مرجع توضیح و بیان خواص گیاهان دارویی

[sina285]

نعنا

نعناع داراي هورمون مخصوصي است كه محرك دستگاه و غدد گوارشي است.

به گزارش سرويس «بهداشت و درمان» خبرگزاري دانشجويان ايران واحد علوم پزشكي تهران، يك فنجان دم كرده نعناع بعد از غذا هضم را آسان مي‌كند و اختلالات معده را بر طرف مي‌كند.

نعناع دوست كبد است و ترشي صفرا را رقيق مي‌كند و كلسترول خون را پايين مي‌آورد و به همين جهت پيري را به تأخير مي‌اندازد بدين منظور بهترست كه قبل از غذا صرف گردد.

نعناع به علت داشتن اسانس و عطر مخصوص ميكروب‌كش است و مخصوصا سرماخوردگي را درمان كرده و در بيماري‌هاي حصبه و كولي باسيلوز كه يك نوع بيماري روده است بسيار نافع بوده و به طور قطع از مرض جلوگيري مي‌كند.

نعناع معالج امراض پوستي مخصوصا اگزما و خارش‌هاي جلدي است. ضماد نعناع براي سوختگي و برطرف كردن سرخي و خارش پوست مفيد است.

[sina285]

ريحان

گياه ريحان به علت داشتن ويتامين‌هاي A و C آنتي اکسيدانت است و بدين دليل از آسيب سلولي پيشگيري

مي‌کند.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران، ريحان داراي خواص آرام بخش، مقوي قلب، ضد عفوني کننده دهان و دستگاه گوارش و شيرافزا است.

جوشانده غليظ ريحان و مزمزه و جويدن آن براي مبتلايان به آفت مفيد است. همچنين بوييدن آن و جويدن برگهاي تازه آن باعث تسکين درد مي‌شود.

شيره برگ‌هاي ريحان براي معالجه کليه حالات عصبي مخصوصاً زناني که به بيماري روحي، بي‌خوابي شديد، بيهوشي و خفقان قلب هستند به کار مي‌رود.

عصاره ريحان همراه با شير براي سرماخوردگي و ناراحتي‌هاي ريوي و سرفه مفيدست.

ريحان به علت داشتن سبزينه و چند نوع اسانس، بوي پياز و سير و دهان را از بين مي‌برد.

مطالعات انجام گرفته بر روي حيوانات نشان مي‌دهد که ريحان، سيستم ايمني بدن را با افزايش پادتن تا دو درصد بالا مي برد.

اين گياه خنک کننده است و جهت درمان درد رماتيسم و پوست هاي حساس به کار مي‌رود.

ريحان يکي ازشفابخش ترين گياهاني است که شامل ترکيبات ضد سرطاني است.

همچنين آب ريحان جهت مارگزيدگي، تقويت عمومي بدن، سرماخوردگي و مشکلات پوستي و گوش درد توصيه شده است .

[sina285]

سـيـر ( Garlic )



بوي مشمئز كننده سير كه براي برخي از افراد زننده است، از طريق تنفس و حتي پوست بدن فرد پس از مصرف آن قابل حس است. به رغم اين، كارشناسان گياهان دارويي در سرتاسر جهان اين گياه را به عنوان يكي از مهمترين داروهاي گياهي تلقي مي كنند. اين گياه در ميان بسياري از فرهنگها در طول هزاران سال هم مصرف غذايي و هم مصرف دارويي داشته است. كارگران ساختماني كه اهرام مصر را مي ساختند براي مراقبت از خود در قبال بيماريها مقدار معتنابهي سير مصرف مي كردند. گوركنان اوايل قرن نوزدهم در فرانسه دم كرده سير خرد شده را به صورت عرق مصرف مي كردند تا ابتلاي آنها به طاعون را كه جان بسياري از انسانها را در اروپا تلف كرد، پيشگيري كند. در طول جنگ جهاني اول و دوم به سربازان سير داده مي شد، تا از بيماري قانقاريا پيشگيري شود.

معرفي گياه

سير يك گياه بومي آسياي ميانه است و امروزه در تمامي نقاط جهان يافت ميشود و نوعي گياه بادوام است كه طول آن به دو پا يا كمي بيشتر مي رسد. مهمترين بخش اين گياه كه مصرف دارويي و طبي دارد، هسته مركب آن است. هر هسته سير از 4 تا 20 دانه تشكيل شده است و وزن هر دانه به حدود يك گرم مي رسد.

نحوه مصرف
انسانها در طول ساليان متمادي از سير براي درمان و پيشگيري از سخت شدن رگها (آرتريواسكلروز)، فشارخون بالا، سرماخوردگيها، سرفه، بونشيت و ناراحتيهاي مجاري معده اي- روده اي و درد ناشي از قاعدگي استفاده كرده اند. تحقيقات پزشكي نشان داده است كه سير مي تواند بسياري از انواع باكتريها، برخي از ويروسها، عفونتهاي قارچي و حتي انگلهاي روده اي را از بين ببرد. سير همچنين يك ماده ضد اكسيد است و مي تواند سيستم ايمني بدن شما را بالا ببرد. سير حتي در پيشگيري از سرطان مؤثر است. ليكن سير، از نظر خواص و اثرات مطلوب خود روي سيستم ايمني قلب و عروق شهرت دارد. اين گياه در درمان و پيشگيري از كلسترول بالا، تري گليسريد بالا، تصلب شرايين و عفونتهاي تنفسي نظير سرماخوردگي و سرفه نيز مؤثر است.
مي توانيد سير را به شكل زير براي پيشگيي از ناراحتيهاي قلب و عروق و سرماخوردگي معمولي مصرف كنيد. كپسولهاي سير: روزانه 1000 تا 3000 ميلي گرم (دوز مصرفي كمتر براي پيشگيري و دوز مصرفي بيشتر براي معالجه و درمان).
روغن: روزانه سه بار به مقدار 0/03 تا 0/12 ميلي ليتر.
نكات احتياطي
از مصرف زياده از حد سير بنا به احتمال بروز دردمعده اجتناب ورزيد، اگر بيشتر با سير تازه يا خشك سروكار داشته باشيد، ممكن است به سوختگي پوست يا تحريكات پوستي مبتلا گرديد. اگر مي دانيد خون شما به كندي انعقاد پيدا مي كند، از مصرف درماني زياد آن پرهيز كنيد. اين مسأله در صورتي كه درصدد انجام عمل جراحي هستيد اهميت بيشتري پيدا مي كند. مصرف زيادي سير احتمال خونريزي در طول يا پس از عمل جراحي را افزايش مي دهد. اگر باردار يا شيرده هستيد، قبل از مصرف زياد سير با پزشك خود مشورت كنيد. مصرف كم سير اشكالي ندارد اما ميزان مصرفي بالا مي تواند سبب تحريك رحم و حتي سقط جنين شود.
تداخل هاي احتمالي
اگر داروهاي ضد انعقاد نظير آسپيرين مصرف مي كنيد، از مصرف زياد سير اعم از تازه يا فرآوري شده تجاري آن اجتناب ورزيد


تركيبات گياه

عنصر و تركيب اصلي فعال در سير، عنصر «آلين» است. آلين عنصر شيميايي بي بو از تيرة اسيد آمينه "سيستين" است. وقتي كه هسته هاي سير كوبيده ميشود، آلين موجود در آن به تركيب و ماده ديگري به نام آليسين تبديل ميشود. آليسين ماده فعالي است كه به سير ويژگي داشتن بو و بسياري از خواص درماني آنرا مي بخشد.

سير تازه حاوي 0/25 تا 1/15 درصد آلين است. كل ميزان مواد داراي گوگرد سير پس از كوبيده شدن سير به 25 تا 35 درصد آن مي رسد. آليسين خواص آنتي بيوتيكي به سير مي بخشد. آليسين همچنين از تشكيل كلسترول بيشتر جلوگيري مي كند. "آجون" ماده فعال مهم ديگري در سير است كه سبب پيشگيري از سخت شدن رگها و سكته مغزي ميشود.

اشكال موجود

فرآورده هاي حاصله از سير از سير كامل تازه، دانه هاي تازه يا خشك شده يا از روغن سير تهيه ميشود. اما ميزان آليسين موجود در فرآورده هاي تجاري بسته به نحوة تهيه آن يا درصد عناصر فعال در هسته هاي سير تازه فرق
مي كند. تمامي انواع سير به ميزان يكسان، عناصر فعال ندارند. فرآورده هاي چندين ساله تهيه شده از سير از طريق تخمير اين ماده گياهي حاصل ميشود. اينگونه فرآورده ها عاري از بوي مشمئز كننده است، اما فوايد سلامتي و بهداشتي زيادي ندارد. عمل تخمير، اغلب عناصر فعال موجود در سير را غيرفعال مي سازد، در نتيجه اين نكته حائز اهميت است كه عنوان كليه فرآورده هاي حاصل از اين گياه را به دقت بخوانيد. توصيه ميشود كه فرآورده هاي استاندارد آن مورد استفاده قرار گيرد تا اطمينان حاصل گردد كه غلظت خاصي از آليسين و ساير مواد فعال مصرف مي شوند

[sina285]

بابونه آلمانی (German Chamomile )

مادر پيتر رابيت پس از بازگشت پيتر در يك روز پرمخاطره از باغ آقاي مك گرگور يك ليوان بابونه به ايشان داد تا ناراحتي معده وي را تسكين بخشد و او را بخواباند. ليكن مصرف دارويي و طبي بابونه قبل از داستان پيتر رابيت آغاز شده بود. مصريها، روميها و يونانيان باستان از گلهاي بابونه براي درمان آفتابزدگي، تب ها و قولنج استفاده مي كردند. آلمانيها براي توصيف بابونه از عبارتي به نام "alles zutraut" استفاده مي كنند كه مفهوم اين عبارت اين است: "بابونه هر دردي را درمان مي كند".

مصرف چاي يا عصاره مايع بابونه آلماني
مي تواند در تسكين دردهاي ناشي از گاز، سوزش سردل و زخم ها مفيد واقع شود. مصرف كرم يا پماد بابونه به عنوان داروي موضعي روي پوست مي تواند در كاهش علايمي نظير پسوريازيس، اگزما يا سوختگيهاي پرتو درماني سرطان مفيد واقع شود. پماد بابونه در ترميم زخمهايي كه بهبود آنها مستلزم مدت زمان طولاني است، مؤثر واقع ميشود. مي توانيد گلهاي بابونه خيس خورده يا تنتورهاي اين گياه (محلولهاي تهيه شده از گياه مزبور، الكل و آب) را در داخل وان حمام بريزيد و سپس در آن فرو رويد. اينكار به درمان يكسري از بيماريهاي پوست از جمله بواسير كمك مي كند. براي درمان سرماخوردگي بخور چاي بابونه را كه در داخل يك كتري ريخته يا چندين قطره از روغن بابونه را كه در آب جوش ريخته شده است، استنشاق كنيد. پس از سرد شدن چاي، مي توانيد از آن براي شستشوي دهان يا غرغره به منظور كاهش درد ناشي از بيماري لثه ها يا زخمهاي دهان استفاده كنيد.


معرفي گياه

گلهاي كوچك مرواريد گونه بابونه آلماني ميتواند معده،ريه ها و پوست تحريك شده را درمان كند. گلهاي اين گياه داراي طوقه هاي سفيدي است و به صورت چرخشي، قيفي شكل وبا مركز زردرنگ بزرگ ميشود. پهناي آنها كمتر از يك اينچ است و روي ساقه هاي بلند، و نازك سبز رنگ
مي رويند. گاهي اوقات بابونه وحشي نيز مي رويد كه ارتفاع آن از زمين چندان فاصله نمي گيرد و مي توان آن را در كنار مزارع و باغهاي گياهان دارويي مشاده كرد. ارتفاع اين گياه به سه پا مي رسد. بابونه شامل انواع بابونه اعم از بابونه آلماني يا بابونه رومي (انگليسي) است. .

تركيبات گياه

براي تهيه چاي بابونه گلهاي آنرا در داخل كيسه هاي چاي بسته بندي مي كنند، يا آنها را كوبيده و بخار مي دهند كه محتواي روغن آن كه آبي رنگ است به طور جداگانه قابل استخراج و بسته بندي باشد. روغن بابونه حاوي تركيباتي است كه از ورم اعضاي بدن جلوگيري مي كند و در كاهش روند رشد باكتريها، ويروسها و حتي قارچها مؤثر است.

اشكال موجود

بابونه آلماني به صورت سرگل خشك، چاي، عصاره مايع و پماد موضعي يافت ميشود.

نحوه مصرف

بابونه مصارف زيادي دارد. تحريك ناشي از سرماخوردگيها، زخمهاي ديرخوب شونده، دمل (آبسه ها)، ورم لثه هاپسوريازيس، اگزما، ناراحتيهاي كودكان مانند آبله مرغان، سوختگي در اثر كهنة بچه ها و قولنج در زمره دلايل متعارف مصرف چاي بابونه، شستشو با آن يا انواع تنتورهاي اين گياه محسوب ميشود.
بابونه معمولاً موقعي مورد مصرف قرار مي گيرد كه عارضه آشكار شده باشد. اگر براي درمان زخم، آفتابزدگي يا هر نوع موقعيت جدي از بابونه استفاده مي كنيد ولي علايم بيماري رفع نمي شود يا بدتر ميشود، در اسرع وقت با پزشك معالج خود مشورت كنيد.
براي درمان قولنج. زخم، درد معده، سوزش سردل و گاز از دو تا سه گرم اين گياه كه در آب داغ خيس خورده باشد، چاي تهيه كنيد و روزانه سه تا چهار بار بين غذا از آن ميل كنيد، يا اينكه 5 ميلي ليتر از تنتور 1:5 بابونه را روزانه سه بار مصرف كنيد.
براي غرغره كردن و شستشوي زخمهاي دهان يا بيماري لثه ها، از دو تا سه گرم اين گياه كه در آب داغ خيس خورده باشد، چاي تهيه كنيد سپس بگذاريد سرد شود و تا هر چند بار كه مي خواهيد از آن استفاده كنيد.
براي تسكين ريه ها به هنگام سرما يا درمان سرفه چندين قطره از روغن اصيل اين گياه را در داخل آب در حال تبخير بريزيد و سپس بخار مزبور را استنشاق كنيد يا چاي آنرا تهيه و بخار را استنشاق نماييد.
براي تسكين درد بواسير، بريدگيها، اگزما يا گزش حشرات 1/4 پوند از گلهاي خشك بابونه را در هر بار شستشو مصرف كنيد، يا از عصاره الكلي گلهاي بابونه در وان حمام استفاده كنيد.
براي استفاده از بابونه، به عنوان داروي شستشو از محلول 3 تا 10 درصد آن استفاده كنيد (گياه مزبور در آب جوشانيده باشد كه به اين حالت چاي بابونه نيز گفته ميشود).
براي درمان پسوريازيس، اگزما يا پوست خشك و فلسي، از كرم بابونه حاوي 3 تا 10 درصد محتواي داروي خالص بابونه استفاده كنيد.
نكات احتياطي
استفاده از بابونه عموماً بي خطر است. ليكن چاي غليظ اين گياه مي تواند سبب استفراغ گردد. اگر به "ابروسيا" حساسيت داريد بايد از مصرف بابونه بپرهيزيد چون اين دو از يك تيره گياهي هستند. از مصرف زياد آن در دوران بارداري يا شيردهي اجتناب ورزيد. اگر باردار هستيد موضوع مصرف آن را با پزشك معالج خود در ميان بگذاريد.
داخل هاي احتمالي
هيچگونه گزارشي مبني بر تأثير و تأثر دو جانبه بابونه با ساير داروها وجود ندارد. اما احتمالاً، بهتر است از مصرف بابوبه به هنگامي كه فرد تحت درمان با داروهاي ضد انعقاد است، پرهيز شود.

[sina285]

فـلـفـل ( Cayenne )


فلفل كه به فلفل قرمز نيز معروف است، براي اولين بار از سوي سرخپوستان "كاراييب" به خارج آمريكا معرف شد. از آن زمان به بعد شهرت اين گياه فراگير شده است، و به عنوان يك چاشني مهم به ويژه در طبخ "كاجون و كرول" و در كازينوهاي جنوب شرق آسيا، چين، جنوب ايتاليا و مكزيك محسوب ميشود. "كپساسين" ماده اي در فلفل است كه سبب گرم بودن اين گياه ميشود. هر چند كه فلف گياهي گرم است، اما كپساسين موجود در آن در واقع سبب كاهش درجه حرارت بدن ميشود كه يكي از دلايل اصلي تمايل مردم مناطق آب و هوايي گرم به مصرف زياد فلفل محسوب ميشود. اين ماده همچنين به بسياري از خواص درماني فلفل كمك مي كند تا سيستم قلبي - عروقي را تحريك، سيستم هاضمه را تقويت، درد موجود روي پوست يا مفاصل بيدن را تسكين بخشد، و به مثابه "داروي ضد احتقاق و ضد باكتري" عمل
مي كند. فلفل ميزان كلسترول خون را پايين
مي آورد. كه اين امر باعث پايين آمدن فشارخون ميشود. اين گياه همچنين از انعقاد خون در رگهاي خوني جلوگيري مي كند، اين خواص فلفل به پيشگيري از بيماريهاي قلبي نظير آرترواسكلروز 0سخت شدن رگها) كمك مي كند. هر چند فلفل سبب سوزش زبان ميشود، اما اين گياه واقعاً مسكني قوي است. اين گياه ابتدا سبب تحريك درد ميشود، اما سپس شدت علايم درد را در بدن كاهش مي دهد. اين حالت، آنرا براي افرادي كه از درد مزمن رنج مي برند به طرز خاصي مؤثر كرده است چون چندين روز طول مي كشد كه نتايج قابل توجه آن معلوم گردد. آنهايي كه از زونا، درد ناشي از ديابت، درد پس از برداشتن پستان (ماستكتومي) و ساير دردهاي پس از عمل جراحي رنج مي برند، مي توانند به ويژه از چندين نوع فلفل يا انواع "كرمهاي كپساسين" كه قابل دسترسي است، بهره ببرند. كپساسين موجود درفلفل نه تنها درد آرتروز و آرتريت روماتيسمي را تسكين مي دهد، بلكه بكاهش ميزان ورم ناشي از اين حالات وقتي كه به عنوان پماد موضعي مورد استفاده قرار گيرد، كمك مي كند.

فلفل با تحريك توليد مايعات هاضمه در معده و نابودي باكتريهايي كه مي توانند عامل عفونت باشند، قدرت هضم را تقويت مي كند. خاصيت ضد باكتري فلفل همچنين از اسهال ناشي از عفونت جلوگيري مي كند. اين گياه به عنوان داروي ضد احتقان، سبب رقيق و نازك شدن خلط و خارج شدن آن از ريه ها ميشود. از آنجا كه اين گياه بافت ريه را تقويت مي كند، در نتيجه براي آنهايي كه مبتلا به آمفيزم هستند نيز مفيد است.

معرفي گياه

فلفل گياهي است كه در آب و هواي نيمه گرمسيري و گرمسيري مي رويد. ميوه آن در پوششهاي غلافي بلند كه به موازات رسيدن رنگ قرمز، نارنجي يا زرد به خود مي گيرد، مي رويد. ميوه اين گياه به صورت خام، پخته شده، خشك يا در قالب چاشني پودري در صنايع غذايي و دارويي، مصرف ميشود.

تركيبات گياه

تحقيقات نشان داده است كه اسيد بيرنگ كپساسين به عنوان فعالترين عنصر موجود در فلفل، سبب كاهش ميزان كلسترول خون و كاهش شدت سيگنالهاي درد در بدن ميشود. اين ماده همچنين خاصيت ضد اكسيدي (كه سلولهاي شما ار از آسيب ديدن محافظت مي كند) و ضد باكتري دارد.

اشكال موجود

فلفل را مي توان با خوردن فلفل قرمز خام يا پخته شده مصرف كرد. پودر فلفل قرمز خشك نيز موجود است كه مي توان آنرا به غذا اضافه كرد، در مايعات، چاي يا شير مخلوط كرد يا كپسول آنرا مصرف كرد. شكل كرم آن نيز براي استعمال موضعي موجود است (بايد حاوي حداقل 0/025 درصد كپساسين باشد

نحوه مصرف
چون فلفل براي قلب خيلي مفيد است، اضافه كردن مرتب ان به غذا يا مصرف كپسول آن مي تواند از بيماري قلبي پيشگيري كند. هر چند فلفل يك چاشني محسوب مي شود، اما اين ماده واقعاً به هضم بدن كمك مي كند و براي اغلب زخم ها تحريك آور نيست. اين ماده حتي در ميزان مصرف پايين نيز قوي است، لذا بهتر است كه بيشتر از مقداري با غذا ميل مي كنيد از اين ماده استفاده نكنيد.
كرم يا پودر فلفل به عنوان نوعي مسكن مي تواند در تسكين درد دندان، زونا، آرتريت، پسوريازيس و ساير انواع دردهاي مزمن مفيد باشد، هر چند ممكن است مصرف اين ماده سبب سوزش يا خارش نسبي گردد، اما اين عارضه به زودي از بين مي رود. چون فلفل ابتدا با تحريك و سپس كاهش شدت سيگنالهاي درد در بدن مؤثر واقع ميشود، لذا ممكن است درد كمي شدت پيدا كند، سپس بايد ظرف چند روز اول مصرف، اين اثر تا حد زيادي از بين برود.
كرم كپساسين به عنوان يك مسكن موضعي (وقتي كه روي پوست مصرف ميشود)، (حاوي 0/075 - 0/025 درصد كپساسين) را مستقيماً مي توان روي نقطه آسيب ديده روزي چهار بار ماليد (عناوين تجاري اينماده عبارت است از Axsain, Zostrix و Capzasin-P). به منظور بهبود هضم و پيشگيري از بيماري قلبي، مي توان كپسولهاي كپساسين (30 تا 120 ميلي گرم روزي سه بار) را مصفر كرد. مي توانيد با اضافه كردن 1/4 تا 1/2 قاشق چايخوري پودر كپساسين به يك ليوان آب جوش (دم كرده) اين ماده را نيز تهيه و سپس ميل كنيد.
نكات احتياطي
فلفل را دور از چشم خود نگه داريد. و دستهاي خود را پس از مصرف آن كاملاً بشوييد. از آنجا كه اين ماده به آساني در آب حل نمي شود، براي اينكار از سركه استفاده كنيد. كرم كپساسين مي تواند سبب تحريك پوستي در برخي از افراد گردد. قبل از مصرف گسترده آن، مقداري از اين ماده را روي قسمتي از پوست خود تست كنيد. اگر منجر به خارش شد، مصرف آنرا قطع كنيد. اين ماده ممكن است سبب تحريك معده گردد، اما اولسرهاي دوازدهه را بدتر نمي كند. از دادن آن به كودكان زير دو سال خودداري كنيد. مصرف آن در دوران بارداري بي خطر است اما معلوم نيست كه تركيبات چاشني اين ماده در اثر شيردهي منتقل مي شود يا نه.
تداخل هاي احتمالي
اگر فشارخون بالا داريد يا اينكه تحت درمان فشار خون بالا هستيد. از مصرف فلفل اجتناب

[sina285]

بابونه رومی
Roman Chamomile
به احتمال زياد بابونه رومي، كه به بابونه انگليسي نيز معروف است، پيتر رابيت را به بستر خواب فرستاد تا همانطور كه در داستان "بيتريكس پاتر" يعني داستان "پيتر رابيت" آورده شده است، آرام و تسكين يابد. اين داستان در ابتداي قرن بيستم به رشتة تحرير درآمد، اما امروزه بابونه هنوز هم در اروپا به عنوان يك داروي آرامبخش مورد استفاده قرار مي گيرد. اين گياه همچنين براي درمان سوزش سردل و گاز اضافي كه مي تواند ناشي از حالت عصبيت باشد، بكار مي رود. بابونه را در كرمهاي صورت، نويدنيها، انواع رنگ مو، انواع شامپو و عطر نيز مي توان يافت.
بابونه رومي مي تواند ميزان تهوع، استفراغ و تشكيل گاز در روده ها را كاهش دهد. اين گياه همچنين در ايجاد آرامش، كاهش ورم ناشي از بريدگيها يا بواسير مفيد واقع ميشود، و شرايطي نظير اگزما، التهاب لثه ها (ژنژيويت) را درمان مي كند. مصرف آن عملاً شباهت به مصرف بابونة آلماني دارد، و بنا به دلايل مستند اين دو گياه حاوي تركيبات و عناصر فعال مشابهي هستند. بابونه رومي به اندازه بابونه آلماني مورد تحقيق و بررسي نبوده است، لذا ادعا در خصوص فايده و اثر آن و در پاره اي موقعيتهاي بهداشتي خاص بايد با تحقيقات مضاعف تأييد گردد.
متأسفانه، اين بدان معناست كه بسياري از مردم تصور مي كنند مصرف بابونه رومي فايده اي ندارد. در حالي كه بابونه رومي از مدتها قبل به بسياري از چايها، پمادها و ساير انواع اقلام و تركيبات دارويي اضافه ميشود.
معرفي گياه
بابونه رومي، بومي شمال غرب اروپا و شمال ايرلند است. در اين مناطق به حالت خزيده و چسبيده به زمين مي رويد و ارتفاع آن نيز به يك پا مي رسد. برگهاي سبز خاكستري اين گياه از ساقه هاي آن ريشه مي گيرند و گلهاي آن مراكز زرد رنگي دارند كه گلبرگهاي سفيد آنها را در بر گرفته و مينياتور مرواريد گونه اي را ايجاد كرده است. گلهاي اين گياه بوي سيب مي دهند.
تركيبات گياه
تهيه چاي، پمادها، و عصاره هاي حاصل از بابونه موقعي صورت مي گيرد كه گلهاي اين گياه غنچه سفيد و زرد به خود گرفته باشند. اگز اين شوفه ها چاي درست نكنند، آنها را براي توليد روغن آبي رنگ كه فوايد درماني دارد، مي كوبند و مي جوشانند. تركيبات موجود در روغن اين گياه از پيشرفت ورم جلوگيري مي كند و رشد باكتري ها، ويروسها و قارچها را كه مي توانند عامل درد باشند، كند مي سازد.
اشكال موجود
بابونه رومي به شكل گلهاي خشك در قالب فله، چاي، تنتور و همچنين در كرمها و پمادها يافت ميشود
نحوه مصرف
بابونه رومي را به چند طريق مي توان مصرف كرد. يكي از اين حالات نوشيدن يك ليوان داغ چاي بابونه در صورت درد معده يا اختلال خواب است. در كل، ميزان ها مصرف بابونه كه در پايين آورده ميشود احتمالاً به تسكين انواع دردهاي معده كمك و اشتهاي شما را بيشتر مي كند.
بابونه در كاهش درد دورة قاعدگي و تورم لثه ها، در صورتي كه مبتلا به ژنژويت (التهاب لثه ها) باشيد، مفيد است.
* چاي گلهاي خشك اين گياه سه بار در روز به مقدار يك تا چهار گرم، يا عصاره با محتواي 70 درصد الكل به ميزان 1 تا 4 ميلي ليتر، روزي سه بار.
* براي معالجه بواسير يا مشكلات پوستي دو چاي كيسه اي بابونه را به يك لگن آب اضافه كنيد يا چندين قطره تنتور بابونه رومي مصرف كنيد. اگر پماد بابونه را مصرف مي كنيد، فرآورده هايي را برگزينيد كه حاوي 3 تا 10 درصد سرهاي گل بابونه خشك شده باشد.
نكات احتياطي
مصرف بابونه رومي بي خطر است ليكن نبايد در دوران بارداري يا شيردهي مصرف شود. هر چند اما مصرف چاي آن اشكال ندارد.
بابونه رومي حاوي تركيبي به نام "اسيد آنتميك" است كه مي تواند در صورت مصرف زياد سبب استفراغ شود. گزارش شده است كه فردي پس از خوردن چاي بابونه رومي با واكنش آلرژيك شديدي روبرو گشت. وي به "ابروسيا" آلرژي داشت كه در تيره بابونه رومي قرار دارد. اگر شما هم به ابروسيا آلرژي داشتن خود به ابروسيا اطلاعي نداريد، از پزشك خود در خصوص خطر مواجه شدن با اين آلرژي سؤال كنيد. به احتمال زياد مي توانيد هر شكلي از بابونه را براحتي مصرف كنيد.
تداخل هاي احتمالي
تعامل و تداخل اين گياه با ساير داروها و گياهان دارويي هنوز گزارش نشده است، اما در صورتي كه از رقيق كننده هاي خوني استفاده مي كنيد، از مصرف بابونه بهتر است پرهيز كنيد

[sina285]

بادام

بادام شیرین

ادام برای تقویت حافظه و قوه باصره نافع است. بادام ملین بوده و برای سینه مفید است. بادام برای سرفه خشک و مثانه سودمند بوده و برای درمان زخم روده مورد استفاده قرار می گیرد و دارای مواد ازته، چرب، مواد هیدرودوکربن و املاح معدنی است. بادام گرم و تر بوده و مصلح آن شکر است.
برای بیماران مبتلا به بیماری قند، از آرد بادام نان درست می کنند. بادام دارای ویتامین آ و ب و قند و سقز و چربی و روغن مایع و مواد سفیده ای و آهک و فسفر می باشد. نظر به اینکه بادام به مقدار زیاد مواد سفیده ای دارد نباید در خوردن آن افراط کرد.
از بادام شیرین ، شیره بادام تهیه می کنند که برای سرفه تجویز می شود. در کتاب « سبزیها و میوه های شفا بخش» لئونس کارلیه ذکر شده است که از بادام شیرین شربتی تهیه می کنند که در مورد التهاب و تورم اعضاء تناسلی و ادرار مفید است. شربت مذبور را به طریق ذیل بدست می آورند:
« یک کیلو گرم بادام را باید پوست کند و آن را در هاونی که کمی آب دارد کوبید تا خمیری بدست آید و آن خمیر را در یک لیتر آب و پانصد گرم شکر حل کرد. بعد آن را در صافی با فشار صاف کرده و هفتصد گرم قند و دویست و پنجاه گرم عرق بهار نارنج را به آن اضافه کرد.»
بادام تلخ
بادام تلخ دارای سم مهلکی است بنام اسید پروسیک که در طب برای درمان بعضی بیماریها مورد استفاده قرار می گیرد. بادام تلخ ورم را فرو می نشاند، نزله و سرفه خشک و یرقان را دفع می کند و سنگ مثانه و کلیه را می شکند ولی نباید بیش از سه دانه آن را خورد زیرا بادام تلخ همانطور که گفتیم سم است و مصرف زیاد آن سرگیجه می آورد و تشنج ایجاد می کند.

