mobin
04-07-2008, 12:01
نگاهی به تاریخ بشر نشاندهنده پیشرفتها و تحولات مداوم در نحوه ارتباطات اوست. به سبب ارزانی و همچنین انتقال بیدرنگ پیامها به وسیله ایمیل، این نوع ارتباط را می توان یکی از پیشرفتهترین انواع ارتباطات بشر در طول تاریخ دانست.
شاید باور کردنش سخت باشد، ولی همان طور که تلگراف - این وسیله کارا و ارزان ارتباطی- در انتهای قرن بیستم به فراموشی سپرده شد، شیوههای جدید ارتباط الکترونیک به شدت در حال رقابت کردن با ایمیل و به چالش کشیدن آن هستند. چت، پیامهای متنی، توییتر، شبکههای اجتماعی و سرویسهای «لایف استریمینگ» مانند «فرندفید» رقبای جدی ایمیل هستند.
سرویسهای وب دویی کاربران را به اجتماعیتر شدن روزافزون و اشتراک هر چه بیشتر، تشویق میکنند و در چنین شرایطی، روز به روز از محیوبیت ایمیل که یک وسیله ارتباطی فرد به فرد است کاسته میشود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
واقعیت این است که ایمیل این روزها، کارکردی رسمی و اداری پیدا کرده است. اگر کاربر فرندفید و توییتر باشید و ارتباطات یک روز خود را آنالیز کنید، به احتمال زیاد با این گفته من موافق هستید.
دو سال پیش خودتان را به یاد بیاورید، فرض کنید مثلا در فتوشاپ مشکلی داشتید، عکسی نظرتان را جلب می کرد و میخواستید آن را به دوستتان هم نشان بدهید و یا اینکه میخواستید بدانید که یک فیلم ارزش تهیه و نگاه کردن را دارد یا نه. در ان زمان شما مجبور بودید به یکی دو نفر از دوستانتان میل بزنید و نظرشان را بخواهید، اما حالا شما به عنوان یه کاربر توییتر یا فرندفید اصلا به ایمیل فکر نمیکنید و بلافاصله سراغ این سرویسها میروید و مشکلتان را با «حلقه» دوستانتان مطرح میکنید.
حتی این روزها بسیار پیش میآید که در فرفید و توییتر این عبارت را بخوانیم: «یه میل برات فرستادم، ایمیلت را چک کن!»، به عبارت دیگر این سرویسها آنقدر محبوب شدهاند و آنقدر درصد اشغال وقت آنلاین کاربران در آن زیاد است که احتمال پیدا کردن یک نفر در توییتر و فرندفید و ارتباط زودتر با او در آنها به مراتب بیشتر از ایمل شده است.
به علاوه کاربران سرویسهای میکروبلاگنیگ در بسیاری از موارد و هنگامی که پیامی جنبه خصوصی نداشته باشد، ترجیح میدهند که پیام را به صورت عمومی برای دوستشان بفرستند.
فراهمآورندگان سرویسهای ایمیل معتبر مثل یاهو و گوگل مجبور به انتخاب یکی از این دو راه هستند: یا سرویسهای میل خود را «اجتماعیتر» کنند و یا شاهد رونق هر چه بیشتر سرویسهای میکروبلاگییگ یا سرویسهای میل اجتماعیشده باشند!
شاید باور کردنش سخت باشد، ولی همان طور که تلگراف - این وسیله کارا و ارزان ارتباطی- در انتهای قرن بیستم به فراموشی سپرده شد، شیوههای جدید ارتباط الکترونیک به شدت در حال رقابت کردن با ایمیل و به چالش کشیدن آن هستند. چت، پیامهای متنی، توییتر، شبکههای اجتماعی و سرویسهای «لایف استریمینگ» مانند «فرندفید» رقبای جدی ایمیل هستند.
سرویسهای وب دویی کاربران را به اجتماعیتر شدن روزافزون و اشتراک هر چه بیشتر، تشویق میکنند و در چنین شرایطی، روز به روز از محیوبیت ایمیل که یک وسیله ارتباطی فرد به فرد است کاسته میشود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
واقعیت این است که ایمیل این روزها، کارکردی رسمی و اداری پیدا کرده است. اگر کاربر فرندفید و توییتر باشید و ارتباطات یک روز خود را آنالیز کنید، به احتمال زیاد با این گفته من موافق هستید.
دو سال پیش خودتان را به یاد بیاورید، فرض کنید مثلا در فتوشاپ مشکلی داشتید، عکسی نظرتان را جلب می کرد و میخواستید آن را به دوستتان هم نشان بدهید و یا اینکه میخواستید بدانید که یک فیلم ارزش تهیه و نگاه کردن را دارد یا نه. در ان زمان شما مجبور بودید به یکی دو نفر از دوستانتان میل بزنید و نظرشان را بخواهید، اما حالا شما به عنوان یه کاربر توییتر یا فرندفید اصلا به ایمیل فکر نمیکنید و بلافاصله سراغ این سرویسها میروید و مشکلتان را با «حلقه» دوستانتان مطرح میکنید.
حتی این روزها بسیار پیش میآید که در فرفید و توییتر این عبارت را بخوانیم: «یه میل برات فرستادم، ایمیلت را چک کن!»، به عبارت دیگر این سرویسها آنقدر محبوب شدهاند و آنقدر درصد اشغال وقت آنلاین کاربران در آن زیاد است که احتمال پیدا کردن یک نفر در توییتر و فرندفید و ارتباط زودتر با او در آنها به مراتب بیشتر از ایمل شده است.
به علاوه کاربران سرویسهای میکروبلاگنیگ در بسیاری از موارد و هنگامی که پیامی جنبه خصوصی نداشته باشد، ترجیح میدهند که پیام را به صورت عمومی برای دوستشان بفرستند.
فراهمآورندگان سرویسهای ایمیل معتبر مثل یاهو و گوگل مجبور به انتخاب یکی از این دو راه هستند: یا سرویسهای میل خود را «اجتماعیتر» کنند و یا شاهد رونق هر چه بیشتر سرویسهای میکروبلاگییگ یا سرویسهای میل اجتماعیشده باشند!