مشاهده نسخه کامل
: Havbb
17-06-2008, 15:20
حق چاپ محفوظ است
هنگامي که از يک وب سايت ديدن ميکنيد، کپي کردن مطالب، تصاوير يا کد HTML آن با چند کليک انجام پذير است و بسياري از ما به دلايل مختلف اين کار را انجام ميدهيم. اشتباه عمومي در مواد موجود در اينترنت، اين است که اينترنت يک فضاي عمومي بوده و برداشت مطالب آن آزاد است، به خصوص که SAVE يا COPY فايلهاي آن به سادگي امکان پذير است و تقريبآ نمي توان از آن جلوگيري کرد. اين طرز فکر مانند آن است که به خود اجازه دهيم به دليل قرار داشتن فضاي مقابل پارکينگ منازل در خيابان، در مقابل درب پارکينگ افراد پارک کنيم! آنچه در اينترنت ميبينيم در صورتي قابل کپي کردن است که يا دولتي باشد مانند سفارت خانه ها، دانشگاهها و مانند آن ...، يا تاريخ کپي رايت آن منقضي شده باشد و يا صاحب وب سايت حقوق خود را لغو يا واگذار کرده باشد. به خاطر داشته باشيد که "اينترنت" و فضاي عمومي يا "public domain" هم معني نيستند.
مطالبي که توسط ديگران تهيه شده و با کسب اجازه قابل استفاده هستند صاحبان فايلها و برنامه هاي Midi، تصاوير گرافيکي (عکسها، نشانه ها، آثار هنري ديجيتالي)، نوشته ها، متون، HTML، javascripts و تمام مواردي که استفاده از آن مجاز اعلام شده اند، به شما اجازه نمي دهند که مواد مورد نظر را به نام خود ثبت کنيد و اين اجازه به معناي احراز مالکيت نيست. علامت کپي رايتي که در پايين صفحه يک وب سايت ميبينيد براي بخشهايي است که دارنده سايت خودش به وجود آورده (مثلا طرح گرافيکي يک وب سايت موسيقي) نه بخشهايي که صاحب سايت اجازه استفاده آنها را دارد. گرافيک ها و تصاوير لينکي رايگان تصاوير گرافيکي که در سايتها با عنوان Free يا رايگان عرضه ميشوند، جزو اموال عمومي نيستند، شما ميتوانيد از اين تصاوير به طور رايگان استفاده نماييد اما "صاحب" آن به شمار نخواهيد آمد. درواقع شما در صورتي ميتوانيد از آنها استفاده کنيد که با شرايط صاحب آن موافقت کنيد. براي مثال اگر صاحب اثر خواسته باشد که "در تصوير دخل و تصرف نکنيد" يا "فقط در homepage شخصي خود از آن استفاده کنيد" حتما اين کار را انجام دهيد. همين مساله در مورد تصاوير لينکي و نشانه ها هم صدق ميکند. فونتها و علائم تصويري يا Dingbats عده اي تصور ميکنند که طراحي فونت شامل قانون کپي رايت نميشود و هنگامي که يک فونت طراحي شد، ميتواند توسط عموم مورد استفاده قرار بگيرد. اما اينکه يک فونت به راحتي قابل تکثير، کپي و انتشار است و اينکه "خط" وسيله اي براي بيان ايده ها و آثار تازه است، دليل محکمي براي شامل نشدن قانون کپي رايت بر آن نيست. درست است که خط اصولا براي بيان تصويري افکار و ايده ها به وجود آمده است، اما يک طراح خط، براي کار خود همانقدر وقت، انرژي و خلاقيت مصرف ميکند که يک نقاش يا نويسنده و با توجه به شرايط قانون کپي رايت، صاحب اثر معرفي ميشود. آيا HTML واقعا شامل کپي رايت ميشود؟