[sina285]

(هويج)
ـ هويج فصل مشخصي ندارد و هميشه و در هر موقع سال، مي توان آن را تهيه كرد.
ـ با آن كه ميوه اي شيرين است؛ اما فاسد نمي شود.
ـ در تقويت قوه بينايي نقش مهمي دارد.
ـ مي تواند به تصفيه خون كمك كند و علاوه بر اين در خون سازي بدن نيز مفيد است.
ـ از خوراكي هاي مفيد براي مبتلايان به چربي خون بالا به شمار مي آيد.
ـ قند موجود در هويج، نه تنها ضرري براي بيماران ديابتي ندارد؛ بلكه انسولين گياهي موجود در آن براي اين دسته از بيماران مناسب نيز هست.
ـ به افزايش شير مادر كمك مي كند.
ـ بيماران كليوي مي توانند از هويج به عنوان يك داروي مؤثر، تغذيه كنند.
ـ آرامبخش دردهاي معده و روده به شمار مي آيد.
ـ به آن دسته از افرادي كه از اختلالات ريوي رنج برده يا به تنگي نفس دچار هستند، توصيه مي شود.
ـ در هويج در حدود 87 درصد آب وجود دارد، كه اين آب به آساني جذب سلول هاي بدن مي شود.
ـ هويج سرشار از ويتامين A است و علاوه بر نقش چشمگير آن در تقويت بينايي، در نشاط و شادابي پوست نيز مفيد است.
ـ به افرادي كه دچار اختلالات كبد هستند توصيه مي شود كه كمتر از هويج استفاده كنند.
ـ ويتامين D نيز به وفور در هويج يافت مي شود.
ـ جويدن هويج توسط كودكاني كه در حال دندان درآوردن هستند، علاوه بر آن كه به از بين بردن خارش لثه هاي آنها كمك مي كند، مي تواند در درآوردن دندان اين كودكان مؤثر نيز باشد.
ـ هويج سرشار از آهن است. همچنين مقاديري سديم، پتاسيم و كلسيم نيز در آن يافت مي شود.
ـ در طب قديم از هويج براي درمان بسياري از بيماري ها استفاده مي شد و ازمهمترين موارد استفاده آن ، درمان سينه درد و سرفه بود.

[sina285]

پسته

گرم و خشک است و برای افراد گرم مزاج مضر می باشد. مصلح آن سکنجبین است. پسته بسیار مقوی است و چون خون را زیاد می کند برای اشخاص ضعیف البنیه نافع است.
پسته مقوی و نیرو زا و دارای ویتامین ب می باشد.
پسته برای سرفه مزمن نیز مفید است و دماغ و قوه حافظه را تقویت می کند. پسته تن را فربه می سازد و مجاری تنفس را باز می کند و برای کلیه نافع است.
در کتاب « اعجاز خوراکیها » تألیف آقای دکتر جزایری چنین نوشته شده است:« پسته کال درمان اسهال است و ضد عفونی کننده می باشد. رسیده آن بسیار مقوی و داروی کم خونی است و درمان ضعف مفرط می باشد ولی زیاد خوردن آن یبوست می آورد و تولید نفخ می کند.»

[sina285]

چاي
گياهي هميشه سبز و بومي هندوستان و سيلان ميباشد. در سال 1207 بوسيله كاشف السلطنه به ايران آورده شده است. درختچه چاي با بگهاي سبز و معطر و گلهاي سفيد نسبتا درشت و خوشبو ديده ميشود.
محل رويش: لاهيجان
قسمتهاي مورد استفاده: برگ
نام علمي: Camelia Sinensis
خواص: چاي در درمان سوء هاضمه و اسهال موثر است. دم كرده چاي محلول خوبي براي شستشوي چشم ميباشد.
به دليل كاهش جذب آهن در بچه ها ممكنست منجر به كم خوني شود. در اختلالات رواني بدليل داشتن كافئين افسردگي را بدتر كرده هيجان عصبي را تحريك ميكند.

[sina285]

گياه گل گاو زبان
اين گياه در حال حاضر هم به صورت صنعتي كشت مي شود و هم به صورت خودرو در طبيعت وجود دارد و يكي از گياهان مفيد و مؤثر براي بعضي از بيماريهاست.

مصارف دارويي اين گياه بصورت محلي بدين صورت است كه گلهاي آبي اين گياه را خشك كرده و دم كرده ي آن را مورد استفاده قرار مي دهند. در سرماخوردگي به عنوان معرق و افزايش دهنده فشار خون مورد استفاده قرار مي گيرد. همچنين اين گياه خاصيت آرام بخشي نيز دارد.

اين گياه اگر با دو گياه ديگر مثل سنبله تيو و ليمو اماني دم کرده و خورده شود، براي خانمهاي حامله بسيار مفيد و تقويت كننده است.

اين گياه در مورد بيماريهاي دستگاه تنفسي و حتي در رابطه با برونشيت، سرفه، زكام و آبريزش بيني مي تواند داروي مؤثري باشد.

اين گياه همچنين ادرارآور و معرق است لذا براي كليه، مثانه و بطور كلي براي مجاري ادراري داروي مفيدي است.

اين گياه باعث كاهش تب مي شود و در تمام موارد تب مثل سرخك، مخملك، آبله، كهير و تبهاي ديگر مي تواند مفيد باشد.

اين گياه در تمام مناطق رويش دارد و داراي چندين گونه است و فصل گل دهي اين گياه از اواسط ارديبهشت ماه تا پايان خرداد ماه است.

[sina285]

گياه گل نسترن
اين گياه به خاطر ظرافت و عطرش به صورت اهلي در خانه ها پرورش پيدا مي كند.
گل نسترن از دسته گلهايي است كه موارد درماني متعددي دارد. خود گل نسترن در عوارض پوستي مورد استفاده قرار مي گيرد. از روغن دانه اين گياه به عنوان شاداب كننده پوست و تقويت كننده پياز مو استفاده مي شود. هم گل اين گياه و هم دانه آن منبع ويتامين C است.

ثمر اين گل بعد از ريختنش به صورت گرد و قرمز رنگ پيدا مي شود كه اصولاً كاربرد دارويي دارد و بيشتر به صورت دم كرده از آن استفاده مي شود. همچنين باعث تقويت سيستم دفاعي بدن مي شود.

گل دهي اين گياه از اواسط ارديبهشت شروع مي شود و تا آخر پائيز ادامه دارد. نحوه استفاده صحيح از آن بدين گونه است كه بعد از چيدن، گلها بايد در جاي مناسبي خشك شوند تا بو، عطر و خاصيت دارويي آن از بين نرود و اگر قرار است كه بعد از ريختن گلبرگها از دانه اين گياه استفاده شود بايد ناخالصي هاي آن را از بين برد و بصورت خالص مورد استفاده

[sina285]

گياه چاي كوهي
اين گياه در مناطق مختلف ايران، داراي اسامي مختلفي است. اين گياه خواص متعددي دارد. بسيار خوش عطر و بو و لذيذ است و مي تواند جايگزين خوبي براي چاي عصرانه يا ظهر باشد.

از خواص دارويي اين گياه، مدرد بودن آن است و همين خاصيت براي شستشوي مجراي ادراري (كليه و مثانه) می باشد.

اين گياه براي سيستم دستگاه عصبي خاصيت آرام بخش دارد.

اين گياه در ارتفاعات كم و متوسط رويش دارد و در بيشتر مناطق ايران ديده مي شود و فصل رويش آن اواسط ارديبهشت تا اواخر خرداد است.

همچنين اين گياه از داروهايي است كه باعث سقط جنين در زنان باردار مي شود.

[sina285]

گياه ثعلب
گياهي با گلهاي آبي واژگون است. از پيازاين گياه بعد از خشك و پودر كردن براي بستني سازي استفاده مي شود زيرا اين گياه داراي مواد نشاسته اي مي باشد.

اين گياه در موارد ناراحتيهاي تنفسي مثل سرفه هاي شديد و حتي در موارد سياه سرفه و آسم و تنگي نفس مورد استفاده قرار مي گيرد.

گلهاي اين گياه نوش خوبي براي زنبور عسل است و با له كردن و خورد كردن گل آن، ماسك خوبي براي صورت تهيه مي شود.

معمولاً محل رويش اين گياه داخل باغها و بيشه هاست و زمان گل دهي آن از اواخر فروردين تا اواخر خرداد است.
اين گياه پيازي دارد كه پياز آن مورد استفاده است.

[sina285]

گياه آويشن كوهي
آويشن كوهي يكي از گياهان زيبا و معطر است كه در اكثر مناطق معتدله رويش دارد. نمونه اهلي اين گياه آويشن شيرازي است كه بصورت كشت داده شده مورد بهره برداري قرار مي گيرد و در شيراز كشت مي شود.

از نظر شكل ظاهري و طعم اين دو نوع آويشن با هم فرق دارند. البته خواص درماني آويشن كوهي بسيار بيشتر از آويشن شيرازي است.

اين گياه بوي بسيار مطبوع و مزه تندي دارد و به خاطر خاصيتش در شدت دادن به جريان خون، به هر عضوي كه ماليده شود خون به آن طرف سرازير مي شود. براي ريزش مو، جوشانده اين گياه استفاده مي شود تا جريان خون را در آن قسمت بيشتر كرده و پياز مو تغذيه شود.

اين گياه داروي بسيار خوبي براي دستگاه تنفسي و بيماريهايي از قبيل زكام، برونشيت، آسم، گريپ و .... است. همچنين اين گياه داروي خوبي براي معده مي باشد و ناراحتيهاي معده را از نظر هضم، نفخ به طور كلي برطرف مي كند.

اين گياه از جمله گياهان نيروزا است و همچنين ضد ترشح و ضد عفونت نيز مي باشد.
براي مصرف اين گياه تقريباً ۱٠ گرم آن را با يك ليتر آب مخلوط مي كنند و به صورت جوشانده مورد استفاده قرار مي گيرد كه مصرف خوراكي دارد.

جوشانده ٥٠ گرم از اين گياه به علاوه يك ليتر آب به صورت غليظ براي مصرف موضعي مورد استفاده قرار مي گيرد.

[sina285]

گياه گشنيز كوهي
اين گياه هم به صورت اهلي كشت مي شود و هم در كوه مي رويد ولي گياهي كه در كوه مي رويد داراي خواص بيشتري است. برگ و ميوه اين گياه مورد توجه مي باشد كه منبع ويتامينهاي C و B و A است. موارد استفاده اين گياه براي ناراحتيهاي قلبي، نيرو دهنده مغز و برطرف كننده هيستري و غش، اشتها آور، ضد جوش و آفت دهان، ضد عفوني كننده مجاري تنفسي در زمان سرماخوردگي و زكام و حساسيت ناشي از آبريزش بيني مي باشد.

اين گياه با تمام خواصي كه دارد مصرف زياد آن ممکن است مضر باشد. از جمله ضررهاي مصرف زياد اين گياه عبارتند از: خوابهاي پريشان و آشفته، بي خوابي، نسيان و فراموشي و لكنت زبان.

مقدار مصرف اين گياه بايد توسط پزشك تعيين شود كه بايد ۲٥ گرم در يك ليتر آب بصورت جوشانده و۲ تا ٤ گرم از پودر دانه اش مورد استفاده قرار گيرد.

مناطق رويش اين گياه در ارتفاعات است و فصل گل دهي گياه از اواسط ارديبهشت تا اواخر تيرماه مي باشد.

[sina285]

گياه بادام وحشي
اين گياه داراي انواع گوناگون مي باشد. اهميت بوته هاي اين گياه بيشتر در محافظت از خاك مي باشد و در مناطقي كه حاصلخيز نيست و امكان فرسايش خاك بيشتر است اين گونه ها مي توانند به راحتي به عنوان گونه هاي پيشآهنگ مستقر شوند.

دانه ها و ميوه هاي اين گياه مصرف خوراكي دارد. نوع ديگر استفاده از اين گياه استفاده از روغن آن است كه به عنوان مُليّن و شستشو دهنده دستگاه گوارش مصرف دارد. همچنين ماليدن آن به محل درد به صورت موضعي استفاده دارد.

[sina285]

گياه اورس
محل رويش اين گياه در ارتفاعات بيش از ۲٥٠٠ متر و كوهستانهاي صعب العبور مي باشد و بيشتر در جنگلهاي غرب كشور وجود دارد. درختي بسيار مقاوم و سازگار با هر نوع آب و هوايي است و داراي برگهاي سوزني شكل مي باشد و بسيار بوی زننده اي دارد.

مصرف دارويي آن به صورت محلي، استفاده از صمغ اين گياه براي ناراحتيهاي پوستي و تنظيم عادات ماهانه است. اين گياه تنها گونه اي است كه با شرايط سخت قادر به ادامه حيات است و حافظ خاك نقاط مرتفع است.

[sina285]

گياه ماشك گل خوشه اي
اين گياه با توجه به داشتن ساقه كلفت و آبدار بسيار مورد توجه است. همچنين ساقه اين گياه بسيار شيرين و مقوي است. در ارتفاعات رويش دارد و رشد يكساله دارد كه از اواسط فروردين شروع مي شود.

[sina285]

گياه زنبق وحشي

اين گياه علاوه بر گونه وحشي اش كه در كوهستانها مي رويد بصورت پرورشي در خانه ها و گلخانه ها نيز پرورش مي يابد.

موارد استفاده اين گياه بدين صورت است كه پياز گياه را از خاك خارج كرده و مي كوبند و درون پارچه اي قرار مي دهند و بر روي مفاصلي كه رمكاتيسم دارند مي بندند.

مناطق رويش اين گياه در ارتفاعات ۱٥٠٠ متر مي باشد. از آنجائيكه پياز اين گياه دائمي است، فصل رويش آن از اواخر فروردين ماه تا اواخر ارديبهشت ماه مي باشد.

[sina285]

گياه مريم گلي
گياه مريم گلي گياهي با قدمت بسيار طولاني است و در حدود ۱٠٠٠ سال پيش به وجود اين گياه پي برده و از آن استفاده مي كرده اند از جمله ابوعلي سينا در كتابهاي خود به اين گياه اشاره كرده و خواص آن را برشمرده و تأكيد بر مصرف آن كرده است.

اين گياه ضد درد، آرامش بخش و براي كاهش قند خون استفاده مي شود. اين گياه در تمام مناطق معتدله رويش دارد. گلهاي سفيد زيبايي مي دهد، بصورت خوشه اي است و جزء گياهان معطر و خوشبو است كه طعم بسيار تلخي دارد.

اين گياه آرام بخش و مقوي اعصاب است. همچنين يك داروي ضد عفوني كننده بسيار قوي است. اگر از جوشانده اين گياه بصورت قرقره استفاده شود، جوشهاي داخل دهان و بعضاً آفت دهان را درمان مي كند.

همچنين براي زخمهايي كه بر اثر واريس به وجود مي آيد بسيار مؤثر است.
در آنژيم و انواع گلو درد نيز از اين گياه استفاده مي شود. از جوشانده اين گياه براي ضماد و جوشهاي بدن استفاده مي شود. جوشانده غليظ اين گياه اگر با آب مخلوط شود براي دردهاي مفصلي، رماتيسم و حتي راشيتيسم كودكان بسيار مفيد و مؤثر است.

[sina285]

گياه خاكشير
اين گياه استفاده دارويي و غذايي دارد از جمله رفع كننده گرمازدگي و ضد اسهال است.

اين گياه اوايل بهار رشد مي كند و اواسط ارديبهشت ماه به گل مي نشيند و تا اواخر خرداد ماه دانه اين گياه كه موارد استفاده زيادي دارد، قابل بهره برداري است.

خاكشير از زمانهاي گذشته كاربرد داشته است و بهترين كاربرد آن به خاطر خاصيت ضد عفوني كننده اش مي باشد و براي ناراحتيهاي روده مثل اسهال و يا حتي يبوست مفيد است.

اين گياه را بصورت خيس كرده استفاده مي كنند و در موارد جراحات و تبهاي زياد بسيار مؤثر است و همچنين بو داده ي آن اسهال هاي سخت را درمان مي كند.

[sina285]

گياه سريش
مورد استفاده اين گياه بيشتر بدليل چسبنده بودنش است. البته اين گياه علاوه بر اين، كاربرد درماني هم دارد. از دانه هاي اين گياه، روغني گرفته مي شود كه در بعضي از تصلبهاي شرياني مورد استفاده قرار مي گيرد. از برگهاي اين گياه به عنوان سبزي خوردني و از ريشه هاي اين گياه كه به صورت غدد پنجه اي است به عنوان چسب استفاده مي شود.

ريشه اين گياه گرم و خشك است و براي يرقان، ناراحتيهاي كبدي، خشونت حلق و ناراحتيهاي معده از آن استفاده مي كنند. ريشه اين گياه را مي سوزانند و از سوخته آن در جهت واله آور استفاده مي كنند.

از ريشه اين گياه جوشانده غليظي درست مي كنند كه براي درمان جوشها بسيار مفيد مي باشد زيرا خاصيت ضدعفوني كننده دارد.

اين گياه در نواحي كوهستاني و مرتفع مي رويد و فصل گل دهي آن از اواسط ارديبهشت ماه تا اواسط خرداد است.

[sina285]

گياه ترشك
اين گياه در مناطق معتدل كشور ما رويش دارد و از قديم الايام به عنوان يك سبزي مفيد و مؤثر از آن استفاده مي شده است. گرچه در رابطه با مسائل غذايي از آن استفاده هاي فراواني مي شده ؛ ولي اكنون اين استفاده كاهش يافته است و در عوض موارد درماني اين گياه افزايش پيدا كرده و در همه زمينه ها از آن استفاده مي شود و هيچگونه عارضه اي ندارد.

در ميان عشاير مرسوم است كه از دانه هاي اين گياه استفاده مي كنند. طريقه استفاده ي آن هم به اين ترتيب است كه دانه هاي اين گياه را مي كوبند و بعد از مرطوب كردن در محل درد و مفاصل مي گذارند و به عنوان مُسَكن از آن استفاده مي كنند.

گياه ترشك منبع ويتامين C است. بنابراين كساني كه كمبود ويتامين C دارند اين گياه مي تواند براي آنها منبع ويتامين C باشد. علاوه بر آن، اين گياه داراي آهن و فسفر كافي نيز مي باشد.
همچنين اين گياه داروي اشتها آور و تصفيه كننده و هضم كننده بسيار خوبي مي باشد و به خاطر خاصيت تصفيه كنندگي اش براي كساني كه داراي جوشهاي موضعي و پوستي هستند بسيار مفيد خواهد بود.

اين دارو به خاطر داشتن اسيد اكسوليد نبايد زياد و بطور مداوم مورد مصرف قرار گيرد، زيرا براي مثانه و كليه مي تواند مضر باشد. براي استفاده موضعي از اين دارو اگر برگ يا دانه ي له شده، پخته شده يا جوشانده آن روي دملها گذاشته شود به راحتي درمان مي گردد.

[sina285]

سنبل الطيب

سنبل الطيب گياهي است علفي و چن ساله كه ساقه آن بطور عمودي تا ارتفاع دو متر بالا مي رود . اين گياه بصورت وحشي در جنگل هاي كم درخت ، در حاشيه جويبارها و گودال ها در بيشتر مناطق آسيا و ايران مي رويد .
سنبل اطيب داراي بويي مطبوع است و گربه بوي اين گياه را از فاصل دور تشخيص داده بطرف آن يم رود و در اطراف آن به جست و خيز مي پدرازد و از بوي آن مست مي شود.
گلهاي سنبل الطيب برنگ سفيد يا صورتي و بصورت خوشه اي مي باشد .
قسمت مورد استفاده اين گياه ريشه آن است و معمولا از ريشه گياهي كه بيش از سه سال عمر ددر استفاده مي شود .
سنبل الطيب پس از خشك شدن برنگ قهوه اي در مي آيد . طعم آن تلخ ولي خوشبو و معطر است . عطر آن پس از خشك شدن بيشتر مي شود .

خواص داروئي:
ريشه سنبل الطيب از نظرطب قديم ايران گرم و خشك است خواص مهم آن به شرح زير مي باشد
1)اثر ضد تشنج ددر
2)در رفع ناراحتي هاي عصبي و هيستري مفيد است
3)ضد اسپاسم و آرام بخش است
4)تب بر است
5)در معالجه صرع اثر مفيد ددر
6)بيخوابي را درمان مي كند
7)ضد كرم معده و روده است
8)گاز معده را از بين مي برد
9)ضد هيجان است
10)ميگرن را برطرف مي كند
11)سرددرهاي ناشي از سيگار كشيدن و مصرف الكل را رفع مي كند
12)براي برطرف كردن دلهره ف تشويش و نگراني مفيد است
13)در درمان بيماري ماليخوليا اثر مفيد ددر
14)در برطرف كردن ددر سياتيك موثر است
15)ددر معده را برطرف مي كند
16) سكسكه مداوم را از بين مي برد
17)تقويت كننده ينروي جنسي است
18)ترشح ادرار را زياد مي كند
19)ددر سينه را برطرف مي كند
20)استفراغ را برطرف مي كند
21)دهان را خوشبو مي كند
22)در معالجه مرض قند موثر است
23)گرد سنبل الطيب را روي زخم ها بپاشيد ا التيام يابند .
طرز استفاده:
1)گرد سنبل الطيب : ريشه سنبل الطيب را خرد كرده و در حرارت 40 درجه خشك كنيد . سپس آنرا آسياب كنيد و از الك ريز در كنيد . يان گرد بعنوان ضد تشنج بكار مي رود . مقدار مصرف آن 5-10 گرم در ورز است .
2) مخلوط سنبل الطيب : 4 گرم گرد ريشه سنبل الطيب را با 4 گرم رازيانه و 4 گرم قند سائيده و مخلوط كنيد اين مخلوط را چهار قسمت كرده و در طول روز بفواصل مساوي بخوريد .
3)تنطور والريان : 100 گرم ريشه سنبل الطيب را خرد كرده و در نيم ليتر الكل طبي 60 درجه بريزيد و بگذاريد بماند . هر ورز چند بار انرا بهم بزنيد و پس زا 15 روز آنرا صاف كرده و در شيشه دربست نگهداري كنيد .مقدار مصرف آن 10-30 قطره مي باشد.
مضرات :
چون سنبل الطيب براي كليه مضر است بايد آنرا با كتيرا خورد .

[sina285]

هل

هل گياهي است كه در مناطق حاره و گرم مي رويد . وطن آن هندوستان مي باشد و حدود 80% مصرف هل دنيا از هندوستان صدر مي شود
اين گياه پايا و علفي است كه ريزوم آن ساقه هاي هوائي مانند برگ بهم پيچيده گاهي تا ارتفاع 4 متر خارج مي شود
يك يا دو ساقه گل دهنده از قاعده ساقه هاي هوائي خارج مي شود كه داراي گل هاي كوچك برنگ سفيد يا سبز روشن مي باشد
ميوه هل بيضي شكل ، مانند قلب و برنگ زرد يا سبز روشن بطول 1-2 سانتيمتر است . دانه هاي معطر و مطبوعي برنگ قهو هاي ماي به قرمز در آن وجود دارد كه به مصرف اد.يه و خوشبو كردن مشروبات و غذاها يم رسد
تركيبات شيميايي:
هل داراي اسانس فرار و معطري در حدود 4% مي باشد ضمنا اين گياه داراي مواد رزيني و چربي نيز است .
خواص داروئي:
هل از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است
1)چون هل بشكل قلب مي باشد بنابراين تقويت كنده قلب است
2)بادشكن بوده و گاز معده و روده را خارج مي سازد
3)تقويت كننده بدن است
4)ادرار آرو است
5)قاعده آور است
6)مقوي سيستم هضم است
7)باعث هضم غذا مي شود
8)زخم هاي دهان را برطرف مي كند بدين منظور دم كرده هل را در دهان مضمضه كنيد .
9)خوشبو كننده دهان است
10)براي تسكين گوش درد ، گرد هل را در گوش بريزيد
11)براي برطرف كردن دل بهم خوردگي و تهوع ،‌از دم كرده هل استفاده كنيد
12)اشتها آور است
13)تب را پائين مي آورد
14)معالج سرمخوردگي است
15)براي تسكين درد رماتيسم مفيد است
16)ترشي معده را برطرف مي كند
17)ضد مسموميت است
18)براي رفع بيماريهاي چشم مفيد است
طرز استفاده:
دم كرده : مقدر 30 گرم هل كوبيده را در يك ليتر آب جوش ريخته و بگذاريد بمدت 10 دقيقه دم بكشد سپس صاف كرده و بنوشيد . هل را همچنين مي توان به چايي يا ديگر مشروبات الكلي اضافه كرد .
مضرات :
مقدر مصرف زياد هل براي روده ها مضر است . براي رفع اين اشكال آنرا بايد با كتيرا خورد .

[sina285]

بابونه

بابونه از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است و از تقويت كننده هاي تلخ بحساب مي آيد .
جالينوس حكيم آنرا براي درمان تب و لرزهاي نوبه اي بكار مي برد .
1) يكي از مهمترين خواص بابونه درمان زخم معده و ورم معده است و اين گياه بآساني اين مرض را درمان مي كند و آنهائيكه سالهاست با اين مرض دست بگريبان هستند و از قرص هاي مختلف گران قيمت نظير Lozac و Zantac و غيره استفاده مي كنند مي توانند با استفاده از بابونه خرج داروي خود را پس انداز كنند و همچنين سلامتي خود را بازيابند .
براي درمان زخم معده يك ليوان چاي غليظ بابونه درست كنيد (4 قاشق چايخوري بابونه در يك ليوان آبجوش و يا چهار تا چاي كيسه اي بابونه در يك قاشق ليوان آب جوش ) و صبح ناشتا هستيد اين ليوان چاي را بنوشيد و سپس در رختخواب به پشت دراز بكشيد و بعد از چهار دقيقه بخوابيد و البته بعد از يكربع ساعت مي توانيد صبحانه خود را ميل كنيد . اين عمل را بمدت دو هفته ادامه دهيد تا زخم و ورم معده بكلي شفا يابد.
2) بابونه اعصاب و قواي جنسي را تقويت ميكند .
3) بابونه مقوي مغز است .
4)بابونه ادرار آور و قاعده آور است .
5)اين گياه ترشح شير را در مادران شير ده افزايش مي دهد .
6)درمان كننده سردرد و ميگرن است .
7)استفاده از بابونه سنگ مثانه را خرد و دفع مي كند .
8)اگر كسي قطره قطره ادرار مي كند به او چاي بابونه دهيد تا درمان شود .
9)بابونه درمان كننده كمي ترشحات عادت ماهيانه است .
10)براي درمان چشم درد ، بابونه را در سركه ريخته و بخور دهيد .
11)براي تسكين دردهاي عضلاني چاي بابونه بنوشيد .
12)جويدن بابونه براي التيام زخم هاي درمان مفيد است .
13)خوردن 5 گرم ريشه بابونه با سركه رقيق محرك نيروي جنسي است ( ريشه بابونه گرم تر و خشك تر از گل بابونه است )
14)بابونه تب بر و تسكين دهنده درد است .
15)بابونه تقويت كننده معده است .
16)براي تسكين درد در هنگام دندان درآوردن بچه ها ، بآنها چاي بابونه بدهيد .
17)براي رفع گوش درد و سنگيني گوش ، يك قطره روغن بابونه را در گوش بچكانيد .
18)اسانس بابونه چون اثر قي آور درد در مورد مسموميت هاي غذايي مصرف مي شود .
19)روغن بابونه را براي از بين بردن كمردرد ، درد مفاصل و نقرس روي محل درد بماليد .
20)با چاي بابونه اگر موهاي بلوند را بشوئيد آنها را روشن تر و شفاف تر مي كند .
21)آنهائيكه يائسه شده اند بهتر است همه روزه چاي بابونه بنوشند زيرا اختلالات يائسگي را برطرف مي كند .
22)بابونه ضد آلرژي است .

[sina285]

دارچین

دارچين رمز جواني است و مصرف روزانه آن انسان را سلامت جوان نگه مي درد .
دارچين براي زياد شدن و بازيافتن نيروي جنسي نيز بكار مي رود كليه را گرم مي كند و ضعف كمر و پاها راازبين مي برد و كم خوني را درمان مي كند .
دارچين بهترين دارو براي دردهاي عضلاني است و جديدا در آمريكاي شمالي و كانادا كرم هايي ببازار آمده كه داراي دارچين است و براي رفع درد بكار مي رود .
حتما تا بحال متوجه شده ايد كه بعد زا خوردن يك دونات دارچين در همه چيز را زيبا مي بينيد و چقدر آرام هستيد . اين خاصيت دارچين است زيرا دارچين اثر آرام كنده وشاد كننده درد و از بسياري از داروهاي آرام بخش بهتر است . و در حقيقت مي توان گفت دارچين واليوم گياهي است زيرا در دارچين ماده اي است بنام Cinnamodehyde كه روي حيوانات و انسان اثر آرام بخش درد .
اثر مهم ديگر دارچين پائين آوردن تب مي باشد و حتي امروزه دارچين را بصورت قرص و كپسول درآورده اندكه بعنوان تب بر بكار مي رود . شما مي توانيد بآساني با نشويدن يك فنجان چاي دارچين تب را بسرعت پائين بياوريد . دارچين رگها را باز مي كند و اثر خوبي در گردش خون درد .
دارچين خاصيت عجيب ديگري درد و آن قوي كردن مصونيت بدن در مقابل امراض است و حتي مي توان گفت كه اثر پني سيلين و آنتي بيوتيك را به مقدر زيادي درا است . اگر حس كرديد كه ضعيف شده ايد و ممكن است مريض شويد چاي درجين را فراموش نكنيد و حتي اگر سرما خورده ايد يا ضعف شديد دريد چاي دارچين بهترين دارو است .
يكي از دانشمندان انگليسي در كتابي كه قرن نهم تاليف نمود ادعا كرد كه دارچين معده را تميز و آرام و قوي مي كند . بنابراين اگر ناراحتي معده دريد حتما از دارچين استفاده كنيد دارچين با اين همه خواص طعم بسيار خوبي درد . حتي اگر چاي معمولي مي نوشيد آنرابا يك قطعه پوست دارچين بهم بزنيد كه طعم آنرا بهتر كند
بي دليل نيست كه در گذشته سلماني ها كه در حقيقت دكترهاي طب قديم بودند به مشتريهاي خود چاي دارچين مي دادند .

