جنگ افزار

[Pario]

به نام خدا


بالاخره این تاپیک هم راه افتاد

1. بحث و جدال سر موضوعات بی پایه ممنوع!! هرگونه نظر موافق و مخالف فقط با مدرک و سند شنیده خواهد شد
2. لینک منبع مطلبی که میگید نره
3. بحث سیاسی ممنوع!!!! سیاسی یعنی هر چیزی غیر از اون چیزایی که توی TAGS اومده : ارتش, جنگ افزار, جنگنده, سلاح, سرباز
از همه دوستان خواهش میکنیم با ارائه مطالب دست اول ما رو در پیشرفت این تاپیک یاری فرمایند!!:10:

توضیح: بعضی مطالب در در بیش از 100 تا وبلاگ و وبسایت تکرار شدن شما مطلب رو از اولین منبع نقل کنید:11:


لیست مقالات تاپیک
با تشکر از رپتور

1)ليست هواپيما هاي ايران



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



2) تلاش‌هاي ايران و تأخير چهار ماهه در پرتاب پيشرفته‌ترين ماهواره جاسوسي اسرائيل



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



3) معرفی جنگ : افزارسام - 15 در خدمت ایران



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



4) معرفی جنگ افزار : Fc-1 جنگنده چند منظوره چینی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



5) معرفی جنگ افزار : زیر دریایی روسی آکولا : کوسه شکاري



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



6) معرفی جنگ افزار : موشک شهاب 3



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



7) بمب ‏افكن استراتژيك اف111



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



8) ساب ۳۹ جنگنده سوئدی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



9) سوخو ۱۷



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


10 ) روش هاي نامگذاري موشك هاي روسي و آمريكايي



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


11) میگ 1.44 پرنده ای که هیچگاه پرواز نکرد



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



12 ) Mi-28



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


13 ) سيستم هاي جديد رديابي روسيه



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


14) معرفی جنگ افزار : شهاب 4 و 5 و 6



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


15) پوتین ارتشی قوی تر می‌خواهد.



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


16) آشنايي با موشک Stinger



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


17) ماجرای شهادت شهید عباس دوران، مرد آسمانها



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


18) نیروی هوایی ایران در یک نگاه - قسمت اول



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


19) آشنايي با موشک REDEYE



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


20) حمله هوایی به پایگاه نظامی الولید(حمله به H-3)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


21) نیروی هوایی ایران در یک نگاه - قسمت دوم



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


22) موشک ضدکشتی (kh-35 Uram (ss-n-25 Switchblade



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


23) سلاح Mk-15 فالانكس



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


24) موشك هاي ايراني در اختيار حزب الله ؟



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


25) بمب افکن پیشرفته B۱-B لنسر



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


26) بمب افکن رادار گريز



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


27) نیروی هوایی ایران در یک نگاه - قسمت سوم



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


28) نیروی هوایی ایران در یک نگاه - قسمت چهارم (آخرین قسمت)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


29) AGM-114 HELLFIRE



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


30) معرفی سلاح : مسلسل سنگین دوشکا



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


31) مسلسل ضد هواییZU-23



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


32) هلیکوپتر تهاجمی آپاچی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


33) تاريخچه ورود جنگنده F-14 تامكت به نيروي هوايي ايران (1)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


34) آشنایی با یکی از دوربردترین موشکهای هوا به هوای روسی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


35) موشک های Mirv یا چند هدفه



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


36) هلفایر آتش جهنمی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


37) V-1 نخستین موشک کروز جهان



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


38) آشنايي با موشک کروز



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


39) توپ دریایی مارک 7- 16 اینچ-150 میلی متر



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


40)توپ دریایی Mk45 کالیبر 54



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


41) زیر دریایی روسی آکولا : کوسه شکاري



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


42) ( ليتورال) نسل جديد كشتي هاي جنگي امريكا



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


43) مسلسل دستي Tec Dc-9 ، ساخت سوئد



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


44) اسلحه کدر ( کلین )



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


45) مسلسل دستی Z-84



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


46) مسلسل سبک Mp5



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


47) مسلسل Thompson



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


48) Ak-47 یا M-16 کدام یک تفنگ تهاجمی بهتری است ؟



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


49) As50 اسلحه تک تير انداز



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


50) ساكت ترین دوربین دار جهان



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


51) اسلحه VSSK Vychlop ساخت روسيه



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



52) معرفی جنگ افزار : موشک اسرائیلی جریکو 1



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


53) معرفی جنگ افزار : موشک اسرائیلی جریکو 2



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


54) معرفی جنگ افزار : موشک اسرائیلی جریکو 3



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


55) معرفی جنگ افزار : جنگنده رادار گریز شفق



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


56) معرفی جنگ افزار : دوشپرتاب میثاق ۲



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


57) معرفی جنگ افزار : اسلحه ملی خیبر



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



58) معرفی جنگ افزار : توپ تمام اتوماتیک ۳۵ میلیمتری سماوات



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


59) اسلحه مدرن Xm29 (oicw



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


60) اسلحه هجومي انفرادي Xm8



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


70) Fn Scar سلاح تهاجمی رزمی نیروهای مخصوص



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


71) برتا 92



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


72) هویتزر خودکششی 152میلیمتری Msta



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


73) تانک T-90 مقاله اول



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


74) انك T-90 مقاله دوم



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


75) تانک ویرانگر M1 مقاله اول



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


76) تانک لئوپارد ۲



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


77) هيولاي آتشبار Tos-1



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


78) خمپاره انداز M252 ساخت امريكا



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



79) بزرگترين و سنگين ترين توپ جهان



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


80) موشكهاي ضد تانك قابل حمل توسط فرددرحال توليد



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


81)موشك ضدزره سنگين Eryx ، محصول مشترك فرانسه و كانادا



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


82) موشک ضد تانک تاو



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


83) سلاح ضد زره At-4



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


84) مسلسل ضدهوايي Zu-23(توپ ۲۳)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


85) تيربار سبك Rpd ، ساخت شوروي



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


86) يربار M60 ساخت امريكا



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


87) آشنایی با انواع تیربار



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


88) مقایسه تحلیلی کاليبر62/7 میلی متر با کالیبر56/5 میلی متر



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


89) تـانـک شکست خورده ی مرکـاوا



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


90) بمب افکن Tu-22M، آتشی زیر خاکستر جنگ سرد



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


91) MiG-29 SMT، عضوي جديد از خانواده فولكروم



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


92) اریش هارتمن، خلبان تکخال جنگ جهانی دوم



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


93) همه چیز در مورد MiG-21، پیر اردک زشت



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


94) دانستنی هایی در مورد موتورهای J-79



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


95) هواپیمای ضد زیردریایی P-3 Orion



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


96) ماجرای ساقط شدن فانتوم های ایرانی توسط F-15 های عربستان



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


97) Ju-287، انقلاب بال های جلوگرا



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


98) مقاله کامل در مورد جنگنده F-15 Eagle



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


99) هواپیمای جاسوسی بلند پرواز U-2



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


100) بمب افکن اتمی B-58 Hustler



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


101) مقاله جامع در مورد F-14 Tomcat، جنگنده افسانه ای



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


102)نیروی هوایی ایران، حریفی سرسخت؟-قسمت نخست



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


103)نیروی هوایی ایران، حریفی سرسخت؟-قسمت دوم



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


104)نیروی هوایی ایران، حریفی سرسخت؟-قسمت سوم



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


105)نیروی هوایی ایران، حریفی سرسخت؟-قسمت پایانی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


106)هرکولس اسب کاری نیروه های هوایی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

107)كمانچي اولين هليكوپتر تهاجمي راد



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


108)بمب های الکترومغناطيسی (e-bombs)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


109)بمب های الکترومغناطيسی (e-bombs)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


110) موشك حوت



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


111) هليكوپتر مانگوستا



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


112) تیربار نارنجک انداز MK19



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


113) مسلسل سبک MP5



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


114) F-20 Tiger Shark



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


115) روش‌های شناسایی و مقابله با موشک کروز



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


116) MI-24 Hind شیطان پرنده



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


117)e-3 آواكس سنتري



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

118) شرايط استخدام شدن در نيروي هواي



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


119) موشك اشكوال روسي



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


120) هواپيماهاي عمود پرواز



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


121) بالگردuh-1h



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


122) پرنده وي 22 عقاب دريايي



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


123) موشک انداز Rpg.29



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


124) نورثروب گرومن B_2



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


125) F-35 Lighting Ii(j.s.f



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


126) سوپر کبرا (هلیکوپترah_ij)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


127) موشکهای ضد کشتی ایران



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


128) MH-47E/G Chinook هليکوپتر ترابري با ويژگيهاي يک کوماندو



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


129) مسلسل دستی برتا



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


130) زير دريايي روسي آكولا



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


131) ولپاپ Steyr Aug,سلاح سازمانی ارتش اتریش



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


132) آزمایش بمب خلآ در روسیه



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


133) Rpg-7



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


134) تانك M1 آبرامز



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


135) هلكوپوتر كبري ساخت شركت هسا Panha 2091



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

136) OH-6 Cayuse



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

137) نزديك شدن قايقهاي سپاه به ناوهاي امريكاي



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

138) سلاح سازمانی ارتش آلمان G36



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

139)"مین" و انواع آن



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

140)آشنایی با موشک هوا به هوای Aa-12 موسوم به آمرامسکی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

141)آ-۱۰ تاندربولت ۲



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

142) EA-18G Growler پرنده اخلالگر



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

143) كاموف)هليكوپتر چابك روسي



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

144) Ch-53e سوپر استاليون



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

145) نگاهی به کارنامه ی هلی کوپترهای رزمی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

146) هیویی پرنده افسانه ای



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

147) F-16e/f



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

148) مقایسه ی F-14 Tomcat و MiG-31 Foxhound



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

149) موشک دوربرد فینیکس و دلایل محبوبیت آن



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

150) هليكوپتر تهاجمي تايگر ببر اروپايي



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


151) گذر از سرعت صوت



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


152) نحوه عملکرد بمبهای هسته اي



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


153)رولور مانورهين Mr-73 ، ساخت فرانسه



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


154) تپانچه برونینگ مدل Hp-35 ساخت بلژيك



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


155)ژ3 قدرت مطلق



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


156) نسل جنگنده ها



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


157) Fn Scarسلاحی تهاجمي



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


158) جهت یابی(1)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


159) تانک چلنجر 2



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


160) راکت هیمارس( Himar



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


161) تپانچه Desert Eagle



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


162) اسلحه کمری سی زد 100 (cz100



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


163)کیمبر ، انتخابی صحیح برای کسانی که برای اولین بار انتخاب می کنند.



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


164) <تانک ذوالفقار



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


165) بمب های شیمیایی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


166) تانک روسی T-90



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


[QUOTE=raptor22;2060495]167)خودرو شنی دار Bradly



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

168)تاریخچه ی نیروی دریایی ایران



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

169)VSSK - Vychlop .50 caliber silenced sniper rifle



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

170)هواپیما بدون سرنشین X-45



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

171)اسپارو صفیر مرگ



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

172)سیستم ضد هوایی پانتسیر اس یک



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

173) هواپيما آلفا جت



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

174)تانک leopard



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

175) شکارچی ارام



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

176) ناوهای هواپیما بر



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

177) موشک کروز ضدکشتي BrahMos



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

178) شهاب3



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

179) موشک سام 10_اس300



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

180) آشنایی با حروف اختصاری در معرفی هواپیماها



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

181) تیر بار ام 240



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

182) کاتیوشا



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

183)فیلم پرتاب شاتل



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

184) عكسهايي از هواپيماي ايراني Shafaq



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

185) فيلمي از جنگنده شفق



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

186) فيلم گرفته شده از يك ناو آمريكايي توسط بهپاد ايراني



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

187)اثر بمب هاي هسته اي



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

188) هلیکوپتر می-54



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

189)سکوی پرتاب "توپول-ام" در اختیار نیروهای موشکی روسیه



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

190) سیستم پدافند کوتاه برد چاپارل



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

191) سیستم دفاع هوایی کوتاه برد پانتزیر Pantsir-S1



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


192) ترکیب موشک هاگ با رادار SkyGuard



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


193) لیکوپتر Super Frelon فرانسه (کوتاه و گذرا)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


194) بالگرد رزمی ایران در راه است



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


195) اسلحه Walther WA-2000



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


196) موشك بولاوا Bulava



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


197) ورتن Ho 229 هواپيمايي جلوتر از زمان خود



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


198) تلاش های چین برای جنگنده نسل پنجم



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


199) IAI/ELTA Phalcon عقاب تیزبین اسرائیلی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


200)معرفی سوخو34



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


201) Aa-10 Alamo R-27



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


202) ارتش روسيه مجهز به هواپيماهاي شكاري جديد مي شود



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


203) با Fantan Q-5 بیشتر آشنا شویم



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


204) موشکی برای تمام فصول



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


205) اٍٍس 200



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


206) ضد تانک Mbt Law



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


207) باشگاه تسلیحات اتمی جهان



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


208) روشهای زنده ماندن در شرایط سخت



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


209) روشهای یافتن آب در کویر(1)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


210) سلاح دورزن Hecate ساخت فرانسه



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


211) تانك T-94 روسی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


212) کوتاه و مختصر از هواپیمای بی سرنشین فرانسوی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



تا پايان صفحه 30

[Pario]

با تشکر از دوست خوبمون seyyedi
213) Aphid Aa-8


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


214) جنگنده mig-35 super fulcrum


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


215) موشک بالستیک M-9 ایران یا Df-15/css-6 چین


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


216) موشک "توپول"جدید ترین موشک عملیاتی روسی


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


217) موشک V-2 آلمانی و موشک V-1 آلمانی


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


218) آب سنگين چه آبی است ؟


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


219) نخستين پرواز هواپيماي جت


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


220) غول پيكرترين بمب هدايت شونده جهان


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


221) نخستين پيروزي در نبرد هوايي با سلاح


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


222) Svd اسلحه تک تیراندازان ایرانی


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


223) آشنايی با قسمت های مختلف تانک


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


224) sa80 | سلاح سبک


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


225) ام ۴ | سلاح سبک


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


226) xm-177 | سلاح سبک


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


227) سلاح شکاری ساکو م ۲۲ | سلاح شکاری


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


228) مراحل غني سازي اورانیوم


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


229) تاثیر بمبهای الکترومغناطیسی (e-bomb) بر روی یک کشور


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


230) سلاح کمری


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


231) ستاره زرهی شرق T-72


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


232) بمب در یــک نــگاه


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


233) سپر موشکي آمريکا و تغييرات راهبردي


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


234)جلیقه ی آسمانی برای خلبانان یو2واس آر71


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

تا صفحه 38 بعد ادیت میشود

[Pario]

بنده نیز ایجاد این بخش را تبریک میگم و سعی میگم تا حدی تو ایجاد محتوی به پاریو جان کمک کنم
پاریو جان موفق باشی و ان شا الله این تاپیک هم به سرنوشت تاپیکهای اتومبیل مبتلا بشه :27:

1.دست شما درد نکنه:11:
2. مبتلا یه فعل با بار منفی هست:11:
3. در مورد هلی کوپتر بی صدای هیوز که در زمان جنگ عراق و ایران با قایقهای سپاه درگیر شده اطلاعاتی داری؟؟
(نتیجه این مبارزه : انهدام 3 قایق سپاه و یک هلیکوپتر هیوز!!)

[Pario]

ترجمه بلد نیستم پس خودتون بفهمید!!:11:



WASHINGTON - The Bush administration is willing to send a small number of U.S. combat troops to Pakistan to help fight the insurgency there if Pakistani authorities should asked for such help, Defense Secretary Robert Gates said Thursday.


"We remain ready, willing and able to assist the Pakistanis and to partner with them to provide additional training, to conduct joint operations, should they desire to do so," Gates told a news conference.

Gates said the Pakistani government has not requested any additional help in the weeks since al-Qaida and affiliated extremists have intensified their fighting inside Pakistan. He stressed that the United States would respect the Pakistanis' judgment on the utility of American military assistance.

"We're not aware of any proposals that the Pakistanis have made to us at this point," he said. "This is clearly an evolving issue. And what we have tried to communicate to the Pakistanis, and essentially what we are saying here is we are prepared to look at a range of cooperation with them in a number of different areas, but at this point it's their nickel, and we await proposals or suggestions from them."

The top American commander in the region, Navy Adm. William J. Fallon, was in Pakistan this week meeting with senior Pakistani officials, including the new army chief, Gen. Ashfaq Kayani. Last week Fallon told reporters that Pakistani officials were more willing to seek U.S. assistance.

Adm. Mike Mullen, chairman of the Joint Chiefs of Staff, who appeared at the news conference with Gates, said he did not know whether Fallon had offered or received any new proposals.

Most of the discussion with the Pakistanis thus far has focused on the possibility of U.S. troops being used to train Pakistani forces, Gates said, but he acknowledged that combat operations might be included.

"You're not talking about significant numbers of U.S. troops for the kinds of things if you're talking about going after al-Qaida in the border area or something like that," Gates said. "So, in my way of thinking, we're talking about a very small number of troops, should that happen. And it's clearly a pretty remote area. But, again, the Pakistani government has to be the judge of this."

Mullen said talks with the Pakistanis are progressing, and the U.S. military stands ready to provide training or combat forces.

"If asked to assist, I think we could do a lot," Mullen said.

For several years the focus of U.S. concern about al-Qaida elements in Pakistan was their support for resurgent Taliban militia fighters who have been training in western Pakistan to infiltrate into Afghanistan to foment violence. More recently, al-Qaida in Pakistan has posed more of a threat to the Pakistani government, seeking to destabilize the government of a nuclear-armed Muslim nation.

At his news conference, Gates said the worry about al-Qaida goes beyond its threat to Pakistan and Afghanistan.

"We are all concerned about the re-establishment of al-Qaida safe havens in the border area," he said. "I think it would be unrealistic to assume that all of the planning that they're doing is focused strictly on Pakistan. So I think that that is a continuing threat to Europe as well as to us."

منبع : سایت میلیتاری

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[dizgah]

سیستمTOR-M1 یک سیستم دفاع موشکی زمین به هوا (SAM) یکپارچه متحرک با قابلیت استفاده در ارتفاع پایین و بسیار پایین است که می نواتد بر علیه انواع هواپیماهای جنگنده، هلیکوپتر، پرنده های بدون سرنشین (UAV و RPV) و انواع مختلف موشک ها مورد استفاده قرار گیرد. این سیستم قابلیت فوق العاده ای برای استفاده در جنگهای الکترونیکی را دارا است و کمتر سیستم الکترونیکی می تواند در عملکرد آن اختلال ایجاد کند.
TOR-M1 از یک خودرو حامل، سیستم پرتاب موشک، رادار، سیستم کنترل آتش، سیستم فرماندهی و هشت موشک آماده پرتاب تشکیل شده است. این سیستم می تواند بدون نیاز به سیستم های راداری و فرماندهی جداگانه و بطور مستقل چه در حال سکون، چه در حال حرکت و در تمام ساعات شبانه روز و در تمام موقعیت های جوی بکار گرفته شود.
زمان شارژ مجدد این سیستم موشکی 3 دقیقه است، زمان واکنش این سیستم نیز از زمان کشف هدف تا پرتاب موشک 5000 تا 8000 میلی ثانیه(هر 1000 میلی ثانیه= 1 ثانیه) است، این در حالی است که در حالت سکون این زمان می تواند تا 3400 میلی ثانیه کاهش یافته و در زمان حرکت تا 10000 میلی ثانیه افزایش یابد. رادار این سیستم می تواند 48 هدف را بطور همزمان شناسایی کرده و بسوی دو هدف بطور همزمان شلیک کند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سرعت هر موشک سام - 15 حد اکثر 700 متر بر ثانیه است و برد آن 1 تا 12 کیلومتر است، ضریب عملیاتی این موشک ها بین 92% تا 95% در ارتفاع 10 الی 6000 متری از سطح دریا است. سام - 15 توانایی تحمل 30 جی را دار است و از یک سر جنگی 15 کیلوگرمی بهره می برد. این موشک یکی از بهترین موشک های موجود در جهان است که توانایی مقابله با انواع مختلفی از جمله موشک های کروز را دارا است و ضریب عملیاتی آن در آزمایش های مختلف و در شرایط متفاوت بین 60% تا 90% مشخص شده است.
از جمله استفاده کنندگان این سیستم می توان به روسیه و چین اشاره کرد، یونان نیز در سال 2002 تعداد 21 دستگاه TOR-M1 به روسیه سفارش داد. در دسامبر 2005 نیز ایران تعداد 30 فروند از این سیستم را به روسیه سفارش داد، پیش بینی می شود این سیستم ها جهت حفاظت از سایتهای هسته ای و همچنین جایگزینی با سیستم های قدیمی Rapier و Tiger cat سفارش داده شده اند، لازم به ذکر است ایران سیستم موشکی شهاب ثاقب را نیز جهت انهدام اهداف در ارتفاع پایین به تولید رسانده است.
منبع :
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[dizgah]

کارایی:
جنگنده سبک

کشور سازنده:
چین (در سال 94 پاکستان نیز به این پروژه پیوست و همکاری هایی نیز از سوی شرکت میکویان صورت گرفت)

سازنده:
گروه صنعتی هواپیمایی چنگدو
صندوق پستی 800
چنگدو – سیچوان 610092
تلفن: 1033-740/28-0086
فاکس: 4984-740/28-0086
نشانی اینترنتی:
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

خدمه:
یک نفر خدمه مجهز به صندلی پرتاب شونده (در نمونه تولید شده برای پاکستان از صندلی MK10 استفاده شده است.)

تجهیزات:
این جنگنده دارای یک جایگاه حمل سلاح در زیر بدنه و چهار جایگاه در زیر بالها و دو جایگاه در نوک بال ها (مجموعا هفت جایگاه) می باشد که می تواند انواع مختلفی از توپ ها و موشک های هوا به هوای (SD-10, AIM-9P, PL-6 و PL-9) و بمب های هدایت شونده لیزری را حمل کند.

رادار این جنگنده بنا به درخواست مشتری می تواند از نوع Grifo S-7 ساخت ایتالیا یا Kopyo ساخت روسیه باشد، که در صورت استفاده از رادار Kopyo امکان حمل موشک های R-27 و R-73 روسی نیز وجود خواهد داشت.

بنا به درخواست مشتری یک لوله سوختگیری نیز با تغییرات اندکی در سازه هواپیما به تجهیزات این جنگنده کوچک افزوده خواهد شد.

پیشران:
یک دستگاه موتور کلیموف RD-93 با سیستم پس سوز (نوع ضعیف تری از موتور RD-33 جنگنده میگ-29)

ابعاد:
طول: 13 متر و 96 سانتی متر
ارتفاع: 5 متر و 10 سانتی متر
فاصله دو سر بالها: 9 متر

وزن:
وزن خالی: 6350 کیلوگرم
حد اکثر وزن تسلیحات: 3800 کیلوگرم
حد اکثر وزن برخواست: حدودا 12700 کیلوگرم

مشخصات:
حد اکثر سرعت: 1.6 ماخ
مسافت مورد نیاز برای برخواست: 500 متر
مسافت مورد نیاز برای نشست: 700 متر
سقف پرواز: 16500 متر
شعاع عملیاتی: 1200 کیلومتر بعنوان جنگنده و 700 کیلومتر برای حمله به اهداف زمینی
رنج پروازی: 1600 کیلومتر با سوخت داخلی و 2220 کیلومتر با مخازن اضافه
محدودیت جی: بیشتر از 8 جی

کشورهای کاربر:
چین (صد ها فروند) - پاکستان (150 فروند) - گفته می شود ایران نیز علاقه مند است تا با خرید حدود 40 تا 50 فروند از این جنگنده، آنها را جایگزین جنگنده های قدیمی F-7 خود نماید.

قیمت:
15 تا 20 میلیون دلار (بسته به انتخاب های مشتری نظیر نوع رادارا، قابلیت سوختگیری هوا به هوا و... متغیر است) برای هر فروند (اعلام شده در اواسط 2003)
هزینه اجرای پروژه بیش از 150 میلیون دلار بود که پاکستان 75 میلیون دلار آن را پرداخت کرده قراردادهایی به مبلغ 450 میلیون دلار برای خرید آن دارد (بدین گونه تا 50 الی 60 درصد در پروژه سهیم شده است.)

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مدل کابین پیشرفته جنگنده FC-1
ملاحظات:
جنگنده FC-1 یا Fighter China که با نام Super-7 نیز شناخته می شود جنگنده ای ارزان قیمت است که برای کشور های کم درآمد تولید شده است. تجهیزات قابل استفاده توسط این جنگنده هنوز هم تا حدودی نامشخص مانده است، نمونه آزمایشی این پروژه در پاکستان به نام JF-17 و با کد Thunder شناخته می شود، لازم به ذکر است که این جنگنده از یک سیستم پرواز با سیم و دیگر سیستم های دیجیتالی بهره می برد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
طرحی از جنگنده چینی FC-1 در حال حمل تسلیحات مختلف


تاریخچه:
این برنامه در فوریه 1992 شروع شد و پس از پایان همکاری های میان آمریکا و چین در این برنامه و خروج ایالات متحده از این طرح، پاکستان در سال 1994 به این طرح ملحق شد، لازم به ذکر است شرکت میکویان نیز در مراحل طراحی جنگنده همکاری داشت. اولین بار در نمایش هوایی پاریس یک مدل از این جنگنده به نمایش گذاشته شد، در نهایت اولین نمونه آزمایشی این جنگنده اولین پرواز خود را در 1997 انجام داد، بدلیل تردید پاکستان در ادامه همکاری در این طرح در سال 1997 این طرح متوقف شد، اما در ژوئن 1999 در سفر نواز شریف (نخست وزیر وقت پاکستان) به پکن بر اساس توافقات قانونی این پروژه از سر گرفته شد، در سال 2001 اولین نمونه آزمایشی از این جنگنده با اندازه های واقعی (گویا پرواز سال 1997 با یک نمونه کوچک انجام شده است :مترجم) اولین پرواز خود را انجام داد.
در 31 می 2003 اولین FC-1 عملیاتی تولید شد و پرواز آزمایشی خود را در 24 یا 25 آگوست انجام داد، در این پرواز بعد از تاخیر طولانی این جنگنده از زمین برخواست و 15 تا 20 دقیقه به پرواز ادامه داد. در سوم سپتامبر نیز اولین پرواز رسمی این جنگنده انجام شد، این پرواز در فرودگاه ونجیانگ انجام شد و در این مراسم فرمانده وقت نیروی هوایی مارشال کلیم سادات نیز حضور داست، تولید این جنگنده از سال 2006 شروع شده است.

منبع :
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[dizgah]

پروژه 971 که ناتو آن را آکولا (با آکوا اشتباه گرفته نشه البته عملکردشون خیلی شبیه همه :31: )به معنی کوسه نامیده زیر دریایی تهاجمی هسته ای است که در سال 1986 توسط شوروی سابق به خدمت در آمد. این کلاس که بعضاً به یادبود یکی از اعضای آن "بارس" خوانده می شود باید دقت کرد که همنام کلاس پروژه 941 نیروی دریایی شوروی سابق، که زیر دریایی موشک هسته ای بالستیک بر است که توسط خود شوروی آکولا و توسط ناتو تایفون نامگذاری شده است. در این کلاس سه زیر کلاس وجود دارد که شامل مدل عمومی آکولا1 شامل هفت زیر دریایی که بین سالهای 1982 تا 1986 ساخته شده اند، آکولای ارتقا یافته شامل 5 زیر دریایی ساخته شده بین سالهای 1986 تا 1991 و زیر کلاس آکولا2 که از سال 1991 ساخته شده است می باشد. سیستم خاص بدنه این زیر دریایی طوری است که سبکی و شناوری آن را تا سه برابر افزایش می دهد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کلاس آکولا کم صدا ترین زیر دریایی تهاجمی اتمی روسها است که صدای تشعشع یافته از زیر کلاس آکولا2 با نویز نسخه های اولیه کلاس زیر دریایی معروف لوس آنجلس برابری می کند. تمام زیر دریایی های کلاس آکولا به چهار مجرای میلیمتری اژدر 533 مجهز هستند که می توانند اژدر های تایپ 53 یا موشکهای SS-N-15 استارفیش را شلیک کنند. علاوه بر آن این زیر دریایی ها چهار مجرای 650 میلیمتری اژدر دارا هستند که آنها نیز می توانند اژدر های تایپ 65 یا موشک های زد کشتی SS-N-16 را شلیک کنند. این مجراها در سه ردیف چهار تایی قرار گرفته اند. همچنین زیر کلاسهای آکولا2 و آکولای ارتقا یافته به شش مجرای اژدر انداز 533 میلیمتری خارجی مجهز شده اند که البته هنوز معلوم نیست آیا از این مجرا ها برای شلیک اژدر یا تله و مین گذاری استفاده می شود. این مجرا ها در یک ردیف و بالای مجرا های معمولی قرار گرفته اند. که برای پر کردن این مجرا ها نیز باید با کمک زیر دریایی توشه رسان یا در بندر اقدام کرد. ناگفته نماند که تمام مجراهای این زیردریایی می توانند مین گذاری کنند. در کل تا 40 اژدر، موشک و مین را این زیر دریایی ها می توانند با خود حمل کنند. در زیر دریایی های این کلاس موشکهای زمین به هوای شانه پرتاب نیز برای مقابله با جنگنده های دشمن در روی آب گنجانده شده است. این زیر دریایی عظیم 108 تا 117 متری (در سایتهای مختلف متفاوت گفته شده است) دارای حداکثر سرعت 20 گره (37 کیلومتر در ساعت) در سطح آب و 35 نات(65 کیلومتر در ساعت) زیر آب است. خدمه آکولا هم شامل 25 افسر و 26 سرباز وظیفه می باشد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]





وضعیت زیر دریایی های آکولا بدون توجه به جزییات بسیار عالی است. این مطلب توسط بسیاری از سایتهای مختلف تایید شده است. از هفت زیر دریایی آکولا1 تنها سه زیر دریایی در حال خدمت می باشد. زیر دریایی رهبر K-284 پوما در سال 1995 به خاطر کمبود منابع مالی تجزیه شد. سه زیر دریایی دیگر K-322، K-480، K-317 نیز در حالت رزرو قرار گرفته اند. به نظر می رسد هر پنج زیر دریایی آکولای ارتقا یافته در حال خدمت باشند. آکولای2 وپر نیز در حال حاظر تنها زیر دریایی در حال خدمت زیر کلاس آکولای2 می باشد. گپارد هم به نظر می رسد همانند کوگار و نرپا از این زیر کلاس در وضعیت رزرو قرار گرفته باشد. نام پنجمین زیر دریایی هم مشخص نیست ولی به نظر می رسد در ساخت آن وقفه ایجاد شده باشد. در آخر اشاره کنم که هند نیز برای خرید این زیر دریایی اتمی از این کلاس ابراز علاقه کرده بود که تا به امروز نتیجه خاصی نداشته است .
منبع :
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[dizgah]

ز سال 1986 گزارشهاي دريافتي از ايران حاکي از برنامه توسعه و پيشرفت موشک بالستيکي ميان بردي بود که نامهاي مختلفي از قبيل Shahab 3،Shihab 3،Shehob 3 و يا Zelzal براي آن برگزيده شده بود.در سال 1993 ايران و کره شمالي همکاريهاي بسيار نزديکي را در جهت برنامه توسعه و پيشرفت موشکهاي سوخت مايع يک مرحله اي No-dong 1 و No-dong 2 آغاز کردند و احتمالا در همان زمان پاکستان نيز براي توسعه و پيشرفت موشکهاي Ghauri1/2 خود به اين برنامه ملحق شد. طراحي موشک No-dong کره شمالي بر اساس تکنولوژي ساخت موشک روسي SCUD B بنا نهاده شده بود که بعدها نيز امتياز ساخت موشکهاي SCUD B و SCUD C را نيز در اختيار کره شمالي قرار داد و آنها نيز نسخه بعدي آن را به ايران فروختند.

موشکهاي No-dong و شهاب ٣ که به نظر مي‌آيد طراحي آنها بر اساس موشکهاي SCUD مدل B و C باشد شايد تنها در مقياس (کوچکتر يا بزرگتر بودن) تفاوت اندکي با هم داشته باشند.

گزارشهاي ارسالي از ايران حاکي از آن است که ايران در حال بررسي خريد امتياز موشک شهاب No-dong کره شمالي و مجموع 150 فروند از اين موشکها مي‌باشد. همچنين ايران در نظر دارد که تمامي مراحل آزمايش برد و پرتاب اين نوع موشکها را در داخل خاک ايران انجام دهد،زيرا کره شمالي با شرايط سختي براي اين آزمايشها از قبيل :عدم صدور مجوز براي پرواز اين موشکها بر فراز خاک ژاپن از سوي اين کشور و فشار وارده از سوي چند کشور جهان از جمله آمريکا به کره شمالي براي ترک سريع برنامه‌هاي موشکي ايران روبه رو است .

در سال 1997 ايران مشغول انجام آزمايش و تست هفت موتور براي توسعه ي برنامه هاي موشکي خود بود که اين موشک شهاب ٣ ناميده ميشد. منابع خبري معتقدند که کره شمالي در فاصله سالهاي 1994 تا 1995 تعداد اندکي موشک احتمالا 5 تا 12 فروند No-dong به همراه 4 خودروي مخصوص حمل موشک به ايران تحويل داده است و اين تحويل‌ها به علت فشار چندين کشور به کره از جمله آمريکا متوقف شد و بار ديگر از سال 1997 از سر گرفته شد. آنچه به نظر مي‌رسد اين است که توسعه و ظهور موشک شهاب ٣ ابتدا با مجوز صنايع هوافضاي ايران ودر نهايت مجلس به انجام رسيد و وظيفه آزمايش و نگهداري و عملياتي نگاه داشتن آن به صنايع موشکي همت در تهران سپرده شد که اين مرکز با در اختيار داشتن موتورهاي موشک و تانکرهاي سوخت ساخته شده در يک مرکز بزرگ و وسيع زير زميني واقع در خوجان به خوبي از انجام ماموريت محوله برآمده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

برد موشکی موشک شهاب ۳

در آوريل 1998 برنامه پرواز آزمايشي موشک بالستيکي ميان برد خود را که نام Ghauri 1 يا Hatef برآن نهاده شده بود به اجرا گذاشت که به نظر مي‌رسيد بسيار شبيه موشکهاي شهاب ٣ ايران و No-dong کره شمالي باشد که در نهايت باعث امضاي توافقنامه اي مشترک براي ساخت کمپاني‌اي واحد جهت برنامه‌هاي موشکي ميان سه کشور مزبور شد. به نظر مي‌رسد که تکنولوژي ساخت موشکهاي No-dong 1 و No-dong 2 از کره شمالي به ايران و پاکستان فرستاده شده است و به همين دليل موشکهاي شهاب ٣ و Ghauri 1 يا Hatef 5 بسيار به هم شبيه هستند. اولين برنامه پرواز آزمايشي موشک شهاب ٣ در ژولاي 1998 انجام شد دو فروند از اين نوع موشک نيز در سپتامبر 1998 به نمايش عمومي در آمد. يک منبع وابسته به منابع اسرائيلي گزارش کرد که ايران در حال ساخت و توسعه يک کلاهک هسته اي براي موشک شهاب ٣ مي‌باشد ، اما اين گزارشات از سوي مقامات ايراني تائيد نشده است. در سپتامبر 2000 يک موشک شهاب 3 مدل D آزمايش شد که ايرانيها عنوان کردند که از آن به عنوان نخستين وسيله پرتاب ماهواره در ايران استفاده خواهند کرد. اين موضوع نشان مي دهد که موتور استاندارد شهاب ٣ ابتدا يک موتور با سوخت جامد دو مرحله اي بود.

برد موشك‌هاي نسل جديد «شهاب ۳»، در مقايسه با سري قبلي حدود ۱۰۰ درصد ارتقا پيدا كرده و از ۱۳۰۰ كيلومتر به ۲۵۰۰ كيلومتر افزايش يافته و خطاي هدف‌گيري که در نسل قبلي نسبت به برد آن ۸ در ده‌هزار بوده، در نسل جديد، به ۲ در ده‌هزار كاهش يافته است. نكته ديگر، سيستم اختصاصي ناوبري موشك‌هاي شهاب است كه موجب شده كساني كه ادعا دارند ايران اين موشك ها را از كشورهاي ديگر تهيه كرده است، اما اين سيستم ناوبري و الكترونيكي ساخته شده توسط متخصصان ايراني، جاي شبهه اي را باقي نگذاشته است. اين سيستم علاوه بر آنكه قدرت شناسايي و اصابت به اهداف را به گونه اي بسيار دقيق در اختيار ايران قرار داده است كه علاوه بر اطمينان از برخورد موشك به هدف موردنظر، در صورت خروج از مسير تعيين شده نيز مي تواند آن را تصحيح كرده و درصد اطمينان از برخورد را به نحو چشمگيري افزايش دهد. نكته ديگر در خصوص بهينه سازي استفاده از موشك هاي شهاب، تغيير زاويه شارژ موشك شهاب است كه از اين پس با زاويه صفر با سطح افق مورد استفاده قرار مي گيرد. اين تغيير موجب مي شود تا فواصل آماده سازي شليك موشك ها كمتر شده و قدرت متحرك سازي شليك ها را افزايش مي دهد تا شليك هايي نامحدود در زمانهاي كوتاه را شاهد باشيم.



خصوصيات

عملكرد: موشك بالستيك ميان برد

سازنده:سازمان هوا و فضاي ايران

طول:16.58 متر

وزن:1780 كيلوگرم در مدل اوليه و 2.180 كيلوگرم در مدل هاي بعدي

قطر: 1.38 متر

برد: 1300 كيلومتر در مدل اول و 2500 كيلومتر در مدل هاي بعدي

موتور: موتور تك مرحله اي با سوخت مايع در مدل اوليه و سوخت جامد در مدل بعدي

وزن پرتاب: 17480 كيلوگرم

كلاهك:بين 700 تا 1200 كيلوگرم

دقت: 190m CEP

زمان ساخت: ۱۹۹۷

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

منبع: avia, fas, missilethreat

● تكميل كننده:اميرحسام ملائي يگانه

Moshaki-nezami.blogfa.com

[Persian_Gun's]

General Dynamics F-111


بمب ‏افكن استراتژيك اف111




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپيماي F-111 ساخت جنرال دايناميكز، يك هواپيمای بمب افکن محسوب می شود که قادر است در نقش های متفاوتی چون بمب‏افكن استراتژيك ميان‏برد، هواپیمای شناسايي و جنگندهء ضربتي به کار گرفته شود. اف111 در دههء 1960 وارد خدمت شده است. امروزه تنها كاربر F-111، نيروي هوايي سلطنتي استراليا (RAAF) مي‏باشد و اين كشور قصد دارد بمب‏افكن‏هاي F-111 خود را كه در استراليا با نام Pig شناخته مي‏‎شوند، تا سال 2010 در خدمت نگه دارد. استراليا، به تازگي، علاقمندي خود را جهت به خدمت‏گيري جنگندهء فوق‏پيشرفتهء F/A-22 یا F-35 جهت بازنشستگي F-111 ها، اعلام كرده است.

طراحی منحصر به فرد اف111، پیشگام معرفی تکنولوژی‏های نوینی در عرصهء هواپیماهای نظامی محسوب گردید. از جملهء آنها می‎توان به تكنولوژي منحصر به فرد بالهای متغیر، موتور توربوفن دارای پس‏سوز و سیستم راداری پنهان شدن در پوشش عوارض طبیعی زمین (Terrain Following Radar) جهت پرواز در ارتفاع پست با سرعت بالا را اشاره کرد.
طراحی اف111 از ابتدا بی‏نقص و کامل بود، علی‏الخصوص برای مهندسین هوافضای روس که تا آن موقع، چنین هواپیمایی را مشاهده نکرده بود. بسیاری از سامانه‏هایی که در اف111 براي اولين بار به کار گرفته شدند و ما امروزه آنها را پیش پا افتاده و عادی می‏دانیم، در زمان طراحی اف111، بسیار پیشرفته محسوب می‏شدند.

اف111 در ابتدا، با مشکلات عدیده‏ای دست به گریبان بود. در آن زمان، وزارت دفاع ایالات متحده، از اف111 توقع انجام ماموریتهای بسیار متفاوتی را داشت. از جملهء توقعات وزارت دفاع، به ماموریتهایی چون «رهگیر ناونشین» اشاره کرد که به عللی که توضیح خواهم داد، کنار گذاشته شد. (ماموریت رهگیر ناونشین، بعدها بر عهدهء جنگندهء بسیار موفق و پیشرفتهء اف14 تامکت گذاشته شد)


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



F-111B: یک جنگندهء ناونشین ناموفق

نیروی هوایی ایالات متحده، رسمن جنگندهء F-15E را جایگزین بمب‏افکن‏های قدیمی F-111 نموده است؛ F-15E قرار است جهت انجام ماموریتهای ضربتی با دقت بالا مورد استفاده قرار گیرد. ضمن اینکه ماموریت بمباران سنگين با سرعت مافوق صوت نیز بر عهدهء بمب افکن سنگین B-1B Lancer نهاده شده است.
بمب افکن های B-1B در جریان جنگ سال 2003 با عراق که منجر به سقوط رژیم صدام گردید، بسیار موفق عمل کردند. بمب افکن های B-1 با استفاده از سیستم پرواز در ارتفاع پست، خود را به بغداد رساندند و مخفیگاه صدام در محلهء المنصور را با موشکهای کروز در آسمان حومهء بغداد هدف قرار دادند. (صدام 5 دقیقه قبل از این محل خارج شده بود)


طراحي
جنگندهء F-111 يك بمب‏افكن تاكتيكي با كاربري‏هاي گوناگون محسوب مي‏شد كه قادر بود ماموريتهاي خود را با سرعت مافوق‎‏صوت به انجام برساند. اين جنگنده يكي از هواپيماهايي بسيار بحث‏برانگيز زمان خود محسوب مي‎شد. اف111 يكي از ايمن‏ترين هواپيماهاي عملياتي تاريخ نيروي هوايي ايالات متحده محسوب مي‎شد كه توانايي رزم بسيار فوق‏العاده‏اي در شرائط گوناگون آب و هوايي را دارا بود. اين هواپيما، ماحصل تلاشي بود جهت ساخت يك جنگندهء مشترك براي نيروي هوايي و دريايي ايالات متحده كه تحت برنامهء TFX به انجام رسيد. همچنان كه در ذيل مطلب توضيح داده‏ام، چنين توليد مشتركي، امكان پذير نشد و جنگندهء F-111B مختص نيروي دريايي كه ماحصل برنامهء TFX بود، هيچگاه توليد نگرديد.

([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])



F-111B

اف111 مختص نيروي هوايي، در گونه‏هاي مختلفي توليد گشت كه از جملهء آنها مي‏توان به اف111 در مدل‏هاي A‏، D، E و F اشاره كرد. به جز اينها، جنگندهء FB-111A نيز توليد گشت كه يك بمب‏افكن استراتژيك محسوب مي‏‎شد و داراي مشكلات عديده‏‎اي بود. در اين بين، تنها نوع F دقيقن با مشخصات مورد نظر نيروي هوايي در برنامهء TFX مطابقت مي‏كرد. اين مدل، نسبت به ساير گونه‏هاي ساخته شده توسط جنرال‏دايناميكز داراي نقائص كمتري بود.

F-111A اوليه، داراي مشكلات جدي در موتورها بود و از نقائص كمپرسور، خفگي و واماندگي رنج مي‏‎برد. خلبانان و مهندسين ناسا جهت رفت اين مشكلات، فشار زيادي وارد مي‏آوردند. بررسي‏هايي كه در مورد شكل دهانهء ورودي هواي موتورها صورت گرفت نشان دادند كه هواي مكيده شده از طريق دهانهء‌ ورودي موتورها، به دليل شكل ظاهري خاص دهانه، به طور طبيعي باعث خفگي و واماندگي كمپرسور موتورها مي‎شد. سرانجام، با توجه به نتايج تحقيقاتي كه توسط ناسا، نيروي هوايي و كمپاني جنرال‏دايناميكز حاصل گشت، مشكل موتورها با طراحي يك ورودي جديد هوا، رفع گرديد.

F-111 قادر بود از كمترين ارتفاع كه نوك درختان بود تا ارتفاعي فراتر از 60 هزار فوت (18200 متر) به عمليات بپردازد. اف111 مجهز به بالهاي متمايل به عقب متغير بود (Variable-Sweep Wings) كه اين امر به خلبان اجازه مي‏داد جهت فرود با حداقل سرعت اقدام نمايد يا با سرعت مافوق‏صوت در سطح دريا پرواز كند و به سرعتي بيش از دو برابر سرعت صوت در ارتفاعات بالا دست پيدا كند.

زاويهء بالها بين 16 (كاملن باز) تا 72.5 درجه (كاملن رو به عقب) قابل تغيير بود. در حالتي كه بالها كاملن رو به سمت جلو قرار گرفته بودند، حداكثر مساحت بال فراهم مي‏گشت و بدين جهت حداكثر ميزان نيروي برا كه مناسب برخاست با حداقل دويدن روي باند بود، فراهم مي‎شد. اف111 به هيچ نوع مانع فيزيكي جهت افزايش نيروي پسا و يا استفاده از رانش معكوس موتورها پس از فرود نيازي نداشت.

([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])



دو خدمهء اف111 در كنار يكديگر مي‏نشستند. در كابين، يك اطاقك تحت فشار جهت خروج اضطراري به شكل يك محفظهء نجات براي سطح دريا يا زمين تعبيه شده بود. در شرائط اضطراري، هردو خدمهء درون كابين، درون آن باقي مي‏ماندند، سپس مادهء منفجره، باعث جدا شدن اطاقك كابين از بدنهء هواپيما مي‏شد. پس از آن، اطاقك به وسيلهء چتر نجات، پائين مي‏آمد. اطاقك نجات، داراي يك قسمت صيقلي كوچك به شكل بال است تا به هنگام جداشدن از هواپيما، دچار بي‏ثباتي نشود. كيسه‏‎هاي هوا به اين اطاقك كمك مي‏كنند تا در سطح آب شناور باقي بماند. اين اطاقك نجات را مي‏توان در هر سرعت و ارتفاعي، حتا زير آب، آزاد نمود. براي نجات در زير آب، كيسه‏هاي، پس از جداسازي كامل اطاقك از بدنه، باعث بالا آمدن اطاقك به سطح آب مي‎شوند.

درون بالهاي هواپيما و همچنين قسمت اعظمي از بدنهء پشت كابين خدمه، تانكهاي سوخت تعبيه شده است. تنها با استفاده از مخازن سوخت داخلي، اف111 قادر است به راحتي بردي فراتر از 2500 ناتيكال مايل (4000 كيلومتر)‌ را طي نمايد؛ ضمن اينكه از مخازن سوخت خارجي نيز مي‎توان در جايگاههاي مخصوص زير بالها استفاده كرد و در صورت لزوم آنها را پرتاب نمود.

هر چند كه اف111 به جهت انجام بمباران اتمي اتحاد شوروي طراحي گشت، اما قادر است انواع تسليحات معمول را نيز به خوبي بمب‏هاي هسته‏اي حمل نمايد. اف111 قادر است دو بمب يا سوخت اضافي را در محل تسليحات درون بدنه حمل كند. اما تسليحاتي كه در بيرون بدنه مي‏توانستند حمل شوند، شامل تركيبي از انواع بمب‏ها، موشكها و تانكهاي سوخت بود. جايگاههاي بارگذاري مهمات در دو محل زير بالهاي نزديك به بدنه، هنگام چرخش بالها، طوري مي‏چرخند كه تسليحات نصب شده، همواره موازي بدنه باشند. دو جايگاه بيروني‏‎تر نسبت به بدنه، قابليت چرخش ندارند، اما براي پرواز مافوق‏صوت‎، مي‏توان آنها را رها ساخت.

سيستم‏هاي الكترونيك اف111، شامل تجهيزات مخابراتي، ناوبري، رادار تعقيب عوارض زمين، سامانهء هدفيابي و حمله و سيستم‏‎هاي از كارانداز دفاع هوايي دشمن مي‏باشد. ضمن اينكه يك رادار مخصوص بمباران، جهت افزايش دقت آزادسازي تسليحات بر روي هدف در شب يا شرائط نامساعد آب و هوايي به كار گرفته مي‎شود.

اف111 مجهز به رادار تعقيب خودكار عوارض طبيعي زمين مي‏باشد كه به هواپيما اين امكان را مي‎دهد بدون ترس از برخورد به تپه،‌كوه يا سطح زمين، در يك ارتفاع ثابت پرواز كند و خطوط تراز زمين را تعقيب نمايد. اين سيستم همچنين امكان پرواز ايمن درون شكاف دره‏ها يا ميان كوهها را در شب يا روز بدون توجه به وضعيت آب و هوا را فراهم مي‏سازد. هرگاه يكي از سيستم‏‎هاي مربوط به اين قابليت، دچار نقص شوند، هواپيما به طور خودكار، ارتفاع مي‏گيرد.


پروژهء TFX چه بود؟
شروع ساخت F-111 به زمانی باز می‏گردد که برنامهء ساخت هواپیمای TFX در پنتاگون آغاز شده بود. طی این برنامهء جاه‏طلبانه که در اوائل دههء 1960 کلید خورده بود، پنتاگون و شخص وزیر دفاع، رابرت مک نامارا، قصد داشت تا از یک طرح واحد، دو ماموریت کاملن متفاوت را بهره بگیرد. یعنی هواپیمایی که برای نیروی هوایی یک جنگنده - بمب افکن باشد و برای نیروی دریایی یک جنگندهء ناونشین با قابلیت دفاع هوایی بسیار دوربرد. در آن زمان چنین جنگنده‏ای قرار بود در نیروی دریایی جایگزین هواپیماهای F-4B و F-8 Crusader شود. فلسفهء مورد نظر نیروی دریایی برای یک جنگندهء رهگیر این بود که هواپیمای جدید، دارای قابلیت شکار و رهگيري دوربرد با موشکهای هوا به هوا، از فاصلهء بسیار دور و سرعت زیاد باشد.

سر فرماندهی تاکتیکی نیروی هوایی، (Tactical Air Command یا TAC) به دنبال طرحی شکاری – بمب افکن بود که قادر باشد در عمق خاک دشمن، عملیات ضربتی انجام دهد، اما تمرکز عمدهء عملیات ضربتی مورد نظر، در اوائل دههء 1960 و پس از وقوع بحران موشکی کوبا، بر روی بمباران هسته‏ای مراکز مهم اتحاد شوروی قرار گرفت. هواپیمایی که قرار بود جایگزین جت‏های قدیمی F-105 Thunderchief شده و در ارتفاع کم، قادر باشد بمب‏های اتمی را رها کند، سریع و دورپرواز باشد. اما وقوع نبردهای هوایی در دههء 1960 با جنگنده های چابک و سریع MiG-17/19/21 در ویتنام، نیروی هوایی را به تعمق بیشتر واداشت.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


F-105 Thunderchief


به تاریخ ژوئن 1960، نیروی هوایی ایالات متحده، اقدام به صدور اطلاعیه‏ای کرد و در آن نیاز خود به یک هواپیما با قابلیت نفوذ در عمق پدافند هوایی شوروی و در ارتفاع پائین با سرعت زیاد را جهت رهاسازی بمبهای هسته‏ای اعلام کرد. این بمبهای هسته‏ای می‏بایست بر روی تاسیسات حیاتی روس‏ها، نظیر فرودگاهها و مراكز نظامی پرتاب شوند؛ ضمن اینکه هواپیما می‏بایست قادر به پرواز با سرعت 1.2 ماخ در ارتفاع کم و 2.5 ماخ در ارتفاع بالا بوده و دارای شعاع عمل رزمی فراتر از 890 مایل (1430 کیلومتر) باشد. این هواپیما همچنین می بایست قابلیت عمل در محدودهء کوچک را نيز داشته و دارای برد عبوری کافی جهت رسیدن به اروپا بدون سوختگیری هوایی باشد.

همزمان، نیروی دریایی نیز از سال 1957، به دنبال یک شکاری رهگیر بردبلند بود تا بتواند در برابر بمب‏افکن‏های جدید شوروی که مجهز به موشکهای دوربرد ضدکشتی با کلاهک اتمی بودند، از ناوگان خود دفاع کند. نیروی دریایی به یک ناوگان دفاع هوایی (Fleet Air Defense یا FAD) نیاز داشت که چابک بوده، توانایی حمل سلاح آن از اف4 فانتوم بیشتر بوده و مجهز به یک رادار بسیار پرقدرت به همراه موشکهای دوربرد هوا به هوا باشد تا هم بمب‏افکن ها و هم موشکهای شلیک شده را منهدم نماید.

F-111B
همان طور که گفتیم، نیروی دریایی، جنگنده‏ای شکاری رهگیر را در نظر داشت تا از ناوگان جنگی خود در برابر موشکهای کروز دوربرد و همچنین شکاری بمب‏افکن‏های شوروی محافظت نماید. می‏دانیم که رزمناوها، دارای توانایی دفاع از خود با استفاده از سیستم‏های پدافندی هستند. یعنی یک حباب حفاظتی را به دور مجموعهء ناوها ایجاد می‏کنند. چنین سیستمی نسبت به حملات دشمن، حالت دفاعی و واکنشی پیدا می‏کند و هرچه برد محدودهء دفاعی کمتر باشد، امکان نفوذ بمب‏افکن‏ها یا موشکهای کروز ضدکشتی دشمن به درون آن، افزایش می‎یابد. به کارگیری ناو هواپیمابر و تشکیل مجموعه ناوهای جنگی دفاعی، امکان گسترش کمربند دفاعی را به اندازهء شعاع عمل هواپیماهای موجود، افزایش می‎دهد. این مجموعه که بدان Carrier Battle Group می‏گویند، مجهز به حدود 100 فروند هواپیما می‎باشد که حدود نیمی از آنها را هواپیماهای دفاع هوایی تشکیل می‎دهند. با این حال، ناو هواپیمابر به اندازهء پایگاههای هوایی و شاید خیلی بیشتر از آنها، آسیب‏پذیر است. بنابراین بدست آوردن برتری هوایی در دریا، بسیار حیاتی است.

ستون فقرات گروه ناوگان جنگی هواپیمابر ایالات متحده را تا پایان سال 2006، جنگنده های بسیار توانمند F-14 Tomcat تشکیل می دادند. این جنگنده ها قادر بودند موشکهای ضدکشتی دشمن را از فواصل بیش از 100 مایل، با موشکهای دوربرد AIM-54 (فونیکس) هدف قرار دهند. بسیاری از موشکهای ضدکشتی پرتابی هواپیماهای عراقی در جریان جنگ با ایران، طعمهء فونیکس‎های پرتابی از تامكتهاي ایراني گشتند. یک موشک ضدکشتی مانند AM-39 (اگزوسه) یا Sunburn به راحتی می‏تواند توسط موشک فونیکس جنگندهء اف14 منهدم شود، امری که در دههء 1960 از عهدهء هواپیماهایی چون F-4B و F-8 به هیج وجه برنمی‏آمد.




([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


جنگندهء ناونشین F-4B (آگوست 1961 - ناو هواپیمابر فورستال)



در دههء 1950، نیروی دریایی ایالات متحده بدین نتیجه رسیده بود که برای مقابله با تهدیدات شوروی، هواپیمایی زیرصوت با توانایی شلیک هم‎زمان چندین موشک به سوی چندین هدف در فواصل بسیار دور مورد نیاز است. پاسخ به چنین نیازی در ابتدا منجر به ساخت جنگندهء مادون صوت F-6D Missileer، و سپس در اواسط دههء 1960 منجر به ساخت F-111B و در اواخر دههء 1960 منجر به ساخت F-14 Tomcat شد.




([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


F-6D Missileer

جنگندهء تنبل و زیرصوت F-6D قادر بود موشک دو مرحله‏ای XAAM-M-10 (ایگل) را که مجهز به سیستم هدایت‏پذیری از نوع نیمه‏فعال راداری بود حمل و پرتاب کند؛ ضمن اینکه در این هواپیما از یک رادار پالس – داپلر بسیار نیرومند که دارای توانایی رهگیری به هنگام جستجو (Track While Scan) بود، استفاده شده بود که توانایی شلیک پشت سرهم و هدایت هم‎زمان چندین موشک ایگل را به F-6D می‏بخشید. بال مستقیم و بدون زاویه‏ای که همانند Cessna 172 در بالای بدئه نصب شده بود، امکان نصب 6 موشک ایگل را فراهم می‎نمود.

موتور جدید توربوفن TF30-P-2 ساخت پرات اند ویتنی، پیشرانهء F-6D را تشکیل می‎داد. این موتور توربوفن، بسیار کم مصرف بود و نسبت به موتورهای توربوجت مرسوم در آن زمان، بسیار پیشرفته محسوب می‏گردید. بدنهء F-6D ساخت کمپانی داگلاس بود. اما برنامهء جنگندهء F-6D مجهز به موشکهای ایگل، از آنجا که تنها قادر به انجام یک ماموریت بود، در دسامبر 1960 به دستور پنتاگون لغو گردید.

اما شوروی با دارای بودن انبوهی از موشکهای کروز ضدکشتی و بمب‏افکن‏هایی چون Tu-95، همچنان تهدید بسیار بالقوه برای ناوگان ایالات متحده به شمار می‏رفت، تهدیدی که بیشتر متوجه ناوهای هواپیمابر بی‏دفاع بود.


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


جنگندهء F-8 Crusader در حال رهگیری یک بمب افکن Tu-95




موشکهای کروز سطح به سطح قادرند در ارتفاع بسیار پائین پرواز کرده و خود را در پشش انحنای طبیعی کرهء زمین، پنهان نمایند. در نتیجه، کشف این موشکها به وسیلهء رادار کشتی‏های دفاعی محافظ ناوهای هواپیمابر، تا پیش از نزدیک شدن بیش از حد موشک، غیرممکن می‏شود. هرچند که موشکهای کروز ضدکشتی در ابتدا ساده بودند، اما با گذشت زمان، دارای سیستم‏های الکترونیکی بسیار پیشرفته شدند که آنها را قادر می‏ساخت در مسیرهای متغیری به سمت هدف رهسپار شوند؛ امری که بازهم بر دشواری رهگیری آنها می‎افزود. این نوع موشکها را می‎توان از طریق زیردریایی‏ها، ناوهای جنگی و بمب‏افکن‎ها شلیک نمود. بدین ترتیب بود كه تهدید علیه ناوهای هواپیمابر چند برابر شد.

آن زمان شوروی مجهز به بمب‎افکن‎های سنگین و دوربردی چون Tu-95، Tu-16 و Tu-22 بود که از طریق این هواپیماها می‏توانست چندین موشک کروز بسیار دوربرد را به سمت ناوگان ایالات متحده شلیک نماید. این موشکها دارای بردی بین 50 تا بیش از 250 مایل بودند و به هنگام شلیک از فواصل دور، رادار کشتی نمی‎توانست هیچگاه هواپیمای دشمن را در صفحهء رادار خود مشاهده نماید. به دلیل برد بالای موشکهای کروز و همچنین انحنای طبیعی کرهء زمین، استفاده از یک جنگندهء شکاری مجهز به ترکیب رادار قدرتمند و موشکهای دوربرد هوا به هوا، تنها راه منطقی جهت دفاع در برابر چنین تهدیدی بود. یک رادار پرقدرت با توانایی دید پائین شلیک پائین، می‎توانست با موشکهای مناسب هوا به هوا، موشکهای کروز را به راحتی کشف کرده و منهدم نماید.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


معرفی رسمی F-111B

برنامهء TFX یا Tactical Fighter eXperimental یکی از برنامه‏هایی بود که در پنتاگون جهت ساخت یک هواپیمای مشترک برای نیروی دریایی و هوایی بود که منجر به ساخت F-111B گشت. هواپیمایی که قرار بود برای نیروی دریایی مجهز به رادار AWG-9 و موشکهای AIM-54A Phoenix شود و برای نیروی هوایی نیز نقش F-105 را ایفا کند. اما این در حالی بود که شرح وظائف مورد نیاز هریک از دو نیروی هوایی و دریایی، لزوم ساخت دو هواپیمای کاملن متفاوت را ايجاد كرده بود. پنتاگون و شخص وزیر دفاع قصد داشتند تا با ساخت F-111B، نیازمندی‏های هر دو نیرو را برآورده سازند و بدین طریق، صرفه‏جویی قابل ملاحظه‏ای در هزینه‎هاي پنتاگون انجام دهند. در آن زمان، گروه بررسي نیروی دریایی تحقیقاتی انجام داد و بدین نتیجه رسید که حمل و شلیک فونیکس از طریق F-111B امکان پذیر است.




([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


F-111B در حال حمل موشکهای هوا به هوای فونیکس





([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

F-111B نخستین پرواز خود را به تاریخ 18 می 1965 به انجام رساند. اما همان موقع بود که ایرادات فراوان آن، سر باز نمودند: برای مثال شکل ورودی‏های هوای موتور و همچنين طراحي ضعيف سيستم سوخت‏‎رساني موتورها در برخی شرائط خاص، باعث خفگی کمپرسور می‏گردید؛ ضمن اینکه وزن F-111B برای حمل بر روی ناوهای هواپیمابر بیش از حد سنگین بود. برنامهء F-111B به هیچ وجه راضی کننده از آب در نیامد. خلبانان آزمایشگر نیروی دریایی از این هواپیما اصلن رضایت نداشتند. برای مثال نوع زاویهء شیشهء نصب شده در مقابل خلبان، در برخی زوایای خاص حمله یا به هنگام نزدیک شدن به سمت عرشهء ناو جهت فرود، باعث بازتابش نور می شد و دید خلبان را بسیار محدود می‏کرد. همچنین کابلهای نگهدارندهء هواپیما بر روی عرشهء ناو هواپیمابر، قادر به توقف هواپیمایی به وزن و ابعاد F-111B نبودند، ضمن اینکه فشار سیستم کاتاپولت موجود در ناوهای هواپیمابر، برای پرتاب F-111B، توان لازم را نداشت.
به دلیل این همه مشکل پیش آمده، به تاریخ می 1968، کنگرهء ایالات متحده، پس از بررسی گزارش کمیتهء تحقیق، پروندهء ساخت F-111B را برای همیشه لغو نمود.


تکنولوژی Variable geometry یا شکل هندسی متغیر
يك بدنهء هواپيما كه ايده‏آل پرواز مافوق‏صوت باشد، بايد مجهز به بالهايي متمايل به عقب با حداكثر زاويه باشد، اما اين نوع طراحي، همچنان كه باعث افزايش سرعت گشت‏زني مي‏گرديد، برد پروازي و ميزان بارگذاري مهمات را به شدت كاهش مي‏داد، ضمن اينكه سرعت بسيار بالايي را براي فرود نياز داشت. به عبارتي ديگر، هواپيمايي كه داراي بالهاي بدون زاويه يا اندكي متمايل به عقب باشد، ضمن اينكه داراي هدايت‏پذيري آساني است، قادر است حجم سنگيني از مهمات را حمل كند و به علت مصرف سوخت كمتر، فواصل دورتري را بپيمايد.


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])



طرح بدنهء موسوم به «هندسي متغير» يا Variable geometry كه نيروي دريايي ايالات متحده پيشتر آن را در طراحي جنگندهء XF10F Jaguar آزموده و سپس آن را به سال 1953 كنار گذارده بود، تنها راه‏حل امكان‏پذير براي يك بدنهء واحد بود.
بمب‏افكن F-111 اولين توليد رسمي در زمينهء هواپيماهايي مجهز به سيستم «شكل هندسي متغير» به شمار مي‏رفت. (با توجه به اينكه پيش از آن، طرح جنگندهء XF10F Jaguar نيروي دريايي، به سال 1953 لغو شده بود)


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


XF10F Jaguar ساخت گرومن: اولین جنگندهء بال متغیر جهان


طرح هندسي متغير يا بال متغير، تا دههء 1980 در بسيار از هواپيماها به كار گرفته شد، اما طرح قديمي بال رو به عقب، به دليل هزينه‏هاي بالاي ساخت بالهاي متغير، هنوز به طور كامل منقرض نشده بود، زيرا هواپيماهايي كه داراي طرح هندسي متغير بودند، ضمن اينكه هزينه‏هاي بيشتري را لازم داشتند، دچار اضافه وزن فراتر از حد معمول مي‏گشتند. با اين حال، انواع بسيار گوناگوني از هواپيماها، به تقليد از طرح هندسي متغير به كار گرفته شده در F-111 پرداختند كه از جملهء‌ آنها مي‏توان به جنگنده‏هاي ساخت شوروي Su-17 (به سال 1966)، MiG-23 (به سال 1967)، بمب‏افكن Tu-22 (به سال 1969)، بمب‏افكن Su-24 (به سال 1970) و بمب‏افكن سنگين Tu-160 (به سال 1981) اشاره نمود.
اما هواپيماهاي آمريكايي مجهز به تكنولوژي هندسي متغير، اينها هستند: F-14 Tomcat (به سال 1970) و بمب‏افكن سنگين B-1B Lancer (به سال 1974).
در اروپا نيز مي‏توان به هواپيماي Panavia Tornado (به سال 1974) اشاره كرد. ضمن اينكه، در جنگندهء Su-24، همانند F-111، دو صندلي خدمهء پرواز در كنار هم قرار داشتند.


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) تصويري از كابين F-111 قبل از انجام يك پرواز شبانه




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

گونه‏هاي مختلف اف111



F-111A

نوع A، اولين اف111 اي بود كه به تاريخ سپتامبر 1964 پرواز نمود. ضمن اينكه اولين اف111 عملياتي محسوب مي‏شد كه به تاريخ اكتبر 1967 به خدمت پايگاه هوايي Nellis (واقع در نوادا) درآمد. اين مدل از اف111 جهت انجام بمباران تاكتيكي در منطقهء آسیای جنوب شرقي، مورد استفاده قرار گرفت.

اولین F-111A ساخته شده که اکنون در محل پایگاه هوایی ادوارد، قسمت موزهء AFFTC نیروی هوایی نگهداری می‏شود:




([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


First F-111 (63-9766) to fly Preserved at Edwards AFB CA in the AFFTC Museum



اين هواپيما مجهز به دو موتور توربوفن TF30-P-3 بود كه هركدام كششي برابر 12000 پوند فيت (53 كيلونيوتن) در حالت خشك، و 185000 پوند فيت (82 كيلونيوتن) در حالت استفاده از پس‏سوز ايجاد مي‏كردند. همچنين داراي ورودي‏هاي هوايي موسوم به Triple Plow I بود. اين بمب‏‎افكن به راحتي قادر بود به سرعت 2.2 ماخ در ارتفاع بالا دست پيدا كند. (1450 مايل بر ساعت يا 2300 كيلومتر بر ساعت)

در نوع Mark I اين بمب‏افكن، از سامانه‏هاي زير بهره گرفته شده بود:
* رادار آتش: AN/APQ-113 ساخت جنرال الكتريك
* رادار پرواز در پناه عوارض طبيعي زمين: AN/APQ-110 ساخت Texas Instruments
* رادار ناوبري اينرسيايي: AJQ-20 ساخت Litton

جمعن تعداد 158 فروند از F-111A توليد گشت. ضمن اينكه قبل از توليد استاندارد، 17 پيش نمونه ساخته شد.

اولين F-111A توليد شده، به تاريخ 18 جولاي 1967، به اسكادران 429 و 430 تاكتيكي جنگنده متعلق به هنگ 474 يگان تاكتيكي هوايي تحويل شدند. اين هواپيماها ابتدا در پايگاه هوايي Cannon (نيومكزيكو) استقرار يافتند، سپس به پايگاه هوايي Nellis منتقل شدند.




([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])



پس از انجام چند آزمون اوليه، يك دستهء 6 فروندي از اين هواپيماها به تاريخ مارس 1968 به آسياي جنوب شرقي اعزام شدند تا جهت انجام آزمون موسوم به Combat Lancer در شرائط جنگی واقعي در ويتنام، مورد سنجش قرار بگيرند. در مدت زماني حدود يك ماه، سه فروند از اين هواپيماها به دلیل نقائص فنی ساقط شدند و بدين جهت آزمونهاي رزمي به سرعت متوقف گشتند. سه فروند باقيمانده، به سرعت بازگردانده شدند، زيرا نقص فني مهمي در سيستم رادار ارتفاع پست مشاهده شده بود. اين نقص فني، باعث شد تا طوفاني در سناي آمريكا دربگيرد و سناتورها از مك‏نامارا (وزير دفاع وقت)‌ براي پروسهء ساخت هواپيما به دادگاه فدرال شكايت كردند. پشت اين جنجال‏هاي سياسي، درس‏هايي كه از نواقص هواپيما آموخته شد، باعث گشت مشكلات فني به سرعت رفع شوند، اما عملياتي شدن اين بمب‏افكن‏ها تا جولاي 1971 به طول انجاميد و پس از اين تاريخ، هواپيماها در اسكادران تاكتيكي 474 كاملن عملياتي شدند.

آزمونهايي كه بر روي اين هواپيما به سال 1969 انجام گرفتند، مشخص نمودند كه پيمانكار توليد هواپيما، به بازرسان پنتاگون مبالغي را پرداخت كرده است تا كار زير سطح استانداردي را كه بر روي ساختمان بدنه و اجزاء بالها انجام گرفته است، مورد تاييد قرار دهند؛ بدين جهت تمامي هواپيماهاي كه از چنين اجزائي استفاده شده بود، جايگزين شدند؛ منجمله هواپيماهاي F-111A اي كه تا آن موقع تكميل شده بودند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



بازگشت مجدد به عرصهء جنگ ویتنام
به سال 1972، اف111 ها مجددن به ويتنام بازگشتند، و در عمليات Operation Linebacker II بر عليه كمونيست‏هاي ويتنام شمالي شركت جستند. در آن زمان، مهمترين خصيصهء F-111A آن بود كه جهت انجام ماموريت رزمي، به هواپيماي سوخت‏رسان يا پشتيباني جنگ الكترونيك نيازي نداشت، و در هر شرائط آب و هوايي كه باعث زمين‏گير شدن ساير هواپيماها مي‏شد، مي‏توانست پرواز كرده و عمليات انجام دهد.
يك فروند F-111A قادر بود به ميزان 4 برابر يك فروند اف4 فانتوم، مهمات حمل كند. ارزش اين هواپيما زماني آشكار شد كه بيش از 4000 ماموريت جنگي بر عليه ويتنام شمالي انجام داد و تنها 6 فروندشان ساقط گشتند.

به سال 1977، باقيماندهء ناوگان F-111A ها به هنگ تاكتيكي 466 هوايي منتقل گشتند و در پايگاه هوايي Mountain Home AFB استقرار يافتند و در اختيار اسكادرانهاي 389 و 391 قرار گرفتند.

به سال 1982، چهار فروند F-111A كه هنوز در خدمت بودند، به سطح استاندارد مدل C تبديل گشتند و به نيروي هوايي استراليا پيشنهاد شدند تا جايگزين برخي مدلهاي فرسودهء C در اين نيرو شوند. در این هواپیماها، از بالهایی با سطح بیشتر استفاده شده بود و سیستم ارابهء فرودشان نیز تقویت گشته بود و بدین ترتیب F-111C های جدید متمایز می‏شدند. معدود مدلهای A که تحویل استرالیا شدند، از جمله هواپیماهای شرکت کننده در ویتنام بودند و در بدنهء آنها، جای گلولهء توپهای ضدهوایی مشهود بود.

42 فروند F-111A باقیمانده، بعدها به مدل جنگ الکترونیک EF-111A Raven تبدیل شدند. این مدلها، به وسیلهء آنتن نصب شده در زیر هواپیما و همچنین بالای سکان عمودی از نوع A قابل تشخیص می‏شدند. مدل جنگ الکترونیک با نام مستعار Fat Tail نیز شناخته می‏شود.

AFTI
سه فروند از اولین نمونه‏های مدل A، جهت انجام آزمایشات گوناگون، تحویل سازمان NASA شدند. یکی از آنها تحت عنوان قسمتی از برنامهء «یکپارچه‏سازی تکنولوژی جنگنده‏های پیشرفته» (Advanced Fighter Technology Integration) به بالهای متحرک خمیده تجهیز شد. این هواپیما امروزه در خدمت قرار ندارد و از سال 1989 در یکی از مکان‏های متعلق به موزهء نیروی هوایی واقع در پایگاه هوایی Wright Patterson AFB در معرض دید عموم قرار گرفته است.


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


F-111A متعلق به ناسا (تحت برنامهء AFTI)



مابقی F-111A های باقیمانده، همگی به سال 1992 از خدمت خارج شده و در محلی به نام AMARC واقع در پایگاه هوایی Davis (مونتانا) مومیایی شده‏اند.


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]





اف111 اي كه براي نيروي دريايي ايالات متحده ساخته شد و مجهز به رادار بسيار پرقدرت AWG-9 و موشكهاي بسيار دوربرد AIM-54A Phoenix بود، اما به علت مشكلات فني و ساختاري، مورد پسند نيروي دريايي قرار نگرفت و هيچگاه به توليد انبوه نرسيد. (موتور، رادار و سيستم تسليحاتي اين هواپيما، دو سال بعد در ساخت جنگندهء بسیار موفق F-14 Tomcat عينن به كار گرفته شد)


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

F-111B قرار بود به عنوان جزئی از برنامهء «ناوگان دفاع هوایی» در خدمت نیروی دریایی ایالات متحده قرار گیرد و نیاز ناوگان جنگی به یک دفاع دوربر را برآورده سازد. ناوگان جنگی نیروی دریایی در آن زمان به جنگنده‏ای نیاز داشت که قادر باشد موشکهای سنگین وزن و دوربردی را که دارای توانایی انهدام موشکهای کروز دوربرد ضدکشتی شوروی هستند، حمل نماید.

کمپانی جنرال داینامیکز، تجربه‏ای در ساخت هواپیماهای ناونشین نداشت و از این رو با کمپانی Grumman در طراحی و ساخت F-111B شریک شد. (گرومن، دارای پرسنل بسیار باتجربه‏ای در ساخت جنگنده‏های ناونشین بود) تصمیم بر این بود که کمپانی گرومن، یکپارچه‏سازی سامانه‏های الکترونیکی دریایی را انجام دهد و کل هواپیمای F-111B را مونتاژ کرده و آزمایش کند. به علاوه، کمپانی گرومن، به عنوان یک مقاطعه‏کار فرعی، جهت ساخت قسمت دم هواپیما و سیستم ارابهء فرود انتخاب هواپیمای اف111، توسط هر دو نیروی هوایی و دریایی انتخاب شده بود.


تصویری از تیم کارکنان کمپانی گرومن که در امر امکان‏پذیر کردن F-111B جهت فرود بر روی ناو، فعالیت می‏کرده‏اند:


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])



به علت در در دسترس نبودن اطاقک نجات، اولین F-111B به یک جفت صندلی پرتاب شوندهء معمول مجهز شده بود. همچنین اولین F-111B به تاریخ 11 می 1965 از کارخانهء Bethpage بیرون آمد و بر روی زمین تا محل کارخانهء Calverton حمل گردید. اولین پرواز این هواپیما، به تاریخ 18 می 1965 در محل باند اختصاصی کمپانی گرومن واقع در کارخانهء کالورتون به وسیلهء «رآلف دانل» و «ارنی فون هایدن» انجام گرفت. جدا از مشکل واماندگی کمپرسور که پیشتر به هنگام آزمونهای پروازی F-111A نیز به اثبات رسیده بود، اولین پرواز، بدون هیچ مشکلی انجام پذیرفت.

F-111B تلاشی بود در جهت سازش بین نیازهای دو نیروی هوایی و دریایی. در ساخت این هواپیما، تلاش بسیاری شده بود تا نیازهای بسیار متفاوت نیروی دریایی، با هواپیمایی که تا حد زیادی، نیازهای نیروی هوایی را برای در اختیار گرفتن جنگنده‏ای ضربتی و مافوق صوت تامین می‏کرد، تطبیق دهد، تطبیقی که در نهایت معلوم شد غیرقابل انجام است.

F-111B قرار بود به عنوان جنگنده‏ء ناوگان دفاع هوایی نیروی دریایی به خدمت گرفته شود؛ F-111A نیز جهت نیروی هوایی همزمان با آن در حال ساخت بود و قرار بود به عنوان جنگنده‏ای ضربتی، دوربرد و با قابلیتهای هوا به زمین گسترده ساخته شود. هر دو مدل A و B ساختار کلی مشترکی داشتند: سیستم سوخت مشابه، موتور مشابه توربوفن TF30-P-1 ساخت پرات اند ویتنی، و کابینی که دو خدمه داشت و هر دو نفر، کنار هم می‏نشستند و دارای اطاقک فرار متصل به چتر نجات بود.


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])



دماغهء F-111B حدود 8 فوت و 6 اینچ بود که کوتاه‏تر از دماغهء F-111A بود، زیرا نوع B می‏بایست قابلیت جای‏گیری روی سکوی آسانسور ناوهواپیمابر را داشته باشد. ضمن اینکه F-111B در محل نوک بالها (Wingtip) دارای 3 فوت و 6 اینچ طول افزون‏تر بود که این امر به منظور بهبود مداومت پروازی هواپیما در گشت‏های دریایی اضافه شده بود. F-111B دارای دهندهء بال عظیمی معادل 70 فوت (21.3 متر) بود. این بالها در حالت کاملن باز، جهت افزایش برد پروازی و مداومت در گشت دریایی به کار می‏آمدند.

نیروی دریایی خواهان نصب راداری بود که قطر بشقاب آن جهت امکان کاوش مسافتهای دور، حداقل 122 سانتی متر باشد، در حالی که به علت محدودیت فضای دماغه، بشقابی به قطر 91.4 سانتی‏متر جهت رادار بسیار پرقدرت AWG-9 نصب گشته بود که عملن قدرت رادار را برای مسافتهای دور، تحلیل می‏داد.

در F-111B از رادار پرقدرت پالس – داپلر AN/AWG-9 ساخت هیوز استفاده شده بود و سلاح اصلی هواپیما، 6 موشک دوربرد AIM-54A (فونیکس) بود؛ در حالی که در F-111A که ویژهء نیروی هوایی بود، از رادار تهاجمی AN/APQ-113 ساخت جنرال‏الکتریک و رادار تعقیب عوارض زمین AN/APQ-110 ساخت تگزاس‏اینسترومنت استفاده شده بود.

نیروی دریایی خواهان وزن برخاستی حداکثر برابر 50000 پوند (22686 کیلوگرم) بود، اما وزیر دفاع وقت (مک‏نامارا)، آنها را راضی کرد تا به وزن 55000 پوند (24955 کیلوگرم) راضی شوند؛ در حالی که همین وزن 55000 پوند نیز در عمل اثبات شد که بسیار خوش‏بینانه است. افزایش مفرط وزن، آفتی بود که در سرتاسر طراحی F-111B پخش شده بود. نه تنها نمونهء اولیه دارای وزنی بسیار فراتر از 55000 پوند بود، بلکه تلاش‏های بعدی جهت طراحی دوبارهء بدنه به منظور کاهش وزن نیز، اوضاع را بسیار وخیم‏تر کرده بود. افزایش بیش از حد وزن، به طور جدی، توان هواپیما را سلب کرده بود.

در حقیقت می‏شود گفت که به هنگام فرود بر روی عرشهء ناو هواپیمابر، F-111B به دلیل وزن بسیار زیاد، قادر نبود تنها با یک موتور روشن حفظ تعادل کند، و این مشکل بسیار بزرگی بود که در حال نمایان شدن بود. بدتر از همه اینکه میزان دید به هنگام نزدیک شدن جهت فرود بر عرشهء ناو هواپیمابر، بسیار عمیق بود، و مانورپذیری آن، به ویژه به هنگام پرواز در ارتفاعات متوسط، بسیار ضعیف‏تر از «اف4 فانتوم» بود.

به دنبال درخواست کنگره دربارهء پرسش در مورد این هواپیما، دریاسالار «توماس کانلی» (Thomas Connolly)، در کنگره حاضر شد و به سوالات سناتورها در مورد اینکه آیا با نصب یک موتور پرقدرت‏تر، امکان رفع مشکلات فراهم می‏شود، به طور دقیق پاسخ گفت. وی این جمله را ادا کرد: «سناتورهای محترم، به عیسا مسیح قسم که هیچ جنگندهء ناونشینی از این هواپیما حاصل نخواهد شد.»


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


هواپیمای شمارهء 151970 مجهز به موشک فونیکس



اولین F-111B به شماره سریال 151970 در کارخانهء Bethpage (واقع در لانگ آیلند، نیویورک) به وسیلهء قطعاتی که به صورت مشترک توسط توسط جنرال داینامیکز و گرومن ساخته شده بود، مونتاژ شد. در F-111B از همان نوع موتورهای به کار رفته در نوع A یعنی موتور توربوفن TF30-P-1 استفاده شده بود.

به تاریخ اکتبر 1967، بالاخره نیروی دریایی ایالات متحده متقاعد شد که برنامهء F-111B موضوعی از دست رفته است و پیشنهاد داد که کل برنامه لغو شود، که در نتیجه، این امر، به سال 1968 و پس از تحویل تنها هفت فروند حاصل شد و F-111B برای همیشه به تاریخ پیوست؛ ضمن اینکه از این هفت هواپیما، دو فروند دچار سانح شده و سقوط کردند.

موشکهای فونیکس و رادار قدرتمند طراحی شده برای این هواپیما (که موضوع استفاده از چنین دفاع هوایی، از طرح کنسل شدهء F6D Missileer به ارث رسیده بود) سرانجام در تن جانشین موفق این هواپیما یعنی «اف14 تامکت» نصب شدند. موشک فونیکس و رادار کنترل آتش آن نیز از سیستم ASG-18 متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده برجای مانده بودند که در اصل آنها نیز برای نصب بر روی پروژهء لغو شدهء هواپیمای F-108 Rapier طراحی شده بودند.


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])



F-111B به شمارهء سریال 151971 به تاریخ 11 سپتامبر 1968 در منطقهء شمال غربی سن میگوئل (ایالت کالیفرنیا) دچار نقص فنی شد و سقوط کرد. سرخلبانان آزمایشگر شرکت هیوز: بارتن وارن و آنتونی بایلند کشته شدند.



اولین ارزیابی انجام شده بر روی F-111B توسط نیروی دریایی، به تاریخ اکتبر 1965 در منطقهء Patuxent River در همان مراحل ابتدایی، متوقف شد. F-111B دارای مشکلات بسیار جدی بود زیرا اضافه وزن بسیاری داشت؛ و در حالتی که به طور کامل بارگذاری شده بود، وزنی برابر 78000 پوند پیدا می‏کرد که از حداکثر وزن قابل قبول نیروی دریایی که 55000 پوند بود، بسیار فراتر بود.


برنامهء کاهش وزن (SWIP)
مشکلات ناشی از اضافه وزن F-111B بسیار شدید بودند، به طوری که جنرال‏داینامیکز و گرومن مجبور شدند برنامه‏ای به نام SWIP را جهت کاهش وزن هواپیما به انجام برسانند. (Super Weight Improvement Program)
در چهارمین نمونهء تولیدی F-111B، اغلب تغییرات مربوط به کاهش وزن اعمال شده بودند.

چهارمین F-111B به شماره سریال 151973، مجهز به اطاقک فرار تحت فشار نجات شده بود و صندلی‏های پرتاب شوندهء مجزا، (که در سه نمونهء قبلی موجود بودند) حذف شده بودند. با این حال، افزودن اطاقک فرار، بازهم باعث افزایش وزن می‏شد، در حالی که این امر، تخطی از اهداف برنامهء کاهش وزن (SWIP) محسوب می‏شد، و F-111B همچنان تحت فشار وزن زیاد خود، کم‏تحرک باقی می‏ماند. برد پروازی هواپیما، همچنان کمتر از مشخصات مورد انتظار بود و می‏بایست افزایش یابد، برای این کار باید میزان سوخت ذخیره شده، افزایش می‏یافت و بدین ترتیب بازهم وزن هواپیما زیاد می‏شد.

به منظور جبران مقدار اندک کشش نسبت به وزن، و همچنین رفع نقص واماندگی کمپرسور موتورها که در نوع F-111A نیز مشکل‏آفرین شده بود، مقرر گردید که در 32 فروند اولیهء تولیدی F-111B (به شماره سریالهای 152714 تا 717 و 153623 تا 642 و 156971 تا 978) از دو موتور توربوفن TF30-P-12 استفاده شود که هرکدام دارای کشش خشکی برابر 12290 پوند بودند و در حالت استفاده از پس‏سوز، 20250 پوند کشش ایجاد می‏کردند.

سومین F-111B به شماره سریال 151972 جهت آزمایش سیستم موشک فونیکس اختصاص داده شد. در این هواپیما، چهار موشک فونیکس در جایگاههای چرخندهء زیر بال نصب می‏شدند و دو موشک فونیکس دیگر نیز در داخل محفظهء تسلیحات بدنه جای می‏گرفتند. اولین آزمایش موفقیت‏آمیز پرتاب موشکهای فونیکس، به تاریخ جولای 1967 تحقق یافت.


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


هواپیمای 151973 مجهز به موشک AIM-54A در حین پرواز آزمایشی




پایان حیات
سرانجام به تاریخ اکتبر 1967، نیروی دریایی به این نتیجه رسید که ساخت F-111B موضوعی از دست رفته است و این پرنده، هیچگاه تبدیل به هواپیمایی مناسب برای حمل روی ناوهای هواپیمابر نخواهد شد، بدین جهت پیشنهاد داد که به این پروژه خاتمه داده شود. اما تیشهء اصلی بر ریشهء تولید F-111B به تاریخ می 1968 زده شد، و آن هنگامی بود که هم کنگره و هم مجلس نمایندگان سنا، هزینهء تولید F-111B را تصویب نکردند.

به تاریخ 19 جولای 1968، دستور توقف کار صادر شد و به دنبال آن، پیمانکار، پایان تولید را به تاریخ دسامبر 1968 اعلام نمود. توقف برنامه به هنگامی اعلام شد که 28 فروند F-111B (به شماره سریالهای 153623 تا 642 و 156971 تا 978) در حال تولید بودند. هفتمین و آخرین F-111B به شماره سریال 152715، پس از صرف 377 میلیون دلار در کل این برنامه، به تاریخ 28 فوریه 1969، تحویل نیروی دریایی شد.

اما برنامهء آزمونهای مختلف بر روی این هواپیما در دو مرکز آزمایشات وزارت دفاع به اسامی Point Mugu و China Lake همچنان پس از لغو برنامه، دنبال شد. هواپیمای شمارهء 151974 به تاریخ جولای 1968، جهت انجام آزمون بر روی ناو هواپیمابر USS Coral Sea، مورد استفاده قرار گرفت؛ سپس به سازمان NASA تحویل داده شد.


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


هواپیمای شمارهء 151974 برای آزمونهای تونل باد در اختیار NASA قرار گرفت. (1970)



کمپانی هواپیماسازی هیوز، در بهار سال 1971، هواپیمای شمارهء 152715 را مورد پرواز قرار داد. این آخرین هواپیمایی بود که قبل از توقف برنامهء تولید، تکمیل گشته بود. در طول این مدت، پس از انجام 1748 ساعت پرواز آزمایشی، دو فروند F-111B دچار سانحه شده و از دست رفتند. به تاریخ 21 آپریل 1967، هواپیمای شمارهء 151973 به هنگام برخاست در محل باند اختصاصی کمپانی گرومن واقع در محل کارخانهء کالورتون، دچار سانحه شد، و به تاریخ 11 سپتامبر 1968، هواپیمای 151971 در سواحل کالیفرنیا از دست رفت. بنابراین، تنها 5 فروند از هواپیماها توانستند ادامهء حیات دهند و آنها نیز به سال 1971، برای همیشه به تاریخ پیوستند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]






نوعي كه توسط نيروي هوايي سلطنتي استراليا خريداري شد (Royal Australian Air Force) و قرار است تا سال 2010 نيز در خدمت باقي بماند.


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

F-111C گونه‏ای صادراتی از بمب افکن اف111 بود که تنها به استرالیا صادر گشت. در نوع C، ترکیبی از سامانه‏های الکترونیکی مدلهای A و E نصب شده است. همچنین مساحت بالها افزایش یافته و سیستم ارابهء فرود نیز تقویت گشته است؛ بدین جهت از سیستم ارابهء فرودی که جهت جنگندهء ناونشین F-111B توسط گرومن طراحی شده بود، در نوع C عینن مورد استفاده قرار گرفته است.

استرالیا، در ابتدا به سال 1963، تعداد 24 فروند اف111 را سفارش داد، اما مشکلات بروز کرده حین طراحی و نقائص ساختاری، باعث شدند تا سال 1973، ورود این هواپیماها به خدمت، به تاخیر افتد.

چهار فروند از اف111 های استرالیا، ضمن حفظ توان عملیات ضربتی، به گونهء شناسایی RF-111C تبدیل شدند. در RF-111C یک مجموعه سامانه شناسایی با چهار دوربین عکاسی بسیار قدرتمند و یک اسکنر خطی حساس به حرارت، جهت شناسایی اهداف زمینی تعبیه شده است.


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

F-111C همچنین قادر است غلاف خارجی موسوم به Pave Tack را که دارای سامانهء FLIR (سیستم فرانگر حساس به حرارت) و نشانه گذاری لیزری می‏باشد، حمل کند. بعدها این هواپیماها، تحت برنامه‏های به‏روزرسانی و ارتقاء سامانه‏های الکترونیک واقع شدند و در آنها تغییرات زیر، اعمال گردید:

* نصب رادار تهاجمی AN/APQ-169 (به جای رادار قدیمی AN/APQ-113)
* نصب رادار جدید تعقیب عوارض زمین AN/APQ-171 ساخت تگزاس اینسترومنت
* نصب سامانهء جدید و بسیار پیشرفتهء ناوبری H423 ساخت Honeywell مجهز به گیرنده‏های INS و GPS از نوع لیزر حلقه‏ای (ring-laser gyro)
* نصب خطوط انتقال داده‏ای دیجیتال و بسیار پیشرفته
* نصب رادار برنامه‏ریزی ماموریت
* نصب سیستم مدیریت تسلیحات بارگذاری شده
* نصب نمایشگرهای رنگی چندکاره (MFD)
* بهبود و ارتقاء موتورها به سطح استاندارد TF30-P-108/109RA (با کشش خشک 21000 پوند یا 93 KN )

چهار فروند از F-111A های مازاد نیروی هوایی ایالات متحده، پس از ارتقاء به سطح استاندارد C، تحویل نیروی هوایی سطلنتی استرالیا شدند تا جایگزین برخی مدلهای فرسودهء C شوند.

در اواخر سال 2001، مشکلاتی ناشی از خستگی فلز در بالهای یک فروند F-111C ایجاد شد. در نتیجه، نیروی هوایی استرالیا به تاریخ می 2002 بر آن شد تا از قطعات انبار شده و از رده خارج F-111F ها که در آرامگاه ابدی اف111 های آمریکایی واقع در AMARC قرار داشتند، استفاده کند. اما بالهای کم‏سطح‏تر F-111F نسبت به نوع C، نیروی هوایی استرالیا را وادار ساخت تا برنامه‏ای را جهت افزایش سطح بالها و رساندن ابعاد آن به سطح C، اجرا کند.




([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])



عمر خدمتی
قرار است اف111 تا سال 2010 در خدمت نیروی هوایی سطلنتی استرالیا باقی بماند، اما با توجه به تاخیرهای طولانی در برنامهء تولید F-35 و احتمال زیان در به خدمت‏گیری این هواپیما، زمان خروج از خدمت اف111 حداقل تا پایان سال 2012 تمدید شده است؛ اما با توجه به برنامه‏های بهبودسازی فراوانی که جهت ارتقاء و به‏روزرسانی سیستم‏های آویونیکی اف111 در استرالیا اعمال می‏شود، انتظار می‏رود این هواپیماها، بین سالهای 2015 تا 2020 از خدمت خارج شوند.


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])



با توجه به اینکه عمر بدنهء این هواپیماها، در حال افزایش می‏باشد، و قطعات یدکی این هواپیماها نیز دیگر تولید نشده و در دسترس نمی‏باشد، استرالیا، برنامه‏های متعدد بومی نظیر مهندسی معکوس را جهت ساخت قطعات مورد نیاز، آغاز کرده است. ضمن اینکه بازدیدهای فنی و از نزدیک تمام قطعات بدنه را به جهت آگاهی از خستگی فلزات، همان طور که هر هواپیمای فرسوده‏ای نیازمند آن است، جهت احتیاط به انجام می‏رساند.





([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


استرالیا، نیو ساوت ولز،22 اکتبر 2006، نمایش موسوم به Dump & Burn توسط F-111C




([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


F-111C به شماره سریال A8-271 اندکی پس از برخاست، نمایشگاه هوایی ریچموند، 2006

F-111D



مدلي از اف111 كه سيستم‏هاي الكترونيك آن بهبود يافته‏اند: داراي سامانهء ناوبري بهتر، مجهز شده به سيستم شليك و هدفگيري تسليحات هوا به هوا و موتورهاي توربوفن جديد. اين هواپيما توسط اسكادران 27 ام، واقع در پايگاه هوايي Cannon (ايالت نيومكزيكو) به كار گرفته شد.


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


15 آگوست 1982، نمایشگاه هوایی Jurby، 1982، انگلستان، Isle of Man ؛ جنگندهء F-111D

F-111D يك نمونهء ارتقاء يافته F-111A بود كه به تجهيزات جديد آويونيكي Mark II، موتورهاي پرقدرت‏تر، شكل هندسي ورودي هواي موتورها بهبود يافته بود، مجهز شده بود و در واقع كابين آن، از انواع ابتدايي يك Glass Cockpit يا كابيني كه در آن كمتر از ادوات آنالوگ استفاده شده بود، به شمار مي‏رفت. اين مدل از اف111 ابتدا به سال 1967، سفارش داده شد، اما مشكلات گستردهء طراحي، ورود به خدمت آن را تا سال 1974 به تاخير انداخت و تنها 96 فروند از اين مدل توليد گشت.

در F-111D از يك شكل جديد براي ورودي هواي موتورها استفاده شد كه در اصطلاح Triple Plow 2 ناميده مي‎شد كه حدود 4 اينچ (100 ميلي‏متر) از سمت چسبيده به بدنه، عريض‎‏تر شده بود تا مانع مكش رطوبت موجود در لايه‏هاي هواي سطح زمين شوند؛ زيرا در عمل ثابت شده بود كه عامل اصلي خفگي كمپرسور در موتورهاي TF30 همين رطوبت سطحي مكيده شده به موتورها هستند.

در F-111D از موتور پرقدرت TF30-P-3 استفاده شده بود كه در حالت خشك، كششي براي 12000 پوند يا 53 كيلونيوتن و در حال پس‏سوز، كششي برابر 18500 پوند يا 82 كيلونيوتن را ايجاد مي‏كرد.

اما مسئلهء بسيار مهم و حائز اهميت، سيستم‏هاي آويونيكي Mark II بودند. برخي از اين سيستم‏ها، كه به صورت ديجيتالي، با ريزپردازنده‏ها،‌ يكپارچه شده بودند، اولين بار بود كه در نيروي هوايي ايالات متحده، به كار گرفته مي‎شدند و توانايي بسيار فوق‏العاده‏اي را ارائه مي‏كردند، هرچند كه در ابتدا, با مشكلاتي همراه بودند.


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


کابین پیشرفتهء F-111D



رادار اصلي اين هواپيما، AN/APQ-114 نام داشت و ساخت جنرال‏الكتريك بود. اين رادار، مجهز به آنتن داپلر بود و داراي قابليت نمايش اهداف متحرك (MTI يا Moving Target Indicator) بود، ضمن اينكه داراي حالت ارسال امواج پيوسته بود كه به رادار، امكان هدايت موشكهاي هدايت نيمه‏فعال راداري (semi-active radar homing) را مي‏بخشيد. (در حالي كه رادار قديمي نصب شده كه AN/APQ-113 نام داشت‏، فاقد چنين قابليتي بود)

يك مطابقت و هماهنگي بين رادار ناوبري اينرسيايي Autonetics ساخت «هاني‏ول»، رادار مخصوص ناوبري و از نوع داپلر ساخت «ماركني»، يك نمايشگر موقعيت افقي، يك پردازندهء ساخت IBM، يك سامانهء رهاسازي دقيق بمب به نام Norden يكپارچه شده با صفحات نمايشگر، با صفحات نمايشگر چندكاربره يا MFD ايجاد شده بود.
اما مشكلات بروز كرده در برخي از سيستم‏ها، مانع از توليد انبوه اين سيستم مي‎‏‏شد. ضمن اينكه اختلافات بروز كرده بين پيمانكاران مختلف، سالها حل اين مسائل را به تعويق انداخته بود.

خدمهء اف111 اعتقاد داشتند كه مدل D، تواناترين و سهل‏الستفاده‏ترين نوع از يك هواپيما بوده است كه تا آن موقع، يعني قبل از سال 1980، عملياتي شده بود.

اتفاقن F-111D قادر به حمل غلاف نشانه‏گذاري Pave Tack، كه توسط اغلب اف111 حمل مي‏شد، نبود. اين غلاف كه AN/AVQ-26 نيز ناميده مي‎شود، جهت هدايت بمب‏ها و موشكهاي هدايت ليزري مورد استفاده قرار مي‏گيرد.



آشنایی با غلاف نشانه گذاری Pave Tack ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

هواپيماهاي F-111D به سال 1992 از خدمت خارج گشته و در محل انبار نيروي هوايي به نام AMARC موميائي شدند.


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) نمایی از نحوهء به کارگیری تسلیحات به کمک سیستم Pave Tack




F-111E

به دنبال طولاني شدن طراحي و آماده‏‎سازي هواپيماي F-111D، جنگندهء F-111E به عنوان ميان‏‎بر و يك جايگزين موقت تا رفع مشكلات F-111D سفارش داده شد.

در F-111E، از همان ورودي‏هاي هواي نوع D و موتورهاي پرقدرت‏‎تر TF30-P-3 استفاده شد، اما آويونيك كه همانند مدل A و از نوع Mark I بود، دست نخورده باقي ماند.

هرچند كه F-111E پس از نوع D طراحي شد، اما قبل از نوع E وارد خدمت گشت. اولين پرواز نوع E به تاريخ 20 آگوست 1969 انجام پذيرفت و در كل 94 فروند از اين هواپيما ساخته شد.

برخي از هواپيماهاي F-111E در محل پايگاه نيروي هوايي انگلستان به نام Upper Heyford واقع در آكسفوردشاير، مستقر شدند و تا سال 1993 در آنجا بودند. اين هواپيماها در عمليات «طوفان صحرا» به كار گرفته شدند. تمامي هواپيماهاي F-111E بين سالهاي 1993 تا 1994، از خدمت خارج شدند.

در این مدل از اف111، ورودی های هوا، به جهت بهبود عملکرد موتورها در سرعتهای فراتر از 2.2 ماخ، دچار تغییر گشتند. اغلب اف111 های نوع E در اسکادران 20 ام نیروی هوایی سلطنتی در Heyford انگلستان جهت پشتیبانی ناتو، عمر خدمتی خود را سپری کردند. این هواپیماها در پایگاه اینجرلیک ترکیه نیز استقرار داده شدند و در عملیات طوفان صحرا، مورد استفاده قرار گرفتند.


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


عملیات طوفان صحرا، 1991، یک فروند F-111F بارگذاری شده با بمبهای GBU-15


سابقهء عملیات رزمی
در بامداد مورخ 17 ژانویهء 1991، بمب افکن های اف111 جهت انجام ماموریت خود که اولین عملیات رزمی طوفان صحرا محسوب می شد، رهسپار اهداف از پیش تعیین شده گشتند. بیش از 100 فروند از انواع گوناگون این هواپیما شامل بمب افکن و اخلال‏گر رادار، در اولین ماموریت رزمی بر علیه عراق، شرکت جستند.






[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

F-111F آخرين گونهء توليد شده بر اساس بمب‏افكن اف111 بود كه در اختيار فرماندهي تاكتيكي هوايي قرار گرفت. اين مدل داراي سيستم‏هاي آويونيكي نوع Mark IIB بود. در كل تعداد 106 فروند از اين هواپيما بين سالهاي 1971 تا 1976 توليد شد. اغلب اين هواپيماها، تحويل اسكادران 48 ام جنگنده، واقع در پايگاه هوايي Lakenheath (انگلستان) شدند؛ هرچند معدودي نيز در اختيار اسكادران 57 ام تسليحات جنگنده واقع در پايگاه هوايي Nellis و اسكادران 366 ام مستقر در Mountain Home AFB (آيداهو) قرار گرفتند.

در سامانه‏هاي آويونيكي Mark IIB، نوع ساده شده‏اي از رادار جنگندهء FB-111A به نام AN/APQ-144 مورد استفاده قرار گرفته بود. عليرغم اينكه رادار مورد استفاده در F-111F، فاقد برخي حالتهاي خاص مورد نياز يك بمب‏افكن استراتژيك بود، اما به آن قابليت عمل در محدودهء فاصلهء 4 كيلومتري اضافه شده بود. با وجو اینکه در ابتدا، قابليت شاخص‏سازي اهداف متحرك (MTI يا digital moving-target indicator) در F-111F، مورد آزمايش قرار گرفته بود، اما هيچگاه در نمونه‏هاي توليدي، نصب و استفاده نشد.

برخي سيستم‏هاي آويونيكي نصب شده در F-111F عبارتند از :

* رادار بسيار پيشرفتهء تعقيب عوارض زمين به نام AN/APQ-146 ساخت تگزاس‏اينسترومنت
* سامانهء ناوبري اينرسيايي ساخت Litton
* تابلوي ويژة كنترل تسليحات

سیستم‏های الکترونیک به کار رفته در مدل F ترکیبی از سیستم‏های مدلهای D و E بودند. آخرین مدل F به تاریخ نوامبر 1976 تحویل نیروی هوایی ایالات متحده شد. مدل F به نحوی دگرگون شده بود که بتواند از غلاف‏های نشانه‏گذاری (هدفگیری) Pave Tack در محل دریچهء تسلیحات خود استفاده کند. سيستم Pave Tack، امكان هدفگيري دقيق را بسيار افزايش مي‏داد، به جستجوي اهداف زميني مي‏پرداخت و بر روي آنها علامت‏گذاري مي‏كرد. بدين جهت، خدمهء اف111 قادر مي‏شدند در تاريكي شب به وسيلهء بمب‏هاي هدايت ليزري، بمب‏هاي حساس به حرارت و بمب‏هاي هدايت الكترواپتيكالي، به اهداف مورد نظر خود حمله‏ور شوند.

اگرچه تمامي اف111 ها قادر بودند تا بمب‏هاي هدايت ليزري (LGB) را حمل و پرتاب كنند، اما تنها دو مدل F و C توانايي حمل غلافهاي نشانه‏گذاري Pave Tack را داشتند. ساير مدلهاي اف111، براي هدايت بمب‏هاي ليزري، نيازمند ساير سامانه‏هايي بودند كه در بهينه‏سازي‏هاي اف111 ها، درون آنها نصب مي‏شد.

AVQ-26 Pave Tack
در محل دروني ذخيره‏سازي تسليحات، به طور معمول، غلاف نشانه‏گذاريAVQ-26 موسوم به Pave Tack نصب مي‏گردد؛ اين غلاف، داراي سامانه‏هاي حساس به حرارت مي‏باشد و از اين نظر، يك غلاف FLIR به شمار مي‏‎آيد. اين سامانه، قادر به نشانه‏گذاري اهداف زميني به وسيلهء اشعهء ليزر است و بدين ترتيب، اف111 قادر مي‏شود تا بمب‏هاي هدايت ليزري را با دقت بسيار زیاد به سمت اهداف مورد نظر، رها كند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



غلاف هدفگیری Pave Tack

Pave Tack and the GBU-15 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


رادار بمب‏افكن F-111F در نهايت به نوع AN/APQ-161 ارتقاء داده شد. جهت اينكار، از مجموعهء رادار تعقيب عوارض زمين AN/APQ-171 استفاده شد. در آخرين برنامهء ارتقاء سامانه‏هاي آويونيك كه Pacer Strike نام داشت، سيستم‎‏هاي الكترونيكي ديجيتال جديد و همچنين كانال‏هاي انتقال داده به هواپيما افزوده شدند.


بهبود موتورها و دهانهء مكش هوا
در مدل F، از موتورهای بهبود یافتهء توربوفن استفاده شده بود که این موتورها، باعث افزایش کشش به میزان 35% نسبت به مدل اولیهء F-111A و همچنین مدل E می‏گشتند. در F-111F همچنين از ورودي‏هاي جديد و اصلاح شدهء هواي موسوم به Triple Plow 2 استفاده شد؛ ضمن اينكه موتور بسيار پرقدرت TF30-100 با كشش در حالت پس‏سوز 25100 پوند (112 كيلونيوتن) در اين هواپيما نصب شد. اين تغييرات، در اصل باعث بهبود قابليتهاي پروازي F-111F شدند، به طوري كه اين هواپيما، به راحتي به سرعت 2.5 ماخ در ارتفاعات بالا دست پيدا مي‎‏كرد و در حالت خالي از مهمات، به راحتي قادر به پرواز سوپركروز مي‏گشت. (يعني پرواز در سرعتهاي مافوق‏صوت، بدون نياز به استفاده از پس‏سوز موتورها)

بين سالهاي 1985 تا 1986، موتور هواپيماهاي F-111F به نوع TF30-P-111 ارتقاء داده شد.



سابقهء عمليات جنگي
F-111F در عملياتهاي زير شركت داشت:
* عمليات «ال‏دورادوكانيون» بر ضد رژيم ليبي به سال 1986. (Operation El Dorado Canyon)
* حضور بسيار موفق در عمليات «طوفان صحرا» عليه رژيم بعث عراق به سال 1991. (Operation Desert Storm)


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


پرسنل زميني، مشغول آماده كردن يك فروند F-111F بارگذاری شده با بمبهای GBU-10 متعلق به اسكادران 48 ام جنگنده جهت انجام حملهء هوايي به ليبي



در عمليات طوفان صحرا، اين هواپيماها، در نقش يك جنگندهء ضدزره وارد عمل شدند و به شكار تانكهاي عراقي پرداختند. توانايي رزمي F-111F به واسطهء بمباران سال 1986 ليبي و جنگ 1991 خليج فارس، به اثبات رسيد. اگرچه خدمهء F-111F در جريان عمليات طوفان صحرا بر عليه عراق، در ابتداي جنگ، تنها پروازهاي شبانه انجام مي‎‏دادند، اما سپس در يك عمليات روزانهء مهم شركت جستند و با استفادهء از بمب‏هاي GBU-15 (Guided Bomb Unit) خطوط لولهء نفت را بمباران كردند. دليل اين كار نيز، مسدود كردن جريان ورود نفت به خليج فارس بود كه به عنوان عمليات خرابكارانه توسط عراقي‏ها اجرا شده بود.


عمر خدمتي
برنامه‏هاي گوناگوني جهت ارتقاء هواپيماهاي F-111F مطرح شد كه از جملهء آنها، پيشنهاد نصب موتور F110-GE-400 ساخت جنرال الكتريك (همان موتور جنگندهء F-14D) بر روي اين هواپيماها بود؛ اما اين كار هيچگاه صورت نگرفت زيرا اين امر، مي‏توانست نوعي اخلال در كار توليد جنگندهء F-22 Raptor را پديد آورد و نيروي هوايي را تا مدتي، از خريد هواپيماهاي جديد و گران‏قيمت اف22، بي‏نياز نمايد؛ بنابراين، بنا بر مصالح سياسي (و شايد اقتصادي) كارخانه‏هاي درگير در توليد جنگندهء اف22، اين امر كنار گذاشته شد.

در نهايت، نيروي هوايي بر آن شد تا اف111 ها را از خدمت خارج كند. اولين يگاني كه مشمول اين تغيير شد، اسكادران 27 ام بود كه در اواخر سال 1995، تعداد 74 فروند از هواپيماهاي F-111E/F را بازنشست نمود به جاي آنها 54 فروند F-15C/D را وارد خدمت نمود.

سرانجام، آخرين اف111 نيروي هوايي ايالات متحده، به تاريخ 27 جولاي 1996، از خدمت خارج گشت و به جاي آن، جنگندهء F-15E Strike Eagle وارد سرويس شد.

امروزه، تمامي اف111 هاي موجود در نيروي هوايي ايالات متحده، بازنشسته شده و تحويل «مركز تعمير و بازسازي هوافضا» (Aerospace Maintenance and Regeneration Center) واقع در پايگاه هوايي Davis (واقه در آريزونا) گشته‏اند؛ و در نهايت تا اكتبر 1996، اين مركز به عنوان استراحتگاه ابدي باقيماندهء F-111E/F ها شناخته شد.






برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Persian_Gun's]

ساب ۳۹ جنگنده سوئدی



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


این هواپیما اخرین محصول کارخانه SAAB در زمینه ساخت هواپیماهای جت جنگی است. هم اکنون

کشورهای سوئد و چک این هواپیما را در نیروی هوایی خود به خدمت گرفته اند و کشور های مجارستان

و آفریقای جنوبی چند فروند از ان را سفارش داده اند.

این هواپیما برای حصول حداکثر عملکرد و انعطاف طراحی شده است.پسوند JAS نیز به معنایJAKT

(جنگی)، ATTACK(تهاجمی)و Spaning (شناسایی) به نام این هواپیما اضافه شده تا معرف قابلیتها

و تواناییهای ان باشد.

ترکیب بالهای دلتا و کانارد باعث شده تاGRIPEN از قابلیت نشست و برخاست بالایی بر خوردار باشد.

همچنین سیستم های الکترونیکی ان را می توان در چند حالت مختلف برنامه ریزی کرد.انعطاف بالا،

هزینه نگهداری پایین و قیمت مناسب GRIPEN را به یک انتخاب منطقی برای نیروی هوایی تمامی کشور

ها تبدیل کرده است. یک سیستم الکترونیکی پیشرفته باعث شده تا قابلیت حمل مهمات و تسلیحات

این هواپیما افزایش یابد بدون اینکه از قابلیت ضد حمله و دفاع ان کاسته شود. GRIPEN قادر است از یک

باند کوتاه با طول ۸۰۰ متر و عرض ۹متر صعود کند در حالی که با به کار گیری پره های بزرگتر در بال های

آن مساحت مورد نیاز برای فرود و توقف آن کاهش پیدا کرده است. قسمت کانارد طوری طراحی شده تا

سرعت،برد و مانور پذیری این هواپیما بهبود یابد.

نیروی هوایی سوئد ۲۰۴ فروند از این هواپیما را در اختیار دارد. کشورهای چک و مجارستان هر کدام ۱۴

فروند و افریقای جنوبی ۲۸ فروند از این هواپیما را سفارش داده اند. شایعاتی وجود دارد مبنی بر اینکه این

هواپیما هم اکنون در نیروی هوایی چک در حال خدمت است.

مدرسه خلبانی و هوانوردی انگلستان از GRIPEN بعنوان هواپیمای جت پیشرفته برای تست خلبانان و

دانشجویان استفاده می کند. GRIPEN به معنای ترکیبی چند حیوان است و به آرم کارخانه ساب و

قابلیت های مختلف این هواپیما اشاره دارد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


مشخصات فنی

طول ۱/۱۴ متر

فاصله بیرونی بال ها ۴/۸ متر

ارتفاع ۵/۴ متر

وزن خالی ۶/۶ تن

حداکثر سرعت ۲ماخ

تسلیحات: یک قبضه توپ خودکار ۲۷ میلیمتری و موشک های سایدواندر امرام اسپارو و انواع بمب ها

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

[Persian_Gun's]

سوخو ۱۷ Sukhoi Su-17


سوخوي اس‏يو-17 كه در سازمان ناتو با نام Fitter شناخته مي‏شود، يك هواپيماي جنگندهء ضربتي ساخت اتحاد شوروي است كه بر اساس جنگنده بمب افكن سوخوي7 يا Su-7 طراحي و ساخته شده است.
جنگندهء جديد، به طرز حيرت‏آوري موفق از كار درآمد و در يك دورهء طولاني، در خدمت اتحاد جماهير شوروي بود. اين جنگنده، به صورت بسيار گسترده‏اي به كشورهاي بلوك شرق سابق و خاور دور، صادر گشت.



Su-7 BM


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]





تاريخچه
در طراحي Su-17 سعي بر اين شده بود كه قابليت‏هاي جنگنده بمب افكن Su-7 بهبود يابد. اگرچه Su-7 داراي خصوصيات مثبتي بود كه از جملهء آنها مي‏توان به بدنهء بسيار مستحكم و قابليت هدايت عالي در سرعتهاي كم اشاره كرد. ولي بالهاي متمايل به عقب (Swept Wing) عاملي فلج كننده به شمار مي‏رفتند و باعث افزايش شديد مسافت مورد نياز جهت برخاست مي‎شدند، ضمن اينكه هنگام فرود نيز، يك باند فرود طولاني مورد نياز داشتند.

مطالعاتي كه توسط مركز آئروديناميك اتحاد شوروي موسوم به موسسهء تساگي (TSAGI) انجام شد، برتري پيكربندي بالهاي متمايل به عقب را مورد اثبات قرار دادند. بالهايي كه توانايي تحرك هندسي داشته باشند، مي‏توانند قابليت‏هاي پرواز در سرعتهاي پائين و حفظ سرعت كروز (گشت‏زني) را حفظ نمايند، ضمن اينكه در حالتي كه متمايل به عقب قرار دارند، توانايي دست‏يابي به سرعتهاي بالا را مي‏بخشند.

چندين مدل بال متغير طراحي گشت، كه هم بر روي سوخوي7 و هم بر روي توپولوف22 يا Tupolev Tu-22 نصب و آزمايش شد. اين بالها، تنها در قسمت بيروني قابليت تحرك داشتند و قسمت ثابت آنها به بدنه متصل بود. جدا از اينكه اين نوع طراحي، داراي نصب آساني بر روي بدنه‏هاي طراحي شدهء موجود بود، اين امكان را نيز ميسر مي‏ساخت تا سيستم ارابهء فرود نيز در زير قسمت ثابت بال تعبيه شود و بدين شكل، دهنهء عريض‏تري براي فرود فراهم مي‏گشت، ضمن اينكه قسمت ثابت بال، امكان نصب جايگاههاي اضافي مخصوص حمل مهمات را فراهم مي‏آورد و نيازي به نصب جايگاههاي دوار و پيچيده در قسمت متحرك بال پيدا نمي‏شد.

Su-7 IG
به تاريخ دوّم آگوست 1966، نخستين فروند از Su-7 تغيير يافته با بال جديد، اولين پروازش را به انجام رساند. هواپيماي جديد به نام Su-7IG به معناي «شكل هندسي قابل تغيير» يا izmenyaemoi geometrii ناميده شد. اين عبارت در زبان روسي به شكل изменяемой геометрии نوشته مي‎شود. بال متغير تعبيه شده، به صورت دستي و به اختيار خلبان، از 28 به 45 و يا از 28 به 65 درجه قابل تغيير است.
اما نتيجهء كار، بسيار رضايت‏بخش از آب درآمد. هدايت هواپيما در سرعتهاي پائين بهبود فراوان يافت، مسافت لازم براي نشست و برخاست، به نصف (نسبت به Su-7 اوليه) كاهش يافت و توان بالقوهء حمل مهمات به دو برابر افزايش يافت.
ناظران غربي، هنگامي كه براي نخستين بار به تاريخ جولاي 1967 شاهد پرواز Su-7IG در رژهء ميدان سرخ مسكو بودند، آن را يك نمونهء آزمايشي (در اين حالت، منظور آنان، نمونه‎اي بوده است كه فقط به تعداد يك فروند ساخته شده و قرار نيست برنامهء ساخت آن ادامه يابد) از سوخوي7 اعلام كردند و به آن نام Fitter-B اطلاق كردند؛ اما بسيار شگفت زده شدند از اينكه مشاهده كردند اين هواپيما، به صورت رسمي و با تعداد فراوان از سال 1972 وارد سازمان اصلي نيروي هوايي اتحاد جماهير شوروي شد.

S-32
اينك، هواپيماي جديد، در دفتر طراحي و تجربي سوخوي (OKB) با كد S-32 شناخته مي‏شد و به نام Su-17 نام گذاري شده بود. اين هواپيما در يگانهاي به خدمت گيرنده به نام روسي Strizh شناخته مي‎شد كه معادل انگليسي آن Martlet يا «پرستو» مي‏باشد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



بيشترين مدل ساخته شده از سوخوي17، مدل Su-17 M نام دارد كه مجهز به موتوري پرقدرت و داراي آويونيك پيشرفته (نسبت به زمان خود) بوده است. اين هواپيما در قسمت پشت خود، (همانند MiG-29 SMT) مجهز به يك تانك اضافي حمل سوخت شده بود.




([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


یک فروند سوخوی7 نیروی هوایی مصر






هواپیماهای مشتق شده از سوخوی17

Su-20
يك مدل ضعيف شده از سوخوي17، ويژهء صادرات به نام Su-20 يا سوخوي20 ناميده شد كه در آن سطح تجهيزات استاندارد استفاده شده در سوخوي17، به شدت كاهش يافته بود. تمامي سه مدل اوليه‏اي كه براساس سوخوي17 ساخته شدند، در ناتو با كد Fitter-C شناخته مي‏شوند.


یک فروند سوخوی20 نیروی هوایی مصر


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


هواپیماهای ساخت شوروی نیروی هوایی مصر، پس از امضای پیمان صلح کمپ دیوید
به دستور انور سادات - رئیس جمهور فقید مصر - همگی کنار گذاشته شدند و مصر
به استفاده از هواپیماهای مناسب و پیشرفتهء غربی نظیر F-16 روی آورد.



Su-22
دفتر طراحي و تجربي سوخوي (Sukhoi OKB)، پس از اين، اقدام به توليد گونه‏هاي مختلفي از اين هواپيما كرد. هواپيماهاي ساخته شده براي نيروي هوايي اتحاد شوروي، با همان نام سوخوي17 يا Su-17 شناخته مي‏شدند، در حالي كه گونه‏هاي جديد صادراتي اين هواپيما، با نام سوخوي22 يا Su-22 نام گذاري شده بودند.

كاربران
بين سالهاي 1966 تا 1991، حدود 3000 فروند از سوخوي17 و مشتقات آن ساخته شد. سري هواپيماهاي مبتني بر Fitter، به صورت بسيار گسترده‏اي به كشورهاي مختلف صادر شدند. از جمله به:
افغانستان، الجزائر، آنگولا، بلغارستان، چكسلاواكي، مصر، آلمان‏شرقي، اتيوپي، مجارستان، ايران، عراق، ليبي، كره‏شمالي، پرو، لهستان، سوريه، ويتنام و يمن.
اما به كارگيرندگان كشورهاي سابق مشترك المنافع شوروي عبارتند از: جمهوري آذربايجان، بلاروس، اكراين و ازبكستان.
تاكنون، چندين نوع برنامه براي ارتقاء و ادامهء حيات اين جنگنده‏ها از طرف شركتهاي مختلف، به كاربران اين هواپيما پيشنهاد شده است.

استينگر: قاتل سوخوي17
اتحاد شوروي، استفادهء بسيار گسترده‏اي از اين جنگنده در افغانستان نمود. در جريان اشغال افغانستان توسط نيروهاي ارتش سرخ، بين 100 تا 150 فروند Su-17 شركت داشتند. اگرچه در اين جنگ، هيچ نبرد هوايي به وقوع نپيوست، ولي تعداد قابل توجهي از سوخوهاي17، توسط آتش زميني يا موشكهاي آمريكايي FIM-92 موسوم به استينگر به راحتي سرنگون شدند.

آشنایی با موشک استینگر ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

اگرچه سوخوي17 در انجام عمليات بر عليه اهداف زميني، نسبتن ضعيف بود، ولي كاستي‏هاي آن، به وسيلهء خدمهء باتجربه پوشانده شد. همچنين طيف گسترده‏اي از تسليحات را مي‏توان توسط اين جنگنده به كار گرفت كه از جملهء اين تسليحات، بمب‏هاي بسيار مخرب آتش‏زاي موسوم به FAE يا Fuel Air Explosive را مي‏توان نام برد.

سابقه شركت در جنگ
* جنگندهء Fitter در نبرد واقعي، توسط ليبي و عراق به كار گرفته شد. به تاريخ 19 آگوست 1981، دو جنگندهء سوخوي20 ليبيايي به جهت رهگيري و ساقط كردن دو جنگندهء آمريكايي اف14، از پايگاه خود به هوا برخاستند. اما در يك نبرد هوايي بر فراز خليج سيدرا، توسط همان دو فروند F-14A نيروي دريايي ايالات متحده، هدف موشكهاي سايدوايندر قرار گرفتند و سرنگون شدند.

* تعداد زيادي از Fitter ها نيز در جريان جنگ ايران و عراق توسط تامكتها و موشكهاي هاوك ايراني سرنگون شدند. تنها در جریان عملیات ایرانی ها در شرق بصره به تاریخ زمستان 1987، حدود 80 فروند هواپیمای عراقی هدف موشکهای هاوک و استینگر قرار گرفتند که عمدهء آنها سوخوی20، 22 و میگ23 بودند.

* شش فروند سوخوي22 عرقی نيز در جریان نبردهاي هوايي جنگ 1991 خليج‏فارس، توسط F-15 هاي نيروي هوايي ايالات متحده، سرنگون گشتند.

يك هواپيماي زمخت و عقب مانده
از منظر استانداردهاي غربي، جنگندهء Fitter، يك جنگندهء زمخت و عقب‏مانده به شمار مي‏رود. از جملهء اين كاستي‏ها، حداقل بودن مدت زمان پروازي اين جنگنده به دليل مصرف بالاي سوخت موتور و كم بودن ظرفيت مخازن سوخت داخلي آن است. اگرچه برخي مشكلات كوچك در مدل‏هاي Su-7B در اين مدل برطرف شده يا بهبود يافته است ولي مانورپذيري اين جنگنده، در حد ضعيف ارزيابي مي‎شود.
اين هواپيما بزرگ است، پر سر و صداست و دود بسيار زيادي توليد مي‏كند.

([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

اندك مزيت اين هواپيما، بدنهء قدرتمند و آسان بودن پرواز با آن است، زيرا از ديد خلباناني كه با MiG-27 نيز پرواز كرده‏اند، اين جنگنده نسبت به آن، (از نظر هدایت پذیری) در موقعيت بالاتري قرار مي‏گيرد. سوخوي17 اگرچه به هيچ وجه با جنگنده‏هاي غربي نظير F-14 و F-15 قابل قياس نيست، اما اين را نيز بايد در نظر داشت كه Fitter براي عمليات عليه اهداف زميني طراحي شده است نه براي نبردهاي هوايي.

پس از فروپاشي اتجاد جماهير شوروي، تمامي Fitter ها بازنشست شدند و توليد آنها نيز متوقف گشت اما امروزه حدود 550 فروند از اين جنگنده، هنوز در خدمت ساير كشورها قرار دارد.



گونه‏ها

Su-7 IG يا Fitter-B
اولين هواپيمايي كه بر اساس مدل Su-7 BMK تبديل شد و به عنوان پايه‏اي براي پروازهاي مفهومي (آزمايشي) به كار رفت.

Fitter-C
نام اطلاقي سازمان ناتو به مدل‏هاي Su-17 و Su-17M و Su-17R Su-17 Su-17، مدل اوليهء Fitter است كه تخمين زده مي‎شود تعداد 24 فروند از آن به سال 1969 ساخته شده است. اين هواپيما، داراي بدنه‏اي كشيده بود كه بر اساس مدل دو نفره و آموزشي Su-7 U توليد شده بود. در بالاي بدنهء اين هواپيما، برآمدگي قابل توجهي ديده مي‏‎شد كه در واقع مخزن سوخت اضافي بود. (زيرا سوخوي7 داراي برد پروازي بسيار كمي بود) اين مخزن اضافه شده، به مقدار 4550 ليتر يا معادل 1200 گالن آمريكايي حجم داشت. در اين مدل، از همان موتور مورد استفاده در سوخوي7 يعني Lyulka AL-7F-1 استفاده شده بود كه كششي معادل 66.64 كيلونيوتن يا 15432 پوند در حالت خشك (بدون پس‏سوز) و 99.12 كيلونيوتن يا 22282 پوند در حالت استفاده از پس‏سوز، ايجاد مي‏كرد.

Su-17 M
اين همان مدلي از سوخوي17 است كه به تعداد بالا در خط توليد قرار گرفت و به سال 1971، رسمن وارد خدمت در نيروي هوايي اتحاد شوروي شد. در اين هواپيما، براي اولين بار از موتور Lyulka AL-21F-3 استفاده شد. اين هواپيما، به دو لولهء پيتوت (زائدهء آنتن)، رادار شناسايي كنندهء اهداف زميني به نام SRD-5M (بر جاي مانده از همان سوخوي قديمي Su-7BMK)، درجهء مخصوص نمايش زاويهء حمله در كابين و يك چتر ترمز مجهز شده بود.
محل هواگيري متغير موتور، باعث مي‏‎شد كه اين هواپيما با همان يك موتور، به راحتي به سرعت 2.1 ماخ دست پيدا كند. مدل صادراتي اين هواپيما سوخوي20 يا Su-20 نام داشت.


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])



Su-17 R
معدودي از Su-17M ها، چنان تغيير يافتند تا قادر باشند غلاف‏هاي شناسايي (reconnaissance) را حمل كنند. نوع صادراتي اين مدل، Su-20R نام دارد.

Su-17 M-2D موسوم به Fitter-D
اين مدل از سوخوي17، به سال 1974 معرفي شد و داراي دماغه‏اي كشيده‏تر به اندازهء 38 سانتي‏متر (15 اينچ) بود. رادار مسافت‏‏سنج وآنتن آن نيز حذف شده بود تا ديد خلبان بهبود يابد. به دليل استفاده از مخروط ضربه‏گير جديد ورودي هواي موتور، حداكثر سرعت در اين هواپيما به عدد 1.7 ماخ كاهش يافته بود. در اين مدل، همچنين يك مسافت‏ياب ليزري اهداف به نام Fon-1400 نصب شده بود كه در اصطلاح LRMTS يا Laser Range Finder/Marked-Target Seeker ناميده مي‏شد. قسمت زير دماغه، به نحوي آئروديناميكي تغيير شكل يافته بود تا در آن محل، يك رادار ناوبري از نوع داپلر به نام DISS-7 نصب گردد، نوع صادراتي اين مدل، Su-17M-2K يا Fitter-F نام داشت كه يك تيغه در محل پشت بدنهء هواپيما افزوده شده بود، رادار LRMTS حذف گرديده و موتور جديد ساخت Tumanskii/Khatchaturov به نام R-29RB-300 در آن نصب شده بود. (اين نوع موتور، با موتور مورد استفاده در برخي از مدل‏هاي ميگ23، مشترك است) موتور جديد، با استفاده از پس‏سوز، كششي معادل 112.76 كيلونيوتن يا 25348 پوند نيرو ايجاد مي‏كرد و به صورت برآمدگي قابل ملاحظه در زير برنهء هواپيما، قابل تشخيص بود.

Su-17UM-2D موسوم به Fitter-E
این مدل از سوخوی17، اولین نمونهء آموزشی این هواپیما شناخته می‏شود که بر اساس مدل Su-17M-2D ساخته شده است ولی با دو تفاوت نسبت به آن: بدنه ای کشیده تر به طوری که شیشه های کابین آن، همانند Su-17M، با فشار به سمت جلو باز می شوند.
در این مدل، میزان ذخائر تانکهای داخلی سوخت، کاهش یافته و جایگاه نصب مسلسل نیز حذف شده بود اما آویونیک و نوع و میزان مهمات قابل حمل، تغییر نیافته بود.
در نمونهء صادراتی این هواپیما، از موتور ضعیف تری به نام R-29BS-300 استفاده شده بود که این موتور، در نوع اولیهء مدل Su-17M-2K مورد استفاده قرار گرفته بود. این مدل از سوخوی17، به نام Su-17UM-2K معرفی شد.

Su-17UM-3 موسوم به Fitter-G
مدل آموزشی تجدیدنظر شده که در آن، قسمت سکانهای عمودی و افقی کشیده تر و به شکل چهارگوش طراحی شده بود و لبه های تعبیه شده در زیر بدنهء هواپیما، قابلیت تغییر جهت داشتند.
این مدل، شباهت کمتری به Fitter های قبلی داشت ولی همانند آنها، دارای ورودی هوای مخروطی شکل متغییر بود که اجازه می داد هواپیما به راحتی به سرعت 2.1 ماخ در ارتفاعات بالا دست پیدا کند.
در این مدل، برخی سیستم های آویونیکی نظامی حذف شده بودند و به جای آنها، سیستم جدیدی نصب شده بود که امکان می داد تا استاد خلبان، شرائط خاص و اضطراری حین جنگ را برای دانشجوی خلبان، حین پرواز، شبیه سازی کند.
مدلهای صادراتی این مدل به نام Su-22UM-3K شناخته می شوند که مجهز به موتورهای ضعیف تری هستند که برخی ساخت لیولکا (Lyulka) و برخی ساخت Tumanskii/Khatchaturov هستند.


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])



Su-17M-3 موسوم به Fitter-H
يك مدل جديد و يك نفره بر اساس تجديدنظر بر روي بدنهء Su-17UM-2D، اما داراي تنها يك كابين، كه دو مسلسل نصب شده در مدل UM-2D در آن حفظ شدند. رادار داپلر نصب شده در زير بدنه، در اين مدل به داخل كابين منتقل گشت و بدين جهت، سطح آئروديناميكي نصب شده در زير بدنه، جهت پوشاندن رادار، حذف شد. يك محل پرتاب ريلي شكل، براي نصب موشكهاي هوا به هواي K-13 موسوم به AA-2 Atoll يا موشك R-60 موسوم به AA-8 Aphid در جايگاهي واقع در بين دو پايلون حمل مهمات، در زير قسمت ثابت هر بال اضافه شد. حجم ذخيرهء سوخت تانكهاي داخلي نيز به رقم 4850 ليتر يا 1280 گالن آمريكايي افزايش يافت.
نمونهء صادراتي اين هواپيما، بسيار به مدل اصلي شباهت دارد به جز اينكه در آن از موتور ضعيف‏تر R-29BS-300 استفاده شده است كه اين مدل صادراتي، با نام Su-22M-3K يا Fitter-J شناخته مي‏شود.

Su-17M-4 موسوم به Fitter-K
آخرين نمونه‏اي ساخته شده سوخوي17 كه در حوالي سال 1980 بر روي خط توليد قرار گرفت و در آن به طور قابل ملاحظه‎اي، سيستم‏هاي آويونيك ارتقاء يافته بود. سيستم ناوبري RSDN (همانند سيستم ناوبري LORAN) در آن نصب شده بود.
LORAN به معني سيستم ناوبري دوربرد مخفف كلمات LOng RAnge Navigation مي‏باشد كه يك سيستم جهت‏يابي به وسيلهء ارسال امواج فركانس كوتاه به سطح زمين مي‏باشد.
از ديگر ادوات نصب شده بر روي Fitter-K، چراغ ناوبري بيكن، سيستم ناوبري اينرسيايي، يك سيستم بسيار قدرتمند مسافت‏ياب ليزري، جهت‏ياب راديويي و گيرندهء اخطار راداري به نام SPO-15LE موسوم به Sirena مي‏باشد.
ورودي‏هاي اضافه بر سازمان جهت هوادهي به محفظه احتراق موتور (شامل ورودي هوا در انتهاي تيغهء نصب شده روي بدنه) براي خنك شدن موتور به وسيلهء جريان يافتن هواي خنك نيز تعبيه شده بودند.


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])





تعداد قابل توجهي از جنگنده‏هاي Fitter-K به موشكهاي هدايت تلويزيوني و غلاف‏هاي BA-58 Vjuga جهت شليك و هدايت موشكيهاي ضدرادار مجهز شدند. همچنين توانايي حمل Chaff/Flare اضافي نيز جهت دفاع در برابر موشكهاي ضدهوايي در اين مدل از سوخوي17 پيش‏بيني شد.
گونهء صادراتي اين مدل، Su-22M-4 نام دارد.

Su-22M-5
مدلي كه به وسيلهء تجهيزات و ادوات روسي – فرانسوي جديد تجهيز شد. در كابين اين مدل سيستم HOTAS (نصب كنترل ميزان قدرت موتور بر روي استيك كنترل اصلي هواپيما) نصب شد و سيستم‏هاي آويونيك بهبود يافتند. همچنين سيستم مسافت‏ياب ليزري قديمي نيز به لطف نصب رادار بسيار قدرتمند ساخت فازاترون – تامسون سي اس اف به نام Phantom، حذف شد.


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])






مشخصات كلي سوخوي17 بر اساس مدل Su-17M-4

ويژگي‏هاي عمومي

تعداد خدمه: يك نفر
طول هواپيما: 19.03 متر = 62 فوت و 5 اينچ

فاصلهء دو سر بالها در حالت باز بودن: 13.80 متر = 45 فوت و 3 اينچ
فاصلهء دو سر بالها در حالت بسته بودن: 10 متر = 32 فوت و 10 اينچ

ارتفاع: 5.13 متر = 16 فوت و 10 اينچ

مساحت بالها در حال باز: 40 متر مربع = 431 فوت مربع
مساحت بالها در حال بسته: 37 متر مربع = 389 فوت مربع

وزن خالي: 10767 كيلوگرم = 23737 پوند
وزن بارگذاري شده: 16400 كيلوگرم = 36155 پوند
حداكثر وزن مجاز براي برخاستن: 19500 كيلوگرم = 42990 پوند

پيشرانه
يك موتور توربوجت ساخت ليولكا: F-3 Lyulka AL-21
كشش خشك: 76.5 كيلونيوتن = 17200 پاندفيت
كشش با استفاده از سيستم AB (پس‏سوز = afterburner): 111.3 كيلونيوتن = 24950 پاندفيت

قابليتهاي پروازي
حداكثر سرعت در سطح دريا: 1400 كيلومتر بر ساعت = 870 مايل بر ساعت
حداكثر سرعت در ارتفاعات بالا: 1837 كيلومتر بر ساعت = 1148 مايل بر ساعت

برد پروازي
برد رزمي: 1150 كيلومتر = 715 مايل به صورت پرواز در ارتفاع بالا – پائين – بالا جهت عمليات ضربتي با 2000 كيلوگرم (4410 پوند) مهمات بارگذاري شده
برد عبوري: 2300 كيلومتر = 1430 مايل

سقف پرواز خدمتي: 15200 متر = 49870 فوت
درجهء اوج‏گيري: 230 متر در ثانيه = 45276 فوت در دقيقه

وزن بارگذاري بالها: 443 كيلوگرم بر مترمربع = 90.77 پوند بر فوت مربع

نسبت كشش به وزن: 0.68


تسليحات

* دو مسلسل پرقدرت 30 م م به نام NR-30 به تعداد 80 تير فشنگ در هر مسلسل (مسلسل استاندارد اغلب جنگنده‏هاي قديمي روسي نظير ميگ19، 21 و سوخوي7)

* دو جايگاه ريلي شكل جهت حمل و شليك موشكهاي هوا به هواي R-60 موسوم به AA-8 Aphid

* 9 جايگاه نصب مهمات (سه جايگاه در زير قسمت ثابت هر بال و 4 جايگاه در كناره‏هاي بدنهء اصلي هواپيما)

* حمل مهمات تا 4250 كيلوگرم = 9370 پوند

* قابليت حمل انواع بمب‏هاي سقوط آزاد، غلاف‏هاي راكت‏انداز، بمب‏هاي خوشه‏اي، غلاف مسلسل پرقدرت SPPU-22-01 با قابليت عبور فشنگ از خودروهاي زرهي، غلاف‏هاي ضدعمل الكترونيك (ECM)، بمب‎هاي ناپالم و تسليحات هسته‏اي.

* قابليت نصب بمب‏هاي هدايت ليزري و موشكهاي هدايت شوندهء الكترواپتيكالي در مدل‏هاي:
Kh-23 موسوم به AS-7 Kerry Kh-25 موسوم به AS-10 Karen Kh-29 موسوم به AS-14 Kedge Kh-58 موسوم به AS-11 Killer



سایت دانشجو

[dizgah]

• نام گذاري موشك هاي روسي

مقدمه
بي شك افرادي كه كم و بيش با اخبار و مباحث نظامي در ارتباط بوده اند با اسامي نظير AGM-88C.BGM-71.SA-1 و...برخورد کرده اند و شاید از خود پرسیده اند که این حروف و اعداد چه مفهومی دارند و چرا از نظر ظاهر متفاوتند.حقیقت این است که همه کشورها از یک روش نام گذاری مشترک برای شناسایی موشک ها استفاده نمی کنند و مدت ها در خورد آمریکا هم-که یک تولید کننده بزرگ جنگ افزار است-یک روش واحد وجود نداشت که نتیجه آن سردرگمی افراد در شناخت موشک ها بود.روس ها روش خاص خود را دنبال می کردند که در طول جنگ سرد محرمانه تلقی می شد از این رو غربی ها هم برای شناخت و دسته بندی موشک های روسی روش خاصی در پیش گرفتند.یکی از آن ها روش شماره گذاری بود که وزارت دفاع آمریکا برای دسته بندی تسلیحات روسی روش خاصی در پیش گرفتند.یکی از آن ها روش شماره گذاری بود که وزارت دفاع آمریکا بریا دسته بندی تسلیحات روسی(شوروی سابق)بر مبنای کاربرد آن ها ایجاد کرد.کمیته هماهنگی استانداردهای هوایی آمریکا نیز روش اسم رمز را برای اشاره به موشک های روسی به کار گرفت.از این رو برای روشن شدن موضوع به بررسی این سه روش می پردازیم.

روش نامگذاری:
روش نام گذاری روسی تا حدودی مرموز است.هر چند تلاش شده تا رمز آنها کشف شود.بخشی از سردرگمی و عدم تشخیص درست نام های روسی بدین جهت است که خود روس ها دو روش کاملا متفاوت مورد استفاده قرار می دهند.
الف:در روش اول هر موشکی با یک رمز سه بخشی شناسایی می شود:
-بخش اول:یک حرف یا مجموعه ای از حروف است مه نقش اولیه موشک را مشخص می کند.حروفی مثل A برای موشک ضد بالستیک KAB برای بمب هدایت شونده KH برای موشک هوا به سطح R برای موشک هدایت شونده(شامل هوا به هوا و سطح به هوا)V برای موشک سطح به سطح و...
-بخش دوم:عددی است که جای آن موشک را در زنجیره موشک های هم نوع نشان می دهد.
-بخش سوم:حرف یا مجموعه ای از حروف است که نشان دهنده اصلاحات انجام شده در موشک است برخی از این حروف از این قرارند:E به معنای صادراتی F برای سرجنگی جدید P تمرینی U آموزشی ZH برای مجموعه پیشرانش جدید و...
به عنوان نمونه می توان به نام A-350 برای موشک ضد بالستیک R-27 برای موشک هوا به هوا KH-55 برای موشک هوا به سطح اشاره کرد.
ب:روش دوم نامگذاری روسی از شیوه متفاوتی بر اساس اجزای مختلف سامانه موشکی استفاده می کند.
در این روش از چندین سطح نظیر کل سامانه (مشتمل بر پرتاپ کننده و تجهیزات کنترل)موشک و زیر مجموعه های آن مانند سرجنگی و موتور استفاده می شود.
بخش اول:عدد یک یا دو رقمی است که نشان دهنده سازمان طراحی و ساخت سلاح است.عدد یک برای نیروی زمینی(ارتش سرخ)3 یا 4 برای نیروی دریایی 5 یا 6 برای پدافند هوایی و نیروهای موشکی ضد بالستیک 8 یا 15 برای نیروی راهبردی و...
بخش دوم:حرف یا مجموعه ای از حروف است که نقش موشک یا زیر مجموعه را نشان می دهد.حرف D برای موتور راکت F برای سرجنگی K برای سامانه کاملKH برای ماهواره M برای موشک YA برای موشک ضد بالستیک ZH بریا موتور راکت سوخت جامد و ...
قسمت سوم:عددی دو رقمی است که نوع موشک یا زیر مجموعه را مشخص می کند.
قسمت های دیگر این روش اعداد و حروف اختیاری هستند که اصلاحات انجام شده در یک موشک اولیه را نشان می دهند.

روش وزارت دفاع برای نام گذاری تسلیحات روسی

روش مورد استفاده وزارت دفاع امریکا بریا نام گذاری موشک های روسی روش شماره گذاری بسیار روشن و واضع مبتنی بر نقش موشک است.این روش سه بخش دارد.
بخش اول:يك رمز 2 تا 4 حروفي كه نقش موشك را نشان مي دهد.به عنوان مثال AA برای موشک هوا به هوا ABM برای موشک ضد بالستیک AT برای موشک ضد تانک SA برای موشک سطح به هوا SA-N برای موشک دریایی سطح به هوا SL برای پرتاب کننده های فضایی SS برای موشک سطح به سطح SS-N برای موشک دریایی سطح به سطح و ...
بخش دوم:عددی است که بیانگر جای موشک در زنجیره موشک های هم نوع است.
بخش سوم:یک حرف اختیاری که نشان دهنده اصلاحات انجام شده در موشک اولیه است.اصلاحات به ترتیب حروف الفبا از A آغاز می شود.موشک های آزمایشی نیز با حرف X نشان داده می شوند که پس از رمز و قبل از اعداد درج می شود.
به عنوان نمونه می توان به نام گذاری ABM-1 بر روی موشک ضد بالستیک A-350 نام گذاری AA-10 برای موشک های هوا به هوای R-27 و عنوان AS-15 برای موشک هوا به سطح KH-55 اشاره کرد.

اسامی رمز کمیته هماهنگی استانداردهای هوایی:
کمیته استاندارهای هوایی سازمان مشترکی است که توسط آمریکا انگلستان کانادا استرالیا و نیوزلند تشکیل شده است.این کمیته در سال 1954 یک روش اسامی رمز را برای شناسایی تجهیزات نظامی شوروی سایق ایجاد کرد.اسامی رمز با یک حرف معین آغاز می شوند که نشان دهنده ماموریت اصلی موشک است.A برای موشک هوا به هوا G برای موشک سطح به هوا K برای موشک هوا به سطح و S برای موشک سطح به سطح.
به عنوان مثال می توان به نام GALOSH برای موشک سطح به هوای ضد بالستیک A-350 اشاره کرد.نام GALOSH با حرف G آغاز می شود که بیان گر سطح به هوا بودن آن است.یا می توان به نام ALAMO با حرف اول A برای موشک R-27 اشاره کرد.

• نام گذاری موشکهای امریکایی

مقدمه:
تا سال 1962 میلادی هر یک از شاخه های ارتش امریکا روش تازه ای برای نامگذاری تسلیحات دنبال میکردند. که در نتیجه موجب سردرگمی نیروهای نظامی وغیر نظامی میشد.از اینرو وزیر دفاع وقت امریکا رابرت مک نامارا به شاخه های مختلف ارتش دستور داد روش مشترک یکنواختی برای نامگذاری تسلیحات به کار گیرند مطابق این روش در نامگذاری موشکها راکتها و ادوات پرنده خودکششی الگوی زیر به کار میرود:
این الگو یک خانه 7حرفی است که حروفاز سمت چپ به راست در آن قرار می گیرند:
7 6 5 4 3 2 1

خانه اول (وضعیت):
این "حرف" نشان دهنده وضعیت کلی نوع جنگ افزار یا نمونه منفرد است.این نام گذاریها بیشتر در مراحل طراحی نخست یا آزمایش پروازی استفاده میشود اما در موارد نادری در جنگ افزارهای تولیدی یا عملیات های معمولنیز دیده میشود. در واقع بیشتر جنگ افزارهای عملیاتی بدون مین حرف هستند.
حرف (captive) C به معنای مهار شده وسیله ایست که با سکوی پرتاب حمل شده اما شلیک نمی شود مانند یک موشک هواپایه بدون موتور راکت ادوات مهار شده هنگام آزمایش پرواز به کار میروند.
حرف D(Dummy) به معنای کاذب یک پوسته کاذب بدون تجهیزات عملیاتی (نظیر موتور سر جنگی سامانه هدایت است. این ادوات هنگام آموزش های پروازی آیرودییپنامیک به کار میروند.)
حرف J به معنای آزمایش (موقت وسیله کاربردی در برنامه های آزمایش وپیکر ه آزمایشی یا حذف موقت تجهزات برای آسان کردن آزمایش است.)
حرف N به معنای آزمایش(دائم وسیله کاربردی در برنامه آزمایش آست که در پیکره آن غییر شگرفی ایجاد شده که بازگشت به پیکره عملیاتی نخست شدنی نیست.)
حرف X به مینای آزمایشی یا نمونه نخست جنگ افزاری است که همچنان در مرحله توسعه یا ارزیابی قرار دارد و وارد مرحله تولید نشده است .
حرف Y به معنای نمونه نخست یا پیش تولید انبوه نشان از آن دارد که جنگ افزار فرایند آزمایش را پشت سرگذاشته و در مرحله آزمایش پایانی توسعه و ارزیابی مقدماتی تولید است.
حرف Z به معنای طراحی پیشنهاد جنگ افزاری است که هنوز در مراحل نخست طراحی یا پیش توسعه قرار دارد.

خانه دوم(محیط پرتاب):
این "حرف" نشاندهنده ی نوع یا انواع سکوهای پرتاب است که برای جنگ افزاز در نظر گرفته شده است.نام بیشتر جنگ افزارهایی که در وضعیت عملیاتی قرار دارند از این خانه آغاز میشود.
حرفA به معنی هوا جنگ افزار از یک وسیله هوایی پرتاب می شود.
حرف B به معنای چند گانه امکان شلیک آن از بیش از یک محیط وجود دارد .
حرف C به معنای مکعب یا کانتینر یک سامانه زمین پایه است که به صورت افقی یا در زاویه ای کمتر ار 45 درجه درون محفظه محافظت کننده نگهداری میشود.
حرف F به معنای انفرادی یا پیاده نظام جنگ افزار حمل بر دوش است که توسط پرسنل رزمی حمل و پرتاب میشود.
حرف G به معنای سطحی از روی یا باند فرود پرتاب میشود.
حرف H به معنای نگهداری در سیلو به صورت عمودیدر سیلو نگهداری میشود اما از زین شلیک نمی شود.
حرف L به معنای پرتاب از سیلو به صورت عمودی نگهداری شده و از زمین شلیک میشود.
حرف M به معنای متحرک/سیار از یک خودروی زمینی یاسکوی متحرک پرتاب میشود.
حرف P به معنای سکوی نرم یک سامانه ی زمین پرتاب است که در حالت بدون محافظت یا با محافظت اندک نگهداری میشود.
حرف S به معنای فضا از وسیله ای پرتاب میشود که خارج از جو زمین عمل میکند.
حرف U به معنای زیر آب ازیک مکان زیر آب یا زیر دریایی شلیک میشود.

منابع:سایت دانشجو,وبلاگ سلاح,ماهنامه هواوفضا

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

اگه خدا قبول کنه و البته با اجازه ی شما دوستان منم در این تاپیک فعالیت خواهم کرد:20:
خوش اومدی فقط تو یکی از مطلبات انگار یه عکس بزر گذاشتی که چیدمان صفحه را یکم بهم زده اگه ویرایش کنی شرمنده میکنی :11:

[Persian_Gun's]

میگ 1.44 پرنده ای که هیچگاه پرواز نکرد


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

پروژه 1.44/1.42 میکویان نمونه اولیه جنگنده برتری هوایی نسل پنجم نیروی هوایی روسیه است. جدا از انواع مطرح شده، این هواپیما با نام MiG-MFI و بطور غیر رسمی MiG-35 و حتی MiG-39 نیز شناخته می شود. ناتو نیز نام "Flatpack" را برای آن برگزیده است. در واقع ارتباط بین 1.44 و 1.42 هنوز هم مبهم مانده است که در این مقاله برای راحتی از 1.44 استفاده می شود. 1.44 بعنوان ورود دفتر طراحی میکویان- گورویچ به برنامه طراحی جنگنده خط مقدم روسیه بود. کاری که در سال 1980 طرح ریزی شده و شبیه برنامه جنگنده تاکتیکی پیشرفته ایلات متحده بود.
در واقع 1.44 برای مقابله با F/A-22 و کنار زدن آن از هر لحاظ طراحی شد. این جنگنده که قابل مقایسه با F/A-22 و یوروفایتر تایفون است دارای ویژگی های طراحی بسیار شبیه جنگنده های نسل پنجم غربی که شامل تغییر بردار رانش، پنهانکاری، حرک کروز مافوق صوت و سیستمهای پیشرفته الکترونیکی می باشد، است. نگاه به توسعه 1.44 نشان می دهد که این پروژه بیشتر برای زمینه سازی و دسترسی به فناوریهای مورد نظر و طراحی های بعدی توسعه یافت تا اینکه یک جنگنده برتری هوایی باشد. طراحی میگ 1.44/1.42 همواره در هاله ای از ابهام باقی مانده است. در سال 1997 دولت روسیه پروژه MFI را به خاطر هزینه های بالا ( 70 میلیون دلار به ازای هر فروند) لغو کرد.
با این حال توسعه پروژه با انجام آزمایش پروازی در 29 فوریه سال 2000 و در ادامه با دو پرواز آزمایشی تایید شده در سال 2001 ادامه یافت. با کنار گذاشتن پروژه MFI، پروژه دیگری تحت عنوان PAK FA ( مجتمع هوایی آینده برای نیرو های هوایی تاکتیکی) برای ساخت هواپیمایی با قابلیت جنگنده F/A-22 رپتور و قیمت و اندازه ای شبیه جنگنده ضربتی مشترک F-35 آغاز شد. در سال 2001 هند با روسیه توافق توسعه و ساخت برنامه PAK FA را با همکاری دو کشور حاصل نمود. دو شرکت میکویان-گرویچ(با نمونه به روز شده پروژه 1.44) و سوخوی طرحهای خود را به وزارت دفاع روسیه ارایه دادند که اینبار میکویان موفق نبود و این وزارت دفتر طراحی سوخوی را انتخاب نمود. طرح پیشنهادی سوخوی هواپیمای بال متمایل به جلو هم خانواده Su-47 (S-37) برکوت بود. شروع تولید این طرح جاه طلبانه برای سال 2010 طرح ریزی شده است. این درحالی است که میگ و یاکولوف بعنوان پیمانکار ثانویه در نظر گرفته شده و میگ 1.44 نیز بعنوان نمایشگر فناوری پروژه PAK FA مورد استفاده قرار می گیرد. موتور Al-41F میگ 1.44 نیز برای این پروژه در نظر گرفته شده است. طراحی بالهای میگ 1.44 بصورت دلتا بوده، خدمه یک نفر و دارای کانارد متحرک می باشد. طراحی ظاهری میگ 1.44 بسیار شبیه جنگنده یوروفایتر تایفون است. این هواپیما از دو موتور Al-41F لیولکا با پس سوز و سیستم تغییر بردار رانش هرکدام با قدرت 175 کیلو نیوتون نیرو می گیرد ( این موتور همچنان در حال توسعه و تکمیل است).


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ورودی موتور ها در یک جا و در زیر بدنه هواپیما قرار گرفته است. میگ 1.44 35 تنی از نظر تئوری دارای حداکثر سرعت 2.6 ماخ بوده --که نسبت به جنگنده F/A-22 بیشتر است- و قادر به پرواز دراز مدت مافوق صوت است.ارابه فرود میگ 1.44 شامل یک ارابه فرود دو چرخه در جلو و دو ارابه تک چرخ در پشت می باشد. اویونیک(الکترونیک) هواپیما مطابق با آخرین استاندارد های غرب مانند کابین شیشه ای، رادار پالس داپلر با آنتن آرایه ای مرحله ای هوایی می باشد. سیستم رادار با سیستم کنترل آتش مرتبط بوده که به هواپیما اجازه ردگیری 20 هدف و درگیری همزمان با 6 فروند از آنها را می دهد. البته ادعاهای در خصوص درگیری همزمان با 20 هدف نیز وجود دارد که غیر واقعی به نظر می رسد همچنین این سیستم عالی اجازه درگیری فراتر از میدان دید (فامد) با هواپیماهایی مانند F/A-22 را به میگ 1.44 می دهد. کنترل و مانور پذیری آن نیز با دارا بودن کنترل با سیم، سیستم تغییر بردار رانش و دو موتور قوی چیزی کمتر از F/A-22 نداشته و با آن برابر ارزیابی می شود. همچنین میگ 1.44 دارای گشتره وسیعی از سلاحهای قابل حمل هوا به هوا مانند موشک R-77 و R-73 آرچر و هوا به زمین و یک توپ 30 میلیمتری است. می باشد در آخر انتظار می رود که در آینده جنبه های آزموده شده در میگ 1.44 و MiG-29SMT در یک طرح جدید جنگنده نسل پنج و نیم به کار گرفته شود. زیرا بی تردید روسیه با مرزهای طولانی خود به چنین جنگنده دوربرد و کارآمدی نیاز خواهد داشت.
([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

[Persian_Gun's]

Mi-28



میل Mi-28 از جدیدترین هلیکوپترهای تهاجمی روسیه است که در سال 2003 بر رقیب خود یعنی کاموف Ka-50 غلبه کرد ( مدل Mi-28N ) و به عنوان جانشین هلیکوپتر تهاجمی قدیمی Mi-24 در ارتش سرخ انتخاب شد. طراحی Mi-28 که Havoc به معنای ویرانی خوانده می شود در دهه 1970 میلادی برای جانشینی Mi-24 شروع شد. Mi-28 دارای بیشینه سرعت 300 کیلومتر در ساعت بوده و قابلیت پرواز به عقب و اطراف با حداکثر سرعت 100 کیلومتر در ساعت را دارد. همچنین می تواند در حالت ایستا 45 درجه در ثانیه بچرخد. در آگوست 1996 شرکت میل پیش نمونه مدل تهاجمی در شب و هر گونه شرایط آب و هوایی را با نام Mi-28N Night Havoc به نمایش گذاشت.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Mi-28 از طرحی تقریبا ساده برخوردار بوده و با دیگر هم رده های خود به لحاظ ظاهری تفاوت چندانی ندارد. خلبان و افسر تسلیحات/سیستم در دو کاکپیت جدا و پشت سر هم در زیر کاناپی های اختصاصی قرار گرفته اند. ارابه فرود Mi-28 مثل AH-64 آپاچی و یورو کاپتر تایگر از سه چرخ غیر قابل جمع شونده تشکیل یافته است که به همراه جایگاه خدمه با جذب نیروهای وارد باعث سالم ماندن آنها در برخوردهای شدید با زمین حتی با سرعت 12 متر در ثانیه (در برخورد عمودی)می شود. Mi-28 از دو موتور توربو شفت TV3-117VMA هر کدام با قدرت 2465 اسب بخار نیرو می گیرد که علائم حرارتی آن نسبت به Mi-24 کمتر شده است.



تیغه های 5 تایی ملخ اصلی از مواد کمپوزیت ساخته شده و روتور عقبی مانند AH-64 بصورت دو تیغه دو ملخی است. طراحی منحصر بفرد روتور Mi-28 به آن اجازه فرود و ادامه پرواز حتی با تیغه های روتور اصلی آسیب دیده را می دهد. تیغه های جدیدتر نصب شده بر روی Mi-28N در مقابل گلوله های توپ 30 میلیمتری نیز مقاوم هستند. خدمه هلیکوپتر پشت سر هم قرار گرفته اند بطوریکه خلبان در پشت و افسر تسلیحات/سیستم در قسمت جلو قرار می گیرد. کابین خدمه هم زره پوش شده است بطوریکه شیشه جلو در مقابل گلوله های 7.62 و 12.7 و تکه های توپ های 20 میلیمتری مقاوم است.



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[بردیا]

آفتاب: یک مقام نظامی بلندپایه روسیه می گوید که تولید انبوه سیستم‌های جدید ردیابی برای نیروی هوایی این کشور آغاز شده‌است. به گفته وی این سیستم قرار است در مرحله اول برروی ناوگان بمب‌افکن‌های استراتژیک ارتش روسیه که از هفته گذشته ماموریت‌های بین‌المللی خود را از سر گرفته نصب شود.
به گزارش خبرگزاری ریانووستی، آناتولی مالیگین معاون واحد نوآوری وزارت دفاع روسیه آزمایش‌های اولیه بر روی این سیستم پایان یافته و اجازه تولید انبوه سیستم‌های کنترل از راه دور تشخیص و ردیابی صادر شده‌است.

آقای مالیگین افزود:«این سیستم ابتدا برروی بمب‌افکن های استراتژیک ارتش روسیه شامل توپولوف-160، توپولوف-95 و سایر هواپیماهایی که به دستور پرزیدنت پوتین از هفته گذشته ماموریت های فرامرزی دائم خود را از سر گرفتند نصب خواهد شد».

به گفته این مقام وزارت دفاع روسیه سیستم جدید که قابلیت تشخیص هواپیماها و موشک های دشمن در فواصل بسیار زیاد را دارد به سیستم ردیابی هواپیماهای دورپرواز ارتش روسیه اضافه شده و در صورتی که سیستم اصلی ردیابی هواپیما به هر دلیلی مانند حملات الکترونیک دشمن از کار بیافتد سیستم جدید می‌تواند کار آن را انجام دهد: «این سیستم هدایت پرواز در شرایط عملیاتی را بسیار مطمئن می‌کند».

گفتنی است رئیس جمهور روسیه هفته گذشته رسما اعلام کرد که بنا به تصمیم وی از روز 27 مرداد ماه پروازهای ناوگان بمب‌افکن های استراتژیک ارتش روسیه که از زمان جنگ سرد متوقف شده بود از سر گرفته می‌‌شود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کد مطلب : 64295

[dizgah]

کستان در ماه آوريل 1999 يک فروند موشک Ghauri 2 يا Hatef 6 را آزمايش کرد که يک نسخه بلندتر از موشک Ghauri 1 بود و داراي حداکثر برد معادل 2500 کيلومتر بود. ممکن است که موشک شهاب ۴ شبيه Ghauri 2 باشد.
پيشرفت و توسعه شهاب ۴ هنوز واضح و شفاف نيست، اگرچه اسرائيليها معتقدند که اين موشک تا سال 2001 وارد خدمت خواهد شد اما تا جولاي 2001 هيچگونه آزمايش پروازي نداشته است. ايرانيها اعلام کرده اند که در حال طراحي يک وسيله براي پرتاب ماهواره هستند و موشک شهاب ۴ ممکن است اولين نامزد و وسيله براي براي انجام اين ماموريت باشد.هرچند به جزئيات بيشتري در اين باره اشاره نشده است.اما ايرانيها به خوبي به اين مساله واقفند که اجراي اين برنامه بدون عقد قرارداد با هيچ شرکت خارجي بسيار سخت و طاقت فرسا خواهد بود.

گزارشهاي رسيده حاکي از آن است که ايران توسعه برنامه موشکي ديگري با عنوان شهاب ٤ را در دستور کار قرار داده است. اين برنامه در سال 1997 شناخته شد. گزارشهاي مختصري از منابع اسرائيلي حاکي از آن است که ايران در ساخت موشک شهاب ٤ از متحد قدرتمند و مخصوصش يعني روسيه کمک گرفته است . آنها معتقدند که تکنولوژي ساخت موشک شهاب ٤ برگرفته از يک نوع موشک بالستيکي ميان برد روسي به نام SS-4 Sandel يا همان R-12 که براي اولين بار در سال 1958 وارد خدمت شد . هر چند اين مساله توسط ايران و روسيه کاملا مخفي نگاه داشته شده است.

گزارشهاي رسيده از داخل ايران حاکي از اين است که ايرانيها در حال برنامه ريزي براي توسعه يک موشک بالستيکي با بردي معادل 4000 کيلومتر هستند که وسيله بسيار مناسبي براي پرتاب ماهواره مي‌باشد و اين شايد سر آغاز طراحي و ساخت شهاب ٥ يا ۶ باشد. آنچه ممکن به نظر مي‌رسد اين است که شهاب ٥ بر اساس موشک Taepo-dong 1 به عنوان يک وسيله پرتاب فضايي (SLV) طراحي و ساخته خواهد شد.

برخي گزارش‌ها نشان مي‌دهد كه موشك «شهاب 4» بر اساس ويژگي‌هاي موشك «SS-4» ساخت شوروي تهيه شده است. گزارشهاي ديگر حاكي است كه موشك «شهاب 5» با برد بيشتر نيز وجود دارد كه بر اساس ويژگي‌هاي موشك Tapeo Dong يا SS-4 ساخته شده است. مي‌گويند اين موشك تا 4 هزار كيلومتر برد دارد و بيش از يك تن مواد را مي‌تواند حمل كند. ايران ممكن است دو برنامه موشكي ديگر شامل سيستم‌هاي دوربردتر داشته باشد كه گزارش‌هاي متعددي در خصوص حداكثر برد آن مطرح است بردهايي كه اين گزارش‌ها ذكر كرده‌اند، عبارتند از 3650 كيلومتر،‏ 4500 تا 5000 كيلومتر‏، 6250 كيلومتر و ده‌هزار كيلومتر.

به نظر مي‌رسد كه ايران موفق به دستيابي به جزييات فناوري و طراحي موشك روسي SS-4 شده است. موشك SS-4 كه به موشك R-12 يا Sandal نيز معروف است، يك موشك روسي قديمي با سوخت مايع است كه براي اولين بار در سال 1959 به خدمت گرفته شد و احتمالاً به عنوان اجراي بخشي از پيمان IRBM نابود شده است. اين موشك بسيار بزرگ است و فناوري آن به اوايل دهه 1950 مربوط مي‌شود، البته بين سال‌هاي 1959 و 1980 دوبار نوسازي شده است. خطاي اين موشك 2 تا 4 كيلومتر و حداكثر برد آن دو هزار كيلومتر است و معنايش اين است كه فقط با يك كلاهك اتمي يا يك سلاح بيولوژيكي نزديك به مرگباري سلاح‌هاي هسته‌اي كارايي دارد. در عين حال فناوري كلي موشك SS-4 نسبتا ساده و نزديك به 1400 كيلوگرم وزن دارد.

گزارش‌هاي فزاينده‌اي وجود دارد كه نشان مي‌دهد ايران ممكن است از تكنولوژي‏هاي روسي براي توسعه موشك‌هاي دوربرد خودش كه با بردهاي 2000 تا 6250 كيلومتر استفاده كند. منابع اطلاعاتي اسرائيل و آمريكا گزارش داده‌اند كه ايران در حال توسعهء موشك‌ «شهاب 4» با برد ۳000 كيلومتر است و مي‌تواند تا حدود 2000 پوند مواد حمل كند و خطاي آن حدود 2400 متر است. برخي از برآوردها نشان مي‌دهد كه سيستم اين موشك سال 2004 تا 2005 عملياتي خواهد شد. معاون وزارت خارجه در امور خاور نزديك در 28 جولاي 1998 گواهي داد كه آمريكا برآورد مي‌كند اين سيستم هنوز جهت تقويت موتورها و سيستم هدايتي خود نياز به كمك خارجي بيشتري دارد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

● منبع: avia, fas, missilethreat
اميرحسام ملائي يگانه
moshaki-nezami.blogfa.com

[بردیا]

پوتین ارتشی قوی تر می‌خواهد
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]آفتاب-رضارزمجو: ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه می‌گوید افزایش قابلیتهای واحدهای رزمی استراتژیک ارتش مهمترین اولویت‌دفاعی این کشور طی سالهای آتی خواهد بود. وی با تاکید بر اهمیت مدرن سازی سیستم‌های تسلیحاتی قدیمی ارتش روسیه گفت زمان آن فرا رسیده که صنایع نظامی این کشور توجه خود را از تولید انبوه و صادرات به ساخت محصولات با کیفیت عالی معطوف کنند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]به گزارش خبرگزاری روسی ریانووستی، ولادیمیر پوتین که روز شنبه در دیدار با فرماندهان ارشد نظامی روسیه سخن می‌گفت افزود: «برقراری یک توازن قدرت واقعی در جهان تنها به شرطی محقق می‌شود که توان نیروهای بازدارنده استراتژیک ما به حدی برسد که احتمال تعرض از سوی هر نیروی خارجی را به صفر برساند و برای رسیدن به این استاندارد، سیستم‌های تسلیحاتی ما باید از قدرت رقابت کامل با نمونه‌های مدرن جهانی برخوردار باشند».

پرزیدنت پوتین در سخنرانی خود خواستار آن شد که مدیران و کارشناسان صنایع نظامی روسیه تلاش خود برای برقراری توازن تسلیحاتی بین روسیه و دنیای غرب را بیشتر کنند. وی همچنین گفت که ارائه اطلاعات در مورد پیشرفته‌های نظامی کشور بویژه در مورد تسلیحات بازدارنده اتمی هرگز نباید همچون گذشته حجیم و همراه با اشاره به جزئیات باشد.

در این دیدار سرگئی ایوانف وزیر دفاع روسیه با اشاره به برنامه های توسعه قابلیتهای نیروهای مسلح کشور گفت که ارتش روسیه سال آینده 17 موشک بالستیک قاره‌پیما، چهار فضاپیمای جاسوسی و تعدادی سکوی پرتاب موشک متحرک از صنایع نظامی این کشور خریداری خواهد کرد.

مطابق گزارش ریا نووستی وزارت دفاع روسیه یک اجرای برنامه بلندمدت ده‌ساله را برای مدرن‌سازی ارتش این کشور آغاز کرده است. مطابق این برنامه ارتش روسیه تا سال 2016 اقدام به جایگزینی نسل جدیدی از زیردریایی‌های اتمی، موشکهای بالستیک قاره پیما، بمب‌افکن‌های استراتژیک به‌جای نمونه‌های قبلی آن خواهد نمود و نیروهای واکنش سریع ارتش این کشور به طور کامل بازسازی خواهند شد تا از قابلیت مقابله با تهدیدات جدید بویژه حملات تروریستی برخوردار شوند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کد مطلب : 53643

[Persian_Gun's]

آشنايي با موشک STINGER
Raytheon (General Dynamics) FIM-92 Stinger
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



موشك FIM-92 استينگر، جايگزين موشك قديمي FIM-43 Redeye شد كه ردآي، استاندارد غربي MANPADS بود و در سازمان نيروهاي دفاعي بسياري از كشورها به كار گرفته مي‏شد.
ANPADS مخفف Man-Portable Air-Defense System (سيستم دفاع هوايي قابل حمل انفرادي)

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مدل A
طراحي استينگر به سال 1967 برمي‏گردد. در آن سال، مطالعاتي براي بهبود عملكرد موشك ردآي انجام شد كه منجر به توليد ردآي2 (يا Redeye II) گشت. بهبود اصلي انجام شده بر روي موشك، نصب جستجوگر كامل‏تر، جهت پويش تمام جهات بود. به سال 1971، ارتش ايالات متحده، موشك ردآي2 را به عنوان طرح برگزيده جهت استفادهء آتي در استاندارد MANPADS برگزيد. به تاريخ مارس 1972، ردآي2 با اسم‏گذاري جديد به نام استينگر و كد XFIM-92A ناميده شد. آزمايشات مربوط به كيفيت هدايت پذيري موشك XFIM-92A به تاريخ نوامبر 1973 آغاز گشتند اما به دليل پاره‏اي مشكلات فني، اين آزمايشات چندين بار متوقف شدند. تا سال 1975، مشكلات مهم برطرف شده و در ماه جولاي همان سال، اولين پرتاب موشك XFIM-92A از روي شانه انجام شد. سرانجام به تاريخ آوريل 1978، شركت جنرال دايناميكز موفق شد اولين قرارداد توليد انبوه موشكهاي FIM-92A را بدست آورد. با توليد موشكهاي استينگر، موشكهاي قديمي ردآي از ردهء خدمت خارج شدند و اولين سري اين موشكها به سال 1981 عملياتي شد.
موشك FIM-92A به وسيلهء يك نفر و از روي شانه‏اش شليك مي‏شود. هنگامي كه تهديد يك هدف مشخص شود، خدمهء موشك، به سمتش شليك مي‏كند. اين مرحله، 6 ثانيه به طول مي‏انجامد و شامل قفل جستجوگر حرارت‏ياب، ژيروسكوپ اندازه‏گير ميزان چرخش حركتي هدف و فعال شدن سيستم‏هاي الكترونيكي مي‏باشد. هنگامي كه جستجوگر مادون قرمز بر روي هدف متصاعد كنندهء حرارت قفل مي‏كند، يك بوق كوتاه به صدا درآمده و خدمهء پرتابگر موشك را مطلع مي‏كند و اين زماني است كه وي مي‏تواند ماشه را بكشد. 1.7 ثانيهء بعد، موشك پرتاب مي‎شود. پس از اينكه موشك به وسيلهء موتور كمكي از درون پرتابگر خارج شد، لبه‏هاي كنترلي در جلو و عقب موشك باز مي‏شوند. پس از طي مسافتي كوتاه پس از پرتاب به جهت آسيب نرسيدن به خدمهء پرتابگر، موتور دو مرحله‏اي اصلي (موتور بعد از مرحلهء كمكي اوليه) كه با سوخت جامد كار مي‏كند، روشن مي‎شود. اين موتور در مرحلهء اول كه تنها 2 ثانيه به طول مي‏انجامد، سرعت موشك را به 2.2 ماخ مي‏رساند؛ سپس جهت دستيابي به سرعت فراتر از 2.6 ماخ و طي مسير نهايي تا برخورد به هدف، مرحلهء دوم موتور اصلي به كار مي‏افتد. اگر موشك به هيچ هدفي تا 17 ثانيهء بعد از روشن شدن موتور اصلي، برخورد نكند، خود به خود منفجر مي‏شود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

استينگر، دو برتري مهم نسبت به موشک ردآي دارد:
* اولين برتري، جستجوگر نسل دوم حرارت ياب است که امکان پويش و يافتن هدف در تمام جهات را امکان پذير مي سازد؛ به همين دليل، موشک استينگر مي تواند به هواپيماهايي که از روبه رو نزديک مي شوند شليک کند؛ (يعني همانند موشک ردآي، لزومي ندارد که حتمن به سمت اگزوز هدف نشانه رود) بدين جهت هواپيماي مهاجم قبل از آنکه فرصتي براي حمله و زيرآتش گرفتن ادوات زميني به وسيلهء مهمات کوتاه برد خود پيدا کند، هدف موشک بسيار دقيق استينگر قرار مي گيرد.
* دومين برتري مهم استينگر نسبت به ردآي، دارا بودن سيستم تشخيص دوست از دشمن به نام AN/PPX-1 IFF مي باشد که براي هدف قرار نگرفتن هواپيماهاي خودي در زماني که هر دو نيروي هوايي خودي و دشمن در حال انجام ماموريت هستند، کاربرد دارد.
قسمت جستجوگر و هدايت کنندهء الکترونيکي استينگر، در حين پرواز، مي تواند اهداف هوايي را که در حال انجام مانورهايي سنگين تا 8 برابر فشار ثقل مي باشند، تعقيب کرده و موشک را به سمت هدف رهنمون سازند. بلافاصله در نزديکي هدف، قسمت الکترونيکي منطق هدفياب، موشك را به سمت مركز هدف هدايت مي‏كند (براي مثال موشك به جاي اصابت به مركز ايجاد حرارت يا اگزوز هواپيما، به كابين هواپيما اصابت مي‏كند) سرجنگي 3 كيلوگرمي (6.6 پاوندي) كه به تركش‏هاي فراواني در حين انفجار تقسيم مي‏شود، با يك فيوز مجاورتي يا فيوز زماني عمل مي‏كند؛ همچنين حداقل فاصلهء موثر براي پرتاب موشك، 200 متر (660 فوت) عنوان شده است.


مدل B
به سال 1977، كمپاني جنرال دايناميكز، دست به طراحي و توليد نسل جديد استينگر زد. سري جديد كه به نام XFIM-92B يا استينگر سري POST شناخته مي‏شد، داراي يك پردازندهء كنترل كنندهء دو باند IR/UV در قسمت ردياب موشك شده بود.
سيستم ردياب POST از الگوي Rosette براي تصويريابي اهداف استفاده مي‏كرد. قسمت UV به طور بسيار دقيقي، اهداف هوايي حقيقي را از تله‏هاي انحرافي توليد كنندهء حرارت يا حرارت‏هاي غيرمرتبط اطراف، تمييز مي‏داد.
به سال 1983، توليد موشك FIM-92B به طور محدود آغاز شد، ضمن اينكه توليد مدل اوليهء FIM-92A نيز ادامه يافت. توليد انواع A و B در نهايت با ساخت تعداد 16000 فروند، به سال 1987 متوقف شد.
POST مخفف Passive Optical Seeker Technique (روش غيرفعال جستجوي نوري)
Rosette-Pattern: الگوهاي استانداردي براي تبديل تغيير حاصل از تنش‏هاي تمام جهات حركتي هدف هوايي
به سيگنال‏هاي الكترونيكي

مدل C
به سال 1984، طراحي مدل جديد استينگر به نام FIM-92C يا استينگر مدل RMP آغاز گشت. مدل جديد، امكان برنامه‏ريزي مجدد نرم‏افزار ويژهء پردازندهء نصب شده بر روي موشك را فراهم مي‏كرد تا بدين طريق، بر عليه اهداف و تحديدهاي جديد هوايي، مقابله كند.
خط توليد مدل FIM-92C به سال 1987 آغاز به كار كرد و اولين مدل C به تاريخ جولاي 1989، تحويل ارتش ايالات متحده شد.
RMP مخفف Reprogrammable Microprocessor (پردازنده با قابليت برنامه‏ريزي مجدد)

مدل D
طرح مدل FIM-92D بر اساس بهبود مدل C با سيستم‏هاي ضدعمل الكترونيك پيشرفته‏تر شكل گرفت.


مدل G
به تاريخ سپتامبر 2002، طراحي مدل FIM-92G بر اساس ارتقاء مدل D آغاز گشت، اما هيچگونه اطلاعي از جزئيات فني آن در اختيار نمي‏باشد.

مدل E
به تاريخ آوريل 1992، قراردادي با كمپاني جنرال دايناميكز جهت طراحي مدل FIM-92E منعقد شد؛ مطابق اين قرارداد، موشك استينگر مدل RMP سري Block I توليد گشت. اواخر همان سال، بخش موشك سازي جنرال دايناميكز به كمپاني هيوز فروخته شد؛ به همين دليل، كمپاني هيوز، به عنوان مقاطعه‏كار نخستين موشك استينگر شناخته شد. FIM-92E در حقيقت نوع پيشرفته‏تري از مدل D بود كه يك حسگر حرارت‏ياب مدور بدان افزوده شده و نرم‏افزار ردياب موشك، بهبود يافته بود؛ با انجام اين تغييرات، موشك پيشرفته‏تر، مي‏توانست بر عليه اهدافي كه اثرات رديابي آنها كاهش يافته و اقدامات ضدعمل الكترونيك‏شان توسعه يافته بود، به كار رود.
اولين نمونه‏هاي توليدي FIM-92E به سال 1995 وارد خدمت شدند و بسياري از موشكهاي استينگر موجود در نيروي زميني ايالات متحده، با انجام تغييراتي، به سطح استاندارد FIM-92E ارتقاء داده شدند.

مدل F
طراحي مدل FIM-92F بر اساس ارتقاء مدل E به سال 2001 آغاز شد، اما اطلاعي از جزئيات ارتقاء انجام شده در دست نمي‏باشد.

مدل H
طراحي مدل FIM-92H بر اساس بهبود مدل D انجام شد كه در اين برنامه، موشكهاي سطح D به استاندارد RMP سري Block I ارتقاء داده شدند.

آخرين سطح ارتقاء و بهبود كارايي تصويب شده براي موشك استينگر، به سال 1996 آغاز گشت كه منجر به توليد استينگر استاندارد RMP سري Block II شد؛ اين موشك جديد، به نام «استينگر پيشرفته» يا Advanced Stinger نيز شناخته مي‏شود.
در اين موشك، به جاي جستجوگر مادون قرمز يا IR، سيستم ردياب FPA-IIR جايگزين شده بود كه باعث افزايش برد در شناسايي اهداف هوايي مي‏شد، به خصوص در محيط‏هايي كه اقدامات انحراف كننده يا ايجاد كنندهء پارازيت بسيار فعال بودند. افزايش برد در شناسايي اهداف هوايي، باعث افزايش برد موثر موشك استينگر به 8000 متر (26000 فوت) مي‏شد که اين رقم، براي يک موشک شانه پرتاب، برد قابل ملاحظه اي محسوب مي شود. استاندارد Block II امروزه در مرحلهء توليد و توسعه قرار دارد و مداومن، مورد بهينه سازي قرار مي گيرد. توليد انبوه استينگر مطابق استاندارد Block II قرار بود در اوائل سال 1999 آغاز شود، اما بارها به تعويق افتاد و در نهايت در سال 2004، در خط توليد انبوه قرار گرفت.

FPA معادل Focal Plane Array
IIR معادل Imaging Infrared


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مقاطعه کار اصلي در توليد استينگر، امروزه شرکت رايتئون (Raytheon) مي باشد که اين خط توليد را از قسمت موشک سازي کمپاني هيوز، خريداري کرده است. موشک استينگر، امروزه به نيروهاي نظامي بسياري در اقصا نقاط جهان، منجمله کشورهاي عقب ماندهء جهان سوم، فروخته شده است؛ البته برخي کشورهاي جهان سوم، مانند ايران، اين موشک را از طرق غيررسمي بدست آورده اند.

استينگر در افغانستان
اين موشک به صورت گسترده اي توسط مجاهدين افغان بر عليه جنگنده هاي شوروي در جريان اشغال افغانستان به کار گرفته شد. اين موشکهاي پس از عدم موفقيت موشک دوش پرتاب بلوپايپ (Bluepipe) ساخت BAE انگلستان، توسط کانالي از سازمان سيا، به دست مجاهدين افغان رسانده شدند. موشک بلوپايپ در عمل بسيار ناتوان نشان داد، زيرا براي هدفگيري هواپيماي مهاجم، مي بايست پس از شليک، موشک را به وسيلهء فرستندهء موجود بر روي پرتابگر و به صورت چشمي، تا زمان رسيدن به نزديکي هدف، هدايت نمود و اين امر، ضمن کاهش دقت، باعث ايجاد خطر براي خدمهء پرتابگر بلوپايپ مي شد.

يک هليکوپتر سرنگون شدهء شوروي توسط استينگر [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

با ورود استينگر به افغانستان، وضعيت بسيار دشواري براي پرنده هاي روسي، اعم از هليکوپتر يا انواع هواپيما ايجاد شد، به طوري که پس از مدتي، از هر دو هواپيماي ورودي يا خروجي به فرودگاه بگرام، يکي مورد اصابت استينگر قرار مي گرفت. طبق آمار ارائه شده توسط پنتاگون، حدود 250 فروند هواپيما يا هليکوپتر شوروي، مورد اصابت استينگر قرار گرفته و سرنگون شده اند. عمدهء پرنده هايي که مورد اصابت موشکهاي استينگر افغاني قرار گرفتند شامل سوخوي25 و برخي هواپيماهاي ترابري شوروي نظير An12 و An72 و هليکوپترهاي Mi-8 و Mi-24 بودند.
به غير از افغاسنتان، حدود 300 فروند هواپيما در ساير نقاط جهان، تا سال 2001، مورد اصابت استينگر قرار گرفته و سرنگون شده اند.
تاکنون 70000 فروند از انواع گوناگون موشک استينگر توليد شده است. امروزه تنها مدل FIM-92F Stinger-RMP Block II بر روي خط توليد انبوه قرار دارد.

استينگر در ايران
در سالهاي پاياني جنگ ايران و عراق، نيروهاي ايراني، به موشکهاي استينگر مجهز شدند. هرچند تعداد و نحوهء ورود آنها به ايران مشخص نشده است اما برخي کارشناسان نظامي، دو امکان را بيشتر محتمل مي دانند:
1) به وسيلهء محمولهء منتقل شده توسط هواپيماي مک فارلين به تهران در جريان تلاش ايالات متحده براي نزديکي سياسي به ايران؛
2) خريداري از مجاهدين افغان.

با ورود استينگر به ايران، وضع براي پرواز Low Level هواپيماهاي عراقي در ميادين نبرد، بسيار دشوار گشت. براي مثال تنها در عمليات کربلاي5 در شرق بصره به تاريخ زمستان 1366، حدود 80 فروند هواپيماي سوخوي22 و ميگ23 عراقي در طول 40 روز نبرد سنگين، سرنگون شدند؛ که بيشتر اين هواپيماها توسط موشکهاي هاوک، استينگر و استرلا، مورد اصابت قرار گرفتند.
يکي از خلبانان سوخوی22 اسير عراقي پایگاه ناصریه، اظهار مي کرد که تنها در طول يک هفته، 12 فروند هواپيماي سوخوي22 پايگاه هوايي ناصريه، سرنگون گشته بودند.

ساير کاربردهاي استينگر
با توجه به قابليتهاي عالي و گستردهء موشک استينگر، اين موشک، تنها براي پرتاب از روي زمين و به وسيلهء خدمهء زميني، مورد استفاده قرار نمي گيرد، بلکه در حالتهاي گوناگوني از دفاع هوايي نيز کاربرد دارد.

ATAS يا Air to Air Stinger (استينگر هوا به هوا)
نيروي زميني ايالات متحده از استينگر در مدلهاي FIM-92C/D RMP براي پرتاب هوا به هوا بر روي هليکوپتر، استفاده مي کند. موشک ATAS توسط هليکوپترهاي OH-58C/D Kiowa و AH-64 Apache حمل و پرتاب مي شود؛ ضمن اينکه قرار بود توسط هليکوپتر RAH-66 Comanche نيز مورد استفاده قرار بگيرد.
هرچند برخي گزارشات غيررسمي، بر اين موضوع دلالت دارند که طراحي استينگر از ابتدا براي نصب و پرتاب به صورت هوا به هوا مد نظر بوده است، اما به نظر مي رسد که طراحي استينگر، منجر به تفکر ايجاد دفاع هوا به هوا توسط استينگر بر روي هليکوپترها شده است.

Avenger (انتقام گير)
در اوائل دههء 1980، ارتش ايالات متحده، در جستجوي سيستم دفاع هوايي قدرتمند و قابل حمل و نقل سريعي مي گشت که بتواند از رو به رو و با ديد چشمي، هواپيماهاي ارتفاع پائين دشمن را مورد حمله قرار دهد. به تاريخ سپتامبر 1983، کمپاني معظم بوئينگ، سيستم Avenger را بدين منظور پيشنهاد داد که يک خودروي چندمنطوره به نام M998 يا HMMWV بود که بعدها به نام Hummer معروف گشت. بر روي اين خودروي نظامي، يک برجک مجهز به تيربار 50 ميلي متري M3P و دو پرتابگر استينگر با چهار موشک براي هرکدام نصب مي گشت.
پس از آزمايشات و مقايسه با ساير سيستم هاي مشابه در سالهاي 1985 و 1986، در نهايت کمپاني بوئينگ موفق شد قرارداد نهايي، جهت توليد Avenger را به تاريح آگوست 1987 بدست آورد.
به تاريخ آوريل 1989، اولين واحد ارتش ايالات متحده، مجهز به Avenger، عملياتي گرديد؛ و به تاريخ آوريل 1990، توليد انبوه اين سيستم، مورد تاييد قرار گرفت.

Avenger [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

هر خوردوي Avenger به وسيلهء دو خدمه، هدايت مي شود و مي تواند بر عليه هواپيماها يا هليکوپترهايي که در ارتفاع پائين پرواز مي کنند، در روز يا شب، در هر شرائط آب و هوايي، آتش نمايد.
در Avenger از تمام مدلهاي مختلف استينگر، مي توان استفاده نمود.

HMMWV = High Mobility Multipurpose Wheeled Vehicle يا Hummer
BSFV يا Bradley Stinger Fighting Vehicle

M2A2 (موسوم به BSFV) خوردويي نظامي است که بر اساس خودروي M2 Bradley (موسم به BFV) ساخته
شده است. در اين خودروي نظامي، نگهدارنده هاي مخصوص موشکهاي استينگر تعبيه شده است و خدمهء مخصوص استينگر، آنها را شليک مي کنند.
خوردوي BSFV به ناچار و به دليل لغو توليد سيستم دفاعي هوايي و ضدتانک MIM-146 ADATS، به خدمت ارتش ايالات متحده درآمده است.


MiM-146 ADATS
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
M2 Bradley
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بک ايراد مهم خوردوي BSFV اين است که براي شليک موشک استينگر توسط خدمهء مخصوص پرتابگر، ساير خدمهء خودرو، بايد آن را ترک کنند.


M6 Linebacker
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

در اواخر دههء 1990، نوع بهبود يافته اي از اين خودرو، به نام M6 Linebacker طراحي و ساخته شد. خودروي M6 جايگزين خوردوي M2 شد و به جاي پرتابگر موشکهاي ضدتانک تاو در خودروي M2، به پرتابگرهاي حاوي 4 موشک استينگر از نوع FIM-92D/E Stinger-RMP تجهيز شد.
ADATS مخفف Air-Defense Anti-Tank System يا سيستم دفاع هوايي و ضدتانک

برخي مشخصات فني (بر اساس مدل C)
ماموريت : انجام دفاع نزديک هوايي در مناطق درگيري خطوط ميدان نبرد در برابر اهداف هوايي ارتفاع پائين
سازنده: ابتدا جنرال دايناميکز، سپس هيوز و در آخر رايتئون
طول: 1.52 متر (5 فوت)
طول بالچه ها: 9.1 سانتي متر
قطر: 7 سانتي متر
وزن موشک: 10.1 کيلوگرم
وزن پرتابگر و موشک: 15.7 کيلوگرم
سرعت: بين 2.2 تا 2.6 ماخ
ارتفاع عمل: 3800 متر
برد مدل C: از 1000 تا 4800 متر
برد مدل RMP سري Block II: از 200 تا 8000 متر
پيشرانه: راکت دو مرحله اي به نام MK 27 با سوخت جامد، ساخت Atlantic Research
فيوز عملگر: زماني (17 ثانيه پس از پرتاب) يا مجاورتي (انفجار در نزديکي هدف)
پويشگر هدف: شليک کن و فراموش کن به وسيلهء جستجوگر غيرفعال حرارت ياب
سرجنگي: 3 کيلوگرم مواد منفجرهء بسيار پرقدرت، با ترکش هاي فراوان پس از انفجار
زمان لازم جهت نصب موشک در پرتابگر: 3 تا 7 ثانيه
قيمت هر موشک و پرتابگر: 38000 دلار
تعداد موجود در نيروي زميني ايالات متحده تا سال 2001: حدود 13400 فروند
خدمه: دو نفر (يک نفر پرتابگر و يک نفر کمک)


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تالار تخصصي هوافضا

[بردیا]

از زبان خلبان کابین عقب تیمسار خلبان منصور کاظمیان



زماني كه عراقي ها براي برگزاري كنفرانس سران كشورهاي غيرمتعهد در بغداد از شوق، بال در آورده بودند، يك جنگنده ايراني در سحرگاه سي ام تير ماه 1361 بالهاي آهنين خود را بر فراز حريم هوايي بغداد مي گشايد و پالايشگاه «الدوره» در ضلع جنوبي بغداد را نشانه مي رود. تمام بمبها روي هدف خالي مي شود؛ اما هواپيما مورد اصابت موشكهاي ضدهوايي قرار مي گيرد و از تعادل خارج مي شود. خلبان مصمم است از اين پرواز باز نگردد تا بتواند حقوق ملت مظلوم ايران را از حلقوم زورگويان بعثي بيرون كشد لذا به هدفش مي رسد. اوكسي نيست جز شهيد سرلشكر خلبان «عباس دوران» كه پيكر پاكش بعد از سالها دوري از وطن به همراه 569 تن ديگر از لاله هاي خونين دفاع مقدس، بر دوش ملت بزرگ ايران تشيع شده است.
زماني كه جنگ در سال 59 آغاز شد من در پايگاه بندرعباس بودم و بنا به درخواست خودم به پايگاههاي همدان، دزفول و بوشهر مامور شدم. زماني كه رفتم پايگاه بوشهر، در آنجا با شهيد بزرگوار «عباس دوران» آشنا شدم و در آنجا دو تا پرواز با هم انجام داديم كه هر دوي آنها موفقيت آميز بود. بعد در سال 1360 به همدان مامور شدم و اين همزمان بود با مامور شدن شهيددوران به همدان، كه از آنجا ديگر بيشتر وقتها با هم بوديم و پروازهاي زيادي انجام داديم به خصوص در عمليات فتح المبين كه پروازهاي ارتفاع بالا انجام مي داديم. حال اگر بخواهم از خصوصيات اخلاقي شهيد دوران بگويم يك مسئله را بايد متذكر شوم و آن اينكه ايشان آدم بسيار ساكتي بود اما بسيار با دل و جرات. بگونه اي كه هر نوع ماموريتي به او محول مي شد با آگاهي به اينكه درصد كشته شدن زياد است ولي قبول مي كرد و هميشه در اينگونه ماموريتهاي خطرناك پيشقدم مي شد. زمان عمليات رمضان بود كه صحبت از برگزاري كنفرانس غيرمتعهدها در بغداد شد و قرار بر اين بود رئيس كنفرانس صدام باشد. ايران اين موضوع را قبول نمي كرد و مي گفت: «به علت اينكه عراق در جنگ است، بغداد ناامن است.» ولي سخنگويان صدام در بغداد مي گفتند: «نه !بغداد محل خوبي براي برگزاري اين كنفرانس مي باشد و از نظر زميني و هوايي امنيت كامل دارد به طوريكه در آسمان بغداد يك پرنده هم جرات پر زدن ندارد. به همين منظور شب 29 تير 61 دستور ماموريت به پايگاه همدان ابلاغ شد. من همان شب «آماده شب» بودم و فردايش به اداره رفتم. حدود ساعت 11 بود كه شهيد دوران با من تماس گرفت و گفت: «بيا پست فرماندهي». من هم رفتم و بعد از 10 دقيقه شهيد دوران كه قرار بود با من پرواز كند به همراه «شهيد ياسيني» مسئول عمليات پايگاه و «شهيد خضرايي» فرمانده پايگاه و خلبانان اسفندياري، باقري، توانگريان و خسروشاهي، به اتفاق هم به پست فرماندهي آمدند و در مورد چگونگي انجام عمليات صحبتهايي كردند و نتيجه جلسه بر اين شد كه سه تا هواپيما تا لب مرز با هم پرواز كنند و وقتي به لب مرز رسيديم يكي از هواپيماها برگردد و دو تاي ديگر با ارتفاع كم وارد خاك عراق شوند. يعني يك حالت ايذايي ايجاد گردد و رادارهاي عراق نشان بدهند هواپيماها برگشتند. صحبتهاي اصلي كه تمام شد،، كابين هاي جلو و عقب صحبتهاي خصوصي را با هم انجام دادند. شهيد دوران به من تاكيد كرد كه: «شما بيشتر حواست به هواپيماهاي دشمن باشد كه به ما حمله نكنند و اگر زماني هواپيما دچار نقص شد و نتوانستيم به پروازمان ادامه دهيم، شما به تنهايي اجكت كن و من به ماموريتم ادامه مي دهم.»

