sina285
14-08-2008, 18:42
یکی از مهمترین عواملی که باعث پیشرفت موسیقی در یک جامعه میشود، اهمیت و بنا نهادن مکانهایی است که در آن هر هنرمندی بدون محدودیت بتواند هنر خویش را ابراز نماید، اینبار به سراغ بنای مشهور کارنگی هال میرویم. یکی از مشهورترین ساختمان های جهان که مخصوص به اجرای موسیقی میباشد و اجرا در آن مورد توجه تمامی موزیسین ها میباشد، تالار بزرگ موسیقی کارنگی (Carnegie Hall) میباشد.
این ساختمان در منهتن نیویورک قرار گرفته است و جدا از زیبایی های خاص این ساختمان باید بدانید که دارای آکوستیک بسیار عالی برای موسیقی بالاخص کلاسیک میباشد.
تالار کارنگی به نام کسی که هزینه ساخت آن را داد یعنی Andrew Carnegie نامیده شده است.
ساخت آن در سال ۱۸۹۰ توسط ایزاک اِی. هاپر و شرکتش آغاز و اجرا شد. با اینکه ساختمان از آوریل ۱۸۹۱مورد بهرهبرداری قرار گرفته بود ولی شب گشایش رسمی آن که پنجم ماه مه بود که کنسرتی به رهبری Walter Damrosch به اجرا درآمد که در این برنامه آثاری از چایکوفسکی اجرا شد.
کار بر روی ساختمان تا سال ۱۸۹۷ ادامه یافت. ساختمان از قسمت های مختلف و تالار های کوچ و بزرگی تشکیل شده است که در ادامه آنها را معرفی خواهیم نمود. بسیاری از کنسرتهای بزرگ کلاسیک و پاپ در این سالنها برگزار میشود. این ساختمان از قسمتها و طبقات متعددی تشکیل شده است که شامل قسمتهایی مربوط به فروشگاه، محل اجرای برنامه، سمینار و بخشهای تجاری دیگری نیز میشود و در ماه پذیرای بیش از 100 اجرا میباشد.
اما از عنوان کارنگی هال در برخی از دیگر مکان های اجرای موسیقی نیز استفاده شده است مانند :کارنگی ها در Lewisburg, West Virginiaبا ظرفیت 420 صندلی کارنگی هال درPittsburgh, Pennsylvania با ظرفیت 1928 صندلی کارنگی هال در Scotland با ظرفیت 540 صندلی اما بنای اصلی کارنگی هال در نیویورک از سه قسمت اصلی تشکیل شده است 1- تالار اصلی 2- تالار رسیتال 3- تالار موسیقی مجلسی
تالار اصلی Isaac Stern:
تالار اصلی دارای ظرفیت 2804 صندلی و در پنج طبقه میباشد و آنرا به نام ویلونیست بزرگ ایزاک ایشترن (Isaac Stern) در سال 1997 نام گذاری کردند. تالار اصلی بسیار عظیم و بزرگ میباشد و برای استفاده از طبقات آخر این تالار حضار باید 105 پله را طی کنند (هر چند که برای استفاده از طبقه آخر از آسانسور استفاده میشود)
بسیاری از برجسته ترین کنسرتهای تاریخ موسیقی کلاسیک از زمان تاسیس این کارنگی هال در این ساختمان و در تالار اصلی برگزار شده است ولابی آن از تابلو ها و آثار خاطره انگیز این تالار مزین شده است. بسیاری از هنرمندان و گروههای مشهور پاپ نیز کنسرتهای فراموش نشدنی در این تالار اجرا نمودند و در میان میتوان به Judy Garland و Dame Shirley Bassey که هر دو آلبومهایشان را بصورت زنده در این تالار ضبط نمودند نام برد.
تالار دوم ( کوچکتر) - Zankel Hall
این تالار داریا ظرفیت 599 صندلی میباشد که به اسم Judy و Arthur نام گذاری شده است که در اصل به آن تالار رسیتال می گویند که در ابتدا در سال 1891 به عنوان تالار کنفرانس برای عموم استفاده میشد و در سال 1898 به موسسه اجاره داده شد. در سال 1959 به سالن سینما تغییر کاربری داده شد و در نهایت در سال 2003 دوباره بازسازی شد چرا که این سالن در کنار خیابان و عبور مترو واقع شده است که باعث میشد صدا از دیوارها به گوش برسد.
سومین تالار Weill Recital Hall
سومین تالار اصلی کارنگی هال با ظرفیت 268 نفر که به نام رئیس کمپانی Sanford I. Weill khl نام گذاری شده است که از سال 1891 برای استفاده بازگشایی شد و این تالار را بیشتر با نام تالار موسیقی مجلسی میشناسند که در سال 1986 به عنوان ویل رسیتال هال تغییر نام داد.
دیگر امکانات کارنگی هال
این ساختمان دارای قسمت آرشیو و بایگانی نیز میباشد که در سال 1986 بنا نهاده شد و همچنین موزه Rose که در سال 1991 افتتاح شد. استودیو بالای تالار نیز محلی است برای تمرین گروه ها و نوازندگان مختلف و حتی نقاشان - رقصندگان اپرا و دیگر هنر ها که فضای مناسبی را برای فعالیت این عده پدید آورده است.