[sina285]

قهوه

قهوه از نظرطب قديم ايران سرد و خشك است و چون جزء دسته آلكالوئيدها مي باشد بنابراين بايد در مصرف آن احتياط كرده و فقط آنرا بعنوان دارو مصرف كدن كسانيكه به آن معتاد هستند بايد سعي در ترك آن داشته باشند .
1)قهوه محرك است و هضم را آسان مي كند
2)تب بر است مخصوصا تب هاي نوبه اي را برطرف مي كند
3)به بدن نيروي كاذب مي دهد
4)سردرد را برطرف مي كند
5)مسموميت هاي نشاي از مصرف الكل زياد را درمان مي كند
6)براي برطرف كردن يرقان مفيد است
7)ادرار آور است
8)در درمان سرفه اي كه با بلغم همراه باشد موثر است
9)دردهاي عصبي را درمان مي كند
10)در درمان سياه سرفه مفيد است
11)ضد عفوني كننده است
12)گرد قهوه براي سوختگي ها مفيد است
13)قهوه ضد افسردگي است
14)مقاومت ورزشكاران رازياد مي كند
15)برونشها را باز مي كند براي مبتلايان به بيماري آسم مفيد است
16)براي برطرف كردن تب يونجه مفيد است
17)از كرم خوردگي دندان جلوگيري مي كند

[sina285]

خواص طبي زرشك
زرشك از نظر طب قديم ايران سرد و خشك است ميوه زرشك خواص زير را درد:
1)قابض است
2)تقويت كننده قلب و كبد است
3)بواسير خوني را درمان مي كند
4)خونريزي را برطرف مي كند
5)براي برطرف كردن بيماريهاي كبدي مفيد است
6)صفرا بر است
7)دم كرده زرشك را براي برطرف كردن ناراحتي هاي دهان غرغره كنيد .
خواص ريشه و پوست ساقه
1)صفرا بر و مسهل است
2)كبد را پاك و تقويت مي كند
3)اعمال دستگاه گوارش را منظم مي كند
4)وء هاضمه را از بين مي برد
5)بي اشتهايي را برطرف مي كند
6)براي رفع يبوست مفيد است
7)در درمان يرقان و زردي موثر است
8)نقرس و رماتيسم را برطرف مي كند
9)خانم هائيكه بين دو عادت ماهيانه خونريزي دارند بايد براي برطرف كردن آن از ريشه و ساقه زرشك استفاده كنند .
10)آنهائيكه مبتلا به ورم طحال هستند مي توانند براي معالجه از اين گياه كمك بگيرند .
11)واريس را درمان مي كند .
12)براي معالجه بواسير نافع است .
13)براي برطرف كردن سوزش ادرار مفيد است .
14)فشار خون را پائين مي آورد
15)براي شست وش وي چشم مي توانيد از جوشانده ريشه و ساقه و زرشك استفاده كنيد .
5-درموقع آنژين و گلو درد ، دم كرده برگ زرشك را غرغره كنيد .

مضرات :
مصرف مقدر زياد زرشك و يا ساقه و برگ آن براي زنان حامله مناسب نيست زيرا رحم را تحريك مي كند و ممكن است باعث سقط جنين شود.

[sina285]

ريحان
چون ريحان بسيار معطر است بنبراين براي معطر ساختن غذاها از آن استفاده مي شود ريحان از لحاظ قديم ايران كمي گرم و خشك است .
)1دم كرده برگ ريحان اثر ضد تشنج درد مقوي و مدر است .
2)دم كرده برگ ريحان معالج سردردهاي ميگرن و عصبي است .
3)خوردن ريحان دستگاه هاضمه راتقويت مي كند .
4)نوشيدن يك فنجان دم كرده ريحان نفخ و گاز معده را از بين ميبرد .
5)برگ ريحان درمان كننده ناراحتي هاي حاصل از نيش حشرات است كافي است كه محل گزش حشرات را با برگ ريحان ماساژ دهيد خارش و درد را برطرف مي كند.
6)جويدن برگ ريحان براي زخم هاي دهان مفيد است .
7)جوشانده ريحان تب بر است .
8)دم كرده تخم ريحان مسكن است .
9)اگر تخم ريحان را بكوبيد و با صمغ عربي مخلوط كنيد داروي خوبي براي درمان اسهال است .
10)تخم ريحان براي رفع دل درد مفيد است .
11)برگ ريحان اثر زيا كننده شير دردو مادران شير ده حتما بايد از اين گياه استفاده كنند .
12)دم كرده دانه ريحان براي درمان ورم كليه و ترشحات زنانه بكار مي رود .
13)دم كرده برگ ريحان درمان كننده سرگيجه است .
14)برگ ريحان را همراه غذا بخوريد در هضم غذا موثر است .
15)اگر گلدان ريحان را جلوي پنجره بگذاريد حشرات و مگس را فراري مي دهد و آنها ودر خانه نخواهند شد .
طرز استفاده:
اسانس ريحان را مي توانيد از فروشگاههاي گياهان دارويي و يا Helath Food خريدري كنيد اين اسانس بنام Essential Oil Basil معروف است لطفا دقت كنيد كه اين اسانس بسيار قوي است و نبايد بيش از 2 تا 3 قطره آنرا مصرف كنيد و هميشه هم بايد آنرا با آب رقيق كنيد .

[sina285]

جو

خواص داروئي:
جو معمولا به سه صورت در بازار عرضه مي شود
1) جو پوست نكنده كه هنوز سبوس آن جدا نشده
2)جو پوست كنده كه پوست آن گرفته شده است
)3جو سفيد كه پوست وس بوس آن رگفته شده است و بنام جو مرواريدي معروف است .
جو از نظر طب قديم ايران سرد و خشك است
مواد مقوي آن كمتر از گندم بوده ولي قابض و شخك كننده است .
1)غذايي بسيار مقوي براي افراد ضعيف است .
2)خاصيت نرم كننده درد .
3)در قديم از جو براي سقط جنين استفاده مي كردند .
4)براي نقرس مفيد است .
5)جوشانده جو داروي خوبي براي مبتلايان به تب و كم خوني و سوء هاضمه است .
6)ماء الشعير براي درمان سل ،‌زخم هاي ريوي و سردرد گرم مفيد است .
7)ماء الشعير خون ساز است و زود هضم مي شود.
8)ماء الشعير را با خشخاش كوبيده براي سردرد مفيد است .
9)براي درمان نقرس پماد در جو را با آب بر روي قسمت هاي دردناك بگذاريد .
10)در جو را با شكر مخلوط كرده غذاي خوبي براي اطفال است .
11)بيسكوبيت جو بهترين دارو براي درمان يبوست است و حتي نفخ و شكم درد را از بين مي برد.
12)سرد مزاجان بايد جو را با شكر بخورند.
13)كشك الشعير براي مزاج هاي گرم و اسهال هاي صفراوي مفيد است .
14)براي برطرف كردن گلو درد و ورم گلو كشك الشعير را قرقره كنيد .
15)براي پائين آرودن كلسترول از جو استفاده كنيد .
16)جو چون داراي پروتئاز مي باشد بنابراين از سرطان جلوگيري مي كند .
طرز استفاده:
سمنو يا مالت جو : جو را مي توان مانند ديگر غلات خيس كرده و در حرارات معتدل نگاهدري كنيد تا جوانه بزند و هنگاميكه جوانه به حد معيني رسيد از آن مالت نگهدري كنيد . مالت جو داراي ويتامين هاي Cاست .
ماء الشعير : جو پوست كنده و جو پوست نكنده را خوب مي شويند سپس آن را در آب جوش ريخته و چند دقيقه مي جوشانند و آنقدر آنرا مي پزند تا دانه هاي جو كاملا باز شود و بعد آنرا با پارچه بدون اينكه له شود صاف مي كنند و مي گذارند تا سرد شود و از آن استفاده مي كنند .
كشك الشعير : جو پوست كنده را با آب مخلوط كرده و آنرا آنقدر مي جوشانند تا كاملا باز شود سپس آنرا له مي كنند و صاف مي كنند كه خود جو نيز داخل آب شود كشك الشعير شبيه آَش جو مي باشد .
عصاره مالت جو : از جوشاندن مالت جو در آب و غليظ كردن مايع حاصل در خلاء عصاره مالت جو بدست مي آيد كه داراي مقدر 60 درصد مالتوز ، 10 درصد ساكاروز ، 20 درصد دكسترين و مقدري مواد معدني و ويتامين هاي B1 و B2 است

[sina285]

فلفل

فلفل يك گياه علفي يكساله تا دو ساله است كه از خرداد تا شهريور گل مي دهد. انواعي كه داراي ميوه كوچكي هستند بنظر مي رسد اجداد فلفل قرمز امروزي باشند كه در مناطق نيمه حاره و حاره اي جنوب ايالات متحده تا بخش هاي شمالي آمريكاي جنوبي رشد مي كند. Capsicum در مناطق گرم دنيا كشت مي شود. اولين فلفل ها بوسيله كريستف كلمب به اسپانيا وارد شد. كشت و كار فلفل در اروپاي مركزي و از كشورهاي مديترانه اي تا شبه جزيره بالكان صورت مي گيرد.بخشي از گياه كه براي استخراج تركيبات موثره استفاده مي شود ميوه آن است و حاوي مقدار زيادي كاپسايسين مي باشد. ميوه هاي رسيده در سايه خشك مي شوند. دارو طعم ادويه دارد و باعث سوزش زبان مي شود. حاوي حدود ۲ درصد كاپسايسين است كه اغلب محققين بعنوان آلكالوئيد آن را طبقه بندي مي كنند, گليكوزيدهاي فلاونوئيد و حدود ۲/۰ درصد ويتامين دارد. C مقداري از اسانس فرار كاپسايسين پوست را مي سوزاند و قرمز مي كند. به مقادير كم ترشح شيره معده را تحريك مي كند. Capsicum بندرت بعنوان يك دارو استفاده مي شود و فقط بصورت پودر شده يا تنتور براي تحريك هضم معده مورد استفاده قرار مي گيرد. اغلب بصورت خارجي به شكل پماد, مرهم و گچ براي درمان روماتيسم و ورم مفاصل استفاده مي شود. البته بصورت سبزي هم بمصرف مي رسد. البته در اين حالت كاپسايسين كمي دارد ولي ميزان ويتامين آن بالا مي باشد

[sina285]

گشنيز

گشنيز يك گياه علفي يكساله است كه در خرداد و تير گل مي دهد و احتمالا بومي كشورهاي شرق درياي مديترانه مي باشد و در حال حاضر يك علف هرز مزارع اين مناطق است. گشنيز عملاَ بصورت گسترده اي كشت مي شود و اغلب در مزارع, تاكستانها, نزديك ايستگاه راه آهن و در زمينهاي باير مناطق پست و نسبتاَ مرتفع مناطق گرم يعني مديترانه اي, اروپاي مركزي, شرق آسيا و مناطقي از آمريكاي شمالي و جنوبي يافت مي شود.ميوه ها از گياهان زراعي كه جنبه دارويي دارند جمع آوري ميشوند. ميوه ها را با كوبيدن همانند ميوه هاي انيسون, رازيانه و كراويه جدا مي كنند. وقتي ميوه ها له شوند بوي تندي از آنها خارج مي شود. حاوي ۴/۰ تا ۱ درصد اسانس فرار است. ترشح شيره معده را تحريك مي كند, بادشكن است و در درمان اختلالات روده كوچك كاربرد دارد و ضد تشنج و خاصيت خلط آور ( اكسپكتورانت ) دارد. دم كرده آن عمدتا براي نفخ و درد معده و تحريك اشتها مصرف مي شود. بصورت خارجي بعنوان پماد براي درمان روماتيسم و ورم مفاصل كاربرد دارد. البته گشنيز در غذاها و بعنوان چاشني درغذاهاي گوشتي, سس و كنسروماهي كاربرد دارد. روغن استخراج شده از بذر علاوه بر اينكه درصنايع غذايي, دارويي وعطر سازي كاربرد دارد بعنوان يك ماده خام براي توليد تركيبات معطر مانند لينالول, سيترال و آيونون نيز مصرف مي شود. اسانسهاي فرار استخراج شده از بخش هاي هوايي بوي تقريبا نامطبوعي همانند كل گياه دارد. گشنيز در بسياري از كشورهاي اروپا و آسيا كشت

مي شود ولي عمدتا در شوروي سابق مي باشد

[sina285]

مرزه

گياه چند ساله اي است كه گل آوري آن از تير تا شهريور مي باشد. مرزه گياه بومي مديترانه شرقي و جنوب غربي آسيا است. رشد آن در مناطق شيبدار سنگلاخي, مزارع و كناره بزرگراه ها و راه آهن مي باشد. هم بصورت وحشي و هم كشت شده در نواحي مديترانه, اروپاي مركزي, هند, آفريقاي جنوبي و آمريكاي شمالي يافت مي شود. احتمالا براي اولين بار در ايتاليا كشت شده و بدين علت است كه در قرن نوزدهم نيز در اروپاي مركزي عمدتادر باغات صومعه ها كاشته مي شد. قسمت هاي هوايي بانضمام برگ ها و در بعضي مواقع فقط قسمت هاي فوقاني گل دار جمع آوري مي گردد. بصورت خوشه اي دسته شده و يا بر روي قابهاي چوبي پهن كردن و در سايه و با حرارت مصنوعي كمتر از ۴۰ درجه سانتي گراد خشك مي شوند. اين دارو داراي عطر و بوي تند و زننده اي با مزه اي كه طعم فلفل را به ياد مي آورد و بعد درون ظروف حلبي نگهداري مي شوند. اين گياه داراي ۸/۰ تا ۵/۱ درصد اسانس بهمراه تانن, رزين و موسيلاژ مي باشد. داراي خاصيت بادشكن, كمك به هضم و داراي خاصيت ادرار آوري ملايم و همچنين دافع كرم مي باشد. بصورت دم كردني در گرفتگي معده وروده و همچنين بسيار موثر در دفع كرم مي باشد. برگهاي خام آن عمدتا بهمراه لوبيا و سالاد فصل, خيار, ماهي, گوشت, كالباس و سوسيس مصرف مي شود. اسانس اين دارو درصنايع غذايي كاربرد دارد. دارو بصورت وحشي جمع آوري مي شود. منبع اصلي تهيه آن نواحي مديترانه مي باشد. همچنين به ميزان محدود در اروپاي مركزي و ديگر نواحي كشت مي شود. داروي خام تهيه شده از ديگر گونه هاي آن مثل هر دو در نواحي مديترانه اي مي رويد كاربرد دارويي دارند.

[sina285]

پياز

پياز يك گياه علفي دو ساله يا چند ساله است كه از خرداد تا مرداد گل مي دهد. گونه اي است كه در ابتدا در آسياي مركزي تا جنوب غربي هند كشت مي شده است. در شرق و در مديترانه اي پياز از زمانهاي بسيار دور كشت مي شده است. امروزه گونه هاي متعددي از آن در بيشتر نقاط دنيا كشت مي شود. در شرق آسيا فقط در Alliume fistulosum L. محل خود كشت مي شود. پياز از متداولترين سبزيجات و ادويه جات است كه خاصيت دارويي هم دارد. بخش جمع آوري شده براي اهداف دارويي پياز گياه مي باشد. فقط پيازهاي سالم و كاملا رسيده جمع آوري مي شوند و بعد از حذف برگها در كيسه گوني يا روي تخته هاي چوبي در حرارت ۳ تا ۵ درجه سانتي گراد و در رطوبت نسبي ۶۰ درصد نگهداري مي شوند. از پياز خشك بندرت استفاده مي شود. پياز بوي تندي دارد و باعث مي شود از چشم ها آب بيايد و مزه تند ولي كمي شيرين دارد. پياز حاوي تركيباتي است كه از نظر شيميايي خيلي شبيه به سير است. تركيبات آن حاوي گليكوزيدهاي فلاونوئيد, پكتين و گلوكوكينين ها مي باشد. اين تركيبات اثر ميكرب كشي دارند و عمل هضم و ترشح زرداب را تحريك كرده و فشار خون را كاهش مي دهند.مصرف داخلي آن به شكلهاي مختلف و همانند سير است. بعنوان هضم كننده عمل مي كند, اشتها را تحريك مي كند, قند خون را كاهش مي دهد و همچنين خلط آور است. پياز براي دفع بعضي از انگلهاي روده نيز استفاده ميشود. مصرف خارجي آن براي درمان جوش صورت مي باشد

[sina285]

سير

سير يك گياه علفي دوساله و چندساله است كه از خرداد تا مرداد گل مي دهد. اولين بار در آسياي مركزي كشت شده است و قرن ها است كه بعنوان ادويه, سبزي و گياه دارويي در مناطق مديترانه اي تا آسياي مركزي استفاده مي شود. در حال حاضر سير در تمام نقاط دنيا كشت مي شود.پيازهاي تازه خاصيت دارويي دارند. آنها را با زرد شدن برگها در تير يا مرداد ماه برداشت مي كنند و اگر برداشت به تاخير بيافتد پيازها به پيازچه هايي تقسيم مي شوند. پيازها را در محل هاي خشك و عاري از يخبندان نگه مي دارند. بوي تند مشخصي دارد. تركيبات پياز سير شامل ۱/۰ درصد اسانس فرار بدبو با تركيبات آلي گوگرددار, ويتامين هاي C , B , A و تركيبات شبيه هورموني مي باشد. داروي آن بادشكن وكرم كش است, رشد باكتريها و قارچ ها را متوقف مي كند, ترشح زرداب را افزايش داده و فشار خون را كاهش مي دهد. البته مصرف خارجي آن باعث تحريك و سوزش پوست بدن شده و ممكن است باعث ايجاد التهاب و تاول شود.سير عمدتاً دردرمان نفخ شكم, ورم روده و بعنوان خاصيت كرم كشي بصورت داخلي مصرف مي شود. از آن براي درمان برونشيت و سرماخوردگي نيز استفاده مي شود. سير ادويه غذاهاي گوشتي, سس و سوپ مي باشد و بطور گسترده اي در كشورهاي منطقه مديترانه و در شرق استفاده مي شود. اين گياه احتمالا از ايتاليا بوسيله مستعمره نشين هاي رومي وارد اروپا شده است..

[sina285]

ترخون

ترخون يك گياه علفي پاياياشبه درختچه اي است كه از تير تا مهر گل مي دهد. اين گياه در حاشيه رودخانه ها و جوي ها در مناطق مركزي, جنوبي و شرقي روسيه, سيبري, مغولستان و شمال چين و در آمريكاي شمالي از غرب تا كلرادو و تگزاس پراكنش دارد. ترخون عمدتاَ در اروپاي غربي در آب و هواي گرم و خشك كشت مي شود. البته در حالت وحشي بندرت رشد مي كند.بخش هاي هوايي به جز ساقه هاي ضخيم تر خاصيت دارويي دارند و در ابتداي گلدهي در خرداد و تير ماه جمع آوري مي شوند. آنها را روي زمين پهن كرده يا بصورت دستجاتي آويزان مي كنند تا در حرارت طبيعي خشك شوند يا در اتاق خشك كن بصورت مصنوعي در حرارت ۴۵ درجه سانتي گراد خشك مي كنند. داروي آن بوي نامطبوعي دارد و طعم آن تلخ مي باشد. حاوي ۲۵/۰ تا ۸/۰ درصد اسانس فرار است. ترخون علاوه براسانس هاي فرار حاوي مواد تلخ و تانن مي باشد. گليكوزيدهاي شبه كومارين نيز مشخص شده است. اين گياه مانند افسنطين تحريك كننده سيستم هضمي است, ترشح معده و زرداب را افزايش ميدهد. اثرات ديگر آن اختصاصي نيست. دم كرده آن براي تحريك اشتها و درمان بيماريهاي معده و روده و انگل هاي روده استفاده مي شود و مدر است. مصرف آن در دوران حاملگي نبايد صورت گيرد. از برگهاي تازه و روغن آن در صنايع غذايي براي ساخت سركه و خردل ترخون, براي چاشني سوپ و در صنايع كنسروسازي به مقاديركم در عطر سازي استفاده مي شود.دارو از گياهان زراعي ترخون بدست مي آيد. بيشتر تقاضا براي ترخون آلمان است كه به اشتباه ترخون فرانسه گفته مي شود.

[sina285]

زعفران

زعفران يك گياه علفي چند ساله است كه داراي كورم مي باشد و از شهريور تا آبان گل مي دهد. اين گياه زراعي است و بومي مناطق شرق مديترانه تا خاورميانه مي باشد. كلاله ها كه از گلها جدا مي شوند به منظور اهداف دارويي جمع آوري مي شوند. ابتدا آنها را در سايه خشك كرده و سپس روي غربالي روي آتش ملايم قرار مي دهند. جمع آوري پرزحمت است. تا ۰۰۰/۲۰۰ كلاله عملكردي برابر با يك كيلوگرم دارو رامي دهد. دارو به رنگ نارنجي مايل به قرمز براقي مي باشد و بو و طعم تندي دارد. آن را بايد در ظروف سربسته نگهداري كرد زيرا به راحتي رنگ, عطر و طعم خود را از دست مي دهد. بدليل اينكه زعفران گران است اغلب آن را با مواد خام كه رنگ مشابهي دارند مانند گل هميشه بهار و گلرنگ مخلوط مي كنند. حاوي رنگدانه و مقادير كمي اسانس مي باشد. درد را تسكين مي دهد و بعنوان ضد تشنج عمل مي كند. زماني بعنوان دواي خانگي مصرف داشت ولي امروزه براي درمان بيماريها استفاده نمي شود. البته بيشتر بعنوان ادويه و رنگ غذاها بخصوص غذاهاي مشرق زمين كاربرد دارد. مصرف خيلي زياد زعفران ممكن است باعث مسموميت جدي در اثر التهاب موضعي غشاء مخاطي و خونريزي شود. امروزه زعفران بعنوان دارو اهميت زيادي ديگر ندارد زيرا هزينه زيادي داشته و مقدار زيادي گل لازم است تا فقط مقداركمي دارو تهيه شود. زعفران بطور گسترده اي در اسپانيا كشت مي شود كه توليد سالانه آن حدود ۰۰۰/۱۰۰ كيلوگرم مي باشد. در قرون وسطي زراعت زعفران در مناطق مديترانه و اروپاي مركزي گسترده شده و در اين مناطق بعنوان رنگ استفاده مي شده است. در انگلستان زماني كشت و كار مي شد ولي امروزه بصورت وحشي يافت مي شود. زعفران در جنوب فرانسه, ايتاليا, سيسيل, مجارستان, يونان, تركيه, ايران, هند و چين نيز كاشته مي شود.

[sina285]

گياه شيرين بيان

گياهي خودرو است. بيشتر براي ناراحتيهاي دستگاه گوارشي و ناراحتيهاي زخم معده، زخم اثني عشر و ورم معده استفاده مي شود.

موارد درماني اين گياه بيشتر ريشه آن مي باشد. عصاره و جوشانده ي ريشه ي اين گياه و همچنين پودر ريشه به عنوان خلط آور، افزايش دهنده فشار خون و برطرف كننده ناراحتيهاي دستگاه گوارش و ضد التهاب استفاده مي شود.

[sina285]

گياه بارهنگ

اين گياه در جاهاي مختلفي مي رويد و انواع مختلفي دارد. معمولاً از دانه هاي اين گياه استفاده مي شود. از اين گياه براي ناراحتيهاي تنفسي استفاده مي شود و يكي از گياه هاي لعاب دار و داراي ماده سافورين است.

دانه هاي آن را در آب خيس مي كنند. اين گياه عوارض جانبي ندارد. از برگ اين گياه به وفور استفاده مي شود و برگ آن خاصيت ضد عفوني كننده دارد و همچنين دانه اين گياه هم خاصيت ضد عفوني كننده و خلط آوري خوبي براي دستگاه تنفسي دارد.

[sina285]

گياه بو مادران

اين گياه به دو گونه است. گونه اصلي آن در كوهستانها و ارتفاعات رشد مي كند و گونه ي ديگر آن اهلي تر است و كنار جاده ها، در دشتها و حتي در داخل پاركها ديده مي شود.

اين گياه ضد هيستري است و گياهي است كه مي تواند ناراحتيهاي كليوي، كبدي و مثانه را برطرف كند. اين گياه به خاطر ماده اي با نام كُلين كه در آن وجود دارد، فشار خون را پايين مي آورد. اين گياه براي درمان ناراحتي هاي زنانه مفيد مي باشد.

نحوه استفاده از اين گياه بدين صورت است كه مقداري از اين گياه را با آب دم مي كنند و در طول روز، هر ٤ ساعت يك ليوان از آن را مصرف مي كنند.

اين گياه بر روي دستگاه گوارش تاثير مثبتي دارد، هضم كننده و برطرف کننده نفخ و گاز معده و روده است. همچنين براي ناراحتيهاي كبدي مفيد است.

اين گياه در همه جا مي رويد و فراگير است و از اواخر ارديبهشت تا اواخر تيرماه گلهاي آن پايدار است و بيشتر قسمت گل و برگ اين گياه مورد استفاده است.

[sina285]

گياه لنگر
نام ديگر اين گياه آرتيشو است و از گياهان مغذي است و ريشه آن مورد استفاده قرار مي گيرد. در زمان گل دادن، دانه هاي آن نيز قابل استفاده است. از دانه هاي آن براي هضم غذا استفاده مي شود و بسيار نيروزا است و براي ناراحتي هاي كبد و طحال مؤثر است.

[sina285]

اصول كلي در استفاده از داروهاي گياهي ؛ اندازه ها و مقادير و طرز تهيه و آماده كردن داروهاي گياهي و گياهان دارويي براي استفاده

اندازه ها و مقادير :

از آنجائيكه ممكن است در هنگام تهيه داروهاي گياهي ترازوي مناسب در دسترس نباشد مي‌توان از وسايل زير بعنوان واحد وزن استفاده نمود كه تقريباً برابر با اوزان مورد نظر مي‌باشد.

0/25 گرم = يك چهارم قاشق مرباخوري

5/0 گرم = نيم قاشق مرباخوري گرم = يك قاشق مرباخوري

2 گرم = يك قاشق مرباخوري سرپر

3 گرم = يك قاشق غذاخوري پر 4 گرم = يك قاشق غذاخوري لب‌پر

5 گرم = يك قاشق غذاخوري سرپر

1فنجان = در حدود ليتر آب و حدود 200 ميلي‌ليتر مقدار مصرف يك بار = يك فنجان متذكر مي‌گردد كه در مورد اوزان كمتر از 0/25 گرم حتماً مي‌بايستي از ترازوهاي دقيق استفاده گردد و در مواردي كه تنطورها و يا عصاره‌هاي خاصي مورد نظر باشد بايستي داروهاي مورد نظر را از داروخانه تهيه نمود.

طرز تهيه داروهاي گياهي

الف ـ دم كرده

دم كرده بهترين و با ارزشترين روش تهيه داروهاي گياهي است، زيرا اكثراً مهمترين مواد مؤثر گياهان داروئي در اثر جوشيدن از بين مي‌روند.

عصاره دم كرده بدين ترتيب تهيه مي‌شود كه مقدار تعيين شده از گياه خرد شده را با يك فنجان آب جوش (حداكثر يك ليتر) مخلوط كرده و به هم مي‌زنند سپس روي ظرف را پوشانده و مي‌گذارند كه 30-15 دقيقه دم بكشد، سپس آنرا صاف مي‌كنند. در صورتيكه بعضي از بيماران نسبت به داروي خاصي عدم تحمل نشان دهند، شايسته است كه در دفعات اول مصرف، دارو فقط 6 تا 8 دقيقه دم كشيده شود، در اين صورت مطمئناً بخوبي قابل مصرف بوده و مؤثر مي‌باشد.



ب ـ جوشانده

اصولاً بايد توجه داشت كه روش جوشاندن، اغلب براي داروهائي بكار برده مي‌شود كه از ريشه، ريزم، پوست، رزين يا دانه‌ها تهيه مي‌گردند و يا هنگامي آنرا بكار مي‌برند كه اطمينان داشته باشند موادمتشكله مؤثر آنها در اثر حرارت از بين نمي‌روند و يا اين مواد بوسيلة آب سرد يا جوشيده از سلول گياهي حل و خارج نمي‌شوند. ضمناً توجه شود كه از ظروف آهني جهت جوشاندن گياهاي استفاده نگردد.

1- جوشاندن ملايم:

براي تهيه اين فرم از دارو مقدار معيني از گياه خرد شده را با ليتر آب جوش مخلوط كرده و مي‌گذارند كه كمي قل بزند، سپس آنرا از اجاق دور كرده و مي‌گذارند كه چند دقيقه دم بكشد و در خاتمه آنرا صاف مي‌كنند.

2- جوشانده معمولي:

براي تهيه اين نوع دارو مقدار مورد نظر از گياه خرد شده را با ليتر آب سرد مخلوط كرده و مي‌گذارند كه بجوش آيد سپس آنرا صاف مي‌كنند.

3- جوشانده قوي:

براي تهيه اين نوع دارو ابتدا مانند روش جوشانده معمولي مقدار معين گياه خرد شده را با ليتر آب سرد مخلوط كرده و مي‌گذاند كه بجوش آيد. سپس آنرا از شعله دور كرده و روي ظرف را پوشانده و مي‌گذارند كه 10 دقيقه دم بكشد. و در خاتمه آنرا صاف مي‌كنند.