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
شهید عباس دوران، شهید دوران همراه شیهد عباس بابایی
اين صحبتها كه تمام شد رفتيم منزل براي استراحت. 30 تير 1361 مصادف بود با 30 ماه رمضان و آن شب مشخص نبود كه فردا روزه است يا عيد روزه با اين حال آن شب بلند شديم و سحري خورديم. قرار بر اين بود كه ماموريت ما ساعت 5 و 30 دقيقه آغاز شود آن هم بدون تماس گرفتن با برج مراقبت و رادار، چرا كه هدف اين بود تا سكوت راديويي رعايت شود و از طرف عراقي ها شنود نگردد. ساعت 5 صبح بود كه جيپي آمد در منزل و من رفتم. همه خلبانان داخل جيپ بودند. رفتيم گردان و از آنجا به اتاق چتر و كلاه. چتر و كلاه را برداشتيم و به سمت هواپيما حركت كرديم. در اين هنگام احساس مي كردم ديگر بر نمي گردم و اسير مي شوم ولي صددرصد مطمئن نبودم. همينطور كه مي رفتم گفتم: «خدايا! اگر واقعاً قراره برنگردم زماني كه رفتيم پاي هواپيما، هواپيما يك اشكال جزيي داشته باشه.» وقتي رسيديم مكانيكهاي هواپيما به ما خوش آمد گفتند. شهيد دوران اطراف هواپيما شروع كرد به گشت زدن و چك كردن بمبها و دستگاههاي بيروني هواپيما و من هم رفتم داخل كابينها تا دستگاههاي داخلي را چك كنم مشغول بررسي بوديم كه متوجه شدم سمت نما و حالت نماي هواپيما در حال گردش است، در صورتي كه اينجوري نبايد مي بود و بايد ثابت مي ايستاد. مكانيكها آمدند و گفتند: «فعلاً نمي توانيم درست كنيم. شما مي توانيد پرواز نكنيد.» اما عباس مي گفت: «اين سمت نما وحالت نما در هواي صاف و بدون ابر اصلن كاربرد ندارد و ما در اين هوا نياز به اين وسيله نداريم و مي رويم سر باند و به عنوان شماره 3 آماده پرواز مي شويم. در اصل ما شماره 1 بوديم و شماره 3 هواپيمايي بود كه كه قرار شد برگردد . لذا ابتدا شماره 2 بلند شد و شماره 3 دچار نقص فني بود و نتوانست بلند شود لذا ما بعد از شماره 2 بلند شديم. معمولن ما در ايران به خاطر اينكه مصرف سوخت كم باشد، با ارتفاع بالا و سرعت كم مي رفتيم يعني با ارتفاع 15000 پا و سرعت 350 مايل به سمت بغداد حركت كرديم. وقتي به مرز رسيديم به خاطر اينكه رادارهاي عراق ما را نگيرند ارتفاعمان را به 10 تا 15 متري زمين رسانديم و سرعتمان را به خاطر اينكه از برد موشكهاي سام-7 (استرلا) در امان باشيم به 450 مايل افزايش داديم. وقتي از مرز رد شديم در يك آن ديدم كه موشك سام به طرف هواپيماي شماره 2 پرتاب كردند. به آنها گفتم: «موشك براتون پرتاب كردند، مواظب باشيد.» ولي خب خوشبختانه موشك به سرعت هواپيما نرسيد و در 300 متري هواپيما منفجر شد. بعد از مدتي از دستگاههاي داخل هواپيما متوجه شدم رادارهاي عراق ما را گرفتند، لذا موضوع را به شهيد دوران اطلاع دادم و گفتم: «رادارهاي عراق ما را گرفتند.» گفت: «مساله اي نيست.» هواپيماي شماره 2 هم اين موضوع را به ما اخطار كرد كه شهيد دوران به شوخي خطاب به آنها گفت: «مي فرمائيد كه من برم زير زمين پرواز كنم!» قرار ما بر اين بود كه از شرق بغداد به سمت جنوب شرق بغداد حركت كرده و سپس به سمت پالايشگاه «الدوره» كه به شهر بغداد چسبيده برويم و در آنجا بمبها را روي هدف تخليه كنيم تا پس از ماموريت مستقيم به سمت ايران بيائيم و مجبور نشويم گردشي داشته باشيم و مورد اصابت گلوله قرار گيريم. حدود 5 يا 10 مايلي بغداد بود كه متوجه شديم بايد از ديوار آتشي كه در اطراف شهر درست كرده اند عبور كنيم لذا وقتي ديوار آتش را رد كرديم شهيد دوران به من گفت: «موتور راستمون نشون ميده آتيش گرفته.» گفتم: «مسئله اي نيست فعلاً بريم جلو از شهر كه رد شديم يا موتور را خاموش مي كنيم يا يك كار مي كنيم تا از اين مسئله جلوگيري بشه.» به پالايشگاه كه رسيديم از دور و اطراف پالايشگاه با موشكهاي سام، شروع كردند به زدن ما. من هم با يك دستگاهي كه هواپيما محهز به آن است مشغول از كار انداختن رادارهاي آنها شدم تا لااقل موشك نزنند. به بالاي پالايشگاه كه رسيديم با موفقيت كامل بمبها را تخليه كرديم و در حال برگشت بوديم كه من يك لحظه برگشتم به پالايشگاه نگاه كنم ديدم هواپيما از دم تا پشت سر من آتش گرفت و دارد مي سوزد. سريع به شهيد دوران گفتم: «هواپيما آتيش گرفته، آماده باش بپريم.» و نگاه كردم ديدم دستگاههاي جلوي چشمم هم سياه شده و همان زمان بود كه من داشتم مي رفتم بيرون از هواپيما. همه اين اتفاقات در عرض يك ثانيه رخ داد. حالا روايت بر اين است كه احتمالاً آتش هواپيما به بمبهاي زير صندلي رسيد و صندلي من خودش عمل كرد و مرا از آن آتش نجات داد. من كه پريدم بيرون بيهوش بودم و وقتي بهوش آمدم تو وزارت دفاع عراق بودم و يكي داشت لبم را كه پاره شده بود بخيه مي كرد. در اين لحظه به خودم گفتم: «خدايا! من تو هواپيما بودم. اينجا كجاست؟» بعد از مدتي براي امنيت من لباس پروازم را درآوردند و دشداشه به تنم كردند و مرا به بيمارستان بردند. از آن جا هم دوباره به وزارت دفاع آوردنم. به آنها گفتم: «جناب دوران كو؟» گفتند: «از هواپيما نپريد و کشته شد.» من باور نكردم چون معلوم نبود كه آنها راست مي گويند يا دروغ، ولي خيلي دنبال اين مسئله بودم و مي خواستم برايم روشن شود كه چه اتفاقي افتاده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ](2).jpg
هواپیمای فانتوم نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران در حال شیرجه
حدود 15 روز مرا در وزارت دفاع نگه داشتند آنجا خيلي شكنجه ام كردند. بعد از آن تحويلم دادند به سازمان امنيت شان آنجا هم 45 روز بودم تا اينكه سپردنم به دژباني شان تا مرا به اردوگاه اعزام كنند. در آنجا يك سربازي بود كه كمي انگليسي بلد بود. به من گفت: «تو همان خلباني نيستي كه هواپيمايت را زدند؟» گفتم: «بله! چقدر از اين موضوع خبر داري؟» گفت: «بعد از اينكه پالايشگاه بمباران شد، هواپيما در حالي كه آتش گرفته بود به طرف شهر مي آمد يك هو ديدم از داخل آن چتري بيرون پريد و بعداز مدتي كه هواپيما جلوتر رفت منفجر شد.» بعدها كه من از خلبانهاي ديگر سئوال كردم كه: «آيا امكان دارد هواپيما بر اثر آتش خودش در هوا منفجر شود؟» گفتند: «نه، مگر اينكه موشك به آن اصابت كند منفجر شود.» خلاصه مرا بردند اردوگاه. در اردوگاه از چگونگي حادثه پرس و جو كردم آنها گفتند: «بيست دقيقه قبل از اينكه شما به بغداد برسيد آژير خطر را زدند و زماني هم كه پالايشگاه را مورد هدف قرار داديد فردايش عكس سانحه را روزنامه هاي عراق چاپ كردند و بدين صورت بود كه تكه هاي هواپيما نزديك يكي از ميدانهاي شهر به زمين خورد و از شهيد دوران پوتين و دستكشش مشخص بود.» آنجا بود كه برايم مسجل شد عباس دوران به شهادت رسيده است.
صبح ۳۱ تيرماه ،۱۳۶۱ خلبان شهيد، عباس دوران، كه در تعداد پرواز جنگى در نيروى هوايى ركورد داشت و عراق، براى سرش جايزه تعيين كرده بود، پس از بمباران پالايشگاه بغداد، هواپيما را كه آتش گرفته بود به هتل محل برگزارى اجلاس سران غيرمتعهدها مى كوبد و بدين ترتيب با شهادت خود كارى كرد كه اجلاس سران غيرمتعهدها به علت فقدان امنيت در بغداد برگزار نشد. ديگر خلبان اين هواپيما، منصور كاظميان، به دست نيروهاى عراقى اسير شد. دوران در نامه هاى اين ماموريت، مقابل اسم پدافندهاى مختلفى كه عراق از كشورهاى اروپايى خريده بود، نوشته است: نود درصد احتمال برگشت نيست... .

منبع:وبلاگ هوانوردی

[dizgah]

نیروی هوایی ایران پیش از انقلاب مقتدرترین نیروی هوایی منطقه بود، این نیرو در آستانه انقلاب با در اختیار داشتن چند صد جنگنده مدرن که در بهترین شرایط عملیاتی بسر می بردند و بطور کامل از پشتیبانی سازنده برخوردار بودند می توانست با تمام کشورهای خاورمیانه مقابله کند و پیروز از میدان نبرد خارج شود.
پس از انقلاب با خروج مستشاران خارجی و نبود پشتیبانی از سوی کشور سازنده بنا به نظر کارشناسان توان این نیرو به یک سوم گذشته تقلیل یافت، با این وجود نیروی هوایی در جریان جنگ تحمیلی سعی کرد تا در آغازین روزهای جنگ آشفتگی نسبی اوضاع نیروی زمینی را جبران کند، در اولین روزهای جنگ این نیرو با انجام عملیات مقتدرانه سایه البرز دهها جنگنده را به سوی اهداف مهمی در عراق روانه ساخت، این عملیات بعنوان یک عملیات کلیدی و مهم نه تنها فشار روانی شدیدی را بر نیروهای عراقی وارد کرد بلکه باعث کند شدن روند فعالیت های دشمن نیز شد، از دیگر عملیات های به یاد ماندنی می توان به عملیات سلطان و حمله به مجموعه H-3 در عراق اشاره کرد.

جنگنده های نیروی هوایی:
جنگنده های عملیاتی کنونی نیروی هوایی را می توان مجموعا به سه دسته تقسیم کرد، جنگنده های باقیمانده از نیروی هوایی شاهنشاهی، جنگنده هایی که در جریان جنگ خلیج فارس (در سال 1991) از عراق به ایران پناهنده شدند و جنگنده های خریداری شده پس از انقلاب.

جنگنده های پیش از انقلاب:
جنگنده های باقیمانده از نیروی هوایی شاهنشاهی که در حال حاضر در خدمت می باشند سه نوع جنگنده اف-5 تایگر (نوع E/F) ، اف-4 فانتوم (نوع D/E) و اف-14 تامکت (نوع A) می باشند که به ترتیب به شرح آنها می پردازیم.

اف-5 تایگر:
نوع اولیه (انواع A/B) این جنگنده توسط شرکت گرومن و بمنظور مقابله با تهدید جنگنده میگ-21 روسی که جنگنده بسیار چالاکی بود ساخته شد، اف-5 E/F که از روی نوع اولیه ساخته شد جنگنده ای است مدرن تر، مجهز به رادار و فوق العاده مانور پذیر که توانایی فوق العاده ای برای نبرد های هوایی نزدیک دارد و علاوه بر این می تواند عملیات های هوا به زمین را نیز بخوبی به انجام برساند، این جنگنده در سالهای جنگ توانایی های خود را بخوبی نشان داد و توانست پا به پای دیگر جنگنده در عملیات های نیروی هوایی به خدمت بپردازد. در حال حاضر حدود 70 فروند از این جنگنده ها در نیروی هوایی در حال خدمت می باشند که اغلب از فرسودگی شدید سازه بهره می برند، لیکن بواسطه ساده تر بودن فناوری های بکار رفته در آن مشکلات کمتری در زمینه نگه داری آنها وجود دارد.



اف-4 فانتوم:
بی شک بیشترین بار کاری در طول جنگ تحمیلی بر دوش سلطان آسمان اف-4 فانتوم بود، این جنگنده هر چند در ابتدا بعنوان جنگنده ای برای حملات هوا به زمین و با توانایی دفاع از خود در نظر گرفته شد، اما توانایی هوا به هوای مناسبی که در زمان خود داشت باعث شد تا در میان همگان بعنوان یک جنگنده جند منظوره شناخته شود، یکی از شاهکار های این جنگنده و خلبانان تیز پرواز آن در طول جنگ حمله موفقیت آمیز به مجموعه H-3 در عمق خاک عراق بود که در نظر اغلب فرماندهان نظامی امری غیر ممکن می نمود، ویژگی برجسته اف-4 توانایی حمل تسلیحات هوا به زمین بویژه انواع بمب ها در تعداد بالا است. از این جنگنده نیز حدود 70 فروند عملیاتی است که بیش از هر چیز از فرسودگی سازه رنج می برند، لیکن فعال نگه داشتن رادار APQ-120 آن نیز کار راحتی نیست، با این وجود سعی می شود آنها در بهترین وضعیت عملیاتی باشند، در سالهای اخیر پروژه هایی برای بهسازی رادار و سیستم های کنترل تسلیحات آن انجام شده اما هیچ گزارشی از سوی منابع خارجی مبنی بر خارج شدن فانتوم های ایرانی از حالت استاندارد وجود ندارد. تنها امکان نصب بعضی بمب ها، موشک ها و غلاف های هدف گیری جدید ساخت ایران بعلاوه موشک هوا به هوای گرمایاب روسی R-73 Archer برروی این جنگنده ها فراهم آمده است، اما ممکن است در آینده با تکمیل شدن پروژه های فعلی تجهیزات الکترونیکی جدیدی نیز به این جنگنده افزوده شود.



اف-14 تامکت:
گربه های وحشی نیروی هوایی ایران یکی از هراس انگیز ترین جنگنده هایی بودند که در اختیار نیروی هوایی ایران بودند، برای خلبانان عراقی که با جنگنده هایی نظیر میگ-21 و 23، سوخو-22 و... پرواز می کردند رهگیری توسط تامکت های ایرانی کابوسی بود که بارها و بارها به حقیقت پیوسته بود، زوج بی همتای جنگنده اف-14 تامکت و موشک هوا به هوای AIM-54 Phoenix در طول جنگ بارها و بارها پرنده های عراقی را شکار نمود و کارنامه موفقی از خود بجای گذاشت، اف-14 تامکت که تنها به ایران صادر شده بود در طول جنگ لیاقت خود را به خوبی نشان داد و مهمترین افتخارات جنگ های هوایی این جنگنده را به نام عقابان تیزپرواز نیروی هوایی ایران ثبت نمود.
پیش از انقلاب 80 فروند از این جنگنده به منظور مقابله با تهدید جنگنده های میگ-25 اتحاد شوروی سفارش داده شد که تا زمان انقلاب 79 فروند بعلاوه حدود دویست و پنجاه فروند موشک AIM-54 تحویل ایران شده بود، از این میان تعدادی در طول جنگ تحمیلی از بین رفتند و تعدادی نیز برای عملیاتی ماندن دیگر تامکت ها اوراق شدند، در حال حاضر حدود 24 فروند اف-14 ایرانی امکان پرواز دارند که از این میان قریب به 17 فروند توانایی شرکت در نبرد های هوایی را دارند و تعداد تامکت هایی که توانایی شلیک *موشک های هدایت راداری را دارند نیز از 17 فروند کمتر است.
در حال حاضر علاوه بر اینکه نگه داری اف-14 با سیستم پیچیده بالهای متغیر امری سخت و مشکل است، ایران در نگه داری رادار پیچیده AN/AWG-9 با مشکلات مختلفی روبرو است، هرچند بخشی از قطعات این رادار با کیت های ساخت صنایع الکترونیک ایران (صا ایران) جایگزین شده است، اما قطعات زیادی نیز وجود دارند که تامین آنها غیر ممکن است یا به سختی و از طریق واسطه های مختلف از ایالات متحده تهیه می شوند.



*موشک های هدایت راداری به موشک هایی نظیر موشک AIM-7 Sparrow اطلاق می شود که برای هدایت بسوی هدف به رادار جنگنده شلیک کننده وابسته اند (هدایت نیمه فعال راداری) و یا در هنگام پرتاب به کسب اطلاعات اولیه هدف از رادار جنگنده شلیک کننده نیازمندند (هدایت فعال رادارب)، نظیر AIM-120 AMRAAM.

جنگنده های پناهنده:
در طول جنگ خلیج فارس تعدادی جنگنده عراقی از ترس نابود شدن برروی زمین با پشتیبانی جنگنده-رهگیر های سریع السیر میگ-25 بسوی ایران پرواز کردند، از تعداد این جنگنده ها اطلاعات مختلفی منتشر شده است، اما مهمترین آنها حدود 24 فروند میراژ اف-1 بود که هم اکنون تعدادی از آنها عملیاتی اند و در پایگاه هوایی مشهد مستقر اند. از تسلیحات این جنگنده ها اطلاع دقیقی در دسترس نیست اما گفته می شود با توجه به نبود موشک های گرمایاب R-550 برای نبرد های هوایی این جنگنده ها از موشک های ناتوان PL-7 ساخت چین که کپی ناقص موشک R-550 می باشد بهره می برند، در نبرد های هوا به زمین نیز احتمالا این جنگنده ها بیشتر از تسلیحات فاقد هدایت نظیر راکت ها و بمب های سقوط آزاد استفاده می کنند، با این وجود بدلیل کتمان استفاده از این جنگنده ها از سوی مسئولان اطلاعات کمی از آنها در دسترس است، در آگوست 2001 نیز یک فروند از این جنگنده ها در عملیات بر علیه قاچاقچیان مواد مخدر بوسیله موشک دوش پرتاب آنها از بین رفت.




از دیگر جنگنده های پناهنده می توان به میگ-21، 23 و 25 و سوخو-20، 22، 24 و 25 اشاره کرد که در این میان از میگ 21، 23 و 25 و همچنین سوخو-20 و 22 بدلیل قدیمی بودن و تعداد کم استفاده نمی گردد، لیکن سوخو-24 و 25 ها امروزه بهمراه سوخو-24 و 25 های خریداری شده توسط ایران در حال خدمت اند.

لیست کامل جنگنده های پناهنده:
Su-20M به تعداد 4 فروند
Su-22M/UM به تعداد 40 فروند
Mirage F.1EQ/EQ-5 به تعداد 17 فروند
Mirage F.1BQ به تعداد 7 فروند
Su-24Mk به تعداد 24 فروند=طبق برخی آمار
Su-25K/UBK به تعداد 7 فروند
MiG-23BN به تعداد نا معلوم احتمالا کمتر از 15 فروند
MiG-29UB به تعداد تقریبی 4 فروند
Il-76MD/TD به تعداد تقریبی حدود 12 فروند
Il-76 Adnan 1 AEW به تعداد یک فروند
Il-76 Baghdad 1 به تعداد یک فروند
Boeing 747-200 به تعداد دو فروند
Boeing 707-320C به تعداد 1 فروند
Boeing 737-270 به تعداد 2 فروند
Lockheed 1329 Jetstar 8 به تعداد 1 فروند



جنگنده های خریداری شده توسط جمهوری اسلامی:
در اواخر جنگ با توجه به تحریم های گسترده و ناتوانی ایران در عملیاتی نگاه داشتن جنگنده های غربی تلاش هایی برای خرید جنگنده از کشورهای شرقی بعمل آمد که نتیجه آن خرید جنگنده های ناتوان و قدیمی اف-6 و اف-7 از چین بود، پس از جنگ با بهتر شدن شرایط ایران ابتدا اقدام به خرید جنگنده-رهگیر های تاکتیکی میگ-29 و سپس سوخو-24 و سوخو-25 (نیروی هوایی سپاه) از روسیه بود.

اف-6 فارمر:
اف-6 یا میگ-19 چینی جنگنده ای است بسیار قدیمی که نه تنها در نبردهای امروزی کارایی ندارد بلکه بدلیل کیفیت بد جنگنده های ساخت چین و *امنیت کم استفاده از آن در مقاصد آزمایشی نیز عاقلانه بنظر نمی رسد، گفته می شود امروزه این جنگنده ها بازنشسته و تحویل نیروی هوایی سپاه شده اند تا در مقاصد آزمایشی از آنها استفاده گردد، از تعداد خریداری شده این جنگنده ها اطلاع دقیقی در دسترس نیست.

*در مورد امنیت کم جنگنده های چینی اشاره به این مثال کافی است که در سال 2001 یک جنگنده اف-7 چینی پس از وادار کردن یک هواپیمای جنگ الکترونیک ایالات متحده از نوع EP3 ELINT به فرود در خاک چین دچار تخلیه روغن سیستم هیدرولیک شد و بدلیل از دست رفتن کنترل هواپیما سقوط کرد، هر چند چنین اتفاقی پیش از این نیز برای جنگنده های چینی بارها بوقوع پیوسته بود.

اف-7 فیشبد:
اف-7 یا میگ-21 چینی نیز بهمراه اف-6 در زمان جنگ خریداری شد، این جنگنده به رادار بسیار ضعیف گریفو ساخت ایتالیا مجهز است و در نبرد های هوا به هوا تنها می تواند موشک های ناتوان PL-7 را حمل کند و در نبرد های هوا به زمین نیز تنها می تواند از بمب های سقوط آزاد و راکت استفاده کند.
تعداد 24 فروند نمونه رزمی این جنگنده بهمراه 4 فروند نمونه آموزشی (اف تی-7) توسط ایران از چین خریداری شد.



میگ-29 فولکروم:
فولکروم های ایران تماما از نوع اولیه (نوع A/UB) می باشند و بدلیل پنهانکاری مسئولان از بهسازی های انجام شده برروی آنها اطلاع دقیقی در دسترس نیست، در این حال برخی منابع خارجی از نصب لوله های سوختگیری هوا به هوا و بهسازی رادار برخی این جنگنده-رهگیر های تاکتیکی اطلاع می دهند، فولکروم های ایران 30 فروند شامل 24 فروند نوع رزمی A و 6 فروند نوع آموزشی UB می باشند، لازم به ذکر است این جنگنده ها بطور کلی بدون بهسازی در نبرد های امروزی نمی توانند کارایی لازم را داشته باشند چرا که سیستم های راداری آنها ضعیف و قدیمی است و در برابر جنگ الکترونیک نیز ناتوان اند.



سوخو-24 فنسر:
در جریان جنگ خلیج فارس تعدادی سوخو-24 نیز بهمراه دیگر جنگنده ها به ایران پرواز کردند، ویژگی های مثبت جنگنده سوخو-24 نظیر توانایی در مقابله با رادارهای زمینی و رادار Orbita که توانایی پرواز در ارتفاعات پست و در میان ارتفاعات را به این جنگنده می دهد آن را به یک جنگنده ضربتی فوق العاده تبدیل می کند، با احتساب جنگنده های پناهنده و جنگنده های خریداری شده از روسیه مجموعا 36 فروند از این جنگنده در نیروی هوایی مشغول به خدمت بودند که با سقوط یک فروند این تعداد به 35 فروند تقلیل یافت.



سوخو-25 فراگفوت:
جنگنده سوخو-25 همتای روسی هواپیمای آمریکایی A-10 بوده و وظیفه اصلی آن پشتیبانی از نیروهای زمینی است، این جنگنده با توانایی حمل و استفاده از انواع بمب ها و موشک های هوا به زمین می تواند در برابر واحد های زمینی دشمن بسیار خطرناک واقع شود اما بواسطه سرعت کم و موشک هوا به هوای R-60 Aphid بعنوان تنها سلاح برای نبرد های هوایی در دفاع از خود در برابر جنگنده های دشمن ناتوان است. در میان جنگنده های پناهنده عراقی حدود هفت فروند سوخو-25 نیز وجود داشتند که بهمراه تعدادی جنگنده سوخو-25 خریداری شده از روسیه به خدمت نیروی هوایی ایران در آمدند (عده ای نیز بر این عقیده اند که سوخو-25 های ایرانی تنها محدود به همان جنگنده های پناهنده هستند) در میان آمار منتشر شده از سوخو-25 های ایرانی 7 تا 11 و گاهی تا 25 فروند اشاره شده که 11 فروند دقیقتر به نظر می رسد، تمام فراگفوت های ایرانی در خدمت نیروی هوایی سپاه هستند و وظیفه پشتیبانی از نیروی زمینی سپاه را بر عهده دارند.
منبع :
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Persian_Gun's]

آشنايي با موشک REDEYE


General Dynamics FIM-43 Redeye


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


موشك ضدهوايي FIM-43 موسوم به Redeye، اولين سيستم دفاع هوايي قابل حمل شخصي (MANPADS) محسوب مي‏شود كه وارد خدمت در نيروي زميني ايالات متحده و سپاه تفنگداران نيروي دريايي شده است و دقيقا پدر موشك سيستم دفاع هوايي شخصي امروزي، يعني استينگر مي‏باشد.

MANPADS : Man-Portable Air Defense System

به سال 1948، ارتش ايالات متحده به دنبال يك سيستم دفاع هوايي موثر و قابل حمل به وسيلهء سربازان مي‏گشت، زيرا مسلسلهاي ضدهوايي كاليبر 50 ميلي‏متري، ديگر در برابر هواپيماهاي جت سريع‏السير و پرقدرت، موثر نبودند. در آن زمان، چندين سيستم ضدهوايي مبتني بر موشك يا مسلسلهاي ضدهوايي، مورد آزمايش قرار گرفتند اما هيچكدام نتوانستند نظر مساعد مقامات را جهت توليد انبوه بدست آوردند.
بين سالهاي 1955 تا 1956، كمپاني Convair مطالعاتي را بر روي سيستم ضدهوايي سبك وزن، قابل حمل و آشيانه‏ياب حرارتي، آغاز نمود. به تاريخ نوامبر 1956، حاصل مطالعات اين شركت منجر به توليد موشك ردآي يا چشم قرمز گشت. (چشم قرمز، بدين جهت كه يك هدف‏ياب حساس به حرارت به رنگ قرمز در نوك اين موشك، تعبيه شده بود.) بلافاصله اين موشك، توسط نيروي زميني و سپاه تفنگداران نيروي دريايي ايالات متحده به خدمت گرفته شد.
به سال 1957، يادداشتي رسمي در مورد توانمندي‏هاي بالقوهء موشك ردآي منتشر شد، و در نتيجه، به تاريخ آوريل 1958، كمپاني Convair، برندهء اولين قرارداد، جهت توليد سيستم موشكي ردآي گشت.
مرحلهء بعدي توسعهء توانايي‏هاي ردآي، افزودن قابليت پرتاب از روي شانه بود كه قرار بود موشك، با قطري حداكثر 70 ميلي‏متر و وزني حداكثر 9 كيلوگرم، همراه با پرتابگر خويش داشته باشد، تا حمل و پرتاب آن به وسيلهء‌ يك سرباز، امكان‏پذير باشد.
توليد انبوه اين موشك، به تاريخ جولاي 1959 آغاز گشت و به تاريخ مارس 1960، اولين آزمايش شليك موشك ردآي انجام شد. (البته هنوز قابليت پرتاب از روي شانه را نداشت)
به تاريخ مي 1961، اولين پرتاب آن از درون لوله‏اي مخصوص، با موفقيت به انجام رسيد و در اكتبر همان سال، اولين پرتاب اين موشك از روي شانه، با موفقيت انجام شد. بدين ترتيب، به سال 1962، مقدمات توليد انبوه آن آغاز گشت، اما برخي مشكلات فني، باعث تاخير در برنامهء توليد آن شد. موشك ردآي، بسيار كند بود و قدرت مانور خيلي كمي داشت و ردياب آن، دقت كمتري از آنچه برنامه‏ريزي شده بود، داشت. با تمام اين اوصاف، از آنجا كه در آن زمان،‌ هيچ سيستم جايگزيني جهت دفاع هوايي انفرادي وجود نداشت، از موشك ردآي مدل XM41 سري Block I به صورت محدودي توليد شد.

مدل A
به تاريخ ژوئن 1963، موشك ردآي سري Block I با نام‏گذاري مجدد، به نام XHIM-43A معرفي شد. موشكهاي ردآي سري Block I بين سالهاي 1965 و 1966 توليد شدند و عمدتن جهت آزمايش و ارزيابي كارايي عملياتي به كار رفتند.
موشك XHIM-43A به وسيلهء پرتابگر مخصوص به نام XM147 شليك مي‏شد؛ اين پرتابگر شامل لولهء مخصوص جاگذاري موشك، دستهء نگهدارنده، و يك سيستم نشانه‏روي مجهز به دوربين به نام XM147 و يك زائدهء مخصوص هدفگيري بود.
خدمهء ردآي، با استفاده از سايت نشانه‏روي نصب شده، مي‏توانست اقدام به جستجوي اهداف در آسمان نمايد، پس از يافتن هدف، يك صداي زنگ كه در قسمت دستهء‌ نگهدارنده تعبيه شده است، نواخته مي‏‎شود؛ سپس جستجوگر حرارتي كه يك سلول ترموالكتريكي مي‏باشد، بر روي هدف، قفل مي‏كند. هنگامي كه ماشه كشيده مي‏شود، موشك از درون لولهء مخصوص به وسيله بوستر كمكي به بيرون پرتاب مي‏شود، (اين بوستر كمكي XM110 نام دارد و از سوخت جامد بهره مي‏برد) پس از طي مسافت 6 متر، موتور اصلي موشك ردآي، روشن مي‏شود. سطوح كنترل پرواز موشك ردآي، شامل 4 عدد بالچهء كوچك صليب شكل و ثابت نصب شده در انتها و 2 بالچهء متحرك نصب شده در نزديكي دماغه مي‏باشند.
سرجنگي ردآي، به نام XM45 كه به شدت منفجره بوده و هنگام انفجار، به دهها تركش تبديل مي‏شود، با يك فيوز ضربه‏اي به نام XM804 فعال مي‏‎شود.

مدل B
به سال 1964، طراحي و توليد نوع بهبود يافتهء ردآي سري Block II، آغاز شد؛ اين موشك به نام XM41E1 معرفي گشت. اولين نمونهء عملياتي اين موشك به نام XHIM-43B سري Block II به تاريخ آوريل 1966، تحويل ارتش شد.
موارد بهينه شده در سري جديد شامل موارد زير بودند:
* يك سلول ردياب جديد،‌ حساس به گازهاي خروجي خنك شده
* مختصري بهبود در طراحي مجدد پرتابگر XM147E1
* سرجنگي بهبود يافته XM45E1

به تاريخ فوريه 1967، اولين سيستم موشكي جديد نوع XM41E1، براي منظورهاي آموزشي، تحويل نيروي زميني ايالات متحده شد. به سال 1966، وزارت دفاع ايالات متحده، براي ثبت نام اين موشك در فهرست سياهه اقلام، حرف F را جهت نشان دادن انفرادي بودن پرتاب اين موشك، به ابتداي كد نام‏گذاري اين موشك اضافه كرد و بدين ترتيب نام موشك ردآي از MIM-43 به FIM-43 تغيير يافت؛ موشك XMIM-43A و موشك XMIM-43B با اسم‏گذاري مجدد، به XFIM-43A و XFIM-43B تغيير نام يافتند.
حرف F از روي عبارت For Individual Launch به معني «ويژهء پرتاب انفرادي» ، اخذ شده است.
موشك XFEM-43B نوع بهبود يافته و تحت آزمايش مدل XFIM-43B بود كه به يك مسافت‏سنج ويژه جهت ثبت قابليت اثرگذاري موشك، مجهز شده بود.

مدل C
بين سالهاي 1965 تا 1966، كمپاني جنرال دايناميكز كه اينك مالك Convair محسوب مي‏شد، آخرين مدل موشك ردآي را تحت پيكربندي جديد Block III طراحي و توليد كرد كه در اصل بر اساس مدل XM41E2 ساخته شده بود. اين موشك جديد كه به نام XFIM-43C ناميده شد، ردياب حساس به گازهاي خنك شدهء‌ مورد استفاده در مدل B را حفظ كرده بود، اما مجهز به يك موتور قوي‏تر به نام XM115 ، سرجنگي پرقدرت XM222 و فيوز جديد XM814 شده بود.
پرتابگر سري Block III كه XM171 نام داشت، به سايت نشانه‏روي باز و سيستم‏هاي الكترونيكي ارتقاء يافته، جهت قابليت پرتاب موشكهاي سري جديد ردآي، تجهيز شده بود.
موشك جديد XFIM-43C قادر به تحمل مانورهايي تا حد 3 برابر فشار ثقل بود؛ و قادر به ساقط كردن هواپيماهايي بود كه بدنه‏اي زرهي به ضخامت 0.4 اينچ داشتند.

بر روي مدل XFEM-43C كه گونه‏اي بر اساس مدل C بود، يك مسافت‏سنج ويژه جهت آزمايشات و ارزيابي، نصب شده بود. به تاريخ مي 1967، خط توليد سري Block II به سري Block III تغيير يافت و به تاريح مارس 1968، تحويل نمونه‏هاي عملياتي سري Block III به نيروي زميني و سپاه تفنگداران نيروي دريايي ايالات متحده واگذار شدند.
سرانجام در اواخر سال 1968، موشك ردآي سري Block III، با تمام استانداردهاي موجود، معرفي گشت. بدين جهت، موشك ردآي مدل M41، مورد طراحي مجدد قرار گرفت و خط توليد ردآي بر اساس گونهء FIM-43C آغاز شد.
در اواخر دههء‌ 1970 و اوائل دههء 1980، حرف X از نام‏گذاري تمامي موشكهايي كه سابقن ساخته شده بودند، حذف شد، كه در نتيجه گونه‏هاي مختلف ردآي با اسامي FIM-43A/B و FEM-43B/C نام‏گذاري شدند. البته اين نام‏گذاري، تنها بر روي كاغذ انجام شد، زيرا در آن زمان، مدلهاي A و B موشك ردآي، ديگر وجود نداشتند و از رده خارج شده بودند.

نوع D
در اواخر دههء 1970، طراحي مدل FIM-43D بر اساس ارتقاء مدل C آغاز گشت، اما متاسفانه اطلاعاتي در مورد جزئيات برنامهء ارتقاء، انتشار نيافته است.
موشک FIM-43 Redeye داراي نقائص عملياتي بود که مهمترين آن، عدم موثر بودن در هدف گيري هواپيماهاي دشمن از روبه رو بود. سيستم ردياب حساس به حرارت، تنها در روز مي توانست بر روي گازهاي داغ خروجي هواپيماهاي دشمن قفل نمايد. اين بدان معني بود که هواپيماي دشمن تنها در زماني مورد هدف و تهديد موشک ردآي مي توانست واقع شود که آنها (هواپيماهاي دشمن) بمبهاي خود را ريخته و در حال ترک ميدان نبرد بودند و اين يعني تمام مهمات خود را بر سر ادوات زميني خودي، توانسته اند خالي کنند.
در اواخر دههء 1960، کار مطالعاتي بر روي گونهء هوا به هواي ردآي،‌ آغاز گشت و در مي 1969، طراحي مدل FIM-43D از طرف نيروي زميني ايالات متحده جهت ايجاد قابليت پرتاب هوا به هوا درخواست شد. هرچند که اين درخواست به دليل لغو توليد انبوه نوع هوا به هواي ردآي، به حال تعليق درآمد و هيچگاه صورت حقيقي به خود نگرفت.
به تاريخ سپتامبر 1969، توليد موشک ردآي پس از ساخت 9000 فروند متوقف شد. در اوائل سال 1967، مطالعات مهمي جهت توليد نوع پيشرفتهء ردآي موسوم به Redeye II آغاز شد و به تاريخ مارس 1972، اين مدل از ردآي به نام FIM-92 استينگر شناخته و معرفي شد.
در آغاز سال 1982،‌ موشک ردآي به تدريج از ردهء خدمتي خارج شد و موشک جديد و بسيار پيشرفتهء استينگر،‌ جاي آن را گرفت. در نهايت به سال 1995،‌ آخرين سري موشک ردآي از نيروي زميني ايالات متحده، از رده خارج شده و معدوم شدند.

برخي مشخصات فني بر اساس مدل C
سازنده: ابتدا شرکت Convair و سپس شرکت جنرال دايناميکز
طول موشک: 1.20 متر
طول پرتابگر M171: حدود 1.26 متر
طول بالچه ها: 14 سانتي متر
قطر موشک: 7 سانتي متر
وزن موشک: 8.3 کيلوگرم
وزن پرتابگر: 5 کيلوگرم
حداکثر سرعت: 1.7 ماخ
شتاب ثقل قابل تحمل: 3 برابر
حداکثر ارتفاع عمل: 2740 متر يا 9000 فوت
حداکثر برد: 4500 متر
پيشرانه: راکت سوخت جامد دو مرحله اي M115 ساخت Atlantic Research شامل بوستر جهت پرتاب اوليه به بيرون با کشش 3.3 کيلونيوتن معادل 750 پاوند به مدت 0.048 ثانيه و راکت اصلي به قدرت 1.1 کيلونيوتن، معادل 2.35 پاوند به مدت 5.8 ثانيه .
خرج: سرجنگي به نام M222 به وزن 1.06 کيلوگرم يا 2.35 پاوند؛ به شدت انفجاري و همراه با ترکش هاي فراوان


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[بردیا]

پیشنهاد بهتون میکنم بخونیدش.خیلی جالبه


متهورانه ترین عملیات هوایی تاریخ جهان

عملیات اچ 3 یکی از بزرگترین عملیاتهای هوایی دنیاست که به نام فانتومها ثبت شده است. فانتومهای ایرانی طی یک عملیات پیچیده و تحسین برانگیز در 4 آوریل 1981 (فروردین 1360) پایگاه هوایی الولید در مجموعه اچ 3 واقع در غرب عراق، در نزدیکی مرز این کشور با اردن را بکلی نابود کردند. در مجموع بیش از 48 هواپیمای عراقی که بیشتر آنها بمب افکنهای روسی (میگ 23، سوخو 20، تییو 16، تییو 22) بودند در این عملیات از بین رفتند. حمله به اچ 3 از لحاظ فنی یکی از پیچیده ترین عملیاتهای هوایی جهان بشمار می رود و از نظر دستاوردهای نظامی نیز با توجه به نابودی کامل 48 هواپیمای دشمن در رده بزرگترین و موفقترین عملیاتهای نظامی جهان قرار می گیرد. این عملیات در 1981 یعنی زمانی که نیروی هوایی ایران از برتری بی چون و چرایی بر نیروی هوایی عراق برخوردار بود به انجام رسید.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیمای فانتوم متعلق به نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران در حال سوختگیری هوایی

می دانیم که در اول مهرماه 1359، یکروز پس از آغاز جنگ و حملهی هواپیماهای عراقی به فرودگاه مهرآباد نیز یکی از بزرگترین عملیاتهای هوایی جهان با شرکت بیش از یکصد و چهل هواپیمای جنگی بر فراز عراق انجام شد. این عملیات از نظر تعداد هواپیماهای شرکت کننده در آن یکی از منحصر بفرد ترین نبردهای هوایی جهان پس از جنگ جهانی دوم بشمار می رود. در این حمله بسیاری از تاسیسات زیربنایی عراق، پایگاهها و دپوهای ارتش عراق در مرز این کشور با ایران نابود شد. در سال 1981 منابع اطلاعاتی ایران دریافتند که نیروی هوایی عراق تعدادی از بمب افکنهای خود را برای دور ماندن از حملات هواپیماهای ایرانی و جلوگیری از نابودی آنها بر روی باند فرودگاه به پایگاهی در دورترین نقطهی غرب این کشور منتقل ساخته است؛ به یکی از پایگاههای سه گانهی اچ 3 با نام الولید. هیچ کارشناس نظامی تا آنوقت تصور نمی کرد که این پایگاهها که در غربی ترین نقطهی خاک عراق و در نزدیکی مرز این کشور با اردن واقع شده است روزی هدف حملهی جنگندههای ایرانی قرار گیرد. هواپیماهای ایرانی برای بمباران این پایگاه میبایست از مرزهای شرقی عراق وارد شده و پس از گذشتن از آسمان بغداد و بسیاری از شهرهای دیگر که تاسیسات پدافندی موثری داشتند به اچ 3 می رسیدند و پس از انجام عملیات دوباره از همین مسیر باز می گشتند. در تمام طول مسیر جدای از موشکهای زمین به هوا و توپهای ضد هوایی، هواپیماهای رهگیر عراقی نیز وجود داشتند که در صورت حمله، با توجه به برتری تعداد آنها نسبت به هواپیماهای مهاجم ایرانی بدون شک ادامهی عملیات را برای هواپیماهای ایرانی غیرممکن میساختند. عبور جنگندههای ایرانی از عرض کشور عراق و رسیدن به دورترین نقطهی خاک این کشور مسئلهای نبود که از چشم رادارهای عراقی پنهان بماند. با توجه به این مسائل احتمال یک حملهی غافلگیرانه از طرف ایران منتفی و غیرممکن انگاشته میشد. اما در آنسوی جریان، افسران نیروی هوایی ایران باور دیگری داشتند. خلبانان ایرانی مصمم بودند تا این عملیات را به هر طریق ممکن به انجام رسانند. بدین ترتیب پایگاه هوایی نوژهی همدان آبستن یکی از رویدادهای بزرگ جنگ شد. در این پایگاه افسران نیروی هوایی به طراحی یکی از شگفت انگیزترین و جسورانه ترین حملات هوایی تاریخ پرداختند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تامکت های ایرانی بیشتر در پشت مرزها به پشتیبانی هواپیماهای در عمق رفته می پرداختند

تنها نمونه های دیگر برای عملیات اچ 3 ، عملیاتهایی بود که نیروی هوایی اسرائیل در جنگهای 1967 و 1973 موفق به انجام آن شده بود. در ژوئن 1967 طی جنگهای شش روزه، اسرائیلیها بخش اعظم نیروی هوایی مصر را روی زمین از میان برداشتند. در اکتبر 1973 نیز، طی جنگهای بیست روزه (که اعراب آنرا جنگ رمضان و اسرائیلی ها آنرا جنگ یوم کیپور نام نهادند) نیروی هوایی اسرائیل موفق شد بسیاری از هواپیماهای مصری را بر روی باند فرودگاه از میان بردارد. در همین سال چهار فانتوم اسرائیلی ساختمان ستاد مشترک ارتش سوریه را در قلب دمشق با خاک یکسان کردند (که البته فقط دو تای آنها سالم به پایگاههایشان بازگشتند). حال ایرانیها می رفتند تا عملیاتی را به انجام رسانند که در صورت موفقیت به یک اسطوره در تاریخ جنگهای هوایی بدل می شد. در طراحی عملیات به گونهای عمل شد که در وهلهی اول به یک داستان علمی، تخیلی بیشتر شباهت داشت تا یک عملیات هوایی در شرایط جنگ واقعی. قرار بود 8 فانتوم، از فرودگاهی در شمال غرب کشور به پرواز درآیند. این هواپیماها باید از کوهستانهای مرزی عراق و ترکیه و در ارتفاعی پایین پرواز می­کردند و پس از طی مسافتی طولانی بر روی خط مرزی عراق و ترکیه (که احتمالا در مواقعی نیز مستلزم تجاوز به حریم هوایی ترکیه بوده است) خود را به اچ 3 برسانند. فانتومها پس از فروریختن بمبهایشان بر سر هواپیماهای عراقی میبایست از همان مسیر قبلی به پایگاههای خود بازمیگشتند. عملیات باید کاملا غافلگیرانه انجام میشد و فانتومها تا لحظهای که بر فراز اچ 3 ظاهر می شدند نباید هیچ نشانهای از یک حملهی هوایی را آشکار میکردند. در راه بازگشت مسلما عراقیها که دیگر از حمله آگاه شده بودند هواپیماهای خود را بدنبال فانتومها می فرستادند و هواپیماهای ایرانی در اینجا نیز باید در صورت درگیری خود را حفظ میکردند. در تمام طول مسیر هواپیماها میبایست در ارتفاع پایین (20 تا 30 متری) پرواز می کردند تا از دید رادارهای دشمن پنهان بمانند. در حالت عادی، پرواز در ارتفاع پایین به قدرت و مهارت بسیاری نیازمند است اما پرواز در ارتفاع پایین بر فراز منطقهای کوهستانی تقریبا به کاری غیرممکن میماند که تنها از عهدهی خلبانانی بر میآید که دارای مهارت و قدرت عکس العمل بالایی باشند. (تصور غیر ممکن بودن چنین کاری چندان دشوار نیست. در حالت رانندگی با یک اتومبیل با سرعتی معدل 200 کیلومتر بر ساعت بسیاری از مواقع راننده پس از مشاهدهی مانعی در مقابل خود به سختی می تواند از خود عکس العمل نشان دهد. زمانی که چشم انسان موفق به دیدن مانعی در برابر خود می شود و مغز دستور عکس العمل اعضای بدن را از قبیل؛ گرفتن کلاچ، فشار بر روی ترمز یا ... را صادر می کند اتومبیل با سرعت 200 کیلومتری خود عملا به مانع رسیده است و برخورد اجتناب ناپذیر جلوه می کند. حال وضعیتی را تصور کنید که خلبان ناگهان با دیدن قلهای در مقابل خود سعی در بالا کشیدن هواپیما میکند. طی چند ثانیه خلبان باید هواپیما را از فراز مانع عبور دهد در حالی که با 5/2 برابر سرعت صوت به سمت آن در حرکت است. این توضیح می تواند دشواری پرواز بر فراز کوهستان در ارتفاع پایین را نشان دهد).
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیمای فانتوم ایرانی پس از فرود و آزاد کردن چتر ترمز

عملیات اگر فقط همین مشکلات را هم داشت به اندازهی کافی غیرممکن به نظر می رسید اما مسئلهی دیگری وجود داشت که مهمترین چالش پیش روی عملیات بود. هیچ هواپیمایی به علت محدودیت سوخت نمی توانست چنین مسیر طولانی را رفته و بازگردد. پس در حین عملیات و بر فراز آسمان عراق که نفوذ با جنگنده ها هم در آن به اندازه ی کافی دشوار بود می بایست یک بویینگ برای رساندن سوخت به فانتومها با آنان همراه میشد. آیا یک بویینگ میتوانست خود را از دید رادارها مخفی کند؟ سرعت بویینگ بسیار کمتر از سرعت هواپیماهای جنگنده است بنابراین فانتومها نمی توانستند همراه این هواپیماهای غول پیکر حرکت کنند و در تمام طول مسیر از آن در برابر جنگنده های عراقی محافظت کنند، حال اگر بویینگ در هر مرحله از عملیات توسط عراقیها هدف قرار میگرفت تکلیف فانتومها چه بود؟ اصولا آیا یک بویینگ 707 شانسی برای گذشتن از مرز عراق و رسیدن به نقطهای که باید سوختگیری در آن انجام می شد را داشت و یا در همان مراحل آغاز عملیات هدف هواپیماهای رهگیر عراقی قرار میگرفت؟ طبق برنامه ریزی عملیات، پس از اولین نوبت سوختگیری هواپیمای مادر باید صبر میکرد تا فانتومها عملیاتشان را بر فراز اچ 3 انجام دهند و در راه بازگشت (که این بار دیگر عراقی هوشیار شده بودند) دوباره عملیات سوختگیری هوایی را انجام می داد. در هر مرحلهای از عملیات امکان داشت واقعهی ناخوشایندی برای هواپیمای سوخت رسان که ذاتا بیدفاع بود رخ دهد و می دانیم که سرنوشت فانتومها با سرنوشت بویینگ کاملا گره خورده بود. علیرغم تمامی این مشکلات و برغم اینکه چنین عملیات جسورانهای تا بحال توسط هیچ کشوری در جهان انجام نشده بود افسران ایرانی به اجرای آن مصمم بودند. در نهایت پس از بررسیها و برنامهریزیهای دقیق، روز سرنوشت ساز فرا رسید. فانتومها روز قبل، از پایگاه نوژه به پایگاهی در ارومیه پرواز کرده بودند. روز عملیات هر هشت هواپیما در دو گروه چهار تیمی از باند فرودگاه برخاستند و از شمال شرق و از فراز کوههای آرارات وارد منطقهی مشترک مرزی عراق و ترکیه شدند و در ارتفاع پایین بر فراز کوهستانهای این منطقه بسمت غرب عراق حرکت کردند. در جایی بسیار دورتر در فرودگاه لارناکا در قبرس یک هواپیمای بویینگ 707 متعلق به هواپیمایی ملی ایران (هما) ساعتی قبل وارد فرودگاه لارناکا شده بود و طبق برنامه ریزی قبلی آماده می­شد تا بدون مسافر به تهران باز گردد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نقشه عملیات حمله به پایگاه H-3

قبل از آنکه هواپیما باند فرودگاه را ترک کند دو مامور اطلاعاتی ایران که همراه مسافرین این پرواز همان روز وارد قبرس شده بودند به داخل کابین خلبان رفتند و با خلبان هواپیما به گفتگو نشستند. خلبان نمیتوانست چیزی را که میشنود باور کند. انجام چنین کاری دیوانگی محض بود، شانس موفقیت چیزی در حد صفر جلوه می کرد و کاملا غیرممکن بنظر میرسید. طراحان عملیات با خود چه فکری کرده بودند؟ این نقشه به فیلمنامهی فیلمهای هالیوودی شباهت داشت و فقط با جادوی سینما و بر روی پردهی نقرهای امکان تحقق داشت. حتی خیالبافترین فیلمنامه نویسان هالیوودی نیز تاکنون جرات طراحی چنین عملیاتی را به خود نداده بود. او حتی بیاد نداشت که در فیلمهای سینمایی هم چنین چیزی دیده باشد. از نظر او انجام اینکار مطلقا غیرممکن بود. جدای از این مساله او یک خلبان غیرنظامی بود و هیچگاه تصور نمیکرد که روزی در یک عملیات نظامی نقشی داشته باشد. اما اکنون، در کمال ناباوری خود را در بطن یکی از شگفت انگیزترین نبردهای هوایی جهان مییافت که همه چیز آن به عملکرد او بستگی داشت. دقایقی بعد بویینگ 707 هواپیمایی ملی ایران، پس از اطلاع مسیر خود به برج مراقبت فرودگاه لارناکا از زمین برخاست و ظاهرا به سمت تهران و در واقع بسمت یکی از سرنوشتسازترین جنگهای هوایی دنیا شتافت. برنامهریزی عملیات به طرز دقیقی صورت گرفته بود و در ساعتی مشخص هواپیمای بویینگ میباید بر فراز کوهستانهای مرزی ترکیه و عراق با فانتومها ملاقات میکرد. هواپیمای سوخت رسان در تماس با فرودگاههای قبرس و آنکارا وانمود کرد که مسیرش را گم کرده و در حال مسیریابی مجدد است. در ساعت مقرر تانکر سوخت رسان با فانتومها در همان نقطهی پیش بینی شده روبرو شد. فانتومها توانسته بودند با سکوت رادیویی و پرواز در ارتفاع پایین خود را از دید رادارهای عراقی پنهان دارند. ظاهرا چندین بار هواپیماها در رادارهای عراقی و ترکیه ای ظاهر می شوند اما عراقی ها تصور می کنند هواپیماها متعلق به نیروی هوایی ترکیه است که مشغول گشتزنی در طول مرزهایشان هستند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیمای فانتوم ایرانی پارک شده در پایگاه شکاری

این اشتباهی بود که کنترلهای زمینی ترکیه نیز مرتکب شدند. هر هشت هواپیما که سوختشان پس از طی مسیری طولانی در حال اتمام بود به طور منظم عملیات سوختگیری هوایی را انجام دادند و با شتاب به سوی هدفی رهسپار شدند که بیصبرانه انتظارشان را می­کشید. هواپیمای بویینگ نیز با احتیاط کامل مشغول گشتزنی در طول مسیر شد تا در بازگشت، دوباره عملیات سوخت رسانی به فانتومها را انجام دهد. در آنسو فانتومها در ارتفاعی پایین و در حالتی که خلبانان آن می توانستند کوچکترین حرکتی را بر روی زمین با چشم غیرمسلح ببینند به سمت اچ 3 در حرکت بودند. ساعتی بعد هر هشت هواپیما ناگهان بر فراز پایگاه ظاهر شدند. پرسنل پایگاه که با توجه به دور بودنشان از مرزهای شرقی هیچگاه تصور نمی­کردند هدف هیچ نوع حملهای قرار گیرند در ابتدا بهتصور اینکه هواپیماها خودی هستند شروع به تکان دادن دستهایشان کردند. بر فراز پایگاه، فانتومها ارتفاعشان را افزایش دادند و پس از تقسیم شدن به دو گروه چهارتایی به سمت هدف شیرجه رفتند. لحظاتی بعد بمبهای چهار فانتوم اول، بصورت یک ردیف منظم بر روی هواپیماهایی که بر روی باند قرار داشتند فرود آمد و تمامی آنها را در همان لحظات اولیهی عملیات نابود کرد. دیگر هیچ هواپیمایی نمی­توانست از باند فرودگاه بلند شود. فانتومهای گروه دوم نیز دو مجتمع راداری را در قلب پایگاه مورد حمله قرار دادند و سپس با خیال راحت به درهم کوبیدن آشیانه­های هواپیما و توپهای ضدهوایی پرداختند. در چند دقیقه پرسنل پایگاه در جهنمی از آتش که از همه جا شعله میکشید بدام افتاده بودند. در برابر دیدگان ناباور آنها پایگاه اچ 3 با تمامی ابهت و نفوذ ناپذیریاش در زیر آتش سنگین فانتومهای ایرانی به تلی از خاکستر بدل شده بود. فانتومها که تمامی دفاع ضد هوایی پایگاه را از بین برده بودند اینبار در ارتفاع پایین بر روی خرابه های آن به شکار سربازانی مشغول بودند که اغلبشان حتی یونیفورمهایشان را بر تن نکرده بودند و بی هدف به اینسو و آنسو می دویدند. توپهای فانتومها با سیلی از رگبار گلوله به سمت هر هدف جنبندهای شلیک میکردند و باند فرودگاه مملو از اجساد سربازانی بود که بر روی بازماندههای خرابهها افتاده بودند. فانتومها که دیگر چیزی برای نابود کردن باقی نگذاشته بودند بسرعت صحنهی عملیات را ترک کردند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیمای فانتوم تازه تحویل شده به نیروی هوایی IIAF

پشت سر آنها تلی از خاکستر بجا مانده بود که تا چند دقیقهی پیش پایگاه هوایی الولید نام داشت. جایی که قرار بود مکانی امن برای هواپیماهای عراقی باشد. بر روی باند فرودگاه و در آشیانههایی که آتش از آنها زبانه می­کشید تکه پارههایی از آهن و فولاد بچشم میخورد که زمانی بر صحنهی آسمان ایران با نخوت و غرور به پرواز در میآمدند و بمب هایشان را فرو می­ریختند. تمامی آن پرنده های پر غرور که دیرزمانی باعث افتخار ارتش عراق بودند اکنون درمانده و متلاشی شده در میان شعله های آتش به دور شدن فانتومهایی نظاره میکردند که بسوی پایگاههایشان باز میگشتند. در بازگشت، فانتومها باز به همان شیوهی پیشین خود را از دید رادارهای عراقی پنهان کرده و در نقطهی موعود پس از سوختگیریِ دوباره، پرواز خود را به سمت ایران ادامه دادند. هواپیمای سوخت رسان که ماموریتش به اتمام رسیده بود با خروج از نوار مرزی عراق و ترکیه از طریق آسمان ترکیه به تهران بازگشت. قبل از عبور فانتومها از مرز عراق دفاع ضد هوایی این کشور که متوجه هواپیماهای ایرانی شده بود به سمت آنها آتش گشود و یکی از هواپیماها مورد اصابت قرار گرفت به گونهای که دیگر نمی توانست تا رسیدن به پایگاه به پرواز خود ادامه دهد، پس بعنوان حسن ختام نمایش و برای تکمیل کردن کلکسیون کارهای عجیب و غریب این عملیات، در وسط جادهای اتوموبیلرو در آذربایجان غربی به زمین نشست. بقیهی هواپیماها بدون هیچ آسیبی عملیات را به پایان بردند. در طول عملیات طی چند نوبت هواپیماهایی ایرانی برای منحرف کردن توجه عراقیها از فانتومهایی که بسمت اچ 3 در حال پرواز بودند چندین عملیات ایذایی را بر روی خاک دشمن انجام دادند. هنگام بازگشت نیز همین کار تکرار شد و هواپیماهای ایرانی با حملات ایذایی شکاریهای دشمن را بدنبال خود می­کشیدند و سپس به سمت ایران می گریختند. در ابتدا عراقیها که کاملا غافلگیر شده بودند تصور کردند که حمله از جانب اسرائیلیها صورت گرفته است. با توجه به نزدیکی اسرائیل به اردن و اینکه در سال 1967 نیز اسرائیلیها فرودگاههای این کشور را بمباران کرده بودند احتمال اینکه حمله از جانب اسرائیلیها صورت گرفته باشد بسیار محتملتر بنظر می رسید تا اینکه هواپیماهای ایرانی توانسته باشند چنین مسیر طولانی را طی کنند و علیرغم وجود پدافند هوایی عراق در دو نوبت بر فراز آسمان این کشور سوختگیری هوایی را انجام داده باشند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
از بالا هواپیمای F-4E فانتوم، MiG-29A فولکروم و MiG-29UB فولکروم متعلق به نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران
اما پس از مدتی عراقیها دریافتند که هدف یکی از جسورانهترین عملیاتهای هوایی تاریخ جهان قرار گرفتهاند. حمله به اچ 3 در نوع خود بینظیر بود. پیش از این همانگونه که اشاره شد اسرائیلی ها در جنگهای 1967 و 1973 توانسته بودند عملیاتهای شگفت انگیزی انجام دهند اما نکته ای که نباید از نظر دور داشت این است که بعد مسافتی آن عملیاتها بسیار کوتاهتر از عملیات اچ 3 بود بگونهای که اسرائیلیها هیچگاه مجبور به سوختگیری هوایی در قلب خاک دشمن نبودند. در مورد حمایتهای اطلاعاتی و تکنولوژیکی امریکا از اسرائیل نیز در جنگهای 67 و 73 فقط همین نکته بس که در 1973 امریکاییها در تمام بیست روزی که جنگ ادامه داشت با برقراری یک پل هوایی از پرتغال به اسرائیل سیلی از تجهیزات جنگی و لوازم یدکی هواپیماها را بسوی اسرائیل سرازیر کردند بطوری که در همین هنگام زمانی که شش فانتوم اسرائیلی توسط موشکهای سام روسی در آسمان سوریه سرنگون شدند امریکاییها بیدرنگ این هواپیماها را جایگزین کردند تا برتری هوایی ارتش اسرائیل بر اعراب همچنان حفظ شود. اما لازم به گفتن نیست که ایران در طول جنگ همواره از پشتیبانی اطلاعاتی و تکنولوژیکی غرب محروم بود و آمریکاییها حتی لوازم یدکی هواپیماهای ساخت خودشان را نیز به ایران تحویل نمیدادند. اغراق نیست اگر این عملیات را که در زمان خود بهت و حیرت بسیاری از کارشناسان نظامی غرب را موجب شده بود یکی از شگفت انگیزترین و قاطع­ترین نبردهای هوایی جهان بدانیم.

منبع:وبلاگ هوانوردی

[dizgah]

تسلیحات موجود در نیروی هوایی ایران:
تسلیحات نیروی هوایی ایران شامل بازه گسترده ای از تسلیحات غربی و شرقی بعلاوه تسلیحات ساخت ایران است، در این قسمت به بحث در مورد تسلیحات غربی و شرقی می پردازیم، تسلیحات غربی موجود در نیروی هوایی ایران اغلب مربوط به پیش از انقلاب هستند و تسلیحات شرقی نیز اغلب تسلیحاتی هستند که پس از جنگ خریداری شده اند.

موشک های هوا به هوا:

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موشک هوا به هوای AIM-9 Sidewinder:
موشک سایدوایندر با بیشینه بردی حدود نه کیلومتر، یک موشک حرارت یاب ساخت ایالات متحده است که در جنگ های مختلفی حضور داشته و کارنامه موفقی از خود بجای گذاشته است، در طول جنگ تحمیلی نیز این موشک بوسیله جنگنده های ایرانی استفاده شد و دهها جنگنده عراقی را بکام مرگ کشاند، در شمار جنگنده های عراقی که توسط سایدوایندر شکار شدند می توان به یک فروند MiG-25RB (به وسیله F-5E و به خلبانی کاپیتان جوادپور)، و چندین میگ-21، 23 و 27،سوخو-20 و 22 ، چندین میراژ اف-1 و دست کم دو میراژ 5 اجاره شده از نیروی هوایی مصر اشاره کرد، در حال حاضر نیز تعدادی از این موشک ها باقیمانده است، اما تلاش برای نصب موشک روسی R-73 و موشک چینی PL-7 برروی جنگنده های غربی نیروی هوایی و همچنین تلاش برای ساخت موشک فاطر بر پایه موشک سایدوایندر گواهی بر این مدعا است که تعداد کمی از این موشک ها باقیمانده و همچنین آنها به پایان عمر عملیاتی خود رسیده اند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موشک هوا به هوای AIM-7 Sparrow:
موشک اسپارو یک موشک هدایت راداری نیمه فعال با بردی حدود 40 کیلومتر است و در طول جنگ نیز با کمک جنگنده های اف-4 و اف-14 انواع مختلف جنگنده های عراقی از جمله میراژ اف-1، میگ-21 و 23، سوخو-22، سوپر اتاندراد، بمب افکن توپولف-22 و چند هلیکوپتر عراقی و احتمالا یک موشک ضد کشتی اگزوست (بوسیله جنگنده اف-14 تامکت) را از بین برد، از این موشک نیز در حال حاضر تعدادی باقی مانده است و همچنین به پایان عمر عملیاتی خود رسیده است، گفته امیر عطا الله بازرگان از بنیانگذاران جهاد خودکفایی ارتش در شماره 185 آبان 85 (پروژه سجیل – صفحه هفت) مجله صنایع هوایی در مورد نصب موشک روسی R-27 Alamo برروی اف-14 تامکت نیز خود گواهی بر این مدعا است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موشک هوا به هوای AIM-54A Phoenix:
ترکیب جنگنده اف-14 و موشک فونیکس یکی از کشنده ترین ترکیب های جهان است که می تواند برای هر جنگنده ای خطرناک باشد، این موشک که بردی حدود 150 کیلومتر دارد، تنها برروی جنگنده اف-14 تامکت قابل نصب است و هر فروند اف-14 در آن واحد می تواند شش فروند موشک فونیکس را حمل کرده و به کمک آنها بطور همزمان با شش هدف درگیر شود و آنها را از بین ببرد، این موشک در جریان جنگ هشت ساله کارنامه فوق العاده موفقیت آمیزی از خود برجای گذاشت و شکار دهها جنگنده عراقی به مانند بمب افکن های سنگین توپولف Tu-22، انواع مختلفی از میگ ها، سوخوی Su-22، میراژ اف-1 و سوپر اتاندارد و حتی موشک های کروز چینی C-601 را بنام خود ثبت کردند. تعداد کمی از این موشک ها پس از جنگ باقی ماندند که قابل استفاده نیستند، بهمین دلیل نیز نمونه هواپرتاب موشک هاوک تحت عنوان سجیل که گاها بعنوان AIM-23B SkyHawk نیز شناخته می شوند جایگزین آنها شد، از جمله مشکلات موشک سجیل وزن بسیار زیاد آن و همچنین تعداد قابل حمل کم برای هر فروند (هر فروند اف-14 تنها می تواند دو فروند موشک سجیل را بطور همزمان حمل کند) است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موشک هوا به هوای R-60 Aphid:
این موشک که برروی جنگنده های سوخوی Su-24، Su-25 و MiG-29 نیروی هوایی قابل نصب است یک موشک حرارت یاب برای نبردهای هوایی بوده و آن را می توان با موشک آمریکایی سایدوایندر مقایسه کرد، موشک آفید دارای برد 10 کیلومتر بوده و امروزه در نیروی هوایی فقط برروی Su-24 ها و Su-25 ها استفاده می شود و در مورد MiG-29 جای خود را به موشک پیشرفته تر R-73 Archer داده است. همچنین با تغییرات جزئی می توان این موشک را بجای موشک ناتوان PL-7 برروی جنگنده های چینی اف-7 نصب نمود، از تعداد موشک های آفید نیروی هوایی اطلاع دقیقی در دست نیست.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موشک هوا به هوای R-27 Alamo:
موشک R-27 در نمونه های مختلفی و با انواع سیستم های هدایتی تولید شده است، انواع اولیه آن R-24R با هدایت نیمه فعال راداری و حد اکثر برد 80 کیلومتر و R-27T با برد 45 کیلومتر و هدایت مادون قرمز می باشند و تمام موشک های آلامو نیروی هوایی از این نوع اند، انواع جدید تر موشک آلامو نیز R-27RE، R-27TE و نوع هدایت فعال راداری R-27AE با بیشینه برد 170 کیلومتر می باشد. با وجود اینکه موشک آلامو موشکی خوب و با مانور پذیری بالا است، لیکن MiG-29 های ایران که تماما از نوع اولیه اند (بعنوان تنها جنگنده نیروی هوایی که بطور استاندارد توانایی حمل این موشک را دارند) در هدایت این موشک آنگونه که باید موفق نیستند و گاها این موشک ها را به خطا می دهند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


موشک هوا به هوای R-73 Archer:
موشک آر-73 ساخت ویمپل با برد 30 کیلومتر، مانور پذیری فوق العاده و زاویه دید بالا نسبت به هدف بعنوان یکی از بهترین موشک های گرمایاب جهان شناخته می شود، آر-73 یکی از بهترین گزینه ها برای نبرد های نزدیک هوایی است و ترکیب جنگنده فوق العاده مانور پذیر میگ-29 و موشک آر-73 می تواند یکی از خطرناک ترین ترکیب ها برای نبرد های هوایی باشد. همچنین در صورت بهسازی جنگنده های Su-24 و Su-25 بمنظور حمل این موشک توانایی آنها در دفاع از خود در حین عملیات تا حد زیادی افزایش می یابد.

موشک هوا به هوای PL-7:
موشک PL-7 یک کپی ناقص از موشک حرارت یاب فرانسوی R-550 Magic (ماژیک) است که توسط چین تولید شده و بهمراه جنگنده های ناتوان F-7 به ایران وارد شد، این موشک دارای برد محدود 3 تا 5 کیلومتر می باشد و از یک جستجوگر ضعیف بهره می برد که باعث می شود این موشک در نبرد های هوایی عملا کارایی نداشته باشد، با این وجود تلاش هایی برای نصب این موشک برروی جنگنده های اف-4، اف-5 و حتی میگ-29 انجام شد، اما نه خلبانان جنگنده میگ-29 حاضر بودند بجای موشک توانمند R-73 از موشک های ناتوان PL-7 استفاده کنند و نه خلبانان اف-4 و اف-5 حاضر بودند سایدوایندر را با PL-7 جایگزین کنند، در حال حاضر این موشک ها تنها برروی جنگنده های چینی F-7 و میراژ های فرانسوی که از نبود موشک R-550 رنج می برند استفاده می شوند.


موشک های هوا به سطح:

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موشک هوا به سطح AGM-65 Maverick:
موشک ماوریک که در طول جنگ تونایی بالای خود را به خوبی به نمایش گذاشت نوعی موشک هوا به سطح با هدایت تلوزیونی است که توسط جنگنده های اف-5 و اف-4 در ایران قابل استفاده است و برای حمله به اهداف سطحی نظیر تانکها و ادوات زرهی، سنگر ها، آشیانه های بتونی و باند های فرودگاهها قابل استفاده است و همچنین می توان از آن بر علیه اهداف واقع بر سطح دریا نیز استفاده کرد و در طول جنگ نیز جنگنده های ایرانی با تکیه بر این موشک در زمینه از بین بردن نیروی دریایی عراق به کمک نیروی دریایی شتافتند، از وضعیت و تعداد باقیمانده این موشک ها نیز اطلاع دقیقی در دست نیست اما ممکن است تلاش های ایران بمنظور طراحی و تولید انواع موشک های هدایت لیزری و بمب های هدایت شونده بخاطر جایگزینی با موشک ماوریک باشد، لازم به ذکر است که حد اکثر برد این موشک حدود 27 کیلومتر می باشد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موشک هوا به سطح Kh-25ML Karen:
موشک Kh-25ML نوعی موشک هدایت لیزری با بیشینه برد 10 کیلومتر است و توسط جنگنده های Su-24 و Su-25 قابل استفاده است، این موشک بر علیه اهداف زمینی با اندازه هایی که از ارتفاع 50 تا 5000 متری قابل روئیت باشند و کشتی های روی سطح دریا قابل استفاده است، ویژگی اصلی این موشک سر جنگی پر قدرت آن است که توانایی نفوذ در اهداف مقاوم سازی شده را نیز دارد.


موشک هوا به سطح Kh-29L Kedge:
این موشک یک موشک هوا به سطح با هدایت لیزری است که بر علیه پلها، خطوط راه آهن، باند های پرواز بتونی، هواپیماهای پارک شده در آشیانه های مقاوم سازی شده بتونی و کشتی هایی با حد اکثر وزن 10000 تن قابل استفاده است، بیشینه برد این موشک 10 کیلومتر و وزن آن 660 کیلوگرم است و وزن کلاهک پرقدرت آن نیز به 320 کیلومتر می رسد، این موشک نیز برروی جنگنده های Su-24 ایران قابل استفاده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موشک ضد کشتی C-802 Noor:
موشک نور که همان موشک C-802 چینی می باشد یک موشک ضد کشتی بسیار قدرتمند است که بمنظور شلیک از شناورها و پرتابگر های سطحی ساخته شده و کارشناسان چینی آن را با الهام از موشک ضد کشتی موفق فرانسوی اگزوست طراحی کرده اند، موشک نور که در ایران و تحت لیسانس چین تولید می شود دارای حداکثر برد 120 کیلومتر بوده و امروزه با بمب افکن های سوخوی Su-24 ایران تطبیق داده شده و می تواند توسط این جنگنده ها بر علیه اهداف دریایی بکار گرفته شود، این موشک در فاز اولیه پرواز از هدایت اینرسی و در فاز نهایی از هدایت فعال راداری بهره می برد، ارتفاع پرواز آن در طول مسیر حرکت به سمت هدف 20 تا 30 متر و در فاز نهایی تقرب بسوی هدف 5 تا 7 متر است که توانایی بسیار خوبی به این موشک بمنظور مقابله با پدافند ناوها می دهد. این موشک در چین با نام یینگجی-89 یا Eagle Strike شناخته می شود.


موشک های ضد رادار:

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موشک ضد رادار AGM-78 Standard ARM:
این موشک بمنظور جایگزینی موشک ناتوان AGM-45 بر اساس موشک سطح به هوای RIM-66 توسط شرکت جنرال داینامیکس طراحی شد و طراحی و تولید آن تنها یک سال بطول انجامید و تنها یک سال بعد وارد خدمت شد، این موشک برروی قانتوم های ایرانی نیز استفاده شد و هم اکنون نیز تعدادی از این موشک ها باقی است که از وضعیت آنها اطلاعی در دست نیست، لازم به ذکر است که بیشینه برد این موشک ها 90 کیلومتر می باشد.


موشک ضد رادارK h-25MP Karen:
موشک ضد رادار Kh-25MP که برروی جنگنده های سوخوی Su-24 قابل استفاده است، نوعی موشک ضد رادار با بیشینه برد 40 کیلومتر و سرعت 450 کیلومتر است، این موشک امروزه در روسیه با موشک به مراتب پیشرفته تر Kh-31P Kegler جایگزین شده است.


بمب ها:
بمب های سقوط آزاد از جمله تسلیحات ارزان قیمت و در عین حال کم دقتی هستند که هواپیماهای جنگنده از آنها بهره می برند، در طول جنگ انواع مختلفی از بمب های سقوط آزاد غربی بوسیله جنگنده های اف-4 و اف-5 بر علیه عراق بکار گرفته شد، پس از جنگ نیز با ورود جنگنده های روسی به ناوگان نیروی هوایی بمب های سقوط آزاد روسی وارد خدمت شدند، با این وجود تولید بمب های سقوط آزاد غربی به روش مهندسی معکوس در ایران و عملکرد بهتر آنها نسبت به بمب های روسی باعث شد که ایرانیان تطبیق بمب های غربی با جنگنده های Su-24 و Su-25 را بر خرید تعداد بیشتر بمب های روسی ترجیح دهند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
منبع :
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Persian_Gun's]

موشک ضدکشتی (KH-35 URAM (SS-N-25 SWITCHBLADE




در سال 1984 اتحاد جماهير شوروي(روسيه فعلي) به صورت همه جانبه اي به ساخت موشك هاي ضد كشتي كه قابليت پرتاب از كشتي-زيردريايي-هواپيما و يا سكوهاي ساحلي را داشتند اقدام كرد.

كه نتيجه اين تلاش همه جانبه موشك "Uran" يا "Kh-35" در نسخه هوايي و "3M24" در نسخه دريايي شد.اين موشك در نگاه اول شباهت بسيار زيادي به موشك هارپون داشت به همين سبب به اين موشك لقب هارپونسكي دادند.

در "Kh-35" كه نسخه هوايي اين موشك است برد ان به 150 كيلومتر(95 مايل) هنگام پرتاب از ارتفاع ميرسيد. با استفاده از سيستم هدايت موشك در زمان پرواز,اين موشك در ارتفاع 15 متري از سطح اب پرواز ميكند و رادار جستجوي موشك در مرحله نهايي فعال ميشود كه موشك در ارتفاع 5 متري از سطح اب قرار دارد.كلاهك اين موشك بعد از قرار گرفتن در مسير هدف به صورت گلوله اي از اتش در ميايد كه وزني برابر با 90 كيلوگرم دارد.طبق شايعات و شنيده ها موشك "Kh-37" كه موشكي براي حملات زميني است از سيستم هدايت تلوزيوني يا جستجوي مادون قرمز استفاده ميكند.

در "3M24" كه نسخه دريايي اين موشك است از بوستر كمكي RATO در هنگام پرتاب استفاده ميشود كه بردي تقريبا 130 كيلومتري(80 مايلي) به اين موشك ميدهد.اين موشك بر روي ناوچه هاي موشك انداز و ناوچه هاي جنگي قرار ميگيرد.نسخه پرتاب زميني اين موشك "3M24" در حال تكامل ميباشد و معروف است به "3M24M"(يا "3M24E1" در مدل صادراتي). از سيستم ناوبري ماهواره اي GLONASS براي هدايت موشك در زمان پرواز استفاده ميشود.مسير ياب رادارفعال و جستجوگر مادون قرمز در حال تكامل هستند.در مدل هاي بعدي با استفاده از سوخت بيشتر برد اين موشك به 250 كيلومتر(155 مايل) ميرسد.

در نسخه اي از "3M24" كه از كشتي هاي جنگي يا زير دريايي ها پرتاب ميشود طول به 4 متر افزايش پيدا كرده و فاقده بوستر سوخت جامد بوده و به صورت كلي وزني برابر با 600 كيلوگرم دارد.



طول بال:93 سانتيمتر طول:3.75 متر وزن كلي:480 كيلوگرم وزن كلاهك:90 كيلوگرم سرعت:مادون صوت نوع رادار:رادارفعال- مادون قرمز


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

1. رادار موشك

2. كلاهك چند واكنشي

3. فيوز انفجار اتوماتيك

4. كنترل اينرسي در حال حركت

5. فرستنده راديويي

6. ورودي هوا

7. واحد پردازش سوخت

8. موتور توربو جت

9. واحد كنترل بالچه ها

10. بوستر تقويتي سوخت جامد



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

[Persian_Gun's]

سلاح MK-15 فالانكس



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مقدمه
بنظرشما برای حمله به یک ناو چند راه وجود دارد؟
امروزه جهت حمله به یک ناو، در ابتدای امر باید از یک سیستم راداری و جنگ الکترونیکی قوی برخوردار بود. در غیر این صورت ناو مذکور از چند طریق به پدافند فعال و موثر خود می پردازد.
حمله زیر سطحی: از طریق جنگ الکترونیکی، انواع اژدر، هدفهای کاذب و منفجر شونده و نهایتا هلیکوپتر ضد زیر دریایی، حملات زیر سطحی دشمن خنثی می گردد.
حمله سطحی: این حملات عمدتا به وسیله موشکهای سطح به سطح شلیک شده توسط رزمناوهای دشمن و یا موشکهای ساحل به دریا صورت می گیرد که روش پدافندی متعارف در این حالت انجام می شود. یکی از این روش ها نیز سیستم پدافند نقطه ای فالانکس است.
حمله هوایی: مسلما بمباران متعارف دیگر پاسخگو نخواهد بود. بنابراین تنها راه، استفاده از موشکهای هوا به سطح یا سطح به سطح می باشد. در این صورت ناو از طریق، جنگ الکترونیک، پرتاب هدفهای کاذب هوایی و موشک ضد موشک (Sea Sparow) اسپارو، موشک دشمن را منحرف یا خنثی و منهدم می نماید. در صورت عملکرد ناقص هر یک از پدافندهای فوق، یکی از جدیدترین سیستمهای دفاع نزدیک ناو فعال می گردد.
توپ راداری پدافند نقطه ای فالانکس MK-15(CIWS) :
سیستم سلاح MK-15 فالانکس (CIWS به معنای سیستم سلاح متوقف کردن دشمن می باشد) بر اساس دفاع نقطه ای و واکنش سریع، آتش موثر با توسل به سیستم اسلحه 20 میلی متری خود برای برقراری امنیت کشتی های ایالات متحده در برابر تهدیدات موشکهای ضد کشتی که از دیگر سیستمهای دفاعی ناو عبور کرده اند می باشد.
فالانکس، به منظور مقابله با موشکهای کروز ضد کشتی و هواپیماهای بال ثابت در شعاع عمل کوتاه طراحی و در نظر گرفته شده است. عملکرد درگیری خودکار و از پیش برنامه ریزی شده فالانکس معمولا با تفکیک قسمتهای مستقل سیستم که هر کدام نقش خود را به خوبی ایفا می کنند می باشد. از قبیل ، جستجو و کشف هدف، ردیابی، ارزیابی تهدید دشمن، اکتساب داده ها، رهگیری، شلیک، انهدام هدف، ارزیابی تخریب دشمن و نهایتا وفرمان آتش بس.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
فالانکس در سال 1977 بر روی ناو« موج بزرگ »آمریکا(USS Bigelow) مراحل تست آزمایشی خود را سپری کرد و از جنبه خصوصیات تعمیرات و نگهداری قابل اعتماد و اطمینان بود. تولید فالانکس در سال 1978 با سفارش خرید23 دستگاه برای نیروی دریایی ایالات متحده (USN) و 14 دستگاه فروش نظامی خارجی شروع شد. (مسلما فروش خارجی آن به یکی از دو کشور انگلیس و اسرائیل بوده است.)
فالانکس یک سیستم کامل سلاح جهت پدافند نقطه ای است و شامل اسلحه ای 20 میلی متری که پدافند نهایی را در برابر اهداف پرنده وارد شونده به حریم ناو تامین می کند. این سیستم بدون مساعدت از دیگر سیستمهای ناو و بطور خودکار با اهدافی مانند موشکهای ضد کشتی سرعت بالا و هواپیماهای ارتفاع پائین که از پوشش پدافند اصلی ناو نفوذ می نمایند، درگیر می شود. بطوریکه این سیستم یکپارچه، اعمالی چون: جستجو، آشکار کردن، رهگیری، ارزیابی تهدید هدف، شلیک، برآورد تخریب و انهدام هدف را تا وقتی که فرمان توقف عملیات صادر شود به صورت خودکار انجام می دهد.
هر دستگاه در جایگاه خود با مونتاژسیستم کنترل آتش و یک زیر سیستم (Sub system) نصب می شود. زیر سیستم کنترل آتش سلاح مرکب است از: رادار جستجو جهت تجسس، ردیابی و کشف اهداف دشمن و راداررهگیر جهت نشانه روی سلاح در حین رهگیری یک هدف. سیستم کنترل آتش منحصر بفرد سلاح، هم اهداف وارد شونده را رهگیری می نماید و هم با صدور و زمان آتش رگبار خودکار گلوله هایش را بر روی هدف می ریزد. فالانکس توانایی تصحیح و تنظیم نشانه روی اهداف متحرک ( مانند موشکهای ضد کشتی هوا به سطح) را تا اصابت گلوله به هدف دارد.
(زیر سیستم) ساختار بکار گرفته شده در این اسلحه عبارت است از یک گروه شامل 6 لوله دوار به عنوان سلاح گاتلینگ.
اسلحه گاتلینگ در فالانکس، قدرت آتش کالیبر20 میلی متر با گلوله های mm 15 با هسته ثاقب که از فلز سنگین ساخته شده است را فراهم می نماید. همچنین قادر به شلیک گلوله های تنگستن (کرومی) یا اورانیوم تهی شده جهت نفوذ پذیری بیشتر نیز می باشد. سلاح گاتلینگ فالانکس هر دو نوع مهمات فوق (mm20) را در آتشبار 3000 و 4500 تیر در دقیقه و در یک قطار فشنگ 60 و 100 تیری می تواند شلیک نماید.
تکیه گاه اصلی فالانکس بر اساس سیستم خود پدافندی استوار است که از اواخر دهه 70 تقریبا بر روی تمامی کشتیهای ایالات متحده نصب شده است. در واقع فالانکس جهت پدافند علیه موشکهای کروز ضد کشتی ارتفاع پائین (ASCMS) ساخته شد و اسم ابتدایی آن نیز «سد کردن مسیر پیشروی موشک» و یا به عبارت ساده تر(Block) بلوکه کردن بوده است. همچنانکه موشکهای کروز ضد کشتی پیچیده تر می شدند و توانایی حرکتی شان نیز افزایش می یافتCIWS ها نیز به دفاع از تهدید دشمن در مناطق ساحلی تبدیل می شدند.
فالانکس مدل بلوک 1: این مدل جهت کشف موشکهای ارتفاع بالا، با یک آنتن جستجوگر جدید با حساسیت بالا بهینه شد. مهمات در دسترس آن نیز با 50% افزایش نواخت تیر ارتقاء یافت. نیروی محرکه این مدل پنوماتیکی (گازی- هوایی)، نواخت تیر آن 4500 تیر در دقیقه و شروع استفاده از مهمات نوع تنگستن و همچنین اورانیوم تهی شده در این مدل بود. مدل بلوک 1 با افزایش پوشش ارتفاع بالا، افزایش گنجایش خشاب مهمات وسیع آن، همچنین تغییر در افزایش ارتفاع پوشش اسلحه و نواخت تیر و اصلاح و بهبود امکانات رادار پردازشگر آن بهینه شده است.
فالانکس مدل بلوک 1A: نصب یک کامپیوتر جدید با پردازش بالاتر اطلاعات( مدل سخنگوHolc )
جهت در دسترس قرار دادن قدرت بالای پردازش بیشتر ( و لزوم از رده خارج کردن کامپیوترهای دیجیتالی مدلهای گذشته)، بهبود محاسبات کنترل آتش در مانورهای تمرین و حمله، جستجوی مضاعف سلاح با هماهنگی بهترقسمتهای درگیر، و کارکرد بهتر سیستم تصمیم گیری جزو برنامه های بهینه سازی مدلهای جدید با نام بلوک 1A بوده است.
فالانکس مدل بلوک 1B: جهت رهگیری موشکهای سطحی (ارتفاع پست):
این مدل با قابلیت درگیری در ارتفاع پست با جستجوگر مادون قرمز خود جهت رهگیری و انهدام اهدافی که در ارتفاع پائین حرکت می کنند مانند هواپیما و قایقهای سطحی بهینه و عرضه شد. بطور تطبیق جستجوگرمادون قرمز با سیستم جستجوگر راداری در رهگیری موشکهای ضد کشتی ارتفاع پائین (ASCMS) موجبات افزایش شانس کشتی را در انهدام مهاجم فراهم می نماید. فالانکس بلوک 1B از یک تصویرگر حرارتی فرو سرخ اتوماتیک جهت هدفیابی و رهگیری ویدیویی (AAVT) برخوردار است سیستم تعادل، سلاح را در زوایای مختلف رهگیری به صورت الکترو اپتیکی و سطحی میسر می سازد. توسعه و ارتقاء فالانکس بلوک1B ، جهت توانایی کشف اهداف کوچک سطحی، هدفهای هوایی در ارتقاء و سرعت پائین، هلیکوپتر و درگیری در روز و شب به تصویب رسیده است.
2C :اصلاح و بهبود این سیستم با تامین و یکپارچه سازی توانایی تمامی دستگاههای عمل کننده سلاح انجام شد. عملیات یکپارچه سازی توانایی و قابلیت سیستم در این مدت شامل:
کنترل سیستم فرماندهی، حسگرهای (CIWS) گزارش هدف، روش عملکرد و دکترین عملیات گردید.
حسگرهای مورد استفاده در صورت دریافت داده های رادار رهگیر، دفاع پوششی و رهگیری اهداف را تا 360 درجه ، جهت سلاح امکان پذیر می نمایند.
این موضوع سلاح را به صورت یک کیت در می آورد و باعث اطمینان و راحتی تعمیرات و نگهداری سیستم می گردد.
لازم به ذکر است مونتاژ و آماده کردن سلاح بر روی عرشه ناو به محلی محکم جهت استقرار و نصب نیاز دارد.
مشخصات توپ دریایی راداری



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
MK15-phalan x
ماموریت: پدافند موشکی ضد کشتی
پیمانکار سازنده: شرکت ریتون سیستم. قبلا شرکت سیستمهای موشکی هیوز و گروه پومانای جنرال دینامیک در سال 1992
وزن : 12500 پوند-5625 کیلوگرم(مدلهای آخر 13600پوند-6120 کیلوگرم)
برد: محرمانه- طبقه بندی شده
مدل اسلحه: گاتلینگ 6 لول M-61A1 (ام 61 آ 1)
نواخت تیر:3000 تیر در دقیقه- مدلهای جدید4500 تیر دقیقه. ( محصولات تولیدی 1988 با فرمان حرکت پنوماتیکی «گازی-هوایی»
ظرفیت خشاب: 989 تیر. (مدلهای جدید 1550 تیر فشنگ )
کالیبر: 20 میلی متر
نوع مهمات : مهمات تقویت شده ضد زره با هسته گلوله ثاقب (APDS) از نوع اوارنیوم تهی شده و یا تنگستن کروم
حسگرها: از نوع جستجوگر تمام فعال و رادار رهگیر
رادار جستجو گر: کوباند- دیجیتالی مدل MTI
رادار رهگیر: کوباند- پالس داپلر از نوع پالس مونو
حسگرهای رادار مراقبتی: از نوع تصویر گرمادون قرمز(فلیر FLIR) اتوماتیک با هدایت کننده رهگیری
کنترل آتش: سیستم تشخیص و تنظیم تیر( با قرار دادن هدف در محدوده بسته)
گرداننده توپ: نیروی محرکه پنوماتیکی (گازی- هوایی)
نیروی محرکه توپ: الکتریکی
تاریخ استقرار و شروع به خدمت: 1980 (ابتدا روی کشتی مرجان دریایی) USS coral sea (مدلهای آخر روی کشتی ویسکانسین USS Wisconsin)

[raptor22]

آره دوست عزيز موشك هاي ضد زره حزب الله موشكهاي ميلان بوده كه ساخت يك شركت يوروميسايل و محصول مشترك فرانسه و آلمانه.ساخت دهه 70 هستش. توليد اين موشك از سال 1972 در مقياس كم آغاز شده. نمونه هاي مختلفي ازش ساخته شده:
1)ميلان 1
2)ميلان 2
3)ميلان 2 تي
4)ميلان 3
5) ميلان اي-ار


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[evry day]

حالا این دفعه رو فقط این دفعه رو

بمب افکن پیشرفته B۱-B لنسر

هواپیمای بی ۱بی، از خانواده بمب افکن های سنگین وزن آمریکایی است که به عنوان جایگزینی برای هواپیمای بی ۵۲ تولید شد. مدتها تفکر بر این بود که باید جانشینی شایسته که بتواند به خوبی از عهده وظیفه بمب افکن قدیمی و پا به سن گذاشته بی ۵۲ بر آید، طراحی و تولید شود.
چرا که هواپیمای بوئینگ ۵۲، بمب افکنی بسیار قدیمی و متعلق به دهه پنجاه بود که تکافوی نیازهای نیروی هوایی را نمی کرد و همه روزه چند عدد از آن ها به جمع هواپیماهای از رده خارج شده با بازنشسته به موزه های هوایی سپرده می شدند.
به خصوص با اعلام طرحی جدید برای بمب افکنی مدرن ملقب به بلک جک توسط شوروی سابق، دیگر برای نیروی هوایی آمریکا بمب افکن های پیر بی ۵۲ حرفی برای گفتن نداشتند. در این جا بود که با ارئه طرح هواپیمای فوق مدرن B۱-A، کارخانه راک ول اینترنشنال وظیفه تولید آن را بر عهده گرفت، اما پس از چندی، متخصصان متوجه آسیب پذیری بسیار بالای این بمب افکن در مقابل رادار شدند و در نتیجه تصمیم بر آن گرفته شد که گونه ای جدیدتر با امکانات بیشتر و ویژگی رادار گریزی بیشتر عرضه شود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نهایتاً موجب طراحی و تولید هواپیمای B۱-B شد. هواپیمای B۱-B یک بمب افکن دوربرد و میان قاره ای است که قابلیت شلیک انواع موشک های هوا به سطح ASM مانند کروز و بازه گوناگونی از بمب های همه منظوره و یا هدایت شونده و بمب های هسته ای را نیز دارا است. این بمب افکن بسیار پیشرفته، می تواند بدون سوخت گیری مجدد، از یک قاره به قاره ای دیگر سفر کند، ماموریت خود را انجام داده و سپس مراجعت کند. یکی از ویژگی های چشم گیر این بمب افکن، بالهای متغیر آن است که از تکنولوژی جمع شوندگی برای سرعت های بالا استفاده می کند.
در این فناوری، با عقب رفتن بال ها در سرعت های بالا، فشار وارده بر آنها کم شده در نتیجه از میزان پسای اضافی که بالها در سرعت های بالا تولید می کنند کاسته می شود. مزیت دیگر بال متغیر این است که برای برخاست، می تواند بالهای خود را به میزان حداکثر باز کرد تا با سرعت کمتری توانایی تیک آف وجود داشته باشد.
هواپیمای B۱-B از چهار موتور توربوفن F-۱۰۱ GE با سیستم پس سوز استفاده می کند که توانایی کشش هر یک حدود ۱۳۵۰۰ کیلوگرم است. به دلیل داشتن چنین موتورهای قدرتمندی است که این هواپیما را می توان جز هواپیماهای مافوق صوت به حساب آورد، چرا که این بمب افکن می تواند با سرعت حداکثر ۱.۲ ماخ در سطح دریا پرواز کند که از این لحاظ نیز برتری قابل توجهی نسبت به هواپیمای B-۵۲ دارد. این هواپیما طولی قریب به ۴۴ متر داشته و عرض آن با بالهای کاملا باز حدود ۴۰ متر بوده و با بالهای بسته به حدود ۲۳ متر می رسد. حداکثر وزن برخاست این هواپیما بالغ بر ۲۰۰ تن است که رقم جالبی است.
اولین مدل این هواپیما در سال ۱۹۸۵ تحویل شد و بعد از آن از سال ۱۹۸۶ به خدمت نیروی هوایی آمریکا در آمد و تا به امروز در سمت خود باقی است، هر چند که به تدریج ظهور بمب افکن هایی چون B-۲ عرصه را بر وی تنگ کرده اند. این هواپیما برای پرواز به چهار خدمه شامل خلبان اصلی، افسر تهاجم، افسر دفاع نظامی و فرمانده هواپیما نیاز دارد. همچنین سقف پروازی این هواپیما، یعنی حداکثر ارتفاعی که هواپیما قابلیت پرواز را دارد) حدود ۹۱۰۰ متر یا ۳۰,۰۰۰ فوت است.
قیمت این هواپیما حدود ۲۰۰ میلیون دلار است که رقم واقعاً سر سام آوری برای دارنده آن است و هزینه نگهداری آن نیز نسبتاً چیزی از قیمت آن کم ندارد. البته برنامه هایی برای بهینه سازی و بهبود بخشی از امکانات و توانایی های این بمب افکن قدرتمند و مخوف در دست تکمیل است که تا چند ماه آینده کامل شده و باز شاهد هواپیمای بمب افکن پیشرفته تر و توانمندتری از پیش باشیم.
منبع : آفتاب
عکس هایی از این بمب افکن
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

عکس زیاد بود فقط ببخشید سنگین شد صفحه ...


از سایت انجمن هوانوردی و هوافضا ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) گرفتم

[rezaete]

لطفا از هواپیما های رادار گریز هم مطلب بزارید . کلا هرچی مطلب در مورد فناوری پنهان کاری هست رو لطف کنید.

[بردیا]

بابت مطلب هواپیمای بمب افکن ممنون.اکثر هواپیماها قیمتای بالایی دارن.من شنیدم جنگنده فرانسوی رافائل 110میلیون دلار قیمت داره ولی نمونه های روسی فکر کنم قیمتش نسبت به اینا کمتر باشه

[dizgah]

بردیا اون قضیه hc همون که پایگاه نزدیک اردن را زدن خیلی توپ بود
فقط چجوری با بویینگ مسافربری تو اسمون سوخت رسانی کردن؟
مگه از بویینگ 747 هم مسافربری هم میشه بعنوان هواپیمای سوخت رسان استفاده کرد؟

[بردیا]

بوئینگ707 بوده نه 747.به عنوان تانکر سوخت رسان میشه استفاده کرد.فیلمشم که من دیدم قشنگ بودش

[dizgah]

لطفا از هواپیما های رادار گریز هم مطلب بزارید . کلا هرچی مطلب در مورد فناوری پنهان کاری هست رو لطف کنید.
سلام فعلا سهمیه امروز پره
ولی در مورد اون نوع هواپیماها باید بگم تعداد و گونه های زیادی از هواپیماها رادار گریز هستن که در پستهای جداگانه توضیح داده خواهند شد

[dizgah]

بوئینگ707 بوده نه 747.به عنوان تانکر سوخت رسان میشه استفاده کرد.فیلمشم که من دیدم قشنگ بودش
حالا هرچی
منظور من اینه که تا جایی که من دیدم به هواپیماهای سوخت رسان یه لوله سوخت رسانی وصله

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ولی من فکر نمیکنم بدون بهینه سازی همچین امکانی توی هواپیماهای مسافربری موجود باشه برا همین میگم
یعنی همچین امکانی تو همه مسافربرا هست ؟ یا چون تو جنگ بودیم همچین امکانی را برا مواقع ضروری اضافه کرده اند؟

[evry day]

بمب افکن رادار گريز


با پيشرفته تر شدن رادارها بحث رادارگريزي به پيش آمد كه گوشه هاي كوچكي از فناوري رادارگريزي را در بمب افكن هاي پس از B-52 آمريكا به نامB-1B ملقب به نيزه دار آسمان مي‌بينيم.
ولي نهايت و كمال اين فناوري را در بمب افكن B-2 ملقب به شبح مشاهده مي كنيم كه هم اكنون مي توان آن را بهترين هواپيماي بمب‌افكن دنيا شناخت. در ادامه اين روند آمريكا به دنبال ساخت بمب‌افكني براي ارضاي تمام نياز نيروي هوايي خود است و به تازگي پروژه اي به نام B-3 را در دست آزمايش و تحقيق گرفته است.
در حال حاضر و تحت برنامه‌ريزي هاي فعلي، هواپيماي 1- B Lancer و بمب افكن رادارگريز B-2 حداكثر تا سال ۲۰۳۷ در شرايط پروازي نگهداري خواهند شد، سالي كه قرار است نيروي هوايي آمريكا به دليل استهلاك بمب‌افكن‌هاي خود تعداد آنها را به ۱۷۰ هواپيما كاهش دهد.
البته احتمال مي رود كه هواپيماي به روز شده B -52 تا سال ۲۰۴۵ در ناوگان پروازي باقي بماند. پيش بيني هاي كارشناسان نظامي آمريكا اين است كه در آن سال، نياز نيروي هوايي آمريكا به بمب افكن هاي جديد يكي از مهم‌ترين نيازهاي نيروهاي نظامي ايالات متحده آمريكا خواهد بود. به همين خاطر مسئولان نيروي هوايي آمريكا به فكر پركردن اين خلأ افتاده اند.
براي تعيين طرح نهايي B-3 نتيجه مطالعات انجام شده توسط برد مشاوره اي علمي USAF نيوورلدويستا و ديگر نهادهاي مطالعاتي درگير در اين پروژه به دقت بازبيني شدند و طرح نهايي تركيبي از نقاط قوت اين طرح‌ها ارايه شد.
B-3 هواپيمايي است كه انتظار مي رود با سرنشين و يا بدون آن قابليت انجام ماموريت ها در بردهاي بسيار زياد را داشته باشد. براي اين منظور از تكنولوژي‌هاي پيشرفته رادار‌گريزي (IR ) و (RF) بهره مي برد. اما كيفيت نابود كردن اهداف در اين بمب‌افكن سبك، بسيار پيشرفته و جالب است.
براي اين منظور از ليزر يا امواج قدرتمند مايكروويو (HPM) استفاده خواهد كرد. هواپيماي بدون سرنشين هم مي تواند از HPM براي تخريب استفاده كند هم براي ايجاد اختلالات راديويي و كاربردهاي بي حس كننده استفاده کند (كه كاربردهاي بي حس كنندگي بيشتر در كنترل اغتشاشات كاربرد دارد).
تحقيقات B-3 با انجام مطالعات بدنه شروع شد. در اين ميان سه شركت آمريكايي کانديداي ساخت بدنه فوق مدرنB-3 هستند، بوئينگ، لاكهيد مارتين و نورث روپ گرومن اما هنوز برنده مناقصه ساخت بدنهB-3مشخص نشده است.
مركز سيستم هاي هوانوردي نيروي هوايي آمريكا در پايگاه نيروي هوايي رايت پترسون در اوهايو زمان تحويل نهايي بمب‌افكن را محدوده زماني ۲۰۳۰ تا ۲۰۳۵ اعلام كرده است در عين حال به شركت هاي درخواست كننده شركت در مناقصه گوشزد كرده است كه احتمال دارد بر اثر فشارهاي مقامات نظامي آمريكا تحويل B-3چندسال زودتر اتفاق افتد.
در تحقيقات اوليه B-3هواپيمايي با قابليت تهاجمي براي استفاده در تمام نقاط دنيا با سريع ترين حالت ممكن تعريف شده بود. اين هواپيما مي توانست يك پرنده با سرعت ۷/۲ ماخ باشد يا هوافضاپيمايي با سرعتي بالغ بر ۱۷ ماخ.
هواپيمايي كه بتواند از خاك آمريكا بدون سوخت گيري به هر نقطه از دنيا رفته و اهداف دشمن را نابود كند و با سوخت گيري مجدد به خاك آمريكا بازگردد. اما نكته مهم و اساسي اين بود كه B-3تمام ماموريت هاي خود را در سه يا كمتر از سه ساعت انجام دهد.
در ميان اين شرکت ها، نورث روپ گرومن تجربيات بسياري در فناوري رادارگريزي، اجزا و قطعات كامپوزيت، ساخت جنگنده ها، سيستم‌هاي الكترونيكي و هواپيماهاي بدون سرنشين دارد كه همگي اين موارد در ساختB-3 شديداً مورد نياز هستند.
شركت نورث روپ براي ساخت پلت فورم B-3 از فناوري جديدي استفاده كرده است كه به پلت فورم بي صداي مافوق صوت معروف است. خاصيت بارز اين پلت فورم اين است كه با ايجاد صداي كمتر فشار برخاست پرنده را ۳/۰ پوند بر فوت مربع كاهش مي دهد.
براي معرفي نوآوري‌هاي استفاده شده در اين هواپيما نياز به وقت و مجال مناسب تري است. چون تقريباً تمام سيستم هاي استفاده شده در اين هواپيما (كه البته به صورت مفهومي هستند) در نوع خود جديد و كم مانند هستند. به هر حال از بمب افكني كه جايگزين B-2 مي‌شود، انتظاري جز اين نمي توان داشت

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپيماي نامرئي
شركت بوئينگ يكي ديگر از مخلوقات خود را با نام Bird of Prey در جشني در سنت لوئيس در اكتبر ۲۰۰۲ براي اولين بار در معرض نمايش همگان گذاشت. اين موجود خارق‌العاده در اصل نمايشگر سبك و شيوه جديدي از تكنولوژي رادارگريزي است كه مي‌تواند قافله سالار هواپيماهاي قرن آينده باشد و انقلابي در طراحي انواع هواپيماها به شمار آيد.
اين طرح، يكي از پروژه هاي بسيار سري شركت بوئينگ بود كه از سال ۱۹۹۲ براي بررسي آن شركت بوئينگ آغاز به كار كرد و تا سال ۱۹۹۹ نيز ادامه پيدا كرد. اين هواپيما در اوايل قرن جديد به نمايش گذاشته شد زيرا همانگونه كه مي خواستند، اين طرح به استانداردهاي خود رسيده بود و ديگر احتياجي به مخفي ماندن نداشت.
بيشتر طراحي اين پرنده شگفت انگيز در بخش تحقيقات و گسترش پيشرفته فانتوم وورك انجام شد. ساخت Bird of Prey در راستاي چندين هدف ارزشمند در صنعت هوافضا مانند استفاده از مواد مركب، بهترين قدرت مانور متناسب با سرعت، هزينه ساخت بسيار پايين و … بوده است.
اين پروژه براي شركت بوئينگ حدود ۶۶ ميليون دلار هزينه داشته است. اولين پرواز آزمايشي آن در سال ۱۹۹۶ انجام شد. اين پرنده آهني كوچك داراي مشخصاتي خاص چون: فاصله دو سر بال ۲۳ فوت با طول ۴۶ فوتي، وزني معادل ۶۴۰۰ پوند است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موتورهاي آن را شركت صنعت موتورسازي آمريكا به نام پرت و ويتني با مدل JT15D-5C ساخته است اين موتورها توربوفن هستند. بالاترين ارتفاعي كه به دست آورد ۲۰ هزار پا بود و حدود سرعت آن ۴۸۱ كيلومتر در ساعت.
اين اولين باري است كه توسط يك موتور هوادم اسكرم جت سعي در رسيدن به سرعت هاي بالاي ۵ ماخ مي شود. البته تاكنون فضاپيماها مانند شاتل‌ها كه با قدرت راكت به پرواز درمي آمدند به اين سرعت ها دست يافته اند. اما چيزي كه اين طرح را از فضاپيماها جدا مي سازد موتورهاي هوادم است.
شرايط پروازي هايپر ايکس نيز بسيار ويژه است. X-43A در يك راكت كمكي به نام پگاسوس تعبيه مي‌شود و پگاسوس نيز توسط بمب‌افكن B -52 حمل مي شود. مي بينيد كه پرواز اين پرنده مشغله هاي زيادي دارد. راكت كمكي پگاسوس توسط شركت اوربيتال ساينس طراحي و ساخته شده است.
با تمام اين اوصاف هايپر ايکس سريعترين پرنده غير راکتي است که تاکنون انسان ها ساخته اند و مي تواند هر متيل را در يک ثانيه طي کند.
منبع=سایت AEROCENTER

[dizgah]

سلام بنا بر درخواست پاریو جان دیگه لطفا دیگه در مورد جنگنده ها و هواپیماها مطلب نزارین
منم چون گزارش های نیروی هوایی را دو قسمتش را گذاشتم اینو کامل که کردم دیگه در مورد هواپیماها مطلب نمیزارم ممنون


تسلیحات ایرانی در نیروی هوایی:
از بدو انقلاب با توجه به نبود پشتیبانی برای تسلیحات موجود در ارتش از سوی سازنده آن، تلاشهایی برای نگهداری این تسلیحات انجام شد، با این وجود طولانی شدن جنگ و شرایط سخت خرید سلاح از کشورهای تولید کننده، مسئولان را بر آن داشت تا به مجموعه فعالیت هایی برای تولید سلاح در داخل دست زنند، این پروژه ها در زمینه های مختلفی انجام شد که اغلب در ابتدا بصورت سری بودند و هنگامی که آشکار شدند نیز اطلاعات کمی از آنها منتشر شد، در این بحث به بررسی این طرح ها می پردازیم.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پروژه سجیل یا قوش آسمان:
موشک AIM-54 Phoenix بعنوان سلاح اصلی جنگنده F-14 Tomcat موشکی است توانمند و دوربرد که نگهداری آن بسیار سخت است و هنگامی که به پایان عمر عملیاتی خود رسید تنها سازنده آن می تواند بوسیله جایگزینی قطعات آنها را برای یک دوره مجدد آماده استفاده نماید، این شرایط کارشناسان ایرانی را بر آن داشت که به فکر موشک هوا به هوای جدیدی برای اف-14 بیفتند، در این موقعیت تنها گزینه ای که انتخاب مناسب می نمود موشک MIM-23 Hawk بود، هاوک یک موشک زمین به هوا با بردی حدود 60 کیلومتر است که در طول جنگ نیز بخوبی بر علیه جنگنده های عراقی بکار گرفته شد، اما نصب این موشک روی اف-14 امری بود که در ابتدا غیر علمی و غیر عملی به نظر می رسید، با این وجود با پیگیری متخصصان ایرانی این پروژه در همان سالهای جنگ با موفقیت به پایان رسید و پس از جنگ با بهسازی های انجام شده روی این موشک ها در نهایت در سال 1385 با کد *AIM-23 SkyHawk (قوش آسمان) یا سجیل بعنوان موشک اصلی جنگنده های اف-14 ایران شناخته شدند، گفته می شود برد موشک هاوک در شرایط پرتاب از هواپیمای جنگنده تا بیش از 80 کیلومتر افزایش می یابد.
* در مورد موشک های ساخت ناتو موشک های هوا به هوا با کد AIM و موشک های زمین به هوا با کد MIM شناخته می شوند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


موشک AGM-379/20 Zoobin (Arrow):
موشک زوبین در همان سالهای جنگ تولید شد، اما بدلیل ادامه بهسازی ها ورود رسمی آنها سر انجام در سال 2002 اعلام شد، این موشک از بدنه بمب آمریکایی ام-117 بهره می برد، نوع اولیه این موشک از نوع هدایت تلوزیونی است، اما نوع AGM-379/20L نیز تولید شده که از هدایت لیزری بهره می برد، هر دو نوع این موشک ها از یک موتور راکتی بهره می برند و توانایی رهاسازی از ارتفاع 300 تا 30000 فوتی را دارند و به یک کلاهک 750 پوندی مجهز اند، این موشک ها برروی جنگنده های اف-4 و اف-5 قابل استفاده اند.


بمب GBU-67/9A Qadr:
بمب هدایت شونده قدر نوعی بمب هدایت شوند فاقد پیشران است که برپایه بمب 2000 پوندی Mk.84 بوجود آمده و نسبت به موشک زوبین به ارتفاع بیشتری برای رهاسازی نیاز دارد، این بمب از همان سیستم هدایت تلوزیونی بکار رفته در موشک زوبین بهره می برد، بمب هدایت شونده قدر برروی جنگنده های اف-4 و اف-5 قابل نصب و استفاده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

غلاف نشانه گیری لیزری TIS-33:
این غلاف یک غلاف هدایت لیزری است که بمنظور هدایت بمب ها و موشک های لیزری از جمله نوع لیزری موشک زوبین بکار می رود.


جت آموزشی JT-2 Tazarv:
جت آموزشی تذرو از جمله تولیداتی است که با موفقیت وارد خدمت نیروی هوایی شده است، این جت آموزشی کوچک احتمالا از یک فروند موتور J-85 جنگنده اف-5 بهره می برد، بنا به گزارشات تا کنون دو فروند از این جت وارد خدمت شده و سومین فروند نیز آماده تحویل به نیروی هوایی است، این جت را می توان با جت آموزشی K-8D محصول مشترک چین و پاکستان مقایسه نمود.


جت آموزشی Shafagh:
یکی از پروژه های بحث انگیز که توسط مجتمع دانشگاه هوانوردی *AUC انجام شد جت آموزشی شفق بود، این جت که گفته می شود با جت آموزشی یاک-130 روسی و JL-15 چینی قابل مقایسه است ظاهری شبیه به پروژه MiG-I-2000 شرکت میکویان دارد و علاوه بر کاربرد آموزشی توانایی انجام ماموریت های پشتیبانی نزدیک را نیز دارد، پیشران این جت یک دستگاه موتور RD-33 ساخت تومانسکی روسیه است، علاوه بر این در کابین این جت از نمایشگرهای چند منظوره ای استفاده شده که احتمالا ساخت شرکت رامنسکوی روسیه اند، از سرنوشت این پروژه اطلاعی در دست نیست، برخی منابع ادعا می کنند این جت بین سالهای 2008 تا 2009 وارد خدمت می شود و برخی بر این عقیده اند که بدلیل عدم موافقت روسیه برای مونتاژ موتور و ساخت نمایشگرهای چند منظوره در ایران تحت لیسانس روسیه این پروژه معلق مانده است.
*AUC=Aviation University Complex

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
جنگنده صاعقه (Lightning):
جنگنده صاعقه که ورود رسمی آن به خدمت در سال 2006 اعلام شد جنگنده ای است برپایه اف-5 ئی و احتمالا مجهز به همان موتور های J-85 جنگنده اف-5 (برخی منابع به دو دستگاه موتور RD-33 جنگنده میگ-29 اشاره کردند که بخاطر عدم تطابق اندازه این موتورها با اندازه های صاعقه صحیح بنظر نمی رسد)، این جنگنده احتمالا سرعتی حدود 1/7 ماخ دارد و بنا به ادعای مسئولان وظیفه اصلی آن پشتیبانی نزدیک است، در مورد تسلیحات آن اطلاعی در دست نیست ولی احتمالا موشک زوبین، بمب های هدایت شونده قدر و قاصد، انواع بمب های سقوط آزاد و راکت های فاقد هدایت جزء تسلیحات اصلی این جنگنده بمنظور به اهداف سطحی بوده و برای دفاع از خود نیز مجهز به موشک های گرمایاب خواهد بود.

منبع:
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[dizgah]

جنگنده های جدید در نیروی هوایی ایران، حقیقت یا واقعیت؟

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ادعای منابع خارجی در مورد جنگنده های جدید نیروی هوایی ایران:
در شرایطی که بحران های مختلفی در خاورمیانه جریان دارد و هر روز حادثه جدیدی در منطقه رخ می دهد، مخالفت ایران با اسرائیل و به رسمیت نشناختن این کشور از سوی ایران و حمایت از نیروهای مخالف اسرائیل در منطقه باعث می شود که تنش های روز افزون در منطقه ادامه داشته باشد، در چنین شرایطی هر دو سو سعی می کنند تا با خطرناک جلوه دادن دیگری وجهه دشمن را در دیدگاه بین الملل از بین ببرند، در این میان آنچه که باید پذیرفت این است که اسرائیل با توجه وابستگی به جهان غرب به قدرت رسانه ای گسترده تری دسترسی دارد، این امر باعث شده تا این کشور همواره اطلاعاتی را از توان نظامی ایران منتشر کند که گاهی با واقعیات در تناقض اند، بدیهی است این کشور اطلاعاتی را نیز در مورد نیروی هوایی ابران منتشر کند، اما گزارش قابل توجهی که در سال 2005 از سوی اسرائیل منتشر شد باعث شد تا بسیاری از منابع داخلی و خارجی به بحث در مورد مندرجات این گزارش بپردازند، در این گزارش به وجود 26 فروند جنگنده سوخو-27، 24 فروند شکاری رهگیر میگ-31، 4 فروند بمب افکن توپولف-22ام3، 6 فروند اچ-6دی، 24 فروند میگ-23 و 24 فروند میگ-27 بعلاوه دست کم 18 فروند میگ-29 جدید در نیروی هوایی ایران اشاره شده بود، در چنین وضعیتی یک سال بعد در یک انجمن اینترنتی انگلیسی زبان به قراردادی میان ایران و روسیه برای توسعه نوعی از جنگنده سوخو-30 با کد MKP(МКП) و سفارش اولیه 50 فروندی اشاره شده بود، در این مبحث به بررسی چنین مواردی می پردازیم.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
جنگنده سوخوی Su-27 Flanker:
جنگنده سوخوی-27 فلنکر یک جنگنده برتری هوایی با توانایی انجام عملیات های دوربرد و با توانایی بالا در حمل تسلیحات است، این جنگنده بطور عادی در ماموریت های هوا به هوا می تواند شش موشک آلامو و چهار موشک آرچر را با خود حمل کند، رادار این جنگنده در نمونه اولیه از نوع Zhuk-27 است که حد اکثر بردی حدود 85 کیلومتر دارد و برای نبرد های امروزی ناکارمد است اما نمونه های جدید فلنکر به رادار قوی تر و سیستم مدیریت تسلیحات مدرن مجهز اند و توانایی مقابله با اقدامات الکترونیک را دارند، در صورتی که وجود چنین جنگنده ای به تعداد 26 فروند در ایران صحت داشته باشد، این تعداد می توانند تنها قسمت کوچکی از خلاء حاصل از نبود یک رهگیر کارامد در نیروی هوایی را بپوشاند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
جنگنده MiG-31 Foxhound:
جنگنده میگ-31 بعنوان یک رهگیر استراتژیک توسط اتحاد شوروی تولید شد، نوع اولیه این جنگنده موسوم به MiG-31A با وجود تلاش های بسیار رضایت مسئولان وقت اتحاد شوروی را برآورده نساخت، در نتیجه گونه های جدیدی از این جنگنده با نام MiG-31B و MiG-31BM تولید شدند که نوع BM را باید به واقع یک رهگیر توانمند دانست، این جنگنده با توانایی حمل و استفاده از موشک های هولناکی چون R-33 و R-37 می تواند برای هر پرنده ای خطرناک واقع شود، علاوه بر این رادار پیشرفته این جنگنده با نام Zaslon-M با بردی بیش از 250 کیلومتر علاوه بر توانایی تعقیب همزمان 24 هدف و حمله همزمان به 6 فروند از آنها توانایی کشف و رهگیری جنگنده های رادارگریز را نیز دارد. وجود چنین رهگیر قدرتمندی در نیروی هوایی می تواند تا حد زیادی جای خالی اف-14 های اوراق شده و یا از دست رفته در جریان جنگ را جبران کند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بمب افکن استراتژیک Tu-22M3 Backfire C:
بمب افکن سنگین بک فایر بعنوان یک بمب افکن مافوق صوت در دوران جنگ سرد بیشتر بمنظور مقابله با اهداف دریایی بر پایه بمب افکن قدیمی Tu-22A موسوم به بلایندر تولید شد، با این وجود هزینه های بسیار بالای نگهداری این بمب افکن باعث شده تا امروزه در روسیه نیز تعداد کمی از این بمب افکن ها فعال باشند. اما مسئله بک فایر های ایرانی به زمانی باز می گردد که روسیه سعی داشت تعدادی از بک فایر های خود را به نیروی دریایی هند بفروشد، در این پیشنهاد چهار فروند بمب افکن سنگین بک فایر به هند پیشنهاد شده بود که از سوی هند رد شد، چند سال بعد چینی ها تقاضای خرید این چهار بمب افکن را به روسیه ارائه دادند اما در کمال تعجب روس ها که در آن سالها بخش زیادی از فروش تسلیحات خود را به چین اختصاص داده بودند از فروش این بمب افکن ها به چین امتناع ورزیدند، در این میان گمانه زنی هایی بوجود آمد که ایران در همان زمان که هند پیشنهاد روسیه را رد کرده بود با ارائه نقاضای خرید این بمب افکن ها به روسیه آنها خریداری کرده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بمب افکن H-6D Badger:
بمب افکن چینی H-6 همان بمب افکن روسی توپولف-16 است و مدل D آن یکی از آخرین مدل های آن می باشد، این بمب افکن توانایی حمله به اهداف دریایی را داشته و در جریان جنگ هشت ساله نیز بر علیه ایران بکار گرفته شد، این بمب افکن ها به کمک موشک های C-601 چینی اغلب بمنظور حمله به نیروی دریایی ایران بکار می رفتند.


جنگنده چند منظوره Su-30MKP Flanker:
در شرایطی که توانایی های فوق العاده بالای Su-30MKI هندی، مالزی را نیز مجبور کرده بود تا بر برتری این جنگنده ها صحه گزارده و نوع *MKM را بمنظور نیروی هوایی خود و برپایه نوع MKP به روسیه سفارش دهد، گزارشی مبنی بر توسعه نوعی دیگر از این جنگنده با عنوان Su-30MKP برای نیروی هوایی ایران نیز در یکی از انجمن های اینترنتی انگلیسی زبان منتشر شد، طبق ادعای این گروه این جنگنده جدید برپایه Su-30MKI بوجود آمده لیکن قطعات ساخت اسرائیل و فرانسه تماما با نمونه های روسی جایگزین شده اند.
* جنگنده Su-30MKM در واقع همان جنگنده Su-30MKI می باشد که در آن قطعات ساخت اسرائیل و هند با نمونه های مشابه ساخت فرانسه، آفریقای جنوبی و روسیه جایگزین شده بودند.


منبع :
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

AGM-114 HELLFIRE 1-مقدمه
ساعت یک بامداد 17 ژانویه سال 1991 هشت فروند بالگرد آپاچی از یگان هوانیروز آمریکا واقع در غرب عربستان سعودی رهسپار ماموریت"نورمادی"شدند.هدف اصلی عملیات انهدام دو ایستگاه راداری مهم عراق در فاصله 56 کیلومتری بود.گروه به دو تیم چهار تایی تقسیم شد و به مدت 90 دقیقه در سکوت کامل رادیویی در ارتفاع پایین به پرواز در آمد.درست در ساعت 2:38 بامداد بالگردهای آپاچی 28 موشک هلفایر به سمت دو ایستگاه راداری شلیک کردند و به انهدام آن منجر شد و کریدوری به پهنای 32 کیلومتر ایجاد کرد.5/4 ساعت بعد عملیات"توفان صحرا"شروع شد و بیش از صد فروند هواپیما شروع به حرکت بر فراز عراق کرد.این عملیات را نخستین کاربرد موشک هلفایر می دانند.
هلفایر سامانه ی موشکی هوا به زمین است که دقت و توانایی تخریب بالایی داشته و می تواند برای انهدام اهداف بزرگ و سنگین در حملات هوایی مورد استفاده قرار گیرد.این موشک می تواند از بالگردهای مختلفی همچون AH-64,AH1W,OH-58,UH-60 شلیک شود.

2-معرفی سامانه ی موشک هلفایر
اگر چه سامانه موشکی هلفایر در ابتدا برای استفاده در عملیات ضد تانک طراحی شد اما ادعا شده که برای اهداف دیگر هم کاربرد موفقیت آمیزی داشته است.سامانه ی یاد شده می تواند اهدافی همچون انبار مهمات,رادارها,تجهیزات ارتباطی,ساختمان ها و حتی ناوها کوچکی که با سرعت بالا در حرکتند را به گونه ای موثر از کار انداخته و نابود کند.حتی در صورت نیاز ی تواند نقش موشک هوا به هوا را در بالگردی با سرعت کم یا نزدیک سطح زمین بازی کند.
هلفایر از ترکیب حرف اول کلمات هلی برن و آتش و رها تشکیل شده است که می تواند این برداشت را به وجود آورد که موشک پس از شلیک به طور خودکار و بدون نیاز به هدایت توسط انسان به سمت هدف پرواز می کند.در صورتی که این برداشت حداقل برای نمونه های اولیه این سامانه نادرست است.نمونه های اولیه موشک هلفایر دارای هدایت نیمه فعال لیزری است.این موشک به یک پرتو لیزری کد گذاری شده نیاز دارد تا روی هدف قفل کند و موشک از این طریق موقعیت هدف را تشخیص داده و به آن اصابت کند.بنابراین موشک هدف را پیدا نمی کند در واقع پرتو لیزر منعکس شده از هدف را می یابد.ساختار کلی موشک هلفایر در انواع مختلف مشتمل بر پنج بخش اصلی به صورت پیشران,جستجوگر لیزری,بخش هدایت,بخش کنترل و سرجنگی است.
بخش پیشران بین بخش های هدایت و کنترل در نزدیکی انتهای موشک واقع است.این بخش دارای پیشران سوخت جامد است که بسته به دمای هوای بیرون کم و بیش 2 تا 3 ثانیه می شوزد.هدف از بخش پیشران تولید نیروی پیشران کافی بریا جدا شدن موشک اغز پرتاب گر است تا به شتاب 10g دست بافته و تا رسیدن به هدف در بیشینه برد 8 کیلومتر نیروی رانش را فراهم کند.موشک می تواند اهداف واقع در فاصله ی بیش از 8 کیلومتر را در هم تخریب کند ولی با افزایش فاصله برخورد کم می شود.
ردیاب لیزری که در دماغه ی موشک قرار دارد از داخل بالگرد برنامه ریزی می شود تا کد لیزری ویژه ای را دریافت کند.از آن جایی که لیزر تابانده شده توسط علامت گذار و آنجه موشک جستجو می کند یکسان است احتمال خطای موشک در تشخیص پرتو لیزر به صفر می رسد.موشک پس از شلیک شروع به جستجو در محیط کرده و لیزر کد شده مورد نظر که از هدف منعکس می شود را می یابد.با تشخیص آن روی هدف قفل می کند.پس از قفل ردیاب اطلاعات مورد نیاز را به بخش هدایت می رساند تا موشک به سمت هدف هدایت شود.بعد از دریافت اطلاعات از جستجوگر لیزری مغز موشک یا بخش هدایت اطلاعات سامانه ای فرمان را برای پایداری موشک محاسبه کرده و این داده ها را به بخش کنتل می فرستد.بخش کنترل در انتهای موشک قرار گرفته و شامل یک سامانه عملگر نیوماتیکی است که دستورات سامانه ی فرمان را به حرکت بالک های کنترلی تبدیل می کند.این بالک ها به بال های هواپیما شباهت داشته و به موشک این امکان را میدهد که به سمت انرژی لیزری که از هدف انعکاس یافته مانور دهد.
سرجنگی آخرین بخش موشک است که در فرایند شلیک دخالت دارد.زمانی که موشک با هدف برخورد کند یک حس گر فعال سیگنال الکتریکی را به فیوزی که در عقب خرج سوخت قرار دارد فرستاده و باعث انفجار می گردد.خرج شوخت نیروی لازم جهت نفوذ و انفجار هدف را فراهم می آورد.

3-نمونه های مختلف سامانه هلفایر AGM-114
سامانه موشکی هلفایر که با کد AGM-114 شناخته می شود دارای نمونه های مختلف است.مدل AGM-114A نخستین موشک هلفایر است.پس از آن AGM-114B ارایه شد که در ارتفاع پایین تری نسبت به AGM-114A پرواز می کند.این موشک دارای موتور راکت با کمترین میزان دود نسبت به AGM-114A است و در ناوگان نیروی دریایی آمریکا مورد استفاده قرار می گیرد.نمونه های AGM-114F و AGM-114C هم در خط سیر پایین با کمترین میزان دود موتور راکت پرواز می کنند.در نمونه ی AGM-114K اگر بخش لیزری موشک پس از هدف یابی درونی از کار بیفتد موشک با کمک بخش رادار تجسسی تا رسیدن به هدف ببه حرکت خود ادامه می دهد.نمونه های AGM-114F و AGM-114K دارای سرجنگی دو مرحله ای است.این ویژگی بریا بهبود بخشیدن به عملکرد سرجنگی در مقابل زره های واکنشی است.نمونه های AGM-114M به جای سرجنگی خرج گود که کاربرد ضد زره دارد به سرجنگی ترکش زا مجهز است.که دارای کاربرد تخریب اهداف نرم است.
4-روش به کار گیری موشک هلفایربه دو روش می توان موشک هلفایر را در میدان نبرد به سمت هدف شلیک نمود روش خودکار و کنترل از راه دور.در روش خودکار سرنشینان بالگرد هدف را شناسایی کرده و سپس موشک را شلیک می کند و تا زمان تخریب موشک را به کمک علامت گذاری لیزری (مستقر روی همان بالگرد) هدایت می کنند.در روش کنترل از راه دور بالگرد تنها موشک را شلیک می کند و علامت گذاری لیزری که در جایی غیر از بالگرد شلیک کننده موشک به عنوان مثال روی زمین یا بالگرد دیگر قرار دارد نقش هدایت موشک تا برخورد به هدف را بر عهده دارد.از آن جایی که در این روش بالگرد شلیک کننده موشک پس از شلیک نیازی به هدایت موشک ندارد می تواند از صحنه نبرد خارج شود که در نتیجه باعث افزایش حفاظت بالگرد و تیرانداز در صنحنه نبرد می شود.
افزون بر دو روش به کارگیری فوق موشک هلفایر را به دو روش می توان روی هدف قفل نمود.روش قفل شدن روی هدف قبل از شلیک و روش قفل شدن روی هدف بعد از شلیک.در روش اول علامت گذار لیزری قبل از شلیک موشک هدف را با پرتو لیزر روشن می کند.مزیت استفاده از این شیوه اطمینان خلبان بالگرد از قفل کردن موشک روی هدف در مرحله قبل پرتاب است.در این روش احتمال از دست رفتن کنترل موشک کاهش می یابد.عیب این روش احتمال احتمال هوشیاری هدف و نشانه دادن واکنش همچون پرتاب نارنجک های دود زا است که عامل مهمی در ایجاد اختلال در فرایند هدایت موشک هلفایر است.
در روش دوم علامت گذار پس از شلیک موشک هدف را روشن می کند.در این روش پیش از هدف یابی لیزری بالگرد موشک را به سمت مسیر هدف شلیک می کند در نتیجه موشک ابتدا بدون دید حرکت می کند.موشک به اندازه ی خیلی کمی در اوج می گیرد ولی تا بعد از زمان از پیش تعیین شده برای به کار افتادن لیزر در ارتفاع نسبتا پایین می ماند.مزیت این روش در آن است که علامت گذار در زمان مناسب هدف را با پرتو لیزر روشن می کند.از آن جایی که در این روش هدف مدت زمان زیادی تحت پرتو لیزر قرار نمی گیرد امکان نشان دادن واکنش مناسب ندارد.معمولا در این روش در مواجه با تانک های پیشرفته امروزی که به تشخیص دهنده های تهدید لیزر مجهز هستند استفاده می شود.اگر چه به طور مشخص روش"قفل روی هدف پس از شلیک"از روش"قفل روی هدف قبل از شلیک"پیچیده تر است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نویسنده:اقا ی داوود

منبع فارسی: سایت دانشجو

منبع اصلی: سایت جینس



ساخت دو فضاپيماي جديد براي مسافرتهاي تجاري به فضا
دو فضاپيماي هواپيما شکل براي مسافرتهاي فضايي به بازار عرضه شد.
به گزارش شبکه تلويزيوني الجزيره انگليسي، از اين دو فضاپيماي تجاري در نيويورک پرده برداري شد. هر يک از اين دو فضاپيماي ساخته شده به شکل هواپيما مي توانند شش مسافر و دو خلبان داشته باشند.
البته فعالان عرصه تجاري و هوافضا درباره موفقيت اين دو فضاپيما که "کيو" و "مادر شب" نام دارند ابراز ترديد کرده اند. ريچارد برانسون ميلياردر انگليسي تامين مالي پروژه ساخت اين دو فضاپيما را برعهده داشته است.
هزينه سفر به فضا با استفاده از اين فضاپيماها براي هر نفر حدود دويست هزار دلار است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

گرفته شده از سایت AEROCENTER

[dizgah]

كسي مشخصات سلاح دوشكا رو داره؟ممنون

مسلسل سنگین دشکا ( DSHK)
اولین مسلسل های سنگین ارتش شوروی ، برای پاسخ گویی به نیاز سلاح های ضد هوایی طراحی شدند.نخستین سلاح کالیبر 7/12 که در ارتش شوروی بکار گرفته شد سلاح DK بود که در سال 1930 طراحی شد.این سلاح در مقیاس اندکی طی سالهای 1933 تا 1935 تولید شد.خشاب این سلاح از نوع دایره ای و 30 تیر بود و گلنگدن آن با سیستم فشار گاز باروت کار می کرد.این سلاح دارای وزن زیاد و نواخت تیر پایینی بود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

در سال 1938 یکی از سازندگان و طراحان سلاح در روسیه بنام SHPAGIN دست به تحول سلاح DK زد و سیستم تغذیه آن را تبدیل به نوع نواری کرد.ارتش شوروی این سلاح را در سال 1939 به عنوان مسلسل سنگین رسمی به خدمت گرفت و نام این سلاح را از DK به DSHK (یعنی مسلسل سنگین دکتیارف و شاپگین) تغییر داد.

این سلاح در جنگ جهانی دوم به عنوان سلاح ضد هوایی و پشتیبانی پیاده نظام بکار گرفته شد . بعد از جنگ جهانی دوم این سلاح در قسمت هایی چون سیستم تغذیه نوار فشنگ مورد بازنگری قرار گرفت و با نام DSHK_M یا DSHKM_38/46 عرضه گردید.این مسلسل در بسیاری از تانک های روسی به عنوان مسلسل برجک بکار برده شد.از جمله این تانک ها می توان به تانکهای BTR_155 و T_55 وT_62 اشاره کرد.در سال 1970 مسلسل سنگین DSHK جای خود را به مسلسلهای NSV/NSVT داد ولی کشورهای بلوک شرق ادامه کاربرد آنرا ترجیح دادند.این سلاح در بسیاری از کشورها مثل چین، ایران ، یوگسلاوی و پاکستان تولید شده است.
این سلاح در زمان خود از بهترین سلاحها بوده چنانچه گلوله آن در فاصله 500 متری قادر بود زرهی به ضخامت 15 میلیمتر را سوراخ کند.سلاح DSHK توسط هوا خنک می شود.دریچه گاز آن دارای 3 درجه تنظیم می باشد و خوراک دهنده آن در سمت چپ سلاح تعبیه شده است.گونه ای از آن با دو پایه قابل تنظیم ، قابل تبدیل شدن به مسلسل ضد هوایی را دارد و دارای یک سپر ضخیم برای محافظت از تیرانداز می باشد.

مشخصات فنی



کالیبر 7/12 میلیمتر

تعداد خان 8 عدد راستگرد

سرعت اولیه 800 متر بر ثانیه

نواخت تیر 600 تیر در دقیقه

وزن سلاح کامل با سه پایه 35/95 کیلو گرم

وزن سه پایه 97/30 کیلوگرم

وزن گهواره 45/16 کیلوگرم

وزن سلاح به تنهایی 32/32 کیلو گرم

وزن جعبه فشنگ با نوار خالی 7/4 کیلوگرم

وزن جعبه فشبگ (70 فشنگی) 14 کیلوگرم

طول سلاح با دوشی 1945 میلیمتر

طول سلاح 1590 میلیمتر

ارتفاع تیربار بر روی سه پایه 1470 میلیمتر

ارتفاع تیر بار در حالت شلیک زمینی 450 میلیمتر

حرکت سمتی سلاح 360 درجه

حد به طرف بالا نسبت به افق 78 درجه

حد به طرف پایین نسبت به افق 26 - درجه

برد نهایی 7000 متر

برد موثر 3300 متر

منبع :
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

موضوع: مسلسل ضد هواییZU-23

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ين مسلسل ضدهوايي مانند برادر چهارلول خود ZSU-23.4 ، يكي از بهترين مسلسل هاي ضدهوايي مي باشد. مكانيزم آتش اين سلاح كه از مسلسل هاي بهينه سازي شده 2A14 بهره مي گيرد ، بسيار دقيق و بي نقص است. اين سلاح در سال 1960 وارد خدمت و توسط نيروهاي ارتش شوروي بكار گرفته شد. بيش از 20 كشور ديگر در جهان ، از اين سلاح استفاده مي كنند. مكانيزم هدفگيري اين سلاح از نوع ZAP-23 است كه براي نشانه روي به سوي اهداف هوايي ساخته شده ، ولي براي درگيري با اهداف زميني ، انواع ديگر دستگاه هاي نشانه براي آن طراحي شده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مكانيزم گلندگدن اين سلاح ، كاملآ مشابه سلاح هاي معمولي است و با فشار گاز باروت كار مي كند. نوار فشنگ اين سلاح ، معمولآ در دو نوع 50 و 100 تير ساخته شده و درون جعبه هاي مخصوصي كه در طرفين سلاح قرار دارند جاسازي مي شوند
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نواخت تير اين سلاح ، حدود 2000 تير در دقيقه مي باشد (هر مسلسل 1000 تير در دقيقه). با اين سلاح مي توان با اهداف هوايي كه تا سقف 2 كيلومتري پرواز مي كنند درگير شد و آنها را با احتمال 0/023 منهدم كرد. سرعت گلوله اين سلاح در بدو خروج از لوله ، 970 متر بر ثانيه است كه خاصيت آسيب رساني گلوله را تا برد 2/5 كيلومتري تضمين مي كند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ين سلاح به 6 نفر خدمه نياز دارد كه 2 نفر از آنها ، وظيفه نشستن در پشت سلاح را برعهده دارند. 1 نفر از خدمه ، مآمور تنظيم دستگاه نشانه روي است و ديگري متصدي شليك مسلسل هاست. 2 نفر از خدمه ، مآمور تعويض جعبه هاي فشنگ هستند. لوله هاي اين سلاح را مي توان در زماني كمتر لز 15 الي 20 دقيقه تعويض كرد. نوعي از اين سلاح را مي توان بر روي خودروهاي 4X4 يا 6X6 نصب كرد. گونه خودكشش آن نيز موجود است و براي استقرار آن بر روي زمين ، به 30 ثانيه وقت نياز داريد.

تک تیر انداز دراگانوف

نام ديگر اين اسلحه SVD نيز مي باشد مخفف Snaiperskaya Vintovka Dragunov به معني اسلحه دوربين دار دراگانوف .
نوع :
تفنگ دوربين دار اتوماتيك و نيمه اتوماتيك انفرادي

كشور سازنده :
اتحاديه جماهيرسوسیالیستی شوروي

كاليبر :
۶۲/۷ميليمتر
طول اسلحه: 1125 ميليمتر
طول لوله :
620 ميليمتر

وزن بدون دوربين:
۳۱/۴ كيلوگرمنواخت تير علمي :
30 تير در دقيقه

دقت آتش :
2000 متر

تعداد تير در خشاب :
10 تير
نوع دوربين : PSO-1 همراه با روشن كننده هدف
SVD به عنوان يك اسلحه دوربين دار استاندارد ساخته نشد . در حقيقت وظيفه اصلي آن محقق كردن هدف ارتش روسيه براي افزايش برد مفيد آتش هر پياده نظام بالاتر از 600 متر و همچنين پشتيباني آتش , از نفرات خودي .
SVD داراي وزن كم , نسبتا دقيق و داراي برگه نظام آتش دو وضعيتي است : تك تير و اتوماتيك .
اولين آزمايش موفقيت آميز در کارخانه ایژماش روي SVD در سال 1958 انجام شد كه منجر به آن شد در سال 1963 اسلحه سازماني روسيه شود.
SVD در هر شرايط قابل اطمينان است و براي جنگهاي سنگين طراحي شده است .
آخرين تغييراتي كه روي SVD لحاظ شد الف) دسته چوبي جلويي آن به شكل پليمر در آمد ب) براي حمله هاي هوايي قنداق تاشو ساخته شد ج) لوله آن كوتاه تر و به 550 ميليمتر رسيد .
تمام اصلاحات ياد شده در جنگهاي زيادي آزمايش شد نظير آخرين جنگ چچن و جنگ افغانستان
ج) سازمان
در هر دسته(جوخه) يك نفر داراي اين اسلحه است


د) مهمات :
SVD مي تواند از هر تير استاندارد 7/62 ميليمتري استفاده كند . ولي گلوله اصلي آن SVD Sniper-garad است كه مرمي به جنس فولاد دارد

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تیربار امریکای
در جنگ جهاني دوم ، ارتش امريكا از نوعي تيربار سبك به نام برونينگ 30/0 استفاده مي كرد. اين تيربار ، براي مقاصدي چون پوشش دادن نيروي زميني و درگير شدن با خودروهاي زرهي سبك ايده آل به شمار مي آمد. ولي سنگيني و بددست بودن آن ، باعث محدود شدن دامنه عملياتي آن مي شد. پس از اتمام جنگ جهاني دوم و با توجه به تغيير يافتن شيوه جنگي بسياري از ارتش ها ، مهندسان اسلحه سازي امريكا بر آن شدند تا تيرباري سبك تر ، خوشدست تر و داراي نواخت تير بهتر طراحي كنند. نتيجه اين كار ، طراحي و ساخت تيربار M60 بود. تحقيق درخصوص طراحي و ساخت اين تيربار ، در سال 1940 آغاز شد.
به گفته بسياري از صاحبنظران ، تيربار M60 را مي توان MG42 امريكايي دانست. چرا كه بدنه از ورق فولاد پرسكاري شده ، سيستم تغذيه نواري و بخش هايي از مكانيزم آن ، از MG42 به عاريت گرفته شده است. اولين نمونه هاي تيربار M60 ، در سال 1950 به ارتش امريكا تحويل داده شد. ارتش امريكا پس از آزمايش اين تيربار و البته ايجاد چند تغيير و بهينه سازي جزئي ، آن را به عنوان تيربار سازماني نيروهاي مسلح خود برگزيد. سال 1957 را مي توان تاريخ ورود اين تيربار به خدمت دانست. اين تيربار در جنگ كره با موفقيت مورد آزمايش قرار گرفت. ولي وسيع ترين گستره كاربرد آن را مي توان جنگ ويتنام دانست. يعني جايي كه بيش از 5000 قبضه از اين سلاح ، توسط سربازان امريكايي به كار گرفته شد
گلنگدن اين تيربار از نوع باز و عملكرد آن با فشار گاز باروت است. مكانيزم تغذيه آن ، همانطور كه قبلآ ذكر شد از نوع نواري است و عمل خنك شوندگي آن ، با هوا صورت مي پذيرد. نوار فشنگ اين تيربار ، از نوع فلزي است (همانند تيربار MG42 آلماني) و معمولآ در 2 نوع 50 و 100 تير ساخته مي شود. تيربار M60 اگرچه سنگين است ، ولي مي توان آن را مانند يك سلاح معمولي در دست گرفت و شليك كرد (نكته اي كه درمورد تيربار برونينگ 30/0 غيرممكن بود) و يا آن را بر روي يك 2 پايه يا 3 پايه قرار داد. انواع جديد اين تيربار ، داراي 2 پايه سرخود هستند كه مي توان آن را به راحتي تا كرده و در زير روپوش لوله جاسازي كرد. نكته جال درمورد باز و بسته كردن اين سلاح اين است كه براي باز و بسته كردن آن مي توان از يك فشنگ شليك نشده به عنوان ابزار استفاده كرده و پين هاي آن را به راحتي خارج كرد.
در طراحي اين سلاح مواردي چون وزن معقول ، طول كم و قابليت استفاده به صورت انفرادي مد نظر بوده است. استفاده از پلاستيك و مقداري آلومينيم باعث شده تا وزن سلاح به طور محسوسي كاهش پيدا كند. (اگر چه وزن آن كماكان زياد مي باشد كه اين وجه اشتراك تمامي تيربارهاي تغذيه شونده با نوار است.)
جاسازي فنر ارتجاع درون قنداق سلاح و به كارگيري نوع خاصي از گلنگدن نيز باعث كاهش طول سلاح شده است. يكي از معايب تيربار M60 ، حساسيت فوق العاده آن به گرد و خاك و رطوبت مي باشد كه اين خود يكي از نقاط ضعف اين تيربار در جنگ ويتنام بودمانند اسلحه ام۱۶. همچنين درصورت گير كردن و خارج نشدن پوكه فشنگ شليك شده ، راه اندازي مجدد تيربار يك دردسر اساسي مي شود. دستگيره تپانچه اي شكل سلاح نيز توسط يك خار فنري شكننده به بدنه سلاح چفت مي شود كه خود چفت شدن آن ، باعث شكستن يا از كار افتادن خار فنري مي شودالبته با اینکه ام۶۰ بارها بهینه سازی شد اما هرگز نتوانست مانند تیر بار آلمانی ام ژ۳ یا تیر بارهای روسی گرینف و ار دی پی عمل کند لازم به ذکر است که بهترین تیر بار نیمه سنگین جهان تیربار امژ۳ است.
مدل هاي مختلف تيربار M60 :
M60E2 : نخستين گونه بهينه سازي شده تيربار M60 است كه به منظور نصب بر روي تانك ها و خودروهاي زرهي طراحي شد.
M60E3 : اين گونه در سال 1986 وارد خدمت شد و هدف از طراحي آن ، ساخت گونه اي سبك تر و خوشدست تر بود.
اين مدل M60 ، نخستين گونه اي بود كه به دوپايه سرخود و تاشو مجهز شده بود. سيستم گاز اين مدل ، ساده تر و مطمئن تر از مدل هاي قبلي بود و براي آن يك سيستم ضامن بهينه سازي شده در نظر گرفته شده بود. يك دستگيره حمل راحت و خوشدست نيز از تجهيزات اين مدل به شمار مي رفت.
M60C : تفاوت اصلي اين مدل با انواع قبلي ، سيستم تغذيه آن بود. چرا كه عملكرد گلنگدن آن به كمك نيروي روغن فشرده صورت مي گرفت نه با فشار گاز باروت. اين مدل ، درواقع براي نصب بر روي هواپيماها طراحي شد. نواخت تير اينگونه ، با نيروي برق كنترل مي شد. گفته مي شود چند قبضه از اين مدل تيربار ، بر روي برجك تانك هاي M60 امريكايي نصب شده است.
M60D‌ : اين مدل به علت دارا بودن 3 پايه قابل تنظيم ، قابليت نصب بر روي انواع ناوچه و هليكوپتر را دارد. تفاوت آن با مدل M60C در اين است كه مدل M60D ، فاقد كنترل الكتريكي نواخت تير مي باشد.
انواع مهمات به كار رفته در تيربار M60 :
انواع فشنگ هاي به كار رفته در اين سلاح را مي توان اينچنين برشمرد:
فشنگ M61 از نوع ضدزره
فشنگ M62 از نوع رسام
فشنگ M63 از نوع سرتخت
فشنگ M85 از نوع ساچمه اي كروي
فشنگ M993 از نوع تنگستني ضدزره (جديد)
تمامي اين فشنگ ها ، درون نوار فشنگ فلزي مورد تآييد NATO قرار مي گيرند. نوار فشنگ هاي مورد استفاده در امريكا ، داراي 4 فشنگ معمولي و يك فشنگ رسام هستند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


نوشته شده توسط پدرام سیفی

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

سلام

گفتم یه وقت دوستان نگن پستای پشت سر هم میدی وگرنه مشکلی نیست خیلی هم خوب و منظم میشه

راحتره .

هلیکوپتر تهاجمی آپاچی

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


هليكوپتر تهاجمي آپاچی AH-64 Apache Helicopter

نمايي كلي از هليكوپتر آپاچي :

تاريخچه هليكوتر آپاچي:

در سال1972 ارتش ايالات متحده در حال آماده كردن طرح (AAH)براي هليكوپتر پيشرفته تهاجمي (Advanced Attack Helicopter) بود و بعد از آماده شده اين طرح مناقصه اي براي شاخت اين هليكوپتر برگزار شد و از ميان 5 پيشنهاد ارائه شده 2 پيشنهاد گروه هيوز و شركت بل در نهايت مورد توجه مسئولان ارتش آمريكا قرار گرفتند و بعد از ساخت نمونه ابتدايي طرحهاي اين دو شركت در نهايت هم مدل 97/YAH-64 شركت هيوز بر مدل 409/YAH-63 شركت بل پيروز و براي طرح هليكوپتر آپاچی براي ارتش آمريكا انتخاب شد .اولين پرواز نمونه اوليه هليكوپتر آپاچي در 30 سپتامبر1975 بود اما تا سال 1982 و تا دريافت اولين سفارش نمونه ي ديگري از آن ساخته نشد در سال 1983 اولين نمونه ساخته شده هليكوپتر آپاچي در بيرون از ساختمان شركت هيوز در آيريزونا ناپديد شد و بعدها معلوم شد كه سقوط كرده كه تاثير بدي بر طرح و مسئولان شركت هيوز گذاشت . يك سال بعد از اين حادثه مسئولان شركت مك دانل داگلاس طرح هليكوپتر آپاچي را به مبلغ500 مليون دلار از شركت هيوز خريداري كردند و اين طرح بعد از ادغام دو شركت مك دانل داگلاس و بويينگ در سال 1996 طرح هليكوپتر آپاچي از سوي صنايع هليكوپتر بويينگ ادامه يافت .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


توسعه و بهينه سازي هليكوپتر آپاچي :

دو نمونه از هليكوتر در خدمت ارتش آمريكا هستند نمونه اول AH-64A يا همان نمونهابتدايي ساخته شده و نمونه دومدي AH-64D با لقب لانگ بو است .از اين هليكوپتر نمونه هاي B و C هم ساخته شده ولي هرگز وارد خدمت نشدند . انگليس نمونه وست لند (Westland) از اين هليكوتر با كد (WAH-64) كه مدل سفارشي شده و تغييريافته هليكوتر آپاجي مدل دي (AH-64D) است را براي ارتش اين كشور توليد ميكند . ساختمان هليكوپتر آپاچي به گونه اي طراحي و ساخته شده كه توانايي پايداري در تمام محيطهاي جوي را دارد و خلبان هليكوپتر ميتواند با استفاده از سيستم پيشرفته (IHADSS) كه سيستم كشف و شناسايي و هدفگيري اهداف نصب شده در كلاه خلبان است در روز و شب و تمام شرايط آب هوايي به خوبي ماموريتهاي خود را انجام دهد. (IHADSS مخفف Integrated Helmet and Display Sight System ). هليكوپتر آپاچي از وسايل پيشرفته و دقيق ديگر مانند آخرين سيستمهاي آيونيكي و الكترونيكي كه امكان شناسايي اهداف كاذب را به خلبان ميدهد و دوربين مادون قرمز براب استفاده در شب و نقشه راهنماي زمين و موقعيت ديجيتال خودكار و سيستم مكان ياب (GPS) استفاده ميكند .هليكوپتر آپاچي از سيستم /15Y MOS 15X كه يك سيستم الكترونيكي تعمير تسليحات است به همراه سيستم MOS 15R براي راهنمايي خلبان براي پيروزي آسان در نبردها است هم استفاده ميكند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


مشخصات عمومي هليكوپتر آپاچي:

به طور عمومي هليكوپترهاي آپاچي بر خلاف ظاهر ترسناك و پر ابهت خود ضعفهاي زيادي دارند كه با دانستن اين نقاط ضعف ميتوان به راحتي به آپاچي ضربه زد و حتي اين هليكوپتر را نابود كرد . هدف از ساخت اين هليكوپتر درگير شدن و نابود كردن وسايل زرهي و مواضع دشمن در فواصل معين است . هليكوپتر آپاچي در ماموريتهاي خودميتواند تا حدودي مستقل عمل كند كه به دليل سيستمهاي پيشرفته هدايت و ناوبري و سلاحهاي گوناگون ميباشد . در ماموريتهاي هليكوپتر آپاچي يك نقص عمده در هليكوپتر آپاچي شناسايي شد كه آسيب پذيري زياد اين هليكوپتر در برابر حملات نيروي زميني يا آتش نيروي هاي زميني (آتش پدافند و موشكهاي دوش پرتاب و .... ) بود . در جنگ دوم عراق در سال2003 حدود80% هليكوپترهاي آپاچي بر اثر آتش زميني آسيب ديدند و در جاهاي كوهستاني آسيب پذيري بيشتري دارند و عموما هليكوپتر آپاچي در جنگ شهري و يا در برابر نيروهايي كه كمين كرده اند ضعف دارد . زيرا نيروهاي پياده از حفاظت بيشتري براي استتار و مخفي شدن برخوردار هستند و هليكوپتر آپاچي هم نميتواند در اكثر مواقع اين كمين ها را شناسايي كند . در جنگ عراق نيروهاي عراقي و نيروهاي شورشي بعد از جنگ با هدف قرار دادن سيستم كنترل هليكوپتر و ورودي و خروجي موتورهاي هليكوپتر بارها باعث صدمه ديدن و فرود اظطراري و يا حتي از كار افتادن اين هليكوپتر شده است . هليكوپتر آپاچي در برابر آتش سلاحهايي مانند مسلسل هم تا حدي آسيب پذير است و اين هليكوپتر براي حمله به هدف از فاصله بيشتر از 850 متر استفاده ميكند. از ديگر نقاظ ضعف اين هليكوپتر آپاچي اين اسن كه تنها ميتواند به روي يك هدف تمركز كند و با يك هدف درگير شود و در صورت وجود تعداد زيادي هدف و فاصله داشتن اهداف آسيب پذير و ناكارامد است .

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



براي مقابله با اين وضعيت دشوار در نقاط مختلف هليكوپتر ژره محافظ بيشتر استفاده كرده اند ولي با وجود تمام اين سخنان هليكوپتر آپاچي از ساير هليكوپترها ديگر موفق تر است به دليل آنكه تسليحات بيشتري حمل ميكند و سرعت بيشتري دارد و از قدرت مانور زيادي برخوردار است . هليكوپتر آپاچي با تمام ضعفهايي كه دارد مقاوم ترين و موفق ترين هليكوپتر ارتش آمريكا است و با توجه امكان استفاده از موشكهاي سايدوايندر امكان درگيري و نبرد با هواپيماها را هم دارد . از هليكوپتر هاي آپاچي بيشتر به صورت تركيبي استفاده ميشود يعني اينكه در يك گروه به پرواز در مي آيند و يك گروه وظيفه حمله به اهداف را دارد و گروه ديگر براي پشتياني از هليكوپترهاي مهاجم در برابر خطرات است . از هليكوپتر آپاچي براي پشتيباني نيروي زميني و هدايت آتش توپخانه هم استفاده ميشود.

معرفي نمونه هاي مختلف هليكوپتر آپاچي :

*هليكوپتر آپاچي مدل اي AH-64A:

اين نمونه مدل اوليه اين هليكوتر است و هم اكنون در حال جايگزيني با نمونه جديدتر هليكوپتر آپاچي يعني لانگ بو ميباشد

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

*هليكوپتر آپاچي مدل دي AH-64D :

اين نمونه مدل بهينه سازي شده نمونه ابتدايي ميباشد كه در آن از گيرنده هاي حساس و پيشرفته و تسليحات پيشرفته تر استفاده شده است و از مهمترين تغييرات در اين نمونه نسبت به نمونه ابتدايي در اضافه كردن FCR رادار كنترل آتش(Fire Control Radar) است كه در بالاي پره هاي هليكوپتر نصب شده است و از آن در شناسايي اهداف و خطراتي كه هليكوپتر را تهديد ميكن استفاده ميكنند ارتفاع زيادتر سيستم FCR و پوشش جاذب امواج رادار به خلبان هليكوپتر كمك ميكند تا با پنهان شد در پشت يك درخت و يا ساختمان و يا هر نوع مانع ديگه بدون انكه ديده شود محيط را زير نظر داشته باشد و اهداف را شناسايي كند و با استفاده از اصل غافلگيري به انها حمله كند . سيستم FCR توانايي شناسايي موشكهاي شليك شده به سوي هليكوپتر را دارد و با هشدار به خلبان ميتواند از هليكوپتر دفاع كند . از ديگر تفاوتهاي نمونه لانگ بو با نمونه ابتدايي در استفاده از موتورهايT700-GE-701C و كاكپيت يكپارچه براي ديد بهتر ميباشد .آپاچی زمانی برای خودش افسانه بود اما با ساخته شدن هلیکوپتر میل هایند توسط اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی این افسانه برای همیشه شکسته شد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

استفاده كنندگان از هليكوپتر آپاچي:

ايالات متحده :

اولين نبرد اين هليكوپتر بعد از ورود به خدمت در سال 1989 در هنگام حمله به پاناما بود . از هنگام ورود به خدمت تا به حال اين هليكوپتر در ماموريتهاي مهمي مانند جنگ اول و دوم خليج فارس و افغانستان شركت داشته است . هليكوپترهاي آپاچي بزرگترين شكارچي تانكها و وسايل زرهي عراق در جنگ با اين كشور بودند و قسمت زيادي از توان زرهي عراق را نابود كردن



اسراييل:

اسراييل با بهينه سازي اين هليكوپتر آپاچي مدل اي(AH-64A) و سازگاري با سلاحهاي ساخت اين كشور از اين هليكوپتر براي شليك موشكهاي هدايت شونده وساير موشكها استفاده ميكند .

مشتريان و قيمت هليكوپتر آپاچي :

قيمت نمونه ابتدايي هليكوپتر آپاچي AH-64A 14.5 مليون دلار است و سنگاپور در سالهاي1999 تا2001 تعداد 20 فروند هليكوپتر آپاچي نوع دي هر كدام به مبلغ 56.25 مليون دلار را خريداري كرد . يونان در سال2003 12 فروند هليكوپتر آپاچي دي جمعا به مبلغ675 مليون دلار را سفارش داد كه اين رقم شامل تسليحات و قطعات يدكي هم ميشود .


تسليحات مورد استفاده هليكوپتر آپاچي :

يك توپ خودكار 30 ميلي متري با 1200 گلوله و موشكهاي هل فاير 1 و 2 / كشورهاي دارنده هليكوپترآپاچي :بجز آمريكا كشورهاي اسراييل/سنگاپور/يونان/ژاپن/مصر/هلند/بحرين/عربستان/امارات/اردن/انگلستان هم از دارندگان اين هليكوپتر هستند .

مشخصات فني هليكوپتر آپاچي:

تعداد خدمه: 2نفر

ارتفاع :3.87 متر

قطر پروانه : 14.63 متر

وزن خالي: 5.165 كيلوگرم (بدون سوخت و اسلحه)

وزن قابل حمل : 8000 كيلوگرم

حداكثر وزن برخاست : 9.520 كيلوگرم

نيروي محركه : 2 موتور توربوشفت

حداكثر سرعت : 273 كيلومتر در ساعت

برد عملياتي : بدون سوخت گيري 480 كيلومتر و با سوخت گيري 1900 كيلومتر

ارتفاع قابل فعاليت : حداكثر 6400 مت
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]





منبع=
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
تا فعلا که بسه یکم زیاد شد

[raptor22]

تاريخچه ورود جنگنده F-14 تامكت به نيروي هوايي ايران (1)





[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


خط توليد F-14 Aهاي ايراني در مراحل پاياني مونتاژ كه در كلورتون طي مي كردند به جز رنگ استتار، در نداشتن درب لوله سوختگيري هوايي جمع شونده با تامكتهاي نيروي دريايي ايالات متحده تفاوت داشتند.حذف اين درب به در خواست نيروي هوايي كه تجربه ايجاد خسارت به وسيله آن در حين پرواز داشت صورت گرفت.








چرا تامكت؟


از ديد بسياري از كارشناسان غربي ،عدم توانايي نيروي هوايي ايران براي جلوگيري از تجاوز هواپيماهاي شناسايي ميگ MIG-25R ،عمده ترين علت خريد F-14 از سوي دولت و نيروي هوايي ارتش ايران بود.اما واقعيت تا حدودي با اين باور تفاوت داشت. در اواخر دهه 1950 ،نيروي هوايي ايالات متحده با همكاري نيروي هوايي ايران پروازهاي شناسايي محرمانه اي را بر فراز خاك شوروي آغاز كرد ند. در ابتدا، هواپيكاهاي سبك و حتي هواپيماهاي ترابري براي اين كار مورد استفاده قرار گرفتند كه تعدادي از آنها توسط جنگنده هاي اتحاد جماهير شوروي ساقط شدند . پس از تحويل F-4 وسپس RF-4E به نيروي هوايي ماموريت هاي اكتشافي شدت بيشتري گرفت .
شوروي آشكارا نارضايتي خود و نگراني خود را در وارد شدن حجم عظيم تسليحات به ايران ابراز مي كرد و به همين علت پروازهاي شناسايي خود را بر فراز ايران آغاز نمود.
جنگنده رهگير هاي نيروي هوايي ايران و به ويژه F-4D تلاش زيادي براي دستيابي به فاكس بت هاي اكتشافي نمودند اما با توجه به مقدورات پروازي ميگ MIG-25 و مسيرهاي پروازي حساب شده آنها ،فانتوم هرگز به اين مهم دست پيدا نكرد.
شاه كه تمايل به درگيري مستقيم با شوروي نداشت و از طرفي پروازهاي جاسوسي طرفين شدت بيشتري يافته بود ،پيشنهاد داد كه اگر روس ها به همين رويه ادامه دهند ،پروازهاي مشترك نيروي هوايي ايران و ايالات متحده خاتمه يابد.اين پيشنهاد چندين بار مطرح و توسط آمريكاييها رد شد.پس از آن ،نيروي هوايي ايران ماموريت يافت در ازاي پرواز هر فاكس بت به ايران،دو پرواز بر فراز خاك شوروي انجام دهد. اما اين مبارزه راه به جايي نبرد وو تصميم بر آن شد كه مشكل به صورت اساسي حل شود .بايستي از پرواز متجاوز به خاك كشور جلوگيري ميشد ولي F-4 هاي مجهز به موشك هاي اسپارو ناتواني خود را در اين امر به فرماندهان نيروي هوايي اعلام كردند.


اسلحه پر قدرت تري مورد نياز بود!


نيروي هوايي ايران از چند سال پيش برنامه عظيم تجهيز و تسليح خود را به آخرين گونه تسليحات آمريكايي را آغاز كرده بود . با توجه به پيش آمدن رويدادهاي مزبور ،خريد يك جنگنده رهگير پيشرفته كه توانايي مقابله با تهديدهاي قابل پيش بيني تا حداقل 20 سال آينده را داشته باشد،مد نظر قرار گرفت.اين هواپيما مي بايست با استفاده از رادار و تسليحات قدرتمند و مداومت پرواز جنگي بالا توانايي پوشش به فضاي وسيع كشور را مي داشت.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




رقابت بر سر گزينش :


در اوايل سال 1347 ،نيروي هوايي ارتش ايران تمايل خود را براي خريد جنگنده F-111 را به شركت جنرال دايناميكس اعلام كرد اما بارد اين درخواست از طرف پنتاگون ،وزارت دفاع آمريكا خريد 32 فروند مكدانل F-4D را به ايران پيشنهاد داد.در ادامه ،پنتاگون با توجه به تجربيات به دست آمده از جنگ ويتنام ،F-111B را براي استفاده به عنوان محافظ ناو هواپيمابر غير مناسب اعلام نموده و نياز به يك رهگير در يايي جديد اعلام كرد.
در جواب شركت هواپيماسازي «گرومن» طرح هواپيماي F-14 تامكت را ارايه كرد.اين طرح گوياي جنگندهاي بزرگ ،سريع و پر قدرت بود كه بال متغير آن براي افزايش مداومت پروازي انعطاف پذيري و مانور پذيري در نبردهاي هوايي عليه جنگنده هاي ريز نقش و چابك ميگ ،از 14 تا 68 درجه به طور خودكار حركت ميكرد .دماغه هواپيما طوري طراحي شده بود كه توانايي حمل رادار غول پيكر پالس -داپلر هيوز AN/AWG-9 را داشته باشد.اين جنگنده در بيشترين آرايش ،توانايي حمل 6 موشك هوا به هواي دوربرد هيوز AIM-54 فينيكس را داشت.موشك مزبور توسط نيروي دريايي ايالات متحده براي مقابله با بمب افكن هاي اتحاد شوروي (به عنوان بزرگترين تهديد براي ناوگان بزرگ ناوهاي هواپيمابر)سفارش داده شده بود . كار رادار AWG-9 و موشك فينيكس در واقع از چند سال پيش از روي ميز طراحان آغاز شده و زمان استفاده از فرا رسيده بود.رادار مزبور نه تنها توانايي شناسايي هدف از فاصله فوق دوربرد را داشت بلكه به صورت همزمان 24 هدف متحرك را مسيرياببي كرده و همزمان 6 موشك AIM-54 را به سمت آنه روانه ميكرد . اين رادار به جنگنده F-14 توانايي رهگيري موشكهاي كروز در ارتفاع پايين و اهداف بلند پرواز و پرسرعتي همچون MIG-25 را نيز ميداد.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



به كارگيري تمامي اين قابليت ها در يك هواپيما ، براي نخستين بار در دنيا منجر به تولد يك «ابرجنگنده » شد.رهگيري كه توانايي مقابله با تقريبا تمامي تهديدهاي آن زمان را داشت.تامكت همچنين پيچيده ترين و گرانترين جنگنده ساخته شده تا آن زمان بود. در حين فرايند طراحي و ساخت تامكت ،رفته رفته مشكلات سر بر در آوردند ،افزايش هزينه ساخت (با توجه افزايش تورم)از جمله مشكلاتي كه سبب مباحثه و جروبحث هاي فراواني شد مبني بر اينكه جنگنده اي به اين گراني و پيچيدگي آيا اصلا مورد نياز است؟!!
به دنبال اين مناظره ها ،گرومن و نيروي دريايي آمريكا به عنوان دو ذينفع در اين پروژه ،براي ادامه حيات آن به پيدا كردن شريك ديگري براي تقسيم هزينه ها روي آوردند.
در آبان 1350 شركت گرومن نخستين تماس خود را با نيروي هوايي ايران بر قرار نمود كه به دنبال آن،در اسفند همان سال فرمانده وقت نيروي هوايي ،ارتشبد «حسن طوفانيان» براي اطلاع از جند و چون پروژه در جريان محرمانه ترين اطلاعات قرار گرفت. وي به عنوان مشاور نظامي شاه ،معاونت وزارت جنگ ورياست سازمان صنايع نظامي نيز را برعهده داشت .بااعلام نتايج سفر به شاه ،وي نيز تمايل خود را براي خريد جنگنده F-14 را اعلام داشت.
با اعلام ايين كه «F-14 همان جنگنده مورد نياز نيروي هوايي است» از طرف فرمانده نيرو ، نامه اي به پنتاگون براي گذراندن مراحل اداري خريد فرستاده شد،اگر چه نيروي هوايي به شركت مكدانل داگلاس نيز شانس ارايه محصول خود يعني F-15A ايگل را داد.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


يكي از نخستين خلبانان F-14 در ايران در باره ميزان علاقه مندي نيرئي هوايي به F-14 توضيح ميدهد :«چندين عامل براي گزينش F-14 به عنوان جنگنده مورد نظر داشتند ، با وجود اين كه مرز شمالي ما با شوروي و مرز با و جنوب غرب ما با عراق به وسيله كوهستان هاي مر تفع محافظت ميشد و به علاوه فرماندهي دفاع هوايي تعداد زيادي پدافند هوايي بر روي قله هاي متعدد براي پوشش بيشتر نصب كرده بودند ،اما كشوري با وسعت ايران هرگز نمي توانست نتها به پدافندهوايي متكي بتشد. تعدادقابل ملاحظه اي «نقطه كور »در كشور وجود داشت و البته گنبد سفيد ايستگا هاي راداري ما هدف خوبي حتي از فاصله 90 كيلومتري بودند.اطلاعات بدست آمده حاكي از آن بود كه شوروي در آغاز تهاجم حود به ايرا در ابتدا باد تمام قدرت در صدد انهدام اين مركز بر خواهد آمد.در جنوب ودر امتداد خليج هميشه فارس ايستگاهاي رادار ي ما به ايستگاههاي راداري آمريكا مجهز شده بودند كه حتي پس از ارتقا در شرايط مرطوب و گرم آن مناطق (كه 10 ماه از سال را به خود اختصاص مي دهد)كارايي چنداني نداشتند. تمامي رادارهايي كه در قالب كمك هاي نظامي از طريق ايالات متحده به ايران داده شده بود از فناوري روز فاصله زيادي داشتند .آنها آنچه مي خواستند به ما مي دادند نه آنچه كه ما نياز داشتيم. در سال هاي 1352 تا 1353 يك گروه از كارشناسان رادار نيروي هوايي به مطالعه در زمينه ي مشكلات رادار هاي موجود و نحوه تقويت آنها پرداختند كه نتيجه اي در بر نداشت ودر ادامه آنكه به اين نتيجه رسيدند كه براي از بين بردن مشكلات نقاط كور بايد از رادار پرنده استفاده شود در عين حال اين هواپيما مي بايست توان ايي دفاع از خود را داشته باشد بدون شك اين رادار پرنده در جنگ تحميلي 8 ايران و عراق نشان داد كه همان هواپيماي مورد نياز است .

به نقل از ماهنامه صنايع هوايي شماره 198 آذر 86


ادامه دارد.

[Persian_Gun's]

آشنایی با یکی از دوربردترین موشکهای هوا به هوای روسی Novator KS-172 AAM-L




موشک Novator موسوم به KS-172 AAM-L (نام دیگر: R-172) موشکی هوا به هوایی است بسیار دوربرد که در دفتر طراحی Novator توسعه یافته و تولید شده است.
این موشک تنها جهت نصب بر روی Su-35 ، Su-37 و MiG-31BM طراحی شده است. هرچند گزارش های مبنی بر استفاده از این موشک دوربرد بر روی آواکس های A-50 منتشر شده است.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


هدف اصلی از طراحی این موشک، جلوگیری از پرواز آواکس و سایر هواپیماهای پیش اخطار بود. هرچند که به راحتی می توانست به عنوان سیستم ABM نیز به کار رود که افشای این موضوع باعث تیره شدن روابط با ایالات متحده می گشت، زیرا دو طرف اتحاد شوروی سابق و ایالات متحده، پیمان ABM یا منع تولید موشکهای ضدبالستیک را امضاء کرده بودند تا بدین وسیله از گسترش بی حد و حساب موشکهای اس اس به نوعی جلوگیری کنند.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


این موشک بسیار دوربرد از سیستم هدایت راداری فعال بهره می برد و می تواند به اهدافی تا ارتفاع 100 هزار فوت که سرعتی برابر 4 ماخ دارند هدفگیری شده و به دقت اصابت نماید در حالی که هدف مورد نظر در حال اجرای مانورهایی تا 12g می باشد.
هرچند نوع خاصی از رادار ناشناخته ی تولید شده توسط زاسلون فقط جهت جنگنده هایی که از این موشک بهره می گیرند ساخته شده است که طبق گزارش مامور CIA این رادار ویژه، بردی برابر 500 تا 600 کیلومتر در عرضی به پهنای 60 درجه را تراک می کند، ضمن اینکه همانند سایر رادارهای روسی از قابلیت دید پائین – شلیک پائین نیز بهره می برد و قادر است به اهدافی به ابعاد حدود 50 سانتی متر مربع در ارتفاع 5 فوتی نیز شلیک شود! با این حساب، جنگنده بمب افکن های استیلتی نظیر F-22 ، B-2 و F-117 نیز می توانند به آسانی شکار R-172 شوند.



سوخوی35 در کنار موشک R-172 [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


طرح ها و نقشه های R-33 ، R-37 ،MiG-31 و R-172 در دهه ی 1980 از طریق یک مامور CIA با نام مستعار Donald سر از ایالات متحده درآورد. وی بعدها توسط KGB شناسایی و دستگیر شد و در اواخر دهه ی 1980 در مسکو تیرباران شد.
این موشک برای اولین بار در نمایشگاه هوایی در ابوظبی به سال 1993 بر روی سوخوی35 رویت شد. هرچند کمبود منابع مالی، مانع تولید و توسعه ی انبوه آن شده است اگرچه آزمایشات پرتابی آن با موفقیت همراه بوده است.
تولید این موشک در روسیه بارها به تعویق افتاده است. در سال 1997 پروژه ی این موشک کاملن روسی محسوب می شد، ولی به سال 2004 قرار بر این شده که با تولید مشترک در هند، بر روی جنگنده های هندی Su-30MKI نصب گردد.
موشک KS-172 حدس زده می شود که بر پایه ی همان موشک ضدهوایی (9K37M1 Buk-M( طراحی شده باشد. (نام ناتو: SA-11 'Gadfly')



تصاویری از نوع زمین به هوای R-172 موسوم به SA-11[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


این موشک از یک راکت دو مرحله ای به عنوان موتور استفاده می کند که قادر می سازد برد زیادی معادل 400 کیلومتر (250 مایل) داشته و به راحتی به سرعت 4 ماخ دست یابد.
این موشک با سیستم ناوبری داخلی و براساس اطلاعات منتقل شده از جنگنده ی شلیک کننده، خود را به نزدیکی هدف می رساند، سپس با استفاده از رادار درونی خود، هومینگ دقیق و نهایی خود را انجام داده و سپس سرجنگی بسیار پرقدرت آن منفجر می شود.
این موشک عمدتن جهت هدفگیری بسیار دوربرد بر علیه سیستم های آواکس یا تانکرهای سوخت رسان آمریکایی یا جنگنده های محافظ ناوهای دریایی (نظیر اف14) به کار می رود، بدون آنکه وارد نبرد نزدیک با این ادوات هوایی شود.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



سیستم بسیار پیشرفته ی رهگیری اهداف دوربرد، امکان سرنگونی جنگنده های استیلت آمریکایی را به راحتی فراهم می آورد. با این تفاصیل می توان گفت که یکی از دلائلی که ایالات متحده دست به طراحی AIM-152 زده است، موشکهایی جدید و بسیار دوربرد و ضداستیلت روسی نظیر R-37 و R-172 می باشند.

مشخصات فنی (تخمینی):
طول: 4/7 متر
طول بالچه ها: 75 سانتی متر
قطر موشک: 51 سانتی متر
وزن: 750 کیلوگرم
سرعت: 4 ماخ
برد: 400 کیلومتر (250 مایل)
هدایت پذیری: ناوبری اولیه و هومینگ نهایی به صورت راداری فعال
سرجنگی: 50 کیلوگرم TNT
موشکهای معادل: AIM-54C و R-33 و R-37 و AIM-152


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

[Persian_Gun's]

موشک های MIRV یا چند هدفه



در موشك هاي MIRV يا موشك هاي چندين هدفه,موتور اصلي موشك(يا بوستر) وظيفه بالا بردن موشك و قرار دادن ان در مسير اصلي حركت را به عهده دارد(به عكس نگاه كنيد). بعد از مرحله اول و در مانور اصلي موتور كوچكي كه بر روي موشك قرار دارد به همراه سيستم هدايت خودكار كامپيوتري فعال ميشود.بعد از قرار گرفتن در منحني بالستيكي و قرار گرفتن در نقطه بازگشت كه شامل هدف گيري,هدف ميباشد كار رها كردن كلاهك ها در خط سير خاص خودشان انجام ميگيرد.اين مانور با خط سيرهاي متفاوتي انجم ميگيرد و در هر مرحله يكي از كلاه ها ازاد ميشوند و اين كار براي همه كلاهك ها انجام ميشود.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مراحل پرتاب موشك(MIRV) Minuteman III ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]):
1- موشك از سيلوي خود به وسيله موتور شماره 1 پرتاب ميشود.
2- 6۰ ثانيه بعد از پرتابموتوره مرحله اول به اب انداخته ميشود و موتور دوم روشن ميشود و موشك از پوشش خودش خارج ميشود.
3- 120 ثانيه بعد از پرتاب موتور سوم روشن شده و موتور شماره دو را از بدنه جدا ميكند.
4- 180 ثانيه بعد از پرتاب پيشرانه موتور شماره 3 پايان پيدا ميكند و موتور تقويتي حمل كننده از موشك جدا ميشود.
5- موتور تقويتي حمل كننده موشك را در جاي خودش قرار ميدهد و موشك اماده ميشود براي بازگشت.
6-در مرحله بازگشت فريب دهنده و پوسته موشك از يكديگر جدا ميشوند.
7- در مرحله بازگشت پوسته با سرعت بسيار زيادي وارد جو ميشود و در هنگام پرواز مسلح ميشود.
8- كلاه هاي هسته اي منفجر ميشوند با يكديگر در هوا و يا در زمين.
قابل توجه است که موشک فجر ۳ که در رزمایش پیامبر۲ مورد استفاده قرار گرفت در گروه این نوع از موشک ها قرار میگیرد.این گروه از موشک ها از قدرت تخریب بسیار بالایی برخوردار هستند و قابلیت پوشش منطقه وسیعی را دارا هستند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

[Persian_Gun's]

هلفایر آتش جهنمی


ساعت یک بامداد 17 ژانویه سال 1991 هشت فروند بالگرد آپاچی از یگان هوانیروز آمریکا واقع در غرب عربستان سعودی رهسپار ماموریت"نورمادی"شدند.هدف اصلی عملیات انهدام دو ایستگاه راداری مهم عراق در فاصله 56 کیلومتری بود.گروه به دو تیم چهار تایی تقسیم شد و به مدت 90 دقیقه در سکوت کامل رادیویی در ارتفاع پایین به پرواز در آمد.درست در ساعت 2:38 بامداد بالگردهای آپاچی 28 موشک هلفایر به سمت دو ایستگاه راداری شلیک کردند و به انهدام آن منجر شد و کریدوری به پهنای 32 کیلومتر ایجاد کرد.5/4 ساعت بعد عملیات"توفان صحرا"شروع شد و بیش از صد فروند هواپیما شروع به حرکت بر فراز عراق کرد.این عملیات را نخستین کاربرد موشک هلفایر می دانند.
هلفایر سامانه ی موشکی هوا به زمین است که دقت و توانایی تخریب بالایی داشته و می تواند برای انهدام اهداف بزرگ و سنگین در حملات هوایی مورد استفاده قرار گیرد.این موشک می تواند از بالگردهای مختلفی همچون AH-64,AH1W,OH-58,UH-60 شلیک شود.



معرفی سامانه ی موشک هلفایر اگر چه سامانه موشکی هلفایر در ابتدا برای استفاده در عملیات ضد تانک طراحی شد اما ادعا شده که برای اهداف دیگر هم کاربرد موفقیت آمیزی داشته است.سامانه ی یاد شده می تواند اهدافی همچون انبار مهمات,رادارها,تجهیزات ارتباطی,ساختمان ها و حتی ناوها کوچکی که با سرعت بالا در حرکتند را به گونه ای موثر از کار انداخته و نابود کند.حتی در صورت نیاز ی تواند نقش موشک هوا به هوا را در بالگردی با سرعت کم یا نزدیک سطح زمین بازی کند.
هلفایر از ترکیب حرف اول کلمات هلی برن و آتش و رها تشکیل شده است که می تواند این برداشت را به وجود آورد که موشک پس از شلیک به طور خودکار و بدون نیاز به هدایت توسط انسان به سمت هدف پرواز می کند.در صورتی که این برداشت حداقل برای نمونه های اولیه این سامانه نادرست است.نمونه های اولیه موشک هلفایر دارای هدایت نیمه فعال لیزری است.این موشک به یک پرتو لیزری کد گذاری شده نیاز دارد تا روی هدف قفل کند و موشک از این طریق موقعیت هدف را تشخیص داده و به آن اصابت کند.بنابراین موشک هدف را پیدا نمی کند در واقع پرتو لیزر منعکس شده از هدف را می یابد.ساختار کلی موشک هلفایر در انواع مختلف مشتمل بر پنج بخش اصلی به صورت پیشران,جستجوگر لیزری,بخش هدایت,بخش کنترل و سرجنگی است.
بخش پیشران بین بخش های هدایت و کنترل در نزدیکی انتهای موشک واقع است.این بخش دارای پیشران سوخت جامد است که بسته به دمای هوای بیرون کم و بیش 2 تا 3 ثانیه می شوزد.هدف از بخش پیشران تولید نیروی پیشران کافی بریا جدا شدن موشک اغز پرتاب گر است تا به شتاب 10g دست بافته و تا رسیدن به هدف در بیشینه برد 8 کیلومتر نیروی رانش را فراهم کند.موشک می تواند اهداف واقع در فاصله ی بیش از 8 کیلومتر را در هم تخریب کند ولی با افزایش فاصله برخورد کم می شود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ردیاب لیزری که در دماغه ی موشک قرار دارد از داخل بالگرد برنامه ریزی می شود تا کد لیزری ویژه ای را دریافت کند.از آن جایی که لیزر تابانده شده توسط علامت گذار و آنجه موشک جستجو می کند یکسان است احتمال خطای موشک در تشخیص پرتو لیزر به صفر می رسد.موشک پس از شلیک شروع به جستجو در محیط کرده و لیزر کد شده مورد نظر که از هدف منعکس می شود را می یابد.با تشخیص آن روی هدف قفل می کند.پس از قفل ردیاب اطلاعات مورد نیاز را به بخش هدایت می رساند تا موشک به سمت هدف هدایت شود.بعد از دریافت اطلاعات از جستجوگر لیزری مغز موشک یا بخش هدایت اطلاعات سامانه ای فرمان را برای پایداری موشک محاسبه کرده و این داده ها را به بخش کنتل می فرستد.بخش کنترل در انتهای موشک قرار گرفته و شامل یک سامانه عملگر نیوماتیکی است که دستورات سامانه ی فرمان را به حرکت بالک های کنترلی تبدیل می کند.این بالک ها به بال های هواپیما شباهت داشته و به موشک این امکان را میدهد که به سمت انرژی لیزری که از هدف انعکاس یافته مانور دهد.
سرجنگی آخرین بخش موشک است که در فرایند شلیک دخالت دارد.زمانی که موشک با هدف برخورد کند یک حس گر فعال سیگنال الکتریکی را به فیوزی که در عقب خرج سوخت قرار دارد فرستاده و باعث انفجار می گردد.خرج شوخت نیروی لازم جهت نفوذ و انفجار هدف را فراهم می آورد.



نمونه های مختلف سامانه هلفایر AGM-114 سامانه موشکی هلفایر که با کد AGM-114 شناخته می شود دارای نمونه های مختلف است.مدل AGM-114A نخستین موشک هلفایر است.پس از آن AGM-114B ارایه شد که در ارتفاع پایین تری نسبت به AGM-114A پرواز می کند.این موشک دارای موتور راکت با کمترین میزان دود نسبت به AGM-114A است و در ناوگان نیروی دریایی آمریکا مورد استفاده قرار می گیرد.نمونه های AGM-114F و AGM-114C هم در خط سیر پایین با کمترین میزان دود موتور راکت پرواز می کنند.در نمونه ی AGM-114K اگر بخش لیزری موشک پس از هدف یابی درونی از کار بیفتد موشک با کمک بخش رادار تجسسی تا رسیدن به هدف ببه حرکت خود ادامه می دهد.نمونه های AGM-114F و AGM-114K دارای سرجنگی دو مرحله ای است.این ویژگی بریا بهبود بخشیدن به عملکرد سرجنگی در مقابل زره های واکنشی است.نمونه های AGM-114M به جای سرجنگی خرج گود که کاربرد ضد زره دارد به سرجنگی ترکش زا مجهز است.که دارای کاربرد تخریب اهداف نرم است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

روش به کار گیری موشک هلفایر به دو روش می توان موشک هلفایر را در میدان نبرد به سمت هدف شلیک نمود روش خودکار و کنترل از راه دور.در روش خودکار سرنشینان بالگرد هدف را شناسایی کرده و سپس موشک را شلیک می کند و تا زمان تخریب موشک را به کمک علامت گذاری لیزری (مستقر روی همان بالگرد) هدایت می کنند.در روش کنترل از راه دور بالگرد تنها موشک را شلیک می کند و علامت گذاری لیزری که در جایی غیر از بالگرد شلیک کننده موشک به عنوان مثال روی زمین یا بالگرد دیگر قرار دارد نقش هدایت موشک تا برخورد به هدف را بر عهده دارد.از آن جایی که در این روش بالگرد شلیک کننده موشک پس از شلیک نیازی به هدایت موشک ندارد می تواند از صحنه نبرد خارج شود که در نتیجه باعث افزایش حفاظت بالگرد و تیرانداز در صنحنه نبرد می شود.
افزون بر دو روش به کارگیری فوق موشک هلفایر را به دو روش می توان روی هدف قفل نمود.روش قفل شدن روی هدف قبل از شلیک و روش قفل شدن روی هدف بعد از شلیک.در روش اول علامت گذار لیزری قبل از شلیک موشک هدف را با پرتو لیزر روشن می کند.مزیت استفاده از این شیوه اطمینان خلبان بالگرد از قفل کردن موشک روی هدف در مرحله قبل پرتاب است.در این روش احتمال از دست رفتن کنترل موشک کاهش می یابد.عیب این روش احتمال احتمال هوشیاری هدف و نشانه دادن واکنش همچون پرتاب نارنجک های دود زا است که عامل مهمی در ایجاد اختلال در فرایند هدایت موشک هلفایر است.
در روش دوم علامت گذار پس از شلیک موشک هدف را روشن می کند.در این روش پیش از هدف یابی لیزری بالگرد موشک را به سمت مسیر هدف شلیک می کند در نتیجه موشک ابتدا بدون دید حرکت می کند.موشک به اندازه ی خیلی کمی در اوج می گیرد ولی تا بعد از زمان از پیش تعیین شده برای به کار افتادن لیزر در ارتفاع نسبتا پایین می ماند.مزیت این روش در آن است که علامت گذار در زمان مناسب هدف را با پرتو لیزر روشن می کند.از آن جایی که در این روش هدف مدت زمان زیادی تحت پرتو لیزر قرار نمی گیرد امکان نشان دادن واکنش مناسب ندارد.معمولا در این روش در مواجه با تانک های پیشرفته امروزی که به تشخیص دهنده های تهدید لیزر مجهز هستند استفاده می شود.اگر چه به طور مشخص روش"قفل روی هدف پس از شلیک"از روش"قفل روی هدف قبل از شلیک"پیچیده تر است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



سايت دانشجو

[Persian_Gun's]

V-1 نخستین موشک کروز جهان



مقدمه V-1 نام موشک هدایت شونده ای است که توسط آلمان پیش از جنگ جهانی دوم طراحی و ساخته شد . این موشک که در واقع نخستین موشک کروز جهان به شمار می رفت همچون دیگر انواع موشکهای کروز هواپیمای بدون خلبانی بود که سر جنگی بزرگی حمل می نمود . گوبلز وزیر تبلبغات وقت آلمان به این موشک لقب انتقام گیر داده بوده . وی - 1 در نظر رهبران المان نازی مظهر انتقام از کشورهای متفقین به شمار می رفت .

موشک کروز وی -1
موشک کروز وی -1 توسط دو مهندس و طراح آلمانی به نامهای رابرت لوسر از شرکت فیسلر و فریتز گوسلاو از شرکت آرگوس در نیروی هوایی آلمان طراحی و ساخته شد . این موشک از ژوئن 1944 تا مارس 1945 برای در هم کوبیدن اهدافی در جنوب شرق انگلیس و بلژیک و به ویزه شهرهایی در لندن و آنتوروپ به کار می رفت . نخستین موشک وی -1 در سیزدهم ژوئن 1944 به نزدیکی پل راه آهن در انگلستان اصابت کرد . برای پرتاب ان از سکوی پرتابی که در امتداد سواحل فرانسه و هلند قرار داشت استفاده می شد . . طبق گزارشات موجود تعدادی از این موشک ها توسط هواپیماهای آلمانی بر فراز دریای شمال شلیک شده بود .استفاده از وی -1 و به دنبال آن موشک بالستیک وی -2 وحشت عجیبی به جنگ داده بود . چرا که بدون دخالت انسان پرواز میکردند و اهدافی را در دوردست مورد هدف قرار میدادند . وی -1 به لحاظ نوع طراحی و سامانه هدایت و پیشرانش شباهت بسیاری با موشکهای پیشرفته کروز امروزی دارد. از دید کارشناسان نظامی وی- 1 نخستین موشک کروز عملیاتی جهان بود .


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نخستین پرواز آزمایشی وی -1 در اواخر سال 1941 یا در اوایل سال 1942 در پینه موند و نخستین شلیک تهاجمی آن نیز روز 12 ژوئن سال 1944 انجام شد . سکوهای پرتاب موشک وی-1 فقط میتوانستند تعداد 15 موشک در روز را پرتاب کنند و این وضعیت تا پایان جنگ نیز حفظ شد . اگرچه برخی گزارشات حکایت از شلیک تا 18 موشک از یک سایت در روز داشت . بیشترین تعداد موشکهای وی-1 از سکوهای متحرک واقع در منطقه لوفت واف بین ژولای 1944 تا ژانویه 1945 شلیک شد . در این فاصله زمانی تعداد 1176 موشک وی -1 از هواپیماهایی که بر فراز دریای شمال به پرواز درآمده بودند شلیک شد . در مجموع چیزی حدود 30000 موشک وی -1 تولید شد که تعداد 10000 فروند ان تا 29 مارس 1945 تنها به اهدافی در کشور انگلستان شلیک شد و از این تعداد 2419 مورد به شهر پرجمعیت لندن اصابت کرد .

نگاه کلی به موشک کروز وی-1
این موشک با موتور جت کار می کردو ترکیبی از هوای فشرده و بنزین را مصرف میکرد . موتور ان مقدار 2.9 کیلو نیوتون نیروی رانش برای بیشینه سرعت یعنی 640 کیلومتر در ساعت تولید می کرد . . برد ان حدود 250 کیلومتر بود که تا 400 کیلومتر افزایش یافت . طول این موشک 7.9 متر و فاصله بین دوبال آن 5.3 متر بود و 2180 کیلوگرم وزن داشت و در ارتفاع 100 تا 1000 متری سطح زمین پرواز میکرد. متوسط ارتفاع پروازی وی -1 بین 610 و 915 متر بود . سرجنگی ان 850 کیلوگرم وزن داشت و 150 گالن سوخت (هرگالن برابر است با 4.55 لیتر در بریتانیا و 3.8 لیتر در آمریکا ) در آن جای میگرفت .



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

وی یک موشک ساده ای بود که بدنه ان بیشتر از ورق فلز و تخته سه لایی بود و برای مونتاژ ان نیاز به حدود 50
ساعت زمان بود . از آنجایی که موتور این موشک از خود صدای وزوز تولید میکرد آن را با نام موشک وز وزی نیز می شناختند . دستگاه مسافت سنج این موشک ملخ کوچکی بود که روی دماغه موشک قرار داشت و یک دستگاه شمارشگر را می چرخاند و بدین تریتیب تخمین مسافت صورت می گرفت . . وقتی وی -1 مسافت معینی را طی میکرد با پیام مسافت سنج تمام سامانه های کنترل موشک از کار می افتادو موشک به سمت هدف شیرجه میزد


سامانه هدایت وی -1
سامانه هدایت این موشک ساده و ابتدایی بود ولی طرحی دقیق و حساب شده داشت . با این حال در عمل با کاستی همراه بود . وقتعی که موشک پرتاب می شد یک خلبان کوچک خودکار کنترل اوضاع را به دست میگرفت و سرعت و ارتفاع موشک را با یک سامانه پاندول تنظیم میکرد و بازخورد عقب و جلو موشک را گرفته ان را با وضعیت موشک ارتباط میداد تا تکانها و لرزه های ان را مهار کند .بین یاو و رول و دیگر حسگرها تعامل دقیقتری وجود داشت . یک قطب نمای جایرو مغناطیسی بازخورد لازم برای کنترل محور عرضی (پیچ)و طولی (رول ) ایجاد میکرد .
در دماغه وی-1 ملخ کوچکی وجود داشت که به یک پیچ و رزوه متصل بود و این پیچ و رزوه در داخل موشک به جلو و عقب می رفت . . روی این پیچ یک واشر وجود داشت و در پشت پیچ هم دو کنتاکت الکتریکی وجود داشت . وقتی وی -1 پرواز میکرد جریان هوا باعث چرخش ملخ و به دنبال آن محور رزوه میگردید . . با چرخش این محور واشر در امتداد آن کوک می شد . وقتی که این واشر به کنتاکت های الکتریکی می رسید مداری ایجاد می شد که به سولونید (متصل به یک گیوتین کوچک الکتریکی ) برق رسانی میکرد. کار این گیوتین بردیدن سیم کنترل بالابرنده بود که پس از بریده شدن آن بالابر در وضعیت کاملا پایین قرار میگرفت و موشک میتوانست شیرجه ناگهانی بزند . . قبل از شلیک موشک مهندسین با مدنظر قرار دادن فاصله موشک تا هدف و پیش بینی باد مخالف موقعیت شروع واشر را روی محور تنظیم میکردند و سپس وی یک را شلیک کرده و به حال خود رها می کردند.

نبرد با وی -1
وی -1 به واسطه نوع طراحی که داشت کمابیش در برابر فنون معمولی نبرد هوایی ایمن بود . اما چنانچه از ناحیه سرجنگی مورد اصابت گلوله انفجاری مسلسل هواپیما قرار میگرفت منفجر می شد . متفقین برای سرنگونی این موشک از پدافندهای ضد هوایی استفاده می کردند ولی به دلیل سرعت زیاد و کوچک بودن موشک ها سرنگون کردن انها بسیار مشکل بود . متفقین در ابتدای کار برای ساقط کردن هر موشک به طور متوسط 2500 گلوله شلیک میکردند . گچه وی -1 نتوانست به گونه ای که انتظار میرفت عمل کند اما متفقین را بر آن داشت تا تمام توان و نیروی نظامی خود را برای مقابله با ان بسیج کنند . با تولد موشک بالستیک وی -2 که دقیقتر از وی -1 عمل می کرد شرایط مقابله با ان برای متفقین سخت تر شد . اگرچه وی -2 در پایان جنگ متولد شده بود و نتوانست تاثیر چندانی بر نتیجه جنگ گذارد .


خصوصيات
عملكرد: موشك كروز
طول:۷.۹ متر
وزن: ۲.۱۸۰ كيلوگرم
طول بال:۵.۳۷ متر
برد:۲۵۰ تا ۴۰۰ کیلومتر
سرعت: ۶۵۶ کیلومتر بر ساعت
نیروی پيشرانه: ۲.۹ کیلوتن
كلاهك: ۸۵۰ کیلوگرم
زمان ساخت:۱۹۴۲

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

[Persian_Gun's]

آشنايي با موشک کروز


موشکهای کروز CRUISE


کلمه انگلیسی ”CRUISE ” در فـارسی بـه مفهوم سفـر دریـایی و گشت زنی می باشد . وقتی ایـن کلمه همراه موشک به کـار می رود, طبق نظر کارشناسان کنترل تسلیحات،جنگ افزارهای با کلاهـک هستـه ای(حداکثـر برد 500 الی 600 کیلومتر ) را شامل می شوند .



