مشاهده نسخه کامل
: ***Spring***
23-04-2009, 15:36
آنتی اكسيدانها و پيشگيری از سرطان
... Antioxidants and Cancer Prevention ...
احسان كوثری نيا --- زهرا اخوان صفايی --- اُميد كوثری نيا
آنتی اكسيدانها از سلولها در برابر آسيبهای ناشی از مولكولهای ناپايدار ( يا همان راديكالهای آزاد ) محافظت می كنند. مولكولهای ناپايدار ممكن
است باعث ايجاد امراضی چون بيماريهای قلبی، ديابت و سرطان شوند و آنتي اكسيدانها مي توانند اين نوع مولكولها را پايدار و خنثی كنند.
راديكالهای آزاد، مولكولهايی اند كه آخرين لايه الكترونی آنها تكميل نبوده و به همين دليل به لحاظ شيميايی فعالتر از ديگر مولكولها می باشند.
تماس با برخی از عوامل محيطی مانند دود سيگار يا تشعشعات از جمله تابش بيش از حد نور خورشيد می تواند منجر به تشكيل مولكولهای ناپايدار يا همان راديكالهای آزاد شود. مهمترين شكل راديكالهای آزاد در بدن انسان ، اكسيژن است .
زمانی كه مولكول اكسيژن ( O2 ) از نظر الكتريكي شارژ مي شود، تبديل به راديكال آزاد شده و تمايل دارد كه الكترونها را از ديگر مولكولها بربايد. اين پديده باعث آسيب رسيدن به دی ان ای ( DNA ) و ديگر مولكولها مي شود. با گذشت زمان، اين آسيبها ممكن است برگشت ناپذير شده و منجر به بيماريهايی از قبيل سرطان، بيماريهای قلبی و ديگر بيماريها شود. آنتی اكسيدانها با خنثی كردن بار الكتريكی راديكالهای آزاد، مانع از ربودن الكترونها از ديگر مولكولها می
شوند. آنتي اكسيدانها موجب تقويت سامانه دفاعی بدن شده و از ميزان ابتلا به سكته ها و عفونتها می كاهد.
آنتی اكسيدانها در ميوه ها، سبزيجات و نيز غلات به وفور يافت می شوند. مهمترين انواع آنتی اكسيدانها و منابع غذايی آنها عبارتند از:
بتاكاروتن كه در بسياری از ميوه ها و سبزيجات زردرنگ مانند سيب زمينی ، هويج ، طالبی ، كدو تنبل ، زردآلو ، كدو حلوايی و انبه وجود دارد.
برخی از سبزيجات برگدار سبزرنگ مانند كلم سبز و اسفناج نيز سرشار از بتاكاروتن اند.
حجم : 129 کیلوبایت
... Antioxidants and Cancer Prevention ...
احسان كوثری نيا --- زهرا اخوان صفايی --- اُميد كوثری نيا
آنتی اكسيدانها از سلولها در برابر آسيبهای ناشی از مولكولهای ناپايدار ( يا همان راديكالهای آزاد ) محافظت می كنند. مولكولهای ناپايدار ممكن
است باعث ايجاد امراضی چون بيماريهای قلبی، ديابت و سرطان شوند و آنتي اكسيدانها مي توانند اين نوع مولكولها را پايدار و خنثی كنند.
راديكالهای آزاد، مولكولهايی اند كه آخرين لايه الكترونی آنها تكميل نبوده و به همين دليل به لحاظ شيميايی فعالتر از ديگر مولكولها می باشند.
تماس با برخی از عوامل محيطی مانند دود سيگار يا تشعشعات از جمله تابش بيش از حد نور خورشيد می تواند منجر به تشكيل مولكولهای ناپايدار يا همان راديكالهای آزاد شود. مهمترين شكل راديكالهای آزاد در بدن انسان ، اكسيژن است .
زمانی كه مولكول اكسيژن ( O2 ) از نظر الكتريكي شارژ مي شود، تبديل به راديكال آزاد شده و تمايل دارد كه الكترونها را از ديگر مولكولها بربايد. اين پديده باعث آسيب رسيدن به دی ان ای ( DNA ) و ديگر مولكولها مي شود. با گذشت زمان، اين آسيبها ممكن است برگشت ناپذير شده و منجر به بيماريهايی از قبيل سرطان، بيماريهای قلبی و ديگر بيماريها شود. آنتی اكسيدانها با خنثی كردن بار الكتريكی راديكالهای آزاد، مانع از ربودن الكترونها از ديگر مولكولها می
شوند. آنتي اكسيدانها موجب تقويت سامانه دفاعی بدن شده و از ميزان ابتلا به سكته ها و عفونتها می كاهد.
آنتی اكسيدانها در ميوه ها، سبزيجات و نيز غلات به وفور يافت می شوند. مهمترين انواع آنتی اكسيدانها و منابع غذايی آنها عبارتند از:
بتاكاروتن كه در بسياری از ميوه ها و سبزيجات زردرنگ مانند سيب زمينی ، هويج ، طالبی ، كدو تنبل ، زردآلو ، كدو حلوايی و انبه وجود دارد.
برخی از سبزيجات برگدار سبزرنگ مانند كلم سبز و اسفناج نيز سرشار از بتاكاروتن اند.
حجم : 129 کیلوبایت