شیمی و خون مصنوعی

[eMer@lD]

خون چیست؟





[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


خون یک بافت گردش‌کننده متشکل از پلاسمای مایع و یاخته است. کار اصلی خون رساندن مواد تغذیه‌کننده (اکسیژن، گلوکز) و سازنده به بافت‌ها و برطرف کردن مواد اضافی و زباله‌ای (همچون دی‌اکسید کربن و اسید لاکتیک) از بافت‌های بدن است. به دانش بررسی خون، خون‌شناسی گفته می‌شود.
خون بافت پیوندی تخصص یافته‌ای است که سلولهای آن در داخل ماده زمینه‌ای مایعی به نام پلاسما شناورند. حجم خون در یک فرد بالغ بطور متوسط 5 لیتر است. خون به واسطه گردش در داخل رگهای خونی اصلی، مواد غذایی و حرارت را در بدن توزیع کرده و اکسیژن و دی‌اکسید کربن را بین سلولها و ریه‌ها انتقال می‌دهد و مواد زاید حاصل از فعالیت سلولها را به ارگانهای دفعی می‌‌رساند. خون در محیط خارج از بدن منعقد شده و به صورت لخته در می‌آید و قسمت محلول آن به صورت مایعی زرد و روشن به نام پلاسما، از آن جدا می‌گردد.
برای جلوگیری از انعقاد خون به منظور مطالعات خونی مقداری هپارین یا سیترات به آن افزوده می‌شود. از نظر حجمی حدود 55 درصد خون از پلاسما و 45 درصد آن از سلولهای خونی تشکیل شده است. خون‌شناسی یا هماتولوژی بسیار متنوع بوده و بیشتر درباره آزمایشهای اساسی خون، خونسازی، مطالعه انواع کم خونیها، اختلالات گویچه‌های سفید و خصوصیات پلاکتهای خون و انعقاد خون صحبت می‌کند.
آزمایشهای اساسی خون


جمع آوری خون خون مویرگی یا خون محیطی و خون وریدی برای آزمایشهای خون‌شناسی مناسب‌تر هستند. نمونه‌های خون وریدی، ارجح‌تر هستند ولی بسیاری از اندازه‌گیریها را می‌توان روی خون نرمه گوش و سطوح کف دستی نوک انگشت انجام داد. برای سنجشهای خون‌شناسی خون را به سرعت در لوله‌های محتوی یک ماده ضد انعقاد مناسب ریخته و آنها را باهم مخلوط می‌کنند و چند قطره از آن روی لام قرار داده و گسترش تهیه می‌کنند.
هموگلوبینومتری هموگلوبین جز اصلی گویچه‌های سرخ بوده و پروتئینی است که وسیله انتقال اکسیژن و دی‌اکسید کربن است. هموگلوبینومتری اندازه‌گیری غلظت هموگلوبین در خون است. کم خونی که عبارت از کاهش غلظت هموگلوبین خون، شمارش گلبولهای قرمز یا هماتوکریت به زیر حدود طبیعی است حالت بسیار شایعی است که عارضه متداول خیلی از بیماریها بشمار می‌رود. روش "سیان مت هموگلوبین" و روش "اکسی هموگلوبین" و روش اندازه‌گیری محتوای آهن، مورد توجه است.
هماتوکریت هماتوکریت یک نمونه خون، نسبت حجم گلبولهای قرمز به حجم کل خون است. هماتوکریت را ممکن است مستقیما به‌وسیله سانتریفوژ و روشهای ماکرو و میکرو اندازه‌گیری کنند و یا به صورت غیر مستقیم توسط دستگاههای اتوماتیک و از حاصلضرب MCV (میانگین حجم گلبولی) در شمارش گلبولهای قرمز بدست می‌آورند.
شمارش سلولهای خون شمارش گویچه‌های سرخ، سفید و پلاکتها را به صورت غلظت سلولها در واحد حجم خون بیان می‌کنند. واحد حجم برای شمارش سلولی ابتدا بر اساس ابعاد خطی محفظه هماسیتومتر (شمارشگر سلولی)، میلیمتر مکعب بود. کمیته بین المللی استاندارد در خون شناسی، واحد لیتر را به عنوان واحد حجم پیشنهاد می‌کند. روش نیمه اتوماتیک برای اندازه‌گیری تعداد گلبولهای قرمز صحت بیشتری نسبت به روش دستی دارد. در شمارش کل گویچه‌های سفید خون، 6 نوع سلول طبیعی آن را از هم جدا نمی‌کنند.
تهیه و رنگ آمیزی گسترش خون بررسی گسترش خونی بخش مهمی از ارزیابی خون‌شناسی را تشکیل می‌دهد. قابل اعتماد بودن اطلاعات به دست آمده از بررسی گسترش خونی بستگی زیاد به تهیه و رنگ آمیزی خوب گسترشها دارد. هنگام مطالعه میکروسکوپی می‌بایست توزیع سلولها یکنواخت، رنگ گلبولهای قرمز صورتی، رسوب رنگ روی سطح لام حداقل و رنگ لام یکنواخت باشد.
سرعت رسوب گلبولی وقتی خون سیاهرگی که به خوبی مخلوط شده در لوله‌ای عمودی قرار داده شود، گویچه‌های سرخ به سمت ته لوله رسوب خواهند کرد. طول پایین رفتن سطح فوقانی ستون گویچه‌های سرخ در مدت زمان معین ERS خوانده می‌شود و چندین فاکتور مانند پروتئینهای پلاسمایی و فاکتورهای گلبول قرمز در آن دخیل هستند. ERS دارای مراحل و روشهای متفاوتی است.
خونسازی


در انسان گلبولهای قرمز، گرانولوسیتها، مونوسیتها و پلاکتها پس از تولد فقط در مغز استخوان تولید می‌شوند. ولی لنفوسیتها علاوه بر مغز استخوان و تیموس در اعضا ثانویه لنفاوی نیز ساخته می‌شوند. بیشتر سلولهای مغز استخوان پیش ساز سلولهای خونی هستند. سلولهای پیش‌ساز می‌توانند خود را تولید کنند و هم به سلولهای تمایز یافته‌تری تبدیل شوند.
بافتهای خونساز اعضا یا بافتهایی که سلولهای خونی در آنها تولید می‌شوند را بافتهای خونساز می‌گویند. در جنین، سلولهای خونی در کبد و مغز استخوان ساخته می‌شوند. اندکی پس از تولد خونسازی در کبد متوقف شده و مغز استخوان و تیموس در ساختن سلولهای خونی دخیل هستند.
کینتیک گویچه‌های سرخ تعادل بین ورود و خروج گویچه‌های سرخ از گردش خون باعث می‌شود همیشه مقدار نسبتاً ثابتی هموگلوبین در گردش خون باشد. ارزیابی خونسازی موثر و خونسازی غیر موثر و تخریب گلبولهای قرمز می‌توانند برای پی بردن به مکانیزم و علت کم خونی ضروری باشند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کم‌خونی‌ها


