مشاهده نسخه کامل
: Babak_King
23-12-2005, 18:53
ر حال حاضر سياست كشورهاي جهان بر اين است كه نفوذ و نفوذگري را ممنوع كنند و هر آن چه را كه بوي هك از آن به مشام مي‌رسد محكوم نمايند. اما ميوه ممنوعه وسوسه‌كننده است و اقداماتي كه در جهت بستن دست هكرها صورت مي‌گيرد، غالباً براي خود هكرها مثل مبارزه‌جويي و حريف‌طلبي است. اما در بارسلونِ اسپانيا با پديده هك نوع ديگري برخورد مي‌شود. در اين شهر براي مبارزه با نفوذگري پروژه جديدي طرح شده است.
● مدرسه هكرها
همان دپارتماني در دانشگاه <لاساله> كه برخي از بهترين طراحان بارسلون را فارغ‌التحصيل مي‌كند، متولي تشكيل <دبيرستان هك> نيز شده است. هدف از اين طرح، برخلاف آن چه كه در ابتداي امر به ذهن مي‌رسد، راه‌اندازي يك <كارگاه شيطاني> نبوده، بلكه هدف آگاه‌سازي و آشنا كردن جوانان با يك تابو مدرن امروزي، يعني پديده هك است. به گفته پِت هرتزوگ، مدير اجرايي دبيرستان: <هك چيزي است كه در دنياي واقعي وجود دارد و نمي‌توان آن را كتمان كرد. اما هيچ كس نيامده بگويد اين هك واقعاً چگونه است. همه مي‌گويند صندوق‌پستي شما ممكن است با كرم آلوده شود، يك نفر ممكن است تروجاني را به كامپيوتر شما وارد كند يا مي‌آيند و اطلاعات شما را مي‌دزدند. ولي هيچ كس تا به حال ياد نداده كه اين كارها را چگونه انجام مي‌دهند. همه صرفاً مي‌گويند اين كار غيرقانوني است و هر كس از اين كارها بكند آدم بدي است>.
اين برنامه از طرف ISECOM، مؤسسه امنيت و متدولوژي‌هاي باز (نشاني [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) تنظيم شده است، يك مؤسسه غيرانتفاعي كه سعي دارد جوانان را با ناهنجارهاي اينترنتي و بدآموزي‌هايي كه از طرف نااهلان تروي[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]ج مي‌شود آشنا كند. دانش‌آموزان به نوعي يك دوره دفاع شخصي ديجيتالي مي‌بينند و ياد مي‌گيرند با كلاهبرداري‌هاي اينترنتي چگونه برخورد كنند، دزدان را چگونه تشخيص دهند و در مقابل حملاتي كه به سيستم‌شان مي‌شود چگونه به دفاع بپردازند. پت هرتزوگ ادامه مي‌دهد: <ما به بچه‌ها نشان مي‌دهيم كه اين كارهاي غيرقانوني چگونه انجام مي‌شود و چه اتفاقي در سيستم مي‌افتد. با اين كار، آن‌ها يك درك فني از موضوع به دست مي‌آورند و مي‌فهمند كه چگونه با حملات مقابله كنند>.
يكي از معلمين اين مدرسه مي‌گويد: <دانش‌آموز بايد ياد بگيرد كه وقتي نامه‌اي دريافت مي‌كند چگونه تشخيص بدهد كه اين نامه واقعاً از طرف چه كسي فرستاده شده، آيا محتواي آن راست است يا دروغ. آن‌ها بايد به همه چيز شك داشته باشند و هر چه مي‌بينند زود باور نكنند>.
بديهي است كه براي ياد دادن اين مسائل، به سيستم‌هاي واقعي نفوذ نمي‌كنند، بلكه مسؤولين ISECOM براي آموزش و آزمايش دانش‌آموزان، چهار سرور آزمايشي تهيه كرده‌اند كه دانش‌آموزان كارهاي خود را روي آن‌ها انجام دهند: <اگر بچه‌ها دوست داشته باشند هك كردن را تجربه كنند، ما محيط كنترل‌شده‌اي را در اختيارشان قرار مي‌دهيم تا هر كار دلشان مي‌خواهد انجام دهند. منتها از آن‌ها مي‌خواهيم كه به معلمشان بگويند چه كرده‌اند و از چه راهي وارد شده‌اند. ما مي‌خواهيم نفوذگري سالم را به آن‌ها ياد بدهيم و از آن‌ها هكرهاي بااخلاقي بسازيم كه توانايي‌هاي خود را مي‌دانند و حدود خود را هم مي‌دانند>.