ج ـ خيسانده

1- خيسانده با آب سرد:

اصولاً روش خيساندن را اغلب براي گياهاني بكار مي‌برند كه مواد مؤثر آنها در اثر حرارت زود خراب يا تبخير مي‌شوند. براي انجام اين منظور بر روي مقدار مورد نظر از گياه خرد شده مقدار ليتر آب سرد ريخته، درب ظرف را پوشانده و مي‌گذارند كه 6 تا 12 ساعت باقي بماند. هر چه ميزان اين زمان طولاني‌تر شود عصاره قوي‌تر خواهد بود.

2- خيسانده‌هاي الكلي:

اين روش اغلب براي گياهاني بكار مي‌رود كه مواد مؤثر آنها در آب حل نمي‌شوند. براي تهيه اين نوع دارو بر روي مقدار لازم از گياه خرد شده آن مقداري از الكل اتيليك 60 درصد را مي‌ريزند كه تمام قسمتهاي گياهي پوشيده شود، سپس در ظرف را بسته و چند روزي نگاه مي‌دارند (براي تهيه عصاره‌هاي قوي‌تر از الكل خالص يا 90 درصد استفاده مي‌شود).

توجه: تراي تهيه عصاره‌هايي به منظور خوراكي يا معالجه و ضد عفوني زخمها، غرغره‌ها و دهان شويي‌ها مي‌بايستي عصاره‌هاي تهيه شده پيوسته با آب رقيق گردد.



د ـ شيرابه

براي تهيه شيرابه گياهان داروئي، گياه تازه را در هاوم (خرد كننده‌هاي الكتريكي) خوب له كرده و سپس داخل يك پارجه تميز نموده و فشار مي‌دهند. براي بكار بدن اين نوع دارو در مصرف خوراكي اغلب يك قاشق مرباخوري از شيرابه را در شير يا آب حل و ميل مي‌كنند.



هـ ـ پودر

براي تهيه پودر، گياه خشك شده را در هاون به صورت پودر درآورده و سپس با الك ريز الك مي‌كنند.

جهت كاربرد در مصرف خوراكي مقدار مورد نظر از پودر را در يك قاشق غذاخوري شير يا آب حل كرده و ميل مي‌كنند. جهت مصرف خارجي مثل ساير پودرها، به قسمت مورد نظر پاشيده مي‌شود.



و ـ ضماد (بانداژ)، كمپرس

اصولاً ضمادها را جهت رفع كبودي و كوبيدگي، احتقان، التهاب، كشيدن چرك از دمل‌ها، آرام كردن خراش‌ها و كشيدن سموم از بدن مورد استفاده قرار مي‌دهند و معمولاً گياهان داروئي موردنظر را بصورت خمير درآورده و بطور مستقيم روي بدن قرار مي‌دهند و يا آنرا ابتدا بر روي پارچه تميز كشيده و سپس مورد استفاده قرار مي‌دهند.

1-1- بانداژ يا كمپرس مرطوب نوع اول :

براي تهيه اين نوع دارو در صورتيكه دستور ديگري موجود نباشد بدين ترتيب عمل مي‌شود كه 10 گرم از گياه خرد شده را در ليتر آب به صورت چاي دم مي‌كنند. سپس آنرا صاف كرده، چلانده و گرم گرم (نه داغ) به صورت كمپرس بكار مي‌برند.

البته بايد بر روي اين كمپرس گرم و مرطوب يك تكه پارچه غير قابل نفوذ و بروي ان دستمال گرم قرار داده شود.

1-2-بانداژ يا كمپرس مرطوب نوع دوم :

گياه خرد شده داروئي را در يك كيسه پارچه‌اي كوچك قرار داده و در داخل آب جوش قرار مي‌دهند سپس آنرا صاف كرده و مطابق روش 1 عمل مي‌كنند.

2- كمپرس‌هاي گرم و خشك:

براي تهيه اين نوع دارو، گياه خرد شده را در يك كيسه تميز سفيد قرار داده و خشك خشك حرارت داده و بصورت كمپرس روي عضو قرار مي‌دهند.



ز ـ داروهاي مخصوص شستشو

براي اين منظور گياه دارويي خرد شده را بطوري كه چاي را درست مي‌كنند آماده كرده و با آن زخمها را شستشو مي‌دهند.



ح ـ استفاده از داروهاي گياهي در حمامها

براي اين منظور 100 گرم از گياه خرد شده را در يك ليتر آب جوشانده و صاف مي‌كنند، سپس آنرا به مايع وان اضافه مي‌كنند. براي تهيه مايع جهت حمام پا كافي است كه 40 گرم از گياه در ليتر آب جوشانده و بكار برد.

زماني كه گياهان به راحتي در دسترس باشند، كافي است كه از دم‌كرده گياه به مدت 15 دقيقه و يا خيسانده سرد 13 ساعته استفاده گردد.

توجه: بار ديگر نظر علاقمندان به گياه‌درماني را كاملاً به اين نكته جلب مي‌نماييم كه گياهان مورد نظر مي‌بايستي حتماً از عرضه كنندگان مظمئن تهيه و مصرف شوند. زيرا در غير اينصورت ممكن است گياهان تهيه شده به طور صحيح محصول برداري، خشك، انبار و نگهداري نشده باشد. از مصرف اين نوع گياهان به هيچ‌وجه اثر درماني مطلوب حاصل نخواهد شد. از طرف ديگر مي‌بايستي به دستور تهيه دارو كه در نسخه ذكر شده كاملاً توجه شود (دم كرده، جوشانده، خيسانده) زيرا اين روشهاي تهيه با توجه به مواد مؤثر موجود در گياه، كه بايد از گياه خارج شده و پس از مصرف اثر درماني خود را ظاهر سازد در نظر گرفته شده است. بدين سبب توصيه مي‌شود در صورتيكه دستور تهيه دارو در دسترس نباشد بخصوص در مورد داروئهائي كه از برگ و گلهاي گياهان تهيه مي‌گردد، آنرا بصورت دم‌كرده تهيه و استعمال نمايند.

[sina285]

خاکشیر

خاکشیر گیاهی است علفی یکساله یا دو ساله که ارتفاع ساقه آن تا یک متر نیز می رسد . پائین گیاه کرک دراست در حالیکه بالای آن بدون کرک می باشد .
تخم این گیاه که همان خاکشیر است ریز و کمی دراز و معمولا به دو رنگ وجود دارد یکی از آنها قرمز که دارای طعم کمی تلخ است و دیگری برنگ قرمز تیره می باشد .


ترکیبات شیمیایی:

خاکشیر دارای تعدادی اسید چرب مانند اسید لینوئیک ،‌اسید لینولنیک ، اسید اولئیک ،‌اسید پالمتیک و اسید استئاریک می باشد . ضمنا در خاکشیر اسانس روغن فراری وجود دارد که دارای مواد بنزیل و ایزوسیانات است

خواص داروئی:

خاکشیر از نظر طب قدیم ایران گرم و تر است .

التیام دهنده زخم و جراحات است .
جوشانده خاکشیر برای رفع اسهال های ساده و رفع ترشحات زنانگی مفید است .
خاکشیر ادرار آور است .
خاکشیر تب بر است .
برای دفع کرم مفید است .
التهاب کلیه را برطرف می کند.
سرخک و مخملک را دوا می کند .
خاکشیر صدا را باز می کند .
برای از بین بردن کهیر و التهابات پوستی از خاکشیر استفاده کنید .
از گلها و برگهای گیاه می توان برای رفع بیماری ناشی از کمبود ویتامین C استفاده کرد .
سنگ کلیه را دفع می کند.
برای دفع سنگ کلیه می توان خارشتر ،‌خاکشیر و ترنجبین را با هم مخلوط کرده وصبح ناشتا خورد .
برای برطرف کردن جوشهای صورت که بعلت خوردن چربی و شیرینی زیاد ایجاد می شود باید جوشانده یک قاشق ترنجبین را با دو قاشق غذاخوری خاکشیر مخلوط کرده و هر روز صبح ناشتا بمدت دو هفته آنرا میل میل کنید تا جوشها از بین برود.

مضرات :بعضی از افراد هنگامیکه خاکشیر می خورند ممکن است سردرد بگیرند اینگونه شاخاص باید خاکشیر را با کتیرا بخورند .

[sina285]

زردآلو

کلیات گیاه شناسی




درخت زردآلو بومی نواحی چین می باشد و هنوز هم بصورت وحشی در این مناطق می روید این درخت در اوائل قرن اول میلادی به آسیا و اروپا راه یافت .درخت زردآلو تا ارتفاع 6 متر می رسد برگهای آن مانند قلب نوک تیز و برنگ سبز روشن مایل به زرد می باشد . گلهای زردآلو درشت و برنگ سفید متمایل به قرمز است .میوه آن گوشتی و زرد رنگ با طعمی مطبوع و شیرین بوده که در اواسط تابستان میرسد.هسته زردآلو صاف ، قهوه ای و یبضی شکل است در داخل هتسه مغز آن قرار درد که طعم آن شیرین و گاهی تلخ می باشد .



ترکیبات شیمیایی:


در صد گرم زردآلوی بدون هسته مواد زیرموجود است :
انرژی 54 کالری
آب 84-81 گرم
مواد قندی 12-10 گرم
پروتئین 1 گرم
کلسیم 18 میلی گرم
فسفر 23 میلی گرم
سدیم 1 میلی گرم
پتاسیم 280 میلی گرم
آهن 0/5 میلی گرم
ویتامین آ 2700 واحد
ویتامین ب 1 0/03 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/04 میلی گرم
ویتامین ب 3 0/6 میلی گرم
ویتامین ث 10 میلی گرم
اسید سالسیلیک 1/5 گرم
مواد نشاسته ای 6/35 گرم
آلبومین 0/45 گرم
چربی 0/12 گرم



مغز زردآلو دارای 40% روغن ،مقداری پروتئین ، قند اسانس و ویتامین های A و C و B17 کبالت می باشد . ویتامین B17 که Laetrile و Pangamic acid پانگامیگ اسید نامیده می شودطبق تحقیقات دانشمندان ضد بیماری سرطان و معالج سرطان است واین ویتامین بصورت قرص در اروپا وجود داشته و مصرف می شود ولی متاسفانه فروش آن در کانادا قدغن است زیرا دری مقدار بسیار کمی سیانید می باشد .



خواص داروئی:


خواص درمانی زردآلو

زردآلو از نظر طب قدیم ایران سرد و تر است.


تصفیه کننده خون است.
عروق را باز می کند .
ملین است .
بوی بد دهان را رفع می کند.
تب بر است .
بعلت داشتن کبالت برای کم خونی مفید است .
روم مفاصل را برطرف می کند.
ضد نرمی استخوان است .
برای قلیایی کردن بدن مفید است خواص درمانی هسته وبرگ زردآلومغز هسته از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک و برگ و گل آن سرد و خشک است .

خواص درمانی هسته وبرگ زردآلو


مغز آن تقویت کننده قوای جنسی است.
روغن مغز هسته را اگر در گوش بچکانید صداهای گوش را از بین برده و سنگینی گوش را درمان می کند .
روغن مغز هسته برای نرم کردن پوست مفید است .
روغن مغز هسته اگر تلخ باشد کشنده کرم معده و روده است.
روغن تلخ هسته ورم معقد را از بین برده و سنگ مثانه را خرد می کند.
دم کرده برگ زردآلو برای قطع اسهال مفید است .
برای تسکین گوش درد چند قطره از دم کرده برگ زردآلو را در گوش بچکانید .

مضرات : زردآلو بطور کلی دیر هضم ، ثقیل و نفاخ است . شاخاص سالخورده و کودکان باید از زیاد خوردن آن احتراز کنند . همیشه باید زردآلو را قبل از غذا خورد و همراه با آن هسته آنرا نیز تناول نمود زیرا هسته زردآلو ضد نفخ بوده و هضم آنرا آن آسان می سازد .

[sina285]

علف هفت بند

علف هفت بند گیاهی است یکساله و دارای ساقه خوابیده که طول آن به 50 سانتیمتر می رسد . برگهای آن ریز ، نوک تیز و گلهای آن ریز و کوچک و برنگ صورتی است . این گیاه در اکثر نواحی آسیا ،‌اروپا و آفریقا و آمریکا می روید و در مقابل عوامل خارجی بسیار مقاوم است . بطوریکه حتی اگر لگدمال شود باز هم از بین نرفته است .
علف هفت بند در چمنزارها ،‌کنار جاده ها ، اراضی متروک و خرابه ها ،‌مناطق سایه در و بین تخته سنگ ها می روید . این گیاه در اکثر نقاط ایران نیز وجود دارد

ترکیبات شیمیایی
علف هفت بند دریا اسید پوگیلونیک ، اسید اگزالیک ، آرابینوسید ، اسانس ، مواد رزینی ، مواد قندی و موسیلاژ می باشد.


خواص داروئی
گیاه هفت بند از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است .

قابض است و برای رفع اسهال و اسهال خونی بکار می رود .
در بند آوردن خونریزی مفید است .
آسم و برونشیت را درمان می کند .
تب را پائین می آورد .
برای برطرف کردن اگزما بکار می رود .
ورم روده بزرگ را برطرف می کند .
برای رفع ترشحات زنانه مفیداست .
آنهائیکه به بیماری قند مبتلا هستند با استفاده از این گیاه می توانند قند خون خود را کنترل کنند .
سنگ کلیه و مثانه را خارج می سازد .
برای رفع دردهای معده مفید است .
برای درمان استسقاء مفید است .
در معالجه میگرن موثر است .
درد سیاتیک و درد کمر را برطرف می کند .
نفخ را برطرف کرده و هضم غذا را تسهیل می کند .
تاول و سوختگی را با کمپرس این گیاه معالجه کنید .
برای تسکین دردهای نقرس و روماتسم از کمپرس این گیاه استفاده کنید .
برای درمان زخم های چرکی ، گرد این گیاه را روی زخم ها بریزید.

طرز استفاده :جوشانده : مقدر 30 گرم گیاه خشک را در یک لیتر آب جوش ریخته و بمدت 10 دقیقه بگذارید بجوشد سپس آنرا صاف کرده باشکر و یا عسل مخلوط کنید . مقدار مصرف این جوشانده یک فنجان سه بار در روز است .

مضرات :این گیاه محرک سلسله اعصاب بوده و ممکن است استفاده زیاد از آن باعث تشنج شود

[sina285]

گردو

کلیات گیاه شناسی


گردو در ختی است زیبا وسایه افکن که بعنوان درخت زینتی بکار می رود . این درخت در مناطق معتدل دنیا رشد و پرورش می یابد . گلهای نر و ماده روی یک پایه قرار دارند سنبله گلهای نر بصورت آویخته است ولی گلهای ماده آن بوضع قائم روی شاخه قرار درد .میوه گردو ، گرد و در دارون مغز قرار درد و در فاصله های پدره های نازکی قرار گرفته است . قشری که روی مغز گردو است سبز رنگ و کمی گوشتی می باشد درخت گردو هنگامیکه به سن بیست سالگی می رسد شروع به میوه دادن می کند و بلاترین باروری خود را در سنین پنجاه سالگی درد .از تمام قسمتهای درخت گردو استفاده طبی به عمل می آید .


ترکیبات شیمیایی

مغز گردو دارای چند اسید آلی ، مقدر کمی اسانس ، اگزالات آهک و ویتامینهای A,b,c,d,e می باشد . همچنین مغز گردو دارای مقدر کمی ( 12%) ارسنیک است .برگ درخت گردو دارای 3 درصد اینوژیت ، اسید الاژیک ، اسید گالیک و اسانسی با بوی مخصوص و مقداری پارافین ، تانن ، مواد چرب و املاح معدنی مانند کلسیم ، پتاسیم ، منیزیم، باریم و همچنین کاروتن است .پوسته گوشتدار میوه سبز گردو دارای امولسیون ، قند و اسیدهای آلی مانند اسید سیتریک ، اسید مالیک ، فسفاتها و اگزالات کلسیم است .عصاره برگ درخت گردو خاصیت میکروب کشی و باکتری کشی درد .در صد گرم مغز گردو خام و خشک مواد زیر موجود است:

آب 3/5 گرم
پروتئین 14/8 گرم
مواد چربی 65 گرم
مواد نشاسته ای 13 گرم
کلسیم 100 میلی گرم
فسفر 380 میلی گرم
آهن 3 میلی گرم
سدیم 2 میلی گرم
پتاسیم 50 میلی گرم
ویتامین آ 30 واحد
ویتامین ب 1 0/35 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/12 میلی گرم
ویتامین ب 3 1 میلی گرم
ویتامین ث 2 میلی گرم


خواص داروئی: گردو از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است روغن گردو که از قدیم برای پختن غذاها از آن استفاده می شد است روغنی است به رنگ زرد روشن که دارای طعم مطبوع و ملایم است و باسانی تند (اکسیده ) می شود.

گردو خون ساز و تصفیه کننده خون است.
گردو درمان کننده بیماریهای ریوی است.
گردو مسکن دل پیچه است.
اگر از گردو و عسل و مربا درست کنید برای اشخاص لاغر وتقویت و تحریک نیروی جنسی مفید است.
مربای گردو ملین بوده و آپاندیس را تقویت می کند.
خوردن گردو از تشکیل سنگ کلیه و سنگ کیسه صفرا جلوگیری می کند.
پوست درخت گردو و پوست سبز گردو قابض است.
خوردن گردو برای تقویت جنسی مفید است.
گردو را با انجیر و موز بخورید مقوی حواس و مغز است.
اگر پوست تاز گردو را به دندان و لثه بمالید لثه و دندان را تقویت می کند.
دم کرده برگ درخت گردو برای درمان ورم مفاصل مفید است.
50گرم برگ گردو را در یک لیتر آبجوش ریخته و بمدت چند دققیه بجوشانید این جوشانده برای شست و شوی زخم ها و التیام انها بسیار مفید است .
دم کرده برگ درخت گردو برای درمان ترشحات زنانه و بیماری سل مفید است.
جوشانده برگ درخت گردو درمان کننده سر درد ، سرمازدگی و بیماریهای پوستی است.
شیره قسمت سبز میوه را اگر چند بار روی زگیل بمالید آنرا از بین می برد.
قسمت سبز و تازه میوه گردو را اگر با آب بجوشانید و موهای خود را با آن رنگ کنید رنگ قهوه ای به مو می دهد .
برگ تازه درخت گردو حشرات موذی مانند بید و ساس را از بین می برد.
اگر زن حامله روزی یک عدد گردو بخورد پس از زایمان پوست شکمش زیبایی خود را حفظ خواهد کرد.
چون گردو دارای مس می باشد بنابراین به جذب آهن در بدن کمک می کند.

طرز استفاده: گردوی تازه برنگ سفید با پوست زرد روشن است . مغز گردو را در ظرف سربسته در داخل فریزر نگاهدری کنید تا کهنه نشود .

مضرات : گردو با داشتن مواد مغذی زیاد غذای بسیار خوبی است ولی نباید در خوردن آن اصراف کرد زیرا زیاده روی آن باعث ورم لوزه و زخم دهان می شود . مخصوصا گردو برای گرم زماج ها خوب نیست و معمولا بهتر است اینگونه افراد بعد از خوردن گردو دهان خود را بشویند و یا انار ترش و یا کمی سکنجبین یا سرکه بخورند . مغز گردو لطیف است و در اثر ماندن کهنه می شود ور نگ آن زرد یا قهو ه ای و طعمش تند می شود و باعث مسمومیت خواهد شد و نباید از آن استفاده شود .

[sina285]

آقطی سیاه

کلیات گیاه شناسی


آقطی سیاه که در همدان انگور کولی نامیده می شود از زمانهای قدیم مورد مصرف مردم بوده و از آن برای رفع امراض مختلف مانند دفع بلغم و صفرا استفاده می کرده اند . آقطی سیاه که خمان کبیر نیز نامیده می شود درختچه ای است که ارتفاع آن در نواحی مساعد به 10 متر می رسد .



این درختچه معمولا در کنار جاده ها و حاشیه جنگل ها و در نواحی مرطوب و سایه در می روید . برگ آهای آن سبز رنگ ، بیضوی ، دندانه دار ، بیدره و مرکب از 5-7 برگچه می باشد اگر برگها شکسته و مالش داده شود بوی بدی از آن متصاعد می شود . گلهای آن سفید و خوشه ای است که در اواخر بهار ظاهر می شود . میوه آقطی سیاه گوشتی ، ریز مانند انگور و برنگ آبی سیر می باشد . قسمت مورد استفاده این درختچه گل ، برگ و پوست داخلی ساقه آن است . آقطی سیاه در ایران در نواحی آذربایجان و همدان می روید .


ترکیبات شیمیایی:
پوست این درختچه و برگ آن درای موادی مانند ساو بوسین Sambucine سامبو نیگرین Sambunigerine ، کولین ، سیکوتین Cicutine و مقدر کمی نیترات پتاسیم می باشد . د گلهای آن الدرین Elderine و مقدر کمی اسانس وجود دارد . میوه آقطی سیاه درای کریزان تمین Chrysanthemin ، مواد قندی ، اسانس ، صمغ ، اسید والزیانیک و اسید استیک می باش .


خواص داروئی:
آقطی سیاه از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است . پوست ثانوی ( داخلی ) ساقه و ریشه آن از نظر طبی موثرترین قسمت های این گیاه است .

در درمان رماتیسم و درد مفاصل موثر است .
ادرار آور است .
ملین و ضد یبوست می باشد و بهترین دارو برای رفع یبوست در افراد سالخورده و کسانی است که انقباضات روده بزرگ در آنها ضعیف شده است .
دم کرده برگهای خشک شده آن در رفع اسهال موثر است .
برای برطرف کردن درد و التیام بواسیر ، برگهای تازه این گیاه را له کرده و یا اینکه از آن پماد تهیه کنید و روی بواسیر دردناک بگذارید .
درمان کننده استسقاء یم باشد و آب اضافی را از بدن و از بین انساج خارج می سازد .
برای از بین بردن خارش بدن ، پوست ساقه آنرا در روغن بجوشانید و سپس آنرا صاف کرده و بگذارید سرد شود . این روغن را روی قسمت هایی که خارش درد بزنید .
برای جوشخوردن استخوان و مداوای شکستگی استخوان ، از دم کرده ریشه این درختچه استفاده کنید .
دم کرده گلهای خشک شده آقطی سیاه درمان کننده گریپ ، سرما خوردگی ، بیماریای دستگاه تنفسی و نقرس می باشد .
جوشانده گلهای خشک شده این گیاه برای معالجه برونشیت و ذات الجنب مفید است .
بخور گلهای آقطی سیاه برای درمان بیماریای سل مفید بوده و اخلاط چسبناک را از گلو خارج می سازد .
بیماریهای کلیه و مجاری ادرار را درمان می کند .
سنگ کلیه را خارج می سازد .
شیرمادران شیدره را زیادمی کند .
در درمان بیماریهای صرع مفید است .
جوشانده گلهای خشک شده آقطی سیاه را بصورت کمپرس روی زخم های اگزما بگذارید اثر مطلوب خواهد داشت .
خوردن یموه آقطی سیاه مالیده آن به سر باعث سیاه شدن مو و تقویت مو می شود .
جوشانده گلهای آقطی سیاه را روی سوختگی ها بگذارید و کمپرس کنید ف اثر شفابخش درد . 19- برای از بین بردن ورم چشم می توان چشم را با جوشانده گلهای این گیاه شستشو داد .
جوشانده برک این درخت آفت درختان و سبزیجات را از بین می برد .
اگر پوست حساس دارید برای شستن صورت یا پاک کردن آرایش از دم کرده آقطی سیاه استفاده کنید .
برای شادابی پوست صورت از بین بردن لکه ها و کک و مک می توان از ماسک زیر استفاده کرد : گلهای خشک شده آقطی سیاه را دم کنید و مقداری پودر باقلای خشک را در ظرفی بریزید سپس دم کرده آقطی سیاه را روی آن ریخته و خمیری تهیه کنید . این خمیر را بصورت ماسک روی صورت بگذارید و پس از یک ربع ساعت بجوشانید این ماسک را هر روزه روی پوست خود بگذارید تا صورت را جوان و شاداب کند .

طرز استفاده:


جوشانده : مقدار 60 گرم پوست ساقه ، برگ و یا میوه این درختچه را در یک لیتر آب ریخته و بگذارید آهسته بجوشد تا حجم آن به نصف برسد . سپس آنرا صاف کنید .
شراب آقطی سیاه : 150 گرم پوست ساقه یا ریشه این گیاه را در یک لیتر آب شراب سفید ریخته وبگذارید بمدت 15 روز بماند البته هر روز آنرا هم بزنید . پس از اینمدت آنرا صاف کرده و در شیشه دربست نگهداری کنید . مقدر مصرف این شراب یک قاشق سوپخوری و سه بار در روز است .
سرکه آقطی سیاه : 10-20 گرم برگهای خشک شده این درختچه را در یک لیتر سرکه ریخته و بگذارید تا مدت دو هفته بماند و هر روز آنرا بهم بزنید . پس از این مدت آنرا صاف کرده و در شیشه دربست نگهداری کنید . مقدار مصرف این شراب سوپخوری و سه بار در روز است .
دم کرده آقطی سیاه : مقدر 100 گرم گل خشک شده این درختچه را در یک لیتر آبجوش ریخته و بمدت 10 دقیقه دم کنید . از این دم کرده یم توانید برای شستشوی زخم ها استفاده کنید .
شیره یا آب میوه : میوه های رسیده آقطی سیاه را فشار داده تا شیره آن خارج شود . مقدر مصرف این شیره یک قاشق چایخوری مخلوط در یک لیوان آب می باشد .
شراب آقطی سیاه : آب میوه را رگفته و با هم وزن آن قند مخلوط کنید . سپس این مخلوط را بجوشانید ا شربت غلیظی بدست آید . مقدر مصرف این شربت یک قاشق غذا خوری قبل از هر غذا است .

مضرات : استفاده زیاد از آقطی سیاه ممکن است باعث تهوع و همچنین ورم روده ها شود . آقطی سیاه سرد است و بنابراین افراد سرد مزاج حتما باید آنرا با عسل بخورند .

[sina285]

بادام(داروئی)

مقدمه
درخت بادام به بلندی 8 متر می‌رسد. درختی است زیبا که از زمانهای قدیم در نواحی مرکزی و غربی آسیا مخصوصا افغانستان و ایران ، سوریه و فلسطین پرورش می‌یافته است. ریشه درخت بادام بسیار قوی است. این درخت می‌تواند حتی با کمی رطوبت نیز رشد کند. برگهای آن بیضی ، باریک ، نوک تیز و به رنگ سبز می‌باشد. گلهای آن بسیار زیبا و به رنگ صورتی است. در اوایل بهار شکوفه‌های بادام ظاهر می‌شود. دو نوع بادام وجود دارد: بادام شیرین و بادام تلخ. میوه درخت بادام به صورت شفت می‌باشد که قشر خارجی آن سبز رنگ و پوشیده از کرک است که در داخل آن بادام با پوست سخت وجود دارد.






در ابتدای تشکیل میوه پوشش خارجی سبز رنگ و گوشت‌دار است که پوشیده از کرک است و رشد نکرده که آنرا چغاله بادام می‌نامند که دارای خواص مخصوص می‌باشد. پس از رسیدن بادام به تدریج پوشش خارجی سبز رنگ خشک شده و پوست آن نیز سفت و سخت می‌شود و مغز بادام در داخل آن رشد کرده و آماده استفاده می‌شود. مغز بادام بیضی شکل و مسطح بوده که یک طرف آن نوک تیز است. مغز بادام در داخل پوسته نازک قهوه‌ای رنگی می‌باشد که می‌توان آنرا به کمک آب گرم از آن جدا کرد که مغز بادام سفید رنگ در داخل آن است. مغز بادام شیرین و طعم ملایم و خوشمزه‌ای دارد و به سهولت از بادام تلخ تشخیص داده می‌شود. از کلیه قسمتهای درخت بادام شیرین مانند شکوفه ، برگ و میوه آن استفاده طبی می‌شود.

ترکیبات شیمیایی
بادام شیرین دارای 50 تا 55 درصد و بادام تلخ دارای 40 تا 45 درصد روغن می‌باشد. بادام همچنین دارای 25 درصد مواد سفیده‌ای و دیاستازی به نام امولسین (Emulsine) ، قند ، صمغ ، موسیلاژ و مواد معدنی می‌باشد بادام تلخ دارای ماده مخصوصی ( 1 تا 3 درصد ) به نام آمیگدالین (Amygdlin ) می‌باشد که از اثر آب بر روی این ماده اسید سیانیدریک و آلدئید بنزوئیک (Aldehyde benzoic) و گلوکز حاصل می‌شود. اسانس بادام تلخ (آلدئید بنزوئیک ) در عطر سازی بکار می‌رود و همچنین از آن رنگ سبزی به نام مالاشیت Malachite درست می‌کنند. اسانس بادام تلخ به دلیل اینکه دارای اسید سیانیدریک است کمی تلخ می‌باشد.






