زندگی تا مرگ ستارگان

[senaps]

سلام

تو این تاپیک زندگی نامه ی کلی ستاره ها رو می نویسم!
این مقاله کار خودمه و هم زبان انگلیسیش رو که توی چند انجمن خارجی می خوام بزارم،رو می زارم براتون و هم نسخه ی فارسی شدش!(اول انگلیسیشو نوشتم برا یه جایی پولی!)

زندگی و مرگ ستارگان!
تعداد ستارگان در اسمان بسیار بیشتر از حدود انتظار است.
ستاره های مهمی که در صورتهای فلکی قرار گرفته اند بیشتر از چندصد سال عمر دارند اما عمری ابدی هم ندارند.این ستارگان در طول زندگی!در وضعیت و حالتهای مختلفی قرارگرفته اند تا به شکل کنونی که مشاهده می شوند دیده می شوند.

در شبهای با اسمان صاف بیشتر از 2000ستاره را می توان دید. Greek scholarsتا حدود 500سال قبل از میلاد،هنوز زنده بود تا به خاموشی خود در اسمان رسید.
تمام ستاره ها گلوله هایی از گازند که انرژی متشعشع می کنند، انها می توانند مشخصات فراوانی برای خود داشته باشند:فقط اندازه ی انها از 20کیلو متر(قطر)شروع می شود تا2.5هزاربرابر قطر خورشید ما،انها همچنین در نوردهی و چگالی نیز تفاوت های چشمگیری دارند.
درجه حرارت انها را می توان از روی رنگ انها بخوبی تشخیص داد:
ستاره های قرمز،با حرارت ظاهری کمتر از4000درجه سلسیوس،سرد یا یخی خوانده می شوند.
ستاره های زرد با حرارت ظاهری بین5500تا8000 درجه ی سلسیوس
ستارگان سفید با حرارت ظاهری بین 8000 تا 10000 درجه ی سلسیوس
و ستارگان ابی از لحاظ حرارت ظاهری داغترین انها هستند با بیشتر از20000درجه ی سلسیوس حرارت ظاهری.
پدیده استثنایی، متلاشی شدن ستاره های بزرگ می باشد که در این هنگام ابر نواختر خوانده می شوند(با بیشتر از 100میلیون برابر درخشندگی خورشید)
مخصوصا بنظر می اید که ستارگان درخشنده در صورت های فلکی به انگشت نمای همگان تبدیل شده اند



تولد و تکامل ستارگان:
هر ستاره در سیر تکاملی خود مراحل مختلفی را طی می کند.این تکامل و مراحلش به جرم و ترکیب شیمیایی (مواد تشکیل دهنده) هر ستاره بستگی دارد.
همه ی ستاره ها متشکلند از ابرهای گاز و گرد و غبار،همانطوری که خورشید ما متشکل از این مواد بوده است.حجم ابر که رشد ستاره را تعیین می کند ،می تواند در هنگام تکه تکه شدن در اثر سنگینی خویش تغییر کند.این می تواند تا هنگامی که نور قرمز پر رنگی را منتشر می کند ادامه داشته باشد.این مرحله را اغاز ستاره گویند!درخشندگی و دمای ستاره به حجم ان وابسته است.ستارگان شبیه به سکه های طلا(از نظر شدت نوردهی و قیافه!) در این دسته قرار می گیرند.
وقتی که به10.000.000درجه ی سلسیوس از دما رسیدنند،واکنش های هسته ایی که مقدار بسیار زیادی انرژی پخش می کند را اغاز می کنند.
هیدروژن در مرکز ستاره به هلیوم تبدیل می شود،اینجاست که رشته ی اصلی و مرکزی ستاره با طول عمری بسیار زیاد تشکیل می شود.
جنازه ی ستاره ای هم اندازه با خورشید ما تا چند بیلیون سال در رشته ی مرکزی خود باقی می ماند.اما برای ستاره های با جرم بالا و چشمگیر این مرحله از زندگی چند میلیون سال می باشد.بنابراین هیدروژن مصرف شده را نگه می دارند!و اینجاست که فعل و انفعالات درونی ستاره تغییر می کند.اگر جرم ستاره زیاد باشد،به یک جرم مخصوص با قطر بیشتر از 100برابر قطر خورشید ما،بعد به ابر نو اختر و بعدها به ستاره ی نیوترون یا سیاهچاله تبدیل می شود.
در ستاره ی با جرم کمتر،هلیوم مرکزی،به انفعالات و تکه تکه شدن ادامه می دهد،و فعالیت های هسته ای بیشتری را در محیط دور و بر و پرستارش!(توده ی ابری که ستاره ها در ان متولد می شوند را اصطلاحا پرستار ستارگان نیز می خوانند)انجام می دهد،لایه های بیرونی نیز سرد تر و منبسط تر می شوند تا اینکه ستاره به یک ستاره ی غول پیکر قرمز رنگ تبدیل می شود.مرحله ی بعد نیز تبدیل شدن به کوتوله ای سفید و بعد ها کوتوله ای سیاه و زشت خواهد بود.
در ان مرحله ستاره دو نوع درخشندگی دارد:یکی درخشندگی ظاهری و قابل مشاهده در زمین ما! و دیگری درخشندگی مطلق که مسافت استاندارد ان 32.6میلیون سال نوری می باشد.

