AKBAR_56
02-06-2009, 09:32
پژوهشگران ايراني، موفق شدند مدار ضربکننده کوانتومي در مقياس نانو را طراحي کنند که نسبت به طرحهاي مشابه موجود، در بسياري موارد ازجمله ارزش کوانتمي و تعداد قطعات مصرفي ابزارهاي نانوالکترونيک، بهبود يافته است.
به گزارش سرويس فنآوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، مهندس مجيد حقپرست، دانشجوي دکتري کامپيوتر دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران، «کاهش حجم سختافزاري و تعداد قطعات در طراحي مدارهاي کوانتومي، کاهش تعداد خروجيهاي بدون استفاده در مدارهاي کوانتمي، کاهش توان مصرفي مدارهاي مختلف و معرفي دروازههاي کوانتمي و برگشتپذير جديد» را از اهداف اين پژوهش بيان کرد و افزود: «با توجه به آنکه افزايش تعداد ترانزيستورها در سطح ثابتي از تراشه، طبق تئوري مور، در سالهاي آتي با محدوديتهايي از جمله مشکل دفع حرارت روبرو خواهد شد، فنآوريهاي ساخت مدارهاي پردازنده، نياز به تحولي شگرف خواهد داشت؛ در اين راستا و براي رفع مشکل دفع حرارت، بايد به سراغ مدارهاي کوانتومي در فنآوري نانو برويم.»
وي در اين پژوهش، مدار ضربکنندهاي با فنآوري نانو ارائه دادهاست که در قسمتهاي توليد حاصل ضربهاي جزئي و توليد حاصل جمع نهايي در تراشههاي الکترونيکي، نسبت به طرحهاي موجود، بهبود يافته است.
حق پرست در پايان گفت: «پيشبيني ميشود که تا سال 2016، به يک محدوديت اساسي در دفع حرارت از مدارهاي مجتمع برسيم. بهدليل عدم پيشرفتهاي فيزيکي لازم، پيادهسازي اين مدارها در حال حاضر امکانپذير نيست.
از اين طرح ميتوان در رايانههاي کوانتومي، سيستمهاي نانوالکترونيکي و موبايلهاي نسل آينده استفاده كرد. همچنين، تمام مؤسسات ساخت IC، رايانه و گوشيهاي تلفن همراه نسل آينده و همچنين مؤسسات پژوهشي که روي سيستمهاي مبتني بر فنآوري نانو (Optical Computing،Low-Power CMOS Design و Quantum Computin g کار ميکنند، ميتوانند از اين طرح استفاده کنند».
بنابر اعلام ستاد ويژه توسعه فنآوري نانو، جزئيات اين پژوهش که بهعنوان بخشي از پاياننامه دکتري مجيد حقپرست و با راهنمايي دکتر کيوان ناوي انجام شده، در مجله World Applied Sciences Journal 3 (جلد6؛ صفحات 974-978؛ سال 2008) منتشر شده است.
به گزارش سرويس فنآوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، مهندس مجيد حقپرست، دانشجوي دکتري کامپيوتر دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران، «کاهش حجم سختافزاري و تعداد قطعات در طراحي مدارهاي کوانتومي، کاهش تعداد خروجيهاي بدون استفاده در مدارهاي کوانتمي، کاهش توان مصرفي مدارهاي مختلف و معرفي دروازههاي کوانتمي و برگشتپذير جديد» را از اهداف اين پژوهش بيان کرد و افزود: «با توجه به آنکه افزايش تعداد ترانزيستورها در سطح ثابتي از تراشه، طبق تئوري مور، در سالهاي آتي با محدوديتهايي از جمله مشکل دفع حرارت روبرو خواهد شد، فنآوريهاي ساخت مدارهاي پردازنده، نياز به تحولي شگرف خواهد داشت؛ در اين راستا و براي رفع مشکل دفع حرارت، بايد به سراغ مدارهاي کوانتومي در فنآوري نانو برويم.»
وي در اين پژوهش، مدار ضربکنندهاي با فنآوري نانو ارائه دادهاست که در قسمتهاي توليد حاصل ضربهاي جزئي و توليد حاصل جمع نهايي در تراشههاي الکترونيکي، نسبت به طرحهاي موجود، بهبود يافته است.
حق پرست در پايان گفت: «پيشبيني ميشود که تا سال 2016، به يک محدوديت اساسي در دفع حرارت از مدارهاي مجتمع برسيم. بهدليل عدم پيشرفتهاي فيزيکي لازم، پيادهسازي اين مدارها در حال حاضر امکانپذير نيست.
از اين طرح ميتوان در رايانههاي کوانتومي، سيستمهاي نانوالکترونيکي و موبايلهاي نسل آينده استفاده كرد. همچنين، تمام مؤسسات ساخت IC، رايانه و گوشيهاي تلفن همراه نسل آينده و همچنين مؤسسات پژوهشي که روي سيستمهاي مبتني بر فنآوري نانو (Optical Computing،Low-Power CMOS Design و Quantum Computin g کار ميکنند، ميتوانند از اين طرح استفاده کنند».
بنابر اعلام ستاد ويژه توسعه فنآوري نانو، جزئيات اين پژوهش که بهعنوان بخشي از پاياننامه دکتري مجيد حقپرست و با راهنمايي دکتر کيوان ناوي انجام شده، در مجله World Applied Sciences Journal 3 (جلد6؛ صفحات 974-978؛ سال 2008) منتشر شده است.