طراحي يک صفحه اينترنتي يا layout آن هم نوشته يا طراحي صاحب آن است و يک HTML هنگامي که بر روي کاغذ نوشته ميشود يا از آن يک پرينت تهيه ميشود و به عبارتي به شکل ملموس درمي آيد، شامل قانون کپي رايت خواهد شد. البته اين قانون در موردي صادق است که شخصي، خودش کد مورد نظر را نوشته و اجرا کرده باشد. کپي کردن يک HTML از جاي ديگر، شما را صاحب آن نخواهد کرد. البته هنگامي که شما صفحه اي را ميبينيد و آنرا بدون کپي کردن کدها، به طور قانوني شبيه سازي مي کنيد، مسئله فرق ميکند. در اين مورد کدها شامل کپي رايت نميشوند بلکه نتيجه ملموس آن که به صورت يک layout، به ثبت رسيده است غير قابل دخل و تصرف محسوب ميشود. تغيير کلي در نوشته، متن، تصاوير و... شخص ديگر و تبديل آن به يک نسخه جديد اگر با اجازه صاحب اثر، در متن، تصوير، کد HTML و موارد مشابه آن تغيير کلي ايجاد کنيد و اين تغييرات موافق با شرايط صاحب اثر باشد، شما صاحب اثر جديد هستيد. در غير اين صورت به دزدي ادبي/هنري محکوم خواهيد شد. ترجمه يک متن از اينترنت شامل قانون کپي رايت ميشود؟ مطابق با پيمان برن " نويسندگان متون ادبي و هنري که توسط اين پيمان مورد حمايت قرار دارند، داراي حق اختصاصي ترجمه يا اعطاي حق ترجمه اثر خود را به ديگري هستند." اين جمله به اين معنا است که براي ترجمه يک متن (ادبي، هنري، علمي)، شما به اجازه صاحب آن نياز داريد و با وجود اينکه حقوق مربوط به ترجمه اثر را به دست خواهيد آورد اما بايد نام نويسنده را در ترجمه ذکر نماييد. استفاده منصفانه يا Fair Use مربوط به بخشي از قانون کپي رايت است که در آن اجازه استفاده از تمام يا بخشي از يک مطلب براي "تضمين شاعرانه"، "خبر رساني"، تحقيق و تحصيل" ، بدون اجازه نويسنده مجاز اعلام شده است. اگر اين استفاده در مواردي به غير از اينها باشد غير قانوني است. براي مثال استفاده از عکس مجله National Geographic در وب سايت شخصيتان، براي توصيف سفرتان به آفريقا، غير قانوني است. اما اگر همان عکس را براي يک مقاله تحقيقي درباره عکاسي با ذکر منبع، در سايت خود بگذاريد مشکلي پيش نخواهد آمد. توجه کنيد که استفاده از منابع اطلاعاتي وب سايتها، بدون ذکر منبع، به هر دليلي غير قابل قبول خواهد بود. کپي رايت بين المللي هيچ قانون جهاني کپي رايتي وجود ندارد که از اثر شما در تمام جهان محافظت کند. البته کشورهاي عضو پيمان برن و معاهده کپي رايت جهاني، اين امکان را براي شما به وجود آورده اند تا از آثار خود در کشورهايي غير از وطن خود، حمايت نماييد. بنابر اين قرارداد، آثار زير مورد حمايت قرار ميگيرند: 1- آثار چاپ شده و چاپ نشده يک نويسنده که از اهالي يا ساکنين يکي از کشورهاي تحت قرارداد باشد. 2- آثاري که با اجازه نويسنده اش که از اهالي يا ساکنان کشورهاي تحت قرارداد نباشد، در يکي از کشورهاي هم پيمان ، چاپ شده باشد. در اين صورت اثري که چاپ شده باشد، اگر به طور همزمان يا در فاصله 30 روز پس از اولين انتشارش در دو يا چند کشور تحت قرارداد به چاپ برسد، شامل حقوق کپي رايت پيمان برن و کپي رايت جهاني ميشود و در تمام کشورهاي اين پيمان، تحت حمايت قرار ميگيرد.
