مشاهده نسخه کامل
: saeeddz
16-01-2010, 22:48
گروهی از دانشمندان موسسه تکنولوژی کالیفرنیا نشان دادند که دریاچه های وسیع متان و اتان که در تیتان قرار دارند در نیمکره شمالی بزرگترین قمر زحل 20 برابر گستردگی بیشتری نسبت به نیمکره جنوبی آن دارند.
این دانشمندان برپایه اطلاعاتی که کاوشگر کاسینی از تیتان تهیه کرده است دریافتند که میان مناطق شمالی و جنوبی این قمر زحل تفاوتهایی وجود دارد به طوری که مایعات متان و اتان در زمین یک نیمکره بیش از نیمکره دیگر گسترده شده اند اما تاکنون برای این تفاوت ها هیچ تائیدی پیدا نشده بود. برای توضیح در این خصوص سیاره شناسان فرض کردند که علت این توزیع نا متوازن تغییرات فصلی باشد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
به طوری که یک سال تیتان 29.5 سال زمینی به طول می انجامد. بنابراین در هر 15 سال زمینی روی تیتان یک فصل تغییر می کند (در حال حاضر در نیمکره شمالی این قمر فصل تابستان آغاز شده است). بارانهای متان و بخارات آن به صورت فصلی تغییر می کنند و به روشی نا برابر دریاچه هایی در نیمکره های شمالی و جنوبی ایجاد می کنند.
این دانشمندان در این خصوص اظهار داشتند:محاسبات ما نشان می دهند که تغییرات فصلی به تنهایی قادر نیستند تنها در مدت 15 سال زمینی (یک فصل تیتانی) این دریاچه های هیدروکربوری تا این حد گسترده را ایجاد کنند. مکانیزم فصلی می تواند تا حدی مسئول این انتقال باشد اما نمی تواند در خصوص تمام علل ایجاد این دریاچه های متان مایع توضیح دهد.
براساس گزارش نیچر ژئوساینس، دلیل دیگر ایجاد نا متوازن این دریاچه ها می تواند مربوط به زاویه انحراف تیتان با مدار زحل باشد.
به خصوص که درحال حاضر در مدت تابستان نیمکره جنوبی ، تیتان به خورشید 12 درصد نزدیکتر از آن چیزی است که در مدت تابستان شمالی به این ستاره نزدیک است. همچنین، تابستانهای شمالی طولانی تر و روانتر و تابستانهای جنوبی کوتاهتر و پر شدت تر هستند.
این دانشمندان توضیح دادند:بهرحال در مقیاس زمانی دهها هزار سال، پارامترهای مداری زحل تغییر کرده اند و موجب شده اند که تیتان در طول برخی از تابستانهای شمالی به خورشید نزدیکتر شود و همین مسئله موجب تجمع هیدروکربورها و دریاچه ها در نیمکره شمالی شده است. به طوری که تیتان نیز همانند زمین تغییرات آب و هوایی دارد و این تغییرات در مقیاس دهها هزار سال موجب حرکت شدید مداری این قمر شده است.
در روی زمین به این تغییرات، دوره میلانکویچ گفته می شود و با گستردگی آب به شکل یخ مربوط بوده و مسئول دوره های یخبندان است. روی تیتان دوره های آب و هوایی طولانی مدتی وجود دارند که متان مایع را به شکل دریاچه ها و حوضچه ها در دو نیمکره این قمر زحل پخش می کنند. در هر دو مورد زمین و تیتان، ثبت این فرایند در تائید ژئولوژیکی سطحی نقش مهمی ایفا می کند. این اولین بار است که ما توانستیم یک نمونه از تغییرات آب و هوایی مشابه دوره میلانکویچ زمینی را در یک جرم آسمانی خارج از منظومه شمسی پیدا کنیم.
این دانشمندان برپایه اطلاعاتی که کاوشگر کاسینی از تیتان تهیه کرده است دریافتند که میان مناطق شمالی و جنوبی این قمر زحل تفاوتهایی وجود دارد به طوری که مایعات متان و اتان در زمین یک نیمکره بیش از نیمکره دیگر گسترده شده اند اما تاکنون برای این تفاوت ها هیچ تائیدی پیدا نشده بود. برای توضیح در این خصوص سیاره شناسان فرض کردند که علت این توزیع نا متوازن تغییرات فصلی باشد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
به طوری که یک سال تیتان 29.5 سال زمینی به طول می انجامد. بنابراین در هر 15 سال زمینی روی تیتان یک فصل تغییر می کند (در حال حاضر در نیمکره شمالی این قمر فصل تابستان آغاز شده است). بارانهای متان و بخارات آن به صورت فصلی تغییر می کنند و به روشی نا برابر دریاچه هایی در نیمکره های شمالی و جنوبی ایجاد می کنند.
این دانشمندان در این خصوص اظهار داشتند:محاسبات ما نشان می دهند که تغییرات فصلی به تنهایی قادر نیستند تنها در مدت 15 سال زمینی (یک فصل تیتانی) این دریاچه های هیدروکربوری تا این حد گسترده را ایجاد کنند. مکانیزم فصلی می تواند تا حدی مسئول این انتقال باشد اما نمی تواند در خصوص تمام علل ایجاد این دریاچه های متان مایع توضیح دهد.
براساس گزارش نیچر ژئوساینس، دلیل دیگر ایجاد نا متوازن این دریاچه ها می تواند مربوط به زاویه انحراف تیتان با مدار زحل باشد.
به خصوص که درحال حاضر در مدت تابستان نیمکره جنوبی ، تیتان به خورشید 12 درصد نزدیکتر از آن چیزی است که در مدت تابستان شمالی به این ستاره نزدیک است. همچنین، تابستانهای شمالی طولانی تر و روانتر و تابستانهای جنوبی کوتاهتر و پر شدت تر هستند.
این دانشمندان توضیح دادند:بهرحال در مقیاس زمانی دهها هزار سال، پارامترهای مداری زحل تغییر کرده اند و موجب شده اند که تیتان در طول برخی از تابستانهای شمالی به خورشید نزدیکتر شود و همین مسئله موجب تجمع هیدروکربورها و دریاچه ها در نیمکره شمالی شده است. به طوری که تیتان نیز همانند زمین تغییرات آب و هوایی دارد و این تغییرات در مقیاس دهها هزار سال موجب حرکت شدید مداری این قمر شده است.
در روی زمین به این تغییرات، دوره میلانکویچ گفته می شود و با گستردگی آب به شکل یخ مربوط بوده و مسئول دوره های یخبندان است. روی تیتان دوره های آب و هوایی طولانی مدتی وجود دارند که متان مایع را به شکل دریاچه ها و حوضچه ها در دو نیمکره این قمر زحل پخش می کنند. در هر دو مورد زمین و تیتان، ثبت این فرایند در تائید ژئولوژیکی سطحی نقش مهمی ایفا می کند. این اولین بار است که ما توانستیم یک نمونه از تغییرات آب و هوایی مشابه دوره میلانکویچ زمینی را در یک جرم آسمانی خارج از منظومه شمسی پیدا کنیم.