصولات روغن آن در فرآورده های مهمی استفاده می شود.
● ترکیبات مهم:
دانه های گل مغربی حاوی ۱۴ درصد روغن ثابت به نام "اوی نینگ پرایم روزاویل" یا OEP است. این روغن ۵۰ تا ۷۰ درصد سیس لینولئیک اسید و ۷ تا ۱۰ درصد سیس گامالینولنیک اسید(GLA) در خود دارد. گل مغربی در شرایط سنی و آب و هوایی مختلف دارای مقادیر مختلفی از GLA است. همچنین در این گیاه ترکیب سیس ۶ و ۹ و ۱۲ اوکتاتری انولیک اسید وجود دارد.
ترکیبات دیگر این گیاه شامل مقادیر کمی اولئیک، پالمتیک و استئاریک اسید، استروئیدها، کامپسترول و بتاسیتوسترول می باشد.
● داروشناختی و اثرات مهم:
اسیدهای چرب ضروری(EFAS) برای ساخت ساختمان سلول ها و پیش ساخت پروستاگلاندین ها بسیار با اهمیت هستند. پروستاگلاندین ها نیز به نوبه ی خود در تنظیم عمل متابولیسم بدن دخالت دارند. EFAS مواد بیولوژیکی فعالی هستند که قسمتی از چربی های اشباع نشده را تشکیل می دهند. کارشناسان معتقدند که مصرف EFAS در کاهش مشکلات قلبی – عروقی مؤثر است.
با توجه به این که EFAS در بدن ساخته نمی شود و حتما باید از راه غذا آن را تأمین کرد، بنابراین توصیه می شود بین ۱ تا ۳ درصد از مجموع کالری جذب شده EFAS باشد. سازمان جهانی میزان مصرف EFAS را برای زنان حامله، زنان شیرده و کودکان تا ۵ درصد توصیه می کند. تحقیقاتی که بر روی حیوانات انجام شده نشان می دهند که حذف EFAS از غذا باعث نوعی بیماری شبیه اگزما و یا ریزش مو می شود. همچنین تأثیر نامطلوبی بر وی بافت های پیوندی دارد، روند بهبود زخم را کند می کند و باعث کاهش قدرت ایمنی بدن، ناباروری(خصوصا در مردان)، فساد چربی ها در کبد، آسیب های روده ای، به هم خوردن و کاهش تعادل آب بدن و در نتیجه آسیب(آتروفی) غدد برون ریز(بزاقی و اشکی) می شود.
از طرفی چون گل مغربی مقدار زیادی EFAS به خصوص GLA در خود دارد، می تواند در رفع مشکلات فوق مؤثر باشد.
از نظر تئوری GLA می تواند با مصرف EPO در پیش ساخت پروستاگلاندین مستقیما به dLHomo GLA یا DGLA تبدیل شود. این خاصیت به افرادی که بدن شان نمی تواند سیس لینولئیک اسید را به GLA تبدیل کند یا در جذب سیس لینولئیک اسید اختلال دارند، کمک می کند. GLA و DGLA و آراشیدونیک اسید در شیر انسان وجود دارند و دارای تأثیرات عمده و ویژه ای هستند.
عوامل گوناگونی مانع تبدیل LA به GLA می شوند که عبارتند از: کهولت سن، بیماری قند، استفاده ی زیاد از مشروبات الکی، غذاهای پُرچرب، کمبود بعضی ویتامین ها و هورمون ها، کلسترول بالا و امراض ویروسی. از طرفی اسیدهای چرب ضروری برای تکامل بافت های بدن، از جمله مغز، بسیار مورد نیاز می باشند؛ مثلا مغز حاوی حدود ۲۰ درصد EFAS است که در کربن شماره ۶ غیراشباع هستند. چون میزان تبدیل LA به GLA و DGLA در بدن بسیار کم است، وجود این دو ماده با اسید آراشیدوئیک در شیر انسان که غذای اصلی نوزادان است، اهمیت خاصی دارد.
یک مطالعه بسیار جالب در مور نوزادان نشان داد که فسفولیپیدهای گلبول قرمز نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می شوند، بیشتر از نوزادانی است که با شیر خشک تغذیه می شوند. در آزمایش دیگری مصرف مکمل های غذایی حاوی EPO در زنان باردار باعث افزایش چربی و EFAS در شیر آن ها شد. همچنین متابولیت های اسید لینولئیک موجود در شیر انسان می توانند در ترکیب غشاء گلبول های قرمز مؤثر باشند.
مطالعه دیگری نشان داد که مصرف مقدار زیاد LA (حدود ۳۰ تا ۴۰ گرم در روز) تأثیر چندانی در بالا بردن DGLA و یا آراشیدوئیک سرم خون ندارد؛ در حالی که مصرف روزانه حدود ۵۰۰ میلی گرم (۵/۰ گرم) GLA می تواند افزایش قابل توجهی در میزان DGLA داشته باشد. در مواردی از جمله مردان میانسالی که دچار سکته قلبی شده اند، بیماران با التهاب پوستی(نوع حساسیتی)، افراد الکلی و زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی ممکن است سطح GLA و DGLA پلاسمای آن ها از حد طبیعی کمتر باشد.
● بیماری های قلبی و عروقی:
تحقیقات بسیاری نشان داده اند که مصرف LA می تواند کلسترول را کاهش دهد. این در حالی است که GLA ۱۷۰ بار قوی تر از LA می باشد.
● سرطان پستان و بیماری های مربوطه:
آزمایش هایی که روی حیوان انجام شده، نشان داده است که مصرف EPO می تواند در کاهش سرطان پستان مؤثر باشد. این در حالی است که روغن زیتون چنین تأثیری را نشان نداده است.
در یک آزمایش، زنانی که به کیست های عود کننده ی پستان مبتلا بودند، پس از یک سال مصرف EPO، در مقایسه با دارونما، سرعت عود بیماری کمتر شد.