خواص داروئی بادام شیرین
بادام ملین بوده و روغن بادام ضد یبوست است مخصوصا از روغن بادام می‌توان رفع یبوست برای بچه‌ها استفاده کرد.
بادام سینه را نرم می‌کند.
شیر بادام برای رفع سرفه ، ناراحتی حنجره و تنگی نفس مفید بوده و خلط آور است.
بادام برای درمان زخم روده‌ها و مثانه و اسهال مفید است.
بادام بو داده مقوی معده بوده و قابض است.
بادام تقویت کننده نیروی جنسی است و تولید اسپرم را زیاد می‌کند.
بادام را آسیاب کرده و با عسل مخلوط کنید برای درد کبد و سرفه مفید است.
چغاله بادام لثه و ریشه دندان را تقویت می‌کند.
چغاله بادام برای خشکی دهان مفید است.
شکوفه بادام را دم کنید و به عنوان مسهل برای اطفال استفاده کنید.
دم کرده پوست قهوه‌ای رنگ مغز بادام بهترین دارو برای تسکین درد و التهاب مجاری تنفسی است.
جوشانده برگ درخت بادام برای نارسایی کبد و کیسه صفرا مفید است.
روغن بادام خواب آور است و بی‌خوابی را از بین می‌برد.
برای صاف کردن سینه و نرم شدن روده‌ها و از بین بردن سرفه خشک باید روغن بادام را با شکر و کتیرا مخلوط کرده و بخورید.
روغن بادام را با آب گرم مخلو ط کنید داروی خوبی برای رفع اسهال و دل پیچه بچه‌ها خواهد بود. ضمنا این مخلوط سنگ مثانه را خارج کرده و ادرار کردن را آسان می‌کند.
برای درمان نقرس و رفع خمیدگی پیران ، مهره‌های پشت را با روغن بادام چرب کنید.
برگ تازه درخت بادام مسهل و ضد کرم است.
برگ خشک شده درخت بادام قابض بوده و اسهال را از بین می‌برد.
روغن بادام شیرین به دلیل خاصیت نرم کنندگی و ضد التهاب در کرمها و پمادها بکار می‌رود.
برای رفع بیماریهای سینه ، روغن بادام شیرین را با هم‌وزن آن عسل و یک زرده تخم مرغ مخلوط کنید که به صورت خمیر یکنواختی درآید سپس به آن جوشانده گل ختمی اضافه کرده و یک قاشق چایخوری از آنرا به فاصله هر سه ساعت بخورید.
برای رفع خارش پوست بچه‌هایی‌ که که سرخک و مخملک دارند روغن بادام را در تمام سطوح بدن آنها بمالید خارش را تسکین می‌دهد.
مالیدن روغن بادام بر روی پوست التهاب را رفع کرده و سوختگی را درمان می‌کند.
روغن بادام اگزما را رفع می‌کند.






خواص بادام تلخ
بادام تلخ را آسیاب کرده و با سرکه مخلوط کنید ضماد خوبی برای سر درد می‌باشد همچنین مالیدن آن بر دور چشم برای تقویت بینایی مفید است.
خوردن بادام تلخ برای تنگی نفس ، سرفه و ورم ریه مفید است.
بادام تلخ رابا عسل بخورید کبد و طحال را تمیز می‌کند.
برای رفع درد کلیه‌ها بادام تلخ را با نشاسته و نعناع بخورید.
بادام تلخ را با عسل برای قولنج مفید است.
برای از بین بردن سنگ کلیه و ناراحتیهای کلیه ، بادام تلخ را با شیره انگور مخلوط کرده و بخورید.
برای از بین بردن لکه‌های صورت ، بادام تلخ را پودر کنید و با سرکه مخلوط کرده و ضمادی از آن درست کنید و روی پوست بمالید.
ضماد بادام تلخ برای درمان زخمهای کهنه خارش و مخملک بکار می‌رود.
ضماد ریشه درخت بادام تلخ برای درمان انواع دردها مفید است.
ضماد ریشه درخت بادام برای پاک کردن طحال ، کلیه و دفع کرم روده بکار می‌رود.
روغن بادام تلخ برای تنگی نفس ، درد کلیه و خارج کردن سنگ مثانه مفید است.
برای رفع زنگ زدن و صدا در گوش یک قطره از روغن بادام تلخ را در گوش بریزید.
مالیدن روغن بادام تلخ روی صورت ، لکه‌ها و چین و چروک را از بین می‌برد.
روغن بادام تلخ ترک دست و پا را که از سرما ایجاد شده از بین می‌برد.
آنهایی که مبتلا به اگزما هستند اگر از بادام تلخ خمیری درست کنند و از آن به جای صابون برای شستن نقاطی که مبتلا به اگزما است استفاده کنند به زودی بهبود می‌یابند.
خمیر بادام تلخ برای رفع بوی بد پا و زیر بغل مفید است.
روغن بادام تلخ برای درمان سیاه سرفه مفید است.
مضرات
بادام از نظر اینکه دارای مواد مغذی بسیاری است بنابراین غذای بسیار خوبی است ولی چون سنگین و ثقیل‌الهضم می‌باشد نباید در خوردن آن افراط کرد و مقدار آن نباید در روز بیش از ده دانه باشد. بادام همچنین برای معده‌های ضعیف و سرد خوب نیست و اشخاصی که معده ضعیف دارند بهتر است بادام را با شکر بخورند.

[sina285]

تخم کتان «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کلیات گیاه شناسی

امروزه گیاه کتان در منطقه وسیعی از اروپا و آسیا می روید . ازاین گیاه استفاده های زیادی بعمل می آید . از الیاف آن برای یافتن پارچه استفاده می شود . پارچه کتان برای البسه مخصوصا در تابستان نوعی مناسب بشمار می رود . کتان گیاهی است که از قدی الایام شناخته شده و بکار میرفته است . حتی پرورش آن در مصر در حدود پنج قرن قبل از میلاد مسیح معمول بوده است .


ترکیبات شیمیایی

از دانه های کتان در اثر فشار و بدون حرارت دادن روغنی بدست می آید که به روغن کتان ( برای اینکه با روغن برزک اشتباه نشود) نامیده می شود .

خواص داروئی: روغن تخم کتان علاوه بر داشتن Omega-3 دارای ویتامین E نیز می باشد و حتی اگر بمقدار بیش از احتیاج ( یک قاشق چایخوری در روز ) مصرف شود عوارض جانبی نخواهد داشت .خاصیت مهم دیگر روغن کتان اثر ضد تورم آن می باشد . میگرنهای دردناک را شفا دادنه و عادات ماهانه دردناک را از بین می برد .مطالعات جدید نشان داده است که روغن تخم کتان حتی می تواند مصونیت بدن را در مقابل بیماریها بالا ببرد . استفاده از این روغن از سرطان جلوگیری می کند . تخم کتان بعلت داشتن موسیلاژ زیاد نرم کننده بسیار خوبی است و در رفع یبوست می توان از آن استفاده کرد .

بدین منظور باید تخم کتان را روی زبان ریخت و با مقدری آب آنرا بدون جویدن بلعید و یا می توان تخم کتان را در آب خیس کرده و صبح ناشتا خورد .دم کرده تخم کتان نیز معجزه گر است . دم کرده آن علاج بیماریهای مجاری ادرار ، زخم معده و وروم روده ، یبوست ، ورم مثانه ، سنگ کلیه ،سرفه، دردهای پریود و حتی مرض قند می باشد . می توان تخم کتان را با مقداری آب جوشانید و سپس جوشانده آنرا در داخل وان حمام ریخت و در آن دراز کشید . خارش پوست را فورا از بین می برد .

طرز استفاده: روغن تخم کتان بنام Flax Seed Oil نامیده می شود و می توان آن را از فروشگاههای گیاهان دارویی و یا برخی از داروخانه ها خریدری کرد که البته در یخچال نگهداری شود و باید دقت کرد که تاریخ مصرف آن نگذشته باشد .
مضرات : مضرات خاصی برای آن بیان نشده است .

[sina285]

ختمی «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کلیات گیاه شناسی

ختمی گیاه بومی مناطق شرق مدیترانه است .گیاهی است علفی و چند ساله که ارتفاع آن به حدود 2 متر می رسد ساقه آن از کرکهای ریز که به رنگ خاکستری می باشد پوشیده شده است .برگهای ختمی دندانه دار ، پهن و مانند قلب می باشد . گلهای آن درشت به رنگ سفید مایل به قرمز یا ارغوانی است که بصورت دسته های سه تایی در اواخر تابستان ظاهر می شود .ختمی به علت داشتن گلهای زیبا به صورت گیاه زینتی در باغچه ها کاشته می شود . تمام قسمتهای این گیاه استفاده طبی دارد .


ترکیبات شیمیایی:

ختمی دارای لعاب و موسیلاژ زیادی است .این گیاه دارای مواد نشاسته ای ، چربی ، اسانس ،‌ آنتوسیانین Anthocyanin ، ‌آل تئین Altheine ، دای اکسی بنزوئیک اسید DIoxybenzoic Acid و سیانیدین Cyanidin می باشد .


خواص داروئی:

ختمی از نظر طب قدیم ایران سرد و تر است و بطور کلی روی تمام اعضای بدن مخصوصا روده ها ، ریه ها ، معده ، کلیه ها و مثانه موثر است .


خواص گل ختمی


ملین و برطرف کننده یبوست است .
بیماریهای تنفسی را برطرف می کند.
سرفه های خشک را از بین می برد .
برای رفع گلو درد جوشانده گل ختمی را غرغره کنید .
عادت ماهیانه را منظم می کند .


خواص ریشه ختمی


ناراحتی های پوستی را برطرف می کند و پوست را نرم می سازد .
سرفه های خشک را از بین می برد.
تب راپائین می آرود .
اسهال خونی را شفا می بخشد .
ادرار را زیاد می کند.
کمی ترشحات عادت ماهیانه را برطرف می کند.
تورم را رفع می کند.
ناراحتی های دستگاه ادراری را برطرف می کند.
قند خون را تنظیم می کند.


خواص برگ ختمی


ضماد برگ ختمی در برطرف کردن دمل ها و ورم پستان و ورم معده موثر است .
برای التیام شکستگی ها ، برگ ختمی را بصورت ضماد درآورده و روی محل شکستگی بگذارید .
ضماد برگ ختمی در برطرف کردن درد سیاتیک مفید است .
رعشه را برطرف می کند.
ورم بناگوش را با ضماد برگ ختمی درمان کنید.


طرز استفاده:


خیسانده ریشه ختمی : 10 گرم ریشه ختمی را پوست کنده و خرد کرده و در یک لیتر آب سرد خیس کنید و پس از 8 ساعت آنرا صاف کرده و نگهداری کنید این مایع در رفع اسهال خونی بسیار موثر است .
دم کرده ختمی :در حدود 20 گرم ریشه ختمی را تمیز کرده و خرد کنید و آنرا در یک لیتر آب جوش بریزید و بگذارید بماند تا سرد شود سپس آنرا صاف کرده و با عسل مخلوط کنید .
دم کرده گل ختمی :20 گرم گل خشک شده ختمی را در یک لیتر آب جوش بریزید و بگذارید بماند تا سرد شود سپس آنرا با قند یا عسل شیرین بکنید .
محلول شستشوی چشم : نیم گرم گل خشک ختمی را در 150 گرم آب ریخته و به مدت 5 دقیقه بگذارید بجوشد سپس آنرا سرد کنید و 5 قطره الکل کامفه در آن بریزید.

مضرات :ختمی گیاه مفید و بی ضرری است فقط زنان باردار و مادران شیرده باید از زیاد خوردن آن پرهیز کنند .کسانیکه سرد مزاج هستند باید ختمی را با عسل بخورند .

[sina285]

زردچوبه «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کلیات گیاه شناسی
زردچوبه گیاهی است از خانواده زنجبیل بارتفاع حدود یک متر و نیم که دارای ساقه متورمی است . گلهای زردچوبه بصورت سنبله و برنگ سبز مایل به زرد می باشد .

زردچوبه در هندوستان و چین و نقاط حاره زمین می روید . از کنار برگهای غلاف در قاعده ساقه ،شاخه های کوچک و استوانه ای شکل ضخیمی خارج می شود که بصورت مورب در زمین فرو رفته و هر یک ایجاد ریشه می کنند و مرتبا پایه های جدیدی بوجود می آروند .

قسمت مورد استفاده این گیاه، ساقه زیرزمینی آن است که پس از خارج کردن از زمین تمیز کرده و ریشه های آنرا جدا می کنند و در آب جوش قرار می دهند و پس از تمیز کردن بمدت چند روز آنرا خشک می کنند .

زردچوبه رنگ زرد یا خاکستری مایل به قهوه ای دارد بوی آن معطر و طعم آن تلخ است.



ترکیبات شیمیایی

زردچوبه دارای اسانسی مرکب از اسیدهای والرینیک ، کاپرلیک و فلاندون می باشد و همچنین دارای سابی نین ، سینئول ، بورنئول و الکل تورمرول و ماده کورکومین می باشد که رنگ زرد زردچوبه بعلت همین ماده کورکومین می باشد.


خواص داروئی: زردچوبه از نظر طب قدیم ایرانی گرم و خشک است و برای استفاده درمانی می توان آنرا مانند چائی دم نمود و استفاده کرد البته جدیدا در بازار کانادا و آمریکا کپسول آن هم به بازار آمده است :



زردچوبه دارای خواص درمانی زیر است :


گرفتگی و انسداد صدا را باز می کند و برای تمیز کردن کبد بکار می رود .
مخلوط یک قاشق غذا خوری زردچوبه و یک قاشق انیسون و سرکه برای درمان یرقان مفید است .
برای رفع دندان درد آنرا در دهان انداخته و بجوید .
زردچوبه بهترین داروی ضد تورم است و در اروپا و آمریکا از آن بدین منظور استفاده می کنند که می توان از سه فنجان دم کرده زردچوبه در روز و یا مقدار 2 کپسول سه بار در روز استفاده کرد.
برای خشک کردن زخم ها و رفع درد آنها می توان گرد خشک زردچوبه را روی آنها ریخت.
زردچوبه بادشکن ، تصفیه کننده خون ، تب بر ، محرک و انرژی زا می باشد .
زردچوبه برای رساندن دمل نیز مفید است .
خانم هائیکه عادت ماهیانه آنها نامنظم است برای تنظیم آن باید از زردچوبه استفاده کنند .
از زردچوبه برای درمان کمر درد ، پشت درد و سینه درد نیز استفاده می شود .
برای درمان اسهال و اسهال خونی حتما از دم کرده زردچوبه استفاده کنید .
زردچوبه در قدیم برای درمان رماتیسم و سل بکار می رفته است .
برای درمان التهاب لثه ، زردچوبه را دم کرده و آنرا قرقره کنید .
تحقیقات اخیر دانشمندان نشان داده است که زردچوبه از سرطان جلوگیری می کند بنابراین حتماسعی کنید که در غذاها از زردچوبه استفاده کنید.


مضرات: با تمام مزایای گفته شده باید اشاره کرد که زیاده روی در زردچوبه برای قلب مضر است ولی البته اگر آنرا با لیمو ترش استفاده کنید اثرات مضر آنرا خنثی می سازد .

[sina285]

سیر «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کلیات گیاه شناسی



سیر گیاهی است علفی و دائمی که ساقه آن تا ارتفاع 40 سانتیمتر نیز می رسد . قسمت زیر زمینی آن متورم و مرکب از 5 تا 12 قطعه و محصور در غشاهای نازک و ظریف برنگ خاکستری مایل به سفید می باشد . برگهای آن باریک و نواری شکل برنگ سبز تیره و گلهای آن کوچک و صورتی رنگ که بصورت یک چتر در انتهای ساقه ظاهر می شود . سیر و پیاز رابطه ای نزدیک با هم دارند که شاید بدلیل بوی بد آنها می باشد .
نام سیر در کتاب مقدس آمده است و در مصر قدیم برای مومیائی مردگان و خوش طعم کردن غذاها بکار میرفته است . هومر شاعر باستان در نوشته های خود از آن یاد برده است .مردم در اروپا و اسپانیا از قبل از میلاد مسیح آنرا می شناختند و از آن استفاده می کردند .بقراط پدر علم طب در نوشته های خود از خواص آن یاد کرده و یکی دیگر از دانشمندان قدیم 61 خاصیت مختلف برای سیر قائل شده است .
سه نوع سیر وجود دارد :

1-سیر آمریکایی بنام Greole نامیده می شود . این نوع سیر دارای پوست سفید بوده و از انواع دیگر قوی تر است .
2-سیر تاهیتی که از بقیه درشت تر است و گاهی قطر آم به 8 سانتیمتر می رسد .

حضرت محمد «ص) برای سیر 70 خاصیت مختلف قائل شده اند و می فرمایند :

از سبزی سیر تا می توانید استفاده کنید زیرا سیر دوای هفتاد درد است اما آنکس که سیر وپیاز خورده به مسجد نیاید و به مردم نزدیک نشود.



ترکیبات شیمیایی:

سیر د ارای ترکیبات گوگردی می باشد که خاصیت ضد عفونی کننده میکرب کشی و جرم کشی باین گیاه می دهد .
سیر همچنین دارای موادی بنام آلیسین ، آلیساتین می باشد که میکرب های حصبه و پاراتیفوئید را از بین می برد.


در صد گرم سیر خام مواد زیر موجود است :



آب 61 گرم
انرژی 6 کالری
موادنشاسته ای 29 گرم
چربی 0/2 میلی گرم
کلسیم 30 میلی گرم
فسفر 200 میلی گرم
پتاسیم 530 میلی گرم
آهن 1/5 میلی گرم
سدیم 20میلی گرم
ویتامین آ 20 واحد
ویتامین ب 1 0/25 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/8 میلی گرم
ویتامین ث 15 میلی گرم




خواص داروئی:

سیر از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است . اسانس سیر که در اثر تقطیر سیر با بخار آب حاصل می شود مرکب از مواد سولفوره بوده و مایعی است به رنگ قرمز نارنجی و دارای بوئی کمتراست.









سیر بادشکن وضد عفونی کننده است .
خوردن سیر مصونیت بدن را در مقابل بیماریها افزایش می دهد .
سیر کرم کش است .
سیر محرک و تقویت کننده بدن است .
سیر داروی سرماخوردگی و زکام است .
سیر اثر خوبی در معالجه سل دارد
سیر خون را رقیق می کند
سیر اثر خوبی در تنگی نفس دارد.
خوردن مداوم سیر لقوه و رعشه را از بین می برد .
سیر چون گرم و خشک است بنابراین رطوبت معده را از بین می برد و دردهای مفاصل را خوب می کند.
سیر درمان کننده دردهای مفاصل ، سیاتیک و نقرس می باشد .
سیر برای تقویت نیروی جنسی و افزایش تولید اسپرم در اشخاص سرد مزاج بسیار مفید است .
آنهائی که قطره قطره ادرار می کند باید حتما سیر بخورند تا بیماری آنها درمان شود .
سیر زخم های ریه و درد معده را از بین می برد .
سیر سنگ های کلیه را شکسته و خارج می سازد .
سیر را با زیره بپزید برای تقویت دندان مفید است .
مالیدن سیر پخته به دندان ، درد دندان را تسکین می دهد .
سیر را بسوزانید وبا عسل مخلوط کنید و ضمادی از آن درست کنید این ضماد برای رفع خون مردگی زیر پلک چشم مفید است .
سیر بعلت مدر بودن برای رفع آب آوردن انساج مفید است .
برای از بین بردن میخچه کف پا از ضماد سیر استفاده کنید .
جهت رفع دردهای رماتیمسی و عصبی ضماد سیر بسیار موثر است .

جهت ضد عفونی کردن دستگاه تنفسی در هنگام بیماریهای مربوطه از شربت سیر استفاده کنید :

مقدار 100 گرم سیر را با 200 گرم آب و 200 گرم شکر یا قند مخلوط کرده و آنرا بجوشانید تا له شود . مقدار مصرف برای این منظور سه قاشق سوپخوری در روز است .

جدیدا در یکی از بیمارستان های آمریکا برای ضدعفونی کردن فضای بیمارستان از سیر استفاده میکنند.
پاستور پزشک معروف فرانسوی آزمایشات زیادی روی سیر انجام داد و اثر باکتری کشی سیر را تائید کرده است .
سیر ضد انعقاد و لخته شدن خون است .
در شوروی سیر بنام پنی سیلین معروف است و معمولا هنگامیکه آنفولانزا شیوع دارد مصرف آن بالا می رود درچند سال پیش که آنفلوانزا شیوع پیدا کرد مردم شوروی 500 تن سیر مصرف کردند .
خوردن سیر سلولهای سرطانی را از بین می برد .
یکی از دانشمندان آمریکایی که در دانشگاه فلوریدا روی مرض ایدز تحققی می کند معتقد است که سیر روی مرض ایدز اثر مثبت دارد .
مصرف سیر مقدار کلسترول خون را پائین می آورد . مقدار LDH را کاهش می دهد . مقدار مصرف سیر برای این منظور 30 گرم در روز است . جالب است که با مصرف سیر در چند ماه اول مقدار کلسترول ممکن است بالا رود و این بدین علت است که کلسترول از داخل نسوج خارج شده و داخل خون می شود که از آنجا دفع گردد بعد از اینکه کلسترول بحالت نرمال رسید باید برای نگاهداری آن روزی نصف سیر خام مصرف کرد .
خوردن سیر از سرطان جهاز هاضمه جلوگیری می کند .
چینی ها قرن هاست که برای پائین آوردن فشار خون از سیر استفاده می کنند .

مضرات : سیر با آنکه خواص بسیاری دارد باید بحد اعتدال مصرف شود زیرا استفاده زیاد از آن در بعضی اشخاص موجب سردرد ، ضعف نیروی جنسی ، ضعف چشم و عوارض بواسیر می شود . سیر برای آنهائیکه اسهال دارند مضر است .
آنهائیکه معده ضعیف دارند و بطور کلی سیستم هاضمه آنها ضعیف است نباید در خوردن سیر افراط کنند . کسانیکه یبوست دارند نباید سیر بخورند و برای رفع مضرات آن سیر را باید با آب و نمک پخته و کمی به آن روغن بادام اضافه کنید تا مضر نباشد .
اشخاصی که گرم مزاج هستند اگر می خواهند سیر بخورند طبق توصیه ابن سینا حکیم ایرانی باید سیر را بپزند یا از سیر ترشی استفاده کنند .
برای پختن سیر پس از پوست کندن آنرا بمدت سه دقیقه بخار دهید . اشخاصی که دارای فشار خون پائین هستند نیز نباید سیر بخورند و همینطور کسانیکه آلرژی دارند نباید از سیر استفاده کنند.

[sina285]

عناب «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کلیات گیاه شناسی

عناب درختی است که ارتفاع آن تا 8 متر می رسد نوعی از این درخت مستقیم و باریک است و نوعی دیگر بصورت کج و معوج بالا می رود .
عناب بومی مناطق گرمسیر است کشت آن در شمال آفریقا ،جنوب اروپا و نواحی مدیترانه رواج درد .
برگهای این درخت کوچک ، زیبا ، شفاف ،‌متناوب و دندانه دار است . گلهای آن کوچک و برنگ سبز مایل به زرد می باشد. میوه این درخت که عناب نامیده می شود برنگ قرمز و بشکل تخم مرغ ودارای یک هسته است .طعم عناب کمی شیرین است.


ترکیبات شیمیایی:

عناب دارای لعاب فراوان ف حدود 5% مواد پروتئینی ، 4%مواد قندی و مقدر زیادی ویتامین C و املاح می باشد . در عصاره آبی چوب عناب اسید زی زی فیک و اسید زی زی فوماتیک وجود دارد .


خواص داروئی:
عناب از نظر طب قدیم ایران معتدل است . البته ابو علی سینا اعتقاد داشت که عناب کمی سرد است .

عناب بدلیل داشتن لعاب زیاد نرم کننده سینه است .
ملین است مخصوصا اگر آنرا با آب و یا شیر بجوشانید .
ادرار را زیاد می کند .
عناب آرام کننده اعصاب است .
خون را تمیز می کند .
ضد سرفه است .
خواب آور است و بیخوابی را برطرف می کند .
جوشانده پوست درخت عناب داروی ضد اسهال است .
آسم وتنگی نفس را برطرف می کند .
برای معالجه و التیام زخمهای کهنه گرد ریشه خشک شده عناب را روی آنها بپاشید .
هسته عناب خواب آرو است .
خستگی شدید را برطرف می کند.
رشد موی سر را زیاد می کند.
جوشانده عناب گرفتگی صدا را برطرف می کند .
جوشانده عناب برای سرفه و درد سینه مفید است.
برای برطرف کردن ورم چشم ، عناب را به چشم بمالید.
دستگاه هاضمه را تقویت می کند .
حافظه را تقویت می کند.
کم اشتهایی را برطرف می کند.
هرگاه که احساس غمگینی کرده و گریه میکنید یک فنجان دم کرده عناب لبخند به لبهای شما می آورد.
و بالاخره برای درمان سرطان آب عناب را با کاهو بخورید .

طرز استفاده:جوشانده عناب : 50 گرم عناب را در یک لیتر آب ریخته و بجوشانید تا حجم آن دو سوم شود.جوشانده عناب و جو : 14 دانه عناب را با 25 گرم جو پوست کنده مخلوط کرده و در 2 لیتر آب ریخته و آنقدر بجوشانید تا جو باصطلاح شکفته شود و 1/5لیتر آّب باقی بماند . این جوشانده را بگذارید تا ته نشین شود . سپس روی آنرا بردارید و بنوشید .
خیس کرده عناب : تعداد 20 دانه عناب را با 30 دانه مویز دانه گرفته و 30 دانه سپستان و 17 گرم شاخه گلدار بنفشه در نیم لیتر آب خیس کنید و بگذارید تا صبح بماند سپس آنرا صاف کرده و با 50 گرم شیر خشت و 50 گرم ترنجبین مخلوط کنید تا کاملا حل شود سپس قدری گلاب به آن اضافه کرده و بنوشید .

مضرات : عناب در اشخاص سرد مزاج تولید گاز و نفخ می کند . اینگونه اشخاص باید عناب را با شکر و مویز بخورند . ضمنا عناب نیروی جنسی را کم می کند بنابراین باید با غذاهای محرک مانند عسل خورده شود .

[sina285]

گریپ فروت «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کلیات گیاه شناسی

دلیل اینکه این میوه را گریپ فروت می نامند یان است که میوه آن مانند انگور بصورت جمعی تا دوازده تا بر روی شاخه می روید . این میوه که یکی از مرکبات می باشد بیشتر از 4000 سال پیش در هند و مالزی کاشته می شده است ولی تا قرن شانزدهم میلادی در دیگر کشورها ناشناخته مانده بود تا اینکه اسپانیائیها آنرا به کشورهای دیگر بردند .
جالب است که بدانید آمریکا 97% مصرف گریپ فروت دنیا را تامین می کند و تنها ایالت فلوریدا و تگزاس با هم 90% گریپ فروت آمریکا را تولید می کنند .
درخت گریپ فروت به اندازه درخت پرتقال و ارتفاع آن تا 12 متر می رسد برگهای آن سبز و گل آن سفید است . میوه گریپ فروت درشت تر از پرتقال و پوست آن هنگامیکه رسیده باشد نازک و برنگ زرد روشن است . اگر در چیدن گریپ فروت تاخیر شود پوست آن کلفت شده و قسمت سفیدی زیر پوست ضخیم می شود و مقدری از آب خود را از دست می دهد . گریپ فروت رسیده ترش و شیرین و کمی تلخ می باشد . نوعی از گزیپ فروت که در شمال ایران می روید چون داخل آن قرمز رنگ است به آن توسرخ می گویند .
گریپ فروت در حال حاضر در چین ، هند ، خاورمیانه و در ایران هم در شمال و هم جنوب پرورش داده می شود.
گریپ فروت در تمام طول سال در بازار وجود دارد ولی فصل آن از ژانویه تا می می باشد .


ترکیبات شیمیایی

گریپ فروت منبع غنی ویتامین C و B1 می باشد . پوست گریپ فروت دارای مقدر زیادی پکتین است مهمترین ترکیبات شیمیایی گریپ فروت ناری گین ، لیموئین ، سسکی ترپین ، آلدئید ، ژرانیول و کادینین می باشد .
در صد گرم گریپ فروت مواد زیر موجود است :

انرژی 30 کالری
آب 88 گرم
پروتئین 0/3 گرم
چربی 0/13 گرم
کلسیم 11/5 میلی گرم
فسفر 12 میلی گرم
پتاسیم 130 میلی گرم
آهن 0/2 میلی گرم
ویتامین آ 1 واحد
ویتامین ب 1 0/02 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/01 میلی گرم
ویتامین ب 3 0/01 میلی گرم
ویتامین ث 30 میلی گرم



گریپ فروت یک میوه اسیدی است و بهتر است که آنرا همراه دیگر مرکبات مصرف کرد و هنگامیکه آنرا می برید زود آنرا مصرف کنید زیرا در اثر ماندن مواد موثر خوردا از دست داده و تلخ می شود .
گریپ فروت از لیمو ترش کمتر اسیدی است بنابراین آنهائیکه نمی توانند از لیمو ترش استفاده کنند بهتر است که این میوه را بجای لیمو ترش مصرف کنند .

خواص داروئی


گریپ فروت چون دارای کالری کمی است نوشابه بسیار خوبی برای آنهایی است که می خواهند وزن کم کنند و لاغر شوند . گریپ فروت از پرتقال کمتر قند درد .
گریپ فروت تمیز کننده بدن از مواد سمی است و این مواد را سریعا دفع می کند و دلیل آن این است که هنگامیکه از گریپ فروت استفاده می کنید بعلت دفع مواد زائد ممکن است اسهال تولید شود.
گریپ فروت داروی خواب است . اگر می خواهید خواب خوش و سنگین داشته باشید یک گریپ فروت و یا آب آنرا گرفته قبل از رفتن به رختخواب آنرا بخورید .
گریپ فروت ضد سرماخوردگی است و تب را پائین می آورد در هنگام سرماخوردگی و تب آب گریپ فروت بنوشید .
گریپ فروت بدلیل ترش بودن ترشح اسید معده را بیشتر می کند پس باید آنرا قبل از غذا مصرف نمود تا اشتها را تحریک کرده و غذا را زودتر هضم نماید .
آنهائیکه کلیه و مثانه و کیسه صفرایشان سنگ تولید می کند حتما باید گریپ فروت بخورند زیرا گریپ فروت از درست شدن سنگ جلوگیری می کند .
مهمترین کاربرد گریپ فروت برای جلوگیری و درمان بیماری قلبی است و گریپ فروت شفابخش قلب است زیرا کلسترول را پائین آورده و رگ ها را از وجود چربی ها و مواد رسوب کرده پاک می کند و پیشرفت تصلب شرائین را متوقف می سازد .تحقیقاتی که جدیدا روی بیماران مبتلا به کلسترول بالا انجام شده است نشان داده است که مصرف 2 عدد گریپ فروت در روز کلسترول خون را بطور متوسط 10% پائین می آورد و حتی مقدار HDL را که چربی مفید است بالا می برد . بنابراین کسانیکه مبتلا به عارضه کلسترل بالا هستند باید گریپ فروت را با پوست مصرف کنند زیرا پکتین و ویتامین P در قسمت سفیدی پوست گریپ فروت وجود دارد .
خوردن دو عدد گریپ فروت در روز احتمال حمله قلبی را بنحو بارزی کاهش می دهد بنابراین کسانیکه در خانواده شان سابقه قلبی و بیماری قلبی وجود دارد حتما باید از گریپ فروت استفاده کنند .
تحقیقاتی که در روی خوکها انجام گرفته نشان داده است که گریپ فروت در سلامتی شریانها اثر معجزه آسائی درد . دانشمندان به یک دسته از خوکها غذاهای چرب ولی همراه با پکتین گریپ فروت دادند و به دسته دیگر بدون پکتین گریپ فروت . دسته اول عمر بیشتر داشته و بعد از تشریح جسد آنها بهیچ وجه اثری از تصلب شرائین مخصوصا در شریان های اکلیلی قلب و آئورت دیده نشد در حالیکه دسته دوم که فقط غذاهای چرب مصرف کرده بودند مبتلا به تصلب شرائین و کلسترل بالا شده بودند .دانشمندان ژاپنی چند سال پیش آزمایشهائی در مورد اثر گریپ فروت روی سرطان بر روی موش ها انجام دادند . به موشهائی که مبتلا به سرطان بودند عصاره گریپ فروت تزریق کردند و با کمال تعجب مشاهده نمودند که رشد غده سرطانی در آنها متوقف شد و پس از چندی همه آنها بهبود یافتند . آنها نتیجه گرفتند که در گریپ فروت و مخصوصا در پوست آن ماده ضد سرطان وجود دارد .
هسته گریپ فروت نیز خواص بسیاری درد زیرا میکرب کش ، ضد قارچ و ضد Yeast است البته عصاره هسته گریپ فروت بصورت قرص و کپسول در فروشگاههای گیاهان دارویی و یا برخی از داروخانه ها موجود است می توانید خریدری کرده و مصرف کنید و یا اینکه هسته های گریپ فروت را جمع آوری کرده و خشک کنید سپس در داخل آسیاب برقی ریخته و پودر کنید و هر روز مقدر یک قاشق چایخوری از آنرا با آب میل کنید یا اینکه همانطوریکه گفته شد همه گریپ فروت را با پوست سفید آن دو هسته آن در داخل مخلوط کن برقی ریخته و مصرف کنید.