ویژگیهای موشک کروز
موشک کروز دارای چهار ویژگی زیر است :
1-موشک در طبقات پایین جو (30 کیلومتر یا 10000 پا) از نیروی برا (Lift) آیرودینامیکی استفاده می کند .
2-در حین پرواز قادر به تغییر مسیر و ارتفاع بوده و می تواندبه دفعات این کار را تکرار کند .
3-بردی بیشتر از 50 کیلومتر دارد .
4-در یک پرواز عادی یکسره، موشک در تمام مسیر هدایت شده وحامل انواع مختلفی از سر جنگی است .
موشکهای کروز معمولا از تکنولوژی هواپیما استفاده می کنند و دارای کلاهک مشابه ،کوچکتر و ارزانتر از موشکهای بالستیک هستند. به کارگیری سیستمهای ناوبری و هدایت پیشرفته دقیق نظیر GPS و GLOSNASS باعث شده تا نسبت به موشکهای بالستیک دقت بیشتری را دارا بوده و به همین دلیل از توسعه و تولید بیشتری نیز برخوردار باشند .
از نظر قدمت، سلاح آلمانی Doodil Bugs V1 ، اولین کروز عملیاتی است که در سال 19۴4 علیه انگلیس به کار گرفته شد . Doodil Bugs V1 با 70 درصدناکامی از موفقیت نسبی برخوردار بودند .پرواز مستقیم و سرعت کم این موشک باعث می شود که درجه آسیب پذیری و ضایعات آن بیشتر شود.و همچنین به وسیله رادارهای دشمن کشف، رهگیری و توسط هواپیماهایی که سرعت بیشتری را دارند ،مورد هدف قرار بگیرند
در سال 1970 پیشرفتهایی در میکرو الکترونیک ، کامپیوتر و موتورهای توربوفن کوچک حاصل شد . بهره گیری از این دو پـدیـده تکنولوژی سـاخت مـوشک کـروز امروزی را امکان پذیر کرده است .
این موشک ها در واقع مشابه یک هواپیمای بدون خلبان ، در همه مراحل پرواز دارای هدایت است . موشکهای کروزی که امروزه در دسترس هستند بـا بـرد 600 الـی ۳۰00 کیلومتـر در انواع زیر می باشند :
زمین پایه Ground Launched Cruise Missile
هواپرتابی یا هواپایه Air Launched Cruise Missile
دریاپایه یا دریا پرتابی Submarine Launched Cruise Missile



تفاوت میان موشک بالستیک و کروز
یکی از تفاوتهای میان این دو موشک در چگونگی عملکرد در مراحل نهایی است . موشک بالستیک به هنگام پرواز در جو زمین با سیستمهای کنترل پرواز همچون بالهای منحنی برای جریان هوای آیرودینامیکی و سکان و پره های بالابرنده که موشک را به صورت افقی و عمودی تراز می کنند مسیر خود را تصحیح می کند . که در صورت پرتاب سیستمهای هشدار دهنده می توانند مسیر آنها را کشف و به مقابله بپردازند . در صورتیکه موشک کروز می تواند با سقف پرواز کم و مجهز به رادار کوچک و پرتوی مادون قرمز با استفاده از یک اشتباه در سپر پدافند دشمن از آن عبور کرده و هدف خود را نابود کند .



روش هدایت موشک کروز
سیستم انطباق متقابل پشت سرهم جغرافیایی Train Counter Matching
این سیستم بر اساس اطلاعات دقیق توپوگرافی از زمین هدف استوار است. در این روش، محوطه ای از سطح زمین به طول 10 کیلومتر و به عرض 2 کیلومتر به مربع های یک صد متری تقسیم و ارتفاع متوسط در هر کدام از آنها را مشخص و به صورت ماتریکس (2000 رقم مختلف و هر رقم مخصوص مربع خاصی از زمین مورد نظر) به صورت عددی (Digital ) به حافظه کامپیوتر وارد می شود موشک وقتی به محوطه مورد نظر رسید، ارقام اندازه گیری شده را با ارقام ارسالی از موشک، در حافظه مقایسه می کند و با توجه به نتیجه مقایسه ، موقعیت محل شناسایی شده و دستور بعدی را از طریق دستگاه محاسبه ، به سیستم کنترل اتوماتیک صادر می کند .
بررسی های بعدی در زمانی که موشک بـه هدف نزدیک می شود انجام می گیرد و سرانجام انتخاب مسیر می شود . در موشکهای کروز دریاپایه اولین و بزرگترین بررسی بلافاصله پس عبور موشک از دریا و رسیدن به خشکی انجام می شود .
موشکهای موجود امکان ذخیره 20 نقشه در حافظه خود را دارند . ایـن روش هـدایت بـرای زمین هـایی کـه از عـوارض و ناهمواریهای زیاد برخوردارند ، مناسب می باشد .



روش هدایت موشک کروز ۱- سیستم ( Cross Detection System CDS)
استفاده از خاصیت انعکاس امواج در سطح زمین و یکسان نبودن آن در نقاط مختلف ، اساس این نوع هدایت را –که تا چند سال پیش در دست بررسی بود- تشکیل می دهد . در این روش ، موشک علاوه بر رادار ، مجهز به دستگاهی است که نوع امواج راداری منعکس شده از نقاط مختلف زمین را تشخیص می دهد . موقعیت دقیق موشک نیز از طریق مقایسه ارقـام موجود در حافظه و ارقـام مشخص ، تعیین می شود . از مزایای این سیستم ، امکان بهره گیری از آن در هرنقطه از سطح زمین می باشد ، در حالی که در روش اول برای مناطقی که از عارضه زیاد برخوردارند ، مناسب است. ذکر این نکته ضروری است که هیچ کدام از دو روش ذکر شده برای مسیرهای دریایی مناسب نیستند .
۲- سیستم GPS و GLOSNASS( Global Position System )
گیرنده ماهواره ای موجود در موشک، کشتی یا ایستگاه زمینی متحرک یا ثابت با دریافت فرکانسهای حاوی اطلاعات ماهواره ای (3 یا 4 ماهواره) موجود در مدار زمین و انجام محاسبات ، موقعیت دقیق مکانی را محاسبه و تعیین می کند . برای سهولت دستیابی ماهواره های مورد نیاز در هر لحظه و هر نقطه از زمین، تعدا 34 ماهواره به این منظور پرتاب شده است. با این وضعیت امکان تعیین موقعیت در هر لحظه و نقطه زمین فراهم است. این سیستم بخصوص برای مسیرهای دریایی مناسب می باشد.سیستم ماهواره ای GPS يك سيستم موقعيت ياب امريكايي است و GLOSNASS نوع روسي اين سيستم است.در كل سيستم GPS در سيستم موشك هاي ساخت آمريكا بكار ميرود و GLOSNASS در سيستم موشك هاي ساخت روسيه (قابل ذكر است كه هر دو كشور در حال ارتقاء سيستم هاي موقعيت ياب خود هستند).


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



۳- سیستم DSMAC ( Digital Sence Matching Area Correlation )
این هدایت مخصوص بخش پایانی مسیر موشک است. اساس تصمیم گیری در این روش مقایسه تصاویر تلویزیونی محلهای مورد نظر و مقایسه آن با تصاویر اصلی از قبل گرفته شده به صورت اطلاعات عددی استوار است. در این سیستم ، پس از انجام عمل مقایسه و تطبیق، موشک موقعیت خود را تعیین و پس از محاسبه انحراف مسیر و انجام اصلاحات، سرانجام موشک به فاصله 10 متری، خود را به هدف می رساند. نکته مهم در این روش ، توان مقایسه تصاویر بی شمار با تصاویر حقیقی است و مقایسه کننده های تصویری آن قادر به مقایسه 10000 پیکسل نوری در چندین ثانیه هستند .


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



۴- توصیف
چنانچه محوطه ای که موشک کروز از آن پرواز می کند ، عاری از تجهیزات پدافندی و عملیات خصمانه باشد ، این موشک مسیر خود را تا ارتفاع 5000 تا 10000 پایی ادامه می دهد . در صورت برخورد بـه فضای محافظت شده ، کـروز ارتفـاع خـود را کـم می کند و به 50 الی 300 پا تقلیل می دهد . ارتفاع حقیقی در این حالت به تندی و شیب و همچنین زیاد بودن عوارض زمین بستگی دارد .
کنترل موشک از طریق سطوح آیرودینامیک آن انجام می شود . موشک کروز شبیه هواپیمای بدون خلبان است .
اغلب موشکهای کروز از جایگاه و محل استقرار خود با استفاده از بوستر سوخت جامد، پرتاب می شوند و بعد از روشن شدن موتور توربوفن هوازی خود ، بوستر جدا و تنها موتور اصلی باعث رانش آن به جلو می شود .
علی رغم اینکه رقابتی بین هواپرتابی (ALCM) و دریاپرتابی (SLCM) وجود داشت ، به علت پیگیری و تاکید نیروی دریایی ، مدلهای دریایی زودتر و در سال 1983 وارد خدمت شد .
نکته قابل ذکر ، این است که موشک یا هواپیمایی که در ارتفاع بالا پرواز می کند ، سوخت کمتری مصرف و برد آنها بیشتر می شود و وقتی به دلایلی که بیان شد موشک در ارتفاع پایین تری پرواز می کند برد آن کمتر می شود .



استفاده كنندگان موشك هاي كروز:



فرانسه:

● AM-39 Exocet

● MM-38 Exocet

● MM-40 Exocet

● SM-39Exocet

آلمان:

● AS-34 Kormoran 1

● AS-34 Kormoran 2

● KEPD-150SLM

● Taurus 350A/P

هند:

● BrahMos PJ-10

اسرائيل:

● AGM-142

● Popeye-2

● Popeye-3

ايتاليا:

●Otomat

ژاپن:

●ASM-1 (Type 80)

● ASM-2 (Type 93)

:چين

● HN-1

● HN-2

● HY-4

● YJ-1

● YJ-2

● YJ-16

● YJ-83

:روسيه

● AS-1

● AS-2

● AS-3

● AS-4A

● AS-4B

● AS-4C

● AS-5

● AS-6

● AS-13

● AS-15A

● AS-15B

● AS-15C

● AS-16

● AS-17

● AS-18

● AS-20

● BrahMos PJ-10

● SS-N-1

● SS-N-2A
● SS-N-2B
● SS-N-2C

● SS-N-7 ● SS-N-12 ● SS-N-19 ● SS-N-21

● SS-N-22

● SS-N-25

● SS-N-26

● SS-N-27

● SSC-2B

● SSC-3

● SSC-6

● SSC-X-4

آفريقاي جنوبي:

● Skorpioen

سوئد:

● RBS-15

تايوان:

● HF-2

انگلستان:

● PGM-500

● PGM-2000

آمريكا:

● AGM-28

● AGM-84

● AGM-84E SLAM

● AGM-84H SLAM-ER

● Fast Hawk

● RGM-84

● RGM/UGM-109A TLAM-N

● RGM/UGM-109B TASM

● RGM/UGM-109C TLAM-C

● RGM/UGM-109D TLAM-D

● SSM-N-8

● SSM-N-9

● UGM-84

◊قابل توجه است كه موشك هاي لیست فوق تمامي موشك هاي كروز موجود در جهان نيستد◊




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

[Persian_Gun's]

توپ دریایی مارک 7- 16 اینچ-150 میلی متر

توپ دریایی مارک7(16 اینچ)، جنگ افزار اصلی رزمناوهای IOWA در کلاس A می باشد (بوده است).
رزمناوهای کلاس IOWA تنها رزمناوهایی هستند که بوسیله توپهای مارک 7 ( که در حد قابل توجه ای بهینه شده اند) نسبت به رزمناوهای کلاس کارولینای شمالی و داکوتای جنوبی تجهیز شدند. آتش توپ مارک 7 بوسیله دو نوع گلوله مقدماتی انجام می گردد. اولی گلوله 2700 پوندی با زره مسلح شده، که قابلیت ایجاد سوراخهایی به عمق 30 فوت در بتن دارد، و دیگری گلوله های 1900 پوندی ظرفیت بالا با قابلیت شلیک و بمباران زیاد. خرج گلوله از انبار مهمات خرج ناو، که در قسمت زیرین پوسته عرشه توپ می باشد جهت پر نمودن توپ به اتاق توپ منتقل می شود. جهت شلیک ابتدا آلات متحرک، گلوله را به سمت بالا و ته توپ (جان لوله) هدایت می کند، گلوله با احتیاط و دقت فراوان در دسترس قرار گرفته و در جان لوله قرار می گیرد. پس از آن خرج باروت سیاه در ته گلوله قرار می گیرد. سپس چرخ دنده، ته توپ را مسدود می کند. هدف گیری توپ بوسیله خدمه توپ و کمک ناخدا انجام می شود. پس از شلیک، برج گردان توپخانه تا حدودی ضربه بازگشت ناشی از شلیک را می گیرد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در 19 آوریل 1989 یک اتفاق موجب ترکیدن و انفجار دو برج گردان توپهای ناو USS IOWA گردید. 47 نفر از خدمه کشتی کشته شدند. این شکست به عنوان یک حادثه جنگی در زمان صلح در تاریخ نیروی دریایی ایالات متحده ثبت گردید. وزارت دریاداری به کمک FBI در جریان بررسی و تحقیق علت این حادثه و انفجار برآمد.
در نتیجه تحقیقات افسر جزء «کلایتون هارتویگ» یکی از خدمه توپ در مرکز تحقیقات پیچیده گرفتار شد.
بیشتر احتمالات بر عمدی بودن حادثه دلالت می کرد. و این طور نشان داده شد که او «هارتویگ» انگیزه این کار را داشته است. ریاست دادگاه نظامی دریایی در جریان بازجویی متوجه شد که او روی هم رفته خرج گلوله بیشتری به کار برده بود. بازجوی نیروی دریایی (NIS) پس از چهار روز از حادثه فراخوانده شد در حالیکه بیشتر اسناد، مدارک و شواهد و حتی آوار تاسیسات منهدم شده، پاک و تمیز شده بود.
انجام تحقیقات دیرتر از موقع شروع شد، اما بیشتر گناهکار بودن متهم را تصدیق می کرد تا عیب و نقص فنی آلات توپ.
با وجود این اشکالات، سازمان وزارت دفاع عقیده داشت که بازرس نیروی دریایی کارش را به خوبی انجام داده است.
بدلیل انعکاس خبر و بهانه جویی های رسانه ها از نقص موضوع تحقیق بازرس نیروی دریایی، یک ژنرال بازرس از پنتاگون تحقیقات بازرس نیروی دریایی را مورد تجدید نظر و بررسی مجدد قرار داد. نتیجه گیری بازرس نیروی دریایی بطور کامل، اما از روی عجله انجام شد. همه استدلال بازجو او را در هدایت جریان بازرسی تحت شعاع قرار داد که شامل لزوم داشتن گزینه هایی از افراد، مانند سابقه و حتی مسایل خصوصی افرادی که در انفجار بوده اند می شد.
تحقیقات بعدی که در این راستا انجام شد کاملا «کلایتون هارتویگ» را از طرف کمیته بررسی کننده مجرم شناخت. ژنرال مسئول تحقیق ارزیابی هایی از تحقیقات بازجوی نیروی دریایی انجام داد و در پایان نتیجه گیری هایش برای بستن پرونده، از مساعدت آزمایشگاه ملی ساندیا Sandia وابسته به نیروی دریایی بهره مند گردید.
این ژنرال جهت بهره گیری از آزمایشات سلاح های نیروی دریایی و تجزیه تحلیل های تخصصی و فنی اختیار تام داشت.
در 25 مه 1990 ژنرال بازرس مسئول پرونده با تایید مقامات رسمی آزمایشگاه ساندیا در جریان بازجویی نیروی دریایی به قصور مهم و قابل توجه در بروز حادثه صحه گذاشت. در آزمایشات منحصر بفرد سلاح که توسط آزمایشگاه ساندیا انجام شد و در پیگری های ابتدایی تست سلاح بوسیله خود نیروی دریایی ثابت شد که انفجار ناو IOWA ممکن است به علت افزایش فشار اضافی در لوله توپ 16 اینچی ( با بکار رفتن خرج گلوله بیش از حد متعارف) در جریان شلیک بوده باشد. این کشفیات در اصل در نتیجه گیری نیروی دریایی از علت انفجار دخیل بودند ونشان دادند که انفجار عمدی و غیر قانونی بوده است. ژنرال مسئول تحقیق نیز همچنین با توجه به مدارک و اسناد، نقص جدی در بکارگیری سلاح ها را در ناو مذکور، توسط هر دو خدمه افسر و سرباز و حتی نقص در شرایط تعلیم و آموزش خدمه توپ را مورد دستاویز قرار داد.
در جریان عملیات توفان صحرا، نبرد ناو یو اس اس ویسکانسین و یو اس اس میسوری بیش از هزار تیر گلوله توپ 16 اینچی را جهت پشتیبانی نیروهای عملیات کننده زمینی شلیک کردند. یو اس اس میسوری به تنهایی بیشتر از یک میلیون پوند مهمات را جهت انهدام اهدافی چون توپخانه، محل های استقرار خمپاره انداز و موشک، تاسیسات و زاغه های مهمات و سایتهای موشکی کرم ابریشم را که توسط هواپیماهای کنترل از راه دور بدون خلبان گرا داده شده بود شلیک کرد. (برخی از این اهداف نیز توسط ماهواره و GPS شناسایی و گرا داده می شد.)


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پرنده های بدون سرنشین ناو یو اس اس ویسکانسین نیز در صورت شناسایی مقر سایتهای دشمن، از فاصله 11 ناتیکال مایلی اطلاعات خود را جهت آتش هجومی ناو ارسال می کردند. در سوم فوریه 1991، نبرد ناو یو اس اس اس میسوری با کد شناسایی (BB-63) با هشت شلیک 25/1 تن مهمات از توپ16 اینچی خود، سنگرهای بتنی پیش ساخته کنترل و فرماندهی عراق را که بطرف کویت در حرکت بود هدف قرار داد و این سنگرها را نابود ساخت.
سد کامل آتش با شلیک 18000 پوند مواد منفجره قوی که توسط توپهای 16 اینچی ناو یو اس اس میسوری در تیراندازی جنگی (بعد از جنگ کره) جهت پشتیبانی از نیروهای زمینی متفقین (نیروهای ائتلاف) ایجاد شد.
همچنین استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین جهت دیده بانی و گرا دادن به آتش توپخانه 16 اینچی ناو در بمباران پیرامون اهداف دشمن نشان داده شد. در سوم فوریه U.S.S MISSOURI یو اس اس میسوری یک موضع توپخانه عراق را نابود کرد. در 6 فوریه نیز این ناو در حمایت از نیروهای تفنگدار دریایی، 4 موضع توپخانه و یک سنگر فرماندهی عراق را با توپهای 16 اینچ خود نابود کرد. در آتشباری دوم در این روز، ناو میسوری 28 گلوله توپ 16 اینچ خود را به طرف مجموعه ای از سایت های کنترل رادار ارسال کرد و آنها را بکلی نابود ساخت.
آتشبار 5 اینچ ناو نیز برای آتشباری در نظر گرفته شده بود. میسوری در مجموع 112 گلوله 16 اینچ و 12 گلوله 5 اینچ را در ماموریت آتش پشتیبانی در طی 48 ساعت شلیک کرد. برای مدت 2 ساعت نبرد ناو خواهر میسوری بنام U.S.S Wisconsin یو اس اس ویسکانسین با کد شناسایی (BB-64) رهبری عملیات آتشباری پشتیبانی دریایی را بعد از جنگ کره به عهده داشت، و با شلیک متوالی 11 گلوله توپ 16 اینچ، محل استقرار یک توپخانه عراقی را در جنوب کویت منهدم کرد. گزارش های منتشره از انفجارهای ثانویه هدف خبر داد.
نبرد ناو اسکورت U.S.S NICHOLAS یو اس اس نیکولاس نیز با جنگ الکترونیک و توپهای 16 اینچ خود برای ماموریت آتشباری فراخوانده شد. در 7 فوریه نبرد ناو ویسکانسین با جنگ الکترونیک و توپهای 16 اینچ خود به مواضع دریایی و توپخانه عراقی صدمه جدی زد. با 50 تیری که این ناو شلیک نمود توانست به 15 قایق عراقی شدیدا صدمه زده و با تخریب لنگرگاه المفتح رخنه ای در دشمن ایجاد نماید. همچنین 19 تیر 16 اینچ نیز به سوی توپخانه و سایت های موشکی عراق شلیک شد.
در 8 فوریه یو اس اس ویسکانسین جهت حمایت از یک ستون شناسایی تفنگداران دریایی در کویت اشغالی با شلیک 36 تیر توپ 16 اینچ خود به یک دوجین از مواضع توپخانه عراق حمله برد. هواپیماهای بدون سرنشین کنترل از راه دور جهت دیده بانی و ارسال عکس های خود جهت گرا دادن و مختصات اهداف و شلیک توپ های 16 اینچ به کار گرفته شد. نبرد ناو ویسکانسین با تهاجم به مواضع توپچی های عراقی جهت ایجاد اغتشاش در دشمن، اذیت و آزار و میخکوب کردن نیروهای دشمن به عملیات پرداخت.
در 9 فوریه ناو ویسکانسین جهت حمایت و مساعدت از آتش نیروهای آمریکایی و ائتلاف آتشباری دریایی خود را متوجه سنگرها، یگانهای سرباز و مواضع توپخانه عراق نمود و آنها را منهدم ساخت. سپس در 12 فوریه یو اس اس میسوری با مشارکت یک واحد توپخانه متحرک عربستان سعودی تهاجمی را علیه اهداف ثابت و یا موقتا ثابت شده عراقی شامل یگانهای سرباز توپخانه و مواضع سنگرهای بتنی فرماندهی در جنوب کویت ترتیب دادند. در این آتشباری ناو میسوری 60 تیر گلوله توپ 16 اینچ را در 9 ماموریت آتشباری پشتیبانی دریایی شلیک کرد. در 21 فوریه یو اس اس ویسکانسین با کمک از دیده بانی و ارسال گرا توسط هواپیماهای بدون سرنشین یک مجموعه فرماندهی عراقی را که در خط ساحلی شناسایی شده بودند با شلیک 50 تیر و گلوله توپ 16 اینچ خود نابود ساخت. دو روز بعد یو اس اس میسوری نیز اهدافی را که در ساحل شهر کویت شامل سایتهای پدافند هوایی نابود کرد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در 24 فوریه سخنگوی نیروهای ائتلاف (متفقین) شروع تهاجم زمینی را اعلام کرد و نبرد ناوهای میسوری و ویسکانسین آتشباری پشتیبانی دریایی خود را در حمایت از تهاجم زمینی نیروهای ائتلاف در کویت اشغالی شروع کردند و روز بعد نیز به این آتشباری ادامه دادند.
نبرد ناو یو اس اس میسوری در این روز به تنهایی 133 گلوله 16 اینچ یا 125 تن مهمات را به سوی اهداف خود شلیک کرده بود.

[Persian_Gun's]

توپ دریایی MK45 کالیبر 54





[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

و توپ دریایی (مدل های بهینه شده در برد و مهمات) کالیبر 62
توپ دریایی سنگین وزن MK-45 ، عمده سلاح توپخانه دریایی ضد سطحی است و سلاحی جهت تدارک آتش پشتیبانی دریایی محسوب می شود. وقتی هدفی در شعاع فعالیت ناو قرار می گیرد، عملیات توپMK45 (جهت شلیک به آن). بیشتر مقرون به صرفه به نظر می رسد تا موشک های هدایت شونده. این توپ متحرک گردان، بسیار دقیق است. همچنین با تمام قوا به عنوان یک اسلحه ضد هوایی نیز استفاده و آزمایش شده است.
توپ MK45، یک جنگ دریایی ضد سطحی دقیق و سریع را بر علیه اهداف سطحی با قابلیت مانور بالا، تهدیدات هوایی و اهداف ساحلی در طی عملیات آبی خاکی میسر می کند. سیستم این توپ سنگین وزن، قابلیت بهبود، پیشرفت (بهینه سازی) و تعمیرات نگهداری بالاتری نسبت به توپ دریایی MK42 ارائه می دهد.
توپ MK45 بوسیله یک سیستم کنترل آتش MK86 یا سیستم کنترل آتش کامپیوتری MK160 کنترل می شود. برد آن 13 ناتیکال مایل و نواخت تیر 20-16 تیر موشک در دقیقه را ارائه می دهد. هر مخزن خشاب آن (انبار موشک) درحدود 500-475 تیر موشک گنجایش دارد.
برنامه پشتیبانی آتش سطحی نیروی دریایی (NSFS) ، در پاسخ به دکترین حرکت رو به جلو عملیاتهای مانور- تفنگداران دریایی و استراتژی پیشرفت نیروی دریایی ایجاد شد. دو عنصر کلیدی برنامه NSFS ( برنامه پشتیبانی آتش سطحی نیروی دریایی) با ارتقاء موشک EX171(ایی ایکس 171) و اسلحه MK45 مدل 4 در حال بهینه شدن است. این تغییرات شامل کالیبر لوله توپ از 54 به 62 و افزایش برد موثر سلاح از 13 به 63 ناتیکال در مدلهای بهینه شده (در برد و مهمات توسعه یافته )بوده است، که بسیار قابل توجه می باشد.
به سبب این تغییرات در موشک EX171، پشتیبانی توپ MK45 در حد هیجان آوری افزایش یافته است. موشک EX171 با مهمات موجود می تواند در برد و شعاع زیاد عمل نماید.
هردوی این ها در حال بهینه و توسه هستند. سیستم NSFS از سال 2001 بر روی کشتی های (ناوهای) کلاس DDG-52 نصب شده است.
برنامه NSFS در مرکز جنگ سطحی نیروی دریایی سرفرماندهی لشکرهای هند، جهت توسعه برد و مهمات موشک هدایت شونده برای ارتقاء اسلحه MK45 به کالیبر 62 نیز شروع شد.
در اینجا نیز دکترین نیروی دریایی و استراتژی عملیاتی تفنگداران دریایی نقش به سزایی داشته است. همچنین هدایت پروژه بوسیله هیئت اجرایی جهت بهینه نمودن توپ MK45 و متناسب با نیازهای دوره می باشد. اصلاحات و توسعه داخلی توپ شامل طراحی و ایجاد ERGM (افزایش برد و توسعه مهمات موشکی) بوده است. در این برنامه آشکارا معلوم بود که نیروی دریایی اعتبارات لازم را جهت هزینه نمودن برنامه فوق ندارد.
انگیزه متخصصین ارشد نیروی دریایی، استفاده وسیع از دانش و توانایی خود جهت ایجاد توسعه برای ارتش بر اساس پیشنهادات محرک رسیده بود که بتواند کلید رسیدن به هدف را بزند. خلبانان هواپیما و مهندسین خط تولید بزودی مشغول کار شدند. به عنوان مقدمه، مهندسین طراح به عاملی نیاز داشتند تا چاشنی جدیدی بر اساس بهینه سازی و مشخصات پیش بینی شده طراحی نمایند. این وظیفه بزودی به نتیجه رسید و چاشنی جدید تحت عنوان EX 167 برای پیشرانه توپ MK 45 کالیبر 62 نامگذاری شد. موشک EX 167 آزمایش شد و نشان داد که قابلیت موشک بازدارندگی دشمن را در عملیاتهای فشرده دارد.
سیستم TI رتیون (ERGM) یک راکت با گلوله های موشکی 5 اینچ است که از توپ MK 45 کالیبر 62 مدل 4 شلیک می شود. این سیستم از بهم پیوستن یک موتور راکتی و یک سیستم موقعیت یاب جهانی (GPS) با یک سیستم موقعیت یاب دریایی (INS) تشکیل شده است.
اتحاد این دو سیستم (GPS/INS) یک هدایت خودکار مستقل و کنترل را برای توپ جهت موقعیت یابی اهداف ثابت و تصمیم گیری قبل از شلیک، میسرمی کند. موتور راکتی قابلیت برد زیادتر از حد متداول را میسر می کند.( برد متعارف 41 ناتیکال مایل- حداکثر برد63 ناتیکال مایل برای مدلهای یک هدایت خودکار مستقل و کنترل را برای توپ جهت موقعیت یابی اهداف ثابت و تصمیم گیری قبل از شلیک، میسرمی کند. موتور راکتی قابلیت برد زیادتر از حد متداول را میسر می کند. ( برد متعارف 41 ناتیکال مایل- حداکثر برد63 ناتیکال مایل برای مدلهای ERGM).
سرجنگی موشک، شامل مهمات دریایی با اثرگذاری بالا است که از نوع 72 XM 80 به قصد بهبود مهمات متعارف پر می شود. دقت یا به عبارت دیگر خطای شلیک 20-10 متر می باشد که با بهره گیری از هدایت GPS اصلاح می گردد. ترکیب افزایش برد و دقت سیستمهای GPS/INS ، پیشرفت قابل ملاحظه ای را جهت دستیابی به برنامه NSFS میسر می کند. در سال 2002، 50 رزمناو و منهدم کننده ایالات متحده با توپ های مدل MK 45 ، 5 اینچ، کالیبر62 با قابلیت ERGM تجهیز شدند.

مشخصات فني
عملکرد اولیه: تمام اتوماتیک- سنگین وزن
برد: 13 ناتیکال مایل (9/14 مایل خشکی)- برای مدل های ERGM(برد و مهمات بهینه شده ) 63 ناتیکال مایل
نوع آتش : 16 الی 20 تیر در دقیقه بصورت اتوماتیک
ظرفیت خشاب: 475 الی500 تیر موشک در مخزن (انبار)
کالیبر:5 اینچ ،7/12 سانتی متر ،127 میلی متر
تاریخ شروع خدمت: 1971

[Persian_Gun's]

زیر دریایی روسی آکولا : کوسه شکاري

پروژه 971 که ناتو آن را آکولا به معنی کوسه نامیده زیر دریایی تهاجمی هسته ای است که در سال 1986 توسط شوروی سابق به خدمت در آمد. این کلاس که بعضاً به یادبود یکی از اعضای آن "بارس" خوانده می شود باید دقت کرد که همنام کلاس پروژه 941 نیروی دریایی شوروی سابق، که زیر دریایی موشک هسته ای بالستیک بر است که توسط خود شوروی آکولا و توسط ناتو تایفون نامگذاری شده است. در این کلاس سه زیر کلاس وجود دارد که شامل مدل عمومی آکولا1 شامل هفت زیر دریایی که بین سالهای 1982 تا 1986 ساخته شده اند، آکولای ارتقا یافته شامل 5 زیر دریایی ساخته شده بین سالهای 1986 تا 1991 و زیر کلاس آکولا2 که از سال 1991 ساخته شده است می باشد. سیستم خاص بدنه این زیر دریایی طوری است که سبکی و شناوری آن را تا سه برابر افزایش می دهد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کلاس آکولا کم صدا ترین زیر دریایی تهاجمی اتمی روسها است که صدای تشعشع یافته از زیر کلاس آکولا2 با نویز نسخه های اولیه کلاس زیر دریایی معروف لوس آنجلس برابری می کند. تمام زیر دریایی های کلاس آکولا به چهار مجرای میلیمتری اژدر 533 مجهز هستند که می توانند اژدر های تایپ 53 یا موشکهای SS-N-15 استارفیش را شلیک کنند. علاوه بر آن این زیر دریایی ها چهار مجرای 650 میلیمتری اژدر دارا هستند که آنها نیز می توانند اژدر های تایپ 65 یا موشک های زد کشتی SS-N-16 را شلیک کنند. این مجراها در سه ردیف چهار تایی قرار گرفته اند. همچنین زیر کلاسهای آکولا2 و آکولای ارتقا یافته به شش مجرای اژدر انداز 533 میلیمتری خارجی مجهز شده اند که البته هنوز معلوم نیست آیا از این مجرا ها برای شلیک اژدر یا تله و مین گذاری استفاده می شود. این مجرا ها در یک ردیف و بالای مجرا های معمولی قرار گرفته اند. که برای پر کردن این مجرا ها نیز باید با کمک زیر دریایی توشه رسان یا در بندر اقدام کرد. ناگفته نماند که تمام مجراهای این زیردریایی می توانند مین گذاری کنند. در کل تا 40 اژدر، موشک و مین را این زیر دریایی ها می توانند با خود حمل کنند. در زیر دریایی های این کلاس موشکهای زمین به هوای شانه پرتاب نیز برای مقابله با جنگنده های دشمن در روی آب گنجانده شده است. این زیر دریایی عظیم 108 تا 117 متری (در سایتهای مختلف متفاوت گفته شده است) دارای حداکثر سرعت 20 گره (37 کیلومتر در ساعت) در سطح آب و 35 نات(65 کیلومتر در ساعت) زیر آب است. خدمه آکولا هم شامل 25 افسر و 26 سرباز وظیفه می باشد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
وضعیت زیر دریایی های آکولا بدون توجه به جزییات بسیار عالی است. این مطلب توسط بسیاری از سایتهای مختلف تایید شده است. از هفت زیر دریایی آکولا1 تنها سه زیر دریایی در حال خدمت می باشد. زیر دریایی رهبر K-284 پوما در سال 1995 به خاطر کمبود منابع مالی تجزیه شد. سه زیر دریایی دیگر K-322، K-480، K-317 نیز در حالت رزرو قرار گرفته اند. به نظر می رسد هر پنج زیر دریایی آکولای ارتقا یافته در حال خدمت باشند. آکولای2 وپر نیز در حال حاظر تنها زیر دریایی در حال خدمت زیر کلاس آکولای2 می باشد. گپارد هم به نظر می رسد همانند کوگار و نرپا از این زیر کلاس در وضعیت رزرو قرار گرفته باشد. نام پنجمین زیر دریایی هم مشخص نیست ولی به نظر می رسد در ساخت آن وقفه ایجاد شده باشد. در آخر اشاره کنم که هند نیز برای خرید این زیر دریایی اتمی از این کلاس ابراز علاقه کرده بود که تا به امروز نتیجه خاصی نداشته است .

[Persian_Gun's]

( ليتورال) نسل جديد كشتي هاي جنگي امريكا


آمريكا، نيروي دريايي اسرائيل را به پيشرفته‌ترين كشتي‌هاي تندرو مجهز مي‌كند
كشتي جنگي"ليتورال" (LCS)، نوع جديدي از خانواده شناورهاي سطحي در نيروي دريايي آمريكا به شمار مي‌رود
به گزارش گروه سياست و امنيت دريايي سينا، "ال.سي‌.اس" نمونه‌اي از نسل آينده شناورهاي سطحي رزمي ايالات متحده تحت عنوان DDX است كه داراي قابليت مانور بسيار بالا و ساختاري شبكه‌اي، مركب است.

اين شناور به منظور انجام عمليات در آب هاي كم عمق طراحي شده و قادر است بر ضد تهديدات ساحلي و جنگ هاي "نامتقارن‌" مانند مين‌هاي دريايي‌، زير دريايي‌هاي ديزلي (با صداي كم)، قايق‌هاي تندرو و قايق هاي حامل مواد منفجره وارد عمل شود.

در ماه مه سال 2004 ميلادي، وزارت دفاع ايالات متحده و نيروي دريايي اين كشور اعلام كردند كه دو تيم جداگانه از دو شركت معروف‌، يعني" لاكهيد مارتين" و "جنرال ديناميكز" براي طراحي و ساخت نخستين نمونه از "فلايت O" يا اولين نسل از شناورهاي ‌ LCS انتخاب شده‌اند.

در دسامبر سال 2004 ميلادي شركت "لاكهيد مارتين" قرار داد ساخت اولين كشتي LCS بنام "يو.اس.اس.فريدوم‌" را امضا كرد و عمليات ساخت آن را از ژوئن سال 2005 ميلادي و در كارخانه كشتي‌سازي "مارينتا مارين‌" در ايالت "ويسكانسين" آغاز كرد




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

براساس برنامه زمانبندي شده، كشتي در ماه سپتامبر2006ميلادي به آب انداخته خواهد شد و در سال 2007 ميلادي وارد خدمت مي‌شود.

بندر"سن ديه گو" درايالت كاليفرنيا به عنوان پايگاه اصلي اين شناورجديد در نظرگرفته شده است‌، همچنين قرار است شركت "لاكهيد مارتين" در سال 2008 ميلادي، ساخت سومين شناور از اين نوع يا "LCS3"را آغاز كند.

شركت "جنرال ديناميكز" نيز در اكتبر سال 2005 ميلادي موفق به اخذ قرارداد ساخت دومين نمونه از شناور LCS به نام "يو.اس.اس.اينديپندنس‌" شد و كار ساخت اين كشتي را در ماه ژانويه 2006، در كارگاه كشتي‌سازي "آستال‌" واقع در شهر"موبايل" ايالت "آلاباما" آغازكرد.

اين شركت چهارمين فروند از اين نوع شناور يا "LCS4" را نيز خواهد ساخت‌. قرار است اين دو شناور در سال‌هاي 2008 و 2009 ميلادي وارد خدمت نيروي دريايي ايالات متحده شوند. سفارش ساخت 9فروند شناور "فلايت 1" يا دومين نسل از شناورهاي LCS براي سال‌هاي 2008 و 2009 ميلادي داده شده و اين كشتي‌ها طي سال‌هاي 2010 تا 2012 ميلادي به خدمت نيروي دريايي ايالات متحده در خواهند آمد.

تعداد نهايي كشتي‌هاي LCS هنوز تعيين نشده اما گمان مي‌رود تعداد آنها بين 56 تا بيش از 60 فروند باشد.

تيم مجري شركت "لاكهيد مارتين" عبارتند از: كارخانه كشتي‌سازي "مارنيته مارين"، كارخانه كشتي‌سازي "بولينگر"، شركت معماران دريايي "گيبز و كوكس"، كارگاه هاي كشتي‌سازي" لزار" از اسپانيا و "بلوهم و واس".

اجرا كننده قرارداد ساخت LCS كمپاني"جنرال ديناميكز" نيز شركت "بس ايرون ووركز" واقع در شهر" بس" در ايالت "مه ين" است‌.

اعضاي عمده تيم سازنده كشتي كمپاني" جنرال ديناميكز" عبارتند از: شركت "آستال يو اس آ"، " بي.اي.ايي.سيستمز"، دريايي "آپلايد فيزيكز كورپوريشن"، " سي اي ايي مارين سيستمز "، " نورت روپ گرومن الكترونيك سيستمز "، " جنرال ديناميكز آرمامنت اند تكنيكال پروداكترز"، " جنرال دينا ميكز الكترونيك بوت "، "جنرال دينا ميكز ادونسد انفورميشن سيستمز" و "جنرال ديناميكز كانادا".

در آوريل سال 2005، نيروي دريايي آمريكا قرارداد مطالعاتي را با شركت" لاكهيد مارتين" براي ايجاد تغييراتي در شناور LCSامضاء كرد.

اين تغييرات به دليل فروش اين شناورها به نيروي دريايي اسراييل اجرا مي‌شود و تغييرات مورد نياز نيروي دريايي اسرائيل شامل سيستم پرتاب عمودي موشك هاي "باراك" است‌.

طرح كشتي جنگي ليتورال‌ هرچند طراحي ساخت شناورهاي LCSكاملاً با هم متفاوت‌اند اما هر دو شناور كاملاً نيازهاي تكنيكي را برآورده مي‌كنند.
در هر دو طرح دستيابي به سرعت بيش از 40 نات (8/74 كيلومتر) و برد بيش از 3500 مايل (5/5631 كيلومتر) مد نظر است.

شناور طراحي شده "لاكهيد مارتين" داراي سرعت بسيار بالا و بدنه اي دو تكه است و طرح شركت "جنرال ديناميكز" با سه بدنه، بسيار مستحكم و متصل به هم است.

سازه‌هاي دريايي در هر دو طرح با تجهيزات و خدمه براي انجام ماموريت‌هاي LCS و ماموريت هاي ويژه سازگار است‌.

اگر چه برنامه به حركت درآوردن يك پرنده يا شناور در دو طرح LCS با هم فرق دارد اما طرح هاي هر دو شركت قادر به پرتاب يا به حركت درآوردن‌، كنترل و بازيافت وسايل نقليه هوايي يا دريايي براي محدوده‌هاي زماني طولاني هستند، همچنين در هر دو طرح نگاه متفاوتي به گنجايش فضاي داخلي وجود دارد.

اين طرح ها شروعي است براي دستيابي به نسل دوم شناورهاي‌ LCSيا "فلايت 1" كه براساس تجربيات بدست آمده از برنامه" فلايت0" ساخته مي‌شود.

در هر دو طرح سرعت نهايي 74 تا 93 كيلومتر در ساعت – در صورت بيرون ماندن بخش عمده بدنه از آب- در نظر گرفته شده است‌.

در طرح شركت "لاكهيد مارتين" ارتفاع بخش داخلي بدنه كشتي بلند در نظر گرفته شده است درحاليكه درطرح "جنرال ديناميكز" با جهش شناور به طرف بالا، از سطح زير آب بدنه كشتي كاسته مي‌شود. شكل بدنه كشتي در هر دو طرح تحولي اساسي پيدا كرده و تكامل يافته است‌.

توانايي‌ها و امكانات داخلي كشتي جنگي" ليتورال"‌ آبخور3 متري كشتي باعث شده تا اين كشتي قادر باشد در آب هاي بسيار كم عمق ساحلي نيز به عمليات بپردازد.

اين شناور داراي حداكثر 93 كيلومتر سرعت و 2 هزار و 778 كيلومتر برد در حالت حداكثر سرعت و 7 هزار و963 كيلومتر برد با حداقل سرعت 37 كيلومتر در ساعت است‌.

كشتي‌هاي LCS همچنين داراي يك فروند هليكوپتر با سكوي فرود و آشيانه ويژه است‌.
هليكوپتر و يك فروند پرنده بدون سرنشين مي‌توانند از اين سكوي شناور براي پرواز يا فرود استفاده كنند. اين وسايل پرنده در شرايط طبقه‌بندي شده شماره 5 دريا (در حالتي كه سرعت باد در حدود 50 كيلومتر و ميانگين بلندي امواج بين 2 تا 3 متر باشد) قادر به برخاستن از كشتي LCS هستند.

اين كشتي توانايي استفاده از قايق‌هاي كوچك‌، مانند قايق‌هاي سريع‌السير 12متري در شرايط شماره 4 دريا (كه ارتفاع امواج بيش از 5/1 متر و سرعت باد در حدود 40 كيلومتر باشد) را دارد.

كشتي‌ LCS بين 15 تا 50 نفر خدمه دارد و وسايل يك سفر يا ماموريت دريايي 21 روزه را با خود حمل مي‌كند. ماموريت تعدادي از خدمه كشتي انجام عمليات ويژه است.

يكي از توانايي‌هاي مهم LCS استفاده از هواپيما و قايق‌هاي بدون سرنشين مجهز به رادار، دوربين مادون قرمز و دوربين ويدئويي (مانند شناور سطحي بدون سرنشين" اسپارتان" براي عمليات شناسايي است.

سامانه‌هاي عملياتي شناور جنگي ليتورال
‌ سامانه‌هاي عملياتي در كشتي‌هاي "ليتورال" قابليت تعويض پس از يك دوره 24 ساعته كاري را دارند.

شركت "نورث روپ گرومن" براي طرح خود مجموعه‌ هماهنگ و يكپارچه‌اي از سامانه‌هاي عملياتي را برگزيده است كه عبارتند از: سيستم‌هاي مين پخش كني و جمع‌آوري آن (MIW)، تسليحات ضد زيردريايي (ASW) و تسليحات ضد سطحي (SUW).

احتمالاً بخشي از سامانه‌هاي عملياتي در محفظه‌هاي نگاه دارنده استاندارد نگهداري شده و بخشي از آنها در پالت‌هاي ويژه به شناورها منتقل مي‌شوند.

سامانه‌هاي عملياتي مذكور به شبكه‌اي از سيستم هاي شناور متصل بوده و با ديگر سامانه‌هاي مشابه در ديگر كشتي‌هاي سطحي و هواپيماها در ارتباط خواهند بود.

سامانه ضد زير دريايي كشتي "ليتورال" عبارت است از:
سيستم شكار مين كنترل از راه دور AN/WD-1 ، مجموعه دستگاه سونار رديابي مين از نوع AN/AQS=20A ، سيستم مين‌روبي سطحي از نوع هوابرد (محمول هليكوپتر)، سيستم مين يابي ليزري هوابرد و سيستم هوابرد خنثي‌سازي مين‌.
سامانه ضد زير دريايي در برگيرنده سيستم پيشرفته آرايش نظامي (ADS) ساخت يكي از شركت هاي "لاكهيد مارتين" است. ADS يك سيستم شناسايي پژواك شناختي سريع آرايش سطحي محسوب مي‌شود. سامانه ضد زير دريايي LCS همچنين شامل يك سيستم چند منظوره سطحي قابل كشش به وسيله شناور در آب و يك سيستم كنترل از راه دور قابل كشش در آب بوسيله هليكوپتر MH-60R يا شناورهاي سطحي بدون سرنشين است.

سامانه ضد سطحي كشتي "ليتورال" شامل يك توپ 30 ميليمتري و يك سيستم موشك انداز است‌.

بدنه سه قسمتي "جنرال ديناميكز"
بدنه و بخش سه قسمتي خدمه بوسيله تيم طراحي شركت "جنرال ديناميكز" پيشنهاد شد.

طول‌بدنه‌ 8/127متر، عرض آن4/28 متر و ظرفيت جابجايي شناور 2 هزار و 637تن است‌. بدنه مذكور براساس طرح شركت "آستال" براي قايق‌هاي مسافري فري "بنچيجيگوااكسپرس پسنجرز" ساخته خواهد شد.

سيستم ديده‌باني دريايي مادون قرمز بر روي پل فرماندهي كشتي تعبيه شده و توپ اصلي 57 ميليمتري "بوفورز" برروي آن قرار دارد. همچنين پرتاب كننده موشك‌هاي گردان هوايي يا (RAM) بر روي جايگاه ويژه پشت آشيانه هليكوپتر نصب شده و تيربارهاي كاليبر50 در سمت چپ و راست كشتي و در دو طرف آشيانه هليكوپتر قرار دارند.

سيستم‌هاي فريب دهنده رادار دشمن شامل سه پرتاب كننده RBOCـ SUPER و دو پرتاب كننده "نولكا ديكوي" است‌.

سيستم ضد عمل الكترونيك كشتي هم در بر گيرنده رادار تاكتيكي پشتيباني عمل الكترونيك (ESM) از نوع ES3601 ساخت گروه صنعتي EDO است.

سونار و قريب دهنده كششي نيز از قسمت پشتي كشتي به آب انداخته مي‌شوند. "نورت روپ گرومن الكترونيك سيستمز" سامانه يكپارچه اداره نبرد (ICMS) و شركت‌هاي "بي اي ايي‌" سيستم كنترل خودكار كشتي را تهيه خواهند كرد. دكل اصلي كشتي نيز حامل سيستم‌هاي ارتباطي Link16 ـ Link1 ـ CEC و رادار دريايي جيراف ساخت شركت "اريكسون" خواهد بود.


شناور LCS ساخت" لاكهيد مارتين"‌
بدنه پيشرفته شركت "لاكهيد مارتين" براساس فناوري‌هاي عرضه شده يك كارخانه كشتي‌سازي ايتاليايي بنام "فين كانتيري‌" ساخته مي‌شود.

اين فناوري در شناورهاي بازرگاني هزار تني تندرو و شناورهاي 3 هزارتني كلاس" ژوپيتر" استفاده مي‌شود.

كشتي ساخت "لاكهيد مارتين" داراي يك سالن فولادي با سازه‌هاي ويژه آلومينيومي خواهد بود. نيروي اين شناور بوسيله دو موتور 36 مگاواتي "رولزرويس" MT30 مجهز به توربين‌هاي گازي تامين مي‌شود.

همچنين دو موتور ديزل ساخت‌ "فيربنكس مورس" چهار موتور بزرگ آبي ساخت "رولزرويس" را به حركت در مي‌آورند.

چهار ژنراتور ديزل نوع V1708 ساخت شركت "ايزوتا فراسچيني" با هدف تامين نيروي اضافي در اين كشتي تعبيه شده‌ و حداكثر سرعت كشتي 34/83 كيلومتر خواهد بود. طول بدنه شناور 5/115 متر، عرض آن 1/13 متر و آبخوركشتي 7/3 متر است‌. LCS1و LCS3 به توپ دريايي 57 ميليمتري مارك 110 ساخت "سيستمز" مجهز خواهند شد. سيستم اداره نبرد اين شناورها ساخت" لاكهيد مارتين" و از نوع COMBATSS-21 است‌.

اين كشتي‌ها همچنين مجهز به رادار باند C بنام TRS-3D ـ EADS براي شناسايي هوايي و سطحي و يك سيستم شليك كننده و فريب دهنده‌ رادارهاي دشمن از نوع (SKWS) ساخت يك شركت دانماركي است‌.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Persian_Gun's]

مسلسل دستي TEC DC-9 ، ساخت سوئد

اين مسلسل دستي را بايد مسلسل اشرار و قانون شكنان امريكا دانست. تاكنون هيچ مسلسل دستي مانند TEC DC-9 ، در زير كت گانگسترهاي امريكايي جاي نگرفته است. دليل اين امر را مي توان ظرفيت خشاب بالا ، ابعاد كوچك و نواخت تير فوق العاده دانست. طرح اوليه اين سلاح ، در كشور سوئد بر روي كاغذ آمد. سازنده اين سلاح ، يك كارخانه سوئدي به نام Interdynamic بود. كشور سوئد ، بازار خوبي براي فروش اين سلاح به شمار نمي آمد. لذا كارخانه مذكور ، به ميامي امريكا نقل مكان كرد. از آنجا كه فروش مسلسل هاي دستي رگبارزن ، در امريكا با محدوديت هاي فراواني روبرو است ، نمونه اوليه اين سلاح بصورت نيمه اتوماتيك توليد شد. گلنگدن اين سلاح از نوع باز بود و توسط فشار مستقيم گاز باروت عمل مي كرد. سلاح مذكور با نام KG-9 ارائه شد. به زودي پليس امريكا متوجه شد كه حتي مدل تكتير زن و نيمه اتوماتيك اين سلاح را مي توان به راحتي به نمونه تمام اتوماتيك تبديل كرد. بنابراين توليد اين سلاح كاملآ ممنوع شد. كارخانه Interdynamic براي رهايي از اين بن بست ، سلاح KG-9 را مورد بازنگري قرار داده و آن را با گلنگدن بسته و با نام KG-99 ارائه كرد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

در دهه 1980 ، كارخانه Interdynamic با كارخانه Interatec ادغام شد. سلاح KG-99 ، از آن پس با نام TEC-9 توليد شد. تا اينكه نهايتآ در سال 1989 ، به DC-9 تغيير نام داد. در سال 1994 دولت امريكا قانوني را تصويب كرد كه طبق آن ، حمل يا مالكيت سلاح هاي اوتوماتيك ممنوع اعلام شد. در طي اعلان اين قانون ، كارخانه Interatec سلاح مذكور را بدون قبضه تپانچه اي جلويي ، روپوش لوله و رزوه نصب لوله يدكي ارائه كرد. اين مدل به AB-10 معروف شد. خشاب اين سلاح ، ظرفيت 10 فشنگ را داشت. ولي مالكان آن ، كماكان مي توانستند خشاب هاي 20 تير و 30 تير مدل هاي قبلي را روي آن نصب كنند. بدنه تمامي مدل ها (لوله فولادي و قبضه تپانچه اي شكل ، روپوش لوله و محافظ ماشه آنها) از پلاستيك ساخته شده است. اين سلاح ، فاقد هرگونه ضامن مي باشد. در مدل گلنگدن باز ، در منتهي عليه شيار دستگيره گلنگدن ، شكافي تعبيه شده كه مي توان دستگيره گلنگدن را در آن قرار داد تا از جلو رفتن گلنگدن جلوگيري شود. انواع گلنگدن بسته اين سلاح ، به ضامن خاصي مجهز شده اند كه بر روي دستگيره گلنگدن قرار گرفته است. مكانيزم نشانه روي اين سلاح ، از دو شكاف درجه ثابت و غيرقابل تنظيم تشكيل شده است. نوك لوله اين سلاح طوري رزوه شده تا قابليت نصب صدا خفه كن و يا يك لوله يدكي را داشته باشد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


مشخصات فني:
طول سلاح: 317 ميليمتر
كاليبر: 9 × 19
طول لوله: 127 ميليمتر
وزن خالي: 1400 گرم
ظرفيت خشاب: 10 ، 20 ، 32 و 50 تير
اين سلاح اگرچه داراي قدرت و برد كافي است ، ولي يكي از كارآمدترين سلاح ها براي محيط هاي بسته و درون شهري است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

[Persian_Gun's]

اسلحه کدر ( کلین ) [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

توضیحات در مورد سلاح

نوع اسلحه : مسلسل دستی

کالیبر : 18×9 ماکاروف و پی پی ام

کشور سازنده : روسیه

سازنده : یوگنی دراگونوف

وزن : 1.55 کیلوگرم ( خالی )

طول اسلحه : 540 میلی متر ( با قنداق )

طول : 305 میلی متر ( با قنداق تاشده )

طول لوله : 120 میلی متر

میزان آتش : 800 الی 850 گلوله در دقیقه ( 1200 گلوله در دقیقه برای کلین )

سرعت در سرلوله در کدر ( سرعت اولیه ) : 310 متر بر ثانیه

سرعت اولیه در کلین ( سرعت اولیه ) : 430 متر بر ثانیه

انرژی در سرلوله در کدر ( انرژی اولیه ) : 285 ژول

انرژی در سرلوله در کلین ( انرژی اولیه ) : 510 ژول

برد مؤثر : 50 الی 100 در کدر و 150 در کلین

ظرفیت خشاب : 20 و 30 فشنگ از نوع جعبه ای جداشونده




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مسلسل دستی کدر در دهه 70 میلادی توسط یوگنی درواگونوف به درخواست ارتش روسیه طراحی شد و در ابتدا نام پی پی 71 به خود گرفت . این شخص طراح اسلحه اسنایپر دراگونوف است که در سطح جهانی معروفیت فوق العاده ای دارد . ولی بعد به دلایلی پروژه ساخت این اسلحه متوقف شد تا اینکه در دهه 90 میلادی پلیس روس به اسلحه های سبک با برد مؤثر پایین احتیاج پیدا کرد و بدین ترتیب پروژه مذکور دوباره به جریان افتاد و این سلاح به تعداد محدودی ساخته شد و در اختیار نیروهای قانونی روسیه گرفت . بعد از مدتی استفاده از این اسلحه ، کاربران به این نتیجه رسیدند که کالیبر 18×9 ماکاروف معمولی برای این اسلحه مناسب و قوی نیست و به همین جهت تغییراتی در ساختمان این فشنگ داده شد بدون اینکه در اندازه ها تغییری ایجاد شود . بدین منظور مرمی این فشنگ کوچکتر و سبکتر شده و قدرت و مقدار پودر انفجاری داخل پوکه بیشتر گردید . نوع جدید فشنگ 9 میلیمتری ماکاروف ، پی ام ام نام گرفت (9x18mm PMM ) . با این تغییر که در سال 94 میلادی به وجود آمد اسلحه کدر نام کلین به خود گرفت . این اسلحه قابلیت نصب لیزر و صدا خفه کن را دارد و نیروهای پلیس و امنیتی روسیه از آن استفاده می نمایند . شرکت سازنده این اسلحه ایژفسک (Izhevsk) نام دارد که در شهری به همین نام در 1130 کیلومتری شرق مسکو واقع است . وبلاگ سرباز

[Persian_Gun's]

مسلسل دستی Z-84





[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مسلسل دستی Z-84 یکی دیگر از مسلس های دستی T شکل است که در دهه 80 و توسط کارخانه اسپانیایی Star Bonifacio Echeverria SA تولید شده است.
Z-84 بر خلاف مدل های قبلی یعنی Z-62 و Z-70B ، تنها در کالیبر 9 میلی متری لوگر یا پارابلوم ( و بنا به اظهارات برخی، 9 میلی متر لارگو) ارائه می شود. قفل لوله این سلاح به نوعی منحصر بفرد است چنانچه پس از جلو رفتن، لوله سلاح را در بر می گیرد( لوله درون گلنگدن فرو رفته و قفل می شود). تکنولوژی ساخت این سلاح تقریبا مشابه یوزی اسرائیل است. بدنه آن از دو قسمت تشکیل شده و با خم های موازی تقویت شده است. گلنگدن از نوع باز بوده و با فشار مستقیم گاز باروت عمل می کند. این گلنگدن بر روی دو ریل به عقب و جلو حرکت می کند. خلاصی نسبتا زیاد موجود در بین شیار گلنگدن و ریل ها باعث می شود تا سلاح تقریبا هرگز گیر نکند. مکانیزم تغذیه سلاح به گونه ای طراحی شده تا تغذیه آن با فشنگ های سر تخت، نوک گود و معمولی به سهولت انجام شود. ضامن در پشت ماشه قرار گرفته و در هنگام درگیر شدن ماشه را قفل می کند. برگه ناظم آتش در سمت چپ بدنه سلاح تعبیه شده و دارای دو حالت تکتیر و رگبار است.
علاوه بر آن یک سیستم ضامن کمکی باعث می شود تا گلنگدن سلاح جلو ایستاده و تنها در صورت کشیده شدن گلنگدن به عقب رانده شود. دستگیره گلنگدن در هنگام شلیک ثابت می ماند که این امر به حفظ تعادل سلاح در زمان شیک کمک فراوانی می کند. مکانیزم نشانه روی در عقب از نوع تنظیم شونده بوده و در فواصل 100 و 200 متری درجه بندی شده است. قنداق از نوع فلزی و تاشو است و در هنگام تاشدن در زیر روپوش لوله قرار می گیرد.





[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



مسلسل Z-84 برخلاف بسیاری از سلاح های مشابه همانند یوزی و اینگرام، بسیار خوشدست است. برتری اصلی این سلاح نسبت به هم رده هایش در زمان شلیک رگبار آن هم با یک دست مشخص می شود. تعادل سلاح در هنگام شلیک رگبار کمتر به هم می خورد و ضریب برخورد به هدف در ان افزایش می یابد.

[Persian_Gun's]

مسلسل سبک MP5

تاریخچه:

کارخانه اسلحه سازی هکلر و کخ ((Heckler & Koch)) در سال ۱۹۴۸ توسط(ادموند هکلر)و(آلکس زایدل)و (تئودورکوخ) در اوبن دورف آلمان تاسیس شد وبااینکه کار خود را با ساخت ابزار دقیق آغاز کرد ولی اکنون به عنوان یکی از برترین کارخانه های اسلحه سازی شناخته میشود.

توضیحات:
مسلسل سبک دستیSub-Machine-Gun) SMG) کلاسی از تفنگ ها میباشد که با توجه به حجم آتش(به علت استفاده از کا لیبرهای کوچک سلاح های کمری) و حمل آسان در انواع ماموریت های تهاجمی و تدافعی مورد استفاده قرار می گیرد. در این کلاس با اینکه انواع سلاح ها با مارکه های مختلف در بازار موجود است ولی دو اسلحه MP5 ساخت U&K و Uzi ساخت صنایع نظامی رژیم اشغالگر قدس بیشترین کاربر را در میان نیروهای مختلف دارد که در این میان MP5 به علت دقت شلیک و همچنین انعطاف پذیری در ماموریت های مختلف برتری مختصری نسبت به یــــــوزی دارد. MP5 مجهز به همان سیستم گلنگدن تاخیری با قفل چرخشی است که در مسلسل تهاجمی G3 ساخت همین کارخانه به چشم می خورد.
در حقیقت MP5 مقیاس کوچک شده G3 می باشد.طراحی و ساخت این اسلحه به سال
۱۹۶۴ بر می گردد وبا توجه به اینکه تولید انواع جدیدتر MP5 اکنون نیز ادامه دارد بیش از ۱۲۰ نوع از این اسلحه در حال خدمت در نیروهای مختلف در چهار گوشه جهان می باشد.

قابلیت های فنی MP5:MP5 یک سلاح سبک, دستی و همچنین شانه ای می باشد که با هوا خنک می شود و از یک خشاب استاندارد ۱۵ یا ۳۰ تیره تغذیه می کند. محفظه خرج (خزانه) آن برای استفاده تمام فشنگ های استاندارد سلاح کمری مانند:
9در40S & W, 10mm Auto.۱۹
ساخته شده است. این سلاح در تمام حالت های تک تیر, شلیک دو یا سه تیره ومسلسل از حالت گلنگدن بسته شلیک می کند که همین عامل دقت شلیک گلوله را در تمام حالات بالا برده و MP5 را تبدیل به یک اسلحه قابل کنترل میسازد.ناگفته نماند سرعت عمل تیر اندازی این اسلحه ۸۰۰ تیر در دقیفه میباشد.طراحی مدولی MP5 این قابلیت را به کاربران آن میدهد که با تعویض کردن اختیاری شش قسمت این اسلحه و اضافه کردن لوازم جانبی بعد از مونتاژ کردن از آن,در ماموریت های تخصصی مختلف استفاده کند.این فاکتور یکی از برتری های MP5 نسبت به رقبای خود است.تعمیر و نگهداری وکاربری آسان و ارزان ازدیگر مشخصه های این سلاح میبا شد
تنه MP5 بعداز فسفاته شدن بالعاب سیاه رنگی پوشیده شده است که حتی از خوردگی های
ناشی از عملیات در آبهای شور نیز جلو گیری میکند.


MP5A4



قابلیت استفاده از لوازم فرعی شامل دوربین هدف گیری ولیزرپوینت و چراغ را دارد وجهت انجام ماموریت ها مانند شلیک دقیق از داخل اتومبیل طراحی شده است. به دلیل نیروی پس زنی(لگد) ضعیف وبرد بالا با قدرت آتش زیاد جای شات گان را در ماموریت های مشابه گرفته است.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]







MP5A3



تفاوت این مدل با مدل قبلی در قنداق تاشونده می باشد که انعطاف پذیری آنرا در ماموریت های مختلف به نحو چشم گیری افزایش داده است.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]





MP5N



این اسلحه به سفارش تیم کماندوهای ( Seal) نیروی دریایی ایالات متحده طراحی ,پسوند N(NAVY)و ساخته شده است و در حقیقت بهترین اسلحه در کلاس خود می باشد.از لوازم جانبی آن میتوان به صدا خفه کن ضد آب اشاره کرد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]









MP5SFA2

پسوند (SF (Single Fire نشان میدهد که در اهرم ناظم آتش فقط حالت ضامن و نیمه اتوماتیک
(تک تیر) تعبیه شده است. این کارابین(Carabin) فقط برای صادرات به بازارغیر نظامی ایالات متحده در نظر گرفته شده است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]





MP5K

این کیت شامل MP5K استاندارد به همراه چمدان مخصوص که توانایی شلیک از داخلچمدانرا به کاربر خود میدهد.چنین ترکیبی برای ماموریت های ویژه ساخته شدهاست.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]





MP5KA4

پسوند Kurz) K) در زبان آلمانی به معنی کوتاه میباشد.طول این اسلحه۳۳۰ میلیمتر بودهو فقط دو کیلو گرم وزن دارد.به سادگی مخفی شده و بهترین انتخاب برایدرگیری در مسافت های کوتاه میباشد. تمام مدل های MP5K قابلیت نصب قنداق تاشونده رادارند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]







MP5SDA3

صدا خفه کن یکپارچه شده با لوله وطراحی خاص لوله موجب پایین آمدن سرعت گلوله شدهو نیاز به استفاده از مهمات زیر صوت را از میان برداشته است.صدای فوق العادهپایین وهمچنین نور کم در حین شلیک امکان شناسایی فرد شلیک کننده را در حین مامویتبه حداقل میرساند.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]





MP5K-PDW

این اسلحه دفاع شخصی با قنداق تا شونده وقنداق تاشو و قبضه جلوی خشاب و وزن کم جهت استفاده نیروهای ویژه و خدمه هواپیما و هلی کوپترها ساخته شده است. خوشدستی بی نظیر این اسلحه کاربری آن را در مکان های تنگ مانند داخل اتومبیلبه سادگی امکانپذیر می سازد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

[Persian_Gun's]

مسلسل Thompson



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



تمامی کسانی که فیلم های مافیایی دهه 1920 تا 1930 یا فیلم های جنگ جهانی دوم را تماشا کرده اند با مسلسل تامپسون آشنایی دارند.

یک مسلسل ساده با لوله ای نسبتا ضخیم و خشابی گرد یا معمولی.

این مسلسل توسط آقای جان تالیافرو تامپسون ساخته شده و در جنگ های خیابانی شیکاگو یا میادین جنگ جهانی دوم نقش مهمی را ایفا کرده است.

آقای John Taliaferro Thompson در سال 1860 متولد و در سال 1882 از دانشگاه West Point فارق التحصیل شد. او سپس وارد ارتش شد و پس از خدمت در واحد توپخانه، در سال 1890 به دانشگاه افسری راه یافت. وی همچنین در جنگ آمریکا- اسپانیا شرکت جست. وی در فرایند آزمایش تفنگ اسپرینگ فیلد M1903 حضور داشت و اوج شهرت خود را زمانی بدست آورد که در ساخت گلوله AS(45/0 اینچ) شرکت جست. به عقیده وی گلوله های کالیبر 45 بهترین انتخاب برای سلاح های کمری محسوب می شدند و این خود آغاز راهی بود که به ساخت کلت M1911 با کالیبر 45 منتهی شد.

آقای تامپسون در سال 1914 بازنشسته شد تا تمامی فکر و وقت خود را صرف طراحی و ساخت یک مسلسل کارآمد کند. به او پیشنهاد شده بود تا در سمت سرمهندس به شرکت رمینگتون بپیوندد تا در یک کارخانه واقع در پنسیلوانیا که به ساخت تفنگ های انفیلد انگلیسی مشغول بود، بر فرآیند تولید و کنترل کیفیت نظارت کند.

وی در سال 1916 کارخانه جدیدی را بنیان نهاد تا به ساخت تفنگ معروف موسین- ناگانت برای ارتش روسیه تزاری بپردازد.

با ورود رسمی ایالات متحده به جنگ جهانی اول، آقای تامپسون به خدمت فراخوانده شد تا کالیبر تفنگ های انفلید را به 30/0 (62/7) تغییر دهد. این تفنگ به مدل M1917 معروف شد. وی به درجه ژنرالی ارتقا داده شد. همچنین وظیفه تامین سلاح های سبک و مهمات مربوطه برای نیروهای متحد به او محول گردید. سال 1918 مصادف بود با دومین بازنشستگی آقای تامپسون.

او کماکان رویای ساخت یک مسلسل کارآمد را در سر می پروراند.

او معتقد بود که یک مسلسل با کالیبر متوسط نقش اساسی را در جنگ های آینده ایفا خواهد کرد. طرح او با محدودیت هایی مواجه بود. او مکانیزم برگشت گاز را بسیار پیچیده و سنگین می دانست. مکانیزم برگشتی هم باعث افزایش محسوس وزن سلاح می شد. از طرفی سیستم فشار مستقیم نمی توانست نیروی لازم را در گلوله ذخیره کند(همانند مسلسل PPsh41 ساخت شوروی که بسیار کم قدرت است).

آقای تامپسون به فکر استفاده از یک طرح ثبت شده افتاد. در سال 1915، یک فرمانده نیروی دریایی آمریکا با نام John Blish یک سیستم فشار مستقیم تاخیری ابداع کرده بود. در این سیستم پیشانی جنگی بواسطه یک یا دو زبانه به بدنه سلاح چفت می شد. وقتی گلوله شلیک می شد، فشار گاز باروت از طرفی گلوله را به جلو می راند و از طرفی به پیشانی جنگی فشار وارد می کرد ولی از آنجایی که پیشانی جنگی به بدنه سلاح چفت شده بود، عقب نشینی نمی کرد ویا می توان گفت «سریعا» عقب نشینی نمی کرد. وقتی فشار گاز باروت (قبل از خروج گلوله از لوله) به حد نصاب می رسید، زبانه ها از چاک بدنه بیرون آمده و عقب نشینی گلنگدن آغاز می شد. در واقع زبانه های مذکور باعث ایجاد تاخیر در عمل عقب نشینی سلاح می شدند و همین تاخیر بود که باعث می شد تا انرژی کافی در گلوله ذخیره شود.

آقای تامپسون پس از جلب رضایت آقای بلیش در خصوص استفاده از طرح وی، با سرمایه گذاری مناسبی کارخانه Auto-Ordnance را در سال 1916 تاسیس کرد. وی دو مهندس خلاق با نام Theodor H . Eickhoff وOscar V. Payne را استخدام کرد تا بر روی طرح جدید کار کنند. آقای تامپسون مجددا به خدمت فرا خوانده شد ولی کار در کارخانه او ادامه پیدا کرد. طراحان و مهندسین کارخانه بزودی متوجه شدند که یک گلوله تفنگ با پوکه بلند نمی تواند پاسخگوی سیستم فشار مستقیم تاخیری باشد ولی در عوض گلوله 45 عالی جواب می دهد.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

وقتی آقای تامپسون از این موضوع مطلع شد، تصمیم دیگری گرفت: ساخت یک مسلسل جمع و جور با کالیبر 45. وی این طرح را Trench Broom یا «جاروی سنگر» نامید! (شاید بخاطر این که وی پیش بینی کرده بود که مسلسل فوق بهترین گزینه برای پاکسازی سنگرهای دشمن خواهد بود...). مسلسل مورد نظر در سال 1919 ساخته شد ولی در این سال نیاز به چنین مسلسلی حداقل در ارتش آمریکا احساس نمی شد بنابراین مسلسل تامپسون برای تحویل به نیروهای پلیس دچار تغییراتی شد.

یک خشاب گرد، قنداق کوتاه، قبضه کمکی در جلو و یک لوله صاف و ضخیم مشخصه های این مسلسل بودند. آقای تامپسون اولین کسی بود که کلمه Submachinegun یا مسلسل دستی را به زبان آورد تامحصول خود را با آن معرفی کند ولی رسانه ها اصرار داشتند که این مسلسل با نام Tommy Gun معرفی شود.

کارخانه Auto-Ordnance رسما نام تامی گان را بر روی این سلاح نهاد و آن را با این نام ثبت کرد.

حالا این موجی از گانگسترها و جنایتکاران نیویورک و شیکاگو بودند که برای خرید تامی ( البته بصورت قاچاقی!) صف بسته بودند. توماس رایان که بر روی پروژه ساخت تامی سرمایه گذاری کرده بود در سال 1928 درگذشت. پسر وی نیز از کارخانه اوتواردنانس خارج شد. کارخانه تامپسون به شخصی به نام Russell Maguire فروخته شد. او تا سال 1951 کارخانه را در تملک خود داشت تا اینکه در این سال کارخانه به شخصی به نام George Numrich واگذار شد که ریاست کارخانه سلاح سازی نومریچ را بر عهده داشت. سلاح تامپسون بصورت زیر طبقه بندی شده است:

مدل آزمایشی 1919 (کارخانه Warner & Swasey)

مدل های 1921و 1928 (کارخانه کلت)

مدل های A1 1928 سری M1 (کارخانه اوتواردنانس و ساویج)

مدل های کپی شده بدون جواز (ساخت چین و ویتنام)

اولین تامپسونی که ساخته شد فاقد هر گونه شماره سریال یا کد بود و در سال 1918 ارائه گردید. این مدل توسط نوار فشنگ تغذیه می شد. مدل 1919 نیز چیزی مشابه مدل قبلی بود و با فشنگ های 45 تغذیه می شد. نواخت تیر تامپسون 1000 تیر در دقیقه بود.

در سال 1920 نمونه آزمایشی توسط دولت آمریکا آزمایش شد. در 27 آوریل 1920، کارخانه اسپرینگ فیلد هدایت فرایند آزمایش سلاح را بر عهده کرفت. 2000 تیر بدون هیچ وقفه ای شلیک شد، نتیجه آزمایش رضایت بخش بود. چند ماه بعد یگان تفنگ داران دریایی آمریکا همین آزمایش را با تامپسون انجام داده و همان نتیجه مطلوب را کسب کرد. البته با وجود حصول نتایج درخشان، هیچ سفارشی از جانب ارتش آمریکا اعلام نشد.

مدل های مختلف تامپسون:

مدل 1921:

اولین مدل تولید انبوه تامپسون مدل 1921 بود، بیش از 15 هزار قبضه از این مدل تولید شد. این مدل در بلژیک و انگلیس هم تست شد ولی هیچ ارتشی برای خرید انبوه آن پا پیش نگذاشت.

مدل 1923:

این مدل را می توان اولین تامپسون جنگی دانست که در آن از یک فشنگ خرج بالا استفاده شد تا برد آن تا 650 متر افزایش یابد. گلوله فشنگ مذکور که محصول مشترک رمینگتون و تامپسون بود، 250 گرین وزن داشت و سرعت دهانه آن به 500 متر بر ثانیه می رسید. نواخت تیر این مدل تا 400 تیر در دقیقه تقلیل پیدا کرد. این مدل دارای روپوش لوله موازی با لوله، قنداق جدا شونده، گیره بند، دو پایه سفارشی و سرنیزه بود.

این مدل از جمله گران بهاترین مدل های تامپسون بشمار می آید.

مدل 1927:

این مدل با مدل 1921 هیچ تفاوتی ندارد و تنها تفاوت آن را باید در عدم وجود قابلیت شلیک رگبار در آن دانست. برای این مدل یک خشاب دایره ای 100 تیر در نظر گرفته شد اگر چه صاحب آن تنها قادر به شلیک در حالت تکتیر بود!

مدل 1928:

در کاتالوگی که توسط کارخانه اوتواردانانس در سال 1930 منتشر شد، مدل مذکور با نام Navy Model با کالیبر 45 معرفی شده است. نیروی دریایی آمریکا 500 قبضه از این مدل سفارش داد تا کارخانه سازنده را سرپا نگه دارد. مدل مذکور توسط سربازان آمریکایی مستقر در نیکاراگوئه بکار برده شده و برای استفاده در محیط های حاره ای بسیاری مناسب تشخیص داده شد. این مدل با روپوش لوله موازی با لوله یا روپوش لوله دارای قبضه کمکی ارائه شد. شعله پوش کاهنده لگد نیز از جمله موارد سفارشی بود. نواخت تیر این مدل 700 تیر در دقیقه اعلام شد.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

جنگ جهانی دوم و نقش تامپسون:

تا قبل از شروع جنگ دوم جهانی تعداد کل تامپسون های موجود در ارتش آمریکا به 400 قبضه نمی رسید ولی با شروع جنگ سفارشات هنگفتی روانه کارخانه سازنده شد. فرانسه در پائیز سال 1939 در حدود 3750 قبضه تامپسون مدل 1928 و 30 میلیون گلوله سفارش داد. سوئد و انگلستان هم سفارشات جالب توجهی ارائه کردند. مدل 1928 دچار تغییراتی شد تا تولید آن آسان تر شود. مکانیزم قفل لوله، فعال کننده و روان کننده گلنگدن، قنداق، شعله پوش و لوله سلاح از جمله قسمت هایی بودند که دچار این تغییرات شدند.

یک برگه ناظم آتش در سمت چپ سلاح تعبیه شده بود و دارای دو حالت تکتیر و رگبار بود. این مدل «مسلسل دستی تامپسون مدل M1» نام گرفت ولی تولید انبوه آن تا سال 1943 عملی نشد. این مدل توسط کارخانه های اوتو اردنانس و ساویج تولید شد.

اوتو اردنانس 847991 قبضه و ساویج 539143 قبضه از سلاح مذکور را تولید کردند. حالا تعداد کل تامپسون های تولید شده به 1250000 قبضه می رسید. تامپسون هایی که توسط اوتواردنانس تولید شدند به کد OA منقش هستند در حالی که تامپسون های ساخت ساویج با کد S شناخته می شوند.

بعد از این کدها شماره سریال تولید حک می شد. تمامی این مدل ها با خشاب های 20 تیر تغذیه می شدند ولی مدل های قبل از M1 با خشاب های گرد 50 تیری نیز ارائه می شدند.

مسلسل تامپسون نزد نیروهای ویژه، چتربازان، پرسنل زرهی و تفنگ داران نیروی دریایی بسیار محبوب بود. هنوزه بسیاری از کهنه سربازان تامپسون را بهترین سلاح جنگ جهانی دوم می دانند. البته مسلسل تامپسون نیز همانند سایر محصولات ساخت بشر خالی از اشکال نبود. مهمترین ایرادی که به آن وارد بود وزن 10 پوندی(5/4 کیلویی) آن بود یعنی سنگین تر از M1Garand . قدرت نفوذ گلوله های شلیک شده از آن هم کم بود چرا که این گلوله ها از نوع نوک تخت بوده و سرعت دهانه پائینی داشتند. تصمیم بر آن شد که کارابین 30/0 جایگزین تپانچه ها و تامپسون ها شود که این امر هرگز عملی نشد. البته در درگیرهای شهری و در فواصل نزدیک، تامپسون بی رقیب و بی نظیر بود. حتی تعدادی از این سلاح در جنگ کره و ویتنام مورد استفاده قرار گرفت.







زنرال تامپسون هرگز موفقیت چشمگیر محصول خود را ندید چرا که وی در سال 1940 در سن 80 سالگی درگذشت.

تامپسون در دنیای گانگسترها:

اگز چه تعداد مسلسل های تامپسونی که توسط گانگسترهای آمریکا بکار رفت در مقایسه با تعداد بکار رفته توسط ارتش آمریکا ناچیز است ولی خاطره تامپسون بیشتر بعلت بکارگیری آن توسط جنایتکاران در ذهن مردم باقی مانده.

یکی از روزهای بیاد ماندنی تاریخ آمریکا که در آن مسلسل تامپسون بخوبی ایفای نقش کرد، روز والنتاین سال 1929 بود که طی آن دارو دسته آلکاپون، گانگستر معروف، 37 نفر از اعضای گروه رقیب خود را دریک گاراژ واقع در شیکاگو به گلوله بستند. در دوران رکود اقتصادی آمریکا که دوران افزایش جرم و جنایت در آمریکا به حساب می آمد، مدل 1918 به اهرم قدرت گروه های تبهکار تبدیل شده بود. پلیس آمریکا در مواجه با این سلاح کاملا عاجز و درمانده شده بود. کل نیروی پلیس آمریکا تنها 22 قبضه تامپسون در اختیار داشت!

گانگسترها ترجیح می دادند که تامپسون را بدون قنداق و با خشاب های 20 تیری حمل کنند. بدین شکل مخفی کردن آن در زیر کت و بارانی ممکن بود. یکی از معروف ترین گانگسترهای آمریکا که در واقع مبتکر این ایده به حساب می آید، جان دیلینجربود. در این حالت می شد مسلسل را با یک دست گرفته و شلیک کرد در حالی که در دست دیگر نارنجک، فرمان ماشین و یا یقه گروگان بیچاره قرار گرفته بود.

از دیگر جنایتکارانی که برای رسیدن به اهداف خود مسلسل تامپسون را برگزیده بودند می توان به Floyd و Nelson اشاره کرد که هر دوی آن ها همانند دیلینجر در طی درگیری با نیروهای پلیس کشته شدند.

[Persian_Gun's]

AK-47 یا M-16 کدام یک تفنگ تهاجمی بهتری است ؟



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مقایسه تحلیلی M-16 و کلاشنیکوف (AK-47) دو اسلحه تهاجمی بسیار مشهور که در بسیاری از ارتشهای جهان مورد استفاده واقع شده اند عبارتند از AK-47 و Colt AR-15 که اغلب با نام M-16 شناخته می شود. این نوع اسلحه از اواسط دهه 1950 تا کنون در مقیاس انبوه تولید شده و همواره به عنوان دو رقیب شاخص ارزیابی می گردند.
طراحی AK-47 در اواخر جنگ جهانی دوم انجام شد و در سال 1947 نمونه های اولیه آن ارائه گردید.- عدد 47 نشان دهنده سال تولید می باشد- و در اوایل دهه 1950 همزمان با شروع جنگ سرد رسما به عنوان سلاح سازمانی ارتش شوروی سابق وارد خدمت شد.
در ایالات متحده در سالهای پایانی دهه 1950 و در اوایل 1960 اسلحه M-16 که مدل ارتقا یافته و بهینه سازی شده M1 Garand بود به عنوان همتای آمریکایی AK-47 شناخته می شد. اسلحه M-14 مانند M1 Garand بود: طراحی شده بر اساس یک مکانیزم نیمه اتوماتیک آتش با توان و دقت بالا (البته M-14 تحویل شده به ارتش ایالات متحده قابلیت شلیک در حالت رگبار را نیز داشت).
اولین مواجهه واقعی بین AK-47 و M-16 در اوایل جنگ ویتنام رخ داد: M-14 در اوایل جنگ ویتنام رخ داد: M-14 یک بازنده بود!
در یک تحقیق که به سفارش ارتش آمریکا صورت گرفت نشان داد در بسیاری از جنگها درگیری و تیراندازی در فاصله حدود 300 متر انجام می شود حتی در مواقعی که سربازان امکان تیراندازی در فواصل خیلی طولانی را هم داشته باشند. طبق این نتایج چشم غیر مسلح انسان از فاصله 200 متری توانایی تشخیص زن و مرد را ندارد و در فاصله 300 متری یک سرباز با قامت متوسط از درون مگسک سلاح حدود 2 سانتی متر دیده و در 400 متری به شکل یک خط- نقطه رویت می شود.
بر اساس این نتایج و نیز ایرادات کارشناسان مبنی بر برد بیش از حد نیاز و ضربه لگد شدید اسلح M-14 ، این اسلح به آرامی از دور استفاده خارج شده و اسلحه M-16 به عنوان جایگزین اصلی M1 Garand – که در زمان خود بسیار کارآمد و با قابلیت بود- طراحی و در مقابله با طرح سلاح سازمانی ارتش شوروی مورد استفاده قرار گرفت.
در واقع رقابت بین M-16وAK-47 عمدتا ناشی از منازعات جنگ سرد و مسابقه تسلیحاتی بین دو بلوک شرق و غرب بود.
با توجه به این، اینکه سلاح AK-47 یکی از سلاحهای سازمانی نیروهای مسلح کشور عزیزمان بوده و در مقابل M-16 نیز سلاح سازمانی ارتش یکی از دشمنان قسم خورده ما می باشد . مقایسه تحلیلی و تطبیقی این دو سلاح کمک شایانی به کارشناسان نظامی کشورمان جهت مقایسه نقاط قوت و ضعف این دو نسبت به یکدیگر می کند. حال در ادامه به مقایسه این دو سلاح از جنبه های مختلف می پردازیم.





تفاوتهای تکنولوژیکی :
1-وزن و اندازه: وزن AK-47 معمولا حدود 3/4 کیلوگرم و طول 87 سانتی متر است.M-16 A1 که در دوره جنگ ویتنام استفاده شد 2/3 کیلوگرم وزن و 100 سانتی متر طول داشت. وزن کمتر M-16 A1 باعث حمل آسان تر، نشانه روی سریعتر و قابلیت مانور بیشتر بود اما در کنار کاهش وزن با توجه به قانون سوم نیوتن، این وزن کم باعث افزایش نیروی لگد اسلحه شد.
در مدلهای بعدی با استفاده از لوله سنگین تر- و البته دقیق تر –و افزایش وزن برخی از اجزاء اسلحه مانند قنداق این مشکل رفع شد. برای مثال M-16 A2 دارای وزنی معادل 7/4 کیلوگرم می باشد ونیروی لگد آن بمراتب از AK-47 کمتر است که این مسئله باعث ایجاد دقت تیراندازی بالاتری نسبت به AK-47 می شود. همچنین در مدلهای M16-A2 و M-16 A3 و M4-A1 (مدل کارابین M-16) مرکز ثقل این سلاح بیشتر به سمت قبضه متمایل شده که این امر تاثیر به سزایی در کنترل سلاح در هنگام شلیک دارد.
استفاده احسن از علم ارگونومی در طراحی M-16 باعث برتری، M-16 به AK-47 در رابطه با سازگاری با بدن سربازان در هنگام حمل و تیراندازی شده است.- برای مثال خارج شدن پوکه از M-16 بسیار نرم تر و ایمن تر AK-47 است. در ضمن به دلیل طول خشاب کوتاه تر نسبت به خشاب AK-47 ، تیرانداز می تواند در هنگام شلیک سلاح خود را بیشتر به سطح زمین نزدیک کند و در نتیجه کمتر در معرض تیرهای دشمن قرار گیرد.
مورد دیگر اینکه در M-16 دست سرباز چه برای تعویض خشاب چه برای تغییر وضعیت آتش و چه برای کشیدن گلنگدن می تواند از قبضه جدا نشود و با یک دست این عملیات را انجام دهد. اما در AK-47 غالبا نیاز به استفاده از هر دو دست می باشد. به عنوان نتیجه گیری می توان بیان کرد علی رغم طول و وزن بیشتر M-16 نسبت به AK-47 ، اسلحه M-16 به لحاظ تکنولوژیکی برتری کاملا محسوسی نسبت به AK-47 دارد.(به جنگ آمریکا در افغانستان و عراق توجه کنید).
2- کالیبر: AK-47 از فشنگ 39×62/7 م.م روسی و M-16 از فشنگ 45×56/5 م.م NATO استفاده می کنند. عدد اول نشان دهند کالیبر و عدد دوم نشان دهنده طول پوکه به میلی متر می باشد. در نگاه اول بزرگتر بودن کالیبر AK-47 ممکن است نشان دهنده قدرت آتش بیشتر نسبت به M-16 باشد. اما کم بودن کالیبر این گلوله بطور مشخص منجر به کاهش چشمگیر وزن مهمات، کاهش قابل ملاحظه نیروی لگد اسلحه ، افزایش نسبی بازده بالستیکی و افزایش دقت تیراندازی می شود(البته دو مورد اخیر بدلیل فرم خاص مرمی این کالیبر است)همچنین علاوه بر موارد فوق فشنگ 45×56/5 (با وجود اینکه مرمی فشنگ 39×62/7 دارای قطر بزرگتر و در نتیجه وزن ، اندازه حرکت و انرژی بیشتری می باشد) به علت سرعت دهانه بالاتر و پروفیل آیرودینامیکتر دارای یک مزیت اساسی در قابلیت نفوذ کنندگی است . درضمن گلوله 45×56/5 دارای ساقه بلندتری نسبت به گلوله 39×62/7 می باشد.(ساقه یا shank به قسمت استوانه ایی گلوله گفته می شود که با خان لوله درگیر می شود. بلند بودن ساقه – البته تا حد معینی – باعث افزایش میزان حرکت مستقیم الخط گلوله و در نتیجه افزایش دقت می شود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
انرژی متوسط گلوله 62/7 حدود 18 درصد بیشتر از گلوله 56/5 است که این امر به معنای برد موثر زیادتر می باشد. اما در عوض دانسیته انرژی در 56/5 برابر 425 ژول به ازای هر گرم وزن مرمی و برای 62/7 حدود 254 ژول به ازای هر گرم می باشد. عبارت دیگر هر گرم از مرمی 56/5 حدود 67 درصد انرژی بیشتری حمل می کند در نتیجه هنگام برخورد با هدف اثر تخریبی شدیدتری برجا می گذارد.
این دو فشنگ تقریبا دارای یک میزان مشابه باروت به لحاظ حجمی هستند اما بدلیل اینکه هر دو اسلحه از فشنگهایی با انواع مختلف باروت و مرمی استفاده می کنند درای بالستیک پروازی متفاوت و نیز نیروی متفاوت لگد اسلحه می باشند.لگد اسلحه M-16 معمولا به صورت خیلی واضح و ناگهانی اما سبک احساس می شود. اما لگدAK-47 کمی سنگین تر است و برگشت به وضعیت عادی کندتر صورت می گیرد.
گلوله 56/5 به علت سرعت بالا، سطح مقطع کوچک و نیز دانسیته انرژی بالاتر ( حدود 67 درصد بیشتر از 62/7 روسی) و در نتیجه متمرکز شدن تنشهای بسیار بالا در گلوله در زمان برخورد به دف و نیز حرکت هسته گلوله نسبت به ژاکت آن و تغییر جریان تنش در ناحیه زه خورده ، پس از برخورد به هدف و نفوذ درون آن از ناحیه زه خورده متلاشی شده و ایجاد ترکش می کند(Fragments bullet) و در نتیجه باعث جراحات شدیدتری نسبت به 62/7 روسی در اندام انسانی می شود. – به نمودارهای مقایسه گلوله 56/5 با گلوله 62/7 توجه کنید- همچنین تعداد زیادی از منتقدین از ضعف گلوله 56/5 در فواصل زیاد و حساسیت به انحراف در زمان پرواز به علت وزن کم ، به عنوان نکات منفی یاد می کنند. ولی باید به خاصر داشت این گلوله برای عملکرد موثر و دقیق در فواصل حدود 350 تا 500 متر طراحی شده و طبیعتا در فاصله بیشتر از توانایی های آن کاسته می شود.
همانطور که دیده می شود گلوله 62/7 پس از برخورد به بدن26 سانتی متر در خط مستقیم حرکت کرده و سپس بدور خود چرخیده وبا نوک از بدن انسان خارج می شود( تحقیقات نشان داده است ضخامت بافت های بدن انسان در حداکثر میزان رشد از 37 سانتی متر فراتر نمی رود). مشخص است این گلوله خاصیت ترکش شدگی راحتی در بالاترین حد سرعت خود ندارد و حفره ثابتی که ایجاد می کند کوچک است. طبق آزمایشات ارتش آمریکا در ویتنام این گلوله در ناحیه شکمی کمترین آثار تخریبی را دارد و در بسیاری از موارد نتوانسته بود از سمت مقابل بدن در ناحیه فوق خارج شود. در واقع این گلوله زخمهایی با حداقل تخریب در بدن ایجاد می کند. ما معمولا چنین شرایطی را زا گلوله هایی با شارژ پایین و برای استفاده در اسلحه های سبک انتظار داریم .
اما گلوله 56/5 به گونه ایی طراحی شده است که حداکثر توانایی را برای متلاشی کردن نسوج بدن انسان دارا باشد. همانطور که در نمودار مربوطه دیده می شود این گلوله پس از برخورد با بدن انسان حدود 8 سانتی متر در خط مستقیم حرکت کرده سپس 90 درجه منحرف و از بالای قسمت زه خورده متلاشی می شود.حدود 50 درصد وزن گلوله به صورت ترکش درآمده در دایره ایی به قطر 14 سانتی متر باعث تخریب و انهدام اندام می شود. سپس باقیمانده گلوله بدور خود چرخید و از ته از بدن خارج می شود. حفره موقتی که دو گلوله ایجاد می کنند مشابه هم و درحدود 15 سانتی متر است و فشار داخل بافتها را گاهی تا هزاران کیلو پاسکال بالا برده و باعث ایجاد یک موج انفجاری فشارنده شده که با سرعت صورت در آب (1500 متر بر ثانیه ) در نسوج حرکت می کند و در اندامی مانند مثانه، قلب، کبد و مغز ایجاد یک از هم گسیختگی شدید کرده که در مواردی منجر به مرگی می شود همچنین این موج در رگهای خونی منتشر شده و آسیب های دوردست عروقی ایجاد می کند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در مجموع به عنوان نتیجه گیری گلوله 56/5 قابلیت و توانایی بسیار بیشتری نسبت به 62/7 روسی دارد.
3-وضعیت آتش : هر دو اسلحه AK-47 و M-16 دارای یک سلکتور (برگه ناظم آتش) هستند که به سرباز امکان انتخاب وضعیت شلیک را می دهد: نیمه اتوماتیک و یا اتوماتیک ( تک تیر و یا رگبار) سلکتور اسلحه M-16 یک سویپ (اهرم) کوچک است که بر روی سمت چپ سلاح و در بالای قبضه قرار دارد بگونه ایی که انگشت شصت دست راست آنرا به راحتی جابجا می کند. اولین موقعیت، وضعیت ضامن، دومین موقعیت تک تیر و سومین وضعیت رگبار است.
سلکتور AK-47 یک اهرم بزرگ است که در سمت راست سلاح قرار دارد که می توان آن را به سمت بالا یا پایین فشار داد. موقعیت بالا وضعیت ضامن، وسط رگبار و موقعیت پایین تک تیر است یکی از انتقاداتی که به AK-47 وارد است درباره طراحی سلکتور انتخاب وضعیت آتش می باشد.
این اهرم در سمت راست سلاح قرار دارد بگونه ایی که سرباز برای تغییر وضعیت آتش تقریبا باید دست خود را از قبضه سلاح جدا کند. علاوه بر این تغییر وضعیت آتش بسختی صورت می گیرد به عبارت دیگر در لحظه تغییر وضعیت آتش سرباز کاملا بی دفاع است.
در همین حال کارشناسان و طراحان آمریکایی مشغول بهینه سازی M-16 بودند:
در مدل جدیدتر این سلاح به نام M-16 در طراحی مکانیزم «وضعیت آتش» پیشرفت دیگری حاصل شد و آن اضافه شدن و آن اضافه شدن یک حالت دیگر به سلکتور وضعیت آتش بود به نام مکانیزم آتش «سه تیر» که در این وضعیت با هر بار فشار دادن ماشه 3 گلوله شلیک می شد. برخی از مزایای این طرح عبارت بود از: ذخیره بیشتر مهمات و ایجاد جراحت بسیار شدید و کشنده با حداقل شلیک ، - برای اطلاعات بیشتر مراجعه کنید به مقاله « تاثیرات گلوله در بدن انسان» قسمت دوم چاپ شده در شماره 14 مجله جنگ افزار-. در تمام مدلهای M-16 A2،M-16 A3 و M4 خصوصیت یعنی وضعیت آتش «سه تیر» وجود دارد.
یکی دیگر از اشکالات طراحی سلاح AK-47 این است که در صورت استفاده از قنداق تاشو از زیر ، زمانی که قنداق در حالت بسته می باشد امکان دسترسی به سلکتور وضعیت آتش بسیار دشوار است اما در M-16 چون می تواند از قنداق کشویی استفاده کند امکان دسترسی به تمام نقاط سلاح وجود دارد. همچنین دستگیره گلنگدن در M-16 در زمان شلیک ثابت می ماند اما AK-47 این اهرم متحرک بوده و در صورت برخورد به دست یا لباس سرباز به او آسیب می رساند مورد دیگری که درباره قابلیتهای برتر M-16 می توان بیان کرد این است که وقتی آخرین فشنگ خشاب شلیک می شود صفحه خوراک دهند بالا آمده و در داخل بدنه اسلحه به یک ضامن برخورد می کند حرکت ضامن باعث می شود گلنگدن پس از شلیک آخرین گلوله عقب بایستد و پس از تعویض خشاب به محض گذاشتن خشاب جدید با یک فشار اندک، ضامن رها شده و باعث می شود گلنگدن به جلو حرکت کرده و بدین ترتیب سلاح بدون دخالت دست مسلح شده و درحالت ضامن قرار گیرد اما در Ak-47 تمام این مراحل باید با دست انجام شود. با توجه به موارد بالا به عنوان نتیجه گیری تکنولوژی و قابلیتهای مکانیزم آتش و مسلح شدن اسلحه M-16 بسیار پیشرفته تر از AK-47 است.
4-قابلیت اعتماد:
اسلحه AK-47 هموراه به عنوان یک اسلحه قابل اعتماد شهرت خوبی داشته است این اسلحه بوسیله فشار غیر مستقیم گاز باروت مسلح شده و لوله برگشت گاز نسبتا بزرگ آن روی لوله اصلی قابل مشاهده است. AK-47 بدلیل اینکه با تلسرانسهای نسبتا بازی ساخته شده است قادر به شلیک در محیط های گل آلود و برفی و شن و ماسه می باشد. در نتیجه در میان بسیاری از واحدهای نظامی از جایگاه ویژه ایی برخوردار است.
M-16A1 تنها در مراحل ابتدایی تیراندازی قابل اعتماد بود. سیستم اثر مستقیم گاز باروت استفاده شده درM-16 مشابه با سایر سیستم های متعارف فعال شونده با گاز است اما با چند اختلاف کوچک.
در این اسلحه نیز مانند AK-47 از گاز موجود در لوله تفنگ برای تکرار عمل شلیک استفاده می شود با یک تفاوت بزرگ و آن اینکه M-16 فاقد پیستون گاز می باشد . گاز باروت پس از برگشت از لوله اصلی مستقیما بر روی میله حمال گلنگدن کار می کند. به بیان دیگرM-16 از یک مکانیزم برگشت گاز از لوله و اعمال فشار مستقیم بر روی آلات متحرک و حمال گلنگدن استفاده می کند. در نتیجه با این فناوری تعداد قابل توجهی از قطعات که با سیستم پیستون گاز کار می کند حذف می شود و آنرا ساده تر می کند. در نتیجه وزن آلات متحرک و به تبع آن اندازه حرکت آن کم شده، از ضربه لگد اسلحه و استهلاک آلات متحرک به میزان قابل توجهی کاسته شده، لرزش لوله سلاح در حین سیکل آتش کاهش می یابد و بدین ترتیب کنترل اسلحه و دقت آن افزایش می یابد.در ضمن کاهش وزن آلات متحرک باعث افزایش نواخت عملی تیراندازی می شود.
اما این طراحی به باقیمانده گاز اجازه می دهد که به قسمتهای داخلی سلاح دمیده شده و باعث ایجاد لایه ایی از دوده بر روی سطوح حساس گلنگدن و میله حامل آن شود. که پس از چند سیکل تیراندازی بر روی قابلیت اعتماد آن تاثیر منفی می گذارد و نهایتا باعث گیر کردن آن می شود. همچنین لوله برگشت گاز کوچکتر از قطعه مشابه درAK-47 بوده و سریعتر مسدود می شود. بطور کلی M-16 به گرد و غبار و آلودگی محیط نسبت به AK-47 و یا Galil از حساسیت بالاتری برخوردار است. اما همه چیزی که M-16 برای جبران این نقص نیاز دارد روزی یک بار تمیز کردن اسلحه می باشد- البته در صورت استفاده و تیراندازی – تا بدون اشکال قابل استفاده باشد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
با توجه به این اینکه نظافت روزانه اسلحه های انفرادی در ارتشهای مدرن امروزی – حتی در زمان نقل و انتقال و یا حتی در میادین نبرد- امری عادی و مرسوم می باشد، نظافت روزانه M-16 چندان غیر عادی تلقی نمی شود. در واقع همانطور که در سطور قبل اشاره کردیم اغلب مواردی که در رابطه با عدم قابلیت اعتماد M-16 بازگو می شود مربوط به دوران جنگ ویتنام می باشد زمانی که اولین نسل این اسلحه موسوم به M-16 A1 تولید شده و درعمل به کار گرفته شده بود. در آن زمان باروت مهمات 56/5 م.م پس از احتراق ایجاد نوعی دوده چسبنده می کرد که در میان آلات متحرکت و لوله انباشته شده و سرانجام باعث گیر کردن و قفل شدن سلاح می گردید.
اما در نسلهای جدیدتر مانند M-16A2 ،M-16A3 و M-4 با تغییر نوع باروت ، تغییر در ساختار لوله ، بهینه سازی لوله برگشت گاز و اضافه کردن کیت وسایل تنظیف به سلاح – که بسیار مجهز تر از کیت مشابه AK-47 است- اشکالات ذکر شده برطرف شد و قابلیت اعتماد مدلهای جدید در حد کاملا قابل قبولی قرار گرفت.
5-دقت:
یک مزیت خانواده M-16 که اغلب با تحسین درباره آن صحبت می شود میران دقت بالای این سلاح است ولی AK-47 معمولا به عنوان یک اسلحه دقیق در نظر گرفته نمی شود.
همانطور که قبلا اشاره کردیم وجود مکانیزم اعمال فشار مستقیم گاز در اسلحه M-16 باعث می شود تعدادی از قطعات متحرک جلوی محفظه آتش حذف شوند و در نتیجه ارتعاشات لوله در حین سیکل شلیک کاهش یافته که این به معنای افزایش بیشتر دقت سلاح می باشد. همچنین در کنار موارد ذکر شده تغییر مکان مرکز ثقل M-16 و نزدیکتر شدن آن به محدوده قبضه اسلحه تاثیر به سزایی در افزایش دقت آن در حین شلیک داشته است. این دوسلاح درمکانیزم نشانه روی نیز با هم دارای تفاوتهایی هستند.
مکانیزم نشانه روی M-16 از سوی بسیاری از کارشناسان تحسین شده است:M-16 در قسمت عقب از یک سایت نشانه روی شکاف دار با یک روزنه دید کوچک استفاده می کند. در هنگام نشانه روی تیغه مگسک که در جلو و روی لوله سلاح قرار دارد در مرکز این سوراخ تنظیم می شود. این مکانیزم به لحاظ ارگونومی بگونه ایی طراحی شده است که بطور اتوماتیک چشم تیرانداز را در مرکز مگسک قرا می دهد و این امر باعث هدف گیری سریع تر و مطمئن تر می شود. علاوه بر این فاصله سایت عقبی و مگسک (شعاع هدف گیری) در این سلاح زیاد می باشد که این فاصله باعث افزایش دقت نشانه روی می شود.
AK-47 از یک مکانیزم نشانه روی قدیمی و متداول از نوع «باز» استفاده می کند. سایت عقبی به شکل یک درجه ساده U یا V شکل است که مگسک در زمان نشانه روی در مرکز آن تنظیم می شود. آزمایشات انجام گرفته نشان داده است که بدلیل ضعف ارگونومیک این مکانیزم و نیز وجود شکاف در سایت عقبی، در یک راستا قرار دادن سایت عقبی یا همان درجه با مگسک به تمرکز زیادی احتیاج دارد و تا حد زیادی به مهارت تیرانداز وابسته است. همچنین در AK-47 سایت عقبی یا درجه در زمان هدف گیری باید فاصله بخصوصی با چشم تیرانداز داشته باشد در غیر این صورت پدیده « تار شدن دید» یا Blurring effete برای تیرانداز رخ می دهد که به عنوان مانعی در نشانه روی دقیق تلقی می شود.
یکی دیگر از دلایل دقت سلاح M-16 وجود تلسرانس های بسته و بسیار دقیق در طراحی و ساخت و بکارگیری تکنولوژی پیشرفته در تولید آن می باشد. وجود لقی کم بین اجزاء و قطعات اسلحه M-16 باعث کاهش شدید سر و صدای مزاحم (Noise) در هنگام تیراندازی و افزایش دقت آتش شده است. البته این مسئله باعث می شود این سلاح حساسیت بیشتری نسبت به آلودگی داشته باشد.
البته درست است که وجود تلسرانسهای باز و لقی زیاد بین اجزاء و قطعات ، قابلیت اعتماد این سلاح را در شرایط گوناگون افزایش داده اما مسلما باعث کاهش دقت آن شده است.
با توجه به موراد مشروح بالا می توانیم نتیجه بگیریم که M-16 اسلحه کاملا دقیقتری نسبت به AK-47 می باشد هر چند قابلیت اعتماد AK-47 در مواردی بالاتر از M-16 است.
6- ضریب نفوذ کاربری:
در این حیطه AK-47 رکوردی را در کارنامه خود دارد که نه فقط M-16 که هیچ سلاح دیگری قادر به رقابت با آن نیست: از این سلاح تا کنون حدود 90 میلیون قبضه تولید شده است. تقریبا هیچ کجای دنیا نیست که اسم AK-47 به گوش کسی نرسیده باشد. AK-47 تنها سلاحی است که بسیاری از گروهها و سازمانها آنرا به عنوان سمبل خود در نظر گرفته اند- جنبش حماس در فلسطین اشغالی، حزب اله در لبنان و سپاه پاسداران در ایران- حتی طرحی از کالاشنیکوف در پرچم کشور موزامبیک استفاده شده است. این شیوع فراگیری عمدتا به دلایل زیر می باشد:
تکنولوژی پایین برای تولید: با وجود اینکه بیش از نیم قرن از ساخت این سلاح می گذرد کماکان عمده قسمتهای آن به همان روش ساخته می شود. بگونه ایی که حتی با داشتن یک دستگاه فرز، تراش و یک دستگاه پرس این سلاح قابل ساخت می باشد. در حال حاضر با استفاده از این ماشین آلات AK-47 در پاره ایی از مناطق دورافتاده پاکستان و افغانستان تولید می شود. پس واضح است که با داشتن مجموعه از امکانات مجهز تر و زیادتر می توان این سلاح را درمقیاس انبوه تولید کرد.
هزینه بسیار پایین: تولید AK-47 در تیراژبالا بسیار ارزان می باشد بطوریکه قیمت هر قبضه از این سلاح در بازار آمریکا حدود 250 دلار می باشد!

ملاحظات ایدولوژیک: در دوران جنگ سرد و در گرماگرم رقابت دو ابر قدرت برای سیطره بر کشورهای دو و نزدیک تعداد زیادی از این سلاح بصورت کمک بلا عوض و یا با قیمت بسیار نازل از سوی شوروی سابق در اختیار کشورها و جنبش های طرفدار آن کشور قرار گرفت و حتی در مواردی تکنولوژي و دانش حتی ساخت این سلاح به رایگان در اختیار کشورهای بلوک شرق قرار داده شد که آنها نیز AK-47 را به همان شکل اولیه و یا با پاره ایی از تعمیرات جزئی در مقیاس انبوه تولید کردند. از جمله این کشورها می توان به چین ، رومانی، بلغارستان ، لیبی، آلمان شرقی سابق، یوگسلاوی و ... اشاره کرد.
سادگی استفاده و عدم نیاز به آموزش زیاد: یکی از خصوصیات مثبت AK-47 ساده بودن نحوه استفاده و نگهداری از این سلاح است در واقع به دلیل اینکه در شوروی سابق ، بلوک شرق، چین و دیگر کشورهای طرفدار شوروی سابق خدمت زیر پرچم اجباری بود و با توجه به اینکه امروزه اثبات شده است که توانایی، قابلیت وسطح آموزش سربازان این ارتشها در مقایسه با سربازان ارتش های حرفه ایی – مانند ایالات متحده ، اروپایی غربی و شمالی و...- در سطح نازلتری قرار دارد، بکارگیری تجهیزات و سلاحهای انفرادی پیشرفته تنها به سردرگمی و بلا استفاده ماندن درصد بالایی از این تجهیزات و کندی عملکرد سرباز آماتور می انجامد لذا این سلاح بدلیل ساختار ساده خود و سهولت بکارگیری آن بدون نیاز به آموزشهای زیاد محبوبیت زیادی نزد پرسنل پیدا کرد.(همه ما بارها تصاویر کودکان ویتنامی و آفریقایی را با AK-47 دیده ایم و البته با کمی دقت مشاهده می شد که معمولا طول سلاح به اندازه قد این سربازان کوچک است اما با این وجود آنها قادرند از سلاح خود استفاده کنند!)
اما درعوض M-16 تقریبا تنها در ایالات متحده و برخی از متحدان نزدیکش مانند ژاپن ، کانادا، اسرائیل و استرالیا تولید می شود. این سلاح با مجوز وزارت دفاع آمریکا در اختیار کشورهای آمریکای مرکزی و جنوبی نیز گذاشته شده است. اصولا M-16 اسلحه گران قیمتی بوده و هر قبضه از آن حدود 10 برابرAK-47 قیمت دارد. پاره ایی از دلایل عدم کاربری گسترده این سلاح عبارتند از:
نیاز به تکنولوژی بالا برای تولید: تولید اسلحه M-16 تقریبا بدون امکانات ماشین آلات پیشرفته فاقد کیفیت مطلوب می باشد. این مورد در مقایسه نمونه M-16 چینی با M-16 آمریکایی کاملا مشهود است. این اسلحه با تلسرانسها و دقت بسیار بالا ساخته می شود و تقریبا تمام قطعات آن به لحاظ کیفی کنترل می گردد. لذا برای تولید M-16 علاوه بر ماشین آلت و سخت افزار پیشرفته نیاز به مهندسین و پرسنل متخصص دارد.
نیاز به آموزش مناسب : نحوه استفاده، نظافت و شیوه نگهداری صحیح این سلاح نیار به آموزش و وجود سربازان حرفه ایی دارد. توزیع و تولید این سلاح نیز عمدتا در کشورهایی به چشم می خورد که دارای یک ارتش حرفه ایی هستند ویا مستشاران آمریکایی در آنجا حضوری پر رنگ دارند( مانند هندوراس و یا کلمبیا). به بیان دیگر این سلاح برای رفع نیاز یک سرباز حرفه ایی طراحی شده است. (آموزشهای دشوار سربازان را در فیلم غلاف تمام فلزی بخاطر آورید!). و البته مشخص است در یک درگیری رو در رو بین دو سرباز که یکی AK-47 و دیگری M-16 در اختیار دارد در شرایط مساوی چه کسی پیروز این میدان است.
وجود قوانین سختگیرانه صادرات: مطابق قوانین ایالات متحده صادرات هر گونه سلاح و ساخت آمریکا یا با استفاده از فناوری و دانش فنی آمریکایی منوط به اجازه وزارت امور خارجه این کشور می باشد به همین دلیل خیلی از کشورهایی که با ایالات متحده رابطه خصمانه ایی دارند قادر به خرید و یا تولید این سلاح نیستند.
به عنوان نتیجه گیری البته AK-47 ضریب نفوذ بسیار بالاتری نسبت به M-16 دارد. اما مسلما این ضریب نفوذ بالا دلیل برتری AK-47 به M-16 نیست. زیرا تقریبا تمامی کارشناسان ارتشهای حرفه ایی این سلاح یعنی M-16 تحسین کرده و حداقل در خش قابل ملاحظه ایی از واحدهای ویژه خود از آن بهره گیری می کنند.
تفاوت در تفکر طراحی :
M-16و AK-47 با دو نوع طرز تفکر متفاوت طراحی شده اند:
AK-47 بر مبنای قابلیت اعتماد زیاد و قدرت آتش بالا و M-16 بر مبنای دقت زیاد و توانایی ایجاد جراحت شدید توام با حجم آتش مناسب.
طراحی، توانایی و چگونگی نقشی که این دو سلاح در میدان جنگ ایفا می کردند بازتابی بود از تجربیات متفاوت و دکترین حاکم بر ایالات متحده و شوروی سابق در دوران جنگ سرد.
AK-47 نتیجه تجربیات ارتش شوروی سابق در طول جنگ جهانی دوم بود. مطالعه گزارشات جنگی نشان می داد که اغلب درگیریها در فاصله حدود 300 متری رخ می داد و طرفی پیروز این میدان بود که قدرت آتش بالاتری داشت. اما تفنگهایی که در جبهه های شرقی توسط شوروی سابق و متحدانش استفاده می شد برای این منظور چندان مناسب نبود وAK-47 در واقع پاسخی به این نیاز بود. این سلاح به یک سرباز متوسط توانایی نواخت تیر بالایی می بخشید و به همین دلیل قدرت آتش یک جوخه سرباز مسلح شده با این سلاح بطرز وحشتناکی افزایش می یافت ولی وجود قدرت آتش بالا به معنی افزایش دقت نبود و در فواصل زیاد دقت آن نسبت بهM-16 کاهش محسوسی داشت. یکی دیگر از مزایای AK-47 عدم نیاز به وجود سربازان حرفه ایی برای استفاده از این سلاح بود. علاوه بر این AK-47 مقاومت بسیار خوبی به شرایط نامساعد پیرامونی داشت که از نقاط قوت این سلاح به شمار می آمد.
AK-47 بگونه ایی طراحی شده بود که ترکیبی باشد از تیربار و یک تفنگ استاندارد.
همزمان مطالعات ارتش ایالات متحده در جنگ جهانی دوم و جنگ کره نتایجی بسیار شبیه به نتایج بدست آمده توسط ارتش شوروی سابق داشت. اما مرکز تحقیقات دفاع ملی ارتش ایالات متحده واقع در پالوآلتو دیدگاه مبتنی بر قدرت آتش بالا را بیش از حد محافظه کارانه خواند و خواستار سلاحی شد که دارای دقت بالا و برد موثری بیش از 500 متر باشد. این درخواست منجر به طراحی و ساخت سلاح M-14 بر پایه M-4 Garand شد.
اما تجربیات جنگ ویتنام نشان داد که دیدگاه محققین ارتش آمریکا در تکیه برد موثر زیاد ودقت بالا چندان درست نمی باشد. هزینه این اشتباه تلفات بالای سربازان آمریکایی در برابر نیروهای ویتنامی بود که مسلح به AK-47 بودند.
یک جایگزین برای M-14 مورد نیاز بود. سلاحی که علاوه بر داشتن قدرت آتش مناسب دقت بالا نیز داشته باشد و در عین حال رقیبی قدرتمند برای AK-47 روسی که در مقایسه با M-14 برتری محسوسی داشت نیز به شمار آید.
بدین ترتیب M-16A1 و متعاقب آن M-16A2 متولد شد. این اسلحه از دیدگاه کارشناسان آمریکایی تا حد زیادی به عنوان یک «اسلحه عالی» (Superior Weapon) ارزیابی شد. سبک، ارگونومیک، دقیق چند منظوره و با یک نگهداری و نظافت مناسب بسیار قابل اعتماد.
این اسلحه همان M-14 بود اما کمی سنگین تر، ضربه لگد کمتر و بدلیل تغییر در مکانیزم لوله و شلیک و استفاده از فشنگهای شارژ متوسط، بسیار مناسب برای جنگهای امروزی.
اکنون در این بخش از مقاله خیلی کوتاه به مقایسه تطبیقی این دو سلاح می پردازیم.

مشخصات کلی M-16A2
معایب :
سنگین تر از AK-47
هزینه تولید نسبتا بالا
طول بلندتر از AK-47
نیاز به نگداری مناسب
مزایا:
ارگونومیک
دقت بالا
چند منظوره(1)
نیروی لگد کمتر
یک اسلحه تهاجمی واقعی
سیستم اجرای آتش عالی
مهمات موثر
طراحی مدرن
(1) مفهوم چند منظوره بودن این است که برای نصب و استفاده از تجهیزات اضافی نیاز به آداپتورهای مختلف ندارد. برای مثال نارنجک تفنگی بدون نیاز به شعله پوش مخصوص مستقیما بر روی لوله سلاح نصب می شود.
AK-47
معایب :
صدا و حرکت زیاد در حین شلیک
ارگونومی پایین
مکانیزم آتش و ایمنی ضعیف
دقت پایین
مهمات ضعیف
طراحی قدیمی
مزایا:
قدرت آتش بالا
نواخت تیر بالا
مقاوم به آلودگی محیط
قابل اعتماد
ارزان

مقایسه سایت های اپتیکی نشانه روی :
AK-47
دوربین برای نصب نیاز به پایه جداگانه دارد.
ارتفاع سلاح پس از نصب دوربین از ارتفاع مشابه M-16 بیشتر است.
پایه دوربین سنگین و خشن می باشد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
M-16A2
دوربین بدون نیاز به تجهیزات اضافی روی سلاح نصب می شود.
دوربین را می توان روی دستگیره حمل سلاح ویا بجای آن نصب کرد.
ارتفاع سلاح پس از نصب دوربین از AK-47 کمتر است.
طول دوربین کوتاه تر از دوربین AK-47 کمتر است.
طول دوربین کوتاه تر از دوربین AK-47 است.

مقایسه خشاب های دو سلاح :
AK-47
خشاب بدنه محکمی دارد.
خشاب پر سنگین تر است.
خشاب پهن تر و بلندتر از خشاب M-16 است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
M-16
استفاده از مهمات 56/5 استفاده از خشاب ظریفتر و کوچکتر و را امکان پذیر می کند.
خشاب پرسبکتر می باشد.
خشاب انحنای کمتری دارد.
خشاب M-16 باریکتر است.

مقایسه بین سرنیزه های دو سلاح :
AK-47
تیغه فولادی- دسته با کالیت
قابل تبدیل شدن به سیم چین
قابل استفاده مانند یک چاقو
سر نیزه به راحتی از بند همراهش جدا می شود.
به دشواری تیز می شود.
در هنگام حمله با دو دست وجود قنداق تاشو یک مشکل است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
M-16
طول تیغه بلندتر
فقط یک لبه برنده دارد
غیر قابل تیز کردن
کاملا بدون حرکت بر روی سلاح
در هنگام حمله با دو دست به علت وجود قنداق کشویی مشکلی ایجاد نمی شود.
قبضه فولادی و دسته از الیاف فایبر گلاس
جنس تیغه از فولاد شکننده می باشد.

مقایسه لوله های دو سلاح :
AK-47
نصب راحت سرنیزه
نصب میله نظافت در زیر لوله
لوله در انتهای خود دارای رزوه است.
باز و بسته شدن دشوار مگسک و شعله پوش لوله
گیره بند سلاح بگونه ایی طراحی شده است که زمان قرار گیری سلاح روی شانه راست گلنگدن سلاح به سمت بیرون بدن است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
M-16
لوله سنگین تر – دقیق تر و با لرزش کمتر در حین شلیک
طراحی لوله به گونه ایی می باشد که برای نصب سرنیزه و یا جدا کردن آن تنها احتیاج به یک دست است.
طراحی عالی شعله پوش و باز و بسته کردن آن بدون نیاز به باز کردن قطعات دیگر
نصب سر نیزه زیر سایت نشانه روی
گیره نصب سرنیزه، مگسک و گیره بند حمل سلاح یک قطعه واحد هستند. و به راحتی قابل باز و بسته شدن
نتیجه :
با مطالعه و بررسی موارد ذکر شده مسلم است که M-16 اسلحه قابل تر و کارآمد تری نسبت به AK-47 می باشد. اما این به معنی ناچیز شمردن این اسلحه نیست. باید توجه داشت که AK-47 در دهه های 50 و 60 میلادی تقریبا یک اسلحه بی مانند بود اما به مرور زمان بعلت عدم تعمیرات و اصلاحات اساسی در ساختار خود این جایگاه را از دست داد. اما M-16 از زمان تولید تا کنون مرتبا بهینه سازی شده و ارتقا یافته است. در خاتمه می توانیم نتیجه بگیریم که M-16 برای یک ارتش حرفه ایی انتخاب اول می باشد.

[Persian_Gun's]

AS50 اسلحه تک تير انداز
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
توضیحات فني
نوع اسلحه : تک تیر انداز کالیبر : 99 × 12.7 میلی متر کشور سازنده : انگلیس شرکت سازنده : اکیورسی اینترنشنال وزن ( با خشاب خالی و بدون دوربین ) : 14.1 کیلوگرم طول اسلحه : 1369 میلی متر طول لوله : 692 میلی متر ظرفیت خشاب : 5 فشنگ
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این اسلحه در ژانویه سال 2005 میلادی توسط شرکت اکیورسی اینترنشنال انگلیس در یک مراسم نمایش تیراندازی معرفی گردید . کالیبر مذکور فقط برای اسلحه های تک تیر انداز در کاربری اسلحه های انفرادی مورد استفاده قرار می گیرد و تیربارهایی که از این نوع فشنگ استفاده می کنند جزء تیربارهای سنگین و غیر قابل حمل توسط نفر محسوب می شوند . به همین جهت از قویترین اسلحه هایی است که توسط سربازان مورد استفاده قرار می گیرد . این کالیبر یک نوع کالیبر استاندارد در این نوع سلاح محسوب می شود و کمتر کالیبری بزرگتر از آن ارائه می گردد زیرا لگد اسلحه برای شلیک کننده بسیار زیاد خواهد شد . از این سلاحها برای مقابله با نفرات و خودروهای سبک دشمن استفاده می شود .
این اسلحه دارای حالت شلیک تک تیر است و به همین جهت یک دفعه مسلح کردن اسلحه برای شلیک پنج گلوله موجود در خشاب کفایت می کند.
آ اس 50 از دقت بالایی در تیراندازی برخوردار است . دقت این اسلحه 1.5 دقیقه زاویه (MOA: Minute Of Angle) است یعنی تقریبا خطای یک و نیم اینچ در صد یارد دارد .
هر دایره به 360 درجه تقسیم می شود و هر درجه به 60 دقیقه و به این ترتیب هر دایره به 21600 دقیقه تقسیم می شود . محیط دایره از ضرب عدد دو در شعاع در عدد پی بدست می آید . از این رو اندازه طولی منحنی مقابل با هر دقیقه مساوی می شود با شعاع ضربدر عدد پی ( 3.1416 ) ضربدر عدد 2 تقسیم بر 21600 ، که مساوی می شود با 0.000291 ضربدر شعاع . حال اگر شعاع را 100 متر بگیریم یعنی هدف برای تک تیرانداز در فاصله 100 متری او باشد با ضرب کردن آن در عدد 0.000291 عدد 0.0291 متر بدست خواهد آمد یعنی کمان روبروی یک دقیقه در 100 متری برابر با 0.0291 متر است که برابر با 2.91 سانتی متر می شود . معمولا فاصله را بر حسب یارد محاسبه کرده و این کمان را یک اینچ ( دقیقا 1.0476 اینچ ) در صد یاردی ( تقریبا 91 متر ) فرض می کنند . در این محاسبه در فواصل نزدیک منحنی را می توان یک خط صاف فرض کرد ولی در فواصل بالا این تفاوت در اندازه بیشتر می شود . فشنگ مناسب دقت اسلحه را بالا می برد .
در اسلحه های تک تیرانداز ضد نفر ، ام 24 که اسلحه سازمانی اسنایپر ارتش آمریکا است با کالیبر 51 × 7.62 ناتو در شلیک با فشنگ ام 118 دقیقه زاویه یک دارد و در دراگونوف روسی تقریبا برابر دو است . اسلحه های تک تیراندازی وجود دارند که دقیقه زاویه آنها 0.3 است که از دقیقترین ها در نوع خود محسوب می شوند .


وبلاگ سرباز

[Persian_Gun's]

ساكت ترین دوربین دار جهان



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

كاليبر : 9 در 39 م م مهمات زیر سرعت صوت SP-5 & SP-6
عمل : اتوماتیك با قابلیت انتخاب حالت آتش . عمل با فشار گاز
طول : 894 م م
طول لوله : 200 م م
وزن : خالی 2600 گرم ... پر با دوربین PSO-1 ش 3410 گرم
خشاب : 10 یا 20 تیره

VSS كه مخفف Vintovka snaiperskaja spetsialnaya می باشد و به معنی تفنگ دوربین دار مخصوص است برای عملیات های ویژه طراحی شد. این اسلحه كه در TSNIITockMash یا انستیتو مركزی طراحی ماشین آلات دقیق توسط تیمی به رهبری پتر سردیوكوف طراحی شد قرار است جایگزین بعضی از كلاشنیكف ها و آكا-ام هایی شود كه به ساكت كننده مجهز می شدند تا در عملیات های ویژه شركت كنند از جمله عملیات های SpetNaz و كی جی بی و ام وی دی.
برای بدست آوردن قدرت نفوذ به جلیقه های ضد گلوله سازنده سلاح می بایست از گلوله هایی با سرعت زیر صوت و همانند گلوله ی 7 ممیز 62 صدم در 39 م م منتها با كالیبر 9 م م استفاده كند. گلوله های جدید مورد استفاده در این سلاح بلند و سنگین هستند ( حدود 16 گرم ) و در دو مدل معمولی SP-5 و ضد زره SP-6 استفاده می شوند.
جدیدترین مرمی های ساخته شده برای این سلاح دارای یك هسته از جنس فولاد فشرده هستند كه از فاصله های حتی بیش از 300 یا 400 متر می توانند از تمامی انواع جلیقه های ضد گلوله عبور كنند. این سلاح از سال 1980 به خدمت گرفته شده و به طور بسیار گسترده در چچن بر علیه جدایی طلب ها استفاده شد.
معروفیت VSS بیشتر به خاطر قابلیت های پنهان كاری اش در عین قدرت نفوذ عالی با مرمی های سنگین است. اما برد مفیدش به 400 متر محدود شده است.
اسلحه VSS با فشار گاز مسلح می شود و قابلیت انتخاب حالات شلیك را دارد. پیستون گاز بلند این سلاح بر روی لوله قرار گرفته و گلنگدن چرخشی دارای گیره ها و قفل هایی در دریافت كننده است ( بالای محل اتصال خشاب ) كه برای مقاومت بیشتر به روش ماشین كاری ساخته می شوند. سیستم ماشه سلاح مستقیما از اسلحه AK-47 برداشته شده است. كلید ضامن و دسته مسلح كننده سلاح شبیه به اسلحه های سری AK هستند ولی برگه ناظم آتش یك دكمه اهرم صلیبی است كه در محافظ ماشه در پشت ماشه قرار دارد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

لوله در قسمت جلو دارای مجموعه ای از سوراخ های ریز است كه در داخل شیارها مته كاری شده اند و مستقیما به ساكت كننده سلاح میرسند. ساكت كننده یك قسمت اصلی سلاح شناخته می شود و برای نگهداری و یا حمل می توان آن را از سلاح جدا كرد. شلیك با سلاح بدون ساكت كننده به قطعات سلاح آسیب شدیدی می رساند... به همین دلیل حتی وقتی كه نیاز نیست باید با ساكت كننده آتش كرد.سیستم استاندارد هدف گیری آن شامل ریل های جانبی در كنار دریافت كننده است كه معمولا دوربین چهار ایكس مدل PSO-1 را بر روی آن سوار می كنند كه مخصوص شلیك با مهمات 9 در 39 م م است. هر نوع دوربین یا تجهیزات دید در شب دیگر هم بر روی این ریل ها سوار می شوند. مگسك های آن هم كه برای مواقع اضطراری مانند نبودن یا شكستن دوربین و غیره بر روی سلاح نصب شده اند شامل مگسك شكاف دار در عقب و تیغه ای در جلو است. مگسك عقبی برای فواصل تا 400 متر درجه بندی شده است.
قنداق چوبی اسكلت مانند آن ( تو خالی ) دارای تكه های لاستیك در ته آن است و می توان برای حمل یا نگهداری به صورت فشرده در فضای كم آن را از سلاح جدا كرد. تغذیه سلاح هم از خشاب های 10 یا 20 تیری است كه از جنس پلیمر ساخته می شوند.

سایت دانشجو

[Persian_Gun's]

اسلحه VSSK Vychlop ساخت روسيه

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


VSSK - Vychlop .50 caliber silenced sniper rifle
كاليبر و مهمات : 7 / 12 م م مدل مخصوص زير سرعت صوت عمل : نيمه اتوماتيك وزن : 7 كيلو گرم با ساكت كننده و دوربين طول : 795 م م با ساكت كننده كامل سيستم تغذيه : خشاب هاي 5 تيره
اين اسلحه يكي از جديدترين تجهيزات توليدي شركت طراحي وسايل روسيه يعني KBP است.
نام VSSK مخفف (Vintovka Snayperskaya Spetsialnaya Krupnokalibernaya) به زبان روسي است كه به معني اسلحه دوربين دار مخصوص كاليبر بزرگ است و كلمه Vychlop هم به معني Exhaust يا خروج مي باشد...
در حدود سال 2002 و به دستور سازمان امنيت فدرال روسيه ( FSB ) كه همان KGB سابق مي باشد توليد شد و اولين بار در سال 2005 در نمايشگاه سلاح INTERPOLITEX 2005 در مسكو به نمايش در آمد. اين اسلحه فقط توسط نيروهاي مخصوص FSB استفاده مي شود و بيشترين كاربرد آن هم در عمليات هاي ضد تروريستي و ضد جنايتي مهم استو اطلاعات هم در مورد اين سلاح بسيار كم و ناياب است .


اين اسلحه 7 / 12 ميلي متري براي عمليات هايي طراحي شده است كه در آن ها نياز به يك شليك با قدرت نفوذ بالا ولي بي صدا احساس مي شود...اهداف اسن اسلحه مي تواند شامل ماشين ... افراد داخل يك ماشين....افرادي كه لباس زرهي سنگين پوشيده اند و يا افرادي كه پشت بدنه خودرو و يا غيره سنگر گرفته اند باشد.
مهمات اين سلاح به گونه اي است كه مرمي را با سرعتي زير سرعت صوت شليك مي كند ( حدود 290 متر بر ثانيه ) . طول پوكه مهمات جديد اين سلاح هنوز معلوم نيست ولي مهمات قبلي اين سلاح كه معرفي شدند طولي معادل 97 م م دارند كه كمتر از مهمات استاندارد 7/12 م م روسيه است. دقت اين سلاح حدود 1 MOA در 100 متر تخمين زده شده است ( با مهمات شليك دقيق ) برد موثر آن هم 600 متر است. گلوله هاي نفوذ بالاي اين سلاح توانسته است زره هاي كلاس 5 روسي كه بسيار سخت و سنگين مي باشد را از 100 متري سوراخ كند ( معادل زره هاي تايپ III آمريكايي US-NIJ ) و از 200 متري هم ورقه فولادي 16 م م را سوراخ كرده است .
VSSK Vychlop داراي يك ساكت كننده كامل بسيار بزرگ است كه براي امور حمل و نقل و نگهداري و غيره مي توان آن را از سلاح جدا كرد. تيپ و ظاهر اصلي خود سلاح بولپاپ است و در بالاي قبضه روي سلاح ريل هاي دوربين تعبيه شده است و داراي مگسك آهني تاشوي ضروري هم هست كه در صورت ناكارآمدي دوربين مي توان از آن استفاده كرد.... اين اسلحه همچنين به دوپايه هاي تاشوي كامل هم مجهز شده و ظاهرا عمل آن نيمه اتوماتيك مي باشد ولي اطلاعات مربوط به مكانيزم شليك آن در دسترس نيست.



سایت دانشجو

[dizgah]

موشک اسرائیلی جریکو 1

Jericho 1


كشور:
اسرائيل

باهمكاري كشور:
فرانسه

نام ثبت شده:
YA-1

كلاس:
SRBM

جايگاه:
متحرك

طول:
13.40 متر

قطر:
0.80 متر

وزن پرتاب:
6700 كيلوگرم

تعداد كلاهك:
تك كلاهك

سر جنگي:
450 كيلوگرم; هسته اي 20 كيلوتن, هيدروژني

پيشرانه:
2 مرحله اي سوخت جامد

برد:
500 كيلومتر

وضعيت:
از رده خارج

شروع كار:
1973-?




جزئيات



موشك جريكو 1 يك موشك برد كوتاه است,متحرك,يك موشك سوخت جامد.در عملكرد اوليه براي ضربه زدن به دشمنان و همسايه هاي مجاور اسرائيل توانست كلاهك را به سر جنكي متعارف ,شيميايي و اتمي مجهز كند.

در مورد جريكو 1 اعتقاد بر اين بود كه اين موشك در سال 1962 و با كمك كمپاني فرانسوي Marcel-Dassaultتوليد گشت.( Marcel-Dassault=شركت تحقيقات هواوفضاي فرانسه).

باور اوليه بر اين بود كه در بين سال هاي 1965 و 1968 بيش از شانزده مورد پرتاب براي تست انجام گرفته است كه ده پرتاب با موفقيت انجام شده.در سال 1973 اين موشك وارد سرويس شد و در مجتمع زير زميني زكريا در جنوب غربي تل اويو نسخه اصلي ان گسترش يافت.

در اولين صف اريايي جريكو 1 كه براي اسرائيل بسيار مهم بود توانست به شايستگي با به همراه داشتن كلاهك هسته اي جلوي حمله ديگر كشورها را بگيرد.بهرحال اسرائيل شروع كرده بود و اين اولين جنگ افزار هسته اي ان بود.بنابر اين جريكو 1ميتوانست به عنوان يك سلاح بازدارنده و به عنوان سلاحي براي ترساندن ديگر كشورها مورد استفاده قرار گيرد.برد موشك جريكو 1 به قدري بود كه برخورد كند به شهرهاي دشمن مانند دمشق وقاهره و براي انها ايجاد خطر كند.درشب جنگ سال 1973,مانع حملات سوريه و مصر در مواقع بحراني گشت.

بيشترين برد موشك جريكو 1 تقريبا 500 كيلومتر(310 مايل) بود وبيشترين بار مفيد كه قابل حمل بود 650 كيلوگرم بود.بر طبق شواهد كلاهك ان قابليت حمل 450 كيلوگرم مواد منفجره خطرناك و يك كلاهك 20 كيلوتني را داشت.با نظر به اينكه اين موشك مقدار بار كمي را حمل ميكرد و عملكرد مطلوبي نداشت تلاشها براي ساخت مدلهاي جديدتري از ان ادامه يافت.وزن پرتاب اين موشك 6700 كيلوگرم و طول ان برابر 4/13 متر بوده و قطر ان 8/0 ميباشد و از يك موتور 2 مرحله اي سوخت جامد براي پرتاب استفاده ميكند.موشك مي تواند از سكوهاي ثابت و متحرك پرتاب شود.

با ساخته شدن موشك جريكو 2 عمر عملياتي موشك هاي جريكو 1 پايان يافت و از سرويس خارج شدند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نويسنده:اميرحسام ملائي يگانه

Copyrights©Moshaki-nezami.blogfa.com

[dizgah]

موشک اسرائیلی جریکو 2

Jericho 2
كشور:
اسرائيل

باهمكاري كشور:
افريقاي جنوبي

نام ثبت شده:
YA-3

كلاس:
MRBM

جايگاه:
متحرك

طول:
14.00 متر

قطر:
1.56 متر

وزن پرتاب:
26000 كيلوگرم

تعداد كلاهك:
تك كلاهك, 1,000 كيلوگرم

سر جنگي:
هسته اي 1 مگاتن, هيدروژني

پيشرانه:
2 مرحله اي سوخت جامد

برد:
1500 كيلومتر

وضعيت:
عملياتي

شروع كار:
1990




جزئيات



موشك جريكو 2 يك موشك برد متوسط است,متحرك,يك موشك سوخت جامد.در عملكرد اوليه براي ضربه زدن به دشمنان و همسايه هاي مجاور اسرائيل توانست كلاهك را به سر جنكي متعارف ,شيميايي و اتمي مجهز كند.

در مورد جريكو 1 اعتقاد بر اين بود كه اين موشك در سال 1962 و با كمك كمپاني فرانسوي Marcel-Dassaultتوليد گشت.( Marcel-Dassault=شركت تحقيقات هواوفضاي فرانسه).

باور اوليه بر اين بود كه در بين سال هاي 1965 و 1968 بيش از شانزده مورد پرتاب براي تست انجام گرفته است كه ده پرتاب با موفقيت انجام شده.در سال 1973 اين موشك وارد سرويس شد و در مجتمع زير زميني زكريا در جنوب غربي تل اويو نسخه اصلي ان گسترش يافت.

موشك جريكو 2 ادامه پروژه جريكو 1 بود.كه در سال 1977 توسعه يافت و گزارش هاي چندين تست ان بعد از سال 1986 انتشار يافت.بنابر دلايلي اين پروژه مشترك ميان ايران و اسرائيل بود اما اين همكاري پايان يافت در سال 1979.بنابر گزارشات همكاري مشتركي بين انها يعني جريكو2 اسرائيل و اميستون(موشك) افريقاي جنوبي وجود داشته تا سال 1980.براي پيشرفت بيشتر تا 1400 كيلومتر(869 مايل) جريكو 2 تست شد در افريقاي جنوبي در سال 1989.هشت موشك هم تست شد توسط اسرائيل در خلال سالهاي 1989 تا 2001.

جريكو 2 ادامه پيدا كرد براي ترساندن و دفع كردن خطر دشمنان و كشورهاي همسايه.بهرحال اسرائيل از افشاي اينكه يك سلاح هسته اي دارد خوداري كرد.موشك جريكو 1 مانع شد از تاخت و تاز و دشمني.

طبق گزارشات حداكثر برد جريكو 2 1500 كيلومتر (932 مايل) است اما قابليت دستيابي به اهدافي با برد بيشتر تا 3500 يا 4000 كيلومتر(2174 يا 2485 مايل) را داراست.اين برد كافي است براي اصابت ان به اهدافي در خاور ميانه.

جريكو 2 طول برابر 14 متر دارد و قطري برابر 56/1 متر با وزن پرتابي برابر 26000 كيلوگرم.قابليت حمل سرجنگي 1000 كيلوگرمي با قابيلت حمل 1000 كيلو مواد منفجره قوي و يا كلاهك 1 مگاتني.اين موشك براي پرواز از يك موتور 2 مرحله اي با سوخت جامد استفاده ميكند.اين موشك مي تواند پرتاب شود از سيلو يا زير دريايي و سكوهاي متحرك.

اين موشك ها قرار دارد در مجتمع زكريا واقع در جنوب غربي شهر تل اويو و جايگاه انها در تونلهاي زير زميني است.طبق گزارشات تقريبا 90 موشك جريكو 2 در اين سايت قرار دارد.

نويسنده:اميرحسام ملائي يگانه

Copyrights©Moshaki-nezami.blogfa.com

[dizgah]

موشک اسرائیلی جریکو 3

Jericho 3
كشور:
اسرائيل

باهمكاري كشور :
YA-4

كلاس:
IRBM

جايگاه:
متحرك

طول:
15.50 متر

قطر:
1.56 متر

وزن پرتاب:
29000 كيلوگرم

تعداد كلاهك:
تك كلاهك, 1,000 to 1,300 كيلوگرم

سرجنگي:
750 كيلوگرم; هسته اي

پيشرانه:
3مرحله اي سوخت جامد

برد:
4800-6500 كيلومتر

وضعيت:
تکامل يافتن

شروع كار:
2005

جزئيات

جريكو 3 در حال توسعه است وبرنامه ريزي شده براي استفاده در حال 2005.(طبق برنامه ريزي در حال حاضر در حال خدمت ميباشد).

اين موشك بهينه سازي شده موشك Shavit كه حمل كننده ماهواره است ميباشد.تخمين زده ميشود كه اين موشك بردي برابر با 4800 تا 6500 كيلومتر داشته باشد.(2982 تا 4038 مايل).

جريكو 3 كل خاور ميانه را با كلاهك هسته اي خود در دسترس دارد.در جنگ بعدي اسرائيل و اعراب,جريكو 3 و در دسترس قرار ميدهد حمله هسته اي را براي دفاع از اسرائيل.

برد موشك جريكو 3 و همچنين سرعت و فشردگي كلاهك ان براي نبردهاي نزديك ان را قادر ميسازد كه از پدافند ضد بالستيك عبور كرده و منطقه عملياتي را پوشش دهد.

جريكو 3 تقريبا برد حداكثري بين 4800 تا 6500 كيلومتر دارد همراه با سرجنگي به وزن 1000 تا 1300 كيلوگرم كه ميتواند مجهز به كلاهك هسته اي به وزن 750 كيلوگرم يا 2 و 3 كلاهك هسته اي با بازده كمتر.داري پيشرانه پرتاب با قدرت برابر 29000 هزار كيلوگرم و طول برابر 5/15 متر وقطري برابر 56/1 متر.موتور اين موشك 3 مرحله اي بوده و از سوخت جامد استفاده ميكند.گمان ميرود جريكو 3 يك موشك هدايت شونده است و كلاهك ان از رادار هدايت شونده استفاده ميكند و توان شليك از سيلو و ماشين متحرك را دارد.
نویسنده:امیرحسام ملائی یگانه
Copyrights©Moshaki-nezami.blogfa.com

[dizgah]

بسم الله الرحمن الرحیم

از چند سال پیش خبرهایی حاکی از تولید نوعی از جنگنده ها در محافل نظامی ُموجب خوشحالی ملت و نا امیدی دشمنان شد.ابتدا این خبر در جنگنده آذرخش نمود پیدا کرد نوع پیشرفته تری از جنگنده های اف ۵ تایگر که نسبت به نمونه امریکایی از سرعت بیشتر و قدرت موتور بالاتری برخوردار بود نیز قدرت مانور نسبتا بالایی نیز در آذرخش مشهود بود .

اما در حالی که خبر هایی از تولید جنگنده ای پنهانکار با عنوان شفق پخش شد ، به صورت غیر منتظره خبر آزمایش جنگنده بمب افکن صاعقه ۱ همگان را شوکه کرد.این جنگنده مدرن که کارشناسان هوایی غربی خودشان آن را با اف ۱۸ سوپر هورنت مقایسه نموده اند از موتور پیشرانه ای قدرتمند برخوردار میباشد که به گفته مسئولین طرح سرعت فوق العاده صاعقه در درگیری های هوایی بسیار موثر واقع میگردد.

جنگنده رادار گریز

شفق ۱




تکمیل پروژه شفق در سال ۸۳ گزارش گردید.آزمایش این نوع از جنگنده های نسل پنجم در پایگاه یکم شکاری مهر آباد در حضور فرماندهین نیروی هوایی انجام گشت .گفته شده است که این جنگنده در سه نوع آموزشی دو نفره، جنگنده دو نفره و جنگنده یک نفره طراحی گشته است. طراحی این نوع جنگنده توسط مهندسین صنایع هوایی دانشگاه مالک اشتر از زیر مجموعه های وزارت دفاع انجام گشته است.

نیز معروف است که شفق از حیث رد گیری مجهز به سیستم استیلت یعنی سیستم پنهان کاری هوایی استفاده شده است اما موشکی و نظامی معتقد است که هیچ جنگنده ای در دنیا به طور صد در صد پنهانکار نیست حتی بی ۲ اسپریت یا اف ۲۲ رپتورو یا ... اما شدت و ضعف دارد . به همین دلیل جنگنده شفق نیز از این قضیه مستثنی نیست. شکی نیست که متخصصین صنایع نظامی ما به نوع جدیدی از سیستم های پنهانکاری رادار که به تدریج قوای موشکی َدریایی و هوایی ما را در بر خواهد گرفت دست پیدا کرده است.

ما دیدیم که موشک فجر ۳ با قابلیت رادار گریزی سالهای گذشته آزمایش شد و موفق هم عمل کرد.

در تولید راکتها.. شناورها ..قایق های پرنده و اژدر ها و ... این ویژگی را ملاحظه نمودیدم.

باید گفت که از لحاظ تيپيك طرح بدنه شفق به جنگنده اف/ای-22 رپتور ساخت ایالات متحده که یک جنگنده پنهانکار است تا اندازه ای شبیه میباشد و بدنه آن متشکل شده است از موادی که جاذب امواج رادرند ،که در نتیجه توانایی ایجاد RCS کمتر از یک متر مربع را به آن میدهد در واقع می توان بمب افکن شفق را اولین جنگنده رادار گریز ایرانی دانست. بنا به اظهارات بعضی از رسانه ها طراحی نمونه ی بعدی شفق که شامل بسیاری از اصلاحات و بهبود ها در قسمتهای بالها و نیز دهانه خروجی موتور و همچنین سیستم های راداری پیشرفته تر می باشد تا سال ۱۳۸۷ تحویل نیروی هوایی خواهد شد.نوع تكامل يافته شفق را بی شک میتوان گفت که از کارآمدترین جنگنده هاي دنيا محسوب مي شود.

این شکاری می تواند هفت نوع از تسلیحات مختلف را با حفظ قدرت مانور و سرعت حمل نماید.

این شکاری بمب افکن نزدیک به ۵ تن وزن دارد.

توانایی شلیک انواع موشک ها از قبیل : اسپاروو و ساید وایندر و نیز موشک های R-73 و R-77.ونیز موشکهای KH-29 و KH-31 به همراه موشک هدایت تلوزیونی ماوریک توانایی به خصوصی به این شکاری تمام ایرانی در نبردها و درگیری های هوایی میدهد .

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
جنگنده پنهانكار شفق ۱ ساخت وزارت دفاع و پشتيباني نيروهاي مسلح


جنگنده پنهانكار اف ۲۲ رپتور ايالات متحده آمريكا
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
منبع :
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[dizgah]

دوشپرتاب میثاق ۲ برای اولین بار در رزمایش ضربت ذولفقار مورد آزمایش قرار گرفت و به نیروهای مسلح تحویل داده شد.

این سلاح امروز به تولید انبوه رسیده است ..به طوری که ت۹۰درصد لشگرهای ارتش و سپاه مجهز به این دوشپرتاب تمام ایرانی می باشند.

به نظر موشکی و نظامی میثاق ۲ تنها در تقابل با بالگرد عمل نمیکنندد بلکه در درگیری های زرهی نیز کاربرد دارد.

این جنگ افزار اسلحه ای سرنوشت ساز در جنگهای چریکی و نا متقارن محسوب می شود به دلیل اینکه امکان شلیک به انواع تانک و نفربرو ...را می توان در حافظه الکترونیکی آن تعریف کرد.اما تخصص عملکردی این سلاح در شکار بالگردهاست.به طور مثال در جنگ ۳۳ روزه اسراییل - حزب الله تعدادی از هلیکوپترهای آپاچی اسراییلی با دوشپرتابهای رزمندگان حزب الله سرنگون شدند..در اینجا باید گفت این ها این سلاح های استراتژیک را از کجا آوردند ؟؟؟؟جواب با خود شما...

همچنین تابه حال کارشناسان مسائل نظامی معمای انهدام پی در پی و مرموز تانکهای پیشرفته مرکاوا را نفهمیده اند .اما شایعه شده است که علت این معما شلیک نوعی موشک دوشپرتاب به طرف زاویه سمت چپ بدنه تانک مرکاوا به صورت نزدیک با فاصله کم بوده است ..آنها اذعان کرده اند مهمات به کار رفته در سلاح به کار رفته در هیچ یک از کشور های امریکا ..روسیه و...پیدا نشده است. اما وحشت مقامات اسراییلی و غرب را بر انگیخته است..وحشت به خاطر اینکه مدت ۳۰ سال بر روی یک تاتک(مرکاوا) کار کردند و آن را قدرتمند ترین وشکست ناپذیرترین تانک جهان معرفی کردند ولی در ۳۳ روز کارخانه ساخت این تانک تخته شد.و ...

موشک دوشپرتاب میثاق ۲ دارای حدود 1 کیلوگرم سرجنگی و قابلیت‌‌هایی نظیر گردش سریع حتی با زاویه‌ی 60 درجه، عدم تاثیر امواج اخلال‌گر نظیر ECM بر ایجاد خطا در هدف‌گیری و‌ سرعتی حدود 2 ماخ پس از شلیک را داراست. میثاق 2 که قیمت تمام شده‌ی پایینی هم دارد، قابل استفاده در هلیکوپترهای جنگی نظیر کبرا جهت هدف‌گیری جنگنده و هلیکوپترهای نظامی دشمن و . . . است. این موشک قادر به رهگیری و انهدام اهداف هوایی است که با استفاده از نقاط کور راداری در ارتفاع بسیار کم پرواز می‌کنند. موشک میثاق-2 ، نمونه بردبلندتر و بادقت‌تر و سبک‌تر از میثاق-1 است که پیشتر به تولید انبوه رسیده بود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نمایی زیبا از دوشپرتاب میثاق ۲ به همراه موشک هدایت تلوزیونی

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سالن تحویل سلاح شماره ۱۸ تولیدات وزارت دفاع

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
شلیک میثاق ۲ توسط یکی از دلاوران ارتش جمهوری اسلامی ایران در رزمایش ضربت ذوالفقار

منبع :
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[dizgah]

بسم الله الرحمن الرحیم

اسلحه ملی خیبر

اسلحه ملی خیبر بوسیله متخصصان خیبری وزارت دفاع طراحی و تولید شده است و اولین بار در سال 2004 توسط دریادار شمخانی وزیر دفاع سابق شخصا آزمایش و به نمایش در آمد و برنامه ریزی شده است که انشا ء الله در آینده نزدیک جایگزین اسلحه های کلاشنیکف و ژ۳ در نیروهای مسلح گردد .خیبر را می توان مدل تغییر شکل یافته اسلحه S-5.56 ایران به یک اسلحه بولپاپ دانست .
این سلاح قابلیت انتخاب حالت های شلیک در وضعیت های مختلف را نیز دارد. سلاح خیبر از سیستم فشار مستقیم گاز باروت استفاده می کند که مشابه اسلحه ام-16 می باشد. قبضه پلیمری این سلاح هم با محافظ ماشه بزرگ تر شده در زیر محافظ استوانه ای شکل لوله نصب شده است. کلید انتخاب حالت ضامن / آتش سلاح هم در سمت چپ سلاح و در پشت محل اتصال خشان به سلاح و دور از قبضه قرارگرفته است . خروج پوکه از سمت راست صورت می گیرد و سیستم تغذیه سلاح هم از خشاب های مشابه اسلحه ام-16 استفاده می کند . کلید رها کننده خشاب در سمت راست محل اتصال خشاب به سلاح قرار گرفته است که مانند ام-16 است. سایت های نشانه روی از نوع باز یا ساده بوده و سایت عقبی بر روی یک دسته حامل قرار دارد.
تجهیزات اضافی هم شامل دوپایه های سبک وزن جدا شونده و سر نیزه است. این سلاح در 3 مدل کارابین ( کماندویی ) با لوله کوتاه ... استاندارد با لوله معمولی و مخصوص تک تیر اندازان و شلیک دقیق آن با لوله بلند تولید می شود .

مشخصات تخصصی اسلحه ملی خیبر :

طول : 730 م م با لوله معمولی
وزن : 7/3 کیلو گرم با خشاب خالی
سرعت شلیک : ۹۹۰ گلوله با آتش سنگین در دقیقه
ظرفیت خشاب : 30 تایی و 100 تایی

کالیبر : 45 در 56/5 م م
عمل : با فشار مستقیم و گاز باروت

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اولین نمونه از اسلحه خیبر

منبع :
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[dizgah]

توپ تمام اتوماتیک ۳۵ میلیمتری

" سماوات "

محصول دفاعی جمهوری اسلامی ایران

به نقل از اداره كل تبليغات دفاعي وزارت دفاع، توپ پدافند هوایی تمام اتوماتیک 35 میلی متری به سامانه کنترل آتش و سیستم های راداری پیشرفته مجهز است و در ردیف جنگ افزارهای برد کوتاه با حجم آتش بسیار بالا قادر است اهداف مختلف هوایی اعم از هواپیماهای جنگنده، بالگرد و انواع موشک ها را هدف قرار دهد.

اين جنگ‌افزار در سازمان صنايع هوافضاي وزارت دفاع طراحی گشته است .

این توپ به یک سیستم دیگنالیت ماهواره ای مجهز است که می تواند اهداف هوایی را با دقت شناسایی و بلافاصله به هدف مورد نظر اتوماتیک شلیک کند.

باید گفت عدم امكان تامين اين سامانه از سوي كشورهاي صاحب تكنولوژي، متخصصان وزارت دفاع را مصمم كرد با تكيه بر استعداد و خلاقيت‌هاي خود در مدت زمان كوتاهي نمونه آزمايشي آن را توليد و پس از انجام موفق تست‌هاي عملكردي،‌ به حول و قوه الهي امروز شاهد راه‌اندازي خط توليد انبوه اين محصول پدافندي هستیم .

از ویژگی های برجسته این توپ اتوماتیک ، منهدم كردن انواع هواپيمای جنگی و ترابری نظامی و هلیکوپترهای نظامی و موشك‌ها؛ را می توان برشمرد.توپ پدافند هوایی 35 میلی متری سماوات در ارتفاع پایین و به صورت هوشمند، موشک‌های کروز را مورد شناسایی و هدف قرار می‌دهد و آنها را تا برد 4 کیلومتری منهدم می‌سازد. سماوات دارای نواخت تیر بالا بوده و در دقیقه می تواند 1100 تیر را شلیک کند.
وزیر دفاع در مراسم افتتاح خط تولید این نوع پیشرفته از جنگ افزار گفت: جمهوری اسلامی ایران جزو چهار کشوری است که فناوری این نوع توپ را در اختیار دارد .و باید گفت که تجهیز جمهوری اسلامی ایران به سلاح های پیشرفته صرفا در چارچوب دکترین دفاعی است و به هیچ وجه تهدیدی برای دیگر کشورها به خصوص همسایگان نخواهد بود.

مشخصات :

نام جنگ افزار : توپ ۳۵ میلی متری تمام اتوماتیک سماوات

کشور سازنده : جمهوری اسلامی ایران

ارگان سازنده : سازمان هوا فضای ایران

کشور های دارنده : ۴ کشور

کد شناسایی : T/O/35mm/o.p.h4

قدرت آتش : ۱۱۰۰ گلوله در دقیقه

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سیستم هدایت تلوزیونی شناسایی اهداف هوایی توپ سماوات

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
توپ سماوات در حال شلیک سنگین و بی وقفه
منبع:
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Persian_Gun's]

اسلحه مدرن XM29 (OICW)
در واسط دهه ی 90 گروهی متشکل از کمپانی های Allint،Techsystems،Brasher و Omega از آمریکا مسئول ساخت این اسلحه ی پیشرفته برای ارتش ایلات متحده شدند.OICW در سال 2002 توسط ارتش ایلات متحده ی آمریکا XM29 نام گرفت.تاریخ ورد به خدمت XM29 که M29 در صورت ورود به خدمت خواهد بود سال 2008 در نظر گرفته شده است.برنامه ی کنونی استفاده از M29 در جوخه های پیاده نظام متشکل از 9 سرباز بوده که به صورت ترکیب با دیگر سلاح ها خصوصا M8 به کار برده خواهد شد.ناگفته نماند که این سلاح یک سیستم مستقل بوده که بعد از ورود به خدمت انقلابی در نحوه ی رزم سربازان پیاده نظام آمریکا در درگیری های با مسافت نزدیک به وجود خواهد آورد.نا گفته نماند که دو سلاح دیگر از XM29 برگرفته شده اند که شمال تفنگ های تهاجمی و نارنجک انداز مستقل هستند.این دو سلاح از کل سیستم یکپارچه که همان XM29 بوده زودتر وارد خدمت شده اند.
قابلیت های فنی XM29
XM29 سلاحی ترکیب شده از یک نارنجک انداز 20 میلیمتری نیمه اتوماتیک به عنوان بخش اصلی(مدول HE) و یک تفنگ تهاجمی 56/5 میلیمتری به عنوان بخش ثانویه(مدول KE)است.هر دو سیستم فرعی و همچنین سیستم شناسایی هدف/کنترل آتش(TA/FCS)در یک واحد قابل حمل توسط یک کاربر،جمع شده اند.
XM29 یک بخش یکپارچه با شبکه ی رزم زمینی است که قابلیت ارتباط و انتقال داده با دیگر سیستم های موجود در میدان رزم مانند کامپیوتر های تاکتیکی و نمایشگر های متصل به کلاه آهنی سربازان را دارا میباشد.نارنجک انداز 20 میلیمتری که به عنوان اصلی ترین این سلاح به کار برده میشود و به صورت عمل کننده با گاز فقط در حالت نیمه اتوماتیک شلیک میکند.این بخش با طرح بول پاپ ساخته شده است و از یک خشاب جاسازی شده در قنداق تغذیه میشود.لوله ی دارای خان نیز نارنجک های 20 میلیمتری HEAB(High Explosive Air Bursting) را با دقت قابل قبولی تا مسافت 100 متری شلیک میکند.در حالت استاندارد فقط یک ماشه برای شلیک نارنجک انداز و تفنگ تهاجمی منظور شده است.البته امکان اینکه قبضه ی مستقلی برای نارنجک انداز ساخته شود وجود دارد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
یک سیستم پیشرفته ی شناسایی هدف/کنترل اتش TA/FCS روی نارنجک انداز با رابطه های انتقالی داده ی مخصوصی قابل نصب است.بنابراین اطلاعات گرفته شده از TA/FCS به فیوز سر جنگی فشنگ هوشمند نارنجک انداز منتقل شده و اطلاعات گرفته شده از TA/FCS به فیوز سر جنگی هوشمند نارنجک انداز منتقل شده و اطلاعات هدف و نحوه ی در گیری با آن را مشخص میکند.این فیوز ها که فقط در انواع مهمات 20 میلیمتری انفجار شونده در هوا قبل از برخورد به کار میروند برای تاثیر بیشتر در چند حالت مختلف منفجر میشوند.این حالت های مختلف شامل انفجار در طی برخورد مستقیم،انفجار در هوا قبل از برخورد با توجه به مسافت از پیش برنامه ریزی شده(در انواع پیشرفته)و حالت انفجار در چند هزارم ثانیه بعد از عبور از شیشه میباشد.در تمام حالت های انفجار سر جنگی ترکش شونده موجب وارد آوردن خسارات کلی به هدف می شود. یکی از بزرگترین مزیت های این سلاح همان طور که گفته شد امکان برنامه ریزی کردن سر جنگی با توجه به اطلاعات در یافت شده از TA/FCS برای انفجار در یک مسافت مشخص و از پیش تعیین شده است.
محاسبه ی مسافت با توجه تعداد و طول خان در لوله و سپس تعداد گردش سر جنگی در حال نزدیک شدن به هدف انجام میگیرد.یکی از کاربرد های جالب این سلاح در از بین بردن افراد در داخل سنگر ها است به طوری که با توجه به مسافت برنامه ریزی شده سر جنگی از دیوار عبور کرده و در داخل سنگر منفجر میشود و یا بعد از عبور از دیوار سنگر در یک متری دیوار و در بالای سر فرد داخل سنگر منفجر میشود و ترکش ها را به اطراف پراکنده میکند که اطراف میتواند با هدف گیری دقیق اطراف سر افراد داخل سنگر خواهد بود.این مزیت فوق العاده نیاز به شلیک دقیق را بر طرف کرده است و قابلیت کشندگی سلاح را به شدت افزایش داده است.یکی دیگر از مزیت های بی نظیر سر های جنگی انفجاری،وابسته نبودن آن به مسافت برای تاثیر بیشتر است.ناگفته نماند که از تاثیر گلوله های معمولی در نتیجه ی کاهش سرعت با افزایش مسافت،کاسته میشود.البته برای افزایش ضریب ایمنی و در امان ماندن غیر نظامی ها در مناطق درگیری در هر حالت 8 ثانیه بعد از شلیک در صورت اصابت نکردن به هدف و یا منفجر نشدند در هر مسافتی سر جنگی خود را از بین میبرد و یا به اصطلاح خود کشی می کند.
بزرگترین ضعف سر های جنگی انفجاری 20 میلیمتری پیچیدگی فوق العاده ی فیوز های الکترونیکی یا مغز گلوله و بالا بودن هزینه ی ساخت این مهمات است.هر کدام از این گلوله های انفجاری در حدود 20 دلار هزینه دارد.البته ناگفته نماند که به اصطلاح مرمی این سرهای جنگی از دو قسمت مجزا تشکیل شده است که به فیوز الکترونیک یا کامپیوتر مرمی در وسط این دو قرار میگیرد.برای کاهش هزینه ها امکان استفاده از سرهای جنگی ساده تر و یا فشنگ های 20 میلیمتری ضد زره اصابت مستقیم نیز امکان پذیر است.
سیستم شناسایی هدف/کنترل آتش این اسلحه پیچیده ترین و گران ترین بخش این سلاح است.این بخش از سلاح تشکیل شده از دوربین های دید روز و شب که امکان دید را در تاریکی مطلق به میزان 60 در صد امکان پذیر میسازد،تصویر ساز حرارت هدف،تنظیم کننده ی فیوز سر جنگی،حس گر های گرمای محیطی،قطب نما،مسافت یاب لیزری و کامپیوتر بالستیک که توانایی جستجو و نشانه گیری را در 24 ساعت شبانه روز و در تمامی شرایط آب و هوایی دارد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بعد از شناسایی هدف توسط کاربر،مسافت یاب لیزری فاصله ی آن را دقیقا مشخص کرده و سپس داده ها و محاسبات مربوطه در کامپیوتر بالستیک پردازش شده از طریق چشمی و یا نمایشگر متصل به کلاه آهنی به کاربر نمایش داده میشود.این داده ها و اطلاعات هدف توسط یک رابط به کامپیوتر موجود در سر جنگی داخل خزانه ارسال و القا میشود که تعیین کننده ی حالت و مسافت انفجار است.با انفجار گلوله در هوا و بدون اصابت مستقیم با توجه به این داده ها تاثیر مخرب و ویران کننده این سلاح آشکار تر میشود.در صورت به وجود آمدن مشکل در این سیستم فقط حالت اصابت مستقیم نارنجک انداز مورد استفاده قرار میگیرد.این سلاح 5 برابر بیشتر از سلاح های کنونی مرگبار بوده و دو برابر برد این سلاح ها را دارد.در عین حال زمان حضور سرباز پیاده نظام را در وضعیت رزمی و در میدان نبرد کاهش داده موجب افزایش بقای خود کاربر میشود.
این سلاح همچنین میتواند تمام داده ها را به سلاح های مشابه خود در میدان نبرد و یا یک سیستم ناظر بر درگیری(به طور مثال فرماندهی عملیات)ارسال نماید.تحقیقات انجام گرفته تا کنون این بوده که XM29 حدود 500 درصد از سلاح های موجود موثر تر است.لازم به ذکر است که قیمت یک قبضه از این سلاح 10 هزار دلار بوده که 10 برابر یک تفنگ استاندارد M16 است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Persian_Gun's]

اسلحه هجومي انفرادي XM8


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




مختصات :
كاليبر : 45×56/5 ميليمتر
طول كلي : 838 ميليمتر در مدل معمولي
طول لوله : 318 ميليمتر در مدل معمولي – 219 ميليمتر در مدل تكاوري – 508 ميليمتر در نوع تك تيرانداز
وزن : 659/2 كيلوگرم با خشاب خالي در نوع معمولي
نواخت تير : 750 تير در دقيقه
تعداد تير در خشاب : 30 و 100 تيري


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



توسعه و گسترش سبك هجومي XM8 توسط آمريكا در سال 2002 انجام شد، در اين زمان اين اسلحه به شركت Alliant Techsystem آمريكا فرستاده شد تا امكان توسعه و گسترش آلات متحركه بررسي شود تا به جاي اسلحه كارابين XM29-OICW جايگزين شود . XM8 جايگزين دو اسلحه M4A1 و M16A2 (ساخت شركت هكلر كخ آلمان) در آمريكا شد طبق آخرين برنامه اعلام شده از سوي ارتش آمريكا اين اسلحه ، اسلحه سازماني نيروهاي نظامي آمريكا خواهد شد . اين اسلحه مي تواند تمام فشنگهاي استاندارد ناتو با كاليبر 56/5 را شليك كند و مطالعاتي روي جايگزين نوعي مهمات 56/5 در حال انجام است ; اين مهمات باعث افزايش قدرت و كاهش وزن اسلحه و مهمات قابل حمل براي هر سرباز مي شود . اين مهمات جديد داراي پوكه كامپوزيتي و چاشني برنجي است به همراه پوسته پليمري مرمي كه همه آنها در كاهش وزن مهمات تاثير بسزايي دارند . اين مهمات را مي توان در تمام اسلحه هاي M16 و M4 و هر اسلحه اي كه با كاليبر 56/5 ناتو كار مي كند استفاده نمود . با اين تغييرات 20% وزن XM8 در مقايسه با نوع فعلي كم خواهد شد با اينكه اين يك حركت موفق محسوب مي شود ، باز هم اضافه بار سربازان ناشي از وسايل مخابراتي ، حفاظتي و ساير تجهيزات جنگي هنوز وجود دارد .


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



سيستم متفاوت مسلح شدن XM8 اقتباسي است از اسلحه OICW و همچنين قنداق اين اسلحه از جنس پلاستيك بوده و حالت ريلي-تلسكوپي دارد به همراه يك دستگيره حمل راحت كه روي آن ريلي براي نصب دوربين وجود دارد . در سال 2004 XM8 تحت تستهاي مختلف در شرايط متفاوت در چندين واحد از ارتش آمريكا قرار گرفت كه نتايج مثبتي داشت كه باعث سربلندي آن شد .

ارتقاي مدل XM8 در سپتامبر 2005
پس ساخت و ارائه XM8 از سوي شركت هكلركخ(Hekler Kokh) آلمان، ارتش آمريكا از شركتهاي اسلحه سازي دنيا دعوت به همكاري براي ارتقاي اين نوع اسلحه نمود . در همين حال پروژه ساخت OICW متوقف شد و مورد بازبيني قرار گرفت . به همين دليل جايگزيني M4 و M16 با اسلحه هاي جديد XM8 و XM29-OICW به تعويق افتاد . در حال حاضر به نظر مي رسد توليد XM8 متوقف شده ( يا حداقل عقب افتاد) است. به هر حال اطلاعات دقيقي در دسترس نيست .

توضيحات تخصصي
اين اسلحه تهاجمي تا حدود زيادي شبيه G36 ، ديگر محصول شركت هكلر كخ مي باشد چه از نظر ظاهر و چه از نظر عملكرد .


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



خصوصيات منحصر به فرد XM8
1- لگد بسيار كم اسلحه .
2- مسلح شدن با فشار مستقيم گاز باروت .
3- قفل گلنگدن چرخشي.
4- لوله هاي مختلف براي هر كاربرد و تعويض راحت هر لوله در مدت زمان كوتاه ( لوله هاي 229 ميليمتر براي نوع كوتاه ، لوله 318 ميليمتر براي مدل متداول ، لوله 508 ميليمتر براي مدل تك تير انداز و حالت تيربار اين اسلحه كه روي دو پايه قرار ميگيرد كاربرد دارد).
5- ساختار داخلي آن به وسيله يك روكش و محافظ پليمري حفظ مي شود .
6- دستگيره آتش آن همانند G36 در قسمت دستگيره حمل قرار دارد و از هر دو طرف چپ و راست قابل استفاده است .


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



7- قسمت تغذيه خشاب اسلحه به راحتي قابل تعويض است تا اين قابليت را داشته باشد كه از خشاب تمام اسلحه ها داشته باشد .
8- قنداقهاي مختلف اسلحه را مي توان در عرض چند ثانيه براي كاربردهاي مختلف تعويض نمود ( قنداق استاندارد را مي توان به صورت تلسكوپي در 5 اندازه براي وضعيتها و حالتهاي مختلف تنظيم نمود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



9- بالا محافظ دسته آتش (دستگيره حمل) محل قرار گيري ريل پيكاتيني نصب دوربين يا ابزار نشانه روي RED-DOT (يا هر وسيله ديگري كه براي نشانه گيري به كار مي رود) مي باشد.
10-روپوش اسلحه قابل تعويض است و مي توان نارنجك تنداز XM320 با كاليبر 40 ميليمتر را جايگزين روپوش لوله كرد .


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سيستم كنترل آتش اين اسلحه از سمت چپ و راست عمل مي كند و همانطور كه قبلا ذكر شد دستگيره آتش آن نيز از دو طرف قابل استفاده است . بنابراين هم افراد چپ دست به راحتي مي توانند با اسلحه كار كنند و هم افراد راست دست و براي نوع تك تير انداز و تيربار مي توان جهت خروج پوكه را از اسلحه را به راحتي تعيين كرد. قابل ذكر است دستگيره حمل نيز قابل تعويض و يا حذف از روي اسلحه است.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]







برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Persian_Gun's]

FN SCAR سلاح تهاجمی رزمی نیروهای مخصوص


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
فرمانده عملیات مخصوص ایالات متحده (USSOCOM) در پانزدهم اکتبر سال 2003 نیاز خود به یک سلاح تهاجمی جهت تجهیز نیروهای مخصوص را اعلام کرد.این تقاضا که به سرعت نظر کمپانی های اسلحه سازی را به خود جلب کرد نیاز واحد مذکور به یک سلاح رزمی که سازگار با ماموریت های کنونی و آینده نیروهای مخصوص باشد را کاملا متفاوت با سلاح جدید ارتش ایالات متحده یعنی XM-8 (برگرفته از طرح هکلر و کوخ)بیان کرد.
تفاوت کلیدی میان XM-8 و SCAR در تک کالیبره بودن XM-8 می باشد.که فقط برای شلیک مهمات کالیبر 5.56x45mm ناتو طراحی شده است.با نگرشی کاملا متفاوت که برخاسته از تفاوت میان ماموریت های پیاده نظام ارتش ایالات متحده و نیروهای وی‍‍‍‍‍‍ژه است،SCARمی باید توانایی شلیک کالیبر های مختلف موجود در میدان های نبرد را چه از نوع استاندارد ناتو و چه از نوع استاندارد روسی داشته باشد.
در ابتدا SCAR در دو گونه سبک SCAR-L با قابلیت شلیک مهمات 5.56mm ناتو و گونه سنگین SCAR-H با توانایی شلیک مهمات پرقدرت 7.62x51mm ناتو ساخته شد. همانطور که اشاره شد این سلاح ها با تغییراتی کوچک مهمات کالیبر 7.62x39mm روسی M43 و 6.8x43mm SPC رمینگتون را نیز شلیک می کند.شایان ذکر است ماهیت ماموریت های نیروهای مخصوص که معمولا در پشت خطوط دشمن انجام می گیرند نیاز به چنین توانایی را در سلاح اجتناب ناپذیر می سازد زیرا استفاده از خشاب سربازان کشته شده ی دشمن در صورت اتمام مهمات امتیاز بزرگی در خاک دشمن محصوب می شود.
هر دو گونه سبک و سنگین SCAR در سه نوع استاندارد(S)،جنگ های شهری و درگیری های نزدیک(CQC) و در نهایت تک تیرانداز(SV) ساخته شده است.تمام این شش نوع سلاح بدون در نظر گرفتن کالیبر و ترکیب از جهت طرح کنترل ها،هندلینگ و تعمیر و نگهداری و همچنین لوازم جانبی شامل چشمی و دوربین کاملا مشابه همدیگر هستند.
در اواخر سال 2004 فرماندهان US SOCOM به طور رسمی موفقیت شعبه آمریکایی شرکت بلژیکی Fabrique Nationale Herstal را اعلام کرد.ناگفته نماند شرکت تابعه ی این کمپانی بلژیکی در ایالات متحده کار ساخت نمونه ی اولیه و همچنین تولید سری این سلاح را بر عهده گرفته و در اواسط سال 2005 نیز اولین سلاح های تولیدی به دست کماندوهای USSOCOM رسید.قابل ذکر است USSOCOM نیز مانند نیروی دریایی ایالات متحده از کلمه "MARK" در شناسایی سلاح های مخصوص خود استفاده می کند در نتیجه سلاح های SCAR به طور رسمی MK.16 برای گونه سبک و MK.17 برای گونه سنگین نام گذاری شدند.این سلاح به تدریج جایگزین سلاح های در حال استفاده ی M4،M16،M14 و MK.25 خواهند شد.
شاید یکی از بزرگترین تفاوت های FN SCAR با سلاح های نوین دیگر در ویژگی طراحی آن است بطوریکه این سلاح برگرفته از سلاح دیگری نبوده و کاملا از روی کاغذ به مرحله تولید رسیده است.
در تمام گونه های FN SCAR مکانیزم گازی،پیستون با کورس کوتاه و همچنین قفل گلنگدن از نوع چرخشی دارد.
سیستم گلنگدن این سلاح تقریبا شبیه سلاح اتوماتیک FN Minimi/M249 SAW است.این سیستم حساسیت کمتری به شن ریز،گرد و خاک و دیگر اجسام خارجی دارد که ممکن است مکانیزم خزانه را پر کند.مکانیزم FN SCAR از این نظر مزیت فوق العاده بر سیستم پلانجر M16 دارد.
دو گونه SCAR-L ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) و SCAR-H ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) حدود نود درصد اشتراک قطعات دارند.کالیبر این سلاح در کمترین زمان و با حداقل تغییرات به سایز بزرگ تر و یا کوچک تر خود تبدیل می شود که این تغییرات باید در مکانیزم و همچنین با تعویض لوله اعمال می شود.
در واحد ماشه و اهرم های مربوطه امکان استفاده از هر دو دست وجود داشته و اهرم انتخاب حالت شلیک فقط در حالت تک تیر و اتوماتیک کامل عرضه شده است و خبری از حالت شلیک های منقطع دو یا سه تیره نیست. ناگفته نماند قنداق این سلاح از بغل تا شده و در حالت باز محلی هم برای گونه تک تیرانداز در نظر گرفته شده است.تمام لوازم جانبی این سلاح با تبدیل های ریلی از بالا و طرفین نصب شده و قابل ذکر است هیچ گونه پیش بینی برای نصب سرنیزه در این سلاح انجام نگرفته.خشاب این سلاح تقریبا نوع بهسازی شده خشاب M16 بوده و در کالیبر بزرگ توانایی جای دادن به 20 تیر دارد که احتمالا در آینده از خشاب های کاسه ای استفاده خواهد شد.

[Persian_Gun's]

برتا 92





[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تپانچه برتا FS92 بدون شک یکی از بهترین سلاح های کمری دنیا به شمار می رود چرا که بیش از 20 کشور جهان آن را بعنوان سلاح کمری ارتش و نیروی پلیس خود برگزیده اند. این تپانچه در ارتش آمریکا با نام M9 شناخته می شود. مدل 90TOW نمونه بهینه سازی شده FS92 شناخته می شود. در این مقاله به تحلیل این تپانچه می پردازیم:

قاب:
قاب این تپانچه از نو طراحی شده و ورود صحیح گلوله به خزانه و خروج بی دردسر پوکه را باعث می شود. سطح داخلی کاملا صاف و سیقلی است. در فضای داخلی قاب و در نزدیکی پین باز و بسته کردن سلاح، یک جاذب ضربه فنری و فلزی تعبیه شده که در هنگام عقب نشینی آلات متحرک در زمان شلیک از شدت عقب نشینی می کاهد.
این قطعه با جذب ضربه دریافت شده و پخش و خنثی سازی آن باعث افزایش عمر قطعات می شود.
حافظ ماشه بصورت گرد ساخته شده تا با انگشت تیرانداز بهتر چفت شود.

ریل نصب وسایل جانبی:
این ریل در قسمت زیرین و جلویی لوله تعبیه شده و بخشی از بدنه سلاح است. شما می توانید انواع چراغ قوه و لیزر را به این ریل نصب کنید. در زمانی که هیچ وسیله ای به ریل متصل نیست یک پوشش مخصوص بر روی آن قرار می گیرد تا از آسیب رسیدن به آن جلوگیری و خارج کردن سلاح از غلاف را تسهیل کند.
ریل مذکور به روش ماشین کاری بوجود آمده است.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اسلاید آناتومیک:
بدنه و اسلاید این سلاح طوری طراحی شده است تا خارج کردن آن از غلاف بدون مشکل انجام شود. شیارهای طولی ایجاد شده بر روی قاب گلنگدن باعث تسهیل عمل مسلح کردن سلاح و بکارگیری آسان تر ضامن آن شده است. ضامن رها کننده گلنگدن از نو طراحی شده تا با خطوط اسلاید و بدنه هماهنگ باشد.
تمامی قطعات فلزی از جمله ضامن (در صورت وجود)، پین باز و بسته کردن و ضامن رها کننده گلنگدن با ماده ای به نام Bruniton پوشیده شده اند تا از خوردگی و اصطکاک نا خواسته قطعات جلوگیری شود.

قبضه ارگونومیک:
پوشش قبضه این مدل یک تکه ساخته شده است تا نصب و تعویض آن آسان تر انجام شود. برای افرادی که دست کوچک تری دارند نوعی قبضه باریک تر موجود است. قسمت پشتی قبضه بصورت منهنی ساخته شده تا با دست تیرانداز بهتر چفت شود. در کل این قبضه طوری ساخته شده تا حتی در شرایط مرطوب به بهترین شکل در دست تیرانداز قرار گیرد.

چخماق ماشین کاری شده :
در چخماق این سلاح یک روزنه تعبیه شده تا از وزن آن کاسته شده و بر سرعت عمل آن افزوده شود. این چخماق در مدل های F وG نصب می شود.
سایت نشانه روی قابل تعویض از نوع Super luminova پوشیده شده است که نور محیط را جذب کرده و در محیط تاریک از خود باز می تاباند. سایت های جلویی و عقبی را می توان با انواع دیگر از جمله سایت های شبتاب تریتیومی تعویض کرد. این سایت ها نسبت به سایت نشانه روی مدل 92 دارای میدان دید وسیع تری به میزان 5 میلی متر هستند.



خشاب ظرفیت بالا:
خشاب روان و ظرفیت بالای این تپانچه عمل مسلح کردن سریع را ممکن می سازد. این سلاح با دو خشاب متفاوت ارائه می شود:
کالیبر 19&9:
خشاب دو ردیفه با ظرفیت 15،10و 17 تیر.
کالیبر0/45 S&W:
خشاب دو ردیفه با ظرفیت 11،10و 12 تیر.
باز و بسته کردن و نظافت آسان:
عمل باز و بسته کردن و نظافت سلاح به آسان ترین شکل ممکن انجام می شود. در هنگام بازیا بسته کردن سلاح هیچ حادثه غیرمتقربه یا ناخواسته ای روی نخواهد داد.
اسلاید پس از گذشتن از قسمت عقبی قاب بصورت خودکار چفت می شود.
مدل 90 TOW نوع F :
ماشه یک یا دو زمانه. دارای ضامن دستی بر روی اسلاید و قابلیت خواباندن ماشه و دارای قفل اتوماتیک سوزن آتش.
مدل 90 TOW نوع G :
ماشه یک یا دو زمانه. دارای مشخصات مشابه با مدل قبلی و قابلیت مسلح کردن چخماق با کمک فشردن یک اهرم مخصوص.

اندیکاتور مسلح بودن:
وقتی گلوله در خزانه قرار می گیرد، علامت قرمز رنگ روی ناخن فشنگ کش بیرون زده و شما را از مسلح بودن سلاح مطلع می سازد. این نقطه در سمت راست سلاح قرار می گیرد و می توان آن را با دیدن یا لمس کردن احساس کرد بنابراین اطلاع از مسلح بودن سلاح در شب و محیط تاریک نیز ممکن خواهد بود.

قفل سوزن اتوماتیک:
این مکانیزم باعث می شود که سوزن آتش به جلو رانده نشود مگر اینکه ماشه تا آخر به عقب کشیده شود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مشخصات فنی :
مدل
انواع
کالیبر
ظرفیت خشاب
گام خان
نوع خان
عملکرد
سیستم قفل لوله
دستگاه نشانه روی
قاب
اسلاید
لوله
1- 90 TOW
2- GوF
3- 19*9 و 0/45 S&W
4- 15،10 و 17 تیر برای 19*9و11،10و 12 تیر برای 0/45 S&W
5- 250 میلی متر در مدلF، 400 میلی متر در مدلG
6- راست گرد، شش خان
7- نیمه خودکار با عقب نشینی کوتاه لوله
8- قفل لوله و پیشانی جنگی
9- سایت قابل تعویض در عقب و جلو
10- آلیاژ سبک آلومینیوم
11- فولاد، پوشش فسفات و Bruniton
12- فولاد آبی ساخته شده به روش تراش ماشه با پوشش کروم در داخل.

[Persian_Gun's]

هویتزر خودکششی 152میلیمتری MSTA




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



اگر وارد هر سیستم جستجوی اینترنتی شد و بپرسید که "مستا" (Msta) چیست، پاسخ می دهد که رودی در غرب روسیه در استان های تویر و نوگوراد است. اما اگر این سوال را از یک افسر توپخانه چی روس پرسید، او بلافاصله می گوید: "مستا-اس" یا "مستا-بی"؟ و شروع می کند به توضیح آن:

"مستا-اس"، توپخانه ای خودرو است با هویتزر شاخص 2С19 و "مستا-بی" توپخانه قابل بکسر با شاخص 2А65 می باشد. این ها ویژه نابود سازی سلاح هسته ای تاکتیکی از جمله توپخانه ها، خمپاره اندازها، تانک ها و سایر تجهیزات زرهی، ضد تانک ها، نیروی زنده و ابزار دفاع ضد هوایی و ضد موشکی هستند. این دستگاه می تواند آتش را بر اهدافی مرئی و نامرئی از مواضعی بسته بگشاید و از جمله در شرایط کوهستانی مستقیم نشانه گیری کند".


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هویتزر خودکششی 152 میلی متری "مستا"، یکی از بهترین توپخانه های جنگی ارتش روسیه است. (هویتزر به توپخانه هایی گفته می شود که می توانند لوله خود را بیش از 45 درجه از سطح افقی بلند کنند و از طول موانعی مرتفع نیز همانند خمپاره افکن شلیک کنند). این را می توان در نمایشگاه های بین المللی تسلیحاتی از جمله در "نیژنی تاگیل"،"اومسک" و نیز در خارج از روسیه در نمایشگاه های "لی بورژه" فرانسه، و در امارات متحده عربی دید.

در ابوظبی "مستا-سی" واقعاً معرکه کرد. از 40 شلیکی که توسط متخصصین ما در فاصله 15 کیلومتری انجام شدند (یعنی از مواضع آتشبار بسته ای که نشانه گیر نمی توانست ببیند کجا تیراندازی می کند) در حضور کارشناسانی از 20 کشور، 38 شلیک نه تنها به هدف بلکه دقیقاً به قلب آن برخورد کردند. دو شلیک دیگر نیز بیش از 25 متر از مرکز هدف فاصله نداشتند که این فاصله در قانون توپخانه "نوع عالی" محسوب می شود. چرا که پاره گلوله های توپ 43.5 کیلوگرمی در هر صورت آن محدوده را در بر می گیرد.

علاوه بر دقت بالای شلیک، سرعت بالای شلیک "مستا-سی" نیز سبب شگفتی کارشناسان شد. می تواند در یک دقیقه بین 8-10 شلیک انجام دهد. چنین سرعتی را هیچ یک از توپخانه های موجود در جهان ندارد.

درباره اینکه این سرعت بالا از کجا بوجود می آید، "یوری توماشوف" طراح ارشد هویتزر و قهرمان روسیه به من توضیحاتی داد. وی مدال طلای قهرمانی را بخاطر همین توپخانه دریافت کرده است.

در "مستا-سی" سیستم شارژ خودکار هویتزر وجود دارد. ذخیره آن 50 توپ است و آنها می توانند انفجاری، انفجاری-پاره گلوله ای، خوشه ای، ضدتانک و یا سایر انواع باشند و آنها بطور مکانیکی و بدون نیاز به حضور فرد به مخزن لوله منتقل می شوند.

وی اظهار داشت: "اگر کادرهایی از عملیات "شوک و لرزه" را دیده باشید، باید به یاد بیاورید که تا چه حد آمریکایی ها و انگلیس ها مجبور به پر کردن دستی مخزن بودند. اما ما همه این کارها را با بالابر انجام می دهیم. و در داخل کابین نیز دستگاه خنک کننده وجود دارد که توپچیان خارجی فقط می توانند آرزوی آن را داشته باشند".

در این جا شرایطی کاملاً راحت برای انجام محاسبات نظامی ایجاد شده است. اولاً، سربازها در زمان تیراندازی در داخل برج توپخانه هستند و زره "مستا" در برابر پاره گلوله ها و تیراندازی ها مقاوم است. دوماً که نه سلاح شیمیایی، نه میکروبی و نه تشعشعات موجود در محیطی که در آن توپ شلیک می شود نیز آنها را تهدید نمی کند. سیستم ویژه ----- در برج، هوا را تمیز و بی ضرر می سازد. سوماً این که گازهای باروتی پس از شلیک به کابین وارد نمی شوند و سبب مسمومیت افراد نمی شوند.

یوری توماشوف به من توضیح داد که برتری اصلی "مستا"، سیستم هدایت شلیک آن است. این سیستم همراه با ابزار تجسسی و هدفگیری و ابزار هدایتی با دستگاه های محاسباتی های الکترونی، مجموعه ضربه ای آتشبار ایجاد می کند و با کارآیی بالا هرگونه مسئله نظامی را حل می کند و سیستمی دارای دقت بالای شلیک می باشد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

"یوری بوترین" سازنده کل کمپانی "اورال ترانس ماش" با اظهار اینکه هویتزر "مستا-سی" را در این کمپانی می سازند، این داستان را تکمیل نمود. در سیستم هدایت شلیک، محاسبه گر بالستیک نیز و نشانه گیر خودکار، دستگاه جهت گیری، سیستم ردیابی ماهواره ای (که می تواند مرتبط با گلوناس و GPS باشد) وجود دارد. همچنین این امکان وجود دارد که برای مدتی طولانی اطلاعات را حداقل درباره 10 ماموریت شلیکی حفظ نمود. ضمن این که سیستم مذکور بواسطه خطوط ارتباطی، از جمله کدبندی بسته می باشد و این نه تنها در دستگاه مقر نظارت، بلکه در دستگاه های پرنده بدون خلبان نوع "پچیلا" (زنبور) و سایر دستگاه های پرنده بدون خلبان و همچنین در هواپیمای دورپرواز راداری جاسوسی، نظارتی و نشانه گیری А-50 (مشابه روسی آواکس) وجود دارد.

مختصات هدف که توسط آنها تعیین می شود، از طریق ماشین فرماندهی هدایت خودکار وارد سیستم هدایت شلیک می شود و ...

بیایید برای دشمن دل بسوزانیم، تحت ضربات گلوله های 152 میلیمتری فوق العاده دقیق "مستا" که در بین آنها می توانند گلوله های قابل هدایت شلیک لیزری "کراسنوپل" و گلوله های قابل تصحیح "سانتیمتر" نیز وجود داشته باشد، چقدر به او سخت خواهد گذشت. در ضمن، هر دوی این گلوله ها می توانند هم کالیبر 152 میلی متری و هم کالیبر 155 میلی متری ویژه ناتو باشند.

"مستا-سی" هم می تواند با کالیبر 155 میلی متری کار کند. این مخصوصاً برای صادرات "توپخانه های خود رو" ساخته شده است. از جمله به هند که در توپخانه های آن از چنین کالیبری استفاده می کنند. مستعمره انگلیس بودن در نیمه اول قرن گذشته سبب شد که دهلی با لندن همخوانی پیدا کند و از این رو تا کنون نیز هند گلوله های خود را با کالیبر مرسوم در اروپای غربی تولید می کند. و اسلحه سازان روسیه هویتزر را برای آن بطور ویژه ساختند که برای ارتش هند مرسوم باشد.

این به هیچ وجه اختلالی در ویژگی های تاکتیکی و تکنیکی "مستا" ایجاد نمی کند و همچنان نیز در بخش سیار تانک Т-80 جای می گیرد.

موتور آن دیزلی است، اما چند سوختی می باشد و می تواند با شش نوع سوخت مختلف کار کند. توان آن 840 اسب بخار است. زنجیرها از لاستیک و فلز هستند با پهنای 580 میلی متر که به ماشین اجازه می دهد روی خاک نیز با سرعتی تا 60 کیلومتر بر ساعت حرکت کند. برای شلیک نیز نیازی به تثبیت کننده ندارد. وزن هویتزر 42 تن است که اجازه می دهد بدون تثبیت ساز نیز شلیک کرد. سیستم کمک فنر شلیک، همان طور که پیشتر نیز گفته شد، سریع و خودکار تمامی داده های دستگاه را پس از هر شلیکی باز می گرداند و طبق مختصات از پیش تعیین شده به توپخانه جهت می دهد.

به گفته ژنرال "ولادیمیر زاریتسکی" رئیس نیروهای موشکی و توپخانه ای نیروهای مسلح روسیه، تا سال 2015 ارتش روسیه حدود 2 هزار توپخانه جدید دریافت می کند که بخش اعظم آن "مستا-سی" مدرنیزه شده خواهد بود.





[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

[Persian_Gun's]

تانک T-90 مقاله اول


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
T-90 آخرین محصول از سری تانکهای روسی با عنوان T- می باشد که در آن شاهد ارتقا قدرت آتش، حرکت و انتقال و زره می باشیم. این تانک توسط شرکت نیژنی تاجیل روسیه ساخته می شود. در حال حاضر T-90 در نیروی زمینی روسیه و هند به خدمت گرفته شده است. در فوریه 2001 هند قراردادی برای خرید 301 فروند از این تانک را امضا کرد که از این تعداد 124 تانک در روسیه ساخته و بقیه در هند مونتاژ شد. اولین تانک در سال 2004 به هند تحویل داده شد. همچنین T-90 های مونتاژ شده در هند نیز با نام بهیشما شناخته می شوند. این تانک توسط سیستمهای خود محافظتی و نمایشگرهای فروسرخ ساخته شده در فرانسه و بلاروس (روسیه سفید) تجهیز شده است. در ژانویه 2005 اعلام شد که 91، T-90 دیگر نیز در نیروی زمینی روسیه به خدمت گرفته خواهد شد.

تسلیحات
تسلیحات T-90 شامل توپ 125 میلیمتری 2A46M بدون خان می باشد که قادر به شلیک انواع تسلیحات مانند توپ های HEAT (توپ انفجاری بسیار قوی زد تانک)، APDC (توپ زد زره)، HE-FRAG خرده های انفجاری قوی بعلاوه ی گلوله های انفجاری با فیوزهای زمانی می باشد. . این توپ دارای سیستم پر کن خودکار است و آن را بدون پیاده کردن برجک تانک براحتی می توان پیاده کرد. علاوه بر توپ 125 میلیمتری T-90 می تواند موشک هدایت شونده زد تانک 9M119 رفلکس ( کد ناتو AT-11 اسنایپر) را شلیک کند. برد این موشک 100 تا 4000 متر بوده که در عرض 11.7 ثانیه می تواند به دورترین فاصله مجاز خود برسد. از این سیستم موشکی برای مقابله با زره های واکنشی و حتی اهداف هوایی کم ارتفاع مانند هلیکوپتر تا برد 5 کیلومتر استفاده کرد. این سیستم موشکهای 9M119 یا 9M119M که دارای هدایت نیمه فعال لیزری است شلیک می کند. وزن این موشکها 23.4 کیلوگرم است. همچنین T-90 با مسلسلهای 7.62 میلیمتری و 12.7 میلیمتری زد هوایی تجهیز شده است. یک قبضه مسلسل کلاشنیکف AKS-74 نیز در قسمت انبار تانک نگهداری می شود.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

زره
T-90 با زره های معمولی و زره های انفجاری واکنشی (ERA) محافظت می شود. سیستم کمک رسانی دفاعی Shtora-1 ساخت روسیه نیز به پایداری تانک کمک می کند. این سیستم شامل پارازیت اندازهای گرمایی، سیستم هشدار دهنده لیزری با چهار دریافت کننده لیزری، سیستم نارنجک انداز دودی برای استتار تانک بعلاوه سیستم کنترل کامپیوتری می باشد. همچنین در T-90 از تجهیزات حفاظتی ش.م.ر(شیمیایی،میکروبی،رادی� �اکتیو) استفاده شده است.

کنترل آتش
T-90 دارای سیستم کنترل آتش اتوماتیک 1A4GT می باشد که شامل سیستم کنترل آتش روز 1A43 توپچی، آلت نشانه روی گرمایی TO1-KO1 توپچی دارای برد 1.2 تا 1.5 کیلومتری تشخیص هدف و نمایشگر PNK-S فرمانده است. خود سیستم 1A43 نیز شامل آلت نشانه روی/ فاصله یاب با کانال هدایت موشک، اندازه گیر باد، کامپیوتر 1V528 و تثبیت کننده تسلیحات 2E42-4 می باشد. آلت نشانه روی PNK-4S فرمانده شامل آلت نشانه روی روز/شب با برد تشخیص هدف 800 متر در روز و 700 متر در شب می باشد. راننده نیز با نمایشگر فروسرخ دید در شب TVN-5 مجهز می شود.