اگر غلظت هموگلوبینها یا هماتوکریت کمتر از حد پایین 95 درصد فاصله مرجع برای آن سن، جنس و شرایط جغرافیایی (ارتفاع) شخص باشد، می‌گوییم فرد دچار کم خونی است. علل کم خونی در سه مقوله پاتوفیزیولوژیک قرار دارد: نقص در تولید گلبولهای قرمز، از دست دادن خون و افزایش تخریب گلبولهای قرمز (همولیزَ) که بیش از توان مغز استخوان برای جبران آن باشد. کم خونیها را بر اساس ریخت‌شناسی گلبولهای قرمز تحت عناوین ماکروسیستیک، نوروموسیستیک یا میکروسیستیک طبقه‌بندی می‌کنند که برای تشخیص افتراقی آنها مهم است.
اختلالات گویچه‌های سفید بررسی کمی گویچه‌های سفید شامل شمارش کل گویچه‌های سفید (WBC) و شمارش نسبی و مطلق اشکال مختلف آنها است. اصطلاح لکوسیتوز به معنای افزایش کل گلبولهای سفید و لکوپنی به معنی کاهش کل گلبولهای سفید از حد طبیعی است. لوسمی، تکثیر یا تجمع بدخیمانه سلولهای سازنده لکوسیتها همراه یا بدون مشاهده در خون محیطی است. معمولاً لکوسیتوز یاخته‌های غیر طبیعی در گردش خون در بافتهای غیر خونساز نیز دیده می‌شوند.
انعقاد خون


توقف خونریزی به تشکیل توده پلاکتی اولیه و ایجاد لخته پایدار فیبرینی بستگی دارد. چگونگی بررسی و شناخت واکنشهای شیمیایی که از تحریک اولیه خونریزی تا تشکیل نهایی لخته پایدار موجب هموستازی می‌شوند بیشترین اهمیت دارد. بنابراین نخست باید از چگونگی وقوع طبیعی واکنشهای متوالی اطلاع حاصل نمود و بعد بر اساس فاکتور یا فاکتورهای خاص مسئول، نوع ناهنجاری را مشخص کرد...»

منبع : ویکی پدیا

[eMer@lD]

خون چیست؟
اجزا و عملکرد


در قسمت اول به بحث کلی راجع به خون، آزمایشهای اساسی، کم خونی و انعقاد خون پرداختیم. در این قسمت به بررسی اجزا و عملکرد خون می پردازیم.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]





توصیف :

همه سیستم گردش خون مهره داران،توسط رگهای خونی انجام می گیرد،چون خون در رگ های خونی جای گرفته است.و به سیستم گردش خون این مهره داران،گردش خون بسته گفته میشود.(برخی مهره داران دارای سیستم گردش خون باز هستند که فاقد رگهای خونی می باشند وخون مثل یک مایع اطراف سلولها شناور هست که به آن، همولنف گفته میشود)
بدن انسان شامل 4 تا 6 لیتر خون میباشد ؛ مردها خون بیشتری نسبت به زنها دارند.واین به خاطر وجود تستوسترون بالاتر در مردهاست.(یک هورمونی که ویژگی ها وعملکردهای جنسی را تنظیم می کند،همچنین تحریک کننده تولید سلولهای قرمز خونی میباشد)
پلاسما 55% خون را تشکیل میدهد،درحالی که 45%دیگر را سلولهای خونی تشکیل میدهند.سلولهای مختلف خون شامل گلبول های قرمز(اریتریوسیت)وگلبولهای سفید(لکوسیت) وپلاکت ها میباشد.
پلاسما


پلاسما اساسا از آب تشکیل شده(شامل مقدار زیادی آب هست)، آب ،91.1%از ظزفیت پلاسما را در بر گرفته است.عملکرد آب بعنوان یک حلال برای انتقال مواد دیگر می باشد.





[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


پروتئین های پلاسما:
7%از پلاسما شامل پروتئین ها هست.
تراکم بالای پروتئین ها باعث می شوند که از حرکت آب ،از خون به مایع میان بافتی جلوگیری شود.بدون این پروتئین ها ،آب مایل هست که به مایع میان بافتی نفوذ پیدا کند،ودر نتیجه ،سبب از دست دادن سریع حجم زیادی از خون خواهد شد.
بیشترین پروتئین تشکیل دهنده ی پلاسما ،آلبومین هست.
پروتئینی که در سفیده تخم مرغ هم وجود دارد.آلبومین موجود در خون چهار برابر آلبومین موجود در مایع میان بافتی (سیال آبکی که بین بافتها خارج از سلول والبته بین انهاست)هست.این غلظت بالای آلبومین در پلاسما ،در عملکرد مهم تراوش نقش دارد.(در بالا توضیح داده شد)
سلولهای دیگری که در پلاسما وجود دارند ایمونوگلوبین ها وفیبروژنها می باشند.
به ایمونو گلوبین ها ،آنتی بادی نیز گفته میشود که عملکردی درپاسخ ایمنی دارند.آنتی بادیها به باکتریهای مهاجم و دیگر میکروارگانیسم ها ،حمله می کنند؛ آنها را توسط سلولهای ایمنی نابود می کنند.فیبروژن پروتئینی هست که در شکل گیری لخته شدن خون نقش دارد.





دیگر مواد تشکیل دهنده پلاسما:




دیگر ترکیبات پلاسما،نمک ها ،مواد غذایی کوچک،آنزیمها ،هورمونها و مواد دفعی نیتروژن دار تولید شده،می باشد.این مواد با همدیگر1.5% پلاسما رو تشکیل می دهد.
وجود نمک در پلاسما شامل:سدیم،پتاسیم،کلسیم،من� �زیم،یون کلر وبیکربنات می باشد.
عملکرد این نمک ها در پروسه های مهم بدن می باشد.برای مثال:عملکرد کلسیم در انقباض ماهیچه هاست.
عملکرد سدیم وکلر،وپتاسیم در ارسال پیام به سلولهای عصبی هست.
و بیکربنات هم اسیدی یا بازی بودن را تنظیم می کند.
این نمک ها الکترولیت نیز نامیده میشوند.یک ناتعادلی در این الکترولیتها که به خاطر کم آبی(از دست دادن آب) بوجود می اید،می تواند شرایط جدی نیاز به معالجه پزشکی(بیماری) را به همراه داشته باشد.خیلی از بیماری های گوارشی(معده و روده)مثل وبا، که باعث از دست دادن مقدار زیادی از این الکترولیتها در اثر اسهال خواهد شد.که باید با مصرف محلول آب ونمک مورد نظر جایگزین شوند.