منبع:
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
هنگامي که از يک وب سايت ديدن ميکنيد، کپي کردن مطالب، تصاوير يا کد HTML آن با چند کليک انجام پذير است و بسياري از ما به دلايل مختلف اين کار را انجام ميدهيم. اشتباه عمومي در مواد موجود در اينترنت، اين است که اينترنت يک فضاي عمومي بوده و برداشت مطالب آن آزاد است، به خصوص که SAVE يا COPY فايلهاي آن به سادگي امکان پذير است و تقريبآ نمي توان از آن جلوگيري کرد. اين طرز فکر مانند آن است که به خود اجازه دهيم به دليل قرار داشتن فضاي مقابل پارکينگ منازل در خيابان، در مقابل درب پارکينگ افراد پارک کنيم! آنچه در اينترنت ميبينيم در صورتي قابل کپي کردن است که يا دولتي باشد مانند سفارت خانه ها، دانشگاهها و مانند آن ...، يا تاريخ کپي رايت آن منقضي شده باشد و يا صاحب وب سايت حقوق خود را لغو يا واگذار کرده باشد. به خاطر داشته باشيد که "اينترنت" و فضاي عمومي يا "public domain" هم معني نيستند.
مطالبي که توسط ديگران تهيه شده و با کسب اجازه قابل استفاده هستند صاحبان فايلها و برنامه هاي Midi، تصاوير گرافيکي (عکسها، نشانه ها، آثار هنري ديجيتالي)، نوشته ها، متون، HTML، javascripts و تمام مواردي که استفاده از آن مجاز اعلام شده اند، به شما اجازه نمي دهند که مواد مورد نظر را به نام خود ثبت کنيد و اين اجازه به معناي احراز مالکيت نيست. علامت کپي رايتي که در پايين صفحه يک وب سايت ميبينيد براي بخشهايي است که دارنده سايت خودش به وجود آورده (مثلا طرح گرافيکي يک وب سايت موسيقي) نه بخشهايي که صاحب سايت اجازه استفاده آنها را دارد. گرافيک ها و تصاوير لينکي رايگان تصاوير گرافيکي که در سايتها با عنوان Free يا رايگان عرضه ميشوند، جزو اموال عمومي نيستند، شما ميتوانيد از اين تصاوير به طور رايگان استفاده نماييد اما "صاحب" آن به شمار نخواهيد آمد. درواقع شما در صورتي ميتوانيد از آنها استفاده کنيد که با شرايط صاحب آن موافقت کنيد. براي مثال اگر صاحب اثر خواسته باشد که "در تصوير دخل و تصرف نکنيد" يا "فقط در homepage شخصي خود از آن استفاده کنيد" حتما اين کار را انجام دهيد. همين مساله در مورد تصاوير لينکي و نشانه ها هم صدق ميکند. فونتها و علائم تصويري يا Dingbats عده اي تصور ميکنند که طراحي فونت شامل قانون کپي رايت نميشود و هنگامي که يک فونت طراحي شد، ميتواند توسط عموم مورد استفاده قرار بگيرد. اما اينکه يک فونت به راحتي قابل تکثير، کپي و انتشار است و اينکه "خط" وسيله اي براي بيان ايده ها و آثار تازه است، دليل محکمي براي شامل نشدن قانون کپي رايت بر آن نيست. درست است که خط اصولا براي بيان تصويري افکار و ايده ها به وجود آمده است، اما يک طراح خط، براي کار خود همانقدر وقت، انرژي و خلاقيت مصرف ميکند که يک نقاش يا نويسنده و با توجه به شرايط قانون کپي رايت، صاحب اثر معرفي ميشود. آيا HTML واقعا شامل کپي رايت ميشود؟
