مشاهده نسخه کامل
: Sphinx
16-11-2005, 12:16
با گذشته حدود 2 سال از واگذاري مجوز اينترنت پرسرعت از سوي سازمان تنظيم مقررات و ارتباطات راديويي به بخش خصوصي، تنها شاهد ارايه 5/2 درصد پورتهاي نصب شده توسط شركتهاي Pap هستيم.
در حالي كه 11 شركت انتقال دادهها با نصب 200 هزار پورت پرسرعت به تعهدات خود نسبت به ارايه Adsl در كشور عمل كردند ؛ اما تاكنون تنها 5 هزار پورت از اين تعداد در حال ارايه است.
به طوري كه پس از گذشته 8 ماه از نصب اولين پورتهاي پرسرعت توسط اين شركت حتي 5 درصد اين پورتها نيز به كاربران واگذار نشده است.
با وجود آن كه مديران شركتهاي Pap دلايل عدم ارايه اين سرويس را فراهم نبودن شرايط فرهنگي و فني ابزارهاي لازم اين سيستم عنوان ميكنند، اما شايد به جرات بتوان يكي از دلايل عدم فراگيري Adsl را آن هم در تهران ، مشكلات مراكز مخابراتي دانست.
در حالي كه بيش از 50 درصد بازار اينترنت پرسرعت كل كشور در شهر تهران متمركز شده است ؛ اما در بيش از 70 درصد بازار مصرف تهران نصب تجهيزات صورت نگرفته است.
بازار مصرف Adsl در مناطقي نظير لويزان ، آجودانيه ، پاسداران ، شميرانات ، قيطريه ، دروس ، دربند ، سعادتآباد ، شهرك غرب و مناطق مركزي تجاري شهر مانند خيابان شهيد بهشتي ، شهيد مطهري آرژانتين و ونك متمركز است ؛ اما از اين تعداد مناطق ياد شده تنها در بخش كوچكي از قيطريه ، شهرك غرب ، شهيد بهشتي و خيابان مطهري آمادگي ارايه سرويس محدود با مشكلات فني قطع و وصل وجود دارد و جالب توجه آن است كه عدم ارايه به موقع اين سرويس در مناطق ياد شده نيز بر مشكلات كاربران افزوده است و Adsl را از تكنولوژي پرسرعت روز به يك فناوري بدون مصرف تبديل كرده است.
شايد بتوان يكي از دلايل اين مشكلات و فراگير نشدن Adsl در كشور را همكاري بسيار كند بخش دولتي با بخش خصوصي دانست كه با وجود تلاشهاي صورت گرفته 11 شركت ندا در نصب تجهيزات طرح واقعي كسب و كار بخش خصوصي به اجرا در نيامده است.
پرسشي كه در ذهن همه كاربران اينترنت مطرح ميشود و جا دارد از مسئولين سازمان تنظيم مقررات و ارتباطات راديويي به عنوان متولي اين امر ، سوال شود كه چرا سرويس پرسرعت اينترنت با وجود نصب 200 هزار پورت در كشور برقرار نشده است.
گفتني است ؛ برنامه توسعه يك و نيم ميليون كاربر اينترنت پرسرعت در كشور را تا پايان برنامه چهارم پيشبيني كرده است كه با وضعيت موجود دسترسي به يك پنجم اين ميزان نيز بعيد به نظر ميرسد.
بنابراين گزارش ؛ تبليغات نيز دردي را در نهادينه كردن Adsl دوا نميكند ؛ چراكه مديران شركتها معتقدند در جايي كه امكان ارايه سرويس نيست تبليغات معنايي ندارد.
در پايان بهتر آن است كه مديران دولتي مخابرات و حتي بخش خصوصي نخست مشكلات مراكز مخابراتي تهران به عنوان پرمصرفترين بازار اينترنت پرسرعت را حل كنند بعد به نصب تجهيزات در شهرها و استانهاي ديگر بپردازند.
در حالي كه 11 شركت انتقال دادهها با نصب 200 هزار پورت پرسرعت به تعهدات خود نسبت به ارايه Adsl در كشور عمل كردند ؛ اما تاكنون تنها 5 هزار پورت از اين تعداد در حال ارايه است.
به طوري كه پس از گذشته 8 ماه از نصب اولين پورتهاي پرسرعت توسط اين شركت حتي 5 درصد اين پورتها نيز به كاربران واگذار نشده است.
با وجود آن كه مديران شركتهاي Pap دلايل عدم ارايه اين سرويس را فراهم نبودن شرايط فرهنگي و فني ابزارهاي لازم اين سيستم عنوان ميكنند، اما شايد به جرات بتوان يكي از دلايل عدم فراگيري Adsl را آن هم در تهران ، مشكلات مراكز مخابراتي دانست.
در حالي كه بيش از 50 درصد بازار اينترنت پرسرعت كل كشور در شهر تهران متمركز شده است ؛ اما در بيش از 70 درصد بازار مصرف تهران نصب تجهيزات صورت نگرفته است.
بازار مصرف Adsl در مناطقي نظير لويزان ، آجودانيه ، پاسداران ، شميرانات ، قيطريه ، دروس ، دربند ، سعادتآباد ، شهرك غرب و مناطق مركزي تجاري شهر مانند خيابان شهيد بهشتي ، شهيد مطهري آرژانتين و ونك متمركز است ؛ اما از اين تعداد مناطق ياد شده تنها در بخش كوچكي از قيطريه ، شهرك غرب ، شهيد بهشتي و خيابان مطهري آمادگي ارايه سرويس محدود با مشكلات فني قطع و وصل وجود دارد و جالب توجه آن است كه عدم ارايه به موقع اين سرويس در مناطق ياد شده نيز بر مشكلات كاربران افزوده است و Adsl را از تكنولوژي پرسرعت روز به يك فناوري بدون مصرف تبديل كرده است.
شايد بتوان يكي از دلايل اين مشكلات و فراگير نشدن Adsl در كشور را همكاري بسيار كند بخش دولتي با بخش خصوصي دانست كه با وجود تلاشهاي صورت گرفته 11 شركت ندا در نصب تجهيزات طرح واقعي كسب و كار بخش خصوصي به اجرا در نيامده است.
پرسشي كه در ذهن همه كاربران اينترنت مطرح ميشود و جا دارد از مسئولين سازمان تنظيم مقررات و ارتباطات راديويي به عنوان متولي اين امر ، سوال شود كه چرا سرويس پرسرعت اينترنت با وجود نصب 200 هزار پورت در كشور برقرار نشده است.
گفتني است ؛ برنامه توسعه يك و نيم ميليون كاربر اينترنت پرسرعت در كشور را تا پايان برنامه چهارم پيشبيني كرده است كه با وضعيت موجود دسترسي به يك پنجم اين ميزان نيز بعيد به نظر ميرسد.
بنابراين گزارش ؛ تبليغات نيز دردي را در نهادينه كردن Adsl دوا نميكند ؛ چراكه مديران شركتها معتقدند در جايي كه امكان ارايه سرويس نيست تبليغات معنايي ندارد.
در پايان بهتر آن است كه مديران دولتي مخابرات و حتي بخش خصوصي نخست مشكلات مراكز مخابراتي تهران به عنوان پرمصرفترين بازار اينترنت پرسرعت را حل كنند بعد به نصب تجهيزات در شهرها و استانهاي ديگر بپردازند.