در سال 2007 متصدیان این ساختمان عظیم تصمیم گرفتند تا 33 مکان تمرین این تالار را به خارج از تالار منتقل کنند و فضای آزاد شده را برای ارائه امکانات آموزشی استفاده نمایند.
گفتگوی هارمونیک
این ساختمان در منهتن نیویورک قرار گرفته است و جدا از زیبایی های خاص این ساختمان باید بدانید که دارای آکوستیک بسیار عالی برای موسیقی بالاخص کلاسیک میباشد.
تالار کارنگی به نام کسی که هزینه ساخت آن را داد یعنی Andrew Carnegie نامیده شده است.
ساخت آن در سال ۱۸۹۰ توسط ایزاک اِی. هاپر و شرکتش آغاز و اجرا شد. با اینکه ساختمان از آوریل ۱۸۹۱مورد بهرهبرداری قرار گرفته بود ولی شب گشایش رسمی آن که پنجم ماه مه بود که کنسرتی به رهبری Walter Damrosch به اجرا درآمد که در این برنامه آثاری از چایکوفسکی اجرا شد.
کار بر روی ساختمان تا سال ۱۸۹۷ ادامه یافت. ساختمان از قسمت های مختلف و تالار های کوچ و بزرگی تشکیل شده است که در ادامه آنها را معرفی خواهیم نمود. بسیاری از کنسرتهای بزرگ کلاسیک و پاپ در این سالنها برگزار میشود. این ساختمان از قسمتها و طبقات متعددی تشکیل شده است که شامل قسمتهایی مربوط به فروشگاه، محل اجرای برنامه، سمینار و بخشهای تجاری دیگری نیز میشود و در ماه پذیرای بیش از 100 اجرا میباشد.
اما از عنوان کارنگی هال در برخی از دیگر مکان های اجرای موسیقی نیز استفاده شده است مانند :کارنگی ها در Lewisburg, West Virginiaبا ظرفیت 420 صندلی کارنگی هال درPittsburgh, Pennsylvania با ظرفیت 1928 صندلی کارنگی هال در Scotland با ظرفیت 540 صندلی اما بنای اصلی کارنگی هال در نیویورک از سه قسمت اصلی تشکیل شده است 1- تالار اصلی 2- تالار رسیتال 3- تالار موسیقی مجلسی
تالار اصلی Isaac Stern:
تالار اصلی دارای ظرفیت 2804 صندلی و در پنج طبقه میباشد و آنرا به نام ویلونیست بزرگ ایزاک ایشترن (Isaac Stern) در سال 1997 نام گذاری کردند. تالار اصلی بسیار عظیم و بزرگ میباشد و برای استفاده از طبقات آخر این تالار حضار باید 105 پله را طی کنند (هر چند که برای استفاده از طبقه آخر از آسانسور استفاده میشود)
بسیاری از برجسته ترین کنسرتهای تاریخ موسیقی کلاسیک از زمان تاسیس این کارنگی هال در این ساختمان و در تالار اصلی برگزار شده است ولابی آن از تابلو ها و آثار خاطره انگیز این تالار مزین شده است. بسیاری از هنرمندان و گروههای مشهور پاپ نیز کنسرتهای فراموش نشدنی در این تالار اجرا نمودند و در میان میتوان به Judy Garland و Dame Shirley Bassey که هر دو آلبومهایشان را بصورت زنده در این تالار ضبط نمودند نام برد.
تالار دوم ( کوچکتر) - Zankel Hall
این تالار داریا ظرفیت 599 صندلی میباشد که به اسم Judy و Arthur نام گذاری شده است که در اصل به آن تالار رسیتال می گویند که در ابتدا در سال 1891 به عنوان تالار کنفرانس برای عموم استفاده میشد و در سال 1898 به موسسه اجاره داده شد. در سال 1959 به سالن سینما تغییر کاربری داده شد و در نهایت در سال 2003 دوباره بازسازی شد چرا که این سالن در کنار خیابان و عبور مترو واقع شده است که باعث میشد صدا از دیوارها به گوش برسد.
سومین تالار Weill Recital Hall
سومین تالار اصلی کارنگی هال با ظرفیت 268 نفر که به نام رئیس کمپانی Sanford I. Weill khl نام گذاری شده است که از سال 1891 برای استفاده بازگشایی شد و این تالار را بیشتر با نام تالار موسیقی مجلسی میشناسند که در سال 1986 به عنوان ویل رسیتال هال تغییر نام داد.
دیگر امکانات کارنگی هال
این ساختمان دارای قسمت آرشیو و بایگانی نیز میباشد که در سال 1986 بنا نهاده شد و همچنین موزه Rose که در سال 1991 افتتاح شد. استودیو بالای تالار نیز محلی است برای تمرین گروه ها و نوازندگان مختلف و حتی نقاشان - رقصندگان اپرا و دیگر هنر ها که فضای مناسبی را برای فعالیت این عده پدید آورده است.
در سال 2007 متصدیان این ساختمان عظیم تصمیم گرفتند تا 33 مکان تمرین این تالار را به خارج از تالار منتقل کنند و فضای آزاد شده را برای ارائه امکانات آموزشی استفاده نمایند.
گفتگوی هارمونیک