● سندرم پیش از قاعدگی (PMS):
بر اساس مطالعات انجام شده با مصرف EPO مشکلات قبل از قاعدگی کاهش می یابد. اگر چه بعضی آزمایش ها نشان می دهند مصرف در بعضی افراد بی اثر بوده است، ولی مجموع تحقیقات تأثیر این ماده را تأیید می کنند.
● آرتریت روماتوئید:
مطالعات مختلفی نشان می دهند که مصرف بیش از سه ماه EPO تأثیر مطلوبی در بهبود آرتریت روماتوئید دارد و سفتی عضلات را در هنگام صبح کاهش می دهد. همچنین در بعضی موارد مصرف همزمان آن با داروهای ضدالتهاب باعث کاهش مصرف این داروها شده است.
● بیماری MS:
مطالعات گوناگون نشان داده اند که استفاده از رژیم های حاوی LA بهبود مختصری در افراد مبتلا به MS ایجاد می کند؛ زیرا در این گونه افراد ناهنجاری متابولیسم EFA وجود دارد.
● التهاب پوستی(حساسیتی) و بیماری های پوستی:
در آزمایش هایی که بر روی التهابات پوستی حساسیتی به روش دوسوکور انجام شده، اثرات GLA مؤثرتر از دارونما بوده است. مصرف GLA در این موارد باعث کاهش شدید خارش و مصرف کورتیکواستروئیدها نیز شده است. در این مطالعه پانزده فرد بزرگسال و هفده کودک به مدت سه هفته روزی دو نوبت و هر نوبت ۵/۰ گرم EPO مصرف کردند. در تحقیق دیگری ۶۰ بزرگسال و ۳۹ کودک میزان بیشتری EPO مصرف کردند و در یک آزمایش دیگر نیز ۵۲ نفر از سنین ۱۶ تا ۶۴ سال به مدت چهار ماه روزی ۵/۰ گرم EPO استفاده نمودند که در تمام موارد بهبود اگزمای حساسیتی مشهود بود و خارش، پوسته پوسته شدن، شدت التهاب، شدت بیماری، خشکی و قرمزی پوست کاهش قابل ملاحظه ای یافت.
از طرفی نقص در عمل آنزیمی که LA را به GLA تبدیل می کند، در بیماران مبتلا به التهاب پوستی حساسیتی(اگزما) دیده شده است.
● طریقه و میزان مصرف:
فرآورده های مختلفی از روغن گل مغربی در بازار وجود دارد که باید با توجه به نوع دارو از راهنمای آن ها استفاده کرد. این محصولات بیشتر مکمل غذایی هستند و می توانند هر روز با مقادیر معینی مصرف شوند.
به طور معمول حداکثر میزان استفاده از EPO به عنوان مکمل غذایی، روزانه ۴ گرم می باشد که این مقدار حاوی ۳۰۰ تا ۳۶۰ میلی گرم GLA است. بعضی منابع مصرف روزانه تا ۸ گرم برای بزرگسالان و ۴ گرم برای کودکان را بلامانع می دانند.
● عوارض جانبی:
تاکنون عوارضی از مصرف خوراکی روغن گل مغربی دیده نشده است. از سال ۱۹۷۰ این روغن روزانه ۱۰۰۰ تن در کشورهای مختلف استفاده می شود که تاکنون هیچ شکایتی از عوارض آن گزارش نشده است.مهم ترین اثرات گزارش شده:
ضد آلرژی، ضد تصلب شرائین، ضد التهاب، ضد سرطان، قابض، ملین، کاهش دهنده ی کلسترول، کاهش دهنده ی پُرفشاری خون، آرام بخش، مغذی(تأمین کننده ی اسیدهای چرب ضروری بدن) و وازودیلاتور(گشاد کننده رگ ها).توجه:
گرچه بیشتر فرآورده های روغن گل مغربی به صورت خوراکی(کپسول) است، ولی فرآورده ای موضعی این گیاه مانند لوسیون، کرم، پماد و روغن های ماساژ نیز وجود دارد.
aligol172
27-05-2011, 13:53
حتما شما هم در فیلم های سینمایی و سریال های تلویزیونی، این صحنه را بارها دیده اید که قهرمان داستان با اصرار یک مشت قرص را از قوطی درمی آورد و وانمود می کند که می خواهد همه آنها را بخورد....
بعد به دستشویی می رود و همه را در چاه توالت می ریزد و یک سیفون هم رویش می کشد! این باوری است که متاسفانه در بخش بزرگی از جامعه ما درباره داروهای درمان اختلالات روان پزشکی وجو د دارد؛ باوری که ضربه های مهلکی بر سلامت روان جامعه وارد می کند. دکتر مریم رسولیان، روان پزشک و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران این باور را به چالش می کشد.
▪ خانم دکتر! فرض کنید وضعیت سلامت روانی یکی از مراجعان شما دچار اختلال شده و شما مجبور به تجویز داروهای روان پزشکی هستید. در این مرحله اولین مشکلی که با آن مواجه می شوید، چیست؟
ـ در مورد تجویز دارو و مصرف آن، متاسفانه باورهای غلط فراوانی وجود دارد و در مواردی رسانه ها نیز به این باورها دامن می زنند. اختلالات روان پزشکی جزو گروهی از مشکلات طبی هستند که برای اکثر موارد آن، درمان موثری وجود دارد و مصرف دارو در بهبود، کنترل یا کاهش علایم بیماری نقش موثری دارد. باید بدانیم وقتی صحبت از افسردگی، اختلال حواس، وسواس یا اختلال دوقطبی می شود؛ همه اینها اختلالاتی هستند که تغییراتی در ناقل های عصبی و سیناپسی در آنها ایجاد شده و اصلاح این تغییرات، سبب بهبود علایم خواهد شد.