منبع:وبسایت علمی اموزشی سیناپس ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])(در نهایت خودم!)



ادامه دارد....

[senaps]

اینم از نسخه ی انگلیسیش البته همونطوری که گفتم کامل نیست و بقیش در راهه







Life and death of stars!


The number of stars in the celestial sphere is beyond imagination. The most prominent stars have since centuries been grouped into constellations.


Even stars do not live forever.


They move through different phases, from birth to death, which can be seen by their physical status.


Over 2000 stars are visible on clear nights. Greek scholars around 500 BC still believed them to be burning objects suspended in the sky.


All stars are hot balls of gas that radiate energy. However, they can have very different characteristics. Their sizes alone range from twenty kilometers in diameter to 2.5 thousand times the diameter of the sun. There are also great differences in luminosity(measurement for the total energy emitted by a star)as well as in density.


The temperature of a star can be determined by its apparent color. red stars, with a surface temperature of less than 4000 Celsius are considered "cold".


Yellow stars have temperatures between 5500 and 8000 Celsius. white stars range from 8000 to 10,000 Celsius in temperatures and blue stars are hottest, with temperatures of up to 20,000Celsius.


A special phenomenon is the collapse of a massive star, when it becomes a supernova


Especially bright stars seem to form conspicuous figures in the sky, which are known as constellations.





Star birth and evolution


Every star undergoes different phases during its evolution. These phases depend on the star's mass and chemical composition.


All stars are formed from a cloud of gas and dust, as was our sun. The size of the cloud, which determines the further development of the star, can vary.


When a cloud of gas begins to contract under the influence of its own gravity(gravitational force), it becomes increasingly hotter until it reaches a stage of compression where it begins to emit a dark red glow. At this stage it is called a proto star. The temperature and the luminosity(measurement for the total energy emitted by a star) depend on the mass of the star. The T-Tauri stars are thought to belong to this category.


Nuclear reactions, which release enormous amounts of energy, begin when a temperature of about 10 million degrees Celsius is reached.


Hydrogen fuses to helium in the centre of the star.


It has now become a main-sequence_star(star that is located within the clearly defined diagonal section of the Hertzsprung-Russell diagram. more than 90% of known stars are assigned to this group. These stars emit energy generated by the fusion of hydrogen to helium), with a long life-span.


A star the size of our sun remains in the main-sequence phase for several billions of years. For a star with significantly more mass, this stage of its life lasts "only" a few million years. Then its reserve of hydrogen is used up. Now its interior begins to change. If it is a high-mass star, it becomes a red supergiant and later a supernova, then a tiny neutron_star (core of a star of extremely high density, wich is left over after a supernova explosion. Supernovas are thought to be the explosions of high-mass stars) or a black hole.


In a star of less mass, the helium core inside it continues to contract and further nuclear reactions take place in the stellar envelope surrounding it. The outer layers cool slowly and expand until the star becomes a red giant. The next stages of its development are white dwarf and later black dwarf.


There are two types of brightness associated with a star. The "apparent" brightness to us on Earth, and the "absolute", which is a standard distance of 32.6 light-years(unit for distance used in astronomy)





Neutron stars and pulsars


Very old stars that have nearly reached the end of their evolution are particularly interesting objects. They referred to as neutron stars or pulsars and consist mainly of neutron gas.


Neutron stars arise at the end of the development a star. They are formed from the remains of the core after a supernova pulsars are nothing neutron stars that emit radiation impulses at regular intervals.


They were discovered by radio telescopes.


In 1967 an astrophysicist named joce