مسؤولين مدرسه معتقدند كه براي اين هكرهاي با اخلاق شغل در بازار بيرون فراوان پيدا مي‌شود، چرا كه يكي از پررونق‌ترين مشاغل در صنعت كامپيوتر همين مشاغل حوزه امنيت است.
● متجاوزين فضاي سايبر
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در علم حقوق معروف است كه مي‌گويند: اگر 90 درصد چيزي را تصاحب كني، قانوناً مالك آن هستي. اما به نظر مي‌رسد در فضاي سايبر از اين حرف‌ها خبري نيست. وقتي بنيامين كوهن دامنه itunes.co.uk را خريد، فكر مي‌كرد تا هر وقت بخواهد مي‌تواند صاحبش باشد. اما بعدها اپل آمد و سايتي را براي دانلود موسيقي راه انداخت به نام iTunes.com. و از اينجا بود كه موضوع جالب شد.
نام، يكي از ارزشمندترين دارايي‌هاي هر شركت يا شخص است، و از زماني كه سرمايه‌گذاران براي نشاني سايت‌هاي اينترنتي خود شروع به خريد اسامي مشهور كردند، شكايت‌هاي بسياري از سوي اشخاص حقيقي و حقوقي مطرح شد. بسياري از اشخاص يا سازمان‌ها قانوناً موفق شدند كنترل سايت‌هاي هم‌نامِ خودشان را به دست بگيرند، و <متجاوزين فضاي سايبر> را عقب بنشانند. اما اگر كسي اسمي را بخرد كه بعدها مشهور مي‌شود، چه؟ بنيامين كوهن يك جوان 22 ساله است كه در ساختماني در شرق لندن زندگي مي‌كند. اين جوان در اينترنت ناشناس نيست، چرا كه در سن 17 سالگي با راه‌اندازي چندين وب‌سايت مشهور از همين اتاق كوچك خودش، به يك ميليونر <دات‌كام> تبديل شد. و انتظار داشت از iTunes.co.uk هم سود كلاني ببرد.
<شركت من در دوره‌اي كه به غرش دات‌كام معروف شد نزديك به 200 نام دامنه را ثبت كرد، و ما يك سرويس دانلود موسيقي راه انداختيم كه موتور جستجو هم داشت. Itunes.co.uk داشت به عضو مهمي در مجموعه وب‌سايت‌هاي دانلود موسيقي تبديل مي‌شد. آن زمان اصلاً ITunes اپل وجود نداشت>. اين اظهارات بن كوهن بود.
يك سال بعد، شركت بزرگ كامپيوتري اپل iPod، را خلق كرد، و دو سال بعد از آن، در سال 2003، يك وب‌سايت براي دانلود موسيقي به نام iTunes را افتتاح كرد. اپل خيلي زود توانست از طريق اين سايت هزاران آهنگ را در هر روز به فروش برساند. اپل تصميم گرفت با كوهن تماس بگيرد و پيشنهاد خوبي به او بدهد. خود بنيامين مي‌گويد: <آن‌ها گفتند حاضرند پنج‌هزار دلار بابت اين نام به من بدهند، اما من قبول نكردم. گفتند خودت چقدر در نظر داري؟ من گفتم حداقل پنجاه‌هزار تا، چون به نظر ما اين اسم بيشتر از اين‌ها مي‌ارزد>.
اپل عقب ننشست و شكايتي را تنظيم كرد. در حال حاضر، چهار ميليون نام دامنه با پسوند UK وجود دارد، كه تمام آن‌ها از طريق يك شركت خصوصي به نام Nominet ثبت مي‌شوند. همه مي‌توانند با پرداخت 5 دلار از اين دامنه‌ها براي خود ثبت كنند و هر كس زودتر بيايد، دامنه به اسم او ثبت مي‌شود. اين شركت يك نقش مهم ديگر هم دارد و آن اين است كه اگر اختلافي بر سر نام دامنه‌ها در بگيرد، شركت به حل و فصل آن مي‌پردازد. خيلي از اين اختلافات با ميانجيگري Nominet و به طور رايگان رفع مي‌شوند، اما بعضي از آن‌ها كه جدي‌تر هستند (مثل همين مورد اپل) به يك كارشناس مستقل امور حقوقي سپرده مي‌شود تا مورد رسيدگي دقيق‌تر قرار بگيرد. اميلي تايلور، مدير بخش حقوقي اين شركت مي‌گويد: <اكثر اختلافات خيلي زود با پادرمياني ما حل مي‌شوند و به ندرت كار به شكايت حقوقي مي‌كشد>.