ماده های باقی مانده در پلاسما،عناصری هستند که درانتقال از یک مکان به مکان دیگر نقش دارند.برای مثال پلاسما شامل موادغذایی هست که بافتها را تغذیه می کنند.


مواد غذیی کوچکی (نوترینت ها)که در پلاسما یافت شده اند،آمینو اسید(عناصر سازنده پروتئین)؛گلوکز ودیگر مواد قندی؛اسیدهای چرب وگلیسرول(اجزاء تشکیل دهنده لیپید ها یا چربی ها).
علاوه بر این نوترینت ها،پلاسما دارای انزیم هایی می باشد یا پروتئین های کوچکی که در واکنش های شیمیایی نقش دارند، و همچنین هورمونهایی که از غدد به بافت ها انتقال داده شدند.
مواد دفعی که از پروتئین های از کار افتاده بدست می آید نیز؛در پلاسما دیده میشود.خون این مواد دفعی رو از بافت های بدن به کلیه انتقال میدهد،جایی که در انجا از خون فیلتر می شوند وبه عنوان ادرار خارج می شوند.
گویچه سرخ


در بدن انسان قریب به 25 تریلیون (هزار میلیارد) گویچه سرخ وجود دارد که در حدود 4.8 تا 5.4 میلیون از آنها در هر میکرو لیتر (یک صد هزارم لیتر) از خون یافت می شوند. ساختار گویچه سرخ کاملا متناسب با وظیفه اصلی آن که انتقال اکسیژن ار شش ها به بافت های بدن است می باشد. گویچه های سرخ بسیار کوچک هستند (عرض آنها در حدود 6 نانومتر است) و شکل آنها شبیه قرصی است که در هر طرف آن فرورفتگی ای مشاهده می شود.
اندازه بسیار کوچک آنها باعث می شود تا بتوانند حتی از میان کوچکترین رگهای خونی (مویرگ ها که قطری کمتر از 6 میکرومتر دارند) عبور کنند. علاوه بر این، اندازه کوچک آنها کمک شایانی به نفوذ اکسیژن از غشای پلاسمایی سلولهای خونی می کند، حال آنکه اگر اندازه آنها بزرگتر بود، میزان نفوذ اکسیژن به مراتب کمتر از این مقدار می شد (چون تعداد بسیار زیادی از گویچه های سرخ در خون وجود دارد، مجموع مساحت های جانبی آنها موجب مساحت جانبی کل بسیار بزرگی برای نفوذ اکسیژن می شود) شکل قرص مانند و فرو رفتگی های هر طرف این قرص نیز به نوبه خود باعث افزایش سطح جانبی ( و افزایش امکان نفوذ اکسیژن) می شود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
انتقال اکسیژن


گویچه های سرخ غیر عادی هستند بخا طر اینکه آنها شامل هسته یا میتوکندری نمی باشند؛ میتوکندری ساختمان سلولی هست که متابولیسم (جداسازی مواد مغذی که نیازمند اکسیژن می باشند) هوازی در آن صورت می پذیرد. در عوض گویچه های سرخ، انرژی خود را از طریق فرآیندهای متابولیکی که نیازی به اکسیژن ندارند بدست می آورند. نبود هسته و میتوکندری این امکان را به وجود می آورد که گویچه سرخ بدون تهی کردن بار اکسیژن خود وظیفه خود را انجام دهد و اکسیژن بیشتری را برای استفاده در بافت های بدن بجای بگذارد.

مولکولی که اکسیژن را در گویچه های سرخ محصور می کند هموگلوبین نامیده می شود. هموگلوبین یک پروتئین بزرگ و کروی هست که شامل چهار زنجیره ی پروتئینی در اطراف هسته آهنی می باشد. هموگلوبین به طور متراکمی داخل گویچه سرخ قرار دارد. در واقع، هموگلوبین یک سوم (1/3) کل وزن گویچه سرخ را شامل می شود. هر گویچه سرخ تقریباً شامل 250 مولکول هموگلوبین هست.


در شش ها، اکسیژن از طریق غشای سلول خونی نفوذ می کند و به هموگلوبین ملحق می شود. همین که خون در داخل بافت ها انتشار می یابد، اکسیژن ِداخل گویچه های سرخ، خارج شده و وارد بافت ها می شود. محصول زائد متابولیسم هوازی یعنی دی اکسید کربن به داخل گویچه های سرخ نفوذ کرده و به هموگلوبین می پیوندد. همین که خون بعد از یک گردش به شش ها برگشت، گویچه های سرخ بار دی اکسید کربن خود را تخلیه می کنند که پس از یک بازدم از شش ها خارج می شوند. این در حالی است که تنها %7 از دی اکسید کربن تولید شده توسط متابولیسم با استفاده از گویچه های سرخ برای بازدم به شش ها منتقل می شود. در واقع حجم زیادی از دی اکسید کربن به شکل بی کربنات که یک جزئی از پلاسما است منتقل می شوند.


مرجع:
Kathleen Scogna; “Blood”, Encyclopedia of Nursing & Allied Health

[eMer@lD]

خون چيست؟


در قسمت قبل با کليتي از خون و اجزاي مهمي از آن آشنا شديم. در اين قسمت به چگونگي تشکيل اين ماده حياتي بدن انسان و تعدادي از اجزاي ديگر آن مي پردازيم.





تشکيل خون در بدن


گويچه هاي سرخ خوني از ماده اوليه اي به نام سلول‌هاي پلاريپوتنت (pluripotent stem) در مغز استخوان هاي سرخ ساخته مي‌شوند. فرايند تشکيل گويچه هاي سرخ هموپوايسس (hemopoiesis) يا همتوپواييس (hematopoiesis) خوانده مي‌شود. در بزرگسالان هموپوايسس درون مغز استخوان‌هاي دنده، ستون مهره‌ها، قفسه سينه و لگن خاصره روي مي‌دهد.
يک گويچه سرخ به طور متوسط تنها سه تا چهار ماه عمر مي‌کند. علت اين مدت زماني کوتاه عمر اينست که گويچه‌هاي سرخ دائما از ميان مويرگ‌هاي بسيار ريز عبور ِ همراه با فشار مي‌کنند که پس از مدتي منجر به صدمه ديدن و از بين رفتن آنها مي‌شود.
گويچه‌هاي سرخ مصدوم و از رده خارج توسط سلول‌هاي فگسايتيک (phagocytic) منهدم مي‌شوند. فگسايتيک‌ها سلول‌هايي در کبد هستند که ديگر سلول‌هاي مرده را خورده و آنها را درون خود هضم مي‌کنند. بخش‌هايي از گويچه‌هاي مصدوم مثل ترکيبات آهن هموگلوبين براي استفاده مجدد در ساخت گويچه‌هاي سرخ جديد بازيافت مي‌شوند.







[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



گويچه سفيد


در بدن انسان تعداد گويچه هاي سفيد کمتر از گويچه هاي سرخ است. هر ميکرو ليتر از خون انسان حاوي 5000 تا 10000 گويچه سفيد مي باشد. تعداد گويچه هاي سفيد افزايش مي يابند البته زماني که بدن در حال دفع عفونت يا بيماري است. تعداد آنها تا زماني که سيستم ايمني حضور يک مهاجم خارجي را تشخيص دهد ثابت مي ماند. وقتي که سيستم ايمني فعال مي شود، مواد شيميايي که ليمفوکين ها (lymphokines) ناميده مي شوند باعث توليد گويچه هاي سفيد مي شوند.
وظيفه گويچه هاي سفيد دفاع از بدن در مقابل تعرض عوامل خارجي مي باشد و آنها از جمله مؤلفه هاي اصلي سيستم ايمني هستند. گويچه هاي سفيد معمولاً در رگ ها گردش نمي يابند. و در عوض در مايع ميان بافتي و غده هاي لنفي يافت مي شوند. غده هاي لنفي از بافت لنفاوي تشکيل مي شوند و در نقاط استراتژيک بدن قرار مي گيرند. خون از طريق غده هاي لنفي ----- مي شود و گويچه هاي سفيد که در غده ها ظاهر مي شوند به سوي عوامل خارجي هجوم برده و آنها را از بين مي برند.
انواع سلولهاي خوني سفيد


بدن انسان شامل پنج نوع گلبول سفيد هست:مونوسيتها،نوتروفيلها،� �ازوفيلها،ائوزينوفيلها ولنفوسيتها.
هرنوعي از گلبول سفيد ، نقش خاصي را در سيستم دفاعي بدن ايفا مي کند. زير ميکروسکوپ،در سيتوپلاسم سه نوع از گلبولهاي سفيد دانه هاي کوچکي ديده مي شود.
اين سه تا ،نوتروفيلها ،بازوفيلها و ائوزينوفيلها هستند. به اين سه نوع گلبول با هم ،گرانولوسيتها گفته مي شود.اين دانه ها (گرانولها)ماده هاي شيميايي خاصي هستند که در مواقع پاسخگويي ايمني ،آزاد مي شوند.
دو نوع ديگر گلبولهاي سفيد(مونوسيتها و لنفوسيها) ،فاقد اين گرانولها هستند که به عنوان لکوسيتهاي(گلبولهاي سفيد) آگرانولار(فاقد گرانول) شناخته شده اند.
مونوسيتها که 3%تا8% از سلولهاي سفيد و نوتروفيلها که 60% تا 70% سلولهي سفيد را شامل مي شوند،فاگوسيتها ناميده مي شوند.







[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




آنها سلولهايي که شامل ميکرو ارگانيسم هاي خارجي مثل باکتري هستند را مي بلعند وهضم مي کنند.
مونوسيتهاي موجود در سلولها ،ماکروفاژها هستند. ماکروفاژها مي توانند در يک مکان ثابت باشند .مثلا در مغز يا غده اي لنفي؛ يا مي توانند در محلهايي که به آنها نياز هست سرگردان باشند ،مثل مکان عفونت.
نوتروفيلها خصوصيت دفاعي ديگري علاوه بر مونوسيتها دارند و آن آزاد کردن گرانولهاي ليزوزيم دار است؛ آنزيمي که سلولها را خراب مي کند.
بازوفيل ها 0.5% تا 1% از کل گلبولهاي سفيد را در بر مي گيرند. و عملکرد آنها در بدن، در پاسخ گويي التهابي است. آلرژيها ، به خاطر چنين پاسخي به مواد بي ضرر ومشابه(مشابه موادي که براي بدن مضر هستند ، مي باشند .ولي ، بيگانه تلقي مي شوند. درنتيجه ،سيستم در برابر آن دفاع مي کند) ،مثل گرد و غبار و دانه گرده که در افراد حساس بوجود مي آيند.
موقعي که بازوفيلها فعال مي شوند ماده شيميايي گوناگوني آزاد مي کنند که نشانه هاي خاص آلرژي(حساسيت) را بوجود مي آورند.

به عنوان مثال، هيستامين باعث آبريزش بيني وجمع شدن اشک در چشم مي شود که به واکنش هاي آلرژي مربوط مي شوند. هپارين هم ماده اي ضد انعفاد خون است که منعقد شدن خون را کاهش مي دهد و جريان خون را به مکان التهاب که متورم شده است ،سوق مي دهد.



ائوزينوفيلها که2% تا 4%از کل سلولهاي سفيد را در بردارد، به منظور خنثي کردن اثر هيستامين و ديگر ماده هاي التهاب کننده ،باور مي شوند.
آنها همچنين باکترهايي که با سلولها درگير شده بودند را،فاگوسيته(بيگانه خواري) مي کنند.
لنفوسيتها که 20% تا 25% از کل سلولهاي سفيد را شامل مي شوند به دو نوع تقسيم مي شوند:
لنفوسيتهاي B و لنفوسيتهاي T
نام اين لنفوسيتها از منشا آنها گرفته مي شود.لنفوسيتهاي T به خاطر تيموس ، T ناميده شده اند. تيموس اندامي است که در ناحيه بالايي قفسه سينه، جاي گرفته است که سلولها در آن بالغ مي شوند. و لنفوسيتهاي B به خاطر ناحيه اي از بدن پرندگان(bursa fabricus) که در آنجا سلولها بالغ مي شوند، ناميده مي شود.
لنفوسيتهاي T نقش مهمي را در پاسخهاي دفاعي ايفا مي کنند.
يک نوع از لنفوسيتهاي T ،لنفوسيتهاي کمک کننده مي باشد. زمانيکه با ماکروفاژي که ميکروارگانيسم خارجي را هضم کرده است،روبرو مي شوند، فعاليت در پاسخ ايمني را شروع مي کنند.
نوع ديگر لنفوسيت T،سيتوتوکسيک (کشنده)ناميده مي شود که سلولهاي آلوده شده توسط ميکرو ارگانيسم هاي خارجي را مي کشد.
زمانيکه لنفوسيتهاي B توسط لنفوسيتهاي T فعال مي شوند،(در اثر تقسيم لنفوسيت به پلاسما سل يا پلاسموسيت تبديل ميشوند)، پلاسموسيتها مقدار زيادي آنتي بادي(پادتن) ترشح مي کنند.
همه سلولهاي سفيد خون در مغز قرمز استخوان بوجود مي آيند.هرچند، اينها از سلولهاي بنيادي لنفي موجود در مغز قرمز استخوان بوجود مي آيند.
اين سلولهاي بنيادي در طحال،لوزه،آدنوئيد و گره هاي لنفي ،رشد پيدا ميکنند وبالغ مي شوند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پلاکتهاي خوني