▪ به این ترتیب، شما با یک مقاومت منفی روبه رو هستید. بهترین توضیحی که در رابطه با شروع درمان دارویی و اصلاح باور بیمار خود دارید، چیست؟
ـ در مواردی که مراجعان، علت مشکل خود را استرس های زندگی می دانند و دارو خوردن را چاره کار نمی دانند، با استفاده از مثال های جسمی، سعی در ایجاد پذیرش درمان در بیمار می کنیم؛ مثلا به او می گوییم اگر فردی بر اثر سقوط از بلندی دچار شکستگی دست شود، رفع علت یا قرار دادن او در بلندی، دست او را درمان نمی کند یا اگر کسی در افتادن او نقش داشته است، تنبیه فرد خاطی یا عذرخواهی او درمان دست شکسته او نیست و باید مسیر متفاوتی را طی کند و بعد از کسب سلامت با فرد خاطی برخورد کند. به عبارتی، موضوع استرس از واکنش فرد نسبت به استرس تفکیک می شود که این امر در قبول درمان، نقش عمده ای دارد. تمرکز درمان بر تغییر واکنش غیرتطابقی (ابراز هیجانات شدید و ناخوشایند) به واکنش تطابقی (پذیرش موضوع و پیدا کردن راه حل) است، نه حذف استرس.
▪ بگذارید سوال قبلی ام را طور دیگری مطرح کنم. به نظر شما تا چه اندازه باور عمومی جامعه، سدی در برابر درمان صحیح بیماران مبتلا به مشکلات روانی است؟
ـ باورهای عمومی مانند اعتیادآوربودن این داروها، ضعف اراده افراد، جایگزین کردن تلقین مثبت به جای پذیرش درمان یا ارایه راهکارهای تفریحی همه در جای خود می توانند درست باشند اما اساسا تعداد کمی از داروهای روان پزشکی اعتیادآور هستند و آن تعداد کم هم در صورتی که بیمار، دارو را طبق تجویز پزشک مصرف نکرده و مقادیر آن را به صورتی موردی کم یا زیاد کند، می تواند اعتیادآور باشد. یکی از دلایل این باور این است که برای تطابق و تحمل بیمار در مواردی دارو با دوز کم شروع شده و به تدریج به دوز درمانی می رسد و بیماران این افزایش تدریجی دوز را به معنی ایجاد وابستگی می دانند.
▪ از دلایل فرهنگی و اجتماعی که بگذریم، آیا دلیل دیگری هم وجود دارد؟
ـ یکی از دلایل دیگر عدم مصرف دارو، عدم بصیرت در بیماران روان پریش است. به این معنی که وقتی فرد خود را بیمار نداند، طبیعی است که مصرف دارو را ضروری نداند و در این موارد توصیه می شود که پزشک در سطح بصیرت بیمار دلیل بیاورد و مواردی مانند بی خوابی یا احساس ناامنی و... را که برای بیمار درد و رنج ایجاد می کنند هدف درمانی خود قرار دهد.
در افرادی که در بستگان خود یک بیمار روان پریش داشته اند و همواره نگران ابتلا به این بیماری در خود یا فرزندان خود هستند، عدم پذیرش درمان به معنای انکار بیماری است و به این وسیله ترس مزمن خود از جنبه های ژنتیک بیماری را انکار می کنند. در واقع منطق این افراد این است که اگر دارو بخورند مثل پدرشان می شوند و علت مشکلات را مصرف دارو می دانند نه بیماری زمینه ای. در این موارد آموزش و فرصت دادن به بیمار و خانواده اش می تواند کمک کننده باشد. توصیه به تقویت اراده، جایگزین کردن تلقین مثبت یا برنامه های تفریحی جزو اصول اولیه بهداشت روان هستند و در اینجا ضروری است که بین توصیه های بهداشتی عمومی و توصیه های درمانی تفاوت قایل شد. به عنوان نمونه نوشیدن آب آشامیدنی سالم جزو اصول اولیه بهداشتی است اما اگر فردی دچار اسهال میکروبی شد این توصیه بهداشتی درمان درد او نیست و باید حتما آنتی بیوتیک مصرف کند.
▪ از نظر شما راهکار این مساله چیست؟
ـ در این زمینه وقت آن رسیده که رسانه ها بر درمان صحیح و استفاده درست از دارو تاکید بیشتری داشته باشند و افزایش آگاهی مردم می تواند کمک کننده باشد. اگر بیمار، «معادله هزینه/ فایده» را به نفع فایده ارزیابی کند، دارویش را با دقت مصرف می کند.
aligol172
28-05-2011, 15:31
بازتاب شناسی یا رفلکسولوژی هنری ظریف و شکلی از درمانهای شفابخش طب کل نگر است که نباید آنرا با ماساژ کف دست و پا اشتباه گرفت بلکه یک نوع فشار درمانی ویژه و معین است.
●ٓبازتاب شناسی چیست؟
بازتاب شناسی یا رفلکسولوژی هنری ظریف و شکلی از درمانهای شفابخش طب کل نگر است که نباید آنرا با ماساژ کف دست و پا اشتباه گرفت بلکه یک نوع فشار درمانی ویژه و معین است. این رشته یک تکنیک قدیمی است و براین اساس پا یه ریزی شده که نقاط بازتابی (رفلکس) در روی کف دستها و پاها وجود دارند که با تمام قسمت بدن اعم از عضله، عصب، غده و استخوان مطابقت دارند و فشار روی این نقاط تورم یا احتقان را از بین برده و به آرامش اعصاب کمک می کند . این آرامسازی اعصاب هم به نوبه خود انقباض عروقی را کاهش می دهد بطوریکه خون و جریان عصبی با آزادی (راحتی) بیشتری جریان یافته و در نتیجه بهبود جریان خون، سموم نیز از بدن دفع می شوند.
● فلسفه بازتاب شناسی چیست؟
عدم تعادل بدن در جریان زندگی روزانه می تواند سبب مسدود ( بلوکه)شدن پیامهای عصبی در هرنقاط مختلف گردد و این بدان معنی است که سرعت حرکت پیامهای عصبی به عضلات، اعضاء و غدد بدن تا حدودی کند می شود . دانش رفلکسولوژی درجهت رفع انسداد این مسیرها و بهبود ارتباطات عصبی عمل می کند. همچنین آزادسازی اندورفینها را در بدن افزایش میدهد و موجب افزایش سلامتی و نشاط واحساس خوب بودن" در فرد می گردد.