رانش
T-90 از موتور V-84MS با قدرت 840 اسب بخار پیستونی چهار زمانه نیرو می گیرد. این موتور از انواع سوخت مانند کروسین (نفت سفید) و بنزین بعلاوه دیزل می تواند استفاده کند. در مجموع 1600 لیتر سوخت را این تانک می تواند حمل کند که منابع آنها با زره های مناسب محافظت می شوند.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Persian_Gun's]

تانك T-90 مقاله دوم
تانك رزمي T-90 كه پيشرفته ترين تانك در زرادخانه ارتش روسيه مي باشد ، در سال 1993 ميلادي به صورت محدود وارد خط توليد گرديد. اين تانك ، برپايه نمونه آزمايش T-88 طراحي و مورد آزمايش قرار گرفت. لازم به ذكر است كه اين تانك ، توسط كميته طراحي كارتسف - ونديكف و در كارخانجات واگنكا در نيزني تاگيل طراحي و ساخته شده است. مدل ابتدايي اين تانك ، به طور كامل داراي يك طراحي تازه بود. در حقيقت مدل توليد شده تانك ، از تانك T-72BM نشآت گرفته و مشخصه ها و قابليت هاي تانك هاي سري T-80 نيز به آن اضافه شده است كه مهمترين اين مشخصه ها ، سيستم انتخاب هدف ليزري و نسل جديد زره مي باشد كه در بدنه و برجك آن ، مورد استفاده قرار گرفته شده است.
تاكنون دو مدل صادراتي اين تانك به نام هاي T-90S و T-90E ، توسط منابع غربي مورد شناسايي قرار گرفته است. تانك ، داراي يك مدل فرماندهي بنام T-90K مي باشد كه سيستم بيسيم و تجهيزات ناوبري آن ، با ديگر نمونه ها متفاوت مي باشد. قرار بوده است كه درصورت تآمين اعتبارات مالي ، نمونه هاي اوليه اين تانك تا اواخر سال 1997 ميلادي با تانك هاي پيشرفته تر T-90S جايگزين شود. در اواخر سال 1996 ميلادي ، نزديك به 107 دستگاه تانك پيشرفته T-90S در منطقه نظامي خاور دور وارد خدمت شدند. همانند پدرانشان يعني تانك هاي T-72 كه در زمان خودشان كارآمدترين تانك هاي ارتش شوروي بودند ، تانك هاي T-90 نيز پيشرفته ترين تانك هاي درحين خدمت ارتش روسيه هستند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
از نظر تركيب سلاح هاي متعارف ، تانك T-90 نسبت به تانك T-72 تغييرات عمده اي در سيستم شليك توپ اصلي و ديگر سيستم ها داشته است كه اين تغييرات ، به منظور بالا بردن توان عملياتي تانك صورت گرفته است. تانك T-90 ، به عنوان يك راه حل موقتي براي جبران نياز روسيه به يك تانك جديد براي نبردهاي امروزي از طرف ارتش روسيه پيشنهاد شد و توليد آن به طور محدود و تا زمانيكه تانك هاي جديدتر به عرصه توليد وارد شوند ، ادامه خواهد داشت. تانك جديدي كه قرار بود وارد خط توليد شود و به علت كمبود اعتبارات مالي ساخت آن به تعويق افتاده است ، گونه اي بسيار پيشرفته مي باشد كه هنوز از قابليت ها و توانايي هاي آن ، اطلاعاتي در دست نيست. به علت هزينه پايين تانك هاي T-90 ، اين تانك ها بعنوان جانشين موقت وارد خط توليد شدند و با سرعتي بسيار پايين ، همچنان در خط توليد باقي خواهند ماند تا خط توليد را ، تا امكان پذير شدن ساخت تانك هاي جديدتر باز نگه دارند. تاكنون چند صد دستگاه تانك T-90 ، توليد شده است كه در مورد تانك هاي درحين خدمت ، اخبار ضد و نقيضي وجود دارد. ولي منابع اطلاعاتي غربي ، تعداد اين تانك ها را بين 100 تا 300 دستگاه تخمين مي زنند و بر اين باورند كه بخش عمده اين تانك ها ، در منطقه عملياتي خاور دور مستقر هستند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تانك T-90 همانند سري تانك هاي T-72 و T-80 ، توپ 125 ميليمتري سري 2A46 را حفظ كرده است. اين توپ ، قابليت شليك گلوله هاي ضدزره APFSDS ، گلوله هاي HEAT ، گلوله هاي انفجاري شديد تركشي HE FRAG و گلوله هاي انفجاري نارنجكي با فيوز زماندار را دارا است. موشك هاي هدايت ليزري ضدتانك AT-11 Sniper نيز مي تواند برروي اين تانك نصب شود. به كمك اين موشك ها كه از فاصله 4000 متري قابل شليك بوده و توان نفوذ در يك زره 700 ميليمتري را دارند ، تانك T-90 اين قابليت را پيدا مي كند كه با ديگر ادوات زرهي و انواع بالگرد ، قبل از آنكه آنها بتوانند درگير شوند درگير شود.
سيستم كنترل آتش كامپيوتري ، فاصله ياب ليزري و دستگاه نشانه روي حرارتي ، به تانك اين امكان را مي دهد كه در حين حركت و در هنگام شب نيز بتواند با دشمن درگير شود. با اين تفاسير به نظر مي رسد كه اولين نسل از اين سيستم ها كه توسط روسيه ساخته شده و بر روي اين تانك نصب شده است ، با نمونه هاي غربي امروزي قابل رقابت نيست. اين تانك ، مجهز به سيستم نشانه روي كامپيوتري و سيستم شليك اتوماتيك مي باشد تا به روند شليك ، سرعت و دقت بالاتري دهد. جنگ افزارهاي فرعي شامل دو قبضه مسلسل 62/7 ميليمتري PKT موازي با توپ و يك قبضه مسلسل 7/12 ميليمتري نصب شده بر روي برجك براي مقابله با اهداف هوايي و زميني مي باشد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خصوصيات تانك T-90 ، همانند تانك هاي قديمي تر روس ها مي باشد. اين تانك داراي يك برجك گرد و شيبدار است كه در وسط بدنه قرار مي گيرد. اين ويژگي به همراه پدافند عامل و غيرعامل كه تانك از آن بهره مي برد باعث گرديده كه تانك T-90 ، به يكي از ايمن ترين تانك هاي جهان در مقابل حملات هوايي و زميني تبديل شود. برجك و بدنه شيبدار اين تانك ، با نسل دوم واكنش دهنده هاي انفجاري (ERA) آجري شكل پوشش داده شده است. اين پوشش همانند صدف حلزون ، به طور زاويه دار روي بدنه و برجك نصب مي شود تا موشك ها و گلوله هاي شليك شده به سمت تانك را منحرف يا منهدم نمايد. پوشش اين نوع واكنش دهنده ها ، تا روي برجك ادامه مي يابد تا تانك را در مقابل جنگ افزارهايي كه از بالا تانك را هدف قرار مي دهند حفاظت كند.
تانك مجهز به يك سيستم قفل كننده و انتخاب هدف ليزري با نام TSHU-1-7 SHTORT1 مي باشد. اين سيستم ، داراي يك فاصله ياب ليزري است كه مي تواند فاصله ادوات و حتي موشك ها و گلوله هاي شليك شده به تانك را تخمين بزند. تانك همچنين داراي يك محفظه ليزري هشدار دهنده مي باشد كه در صورت قفل شدن غلاف ليزري جنگ افزارهاي دشمن روي تانك ، به خدمه تانك هشدار داده مي دهد. تانك داراي 2 اخلالگر الكترو اپتيكالي است كه بر روي سيستم هاي كنترل كننده جنگ افزارهاي هدايت شونده دشمن پارازيت مي اندازد و به صورت موازي ، در دوطف لوله توپ قرار گرفته است. يك موتور 12 سيلندر توربو ديزلي V-84KD با قدرت 1000 اسب بخار ، مي تواند به تانك سرعتي معادل 65 كيلومتر در ساعت در جاده و 45 كيلومتر در ساعت در سطوح غيرجاده اي دهد. به طور خلاصه تانك T-90 را مي توان آميزه اي از تكنولوژي ، قدرت و سرعت ناميد.
با اينكه ديگر از اتحاد پرقدرت جماهير شوروي اثري باقي نمانده است و روسيه امروز ، با مشكلات بسياري در زمينه تآمين اعتبارات مالي براي پروژه هاي نظامي روبروست ، ولي هنوز تانك هاي روسي ، توان رويارويي و مقابله با تانك هاي غربي را دارا هستند. در هر حال ديگر از هيولاهاي زرهي گذشته روس ها كه در عصر خود يكه تاز بودند خبري نيست.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مشخصات فني تانك T-90:
«مشخصات»
طول: 86/6 تا 53/9 متر
عرض: 78/3 متر
ارتفاع: 25/2 متر
وزن: 5/46 تا 50 تن
تعداد خدمه: 3 نفر
حداكثر سرعت جاده اي: 65 كيلومتر در ساعت
حداكثر سرعت غيرجاده اي: 45 كيلومتر در ساعت
برد عملياتي: 550 تا 650 كيلومتر
عمق شناوري پاياب: در حركت 2/1 متر - لوله هواكش 5 متر
«جنگ افزارها»
توپ اصلي: 125 ميليمتري 2A46M
نواخت گلوله: 6 تا 8 گلوله در دقيقه
ظرفيت مهمات: 43 گلوله
انواع مهمات: HEAT-HEF-APFSDS
مسلسل ها: دو مسلسل 62/7 ميليمتري موازي PKT با 2000 فشنگ و يك مسلسل 7/12 ميليمتري UTJOS NSVT با 3000 فشنگ
دود استتار: 12 خمپاره 82 ميليمتري B902 با نانجك دودزاي 3D17 تخليه كننده دود از اگزوز
بيسيم: مدل معمولي R-163-504 و مدل فرماندهي R-163-504 + R-163-50K

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

[Persian_Gun's]

تانک ویرانگر M1 مقاله اول
تانک M1 ابرامز بعنوان تانک جنگی اصلی ارتش ایالات متحده جایگزین تانک M60 Patton در سال 1980 شد. این تانک دارای سه مدلM1، M1A1، M1A2 می باشد. نام این تانک به احترام ژنرال کرایتون ابرامز، فرمانده سابق گردان زرهی 37 نیروی زمینی امریکا، ابرامز نامگذاری شده است. طراحی M1 در شرکت جنرال داینامیکس انجام گرفت و در نهایت این تانک در سال 1980 وارد خدمت شد. مدل ارتقا یافته M1 ، M1A1 نام دارد که در سال 1985 عرضه شد. M1A1 دارای توپ 120 میلیمتری بدون خان بوده که توسط شرکت آلمانی Rheinmetall طراحی شده است. همچنین این مدل دارای زره تقویت یافته و سیستم حفاظت NBC1 می باشد. M1A2 مدل ارتقا یافته A1 است که دارای نمایشگر گرمایی فرمانده و جایگاه اسلحه، تجهیزات ناوبری و گذرگاه دیجیتالی اطلاعات می باشد.
نیروی زمینی آمریکا تمام M1 و M1A1 های خود را به مدل A2 ارتقا داده ولی سپاه تفنگداران دریایی آمریکا هنوز از مدلهای A1 استفاده می کند. در عملیات طوفان صحرا و سپر صحرا نیز در زره تعدادی از M1A1 ها تغییراتی انجام گرفت. علاوه بر آنچه گفته شد به ابرامز می توان خیشِ مین و یا غلتک مین وصل کرد. تاکنون بیش از 8800 تانک ابرامز تولید شده که علاوه بر آمریکا به کشور های دیگری مانند استرالیا، عربستان، مصر،کویت و ترکیه صادر شده است. البته این تانک در لیست نامزد های خرید سوئد نیز قرار داشت که به پیروزی نرسید.M1A1 در عربستان مستقر شدند و برتری خود را بر تانکهای T-72، T-62 و T-55 روسی در اختیار عراق نشان دادند. در این جنگ تنها 18 M1A1 به خاطر صدمه های وارد شده از خدمت خارج شدند و جالب اینجاست که هیچ مورد کشته شدن خدمه این تانک گزارش نشد. M1A1 دارای برد بیش از 4000 متر می باشد. درگیری مهم دیگری این تانک حمله امریکا به عراق در سال 2003 بود که به سقوط صدام حسین انجامید. در این جنگ هم ابرامز بسیار خوب عمل کرد و تنها یک مورد حادثه منجر به مرگ گزارش شد که در آن یک تانک ابرامز با یک مین زد تانک هدف قرار گرفت که باعث کشته شدن دو نفر و زخمی شدن نفر سوم همراه بود. این اولین مورد منجر به مرگ در تانک ابرامز بود. در 27 نوامبر 2004 یک ابرامز دیگر بوسیله بمب قدرتمند جاسازی شده نابود شد که به کشته شدن راننده انجامید. یک تانک دیگر هم به هنگام درگیری در عراق هنگام رد شدن از پل با خراب شدن آن به درون آب سقوط کرد که یک سرباز غرق شد. تاکنون هیچ ابرامی بوسیله اتش تانک دشمن نابود نشده است اگر چه چند فروند نیز بوسیله راکتهای زد تانک RPG-7، RPG-18 و AT-14 نابود شده اند. همچنین در عملیات طوفان صحرا چهار ابرام با اصابت اشتباه موشکهای زد تانک AGM-114 هلفایر شلیک شده از هلیکوپتر های AH-64 آپاچی ساقط شدند. ابرامز توسط نوعی ماده کمپوزیتی محافظت شده که از لایه هایی از استیل و سرامیک تشکیل می شود. مهمات و سوخت در قسمتی زره دار قرار داده شده اند تا به خاطر حساسیت این قسمتها امنیت خدمه بیشتر شود. در اوایل 1988 مدل M1A1 زرههای جدیدتری دریافت کرد که در آن از میله های زد اورانیوم ضعیف شده استفاده شده است. این میله ها در جلوی برجک و بدنه تانک قرار داده شده اند. با وجود افزایش قابل توجه مقاومت تانک در برابر انواع سلاحهای زد تانک این زره ها وزن ابرامز را نیز به مقدار قابل توجه زیاد کرده است. اولین M1A1 هایی که این ارتقا روی آنها نصب شد تانکهای مستقر در آلمان بود (به خاطر اینکه در جنگ سرد آلمان در خط مقدم مقابل شوروی بود). همچنین تانکهای شرکت کننده در عملیات طوفان صحرا فوراً قبل از آغاز جنگ به این درجه ارتقا یافتند. توپ مدل M1، M68A1 105 میلیمتری بود که توانایی شلیک انواع توپهای ضد نفر، دودهای سفید فسفری (از جنس فسفر) و یا توپهای با قدرت انفجاری بالا را دارد. در مدلهای M1A1 و M1A2 از توپ 120 میلیمتری M256 بدون خان استفاده شده که در شرکت رینمتال اِیجی آلمان و تحت لیسانس جنرال داینامیکس آمریکا طراحی شده است. این نیز توانایی شلیک انواع توپهای مختلف مانند اورانیوم ضعیف شده را دارد که به آن تونانایی مقابله با نیروهای زرهی و نفرات دشمن و حتی از نظر تئوری با وسایل پرنده با ارتفاع کم را دارد که البته این توانایی هنوز امتحان نشده است.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


این تانک برای اولین بار در جنگ خلیج در سال 1991 در صحنه نبرد حضور یافت و در این جنگ بود که توانایی های بالای خود را به نمایش گذاشت.در مجموع 1848

ابرامز علاوه بر توپ اصلی خود مجهز به سه مسلسل دیگر نیز می باشد : 1- مسلسل 12.7 میلیمتری M2 که جلوی دریچه فرمانده قرار دارد و دارای آلت نشانه روی با بزرگنمایی 3x است. 2- دو مسلسل 7.62 میلیمتری که یکی مقابل دریچه پر کننده (لودر) و دیگری هم محور با توپ تانک است که بخاطر امکان استفاده آن از درون تانک بسیار مورد توجه قرار می گیرد. همچنین در برجک تانک دو پرتاب کننده ی 6 لول نارنجکهای دودزا گنجانده شده که باعث پنهان ماندن از دید دشمن و نمایانگر های گرمایی ( فروسرخ) می شود. موتور آن نیز می تواند پرده دودی برای استتار تولید کند. M1 به کامپیوتر کنترل آتش مجهز است که متصل به سنسور های نمایانگر گرمایی، مسافت یاب لیزری، حسگر باد، حسگر شیب زمین، داده های مربوط به نوع مهمات که تنظیمات مختلف برای مهمات را انجام می دهد) می باشد. هم فرمانده و هم توپچی می توانند توپ تانک را شلیک کنند. سیستم کنترل آتش ابرامز بسیار پیچیده، موثر و مهلک می باشد بطوریکه امکان شلیک دقیق توپ در حین حرکت در زمینهای ناهموار را می دهد. با خدمه ماهر این تانک می توان هدف را در برف، باران، مه، دود و تاریکی مطلق از فاصله 4 کیلومتری تشخیص داد و اغلب هدفی به اندازه یک تانک را در یک شلیک می توان حمله کند. ابرامز از موتور 1500 اسب بخاری نیرو گرفته و دارای 4 حالت(حرکت) جلو و 2 حالت عقب می باشد که به آن حداکثر سرعت 67 کیلومتر در ساعت را در خیابان و 48 کیلومتر در ساعت را از میان دشت و صحرا می دهد. موتور آن با گازوییل، نفت سفید، JP-1 یا سوخت هواپیما و از نظر تئوری با الکل کار می کند.C-5 و C-17 حمل کرد، بطوریکه یک تانک آماده رزم و یا دو تانک آماده حمل توسط C-5 و یک تانک آماده حمل توسط C-17 جابجا می شوند که البته این محدودیت باعث بروز مشکلات جدی در جنگ خلیج 1 شد که با حمل 1848 تانک توسط کشتی این مشکل برطرف شد. در حالت آماده حمل بعضی قسمتهای زره نصب نمی شود و مهمات و سوخت پس از رسیدن به مقصد در اختیار تانکها قرار داده می شود. کیت پایداری شهری تانک (TUSK) شامل ارتقاهایی است که به منظور افزایش توانایی رزمی روی نمونه های M1A2 در محیطهای شهری اعمال می شود. این ارتقاها بدلیل خطرناکتر بودن محیطهای شهری نسبت به صحنه های نبرد می باشد. و این خود به دلیل قویتر بودن زره جلویی تانک ها از زره های کناری، بالایی و پشتی و وجود امکان حمله از هر طرف می باشد. ارتقا زره شامل افزودن زره های واکنشی به کناره های تانک برای مقابله با سلاحهای زد تانک و کلاهکهای shaped charged می باشد. زره های میله ای (شبکه ای) در پشت بدنه برای حفاظت از موتور نصب و سپر اسلحه نیز بر روی مسلسل توپچی برای محافظت از شلیک کننده قرار داده می شود. ارتقاهای دیگر شامل نصب نمایانگر های گرمایی بر روی مسلسل پر کننده (لودر) است. همچنین به مسلسل 12.7 میلیمتری فرمانده نیز قابلیت شلیک از داخل برجک در حالیکه دریچه بسته باشد داده می شود. یک تلفن بیرونی هم برای برقرای ارتباط فرمانده با سربازان پشتیبان تانک در پشت بدنه تعبیه شده است.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Persian_Gun's]

تانک لئوپارد ۲


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تانک لئوپارد اولین بار در سال 1963توسط شرکت کراوس مافی آلمان غربی طراحی وتولید گردید بیش از 6000 دستگاه از این تانک که به لئوپارد1 معروف شد،به بسیاری از کشورهای عضو ناتو همچون بلژیک، دانمارک،یونان،ایتالیا،کان ادا،هلند،نروژ،ترکیه،واستر الیا صادر گردید که از بعضی از این کشورها هنوز در حال خدمت می باشد.تانک لئوپارد1 به یک تانک بسیار موفق دردهه 60و70میلادی تبدیل شد.جنگ افزارهای تانک لئوپارد1را یک توپ 105 میلیمتری ودو قبضه مسلسل MG-3کالیبر 7.62ملیمتری تشکیل می داد که یکی موازی با توپ ودیگری روی برجک نصب شده بود.یکی از دلایل اصلی پرطرفدار بودن این تانک توانایی آن در درگیری با آتش موثر حین حرکت بود.در اوخر دهه 1970،در آلمان غربی فعالیت های فشرده ای برای تولید یک تولید یک تانک رزمی جدید آغازشد.هدف از طراحی و تولید این تانک جدید تقویت ارتش آلمان غربی درمقابل ارتش آلمان شرقی ودیگر کشورهای عضو پیمان ورشو بود که به تانک های پشرفته روسی همچون سـری تانک های T-64 و T-72 مجهز شده بودنـد.این تانک به سفارش وزارت دفاع آلـمان غـربی وتوسط کارخانجات کراوس مافی وگمان(Krauss-Maffei Wegmann)(KMW) طراحی و تولید گردید وبه لئوپارد2 معروف شد.تولید تانک لئوپارد 2 از سال 1979 میلادی آغاز شد.تانک لئوپارد2 از نظر خصوصیات ظاهری و مشخصات فیزیکی از تانک لئوپارد 1بزرگتراست و از لحاظ سیستم های ناوبری وکنترل آتش نیز تفاوت عمده ای با تانک لئوپارد1 دارد.
بدنه تانک از سه بخش تشکیل شده است:
1-اتاقک راننده که در جلوی بدنه قراردارد،
2- بخش فرماندهی و کنترل که در وسط بدنه قرار دارد،
3-بخش موتور که در انتهای بدنه قرار دارد.
اتاقک راننده به سه عدد پریسکوپ مجهز شده است و فضای سمت چپ راننده برای ذخیره سازی مهمات درنظر گرفته شده است.یک دوربین با زاویه دید 65 درجه افقی وعمودی درپشت تانک نصب شده که به کمک یک صفحه نمایشگر تلویزیونی به راننده کمک می کند تابتواند در جهت عکس نیز حرکت کند.به کمک این سیستمها راننده میتواند بدون کاستن از سرعت تانک ویا تعویض دنده سریعاٌ تغییر مسیر بدهدودر زمینهای ناهموار سرعت خود را حفظ کند.برجک در وسط تانک قرار گرفته است.طبق اصلاحات وبرنامه های بهینه سازی انجام گرفته برروی تانک،نسل سوم زره های کامپوزیتی(زره مرکب)بر روی تانک نصب شده وزره قسمت جلویی و جانبی برجک به کمک تکه هایی از زره پیش ساخته تقویت شده است که این تکه هابرروی زره اصلی نصب شده اند.تقویت زره تانک موجب حفاظت بیشتر در مقابل در مقابل حملات راکتهای ضد تانک وگلوله های ثاقب APFSDS و گلوله های HEATبا خرج شکلدار، گردیده است.همچنین این تکه ها مثل یک عایق صوتی وحرارتی برای تانک ایفای نقش میکنند.

جایگاه فرمانده تانک مجهز به یک پریسکوپ مستقل PERI-R 17 A2 میباشد.پریسکوپ PERI-R 17 A2یک پریسکوپ متعادل با میدان دید وسیع می باشد که مجهز به سیستم های پیشرفته ی دید درشب وتعیین هدف است.این پریسکوپ قابلیت گردش 360درجه ای دارد.یک نمایشگر ویژه تصویر ارسالی از پریسکوپ را نمایش می دهد.
در صورت به خدمت گرفتن سیستم کنترل آنش می توان از این پریسکوپ برای شلیک نیز استفاده کرد.جایگاه توپچی به یک سیستم نشانه روی اولیه ومتعادل از نوع EMES 15 با قدرت بزرگنمایی دو برابر مجهز است. این سیستم نشانه روی به یک سیستم مسافت یاب لیزری ویک دوربین نشانه روی حرارتی از نوع آشکار ساز مادون قرمز مجهز است.ازسیستم مسافت یاب لیزری می توان درماموریت های ضد بالگرد نیز استفاده کرد.
اتاقک خدمه به یک سیستم آشکار ساز انفجار و یک سیستم اطفا مجهز شده است .یک دیوار ضد آتش ، اتاقک را از بخش جدا می کند تادر صورت آتش سوزی ویا انفجار احتمالی بخش موتوربه خدمه تانک آسیبی وارد نشود.
تانک به یک سیستم مکانیاب جهانی(GPS)و یک سیستم ناوبری خودکار تشکیل شده است.بعلت افزایش قطر زره برجک ،وزن برجک افزایش یافته است بنابر این سیستم الکترو هیدرولیکی گرداننده برجک با یک سیستم الکتریکی قویتر و مطمئن تر جایگزین شده است.
سلاح اصلی تانک لئوپارد 2 یک توپ 120 میلیمتری لوله کوتاه وبدون خان بنام L-44است.مدل A6EXبه یک توپ 120 میلیمتری فاقد خان بنام L-55مجهز شده اند که طول لوله آن افزایش یافته است. افزایش طول لوله به توپ این قابلیت را داده است تا درصد بیشتری انرژی موجود در لوله را برای بالا بردن سرعت ونفوذوبردگلوله،صرف کند.این توپ مجهز به به سیستم فشنگ پران اتوماتیک می باشد.تانک M1A2 آمریکایی دقیقا از توپ تانـک لئـوپـارد 2 استـفاده میکند وایالت متحده این توپ 120 میلیمتری راتحت لیسانس آلـمان تولید می کند.این خود از توان بالای این صلاح حکایت میکند.این توپ تقریبا باتمامی مهماتهای فعلی 120 میلیمتری و مهمات جدید نفوذ کننده ی APFSDSسازگار میباشد.با افزایش قدرت آتش توپ اصلی،تانک قادر است تا با اهداف پروازی در ارتفاع پایین نیز درگیر شود.تانک برای هدف قرار دادن اهداف کوتاه پرواز از گلوله های ویژای استفاده می کند که ایالات متحده آنها را طراحی کرده و ساخته است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

علاوه بر توپ اصلی تانک به دو قبضه مسلسل MG3کالیبر7.62 میلیمتری مجهز میباشد که یک مسلسل بصورت موازی با توپ و دیگری روی برجک تانک نصب شده است.
موتو تانک یک موتو دیزلی بنام MTU MB 873 است که 1500 اسب توان تولید میکند. لازم به ذکر است که یک موتور دیزلی دیگر به نام MTU MT 883 نیز بر روی تانک آزمایش شده است که توانی معادل 1650اسب دارد.با کمک این موتورها تانک می توند بیشینه سرعتی معادل 72 کیلو متر بر ساعت دست پیدا کند.


تا کنون بیش از 3200 دستگاه از این تولید شده که علاوه بر ارتش آلمان به کشورهایی همچون اتریش، دانمارک، هلند،نروژ،سوئیس و اسپانیا صادر گردیده است.
تانک لئوپارد2 تنوع گسترده ای دارد.مدلهایA1تا A4 این تانک تفاوت اندکی باهم دارند ولی مدل های A5و A6EXبا دیگر مدلها متفاوتند.مدل A5 تانک زره قطورتری داردو زره بخش جلوی برجک و بخش جانبی تانک تقویت شده است.مدل A6EXکه جدید ترین وپیشرفته ترین مدل تانک می باشد به سیستم کنترل آتش وسیسمتم شلیک پیـشـرفته تری مجهز شـده اسـت.مدل A6EXهمچنین به یک موتور کمکی،یک سیستم حفاظتی ضد مین جدید و یک سیس تهویه مطبوع مجهز میباشد.پس اصلاحات انجام گرفته برروی تانک وورود مدلهای جدیدتر سفارشات بیشتری برای خریدویا ارتقای تانک به شرکت(KMW) آلمان ارائه گردید.ارتش فنلاند 124 دستگاه و ارتش لهستان128 دستگاه تانک لئوپارد 2 مدل A4را از آلمان تحویل گرفتند.درماه آگوست سال 2005 میلادی یونان نیز خواهان خرید 183 دسگاه تانک لئوپارد 2 مدل A4و150 دستگاه تانک لئوپارد 1مدل A5مازاد ارتش آلمان شد.ارتش آلمان نیز عملیات بهینه سازی 225 دستگاه لئوپارد 2مدل A5 خود رابرای ارتقا به مدل A6،به مقامات آلمان ارائه کرده است.اولین سری ازاین تانکها درماه فوریه سال2003 میلادی به ارتش هلند تحویل داده شد.
ارتش اسپانیا نیز 219 دستگاه تانک لئوپارد2 مدل Eسفارش داده بودو قرار بود که 30دستگاه را تحویل گرفته ومابقی را تحت لیسانس آلمان درداخل اسپانیا تولید کند که اولین سری از این تانکها درماه ژوئن سال2004میلادی به ارتش اسپانیا تحویل داده شد.درماه مارس سال 2003 میلادی ارتش یونان 170 دستگاه تانک تانک لئوپارد 2 مدل HEL که نسخه ای از مدل A6EXرا سفارس داد که قرار است این تانکهارا به تدریج طی سالهای 2006 الی 2009میلادی تحویل بگیرد.گونه ی دیگر تانک لئوپارد 2مدل Sدر ماه مارس میباشد که دارای سیستم فرماندهی کنترل ویک زره غیر عامل جدید میباشد.120دستگاه تانک لئوپارد 2 مدل S در ماه مارس سال 2002 میلادی به ارتش سوئد تحویل داده شد که این تانک با نام STRV-122 در ارتش سوئد مشغول خدمت میباشد.
تانک مدرنیزه شده ی لئوپارد 2 یکی از بهترین وپیشرفته ترین تانکهای جهان از لحاظ قدرت تحرک،قدرت آتش وسیستم دفاعی میباشد.با این حال وزن62 تنی این تانک،حمل و نقل ونگهداری آنرا مشکل کرده است.بزرگترین هنر طراحان و سازندگان تانک این نکته بوده که افزایش وزن تانک هیچ تاثیری بر قدرت تحرک ومانور پذیری تانک نگذاشته است.
درسال 1998 میلادی مجله بسیار معروف MilitaryOrdnance تانک لئوپارد 2مـدل A5را بعنوان بهترین تانک رزمی جهان انتخاب نمود.لازم به ذکر است که تانک M1A2 ایالات متحده در رده دوم و تانک T-90روسها دررده هفتـم قرارگرفتند.قدرت تحرک بالا وقدرت آتش سهمگین به همراه زره قطور و مستحکم تانک لئوپاردیاد هیولاهای زرهی گذشته آلمانها همچون سری تانکهای TIGERرادر ذهن زنده می کند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مشخصات :
خدمه: 4 نفر
وزن: 62تن
طول تانک: 7.7 متر
عرض: 3.7 متر
ارتفاع از سطح زمین: 3 متر
جنگ افزارهای موجود روی تانک:یک توپ 120 ملیمیتری Rheinmetall 120 mm L55 smoothbore gun
یک مسلسل 7.62 میلیمتری موازی با توپ + یک مسلسل با کالیبر 7.62 میلیمتری نصب شده روی برجک
ظرفیت گلوله: توپ:آماده شلیک: 15 گلوله -------ذخیره شده: 27 گلوله----مسلسل :4750 فشنگ
نواخت گلوله در دقیقه: 1200 گلوله در دقیقه
مادون قرمز:دارد
شلیک در حین حرکت: بله
موتور: MTU MB 873 با 1500 اسب بخار قدرت
حداکثر سرعت:72 کیلومتر بر ساعت جاده ای--45 کیلومتر برساعت غیر جاده ای
حداکثر برد عملیاتی:500 کیلو متر
با لوله هواکش:4 متر--بدون لوله هواکش 1 متر

[Persian_Gun's]

هيولاي آتشبار TOS-1
در بعضي مواقع در دنياي تسليحات ، به جنگ افزارهايي برخورد مي كنيم كه حتي تصوير آنها ، رعب آور و وحشت انگيز است و TOS-1 ، يكي از اين هيولاهاست. سيستم آتشبار سنگين TOS-1 ، در سال 1998 توسط كشور روسيه ساخته شد. دو قسمت اصلي اين آتشبار عبارتند از:

BATTLE MACHINETRANSPORT-CHARGINGMACHINE
BATTLE MACHINE ، كل سيستم موشك اندازي است كه بر روي يك كشنده زرهي نصب گرديده و شامل سكوي چرخنده با قابليت نوساني (OP) ، گرداننده هاي پر قدرت (FTD) و سيستم كنترل آتش است. OP ، شامل 30 لوله براي پرتاب موشك هاي غيرهدايت شونده است. اين مجموعه ، توسط محورها و اتصالاتي خاص ، طوري به سيستم انتقال قدرت مرتبط مي باشند كه امكان ايجاد حركت و ترازهاي افقي و عمودي را به آن مي دهد و اين قابليت باعث مي شود كه بتوان از آتشبار TOS-1 ، در هر شرايط و موقعيت فيزيكي استفاده كرد. زيرا OP در هر سطح و زاويه اي ، موقعيت دلخواه و مناسب را مي گيرد. سيستم كنترل آتش شامل سيستم هدفگير ، محاسب بالستيك و سيستم سنجش اهداف مي باشد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
موشك هاي مورد استفاده در TOS-1 ، از نوع غيرهدايت شونده است و از لحاظ برد عملياتي ، محدوده اي بين 400 تا 3500 متر را پوشش مي دهد و از سوخت جامد استفاده مي كنند. TOS-1 ، از موشك هاي كاليبر 220 استفاده مي كند كه اين نمايانگر قدرت سهمگين و هولناك اين آتشبار است. نكته تعجب برانگيز اين است كه شليك تمام موشك ها ، طي 7.5 ثانيه صورت مي گيرد! تصور كنيد در منطقه اي كه طي 7.5 ثانيه ، 30 موشك كاليبر 220 ميليمتري فرود آيد ، چه جهنمي شكل مي گيرد!


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
TRANSPORT-CHARGING MACHINE ، شامل سيستم كشنده زرهي و سيستم پركردن لانچر يا موشك انداز است. وزن اين آتشبار ، 42 تن بوده و از 3 خدمه استفاده مي كند. حداكثر سرعت آن 60 كيلومتر در ساعت و شعاع عمل آن 550 كيلومتر مي باشد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

[raptor22]

بسم الله الرحمن الرحیم

از چند سال پیش خبرهایی حاکی از تولید نوعی از جنگنده ها در محافل نظامی ُموجب خوشحالی ملت و نا امیدی دشمنان شد.ابتدا این خبر در جنگنده آذرخش نمود پیدا کرد نوع پیشرفته تری از جنگنده های اف ۵ تایگر که نسبت به نمونه امریکایی از سرعت بیشتر و قدرت موتور بالاتری برخوردار بود نیز قدرت مانور نسبتا بالایی نیز در آذرخش مشهود بود .

اما در حالی که خبر هایی از تولید جنگنده ای پنهانکار با عنوان شفق پخش شد ، به صورت غیر منتظره خبر آزمایش جنگنده بمب افکن صاعقه ۱ همگان را شوکه کرد.این جنگنده مدرن که کارشناسان هوایی غربی خودشان آن را با اف ۱۸ سوپر هورنت مقایسه نموده اند از موتور پیشرانه ای قدرتمند برخوردار میباشد که به گفته مسئولین طرح سرعت فوق العاده صاعقه در درگیری های هوایی بسیار موثر واقع میگردد.

جنگنده رادار گریز

شفق ۱




تکمیل پروژه شفق در سال ۸۳ گزارش گردید.آزمایش این نوع از جنگنده های نسل پنجم در پایگاه یکم شکاری مهر آباد در حضور فرماندهین نیروی هوایی انجام گشت .گفته شده است که این جنگنده در سه نوع آموزشی دو نفره، جنگنده دو نفره و جنگنده یک نفره طراحی گشته است. طراحی این نوع جنگنده توسط مهندسین صنایع هوایی دانشگاه مالک اشتر از زیر مجموعه های وزارت دفاع انجام گشته است.

نیز معروف است که شفق از حیث رد گیری مجهز به سیستم استیلت یعنی سیستم پنهان کاری هوایی استفاده شده است اما موشکی و نظامی معتقد است که هیچ جنگنده ای در دنیا به طور صد در صد پنهانکار نیست حتی بی ۲ اسپریت یا اف ۲۲ رپتورو یا ... اما شدت و ضعف دارد . به همین دلیل جنگنده شفق نیز از این قضیه مستثنی نیست. شکی نیست که متخصصین صنایع نظامی ما به نوع جدیدی از سیستم های پنهانکاری رادار که به تدریج قوای موشکی َدریایی و هوایی ما را در بر خواهد گرفت دست پیدا کرده است.

ما دیدیم که موشک فجر ۳ با قابلیت رادار گریزی سالهای گذشته آزمایش شد و موفق هم عمل کرد.

در تولید راکتها.. شناورها ..قایق های پرنده و اژدر ها و ... این ویژگی را ملاحظه نمودیدم.

باید گفت که از لحاظ تيپيك طرح بدنه شفق به جنگنده اف/ای-22 رپتور ساخت ایالات متحده که یک جنگنده پنهانکار است تا اندازه ای شبیه میباشد و بدنه آن متشکل شده است از موادی که جاذب امواج رادرند ،که در نتیجه توانایی ایجاد RCS کمتر از یک متر مربع را به آن میدهد در واقع می توان بمب افکن شفق را اولین جنگنده رادار گریز ایرانی دانست. بنا به اظهارات بعضی از رسانه ها طراحی نمونه ی بعدی شفق که شامل بسیاری از اصلاحات و بهبود ها در قسمتهای بالها و نیز دهانه خروجی موتور و همچنین سیستم های راداری پیشرفته تر می باشد تا سال ۱۳۸۷ تحویل نیروی هوایی خواهد شد.نوع تكامل يافته شفق را بی شک میتوان گفت که از کارآمدترین جنگنده هاي دنيا محسوب مي شود.

این شکاری می تواند هفت نوع از تسلیحات مختلف را با حفظ قدرت مانور و سرعت حمل نماید.

این شکاری بمب افکن نزدیک به ۵ تن وزن دارد.

توانایی شلیک انواع موشک ها از قبیل : اسپاروو و ساید وایندر و نیز موشک های R-73 و R-77.ونیز موشکهای KH-29 و KH-31 به همراه موشک هدایت تلوزیونی ماوریک توانایی به خصوصی به این شکاری تمام ایرانی در نبردها و درگیری های هوایی میدهد .

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
جنگنده پنهانكار شفق ۱ ساخت وزارت دفاع و پشتيباني نيروهاي مسلح


جنگنده پنهانكار اف ۲۲ رپتور ايالات متحده آمريكا
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
منبع :
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


از اين طرح فقط يك ماكت چوبي ساختن و بس جنگنده شفق طرح يك هواپيماي روسي كار اصلي روي همون صاعقه انجام ميشه.

[Persian_Gun's]

خمپاره انداز M252 ساخت امريكا


در دنياي خمپاره اندازها ، نام M252 بيانگر اعتبار و ارزش خاصي است. اين خمپاره انداز با بردي متوسط و دقتي كم نظير ، در ميادين رزم سلاحي موثر و كشنده مي باشد. در دهه 80 ، ارتش امريكا نيازمند يك خمپاره انداز 81 ميليمتري موثر و دقيق بود. در سال 1986 ، M252 به عنوان خمپاره انداز استاندارد 81 ميليمتري در ارتش امريكا پذيرفته و جايگزين انواع قبلي گرديد.
در طراحي و ساخت M252 ، علاوه بر استفاده از استانداردهاي ارتش امريكا ، از استانداردهاي ارتش انگليس در زمينه خمپاره اندازهاي 81 ميليمتري كه در دهه 70 تهيه شده بود ، استفاده شاياني گرديد و در حال حاضر ، كمتر ارتشي در دنيا وجود دارد كه به اين سلاح مجهز نباشند.
يكي از موارد تمايز اين خمپاره انداز با ساير مدل هاي هم خانواده ، طرح دهانه آن است. در دهانه اين خمپاره انداز از يك طرح ابتكاري موسوم به BAD (مخفف BLAST ATTENUATION DEVICE) استفاده شده است كه وظيفه آن ، كاهش صداي سوت پرتاب گلوله است كه اين امر ، باعث ايجاد يك وضعيت مناسب براي خدمه اين سلاح از لحاظ صوتي مي شود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اين سلاح براي واحدهاي هوابرد ، پياده نظام و ساير واحدهاي نظامي ، بسيار ايده آل و ارزشمند است. براي استفاده موثر و سريع از اين سلاح ، به سه خدمه نياز است. حداكثر برد موثر آن 5700 متر و كمترين برد قابل شليك حدود 80 متر مي باشد. با اين سلاح ، در يك دقيقه حداكثر 33 گلوله مي توان شليك كرد. اما براي شليك مداوم ، تنها 16 گلوله در دقيقه مي توان شليك كرد. زاويه شليك اين خمپاره انداز ، از 45 تا 85 درجه قابل تنظيم است.
M252 علاوه بر استفاده از مهمات كلاسيك ، از مهماتي با قدرت انفجاري بالا نيز مي تواند استفاده كند. M252 از سيستم نشانه روي استاندارد خمپاره اندازهاي 60 ميليمتري M64 استفاده مي كند. وزن اين خمپاره انداز به همراه دو پايه ، سيستم نشانه روي و ساير قطعات ، در حدود 40.5 كيلوگرم مي شود كه نسبت به كارايي قدرت آن ، بسيار ايده آل و مناسب است.

[Persian_Gun's]

بزرگترين و سنگين ترين توپ جهان

Schwerer Gustav یا Dora بزرگترین و سنگین ترین توپی است که تا کنون ساخته شده و در میدان جنگ به کار رفته است.کالیبر این هیولا 800 mm است ودر طول تاریخ تنها خمپاره ی Little David آمریکا با کالیبر 914mm از آن بزرگتر است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

وزن Schwerer Gustav در حدود 1344 tons بود و برای حمل آن نیاز به 25 لوکومتیو نیاز بود که طول کلی آن به حدود 1.6 km می رسید و برای حمل آن به دو خط راه آهن نیاز بود.
خدمه :
250 نفر برای سوار کردن قطعات آن در 54 ساعت
2500 نفر برای قرار دادن لبه ها و پایه های آن در زمین که با توجه به وضعیت زمین سه تا شش هفته طول میکشید.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
وضعیت آماده برای آتش

مشخصات : Weight of gun and mounting: 1,350 t Length of gun: 47.3 m Height of gun: 11.6 m Width of gun: 7.1 m Barrel length: 32.48 m Propulsion 2 x Oil Electric D311 691 kW locomotives (DRG class V188)
Maximum elevation: 48° (or 65°; sources differ, may refer to different mountings)
Weight of propellant charge: 2,500 lb (1134 kg) in 3 increments Rate of fire: 1 round every 30 to 45 minutes or typically 14 rounds a day

مهمات

این توپ قادر به پرتاب گلوله هایی با وزن بیش از 7 تن با برد بیش از 37km بود که این گلوله ها توانایی نفوذ در 10m بتون مسلح یا 1m فولاد را داشت و از دو نوع گلوله زیر استفاده می
کرد

High Explosive Weight of projectile: 4.8 t (4,800 kg)
Muzzle velocity: 820 m/s Maximum range: 48 km Explosive mass: 700 kg Crater size: 30 ft (10 m) wide 30 ft (10 m) deep.

AP Shell The main body was made of chrome-nickel steel, fitted with a aluminium alloy ballistic nose cone.
Length of shell: 3.6 m Weight of projectile: 7.1 t (7,100 kg)
Muzzle velocity: 720 m/s Maximum range: 38 km Explosive mass: 250 kg Penetration: 264 ft (80 m) of reinforced concrete was claimed, but this seems extremely unlikely. In testing it could certainly penetrate 7 metres of concrete at maximum elevation (beyond that available during combat) with a special charge


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] مقایسه گلوله با تانک T-34



تاریخچه :
در سال 1934 سر فرماندهی ارتش آلمان (OKH) به شرکت Krupp در شهر Essen سفارش ساخت توپی را داد که توانایی نابودی 7m بتون مسلح یا 1m ورق زرهی را داشته باشد و برد آن بیش توپ های موجود باشد. هدف از ساخت این توپ نابودی خط دفاعی Maginot فرانسه بود.
مهندس این شرکت Dr. Erich Müller محاسبه کرده بود که این توپ دارای کالیبر 800mm و وزن بیش از 1000 تن و لوله ای با طول 30m و گلوله هایی با وزن 7 تن است.این محاسبات به این معنی بود که برای حمل آن به دو خط راه آهن نیاز است.
شرکت علاوه بر کالیبر 800mm کالیبر های 700mm , 850mm و 1000mm را هم بررسی کرد .البته کار مهمی در این زمینه انجام نشد تا اینکه هیتلر در سال 1936 از آنجا بازدید کرد.سرانجام طراحی بر اساس کالیبر 800mm آغاز شد و در سال 1937 به پایان رسید . کار ساخت آن در سال 1937 آغاز شد و قرار بهد که مدل نهایی در بهار 1940 اماده شود اما مدل آزمایشی با تاخیر در سال 1939 آماده شد و برای ازمایش به Hillersleben فرستاده شد.
پس از ازمایش های موفقیت آمیز نمونه ی آزمایشی نابود شد و دستور ساخت دو نمونه از ان داده شد که اولی Gustav و دومی Dora نام داشت.
برای جابجایی توپ شاسی خاصی طراحی شد که بر روی دو ارابه که هر کدام 20 محور 40 چرخ و در کل 80 چرخ داشتند سوار می شد و بر روی دو ردیف موازی ریل حرکت می کرد.

تالار تخصصي هوا فضا

[Persian_Gun's]

موشكهاي ضد تانك قابل حمل توسط فرددرحال توليد


موشک های ضد تانک هدایت شونده اصلی ترین سلاح پیاده نظام ارتش ها برای مقابله با تانکها و ادوات زرهی است. این سلاح ها کوچک ، سبک ، ساده ولی بسیار کارآمد هستند. از دهه 70 میلادی دهها نمونه این موشک ها با سیستم هدایت های مختلف برای ارتش ها بزرگ دنیا ساخته شده و بعضی از آنها در بازار صادراتی بسیار پرطرفدار بوده اند. اکثر این موشکها دارای هدایت سیمی بوده و در راستای دید پرواز می کنند اگرچه از دهه 70 میلادی بعضی از این موشکها با توانایی پرواز بالاتر از خط دید تولید شده اند ( پرواز در بالای خط دید یعنی پرواز موشک بعد از خروج از لانچر در 5/1 تا 2 متر بالاتر از سطح هدف و حمله به آن از فراز هدف).
موشک های هدایت سیمی بسیار ساده و در عین حال ارزان تر از دیگر موشکها هستند از این رو این موشکها بسیار در بین کشورهای دارای مرزهای زمینی زیاد طرفدار دارند. این قبیل موشک های را می توان بر ضد انواع اهداف میدان جنگ مانند تانکها ، نفر برها ، خودروها ، توپها و سنگرها تیر بار استفاده می شود.اولین بار در دهه 40 میلادی در جریان جنگ جهانی دوم در سال 1945 آلمان ها اولین موشک ضد تانک هدایت شونده جهان را با نام X-1 در دهه 50 و 60 موشکهای ضد تانک حمل شونده توسط نفر دچار کم مهری از طرف فرماندهان نظامی قرار گرفتند زیرا آنها معتقد بودند که راکتها غیر هدایت شونده چون بازوکا و یالاو می توانند از پس تانکها بر آیند. با شروع دهه 70 و ورود تانکهای قدرتمند و با زرهای ضخیم تر و پیشرفته این راکت اندازها کارایی خود را تا اندازه ای از دست دادند. را ساختند که با اشغال آلمان هرگز فرصت استفاده در میدان جنگ را پیدا نکرد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] شليك كننده موشك ضد تانك تاو
تانکها می توانستند قبل از اینکه سرباز پیاده با راکت انداز خود به فاصله مورد نظر برای آتش برسد ، او را مورد هدف قرار بدهند و این مسأله در صحرا و دشتهای باز مشکلات بیشتری را فراهم می کرد. در جریان جنگ سال 1973 اعراب و اسرائیل ، این رژیم با بیش از 2200 تانک به مصر حمله برد. در این جنگ موشکهای ضد تانک ارزش عملیاتی خود را ثابت کردند زیرا موشک های ضد تانک AT-3 مالیوتکا تعداد زیادی از تانکهای اسرائیلی را مورد هدف قرار دادند. این اولین آزمون برای موشکهای ضد تانک بود که کارایی خود را نشان دادند.
از این پس ارتش ها دست به توسعه و خرید موشکهای هدایت شونده ضد تانک زدند. بسیاری از ارتشها ترجیح می دهند برای مقابله با تانکها دشمن بجای به خدمت گرفتن تانکها و بالگردها فراوان در کنار آنها موشکهای ضد تانک بیشتری را به خدمت بگیرند ( اگرچه بدون تانک و بالگرد ضد تانک در هیچ جنگی نمی توان در مقابل تانکها پیروز شد ). تانکهای مدرنی چون آبرامز و یا لکرک شاید بتوانند از پس یک تانک T-72 بر بیایند ولی از پس یک سرباز مخفی شده در پشت درختان در حالی که مجهز به یک موشک ضد تانک با برد 2000 تا 4000 متر است به سختی بر می آید. در این مقاله به طور مختصر به موشک های ضد تانک مورد استفاده نیروهای پیاده که در حال تولید هستند می پردازیم. بعضی از این مدلها بر روی نفر برها زرهی و یا تانکهای سبک شناسایی نصب شده و بعضی از روی شانه و تعدادی نیز از روی سه پایه شلیک می شوند. دو مورد اخیر بیشترین استفاده را توسط نیروهای پیاده دارد.
سیستم هدایت این موشک ها طی 4 دهه گذشته به این صورت تکمیل شده است. در اوایل سالهای دهه 60 میلادی موشکهایی چون AS-10 و 11 ساخت فرانسه و یا موشک کبرا ساخت آمریکا موشکهای هدایت همزمان بودند که کاربر باید موشک را مستقیمآ به وسیله چشم در خط راستا دید نگه داشته تا موشک در یک راستای مستقیم به هدف برخورد کند. این موشکها نیاز زیادی به دقت کار برداشت و یک یا دو درجه خطای دید ، کاربر باعث به خطا رفتن موشک می شود. ولی نسل دوم موشکهای ضد تانک هدایت شونده همچون تاو و یا هات این امکان را به کاربر می داد که تنها با نگه داشتن علامت هدف گیر بر روی هدف ، سایت هدف گیری به طور خودکار با تعقیب گرمایی خروجی موشک ، آن را به طرف هدف به صورت نیم خودکار هدایت کند. امروز نسل سوم این موشکها همچون موشکهای بهسازی شده تاو و FF ، میلان 3 و جاولین از توانایی شلیک کن فراموش استفاده می کنند که بعد از قفل موشک بر روی هدف تمامی کارها از تعقیب گرفته تا اصلاح مسیر موشک به طرف هدف به صورت خودکار انجام می شود. یکی از محبوب ترین روشهای هدایت روش هدایت سیمی نیمه خودکار است که به دلیل سادگی کارکرد و سادگی خود سیستم و همچنین ارزان تمام شدن آن علیرغم نداشتن دقت نسبت به موشکهای هدایت لیزری و یا تلویزیونی چون از کارکرد بسیار بالایی برخوردار است طرفداران زیادی دارد. به جرات می توان گفت که امروزه 80% از موشکهای ضد تانک هدایت شونده موجود در جهان از نوع هدایت سیمی نیمه خودکار می باشد که با وجود گذشت سه تا چهار دهه از توسعه بعضی از این موشکها همچنان با بهسازی گسترده بر روی طرح اولیه بر روی خط تولید قرار دارند. یکی از محبوب ترین موشکهای ضد تانک جهان که بیش از 66000 فروند از آن توسط 44 کشور جهان به خدمت گرفته شده موشک هدایت سیمی BGM71 تاو می باشد که توسط کمپانی ری تاو در سال 1972 تولید شد.
این موشک که از بالگرد نیز پرتاب می شود دارای یک لانچر و یک سه پایه برای پرتاب می باشد.در حال حاضر تنها دو مدل از موشک تاو در حال تولید است که شامل BGM-71F ملقب به TOW2B و BGM-71FF می باشد که البته گفته می شود که برای امور صادراتی مدل BGM-71E ملقب به TOW2A نیز تولید می شود. مدل F و E دارای سر جنگنده دو مرحله پشت سر هم و توانایی پرواز در بالاتر از خط دید و یورش به هدف از بالای سر آن است . برد موثر این دو نمونه 3750 متر می باشد و گفته شده که مدل F از توانای نفوذ در 700 میلیمتر زره برخوردار بوده و دارای یک سر جنگنده به وزن 5/12 کیلوگرم و زمان پرواز 21 ثانیه می باشد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
موشك اسپايك LR[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
موشك سامانه موشكي ضد تانك اسپايك LR


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
قسمتهاي تشكيل دهنده موشك اسپايك LR
پیشرفته ترین نمونه تاو TOWFF می باشد که به جای هدایت سیمی از هدایت تصویر برداری فروسرخ استفاده می کند. این مدل بر خلاف مدلهای دیگر تاو که دارای هدایت نیمه خودکار هستند دارای هدایت تمام خودکار است و نیازی به هدایت کاربر ندارد. البته TOWFF تنها از بالگرد پرتاب می شود و باید در بالگرد مورد نظر نیز تغییراتی حاصل شود. از دیگر موشکهای ضد تانک آمریکایی باید به موشک M-47 دراگن اشاره کرد که اصلیترین موشک ضد تانک هدایت شونده شانه پرتاب ارتش آمریکا در دهه 70 تا 90 تا زمان ورود به خدمت موشک جاولین نام برد که دارای هدایت سیمی است و دارای برد 1000 متر می باشد. این موشک دارای برد کمی نسبت به تاو است که دلیل آن کوچکی و در نهایت سوخت کمتر آن است. البته در عوض این موشک را می توان به راحتی توسط یک نفر حمل کرد که این مورد در مورد تاو صدق نمی کند. وزن کل سیستم دراگن شامل لانچر و موشک کمتر از 18 کیلوگرم است این در حالی است که وزن سیستم پرتاب تاو در مدل F ، 92 کیلوگرم است.در حال حاضر تنها مدل ارتقا یافته دراگن که با نام دراگن 2 شناخته می شود به صورت محدود تولید می شود. این مدل دارای برد بیشتر 1500 متر و توانایی نفوذ در 500 میلیمتر زره را دارد. اگر چه نیروی زمینی ارتش امریکا در حال جایگزینی دراگن با جاولین است ولی سپاه تفنگ داران دریایی همچنان از این سلاح استفاده می کند.موشک جاولین پیشتاز موشکهای ضد تانک هدایت شونده قابل حمل توسط نفر است. این موشک که توسط کمپانی لاکهید مارتین توسعه پیدا کرد از سال 1994 وارد مرحله تولید و از سال 1996 عملیاتی شده است. این موشک بر اساس نیاز نیروی زمینی و سپاه تفنگ داران دریایی آمریکا برای تولید موشک ضد تانک جدید و جایگزین با موشک M47 دراگن توسعه پیدا کرد.این موشک دارای هدایت تصویر به رادار فرو سرخ نصب شده بر دماغه موشک است و دارای توانایی شلیک کن فراموش کن می باشد که در میان موشکهای ضد تانک شانه پرتاب کم نظیر می باشد. این موشک بر روی لانچر پرتاب دارای یک صفحه مانیتور برای هدف گیری موشک به وسیله دوربین فروسرخ نصب شده بر روی دماغه موشک است و یک دسته هدایت برای هدایت همزمان موشک به طرف هدف در صورت نیاز توسط کاربر. کاربر می تواند بعد از شلیک موشک به هدف گیری و آتش به طرف هدف دیگر اقدام نماید و یا حمل را ترک کند. همچنین این موشک را می توان پشت موانع زمینی شلیک و بعد آن را به طرف هدف هدایت کند. این قابلیتهای را تاو و دراگن ندارند. این موشک دارای برد 2000 متر و وزن سر جنگنده 4/8 کیلوگرم است. گفته شده این موشک می تواند در 600 میلیمتر زره نفوذ کرده و 28 کیلوگرم وزن کامل سیستم می باشد. تا کنون 20000 فروند از این موشک تولید شده و به 10 کشور جهان صادر شده است. در اروپا نیز سیستم های مشابه تولید و به خدمت گرفته شده است. از جمله آنها می توان به موشک های هات ، میلان ، بیل ، اریکس ، MBTLAWاشاره کرد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] موشک دراگن در حال شلیک
هات همتای اروپایی تاو می باشد که برای استفاده در بالگردها ضد تانک توسعه پیدا کرد ولی به صورت دراز در نیروهای زرهی نیز مورد استفاده قرار گرفت. موشک هات دارای هدایت مشابه موشک تاو می باشد ولی این موشک دارای سیستم شلیک و حمل توسط نفر نیست و تنها زره پوشها و نفربرها می توانند آن را حمل کنند. موشک بیل پیشروی موشکهای ضد تانک قابل حمل توسط نفر است.این موشک دارای هدایت سیمی و توسط کمپانی ساب سوئد طراحی شده است. بیل قابلیت حمل توسط نفر را داراست و از روی سه پایه شلیک می شود. این موشک در دهه 70 میلادی طراحی شده و باید آن را اولین موشک ضد تانک هدایت شونده اروپایی قابل حمل توسط نفر دانست.
موشک ضد تانک بیل که در سال 1988 مدل بهسازی شده ان با نام بیل 2 توسعه پیدا کرد همچنان در حال تولید است به بیش از 10 کشور جهان فروخته شده است. بیل دارای برد 150 تا 2200 متر می باشد و می تواند زرهی به قطر 900 میلیمتر را دز هم بکوبد که نسبت به رقیبان دیگرش کارایی بهتری دارد.امروزه مدل بیل 2 که تنها مدل تولیدی موشک بیل است از یک سر جنگنده دو مرحله و از توانایی پرواز در بالاتر از خط دید به میزان 5/1 متر برخوردار است که امتیاز بزرگی برای موشکهای ضد تانک است زیرا این موشک ها از بالا بر روی برجک تانک که آسیب پذیرترین قسمت یک تانک است برخوردار می کنند. وزن این سیستم کمی نسبت به جاولین سنگین تر است و وزن کامل با موشک برابر با 57 کیلوگرم است. وزن لانچر با سه پایه 5/31 کیلوگرم می باشد. زمان پرواز این موشک 13 ثانیه است و به دلیل بهره گیری از سیستم فروسرخ از توانایی استفاده در شب برخوردار است. از جمله قابلیت بیل 2 نسبت به مدلهای اولیه توانای انفجار موشک بر فراز هدف است که بیشترین میزان خسارت را به آن می رساند. در صورت تنظیم موشک قبل از برخورد به برجک بر روی آن منفجر شده و موج ویرانگر باعث تخریب زره می شود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] موشک ضد تانک سوئدی بیل 2
موشک ضد تانک میلان نیز از جمله موشک های ضد تانک اروپایی می باشد که با طور گسترده به خدمت گرفته شده است. این موشک که توسط کمپانی دایملر بنز آلمان و داسو فرانسه طراحی شده و در واقع هدف از طرح آن ساخت موشک قابل حمل توسط نفر برای استفاده در کنار موشک بزرگتر هات بود. میلان که از سال 1972 تولید شده است در واقع رقیب اروپایی بیل می باشد. آخرین مدل میلان که هم اکنون در حال تولید است میلان 3 در سال 1996 عرضه شده است. این مدل که از توانایی پرواز در بالاتر از خط دید و انفجار بر فراز هدف برخوردار است در نمونه میلان 3 از یک سایت جلونگر فروسرخ برای انجام عملیات های شبانه و همچنین تعقیب خودکار هدف بهره می گیرد. در مدلهای میلان 1 و 2 این موشک به صورت نیم خودکار هدایت می شود ولی در میلان 3 این موشک بعد از قفل بر روی هدف به صورت خودکار هدف را بصورت هدایت سیمی تعقیب می کند. میلان می تواند اهدافی را در فواصل 400 تا 2000 متر مورد هدف قرار دهد و دارای یک سر جنگنده با 70/2 کیلوگرم است که در مقابل موشک های جاولین با وزن 4/8 کیلوگرم و بیل با 6 کیلوگرم بسیار ناچیز و کم توان است. وزن لانچر موشک 4/16 کیلوگرم و موشک 73/6 کیلوگرم است با این موشک می توان زرهی با قطر 352 میلیمتر را رد هم کوبید.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
موشک ضد تانک چند ملیتی میلان
این موشک با وجود سبکی و سادگی عملکرد دارای وزن سر جنگنده کم و توانایی نفوذ بسیار پایین ولی دارای قیمت بسیار ارزانی می باشد از این رو تاکنون در 41 کشور جهان به خدمت گرفته شده است. البته گفته شده که میلان 3 از موشکهایی چون بیل و تاو از دقت بیشتری برخوردار است.
موشک اریکس نیز از جمله موشکهای ضد تانک نوین اروپایی است که توسط آلمان و فرانسه طراحی شده است.اگرچه که این موشک با فاصله دو سال زودتر از جاولین به خدمت گرفته شد ولی نمی توان کارایی آن را با این موشک کارآمد مقایسه کرد و تا حدی این موشک دارای کارایی در حد دراگن آمریکایی متعلق به دهه 70 دانست. اریکس موشکی است با هدایت سیمی که در سال 1994 به مرحله عملیاتی رسیده است و تا کنون در حدود 50000 فروند از آن سفارش شده است و به کشورهای فرانسه ، آلمان ، کانادا ، نروژ ، بلژیک و برزیل تحویل داده شده است. برد این موشک 600 متر است و دارای سرعت 245 متر در ثانیه می باشد. این موشک می تواند زرهی به قطر 900 میلیمتر را بشکافد و از یک سر جنگنده 5/3 کیلوگرمی استفاده می کند. موشک اریکس به روش نیمه خودکار مانند تاو و یا بیل هدایت شده و کاربر باید نشانه گذار سایت را تا زمان برخورد موشک به هدف بر روی آن نگه دارد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
موشک اریکس به دلیل کوچکی و وزن کم طرفداران بسیاری دارد
موشک اریکس اگرچه یک موشک هدایت شونده کارآمد برای درگیری های نزدیک میدان جنگ است و بر خلاف موشک هایی چون میلان و بیل می توان آن را از روی شانه نیز شلیک کرد ولی این موشک را از نظر کارایی باید حتی از موشک ضد تانک دراگن امریکایی نیز در سطح پایین تری به حساب آورد. بر کم و سر جنگنده کوچک از جمله مشخصات پایین تر نسبت به دراگن است. راکت RPG-29 ساخت روسیه که از سال 1991 به مرحله تولید رسیده دارای مشخصات یکسان با اریکس آن هم به عنوان یک راکت است. این راکت از توانایی نفوذ در یک زره 500 میلیمتری و برد 800 متر برخوردار است و وزن لانچر با راکت 8/18 کیلوگرم می باشد. البته اریکس دارای سیستم هدایت است که این مسئله کمی نیست و ارزش عملیاتی آن در میدان جنگ مشخص می شود. اریکس دارای دقت به مراتب بیشتر نسبت به دراگن و یا میلان و دیگر موشکهای هم گروه خود است و کمپانی سازنده می گوید که ضریب برخورد این موشک به هدف 95% می باشد. البته سر جنگنده این موشک علارقم کوچکی قدرت نفوذ خوبی نسبت به دراگن ( 900 میلیمتر در مقابل 500 میلیمتر ) در زره دارد ولی کارایی آن بر ضد اهداف دیگر همچون ساختمان ها کم است. با وجود آن وزن کم این موشک و سادگی کاربر و قدرت خوب نفوذ در زره از دلایل پر طرفدار بودن این موشک است که از این رو آنرا با موشک میلان مقایسه کرد. وزن لانچر پرتاب این موشک با تجهیزات کامل تنها 5/12 کیلوگرم است و در مجموع با موشک و بدون سه پایه 5/17 کیلوگرم وزن دارد. طی دو دهه گذشته کشورهای اروپایی تلاش به ساخت موشک جدید ضد تانک کردند که مافوق صوت و دارای برد بیشتری باشد.
تلاش برای ساخت یک موشک ضد تانک هدایت خودکار در دهه 80 منجر به ساخت تریگات MR در دهه 90 شد. نمونه زمینی پرتاب تریگات که توسط نیروهای پیاده حمل میشود با همکاری دو کشور انگلستان و فرانسه و مشارکت کمپانی دایمر بنز آلمان تکمیل شد ، در واقع نوع تکمیل شده تریگات LR که یک موشک ضد تانک هواپرتاب برای پرتاب از بالگرد های نوین تایگر اروپایی است توسعه داده شد. MR و LR دارای برد کمتر و ابعاد کوچکتری است از این رو این موشک مانند تاو نیست که همان مدل هواپرتاب آنرا می توان از زمین نیز شلیک کرد. این موشک که از سال 2000 در حال تحویل به سه کشور یاد شده است دارای طرفداران زیادی دز کشورهای دیگر است البته این موشک رقیب دیگری در اسراییل با نام اسپایک دارد. تریگات از هدایت لیزری خط دید استفاده می کند و تا برخورد موشک کاربر باید هدف را با نشانه گذار لیزری تعقیب کند ولی هدایت موشک به سمت هدف کاملآ خودکار بوده و به واسطه استفاده از یک سیستم فروسرخ جلو نگر امکان استفاده از این موشک در شب نیز وجود دارد. برد این موشک بین 200 تا 2500 متر می باشد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
موشک هدایت لیزری تریگات MR
تریگات برای جایگزینی موشک میلان که طی 3 دهه به طور گسترده ای توسط آلمان ، فرانسه و انگلستان به کار رفته توسعه پیدا کرد که البته به حق نیز جایگزینی شایسته برای این موشک بود.وزن یک سیستم کامل تریگات به همراه لانچر واحد هدایت حدود 45 کیلوگرم است البته وزن موشک و وزن سر جنگنده همچنان نا معلوم می باشد.موشک با سرعت صوت به هدف خود یورش می برد همچون موشک بیل 2 دارای فیوز مجاورتی برای انفجار موشک بر فراز هدف و توانایی پرواز در بالاتر از خط دید برخوردار است. نمونه هواپرتاب تریگات که همان مدل LR می تواند 1200 میلیمتر در زره نفوذ کند ولی معلوم نیست مدل زمین پرتاب تریگات چقدر قدرت نفوذ دارد. همچنین گفته شده این موشک می تواند اهدافی با سرعت 150 کیلومتر در ساعت را تعقیب و منهدم کند. اسپایدگیل نیز از جمله موشکهای ضد تانک کارآمد ساخت اسرائیل است که توسط کمپانی رافاءل این رژیم طراحی شده. اسپایک مانند جاولین امریکایی از سیستم هدایت تصویر بردار فروسرخ استفاده کرده. اسپایک را باید نزدیک ترین رقیب جاولین به حساب آورد از جمله انکه هر دو این موشکها در رده موشکهای شلیک کن فراموش کن می باشند. این سلاح در چهار مدل که سه مدل ان برای نیروهای پیاده و یک مدل برای بالگرد تولید شده است. اولین مدل این سلاح اسپایک SR نامیده می شود که کوچکترین عضو این خانواده و در عین حال تنها مدل این موشک که می توان آنرا از روی شانه شلیک کرد. این مدل نیز دارای هدایت تلویزیونی است و دارای برد 50 تا 800 متر می باشد. وزن کل سیستم تنها 9 کیلوگرم است که از این رو آن را باید سبک ترین موشک ضد تانک هدایت شونده جهان دانست.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
موشک اسپایک MR
اسپایک MR (گیل) مدل دیگر برای نیروهای پیاده که از روی سه پایه شلیک می شود ولی البته در موارد خاص قابلیت آتش از روی شانه را نیز دارد. این مدل که دارای دو سر جنگنده پشت سر هم می باشد قابلیت شلیک به صورت قفل شده بر روی هدف و یا هدایت همزمان را دارد . برد این مدل 200 تا 2500 متر است و از این لحاظ این مدل بیشترین شباهت را با جاولین امریکایی دارد. وزن کل سیستم بدون موشک 26 کیلوگرم است و گلوله گذاری مجدد آن 15 ثانیه طول می کشد. نمونه این خانواده اسپایک LR است که مانند دیگر موشکهای این خانواده به روش هدایت تصویر بردار فروسرخ هدایت می شود. این مدل نیز قابلیت حمل توسط نفر را داراست و از روی سه پایه شلیک می شود.LR دارای برد 4000 متر و دارای دو کلاهک جنگی پشت سر هم با رو فیوز مجاورتی و برخوردی می باشد. این مدل هم وزن مدل قبلی است ولی از لانچر بلندتری نسبت به مدل قبل استفاده می کند. گفته شده این مدل دارای قدرت نفوذ در 1200 میلیمتر زره را داراست.
هر سه این مدلها را می توان در حال قفل شده بر روی هدف و یا قفل نشده شلیک کرد. این موشک را می توان مانند جاولین از پشت موانع زمینی به سوی هدف شلیک و بعد آنرا بر روی هدف قفل کرد. روسها نیز در حال حاضر تنها سه نمونه موشک ضد تانک قابل حمل توسط نفر تولید می کنند که شامل نمونه ارتقا یافته موشک ضد تانک مالیوکا با نام مالیوتکای 2 که مجهّز به سیستم های هدایت رادیویی به جای هدایت سیمی و دارای یک سر جنگنده پشت سر هم برای تخریب زره های نوین است. مالیوتکا 9M14 با برد 3000 متر و قدرت نفوذ 520 میلیمتر در مدل C ان یکی از کارآمدترین موشکهای ضد تانک است که کارایی خود را بارها به اثبات رسانده.
دیگر موشک AT-13 میتس که در واقع در خط تولید جایگزین موشک ضد تانک کارآمد AT-7 شد.این موشک ضد تانک از سیستم های هدایت سیمی خط دید استفاده می کند و دارای وزن و ابعاد کوچکی است تا یک نیروی پیاده بتواند به تنهایی از آن استفاده کند. این موشک که دارای برد 1500 متر است می تواند در 950 میلیمتر زره نفوذ کند. AT-13 دارای 5/13 کیلوگرم وزن و لانچر آن نیز 9 کیلوگرم وزن می باشد. AT-13 را مانند پدرش AT-7 از روی سه پایه شلیک می کنند. ولی نوین ترین موشک ضد تانک روسی که در سال 1992 هم زمان با AT-13 ارائه شد موشک سنگین تر و دوربرد تر AT-14 کرنت که ان هم توسط KBP در روسیه ارائه شد و نزدیکترین رقیب شرقی تریگات MR می باشد. این مدل دارای یک هدایت لیزری تصویر بردار فروسرخ خط دید نیمه خودکار و توانایی انجام عملیات در شب را دارد. AT-14 دارای برد 6 کیلومتر از این رو دوربردترین موشک ضد تانک حمل شونده توسط فرد می باشد. در جریان اشغال نظامی عراق چند دستگاه تانک پیشرفته M1 آبرامز با آتش این موشک منهدم شد. ار آنجایی که این موشک در اختیار ارتش عراق از طرف سوریه بود آمریکا مدعی است که این موشکها از طرف دولت سوریه که روابط خوبی نیز با رژیم سابق بغداد داشت در اختیار این کشور قرار گرفته است. این مسئله به میزان زیادی باید درست باشد زیرا ارتش سوریه در اواخر دهه 90 تعداد زیادی از این موشک را از روسیه تحویل گرفته بود. در کشور ما ایران نیز موشک های ضد تانک به دست متخصصان وزارت دفاع تولید می شود. از جمله این موشکها را می توان به موشکهای ضد تانک توفان 1 و 2 که در واقع همان موشک تاو آمریکا است که در زمان رژیم معدوم گذشته تحویل ایران شده ولی امروزه در کشورمان به تولید رسیده است.
توفان هم از نظر کارایی مشابه BGM-71A تاو می باشد که گفته شده می تواند در 400 تا 400 میلیمتر زره نفوذ کند. برد این مدل 3750 متر است که در این صورت نسبت به مدل BGM-71A ساخت امریکا 750 متر بیشتر است. توفان 2 نیز مدل ارتقا یافته توفان 1 با دو سر جنگنده پشت سر هم که می تواند در زرهی به قطر 650 تا 760 میلیمتر نفوذ کند. این دو نمونه موشک توسط نیروهای پیاده ارتش و بالگرد های ضد تانک کبرای هوانیروز قهرمان شلیک می شود.
این مدل از توفان دو را می توان با موشک BGM-71E تاو آمریکایی مقایسه کرد. همچنین سیستم هدایت موشک تاو MGS2 (سایت هدایت) نیز در کشورمان تولید و در ارتش مورد بهره برداری قرار گرفته است. موشک رعد نیز از جمله محصولات ضد تانک تولیدی در میهن عزیزمان است که در واقع نمونه مهندسی معکوس AT-3 مالیوتکا می باشد. گفته می شود این موشک از یک سر جنگنده پشت سر هم می باشد و از الگوی پرواز بهینه سازی شده و زمان پرواز بیشتری برخوردار است. موشک ضد تانک صاعقه نیز از جمله موشکهای ضد تانک تولید داخل است که شباهت زیادی از نظر کارایی به موشک دراگن آمریکایی دارد و گفته شده دارای برد 1000 متر و از توانایی نفوذ در 500 میلیمتر زره و نمونه صاعقه 2 در 650 میلیمتر زره را دارد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
موشک ضد تانک مالیوتکاAT-3
همچنین طی چند سال گذشته ایران دست به ساخت نمونه بومی موشک ضد تانک روسی AT-7 اسپندرل در ایران زده که گفته شده این موشک دارای برد و سر جنگنده بهینه شده می باشد. همچنین نشریه جینز ( متعلق به سازمان تحقیقاتی دفاعی جینز در انگلستان ) می گوید که ایران در حال توسعه انواع موشکهای ضد تانک لیزری و هدایت سیمی با نامهای تندر ، توسن و حافظ می باشد. موشکهای رعد ، توفان ، AT-5 اسپندرل ( که در ایران M113 نامیده می شود) در نمایشگاه دستاوردهای انقلاب اسلامی ( سال 1377 در تهران ) به نمایش گذاشته شده است.

[Persian_Gun's]

موشك ضدزره سنگين ERYX ، محصول مشترك فرانسه و كانادا
اريكس ، يك سيستم موشكي ضدزره سنگين كوتاه برد مي باشد كه براي واحدهاي پياده نظام و نيروهاي ويژه طراحي طراحي و ساخته شده است.اين سيستم ضدزره ، براي استفاده در موقعيت هاي خاص و فضاهاي محدود (همانند جنگ هاي شهري و عمليات هاي كماندويي) بسيار مؤثر و مناسب است. اريكس توسط كنسرسيومي مركب از MBDA فرانسه و صنايع هوافضاي كانادا توليد مي گردد. در سال 1989 ، فرانسه و كانادا تفاهم نامه اي را براي توليد اريكس با سرمايه گذاري مشترك امضا نمودند و در سال 1994 بعد از سال ها تحقيق و آزمايش ، اريكس وارد خدمت ارتش هاي فرانسه و كانادا گرديد و تا اين لحظه ، ارتش هاي نروژ ، برزيل و مالزي نيز از اريكس بهره مي برند. همچنين بسياري از كشورهاي حوزه خليج فارس ازجمله بحرين ، كويت ، قطر ، عربستان و امارات متحده عربي نيز در زمره مشتريان علاقه مند به اين سيستم ضدزره قرار دارند. تركيه نيز در سال 1999 ، قراردادي با فرانسه امضا نمود كه طي آن ، امتياز توليد 10000 موشك اريكس را در طي 10 سال بدست آورد. اما در سال 2004 ، وزير دفاع تركيه خبر لغو اين پروژه را داد.
اريكس مي تواند برضد اهداف زرهي متحرك و ثابت ، مورد استفاده قرار گيرد. كمترين برد عملياتي آن 50 متر و بيشترين برد آن 600 متر مي باشد. اريكس مي تواند برضد انواع زره هاي كلاسيك ، تقويت شده و انعكاسي استفاده گردد. علاوه بر اهداف زرهي ، ساختار اريكس به گونه اي طراحي شده است كه قادر به انهدام انواع خاكريزها ، سنگرها و استحكامات بتوني نيز مي باشد. در آزمايش هاي انجام شده توسط MBDA ، از 1000 موشك اريكس شليك شده ، 950 موشك ، اهداف را با موفقيت از بين بردند. يعني 95% شليك ها موفقيت آميز بوده است. سيستم اريكس از 3 قسمت تشكيل شده است:موشك ، لوله پرتاب و واحد آتش. اريكس را مي توان به صورت نشسته يا درازكش ، از روي شانه شليك نمود. همچنين امكان استفاده از سه پايه نيز وجود دارد. موشك اريكس ، از نوع هدايت شونده با سيم است و از يك سيستم هدايت نوري نيمه خودكار بهره مي برد. در انتهاي موشك اريكس ، يك منبع توليد كننده مادون قرمز وجود دارد. سيستم هدفگيري اريكس ، با استفاده از اين امواج مي تواند مسير موشك را تشخيص داده و در صورت لزوم توسط سيم رابط با موشك ، مسير را تصحيح نمايد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سيستم پيشرانه اريكس ، از نوع كنترل برداري است و اين قابليت را دارد كه در سرعت پايين ، مؤثر عمل نمايد و اجازه مي دهد كه پرتاب موشك ، با كمترين نيروي ممكن انجام شود. با توجه به اين قابليت موتور موشك ، اريكس از سيستم پرتاب آرام (SOFT LAUNCH) بهره برده و در فضاهاي محدود و بسته مي توان از آن به راحتي و با ايمني بالا استفاده كرد. لازم به ذكر است كه موتور موشك اريكس ، توسط شركت مشهور راكسل فرانسه (ROXEL) توليد شده است. موشك در كمتر از 5 ثانيه آماه شليك مي گردد. بعد از شليك تنها وظيفه تيرانداز ، تنظيم نگه داشتن سيستم هدفگير اريكس بر روي هدف تا زمان اصابت مي باشد. در زمان شليك ، موشك سرعتي در حدود 18 متر در ثانيه مي گيرد و در زمان رسيدن به مرز 600 متر ، سرعت موشك از مرز 245 متر در ثانيه نيز مي گذرد. در زمان 2 دقيقه مي توان 5 موشك اريكس را آماده نمود ، هدفگيري كرد و شليك نمود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
كلاهك جنگي 137 ميليمتري موشك ، مجهز به سيستم انفجاري دوگانه HIGHT EXPLOSIVE بوده و قادر به نفوذ در خودروهاي مجهز به زره هاي انعكاسي به ميزان 90 سانتيمتر است. دو شبيه ساز براي آموزش استفاده از اريكس به سربازان وجود دارد ؛ شبيه ساز مقدماتي و شبيه ساز پيشرفته. شبيه ساز مقدماتي ، توسط شركت سيمتران (SIMTRAN) كانادا طراحي و ساخته شده است. شبيه ساز پيشرفته نيز توسط بخشي از لاكهيد مارتين توليد شده و به نام EPGS مشهور مي باشد.


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Persian_Gun's]

موشک ضد تانک تاو
تاو (BGM71) موشکی است ضد تانک که برای انجام عملیات های ضد زره طراحی شده است.تاو را باید به جرات یکی از بهترین موشک های ضد تانک جهان نامید که تا به امروز بیش از 66000 فروند از ان به 44 کشور دنیا از جمله ایران صادر شده است.تاریخچه تاو به اواخر دهه 60 میلادی برمیگردد.زمانی که بیش از نیم میلیون تانک شوروی در کنار مرز های اروپای غربی صف کشیده بودند تا در صورت تبدیل جنگ سرد به جنگ گرم به داخل خاک کشور های عضو ناتو سرازیر شوند.در ان زمان کمپانی ریتیان امریکا دست به طراحی تاو زد.تاو در سال 1973 تحویل ارتش امریکا شد و همچنان نیز در حال تولید میباشد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تاو به روش هدایت سیمی هدایت میشود.خود موشک تاو درون محفظه مخصوصی قرار دارد.در هنگام شلیک این موشک بالچه های خود را که شامل چهار عدد در عقب موشک و چهار عدد در جلوی موشک است را باز میکند.دو رشته سیم که از یک طرف به لانچر و از طرف دیگر به موشک متصل است وظیفه ی هدایت موشک را دارند.کاربر موشک که از درون سایت هدف گیری هدف را نشانه رفته است به وسیله همین دو رشته سیم که طولشان به اندازه برد موشک است فرامین اصلاح مسیر را به موشک منتقل میکند.از این لحاظ گهگاه به این سبک هدایت روش هدایت همزمان نیز گفته میشود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تاو دارای انواع مختلفی است که شامل TOWA/C/D/E میباشد.TOWA یا بیسیک تاو اولین مدل این موشک دارای برد 3000 متر میباشد.در دیگر مدل های تاو از یک سرجنگی 2 مرحله ای که به صورت پشت سرهم منفجر میشود استفاده شده تا بتواند هر زرهی را نابود کند.البته موشک تاو بی عیب نیست.عدم هدایت خودکار و عدم توانایی کافی در شب و اب و هوای بد و نیاز به هدایت مستقیم کاربر از جمله عیب های تاو هستند.شاید همین مشکلات تاو نیروی زمینی امریکا را بر ان داشت تا موشک ضد تانک هلفایر AGM114 را برای هلیکوپتر های اپاچی توسعه دهد.با وجود این تاو به دلیل تعمیر و نگهداری اسان و قیمت کم همچنان موشک محبوبی است و در کشورهای زیادی چون امریکا و ایران و پاکستان و اسراییل و ترکیه و ژاپن و حدود 40 کشور دیگر همچنان خدمت میکند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تاو را میتوان از انواع تجهیزات زمینی چون تانک و نفربر و جیپ و حتی از روی زمین شلیک کرد.علاوه بر اینها تاو از هلیکوپتر های زیادی چون کبرا و فنک و MD500 و چند هلیکوپتر دیگر قابل استفاده است.معمولا هر هلیکوپتر میتواند 4 تا 8 موشک تاو را حمل کند.از تاو در درگیری های نظامی بسیاری استفاده شده که مهمترین انها جنگ ایران و عراق و جنگ خلیج فارس 1991 و 2003 میلادی و حمله نظامی امریکا به افغانستان و درگیری های بالکان 1999 است.

[Persian_Gun's]

سلاح ضد زره AT-4

آشنایی با سلاح ضد زره AT-4 AT-4 یک سلاح ضد زره، دوش پرتاب از نوع غیر هدایت شونده است، که فقط یک بار قابل شلیک است . AT-4 ساخت شرکت Saab Bofors Dynamics سوئد است که سابقه زیادی در ساخت سیستمهای ضد زره دارد . Saab Bofors Dynamics با ساخت AT-4 که در نوع خود یکی از بهترین موشک های ضد تانک در دنیا است، به موفقیت فروش قابل توجه ای دست یافت . این سلاح جهت بکارگیری در نیروهای پیاده نظام برای استفاده بر علیه خودروها و نفربرهای زرهی و استحکاملت و سنگرهای دشمن ساخته شد .
در این سلاح یک موشک همواره اماده در درون لانچر وجود دارد که بعد از بکارگیری و شلیک دیگر قابل مسلح کردن و موشک گذاری نیست .
AT-4 یک سلاح بدون عقب نشینی(لگد) است . به این معنی که این سلاح به گونه ای طراحی شده که زمان شلیک به علت خارج شدن حجم گاز باروت که از عقب لانچر خارج می شود در حالت تعادل می ماند . از این رو می توان گفت این سلاح هیچ نیروی پس زننده ای تولید نمی کند . این امر موجب می شود که موشک را با دقت بیشتری شلیک کند . در غیر این صورت یک سرباز توانایی حمل و شلیک موشک را با ان را نداشت . AT-4 توسط یک نفر قابل حمل و شلیک است و فقط از شانه راست فابل شلیک است
از مزایای AT-4 هزینه پایین ان برای بکارگیری در یگانهای پیاده نظام است

لانچر
در ساخت لانچر AT-4 از پلیمر استفاده شده که می تواند فشار ناشی از گازهای خروجی را تحمل کند و دیگر لازم نیست مانند سلاحهای فدیمی برای تحمل فشار ضخامت لوله را بیشتر کنند . همین امر موجب سبکتر شدن لانچر می شود . همچنین پلیمری بودن جنس لانچر موجب ضد اب بودن ان می شود که برای استفاده در شرایط اب وهوایی با رطوبت بالا مناسب است
نوع لانچر AT-4با نوار کد های رنگی مشخص میشود . لانچر با نوار سیاه رنگ نوع جنکی و با نوار زرد رنگ نوع اموزشی است


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




موشک موشک AT-4 تشکیل شده از یک کلاهک جنگی و قسمت دم ( با پره های تا شده که بعد ازخروج موشک از لانچر باز می شوند و موجب ثابت ماندن موشک در مسیر خود می شود ) و قسمت حاوی مهمات اصلی و خرج پرتاب .که اقتباس شده از سلاح Carl Gustaf است
موشک های AT-4 در انواع مختلفی ساخته می شوند که عمدتا در نوع کلاهک جنگی باهم فرق میکنند
کلاهک جنگی AT-4 در سه نوع ساخته می شود

1) HEAT (Anti Tank High Explosive) ضد تانک با قدرت انهدام بالا . که کلاهک اصلی در نظر گرفته شده برای AT-4 است که می تواند در زره تا ضخامت 420 میلیمتری نفوذ کند
2) HEDP ( Dual Purpose High Explosive ) با انفجار دو مرحله ای . دو منظوره برای استفاده برعلیه سنگر ها و بنا ها
3) HP (Penetration High ) با نفوذ بالا. که توانایی نفوذ فوق العاده دارد و میتواند در زره های 500 الی 600 میلیمتری نفوذ کند


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سیستم نشانه گیری و مکانیزم شلیک سیستم نشانه گیری AT-4 تشکیل شده از یک ستون چشمی با عدسی نصب شده روی ان، در عقب و یک ستون نشانه گیری اهنی ( که قابل خم شدن است) در جلوی لانچر. که قبلا در شرکت سازنده تنظیم شده و قابل تغییر نیست . دو محفظه بر روی لانچر تعبیه شده که برای حمل راحت تر و ضربه نخوردن ستون های نشانه گیری انها را خم کرده ودرون این محفظه ها قرار میدهند
برای کارایی بهتر و میدان دید بیشتر این سلاح ، می توان از یک دوربین با پایه نصب که قابل جداسازی است استفاده کرد، که از پیش درکارخانه سازنده برای مسافت 200 متر تنظیم شده، همچنین برای هدف گیری در شب و دید بهتر در شب از یک دوربین دید درشب نیز استفاده می شود
روش کار با AT-4 بسیار ساده است، که دستور العمل ان بر روی لانچر نوشته و توضیح داده شده است
مکانیزم کار این اسلحه به این گونه است که ابتدا سلاح را از حالت ضامن خارج کرده و سپس با فشار دادن دکمه شلیک بصورت مکانیکی به سوزن ضربه می زند و موشک شلیک می شود


نقص AT-4 و آشنایی با مدل AT4-CS مشکلی که درمدل AT-4 وجود دارد، حجم زیاد شعله اتشی است که تا مسافت زیادی ازپشت سلاح خارج میشود ، که می تواند اتش وفشار ناشی از ان فوق العاده سوزنده و خطر ناک باشد و همچنین موجب می شود
که استفاده از این سلاح در فضای محدود با مشکل مواجه شود
هنگام شلیک ، شلیک کننده میبایستی مطمئن شود که در محدوده شعله عقب سلاح نفرات خودی یا تجهیزاتی نباشد . و اگر شلیک کردن در حالت درازکش (خوابیده روی شکم ) باشد ، او می بایست پاهای خود را باز کند تا اتش پاهای او را نسوزاند سپس شلیک کند
از این رو بود که شرکت Bofors Saab مدل AT4-CS را ارائه کرد AT4-CS یک گونه مخصوص که برای جنگهای شهری و استفاده در فضای محدود طراحی شده .
یک AT4 معمولی هنگام شلیک در فضای محدود به علت فشار و اتش خیلی زیادی خروجی ازان فوق العاده خطر ناک است . اگر در پشت سرشلیک کننده تا شعاع 5 متری از عقب سلاح، دیوار یا هر چیز سخت دیگری باشد ممکن است هنگام شلیک اتش با دیوار برخورد کند و به سوی او بر گردد
در مدل CS از یک توده( مایع ابگونه) استفاده شده که می تواند مقداری از شعله خروجی سلاح را به محض شلیک خنثی کند


نحوه عملکرد موشک 1) برخورد : سر مخروطی موشک بر اثر برخورد با زره له میشود
2) انفجار : بر اثر فشار فیوز الکتریکی چاشنی الکتریکی را فعال میکند و باعث انفجار خرج می شود
3) نفوذ : خرج اصلی منفجر میشود و به بدنه کلاهک جنگی فشار می اورد و با خروج شدید گاز در صفحه زره نفوذ می کند
4) پاره شدن زره : سپس موشک زره را پاره و خود موشک خرد و بصورت تکه های اتشین درون هدف نفوذ میکند و هدف را نابود می سازد




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کشورهای بکارگیرنده AT4 1) فرانسه
2) ایرلند -(که با نام SRAAW معروف است)
3) لتونی
4) هلند
5) سوئد- (که به نام86 m Pansarskott معروف است) وAT4CA که برای جنگ های شهری استفاده میشود
6) تایوان
7) انگلیس-(که با نام L2A1 (ILAW)معروف است) و AT4CA با کلاهک جنگی HP که در ارتش انگلیس استفاده میشود
8) شیلی
9) امریکا-(که با نام M136 AT4 معروف است) که درارتش ایلات متحده و سپاه تفنگداران دریایی استفاده میشود
10) برزیل


M136 M136 مدل امریکایی AT-4 است که طی یک قرار داد مشترک بین شرکت Saab Bofors Dynamics سوئد و شرکت ATK ایالات متحده دراوایل سال 1980 میلادی ساخته شد AT-4 M136 بعد از جایگزینی با سلاح ضد تانک M72، به عنوان سلاح ضد تانک در نیرو های مسلح امریکا به کار گرفته شد ، که در حال حاضر هم این سلاح در ارتش ایالات متحده استفاده می شود


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



مشخصات لانچر:
وزن کامل : ( پوند8/14) 7/6 کیلوگرم
طول : (40 اینچ) 1020 میلیمتر
موشک:
کالیبر : 84 میلیمتر
سرعت اولیه پرتاب موشک :290 متردر ثانیه (950 فوت در ثانیه)
طول :460 میلیمتر (18 اینچ)
وزن : 8/1 کیلوگرم(4پوند)
کمترین فاصله برای شلیک موشک :30 متر( 100 پا)
بیشترین برد : 2100متر (6890 فوت )
برد موثر : 300 متر(985 فوت)
بیسترین حد نفوذ : 400 میلیمتر در زره با کلاهک HEAT
سرعت موشک : 250 متر در کمتر از یک ثانیه
سرعت پرتاب اولیه : 285 متر (950 فوت) در ثانیه
درجه حرارت عملیاتی موشک : 104 الی 140 درجه فارنهایت (60 درجه سانتیگراد)
هزینه هر دستگاه : 1480 دلار 64 سنت
نوع سلاح : ضد زره . دوش پرتاب
نوع هدایت : عادی – هدف گیری و قلق گیری با ستون درجه برای اهداف درتیر رس
مولد نیرو : سوخت جامد موشک




([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

[Persian_Gun's]

مسلسل ضدهوايي ZU-23(توپ ۲۳)
اين مسلسل ضدهوايي مانند برادر چهارلول خود ZSU-23.4 ، يكي از بهترين مسلسل هاي ضدهوايي مي باشد. مكانيزم آتش اين سلاح كه از مسلسل هاي بهينه سازي شده 2A14 بهره مي گيرد ، بسيار دقيق و بي نقص است. اين سلاح در سال 1960 وارد خدمت و توسط نيروهاي ارتش شوروي بكار گرفته شد. بيش از 20 كشور ديگر در جهان ، از اين سلاح استفاده مي كنند. مكانيزم هدفگيري اين سلاح از نوع ZAP-23 است كه براي نشانه روي به سوي اهداف هوايي ساخته شده ، ولي براي درگيري با اهداف زميني ، انواع ديگر دستگاه هاي نشانه براي آن طراحي شده است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مكانيزم گلندگدن اين سلاح ، كاملآ مشابه سلاح هاي معمولي است و با فشار گاز باروت كار مي كند. نوار فشنگ اين سلاح ، معمولآ در دو نوع 50 و 100 تير ساخته شده و درون جعبه هاي مخصوصي كه در طرفين سلاح قرار دارند جاسازي مي شوند.
نواخت تير اين سلاح ، حدود 2000 تير در دقيقه مي باشد (هر مسلسل 1000 تير در دقيقه). با اين سلاح مي توان با اهداف هوايي كه تا سقف 2 كيلومتري پرواز مي كنند درگير شد و آنها را با احتمال 0/023 منهدم كرد. سرعت گلوله اين سلاح در بدو خروج از لوله ، 970 متر بر ثانيه است كه خاصيت آسيب رساني گلوله را تا برد 2/5 كيلومتري تضمين مي كند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اين سلاح به 6 نفر خدمه نياز دارد كه 2 نفر از آنها ، وظيفه نشستن در پشت سلاح را برعهده دارند. 1 نفر از خدمه ، مآمور تنظيم دستگاه نشانه روي است و ديگري متصدي شليك مسلسل هاست. 2 نفر از خدمه ، مآمور تعويض جعبه هاي فشنگ هستند. لوله هاي اين سلاح را مي توان در زماني كمتر لز 15 الي 20 دقيقه تعويض كرد. نوعي از اين سلاح را مي توان بر روي خودروهاي 4X4 يا 6X6 نصب كرد. گونه خودكشش آن نيز موجود است و براي استقرار آن بر روي زمين ، به 30 ثانيه وقت نياز داريد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

[Persian_Gun's]

تيربار سبك RPD ، ساخت شوروي
اين تيربار ، اولين تيرباري بود كه براي شليك گلوله هاي سبك 39 ×‌ 62/7 طراحي شد. اين تيربار در سال 1944 طراحي و در سال 1949 توليد گشت. پياده نظام ارتش شوروي تا دهه 60 ، به اين تيربار مجهز بود تا اينكه نهايتآ با تيربار سبك RPK تعويض شد. به عقيده بسياري ، اين حركت يك تعويض نابجا و اشتباه بود. چرا كه تيربار RPK ، هرگز نتوانست در حد و اندازه RPD ظاهر شود.
كشور چين ، اين تيربار را با نام Type 56 توليد كرده و تاكنون استفاده مي كند. عملكرد گلنگدن RPD - كه از مسلسل دگتياروف اقتباس شده است - به واسطه نيروي گاز عمل مي كند. سيلندر گاز سلاح ، در زير لوله قرار گرفته و در درون خود ، يك پيستون كورس بلند جاي داده است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سيستم قفل گلنگدن اين سلاح ، بسيار ساده و در عين حال مطمئن است. اين مكانيزم قفل ، از دو زبانه مخصوص تشكيل شده كه پس از چفت شدن پيشاني جنگي و لوله ، باز شده و در درون بدنه سلاح گير مي كند. عمل باز شدن اين زبانه ها ، توسط عقب نشيني حمال انجام مي شود. بدين صورت كه هنگام عقب نشيني حمال ، سوزن سلاح به عقب رفته و موجب مي شود تا دوزبانه بتواند در محل خود كه بر روي گلنگدن قرار دارد بروند و از مسير حركت آلات متحركه خارج شوند. سپس مجموعه آلات متحركه مي توانند به عقب نشيني خود ادامه دهند. اين شيوه قفل اصطلاحآ ‍«كفشكي» ناميده مي شود. (همانند سلاح معروف دوشكا)
مكانيزم تغذيه RPD ، معمولآ از نوع نواري است. ولي مي توان يك خشاب گرد را نيز به آن اضافه كرد.اين خشاب گرد، يك نوار فشنگ 100 تايي را در خود جاي مي دهد. اين نوع خشاب ، داراي يك دستگيره حمل مخصوص نيز مي باشد. برخلاف مسلسل هاي دگتياروف ، فنر ارتجاع اين تيربار در قنداق آن جاسازي شده است. لوله سنگين RPD را نمي توان به سرعت و سهولت تعويض كرد. ولي مي توان انتظار يك نواخت تير مداوم و مناسب را از آن داشت. مكانيزم نشانه روي عقب RPD ، از نوع تنظيم شونده است. تمامي تيربارهاي RPD ، به يك دو پايه تاشو و بند حمل سلاح مجهز شده اند. با كمك اين بند ، مي توان سلاح را از شانه آويزان كرده و شليك كرد.



مشخصات فني:
كاليبر: 39 × 62/7
طول: 1037 ميليمتر
طول لوله: 520 ميليمتر
وزن: 7400 گرم
مكانيزم گلنگدن: كفشكي
مكانيزم مسلح شدن: فشار غيرمستقيم گاز باروت
نوع تغذيه: نواري
نواخت تير: 650 تير در دقيقه

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

[Persian_Gun's]

تيربار M60 ساخت امريكا


در جنگ جهاني دوم ، ارتش امريكا از نوعي تيربار سبك به نام برونينگ 30/0 استفاده مي كرد. اين تيربار ، براي مقاصدي چون پوشش دادن نيروي زميني و درگير شدن با خودروهاي زرهي سبك ايده آل به شمار مي آمد. ولي سنگيني و بددست بودن آن ، باعث محدود شدن دامنه عملياتي آن مي شد. پس از اتمام جنگ جهاني دوم و با توجه به تغيير يافتن شيوه جنگي بسياري از ارتش ها ، مهندسان اسلحه سازي امريكا بر آن شدند تا تيرباري سبك تر ، خوشدست تر و داراي نواخت تير بهتر طراحي كنند. نتيجه اين كار ، طراحي و ساخت تيربار M60 بود. تحقيق درخصوص طراحي و ساخت اين تيربار ، در سال 1940 آغاز شد.
به گفته بسياري از صاحبنظران ، تيربار M60 را مي توان MG42 امريكايي دانست. چرا كه بدنه از ورق فولاد پرسكاري شده ، سيستم تغذيه نواري و بخش هايي از مكانيزم آن ، از MG42 به عاريت گرفته شده است. اولين نمونه هاي تيربار M60 ، در سال 1950 به ارتش امريكا تحويل داده شد. ارتش امريكا پس از آزمايش اين تيربار و البته ايجاد چند تغيير و بهينه سازي جزئي ، آن را به عنوان تيربار سازماني نيروهاي مسلح خود برگزيد. سال 1957 را مي توان تاريخ ورود اين تيربار به خدمت دانست. اين تيربار در جنگ كره با موفقيت مورد آزمايش قرار گرفت. ولي وسيع ترين گستره كاربرد آن را مي توان جنگ ويتنام دانست. يعني جايي كه بيش از 5000 قبضه از اين سلاح ، توسط سربازان امريكايي به كار گرفته شد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
گلنگدن اين تيربار از نوع باز و عملكرد آن با فشار گاز باروت است. مكانيزم تغذيه آن ، همانطور كه قبلآ ذكر شد از نوع نواري است و عمل خنك شوندگي آن ، با هوا صورت مي پذيرد. نوار فشنگ اين تيربار ، از نوع فلزي است (همانند تيربار MG42 آلماني) و معمولآ در 2 نوع 50 و 100 تير ساخته مي شود. تيربار M60 اگرچه سنگين است ، ولي مي توان آن را مانند يك سلاح معمولي در دست گرفت و شليك كرد (نكته اي كه درمورد تيربار برونينگ 30/0 غيرممكن بود) و يا آن را بر روي يك 2 پايه يا 3 پايه قرار داد. انواع جديد اين تيربار ، داراي 2 پايه سرخود هستند كه مي توان آن را به راحتي تا كرده و در زير روپوش لوله جاسازي كرد. نكته جال درمورد باز و بسته كردن اين سلاح اين است كه براي باز و بسته كردن آن مي توان از يك فشنگ شليك نشده به عنوان ابزار استفاده كرده و پين هاي آن را به راحتي خارج كرد.
در طراحي اين سلاح مواردي چون وزن معقول ، طول كم و قابليت استفاده به صورت انفرادي مد نظر بوده است. استفاده از پلاستيك و مقداري آلومينيم باعث شده تا وزن سلاح به طور محسوسي كاهش پيدا كند. (اگر چه وزن آن كماكان زياد مي باشد كه اين وجه اشتراك تمامي تيربارهاي تغذيه شونده با نوار است.) جاسازي فنر ارتجاع درون قنداق سلاح و به كارگيري نوع خاصي از گلنگدن نيز باعث كاهش طول سلاح شده است. يكي از معايب تيربار M60 ، حساسيت فوق العاده آن به گرد و خاك و رطوبت مي باشد كه اين خود يكي از نقاط ضعف اين تيربار در جنگ ويتنام بود. همچنين درصورت گير كردن و خارج نشدن پوكه فشنگ شليك شده ، راه اندازي مجدد تيربار يك دردسر اساسي مي شود. دستگيره تپانچه اي شكل سلاح نيز توسط يك خار فنري شكننده به بدنه سلاح چفت مي شود كه خود چفت شدن آن ، باعث شكستن يا از كار افتادن خار فنري مي شود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مدل هاي مختلف تيربار M60 :
M60E2 : نخستين گونه بهينه سازي شده تيربار M60 است كه به منظور نصب بر روي تانك ها و خودروهاي زرهي طراحي شد.
M60E3 : اين گونه در سال 1986 وارد خدمت شد و هدف از طراحي آن ، ساخت گونه اي سبك تر و خوشدست تر بود. اين مدل M60 ، نخستين گونه اي بود كه به دوپايه سرخود و تاشو مجهز شده بود. سيستم گاز اين مدل ، ساده تر و مطمئن تر از مدل هاي قبلي بود و براي آن يك سيستم ضامن بهينه سازي شده در نظر گرفته شده بود. يك دستگيره حمل راحت و خوشدست نيز از تجهيزات اين مدل به شمار مي رفت.
M60C : تفاوت اصلي اين مدل با انواع قبلي ، سيستم تغذيه آن بود. چرا كه عملكرد گلنگدن آن به كمك نيروي روغن فشرده صورت مي گرفت نه با فشار گاز باروت. اين مدل ، درواقع براي نصب بر روي هواپيماها طراحي شد. نواخت تير اينگونه ، با نيروي برق كنترل مي شد. گفته مي شود چند قبضه از اين مدل تيربار ، بر روي برجك تانك هاي M60 امريكايي نصب شده است.
M60D‌ : اين مدل به علت دارا بودن 3 پايه قابل تنظيم ، قابليت نصب بر روي انواع ناوچه و هليكوپتر را دارد. تفاوت آن با مدل M60C در اين است كه مدل M60D ، فاقد كنترل الكتريكي نواخت تير مي باشد.

انواع مهمات به كار رفته در تيربار M60 :
انواع فشنگ هاي به كار رفته در اين سلاح را مي توان اينچنين برشمرد:
فشنگ M61 از نوع ضدزره
فشنگ M62 از نوع رسام
فشنگ M63 از نوع سرتخت
فشنگ M85 از نوع ساچمه اي كروي
فشنگ M993 از نوع تنگستني ضدزره (جديد)


تمامي اين فشنگ ها ، درون نوار فشنگ فلزي مورد تآييد NATO قرار مي گيرند. نوار فشنگ هاي مورد استفاده در امريكا ، داراي 4 فشنگ معمولي و يك فشنگ رسام هستند.

[Persian_Gun's]

آشنایی با انواع تیربار

اولین تیربار در سال 1883 توسط هیرام ماكسیم در ایالات متحده اختراع شد و برای اولین بار در جنگ مستعمره ای جنوبی صدای شلیك آن به گوش رسید.در طول جنگ اول جهانی نیز طرف های درگیر به طور گسترده از تیربارهای سبك و سنگین استفاده كردند كه تلفات سنگینی خصوصا در درگیری های فرسایشی اواخر جنگ در برداشت.نقش تیربارها در جنگ جهانی دوم چه علیه اهداف زمینی و چه علیه اهداف هوایی غیر قابل انكار است كه در این میان آلمان ها به پیشرفت های فوق العاده ای دست یافته بودند.امروزه نقش اصلی تیربارها تامین آتش مسلسل علیه پیاده نظام دشمن و وسایل نقلیه زره پوش می باشد.یک تیربار با کالیبر 12.7/50 به سادگی اهدافی که به صورت سبک زره پوش شده اند مثلا بیشتر انواع هلیکوپترها را از بین می برد.تقریبا تمام جوخه های پیاده نظام و حتی زرهی در جنگ ها حداقل یک تیربار سبک در اختیار دارند که اهمیت قدرت آتش این سلاح ها را کاملا آشکار می سازد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بیشتر تیربارهای سبک و سنگین دارای لوله های اضافی هستند که در شرایط درگیری و میدان های جنگ به سادگی و در چند ثانیه قابل تعویض می باشند.قابل توجه است به دلیل حجم بالای شلیک حرارت بالایی در لوله ی تیربارها ایجاد می شود که از دقت شلیک حرارتی بالایی در لوله ی تیربارها ایجاد می شود که از دقت شلیک و عمر لوله تا حد بالایی می کاهد و با تعویض آن می توان زمانی را برای خنک شدن لوله در نظر گرفت در حالی که همچنان به شلیک ادامه داده می شود.
سیستم تغذیه تقریبا تمام تیربارهای متوسط و سنگین به صورت کمربندی و یا زنجیری است که در سلاح مدرن امروزی جنس آن از فلز بوده و به دو صورت یکپارچه و جدا شونده می باشد.
در سیستم تغذیه جدا شونده هر کدام از فشنگ ها توسط رابطی به دیگری متصل شده است که بعد از شلیک این رابط ها جدا می شوند.در سیستم یکپارچه حتی بعد از شلیک کمربند به صورت یک قطعه باقی می ماند.به طور معمول ظرفیت فشنگ کمربندها "قطار فشنگ" 50 تا 100 تیر در سلاح های سنگین و در سلاح های متوسط و سبک بین 100 تا 250 تیر می باشد.در بیشتر تیربارها سبک دستی خشاب های کاسه ای تکی و دوتایی 30 تا 100 تیر مورد استفاده قرار می گیرند.البته برای تغییر از حالت خشابی به حالت کمربندی تغییرات کوچکی در سلاح باید داده شود که ممکن است در بعضی از تیربارها چنین تغییراتی مورد نیاز نباشد.قابل ذکر است که تیربارهای سبک دستی معمولا همان تفنگ های تهاجمی سربازان پیاده نظام می باشند ولی با لوله ی قوی تر و اضافه شدن دو پایه به آنها به آنها برای حجم آتش بالا و دقیق بهسازی شده اند.
Gatling Guns یا توپ چرخان
در سال 1862 شخصی به نام دکتر گتلینگ مسلسلی اختراع کرد که با دست عمل کرده و چند لوله داشت و تبدیل به یکی از موفق ترین طرح های ارائه شده در کلاس خود شد.
این تیربار به تدریج پیشرفت کرده و تبدیل به یکی از سلاح های استاندارد توپخانه شد.بیشتر توپ های چرخان از شش تا ده لوله تشکیل یافته اند که حول یک محور مشترک می چرخند و از کالیبرهای استاندارد سلاح های تهاجمی یا تیربارهای پیاده نظام و همچنین در کاربردهای دریایی از کالیبرهای بزرگ یک اینچی (25 میلیمتری) و حتی 53 میلیمتری استفاده می کنند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مکانیزم این سلاح ها بدین گونه است که در هنگام چرخش سیستم گرداننده در پشت سلاح لوله ها نیز می چرخند.با توجه به اینکه هر کدام از لوله ها دارای مکانیزم گلنگدن مختص خود می باشند در یک دور کامل فقط یکبار شلیک می کنند که این عمب موجب پایین ماندن درجه حرارت لوله بدون کاهش ریت شلیک می گردد.
البته توپ های چرخان تا جنگ جهانی دوم زیاد مورد توجه قرار نگرفتند تا زمانی که سرعت هواپیماها به حدی افزایش یافت که نیاز به یک سلاح سریع که در درگیری های کوتاه توانایی شلیک تعداد زیادی تیر داشته باشد کاملا احساس شد.این نیاز در نهایت موجب پدید پروزه ولکان توسط کمپانی جنرال الکتریک ایالت متحده شد.
پروژه ولکان همان توپ چرخان دکتر گتلینگ بود که به جای هندل دستی از یک موتور الکتریکی برای چرخش آن استفاده می شد و ریت آتشی در حدود چهار هزار تیر در دقیقه داشت.
بعد از مدتی سلاح M-61 بوجود آمد که به سلاح استاندارد نیروی هوایی ایالات متحده شد. M-61 و M-163 نیز انواع توپ های ضد هوایی این سلاح بودند و نیروی دریایی نیز برای درگیری های نزدیک خود "Close-In Weapon System" سلاح پایه را مورد بهسازی قرار داد که با نام Vulcan-Phalanx CIWS شناخته می شود.
در اوایل دهه ی شصت زمانی که ایالت متحده خود را در میان نا آرامی های هند و چین دید نظامیان این کشور بزودی دریافتند که نیاز یه یک قدرت آتش بالا بر علیه پیاده نظام و شبه نظامیان دشمن دارند.برای این کار منظور جنرال الکتریک توپ چرخان M-61 را تا حد استفاده از کالیبرهای 51*7.62 میلیمتری ناتو کوچکتر کرده و نام M-134 را بر آن نهاد.این سلاح توانایی شلیک چهار هزار تیر در دقیقه را داشته و در کوتاه ترین وقت ممکن انواع هلیکوپترها اعم از تهاجمی یا چند منظوره مورد استفاده قرار گرفت.
در هلیکوپتر AH-1G کبرا روی برجک چرخان دماغه و روی بال ها و در هلیکوپتر UH-1 هیوی روی پایلون بال ها و یا در داخل کابین نصب گردید قابل توجه است که در هلیکوپتر هیوی امکان حمل و شلیک دوزاده هزار تیر وجود داشت.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

در چند سال اخیر انواع توپ های چرخان با کالیبرهای کوچک نیز شاخته شده و بعضا نیز مورد استفاده قرار گرفتند ولی بدلیل نیروی پس زنی بالا "در حدود 110 کیلوگرم" امکان استفاده ی نفر بدون هیج ساپورتی وجود ندارد "البته بجز در فیلم پریدیتور با بازی آرنولد شوار تزنگر).بدلیل ماهیت ضد زره بودن بیشتر این توپ ها در کالیبرهای بزرگ مورد استفاده قرار می گیرند مانند توپ چرخان 30 میلیمتری با گلوله های اورانیومی GAU-8/A معروف به Monster sun که در هواپیمای پشتیبانی نزدیک و ضد تانک A-10 دیده می شود.
بزرگترین مزیت توپ های چخان ریت آتش بالای آنها می باشد که از 4000 تا 6000 تیر در دقیقه "RPM" و حتی ده تا دوازده هزار تیر در دقیقه در دقیقه متغیر است.چنین نرخ بالای آتشی برای از بین بردن اهدافی که سریع حرکت می کنند کافی است.در حالی که زمان درگیری نیز تا حد بالایی کوتاه می باشد.به طور مثال درگیری های هوایی و نبردهای هوا به زمین از طرف دیگر استفاده از چنین سلاح مرگباری به دلیل بزرگی و اندازه نامتعارف آن محدود می باشد.پیچیدگی آن به دلیل استفاده از سیستم های محرک هیدرولیکی نیوماتیکی و الکتریکی و حتی مکانیزم عمل کننده با گاز نیز باعث افزایش محدودیت ها می شود.
مشکل دیگری که این سلاح ها در کاربردهای هوا به هوا دارند این است که مدت زمانی کوتاه از لحظه قرار دادن انگشت روی ماشه تا رسیدن به RPM مورد نظر لازم است که در درگیری های سریع مانند Dog Fight یا نبرد نزدیک هوایی چنین زمانی کوتاهی به طور مثال در توپ M-61 برابر 4/0 ثانیه ممکن است به قیمت از دست رفتن فرصت تلقی شود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ماهنامه نوآور

[Persian_Gun's]

مقایسه تحلیلی کاليبر62/7 میلی متر با کالیبر56/5 میلی متر

مقدمه :
در اواخر سالهای دهه 50 میلادی طرح استفاده از گلوله هایی با شارژ متوسط 56/5 میلی متر برای اولین بار توسط برخی از طراحان کارخانه رمینگتون ارائه شد. با ارائه این طرح بصورت همزمان کار بررسی و آنالیزآن در کشورهای مختلف آغاز شد و این شروع مناقشه ای بود بین مخالفان و موافقان این طرح که همگی از کارشناسان و متخصصان این رشته بودند. این تضارب آراء و نظرات سرانجام به بهبود و شکوفایی این طرح جدید منجر و این کالیبر جدید خیلی زود به عنوان یکی از کالیبرهای استاندارد ناتو جایگاه خود را تثبیت کرده.
مقاله ای که در پیش رو دارید در سال 1986 تنظیم شده است و در آن زمان خیلی از خصوصیات مثبت و برتر کالیبر 56/5 هنوز به دلایل متعدد ناشناخته مانده بود. خوانندگان محترم توجه داشته باشند که هم اکنون در مورد قابلیتها و کارکرد مهمات 56/5 میلی متری نکته ابهامی وجود ندارد و بدلیل خصوصیات ممتاز، این کالیبر تبدیل به مهمات اصلی و سازمانی ارتشهای عضو پیمان آتلانتیک شمالی (NATO) و بسیاری دیگر از کشورها شده است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ولی در زمان تنظیم مقاله ذیل منتقدان کالیبر 56/5 میلی متری نقطه نظرات و انتقادات خود را به گونه ای که مشاهده خواهید کرد در مورد ضعفهای این کالیبر و مقایسه آن با کالیبر 62/7 ارائه کرده اند.
مترجمان بیشتر در پی آن بودند که خوانندگان با مطالعه این مقاله با استدلال مخالفان این کالیبر و تقابلی که در آن زمان بین این دو طرح و طرفداران هر کدام وجود داشت بیشتر آشنا شده و در عین حال با توجه به اطلاعاتی که در حین مقایسه این دو کالیبر با یکدیگر در متن آورده شده است دانش خود را در این زمینه ارتقاء دهند.
-در تاریخ 28 اکتبر سال 1980 بعد از چهار سال آزمایشات سنگین در مدرسه پیاده نظام ارتش آلمان غربی در هامبورگ ،کمیسیون کنترل و قسمت مهمات کالیبر کوچک، گلوله ای با کالیبر شارژ متوسط را تائید کرد. در آن زمان گلوله فوق با شارژ متوسط و پروفیل اصلاح شده را کالیبر 56/5 میلی متری و یا (0.223 Remington) نامیدند. بعد از این اصلاحات نمونه ای با نام ss109 به عنوان نمونه پایه ای استاندارد به ارتشهای بلوک غرب عرضه شد. در آن زمان بود که (NATO) صاحب دو کالیبر مختلف یکی با شارژ بالا و کالیبرmm 7/62×51 که از سال 1953 عملیاتی شده بود و دیگری بک کالیبر با شارژ متوسط mm 5/56×45 که بصورت رسمی از سال 1980 وارد خدمت گردیده بود.
با تمام آزمایشات و تحقیقات بسیاری که در مناطق جنگی و به صورت عملیاتی بر روی رفتار محصول شارژ متوسط انجام شده بود اما هنوز هم محصول فوق به صورت کامل مورد نظر ارتشهای ایالات متحده و سازمان NATO قرار نگرفته است.
در این مقاله سعی در آن داریم که با ارائه دلایل مستدل به بررسی و نحوه تکامل گلوله ای با شارژ متوسط پرداخته و علل برتری نمونه قدیمی تر 7/62×51 mm را بر نمونه 5/56×45 mm را بیان و به مقایسه نقاط ضعف و قوت آنها بپردازیم.
طرح ابتدایی گلوله های با شارژ متوسط به قبل از جنگ جهانی دوم باز می گردد. در سال 1888 در کشور آلمان از یک گلوله استاندارد با کالیبر 7/92×57 mm با شارژ بالا، وزن مرمی 198 grain سرعت دهانه (773m/s)2550 fps استفاده می شد. بعد از بررسی های فراوان و تحقیقات بر روی نتایج در حین درگیریهای واقعی و استفاده از تجربیات تیراندازان ماهر آلمانی در آن زمان محققان متقاعد شدند که استفاده از یک کالیبر کوچکتر و سبک تر می تواند کارآیی مناسب تری داشته باشد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ما حصل این تحقیقات استفاده ای یک مهمات کوچکتر و سبک تر و تبع آن استفاده از اسلحه های سبک تر، دقت در تیراندازی به علت نیروی کم تر پس زنی سلاح در هنگام شلیک و قابلیت حمل مهمات بیشتر توسط نفر بود. شروع کار تولید تحقیقات علمی پیشرفته بر روی این کالیبر از سال 1934 آغاز شد.
در سال 1938 در کشور آلمان گلوله ای با کالیبر 9/7 میلی متری و با نام کامل (Infanterie Kruz Patrone) ویا (7/9 mmKurz) طراحی و ساخته شد. گلوله فوق دارای وزن مرمی 125 grain و سرعت در دهانه لوله (636 m/s)2100fps بود.
به موازات ساخت محصول فوق کار بر روی مهمات کوچکتری با قابلیت حمل مقدار قابل ملاحظه تری توسط نفر و خصوصیت انتخاب حالت شلیک در سلاح در دست اجرا بود. در سال 1940 و در بحبوحه جنگ رقابت بین دو طرح پایان یافت و طرح نهایی با نام (Sturmgewenr) برای استفاده در اسلحه تهاجمی MP43 آماده و روانه جبهه روسیه شد. اسلحه فوق با یک خشاب با ظرفیت 30 گلوله ارائه شده بود و قابلیت شلیک در حالتهای اتوماتیک و نیمه اتوماتیک را دارا بود.
اسلحه فوق در میدان رزم دارای قابلیت آتش بسیار مهیب و حیرت آور بود ولی با آنکه با یک خشاب 30 گلوله ای به کار گرفته می شد اما وزن آن نزدیک به 3 پوند از سلاح Kar98K سنگین تر بود.
سربازان روسی به عنوان اولین برخورد کنندگان با این نوع سلاح از قدرت آن حیرت زده و از حجم آتش آن غافلگیر شده بودند. متخصصان روسی پس از به غنیمت گرفتن چند قبضه از این سلاح کار تحقیقات بر روی آنرا آغاز کردند و در سال 1443 توسط دو طراح برجسته روسی به نامهای N.M.Elizarov وv.Semin مهمات با شارژ متوسط روسی طراحی و ساخته شد.
مهمات فوق دارای کالیبر 39×62/7 میلی متری و با وزن 125grain برای مرمی و سرعت در دهانه لوله (667 m/s)2200fps بود. در آن زمان به علت محدودیت امکانات و مواد اولیه و روش تولید مهمات فوق تا سال 1946 در ارتش روسیه عملیاتی نشد. یک سال بعد اسلحه جهانی AK-47 توسط تیم طراحی به سرگروهی سر طراح M.Kalashnikov تولید و رسما به ارتش اتحاد جماهیر شوروی تحویل داده شد. این روند مطالعاتی بر روی کالیبرهایی با شارژ متوسط به همین صورت ادامه پیدا کرد تا در سال 1974 یک محصول جدید و بهینه شده از اسلحه AK-47 با عنوان AKS-74 طراحی و ساخته شد. کالیبر سلاح فوق (0.221mm)4/45×39mm بود. رفتار کالیبر فوق بسیار شبیه کالیبر مورد بحث ما یا همان (NATO)5/56×45 mm می باشد. بر طبق استاندارد روسی نام کالیبر فوق 5.45×39 mm به RPK 74.4 تغییر یافت. در آن زمان باز هم روسها دست از کار نکشیده و برای جا نماندن از قافله کشورهای دیگر سریعا شروع به اصلاحات و تغییرات بر روی کالیبرهای متوسط قابل حمل توسط انسان کردند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مجددا به زمان جنگ جهانی دوم بازگردیم ، آمریکائیها هم همانند روسها و آلمانیها در این زمان بر روی این نوع از مهمات شروع به کار کردند.
در آن زمان در ایالات متحده کالیبرهای جدیدی برای اسلحه های کمری و مسلسلهای سبک طراحی شد، یکی از انواع بسیار سبک و کوچک نسبت به زمان خود کالیبر 3/0(33×62/7 میلی متر) مخصوص اسلحه های M1 و M2 آمریکایی بود. گلوله فوق دارای یک نوک گرد وزن مرمی 115 grain و سرعت اولیه (597 m/s)1970 fps بود.
برای اولین بار این نوع کالیبر به نیروهای پلیس تحویل داده شد، و برای نیروهای ویژه ارتش خدمه ناوهای جنگی و نیروهای هوادریایی آن زمان مناسب شناخته نشده بود.
مهمات فوق در عمل برای اسلحه M1Garand مناسب شناخته نشد و این اسلحه از همان گلوله با شارژ بالای 63×62/7 میلی متری استفاده می کرد. ولی مهمات فوق برای اسلحه M2(Carbine) مناسب شناخته شد در طی جنگ جهان دوم 1942 تا جنگ کره آمریکائیها نزدیک به 6 میلیون قبضه از اسلحه M2 را تولید کردند.
با آنکه وزن سلاح فوق نسبتا کم بود و قابلیت انتخاب وضعیت شلیک را داشت و همچنین با خشابهای 15 الی 30 تیری عرضه شده بود اما به علت محدودیت در کارآیی و برد درگیری پائین آن از مقبولیت خاصی بین سربازان برخوردار نبود.
سریعا بعد از اتمام جنگ کره اسلحه فوق از خدمت بازنشسته شد. در طی سالهای بعد از 1940 در کشورهای دیگر نیز همانند آلمان- روسیه از این قبیل پیشرفتها در زمینه ساخت و طراحی سلاحهای مخصوص مهمات با شارژ متوسط در جریان بود.
در این قسمت از مقاله به بررسی نحوه تکامل و پیشرفت کالیبر های 51×62/7 میلی متری و 45×56/5 میلی متری (NATO) در طی سالهای 1950 الی 1960 می پردازیم.
اولین سری از گلوله های استاندارد با کالیبر 51×62/7 توسط ایالات متحده تکمیل و جایگزین کالیبر معروف 3/0 که از سال 1906 مورد استفاده قرار گرفته بود شد.
کالیبر 3/0 آمریکایی دارای وزن مرمی 150 grain و سرعت در دهانه لوله (848 m/s)2800fps بود، این گلوله در سالهای 1903 و بعد از آن به صورت بسیار گسترده در اسلحه های M1Garand و اسلحه اتوماتیک Browning و یا مسلسلهای سبک و سنگین Browning مصرف داشته است.
هر چند که اسلحه M1 دارای برد و قدرت بسیار مناسب آتش بود ولی به علت وزن زیاد سربازان در جنگ کره اعلام داشتند که نیاز به اسلحه ای دارند که هم دارای وزن سبکتر و هم دارای خصوصیت انتخاب وضعیت شلیک باشد در آن زمان ارتش ایالات متحده سعی در جایگزینی اسلحه M2 به جای اسلحه M1 کرد ولی به علت عدم تمایل سربازان به علت قدرت آتش پایین این سلاح توفیق چندانی در این زمینه نیافت.
-کمیته فنی ارتش ایالات متحده در سپتامبر 1945 بعد از آزمایشات ابتدایی دستور به کار و فعالیت بر روی یک گلوله سبک برای جایگزینی با کالیبر 3/0 با قدرت نفوذ پذیری بالا و کارآیی بهتر نسبت به نمونه 7/9 mm kruz آلمانی و یا 7/62×39 mm روسی که در اسلحه های آن زمان کشور روسیه مورد استفاده داشت داد.
به دلیل حجم بسیار بالای استفاده از مهمات کالیبر متوسط در ارتش آمریکا این طرح در مدت کوتاهی موفقیت و گسترش قابل ملاحظه ای یافت، و دلیل دیگر این پیشرفت تمایل سنتی کشور آمریکا به رقابت و عقب نیافتادن از کشورهای دیگر بود.
-در همان زمان پس از توافقات در بین قسمتهای مختلف ارتش آمریکا گلوله ای با کالیبر 7/62×51mm و با نام T65 طراحی و ساخته شد، گلوله فوق با آن که حدود 5/0 اینچ از کالیبر 3/0 کوتاه تر بود ولی باز هم گلوله ای با شارژ متوسط محسوب نمی شد. وزن مرمی گلوله فوق 147grain و سرعت آن در دهانه لوله (848m/s)2800fps (کاملا همانند گلوله 3/0 ) بود و با استفاده از فرمول جدید باروت، امکان استفاده از یک پوکه کوتاه تر با خاصیت تحمل فشار و سرعت گوله کالیبر 3/0 حاصل شد.
در نهایت کالیبر T65 هم در ایالات متحاده و هم در پیمان (NATO) مورد استفاده قرار گرفت.
در طی سالهای 1950 در کشور انگلستان هم کار بروی مهمات با شارژ متوسط شروع شد، نتایج تحقیقات بریتانیاییها این بود که بهترین گزینه استفاده از کالیبر 280/0 و یا 7 میلی متری می باشد. محققان فوق بر این عقیده بودند که بهترین گلوله محصولی مرکب از تجربه آلمانیها و استفاده از نتایج پیشرفت روسها می باشد.
در همان زمان و در حدود سالهای 1957 اسلحه M14 بعد از تحقیقات و کار بسیار با کالیبر جدید 51×62/7 میلی متری وارد خدمت ارتش ایالات متحده شد. در آلمان و بلژیک نیز اسلحه های G3 وFANFAL در همین زمان وارد خدمت ارتش شده بودند.
در سال 1963 اسلحه ای کاملا تخصصی و با قابلیت بالا در ایالات متحده تحت نام M16 برای استفاده در آسیای جنوب شرقی طراحی و ساخته شد. کالیبر سلاح فوق 45×56/5 میلی متر بود. بعد از این قضیه ، یک تجدید حیات مجدد در امر پیگیری ساخت و طراحی مهمات با شارژ متوسط بوجود آمد. کمیسیون نظامی ارتش آمریکا و ارگان تحقیقات نظامی دولت (ORO) بعد از بررسی نتایج در جنگهای واقعی و تحقیقات بسیار به این نتیجه رسیدند که در فواصل حدود 300 متر (330 یارد) عملکرد سلاح بسیار نامطلوب می باشد.
بر طبق(ORO) ضمنا نتایج حاصله در فواصل 300 متری وابسته به علوم وجود عوارض طبیعی دوربین تیرانداز و هدف نیز بود و این در حالی بود که گزارشهای واصله از میدان جنگ بر این موضوع تاکید می کرد که به علت وجود عوارضی همچون درختان – کیسه های شنی سنگرها – خاکریزها قابلیت مهمات با شارژ متوسط 45×56/5 میلی متری به شدت حتی در فواصل زیر 300 متر هم کاهش می یابد. در همین زمان در قسمتهای دیگر تحقیقاتی ارتش آمریکا به این نتیجه رسیدند که تنظیمات سرعت بر روی کالیبرهای 227/0 و 257/0 و اصلاح وزن گلوله ها بین (35 الی 45) (grain) در فواصل تا حدود 400 متر بسیار موثر واقع خواهد شد.
قبل از سال 1963 و در ابتدای کار بعد از آزمایشات بسیار در ابتدا توسط دو شرکت "Fairchild Aircraft Engine" "Eugene Stoner" اسلحه ای تحت عنوان AR-15 با کالیبر 45×56/5 میلی متری که مشتق شده از کالیبرهای 222/0 و 227/0 ساخت شرکت "Remington" بود، دو کالیبر معرفی شده در سرتاسر ایالات متحده برای اسلحه های شکاری مورد استفاده واقع می شد. از اسلحه فوق برای نیروهای ویژه هوادریایی آمریکایی نزدیک به بیست هزار قبضه سفارش ساخت داده شد ولی سلاح فوق خیلی سریع جای خود رابه M16 اصلاح شده و مهمات پیشرفته تر M193 با کالیبر 45×56/5 میلی متری داد.
در نهایت گلوله M193 با مشخصات وزن مرمی 55 grain و سرعت در دهانه لوله استاندارد 20 اینچی اسلحه M16 برابر 3180 fps و یا (964 m/s) تولید شد.
برای آنالیز بهتر کارآمدی اسلحه و مهمات فوق ، مقدار قابل توجهی از تولیدات این نوع سلاح و مهمات به آسیای جنوب شرقی در سال 1962 ارسال شد. گزارش نیروهای آمریکایی و هم پیمانانشان مبنی بر کارآمدی بسیار اسلحه و مهمات فوق در میدان جنگ بود.
در سال 1963 ژنرال مک نامارا (MC Namara) دستور توقیف تولید M14 و مجوز خرید 85000 قبضه M16 برای ارتش و نیروی زمینی و 14000 قبضه برای نیروهای ویژه هوا دریایی آمریکا صادر کرد.
یکی از مسائلی که در آن زمان برای سلاح فوق گزارش شد این بود که به علت خصوصیات محیطی منطقه جنگ و عدم نگهداری مناسب از سلاح توسط سربازان ، اسلحه متناوبا دچار پدیده گیر کردن می شد. این اشکال با دادن آب کروم به لوله و اصلاح مدل خان لوله به سرعت مرتفع شد و مدل جدید M16A1 به عنوان یک سلاح تهاجمی با قابلیت استفاده از مهمات شارژ متوسط به نیروهای ایالات متحده عرضه شد و دراین زمان بود که ایالات متحده به صورت رسمی دارای دو کالیبر مختلف نظامی در ارتش خود شد.
در همان زمان که اسلحه M16 برای استفاده در آسیای جنوب شرقی برگزیده شد اسلحه M14 در پایگاههای اروپایی (NATO) در حال خدمت بود. بعد از حل مشکلات ابتدایی و لجستیکی اسلحه M16 و موفقیتهایی که کالیبر 56/5 میلی متری در آسیای جنوب شرقی بدست آورد دیگر اعضای پیمان (NATO) هم شروع به بکارگیری سلاح و مهمات فوق کردند.
پیمان (NATO) دو تعریف مجزا برای استفاده از کالیبرهای فوق مطرح کرد، کالیبر 56/5 میلی متری را برای استفاده سربازان نیروی زمینی – خدمه ادوات نظامی مستقر بر روی کشتیها- نیروهای (NATO) و تمام رسته هایی که از اسلحه های اتوماتیک دفاعی برخور دارند و کالیبر 62/7 میلی متری با شارژ بالا قابل استفاده در مسلسلهای سنگین (M60-MG3-FNMAG) و استفاده نیروهای پشتیبان پیاده نظام ارتش – و اسلحه های سنگین مستقر بر روی خودروهای نظامی و هلی کوپترها انتخاب شدند.
قابل به ذکر است که اکثر نیروهای تک تیرانداز نیز هنوز از کالیبر 51×62/7 میلی متری استفاده می کنند.
تا به اینجا سعی در طرح تاریخچه بوجود آمدن کالیبرهای مختلف داشتیم، حال به مقایسه ضعفها و قوتهای دو کالیبر مختلف و معروف 56/5 میلی متری 62/7 میلی متری می پردازیم و درانتها نتیجه می گیریم که به چه دلیل کالیبر 62/7 میلی متری در درازمدت نتایج بهتر و قابل قبول تری را برای مصرف کنندگان خود خواهد داشت.
کالیبر 62/7 میلی متری از سال 1953 توسط ناتو (NATO) پذیرفته شد این گلوله از روی نمونه های M80 آمریکایی و یا M77 بلژیکی اقتباس شده بود وزن مرمی آن در حدود 147 grain و دارای روکش از جنس آلیاژ کاپرنیکل بود، سرعت در دهانه لوله آن (848 m/s)2800fps و وزن یک فشنگ کامل آن 380grain و به طول 2/8 inch می باشد.
با استفاده از یک لوله استاندارد 22 inch به همراه خان دوراهه در 12 inch انتهایی (اسلحه M14 ) سرعت خروج گلوله از لوله به پیشینه خود رسیده ودر مسافت 620 متری (682 یارد) بیشترین تاثیر خود را دارد.
در این فاصله گلوله فوق قابلیت گذر از یک صفحه فولادی به ضخامت 3045 میلی متر و یا (0/14 inch) را دارا می باشد. ودر فاصله 800 متری (880 یاردی) قابلیت عبور از کلاه خود نظامی را دارا می باشد. در آزمایشات عبور گلوله از استحکامات نظامی کالیبر فوق قابلیت عبور از دوبلوک ساختمانی پشت سر هم را در فاصله 600 متری دارا می باشد.
در سال 1970 بعد از تحقیقات و بررسی بر روی طرح گلوله M193 و ایجاد اصلاحات زیادی بر روی آن گلوله 45×56/5 میلی متری ss109 به عنوان یک گلوله با شارژ متوسط و مورد مصرف در اسلحه M16 تولید می شود. وزن مرمی گلوله فوق 62 grain و قدرت نفوذ آن در زره در حد مناسب بود سرعت خروج گلوله از لوله در حدود (924 m/s)3050fps می باشد.
برای اصلاحات بیشتر گلوله نزدیک به 10 grain به وزن و معادل 0/182 in به کالیبر آن افزوده شد. با قرار دادن یک نوک فولادی در داخل ژاکت SS109 به میزان قابل توجهی به نفوذ پذیری آن افزوده شد با این اصلاحات وزن کلی گلوله 182 grain و طول آن 2/26 in شد.
با این اصلاحات نیاز به تغییر در لوله اسلحه ها نیز کاملا حس شد به علت افزایش وزن و طول گلوله، برای جلوگیری از افت گلوله در هنگام حرکت خان لوله اسلحه ها به یک خان دو راهه در 7inch انتهای لوله تبدیل شد.
این مقایسه در زمانی عینیت پیدا می کند که به یاد آورید که وزن مرمی M193 معادل 55 grain بود و با استفاده از یک لوله استاندارد و با ان دوراهه در 12 inch انتهای لوله درمرز تثبیت قرار می گرفت.
SS109 توانایی نفوذ در یک صفحه فولادی به ضخامت 45/3 میلی متر از فاصله 640 متری (704 یاردی) و همچنین نفوذ در یک کلاه خود ساخت آمریکا از فاصله 1300 متری (1430 یاردی) را دارا می باشد. در آزمایشات نفوذ در استحکامات نظامی ، SS109 قابلیت نفوذ در یک بلوک ساختمانی را در فاصله 600 متری دارا نمی باشد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
امتیازات کلی گلوله 45×56/5 میلی متری را به صورت خلاصه جمع بندی می کنیم:
1-بر طبق تحقیقات مرکز (ORO) قدرت نفوذ پذیری SS109 در مجموع 51×62/7 میلی متری بالاتر بوده و برای درگیریهای زیر 300 متری مناسب می باشد.
2-قدرت پس زنی کم گلوله SS109 امکان دقت بیشتری را به تیرانداز در هنگام شلیک اتوماتیک می دهد و این خصوصیت باعث ایجاد حجم آتش دقیق تری توسط سربازان می شود.
3-وزن کم کالیبر 45×56/5 میلی متری امکان حمل مهمات بیشتری را به سربازان می دهد.
4-ابعاد کوچک مهمات 56/5 میلی متری امکان استفاده از یک سلاح کوچکتر و سبک تر و همچنین سلاحهای مخصوص نیروهای ویژه را به سربازان می دهد.
5-قدرت کشندگی کالیبر 56/5 میلی متری به علت قابلیت ایجاد انحراف در مسیر حرکت گلوله پس از برخورد با هدف و خصوصیت متلاشی شدن آن در داخل بدن انسان نسبت به کالیبر 62/7 بسیار بالاتر می باشد.
بر طبق نتایج تحقیقات فوق طرح کالیبر شارژ متوسط 45×56/5 میلی متری بسیار بی نقص به نظر می آمد ولی در پی آزمایشات بیشتر دقت واعتبار این نظریه زیر سوال رفت.
در این قسمت می خواهیم به بررسی فاکتورها و خصوصیاتی بپردازیم که از دید طرفداران کالیبرهای باشارژ متوسط پنهان مانده است و خواص کالیبر 56/5 میلی متری را با کالیبر 62/7 مقایسه کنیم:
-تحقیقاتی که توسط سازمان (NSMATCC) برای گلوله 56/5 میلی متری (SS109) حاصل شد نشانگر این بود که گلوله SS109 از فاصله 640 متری توانایی عبور از یک ورق فولادی به ضخامت 3045 میلی متری را دارا می باشد در حالی که این فاصله برای کالیبر 51×62/7 میلی متری معادل 620 متر بود.
-در مورد نفوذ در یک کلاه خود آمریکایی، گلوله SS109 از فاصله 1300 متری موثر می باشد ولی گلوله 62/7 میلی متری از فاصله 800 متری دارای این خصوصیت می باشد.
-اما در این مقایسه به این مطلب توجه نشده است که خصوصیات گلوله SS109 که در خود یک نوک نفوذ کننده فولادی را دارا می باشد اصولا قابل مقایسه با گلوله کالیبر 62/7 میلی متری با هسته تمام سربی نمی باشد و این مقایسه می بایستی با گلوله M193 انجام می شد و در صورت انجام این مقایسه نتایج بدست آمده گواهی داشتند که تمام خصوصیات کالیبر 62/7 میلی متری به کالیبر 56/5 میلی متری برتری دارند.
با این اوصاف و این مطلب که گلوله 62/7 میلی متری توانایی عبور از دو بلوک ساختمانی را دارا می باشد ولی حتی گلوله SS109 توانایی عبور از یک بلوک سیمانی را نیز دارا نمی باشد متوجه می شویم که خصوصیات SS109 برتری خاصی نسبت به 62/7 میلی متری بیان نمی دارد.
اگر واقع بین باشیم در می یابیم که طرح قدرت آتش بالا در واقع با استفاده از مهمات شارژ متوسط به صورت مطلوب حاصل نمی شود و این روش فقط منجر به صرف هزینه بسیار در زمینه تهیه سلاح و مهمات می شود با آنکه قدرت پس زنی مهمات 56/5 میلی متری کمتراز کالیبر 62/7 میلی متری می باشد ولی باز هم پراکندگی اصابت به هدف آن قابل قبول نمی باشد.
-شلیک تمام اتوماتیک به علت عدم کنترل بر روی تعداد گلوله شلیک شده توسط سلاح تاثیر چندانی ندارد به همین علت در نسل دوم اسلحه های M16A2 وFNC وFN حالت انتخاب شلیک 3 تیری طراحی شد.
با این روش جدید در اسلحه ای که دارای خشابی با ظرفیت 30 گلوله می باشد، شما فقط امکان 10 شلیک 3 تیری را دارا می باشید بنابراین آیا به نظر شما این معقول می باشد که برای از بین بردن 15 دشمن 30 گلوله شلیک شود.
با تمام این اوصاف و حالت کنترل بهتر در هنگام شلیک 3 تیری باز هم منطقه پراکندگی مهمات 56/5 میلی متری نسبتا زیاد بود.
در این موقعیت محققان به این نتیجه رسیدند که یک شلیک کالیبر 51×62/7 میلی متری خیلی اثرگذارتر از کی شلیک 3 تیری توسط کالیبر 56/5 میلی متری می باشد. (البته بعدها عدم صحت این فرضیه کاملا به اثبات رسید- برای اطلاعات بیشتر به مقاله تاثیرات عبور گلوله از بدن انسان مندرج در شماره 13 مجله جنگ افزار مراجعه کنید- مترجم) و نتیجه این سبک تیراندازی فقط به تمام شدن سریع مهمات می انجامد.
خصوصیت بارز مهمات 56/5 میلی متری کاهش وزن ان نسبت به 62/7 میلی متری می باشد، اما در نهایت این کاهش وزن در حدد 47% تفاوت را بین کالیبر 56/5 میلی متری و کالیبر 62/7 میلی متری ایجاد کرد، و این خصوصیت مثبت به شدت تحت شعاع خصوصیت منفی کاهش تاثیر گذاری مهمات فوق در میدان جنگ قرار گرفت.





[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



کالیبر 56/5 میلی متری در اصل از روی کی کالیبر شکاری مرسوم در ایالات متحده با عنوان (0/223 Remington) اقتباس شده بود این کالیبر شکاری به صورت غیر قانونی برای شکار آهو و یا شکارهایی در این اندازه استفاده می شد وزن گلوله فوق در حدود 68grain بود.
در فصول شکار مشاهده می شد که گاهی اوقات در فواصل نسبتا دور گلوله فوق برای از پا در آوردن اهدافی نظیر آهو کارآمد نمی باشد در نتیجه مصرف گلوله فوق محدود به هدف قرار دادن حیواناتی نظیر موش خرمای آمریکایی- موش صحرایی- بوقلمون و سگهای وحشی شده بود. حال این سوال مطرح می شود که آیا این طرح از مهمات برای هدف قراردادن اهداف انسانی در منطقه جنگ مناسب می باشد؟
و آیا این خصوصیت که سربازان مهمات بیشتری را در این شرایط حمل می کنند با این سوال که آیا مهمات حمل شده موثر می باشد یا خیر؟ کم رنگ نمی شود. و این در حالی می باشد که در یک شرایط واقعی درگیری که در فیلیپین بین نیروهای دولتی مسلح به M16A1 و شورشیان کمونیست مسلح به M1 و اسلحه های اتوماتیک Browning اتفاق افتاد برتری نسبی از آن شورشیان شد.
- امتیاز دیگر مهمات فوق این می باشد که نیروهای ویژه کماندو و هوابرد به علت قابلیت حمل اسلحه های کوچکتر و سبک تر بیشتر تمایل به استفاده از مهما فوق دارند. در حالی که در عمل نیروهای ویژه اسرائیل از اسلحه Gallil و یا در اروپا از FN-FAL استفاده می کنند که هردو اینها از کالیبر 51×62/7 میلی متری استفاده می کنند( البته کمی بعد از تولید اسلحه Gallil با کالیبر 62/7 میلی متری این سلاح مورد بازنگری واقع شد وبا کالیبر 56/5 میلی متری تولید شد. مترجم) ولی وزن سلاحهای فوق با خشاب کاملا پر و ظرفیت 20 گلوله چیزی در حدود 10 الی 9 پوند می باشد.
این دو اسلحه با داشتن خصوصیت قنداق تاشو بسیار کم حجم و قابل حمل می باشند.
و در مقابل این دو سلاح ، اسلحه های M16A2 –FNC که همگی از کالیبر 45×56/5 میلی متری استفاده می کنند دارای حداقل وزن 10 الی 8 پوند می باشند که همگی در حالت خشاب کاملا پر دارای ظرفیت 30 گلوله می باشند.
مفهوم مقایسه بالا این می باشد که کوشش در کم حجم کردن سلاح و کاهش وزن آن چندان موثر واقع نشده است.
در فواصل کمتراز 200 متر به علت شدت انحراف گلوله M193 و متلاشی شدن آن در داخل بدن انسان قدرت مرگ آوری آن بسیار شدید و غیر قابل وصف می باشد ولی در فواصل بالای 211 متر به علت افت شدید سرعت آن این قدرت بسیار کاهش می یابد.
در مقایسه با M193 گلوله SS109 بلندتر و سنگین تر می باشد این گلوله به علت استفاده از اسلحه های پیشرفته تر دارای خاصیت خفظ مسیر حرکت و افت کمتر نسبت به M193 می باشد. این خصلت در زمان برخورد به هدف هم حفظ می شود و گلوله فوق به علت عدم انحراف و عدم تلاشی دارای خاصیت کشندگی کمتری نسبت به M193 می باشد.
(بعدها در طی آزمایشات پزشکی عدم صحت این ادعا کاملا به اثبات رسید و مشخص شد که گلوله SS109 حتی به مراتب از M193 کشنده تر می باشد- برای اطلاعات بیشتر به مقاله تاثیرات عبور گلوله از بدن انسان مندرج در شماره 13 مجله جنگ افزار مراجعه کنید- مترجم) در طی سالهای 1950 و بعد از آن محققان بر این عقیده بودند که درجنگها فواصل تا زیر 300 متری دارای اهمیت می باشند بنابراین تلاشی در پی اصلاح گلوله ها برای هدف قراردادن دشمن در فواصل بالای 300 متری انجام نمی شد.
ولی با پیشرفت تحقیقات در طی دهه 70 این ایده باطل شده و کشورها شروع به کار بروی نشانه گذارهای لیزری و هدف گیری دشمن در فواصل بالای 300 متری کردند. توجه داشته باشید که مهمات 45×56/5 میلی متری کلا برای این فواصل مناسب نمی باشد.
اولین نمونه نشانه گذاری لیزری محصول یک شرکت انگلیسی بود با قدرت بزرگنمایی 4 برابر که بر روی اسلحه FN-FAL با کالیبر 62/7 میلی متری نصب شد. در همین زمان در کشور اتریش یک نشانه گذار با قدرت بزرگنمایی 105 برابر برای اسلحه Steyr-Mannlicher AUG طراحی و بروی دسته حمل آن نصب شد و همزمان در ایالات متحده نشانه گذار مشابهی برای M16A2 طراحی شد. کالیبر هر دو اسلحه یاد شده 45×56/5 میلی متری می باشد. با استفاده از این سیستمها سربازان توانایی درگیری در فواصل دورتر را پیدا می کردند ولی مهمات آنها این قابلیت را بطور کامل دارا نبود.و در این زمان بود که محدودیت این مهمات برای فواصل 300 الی 400 متری بسیار مشهود می شد.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



یکی دیگر از مشکلاتی که کالیبر فوق با آن درگیر می باشد تاثیرات وزش باد در خلاف جهت حرکت می باشد مسلما این تاثیر نامطلوب بر روی گلوله ای با وزن 62 grain بسیار بیشتر از گلوله ای با کالیبر 62/7 می باشد.
برای مثال می توان گفت در زمان وزش باد با سرعت 10mph در فاصله 400 متری برای اصلاح حرکت گلوله SS109 نیاز به 9 درجه اصلاح ولی برای کالیبر 62/7 میلی متر فقط 4 درجه اصلاح لازم است. توجه داشته باشید دقت در تنظیم دستگاه نشانه روی و درجه اصلاح بالا برای رفع خطا، به دلیل وجود خطای انسانی درهنگام تنظیم توسط دست ممکن است باعث ایجاد خطاهای دیگری نیز بشود.با این شرایط استفاده از این سیستمهای نشانه گذاری نیز کمکی در رفع مشکل کالیبر فوق در درگیریهای فواصل دور نمی کند.
-یکی از موارد دیگر توجه به رفتار کالیبر 56/5 میلی متر نسبت به پوششهای ضد گلوله خصوصا جلیقه های ضد گلوله می باشد. با آنکه SS109 قابلیت نفوذ در نسلهای قدیمی تر این جلیقه ها را دارا می باشد ولی با پیشرقت در تولید این جلیقه ها و استفاده از لایه های پیشرفته Kevlar و ترکیبات سرامیکی به شدت خصوصیت نفوذ ناپذیری SS109 کاهش می یابد. برای مثال گلوله شارژ متوسط روسی (39×45/5 میلی متر) از توانایی نفوذ در یک لایه محافظ با مشخصات 8/5 پوند از ترکیبات Kevlar و 8/4 میلی متر ورق فولادی برخوردار نمی باشد ولی گلوله SS109 این توانایی را دارا می باشد ولی این سوال در اینجا مطرح می شود که تا کجا با این سرعت پیشرفت در ساخت جلیقه ها و پوششهای محافظ SS109 این قابلیت را حفظ می کند(امروزه جلیقه های استفاده شده در جنگهای عراق و افغانستان توسط نیروهای آمریکایی در مقابل گلوله SS109 نفوذ ناپذیر می باشند- مترجم)
-با همان استدلال سال 1963 طرفداران کالیبر شارژ متوسط 56/5 میلی متری هنوز هم بر حفظ این طرح پافشاری می کنند، و با تمام این مشکلات به دلیل آنکه اتحاد جماهیر شوروی و بلوک شرق دارای کالیبر شارژ متوسط 39×45/5 میلی متری می باشند، در ایالات متحده هم بر حفظ این کالیبر اصرار می شود.
با تمام مواردی که در قبل به آنها اشاره شد و حتی مثالهای زنده ایی همچون مقوله فیلیپین و شناخت سربازان به عدم کارآیی کالیبر فوق وبا رشد تکنولوژی ساخت نشانه گذارهای لیزری و جلیقه های ضد گلوله بیش از بیش نسبت به گذشته احساس نیاز به ساخت و تهیه مهمات با شارژ بالا می شود و با این شرایط جایی برای خودنمایی مهمات شارژمتوسط و خانوده ای آنها باقی نمی ماند.
از سال 1953 به بعد هیچ اصلاحی بر روی کالیبر 62/7 انجام نشده است و با رشد تکنولوژی هم اکنون در جایگاه آن هستیم که اصلاحاتی را برای بالاتر بردن قدرت مهمات فوق و برتری نسبی آن نسبت به محصولات کشورهای دیگر انجام دهیم. مسلما قدرت مرگ آوری گلوله ای به وزن 147 grain و کالیبر 62/7 بسیار بالا می باشد و با اصلاحات کافی قادر به مقابله و برتری نسبت به نمونه شارژ متوسط روسی (39×45/5 میلی متری) می باشد. در پایان لازم به ذکر است که به یاد داشته باشیم امپراطوری ژاپن در طی سالهای قبل از جنگ جهانی دوم کالیبر 7/7 میلی متری (303/0) را با کالیبر 5/6 میلی متری (256/0) تعویض کرده و در همان زمان در کشور ایتالیا کالیبر 35/7 میلی متری با کالیبر 5/6 میلی متری جایگزین شد و این جابه جایی فقط به دلیل قابلیت کشندگی و نفوذ ناپذیری بیشتر کالیبرهای فوق بود. اجازه دهید از این موارد تاریخی و تجربیات گذشتگان عبرت گرفته و تمام نیروی خود را بر روی بهینه کردن کالیبر 62/7 میلی متری متمرکز کنیم و به این نتیجه برسیم که خیر(NATO) به هیچ عنوان نیازی به داشتن دو کالیبر متفاوت نداشته است.
توضیحات: 1 grain=0.065 gram

[Persian_Gun's]

تـانـک شکست خورده ی مرکـاوا

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تانک مرکاوا مدل Mk3
مقامات اسرائیل به این نتیجه رسیدند که به دلیل جمعیت کم نمی توانند از عهده تلفات سنگین در جنگ برآیند در نتیجه تصمیم به ساخت تانک مرکاوا گرفتند.
مرکاوا (Merkava) نوعی تانک جنگی است که توسط اسرائیل، به منظور تامین هر چه بیشتر امنیت جانی سرنشینان در شرایط سخت جنگی و در اصل برای کمک به ارتش اسرائیل ساخته شده است.
از آنجایی که موتور تانک در قسمت جلوی آن قرار دارد، در نتیجه جرم بیشتر تانک در این قسمت جمع شده و در شرایط بحرانی فرار از در پشتی تانک برای سرنشینان آسانتر می شود. مرکاوا سریع حرکت می کند، بسیار پر قدرت است و بدنه آن از نوعی فلز ضد ضربه کم نظیر ساخته شده است. مجموعه این خصوصیات Merkava را به یکی از ایمن ترین تانک های جهان برای سربازان تبدیل کرده است.

تعداد زیادی از این نوع تانک در کارخانه ای واقع در یکی از شهر های مرکزی اسرائیل به نام تلاشومر (Tel HaShomer) تولید و نگهداری می شوند، به علاوه قطعات لازم برای ساخت نیز در اسرائیل و توسط شرکت های فعال در زمینه صنایع نظامی از جمله IMI, Elbit, Soltam و ... ساخته می شوند.

تاریخچه
در سال 1967 پس از جنگ شش روزه - جنگ "اعراب و اسرائیل" یا جنگ "ماه ژوئن" نیز نامیده می شود و درواقع نبرد اسرائیل با کشورهای عربی نظیر مصر، اردن، عراق و سوریه بود که طی آن اسرائیل موفق شد نوارغزه، شبه جزیره سینا در مصر، نواحی غربی اردن و فلات جولان در سوریه را به تصرف خود در آورد - و تحریم اسرائیل توسط کشور فرانسه، وزارت دفاع اسرائیل قراردادی مبنی بر همکاری و مشارکت با کشور انگلستان در ساخت نوعی تانک جنگی به نام چیفتن (Chieftain) را به امضاء رساند.

در سال 1969 با فشار کشور های عربی، انگلستان مجبور به لغو این قرارداد و کنار گذاشتن اسرائیل از این پروژه شد. این کار اسرائیل را متوجه این نکته کرد که به منظور تامین تسلیحات نظامی اش نمی تواند به کمک دیگر کشورها تکیه کند، در نتیجه با استفاده بهینه از نیروهای داخلی، مصصم به ساخت یک تانک جنگی که عملا یکی از مخرب ترین جنگ افزارهای نظامی به شمار می رود، شد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


جمعیت اندک عامل ساخت مرکاوا

هر چند اسرائیل حادثه جنگ یوم کیپور (Yom Kippur) در سال 1973 را با ذخایر تسهیلات نظامی آمریکا پیش برد، اما به این نتیجه رسید که کشوری مانند اسرائیل با جمعیت اندکش نمی تواند از عهده تلفات سنگین چنین جنگ هایی برآید؛ در نتیجه تصمیم به ساخت تانک Merkava با هدف حفظ جان سربازانش گرفت.
جنگ یوم کیپور که جنگ رمضان، جنگ اکتبر یا جنگ 1973 اعراب و اسرائیل نیز نامیده می شود، جنگی بود که با اتحاد کشورهای عربی به رهبری مصر و سوریه در مقابله با اسرائیل در گرفت. این جنگ که در واقع نوعی جوابیه به جنگ شش روزه بود در تعطیلات یوم کپیور یهودیان آغاز شد و بیست روز به طول انجامید و نهایتا نیز به آتش بس رسید.
Merkava Mk 1
برای اولین بار این تانک که مجهز به یک توپ 105 میلیمتری بود، در ماه آوریل 1979 مورد بهره برداری قرار گرفت. در سال 1982 در جنگ لبنان آزمایش شد، ظاهرا سیستم ترمز تانک با مشکلاتی روبرو بود.
Merkava Mk 2
اشکالات Mk 1 در این مدل برطرف و بهسازی شد، از آن جمله اضافه شدن یک خمپاره 60 میلیمتری در داخل تانک بود. Mk 2 مجددا در تهاجم اسرائیل به لبنان و بیروت مورد استفاده قرار گرفت.
Merkava Mk 3
این مدل که در 1990 معرفی شد، مجهز به یک موتور با قدرتی معادل 1200 اسب بخار و یک اسلحه Smooth-Bore 120 میلیمتری بود.
Merkava Mk 3B
در سال 1995 عرضه شد، این تانک که Merkava Baz نیز نامیده شد، در سیستم شلیک و تهویه هوای داخل آن نسبت به مدل های قبل تغییراتی بوجود آمد و یک پکیج زرهی به نام Kasag به آن افزوده شد. در واقع Merkava 3 BazKasag یکی از امن ترین تانک های دنیا به شمار می رود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

طی انتفاضه الاقصی سه عدد تانک مرکاوا توسط رزمندگان فلسطین در نوار غزه نابود شد و 7 سرباز اسرئیلی به هلاکت رسیدند.
Merkava Mk 4
آخرین مدل ساخته شده از تانک های Merkava است که از سال 2004 مورد استفاده قرار گرفته است، سیتم ایمنی اش کامل تر شده دقیق تر شلیک می کند.

ملاحظات
مانند هر تانک دیگر، Merkava نمی تواند در مقابل مین های زیرزمینی مقاومت کند. طی انتفاضه الاقصی سه عدد تانک مرکاوا توسط رزمندگان فلسطین در نوار غزه نابود شد و 7 سرباز اسرئیلی به هلاکت رسیدند.
در زد و خوردهای اخیر میان اسرائیل و لبنان (در سال 2006) نیز چندین تانک مرکاوا تخزیب شده و سرنشینان آنها زخمی شده یا به هلاکت رسیدند. مقامات اسرائیلی معتقد هستند که این عملیات و عملیات مشابه با کمک موشک های ضد تانک Metis-M ساخت کشور روسیه انجام شده است.

از سال 2005 تعداد ده هزار کارگر در 220 کارخانه ساخت تانک مرکاوا درکشور اسرائیل به کار گمارده شده اند. در همان سال درآمد دولت اسرائیل از صادر کردن تجهیزات و ابزار جانبی تانک مرکاوا رقمی بالغ بر 200 میلیون دلار بود. کارخانه های سازنده این تجهیزات در اسرائیل، در آمد حاصله از صادرات لوازم فوق الذکر را در سال 2007 معادل 400 میلیون دلار پیش بینی کرده اند.
en.wikipedia.org

[Persian_Gun's]

بمب افکن Tu-22M، آتشی زیر خاکستر جنگ سرد نویسنده: آرمان
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در دوران جنگ جهانی دوم، همیشه بمباران کشورهای دور از دسترس مسئله ای مشکل ساز برای نیروی هوایی کشورهای درگیر در جنگ بود. چرا که خطرات زیادی یک بمب افکن را در حین پرواز دوربرد به کشور دشمن تهدید می کرد. رهگیری شدن به وسیله جنگنده های دشمن، اتمام سوخت، خرابی موتورها و نقص فنی، همه و همه از عواملی بودند که مانع از موفقیت در بمباران های استراتژیک دوربرد می شدند. پس از جنگ جهانی دوم، کم کم این ایده توسعه زیادی پیدا کرد و نتیجه همین پیشرفت، رقابت شدید شوروی و آمریکا، یعنی دو طرف جنگ سرد در ساخت بمب افکن های سنگین دوربرد شد. یکی از مهم ترین و پیشرفته ترین بمب افکن های ساخت شوروی که همواره موجب وحشت غرب بود، بمب افکن مافوق صوت سنگین Tu-22M، یعنی نمونه اصلاح شده همان بلایندر قدیمی بود. در مقاله زیر، به تفصیل به تشریح توانایی های این بمب افکن فراموش شده البته قدرتمند و مقتدر خواهیم پرداخت:
توانایی لحظه به لحظه بمباران طرف مقابل در جنگ سرد، برای شوروی و آمریکا حکم یکی از بزرگترین آرزو هایشان را داشت. ظاهراً هنوز قدرت بمباران های سنگین دو طرف به حدی نرسیده بود که آمریکا و شوروی بتوانند با هم درگیر نبرد های این چنینی شوند. بنابراین، هر دو کشور شروع به توسعه موشک های قاره پیمای خود کردند و هر روز با دست یافتن به فناوری پیشرفته تری، هر یک از طرفین قدرت خود را به رخ طرف مقابل می کشیدند. موشک های دوربرد تا اواخر جنگ سرد همچنان یکی از موضوع های داغ بحث های نظامی بین آمریکا و شوروی بود، اما انگار این دو کشور هم به این نتیجه رسیده بودند که هرگز بمباران موشکی نخواهد توانست جای عملیات انسانی را به طور کامل بگیرد، یعنی کاملاً جایگزین آن شود. در نتیجه آمریکا و شوری هیچ گاه از گسترش نیروی بمباران استراتژیکی که به وسیله هواپیماهای سنگین و دوربرد انجام می شد غافل نشدند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بمب افکن مافوق صوت Tu-22M3 در حال انجام آزمایش واماندگی
توپولف Tu-22M و تاریخچه Tu-22 بلایندر، جد بزرگ بک فایر
Tu-22 از هواپیماهایی بود که هنوز تاریخ نخستین پرواز آن معلوم نیست. این هواپیما احتمالاً در اوایل دهه 60 نخستین پروازهای خود را انجام داد و در خدمت نیروی هوایی و نیروی دریایی شوروی قرار گرفت. ناتو که با بررسی عکس های هوایی به وجود این هواپیما پی برده بود، آن را بلایندر نام نهاد. با بررسی شکل بال های- پسگرای این هواپیما و ابعاد آن، سرعت آن حداکثر دو ماخ پیش بینی گشت که بعدها معلوم شد سرعت بلایندر هیچ گاه از 1.4 ماخ فراتر نرفته است. این هواپیما بمب افکنی با حداکثر وزن برخاست حدود هشتاد تن بود و موتورهای آن با یک پیکربندی نا متعارف در عقب بدنه و درست در زیر سکان عمودی قرار داشتند. مشهورترین مدل بلایندر، مدل بلایندر C است که به تجهیزات گسترده ECM یا دفاع الکترونیکی مجهز بود و در خدمت نیروی دریایی شوروی سابق قرار گرفت. عراق به عنوان هم پیمان نزدیک شوروی در آن سال ها، یکی از مشتریان Tu-22 بود و در زمان جنگ ایران-عراق هم این کشور، استفاده نسبتاً گسترده ای از این بمب افکن علیه ایران به عمل آورد. هواپیمای Tu-22M، یعنی بمب افکن مورد بحث این مقاله، از نظر ساختار کلی و البته نام شاید به Tu-22 شباهت هایی داشته باشد، اما توپلوف 22 مدل ام که به بک فایر مشهور است، اساساً هواپیمای دیگریست.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بمب افکن مافوق صوت Tu-22M از مدل های اولیه
توپولف Tu-22M چگونه به وجود آمد
پس از طراحی بمب افکن Tu-22 هیئت طراحی توپولف کار را بر روی طرح بمب افکنی بر پایه ی بلایندر آغاز کرد. توپولف از ابتدا می خواست با تغییر زاویه پسگرایی بال ها و نصب موتورهای جدید با قدرت افزون تر نمونه ای اصلاح شده از Tu-22 را ارائه دهد. این طرح، طرح شماره 106 نام گرفت اما چندان که باید و شاید موفق نبود. شرکت توپولف طرح شماره 125 که بمب افکنی با بردی بیش از 4.800 کیلومتر و سرعتی بالغ بر 2.500 کیلومتر بر ساعت بود را نیز در سال 1962 به دولت آن زمان شوروی ارائه کرد. پس از تحلیل های فراوان، طرح 125 شرکت توپولف رد و طرح T-4 شرکت سوخو مورد قبول واقع گردید. با این که امیدها برای شرکت توپولف داشت به تدریج از بین می رفت، اما این شرکت دوباره دست به طراحی جدیدی با کد 145 زد. طرح 145 هواپیمایی اصلاح شده بر پایه ی Tu-22 بود که توانایی انجام ماموریت ها را چه در سرعت های زیر صوت و چه در سرعت های بالای صوت داشت. برای آن که حداقل نیاز های این هواپیما برای برد آن مرتفع شود، نیاز به استفاده از بال های متغیر بود تا طرح 145را تبدیل به بمب افکنی با انعطاف پذیری بالا و قابلیت پرواز در هر شرایط سرعت پروازی بنماید. بر اساس پیش بینی ها، هواپیمای جدید سرعتی بالغ بر 2.300 کیلومتر بر ساعت و بردی بین شش تا هفت هزار کیلومتر داشت. پس از آن که طرح T-4 شرکت سوخوی ناکام ماند، در سال 1967 توپولف رسماً مامور توسعه طرح 145 شد. نام هواپیمای جدید، همان Tu-22M بود. بیشتر گام هایی که در راه ساخت Tu-22M برداشته شد، نسبت به زمان خود بی نظیر بود. به خصوص که توجه ویژه ای هم به سیستم بال های متغیر که البته اساس همین طرح بود هم شده بود. بال های Tu-22M که در وسط بدنه قرار گرفته بودند، می توانستند زاویه خود را نسبت به خط عرضی هواپیما برای مطابقت با شرایط پروازی گوناگون تغییر دهند. نوک بال ها حالتی انحنایی و البته باریک و ریشه بال ها هم شکلی عریض و پهن داشت.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بمب افکن Tu-22M3 که زاویه پسگرایی بیشتر بال های آن به خوبی مشهود است
توپولف Tu-22M چگونه بمب افکنی بود
با معرفی بمب افکن سوپر سونیک بک فایر، آرزوهای نیروی هوایی شوروی برای داشتن بمب افکنی مدرن و در حد و اندازه های بمب افکن B-1B آمریکایی به بار نشست. بک فایر برای نخستین بار در سال 1969 در کازان مشاهده شد. برای نخستین بار در سال 1971 در آسمان رامنسکوی، در شرق مسکو بک فایر اقدام به انجام سوختگیری هوا به هوا کرد. این مسئله اگر شاید در وهله ی اول چندان هم مهم نباشد، اما همین عمل سوختگیری هوایی به منزله تهدیدی جدی برای آمریکا بود. توپولف برد این هواپیما را 2.200 کیلومتر اعلام کرده بود، در حالی که CIA معتقد بود برد این هواپیما می بایست از چهار هزار کیلومتر بیشتر باشد. DIA هم برد هواپیما را بدون سوختگیری AA، در حدود پنج هزار کیلومتر اعلام کرده بود. اگر به این برد زیاد، سوخت گیری هوا به هوا هم اضافه می شد، بک فایر به یک بمب افکن میان قاره ای به خصوص با توان حمله به کشوری چون آمریکا تبدیل می شد. بک فایر از موضوعات مورد بحث سران دو کشور شوروی و آمریکا در مذاکرات سالت 2 بود؛ هر چند که شوروی در این مذاکرات پذیرفت تا به جهت اطمینان از عدم حمله اتمی به کشور آمریکا، لوله ی سوختگیری هوایی Tu-22M را حذف نماید، اما روس ها چندی بعد این لوله ها را دوباره نصب کردند.

Tu-22M0- Backfire A- نخستین مدل بمب افکن بک فایر که به دلیل کارائی پایین تنها دو فروند از آن تولید شد. این دو فروند برای مقاصد آموزشی در سال 1973 به مرکز تمرینات هوایی منتقل شدند.
Tu-22M- Backfire A- اولین فروند از بمب افکن بک فایر که که کارائی و عملکرد آن مثبت تشخیص داده شده و ورود نمونه های بعدی آن به خدمت صحیح و به جا ارزیابی گردید.
Tu-22M2- Backfire B- مدل B بمب افکن بک فایر، اولین مدل از این بمب افکن سنگین بود که دستخوش اصلاحاتی در مقیاس بزرگ شد. این مدل به موتورهای نیرومند تر NK-22 مجهز گردید و برد آن به صورت رسمی تا پنج هزار و صد کیلومتر و بالاترین سرعت آن تا 1.800 کیلومتر بر ساعت افزایش یافت. این نمونه برای نخستین بار می توانست تا سه فروند موشک هوا به سطح Kh-22 را در زیر بدنه خود حمل نماید. اگر چه این مدل سیستم تعقیب اتوماتیک عوارض زمین را نداشت، اما مع الوصف قادر بود به خوبی از پس پرواز در ارتفاع پایین هم برآید. تعداد 211 فروند از این مدل در فاصله ده سال، یعنی بین سال های 1973و 1983 تولید شد. در همان ابتدای تولید، موتورهای جدیدتر NK-23 هم معرفی گردیدند که اصولاً نمونه های تقویت شده موتورهای قبلی بودند، اما این نمونه از موتورهای جدید به هدف های مورد انتظار دست نیافتند. گفتنی است که نخستین پروازهای آزمایشی این مدل از Tu-22M از سال 1973 شروع شد.
Tu-22M2Ye- Backfire B- مدل Ye بک فایر نمونه ای از بک فایر بی بود که مجهز به موتورهای جدید NK-25 و سیستم پیچیده کنترل پرواز شده بود. اما باز هم این تغییرات انتظارات را برآورده نکرد و این طرح هم همچنان مسکوت ماند.
Tu-22M3- Backfire C- به جرات می توان گفت که این مدل، پیشرفته ترین مدل بک فایر بود که نخستین پروازهای آزمایشی خود را در سال 1977 به انجام رساند. در پی انجام تغییراتی، دماغه هواپیما برای جا دادن برخی از سامانه های جدید دراز تر شد و حداکثر زاویه برگشت بال های بک فایر تا 65 درجه افزایش یافت. همچنین با نصب موتورهای جدید، این نمونه از بک فایر یکی از نقص های اجداد خود که عدم توانایی پرواز سوپر سونیک در ارتفاع دریا بود را نیز مرتفع نمود. حداکثر سرعت در مدل M3 به بیش از 2.300 کیلومتر بر ساعت و برد آن به بیش از 6.800 کیلومتر افزایش یافت. همچنین با افزایش باورنکردنی تسلیحات قابل حمل، M3 می توانست دوبرابر آن چه M2 حمل می کرد، اسلحه های مختلف را حمل نماید. در سال 1985 تست های مختلفی از پرواز در ارتفاع پایین انجام شد که همگی حاکی از موفقیت عملکرد هواپیما در ارتفاع پایین بودند.
Tu-22MR- اگرچه با ورود ماهواره های فضایی به عرصه ماموریت های جاسوسی هواپیماهای شناسایی تقریباً از رده خارج شدند، اما نمونه های انگشت شماری از Tu-22M3 ها برای انجام ماموریت های شناسایی بهینه سازی شدند. در Tu-22MR محفظه های نگهداری بمب جای خود را به سنسورها و حسگرهای مفصل هوایی داده اند. با تمام این اوصاف، در توانایی اخلال گری سیستم های الکترونیکی دشمن یا ECM نه مدل M2 و نه مدل M3 یا MR چندان موفق نبوده اند و همیشه برای تکمیل این نقش، هواپیماهای اسکورت دیگری که باید به عنوان مکمل به عملیات اضافه شوند، الزامی بوده اند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بمب افکن توپولف Tu-22M در حال حمل یک فروند موشک کیچن
به احتمال فراوان ساخت بمب افکن قدرتمند B-1B لنسر آمریکایی، واکنشی نسبت به ساخت بک فایر بوده است. بک فایر درست مخالف بسیاری از بمب افکن های رده خود، دارای پیکربندی ویژه ای است، چنان که موتورهای توربوفن آن در داخل و قسمت های کناری بدنه واقع شده اند. این ترکیب، بک فایر را بیشتر به یک جنگنده عظیم الجثه مشابه می سازد تا یک بمب افکن استراتژیک. بک فایر چهار خدمه دارد، یک خلبان در قسمت جلو سمت چپ، کمک خلبان در قسمت جلو سمت راست، افسر ارتباطات در قسمت عقب سمت چپ و یک افسر ناو بر در قسمت عقب سمت راست که البته افسران قسمت عقب کابین هیچ دیدی نسبت به جلوی هواپیما ندارند، اگر چه پنجره های کناری وسیع و بزرگی برای آنان در نظر گرفته شده است. تا کنون هیچ بک فایری به کشورهای خارجی صادر نشده است، اگر چه کشورهایی مثل ایران و چین در سال های 1990 علاقه فراوان خود را به داشتن این بمب افکن در خدمت نشان داده اند. هر چند گزارش هایی هم مبنی بر پیشنهاد این بمب افکن به کشور هند، مجهز به موشک های نزدیک برد Kh-15S وجود دارد. با تمام اوصاف، روسیه هنوز هم بزرگترین پرواز دهنده بمب افکن مشهور دوران جنگ سرد یعنی بک فایر است و این هواپیما به دلیل لغو پروژه T-60S به دلیل هزینه های زیاد تا آینده نامعلوم به عنوان بمب افکن اول استراتژیک روسیه در خدمت باقی خواهد ماند.

[Persian_Gun's]

MiG-29 SMT، عضوي جديد از خانواده فولكروم نویسنده: آرمان
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپيماي MiG-29 از جمله جنگنده هايي بود كه در آخرين نفس هاي عمر جنگ سرد و تقريباً همزمان با جنگنده موفق Su-27 طراحي و توليد گشت. هر چند اين جنگنده به لحاظ ابعاد طبق سنت ديرينه ي شركت ميكويان گورويچ از سوخو 27 فلانكر كوچك تر و جمع و جور تر است، اما طراحي آيروديناميكي فوق العاده ي اين هواپيما چيزيست كه فولكروم را به مانورپذيرترين جنگنده جهان مشهور كرده است. فولكروم شمايلي شبيه به فلانكر دارد، از دو سكان عمودي بهره مي جويد و ورودي هاي موتور و طرح بال هاي آن به جز ابعاد كاملاً‌ شبيه انواع به كار رفته در فلانكر است و تمامي اين شباهت ها، متاثر از استفاده مشترك دو شركت ميگ و سوخو از نتايج آزمايش هاي موسسه آيرو-هيدروديناميك شوروي سابق يا ساگي TsAGI در ميانه هاي دهه هشتاد ميلادي مي باشد. در مقاله زير، به بررسي تشريح وي‍ژگي هاي گونه ي جديد شكاري جنگنده ميگ 29 فولكروم ملقب به SMT مي پردازيم كه در سالهاي اخير خود را به عنوان رقيب جدي هواپيماهاي جديد خانواده ي فلانكر شركت سوخو در بين توليدات هواپيمايي نظامي روسيه به خوبي مطرح كرده است:
MiG-29SMT يكي از بهبود يافته ترين و به روز ترين مدل هاي جنگنده فولكروم است كه برنامه ساخت آن شامل موارد بهبود هاي فني بسياري در اين جنگنده شكاري مي شود. اما برنامه نيروي هوايي روسيه براي ارتقاي ميگ 29 هاي فعلي اين نيرو علاوه بر جنبه بسيار مثبت آن، يك نكته منفي هم براي علاقه مندان اين جنگنده دارد و آن اينست كه بسياري از اطلاعات فني به صورت يك راز باقي خواهد ماند چرا كه روسيه علاقه ندارد مشخصات دقيق اين جنگنده فعلاً فاش شود. همين مسائل خود بيان كننده ي اين است كه SMT چيز ديگريست. اگر از روي ظاهر بخواهيم قضاوت كنيم، MiG-29SMT به سادگي از مدل هاي ديگر فولكروم متمايز مي شود. چرا كه قسمت عقب كاكپيت هواپيما ديگر با يك شيب تند به بدنه متصل نمي شود، بلكه شكل كاكپيت تا قسمت انتهايي و بين موتورهاي هواپيما ادامه مي يابد و به صورت يك زايده روي بدنه اصلي فولكروم قرار مي گيرد. شايد به همين دليل باشد كه عده اي به MiG-29SMT «فولكروم كوهان دار» هم مي گويند! اما فايده ي اين به اصطلاح كوهان چيست؟

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

MiG-29SMT، به مخزن سوخت بزرگ پشت كابين خلبان دقت كنيد
مدل هاي اوليه فولكروم و مشكل برد كوتاه
ميگ 29 در مدل هاي اوليه، همواره به عنوان يك هواپيماي بسيار موفق مورد توجه كارشناسان بوده و ويژگي هاي خاص آن باعث برانگيختن تحسين همگان بوده است. اما بزرگترين نقصي كه ميگ 29 از آن رنج مي برد، كوتاهي برد اين جنگنده بود. هر چند فولكروم در نقش اصلي دفاع هوايي كه برد در آن اهميت نسبتاً كمتري داشت رل خود را ايفا مي كرد، اما صدور اين جنگنده به كشورهاي ديگر و اعتراض خريداران به برد كم آن باعث شد تا خود روسيه هم به اين فكر بيفتد كه بهبود برد اين جنگنده مي تواند با عرضه مدل هاي اصلاح شده، مشكل را چاره نمايد. اين مشكل، حتي در مدل هاي بعدي هم همچنان جلوه مي كرد تا اينكه مدل پيشرفته SMT عرضه شد. وجود قسمت كوهان شكلي كه در بالاي بدنه MiG-29SMT به چشم مي خورد و اساسي ترين تفاوت ظاهري اين جنگنده را به وجود مي آورد، براي حل مشكل كوتاهي برد است. در اين قسمت يك مخزن سوخت بزرگ قرار گرفته است كه نقص فولكروم را در مورد برد كوتاهش به خوبي مي پوشاند. گفته مي شود كه در حالتي كه مخازن سوخت داخلي كاملاً پر و تانك هاي اضافي خارجي نيز نصب شده باشند، برد SMT به بيش از 3000 كيلومتر افزايش مي يابد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

امكان سوخت گيري هوا به هوا از بهبود هاي بسيار موثر MiG-29SMT به شمار مي آيد
تاريخچه كوتاه MiG-29SMT
نخستين پروازهاي نمونه هاي اوليه MiG-29SMT در 29 نوامبر سال 1997 آغاز گرديد و پرواز اول را خلبان مارات آليكوف به انجام رساند. مدل هاي اوليه تنها شايد شكل ساده اي از جنگنده اي كه قرار بود با عنوان MiG-29SMT به توليد برسد بودند و توانايي هاي آنان به حد كافي تكميل نبود. به همين دليل نخستين پرواز مدل كامل و مجهز MiG-29SMT در 14 جولاي 1998 به وسيله خلبان آزمايشي جديد شركت ميگ، خلبان ويلاديمير گوربونف انجام گرفت. براي اثبات افزايش باورنكردني برد فولكروم، دو فروند MiG-29SMT مسير بين فرودگاه ژوكوفسكي در روسيه و فارنبرو در بريتانيا را يكسره براي شركت در نمايشگاه پيمودند و اين در حالي بود كه در هنگام تماس چرخ هاي دو هواپيما با زمين، هنوز حدود يك تن سوخت در تانك هاي سوخت آنان مانده بود.

تفاوت هاي MiG-29SMT با مدل هاي ديگر
علاوه بر وجود يك مخزن سوخت بزرگ در بالاي بدنه ميگ 29 كه از اولين نگاه مي توان به وجود آن پي برد، MiG-29SMT تفاوت هاي عمده ديگري نيز با مدل هاي قديمي تر دارد[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] شايد بدانيد كه در مدل هاي قديمي دريچه هاي هواي جانبي در قسمت بالاي بدنه وجود داشتند كه در مواقعي كه هواپيما روي باند در حال تاكسي بود، با بسته شدن ورودي هاي اصلي هواي موتور، هوا از طريق اين ورودي هاي فرعي به درون موتور كشيده شده و بدين ترتيب از ورود اشيا اضافي به درون موتور در باند هاي ناتميز يا همان مشكل FOD-Foreign Object Damage ممانعت به عمل مي آمد. اما در MiG-29SMT به دليل عدم نياز به چنين مكانيزمي براي دريچه هاي موتور،‌ استفاده از همان دريچه هاي اصلي موتور در هنگام تاكسي البته با تدابير ديگري ترجيح داده شده و قسمت كانال هاي هوا كاملاً حذف گرديد. مزيت اين كار، ايجاد فضاي اضافي و اضافه كردن تانك هاي سوخت اضافه در فضاي خالي و در نتيجه افزايش برد هواپيما بود. يكي ديگر از امكانات اضافه شده به اين مدل از فولكروم، امكان سوخت گيري هوا به هواست كه نبود آن يكي از ضعف هاي عمده در مدل هاي قبلي به شمار مي آمد. مدل MiG-29SMT براي كاكپيت هم طرح هاي جديدي دارد. كاكپيت اين جنگنده از نوع كاكپيت شيشه اي بوده و در اين كاكپيت به صورت عمده از نمايشگر هاي LCD به جاي نشان دهنده هاي آنالوگ استفاده مي شود و به طور كلي با كاكپيت فولكروم هاي قديمي متفاوت است. تفاوت ديگر MiG-29SMT در رادار جديد N-109M Slot Back است كه سيستمي راداري با برد بيشتر، پهنه ي ديد وسيع تر،‌ امكان زير نظر داشتن طرفين هواپيما يا قابليت Side Looking و توانايي دنبال كردن بيش از ده هدف در يك زمان است. به طور كلي ظاهراً MiG-29SMT حتي قادر به حمل پاد هاي هدف گيري بيروني همانند سيستم LANTIRN در جنگنده هاي غربي نيز مي باشد كه براي كاربرد هاي هوا به زمين قابليت هاي جنگنده را مضاعف مي نمايد. اگر چه عموماً MiG-29SMT از مدل هاي قبلي سنگين تر است، اما با وجود موتورهاي جديد RD-43 به جاي RD-33 نه تنها مانع از افت كارايي هواپيما شده بلكه تا اندازه اي به مانورپذيري و شتاب گيري اين هوپيما نيز كمك كرده است. در اين موتور ها ديگر از دود سياه رنگ به جامانده در پشت موتور خبر نيست و ديگر سر و صداي بيش از حد موتور شما را آزار نمي دهد. اين موتور هاي تازه طراحي شده مي توانند تا 22.000 پوند نيروي كشش توليد نمايند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

MiG-29SMT در حال انجام مانور گردش
MiG-29UBT، مدل دو سرنشينه SMT
هواپيماي MiG-29UBT نيز يكي از مشتقات هواپيماي MiG-29SMT است كه به صورت دو سرنشينه و آموزشي توليد گرديده است. در اين مدل، علاوه بر يك كابين اضافي در عقب، مي توان به ترمز هاي هوايي بزرگتر تعبيه شده نيز اشاره كرد. كابين جلو همانند كاكپيت جلو در مدل پايه است، اما كابين عقب علاوه بر كنترل ها و ادوات معمولي، شامل يك صفحه CRT بزرگ براي نمايش تصوير تلوزيوني دريافتي از سيستم هاي نصب شده شناسايي در بيرون يا تسليحات هوا به زمين است. اگرچه اين مدل بيشتر به عنوان يك هواپيماي آموزشي شناخته شده است، اما UBT به راحتي مي تواند در بمباران هاي سبك تاكتيكي نيز مورد استفاده قرار بگيرد. در بمباران هايي كه نياز به دقت زياد براي انهدام هدف است، در حالي كه خلبان اصلي وظيفه هدايت هواپيما را به بهترين موقعيت دارد، خلبان قسمت عقب مي تواند به راحتي تسليحات هوا به زمين هوشمند را كنترل و در زمان لازم رها نمايد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تفاوت ظاهري MiG-29SMT با مدل هاي قديمي به خوبي در اين هواپيما با بدنه اي عضلاني تر مشخص است
نيروي هوايي روسيه و MiG-29SMT
با تمام اوصاف، نيروي هوايي روسيه RuAF تصميم به ارتقاي چهارصد فروند ميگ 29 قديمي در خدمت خود به مدل جديد MiG-29SMT دارد، اما مشكلات مالي و اقتصادي به احتمال زياد اجازه ارتقاي تمام ميگ هاي 29 خدمتي نيروي هوايي روسيه را نخواهد داد. خلبان هاي MiG-29SMT از عملكرد به مراتب عالي تر اين مدل از فولكروم اشاره كرده و همچنين ميل بسيار به جايگزيني فولكروم هاي قديمي با اين مدل دارند. گفتني است كه هزينه هاي نگهداري اين مدل،‌ در حدود سه چهارم مدل هاي قبلي اين جنگنده است. همچنين، مدل MiG-29SMT-2 نيز كه قرار است به زودي وارد خدمت گردد، به جاي رادار N-109M Slot Back از رادار بسيار پيشرفته ي N-110 ژوك بهره خواهد برد. اين هواپيما بي ترديد با ورود به خدمت عرصه را براي هواپيماهايي چون سوخو 30 و F-15E كه جنگنده هاي موفق، با توانايي هاي هوا به زمين گذشته هستند تنگ خواهد كرد.

[Persian_Gun's]

اریش هارتمن، خلبان تکخال جنگ جهانی دوم نویسنده: آرمان
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]جنگ جهانی دوم اگر چه یک تراژدی انسانی بود، اما همین جنگ خونین راه را برای وجود آمدن پیشرفت های بسیار در علوم هواپیمایی هموار ساخت. در دوران جنگ، هر روز مردم شاهد عبور صدها هواپیما از آسمان شهر و کشورشان بودند و حتی گاه پیش می آمد که درگیری ها بر فراز شهر ها صورت می گرفت. اما راستی که این هواپیماها نبودند که با هم درگیر می شدند، بلکه در داخل این هواپیماها خلبانانی قرار گرفته بودند که همگی، امیدهای کشورشان بودند که به جنگ با یکدیگر رفته بودند. یکی از این خلبانان، اریش هارتمن خلبان نیروی هوایی آلمان یا لوفت وافه بود که با پیروزی های شگفت انگیز و زیادی که به دست آورد، به قهرمان قهرمانان هوایی در طول تاریخ هوانوردی مشهور شد. این خلبان که در زمان جنگ هنوز 25 سال هم نداشت، کابوس خلبانان روسی بود و هواپیماهای روسی فراوانی را در دوران خدمتش سرنگون ساخت. در زیر، با هم تاریخچه کوتاهی از زندگی این خلبان را می خوانیم:
اریش هارتمن در اکتبر 1940 و در حالی که فقط هجده سال داشت، به نیروی هوایی آلمان ملحق شد و در مارس 1941 وارد مدرسه خلبانی شده و در اکتبر 1942، در زمانی که شاید جنگ جهانی دوم به اواسط خود نزدیک می شد، به عنوان خلبان جنگنده شکاری در سن بیست سالگی فارغ التحصیل شد. در آن زمان، نیروی هوایی آلمان و دیگر کشورهای درگیر، نیاز شدید به نیروی انسانی خصوصاً خلبان های ماهر و حرفه ای داشتند و همین علت باعث می شد که خلبانان بسیار جوان بلافاصله پس از اتمام دوره خلبانی به سرعت به خطوط مقدم جنگ فرستاده شوند، و هارتمن هم از این قاعده مستثنی نبود. او پس از به پایان رساندن تحصیل، به سرعت به فایتر وینگ 52 که مجهز به هواپیماهای مسراشمیت Me-109 بودند برای خدمت فرستاده شد. هارتمن تا آخرین روز جنگ در این اسکادران ماندگار شد و در بیش از 1400 سورتی پرواز عملیاتی موفق شد تعداد 352 فروند از هواپیماهای دشمن را سرنگون کند که خواب چنین تعداد پیروزی را هیچ خلبانی حتی در خواب هم نمی دید. بدین گونه هارتمن، موفق ترین خلبان در طول تاریخ شد که تا کنون در پروازهای عملیاتی شرکت کرده است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای مسراشمیت Bf-109، هواپیمایی که هارتمن با آن پرواز می کرد
وقتی که هارتمن وارد اسکادران عملیاتی خود شد، رهبر اسکادران یعنی خلبان راسمن که تا آن زمان موفق شده بود سیزده فروند هواپیمای دشمن را ساقط کند به خلبانان مطلب مهمی را اعلام کرد: «روی زمین، همه ما بر اساس قوانین نظامی با هم رفتار می کنیم و با ما رفتار می شود، اما در آسمان تنها چیزی که مهم است تعداد هواپیماهایی است که سرنگون کرده اید. نه مقام، نه درجه و نه عناوین و القابی که اینجا می بینید در آسمان ارزشی ندارد. کسی که بیشترین هواپیماهای دشمن را ساقط کرده است، لیدر و رهبر گروه های پروازی می شود، بدون توجه به درجه ای که دارد، حتی اگر یک ستوان تازه کار باشد.» گفته راسمن کاملاً واضح و صریح بود و به خوبی در خلبانان اثر کرد. در مدتی کم پس از ساماندهی گروه، هارتمن به عنوان وینگ من یا هواپیمای همراه راسمن برگزیده شد.

آغازی ناامید کننده برای هارتمن[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اولین ماموریتی که هارتمن انجام داد، به همه چیز شبیه بود غیر از یک نبرد هوایی. نخستین نبرد وی در 14 اکتبر 1942 اتفاق افتاد. در این پرواز او و لیدر راسمن به یک ماموریت گشت هوایی رفته بودند که ناگهان از سوی کنترل زمینی پیغامی مبنی بر حمله هواپیماهای روسی به تجهیزات زمینی آلمانی به هواپیماهای هارتمن و راسمن مخابره شد. دو خلبان فوراً مسیر خود را به سمت جنگنده های روسی تغییر دادند و کمی بعد در آسمان میزبانان خود را مشاهده کردند و بلافاصله درگیری شروع شد. هارتمن گاز موتور را به حداکثر ممکن رساند و از لیدر گروه جلو زد. با نزدیک شدن به یکی از هواپیماهای روسی از فاصله سیصد متری- در حالی که فاصله معمول برای شلیک حدود صد متر بود- آتش گشود. او تمامی گلوله های خود را در یک شلیک طولانی مصرف کرد در حالی که حتی یکی از گلوله ها هم به هواپیمای روسی برخورد نکرد. خلبانان روسی که فهمیده بودند که هارتمن دیگر گلوله ای برای شلیک ندارد، همگی به او حمله ور شدند. همین می توانست خاتمه دوران کوتاه خلبانی هارتمن باشد، اما او تصمیم گرفت که عمر خود را اینگونه پایان ندهد و به همین دلیل به زودی هواپیمای خود را در میان ابرها مخفی کرد. مدت کوتاهی که گذشت، راسمن دوباره هارتمن را از رادیو فرخواند و به او دستور داد که دوباره به فرمیشن ملحق شود. همین که هارتمن از میان ابر ها راهی به بیرون پیدا کرد، در مقابل خود هواپیمایی را دید که با سرعت سرسام آور در حال نزدیک شدن به او بود. هارتمن تصور کرد که آن هواپیما یک جنگنده روسی است، در نتیجه شروع به انجام مانورهای شدید کرد تا از دست او بگریزد. اما در حقیقت در هواپیمایی که به سمت او می آمد کسی جز فرمانده راسمن قرار نگرفته بود! سرانجام هارتمن پس از پیدا کردن مسیر خود به سمت پایگاه، شروع به بازگشت کرد. اما هواپیمای هارتمن در نزدیکی پایگاه دیگر سوختی برای ادامه پرواز نداشت و هارتمن مجبور شد در زمین های اطراف فرود اجباری انجام دهد. هارتمن با خوش شانسی در کنار نیروهای آلمانی فرود آمده بود و سرانجام به پایگاه بازگردانده شد. در نخستین ماموریت، هارتمن مرتکب اشتباهات فراوانی شد. آرایش پروازی را به هم ریخت، جلوتر از لیدر گروه پرواز کرد، تمام مهماتش را بدون موفقیتی مصرف کرد و آسیب های سنگینی به هواپیمایش وارد ساخت. مجازات او سه روز کارگری با مکانیک های پایگاه در زمستان های سرد غرب روسیه بود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نمای جانبی جنگنده مسراشمیت Bf-109G-6
نخستین پیروزی هوایی هارتمن
سه هفته بعد در پنجم نوامبر 1942 او در یک آرایش پروازی به همراه سه جنگنده دیگر از پایگاه برخاست. بعد از پانزده دقیقه، خبر از نزدیک شدن 28 فروند هواپیمای روسی رسید که متشکل از 18 فروند IL-2 ستارموویک و 10 فروند جنگنده اسکورت بود. علی رغم برتری تعداد جنگنده های روسی، هواپیماهای آلمانی تصمیم گرفتند به ستارموویک ها حمله کنند. هارتمن IL-2 سمت چپ گروه پروازی را به عنوان هدف انتخاب کرد و از فاصله صد متری به روی ستارموویک روسی آتش گشود. گلوله های او اینبار به هواپیمای دشمن اصابت کردند، اما به ستارموویک که از لحاظ مقاومت بدنه و زره پوشی مشهور بود آسیبی نرساند. ناگهان هارتمن توصیه یکی از فرماندهان را به یاد آورد؛ به سرعت ارتفاع خود را کم کرد، تا جایی که هواپیمای IL-2 به طور کامل بالای سر او قرار گرفت. به طور نگهانی دماغه هواپیمایش را بالا داد و از زیر اگزوز سمت راست موتور ستارموویک را هدف قرار داد. همین که گلوله ها به اگزوز موتور برخورد کردند، دود سیاه رنگ غلیظی از هواپیمای روسی بلند شد. ستاموویک روسی مسیر خود را بلافاصله به سمت شرق و به سمت پایگاه خودی تغییر داد و هارتمن هم او را تعقیب کرد. ناگهان هواپیمای IL-2 درست در مقابل هواپیمای هارتمن منفجر شد و قطعات آن به موتور هواپیمای هارتمن برخورد کرد که باعث آتش گرفتن موتور جنگنده اش شد. هارتمن بار دیگر مجبور به فرود اضطراری شد، اما باز آنقدر خوش شانس بود که در منطقه تحت سلطه نیروهای آلمان نازی فرود آمده بود. این نخستین موفقیت از 352 پیروزی هوایی و نخستین هواپیمای IL-2 از کل 61 فروند ستارموویکی بود که هارتمن سرنگون ساخت.