پلاکتها سلول نيستند آنها تکه سلولهايي هستند که در انعفاد خون نقش دارند. تعداد پلاکتها در هر ليتر خون حدود 250،000 تا 400،000 مي باشد.
منعقد شدن خون يک پروسه پيچيده است که با واکنش هاي آبشاري شکل(منظور شکل فرآيند)که در شکل گيري لخته خون نقش دارند،درگير است.
پلاکت ها شامل ماده هاي شيميايي هستند که فاکتورهاي انعقاد ناميده مي شوند. اولين فاکتور انعقاد، توسط پروتئيني بنام پروترومبين آميخته مي شود اين واکنش پروترومبين را يه ترومبين تبديل مي کند. ترومبين متناوبا ،فيبرينوژن را به فيبرين تبديل مي کند.
فيبرين، پروتئين رشته مانندي هست که سلولهاي خوني را ،که در محل جراحت خارج مي شوند،به دام مي اندازد. زماني که توده خون سخت مي شود، باعث ترميم شدن بريدگي مي شود. اين مراحل براي قسمت هاي نسبتا کوچک بريده شده پوست به کار مي روند. موقعي که بريدگي بزرگ باشد يا سرخرگي قطع شده باشد، از دست دادن خون شديد مي شود که کاهش فشار خون، از شکل گيري وترميم بريدگي ممانعت مي کند.به علاوه ، در بيماري ارثي به نام هموفيليا يک يا چند فاکتور در پلاکت ها وجود ندارند. اين اختلال حتي در بريدگيهاي کوچک، باعث خونريزيهاي شديد، مي شود. پلاکت ها محدوده زندگي کوتاهي دارند،آنها براي پنج تا نه روز قبل از اين که تغيير مکان بدهند زنده مي مانند.
پلاکتها در مغز قرمز استخوان توليد مي شوند واز بقيه سلولهاي قرمز جدا شده هستند.

مرجع:
Kathleen Scogna; “Blood”, Encyclopedia of Nursing & Allied Health

[eMer@lD]

راهکار اصلی در تهیه خون مصنوعی ، اصطلاح هموگلوبین و استفاده از مواد شیمیایی پرفلوئورو است. بیشتر مراکز و صنایع در حال انجام پژوهش و توسعه کاربردهای هموگلوبین اصلاح شده به عنوان جانشین سلول قرمز خونی هستند.

img/daneshnameh_up/c/c3/088701.jpg

هموگلوبین اصلاح شده
مولکولهای هموگلوبین استخراج شده از سلولهای قرمز خونی از طریق ریز کپسول‌دار کردن یا شبکه سازی اصلاح می‌شوند. این اصطلاحات مولکول هموگلوبین را پایدار و همچنین سترون سازی محلول برای خارج کردن H.I.V (ویروس مولد ایدز) و دیگر میکروارگانیسمها میسر می‌شود. پیشرفت سریع به سمت استفاده بالینی هموگلوبین اصلاح شده است. شش شرکت آمریکای شمالی در این زمینه آزمایشهای بالینی روی انسانها انجام می‌دهند. بعضی از آنها تا تمام دوره بالینی پیشرفته‌اند.
هموگلوبین کپسول‌دار شده ، سلولهای قرمز مصنوعی خون
سلولهای قرمز مصنوعی خون در روی غشای خود ، بادکنهای گروه خونی ندارند و پیش از استفاده از آنها ، انجام آزمایش سازگاری متقاطع برای آنها لازم نیست. مولکولهای هموگلوبین در داخل سلولهای قرمز مصنوعی خون به صورت چهار پار باقی می‌مانند. تنها مشکل مهم دفع سریع این سلولهای مصنوعی از چرخه خون است.

تهیه سلولهای قرمز مصنوعی خون به روش «جرجیوچ» و «میلر» با غشای چربی کوچکتر از میکرون منجر به بهبود در زمان ماندن در چرخه خون شده است. جانشینی 90% از سلولهای قرمز خون در موشهای صحرایی با این سلولهای قرمز مصنوعی خون میسر شده است. حیوانات با این درصد از انتقال خون زنده می‌مانند.
هموگلوبین شبکه‌ای
این نوع هموگلوبین حاوی چند گروه آمینو است که اغلب روی سطح مولکول آن قرار دارند. استفاده از ماده دو عاملی (دی اسید) برای شبکه‌ای کردن هموگلوبین گزارش شده است. این روش ابتدا برای تشکیل غشای شبکه‌ای هموگلوبین برای سلولهای قرمز مصنوعی خون استفاده می شده است. اما ملاحظه شد که با کاهش اندازه سلولهای مصنوعی همه مولکولهای هموگلوبین شبکه‌ای به پلی هموگلوبین تبدیل می‌شوند. این واکنش به صورت معادله زیر نشان داده می‌شود:




هموگلوبین شبکه‌ای --------------------- هموگلوبین -------------------- دی اسید کلرید

هموگلوبین شبکه‌ای در حال حاضر در مرحله دوم آزمایشگاهی بالینی استفاده می‌شود. دیگر مواد شبکه ساز نیز ابداع شده است. بعضی از آنها بر مبنای دی آلدئیدهای دو عاملی هستند که از اکسایش ساختار حلقوی قندها یا نوکلئوتیدها بدست می‌آیند.
وضعیت کنونی و آینده ، پژوهش و توسعه
هموگلوبین شبکه‌ای شامل پلی هموگلوبین ، هموگلوبین شبکه‌ای درون مولکولی و هموگلوبین مزدوج ، احتمالا اولین هموگلوبین اصلاح شده برای مصارف رایج بالینی است. مشکلات اولیه به سمت بالقوه و اختلاف بین مطالعات ایمنی میدان و پاسخ انسان مربوط می‌شد. اکنون این مشکلات با بررسیهای گسترده روی هموگلوبین حل شده‌اند. علاوه بر این آزمون غربالگری دستگاهی برای پر کردن فاصله میان مطالعات ایمنی حیوان و پاسخ انسان انجام گرفته است. مسائل مربوط به سمیت امروزه حل شده‌اند. در آزمایشگاههای بالینی اکنون تاکید بر مطالعه اثر هموگلوبین اصلاح شده بر انسانهاست.