با اینکه ، غالباً رفلکسولوژی را روی کف پا انجام می دهند، لیکن انجام طب فشاری بر کف دست ها هم بکار گرفته می شود . تقریباً در کف هر پا ۷۲۰۰ پایانه عصبی وجود دارد. همچنین هر پا شامل ۲۶ استخوان کوچک، ۱۱۴ لیگامان و ۲۰ عضله می باشد که توسط بافت همبندی، عروق خونی و اعصاب به همدیگر متصل گشته و توسط پوست پوشیده شده اند. این اجزاء با دقت بسیار عالی با یکدیگر سازگار شده و این ساختمان پیچیده روی دو قوس اصلی تعادل یافته است. قوس اول از پاشنه پا تا قاعده انگشت کوچک و قوس دوم از پاشنه پا تا انگشت بزرگ (شست) امتداد می یابد.
پاشنه پا قسمتی است که فشار وزن بدن ما را تحمل می کند و توسط لایه های محافظت کننده چربی برای جلوگیری از اصطحکاک در بین استخوانها، در هر قدمی که بر می داریم، عایق کاری شده است. کف دست نیز که مرکب از ۲۷ استخوان می باشد .( ممکن است در رفلکسولوژی مورد استفاده قرار گیرد ( . دستها و پاها نیمی از استخوانهای بدن را شامل می شوند.
در رفلکسولوژی ، اعتقاد بر این است که پاها "macrocosm" یا یک نقشه کوچک از کل بدن هستند .یعنی تمام اعضاء و قسمتهای مختلف بدن روی آنها منعکس شده و نظم و ترتیب قرار گیری بخشهای بدن روی کف پاها دقیقاً مشابه نظم و ترتیب قرارگیری آنها در بدن است .تصویر این بازتابها را می توان روی کف پا، انگشتان و در طول کناره داخلی و خارجی پا، پیدا کرد.
اگرچه اکثریت مردم با پاهای سالم به دنیا می آیند ولی تخمین زده می شود که تقریباً در ۸۰% بزرگسالان ، مشکلات پاها پیش خواهد آمد. گرچه مشکلاتی نظیر میخچه، پینه و موارد مشابه را غالباً ناشی از کفشهای نامناسب می دانند و لیکن اینها تنها بخشی از اختلالات هستند و بازتاب شناسی بر این باور است که مشکلات پاها با اختلالات درونی بدن مرتبط هستند.
● تاریخچه بازتاب شناسی چیست؟
تئوریهای گوناگونی در مورد منشأ رفلکسولوژی وجود دارد و مبدأ آن ممکن است:
۱) طب شرقی در ۵۰۰۰ سال پیش باشد که آن را با طب فشاری و سوزنی که مسیر مریدنیها را دنبال می کند، متصل
می سازد.
۲) مصر ۲۵۰۰ تا ۲۳۳۰ سال قبل از میلاد باشد .پیدا شدن یک تصویر نقاشی شده در آرامگاه پزشکی مصری بنام Ankahar که نشان دهنده وجود رفلکسولوژی در این تاریخ است.
۳) سرخپوستان آمریکا، بویژه سرخپوستان چروکی معتقدند که این روش توسط اینکاها به ارث گذاشته شده.
بهر حال آغاز و مبدأ آن هر جا که بوده ، رفلکسولوژی ادامه پیدا کرد تا اینکه به اروپا و آمریکا رسید و در آنجا رشد نمود و تکامل یافت. آقای Harry Bond در کتاب خود بنام "منطقه درمانی" در ۱۵۸۲ نحوه عمل رفلکسولوژی را بویژه در روی طبقه پادشاهی و مرفه جامعه مورد بحث قرار داد. آقای H. Head نیز در ۱۸۹۰ مناطقی را روی پوست کشف کرد. وی متوجه شد چنانچه عضوی که توسط اعصاب به این ناحیه از پوست مرتبط می شود دچار بیماری گردد، این بخش پوست ، حساسیت بیشتری به فشار پیدا می کند . دکتر Ivan Pavlou (سالهای ۱۹۳۶ ۱۸۴۹) از رفلکسولوژی به عنوان پایه ای برای تحقیق مشهورش بر روی بازتابهای وضعی استفاده نمود.
دکتر A. Cornelius آلمانی در سال ۱۹۰۲ متوجه شد که درد خود وی که ناشی از یک عفونت بود بعد از فشار دادن کف پا تخفیف یافت. وی در کار پزشکی خود به تحقیق بر روی فشار کف پا ادامه داد. در ایالات متحده، دکتر ویلیام فیتزجرالد، در اوایل سال ۱۹۰۰ نشان داد که می تواند جراحیهای کوچک را، بدون ناراحتی برای بیمارانش، با اعمال فشار بر روی کف دستهایشان انجام دهد. دکتر J. Riley، در سال ۱۹۱۹ کتاب "منطقه درمانی آسان شده" را منتشر کرد و در آن نمودارهایی با جزئیات کامل چاپ نمود. وی محل نقاط رفلکس در کف پاها را ترسیم کرده بود. خانم اونیس اینگهام (۱۹۷۴ ۱۸۶۹) که مادر بازتاب شناسی مدرن نامیده شده است از کارهایی که در باب «منطقه درمانی» در گذشته انتشار یافته بود در درمانهای خود استفاده کرد و نقشه کل بدن را بر روی کف پاها تکمیل نمود.میراثی که وی درخصوص رفلکسولوژی برجا گذاشته بود توسط Dwigt Byers برادرزاده وی تداوم یافت. وی انستیتوی بین المللی رفلکسولوژی را در شهر «سن پترزبورگ» در روسیه راه اندازی کرده است
● چه تحقیقاتی در این زمینه وجود دارد؟
با وجود آنکه مقالات داستان گونه ی زیادی در زمینه رفلکسولوژی وجود دارد ولی تعداد اندکی گزارش مبتنی بر تحقیقات و مطالعات علمی نیز در این زمینه هست، که در مجلات مستقل به چاپ رسیده اند تا متخصصین علوم سلامتی را قادر سازند که در زمینه تأثیر رفلکسولوژی تصمیم آگاهانه ای بگیرند. مطالعات قلیلی در کشورهای غیر انگلیسی زبان انجام گرفته است و ترجمه انگلیسی کاملی از این تحقیقات در دست نیست تا تجزیه و تحلیل مطمئنی را از متدولوژی (روش شناسی) کار تحقیقی انجام شده ارائه شود. بعلاوه گزارشاتی که در کتاب "Grey Literature" آمده است نشان میدهد که رفلکسولوژی می تواند درمان موثری باشد. اما این مطالعات هم کوچک هستند و در آنها به میزان کافی از جزئیات متدولوژی کار انجام شده، گزارشی ذکر نشده است.