فهرستی شگفت انگیز از پیروزی های هوایی هارتمن
1- در شش ماه اول سال 1943، 17 پیروزی هوایی
2- در جولای 1943، 23 پیروزی هوایی، 7 پیروزی در یک روز-7 جولای 1943
3- در آگوست 1943، 48 پیروزی هوایی، دوباره 7 پیروزی در یک روز-7 آگوست 1943
4- در سپتامبر 1943، 25 پیروزی هوایی، رسیدن تعداد کل پیروزی ها به 100 پیروزی
5- در اکتبر 1943، 32 پیروزی هوایی
6- در دوم مارس 1944، 10 پیروزی هوایی تنها در یک روز
7- سرنگون کردن حداقل 5 فروند هواپیمای P-51 موستانگ در 1944 و ...
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در همان زمان که نیروی زمینی آلمان به شدت تحت فشار نیروهای متفقین بود، هارتمن و خلبان های گروه او هر روز دسته ی جدیدی از هواپیماهای دشمن را شکار می کردند. این مسئله تا جایی ادامه یافت که حتی روس ها برای سر او جایزه هم تعیین کرده بودند. شهرت هارتمن به جایی رسید که نیروهای روسی او را هیولای سیاه نامیدند و بهترین خلبان هایشان را برای شکار هواپیماهای هارتمن و کشتن او فرستادند. شیوه نبرد هارتمن در بیش از هزار و چهارصد ماموریت پروازی در چهار مرحله خلاصه شده بود: شناسایی هدف، تصمیم گیری برای درگیری، حمله و فرار از محدوده خطر. هارتمن از زمان نخستین ماموریتش عادت گرفته بود که تا هواپیمای دشمن تمام شیشه جلوی هواپیمایش را نپوشاند به او حمله ور نشود. او با روش نزدیک شدن بیش از حد به هواپیمای دشمن برخورد هر کدام از گلوله های خود را به جنگنده های دشمن تضمین می کرد. علی رغم فهرست طولانی پیروزی های وی، هارتمن در بسیاری از مواقع هم که موقعیت فراهم بود به هواپیماهای دشمن حمله نکرد، چرا که می گفت که جنگ ادامه می یابد اما زندگی او ممکن است در اثر یک ریسک به پایان برسد. بنابراین او هیچ گاه در هدف گیری های خود خطر نمی کرد. هارتمن دید وسیع و واکنش های سریعی نسبت به هواپیماهای دشمن داشت. در همین حال، همیشه ویژگی های تهاجمی و خونسردی خود را در نبرد ها حفظ می کرد. هارتمن در حدود چهارده بار فرود اضطراری انجام داد، اما در هیچ یک از این فرود ها نه آسیبی به وی رسید نه توسط نیروهای دشمن دستگیر شد. حتی در مورد او می گویند که یک بار به همراه دو مکانیک در کابین یک نفره هواپیمای Me-109 از پایگاهی که دقایقی بعد به دست نیروهای روس می افتاد تیک آف کرد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هارتمن در سمت راست به همراه خلبانان گروهش
هارتمن به دریافت درجه های زیادی که لیاقت آن ها را نیز داشت نائل آمد و حتی درجه ی کاپیتانی که درجه بسیار مشکلی برای بدست آوردن بود را نیز دریافت کرد. او حتی نشان «صلیب شوالیه» را که بالاترین درجه نظامی آلمان بعد از هیلتر بود را نیز دریافت کرد، نشانی که از سال 1939 تنها بیست و هفت نفر از ارتش عظیم آلمان موفق به دریافت آن شده بودند. او به عنوان قهرمان جنگ جهانی هم نشان افتخاری دریافت کرد که فقط دوازده نفر از جمله هانس یولریچ رودل، خلبان بمب افکن استوکا دایور که بیش از پانصد تانک روسی را نابود کرده بود آن نشان را دریافت کردند. در اواخر جنگ جهانی دوم، هارتمن به شاهکار آلمانی ها، یعنی هواپیمای مسراشمیت Me-262، نخستین جنگنده جت جهان هم پرواز کرد، اما دوباره با Me-109 به خدمت ادامه داد. آخرین پایگاه هوایی او در چک اسلواکی و آخرین پیروزی وی ساقط کردن یک هواپیمای شکاری روسی بود. وقتی که جنگ پایان یافت، هارتمن در حالی که فقط 23 سال سن داشت به وسیله نیروهای روسی دستگیر شد و ده سال را در زندان های روسیه گذراند. در سال 1955، او به وطنش و به نزد همسرش بازگشت و به نیروی هوایی آلمان غربی پیوست. هارتمن همیشه می گفت که بیشتر از 1400 مأموریتی که انجام داده است، به این افتخار می کند که هیچ گاه حتی یک وینگ من یا هواپیمای همراه خود را از دست نداده است. این خلبان پر افتخار، در سال 1995 با کوله باری از تجربه و یاد سال ها نبرد و جنگ برای کشورش در 73 سالگی در گذشت.

[Persian_Gun's]

همه چیز در مورد MiG-21، پیر اردک زشت! نویسنده: آرمان

میگ 21، پر تولید ترین هواپیمای جنگنده جت جهان است که تا به حال طراحی و ساخته شده است. سریع، کوچک و چالاک است و تا حال، سینه آسمان اروپا، آسیا، آفریقا و حتی آمریکا را شکافته و با مدرن ترین و کشنده ترین جنگنده ها هم روبرو شده است. رکوردهایی که این جنگنده تا به حال کسب کرده است، گاه تا رکوردهایی که جنگنده ای مثل فانتوم به دست آورده پیش می رود. میگ 21 فیش بد، به خاطر رادار قدرتمند یا سیستم های الکترونیکی گران قیمت مشهور نشده است. بلکه این پرنده، هواپیمای یک خلبان زبده است و مانند موم، در دست یک خلبان با تجربه نرم است. موتورهای اعتماد پذیر، نگهداری آسان و قابلیت های زیاد در برابر این ویژگی ها، همه و همه دست به دست هم داده اند تا یکی از مشهور ترین جنگنده های جهان را به عرصه نبرد بیاورند. در این مقاله، مطالبی را در مورد این هواپیما، خصوصیات و مدل های مختلف آن از نظر می گذرانیم:

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
میگ 21 مدل PF در حال برخاست مجهز به موشک های هوا به هوا
در حدود سال های 1956، غربیها تصویر های ناواضحی به وسیله هواپیماهای جاسوسی خود از هواپیمای جدیدی به دست آوردند که برای آن به منزله تهدیدی اساسی به شمار می رفت. پس از چندی، غربیها پی بردند که هواپیمای جدیدی در شوروی در دست طراحی است که فعلاً دو مدل از آن ساخته شده است. آن دو مدل، در حقیقت مدل های آزمایشی یک جنگنده رهگیر جدید بودند که قرار بود به زودی به تولید انبوه برسد. مدل نخست، Ye-2 نام داشت و برای اولین بار در فوریه ی 1955 نخستین پروازش را انجام داد. این نمونه، دارای بال هایی شدیداً پس گرا بود. نمونه ی دوم، Ye-5 نام گذاری شده و به موتورهای AM-9Ye مجهز شده بود. اما چون این موتورها برای به پرواز درآوردن این نمونه قدرت کافی نداشتند، از یک موتور راکتی هم در کنار این موتور برای نخستین پرواز در سال 1956 استفاده نمود. ناگفته نماند که این مدل، از بال های مثلثی شکل، که بعدها تمام مدل های میگ 21 بدین شکل در آمدند، استفاده می کرد. مدت ها غربیها بر این عقیده بودند طرح دوم با نام فیش بد لغو و طرح نخست با نام فیس پلیت آغاز شده است. اما مدتی بعد، کاملاً خلاف این عقیده ثابت شد و معلوم گردید که تولید فیش بد آغاز شده است. سرانجام، یکی از میگ 21 ها در سال 1959 به سرعت 2.05 ماخ دست پیدا کرد و بدین گونه نخستین جنگنده روسی شد که توانست از سرعت دو ماخ عبور نماید.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای میگ 21 متعلق به نیروی هوایی شوروی سابق
MiG-21 های نسل اول یا First Generation
مدل های نمونه میگ 21 دارای موتورهای بسیار اعتماد ناپذیر و ناسازگار با سرعت های بالا بودند. در اولین نمونه های تولید انبوه که با نام نسل اول شناخته می شد، این موتورها با موتورهای نمونه قویتر RD-11 تعویض گشته و بدین گونه میگ 21 نخستین اصلاح خود را پشت سر گذاشت. نسل نخست فیش بد دارای سکان عمودی بزرگتر، کاناپی جدیدتر، یک توپ قویتر، قطب نمای رادیویی، خلبان خودکار، سیستم IFF یا تشخیص دوست از دشمن و رادیوی چند کاناله بود. همچنین این مدل از میگ های 21 که با حرف F شناسایی می شوند، می توانستند دو موشک AA-2 آتول را زیر بال های خود حمل نمایند. به زودی، این مدل از فیش بد به کشورهای عضو پیمان وروشو صادر شد. به دلیل نبود مدل آموزشی این هواپیما، نیروی هوایی برخی از کشورها مانند المان شرقی، مجبور به آموزش خلبانان خود با همان مدل تک سرنشینه بودند. همین دلیل، موجب تولید میگ 21 مدل U شد که یک مدل آموزشی دو سرنشینه بود. این مدل، از سوی ناتو به «مونگول» معروف شد. تعدادی از فیش بد ها به کشورهایی چون چین و چکسلواکی نیز صادر شدند که هر دوی این کشورها، با دریافت اجازه تولید این هواپیما، خود به مونتاژ فیش بد مشغول شده و تعداد فراوانی از این هواپیما را تولید و وارد خدمت نیروی هوایی خود نمودند. کشورهای ایران، عراق، سریلانکا، زیمبابوه، تانزانیا و آلبانی از دریافت کنندگان بعدی این مدل فیش بد بودند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای میگ 21 متعلق به نیروی هوایی رومانی
MiG-21 های نسل دوم یا Second Generation
نسل دوم میگ 21، اصلاحاتی دیگر را برای بهبود برد این هواپیما و همچنین امکان انجام نبرد در هر شرایط آب و هوایی شامل می شد. مخروطی که در ابتدای دماغه میگ 21 قرار گرفته بود، تا اندازه زیادی برای جای دادن نخستین نسل رادارهای هواپیمای فیش بد، بزرگتر شد. چرخ های فرود، به منطور تحمل وزن بیشتر، بزگتر و همچنین از نظر مقاومت نیز به مقدار زیادی تقویت شدند. جالب این جاست که میگ 21 های مدل P، PF، PFM و SPS فاقد توپ دماغه هواپیما بودند. در ابتدا، شرکت مکدانل داگلاس هم در مورد فانتوم دچار همین اشتباه شد و توپی را برای هواپیمای فانتوم به صورت فابریک تعبیه نکرد. این تفکر بر این اساس بود که با توسعه موشک های نزدیک برد هوا به هوا، دیگر نیازی به توپ های دماغه هواپیما نیست. این ایده، در سال های بعد کاملاً رد شد، چنانکه اجباراً روی تمام هواپیماهای نسل بعد، وجود توپ یک امر اجتناب ناپذیر بود. مدل PF هواپیمای میگ 21، از موتورهای نسبتاً قویتری استفاده می کرد و همچنین، با کمک رادار ابتدایی خود، قادر به شلیک موشک گرمایاب AA-2 آتول بود. میگ 21 مدل PFV یک مدل ویژه از هواپیمای فیشبد بود که مخصوصاً برای ویتنام شمالی و مطابق با شرایط آب هوایی همیشه بارانی و مرطوب طراحی شده بود. میگ 21 هایی که تحویل نیروی هوایی هند شدند، قابلیت آن نصب یک توپ را به صورت جدا و در زیر بدنه داشتند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای میگ 21، ارزانترین جنگنده ای که می توانست با سرعت ماخ دو پرواز نماید
MiG-21 های نسل سوم یا Third Generation
شاید نفرت انگیزترین هواپیمای فیشبد به نظر خلبانان، این نسل از میگ ها 21 باشد. این مدل از میگ 21، برد بیشتری دارد و این ویژگی مثبت را مدیون توانایی حمل بیش از 2620 لیتر سوخت است. این مدل، که با بیشتر با کد M و MF شناخته می شود، می تواند در حالتی که مخازن سوخت کاملاً پر باشند، دو موشک AA-2 اتول را حمل نماید. این تعداد در حالت حمل 850 لیتر سوخت، به چهار عدد موشک آتول افزایش می یابد. با این اوصاف، این هواپیما سنگین تر و کم تحرک تر است و در مانورهای هوایی، به خوبی ضعف عملکرد آن مشخص می شود. همین ضعف باعث شد تا یک مدل تکمیلی از این هواپیما با نام MiG-21 MF تولید شود که به موتورهای نیرومندتری مجهز بود و تا حدودی ضعف ناشی از وزن زیاد را می پوشاند. همچنین، مدل MF رادار جدیدتری نسبت به مدل های قبلی دارد. یکی دیگر از گزینه های اضافه شده در این مدل، سیستم خلبان اتوماتیک برای حفظ ارتفاع است که حدود زیادی خلبان را در ماموریت های طولانی یاری می کند. در طی جنگ افغانستان و جنگ ایران و عراق این مدل، نقش بسیار موثری را ایفا نمود. جالب این که این هواپیما، توانست در جنگ تحمیلی یک فروند اف-14 تامکت ایرانی را ساقط نماید. همین هواپیما با اویونیک غربی، می تواند موشک های ماترا را نیز حمل کند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کاکپیت هواپیمای جنگنده میگ 21
MiG-21 های نسل چهارم یا Fourth Generation
آخرین نسل هواپیماهای فیشبد، نسل چهارم این هواپیماهاست که با کد bis شناخته می شوند. این مدل، حاصل نتایج عملکرد تمام هواپیماهای نسل های پیشین است که با تجهیزات نسبتاً امروزی و سیستم های جدیدتر عرضه شده است. این مدل از موتوری کاملاً نیرومند به قدرت 16.000 پوند تراست بهره می جوید که کاملاً ضعف های ناشی از کمبود نیرو را رفع می نماید. همچنین، بیشتر تجیهزات اویونیکی یا الکترونیک پروازی آن از هواپیمای به مراتب پیشرفته تر میگ 23 به عاریت گرفته شده اند. آلمان شرقی از جمله دارندگان عمده این مدل به شمار می آید.

MiG-21 2000، نسل نامشخص میگ 21
شرکت لاهاو که یک شرکت اسرائیلی فعال در زمینه تعمیر و نگهداری هواپیماست، با بهبود و تعویض بسیاری از تجهیزات میگ 21 فیشبد، این رهگیر کوچک را به یک جنگنده عالی برای حملات زمینی و همچنین یک رهگیر به مراتب قدرتمندتر از نمونه اصلی فیشبد تبدیل کرده است. این شرکت با نصب ایونیک غربی بر روی این هواپیما، ویژگی های این هواپیما را به میزان زیادی بهینه سازی نموده است. کاناپی یک پارچه، سیستم دست روی استیک یا HOTAS که بدون جدا شدن دست خلبان از استیک هدایت، می تواند سیستم های اساسی را کنترل کند، HUD یا سیستم نمایشگر اطلاعات پرواز در جلوی دید خلبان از موارد جدیدی هستند که بر روی میگ 21 نسل جدید نصب شده است. جالب است بدانید که این هواپیما به سیستم DASH نیز مجهز شده است. سیستم DASH یا Display And Sight Helmet شامل یک کلاه و تعدادی سنسورهای جانبی است که خلبان با بر سر نهادن این کلاه، می تواند تنها با نگاه کردن به هدف، روی هدف قفل نماید و دیگر نیازی به چرخاندن دماغه به سمت هدف برای قفل موشک نیست. در این سیستم زاویه چرخش سر خلبان نسبت به محور هواپیما محاسبه شده و با توجه به آن زاویه حرکت هدف نیز معین شده و رادار هواپیما موقعیت هدف را تشخیص می دهد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای میگ 21 مدرنیزه شده توسط شرکت لاهاو اسرائیلی
میگ 21 هواپیمایی بسیار تاثیر گذار در عرصه هواپیماهای نظامی بوده و علی رغم کاستی های متعدد آن، اثرات آن غیر قابل اغماض است. از این هواپیما تا کنون بیش از 7.500 فروند ساخته شده که به خدمت بیش از 33 کشور دنیا در آمده اند. میگ 21، نتیجه درسهایی بود که روس ها از جنگ کره موسوم به «جنگ جت ها» آموخته بودند. عملکرد رادار میگ 21 به دلیل وجود ورودی هوا در دماغه آن، شدیداً محدود است، اما ویژگی هایی چون سبک بودن قدرت مانور زیاد مانع از خودنمایی زیاد این نقایص بودند. با وجود قدمت زیاد سابقه این هواپیما، فیشبد هنوز در نیروی هوایی بسیاری از کشور ها فعال است. انگار میگ 21 نمی خواهد هیچگاه به پروازش پایان بدهد.

[Persian_Gun's]

J-79، موتورهای غول پیکر جنگنده فانتوم نویسنده: آرمان در این نظر که هواپیمای فانتوم یکی از بهترین های تاریخ هوانوردی جهان به شمار می آید، شکی نیست. اما اگر کمی بیشتر دقت کنیم، در بدنه این هواپیمای مخوف، قلب های تپنده ای خفته اند که موتورهای J-79 نام دارند. موتورهایی که به معنای واقعی غول پیکر، بزرگ و عظیم الجثه بوده و در نوع خود، تنها موتورهای توربوجت جهان با توان تولید کشش فوق العاده زیاد بوده و می باشند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موتور غول پیکر J-79 روی استاند مخصوص موتور
در سال های دهه پنجاه میلادی، هواپیماها اکثراً می توانستند به راحتی به سرعت های بالای سرعت صوت دست پیدا کنند. اما هدف بیشتر شرکت های هواپیماسازی، ساخت جنگنده ای بود که قادر باشد با سرعت بالای دو ماخ پرواز نماید. موتورهای موجود در آن زمان، هیچ یک قدرت کنترل هوای ورودی به موتور را نداشته و در سرعت های بالا، دچار حالت Flame Out یا خاموشی موتور در اثر از کار افتادن محفظه های احتراق می شدند. در همین حال بود که شرکت جنرال الکتریک، با بهره گیری از دانش و تجربه قبلی در ساخت موتورهای جت، به طراحی و ساخت موتور توربوجت جدید J-79 اقدام کرده و در مدت سه سال، آن را به مرحله تولید رساند. این موتور، برای نخستین بار مجهز به سیستم استاتورهای متغیر بود. بدین معنی که این موتور، به راحتی می توانست مقدار هوای ورودی را کنترل کرده و مانع بروز هر گونه اشکال در سرعت های بالا شود. سیستم استاتور های متغیر بعد از موتور J-79، تقریباً در تمامی موتورهای توربوجت و توربوفن بعدی، به یک تکنولوژی معمول برای کار در سرعت های بالای دو ماخ تبدیل شد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موتور توربوجت J-79 برای نخستین بار دارای سیستم استاتور های متغیر بود
موتور جت J-79، برای نخستین بار در سال 1955 آزمایش گردید. این موتور، ابتدا در محفظه نگهداری بمب هواپیمای بمب افکن B-45 نصب شد. سپس پس از برخاستن هواپیما و ارتفاع و اوج گیری آن، موتور با احتیاط توسط جک های هیدرولیکی از محفظه بیرون آورده شده و در قسمت زیرین هواپیما قرار گرفت. در این حال، خلبان هواپیما هر چهار موتور قدیمی J-47 هواپیما را خاموش نموده و موتور جدید J-79 را روشن کرد. جالب اینجاست که این موتور، به تنهایی قادر بود بمب افکن را در حال پرواز نگه دارد. موتور J-79، سپس به عنوان موتور برگزیده برای هواپیمای F-104 ستارفایتر در نظر گرفته شد. با این موتور، ستارفایتر توانست تا حدود 1.400 مایل بر ساعت سرعت بگیرد، بدون آن که با مشکلاتی که موتورهای قبلی به بار می آوردند، مواجه شود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نمای برش خورده از کمپرسور هفده مرحله ای موتور J-79
ساختار کلی موتور J-79، از یک کمپرسور محوری با هفده طبقه روتور و استاتور تشکیل شده که در موتور های توربوجت، واقعاً بی نظیر است. این کمپرسور محوری، قادر است هوا را تا میزان 35 برابر نسبت به فشار معمولی، فشرده و متراکم نماید. سیستم احتراق این موتور، به صورت محفظه ای یا Can-Annualr است که در هر محفظه، احتراق به طور جداگانه صورت می پذیرد. در این موتور، تعداد ده محفظه ی احتراق تعبیه شده است. طبیعی است که برای به حرکت در آوردن کمپرسور سنگین و حجیم این موتور، نیروی بسیاری لازم است. این نیرو را، سیستم توربین سه مرحله ای موتور J-79 فراهم می آورد که باز به دلیل به کار بردن چند مرحله توربین در یک موتور تک شفتی، در نوع خود بی رقیب است. سیستم پس سوز نیز به دلیل توربوجت بودن موتور، به طور کامل از هوای گذرا از توربین استفاده می نماید. موتور J-79، قادر به تولید نیروی کششی برابر با 17.000 تا 19.000 پوند تراست در حالت پس سور روشن می باشد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موتور J-79 در حال نصب بر روی هواپیمای فانتوم
قطر خارجی موتور برابر با یک متر و طول موتور، چیزی در حدود شش متر است. موتور J-79، برای نخستین بار امکان به اصطلاح تخته گاز نمودن موتور از حالت استراحت را بدون هیچ گونه مشکل و یا استال شدن کمپرسور فراهم آورد. گفتنی است در حالتی که موتور از دورهای پایین به یک باره به فول پاور برسد، فشار بسیاری بر کل سازه موتور وارد می آید. موتور J-79، در هواپیماهای متفاوتی از جمله F-104 ستارفایتر، جنگنده کفیر اسرائیلی و B-58 هاستلر به کار رفته است که شاخص ترین کاربرد آن، به استفاده از این موتور در هواپیمای اف-4 فانتوم مربوط می شود، ترکیب هواپیمای فانتوم با موتوری همچون J-79، توانسته است از آن جنگنده ای به یاد ماندنی بسازد.

[Persian_Gun's]

ارویون، کابوس هولناک زیردریایی ها گردآورنده: نادر منبع: صنایع پرواز
زیردریایی های اتمی و حتی دیزلی از توانایی های مرگباری برخوردارند و در صورت میل به قدرت نمایی، مهار آتش آنها بسیار مشکل است. این جنگ افزارها در طول جنگ جهانی دوم، به دلیل پنهان بودن از دید دشمن، نیروی دریایی انگلیس رابه زانو در آورده بودند. در ژاپن و شمال افریقا نیروهای آلمان نازی با در اختیار داشتن این سلاح ها سلطه خویش را بر دریاها اعمال می کردند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای ضد زیردریایی P-3 اوریون
شوروی با در اختیار داشتن زیر دریایی های اتمی قادر بود در صورت بروز جنگ، ارتباط اروپای غربی را با آمریکا قطع کند. در جنگ فالکلند پس از انهدام رزم ناو بل گرانوی آرژانتين توسط اژدر یک زیر دریایی انگلیسی، کشتی های جنگی آرژانتين دیگر تا پایان جنگ نقش مهمی را ایفا نکردند. به منظور مقابله با این جنگ افزارها در صحنه جنگهای گذشته و آینده تدابیری اندیشده شده است. پی-3 اوریون از جمله سلاحهایی است که می تواند تا حدود زیادی در مقابل زیردریایی ها، هر قدر هم که پیشرفته باشند عرض اندام کند. هواپیما چند منظوره پی-3 بیش از 30 سال است که به طور پیوسته توليد می شود و تا کنون بیش از 700 فروند آن به خدمت ارتشها، آتش نشانی ها، نیروهای حافظ صلح سازمان ملل و هواشناسی های کشورهای مختلف در آمده اند. از این لحاظ اوریون خود را تا مدت زیادی بی رقیب می دانست. طراحی اولیه بدنه و نحوه اتصال موتورها به هواپیما تا امروز تقریباً بدون هیچ تغییر عمده ای حفظ شده است. همین عدم نیاز به تغییرات گواهی بر بی نقص بودن طراحی اوریون است. اما تجهیزات الکترونیکی این هواپیما همواره در حال تغییر و تکامل بوده اند. از این رو سازنده پی-3 در به کار گیری آنها به درخواست و سلیقه مشتری عمل می کند. انواع پیشرفته تجهیزات، این هواپیما را به سلاحی خطرناک در مقابل زیردریایی ها تبدیل می کند. اوریون با چهار موتور توربو پراپ از نوع T56-A-10 کمی شبیه هرکولس محصول دیگر لاکهید است. با توجه به سابقه طولانی لاکهید در به کار گیری این نوع موتورها می توان به این نکته پی برد که این شرکت به خوبی با مشکلات این موتورها که سایرین را متواری کرده، کنار آمده است. پس از روی کار آمدن موتورهای توربوجت شرکهای هوایی سریعا به استفاده گسترده از آنها روی آوردند ولی لاکهید و نیروی دریایی ایالات متحده به علت ويژگيهای منحصر به فرد این موتورها همچنان در طیف گسترده ایی آنها را به کار می برند. خوشبختانه شرکت توربین الکترا بزودی توانست معایب عمده این موتورها را رفع کند و تا به امروز تامین کننده موتورهای پی-3 باقی مانده است. طراحی اوریون به حدود 40 سال پیش و سال 1957 باز می گردد. نخستین پرواز این هواپیما در 19 آگوست سال 1958 انجام شد پس از چند پرواز آزمایشی، تغییراتی صورت گرفت که عمده ترین آنها کوتاه شدن بدنه به میزان 2/13 متر بود. سپس این هواپیما به تجهیزات متداول آن روزها مجهز شد و به عنوان گشت دریایی، خدمت خود را رسما در نیروی دریایی آمریکا آغاز کرد. در آن زمان تغییرات دیگری برای فروندهای بعدی در نظر گرفته شد. در سال 1962 چند تغییر دیگر به منظور کارآمدتر کردن این سلاح اعمال شده و پی-3 اوریون که پس از گذشت سالها هنوز هم در خدمت ناسا است، متولد شد. نخستین سفارش قطعی برای خرید 7 فروند از این هواپیما مربوط به سال 1960 می باشد. نیروی دریایی آمریکا متقاضی خرید 7 فروند وای پی-3وی-1 با موتور آلیسون-توربین الکترا شد که می توانست انواع بمب های عمق روی معمولی و هسته ای، اژدرهای ضد زیر دریایی و مین و راکت را حمل کند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کابین نسبتاً پیچیده هواپیمای P-3 اوریون
ظرفیت سوخت این 7 فروند اولیه از 20631 لیتر در اولین سفارش تا 34826 لیتر در آخرین متفاوت بود، اما همگی 4 مخزن در بالها، هر بال 2 مخزن جداگانه، و یک مخزن بزرگ در امتداد بدنه داشتند که این الگو تاکنون حفظ شده است. استفاده همزمان از دو رادار جداگانه در جلو و عقب هواپیما و ترکیب هر دو رادار برای ارایه تصویری 360 درجه ایی، پی-3 را به مجهزترین سلاح ضد زیر دریایی آن روز تبدیل کرد، اگرچه این طرح به زودی لو رفت و شرکتهای دیگر نیز به استفاده از آن روی آوردند. نخستین پرواز این سفارش هفتگانه در 15 آوریل 1961 انجام شد و تا آوریل سال بعد در مجموع 2521 ساعت در 585 سورتی پرواز با این هواپیماها به صورت آزمایشی و آموزشی انجام شد. بلافاصله پس از ورود این هواپیما به خدمت از آنها در جنگ علیه کوبا استفاده شد. در جنگ ویتنام نیز آمریکاییها از این هواپیما به میزان زیادی استفاده کردند. ماموریت اصلی این هواپیما در آن زمان پوشش راداری شبانه بر فراز خلیج تونکین بود گشتهای متداول روزانه و حمایت از کشتیهای لجستیکی در برابر هجوم احتمالی زیردریاییهای شوروی نیز از ماموریتهای بود که این هواپیما بر عهده داشت. نکته جالب توجه این است که این هواپیماها از پایگاهای داخل خاک فیلیپین به پرواز در می آمدند. از آن هنگام پی-3 به طور منظم در عملیات مشابه برون مرزی مورد استفاده نیروی دریایی آمریکا قرار گرفته و می گیرد و همواره به عنوان کشت ضد زیر دریایی، مین گذار دریایی، راهنمای زیر دریایی های خودی و هدف قرار دهنده اهداف دور به کار گرفته شده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای P-3 اوریون در حال پرواز در معیت یک ناوچه آمریکایی
این هواپیماها گاهی برای ایجاد تغییرات آب و هوا و باران زا کردن ابرهای منطقه ای به کار گرفته می شوند. برای این کار پودر یدید نقره را در مقیاسهای زیاد توسط تجهیزات خاصی که در این هواپیما تعبیه شده است در میان ابرها می پاشند. قابلیت شرکت در عملیات جستجو و نجات، عکس برداری و نقشه برداری هوایی و حتی توانایی انجام ماموریتهای ترابری، اوریون را به هواپیمایی چند منظوره بدل نموده است. هم اکنون این هواپیماها در بیش از 30 پایگاه برون مرزی و درون مرزی آمریکا نشست و برخاست می کنند و حتی بارها توسط نیروهای چند ملیتی در مانورهای مشترک به کار گرفته شده اند. آمریکا تنها استفاده کننده از این هواپیماها نیست. اکثر کشورهایی که مرزهای آبی دارند از پی-3 به خوبی استقبال کردند و به میزان رفع نیاز دفاعی از این هواپیما خریده اند. نیوزلند اولین مشتری اوریون با سفارش 5 فروند پی-3 بی مجهز به مولد امواج صوتی کوتاه بود. کانادا 18 فروند و ژاپن که سرانجام در سال 1978 تصمیم به جایگزین کردن این هواپیما به جای نپتون گرفت مشتریان بعدی بودند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای P-3 اوریون در حال برخاست
ژاپن خط تولید این هواپیما را خریداری کرده و تا کنون بیش از 100 فروند از آن را تولید کرده است. پرتقال اسپانیا و تایلند خریداران دست دوم این هواپیما هستند. هلند، نروژ، ایران و پاکستان نیز هر کدام چند فروند پی-3 در اختیار دارند. انواع مختلف پی-3 اگر چه با قرار گرفتن حروف بزرگ و کوچک و شماره های متفاوت دسته بندی می شوند ولی عمدتاً تفاوت چشمگیری میان مدلهای مختلف مجود ندارد و می توان با تغییرات پیش بینی شده از سوی کارخانه سازنده هر نوع تغییر کاربردی را در انواع آن ایجاد کرد. پی-3 با حوصله ای که در خور هواپیمای توربو پراپ است، وجب به وجب منطقه را بازرسی و شناسایی و به محظ اطلاع از موقعیت زیردریایی مهاجم اقدام به شکار آن می کند. در طول عملکرد سی وچند ساله این سلاح موارد منفی از لحاظ فنی در مورد آن به چشم نمی خورد و همواره در انجام ماموریتهای محوله موفق بوده است. همین امر سبب شده است تا پرسنل زیر دریایی ها از هواپیمای پی-3 اوریون به عنوان کابوسی هولناک یاد کنند.

[Persian_Gun's]

ماجرای ساقط شدن فانتوم های ایرانی توسط F-15 های عربستان نویسنده: آرمان
ظاهراً مسئله ساقط شدن فانتوم های ایرانی به دست اف-15 های نیروی هوای عربستان سعودی، کنجکاوی بسیاری از خوانندگان عزیز را برانگیخته است. به همین دلیل لازم دانستم تا در مورد این موضوع توضیحاتی کوتاه را خدمتتان ارائه نمایم. گسترش قدرت ایران بر منطقه خلیج فارس در دهه هشتاد، باعث شد که آمریکایی ها از این موضوع چندان دل خوشی نداشته باشند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اف-15 ها در حال پرواز با یک فروند F-5
چرا که خلیج فارس پس از فلج شدن نیروی دریایی عراق به وسیله ایران در همان آغاز جنگ، تقریباً تحت نظارت ایران بود، اگر چه ناو های هواپیمابر و ناوچه های آمریکایی نیز در آن منطقه حضور همیشگی داشنتد. به همین دلیل، آمریکایی ها، گاهگاهی با انجام پروازهایی بر فراز سکوهای نفتی ایران در حاشیه خلیج فارس، درصدد ایجاد ترس و وحشت از عدم امنیت در این منطقه برآمدند و با انجام پروازهای گشتی بر فراز این سکوها، می خواستند که با قدرت نمایی، به ایران بفهمانند که اگر روزی دست از پا خطا کند، سر و کارش با این جنگنده هاست. طبیعی بود که عربستان صعودی که از هم پیمانان نزدیک آمریکا به شمار می آمد، ایالات متحده را در انجام این امر یاری می داد. سرانجام، در پنجم ژوئن 1984، دو فروند فانتوم ایرانی که خلبانی یکی از آن ها به گفته یکی از دوستان، به عهده سرهنگ خلبان همایون حمکتی و کمک خلبان او سیروس کریمی بود، تا چند ده کیلومتر وارد مرز های آبی و خاکی عربستان شدند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اف-15 عربستانی در حال سوخت گیری هوا به هوا
شاید که هدف از این پرواز، مقابله با تهدیدهای هواپیماهای گشتی عربستان سعودی بود که به وفور در منطقه خلیج فارس جولان می دادند. پس از تشخیص این دو فروند فانتوم که به احتمال فراوان از نوع E بودند، دو فروند هواپیمای F-15C نیروی هوایی عربستان سعودی برای رهگیری فانتوم های ایرانی از فرودگاهی در همان نزدیکی برخاستند و پس از تعقیب و گریز هایی چند، سرانجام هر دو فانتوم مغلوب حریف قدر خود گشته و هدف موشک های اسپارو AIM-7 قرار گرفتند که این شلیک ها، هر دو به هدف برخورد کرده و منجر به سقوط فانتوم های ایرانی شد. عدم اعتراض ایران بدین موضوع در آن زمان به این دلیل بود که فانتوم های ایرانی در زمان مورد هدف قرار گرفتن، کاملاً در داخل خاک عربستان بودند و از این لحاظ، هیچ گونه خسارتی از سوی دولت عربستان یا سازمان های بین المللی به ایران پرداخت نشد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

یک نمونه فانتوم ایرانی مدل E
گفتنی است که این نخستین بار در تاریخ هواپیمایی بود که یک محصول شرکت مک دانل داگلاس، محصول دیگری از همین شرکت را مورد هدف قرار می داد. البته به نظر من این شکست یک شکست طبیعی است، چرا که معلوم است که هواپیمای اف-15 به مراتب پیشرفته تر، جدیدتر و کارآمد تر است و به راحتی قادر است نه فقط فانتوم را، بلکه هر هواپیمای مشابه دیگری را به راحتی هدف قرار دهد. نبردی که بین اف-15 های عرب و فانتوم های ایرانی صورت گرفت، یک نبرد کاملاً نابرابر بود، چرا که فانتوم های ایرانی، به هیچ وجه از سوی غرب به لحاظ قطعات یدکی حمایت نمی شدند اما اف-15 های عرب در آن زمان، جزو جدیدترین جت های جنگنده جهان به شمار می آمدند. البته اگر در این نبرد، دو فروند اف-14 به جای فانتوم ها در صحنه حضور داشتند، ساقط شدن اف-15 ها مسئله عجیبی نبود،چرا که موشک های فینیکس، کار خود را خوب بلندند!

[Persian_Gun's]

یونکر 287، انقلاب تکنولوژی در شصت سال پیش نویسنده: آرمان
همه ما می دانیم که دو صنعت بزرگ هواپیماسازی جهان، هم اکنون کشورهایی جز ایالات متحده و کشور روسیه نیستند. ظاهراً این کشورها، پیشتاز در همه پیشرفت های علم هوانوردی بوده و با اندک اختلافی، هم دیگر را در این میدان رقابت تعقیب می کنند. اما حقیقت امر چیز دیگریست. در حقیقت، این کشورها، تکنولوژی امروز خود را مدیون یکی از کشورهای شرکت کننده در جنگ جهانی دوم، یعنی آلمان هستند. به جرات می توان گفت که مهد علم هوانوردی، همین کشور بوده است و سرچشمه تمامی پیشرفت های مربوط به علوم هواپیمایی از این کشور نشات می گیرد. نمونه هایی مانند ساخت نخستین موتور جت جهان، ساخت نخستین موشک سوخت مایع، ایجاد نخستین تونل باد و آزمایش طرح های بسیاری که امروزه سرمشق کار کشورهای مدعی در این زمینه می باشند، کم نیستند. در زیر به تاریخچه و بررسی خصوصیات یکی از عجیبترین و جالب ترین طرح های آلمان در آن زمان، یعنی بمب افکن بال رو به جلوی یونکر Ju-287 می پردازیم که خواندن آن، خالی از لطف نیست.
در یکی از عصرهای تابستان سال 1944، دکتر هانس وک به همراه همکارانش، در حال آماده کردن هواپیمایی در یکی از باند های نظامی برای آزمایش نخستین پرواز آن بودند. سرانجام پس از مدتی، عملیات چک های ابتدایی انجام شد. سپس دو نفر از خلبانان زبده نیروی هوایی آلمان نازی، سوار هواپیمای عجیب و غریب شدند. چند دقیقه بعد، غرش موتورهای جت Jumo 004 در فضا طنین انداز گردید و پرنده جدید و نا آشنایی به آرامی به سمت باند پرواز حرکت کرد و پس از مدتی، به آرامی از باند پرواز جدا شد و در آسمان به پرواز در آمد. لبخند روی لبان دکتر وک، حاکی از رضایت وی از نتیجه مدت ها تحقیق بود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای یونکر 287، عجیب ترین هواپیمای جنگ جهانی دوم
هواپیمایی که آن روز برای نخستین بار به پرواز در آمد، هواپیمایی جز یونکر Ju-287 نبود. این هواپیمایی انقلابی، یکی از عجیب ترین هواپیماهایی بود که تا آن روز به چشم هر خلبانی آمده بود. طرح جالب بال های رو به جلوی آن، تا مدت ها برای بسیاری جای سوال بود. در کنار این طرح بی نظیر، صدای موتورهای جت آن نیز حاکی از وجود پیشرفت دیگری بود که تا آن زمان هیچ یک از کشورهای دیگر، بدان دست نیافته بودند. در ابتدای سال 1943 میلادی، یعنی در بحبوحه جنگ جهانی دوم دولت نازی آلمان، از نیروی هوایی و گروه طراحی آن نیرو، درخواست ساخت هواپیمای بمب افکنی را کرد که نیازی به جنگنده های دیگر برای اسکورت نداشته باشد بتواند با سرعت بالا و بدون دغدغه از رهگیری شدن توسط هواپیماهای جنگنده دشمن، عملیات خود را در ارتفاعات بالا انجام دهد و به منطقه خودی برگردد. در آن زمان، تقریباً چند سال بود که اولین نمونه های موتور جت توسط دکتر هانس فون اوهاین آزمایش شده بود. به همین دلیل، ابتداً گروه طراحی، بمب افکنی با موتورهای جت را طراحی کرد که دارای بال های به عقب برگشته همانند هواپیماهای امروزی بود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای یونکر 287 در مراحل نهایی مونتاژ موتورها
اما به زودی گروه متوجه شد که عملیات برخاست، بمباران و نشست هواپیما اکثراً در سرعت های کمی صورت می پذیرد. پس به کارگیری بال های به عقب برگشته که نیروی برای کمتری را در سرعت های پایین تولید می کردند، کاری عاقلانه نبود. سرانجام دکتر وک، سرپرست گروه طراحی، هواپیمایی با بال های رو به جلو را پیشنهاد کرد که تا آن زمان، هیچ گاه جهان هوانوردی چنین هواپیمایی به خود ندیده بود. در بال های معمولی، هنگامی که سرعت هواپیما به سرعت وامانده شدن یا استال می رسید، ابتداً نوک بال ها استال می شدند که نتیجه آن عمل نکردن شهپر ها و در نتیجه گرفتن قدرت انجام هر عملی از خلبان بود. اما در بال های جلوگرا، نخستین محلی که استال می شد ریشه بال ها بود و به همین دلیل، هواپیما هنوز به علت وجود شهپر ها کنترل پذیر بود. این ایده مورد قبول گروه طراحی قرار گرفت.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

یونکر 287، در حال آماده شدن برای پرواز نهایی
برای اینکه Ju-287 سریعاً آماده خدمت در نیروی هوایی بشود، گروه طراحی برای نخستین پرواز این جنگنده، بسیاری از قسمت ها را از هواپیماهای قبلی به عاریت گرفتند. برای مثال، بدنه این هواپیما همان بدنه بمب افکن هینکل 177، دم هواپیما همان دم یونکر 388 و چرخ های دماغه همان چرخ های بمب افکن B-24 بوند. ظاهراً، تنها چیزی که این هواپیما را از هواپیماهای قدیمی تر متمایز می کرد، طرح عجیب بال های رو به جلوی آن بود. شهپر ها و فلپ های بزرگی برای این هواپیما در نظر گرفته شده بود که بیشترین نیروی برا را برای برخاستن این پرنده جالب فراهم می کرد. اما اختلاف به همین جا ختم نمی شد. این بار گروه طراحی، دیگر از موتورهای پیستونی استفاده نکرد، بلکه ریسک به کارگیری موتورهای جت ناآزموده را پذیرفت. نهایتاً برای تامین نیروی پیشران این هواپیما، چهار موتور توربوجت Jumo 004 در نظر گرفته شد که هر یک قدرتی معادل 1984 پوند تراست تولید می کردند. اما جاگیری این موتورها در یونکر 287 هم عادی نبود. دو موتور از چهار موتور زیر بال ها و دو موتور دیگر به طرز عجیبی در دو سمت دماغه قرار می گرفتند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای یونکر 287 در حال سرویس شدن توسط مهندسین
سرانجام روز موعود فرا رسید. در 16 آگوست 1944، هواپیمای بی نظیر و تاریخی Ju-287 از آشیانه بیرون آورده شد و پس از مدتی، بال به سوی آسمان گشود. نتایج حاصل از پرواز، همه و همه حاکی از کنترل عالی و مانورپذیری بی نظیر این هواپیما داشتند. ظاهراٌ هیچ گونه مشکلی از نظر هدایت هواپیما بروز نیافته بود. خلبانان این هواپیما گفته بودند که هواپیما، بسیار به راحتی از شیرجه ها خارج شده و به حالت پرواز عادی باز می گشت. همچنین استفاده از فلپ ها نیز هیچ اثر نامطلوبی بر هدایت هواپیما نداشت. این هواپیما در نخستین پرواز، در یک شیرجه به سرعت بالای 404 مایل بر ساعت نیز دست یافت که در نوع خود و برای یک بمب افکن، سرعتی باورنکردنی بود. فرود هواپیما پس از پرواز آزمایشی نیز بسیار به آرامی و بدون هیچ مشکل خاصی انجام گرفت و برای نخستین بار، پرواز یک هواپیمای بال رو به جلو با موتورهای جت در تاریخ هوانوردی ثبت شد افتخاری دیگر را برای این علم گسترده به ارمغان آورد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
موتور توروبوجت Jumo 004، سال ها پس از نخستین به کارگیری
پس از موفقیت نمونه ی اول هواپیما، نمونه دوم هواپیما نیز قرار بود که بر پایه همین هواپیما ساخته شود. اما این نمونه، دارای موتورهای نیرومندتر هینکل A011 بود که نیروی 2866 پوند تراست را تولید می نمود. همچنین، جاگیری موتورها نیز این بار با مدل نمونه اول تفاوت داشت. در نمونه دوم، تصمیم بر آن گرفته شده بود که هر چهار موتور برای بالانس و ایجاد تعادل در هواپیما زیر بال ها قرار بگیرند. همچنین، قرار بر آن بود که نمونه سومی نیز از این هواپیما ساخته شود که دارای شش موتور بود و هدف رسیدن به سرعت های بسیار بالا را دنبال می کرد. پیش بینی شده بود که نمونه سوم هواپیما در صورت ساخت قادر به رسیدن به سرعت هایی بالای 509 مایل در ارتفاع شانزده هزار پایی بود که در زمان خود، واقعاً یک «معرکه» به شمار می آمد. گفتنی است که این هواپیما، از سیستم کابین تحت فشار نیز بهره می برد. بدین معنی که خلبانان لازم نبود برای پرواز در ارتفاعات بالا، با خود اکسیژن حمل نمایند، بلکه سیستم های تعبیه شده در هواپیما، اکسیژن مورد نیاز را در کابین فراهم می آورد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای بمب افکن یونکر 287 در حال تاکسی به سوی باند
در سال 1945 و همزمان با فروپاشی آلمان نازی، نمونه دوم یونکر 287 در حال ساخت بود که کارخانه یونکر توسط نیروهای شوروی اشغال شد و دکتر وک، تیم طراحی، هواپیمای نمونه اول و همچنین هواپیمای ناتمام نمونه دوم، همگی به اسارت نیروی های ارتش سرخ روسیه در آمده و به شوروی برده شدند. در سال 1947، یعنی دوسال پس از پایان جنگ، یونکر نمونه دوم هم در شوروی آماده شد. اما به دلیل اینکه روس ها هیچ علاقه ای به ساخت چنین هواپیماهایی نشان نمی دادند، این هواپیما دیگر هیچ گاه پرواز نکرد و ماجرای یونکر 287 به همان جا پایان یافت.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای یونکر 287، بمب افکن جت جنگ جهانی دوم
سال ها بعد، آمریکایی ها به مدد سازمان هوافضایی ناسا و مدارکی که از آلمان نازی در مورد طراحی این گونه هواپیما ها به دست آمده بود، هواپیمای بال رو به جلوی X-29 طراحی و ساخته شد که همان موفقیت ها باز هم تکرار شدند ولی این طرح، این بار هم عملیاتی نشد. در چند سال اخیر، ظاهراً روس ها دوباره دفترچه خاطرات خود راورق زده و به یاد طرح های جاودانه ی دکتر وک افتاده اند و نتیجه تحقیقات آن ها در مورد این هواپیما ها، به صورت جنگنده عملیاتی Su-47 برکوت تحقق یافت. جالب این جاست که این هواپیماها که در چند دهه اخیر ساخته شده اند، همگی از سیستم های پیچیده کامپیوتری برای کنترل پروازشان استفاده می نمایند، در حالی که هواپیمای یونکر 287 تنها و تنها از همان سیستم های مکانیکی استفاده می کرد و این نکته، اوج دانش طراحان آلمان را تفهیم می کند که واقعاً خدمات بزرگی را در راه علم هوانوردی انجام دادند.

[Persian_Gun's]

F-15 ایگل، اسباب بازی بزرگ برای بچه خلبانان بزرگ! نویسنده: آرمان
همانگونه که می دانید، هر جنگنده ای یا به طور کلی هر هواپیمایی، ویژگی یا خصوصیتی دارد که به وسیله آن برتری خود را بر رقیبانش اثبات می کند. اما جمع شدن تمام ویژگی ها و صفات مطلوب برای یک جنگنده در یک هواپیمای به خصوص، قدری مایه شگفتی است، اما واقعیت هم دارد و این مسئله در هواپیمای جنگنده ی اف-15 ایگل، رویایی حقیقی است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای F-15 مشهور به عقاب آسمان ها
باز هم باید به سال های جنگ سرد برگردیم، چرا که بی شک در این سالها، بزرگترین تحولات در علم هوانوردی روی داد و برای تشریح این تحولات، توصیف حال و هوای آن دوران، امری اجتناب ناپذیر است. در آن دوران، پس از آشکار شدن ضعف هواپیمای اف-4 فانتوم در برابر جنگنده های جدید روسیه، هواپیمای اسطوره ای اف-14 تامکت به خدمت نیروی دریایی آمریکا در آمد، اما نیروی هوایی همچنان از فانتوم های قدیمی استفاده می کرد. بسیاری از جمله خود شرکت گرومن به نیروی هوایی به خدمت گرفتن تامکت را پیشنهاد کردند، اما چه بهتر که نیروی هوایی هیچگاه این پیشنهاد ها را نپذیرفت چرا که نتیجه آن شد که هواپیمایی نوین به نام اف-15 ایگل که مخصوصاً برای نیروی هوایی و جنگ های هوا به هوا طراحی شده بود، متولد گردید.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیماهای F-15 در حال حمل موشک های اسپارو و در حال پرواز جمع
به راستی F-15 چگونه جنگنده ای بود
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]هواپیمایی که توسط شرکت مک دانل داگلاس طراحی شده بود، می توانست به شایستگی از عهده هر گونه جنگ هوایی برآید، خواه که این نبرد یک نبرد نزدیک یا Dog Fight یا خواه یک نبرد دور یا ماورای دید بصری یا BVR بود. شرکت مک دانل داگلاس برای طراحی اف-15، از شیوه های طراحی بال با جدید ترین متد های آیرودینامیکی بهره جست. اما با وجود این، در نخستین پروازهای این جنگنده که از 27 جولای 1972 آغاز شد، اشکالاتی همچون ناپایداری و لرزش شدید در بال ها در سرعت های نزدیک به سرعت صوت ظاهر گشت که بعداً با طراحی دوباره لبه حمله و لبه فرار بال و همچنین تغییراتی در پروفیل آن، این مشکلات نیز تا حدود زیادی برطرف گردید. اگرچه استفاده از فلز تیتانیوم که به مراتب از فولاد سبک تر و مقاوم تر است و همچنین به کاربردن دریچه های ورودی موتور متغیر، اجازه دستیابی به سرعت های بالای 2.5 ماخ را به اف-15 می داد، اما اجازه پرواز با این سرعت در حالی که هواپیما به طور کامل با تسلیحات مختلف لود شده است مشکلاتی را برای ادامه پرواز به وجود می آورد. بدین ترتیب، سرعت هواپیمای اف-15 در حالت مسلح به 1.78 ماخ محدود شده است و کامپیوتر های کنترل کننده سرعت، اجازه دستیابی به سرعت های بالاتر را به خلبان نمی دهند. طراحی هواپیمای اف-15، انقلابی در در طراحی کاکپیت هواپیماهای جنگنده نیز به شمار می آمد. این هواپیما با در اختیار گذاشتن کاکپیتی وسیع، دید بسیار عالی را برای خلبان فراهم آورده و نشان دهنده ها در بهترین وضعیت ممکن برای راحتی خلبان در جای خود قرار داده شده اند. پس از تولید 410 فروند از مدل های A و مدل آموزشی B از این هواپیمای تاکتیکی قدرتمند، مدل های C و D نیز با تغییراتی چون موتورهای نیرومندتر و رادار جدید AN/APG-70 معرفی شدند. در این میان، مدل C به محبوبترین مدل این هواپیما در بین دارندگان این جنگنده خوش ساخت تبدیل گردید. علاوه بر تغییرات مذکور، مدل C این هواپیما توانایی حمل دو مخزن سوخت اضافه در زیر هواکش موتورها را نیز دارابود که به نوبه خود، تاثیر به سزایی در افزایش برد این هواپیما در یک پرواز بدون سوخت گیری هوایی را داشتند. جالب این جاست که این هواپیما با سوخت گیری هوا به هوا می تواند مدت 15 ساعت تمام به انجام ماموریت به پردازد. اهمیت این مسئله هنگامی روشن می شود که بتوانید فشاری را که در چنین مدتی طولانی بر موتورها، سازه هواپیما و دستگاههای الکترونیکی هواپیما وارد می آید، تصور کنید. گفتنی است که اف-15، به داشتن محکم ترین بدنه جنگنده در دنیا مشهور است، چرا که بدنه ی این هواپیما در مانورهای جی شدید، می تواند تا بالای 9 جی یا 9 برابر شتاب جاذبه زمین را تحمل کند. اگر این مسئله به خوبی برایتان قابل درک نیست، باید اضافه کنیم که در این مانورها، وزن هواپیما به دلیل مقابله با شتاب جاذبه به حدود 225 تن می رسد!

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیماهای اف-15 ایگل در حال پرواز در فرمیشن
F-15 E-Strike Eagle یا اف-15 بمب افکن
پس از موفقیت های بزرگی که اف-15 بدست آورد، کم کم از گوشه و کنار صحبت طرحی که این جنگنده موفق را تبدیل به یک بمب افکن سبک نماید شنیده می شد. در آن زمان، تنها بمب افکن سبک نیروی هوایی یعنی هواپیمای اف-111 بازنشست شده بود و می بایست هرچه سریعتر، جای خالی این بمب افکن پر می شد. در ابتدا، نیروی هوایی مخالف تبدیل اف-15 به یک بمب افکن بود، چرا که اعتقاد بر این بود که با تبدیل این جنگنده به بمب افکن، قابلیت های رزمی آن در نبردهای هوا به هوا به شدت کاهش می یابد. اما پس از پیاده ساختن این طرح، نتیجه کاملاً برعکس از آب درآمد. بله، اف-15 پتانسیل تبدیل به یک بمب افکن موفق را در حالی که هنوز هم واقعاً یک «عقاب» بود داشت.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

F-15E یا مدل بمب افکن هواپیمای اف-15
این مدل از اف-15، در جنگ عراق در سال 1991، نقش عمده ای را در بمباران اهداف معین شده بازی کرد. گفته می شد در آن زمان تنها دو هواپیما با آسودگی کامل به انجام عملیات بر فراز عراق می پرداختند: یکی هواپیمای F-117 که یک هواپیمای مخفی از دید رادار بود و دیگری، همین اف-15 سترایک ایگل بود که به دلیل مانور پذیری و چالاکی بی حد و مرزش، به راحتی می توانست پس از انجام عملیات، منطقه نبرد را ترک کرده و بدون هیچ آسیبی به پایگاه بازگردد. فیلم های واقعی که از نبرد این هواپیما در زمان جنگ عراق تهیه شده است، مو را بر اندام راست می کند. اما این در حالی است که خلبانان این هواپیما، اظهار کرده اند که عملیاتشان را با آسایش کامل انجام داده اند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای اف-15 ایگل در حال لندینگ یا فرود
F-15 با چه تسلیحاتی تجهیز شده است
هواپیمای اف-15 ایگل، همانند هواپیماهای قبلی نیروی هوایی، می تواند موشک های سایدویندر AIM-9 که یک موشک حرارت یاب است و همچنین موشک راداری اسپارو AIM-7 را حمل نماید، اما علاوه بر این موشک های همیشه در صحنه، موشک بسیار خطرناک و کشنده آمرام AIM-120 که یک موشک «شلیک کن، فراموش کن» است، می تواند روی هواپیمای اف-15 نصب شده و به راحتی سلطه آسمان پهناور را به «عقاب» واگذار نماید. چرا که حمل ترکیبی از این موشک ها به وسیله شاهین تیز پروازی چون F-15 دیگر جایی برای دیگر هواپیماها در آسمان باقی نمی گذارد.

سابقه نبردهای F-15 Eagle
1- اسرائیل، 1979: سرنگونی پنج فروند میگ سوریه
2- اسرائیل، 1981: حمله به راکتور هسته ای اوسیراک عراق
3- اسرائیل، 1982: حمله به لبنان توسط اسرائیل
4- عربستان سعودی، 1984: سرنگونی دو فروند فانتوم ایرانی به وسیله اف-15 های عربستان
5- اسرائیل، 1985: عملیات حمله اسرائیل به تونس
6- نیروی هوایی آمریکا، نیروی هوایی عربستان، 1991: شرکت در عملیات جنگ عراق
7- نیروی هوایی آمریکا، 1991: عملیات Northern & Southern Watch در جنگ عراق
8- نیروی هوایی آمریکا، 1995: عملیات در بوسنی و هرزگوین
9- نیروی هوایی آمریکا، 1998: عملیات روباه صحرا در عراق
10- نیروی هوایی آمریکا، 1999: عملیات در کوزوو به وسیله نیروهای متحد
11- نیروی هوایی آمریکا، 2001: عملیات جنگ افغانستان
12- نیروی هوایی آمریکا، 2003: عملیات آزادی عراق

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیماهای اف-15 در حال پرواز در کوهستان
مدل های مختلف F-15 Eagle
اولین نمونه ی هواپیمای اف-15 با نام F-15A به عنوان اولین نمونه این هواپیما به تعداد 355 فروند تولید گردید. مدل دو نفره یا مدل آموزشی این جنگنده با نام F-15B یا TF-15 به تعداد 57 فروند برای مقاصد آموزشی ساخته شد. مدل جدید این جنگنده یا سیستم های اویونیکی و موتورهای پیشرفته تر، با نام F-15C با برد بیشتر به تعداد 408 فروند توسط شرکت مکدانل داگلاس به تولید رسید. همچنین از همین مدل، مدلی آموزشی نیز با نام F-15D به تعداد 61 فروند طراحی و ساخته شد. مدل بعدی این هواپیما، مدل مشهور F-15E بود که همانطوری که گفته شد، دارای قابلیتهای چشمگیر هوا به زمین و توانایی بسیار در هدف قرار دادن اهداف زمینی بود. از هواپیمای اف-15، مدل های صادراتی نیز تولید گردید که از جمله ی آن ها می توان به اف-15 اسرائیلی، اف-15 های عربستان صعودی و اف-15 های ژاپن اشاره کرد که البته هواپیماهای ایگل ژاپن با کد J شناخته می شوند. همچنین، به تازگی، کره جنوبی نیز سفارش این هواپیما را به دولت آمریکا تسلیم کرده است که قرار است اف-15 های تحویلی به کره جنوبی، مدل K نامیده شوند. در سال های اخیر، برنامه هایی نیز برای تولید نمونه ای از اف-15 با کد PDF برای ایفای نقش هواپیمای F-22 با هزینه کمتر در نظر بود که سرانجام لغو شد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای F-15E در حال حمل بمب های مختلف
هواپیمای اف-15 با آنکه بیش از 30 سال از حضورش در نیروی هوایی آمریکا و چندی از کشورهای دیگر می گذرد، اما بازهم جوان، نیرومند، سرحال و جنگنده می نماید. احتمال فراوان می رود که مدل های ابتدایی این جنگنده تا سال 2010 از خدمت بازنشسته شوند و مدل های جدیدتر نیز، پس از تکمیل حضور هواپیمای پیشرفته F-22، از خدمت نیروی هوایی ایالات متحده خارج شوند

[Persian_Gun's]

U-2، جاسوسی مادون صوت در سقف آسمان نویسنده: آرمان
یکی از نقش های عمده ای که هواپیماها به خوبی از عهده انجام آن بر می آیند، انجام ماموریت های شناسایی است. بدین معنی که با پرواز بر فراز مرزهای دشمن، اطلاعات موردنیاز از تجهیزات و قوای دشمن را به دست آورده و براساس این دانسته ها، تصمیمهای بعدی گرفته شود. اطلاع از وضعیت دشمن، می تواند نقش تعیین کننده ای را در پیروزی یا شکست داشته ایفا کند، حال که این نبرد، چنین رقابتی بین ابر قدرت های جهان باشد اهمیت آن صد چندان می شود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای U-2 خلبان گری پاورز که بر فراز خاک شوروی ساقط شد
در دوران جنگ سرد نیز، بر اساس همین نیاز، دولت آمریکا سیاست درهای باز را در پیش گرفت. بدین معنی که هواپیماهای دو بلوک رقیب در شرق و غرب، یعنی آمریکا و شوروی امکان پروازهای شناسایی بر منطقه هوایی همدیگر را داشته باشند. شوروی ها که از موضوع پروژه ساخت یک هواپیمای شناسایی جدید آگاه نبودند، به راحتی به این پیشنهاد تن در دادند. در همین زمان بود که به سفارش نیروی هوایی آمریکا، کلی جانسون یعنی همان کسی که هواپیمای مخوف تاریخ یعنی SR-71 ملقب به پرنده سیاه را نیز طراحی کرده است، نمونه ی ابتدایی هواپیمایی موسوم به U-2 را برای زیر نظر گرفتن فعالیت روسی ها ارائه داد. طرح جانسون از شرکت لاکهید به زودی تایید شد و قرارداد برای ساخت بیست فروند از این هواپیما در سال 1954 منعقد گردید. طرح U-2، هواپیمایی مادون یا زیر صوت بود که می توانست در ارتفاع بسیار بالا کار شناسایی را به نحو احسن انجام دهد. هر چند که طرح ساخت U-2 مقلب به سکانک ورکز می بایست تا پایان دوره ماموریت این هواپیما سری بماند، اما دیری نپایید که با سقوط اولین فروند از این هواپیما در ماه می 1960 در خاک شوروی و دستگیر شدن گری پاورز، خلبان هواپیما، همه چیز فاش شد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای U-2 نیروی هوایی آمریکا در حال پرواز
جاسوسی مخفی آمریکا بر فراز خاک شوروی، مشاجرات سیاسی شدیدی را بین دو کشور به وجود آورد که ادامه پرواز هواپیماهای U-2 را به تعویق انداخت. هواپیمای U-2 هواپیماییست با ویژگی های منحصر به فرد. برای مثال، این هواپیما دارای بال های طویلی به طول 24 متر است که بیشتر شمایل یک گلایدر را به U-2 می دهد. با استفاده از این بال ها، هواپیمای U-2 می تواند پس از اتمام سوخت یا بروز هر حادثه ی دیگری که به عدم کارکرد موتور بیانجامد، صدها کیلومتر را به اصطلاح گلاید کرده و بدون هرگونه نیروی دیگری به پرواز خود ادامه دهد. همانطوری که پیش تر گفته شد، این هواپیما با سرعت زیر صوت پرواز می کند و تنها از یک موتور J-75 پرات اند ویتنی برای تامین نیروی پروازی خود بهره می برد. برای کاهش وزن هواپیما و ساده شدن هرچه بیشتر طرح، U-2 تنها یک ارابه فرود در زیر بدنه خود دارد که برای جلوگیری از برخورد دم و دو سر بال ها به زمین، چرخ های کوچکی نیز در منتهاالیه هر یک از بالها و دم قرار داده شده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کاکپیت پیشرفته U-2 نسبت به کاکپیت هواپیماهای دهه 50 میلادی
سادگی طرح هواپیماهای جاسوسی بیشتر بدین منظور است که فضا و امکان برای جاگیری مناسب تجهیزات جاسوسی و به خصوص تجهیزات عکس برداری، فراهم آید. گفته می شود که خلبان های این هواپیما، اکثر پروازهای خود را در ارتفاع 75 هزار پایی یا 25 کیلومتری زمین انجام می دادند، که رکورد های ارتفاع کسب شده در زمان خود بیشتر بود اما به دلیل سری بودن طرح، هیچ گاه در این مورد سخنی بر زبان نیامد. این هواپیما همانند SR-71، دارای وسایل پیشرفته جاسوسی مانند عکسبرداری دقیق، امکان استراق سمع الکترونیکی و نمونه براداری از ذرات هواست که می تواند برای بررسی وجود مواد حاصل از آزمایش های اتمی به کار رود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای U-2 در نمایی از سمت چپ در موزه هوایی
رادارهای عکاسی این هواپیما، قادرند که تصاویری نسبتاً واضح را از فاصله 162 کیلومتری از میدان نبرد و یا مکان های دیگر تهیه نمایند. هواپیمای U-2 به دلیل هزینه های کمتر می توان گفت که بیشتر از هواپیمای جاسوسی SR-71 به خدمت گرفته شده است. جنگ ویتنام، جنگ خلیج فارس و حتی پروازهایی بر روی ایران، گواه این مدعاست. این هواپیما دارای مدل های A یا مدل استاندارد عملیاتی، مدل CT یا مدل آموزشی دو سرنشینه، مدل R که به دلیل سقف پرواز بسیار بالای این هواپیما برای تحقیقات هواشناسی به کار می رود و مدل HASP می باشد که در نمونه برداری از لایه های مختلف جوی کاربرد دارد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای SR-71 که در سالهای بعد جایگزین U-2شد
U-2 با برد بیش از 5.000 کیلومتر و امکان پرواز به مدت بیش از هشت ساعت، عملیات مختلف و گوناگونی را بر فراز شوروی سابق و البته کشورهای متحد شوروی مانند کوبا انجام داد که کشف موشک های روسی در خاک کشورهای متحد، خود سر آغاز جنگ موشکی بین شوروی و ایالات متحده گردید. با معرفی هواپیمای SR-71 و توانایی های فراوان و سیستم های جدیدتر آن، U-2 اگرچه همچنان در خدمت ماند اما به تدریج جا را برای نسل جدید هواپیماهای جاسوسی باز کرد.

[Persian_Gun's]

بمب افکن اتمی مافوق صوت هاستلر نویسنده: آرمان
اولین بمب افکن مافوق صوت جهان، همان بمب افکن B-58 ملقب به هاستلر می باشد که اولین بار در سال 1954 برای نیروی هوایی آمریکا سفارش داده شد. از ابتدای عمر عملیاتی این هواپیما، هاستلر رکوردهای جدیدی را از خود برجای گذاشت که ممکن است دیگر هیچ گاه این رکوردها به وسیله هواپیمای بمب افکن نظامی دیگری شکسته نشود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای بمب افکن B-58 در نمایی از روبرو
بی 58 هواپیمایی بی نظیر در کلاس و حد و اندازه های خود است که می تواند با بیش از دو برابر سرعت صوت پرواز کرده، هدف ها را از ارتفاع 20 کیلومتری شناسایی کرده و از دیده شدن توسط رادار با پرواز کردن در ارتفاع پایین 200 متر با سرعت بالای صوت، خودداری کند. در ارتفاعات، این هواپیما همانطوری که گفته شد می تواند بسیار بالاتر از این سرعت ها به کروز و گشت زنی بپردازد که هیچ بمب افکن دیگری در جهان قادر به انجام این کار نیست. این بمب افکن با چهار موتور، دقیقاً از همان موتورهای به کار رفته در هواپیمای اف-4 فانتوم، یعنی موتورهای توربوجت GE J-79 که هریک کششی معادل 15.000 پوند در حالت پس سوز دارند، بهره می برد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بمب افکن بازنشسته B-58 در حال برخاست
هاستلر می تواند فاصله 7.000 کیلومتری را بدون سوخت گیری مجدد طی نماید که رقم بسیار خوبی برای یک بمب افکن در این کلاس است. با انجام سوخت گیری هوا به هوا، این بمب افکن به یک بمب افکن میان قاره ای تبدیل می شود که قادر است به طور نامحدود به هر منطقه از جهان پرواز کند. سیستم های بمب افکنی این هواپیما، حدود 10 برابر دقیق تر از نمونه های قبلی خود است در حالی که حدود دو سوم فضای آن ها را اشغال کرده و وزنی تنها نصف آن ها دارد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بمب افکن B-58 هاستلر با یک مخزن سوخت اضافه در حال پرواز
ساختار بدنی این هواپیما با استفاده از بدنه لانه زنبوری و توخالی و همچنین طراحی مثلثی شکل، آن را برای پرواز در سرعت های مافوق صوت بسیار مناسب می سازد. این هواپیما ساخت شرکت کانویر است که بعدها به جنرال داینامیکز تغییر نام داد. هاستلر از معدود هواپیماهای آمریکایی است که از بال های دلتا شکل بهره می جوید در حالی که این نوع طراحی به وفور در جنگنده های اروپایی یافت می شود. این بمب افکن، اولین هواپیمای مافوق صوت جهان است که موتور های آن در خارج از بدنه و در زیر بال ها نصب گشته اند. طول این هواپیما، حدود 30 متر و طول دو سر بال های آن حدود 17 متر می باشد که ابعادی نسبتاً متوسط است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

این بمب افکن چندان هم کوچک نیست، اندازه هواپیما را با اندازه خدمه مقایسه نمایید
هاستلر دارای سه خدمه در کاکپیت های جداگانه است که به ترتیب از جلو به عقب خلبان، افسر تسلیحات نظامی و ناوبر یا مهندس پرواز می باشد. این هواپیما می تواند با حداکثر وزنی معادل 76 تن از زمین تیک آف یا برخاست نماید. مهمترین ویژگی این بمب افکن توانایی حمل سلاح اتمی می باشد که قادر است در زیر بدنه و همچنین در زیر بال ها بمب های اتمی را حمل و در بمباران به کار گیرد. سرانجام به دلیل هزینه های بالای نگهداری و از دست دادن امکان حمل تسلیحات بیشتر در مقابل سرعت در سال های 1960، به تدریج تلاش ها در جهت هرچه کمرنگ تر ساختن نقش این بمب افکن افسانه ای به عمل آمده وسرانجام پس از تولید 116 فروند از این هواپیما، هاستلر در ژانویه 1970 پس از 20 سال خدمت بازنشسته گردید و بمب افکن جدید تر F-111 که یک بمب افکن نسبتاً سبک وزن و یک جنگنده تهاجمی نیز است، جایگزین هاستلر شد.

[Persian_Gun's]

اف-14 تامکت، پرنده جلوتر از زمان در خدمت نیروی هوایی ایران نویسنده: آرمان
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]بدون شک دیگر کسی نیست که کوچکترین سررشته از علم هوانوردی داشته باشد، اما هواپیمای افسانه ای اف-14 تامکت را نشناسد. این جنگنده ی به واقعیت جلوتر از زمان، در حدود سه دهه پیش برای نخستین بار پا به عرصه وجود نهاد و تا امروز هم، حریفی شایسته رقابت با این هواپیمای به یاد ماندنی یافت نشده است. گفتنی است که این هواپیما، چند سال پس از نخستین پروازش به خدمت نیروی هوایی ایران نیز در آمد و خلبانان تیزپرواز این نیرو، افتخارات فراوانی را به خصوص در دوران دفاع مقدس برای میهن اسلامیمان آفریدند. در مقاله زیر، به بررسی چگونگی به وجود آمدن این جنگنده پیشرفته، ویژگی ها و تاریخچه ای از حضور آن در نیروی هوایی ایران نیز خواهیم پرداخت.

تاریخچه و چگونگی تولد جت فوق پیشرفته تامکت
بر همگان آشکار است که دوران پس از جنگ جهانی دوم، دوران رقابت دو بلوک شرق و غرب و به سخن دیگر، ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی سابق بوده است. در آن زمان که از آن با نام «جنگ سرد» یاد می شود، تمرکز رقابت دو کشور آشکارا بر سر نیروی هوایی و صنعت هواپیمایی بود. در دهه شصت میلادی، ایالات متحده با طراحی و تولید جنگنده قرن، یعنی اف-4 فانتوم، گوی سبقت را از شوروی سابق ربود. فانتوم به جرات یکی از پرآوازه ترین هواپیماهای نظامی بوده که در طول تاریخ هوانوردی نظامی به تولید رسیده است. این هواپیما، برای نیل به هدف های نیروی هوایی ایالات متحده و همچنین حفاظت از ناوهای هواپیمابر آن کشور طراحی شده بود و در دوران جنگ ویتنام، شمار بسیاری از میگ های شوروی سابق را نابود کرد. اسرائیل با بهره گیری از همین هواپیما، حدود 400 فروند از هواپیماهای اعراب را در همان دو روز نخست جنگ ساقط نمود. اف-4، به دلیل ویژگی های منحصر به فردش، از کشورهای هم پیمان آمریکا نیز طرفداران بسیاری داشت و همچنان که می دانیم به کشورهای نسبتاً زیادی نیز فروخته شد. اما آرام آرام، با گسترش و پیشرفت هواپیماهای ساخت شوروی، به تدریج ضعف نسبی فانتوم در برابر تهدید هواپیماهایی چون میگ 25 شوروی بیش از پیش آشکار گردید. در نتیجه، در اواخر دهه 60 میلادی، وزارت دفاع ایالات متحده، پروژه T.F.X را برای ساخت یک جنگنده ناونشین نوین به مناقصه گذاشت. از میان حدود 6.000 طرح پیشنهادی، طرح هواپیمای اف-14 تامکت از سوی شرکت گرومن برگزیده شد و بدین گونه بود که دوران طلایی جنگنده تامکت، آغازیدن گرفت.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تصویری گرافیکی از انواع تامکت، با عنوان «اف-14 تامکت، افسانه قرن»
اف-14 تامکت چگونه هواپیمایی بود
در طرح شرکت گرومن، هواپیمای اف-14 تامکت هواپیمایی نسبتاً در اندازه های بزرگ، دو سرنشینه، دو موتوره و بال متغیر بود. این هواپیما، می بایست دارای سرعت برخاست و فرود کمی برای انجام عملیات از روی ناوهای هواپیمابر بوده و قادر باشد به اطمینان هرچه تمام تر، ایمنی ناوهای هواپیمابر را تامین نماید. در حقیقت، طراحی هواپیمای اف-14 از طرح هواپیمای اف-111 که یک بمب افکن سبک نیروی هوایی بود مشتق شد. اما ویژگی های جدیدی چون وزن به مراتب کمتر، موتورهای تازه طراحی شده و قدرتمند تر، سیستم تسلیحاتی و کابین مدرن تر، همه و همه عواملی بود که تامکت را به طور کلی از اف-111 متمایز می ساخت. اف-14 تامکت با دارابودن طولی حدود 20 متر، جنگنده ای در کلاس جنگنده های بزرگ از نظر ابعاد به شمار می آمد. فاصله دو سر بالهای آن، در حالت بسته به 10 متر و در حالت کاملاً باز به حدود 19 متر می رسید. به واسطه به کار بردن سیستم های شناسایی و راداری پیشرفته، وجود دو خلبان برای تکمیل عملیات امری بود کاملاً اجتناب ناپذیر. موتورهای نمونه های اولیه این هواپیما، موتورهای TF-30-P414A ساخت شرکت پرات اند ویتنی بودند که اصلاً یک نمونه ارتقاء یافته از موتورهای هواپیمای اف-111 بود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیماهای تامکت پارک شده روی عرشه ناو
اما در مدل های بعدی این هواپیما، به دلیل برخی معایب این موتور، مدل F110 جنرال الکتریک جایگزین این نوع موتور شد. از نظر طرح کلی بدنه و سازه، هواپیما ابتداً از یک قسمت دماغه ی متشابه با دیگر هواپیما ها برای جا دادن خلبانان تشکیل می شد. اما علی رغم طراحی های مرسوم با بدنه باریک و موتورها نزدیک به هم، این هواپیما دارای بدنه ای عریض و پهن اما باریک بود و موتورها با فاصله ای غیر معمول، دور از هم و در دو طرف بدنه به طور موازی و در یک ساختار مرکزی شکل گرفته بودند. ترمزهای هوایی اف-14، شامل دو صفحه به شکل بال های پروانه بود که در قسمت انتهایی هواپیما و از بین دو موتور، یکی در سطح بالایی بدنه و یکی در سطح زیرین به ترتیب به سمت بالا و پایین باز می شدند که برای کاهش سرعت اضطراری، بسیار کارا و مفید عمل می کردند. هواپیمای تامکت برای نخستین بار، طرح دو سکان عمودی را برای کنترل هر چه بهتر هواپیما در سرعت های بالا، و همچنین در شرایطی که یکی از موتورها از کار باز می ایستاد، به کار گفت. این طرح، بعد ها در اکثر جنگنده های بعدی ساخت ایالات متحده به جز اف-16 معمول شده و سپس به وسیله خانواده سوخو 27 روسی، تقلید شد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تامکت آمریکایی با رنگ آمیزی به شیوه تامکت های ایرانی
ویژگی های منحصر به فرد تامکت
بال های متغیر: همانطور که قبلاً گفته شد، لازم بود اف-14 تامکت هواپیمایی باشد با قابلیت برخاست و فرود در سرعت های بسیار پایین؛ و این ویژگی برای تسهیل عملیات از روی ناوهای هواپیمابر مورد نظر بود. نتایج تحقیقات شرکت گرومن، به جایی رسید که معلوم شد هواپیمای تامکت، باید هواپیمایی با بال های متغیر باشد تا بتواند به خوبی با سرعت های نسبتاً کم تیک آف نموده و سپس بتواند با همین پیکربندی، در سرعت های بالا نیز کروز کرده و مشکلی برای پرواز مافوق صوت هم نداشته باشد. بال های متغیر هواپیمای اف-14، با نهایت دقت و ظرافت طراحی شده و نتیجتاً، آزمایش ها بر روی این بال ها، حکایت از کارایی فوق العاده و بی نقص این نوع بال ها داشت. بال های تامکت، با قابلیت تغییر زاویه از 20 درجه در حالت کاملاً باز تا 68 درجه تا حالت کاملاً بسته طراحی شد. کارشناسان شرکت گرومن، اهرمی را در کابین خلبان تعبیه کردند که بدان وسیله، خلبان می توانست بال های هواپیمایش را تا 75 درجه برای جاگیری کمتر روی عرشه ناوهای هواپیمابر ببندد. در سرعت های پایین، بال ها تماماً گسترده شده و با کمک فلپ ها، بیشترین نیروی برا را برای برخاست فراهم می کردند. به تدریج با افزایش سرعت، بال ها برای افزایش عدد ماخ بحرانی، به سمت عقب مایل شده و از تولید نیروی پسای اضافی جلوگیری می نمایند. تمام عملیات تغییر زاویه بال ها بدون دخالت خلبان و تنها به وسیله یک کامپیوتر درونی ویژه کنترل می شود. ناگفته نماند، سیستم بال های متغیر به دلیل طراحی ویژه سامانه ی بسیار گران قیمتی است و در هواپیماهای جنگنده ی بعدی ایالات متحده، به کار گرفته نشد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای تامکت مدل A، همان مدلی که به ایران تحویل شد
سیستم موشکی فینیکس: تمامی جنگنده های نسل سوم به بعد ایالات متحده، از موشک های تقریباً یکسانی بهره می برند: سایدوایندر، اسپارو، و یا آمرام. حتی جنگنده ای چون اف-15 ایگل که بسیار شناخته شده است، از موشک های نسبتاً معمولی و مشابهی بهره می برد. اما این قضیه در مورد تامکت صدق نمی کند. هواپیمای اف-14، برای استفاده از سیستم موشکی جدیدی به نام فینیکس یا Phoenix ساخته شده بود و ترکیب تامکت-فینیکس، یک ترکیب جدا نشدنی است. موشک دوربرد فینیکس با کد AIM-54، موشکی هوا به هواست با قابلیت هدف قراردادن اهدافی در فاصله ی بیش از 160 کیلومتر بر ساعت، در هر ارتفاع، هر ساعت از شبانه روز و هر نوع شرایط آب و هوایی. هواپیمای تامکت قادر به حمل 6 فروند موشک فینیکس در هر پرواز است که تعدادی واقعاً چشمگیر است. رادار فوق العاده پیشرفته پالس دوپلر AWG-9 یک رادار چند حالته است که قادر به شناسایی بیست و چهار هدف به طور همزمان و شلیک مستقیم به شش عدد از آنان می باشد. البته این سیستم که در دهه 1960 طراحی شده است، یکی از قدیمی ترین سیستم های رادار هوا به هوا می- باشد اما، هنوز هم بسیار پرقدرت می نماید و با استفاده از نرم افزار های کنترلی جدید توانایی های آن برای تبدیل به یک سیستم برای قرن بیست و یکم افزایش یافته است. موشک یک میلیون دلاری فینیکس، موشکی با قابلیت «شلیک کن و فراموش کن» است. این ویژگی بدین معنیست که خلبان پس از شلیک موشک، نیازی به قفل ماندن رادار هواپیما بر روی هدف ندارد و می تواند آزادانه به نبرد با جنگنده های دیگر دشمن بپردازد. همچنین شاید هدف مورد نظر، بسیار دور باشد که در این صورت، قفل ماندن رادار به مدت زمان طولانی بر روی هدف، کار عاقلانه ای به نظر نمی آید. بدین صورت است که هنگامی که موشک فینیکس هدف خود منهدم می سازد، هواپیمای تامکت شلیک کننده آن، می تواند به فرودگاه خود رسیده و حتی خاموش و در آشیانه پارک هم شده باشد. این مورد حتی در مورد شش هدف هم زمان نیز صادق است. سیستم موشکی فینیکس یکی از عوامل بالقوه ایست قدرت مافوق تصوری به تامکت بخشیده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موشک دوربرد AIM-54 فینیکس، نصب شده زیر بال تامکت
اف-14 تامکت، در خدمت نیروی هوایی ایران
در همان سال های آغازین تولید هواپیمای تامکت، جت فوق پیشرفته ای که به دلیل پیچیدگی آن به «کامپیوتر پرنده» مشهور شده بود، کشورهای زیادی از جمله اسرائیل، یعنی هم پیمان نزدیک آمریکا خواستار دریافت این عقاب تیز پرواز حتی در برابر پرداخت بهای گزاف شدند، اما ایالات متحده این هواپیما را به هیچ یک از کشورهای خواهان در آن زمان نفروخت. در آن سال ها، در طی سفر ریچارد نیکسون رییس جمهور وقت آمریکا به ایران، حکومت آن زمان ایران در خواست خرید هواپیمای پیشرفته ای را برای دفع خطر های احتمالی از سوی میگ های 25 شوروی که آزادانه بر فراز ایران پرواز می کردند، به وی تقدیم کرد. نیکسون، هواپیماهای اف-15 ایگل و اف-14 تامکت را پیشنهاد داد، که نهایتاً تامکت به عنوان هواپیمای خریداری شده انتخاب گردید. گفته می شود که در آن زمان، به دلیل پیچیدگی و هزینه زیاد طرح تامکت، شرکت گرومن با تولید هفت پیش نمونه تامکت برای نیروی دریایی ایالات متحده، در شرف ورشکستگی قرار گرفته بود. اما وام چند میلیون دلاری حکومت آن زمان ایران به این شرکت برای تولید 10 فروند تامکت برای نیروی هوایی ایران، گرومن را از ورطه نابودی اقتصادی بیرون کشانید. جالب است بدانید که هم زمان با سفارش ایران، کشور عربستان هم درخواست کرده بود به جای هواپیمای اف-15، هواپیماهای اف-14 در مقابل بهای بیشتر به آنان تحویل داده شود، اما ایالات متحده اظهار داشته بود که :«اف-14 تامکت هنوز برای خلبانان عرب زود است.» این گفته، نشان دهنده مهارت، تجربه و سابقه زیاد خلبانان ایرانی داشت که برای پرواز با پرنده 40 میلیون دلاری انتخاب شده بودند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اسکادران تامکت های ایران در بوشهر
از هشتاد فروند هواپیمای سفارشی اف-14 تامکت A، تا زمان وقوع انقلاب شکوهمند اسلامی، به دلیل قطع روابط سیاسی با آمریکا، تعداد 79 فروند آن ها به همراه 245 فروند موشک فینیکس تحویل ایران شد که نخستین فروند آن ها با رنگ آمیزی خاص بدنه، در تاریخ بیستم بهمن ماه سال 1354 در فرودگاه مهرآباد به زمین نشسته و طی مراسمی، تحویل ناوگان نیروی هوایی ایران شد. در طی سال های جنگ تحمیلی، هواپیماهای فوق پیشرفته تامکت به همراه فانتوم های ایران، خسارات جبران ناپذیری را به نیروی هوایی عراق وارد آوردند که اگر تقویت بعدی عراق بعثی توسط غرب صورت نمی گرفت، نیروی هوایی عراق در ابتدا به طور کلی نابود و تقریباً فلج گشته بود. در زمان جنگ، تبلیغات گسترده ای در مورد اینکه تامکت های ایرانی به دلیل کمبود قطعات یدکی قادر به پرواز نیستند و حتی اگر بتوانند پرواز هم بکنند، هیچ گاه قادر نیستند که جنگنده های عراق را نابود سازند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

دو تامکت ایرانی پارک شده در کنار هم
اما در جنگ خلیج فارس، خلبانان اف-14 نیروی دریایی آمریکا اظهار داشتند که زمانی که هواپیمای آنان در صحنه نبرد پدیدار می شد، هواپیماهای عراقی بدون هیچ درگیری بعدی به سرعت آسمان را ترک می گفتند. گویا از تامکت های ایرانی در زمان جنگ تحمیلی، خاطره چندان خوشی برای خلبانان مبتدی عرب باقی نمانده بود، به طوری که حتی گفته می شد که فرمانده نیروی هوایی عراق به خلبانان فرمان داده است که در صورت مشاهده تامکت های ایرانی، به سرعت عقب نشینی کرده و درصدد مقابله با آن بر نیایند؛ چرا که پیروز نبرد از ابتدا معلوم بود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مدل تامکت ایرانی پارک شده در کنار هواپیمای فانتوم
آینده جنگنده موفق اف-14 تامکت
در نیروی دریایی آمریکا، قرار بر این است که تامکت افسانه ای، در مدل های کنونی حداکثر تا سال 2008 میلادی بازنشسته و به موزه های هوایی سپرده شود و برنامه ها بر این اساس است که جای خالی این جنگنده نیز به وسیله جنگنده F/A-18 Super Hornet تا حدودی پر شود. البته طرح هایی نیز مبنی بر ارتقاء نمونه های فعلی و جوان تامکت مانند مدل D به نام پروژه سوپرتامکت در دست بررسی است که البته موفقیت این طرح نیز چندان دور از انتظار نیست.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای اف-14 تامکت روی عرشه ناو و با بال های بسته
طرح به یادماندنی تامکت، در سال های بعد به وسیله طراحان روسی در هواپیماهای خانواده فلانکر سوخو 27 به طرز ناشیانه ای تقلید شد. به گونه ای که طرح ورودی موتورها، دماغه، دو سکان عمودی و بسیاری موارد دیگر در هواپیمای سوخو 27 و میگ 29 تکرار گشت، تا جایی که حتی نمونه های اولیه خانواده سوخو 27 فلانکر با بال های متغیر طراحی شده بودند. این موارد، همگی نشان از تفاوت و برتری طراحی این جنگنده ی فراموش نشدنی و کلاسیک دارند، جنگنده ای که به اطمینان کامل، هرگز از اذهان مان دور نخواهد گشت چرا که «ما با نام تامکت زنده ایم».

[Persian_Gun's]

نیروی هوایی ایران، حریفی سرسخت؟-قسمت نخست

مقاله ای جامع و تحلیلی در مورد نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران IRIAF


--------------------------------------------------------------------------------
به قلم: تام کوپر و لیام دولین مترجم: آرمان سیداحمدی منبع: مجله Combat Aircraft
--------------------------------------------------------------------------------
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مقدمه مترجم: تام کوپر نویسنده و محقق اتریشی یکی از معدود صاحب نظران هوانوردی نظامی غرب است که در مورد نیروی هوایی ایران و هواپیماهای در حال خدمت در این نیرو تا کنون مقالات و حتی کتاب های زیادی را به رشته تحریر در آورده است. در وضعیت فعلی منطقه و بحران های اخیر که خاورمیانه با آن روبروست، نگاه تمام جهانیان به کشور ایران دوخته شده است زیرا کشور دیگری موقعیت ژئوپلیتیکی و اهمیت اقتصادی و نظامی را که کشور ما در منطقه داراست ندارد. مسئله قدرت اتمی ایران و پافشاری سران کشورمان بر احقاق حقوق مسلم ایران در دارا بودن فناوری هسته ای برای مقاصد صلح آمیز موجب شده است تا توجه کشورهای مختلف دنیا به قوای نظامی ایران و بررسی امکان درگیری نظامی بین ایران و کشورهایی نظیر آمریکا و دولت های اروپایی معطوف شود. مقاله ای که در ادامه خواهید خواند، به تحلیل توانایی های نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران می پردازد و اهمیت وجود این نیرو در دفاع از کشورمان به عنوان تنها عامل بازدارنده و دفاعی در مقابل دشمن احتمالی را بررسی می نماید. لازم به ذکر است که ترجمه این اثر نماینده مطابقت عقاید نویسنده با نظر مترجم و تایید یا رد مسائل نیست و این مقاله صرفاً بازتاب افکار و ایده های نویسنده این مطلب می باشد.


رویارویی های اخیر ایران و غرب

آیا آمریکا و متحدانش هیچ گاه وارد مواجهه نظامی با ایران خواهند شد؟ این سوالی است که در ذهن بسیاری افراد شکل گرفته است. کاری به درستی یا نادرستی این امکان نداریم، ولی ظاهراً شواهد گواه بر این مدعاست که توانایی های نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران - IRIAF بسیار بیشتر از آن است که کارشناسان نظامی غربی پیش بینی کرده اند. در حالی که توجه عموم در دنیا به سمت وقایع خشونت آمیز در عراق و جنبه های مختلف «جنگ علیه تروریسم» جلب شده است، تنش های مرتبط با ایران نیز در حال افزایش است. به دنبال اشغال عراق در تابستان سال 2003، عملیات هوایی بسیاری اطراف ایران صورت گرفته است. بخش بزرگی از رویارویی های هواپیماهای ایرانی با جنگنده های آمریکایی بر فراز خلیج فارس صورت گرفته، در حالی که جنگنده های دو طرف به دفعات در طول مرزهای عراق و افغانستان با هم ملاقات کرده اند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیمای F-14 تامکت متعلق به نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران در حال گشت در جزیره خارک


موقعیتی سخت و پیچیده برای هر دو سو

در زمان تهاجم به عراق در مارس و آوریل سال 2003، جنگنده های فانتوم II نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران دائماً به انجام ماموریت های گشت هوایی CAP در مناطق نزدیک به دزفول و سنندج در منطقه کردستان می پرداختند به طوری که این گشت ها در تمام طول روز ادامه داشت. تا پاییز سال 2003 که به تدریج تنش ها میان ایران و آمریکا رو به افزایش می گذاشت، کم کم بر تعداد و اندازه فرمیشن های هواپیماهای پروازی ایران نیز افزوده شد. در نوامبر سال 2003 یک فروند هواپیمای آواکس E-3 Sentry متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا که در حال انجام گشت هوایی نزدیک مرز عراق بود تعداد شانزده فروند هواپیمای F-14 Tomcat نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران را در حال پرواز در ارتفاع سی هزار پایی و در داخل حریم هوایی ایران نزدیک شهر دزفول در یک آرایش پروازی واحد شناسایی کرد. همین فرمیشن تامکت های ایرانی تا زمانی که تامکت ها نواحی مرزی را به مقصد شرق کشور ترک گفتند، به مدت بیست دقیقه تعقیب شد. از سال 1997 که یک فرمیشن نه فروندی تامکت ها بر فراز خلیج فارس توسط نیروی دریایی آمریکا شناسایی شد، این بزرگترین و پر تعداد ترین گروه پروازی F-14 های ایرانی بود که توسط ارتش آمریکا ردیابی می شد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خط تولید F-14 های ایران در کنار F-14 های آمریکایی در کارخانه شرکت گرومن

در سال 2005 نیز نه فقط F-4 فانتوم II های ایرانی، بلکه تعدادی سوخوهای Su-24MK فنسر و میراژهای F1BQ و F1EQ و حتی میگ های MiG-29A نیز در محدوده خلیج فارس توسط F-14 ها و F/A-18 های نیروی دریایی آمریکا دیده شدند. گشت های هوایی مکرر ایران در مرزهای عراق و پرواز هواپیماهای آمریکایی در حاشیه حریم هوایی ایران و حتی گاهی در داخل آن باعث بروز تنش هایی شد. با بروز این مشکلات سرانجام در ژانویه 2004 توافق هایی شفاهی و تنها در حد گفته هایی بین دو طرف صورت گرفت. به موجب این توافقات، دو طرف متعهد شدند که تحت هیچ شرایطی به هواپیماهای یکدیگر شلیک ننمایند. بنا بر گزارشات از آن زمان به بعد ارتش آمریکا از تعقیب و ردیابی سایه به سایه هواپیماهای گشتی ایرانی دست کشید، اما آن پرواز ها به همان منوال ادامه یافت و هواپیماهای ایرانی پس آن زمان نیز گاه و بیگاه بر روی رادارهای هوایی و زمینی آمریکا ظاهر می شدند. در ابتدای سال 2005، موقعیت باز هم تغییر کرد، و این تغییر اساساً به دلیل تردیدهای غرب در تحلیل توانایی های نظامی ایران صورت پذیرفت. در سال های 1980 و 1990 آمریکایی ها به اطلاعاتی که از سوی تعداد بسیاری از پرسنل ایرانی نیروهای مختلف که از زمان رخداد انقلاب در ایران به کشورهای غربی و خصوصاً آمریکا مهاجرت کرده بودند، دلخوش بودند، اما حالا شرایط تغییر کرده بود چرا که نه تجهیزات نظامی حال ایران با زمان قبل از انقلاب مطابقت داشت و نه افراد مشابهی زمام امور را در دست داشتند. همین مسئله باعث شد که آمریکا از جمع آوری اطلاعات در مورد قوای نظامی ایران از طریق منابع و مراجع انسانی دست کشیده و به نیروهای «ماشینی» رو بیاورد. امروزه جمع آوری اطلاعات و خبرگیری آمریکا شدیداً به رادارهای تجسسی، ماهواره ها و هواپیماهای جاسوسی بلند پرواز بستگی دارد. این مسئله موجب شد تا انبوه اطلاعات جدید به دست آمریکا بیفتد اما در عین حال به همان اندازه ارزیابی اهداف دولت ایران و توانایی های نیروهای نظامی ایران نیز برای آمریکا مشکل گردید.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای F-14 تامکت ایرانی در حال تاکسی به سمت باند برخاست

اما مشکلات به همین پایان نیافت، چرا که غرب به شدت در پی بردن به چگونگی توسعه بخش نظامی و دفاعی کشور ایران ناتوان می نمود. بیشتر کارشناسان غربی هنوز هم پیش بینی ها و تحقیقات خود را در مورد قوای نظامی ایران بر پایه ی اطلاعات بیست سال قبل قرار داده اند که همین مسئله باعث به وجود آمدن تصورات غلط و پیش بینی های نابجایی شده است. برای مثال بیشتر غربی ها بر این باورند که تجهیزات نظامی که در سال های 1970 از آمریکا توسط رژیم قبلی حاکم بر ایران خریداری شده بود امروزه غیر قابل استفاده هستند در حالی که حقیقت چیز دیگریست. تصویری که از قوای نظامی ایران در ذهن غرب نقش بسته است به آرامی در حال تغییر است، بدین معنی که آمریکا و کشورهای عضو پیمان ناتو هنوز هم F-14 های ایران را در لیست تهدید های بالقوه قرار داده اند، هر چند که بسیاری از آنان بر این باورند که تعداد F-14 های قابل پرواز ایران از تعداد انگشتان دست فراتر نمی رود. بسیاری از آنان متقاعد شده اند که رادارهای AN/AWG-9 هواپیماهای تامکت ایرانی به دلیل عدم تامین قطعه های یدکی از کار افتاده اند و کلیه موشک های فینیکس موجود در انبارهای نظامی ایران نیز از همین نظر غیر قابل استفاده می نمایند. با همه این مسائل، غرب هنوز هم در مورد اینکه آیا ایران می تواند در صورت وقوع یک جنگ واقعی تجهیزات نظامی آمریکایی را به طور موثر به خدمت بگیرد یا خیر در شک و تردید است، به خصوص در مورد رادارهای AN/AWG-9 نگرانی های بسیاری وجود دارد. یکی از بزرگترین اشتباهاتی که کارشناسان نظامی غرب در مورد ایران مرتکب شده اند این است که آنان در طی چند سال گذشته نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران-IRIAF را یک نیروی «مرده» فرض کرده اند و به طور کلی قابلیت های این نیرو را نادیده گرفته اند. با این وصف نه تنها نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران-IRIAF یک نیروی کاملاً فعال است، بلکه باید اعتراف کرد که ابعاد تمرینی و تربیتی نیروهای انسانی این بخش نیز بسیار گسترده است. موج بزرگ فعالیت های اخیر نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران این واکنشهای شدیدی را در غرب برانگیخته است و به تدریج این ذهنیت که نیروی هوایی ایران به دلیل ناتوانی در نگهداری جنگنده هایش در حال بازنشسته و اوراق کردن هواپیماهای نیروی هوایی است را از بین برده است. - پایان قسمت نخست-ادامه دارد

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصویر ماهواره ای تهیه شده از پایگاه یکم شکاری و فرودگاه قلعه مرغی

[Persian_Gun's]

نیروی هوایی ایران، حریفی سرسخت؟-قسمت دوم

مقاله ای جامع و تحلیلی در مورد نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران IRIAF


به قلم: تام کوپر و لیام دولین مترجم: آرمان سیداحمدی منبع: مجله Combat Aircraft

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
طوفان در فنجان چای

منابع نظامی آمریکا و بریتانیا مخصوصاً در صدد آزمایش واکنش ایران نسبت به عملیاتی که می خواستند به انجام برسانند برآمده اند. بر پایه آنچه نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران تا کنون انجام داده است، این دو کشور بر این عقیده اند که ایران آخرین حد قدرت دفاعی خود را به نمایش گذاشته است و به دلیل ضعف شدید شبکه راداری این کشور، تعقیب و گریز های بین هواپیماهای ایرانی و آمریکایی تا کنون برای ایران بدون ثمر بوده است. بیشتر منابع غربی به مثال هایی مانند ورود بی اجازه یک فروند هواپیمای آمریکایی در پاییز سال 2005 به حریم هوایی ایران اشاره می کنند. یک هواپیمای تانکر سوخت رسان KC-135 آمریکایی در نوامبر سال 2005 اشتباهاً وارد مرزهای هوایی ایران شد و حدود چهل دقیقه را نیز در آسمان ایران بدون هیچ مزاحمتی سپری کرT به گفته این منابع این مسئله نشان از ضعف شدید قدرت رهگیری هوایی ایران را دارد؛ البته بهتر است بدانیم که این منابع توافقات شفاهی را که دو طرف را ملزم به عدم شلیک به هواپیماهای یکدیگر می کرد را از یاد برده اند. شاید به سخن دیگر ایران «نخواسته» است که هواپیماهای آمریکایی را که بدون اجازه وارد حریم هوایی این کشور می شدند هدف قرار دهد. البته منابع ایرانی این گفته ها را نه تصدیق می کنند و نه رد می نمایند. آن ها به طور سربسته به این واقعیت ها معترفند که بهترین کنترل را بر حریم هوای خود ندارند، رادارهای زمینی شان به زحمت می تواند برخی مناطق ایران را پوشش دهد، شبکه ارتباطی شان کامل و کافی نیست و فرماندهی آن ها در برخی نقاط حساس به بهترین وجه ممکن صورت نمی پذیرد؛ اما همین منابع به شدت بر این مسئله پافشاری می کنند که جنگنده های نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران-IRIAF اخیراً به طور کامل ارتقا یافته و اورهال شده و از بهترین سرویس های ممکن گذشته اند و در حال حاضر در بهترین شرایط موجود عملیاتی به سر می برند. یکی از جالبترین مسئله های قابل توجه این است که IRIAF گشت های مکرر هواپیماهای آمریکایی را در مرزهای خود را یک تمرین به موقع و البته منبع مطئمنی برای جمع آوری اطلاعات در مورد هواپیماهای آمریکایی و توانایی های آن ها قلمداد کرده است!

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیمای F-14 Tomcat ایرانی در حال سوختگیری بر فراز رشته کوه های البرز

بر خلاف سال 2003 که گزارش های متعددی از روئیت تامکت های ایرانی توسط خلبان های آمریکایی رسیده بود، آن دسته از خلبانان نیروی دریایی آمریکا که بیشتر در خلیج فارس به گشت می پردازند به ندرت درباره وجود تامکت در آن منطقه سخن گفته اند. در عوض، بیشتر همین خلبانان با هواپیماهای F-4E ،Su-24MK و میراژ F1EQ متعلق به نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران ملاقات هایی مکرر داشته اند. گزارشهای معدودی هم از روئیت تامکت های ایرانی در آن منطقه ثبت شده است، اما بیشتر این تامکت ها هنگامی سر راه سبز شده اند که خلبانان آمریکایی به خود جرات نفوذ عمیق تر در حریم هوایی ایران را داده اند. به نظر می رسد همین مسئله یکی از دلایلی بوده است که ارتش آمریکا تامکت های ایرانی را بلااستفاده دانسته است. اما از سوی دیگر ایرانیان اعلام می کنند که غیاب تامکت ها، به علت حفظ این قدرت بزرگ رهگیری هوایی ایران برای مواقع ضروری تر و البته حفظ اسرار مربوط به آنان است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بازدید مقام رهبری از پایگاه شکاری چابهار و فانتوم F-4D پشت سر ایشان

در شرایطی که تامکت های آماده در آشیانه هایشان خفته اند، دیگر جنگنده های IRIAF مرتباً در مرزهای ایران دیده می شوند. در تابستان سال 2005 سوخو Su-24 های بسیاری در حال عملیات بر فراز خلیج فارس مشاهده شدند که عمده این هواپیماهای بمب افکن مجهز به موشک های ضد کشتی چینی C802K-2 بودند. موشک C802K-2 یک موشک ضد کشتی مجهز به موتور توربوجت و دارای بردی معادل 120 کیلومتر می باشد که در شرایط کنونی تحت لیسانس چین در ایران با نام موشک «نور» تولید می شود. موشک نور و هواپیماهای Su-24 از بالقوه ترین و تهدیدآمیز ترین خطرات برای ناوها و ناوچه های آمریکایی و بریتانیایی در خلیج فارس به شمار می آیند. فانتوم های ایرانی هم که در آن ناحیه مشاهده شده اند بیشتر مسلح به موشک های AIM-7 Sparrow و AIM-9 Sidewinder بوده اند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیمای F-4 Phantom II متعلق به IRIAF در حال حمل موشک های اسپارو

موشک اسپارو سوار بر فانتوم های ایرانی گواه این حقیقت است که رادارهای AN/APQ-120 هواپیماهای فانتوم ایرانی هنوز هم مشکلی برای شلیک این موشک ها ندارند و مشکل قطعات یدکی این رادارها ظاهراً حل شده است. این مسئله مهر تاییدی بر توانایی های بومی ایرانی است، چرا که بیشتر منابع غربی بر این باور بودند که فانتوم های ایرانی دیگر به دلیل مشکل قطعات یدکی رادار قادر به شلیک موشک های اسپارو نیستند. اگر وجود موشک های اسپارو زیر بال های فانتوم های ایرانی حقیقت داشته است، پس پرواز تامکت های ایرانی مسلح به موشک های کشنده فینیکس نیز نمی تواند دور از انتظار باشد. رویارویی بین هواپیماهای دو طرف اگرچه در بیشتر دفعات شامل مانورهای تهاجمی و جسورانه از هر دو طرف بوده است، اما همیشه با صلح و آرامش پایان یافته است. از یکی از این مواجه ها می توان به رویارویی یک فروند F-4E نیروی هوایی ایران که به وسیله یکی از جوانترین و جسورترین خلبانان ایرانی هدایت می شد و یک فروند F/A-18 نیروی دریایی آمریکا اشاره کرد که در طی این درگیری بدون قربانی، فانتوم ایرانی سعی کرد هواپیمای آمریکایی را به داخل خاک ایران کشانده و به یکی از سایت های پرتاب موشک های زمین به هوای SAM ایران نزدیک کند که البته این تلاش برای هواپیمای ایرانی ناموفق بود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سرلشگر منصور ستاری در حال دست دادن با خلبان F-5

تربیت خلبانان ایرانی در روسیه

خلبانان ایرانی و آمریکایی، هر دو از چنین درگیری هایی ظاهری با اعتماد به نفص صحبت می کنند. اما آن دسته خلبانان ایرانی مسن تر نیروی هوایی که در آمریکا تحصیلات خلبانیشان را به پایان رسانده اند و دارند به دوران بازنشستگی نزدیک می شوند، با غرور و افتخار بیشتری از توانایی ها، مهارت ها و جسارت بیشتر نسل جدید خلبان های ایرانی سخن می گویند. هر واحد جنگنده-بمب افکن و جنگنده-رهگیر ایرانی سالانه حداقل در پنج تمرین عمده هوایی شرکت می جویند. به علاوه در تابستان سال 2003 و بار دیگر در سال 2004 گروهی متشکل از 31 خلبان ایرانی هواپیماهای میگ MiG-29 و Su-24 و تکنسین های زمینی به منظور شرکت در تمرینات زنده شلیک موشک به پایگاه هوایی کوبینکا در روسیه فرستاده شدند و در همین سال دو گروه دیگر نیز به پایگاه های دیگری سفر کردند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیمای تامکت ایرانی در حال سوختگیری هوا به هوا

مسکو بارها تلاش کرده است که از روابط در حال رشد ایران و روسیه به نفع خود بهره بجوید، اما ظاهراً در اثر مسائلی چون بحران چچن و مشکلاتی که در اثر ساخت نیروگاه اتمی بوشهر به وجود آمده است کمی به زحمت افتاده است. در سال 2003 روسها تعداد 22 فروند رهگیر میگ MiG-31 Foxhound دست دوم را همراه با ضمانت تامین قطعات یدکی این هواپیماها به مدت پنج سال و سرجمع به قیمت 470 میلیون دلار آمریکا برای فروش به ایران پیشنهاد دادند. به زودی سازمان سیا CIA نیروی هوایی آمریکا USAF را از خطر تصاحب رهگیر قدرتمند MiG-31BM آگاه کرد، چرا که زوج تامکت و فاکس هاوند می توانست برای هر کشوری کابوسی دهشتناک باشد. بنابراین قبل از اینکه ایران به پیشنهاد روسیه پاسخی بدهد، نیروی هوایی آمریکا درخواست خرید این تعداد رهگیر مدرن را به قیمتی بالاتر از آنچه که مسکو به تهران پیشنهاد کرده بود تسلیم روسیه کرد. جالب اینجاست که پنتاگون نمی خواست فقط مانع خرید میگ MiG-31 ها توسط ایران شود، بلکه خود نیز مایل بود که نگاهی به تکنولوژی این رهگیر توانمند بیندازد. خرید فاکس هاوند ها توسط آمریکا علی رغم آن بود که در سال های 1980 توسط جاسوسی به نام مستعار «دونالد» به اطلاعات ذیقیمتی از این جنگنده دست یافته بود و یک بار دیگر در سال 1997 که یک خلبان روسی به کشوری از جمهوری های استقلال یافته از شوروی سابق که دوست آمریکا به شما می آمد پناهنده شده و هواپیمای خود را نیز در اختیار آن ها قرار داده بود دانستنی های دیگری را درباره این جنگنده کشف کرده بود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیمای Su-24 متعلق به نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران

چندین بار دیگر روسیه درصدد فروش میگ MiG-29 های دیگر نیز به ایران شده بود اما ظاهراً غیر از تحویل سال 1990 هیچ میگ MiG-29 دیگری به ایران تحویل نشده است. با استناد بر گزارشات البته تایید نشده رسانه های روسی، 14 فروند هواپیمای میگ MiG-29 در سال 1990 توسط ایران خریداری شد، تعداد 20 فروند دیگر در سال 1991 به این مجوعه اضافه گردید و در بین سال های 1994-1993 هم 6 فروند دیگر به ایران تحویل شد. اگرچه نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران می کوشد که تعداد میگ 29 های فعال این نیرو را بیشتر از سال های قبل نشان دهد، اما ظاهراً هیچ مدرک تصویری که دال بر فعالیت و خدمت این چهل فروند میگ روسی باشد در دسترس نیست. به جرات می توان گفت که روابط ایران و روسیه در سال های اخیر به قدری گسترش یافته است که خرید تجهیزات نظامی روسی مانند موشک های پدافندی S-300 SA-10 Grumble و هلیکوپتر های میل Mi-8/17 توسط ایران دیگر از کشورهای استقلال یافته از شوروی انجام نمی پذیرد بلکه خریدها به طور بی واسطه از روسیه انجام می پذیرد. برای مثال ایران از سال 2003 سفارش خرید هلیکوپترهای میل Mi-17 را مسقیماً به شرکت Kazan Helicopters داده است و در دسامبر سال 2005 برای نخستین بار پس از سال 1990 سفارش تحویل تسلیحاتی چون سی دستگاه سامانه های پدافندی Tor-M1 SA-15 Gauntlet را تسلیم مسکو کرده است. با این وضع رشد نرخ خرید تسلیحات از روسیه توسط ایران تعداد افراد و کارشناسان روسی که احتمال خرید اسکادران های بزرگ Su-27 فلانکر و Su-30 را می دهند بسیار اندکند. اگر چه برخی مقامات نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران نسبت به خرید این جنگنده های مدرن از خود تمایل بسیاری نشان داده اند، اما حکومت اسلامی ایران ظاهراً علاقه چندانی به هرچه قدرتمندتر کردن IRIAF ندارد، چرا که هنوز هم وفاداری این نیرو نسبت به حکومت ایران ثابت نشده است. شاید اینکه به همراه هر تکنسین و خلبان ایرانی که به روسیه می رفت یک محافظ شخصی یا یک مامور امنیتی نیز فرستاده می شد تا از پناهندگی احتمالی یا ارتباطات ناخواسته جلوگیری کند، دلیلی بر همین تصور بود. در کنار این مسائل، به نظر می رسد ایران تمایل خود را برای خرید تسلیحاتی که احتمالاً در آینده نخواهد توانست در داخل کشور مونتاژ کند از دست داده است. مثال این موضوع عدم موفقیت در بدست آوردن لیسانس تولید موتورهای جنگنده های روسی است. همچنین، روسها نسبت به تحویل مدارک و راهنماهای کامل فنی تسلیحاتی که قبلاً به ایران فروخته اند بی میل عمل می کنند، و این چیزیست که شاید به مزاج ایرانیان خوش نیاید چرا که آن ها همیشه همراه تجهیزات نظامی آمریکایی که در دهه 1970 می خریدند راهنماهای کامل فنی را دریافت می داشتند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیماهای سوخو Su-24 ایرانی در حال پرواز بر ناحیه خلیج فارس

نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر از زیربنایی نسبتاً توسعه یافته با توانایی پشتیبانی کامل فنی هواپیماهای ساخت آمریکا که در خدمت دارد برخوردار است. این زیربنای جدید زیرساخت قدیمی را که برپایه تکنولوژی کاملاً متفاوت و البته با هزینه های سرسام آور بنا شده بود تقریباً بی استفاده می سازد. در مورد هواپیماهای فلانکر هم باید گفت که هم فرمانده نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران و هم دولت حاکم می دانند که سال ها طول خواهد کشید که روسیه جنگنده ی Su-27 ی مطابق شرایط آن ها بسازد و آن را با زیرساخت هوایی ایران هماهنگ سازد و خلبانانی را برای پرواز دادن این جنگنده ها تربیت کند. حتی اگر این امکانات همه و همه فراهم آیند باز هم هیچ تضمینی برای دفاع کامل از حریم هوایی ایران در برابر یک حمله قوی و شدید نیروی هوایی و نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا نیست. پایان قسمت دوم- ادامه دارد

[Persian_Gun's]

نیروی هوایی ایران، حریفی سرسخت؟-قسمت سوم



مقاله ای جامع و تحلیلی در مورد نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران IRIAF


به قلم: تام کوپر و لیام دولین مترجم: آرمان سیداحمدی منبع: مجله Combat Aircraft
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


روابط ایران با فرانسوی ها

روس ها تنها کسانی نبودند که در فروش تجهیزات نظامی به ایران تلاش می کردند. نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران در سال 2000 دست به آزمایش موشک های هوا به هوای R550 ماژیک ساخت فرانسه روی هواپیماهای میراژ F1EQ خود زده است. هواپیماهای میراژ F1EQ و F1BQ در سال 1991 با توافق بین دو کشور ایران و عراق برای جلوگیری از تخریب به وسیله نیروهای متحد از عراق به ایران فرستاده شدند. با کمک چندین خلبان پاکستانی و البته سه هواپیمای پر از قطعات یدکی میراژ ها که در همان زمان از عراق به ایران فرستاده شده بودند، نیروی هوایی هواپیماهای میراژ را در سال 1993 به خدمت خود در آورد. در ابتدا جنگنده های میراژ در پایگاه سوم شکاری نوژه نزدیک همدان مستقر شدند، اما به زودی به پایگاه جدید و تازه بازسازی شده مشهد یا پایگاه چهاردهم شکاری فرستاده شده و به خدمت صد و چهلمین گروه جنگنده های تاکتیکی در آمدند. علی رغم از دست رفتن یکی از میراژهای دو سرنشینه F1BQ نزدیک پایگاه مشهد در تابستان 2001 که به وسیله یک موشک دوش پرتاب قاچاقچی های افغانی مواد مخدر ساقط شده بود، بنا بر جدیدترین گزارشات بین 18 تا 20 فروند هواپیمای میراژ F1BQ و F1EQ در خدمت نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران می باشد. همانطوری که قبلاً گفته شد، هواپیماهای میراژ IRIAF نه تنها در مرزهای شرقی ایران فراوان دیده شده اند، بلکه نمونه های بسیاری از مشاهده آن ها بر فراز خلیج فارس نیز دیده می شود. با استناد بر اخباری که از منابع خبری نیروی هوایی فرانسه به دست می رسد، ایران در سال 2000 تعداد هزار فروند موشک ماژیک را از فرانسه برای خرید درخواست نمود. ایرانی ها از عملکرد عالی هواپیماهای میراژ و البته موشک های ماژیک در تست ها و خصوصاً درگیری های هوایی شبیه سازی شده بین این جنگنده و هواپیماهای پروازکننده در ارتفاع کم و هلیکوپتر ها بسیار شگفت زده شده بودند. منابع ایرانی اظهار می کنند که نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران از آزمایش این موشک ها و هواپیماهای میراژ نتیجه گرفت که موشک ماژیک جایگزین بسیار خوبی برای موشک های قدیمی AIM-9P2 سایدوایندر آمریکایی و R-73 آرچر روسی است. ظاهراً برای ایرانی ها نگهداری موشک های ماژیک و هواپیماهای میراژ بسیار آسانتر از نگهداری میگ MiG-29 ها و البته هواپیماهای قدیمی آمریکایی بود. در کنار اینها، عملکرد پروازی میراژ F1 همیشه در حد جنگنده مانورپذیر F-5 ارزیابی می شد، در حالی که میراژ جنگنده ای با قدرت بیشتر و البته مستعد تر برای نبردهای هوایی بود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیمای F-4E فانتوم متعلق به نیروی هوایی جمهورس اسلامی ایران


فرانسه که از واکنش ایرانیان به آزمایش های موفق موشک های ماژیک MkII دلگرم شده بود، در همان سال پیشنهاد یک بسته تسلیحاتی شامل 62 فروند میراژ F1CT، پانصد فروند موشک R550 ماژیک و ضمانت تامین قطعات یدکی پنج یا ده ساله بسته به انتخاب را به ایران تقدیم کرد. این بسته همچنین شامل کمک های فنی و البته پشتیبانی از جهت حفظ میراژهای موجود در خدمت بود، اما تهران به دلیل عدم تامین بودجه مورد نیاز این خرید توسط دولت پیشنهاد فرانسوی ها را رد کرد. البته پیشبینی می شد ایران در سال 1997 در قبال ارائه کمکهای فنی و سرویس هواپیماهای سوخو 24 لیبی، تعداد قابل ملاحظه ای موشک های ماژیک از آنان در سال 1997 دریافت کرده بود. شاید عدم خرید از فرانسه به دلیل بی میلی حکومت ایران در سرمایه گذاری روی نیروی هوایی بود. همین مسائل سرانجام منجر به توسعه طرح موشک فاطر، موشکی بر پایه ی موشک AIM-9P2 سایدوایندر با بدنه و موتور قبلی منتها با اویونیک کاملاً جدید شد. شاید توسعه همین موشک جدید بود که خرید موشک های R550 ماژیک، موشک های سفارش داده شده R-73 و R-27 روسی را لغو کرد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
میگ های MiG-29A متعلق به IRIAF مجهز به موشک های R-27 Alamo


نجواهایی از تسلیحات چینی

این امکان وجود داشت که تهران در اواخر سال 2000 معامله ای را برای خرید قطعات یدکی میراژها انجام داده باشد، چرا که قطعات یدکی که در سال 1991 به همراه میراژهای عراقی به ایران آورده شدند و همچنین آن دسته قطعاتی که از لیبی خریداری شدند بسیار کم تعداد و برای میراژهای نیروی هوایی کافی نبودند. شاید به دلیل همان خرید احتمالی باشد که میراژهای IRIAF هم اکنون عملیاتی و البته بسیار فعال هستند. چندین سال پیش شایعاتی منتشر شد که خبر از انطباق و سازگاری موشک های ماژیک با میگ های MiG-29 ایرانی داشت، این موضوع در مورد هواپیماهای F-4 و F-5 هم صادق بود. همین شایعات پایه و اساسی شد برای شایعاتی دیگر که از جمله آن ها می توان به خرید تعداد قابل توجهی موشک های ماژیک از فرانسه توسط ایران اشاره کرد. اما در حقیقت مسئله چیز دیگری بود. نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران در سال 1992 پروژه ای را برای نصب موشک های چینی حرارت یاب PL-7 که خود کپی ناقصی از موشک ماژیک بودند بر روی هواپیماهای F-4 و F-5 راه اندازی کرد. در نمایشی در پایگاه یکم شکاری یا فرودگاه مهرآباد در سال 1995 هواپیماهای F-5 با ریل های جدید موشک های چینی به پرواز درآمدند. این هواپیماها همگی مجهز به موشک های تقریباً بی مصرفPL-7 در موقعیتی عجیب در نوک بال ها نصب شده بودند. این پروژه که با هزینه ای چند میلیون دلاری راه افتاده بود، ابتدا به کمک تکنسین های چینی شروع شد، اما نتایج چندان رضایت بخش نبود. با صدای اعتراضاتی که از پرسنل نیروی هوایی شنیده شد، سرانجام انجام پروژه به کمک چینی ها لغو گردید و پروژه به مجتمع تجهیزات الکترونیکی نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران واگذار شد. این بار موشک PL-7 روی هواپیماهای MiG-29 و F-4 نصب شد. با اینکه موشک PL-7 به تعداد زیاد و البته با قیمت ارزان در اختیار ایران بود، اما هرگز نیروی هوایی این موشک را اسلحه ای واقعاً قابل عملیات روی هواپیماهای ذکر شده به حساب نیاورد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیماهای F-5 ایرانی مجهز به موشک های AIM-9P2


نه تنها هواپیماهای آمریکایی که در اختیار ایران بودند برای نصب این موشک نیازمند تغییرات عمده بودند بلکه موشک PL-7 جستجوگر بسیار ضیعفی نیز داشت و برد کم آن نیز تقریباً مانع هر گونه هدف گیری با آن می شد. پس از آن که نصب همین موشک روی هواپیمای شنیانگ F-7N هم نتیجه ی چندان دلچسبی به بار نیاورد، اینبار ایران موضع مخالف و سر سختانه ای در مورد خرید هر گونه سلاح از چین به خود گرفت. موشک های C802K ضد کشتی که در سال 1997 به همراه ماشین آلات مورد نیاز برای تولید در داخل کشور خریداری شدند، تنها پس از آزمایشهای بسیار سخت گیرانه و در شرایط کاملاً واقعی موشک C801 که نمونه قدیمیتر C802 به شمار می آمد امکان سفارش آن ها به وجود آمد. علی رغم شایعات بسیاری که وجود دارد، منابع آگاه مهر تاییدی بر عدم علاقه ایران برای خرید هر گونه تسلیحات یا جنگنده جدید چینی زده اند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیمای F-14 تامکت-تصویر متعلق به دوران قبل از انقلاب

دوران سوم حیات تامکت در ایران

تا سال 2000 هنوز فرماندهی نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران و دولت ایران در مورد سرانجام پروژه های بومی، به خصوص تولید موشک در داخل کشور مطمئن نبودند. به همین دلیل نصب موشک های ساخته شده در داخل کشور روی جنگنده ها لغو شد و موشک های PL-7 و ماژیک برای پر کردن انبار مهمات نیروی هوایی خریداری شدند، چرا که هواپیمای های آمریکایی، روسی و فرانسوی این نیرو برای جنگیدن نیاز به تسلیحات داشتند. اگر چه بخش دفاعی ایران قدم مهمی به سوی جلو برداشته بود، اما انگار مسئله کمبود موشک های هوا به هوای موثر هنوز هم رفع نشده بود. همین که ظرفیت تولید برای ساخت انواع موشک ها و پروژه های دیگر تقسیم شده و برای هر یک ظرفیتی مستقل اختصاص داده نشده بود نشان دهنده این بود که نیروی هوایی هنوز هم بر سر تامین بودجه موردنیاز مشکلات بسیاری دارد و تولید بومی موشک در ایران هنوز به حد تولید انبوه نرسیده است. با این حال تلاش ها در جهت پیشبردن همین تعداد پروژه های فعلی هم در حال انجام است. یکی از همین نمونه ها که قبلاً نیز از آن بحث شد، موشک فاطر است. موشک فاطر در حقیقت همان موشک AIM-9P2 سایدوایندر است که با همان موتور و بدنه قبلی عرضه می شود اما اساساً از نظر الکترونیک پروازی تغییرات مهمی به خود دیده است. پیشرفت هایی که در اویونیک این موشک مشاهده می شود کاملاً ریشه بومی و ایرانی دارد که این خود جای امیدواری است. نصب این موشک با نصب سایدوایندر روی هواپیماها تفاوتی ندارد و به همین جهت، نیازی به خرج های اضافه برای سازگارساختن هواپیماها با موشک جدید نیست. موشک فاطر حدود سه سال است که به خدمت گرفته شده است و گزارشها حاکی از آن است که این موشک به تعداد قابل توجهی در انبار نیروی هوایی موجود است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیمای F-14 تامکت ایرانی که به طور کامل با موشک های سایدوایندر، اسپارو و فینیکس لود شده است.


برنامه تولید موشک AIM-54 Phoenix به روش مهندسی معکوس و با کمک سازمان های دیگر دفاعی ایران از دیگر پروژه هایی است که نیروی هوایی در سال های اخیر بدان مشغول بوده است. 270 فروند موشک AIM-54 فینیکس به اضافه 10 فروند موشک مشقی تمرینی که در زمان حکومت قبلی ایران از آمریکا خریداری شدند تعدادشان در زمان جنگ تحمیلی ایران و عراق تقریباً به نصف مقدار قبلی رسید و تصور می شود هم اکنون نیروی هوایی تعداد 160 فروند موشک فینیکس را که شاید 40% آن ها عملیاتی باشند در اختیار دارد. برخی منابع غیر معتبر اذعان می دارند که این تعداد موشک فینیکس عملیاتی نیروی هوایی به وسیله بسته های سرویس و تعمیری که به طور پنهانی خریداری شده بود هنوز هم قابلیت شلیک دارند. هواپیماهای F-14A تامکت نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران در سرنگون ساختن تعداد بسیاری از میگ ها، سوخو ها و میراژهای عراقی در جنگ ایران-عراق به وسیله موشک های AIM-54 Phoenix به طور عمده، AIM-7E-2/4 و AIM-9P2 نقش به سزایی را ایفا کردند. هواپیماهای تامکت ایرانی که به وسیله خلبانان با تجربه که در آمریکا آموزش دیده اند هنوز هم در نبردهای ساختگی و مصنوعی علیه خلبانان تازه کاری که با میگ MiG-29 های ایرانی پرواز می کنند صر نظر از اینکه هواپیمای دشمن در دیدشان باشد یا نباشد پیروز می شوند. F-14 به عنوان پایه ای ترین هواپیمای رهگیر نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران نه تنها عملیاتی نگه داشته شده است، بلکه سرمایه گذاری های فراوانی بر ارتقا سیستم ها و توسعه توانایی های این جنگنده مقتدر صورت پذیرفته است. با وجود این ها، ایرانی ها مشکلات بسیار بزرگی را بر سر عملیاتی نگه داشتن کامل F-14 ها و موشک های فینیکس متحمل شدند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیمای F-14 تامکت ایرانی در نمایشگاه دفاع مقدس

برای مثال تامین باتری های حرارتی موشک فینیکس از سال 1987 تقریباً متوقف شد و برای حل این مشکل، یا نیروی هوایی می بایست به طور پنهانی این قطعات را تهیه می کرد یا اینکه با قبول کیفیت کمتر به طور بومی آن را در کشور تولید می کرد. اگر چه مشکلات کمتری بر سر راه سرویس رادار AN/AWG-9 پیش آمد، اما اجزای دیگر اویونیک تامکت مانند ACCM یا کامپیوتر کنترل موشک هوابرد باعث دردسر های بسیاری شد. اما ظاهراً این مشکلات نمی توانست خللی در تصمیم نیروی هوایی ایران در عملیاتی نگه داشتن هواپیماهای F-14 ایجاد کند، چرا که تصمیماتی مبنی بر تولید قطعات فوق الذکر به طور بومی و همچنین ساخت موشک AIM-54 فینیکس به روش مهندسی معکوس نیز گرفته شد. بعد از فاز تحقیقی که سال ها به طول انجامید، سرانجام تولید آزمایشی نمونه ای از موشک فینیکس آب-خنک که نیازی به سیال خنک کننده از طرف هواپیمای حامل نداشت، یعنی چیزی شبیه به موشک AIM-54C با دو سال قبل با سرعتی بسیار کم شروع شد. در طی آزمایشات، مشکلاتی برای موشک بومی فینیکس پیش آمد که به زودی رفع گردید و تعداد 30 فروند از همین موشک ها در تابستان سال 2005 وارد خدمت شد. تولید کند این موشک هنوز هم ادامه دارد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیمای F-14 تامکت ایرانی با رنگ آمیزی جدید

علاوه بر این تولیدات، تلاش ها برای بهبود بخشیدن دیگر توانایی تامکت های ایرانی هم ادامه دارد. زمانی که هواپیمای آواکس آمریکایی 16 فروند تامکت ایرانی را شناسایی کرد، به زودی سازمان جاسوسی نظامی آمریکا اعلام کرد که این تعداد دو سوم کل تعداد تامکت های عملیاتی ایران است. با استناد بر گزارشهای سازمان جاسوسی آمریکا، ایران 29 فروند تامکت فعال و عملیاتی و 28 فروند تامکت غیر عملیاتی دارد. ممکن است که این اطلاعات در زمان نشر درست بوده باشند، اما حقیقت امر در زمان حاضر چیز دیگریست. در سایه حضور بیش از پیش آمریکا در منطقه و البته تهدید تجهیزات و راکتور های اتمی ایران توسط اسرائیل، کلیه بخش های نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران و صنایع هواپیماسازی ایران دست به دست هم داده اند تا تعداد تامکت های عملیاتی را هر چه بیشتر کنند. البته تهران هم این فعالیت ها را هیچ گاه مخفی نکرده است و همانطور که می دانیم بارها تصاویری از فعالیت و پرواز تامکت های ایرانی در چند سال اخیر دیده شده است، که البته همین فرصتی است تا کارشناسان از روی شماره سریال تامکت های مختلف به بررسی تعداد دقیق تامکت های در خدمت بپردازند. همه شواهد ظاهراً دال بر این حقیقتند که تعداد تامکت های فعال ایران که در حال گذراندن دوران اورهال کامل و در شرف ورود به خدمت دوباره هستند، بیش از 44 فروند از 57 فروند باقی مانده در زمان حال می باشد. با وجود تمام این پیشرفت ها، هنوز نشانه واقعی از هیج تامکتی مجهز به اویونیک و یا موتورهای روسی و یا حتی دریافت کمک از طرف روس ها و یا چینی ها دیده نشده است. در عوض ایرانی ها در حال یافتن راه حل هایی برای مشکلاتشان هستند که بتوانند مسائل را در داخل کشورشان حل نمایند. پردازنده های دیجیتالی جدید، سیم کشی جدید، سیستم خنک کننده جدید برای رادار نیمه دیجیتال AN/AWG-9 و تسلیحات هوا به زمین جدید که همگی به طور بومی توسعه یافته اند نشان از میل ایرانی ها به تولید تجهیزات در داخل کشور دارد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای F-14 تامکت ایرانی در حال فرود و فول لود

از این قرار، در حالی که نیروی دریایی آمریکا هواپیماهای F-14 و موشک های AIM-54 خود را بازنشست کرده است و در حالی که نه نیروی هوایی و نه نیروی دریایی آمریکا دارای هیچ هواپیمایی که قادر به درگیری در فاصله بیش از 30 مایل باشد نیستند، ایران از تعداد بیشتری جنگنده های رهگیر قدرتمند تامکت -با قدرت درگیری بیش از 120 مایل، نسبت به تعدادی که آمریکا می تواند در شرایط جنگی وارد نبرد کند برخوردار است. این زنگ خطری برای آمریکاست چرا که تامکت های ایرانی نه تنها مسلح به موشک های فینیکس هستند، بلکه می توانند با اسلحه های جدیدی با کارایی بالاتر برای تهدید هر چه بیشتر آمریکا تجهیز شوند.

[Persian_Gun's]

نیروی هوایی ایران، حریفی سرسخت؟-قسمت پایانی


مقاله ای جامع و تحلیلی در مورد نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران IRIAF

به قلم: تام کوپر و لیام دولین مترجم: آرمان سیداحمدی منبع: مجله Combat Aircraft


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پروژه موشک هاوک هوا پرتاب

جدا از موشک فاطر که به راحتی روی هواپیماهای F-4 و F-14 بدون هیچ مشکلی نصب می شد، ایرانیان ریل های پرتاب موشک نزدیک برد روسی آرچر R-73 را هم برای نصب این موشک روی هواپیماهای فوق الذکر تولید کردند. به علاوه، نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران مدت هاست که هواپیماهای تامکت خود را با موشک هوا به هوایی که به طور بومی آن را طراحی کرده است مسلح نموده است. این موشک که سجیل یا AIM-23C یا یاسر هم خوانده می شود، نمونه ای از موشک ضد هوایی زمین به هوای هاوک یا MIM-23B آمریکایی است. گفته می شود که کوشش برای ساخت چنین موشکی در حقیقت از جایی شروع شد که اسرائیل دست به استارت پروژه ی Distant Thunder یا Distant Reach کرد. در این پروژه، نیروی هوایی اسرائیل و صنایع هواپیماسازی این رژیم تلاش هایی را برای تبدیل موشک ضد رادار AGM-78 به یک موشک هوا به هوا برای رهگیری هواپیماهای سریع السیر MiG-25 انجام دادند. ظاهراً ایران کار تبدیل موشک های زمین به هوای MIM-23B را به موشک های هوا به هوا از سال 1986 شروع کرده بود. پروژه تبدیل موشک های هاوک به موشک هایی که از هواپیماهای جنگنده قابل پرتاب باشد، پروژه «قوش آسمان» نامیده شد. تست های اولیه این موشک بسیار نا امید کننده بود. ظاهراً خطوط ارتباطی رادار AN/AWG-9 برای موشک هاوک کافی نبود و سیستم هدف گیری موشک هاوک نیز در برقراری ارتباط با این رادار دچار مشکل بود. در جنگ ایران و عراق هم بیش از یکی دو موشک هاوک شلیک نشد چرا که این پروژه با مشکلات بسیاری مواجه بود. اگرچه در سال های اخیر گفته می شود که مشکلات این موشک به کلی رفع شده و موشک هاوک هواپرتاب به طور محدود در خدمت نیروی هوایی است. تعداد زیادی از تامکت های نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران به منظور توانایی حمل موشک هاوک دستخوش تغییراتی شدند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


هواپیمای F-14 ایران مجهز به موشک هاوک

تامکت های ایرانی می توانستند در آن واحد دو موشک هاوک را در پایلون های 1B و 8B، یعنی محل نصب موشک های فینیکس در نزدیکی ورودی موتورها، و یک موشک دیگر را در فضای بین موتورها که اصطلاحاً تونل نامیده می شد حمل کنند. در مقابل موشک هاوک یا سجیل، موشک یاسر قرار داشت که یک موشک هوا به زمین بود که به طور گسترده ای روی هواپیماهای F-4E و F-14A آزمایش شده بود. این موشک آمیزه ای از تکنولوژی موشک هاوک و کلاهک جنگی بمب M-117 به وزن 375 کیلوگرم بود. تنها رازی که در مورد موشک یاسر سر به مهر مانده بود سیستم هدف گیری این موشک بود. در حالی که برخی منابع ایرانی از وجود سیستم هدایت لیزری خبر می دادند، منابع دیگر اظهار می کردند که هدف گیری این موشک به کمک رادار AN/AWG-9 صورت می پذیرد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


هواپیمای F-4 فانتوم ایرانی در حال پرواز و مسلح به موشک AIM-9P2

بازیهای ذهنی

در حالی که افکار عمومی غرب به سمت مسائل حاشیه ساخت راکتور هسته ای بوشهر معطوف شده است، افکار کمتری متمایل به این سمت است که هدف از ساختن راکتورهای هسته ای، چه می تواند باشد و چه آینده ای پیش روی این مسائل است. بنا بر گفته های ایرانیان، عملیات جاسوسی بسیار برای شناسایی آنچه در بوشهر می گذرد در چند ماه اخیر ادامه داشته است. جای تعجبی ندارد که پایگاه ششم شکاری بوشهر که تعدادی از فانتوم ها و تامکت های فعال و البته سایت های موشکی S-200 در آن جا حضور دارند، تنها چند کیلومتر از محل ساخته شدن راکتور هایی که مشرف به خلیج فارس هستند قرار دارد. غرب هم از این حربه به خوبی استفاده کرده است و قرار دادن راکتورها نزدیک به پایگاه هوایی را عاملی برای ارتباط بین تجهیزات هسته ای و بعد نظامی نیروی اتمی به شمار آورده است. اما مسئله ای که تناقض این قضیه را مشخص می کند این است که بوشهر علی رغم اینکه عامل غرور ملی ایران به عنوان محل احداث راکتورهای هسته ای قرار گرفته است، اما واقعاً همین یک سایت راکتورهای هسته ای نمی تواند برای برنامه های هسته ای-نظامی ایران چندان تعیین کننده و سرنوشت ساز باشد، چرا که حداقل صد و پنجاه سایت اتمی دیگر در ایران وجود دارد که شاید اهمیت نظامی آن ها بسیار بیش تر از دو راکتور آب سبک بوشهر باشد که در حال تکوین بدست روسهاست. در نتیجه این که بخواهیم بگوییم که نیروی هوایی بهترین قدرت هوایی خود را در قالب پایگاه ششم شکاری متبلور کرده است و در حقیقت، حداکثر قدرت هوایی ایران محدود به همین چند نوع فانتوم و تامکت می شود تا حدودی ساده لوحانه است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیماهای MiG-29A ایران مسلح به موشک های R-73 و R-27

ایران کشور پهناوری است. نه فقط وسعت این کشور سه برابر کشور عراق است، بلکه بر خلاف عراق توپوگرافی ایران شامل رشته کوه های بسیار عظیمی است که از شمال غرب به شمال شرق و از شمال غرب به جنوب شرق این کشور به طول تقریبی 2000 کیلومتر کشیده شده اند. می توان گفت که دست ایرانیان برای پنهان کردن تجهیزات نظامی خود مابین کوهستان های عظیم از دید دشمنان بسیار بازتر است.مشکل دیگر برای آمریکا و بریتانیا در مورد جمع آوری اطلاعات نظامی درباره ایران این است که قدرت جاسوسی در مورد ایران برای این کشورها بسیار ناچیز است، حتی کمتر از سال 1991 و اطلاعاتی که در مورد وضعیت آن هنگام عراق گردآوری شد. همانطوری که قبلاً گفته شد، روابط نظامی ایران با غرب از اواخر سال های 1970 قطع شد و پرسنل و خلبانان نیروی هوایی که بیشترشان در غرب دوره تحصیل خود را گذرانده بودند، هم اکنون در شرف بازنشستگی هستند. این تغییرات می تواند به متفاوت شدن هر چه بیشتر موضع ایرانیان در مقابل غرب کمک کند. به جز چند مورد در دهه هشتاد و چند مدت اخیر، ایران هرگز زیر زره بین و بازبینی دقیق غرب و به خصوص آمریکا قرار نداشته است. به خصوص این که در سال های اخیر قدرت های جاسوسی آمریکا مرتباً در نقاط دیگری در جهان سرگرم بوده اند و همین مسئله به عدم شناخت کافی آمریکاییها نسبت به توانایی ها و اهداف ایرانیان منجر شده است. در نتیجه، آمریکایی ها خصوصاً در منطقه خاورمیانه از نظر اطلاعاتی کاملاً به اسرائیل وابسته اند، هر چند که بار ها و بار ها ثابت شده است که اطلاعاتی که این رژیم از منطقه در اختیار آمریکا می گذارد، از صحت کافی برخوردار نیستند. ظاهراً اشتباهات محاسبه ای آمریکاییها در اثر اطلاعات غلط و بی استفاده اسرائیل، باعث کارشناسی ها و پیشبینی های اشتباه در مورد عراق و فاجعه های اخیر این کشور شده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای F-14 ایران در حال گذراندن دوره اورهال

این دورنما که آمریکا و اسرائیل حمله ای همه جانبه را علیه تاسیسات اتمی ایران تدارک ببینند کمی غیر محتمل به نظر می رسد. اگرچه برای همه مسلم است که آمریکا به راحتی می تواند عملیاتی این چنینی را علیه ایران به راه اندازد: همه امکانات برای شروع کار موجود است و نیروها و تجهیزات به راحتی و در مدت زمان کمی می توانند به میدان نبرد انتقال یابند، بدون آن که مشکلی پیش بیاید. با این وجود، ضعف و فقر اطلاعاتی آمریکا در مورد ایران می تواند برای این کشور گران تمام شود، چرا که ایرانیان با درسهایی که از عراق و صربستان گرفته اند، نشان داده اند که می توانند تاسیسات خود را سریعاً دوبرابر کرده و احتمالاً در صورت از بین رفتن تجهیزات قبلی در جاهای دیگری هم به کار خود ادامه دهند. شانس اسرائیل برای موفقیت در حمله به تجهیزات اتمی ایران تقریباً مشابه آمریکاست، با این تفاوت که علی رغم امکان گردآوری اطلاعات در زمان کمتر نسبت به آمریکا، اسرائیل از نقطه نظر تعداد و کمیت نیرو به مراتب از آمریکا پایین تر است. بدتر اینکه نه امریکا و نه اسرائیل نمی دانند که واکنش تهران نسبت به چنین حمله چه خواهد بود. انتظارها و پیشبینی ها بسیار مختلفند، از دست روی دست گذاشتن تهران در برابر حمله گرفته تا یک ضد حمله و تهاجم همه سویه از طرف تهران و البته احتمالاً استفاده از سلاح های غیر متعارف که به احتمال زیاد در اختیار ایران می باشد. «هر چیزی ممکن است» نمی تواند برای سیاست مداران غربی جواب قانع کننده و معیار اساسی قانع کننده ای باشد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای MiG-29UB متعلق به نیروی هوایی IRIAF

یک حقیقت است که نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران در سه سال اخیر به خوبی قوای خود را آماده کرده است. گذشته از این، هر واحد جنگنده-رهگیر و جنگنده-بمب افکن نیروی هوایی IRIAF سالانه در پنج تمرین هوایی عمده و تمرینات کوچک تر دیگری شرکت داشته است. علی رغم آنکه نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران سالانه تنها پانزده خلبان ورودی جدید داشته و هر یک از خلبانان موجود هم سالانه بیش از 150 تا 160 ساعت پرواز ندارند، اما باید قبول کرد که شرایط به سرعت در حال تغییر است. تعداد نامعلومی خلبان جدید سال گذشته موفق به دریافت تایپ و گواهینامه پرواز F-14 گردیده اند و این در حالی است که دوره آموزشی و تمرینی آن ها سخت گیرانه تر و البته کامل تر شده است، چرا که نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران دیگر نمی خواهد خاطره تلخ سقوط F-14 در نزدیکی اصفهان تکرار شود. در 21 ژوئن سال 2004، کاپیتان داریوش یاوری و سرهنگ علی ابوعطا در حادثه سقوط تامکت کشته شدند. خلبان یاوری یکی از خلبانان با تجربه هواپیمای F-5 بود که بدون اتمام دوره های شبیه ساز تامکت وارد کاکپیت این هواپیما شده و سرانجام در مرحله فرود دچار سانحه گردیده و خود او، سرهنگ همراه و هواپیمایش از بین رفتند. در پی همین حادثه بود که نیروی هوایی تصمیم به آموزش کامل و تمرینات بهبود یافته خلبانان سه واحد نیروی هوایی که هواپیمای تامکت را در اختیار داشتند گرفت. پیش بینی می شود در حال حاضر این سه واحد پنجاه خدمه واجد شرایط و متخصص داشته باشند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیماهای Su-24 نیروی هوایی در حال پرواز کنار قله دماوند


عجله کنید و منتظر باشید...

با همه این مشکلات، ایرانیها به جز افزایش سطح آمادگی خودشان و پیروی از قاعده نظامی «عجله کنید و منتظر باشید» کار دیگری در برابر تهاجم احتمالی نخواهند توانست انجام دهند. اگرچه ساعات پرواز سالانه خلبانان ایرانی هنوز هم زیر استاندارد های قابل قبول جهانی است - 150 ساعت در مقابل 300 ساعت قبل از انقلاب- با این وجود باز هم نیروی هوایی سعی در افزایش ساعات پرواز در حد امکان و افزایش آمادگی خلبانان دارد. آمریکا ممکن است به رفتار خودبزرگ بینانه خود با ایران ادامه دهد، اما عملیات مشترکی که در فوریه سال 2004 با شرکت نیروی هوایی آمریکا و نیروی هوایی هند برگزار شد به خوبی نشان داد که دود قدرت نادیده گرفته شده کشورهایی از این دست می تواند به چشم خود آمریکا برود. حقیقت این است که مسائل و بحران های بین المللی تهران را مجبور کرده است که بیشتر به فکر نیروی هوایی باشد. دیدارهای مکرر مقامات برجسته روحانی کشوری از پایگاه های شکاری سراسر کشور نشان از همین مسئله دارد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیماهای F-5E متعلق به نیروی هوایی IRIAF

نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران و شاید نیروی هوایی هر کشور دیگری در حال حاضر به خوبی می داند که در برابر یک تهاجم همه جانبه نیروی هوایی آمریکا، نیروی دریایی آمریا و نیروی لشگرهای تفنگداران دریایی آمریکا و شاید با مشارکت نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا شانس بسیار کمی برای پیروزی یا حتی دفاع از کشور دارد. پرسنل این نیرو به خوبی می دانند که برتری تکنولوژیکی حریفشان بسیار وسیع و گسترده است و شاید نیروی هوایی ایران بیشتر به دست اندازهایی بر سر راه حمله آمریکا به ایران بماند تا یک نیروی تدافعی قدرتمند. اگرچه با همه این حرف و حدیث ها بیشتر ایرانیها برای هر گونه دفاع از سرزمین شان در برابر تهاجم های خارجی آماده اند و این حس وطن پرستی را به خوبی در دوران جنگ با عراق نشان داده اند. خلبان های ایرانی به خوبی نشان داده اند که می توانند به سرعت خود را با شرایط مطابقت داده و راه های مقابله با تهدید ها را به زودی بیابند. بنابراین ناچیز گرفتن قدرت، توانایی ها و آمادگی نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران می تواند نتایج فاجعه باری برای طرف های دیگر جنگ به بار بیاورد.

The End

[evry day]

هرکولس اسب کاری نیروه های هوایی

در جنگ کره (53-1950) هواپیماهای ترابری ارتش آمریکا عمدتا متعلق به جنگ جهانی دوم بودند و ارتش آمریکا نیاز به هواپیماهای جدیدتری داشت. بنابر این در سال 1951 مناقصه ای برای ساخت یک هواپیمای ترابری نظامی به اجرا گذاشته شد . در این مناقصه طرح شرکت لاکهید برنده و سی-130 نامیده شد که بعد ها به هرکولس شهرت یافت .
پس از گذراندن آزمایش های متعدد در سال 1956 خط تولید هرکولس راه اندازی شد. به زودی صادرات هرکولس هم آغاز شد و به نیروهای مسلح کشور های دیگر از جمله ایران راه یافت .
هرکولس در جنگ ویتنام قابلیت های خود را به خوبی نشان داد . و به راحتی در باند های کوچکی که یک یا دو کیلومتر با ویت کنگ ها فاصله داشتند عملیات نشست و برخاست را انجام می داد . در چنین شرایطی برای اجتناب از برخورد با آتش دشمن ، گاهی زاویه فرود چنان تند بود که خلبان حتی قبل از تماس با زمین ، رانش ملخ های هواپیما را معکوس می کرد !!!! .... و همه این عملیات ها در نامناسب ترین باندها انجام می شد

هرکولس از هر نوع باند شنی ، چمن ، خاکی و حتی باندهای آلوده به راحتی پرواز می کند .

این هواپیما علاوه بر ترابری نظامی به عنوان هواپیمای تجسس و نجات ، گشتزنی ، پیش اخطار هوابرد و حتی بمب افکن هم به کار گرفته شده است !
طراح این هواپیما ( ویلس هاکینز ) یکی از برجسته ترین مهندسان شرکت لاکهید بود که هواپیمای سی-130 شاهکار او محسوب می شود. هاکینز در سال 1937 مدرک کارشناسی خود در زمینه مهندسی هوافضا را از دانشگاه میشیگان دریافت نمود و همان سال وارد شرکت لاکهید شد. در سال 1951 که نیروی هوایی ایالات متحده از شرکت هایی چون بویینگ ، داگلاس ، فیرچایلد و لاکهید در خواست کرد یک هواپیمای بابری مقاوم طراحی کنند که ترکیبی از جیپ و کامیون و هواپیما باشد ، گروه طراحی هاکینز دست به کار شدند و هرکولس را طراحی کردند . اما سر طراح لاکهید کلارنس جانسون معتقد بود این طرح فاقد کارایی لازم است و با ارائه آن به نیروی هوایی آمریکا مخالفت می کرد. سرانجام طرح هرکولس و طرح های دیگر همزمان به نیروی هوایی ارائه شدند و ارتش آمریکا هرکولس را از میان رقبای دیگر برگزید .


در حال حاضر بیش از 2260 فروند از هواپیماهای سی-130 در 70 نوع مختلف ساخته شده اند که در 67 کشور مشغول به خدمت اند . واین افتخاری بزرگ برای ویلس هاکینز به حساب می آید . او سرانجام در سال 2004 در سن 90 سالگی همراه با کوله باری از تجربه درگذشت.

این هواپیمای ترابری در سال 1955(1334) اولین پرواز آزمایشی خود را با موفقیت انجام واز سال 1963 (1342)نمونه های از این هواپیما در خدمت نیروی هوای ایران گردید.ویژگیهای که این هواپیما دارد قادر است در باندهای کوتاه و خاکی نشست و برخاست نماید

تاریخچه ساخت:
هواپیمای ترابری C-130 Hercules توسط شرکت لاکهید مارتین برای جابجایی بارهای هوایی در خط مقدم جبهه طراحی و ساخته شده است .این هواپیما توانایی عملیات از باندهای ناآماده راداربوده وقابلیت حمل وتخلیه چترباز وتجهیزات را دارد. قابل ذکر است که نوع پایه این هواپیما بعنوان یک پرندهچند منظوره در به انجام رسانیدن گستره وسیعی از ماموریت ها کاربرد دارد. حدود نیم قرن از اولین پرواز c-130 می گذرد ولی خط تولید این هواپیمای بی نظیر همچنان فعال است. C-130 یک هواپیمای توربوپراپ بال بالا وچند منظوره با پایه ترابری سنگین نظامی بوده که تا کنون حدود بیست میلیون ساعت پرواز داشته است. طرح پایه بدنه از اولین روز ساخت تا کنون صدها بار دستخوش تغییرات و بهسازی ها بوده تا جوابگوی ماموریت های گوناگون باشد که به این هواپیما و اگذار می شود. ناگفته نماند مدل های اولیه C-130A و DوB توسط کاربر اصلی این هواپیما یعنی ایالات متحده اکنون از خدمت کنار گذاشته شده هند.


تاریخچه پرواز و گونه های مختلف C-130

:C-130Aاولین مدل تولیدی این هواپیما بود که از چهار موتوذ توربو شفت آلیستون T56-A-11 یا -9 قدرت می گیرد. طرح های مفهومی ابتدایی C-130A در سال 1951 پدیدار شد واولین پرواز نخستین نمونه آن در هفتم آوریل 1955 انجام گرفت. C-130A که حدود 219 فروند از آن ساخته شد در دسامبر 1956 وارد خدمت در نیروی هوایی ایالات متحده گردید. بجز این , دو فروند DC-130A )در اصل GC-130A )نیز برای کنترل وپرتاب اهداف پرنده ساخته شدند که توانایی حمل وپرتاب چهار هدف پرنده را در پایلون های نصب شده در زیر بال های خود داشتند.مدل C-130B در سال 1959 وارد خدمت شد که توانایی حمل سوخت بیشتری راداشت و در نتیجه برد آن افزایش یافته است. این هواپیما از موتور های جدیدتر T56-A-7 قدرت گرفته وارابه های فرود آن نیز نسبت به مدل A قوی تر شده است . شش فروند از این مدل با نصب چنگک های خاصی توانایی گرفتن چتر ماهوارها و محموله های فضایی محرمانه ایالات متحده در آخرین مرحله ورود به جو و قبل از فرود بر روی اقیانوس در هاوایی به پرواز در می آورد. مدل D در واقع گونه بهسازی شده ه مدل A بوده که در گونه های خاصی مجهز به اسکی و بوستر های جت کمکی برای کاهش طول باند پرواز نیز شده بود تا توانایی عملیات در دو قطب زمین را داشته باشد. C-130E مدل با برد بیشتر C-130B با دو مخزن سوخت نصب شده در زیر بال است. وهمچنین بهسازی های اوینونیکی وتجهیزات ناوبری از دیگر تغییرات داده در این مدل می باشد. مانند مدل E مدل C-130H نیز مجهز به موتورهای T56-A-T5 می باشد. مدل H از اوایل دهه هفتاد جایگزین مدل های قبلی شد. شایان توجه است که تولید این مدل اکنون به پایان رسیده است .

مدل جی آن 180 اینچ (6/4متر)کشیده تر از مدل استاندارد آن است.این ویژگی باعث شده مدل جدید تبدیل به هواپیمای ترابری با قابلیتهای بیشتری شود.بهمین خاطر ایتالیا 22 فروند و نیروی هوایی سلطنتی انگلیس 25فروندودانمارک 3 فروند سفارش داده است.
این هواپیمای مجهزبه مجموعه ی بسیار پیشرفته ای از سیستم های ارتباطی ودفاعی شامل رادیوهای چند باندی یو و وی اچ اف وسیستم گیرنده ی هشدار لیزری است.این اولین هواپیمای سی-130است که هم سوخت گیر وهم سوخت رسان است.این هواپیما قادر به انجام عملیات راهبردی و یا ماموریت های حمل ونقل تاکتیکی با انعطاف پذیری زیاداست جمعا 118 فروندهواپیمای سی-130جی وسی سی 130 جی در دنیا تحویل داده شده اند.
گونه های مختلف C-130 به تفکیک ماموریت:

ترابری تاکتیکی: تمامی مدل های ساخته شده شامل آخرین مدل: C-130J/J-30
تانکرسوخت رسان:KC-130T,KC-130R,HC-130P,HC-130N,HC-130H(N),KC-130H
KC-130F,KC-130F,KC-130B
فرماندهی وکنترل: EC-130Q,EC-130G, EC-130E(ABCCC)
گشت دریایی:C-130H-NP/PC-130H
عملیات ویژه:MC-130H,MC-130E
جستجوونجات:
HC-130P,HC-130N,HC-130H(N),HA-130H,HC-130 SC-130B/HC-130B
حمل افرادمهم VIP وشخصیت ها:VC-130H,VC-130B
شناسایی:RC-130B
مخصوص عملیات در قطبین:LC-130R,LC-130H,C-130D,C-130BL/LC-130F
کنترل اهداف پرنده: DC-130H,DC-130E,GC-130A/DC-130A
جنگ الکترونیک:EC-130H,EC-130E(RR),EC-130E(CL)
عملیات فضایی/موشکی:NC-130H,JC-130B,JC-130A
آزمایشی وارزیابی:RC-130S,JC-130H,NC-130E,JC-130E,NC-130B,NC-130A
هواشناسی:WC-130H,WC-130E,WC-130B توپخانه پرنده:AC-130U,AC-130H,AC-130E, هواپیمای ترابری تاکتیکی پیشرفته C-130J و : C-130J-30گونه های Jول-130 آخرین مدل از هواپیمای C-130با کابین شیشه ای و اویونیک دیجیتال وموتورهای جدید با ملخ های شش تیغه هستند. تغییرات انجام شده در مدل C-130J که از سال 1997ساخت آن شروع و از سال 2004 وارد خدمت شد است. C-130J-30 گونه کشیده تر مدل پایه بوده و بیش از 180سفارش برای این هواپیما داده شده که تا کنون 130فروند از آن تحویل داده شده است. شایان توجه است اولین فروندهواپیمای سوخت رسان KC-130J نیز در آوریل سال 2004 به سپاه تفنگداران دریایی تحویل داده شد.

کاکپیت:خدمه C-130J شامل خلبان کمک خلبان و افسر بارگیری هستند. این هواپیما در کابین شیشه ای آن از چهار نمایشگر چند منظوره کریستال مایع برای کنترل پرواز وناوبری بهره می گیردوهر دو خلبان نیز دارای یک نمایشگر سربالاHUD نیز می باشند.ناگفته نماند GPS /سیستم ناوبری اینرسیایی ساخت هانی ول وسیستم جلوگیری از برخورد در هوا و زمین و سیستم فرود ILS هم سامل مجموعه یکپارچه ناوبری هواپیما هستند.

بخش بار:محفظه بار C-130J حجم مفیدی در حدود 4500 فوت مکعب داشته وقابلیت جا دادن بارهای 37216 پاوندی را نیز دارد. برای مثال سه یونیت ضدزره حمل نفرات و پنج پالت استاندارد , 74 برانکارد, 92 سرباز کاملا مسلح یا 64 چترباز .قسمت بار مجهز به انواع تجهیزات بارگیری اعم از رولرها, بست ها ,ومحل های نصب کانتینرهایا صندلی های سربازان نیز می باشد.این هواپیما قادر به رهایی بار بدون علامت رهایی بار با دقت فوق العادهای انجام میدهد.

موتورها:C-130J
مجهز به چهار موتور توربوپراپ آلیسون AE2100D3 است که قدرت برابر با 4591 شفت اسب بخار داشته وهر کدام شش ملخ کامپوزیتی R391 ساخت داوتی را به گردش در می آورد.موتورها مجهز به سیستم کنترل الکترونیکی دیجیتال خودمختار (FADEC) هستند وسیستم اتوماتیک کنترل رانش (ATCS) نیز میزان قدرت را در هر کدام از موتورها بهینه می سازد. این هواپیما توانایی حمل 45900 پاوند سوخت را داشته و 18700 پاوند دیگر نیز در مخازن سوخت جداشونده زیر بال ها قابل حمل می باشد.
پرواز به قرن بیست و یکم با C-130
C-130J-30 توانایی حمل هشت پالت 463 لیتری و 93 برانکارد و 24 کانتیننر استاندارد آمریکایی CDS و 128 سرباز کاملا مجهز یا 92 چترباز را دارد.هواپیمای C-130J/J-30 حدود چهل و پنج درصد کمتر از مدلهای قبلی هزینه پرواز ونگهداری دارد. سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده KC-130J را بعنوان جایگزین برای KC-130F انتخاب کرده است. این هواپیما توانایی سوخت رسانی به انواع هواپیماهاو هلیکوپترها را داشته وسوخت رسانی در سرعت 100تا 270 نات قابل انجام است. ناگفته نماند از هر کدام از غلاف های سوخت رسانی 1135 لیتر سوخت در دقیقه تخلیه می شود. در روی زمین نیز این هواپیما توانایی سوخت رسانی به خودروها و هلیکوپترها را با آهنگ تخلیه ای در حدود 2270 لیتر در دقیقه داراست

هرکولس : اسب پیر و سخت کوش نیروی هوایی ارتش

در 14 خرداد ماه سال 1342 نیروی هوایی ارتش به یکی از رویایی ترین هواپیماهای خود یعنی هواپیمای ترابری سی-130 ( هرکولس) مجهز شد . این هواپیماها امکانات ترابری ارتش را به مقیاس فوق العاده ای افزایش دادند. هرکولس دارای 4 موتور است و حداقل به 5 نفر خدمه ( خلبان . کمک خلبان .مهندس پرواز.
ناوبر و مامور بارگیری ) نیازمند است. ارتش پس از سال 42 هم مدل های جدیدتر این هواپیما را در مقیاس وسیعی به عهده گرفت . ایران در طول جنگ به طور گسترده از هرکولس ها برای تخلیه مجروحین ، رساندن آذوقه و مهمات به رزمندگان ، جابه جایی نیروها و پیاده کردن چترباز استفاده کرد .
هرکولس قابلیت حمل 92 سرباز مسلح ، یا 64 نفر چترباز ، یا 74 نفر بیمار روی برانکارد و یا 22 تن بار را داراست.در زلزله بم هم 14 فروند از این هواپیماها مامور کمک رسانی به زلزله زدگان شدند .
این نکته هم جالب است که در تاریخ 7 آبان 1344 یک فروند از این هواپیماها با خدمه و خلبانان ایرانی ، برای اولین بار بر فراز اقیانوس اطلس در آمریکای شمالی فرود آمد ( 25 آبان 1344 ) .هواپیمای ترابری سی-130 هرکولس را باید بدون تردید اسب بارکش نه تنها نیروی هوایی کشورمان ، بلکه بسیاری از نیروهای هوایی کشورهای دیگر جهان به شمار آورد . نیروی هوایی ایران ابتدا در دهه 60 میلادی تعدادی( سی-130 ) مدل بی را خریداری نمود، ولی بعدا آن ها را به پاکستان فروخته و انواع پیشرفته تر آن یعنی( سی-130 ) ایی و اچ را جایگزین نمود ، که با وجود عمر و کارکرد فراوان ، همچنان سرپا و توانا می باشند.

با وجود این که خاطرات تلخی مانند سقوط هواپیمای فرماندهان نظامی در 7 مهر سال 1360 ، سقوط هواپیمای حامل خبرنگاران در آذرسال 84 در تهران در خاطر ما ایرانیان است ، اما این ها هیچ کدام از ارزش این هواپیمای افسانه ای کم نخواهد کرد و ما همچنان به خاطر خدمات بیشمار هرکولس ها در طول این 40 سال به آن ها مدیون هستیم !!!!

در ضمن خاطر نشان می کنیم که نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیز46 فروند از این هواپیما مدل اچ وای رادر
سال1976خریداری کرده که ازاین تعداد20 تا 22فروند در حال سرویس دهی می باشند

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ترجمه و تالیف : moh-597
منبع
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

كمانچي اولين هليكوپتر تهاجمي راد

هليكوپتر ((RAH-66 كمانچي)) طرح مشترك كمپاني بوئينگ و سيكورسكي به عنوان اولين هليكوپتري كه علاوه برعمليات تهاجمي توانايي انجام ماموريت هاي شناسايي را نيز دارد و همچنين اولين هليكوپتر پنهانكار ؛نسل پيشرفته از پرنده هاي ارتش امريكاست.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
((كمانچي)) براي خدمت در گردان هاي هليكوپتري تهاجمات سبك طراحي شده و بيشتر بعنوان مكمل براي اپاچي در ميادين نبرد مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
پيشرانه هاي كمانچي دو دستگاه موتور پيشرفته ي توربو شفت T800-801 با قدرت 1440 شفت اسب بخار ساخت LHTEC بوده كه با توجه به بدنه ي با مقاومت كم در برابر هوا بسيار سريعتر از اپاچي كه از نظر اندازه نيز از كمانچي بزرگتر است پرواز ميكند.سرعت كروز اين هليكوپتر حدود 310 كيلومتر بر ساعت ميباشد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
همترين نقش كمانچي جستجوي نيروهاي دشمن و مشخص كردن انها براي هليكوپتر اپاچي در تمام شرايط جوي و شب است . براي نيل به اين هدف كمانچي به انواع سنسور مادون قرمز شده است كه ميتوان به سيستم ديد روبه روي مادون قرمز FLIR و سيستم اطلاعات پروازي head up يكپارچه شده با كلاه خلبان اشاره كرد كه در پرواز هاي نزديك به سطح زمين قابليت فوق العاده اي را به خلبان ميبخشد البته اين هليكوپتر در عمليات هاي تهاجمي سبك نيز ميتواند نيروهاي پياده را همراهي كند.بطور كلي دو ماموريت ديده باني و تهاجمي هوا به هوا و هوا به زمين براي اين پرنده در نظر گرفته شده است.
تجهيزات عملياتي كمانچي شامل سيستم ديد در شب براي خلبان:نمايشگر نصب شده روي كلاه خلبان:سيستم الكترواوپتيكي شناسايي هدف و سيستم هاي اويونيك،ناوبري،شناسايي و مخابرات كاملا يك پارچه شده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سيستم هاي هدف يابي شامل FLIR :فاصله ياب و نشانه گذاري ليزري و سيستم رادار موج ميليمتري longbo از همان نوع نصب شده روي اپاچي به همراه سيستم تلويزيوني پيشرفته است.از جمله سيستم هاي بي نظير ان ميتوان به خط انتقال داده ها اشاره كرد كه با اتصال كمانچي به هليكوپتر هاي ديگر و مركز فرماندهي ؛اين پرنده را با شبكه ي ماشين هاي جنگي موجود در ميدان هاي ابرد ديجيتالي يكپارچه ميكند . مقطع راداري كمانچي كمتر از مقطع راداري موشك هلفاير است !!!! .براي كاهش مقطع راداري تمام تسليحات كمانچي در محفظه هاي داخلي حمل ميشوند حتي توپ 20 ميليمتري هليكوپتر در مواقعي كه مورد استفاده قرار نميگيرد چرخيده و پشت برجك جاي ميگيرد.تمام بخش كناري كه از مواد مركب است صاف و بدون انحنا بوده و در ساختمان برجك و پوشش موتور نيز از همين رويه پيروي شده است.

مقطع راداري كمانچي از روبه رو 360 بار كمتر از اپاچي بوده يعني اين هليكوپتر 5 برابر بيشتر از اپاچي ميتواند به دشمن نزديك شود.
علاوه بر پنهانكاري راداري كمانچي توانايي پنهانكاري صوتي را نيز داراست.روتور اين هليكوپتر نصف روتور ديگر پرنده هاي هم كلاس صدا دارد.روتور اصلي 5 تيغه؛فن و روتور دم كمترين تداخل اغتشاش هوا را دارند.
به طور كمانچي ميتواند 40٪ بيشتر از اپاچي به هدف نزديك گردد بدون اينكه مورد شناسايي صوتي واقع گردد.
جهت جلوگيري از شناسايي توسط سيستم هاي گرماياب و يا موشك هاي هدايت شونده ي گرمايي شركت سيكورسكي طرح بينظير را براي بدنه ي كمانچي تدارك ديده است. در اين طرح هواي سرد ورودي موتور با هواي گرم اگزوز تركيب شده و دماي ان را پايين مي اورد؛سپس گاز اگزوز سرد شده از طريق دريچه هاي روي تيرك دم خارج ميشود.تعمير و نگهداري اين جنگنده ي هوايي حتي در خطوط مقدم ميدان هاي نبرد و قابليت حمل اسان و سريع با هر هواپيماي ترابري نيروي هوايي از ديگر مشخصه هاي اين هليكوپتر است.
توپ 20 ميليمتري؛راكت هاي 70 ميليمتري هايدرا ؛ موشك ضد تانك هلفاير(اتش جهنم) و موشك هوا به هواي استينگر از تسليحات قابل حمل توسط كمانچي است.
برد اين هليكوپتر با مخازن سوخت داخلي 262 ناتيكال مايل و با مخازن سوخت خارجي كه در صورت لزوم روي بالچه هاي جدا شونده نصب ميشوند به 1260 ناتيكال مايل افزايش ميابد.

+ ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) نوشته شده توسط محمدامین بائی

[evry day]

بمب های الکترومغناطيسی (e-bombs)
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
انسان متمدن امروزی وابستگی عمیقی به برق
دارد.به طوری که قطع طولانی وحتی کوتاه این منبع انرژی اختلالات بیشماری را در زندگی بشر به همراه خواهد داشت.در ظرف یک ساعت از قطع جریان برق، آدمی به ارزش آن پی برده وقدردان این نعمت بزرگ خواهد شد.چند ساعت بعد ، کنترل خودرا از دست خواهد دادوکلافه وعصبی به این طرف و آن طرف قدم می زند.بعد از چند روز قطع برق وفقدان نور ،گرما یا سرما ،تلویزیون ودیگر لوازم برقی ،زندگی برایش غیر قابل تحمل خواهد شد
نیاز انسان به برق خیلی گسترده تر از مثال هایی است که در بالا عنوان شد؛اگر شهری با قطع برق مواجه شودومنابع جایگزین کافی ومناسب برای رفع نیازهای اساسی شهروندان وجود نداشته باشد؛مردم آسیب های فراوان خواهند دید .
شرکت ها وکارخانجات،خسارت های مالی سنگین متحمل خواهند شد ومیلیون ها دلار مواد غذایی فاسد خواهند شد . بمب های الکترومغناطيسی یا بمب های الکترومغناطیسی به جای قطع برق یک منطقه تمامی ماشین هایی را که از الکتریسیته نیرو می گیرند را نابود می کنند<b><font face="B Nazanin"><i><b>یک بمب الکترو مغناطیسی سلاحی است که از وابستگی عمیق انسان به برق بهره می بردوبر همین اساس طراحی شده است.با به کارگیری یک نمونه از این بمب های الکترومغناطيسی در یک منطقه ،ژنراتورها از کار خواهند افتاد،موتور اتومبیل ها دیگر روشن نخواهند شدوحتی امکان برقراری ارتباط تلفنی نیز وجود نخواهد داشت.به عبارت دیگریک بمب الکترومغناطيسی اساسی وپیشرفته ی بزرگ می تواند یک شهر را از نظر امکانات وتجهیزات زندگی ،200سال به عقب برگرداند
ارتش ایالات متحده از سال ها پیش ،ایده ی بمب های الکترو مغناطیسی را دنبال می کرده است وخیلی ها معتقدند هم اکنون چنین جنگ افزاری در زرادخانه ی این کشور موجود است.همچنین تروریست ها می توانند با
ساخت بمب های الکترومغناطيسی ساده وباتکنولوژی پایین،خطری برای کشورها به حساب آیند
اساس کار بمب الکترومغناطيسی (ایی ام پی) یا به طور کامل تر(الکترومگنتیک پالس) یک سلاح با پالس الکترو مغناطیس که آن را می نامندتقریبا ساده است ،اینگونه بمبها جهت غلبه بر
جریان برق ،توسط یک میدان الکترومغناطیسی قوی طراحی شده اند.همه میدانیم که یک میدان الکترومغناطیسی به خودی خود ،اثر خطرناکی ندارند .سیگنال های رادیویی که امواج اف ام،ای ام،تلویزیون ومکالمات موبایل را مخابره می کنند تماما الکترو مغنا طیسی هستن%

[evry day]

نمی دونم چرا مطلبا کم میشن به خاطر

ادامه مطلب

یک فرستنده ی رادیویی ساده ، توسط ایجاد نوسان در جریان برق عبوری از یک مدار ،ایجاد میدان مغناطیسی می کند.این میدان می تواند دریک رسانای دیگر همچون آنتن رادیو، جریان الکتریکی به وجود آورد.اکر سیگنال الکتریکی نوسان دار ،اطلاعات به خصوصی را نمایش دهد ،گیرنده می تواند آنها را کشف واجرا نماید.یک مخابره ی رادیویی ضعیف تنها جریان الکتریکی مورد نیاز جهت انتقال سیگنال به یک گیرنده را تامین خواهد کرد .ولی اگر قدرت سیگنال یا همان میدان الکترومغناطیسی را به شدت افزایش دهیم ، می تواند جریان برق بسیار بزرگتری به وجود آوردجریان برق بزرگ ایجاد شده توسط این عمل ،باعث سوختن اجزای نیمرسانای رادیو خواهد شد و آن را از کار خواهد انداخت .البته کوچکترین نگرانی شما از این حادثه ،خرید یک رادیوی جدید خواهد بود.
میدان مغناطیسی قوی نوسان دار می تواند جریان برق بسیار بزرگی را در هر جسم رسانای دیگر ایجاد نماید.این آنتن های اتفاقی وغیر عمد ،می توانند جریان برف را به تمامی وسایل برقی در ارتباط با خود انتقال دهند.مثلا یک شبکه ی
کامپوتری عظیم را در نظر بگیرید که توسط خطوط تلفن با یکدیگر در ارتباط هستند.در این صورت با به وجود آمدن جریان عظیمی در خطوط تلفن،تمامی شبکه نابود خواهد شد.یک موج بلند خیلی بزرگ می تواند وسایل نیمه رسانا را بسوزاند،سیم کشی ها را ذوب کند،باتری ها را از بین برده وحتی ترانسفورماتورها را منفجر نماید.
طرح تولید جنگ افزارهای «ای ام پی» از مدت ها مطرح بوده استاز دهه ی 1960 تا 1980 میلادی ،نگرانی آمریکا حمله ی «ای ام پی» اتمی بود.این نگرانی به سال 1950 میلادی وتحقیقات بر روی بمب های اتمی باز می گردد. زمانی که انفجار اتمی آزمایش بر فراز اقیانوس آرام ،باعث قطع روشنایی خیابان های بخش هایی از هاوایی در صدها کیلومتر دورتر شد و اختلالاتی را در تجهیزات رادیویی پیرامون خود وتا شعاع بزرگی که حتی استرالیا را در بر می گرفت ؛ به وجود آورد.تحقیقات محققین در آن سالها نشان داد که فوتون هایی که توسط اشعه ی گاما به دست آمده از انجار اتمی شدید پراکنده شده بودند با تعداد بیشماری از الکترونهایی که از اکسیژن ونیتروژن در اتمسفر آزاد شده بودند برخورد کرده واین سیل بزرگ الکترونی فعل وانفعالاتی را نیز با میدان مغناطیسی زمین انجام داده وبدین وسیله جریان الکتریکی نوسان داری ایجاد نموده که باعث بوجود آمدن میدان مغناطیسی قدرتمندی شده بود.این پالس الکترو مغناطیسی ایجاد شده ،جریان الکتریکی قدرتمندی را در مواد رسانای موجود در دامنه ی وسیعی از انفجار صورت گرفته ،ایجاد کرده بود که باعث از کار افتادن برخی وسایل برقی شده بود.
در طول جنگ سرد ،بیشترین بیم ایالات متحده از شوروی سابق ،فرستادن موشک اتمی به ارتفاع 50 کیلومتری از سطح شهرهای مهم آمریکا ومنفجر ساختن آن بود که باعث از کار افتادن تمامی تجهیزات برقی در اکثر نقاط این کشور می شدولی چنین حادثه ای هیچگاه رخ نداد
امکان استفاده ی برخی کشورها از چنین سلاحی ، هنوز هم وجود دارد ولی این گونه سلاحها جای خود را به جنگ افزارهای غیر اتمی چون بمب الکترومغناطيسی داده اند.البته این گونه از«ای ام پی» ها نمی توانند دامنه ی عملیاتی«ای ام پی»های اتمی را داشته باشند ولی جهت فلج کردن موضعی نیروهای دشمن(مثلا در یک عملیات و...)می توانند بسیار کارآمد باشند .به احتمال زیاد ،ایالات متحده از جنگ افزارهای «ای ام پی»در زرادخانه ی خود بهره مند است.ولی نوع این بمب ها برای هیچکس مشخص نیست.بر اساس برخی گزارشات ،اکثر تحقیقات این کشور بر سر ساخت مدل «اچ پی دبلیو اس»این بمب هاست.مدل «اچ پی دبلیو اس »یا به طور کامل تر« های پاور میکرو ویوز »گونه ی بسیار قدرتمندتر همان مایکروویوهای موجود در آشپزخانه هاست که می توانند پرتو متمرکزی از انرژی مایکروویو تولید نمایند.چنین جنگ افزاری احتمالا می تواند بر روی موشک های کروز قابل نصب باشد .البته مدلهای ساده تری از بمب های الکترومغناطيسی نیز در جهان وجود دارد که از آن جمله می توان «اف سی جی » را نام برد.این بمب از یک لوله ی حاوی مواد محترقه در داخل یک سیم پیچ مسی تشکیل یافته است لحظه ای قبل از انفجار ماد شیمیایی محترقه که از قسمت انتهای لوله به سمت جلو صورت می گیرد؛سیم پیچ مسی موجود در آن توسط تعداد کثیری از خازن ها انرژی گرفته ویک میدان الکترو مغناطیسی ایجاد می نماید
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کشور هند تحقیقات بسیار گسترده ای را در زمینه ی بمب های الکترومغناطيسی ساده وارزان «اف سی جی »به انجام رسانده که دلیل عمده ی آن،احتمال استفاد ه ی پاکستان از این گونه جنگ افزارها بر ضد این کشور است
.ایالات متحده تمایل زیادی به استفاده از تکنولوژی بمب الکترومغناطيسی دارد.چون چنین جنگ افزارهایی مرگ آور نیستد ولی در عین حال بسیار مخرب و ویرانگرند .البته بمب های الکترومغناطيسی سطح پایین و کوچک تنها می توانند مختصرا باعث ایجاد پارازیت در سیستم های الکترونیکی شوند ویا نهایتا کارآیی آنها را پایین بیاورند ولی سیستم های قدرنمند می توانند اطلاعات مهم کامپیمتری را از بین برده وسیتم های بسیار بزرک نیز تجهیزات برقی و الکترونیکی را به آتش خواهند کشید.
یک بمب الکترومغناطيسی می تواند باعث خنثی کردن مهمترین نیازهای دشمن در صحنه ی نبرد باشد ؛چنین بمبی می تواند سیستمهای کنترل وسایل نقلیه ی مختلف را از کار انداخته ،سیستمهای هدف یابی موشک ها وبمب ها را از بین ببرد ؛وسایل ارتباطی را نابود سازد؛سیستمهای مختلف هدایت عملیات نیروهای دشمن را از کار انداخته وسنسورهای مختلف پیچیده را خنثی نماید .بمبهای الکترومغناطسیس بهترین گزینه برای حمله به پناه گاههای زیر زمینی دشمن هستند.زیرا چنین سنگرهایی به وسیله ی موشک ها وبمب های معمولی، قابل انهدام نیستند.یک پالس الکترومغناطیسی رها شده از - بمب الکترومغناطيسی می تواند از لایه های زمین عبور کرده وموجب قطع برق آن پناهگاهها شود؛سیتم های تهویه را از کار انداخته ،ارتباط با بیرون را قطع کند وحتی در پناه گاههای پیشرفته ،درهای الکتریکی را از کار بیندازد.در حالی که «ای ام پی»هاجنگ افزار های مرگ آور به حساب نمی ایندولی گاهی از اوقات می توانند یکی از عوامل کشته شدن افراد باشند.برای مثال اگر یک بمب «ای ام پی»،باعث قطع برق یک بیمارستان شود؛بیماران بسیاری در عرض چند ثانیه کشته خواهند شد .همچنین یک «ای ام پی»می تواند باعث اختلال در حرکت تمامی وسایل نقلیه از جمله هواپیماها شود ویک فاجعه ی انسانی از سقوط هواپیما به وقوع بپیوندد.در اخر باید گفت که دور از ذهن ترین اثر بمب الکترومغناطيسی را می توان اثرات روانی آن دانست.یک حمله ی«ای ام پی» بزرگ در کشوری بزرگ می تواند یک زندگی مدرن قرت بیست ویکمی را 200 سال به عقب بازگرداند و آدمی را با زندگی جدیدی رو به رو سازد.تعداد بیشمار بازماندگان حمله ی «ای ام پی»،خود را اسیر دنیایی عجیب وغیر قابل باور خواهند دید؛دنیایی بدون امکان استفاده از نیروی برق
ترجمه ي: امير نادرپور.
سایت

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Persian_Gun's]

موشك حوت

در سال 1385 و در رزمايش پيامبر اعظم(ص) موشكي را ازمايش كرد كه باعث حيرت بيش از پيش جامعه جهاني گشت.ايران در اين رزمايش موشكي با سرعت 100 متر بر ثانيه را ازمايش كرد.موشك انداز هاي اين موشك كامل رادار گريز بوده و از ديد رادارهاي دشمن مخفي ميمانند.توان رزمي اين موشك برابر با موشك VA-111 Shkval ساخت روسيه است و تنها دو كشور ايران و روسيه فناوري لازم را براي ساخت چنين موشك هاي به دست اورده اند.هنوز مشخص نيست كه آيا "حوت" بر پايه shkval ساخته شده است يا خير.سرعت متوسط اين موشك 4 برابر اژدر معمولي زير ابي است.
اين موشك با توليد حبابهاي بخار كه از نوك دماغه و پوسته خود خارج مي كند لايه اي از گاز در اطراف خود شكل مي دهد و بدين ترتيب خود را از تماس مستقيم با آب و پساي قابل ملاحظه ناشي از آن دور مي كند.
اين موشك قابليت پرتاب از روي شناور و يا زيردريايي در عمق 100 متري را دارد. با سرعت حدود 50 نات (93 كيلومتر بر ساعت) كپسول پرتاب خود را ترك مي كند. با فرو رفتن در آب و رسيدن به عمق مناسب، موتور خود را روشن كرده و به سمت هدف راهي مي شود.
از چالش هاي فني توسعه چنين موشكي مي توان به كاويتاسيون اشاره نمود كه لازم است ميزان حبابهاي كاويتاسيون براي حفظ و پايدار نگهداشتن لايه گاز اطراف موشك ونيز رسيدن به كمترين پسا كنترل شود. در همين رابطه توجه به تداخل گازهاي خروجي از راكت و نيز سطوح كنترل موشك با لايه گاز ايجاد شده در اطراف آن، پيچيدگيهاي اين مساله را روشن تر مي سازد. به ويژه زمان شروع به كار موتور و شرايط گذار (Transision) ناشي از آن از اين حيث قابل توجه است.
سيستم هدايت چنين موشكي نيز با چالشهاي خود روبرو است. تغيير محيط سيال اطراف موشك، شكست امواج و نيز سرعت خودموشك از مواردي است كه هدايت آن را با مشكلات عديده اي مواجه مي سازد
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[evry day]

هليكوپتر مانگوستا

جديدترين نسل از هليكوپترهاي تهاجمي كمپاني Denel Aviation آفريقاي جنوبي بوده كه دوازده فروند گونه AH-2A آن توسط نيروي هوايي آن كشور نيز سفارش داده شده است.اولين فروند از اين هليكوپترها در جولاي سال 1999 به اسكادران شانزدهم مستقر در پايگاه نيروي هوايي Bloemspruit تحويل داده شد.البته هليكوپترهاي تحويل داده شده هنوز مجهز به موشكهاي ضد تانك Mokopa ZT-6 نشده اند كه تركيب نهايي تسليحات اين پرنده ها است.سفارش قطعي اين موشكها در مارس 2004 داده شده است.Rooivalkها نقش قابل توجهي در عمليات حافظ صلح سازمان ملل ٬ كه كشور آفريقاي جنوبي تا حد زيادي با آن در گير بوده ٬ دارند.
اين هليكوپترها بالاخره در اواخر سال 2005 به توانايي هاي عملياتي اوليه (IOC) دست يافتند.ناگفته نماند احتمال دارد نيروي دفاعي مالزي در صورت تامين بودجه ٬ اين هليكوپتر را در اسكادران هاي خود به كار گيرد.
Rooivalk هليكوپتري دو سرنشينه از صنايع نظامي Denel آفريقاي جنوبي است.

كاكپيت

خدمه اين هليكوپتر در كاكپيت به صورت پشت سر هم قرار ميگيرند و مانند بيشتر ديگر هليكوپترهاي تهاجمي خلبان در كاكپيت عقب كمي بالاتر و افسر تسليحات (WSO) در كاكپيت جلو جاي دارد.هردو كاكپيت مجهز به صندليهاي ضد زره مقاوم در برابر برخورد و همچنين سيستم HOCAS يا دستها روي اهرم جمعي و دسته فرمان مي باشند.
سايت نمايشگر نصب شده روي كلاه خلبان و كمك خلبان ساخت تالس ٬ اطلاعات پرواز سينه مال (NOE) را براي خدمه فراهم مي سازد. همچنين اين سيستم قابليت يكپارچه شدن با تسليحاتي مانند توپ گردنده و سرجستجوگر موشكهاي هوا به هوا را نيز دارد بطوريكه نگاه خدمه براي قفل شدن هدف كافي است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
كاكپيت Rooivalk با نمايشگرهاي چند منظوره

قابل ذكر است اين هليكوپتر مجهز به واضح كننده تصوير نسل چهارم يكپارچه شده با جلونگر فروسرخ FLIR است كه فقط با انتخاب يك كليد از حالت روز به حالت شب تغيير مي يابد.
مهمتر از همه Rooivalk داراي سازه مقاوم در برابر برخورد و طراحي بدنه پنهانكار يا علاءم راداري ٬ فروسرخ و صوتي كم است.

تسليحات

Rooivalk توانايي حمل گستره وسيعي از سلاح ها را براي ماموريتهاي مختلف دارا بوده كه شامل موشكهاي ضد زره و ضد هليكوپتر و همچنين تسليحات سركوب زميني مي باشد.اين هليكوپتر همچنين قابليت درگيري با اهداف چندگانه در برد كوتاه و دور را با به كارگيري توپ نصب شده در دماغه و تسليحات زير بالهاي خود دارد.قابل توجه است توپ بيست ميليمتري گازي با تغذيه دوتايي F2 نيز امكان شليك 740 تير در دقيقه را با سرعت دهانه 1100 متر بر ثانيه فراهم مي سازد كه به همين منظور دو منبع تغذيه 700 تير آماده به شليك را در خود جاي ميدهد.اين توپ سرعت چرخشي برابر با نود درجه در ثانيه دارد.سلاح اصلي هليكوپتر تهاجمي Rooivalk موشك ضد زره دوربرد Mokopa ( با برد 5/8 كيليمتر ) بوده كه توسط بخش Kentron كمپاني Denelساخته شده است.موشك Mokopa مجهز به جستجوگر نيمه فعال ليزري با سر جنگي پشت سر هم دوتايي است.
اين هليكوپتر همچنين توانايي شليك موشك هاي Hellfire و HOT3 را نيز دارا مي باشد.هليكوپتر Rooivalk چهار موشك هوا به هواي V3CDarter ساخت MBDAMistral يا Denel Aerospace System را با خود حمل ميكند.
موشك V3C Darter مجهز به جستجوگر فروسرخ با سايت نصب شده در كلاه خلبان براي تشخيص هدف است.موشك Mistral نيز كه توسط نيروي هوايي آفريقاي جنوبي انتخاب شده داراي جستجوگر با برد 6 كيلومتر است.
اين هليكوپتر همچنين توانايي حمل شليك 70 راكت FFAR ساخت كمپاني بلژيكي Forges de Zeebrugge با قابليت انتخاب انواع سرهاي جنگي بسته به نوع هدف را دارد.

اقدامات متقابل

مجموعه جنگ الكترونيك هليكوپتر تهاجمي Rooivalk بطور كامل با مجموعه ي خود پشتيبان جنگ الكترونيك (HEWSPS) يكپارچه شده است كه شامل هشداردهنده هاي راداري ٬ ليزري و سيستم پخش كننده اقدامات متقابل است. اين سيستم قابليت برنامه ريزي در پرواز را داشته و همچنين در حين پرواز امكان سازگاري براي هماهنگ شدن با تهديدات دشمن در محدوده ي عملياتي را نيز دارد.هشدار دهنده راداري اين هليكوپتر با توانايي كشف راداري فراتر از برد ERP ( حاصلضرب انرژي ورودي و بهره ي انرژي آنتن) پايين/ پالس داپر ٬ محدوده فركانسي فوق گسترده ٬ هندلينگ پالس با چگالي بالا و اندازه گير فركانس داخلي سريع ٬ مي باشد و همچنين هشدار دهنده ليزري محدوده فركانسي ليزري گسترده اي براي كشف ٬ نمايش ٬ مسافت يابي ٬ تشخيص و تهديدات موشكهاي هدايت شونده ي ليزري دارد.
سيتم پخش اقدامات متقابل نيز داراي حالت هاي دستي ٬ نيمه خودكار و تمام خودكار بوده و توسط خشابهاي Chaff و Flare شارژ مي شود.


هدايت شليك و ديده باني

كشف ٬ هدف يابي و همچنين رديابي هدف توسط سايت (TDATS) نصب شده در دماغه هليكوپتر انجام مي شود كه اين سايت مجهز به يك حساسه ي تلويزيوني سطح پايين ٬ حساسه ي جلونگر فروسرخ (FLIR) ٬ ردياب خودكار ٬ مسافت ياب و نشانه گذار ليزري مي باشد.


ناوبري و ارتباطات

هليكوپتر تهاجمي Rooivalk به مجموعه ناوبري پيشرفته اي مجهز شده است كه شامل حساسه سرعت راداري داپلر ٬ سيستم مكانياب GPS هشت كاناله ساخت تالس و واحد حساسه سمت و همچنين واحد داده هاي هوايي مي باشند.
مجموعه ارتباطات نيز شامل دو فرستنده گيرنده راديويي VHF/UHF با پردازش گر پيام هاي صوتي به صورت كدهاي ديجيتالي FM و AM ٬ يك راديوي فركانس بالا با هوپينگ فركانس ٬ كانال صوتي و داده اي ايمن و نيز يك ترانسپوندر IFF است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[evry day]

تیربار نارنجک انداز MK19

این تیربار نارنجک انداز ، نخستین بار در سال 1960 طراحی و ساخته شد. این تیربار به زودی جای تیربارهای کالیبر 50 میلیمتری را در نیروی زمینی امریکا خواهد گرفت. در حال حاضر هم در نیروی دریایی ، یگان تفنگداران دریایی و نیروی هوایی امریکا از این سلاح استفاده می شود. تيربار نارنجک انداز 40 ميليمتري MK-19 ، با هدف اجرای آتش پرحجم و سرکوب کننده برضد نیروها و سنگرها و خودروهای سبک دشمن ، برروی خودروهای هامر ، کامیون ها و خودروهای پشتیبانی M88 نصب می شود. در عملیات طوفان صحرا ، امریکایی ها از این سلاح استفاده می کردند.
تيربار نارنجک انداز MKI9 ، تا فاصله 1500 متری در مقابل اهداف کوچک و تا فاصله 2200 متری ، برضد اهداف بزرگ کارآمد است. نواخت تیر علمی این سلاح 60 تیر در دقیقه و نواخت تیر عملی آن 40 تیر در دقیقه است. وزن کلی این سلاح 431/54 کیلوگرم می باشد. هر جعبه مهمات این سلاح ، حاوی 48 گلوله با وزنی حدود 29 کیلوگرم است. برای اجرای آتش مؤثر در شب ، می توان دوربین دیددرشب AN/TVS-5 را بر روی این سلاح نصب کرد. مهمات استاندارد برای این تیربار نارنجک انداز ، خرج سوختار شدید چندمنظوره می باشد که قادر است در زره های ورقه ای سراسری (RHA) و بتون هایی به ضخامت 16 اینچ نفوذ کند. در عملیات های آفندی از تيربار نارنجک انداز 40 ميليمتري MK-19 ، به صورت خمپاره اندازهای 60 میلیمتری (به عنوان سلاح منحنی زن) و در اجرای آتش مستقیم ، در نقش موشک اندازهای تاو استفاده می شود. نواخت تیر این تیربار ، 350 نارنجک در دقیقه بوده و برد مؤثر آن نیز 1600 متر می باشد.

کارکردهای فنی:
تيربار نارنجک انداز 40 ميليمتري MK-19 ، با هوا خنک می شود. با جداسازی قطار فلزی نارنجک ، کار باز و بست سلاح آغاز می گردد. این نارنجک انداز که با گاز باروت مسلح می شود ، کاملآ خودکار بوده و خدمه آن می توانند در مسافت های کوتاه و با مهمات محدود آن را با خود حمل کنند. این سلاح می تواند طیف گسترده ای از نارنجک های 40 میلیمتری را شلیک کند. نارنجک های 40 میلیمتری دارای خرج سوختار شدید چندمنظوره M430 ، قادر هستند در زره هایی به قطر 2 اینچ نفوذ کنند. ترکش های این سلاح می تواند باعث کشته شدن افراد در فاصله 5 متری و زخمی شدن افراد در فاصله 15 متری از محل اصابت شود. متعلقات همراه این تیربار عبارتند از: بستر نصب MK64 ، MOD5 ، سه پایه M3 و دوربین دیددرشب AN/TVS-5. این تیربار را همچنین می توان بر روی برجک خودروهای زرهی و نفربرها نیز سوار کرد.
مهمات:
این تیربار نارنجک انداز ، می تواند شش نوع نارنجک شلیک نماید: نارنجک های دارای خرج سوختار شدید چندمنظوره M430I/M430A1 ، نارنجک های سوختار شدید M383 ، نارنجک های آموزشی M385I/M918 ، نارنجک های مشقی M922/M922A1.
مشخصات فنی:
طول سلاح: 47/109 سانتیمتر
وزن سلاح: 92/32 کیلوگرم
وزن جعبه حمل MK62 MOD5 : 53/9 کیلوگرم
وزن سه پایه: 98/19 کیلوگرم
وزن کل:43/62 کیلوگرم
سرعت نارنجک: 69/240 متر در ثانیه
قطر دهانه لوله: 40 میلیمتر
برد نهایی: 2200 متر
حداکثر برد مؤثر: 1600 متر
سرعت چرخش مرمی: 60 دور در ثانیه
مداومت آتش: 350 نارنجک در دقیقه


نوشته شده توسط هادی اکبری

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[evry day]

مسلسل سبک MP5

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تاریخچه:
کارخانه اسلحه سازی هکلر و کخ ((Heckler & Koch)) در سال ۱۹۴۸ توسط(ادموند هکلر)و(آلکس زایدل)و (تئودورکوخ) در اوبن دورف آلمان تاسیس شد وبااینکه کار خود را با ساخت ابزار دقیق آغاز کرد ولی اکنون به عنوان یکی از برترین کارخانه های اسلحه سازی شناخته میشود.


توضیحات:
مسلسل سبک دستیSub-Machine-Gun) SMG) کلاسی از تفنگ ها میباشد که با توجه به حجم آتش(به علت استفاده از کا لیبرهای کوچک سلاح های کمری) و حمل آسان در انواع ماموریت های تهاجمی و تدافعی مورد استفاده قرار می گیرد. در این کلاس با اینکه انواع سلاح ها با مارکه های مختلف در بازار موجود است ولی دو اسلحه MP5 ساخت U&K و Uzi ساخت صنایع نظامی رژیم اشغالگر قدس بیشترین کاربر را در میان نیروهای مختلف دارد که در این میان MP5 به علت دقت شلیک و همچنین انعطاف پذیری در ماموریت های مختلف برتری مختصری نسبت به یــــــوزی دارد. MP5 مجهز به همان سیستم گلنگدن تاخیری با قفل چرخشی است که در مسلسل تهاجمی G3 ساخت همین کارخانه به چشم می خورد.
در حقیقت MP5 مقیاس کوچک شده G3 می باشد.طراحی و ساخت این اسلحه به سال۱۹۶۴ بر می گردد وبا توجه به اینکه تولید انواع جدیدتر MP5 اکنون نیز ادامه دارد بیش از ۱۲۰ نوع از این اسلحه در حال خدمت در نیروهای مختلف در چهار گوشه جهان می باشد.

قابلیت های فنی MP5:
MP5 یک سلاح سبک, دستی و همچنین شانه ای می باشد که با هوا خنک می شود و از یک خشاب استاندارد ۱۵ یا ۳۰ تیره تغذیه می کند. محفظه خرج (خزانه) آن برای استفاده تمام فشنگ های استاندارد سلاح کمری مانند:
9در40S & W, 10mm Auto.۱۹
ساخته شده است. این سلاح در تمام حالت های تک تیر, شلیک دو یا سه تیره ومسلسل از حالت گلنگدن بسته شلیک می کند که همین عامل دقت شلیک گلوله را در تمام حالات بالا برده و MP5 را تبدیل به یک اسلحه قابل کنترل میسازد.ناگفته نماند سرعت عمل تیر اندازی این اسلحه ۸۰۰ تیر در دقیفه میباشد.طراحی مدولی MP5 این قابلیت را به کاربران آن میدهد که با تعویض کردن اختیاری شش قسمت این اسلحه و اضافه کردن لوازم جانبی بعد از مونتاژ کردن از آن,در ماموریت های تخصصی مختلف استفاده کند.این فاکتور یکی از برتری های MP5 نسبت به رقبای خود است.تعمیر و نگهداری وکاربری آسان و ارزان ازدیگر مشخصه های این سلاح میبا شد
تنه MP5 بعداز فسفاته شدن بالعاب سیاه رنگی پوشیده شده است که حتی از خوردگی های ناشی از عملیات در آبهای شور نیز جلو گیری میکند.
قابلیت استفاده از لوازم فرعی شامل دوربین هدف گیری ولیزرپوینت و چراغ را دارد وجهت انجام ماموریت ها مانند شلیک دقیق از داخل اتومبیل طراحی شده است. به دلیل نیروی پس زنی(لگد) ضعیف وبرد بالا با قدرت آتش زیاد جای شات گان را در ماموریت های مشابه گرفته است.
تفاوت این مدل با مدل قبلی در قنداق تاشونده می باشد که انعطاف پذیری آنرا در ماموریت های مختلف به نحو چشم گیری افزایش داده است.
این اسلحه به سفارش تیم کماندوهای ( Seal) نیروی دریایی ایالات متحده طراحی ,پسوند N(NAVY)و ساخته شده است و در حقیقت بهترین اسلحه در کلاس خود می باشد.از لوازم جانبی آن میتوان به صدا خفه کن ضد آب اشاره کرد.
پسوند (SF (Single Fire نشان میدهد که در اهرم ناظم آتش فقط حالت ضامن و نیمهاتوماتیک(تک تیر) تعبیه شده است. این کارابین(Carabin) فقط برای صادرات بهبازارغیر نظامی ایالات متحده در نظر گرفته شده استاین کیت شامل MP5K استاندارد به همراه چمدان مخصوص که توانایی شلیک از داخلچمدان را به کاربر خود میدهد.چنین ترکیبی برای ماموریت های ویژه ساخته شدهاست
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پسوند Kurz) K) در زبان آلمانی به معنی کوتاه میباشد.طول این اسلحه۳۳۰ میلیمتر بوده و فقط دو کیلو گرم وزن دارد.به سادگی مخفی شده و بهترین انتخاب برایدرگیری در مسافت های کوتاه میباشد. تمام مدل های MP5K قابلیت نصب قنداق تاشونده رادارندصدا خفه کن یکپارچه شده با لوله وطراحی خاص لوله موجب پایین آمدن سرعت گلوله شدهو نیاز به استفاده از مهمات زیر صوت را از میان برداشته است.صدای فوق العادهپایین وهمچنین نور کم در حین شلیک امکان شناسایی فرد شلیک کننده را در حین مامویتبه حداقل میرساند.
این اسلحه دفاع شخصی با قنداق تا شونده وقنداق تاشو و قبضه جلوی خشاب و وزن کم جهت استفاده نیروهای ویژه و خدمه هواپیما و هلی کوپترها ساخته شده است. خوشدستی بی نظیر این اسلحه کاربری آن را در مکان های تنگ مانند داخل اتومبیلبه سادگی امکانپذیر می سازد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نوشته شده توسط هادی اکبری
گرفته شده از سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

F-20 Tiger Shark ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

هواپیمای جنگنده اف20 ملقب به تایگر شارک به معنای کوسه ببرساخت شرکت نورثروپ گرومن در سال 1982 وارد عرصه خدمت گشته و اولین پرواز خود را نیزهمین سال در 30 آگوست به ثبت رسانید. این جنگنده را می توان نوع ارتقا یافته وبهبودیافته هواپیمای جنگنده اف-5 تایگر برشمرد
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این جنگنده تاکتیکی برخلاف جنگنده اف-5 با دو موتور، از یکموتور نیرومند اف 404 ساخت شرکت جنرال الکتریک با قدرت کشش یا کشش خشک استاتیکیمعادل 18000 پوند بهره می برد. لازم به ذکر است این موتور یک از کارآمدترین وقابلاطمینان ترین موتورها در جهان بوده که در هواپیمای ناونشین اف-18 ای نیز مورداستفاده قرار می گرفت. جنگنده اف-20 را می توان یکی از سازگارترین هواپیماها از نظرجوی به حساب آورد. همچنین این جنگنده از ترکیب ویژگیهای جالبی برخوردار است که ازآنها می توان به توانایی حمل بیش از 8300 پوند تسلیحات خارجی و 5 پایلون سوخت اشارهکرد. به علاوه این هواپیما قادر به حمل 6 موشک سایدوایندر در ماموریت های هوابههواست. برای نبردهای هوابه زمین نیز 6800 پوند تسلیحات قابل حمل وجود دارد. دو توپ 20 میلی متری داخلی نیز جزو تجهیزاتی بوده که در اف-20 تعبیه شده بودند. همچنین ازتجهیزات اویونک این جنگنده می توان به رادار چند حالته جنرال الکتریک، لیزر خودکارهانی ول، سیستم هد آپ دیسپلی یا دستگاه مربوط به هدفگیری و اطلاعات مربوط به آن کهدر شیشه کابین جلو خلبان تعبیه شده جنرال الکتریک، سیستم ها و نمایشگر های دیجیتالیو دستگاه های کنترلی بندیکس و سیستم ماموریت کامپیوتری تلدیان اشارهنمود
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
كاكپيت تايگر شارك

هریک از موارد فوق نیز کارایی جالبی به این جنگنده داده است،برای مثال سیستم رادار چند حالته خلبان را قادر به شناسایی و یافتن و مسیریابی هدفدر رسایی وبردی معادل 48 ناتیکال مایل می سازد همچنین سیستم ماموریت کامپیوتریهواپیما را در هماهنگ سازی و سازماندهی مهمات و تسلیحات جنگی یاری می نماید. لازمبه ذکر است سیستم اچ یو دی هد آپ دیسپلی این جنگنده نیز قابلیت های جالبی را درزمینه مکان یابی و وضعیت استقرار سلاح ها در شرایط بحرانی را برای خلبان ودر سطح ورسایی چشم وی فراهم آورده است
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
جنگنده های تایگر شارک براي گرفتن ارتفاع

این امکانات خلبان را قادر به شناسایی صحیح هدف بدون نظرانداختن به پایین و نشان دهنده ها می سازد، چرا که تمام اطلاعات اعم از ارتفاع وسرعت در این صفحه نقش می بندند. نورثروپ در این طرح یک کاناپی وسیع و در عین حالجدید را طراحی نمود که میدان دید را نسبت به جنگنده های پیشین این شرکت نزدیک به 50درصد افزایش داده بود. توسعه در زمینه جا و وضعیت سر نیز هرچه بیشتر و بیشتر بهوضعیت دید خلبان می افزود چرا که این مسایل در شرایط بحرانی بسیار موثر و تعیینکننده هستند. از ویژگی های مثبتآیرودینامیکی این جنگنده می توان به بزرگتر نمودنزائده روی بال ها اشاره کرد که 30 درصد برا را برای مانورهای گوناگون افزایش میداد
شکل دماغه نیز جنگنده را برای انجام مانورها در ارتفاعات بالاتراز طرف لبه حمله خود توانا می ساخت. بدنه هواپیما نیز قادر به مقاومتی به نسبت 9 جییا شتاب گرانشی زمین بود. جنگنده اف20 برای نگهداری نیز ساده و قابل اطمینان بوده ودر مقایسه با جنگنده های همزمان از درجه بهتری برخوردار بود. اف-20 حدود 53 درصد ازسوخت بهینه تری برخوردار بوده و کم مصرف تر به حساب می آمد و 63 درصد از نظر عملیاتنگهداری مقرون به صرفه تر بوده و به این شیوه از چهار نظر قابل اطمینان به نظر میرسید. حداکثر سرعت این هواپیما 2 ماخ و از سقف پروازی نزدیک به 20 کیلومتر برخورداراست که مشخصاتی بسیار مطلوب برای یک شکاری محسوب می شوند.ب

air.blogfa.com

[evry day]

روش‌های شناسایی و مقابله با موشک کروز

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
موشک کروز که اسم خود را از تعریف پرواز کروز برای هواپیما گرفته است به موشکیگفته می‌شود که بیشتر مسیر خود را در حالت پایدار و نزدیک به زمین طی می‌کند. چنینموشکی توانایی بالایی در حمل سرجنگی‌های سنگین برای حمله به اهداف زمینی داشته ویکی از تسلیحات مهم و راهبردی بسیاری از ارتش‌های جهان است. موشک کروز یک موشکبلندبرد با توانایی پرواز در ارتفاع پایین است. این گونه موشک‌ها معمولا از پیشرانشجت برای پرواز استفاده می‌کنند که به موشک اجازه می‌دهد به صورت ممتد و در مدت زمانطولانی پرواز کند. از نقطه نظر پیشرانه و تولید نیروی برآ این موشک شباهت بسیارزیادی با هواپیما داشته و میتوان آن را هواپیمای بدون خلبانی نامید که هدف اصلی ازطراحی و ساخت آن حمل سرجنگی‌های معمولی یا حتی هسته‌ای با قدرت نابودی بالا درفاصله طولانی است.

موشک‌های کروز جدید معمولا با سرعت مافوق‌صوت مشابه هواپیماهای بدون خلبان و درارتفاع پایین پرواز می‌کنند. همین امر شناسایی و نابودی آنها با سامانه‌های شناساییعادی چون رادار و پدافندی عادی را مشکل می‌سازد. به همین دلیل بسیاری از کشورهابرای ساختن ابزارهایی که توانایی مقابله با این موشک‌ها را داشته باشد، تلاشمی‌کنند . با توجه به توانایی این موشک‌ها در شناسایی و نابودی اهداف خاص وتعیین‌کننده نظامی، جلوگیری از کارکرد حتی یک موشک کروز می‌تواند در نتیجه نبردتاثیر فراوانی ایجاد کند. در بسیاری موارد برای مقابله با یک سلاح می‌توان از نقاطقوت آن استفاده کرد. در واقع نقطه‌ی قوت سلاح در عین حال نقطه‌ی ضعف آن سلاح نیزدانسته می‌شود. موشک کروز نیز از این قاعده مستثنی نیست. با شناخت کامل روش‌هایی کهموشک کروز برای ناوبری و هدایت استفاده می‌کند، می‌توان روش‌هایی برای مقابله با آنجستجو کرد.

روش‌های شناسایی و ره‌گیری موشک کروز
موشک‌های کروز همانند هر وسیله پرنده توسط رادارهای معمولی قابل ره‌گیری است. البته به دلیل جثه‌ی کوچک این موشک و اینکه در ارتفاع کم و با سرعت زیاد پروازمی‌کند، ردیابی آن اندکی سخت‌تر به نظر می‌رسد. موشک‌های کروزی که در طول جنگ جهانیاول و بعد از آن ساخته شده‌اند نسل اولیه این موشک‌ها را تشکیل می‌دادند و تا حدود 70 درصد تلفات داشته‌اند. آسیب‌پذیری بالای آنها در درجه اول به خاطر مسیر مستقیمآنها بود که باعث می‌شد که این موشک‌ها به راحتی توسط رادارها شناسایی و توسطپدافند هوایی مورد هدف قرار گیرند. در آن زمان سرعت این موشک‌ها از هواپیماهایجنگنده به مراتب کمتر بود و یک هواپیمای جنگنده می‌توانست آنها را به راحتی نابودسازد. اما در حال حاضر با پیشرفت‌هایی که در طراحی و تولید این گونه موشک‌ها صورتگرفته می‌توانیم موشک کروز را پرنده‌ای در نظر بگیریم که در ارتفاعی در حدود یک دهمارتفاع پروازی موشک V-1 (نخستین موشک کروز) پرواز می‌کند و مسیر مستقیم خود را بهتغییر ارتفاع به یک خط شکسته در صفحه تبدیل می‌کند.
در طراحی‌های جدید برای کم شدن احتمال ردیابی توسط رادار سعی شده است که در اینموشک‌ها کم شدن سطح مقطع راداری مورد توجه قرار بگیرد. همچنین از مواد جاذب امواجرادار در بدنه‌ی موشک نیز استفاده شده است که امواج راداری را منعکس نکنند. درموشک‌های کروز امروزی سطح مقطع راداری در حد یک صدم متر مربع است که مقدار بسیارکمی برای ردیابی می‌باشد. همین باعث شده که ردیابی موشک‌های کروز جدید توسط رادارهابه سختی صورت گیرد. در کشورهای پیشرفته که جلودار صنعت موشکی در هوافضای جهانیمی‌باشند، نابود کردن موشک کروز توسط یک سامانه‌ی پدافندی سه مرحله‌ای صورتمی‌گیرد. در ادامه به دنبال آنیم که مختصری در مورد این سامانه شرح دهیم
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سامانه‌ی پدافند سه مرحله‌ای

این سامانه از سه مرحله به شرح زیر تشکیل یافته است:
- مرحله اول : آشکارسازی و شناسایی هدف
- مرحله دوم :ره‌گیری و قفل بر روی موشک کروز
- مرحله سوم : نابودسازی با آتش کردن بر روی موشک
در مورد موشک کروز، مهمترین مرحله آشکارسازی است. زیرا افزون بر یک سطح مقطع کمراداری بیشتر موشک‌های کروزی که ساخته می‌شوند برای نیروی محرکه خود از موتورهای جتتوربوفن معمولی استفاده می‌کنند که گرمای کمی تولید می‌کنند. در نتیجه امکانآشکارسازی آنها با استفاده از حسگرهای حرارتی بسیار کم است. حتی اگر در فواصل کوتاهبتوان حرارت منتشر شده از موتور را با کمک حسگرهای فروسرخ تشخیص داد به دلیل سرعتموشک کروز در برد و ارتفاع کم امکان نشان دادن واکنش برای بسیاری از پایگاههایپدافندی وجود ندارد.
برای آشکارسازی یک موشک کروز باید از راداری در ارتفاع بالا و یا راداری که درماورای افق در حال پرواز باشد (همچون هواپیمای آواکس)، استفاده کرد. چنین راداریباید برد زیادی داشته باشد و بتواند موشک کروزی را که در ارتفاع کم پرواز می‌کند ودر خط دید رادار زمینی نیست شناسایی کرده و اطلاعات آن را به ایستگاه پدافند زمینیارسال کند تا آمادگی لازم برای اقدامات پدافندی صورت گیرد. چنین راداری می‌تواندموشک‌های کروزی که سطح مقطع راداری پایینی دارد را به راحتی شناسایی کند. راداری کهبرای شناسایی موشک کروز مورد استفاده قرار می‌گیرد باید یک رادار رزونانس باندفرکانس بالا باشد (مانند رادار وی اچ اف) که فرکانس آن بین 30 تا 300 مگاهرتزباشد.

روش های مقابله
در سال‌های اخیر موشک‌های کروز از مهمترین تسلیحات مورد استفاده توسط ارتشامریکا و دیگر ارتش‌های بزرگ دنیا بوده است. مقابله با موشک کروز و بررسی روش‌هاییکه بتوان با استفاده از آن موشک کروز مهاجم را نابود کرده و یا از کار انداخت برایایجاد یک سامانه‌ی پدافندی، حیاتی است. به‌طور کلی روش‌هایی که با استفاده از آنمی‌توان با موشک کروز مقابله کرد به دو دسته کلی تقسیم می شوند:
- روش اول: در این روش موشک تحت عنوان پرنده‌ی مهاجم مورد حمله قرارمی‌گیرد(روش سخت).
- روش دوم: در این روش موشک تحت عنوان یک سامانه‌ی الکترونیکی هدفاختلالات راداری قرار می‌گیرد(روش نرم).
روشهای سخت

نخستین راهی که برای مقابله با موشک کروز به نظر می‌رسد نابودسازی آن با استفادهاز تسلیحات معمولی چون توپخانه‌ی ضدهوایی و یا مسلسل‌هایی با کالیبر زیاد است. چنینتسلیحاتی باید بتوانند به طور خودکار هدف را جستجو و شناسایی و تعقیب کنند و درموقعیت مناسب با گشودن آتش به سمت آن موشک را به صورت کامل منهدم کنند. در عین حالباید بتوانند پرنده مهاجم را از پرنده خودی تشخیص دهند. سلاح 20 میلیمتری خودکار MK-15 فالاکس، سلاحی از این دسته است که برای مقابله با اجسام پرنده‌ی مهاجمی که بهسمت کشتی می‌آیند، طراحی و ساخته شده است. چند قبضه از این سلاح می‌تواند در نقاطمختلف و حساس یک ناو جنگی نصب شود و در صورت نزدیک شدن موشک کروز و یا هواپیمارادار جستجوگر اطمینان ‌یابد که هواپیما و یا موشک نزدیک‌شونده مهاجم است؛ سپسرادار ره‌گیری مسیر اصلی آن را تشخیص داده و با رسیدن موشک به یک فاصله معین شلیکبه سوی آن آغاز می‌شود. با شروع مرحله نابودسازی پرنده‌ی مهاجم، مسلسل چرخان ایناسلحه در هر دقیقه بین 3000 تا 4500 گلوله 20 میلیمتری حاوی تنگستن و یا اورانیومضعیف شده به سمت هدف پرنده شلیک کرده و تا نابودی کامل هدف شلیک را ادامه می‌دهد. برای مقابله با موشک‌های کروز همچنین میتوان از موشک‌های پدافندی نیز استفاده کرد.
تفنگ 20 میلیمتری MK-15 فالاکس و اجزای آن در سال 1996یک موشک کروز را بااستفاده از سامانه‌ی موشکی زمین به هوای پاتریوت متصل به آن مورد اصابت قرار داد کهحاکی از امکان استفاده از موشکهای زمین به هوای تاکتیکی بر علیه موشک‌های کروزمهاجم بود.
موشک پاتریوت یک موشک زمین به هوای قدرتمند ساخت امریکاست که تا کنون در سه نسخهمختلف ساخته شده است. آخرین نسخه‌ی آن با سه ماخ سرعت دارای 15 کیلومتر برد است ومی‌تواند با استفاده از فیوزهای مجاورتی و یا ضربه‌ای هدف را نابود کند. در آخرینویرایش این موشک با توانایی‌های پیشرفته از فناوری جدیدی همانند سرراداری پیشرفته وبدنه کامپوزیتی جدید استفاده شده است. افزون بر پاتریوت به طور مشخص میتوان بهسامانه‌ی موشکی تور-ام-1 اشاره کرد که توانایی درگیری با موشک‌های کروز رادارد.

روشهاي نرم
روش دیگری که برای مقابله با موشک‌های کروز مورد استفاده قرار می‌گیرد و بیشترمبتنی بر عدم درگیری فیزیکی با موشک کروز و گمراه کردن و یا اختلال در نحوه کارکردآن است. این روش‌ها را می‌توان تحت عنوان روش‌های‌نرم طبقه‌بندی کرد. یکی ازمهم‌ترین روش‌هایی که به عنوان روش نرم شناخته می‌شود، به جنگ الکترونیک معروفاست.

جنگ الکترونیک
بیشتر موشک‌های کروز از سامانه‌ی موقعیت‌یابی جهانی (GPS) برای ناوبری استفادهمی‌کنند. می‌توان از همین مشخصه برای گمراه کردن موشک کروز استفاده کرد و با ایجاداختلال در امواجی که از طریق ماهواره‌ها صادر می‌شود، موشک را گمراه کرد و یا به آنآدرس غلط داد. ماهواره‌های GPS سیگنال‌های خود را در دو باند ماکروویو و یافرکانس‌های باند ال ارسال می‌کنند. به دو طریق می‌توان در این سیگنال‌ها ایجاداختلال کرد.
یکی از طریق اخلالگرهای باند پهن که بدون توجه به محتوای اطلاعات بر روی اطلاعاتارسالی، پارازیت ایجاد می‌کنند و به آنها اخلالگرهای غیرهوشمند می‌گویند؛ و دیگریآن دسته که با توجه به سیگنالی که به گیرنده ارسال می‌شود موقعیت نادرستی را بهگیرنده ارسال می‌کنند. در این روش گیرنده اطلاعات خطادار و یا پارازیت در سامانهتشخیص خود را مشاهده نمی کند، ولی موقعیتی که به آن داده شده غلط بوده و باعث عدمموفقیت آن می‌گردد. این منابع ارسال سیگنال می‌توانند به صورت پایگاه زمینی، شناورو یا هوایی از طریق کشتی و هواپیما و یا بالن سیگنال ارسال کنند.
افزودن بر مقدار خطای ایجاد شده در سامانه‌ی ناوبری موشک در مراحل نهایی نیزمیتواند موشک را گمراه‌تر کند. با ایجاد شرایطی چون گرد و خاک و یا طوفان‌هایمغناطیسی مصنوعی نیز می‌توان در سامانه‌ی هدف‌یابی نهایی موشک اختلال ایجاد کرد. البته در مقابل موشک‌های بسیار پیشرفته این روش‌ها عملی نیست، چون ممکن است در اینموشک‌ها هدف توسط یک نقطه مرجع زمینی برای سامانه تعریف شده باشد.
منبع: تبیان


نوشته شده توسط هادی اکبری

[evry day]

MI-24 Hind شیطان پرنده
شیطان پرنده نامي بود كه مجاهدان افغان در هنگام اشغال كشورشان توسط شوروي سابق در دهه ۸۰ با ديدن هليكوپتر MI-24 Hind به آن دادند. اگر آپاچي را بهترين بالگرد ضد تانك جهان بناميم ، بايد ميل 24 را بهترين بالگرد تهاجمي جهان ناميد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
میل ۲۴ هایند اولین بار در سال ۱۹۷۴ وارد خدمت شد و آن را باید اولین بالگرد ضد تانک پشتیبانی هوایی نزدیک ساخت روسیه دانست. میل ۲۴ را باید یک طرح انقلابی و اعجاب آور در صنایع بالگرد سازی دانست. به جرات باید این بالگرد را باید یکی از بی نظیرترین بالگردهای هجومی جهان نامید. این بالگرد که با سرعت کروز ۳۳۸ کیلومتر بر ساعت با پرواز در کمترین ارتفاع ممکن به یک باره بر سر نیروهای دشمن ظاهر شده و آتش مهیبی را بر سر آنان فرو می ریزد. میل ۲۴ که نمونه صادراتی آن را میل ۲۵ و یا میل ۳۵ نیز می نامند َ باید از نظر ابعاد و وزن آن را بزرگترین بالگرد ضذ تانک جهان نامید. این بالگرد با طول ۲۱ متر ( در مقابل ۱۷ متر برای آپاچی ) و وزن خالی ۸۲۰۰ کیلو گرم ( در مقابل ۵۱۶۰ برای آپاچی ) بزرگترین و سنگین ترین بالگرد ضد تانک جهان است که ۳ برابر کبرا و ۵/۱ برابر آپاچی وزن دارد. بر خلاف اکثر بالگردهای ضد تانک جهان که از ترکیب دو سرنشینه با الگوی خدمه پشت سر هم استفاده میکردند َ نمونه های اولیه این بالگرد دارای دو خدمه در کنار هم بود که البته این مسئله در مدل های بعدی بر طرف شد. این بالگرد بر خلاف تمامی بالگرد های ضد تانک جهان که تنها می توانند دو خدمه را حمل کند ، اين بالگرد در كابين پاييني خود كه در عكسها مشخص است ۸ نفر سرباز كاملا مسلح را همراه خود حمل كند
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
جالب است بدانيد كه اين بالگرد نمي تواند به صورت عمودي از روي زمين بلند شود ، بلكه بايد مسافتي را با چرخ بر روي باند خزش كرده تا بتواند بلند شود . البته مسافت بسيار كمي.دليل اين امر به بالهاي بزرگ و رو به پايين اين بالگرد مخوف بر مي گردد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اين بالگرد داراي ۵ ملخ اصلي و ۳ پروانه دم مي باشد و بر عكس سايز و مخوف بودنش ، از هليكوپتر كبرا بسيار آرامتر ( نه از لحاظ سرعت ) ، كم صداتر و نرم تر پرواز مي كند. گفته مي شود اين بالگرد به دليل داشتن بالهاي بزرگش كه نيروي زيادي در حركت رو به جلو ايجاد مي كند توسط خلبانانش مانند يك هواپيماي بال ثابت به پرواز در مي آيد.
از سال ۱۹۷۴ تا كنون مدل هاي مختلفي از اين بالگرد ساخته شده است كه شامل MI-24 A/B/C مدل هاي پايه كه خدمه در اين مدل ها در كنار هم قرار مي گيرند . MI24D (هايند D ) نمونه بهسازي شده مدل هاي قبلي با كابين دو بار طراحي شده با خدمه پشت سر هم. MI24V (هايند E ) نمونه پشتيباني مجهز به يك توپ گاتلينگ 4 لول 7/12 ميليمتري. MI24P ( هايند F ) نمونه بهسازي شده و سنگين تر داراي يك توپ دو لول 7/12 ميليمتري ثابت. MI24R ( هايند G-1 ) داراي تجهيزات خاص براي مقابله با جنگهاي اتمي. MI24K ( هايند G-2 ) نمونه شناسايي با يك دوربين بزرگ درون كابين. MI25 نمونه صادراتي هايند D . و MI35 مدل صادراتي هايند E . و MI35 P نمونه صادراتي هايند F . و MI35M آخرين مدل و پيشرفته ترين مدل براي صادرات.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
یل ۲۴ دارای ۲ دستگاه موتور کلیموف TV3-117 با توان 2190 اسب بخار داراي قوي ترين موتور در ميان بالگردهاي ضد تانك موجود است. روسها اين موتور را بر روي ساير هليكوپتر هاي خود نصب كرده اند و اكنون ميل 24 و ميل 28 و كاموف 27 و 29 و 30 و 60 و ميل 17 از اين موتور استفاده مي كنند. تسليحات اين بالگرد در مدل پر توليد MI-24V شامل 1 مسلسل 7/12 ميليمتري 4 لول متحرك است با 1470 فشنگ انفجار قوي و ضد زره كه معمولا يك فشنگ در ميان از اين دو نوع لود مي شود تا بيشترين اثر مخرب را داشته باشد و مي تواند اهداف را در طرفين بالگرد هدف قرار دهد. اين مسلسل به وسيله سايت نصب شده بر روي كلاه افسر مهمات هدف گيري مي شود به گونه اي كه به كمك ارسال و دريافت امواج الكترو مغناطيسي ، مسلسل هدف را شناسايي كرده و خود به خود هدف يا هر جايي را كه افسر مهمات نگاه مي كند نشانه مي رود
نمونه هاي اوليه هايند فاقد مسلسل ثابت در درون بدنه بود و براي حمل آن از بالهاي بزرگ و بدون افتادگي و زاويه اش استفاده مي كرد. در هايند C شكل بالها به شكل امروزي در آمد و هر بالچه داراي 3 جايگاه حمل تسليحات (Hard Point ) بود ( در مدلهاي قبلي 2 جايگاه در هر بال بود )
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


گونه های مختلف هلیکوپتر Mi-24
امروزه دیگر هیچ کدام از انواع A، B و C در نیروی هوایی روسیه وجود ندارد و همگی آنها به سطح مدل D یا E ارتقاء یافته اند.
1- مدل Mi-24D/HIND D: ایجاد پشتیبانی هوایی نزدیک
2- مدل Mi-24V/HIND E: ایجاد پشتیبانی هوایی نزدیک (با سیستم های بهبود یافته نسبت به مدل D)
3- مدل Mi-24P/HIND F: ایجاد پشتیبانی هوایی نزدیک. دارای دو مسلسل نصب شده در داخل برجک و وزن خالص 8200 کیلوگرم که می تواند تا میزان 12000 کیلوگرم افزایش یابد.
4- مدل Mi-24R/HIND G-1: دارای مکانیزمی جهت بدست آوردن نمونه های هوا و خاک، ----- هوای مخصوص و جایگاه مخصوص پرتاب افشانه های درخشان منحرف کننده ی موشک (Flare).
5- مدل Mi-24K/HIND G-2: دارای سیستم عکاسی- اکتشافی و هدفگیری دقیق مسلسل. یک دوربین عکاسی پرقدرت و با زوم بالا در داخل کابین خلبان نصب شده است. دارای مسلسل، راکت انداز ولی بدون سیستم هدفیاب.
6- مدل Mi-25: نوع صادراتی مدل D.
7- مدل Mi-35: مدل صادراتی نوع E.
8- مدل Mi-35M: در این مدل به جای مسلسل پرقدرت 30 میلی متری، از دو مسلسل 23 میلی متری استفاده شده است.
9- مدل Mi-35P: نوع صادراتی مدل F. با تجهیزات الکترونیک ضعیف شده.

مشخصات فنی
کشور سازنده: روسیه
شرکت سازند: MIL
تاریخ ساخت: 1976 برای مدل D.
وظائف: تهاجمی، عملیات ضدتانک، هدفگیری نیروهای پیاده ی دشمن.
پرنده های مشابه: هلیکوپتر AH-1 کبرا (تمامی مدلها)، هلیکوپتر UH-60 موسوم به Black Hawk، هلیکوپتر AH-64 موسوم به آپاچی و هلیکوپتر Mangusta A129.
ملخها: ملخ اصلی 5 تیغه و موتور انتهایی با 3 تیغه.
ابعاد مخلها: تیغه ی اصلی= 3/17 متر و تیغه ی انتهایی= 9/3 متر.
عرض: 5/6 متر
طول: 5/17 متر و در حالت کار ملخها= 6/21 متر.
ارتفاع: 4 متر و در حالتی که چرخها باز باشند= 5/6 متر
ابعاد محل در مدل ترابری: طول= 5/2 متر، عرض= 5/1 متر و ارتفاع= 2/1 متر.
وزن: حداکثر= 11500 کیلوگرم، وزن عادی= 11100 کیلوگرم، وزن خالص=8500 کیلوگرم.
سوخت: مخازن داخلی= 1840 لیتر، مخازن اضافی داخلی= 1227 لیتر و مخازن خارجی= 500 لیتر.
موتور: دو موتور توربوشفت ساخت Isotov هریک به قدرت 2200 اسب بخار.
حداکثر سرعت: 335 کیلومتر بر ساعت.
سرعت کروز (گشت زنی): 295 کیلومتر بر ساعت.
برد پروازی: در حالت بارگذاری عادی=450 کیلومتر، با مخازن سوخت داخلی= 950 کیلومتر.
ارتفاع پروازی: 4500 متر.
پرواز ایستا: بدون تاثیر جاذبه ی زمین =حداکثر در ارتفاع 1500 متری و با تاثیر جاذبه ی زمین= 2200 متر.
میزان اوج گیری: 15 متر بر ثانیه.
حداکثر شتاب کششی قابل تحمل: 1/75g
بارگذاری استاندارد: 8 سرباز یا 4 برانکارد. تسلیحات خارجی= 1500 کیلوگرم و بارگذاری در مقرهای خارجی غیر از مهمات= 2500 کیلوگرم.

تسلیحات:
4 مسلسل 7/12 میلی متری با برد موثر 1500 متر.
زوایای نواخت مسلسل: 20 تا 60 درجه به سمت بالا و 120 درجه به سمن پائین.
نوع گلوله ی مسلسلها: HEFI, APT, Duplex, DuplexT
میزان شلیک: حداکثر تا 4500 تیر در دقیقه و به انتخاب خلبان می تواند کمتر نیز شود.

دو مسلسل بسیار پرقدرت 30 میلی متری از نوع GSh-30K، با برد موثر 4000 متر.
زوایای نواخت: نامعلوم.
نوع گلوله ی مسلسلها: HEFI, HEI, APT, APE, CC
میزان شلیک: بین 300 تا حداکثر 2000 یا 2600 گلوله.

ترکیبی از 2 تا 8 فروند موشک ضد تانک از نوع AT-2C یا AT-6C.

2 تا 4 مقر پرتاب راکتهای 80 میلی متری S-8 با نواخت شلیک 20 فروند در هر ثانیه.
2 تا 4 مقر پرتاب راکتهای 57 میلی متری S-5 با نواخت شلیک 32 فروند در هر ثانیه.
940 تیر فشنگ برای مدلی که دارای مسلسل 23 میلی متری نوع GSh-23L باشد.

4 بمب 250 کیلوگرمی از نوع FAB-250
2 بمب 500 کیلوگرمی
500 لیتر بنزین در مخازن سوخت خارجی

تسلحیات قابل حمل در انواع مختلف:
مدل D:
4 مسلسل 7/12 میلی متری (قابل نصب بر روی بالچه ها)
راکت اندازهای 57 میلی متری و موشکهای ضدتانک AT-2C/ SWATTER.

مدل E:
4 مسلسل 7/12 میلی متری (قابل نصب بر روی بالچه ها)
دو مسلسل ثابت 30 میلی متری در سمت راست بدنه
راکت اندازهای 57 میلی متری، موشکهای ضدتانک AT-6C.
همچنین نیروهای سوار شده در قسمت بار، می توانند از طرق پنجره های کابین به بیرون شلیک کنند.

سنسورهای نصب شده (در مدلهای برای روسیه فقط): سیستم هدایت لیزری و FLIR و RWR.

سیستم های الکترونیک هوایی (آویونیک):
سیستم هدف یاب با نمایشگر تلویزیونی ATGM، هدایتگر لیزری، سیستم FLIR، سنسور اطلاعات آب و هوا، و سیستم انتقال دهنده ی فرامین به موشک هدایت شونده.

در مدل D از انواع بسیار ابتدایی سیستم های آویونیک استفاده شده است.
در برخی از مدلهای صادراتی مانند E و Mi-35، سیستم های پرواز در شب و انطباق با شرائط آب و هوایی (مه آلود یا بارانی یا برفی)، سیستم های بهتر آویونیک، رادار هواشناسی، خلبان خودکار، نمایشگر سربالا (HUD) و مکان یاب جهانی (GPS)، قابلیت حمل مهمات بیشتر، نصب شده است.
قابلیت حمل مهمات بیشتر و سیستم های آویونیک جدید نظیر HUD، با کمک فنی شرکت فرانسوی Sextant Avionique فراهم آمده است.

استقامت سیستم ها:
ملخ اصلی و ملخ انتهایی مجهز به سیستم الکتریکی مخصوص جهت جلوگیری از یخ زدگی.
مخفی کننده ی حرارت ناشی از اگزوز موتورها جهت جلوگیری از رهگیری توسط موشکهای شانه پرتاب.
کابین، بدنه و ملخ ها از تیتانیوم ساخته شده اند و به گلولهایی تا کالیبر 20 میلی متر، کاملن مقاوم هستند.
گیرنده ی اخطار راداری بسیار پیشرفته به جهت مصون ماندن از رهگیری توسط رادارهای دشمن.
سیستم پیشرفته ی تشخیص دوست از دشمن IFF به جهت عدم اصابت اشتباهی توسط نیروهای خودی.

خدمه: یک خلبان و یک افسر مهمات که پشت سرهم می نشینند.

قیمت: نامعلوم

کشورهای دارنده:
حداقل 43 کشور (عمدتن مدل D) که به ترتیب حروف الفبا (انگلیسی) عبارتند از:
ارمنستان، افغانستان، الجزائر، آنگولا، بلاروس، کامبوج، چین، کوبا، جهوری چک، اتیوپی، گرجستان، آلمان شرقی، مجارستان، ایران (100 فروند مدل E)، عراق (50 فروند مدل D)، لیبی، مغولستان، نیکاراگوا، کره شمالی، پرو، لهستان، اسلواکی، یمن جنوبی، اوکراین و ویتنام.

توضیح:
در ارتباط با به خدمت گیری این نوع هلیکوپتر در ارتش ایران، هنوز خبر موثقی، منتشر نشده است.
در سال 1361 (مرحله ی سوم عملیات بیت المقدس و آزاد سازی خرمشهر)، یک هلیکوپتر Mi-24D عراقی به دلیل پیشروی سریع نیروهای ایرانی، غافلگیر شد و به اشتباه در پشت خطوط نیروهای ایرانی فرود آمد. خدمه اسیر شدند و هلیکوپتر توسط نیروهای ایرانی به موزه ای در تهران انتقال یافت.

این مشخصاتو از یه سایت دیکری گرفتم چون کامل نبود یه خورده کامل تر شد

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

e-3 آواكس سنتري

نيروي هوايي ايالات متحده (USAF) ، NATO نيروي هوايي سلطنتي (RAF)، نيروي هوايي فرانسه، نيروي هوايي شيلي، نيروهاي نظامي عربستان سعودي و نيروهاي دفاعي ژاپن از سيستم آواكس استفاده مي كنند.

نيروي هوايي ايالات متحده تعداد زيادي هواپيماي 33E-3B و سنتری E-3C در اختيار دارد كه اغلب آنها در پايگاه هوايي تينکر در شهر اوكلاهاما از ايالت اوكلاهاما قرار دارند. ناوگان سنتری USAF كه از سال 1977 فعال بوده امنيت بسيار زيادي دارد و تنها يك فروند از اين هواپيماها در آلاسكا سقوط كرده و يك فروند ديگر هم به شدت آسيب ديده (بال پورت خارج از # موتور شماره 1) كه اين حادثه در طي يك سوختگيري هوايي (در طي مانورهاي پرواز) در حريم هوايي عربستان صعودي طي عمليات ELF-1 رخ داده است. حادثه سقوط در آلاسكا براي هواپيماي Yukla 27، با شماره دم 354 در هنگام برخاستن از پايگاه هوايي المن دورف آلاسكا در 22 سپتامبر 1995 رخ داد كه علت حادثه ورود چندين غاز برفي كانادايي به درون موتورهايش بود. همه 24 كانادايي و آمريكايي جان خود را از دست دادند. دو مراسم يادبود براي اين حادثه ترتيب داده شد: مراسمي در پايگاه هوايي المن دورف و مراسمي در پايگاه هوايي تينكر.

نشان افتخار مدير جنگ هوايي و نشان افتخار مدير اسلحه دونشان دفاع هوايي هستند كه (به ترتيب) به افسران و پرسنل هواپيي E-3 يا عمليات هاي مشابه C3 كه در سيستم هاي رادار زميني اجرا مي شوند اختصاص يافته اند. مديران جنگ هوايي آواكس نيروهاي هوايي ايالات متحده (ABM) نشان هايي مشابه نشان هاي خلبانان و درياداران دريافت مي كنند.

ناتو هم 17 هواپيماي سنتری E-3 دارد (در اصل 18 هواپيما داشت اما يك فروند از اين هواپيماها سقوط كرد) كه آشيانه شان پايگاه هوايي گيلن كيرشن آلمان است. بريتانيا هفت، عربستان سعودي پنج، فرانسه هم چهار هواپيماي آواكس دارند.

در صورت تأمين بودجه، سيستم آواكس در صنايع هوايي ايالات متحده در مورد هواپيماي E-10 MC2A به خدمت گرفته خواهد شد.

در شوروي سابق، "هواپيماي بسيار مهم (Mainstay)" بريف A-50 استاندارد حامل هاي هواپيماي ليوشين I1-76 به نام "Candid" به استاندارد آواكس تبديل شده است. يكپارچگي سيستم و عملكرد رادار اين هواپيماها در مقابل E-3 بسيار ضعيف است. چندين كشور ديگر (ايران، چين و هند) از I1-76 به عنوان اساس كار سيستم هاي رادار خود استفاده كرده اند.

اسرائيل سيستم فالكون IAI/Elta را طراحي كرده است كه از يك آرايه فعال كه به صورت الكترونيكي اسكن مي شود در كنار يك آنتن روتودوم استفاده مي كند. اسرائيل‌ها سيستم را روي يك پلاتزم بوئينگ كار گذاشته اند و سيستم رادار را به هند و شيلي فروخته اند. استراليا و تركيه در نظر دارند كه انواع بوئينگ 737 AEW و C را با استفاده از سيستم رادار نرثروپ گرامان MESA به خدمت بگيرند.

اخيراً آنها از هواپيماي گلف استريم G-550 استفاده كرده اند كه در آن از سيستم هاي راداري Elta مربوط به كارخانجات صنايع اسرائيل (IAI) استفاده شده است.

اين هواپيما با نام "Eitam " توسط اسكادران Nachshon به پرواز درخواهد آمد. اين هواپيما يكي از سه آواكس گلف استريم G-550 است كه در 2 تا 3 سال آينده به IAF تحويل خواهد شد. Elta رادار و سيستم كنترل و فرماني به ارزش 500 ميليون دلار را در سه هواپيما نصب خواهد كرد. هواپيماهاي گلف استريم G-550 با استفاده از كمك هاي مالي ايالات متحده خريداري شده اند.

Eitam تصويري واضح از منطقه ديگري را به دست مي دهد كه در آن هواپيماهاي دوست و دشمن و ميزان دسترسي به هدف مشخص مي شود و ارتباط با بقيه هواپيماها و پايگاه نظامي به سادگي امكان پذير است. اين سيستم هواپيما مي تواند مقادير زيادي از اطلاعات را پردازش كند.

نيروي دريايي ايالات متحده (و نيروهاي ارتش چندين كشور ديگر) از گرامان E-2 Hawkeye در عمليات هشدار زود هنگام هوايي (AEW) استفاده مي كنند اگرچه ايالات متحده از آن در عرشه كشتي به عنوان محافظ كشتي كمك مي گيرند. هواپيماهاي AEW قابليت هاي محدودي دارد. نيروي هوايي سلطنتي استراليا در اواخر سال 2006 اولين بوئينگ 737 AEW را طي پروژه Wedgetail در اختيار مي گيرد. Wedgetail جديدترين هواپيما از اين نوع است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپيماي آواكس ناتو در حال پرواز. "تصوير انحصاري متعلق به ناتو"
متعلق به ايالات متحده در نوامبر 1997 آماده پرواز است. E-3 هواپيماي شكار آواكس سنتري
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
لحظاتي پس از برخاستن E-3سنتری
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید سایت

Pario جان یه چندتا مطلب بزار امار مطلبات بترکونه اینجارو تایپک می زنی فی امان الله ما که
نمی خوایم چیز بدی بنویسیم یه عکسو در بارش تو ضیح داده چی به چیه اگه خطریه که بیخیالش بشیم بقیه ی سایتا هم این مطلبا رو گزاشتن اگه میشود اول اونارو چیلتر می کردن غیر از اینه ؟

مو فق باشید تمامیه دو ستان :13::19::40::20::31::19::19:

[evry day]

گفتم این همه مطلب در باره جت می زاریم یه مطلب دزر باره استخدام شدنم بزارم

شرايط استخدام شدن در نيروي هواي
ارتش جمهوري اسلامي ايران جهت تكميل كادر افسري نيروهاي زميني ، هوايي و دريايي خود از بين جوانان مومن و متعهد و علاقمند به حرفه نظامي ، دانشجو مي پذيرد. داوطلبان از بين فارغ التحصيلان پيش دانشگاهي رشته هاي رياضي فيزيك ، علوم تجربي و علوم انساني از طريق آزمون اختصاصي و مصاحبه حضوري انتخاب و به منظور فراگيري آموزش هاي نظامي كاربردي در دانشگاه هاي افسري امام علي (ع) ، شهيد ستاري ، علوم دريايي امام خميني (ره) و فارابي مشغول به تحصيل خواهند شد.
الف) شرايط عمومي:

1)متدين به دبن مبين اسلام.

2)تابعيت جمهوري اسلامي ايران (ايراني الاصل بودن و عدم سابقه تابعيت بيگانه )

3)ايمان به انقلاب اسلامي و نظام جمهوري اسلامي ايران و آمادگي فداكاري در راه تحقق اهداف آن.
4)اعتقاد و التزام عملي به ولايت مطلقه فقيه.

5)فقدان محكوميت موثر كيفري و محكوميت ناشي از اقدام عليه امنيت كشور، انقلاب و نظام جمهوري اسلامي ايران.

6)نداشتن عضويت و يا وابستگي و هواداري از احزاب ، گروه ها و سازمانهاي سياسي.

7)دارا بودن حداقل 17 سال تمام و حداكثر 22 سال و در صورت انجام خدمت سربازي 24 سال تمام (براي خانواده درجه يك شهدا 5 سال به حداكثر سن داوطلبين اضافه مي شود .) مبناي محاسبه سن تا تاريخ 1/7/86 مي باشد.

8)حداكثر سن براي رشته خلباني هواپيما 20 سال مي باشد ).

9)عدم معروفيت به فساد اخلاقي برابر ضوابط گزينش.

10)دارا بودن سلامت جسم و روان برابر معاينات اوليه استخدام.

تبصره :حداقل قد براي عموم داوطلبان 165 سانتي متر و ديد چشم براي رشته هاي خلباني و ناوبري 10/10 و براي ساير رشته ها حداقل 10/8 مي باشد.

ب) شرايط اختصاصي:

1)سپردن تعهد خدمتي برابر ضوابط قانون ارتش جمهوري اسلامي ايران.

2)داشتن حد اقل معدل كل ديپلم 14 براي رشته هاي علوم تجربي و رياضي و 16 براي علوم انساني.

3)قبولي در آزمون، معاينات پزشكي ، مقاومت جسماني و صلاحيت هاي گزينشي.

4)فرزندان خانواده هاي شهدا، آزادگان ، جانبازان ، نظاميان و بسيجيان فعال از اولويت استخدام فعال از اولويت استخدام برخوردار مي باشند.

5)نداشتن تعهد خدمتي يا استخدامي به دستگاههاي دولتي و بخش خصوصي.

تبصره : امكان استخدام معاف شدگان پزشكي از خدمت وظيفه عمومي در ارتش ج.ا.ا وجود ندارد.

ج) امتيازات‌:

1)تحصيل در دانشگاههاي افسري ارتش ( دانشگاه افسري امام علي (ع) نيروي زميني،دانشگاه هوايي شهيد ستاري نيروي هوايي ،دانشگاه علوم دريايي امام خميني (ره) نوشهر نيروي دريايي و دانشكده فارابي سازمان حفاظت اطلاعات ارتش ) شبانه روزي مي باشند.

2)پوشاك ، تغذيه، آموزش ، بهداشت و درمان دانشجويان رايگان مي باشد.

3)به دانشجويان در طول مدت تحصيل كمك هزينه تحصيلي پرداخت مي شود.

4)دانشجويان پس از طي 7 ترم موفقيت آميز تحصيلي به درجه ستواندومي نايل ميگردند و پس از دانش آموختگي به آنان دانشنامه كارشناسي در رشته هاي مربوطه اعطا مي گردد.

د) مدارك مورد نياز براي ثبت نام :

1)تكميل فرم تقاضاي ثبت نام .

2)رو گرفت از تمام صفحات شناسنامه و كارت ملي يا ابلاغيه شماره ملي.

3)سه قطعه عكس 4*3 پشت نويسي شده كه يك قطعه آن به تقاضا نامه ثبت نام الصاق مي گردد.

4)رو گرفت گواهي پايان دوره متوسطه و پيش دانشگاهي و يا گواهي اشتغال به تحصيل در دوره پيش دانشگاهي از آموزش و پرورش مربوط يك برگ.

5)رو گرفت كارت پايان خدمت در صورت انجام خدمت ضرورت سربازي.

6)خانواده هاي درجه يك شهدا ، جانبازان ، آزادگان ، نظاميان و بسيجيان فعال مدارك مربوط را به همراه ساير مدارك تحويل دهند.

ه) نحوه ارسال مدارك :

علاقمندان لازم است مدارك خواسته شده را با توجه به محل سكونت خود از تاريخ 10/12/85 تا 30/1/86

حضوري به يكي از حوزه هاي اعلام شده در آگهي تحويل و نسبت به ثبت نام و دريافت كارت ورود به جلسه آزمون خود اقدام نمايند. ( حوزه هاي اعلام شده براي نيروهاي سه گانه استفاده خواهند شد).

و) جدول رشته هاي تحصيلي،محل تحصيل و نوع ديپلم مورد نياز:

كد 1 : رشته هاي عمومي نيروي زميني ** دانشگاه افسري امام علي ***رياضي ، تجربي ، انساني

كد 2 : رشته هاي عمومي نيروي هوايي**دانشگاه هوايي شهيد ستاري*** رياضي ، تجربي ، انساني

كد 3 : رشته هاي عمومي نيروي دريايي**دانشگاه امام خميني نوشهر*** رياضي ، تجربي

كد 4 :حفاظت اطلاعات و جنگ الكترونيك**دانشگاه فارابي *** رياضي ، تجربي ، انساني

كد 5 : خلباني هليكوپتر (نيروي زميني ) ** دانشگاه افسري امام علي*** رياضي ، تجربي

كد 6 : خلباني هواپيما (نيروي هوايي ) ** دانشگاه هوايي شهيد ستاري***رياضي

توضيح : در صورت ازدياد داوطلب در رشته هاي تحصيلي نيروهاي سه گانه انتخاب بر اساس اولويت نمره صورت خواهد گرفت .
ز)تاريخ مراجعه جهت دريافت كارت ورود به جلسه :

داوطلبان با در دست داشتن اصل شناسنامه و يا كارت ملي از تاريخ 4/2/86 تا 6/2/86حوزه هاي محل ثبت نام به نشاني هايي كه در بند "ط" قيد شده است مراجعه و كارت ورود به جلسه آزمون را دريافت نمايند. (محل آزمون در زمان دريافت كارت اعلام خواهد شد).

*مواد ، ضرايب و منابع آزمون ورودي :

دروس عمومي

زبان و ادبيات فارسي * 20 سوال * ضريب 3 *كتب دوره پيش دانشگاهي و سالهاي دوم و سوم دبيرستان نظام جديد سالي واحدي آموزش متوسطه

زبان عربي * 10 سوال * ضريب 1 * كتب سالهاي دوم و سوم دبيرستان نظام جديد سالي واحدي آموزش متوسطه

فرهنگ و معارف اسلامي *20 سوال* ضريب 3 * كتب دوره پيش دانشگاهي و سالهاي دوم و سوم دبيرستان نظام جديد سالي واحدي آموزش متوسطه

زبان خارجي ( انگليسي ) * 20 سوال * ضريب 2 * دوره پيش دانشگاهي و سال سوم دبيرستان نظام جديد سالي واحدي آموزش متوسطه

هوش و استعداد تحصيلي * 25 سوال * ضريب 3 *منبع خاصي معرفي نشده است.

دروس تخصصي رياضي فيزيك

رياضي * 40 سوال * ضريب 3*در حدود دوره پيش دانشگاهي و سالهاي دوم و سوم و هندسه 1 دبيرستان نظام جديد سالي واحدي آموزش متوسطه

فيزيك *35 سوال *ضريب 3 * در حدود دوره پيش دانشگاهي و سالهاي دوم و سوم فيزيك 1 و آزمايشگاه دبيرستان نظام جديد سالي واحدي آموزش متوسطه

شيمي * 30 سوال * ضريب 2 *در حدود دوره پيش دانشگاهي و سالهاي دوم و سوم دبيرستان نظام جديد سالي واحدي آموزش متوسطه

دروس تخصصي علوم تجربي

رياضي * 35 سوال* ضريب 3*در حدود دوره پيش دانشگاهي و سالهاي دوم و سوم و هندسه 1 دبيرستان نظام جديد سالي واحدي آموزش متوسطه

فيزيك *35 سوال *ضريب 3 * در حدود دوره پيش دانشگاهي و سالهاي دوم و سوم فيزيك 1 و آزمايشگاه دبيرستان نظام جديد سالي واحدي آموزش متوسطه

شيمي * 35 سوال * ضريب 2 *در حدود دوره پيش دانشگاهي و سالهاي دوم و سوم دبيرستان نظام جديد سالي واحدي آموزش متوسطه

دروس تخصصي علوم انساني

رياضي * 20 سوال * ضريب 3* كتب دوره پيش دانشگاهي و سالهاي اول و دوم و سوم دبيرستان نظام جديد سالي واحدي آموزش متوسطه

تاريخ و جغرافيا * 30 سوال * ضريب 3 * كتب دوره پيش دانشگاهي و سالهاي دوم و سوم دبيرستان نظام جديد سالي واحدي آموزش متوسطه

علوم اجتماعي * 20 سوال * ضريب 2 * كتب علوم اجتماعي دوره پيش دانشگاهي و سوم دبيرستان

روانشناسي * 20 سوال * ضريب 2 * كتاب روانشناسي سال سوم

اقتصاد * 15 سوال * ضريب 2 * كتاب اقتصاد سال سوم

ط ) نشاني محل هاي ثبت نام :

آزمون ورودي در حوزه هاي زير راس ساعت 8 صبح مورخه 7/2/86 برگزار مي گردد.

داوطيبان بايستي با در دست داشتن اصل شناسنامه جهت دريافت كارت ورود به جلسه از تاريخ 4/2/86 لغايت 6/2/86 به محل ثبت نام به شرح زير مراجعه نمايند:

۱)تهران – میدان حر – جنب داروخانه 29 فروردین – خیابان جنگ – دفتر استخدام فرماندهی آماد و پشتیبانی نزاجا تلفن : 66467609

۲)مشهد – خیابان امام خمینی(ره) – روبروی بانک ملی – مهمانسرای جوادالاﺌمه – دفتر استخدام لشکر ۷۷ خراسان
تلفن : 2225741

۳)گرگان – فلکه فخرالدین اسعد گرگانی – دفتر استخدام لشکر 30 گرگان تلفن : 2229499

4)اهواز – خیابان فلسطین – جنب بیمارستان رازی – دفتر استخدام لشکر 92 زرهی اهواز تلفن :

3330574
5)رشت – ميدان نيروي دريايي – فرماندهي آموزشهاي تخصصي دريايي – نيروي انساني – كارگزيني
دانش آموزان – تلفن : 3238295
6)شیراز – میدان امام حسین (ع) (ستاد) دفتر استخدام فرماندهی و ارشد نظامی آجا در استان فارس
تلفن : 2337126
7)خرم آباد – سبزه میدان – جنب قلعه فلک الافلاک –دفتر استخدام لشکر 84 لرستان تلفن : 2202201
8)زاهدان – خیابان آزادی – روبروی سازمان قضایی نیروهای مسلح - دفتر استخدام لشکر 88 زرهی
تلفن : 3239082
9)ارومیه – اول خیابان کاشانی – کوی سازمانی –دفتر استخدام لشکر 64 ارومیه تلفن : 3440364
10)تبریز – انتهای خیابان ارتش – دفتر استخدام لشکر 21 حمزه آذربایجان تلفن : 5420630
11)بیرجند – میدان ابوذر – خیابان ارتش – روبروی کمیته امداد امام خمینی (ره) تلفن : 2222009
12)اصفهان – سه راه حکیم نظامی – جنب کلینیک فجر دفتر استخدام مرکز آموزش توپخانه
تلفن : 6240022
13)کرمان – خیابان شهید قره نی – جنب مهمانسرا – دفتر استخدام مرا 05 کرمان تلفن : 2267757
14)کرمانشاه – بلوار شهید بهشتی – سه راه حافظیه - دفتر استخدام پشتیبانی منطقه 1 تلفن :
4359410
15)بروجرد – خیابان شهید قندی –روبروی منطقه 2 شهرداری بروجرد - دفتر استخدام مرکز آموزش
مهندسی نزاجا تلفن : 2627090
16)قزوین - بلوار شهید بهشتی – جنب درب لشکر 16 زرهی - دفتر استخدام تلفن : 3322469
17) تهران – ميدان آزادي –بزرگراه شهيد آيت الله سعيدي – خيابان شهيد صفري – دانشگاه هوايي شهيد
ستاري تلفن : 66690066 (فقط حوزه برگزاري آزمون مي باشد ).
18 ) نوشهر – دانشگاه علوم دريايي امام خميني (ره) – تلفن : 3233718
قبول شدگان آزمون ورودي لازم است طبق برنامه زماني اعلام شده جهت انجام بقيه مراحل گزينش با هماهنگي حوزه هاي امتحاني مربوط به مديريت گزينش و استخدام نيروي زميني ارتش واقع در تهران – ميدان حر – جنب داروخانه 29 فروردين – خيابان دانشگاه جنگ مراجعه فرمايند

[evry day]

در سال 1995، خبرهايي منتشر شد مبني بر اينكه روسها يك موشك زيرسطحي غيرهدايت شونده توسعه داده اند كه سرعت آن به طور فوق العاده اي از سرعت موشك هاي دیگر این رده بيشتر است و هيچ نمونه مشابه غربي نيز ندارد. از همان هنگام از اين موشك با عنوان اشكوال، در منابع نام برده شد. ويژگي مورد توجه اين موشك سرعت فوق العاده بالاي آن در نزديك شدن به هدف است كه عملاً شانس زيادي براي شناورهاي سطحي و زيرسطحي براي فرار از اين موشك باقي نمي گذارد.

اين موشك را مي توان در دسته اژدرهاي روسي كلاس BGT طبقه بندي نمود. اين سيستم تسليحاتي احتمالاً در اوايل دهه 90 ميلادي طراحي شده و به توليد رسيده ودر سال 1995 كه علني شده چندين سال از به خدمت گرفته شدن آن مي گذشته است.

آغاز كار بر روي اين سيستم تسليحاتي به دهه 1960 ميلادي برمي گردد. درآن زمان به موسسه تحقيقاتي NII-24 به سرپرستي ميخائيل مركولوف، ماموريت داده شد تا براي مقابله با زيردريايي هاي هسته اي دشمن متخاصم، بر روي يك موشك زير سطحي فوق سريع مطالعه كند. اين موسسه بعدها با ادغام در چندين موسسه تحقيقاتي ديگر به سازماني تبديل شد كه اكنون «گروه توليدات علمي Region» خوانده مي شود. تحقيقات گسترده اين مجموعه تحقيقاتي بر روي مسئله «كاويتاسيون» باعث شد تا اين مجموعه بتواند به ساخت موشكي فوق سريع و منحصر به فرد دست بيابد.

مدل اوليه موشك اشكوال، غيرهدايت شونده بود كه به نظر مي رسد يك ضعف براي اين موشك محسوب مي شود. گرچه اين ويژگي، موشك را از خطر جم شدن (Jamming) مصون نگه مي دارد. با اين وجود روس ها اعلام كرده اند كه مدل هدايت شونده اين موشك را نيز توسعه داده اند كه براي اين منظور پس از آنكه مسيري را با سرعت زياد طي نمود، سرعت خودرا كاهش مي دهد تا موقعيت هدف را شناسايي و به سمت آن، مسير خود را تصحيح نمايد (هدايت آشيانه يابي).

پس از سال 1995، كه روس ها در نمايشگاه دفاعي ابوظبي مدل غيرهدايت شونده اشكوال را به نمايش درآوردند كار را بر روي توسعه يك مدل پيشرفته تر از اين موشك ادامه دادند كه اولاً از سرجنگي غيرهسته اي (معمولي) برخوردار بود و هم قابليت هدايت و رديابي هدف را داشت و بدين ترتيب به نحو قابل ملاحظه اي كارايي آن نسبت به مدل بيشين افزون تر بود. روسها اولين بار اين مدل را در سال 1998 آزمايش كردند.

شركت سازنده اين موشك، مدلی صادراتي از آن را نيز توسعه داده و آن را اشكوال اي نامگذاري كرده است. روسيه اين موشك را در نمايشگاه دفاعي ابوظبي در سال 1999 عرضه كرده و بازاريابي آن را آغاز نمود. اين مدل به گونه اي است كه پيش از پرتاب آن لازم است تا موقعيت هدف و سرعت و جهت حركت آن به اتوپايلوت (سيستم كنترل خودكار) موشك داده شود.

پس از آن موشك پرتاب شده و به عمق بهينه خود مي رود. سپس موتورها را روشن كرده و به سمت هدف روانه مي شود. نكته قابل توجه در اين مدل آن است كه اين مدل مجهز به سيستم هدايت آشيانه ياب نيست.

امريكايي ها در سال 2000 تلاش كردند تا با استفاده از عوامل امنيتي و جاسوسي خود به تكنولوژي و اطلاعات اين موشك دست پيدا كنند. ماجرا از اين قرار بود كه در آوريل سال 2000 ميلادي سرويس امنيتي فدرال روسيه يك بازرگان آمريكايي به نام پوپ را دستگير و متعاقب آن اعلام نمود كه فرد مزبور تلاشهايي در جهت سرقت اطلاعات محرمانه علمي از روسيه داشته است. وي كه افسر بازنشسته نيروي دريايي بود عمده تلاش خود را بر روي دستيابي به اطلاعات مربوط به تسليحات درياپايه متمركز كرده بود.

اندكي بعد سرويس امنيتي روسيه اعلام كرد كه پوپ تلاش كرده تا به نقشه هاي موشك اشكوال دست پيدا كند و وي در حالي دستگير شده كه در يك جلسه غيررسمي با يك دانشمندان روسي كه در ساخت اين موشك سهيم بوده ملاقاتي داشته است.

بلافاصله پس از دستگيري پوپ شخص ديگري به نام «دانيل هاوارد كيلي» در روسيه بازداشت شد. كيلي در آن زمان رئيس يك مركز تحقيقاتي در آمريكا بود كه سالهاي متمادي در زمينه توسعه اژدرهاي متفاوت فعاليت داشت. طبق ادعاي منابع امنيتي روسيه پروفسور كيلي به مسكو آمده بود تا براي گرفتن اسناد «اشكوال» به «پوپ» مشاوره فني دهد.

اظهارات كيلي به عنوان شاهد مورد استفاده روسها قرار گرفت و وي پس از اثبات ادعاي منابع امنيتي روسيه به آمريكا بازگردانده شد. پوپ پس از 8 ماه حبس و با وجود محكوم شدن به 20 سال حبس با نظر مساعد «ولاديميرپوتين» به خاطر ملاحظات انساندوستانه آزاد شد. وي مبتلا به سرطان استخوان بود.

منابع امنيتي ايالات متحده ادعا كرده اند كه موشك اشكوال مدل اوليه كه از سرجنگي هسته اي بهره مي گيرد يك موشك انتحاري است. چرا كه هم هدف و هم زيردريايي كه موشك از آن شليك مي شود با هم از بين مي روند. البته روسها اين ادعا را رد كرده اند با استناد به اين موضوع كه ساختار دوجداره مستحكم زيردريايي هاي روسي توانايي تحمل موج فشاري شديد ناشي از انفجار هسته اي زير آب را دارد.
مشتريان:

طبق گفته منابع روسي، در اواسط دهه 50 ميلادي حدود 40 فروند از اين موشك از نوع صادراتي آن (اشكوال-اي) با سرجنگي متعارف به چين تحويل داده شد.

مدلهاي مختلف موشك اشكوال

الف-مدل اوليه:

اين مدل همانطور كه گفته شد غيرهدايت شونده است. از سرجنگي هسته اي برخوردار بوده و بردي در حدود 16(؟) كيلومتر دارد.

ب-مدل بهبوديافته:

اين مدل همان مدل اوليه است كه از سرجنگي متعارف درآن استفاده شده و سيستم هدايت بر روي آن نصب شده است.

ج-اشكوال-اي:

مدل صادراتي موشك اشكوال كه به جاي سيستم هدايت از يك اتوپايلوت بهره مي گيرد و لازم است قبل از شليك، موقعيت، سرعت و جهت حركت هدف به آن داده شود. اين مدل داراي سرجنگي معمولي بوده و مشخصات فني آن در قسمت مشخصات فني موشك در همين نوشتار آمده است.
مدلهاي ديگر:
اطلاعات بسيار اندكي از ادامه تحقيقات بر روي اين موشك تاكنون منتشر شده است. شايعات، سرعت اين موشك را حتي تا 720 كيلومتر بر ساعت نيز عنوان مي كنند و حتي برخي منابع برد مدل بهبود يافته اين موشك را تا 100 كيلومتر نيز ذكر نموده اند. به هرحال اطلاعات رسمي و منتشر شده اي در اين رابطه موجود نيست.

مشخصات فني موشك:

اشكوال يك موشك زيرسطحي سوخت جامد است كه با بهره گيري از پديده سوپركاويتاسيون قادر است با سرعتهاي بسيار بالايي (3 تا 4 برابر اژدرهاي معمولي) به سمت هدف روانه شود.
اين موشك با توليد حبابهاي بخار كه از نوك دماغه و پوسته خود خارج مي كند لايه اي از گاز در اطراف خود شكل مي دهد و بدين ترتيب خود را از تماس مستقيم با آب و پساي قابل ملاحظه ناشي از آن دور مي كند.
اين موشك قابليت پرتاب از روي شناور و يا زيردريايي در عمق 100 متري را دارد. با سرعت حدود 50 نات (93 كيلومتر بر ساعت) كپسول پرتاب خود را ترك مي كند. با فرو رفتن در آب و رسيدن به عمق مناسب، موتور خود را روشن كرده و به سمت هدف راهي مي شود.
از چالش هاي فني توسعه چنين موشكي مي توان به كاويتاسيون اشاره نمود كه لازم است ميزان حبابهاي كاويتاسيون براي حفظ و پايدار نگهداشتن لايه گاز اطراف موشك ونيز رسيدن به كمترين پسا كنترل شود. در همين رابطه توجه به تداخل گازهاي خروجي از راكت و نيز سطوح كنترل موشك با لايه گاز ايجاد شده در اطراف آن، پيچيدگيهاي اين مساله را روشن تر مي سازد. به ويژه زمان شروع به كار موتور و شرايط گذار (Transision) ناشي از آن از اين حيث قابل توجه است.
سيستم هدايت چنين موشكي نيز با چالشهاي خود روبرو است. تغيير محيط سيال اطراف موشك، شكست امواج و نيز سرعت خودموشك از مواردي است كه هدايت آن را با مشكلات عديده اي مواجه مي سازد.

توضیح:
كاويتاسيون چيست؟
زماني كه فشار روي سطح كم فشار يك ملخ كه در حال چرخش در آب است از حدي پايين تر مي رود يك فضا ي خلائي شكل مي گيرد كه البته اصطلاحاً خلاء گفته مي شود و در عمل خلاء كامل نيست. بلكه در اين ناحيه فشار نسبت به فشار محيط كمتر مي شود. در اين ناحيه به جاي آب، بخار آب دماغه و پوسته اين موشك به بيرون تزريق مي شود وبدين ترتيب موشك همواره در حبابي از بخار آب حركت مي كند كه روشن است در اين صورت پساي بسيار كمتري را به همراه خواهد داشت. اين ايده اصلي بسيار ساده به نظرمي رسد ولي به خصوص هنگامي كه موشك قرار باشد تغيير مسير دهد يا در معرض امواج قرا رگيرد و يا هنگامي كه موتور روشن مي شود وهنوز به وضعيت پايدار نرسيده حفظ اين حباب به شكلي پايدار كه از اثرات تداخل كمترين تاثير را بپذيرد كار ساده اي نيست.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

این خیلی شبیه مو شک هوت هستش

دوستان عکسا چیکار کنم او ضاع رو بی ریخت کرده بد جور گنده نشون می دن

[evry day]

هاریر
يكي از نقاط بسيار حساس و هدفهاي مهم در جنگهاي امروزي ،فرودگاهها ميباشند.باندها بسيار آسيب پذير و حفاظت از آنها هم بسيار مشكل ميباشد.مثلا برخورد يك بمب يا راكت به باند و ايجاد يك حفره ي كوچك اند را تا چند ساعت غير قابل استفاده ميسازدو در واقع با بمباران يك فرودگاه ميتوان پايگاهي را فلج نمود.ضمنا لزوم استفاده از باند تمركز هواپيماها را در يك محل الزامي ميسازد و اين خود آسيب پذيري را بيشتر مينمايد.بطوري كه در همان ابتداي جنگ 1967 مصر و اسراييل در يك حمله ي غافل گيرانه توسط اسراييل ؟تمام فرودگاههاي مصر كه در دسترس بود بشدت بمباران گرديد ونيروي هوايي مصر عملا فلج شد و نتوانست از هواپيماهاي خود استفاده نمايد ودر نتيجه جنگ بسود اسراييل پايان يافت

هواپيماهاي قائم پرواز به باند نياز ندارند بنابراين ميتوان آنها را در دسته هاي كوچك در نقاط مختلفي كه هيچ گونه شباهتي به فرودگاه نداشته باشد مستقر نمود.اين قرار گاه ها ميتواند حتي در ميان جنگل يا در دل كوهستان جايئكه دشمن گمان آنرا هم نميبرد باشد.هواپيماي حمل و نقل قائم پرواز ميتواند نيرو هاي پياده نظام را بجاي هليكوپتر و در مقياس بسيار وسيع تر و سريعتر در مناطق مورد نظر پياده كند و به اين ترتيب به نيرو هاي پياده تحرك تاكتيكي بسيار زيادي ببخشد.

قائم پروازها در ميان كشورهائيكه ناو هواپيما بر دارند محبوبيت ويژه اي كسب كرده است زيرا مشكل نشستن و بر خاستن هواپيماها از عرشه ،كه كار فوق العاده سختي ميباشد با استفاده از هواپيما ي عمود پرواز حل شده و بسادگي انجام ميپذيرد

شروع برنامه:

در حدود سالهاي1966 كشورهاي عضو پيمان آتلانتيك شمالي«ناتو» تصميم به ساختن ئ استفاده از هواپيماهاي عمود پرواز(وي.تي.او.الV.T.O.L)يا هواپيماي باند كوتاه(اس.تيواو.الS.T.O.L)را كه فقط احتياج به يك باند كوتاه داشت گرفتند.

در اين مدت تمام كشورهاي عضو اين پيمان از جمله آلمان غربي،فرانسه،آمريكا و انگلستان تلاش زيادي براي ساختن چنين هواپيمايي نمودند.بايد اضافه كرد كه حتي كشورهاي عضو پيمان ورشو يا بلوك شرق نيز از كوشش در اين راه مستثني نبوده و تلاش هاي تحسين بر انگيزي كرده و ساخته هاي موفقيت آميزي نيز داشته اند.

ولي از آنجا كه طرح كمپاني هاكر سيدلي (Hawker Siddely) در ميان تمام طرحهايي كه تا آن زمان در دنيا ساخته شده بود موفق تر و عملي تر بوده است.كه به معرفي آن كه هارير(Harrier)نام دارد ميپردازيم

شرح دو واژه

واژه هاي وي.تي.او.ال از حروف انگليسي اول كلمات(Vertical Take Off Landing)گرفته شده كه معناي آن نشستن و بر خاستن عمودي ميباشد و واژه اس.تي.او.ال نيز از عبارت(Short Take Off Landing)گرفته شده كه معناي آن نشستن و برخاستن سريع و كوتاه ميباشد.اين دو واژه از اين رو شرح داده شد كه ما بين خلبانان و علاقمندان پرواز در ايران مورد استعمال دارد.



هاريرنوعي جغد براي شكار خرگوش!)

اولين مدل هواپيماي هارير پي 1127 (p_1127_Harrier) نام داشت كه در 31 اوت 1966 اولين پرواز خود را انجام داد.هارير ابتدا به منظور انجام ماموريتهاي ضربتي (هوا به زمين) و اكتشافي در نظر گرفته شده بود و ميتوانست در مقرهاي زير بال خود مقداري مب و راكت حمل نمايد.نمونه ي اوليه هارير مجهز به يك موتور توربو فن پگازوس 5(peagasus 5)با حداكثر 18000 پوند فشار استاتيك بود.اين مدل 720 مايل در ساعت سرعت داشت و مداومت پرواز آن 30 دقيقه بود و ميتوانست در مدت 4 دقيقه ود را به 5000 پايي زمين برساند و سقف پرواز آن به 60،000 پا ميرسيد.

هارير در چندين مدل تا بحال ساخته شده و بتدريج توانايي هاي لازم براي انجام ماموريت هاي مختلف را بدست آورده است،آمريكا كه خود بزرگترين سازنده ي هواپيماست ،اقدام به خريد هواپماهاي هارير از انگليس مينمود تا اينكه كمپاني مك دانل داگلاس پروانه ي توليد اين هواپيما را بدست آورد.

ساخته هاي مك دانل داگلاس در نيروي دريايي امريكا اي .وي.8 (A.V.ناميده شد.اين مدل به دو موشك سايدويندر مجهز شد و قادر به انجام ماموريتهاي رهگيري نيز ميباشد.

بعدها مك دانل داگلاستغييرات ديگري در طرح هاي هواپيما داد كه از جمله طرح بالهاي جديد كه اين نمونه اي.وي.16 (A.V.16)نام گرفت و مجهز به موتور پكازوس-15(Pegausus 15) كه قدرت آن 5 هزار پوند بيش از نمونه قبلي بود.

وزن خالي نمونه ي اوليه 12600 پوند و وزن مدل جديد 13200 پوند است و حداكثر وزن آن هنگام برخاستن از 21500 به 28000 افزايش يافت؛سرعت نيز از 96 صدم ماخ به 98 صدم ماخ رسيد.(ماخ سرعت صئت ميباشد)


اكنون هاريرBritish Aerospace Sea Harrierرا انگليس ميسازد ودر ارتش بريتانياي كبير و هند مورد استفاده قرار ميگيرد كه مشخصات آن در زير آمده.

همچنين هاريرMcDonnell Douglas AV-8B Harrier IIتوسط مك دانل داگلاس اريكايي توليد ميشود كه علاوه بر امريكا در انگليس،اسپانياوايتاليا نيز استفاده ميشود.مشخصات اين هواپيما هم در ادامه آمده است!

هارير چگون از زمين بر ميخيزد!!!

زير بال هارير،در محل اتصال بال به بدنه،چهار اگزوز وجود دارد اين اگزوزها دهانه خروج گازهايي است كه از موتور خارج ميشود و ميتوانند تا 90 درجه تغيير جهت دهند بدين معني كه ميتوانند عمود بر زمين يا موازي زمين قرار گيرند.وقتي اگزوزها عمود بر زمين هستندو خلبان فشار را زياد ميكند نيروي عكس العمل خروج گاز افزايش ميابد ؛ در اين هنگام هواپيما از زمين به آرامي بلند ميشود.


خلبان بتدريج اگزوزها را با محور طولي هواپيما موازي ميكند و در نتيجه هواپيما به جلو حركت كرده و بتدريج سرعت ميگيرد تا وقتيكه اگزوزها كاملا موازي شوند كه اين همزمان با وقتي خواهد بود كه هواپيما سرعت لازم خود را بدست آورده و ديگر مانند هواپيماهاي معمولي پرواز خواهد نمود

فرود هارير:


در موقع فرود هارير ،خلبان از مسافتي كه بستگي به سرعتش دارد در ارتفاع كم شروع به عمود كردن اگزوز هايش ميكند بوريكه وقتي بنقطه مورد نظر براي نشستن رسيد؛اگزوزها كاملا بر زمين عمود شده و سرعت نيز صفر شده باشد.در اين حالت هواپيما در نزديكي زمين.جائيكه خلبان مايل بوده است ثابت خواهد ماند.


اگر احيانا خلبان كم تجره بوده باشد و نتواند دقيقا در جائيكه مايل بوده هواپيما را بيحركت نمايد يا پس از توقف كامل در هوا محل فرود را مناسب تشخيص ندهد و بخواهد همانطوريكه در نزديكي زمين ايستاده اندكي به يكي ديگر از جهات تغيير جا دهد،ميتواند اين كار را بكمك پره هايي كه در دهانه ي چهار اگزوز ش كار گذاشته شده و بنا به نياز خلبان و فرمان او قابليت تيير جهت دارد انجام دهد.اين عمل را خلبانها هاورترن ميگويند.


خلبان پس از رسيدن بروي محليكه آنجا را مناسب تشخيص داد بتدريج از فشار گازهاي موتور كاسته و هارير را به آرامي بر روي زمين مينشاند

رهگيري و جنگ هوايي:
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تا مدتها تصور ميشد تغيير سمت اگزوزها فقط در موقع نشستن و بر خاستن مفيد است ولي به طور اتفاقي،توسط آزمايشاتي كه اولين بار خلبانان باهوش ولي بازيگوش در هوا با تغيير سمت اگزوزها انجام دادند؛كشف شد كه ميتوتن به مانورهاي بينهايت مهمي دست زد كه امجام آن براي هواپيماهاي ديگر امكان ندارد.بعنوان مثال با منطبق كردن اگزوزها بر شعاع دايره گردش ميتوان دايره چرخيدن را بسيار تنگ نمود و به آساني پشت سر هواپيماي دشمن قرار گرفت.و يا با عوض كردن جهت اگزوزها سرعت را سريعا كم نمود و با يك چرخش سريع پشت سر دشمن قرار گرفت و او را در دام موكهاي هوا به هوا انداخت.


كاهش سرعت هارير ميتواند تا 90 ناتيكال مايل باشد و اين در مقايسه با جنگنده هاي همطرازش بزحمت ميتواند سرعت خود را تا 150 ناتيكال مايل پايين بياورند،اهميت ويژه اش معلوم ميشود.با بهره گيري از اين امتياز اگر هارير توسط خلبان ماهري هدايت شود،مانورهاي آن براي دشمن تقريبا غير قابل پيش بيني و چاره انديشي خواهد بود.


در آزمايشات با استفاده از تغيير جهت اگزوزها توانسته اند در مدت 10 ثانيه سرعت هارير را از 605 ناتيكال مايل به 370 ناتيكال مايل كاهش دهند.و در ظرف 15 ثانيه سرعت آنرا از 200 مايل به 300 مايل رسانند و همچنين در 26 ثانيه از سرعت 400 ناتيكال مايل به سرعت 500 ناتيكال مايل دست يابندهر ناتيكال مايل 1850 متر است) هارير در ماموريتهاي رهگيري و ضربتي هوا به زمين نيز بخوبي از عهده آزمايشات برآمده!
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
'گرفته شده از سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

بالگرد Bell UH-1 Huey
هلیکوپتر Bell Uh-1 که گسترده ترین استفاده را در بین هلیکوپترهای نظامی در جهان دارد و بیشتر با نام Huey شناخته میشود نخستین بار در سال 1963 در طول جنگ ویتنام بطور گسترده به خدمت گرفته شد..پیش از پایان جنگ بیش از 5000 فروند از این هلیکوپتر همه فن حریف به سمت جنوب شرق آسیا گسیل شده بود.این هلیکوپتر برای فرماندهی و کنترل نیروها ، برای حمله های هوایی در برابر آتش سبک نفر ، برای جابجایی نیرو یا مجروح ویا تجهیزات ،و همچنین بعنوان یک توپ پرنده به کار گرفته شد.تصور کنید این هلیکوپتر از دهه 60 تا به حال تولیدی بیش از 9000 فروند داشته و در بیش از 40 کشور هنوز مورد استفاده قرار میگیرد.

UH-1D : دارای بدنه ای دراز تر از مدل اولیه بود که دارای rotor بزرگتر و همچنین برد بیشتری بود که با موتور توربو شفت قدرتمند T-53-L-11 با قدرت 1100 اسب بخار که به مدل بالاتر با قدرت 1400 اسب بخار T-53-L-13 ارتقا یافت که توسط شرکت معروف توربو شفت ساز Lycoming ساخته شده بود.مشخصه بارز این مدل دو در برزگ بارگیری و پنجرهای دو طرف کابین هستند. طراحی این مدل برای اینکه بتواند تا 12 نفر سرباز مسلح به اضافه دو نفر خدمه را جابجا کند تغییر کرد و در سال 1963 به ویتنام رسید که دارای بیشینه سرعت 127 مایل در ساعت یا 110 ناتیکال مایل و برد 293 مایل یا 467 کیلومتر بود.این مدل تحت لیسانس شرکت بل در آلمان غربی هم تولید شد که بیشتر برای مسلح کردن آن به سلاحهای استاندارد المانی و یا ناتو همت گمارده شد.از جمله :توپ 20 میلیمتری ، راکت اندارهای 2.75 میلیمتری،نارنجک اندازهای 40 میلیمتری و ظرفیت حمل شش فروند موشک هدایت با سیم –ضد تانک AGM-22B بر روی موشک اندازهای هدایت شونده M11 یا M22.


UH-1V : مدل پزشکی این هلیکوپتر بود که میتوانست تا شش برانکار و یک بهیار را با خود حمل کند.


UH-1H : این مدل در حقیقت همان مدل UH-1D بود با این تفوت که دارای موتوری تقویت شده بود و میتوانست تا 13 سرباز مسلح را با خود جابجا کند.این هلیکوپتر دارای دو Blade تمام فلزی از نوع Semi-Rigid برای rotor اصلی و دو Blade از نوع Rigid و تمام فلزی برای rotor دم .این مدل از مدلهای دیگر بسیار بیشتر تولید شده است.این مدل تحت لیسانس شرکت بل در تایوان و ترکیه نیز تولید میشود.UH-1H Nighthawk مجهز به چراغ فرود و یک توپ کوچک از نوع M134 و 7.62 میلیمتری برای ماموریتهای شبانه بر روی آن نصب گردید.هلیکوپتر AH-1G Cobra که اغلب برای ماموریتهای شبانه به پرواز در می آمد واز هلیکوپتر UH-1H Nighthawk برای پیدا کردن مسیر و مشخص نمودن هدف استفاده میکرد.



UH-1N :این مدل برای فرماندهی و کنترل و جابجایی سربازان استفاده میشد.از Huey برای کمک به فرماندهی نیروهای زمینی در هنگام انتقال تجهیزات از کشتی به خشکی و یا برعکس استفاده میشد.از این مدل همچنین برای پشتیبانی عملیاتهای فرماندهی و پشتیبانی با استفاده از بسته های مخصوص ارتباطیASC-26)) که قابلیت جا سازی در این هلیکوپتر را دارد استفاده میشود. همچنین بعنوان آمبولانس هوایی ، پشتیبانی نیروهای زمینی، جستجو ونجات ،شناسایی ، پشتیبانی شناسایی هوایی و یا حمل بارهای خارجی نیز میتوان از UH-1H استفاده کرد.که تمام این کارها با نصب سیستمهای ناوبری گرمایی جدید که به این هلیکوپتر برای انجام ماموریتهایش کمک میکند.


مشخصات:

ماموریت اصلی: هیلیکوپتر با ماموریتهای عمومی (آخه برای UTILITY من چی بگم)

شرکت سازنده: Bell Helicopter Textron

موتور: T-53-L-13

قدرت: در ، جا 1290 اسب بخار
پیوسته: 1134 اسب بخار

طول:57.3 فوت یا 17.46 متر

ارتفاع: 14.9 فوت یا 4.54 متر

قطر rotor :48 فوت یا 14.62 متر

سرعت در سطح دریا: 121 نات یا 139.15 مایل در ساعت

سقف پروازی: 14200 فوت یا 4331 متر که البته از ده هزار پا به بعد با استفاده اکسیژن توسط خدمه امکان پذیر است.

بیشترین وزن برخاست:10500 پوند یا 4767 کیلوگرم

برد :172 ناتیکال مایل یا 197.8 مای
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سایت=
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

:13::20::13:

[evry day]

اين پرنده توانايي حمل 24 سرباز مسلح و يا حمل بار تا سقف 20 هزار پوند را در داخل و يا بيرون محفظه را دارد، يعني در حالي كه اين پرنده به صورت عمودي بلند شده و يا مي نشيند. ضمن اينكه اين پرنده به علت قابليت جمع شدن بال و ملخ خود ميتواند توسط هواپيماهاي باري حمل شود.
اين پرنده ميتواند در حال پرواز عمليات سوخت گيري نيز انجام دهد.
بويينگ مسوول بخش بدنه و تمام زيرسيستم هاي آن، ناوبري ديجيتال و سيستم كنترل پرواز بوسيله سيم اين پرنده مي باشد. شريك بويينگ يعني شركت بل تكسترون نيز مسوول بخش بال، سيستم انتقال قدرت، دم، سيستم ملخ و بخش موتور مي باشد

توانايي‌هاي اختصاصي عقاب دريايي

افزايش سرعت به اندازه دو برابر يك بالگرد
برد موثر بلندتر براي انجام ماموريت‌هاي نيازمند به يك بالگرد
توانايي انجام ماموريت هاي چندمنظوره: حملات آبي خاكي، پشتيباني نيروها، نفوذ و ضد نفوذ با برد زياد، حمل و نقل، جستجو و دفاع، پزشكي و در آينده حمل سوخت كه از ماموريت هاي قابل انجام توسط اين پرنده خواهد بود.
از اين پرنده 9 فروند توسط نيروي هوايي آمريكا سفارش داده شده است كه كار خدمات پشتيباني آن نيز آغاز شده است. اولين فروند از اين پرنده در هشتم دسامبر سال 2005 ميلادي تحويل شده است.
مشخصات فني

بخش موتور

دو موتور آليسون T406-AD-400
قدرت محور نيرو 6150 اسب بخار و يا 4586 كيلو وات
بخش ملخ

سه ملخ در هر هاب
ساخه شده از گرافيت و فايبرگلاس
سرعت انتهاي ملخ 201.75 متر بر ثانيه
قطر ملخ 11.58 متر
سطح ملخ 24.3 مترمربع
سطح صفحه 210.7 مترمربع
چرخش ملخ اتوماتيك و بر حسب نيرو
كارايي

حداكثر سرعت در سطح دريا 510 كيلومتر در ساعت (275 نات)
نرخ صعود عمودي در سطح دريا 332 متر در دقيقه
حداكثر نرخ صعود در سطح دريا 707 متر در دقيقه
سقف پرواز خدماتي 7925 متر (26000 پا)
سقف پرواز خدماتي با يك موتور 3444 متر (11300 پا)
حداكثر ارتفاع پرواز در حالت سكون 4328 متر
برد

حمله آبي خاكي 954 كيلومتر
حداكثر برد 3892 كيلومتر
ظرفيت

2 خدمه
24 سرباز يا 12 تخت
ابعاد داخلي
طول 7.37 متر
عرض 1.8 متر
ارتفاع 1.83 متر
وزن
وزن خالي 15032 كيلوگرم
حداكثر وزن پرواز بصورت عمودي 21546 كيلوگرم (47500 پوند)
حداكثر وزن پرواز در مسير كوتاه 24948 كيلوگرم (55000 پوند)
حداكثر وزن پرواز 27443 كيلوگرم (60500 پوند)
قلاب بار تكي 4536 كيلوگرم (10000 پوند)
قلاب بار دوتايي 6147 كيلوگرم (15000 پوند)
ابعاد خارجي

طول بدنه 17.48 متر (57.33 پا)
عرض با احتساب ملخ‌ها 25.55 متر(83.33 پا)
طول براي انبار 19.08 متر(65.58 پا)
عرض براي انبار 5.61 متر(18.42 پا)
ارتفاع در حالت ملخ افقي 6.63 متر(21.76 پا)
ارتفاع در حالت ملخ عمودي 5.38 متر(17.65 پا)
ظرفيت سوخت
محفظه كنار بدنه Sponsons 4649 ليتر (1228 گالن)
باك درون بال 2979 ليتر(787 گالن)
باك اضافه 9221 ليتر(2436 گالن)

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


منبع:
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

موشک انداز انفرادی ار پی جی. ۲۹ سلاحی دیگر از خانواده ار پی جی است . ماموریت اصلی این سلاح همانند سایر سلاحهای این خانواده ضد تانک است اما به وقت لزوم می توان علیه سایر خودروها و ادوات و سنگرها و نفرات تجمع دشمن استفاده کرد. موشک و سر جنگی ار پی جی.۲۹ برای کارایی علیه تانکها وزره پوشهای جدید که در مقابل سلاحهای ضد تانک معمولی مقاوم هستند بهسازی شده است .اصولا سلاحهای خانواده ار پی جی به دلیل سهولت استفاده توسط یک نفر و هم حمل و نقل اسان سلاحی کار امد و موثر شناخته می شود

کالیبر ۱۰۵ میلیمتر
طول ۱۸۵۰ میلیمتر
وزن سلاح ۱۲ کیلو گرم
سرعت موشک ۱۳۰متر بر ثانیه
وزن موشک ۲/۶کیلوگرم
طول موشک ۱۱۰ م م
سر جنگی ؟ --- --
برد موثر ۵۰۰ متر
برد نهایی ؟
منبع تفنگداران دريايي

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[evry day]

نورثروب گرومن B_2
بمب افکن پنهان کار بی 2 در واقع یک هواپیما ی تهاجم متعارف و یا هسته ای دور بر می باشد .این هواپیما از چهار دستگاه موتور توربوفن جنرال الکتریک F_118_GE_110با رانش 17300پاوند می گیرد.

نخستین پرواز بی 2 در سال 1989 انجام گرفت و 21 مین و آخرین فروند آن نیز در سال 1997 به نیروی هوایی ایالات متحده تحویل داده شد.تنها دو فروند نهایی بی 2 با ترکیب کامل بلاک 30 تحویل داده شدند .

اما بعدها 19 فروند از آن نیز به این استاندارد ارتقا پیدا کرد

نورثروب گرومن ,E_2

,E_2 هاوک آی یک هواپیما یک هواپیما کنترل و هشدار دهنده زود هنگام هوابرد است .

نمونه تولیدی از این هواپیما E_2cمی باشد که از سال 1988 به بعد تولید شدند از دو دستگاه توربو موتور توربو شفت جریان محوری آلیسون هریک با قدرت 5250 اسب بخار نیرو می گیرد .

ای 2 در سال 1960 برای نخستی پرواز کرد .نورثورب گرومن در حال حاضر در حال تکمیل نمونه ی E_2Eمی باشد.

در کل تا سال 2005 میلادی 277فروند ای 2 و تولید 36 فروند آن نیز در دوره ی 2006 تا 2015 پیش بینی شده است.

لاکهید مارتین بویینگ F_22

F_22 یک جنگنده ی سلطه ی هوایی و تهاجم زمینی و تک سرنشین می باشد که در سال 1991 به عنوان جنگنده ی ویزه ی سلطه ی هوایی در نیروی هوایی ایالات متحده برگزیده شد.

نخستین پرواز این هواپیما در سال 1997 به وقوع پیوست .موتور جنگنده ی F_22 شامل دو دستگاه توربوفن پرات اندویتنی با رانش 33000 پاوند می باشد تا سال 2005 حدود 62 فروند تولید و تولید 129 فروند دیگر از آن برای دوره ی 2006 تا 2005 پیش بینی شده است .

RACمیگMiG_29

این هواپیما یک جنگنده ی برتری هوایی/ رهگیر دو موتور می باشد .پیش نمونه ای از این هوایی در اکتبر 1997 برای نخسین بار پرواز کرد این هواپیما از دو دستگاه موتور توربوفن کلیموف/سارکیسف RD_33با رانش 18300 پاوند نیرو می گیرد .

در حال حاضر شماره ای از میگ 29 در حال ارتقا یافتن توسط نیرو هوایی روسیه به MiG_29MT/UBT

می باشد .

نمونه SMT دارای موتور الکتریکی پرواز جدید و برد بیشتر MiG_29UBTشباهت زیادی SMT دارد.

تا سال 2005 1428 از این فروند میگ 29 ساخته شد و تولید 51 فروند دیگر از آن تا سال2015 پیش بینی شده است.

منبع :مجله ی صنایع هوایی

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[evry day]

در ميان تمامي پروژه هايي كه در صنعت هوافضاي آمريكا تاكنون پيگيري شده است ، يكي از آنها بسيار درخشنده تر وبانشاط تر پيش مي رود و باعث به وجودآمدن رقابت بسيار سنگين بين شركت هاي بزرگ آمريكايي شده است . نام اين پروژه (j.s.f) است . (JSF) مسئوليت ساخت وطراحي گونه هايي از هواپيماهاي جنگنده مدرن را دارد تا اين هواپيماها بتوانندپاسخگوي نيازهاي نيروهاي نظامي آمريكاو هم چنين نيروي دريايي و هوايي سلطنتي انگلستان باشد.
منشا و مبداء پروژه JSF را مي توان از سال ۱۹۸۶ ميلادي دانست هنگامي كه نيروهاي آمريكايي و انگليسي حضور به هم رسانده و به دنبال ساخت يك جنگنده مافوق صوت برتر بودند.
اما JSF در سال ۱۹۹۰ رسمي شد و درزماني كه مؤسسه پژوهشي تحقيقاتي پيشرفته (ARPA) به دنبال يك جنگنده چندمنظوره با وزن و قيمتي پايين بود، بازهم اين حركت به سوي ساخت يك جنگنده مافوق صوت كشيده شد و به همين خاطررقابتي بين شركت هاي هواپيماسازي وموتورسازي در سال هاي ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۴براي به دست آوردن امتياز ساخت اين جنگنده به وجود آمد.
حريفان در قالب ۳ تيم آماده حضور شدند.
۱. تيم مك دانل داگلاس و نورثروپ گرومن و هوافضاي انگليس .
۲. شركت بوئينگ (Boeing).
۳. شركت لاكهيد مارتين (Lockheed Martin).
هر كدام از اين تيم ها طرحي را ارائه دادند. در ارزيابي اي كه در سال ۱۹۹۶ انجام شد، طرح تيم مك دانل داگلاس و نورثروپ رد شد ودر مقابل شركت بوئينگ و لاكهيد مارتين هركدام به ترتيب طرح هاي تجربي (Experimental)، X-32 و X-35 را ارائه دادند.
سرانجام در ماه اكتبر سال ۲۰۰۱ طرح X-35شركت لاكهيد برنده اين مسابقه شد. زيراطرحش نسبت به X-32 ارزان قيمت تر وكم خطر بود. بعد از تثبيت طرح X-35 ديگرآن را به نام X-35 مي شناسند «حرف F درهواپيماهاي آمريكايي نشان دهنده جنگنده = Fighter»
در كل ۳ مدل از جنگنده F-35به نام هاي F-35A، F-35B و F-35C ساخته خواهد شد.بنا به تقاضاي هر كدام از نيروهاي نظامي ،تفاوت هايي در طراحي ها ديده مي شودالبته نمونه طراحي پايه يكي است . در اين راستا نيروي هوايي آمريكا (USAF)درخواست مدل A را كرده كه گونه اي معمولي است و در فرود و برخواست مانندجنگنده هاي عادي است و قصددارد تا F-35A را جايگزين جنگنده هاي F-16و A-10 كند. از طرفي يگان تفنگداران و نيروي دريايي آمريكا به دنبال جانشيني براي هواپيماي FIA-18 بودند. نيروي دريايي به دنبال جنگنده اي با خصوصيت حمل زياد سوخت و برد زياد بود و يگان تفنگداران نيز به دنبال جنگنده اي كوتاه برخاست و عمود فرود STOVl))۳ ومي خواست ياد هواپيماهاي ( Harrier AV-8B) را فراموش كند.
در كل سفارشات حدود ۳۰۰۰ فروند شد.بدين ترتيب :
۱ـ ۱۷۶۳ فروند F-35A براي نيروي هوايي آمريكا USAF
۲ـ ۶۰۹ فروند F-35B براي يگان تفنگداران دريايي USMC
۳ـ ۴۸۰ فروند F-35C براي نيروي دريايي USN
۴ـ براي نيروي هوايي و دريايي سلطنتي انگليس مجموعا ۱۵۰ فروند كه ۶۰ فروندمتعلق به نيروي دريايي و ۹۰ فروند نيزمتعلق به نيروي هوايي است كه اين جنگنده ها بسيار شبيه F-35C است .
طرح X-35 در تابستان سال ۲۰۰۲ تثبيت شد و ديگر F-35 با تفاوت هاي بسيارجزيي ، مثلا دماغه F-35 حدود ۱۲سانتي متر كشيده تر و بالچه ها ۵ سانتي مترعقب تر بودند.
هر سه مدل قابليت سوختگيري در آسمان را دارند با اين تفاوت كه در مدل A بازوي متحرك (boom) سوختگيري در پشت كابين خلبان قراردارد و در صورتي كه در مدل هاي
B و C در سمت راست دماغه هواپيماهستند.
براي ساخت موتور نيز رقابتي سنگين بين شركت هاي جنرال الكتريك ، آليسون ،رولزرويس و پرت و ويتني آغاز شده است .
حساسيت خاصي بر روي ساخت موتور وفن بالابرنده (Liftfan) در مدل F-35B بود زيرا اين هواپيما عمود فرود و كوتاه برخاست است (Stovl) و اين مشكل باابتكار و همبستگي شركت هاي رولزرويس و آليسون حل شد. اما مدل هاي A و C را دوموتور شركت مجرب پرت و ويتني F-119 همراهي مي كند. نكته جالب در مورد اين موتورها اين است كه با وجود فناوري پيشرفته و كارآمد آنها، قيمت پايين تري نسبت به موتورهاي ديگر دارند. هركدام از موتورها نيروي پيشراني به اندازه ۱۵۴۲۰كيلوگرم و با استفاده از پس سوز (afterburner) اين نيرو به ۲۲۶۷۵ كيلوگرم مي رسد.
F-35ها دو محفظه تسليحاتي دارند كه در هركدام مي توان يك موشك هدايت شونده JDAM و يك موشك هوابه هواي ميان بردAIM-120 جاسازي كرد.
جنگنده هاي F-35A و F-35C مي توانند درهر محفظه ۹۰۰ كيلوگرم تسليحات حمل كنند. در صورتي كه F-35B (به علت STOVL بودن ) در هر محفظه ۴۵۰ كيلوگرم توانايي حمل دارد.
تنها در مدل F-35A كه متعلق به نيروي هوايي آمريكا است مي توان يك مسلسل پيشرفته با كاليبر ۲۷ ميلي متر مشاهده كردكه طراحي اصلي آن از مسلسل BK-27ماوزر (Mauser) برداشته شده است .
مسئوليت ساخت رادارهاي F-35ها را بخش سيستم هاي الكتريكي شركت نورثروپ گرومن عهده دار است و براي اين كار شركت گرومن دست به گسترش رادار APG-77 زده است و با مدرن كردن آن اميدوار است كه هوشمندترين رادار در حال حاضر راطراحي كند. از لحاظ مشخصات ظاهري مدل cو A داراي بال ها و دم هاي بزرگ تري نسبت به هستند كه باعث افزايش برد و فرود آسان تر مي شود و قوي ترين چرخ ها در مدل F-35C ديده مي شود.
تقريباً تمامي موشك هاي پيشرفته از قبيل CBUها و AIM-120C و دو گونه AIM-۹ به نام هاي سايه طوفان (Storm Shadow) وسايدويندر را با خود حمل مي كنند. اولين پرواز آزمايشي ۳۵A در ۲۴ اكتبر سال ۲۰۰۰ و ۳۵A در ۱۶ دسامبر ۲۰۰۰ وX-35B در ۲۳ ژوئن سال ۲۰۰۱ انجام شد.طبق برنامه ريزي ها قرار است مدل هاي B وC هر كدام با قيمت ۵۰ ميليون دلار و مدل A با قيمت ۴۰ ميليون دلار به فروش برسند.مدل A درسال ۲۰۱۱ ميلادي ، مدل C درسال ۲۰۱۰ ميلادي و مدل B در سال ۲۰۱۲ به خدمت نيروهاي نظامي آمريكا وانگليس .

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

با نگاهی به داخل کابین خلبان این پرندة سپاه تفنگداران دریایی آمریکا یعنی هلیکوپترAH_IJ ساخت شرکت هلیکوپترسازی بل در می یابیم که این هلیکوپتر یکی از پسرخاله های کم شباهت هلیکوپتر جنگ ویتنام یعنی هلیکوپتر کبرا می‌باشد.
در این مقاله با ویژگیهای پروازی این هلیکوپتر توسط خلبانی که با آن پرواز نموده آشنا می‌شویم : وقتی انسان بمدت 40 دقیقه با این هلیکوپتر پرواز می کند و هدایت آنرا بعهده می‌گیرد، احساسی حاکی از علاقمندی در وی نشأت می‌گیرد. باور نداشتم که چنین باشد. در مواجهه با چنین هلیکوپتری انسان نه تنها دستپاچه می شود که حتی احساس دلهره هم می‌کند. همه جای این هلیکوپتر مملو از سخت افزار است.
اما کار نیکو کردن از پر کردن است. این ضرب‌المثل را می‌توانیم در مورد رئیس خلبانهای آزمایشی شرکت هلیکوپترسازی بل تکسترون «« جان هونیکر»» بکار ببریم. بمن گفتند که هیچکس با این هلیکوپتر ««سوپرکبرا»» همانند او آشنایی ندارد.
وقتی برای انجام ارزیابی های پروازی این هلیکوپتر در ماه ژوئن وارد تأسیسات شرکت هلیکوپترسازی بل در ««فورت ورث»» تگزاس شدم دریافتم که هلیکوپترAH_IWرا بنام ««ویسکی»» هم می‌خوانند. سپاه تفنگداران دریایی امریکا این هلیکوپتر سوپرکبرا را برای تعقیب فرماندة مبارزان سومالی (محمدفرح‌عیدید) به بهانة تلافی مرگ 22 نفر از افراد پاکستانی حافظان صلح سازمان ملل در آن کشور برگزید.
توانایی های هلیکوپتر کبرا ( که تعداد زیادی از مدل AH-IJ آن در ناوگان هلیکوپتری ایران به پرواز درمی‌آید) به دوران جنگ ویتنام بازمی گردد. از آن روز تاکنون این هلیکوپتر راهی بس طولانی را پیموده است، بخصوص اینکه نیروی دریایی تصمیم گرفت ابتدا با استفاده از موتور‌های دوقلوی 400(PT-6 )-T ساخت شرکت پرات اندویتنی (هلیکوپتر AH-IJ و هلیکوپترAH-IT ) و سپس با نصب موتورهای 700-T ساخت شرکت جنرال الکتریک (هلیکوپترAH-IW )، آنرا به یک هلیکوپتر دوموتوره تبدیل نماید.



آنچه فاصله این هلیکوپتر را با بل تعیین می کند تغییر هلیکوپتر فوق با نصب موتور 700-T بر روی آن می‌باشد. موتور قبلی یعنی موتور400-T نمی توانست نیازهای وزنی و پروازهای این هلیکوپتر مجهز به سیستم موشکی ««تاو»» ( Tow ) را برآورده سازد. بنابراین هلیکوپتر ویسکی کبرا (AH-IW ) به موتور 700-T مجهز گردید. این هلیکوپتر با این موتور پرقدرت و با جعبه دنده ای با حداکثر قدرت 2032 اسب بخار می تواند تسلیحات سنگینتر از موشک های فوق، از جمله موشک لیزری «« هل فایر»»ساخت راکول را با خود حمل نماید.
توان بالای موتور، به این هلیکوپتر اجازه می دهد در ارتفاعی بمراتب بالاتر و در هوایی بمراتب گرمتر پرواز نماید. ویژگیهایی که در عملیات طوفان صحرا حیاتی بودن آن به اثبات رسید.
از لحاظ جنبه های خرید و فروش، تعداد 160 فروند هلیکوپتر ««ویسکی»» به خطوط پروازی سپاه تفنگداران دریایی آمریکا راه یافت و هیچگونه مانع مشهودی بر سر راه خرید نهائی 230 فروند از این ماشین پرنده ( برای نیروی مذکور ) وجود ندارد.
مقامات کمپانی بل حتی از توسعه و تکامل بیشتر این هلیکوپتر جنگی کهنه کار سخن می گویند. رئیس مهندسی هلیکوپتر کبرا ««جان نورول»» می گوید: ««روزی خواهد رسید که تمام تجهیزات داخل کابین خلبان و کمک خلبان این هلیکوپتر را کلا دیجیتالی نماییم.»»
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
یکی از قدمهای بعدی ما ««کبرا-2000»» نام دارد که شامل یک برنامه سیستم تسلیحاتی یکپارچه (EWS ) می باشد. این برنامه به این منظور طراحی گردیده تا کابین خلبان و کمک خلبان (متصدی اسلحه ) این هواپیما از حالت شلوغی فعلی خارج گردد. اگر مسائل و مشکلات بودجه ای وجود نداشته باشد، علاوه بر نصب سیستم تسلیحاتی یکپارچه پیشنهاداتی مطرح است که سیستم روتور این هلیکوپتر چهار ملخه و یا حتی این هلیکوپتر دو سرنشینه به یک هلیکوپتر جنگی تک‌سرنشینه تبدیل گردد.
وقتی که با هلیکوپتر ویسکی پرواز می کردم، بیشتر توجه خود را به ویژگیهای پروازی آن معطوف نمودم تا به تجهیزات داخل کابین ( که قراراست در معرض تعویض قرارگیرد ). با این همه انسان می تواند در کابین جلوی این هلیکوپتر بنشیند و تجهیزات نشانه روی موشکهای ««تاو»» (TSU ) موجو در آن (همان سخت افزار حجیمی که برای شلیک موشکهای ««هل فایر»» و ««سایدویندر»» بکار می رود) نظرش را بخود جلب نکند. این وسیله نشانه روی ترجیحاً برای شلیک مسلسل (توپ) چرخان و سه لوله ای 20 میلیمتری (197-M ) نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

از طرف دیگر کابین جلو دارای دو فرمان جانبی ««سایدآرم»» در سمت چپ و فرمان ««سایکلیک»» در سمت راست قراردارد. وقتی کمربند ایمنی و دریچة کاناپی کابین را بستم احساس کردم در داخل یک هواپیمای جنگنده تک سرنشینه قرار دارم.
بمن پیشنهاد کردند تا سیستم نشانه روی ««تو»» (TOW ) را که دارای تعادل ژیروسکوپی می باشد بکار اندازم. هنگامی که هلیکوپتر از روی زمین بلند می شد و با زاویة 90 درجه دور می زد علامت (خط) نشانه روی داخل دستگاه (دوربین ) را بر روی یکی از اشیایی که در آن حوالی بود میزان کردم و آن را هدف گرفتم. وقتی از قسمت چشمی دستگاه نگاه می کردم بسیار شگف زده شدم چرا که هلیکوپتر به جهتی دیگر می رفت ولی دستگاه نشانه روی (TSU ) همچنان هدف را نشانه گرفته بود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هنگام پرواز احساس سفتی غیرمعمول در فرمان کلکتیو می کردم. این نیروی مقاوم مخصوصاً به این فرمان داده شده تا ارتباط نزدیکی بین عملکرد موتور و مشخصه های پروازی آن برقرارگردد. بعد از اینکه یکی دوبار به یکی از میدان های آن حوالی نزدیک شدیم تصمیم گرفتم هدایت آنرا بعهده بگیرم. احساس کردم هلیکوپتری قابل انعطاف و چالاک است، عکس العملی که در مقابل فرامین نشان می داد بیانگر دقت بالای ماشین پرنده ای بود که برای مأموریتهای تهاجمی طراحی شده‌است.
دستگاه کنترل ارتعاش ««فعال»» ( سیستمس که ارتعاشات حاصل از ملخ را مستهلک می سازد) وظیفه خود را بخوبی انجام می داد و لرزشهای حاصل از ملخکهای (باپهنای) 33 اینچی(84 سانتی متری) این هلیکوپتر را مستهلک می نمد. این لرزشها از ویژگی ذاتی هلیکوپترهای دوملخه (تک روتوره) می‌باشد و از نوع ارتعاشات ««دوبار لرزش در هر دوران»» بحساب می آید. این دستگاه دارای وزنی معادل 51 پاوند(23 کیلوگرم) می باشد که با نیروی الکتریکی در مسیری منحنی شکل جابجا می شود تا در سیکل چرخشی ملخ لرزش را در نقطة صحیح آن خنثی نماید.
دستگاه کنترل ارتعاش هلیکوپتر سوپر کبرا حتی در سرعتهای نسبتاً زیاد نیز پروازی نرم و راحت را برای انسان فراهم می سازد. من از نظر احساس لرزش در روی صندلی هلیکوپتر می توانم مشخص کنم که سرعت مستقیم هواپیما باید بین 120 تا 130 نات می باشد ( سرعت تصحیح نشدة هوا یا هواپیما که سرعت سنج نشان می دهد). آگر سرعت تصحیح نشدة هوا (هواپیما) از این فراتر رود هلیکوپتر شروع به لرزش ( با فرکانس بالا) خواهد نمود. اما در هلیکوپتر ««ویسکی»» چنین نبود. وقتی به پانل ادوات جلوی خود نگاه کردم دیدم عقربة سرعت سنج روی 160 نات قراردارد.
علاوه بر مسئله سرعت، موضوع قدرتی است که موتور این هلیکوپتر دارا می باشد، ما با خاموش کردن یک موتور توانستیم با سرعت 1500 پا در دقیقه اوج بگیریم. باید خاطرنشان کنم که پرواز را در تگزاس آنهم در ماه ««ژوئن»» (تیرماه) انجام می دادیم. درجه های این هلیکوپتر نشان می دهد که محدودة گشتاور پیچشی (ترک) موتور بمراتب از محدودة جعبه دندة اصلی هلیکوپتر فراتر می رود، بهمین دلیل است که وجود یک مکانیزم محدودکنندة گشتاوری پیچشی در هلیکوپتر اجباری می باشد.
««هونیکر»» هنگامی که با یک موتور خاموش به پرواز نمایشی خود ادامه می داد، توانائی روشن کردن مجدد موتورها و هم آهنگی مداوم موتورهای این هلیکوپتر را ( وقتی موتور خاموش مجدداً روشن و وارد مدار گردید) نیز برای ما بنمایش گذاشت.
««هونیکر»» برای اینکه نشان دهد سیستم موتورهای ««الاکلنگی»» (تک روتوره و دوملخه) هلیکوپترهای کمپانی بل دارای قابلیت مانور بیشتری نسبت به یک سیستم روتور صلب می باشد، شروع به دور زدن های تند و دور زدن در پروازهای صعودی و نزولی نمود و مانورهای برگشتی تهاجمی به هدف را به نمایش درآورد.

عدم مشکل جی منفی

پرواز کاملا نزدیک به سطح زمین با این هلیکوپتر چگونه است؟
آیا می‌توان با این هلیکوپتر دوملخه خطر وارد آمدن ««جی منفی) را پذیرفت؟
آیا در این صورت هلیکوپتر به نقیصة ««کوبش دیرک عمودی روتور»» دچار نمی شود؟
در پاسخ به این سئوالات هونیکر میگوید: ««برای اجتناب از این نقیصه شما در تمام طول پرواز باید بار(آیرودینامیکی) روتور را حفظ کنید و انجام این کار چندان هم مشکل نیست. در هلیکوپترهای خانوادة کبرا هرگز کسی مشکلی بنام ««بارهای جی منفی»» نخواهد داشت.
وی برای اثبات این مدعا هلیکوپتر را با سرعت زیاد از میان دره های کوچک و درختان بصورت مارپیچی عبور داد و سپس مانور جنگ های هوا به هوا را بمرحلة اجرا گذاشت.
برای شبیه سازی جنگ هوابه هوا سیستم موشکی ««سایدویندر»» هلیکوپتر (ویسکی) را برروی یک هواپیمای ««توین استار»» اجرا نمود.
در تمام طول پرواز یکساعتة خود تقریباً بطور مداوم ««جی»» فوق العاده زیادی را بر هلیکوپتر وارد می کردیم. اما ««هونیکر»»، این هنرمند هلیکوپترهای تهاجمی، همیشه حقه ای را بکار می بست و در این نمایش پروازی برتری خود را به اثبات می رساند. بنابراین، این بار مانوری را به مرحله اجرا گذاشت که در آن معمولا خلبان باید برای فرار از موشک تعقیب کنندة تشعشعات مادون قرمز(برای فرار از مورد اصابت قرارگرفتن)، چنین مانوری را انجام دهد. در ارتفاع دوهزار پایی هر دو موتور را خاموش نمود تا هرگونه علایم گرمایی را (که موجب تعقیب موشک فرضی مذکور بسمت هلیکوپترها می باشد) از بین ببرد و سپس شرع به مانور فرار از معرکه نمود و تقریباً با شدت زیاد اقدام به شیرجه ( فرود) هلیکوپتر نمود. یستم هشداردهندة صوتی بطور اضطراری خاموش بودن موتور را اعلام می نمود. بسرعت فرود می امدیم، مبهوت برروی صندلی خود نشسته بودم و زمین اطراف ما بزرگتر و بزرگتر می شد. آنگاه هونیکر بدون هیچگونه هشداری به موتور قدرت داد تا به حد طبیعی سرعت دورانی روتور هلیکوپتر برسد و سپس هلیکوپتر را از حالت شیرجه ای دراورد و آنرا تراز نمود. تمام این عملیات برای من نمایشی جالب بود.

مشخصات فنی هلیکوپتر سوپرکبرا

موتور: دو دستگاه موتور، ساخت جنرال الکتریک مدل 401-700-T
حداکثر قدرت مداوم موتور: 1437 اسب بخار ( 1071 کیلووات )
ظرفیت مخازن سوخت داخلی: 2081 پاوند (4627 کیلوگرم )
وزن خالی هلیکوپتر: 10200 پاوند (6690 کیلوگرم )
حداکثر میزان اوج گیری: 2090 پا در دقیقه (637 متر در دقیقه)
سرعت مستقیم: 132 نات
سقف پرواز ایستا ( با استفاده از اثر بالشتکی هوا بر روی زمین) 8100 پا
برد پروازی : 318 مایل دریایی
مداومت پروازی: 2/3 ساعت
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
:13::41::46::13::20::13::13:

[raptor22]

اينم عكسي از Panha 2091 يا همون هلكوپتر كبري خودمون كه توسط شركت هسا از نو طراحي شده و داراي موتور با قدرت بيشتر و كابين تغيير شكل يافته است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[evry day]

موشك هارپون(AGM-84 Harpoon)
موشک هارپون یکی از معروفترین و قویترین سلاح های ضد کشتیست که با وجود عمر طولانی آن هنوز یکی از موشک های اصلی ضد کشتی در نیروی دریایی آمریکا و بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران است(هارپون به معنی نیزه ی شکار نهنگ است)
موشک هارپون بسور اختصاصی و تنها برای مقابله با کشتی ها ساخته شد و اولین بار به خدمت نیروی زمینی و دریایی آمریکا در آمد موشک هارپون بدلیل نیاز شدید نیرو های هوایی و دریایی در مدل های مختلف به تولید انبوه رسید بعدها موشکSLAM که به معنی (Stand-off Land Attack Missile) است از روی آن تولید گردید
در 1965 نیروی دریایی بصورت آزمایشی در قالب یک طرح پژوهشی بر روی موشک برای مقابله ی سطحی با زیر دریایی ها و با برد 45 کیلومتر شروع به بررسی نمود پس از نابودی رزم ناو اسرائیلی Eilat توسط دو ناوچه ی موشک انداز ساخت روسیه در 1967 احمیت این پروژه دوچندان شد چرا که نیاز به یک موشک ضد کشتی قوی در برابر اهداف سطحی بسیار حس میشد با سرعت گرفتن رشد پروژه در 1970 اولین نمونه ی هارپون تحت عنوان ZAGM-84A مورد آزمایش قرار گرفت با این وجود نتیجه ی آزمایشات رضایت بخش نبود در نتیجه سال بعد این قرار داد طی مناقصه ای به شرکت McDonnell-Douglas اعطا گردید بدنبال این امر مکدانل داگلاس طی مدت کوتاهی سه مدل مختلف از این موشک را تدوین نمود و سریعا اولین تست ها انجام شد نمونه ی اولیه در 1972 آزمایش شدمدل هایی که مکدانل داگلاس ارائه کرد به این ترتیب بود موشک هوا به دریا مدل پایه AGM-84A و موشک دریا به دریا RGM-84A و زمین به دریا UGM-84A ولی طرح ایراداتی نیز داشت از جمله برد کم در حالی که حد اقل نیاز به دامنه برد 90 کیلومتر می بود که بعدها اصلاح شد
اولین مدل در 1977 وارد خدمت شد و اولین نمونه هم نمونه ی دریا به دریا بود پس از آن اولین نمونه ی هوا به دریا (AGM-84A ) در 1979 بر روی هواپیما های P-3 اوریون نصب شد اولین نمونه ی زمین به دریا هم در 1981 وارد خدمت گردید.
از تعداد و امادگي اين نوع موشك در نيروي دريايي ايران اطلاعات زيادي دردست نيست و سياست ايران در ضمينه موشك هاي دريايي برپايه موشك هاي كروز قرار دارد.موشك هارپون در مدلهاي مختلفي توليد گشته و ما مشخصات موشك هاي تحت اختيار ايران را در زير قرار مي دهيم.
مشخصات:
نوع: موشك ضد كشتي
طول: 4 متر 55 سانتيمتر
وزن: 5/661 كيلوگرم
برد: 60 مايل
سرعت: 855 كيلومتر بر ساعت
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

2-موشك كروز دريايي كوثر(C-701)
اين موشک ترکيبي از تکنولوژي بومي و برداشتهايي از نمونه ي چيني C-701 است اين موشک به يک سرجنگي الکترو اوپتيک مجهز است که به همراه يک رادار جستجوي ميليمتري کنترل آن را انجام ميدهد
موشک کوثر مناسب براي شليک از شناور هاي گشتي کوچک تا متوسط لانچر هاي زميني هليکوپتر ها و جنگنده ها يا هواپيماهاي گشت درياييست (مانند اوريون)
از توانايي هاي اين موشک ميتوان به اصلاح اتوماتيک مسير شليک انتخاب اتوماتيک هدف بعدي(نزديک ترين هدف در صورت خارج شدن هدف اول از دسترس يا قفل رادار بطور کلي بازيافت البته امکان هدايت اپتيکي تلوزيوني هم هست)
مشخصات:
نوع: موشک ضد کشتي
برد بيشينه:15 تا 19 کيلومتر
طول:2.6 متر
وزن سرجنگي: 29 کيلوگرم با توانايي ضد زره براي ورود به قسمت هاي داخلي تر(تاخير در انفجار)
وزن کلي: 100 کيلوگرم
موتور: يک بوستر سوخت جامد با سوخت ذخيره
سرعت: 0.8 ماخ
نوع کنترل گر: کنترل گر تصويري يا رادار موج ميليمتري به همراه رادار خانگي Sea skimmer

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]





-موشك كروز دريايي نور(بهينه شده c-802)
موشك كروز نور از جمله موشك هاي ساخت داخل ميباشد كه با الگو برداري از موشك هاي چيني c-802 توسط متخصصان داخلي توليد شده .اين موشك در ايران در سال 80 به صورت توليد انبوه در اختيار نيروهاي مسلح قرار گرفت.در سال 1385 و در رزمايش پيامبر اعظم(ص) نوع بهينه شده اي از موشك نور مورد ازمايش قرار گرفت و با موفقيت ازمايش شد.موشك بهينه نور بدون نياز به سيستم OTHT با حداكثر برد به سمت اهداف سطحي شليك مي‌شود.جمهوري اسلامي ايران اولين كشوري است كه توانست موشك نور(c-802) را بر روي بالگرد نصب كند و ما نخستين كشوري هستيم كه اين تكنولوژي را دارا مي‌باشيم.
مشخصات:
برد:120 كيلومتر
ورن كلاهك جنگي:165 كيلوگرم

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




-موشك سانبرن(SS-N-22 Sunburn,Moskit)
موشك جهت شكست دادن سيستم راداری دفاعی آمريكا طراحی شده است . يك ناو آمريكايی در حالت دفاعی به هر صورت در جريان شناسايی موشك SUNBURN كه به طرف آنها در حركت است تنها زمان كافی برای محاسبه و پيدا كردن راه حل شليك را دارد نه وقت كافی برای منهدم كردن موشك SUNBURN را. به همين خاطر از نوعی اسلحه جديد كه می‌تواند 3000 گلوله اورانيوم را در يك دقيقه شليك كند ولی اين سلاح بايد هماهنگی دقيقی را برای نابودی موشك به موقع انجام دهد كه بسيار مشكل است .
تركيب سرعت مافوق صوت و اندازه بمب آن انرژی تخريبی زيادی را هنگام برخورد با كشتی ايجاد می‌كند . يكعدد از اين موشك‌ها می‌تواند يك كشتی جنگی را غرق كند. تنها راه ناوهای آمريكايی برای دفاع از خودشان در مقابل سلاحهای مهيبی چون SUNBURN اين است كه قبل از رسيدن جنگنده پرتاب كننده بمب به محدوده پرتاب موشك آن را نابود كنند. SUNBURN می‌تواند يك بمب اتمی 200 كيلو تنی يا يك كلاهك 750 پوندی را در حدود 100 مايل حمل كند. بيش از دو برابر ميزانی كه EXOCET می‌تواند. SUNBURN می‌تواند سرعتی دو برابر سرعت صوت داشته و با قابليت تنظيم مسير پروازی كه می‌تواند از كنار موانع عبور كند تا خود را به استحكامات دشمن برساند. اين موشك قابليت شليك از زير دريايي ساحل و ناوهاي جنگي را بر خوردار است.مدل هوايي ان نيز قابليت شليك از جنگنده su-27k يا su-33 رادارا ميباشد كه نام ديگر ان Kh-4 مي باشد.
مطابق گزارش وزير دفاع ايران "علی شمخانی” در سال 2001 هنگام بازديد از مسكو در خواست پرتاب آزمايشی آن را كرد كه روسها هم با روی باز ترتيب آن را داده و علی شمخانی كه مجذوب آن شده بود سفارش تعداد نا محدود از اين موشك را به روسها داد.
از تعداد موشك هاي ايران اطلاعاتي در دست نيست.
مشخصات:
طول: 9 متر
وزن:450كيلوگرم
وزن كلاهك:320 كيلوگرم
سرعت: 3 ماخ
برد نهايي: 250 كيلومتر
نوع رادار: فعال
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
6-موشك اگزوسه(Exocet)
طراحي موشك اگزوسه در سال1967 اغاز گرديده و نوع دريا پايه ان كه با كد MM 38 شناخته مي شود در سال 1975 وارد خدمت گرديد.نوع هواپايه ان كه با كد AM 39 شناخته مي شود طراحي ان از سال 1974 اغاز گرديد و در سال 1979 تحويل نيروي دريايي فرانسه گشت.اين موشك در جنگ فالكلند از يك جنگنده ارژانتيني شليك شده و باعث غرق شدن ناو جنگي انگلستان گشت و در جنگ اول خليج فارس جنگنده هاي نيروي هوايي عراق اين موشك را به سمت يك ناوچه امريكايي شليك كرد و قبل از اينكه ناو امريكايي بتواند كاري از پيش ببرد موشك به ان برخورد كرده و ان را به دونيم ميكند.
ايران درسال 2003 سفارش تعداد نامحدودي از اين نوع موشك را به فرانسه داده است.از دريافت سفارس ايران اطلاعاتي در دست نيست ولي منابع مطلع تعداد اين موشك هاي ايران را 500 عدد اعلام كرده اند.اين موشك به وسيله جنگنده هاي ميراژ فرانسوي كه در اختيار نيروي هوايي قرار دارد قابل شليك است.
مشخصات:
سال ورود:1979
انداره: 580 سانتيمتر
وزن: 855 كيلوگرم
وزن كلاهك:168 كيلوگرم به همراه زره تاخير انداز در انفجار
سرعت: 0.93 ماخ
برد: 63 كيلومتر
رادار:ESD ADAC رادار فعال

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



موشك اگزوسه(Exocet)
طراحي موشك اگزوسه در سال1967 اغاز گرديده و نوع دريا پايه ان كه با كد MM 38 شناخته مي شود در سال 1975 وارد خدمت گرديد.نوع هواپايه ان كه با كد AM 39 شناخته مي شود طراحي ان از سال 1974 اغاز گرديد و در سال 1979 تحويل نيروي دريايي فرانسه گشت.اين موشك در جنگ فالكلند از يك جنگنده ارژانتيني شليك شده و باعث غرق شدن ناو جنگي انگلستان گشت و در جنگ اول خليج فارس جنگنده هاي نيروي هوايي عراق اين موشك را به سمت يك ناوچه امريكايي شليك كرد و قبل از اينكه ناو امريكايي بتواند كاري از پيش ببرد موشك به ان برخورد كرده و ان را به دونيم ميكند.
ايران درسال 2003 سفارش تعداد نامحدودي از اين نوع موشك را به فرانسه داده است.از دريافت سفارس ايران اطلاعاتي در دست نيست ولي منابع مطلع تعداد اين موشك هاي ايران را 500 عدد اعلام كرده اند.اين موشك به وسيله جنگنده هاي ميراژ فرانسوي كه در اختيار نيروي هوايي قرار دارد قابل شليك است.
مشخصات:
سال ورود:1979
انداره: 580 سانتيمتر
وزن: 855 كيلوگرم
وزن كلاهك:168 كيلوگرم به همراه زره تاخير انداز در انفجار
سرعت: 0.93 ماخ
برد: 63 كيلومتر
رادار:ESD ADAC رادار فعال
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




در سال 2004 ایران یک مدل جدید از موشکهای ضد کشتی را بر مبنای موشک چینی کرم ابریشم را با برد و سرعت بیشتر طراحی نمود و به تولید انبوه رساند
این موشک با توجه به سرعت زیاد آن یکی از خطرناک ترین موشک های ضد کشتی است که امکان هر گون تحرکی را از حریف صلب میکند

مشخصات:
نوع: موشک ضد کشتی
سرعت: بین0.8 تا 1 ماخ
طول:7.8 متر
وزن: 2998 کیلوگرم
برد: 135 تا 200 کیلومتر
ارتفاع پرواز:30 تا 50 متر
نوع سیستم راداری: رادار مونو پالس (فعال)
وزن سر جنگی: 512 کیلوگرم
موتور: یک موتور سوخت مایع بهمراه یک بوستر سوخت جامد
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


موشک ضد کشتی فجر دریا:

این موشک نیز یکی از موشک هاییست که اطلاعات کمی در مورد آن انتشار یافته این موشک یک موشک ضد کشتی هوا پرتاب است و تاکنون شلیک آن از هلیکوپتر های سی کینگ نیروی دریایی آزمایش گردیده.
سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

اينم عكسي از Panha 2091 يا همون هلكوپتر كبري خودمون كه توسط شركت هسا از نو طراحي شده و داراي موتور با قدرت بيشتر و كابين تغيير شكل يافته است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
موشکاش کو مجهز نیست یه تیر بار روشه اطلا عات کاملی نداری عکسای بیشتر ؟

[Persian_Gun's]

MH-47E/G Chinook هليکوپتر ترابري با ويژگيهاي يک کوماندو



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


اوایل دهه 1990 بوئینگ 26 فروند شینوک MH-47E را برای تیم نیروهای عملیاتی ویژه تولید کرد. با 11 فروند MH-47D مدرن شده - آنها جزء پیشرفته ترین هلیکوپترهای عملیاتی حال حاضر ارتش آمریکا هستند. از جمله ویژگیهای شینوک MH-47E میتوان به چابکی فوق العاده/چند منظوره بودن/ تحرک بالا در عملیات مشترک/ قابلیت عملیات تحت هرگونه شرایط جوی/ کاکپیت دیجیتالی اشاره کرد. MH-47 همچنین مجهز به سیستم مادون قرمز و رادار مراقبت و احراز برخورد با موانع زمینی نیز میباشد که شرایط پرواز در ارتفاع بسیار کم را برای آن در سختترین شرایط فراهم کرده است.


شینوک MH-47E مدلی برگرفته از CH-47D است. MH-47D و MH-47E قابلیت سوختگیری هوائی را نیز دارند و به خاطر اضافه شدن به حجم سوخت MH-47E و برای جلوگیری از بروز سانحه و آتش سوزی- بوئینگ سیستم احتراز از آتش سوزی/ انفجار را روی آن نصب کرد. از کاربران MH-47E میتوان به هنگ 160 هوابرد نیروهای مخصوص آمریکا اشاره کرد. از جمله ویژگیهای به کار گرفته شده در MH-47E میتوان به تیغه فایبر گلاس و مقاوم در برابر آتش توپخانه ضد هوائی تا کالیبر 23 میلیمتر را اشاره کرد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کاکپیت پیشرفته MH-47E


MH-47 دارای مخازن سوخت با ظرفیت بالا همچنین سیستم سوختگیری در هوا میباشد از این روی MH-47 قادر به پروازهای برد بلند و طولانی مدت است. MH-47 همچنین قادر به پرواز با سرعت بالا در ارتفاع پست جهت نفوذ تیمهای عملیاتی ویژه و خروج از منطقه در شب و هوای نامساعد میباشد. فناوری به کارگرفته شده در CH-47F با انجام تغییراتی در 30 فروند هلیکوپتر جدید MH-47G به کار گرفته شده. این هلیکوپتر نیازمند آن بود تا در حالت غیر محسوس و در شعاع 300 ناتیکال میل و در ارتفاع پائین در شب و روز بر فراز هرنوع عوارض زمینی قادر به انجام عملیات برای نبروهای مخصوص باشد.
MH-47G دارای سیستم آوینیک دیجیتالی کاملا یکپارچه CAAS میباشد. CAAS در حال حاضر جزء پیشرفته ترین سیستمهای هلیکوپتری در ارتش آمریکا است که شامل FLIR سیستم مادون قرمز نگاه به جلو و رادار احراز از برخورد با موانع زمینی و پرواز در ارتفاع پست در محیطهای با دید کم و ناکافی و شرایط جوی نامساعد است.

از جمله سیستمهای پیشرفته موجود در MH-47E میتوان به:
ATK AN/AAR-47 سیستم هشدار دهنده نزدیک شدن موشک
سیستم جمر Northrop Grumman ALQ-162 Shadowbox
ITT ALQ-136/V پالس جمر
رادار هشدار دهنده Raytheon APR-39A
سیستم دفاع یکپارچه BAE
M-130 چف و فلیر اشاره داشت.
قابل ذکر است که کاکپیت MH-47E دارای نمایشگر نقشه زمینی است.

تسلیحات:
مجهز به دو مقر تیربار یکی در سمت راست درب خدمه و دیگری در سمت چپ پنجره اول.تیربار ها میتوانند M134 7.62mm شش لول یا تیر بار 7.62 میلیمتری باشند. MH-47E میتواند به موشکهای Stinger نیز مجهز شود.

MH-47G دارای امکاناتی برتر از مدلهای شینوک MH-47D و MH-47E میباشد:
آویونیک پیشرفته تر با مدیریت ماموریت دیجیتال یکپارچه
دارای GPS دوبل
قابلیت دریافت و نمایش NRTID


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
MH-47E در حال سوختگیری هوائی


ارابه های فرود MH-47E مشابه همان ارابه های بکار گرفته شده در شینوک CH-47D است اگرچه چرخهای جلوئی 3 فوت به خاطر جای دادن مخازن سوخت به جلو برده شدند. بنا به نوع ماموریت این امکان برای MH-47E هست که بتواند از landing skis نیز استفاده کند. MH-47E مجهز به یم بوم سوختگیری خارجی مستقر در سمت دماغه میباشد. تیغه های MH-47E جهت سهولت میتوانند جمع شوند.
مشخصات:
کاربر: فرماندهی عملیات ویژه امریکا
تعدادساخته شده: 26 فروند + 1 فروند پیش نمونه
شروع برنامه : دسامبر1987
اولین پرواز پیش نمونه: 31 می 1990

کارخانه سازنده موتور: Textron Lycoming
مدل موتور: دو دستگاه T55-L-714
حداکثر قدرت موتور: shp 4867
تعداد تیغه: 3 در هر هاب- فایبر گلاس

تعداد خدمه: 2 نفر
ظرفیت کابین: 44

وزن خالی: 26,918 پاوند
حداکثر وزن برخاست: 54,000 پاوند
حداکثر سرعت: 177 مایل بر ساعت
حداکثر سرعت گشت زنی: 161 مایل بر ساعت
طول بدنه: 15.87 متر

ظرفیت سوخت داخلی (استاندارد): 7,828 لیتر
سه مخزن سوخت کمکی هر کدام: 3,028 لیتر

منبع: Boeing


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[evry day]

مسلسل دستی برتا مدل 12 اس – 2 به وسیله فشنگ های 19x9 تغذیه می شوند و به وسیله فشار مستقیم گاز باروت مسلح می شود.مکانیزم کارکرد سلاح از نوع گلنگدن باز می باشد.دارای یک قنداق تاشو فلزی و چکاننده سه وضعیتی ( ضامن،تک تیر،رگبار ) است. گلنگدن تلسکوپی این سلاح بگونه ای طراحی ده است تا بخشی از حرکت خود را بر روی لوله 200 میلی متری خود انجام دهد.این شیوه موجب می شود تا بتوان سلاح را کوتاه تر تولید نمود.این مسلسل دستی بسیار جمع و جور می باشد و دارای کمترین لرزش در هنگام شلیک است.قبضه جلویی،محل خشاب،حافظ ماشه برگه ناظم آتش و ضامن قبضه ای خودکار تماما بصورت یک مجموعه بر روی بدنه اصلی قرار دارد.این ترکیب خوب و جالب سال هاست که در ساخت مسلسل های برتا سری 12 رعایت می شود تمامی این مجموعه بصورت هوشمندانه بر روی سلاح قرار گرفته است. سادگی قطعات ساخته شده و تعداد اندک
آن یکی از امتیازات این مسلسل دستی می باشد

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مسلسل برتای 12- اس- 2 مدل بهینه سازی شده نمونه اس می باشد.این مدل که با فشنگ های استاندارد ناتو قادر به شلیک می باشد توسط نیروهای ناتو آزمایش شده است و تاییدیه کیفیت را دریافت نموده.


برگه ناظم آتش و دستگیره مسلح کننده جدید

انتخاب وضعیت شلیک در این سلاح در حالت های ضامن،تک تیر و رگبار براحتی توسط برگه ناظم آتش که در سمت چپ و بالای قبضه قرار دارد انجام می شود.حرف "اس" به معنی ضامن،عدد (1) به معنی تک تیر و حرف (R) به معنای رگبار است.برای قرار دادن برگه ناظم آتش در هر یک از سه وضعیت گفته شده نیازی به برداشتن دست از روی قبضه نیست.در این حالت ضامن ماشه و گلنگدن هم زمان با هم قفل می شوند.یکی از نقاط ضعف مسلسل های سری 12 حرکت دستگیره گلنگدن به هنگام شلیک بود.این امر مشکلات زیادی را برای تیر انداز بوجود می آورد.امکان برخورد با دست و یا با لباس مهمترین این خطرات بود.در مدل جدید اس – 2 این نقیصه رفع شده و دستگیره گلنگدن بگونه ای طراحی شده است که بعد از عمل مسلح کردن سلاح دستگیره گلنگدن در محل خود ثابت می ماند و به هنگام تیر اندازی مانند نمونه های قبلی این سلاح حرکت نمی کند.این دستگیره گلنگدن ضریب ایمنی سلاح را افزایش داده است.


قابل تنظیم ، قابلیت انطباق و ایمنی


مگسک سلاح دارای تیغه ای قابل تنظیم می باشد.محل تنظیم در سمت بوسیله مگسک و تنظیم در برد بوسیله روزنه دید در دو وضعیت 100 متر و 200 متر انجام پذیر است.قنداق سلاح به راحتی و با دو حرکت در حالت باز قرار می گیرد با استفاده از مکانیزمی جالب قنداق در حالت باز از ایستایی مطمئنی برخوردار است.هنگامی که قنداق در حالت بسته قرار دارد در سمت راست سلاح قرار می گیرد.در این حالت کفی قنداق در امتداد میله قنداق و در بالای قبضه جلویی قرار می گیرد.در این حالت قنداق هیچ گونه مزاحمتی برای تیر انداز و سلاح ایجاد نمی کند.پوکه پران سلاح در داخل بدنه اصلی و بصورت ثابت قرار دارد.این پوکه پران به همراه ناخن فشنگ کش از نظر کاربرد بسیار مطمئن می باشند.بدنه سلاح از ورق فولادی که به وسیله پرس لول و فرم دهی ساخته شده است.پوشش بدنه فولادی آن بوسیله رنگ پخته و گلنگدن و ناخن فشنگ کش بوسیله آب کرم پوشش داده شده اند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
وسایل جانبی

1- خشاب 32 تیری

2- بند حمل


3- کیت نظافت


4- آچار تنظیم در سمت مگسک


5- پایه دوربین قابل اتصال روی بدنه اصلی


6- صدا خفه کن


7- دوربین دات پوینت



مشخصات فنی برتا مدل PM-12 S2:


کالیبر 19 x9 ناتو


مکانیزم مسلح شدن گلنگدن باز


ضامن ضامن ، تک تیر ، رگبار


ظرفیت خشاب 32 گلوله


مکانیزم ایمنی ضامن دستگیره گلنگدن،ضامن قبضه ای،ضامن لنگدن، ضامن چکاننده


طول کلی 660 میلی متر


طول با قنداق بسته 418 میلی متر


طول لوله 200 میلی متر


فاصله شکاف درجه و مگسک 285 میلی متر


ارتفاع(بدون خشاب) 180 میلی متر


ارتفاع (با خشاب) 244 میلی متر


وزن با خشاب خالی 480/3 کیلو گرم


وزن با خشاب پر 820/3 کیلو گرم


گام خان و جهت گردش 250 میلی متر – شش خان راست


تنظیم مسافت هدف شکاف درجه ای پله ای مسافت های 100و200 متر


تنظیم سمت بوسیله مگسک


سرعت علمی تیر اندازی 550 تیر در دقیقه
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نوشته شده توسط پدرام سیفی

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

در بسیاری از موارد، یورو فایتر با کد EF-2000، یکی از پیشرفته ترین جنگنده هایی به شمار می آید که تا کنون سینه آسمان را شکافته است. این هواپیما، به منظور ایجاد استقلال هوایی از هواپیماهای آمریکایی توسط اروپاییان طراحی شده و هواپیمایی بسیار چابک در سطح هواپیمای اف-16 فالکون و حتی بیشتر است. کارائی بسیار بالا و توانایی مانور عالی به دلیل اندازه متوسطش، نشان از هنر طراحان آن دارد. این هواپیما به گونه ای طراحی شده که می تواند نبرد های بسیار دور یا ماورای دید بصری انسان و در عین حال، ماموریت های داگ فایت یا نبرد نزدیک را نیز به شایستگی انجام دهد. علاوه بر توانایی های فراوان در ماموریت های هوا به هوا با جنگنده های دیگر، این جنگنده چالاک می تواند به راحتی از خجالت اهداف زمینی نیز بر آید! اولین پرواز این هواپیما، در مارس 1994، یعنی حدود ده سال پیش انجام گرفته و در سال 2001 نیز وارد خدمت گردید که از این جهت، می توان آن را در مقایسه با جنگنده های دیگر عضوی جوان و البته بسیار جدید از خانواده جنگنده های اروپایی محسوب کرد. این هواپیما، از سیستم بسیار پیچیده کامپیوتری پرواز با سیم بهره می برد، یعنی کنترل ها به صورت مکانیکی توسط نیروی دست خلبان صورت نمی گیرد بلکه فرامین به کامپیوتر منتقل شده و پس از پردازش نهایی، این دستورات به جک های هیدرولیکی سطوح کنترلی منتقل شده و تغییر جهت لازم صورت می پذیرد. این هواپیمای تک یا دو نفره، از دو موتور توربوفن نسبتاً کوچک با کد EJ200 برای پیشرانش خود استفاده می کند که قابلیت هایی چون نسبت قدرت به وزن بالا، مورد اعتماد بودن در تمام شرایط و طراحی مجتمع برای یوروفایتر تایفون فراهم می کنند. این هواپیما همچنین قادر است با حداکثر سرعتی معادل 2 ماخ پرواز کرده و از امکاناتی چون سوخت گیری هوا به هوا نیز بهره مند گردد. چون این هواپیما، جنگنده ای نسبتاً سبک و در عین حال نیرومند می باشد، برای برخاست تنها به 700 متر باند پروازی احتیاج دارد. قابل توجه است که این هواپیما نیز مانند اکثر جنگنده های اروپایی از بالهای دلتا یا مثلثی شکل بهره می برد و به این جهت که در انتهای آن سکان افقی یا دم هواپیما وجود ندارد، این سکان به قسمت جلو منتقل شده و اصطلاحاً «کانارد» نامیده می شود. البته سیستم کانارد و بالهای دلتا شکل مزیت هایی چون دیر استال یا وامانده شدن را دارند اما به دلیل نقایص و عیب های دیگری که دارند، هواپیماهای آمریکایی از این نوع طراحی استفاده نمی کنند. در این هواپیما جمعاً 13 مقر سلاح یا پایلون در نظر گرفته شده که 5 عدد آنها زیر بدنه و 8 عدد در زیر بال ها قرار گرفته اند. این هواپیما، می تواند در این مقرها از موشک های کوتاه برد هوا به هوا نظیر AIM-9 سایدوایندر و یا موشک های میان برد نظیر AIM-120 آمرام برای نبرد های هوایی و از بمب ها و موشک های ضد زره هدایت لیزری بهره جوید. گفتنی است که این هواپیما به صورت مشترک میان چند کشور اروپایی و برای برطرف کردن نیاز آنان به جنگنده ای با توانایی هایی در حد و حدود جنگنده اف-16 آمریکایی طراحی گشته و ساخته شده است.نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا، به منظور جایگزین سازی این هواپیما با هواپبماهای قدیمی تورنادو اف-3 و جاگوار تعداد 232 فروند از این هواپیما را سفارش داده که تحویل این هواپیما ها از سال 2002 آغاز شده و تا سال 2014 ادامه خواهد یافت. در کل، خلبانان این هواپیما، پرواز با این جنگنده را نشاط آور توصیف کرده و پرواز با آن را به هر خلبان نظامی توصیه می کنند.
پرتاب اولین موشک هوا به زمین یوروفایتر

اولین موشک هوا به زمین جنگنده یوروفایتر توسط EADS CASA پرتاب شد.

مدیر برنامه یوروفایتر در اسپانیا گفت: پس از طی شدن مرحله اول برنامه یوروفایتر، در تولیدات بعدی این جنگنده به سمت دستیابی به قابلیت کامل چند منظوره بودن پیش خواهیم رفت.

این عملیات که از پایگاه AFB مورون آغاز شد با هوراهی یک جنگنده F-18 نیروی هوایی اسپانیا و برای چک کردن فرآیند پرتاب و ثبت نتایج آزمایش انجام گرفت. در طی این آزمایش موشک GBU-16 از پایلون خارجی و پایلون خط مرکزی بال رها شد.

GBU-16 یک موشک هوابه زمین 1000 پوندی Paveway II هدایت لیزری است که توسط چهار کشور عضو یوروفایتر یعنی آلمان ، انگلیس ، ایتالیا و اسپانیا توسعه داده شده است. این موشک با اولین تایفون یوروفایتر وارد سرویس خواهد شد
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


نوشته شده توسط آریا



سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

ارتش اتريش از سال 1960 ، به دنبال سلاحي بود تا آن را جانشين سلاح STG-58 يا همان FAL بلژيكي مورد استفاده خود كند. كار طراحي و ساخت سلاح مذكور ، به كارخانه اشتاير سپرده شد. چرا كه در آن زمان ، 3 تن از طراحان سرشناس كشور اتريش يعني هرست وسپ ، كارل واگنر و كارل موسر در اين كارخانه مشغول بودند. نماينده ارتش اتريش در اين پروژه ، فردي به نام سرهنگ والتر اشتول بود. سلاح مورد نظر ، در سال 1977 طراحي و ساخته شد و با نام STG-77 به ارتش اتريش تحويل داده شد. ارتش اتريش نيز پس از انجام تست هاي مختلف بر روي اين سلاح ، جواز ساخت آن را صادر كرد
توليد انبوه اين سلاح ، از سال 1978 آغاز شد. هنوز يك ماه از توليد اين سلاح نگذشته بود كه صدها هزار قبضه از آن ، توسط كشورهاي استراليا ، زلاندنو ، عمان ، مالزي ، عربستان سعودي ، ايرلند و چند كشور ديگر پيش خريد شد. گارد ساحلي امريكا را نيز مي توان از مشتريان پروپا قرص اين سلاح دانست
سلاح AUG را مي توان موفق ترين سلاح بولپاپ توليد سري در جهان به حساب آورد. بسياري از كارشناسان سلاح ، AUG را يك طرح انقلابي مي دانند كه البته اين ادعا ، چندان هم صحت ندارد. سلاح AUG را مي توان يك تركيب حرفه اي و دقيق از چند سلاح شناخته شده دانست
طرح بولپاپ AUG از سلاح هايي چون انفيلد EM-2 انگليسي ، FAMAS فرانسوي و TKB-408 ساخت شوروي كپي شده است. نشيمنگاه خزانه لوله منحصر به فرد اين سلاح كه از جنس پلاستيك مخصوصي ساخته شده هم از مسلسل TKB-022 ساخت شوروي اقباس شده است.البته سلاح FAMAS فرانسوي هم به قطعه مشابهي مجهز مي باشد.
دوربين نصب شده بصورت استاندارد هم در سلاح انفيلد EM-2 وجود دارد. درمجموع مي توان سلاح AUG را يكي از انعطاف پذيرترين سلاح هايي دانست كه تاكنون ساخته شده است. قابليت تعويض كاليبر سلاح از 56/5 به 9 ميليمتر Luger ، يكي از مشخصه هاي اين سلاح است كه كاربرد آن را براي انواع نيروهاي ارتشي و پليسي ممكن مي سازد.
عملكرد گلنگدن چرخشي و بسته AUG ، به واسطه نيروي گاز باروت صورت مي گيرد. بدنه سلاح ، تمامآ از آلومينيم تزريقي ساخته شده و با نوارهاي فولادي تقويت شده است. يكي از وظايف اين نوارهاي فولادي ، قفل كردن لوله متحرك سلاح به گلنگدن چرخشي آن مي باشد.
اين كار باعث كاهش تنش هاي وارده به بدنه سلاح مي شود. همچنين اين نوارهاي فولادي ، نقش يك ريل مخصوص را ايفا مي كنند كه حمال گلنگدن بر روي آن ، به عقب و جلو حركت مي كند. پيستون گاز اين سلاح ، از نوع كورس كوتاه بوده و درون سيلندري كه به پيستون گاز سلاح متصل است حركت مي كند. پيستون گاز داراي فنر مجزايي مي باشد كه درون سيلندر قرار گرفته است. مكانيزم گاز اين سلاح ، داراي رگلاتور مخصوصي است كه در 3 حالت تنظيم مي شود. حالت كم فشار و فشار متوسط براي مواقع عادي و حالت پرفشار نيز براي پرتاب نارنجك تفنگي در نظر گرفته شده است.
كانيزم گلنگدن سلاح ، شامل يك حمال گلنگدن با دو شيار تورفته است. شيار سمت چپ ، مستقيمآ به دستگيره گلنگدن وصل شده و شيار سمت راست ، حركت پيستون گاز را به گلنگدن منتقل مي كند. گلنگدن چرخشي سلاح داراي 7 زبانه است. گلنگدن استاندارد داراي يك پوكه پران مي باشد كه در سمت راست آن تعبيه شده است. ولي پوكه پران نوع سفارشي كه براي افراد چپ دست ساخته شده است در سمت چپ مي باشد. فنر ارتجاع دوتايي سلاح در پشت حمال گلنگدن قرار گرفته اند و در حالت خلاص ، تا نصف درون حمال گلنگدن فرو رفته اند. گلنگدن سلاح ، پس از شليك آخرين گلوله عقب مي ماند و پس از تعويض خشاب ، بايد دستگيره گلنگدن را بكشيد تا گلنگدن خلاص شده و به جلو رانده شود
مكانيزم چكاننده سلاح ، به عنوان يك واحد مجزا و از جنس پلاستيك ساخته شده است. تنها فنر و پين هاي اين واحد ، از فولاد ساخته شده اند. اين واحد ، در قنداق جاسازي شده و به واسطه دو ميله مخصوص ، به ماشه سلاح وصل شده است. برگه ناظم آتش سلاح ، در قسمت بالاي دستگيره تپانچه اي شكل تعبيه شده و از نوع يك تكه صليبي شكل است. مزيت اين برگه ناظم آتش ، سادگي و دوام زياد آن است. براي شليك در حالت تكتير ، بايد ماشه را تا نصف كورس كشيد. كشيدن ماشه تا آخر ، باعث شليك رگباري مي شود. حافظ ماشه بزرگ آن ، باعث مي شود تا دست به طور كامل درون آن قرار گيرد. مكانيزم نشانه روي AUG ، مجهز به يك تلسكوپ 5/1X است. دايره كوچكي كه درون اين لنز قرار گرفته طوري تنظيم شده است كه قطر آن ، با قد يك سرباز كه در فاصله 300 متري قرار گرفته برابر باشد. مدل هاي اوليه AUG ، داراي مكانيزم نشانه روي مكانيكي و تاشويي بودند كه در محل قرار گيري دوربين (پايه دوربين) قرار گرفته و براي شرايطي كه دوربين نصب نشده باشد در نظر گرفته شده بودند. ظرفيت خشاب پلاستيكي اين سلاح در كاليبر 56/5 معادل 30 تير و در كاليبر 9 ميليمتري لوگر معادل 42 تير است.
مشخصات فني:
كاليبر: 56/5 يا 9 ميليمتري لوگر در مدل AUG
مكانيزم مسلح شدن: فشار غيرمستقيم گاز باروت
نوع گلنگدن: چرخشي
وزن: 3800 گرم
نواخت تير: ۵۷۰ تير در دقيقه
برد مفيد ۴۰۰ تا ۴۵۰ متر در لوله بلند

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[evry day]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

روسیه قویترین بمب خلاء در جهان كه از نظر قدرت تاثیرگذاری با بمب هسته‌ای برابری می‌كند و در عین حال آسیبی به محیط زیست وارد نمی‌سازد را با موفقیت مورد آزمایش قرار داد.
این خبری بود كه "الكساندر روكشین"، نائب رئیس ستاد كل نیروهای مسلح فدراسیون روسیه در گفتگویی با شبكه اول تلویزیون روسیه اعلام نمود.
به گفته وی، نتیجه موفقیت‌آمیز آزمایش فوق نشان داد عملكرد این بمب، در مقایسه با بمب‌های هسته‌ای، به هیچ وجه محیط زیست را آلوده نمی‌كند، در عین حال كه كارآیی آن با بمب هسته‌ای قابل مقایسه است.
بمب خلاء ساخت روسیه كه از هوا شلیك می‌شود، این امكان را فراهم می‌سازد تا این سلاح كارآمد و موثر جایگزین بسیاری از تسلیحات هسته‌ای كه در گذشته ساخته شده و توان كمی داشتند، گردد.
بنا بر این گزارش، در وزارت دفاع روسیه تاكید شده ساخت این نوع بمب، هیچ یك از ضوابط و پیمانهای بین المللی را نقض نمی‌كند.
پیش از این قویترین بمب خلاء در نیروهای مسلح آمریكایی وجود داشته كه در سال ۲۰۰۳ مورد آزمایش قرار گرفته است.
سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

راکت انداز آر _ پی _ جی 7 که به آن موشک انداز و نارنجک انداز نیز گفته می شود جنگ افزاریست دستی ، بدون خان و بدون عقب نشینی که مهمات آن مثل موشک بکار برده می شود و برای مبارزه بر علیه هدفهای زرهی دشمن مثل تانک ، توپ های خود کششی و نفربرهای زرهی و انهدام نفرات و دشمن در سنگرهای بتونی بکار برده میشود.
مشخصات کلی :

کالیبر راکت انداز 40 میلیمتر

کالیبر راکت 85 میلیمتر

طول راکت انداز 66 سانتیمتر

طول راکت بدون خرج باروتی 64 سانتی متر

طول راکت کامل 5/92 سانتیمتر

سرعت اولیه راکت 120 متر در ثانیه

حداکثر سرعت راکت 300 متر ثانیه

نواخت تیر اندازی عملی با توجه به مهارت راکت انداز 4 الی 6 تیر در دقیقه

حداکثر برد 500 متر

برد موثر 330 متر

وزن راکت انداز با دوربین 6300 گرم

وزن راکت کامل 2200 گرم

وزن کیسه حمل راکت بادو عدد راکت و متعلقات 7100 گرم

وزن کیسه راکت با سه عدد راکت 9300 گرم

مختصات دستگاه نشانه روی :

بزرگنمایی 7/2 برابر

میدان دید دوربین در سمت 13 درجه

منطقه خطر عقب 30 متر

فاصله بین خطوط مجاور داخل دوربین (برد) 100 متر

فاصله خطوط مجاور داخل دوربین (سمت) 10 میلیم

تقسیمات برد 200 الی 500 متر

تقسیمات در سمت 50+ و 50- میلیم

قابلیت تنظیم دوربین از لحاظ برد و سمت 8 میلیم

ارتفاع دوربین 18 سانتی متر

طول دوربین با حافظ لاستیکی چشمی 14 سانتی متر

عرض دوربین 62 میلیمتر

وزن دوربین 500 گرم

وزن دوربین با درپوش و متعلقات 950 گرم
بخشهای اصلی راکت انداز :

لوله با سایت مکانیکی

قبضه ، مسلح کننده و ضامن دستگاه ضارب

قبضه پشتی

روپوش لوله

خروجی شیپوری شکل

بخشهای مختلف مهمات راکت انداز :

سر راکت با خرج نفوذ کننده گود و خرج تخریب

ماسوره

خرج پرواز

خرج پرتاب

پره ها
مراحل کار راکت انداز :

راکت بوسیله خرج باروتی پرتاب می شود و پس از چند لحظه بعد از پرتاب خرج پرواز به کار میفتد و سرعت راکت را افزایش می دهد.در این هنگام پره ها باز شده و موجب تثبیت پرواز راکت می شود.بعد از برخورد با هدف زره ای ، خرج نفوذ کننده فعال شده و با ایجاد منطقه متمرکز گازهای داغ موجب ذوب شدن زره می گردد.و پس از نفذ راکت به درون ذره خرج تخریب با انفجار خود موجب تخریب زره پوش میگردد. (در هنگام شلیک راکت وجود نفرات در پشت تیر انداز در فاصله زیر 30 متر برای افراد بسیار خطرناک است.)
طرز کار راکت : اینو نادیده بگیرین چون ما این کاره نیستیم
بعد از ضربه زدن سوزن بر روی چاشنی ، خرج باروتی پرتاب بکار افتاده و با تولید گازهایی که در نتیجه اشتعال باروت سریع سوز خرج پرتاب تولید میگردد.راکت با سرعت اولیه 120 متر در ثانیه به بیرون از راکت انداز پرتاب میشود.پس از خارج شدن راکت از لوله راکت انداز پره های دم راکت باز شده و با ایجاد حرکت دورانی موجب تثبیت حرکت راکت میگردد.پس از پرتاب ماسوره خرج پرواز به صورت خودکار فعال شده و در فاصله ای که برای تیر انداز بی خطر باشد خرج پرواز را بکار می اندازد. در نتیجه خروج گازهای خرج پرواز سرعت راکت افزایش یافته و به حدود 300 متر در ثانیه می رسد.در لحظه اصابت به هدف ، ماسوره راکت موجب تولید الکترسیته شده و خرج نفوذ کننده را فعال می نماید سپس موجب انفجار خرج تخریب میگردد.
ایمنی راکت :

جهت افزایش ایمنی راکت در صورت اصابت نکردن به هدف ماسوره سلاح به گونه ای طراحی شده است که به طور خودکار پس از 6 الی 8 ثانیه راکت را به طور خودکار منهدم می نماید

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

تانک M1 ابرامز بعنوان تانک جنگی اصلی ارتش ایالات متحده جایگزین تانک M60 Patton در سال 1980 شد. این تانک دارای سه مدلM1، M1A1، M1A2 می باشد. نام این تانک به احترام ژنرال کرایتون ابرامز، فرمانده سابق گردان زرهی 37 نیروی زمینی امریکا، ابرامز نامگذاری شده است. طراحی M1 در شرکت جنرال داینامیکس انجام گرفت و در نهایت این تانک در سال 1980 وارد خدمت شد. مدل ارتقا یافته M1 ، M1A1 نام دارد که در سال 1985 عرضه شد. M1A1 دارای توپ 120 میلیمتری بدون خان بوده که توسط شرکت آلمانی Rheinmetall طراحی شده است. همچنین این مدل دارای زره تقویت یافته و سیستم حفاظت NBC1 می باشد. M1A2 مدل ارتقا یافته A1 است که دارای نمایشگر گرمایی فرمانده و جایگاه اسلحه، تجهیزات ناوبری و گذرگاه دیجیتالی اطلاعات می باشد
نیروی زمینی آمریکا تمام M1 و M1A1 های خود را به مدل A2 ارتقا داده ولی سپاه تفنگداران دریایی آمریکا هنوز از مدلهای A1 استفاده می کند. در عملیات طوفان صحرا و سپر صحرا نیز در زره تعدادی از M1A1 ها تغییراتی انجام گرفت. علاوه بر آنچه گفته شد به ابرامز می توان خیشِ مین و یا غلتک مین وصل کرد. تاکنون بیش از 8800 تانک ابرامز تولید شده که علاوه بر آمریکا به کشور های دیگری مانند استرالیا، عربستان، مصر،کویت و ترکیه صادر شده است. البته این تانک در لیست نامزد های خرید سوئد نیز قرار داشت که به پیروزی نرسید.M1A1 در عربستان مستقر شدند و نسبت به تانکهای T-72، T-62 و T-55 روسی در اختیار عراق ضعف خود را نشان دادند . در این جنگ تنها 18 M1A1 به خاطر صدمه های وارد شده از خدمت خارج شدند و جالب اینجاست که هیچ مورد کشته شدن خدمه این تانک گزارش نشد. M1A1 دارای برد بیش از 4000 متر می باشد. درگیری مهم دیگری این تانک حمله امریکا به عراق در سال 2003 بود که به سقوط صدام حسین انجامید. در این جنگ هم ابرامز بسیار خوب عمل کرد و تنها یک مورد حادثه منجر به مرگ گزارش شد که در آن یک تانک ابرامز با یک مین زد تانک هدف قرار گرفت که باعث کشته شدن دو نفر و زخمی شدن نفر سوم همراه بود. این اولین مورد منجر به مرگ در تانک ابرامز بود. در 27 نوامبر 2004 یک ابرامز دیگر بوسیله بمب قدرتمند جاسازی شده نابود شد که به کشته شدن راننده انجامید. یک تانک دیگر هم به هنگام درگیری در عراق هنگام رد شدن از پل با خراب شدن آن به درون آب سقوط کرد که یک سرباز غرق شد. تاکنون هیچ ابرامی بوسیله اتش تانک دشمن نابود نشده است اگر چه چند فروند نیز بوسیله راکتهای زد تانک RPG-7، RPG-18 و AT-14 نابود شده اند. همچنین در عملیات طوفان صحرا چهار ابرام با اصابت اشتباه موشکهای زد تانک AGM-114 هلفایر شلیک شده از هلیکوپتر های AH-64 آپاچی ساقط شدند. ابرامز توسط نوعی ماده کمپوزیتی محافظت شده که از لایه هایی از استیل و سرامیک تشکیل می شود. مهمات و سوخت در قسمتی زره دار قرار داده شده اند تا به خاطر حساسیت این قسمتها امنیت خدمه بیشتر شود. در اوایل 1988 مدل M1A1 زرههای جدیدتری دریافت کرد که در آن از میله های زد اورانیوم ضعیف شده استفاده شده است. این میله ها در جلوی برجک و بدنه تانک قرار داده شده اند. با وجود افزایش قابل توجه مقاومت تانک در برابر انواع سلاحهای زد تانک این زره ها وزن ابرامز را نیز به مقدار قابل توجه زیاد کرده است. اولین M1A1 هایی که این ارتقا روی آنها نصب شد تانکهای مستقر در آلمان بود (به خاطر اینکه در جنگ سرد آلمان در خط مقدم مقابل شوروی بود). همچنین تانکهای شرکت کننده در عملیات طوفان صحرا فوراً قبل از آغاز جنگ به این درجه ارتقا یافتند. توپ مدل M1، M68A1 105 میلیمتری بود که توانایی شلیک انواع توپهای ضد نفر، دودهای سفید فسفری (از جنس فسفر) و یا توپهای با قدرت انفجاری بالا را دارد. در مدلهای M1A1 و M1A2 از توپ 120 میلیمتری M256 بدون خان استفاده شده که در شرکت رینمتال اِیجی آلمان و تحت لیسانس جنرال داینامیکس آمریکا طراحی شده است. این نیز توانایی شلیک انواع توپهای مختلف مانند اورانیوم ضعیف شده را دارد که به آن تونانایی مقابله با نیروهای زرهی و نفرات دشمن و حتی از نظر تئوری با وسایل پرنده با ارتفاع کم را دارد که البته این توانایی هنوز امتحان نشده است.
ابرامز علاوه بر توپ اصلی خود مجهز به سه مسلسل دیگر نیز می باشد : 1- مسلسل 12.7 میلیمتری M2 که جلوی دریچه فرمانده قرار دارد و دارای آلت نشانه روی با بزرگنمایی 3x است. 2- دو مسلسل 7.62 میلیمتری که یکی مقابل دریچه پر کننده (لودر) و دیگری هم محور با توپ تانک است که بخاطر امکان استفاده آن از درون تانک بسیار مورد توجه قرار می گیرد. همچنین در برجک تانک دو پرتاب کننده ی 6 لول نارنجکهای دودزا گنجانده شده که باعث پنهان ماندن از دید دشمن و نمایانگر های گرمایی ( فروسرخ) می شود. موتور آن نیز می تواند پرده دودی برای استتار تولید کند. M1 به کامپیوتر کنترل آتش مجهز است که متصل به سنسور های نمایانگر گرمایی، مسافت یاب لیزری، حسگر باد، حسگر شیب زمین، داده های مربوط به نوع مهمات که تنظیمات مختلف برای مهمات را انجام می دهد) می باشد. هم فرمانده و هم توپچی می توانند توپ تانک را شلیک کنند. سیستم کنترل آتش ابرامز بسیار پیچیده، موثر و مهلک می باشد بطوریکه امکان شلیک دقیق توپ در حین حرکت در زمینهای ناهموار را می دهد. با خدمه ماهر این تانک می توان هدف را در برف، باران، مه، دود و تاریکی مطلق از فاصله 4 کیلومتری تشخیص داد و اغلب هدفی به اندازه یک تانک را در یک شلیک می توان حمله کند. ابرامز از موتور 1500 اسب بخاری نیرو گرفته و دارای 4 حالت(حرکت) جلو و 2 حالت عقب می باشد که به آن حداکثر سرعت 67 کیلومتر در ساعت را در خیابان و 48 کیلومتر در ساعت را از میان دشت و صحرا می دهد.
موتور آن با گازوییل، نفت سفید، JP-1 یا سوخت هواپیما و از نظر تئوری با الکل کار می کند.C-5 و C-17 حمل کرد، بطوریکه یک تانک آماده رزم و یا دو تانک آماده حمل توسط C-5 و یک تانک آماده حمل توسط C-17 جابجا می شوند که البته این محدودیت باعث بروز مشکلات جدی در جنگ خلیج 1 شد که با حمل 1848 تانک توسط کشتی این مشکل برطرف شد. در حالت آماده حمل بعضی قسمتهای زره نصب نمی شود و مهمات و سوخت پس از رسیدن به مقصد در اختیار تانکها قرار داده می شود. کیت پایداری شهری تانک (TUSK) شامل ارتقاهایی است که به منظور افزایش توانایی رزمی روی نمونه های M1A2 در محیطهای شهری اعمال می شود. این ارتقاها بدلیل خطرناکتر بودن محیطهای شهری نسبت به صحنه های نبرد می باشد. و این خود به دلیل قویتر بودن زره جلویی تانک ها از زره های کناری، بالایی و پشتی و وجود امکان حمله از هر طرف می باشد. ارتقا زره شامل افزودن زره های واکنشی به کناره های تانک برای مقابله با سلاحهای زد تانک و کلاهکهای shaped charged می باشد.
زره های میله ای (شبکه ای) در پشت بدنه برای حفاظت از موتور نصب و سپر اسلحه نیز بر روی مسلسل توپچی برای محافظت از شلیک کننده قرار داده می شود. ارتقاهای دیگر شامل نصب نمایانگر های گرمایی بر روی مسلسل پر کننده (لودر) است. همچنین به مسلسل 12.7 میلیمتری فرمانده نیز قابلیت شلیک از داخل برجک در حالیکه دریچه بسته باشد داده می شود. یک تلفن بیرونی هم برای برقرای ارتباط فرمانده با سربازان پشتیبان تانک در پشت بدنه تعبیه شده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

دیگه عکس نمی زارم همش بزرگ میشه اون دستور عملم پیدا نکردم :19::13::20::41::13::19::19:

[evry day]

evry day جان ، بازم داری مطالبه تکراری میزاری [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موشک انداز Rpg.29 موشک انداز انفرادی ار پی جی. ۲۹ سلاحی دیگر از خانواده ار پی جی است . ماموریت اصلی این سلاح همانند سایر سلاحهای این خانواده ضد تانک است اما به وقت لزوم می توان علیه سایر خودروها و ادوات و سنگرها و نفرات تجمع دشمن استفاده کرد. موشک و سر جنگی ار پی جی.۲۹ برای کارایی علیه تانکها وزره پوشهای جدید که در مقابل سلاحهای ضد تانک معمولی مقاوم هستند بهسازی شده است .اصولا سلاحهای خانواده ار پی جی به دلیل سهولت استفاده توسط یک نفر و هم حمل و نقل اسان سلاحی کار امد و موثر شناخته می شود

کالیبر ۱۰۵ میلیمتر
طول ۱۸۵۰ میلیمتر
وزن سلاح ۱۲ کیلو گرم
سرعت موشک ۱۳۰متر بر ثانیه
وزن موشک ۲/۶کیلوگرم
طول موشک ۱۱۰ م م
سر جنگی ؟ --- --
برد موثر ۵۰۰ متر
برد نهایی ؟
منبع تفنگداران دريايي
ار پی جی رو می گی ا گه اینو می گی نوعش یه خورده فرق می کنه الان وقت جرو بسه حاضری؟

پست بالایی همون تکرار یرو ویرایش کردم

[raptor22]

موشکاش کو مجهز نیست یه تیر بار روشه اطلا عات کاملی نداری عکسای بیشتر ؟


همان طور كه مي دانيد بالگرد تهاجمي كبرا (مدل هاي قديمي) يك عيب بزرگ داشتند و آن آسيب پذيري شديد در برابر آتش پدافند زميني و ضعيف بودن شيشه كابين خلبان بود.

نكته ديگري اين است كه خلبان بايد توانايي ديد عالي در صحنه نبرد داشته باشد. كبراهاي قديمي ديد كمتري را در اختيار خلبان مي گذاشتند.

بعد از امضاي قرارداد هواپيماي ايران-140 با اوكراين قرارداد خريد امتياز ساخت موتور Tw3-117WMA-SBM1 هم با اوكراين امضا شد. در ماهنامه صنايع هوايي اشاره شده بود كه از موتور اين هواپيما مي توان در بهبود توانايي هاي كبرا استفاده كرد.
كه احتمالا اين اتفاق افتاده كه باعث افزايش مداومت پروازي به علت مصرف سوخت كم اين موتور و نيز افزايش سرعت بالگرد ساخت هسا مي شود.

اين بالگرد علاوه بر حمل راكت انداز توانايي حمل موشك انداز تاو ساخت صاايران شيراز را نيز دارد. تلويزيون در زمان وزارت دريابان شمخاني و سفرش به شيراز خبر مربوط به ساخت اين نوع موشك انداز و نصب اين موشك انداز را پخش كرده بود.

در يكي از نمايشگاه هاي ارتش هم كه گزارش آن از تلو يزيون پخش شد اين بالگرد به موشك هاي AGM-65A/B ماوريك و AIM-9 سايدواندرز مجهز شده بود. گويا توانايي پرواز در شب نيز به آن افزوده شده است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


موشك ماوريك(هوا به زمين)



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


موشك سايدواندر(هوا به هوا)



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[raptor22]

منظورم این بود یه موقعی اگه این بالگرد با ا ین جتا سر شاخ بشه بیچاره راه فراری نداره موشکاشم بد دادش

نمی رسن چون قدرت مانور بالایی ندارند جاخالی بدن فقط باهش حال میده که تانکو و سنگر خراب کنن



قرار نيست با هواپيما اونم F-14‌ مقابله كنه بيشتر براي مقابله با هلكوپترهاي دشمن البته خدارو چه ديدي اگر در موقعيت خوبي باشه چرا نتونه هواپيما بزنه.

[raptor22]

1)ليست هواپيما هاي ايران



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



2) تلاش‌هاي ايران و تأخير چهار ماهه در پرتاب پيشرفته‌ترين ماهواره جاسوسي اسرائيل



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



3) معرفی جنگ : افزارسام - 15 در خدمت ایران



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



4) معرفی جنگ افزار : Fc-1 جنگنده چند منظوره چینی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



5) معرفی جنگ افزار : زیر دریایی روسی آکولا : کوسه شکاري



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



6) معرفی جنگ افزار : موشک شهاب 3



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



7) بمب ‏افكن استراتژيك اف111



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



8) ساب ۳۹ جنگنده سوئدی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



9) سوخو ۱۷



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


10 ) روش هاي نامگذاري موشك هاي روسي و آمريكايي



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


11) میگ 1.44 پرنده ای که هیچگاه پرواز نکرد



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



12 ) Mi-28



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


13 ) سيستم هاي جديد رديابي روسيه



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


14) معرفی جنگ افزار : شهاب 4 و 5 و 6



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


15) پوتین ارتشی قوی تر می‌خواهد.



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


16) آشنايي با موشک Stinger



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


17) ماجرای شهادت شهید عباس دوران، مرد آسمانها



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


18) نیروی هوایی ایران در یک نگاه - قسمت اول



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


19) آشنايي با موشک REDEYE



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


20) حمله هوایی به پایگاه نظامی الولید(حمله به H-3)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


21) نیروی هوایی ایران در یک نگاه - قسمت دوم



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


22) موشک ضدکشتی (kh-35 Uram (ss-n-25 Switchblade



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


23) سلاح Mk-15 فالانكس



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


24) موشك هاي ايراني در اختيار حزب الله ؟



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


25) بمب افکن پیشرفته B۱-B لنسر



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


26) بمب افکن رادار گريز



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


27) نیروی هوایی ایران در یک نگاه - قسمت سوم



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


28) نیروی هوایی ایران در یک نگاه - قسمت چهارم (آخرین قسمت)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


29) AGM-114 HELLFIRE



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


30) معرفی سلاح : مسلسل سنگین دوشکا



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


31) مسلسل ضد هواییZU-23



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


32) هلیکوپتر تهاجمی آپاچی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


33) تاريخچه ورود جنگنده F-14 تامكت به نيروي هوايي ايران (1)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


34) آشنایی با یکی از دوربردترین موشکهای هوا به هوای روسی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


35) موشک های Mirv یا چند هدفه



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


36) هلفایر آتش جهنمی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


37) V-1 نخستین موشک کروز جهان



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


38) آشنايي با موشک کروز



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


39) توپ دریایی مارک 7- 16 اینچ-150 میلی متر



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


40)توپ دریایی Mk45 کالیبر 54



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


41) زیر دریایی روسی آکولا : کوسه شکاري



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


42) ( ليتورال) نسل جديد كشتي هاي جنگي امريكا



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


43) مسلسل دستي Tec Dc-9 ، ساخت سوئد



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


44) اسلحه کدر ( کلین )



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


45) مسلسل دستی Z-84



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


46) مسلسل سبک Mp5



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


47) مسلسل Thompson



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


48) Ak-47 یا M-16 کدام یک تفنگ تهاجمی بهتری است ؟



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


49) As50 اسلحه تک تير انداز



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


50) ساكت ترین دوربین دار جهان



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


51) اسلحه VSSK Vychlop ساخت روسيه



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



52) معرفی جنگ افزار : موشک اسرائیلی جریکو 1



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


53) معرفی جنگ افزار : موشک اسرائیلی جریکو 2



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


54) معرفی جنگ افزار : موشک اسرائیلی جریکو 3



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


55) معرفی جنگ افزار : جنگنده رادار گریز شفق



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


56) معرفی جنگ افزار : دوشپرتاب میثاق ۲



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


57) معرفی جنگ افزار : اسلحه ملی خیبر



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



58) معرفی جنگ افزار : توپ تمام اتوماتیک ۳۵ میلیمتری سماوات



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


59) اسلحه مدرن Xm29 (oicw



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


60) اسلحه هجومي انفرادي Xm8



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


70) Fn Scar سلاح تهاجمی رزمی نیروهای مخصوص



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


71) برتا 92



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


72) هویتزر خودکششی 152میلیمتری Msta



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


73) تانک T-90 مقاله اول



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


74) انك T-90 مقاله دوم



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


75) تانک ویرانگر M1 مقاله اول



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


76) تانک لئوپارد ۲



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


77) هيولاي آتشبار Tos-1



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


78) خمپاره انداز M252 ساخت امريكا



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



79) بزرگترين و سنگين ترين توپ جهان



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


80) موشكهاي ضد تانك قابل حمل توسط فرددرحال توليد



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


81)موشك ضدزره سنگين Eryx ، محصول مشترك فرانسه و كانادا



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


82) موشک ضد تانک تاو



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


83) سلاح ضد زره At-4



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


84) مسلسل ضدهوايي Zu-23(توپ ۲۳)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


85) تيربار سبك Rpd ، ساخت شوروي



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


86) يربار M60 ساخت امريكا



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


87) آشنایی با انواع تیربار



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


88) مقایسه تحلیلی کاليبر62/7 میلی متر با کالیبر56/5 میلی متر



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


89) تـانـک شکست خورده ی مرکـاوا



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


90) بمب افکن Tu-22M، آتشی زیر خاکستر جنگ سرد



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


91) MiG-29 SMT، عضوي جديد از خانواده فولكروم



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


92) اریش هارتمن، خلبان تکخال جنگ جهانی دوم



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


93) همه چیز در مورد MiG-21، پیر اردک زشت



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


94) دانستنی هایی در مورد موتورهای J-79



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


95) هواپیمای ضد زیردریایی P-3 Orion



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


96) ماجرای ساقط شدن فانتوم های ایرانی توسط F-15 های عربستان



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


97) Ju-287، انقلاب بال های جلوگرا



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


98) مقاله کامل در مورد جنگنده F-15 Eagle



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


99) هواپیمای جاسوسی بلند پرواز U-2



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


100) بمب افکن اتمی B-58 Hustler



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


101) مقاله جامع در مورد F-14 Tomcat، جنگنده افسانه ای



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


102)نیروی هوایی ایران، حریفی سرسخت؟-قسمت نخست



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


103)نیروی هوایی ایران، حریفی سرسخت؟-قسمت دوم



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


104)نیروی هوایی ایران، حریفی سرسخت؟-قسمت سوم



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


105)نیروی هوایی ایران، حریفی سرسخت؟-قسمت پایانی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


106)هرکولس اسب کاری نیروه های هوایی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

107)كمانچي اولين هليكوپتر تهاجمي راد



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


108)بمب های الکترومغناطيسی (e-bombs)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


109)بمب های الکترومغناطيسی (e-bombs)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


110) موشك حوت



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


111) هليكوپتر مانگوستا



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


112) تیربار نارنجک انداز MK19



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


113) مسلسل سبک MP5



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


114) F-20 Tiger Shark



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


115) روش‌های شناسایی و مقابله با موشک کروز



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


116) MI-24 Hind شیطان پرنده



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


117)e-3 آواكس سنتري



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

118) شرايط استخدام شدن در نيروي هواي



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


119) موشك اشكوال روسي



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


120) هواپيماهاي عمود پرواز



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


121) بالگردuh-1h



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


122) پرنده وي 22 عقاب دريايي



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


123) موشک انداز Rpg.29



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


124) نورثروب گرومن B_2



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


125) F-35 Lighting Ii(j.s.f



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


126) سوپر کبرا (هلیکوپترah_ij)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


127) موشکهای ضد کشتی ایران



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


128) MH-47E/G Chinook هليکوپتر ترابري با ويژگيهاي يک کوماندو



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


129) مسلسل دستی برتا



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


130) زير دريايي روسي آكولا



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


131) ولپاپ Steyr Aug,سلاح سازمانی ارتش اتریش



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


132) آزمایش بمب خلآ در روسیه



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


133) Rpg-7



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


134) تانك M1 آبرامز



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


135) هلكوپوتر كبري ساخت شركت هسا Panha 2091



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Pario]

هلی کوپتر Oh6 هیوز

دارای دو سرنشین است و از عینکهای مادون قرمز جهت دید در شب برخوردار است و بدون سر و صدا حرکت میکند و میتواند اشیا و اهداف را در ماورای برد راکتها و فراتر از حیطه شنیدن اصوات مشاهده کند.

همین. تموم شد!! کل اطلاعاتی که از این هلی کوپتر در دسته همین دو خط به علاوه یک نوار ویدئویی هست.

[dizgah]

عجب بزن بکشیه. گیوتین بدم خدمتتون؟؟

من اگر این جا پست نمیدم به دو علته

1. از این چیزا سر در نمیارم
2.برای پابرجا موندن تاپیک نبود من بهتره!

و اما مطالبی که دارم روشون کار میکنم

1. تاریخچه نیروی دریایی سپاه پاسدارن انقلاب اسلامی
2.هلی کوپتر Oh6 هیوز

فهرست هم به پست اول اضافه شد!

بای!!

نه من خودم شمشیر لین چان را ازش قرض گرفتم برا این کار :27:
تایپ انگلیسی اون هلیکوپتر را بزار

هلی کوپتر Oh6 هیوز

دارای دو سرنشین است و از عینکهای مادون قرمز جهت دید در شب برخوردار است و بدون سر و صدا حرکت میکند و میتواند اشیا و اهداف را در ماورای برد راکتها و فراتر از حیطه شنیدن اصوات مشاهده کند.

همین. تموم شد!! کل اطلاعاتی که از این هلی کوپتر در دسته همین دو خط به علاوه یک نوار ویدئویی هست.
بابا این که نشد ساخته کجایه چی چی میکنه
من میسرچم شاید انگلیش اش را یافتم
حالا بیا و ترجمه کن
راستی لینک نوار را هم بزار
راپتور 22 جان واقعا ممنون بابت زحمتی که کشیدی :11:

اخطار اخطار :
ا ستاد فرماندهی تاپیک جنگ افزار به افسر ارشد پاریو :
اگه بخوای زیر آبی بری و دیگه مطلب نزاری با همون شمشیر لین چان قیمه قیمه ات میکنم
منتظر مطالبت هستم :46:

[Pario]

تسلیم!! الدخیل یا خمینی!!

در مورد اون هلی کوپتر هر قدر بگردی دور خودت چرخیدی. غیر از اون فیلم که دارای رده بندیه هیچ اطلاعاتی در دسترس نیست.

در فیلم چی هست؟؟ ...[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اون دو خط هم از مصاحبه با سردار علایی فرمانده پیشین نیروی دریای سپاه و سردار فدوی معاونت اطلاعات سپاه گرفته شده است.

میدونم که [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[dizgah]

خب من با بدبختی یه چیزایی به انگلیسی پیدا کردم که ترجمه اش را میزارم

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
OH-6 Cayuse Helicopter
کشور سازنده : ایالات متحده امریکا
کمپانی سازنده : مگ دونالد داگلاس ( McDonnell Douglas )
نوع : هلیکوپتر تجسسی سبک
سال پرواز : 1963
موتور : Allison T63-5A turboshaft, 252.5 shp
قطر پروانه : 26 فوت 4 اینچ
طول کامل : 30 فوت و 3.75 اینچ
ارتفاع : 8 فوت و 1.5 اینچ
وزن خالص : 1,229 lb (ال بی فکر کنم مخفف پوند باشه دقیق نمیدونم )
بیشترین وزن تیک آف : 2,700 lb
ماکزیمم سرعت : 150 mph (cruise) at sea level
Ceiling:
برد: 380 مایل
میزان بار : 4 سرنشین یا 1000 پوند
اینم متن انگلیسی الان حال ترجمه اش را ندارم با کمک بر و بچس ان شا الله فردا حل میشه
(1963) The Boeing (McDonnell Douglas) (formerly Hughes model 369) OH-6A was designed for use as a military scout during the Vietnam war to meet the U.S. Army's need for an extremely maneuverable light observation helicopter (LOH program). Initially fielded in Vietnam in early 1968, the Hughes OH-6A was used for command and control, observation, target acquisition, and reconnaissance. The Cayuse was organic to division, brigade, and battalion size units. The four-passenger teardrop shaped "Flying egg" (six-passenger with rear seats folded-down) was a small, light, sturdy, maneuverable helicopter, with very low drag.

The OH-6A Cayuse was quite effective when teamed with the AH-1G Cobra attack helicopter as part of what were known as "Pink Teams". The OH-6A "Loach" (for "LOH") would find targets by flying low, "trolling for fire", then marking the target with colored smoke to lead in a Cobra, or "Snake", to attack. The Cayuse could absorb an extensive amount of small arms fire and still bring the crew home safely. The OH-6A could be armed with the M27 armament subsystem, the port (left) side mounting M134 six-barrel 7.62mm "Minigun" or a 40mm grenade launcher on the XM8 armament subsystem. In addition, an M60D 7.62mm machine gun could be mounted in the rear starboard (right) door opening. The OH-6A replaced the Korean era OH-13 Sioux and OH-23 Raven light observation helicopters. The Hughes (model 500M) international military version was sold in ten countries and built under license in Italy and Japan. The Cayuse had a single articulated four-bladed main rotor and a metal two-bladed tail rotor. The OH-6A was powered by a single Allison T63-A-5A 285 shp turboshaft engine, and had a cruising speed of 144 mph (125 knots). Two special operations versions of the OH-6A are the Hughes (model 500C) AH-6 "Little Bird" armed variant, and the MH-6 transport/utility version. These advanced versions feature a quieter five-bladed main rotor, minimal-cavitation tail rotor, and a distinctive T-shaped tail.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پاریو بدردت میخوره؟:20:

[Pario]

کمپانی سازنده : مگ دونالد داگلاس ( McDonnell Douglas )

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پاریو بدردت میخوره؟:20:

یافتی اما نیافتی!!!

قبلا هم گفتم :

در مورد اون هلی کوپتر هر قدر بگردی دور خودت چرخیدی. غیر از اون فیلم هیچ اطلاعاتی در دسترس نیست.

Hughes OH-6

خود هلی کوپتر پیدا شد اما ...

[dizgah]

یافتی اما نیافتی!!!

قبلا هم گفتم :


Hughes OH-6

خود هلی کوپتر پیدا شد اما ...

وقتی من مطالبت را آماده میکردم هنوز اون پستت نبودش
حالا تو دقیقا دنبال چی هستی؟
همون قضیه درگیری با قایقهای سپاه؟

[raptor22]

دوستان با عرض سلام ببخشيد ليست نيمه كاره بود راست كليكم كار نميكرد بعد هم address bar همه چيام رفت الان درست شده (ليست)pario جان يك بار ديگه زحمتش بكشي ممنون ميشم.

pario اگر هم مطلب نميزاري حداقل بيا نظر بده.

[evry day]

عجب بزن بکشیه. گیوتین بدم خدمتتون؟؟

من اگر این جا پست نمیدم به دو علته

1. از این چیزا سر در نمیارم
2.برای پابرجا موندن تاپیک نبود من بهتره!

و اما مطالبی که دارم روشون کار میکنم

1. تاریخچه نیروی دریایی سپاه پاسدارن انقلاب اسلامی
2.هلی کوپتر Oh6 هیوز

فهرست هم به پست اول اضافه شد!

بای!!
افرین این شد یه حرفی

ما خیلی سر در میاریم کسی نباید سر در بیاره همه چیز در حد استاندارش خوبه

[evry day]

سه شنبه هجدهم دی 1386 19:5


روزنامه جاکارتا پست به نقل از رویترز نوشت که مقامات پنتاگون مدعی شدند که پنج قایق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران سه ‌ناو آمریکایی را در تنگه هرمز اواخر روز یکشنبه مورد تهدید و تحریک نظامی قرار دادند. مسئولین ناو گفتند نزدیک شدن قایق های ایران به ناوهای امریکائی در تنگه هرمز چیز غیر عادی نیست اما ارسال پیام با فرستنده رادیوئی چیز غیرعادی بود.
روزنامه کمپاس نیز به نقل از آسوشیتد پرس نوشت که 5 فروند کشتی متعلق به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران در اواخر هفته گذشته 3 فروند ازکشتی های نیروی دریایی آمریکا را درتنگه هرمزکه مسیراصلی صادرات نفت خاورمیانه به دنیا محسوب می شود، اذیت کردند.
یکی از مقامات وزارت دفاع آمریکا در این رابطه به خبرنگاران گفت: این کشتی های ایرانی با نزدیک شدن به کشتی های آمریکایی مدعی شدند کشتی آمریکایی تا دقایقی دیگر منفجر خواهند شد و سپس دور شدند. این مقام آمریکایی چنین ادامه داد : در زمانی که کشتی های ایرانی به نزدیک نیروهای ما آمدند فرمان تیر اندازی صادر گردید ولی بدلیل اینکه ایرانی ها سریعا از کنار کشتی های آمریکایی دور شدند در نتیجه این فرمان اجرا نگردید.
خبرگزاری مهر- گروه بین الملل: رسانه های خبری غربی و عربی به بهانه گشت زنی عادی روز گذشته نیروهای دریایی سپاه پاسداران در خلیج فارس و هشدار معمولی به ناوهای آمریکا، در آستانه سفر رئیس جمهوری آمریکا به خاورمیانه، همسو با واشنگتن جنجال تازه ای را علیه ایران به راه انداخته اند.به گزارش خبرگزاری مهر، وزارت دفاع آمریکا دیروز با صدور بیانیه‌ای، مدعی اقدامات تحریک‌آمیز پنج قایق‌ ایرانی علیه سه ناو آمریکایی مستقر در خلیج فارس شد. به ادعای مقامهای نظامی آمریکایی قایقهای تندرو ایرانی در تنگه هرمز روز یکشنبه با نزدیک شدن به ناوهای جنگی آمریکایی، آنها را تهدید به انفجار کردند که به دنبال آن ناوهای آمریکا در آستانه گشودن آتش به سوی قایقها بودند که آنها مسیر خود را کج کرده و دور شده‌اند.
محمدعلی حسینی، سخنگوی وزارت خارجه ایران با کم اهمیت دانستن حادثه گفت: این اتفاق هر از چندگاهی برای دو طرف رخ می دهد و پس از شناسایی طرفین موضوع حل می شود. حسینی مشکل را عدم شناسایی ناوهای امریکایی از سوی قایق های تندرو دانسته و اظهار داشته که پس از شناسایی، به ناوهای امریکایی اجازه داده شده به مسیر خود ادامه دهند.
اما "کاندولیزا رایس" وزیر خارجه آمریکا در گفتگو با بخش عربی شبکه خبری بی بی سی، این حادثه را عادی ندانست و آن را "تحریک کننده" توصیف کرد و افزود: من امیدوارم ایرانیها از این قبیل فعالیتها خودداری کنند.
"گوردون جاندرو"، سخنگوی شورای امنیت ملی کاخ سفید نیز در اظهارات تندی ادعا کرد: ما از ایرانیها جداً می خواهیم از این قبیل اقدامات تحریک کننده که می تواند منجر به حادثه خطرناکی در آینده شود، خودداری کنند.
شبکه خبری "بی.بی.سی" نیز در راستای بزرگنمایی این حادثه عادی دریایی، به زعم خود به پیامدهای اقتصادی آن پرداخت و نوشت: قیمت نفت خام که بتازگی کاهش یافته بود در دقایقی اندک، به علت خطرات احتمالی علیه نفتکش‌های حاضر در خلیج (فارس) و تنگه هرمز که گذرگاه بازارهای نفتی جهان به شمار می‌رود، در بازارهای جهانی حدود 49 سنت افزایش یافت و به قیمت 98 دلار و 40 سنت در هر بشکه رسید.
روزنامه انگلیسی "فایننشال تایمز" نوشت: این حادثه درست در آستانه سفر "جرج بوش" به منطقه و بازدید وی از ناوگان پنجم دریایی آمریکا در بحرین رخ داده است.
شبکه تلویزیونی الجزیره با نقل خبر فوق، سخنان "رابرت گیتس" وزیر دفاع آمریکا را منتشر کرد که دراین باره مدعی شده بود: تعرض قایقهای ایرانی به کشتی های آمریکایی در تنگه هرمز یک حادثه نگران کننده و یک خطر واقعی به شمار می رود.
شبکه خبری العربیه با ذکر مواضع دو طرف نوشت: این حادثه جدیدترین نشانه بحران میان واشنگتن و تهران و اختلافات دو کشور بر مسائل مختلف از جمله برنامه هسته ای ایران و ادعای آمریکا درباره حمایت ایران از تروریسم به شمار می رود.
پایگاه اینترنتی محیط امارات متحده عربی نیز به نقل از برخی منابع بی طرف گزارش داد: این جنجال تبلیغاتی واشنگتن درباره حادثه که همزمان با دیدار قریب الوقوع "جرج بوش" از منطقه صورت می گیرد، در راستای تبلیغات انتخاباتی حزب وی(جمهوریخواه) و نیز در راستای سیاست آمریکا برای گسترش سیطره خود بر منطقه به ویژه برخی کشورهای عربی انجام شده است.
پایگاه خبری ایلاف عربستان سعودی ادعا کرد: قایقهای ایرانی، نیروی دریایی آمریکا را در خلیج(فارس) تحریک کردند.
روزنامه الشرق الاوسط چاپ لندن نیز هشدار آمریکا را به ایران درباره تحرکات دریایی نقل کرد.
گفتنی است که جورج بوش در هفته جاری به خاورمیانه سفر می کند تا به ادعای خودش در مورد خطر ایران با کشورهای عربی رایزنی کند.