مطالعات حیوانی پیشتر ، این اثربخشی را نشان داده‌اند. با استفاده از نسل اول هموگلوبین اصلاح شده به عنوان خونهای مصنوعی که روی انسان آزمایش شده‌اند، تاکنون مطالعاتی در مورد پالایش بیشتر هموگلوبین شبکه‌ای آغاز شده است. یک نمونه از این مطالعات الحاق سوپرکسید دسمیوتازدکاتالاز در هموگلوبین شبکه‌ای برای جلوگیری از صدمات ناشی از رادیکالهای اکسیژن است. نسل دوم هموگلوبین اصلاح شده ، هموگلوبین ریز کپسول‌دار یا سلولهای قرمز مصنوعی خون است که به سلولهای قرمز خون شبیه ترند، زیرا در آنها هموگلوبین در معرض محیط خارجی نیست.
مواد شیمیایی پرفلوئورو
از میان مواد آلی سنتزی مواد سیلیکونی و فلوئوروکربنی به جهت توانایی حمل اکسیژن شناخته شده‌اند.بطوری که در دهه 1960 «کلارک» و «گولان» نشان دادند که موش غوطه‌ور در روغن سیلیکون اکسیژن‌دار یا فلوئوروکربن مایع قادر به تنفس است. همینطور نشان داده شده که سلولهای مصنوعی تشکیل شده از آمیزه لاستیک سیلیکون و ماده خونی تجزیه شده در حمل و آزاد سازی اکسیژن مؤثرند (توسط توماس چانگ). با وجود آن ، سلولهای مصنوعی ساخته شده از لاستیک سیلیکون کشسان جامد به قدر کافی در چرخه بقا ندارند. تزریق با فلوئوروکربن می‌تواند باعث ادامه فعالیت مغز موش صحرایی به مدت چندین ساعت پس از قطع تزریق شد.



در سال 1968 گیر ، مون روئه و تیلور نشان دادند که امولوسیون کاملا ریز و فلوئوروکربن می‌تواند بطور اساسی جانشین تمامی خون موش صحرایی شود و او را زنده نگه داشته و شفا دهد. این نمایش هیجان انگیز فورا به استفاده بالینی منجر نشد، زیرا F - تری بوتیل آمین موجود در آن زمان ، نیم عمری بیش از 800 روز داشت و بنابراین نمی‌توانستند آن را به شدت بالینی استفاده کنند. کار گسترده در این مورد ، بوسیله نایتو و یوکویاما ، انجام گرفته است که در سال 1976 منجر به ابداع «فلوئوسول 20 DA » مناسب برای آزمایش بالینی شد.
پرفلوئوروکربنها (فلوئوسل – با 20% DA )
این ماده مخلوطی W/V) %20) از هفت قسمت پرفلوئورودکالین و سه قسمت پرفلوئوروتری پروپیل آمین همراه با %2.7 پلورونیک F – 68 به عنوان امولسیون کننده و %0.4 فسفویپیدهای زرده تخم مرغ به منظور تشکیل غشای پوشاننده روی ذرات امولسیون است. بر خلاف فلوئوروکربن که نیم عمر آن بیش از 800 روز است، نیم عمر پرفلوئورودکالین 7.2 روز است.


این ماده اکسیژن کافی را تنها زمانی می‌تواند به بیمار برساند که بیمار ، اکسیژن 70 تا 90 درصد تنفس کند. CO2 نیز در فلوئوروکربن حل می‌شود و جهت دفع به ریه انتقال می‌یابد. در بعضی از بیماران تزریق یک میلی لیتر از مقدار مورد آزمایش فلوئوسول تولید قطره‌ای کوچک و گذرا در گویچه نوتروفیل و پلاکتها می کند. فلوئوسول DA را باید به حالت منجمد نگهداری کرد.

[eMer@lD]

خون چیست؟
جانشینهای خون(خون مصنوعی)





[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


پژوهشگران امیدوارند خون مصنوعی بسازند که بتواند مشکل حجم خون های اهداییِ رو به کاهش را در شرایط نیاز (هنگام تزریق خون در جراحیها وموقعیت های اورژانسی )، بهبود بخشد و آسان کند.


در حال حاضر؛ خونهای مصنوعی در دست توسعه هستند که از پرفلوئوروکربن ها یا هموگلوبین های اصلاح شده برای حمل اکسیژن به بافتها استفاده می شود.
پرفلوئوروکربن ها ، زنجیره های هیدروکربنی چرب و درازی هستند که شامل فلوئورین می باشند. فلوئورین توانایی دریافت اکسیژن از شش ها و آزاد کردن آن به داخل بافتها را دارد.
خون مصنوعی شامل مخلوطی از فلوئورو کربن ها ومحلول آب نمک می باشد و از موادفعالی استفاده می شود که سبب مخلوط شدن آب و روغن(چربی) می شوند. این محلول سپس به بیماران برای مصرف داده می شود.
در طول این مدت ؛ هنگامیکه خون مصنوعی، اکسیژن را به بافتها تحوبل می دهد، مولکولهای فلوئورو کربن ازطریق بازدم از بدن خارج می شوند.
محلول هموگلوبین شامل هموگلوبین هایی هست که، به منظور افزایش طول عمر در رگهای خونی و حتمی شدن توانایی حمل اکسیژن به مقدار کافی؛ ازگلبولهای قرمز جدا شده اند و به طور شیمیایی تغییر یافته اند.
این مواد(خون مصنوعی) ،به کاملی مواد موجود در خون نیستند چون آنها فقط توانایی حمل اکسیژن را دارند و نمی توانند دیگر عملکردهای مهم خون را انجام دهند یاجایگزین آنها شوند.
هرچند آنها در حذف خطر بیماریهای حاصل از انتقال در تزریق خون ارزشمند هستند، طوری که از نا همخوانی تصادفی گروه های خونی جلوگیری می کنند.
گروهای خونی ABO