مسئله انتخاب روش تحقیق مناسب برای تصمیم گیری در مورد اثر بخشی رفلکسولوژی باید مورد نظر قرار گیرد. همکاری بین رفلکسولوژیست ها و محققین با تجربه مسئله ای است ضروری تا بتوان مطالعات سطح بالای از نظر کیفیت مورد نیاز برای تصمیم گیری در مورد میزان تأثیر بازتاب شناسی را انجام داد. مجمع تحقیقاتی طب مکمل که در سال ۱۹۸۳ بنیان گذاشته شده ،کمکهای مالی، علمی و پشتیبانی را از متخصصین طب مکمل که در این زمینه تحقیقاتی را انجام می دهند بعمل می آورد. مطالعاتی که در زمینه رفلکسولوژی انجام می شود می بایست بخوبی توسط مجلاتی که در دسترس اکثر متخصصین قرار دارند چاپ شوند. البته به عقیده لین (۱۹۹۶) مطالعه و تحقیق بصورت "دوسوکور" در زمینه رفلکسولوژی کار بسیار مشکلی است
چون عنصر روان تنی در هر فردی خاص خود اوست.
▪ نظرات موافق (Pro):
ـ Falcco و Oleson در ۱۹۹۳ یک آزمون "کنترل با دارونما" که برای تحقیق در مورد توانایی رفلکسولوژی برای کاهش "آشفتگی قبل از قاعدگی" انجام داده بودند گزارش نمودند که در نتیجه این مطالعه، ۳۵ نفر از افراد به میزان معنی داری نسبت به گروه کنترل، کاهش علائم پیش از قاعدگی را نشان دادند و این نتایج در بررسی ۲ ماه بعد نیز باقیمانده بود. این مطالعه بعدها توسط Vickers و همکاران در سال ۱۹۹۶ به دلیل کیفیت تحقیق، مورد انتقاد قرار گرفتو Kovaks و همکاران در ۱۹۹۳ "یک آزمون دوسوکور" با استفاده از رفلکسولوژی برای درمان کمردرد انجام دادند. آنان بهبود قابل ملاحظه ای در درد، انقباضات عضلانی و سهولت حرکت در گروه تحت درمان را گزارش کردند و اکثریت بیماران توانستند مصرف داروهای مسکن تجویز شده توسط پزشک را قطع کنند و در طی دوره تحقیق نیز بدون علامت باقی ماند.
ـ Dobbs در سال ۱۹۸۵ استفاده از رفلکسولوژی در مراقبت از ۷ بیمار مبتلا به سرطان که در فاز انتهایی بیماری قرار داشتند را توصیف نمود. گزارشات فردی وی براین موضوع اشاره داشت که تمامی بیماران احساس کرده بودند که کیفیت زندگیشان با رفلکسولوژی بهتر شده بود و این بهبودی صرفاً نتیجه رفلکسولوژی نبود بلکه به دلیل افزایش ارتباط و تماس بیماران با متخصصین رفلکسولوژی بود .
ـ McGrath و Motha در سال ۱۹۹۴ مطالعه ای را بر روی ۶۴ خانم باردار برای تعیین اثر رفلکسولوژی بر روی زایمان انجام دادند. نتایج نشان دهنده آن بود که درمان رفلکسولوژی منجر به کاهش زمان زایمان و نشانه های جسمی تجربه شده توسط مادران باردار، گشته بود. این مطالعه، اگر چه با نتایج مثبتی همراه بود ولی در آن از گروه کنترل استفاده نشده بود.
▪ نظرات مخالف (CON):
Ibsen , Sorenson در ۱۹۹۳ نگرانی خود را در مورد بیماران دیابتیکی که برای زخم و عفونت پا درمان شده بودند، اظهار کردند. آنان یک کزارش موردی (Case report)، در مورد یک بانوی دیابتیک درمان شده با بازتاب درمانی را که بعداً مجبور شدند پایش را قطع کند، منتشر نمودند. انجام این کار توانست زندگی راحت تری را برای این خانم فراهم آورد. در این تحقیق تمایل نادرست به استفاده از بازتاب درمانی به عنوان تنها درمان برای این بیمار مبتلا به بیماری مزمن، مطرح شد.
● موارد استفاده از رفلکسولوژی برای درمان یا بهبودی چیست؟
رفلکسولوژی تمامی گروههای سنی از نوزادان تا افراد مسن را می تواند درمان کند. بازتاب درمانی می تواند بیشتر برای متعادل سازی کل بدن استفاده شود تا برای بهبود و شفای اختلالات خاص، لیکن با کاربرد مناسب، بازتاب درمانی می تواند قدرت شفابخشی خود بدن را افزایش دهد. افرادی که بازتاب درمانی را انجام میدهند پیشنهاد می کنند که درمان هفتگی رفلکسولوژی می تواند اکثریت مشکلات را در ابتدا متوقف کند و احتمال یک بهبودی سریع را زیاد کند. بازتاب درمانی گردش خون به نواحی ای از بدن را افزایش می دهد که جذب مواد مغذی و حذف مواد زائد را زیادتر می کنند.
● همچنین رفلکسولوژی دارای اثرات زیر می باشد
۱) متعادل سازی تمام سیستمهای یازده گانه بدن، بطوریکه بدن بتواند خود را شفا دهد.
۲) موجب تحریک آن نواحی از بدن و ذهن که عملکرد صحیح ندارند و آرام سازی نواحی پرفعالیت می شود.