اپل حتي به دنبال اين نبوده كه از طريق آدرس انگليسي iTunes به فروش بيشتري برسد، چرا كه كوهن پس از مدت كوتاهي، سرويس دانلود موسيقي را از سايت خود حذف كرده بوده است. اين سايت سال‌ها كار نمي‌كرد، يا گاهي هم كه كار مي‌كرد، بازديدكننده را به سايت ديگري مي‌برد كه كوهن براي فروش يك سري خرت و پرت بر‌پا كرده بود. اما اپل زماني واقعاً نگران شد كه كوهن بازديدكنندگان سايت خود را به Napster هدايت كرد، يعني رقيب اپل. اما وقتي اپل از كوهن خواست كه لينك سايتش را از Napster قطع كند، كوهن پذيرفت و اين كار را كرد.
بعد كوهن به سراغ Napster رفت و پيشنهاد فروش سايتش را به آن‌ها داد: <ما به اين علت اين پيشنهاد را به Napster داديم كه فكر مي‌كرديم يك شركت فعال در زمينه موسيقي به موتور جستجوي سايت ما علاقه‌مند باشد. درست است كه ما از فروش اين سايت به رقيب اپل سود مي‌برديم, ولي اين كار كه غيرقانوني نيست>.
اما Nominet نظر ديگري دارد: <نام دامنه كه مثل ملك و اتومبيل نيست كه از يك دست بخري و از دست ديگر بفروشي. دامنه را مي‌گيري تا از آن استفاده كني. ثبت هر دامنه‌اي يك سري الزامات را به دنبال دارد كه بايد رعايت شوند>.
ماه گذشته، كارشناس مستقل حقوقي Nominet تشخيص داد كه iTunes.co.uk بايد به اپل سپرده شود. اما بن كوهن، اولين نوجوان ميليونر دات‌كام، نه تنها قصد دارد شكايتي را از اپل به دادگاه عالي ببرد، بلكه مي‌خواهد از Nominet سؤال كند كه به چه حقي چنين كاري كرده است. Nominet معتقد است كه تصميمش قانوني و منصفانه است و هفته گذشته كنترل اين نام را به اپل داد. در حال حاضر، اپل از اين آدرس براي عرضه و نمايش iPod و iTunes بهره مي‌گيرد.
● مدرسه هكرها
همان دپارتماني در دانشگاه <لاساله> كه برخي از بهترين طراحان بارسلون را فارغ‌التحصيل مي‌كند، متولي تشكيل <دبيرستان هك> نيز شده است. هدف از اين طرح، برخلاف آن چه كه در ابتداي امر به ذهن مي‌رسد، راه‌اندازي يك <كارگاه شيطاني> نبوده، بلكه هدف آگاه‌سازي و آشنا كردن جوانان با يك تابو مدرن امروزي، يعني پديده هك است. به گفته پِت هرتزوگ، مدير اجرايي دبيرستان: <هك چيزي است كه در دنياي واقعي وجود دارد و نمي‌توان آن را كتمان كرد. اما هيچ كس نيامده بگويد اين هك واقعاً چگونه است. همه مي‌گويند صندوق‌پستي شما ممكن است با كرم آلوده شود، يك نفر ممكن است تروجاني را به كامپيوتر شما وارد كند يا مي‌آيند و اطلاعات شما را مي‌دزدند. ولي هيچ كس تا به حال ياد نداده كه اين كارها را چگونه انجام مي‌دهند. همه صرفاً مي‌گويند اين كار غيرقانوني است و هر كس از اين كارها بكند آدم بدي است>.
اين برنامه از طرف ISECOM، مؤسسه امنيت و متدولوژي‌هاي باز (نشاني [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) تنظيم شده است، يك مؤسسه غيرانتفاعي كه سعي دارد جوانان را با ناهنجارهاي اينترنتي و بدآموزي‌هايي كه از طرف نااهلان تروي[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]ج مي‌شود آشنا كند. دانش‌آموزان به نوعي يك دوره دفاع شخصي ديجيتالي مي‌بينند و ياد مي‌گيرند با كلاهبرداري‌هاي اينترنتي چگونه برخورد كنند، دزدان را چگونه تشخيص دهند و در مقابل حملاتي كه به سيستم‌شان مي‌شود چگونه به دفاع بپردازند. پت هرتزوگ ادامه مي‌دهد: <ما به بچه‌ها نشان مي‌دهيم كه اين كارهاي غيرقانوني چگونه انجام مي‌شود و چه اتفاقي در سيستم مي‌افتد. با اين كار، آن‌ها يك درك فني از موضوع به دست مي‌آورند و مي‌فهمند كه چگونه با حملات مقابله كنند>.
يكي از معلمين اين مدرسه مي‌گويد: <دانش‌آموز بايد ياد بگيرد كه وقتي نامه‌اي دريافت مي‌كند چگونه تشخيص بدهد كه اين نامه واقعاً از طرف چه كسي فرستاده شده، آيا محتواي آن راست است يا دروغ. آن‌ها بايد به همه چيز شك داشته باشند و هر چه مي‌بينند زود باور نكنند>.
بديهي است كه براي ياد دادن اين مسائل، به سيستم‌هاي واقعي نفوذ نمي‌كنند، بلكه مسؤولين ISECOM براي آموزش و آزمايش دانش‌آموزان، چهار سرور آزمايشي تهيه كرده‌اند كه دانش‌آموزان كارهاي خود را روي آن‌ها انجام دهند: <اگر بچه‌ها دوست داشته باشند هك كردن را تجربه كنند، ما محيط كنترل‌شده‌اي را در اختيارشان قرار مي‌دهيم تا هر كار دلشان مي‌خواهد انجام دهند. منتها از آن‌ها مي‌خواهيم كه به معلمشان بگويند چه كرده‌اند و از چه راهي وارد شده‌اند. ما مي‌خواهيم نفوذگري سالم را به آن‌ها ياد بدهيم و از آن‌ها هكرهاي بااخلاقي بسازيم كه توانايي‌هاي خود را مي‌دانند و حدود خود را هم مي‌دانند>.
مسؤولين مدرسه معتقدند كه براي اين هكرهاي با اخلاق شغل در بازار بيرون فراوان پيدا مي‌شود، چرا كه يكي از پررونق‌ترين مشاغل در صنعت كامپيوتر همين مشاغل حوزه امنيت است.
● متجاوزين فضاي سايبر
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در علم حقوق معروف است كه مي‌گويند: اگر 90 درصد چيزي را تصاحب كني، قانوناً مالك آن هستي. اما به نظر مي‌رسد در فضاي سايبر از اين حرف‌ها خبري نيست. وقتي بنيامين كوهن دامنه itunes.co.uk را خريد، فكر مي‌كرد تا هر وقت بخواهد مي‌تواند صاحبش باشد. اما بعدها اپل آمد و سايتي را براي دانلود موسيقي راه انداخت به نام iTunes.com. و از اينجا بود كه موضوع جالب شد.
نام، يكي از ارزشمندترين دارايي‌هاي هر شركت يا شخص است، و از زماني كه سرمايه‌گذاران براي نشاني سايت‌هاي اينترنتي خود شروع به خريد اسامي مشهور كردند، شكايت‌هاي بسياري از سوي اشخاص حقيقي و حقوقي مطرح شد. بسياري از اشخاص يا سازمان‌ها قانوناً موفق شدند كنترل سايت‌هاي هم‌نامِ خودشان را به دست بگيرند، و <متجاوزين فضاي سايبر> را عقب بنشانند. اما اگر كسي اسمي را بخرد كه بعدها مشهور مي‌شود، چه؟ بنيامين كوهن يك جوان 22 ساله است كه در ساختماني در شرق لندن زندگي مي‌كند. اين جوان در اينترنت ناشناس نيست، چرا كه در سن 17 سالگي با راه‌اندازي چندين وب‌سايت مشهور از همين اتاق كوچك خودش، به يك ميليونر <دات‌كام> تبديل شد. و انتظار داشت از iTunes.co.uk هم سود كلاني ببرد.
<شركت من در دوره‌اي كه به غرش دات‌كام معروف شد نزديك به 200 نام دامنه را ثبت كرد، و ما يك سرويس دانلود موسيقي راه انداختيم كه موتور جستجو هم داشت. Itunes.co.uk داشت به عضو مهمي در مجموعه وب‌سايت‌هاي دانلود موسيقي تبديل مي‌شد. آن زمان اصلاً ITunes اپل وجود نداشت>. اين اظهارات بن كوهن بود.
يك سال بعد، شركت بزرگ كامپيوتري اپل iPod، را خلق كرد، و دو سال بعد از آن، در سال 2003، يك وب‌سايت براي دانلود موسيقي به نام iTunes را افتتاح كرد. اپل خيلي زود توانست از طريق اين سايت هزاران آهنگ را در هر روز به فروش برساند. اپل تصميم گرفت با كوهن تماس بگيرد و پيشنهاد خوبي به او بدهد. خود بنيامين مي‌گويد: <آن‌ها گفتند حاضرند پنج‌هزار دلار بابت اين نام به من بدهند، اما من قبول نكردم. گفتند خودت چقدر در نظر داري؟ من گفتم حداقل پنجاه‌هزار تا، چون به نظر ما اين اسم بيشتر از اين‌ها مي‌ارزد>.
اپل عقب ننشست و شكايتي را تنظيم كرد. در حال حاضر، چهار ميليون نام دامنه با پسوند UK وجود دارد، كه تمام آن‌ها از طريق يك شركت خصوصي به نام Nominet ثبت مي‌شوند. همه مي‌توانند با پرداخت 5 دلار از اين دامنه‌ها براي خود ثبت كنند و هر كس زودتر بيايد، دامنه به اسم او ثبت مي‌شود. اين شركت يك نقش مهم ديگر هم دارد و آن اين است كه اگر اختلافي بر سر نام دامنه‌ها در بگيرد، شركت به حل و فصل آن مي‌پردازد. خيلي از اين اختلافات با ميانجيگري Nominet و به طور رايگان رفع مي‌شوند، اما بعضي از آن‌ها كه جدي‌تر هستند (مثل همين مورد اپل) به يك كارشناس مستقل امور حقوقي سپرده مي‌شود تا مورد رسيدگي دقيق‌تر قرار بگيرد. اميلي تايلور، مدير بخش حقوقي اين شركت مي‌گويد: <اكثر اختلافات خيلي زود با پادرمياني ما حل مي‌شوند و به ندرت كار به شكايت حقوقي مي‌كشد>.
اپل حتي به دنبال اين نبوده كه از طريق آدرس انگليسي iTunes به فروش بيشتري برسد، چرا كه كوهن پس از مدت كوتاهي، سرويس دانلود موسيقي را از سايت خود حذف كرده بوده است. اين سايت سال‌ها كار نمي‌كرد، يا گاهي هم كه كار مي‌كرد، بازديدكننده را به سايت ديگري مي‌برد كه كوهن براي فروش يك سري خرت و پرت بر‌پا كرده بود. اما اپل زماني واقعاً نگران شد كه كوهن بازديدكنندگان سايت خود را به Napster هدايت كرد، يعني رقيب اپل. اما وقتي اپل از كوهن خواست كه لينك سايتش را از Napster قطع كند، كوهن پذيرفت و اين كار را كرد.
بعد كوهن به سراغ Napster رفت و پيشنهاد فروش سايتش را به آن‌ها داد: <ما به اين علت اين پيشنهاد را به Napster داديم كه فكر مي‌كرديم يك شركت فعال در زمينه موسيقي به موتور جستجوي سايت ما علاقه‌مند باشد. درست است كه ما از فروش اين سايت به رقيب اپل سود مي‌برديم, ولي اين كار كه غيرقانوني نيست>.
اما Nominet نظر ديگري دارد: <نام دامنه كه مثل ملك و اتومبيل نيست كه از يك دست بخري و از دست ديگر بفروشي. دامنه را مي‌گيري تا از آن استفاده كني. ثبت هر دامنه‌اي يك سري الزامات را به دنبال دارد كه بايد رعايت شوند>.
ماه گذشته، كارشناس مستقل حقوقي Nominet تشخيص داد كه iTunes.co.uk بايد به اپل سپرده شود. اما بن كوهن، اولين نوجوان ميليونر دات‌كام، نه تنها قصد دارد شكايتي را از اپل به دادگاه عالي ببرد، بلكه مي‌خواهد از Nominet سؤال كند كه به چه حقي چنين كاري كرده است. Nominet معتقد است كه تصميمش قانوني و منصفانه است و هفته گذشته كنترل اين نام را به اپل داد. در حال حاضر، اپل از اين آدرس براي عرضه و نمايش iPod و iTunes بهره مي‌گيرد.