یک جنبه قابل توجه گلبولهای قرمز، حمل پروتئین هایی در غشاء پلاسمایی است، که آنتی ژن نامیده می شوند.
این آنتی ژنها عهده دارِ نام گروهای خونی مختلف شناخته شده ی A,B,O,AB می باشند.(درواقع نوع گروه خونی با توجه به نوع آنتی ژن مشخص می شود).
شخصی باآنتی ژن A،گروه خونی Aوآنتی بادی Bدارد.
شخصی با آنتی ژن B،گروه خونی Bوآنتی بادی Aدارد.
شخصی با داشتن هر دوی آنها، گروه خونی ABدارد ودر مقابل ،آنتی بادی ندارد.
شخصی که هیج آنتی ژنی در غشای گلبولهای خونی اش نداشته باشد،گروه خونی Oدارد وآنتی بادی نسبت به هر دو آنتی ژن A وBرا دارد.
دانستن این ترکیبات هنگام انجام تزریق خون، ضروری هستند.برای مثال:
اگر فردی با گروه خونی A ، به فردی با گروه خونی B خون اهدا کند، آنتی بادی A موجود در فرد گیرنده، در مقابل آنتی ژن Aفرد اهدا کننده عکس العمل نشان می دهد. این واکنش ،واکنش هم چسبی نامیده می شود که باعث جمع شدن سلولهای خونی با همدیگر می شود.
این واکنش می تواند کشنده باشد! .تا قبل از اینکه گروههای خونی شناخته شوند، بیشتر مرگها به خاطر تزریقات خون و به علت ناسازگاری آنتی ژن ها و آنتی بادیها اتفاق می افتاد.
گروهای آنتی ژن HLA


غشای پلاسمایی گلبولهای سفید ،مانند گلبولهای قرمز دارای آنتی ژنهایی هستند.این آنتی ژنهای ظاهری،آنتی ژنهای وابسته به لیکوسیتهای انسانی ،نامیده می شوند.
آنتی ژنهای HLAمانند انواع گلبولهای قرمز، گروهای مختلف گلبولهای سفید را نمایان می کنند.
زمانی که یک فرد عضو پیوند زده شده ای رو از اهداکننده ای دریافت میکند، فرد اهداکننده و گیرنده برای اینکه عمل پیوند با موفقیت انجام شود، باید گروه آنتی ژن HLA یکسانی داشته باشند.
اگر این دو فرد گروه آنتی ژن HLAمتفاوت داشته باشند، بدن گیرنده، عضو را پس میزند. به عبارت دیگر سیستم ایمنی فرد گیرنده به خاطر سلولهای بیگانه عضو ،فعال میشود و شروع به انجام پاسخ ایمنی در مقابل آن عضو بیگانه می کند.


برگردان از: انجمن انگلیسی تبیان

[eMer@lD]

دانشمندان خون مصنوعي ساختند



جام جم آنلاين: متخصصين آمريکايي کمپاني Advanced Cell Technology گلبول هاي قرمز مصنوعي خون را ساختند. اين گلبول ها از سلول هاي بنيادي جنين انسان (embryonic stem cells) گرفته شده بودند.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




به نوشته ريانووستي، سازندگان خون مصنوعي اطمينان خاطر مي دهند که گلبول هاي قرمز مصنوعي مي‌توانند همانند سلول هاي خون اهدايي بطور موثر اکسيژن را به اعضاي بدن برسانند.

بدين ترتيب پزشکان مي‌توانند نگران کمبود خون اهدايي نباشند و از اين پس مي توان خون را به ميزان لازم توليد کرد.

البته فعلا دانشمندان نتوانسته اند گلبول هاي قرمز براي افراد داراي گروه هاي خوني منفي بسازند. پژوهش در اين زمينه ادامه خواهد يافت.

[eMer@lD]