۳) دیدگاه ذهنی مثبت را تقویت می کند (تندرستی عبارتست از هماهنگی فعل و انفعال انرژی ها در داخل بدن، افکار منفی و احساسات منفی جریان آزادانه این انرژیها را محدود کرده و سبب تورم و احتقان آنها در بدن می گردد که اگر تصحیح نشوند سرانجام بصورت بیماری تظاهر می کنند).
۴) بیرون کردن و رفع احساسات سرکوب شده ناشی از فشارها و استرس، آرام سازی بدن و تغییر وضع زندگی (متخصصین این رشته بر این باورند که ۸۵% تمام بیماریهای امروزی بشر به نوعی مرتبط با استرس است)
۵) آرامش بدن ( آرامسازی بدن).
۶) با افزایش آزاد سازی اندورفین ها به کنترل درد کمک می کند.
۷) عملکرد سیستم ایمنی را افزایش داده و جریان لنفاتیک را بهتر می کند.
۸) تندرستی بدن را در حالت متعادل نگه می دارد.
۹) سطوح تمرکز را افزایش می دهد.
۱۰) گردش خون و جریان عصبی را بهبود می بخشد.
۱۱) در نواحی احتقان که معمولاً بصورت درد احساس می شوند، موجب احساس رهایی می گردد.
aligol172
28-05-2011, 15:37
مرهم گذاری و پانسمان هر دو نقش مهمی در بهبود زخم دارند. معمولا تکه ای از پارچه یا مواد دیگر برای بستن زخم یا بخش آسیب دیده بدن مورد استفاده قرار می گیرد. بانداژها به شکل نوار یا قطعات مربع، مستطیل یا دایره بریده می شوند. آنها یا مستقیما روی زخم قرار می گیرند یا مواد خاصی را در تماس با زخم نگاه می دارند...
موادی که با هدف بهبودی درمجاورت زخم قرار می گیرند، طیف وسیعی از داروها را شامل می شوند. هدف از استفاده از این ترکیب ها، تسریع بهبود زخم، حفاظت از زخم در برابر آلودگی ها و عوارض، حذف و گاه حفظ رطوبت زخم است. پانسمان برای نگاه داشتن مرهم در مجاورت زخم، کاهش درد و راحتی بیمار مورداستفاده قرار می گیرد. بانداژهای الاستیکی برای تحمیل فشار بر محل آسیب کاربرد دارد. این بانداژها در بهبود وریدهای واریسی، دنده های شکسته و مفاصل متورم موثر هستند. قبل از پانسمان و مرهم گذاری هر نوع زخمی، ابتدا باید آن را به خوبی تمیز کرده، بافت های مرده را جدا و خون ریزی را کنترل کرد.
در دهه های اخیر پیشرفت های قابل توجهی در طراحی و تولید پانسمان و بانداژ صورت گرفته است. ترکیب های درمانی زخم در چند دسته طبقه بندی می شوند:
▪ پانسمان آلژینات: این ترکیب ها از جلبک دریایی قهوه ای مشتق می شوند و حاوی آلژینات کلسیم هستند که در مجاورت ترشح های زخم به آلژینات سدیم تبدیل می شود. این ترکیب ها برای بانداژ زخم هایی که میزان ترشح آنها متوسط تا شدید است، کاربرد دارد. متداول ترین مصرف آنها در درمان زخم های حاد جراحی، زخم های پا، سینوس ها و زخم های فشاری است. این نوع پانسمان را نباید برای سوختگی های درجه سه، زخم های خشک و زخم های با ترشح اندک استفاده کرد، زیرا قدرت جذب بالای ترشح های این نوع بانداژ باعث خشکی ناحیه خواهد شد. اینها پانسمان های اولیه ای هستند که باید توسط پانسمان های ثانویه پوشانده شوند.
▪ پانسمان بیوسنتتیک: ترکیب های مختلفی با این منظور ساخته شده اند که حاوی مواد بیولوژیک مشتق از حیوان ها و نیز مواد صناعی نظیر پلیمرها هستند. این پانسمان برای سوختگی ها و سایر انواع زخم مناسب است. برای پانسمان موقت قسمت پیوندشده پوست نیز می توان از این نوع پانسمان سود جست. برخی از افراد ممکن است به این نوع پانسمان حساسیت داشته باشند.
▪ پانسمان کلاژن: در این نوع پانسمان پروتئین کلاژن وجود دارد. اعتقاد بر این است که کلاژن باعث تسریع بهبود زخم می شود و در نتیجه در مورد زخم های دیرجوش بهترین است. بیشترین اثر آنها در مورد زخم هایی است که حاوی بافت مرده نیستند. این پانسمان نیز نباید برای سوختگی های درجه سه و زخم های خشک تجویز شود.
▪ پانسمان کامپوزیت: این نوع پانسمان ها بسیار شبیه نوارچسب های پلاستیکی هستند و شامل یک سطح چسبنده، یک سطح نچسب یا نیمه چسبنده که در مجاورت زخم قرار می گیرد، لایه جاذب و در نهایت سدمیکروبی هستند.
▪ پانسمان تماسی: یک لایه با قدرت چسبندگی کم، متشکل از مواد پلیمری منفذدار یا مواج، مانع از چسبیدن پانسمان ثانویه به سطح زخم می شود.
▪ گاز: این پانسمان فابریک موج دار کتان با قدرت جذب خوب، در اشکال و ترکیب های مختلفی وجود دارد. گاز ممکن است کتان، صناعی، تلقیح شده با آب، نمک یا مواد دیگر باشد. گازها برای بستن زخم ها و نیز دبریدمان و فتیله گذاری زخم کاربرد دارند. همچنین برای بستن زخم های عمقی مناسب اند.
▪ فاکتورهای رشد: این پروتئین های زنجیره کوتاه، سلول های هدف خاصی را متاثر می کنند. این ترکیب ها به طور طبیعی در بدن انسان موجودند و می توان آنها را از یک قسمت بدن به قسمت دیگر منتقل کرد یا در خارج از بدن ساخت. این نوع پانسمان به گرما حساس است و باید در یخچال نگهداری شود. کاربرد آنها در مبتلایان به بدخیمی ممنوع است.