طراحي يک صفحه اينترنتي يا layout آن هم نوشته يا طراحي صاحب آن است و يک HTML هنگامي که بر روي کاغذ نوشته ميشود يا از آن يک پرينت تهيه ميشود و به عبارتي به شکل ملموس درمي آيد، شامل قانون کپي رايت خواهد شد. البته اين قانون در موردي صادق است که شخصي، خودش کد مورد نظر را نوشته و اجرا کرده باشد. کپي کردن يک HTML از جاي ديگر، شما را صاحب آن نخواهد کرد. البته هنگامي که شما صفحه اي را ميبينيد و آنرا بدون کپي کردن کدها، به طور قانوني شبيه سازي مي کنيد، مسئله فرق ميکند. در اين مورد کدها شامل کپي رايت نميشوند بلکه نتيجه ملموس آن که به صورت يک layout، به ثبت رسيده است غير قابل دخل و تصرف محسوب ميشود. تغيير کلي در نوشته، متن، تصاوير و... شخص ديگر و تبديل آن به يک نسخه جديد اگر با اجازه صاحب اثر، در متن، تصوير، کد HTML و موارد مشابه آن تغيير کلي ايجاد کنيد و اين تغييرات موافق با شرايط صاحب اثر باشد، شما صاحب اثر جديد هستيد. در غير اين صورت به دزدي ادبي/هنري محکوم خواهيد شد. ترجمه يک متن از اينترنت شامل قانون کپي رايت ميشود؟ مطابق با پيمان برن " نويسندگان متون ادبي و هنري که توسط اين پيمان مورد حمايت قرار دارند، داراي حق اختصاصي ترجمه يا اعطاي حق ترجمه اثر خود را به ديگري هستند." اين جمله به اين معنا است که براي ترجمه يک متن (ادبي، هنري، علمي)، شما به اجازه صاحب آن نياز داريد و با وجود اينکه حقوق مربوط به ترجمه اثر را به دست خواهيد آورد اما بايد نام نويسنده را در ترجمه ذکر نماييد. استفاده منصفانه يا Fair Use مربوط به بخشي از قانون کپي رايت است که در آن اجازه استفاده از تمام يا بخشي از يک مطلب براي "تضمين شاعرانه"، "خبر رساني"، تحقيق و تحصيل" ، بدون اجازه نويسنده مجاز اعلام شده است. اگر اين استفاده در مواردي به غير از اينها باشد غير قانوني است. براي مثال استفاده از عکس مجله National Geographic در وب سايت شخصيتان، براي توصيف سفرتان به آفريقا، غير قانوني است. اما اگر همان عکس را براي يک مقاله تحقيقي درباره عکاسي با ذکر منبع، در سايت خود بگذاريد مشکلي پيش نخواهد آمد. توجه کنيد که استفاده از منابع اطلاعاتي وب سايتها، بدون ذکر منبع، به هر دليلي غير قابل قبول خواهد بود. کپي رايت بين المللي هيچ قانون جهاني کپي رايتي وجود ندارد که از اثر شما در تمام جهان محافظت کند. البته کشورهاي عضو پيمان برن و معاهده کپي رايت جهاني، اين امکان را براي شما به وجود آورده اند تا از آثار خود در کشورهايي غير از وطن خود، حمايت نماييد. بنابر اين قرارداد، آثار زير مورد حمايت قرار ميگيرند: 1- آثار چاپ شده و چاپ نشده يک نويسنده که از اهالي يا ساکنين يکي از کشورهاي تحت قرارداد باشد. 2- آثاري که با اجازه نويسنده اش که از اهالي يا ساکنان کشورهاي تحت قرارداد نباشد، در يکي از کشورهاي هم پيمان ، چاپ شده باشد. در اين صورت اثري که چاپ شده باشد، اگر به طور همزمان يا در فاصله 30 روز پس از اولين انتشارش در دو يا چند کشور تحت قرارداد به چاپ برسد، شامل حقوق کپي رايت پيمان برن و کپي رايت جهاني ميشود و در تمام کشورهاي اين پيمان، تحت حمايت قرار ميگيرد.
منبع:
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید