مشاهده نسخه کامل
: Marichka
01-01-2006, 01:08
عناصر پايه ای مورد نياز برای رشد گياه:
عناصر پايه ای معدنی مناسب برای رشد گياه عبارتند از: نيتروژن، فسفر، پتاسيم، کلسيم، منيزيم، برم، کلر، آهن، منگنز، روی، مس، موليبدن و نيکل.
علاوه بر عوامل پايه ای معدنی، عناصر سودمند (غير الزامی) نيز در رشد گياه نقش دارند. عناصری که ميزان رشد گياه را در بسياری از گونه های گياهی افزايش می دهند ولی برای کامل شدن چرخه ی حياتی گياه ضروری نيستند. چند عنصر سودمند شناخته شده برای رشد گياهان عبارتند از: سيليکون، سديم، کبالت و سلنيوم.
ساير عناصری که به نظز می رسد چه به صورت الزامی و چه غير الزامی برای گياه مفيد باشند شامل کروم، واناديم و تيتانيم هستند که شواهد مستدلی مبنی بر استفاده ی گياه از آنها وجود دارد. گروه ديگ عناصر مورد استفاده ی گياهان را عناصر الزامی غير معدنی تشکيل می دهند. عناصری مانند گاز يا آب که عبارتند از هيدروژن، اکسيژن و کربن.
عناصر به دست آمده از تجزيه ی گياهان ممکن است از حد عناصر ضروری و و الزامی برای رشد آنها فراتر رود و شامل همه ی عناصری شود که گياه برای رشد خود به آنها نياز دارد. اين عناصر ممکن است از گونه ای به گونه ی ديگر مقادير متفاوتی داشته باشد.
بين عناصر مورد نياز گياهان مرزبندی هايی وجود دارد که آن عناصر را به دو دسته تقسيم می کند، دسته ی اول عناصری که به مقدار زياد مورد استفاده ی گياه هستند و به آنها Macronutrients گفته می شود و دسته ی دوم Micronutrient ها هستند. البته اين تقسيم بندی بدان معنا نيست که عناصر دسته ی اول برای رشد گياه مهمتر از دسته ی دوم هستند. بلکه فقط اين دو دسته عنصر را از نظر کيفيت مشخص می سازد.
Macronutrient ها عبارتند از: نيتروژن، پتاسيم، کلسيم، منيزيم، فسفر، گوگرد.
Micronutrient ها عبارتند از: کلر، آهن، برم، منگنز، روی، مس، موليبدن، نيکل.
عناصر مورد نياز گياهان از خاک، آب و هوا تأمين می شود که در اين بيان خاک از اهميت بيشتری برخوردار است و از اينجا اهميت پرداخت خاک و نحوه ی صحيح کود دادن نيز روشن می شود. نوعی از کودها کود کامپوست Compost است که مجموعه ای از گياخاک و لايه های مواد آلی پوسيده می باشد. اين کود اگر با نسبتهای صحيح درست شود به رشد گياه کمک فراوانی می کند.
به طور کلی کود کامپوست کاربردهای زير را دارد:
1. جلوگيری از آلودگی و نيز بهبود کيفيت زيستی گياهان؛
2. کنترل بيماريهای حيوانات و گياهان؛
3. مرتع داری؛
4. کوددهی خاکها؛
5. احيای جنگلها و زمينهای مرطوب؛
6. احيا و گسترش زيستگاه های طبيعی.
تأثيرات کود کامپوست بر رشد گياهان:
بعضی از گياهان مانند اوکاليپتوس در برگهای خود عناصر شيميايی خاصی دارند که بر رشد ساير گياهان در آن محدوده اثر منفی می گذارد. سؤالی که وجود دارد اين است که آيا اين ترکيبات با دادن کود کامپوست به گياه، شکسته شده و خاصيت خود را از دست می دهند يا خير؟
آبی که بعد از عبور از کود کامپوست به طبقات زيرين خاک می رسد (در اصطلاح «چای کامپوست») برای گياهان مفيد است.
در کشور چين کشاورزان چاله هايی به موازات هم حفر می کنند و درون آنها را با زباله های ارگانيک و پيله های غير قابل استفاده کرم ابريشم پر می کنند. سوياهايی که در اين زمينها پرورش می نمايند بسيار پر محصول هستند.
عناصر پايه ای معدنی مناسب برای رشد گياه عبارتند از: نيتروژن، فسفر، پتاسيم، کلسيم، منيزيم، برم، کلر، آهن، منگنز، روی، مس، موليبدن و نيکل.
علاوه بر عوامل پايه ای معدنی، عناصر سودمند (غير الزامی) نيز در رشد گياه نقش دارند. عناصری که ميزان رشد گياه را در بسياری از گونه های گياهی افزايش می دهند ولی برای کامل شدن چرخه ی حياتی گياه ضروری نيستند. چند عنصر سودمند شناخته شده برای رشد گياهان عبارتند از: سيليکون، سديم، کبالت و سلنيوم.
ساير عناصری که به نظز می رسد چه به صورت الزامی و چه غير الزامی برای گياه مفيد باشند شامل کروم، واناديم و تيتانيم هستند که شواهد مستدلی مبنی بر استفاده ی گياه از آنها وجود دارد. گروه ديگ عناصر مورد استفاده ی گياهان را عناصر الزامی غير معدنی تشکيل می دهند. عناصری مانند گاز يا آب که عبارتند از هيدروژن، اکسيژن و کربن.
عناصر به دست آمده از تجزيه ی گياهان ممکن است از حد عناصر ضروری و و الزامی برای رشد آنها فراتر رود و شامل همه ی عناصری شود که گياه برای رشد خود به آنها نياز دارد. اين عناصر ممکن است از گونه ای به گونه ی ديگر مقادير متفاوتی داشته باشد.
بين عناصر مورد نياز گياهان مرزبندی هايی وجود دارد که آن عناصر را به دو دسته تقسيم می کند، دسته ی اول عناصری که به مقدار زياد مورد استفاده ی گياه هستند و به آنها Macronutrients گفته می شود و دسته ی دوم Micronutrient ها هستند. البته اين تقسيم بندی بدان معنا نيست که عناصر دسته ی اول برای رشد گياه مهمتر از دسته ی دوم هستند. بلکه فقط اين دو دسته عنصر را از نظر کيفيت مشخص می سازد.
Macronutrient ها عبارتند از: نيتروژن، پتاسيم، کلسيم، منيزيم، فسفر، گوگرد.
Micronutrient ها عبارتند از: کلر، آهن، برم، منگنز، روی، مس، موليبدن، نيکل.
عناصر مورد نياز گياهان از خاک، آب و هوا تأمين می شود که در اين بيان خاک از اهميت بيشتری برخوردار است و از اينجا اهميت پرداخت خاک و نحوه ی صحيح کود دادن نيز روشن می شود. نوعی از کودها کود کامپوست Compost است که مجموعه ای از گياخاک و لايه های مواد آلی پوسيده می باشد. اين کود اگر با نسبتهای صحيح درست شود به رشد گياه کمک فراوانی می کند.
به طور کلی کود کامپوست کاربردهای زير را دارد:
1. جلوگيری از آلودگی و نيز بهبود کيفيت زيستی گياهان؛
2. کنترل بيماريهای حيوانات و گياهان؛
3. مرتع داری؛
4. کوددهی خاکها؛
5. احيای جنگلها و زمينهای مرطوب؛
6. احيا و گسترش زيستگاه های طبيعی.
تأثيرات کود کامپوست بر رشد گياهان:
بعضی از گياهان مانند اوکاليپتوس در برگهای خود عناصر شيميايی خاصی دارند که بر رشد ساير گياهان در آن محدوده اثر منفی می گذارد. سؤالی که وجود دارد اين است که آيا اين ترکيبات با دادن کود کامپوست به گياه، شکسته شده و خاصيت خود را از دست می دهند يا خير؟
آبی که بعد از عبور از کود کامپوست به طبقات زيرين خاک می رسد (در اصطلاح «چای کامپوست») برای گياهان مفيد است.
در کشور چين کشاورزان چاله هايی به موازات هم حفر می کنند و درون آنها را با زباله های ارگانيک و پيله های غير قابل استفاده کرم ابريشم پر می کنند. سوياهايی که در اين زمينها پرورش می نمايند بسيار پر محصول هستند.