مضرات : گریپ فروت را نباید بهمراه تعدادی از داروها خورد زیرا اثر آنها را چند برابر می کند مثلا کسیکه داروی فشار خون مصرف می کند اگر آنرا با گریپ فروت بخورد اثر دارو زیادتر شده و شخص فشار خونش بشدت پائین می آید و خطرناک است.

[sina285]

موز «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کلیات گیاه شناسی

موز گیاهی است علفی که مانند درختچه است . برگهای آن بسیار بزرگ و پهن و گاهی تا 2 متر می رسد . گلهیا آن مجتمع و بصورت سنبله است میوه آن ابتدا سبز و بعد از رسیدن برنگ زرد در می آید .موز از چهار هزار سال قبل در هندوستان کشت می شده است . در سال 1482 پرتغالیها موز را در سواحل گینه پیدا کردند و به جزائر قناری بردند و سپس بوسیله میسیونر مذهبی اسپانیولی به نواحی حاره آمریکا برده شد و اکنون موز در تمام مناطق گرمسیر دنیا کشت می شود .موز را هنگامیکه هنوز سبز است از درخت می چینند و به مناطق مختلف می فرستند و در آنجا بوسیله گرما دادن آنرا می رسانند .موز انواع مختلف درد یک نوع آن بسیار درشت و نوعی از آن هم خیلی ریز است که مزه شیرینی درد .در کشورهای استوایی معمولا موز را می پزند و همراه با برنج و لوبیا می خورند در کشورهای آمریکای لاتین موز را ورقه ورقه کرده و در آفتاب خشک می کنندهنگامیکه موز انتخاب می کنید باید پوست آن زرد و سفت و روی آن لکه های سیاه وجود داشته باشد و این نشانه موز رسیده است . موز نارس بدلیل داشتن نشاسته زیاد هضمش سنگین است .

ترکیبات شیمیایی:

قندی که در موز وجود دارد بسرعت قابل جذب استدر صد گرم موز مواد زیر موجود است .

انرژی 100 کالری
آب 70 گرم
پروتئین 0/8 گرم
چربی 0/2 گرم
قند 6/5 گرم
کلسیم 8 میلی گرم
فسفر 25 میلی گرم
آهن 0/7 میلی گرم
سدیم 1 میلی گرم
پتاسیم 370 میلی گرم
ویتامین آ 190 واحد
ویتامین ب1 0/05 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/06 میلی گرم
ویتامین ب 3 0/07 میلی گرم
ویتامین ث 10 میلی گرم
در موز چند ماده شیمیایی بسیار مهم مانند سروتونین ، نوروپی تفرین ، دوپامین و کاته چولامین وجود دارد .

خواص داروئی:

موز از نظر طب قدیم ایران معتدل و تر است و خون را غلیظ می کند . موز انرژی زیادی درد و چون نرم هست غذای خوبی برای کودکان و اشخاص مسن می باشد.
بدلیل داشتن پتاسیم زیاد ضد سرطان بوده و غذای خوبی برای ماهیچه ها می باشد.
موز ملین بوده و همچنین درمان اسهال و اسهال خونی است.
موز خونساز است بنابراین اشخاص لاغر و کم خون حتما باید موز بخورند.
موز تقویت کننده معده و نیروی جنسی است.
موز درمان زخم معده و روده می باشد.
گرد موز همچنین داروی خوبی برای پائین آوردن کلسترول است.
شیره گلهای موز درمان کننده اسهال خونی است.
جوشانده موز اثر قطع خونریزی دارد.
ضماد برگ درخت موز برای درمان و سوختگی مفید است.
ریشه موز دفع کننده کرم معده است.
موز نفاخ است و زیادخوردن آن خصوصا در سرد مزاجان تولید گاز معده می کند برای رفع این عارضه باید پس از موز کمی نمک خورد.
موز تاثیر خوبی در تامین رشد و تعادل سیستم اعصاب دارد.
برای درمان ضعف بدن موز را با عسل بخورید.
موز مدر است.
موز بعلت درا بودن قند زیاد برای مبتلایان به مرض قند مضر است و نباید در خوردن آن افراط کنند.


طرز استفاده:

به مبحث نسخه پیچی گیاهان دارویی برای بیماری مورد نظر مراجعه نمایید.

مضرات :
مضرات خاصی گفته نشده است .

[sina285]

آوکادو «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کلیات گیاه شناسی

آووکادو درختی است که ارتفاع آن به حدود 6 متر می رسد و درقسمت های گرم آمریکا و برزیل و غرب هندوستان پرورش می یابد . منشاء آووکادو آمریکای جنوبی بوده که از آنجا به نواحی دیگر دنیا راه یافته است . برگهای این درخت ضخیم و سبز و گلهای آن کوچک و سبز رنگ است . میوه آن مانند گلابی و درای پوستی سخت برنگ سبز تیره و یا سیاه است در حدود 400 نوع مختلف آووکادو وجود دارد که بعضی از آنها درای پوست صاف و سبز رنگ بوده ولی پوست برخی از آنها سیاه و خشن است / مدرکی در دست است که نشان می دهد مایاها و اینکاها از این میوه استفاده می کرده اند .


ترکیبات شیمیایی:

آووکادو چرب است و درای اسیدهای آمینه مختلف مانند سیستین Cystine تریپتوفان Tryptophane و تیروسین Tyrosine می باشد . در تحقیقات جدیدی که انجام شده وجود چند نوع آنتی بیوتیک در آووکادو ثابت شده است . دانه گیاه درای مقدار کمی ( در حدود 2 درصد ) روغن است . این روغن غلیظ و سفت و به رنگ زرد مایل به سبز بوده که درای بو و طعمی مطبوع است . روغن دانه آووکادو درای حدود 7 درصد روغن های اشباع شده مانند اسید پالمتیک Palmitic و اسید استئاریک Steraric Acid اسید آراشیدیک Arachidic Acid ، اسید میریستیک Myristic Acid و در حدود 80 درصد روغن های اشباع نشده مانند اسید اولئیک Oleic Acid و اسید لینولئیک Linoleic Acid می باشد . در یکصد گرم آووکادو مواد زیر موجود است :

آب 80 گرم
انرژی 150 کالری
پروتئین 1/8 گرم
چربی 14 گرم
مواد نشاسته ای 5 گرم
کلسیم 8 میلی گرم
فسفر 35 میلی گرم
آهن 5/0 میلی گرم
پتاسیم 600 میلی گرم
ویتامین آ 250 واحد
ویتامین ب 1 0/08 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/15 میلی گرم
ویتامین ب3 1/4 میلی گرم
ویتامین ث 12 میلی گرم

خواص داروئی:


جوشانده برگهای آووکادو قاعده آور است .
آووکادو تقویت کننده معده است .
نفخ و گاز معده را از بین می برد .
برای درمان یرقان مفید است .
جوشانده برگهای آووکادو اسهال خونی را برطرف می کند .
آووکادو تقویت کننده بدن است .
آووکادو رشد بچه ها را جلو می اندازد زیرا درای مواد معدنی بسیاری است .
آووکادو خون ساز است و آنهایی که مبتلا به کم خونی هستند باید از آووکادو استفاده کنند .
آووکادو بدن را قلیایی کرده و تمیز می کند .
چون آووکادو شکر و مواد نشاسته ای کمی دارد برای آنهایی که بیماری قند دارند نیز مناسب است .
برای دوره نقاهت به مریض آووکادو بدهید . ضعف عمومی را برطرف می کند .
خستگی را برطرف می کند .
ناراحتی روده و معده را معالجه می کند .
بیخوابی را درمان می کند زیرا درای تریپتوفان است . اگر به کم خونی دچار هستید حتما با شام خود آووکادو بخورید .
برای درست کردن سس سالاد از آووکادو استفاده کنید .


طرز استفاده: روغن آووکادو درای ویتامین های مختلف مانند P ، C، K ، H ، E، D ، B، A می باشد . بنابراین ارزش غذایی زیادی دارد .


روغن آووکادو ضد رماتیسم است و اگر مفاصل شما درد می کند آنرا با روغن آووکادو ماساژ دهید .
برای جلوگیری از ریزش مو ، هرشب مقداری از روغن آووکادو را به سر بمالید و صبح بشوئید .
شوره سر را از بین می برد .
برای براق شده موها ، بعد از شستشوی سر چند قطره آووکادو را به موها بمالید .
روغن آووکادو بهترین کرم برای پوست است زیرا به آسانی در پوست نفوذ یم کند و به پوست شادابی می دهد . و بالاخره آووکادو بهترین ماسک برای برطرف کرده چین و چروک های صورت و جلوگیری از پیدایش آن است . برای این منظور آووکادو را پوست کنده و له کنید و بصورت ماسک بر روی صورت و گردن بگذارید و بعد از نیم ساعت بشوئید .

مضرات : مضرات خاصی گفته نشده است .

[sina285]

بادام زمینی «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کلیات گیاه شناسی

بادام زمینی گیاه بومی برزیل بوده و از آنجا به نقاط دیگر دنیا راه یافته است .آب و هوای گرم برای کشت این گیاه مناسب می باشد . بادام زمینی گیاهی است یکساله دارای ساقه ای راست که ارتفاع آن در حدود 30 سانتیمتر می باشد . برگهای آن مرکب از دو زوج برگچه است گلهای آن دو نوع متفاوت برنگ زرد می باشد که پس از تلقیح ، دم گل خم شده و به سطح خاک می رسد و سپس بتدریج در خاک فرو رفته و میوه در داخل خاک تشکیل می شود .میوه بادام زمینی بطول تقریبی 4 سانتیمتر است و دریا پوسته شکننده برنگ خاکستری مایل به زرد می باشد .بر روی پوسته یک تا سه برجستگی مشاهده می شود که هر یک محل دانه ها را نشان می دهد .دانه بادام زمینی تقریبا مانند فندق برنگ سفید مایل به زرد بوده ولی تخم مرغی شکل است .پوسته نازکی دانه را پوشانده که برنگ قرمز قهوه ای است .

ترکیبات شیمیایی: بادام زمینی دارای موادی مانند آراشین Arachin ، کوناراشین Conarachin ، چربی ، پروتئین و ویتامین های مختلف است .در صد گرم بادام زمینی بدون پوست مواد زیر موجود است :

بادام زمینی بسته به محل کشت آن بین 40 تا 50 درصد روغن درد که بنام روغن آراشین معروف است . این روغن از اسیدهای چرب اشباع شده مانند اسید استئاریک ، اسید پالمتیک و اسید های جرب اشباع نشده مانند اسید لینوئکی تشکیل شده است . مقدر چربیهای اشباع شده در روغن آراشید تقریبا 30 درصد می باشد . برای تهیه روغن آراشید ابتدا پوسته آن را شکسته و دانه ها را جدا می کنند . سپس پوسته نازک قرمز رنگ را نیز خارج کرده و دانه ها را در ماشین های مخصوصی خرد کرده و بصورت خمیری در می آورند و بعد آنرا در دستگاه فشار ریخته و بدون استفاده از حرارت روغن آنرا با فشار خارج می کنند که بنام روغن فشار اول معروف است . برای بدست آوردن روغن فشار دوم ، باقیمانده خمیر فشار اول را ابتدا با آب مخلوط کرده و میگذارند مدتی بماند و سپس در دستگاه فشار قرار داده و روغن فشار دوم را از آن تهیه می کنند . از باقیمانده فشار دوم تحت اثر گرما روغنی بدست می آید که بنام روغن فشار سوم معروف است و فقط به مصرف صابون سازی می رسد . روغن آراشید دارای بو و طعمی ملایم و برنگ زرد روشن می باشد .

آب 6 گرم
پروتئین 26 گرم
چربی 48 گرم
مواد نشاسته ای 16 گرم
کلسیم 600 میلی گرم
فسفر 400 میلی گرم
آهن 2 میلی گرم
سدیم 5 میلی گرم
پتاسیم 670 میلی گرم
ویتامین ب 1 1 میلی گرم
ویتامین ب2 0/15 میلی گرم
ویتامین ب 3 16 میلی گرم

خواص داروئی: بادام زمینی از نظر طب قدیم ایران متعادل است . چون بادام زمینی دارای پروتئین می باشد بنابراین از نظر غذایی بسیار مهم است .

برای تقویت ریه و طحال مفید است .
کلسترول خوب خون را بالا می برد .
درد معده را از بین می برد .
نرم کننده سینه است .
سرفه خشک را برطرف می کند .
شیر را در مادران شیر ده زیاد می کند.
ملین است .
بسیار مقو ی است .
برای تقویت قوای دماغی مفید است .
به هضم غذا کمک می کند .

طرز استفاده: طرز تهیه کره بادام زمینی Peanut butter500 گرم بادام زمینی پوست کنده رابا مقداری آب مخلوط کرده و بجوشانید تا کمی پخته شود ( ولی له نشود ) سپس 400 گرم روغن نارگیل را به آن اضافه کرده و در داخل مخلوط کن برقی ریخته تا کاملا بصورت کره در آید . سپس کمی نمک به آن اضافه کنید .کره بادام زمینی را میتوان بدون استفاده از روغن نارگیل هم تهیه کرد . کافی است که بجای روغن نارگیل آب اضافه کنید .

مضرات : بادام زمینی با اینکه غذای بسیار مقوی و خوبی است بعلت اینکه دارای روغن های اشباع شده می باشد کلسترول خون را بالا برده و باعث تصلب شرائین می شود . بنابراین آنهائیکه دارای بیماری قلبی بوده و یا کلسترول خونشان بالا است باید از خوردن آن خودداری کنند .اگر کره بادام زمینی میخرید دقت کنید که تازه و از کارخانه مطمئن باشد زیرا در بعضی مواد بادام زمینی و یا کره آن در اثر عدم دقت در تولید ، آلوده به قارچ سمی افلاتوکسین Aflatoxin می شود که سرطان زا بوده و باعث سرطان کبد می شود .

[sina285]

ترب و تربچه «داروئی»

کلیات گیاه شناسی

ترب گیاهی است یکساله که ارتفاع ساقه آن تا یک متر می رسد . برگهای آن پهن ، ناصاف ، کرک دردو با بریدگیهای نامنظم می باشد . گلهای آن برنگ سفید ، زرد روشن ، آبی روشن و بنفش است که درانتهای شاخه ظاهر می شود .بطور کلی دو نوع ترب وجود دارد : 1- ترب سیاه که معمولا در پائیز برداشت می شود .2-تربچه که به رنگهای مختلف قرمز و وصورتی و بصورت های دراز و گرد وجود دارد .


ترکیبات شیمیایی

طعم تند ترب مربوط به ماده ای است بنام سنوول Senovol و رنگ قرمز بنفش آن در اثر وجود ماده ای بنام کلراید Malvin Chloride است .در صد گرم ترب خام مواد زیر موجود است :

آب 90 گرم
پروتئین 1 گرم
چربی 0/1 گرم
مواد نشاسته ای 3/5 گرم
کلسیم 30 میلی گرم
فسفر 30 میلی گرم
پتاسیم 330 میلی گرم
آهن 1 میلی گرم
سدیم 18 میلی گرم
ویتامین آ 10 واحد
ویتامین ب 1 0/03 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/03 میلی گرم
ویتامین ب 3 0/03 میلی گرم
ویتامین ث 25 میلی گرم

خواص داروئی: ترب از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و از زمانهای بسیار قدیم برای درمان بسیاری از بیماریها بکار می رفته است .

ترب برای دفع سنگهای صفراوی مفید است .
ترب در بعضی از اشخاص تولید گاز و آروغ می کند و تخم آن گاز و نفخ را از بین می برد .
ترب برای درمان نقرس و رماتیسم مفید است .
برگ ترب اگر با غذا خورده شود به هضم غذا کمک می کند .
آب برگ ترب برای تقویت چشم مفید است .
ترب برای درمان یرقان مفید است .
تخم ترب درد را تسکین می دهد .
در صورت مسمومیت غذایی مقداری تخم ترب را همراه با سکنجبین به بیمار بدهید باعث استفراغ می شود و معده را پاک می کند .
برای مداوای زخم های بدن از ترب و عسل ضماد تهیه کرده و روی زخم بگذارید .
دم کرده ترب ادرار آور است و برای درمان حبس البول بکار می رود .
تخم ترب ادرار آور و قاعده آور است .
اگر دست یا پای شما سرما زده است ترب را در آّب بجوشانید و بگذارید تا کمی سرد شود بطوریکه دست را نسوزاند سپس عضو سرما زده را چند بار در روز در این جوشانده قرار دهید .
دم کرده ریشه ترب تقویت کننده بدن است .
برای دفع سنگ کیسه صفرا و سرفه های تشنج آور از ترب بصورت زیر استفاده کنید :

در یک ترب بزرگ حفره ی ایجاد کرده و همچنین در ته آنهم سوراخ ریزی بوجود آورید بطوریکه آّب قطره قطره از آن خارج شود . سپس مقدایر شکر در حفره ریخته و آنرا با آب پر کنید و ترب را در دهانه شیشه یا استکانی قرار دهید که آب آن قطره قطره از سوراخ ریز ته ترب خارج شده و در داخل شیشه یا استکان پر شود . این آب را چند بار در روز بنوشید .

خوردن تخم ترب ترشح شیر را زیاد می کند .
خوردن ترب رنگ چهره را باز می کند.
جوشانده ترب برای درمان اسهال خونی مفید است .
تخم ترب اشتهاآور است.
برای از بین بردن تب تخم ترب را دم کرده و به بیمار بدهید .
تخم ترب بصورت ضماد برای ورم پستان در مادران شیرده استفاده می شود .

مضرات : اسراف در خوردن ترب موجب دل پیچه شده و برای دندان و گلو مضر است .

[sina285]

ترب و تربچه «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کلیات گیاه شناسی

ترب گیاهی است یکساله که ارتفاع ساقه آن تا یک متر می رسد . برگهای آن پهن ، ناصاف ، کرک دردو با بریدگیهای نامنظم می باشد . گلهای آن برنگ سفید ، زرد روشن ، آبی روشن و بنفش است که درانتهای شاخه ظاهر می شود .بطور کلی دو نوع ترب وجود دارد : 1- ترب سیاه که معمولا در پائیز برداشت می شود .2-تربچه که به رنگهای مختلف قرمز و وصورتی و بصورت های دراز و گرد وجود دارد .


ترکیبات شیمیایی

طعم تند ترب مربوط به ماده ای است بنام سنوول Senovol و رنگ قرمز بنفش آن در اثر وجود ماده ای بنام کلراید Malvin Chloride است .در صد گرم ترب خام مواد زیر موجود است :

آب 90 گرم
پروتئین 1 گرم
چربی 0/1 گرم
مواد نشاسته ای 3/5 گرم
کلسیم 30 میلی گرم
فسفر 30 میلی گرم
پتاسیم 330 میلی گرم
آهن 1 میلی گرم
سدیم 18 میلی گرم
ویتامین آ 10 واحد
ویتامین ب 1 0/03 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/03 میلی گرم
ویتامین ب 3 0/03 میلی گرم
ویتامین ث 25 میلی گرم

خواص داروئی: ترب از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و از زمانهای بسیار قدیم برای درمان بسیاری از بیماریها بکار می رفته است .

ترب برای دفع سنگهای صفراوی مفید است .
ترب در بعضی از اشخاص تولید گاز و آروغ می کند و تخم آن گاز و نفخ را از بین می برد .
ترب برای درمان نقرس و رماتیسم مفید است .
برگ ترب اگر با غذا خورده شود به هضم غذا کمک می کند .
آب برگ ترب برای تقویت چشم مفید است .
ترب برای درمان یرقان مفید است .
تخم ترب درد را تسکین می دهد .
در صورت مسمومیت غذایی مقداری تخم ترب را همراه با سکنجبین به بیمار بدهید باعث استفراغ می شود و معده را پاک می کند .
برای مداوای زخم های بدن از ترب و عسل ضماد تهیه کرده و روی زخم بگذارید .
دم کرده ترب ادرار آور است و برای درمان حبس البول بکار می رود .
تخم ترب ادرار آور و قاعده آور است .
اگر دست یا پای شما سرما زده است ترب را در آّب بجوشانید و بگذارید تا کمی سرد شود بطوریکه دست را نسوزاند سپس عضو سرما زده را چند بار در روز در این جوشانده قرار دهید .
دم کرده ریشه ترب تقویت کننده بدن است .
برای دفع سنگ کیسه صفرا و سرفه های تشنج آور از ترب بصورت زیر استفاده کنید :

در یک ترب بزرگ حفره ی ایجاد کرده و همچنین در ته آنهم سوراخ ریزی بوجود آورید بطوریکه آّب قطره قطره از آن خارج شود . سپس مقدایر شکر در حفره ریخته و آنرا با آب پر کنید و ترب را در دهانه شیشه یا استکانی قرار دهید که آب آن قطره قطره از سوراخ ریز ته ترب خارج شده و در داخل شیشه یا استکان پر شود . این آب را چند بار در روز بنوشید .

خوردن تخم ترب ترشح شیر را زیاد می کند .
خوردن ترب رنگ چهره را باز می کند.
جوشانده ترب برای درمان اسهال خونی مفید است .
تخم ترب اشتهاآور است.
برای از بین بردن تب تخم ترب را دم کرده و به بیمار بدهید .
تخم ترب بصورت ضماد برای ورم پستان در مادران شیرده استفاده می شود .

مضرات : اسراف در خوردن ترب موجب دل پیچه شده و برای دندان و گلو مضر است .

[sina285]

خرما «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کلیات گیاه شناسی

خرما میوه ای بسیار قدیمی است و نام آن در کتاب مقدس 42 بار تکرار شده است . این میوه پرخاصیت برای مردم شکورهای اروپایی و آمریکایی تا حدی ناآشنا است و آنرا فقط در کیک و شیرینی مصرف می کنند ولی در خاورمیانه و مخصوصا در کشورهای عربی بعنوان یک غذای اصلی بکار می رود .یهودیان معتقدند درخت خرما در فلسطین و یا اسرائیل امروزی بفراوانی وجود داشته است بطوریکه در ناحیه بین دریای گالیله و دریای مرده جنگل بزرگی از درخت خرما بوده است .مسلمانان معتقدند که حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم این درخت را خلق کرده اند . در دیانت مسیح ، برگ درخت خرما سنبل و نشانه شهادت و روح شهدائی است که در راه دیانت حضرت مسیح جان باخته اند .

ترکیبات شیمیایی

خرما دارای 25 درصد ساکاروز ، 50درصد گلوکز ، و مواد آلبومینوئیدی ، پکتین و آب می باشد . بعلاوه دارای ویتامینهای مختلف منجمله ویتامین A,b,c,e و مقداری املاح معدنی می باشد .

خواص داروئی: درخت خرما خواص بیشماری دارد و می توان گفت که از تمام قسمتهای این درخت می توان استفاده کرد و یک ضرب المثل عربی می گوید که خواص درخت خرما باندازه روزهای سال است.از برگ و شاخه درخت خرما سبد و فرش تهیه می کنند . از هسته آن نان و از میوه خرما شراب و عسل . همانطور که می دانیم خرما تنها میوه ایست که در صحرا وجود دارد و طبیعت این درخت را به مردم صحرا داده است که تمام احتیاجات خود را از آنر فع می کنند . مردم صحرا هسته درخت خرما را در کرده و از آن نان می پزند یا در این هسته را بو داده و از آن بعنوان قهوه استفاده می کنند زیرا دم کرده آن بسیار مطبوع است و یا حتی این در را در آب برای چند روز خیس کرده و بعنوان غذای مقوی به شترهای خود می دهند و معتقدند که این غذا از گندم و جو مقوی تر است . اعراب از قدیم اعتقاد داشتند که خرما انرژی خورشید را گرفته و در خود ذخیره می کنند و این انرژی با خوردن خرما به بدن آنها منتقل می شود . اعراب از خرمای کال نیز استفاده می کنند و معتقدند که اثرات درمانی بسیاری درد منجمله خرمای سبز تقویت کننده اعمال جنسی و انرژی زا یم باشد . حتی هسته خرمای سبز را نیز دم کرده و پمادی از آن تهیه می کنند که برای زخمهای آلات تناسلی بکار می رود .

اثر دیگر معجزه آسای هسته خرما از بین بردن تورم پلک های چشم است برای این منظور پمادی از در هسته خرما درست کرده و آنرا روی چشم می گذارند این پماد برای رشد مژه های چشم نیز بهترین دارو است .زندگی پرمشغله و ناراحتی های روانی که میل جنسی را در بعضی از اشخاص از بین می برد بهترین علاجش خوردن مداو م خرما است که میل جنسی را باین اشخاص باز می گرداند . در زمانهای قدیم همواره خرما را برای قدرت و انرژی بکار می برده اند و هنوز بهترین میوه برای بازیافتن انرژی و قدرت جوانی است .گلهای درخت خرما نیز خاصیت دارویی دارند . طعم گلهای درخت خرما تلخ است و اثر مسهلی درد .

مضرات : مواظب باشید در خوردن آن افراط نکنید زیرا دارای قند زیادی است . در این صورت آنهایی که لوزالمعده حساس دارند و یا آنهایی که بیماری قند در خانواده آنها وجود دارد باید کمتر از این میوه استفاده کنند.

[sina285]

زرشک «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کلیات گیاه شناسی

زرشک درختچه ای است دارای ساقه ای خاردار که ارتفاع آن تا 4 متر نیز میرسد . چوب این درخت قهو ه ای ، قرمز و یا زردرنگ می باشد . برگهای آن بیضی شکل با دندانه های اره ای و گلهای آنخوشه ای و زردرنگ است شاخه های زرشک تیغ زیادی دارد . میوه زرشک قرمز رنگ ، گوشتی بیضوی شکل و دارای طعمی ترش است قسمت مورد استفاده این گیاه ریشه ، پوست ریشه و ساقه ، برگ گل و میوه آن است .


ترکیبات شیمیایی:
در تمام قسمت های این گیاه آلکالوئیدهای بربرین Berberine ، اکسیاکانتین Oxyaconthine ، بربامین Berbamine وجود دارد . مقدار آلکالوئید در پوست ریشه زرشک بیشتر از قسمت های دیگر این گیاه است .
میوه زرشک دارای حدود 4% مواد قندی ، 65 اسید مالیک و اسید تارتاریک و مقداری صمغ می باشد .
زرشک گونه های مختلف دارد که مهم تر از همه آنها دو نوع است که یکی بنام زرشک بی هسته و دیگری زرشک با هسته (دارای دو هسته) میباشد .


خواص داروئی:

خواص طبی زرشک :زرشک از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است میوه زرشک خواص زیر را درد:

قابض است .
تقویت کننده قلب و کبد است .
بواسیر خونی را درمان می کند .
خونریزی را برطرف می کند .
برای برطرف کردن بیماریهای کبدی مفید است .
صفرا بر است .
دم کرده زرشک را برای برطرف کردن ناراحتی های دهان غرغره کنید .

خواص ریشه و پوست ساقه

صفرا بر و مسهل است .
کبد را پاک و تقویت می کند .
اعمال دستگاه گوارش را منظم می کند .
سوء هاضمه را از بین می برد .
بی اشتهایی را برطرف می کند .
برای رفع یبوست مفید است .
در درمان یرقان و زردی موثر است .
نقرس و رماتیسم را برطرف می کند .
خانم هائیکه بین دو عادت ماهیانه خونریزی دارند باید برای برطرف کردن آن از ریشه و ساقه زرشک استفاده کنند .
آنهائیکه مبتلا به ورم طحال هستند می توانند برای معالجه از این گیاه کمک بگیرند .
واریس را درمان می کند .
برای معالجه بواسیر نافع است .
برای برطرف کردن سوزش ادرار مفید است .
فشار خون را پائین می آورد
برای شست و شوی چشم می توانید از جوشانده ریشه و ساقه و زرشک استفاده کنید .

خواص برگ

آب آوردگی بدن را برطرف می کند .
اسهال های مزمن را درمان می کند .
برگ زرشک دارای مقدار زیادی ویتامین C می باشد بنابراین در درمان بیماری اسکوربوت اثر مفید درد .
جویدن برگ زرشک باعث محکم شدن لثه و دندان می شود .
درموقع آنژین و گلو درد ، دم کرده برگ زرشک را غرغره کنید .

طرزاستفاده
جوشانده زرشک :مقدار 20-10 گرم پوست ریشه یا ساقه و یا میوه زرشک را در یک لیتر آب ریخته و آنرا بجوش بیاورید سپس آنرا از روی اجاق برداشته بگذارید برای مدت 10 دقیقه بماند . این جوشانده را صاف کرده و با شکر یا عسل شیرین کنید . مقدار مصرف روزانه آن سه فنجان در فاصله بین غذاهاست .

دم کرده زرشک :مقدار 40 گرم زرشک را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید مدت 10 دقیقه بماند سپس آنرا با شکر یا عسل مخلوط کنید . مقدار مصرف آن سه فنجان در روز و در فاصله بین غذاهاست .

مضرات : مصرف مقدار زیاد زرشک و یا ساقه و برگ آن برای زنان حامله مناسب نیست زیرا رحم را تحریک می کند و ممکن است باعث سقط جنین شود.

[sina285]

شاه پسند وحشی «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



شاه پسند وحشی از گیاهانی است که در روم قدیم مورد پرستش و تقدیس مردم بود و از آن برای تبرک خانه ها و معابد استفاده می کردند . چون دارای خاصیت ضد خونریزی است گفته می شود که آنرا روی زخم های مسیح ریختند و خونریزی قطع شد و روی این اصل در قدیم به آن گیاه صلیب Herb of the Cross می گفتند .
این گیاه در نواحی جنوب آسیا ، آفریقا و اروپا در حاشیه جاده ها و دشت ها و مزارع می رویند در ایران در مناطق شمال ایران و اطراف تهران ، فارس ، شیراز و نواحی جنوب می روید .
قسمت مورد استفاده این گیاه برگها و سر شاخه های سبز آن است در اثر مالش دادن بوی مطبوعی در تمام قسمت های این گیاه منتشر می شود ولی طعم آن گس و تلخ است

ترکیبات شیمیایی
شاه پسند وحشی دارای مواد شیمیایی مختلفی نظیر تانن ،‌موسیلاژ ، ساپونین ، وربی نالین Verbenalin ، بتاکاروتن و ماده ای تلخ می باشد .


خواص داروئی
شاه پسند وحشی از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است

قابض و ضد تشنج است
برای از بین بردن آب آوردگی بدن مفید است و بدین منظور باید آنرا با ملاس چغندر خورد .
برای تقویت قلب مفید است .
خون را تمیز و تصفیه می کند .
عرق آور است .
مقدار شیر را در مادران شیرده زیاد می کند .
کر م معده را کشته و از بین می برد .
خلط آور است .
برای برطرف کردن سرماخوردگی مفید است .
کمیود ویتامین C را درمان می کند .
برای درمان ناراحتی های پوستی مفید است .
بیماری زردی را برطرف می کند .
برای رفع خونریزی لثه مفید است .
سنگ کلیه و مثانه را خارج می سازد.

استفاده خارجی

برای ورم مخاط دهان و گلو ، جوشانده آنرا غرغره کنید .
کمپرس آنرا روی ضرب دیدگی بگذارید .
زخم و بریدگیها را با ضماد آن درمان کنید .
برای رفع خستگی پس از کار روزانه از حمام شاه پسند استفاده کنید بدین منظور مقدار 200 گرم برگهای گیاه را در دولیتر آب ریخته و حرارت دهید تا بجوش آید سپس آنرا روی چراغ برداشته و بگذارید مدت 15 دم بکشد بعد آنرا صاف کرده و در وان حمام بریزید و برای مدت 20 دقیقه در آن دراز بکشید تا خستگی عضلات برطرف شود .

طرز استفاده : دم کرده : یک قاشق چایخوری برگهای خشک شده این گیاه را در یک فنجان آب جوش ریخته و برای مدت 10 دقیقه دم کنید سپس صاف کرده و به مقدار یک فنجان سه بار در روز بنوشید .
جوشانده : مقدار 40-50 گرم برگهای خشک شده این گیاه را در یک لیتر آب جوش ریخته وب گذارید بمدت 5 دقیقه بارامی بجوشد سپس آنرا صاف کنید .
اسانس : قوی تر از تنطوره می باشد و از مغازه برخی از داروخانه ها می توان خریداری کرد مقدار مصرف آن یک تا دوقطره در یک لیوان آب می باشد .

مضرات : خوردن زیاد این گیاه ضربان قلب را کم می کند و باعث تحریک روده ها و رحم می شود بنابراین کسانیکه ناراحتی قلبی دارند و یا خانم های حامله باید در خوردن آن احتیاط کنند .

[sina285]

فندق «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کلیات گیاه شناسی
کلیات گیاه شناسی
ترکیبات شیمیایی
خواص داروئی

فندق درختچه ای است به ارتفاع تقریبا دو متر که در نواحی مساعد تا ارتفاع 6متر نیز می رسد .
درخت فندق بومی اروپا و آسیای صغیر است
برگهای درخت فندق پهن و نوگ تیز با دو ریدف دندانه ، برنگ سبز و یا دمبرگی بطول تقریبا یک سانتیمتر می باشد فندق دارای دو نوع گل نر و ماده است که بصورت سنبله آویخته در پائیز ظاهر می شود .
فندق گرد 2/5-1/5 سانتیمتر است . دارای پوششی سبز رنگ بوده که پس از خشک شدن تدریجا از آن جدا می گردد.

ترکیبات شیمیایی
مغز فندق در حدود 60 درصد روغن درد که برنگ زرد روشن بوده و دارای طعمی ملایم و بوی مطبوعی می باشد . این روغن بمصرف تغذیه ،‌عطر سازی و نقاشی می رسد . مغز فندق دارای مقدر زیادی فسفر می باشد.

در صد گرم مغز فندق موادزیر موجود است :

انرژی 625 کالری
آب 5/8 گرم
پروتئین 12/5 گرم
مواد نشاسته ای 15 گرم
مواد چرب 60 گرم
کلسیم 200 میلی گرم
فسفر 320 میلی گرم
آهن 3/5میلی گرم
سدیم 2 میلی گرم
پتاسیم 700 میلی گرم
ویتامین ب 1 0/5 میلی گرم
ویتامین ب 3 1 میلی گرم

خواص داروئی
فندق از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است . برگ و شکوفه ،‌گل وپوست آن (مخصوصا پوست ریشه آن )قابض است

فندق بدلیل اینکه دارای مقدر کمی مواد نشاسته ای است ضمنا دارای مواد معدنی زیادی مانند کلسیم ،‌پتاسیم ، فسفر ،‌منیزیوم ،‌سدیم و آهن می باشد غذای بسیار خوبی بای مبتلایان به بیماری قند است
فندق غذای مناسبی برای تقویت بدن و مخصوصا دوره نقاهت است .
فندق مقوی روده ها و معده است .
فندق سموم را از بدن خارج می سازد
فندق فشار خون را بالا می برد
خانم هائیکه در بین دو عادت ماهانه خونریزی دارند برای درمان آن باید جوشانده پوست فندق بخورند .
روغن فندق برای از بین بردن سرفه و درد سینه مفید است .
روغن فندق برای کبد نافع است
برای جلوگیری از ریزش مو پوست فندق راب سوزانید و خاکستر آنرا با پیه خوک مخلوط کرده و قسمت هایی را که مو ریخته با آن ماساژ دهید .
فندق بو داده مخلوط انیسون برای سوزش مجرای ادرار و تقویت نیروی جنسی مفید است
آنهائیکه کارهای فکری می کنند باید فندق بخورند زیرا بدلیل داشتن فسفر زیاد مغز را تقویت می کند.

مضرات : فندق اگر به مقدر کم خورده شود بهیچوجه مضر نیست ولی افراط در خوردن آن ایجاد نفخ و گاز شکم کرده و استفراغ تولید می کند برای جلوگیری آنهائیکه سرد مزاج هستند باید فندق را با آب و عسل خورده و گرم مزاجان با سکنجبین بخورند .

[sina285]

گزنه «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کلیات گیاه شناسی

گزنه گیاهی است که از دوران ماقبل تاریخ نیز وجود داشته و مردم آن زمان از آن برای تغذیه استفاده می کردند و از خواص درمانی آن اطلاع داشته اند .

جالینوس حکیم که در قرن دوم میلادی زندگی می کرده آنرا برای رفع سرماخوردگی و بیماری دستگاه تنفسی بکار می برده است .

گزنه گیاهی است علفی و چند ساله که ساقه آن چهار گوش بوده و بطور قائم تا ارتفاع یک متر بالا می رو د. این گیاه در خرابه ها ،‌باغها و نقاط مرطوب که چهارپایان از آن عبور می کنند بحالت خودرو میروید ریشه این گیاه خزنده بوده و در ناحیه ای که سبز می شود کم کم تمام منطقه را فرا می گیرد .

ساقه این گیاه را پرزها و تارهای مخروطی شکل پوشانده که در صورت لمس کردن ساقه بدست می چسبد و پوست را می گزد که تولید خارش و سوزش می کند و شاید به همین دلیل آنرا گزنه نامیده اند .

تخم آن نرم ، ریز و تیره رنگ و مانند تخم کتان است قسمت مورد استفاده این گیاه برگهای تازه ، ریشه ،شیره و دانه آن است .


ترکیبات شیمیایی:

گزنه دارای تانن ، لسیتین ،‌ اسید فورمیک ، نیترات پتاسیم و کلسیم است، ترکیبات آهن دارد ، و دارای ویتامین C و نوعی گلوکوزید است که پوست را قرمز می کند . از سرشاخه های این گیاه ماده قرمز رنگی بنام اورتی سین استخراج می شود .


خواص داروئی:

گزنه از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است .

گزنه مو را تقویت کرده و از ریزش موی سر جلوگیری می کند ، حتی در بعضی از موارد موی سر دوباره می روید . برای استفاده از این خاصیت 6 گرم سر شاخه ها و برگها و ریشه گزنه را بتنهایی و یا با 30 گرم چای کوهی در یک لیتر آبجوش ریخته و آنقدر بجوشانید تا حجم مایع به نصف برسد . شبها مقداری از این مایع را به سر بمالید و صبح بشوئید .
برای براق شدن و جلا دادن به موها بعد از شستشوی سر موها را با چای گزنه ماساژ دهید . بدین منظور یک قاشق چایخوری برگ گزنه خشک را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید بماند . ماساژ دادن با این چای ، شوره سر را برطرف می کند.
دستگاه هاضمه را تقویت می کند.
ادرار را زیاد می کند.
برای درمان بیماری قند مفید است بدین منظور یک فنجان چای گزنه را سه بار در روز میل کنید .
ترشح شیر را در زنان شیرده زیاد می کند .
اخلاط خونی را برطرف می کند.
بیماریهای پوستی را برطرف می کند .
برای باز کردن عادت ماهیانه از دانه گزنه استفاده کنید .
در درمان کم خونی موثر است و تعداد گلبولهای قرمز را زیاد می کند .
اگر در ادرار خون وجود داشته باشد گزنه آنرا برطرف می کند .
گزنه عرق آور است .
پاک کننده اخلاط سینه ، ریه و معده است .
نیروی جنسی را تقویت می کند .
گرفتگیهای کبدی را رفع می کند .
برای از بین بردن زگیل ، ضماد برگهای تازه آنرا روی زگیل بمالید .
برای پاک کردن مثانه ، رفع عفونت مثانه و دفع سنگ از مثانه ، برگ گزنه را همراه با ریشه شیرین بیان دم کنید و بنوشید .
برای التیام زخم ها و زخم های سرطانی از ضماد تخم گزنه مخلوط با عسل استفاده کنید .
برای برطرف کردن کهیر از جوشانده گزنه به مقدار سه فنجان در روز بنوشید .
درد نقرس را کاهش می دهد .
برای برطرف کردن ناراحتی های زنانه قبل از عادت ماهیانه از چای گزنه استفاده کنید .
ناراحتی های کلیه را برطرف می کند.
ضماد آن درد عضلانی را برطرف می کند .
کرم معده و روده را می کشد.
درمان کننده بواسیر است .
برای برطرف کردن درد رماتیسم ، برگهای تازه آنرا روی پوست بمالید .


طرز استفاده:

دم کرده گزنه :مقدار 40 گرم برگ گزنه را در یک لیتر آبجوش ریخته و بمدت 10 دقیقه دم کنید . مقدار مصرف آن سه فنجان در روز بعد از غذاست .
جوشانده گزنه :مقدار 30 گرم گزنه را در یک لیتر آب ریخته و بمدت 10 دقیقه آنرا بجوشانید . این جوشانده برای تصفیه خون مفید است . مقدار مصرف آن یک فنجان بین غذاها در روز است .

مضرات :گزنه اگر بیش از حد استفاده شود ممکن است برای روده ها و کلیه ها مضر باشد بنابراین بهتر است با صمغ عربی و کتیرا خورده شود .مقدار مصرف بیش از 10 گرم در روز ممکن است باعث بند آمدن ادرار شود . زنان باردار و کودکان باید از مصرف آن خورددی کنند .

[sina285]

میخک «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

خواص داروئی

درخت میخک بومی جزائر اندونزی و اقیانوسیه است و بعلت زیبایی خاصی که درد امروز در بیشتر نقاط دینا بعنوان درخت زینتی پرورش داده می شود . البته در مناطق سردسیر این گیاه در گلخانه و گرم خانه نگهدری می شود .در قدیم الایام میخک ادویه ای گران قیمت بوده که تنها پادشاهان و ثروتمندان مکی توانستند از آن استفاده کنند
میخک درختی است کوچک و مخروطی شکل که برگهای آن هیچ وقت زرد نمی شود ودر تمام طول سال سبز است . ارتفاع این درخت تا 10 متر می رسد . برگهای آن نوک تیز و بیضوی و دم برگهای آن قرمز رنگ است و به درخت زیبایی مخصوصی می دهد
گلهای میخک کوچک و مجتمع بصورت خوشه هایی شامل 10 تا 25 گل می باشد .
وجه تسمیه این درخت بدین دلیل است که غنچه های خشک شده آن که کوچک و بطول یک سانتی متر است بشکل میخ کوچک می باشد .

ترکیبات شیمیایی
غنچه های درخت میخک پس از باز شدن یعنی قبل از اینکه رنگ خاکستری و ارغوانی آن تبدیل به قرمز شود باید چیده و خشک نمود . میخک که بعنوان ادویه و دارو بکار می رود پودر این غنچه ها می باشد .
میخک دارای 16 درصد و ساقه های درخت در حدود 5 درصد و برگهای آن دارای 2 درصد اسانس روغنی می باشد که از تقطیر این قسمت ها بدست می آید .
اسانس میخک دارای بوئی قوی وطعمی سوزاننده می باشد .این اسانس سفید رنگ بوده که اگر در مجاورت هوا قرار گیرد رنگ آن تیره و غلیظ می شود .
اسانس میخک دارای اوژنول ،‌کاربو فیلین ، الکل بنزیلیک ، بنزوات دو متیل ، فورفوول و اتیلن می باشد .
اوژنول که ماده اصلی میخک می باشد آرام کننده و ضد عفونی کننده است و از آن در دندانپزشکی برای آرام کردن درد دندان استفاده می شود .

خواص داروئی
میخک یعنی خشک شده غنچه درخت میخک از دو هزار سال پیش بعوان ادویه بکار می رفته است . میخک از نظر طب قدیم ایران خیلی گرم و خشک است و دارای خواص بسیاری است .

برای رفع دندان درد و گوش درد یک قطره از اسانس میخک و یا روغن آنرا روی دندان بمالید و یا در گوش بچکانید .
میخک تقویت کننده مغز می باشد و کسانیکه حافظه ضعیف دارند باید از دم کرده میخک استفاده کنند.
میخک از سرطان جلوگیری کرده و حتی درمان کننده سرطان می باشد .
برای رفع سردرد مفید است.
در برطرف کردن فلج و لقوه موثر است .
ضعف اعصاب را درمان می کند .
برای رفع تنگی نفس مفید است .
کسانیکه مبتلا به بیماری سوواس هستند برای درمان آن باید میخک بخورند .
مقوی معده و جهاز هاضمه است
کبد و کلیه را تقویت می کند .
***که را برطرف می کند .
برای تقویت نیروی جنسی سرد مزاجان مفید است بدین منظور باید 2 گرم از پودر میخک را با شیر مخلوط کرده و هر روز بمدت یک هفته از آن استفاده کرد .
کسانیکه قطره قطره ادرار می کنند برای درمان آن باید چای میخک بنوشند .
میخک اشتهاآور است .
بدن را تقویت می کند .
برای ترمیم قرنیه چشم و برطرف کردن لکه در چشم ، می توان چند قطره از محلول آبی میخک در چشم بچکانید .
میخک تب بر است .
میخک کرم کش است و داروهای کرم کش دارای میخک می باشند .
برای گردش خون و قلب مفید است.
اسهال و دل درد را تقویت می کند .
برای درمان کمردرد ، چای میخک و یا دو قطره اسانس میخک را با آب گرم و یا چائی مخلوط کرده و بنوشید .
نوشیدن یک فنجان چای میخک بعد از غذا گاز و درد معده را از بین می برد
استفاده از میخک گرفتگی عضله را از بین می برد.

طرز استفاده :برای تهیه چایی یا دم کرده میخک مقدر 10 گرم میخک را با یک لیتر آب جوش مخلوط کرده و بمدت 5 دققیه دم کنید.

مضرات : همانطور که گفته شد میخک بسیار گرم است و بنابراین برای گرم مزاجان مناسب نیست و ممکن است باعث ناراحتی کلیه و روده ها شوداینگونه افردر باید میخک را با صمغ عربی مخلوط کرده و بخورند .

[sina285]

اسطوخودوس «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مقدمه
اسطوخودوس (Lavandula) در بیشتر نقاط دنیا به حالت خودرو می‌روید مخصوصا در جنوب فرانسه ، مناطق مدیترانه و در تورنتو به مقدر زیاد وجود دارد و بسته به شرایط محیط و خاک به انواع مختلف ظاهر می‌شود. اسطوخودوس گیاهی است چند ساله به ارتفاع حدود نیم متر با برگهای متقابل ، باریک ، دراز سبز رنگ و پوشیده از کرکهای سفید پنبه‌ای.

گلهای آن به رنگ بنفش و به صورت سنبله می‌باشد. قسمت مورد استفاده این گیاه ، گلها و سرشاخه‌های گلدار آن است. اسطوخودوس بوی بسیار مطبوعی دارد. طعم آن تلخ است و به علت بوی مطبوع آن در عطر سازی مصرف می‌شود. اسانس اسطوخودوس که از تقطیر گل و سرشاخه‌های گلدار این گیاه بدست می‌آید مایعی است زرد رنگ یا زرد مایل به سبز که دارای بوی مطبوعی است.

ترکیبات شیمیایی
اسانس اسطوخودوس دارای حدود 40 درصد استات لینالیل است همچنین در آن ترکیباتی نظیر اسید بوتیریک ، اسید پروپیونیک و اسید والریک ، لینالول آزاد و ژرامبول وجود دارد.

خواص دارویی
برای رفع خستگی و آرامش چند قطره روغن اسطوخودوس را در وان آب گرم ریخته و برای مدت یک ربع ساعت در آن دراز بکشید.
گرفتگیها را باز می‌کند.
مقوی معده است.
ادرار آور می‌باشد.
معرق است و تب را پایین می‌آورد.
صفرا‌بر بوده و کبد را بکار می‌اندازد و بیماریهای کبدی را برطرف می‌کند.
ضد تشنج است.
برای تقویت عمومی بدن خوب است.
کرمهای معده و روده را از بین می‌برد.
بیماریهای سینه و سرفه را برطرف می‌کند.
در معالجه زکام موثر است.
از آن می‌توان به عنوان مسهل و تمیز کننده استفاده کرد.
برای رفع بیماریهای مجاری ادرار مفید است.
برای برطرف کردن رعشه و سرگیجه حدود 5 گرم از پودر آن را با عسل مخلوط کرده و هر شب بخورید.
برای رفع فراموشی و تقویت حافظه از دم کرده اسطوخودوس استفاده کنید.
برای رفع بی‌خوابی یک قطره از روغن اسطوخودوس را روی یک تکه پنبه بچکانید و آن را داخل بالش خود قرار دهید خواب مطبوعی برای شما می‌آورد.
برای برطرف کردن غم و اندوه هر روز دم کرده اسطوخودوس بنوشید.
اگر دست و پای شما خواب می‌‌رود از این گیاه استفاده کنید.
برای پیشگیری از آب آوردن بدن دم کرده اسطوخودوس بنوشید.
زردی را برطرف می‌کند.
برای رفع حالت تهوع و سرگیجه مفید است.
سردرد و سردردهای یکطرفه را درمان می‌کند.
برای معالجه ضعف اعصاب مفید است.
طپش قلب را از بین می‌برد.
آسم را برطرف می‌کند.
برای رفع ترشحات زنانه می‌توانید از این گیاه استفاده کنید.
برای برطرف کرده سوء هاضمه یک قطره اسانس اسطوخودوس را در یک لیوان آب نیم گرم ریخته و یا یک فنجان از دم کرده آن را بنوشید.
اسطوخودوس درمان کنده رماتیسم ، آرتروز و نقرس است. برای این منظور کمپرس آنرا بر روی عضو مورد نظر بگذارید و یا اینکه 2 قطره روغن آنرا با یک قاشق روغن بادام و یا روغن زیتون مخلوط کرده و عضو دردناک را با آن ماساژ دهید.
زخمهای کهنه را با مالیدن اسانس اسطوخودوس که در الکل حل کرده‌اید برطرف کنید.
برای درمان بیماریهای ریوی 2 تا 3 قطره روغن اسطوخودوس را با یک قاشق غذا خوری روغن بادام و یا روغن زیتون مخلوط کرده و سینه و پشت بیمار را ماساژ دهید.
مالیدن پماد اسطوخودوس زخمها را ضد عفونی کرده و التیام می‌بخشد.
برای برطرف کردن بوهای نامتناسب در منزل چند قطره روغن اسطوخودوس را در آب ریخته و بگذارید به آرامی بجوشد عطر مطبوعی را در هوا پخش می‌کند.
برای رفع بی‌خوابی یک قاشق چایخوری پودر اسطوخودوس را با یک قاشق چایخوری پودر سنبل‌الطیب مخلوط کرده و در یک لیوان آبجوش ریخته و به مدت 10 دقیقه دم کنید. این دم کرده را یک ساعت قبل از رفتن به رختخواب میل کنید تا بی‌خوابی شما برطرف شود.

طرز استفاده
دم کرده اسطوخودوس: حدود 5 گرم سرشاخه گلدار و یا گل این گیاه را در یک لیتر آبجوش ریخته و به مدت 10 دقیقه دم کنید. مقدار مصرف این دم کرده 4 - 3 فنجان در روز است.

کمپرس اسطوخودوس: 30 گرم گل و یا سرشاخه گلدار این گیاه را با یک لیتر آبجوش مخلوط کرده و به مدت 10 دقیقه دم کنید.
اسانس و روغن اسطوخودوس را می‌توانید از فروشگاههای گیاهان دارویی و یا برخی از داروخانه‌ها تهیه کنید برای مصرف یک قطره از آنرا با یک قاشق روغن بادام و یا روغن زیتون مخلوط کرده و برای ماساژ استفاده کنید. و یا یک قطره آن را روی یک حبه قند و یا یک قاشق عسل مخلوط کرده بخورید.
مضرات
اسطوخودوس گیاهی است بی‌ضرر که همه می‌توانند از آن استفاده کنند. فقط برای اشخاص صفراوی مزاج خوب نیست و باعث آشفتگی می‌شود. اینگونه اشخاص باید آن را با سکنجبین یا کتیرا بخورند.

[sina285]

بادمجان «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مقدمه
این گیاه که به عربی بادنجان نامیده می‌شود یکی از گیاهان دو لپه است. گیاهی است یکساله و دارای ساقه نسبتا ضخیم و پوشیده از کرک. ارتفاع ساقه آن تا 70 سانتیمتر می‌رسد. برگهای آن بیضی شکل با نوک باریک و گلهای آن بنفش رنگ است. میوه این گیاه دراز و باریک و یا گرد ، به رنگهای بنفش ، سیاه ، زرد و سفید دیده می‌شود.

بادمجان متعلق به خانواده سیب زمینی است از زمانهای بسیار قدیم در هند کشت می‌شده است و از آنجا به نقاط دیگر جهان راه یافته است. چین از قرن نهم هجری شروع به کشت و زرع آن کرد. تجار انگلیسی این گیاه را در قرن هفدهم میلادی از گینه و در انگلستان کردند و آنرا به نام کدوی گینه‌ای می‌نامیدند. بادمجان در تمام مدت سال وجود دارد و در آمریکا ، ایالات فلوریدا ، تگزاس ، لویزیانا و نیوجرسی بیشتر محصول بادمجان آمریکا را کشت می‌کنند.

ترکیبات شیمیایی
بادمجان دارای ویتامینهای A.B.C و مواد معدنی زیادی است. دارای پروتئین ، نشاسته و عناصر معدنی از جمله گوگرد ، کلسیم ، منیزیم می‌باشد.

خواص داروئی
از نظر طب قدیم بادمجان گرم و خیلی خشک است. بادمجان بر خلاف آنچه که عوام اعتقاد دارند که بی‌بو و خاصیت است دارای خواص زیادی است. مهمترین خاصیت آن کم کالری بودن آن است که غذای بسیار خوبی برای کسانی است که می‌خواهند وزن کم کنند زیرا دارای ویتامین و مواد معدنی نیز می‌باشد.

بادمجان را حتما باید به حالت کاملا رسیده مصرف کرد زیرا خام آن طعم تلخ درد و در آنهایی که آسم و برونشیت دارند باعث تحریک این بیماریها می‌شود.
بادمجان اثر نرم کننده و مدر دارد.
بادمجان به علت دارا بودن آهن در رفع کم خونی داروی موثری است.
بادمجان را می‌توان برای از بین بردن ورم و التهاب روی عضو ملتهب گذاشت.
دانه بادمجان ایجاد یبوست می‌‌کند.
ریشه بادمجان و شاخه‌های خشک شده و برگهای آن اثر بند آورنده خون را داراست و قابض بوده و می‌توان در آن برای درمان احتلام بانه و انواع خونریزیها استفاده کرد.

بادمجان پادزهر خوبی برای مسمومیتهای حاصل از خوردن قارچهای سمی است.
خوردن بادمجان گرفتگی رگها را باز می‌کند و شخص را از خطر سکته قلبی محفوظ می‌دارد.
بادمجان برطرف کننده یبوست است.
برگها و پوست سیاه بادمجان را اگر بجوشانند این جوشانده درمان اسهال خونی است.
جوشانده ریشه بادمجان درمان بیماری آسم است.
بادمجان مقوی معده است.
آب زردرنگی که در موقع نمک زدن و گذاشتن بادمجان از آن خارج می‌شود برای خشک کردن عرق دست و پا بهترین دارو است و اشخاصی که دست و پایشان مرتب عرق می‌کند باید دست و پای خود را با آن چند بار در روز بشویند تا از شر این مرض آسوده شوند.

اگر بادمجان را بسوزانند و خاکستر آن را با سرکه خمیر کنند و به زگیل بمالند زگیل کنده خواهد شد.
از بادمجان می‌توان به عنوان مسکن برای تسکین در استخوان شکسته و ضرب خورده استفاده کرد بدین طریق که باید بادمجان را در فر بگذارید که نیم پز شود و سپس آب آنرا با فشار بگیرید و بعد به مقدار نصف این مقدر آب به آن شکر قهوه‌ای اضافه کنید آنرا هم بزنید و بنوشید.
بادمجان دارای یک ماده ضد تشنج است که در درمان بیماری صرع اثر بسیار خوبی دارد. بنابراین اشخاصی که تشنج دارند و یا مبتلا به این بیماری می‌باشند بهتر است که از بادمجان استفاده کنند.

طرز استفاده
بادمجان دارای آلکالوئیدی به نام سولانین Solanine می‌باشد که ممکن است در معده‌های ضعیف ایجاد آلرژی و مسمومیت کند. بنابراین برای طبخ بادمجان باید ابتدا این ماده را از بادمجان خارج کرد و بهترین طرز پخت است که خانهای ایرانی درست می‌کنند. یعنی بادمجان را باید پوست کند و سپس ورقه ورقه نمود و لابلای آنرا نمک پاشید تا آب آن که زرد رنگ و محتوی سولانین است خارج شود، سپس آنرا فشار داده و پخت. البته بهترین طریقه پخت بادمجان آب پز کردن و یا پختن در فر است زیرا سرخ شده آن سنگین شده و برای معده‌های ضعیف مناسب نیست.

مضرات
بادمجان با همه خواصی که گفته شد نباید مورد استفاده اشخاصی که بواسیر و یا درد چشم دارند قرار گیرد زیرا بیماری آنها را تشدید می‌کند. اینگونه اشخاص اگر می‌خواهند بادمجان بخورند بهتر است آنرا با گوشت و روغن و یا سرکه بپزند و بخورند.

[sina285]

تمبر هندی «داروئی»
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کلیات گیاه شناسی

تمبر هندی که از Tamaria Hindi مشتق شده و به معنای میوه هندی می باشد . تمبر هندی درختی است بلند که منشا آن از هند و آفریقای شمالی بوده است ولی امروزه در بیشتر مناطق گرمسیر دنیا پرورش می یابد .برگهای آن متناوب و مرکب شامل 10 تا 20 جفت برگچه فشرده و نزدیک بهم است . گلهای آن به رنگ زرد مایل به قرمز و به شکل خوشه در انتهای ساقه ظاهر می شود .میوه آن شبیه باقلا به شکل غلاف و نیام و با کمی خمیدگی است . این غلاف به طول 10 سانتیمتر می باشد که در آن بین 3 تا 10 دانه قرار درد . برای تهیه تمبر هندی ها میوه ها را شکافته و قسمت گوشتدار آنها را با هسته بیرون آورده و خشک می کنند . خشک کردن تمبر هندی طرق مختلفی درد و در هر منطقه فرق می کند . مثلا در جزایر آنتیل قسمت گوشتدار آنرا در ظرف بزرگی که دارای شربت غلیظی در حال جوش است وارد می کنند تا شربت در منافذ میوه نفوذ کرده و آنرا حل کند .


ترکیبات شیمیایی

قسمت گوشتدار میوه دارای کمی قند و پکتین و همچنین اسید سیتریک ، اسید مالیک ، تارتارات و اسید پتاسیم می باشد . در پوست درخت تمبر هندی مقدری تانن وجود دارد . سرشاخه های جوان و سبز این درخت دارای مقدار زیادی ویتامین های گروه B می باشد.

خواص داروئی: تمبر هندی از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است .

خوردن تمبر هندی باعث پائین آمدن تب می شود .
به هضم غذا کمک می کند .
تمبر هندی خنک کننده بدن است .
برای رفع تشنگی مفید است .
دل بهم خوردگی و تهوع را برطرف می کند .
پوست تمبر هندی قابض و رفع کننده اسهال است .
پوست تمبر هندی قابض ور فع کننده اسهال است .
بهترین طریقه استفاده از تمبر هندی این است که این ماده را درآب خیس کنید و سپس آنرا صاف کرده و با نبات بخورید .
دم کرده تمبر هندی نیز اثر ملین درد . برای تهیه دم کرده یک قاشق غذا خوری تمبر هندی را با نیم لیتر آب جوش مخلوط کرده و به مدت یک ساعت بگذارید بماند سپس این دم کرده را در طول روز مصرف کنید .
تمبر هندی را بپزید و ضماد از آن درست کنید . این ضماد را روی ورم و قسمتهای دردناک بدن بگذارید .


مضرات : تمبر هندی برای ریه و طحال خوب نیست و در اشخاصی که ریه و طحال ضعیف دارند ممکن است تولید اشکال کند . اینگونه اشخاص بهتر است که تمبر هندی را با کتیرا و یا خشخاش بخورند .

[sina285]

خیار «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کلیات گیاه شناسی

خیار گیاه بومی هندوستان است و از آنجا به نقاط دیگر جهان راه یافته است . حدود بیست قرن قبل از میلاد مسیح مصریان قدیم از آن استفاده می کرده اند .
ایالت فلوریدا مهمترین تولید کننده خیار در آمریکا است و حدود یک سو م خیار کل آمریکا را تولید می کند .
خیار گیاهی است علفی و یکساله دارای ساقه خزنده وپوشیده از خارهای نازک و خشن است . برگهای آن بزرگ و دارای زاویه و دندانه دار است . گلهای آن زرد رنگ که به دو صورت نر و ماده روی یک پایه قرار دارند میوه آن سبز رنگ و بسته به نوع و نژادهای مختلف ممکن است کوچک و یا دراز باشد .


ترکیبات شیمیایی
خیار دارای ساپونین و آنزیم های مختلفی مانند پروتئولی تیک و غیره و ویتامین ها و مواد معدنی مختلف می باشد .
در صد گرم خیار مواد زیر موجود است .

انرژی 8 کالری
آب 95 گرم
پروتئین 0/6 گرم
مواد چربی 0/1 گرم
مواد نشاسته ای 2/5 گرم
فسفر 30 میلی گرم
آهن 0/2 میلی گرم
کلسیم 25 میلی گرم
پتاسیم 160 میلی گرم
ویتامین آ 250 واحد
سدیم 6 میلی گرم
ویتامین ب 1 0/03 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/04 میلی گرم
ویتامین ب 3 0/2 میلی گرم
ویتامین ث 7 میلی گرم

خواص داروئی

خیار از نظر طب قدیم ایران سرد و تر است و خنک کننده بدن می باشد و به هضم غذا کمک می کند .

خیار حل کننده اورات و اسید اوریک است بنابراین مرض نقرس را درمان می کند .
خیار ادرار آور است .
خیار خون را تصفیه می کند.
سوپ خیار حبس البول را از بین می برد .
عصاره برگهای له شده خیار ایجاد تهوع می کند بنابراین در مسمومیت ها و اختلالات دستگاه جهاز هاضمه مصرف می شود .
خیار عطش را تسکین می دهد .
خیار ملین است .
خیار را حلقه حلقه کرده و روی پوست صورت بگذارید چین و چروکهای صورت را از بین می برد و صورت را جوان می کند.
اگر پوست شما چرب است خیار را با آب مقطر بپزید و با این آب صورت خود را شستشو دهید .
اگر می خواهید همیشه لطافت پوست خود را حفظ کنید همه روزه از لوسیون زیر استفاده کنید :
یک خیار معمولی را با دو ---- آب بجوشانید تا حجم آن یک لیوان شود سپس آنرا صاف کنید و بگذارید سرد شود بعد 50 گرم بادام خام و پوست کنده را آسیاب کرده و با این آب مخلوط کنید و بهم بزنید و با پارچه صاف کنید و به محلول صاف شده 250 گرم الکل سفید و یک گرم اسانس گل سرخ اضافه کنید و کاملا هم بزنید هر روز از این لوسیون طبیعی به صورت خود بزنید تا پوست شما همیشه جوان بماند .

مضرات :اشخاصی که ناراحتی معده دارند نباید در مصرف خیار زیاده روی کنند زیرا ممکن است باعث اختلال در دستگاه هضم گردد .
خیار نفاخ است چون سریعا در معده فاسد می شود همیشه باید آنرا قبل از غذا خورد که به هضم غذا کمک کند . کسانیکه نمی توانند خیار را خوب هضم کنند باید آنرا با نمک بخورند .

[sina285]

زعفران «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کلیات گیاه شناسی

زعفران گیاهی است پایا با ارتفاع تقریبا 30 سانتیمتر که دارای برگهای دراز و سبز مانند تره است . ساقه زیر زمینی آن از دو پیاز تشکیل میشود . این پیازها سخت و مدور و گوشتدار و پوشیده از غشاء های نازک قهو ه ای رنگ می باشد . گلهای زعفران ارغوانی ، منظم و شامل لوله ای دراز است که به سه گلبرگ و کاسبرگ منتهی می شود .

زعفران خیلی مرغوب قسمت کلاله گل یعنی قسمت انتهایی خامه است و میله خامه ، زعفران درجه دو و نامرغوب را تشکیل می دهد .

برداشت زعفران بدین ترتیب است که قسمت کلاله هر گل را بر میدارند و بین کاغذ قرار می دهند تا خشک شود و سپس بسته بندی می کنند . استاندارد زعفران که در فرانسه صورت گرفته است اعلام میدارد که باید 50 عدد از الیاف زعفران بیشتر از0/277 گرم وزن داشته باشد و در صد رطوبت آن 13 درصد باشد . همچنین هر میلی گرم آن باید بتواند 700سانتیمتر مکعب آب را بطور محسوس رنگی کند .


ترکیبات شیمیایی:

رنگ زعفران مربوط به ماده ای بنام کروسین است که در آن وجود دارد پیاز زعفران سمی است و مصرف بیش از حد آن برای حیوانات کشنده است .


خواص داروئی:

زعفران از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است . مهمترین خاصیت زعفران که از قدیم الایام از آن استفاده میشده است درمان افسردگی می باشد . این خاصیت مهم حتی در شعر شاعران نیز انعکاس یافته است . شاهد آن شعر خاقانی است که می گوید :

گر کسی را زعفران شاید فزاید گو فزای چون تو با غم خو گرفتی زعفران کس مخور

زعفران دارای بویی قوی و طعم تلخ می باشد :

خوردن چای زعفران باعث هضم غذا می شود .
اثر مسکن درد دارد.
قاعده آور است .
باعث تحریک اعصاب می شود
زعفران خون سازاست و گردش خون را آسان می سازد
مصرف زعفران خونریزیهای بعد از زایمان را از بین می برد .
قوای جنسی را تقویت می کند .
کبد را تصفیه وقوی می سازد .
سرفه را رفع و اثر مفید روی درمان برونشیت دارد.
کلیه و مثانه را پاک می کند.
آرام بخش و خواب آور است .
زعفران ضد تشنج است .
گاز معده را برطرف می کند
ادرار آور است .
و اگر بالاخره می خواهید همیشه شاد و خندان باشید زعفران بخورید .
فرمول قدیمی زعفران برای تنظیم عادت ماهیانه خانم ها و بازکردن قاعدگی سال هاست که بکار می رود و اثر بسیار مفیدی دارد.

تارتارات آهن و پتاسیم 0/5 گرم
گرد زعفران 0/5 گرم
پودر دارچین 2 گرم


از این مخلوط چهار بار در روز استفاده کنید .

طرز استفاده:

از زعفران می توان به شکل های مختلف استفاده کرد :دم کرده زعفران یا چای زعفران :2گرم زعفران را در یک لیتر آب جوش ریخته و بمدت نیم ساعت روی آتش بسیارملایم بگذارید تا دم بکشد .

گرد زعفران :زعفران را در فر با حرارت 25 درجه سانتیگراد خشک کرده و سپس آسیاب کنید و از الک خیلی ریز رد کنید تا گرد نرمی بدست آید .


مضرات : چون زعفران بر روی سیستم تولید مثل اثر دارد بنابراین زنان حامله باید از خوردن آن احتراز کنند زیرا ممکن است باعث سقط جنین می شود . خوردن زیاد زعفران برای کلیه ها مضر است . اشتها را کم می کند و ایجاد سردرد می کند و باعث اختلال حواس می شود . زعفران را باید در شیشه های دربسته و دور از نور نگهدری کرد زیرا عطر و رنگ خود را در اثر نور از دست می دهد .

[sina285]

شبدر قرمز «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کلیات گیاه شناسی

شبدر قرمز گیاهی است علفی و چند ساله که در مناطق معتدله کره زمین می روید . در شرایط مساعد این گیاه هفت ساله است ولی در آب و هوای گرم فقط دو سال عمر می کند . ارتفاع شبدر قرمز بسیار کم است و بیشتر از 15 سانتیمتر نمی شود . برگهای آن بیضی شکل و دراز و دارای سه برگچه است و بهمین علت در قرون وسطی مورد احترام مسیحیان بوده زیرا آنرا سمبل خداوند ، مسیح و روح المقدس می دانستند . این گیاه از نظر داشتن مواد مغذی برای علوفه حیوانات بکار می رود .


ترکیبات شیمیایی
گل شبدر دارای مواد شیمیایی مانند تریفولین ،ایزوتریفولین و اسانس روغنی می باشد . این گیاه دریای املاح معدنی مانند سلیس ،آهن ، فسفر ،گوگرد ، پتاسیم، منیزیم ،منگنز، روی ،مس،سرب ، نیکل و کبالت می باشد .

خواص داروئی: شبدر قرمز از نظر طب قدیم ایران سرد و تر است .


مهمترین خاصیت شبدر قرمز ضد سرطان بودن آن است .
تمیز کننده خون و بدن است.
سرفه را برطرف می کند.
دردهای عضلانی را برطرف می کند.
تورم پوستی را از بین می برد.
شبدر تازه بعنوان مسهل بکار می رود.
درمان کننده آسم است.
برای درمان آب آوردگی بدن مفید است.
دل پیچه را برطرف می کند.
برای درمان آرتروز ، رماتسیم و ورم بیضه باید برگ شبدر را در روغن زیتون جوشانیده و روی قسمت های دردناک بمالید .
برای طول عمر و جلوگیری از بیماریهای قلبی شبدر قرمز بخورید .
تشنج را علاج می کند.
برای التیام زخم ها ، ضماد شبدر قرمز را روی زخم ها بگذارید.
برای از بین بردن خارش شبدر را له کرده وروی پوست بمالید.

طرز استفاده: دم کرده : مقدار 30 گرم گیاه خشک را در یک لیتر آبجوش ریخته و به مدت 5 دقیقه دم کنید . مقدار مصرف آن یک فنجان سه بار در روز است . جوشانده شبدر : مقدار 50 گرم سرشاخه های گلدار شبدر قرمز را در مقداری شیر یا آّ ب ریخته و بگذارید مدتی بجوشد و پس از سردشدن بصورت ضماد روی پوست و یا قسمتهای دردناک بدن بگذارید .
مضرات : مقدار مصرف زیاد شبدر خطرناک است زیرا دارای اسید سیانیدریک می باشد ولی استفاده متعادل از آن هیچگونه خطری نداشته و بسیار مفید است .

[sina285]

قاصدک «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مقدمه
گل قاصد با نام علمی Taraxacum متعلق به تیره مینا یکی از گیاهان دو لپه می‌باشد. گل قاصد که به نامهای هند باءبری ، خبر آور و خس‌بری نیز معروف است. گل قاصد در وسط چمن ، حاشیه شوره‌زار ، کنار جاده‌ها و اراضی بایر و بطور کلی در همه جا می‌روید و شاید دلیل آن این است که طبیعت می‌خواهد به انسان بگوید که در هر نقطه‌ای زندگی می‌کند احتیاح به این گیاه دارید و هنگامی که آنرا با وسایل مکانیکی و شیمیایی از بین می‌برید دوباره بعد از چندی سر از خاک بیرون می‌آورد. گل قاصد در حدود 15 نوع مختلف دارد. زنبور عسل این گیاه را بسیار دوست دارد و شهد زیادی از آن بدست می‌آورد. برگهای جوان گل قاصد را معمولا با سالاد می‌خورند و چون خیلی تلخ است باید آنرا با ترشی یا آبلیمو مصرف کرد. از قسمتهای مختلف گیاه مانند ریشه ، برگ و شیرابه آن در طب استفاده می‌شود.

مشخصات گیاه شناسی

گیاهی است علفی و دائمی که ساقه آن به ارتفاع 40 سانتیمتر می‌رسد. این گیاه دارای ریشه‌ای است به رنگ قهوه‌ای مایل به زرد که پر از شیرابه سفید رنگی می‌باشد. فاقد ساقه بوده و دارای فرمها و واریته‌ها و گونه‌های متعدد با ظاهر متفاوت می‌باشد. در بین پایه‌های آن نمونه‌هایی یافت می‌شود که ارتفاع ساقه منتهی به گل آنها از 2 تا 50 سانتیمتر می‌رسد. برگهای گل قاصد سبز رنگ و بریدگیهای مثلث شکل و نوک تیز دارد و بر روی سطح زمین می‌باشد. از وسط برگهای آن که بر سطح زمین واقع هستند دمگلی خارج می‌شود که به یک کاپیتول مرکب از گلهای زبانه‌ای زرد رنگ یا به رنگ زرد زعفرانی ختم می‌گردد. میوه‌اش در انتها منتهی به یک دسته تار ابریشمی سفید رنگ یا به ندرت خرمایی رنگ می‌شود.

پراکندگی جغرافیایی
پراکندگی این گیاه در کره زمین به نحوی است که در غالب نواحی اروپا ، شمال و مغرب آسیا ، شمال آفریقا و آمریکای شمالی می‌روید.

ترکیبات شیمیایی
ریشه این گیاه در فصول مختلف و بر حسب زمانی که از زمین خارج می‌شود ترکیب شیمیایی متفاوت دارد. مثلا در تابستان مقدار شیرابه ریشه زیادتر از فصول دیگر است در حالی که در پاییز اینولین آن افزایش می‌یابد و حتی مقدارش به 25 درصد می‌رسد. ضمنا اگر ریشه تازه یا خشک گیاه مورد بررسی قرار گیرد ترکیبات شیمیایی آن تفاوت محسوس با یکدیگر نشان می‌دهد.

تلخی برگ گیاه در بهار ولی تلخی ریشه آن در فاصله بین تیر و مرداد به حداکثر می‌رسد. ریشه این گیاه دارای ماده‌ای به نام تراکزاسین ، کولین ، یک ماده رزینی ، قندهای مختلف و اسیدهای چرب می‌باشد. ریشه گیاه اگر در پاییز از زمین خارج شود در هوای آزاد خشک شود دارای موادی نظیر موسیلاژ ، تانن و مقدار کمی اسانس است. برگ این گیاه دارای تراکزاسین ، اینوزیت ، موسیلاژ ، قندهای مختلف و یک ماده رزینی می‌باشد.

خواص داروئی

قابض و مقوی معده است.
خوردن آن خونریزی از سینه را متوقف می‌کند.
قاعده آور است.
برای ازدیاد شیر نافع است و خانمهای شیر ده باید مقداری از آنرا با سالاد بخورند.
خنک کننده و معرق است.
ترشح صفرا را زیاد می‌کند.
خون را تصفیه می‌کند.
از عصاره آن شیاف درست می‌کنند که برای رفع ورمهای داخل آلت تناسلی خانمها و رحم مفید است.
خوردن آب این گیاه مخلوط با روغن زیتون برای رفع مسمومیت مفید است.
ضماد ریشه آن را در محل نیش عقرب یا زنبور و یا مار می‌گذارند که بسیار مفید است.
اوره را رفع می‌کند.
کلسترول خون را کاهش می‌دهد.
درمان کننده اگزما و بیماریهای پوستی است.
درمان کننده کم خونی است.
رماتیسم و نقرس را درمان می‌کند.

صور دارویی
دم کرده یا جوشانده 30 تا 60 در هزار ریشه یا برگ گیاه ، شیره تازه گیاه به مقدار 50 تا 150 قاشق سوپخوری در روز ، مخلوط 100 گرم شیره تازه گیاه در 18 گرم الکل 90 درجه و 15 گرم گلیسیرین و 17 گرم آب به مقدار یک تا دو قاشق سوپخوری در روز.

[sina285]

گشنیز «داروئی»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کلیات گیاه شناسی

گشنیز گیاه بومی جنوب اروپا و مناطق مدیترانه است . دربیشتر نقاط ایران نیز می روید . از زمانهای قدیم وجود داشته و حتی مورد مصرف مصری ها بوده است .بقراط این گیاه را می شناخته و برای درمان بیماریهای مختلف از آن استفاده می کرده است . در قرون وسطی ضعف جنسی را با گشنیز درمان می کردند .

گشنیز گیاهی است علفی و یکساله ، برنگ سبز که ارتفاع آن تا 80 سانتیمتر نیز می رسد . برگهای آن به دو شکل ظاهر می شود آنهائی که در قاعده ساقه وجود دارد بشکل دندانه دار و دیگری در طول ساقه که باریک و نخی شکل می باشند .

قسمت مورد استفاده گیاه ،‌ساقه و برگ و میوه آن است . میوه گشنیز گرد و برنگ زرد می باشد . بوی تازه آن مطبوع نبوده و تقریبا بد بو است ولی بر اثر خشک شدن این بو از بین رفته و خوشبو می شود . حتی نام لاتین گشنیز از لغت یونانی Korio مشتق شده که به معنی بد بو است .


ترکیبات شیمیایی:
در یکصد گرم گشنیز مواد زیر وجود دارد:

آب 7/5 گرم

مواد چرب 15 گرم

سلولز 38 گرم

اسانس 1 گرم

اسید اگزالیک 12 میلی گرم

کلسیم 170 میلی گرم

ویتامین آ 200 واحد

ویتامین ث 50 میلی گرم

مواد چرب گشنیز مرکب از اسید اولئیک ، اسید پالمتیک ، اسید لینولئیک و اسید پتروسه لینیک است .در برگهای خشک گشنیز مقدر زیادی ویتامین A,C یافت می شود .


خواص داروئی:

خواص گشنیز طبی :گشنیز و تخم گشنیز از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است .
خواص تخم گشنیز بقرار زیر است .

تخم گشنیز را پودر کرده و با نسبت مساوی با شکر و یا عسل مخلوط کنید برای تقویت بدن بسیار مفید است .
معده را تقویت می کند .
خوذن تخم گشنیز با غذا به هضم غذا کمک می کند .
ادرار آور است .
قاعده آور است.
کرم های معده و روده را از بین می برد .
برای برطرف کردن تب تیفوئید مفید است .
خاصیت ضد باکتری درد و بیماریهای عفونی روده را برطرف می کند.
تب های نوبه ای را از بین می برد.
برای نرم کردن سینه از جوشانده تخم گشنیز استفاده کنید.
جوشانده تخم گشنیز خواب آور است .
زکام را برطرف می کند .
تخم گشنیز شیر را در مادران شیر ده زیاد می کند.
برای تسکین درد دندان تخم گشنیز بجوید .
تقویت کننده قلب است .
جوشانده تخم گشنیز یا خوردن تخم گشنیز بوداده اسهال خونی را برطرف می کند.


خواص برگ وساقه گشنیز:

آّ گشنیز خواب آور است .
مسکن و آرام کننده است .
مسمومیت های حاصله از مواد پروتئینی را برطرف می کند .
با غذا گشنیز بخورید تا از ترش شدن غذا جلوگیری کند .
تشنگی را برطرف می کند .
طحال را تمیز و تقویت می کند .
برای فتق مفید است .
برای برطرف کردن بوی بد دهان سوپ گشنیز بخورید.
دل درد را برطرف می کند.

طرز استفاده: فرمول برطرف کردن بواسیر:حدود 10 گرم تخم گشنیز را در ماهی تابه ریخته و بو بدهید تا رنگ آن قهوه ای شود سپس آنرا پودر کنید و با سرکه مخلوط کرده وچند روز آب انرابنوشید تا بواسیر از بین برود .برای برطرف کردن دندان دردحدود 10 گرم تخم شگنیز را در چهار لیتر آب ریخته و بگذاریدبجوشد تا حجم آن به یک لیتر برسد آنرا کمی سرد کنید و در دهان مزمزه کنید تا درد دندان برطرف شود.

برای شستن دهان و دندان یک قاشق چایخوری پودر تخم گشنیز را در یک لیوان آّ ب جوش ریخته و بمدت 5 دقیقه دم کنید سپس آنرا برای شستن دهان ،‌دندان و گلوغرغره کنید.

گشنیزاگر به اندازه بکار رود هیج گونه ضرری ندارد ولی مصرف زیاد از حد آن تولید مستی توام با خستگی شدید می کند و گاهی به خوابی عمیق و گنگی و بی حسی منجر می شود .

تخم گشنیز را می توانید از فروشگاههای گیاهان دارویی و یا ایرانی و یا چینی خریداری کنید . چینی ها گشنیز را جعفری چینی Chinese Parsley می نامند .

[Sherpa]

تاپیک بسیار جالب و مفیدی دارید.

پیشنهاد میکنم برای شناخت بیشتر هر گیاه ( یک و یا چند) عکس هم اضافه کنید تا دوستانی که طبیعت گردی میکنند بهتر وسریعتر با آنها آشنا شوند و دیدن شکل همراه با اسم آنها منحصر به مغازه های عطاری و گیاه دارویی نباشد.

موفق باشید

[sina285]

تاپیک بسیار جالب و مفیدی دارید.

پیشنهاد میکنم برای شناخت بیشتر هر گیاه ( یک و یا چند) عکس هم اضافه کنید تا دوستانی که طبیعت گردی میکنند بهتر وسریعتر با آنها آشنا شوند و دیدن شکل همراه با اسم آنها منحصر به مغازه های عطاری و گیاه دارویی نباشد.

موفق باشید
ممنون از لطفتون
یکم سخته ولی چشم از پیشنهادتون بی نهایت ممنون

[sina285]

صبر زرد ( آلوئه ورا ) دارویی

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

خواص داروئي:

صبر زرد از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است شيرابه آن به مصرف طبي مي رسد .
1)تقويت كننده بدن است
2)يبوست را برطرف مي كند و روده ها را تميز مي كند
3)براي معالجه آسم مفيد است
4)سوء هاضمه را برطرف مي كند
5)در معالجه صرع مفيد است
6)اثر ضد كرم دارد
7)خون را تصفيه مي كند
8)براي برطرف كردن خارش ناشي از گزيدگي حشرات شيرابه آنرا روي پوست بماليد
9)اگزما را درمان مي كند
10)براي معالجه اسهال خوني مفيد است
11)براي رفع ريزش مو ، شيرابه آنرا به سر ماليده و موها را با آن ماساژ دهيد
12)گرفتگي كبدي را برطرف مي كند
13)براي التيام زخم ها شيرابه آنرا روي زخم بماليد
14)صبر زرد بهترين كرم مرطوب كننده است برگها را بشكنيد و ژله آنرا به پوست بماليد
15)مبتلايان به بيماري قند مي توانند با مصرف اين گياه قند خون خود را كنترل كنند اما باید توجه داشته باشید که این گیاه بسیار تلخ میباشد.
16)براي شستن چشم و زخم ها شيرابه صبر زرد را با آب مخلوط كرده و استفاده كنيد
نحوه مصرف

بهترين نوع ژل Aloe شكلي است كه تازه از گياه گرفته شده باشد. بسياري از افراد اين گياه را براي درمان سوختگيها و بريدگيهاي جزئي در آشپزخانه خود نگه مي دارند. اين گياه براي درمان كهير و پيچك سمي نيز مي تواند مؤثر واقع شود.
به منظور استفاده از ژل Aloe، برگ آنرا به صورت طولي برش دهيد و ژل داخل آنرا خارج سازيد. سپس آنرا به صورت آزاد روي قسمت آسيب ديده بماليد.
شيره Aloe از قديم به عنوان مسهل مورد استفاده بوده است، اما در ايالات متحده مصرف چنداني ندارد. چون اين ماده سبب بروز گرفتگيهاي دردناك عضلات مي گردد، لذا ابتدا مصرف ساير مسهل هاي گياهي نظير "كاسكارا و فلوس" توصيه ميشود.
براي درمان سنگهاي كليه و به عنوان مسهل شيرة Aloe خشك را كه در اندازه هاي 0/05 تا 0/2 گرم قابل دسترسي است، مصرف كنيد. براي درمان HIV، روزانه به ميزان 800 الي 1600 ميلي گرم مانوز استيله مصرف كنيد. اين ميزان از مادة مزبور، برابر با نيم تا يك ليتر آب Aloe است، هر چند ميزان مانوز استيله مي تواند در فرآورده هاي مختلف متفاوت باشد.
نكات احتياطي

ژل Aloe براي استعمال خارجي مادة بي خطري است، اما در موارد نادري سبب واكنش آلرژيك ميشود. اگر پوست شما تحريك مي شود مصرف آنرا ادامه ندهيد.
ژل Aloe براي درمان زخمهاي عميق مؤثر نيست. شيرة آن مي تواند سبب گرفتگي يا اسهال روده اي شديد گردد، زنان باردار يا شيرده نبايد اين ماده را مصرف كنند زيرا ممكن است سبب انقباضهاي رحمي گرديده و سقط جنين را تحريك كند. مصرف مسهل Aloe براي درمان بيماريهاي معده اي- روده اي، انسداد روده اي، آپانديسيت يا درد معده مبهم تجويز ميشود. اين ماده ممكن است سبب تشديد اولسرها، بواسير، ديورتيكولوز، التهاب ديورتيكول، كوليت يا سندرم روده تحريك پذير (IBS) گردد.
مصرف طولاني مدت اين ماده سبب وابستگي به آن ميشود يا تعادل الكتروليتي را مختل مي سازد. اين ماده ممكن است سبب تغيير رنگ ادرار به رنگ قرمز بي ضرر گردد. كودكان زير 12 سال نبايد گياه Aloe مصرف كنند.
محصولات مختلف آلوئه که به بازار ارائه شده‌اند شامل:
1- ژل آلوئه: محصول طبيعي(بدون تغيير غلظت ژل) از برگ‌هاست.
2- کنسانتره‌آلوئه: ژل آلوئه است که آب آن را خارج کرده‌اند.
3- عصاره آلوئه: حاوي دست کم 50درصد ژل آلوئه است.
4- لاتکس آلوئه: مايع تلخ زرد رنگي که از پوست لوله‌اي پرسيکل به دست مي‌آيد و حاوي آلوئين است.
- در نقاط مختلف جهان از گونه‌هاي ديگر صبر زرد مانند AB و AC استفاده‌هاي مشابهي با گونه Aloe Vera به عمل مي‌آيد. اين گياهان نيز با نام عمومي «Aloe» مشهور مي‌باشند.
مضرات :

صبر زرد اگر باندازه مصرف شود خطري ندارد ولي مقدر زياد آن باعث اسهال خوني مي شود ضمنا زنان شيدره نبايد از آن استفاده كنند زيرا صبر زرد از طريق شير وارد بدن طفل مي شود و ايجاد اسهال مي كند . اين گياه نيز براي زنان حامله خوب نيست زيرا ممكن است باعث سقط جنين شود.

[sina285]

زیره

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

خواص داروئي زیره :


1) قابض و خشك كننده است

2)ضد تشنج است

3)براي برطرف كردن بيماري صرع مفيد است

4)در دفع گاز معده موثر است

5)قاعده آور است

6)عرق آور است

7)براي رفع برونشيت از دم كرده زيره استفاده كنيد

8)براي برطرف كردن سوءهاضمه مفيد است

9)ترشحات زنانگي را برطرف مي كند

10)براي تحريك اشتها زيره سبزه را با سركه و آب مخلوط كرده و قبل از غذا بخوريد

11)براي برطرف كردن قطره قطره ادرار كردن زيره را تفت داده و سرخ كنيد سپس با آب بخوريد .

12)براي رفع نفخ روده و معده مي توانيد دم كرده زيره را تنقيه كنيد

13)براي التيام زخم چشم ، دانه هاي له شده زيره سبز را در آب برنج خام خيس كرده و سپس مايع بدست آمده را قطره قطره روي زخم چشم بريزيد.

14)هنگاميكه اطفال شير خوار دل درد دارند و نفخ در شكم شان پيچيده چند قطره اسانس زيره را با روغن بادام مخلوط كرده و با آن شكم آنها را ماساژ دهيد .

15)و بالاخره زيره را در غذاهايي كه نفاخ هستند مخصوصا حبوبات استفاده كنيد .

طرز استفاده:
دم كرده زيره : مقدر 5 گرم زيره را در يك ليتر آب جوش ريخته و بمدت 10 دقيقه دم كنيد .

مخلوط با عسل : گرد زيره را به مقدر يك گرم عسل مخلوط كرده و استفاده كنيد .

اسانس زيره : اين اسانس را مي توانيد از فروشگاههاي گياهان دارويي و يا برخي از داروخانه ها خريدري كنيد . مقدر مصرف آن 2 قطره در يك ليوان آب نيم گرم مي باشد.

مضرات :
مضرات خاصي براي آن بيان نشده است .