▪ پانسمان هیدروکلوئید: این پانسمان برای زخم های پا، سوختگی های خفیف، زخم های فشاری و آسیب های ناشی از ضربه مناسب هستند. آنها پس از جذب ترشح های زخم به شکل ژل در می آیند و حاوی موادی نظیر سدیم کربوکسی متیل سلولز(به عنوان جاذب)، پکتین و ژلاتین متصل به ورقه نازک پلی اورتان هستند. برداشتن یا تعویض این نوع پانسمان بی درد است، بنابراین در درمان زخم کودکان کاربرد دارد.
▪ پانسمان هیدروفیبر: فیبرهای کربوکسی متیل سلولز مشابه کتان در مجاورت ترشح های زخم به ژل تبدیل می شود. این پانسمان ها به شکل باند یا پد در بازار موجودند و قدرت جذب بسیار بالایی دارند.
▪ هیدروژل ها: این ترکیب ها به شکل ژل یا ورقه ای به فروش می رسند و هدف اصلی از کاربرد آنها حفظ رطوبت زخم است. بر اساس وضعیت زخم می توان از این مرهم ها برای خشک کردن ترشح های زخم یا حفظ رطوبت آن استفاده کرد. هیدروژل ها در مورد زخم های حاوی بافت مرده، زخم های جراحی عفونی و زخم های دردناک مناسب اند.
▪ الکتروژل ها: ژل های با قابلیت هدایت الکتریکی، امکان الکتروتراپی زخم را فراهم می کنند.
▪ پانسمان هیدروپلیمر: این ترکیب ها از چند لایه تشکیل شده اند. سطحی ترین لایه آن وسعت زخم را می پوشاند و به طور همزمان ترشح های آن را جذب می کند. در سوختگی درجه سه و زخم های خشک کاربردی ندارند.
▪ پانسمان های فشاری مخصوص ناحیه پا: این محصولات با وارد کردن فشار خارجی جریان خون را بهبود می بخشند و ادم مزمن اندام تحتانی را کاهش می دهند. این نوع پانسمان در اشکال مختلفی به بازار ارایه شده است. استفاده از این نوع پانسمان برای افراد دچار ادم باید حتما زیرنظر پزشک باشد.
▪ فوم پلی اورتان: این نوع پانسمان فضاهای خالی برای تخلیه ترشح های زخم دارند. اشکال مختلف ورقه ای یا نواری آن برای بستن زخم ها موجود است. از این نوع پانسمان برای بستن زخم های با ترشح متوسط تا شدید استفاده می شود.
▪ جایگزین های پوستی: آلوگرافت ها یا پیوندهای پوستی از سلول های انسانی که در محیط آزمایشگاهی کشت داده می شوند، استخراج شده اند.
▪ پانسمان با قدرت جذب بالا: ذرات، هیدروپلیمرها یا فوم هایی وجود دارند که همانند مواد موجود در پوشک بچه عمل می کنند، یعنی این قابلیت را دارند که مایعات را با سرعت بسیار بالایی جذب کنند. این نوع پانسمان برای زخم هایی که شدیدا ترشح دارند، مناسب است.
▪ پانسمان غشای شفاف: این غشا از یک لایه نازک و روشن پلی اورتان تشکیل شده که هرچند چسبنده است، به سطوح مرطوب، مشابه آنچه در زخم ها دیده می شود، نمی چسبد. این غشا در عین حال که زخم را از دسترس باکتری ها و آسیب ناشی از ترشح های خود زخم محفوظ نگاه می دارد، امکان تبادل اکسیژن مختصری را فراهم می کند. بهتر است این نوع پانسمان روی پانسمان اولیه دیگری بسته شود. برداشتن آن به دلیل امکان آسیب پوستی باید با احتیاط انجام شود.
▪ پرکننده های زخم: پرکننده های زخم ممکن است به اشکال خمیر، پودر و گلوله در دسترس باشند. این مواد برای پرکردن فضای زخم و در عین حال جذب ترشح های زخم به کار می روند. پرکننده های زخم همیشه پانسمان اولیه هستند و باید همراه با پانسمان های دیگر مورد استفاده قرار گیرند.
▪ پچ های ویژه زخم: این پچ ها مجهز به سیستم جمع آوری ویژه ای هستند که جریان ترشح های زخم را به خوبی تخلیه می کنند، بنابراین در زخم های با ترشح های زیاد مناسب اند.
aligol172
28-05-2011, 15:43
تشنج یک تخلیه عصبی غیرطبیعی، خفیف و پاروکسیمال در مغز است. حدود ۱۰ درصد از افراد جوامع حداقل یک بار در طول عمر خود دچار تشنج می شوند. اما صرع که در تعریف به آن «تشنج های راجعه» گفته می شود، تقریبا یک درصد جمعیت را گرفتار کرده است. بیشتر موارد تازه تشخیص داده شده صرع با شروع دارودرمانی، دیگر تشنجی را نخواهند داشت، اما ۳۰ درصد از آنها با وجود مصرف داروهای مختلف ضدصرع باز هم دچار تشنج می شوند. برای این افراد تشخیص صرع راجعه در نظر گرفته می شود...
مطالعات نشان داده اند در بیمارانی که به درمان با اولین داروی ضدصرع خود پاسخ درمانی نمی دهند، احتمال عود تشنج ها در طول درمان با سایر داروهای ضدصرع نیز بیشتر است.
● دارودرمانی صرع
درمان مدرن تشنج از سال ۱۸۵۰ با معرفی برومایدها آغاز شد. فنوباربیتال که از قدیم برای اثر خواب آوری اش مورد استفاده بود، در سال ۱۹۱۰ برای درمان و کنترل تشنج مورد توجه قرار گرفت و برای سالیان متمادی داروی انتخابی درمان این بیماران شد. به تدریج داروهایی شبیه به فنوباربیتال، مثلا پریمیدون نیز به بازار آمدند. در سال ۱۹۴۰ فنی تویین در درمان صرع موثر شناخته شد و از آن زمان تاکنون جزو داروهای اصلی درمان خط اول صرع در انواع پارشیال و ژنرالیزه ثانویه قرار گرفته است.
