مشاهده نسخه کامل
: bahdar
19-07-2008, 20:10
سرویس اخبار خارجی ایتنا - تحقیقات جدید نشان می‌دهند علیرغم پیشرفت‌های بدست آمده در حوزه هوش مصنوعی (AI) و روباتیک، انسان‌ها هنوز تمایل دارند با دیگر انسان‌ها تعامل داشته باشند تا با ماشین‌ها.
در تحقیقات جدید که از سوی گروهی از محققین صورت گرفت مجموعه بیست نفره‌ای از افراد داوطلب اقدام به انجام بازی ساده‌ای با چهار نفر که دارای درجات مختلفی از خصوصیت‌های انسانی بودند، نمودند.
این چهار رقیب عبارت بودند از: یک نوت‌بوک ساده، یک روبات طراحی شده با Lego، یک روبات انسان‌نما بنام BARTHOC Jr و نهایتاً یک انسان.
با این که تمام حریفان از نظر مهارت و نحوه بازی در یک سطح قرار داشتند اما داوطلبین اظهار داشتند که مقابله با رقبایی که از لحاظ ظاهری شباهت بیشتری به انسان دارند جالب‌تر و لذت‌بخش‌تر است.
توقع محققین این بود که درک و آگاهی آزمایش شوندگان در زمان برخورد با رقبایی که شباهت بیشتری با انسان داشتند، تمایل بیشتری به اتخاذ استراتژی‌ها و نمایش توانائی‌های عقلائی و منطقی داشته باشد.
Sören Krach روانشناس دانشگاه RWTH Aachen می‌گوید: «جالب است که می‌بینیم بنظر هیچیک از این افراد، ماشین‌ها هیچگونه تصمیم‌گیری ارادی و مستقل از خود نشان نمی‌دهند.»
«از منظر روانشناسی من معتقد هستم که انسان‌ها همواره به دنبال یافتن جواب و توضیح مسائل می‌باشند. آزمایش‌شوندگان بصورت ناخودآگاه با یک زنجیره تصادفی از واکنش‌های تصمیمی روبرو شدند اما بطور ادراکی بدنبال یافتن یک استراتژی منطقی بودند.»
زمانی که از این افراد در مورد میزان هوشمندی رقبا سؤال شد، آنان توجه و احترام بیشتری را نسبت به رقبایی که بیشتر شبیه انسان بودند از خود نشان دادند.
Krach از هوشمندی بعنوان یکی از خصوصیت‌های عقلی نام برد که شامل توانائی‌هایی همچون نتیجه‌گیری، برنامه‌ریزی، حل مسائل، تفکر، درک ایده‌ها، استفاده از زبان و یادگیری می‌باشد.
تحرک و ویژگی‌های چهره بعنوان بخشی از خصوصیات فیزیکی محسوب می‌شوند که عموماً از خواص پررنگ انسان‌گونه‌ها هستند.
محققین اعتقاد دارند برای دستیابی به موفقیت در ساخت روبات‌هایی که قرار است در امورات اجتماعی مانند پرستاری و یا مراقبت از دیگران بکار گرفته شوند، این روبات‌ها می‌بایست از لحاظ ظاهری شباهت بیشتری به انسان داشته باشند.
منبع:ایتنا
در تحقیقات جدید که از سوی گروهی از محققین صورت گرفت مجموعه بیست نفره‌ای از افراد داوطلب اقدام به انجام بازی ساده‌ای با چهار نفر که دارای درجات مختلفی از خصوصیت‌های انسانی بودند، نمودند.
این چهار رقیب عبارت بودند از: یک نوت‌بوک ساده، یک روبات طراحی شده با Lego، یک روبات انسان‌نما بنام BARTHOC Jr و نهایتاً یک انسان.
با این که تمام حریفان از نظر مهارت و نحوه بازی در یک سطح قرار داشتند اما داوطلبین اظهار داشتند که مقابله با رقبایی که از لحاظ ظاهری شباهت بیشتری به انسان دارند جالب‌تر و لذت‌بخش‌تر است.
توقع محققین این بود که درک و آگاهی آزمایش شوندگان در زمان برخورد با رقبایی که شباهت بیشتری با انسان داشتند، تمایل بیشتری به اتخاذ استراتژی‌ها و نمایش توانائی‌های عقلائی و منطقی داشته باشد.
Sören Krach روانشناس دانشگاه RWTH Aachen می‌گوید: «جالب است که می‌بینیم بنظر هیچیک از این افراد، ماشین‌ها هیچگونه تصمیم‌گیری ارادی و مستقل از خود نشان نمی‌دهند.»
«از منظر روانشناسی من معتقد هستم که انسان‌ها همواره به دنبال یافتن جواب و توضیح مسائل می‌باشند. آزمایش‌شوندگان بصورت ناخودآگاه با یک زنجیره تصادفی از واکنش‌های تصمیمی روبرو شدند اما بطور ادراکی بدنبال یافتن یک استراتژی منطقی بودند.»
زمانی که از این افراد در مورد میزان هوشمندی رقبا سؤال شد، آنان توجه و احترام بیشتری را نسبت به رقبایی که بیشتر شبیه انسان بودند از خود نشان دادند.
Krach از هوشمندی بعنوان یکی از خصوصیت‌های عقلی نام برد که شامل توانائی‌هایی همچون نتیجه‌گیری، برنامه‌ریزی، حل مسائل، تفکر، درک ایده‌ها، استفاده از زبان و یادگیری می‌باشد.
تحرک و ویژگی‌های چهره بعنوان بخشی از خصوصیات فیزیکی محسوب می‌شوند که عموماً از خواص پررنگ انسان‌گونه‌ها هستند.
محققین اعتقاد دارند برای دستیابی به موفقیت در ساخت روبات‌هایی که قرار است در امورات اجتماعی مانند پرستاری و یا مراقبت از دیگران بکار گرفته شوند، این روبات‌ها می‌بایست از لحاظ ظاهری شباهت بیشتری به انسان داشته باشند.
منبع:ایتنا