استفاده از نسل جدید پلیمرها صورت گرفت


رونمایی از خون مصنوعی



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




جام جم آنلاین: خون مصنوعی از آن دسته مقوله‌های علمی و فناورانه است که به دلیل سر و کار داشتن مستقیم با حیات، طرفداران زیادی در جوامع علمی و پزشکی جهان دارد. نگاهی به طرح‌‌هایی که در این زمینه آغاز شده نشان می‌دهد برای پیش بردن چنین طرح‌هایی، محققان باید شجاعت علمی قابل توجهی داشته باشند.
نگاهی به گذشته علوم پزشکی نیز گویای آن است که تلاش برای تولید فرآورده پزشکی مشابه خون از نیم‌قرن پیش آغاز شده و همچنان نیز دنبال می‌شود؛ هر چند پیش از آن نیز ایده تولید خون مصنوعی یا موادی که بتواند عملکردی مشابه خون داشته باشد، ذهن بسیاری از دانشمندان را به خود مشغول کرده بود، اما مرزهای بسیار محدود دستاوردهای علمی و پزشکی در قرون گذشته موانع زیادی بر سر ایده‌هایی از این دست ایجاد می‌کرده است. اکنون شرایط متفاوت از گذشته شده است.
طی زمان، ایده‌های نوینی که با تولید خون مصنوعی مرتبط بودند، ارائه شده‌اند و اکنون یکی از مهم‌ترین دستاوردها در این زمینه رونمایی شده است: تولید سلول‌های قرمز خونی که بتوان از آنها برای انتقال داروها و حتی اکسیژن استفاده کرد.
از دهه ۵۰ میلادی، محققان در تلاش بوده‌اند موادی تولیدکننده که از جهات گوناگون قابلیت تقلید از سلول‌های خونی را داشته باشند. سلول‌های خونی در حقیقت صفحات قابل انعطافی به شمار می‌آیند که اکسیژن را در سراسر بدن حمل می‌کنند تا حیات ما ادامه داشته باشد. این ریز صفحات از کوچک‌ترین مویرگ‌ها گرفته تا رگ‌های بزرگ و حیاتی بدن در حال حرکت هستند و وظایف خود را انجام می‌دهند؛ اما مشخصه‌های فیزیک سلول‌های قرمز خونی از جمله شکل ۲ انحنایی آنها، انجام هرگونه تقلید و نسخه‌برداری برای تولید نمونه‌های مصنوعی را مشکل کرده و همین مسأله موجب شده دانشمندان نتوانند گام‌های قابل توجهی در راستای دستیابی به خون مصنوعی بردارند.
شاید بتوان نتایجی که درخصوص تحقیقات گروهی از متخصصان در زمینه انتقال دارو منتشر شده را به عنوان تحولی بزرگ در این بن‌بست چند دهه‌ای به شمار آورد.
اعضای این گروه راهی برای تولید ذرات تجزیه‌پذیر و زیست‌سازگار ارائه کرده‌اند که از نظر اندازه، شکل و انعطاف پذیری با سلول‌های خونی برابری می‌کنند. اعضای گروه اعتقاد دارند این سلول‌های مصنوعی را می‌توان با اهداف مختلفی به کار گرفت، به عنوان حامل‌هایی برای انتقال انرژی، فاکتورهای درمانی و حتی در تصویربرداری. خون مصنوعی هیجان‌انگیزترین دستاورد علوم نوین در روزهای پایانی سال ۲۰۰۹ است.
دانشگاه میشیگان تا پیش از این نیز تلاش‌های بسیاری در زمینه تولید خون مصنوعی انجام داده است، اما میان این طرح و طرح‌های قبلی تفاوت‌های زیادی دیده می‌شود.
در گذشته، پلیمرهای متنوعی در ابعاد گوناگون ارائه شده‌اند که صرفا توانایی انتقال داروها را در بدن دارند، اما نگاهی دقیق‌تر به آنها نشان می‌دهد ساختار تشکیل‌دهنده آنها نمایان‌کننده یک مجموعه ترکیبی است. اما نمایشی که ریز صفحات تازه تولید شده از خود نشان داده‌اند گویای طبیعت درونی آنهاست. این صفحات در بدن جابه جا می‌شوند و کارهای مختلفی انجام می‌دهند و از همه مهم‌تر این که زیست‌سازگار هستند.
تمرکز محققان دانشگاه میشیگان در تولید سلول‌های خونی مصنوعی کاملا با الهام گرفتن از فرآیندهای مشابهی است که در بدن و جریان خون دیده می‌شود.
آنها برای تولید سلول‌های خونی ترکیبی مورد نظر خود، کار را با ذرات کروی شکل ساخته شده از نوعی پلیمر شناخته شده موسوم به PLGA آغاز کردند. این ترکیب صرفا به دلیل ویژگی‌های چشمگیر خود در زمینه تجدیدپذیری و زیست سازگار بودن شهرت خاصی دارد. قرار دادن این گوی‌ها در مجاورت ماده الکلی مخصوص موجب تغییراتی در شکل ظاهری آنها و تبدیل شدنشان به ذراتی مشابه سلول‌های خونی می‌شود. این دقیقا همان سخت‌ترین مرحله‌ای است که دانشمندان علوم پزشکی از آن به عنوان مهم‌ترین مانع در راه دست یافتن به فناوری خون مصنوعی یاد می‌کنند.
خون مصنوعی از آن دسته مقوله‌های علمی و فناورانه است که به دلیل سر و کار داشتن مستقیم با حیات، طرفداران زیادی در جوامع علمی و پزشکی جهان دارد
ذراتی که با استفاده از پلیمر PLGA ساخته می‌شوند همچون قالبی عمل می‌کنند که دانشمندان با استفاده از آنها می‌توانند لایه‌های مختلف پروتئین را بتدریج در آن رسوب دهند. استفاده زنجیروار از این پروتئین‌ها موجب اتصال مطمئن آنها به پلیمر یاد شده می‌شود. نتیجه نهایی این فرآیند چیزی نیست جز پوسته نرم و قابل انعطاف پروتئینی هم‌اندازه و هم شکل با سلول‌های خونی. محققانی که این طرح را پیش برده‌اند مدعی هستند که می‌توانند از قابلیت‌های مختلف این گوی‌ها استفاده کنند. به عنوان مثال می‌توان آنها را با تلفیق کردن هموگلوبین، به گونه‌ای ساخت که قابلیت حمل اکسیژن را نیز داشته باشند.
پیشرفت این فناوری تاکنون کاملا رضایت‌بخش بوده است. آزمایش‌های اولیه نشان داده‌ این ذرات آنقدر انعطاف‌پذیر هستند که براحتی فشرده می‌شوند و در لوله‌هایی که شباهت زیادی به مویرگ‌ها دارند، حرکت می‌کنند.
از آن گذشته ثابت شده که می‌توان در مراحل مختلف و مورد نظر، داروهای مختلف را در آنها تلفیق کرد.
در این طرح، بهره‌گیری از دانش نانو کمک زیادی به دانشمندان کرده است. در بخشی از این فرآیند دانشمندان نانو ذرات اکسید آهن را در دل این سلول‌های مصنوعی جاسازی کرد و موفق شدند عوامل مورد نیاز برای انجام ام.آر.آی‌های بسیار دقیق را فراهم کنند. در اینجاست که می‌توان تصور حیرت‌انگیزی را در ذهن متصور شد. به این ترتیب که ذرات می‌توانند پس از قرار گرفتن در خون، جریان خون و هر آنچه را به آن مربوط می‌شود زیر نظر بگیرند.
علی خادم حسینی، محقق ایرانی و متخصص در زمینه مهندسی زیستی در کمیته مشترک دانشگاه هاروارد وMIT که چند ماه پیش در زمینه چشم بیونیکی در دنیا خبرساز شد می‌گوید: این دستاورد جدید در نوع خود بی‌نظیر است و تاکنون نمونه مشابه آن دیده نشده است. به عقیده وی، از آنجا که می‌توان با اعمال تغییرات جزیی در این ذرات، مواد مختلف را در خون جابه‌جا کرد، چنین فناوری در نوع خود هیجان‌‌برانگیز است.
یکی از نکات جالب توجه دیگر این فناوری نوین، عدم واکنش از سوی سیستم ایمنی بدن است. البته این ادعایی است که از سوی دانشمندان طرح مطرح شده و به عقیده آنها برای اطمینان خاطر حاصل کردن از آن باید آزمایش‌های زیادی روی نمونه‌های آزمایشگاهی انجام شود.
داستان هیجان‌انگیز تولید خون مصنوعی به لطف پیشرفت‌هایی از این دست وارد مراحل تازه و حساسی شده است و زمانی که دکتر میتراگوتی، محقق اصلی طرح اخیر می‌گوید حالا نوبت آزمایش آن روی نمونه‌های حیوانی است، بخوبی مشخص می‌شود که رویداد تازه‌ای در زمینه تولید خون مصنوعی در حال وقوع است. وی و دیگر دانشمندانی که در این طرح حضور داشته‌اند، تولید سلول‌های خونی را تنها یک آغاز امیدوارکننده عنوان می‌کنند.
آنها تولید ویروس و باکتری‌های مصنوعی را اهداف بعدی خود عنوان می‌کنند که برای هریک از آنها کاربردهای زیادی را در نظر گرفته‌اند. دستیابی به این چشم‌اندازها همان رویایی است که محققان زیادی در دهه‌های گذشته به دنبال آن بوده، اما محدودیت‌های فنی و تکنیکی مانع موفقیت‌شان شده است: تلفیق دنیای سنتزی و بیولوژیکی.