در سال ۱۹۶۸، کاربامازپین برای درمان نورالژی تری ژمینال مورد تایید قرار گرفت و بعدها در ۱۹۷۴ برای درمان صرع پارشیال به کار رفت. اتوسوکسیماید از سال ۱۹۵۸ به عنوان داروی انتخاب اول برای درمان تشنج های ابسنس بدون تشنج های ژنرالیزه تونیک کلونیک مورد استفاده قرار گرفته است. در سال ۱۹۶۰، والپروات در اروپا تاییدیه گرفت و در سال ۱۹۷۸ در آمریکا مورد قبول واقع شد. این دارو هم اکنون در سطح بسیار وسیعی در سراسر جهان مورد استفاده بیماران قرار می گیرد. این دارو که برای درمان صرع های ژنرالیزه اولیه مورد استفاده بود، در اواسط دهه ۹۰ در درمان صرع پارشیال نیز مورد تایید قرار گرفت. داروهای ذکر شده فوق تا اواخر دهه ۹۰، درمان های اصلی ضدصرع در دنیا بودند.
جالب است بدانید که در طول ۱۵ سال گذشته، ۱۱ مورد داروی ضدصرع جدید از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان صرع مورد تایید قرار گرفته است، یعنی تقریبا هر سال یک داروی جدید. به علاوه هم اکنون ترکیب درمانی های گسترده ای برای مدیریت درمان صرع های مقاوم به درمان وجود دارد.
نسل جدید داروهای ضدصرع اثربخشی مشابهی با داروهای قدیمی تر نظیر کاربامازپین، فنی تویین، فنوباربیتال، پریمیدون و والپروئیک اسید دارند و در عین حال عوارض ناخواسته و طیف تداخل دارویی آنها محدودتر است. ترکیب کردن صحیح و موثر این داروها برای درمان صرع نیازمند اطلاع کامل از مکانیسم اثر، فارماکوکینتیک و فارماکودینامیک آنهاست. البته مکانیسم اثر برخی از داروهای ضدصرع جدید ناشناخته است.مطالعات نشان داده اند که ترکیب درمانی داروهای ضدصرع با مکانیسم های اثر متفاوت، موجب افزایش اثربخشی و تحمل بهتر دارو می شود. ترکیب درمانی ها شامل فنی تویین/والپروئیک اسید، والپروییک اسید/کاربامازپین، والپروئیک اسید/لاموتریژین، کاربامازپین/توپیرامات، فنوباربیتال/توپیرامات، فلبامات/ توپیرامات، اکس کاربازپین/توپیرامات، لاموتریژین/توپیرامات هستند.
● ویژگی داروهای ضدصرع جدید
▪ فلبامات: این دارو دفع کلیوی و کبدی دارد و نیم عمرش ۱۴ تا ۲۲ ساعت است. از جمله عوارض این دارو می توان به بی اشتهایی، تهوع، آنمی آپلاستیک و نارسایی کبدی اشاره کرد.
▪ گاباپنتین: مکانیسم اثر این دارو هنوز هم ناشناخته است. شاید تغییر در شارژ کانال های کلسیمی در اثربخشی آن دخیل باشد. دفع گاباپنتین کلیوی است و نیم عمر آن ۵ تا ۷ ساعت است. افزایش وزن، نیستاگموس و ضعف عوارض ناخواسته این دارو محسوب می شوند.
▪ لاکوزاماید: بیشترین میزان دفع این دارو کلیوی است تا کبدی. نیم عمر آن ۱۳ ساعت است. از شایع ترین عوارض احتمالی ناشی از مصرف این دارو می توان به سردرد، گیجی، تهوع و دوبینی اشاره کرد.
▪ لاموتریژین: این دارو نیم عمر ۱۵ تا ۳۰ ساعته دارد. گیجی، آتاکسی، تهوع و بثورات پوستی از جمله عوارض این دارو هستند.
▪ لواتیراستام: این دارو دفع کلیوی داشته و نیم عمر ۷ تا ۸ ساعته دارد. گیجی، تهاجم، بی قراری و اضطراب از جمله عوارض احتمالی هستند.
▪ اکس کاربازپین: این دارو دفع کبدی و کلیوی دارد. هیپوناترمی، ضعف، سردرد، آتاکسی و بثورات پوستی از جمله عوارض این دارو هستند.
از دیگر داروهای جدید ضدصرع می توان به پرگابالین، روفینامیاد، تیاگابین، توپیرامات و زونیزاماید اشاره کرد.هم اکنون داروهای متعددی در زمینه درمان صرع در دست تولید هستند که می توان آنها را در درمان صرع راجعه جایگزین داروهای قدیمی تر کرد. برخی از این داروها ساخته شده اند تا فعالیت داروهای ضدصرع موجود را بهبود ببخشند. از جمله این داروها می توان بریوازاستام (آنالوگ لوتیراستام)، والروسمید (آنالوگ والپروئات)، لیکاربازپین (آنالوگ اکس کاربازپین) و فلوئوروفلبامات (آنالوگ فلبامات) را نام برد.
دو داروی «لاکوزاماید» و «روفیناماید» اخیرا از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا مورد تایید قرار گرفته اند. لاکوزاماید به عنوان داروی همراه برای درمان صرع پارشیال در بیماران بالای ۱۷ سال مورد تایید قرار گرفته است. این دارو به دو شکل خوراکی و تزریقی موجود است. روفیناماید، یک مشتق تری آزول است که به عنوان درمان همراه در تشنج های مرتبط با نشانگان لنوکس گاستوس در بزرگسالان و کودکان بالای ۴ سال تجویز می شود. این دارو به شکل قرص برای مصرف خوراکی به بازار آمده است.
در مطالعات انجام شده، هر دو داروی مذکور در مقایسه با دارونما فواصل دفعات تشنج را در بیماران افزایش داده اند و شایع ترین عوارض احتمالی ناشی از مصرف آنها گیجی، تهوع و سردرد بوده است.
vBulletin , Copyright ©2000-2025, Jelsoft Enterprises Ltd.