واکنش واشنگتن به اقدام عادی نیروهای ایرانی در خلیج فارس دولت آمریکا نسبت به آنچه آن را "اقدامات تحریک آمیز" قایقهای ایران در خلیج فارس خواند، هشدار داد. به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از خبرگزاری فرانسه، "گوردون جاندرو"، سخنگوی شورای امنیت ملی کاخ سفید دیشب در اظهارات تندی ادعا کرد: ما از ایرانیها جداً می خواهیم از این قبیل اقدامات تحریک کننده که می تواند منجر به حادثه خطرناکی در آینده شود، خودداری کنند.
مقامهای وزارت دفاع آمریکا(پنتاگون) دیروز گفته بودند: قایقهای تندروی ایران صبح روز یکشنبه به صورت گروهی به سه ناو آمریکا در تنگه هرمز نزدیک شدند و پیامی رادیویی مبنی بر منهدم کردن آنها مخابره کردند.
یک مقام آمریکایی ناشناس نیز ادعا کرد بود که نیروهای ایالات متحده به سبب این اقدام تحریک آمیز قایقهای ایرانی، در آستانه گشودن آتش به سوی آنها بودند که آنها مسیر خود را کج کرده و دور شده اند.
این مقام آمریکایی که خواسته بود نامش فاش نشود، به زعم خود، این اقدام قایقهای ایرانی را مهمترین و تحریک آمیزترین اقدامی توصیف کرده که وی تا کنون دیده است.
اما محمدعلی حسینی، سخنگوی وزارت خارجه ایران با کم اهمیت دانستن حادثه گفت: این اتفاق هر از چندگاهی برای دو طرف رخ می دهد و پس از شناسایی طرفین موضوع حل می شود.
با وجود این "کاندولیزا رایس" وزیر خارجه آمریکا در گفتگو با بخش عربی شبکه خبری بی بی سی، این حادثه را عادی ندانست و آن را "تحریک کننده" توصیف کرد و افزود: من امیدوارم ایرانیها از این قبیل فعالیتها خودداری کنند.
از زبان بيبيسي پرشين:
یک مقام نظامی ایرانی اظهارات مقامات آمریکایی در مورد تهدید ناوهای آن کشور توسط نیروی دریایی ایران را تکذیب کرده است.
روز سه شنبه، 8 ژانویه (18 دی)، تلویزیون دولتی ایران به نقل از یک مقام آگاه در نیروی دریایی سپاه پاسداران گزارش کرد که هیچ برخورد غیرعادی بین نیروهای گشتی سپاه پاسداران و ناوهای آمریکایی در آب های بین المللی تنگه هرمز رخ نداده است.
اظهارات این مقام ایرانی در واکنش به اتهام منابع نظامی آمریکایی در روز دوشنبه انتشار یافته که گفتند پنج فروند قایق تندرو متعلق به سپاه پاسداران ایران به سه ناو نیروی دریایی آمریکا در تنگه هرمز نزدیک شده و یکی از آنها را تهدید کردند که به زودی منفجر خواهد شد.
مقام آگاه ایرانی گفته است که ساعت 7 و 40 دقیقه بامداد روز دوشنبه، شناورهای نیروی دریایی سپاه که طبق روال بیست سال گذشته مشغول گشتی زنی عادی در تنگه هرمز بودند سه فروند ناو آمریکایی را در حال ورود به آب های منطقه مشاهده کردند مطابق معمول مورد شنایاسی و سئوال قرار گرفتندکاندولیزا رایس، وزیر امور خارجه آمریکا، نزدیک شدن قایق های سپاه پاسداران ایران به کشتی های نیروی دریایی ارتش آمریکا در حوالی تنگه هرمز را خطرناک و تحریک آمیز خوانده است.
روز دوشنبه (هفتم ژانویه) منابع نظامی آمریکا اعلام کردند که پنج قایق تندرو سپاه پاسداران ایران به سه کشتی نیروی دریایی آمریکا در تنگه هرمز نزدیک شده و با پیام رادیویی یکی از کشتی ها را تهدید کرده اند که "به زودی منفجر خواهد شد."
مقام های وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) می گویند، به دنبال این ماجرا ناوهای آمریکایی به وضعیت حمله درآمده و آماده شلیک می شوند، اما قایق های ایرانی عقب نشینی کرده و از آن منطقه فاصله می گیرند.
دولت ایران این ماجرا را "مسأله ای عادی و طبیعی" دانسته است
ساعاتی پس از آنکه آمریکا از "تهدید" سه کشتی نیروی دریایی این کشور از سوی قایق های ایران در آبهای بین المللی در تنگه هرمز، خبر داد، دولت ایران این ماجرا را "مسأله ای عادی و طبیعی" خواند.
بعد از ظهر روز دوشنبه (هفتم ژانویه) منابع نظامی آمریکا اعلام کردند که پنج قایق تندرو سپاه پاسداران ایران به سه کشتی نیروی دریایی آمریکا در تنگه هرمز نزدیک شده و با پیام رادیویی یکی از کشتی ها را تهدید کرده اند که "به زودی منفجر خواهد شد."
آن طور که مقام های وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) اعلام کرده اند، به دنبال این ماجرا ناوهای آمریکایی به وضعیت حمله درآمده و آماده شلیک می شوند، اما قایق های ایرانی عقب نشینی کرده و از آن منطقه فاصله می گیرند.
سخنگوی وزارت امور خارجه ایران، گفته "اين يک مساله عادی است كه هر از گاهی برای طرفين اتفاق می ‌افتد و بعد از شناسايی دو طرف قضيه حل و فصل می ‌شود
منابع نظامی ایالات متحده می گویند دو روز پیش تعدادی قایق تندرو ایرانی به سه کشتی نیروی دریایی آمریکا در آبهای بین المللی در تنگه هرمز نزدیک شده و از طریق رادیو "پیام های تهدید آمیز فرستاده اند."
آنطور که مقام های وزارت دفاع آمریکا اعلام کرده اند به دنبال این ماجرا ناوهای آمریکایی به وضعیت حمله درآمده و آماده شلیک می شوند، اما قایق های ایرانی عقب نشینی کرده و از آن منطقه فاصله می گیرند.
یک مقام ارشد کاخ سفید نیز این گزارش ها را تأیید کرده، اما هنوز از سوی منابع رسمی ایران -- سیاسی یا نظامی -- واکنشی مخابره نشده است.
تنگه هرمز که به گفته مقام های آمریکایی ماجرای شنبه در آنجا رخ داده گذرگاه باریکی (به عرض حدود سی و چهار کیلومتر) بین خلیج فارس و اقیانوس هند است که به دلیل عبور نفت کش ها از اهمیت استراتژیک فوق العاده ای برخوردار است.

به هر حال من هم از اينكه دلاوران كماندوي نيروي دريايي ارتش امريكا با ديدن چند تا قايق خودشونو خيس كردند احساس خرسندي مي كنم.


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
کامل نیست کاملتر ش کنید دوستان

[evry day]

پس از لغو پروژه ی G11((هکلرکوخ)) در پایان جنگ سرد سه گزینه بعنوان سلاح سازمانی ارتش آلمان مطرح شد.اول در ادامه دادن به استفاده از سلاح قدیمی کلاشینکف AK-47 موجود در انبارها باقیمانده از ارتش آلمان شرقی(بعد از اتحاد دو آلمان) و در نهایت طراحی و ساخت یک سلاح مدرن و جدید که گزینه اخیر پس از بحث و تبادل نظرهای بسیار مورد قبول واقع شده و کمپانی معظم((هکلرکوخ))مسئول ساخت این سلاح گردید. [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
قابل ذکر است که تفنگ تفنگ تهاجمی سلاح اصلی سرباز پیاده نظام است.علی رغم پیچدگی فوق العاده میدان های نبرد الکترونیکی امروز هنوز پیروزی در جنگ با طرفی است که سربازان تفنگ بدست خود را جهت اشغال کردن و گرفتن زمین به جلو می فرستد.
برای انجام چنین عملی سربازان پیاده نظام به سلاحی نیاز دارند که قابل اعتماد بوده وزن کمی داشته حساس به نوع مهمات مورد استفاده نبوده شرایط سخت محیطی را بخوبی تحمل کرده به سادگی قابل تعمیر نگهداری و سرویس کردن و از دقت و برد قابل قبولی برخوردار بوده و در نهایت کار کردن با آن(فاکتورهای ارگونومی لوازم جانبی مونتاژ و سایت هدفگیری) آسان و بدون مشکل باشد.این چنین مشخصاتی پیش فرض فلسفه ساخت تفنگ تهاجمی سازمانی ارتش آلمان G36(GEWEHR 36 را تشکیل می دهند.

G36 در سال 1990 از پروژه HK-50 ارتش آلمان(BUNDESWEHR) بوجود آمد که شامل یک سری سلاح در کلاس های متفاوت با مشخصات یکسان بوده.G36 پیش از اینکه یک طرح انقلابی باشد در نتیجه تکامل طرح های دیگر بوجود آمده است و با وجود اینکه حداکثر تکلولوژی روز در آن مورد استفاده قرار گرفته در واقع تکلولژی فوق العاده ای در آن به چشم نمی خورد.
ناگفته نماند هسته مرکزی G36 با اندکی تغییرات در ایالات متحده تبدیل به دو سلاح XM-8 و مدول انرژی جنبشی XM-29 شده است که این نشان از بی عیب و نقص بودن طرح G36 دارد.

مشخصات فنی G36[/b]
گلنگدن و مکانیزم گاز G36 بسیار شبیه به AR-18 بوده که البته نسبت به آن مورد بهینه سازی و اصلاح قرار گرفته است.در نتیجه ی این پیشرفت نسبی در یک تست بعد از شلیک هزار تیر در بررسی هایی که به عمل آمد هنوز هم مکانیزم کاملا تمیز بود.تمیز کردن اسلحه نیز به سادگی با یک پرس نرم و حلال رقیق و سپس با روغن کاری انجام می گیرد.
G36 سلاحی با مکانیزم گازی است که قفل گلنگدن آن چرخشی از نوع استونر(یوجین استونر طراح M16) است.این مکانیزم یک سنت شکنی از طرف((هکلرکوخ))محسوب می شود که تاکنون در سلاح های بزرگ حود از سیستم قفل تاخیری مکشی استفاده می کرده است.

تمام سیستم های متحرک سلاح اعم از گلنگدن و حامل گلنگدن فنرها و قطعات رابط کوچک از پلیمرهای تقویت شده با فیبرکربن ساخته شده اند که این موجب کاهش وزن و سادگی در نگهداری همچنین افزایش قابلیت اطمینان شده است.
G36K مدل کارابین این سلاح بوده که تنها تفاوت آن با مدل اصلی در لوله و محافظ دست کوتاه شده آن است.همچنین MG36 مدلی به عنوان تیربار مورد استفاده قرار می گیردد دارای لوله قوی تر و دو پایه و همچنین خشاب کاسه ای با ظرفیت 100 تیر است.G36C نیز به گونه ای طراحی شده با لوله ی کوتاه تر برای استفاده یگان نیروهای مخصوص است که به تعبیری حتی از آن به عنوان یک SMG با کالیبر بزرگ نیز می توان نام برد.

G36 پایه از یک خشاب 30 تیر با جنس شفاف تغذیه می شود که در کنار دارای گیره هایی برای متصل کردن دو یا سه خشاب جهت سرعت عمل در تعویض آن است.ناگفته نماند این سلاح به صورت مدولی ساخته شده است و با ابزار ساده ای می توان حتی در مناطق درگیری آنرا تبدیل به گونه ی دیگری از G36 کرد.
در اهرم انتخاب آتش سلاح حالت های ضامن تک تیر شلیک دو تیر یا سه تیره و مسلسل تعبیه شده است و حالت فقط تک تیر برای کاربران غیر نظامی و پلیس در حال ساخت است.
G36 ارتش آلمان مجهز به دوربین چشمی با بزرگنمایی 5/3 برابر بوده که به صورت استاندارد دارای یک سایت نشانه گذاری نقطه قرمز تابشی نیز است.سایت چشمی از 200 تا 800 متر علامتگذاری شده و از قسمت بغل دارای بخشی است که در نشانه گیری اهدافی با سرعت 15 کیلومتر بر ساعت در مسافت 200 متری از هر دو طرف چپ و راست پیشگامی ایجاد می کند. نقطه تداخل خطوط عمودی و افقی نیز روی سایت نشانه گذاری در هدف گیری از مسافت 0 تا 200 متری به کار می روند.البته ناگفته نماند که بیشتر درگیری ها در جنگ های کنونی در مناطق شهری در فواصل 15 تا 200 متری انجام می گیرند.
یکی از مشکلاتی که در G36K وجود دارد ماشه ی سنگین آن بوده که حتی در صورت سقوط سلاح از ارتفاع 2 متری نیز عمل نکرده و شلیک نمی کند.همچنان که گفته شد با توجه به ماهیت جنگ های مدرن شهری این سلاح بعنوان یک تفنگ تهاجمی دقیق برای ساقط کردن اهداف در فواصل بیش از 500 متر طراحی نشده است البته در صورت استفاده از دوپایه و بند حتی در فواصل بیش از 500 متر نیز می توان شلیک های دقیقی انجام داد

بزرگترین مشکلی که حداقل در گونه های اولیه G36 مشاهده شد گرم کردن محافظ دست زیر لوله در تیراندازی ادامه دار و مسلسل بود که مهندسان((هکلرکوخ)) با طراحی یک شیلد عایق این مشکل را نیز برطرف کردند.
قابل ذکر است این سلاح از فشنگ های استاندارد ناتوی کالیبر 45*5.5 میلیمتری استفاده کرده و سرعت علمی تیراندازی آن 750 تیر در دقیقه است.طول این سلاح 998 میلیمتر است و در حالت قنداق تاشد به بغل 758 میلیمتر است.
در دو مدل دیگر یعنی مدل کارابین G36K این اعداد به 860 و 615 و در مدل مخصوص نیروهای ویژه G36C این اعداد به 720 و 500 کاهش می یابد.جالب توجه است که سرنیزه این سلاح بر گرفته از کلاشینکف AK-47 وده که احتمالا به دلیل استفاده از استوک های موجود در انبار تسلیحات ارتش آلمان است.
این سلاح در گونه پایه فقط 3/3 کیلوگرم وزن دارد و از هر نظر یک سلاح ایده آل برای سربازان پیاده نظام محسوب می شود

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

:20::41::13::19::41:

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] سایت

[evry day]

مین صوتی (acoustic mine): مینی که با امواج منتشرشده از هدف منفجر شود.
مین ضد هوابُرد (anti-airborn mine): مینی که در محلهای احتمالی پیاده شدن نیروهای هوابرد کار گذاشته شود.
مین ضد نفر (antipersonnel mine): مینی برای وارد کردن تلفات و ضایعات به افراد پیاده دشمن و ناتوان کردن آنها.
مین ضد تانک (antitank mine): مینی که تانک را از تحرک بیندازد یا باعث انهدام آن شود.
مین کف‌نشین (bottom mine): مینی که پس از رها شدن از ناو یا زیردریایی یا هواپیما در کف دریا قرار گیرد و دارای حسگرهای عمل‌کننده از نوع مغناطیسی و آوایی و فشاری باشد؛ این گونه مین برای نابودی شناور سطحی و زیرسطحی به کار می‌رود.
مین جهنده ضدنفر (bounding mine): نوعی مین ضدنفر با خرج کوچکی که بدنه مین را به هوا پرتاب کند و موجب شود مین در بلندی سه یا چهار پایی (فوتی) منفجر و تکه‌های آن در کلیه جهت‌ها پرتاب شود.
مین شیمیایی (chemical mine): مینی محتوی مواد شیمیایی سمی برای کشتن افراد یا از کار انداختن یا آلوده کردن وسایل و زمین.
مین دورفرمان (controlled mine): مینی که از ایستگاه فرمانِ راه دور هدایت و منفجر شود.
مین تأخیری (delayed action mine): مینی که مدتی پس از تحریک شدن منفجر شود و اغلب پشت سر نیروهای عقب‌نشینی‌کننده و برای به ستوه آوردن و انهدام نیروهای تعقیب‌کننده دشمن به کار رود.
مین تمرینی (drill mine): گونه‌ای مین آموزشی که از دید اندازه و شکل و وزن مشابه مین جنگی است و برای تمرینهای لجستیکی استفاده می‌شود.
مین فوگاز (fougasse): مینی که به محض انفجار آن تکه‌های فلزی یا اشیای دیگر در جهت‌های پیش‌بینی‌شده پرتاب شود.
مین بی‌اثر (inert mine): گونه‌ای مین آموزشی که از دید اندازه و شکل و وزن همانند مین جنگی، اما کلیه مواد منفجره و آتش‌زای آن بی‌اثر باشد.
مین مهارشده (moored mine): مینی که با استفاده از لنگر به کف دریا (در مناطق حساس دریا) مهار شود؛ این مین در ژرفای متناسب با آبخور کشتیها غوطه‌ور است و با برخورد بدنه کشتی به آن منفجر می‌شود.
مین مشقی (practice mine): نوعی مین آموزشی که از دید اندازه و شکل و وزن مشابه مین جنگی است و ماسوره آن مقدار کمی ماده منفجره کُندشکن یا دودزا دارد.
مین آموزشی (training mine): مینی شبیه مین جنگی که فاقد ماده منفجره باشد.
مین پخشی (scatterable mine): مینی که به وسیله هواپیما یا بالگرد یا توپخانه یا خودروهای زمین پخش شود و در زیر خاک قرار داده نشود.
این نام انواع مین هایی است که در جهان استفاده می شوند که در پست های بعدی تک تک با هرکدام آشنا خواهید ش[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موشک جدید میان برد راداری فعال R-77 (نام ناتو: AA-12 یا آدر: Adder) چند سالی است که به مرحله ی تولید انبوه رسیده است. برد موثر این موشک بین 90 تا 100 کیلومتر است که به راحتی بیش از 50 کیلومتر از آمرام آمریکایی برد دارد! همچنین قادر به مانورپذیری تا 18g با سرعت 3 ماخ می باشد!
(جستجوگر راداری فعال = Active Radar Finder)
بر خلاف R-37 که پروژه ی توسعه ی آن محرمانه حفظ می شود، برای موشک R-77 تبلیغات فراوانی برای صدور آن به کشورهای جهان سوم به راه انداخته شده و گفته می شود که چند کشور، همچون مالزی، پرو، هند و چین آن را خریده اند. R-77 در روسیه با کد RVV-AE شناخته می شود ولی برای معرفی آن به غرب نام AAM-AE انتخاب شده است که به معنی «موشک هوا به هوای فعال صادراتی» می باشد.
(AAM-AE = Air to Air Missile, Active, Export)
برنامه ی توسعه و تولید R-77 در سال 1982 آغاز گردید.نمایی از طرح درونی R-77
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ابتدا در نظر بود که این موشک، نقش های تاکتیکی و استراتژیکی گوناگونی را بر عهده بگیرد. این موشک را می توان بر ضد هلیکوپتر و هواپیماهای بدون خلبان و همچنین به منظور دفاع در برابر موشکهای هوا به هوای میان برد و دوربرد غربی نظیر AIM-120 (آمرام) و AIM-54 (فونیکس) و سطح به هوای پاتریوت و آرو به کار برد.
یکی از نیازمندی های اصلی طراحی R-77 این بود که طرح خاص آن بتواند سطح مقطع راداری هواپیمای حامل این موشک را کاهش دهد تا این موشک بتواند به سهولت در درون پایلون های داخلی حمل شود. در نتیجه، R-77 به بالهای مستطیل شکل باریک و کشیده و سطوح کنترل تاشونده مجهز گردید. سطوح کنترل منحصر به فرد R-77 عبارتند از: چهار دم مستطیلی شبکه ای شکل در انتهای بدنه ی موشک[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اگرچه پسا و سطوح مقطع راداری این شکل بندی بیشتر از سطوح دم متعارف می باشد ولی امتیازهای آن مهمتر می باشند. به ویژه مساحت این گونه دم، بیشتر است و در نتیجه مانورپذیری آن نیز بیشتر می شود. (با وجود آنکه ابعاد و وزن آن کمتر است)
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این موشک، فعال کننده های کوچکتری نیز دارد. همچنین زاویه ی Stall (واماندگی) آن بیش از 40 درجه می باشد که بازهم بر مانورپذیری موشک به طرز فوق العاده ای می افزاید. قابلیت های بسیار قوی موشک R-77 می تواند هدفهایی که تا 12g مانور می دهند را به راحتی مورد حمله و اصابت قرار دهد.
در جریان مراحل اولیه ی پرواز، موشک به وسیله سیستم پرواز اتوماتیک هدایت می شود و اصلاح مسیر آن تا رسیدن به هدف را ، سیستم کنترل شلیک هواپیما از راه یک خط انتقال دهنده اطلاعات (Data) انجام می دهد. در هنگام دستیابی به فاصله ی مناسب تا هدف که تشخیص آن به وسیله ی سیستم کنترل گر هواپیمای شلیک کننده تعیین می شود، جستجوگر موشک شروع به فرستادن امواج نموده و هومینگ (آشیانه یابی) نهایی به طور مستقل از هواپیمای شلیک کننده، ادامه می یابد.
سیستم کنترل شلیک هواپیما همچنان به محاسبات فرمانهای کنترل جهت اصلاح مسیر موشک ادامه می دهد تا در صورت گم کردن هدف به وسیله ی سیستم هومینگ موشک، سیستم هومینگ هواپیمای شلیک کننده بتواند هدفگیری صحیح را از سر بگیرد.
در مسافتهای بسیار کوتاه، جستجوگر فعال موشک به محض شلیک، فعال می شود.
در صورتی که یک اخلالگر الکترونیکی (ECM) در کار جستجوی موشک اختلال ایجاد کند، سیستم جستجوگر موشک به صورت اتوماتیک به حالت تشعشع یابی غیرفعال تغییر وضعیت می دهد و به سمت سرچشمه ی تولید کننده ی امواج اخلالگر الکترونیکی (ECM) که به احتمال زیاد جنگنده ی دشمن است، تغییر وضعیت می دهد و به طرف آن می رود.
نوع حرارت یاب (غیر راداری) R-77 نیز به همراه یک سیستم انتقال اطلاعات از هواپیمای شلیک کننده نیز تولید شده است.
سرجنگی R-77 از نوع میله ای یک تکه بسیار قوی می باشد که به وسیله یک فیوز لیزری، منفجر می گردد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سه نوع شناخته شده ی R-77 عبارتند از:
نوع اول مخصوص نیروهایی نظامی روسیه R-77M یا RVV-AE-PD با موتور ترکیبی راکتی / رمجت که در نتیجه دارای سرعت و برد بیشتر و به میزان قابل توجه 160 کیلومتر است.
نوع دوم یک نوع تغییر یافته برای یک سیستم ضدهوایی زمین به هوا طراحی شده است.
نوع سوم نیز مدل صادراتی این موشک است که R-77E نام دارد و برد آن تا 100 کیلومتر محدود شده است.

مشخصات فنی:
طول: 60/3 متر
قطر بدنه: 200 میلی متر = 20 سانتی متر
طول بالچه ها: 35 سانتیمتر
وزن موشک: 175 کیلوگرم
سرجنگی: 30 کیلوگرم TNT
حد تحمل فشار g : حدود 30 برابر
سرعت: 3 ماخ
فیوز عمل کننده: فعال راداری (Fire & Forget)
هدایت: براساس فرامین جنگنده ی شلیک کننده به همراه سیستم راداری فعال
نیروی محرکه: سوخت جامد

برد:
(مدل صادراتی): 50 کیلومتر
(مدل روسی): 160 کیلومتر – برد موثر: 90 تا 100 کیلومتر

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
قابل نصب بر روی:

میگ29 اس ام تی، سوخوی33، سوخوی34، سوخوی35، سوخوی37، میگ33، میگ31 مدل M و یاک 141

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

آ-۱۰ تاندربولت ۲ (A-10 Thunderbolt II) از جمله اولین هواپیماهای نظامی آمریکایی است که برای حمایت نزدیک از نیروهای زمینی به هنگام نبرد طراحی و ساخته شده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

عکس بزرگتر
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

این هواپیما که طرحی ساده اما کارآمد دارد با دو موتور جت و گنجایش یک خلبان، برای مقابله با اهداف زمینی مانند تانک، زره‌پوش‌های مسلح و دیگر اهداف نظامی مسلح به‌کار می‌رود.

پشتیبانی از نیروهای خودی در شب و روز از فاصله نزدیک از جمله دیگر توانایی‌های این هواپیمای نظامی است. کاربردهایی نظیر جستجو و نجات سربازان گمشده و یا آنان که دچار سانحه شده‌اند نیز بسادگی با این هواپیما قابل انجام است.

این هواپیمای نظامی را که به وارتاگ (Warthog گراز وحشی افریقایی) مشهور است می‌توان نسل بعدی هواپیماهای پ-۴۷ تاندربولت (P-47 Thunderbolt)، مربوط به جنگ جهانی دوم، نامید.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید عکس بزرگتر

بال‌های بلند این هواپیما به آن قدرت مانور زیاد در سرعت کم و ارتفاع پایین می‌دهد. برخاست و فرود در مدت‌زمان کوتاه از دیگر ویژگی‌های این هواپیمای نظامی است که به‌کارگیری آن را در نزدیکی جبهه‌های نبرد هم ممکن می‌کند.

این هواپیما می‌تواند مدت‌ها با سرعت نسبتاً کم ۳۲۰ کیلومتر در ساعت در ارتفاع پائین‌تر از ۳۰۰ متری زمین با شعاع دید حدود ۴/۲ کیلومتر، حرکت کند. با این ویژگی‌ها آ-۱۰ می‌تواند نقطه ضعف جنگنده‌های پر سرعت را -که توان زدن هدف‌های کوچک با سرعت کم را ندارند- پوشش دهد.

موتورهای توربو جت این هواپیما از نوع TF-34-100/A شرکت جنرال الکتریک است که در بالای دو بال کوچک پشت هواپیما نصب شده‌اند. به منظور پایدارسازی سازه نگهدارنده موتور، دو استابلایزر بصورت عمودی در دو انتهای بال‌های پشتی قرار داده شده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مسلسل گاتلینگ ۳۰ میلیمتری که بر روی این هواپیما تعبیه شده است ۳۹۰۰ گلوله در دقیقه شلیک می‌کند و توسط سیستم‌های کنترل الکترونیکی مرتبط با سیستم‌های ناوبری بسادگی قابلیت آتش روی اهداف متحرک را مهیا می‌کند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مسلسل گاتلینگ
عکس بزگ [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
A-10 در هنگام خشاب گذاری مسلسلهای گاتلینگ
عکس بزرگترسیستم دید در شب این هواپیما به خلبان امکان می‌دهد به‌هنگام شب اطراف را بوضوح مشاهده کند. اطراف محوطه‌ای که خلبان می‌نشیند توسط بدنه محکم از جنس تیتانیوم محافظت می‌شود.

برخلاف نسل قبلی، این هواپیما می‌تواند حتی در صورت انفجار، خلبان را به بیرون پرتاب کند و او را نجات دهد. وجود سیستم‌های موازی کنترل جنگ در این هواپیما به خلبان اجازه می‌دهد تا در مواردی که سامانه خودکار صدمه دیده‌است و حتی امکان کنترل‌های هیدرولیک وجود ندارد، بصورت دستی هواپیما را تا مقصد هدایت کند.


قابلیت تعمیر و تعویض سریع قطعات به نیروهای نظامی امکان می‌دهد تا بتوانند این هواپیما را در صورت صدمه دیدن در جبهه جنگ، حتی بدون بردن به آشیانه، برای پرواز بعدی آماده کنند.

اولین نوع از این هواپیما در سال ۱۹۷۵ ساخته شد و تحویل یکی از پایگاه‌های نیروی هوایی آمریکا گردید.

در جنگهای دهه ۱۹۸۰ در اروپای شرقی از این هواپیما برای مقابله با تانک‌های روسی استفاده شد.

در جنگ خلیج فارس سال ۱۹۹۱ نیروهای آمریکایی بیش از ۸۱۰۰ سورتی پرواز با این هواپیمای نظامی داشتند. بیش از ۹۰ درصد از موشک‌های هوا به زمین AGM-65 شلیک شده در جنگ خلیج فارس، توسط این هواپیماها شلیک شد. طی این نبردها حدود ۱۰۰۰ تانک، ۲۰۰۰ نفربر و بیش از ۱۲۰۰ سلاح سنگین توپخانه از بین رفتند. اما برخلاف انتظار فقط ۵ فروند از این هواپیما در این جنگ سقوط کرد.

وزن هواپیما بدون متعلقات ۳۲۱/۱۱ تن، در حالت عادی ۷۸۲/۱۳ تن است. این هواپیما می‌تواند تا ۴/۸۵۳ تن سوخت و ۲۵۰/۷ تن مهمات جنگی با خود حمل کند.

هزینه تمام شده ساخت این هواپیما حدود ۸/۹ میلیون دلار است.

پیش بینی می‌شود این گونه از هواپیماهای جنگی تا سال ۲۰۲۸ در خدمت باشند و پس از آن با گونه هواپیمای F-35 JSF جنگنده تهاجمی مشترک (F35 Joint Strike Fighter) جایگزین شوند. جنگنده تهاجمی مشترک هواپیمایی است که آمریکا با مشارکت متحدان اروپایی خود بخصوص انگلیس درحال ساخت آن است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عکی اصلی
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

هواپیماهای پادکار ( اقدامات متقابل) الکترونیکی چهار سرنشینه EA-6B Prowler ساخت شرکت گرومن از اواسط دهه ی شصت میلادی در حال پرواز بوده و اکنون دیگر به پایان عمر خود نزدیک شده اند. علاوه بر مشکلات ناشی از فرسوده شدن بدنه ، بعد از بازنشسته شدن هواپیماهای Raven EA-111A از خدمت ، وظیفه ی اخلال الکترونیکی نیز به هواپیماهای EA-6B محول شده است که به همین دلیل بیشتر Prowler ها به سبب رسیدن به پایان عمر خستگی خود به زودی زمین گیر خواهند شد . از آنجایی که F/A-18E/F هنوز در حال تولید بوده و با تغییرات کوچک قابلیت انجام ماموریت های اخلال دورایستا را نیز دارد به عنوان بهترین انتخاب برای جایگزین کردن EA-6B در نظر گرفته شده است . قابل ذکر است نیروی دریایی ، در حال استاندارد سازی سوپر هورنت ها به عنوان هواپیمای رزمی پایه ی خود است ، بنابراین سوپر هورنت ها با قابلیت ECM یا Electronic Countermeasures سازگار با بیشتر هواپیماهای نیروی دریایی از نظر لجستیکی بوده و تونایی عملیات مشترک با گروه های ضربتی را نیز خواهند داشت.
در اواخر سال 2002 نیروی دریایی به طور رسمی توسعه نوع پادکارهای الکترونیکی (ECM) مدل دو سرنشینه سوپرهورنت یعنی F/A-18F را با نام EA-18G Groller اعلام کرد. گفته می شود که از این هواپیمای جنگ الکترونیک تعداد 90 فروند ساخته شده و به اسکادران های مستقر در ناو تحویل داده خواهند شد که جزو 552 فروند سوپرهورنت سفارشی هستند . قابل ذکر است Growlerها حدود نود درصد با سوپرهورنت ها تشابه قطعات داشته و در همان خط تولید F/A-18E/F مونتاژ خواهند شد . در واقع سوپرهورنت ها تا سطح ترکیب F-Plus ارتقا داده می شوند که بدنه ی هر دو مدل هماهنگ باشند . البته F-Plus کمی سنگین تر می باشد مبلغ آن نیز حدود نه میلیون دلار گرانتر از مدل استاندارد تمام خواهد شد. قابل توجه است که بیشترین تلاش در این پروژه کاهش خدمه و توانایی روبه رو شدن با عدم هدایت نیروهای مسلح در میدان های نبرد الکترونیکی است
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیمای EA-18G بر پایه ی بهسازی و ارتقای سیستم های پادکار الکترونیکی ICAP-3 که برای هواپیمای Prowler توسعه یافته بود طراحی شده است. قابل ذکر است که هر کدام از موتورهای سوپرهورنت به ژنراتور الکتریکی مجهز خواهند شد که سیستم های ECM داخلی را تغذیه می کند . کیت جنگ الکترونیک Growler شامل موارد زیر است:
1-سیستم جاسوسی الکترونیک (ELINT(AN/ALQ-218(V)2 ساخت نورث روپ گورمن که در محفظه توپ هواپیما قرار گرفته و از آنتن های واقع در نوک بالها استفاده می کند .Growler هنوز هم می تواند از موشک های هوا به هوا برای دفاع از خود استفاده کند .
2-یک اخلالگر ارتباطات محتملآ( AN/USQ-113) که آن هم در محفظه ی توپ قرار گرفته است.
3-یک ترمینال پیشرفته تاکتیکی چند ماموریتی (MATT) و یک خط ارتباط ماهواره ای SATCOM.
4-توانایی حمل تا پنج غلاف اخلالگر تاکتیکی AN/ALQ-99 . این غلاف مجهز به ژنراتور بادی در دماغه خود است.
5-توانایی حمل دو موشک ضد رادار AGM-88 HARM در ماموریت های Hard Kill.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
يك غلاف اخلالگر در پايلون ها ديده مي شود.پوشش محافظ روي توربين هواي برخوردي در دماغه غلاف نصب شده است.
ترکیب معمول EA-18G در ماموریت ها شامل سه غلاف اخلالگر AN/ALQ-99 ، دو مخزن سوخت خارجی ، دو موشک HARM و دو موشک AMRAAM خواهد بود . همانطور که گفته شد برای ساخت این هواپیما از بدنه ی F/A-18F استفاده خواهد شد که دو سرنشینه می باشد و علاوه بر خلبان در کابین جلو در کابین عقب افسر مربوط به جنگ الکترونیکی که به EWO یا Raven معروف است جای می گیرد . قابل ذکر است که در هواپیمای چهار سرنشینه Prowler سه EWO جهت کاهش بارکاری حضور دارند . هواپیمای Growler اتوماسیون پیشرفته ای داشته و فقط نیاز به یک افسر جنگ الکترونیک که همان کمک خلبان قرار گرفته در کابین عقب است می باشد. البته کاهش بار کاری EWO سرنشین جلو یا خلبان نیز می تواند وارد عمل شده و از کاکپیت خود به او کمک کند . نوع اولیه Growler EA-18G در نوامبر سال 2003 نخستین پرواز خود را به انجام رسانید و نیروی دریایی از سال 2008 شروع به تحویل گرفتن آنها خواهد کرد هر چند که Growler ها در سال 2009 به قابلیت عملیاتی اولیه دست خواهند یافت.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

قابل ذکر است این هواپیماهای جنگ الکترونیک به ده اسکادران نیروی دریایی تحویل داده خواهند شد (هر کدام از اسکادران ها پنج فروند) که اولین آنها اسکادران آموزشی VAQ-129 می باشد . Growler EA-18G به عنوان هواپیمای ناظر (مراقب) و مهاجم رادار و تهدیدات راداری دشمن و همچنین شبکه ارتباطات دشمن مورد استفاده قرار خواهد گرفت .

مشکلات غلاف های نوک بال

بزرگ ترین مشکل فنی باقی مانده در هواپیمای EA-18G طراحی و تطبیق غلاف های کشف تهدیدات راداری ALQ-218(V)2 در نوک بال ها می باشد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
چنین سیستمی قبلآ در جنگ های الکترونیک ایفای نقش داشته است بطوریکه هر کدام از هواپیماهای EA-6G یک غلاف را در بالای سکان ثابت عمودی خود حمل می کنند . دم دوتایی زاویه دار سوپرهورنت از استحکام کافی برای حمل چنین باری برخوردار نبوده و نیز نوک بال ها بهترین محل برای جلوگیری از تداخل الکترونیکی می باشد . ولی این ترکیب یک سری مشکلات الکترونیکی و همچنین محیطی را به دنبال دارد .
تحرکات در نوک بال ها بسیار شدیدتر از بالای سکانهای عمودی می باشد و همچنین هماهنگ کردن حساسه ها در دو سیستم کاملآ مجزا از دیگر مشکلات موجود در این پروژه است . استفاده از مواد مستحکم در دماغه غلاف ها که در عین حال تا اندازه ای حساس باشند که بتوانند سیگنال های مورد نیاز را به وجود آورند مسأله حل نشده ی دیگری است ، هرچند به گفته مسئولان امر این مشکلات به زودی بر طرف خواهد شد و شاهد پرواز یکی از پیشرفته ترین هواپیماهای جهان تا چند سال آینده در اسکادران های عملیاتی نیروی دریایی ایالات متحده خواهیم بو د
مشخصات كلي :

كمپاني سازنده: بويينگ
سال ورود به خدمت: 2009
حداكثر سرعت: 8/1 ماخ
حداكثر سقف پروازي: 45500 پا
طول: 60 پا
دهنه بال: 45 پا
تسليحات: دو موشك HARM دو موشك هوا به هوا براي دفاع از خود
تجهيزات اخلالگر: احتمالآ ALQ-99 ٬ USQ-113
گيرنده: دو غلاف ALQ-218(V)2
ارتباطات: INCANS امكان ارتباط راديويي و ماهواره اي حتي در حين اخلال
رادار: AESA

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هلیکوپتر تهاجمی کاموف 50(black shark)با کد انتخابیHokum Aیکی از بهترین هلیکوپترهای شناخته شده در جهان است.این هلیکوپتر در قالب دو گونه طراحی گشته که نوع 2سرنشینه آن (کاموف 52) به (Alligator) و با کد انتخابیHokumBموسوم است.این هلیکوپتر توانای روسی قابلیت حمله به اهداف زمینی و هوایی مختلف را در ساعات مختلف شبانه روزراداراست.

حداکثر سرعت لول کاموف 310 کیلومتر بر ساعت بوده و از برد رزمیی برابر 460كیلومتر برخوردار است. کاموف توسط دفتر طراحی در روسیه طراحی گشته و از دو موتور توربوشفت کلیموف (تی وی 3-117 وی ام آ) هر کدام به قدرت2200شفت اسب بخار برای تولید نیروی تراست خود بهره می برد.این موتورها در دوسمت بدنه هلیکوپتر واقع شده و این امر بقاپذیری بالایی به این هلیکوپتر بخشیده است.این هلیکوپتر می تواند حدود2تن انواع تسلیحات شامل موشک های ضدتانک ،راکت های غیرهدایت شونده در کالیبرهای مختلف،موشک های هوا به هوا و انوع بمب ها را در چهار محل زیر دو بال کوچک نصب شده در وسط حمل کند.که از مهم ترین موشک های آن می توان به Vikhrشاره داشت.

اين موشک هدایت لیزری مافوق صوت ضدتانک در دو محل نصب زیر بال به تعداد 12 عدد حمل می شود.که از کارایی های آن به هدف گیری دور برد از فاصله هشت کیلومتری و دقت آن اشاره داشت این هلیکوپتر همچنین مجهز به یک توپ30میلیمتری با برد چهار كيلومتر است.كاموف كا-50يک هلیکوپتر کاملاً آکروباتیک بوده و قابلیت انجام انواع مانورها مانند رول فانل و لوپ را داراست.قطر روتور اصلی این هلیکوپتر 14.5 متر بوده در حالیکه درازای هلیکوپتر مقداری نزدیک به 15.9 متر است.ارتفاع خود هلیکوپتر حدود 5 متر می باشد.لازم به ذکر است کاموف کا50 نخستین هلیکوپتر عملیاتی جهان مجهز به سیستم اجکت یا پرتاب صندلی خلبان بوده که خلبان را قادر می سازد در تمامی ارتفاعات و سرعت ها از این سیستم بهره برد.

سیستم اویونیک پروازی این هلیکوپتر نیز به انواع سیستمهای ناوبری اینرسیالی ،(آی ان اس)خلبان اتوماتیک و سیستم هد آپ دیسپلی (اچ یو دی)یا نمایشگر مربوط به هدفگیری و سایر اطلاعات که در شیشه کابین جلو خلبان تعبیه شده مجهز است.وزن هلیکوپتر در حالت عادی یا وزن خام آن برابر 7.692 کیلوگرم است که در هنگام تیک-آف متعادل به9.800 کیلوگرم رتقا یافته و پس از تیک-آف پایانی حداکثر وزن برخاست، به 10.800 کیلوگرم می رسد.
روتورهای این هلیکوپتر طوری طراحی شده که برخلاف هم چرخش می کنند و قابلیت هایی مانند قابلیت پرواز ساکن در ارتفاع 4000 متری و نرخ صعود ده متر بر ثانیه ، قابلیت انجام مانور و چابکی فوق العاده حتی در سرعت های بالا،تقلیل تاثیر اغتشاش هوا و باد ،کاهش علائم راداری و صوتی و افزایش قدرت به میزان ده تا پانزده درصد را به این هلیکوپتر چابک بخشیده است.

ناگفته نماند شرکت های (سکستانت)و (تامسون)از فرانسه نیز در ساخت سیستم های اویونیکی این هلیکوپتر با کاموف همکاری گسترده ای داشته اند.هلیکوپترهای کا-50 و کا-52 در هشتاد و پنج درصد قطعات مشترکند هرچند اضافه شدن سیستمهای چندمنظوره موجب افزایش وزن و در نتیجه کاهش عملکرد پروازی کا-52 نسبت به کا-50 شده ،ولی در کل مزیت خود را نسبت به رقبای همطراز خود حفظ کرده است و از این حیث نه تنها جزو بهترین بالگردهای روسی، بلکه در زمره برترین بالگردهای تهاجمی-تدافعی و درکل عملیاتی جهان قرار می گیرند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Persian_Gun's]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بزرگترین بالگرد درحال خدمت وتولید غرب سیکورسکی CH-53E سوپر استالیون ویژه عملیات حمل ونقل هوایی به همراه مدل MH-53E موسوم به اژدهای دریایی ویزه عملیات مین روبی می باشد .
درسال 1972 سپاه تفنگداران دریایی ونیروی دریایی ایالات متحده نیاز خود را برای یک بالگرد با ظرفیت حمل بار بیشتر ازمدل D رااعلام کردند .کارشناسان نیروی دریایی وشرکت سیکورسکی به جای طراحی بالگرد جدید منطبق با خواسته های اعلام شده احساس کردند که بالگرد موجود CH-53D قابل تبدیل به بالگردی نیرومند تر وحمل بارهای سنگین تر می باشد. درنتیجه برای بهینه سازی وتبدیل بالگرد دوموتوره مدل دی به یک بالگرد سه موتوره در سال 1973 قراردادی به ارزش 7/1 میلیون دلار امضا شد. ودر پی ان سیکورسکی مدل YCH-53E را برای استفاده در نیروی دریایی به منظور تامین ملزومات و تجهیزات مورد نیاز کشتیها و اجرای عملیات تهاجمی وپشتیبانی تفنگداران دریایی معرفی نمود. که در سال 1974 اولین پرواز خود را انجام داد.اما پس از مدتی اولین نمونه سقوط کرد ومدت دیک سال ازمایشات پروازی را به تاخیر انداخت . در سال 1975 ازمایشات با نمونه دوم از سر گرفته شد وپس از پشت سر گذاشتن موفقیت امیز ازمایشات پروازی قرارداد تولید سوپر استالیون در سال 1978با شرکت سیکورسکی بسته شد. نخستین سفارش تولید 49فروند شامل 16 فروند به نیروی دریایی و33 فروند برای تفنگداران دریایی بود.در سال 1989 سفارش دیگری به تعداد 121 فروند شامل 15 فروند نیروی دریایی و 106 فروند به سپاه تفنگداران دریایی امضا شد.
یکی از معیارهای اساسی یرای تولید مدل E موسوم به اکو توانایی ایفای نقش تهاجم هوایی سریع از کشتی به ساحل بود،این مدل باید می توانست یک محموله 16 تنی را در سطح دریا و در روز در دمای 33 درجه به شعاع 5/92 کیلومتر حمل نماید همچنین می بایست توانایی حمل تفنگداران وپشتیبانی از انها را در ساحل در هرکجا وهر زمان داشته باشد؛ و توانایی استفاده ازعرشه تمام ناوهای موجود را داشته باشد. همچنین بایستی توانایی حمل یک هواپیمای اسیب دیده و سقوط کرده را به منطقه امن داشته باشد. گرچه وزن خالی این بالگرد حدود 16تن است اما می تواند بالگرد دیگری همانند خود را حمل نماید.
در تبدیل مدل D به E اصلاحات زیادی صورت گرفت به طوری که می توان ان را یک طرح جدید دانست انگونه که سیکورسکی برای مدل صادراتی نام S-80E را برگزید. اصلاح اصلی درسیستم تولید نیرو انجام گرفت .که سه موتورتقویت شده T64-416 جنرال الکتریک توانایی ایجاد نیرویی معادل 4380 اسب بخار را داشتند.همچنین برای بهبود بقا پذیری بالگرد مجموعه انتقال نیرو به گونه ای قرار گرفت که نقاط حساس ان محفوظ باشد اصلاحاتی نیز در ملخها ، دم، بدنه ، مخازن سوخت و سیستمها صورت گرفت.
پروانه اصلی هفت پره از جنس فولاد – تیتانیوم و پروانه دم چهار پره الومینیمی با سکان عمودی ازجنس کولار که 20 درجه به چپ انحراف دارد .با قابلیت تا شدن در روی ناوها
به دلیل استفاده از یک سیستم دیجیتال کنترل پرواز از میزان کار خلبان کاسته وکارایی وی را افزایش داده است.
همچنین از سیستم دید در شب یکپارچه شده با کلاه خلبان که امکان پرواز در شب وشرایط بد جوی ودر ارتفاع پائین را به بالگرد داده برخوردار است .همچنین به سیستمهای ناوبری و اخطار دهنده برخورد با زمین،اعلام خطر و حمله موشکی ، پخش کننده چف – فلیر ،ویک موشک ساید وایندر و... مجهز است.
ظرفیت سوخت در مخازن داخلی 3890 لیتر و در مخازن خارجی 4920لیتر است .یکی از ویژگیهای این مخازن جدید خاصیت خود ترمیم کنندگی ان است همچنین توانایی سوختگیری هوایی با استفاده از یک لوله بلند زیر دماغه وجود دارد. بدنه بالگرد ضد اب وساختمان اصلی از الیاژهای سبک فولاد ،تیتانیوم وقسمت کابین پروازی از فایبر گلاس و اپوکسی ساخته شده ؛ ارابه فرود بالگرد از نوع سه گانه جمع شونده وقابل هدایت است.
کابین بالگرد توانایی حمل 55 سرباز مسلح را دارا می باشد؛ چهار فروند بالگرد در دو سورتی پرواز میتوانند 330تفنگدار را به منطقه نبرد انتقال دهند.
استفاده عملیاتی از این بالگرد در تابستان سال 1983 در مدیترانه اغاز شد و تاکنون چندین اسکادران تفنگداران دریایی به ان مجهز شده اند .
اما مدل MH-53E اژدهای دریایی برای ماموریت ضد مین در سال 1987 وارد خدمت شد که تفاوت عمده ای با مدل اصلی ندارد . بالوارهای جانبی ان کمی بزرگتر برای افزایش میزان سوخت می باشد و تجهیزات مخصوص خود برای به کار گیری تمامی تجهیزات عملیات ویژه ضد مین
این تجهیزات شامل سونار، لوازم خنثی سازی مین، مین روب الکترونیکی، قایق کششی که مجهز به سیستمهایی برای منفجر کردن مینها مغناطیسی و ... می باشد.

مشخصات :
طول کلی ------------------------- 19/30 متر
طول بدنه ------------------------- 35/22 متر
عرض بدنه ----------------------- 69 /2 متر
ارتفاع---------------------------- 32/5 متر
وزن خالی ----------------------- 15072 کیلو گرم
بارقابل حمل--------------------- 16330 کیلو گرم
حداکثرسرعت ------------------- 315 کیلومتر برساعت
سرعت ------------------------ 278 کیلومتر برساعت
حداکثر برد عادی ---------------- 2075 کیلو متر
سقف پرواز --------------------- 5640 متر


منابع : صنایع هوایی،اینترنت
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[evry day]

مخفی کاری بوده عکس نداشته من بعضی مطلبارو می بینم که عکس نداره به خاطر همون نمی زارم ولی از این

دفعه می زارم
دیشب یه چندتا سلاح تو اخبار نشود داد کسی می تونه مطلب بزاره ؟

[evry day]

مقدمه:استفاده از هلی کوپتر به عنوان وسیله ی جنگی همیشه مد نظر بوده وهست هلی کوپتر مقدوراتی دارد که هواپیما ندارد ازجمله پرواز بدون باند،ثابت ماندن درهوا. (که این پیش ازساخت هواپیماهای عمودپرواز بوده است اگرچه استفاده از هواپیمای عمودپرواز بسیار محدود است.) بحث در مورد نگاهی به کارنامه ی هلی کوپترهای رزمی از گذشته، تاکنون است.

پیشینه
طرح استفاده از هلی کوپتر به عنوان وسیله ی جنگی توسط آلمان های نازی ودر دهه ی 1940 میلادی ارائه شد .همان طور که در آن دوران آنها پیش قدم در ساخت انواع وسایل جدید بودند همانند:طرح هواپیمای بدون بال که توسط آلمان ها ارائه گردید،یا هواپیمای بال متغیر و الی آخر.....
استفاده ی موثر از هلیکوپتر های رزمی همزمان با ارائه وساخت موتور های توربوشفت سبک را فرانسوی ها با هلیکوپتر های آلوئت-2 در سال 1955آغاز کردندو به کمک موشک های ضدتانک اس.اس-10(با هدایت رادیویی و کنترل سیمی)اولین تهاجم موشکی در این نوع را با حمله به مواضع انقلابیون الجزایری درتاریخ ثبت نمودند.در کنار آن از اچ-24 های ساخت سیکورسکی مجهز به توپ های 20 میلیمتری نیز استفاده شد.در این میان آمریکایی ها با اهداف توسعه طلبانه ی جهانی خود نیاز گسترده ای در پشتیبانی نزدیک هوایی به هلیکوپتر های رزمی احساس می کردند که حاصل تجربیات آنان در کره و ویتنام بود. در جنگ کره (1950)هلیکوپتر او.اچ-13با اولین موشک های ضد تانک از نوع ای.اس-11(سلاحی شبیه به
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بازوکا ) و مسلسلهای 7/12 میلی متری وارد کارزار شدند وحتی شلیک و آزمون پرتاب موشک های سنگین بولپاپ (در نقش ضدشناوری )توسط اچ-34 انجام شد.H.34
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مدتی بعد بین سال های 1959تا 1962 نسل نوینی از این وسایل پرنده با تولید یو.اچ-1 در دو مدل (ای)و
U.H-1
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
(بی) ساخت بل و با موتور توربوشفت تی-53 تحویل ارتش آمریکا ودرگیر جنگ ویتنام شد. در این جنگ هلی کوپتر

های سی.اچ-21 بعنوان نیروبر و هیوی مدل یو.اچ-1 بی با سیستم تسلیحات قدرتمند (تیربارهایC.H-21
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

متحرک در طرفین بدنه و پرتابگر های هفت لوله ای 70 میلی متری)،نقش اسکورت را بر عهده داشتند.
عد ها با سقوط تعدادی از آنها توسط کالیبر سنگین ویت کنگها،نیاز به یک هلی کوپتر تخصصی تهاجمی و اسکورت با جابه جایی و تحرک پذیری سریع وقدرت آتش بالا با محصول انقلابی بعدی یعنی ای.اچ-
A.H-1
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کبرا( (که از همان موتور و دنده و ملخ هیوی استفاده می نمود) با طرح آیرودینامیکی خاص خود و بالچه هایی برای حمل سلاح جامه ی عمل پوشید. همزمان هلیکوپتر های سنگین شیونک سی.اچ-47 نیز وارد
C.H-47
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[evry day]

عمل شدند. قرارداد اولیه کبرا شامل 110 فروند می شد که راه حلی ارزان و موثر بود. در حمله ی سراسری نیروهای ویتنام شمالی در سال 1972، کبرا ویو.اچ-1 بی با موشک های قدیمی ای.اس-11و راکت های خود نتوانستند نقش بازدارندگی را ایفا نمایند وناچار ارتش آمریکا به هیوز وموشک جدید بی.جی.ام-71، تاو روی آورد. در آزمایش های اولیه کارایی تاو به %75 درصد رسید که در اواخر جنگ به طور محدودی و بعدها جای خود را را به مدل های جدید در هلی کوپتر های سوپر کبراو... داد. با ظهور موشک های حرارتی سام-7،استرلا،قسمت خروجی موتور کبرا اصلاح شد و پرتاب کننده های اهداف کاذب

S.A-7

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

فرو سرخ به آن اضافه گشت. نیاز به عملیات شبانه،ظهور سیستم های متنوع دید در شب را در پی داشتو حتی طرح شیونک با زره تقویت شده و بسیار مسلح(با چندین توپ و مسلسل و راکت انداز) مطرح شد ولی به دلیل هزینه ی بالا و وجود طرح های بهتر لغوگردید. استفاده ازهلی کوپترها درعملیات هلی بورد و اسکورت و ضد تانک تداوم در ویتنام گسترش یافت در نبرد روس ها علیه مجاهدین افغانی تداوم یافت بطوریکه این نبرد فرسایشی به جنگ هلی کوپتر معروف شد و علت اصلی آن وجود گذرگاه های کوهستانی فراوان بود. روس ها ابتدا از میل-8 وبعدها سری اچ(میل-17) در عملیات هلی برد (وتجهیزآنها به مسلسل
ها ویانارنجک)وانواع میل-24(هیند) در نقش تهاجمی یا اسکورت کاروان ها یا درحملات بازدارندگی استفاده ی فراوان نموده و تاکتیک های بسیار مختلفی را تجربه کردند.
میل - ۸
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

میل - ۱۷
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

میل -۲۴ هایند
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

روش های حمله با توجه به نیاز ها گوناگون بود: مثلا 4 فروند هیند به شکل حلقه ای به مواضع حمله می بردند یا یک هلیکوپتر نسبتا سبک میل-4 اقدام به شناسایی مواضع و نشانه گذاری با شلیک راکت های دودزا می کرد(برای حمله ی هلیکوپتر های دیگر به هدف) در نمونه ی دیگر چند هیند تا 5 کیلومتری هدف در ارتفاع سینه مال پرواز نموده و سپس به ارتفاع 300 فوتی اوجگیری وسپس پرتاب راکت می کردند یا یک هلیکوپتر دیگر در ارتفاع بالا اقدام به پخش اهداف کاذب حرارتی(فلیر) می نمود.در اسکورت کاروان ها نیز چند هیند پیشاپیش گروه کرده سایت های احتمالی مجاهدین را بمباران یا راکت باران می کردند.در بسیاری از موارد یک تیپ فرماندهی در ارتفاع بالا وارد عمل می شد و از میل-26 های سنگین برای جابه
جایی خودروهای زرهی همچون بی.ام.پی-1 و توپ ها و.... در شب استفاده می شدباظهور استینگرها بسیاری از عملیات ها متوقف یا تغییر تاکتیکی شد.به هر حال روس ها با دادن تلفات سنگین،اولین تجربه ی
برد با هلیکوپتر را بدست آوردند و پی به قدرت آتش موثر هلیکوپتر های جنگی وتهاجمی بردند.


MI.4


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
MI.26
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
B.M.P-1
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

در آنسوی دنیا و این بار در نبرد فاکلند ،هلیکوپتر های سی کینگ و لینکس انگلیسی(ساخت وستلند)با شلیک موشک های فرانسوی ای.اس-12و سی اسکوا(باهدایت راداری)به زیزدریایی ها و شناورهای آرژانتینی آسیب جدی وارد نمودند.همچنین این هلیکوپتر ها نقش بسزایی را در انتقال تفنگداران و تجهیزات از ناوهای انگلیسی از جمله ناو هواپیمابر (این وین سیبل)به جزایر مالویناس و نهایتا پیروزی انگلیس داشتند. در جریان جنگ 8ساله ی ایران وعرق نیز گسترده ترین عملیات هلی برد توسطعراق(یا طرفین)صورت پذیرفت و قدرت آتش هیند های عراقی قابل ملاحضه بود.ضمن آنکه هوانیروز با وجود تحریم های اعمال شده بسیار خوب عمل کرد و کبرا ها و شینوک ها وناوگان بل تجربیات بسیار جالبی بدست آوردند.و کبرا در جنگ نقش ضد تانک خوبی رانیز ایفاء نمود و در صورتی که در روز های آغازین جنگ اگر کبراها و F.4و F.5 ها نبودند،احتمال سقوط بخش زیادی از کشور و حتی کل کشور بود آنها مانع پیشروی 12 لشکر مجهز صدام شدند.
سرانجام میرسیم به جنگ اخیر خلیج فارس که نقش هلیکوپتر های تهاجمی و خصوصا ضد تانک را به اثبات رسانید.سوپرلینکس های انگلیسی بار دیگر با شلیک 26 موشک سی اسکوا،15 قایق تندروی عراقی را غرق نمودند.و هلیکوپتر های دیفندر-2 عربستان با سیستم هدایت راداری مخصوص به نام (اگریون)ساخت تامسون سی.اس.اف(نصب در زیر دماغه)،با شلیک 15 موشک 15 موشک ای.اس-15(ساخت ایرواسپیسال)،5ناوچه ی عراقی را منهدم کردند. هلیکوپتر های سوپر کبرا و آپاچی سوپرکبرا مکدانل(مختص تفنگداران دریایی و هوانیروز آمریکا)با موشک های جدید تاو(با توانایی نفوذ در زره و انفجار ثانوی)و موشک های فراصوتی لیزری هل فایر اقدام به حمله علیه دکل های نفتی عراقی(که به پدافند هوایی نیز مجهز بودند)کردند و بیش از هزار خودروی زرهی و صدها تانک را منهدم نمودند. در یک حمله نمونه 8 فروند آپاچی در شب اول دست به نفوذی عمقی زده و باآتش هل فایر ها دو سایت راداری استتار شده را نابود ومعبر هوایی امنی را برای تهاجم هوایی متحدین ایجاد کردند.واحد ضربت نرماندی با هلی کوپتر های سبک شناسایی او.اچ-58 دی(تغییر یافته ی بل 206 رنجر) مجهز به 4 تیر موشک هل فایر و یا بل 206 که او.اچ-58 بر اساس آن ساخته شده دو راکت انداز 7 لوله ای 70 میلیمتری و یک تیربار 7/12 میلی متری وسیستم دید در شب از روی ناوهای آمریکایی برخاسته و اقدام به شناسایی شبانه وحمله به قایق های تندرو مینمودند. فرانسوی ها که از جنگ چاد درس آموخته بودنداین بار گازل های خود را به مهمات مناسب و از جمله توپ20 میلی متری و موشک ضدتانک هات-2 مجهز و وارد عمل کردند. هلی کوپتر های سوپر پوما در جابه جایی نیروهای محدود فرانسوی دخالت داشتند و لینکس های انگلیسی نیز با موشک های تاو چندین تانک و خودرو را طی یک روز منهدم نمایند.ضمنا نمونه ی اولیه ی ای-129،مانگوستای ایتالیایی نیز در روزهای آخر جنگ با استفاده مانگوستا از شلوغی معرکه آزمایش گردید.

SUPER LINKS

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تجهیزات وسیتم های هدف یاب
یک هلیکوپتر تهاجمی بایدتجهیزات مدرن،موتورهای قویفجنگ افزارهای کارآمد و بدنه ای با سازه ی محکم وقوی داشته باشد که بیش تر این عوامل(منهای وزن)در آپاچی رعایت شده است. امروزه انواع سیستم های هدف یاب وجست وجوگر از جمله هدف یابهای دقیق لیزری دقیق،جستجوگر های فروسرخ،سیتم جلونگر فروسرخ(فلیر) و سیستم تلویزیونی با حساسیت نوری کم(ال.ال.تی.وی )،رادار تعقیب عوارض زمینی و رادار شناسایی تاکتیکی،عینک های دید در شب (ان.جی.وی) و رادار تعقیب اهدف متحرک و.... در هلی کوپتر های تهاجمی نصب شده اند که در سوپرکبرا و آپاچی این تجهیزات در دماغه نصب شده و بدین ترتیب امکان استفاده از تسلیحات بیشتری را فراهم آورده اند. در هلی کوپتر تایگر(محصول یوروکوپتر)،این نشان دهنده ها در بخش بالای بدنه وروی ملخ اصلی قرار گرفته اند که مزیت آن ،جستجوی اهداف در 360درجه ونیز مخفی شدن در ارتفاعات پست و پشت موانع طبیعی و دیر کشف شدن است. البته یک سیستم رادار میلیمتری باچرخش 360 درجه ای به نام لانگ بودر آپاجی های جدید نصب شده است که اقدام به شناسایی و ردیابی اهدف مینماید تا با آتش هل فایر(مجهز به گیرنده ی رادار)آنها را نابود کند. چنین سیستم های الکترواپتیکی بالای ملخ اصلی در او.اچ-58دی به کار رفته و هلیکوپتری سبک با قابلیت مانور فوق العاده و توانایی شناسایی و تعقیب اهداف متحرک و سریع در شب (مثلا قایق های تندرو)رافراهم آورده است. این هلیکوپتر در حالیکه در ارتفاع هم سطح آب با صدای کم پرواز می کند،محدوده ای وسیع را را زیر پوشش می گیرد. در هلیکوپتر تایگر،کمک خلبان در کابین بالا و عقب قرار می گیرد تا به سیستم اپتیکی ملخ اصلی نزدیک تر باشد و محدوده ای دید بیش تری بیابد.در هلیکوپتر های تهاجمی جدید روسیه یعنی میل-28 و کاموف-50 نیز ادوات شناسایی و رد یابی در دماغه نصب گردیده است .استفاده از توپ های 62/7 و2/12و 20و23 و حتی 30 میلی متری در طرفین در قسمت زیر کابین و یا در زیر دماغه و به شکل برکهای قابل چرخش در سطوح افقی و عمودی به همراه یک کامپیوتر کنترل آتش و سیستم نشانه روی همچنان درهلیکوپترها به شکل استاندارد وجود دارد. البته می توان با کمک سایت های اپتیکی مناسب(عینک های مخصوص دید ماوراءافق نصب در کلاه خلبان)از جمله سایت موشک کروز تایپ 200 با پوشش زاویه روبروی 20و25 درجه استفاده ی موثری از آنان نمود و خطاها را بطور دقیق و خودکار اصلاح و از بیهوده رفتن مهمات جلوگیری کرد. هم اکنون در آپاچی از نوع بخصوص توپ 30 میلی متری موسوم به نجیری با ادوات معلق به نام ایکس .ام-230 ساخت هیوز(که به روش استفاده در سیستم تغذیه وبهره گیری از چرخ دنده و زنجیر به توپ زنجیری معروف شده و نواخت تیر 500 تا 750 گلوله در دقیقه رادارد)استفاده می شود. این توپ هماهنگی جابی را با واحد سایت اپتیکی(تادز)آپاچی دارد.
انواع راکت انداز های 57،62،70و حتی وحتی 81 میلیمتری در تعداد وآرایش گوناگون با سیستم های نشانه روی دقیق در هلیکوپتر ها استفاده می شود(24 راکت 81و یا دو لانچر 7 تایی راکت 70 میلی متری و یا دو لانچر 19 تایی راکت 75/2 اینچی و یا پرتبگرهای 16 تایی 57 میلی متری و...)و از میان هلیکوپتر های روسی می توان به قدرت آتش مهیب میل-24 اشاره نمود. در زمینه ی موشک های ضد تانک روس ها از انواع :ساگر،اسواتر و بالاخره موشک لیزری ای.تی-6،اسپیرال،و آمریکایی ها همچنان از مدل های متنوع تاو(با قدرت مضاعف در برابر زره های واکنشی)و هل فایر(لیزری وهدایت راداری)و اروپایی ها از موشکهای تاو و هات-2 ومیلان در گازل و بی.او-105(آلمانی )و لینکس و مانگوستا و تایگر استفده می نمایند.در مورد موشک های ضد کشتی میتوان به سی اسکوآ(در لینکس) و طراحی و تولید ایگل در (سی کینگ) و ای.اس 15 و موشک پنگوئن نروژی و اگزوسه (در سوپر فولون وپوما)اشاره نمود.آمریکایی ها طرح استفاده لز مدل های مختلف موشک تلویزیونی ماوریک را در آپاچی های خود آزمایش نموده اند(ماوریک های لیزری با داشتن کلاهک بسیار قوی تر از هل فایر قادر به انهدام مراکز و سنگر های محکم بتونی خواهند بود.)
شیوه های نوین حفاظت
هلیکوپتر های هیند زره ضخیمی را در قست کابین دارند(که دلیل استحکام هیند همین است) . روس ها در میل می-28 نیز شیشه های 50میلی متری(مقوم در برابر گلوله ی ضد زره7/12 میلی متری )وغیریکپارچه(تکه تکه)که نور خورشید را از فاصله ی زیاد منعکس نساخته و باعث لو رفتن نشود،استفده کرده اند و در کاموف-50 بیش از 350 کیلوگرم پوشش حفاظتی و تیتانیومی بکار برده اند. در کف و دیواره ی آپاچی نیز از زره فولادی و مقاوم بصورت یکپارچه استفاده شده و سیستم انتقال نیرو و جعبه دنده ی قادر است به مدت یک ساعت بدون روغن بکار خود ادامه دهد. در مقابل موشک های حرارتی چند راه حل اتخاذ شده است که عبارتند از:یکی وجود پنکه هایی که گازهای خروجیرا خنک کند که روشی قدیمی است و دیگری عبور دادن جریان هوا از اطراف موتور و در آمیختن هوای سرد محیط با هوای داغ اگزوز و نهایتا روش پخش کردن گاز خروجی(روشی به نام فلوت سیاه در آپاچی چنین کاری می کند یعنی جریان مستقیم گاز های اگزوز را می شکند و هوای زیادی را در اطراف آن پخش می کند.)شیوه ی دیگر استفاده از دستگاه اخلال مادون قرمز است که سیگنال های قوی و چشمک زن تولید می کند و باعث گمراهی موشک ها می شودو بالاخره اینکه هلیکوپتر می تواند اهداف کاذب حرارتی در آسمان رها کند(مانند جنگ افغانستان که گفته شد.)مسئله ی داغ شدن لوله های تیر بار ها همچنان باقی مانده است. البته سری جدید موشک های استینگر و... دارای سنسور هایی هستند که آثار مادون قرمز اولیه را به حافظه سپرده و دنبال سایر فرکانس ها نمی روند و نیز گیرنده ی جدیدی تشعشات ماورای بنفش را نیز دنبال می کند.وجود سیستم های اخطار راداری و مادون قرمز مناسب به همراه تجهیزات اخلال رادارها و پخش پوشال(چف)می تواند به خلبان هشدار دهد که مورد جستجو و رهگیری بوده و این که امواج از کدام سمت به سوی او می آیند. پرواز سینه مال هلیکوپترها خود عامل مهمی در اختفای راداری بحساب می آید(رادارهای داپلر نیز دارای محدودیت حساسیت به سرعت های خاص هستند) ولی پروانه های گردان باز تاب راداری میدهند. استفاده از مواد مرکب در سازه ی ملخ ها با ترکیبی از نوارهای فلزی مقاوم در برابر شرایط سخت هوایی شن و ماسه ونیز صاعقه اگر چه بسیار سودمند است ولی نقش در کاهش سطح مقطع راداری ندارد. استفاده از مواد جاذب اشعه ی(رم) و طرح آیرودینامیکی خاص و کاربرد پنجره های مخصوص و هشدار دهنده های لیزری ال.دبلیو.آر به همراه توپ داغه ی جمع شونده به داخل و بالچه ها و ارابهی فرود جمع شونده و موشک های مخفی در درون بدنه طراحی استیلت موثری است ضمنآنکهسیستمی طرح شده که پیام ها را موقتا ضبط و فشرده و سپس آنها را به شکل انفجاری در کسرس از زمان به گیرنده ی مخصوص آن ارسال می کند. این خصوصیات به همراه نوک روتر اصلاح شده را می توان در کمانچی( محصول مشترک بویینگ و سیکورسکی )مشاهده نمود. البته مشکل استفاده از رادار در شناساندن مکان هلی کوپتر احتمالی هلیکوپتر باقی میماند
میل -۲۸
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کاموف -۵۰
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

UH-1هیویی را باید به راستی مشهورترین بالگرد ترابری جهان نامید که تاکنون 16000 فروند از آن و خانواده اش به عنوان پر تولیدترین بالگرد جهان از ان ساخته شده است. هیویی که چهره آشنای آسمانها و برای حدود سه دهه ستون فقرات هوانیروز ارتش امریکا بود که با وجود بیش از جهار دهه از زمان ساختش همچنان در حال خدمت می باشد.
بسیاری می گویند که هیویی بر روی شانه های بل شکل گرفت ولی اکر از من بپرسید می گویم این کمپانی بل است بر شانه های هیویی شکل گرفته و اگر امروز این کمپانی یک چهره جهانی است تنها بخاطر هیویی و خانواده هیویی که فداکارانه در جنگهای بسیاری برای بیش از پنجا ارتش جهان جنگیده است همچنان سر پا و آماده انجام ماموریت . جنگ ویتنام پاناما جنگ باعراق در سالهای 1991، 2003 اشغال نظامی افغانستان، حضور در بالکان، جنگ ایران وعراق برای 2طرف، نبردهای اعراب و اسرائیل در سالهای 1973و 1982 برای اسرائیل و دهها نبرد کوچک و بزرگ دیگر در جهان از هیویی یک سرباز کار کشته ساخته است.
برای بررسی تاریخچه این بالگرد کارآمد و خانواده آن باید به سال 1955 باز گردیم. در ان سال کمپانی بالگرد سازی بل طرحی را با نام بل47 که بعدها XH-40 نام گرفت را به ارتش آمریکا ارائه کرد تا بتواند نیازهای تمام نشدنی این ارتش را برای به خدمت گرفتن بالگرد برآورده کند. سرانجام در سال 1958 ارتش آمریکا تصمیم به خدمت گرفتن این بالگرد به عنوان بالگرد ترابری و حمل و نقل خود گرفت. اولین مدل تولیدی این بالگرد UH-1A نام داشت که بسیار به طرح آزمایشی XH-40 شبیه بود . این مدل از یک دستگاه موتور T53-L-1A با توان 770 اسب بخار استفاده می کرد. بالگرد UH-1 شامل انواع مختلفی می شود که شامل بل 204، بل205، بل 214 می شود.

بل 204 در خدمت نیروی زمینی

بل 204 نام سری اول بالگردهای هیویی است که توسط بل ساخته شد. بالگردهای سری بل 204 شامل انواع UH-1A که 183 فروند از آن ساخته و از سال 1961تحویل ارتش شد، UH-1B از سال 1961 توسعه پیدا کرد و با شروع و با شروع جنگ ویتنام در کنار مدل قبلی در ویتام به خدمت گرفته شد این مدل از موتور کارآمدتر T53-L5 با توان 960 اسب بخار استفاده می کرد دارای پروانه بلندتر و عریضتر نسبت به مدل قبلی بود. در مجموع 1033 فروند از این مدل ساخته شد، UH-1C ملقب به کشتی جنگی ازسال 1965 تحویل ارتش امریکا شد و در مجموع 766 فروند از آن ساخته شد.
این مدل دارای یک دستگاه موتور T53-L11 بود که با 1100 اسب بخار قدرت می گرفت. این سه مدل تنها مدلهای به خدمت گرفته شده از بالگردهای هیویی از سری 204 بودند که تحویل هوانیروز ارتس آمریکا شدند. البته در سال 1969 بل بالگرد UH-1M رانیز مورد آزمایش قرار داد که مخصوص جنگهای شبانه بود. این مدل دارای دوربین دید در شب برای خدمه و یک سیستک جلونگر فرو سرخ بود. البته هرگز معلوم نشد که این مدل در ارتش آمریکا به خدمت گرفته شد یا نه و یا اصلآ عملیاتی شد؟ ولی از شواهد پیداست که تعدادی از این مدل در سال 1969 در ویتنام به کار گرفته شد. UH-1ها از بدو ورود به ویتنام به انواع راکت انداز و نارنجک انداز مسلح شدند که از جمله آنها می توان به نارنجک اندازهای M-5 که در دماغه UH-1B/C نسب می شود می توانست 220 گلوله 40 میلیمتری در دقیقه شلیک کند. این مدل در واقع مدل اتوماتیک نارنجک انداز M-75 بود که توسط نیروی زمینی استفاده می شود و راکت اندازهای M-6E3 که داری لانچر 24 تایی بود. البته این دو سلاح امروزه دیگر از خدمت خارج شده است. مسلسلهای 6 لوله M-134 و M60C نیز ازجمله تسلیحات هیویی بودند امروزه هیویی از راکت اندازهای هایدار 70 استفاده می کنند. در ان زمان ارتش آمریکا بالگرد ضد تانک یا پشتیبانی هوایی نداشت از این رو با مسلح کردن هیویی این نقش را به انها دادند.
هیویی های مسلح به طور معمول از هیویی های غیر مسلح در هنگام پیاده کردن نفرات یا سوار کردن انها پشتیبانی می کردند و یا برای کمک به پیشروی نیروهای زمینی دست به حمله به ویتکونگها می زدند. اگر چه این بالگرد ثابت کرد که برای این نقش طراحی نشده است ولی به صورت چشمگیری تلفات بالگردها در ویتنام کاهش پیدا کرد.
UH-1C اصلیترین بالگرد پشتیبانی در ویتنام بود که همواره در کنار AH-1G کبرا به عملیات می پرداخت و حتی تعدادی از آنها برای شلیک موشکهای ضد تانکی چون تاو، کبرا و AS-11 بهسازی شدند. اگر چه کبرا در ویتنام به صورت ضربتی برای پشتیبانی هوایی بخدمت گرفته شد تا جایگزین هیویی در این نقش شود ولی تعداد کم این بالگرد باعث شد تا هیویی همواره در کنار کبرا به نقش پشتیبانی هوایی به پردازد.

بل 204 در خدمت نیروی دریایی و هوایی

نیروی دریایی نیز برای به خدمت گرفتن هیویی از رقیب زمینی خود چیزی کم نداشت در سال 1962 سپاه تفنگدار در ارتش آمریکا خواهان به خدمت گرفتن مدل دریایی هیویی شد از این رو کمپانی بل دست به توسعه UH-1E که در واقع همان UH-1B نیروی زمینی بود و تنهای تغییرات اندکی شامل خلبان خودکار و یک دستگاه ناوبری برای پرواز بر روی دریا بود. این مدل از سال 1963 به نیروی دریایی تحویا داده شد. این نیرو 250فروند UH-1E به همراه 20 فروند مدل آموزشی آن TH-1E را به خدمت گرفت. نیروی هوایی نیز به نوبه خود از این بالگرد استفاده کرد. UH-1F مدلی بود که بل برای نیروی هوایی ساخت و این نیرو نیز 146 از آن را در کنار 20 فروند مدل آموزشی TH-1F از سال 1964 به خدمت گرفت. این مدل بر خلاف تمامی بل های 204 بجای مجهز بودن به موتورهای سری T-53 ساخت الیسون مجهز به موتورجنرال الکتریک T-58-GE-3 با توان 1290 اسب بخار بود. دلیل این کار وجود این موتورها در انبارهای نیروی هوایی بود. همچنین گفته شده 20 فروند از UH-1F های نیروی به UH-1P بهسازی شدند که در واقع مدل جنگهای روانی این بالگرد بود. این مدل دارای چهار دستگاه بلندگو و دستگاه پخش صوتی بود و در ویتنام از سال 1969 با فرو ریختن اعلامیه و پخش پیامهای صوتی ، مبارزان ویتنامی را تشویق به تسلیم می کرد.

مشخصات کلی بالگردهای بل 204 UH-1E هیویی
طول بالگرد با پروانه: 16.5متر
ارتفاع بالگرد: 12.94متر
وزن خالی: 2155کیلوگرم
بیشترین وزن برخاستن: 3855کیلوگرم
بیشترین سرعت: 220کیلومتردرساعت
برد: 340 کیلومتر

تمامی مدلهای بل 204 که تقریبآ به غیر از مدل A,C از UH-1B بر گرفته شده بودند می توانستند به غیر 2 نفر خلبان 8 نفر مسافر را با خود حمل کنند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عکس بزرگتر
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

F-16 جنگنده‏اي بود كه در عمليات «طوفان صحرا» به سال 1991 و آزادسازي عراق به سال 2003 بسيار كارآمد نشان داد و از آن با نام «اسب زحمت‏كش طوفان صحرا» نيز نام برده مي‏شود، اينك با ورود به خدمت مدل بسيار پيشرفته‏اي كه با نام گذاري جديد E و F شناخته مي‏شود و كد پيشرفت آن نيز Block50/52/60/62 اعلام شده است؛ انتظار مي‏رود كه تا سال 2011 خط توليدش در فورت‏ورث تگزاس، همچنان برقرار بماند و سپس خط توليد آن با جنگنده F-35 JSF جايگزين خواهد شد.
A-10
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عکس بزرگتر
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنیدپيشينهء سري 60 به سال 1989 باز مي‏گردد. در آن سال F-16 به صورت زير تجهيز شد و قرار شدن جانشين جنگندهء A-10 warthog شود:
* مسلسل بسيار پرقدرت 30 ميلي‏متري
* بالهاي مقام‏سازي شده در برابر برخورد مسلسل كاليبر 7.62 ميلي‏متري
اما Block60 اي كه مد نظر بود، هيچگاه وارد خط توليد نشد و نوع جديدي از Block60 بر اساس بهينه‏سازي و تكامل Block50 ساخته شد.
در ابتدا قرار بود سري 60 مجهز به بالهاي دلتاشكل شوند، اما در اواسط طرح توسعه، بنا شد از همان طرح اوليهء F-16 استفاده شده و در ساختار ظاهري، تغيير زيادي ايجاد نشود و تغييرات، بنا به درخواست مشتري، اعمال گردند؛ همچنين Block60 فقط به منظور صادرات توسعه يافت.
اين سري از F-16، دچار دگرگوني‏هاي ساختاري بسياري شده است كه از آن جمله مي‏توان به قابليت حمل سوخت بسيار بيشتر، سيستم‏هاي آويونيك و سنسورهاي بسيار حساس، نمايشگرهاي رنگي چندمنظوره مجهز به سيستم رابط ماشين – خلبان (براي مثال سيستم سخنگوي كابين) نسبت به مدلهاي قبلي، نام برد.
تاكنون كشورهاي زيادي مشتري سري Block50/52/60 بوده‏اند: ايالات متحده، يونان، اسرائيل، امارات، شيلي و لهستان.
اسرائيل 102 فروند جنگندهء F-16E را با تغييرات و بهسازي‏هاي بيشتر با نام F-16I سفارش داده و اولين فروند از آنها را به تاريخ فوريه 2004 دريافت نموده است و قرار است مابقي به تدريج تا سال 2008 تحويل شوند.
امارات متحدهء عربي نيز به عنوان يكي از مشتريان پروپاقرص تجهيزات نظامي، 80 فروند Block60 (شامل مدلهاي E و F) را به تاريخ مي 1998 سفارش داد و اين جنگنده‏‎ها را مابين سالهاي 2002 تا 2004 تحويل گرفت.
مهمترين مشخصه براي شناسايي اين F-16 از ساير مدلها، تانكهاي سوخت اضافي است كه در طرفين بالاي بدنه نصب شده‏اند و در اصطلاح به آنها CFT اطلاق مي‏شود.
همانند F-16B، مدل E نيز دو نفره است و كابين عقب هم مي‏تواند به عنوان محل «خدمهء سيستم تسليحات» و هم به عنوان محل استاد خلبان (براي پروازهاي آموزشي) مورد استفاده قرار بگيرد.

رابط ماشين - خلبان = enhanced pilot/vehicle interfaces
CFT مخفف Conformal Fuel Tanks (تانكهاي سوخت تطبيق داده شده)
خدمهء سيستم تسليحات = weapon system operator

مخازن سوخت تطبيقي در اين تصوير به وضوع مشخص اند


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


بزگتر عکس
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنیدBlock 50/52
* تجهيز به رادار سري هفتم APG-68 ساخت نورثروپ – گرومن در Block50 و سري نهم در Block52
* موتور ساخت جنرال الکتريک به نام F110-GE-129 با كشش 32500 پاوند و ورودي هواي اصلاح شده (بزرگ) جهت Block50
* موتور ساخت پرات اند ويتني به نام F100-PW-229 با كشش 29000 پاوند و ورودي هواي نرمال (كوچك) جهت Block52
* راهبر هواپيما جهت پرواز در ارتفاع پائين (جهت مخفي ماندن از رادار) ساخت لاکهيد مارتين
* قابليت حمل غلاف هدفياب شبانه يا LANTIRN
* تکنولوژي توسعه يافته شامل نمايشگرهاي رنگي قابل برنامه‏ريزي استخراج کنندهء اطلاعات
* کامپيوتر بسيار پيشرفتهء «ماجولار» مخصوص برنامه‏ريزي انجام ماموريت (Modular Mission Computer)
* سيستم ديجيتال دنبال کردن عوارض زمين (پستي و بلندي ها) به جهت ديده نشدن توسط رادار و عدم برخورد با عوارض زمين موسوم به Digital Terrain System
* دوربين فيلمبرداري ويديويي رنگي جديد مجهز به سه عدد نوار ذخيره سازي جهت ضبط ماموريت و تصاوير نمايشگر سربالاي خلبان (HUD)
* واحد ارتقاء يافتهء انتقال اطلاعات (به مرکز زميني)
* قابليت حمل بمبهاي CBU-103/104/105 Wind-Corrected Munitions Dispenser
* قابليت حمل بمبهاي JSOW يا AGM-154 Joint Stand-Off Weapon
* قابليت حمل بمبهاي JDAM يا GBU-31/32 Joint Direct Attack Munitions
* داراي سيستمي جهت انجام ماموريتهاي اکتشافي (شناسايي و جاسوسي)
* توليد کنندهء اکسيژن مورد نياز کابين به نام OBOGS يا on-board oxygen generation system
* سيستم نمايشگر تعبيه شده در داخل كلاه خلبان (helmet-mounted cueing system) جهت هدفگيري به وسيلهء سايت نشانه‏روي نصب شده داخل نمايشگر كلاه
* كابين با نور تطبيق يافتهء آلات دقيق، ويژهء عدم تداخل نورها به هنگام استفاده از «عينك مخصوص ديد در شب»
* استاندارد Link16 جهت ايجاد «سيستم تاكتيكي ارتباط اطلاعاتي» مطابق استاندارد ناتو جهت ايمني بيشتر هنگام ماموريت، تبادل سريع اطلاعات دريافتي با شبكه‏هاي چندگانهء اطلاعاتي مركز (multi-node network)، مقاومت در برابر پارازيت ارسالي دشمن
* سيستم تشخيص هواپيماي خودي از دشمن جهت عدم شليك اشتباه موشكهاي ماوراي ديد آمرام
و . . .
بهترين مشتري براي Block52، سفارش 50 فروندي يونان به سال 2004 بوده است كه همگي در همان سال تحويل شده‏اند. يونان همچنين به سال 2005، سفارش 30 فروندي ديگري را به همراه حق انتخاب 10 فروند ديگر با جنرال‏دايناميكز منعقد كرد كه قرار است تا پايان سال 2009 همگي تحويل شوند.
Modular = سيستم يا کامپيوتري که با اتصال قطعات و بلاکهاي کوچکتر ساخته شده است.
عينك مخصوص ديد در شب = Night Vision Goggles يا NVG
سيستم تاكتيكي ارتباط اطلاعاتي = tactical data link systems

ريز مشخصات f16

اولين پرواز :
2فوريه 1974 مدل yf-16
8 دسامبر 1976 اولين پرواز رسمي f-16a

انواع :

f-16 a/b/c/d/e/f
f16-a/c/e تك سرنشين
f16-b/d/f دو سرنشين

موتور :
General Electric F100-100 يا Pratt & Whitney F100-220 afterburning turbofan يا General Electric F-110-GE-132

ابعاد :
طول : 15.39
عرض : 9.45
ارتفاع : 5.09
مساحت بال : 27.88مترمربع



عملكرد پروازي :
سقف پرواز :
از 15000 متر تا 16875 متر برحسب مدل

حداكثر برد بدون سوخت گيري :
1000 تا 1500 كيلومتر برحسب مدل

شعاع عملياتي :
3890 كيلومتر

حداكثر سرعت :
2.05 ماخ

ظرفيت باك :
3255 كيلوگرم داخلي
قابليت نصب دو بك به ظرفيت كلي 1400 ليتر همراه با يك بك اضافه به ظرفيت 1135 ليتر
يا در مدلهاي e,f دو باك به ظرفيت 2270 ليتر

ميزان صعود اوليه :‌
15239 متر در هر دقيقه

وزن :
8495 كيلوگرم

حداكثر وزن مهمات :
7800 تا 9275 كيلوگرم بر حسب مدل

حداكثر وزن قابل تحمل :
16875 كيلوگرم

حداكثر وزن در لحظه برخاستن :
10780 كيلوگرم

تسليحات :

مسلسل 20 ميلي متري با نواخت 500 تير نوع M61A1 Vulcan cannon
7جايگاه در زير بال و بدنه جهت نصب مهمات و دو جايگاه نصب موشك در نوك بال
قابليت حمل موشك هوا به زمين AGM-154 و AGM-84E .AGM-45 Shrike, AGM-65 Maverick, AGM-84 Harpoon, AGM-88 HARM, AGM-119 Penguin, Wasp, AS.30L
قابليت حمل موشكهاي هوا به هوا AIM-7 Sparrow/Skyflash, AIM-9 Sidewinder, AIM-120 AMRAAM, AIM-132 ASRAAM, Magic II, MICA, Python 3
قابليت حمل بمبهاي GBU-10/12/24 Paveway laser-guided, GBU-15, B43 nuclear, Mk 82/83/84 GP, Mk 20 Rockeye, BLU-107 Durandal, CBU-52/58/71/87/89/97 cluster, BL-755, BLU-109, Mk 36 Destructor
قابليت نصب موشكهاي ضد كشتي ، نصب دستگاههاي جنگ الكترونيك ، انواع راكت


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


جايگاه 1 و 9 محل نصب موشكهاي آسرام و سایدوایندر
جايگاه 2 و 8 محل نصب انواع موشكهاي هوابه هوا
جايگاه 3 و 7 و 3a و 7a محل نصب انواع موشكهاي هوا به زمين و بمبها
جايگاه 4 و 6 محل نصب تانكرهاي اضافه سوخت
جايگاه 5r و 5l جايگاه هاي اضافه جهت نصب مهمات
جايگاه 5 محل نصب دستگاه ناوبري

ساختمان داخلي f16 همراه با كليه تسليحات قابل حمل

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عکس بزرگتر
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
نوشته شده توسط آریا

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Persian_Gun's]

مقایسه ای کامل بین دو رقیب بی همتا: نویسنده: آرمان

MiG-31 Foxhound VS. F-14 Tomcat

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بدون شک قدرت رهگیری نیروی هوایی است که به عنوان نخستین نیروی دفاعی هر کشوری در مقابل تهدید های هوایی دشمنان عمل می کند. اگر این قدرت رهگیری از توان بالقوه ای برخوردار بوده و بتواند با کمک خلبانان کارآزموده اولین تهاجم دشمن را به خوبی دفع نماید، باید مطمئن بود که دشمن فکر حمله از راه نیروی هوایی اش را فراموش خواهد کرد و برعکس این قضیه هم صادق است. در طول تاریخ هوانوردی، هواپیماهای جنگنده رهگیر همیشه از مهم ترین بخش های نیروی هوایی هر کشور بوده اند و قدرت آن ها به منزله قدرت کل نیروی هوایی آن کشور است. در مقاله زیر به بررسی توانایی های عملیاتی دو فروند از به نام ترین و مخوف ترین جنگنده رهگیر های جهان، هواپیماهای F-14 Tomcat و MiG-31 Foxhound پرداخته و قابلیت های این دو جنگنده را با یکدیگر مقایسه خواهیم کرد:
تاریخچه جنگنده F-14 Tomcat
گربه ملوس نیروی دریایی آمریکا برای نخستین بار پرواز خود را در سال 1970 انجام داد. تامکت به عنوان جانشینی برای فانتوم روی عرشه ناوهای هواپیمابر آمده بود تا به همه ثابت کند که افسانه ای ها تکرار هم می شوند. این هواپیما مجهز به سیستم های راداری بسیار قدرتمند و یک سیستم تسلیحاتی بی نظیر در زمان خود به نام فینیکس بود که شهرت عجیبی را برای این جنگنده ساخت گرومن به ارمغان آورد. همین آوازه باعث شد که توجه ایران به سمت این جنگنده جلب شده و تعداد 79 فروند از این جنگنده به نیروی هوایی آن زمان کشورمان تحویل شود. ساخت F-14 مقدمه ای شد برای احساس خطر شوروی در مقابل جنگنده جدید و طراحی نسل جدید جنگنده های روسی، مانند سوخو Su-27 و MiG-29 که هر دو با الهام از جنگنده F-14 ساخته شدند و شکل ظاهری آن ها مصداق این مدعاست. تامکت نقایص خود را به خوبی در سایه سیستم موشکی بی نظیرش پوشانده بود، اما یکی دو حادثه که منجر به سقوط تامکت گردید موجب آغاز تحقیقاتی برای اطلاع از علت سقوط شد که نتیجه، ضعف شدید موتورهای هواپیما برای چنین بدنه و سیستم های سنگین بود. سرانجام، تامکت های مدل A با موتورهای TF-30-P414A ساخت پرات اند ویتنی به تدریج با جنگنده های جدید تامکت +A، مدل B و در نهایت مدل D یا سوپر تامکت تعویض شدند. مدل های بعدی تامکت همگی از موتورهای قدرتمند GE-F110 ساخت جنرال الکتریک برای پرواز بهره می بردند. هر چند که حیات سی و شش ساله تامکت امسال-2006 ظاهراً با بازنشست کردن تامکت به پایان رسیده است، اما هنوز هم زمزمه هایی برای بازگشت این جنگنده به روی عرشه ناوها و حتی خدمت در نیروی هوایی شنیده می شود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای رهگیر F-14D سوپر تامکت، نمای جانبی
تاریخچه جنگنده MiG-31 Foxhound
اعلام آغاز به کار ساخت بمب افکن دوربرد و مافوق صوت XB-70 توسط آمریکا باعث بروز سر و صداهای بسیاری در شوروی سابق شد. ظاهراً همه حرف ها و احادیث حکایت از آن داشت که در آن زمان شوروی فاقد جنگنده رهگیری برای مقابله با بمب افکن عجیب و غریب آمریکا بود و این برای شوروی چیزی کمتر از یک فاجعه نبود. شرکت هواپیماسازی میکویان گورویچ به سرعت دست به کار شد و طرح جنگنده ای با سرعت بسیار زیاد و سقف پرواز بالا را به مقامات شوروی تسلیم کرد. این طرح بعد ها میگ MiG-25 با لقب Foxbat شناخته شد. فاکس بت جنگنده ای بزرگ و درشت اندام بود، موتورهای به مراتب بزرگتری نسبت به جنگنده های هم عصر خود داشت، بسیار سریع پرواز می کرد و گاه سرعت این جنگنده به 3 ماخ هم می رسید و ارتفاع پرواز آن بیش از 20 کیلومتر بود و ظاهراً چیزی از سرعت آن کم نداشت. اما میگ MiG-25 ضعفهای بسیای هم داشت. برای مثال قدرت مانورپذیری آن به طرز وحشتناکی ناچیز بود، رادار آن بسیار ناکارآمد بود و دریک کلام، این هواپیمایی نبود که از پس رهگیری هواپیماهایی مثل B-70 یا SR-71 بر بیاید. با این که میگ MiG-25 هرگز هواپیمایی نبود که بتواند چنان تهدید عمده ای برای آمریکا به وجود آورد، اما ترسناک ترین جنگنده برای خلبانان آمریکایی همین میگ MiG-25 بود. تا اینکه در سال 1976 یک فروند میگ MiG-25 نیروی هوایی شوروی به خلبانی ویکتور بلنکو در ژاپن به زمین نشست. هواپیمای فاکس بت به دست آمریکاییها افتاد و رازهای آن در مدت کمی بر ملا شد و دیگر واهمه ای برای خلبانان آمریکایی از این جنگنده باقی نگذاشت.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هواپیمای رهگیر میگ MiG-25، نمای جانبی
پس از آشکار شدن توانایی های میگ MiG-25 برای غربیها، روس ها به فکر ساخت جنگنده ای بر پایه ی فاکس بت منتها با توانایی های کاملاً غیر قابل مقایسه با این جنگنده افتادند. البته ویکتور بلنکو پیشتر خبر از طراحی جنگنده ای کاملاً جدید و به روز با نام سوپر فاکس بت داده بود. نتیجه هواپیمای آزمایشی Ye-155MP بود که برای نخستین بار در سال 1975به پرواز درآمد. این پرنده نام MiG-31 را با لقب Foxhound به معنای سگ شکاری به خود اختصاص داد. فاکس هاوند در یک نگاه بسیار شبیه به میگ 25 بود، اما بزرگتر و مستحکم تر از فاکس بت بود. این جنگنده با اینکه بر پایه فاکس بت ساخته شده بود، اما هواپیمایی بسیار مدرن و البته قابل اطمینان بود. به کار بردن مقادیر بیشتری تیتانیوم و آلومینیوم در سازه این هواپیما باعث توانایی تحمل شتاب G بیشتر شده بود و موتورهای جدید توربوفن با مصرف کمتر، برد بیشتر هواپیما را تضمین می کردند. همچنین تسلیحات جدید و رادار قدرتمند از میگ MiG-31 یک رهگیر تمام عیار ساخته بود.

گربه نر آمریکایی به نبرد سگ شکاری روسی می رود!
در شرایط حال، به نظر می رسد قدرتمند ترین و مقتدر ترین رهگیرهای حال حاضر جهان، هواپیماهای F-14 و MiG-31 باشند. از این جهت که این دو جنگنده همیشه در مباحث مختلف مقابل یکدیگر قرار گرفته اند و خواه یا ناخواه به عنوان رقبای سرسخت یکدیگر به شمار می روند، مقایسه فنی این دو هواپیما خالی از لطف نخواهد بود. در این مقایسه، فاکتورهای مختلف و موارد گوناگون بین هر دو جنگنده سنجیده شده و نسبت به یکدیگر مقایسه می شوند. در هر بخش، ده امتیاز در نظر گرفته شده است. هر چه جنگنده مورد نظر امتیاز بالاتری کسب نماید، به منزله برتری آن جنگنده در داشتن شرایط فاکتور مقایسه است. حال به مقایسه فنی دو جنگنده می پردازیم و سعی خواهیم کرد که حتی الامکان بیشتر عوامل و فاکتور ها برای مقایسه در نظر گرفته شوند تا مقایسه هرچه بیشتر نمایانگر محاسن و معایب دو جنگنده نسبت به یکدیگر باشد:

*ابعاد و خصوصیات ظاهری- Dimensions and Appearance Sepcs: دو هواپیمای MiG-31 فاکس هاوند و F-14 تامکت هر دو از کلاس هواپیماهای جنگنده بزرگ و سنگین وزن هستند. فاکس هاوند طولی حدود 21 متر و دهنه بالی حدود 14 متر دارد. در مقابل تامکت طولی برابر با 19 متر و فاصله دو سر بالی در حدود 19.5 متر در حالت باز و 11.5 متر در حالت بسته دارد. هر دو هواپیما برای حفظ پایداری طولی از سکان های عمودی دو قلو استفاده می کنند. F-14 مجهز به سیستم بال های متغیر است در حالی که فاکس هاوند فاقد چنین سیستمی است. ترمزهای هوایی فاکس هاوند در زیر ورودی موتورها قرار دارند و به صورت دوتایی به سمت پایین باز می شوند و ترمزهای تامکت که به بال پروانه ای مشهورند، در فاصله بین دو موتور در قسمت عقب هواپیما واقع شده اند و به صورت دوتایی، یکی به سمت بالا و یکی به سمت پایین باز می شوند. ارابه های فرود دماغه دو هواپیما مشابه است اما ارابه های فرود اصلی فاکس هاوند به صورت دو چرخ پشت سر هم قرار گرفته اند در حالی که در تامکت دو چرخ هر ارابه اصلی کنار هم نصب شده اند. تامکت دارای هشت پایلون نصب تسلیحات-شش عدد در زیز بدنه و در تونل بین موتورها و دو عدد در زیر ریشه بالهاست. فاکس هاوند نیز دارای هشت مقر نصب تسلیحات- چهار عدد زیر بدنه و چهار عدد زیر بال هاست. بدنه ی هر دو هواپیما به حالتی طراحی شده است که بتواند در ایجاد نیروی برای بیشتر دخالت نماید. فاصله بین موتورها در تامکت بسیار زیاد و در فاکس هاوند بسیار کم است و کلاً حجم ورودی ها و خروجی های فاکس هاوند بیشتر است. این بخش فقط برای آشنایی با خصوصیات ظاهری دو جنگنده آورده شده و تاثیری در امتیاز دهی مقایسه ندارد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

MiG-31A از مدل های اولیه فاکس هاوند مجهز به چهار موشک R-33
*حداکثر سرعت-Maximum Speed:یکی از مورد توجه ترین مشخصه های هواپیماهای جنگنده، سرعت فوق العاده بالای آن هاست که به کمک آن جنگنده ها می توانند به سرعت وارد میدان نبرد شده، در کمترین زمان ممکن درگیر شوند و بتوانند به موقع صحنه نبرد را ترک نمایند. مسئله بالاترین سرعت ممکن چه برای جنگنده-رهگیر ها چه برای جنگنده-بمب افکن ها اهمیت ویژه ای دارد، چرا که جنگنده رهگیر باید بتواند به موقع به جنگنده های متخاصم رسیده و با آن ها وارد نبرد شود و یک جنگنده-بمب افکن نیز باید بتواند پس از بمباران برای فرار از دست رهگیر های دشمن به سرعت خاک کشور دشمن را ترک گوید. برادر بزرگ میگ MiG-31، یعنی MiG-25 سرعترین هواپیمای عملیاتی جهان است و این رکورد هنوز هم که هنوز است برای فاکس بت حفظ شده است. ظاهراً سرعت زیاد از فاکس بت برای فاکس هاوند به ارث رسیده است چرا که این جنگنده به مدد موتورهای نیرومندش می تواند تا 2.83 ماخ در ارتفاعات سرعت بگیرد. MiG-31 در ارتفاع پایین می تواند به سرعت 1.23 ماخ نیز برسد. در مقابل، F-14 در ارتفاعات می تواند به سرعت 2.37 ماخ رسیده و در ارتفاع پایین نیز سرعت این هواپیما تا 1.2 ماخ بالا می رود. همان گونه که معلوم است، در این مورد مقایسه تامکت مغلوب سرعت بالای فاکس هاوند می شود. MiG-31 از ده امتیاز این مقایسه ده امتیاز کامل و تامکت از ده امتیاز هشت امتیاز دریافت می کند.

*سقف پرواز خدمتی-Service Ceilling: اهمیت سقف پرواز خدمتی از آن جهت است که هواپیمای جنگنده بتواند در ارتفاعی پرواز کند که مصرف سوخت کمتر شده در نتیجه برد هواپیما بیشتر شود. با افزایش ارتفاع، تراکم مولکول های هوا به شدت کم شده و مقاومت کمتری از سوی هوا بر هواپیما اعمال می شود. مقاومت کمتر به معنای امکان اعمال قدرت کمتر موتور و در نتیجه کاهش مصرف سوخت است. همچنین، موتورهای جت امروز بهترین کارائی خود را در ارتفاعات بالا به نمایش می گذارند. گاهی اوقات، در نبردهای تن به تن هواپیماهای جنگنده برای فرار از دست حریفانشان به ارتفاعات بالاتری که هواپیمای دشمن توانایی دستیابی به آن را ندارند صعود می کنند و بدین صورت هر چند برای مدت کوتاه، ولی خود را از مهلکه نجات می دهند. میگ MiG-25 در یک پرواز به یاد ماندنی سقف پرواز مطلق هواپیماهای جنگنده جهان را شکسته و به ارتفاع 37 کیلومتری زمین صعود کرد. باز هم، قدرت ارتفاع گیری بالا در MiG-31 هم وجود دارد. فاکس هاوند می تواند به ارتفاع 20600 متری زمین دست پیدا کند در حالی که تامکت می تواند تنها تا ارتفاع 17300 متری اوج بگیرد. در این مورد مقایسه باز هم برگ برنده با MiG-31 است و فاکس هاوند از ده امتیاز نه امتیاز و تامکت از ده امتیاز هفت امتیاز کسب می کند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیمای F-14 تامکت در حال سوختگیری هوایی
*برد گذری و عملیاتی-Ferry and Combat Range: یکی از مهم ترین معیار ها و ویژگی های هواپیماهای نظامی و غیر نظامی برد این گونه هواپیماهاست. برد یک هواپیما عبارتست از میزان مسافتی که یک هواپیما می تواند طی کند. البته طی مسافت تحت شرایط مختلفی امکان پذیر است که از این جهت ما به دو دسته برد عملیاتی و برد گذری اشاره می کنیم. برد عملیاتی به میزان مسافت قابل طی شدن توسط هواپیمایی گفته می شود که می تواند با تسلیحات کامل و تانک های سوخت پر آن مسیر را طی نماید. این مقدار معمولاً نصف حساب می شود چرا که هواپیماهای نظامی نمی توانند در خاک دشمن فرود بیایند و مجبورند حداقل از توانایی طی کردن مسافت رفت برای طی کردن مسافت برگشت برخوردار باشند. اما برد گذری به میزان مسافتی گفته می شود که هواپیما می تواند بدون هیچ گونه تسلیحاتی و با تانک های سوخت پر در بهینه ترین سرعت و ارتفاع طی نماید که همیشه این میزان برد از برد عملیاتی بیشتر است. هواپیمایی با برد زیاد می تواند بدون ترس از اتمام سوخت به عملیات بپردازد و با خیال آسوده به پایگاه خود بازگردد. هواپیمای MiG-31 دارای برد گذری 3250 کیلومتر و برد عملیاتی 750 کیلومتر و هواپیمای F-14 دارای برد گذری 3200 کیلومتر و برد عملیاتی 920 کیلومتر است. هر دو هواپیما به دلیل استفاده از موتورهای توربوفن با ضریب کنارگذر پایین برد نسبتاً زیادی دارند. هم هواپیمای MiG-31 و هم F-14 قابلیت سوختگیری هوایی دارند که در صورت انجام آن برد آن ها تا دو برابر می تواند افزایش یابد. این دو هواپیما از نظر برد بسیار مشابه هم هستند، اما برد عملیاتی بیشتر تامکت باعث پیش افتادن این جنگنده می شود. در این مقایسه، تامکت با دریافت نه امتیاز از ده امتیاز بالاتر از فاکس هاوند با دریافت هشت امتیاز از ده امتیاز قرار می گیرد.


*موتورها یا پیشرانه ها-Propulsion System: از اصلی ترین بخش های تشکیل دهنده هر هواپیمایی قسمت پیشرانش یا موتورهای آن هواپیماست. داشتن عمر خدمتی بالا، تطبیق با انواع شرایط پروازی، نسبت قدرت به وزن بالا، مصرف سوخت کم، TBO بالا، سر و صدای کم، عدم به جاگذاری خط دود در آسمان و واکنش سریع به تغییرات قدرت همه از مشخصه های یک موتور جت ایده آل هستند. میگ MiG-31 در مدل های اولیه از موتور R-15BD-300 ساخت تومانسکی با قدرت نزدیک به 24000 پاوند استفاده می کرد. مدل A جنگنده F-14 تامکت نیز از موتور TF-30-P412/414A با قدرت 20000 پاوند بهره می برد. اگر ماکزیمم وزن تیک آف دو جنگنده با توجه به قدرت موتورها مقایسه شود-MiG-31 با بیشترین وزن 41 تن و F-14 با بیشترین وزن 31 تن- مشاهده می شود که نسبت قدرت به وزن هواپیمای تامکت مدل A بیشتر است و از این نظر تامکت جلوتر از فاکس هاوند قرار می گیرد. اما در مدل های بعدی، MiG-31 مجهز به موتورهای توربوفن D-30F6 ساخت سولوویف با قدرت 34170 پوند و F-14A+/B/D به موتورهای توربوفن GE-F110-400 ساخت جنرال الکتریک با قدرت 27000 پوند شدند. اگر مقایسه قدرت بر وزن بین آخرین مدل های فاکس هاوند و تامکت صورت بگیرد، می بینیم که فاکس هاوند با اختلاف بسیار کمی تامکت را پشت سر می گذارد که می توان این اختلاف را نادیده گرفت و دو جنگنده را از این لحاظ در یک سطح فرض کرد. ورودی ها و خروجی های موتورهای فاکس هاوند بسیار بزرگ هستند و حجم موتورهای این هواپیما به طور کلی از موتورهای هواپیماهای مشابه بیشتر است. سر و صدای موتورهای تامکت بسیار کمتر از موتورهای فاکس هاوند است اما چه مدل های اولیه فاکس هاوند چه تامکت دارای مشکل به جا گذاشتن خط دود در آسمان هستند. در این مورد مقایسه دو جنگنده در یک سطح قرار می گیرند و از ده امتیاز، نه امتیاز به هریک از جنگنده ها تعلق می گیرد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

خروجی های موتورهای عظیم الجثه MiG-31BM
*مانورپذیری-Maneuverability: در نبردهای داگفایت یا جنگ های هوایی بسیار نزدیک که پر از تعقیب و گریز های هواپیماهای جنگنده به دنبال هم است تعیین کننده ترین عامل موفقیت یک هواپیما می تواند مانورپذیری آن باشد. شعاع دورزدن کوچکتر، سرعت دورزدن بیشتر، تحمل شتاب جی بیشتر و سرعت استال کمتر از عوامل تاثیر گذار در مانورپذیری یک جنگنده هستند. هر دو هواپیمای مورد بحث ما هواپیماهایی سنگین وزن، بزرگ و تنبل هستند و مانورپذیری آن چنانی در حد اعلاء ندارند. از هواپیمای MiG-31 که از بدنه پایه MiG-25 به عنوان یکی از مانورناپذیرترین جنگنده های جهان استفاده می کند باید مانورپذیری در حد یک هواپیمای مسافربری را از آن انتظار داشت! اما هواپیمای F-14 به مدد استفاده از سیستم سنگین و گرانقیمت بال های متغیر و بالچه های جانبی دارای مانورپذیری به مراتب بهتری است. فاکس هاوند می تواند تا 6 جی نیروی شتاب گرانشی زمین را تحمل کند و این در حالیست که تامکت به راحتی تا 9 جی شتاب جاذبه را تحمل می نماید. تامکت بر خلاف فاکس هاوند مشکلی برای پرواز در سرعت های پایین و ارتفاع پایین ندارد اما فاکس هاوند به طور عمده در این سرعت ها کمی ناپایدار است. سرعت صعود تامکت به ارتفاعات در حدود 9400 متر بر دقیقه است در حالی که سرعت صعود MiG-31 برابر 12400 متر بر دقیقه است که فاکس هاوند این مسئله را مدیون موتورهای قدرتمندش است. F-14 قادر است با استفاده از حالت بال های کاملاً باز با سرعت 230 کیلومتر بر ساعت تیک آف کند، در حالی که MiG-31 برای تیک آف باید تا حدود 290 الی 300 کیلومتر بر ساعت سرعت بگیرد. به طور کلی در مانورپذیری و مشخصه های آیرودینامیکی تامکت یک سر و گردن از فاکس هاوند بالاتر است. تامکت 8 امتیاز و فاکس هاوند 6 امتیاز از ده امتیاز این مقایسه را دریافت می کند.

*وضعیت دید و کاکپیت-Cockpit View: با وجود پیشرفت سیستم های راداری و شناسایی تا سطحی که باور آن نیز مشکل است، اما یک قاعده کلی وجود دارد که می گوید: «خلبان همیشه به چشمان خود بیشتر اعتماد دارد تا تجهیزاتی که برای استفاده وی گذاشته شده است.» به همین دلیل وضعیت دید خلبان تاثیر بسیار زیادی در عملکرد وی دارد. اهمیت این مسئله در نبردهای هوایی نزدیک و نیاز به آگاهی بصری از وضعیت دشمن معلوم می شود. در هواپیمای MiG-31 همانند MiG-25 خلبان عمیقاً در داخل کاکپیت قرار می گیرد و دید بسیار محدود است. این وضعیت کاکپیت فاکس هاوند بیشتر به هواپیماهای شناسایی شبیه است تا یک هواپیمای رهگیر و هنوز هم این یکی از نقایص عمده MiG-31 محسوب می شود. اما دید در هواپیمای تامکت در حدی قابل قبول بوده و خلبان به خوبی کنترل اطراف خویش را در دست دارد. با اینکه MiG-31 حدود 5 تا 7 سال پس از تامکت به پرواز در آمده، اما کاکپیت این هواپیما از تجهیزات آنالوگ بیشتری نسبت به تامکت برخوردار است. دو سرنشینه بودن هر دو هواپیما امکان استفاده از این هواپیماها به عنوان هواپیماهای آموزشی بدون کم ترین تغییری را می دهد. در هواپیماهای MiG-31 و F-14 یک مجموعه ساده از کنترل های پرواز و پریسکوپ های جمع شونده وجود دارد تا در شرایط اضطراری خلبان عقب قادر به فرود آوردن هواپیما باشد. هر دو هواپیما مجهز به سیستم نمایشگر سربالا یا HUD برای نمایش اطلاعات پروازی در جلوی چشمان خلبان هستند. در این مقایسه نیز تامکت با دریافت نه امتیاز از ده امتیاز بالاتر از فاکس هاوند با دریافت هفت امتیاز از ده امتیاز قرار می گیرد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سمت راست- کاکپیت خلبان F-14 سمت چپ- کاکپیت خلبان MiG-31
*سیستم های راداری-RADAR Systems: یکی از بزرگترین پیشرفت های علم هوانوردی اختراع رادار و به کارگیری آن در هواپیماهای نظامی به طور گسترده بود. با آشکار شدن اهمیت فوق العاده وجود سیستم های راداری، رادارهای شناسایی قدرتمندی در طی دوران مختلف برای هواپیماهای جنگنده ساخته شدند. به کمک رادار می توان بدون نیاز به دیدن هواپیماهای دشمن، آن ها را از فواصل دورتر شناسایی و خود را برای حمله به آن ها آماده کرد. هم هواپیمای MiG-31 و هم F-14 از سیستم های راداری بسیار قدرتمند و مشهوری برخوردارند که برای رهگیرهایی در این سطح ضروری به نظر می رسد. یکی از مهم ترین عواملی که نقش عمده ای را در به شهرت رساندن تامکت ایفا کرد رادار فوق پیشرفته-در زمان خود- AN/AWG-9 بود که با توانایی شناسایی 24 هدف همزمان و توانایی مورد هدف قرار دادن 6 عدد از آن ها به صورت همزمانتا سال ها از آن به عنوان بی نظیر ترین رادار نصب شده روی هواپیماهای جنگنده یاد می شد. این قضیه تا جایی پیش رفت که حتی در جنگ تحمیلی ایران-عراق، از رادار AWG-9 در قالب هواپیمای تامکت به عنوان مینی آواکس استفاده شد. این رادار توانایی اسکن شعاع 370 کیلومتری را داراست، مضاف بر اینکه اگر محدودیت اندازه آنتن این رادار نبود، AWG-9 قادر به اسکن شعاع 700 کیلومتری نیز می باشد. این رادار بعد ها در هواپیمای F-14D ارتقا یافته و کاملاً دیجیتالی شد و قابلیت ایجاد دیتالینک در آن تعبیه گشت و از آن زمان به بعد این مدل از رادار، AN/APG-71 نامیده شد.اما در آن سوی قضیه، میگ MiG-31 قرار دارد که رادار این جنگنده نیز غوغایی در عرصه رادارهای پیشرفته ایجاد کرده است. رادار ملقب به «زاسلون» با کد SBI-16 که در مدل های قدیمیتر MiG-31 به کار رفته است توانایی اسکن فضای 200 کیلومتری اطراف خود را دارد و قادر است 10 هدف را به طور همزمان در نظر گرفته و به چهار عدد آن ها شلیک نماید. در مدل MiG-31BM همین رادار دچار تغییرات و بهبود هایی گردید و پس از آن با نام Zaslon-M یا کد S-800 شناخته شد. این رادار توانایی هایی مشابه AN/APG-71 دارد، قادر است فضای 400 کیلومتری اطراف اسکن کرده، 24 هدف را همزمان شناسایی نموده و به 6 عدد آنان حمله نماید. گفته می شود که این رادار به حدی قدرتمند است که حتی می تواند جنگنده های خفاکار یا Stealth را نیز شناسایی کند. MiG-31 در حقیقت نخستین هواپیمایی بود که قابلیت نگاه به پایین-شلیک به پایین واقعی داشت. رادار این هواپیما حتی به اهدافی که در پشت سر هواپیما قرار دارند نیز حساس است. بسیاری بر این عقیده اند که رادار زاسلون از روی نمونه های رادار AN/AWG-9 ساخته شده است و تکنولوژی آن مشابه تکنولوژی همان رادار است. در این مقایسه، ظاهراً دو جنگنده تقریباً در یک سطح قرار دارند و هر دو هواپیما از ده امتیاز این مرحله، نه امتیاز دریافت می کنند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیمای MiG-31BM در حال تاکسی و مجهز به دو موشک آکرید و چهار موشک آموس
*تسلیحات قابل حمل- Armament: توانایی ها و ویژگی های هواپیماهای جنگنده یک طرف، تسلیحات قابل حمل آن ها یک طرف. چرا؟ پاسخ معلوم است. یک هواپیمای جنگنده با تمام توانایی هایش سعی در درست هدایت کردن تسلیحات به سمت دشمن و تاثیرگذاری آن تسلیحات به بیشترین حد و وارد آوردن بیشترین ضربه بر پیکره نظامی دشمن دارد. یک هواپیمای جنگنده قدرتمند بدون تسلیحات هیچ است و بیشتر به یک هواپیمای مسافربری می ماند که یک یا دو مسافر را به گردش می برد. هواپیماهای رهگیر بیشتر از هر اسلحه ای به موشک های هوا به هوای قدرتمند، کاری و دقیق احتیاج دارند. هواپیمای F-14 تامکت مجهز به سیستم موشکی دوربرد فینیکس، موشک نزدیک برد سایدوایندر و موشک های میان برد اسپارو و در برخی نمونه ها موشک های آمرام است. شاید به نام ترین موشک هوا به هوا همان موشک فینیکس AIM-54 باشد که تنها هواپیمای عملیاتی حمل کننده آن تامکت است. این موشک به تعداد شش فروند روی تامکت نصب شده و قابلیت رهگیری شش هدف در فاصله بیش از 160 کیلومتر را به صورت همزمان به این هواپیما می دهد. کلاهک جنگی این موشک بسیار قدرتمند است و حتی با منفجر شدن در کنار هواپیمای قربانی می تواند به نابودی هدف بینجامد. البته موشک های AIM-54 مدل C برد 160 کیلومتری دارند و موشک های مدل A تنها تا 120 کیلومتر قادر به رهگیری هدف می باشند. رادار این موشک از نوع هدف یاب فعال است و پس از شلیک شدن نیازی به هواپیمای مادر ندارد. موشک دیگر قابل حمل موشک سایدوایندر AIM-9 است که یکی از کاربرد ترین موشک های هوا به هواست. این موشک کوچک یک موشک حرارت یاب است و بردی کمتر از 10 کیلومتر دارد. موشک اسپارو AIM-7 نیز یک موشک هدایت راداری نیمه فعال است که بردی بین 30 تا 40 کیلومتر دارد. موشک AIM-120 آمرام نیز فقط در برخی موارد برای انجام تست روی تامکت نصب شد و در غیر این صورت استفاده انبوه نداشته است. از سوی دیگر MiG-31 با کلکسیونی از بهترین موشک های هوا به هوای روسی در انتظار گربه آمریکایی نشسته است. موشک های R-27 با برد 150 کیلومتر، R-33 با برد 160 کیلومتر، R-37 با برد بیش از 300 کیلومتر، R-40 با برد پنجاه کیلومتر، R-60 با برد 10 کیلومتر، R-73 با برد 30 کیلومتر و R-77 با برد 120 کیلومتر موشک های هوا به هوای قابل حمل توسط میگ MiG-31 هستند. در این میان، موشک های دوربرد بسیاری به چشم می خورند که برد آن ها از موشک فینیکس بیشتر است، اما تنها موشک های R-33 و R-37 در حد فینیکس شناخته شده اند. با توجه به تنوع موشک های هوا به هوای فاکس هاوند و برد بیشتر اکثر موشک های آن و قدرت انفجاری بالای برخی موشک های آن مانند آکرید R-40 این هواپیما از نظر قدرت رهگیری در سطح بالاتری نسبت به تامکت قرار می گیرد. در مورد توانایی های هوا به زمین فاکس هاوند باید گفت که در مدل BM این توانایی ها تقویت شده و این هواپیما می تواند موشک های هوا به زمین Kh-31P و Kh-58 را نیز حمل نماید. هواپیمای F-14 هم البته در مدل D قادر به حمل بمب های GBU-16 و موشک های AGM-88 HARM و AGM-84 SLAM می باشد. اصولاً این دو جنگنده رهگیر برای حملات هوا به زمین ساخته نشده اند و توانایی کنونی آن ها هم برای انجام این گونه حملات در اثر نیازها و توانمندی های این جنگنده ها برای انجام حتی این گونه حملات به وجود آمده است. از نظر تسلیحات قابل حمل، فاکس هاوند از ده امتیاز موفق به کسب هر ده امتیاز کامل شده و تامکت تنها موفق به دریافت هفت امتیاز می گردد و بدین ترتیب MiG-31BM در رتبه بالاتری نسبت به F-14D قرار می گیرد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نمایی زیبا از یک فروند F-14A پارک شده در پایگاه
*سیستم های دیگر-Other Systems: در بعضی مدل های میگ MiG-25 و خصوصاً مدل های شناسایی دوربین هایی برای عملیات شناسایی نیز وجود داشت. وجود یک چنین دوربین هایی یا سنسور های احتمالی در هواپیمای MiG-31 هنوز معلوم نیست. در مقابل، تامکت از نظر سیستم های جانبی دیگر مقام بالاتری دارد، چرا که این جنگنده به راحتی می تواند تبدیل به یک هواپیمای شناسایی کامل شود و این کار با نصب سیستم TARPS-Tactical Airborne Reconnaisance Pod System امکان پذیر می شود. همچنین سیستم ناوبری و هدف گیری شبانه LANTIRN-Low Altitude Night Targetting and Infra Red Navigation توانایی های هوا به زمین این جنگنده بازهم افزایش می یابد. هر دو هواپیما مجهز به سیستم اسکن مادون قرمز حرارتی هواپیماهای دشمن یا IRST-Infra Red Search and Track هستند، مضاف بر این که F-14 به سیستم دیگری مشابه IRST با نام FLIR-Front Looking Infra Red نیز مجهز است. در این مورد مقایسه تامکت از ده امتیاز نه امتیاز را دریافت کرده و فاکس هاوند هم از ده امتیاز هفت امتیاز را دریافت می کند و بدین ترتیب در این قسمت MiG-31 مغلوب توانایی الکترونیکی تامکت می شود.

*قابلیت خفاکاری- Stealth Capability: قابلیت خفاکاری که از خصوصیات جنگنده های نسل پنجم است، با استفاده از مواد مخصوص جاذب راداری و طراحی ویژه بدنه هواپیما مانع تشخیص این گونه هواپیماها به وسیله رادار می شود. جنگنده های مورد مقایسه این بحث از نسل چهارم جنگنده ها هستند و در هیچ یک قابلیت های خفاکاری دیده نمی شود. امتیاز هر دو جنگنده از این بخش از ده امتیاز صفر امتیاز است.

*هزینه های خرید و نگهداری- Purchase and Maintenance Costs: یکی از عواملی که ممکن است کشوری را به خرید یا عدم خرید یک جنگنده ترغیب و تشویق نماید، قیمت جنگنده و البته هزینه های نگهداری آن است. هواپیمای MiG-31BM چهل میلیون دلار قیمت دارد و تامکت های F-14D دارای قیمتی برابر با سی و هشت میلیون دلار می باشند. تفاوت قیمت خرید دو جنگنده تقریباً نسبت به کل قیمت ناچیز است، اما از قرار معلوم هزینه نگهداری تامکت بسیار بیشتر از هزینه های نگهداری MiG-31 است. ظاهراً دلیل نیروی دریایی آمریکا برای بازنشسته کردن این جنگنده پیشرفته نیز همین سرسام آور بودن هزینه های نگهداری آن بوده است. از این لحاظ، تامکت در رتبه پایین تری نسبت به فاکس هاوند قرار می گیرد. F-14 از ده امتیاز هفت امتیاز و MiG-31 از ده امتیاز نه امتیاز دریافت می کند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیمای MiG-31BM در نمایشگاه هوایی
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نماهای شماتیک دو جنگنده F-14 تامکت و MiG-31 فاکس هاوند
نتیجه گیری کلی مقایسه
همانطور که از نظرتان گذشت، در هر بخش امتیازات مربوطه با توجه به قابلیت های هر جنگنده به آن ها اعطا شد. جمع کلی امتیازات برابر با 84 امتیاز از 110 امتیاز برای MiG-31 فاکس هاوند و 82 امتیاز از 110 امتیاز برای F-14 تامکت است. در این مقایسه از نظر نتیجه کلی، میگ MiG-31 در رده بالاتری نسبت به F-14 تامکت قرار می گیرد و این بدین معنیست که فاکس هاوند در کل می تواند جنگنده-رهگیری موثرتر، ارزان قیمت تر و مجهزتر نسبت به تامکت برای نیروی هوایی کشورهای مختلف باشد و در عین حال از پشتیبانی قطعات یدکی و غیره تا سالیان سال بهره مند باشد. در ذیل جدول امتیازات هر بخش و کلیه امتیازات را از نظر می گذرانیم:

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[evry day]

همان طوری که می دانیم، هواپیمای تامکت به دلیل دارا بودن ویژگی های منحصر به فرد به عنوان یکی از موفق ترین جنگنده های طول تاریخ هوانوردی به شمار می آید و هنوز نیز پس از بیش از سی سال خدمت در نیروی دریایی آمریکا، همانند هواپیمایی تازه طراحی و تولید شده می نماید

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نمای کلی موشک فینیکس

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نمونه ی ابتدایی موشک فینیکس بر روی یک هواپیمای تامکت


این جنگنده نسبت به همقطاران خود دو ویژگی بسیار برجسته داشت، که یکی دارابودن سیستم بال های متغیر و دیگری سیستم موشکی فینیکس، که مورد آخری ویژگی بسیار جدید و تکنولوژی نوینی در عرصه نبرد های هوایی به شمار می آمد و صد البته قیمت این پرنده به دلیل داشتن چنین سیستم گران قیمتی بسیار بالاست. در واقع، به جرات می توان اظهار کرد که محبوبیت هواپیمای تامکت بیشتر به دلیل توانایی حمل موشک های فینیکس بوده و اف-14 بدون آن هیچ کاره است. این موشک های هوا به هوا، با بردی معادل 150 کیلومتر جزو دوربرد ترین موشک های هوا به هوا به شمار آمده و با کد AIM-54 و لقب فینیکس به معنای ققنوس شناخته می شود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیمای تامکت در حال شلیک موشک فینیکس

سیستم هدایتی این موشک از نوع فعال است، که این به این معناست که پس قفل روی هدف و شلیک موشک، دیگر نیازی به قفل ماندن رادار هواپیما روی هدف نیست و موشک می تواند مستقل از رادار هواپیما به عملیات ادامه دهد. در این سیستم راداری، پس از شلیک موشک، هدایت موشک و محاسبه زاویه مناسب برای برخورد به هدف، به عهده کامپیوتر درونی موشک سپرده شده و هواپیما می تواند به تعقیب اهداف دیگر برود. دلیل ایجاد این ویژگی نیز مشخص است، به دلیل برد بسیار آن، اگر هدف در حداکثر برد موشک باشد، نسبتاً زمان زیادی طول می کشد که موشک به 150 کیلومتری رسیده و به هدف اصابت نماید، در نتیجه، بدیهی است که فقل ماندن رادار هواپیما تا برخورد موشک به هدف آن را از انجام عملیات دیگر محروم ساخته و چه بسا به خاطر حفظ قفل روی هدف، هواپیمای پرتابگر خود طعمه هواپیمای دیگری شود.
رادار فعال این موشک این امکان را به هواپیما می دهد که در هنگام برخورد به هدف، اف-14 پرتاب کننده حتی در آشیانه و خلبان های آن از آن خارج شده باشند. حداکثر سرعت عملیاتی این موشک پنج ماخ بوده و در بسیاری از موارد این موشک، پس از پیدا کردن هدف در نزدیکی آن منفجر شده و توان فوق العاده کلاهک جنگی آن هواپیمای هدف را منهدم نماید. طول این موشک حدود 4 متر بوده و قطر آن نیز به 30 سانتیمتر رسیده و وزن آن نیز حدود 450 کیلوگرم و وزن کلاهک جنگی آن در حدود 67 کیلوگرم است. این موشک از موتور توربوراکت با سوخت جامد استفاده می کند که به این موشک حداکثر سرعت را می بخشد. در هنگام شلیک این موشک، مستقیماً به دنبال هدف نمی رود بلکه مسیر احتمالی گذر آن را محاسبه کرده و به سمت آن جا می رود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
موشک فینیکس از نوع سی

در تست هایی که بر روی این موشک در مراحل اولیه آزمایش صورت گرفت، شش هدف مصنوعی که در روی رادار هواپیما به شکل هواپیماهای واقعی نمایش داده می شوند، از زمین پرتاب گردید که هر شش هدف توسط رادار قدرتمند تامکت شناسایی گردیده و شش موشک فینیکس با فاصله ی بسیار اندک، یکی پس از دیگر پرتاب گشتند. از شش موشک پرتاب شده، پنج فروند آنان به صورت مستقیم یا دایرکت هیت به اهداف برخورد کرده و آنان را به طور کامل منهدم نمودند، اما یکی از این موشک ها به دلیل کوچک بودن نسبی هدف مصنوعی و نیز اشکالی در رادار این موشک، از مسیر خود منحرف شد که اعلام گردید در صورت واقعی بودن هدف، امکان چنین اشتباهی وجود ندارد. میزان موفقیت این آزمایش، هشتاد درصد اعلام گردید که برای آزمایش یک موشک تازه طراحی شده و البته با هدف های مصنوعی، میزان موفقیتی بسیار عالی بود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
موشک فینیکس در زیر موشک سایدوایندر نصب شده روی تامکت

در مورد این موشک، از بین بردن آن با انجام مانورهای شدید که در نتیجه موشک به دنبال هواپیما رفته و در اثر شتاب جی از بین می رود، امکان ندارد، چرا دیگر این حقه نیز قدیمی شده و این موشک توانایی تحمل شتاب جی، حداکثر دو برابر شتاب جی قابل تحمل توسط هواپیماهای جنگنده امروزی را دارد. در هواپیمای تامکت حداکثر شش موشک فینیکس می تواند حمل شود که شامل دو عدد زیر بال ها و چهار عدد در پایلون هایی زیر بدنه می شود. نا گفته نماند این موشک ساخت کمپانی هیوز بوده و در طی جنگ تحمیلی علیه ایران نیز نیروی هوایی کشورمان با استفاده از هواپیمای تامکت مجهز به این نوع موشک های قدرتمند هواپیماهای عراقی بسیاری را از فواصل بسیار دور و باور نکردنی، سرنگون ساخته و بار دیگر نیز برتری خود را به نمایش گذاشت.

نوشته شده توسط اریا
سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

ایول استا persian_empire_evanescence توهم که مثل من تکراری شدی دمت گرم

[raptor22]

persian_empire_evanescence عزيز
پستت تكراري(هرکولس)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Persian_Gun's]

هليكوپتر تهاجمي تايگر جهت استفاده نيروهاي نظامي دو كشور فرانسه و آلمان در سه مدل پايه ساخته شده است.كه شامل دو نوع ضد تانكHAC (فرانسه)وUHT (آلمان)و يك نوع پشتيباني رزمي براي فرانسه به نام HAPمي باشد.البته يك مدل باقابليت شناسايي براي ارتش استراليا و نوع ديگر بر پايه HAPبراي ارتش اسپانيا نيز تدارك ديده شده است.پروژه طراحي اين هليكوپتر متعلق به يوروكوپتر(يكي از شاخه هاي فرعيEADS)بوده و ازپيمانكاران اصلي اين پروژه مي توان به دايملر كرايسلر از آلمان و ماترا از فرانسه و كاسا از اسپانيا اشاره كر.در طراحي و ساخت اين هليكوپترجهت كاهش وزن تقريباً در هشتاد درصد بدنه از مواد كامپوزيتي استفاده شده كه سازه اصلي از كولارو ورق هاي كربن و پانل ها نيز از سازه هاي لانه زنبوري نومكس با پوسته كربن و كولار ساخته شده اند.كابين خلبان و افسر تسليحات مجهز به نمایشگرهای رنگی چند منظوره و همچنین نمایشگرHead-Up برای خلبانان بوده و سایت نشانه گیری نصب شده روی کلاه خلبان و افسر تسلیحات نیز از تجهیزات استاندارد است.از تجهیزات ناوبری موجود در کابین خلبان می توان به رادار داپلر،ارتفاع سنج رادیویی و سیستم مکان یابی جهانی اشاره کرد.هلیکوپترهای تایگر با استفاده از دوموتور توربوشفتMTR390 با قدرت 1285 شفت اسب بخار به پرواز در می آیند.

هلیکوپتر ضدتانک تایگر
هر دو نوع تایگر ضدتانکHAC,UHT مجهز به سایت نشانه گیري osiris دوربینIRCCDو مسافت یاب لیزری و همچنین دوربین مادون قرمز نصب شده روی دماغه با زاویه میدان دید سی در چهل هستند.این هلیکوپتر می تواند چهار موشک هوابه هوای (میسترال یا استینگر)را با خودحمل کند که موشک های میسترال با سرجنگی 3کیلوگرمی بردی برابر 6کیلومترواستینگر با سرجنگی یک کیلوگرمی بردی برابر 5 کیلومتر دارد.در ماءموریت های ضدتانک مهمترین اسلحه تایگر موشک اروپاییHOT3یا موشک تریگات بوده که در هر لحظه فقط یک اسلحه می تواند فعال باشد.برد موشک تریگات برابر 500 تا 5000 متر است در حالی که برد موشک تریگات در حدود 4000 متر می باشد.تایگرهای سفارشی ارتش استرالیا به موشک های هلفایر و راکت های 70
میلیمتری مجهز خواهند شد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هلیکوپتر پشتیبانی رزمی تایگر
نوع پشتیبانی رزمی هلیکوپتر تایگر مجهز به یک توپ 30 میلیمتری با نواخت 750تیر در دقیقه برای درگیری های نزدیک و راکتهای 68 میلیمتری بود ه و همچنین جهت مقابله با تهدیدهای هوایی توانایی شليك موشک های هوا به هوای میسترال را دارد.این هلیکوپتر دارای سایت نشانه گیریStrixنصب شده درسقف با پایدارکننده ژیروسکوپی علاوه بر انواع دوربین های مادون قرمز ومسافت یاب لیزری مجهز به سایت نشانه گیری اپتیکی نیز است.اولین پرواز هلیکوپتر تایگر در سال 1991 انجام گرفت و تولید سری آن نیز از سال 2002 شروع شده است.فرانسه و آلمان هرکدام80 فروند سفارش داده اند که تحویل آنها از اواخر سال 2004 شروع شده است.
مطلب مربوط به ماهنامه نوآور شماره 7 مي باشد.

[evry day]

دوستان این مطلب تکراری شده

معرفی جنگ افزار : زیر دریایی روسی آکولا : کوسه شکاري

من مال خودمو ویرایش می کنم می مونه یکی دیگه از این مطلب 3 تا هست

[raptor22]

گذر از سرعت صوت
بل X-1
14 اكتبر 1947


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


نخستين هواپيمايي كه از سرعت صوت گذشت هواپيماي آزمايشي بل X-1 به خلباني «چارلز (چاك) ييگر » بود.در طي جنگ جهاني دوم خلبانان جنگنده ها در نبردهاي تن به تن و هنگام شيرجه هاكه عملا به سرعت صوت نزديك ميشدند متوجه لرزشهاي بسيار شديد در بدنه و به دنبال آن پساي قوي مي شدند.در آن زمان اين تكانهاي شديد براي طراحان هواپيما ناشناخته بود اما در خاتمه جنگ و با پيشرفت نسبي علم ايرو ديناميك ، مهندسان طراح فهميدند اين لرزش و پسار شديد ،ناشي از نزديك شدن هواپيما به ديوار صوتي يا SHOCKWAWE(امواج ضربه اي)است.در سال 1944 و با هدف شكستن ديوار صوتي ،هوانيروز ارتش ايالات متحده و ناسا (در آن زمان NACA) طرح مشتركي را آغاز كردند .نيازمندي هاي كليدي اين طرح يك موتور قدرتمند راكتي و توسعه آلياژ جديدي براي ساخت بدنه بود كه بتواند در دماي بالاي توليد شده در سرعت هاي بالا دوام بياورد.كارخانه بل طراحي گلوله مانند را براي سه فروند X-1 توليدي خود انتخاب كرد كه فضايي مناسب براي موتور (موتور راكتي XLR-11 با رانش 6000 پاوند )سوخت و تجهيزات جمع آوري اطلاعات فراهم ميكرد.براي بهبود عملكرد ،پرواز از اين هواپيما به صورت پرتاب از زير شكم هواپيماهاي بمب افكن B-29 يا B-50 صورت مي گرفت كه چندين پرتاب سرشي و با استفاده ازموتور نيز تا پيش از شكستن ديوار صوتي توسط سروان چارلز(چاك) ييگر صورت گرفت.بالاخره ييگر در تاريخ 14 اكتبر 1947 در ارتفاع 43000 پا توانست پا را از سرعت صوت فراتر بگذارد و به سرعت 1.06 ماخ دست پيدا كند.نكته جالب توجه در اين هواپيما حفظ آرايش بال مستقيم (بدون پسگرايي) است كه ناشي از ضعف علم ايروديناميك در آن زمان مي باشد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



چارلز (چاك) ييگر


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[raptor22]

F-14 TOMCAT + موشك فينيكس = شليك كن و فراموش كن(Fire & Forget)


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Pario]

دوستان با عرض سلام ببخشيد ليست نيمه كاره بود راست كليكم كار نميكرد بعد هم address bar همه چيام رفت الان درست شده (ليست)pario جان يك بار ديگه زحمتش بكشي ممنون ميشم.

pario اگر هم مطلب نميزاري حداقل بيا نظر بده.


توجه: ...................................توجه:
برای سامان دهی به مطالب قبلی لطفا از قرار دادن هرگونه مطلب جدید تا اطلاع ثانوی جلوگیری نمایید
تنها ارسال پرسش و بحث و جواب به انها بلامانع است
ممنون
پاریو را هم دیدین بگین بابا تاپیک زدی جورش را هم باید بکشی
تا 3 شمردم باید لیست حاضر شه
خواهشا دیگه پست جدید ندین فعلا ممنون
:11:


منظورت چيه؟




pario هر جا هستي خودتو نشون بده و گرنه برات گرون تموم ميشه هر حرفي هم بزني بعدا در دادگاه عليهت استفاده ميشه.
حق داري وكيل بگيري و يك زنگ هم بزني.


منظورم این بود یه موقعی اگه این بالگرد با ا ین جتا سر شاخ بشه بیچاره راه فراری نداره موشکاشم بد دادش

نمی رسن چون قدرت مانور بالایی ندارند جاخالی بدن فقط باهش حال میده که تانکو و سنگر خراب کنن


این جا دادگاه نظامیم که تشکیل دادید دور من ماژ یک قرمز بکشید


pario خودش می گفت من خیلی از زندگی

سیرم هیجاه راش نمی دادن ولی نمی دونستم دیگه قهر می کنه

یه سر به این تایپک نمی زنه :40::19:شاید ترورش

کردن سر کوچش وایسادن زیر پاش یه مین ضد هوایی گراشتن

ادم خوبی بود تو یکی از پستاش نوشته بود

به جونش سو قصد کردن کاشکی به سلا متی بیاد

این تایپکشو سر وسا مون بده بیا دیگه هر جای هستی خودتو

نشون بده شنا سایی شدی و گرنه یه مطلب چا ق و چله می زارم با

عکسای کو چیک :21::21::21::21:









دادگاه نظامي تايپيك جنگ افزار



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



مجرم : pario
جرم : زدن تايپيك و ناپديدشدن


حكم صادره :دوستان بنده پيشنهاد اشد مجازات با اعمال شاقه رو ميكنم يعني اين:


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


طبق قوانين pario حق اعتراض به حكم رو داره البته تا يك روز بعد از انتشار حكم.


شرايطي هم براي بخشش هست :
1) هر چه سريعتر فهرست رو آماده كنه.
2) روزي 2 ساعت تمام وقت فقط در تايپيك جنگ افزار باشه.

دوستان اگر شما مايليد ميتونيد مواردي به اين حكم اضافه يا كم كنيد.


کاملا موافقم
میگم چطوره یه دوسالی قبل مجازات بفرستیمش ابو غریب یا گوانتانامو ماه عسل :27::27::27:


بابا قاضی تخفیف بده شاید یادش رفته همچین تایپکی زده

اینارو قبل از محکوم شدنش زده چی میگید نکنه تو اشپز خونه گیر افتاده غذا رو سو ختونده بن


شده تو اخبار 60 ثانیه شاید خبرشو بدن

این رو گفته
[QUOTE]

سابقش خرابه :5::20::41::10::19::18::18::13::40::11::11: فقط

بهش نگید اینارو گفتم تا بیشتر بهش گیر بدیم اینم

خودش یه نوع جنگ روانیه مر بوط به جنگ افزاره

دادگاه رو باهت موافقم

درجه هاشو ازش بگیریم :21::21::21::20:

الانم هوا سرده بنده خدا مثل من گنا ه داره
ناسلامتی اشپزه حیفه [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پیشنهاد من :32::32::32: بزاریم:34::34: الانه که :1: :21::21:
:22::22::22::22::22::22::22::22::22::3::42::42::31 ::19::40::40::46:

الا نه که هممونو با تیر بار سو لا خ سو لاخ کنه نفس کش

من که ضد گلو له دارم ولی حیف به جر مش اضا فه میشه

یکی زنگ بزنه خودشو تسلیم کنه یه هفته تنهایی مطلب بزاره بلکه نظر دوستان عوضشه احتمال _10000 :37::37::45::45::32::34::37::45::45::9::45::37:


نه من خودم شمشیر لین چان را ازش قرض گرفتم برا این کار :27:
تایپ انگلیسی اون هلیکوپتر را بزار

بابا این که نشد ساخته کجایه چی چی میکنه
من میسرچم شاید انگلیش اش را یافتم
حالا بیا و ترجمه کن
راستی لینک نوار را هم بزار
راپتور 22 جان واقعا ممنون بابت زحمتی که کشیدی :11:

اخطار اخطار :
ا ستاد فرماندهی تاپیک جنگ افزار به افسر ارشد پاریو :
اگه بخوای زیر آبی بری و دیگه مطلب نزاری با همون شمشیر لین چان قیمه قیمه ات میکنم
منتظر مطالبت هستم :46:


افرین این شد یه حرفی

ما خیلی سر در میاریم کسی نباید سر در بیاره همه چیز در حد استاندارش خوبه

1. دفاع میکنیم
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

2. من هیچی از این چیزا نمیفهمم !! چرا باور نمیکنید؟؟
3.شدیدا در گل گیر کردم!!(مثل خر) دنیا داره رو سرم خراب میشه. این نکته رو کاملا با پوست و خون و استخون حس کردم : دوستانت را در مواقع بد بختی و مصیبت خواهی شناخت!
4. من قبلا نابود شدم حالا اگر اعدام یا تبعید یا هر کاری که دوست دارید میتونید انجام بدید


ایول استا persian_empire_evanescence توهم که مثل من تکراری شدی دمت گرم



evry day جان ، بازم داری مطالبه تکراری میزاری [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



persian_empire_evanescence عزيز
پستت تكراري(هرکولس)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


دوستان این مطلب تکراری شده

معرفی جنگ افزار : زیر دریایی روسی آکولا : کوسه شکاري

من مال خودمو ویرایش می کنم می مونه یکی دیگه از این مطلب 3 تا هست


1. الکی به هم نپرید شوخی شوخی جدی میشه و اونوقت تاپیک میره لای باقالیها
2.اینکه که گفتم بحثها رو در دو تاپیک مجزا ببریم جلو برای همین بود

[dizgah]

پاریو بابا چرا ادا درمیاری مگه ما سرهنگ ارتشیم؟
من خودم تقریبا قبل این تاپیک هیچی در مورد اسلحه های نظامی نمیدونستم فقط یه چیزایی درمورد اسلحه هاس شکاری بلد بودم
تو هم که ماشا الله با این اطلاعات طبقه بندی شده ات بعید میدونم نظامی نباشی (جدی میگم )
راستی در مورد هیوزد چی میخوای مگه بدونی(اگه نخواستی نگو )؟
آواتار جدید هم مبارک :27:

[seyyedi]

دوستان سلام
ای ولا چه تاپیک با حالی
یه سوال دارم
میخواستم بدونم که این طریقه شماره گزاری جنگنده های سری f چیه که یکی از یه کشور میزنن به اون میگن f یکی دیگه هم از یه کشور دیگه میزه به اونم میگن f و اینکه هر چی شماره بره بالاتر جنگنده بهتر میشه ؟؟
منم یه مقدار چیز در مورد بمب و چیزهای هسته ای دارم
راستی نوشتن در مورد جنگنده ها و و تجهیزاتشون رو متوقف نکنید
اگه میشه در مورد آذرخش و صاعقه تجهیزاتشون هم بنویسید و مقایسشون بکنید

[seyyedi]

دوستان سلام
اگر از نعمتهای خداوند ، بصورت صحيح استفاده قرار گيرد، وسايل رفاه و آسايش بيشتر را تأمين خواهد كرد. ولی اگر در جهت نادرست مورد بهره برداري قرار گيرند، بلاي جان او شده و وسيله‌اي براي تهديد هستي او تبديل خواهد شد. يكي از اين نعمتها، سنگ معدن اورانيوم است كه اگر بصورت درست مورد استفاده قرار گيرد، بسيار مفيد بوده و به مقدار فوق‌العاده‌اي مي تواند انرژي برق مورد استفاده بشر را تأمين كند و یا استفاده‌هاي نادرست از اين نعمت در جهت ساخت بمبهاي هسته اي به کار رود.
بمبهاي هسته اي به دو روش شكافتي و همجوشي ساخته مي شوند. در حاليكه جزئيات اين بمبها محرمانه است ولي نكات اساسي آنها قابل دسترس است. براي توليد بمب هسته‌اي، به يك سوخت شكافت‌پذير يا گداخت‌پذير، دستگاهی که همچون ماشه آغازگر حوادث باشد، و روشي كه اجازه دهد تا قبل از اينكه بمب خاموش شود، كل سوخت شكافته يا گداخته شود نياز است. بمب‌هاي اوليه با روش شكافت هسته‌اي و بمب‌هاي قويتر بعدي با روش گداخت هسته‌اي توليد شدند
1-بمب‌هاي شكافت هسته‌اي(فوزیونی):
در یک بمب شکافتی از ماده شكافت پذيري (مانند اورانیوم 235 یا پلوتونيم 239 تقريبا خالص) برای انفجار هسته ای استفاده می کند. يك تكه كوچك از چنين ماده اي نمي تواند منفجر شود زيرا تعداد بسيار زيادي از نوترونها فرار مي كنند، ولی اگر مقدار حداقلي از مواد شكافت پذير كه جرم بحراني، ناميده مي شود، در دسترس باشد، نوترونهاي زيادي، بدون ترك منطقه انفجار، به هسته هاي جديد اصابت می كنند و انفجار هسته ای رخ می دهد. در جرم بحراني، اگر یک نوترون آزاد جذب هسته اورانیوم 235 شود پایداری هسته به هم خورده و به دو اتم سبکتر شكافته می شود، و در این فرایند دو یا سه عدد نوترون همراه با مقدار زيادي گرما و تشعشع گاما نیز آزاد می شود. (در يك بمب نوعي در كمتر از ثانيه تقريبا نوترون آزاد مي كند). این پاره های شکافت ناپایدارند و برای رسیدن به پایداری از خود پرتو گاما ساطع می کنند. انرژی آزاد شده از یک فرآیند شکافت به این علت است که محصولات شکافت نسبت به اورانیوم 235 جرم کمتری دارند، و این تفاوت جرم به واسطه فرمول معروف انشتین ( ) به انرژی تبدیل می شود. هر کدام از نوترونهای آزاد شده در فرایند شکافت اولیه می توانند باعث واکنش شکافت دیگری شوند و واكنش زنجيره اي صورت گيرد. فرض کنید از هر شکافت اورانیوم، 2 نوترون ایجاد آزاد شود و هر کدام از نوترونهای تولید شده باعث شکافت در هسته اتم اورانیوم دیگر ی شود، در این صورت این بار چهار نوترون تولید می‌شود و اگر این واکنشها ادامه داشته باشند، میزان انرژی به صورت تصاعدی افزایش یافته و در مدت کم ، انرژی عظیمی تولید خواهد شد.
در یک راكتور، ماده شكافت پذير با مواد کندکننده و جاذب، بطوری آميخته مي شود که بطور متوسط از هر عمل شكافت، فقط يك نوترون گسيل يافته موجب شكافت هسته ديگر شده و واکنش زنجیره ای را تداوم می بخشد. و شرايط به گونه‌اي است كه انرژي حاصل از شکافت بسيار كند و با سرعت ثابت آزاد مي شود.- ولی بمب هسته اي در اصل يك راکتور هسته ای ‌كنترل نشده است كه در آن ماده شكافت‌پذير خالص است، يعني از کندکننده یا جاذب نوترون خبری نيست و طراحي آن به گونه‌اي است كه تقريبا تمام نوترون هاي گسيل يافته از هر شكافت مي تواند در هسته‌هاي ديگر شكافت ايجاد كند و يك واكنش هسته‌اي بسيار وسيع در مدت يك ميليونيم ثانيه در سراسر ماده صورت مي گيرد. و تعداد بيشماري هسته شكافته شده و مقدار عظيمي انرژي رها مي شود و خرابيهاي گسترده اي به بار مي آورد.
یک بمب شكافت هسته ای وقتی موفق عمل می کند که جرم عنصر شكافت پذیر آن از جرم بحرانی (حداقل جرم لازم برای رسیدن به واکنش شکافت هسته ای ) بیشتر باشد، در اینصورت پديده شكافت با سرعت خیلی زیادی شروع مي شود و در مدت بسيار كوتاهی مقادير عظيمی انرژي آزاد می شود. از اینرو بمب را به چند قسمت مجزا، كه هر يك از آنها از اندازه بحراني كمتر است، تقسيم مي كنند و اين قسمتها را در محفظه‌اي طوري قرار مي‌دهند تا نوترونهايي كه ممكن است در هر يك از آنها آزاد شوند، در قسمت ديگر نفوذ نكنند. از آنجا که جرم هر یک از قطعه ها از جرم بحرانی کمتر است، لذا اگر به هر دلیلی در يكي از اجزاي بمب پديده شكافت شروع شود، این رخداد زنجیره ای و مداوم نخواهد بود. - در لحظه دلخواهی که می خواهیم بمب منفجر شود، باید این قطعه ها را به هم نزدیک کنیم تا مجموع آنها از جرم بحراني بيشتر شود، سپس يك چشمه نوتروني اولين شكافتها را ايجاد می کند و تقريبا” از هر شکافت هسته ای 2 تا 3 نوترون ایجاد می شود، که خود این نوترونها دوباره شكافتهاي جديدي را موجب مي شوند و واكنش زنجيره اي به وقوع می پيوندد. هيچ ميله كنترلی اين بهمن نوتروني افزاينده را متوقف نمي كند از اين رو چند ميلياردم ثانيه با ايجاد شكافتهاي هسته اي بي شمار ، انرژي عظيم و تحول آسايي، و نيز توليد ات شكافتي راديواكتيو مرگ آوري آزادمي شود .
طرق مختلف نزديك كردن قطعات اورانيوم يا پلوتونيوم به يكديگر هنوز يك موضوع سري نظامي است، ولي واقعيت اين است كه هر چه سرعت اتصال قطعات زيادتر باشد، واكنش زنجيره اي سريعتر و و مقدار بيشتري از هسته‌هاي اورانيوم موجود شكافته شده وانفجار مهيب بمب هسته اي را بوجود مي‌آورد و بهره سلاح هسته اي بيشتر مي شود.- استفاده از یک بازتاب كننده نوترون به دور ماده اتمي، از فرار نوترونها جلوگيري نموده و شكافت زنجيري را تسريع مي کند و جرم بحراني را نيز تقليل مي‌دهد. بايد توجه داشت كه حتي در بهترين شرايط همه اورانيوم موجود در يك بمب هسته اي تحت عمل شكافت قرار نمي گيرد و در شرايط بسيار مناسب تنها در حدود 10 درصد ماده هسته‌اي شكافته مي شود و بقيه به غبار تبديل شده و بدون اينكه هسته‌هاي آنها شكافته شوند در فضا پخش مي گردند.
-جرم بحراني از اسرار نظامي است و ممالكي كه آن را مي‌دانند به شدت از فاش شدن آن جلوگيري مي كنند. بنابرين از مطالب منتشر شده در اين باره، چنين بر مي آيد كه جرم بحراني بايد بين1 تا 10 كيلوگرم باشند. (احتمالا جرم بحراني، اورانيوم235 ، 23 كيلوگرم و پلوتونيوم 6/5 كيلوگرم است)- براي آنكه بتوانيم انفجاري ايجاد كنيم اولا نبايد مقدار سوختي كمتر از جرم بحراني بكار بريم. ثانيا جرم هر يك از قطعات اورانيوم درون بمب نباید بيش از جرم بحراني باشد.
ساختن بمبهاي بيش از دو قطعه نيز مشکلات زیادی را برای طراحی یک بمب شکافتی با خود به همراه می‌آورد. از آنجا که انفجار هسته اي در قطعات اورانيوم فقط در حدود يك ميليونم ثانيه طول مي كشد و پيشرفت واكنش زنجيري بسيار سريع است، لذا اگر قطعه های زيربحراني را به آهستگي به هم نزديك كنيم، ممكن است قبل از تماس، واكنش زنجيري شروع شود و شدت گرماي حاصل از شكافتهاي اوليه به حدي می گردد، كه قبل از انفجار اصلی، ماده قابل شكافت را متلاشي می سازد و باعث پراكندگي قطعات ديگر اورانيوم خواهد شد و قطعات ديگر مجال وارد شدن در شکافت زنجيري را نخواهند يافت و واكنش زنجيري به خاموشي می گرايد.( به عبارت ديگر ميزان اتمهاي اورانيومي كه در واکنشهای زنجیری وارد مي شوند، با افزايش تعداد قطعات بمب، تقليل مي‌يابد و عمل انفجار ناقص مي‌ماند). در طراحی بمب های شکافت هسته ای، براي رفع این نقص اغلب از دو شیوه چکاندن ماشه و انفجار از درون استفاده می کنند، یعنی بوسيله يك ماده منفجره قوي، قطعات اورانیوم به هم اتصال می یابند.
روش رها كردن گلوله:
در اين روش گلوله‌ای از 235U را در انتهای یک تیوپ درازی که پشت آن مواد منفجره جاسازی شده قرار می دهند. این گلوله بالاي يك گوي حاوي اورانيوم که در داخل آن یک دستگاه مولد نوترون است قرار می گیرد. یک حسگر حساس به فشار، ارتفاع مناسب را برای انفجار چاشنی تشخیص می‌دهد، هنگام اصابت بمب به زمين، مواد منفجره پشت گلوله منفجر شده و سپس گلوله به پائين افتاده، به توده کروی شکلی از جنس 235U که در انتهای دیگر تیوپ قرار دارد شلیک می‌شود و یک کره از 235U با جرمي برابر با جرم أستانه بحراني به دور مولد نوترون ساخته می‌شود. و با برخورد نوترونهای تولید شده به وسیله مولد، به اورانیوم با جرم بحرانی، واكنش شكافت هسته‌اي رخ مي‌دهد و بمب منفجر مي‌شود. (در بمب هيروشيما از اين روش استفاده شده بود.)
روش انفجار از داخل:
در همان ابتدای پروژه منهتن، (برنامه سری آمریکا در تولید بمب اتمی) دانشمندان فهمیدند که فشردن توده‌ها به همدیگر و به یک کره با استفاده از انفجار درونی می‌تواند راه مناسبی برای رسیدن به توده فوق بحرانی باشد. البته این تفکر مشکلات زیادی به همراه داشت. به خصوص این که چگونه می‌توان یک موج شوک را بطور یکنواخت، مستقیما طی کره مورد نظر ، هدایت و کنترل کرد؟ افراد تیم پروژه «منهتن» این مشکلات را حل کردند. بدین صورت، تکنیک انفجار از درون خلق شد. دستگاه انفجار درونی شامل یک کره از جنس 235U و یک بخش به عنوان هسته است که از 239Pu تشکیل شده و با مواد منفجره احاطه شده است. وقتی چاشنی بمب به کار بیفتد مواد منفجره داخلي آتش گرفته یک موج ضربه ای ایجاد می کند که بخش هسته را فشرده می‌کند. و هسته مركزي منفجر شده و واكنش شكافت هسته‌اي رخ مي‌دهد و در اخر بمب منفجر مي‌شود. بمبي كه در ناكازاكي منفجر شد، از اين شيوه استفاده كرده بود.
برای ساکنینی شهرهای که دارای نیروگاه هسته ای هستند، ممکن است این سوال مطرح باشد که در صورت وقوع هر نوع اتفاقی، مثلا از کار افتادن سیستم ایمنی نیروگاه یا بمباران توسط دشمن، ایا نیروگاه مانند بمب هسته ای عمل خواهد کرد؟ آیا شهر همانند هیروشیما و ناگازاکی نابود خواهد شد؟ پاسخ این سوالات منفی است. زیرا براي ايجاد انفجار هسته اي، اورانيوم235 شكافت پذير با غنای بالای 95 درصد لازم است، درصورتی که مواد سوختي مورد استفاده در راكتورها، فقط غنای 3 الی 5 درصد دارد. بنابراین در صورت از مدار خارج شدن كليه سیستمهای کنترل ایمنی راکتور و يا تصرف نیروگاه توسط گروههای خرابکار، بروز انفجار اتمي در يك نيروگاه، امكان پذير نيست. حتي در راكتور های سريع زاینده، که عناصر سوختي آنها داراي 20 الي 30 درصد مواد شكافت پذيرند. نیز در صورت بروز حادثه ، نیروگاه مانند بمب عمل نمی کند.
2-بمب هیدروژنی(بمب حرارتی- هسته‌ای یاترمونوکلئور)
برای عمل همجوشي هسته‌اي بايد هسته های سبک در دماي بالا، تحت فشار زياد قرار گيرند. از آنجا كه بيشتر پرتو به دست آمده از يك واكنش فيزيون، اشعه X است، اين اشعه با ايجاد درجه حرارت بالا و فشار زياد مقدمات همجوشي را آماده كند. بنابراين با به كارگيري بمب شكافتي در بمب همجوشي مشكلات بسياري حل می شود. در اين شيوه ايجاد يك انفجار شكافت هسته‌اي در مرکز توده‌ای از هسته‌های سبک (دوتریم D و تریسیم T)، به عنوان چاشنی شروع کننده واکنش، حرارت فوق العاده‌ای زيادي توليد مي‌كند و دمایی معادل ده ها میلیون درجه کلوین در مرکز توده سوخت ایجاد می شود و همین دمای بالا سبب تحریک هسته ای سبک شده و آنها را با هم گداخت می دهد، آنگاه انفجار مهیب تری که ناشی از همجوشی هسته های سبک است رخ می دهد. به این دلیل است که در موقع انفجار بمب هیدروژنی دو قارچ مشاهده می شود، قارچ اول مربوط به شکافت هسته ای اورانیم یا پلوتونیم است و قارچ دوم مربوط به پدیده همجوشی هسته های سبک با یکدیگر است که به مراتب از قارچ اول بزرگ تر و مخرب تر است. در سال 1952 بمب گداخت هسته‌اي در ايسلند بصورت آزمايشي منفجر شد. -بمب هاي همجوشي ، بازدهی و قدرت تخريب به مراتب بالاتري نسبت به بمب‌هاي شكافت هسته‌اي دارند.
بعد از انفجار بمب شکافتی معمولی، عمل سرد شدن به سرعت انجام می‌گیرد. بنابراین باید فعل و انفعالاتی را در نظر گرفت که در آنها عمل همجوشی به سرعت انجام گیرد. به عنوان مثال، اگر مخلوطی از دوتریوم و تریتیوم را در یک محفظه با مقاومت مکانیکی زیاد قرار دهیم و یک بمب شکافتی در مرکز این توده منفجر شود، محیط مساعدی برای فعل و انفعال گرما هسته ای بوجود می‌آید و در اثر آن عمل همجوشی هسته‌ها انجام شده و هلیوم بوجود می‌آید، و حدود هفده میلیون الکترون ولت، انرژی آزاد می‌شود. این میزان انرژِی نسبت به واحد جرم ماده قابل انفجار، در حدود چهار برابر انرژی است که از شکسته شدن اورانیوم حاصل می‌شود. به عبارت دیگر در موقع پیوند هسته‌های دوتریم و تریتیوم، انرژی بیشتر بر واحد جرم نسبت به شکافته شدن هسته‌های اورانیوم رها می‌شود.
تهیه بمب هیدروژنی دو اشکال عمده دارد که عبارتند از:
اولا: دوتريوم و تريتيوم كه سوخت اين نوع بمب به شمار مي‌روند باید به حالت مایع بکار برود. چون این دو عنصر در حالت معمول بصورت گاز هستند، امكان ذخيره‌سازي آنها مشكل است. لذا مجبورند آنها را در حرارتی معادل 250 درجه سانتیگراد زیر صفر نگه دارند، که وزن دستگاه سنگین شده و با زحمت زیاد حمل و نقل می‌گردید و پرتاب آن بوسیله هواپیما بسیار مشکل می شود.
ثانیا: اگر چه تهیه دوتریوم سهل است، (از تجزیه آب سنگین بدست می‌آید). اما تريتيوم و كمياب است و نيمه عمر كوتاهي دارد همچنین تهیه آن فوق العاده مشکل و پر هزینه می‌باشد. و برای تهیه آن باید در کوره اتمی عنصر لیتیوم را بوسیله نوترون بمباران کنند
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بر گرفته شده از سایت

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

دوستان سلام
ای ولا چه تاپیک با حالی
یه سوال دارم
میخواستم بدونم که این طریقه شماره گزاری جنگنده های سری f چیه که یکی از یه کشور میزنن به اون میگن f یکی دیگه هم از یه کشور دیگه میزه به اونم میگن f و اینکه هر چی شماره بره بالاتر جنگنده بهتر میشه ؟؟
منم یه مقدار چیز در مورد بمب و چیزهای هسته ای دارم
راستی نوشتن در مورد جنگنده ها و و تجهیزاتشون رو متوقف نکنید
اگه میشه در مورد آذرخش و تجهیزاتشون هم بنویسید و مقایسشون بکنید
ایول امار بالا میره شما که این قد مطلب خوب می تو نی بزاری چرا زود تر نیو مدی دمت از مطلبی که گزاشتی


اون مطلبایی که گفتی هم خودت یه سرچ بزن به احتمال پیدا میشه واینکه خودتم سعی کن بزاری بقیه ی دوستان

اگه دیدن کامل نبود کاملترش می کنیم

موفق باشی

[Persian_Gun's]

رولور MR-73 ، يكي از خوشدست ترين رولورهاي ساخت فرانسه است. اين رولور در سال 1973 و توسط كارخانه مانورهين طراحي و ساخته شد. اين رولور ، سلاح سازماني ژاندارمري و برخي از واحدهاي نيروي پليس كشور فرانسه ازجمله G.I.G.N (نيروهاي ويژه رهايي گروگان) و R.A.I.D محسوب مي شود. مدل هاي ورزشي اين رولور در كاليبرهاي 32/0 بلند اسميت وسون ويا 38/0 اسپشيال ، ازجمله پرطرفدارترين رولورهاي اروپايي به شمار مي آيند. تمامي مدل هاي رولور MR-73 ، ساختاري تمام فولادي دارند. لوله اين رولورها ، با روش چكش كاري سخت يا خانكوبي ساخته مي شوند كه اين امر خود باعث افزايش دقت و طول عمر مفيد اين سلاح شده است. براي رولور ، يك نوع توپي سفارشي كاليبر 9 × 19 لوگر در نظر گرفته شده است كه عمدآ به درد كارآموزان پليس مي خورد. عمل مونتاژ قطعات اين سلاح تمامآ با دست انجام مي شود كه نتيجه آن ، افزايش كيفيت مونتاژ و دقت عمل فوق العاده اين سلاح كمري بوده است. از نقطه نظر كيفيت ، مي توان اين رولور را چيزي در حد و حدود تپانچه SIG P-210 دانست.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مشخصات فني:
مكانيزم ماشه: دو زمانه
كاليبر: 375 مگنوم (9 × 19)
وزن: 910 گرم با لوله 3 اينچي ، 1050 گرم با لوله 5 اينچي
طول: 204 و 264 ميليمتر
طول لوله: 76 و 133 ميليمتر
ظرفيت توپي: 6 تير

[Persian_Gun's]

تپانچه High Power كه به اختصار HP گفته مي شود ، يكي از شاهكارهاي آقاي برونينگ محسوب مي شود. اين تپانچه ، در سال 1925 طراحي و در سال 1927 ، به ثبت رسيده است.طرح اين سلاح ، توسط كارخانه FN Herstal خريداري شده و براي اعمال چند بهينه سازي جزئي ،‌ به طراح بلژيكي آقاي دودن سايو سپرده شد. طرح نهايي اين سلاح در سال 1935 تكميل و به عنوان اسلحه سازماني نيروهاي مسلح بلژيك پذيرفته شد. اين مدل به «مدل 1935» معروف شد. همچنين پليس كشورهاي كانادا ، استراليا و انگليس نيز اين تپانچه را به عنوان اسلحه سازماني خود پذيرفتند. سلاح كمري HP برونينگ ، تنها سلاحي است كه توسط هر دو طرف درگير در جنگ جهاني دوم به كار گرفته شد. آلمانها ، از برونينگ هاي HP توليد شده در بلژيك اشغالي و متفقين از برونينگ توليد شده در كانادا استفاده مي كردند. پليس و ارتش بلژيك ، كماكان از اين سلاح استفاده مي كنند كه اين امر ، آن را به مسن ترين سلاح كمري (بعد از كلت 45/0) تبديل كرده است. ماشه اين سلاح همانند كلت 45/0 ، از نوع يك حالته و مكانيزم گلنگدن آن از نوع مسلح شونده با فشار مستقيم گاز باروت است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اسلايد گلنگدن اين سلاح ، در هنگام عقب آمدن با لوله درگير شده و پس از عقب كشيدن لوله ، آن را قفل مي كند. چخماق اين سلاح ، به صورت يك تكه ساخته شده است. مكانيزم ايمني اين سلاح كه در سمت چپ بدنه آن تعبيه شده ، ماشه و چخماق را قفل مي كند. مدل هاي قديمي ، داراي مگسك جلويي ثابت و شكاف درجه عقبي تنظيم شونده از 50 تا 100 متر بودند. بعضي از مدل هاي پيشين به زائده هايي مجهزند كه بر روي قبضه و بدنه سلاح تعبيه شده و براي نصب يك قنداق جدا شونده و يدكي پيش بيني شده است. برونينگ HP ، اولين سلاح كمري ارتشي با ظرفيت خشاب بالا (1+13) محسوب مي شود.

[evry day]

تاریخچه ژ۳ در ایران
بیش از 35 سال است که سلاح ژ 3 مدل آ۳ (بهترین مدل ژ۳)به عنوان اسلحه سازمانی در اختیار ارتش و نیروهای مسلح ایران می باشد.این سلاح در ابتدا بصورت تعداد محدودی توسط کارخانه هلکروکخ اقدام به راه اندازی خط تولید این سلاح در صنایع مسلسل سازی ارتش ( جنگ افزار سازی فعلی ) نمود.بعد از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی متخصصین آلمانی ایران را ترک کردند.در جریان پیروزی انقلاب اسلامی با هجوم مردم به کارخانه و اشغال آن بسیاری از مدارک فنی و ابزار آلات تولید آن معدوم و مفقود گردید.سپس با تلاش متخصصین متعهد و انقلابی ایرانی کارخانه ، خط تولید بازسازی و راه اندازی گردید.این سلاح خوب به کیفیت بالا ساخت و مونتاژ در تعداد بالا و ساخت ارزان معروف بوده و در برابر بعضی از شرایط محیطی مثل گرد و غبار و آلودگی های ناشی از اشتعال باروت در هنگام شلیکر حساس نمی باشدابن اسلحه اصلا نیاز به نظافت ندارد.بدلیل استفاده از این سلاح در ارتش ایران و انعقاد پیمان منحله سنتوبین سه کشور ایران ، ترکیه و پاکستان ، این دو کشور نیز نسبت به انتخاب این سلاح برای نیروهای مسلح خود مبادرت ورزیدند ، و هم اینک تولید سلاح ژ3 تحت امتیاز شرکت هلکروکخ در این دو کشور ادامه دارد.

تاریخچه جهانی ژ۳
در طول دهه پنجاه ارتش آلملن غربی همانند سایر ارتش های کشورهای عضو ناتو نیاز به یک سلاح انفرادی با قابلیت شلیک فشنگهای51* 62/7 ناتو را احساس می کرد.در ابتدا آلمان ها سلاح اف ان فال FN FAL ساخت بلژیک را برای این منظور انتخاب کردند.در سال 1956 با ایجاد تغییراتی در سلاح سیرکا شوروی ارتش آلمان سلاحی تحت نام G1 ا تولید نمود.( لازم به ذکر است که سلاح سیرکا مادر دو سلاح معروف کلاشینگف و CEMTE که خود مدل ابتدایی سلاح ژ3 است ، می باشد این سلاح شاهد تحولاتی با دو نگرش متفاوت در طول تغییرات خود بوده است که یکی نگرش روسها و آقای کلاش نیکف بوده و دیگری نگاه اروپای غربی و مهندسان شرکت CEMTE اسپانیا و نهایتا شرکت هکلرو کخ آلمان بوده است) بنا به دلایل واضحی آلمان ها خاستار به دست آوردن خودکفایی و تولید این رده از سلاح ها بودند.در ابتدا تقاضای ساخت اسلحه fal بلژیکی در آلمان مطرح شد که این امر از سوی کشور بلژیک به دلیل مشکلاتی که ارتش آلمان در هنگام اشغال آن کشور در زمان جنگ جهانی دوم برای آنها ایجاد کرده بودند با مخالفت روبرو شد.در نتیجه آلمان ها متمایل به کارخانه اسلحه سازی Cemt e شدند.یک مدل از سلاح های ساخت کارخانه مذکور با نام مدل A مورد پسند ارتش آلمان واقع گردید و آنها توانستند امتیاز تولید آن را از کارخانه اسپانیایی خریداری نموده و خط تولید آنرا به آلمان و کارخانه هکلروکخ در شهر اوبرندورف ( هم اینک کارخانه هکلروکخ در این شهر می باشد ) انتقال دهند.در سال 1959 ارتش آلمان غربی با تکمیل و بهینه سازی طرح نهایی سلاح Cemt e مدل A ، اسلحه ژ3 را به جهانیان معرفی کرد از آن زمان تاکنون اسلحه ژ3 در بسیاری کشورها ( نزدیک به 50 کشور جهان ) بکار گرفته شده این سلاح در مدل های پیشرفته تر مانندآ۳ که سلاح سازمانی ارتش ایران است ساخته شده و بهترین مدل ژ۳ به شمار می آید چندین کشور هم اینک در حال تولید این سلاح تحت لیسانس کارخانه هکلروکخ آلمان می باشند.کشورهای ایران یونان ، پاکستان ، ترکیه و پرتغال از این جمله اند.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مشخصات:
1)جنگ افزاري است خودكار كه بوسيله ناظم آتش بصورت خودكار و به ضامن در مي آيد.
2)تنها اسلحه انفرادی در جهان که داغ نمی کند و لوله آن انحراف پیدا نمی کند.
3)با فشار مستقيم گاز باروت مسلح مي شود.
4)با خشاب 20تيري تغذيه ميشود .
5)بوسيله نفر حمل ميشود.
6)دستگاه نشان روي آن بسادگي قابل تغيير و تنظيم است
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مختصات :
1)كاليبر 62/7ميليمتر (30/0اينچ)
2)وزن بدون خشاب ۱۰۰/4كيلوگرم
3)طول سلاح بدون سرنيزه 5/102سانتيمتر
4)سرعت ابتدايي گلوله در ثانيه اول ۱۲۰۰متر بر ثانيه
5)نواخت تير بطور علمي ۷۰۰الي۷۵۰تيردر دقیقه
6)نواخت تير بطور عملي ۲۰۰الي ۲۵۰تير در دقيقه
7)تعداد خان 4 عدد
8)گردش خان از چپ به راست
9)برد مفید ۱۰۰۰متر
10) برد موثر4000متر
11)برد نهايي 7000 متر


سازمان وخدمه :
جنگ افزار ژ-3 سلاحي است انفرادي ،داراي يك نفر خدمه در كليه رسته ها




انواع قنداق: چوبی-پلاستیکی- کاچویی- و فلزی کشوی
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



مقدورات:
1.قدرت زياد نسبت به تفنگهاي مشابه با اندازه طول فشنگ ومرمي.
2.دقت تير به خاطر طول مناسب لوله.
3.مجهز به دوربين براي استفاده در مسافتهاي بيشتر از ۱۰۰۰متر .
۴.لگد کم نسبت به سلاح ام۱۶.
۵۰موارد گیر نسبت به دیگر سلاح های انفرادی بسیار کمتر است

اعمال مکانیکی سلاح:
اعمال رفت:
.تظاهر:
عبارت است از ظاهر شدن يك عدد فشنگ در مسير گلنگدن توسط فشار صفحه خوراك دهنده.
2.ادخال:
عبارت است از هدايت يك عدد فشنگ در مسير گلنگدن كه توسط شاخه هاي گلنگدن در اثر پيشروي آلات متحرك فشنگ مزبور را در مسير گلنگدن قرار گرفته توسط شاخه هاي گلنگدن به داخل لوله هدايت مي گرددوعمل ادخال انجام مي شود.
3.بسته كردن:
ضمن پيشروي آلات متحرك پيشاني جنگي گلنگدن به ته خزانه لوله چسبيده و عمل بسته شدن انجام مي گيرد.بنابراين بسته شدن برخورد پيشاني گلنگدن به ته خزانه لوله مي باشد.
4.چفت شدن:
چون در موقع بسته شدن پيشاني جنگي به ته لوله برخورد مي كند در اين حال بدنه آلات متحرك در اثر فشار فنر ارتجاع هنوز به سمت جلو حركت مي نمايد در نتيجه اين فشار به هادي سوزن منتقل مي گردد و سبب مي شود كه غلطكهاي روي هادي سوزن حركت نمايند و از داخل گلنگدن خارج مي شود و در داخل مقر خود در بدنه قرار مي گيرد.
5)ضربت زدن:
در موقع چفت شدن فاصله سوزن وپيشاني جنگي كم مي گردد وهنگامي كه ماشه مي چكانيم چخماق به ته سوزن ضربت زده و نوك سوزن از سوراخ پيشاني جنگي خارج شده و به ته چاشني فشنگ ضربت مي زند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

چه نگاه عاشقا نه ای انداخته

اعمال برگشت:
ـ زمانيكه آلات متحرك در اثرفشار گازباروت به عقب حركت مي نمايد اعمال زير انجام ميشود:
1)رها شدن:
فشار گاز باروت به پيشاني جنگي گلنكدن سبب مي گردد كه غلطكها به مارپيچهاي مقر خود برخورد نموده و به داخل گلنكدن برود و در نتيجه به هادي سوزن فشار آورد و فاصله بين گلنكدن متحرك را برقرار مي نمايد.
2)باز شدن:
جدا شدن پيشاني جنگي گلنكدن از ته خزانه لوله.
3)مسلح شدن:
ضمن عقب نشيني آلات ماهيچه تحتاني آلات متحرك چخماق را به عقب مي خواباند ودر نتيجه سرپايه آتش با دهانه عقبي چخماق درگير ميشود و جنگ افزار مسلح ميگردد.
4)اخراج:
خارج شدن پوكه از خزانه لوله توسط فشنگ كش.
5)پرش:
پرتاب پوكه بخارج توسط فشنگ پران.
گير و رفع گير
۱)بدنه خشاب فرورفتگي دارد يا خشاب قر شده است.
رفع گير :خشاب را عوض كنيد
۲)فشنگ كثيف يا معيوب است .
رفع گير :فشنگ را عوض كنيد.
۳)عدم چفت شدن (غلطكها در مقر مربوطه قرار نمگيرد. )
1)دستگيره آتش محكم به جلو رها نشده است.
رفع گير :مجددا دستگيره ها را به عقب بكشيدو رهاكنيد.
انواع مهمات ژ-3
جنگی- رسام- آتش زا- ثاقب- جنگی واترپروف(ضد آب)- آموزشی- گازی- گازی مخصوص پرتاب نارنجک تفنگی- جنگی ثاقب آتش زا- پلاستیکی
برگه ناظم:
سه وضعیتی" ضامن (پایین)- تک تیر(وسط)- رگبار(بالا) جدیدا ارتش ایران ژ۳رو با برگه ناظم ۴ وضعیتی تولید می کند که حالت سه تیر(با هر بار گذاشتن انگشت هر بار بر روی ماشه سه تیر شلیک می شود)بین رگبار و تک تیر قرار می گیرد.
قدرت نفوذ در بدن:
سلاح ژ۳ در برد موثر خود که 4000متر است بعد از اصابت گلوله به بدن شخص در هنگام خروج از بدن شخص شعاعی به اندازه ۱ متر ایجاد می کند .گلوله این سلاح می تواند با ایجاد شعاعی به اندازه یک متر از بدن ۳۰ رنجر عبور کن دبه همین دلیل سلاح ژ۳ به کشنده ترین سلاح انفرادی در جهان معروف است.در زمان جنگ تحمیلی ۲۰درصد موفقیت ایران مدیون سلاح ژ۳ است به همین دلایل در زمان جنگ تحمیلی عراقی ها به ژ۳ توپ ایرانی می گفتند.
متعلقات سلاح ژ۳:
۱)سرنیزه
۲) لوله رابط مخصوص رتاب نارنجک تفنگی
۳) جعبه تنظیف(این سلاح در بسیاری از موارد نیاز به نظافت ندارد)
۴) دوربین(از این سلاح می توان به عنوان یک سلاح تک تیرانداز استفاده کرد)
۵)دستگاه نشانه روی کار در شب
۶) انواع فشنگ ها

مختصات سلاح ژ۳
خشاب ها ۲۰ و ۴۰ و ۱۰۱ و ۳۰۰ تیری

کالیبر میلیمتر ۶۲/۷*۵۱

نواخت تیر ۷۵۰ تا ۷۰۰ تیر در دقیقه

انرژی دهانه 290 - 300 کیلو پوند متر

برد موثر 4000 متر

برد مفید ۱۰۰۰متر

برد نهایی ۷۰۰۰متر

تعداد خان ۴ راستگرد

طول سلاح 1020 میلی متر

طول لوله 450 میلی متر

سرعت دهانه ۱۰۰۰- ۱۲۰۰ متر در ثانیه

وزن سلاح بدون خشاب ۱00/4 کیلو گرم

وزن خشاب خالی 284 گرم

وزن فشنگ 24 گرم

شعاع دید 572 میلی متر


سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[raptor22]

میخواستم بدونم که این طریقه شماره گزاری جنگنده های سری f چیه که یکی از یه کشور میزنن به اون میگن f یکی دیگه هم از یه کشور دیگه میزه به اونم میگن f و اینکه هر چی شماره بره بالاتر جنگنده بهتر میشه ؟؟


f حرف اول كلمه fighter به معناي جنگنده است وبا افزايش شماره جنگنده به نوعي ميشود گفت كه پيشرفته تر است اما مثلا هواپيماي F-111 براي زماني كه من هنوز به دنيا نيومدم .



یه چیز دیگه اگه میشه در مورد نسل جنگنده ها که میگن نسل پنجم هست یا ششم یا غیره هم توضیح بدید

1) نسل نخست هولپيما ها جنگنده در اواخر جنگ جهاني دوم و با آغاز عصر جت روي كار آمدند و تا كنگ كره در خدمت بودند.اين جنگنده ها نمي توانستند به سرعت هاي فراتر از صوت برسنند و معمولا مچهز به رادار نبودند .از اين جمله مي توان به F-86 سابر و ميگ MIG-15 اشاره نمود.
2) نسل دوم جنگنده ها در سال 1955 تا 1960 روي كار آمدند. اين جنگنده ها سرعت بالاتري داشتند و مجهز به موشكهاي هوا به هوا و رادار بودند .پيشرفت هاي ايجاد شده در فناوري هاي الكترونيكي باعث شد رادار هاي كوچكي با قابليت جاسازي در درون هواپيماها ساخته شود.جنگنده هاي نسل دوم مي توانستند در هنگام پرواز به سرعت هاي بالاتر از صوت دست يابند.F-100,F8U,ميگ MIG-19/21 سوخوي Su-9/11 از جمله جنگنده هاي اين نسل هستند.
3) در سال 1960، نسل سوم جنگنده ها روي كار آمدند وتا يك دهد در ميادين نبرد يكه تاز بودند .اين جنگنده ها براي نخستين بار ،مفهوم چند منظوره بودن را مطرح نمودند.مكدانل داگلاس F-4 ،نورثروپ F-5 ، و سوخوي Su-17/20/22 از جمله جنگنده هاي اين نسل بودند.
4) جنگنده هاي نسسل چهارم ، سال هاي 1970 تا 1990 را به خود اختصاص دادند. پيشرفت الكترونيك پروازي و سامانه هاي جنگ افزاري از جمله شاخصهاي اين جنگنده اي چند منطوره بود . در اين جنگنده ها ،طراحان بيشتر روي افزايش مانور پذيري تاكيد داشتند تاسرعت F-18, F-16, MIG29,Su-27 ،تورنادو و ميراژ 2000 به نسل چهارم جنگده ها تعلق داشتند. پس از آن ،روند پيرفت نسلها براي مدتي متوقف شد و در طول سال هاي 1990 تا 2000 بيشتر طرح ها بر روي بهسازي و ارتقاي جنگنده هاي نسل چهارم متمركز شدند كه بيشتر به پيدايش هواپيما هايي همچون F-18E/F, Su-30 ,F-16E/F,MIG-29SMT انجاميد ،بنابراين عنوان نسل 4.5 به اين هواپيما ها اطلاق شد كه البته جنگنده اي نوظهوري مانند يوروفايتر تايفون وداسورافال را نيز ميشد بين آنها ديد.
5)با آغاز قرن 21، نسل پنجم جنگنده ها نيز متولد شدند ، جنگنده هاي اين نسل هنوز هم به طور كامل به وصعيت عملياتي و رزمي دست نيافته اند .F-22, F-35 و Su-47 از جمله جنگنده هاي نسل پنجم هستند.

[evry day]

فرمانده عملیات مخصوص ایالات متحده (USSOCOM) در پانزدهم اکتبر سال 2003 نیاز خود به یک سلاح تهاجمی جهت تجهیز نیروهای مخصوص را اعلام کرد.این تقاضا که به سرعت نظر کمپانی های اسلحه سازی را به خود جلب کرد نیاز واحد مذکور به یک سلاح رزمی که سازگار با ماموریت های کنونی و آینده نیروهای مخصوص باشد را کاملا متفاوت با سلاح جدید ارتش ایالات متحده یعنی XM-8 (برگرفته از طرح هکلر و کخ )بیان کرد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تفاوت کلیدی میان XM-8 و SCAR در تک کالیبره بودن XM-8 می باشد.که فقط برای شلیک مهمات کالیبر 5.56x45mm ناتو طراحی شده است.با نگرشی کاملا متفاوت که برخاسته از تفاوت میان ماموریت های پیاده نظام ارتش ایالات متحده و نیروهای وی‍‍‍‍‍‍ژه است،SCARمی باید توانایی شلیک کالیبر های مختلف موجود در میدان های نبرد را چه از نوع استاندارد ناتو و چه از نوع استاندارد روسی داشته باشد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

در ابتدا SCAR در دو گونه سبک SCAR-L با قابلیت شلیک مهمات 5.56mm ناتو و گونه سنگین SCAR-H با توانایی شلیک مهمات پرقدرت 7.62x51mm ناتو ساخته شد.
همانطور که اشاره شد این سلاح ها با تغییراتی کوچک مهمات کالیبر 7.62x39mm روسی M43 و 6.8x43mm SPC رمینگتون را نیز شلیک می کند.شایان ذکر است ماهیت ماموریت های نیروهای مخصوص که معمولا در پشت خطوط دشمن انجام می گیرند نیاز به چنین توانایی را در سلاح اجتناب ناپذیر می سازد زیرا استفاده از خشاب سربازان کشته شده ی دشمن در صورت اتمام مهمات امتیاز بزرگی در خاک دشمن محصوب می شود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

هر دو گونه سبک و سنگین SCAR در سه نوع استاندارد(S)،جنگ های شهری و درگیری های نزدیک(CQC) و در نهایت تک تیرانداز(SV) ساخته شده است.تمام این شش نوع سلاح بدون در نظر گرفتن کالیبر و ترکیب از جهت طرح کنترل ها،هندلینگ و تعمیر و نگهداری و همچنین لوازم جانبی شامل چشمی و دوربین کاملا مشابه همدیگر هستند.
در اواخر سال 2004 فرماندهان US SOCOM به طور رسمی موفقیت شعبه آمریکایی شرکت بلژیکی Fabrique Nationale Herstal را اعلام کرد.ناگفته نماند شرکت تابعه ی این کمپانی بلژیکی در ایالات متحده کار ساخت نمونه ی اولیه و همچنین تولید سری این سلاح را بر عهده گرفته و در اواسط سال 2005 نیز اولین سلاح های تولیدی به دست کماندوهای USSOCOM رسید.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
قابل ذکر است US SOCOM نیز مانند نیروی دریایی ایالات متحده از کلمه "MARK" در شناسایی سلاح های مخصوص خود استفاده می کند در نتیجه سلاح های SCAR به طور رسمی MK.16 برای گونه سبک و MK.17 برای گونه سنگین نام گذاری شدند.این سلاح به تدریج جایگزین سلاح های در حال استفاده ی M4،M16،M14 و MK.25 خواهند شد.
شاید یکی از بزرگترین تفاوت های FN SCAR با سلاح های نوین دیگر در ویژگی طراحی آن است بطوریکه این سلاح برگرفته از سلاح دیگری نبوده و کاملا از روی کاغذ به مرحله تولید رسیده است.
در تمام گونه های FN SCAR مکانیزم گازی،پیستون با کورس کوتاه و همچنین قفل گلنگدن از نوع چرخشی دارد.
سیستم گلنگدن این سلاح تقریبا شبیه سلاح اتوماتیک FN Minimi/M249 SAW است.این سیستم حساسیت کمتری به شن ریز،گرد و خاک و دیگر اجسام خارجی دارد که ممکن است مکانیزم خزانه را پر کند.مکانیزم FN SCAR از این نظر مزیت فوق العاده بر سیستم پلانجر M16 دارد.
دو گونه SCAR-L ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) و SCAR-H ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) حدود نود درصد اشتراک قطعات دارند.کالیبر این سلاح در کمترین زمان و با حداقل تغییرات به سایز بزرگ تر و یا کوچک تر خود تبدیل می شود که این تغییرات باید در مکانیزم و همچنین با تعویض لوله اعمال می شود.
در واحد ماشه و اهرم های مربوطه امکان استفاده از هر دو دست وجود داشته و اهرم انتخاب حالت شلیک فقط در حالت تک تیر و اتوماتیک کامل عرضه شده است و خبری از حالت شلیک های منقطع دو یا سه تیره نیست.
ناگفته نماند قنداق این سلاح از بغل تا شده و در حالت باز محلی هم برای گونه تک تیرانداز در نظر گرفته شده است.
تمام لوازم جانبی این سلاح با تبدیل های ریلی از بالا و طرفین نصب شده و قابل ذکر است هیچ گونه پیش بینی برای نصب سرنیزه در این سلاح انجام نگرفته.خشاب این سلاح تقریبا نوع بهسازی شده خشاب M16 بوده و در کالیبر بزرگ توانایی جای دادن به 20 تیر دارد که احتمالا در آینده از خشاب های کاسه ای استفاده خواهد شد
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نوشته شده توسط حامد کیانیان

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Rasengan]

من كه زياد علاقه اي به سلاح هاي گرم ندارم
shuriken

ُ
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[evry day]

raptor2 اقا فکر کنم ادم خطر نا کی باشی مواظب باش ترور ت نکنن اطلا عاتت بیسته می دزند بعدن کی میاد به [/URL]

سئوا لا جواب بده

[evry day]

یكی از اولین چیزهایی كه هر فرد مدافع یا نظامی و چریك برای جنگیدن و حتی كوهنوردی و صحرا نوردی لازم است بداند جهت یابی در هر شرایطی است.
همانطور كه بسیاری از شما جهت یابی را از طریق خورشید و جهت سایه و ستارگان در دبیرستان در درس آمادگی دفاعی فرا می گیرید پس من هم از روی آن ها رد شده و برای شما شیوه های بسیار خاص و نادر جهت یابی در شرایط خاص را قرار می دهم كه حتی بعضی از آن ها به كماندوها و نیروهای ویژه آموزش داده نمی شود و دانستن آن بسیار مفید خواهد بود.

بهتر است بدانید هوا همیشه آفتابی نیست و شب ها هم همیشه نور ستارگان را در اختیار ندارید. به امید قطب نما هم نباشید چون وسیله ای است خراب شدنی و بهترین كار یاد گرفتن جهت یابی است.
بهترین روش جهت یابی آشنایی با اقلیم منطقه و بادهای فصلی منطقه درگیری است. مثلا برای جنگی كه فرضا با اشرار بلوچستان در گرفته اگر سربازی راهش را گم كند در فصل تابستان می تواند به راحتی جهت یابی كند بدین گونه كه در آن منطقه بادهای گرم و خشك همیشه در فصل تابستان از جنوب شرقی به شمال غربی میوزند. تنها این نكته را به خاطر داشته باشید كه در مناطق پر از گودال و كوهستانی ممكن است جهت باد در سطح زمین خلاف جهت باد باشد. پس همیشه در مورد بادهای دائمی در منطقه ای كه هستید اطلاعات كسب كنید.

یكی دیگر از روش های جهت یابی كه به كماندوها آموزش داده می شود جهت یابی از روی لانه مورچه هاست. مورچه های بزرگ بیابان معروف به مورچه خاكی یا خر مورچه یا مورچه گاز گیر ( در لحجه های مختلف ) می توانند بسیار مفید باشند. با تعقیب كردن یكی از آن ها تا لانه شان بروید و ورودی آن را پیدا كنید. لانه این مورچه ها سوراخ شان اكثرا رو به شمال است. یعنی متمایل به شمال است. علت آن هم نتابیدن مستقیم نور آفتاب به داخل لونه شان است.

روش بعدی شناسایی پوشش گیاهی تپه هاست. به تپه ها نگاه كنیدو سمتی كه به طرف جنوب است خشكتر و كم گیاه تر از سمتی است كه رو به شمال است. ( در دشت های ایران ) ممكن است در ابتدا فكر كنید غیر ممكن است اما با علم به این مسئله اگر به تپه ها و كوه ها نگاه كنید متوجه خواهید شد. اگر در بیابان هستید و پوشش گیاهی وجود ندارد می توانید از آفتاب جهت یابی كنید اما اگر هوا ابری شده ( به تازگی ) و می خواهید جهت یابی كنید با پیدا كردن یك تپه پر شیب در جهت های مختلف روی خاك شیب دست بگذارید و حرارت آن را بسنجید و تمام اطراف تپه را نه به صورت پیوسته...بلكه به صورت 180 درجه امتحان كنید ( ابتدا دست بگذارید سپس در سمت مقابل این كار را امتحان كنید ) نحوه جهت یابی به این صورت است كه در تپه های پر شیب طرفی كه رو به شمال است خاكش خنك تر از طرفی است كه رو به جنوب است.

روش بعدی بسیار نادر است اما با اینحال در وضعیتی ممكن است ناچار باشید. اگر زنبوری دیدید به حركت آن دقت كنید. اگر مسنقیم پرواز می كرد بدانید یا به سمت لانه می رود یا به سمت گل. اما اگر در محیطی پروازی رقص مانند به نمایش می گذاشت ( دور از لانه ) در حركت آن دقیق شوید. زنبورهای در جستجوی گل در حركات مارپیچی خود برای مدتی به سمت شمال پرواز می كنند ( چند ثانیه ) بعد ناگهان چند دور دور خود می چرخند و حركت نا منظمی را آغاز می كنند و بعد از مدتی ناگهان رو به شمال می كنند و مدتی مستقیم به سمت شمال می روند و این كار را پیاپی انجام می دهند.

روش دیگر از روی شناسایی پرنده های مهاجر است. در دشت های مركزی ایران به طور معمول در بهار اكثر پرنده ها از جنوب به شمال و در پاییز از شمال به جنوب پرواز می كنند ( در دسته های چند تایی )

روش بعدی هم بسیار نادر است و آن جفت گیری سمندر هاست. اكثر سمندر ها در حین جفت گیری در روز معمولا رو به جنوب با هم جفت گیری می كنند اما به خوبی این نكته هم قید شده كه این روش اصلا قابل اطمینان نیست.

اگر سوسك مصری دیدید كه گلوله ای از پهن خشك را می غلتاند و با خود می برد اگر دو سوسك بودند بدانید كه ( در ایران ) به سمت غرب می روند اما اگر یك سوسك بود ممكن است به هر جهتی برود.

روش دیگر از روی لانه مورچه های سرخ است. اگر لانه ای از مورچه های سرخ پیدا كردید به جهت سوراخ آن اعتماد نكنید بلكه لانه را بدون تخریب قسمت های زیرین بكنید. اگر توانستید حفره ای را كه لاروهای مورچه قرمز در آن نگهداری می شوند پیدا كنید به فاصله 50 سانت اطراف آن را كنده و سعی كنید دومین محل نگهداری لارو ها را پیدا كنید. اگر هر دو محل متعلق به 1 لانه باشند محل این 2 قسمت نگهداری لارو ها در امتداد شمال جنوب است. یعنی اگر خطی را بین 2 محل نگهداری رسم كنید آن خط امتداد شمال جنوب را نشان می دهد.

روش بعدی چشیدن خاك است. اگر توانستید مسیری باقی مانده از یك جریان قدیمی آب مانند نهر یا جوب خشك شده ای را در روی یك شیب پیدا كنید ( در بیابان ) اگر خاك پایین شیب آن شور تر از خاك بالای شیب بود بدانید كه شیب به سمت جنوب است. اما اگر شورتر نبود دلیل بر به سمت شمال بودن شیب نیست.

در شب یك مار صحرایی را دنبال كنید. ( بسیار مواظب باشید به آن نزدیك نشوید چون هم خطرناك است و هم اگر نزدیك شوید تغییر جهت داده تا حمله یا فرار كند ). اگر اثر مانده بر شن ناشی از حركت آن كه مانند زیگزاگ است نا متقارن بوده و شیب زیگزاگ های یك طرف ( راست ) از زیگزاگ های چپ بیشتر بود بدانید مار به سمت شرق ( طلوع آفتاب بعدی ) حركت می كرده است. اما اگر زیگزاگ حركت آن منظم بود می تواند به هر جهتی باشد.


سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
تانک چنلجر2 جدید ترین تانک زراد خانه ارتش انگلستان بحساب می آید که جایگزین سری تانک های چلنجر1 این کشور شده است.زره چابهام نسل جدید این تانک شهرت فراوانی دارد و در نتیجه مقاومت زیاد این زره، این تانک لقب مقاوم ترین تانک ناتو را یدک می کشد. تانک چلنجر2 علاوه بر ارتش انگلستان در ارتش عمان نیز عملیاتی است.
طراحی و ساخت تانک چلنجر نخستین بار توسط کارخانجات اسلحه سازی سلطنتی انگلستان (ROF) انجام شد.
طراحی تانک چلنجر نتیجه سفارشی از سوی ایران برای ساخت نمونه ی بهسازی شده ای از تانک چیفتن با نام پروژه ی شیر ایران بود. پس از درخواست ایران مبنی بر ساخت تانکی پیشرفته مشابه تانک چیفتن که در ارتش آن کشور در حال خدمت بود، کارخانجات اسلحه سازی سلطنتی انگلستان کار ساخت تانک را بصورت دو پروژه مجزا با مشخصه های FV4030/2(شیر1) و 4030/3(شیر2) آغاز کرد.اما در پی سقوط رژیم شاهنشاهی ایران عملاٌ سفارش ساخت این تانک از سوی ایران منتفی گردید. ظاهراٌ روند ساخت تانک جدید متوقف شده و پایان یافته بود ولی بعد ها وقایعی به وقوع پیوست که روند ساخت تانک را مجدداٌ احیا نمود.پس توقف پروژه ی مشترک تانک MBT-70 بعلت مشکلات مالی، ارتش انگلستان که به نتایج این پروژه بسیار امیدوار بود تصمیم گرفت تا پروژه تانک شیر ایران را از کارخانجات اسلحه سازی سلطنتی خریداری کند و آن را به عنوان گزینه ی اصلی خود برای ساخت یک تانک رزمی جدید ادامه دهد. با خرید این پروژه از سوی ارتش انگلستان این پروژه به پروژه چلنجر تغییر نام داد.
تانک چلنجر1 دارای یک طراحی انقلابی بود که در آن از جدیدترین فناوری های نظامی عصر خود استفاده شده بود. یکی از معروفترین این فناوری ها زره چابهام بود که حفاظت به مراتب بیشتر از دیگر تانک ها به تانک چلنجر می بخشید. این زره هموژن نورد خورده (RHA) که ساختار آن بسیار پیچیده و محرمانه بود آنقدر پر قدرت بود که بعد از آن بعنوان استانداردی برای سنجش مقاومت زره دیگر تانک ها استفاده گردید. لازم به ذکر است که این زره در پروژه های دیگری همچون تانک آبرامز ایالات متحده نیز به کار گرفته شد که این امر توانایی بالای آن را ثابت می کند. اما زره خوب بتنهایی عامل برتری یک تانک رزمی به حساب نمی آید. این ادعا در مورد تانک چلنجر دقیقاٌ به اثبات رسید. در سال 1987 میلادی و طی رقابت زرهی اترش کانادا برای خریداری یک تانک زرمی جدید، تانک چلنجر در مقایسه با دیگر رقبای غربی اش آنچنان عملکرد وحشتناکی از خود بجا گذاشت که ارتش انگلستان نیاز خود را به یک تانک رزمی جدید را مطرح کرد. طی مراحل سنجش تانکهای رزمی شرکت کننده در مناقصه، تانک چلنجر1 در بین دیگر تانک های شرکت کننده بیشترین اصابت مستقیم در اثر گلوله ی دشمن را ثبت کرد که این امر مصیبت بار بود.این نقص به همراه سیستم های کنترل آتش و هدف یابهای ضعیف تانک باعث شد تا این تانک در بین دیگر رقابایش کند ترین سرعت آتش را داشته باشد.بدین ترتیب تانک چلنجر1 در انتهای جدول رده بندی تانک های رزمی شرکت کننده قرار گرفت. بعلت این حضور ضعیف، پیشنهاد ها به سوی بکار گیری ویژگی های منحصر به فرد تانکهای آبرامز ایالات متحده،لکلرک فرانسه و لئوپارد2 آلمان منعطف شد. سر انجام بخش طراحی سیستم های دفاعی شرکت ویکرز طراحی جدیدی از تانک را با نام چلنجر برگزید.اگرچه نام تانک جدید مشابه تانک قبلی بود ولی این تانک تنها چهار درصد با تانک قبلی وجه تشابه داشت و 150 مورد عملیات بهسازی بر روی آن انجام گرفته بود.
علیرغم همه ی این مشکلات تانک چلنجر1 در نبردهایی همچون جنگ خلیج فارس و نبردهای بالکان بکار گرفته شد و عملکرد قابل قبولی در مقابل نمونه تانک های بلوک شرق از خود بر جای گذاشت. طی جنگ خلیج فارس 180 دستگاه تانک چلنجر1 به عربستان سعودی منتقل شد و در خطوط مقدم نبرد بکار گرفته شد. مقامات ارتش انگلستان ادعا کرده اند که واحدهای زرهی ارتش انگلستان توانسته اند تا 300 دستگاه خودروهای زرهی عراقی را بدون آسیب دیدگی حتی یک تانک چلنجر1 نابود نمایند.همچنین تانک چلنجر1 طی جنگ خلیج فارس از خود رکوردی بر جای گذاشت که در تاریخ نظامی تانکهای رزمی بی نظیر بوده است. این تانک موفق شد تا از فاصله چهار هزار متری یک دستگاه تانک عراقی را هدف قرار داده و منهدم نماید. لازم به ذکر است که تانک چلنجر1 در راستای ماموریت صلح بانی در بوسنی نیز بکار گرفته شده است. از سال 1998 روند جایگزینی تانک چلنجر1 با مدل بهسازی شده ی آن یعنی چلنجر2 آغاز گردید و تا سال 2002 میلادی به اتمام رسید.


روند طراحی تانک چلنجر2 در آگوست 1989 میلادی به اتمام رسید و در فوریه سال 1990، اولین نمونه آزمایشی آن تکمیل گردید. در این نمونه ی آزمایشی ، از جدید ترین فناوری آنزمان استفاده شده بود.در اوایل آگوست سال 1990 هفت دستگاه نمونه آزمایشی و پس از آن دو دستگاه دیگر آماده گرید.از نه دستگاه نمونه آزمایشی، هفت دستگاه آن در لیدز و دو دستگاه دیگر در نیوکاسل ساخته شدند. همچنین یک برجک اضافی در لیدز ساخته شد تا از آن برای آزمایشات شلیک و اثر برخورد گلوله ی دشمن بر روی زره استفاده شود. این نمونه های آزمایشی از جهاتی با یکدیگر تفاوت داشتند ولی در همه ی آنها 156 مورد بهینه سازی انجام شده بود.عملیات بهسازی طوری طرح ریزی شده بود تا امکان انجام برخی از این بهسازی ها بر روی تانکهای چلنجر1 در محلهای نگهداری آنها امکانپذیر باشد.

شرکت سیستمهای دفاعی ویکرز که در آنزمان مسئولیت پروژه را بر عهده داشت در سپتامبر سال 1990 تانک چلنجر2 را در معرض نمایش گذاشت. (لازم به ذکر است که بعد ها سرکت بی ای ایی سیستمز با خریداری شرکت ویکرز مسئولیت پروژه راعهده دار شد).

پس از بررسی های انجام شده از سوی ارتش سلطنتی انگلستان این تانک برای خدمت در ارتش مناسب تشخیص داده شد. در ژوئن سال 1991 میلادی دولت انگلستان درخواست خرید 127 دستگاه تانک چلنجر 2و 13 دستگاه تانک آموزشی به ارزش 520 میلیون پوند را ارائه کرد.در سال 1993 تولید تانک در کارخانجات ویکرز در لیدز آغاز شد و اولین مرحله ی سفارش در جولای سال 1994 آماده تحویل گردید. در 16می سال 1994 ارتش انگستان آزمایشات تکمیلی تانک چلنجر2 را آغاز کرد. پس از اتمام آزمایشات متفاوت مقامات ارتش از عملکرد تانک ابراز رضایت کردند.در جولای سال 1994 وزارت دفاع انگلستان سفارش دیگری را برای خرید تانک ارائه کرد. این سفارش که ارزش آن بالغ بر یک میلیارد و دویست میلیون پوند بود شامل 259 دستگاه تانک چلنجر2،نه دستگاه آموزشی بعلاوه ی پشتیبانی آموزشی و لجستیکی میشد.فرآیند تولید از همان سال آغاز شد.
تولید تانک در کارخانجات لیدز تا سال 1999 به اتمام رسید ولی کار تولید در نیوکاسل همچنان ادامه پیدا کرد تا آنکه در سال 2002 آخرین سری از تانکهای تولید شده نیز به ارتش انگلستان تحویل داده شد.در سال 1993 سلطان نشین عمان هجده دستگاه تانک چلنجر2 را سفارش داد و در سال 1997 سفارش خدید بیست دستگاه تانک دیگر را ارائه کرد. ارزش این معاله 240 میلیون پوند برآورد شده است.

در سال 1999 وزارت دفاع انگلستان تایید کرد که تانک چلنجر2 توانسته است طی سخت ترین آزمایشات مطابق شرایط میدان نترد بهتر از هرتانک دیگری در سراسر جهان به اهداف مورد نظر دست یابد.با این حال برخی از کارشناسان مسائل نظامی معتقد بودند که این ادعا بیشتر بمنظور بازاریابی برای فروش تانک مطرح شده است. با روشن شدن جزئیات بیشتری از این آزمایشات، توانمندیهای تانک چلنجر2 بر همه گان آشکار گردید و از آن بعنوان یکی از بهترین تانکخای رزمی تام برده شد.

جزئیات از این قرار بود:
یک اسکادران مرکب از از دوازده دستگاه تانک چلنجر2 که خدمه ی آنها گلچینی از بهترین و با تجربه ترین پرسنل ارتش انگلیس بودند، موفق شدند تا آزمایشات زرهی تکمیلی واحدها موسوم بهATDU را با موفقیت به اتمام برساند.این اسکادران با پوشش دادن 5040 کیاومتر طی 84 نبرد شبیه سازی شده و شلیک 2856 گلوله از انواع مختلف مهمات 120 میللیمتری و 84000 گلوله ی کالیبر 7.62 میلیمتری مسلسل کار خود را به اتمام رساند. هر روز نبرد شبیه سازیس شده 33 کیلومتر پیشروی در زمینهای ناهموار، 27 کیلومتر حرکت در سطوح جاده ای و شلیک 34 گلوله ی توپ 120 میلیمتری و 1000 گلوله مسلسل موازی با توپ اصلی را شامل میشد.

این آزمایشات اعتبار از دست رفته ی تانک چلنجر را به آن بازگرداند ولی با این حال در بازار فروش جهانی توفیق چندانی نصیب تانک نشد.علیرغم آزمایش تانک توسط کشورهای قطر ، عربستان سعودی و یونان هیچکدام از انی کشورها تمایلی به خرید تانک چلنجر2 از خود نشان ندادند. علت این امر رقابت فشرده در بازار جهانی و حضور رقبای سرسختی همچون سری تانکهای ابرامز ، لئوپارد2 ولکلرک بود. بدین ترتیب عمان به عنوان تنها مشتری خارجی تانک چلنجر2 باقی ماند و آخرین سری از سفارشات عمان در سال 2001 میلادی به ارتش آن کشور تحویل داده شد.

بدنه تانک چلنجر2 از سه بخش تشکیل شده است: اتاقک راننده که در جلوی بدنه قرار دارد، بخش فرماندهی و کنترل که در برجک قرار گرفته و بخش موتور که در انتهای بدنه قرار دارد.بدنه و قطعات موتوری تانک چلنجر1 در تانک چلنجر2 نیز مورد استفاده قرار گرفته است که علت آن کارایی بالای آنها بوده اما برجک تانک کاملاٌ از طراحی تازه ای بهره می برد و با تانک قبلی تفاوت دارد.برجک تانک به زره چابهام نسل دوم مجهز شده است. این زره از ساختار محرمانه ای مرکب از لایه های سرامیک مخلوط در داخل زره فولادی تشکیل شده است و به آن زره ساندویچی نیز گفته می شود.این زره جدید به شدت مقاوم است و در مقابل سلاحهای هدایت شونده ی ضد تانک (ATGM) و مهمات انفجاری شدید ضد تانک (HEAT) که به خرجهای شکلدار مجهزند، از تانک مخوبی محافظت مینماید. علاوه بر تانک چلنجر، در تانک ابرامز ایالات متحده نیز ازفناوری این نوع زره استفاده شده است.برجک تانک توسط یک سیستم گرداننده الکتریکی حرکت میکند و در آن از سیستم الکترو هیدرولیکی استفاده نشده است.
تانک چهار نفر خدمه دادر که عبارتند از:فرمانده، راننده، توپچی، و گلوله گذار.علت استفاده از چهار نفر،بالا بردن قابلیتهای رزمی و توان درگیری بیست و چهار ساعته تانک بوده است زیرا در اینگونه ماموریتهای سنگین تعداد نفرات تاثیر گذار خواهد بود (لازم به ذکر است که تانکهایی همچون لکرک یا T-72 از سه خدمه استفاده می کنند که این امر موجب افزایش خستگی روحی و جسمی نفرات در ماموریتهای طولانی خوهد شد).



اتاقک راننده به یک پریسکوچ غیر فعال (PDP) مجهز اشت. این پریسکوچ از یک سیستم تقویت کننده تصاویر بهره میبرد در نتیجه حرکت در شب برای راننده امکان پذیر شده است. در نتیجه استفاده از این سیستم ها تانک میتواند در شب با سرعتی معدل سرعت روز خود حرکت کند و از وسایل روشنایی خارجی نیز استفاده ننماید.
جایگاه فرمانده ی تانک که در سمت راست برجک واقع شده به هشت عدد پریسکوپ با قابلیت پوشش 260 درجه ای مجهز است. در زیر هر پریسکوچ کلید قرمز رنگی تعبیه شده است که در صورت فشار دادن آن برجک به سرعت با پریسکوپ هم سو خواهد شد.فرمانده تانک به یک هدف یاب متعادل با میدان دید وسیع به نام
VS580-10 مجهز می باشد یک مسافت یاب لیزری نیز در آن تعبیه شده است.این هدفیاب قادر است تا دامنه +35 الی -35 درجه عمودی را پوشش دهد. کار طراحی و ساخت این هدف یاب را شرکت ساژم بر عهده داشته است.
جایگاه توپچی که در جلوی فرمانده قرار دارد به یک سیستم تصویر ساز حرارتی مجهز است که شرکت تیلز اپتروسیس سازنده ای آن است. این سیستم که از حسگر UKTICM2 استفاده مینماید امکان دید در شب را برای توپچی فراهم کرده است. تصویر حرارتی با بزرگنمایی 4 الی 11.5 برابر در هدفیاب ها و نیز نمایشگرهای دیجیتالی فرمانده و توپچی تانک قابل رویت است.
توپچی تانک به یک هدفیاب اصلی متعادل مجهز است که از یک مجرای نشانه روی بصری، یک مسافت یاب لیزری چهار هرتزی با دقتی در حدود 5 متر و بردی بین 200 الی 10000 مترو همچنین یک صفحه نمایش تشکیل شده است.کار طراحی این هدفیاب نیز توسط شرکت تلیز اپتروسیس انجام شده است.علاوه بر هدفیاب اصلی، تانک به یک هدفیاب فرعی نیز مجهز است که بصورت موازی با توپ نصب شده است تا در صورت نیاز توسط توپچی مورد استفاده قرار گیرد.خدمه گلوله گذار نیز به یک پریسکوپ روزانه مجهز است و در صورت نیاز می تواند از آن استفاده نماید.
تانک چلنجر2 به یک سیستم کنترل آتش دیجیتالی ساخت شرکت جنرال داینامیکس کانادا(سابقا شرکت کامپیوتیگ دیوایسس) مجهز است.این سیستم از یک کامپیوتر تشکیل شده که بصورت خودکار محاسبات مربوط به فرآیند شلیک را انجام می دهد.سیستم کنترل آتش تانک قادر است تا شش هدف متفاوت را بصورت یکجا ردیابی کند. تانک های چلنجر2 ارتش انگلستان به یک سیستم کاربردی اطلاعات میدان نبرد (PBISA) مجهز شده اند که شرکت جنرال داینامیکس انگلستان کار طراحی آنرا بر عهده داشته است.این سیستم برای جمع آوری از دیگر تانک ها به منظور هماهنگی بیشتر و گرفتن دستورات لازم از ستاد فرماندهی مرکزی بکار میرود.اطلاعات این سیستم پس از پردازش کامپیوتری در نمایشگرهای فرمانده و راننده تانک به نمایش در می آید تا آخرین اطلاعات صحنه نبرد و آرایش نیروهای خودی یا دشمن را در اختیار آنها قرار دهد. همچنین برای تانکهای ارتش انگلستان یک سیستم تاکتیکی ارتباطات دیجیتالی به نام بومن (کماندار) در نظر گرفته شده که علاوه بر امکانپذیر کردن ارتباطات امن، به طور خودکار موقعیت جغرافیایی تانک را نیز نمایش می دهد تانکهای چلنجر2 ارتش انگلستان که در عراق خدمت می کنند در سال 2006 به این سیستم مجهز شدند.
سلاح اصلی تانک چلنجر2 را یک توپ 120 میلیمتری خاندار بنام ال-30 تشکیل میدهد که از فولاد تصفیه شده ESR ساخته شده است. این نوع فولاد جزو مرغوبترین انواع فولاد در جهان بحساب می آید و استحکام بسیار بالایی دارد.این توپ به یک روکش عایق حرارت، یک سیستم مرجع نصب شده در دهانه لوله و همچنین یک سیستم تخلیه کننده دود مجهز است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سطح داخلی توپ ال-30 با روکشی از فلز کروم پوشیده شده تا ساختاری محکمتر و سطحی نرم تر به آن ببخشد.
این روکش باعث می شود تا گلوله سایش کمتری با سطح لوله داشته باشد، دقت بیشتری پیدا کند، سرعت آن افرایش یابد و در نتیجه قدرت نفوذ آن بالاتر برود.توپ ال-30 دارای زاویه حرکت عمودی 10- الی 20+ درجه است و از آنجا که برجک تانک قابلیت حرکت 360 درجه ای دارد، توپنیز دارای زاویه گردش 360 درجه ای است و از یک سیستم کنترل و تثبیت کننده برقی استفاده مینماید.این توپ تفریباٌ با تمامی مهمات های فعلی 120 میلیمتری سازگار می باشد و می تواند گلوله های ثاقب ضد زره APFSDS-T مجهز به میله ی نفوذ کننده از جنس اورانیوم ضعیف شده ، گلوله های دودزا و انواع دیگری از گلوله های دیگری از جنس اورانیوم ضعیف شده نیز شلیک نماید از جمله چارم-1(CHARM-1) و چارم-3 (CHARM-3) که جزو مهمات اصلی تانک بحساب می آیند.در سال 2004 میلادی بخش سیستمهای زمینی شرکت بی ای ایی سیستمز طبق قراردادی متعهد شد تا تانکهای چلنجر2 ارتش انگلیس را به یک توپ 120 میلیمتری بدون خان مجهز کند.دین ترتیب تانکهای چلنجر2 ارتش انگلستان به توپ بسیار معروف و پر قدرت ال-55 ساخت شرکت راین متال آلمان مجهز شدند.این توپ که یکی از بهترین و قابل اعتماد ترین سلاحهای جهان بشمار می آید تاکنون بر روی سری تانکهای ابرامز ایالات متحده و ائوپارد2آ6 آلمان نصب گردیده است. این توپ قدرتمند از ژانویه سال 2006 تاکنون مضغول گذراندن مراحل آزمایشی بر روی تانک چلنجر2 می باشد.
علاوه بر توپ اصلی تانک به یک مسلسل کالیبر 7.62 موازی با توپ و یک مسلسل GPMGL37A کالیبر 7.62 بر روی برجک برای دفاع هوایی مجهز میباشد.
موتور تانک یک موتور دیزلی دوازده سیلندر پرکینز کاترپیلار با نام CV12 می باشد که 1200 اسب توان تولید میکند. همچنین تانک چلنجر2 به یک سیستم تعوض دنده ی اتوماتیک به نام TN54 مجهز است که شش دنده ی جلو و دو دنده ی عقب دارد.حداکثر سرعت جاده این تانک 59 کیلومتر بر ساعت و حداکثر سرعت آن در مناطق ناهموار 40 کیلومتر بر ساعت است.برد عملیاتی تانک نیز 450 کیلومتر در حالت معمول و 250 کیلومتر در مناطق ناهموار میباشد.
لازم به ذکر است که مدل صادراتی تانک چلنجر2 به یک موتور دیزلی جدید به نام MTUMT883 مجهز شده است که به آن قدرتی معادل 1500 اسب میدهد. حجم کم این موتور باعث میشود که فضای بیشتری برای دخیره سوخت بوجود بیاید که این امر باعث افزایش برد عملیاتی تانک تا شعاع 550 کیلومتری شده است
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تانک چلنجر2 به یک سیستم حفاظتی شیمیایی- میکروبی-هسته ای (ش م ه) مجهز است که از خدمه تانک در برابر عوامل غیر متعارف حفاظت می کند.سیستمهای الکترونیکی تانک نیز در برابر امواج الکترومغناطیس ناشی از انفجارات هسته ای مقاوم هستند. این خصوصیات باعث شده است تا تانک برای نبردهای غیر متعارف نیز آمادگی داشته باشد.قابل ذکر است که تانک چلنجر2 یکی از معدود تانکهایی است که از فناوری پننهانکاری استفاده مینماید. شکل خاص بدنه و برجک باعث گردیده تا اثر راداری تانک به حداقل برسد.
علیرغم عدم شهرت زیاد تانک چلنجر این تانک واقعاٌ یکی از بهترین تانکهای امروز جهان است.زره مستحکم، قدرت آتش خوب ، قابلیت تحرک مناسب و ایمنی بالا از تانک چلنجر2 تانکی مناسب و قابل اطمینان ساخته است که توانمدندی هایش را در عرصه نبرد و نه روی کاغذ به اثبات میرساند.

مشخصات:



خدمه : 4 نفر
جرم کلی تانک : 62500 کیلو گرم
طول بدنه تانک : 8،3 متر
عرض تانک : 3،5 متر
ارتفاع تانک از سطح زمین : 2،5 متر

جنگ افزار های موجود روی تانک : یک توپ 120 میلیمتری + یک مسلسل 7،62 میلیمتری موازی با توپ + یک مسلسل با کالیبر 7،62 نصب شده روی برجک
ظرفیت گلوله توپ : 50 گلوله از انواع مختلف
ظرفیت گلوله مسلسل : 4000 گلوله
قابلیت دید در شب : دارد
قابلیت شلیک در حین حرکت : دارد
موتور : CV12 دیزلی با 1200 اسب بخار قدرت
حداکثر سرعت : 59 کیلومتر بر ساعت : جاده ای -- 40 کیلو متر بر ساعت : غیر جاده ای
حداکثر برد عملیاتی : 250 الی 450 کیلومتر
سیستم استتار : بهمراه دو سری پنج تایی نارجک دودزا، تخلیه کننده دود از اگزوز ال-8


این یکی انگلیسی نو.شته :19:



Combat Weight 62,500 kgs Crew Size 4 Combat Weight 62,500kg Length (hull) 8.327m Length (gun forward) 11.55m Width (over skirts) 3.52m Height (to turret roof) 2.49m Ground Clearance 0.5m Max Road Range 450km Engine Rolls-Royce Perkins Condor CV12 1200bhp
with new engine management system Gearbox David Brown TN54 epicyclic, 6 fwd 2 rev Suspension Hydrogas variable spring rate Track Blair Catton hydraulically adjusted double pin Speed 59 kph (road);
40 kph (mean cross country) Main Armament Royal Ordnance 120mm L30 gun Ammunition CHARM 1 and 3, HESH and Smoke Ammunition Carried Typically 50 rounds - APFSDS, HESH, Smoke Secondary Armament Hughes 7.62mm coaxially mounted chain gun and
7.62mm loader’s GPMG Turret Mounted for Air Defence Ammunition Carried 4000 rounds 7.62mm; Armour DORCHESTER Smoke Dischargers Exhaust smoke injection and two sets of five L8 grenade dischargers Commander Gyrostabilised fully panoramic site with laser range finder and thermal imager Gunner Gyrostabilised primary site with laser range finder and thermal imager, and coaxially mounted auxiliary sight Driver Day and night periscopes Loader Day periscope Total procurement cost £2.2 billion Schedule Production Began 1990
Training Readiness Date achieved September 1997
Production Reliability Growth Trials completed November 1997
Batch Test 1 achieved November 1997
Batch Test 2 achieved March 1998
Quartering Readiness Date achieved April 1998
Batch Test 3 achieved June 1998
In-Service Date achieved June 1998
Batch Test 4 achieved October 1998
ISRD achieved January 1999
Operational Readiness Date due late 1999
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[evry day]

این سامانه از جدید ترین انواع خانواده راکت انداز چند منظوره است که بر یک شاسی چرخ دار قرار میگیرد و توسط شرکت موشک سازی لاکهید مارتین تحت نظارت برنامه فناوری ویژه در سال 1996 نصب گردیده است . شرکت مذکور در ژانویه
2000 قرارداد توسعه مهندسی و تولید ارائه این محصول را به عنوان پاداش دریافت کرد ودو سامانه پرتاب موشک (HEMARS ) دیگر تحت یک برنامه ارزشیابی ویژه کاربر برای تفنگداران دریایی ایالات متحده ساخته شد . در مارس 2003 ارتش آمریکا و تفنگداران نیروی دریایی آمریکا قراردادی را برای تولید 89 موشک انداز امضا کردند . آن طور که برنامه ریزی شده این سامانه در سال 2005 رسما وارد ارتش گردید

ماموریت این موشک انداز مقابله و سرکوب توپخانه و تمرکز توپهای هوایی و کامیون های نظامی و زرهی سبک و نفربرها می باشد . همچنین نیروهای پیاده را پوشش می دهد . این موشک انداز قادر به پرتاب موشک ها و جابجایی سریع از محل پرتاب بوده وبه این ترتیب نیروهای دشمن قادر به سردیابی محل پرتاب موشک نخواهند بود

کنترل آتش :این سامانه موشک انداز به روش خودکار مسلح می شود سودارای ویژگی های منحصر به فرد سامانه های موشک انداز توپخانه ای با قابلیت حرکت بالا ست . سامانه الکترونیکی و مکانیکی کنترل آتش بهینه سازی شده در موشک انداز ام-270 با تحریک بالا استفاده میشود و جزو تجهیزات استاندارد سامانه راکت انداز توپخانه ای با تحرک بالا محسوب میشود . این سامانه با یک خدمه سه نفره شامل : راننده خدمه موشک انداز و فرمانده دسته کنترل می باشد . اما سامانه آتش با مبنای رایانه ای با به کار گیری دو خدمه حتی یک خدمه قادر است این سامانه را مسلح کند . کنترل آتش شامل : ویدئو و صفحه کلید کنترل و یک گیگابایت برنامه ذخیره شده و تعین موقعیت ماهواره ای جی پی اس می باشد . سامانه کنترل آتش رایانه ای این امکان را ایجاد می کند که هم به صورت مکانیکی وهم به صورت خودکار ماموریت آتش را انجام دهد .
مهمات :علاوه بر موشک های استاندارد این سامانه این موشک انداز قادر به پرتاب تمام انواع مهمات خانواده موشک اندازهای چند منظوره می باشند و قادر به حمل شش موشک و یا یک سامانه موشک تاکتیکی ارتش می باشد . راکت ها با برد توسعه یافته برد مبنای 32 کیلومتر را تا 45 کیلومتر و نیز شعلع عمل را تا 107 درصد افزایش می دهد . این سامانه که دارای جی پی اس و سامانه هدایت کننده اولیه برای افزایش دقت موشک می باشد در آوریل 2003 به تولیدات برد کوتاه اولیه پیوست و به کارگیری آن در ئر میادین نبرد برای سال 2005 برنامه ریزی شد . این سامانه یک برنامه بین المللی است که کشورهایی چون بریتانیا ی کبیر و ایتالیا و فرانسه و آلمان و نیز ایالات متحده را در بر میگیرد

سامانه موشک تاکتیکی ارتش : این سامانه موشک انداز قادر به پرتاب موشک تاکتیکی ارتش که دارای برد زیاد است می باشد . شش فروند ساز این موشک ها برروی خودروهای تاکتیکی متوسط و جدید ارتش حمل میشود . سامانه راکت انداز هیمارس تقریبا 24 هزار پوند وزن دارد . این موشک انداز توسط هواپیمای C – 130 قابل حمل است .
مشخصات هیمارس :
خدمه :سه نفر . راننده . فشنگ گذار . ارشد دسته طول : 7 متر
وزن : 24000 پوند پهنا : 4/2 متر ارتفاع : 2/3 متر برد خودرو : 480کیلومتر سرعت در جاده : 85 کیلومتر در ساعت

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Persian_Gun's]

اين تپانچه پرقدرت توسط كارخانه Magnum Research طراحي و توسط رژيم اشغالگر اسرائيل ، بهينه سازي شده است. اين سلاح كمري علاوه بر داشتن قدرتي فوق العاده ، از مكانيزم منحصر به فردي بهره مي گيرد. عمده سلاح هاي كمري ، از گلنگدن مورس كوتاه استفاده مي كنند. درحالي كه عملكرد گلنگدن اين سلاح ، توسط فشار گاز باروت صورت مي گيرد. درواقع مكانيزم گلنگدن اين سلاح ، از تفنگ M-16 اقتباس شده است. مزيت اين نوع گلنگدن در اين است كه مي توان از فشنگ هاي بسيار قدرتمندي استفاده كرد كه قبلآ تنها توسط رولورها قابل شليك بودند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اين سلاح ، در سه مدل ساخته شده است كه عبارتند از:
Mark I : توليد اين مدل متوقف شده است.اين مدل داراي قاب آلومينيومي بوده و قادر به شليك گلوله هاي كاليبر 375/0 مگنوم و 44/0 است.
Mark VII : توليد اين مدل نيز متوقف شده است. اين مدل داراي لوله 6 يا 10 اينچي (152 يا 254 ميليمتري) بوده و قادر به شليك گلوله هاي 44/0 مگنوم مي باشد.
Mark XIX : اين مدل قادر به شليك گلوله هاي كاليبر 375/0 مگنوم ، 44/0 مگنوم و 50/0 مي باشد. كارخانه سازنده اين سلاح ، كاليبر 44/0 مخصوص Cor-Bon و 50/0 AE را نيز براي آن درنظر گرفته است. ولي تاكنون هيچ تپانچه اي را با دو كاليبر ذكر شده در آخر توليد نكرده است. براي تعويض كاليبر سلاح ، كافي است لوله و مكانيزم تغذيه ان را با نوع مورد نظر تعويض كنيد. طبق يك نظرسنجي ، محبوب ترين لوله هاي مورد استفاده در اين سلاح ، انواع 6 اينچي هستند. تمامي اين لوله ها ، مجهز به زائده اي مي باشند كه براي نصب دوربين درنظر گرفته شده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
به علت استفاده از گلوله هاي حجيم و پرقدرت در اين سلاح ، ظرفيت خشاب آن كمي كاهش پيدا كرده است. ظرفيت خشاب اين سلاح در كاليبر 375/0 مگنوم 9 تير ، در كاليبر 44/0 مگنوم 8 تير و در كاليبر 50/0 AE معادل 7 تير مي باشد. براي مقايسه ، بد نيست بدانيد ظرفيت خشاب سلاح كمري SIG-Sauer P226 ، معادل 16 تير است. صنايع اسلحه سازي اسرائيل (IMI) ، گونه مشابه اين سلاح را با نام Jericho 941 طراحي كرده است كه البته تنها در ظاهر به Desert Eagle شباهت دارد. گلنگدن اين مدل ، از نوع مورس كوتاه و ماشه آن دوزمانه مي باشد. شباهت ديگر اين بچه عقاب (!!!) با نمونه هاي اصلي ، گلوله هاي بكار رفته در آن با كاليبر 41/0 يا 41/0 AE است. همچنين مي توان گلوله هاي 9 ميليمتري Luger را در آن به كار گرفت كه براي اين كار ، تنها تغيير مورد نياز ، تعوض لوله سلاح است. دليل اين امر اين است كه گلوله هاي 41/0 AE ، همان گلوله هاي كوتاه شده 41/0 مگنوم هستند. همچنين مكانيزم گلنگدن و خزانه اين سلاح ، بر مبناي پوكه گلوله هاي 9 ميليمتري Luger ساخته شده كه كاربرد هر دو كاليبر را تنها با تعويض لوله ممكن مي سازد.
درخصوص كاليبرهاي 44/0 مگنوم و 50/0 AE نيز همين مسئله صدق مي كند. تعويض اين دو كاليبر ، تنها به تعويض لوله و خشاب نياز دارد. البته به علت به كارگيري مكانيزم گلنگدن مسلح شونده با گاز باروت ، لوله اين سلاح از جنس بسيار مخصوص و گرانقيمتي ساخته مي شود كه همين امر ، تعويض كاليبر را به يك گزينه پرهزينه تبديل مي كند.

[Persian_Gun's]

این تپانچه نمایانگر نسل جدیدی از سلاح های کمری با ظرفیت های بالا می باشد.
ترکیب فوق العاده پلاستیک فشرده و فولاد در ساختار این سلاح بسیار جالب توجه می باشد که باعث کاهش وزن و امکان استفاده روزمره شده است. مکانیزم ماشه با یک سوزن امنیتی برای انصراف از شلیک همراه شده است. با شلیک آخرین گلوله ، گلنگدن عقب می ماند. همچنین این سلاح دارای ضامن انصراف از شلیک می باشد.
طرح خوب سلاح حتی زمانی که تیرانداز دستکش بدست کرده است ، وی را قادر می سازد تا به راحتی شلیک نماید. مکانیزم عملکردی و امنیتی در این سلاح ، آن را در رده سلاح های به اصطلاح «فقط پر کن و تیراندازی کن» قرار می دهد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مشخصات سلاح سی زد 100 (CZ100):
کالیبر : 9 میلیمتری لوگر و 0/40 اسمیت وسون
ظرفیت خشاب : 10 گلوله
طول کل سلاح : 180 میلیمتر
طول لوله سلاح : 98 میلیمتر
ارتفاع سلاح : 130 میلیمتر
عرض سلاح : 31 میلینتر
فاصله شکاف درجه تا مگسک : 148 میلیمتر
وزن سلاح خالی : 665 گرم
مکانیزم ایمنی دارای پیم سوزن

[Persian_Gun's]

پليس ويژه لس آنجلس ، زمانی که خواهان یک سلاح کمری خوب بود ، بر روی یک سلاح مدل 1911 تأکید کرد. مارک کیمبر از میان 5 اسلحه ساز بزرگ انتخاب شد. نیروهای ویژه دریایی امریکا نیز این سلاح را انتخاب کردند. چرا؟ چون کیمبر بهترین اسلحه مدل ضد زنگ تی ال 2 ، یکی از 60 مدل کیمبر موجود در گروه 1911 می باشد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مدل فولاد ضد زنگ آن که در اختیار پلیس ویژه لس آنجلس است ، دارای سیستم دید در شب و دستگیره شطرنجی سفارشی می باشد. ماشه لوله و قسمت خشاب آن ، همانند سایر محصولات کیمبر قابل باز شد هستند.
مدل آن دارای مقاومت عالی در مقابل بدترین شرایط جوی می باشد. مدل آن در امریکا ساخته شده و نیاز تمامی نیروهای مسلح امریکا را برآورده کرده است. همچنین این مدل دارای یک کیت تبدیل به کالیبر ۲۲/۰ ال آر می باشد.

[evry day]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
از حدود 10 سال پس از معرفی تانک ذوالفقار، حدس و گمانهای کارشناسان خارجی در مورد این تانک ادامه دارد. اصولن تمامی اطلاعاتی که می توان از رسانه های گوناگون به دست آورد، مبتنی بر حدث و گمان و برداشتهای اطلاعاتی است که از تصاویر و یا فیلمهای گرفته شده بدست آمده است. طراحی و ساخت این تانک، خود نمایانگر احساس نیاز واحدهای نظامی ایران به ادوات جنگی قابل اطمینان و ساخت داخل است؛ اندیشه ای که بر پایه ی تجارب ارزشمند زمان جنگ با عراق شکل گرفته است.




بی شک در ساخت این تانک، از تجارب سایر کشورها نیز استفاده شده است. با این حال جالب است بدانید برخی از سایت های اينترنتی ، تانک ذوالفقار را در رده ی تانکهای بسیار مدرن جهان قرار داده اند و این خود نمایانگر زحمات باارزش مهندسان ایرانی است. ذوالفقار گذشته از شباهتها و همسانی هایی که با برخی تانکهای امریکایی و روسی دارد، طرحی کاملن جدید است که بر پایه تکنولوژی موجود در ایران به نتیجه رسیده و این خود مهمترین نقطه ی قوت ذوالفقار به حساب می آید. ساخت داخل بودن یک تکنولوژی نظامی، دارای ارزشهای فراوانی از جمله داشتن چشم اندازهای پیشرفت و بهسازی های مهندسی در آن وسیله است. مسئله ای که می توان آن را به عینه در روند تکامل تدریجی تانک ذوالفقار دید. از اولین نمونه های آن تا جدیدترین مدلهای ارائه شده، جای پای نوآوری و ابتکار به همراه الگوبرداری از نمونه هایی نظیر M-60 و M-1 و T-72 به خوبی دیده می شود.


تانک M-60، بدنهء اصلي زرهي نيروي زميني ارتش ايران
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


اگر در اولین نمونه ی ارائه شده می شد نشانه های تانک M60 امریکایی را دید، اما در نمونه ذوالفقار3 این همخوانی ها کمتر به چشم می آید. اگر در دو مدل قبلی (ذوالفقار 1 و 2) ، برجک تانک رگه هایی از تانك T-72Z روسی را در خود داشت، اما در ذوالفقار3 مهندسین ایرانی این یکسانی و همخوانی را کاهش داده اند. در اولین نمونه های ذوالفقار احتیاط مهندسین و محافظه کاری را به خوبی می شد مشاهده کرد. زیرا طراحی آن زیبا ولی ساده صورت گرفته بود. در مدل های بعدی، رفته رفته این طراحی شکل بهتری به خود می گیرد و به ویژگی تانکهای معاصر جهان نزدیک تر می شود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

منابع اطلاعاتی غربی بر این باورند که کارشناسان روسی، کره ی شمالی و برخی کشورهای اروپای شرقی از جمله لهستان و یوگوسلاوی، ایران را در تکمیل این تانک یاری داده و تکنولوژی مورد نیاز چنین کاری را فراهم ساخته اند. با توجه به آنکه کشورمان ، تانک T-72S را تحت امتیاز روسیه در ایران تولید کرده است (تانک T-72S مدل ارتقاء یافته ی تانک T-72 محسوب می شود) کارشناسان امور نظامی اعتقاد دارند که در ذوالفقار، از تسلیحات این تانک از جمله سیستم کنترل آتش و توپ پرقدرت 125میلی متری آن استفاده شده است. گرچه مقامات نظامی ایران، این موضوع را رد و اعلام نموده اند در آخرین نمونه ی ذوالفقار، این تانک از جنبه های فنی کاملن بهینه شده و دارای سیستم کنترل آتش پیشرفته رایانه ای و مسافت سنج لیزری مدرن است و تکنولوژی ساخت آن کاملن بومی شده است. با وجود تحریم های ایالات متحده ی امریکا، احتمالن ایران برخی از تکنولوژی های نظامی مورد نیاز خود را از کشورهای بلوک شرق و همچنین کشورهای امریکای جنوبی (ازجمله برزیل) بدست آورده است.

اولین گمانه زنی ها در مورد مشخصات فنی ذوالفقار، مبتی بر این بود که این تانک حاصل مهندسی معکوس تانک های M60/2 و M-48 و T-72 می باشد . تصاویر این تانک نمایانگر این است که بدنه ی ذوالفقار شباهتهایی به تانک M-60 که سالها در نیروی زمینی ارتش شاهنشاهی ایران مورد استفاده قرار می گرفته است دارد. همچنین با توجه به شکل و ساختار برجک تانک، گمان می رفت که ذوالفقار از تجهیزات تانکهای روسی استفاده می کند. در مجموع این تانک را محصول آمیختگی تانکهای امریکایی و روسی می دانند. ایران از کاربران تانکهای روسی T-54 و T-55 و T-72 است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نیروی زمینی ایران از کاربران قدیمی تانکهای سری M و به ویژه M60 محسوب می شود. تمامی تانک های مدل T روسی از موتور دیزلی استفاده می کنند که اگزوز آن، بالای بدنه و سمت چپ تانک قرار دارد. احتمالن ذوالفقار نیز از یک موتور دیزلV شکل با توانایی تقریبی 1000 اسب بخار استفاده می كند. این میزان قدرت با توجه به وزن تانک که آن را در حدود 40 تن تخمین می زنند، سرعت قابل توجهی معادل 70 تا 80 کیلومتر بر ساعت به ذوالفقار می دهد. برجک تانک دارای زاویه های هندسی مناسبی است که به خاطر نوع طراحی آن، برخی از صاحب نظران نظامی را بر آن داشته تا ادعا کنند که تانک ذوالفقار، تقلیدی ساده از تانک آبرامز (M-1) امريكايي است.
همانند سایر تانکها، راننده ی تانک ذوالفقار نیز در سمت چپ بدنه قرار می گیرد. راننده ی تانک می تواند با باز کردن دریچه دید بالای سر خود، به سمت راست به هدایت چشمی تانک بپردازد و یا اینکه از پریسکوپ استفاده نمايد. تانک ذوالفقار مجهز به سیستم دید در شب و سیستم تهویه هوا برای خارج کردن گاز ناشی از شلیک توپ است. صنایع نظامی ایران، کار مقاوم سازی تانک های نیروی زمینی ارتش را در برابر حملات میکروبی و شیمیایی آغاز کرده كه این تغییرات و بهسازی ها، شامل حال مدل های جدید ذوالفقار نیز شده است. توپ پرقدرت 125 میلی متری ذوالفقار همانند تانک T-72، به صورت خودکار مسلح می شود. همچنين تانک ذولفقار، مجهز به مسافت یاب لیزری است و برجک آن نیز دارای سیستم برقی می باشد.

ذوالفقار1

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


در ذوالفقار 1 ، می توان سیستم هشدار دهنده و پدافند لیزری ساخت سازمان صنایع دفاع ایران را نیز دید. این سیستم می تواند کاربران خود را با تابش پرتوهای لیزر هدایت کننده، از جنگ افزارهای هدایت شونده ی ضدتانک آگاه کند. این سیستم توانایی تشخیص پرتوهای مستقیم و یا غیرمستقیم مسافت یاب های لیزری را از نشانه گذارهای لیزری دارد. این سیستم قدرت واکنش پرسنل تانک را در برابر تهدیدها افزایش داده و حتی امکان فعال شدن خودکار و به موقع واحدهای پدافندی را در سمت زاویه تهدید فراهم می سازد. پدافند مورد استفاده این سیستم به صورت انتخابی، می تواند ترکیبی از پرتاب کننده های نارنجک دودزا باشد. این کار باعث شکستن قفل لیزری پرتابگرهای دشمن می شود. پوشش این سیستم هشدار دهنده 360 درجه در افق و 60 درجه در ارتفاع است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

عمده تغییرات مدلهای ذوالفقار، بیشتر در قسمت برجک تانک بوده است. آنچه که از تصاویر ذوالفقار3 به دست می آید آن است که بدنه ی ذوالفقار3 ، با اسکلت بندی پیشینیان خود تفاوت دارد. بدنه ی تانک ذوالفقار1 ، شباهت زیادی به تانک M-60 امریکایی داشت و شنی های آن نیز مشابه همان تانک بود. اما در ذوالفقار3 ، بدنه ی تانک دچار تغییرات زیادی شد. این تغییرات شامل افزایش قطر زره بدنه عقبی و همچنین تغییراتی در زره برجک تانک می شود. زره بخش جلویی تانک نیز برخلاف شباهت های قبلیش به زره M-60، این بار بخش بالایی آن با زاویه دید راننده تانک برابر شده و صاف به نظر می آید. این تغییرات به چند دلیل صورت گرفته است: اولین دلیل تزریق تکنولوژی های جدید به چرخه ی صنایع تانک سازی ایران است و دومین عامل آن می تواند افزایش تهدیدها از جانب تسلیحات جدید ضدتانک باشد. به این معنی که ذوالفقار، برای مقاومت بهتر در برابر این نوع تسلیحات (که روز به روز هوشمندتر می شوند) به زره بهتر و بسیار زخیم تری با آلیاژهای بهتر مجهز شده است

مدلهای ابتدایی تانک ذوالفقار، نمایانگر نوع سمت گیری های نظامی ایران در همکاری های نظامی با کشورهایی نظیر کره ی شمالی و یوگسولاوی است. تانکهای ذوالفقار1 و 2 ، با استفاده از تکنولوژی روسیه و بلوک شرق ساخته شدند. اما ذوالفقار3 ، حاصل همکاری نظامی ایران با کشورهای خارج این حوزه است. برخی از منابع اطلاعاتی ، از همکاری نظامی ایران و برزیل خبر داده بودند و برخی دیگر احتمال خرید برخی تکنولوژی فاصله یاب دقیق لیزری از IAI (یا Israel Aircraft Industries) داده اند.
این احتمال که ایران تکنولوژی های تازه ای را از برزیل و اسرائیل (با واسطه ی کشور رومانی) دریافت کرده باشد زیاد است. باید دانست که برزیل خود دارای تکنولوژی ساخت تانک است و تاکنون صنایع نظامی آن کشور ، چند تانک را برای ارتش برزیل طراحی کرده و به مرحله ساخت رسانده است. به همین دلیل ذوالفقار 3 ، شباهتهایی با تانک برزیلی اوسریو دارد

ایران به جز تانک ذوالفقار، تانک سفیر74 را نیز تولید می کند. (سفیر 74 ، همان تانک T-72S روسی است) صنایع دفاعی ایران همچنین زره پوش های تندر 1 و 2 و همچنين نفربری به نام براق را نیز به تولید رسانده است.

براق
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

این صنایع همچنین بر روی موشکهای ضدزره نیز کار می کند و تاکنون انواع مختلفی از موشک های هدایت شونده و غیرهدایت شونده را برای ارتش ایران تولید کرده است. (موشک ضدتانک طوفان و رعد 1 و 2) به نظر می رسد صنایع دفاعی ایران پس از هجوم امریکا به عراق و افغانستان، روند کار خود را شتاب بخشیده و به احتمال زیاد خط تولید تانک ذوالفقار نیز تقویت شده است. اکنون حدس زده می شود تانک ذوالفقار، تانکی بسیار مدرن و قابل اعتماد است و ارتش ایران می تواند به ساخت یک تانک ایرانی با استفاده از تکنولوژی داخلی افتخار کند. اگر شمار کشورهایی را که توانایی تولید تانک را دارند در نظر بگیریم، آنگاه اهمیت ساخت تانک ذوالفقار را برای ایرانیان بهتر درک می کنیم.

T-72S

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[raptor22]

بمب های شیمیایی
سال هاست که از پایان جنگ تحمیلی می گذرد اما هنوز که هنوز است بسیاری از مجروحان شیمیایی در میان ما زندگی می کنند و بسیاری دیگر سال ها پیش از جمع ما خارج شدند و به مقام رفیع شهادت رسیده اند . بر اساس آمار به دست آمده امروز حدود صد وبیست هزار مجروح شیمیایی در میان ما زندگی می کنند که حال بسیاری از آنها نیز وخیم است . ما در این نوشته قصد داریم با دیدی زیست شناختی کمی از سختی های زندگی جانبازان شیمیایی را به شما معرفی کنیم . مطمئنا ًما نمی توانیم همه ی سختی ها و رنجی های را که یک جانباز شیمییایی در راه خدمت به وطنش متحمل شده و میشود به شما معرفی کنیم ولی در این راه همه ی تلاش خود را می کنیم .
این اثر مانند بقییه کار های آدمی خالی از اشکال نمی باشد . اگرشما در این نوشته با اشتباه یا اشکالی روبرو شدید خواشمند است این اشتبا ه را به ما گوشزد فرمایید .



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


تاریخچه ی استفاده از عوامل شیمیایی

به ادعا می توان گفت که قدمت سلاح های شیمیایی به اندازه سلاح ها ی معمولی است ، به طوری که شواهدی مبنی بر استفاده از مواد آتش زا توسط یونانیها (موسوم به آتش یونانی) در سال های ۱۲۰۰ و ۴۲۹ قبل از میلاد مسیح (ع) بدست آمده است. بر طبق همین شواهد « اسپارتها» نیز در جنگهای خود گوگرد و زغال نارس را بر دیوار و حصار دشمن می سوزاندند تا گازهای سمی متصاعد شده وبر دشمن تاثیر نما ید . تاریخ جدید جنگ های شیمیایی از سال ۱۸۹۹ در جنگ انگلیس با بوئرها(مهاجرین هلندی در افریقای جنوبی ) شروع شده که در آن ارتش انگلیس از توپهای حاوی اسید پیکریک استفاده کرد که اثر تهوع زا داشت.
با این حال استفاده ی گسترده از عوامل شیمیایی در جنگها ، تا جنگ جهانی اول سابقه نداشت است . به هنگام جنگ حهانی اول به دلیل پیشرفت دانش و تکنولوژی لازم برای تهیه ی مواد شیمیایی خطرناک امکان کاربرد آنها به مقدار فروان فراهم گردید . اولین مورد استفاده از گاز های شیمیایی در سطح وسیع در آوریل ۱۹۱۵ توسط قوای آلمانی صورت گرفت در این حمله شش هزار سیلندر حاوی گاز کلر برای مسموم کردن نیرو های طرف مقابل به کار گرفته شد که در نتیجه ی آن پنج هزار نفر از نیروهای متفقین به هلاکت رسیدند . بعد از این حمله در سبتامبر همان سال نیروهای انگلیسی نیز از گاز گلر استفاده کزدند . با لاخره آلمان در سال ۱۹۱۵ گاز فسژن و در سال ۱۹۱۷ گاز خردل را وارد صحنه کار زار نمود . استفاده از کاز های شیمیایی برای اولین بار لزوم استفاده از ماسک های محافظتی را مطرح ساخت . ارتش انگلیس از این ماسکها برای اولین بار به منظور حفاظت از اسبها و افراد استفاده نمود. در مجموع می توان گفت که گاز های کلر، خردل و فسژن توسط ارتش آلمان و انگلیس و گاز های موثر در خون از قبیل هیدروژن سیانید و کلرید سیانوژن توسط فرانسوی ها به کار گرفته شد . مطابق آمار حاصل حدود صد هزار نفر کشته و دویست هزار نفر زخمی حاصل استفاده از این گازها بود .
رژیم جنایتکار بعث عراق که انواع سلاح های مدرن غرب و شرق را بر ایمان خلل ناپذیر رزمندگان دلیرمان امتحان کرده بود و به یاس کامل رسیده بود ، در پی شکستهای مداوم و عجز و ناتوانی در مقابل سلحشوران سپاه توحید بکاربرد سلاح های شیمیایی متوسل گردید. ارتش صدام عفلقی در بین سال های آغاز جنگ تا پایان آن در بیش از صدها مورد از سلاح های شیمییایی استفاده کرد ه که در عملیات خیبر ، بدر ، والفجر ۸ و سلسله عملیات های کربلا ابعاد این جنایت به اوج خود رسید .حملات مذکور با استفاده از انواع مهمات شیمیایی (خمپاره ،توپ، بمب و غیره ) حاوی گاز های کشنده از قبیل عوامل عصبی ( تابون ) ، گاز های خردل ، سیانور و عوامل خفه کننده (فسژن) انجام گرفته است .

انواع سلاح های شیمیایی

از نظر نظامی گاز های شمیایی به شش گروه تقسیم می شوند
۱- عوامل سمی کشنده
۲- عوامل ناتوان کننده
۳- عوال کنترل اغتشاش
۴- عوامل دود زای نظامی
۵- عوامل ضد گیاه
۶- شعله ها و آتش ها
ما در این مقاله هدفمان مطالعه ی گروه اول می باشد و از باز کردن گروه های دیگر به دلیل کمبود فضا و وقت خود داری می کنیم

عوامل سمی کشنده :
الف - عومل تاولزا
۱- خردلها
۲- آرسنیک ها
۳- گزندها

ب- عوال خون
۱-آرسین SA
۲- سیانید هیدروژن AC
۳- کلرید سیانوژن CK

ج- عوال اعصاب
۱- عوال سِری G
۲- عوال سِری V

د- عوال خفه کننده
۱- فسژن CG
۲- دی فسژن DP

عوامل تاولزا :

این گروه را به راحتی می توان به سه زیر گروه تقسیم کرد
۱- خردل ها
۲- آرسنیک ها
۳- گزند ها
این عوامل بیشتر به صورت مایع می باشند . اثر آنها پایدار است و وزن آنها به نسبت هوا زیاد می باشد .این مواد معمولا ًموجب مرگ آنی نمی شوند و فرد را نا توان می کنند .

نحوه ی ورود و چگونگی تاثیر
این عوامل در محل آلوده سلول ها را تحریک کرده و موجب ایجاد زهر سلولی می شوند . این مواد در حالت مایع و گاز قدرت نفوذ به دیواره ی سلولی ،چوب ، چرم ، رنگ وغیره را دارند و فقط در تماس با موادی مانند شیشه ، فلز و کاشی قدرت خود را از دست می دهد .

علائم مسمومیئت با عوامل خردل

۱- بعد از حدود ۳ الی ۶ ساعت در محل آلوده سوزش و خارش ایجاد می شود و لکه های قرمز ظاهر می گردد .
۲- بعد از ۱ الی ۲ روز تاول ها نمایان می گردد . از به هم پیوستن تاول های کوچم تاول ها ی بزرگ پدید می آید .
۳- در صورت ورود این عوامل از طریق دستگاه گوارشی یا تنفسی با عث ایجاد مشگلات تنفسی و گوارشی خواهد شد . این عوامل در صورت ورود به بدن خطراتی مانند عوامل خفه کننده را ایجاد می کنند .
۴- اگر درصد این مواد در محیط زیاد باشد موجب اثرات دائمی بر حس بینایی (مانند کوری ) در پی خواهد شد .
۵- فرد مصدوم پس از تماس با این مواد احساس می کنند که موادی مانند شن و ماسه درون چشم او هستند .

علائم مسمومییت با آرسنیک ها

آرسنیکها علاوه بر تاول زدن عوارضی مانند بززگ شدن ریه ، اسهال ، بی تابی ، ضعف ، کاهش حرارت بدن وکم شدن فشار خون را در پی دارند . لازم به ذکر است که سرعت بروز تاول های آرسنیک چند دقیقه است که این امر در مورد خردل ها چند روز به طول می انجامد .

گزند ها و علائم مسمومیت با انها

معروف ترین عامل گزند ها CX است . این عامل در صورت تماس با بدن باعث سوزشی مانند گزش حشرات می شود .در حالت طبیعی این عامل در طبیعت در ۲۰ درجه سانتی گراد به صورت مایع بوده و رنگی تیره و روغنی دارد .

علائم گزند ها

۱- به موجب تماس با بدن موجب درد فوری می شود
۲- در عرض ۲ ثانیه محل آلودگی مانند گزیدگی زنبور می شود
۳- محل آلوده سفید شده و درون آن قرمز می شود
۴- بعد از ۱۴ ساعت نقطه سفید قهوه ای شده و بعد از آن به زخم تبدیل می شود

نوع گاز -خواص ظاهری- راه نفوذ به بدن -مدت اثر زمان تاثیرات جدی-حالت- رنگ- بو

خردل ها
HN-HD-Q-T مایع روغنی زرد وسیاه بوی سیر چشم، پوست مجاری تنفسی پایدار حدود ۳ ساعت

آرسنیک ها
MD-ED-PD-L مایع قهوه ای گل شمع دانی چشم، پوست مجاری تنفسی پایدار چند ثانیه

گزندCX جامد خاکستری با جلای فلزی تند و نا مطبوع چشم، پوست مجاری تنفسی پایدار حدود یک ساعت

عوامال خون
این مواد معمولا ًبه صورت گاز یافت می شوند . اثر آنها خیلی سریع یا آنی است . از هوا سنگین ترند ودر صورتی که مقدار آنها زیاد باشد موجب مرگ فوری می شوند.

نحوه ی اثر
این مواد از طریق مجاری تنفسی وارد ششها شده و به همراه خون تا سطح بافت ها می روند . در سطح بافت این مواد مانع از جذب اکسیژن توسط بافت شده که این امر باعث خفگی سلول می شود .
همان طور که از نام این موارد پیداست اثرات ابتدایی این مواد بر روی دستگاه گردش خون و دستگاه تنفسی می باشد . اولین علامت تنفس این گاز ها تغییر در سرعت تنفس و ضربان قلب می باشد . از دیگر علائم این گاز ها سوزش در ناحیه چشم ودستگاه تنفسی است. پس از استشمام این گاز ها اکسیژن در خون زیاد شده و وموجب بروز رنگ سرخی در لبها و پوست می شود .در موارد شدید تر این سرخی در چشم ها ، ناخن ها ؛ و در صورت ادامه پیدا کردن موجب سرخی تمام بدن می شود . در نهایت این گاز ها موجب تشنج ، اغماء و مرگ می شوند .

نوع گاز- خواص- ظاهریراه نفوذ به بدن -مدت اثر زمان تاثیرات جدی -حالت -رنگ- بو

سیانید هیدروژن

Ac مایع بی رنگ بادام تلخ چشم، پوست مجاری تنفسی نا پایدار خیلی سریع
کلرید سیانوژن
CK
مایع و
گاز بی رنگ هسته هلو چشمو مجاری تنفسی نا پایدار آنی
آرسین
SA گاز بی رنگ
– چشم و مجاری تنفسی نا پایدار آنی

عوامل اعصاب

این عوامل اکثرا ًبه صورت مایع و گازو بی رنگ می باشند . ماده اصلی آنها بویی ندارد ولی ناخالص آنها دارای بوی سیب ، میوه ، شکلات و کافور می باشد . سنگین تر از هوا هستند . آنها موادی غیر پایدار بوده و اثری سریع دارند. این عوامل بر روی چشم و پوست نیز اثر سوء دارند .

نحوه ی اثر

از طریق مجاری تنفسی و پوست وارد بدن شده و باعث ایجاد اختلال در سیستم عصبی فرد می گردند و نهایتا به دنبال فلجی دستگاه عصبی منجر به خفگی و مرگ می شوند .
علائم مسمومیت با این گاز ها شامل آبریزش بینی ، تار شدن دید ، احساس فشار در قفسه سینه ، و پس از آن حالت تهوع ، سر درد ، سر گیجه ، تعرق شدید ، سوزش چشم ، آبریزش از چشم ، جمع شدن آب در دهان و آبریزش آن ، ادرار غیر عادی ، انقباض عضلات ، نقطه ای شدن مردمک چشم ، عدم تشخیص فاصله ی اجسام ، سستی وضعف ،تشنچ ، اغما و مرگ می باشد .

نوع گاز خواص ظاهری
راه نفوذ به بدن
مدت اثر زمان تاثیرات جدی
حالت رنگ بو

تابون
GA گازو
مایع مایل به قهوه ای میوه چشم، پوست مجاری تنفسی نا پایدار خیلی سریع

سارین
GB مایع بی رنگ بی بو چشمو مجاری تنفسی نا پایدار آنی

سومان
GD مایع بی رنگ کافور چشم و مجاری تنفسی نا پایدار آنی
وی ایکس
VX مایع بی رنگ – چشم و مجاری تنفسی نا پایدار آنی

عوامل خفه کننده

گاز های این گروه همه از هوا سنگین ترند . معمولا بر روی پوست اثر سو ندارند و در صورتی که غلظت آنها زیاد نباشد موجب مرگ آنی نمی شوند . مهمترین راه ورود این عوامل به بدن مجرای تنفسی است .

نحوه ی اثر

این مواد از طریق مجرای تنفسی وارد شش ها شده ، با رطوبت موجود در شش ها ترکیب می شوند و به اسید کلریدریک و گاز کربنیک تبدیل می شوند . اسید حاصله باعث تخریب سطح داخلی ششها وخسارتی شده که نهایتا ًمنجر به خفگی می شود.
علائم مسمومیت این گازها شامل سرفه شدید ، تهوع ، سر درد ،تنفس کوتاه و دردناک و خروج پلاسمای خون از دهان می باشد .این علائم معمولا ًپس از ۲ الی ۳ ساعت به وجود می آید . در صورتی که غلظت این مواد زیاد باشد زمان ظهورعلائم وجود نخواهد داشت بلکه مصدوم دچار مشکل تنفسی شده و در مدت زمان کوتاهی بیهوش می شود که معمولا ًدر بیهوشی می میرد .

نوع گاز خواص ظاهری راه نفوذ به بدن مدت اثر زمان تاثیرات جدی حالت رنگ بو

فسژن
CG گاز بی رنگ سبزی تازه مجاری تنفسی و چشم نا پایدار ۳ تا ۱۲ ساعت

دی فسژن
DP مایع بی رنگ علوفه تازه چشم و مجاری تنفسی نا پایدار ۳ تا ۱۲ ساعت

واژه نامه

سلاح های شیمیایی : Chemical Warfare (CW)
عوامل شیمیایی : Chemical Agent
عوامل تاول زا : Agent VESICANTS
عوامل خون :Blood Agent
عوامل اعصاب : Nerve Agent
نام گاز های شیمیایی

خردل : Mustard
آرسنیک :Arsenic
گزند : Phosgene Oxime
سیانید هیدروژن: Hydrogen Cyanide
کلرید سیانوژن : Cyanogen Chloride
آرسین: Arsine
تابون: Tabun
سارین: Sarin
سومان: Soman
وی ایکس: VX
فوسژنhosgene

[evry day]

تانک رزمی T-90 که پیشرفته ترین تانک در زرادخانه ارتش روسیه می باشد،در سال 1993میلادی بصورت محدود وارد خط تولید گردید.این تانک برپایه نمونه آزمایشی T-88 طراحی و موردآزمایش قرارگرفت.لازم به ذکراست که این تانک توسط کمیته طراحی-وندکف ودر کارخانجات واگنکادرنیزنی تاگیل طراحی شده وتوسعه پیداکرد. مدل ابتدائی این تانک بطور کامل دارای یک طراحی تازه بود.در حقیقت مدل تولید شده تانک از تانک T-72 BM نشات گرفته ومشخصه هاو قابلیت های سری تانک های T-80 به آن افزوده شده است که مهمترین این مشخصه ها سیستم انتخاب هدف لیزری ونسل جدید زره می باشد که در بدنه وبرجک آن مورد استفاده قرار گرفته است تاکنون دو مدل صادراتی این تانک بنامهای T-90Sو T-90E توسط منابع غربی مورو شناسایی قرار گرفته است.تانک دارای بک مدل فرماندهی بنام T-90K می باشد که سیستم بی سیم وتجهیزات ناوبری آن با دیگر گونه ها متفاوت است.قرار بوده که در صورت تامین اعتبارات مالی، نمونه های اولیه این تانک تا اوخر سال 1997 میلادی با تانکهای پیشرفته T-90Sجایگزین شود.دراواسط سال1996 میلادی نزدیک به 107 دستگاه تانک پیشرفته T-90S در منطقه نظامی خاور دور وارد خدمت شدند.

همانند پدرانشان یعنی تانکهای T-72 که در زمان خودشان کارآمد ترین تانکهای ارتش شوروی بودند.تانکهای T-90 نیز پیشرفته ترین تانکهای درحین خدمت درارتش روسیه هستند.از نظر ترکیب سلاحهای متعارف تانک T-90نسبت به تانکT-72 تغییرات عمده ای درسیستم شلیک توپ اصلی ودیگر سیستم ها داشته است که این تغییرات بمنظور بالابردن توان عملیاتی تانک صورت گرفته است.تانک T-90بعنوان یک راه حل موقتی برای جبران نیاز روسیه به یک تانک جدید برای نبردهای امروزی از طرف ارتش روسیه پیشنهاد شدوتولید آن بطور محدود وتازمانیکه تانکهای جدیدتربه عرصه تولید وارد شوند،ادامه خواهد داشت.تانک جدید قراربوده وارد خط تولید شود ولی به علت کمبود اعتبارات مالی ساخت آن به تعویق افتاده است گونه ای گونه ای بسیار پیشرفته می باشد که هنوز از قابلیت هاوتوانایی هاآن اطلاعات دقیقی در دست نیست.بعلت هزینه پایین تانکهای T-90،این تانکها بعنوان جایگزینی موقت وارد خط تولید شدندوباسرعتی پایین همچنان رد خط تولید باقی خواهد ماند تا خط تولید را تا امکانپذیر شدن ساخت تانکهای جدیدتر باز نگه دارند.
چند صد دستگاه تانک T-90تا کنون تولید است که در موردتانکهای در حین خدمت اخبارضد ونقیضی وجود داردولی منابع اطلاعاتی غربی تعداد این تانکها رابین 100الی 300 دستگاه تخمین می زنندوبراین باورند که بخش عمده این تانکها درمنطقه عملیاتی خاور دور مستقر هستند.
(یک نمونه تانک T-90که در نمایشگاه دفاعی امارات درمعرض نمایش گذاشته شد.پوشش واکنش دنده های انفجاری نسل دوم در این عکس به وضوح قابل مشاهده است)


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


تانک T-90همانند سری تانک های T-72وT-80،توپ 125 میلیمتری سری2A46راحفظ کرده است.این توپ قابلیت شلیک گلوله های ضد زره APFSDSگلوله های HEAT گلوله های انفجاری شدید ترکشی(HE FRAG) وگلوله های انفجاری نارجکی با فیوز زماندار راداراست.موشکها هدایت لیزری ضد تانک
AT-11 SNIPERنیز میتواند بر روی این تانک نصب شود.باکمک این موشک ها که ازفاصله 4000متری قابل شلیک هستند وتوان نفوذ در زرهی به قطر 700میلیمتر را دارند،تانک T-90این قابلیت را پیدا می کند که با دیگر ادوات زرهی وانواع بالگرد،قبل از آنکه آنها بتوانند با T-90درگیر پیداکنند،درگیرشودسیستم کنترل آتش کامپیوتری، فاصلهه یاب لیزری و دستگاه نشانه روی حرارتی به تانک این امکانرا می دهد که در حین حرکت ودر هنگام شب نیز بتواند با دشمن درگیر شود،با این تفاسیر به نظر می رسد که اولین نسل از این سیستمها که توسط روسیه ساخته شده وبرروی این تانک نصب شده است با نمونه های غربی امروزی قابل رقابت نیست.این تانک مجهز به سیستم نشانه روی کامپیوتری و سیستم شلیک اتوماتیک می باشد تا به روند شلیک سرعت و دقت بالاتری دهد.جنگ افزارهای فرعی شامل دو قبضه مسلسل7.62 میلیمتریPKT موازی با توپ ویک قبضه مسلسل 12.7میلیمتری نصب شده روی برجک برای مقابله با اهداف هوایی وزمینی میباشید.
خصوصیا ت تانک T-90همانند تانکهای قدیمی ترروسها میباشد.این تانک دارای یک برجک گردوشیبدار است که دروسط بدنه قرار می گیرد.این ویژگی به همراه پدافند عامل وغیرعامل که تانک ازآن بهره میبرد باعث گردیده که تانک T-90 به یکی از ایمن ترین تانکهای جهان درمقابل حملات هوایی وزمینی تبدیل شود.برجک و
بدنه شیب داراین تانک با نسل دوم واکش دهنده های انفجاری(ERA) آجری شکل پوشش داده شده است.این پوشش همانند صدف حلزون به طور زاویه دار روی بدنه وبرجک نصب می شود تاموشکهاو گلوله های شلیکشده به سمت تانک را منحرف ویا منهدم نماید.پوشش این نوع واکنش دهنده ها تا روی برجک ادامه می یابد تا تانک رادرمقابل جنگ افزارهایی که از بالا تانک راهدف قرار میدهند حفاظت کند.
تانک مجهز به یک سیستم قفل کننده وانتخاب هدف لیزری بنام Tshu-1-7 shtort1میباشد.این سیستم دارای یک فاصله یاب لیزری است که میتواند فاصله ادوات وحتی موشکها و گلوله های شلیک شده به تانک را تخمین بزند.تانک همچنین دارای یک محفظه لیزر هشدار دهنده میباشد که درصورت قفل شدن غلاف لیزری جنگ افزارهایروی تانک،به خدمه تانک هشدار می دهد.تانک دارای دو اخلالگر الکترواپتیکالی است که بر روی سیستمهای کنترل کننده جنگ افزارهای هدایت شونده دشمن پارازیت می اندازد و به صورت موازی در دو طرف لوله توپ قرارگرفته است.
یک موتور 12سیلندر توربودیزلی V-84kd با قدرت 1000 اسب بخار می تواند به تانک بیشینه سرعت معادل 65کیلومتر برساعت در جاده و45 کیلو متر برساعت درسطوح غیر جاده ای دهد.
به طور خلاصه می توان تانک T-90آمیخته ای ازتکنولوژی ،قدرت و سرعت نامید.

مشخصات:
طول: 9.53 متر
عرض:3.78متر
ارتفاع:2.225متر
وزن:46.5 الی 50تن
تعداد خدمه:3 نفر
بیشینه سرعت جاده ای:65 کیلومتربرساعت
بیشینه سرعت غیر جادهای:45 کیلومتربرساعت
بردعملیاتی:550الی650کیلومتر
عمق شناوری پایاب:درحرکت1.2متر-لوله هواکش 5 متر
جنگ افزارها:
توپ اصلی :125 میلیمتر2A46M
نواخت گلوله:6تل 8 تیر دردقیقه
ظرفیت مهمات:43گلوله
انواع مهمات:HEAT-HEF-APFSDS
مسلسل ها:دو مسلسل 7.62 میلیمتری موازی PKTبا 2000فشنگ
یک مسلسل 12.7میلیمتری3000فشنگ UTJOS NSVT
دود استتار:12خمپاره 82 میلیمتری902B با نارنجک دودزای 3D17 تخلیه کننده دود از اگزوز
بی سیم:
مدل معمولی:R-163-504
مدل فرماندهی:1-163-504+R-163-50K
نفوذ گلوله ضد تانک درزره:درمقابل
APFSDS:الی 800 میلیمتر
HEAT:الی 1350 میلیمتر
با اینکه دیگر از اتحاد جماهیر شوروی پرقدرت اثری باقی نمانده وروسیه امروزبا مشکلات بسیاری درزمینه تامین اعتبارات مالی برای پروژه های نظامی روبروست ولی هنوز تانکهای روسی توان رویارویی ومقابله با تانکهای روسی توان رویایی ومقابله با تانکهای غربی را دارا هستند در هر حال دیگر ازهیولاهای زرهی گذشته روسها که درعصر خود یکه تاز بودندخبری نیست
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نوشته شده توسط امید
سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

قبل از ظهر سامانه خودروهای زرهی برادلی توسط وزارت دفاع امریکا ساخته شده و شامل خودروی رزمی پیاده نظام M2 و خودروی سواره نظام M3 می باشد.این خودروها در ارتش امریکا و عربستان به خدمت گرفته شده اند. تسلیحات: تسلیحات اصلی یک سامانه مهمات ATK با کالیبر 25 میلیمتر M242 با گلوله های قطاری است.توپ 25 میلیمتری یه سلاح تک لول است .که از دو مکانیزم تغذیه و خروجی انتخابی پوکه بهره می برد. توپچی می تواند یک یا چند حالت شلیک را انتخاب کند. نواخت تیر استاندارد 200 گلوله در دقیقه است اما با تغییرات اختیاری می توان تا 500 گلوله در دقیقه شلیک نمود. یه تیربار 7/62 میلیمتری M240 C بصورت هم محوری در سمت راست توپ اصلی نصب شده است. برادلی M2 به سامانه BGM 71 موشک ضد تانک TOW مجهز می باشد. یه لانچر دو لول موشک TOW در سمت چپ و جک نصب گردیده است. هدف از استفاده از یک سایت ردیاب اپتیکی دنبال کردن سیگنال مادون قرمز از پشت موشک در طول مدت پرواز ان است. یک سامانه دو گانه ارتباط بین فرامین توپچی و موشک را بوسیله دو قرقره پشت موشک برقرار می کند. لانچر داده های تصحیح پرواز موشک را به سامانه هدایت روی موشک ارسال می نماید. برد موشک تاو حدود 3750 متر می باشد. نیروی رانش: برادلی با یک موتور VTA 903 T شرکت کامینز موتور از کولومبوس ایندیانا مجهز شده است. یک انتقال دهنده هیدرومکانیکی مدل HMPT 500 به وسیله شرکت لاکهید مارتین فراهم گردیده است که سه حالت از سرعت را مهیا می کند. حداکثر سرعت برادلی در جاده ها 66 کیلومتر است.همه برادلی ها آبی خاکی هستند.نمونه های اخیر با یک آب بند (مانع آب) که توسط خدمه قبل از ورود به آب نصب می گردد مجهز گردیده اند.نمونه M3 ان یک پل موقت نظامی برجسته دارد که در جلو و کنار خودرو نصب گردیده است.نیروی رانش در آب از طریق شنیها فراهم می گردد که می تواند سرعت برادلی را به حداکثر 7/2 کیلومتر در ساعت برساند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] 3025526cejjso.jpg

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[raptor22]

136) OH-6 Cayuse



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

137) نزديك شدن قايقهاي سپاه به ناوهاي امريكاي



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

138) سلاح سازمانی ارتش آلمان G36



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

139)"مین" و انواع آن



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

140)آشنایی با موشک هوا به هوای Aa-12 موسوم به آمرامسکی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

141)آ-۱۰ تاندربولت ۲



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

142) EA-18G Growler پرنده اخلالگر



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

143) كاموف)هليكوپتر چابك روسي



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

144) Ch-53e سوپر استاليون



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

145) نگاهی به کارنامه ی هلی کوپترهای رزمی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

146) هیویی پرنده افسانه ای



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

147) F-16e/f



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

148) مقایسه ی F-14 Tomcat و MiG-31 Foxhound



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

149) موشک دوربرد فینیکس و دلایل محبوبیت آن



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

150) هليكوپتر تهاجمي تايگر ببر اروپايي



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


151) گذر از سرعت صوت



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


152) نحوه عملکرد بمبهای هسته اي



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


153)رولور مانورهين Mr-73 ، ساخت فرانسه



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


154) تپانچه برونینگ مدل Hp-35 ساخت بلژيك



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


155)ژ3 قدرت مطلق



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


156) نسل جنگنده ها



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


157) Fn Scarسلاحی تهاجمي



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


158) جهت یابی(1)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


159) تانک چلنجر 2



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


160) راکت هیمارس( Himar



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


161) تپانچه Desert Eagle



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


162) اسلحه کمری سی زد 100 (cz100



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


163)کیمبر ، انتخابی صحیح برای کسانی که برای اولین بار انتخاب می کنند.



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


164) <تانک ذوالفقار



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


165) بمب های شیمیایی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


166) تانک روسی T-90



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



تا پايان صفحه 26

[evry day]

در این مقاله سعی شده است تاریخ نیروی دریایی ایران از ابتدا تا اکنون و آینده ای قابل پیش بینی بررسی شود و س از آن قصد دارم به معرفی انواع ناوهای جنگی بپردازم تا زمینه آشنایی تمام علاقه مندان فراهم گردد

ایران از جمله کشورهای از ابتدا وجود نیروی دریایی در شکل گیری آن نقش موثر داشت و بشکل کاربردی از آن بهره برد

اولین پیدایش نیروی دریایی ایران به زمان هخامنشیان باز میگردد در آن زمان بعلت گسترش امپراتوری پارس و جنگ با دشمنان دیرن یعنی یونانیان که در آن سوی دریای سیاه سکونت داشتند باعث ایجاد نیروی دریایی منظم شد اولین زورآزمایی واقعی نیروی دریایی ایران بزمان خشایار شاه فرزند داریوش کبیر باز میگردد(البته قبلا هم درگیری هایی بود اما نه به این وسعت) ایران بدلیل حمله ی یونان به لیدی که ایران تمامیت ارضی این کشور را محترم میشمرد به یونان لشکر کشید این بزرگترین لشکرکشی تارخ تا بدین روز بوده . نفرات لشگر ایران به گفته مورخان در حدود 800 هزار نفر بوده است و کشتی های ایرانی که از راه دریا وارد جنگ شده بودند در حدود 1200 کشتی.

به ابتکار خشایار شاه پلی از قایق ها نیروی ارتش را به آن سوی دریا انتقال داد و سرانجام در دریای آرتمزیوم نبرد آغاز شد ایرانیان پیروز بیرون آمدند در آن زمان ایران از کشتی های مفرقی مصری و برخی یونانی بهره میبرد در پی این جنگ آتن سقوط کرد و معبد آکروپولیس به آتش کشیده شد

اما در سالامیس خاطره ای تلخ بوجود آمد جزیره سالامیس تحت محاصره نیروی دریایی ایران بود یک دستور اشتباه منجر به تغییر سرنوشت شد کشتیها زیر آتش سنگین یونانیان دوام نیاوردند با وجود تمام رشادتها ایرانیان شکست خوردند این دو جنگ بزرگ هنوز در خاطره تارخ باقیست(دوستان علاقهمند با مطالعه کتابهای تاریخ هخامنشی میتوانند اطلاعات بیشتری بدست آورند)

ایران در گذر تاریخ بدلیل بوجود آمدن مشکلات و درگیری های داخلی شیرازه ی نیروز دریایی از هم پاشید بشکلی که باوجودی که بیش از 2000 کیلومتر از سواحل خلیج فارس و دریای عمان در اختیار ایران بود مدتها نیروی دریایی نداشت

واین مدتها ادامه داشت(شاید نیازی هم نبود) ولی منجر به این شد که در صده های 17 و 18 پرتقالی ها بیش از 100 سال در خلیج فارس مستقر گردند تا در آخرهم شاه عباس با کمک ناوگان انگلیسی موفق به بیرون کردن آنها از جزایر خلیج فارس شد ولی این هم درس عبرت نشد و صفویان هم بفکر نیروی دریایی کارامد نیفتادند و این بی فکری در دوران شاه سلطان حسین که خود فردی ناکارامد بود بخوبی خود را نشان داد سواحل دریای خزر سقوط کرد و روسها بخود جرئت دادند به خاک ایران حمله کنند

با به قدرت رسیدن نادر شاه نیاز به نیروی دریایی مورد بررسی قرار گرفت و از کشورهای انگلیس و هلند در خواست خرید ناو های جنگی شد که با ملاحضات سیاسی این کشورها رد شد ولی این بار عضم ایران جدی بود بهر صورت بفرمان نادر شاه 20 فروند کشتی ساخته شد وجهت تسخیر مسقط و سرکوب دزدان دریایی مورد استفاده قرار گرت لازم بزکر است این کشتی ها اولین کشتی های مجهز به توپ ایران بحساب می آمدند

در زمان قاجار باز نسبت به نیروی دریایی بی توجهی شد البته در زمان ناصرالدین شاه اولین کشتی های جنگی به معنای واقعی به نامهای پرسپولیس و شوش خریداری شدند و تعداد دیگری هم در زمان مضفرالدین شاه ولی بدلیل رسیدگی نشدن به این کشتی ها همگی از خدمت خارج شدند و از این پس عملا نیروی دریایی ایران قدرت خود را در خلیج فارس از دست داد و نیروی دریایی انگلیس قدرت را در دست گرفت سالهای 1290 تا 1304 را باید غم انگیزترین سالها در تارخ نیروی دریایی دانست بشکلی که بیتوجهی به نیروی دریایی ایران به حدی رسید که سواحل شرقی خلیج فارس امنیت بکل از بین رفت و اختیار امور با قاچاقچیان و دزدان بود

و این داستان تا کودتای رضاخان ادامه داشت سرانجام در 1303 سردار سپه نخست وزیر وقت در سفری که به خوزستان داشت به نیاز ایران به نیروی دریایی کارامد بخوبی واقف شد سرانجام در اسفند همان سال کشتی کوچک مضفری به عنوان اولین کشتی رسمی نیروی دریایی فعال شد و درجات و رتبه بندی ها و انیفرم رسمی نیروی دریایی طراحی گردید سال بعد کشتی 60 تنی تحت عنوان سفید رود که قبلا متعلق به شیلات بود پیوست

با موفقیت نیروی دریایی در جنوب کم کم فکر شکل گیری آن در شمال هم بواقعیت می پیوست

البته مدتها طول کشید تا اولین ناوچه های توپدار ساخت آلمان به شکل قطعات به ایران صادر گردد که این ناوچه ها در دستگیری شیخ خزعل موفق بودند کشتی تفریحی وی بعدها به کشتی آموزشی افسران تبدیل شد
در سال 1304 اولین ناوچه ی 141 تنی مین روب از آلمان تحویل گرفته شد و تحت عنوان پهلوی و بعدها شاهین عملیاتی گردید
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



در سال 1306 رسما بودجه ی نیروی دریایی تصویب شد و دفتر آن زیر نظر نیروی زمینی فعال شد بنا بر این در همان سال اولین گروه افسران برای آموزش به ایتالیا اعزام شدند و پیرو آن اولین سفارشها برای ناوچه های جدید هم ارسال شد روند رشد نیروی دریایی به خوبی در حال پیشرفت بود تا شهریور 1320

در آن زمان نیروی دریایی در جنوب بیش از 1000 نفر پرسونل(از وضیفه و رسمی) داشت که مجموعا با نیروی زمینی 600 کشته داد نیروی دریایی اندک مقاومتی از خود نشان داد ولی با این وجود با صدور فرمان ترک مخاصمه و قرق شدن یکی از ناوچه ها بازهم بکلی شیرازه ی آن از هم پاشید کلیه ناوگان آن توسط انگلیس مصادره شد و به خاور دور فرستاده گردید و این روند تا 1326 ادامه داشت تا سرانجام دوباره بدنبال فشارهای وارده نیروی دریایی شکل گرفت و با 6 فروند ناوچه قدیمی شروع به فعالیت کرد از این زمان روند بهبود نیروی دریایی ادامه پیدا کرد با پیوستن ناوشکن های سنگین مانور های نیروی دریایی رو به گسترش گذاشت در سال 1340 تیمسار دریابان فرجالله رسایی فرمانده نیروی دریایی گردید در این تاریخ بدلیل معادلات خاص سیاسی گسترش نیروی دریایی در اولویت اول قرار گرفت

از جمله ی این دلایل میتوان به:

1.موقعیت جغرافیایی ایران وخلیج فارس

2.توسعه ی تولیدات نفتی در خیلج فارس و خاور میانه و افزایش صادرات نفت ایران

3.تهدیدات ناشی از توسعه طلبی شوروی در کلیه نقاط جهان بخصوص خاورمیانه

4. از همه مهمتر اینکه ایران میخواست استقلال نظامی خود را بطور کامل باز پس گیرد و به یکی از قدرت های خاورمیانه بدل شود

به همین منظور طرح های گسترش بسرعت فراهم شد و پایگاه هایی در خلیج فارس و دریای عمان ایجاد گردید(پایگاه دریایی کنارک بعد از پایگاه دریایی دیگوگارسیا ی آمریکا از پیشرفته ترین پایگاه های دریایی بود) (البته میتوان به علاقه ی شاه برای گرفتن جای نیروی دریایی انگلستان که به تازگی در حال خروج از خلیج فارس بود نیز دانست) طرح های گسترش این بار با سرعت هرچه تمامتر پیش میرفت تعداد زیادی هواناو و ناوچه و ناوشکن سفارش داده شد

ایران تا سال 57 (و تقریبا هم اکنون) بزرگترین یگان هواناو جهان را در اختیار داشت و با 25000 پرسنل بزرگترین نیروی دریایی منطقه بود

و دارای یگانهایی به این ترتیب بود

3 فروند ناو شکن موشک انداز سنگین کلاس آرتیمیس و 4 رزم ناو میانوزن و 27 ناوچه گشتی 10 تنی(بیشترشان مجهز به هارپون بودند)

4 ناو محافظ و 4 کشتی مین جمع کن بزرگ و 2 فروند کوچک و 4 لندیگ کرافت و6 فروند لندینگ شیپ مخصوص حمل تانک 2 فروند ناولجستیکی اقیانوس پیمای بزرگ(با قابلیت فرود هلی کوپتر) و 1 ناو تعمیرات و پشتیبانی و 13 یدکش و کشتی آتشنشانی(گفته میشد 3 فروند زیر دریایی دست دوم هم از آمریکا خریداری شده و در دست تعمیر است) و قیقهای تند رو و..............

همانطور که گفته شد ایران بزرگترین یگان هواناو جهان را در اختیار داشت و قادر بود یک گردان نظامی کامل را ظرف 25 دقیقه در جنوب خلیج فارس مستقر کند

و از نظر یگان هوادریا دارای دارای 50 هلیکوپتر دوازده اف.27 و 2 پی.3 اف بود

این باعث افزایش بیش از پیش قدرت ایران می شد خلیج فارس عملا در اختیار نیروی دریایی ایران بود با افزایش مداخلات نظامی ایران در کشورهای خارجی همچون سرکوب ظفار و انتقال پنهانی نیروی پشتیبانی از اکراد که مانع شرکت عراق در جنگ اعراب علیه اسرائیل شد نقش نیروی دریایی و حفظ امنیت چاهای نفت نقش ویژه ای یافت

سفارشات گسترده ای داده شد از جمله 8 زیر دریایی به آلمان و 8 ناوشکن و 4 رزمناو و 12 ناوچه سریع السیر 14 هاورکرافت (علاوه بر یگانهای هواناو فعال) نیز سفارش داده شد که بدلیل وقوع انقلاب همگی کنسل شدند
کمتر از یکسال پس از وقوع انقلاب اسلامی جنگ آغاز شد در روزهای اولیه جنگ عراقی ها با پشتیبانی توپ خانه و ناوچه های موشک انداز روسی پایگاه دریایی خرمشهر را غیر فعال کردند و تعدادی از ناوچه ها و ناوهای مستقر در پایگاه را غرق کردند اما در همان ساعات تکاوران نیروی دریایی به عنوان تنها هامیان ارتشی نیروی زمینی اقدام به دفاع کردند لشکر زرهی اهواز عملا از هم پاشید لشکر های مستقر در منطقه با حدا اقل 20 درصد قوا وارد نبرد شدن و این نتیجه ای جز شکست نداشت(این ماجرا به از همگسیختگی های اولیه ارتش باز میگردد) با این وجود تا پای جان جنگیدند(با حمایت ها و سرازیر شدن مردم به میدانهای نبرد) و جلوی پیشروی های سریع نیروی عراقی را گرفتند در ماهای اول جنگ بدلیل ضعف فرماندهی نیروی دریایی عراق با ناوچه های سریع خود اقدام به حمله به نفت کش ها و سکوهای نفتی ما نمودند و این به ناامنی منطقه انجامید و نفت کشها دیگر رقبتی به حمل نفت ایران به بازار های بین المللی نداشتند با کم شدن درامد ایران با این دلایل نیروی دریایی نقش خود را بازیافت مشخص شد که سکو های نفتی الامیه و البکر محل پهلو گیری ناوچه های عراقیست حمله بوسیله ی ناوچه های موشک انداز مجهز به هارپون و تکاوران نیروی دریایی با موفقیت انجام شد در 28 آبان 59 ناوچه های پیکان و جوشن معموریت یافتند با پشتیبانی 4 فروند فانتوم تکلیف نیروی دریایی عراق را یکسره کنند(عملیات معروف به مروارید)
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


در این عملیات جمعا 12 ناوچه و 2 جنگنده عراقی نابود شد و شیرازه ی نیروی دریایی عراق بکلی از هم پاشید و تنها ناو پیکان بفرماندهی ناخدا سوم محمد حمتی با تمام رشادتی که از خود نشان داد و تعداد زیادی از ناوچه ها را هدف قرار داد هدف موشک قرار گرفت و غرق شد و حماسه ای بزرگ آفرید و ایران بزرگترین جنگ دریایی خود را پس از دوران هخامنشی پیروز بیرون آمد(تمام ناوچه های ایرانی شرکت کننده در این عملیات از کلاس لاکمبا تانت فرانسوی بودند و از موشک هاپون بهره میبردند)
جنگ با عراق در اینجا برای نیروی دریایی تمام شد اما دشمنی قوی تر پا به میدان گذاشت ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا در سالهای آخر جنگ و بخصوص در ماجرای جزیره ی مجنون که آمریکایی ها باعث آزادی آن و شهادت شمار زیادی از رزمندگان ما شدند
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



ناوچه سهند
درگیریهای زیادی بین نیروی دریایی ما که در آمادگی نبود با نیروی دریایی آمریکا رخ داد ازجمله حمله به ناوچه ی جوشن وغرق کردن آن که باوجودی که این ناوچه در آبهای بین المللی بود مورد هدف 4 موشک هارپون و 300 گلوله ی توپ قرار گرفتو بدنبال آن در 1988 در طی عملیات اسکورت نفت کشهای کویتی توسط آمریکا یکی از نفت کشها به یک مین ایرانی برخورد کرد و بسخطی آسیب دید 4 روز بعد نیروی دریایی آمریکا اقدام به حمله به نیروی دریایی ایران و سکو های نفتی نمود این بزرگترین جنگ دریایی با حظور کشتی های بزرگ پس از جنگ جهانی بود در این حمله دو فروند ناوچه ی ایرانی ( ناوچه ی سهند و جوشن نابود شد)
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ناوهای آسیب دیده ی آمریکایی


البته این بار ناوهای آمریکایی بی نصیب نماندند و پاسخ کوبنده ای گرفتند دو ناو عملا بلا استفاده شد و بیش از 80 درصد اسیب دیدند و یک هلیکوپتر آمریکایی هم هدف قرار گرفت و نابود شد و این از مجموعه ی فشار ها برای پذیرش قطعنامه شورای امنیت بود
پس از جنگ ایران اقدام به خرید چند فروند زیر دریایی ناوچه و رزم ناو نمود (درگوشی:ایران در سالهای 77 در رقابت هند چین برای خرید ناوهواپیما بر روسی گورچکف شرکت کرد و بالاترین قیمت را ارائه نمود گفتگو هایی انجام شد اما روسها بدلایل سیاسی موافقط نکردند) نیروی دریایی در طی سالها تحریم بیشترین سعی خود را برای کاهش وابستگی و نوسازی را بکار برد از جمله ی آن ساخت ناو محافظ الوند و ناوچه های سریع دانست و همچنین ارتقاع سیستم پدافند ناوها و توانایی تعمیراتی خود و همچنین مین گذاری در خلیج فارس در حال حاضر این نیرو قویترین نیروی دریایی در خلیج فارس است(البته بجز نیروی دریایی آمریکا)
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ناو محافظ الوند و زیر دریایی های کلاس کیلوی نیروی دریایی

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

دست راپتور بی بلا اخر مرامی
:20::10::8::40::40::10:

كايبر و مهمات : 7 / 12 م م مدل مخصوص زير سرعت صوت

عمل : نيمه اتوماتيك

وزن : 7 كيلو گرم با ساكت كننده و دوربين

طول : 795 م م با ساكت كننده كامل

سيستم تغذيه : خشاب هاي 5 تيره


اين اسلحه يكي از جديدترين تجهيزات توليدي شركت طراحي وسايل روسيه يعني KBP است.
نام VSSK مخفف (Vintovka Snayperskaya Spetsialnaya Krupnokalibernaya) به زبان روسي است كه به معني اسلحه دوربين دار مخصوص كاليبر بزرگ است و كلمه Vychlop هم به معني Exhaust يا خروج مي باشد...

در حدود سال 2002 و به دستور سازمان امنيت فدرال روسيه ( FSB ) كه همان KGB سابق مي باشد توليد شد و اولين بار در سال 2005 در نمايشگاه سلاح INTERPOLITEX 2005 در مسكو به نمايش در آمد. اين اسلحه فقط توسط نيروهاي مخصوص FSB استفاده مي شود و بيشترين كاربرد آن هم در عمليات هاي ضد تروريستي و ضد جنايتي مهم استو اطلاعات هم در مورد اين سلاح بسيار كم و ناياب است .

اين اسلحه 7 / 12 ميلي متري براي عمليات هايي طراحي شده است كه در آن ها نياز به يك شليك با قدرت نفوذ بالا ولي بي صدا احساس مي شود...اهداف اسن اسلحه مي تواند شامل ماشين ... افراد داخل يك ماشين....افرادي كه لباس زرهي سنگين پوشيده اند و يا افرادي كه پشت بدنه خودرو و يا غيره سنگر گرفته اند باشد.
مهمات اين سلاح به گونه اي است كه مرمي را با سرعتي زير سرعت صوت شليك مي كند ( حدود 290 متر بر ثانيه ) . طول پوكه مهمات جديد اين سلاح هنوز معلوم نيست ولي مهمات قبلي اين سلاح كه معرفي شدند طولي معادل 97 م م دارند كه كمتر از مهمات استاندارد 7/12 م م روسيه است. دقت اين سلاح حدود 1 MOA در 100 متر تخمين زده شده است ( با مهمات شليك دقيق ) برد موثر آن هم 600 متر است. گلوله هاي نفوذ بالاي اين سلاح توانسته است زره هاي كلاس 5 روسي كه بسيار سخت و سنگين مي باشد را از 100 متري سوراخ كند ( معادل زره هاي تايپ III آمريكايي US-NIJ ) و از 200 متري هم ورقه فولادي 16 م م را سوراخ كرده است.

VSSK Vychlop داراي يك ساكت كننده كامل بسيار بزرگ است كه براي امور حمل و نقل و نگهداري و غيره مي توان آن را از سلاح جدا كرد. تيپ و ظاهر اصلي خود سلاح بولپاپ است و در بالاي قبضه روي سلاح ريل هاي دوربين تعبيه شده است و داراي مگسك آهني تاشوي ضروري هم هست كه در صورت ناكارآمدي دوربين مي توان از آن استفاده كرد.... اين اسلحه همچنين به دوپايه هاي تاشوي كامل هم مجهز شده و ظاهرا عمل آن نيمه اتوماتيك مي باشد ولي اطلاعات مربوط به مكانيزم شليك آن در دسترس نيست.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

<ام-۹۹
کالیبر : 12 و 7 دهم میلیمتر در 108 میلی متر ( مدل هایی با 12 و 7 دهم در 99 م م هم هست )
عمل : نیمه اتوماتیک با فشار گاز باروت
طول لوله : ؟؟؟
وزن : در حدود 12 کیلوگرم بدون دوربین و خالی
طول : 1250 م م ام99 و 1360 م م ام صفر شش.
سامانه تغذیه سلاح : خشاب جدا شونده 5 تیری

این اسلحه ابتدا با نام ام99 در نشریات چینی معرفی شد اما بعدها مدل دیگرش با نام ام صفر شش هم معرفی شد که چندان تفاوتی با ام99 ندارد. به نقل از شرکت سازنده مدل ام صفر شش با لوله بلندتر به عنوان استفاده داخلی و مدل ضعیفتر و کوتاهتر ام99 بی 2 با کالیبر 12 و 7 دهم در 99 میلیمتر برای صادرات ساخته شده است.

این اسلحه در نقش ضد خودرو و ضد تسلیحات و ضد تک تیر انداز و آور رنج اسنایپینگ یا شلیک از ماورای برد بر ضد نفر ظاهر می شود و به جز مدل ام صفر شش دو مدل دیگر یعنی ام99 بی 1 و بی 2 که تنها کالیبرشان در طول پوکه تفاوت دارد برای صادرات هستند. هیچ اطلاعاتی از دقت این سلاح در دست نیست ولی میشود حدس زد با مهمات چینی این سلاح دقتی بالق بر 2 MOA داشته باشد. (یعنی كمتر از 200 میلیمتر در 600 متر) و این می تواند به نوعی افتضاح باشد. اما یقینا برای این مشكل هم چاره ای اندیشیده اند. مخصوصا این كه در نقش ضد تسلیحات و ضد خودرو این دقت كافی است.

ظاهر كلی سلاح بولپاپ است و اطلاعات زیادی از كاركرد داخلی آن در دسترس نیست اما معلوم است كه با فشار گاز باروت عمل می كند و مجهز به قفل گلنگدن پنجه ای است و از خشاب 5 تیری استفاده می كند كه در این سلاح ها مرسوم است. پوكه از سمت راست به بیرون پرتاب می شود و همچنین این اسلحه مجهز به 2 پایه و قنداق قابل تنظیم با استراحت گاه گونه قابل تنظیم است تا حد اكثر راحتی را برای تیر انداز فراهم آورد. در سمت چپ محل اتصال خشاب از ریل های پیكاتینی استفاده شده كه اجازه می دهد انواع زیادی از دوربین ها و تجهیزات روی اسلحه نصب شوند. دوربین های استوك آن هم یك دوربین 10 X معمولی یا یك دوربین 4 X دید در شب می باشد...

این سلاح اولین تجربه چینی ها در ساخت اسلحه دوربین دار كالیبر 12 و 7 دهم م م میباشد كه به نسبت مدل ایرانی كه آن هم اولین تجربه ایران است یك سر و گردن پایین تر است. زیرا مدل ایرانی با نام ساده 12 و 7 به دلیل گلنگدن دستی هم قویتر و هم دقیق تر است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نوشته شده توسط امید

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

بعد از جنگ جهاني دوم انقلابي در صنعت هوافضا و تكنولوژي هاي وابسته به آن رخ داد. صنعت راداري به قدري پيشرفت كرد كه ديگر شركت هاي هواپيماسازي مجبور به ساخت هواپيماهاي رادار گريز (Stealth) شدند ولي با اين حال نيز به دليل نقايص فني و بسياري از مشكلات ديگر باز هم تلفات داشتند. اين تلفات در جنگ دو قسمت بود يكي تلفات مالي كه حاصل از دست دادن هواپيماست. دومي كه مهم تر از اولي است تلفات جاني است كه حاصل از دست رفتن خلبان و خدمه است. بارها در بسياري از جنگ ها ديده ايم كه خلبانان مطرح و مجرب تنها با اثابت يك موشك حتي وقت پرتاب (Eject) هم نداشتند و جان خود را از دست داده اند.
مرگ يك خلبان آموزش ديده براي يك نيروي هوايي بسيار سخت است زيرا تا بتواند كسي را جايگزين او كند سال ها زمان مي خواهد.
در اين راستا شركت هاي هواپيماسازي شروع به ايجاد تكنولوژي خاصي كردند كه ديگر احتياجي به شخص يا اشخاص نداشته باشد در چنين صورتي در هر نيروي نظامي ديگر خبري از تلفات جاني نيست و مهم تر از آن در نيروهاي نظامي مانند هوايي يا دريايي و حتي زميني احتياج به استخدام افراد كمتري است. گسترش اين تفكر باعث پديد آمدن هواپيماهاي بدون سرنشين (UAV) شد. اين هواپيماها از شاهكارهاي همكاري مهندسان هوافضا و مهندسان گروه هاي الكترونيك كامپيوتري هستند و علاوه بر طراحي بسيار دقيق، احتياج به هدايت از راه دور هم دارند كه در اين مقاله يكي از شگفت انگيزترين محصولات شركت بوئينگ را كه يك UAV است براي شما معرفي مي كنم. UAV مخفف (Unmanned Air Vehicle) است كه برگردان آن به فارسي معني وسيله هوايي بي سرنشين مي شود. در بين هواپيماهاي بي سرنشين، گروه هاي متفاوتي وجود دارد؛ يكي از اين گروه ها كه در قرن جديد بسيار گسترش پيدا كرده و اكثر كشورهاي پيشرفته بر تكنولوژي آن تمركز كرده اند هواپيماهاي بدون سرنشين جنگي (يو سي اي وي = UCAV) هستند كه حرف C در آن از ابتداي كلمه Combat برداشته شده است.
يكي از قهارترين پرندگان بدون سرنشين جنگي حاصل سال ها تلاش مهندسان طراز اول شركت بوئينگ با نامX-45 هم اكنون در حال انجام تست هاي پاياني پرواز است كه در اين مقاله اين مخلوق عجيب را برايتان معرفي مي كنم.
پروژه ساخت X-45 را مي توان حاصل اعتلاف دو ارگان عظيم كشور آمريكا دانست. نيروي هوايي ايالات متحده آمريكا و مجمع تحقيقات پيشرفته دفاعي آمريكا كه تصميم به ساخت مدرن ترين هواپيماي بي سرنشين گرفتند بعد از مدتي رنگ و روي اين پروژه بر ساخت يك هواپيماي بي سرنشين جنگي عوض شد. اين هواپيماي بي سرنشين قادر است به راحتي از سخت ترين ديوارهاي دفاعي دشمنان عبور كند و به سمت هدف پرواز كند. اين پرواز با كمترين خطر انجام مي شود زيرا با اين كه خلبان ندارد ولي از چندين كانال هدايتي راهنمايي مي شود.
در آوريل سال ۱۹۹۹ ميلادي نيروي هوايي آمريكا و مجمع تحقيقات پيشرفته دفاعي آمريكا قراردادي را مبني بر ساخت و تست پروازي دو فروند هواپيماي بي سرنشين جنگي بستند. از اين زمان به بعد پروژه UCAV به شركت بوئينگ واگذار شد و مراحل ابتدايي آن در بخش فانتوم ووركس ـ يكي از بخش هاي عظيم شركت بوئينگ ـ انجام شد. در جهت ارتقاي سيستم هاي هدايتي شركت بوئينگ از بخش سيستم هاي دفاعي اش واقع در شهر سنت لوييس ايالت ميسوري نيز استفاده كرد.
اولين مدل نمونه با نام X-35Aدر ماه مي سال ۲۰۰۲ پرواز كرد و دومين نمونه پروازي نيز در نوامبر سال ۲۰۰۲ پرواز كرد. در كل تست هاي پروازي اين پرنده بدون سرنشين به سه دسته تقسيم شد كه تمامي آنها تا پايان مارس ۲۰۰۳ با موفقيت انجام شد.

بعد از تست ها نام آن به X-45A تغيير كرد و شركت بوئينگ كه هنوز هم تمام انتظاراتش از اين طرح برآورده نشده بود دست به ساخت يك نمونه جديد با نام X-45B زد كه نسبت به طرح قبلي كمي بزرگتر بود و توانايي هاي مانوري و هدايتي بهتري داشت. در اين نمونه جديد ديگر مي توان تمام تكنولوژي رادارگريزي را به وضوح ديد. دو محفظه داخلي براي حمل تسليحات و جنگ افزارها ساخته شده كه يكي از خصوصيات بارز رادارگريزي است؛ زيرا جنس بدنه X-45 از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده در صورتي كه سطح خارجي موشك ها چنين خصوصيتي را ندارد و بايد از ديد رادارها محفوظ باشند.
در آوريل سال ۲۰۰۳ مجمع تحقيقات پيشرفته آمريكا از شركت بوئينگ درخواست كرد كه در نمونه X-45B مشخصاتي چون برد، سرعت و توانايي حمل افزايش يابد. طرح جديد X-45C نام گرفت. اين نمونه، طراحي بسيار سختي در پيش داشت زيرا بايد براي نيازهاي نيروي دريايي آمريكا نيز مناسب باشد.
درخواست ساخت سه نمونه پروازي از X-45Cبه شركت بوئينگ ابلاغ شد و برنامه ريزي ها به گونه اي بود كه قرار است اولين پرواز آزمايش مدل C در اوايل سال ۲۰۰۶ انجام بگيرد و تست هاي پروازي آن احتمالاً تا سال ۲۰۰۸ به طول بينجامد و نمونه عملياتي آن در سال ۲۰۱۰ آماده پيوستن به نيروهاي دريايي و هوايي آمريكا خواهد بود.
ماده اصلي بدنه را آلومينيم فراگرفته كه اكثراً با روكشي از مواد كامپوزيت (اپكس گرافيت) پوشانده شده است. جايگاه موتور داخلي است و نمي توان آن را ديد كه اين هم يكي از بهترين خصوصيات رادارگريزي است.
ورودي هواي موتور نيز به خوبي نمايان نيست ولي دو قسمت خروجي هوا (nozzle) در عقب اين پرنده در ديد است.
اين هواپيما از لحاظ اندازه هاي ابعادي به گونه اي ساخته شده است كه هواپيماهايي مانند C-5 و
C-17 مي توانند آنها را به راحتي حمل كنند.
اين موجود پرنده ۲/۸ متر طول، ۱ /۲ متر ارتفاع و فاصله دوسر بال آن به ۳/۱۰ متر مي رسد. بدون دم است. وزن خالص آن ۳۶۲۸ كيلوگرم است و با اين وجود مي تواند ۱۳۶۰ كيلوگرم بار را با خود حمل كند. شركت هاني ول يك موتور با تمامي خصوصيات رادارگريزي را با مدل F124-GA-100 براي اين پرنده بدون سرنشين ساخته است كه مي تواند ۸۷۰ نيوتن نيروي پيشران توليد كند. مدل بعد از آن يعني
X-45B از مدل A بزرگتر بود زيرا ابعاد آن گسترده تر شده بود. فاصله دوسر بال آن ۳/۱۴ متر، بدنه اصلي آن ۷/۹ متر و وزن خشك آن ۶۳۵۰ كيلوگرم بود و مي توانست ۱۶۳۰ كيلوگرم را با خود حمل كند.
ولي تفاوت اصلي مدل A و B در موتور آنها بود. موتور مدل B را شركت مجرب جنرال الكتريك ساخت.
مدل بعدي نيز بزرگتر از مدل هاي قبلي است به گونه اي كه فاصله دوسر بال آن به ۹۵/۱۴ متر مي رسد و مي تواند ۲۰۴۰ كيلوگرم بار را با خود حمل كند.
از اهم مسايل در ساخت X-45 سيستم هاي هدايتي و كنترل از راه دور آن است كه با همكاري چندين شركت بزرگ آمريكا انجام گرفته است و شرح آنها شايد در حوصله و مجال اين مقاله نباشد زيرا تعداد اين سيستم هاي مدرن بسيار زياد و بخش ايونيك (الكترونيك پرواز) در آن بسيار پيشرفته است.
البته تمامي اين مشخصات نيز شايد تا سال ۲۰۱۰ تغيير كند شما نيز اگر مي توانيد چند لحظه تصور كنيد كه ۵۰ فروند هواپيماي بدون سرنشين رادارگريز با قدرت حمل ۲۰۴۰ كيلوگرم (هركدام) به يكباره به يك يا چند منطقه حمله ور شوند چگونه مي شود آنها را در آسمان منهدم كرد؟
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
منبع avia.ir
عمید نوازی خواه

نوشته شده توسط امید

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

موشک اسپارو(Raytheon AAM-N-2,3,6/AIM-101/AIM-7/RIM-7 Sparrow)
تو جه داشته باشيد مقاله ي زير بطور خلاصه به معرفي مدل هاي موشك اسپارو مي پردازد

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کلا در مدل های زیر تولید گردید
1.(AIM-7A) يا(AAM-N-2 Sparrow I)
اين موشك اولين مدل عملياتي از اسپارو بود كه بين سال هاي 52 تا 1958 توسط شكاري هاي F7U و F3H مورد استفاده قرار گرفت حداقل 2000 فروند از اين موشك توليد گرديد اما اين موشك ايراداتي داشت كمبود برد عملياتي مشكلات رادار و... توليد آن متوقف گرديد (اين مدل 10 كيلومتر بيشتر برد نداشت)اين مدل از سر جنگي 20 كيلوگرمي استفاده مي كرد
مشخصات:
درازا:3.74 m
سرعت: 2.5 ماخ
برد: 10 كيلومتر

2.(AIM-7B) يا (AAM-N-3 Sparrow II )
اين موشك عملا ساخته نشد
قرار بود اين موشك بطور مكمل با رادار AN/APQ-64 در جنگنده هاي F5D Skylancer و CF.105 (در كانادا قرار بود تحت امتياز ساخته شود) به كارگرفته شود كه نهايتا طرح كنسل شد
(توجه داشته باشيد تا اين مدل هنوز موشك در مرحله ي آزمايش بود)اين مدل هم از سر جنگي 20 كيلوگرمي استفاده مي كرد
مشخصات:
درازا:3.85 m
سرعت: 2.5 ماخ
برد: 7 كيلومتر
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

3.(AIM-7C) يا (AAM-N-6 Sparrow III )
اين موشك عملا از سال 1958 تا 59 وارد خدمت گرديد حدود 2000 فروند از آن توليد شد از تغييرات اين مدل مي توان از استفاده از موتور با سوخت مايع اشاره كرد در اين مدل بهسازي هايي انجام شد تا برد موشك افزايش يابد
اين مدل از سر جنگي 30 كيلوگرمي استفاده مي كرد
مشخصات:
درازا:3.66 m
سرعت: 4 ماخ
برد: 11 كيلومتر

تا اين مدل تمام موشك ها از موتور هاي راكتي سوخت جامد از نوع .1.8KS7800 استفاده مي كردند

4.(AIM-7D) يا (AAM-N-6a ,AIM-101)
اين موشكها مراحل آزمايشي خود را در سال 1959 گذراندند و در سال 1962 در جنگ ويتنام توسط فانتومها(F-4C) مورد استفاده قرار گرفتند از نظر مشخصات بايد گفت كه اين مدل بسيار شبيه به مدل سي بود
اين مدل هم از سر جنگي 30 كيلوگرمي استفاده مي كرد

5.(AIM-7E) يا (AAM-N-6b)
اين نمونه در سال 1963 تكميل گرديد و به يكي از محبوب ترين موشكها در بين كاربران آن تبديل گرديد بطورتي كه بيش از 25000 فروند از آن توليد گرديد و به شكل گسترده اي مورد استفاده قرار گرفت از ويژگي هاي آن مي توان به افزايش برد افزايش قدرت راداري و ...
اما اين از اين مدل چند مدل الاحاقي نيز ساخته شد كه در واقع اين مدلها براي كلاسهاي مختلف عملياتي طراحي گرديد
اولين مدل AIM-7E-2 بود كه در سال 1969 آزمايش گرديد و اصولا براي نبرد هاي داگ فايت طراحي شده بود از تغييراتي كه در آن ايجاد شد مي توان به كاهش برد تغيير سيستم كنترل راداري (اضافه كردن سيستم كنترل خودكار) تغيير بالچه ها براي مانور پذيري بيشتر نام برد
دومين مدل AIM-7E-3 بود در اين مدل فيوز هاي انفجاري بحبود يافت كه اين به بالابردن اعتماد پذيري موشك كمك شاياني مي كرد
سومين مدلAIM-7E-4 بود اين آخرين نمونه ي بهبود يافته از مدل هاي E در كلاس هوابه هوا بود اين مدل اصولا براي رادار هاي قويتر همچون AWG.9 طراحي گرديد از ويژگي هاي آن مي توان به افزايش برد و توانايي هاي خودكار كنترلي در درگيري هاي فامد ميانبرد نام برد حداقل 50 جنگنده در ويتنام طعمه ي اين موشك گرديدند
چهارمين مدل RIM-7E يا (Sea Sparrow) نام داشت اين موشك نه يك موشك هوا به هوا كه يك موشك دفاع هوايي بود بدليل كارايي هاي موشك اسپارو نيروي دريايي تصميم به سفارش نمونه ي زمين به هواي اين موشك براي نصب بر روي ناوها گرفت اين موشك از يك موتور راكتي سوخت جامد از نوع MK 25 استفاده مي نمود و در سال 1967 رسما وارد خدمت شد(دوستان توجه كنند تمام مدل هاي بالا مدل تمريني هم داشته كه من فقط مدل هاي جنگي را معرفي كردم)
در اين مدل ها معمولا از سر جنگي 30 كيلو گرمي استفاده مي شد
مشخصات:
درازا:3.66 m
سرعت: 4 ماخ
برد:30 كيلومتر
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

6.(AIM-7F)
اين مدل در ژانويه سال 1972 تكميل گرديد اين مدل از موتور هاي تقويت شده ي MK 58 استفاده مي نمود البته بعد ها در برخي انواع از مدل MK 65 نيز استفاده شد براي اين موشك يك سيستم هدايتي جديد تحت عنوان AN/DSQ-35 تكميل گرديد(يك رادار پالس داپلر ميانبرد) اين موشك بيشتر جنبه ي تمريني داشت در سال 1976 مدلي از آن هم براي F.15 تكميل شد
مدل هايي نيز از اين مدل مشتق گرديد بيش از 11 مدل هوا به هوا و يك مدل زمين به هوا از نمونه ي F توسعه يافت كه بيشتر در ضمينه ي الكترونيك و موتور روي آنها تغييراتي انجام گرفت و خيلي تفاوت كلي با هم نداشتند
تنها در آخرين مدل AIM-7F-11 از كلاهك هاي جنگي WAU-10/B استفاده شد اين مدل در سال 1975 ساخته شد و ساخت آن تا 1981 ادامه داشت
در زمينه ي زمين به هوا نيز RIM-7F در حال تكميل بود كه يرنامه بخاطر پيشرفت هايي كه در اسپارو بوجود آمد و ضهور موشكهاي زمين به هوايي قويتر كنسل شد
اين مدل از سر جنگي 39 كيلوگرمي استفاده مي كرد
مشخصات:
درازا:3.66 m
سرعت: 4 ماخ
برد:70 كيلومتر
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

7.(AIM-7G)
اين مدل به طور اختصاصي براي بمب افكن هاي F.111D نيروي هوايي در سالهاي 1970 در حال طراحي بود ولي تنها چند پيش نمونه از آن ساخته شد بدليل تغييراتي كه در برنامه ي F.111D بوجود آمد لغو گرديد

8.(RIM-7H )
اين مدل نوع بهسازي شده ي موشك زمين به هواي مدل E بود اين مدل از موتور هاي MK 29 استفاده مي نمود شايان ذكر است اين سيستم كه بطور استاندارد براي ناوهاي بزرگ طراحي شده بود بطور گسترد توسط ناتو مورد استفاده قرار گرفت
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

9.(AIM-7M)
اين مدل بشكل گسترده اي مورد بازبيني قرار گرفت و در آن از سيستم شليك كن فراموش كن استفاده گرديد و همچنين از سرجنگي WGU-6/B و بعدها WGU-23/B استفاده مينمود اين مدل در سال 1980 وارد خدمت شد بعدها در 1982 مدلي از آن تكامل يافت كه از سرجنگي WAU-17/B استفاده ميكرد در سيستم كنترلي آن بهسازي هايي در زمينه ي مقاومت در برابر جنگ الكترونيك انجام شد اين موشك به عنوان موشك استاندارد ميانبرد شناخته مي شود برد آن از مدل E كمتر شده بود اما كارايي و دقت آن افزايش يافت(توجه كنيد مدل هاي ديگري هم چونAIM-7M H و AIM-7M F1 نيز بوده ولي مهم نبودند) (توجه داشته باشيد حرف M در اين مدل مخفف monopulse بود)اين مدل از سر جنگي 40 كيلوگرمي استفاده مي كرد
از اين مدل RIM-7M (نمونه ي زمين به هوا) نيز تكميل شد
مشخصات:
درازا:3.66 m
سرعت: 4 ماخ
برد:26 كيلومتر



10.(AIM-7N)
اين مدل در واقع همان مدل اف بود كه براي جنگنده هاي F.15 نيروي هوايي ارتقاع داده شد البته تعداد زيادي از آن توليد نشد

11.(AIM-7P )
اين مدل آخرين مدل از خانواده ي اسپاروست كه ديگر مدل جديد توليد نشد بدليل تكميل موشك هاي ميانبرد امرام از روي اسپارو اما اين مدل در سال 1987 تكميل شد و بطور گسترده در جنگ خليج فارس استفاده شد بيش از 24 فروند جنگنده ي عراقي هدف آن قرار گرفتند اين موشك با بهسازي هاي انجام شده توان درگيري با اهداف كوچك و اهدافي كه در ارتفاع پايين و سرعت كم پرواز مي كردند نيز داشت كلا دو مدل اصلي از آن تحت عنوان Block I و Block II تكميل شد كه در مدل AIM-7P Block I از سر جنگي WGU-6D/B استفاده مي نمود و AIM-7P Block II از سر جنگي WGU-23D/B به همراه گيرنده هاي تقويت شده استفاده مي نمود(از سرهاي جنگي 40 كيلو گرمي بهره مي برد)
مشخصات:
درازا:3.66 m
سرعت: 4 ماخ
برد:26 كيلومتر

12.(AIM-7R)
اين مدل در سال 1990 در حال تكميل شدن بود كه با طرح AIM-7P Block II اما شمه هايي از آن در انواع در خدمت استفاده شد همچون يك رادار چند حالته ي جديد و افزايش قدرت پردازشگر آن

13.(AIM-7J/K/L)
اين مدل ها در واقع نمونه هاي جديدي نبودند بلكه اين نمونه هاي در كشور هاي هم پيمان آمريكا توليد گرديدند مثلا مدل J در ژاپن تحت امتياز ري تيان توليد شد(اين مدل ها از مدل محبوب E مشتق شده بودند)
چند مدل ديگر RIAM.7 نيز توليد شد كه در فرصتي ديگر مورد بررسي قرار خواهيم داد) تا اینده ..................:21::13::20:

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

Pantsyr-S1

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سیستم دفاعی موشکی Pantsyr در واقع جایگزین سیستم قدیمی Tunguska گردیده است.این سیستم می تواند هم از توپ و هم از موشک برای رهگیری و انهدام اهداف هوایی استفاده نماید که قابلیت به کارگیری موشک بر روی Tunguska وجود ندارد.همچنین زمان واکنش آن نیز بین 4 تا 6 ثانیه است که نسبت به Tunguska دو تا چهار ثانیه کم تر است.این سیستم بر روی نفربرهای زرهی مختلفی از جمله BTR-80 نصب می گردد.موشک های این سامانه از نوع 576-E که البته با نام 9M311 یا 9M335 نیز شناخته می شوند هستند.در صد موفقیت این سامانه برای انهدام اهداف در فاصله 1/2 تا 20 کیلومتری در ارتفاع 5 متر تا 10 کیلومتر بین 70 تا 95 در صد ارزیابی می شود.این سامانه که از یک رادار چند بانده ی پیشرفته استفاده می کند قادر است تا 20 هدف را به صورت هم زمان تشخیص دهد و رهگیری نماید.

1-توپ 30 میلیمتری

كاليبر 30 ميليمتر
سرعت آتش 700 گلوله در دقيقه
سرعت گلوله 960 متر در ثانيه
وزن گلوله 970 گرم
گنجايش مخزن گلوله 750 گلوله
حداقل فاصله هدف 20 سانتيمتر
حداكثر فاصله هدف 4 كيلومتر
حداقل ارتفاع هدف از زمين صفر
حداكثر ارتفاع هدف از زمين 3 كيلومتر
تعداد اهداف براي در گيري همزمان 2 هدف
حداكثر اهداف براي درگيري 10 هدف
حداقل زمان عكس العمل پس از يافتن هدف 6 ثانيه

2-موشک

نوع موشك 57E5
طول موشك 320 سانتي متر
قطر موشك 170 ميليمتر
وزن موشك 65 كيلو گرم
وزن سر جنگي موشك 16 كيلو گرم
حداقل برد 1 كيلومتر
حداكثر برد 12 كيلومتر
حداقل ارتفاع هدف 5 متر
حداكثر ارتفاع هدف 5 كيلومتر
حداكثر سرعت موشك 1100 متر در ثانيه

3-رادار

حداكثر برد رادار 30 كيلومتر
حداكثر برد براي تراك كردن 24 كيلومتر
سيستم IFF بنا بر سفارش مشتري قابل نصب



نوشته شده توسط امید

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

رافال.جنگنده اي براي آينده
ميتوان به جرات اظهار کرد که ديگر همانند گذشته توانايي ساخت هواپيماهاي جنگنده تنها تحت سلطه کشور بخصوصي مانند ايالات متحده نيست و کشورهاي ديگر نيز همگام با صنعت روز هوانوردي با جديت مشغول به طراحي و توليد هواپيماهاي جنگندهي بومي هستند.اما در اين ميان دو کشور اروپايي يعني انگليس و فرانسه البته تا حدودي نيز آلمان گوي سبقت را از ديگران ربوده و به سرعت در حال توليد جنگنده هايي هستند که به خوبي از پس حريفان امريکايي خود بر آمده و انان را از ميدان نبرد به در ميکنند.کشور فرانسه با سابقه ي زياد در طراحي و ساخت هواپيماهاي مسافربري و نظامي هم اکنون در حال طراحي مدل هاي جديدي از هواپيما هاي جنگنده بوده که نمونه شاخص آن جنگنده رافالRafale با کدM09است در ادامه به بررسي اين هواپيماي مدرن ميپردازيم. اين جنگنده که در حقيقت ادامه دهنده راه اسلاف خود يعني جنگنده هاي مشهور ميراژ جگوار سوپر اتاندارد و... است به منظور جايگزيني جنگنده هاي قديمي توسط نيروي هوايي فرانسه سفارش داده شده. اين جنگنده که ميتوان آن را تا حدودي جنگنده اي جوان وجديد ناميد در سال 2001 و در عمليات جنگ افغانستان عملکرد و برتري آشکار خود را بر شناخته شده ترين هواپيما هاي ناو نشين يعني f-18 و f14 به جهانيان ثابت نمود.رافال هواپيمايي دو موتوره با قابليت حمل بازه گسترده از تسليحات هوا به هوا و هوا به زمين بوده که در عين حال هواپيمايي بي نهايت تغير پذير است و به سرعت ميتواند نقش خود را از برتري هوايي به شناسايي حملات دريايي و يا زميني تغير دهد.در کاکپيت اين جنگنده از سيستم هاي اويونيک يا سيستم هاي الکترونيکي بسيار پيشرفته اي بهره برداري شده است مانند سيستم HUDهولوگرافيک با زاويه ديد بالا ساخت شرکت تالس اويونيک که اطلاعات ماموريت را به وفور در جلوي ديد خلبان حاضر مي نمايد.دوربين هاي CCDو همچنين صفحه نمايش هاي لمسي در طرفين خلبان که اطلاعات تاکتيکي موقعيت حاضر را ارايه کرده و به او امکان تصميم گيري به موقع را ميدهد

موتور هاي قدرتمند اين جنگنده،رسيدن ان را به سرعتي معادل1/8ماخ و داشتن سقف پروازي برابر با 55 هزار پا را امکان پذير ساخته اند که توانايي هاي بهينه براي جنگنده اي در اين کلاس محسوب مي شود.
ناگفته نماند که اين جنکنده در انواع گوناگوني براي ماموريت هاي متواوت عرضه ميشود.اين مدل ها عبارت اند از:مدلBاين جنگنده در اصل براي استفاده نيروي هوايي طراحي گشته و هواپيمايي دو نفره شامل سرخلبان و افسر تسليحات نظامي است.مدلCنيز مانند مدل قبل براي نيروي هوايي توليد شده و در چندي موارد داراي بهبود يافتگي هايي نيز نسبت به مدل قبلي مشاهده ميشود.مدل Mنيز جنگنده تک نفره و مدل ناونشين رافال محسوب ميشود که به منظور انجام ماموريت هاي حفاظتي از ناوهاي هواپيمابر توليد گشته است.قابل توجه است که باز هم سازنده اين هواپيما،يعني شرکت داسالت،سنت شکني نکرده و هواپيماي رافال را نيزهواپيمايي با بال هاي دلتا شکل طراحي نموده است،يعني همان سنتي که در هواپيما هاي پيشين فرانسوي مانند ميراژ4000 رعايت شده است.جنگندهي رافال اولين هواپيماي نظامي جهان است که به منظور انجام ماموريت هاي هوا به هوا و هوا به زمين به صورت همزمان طراحي شده است.

به علاوه توانايي هاي اين هواپيما براي انجام عمليات در حالت هاي ماوراي ديد بصري(BVR)و ارتفاع بسيار پايين نسبت به سطح زمين،امکانات گسترده اي را به آن،براي جنگنده اي جند ماموريته بودن و قابليت بقاي فراوان در مقابل دشمن را داده است،و به هر سخن،اين هواپيما قادر است که نه تنها نيروي هوايي فرانسه،بلکه کشور هاي زيادي در جهان را که بعد ها از سفارش دهنده گان اين هواپيما خواهند بود،به سهلوت و با شايستگي هر چه تمامتر مرتفع نمايد.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

تاریخچه
در ماه ژوئیه سال 1970 دو دولت فرانسه و آلمان فدرال پس از یک برنامه رقابت آمیز تصمیم به تولید مشترک آلفا جت گرفتند. پس از تحقیقات وسیع اولیه 1972 تیم «داسو - برگه» فرانسه و دورینو آلمان قراردادی برای تکمیل چهار فروند نمونه اولیه هواپیما دریافت کردند. که اولین آنها در یک سال و نیم بعد ، در 26 اکتبر سال 1973 به پرواز درآمد. آلفاجت تحت برنامه دقیقی که در نوع خود عالی بود، تکمیل شد. این هواپیما بدون اغراق صدرنشین طبقه هواپیماهای جت آموزشی و پشتیبانی هوایی تاکتیکی است که امکانات خدمات و خصوصیات عملکردی قابل توجهی دارد.

مشخصات ویژه

مقدورات پروازی عالی و فقدان واکنشهای خطرناک در پیچ (Spin) و واماندگی (Stall) که ثمره تحقیقات تئوریک طولانی بوده و به دنبال آن تستهای بسیار گسترده در تونل باد بر روی آن انجام گرفته است. و دو موتور توربوفن «لارزاک-04» که نسبت به کشش به وزن را در حد بسیار خوبی بوجود می‌آورد و دارای مصرف ویژه کم به هنگام گشت‌زنی می‌باشد.


یک سیستم «برا» زیاد ، موثر که وجه مشخصه آن فلاپهای باریک و قوی شکافدار است و به هواپیما اجازه می‌دهد که به سرعت فرود تا صد نات (185 کیلومتر در ساعت) دست یابد. و ارابه فرود سه چرخ واقع در بدنه که مجهز به لاستیکهای فشار پایین می‌باشد در ماموریت پشتیبانی تاکتیکی ارابه فرود دماغه مجهز به یک سیستم گردشی بوده و از این گذشته یک قلاب گیرنده کابل استواری نیز در هواپیما موجود است.


سطوح کنترل توسط سر و کنترل‌های ، در بدنه‌یی در امتداد سه محور اصلی هواپیما به حرکت درمی‌آیند. بدین ترتیب خصوصیات کنترلی آلفا جت مشابهت نزدیکی با مدرنترین هواپیماهای جنگنده دارند. و دو صندلی پرتاب شونده با بلندیهای متفاوت بدین منظور که حتی در ترکیب اپروچ (با نزدیک شدن برای فرود) خلبان کابین درم دارای قابلیت دید استثنایی به جلو و اطراف باشد. نصب صندلی‌های متفاوت امکان‌پذیر است.


آماده سازی سریع و آسان برای پرواز ، با سوخت‌گیری ثقلی یا فشار و زمان درنگ میان دو پرواز آموزشی حدود ده دقیقه است. به علاوه ظرفیت مبدل اکسیژن مایع برای چهار پرواز آموزشی بدون پرکردن مجدد کافی می‌باشد. و پتانسیل رشد برای نصب تعدادی تجهیزات الکترونیکی اضافی برای ناوبری رادیویی یا ناوبریقابلیت آموزشی زیاد برای آتش یا پشتیبانی آتش
در زیر بدنه یک محفظه حامل یک قبضه توپ 27 یا 30 میلیمتری با 150 فشنگ.
در قبضه مسلسل 12.7 میلیمتری با دو خشاب 250 فشنگی در زیر بال
وزن بار خارجی 2 تن خصوصا مخازن قابل پرتاب 310 لیتری


دستگاه محرکه

نیروی محرکه آلفا جت را در موتور لارزاک‌ها ، ساخت مشترک توربوسکا - اسنکا تشکیل می‌دهد. موتور لارزاک یک موتور جت دوجداره با جریان دوگانه است که تنظیم هیدرومکانیکی آن توسط یک کامپیوتر الکترونیک تکمیل می‌شود. طول لبه به لبه آن 1.18 متر طول و کلی آن 2.175 متر است. ارتفاع آن 76 سانتیمتر و حداکثر قطرش 60.2 سانتیمتری می‌باشد. وزن این موتور 323 کیلوگرم ، میزان رقیق شدن هوا آن 1.3 و ضریب فشار کلی آن 10.6 است.

کشش موتور با حداکثر سرعت در شرایط متعارف 1350 کیلوگرم استاتیک و درجه حرارت ورودی توربین در اتمسفر استاندارد بین المللی برابر 1130 درجه سانتیگراد می‌باشد. موتور لارزاک که چند ده هزار ساعت ساعت آزمایش را پشت سر گذاشته است. دارای طرحی مد و لار است که تعویض قطعات یا تنظیم آنها را سهولت می‌بخشد. کارآیی موتورها همچنین در درجه حرارتهای بسیار بالا در صحراها مراکش یا در دماهای تا 30 درجه زیر صفر سوئد آزمایش شده است.


مشخصات هواپیما
از نقطه نظر تکنیکی - آلفاجت هواپیمایی است که به درستی و با دقت زیاد تکمیل شده و دارای عملکردهایی موثر و منطبق با دو مامورت در نظر گرفته شده برای آن می‌باشد. در رابطه با آیرودینامیک بر روی هر جز هواپیما که ساختش به پایان رسیده مطالعه سه بعدی در یک کامپیوتر صورت گرفته است. تا قالبهای مطلوب و تمیز به دست آیند. خصوصیات پیچی به هواپیما که دقیقا مربوط به نیاز مدلهای فرانسه است دلیل آن می‌باشد. حدود 600 تست مربوط به پیچ افتادن و واماندگی و از دست رفتن کنترل بدون احتساب تستهای تونل باد بر روی نمونه اولیه انجام شده است و زمان کوتاهی برای برگشت به حالت عادی کافی است. با وجودی که هواپیمایی از این نوع احتیاجی به پرواز ترانس سونیک تا سرعت ماخ 1 ندارد ولی آزمایشها نشان می‌دهد این امر ممکن بوده و اینکه هنگام شیرجه رفتن هواپیما سالم و قابل پرواز باقی می‌ماند.

خارج کردن موتور و تعبیه دوباره آن حدود 21 دقیقه و 30 ثانیه طول می‌کشد. میزان ساعت و سرویس نگهداری در ازای هر ساعت پرواز 5 ساعت است. چرخشی 220 درجه بر ثانیه با سرعت 350 نات ، اثر بخشی بالای ترمزهای هوایی تجهیزات کامل تعلیماتی طول آلفاجت 12.29 متر فاصله دو نوک بال آن از 9.16 متر ، ارتفاع آن 4.19 متر و مساحت بال آن 17.5 مترمربع می‌باشد. وزن خالی عملیاتی هواپیما 3475 کیلوگرم ، وزن برخاست در ماموریت آموزشی 4890 کیلوگرم و حداکثر وزن آن به هنگام خاستن 7 هزار کیلوگرم است. سقف پرواز 46 هزارپایی ، حداکثر عدد ماخ در پرواز افقی 0.85 ، مسافت دورخیز برای خاست 480 متر و مسافت فرود 520 متر می‌باشد. گنجایش سوخت داخلی 1500 کیلوگرم است
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


اسلحه و مهمات

آلفا جت که از بدو امر هم به عنوان هواپیمای آموزشی و هم جنگنده پشتیبانی هوایی تاکتیکی در نظر گرفته شده است به گونه‌ای طراحی شده که حمل بارهای مهمات خارجی مختلف را تسهیل نماید. بالهایش به علت قرار گرفتن در ارتفاع بالا و موقعیت ارابه‌هایش در بدنه تتنوع بزرگی از تسلیحات خارجی را در پنج نقطه متفاوت امکان‌پذیر می‌سازد. دارندگان مختلف آلفا جت تاکنون 35 ترکیب مهمات برای دو ماموریت عمده خود برگزیده‌اند. در زیر بدنه می‌توان یک قبضه توپ 30 میلیمتری «دفاتایپ553» یا یک قبضه توپ ماوزر با 150 تیر فشنگ نصب کرد. زیر سیستم جنگ ‌افزار جدید اپراتور چند محموله خارجی تلفیقی یا «سی‌ئی‌ام-1» وجود دارد که امکان حمل تلفیقی از بارهای ، سوخت ، بمب ، راکت را فراهم می‌آورد.

علاوه بر این آلفا جت تنها هواپیمایی در این کلاس است که با تجهیز نوع مخصوصی از سی‌ئی‌ام-1 قادر به انجام ماموریتهای شناسایی عملیاتی می‌باشد. سی‌ئی‌ام-1 تنها آداپتوری است که دارای چنین ظرفیت حمل بار زیادی بوده و امکان شلیک سلاحها را به سوی جلو و پایین در آن واحد فراهم می‌آورد. حمل ترکیبات مختلفی از محمولات بدون نیاز به تعویض یا جداسازی قسمتهای عمده که سبب ایجاد زمانهای تعویض طولانی مابین دو ماموریت می‌شود، ممکن می‌باشد. در مورد آلفا جت ترکیبات زیر با سی.ئی.ام-1 بکار می‌رود.

ماموریت آموزشی
یک مسلسل 12.7میلیمتری و چهار بمب تمرینی
18 راکت 68 میلیمتری و چهار بمب تمرینی
ماموریت آمدزی
7راکت 68 میلیمتری و دو بمب 125 کیلوگرمی
18راکت 68 میلیمتری و 1 بمب 250 کیلوگرمی
18 راکت 68 میلیمتری و 6 بمب تخریبی کننده باند
18 راکت 68 میلیمتری و 59 نارنجک 74 میلیمتری
ماموریت شناسایی
سیستم مادون قرمز سوپر سایکلوپس (Super Cyclopes)
چهار دوربین ، به علاوه یک شلیک کننده فریب دهنده رادار دشمن


answers
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تانک لئوپارد اولین بار در سال 1963توسط شرکت کراوس مافی آلمان غربی طراحی وتولید گردید بیش از 6000 دستگاه از این تانک که به لئوپارد1 معروف شد،به بسیاری از کشورهای عضو ناتو همچون بلژیک، دانمارک،یونان،ایتالیا،کان ادا،هلند،نروژ،ترکیه،واستر الیا صادر گردید که از بعضی از این کشورها هنوز در حال خدمت می باشد.تانک لئوپارد1 به یک تانک بسیار موفق دردهه 60و70میلادی تبدیل شد.جنگ افزارهای تانک لئوپارد1را یک توپ 105 میلیمتری ودو قبضه مسلسل MG-3کالیبر 7.62ملیمتری تشکیل می داد که یکی موازی با توپ ودیگری روی برجک نصب شده بود.یکی از دلایل اصلی پرطرفدار بودن این تانک توانایی آن در درگیری با آتش موثر حین حرکت بود.در اوخر دهه 1970،در آلمان غربی فعالیت های فشرده ای برای تولید یک تولید یک تانک رزمی جدید آغازشد.هدف از طراحی و تولید این تانک جدید تقویت ارتش آلمان غربی درمقابل ارتش آلمان شرقی ودیگر کشورهای عضو پیمان ورشو بود که به تانک های پشرفته روسی همچون سـری تانک های T-64 و T-72 مجهز شده بودنـد.این تانک به سفارش وزارت دفاع آلـمان غـربی وتوسط کارخانجات کراوس مافی وگمان(Krauss-Maffei Wegmann)(KMW) طراحی و تولید گردید وبه لئوپارد2 معروف شد.تولید تانک لئوپارد 2 از سال 1979 میلادی آغاز شد.تانک لئوپارد2 از نظر خصوصیات ظاهری و مشخصات فیزیکی از تانک لئوپارد 1بزرگتراست و از لحاظ سیستم های ناوبری وکنترل آتش نیز تفاوت عمده ای با تانک لئوپارد1 دارد.
بدنه تانک از سه بخش تشکیل شده است:
1-اتاقک راننده که در جلوی بدنه قراردارد،
2- بخش فرماندهی و کنترل که در وسط بدنه قرار دارد،
3-بخش موتور که در انتهای بدنه قرار دارد.
اتاقک راننده به سه عدد پریسکوپ مجهز شده است و فضای سمت چپ راننده برای ذخیره سازی مهمات درنظر گرفته شده است.یک دوربین با زاویه دید 65 درجه افقی وعمودی درپشت تانک نصب شده که به کمک یک صفحه نمایشگر تلویزیونی به راننده کمک می کند تابتواند در جهت عکس نیز حرکت کند.به کمک این سیستمها راننده میتواند بدون کاستن از سرعت تانک ویا تعویض دنده سریعاٌ تغییر مسیر بدهدودر زمینهای ناهموار سرعت خود را حفظ کند.برجک در وسط تانک قرار گرفته است.طبق اصلاحات وبرنامه های بهینه سازی انجام گرفته برروی تانک،نسل سوم زره های کامپوزیتی(زره مرکب)بر روی تانک نصب شده وزره قسمت جلویی و جانبی برجک به کمک تکه هایی از زره پیش ساخته تقویت شده است که این تکه هابرروی زره اصلی نصب شده اند.تقویت زره تانک موجب حفاظت بیشتر در مقابل در مقابل حملات راکتهای ضد تانک وگلوله های ثاقب APFSDS و گلوله های HEATبا خرج شکلدار، گردیده است.همچنین این تکه ها مثل یک عایق صوتی وحرارتی برای تانک ایفای نقش میکنند.

جایگاه فرمانده تانک مجهز به یک پریسکوپ مستقل PERI-R 17 A2 میباشد.پریسکوپ PERI-R 17 A2یک پریسکوپ متعادل با میدان دید وسیع می باشد که مجهز به سیستم های پیشرفته ی دید درشب وتعیین هدف است.این پریسکوپ قابلیت گردش 360درجه ای دارد.یک نمایشگر ویژه تصویر ارسالی از پریسکوپ را نمایش می دهد.
در صورت به خدمت گرفتن سیستم کنترل آنش می توان از این پریسکوپ برای شلیک نیز استفاده کرد.جایگاه توپچی به یک سیستم نشانه روی اولیه ومتعادل از نوع EMES 15 با قدرت بزرگنمایی دو برابر مجهز است. این سیستم نشانه روی به یک سیستم مسافت یاب لیزری ویک دوربین نشانه روی حرارتی از نوع آشکار ساز مادون قرمز مجهز است.ازسیستم مسافت یاب لیزری می توان درماموریت های ضد بالگرد نیز استفاده کرد.
اتاقک خدمه به یک سیستم آشکار ساز انفجار و یک سیستم اطفا مجهز شده است .یک دیوار ضد آتش ، اتاقک را از بخش جدا می کند تادر صورت آتش سوزی ویا انفجار احتمالی بخش موتوربه خدمه تانک آسیبی وارد نشود.
تانک به یک سیستم مکانیاب جهانی(GPS)و یک سیستم ناوبری خودکار تشکیل شده است.بعلت افزایش قطر زره برجک ،وزن برجک افزایش یافته است بنابر این سیستم الکترو هیدرولیکی گرداننده برجک با یک سیستم الکتریکی قویتر و مطمئن تر جایگزین شده است.
سلاح اصلی تانک لئوپارد 2 یک توپ 120 میلیمتری لوله کوتاه وبدون خان بنام L-44است.مدل A6EXبه یک توپ 120 میلیمتری فاقد خان بنام L-55مجهز شده اند که طول لوله آن افزایش یافته است. افزایش طول لوله به توپ این قابلیت را داده است تا درصد بیشتری انرژی موجود در لوله را برای بالا بردن سرعت ونفوذوبردگلوله،صرف کند.این توپ مجهز به به سیستم فشنگ پران اتوماتیک می باشد.تانک M1A2 آمریکایی دقیقا از توپ تانـک لئـوپـارد 2 استـفاده میکند وایالت متحده این توپ 120 میلیمتری راتحت لیسانس آلـمان تولید می کند.این خود از توان بالای این صلاح حکایت میکند.این توپ تقریبا باتمامی مهماتهای فعلی 120 میلیمتری و مهمات جدید نفوذ کننده ی APFSDSسازگار میباشد.با افزایش قدرت آتش توپ اصلی،تانک قادر است تا با اهداف پروازی در ارتفاع پایین نیز درگیر شود.تانک برای هدف قرار دادن اهداف کوتاه پرواز از گلوله های ویژای استفاده می کند که ایالات متحده آنها را طراحی کرده و ساخته است.
علاوه بر توپ اصلی تانک به دو قبضه مسلسل MG3کالیبر7.62 میلیمتری مجهز میباشد که یک مسلسل بصورت موازی با توپ و دیگری روی برجک تانک نصب شده است.
موتو تانک یک موتو دیزلی بنام MTU MB 873 است که 1500 اسب توان تولید میکند. لازم به ذکر است که یک موتور دیزلی دیگر به نام MTU MT 883 نیز بر روی تانک آزمایش شده است که توانی معادل 1650اسب دارد.با کمک این موتورها تانک می توند بیشینه سرعتی معادل 72 کیلو متر بر ساعت دست پیدا کند.

تا کنون بیش از 3200 دستگاه از این تولید شده که علاوه بر ارتش آلمان به کشورهایی همچون اتریش، دانمارک، هلند،نروژ،سوئیس و اسپانیا صادر گردیده است.
تانک لئوپارد2 تنوع گسترده ای دارد.مدلهایA1تا A4 این تانک تفاوت اندکی باهم دارند ولی مدل های A5و A6EXبا دیگر مدلها متفاوتند.مدل A5 تانک زره قطورتری داردو زره بخش جلوی برجک و بخش جانبی تانک تقویت شده است.مدل A6EXکه جدید ترین وپیشرفته ترین مدل تانک می باشد به سیستم کنترل آتش وسیسمتم شلیک پیـشـرفته تری مجهز شـده اسـت.مدل A6EXهمچنین به یک موتور کمکی،یک سیستم حفاظتی ضد مین جدید و یک سیس تهویه مطبوع مجهز میباشد.پس اصلاحات انجام گرفته برروی تانک وورود مدلهای جدیدتر سفارشات بیشتری برای خریدویا ارتقای تانک به شرکت(KMW) آلمان ارائه گردید.ارتش فنلاند 124 دستگاه و ارتش لهستان128 دستگاه تانک لئوپارد 2 مدل A4را از آلمان تحویل گرفتند.درماه آگوست سال 2005 میلادی یونان نیز خواهان خرید 183 دسگاه تانک لئوپارد 2 مدل A4و150 دستگاه تانک لئوپارد 1مدل A5مازاد ارتش آلمان شد.ارتش آلمان نیز عملیات بهینه سازی 225 دستگاه لئوپارد 2مدل A5 خود رابرای ارتقا به مدل A6،به مقامات آلمان ارائه کرده است.اولین سری ازاین تانکها درماه فوریه سال2003 میلادی به ارتش هلند تحویل داده شد.
ارتش اسپانیا نیز 219 دستگاه تانک لئوپارد2 مدل Eسفارش داده بودو قرار بود که 30دستگاه را تحویل گرفته ومابقی را تحت لیسانس آلمان درداخل اسپانیا تولید کند که اولین سری از این تانکها درماه ژوئن سال2004میلادی به ارتش اسپانیا تحویل داده شد.درماه مارس سال 2003 میلادی ارتش یونان 170 دستگاه تانک تانک لئوپارد 2 مدل HEL که نسخه ای از مدل A6EXرا سفارس داد که قرار است این تانکهارا به تدریج طی سالهای 2006 الی 2009میلادی تحویل بگیرد.گونه ی دیگر تانک لئوپارد 2مدل Sدر ماه مارس میباشد که دارای سیستم فرماندهی کنترل ویک زره غیر عامل جدید میباشد.120دستگاه تانک لئوپارد 2 مدل S در ماه مارس سال 2002 میلادی به ارتش سوئد تحویل داده شد که این تانک با نام STRV-122 در ارتش سوئد مشغول خدمت میباشد.
تانک مدرنیزه شده ی لئوپارد 2 یکی از بهترین وپیشرفته ترین تانکهای جهان از لحاظ قدرت تحرک،قدرت آتش وسیستم دفاعی میباشد.با این حال وزن62 تنی این تانک،حمل و نقل ونگهداری آنرا مشکل کرده است.بزرگترین هنر طراحان و سازندگان تانک این نکته بوده که افزایش وزن تانک هیچ تاثیری بر قدرت تحرک ومانور پذیری تانک نگذاشته است.
درسال 1998 میلادی مجله بسیار معروف MilitaryOrdnance تانک لئوپارد 2مـدل A5را بعنوان بهترین تانک رزمی جهان انتخاب نمود.لازم به ذکر است که تانک M1A2 ایالات متحده در رده دوم و تانک T-90روسها دررده هفتـم قرارگرفتند.قدرت تحرک بالا وقدرت آتش سهمگین به همراه زره قطور و مستحکم تانک لئوپاردیاد هیولاهای زرهی گذشته آلمانها همچون سری تانکهای TIGERرادر ذهن زنده می کند.
مشخصات :
خدمه: 4 نفر
وزن: 62تن
طول تانک: 7.7 متر
عرض: 3.7 متر
ارتفاع از سطح زمین: 3 متر
جنگ افزارهای موجود روی تانک:یک توپ 120 ملیمیتری Rheinmetall 120 mm L55 smoothbore gun
یک مسلسل 7.62 میلیمتری موازی با توپ + یک مسلسل با کالیبر 7.62 میلیمتری نصب شده روی برجک
ظرفیت گلوله: توپ:آماده شلیک: 15 گلوله -------ذخیره شده: 27 گلوله----مسلسل :4750 فشنگ
نواخت گلوله در دقیقه: 1200 گلوله در دقیقه
مادون قرمز:دارد
شلیک در حین حرکت: بله
موتور: MTU MB 873 با 1500 اسب بخار قدرت
حداکثر سرعت:72 کیلومتر بر ساعت جاده ای--45 کیلومتر برساعت غیر جاده ای
حداکثر برد عملیاتی:500 کیلو متر
با لوله هواکش:4 متر--بدون لوله هواکش 1 متر
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

منبع:ماهنامه جنگ افزار شماره 14


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید سایت

[raptor22]

در اواخر سال هاي 65 آمريكايي ها با توجه به اينكه ايران توانسته بود در همان اوايل جنگ نيروي دريايي عراق رو از كار بيندازد خود وارد آبهاي گرم خليج فارس شده و براي كاهش قدرت و مقابله با ايران دست به اقداماتي زدند.
از اين جمله ميتوان به زدن كشتي ها و سكوهاي نفتي ايراني اشاره كرد. در اين زمان تعداد كشتي هايي ايراني كه توسط آمريكايي ها زده ميشدو بلعكس به نسبت 4 به 1 به نفع آمريكا بود .با توجه به اين امر ارتش دست به كار شده و در نيمه اول سال 66 اين نسبت رو مساوي يعني 4 به 4 ميكنه و دوطرف مساوي ميشوند و اين نسبت با توجه به اهميت خليج هميشه فارس براي ايران در اواخر جنگ به همت نيروهاي ايراني 5 به 4 به نفع ايران ميشود.

به نقل از فرمانده نيروي دريايي ارتش



در طی عملیات اسکورت نفت کشهای کویتی توسط آمریکا یکی از نفت کشها به یک مین ایرانی برخورد کرد

قضيه از اين قرار بوده كه خليج فارس براي كشتي هاي ايراني ناامن بوده و در نتيجه امر تجارت از طريق دريا براي ايران نا ممكن ميشد از طرفي كشور هاي حوزه خليج فارس به نوعي با كمك به صدام به طور غير مستقيم به جنگ با ايران آمده بودن در چنين شرايطي خليج فارس تنها براي ايران نا امن بود در نتيجه ايران براين اساس كه امنيت يا براي همه يا هيچكس تصميم به انهدام كشتي بريشتون كه گويا براي كويت و راهي اونجا بوده ميگيره.
اين كشتي توسط ناوهاي آمريكايي اسكورت ميشده و پرچم آمريكا روش نصب بوده يعني تحت حمايت آمريكا بوده.
به هر حال دستور صادر ميشود.
به وسيله دوتا قايق والفجر و مين هايي با تكنولوژي جنگ جهاني اول (مين هاي شاخك دار) مين 02 كه يك تن وزن دارن و حدود 800 كيلو TNT رو در خودش جا ميده ( ساخت جهاد سازندگي شيراز).

افرادي كه مين ها رو حمل كردن و مرحوم شهيد مهدوي حدود سوم راهنمايي سواد داشتن و اطرافيان ديگر بيسواد بودند(بچه هاي محلي) محل استقرار بمب براي نابودي كشتي از بوشهر تا جزيره فارسي بوده كه حدود 200 كيلومتر فاصله است و از جزيره فارسي تا راس الامره(دقيقا يادم نيست) عربستان كه اون هم حدود 200 كيلومتر فاصله داشته.
با توجه به اينكه مين گذاري در دريا مثل مين گذاري جلوي در نيست و با توجه به فاصله 200 كيلومتري محدوده گفته شده اينكه شما مين رو كجا بزاري كه تنها به كشتي بخوره نه به ناوهاي ديگه چيزي جز امداد الهي نيست چون افراد ياد شده نه رادار و نه سونار داشتند بلكه بايد مانند سرخپوستها دست خودشون رو خيس كرده و جهت باد رو ميفميدن.
در آخر بريشتون به مين برخود كرد و كاملا جر خورد كه بعدا از اين حادثه يك فيلم سينمايي ساختن با نام شاخ شكسته چون سند بود ايران در آبهاي بين الملي اين كار رو كرده.

در كل باعث شد امنيت براي همه باشه

[evry day]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
از اواخر قرن ۱۹میلادی که سطح فناوری بشر به حدی رسید که کشتی های زیردریایی کاربرد امنیتی و نظامی پیدا کردند،تا کنون که تکنولوژی قرن۲۱ زیردریایی ها را به داستان های علمی تخیلی شبیه تر
کردندزمان زیادی گذشته و زیر دریایی در این مدت وسیله مبتنی بر خلاقیت ساده به یکی از وهم
انگیزترین وسائل تبدیل شده است.کلاس های زیردریایی دیزل-الکتریکدر جهان را که از سالها پیش در
خدمت نیروی دریایی کشورمان نیز هست معرفی می کنیم:
کیلو نام سازمانی ناتو برای کلاسی از زیردریایی های نظامی دیزل-الکتریک ساخت روسیه است که برای
عملیات تهاجمی طراحی شده .نوع اصلی این شناورهاتحت عنوان پروژه۸۷۷ پالتوس شناخته می شود
همچنین نوع پیشرفته تری از این زیر دریایی وجود دارد که در غرب تحت عنوان کیلوی بهسازی شده و در
روسیه تحت عنوان پروژه ۶۳۶معروف است. هدف از طراحی این شناورهای نظامی دستیابی به یک سلاح
مطمئن با قابلیت های ضد کشتی و ضد زیردریایی در اب های نیمه کم عمق بوده است. این زیردریایی
ها قادر به عملیات در سکوت محض هستندو چنین پنداشته می شود که مدل بهسازی شده ان (۶۳۶)
یکی از بی صداترین زیر دریایی های جهان باشد.نخستین فروند از این شناورها در سال ۱۹۸۲ میلادی
وارد خدمت در نیروی دریایی شوروی سابق شد و کشتی هایی از این نوع هنوز در نیروی دریایی روسیه
خدمت می کنند،به طوری که در اوایل سال ۲۰۰۰میلادی ۱۴ زیردریاییبه طور فعال و همچنین ۷ فروند
بصورت ذخیره در نیروی دریایی روسیه وجود داشته است.
علاوه بر این تاکنون ۲۱فروند از این نوع شناور در نیروی دریایی سایر کشورها به خدمت گرفته شده اندکه
شامل کشورهای زیر می باشند:
الجزایر:۲فروند
چین:۴فروند
هندوستان:۱۰فروند
ایران:۳فروند
لهستان:۱فروند
رومانی:۱فروند
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ضمن این که چین ۸ فروند ازنمونه بهینه سازی شده (پروژه۶۳۶)را در سال اینده وارد خدمت خواهد کرد .
در رابطه با ابعاد ان باید گفت که نمونه های مختلفی از کیلو وجود دارد که نمی توان مشخصات زیر را ب
رای تمامی انها یکسان دانست اما ترکیب زیر بصورت تخمینی ان را نشان می دهد:
وزن در سطح آب:۲۳۰۰تا۲۳۵۰تن
وزن در عمق آب:۳۰۰۰تا۴۰۰۰تن
حداکثر سرعت درسطح آب:۱۲گره دریایی
حداکثر سرعت در عمق آب:۲۵گره دریایی
پیشرانه:دیزل الکتریک ۵۹۰۰اسب بخار
بیشترین عمق عملیاتی:۲۵۰ متر
برد در زیر آب:۴۰۰مایل
برد در سطح آب:۶۰۰۰مایل(۷۵۰۰مایل رای کلاس ۶۳۶)
دوره ماموریت دریایی:۴۵روز
تسلیحات:۸موشک سطح به هوااز نوع سام ۸و سام۱۰(فقط در نمونه های در حال خدمت در روسیه
موجود است) ۲۴مین دریایی یا ۱۸اژدر ۵۳۳ میلیمتری
جایگاه پرتاب اژدر:۶جایگاه
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

ناوهای هواپیما بر با ارتفاعی برابر با یک ساختمان بیست طبقه بیرون از آب و طولی برابر با 333 متر در همان نگاه اول تعجب همگان را بر می انگیزند ؛ اما دلیل آن بزرگی و عظمت بی نظیر ناو نیست بلکه توانایی این فرودگاه کوچک شناور در به پرواز در آوردن هواپیما های جنگی بوده که چنین حسی را بوجود می آورد . در آب های آزاد ناو های هواپیما بر بعنوان خاک یا قلمرو خود مختار محسوب می شوند و خدمه می توانند به مانند اینکه در کشور خود هستند رفتار کنند البته تا زمانی که به سواحل کشورهای دیگر نزدیک نشده اند . بنابراین نظامیان ایالات متحده بدون نیاز با توافق با کشوری ، گروه رزمی ناو هواپیما بر خود که شامل یک ناو هواپیما بر و شش تا هشت کشتی اسکورت دیگر است را به منطقه ارسال می دارند .

جنگنده ها ، بمب افکن ها و سایر هواپیما های نظامی می توانند با پرواز به سمت اهداف دشمن دوباره به پایگاه تقریبا امن خود که همان گروه رزمی ناو هواپیمابر بوده باز گردند . ناو های هواپیما بر می توانند با سرعت 35 نات ( 64 کیلومتر بر ساعت ) بر روی آب حرکت کنند . این توانایی یعنی رسیدن به منطقه درگیری در عرض چند هفته . البته ایالات متحده در حال حاضر شش پایگاه درسراسر جهان برای ناوگان ناوهای هواپیمابر خود ایجاد کرده که با فلسفه واکنش سریع و اعزام ناوها از نزدیک ترین پایگاه به منطقه درگیری مورد استفاده قرار می گیرند . با بیش از یک میلیارد قطعه سوپر ناو های هواپیما بر کلاس « نیمیتز » ایالات متحده در بین پیچیده ترین ماشین های ساخته شده توسط بشر قرار می گیرند اما در سطح مفهومی عملکرد و هدف از ساخت هریک از آن ها بسیار ساده است بطوریکه برای انجام چهار کار پایه طراحی و ساخته شده اند . 1-حمل و نقا هواپیماهای نظامی دردریا 2- عمل کردن به مانند یک فرودگاه کوچک برای به پرواز درآوردن و نشاندن هواپیماها 3- استفاده به عنوان یک مرکز فرماندهی عملیات 4- جا دادن به افراد و پرسنلی که برای انجام این کارها مورد نیاز می باشند

برای به انجام رسانیدن این اهداف یک ناو هواپیمابر باید قابلیت های یک کشتی را با یک پایگاه هوایی و همچنین یک شهر کوچک ترکیب کند . ناو هواپیما بر باید دارای یک عرشه پروازی برای نشست و برخاست هواپیماها ، قسمت فرماندهی و کنترل ، سیستم پیش رانشی ، سیستم های گوناگون دیگر ( شامل آب ، غذا ، سیستم دفع فاضلاب و زباله ، سرویس پستی ، رادیو ، تلویزیون و چاپ روزنامه داخلی ) و همچنین بخش اصلی از بدنه کشتی که در داخل آب قرار می گیرد ، باشند . بخش بدنه در زیر خط آب بصورت قوس دار ونسبتا باریک است . بخش بالای خط آب به طرف بیرون گسترده می شود تا عرشه پروازی را تشکیل دهد . بخش زیری نیز از دو قسمت تشکیل یافته است که در واقع دو لایه مجزا بوده که در صورت اصابت اژدر به پوسته بیرونی ، پوسته داخلی بعنوان محافظ از درهم شکستن و غرق شدن کشتی جلوگیری می کند . از دهه پنجاه تا کنون تقریبا همه سوپر ناو های هواپیما بر ایالات متحده توسط شرکت « نورث روپ گرومن » واقع در نیوپورت نیوز ساخته شده اند . برای سادگی در پروسه ساخت ، این ناو ها بصورت مدولی ساخته شده و سپس مونتاژ می شوند که هر کدام ازاین مدول ها به سوپر لیفت معروفند.هر یک از این سوپر لیفت ها می توانند 70 تا 800 تن متریک وزن داشته باشند . ناوهای هواپیمابرمدرن ازحدود 200 مدول یا سوپر لیفت تشکیل یافته اند . ناگفته نماند آخرین مدول که در پروسه ساخت ومونتاژ نهایی نصب می شود جزیره یا همان ساخنمان فرماندهی روی عرشه ناو است که 575تن وزن دارد . مانند تمام کشتی ها ناوهای هواپیمابر هم در اقیانوس ها توسط نیروی پیش رانشی پروانه حرکت می کنند. البته با 6.4 متر پهنا هر کدام از چهار پروانه ناو هواپیما بر در کلاسی متفاوت از دیگر کشتی ها قرار می گیرند . هر یک از پروانه ها به یک شفت متصل بوده که توسط توربین بخار قدرت گرفته از راکتور هسته ای به گردش در می آیند . سیستم پیش رانشی ناو از دو راکتور هسته ای تشکیل یافته است که در محفظه ای زره پوش شده واقع در وسط ناو قرار دارند . این راکتورهای هسته ای بخار مورد نیاز برای بحرکت درآوردن توربین و در نتیجه پروانه کشتی را تأمین می کنند . قابل ذکر است که بنا به آمار منابع غیر رسمی قدرت سیستم پیش رانشی ناو بیش از دویست و هشتاد اسب بخار است . چهار توربین ناو همچنین برق مورد نیاز سیستم های الکتریکی و الکترونیکی ناو را تأمین می کنند که شامل سیستم شیرین کننده آب دریا نیز بوده و این سیستم روزانه بیش از یک و نیم میلیون لیتر آب دریا را به آب قابل شرب تبدیل می کند . ناوهای هواپیمابر پانزده تا بیست سال نیاز به سوخت گیری ندارند . البته راکتورهای هسته ای خطرات خاص خود را داشته و سوخت گیری مجدد ناو پروسه ای است که حدود سه سال به طول می انجامد.
به ارقام زیر در مورد ناوهای هواپیمابر کلاس نیمیتز توجه کنید ارتفاع کلی برابر 74 متر ؛وزن آب جابجا شده توسط ناو در حالت بارگیری کامل رزمی برابر با 88000 تن متریک ؛وزن فولاد سازه ای برابر با 54000 تن متریک ؛مساحت کل عرشه پروازی برابر با 1.8 هکتار ؛طول عرشه پروازی 333 متر و عرض عرشه پروازی 78 متر ؛تعداد بخش یا اتاق ها برابر با چهارهزار واحد ؛وزن هرکدام از لنگرها برابر با 30 تن ؛وزن هریک از دانه های زنجیر لنگر برابر با یکصدوشصت کیلو گرم ؛وزن هر یک از پروانه ها سی تن ؛وزن هر یک از سکان ها 41 تن متریک ؛ظرفیت ذخیره سوخت هواپیما 12.5 میلیون لیتر ؛تعداد تلفن های داخل کشتی برابر با 2500 دستگاه ؛تعداد تلویزیون های ذاخل کشتی برابر با 3000 دستگاه ؛طول کل کابل کشی داخل ناو برابر 1600 کیلومتر ؛ظرفیت هوای سیستم تهویه برابر با 2040 تن متریک ؛ظرفیت غذای ذخیره یخ زده و خشک شده در ناو برابر غذای 6000 نفر به مدت 70 روز ؛میزان محموله پستی در یک سال چهارصد و پنجاه هزار کیلوگرم ؛تعداد 6 پزشک و 5 دندانپزشک با یک بیمارستان 51 تخت خوابی عرشه پروازی یکی از هیجان انگیز ترین و در عین حال خطرناک ترین محل ها برای کار است . از آنجا که بر خلاف باندهای معمولی ناوها طول باند کمتری دارند بنابراین برخاستن از آن و فرود آمدن بر آن در سرعت های بالایی انجام می پذیرد که برای خدمه روی عرشه می تواند بسیار خطر آفرین باشد و حتی ذره ای خطا از جانب خدمه یا خلبان ممکن است به مرگ و آسیب های جدی بینجامد
تیک آف برای اینکه به پرواز در آمدن هواپیماها از روی سطح ناو ساده تر انجام گیرد ، ناو هواپیمابر در خلاف جهت باد و با سرعت زیادی حرکت می کند . با این کار به دلیل عبور جریان های هوا از روی بال نیروی لیفت بیشتری ایجاد شده و به میان کمی موجب کاهش سرعت تیک آف هواپیما می شود . اما این سرعت برای به پرواز در آوردن هواپیماهای سنگین نظامی ناکافی است بنابراین از وسیله ی دیگری بنام کاتاپولت ( منجنیق ) برای شتاب دادن به هواپیما در مسافت کوتاه استفاده می کنند . هر کدام از این کاتاپولت ها که تعداد آن روی عرشه ناوهای هواپیمابر کلاس نیمیتز به چهار دستگاه می رسد تشکیل یافته از دو پیستون درون دو سیلندر موازی در زیر عرشه که هر کدام طولی برابر با یک زمین فوتبال دارند . پیستون ها هر یک دارای برجستگی هایی هستند که از شکاف روی عرشه بیرون آمده و به حامل کوچکی متصل می گردند . جهت آماده سازی هواپیما برای تیک آف خدمه عرشه پوازی آن را به محل مورد نظر پشت کاتاپولت هدایت می کنند سپس میله یدک کش روی چرخ دماغه را به شکافی روی حامل کاتاپولت نصب می کنند . خدمه میله ی نگهدارنده ای را نیز بین پشت چرخ جلو و حامل نصب می کنند که این قطعه در هواپیماهای اف-14و اف-18 روی چرخ دماغه بصورت یکپارچه ساخته شده است . همزمان با متصل کردن چرخ دماغه به حامل کاتاپولت خدمه ی عرشه پروازی صفحات منحرف کننده گازهای خروج اگزوز را نیز در پشت هواپیما بالا می برند . وقتی تمام این مراحل انجام گرفت افسر کاتاپولت معروف به شوتر که در یک گنبد شیشه ای کوتاه روی عرشه پروازی بر تمام مراحل نظارت دارد سوپاپ سیلندرهای کاتاپولت را باز کرده در نتیجه سیلندرها توسط بخار پر فشار تولید شده در راکتور ناو پر می شوند . این بخار نیروی پیش رانشی برای کاتاپولت کردن هواپیما و ادامه پرواز با سرعت ایمن را تأمین می کند . اگر میان این بخار که بستگی به نوع هواپیما دارد کم باشد نیروی لیفت کافی ندارد و هواپیما را به داخل اقیانوس پرتاب خواهد کرد و اگر زیاد باشد ، خیز برداشتن سریع کاتاپولت موجب شکستن چراغ دماغه خواهد شد . قبل از پرتاب ، خلبان هواپیما از تمام قدرت موتورهای آن استفاده می کند که در این زمان میله نگهدارنده مانع حرکت هواپیما به جلو می شود . در این زمان افسر کاتاپولت با اشاره به خلبان پیستون را رها کرده و هواپیما پرتاب می شود . در انتهای مسیر کاتاپولت ، میله یدک کش از حامل جدا شده و هواپیما به پرواز با نیروی موتورها خود ادامه می دهد . سیستم کاتاپولت می تواند یک جنگنده بیست تنی را در زمانی حدود دو ثانیه از صفر به سرعت 270 کیلومتر در ساعت برساند . قابل ذکر است که ناو هواپیمابر توانایی به پرواز در آوردن یک هواپیما را در بیست ثانیه دارد فرود روی عرشه ای که فقط حدود 150 متر باند برای نشستن هواپیما دارد آن هم با سرعتی که جنگنده های سریع نیروی دریایی دارند یکی از سخت ترین کارهای خلبان است . برای فرود بر روی عرشه ناو هر هواپیما باید دارای قلاب دم باشد . خلبان هواپیما با تقرب و فرود دقیق سعی خواهد کرد یکی از چهار کابل نگهدارنده هواپیما روی عرشه ناو را با قلاب دم بگیرد . این کابل های فولادی که در عرض باند فرود و بموازات یکدیگر قرار گرفته اند ، به سیلندرهای هیدرولیکی زیر عرشه فرود متصلند که وقتی قلاب دم هواپیما با یک از این کابل ها در گیر می شود کابل مذکور بیرون آمده در نتیجه سیلندر هیدرولیکی انرژی هواپیما را جذب می کند . چنین سیستمی می تواند هواپیمایی با 24 تن وزن و 241 کیلومتر در ساعت سرعت را در مسافت حدود 96 متر متوقف کند . این کابل های موازی به فاصله 15 متری از هم قرار گرفته اند بنابراین منطقه بیشتری را برای تماس چرخ ها به خلبان می دهند . معمولا خلبان ها کابل سوم را هدف گیری می کنند که ایمن ترین حالت ممکن است ، هدف گیری کابل اول به دلیل لزوم نزدیک شدن به لبه ناو آن هم در حدی خطرناک کار درستی نیست . پروسه فرود با بازگشت هواپیماها به ناو و با اجرای طرح پرواز بیضی شکل ، با تنظیم زاویه دقیق تقرب از سوی خلبان ، انجام می شود و اولین اجازه فرود را هواپیمایی کسب می کند که کمترین ذخیره سوخت را داشته باشد . برای کمک به خلبان جهت اجرای یک فرود خوب افسر علایم از طریق رادیو و چراغ های روی عرشه ناو با ارسال علایم او را راهنمایی می کند . اگر هواپیما درست در مسیر باشد چراغ سبز به خلبان نشان داده می شود و در غیر این صرت از رنگ های دیگر استفاده می شود تا خلبان اقدام به اصلاح مسیر یا لغو و اجرای دویاره آن کند . سیستم نوری لنزهای اپتیکی فرسنل هم در کنار افسر علایم به خلبان برای فرود کمک می کند . این سیستم متشکل از یک سری چراغ و لنزهای فرسنل است که بر روی یک سکوی پایدار شده توسط ژیروسکوپ نصب شده اند . لنزها باعث تمرکز نور بصورت شعاع های باریکی با زوایای مختلفی در آسمان می شوند . درست زمانی که چرخ های هواپیما با عرشه ناو تماس پیدا کردند خلبان اهرم گاز را تا آخر فشار داده و قدرت موتورها را با پس سوز به حداکثر می رساند . چون در صورتی که هواپیما با قلاب ها درگیر نشود خلبان باید بتواند با حفظ سرعت دوباره از روی ناو برخیزد . ناگفته نماند که باند فرود ناو با چهارده درجه انحراف از محور طولی روی عرشه ناو قرار گرفته است آشیانه هواپپماها روی عرشه پروازی تعداد کمی هواپیما پارک می شوند و هواپیماهایی که مورد نیاز نیستند به آشیانه فرستاده می شوند . آشیانه هواپیماها دو طبقه پایین تر از عرشه پروازی قرار گرفته است که با 209 متر طول ، 34 متر عرض و 8 متر ارتفاع امکان جا دادن به بیشتر انواع هواپیماها وهلیکوپترها را دارد . آشیانه می تواند حدود 60 فروند هواپیما ، مخازن سوخت و قطعات یدکی را در چهار بخش خود جای دهد . برای انتقال هواپیماها به عرشه پروازی از چهار بالابر سریع استفاده می شود که نیرو هیدرولیکی کافی برای بالا بردن دو هواپیمای 35 تنی را دارند . قسمت انتهایی آشانه و عقب کشتی هم در اختیار بخش تعمیر و نگهداری است که دارای منطقه بازی نیز برای آزمایش موتورها با پس سوز می باشد . تیپ هوایی مستقر در ناو حدودا از 9 اسکادران تشکیل یافته که جمعا هفتاد تا هشتاد فروند هواپیما را شامل می شود . این هواپیماها شامل انواع اف/ای-18هورنت ، اف-14تام کت ، ای-2سی هاوک آی ، اس-3بی وایکینگ ، ای آ-6بی پراولر و هلیکوپتر اس اچ-60سی هاوک می باشند . جالب است بدانید یک ناو هواپیمابر کلاس نیمیتز می تواند پنجاه جنگنده را جهت اجرای یکصدوپنجاه حمله در روز به پرواز درآورد و در زرادخانه خود بیش از 4000 انواع بمب را دارد .
خدمه عرشه به جهت اینکه روی عرشه مشکلی پیش نیاید تمام افراد مسئول روی عرشه لباس رنگ مخصوص شغل خود را در بر می کنند . ارغوانی مسئولان سوخت هواپیما معروف به انگورها ؛ آبی جابجا کننده های هواپیماها، مسئولان بالابر ، راننده های یدک کش ، پیغام برها و مسئولان ارتباطات ؛ سبز مسئولان کاتاپولت و کابل های نگهدارنده ، مهندسان تعمیر ونگهداری ، مسئولان فرود هلیکوپتر ؛ زرد افسران کاتاپولت و کابل های نگهدارنده ، راهنمایان هواپیماها ، افسران جابجایی هواپیماها ؛ قرمز افسران مهمات ، مسئولان عملیات نجات ؛ قهوه ای افسران مسئول هواپیماهای تیپ هوایی ؛ سفید بازرسان اسکادران هواپیماها ، افسران علایم فرود ، افسران ناظر و پرسنل پزشکی تسحیلات تدافعی و تجهیزات راداری موشک های زمین به هوای سی پارو و موشک های ضد موشک رم ؛ چهار توپ چرخان 20 میلیمتری با سرعت تیر اندازی 3000 تیر در دقیقه و برد یک و نیم کیلومتر ؛ سیستم های چف و فلر برای منحرف کردن انواع موشک ها و اژدرها ؛ سیستم های جنگ الکترونیک و سیستم های پیشرفته راداری باندهای سی و جی و همچنین شناسایی دوست از دشمن ناوگان کلاس نیمیتز ایالات متحده به شرح زیرند USS Nimitz ( CVN 68( سال ورود به خدمت 1975 اکنون در حال سوخت گیری است ) USS Dwight D.Eisenhower ( CVN 69 ) ( 1977) USS Carl Vinson (CVN 70) ( 1986USS Abraham Lincoln (CVN 72) (1989) USS George Washington ( CVN 73) (1992( USS John C.Stennis (CVN 74) (1995( USS Harry S. Truman ( CVN 75) (1998( USS Ronald Reagan ( CVN 76) (2003( USS George H.W.Bush (CVN 77 ( در حال ساخت ، سال ورود به خدمت 2009 ) همچنین کلاس جدید ناوهای CVN 78 که در سال 2007 ساخت آن شروع خواهد شد احتمالا تا سال 2014 وارد خدمت می شوند که مجهز به سامانه های پیشرفته تری هستند و نیاز به خدمه کمتری هم دارند . البته ناگفته نماند که ناوهایی علاوه بر کلاس نیمیتز هم هم اکنون در حال خدمتند که به سن بازنشستگی رسیده اند مثل کلاس کیتی هاوک ، انترپرایز و جان اف کندی . خوب است بدانید مأموریت هر ناو 18 ماه به طول وی انجامد . شش ماه برای آماده سازی و تمرین خدمه ، شش ماه عملیات اصلی و شش ماه بعد از بازگشت به بندر اصلی خود . البته در موارد ضروری بارهای کم حجم توسط هواپیمای باربری سی-2 به ناو منتقل می شوند . معمولا حد اقل سه ناو هواپیمابر بصورت همزمان در حال آماده باش در اقیانوس ها بسر می برند . ساخت و بهینه سازی هر کدام از این ناوهای هواپیمابر بیش از شش میلیارد دلار برای یانکی ها تمام شده و هزینه عملیاتی نگهداشتن هر
کدام از آن ها هم در سال به بیش از دویست میلیون دلار هزینه نیاز دارد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



نوشته شده توسط امیر حسین




برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
سایت

[evry day]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

«برهموس» يك موشك كروز مافوق‏‎صوت مي‏باشد كه آن را مي‏توان از طريق زيردريايي‏ها، ناوهاي جنگي، هواپيماها و يا از سطح زمين پرتاب نمود.

اين موشك، توليد مشتركي است بين شركت روسي Mashinostreyenia و شركت هندي Brahmos Corp كه پيشرانهء آن بر اساس موشك روسي «يخونت» (Yakhont) طراحي شده است، در حالي كه سامانهء هدايت كنندهء موشك به وسيلهء شركت هندي Brahmos ساخته شده است.

برهموس، جزو معدود موشكهاي كروز در كل جهان محسوب مي‎شود كه در سرعت حيرت‏انگيز 2.5 تا 2.8 ماخ پرواز مي‏كند، كه اين مقدار، سه برابر سرعت موشك كروز آمريكايي «اماهاوك»(Tomahawk) مي‏باشد.
طراحي برهموس، كار مشتركي است بين «سازمان تحقيقات و توليدات دفاعي» (DRDO) از هند و موسسهء فدرال ايالتي Mashinostroyenia از روسيه (NPOM) كه تحت سرمايه‏گذاري شركت هوافضاي برهموس انجام پذيرفت.

اين موشك، نام خود را از اسامي دو رود بزرگ Brahmaputra و Moskva برگرفته است. دو كشور روسيه و هند، قصد دارند تعداد 1000 فروند از اين موشك كروز را در طول 10 سال آينده توليد نمايند و 50 درصد توليد را نيز به ساير كشورها صادر كنند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موشك برهموس در ارتفاع 10 متري سطح زمين پرواز كرده و به اهداف خود اصابت مي‏كند. اين موشك، پس از پرتاب، به سرعت 2.8 ماخ دست پيدا مي‏كند و داراي حداكثر بردي برابر 290 كيلومتر مي‏باشد.

موشك ناوپرتاب و زمين پرتاب برهموس، هر دو داراي 200 كيلوگرم سرجنگي هستند، در حالي كه نوع هواپرتاب آن، كه BrahMos A نام دارد، داراي 300 كيلوگرم مادهء منفجره مي‏باشد.

اين موشك از پيشرانه‏اي دو مرحله‏اي، شامل راكت سوخت جامد جهت شتاب‏دهي اوليه و سپس يك موتور رمجت با سوخت مايع، جهت دست‏يابي به پرواز مافوق‏صوت بهره مي‏گيرد.
موتور هواخنك رمجت از نظر ميزان مصرف سوخت، بسيار بهينه‏تر از پيشرانه راكت با سوخت جامد مي‏باشد، به همين جهت، اين پيشرانه، به برهموس اين امكان را مي‎دهد تا به فواصلي بسيار دورتر از يك موشك مجهز به پيشرانهء معمول راكت، دست پيدا كند.

سرعت بسيار بالاي موشك برهموس، باعث مي‎شود تا خسارت ناشي از انرژي جنبشي حاصل از برخورد نيز بسيار بيشتر از يك موشك كروز با سرعت كمتر، نظير تاماهاوك باشد.

اگرچه برهموس، يك موشك ضدكشتي به شمار مي‎رود، اما مي‏توان آن را بر عليه اهدافي در سطح زمين نيز مورد استفاده قرار داد.
موشك برهموس را هم مي‏توان به صورت عمودي و هم به صورت زاويه‏دار و در تمام 360 درجهء افق پرتاب نمود.
موشك برهموس ويژهء پرتاب از زمين، داراي مشخصات مشابهي با انواع هواپرتاب يا درياپرتاب مي‏‎باشد.
گونهء هواپرتاب، داراي بوستر كوچكتر مي‏باشد؛ ضمن اينكه داراي بالچه‎هاي اضافي در قسمت دم جهت ثبات بيشتر حين پرتاب مي‏باشد.
موشك برهموس، به تازگي جهت استفادهء هواپرتاب به وسيلهء جنگنده‏هاي Su-30MKI دچار برخي تغييرات شده است. يك كميتهء مشترك بين «سازمان تحقيقات و توليدات دفاعي» (DRDO) و نيروي هوايي هند (IAF)، دستوري مبني بر ايجاد تغييرات ساختاري در جنگندهء Su-30MKI را صادر كردند تا موشك برهموس، بتواند در اين هواپيما قابل نصب شود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[evry day]

موشك هاي بالستيك

هنگامي كه ايالاتمتحده آمريكا و اتحاد جماهير شوروي پيمان منع گسترش موشك هاي بالستيك را امضا كردندفقط ۹ كشور موشك بالستيك داشتند در صورتي كه امروز بيش از ۳۰ كشور موشك بالستيكدارند و ۱۴ كشور در توليد يا صادرات موشك بالستيك و تكنولوژي مربوط به آن دستدارند.يكي از بازوان پر قدرت و تواناي هر كشوري يا بهتر است بگوييم پر قدرت ترينبازوي تواناي هر كشور نيروي نظامي آن است. نيروهاي نظامي به چندين بخش زميني، هواييو دريايي تقسيم مي شوند كه در تمام آنها هدف اصلي يكي است ولي شيوه كارها با يكديگرتفاوت دارد. در تمامي بخش ها وجود چندين هزار خدمه لازم است تا نقشه ها به صورتصحيح و كامل اجرا شود.
وجود خدمه زياد در يك يگان نظامي هنگام جنگ باعث تلفاتجاني زيادي خواهد شد همان طور كه مي توان در جنگ جهاني اول و دوم اين فاجعه را بهوضوح ديد. به همين خاطر چندين دهه است كه كشورها به دنبال ساخت تجهيزاتي هستند كهبدون استفاده از انسان و تنها با يك نظارت الكتريكي به مناطق مختلف كشورها حمله بردتا ديگر از تلفات جاني خبري نباشد. هواپيماهاي بدون سرنشين (UAV) از اين قبيل هستندولي از مهم ترين مقوله اين امر مي توان موشك ها را نام برد.
رعب انگيزترين ومخوف ترين وسيله نظامي است به گونه اي كه اگر كشوري قدرت موشكي بالايي داشته باشدمي تواند با آسايش و آرامش امنيت خود را حفظ كند.
در دنياي امروز به رغم امضايپيمان نامه هاي متعدد كشورها و قراردادهاي بين المللي كه براي كنترل تكنولوژي موشكيدر سازمان ملل به امضا مي رسد، در نهايت كشوري حرف اول را مي زند كه به لحاظ موشكيمجهزتر باشد. تا قبل از جنگ جهاني دوم بنا به مقتضيات جنگ فقط چندين كشور در حالجنگ بودند كه ابرقدرت موشكي محسوب مي شدند مانند روسيه و آلمان. در واقع جنگ براياينها مانند كاتاليزوري در عرصه پيشرفت در صنايع موشكي بود.
پس از فروكش كردنالتهابات جنگ جهاني دوم، بسياري از كشورها دست به كار شدند و شروع به ساخت و ياحداقل خريد موشك كردند زيرا مي دانستند اگر سيستم موشكي قوي داشته باشند پشتوانهخوبي براي حفظ امنيت دارند. هر روزه انواع موشك ساخته و آزمايش مي شد كه در اينميان يك تكنولوژي توجه همگان را به خود جلب كرد و آن موشك هاي بالستيك بود.
يكموشك بالستيك يك ماشين تحويل موشك ـ مولد، شامل سيستم رهيابي و محفظه حمل مهمات استكه اساساً عليه اهداف زميني و سطحي مورد استفاده قرار مي گيرد. انواع گوناگونموشك هاي بالستيك برحسب برد طبقه بندي شده اند.


۱ـ موشك بالستيك جنگي كوتاه برد (BSRBM) با برد ۱۵۰ كيلومتر
۲ـ موشك بالستيك كوتاه برد (SRBM) با برد ۷۹۹ـ۱۵۰كيلومتر
۳ـ موشك بالستيك ميان برد (MRBM) با برد ۲۳۹۹ـ۸۰۰ كيلومتر
۴ـ موشكبالستيك دوربرد (IRBM) با برد ۵۴۹۹ـ۲۴۰۰ كيلومتر
۵ـ موشك بالستيك قاره پيما (ICBM) با برد ۵۵۰۰ كيلومتر به بالا

نوع خاص ديگري از موشك بالستيك هم وجود داردكه از زيردريايي شليك مي شود و با نام اختصاري SLBM شناخته مي شود. در ساختموشك هاي بالستيك مبحث پيشرانش كه مشخص كننده برد موشك است مهم ترين مسئله است كهاين ميزان برد، معيار سنجش قدرت تخريبي موشك است. موشك هاي بالستيك براي شناساييدقيق هدف يك محفظه هدايت براي حمل دقيق كلاهك به هدف مورد نظر را دارا هستند و فرقميان اين محفظه هدايت كنترل موشك و دقت آنها را متفاوت مي كند.

شليك يك موشكبالستيك در چندين مرحله انجام مي شود. پس از اين كه موشك به فضاي بالاي جو رفت و دراصل فاز شليك را به پايان رساند قسمتي از آن جدا شده و ديگر تبديل به يك RV «دستگاهورود مجدد» مي شود كه خود را در فضا رها مي كند و شامل كلاهك و قسمت هاي رهيابياست. پس از جداشدن RV ديگر وظيفه اش را به تنهايي انجام مي دهد تا خود را به هدفموردنظرش برساند. «ماشين هاي ورود مجدد چندمنظوره MIRV كه توسط موشك هاي بزرگتر حملمي شوند نيز مي توانند به طور مستقل به سوي هدف سير كنند.»

برد بسيار بالا وتوانايي حمل مقدار زياد مهمات و حمل كلاهك هاي هسته اي موشك هاي بالستيك را از ديگرموشك ها جدا مي كند. با وجود اين كه موشك هاي بالستيك جزو سلاح هاي كشتارجمعي (WMD) محسوب نمي شود ولي مي تواند مقدار زيادي از انواع سلاح هاي كشتارجمعي را حمل كند وبه عنوان يك منبع نگراني براي كشورها به حساب آيد. فناوري موشك هاي بالستيك هم بعداز جنگ جهاني دوم رشد و نمو پيدا كرد و از دهه ۱۹۵۰ ابرقدرت هاي موشكي به وجودآمدند كه تهديدي براي كشورهاي ديگر محسوب مي شدند.
در اين زمينه اتحاديه جماهيرشوروي يك سر و گردن از رقباي خود بالاتر بود. با گذشت زمان پر قدرت تر شد و هموارهحرف اول را مي زد؛ اين امركشورهاي ديگر مخصوصاً رقيب سرسختش يعني ايالات متحدهآمريكا را آزار مي داد. روسيه در عين حال با توجه به مصالح اقتصادي ـ سياسي كشورشگوشه اي از اين قدرت را با برخي از كشورها، خصوصاً چندين كشور آسيايي تقسيم كرد. اين قضيه آمريكا را به تاملي سخت در عرصه نظامي كشاند زيرا به جز قدرتمندشدن كشورهااين نگراني وجود دارد كه كشورهاي تحت سلطه، خود به تنهايي به گسترش تكنولوژي موشكبالستيك دست يافته و به ساخت موشك بپردازند.

تقريباً تمامي كشورهاي آسياييخريدارهاي بسيار خوبي براي روسيه هستند و در فهرست موشك هاي اين كشورها حداقل ناميك يا دوتا از موشك هاي روسي ديده مي شود و حتي به غير از كشورهاي آسيايي،اروپايي ها نيز به همين گونه اند. به غير از روسيه و چين در آسيا، ايران وكره شمالي نيز در زمينه موشكي قوي هستند. كره شمالي با داشتن موشك هاي بالستيك ازقبيل تائپودونگ ۱و۲ (Taepodong1,2) و يا نودونگ ۱ و ۲ (Nodong1,2) به گستره اي بهشعاع ۴۰۰۰ تا ۶۰۰۰ كيلومتري اطراف كشورش مسلط است و ايران نيز با داشتن موشك هايزلزال و شهاب سه (شهاب چهار در حال آزمايش است) قدرت بزرگي در منطقه محسوب مي شود. نگراني هاي آمريكا از گسترش و فروش موشك هاي بالستيك دولت رونالد ريگان را متاثركرد. به نحوي كه تمركز نيروي نظامي آمريكا را به اين موضوع برانگيخت و زماني شوروينخستين موشك بالستيك قاره پيماي (ICBM) خود را پرتاب كرد كه توانايي حمل سلاح هايهسته اي و غيرهسته اي در حجم بالا را داشت. نيروي نظامي آمريكا موفق به طرح سيستمدفاع موشك هاي بالستيك (Defensive Ballestic Missile) شد ريگان طراحان و مهندسانهوافضاي خود را بر سيستم ابتكاري دفاع راهبردي ـ فضايي متمركز كرد كه اين تمركزموجب ارتقاي چشمگير سطح تكنولوژي دفاع موشكي بالستيك (BMD) آمريكا شد. گونه هايجديد اين سيستم را در دوران رياست جمهوري جورج بوش هم به گونه اي تكميل يافته ترمي بينيم.
بسياري از متخصصان آمريكايي متذكر شدند كه سيستمدفاع موشكي بالستيك بسيار پرهزينه تر از سيستم حمله موشكي است و بايد بيشتر به حملهموشكي متكي بود. موشك هاي بالستيك در جنگ ها خسارات زيادي به كشورها وارد كرده اند. به عنوان مثال در جنگ جهاني دوم آلمان چيزي بيش از سه هزار موشك بالستيك به نام V-2 «ملقب به اسلحه انتقام» به انگلستان و آنتروپ طي سال هاي ۴۵ـ۱۹۴۴ شليك كرد. در جنگايران و عراق بارها از موشك هاي اسكاد روسي استفاده شد در جنگ خليج فارس عراق ازموشك هاي بالستيك استفاده كرد و بسياري از نقاط عربستان سعودي را در سال ۱۹۹۱ نشانهگرفت كه يك موشك به يك پايگاه نظامي آمريكايي اصابت كرد و ۲۸ سرباز آمريكايي در آنمردند.
موشك هاي بالستيك همواره باعث ايجاد تنش بين كشورها بود. براي نمونهبحران موشك هاي بالستيك كوبا در سال ۱۹۶۲ كه با تحويل موشك هاي دوربرد اتحاديهجماهير شوروي به كوبا انجام شد جنگ سرد را گرم تر كرد يا بحران تايوان در سال ۱۹۹۶پس از انتخابات دموكراتيك چين چندين موشك بالستيك به خطوط كشتيراني نزديك تايوانشليك كرد و در اواخر دوران تائپودونگ در سال ۱۹۹۸ كه كره شمالي يك موشك بالستيك رابه طور غيرمنتظره روي محدوده هوايي ژاپن آزمايش كرد باعث اعتراض كشورهاي غربيشد.
هنگامي كه ايالات متحده آمريكا و اتحاد جماهير شوروي پيمان منع گسترشموشك هاي بالستيك را امضا كردند فقط ۹ كشور موشك بالستيك داشتند در صورتي كه امروزبيش از ۳۰ كشور موشك بالستيك دارند و ۱۴ كشور در توليد يا صادرات موشك بالستيك وتكنولوژي مربوط به آن دست دارند. پس همواره تهديد شليك يك موشك بالستيك از طرف اينكشورها وجود دارد و مهم تر از آن فروش يك موشك به يك گروه تروريستي !
برايجلوگيري از اين امر موافقتنامه بين المللي كنترل تكنولوژي موشكي (MICR) كهموافقتنامه اي داوطلبانه است در سال ۱۹۸۷ بين ملل و دول مختلف براي كنترل جابه جاييموشك ها و تكنولوژي هاي مربوطه كه قابليت حمل سلاح هاي كشتارجمعي (WMD) را ايجادمي كند بسته شده است ولي آيا مي توان مطمئن بود كه تمامي كشورها به همهتوافقنامه هايي كه امضا كرده اند، پايبند بمانند. همانند آمريكا كه يك شبه بدونگرفتن هيچ اجازه و مدركي و با زير پا گذاشتن تمامي موافقتنامه ها و تعهدنامه هايبين المللي به عراق حمله كرد و هيچ كدام از آنها را در نظرنگرفت؟
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

موشک سام 10_اس300
موشك S-300PMU امروزه يكي از بهترين موشكهاي دفاع هوايي روسي به شمار مي‏رود كه مشابه موشك پاتريوت آمريكايي ارزيابي مي‎‏شود هرچند كه قابليتهاي و دقت عمل بسيار بهتري نسبت به آن (پاتريوت) دارد و مي‏تواند بر عليه همهء جنگنده‏هاي موجود ايالات متحده به كار گرفته شده و آنها را ساقط كند. رادار اين موشك، از فاصلهء 250 كيلومتري، جسم پرنده‏اي به ابعاد 25 سانتي‏مترمربع را به راحتي تشخيص مي‏دهد. این موشک بردی معادل ۳۰۰ کیلومتر دارد و میتواند همزمان چند هدف رارهگیری و همزمان به دو هدف حمله کند در ضمن این موشک نمونه ارتقا یافته سام۵ است که هنوز هم یکی از بهترین موشک های ضد بالستیک و هواپیما است البته با تغیرات بسیار

زیاد .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


موشک سام5_س200

سامانه ي موشكي SA.5 يا آن طور كه همه جا رايج است S.200 در اواخر 1950 تكميل آن بعنوان يك پدافند ارتفاع بالا ي موثر و پدافند موشكي بالستيك طراحي گرديد اين سامانه در اصل براي رهگيري هواپيماهايي همچون SR.71 و XB-70 و موشكهاي بالستيك آمريكا طراحي گرديد كه قوقايي به پا نمود اين موشك بطور كلي در سه نمونه طراحي گرديد نمونه متعارف نمونه ي باسرجنگي هسته اي و نمونه ي با سرجنگي متعارف وسامانه هاي كنترلي ارتقاع يافته كه بمنظور مقابله با هواپيماهاي اخلاگر همچون E-3 ارتقاع يافت از نظر سيستم كنترل راداري S.200 از يك رادار مراقبت P.50 بارلاك B (باند E/F) با برد 390 كيلومتر و رادار ارتفاع ياب متداول PRV-11 سايدنت با برد 180 كيلومتر و رادار درگيري اسكوير پير با برد 160 كيلومتر
SA.5 اصولا در برابر اهداف ارتفاع پايين ناتوان است اين سلاح در برابر اسرائيل حضوري فعال داشت و خلبانان جنگنده هاي اسرائيلي را كلافه نمود كشور هاي دارند
مشخصات:
طول:10.6 متر
قطر:0.86
برد: بين 150 تا 300
كلاهك:سر جنگي 217 كيلوگرم يا سرجنگي هسته اي كوچك
لانچر:10 (1 پرتابگر در گروه هاي گروه هاي 10 تايي پدافندي )
كشور هاي كاربر:
روسيه,ايران,روسيه سفيد,گرجستان,آلمان,هند,مجار ستان,لهستان, بلغارستان,ليبي,كره شمالي,سومالي,سوريه,اسلواكي و....... [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نوشته شده توسط امیر حسین

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
:13::41::20::19::40::13:

[evry day]

دوستان عزیز همان طور که تا بحال بار ها در رسانه های مختلف مشاهده کرده اید برای هواپیماها بخصوص نوع جنگی آنها حروفی به اختصار گفته می شود(بخصوص نوع غربی آنها) که این حروف خود بیانگر نوع و کار برد این هواپیما ها است از اینرو برای آشنایی بیشتر شما گرامیان تعدادی از این حروف که استفاده و کاربرد بیشتری دارند برای شما جمع آوری گردیده است که امیدواریم مورد قبول قرار گیرد

نام هواپیما (مثال)




ماموریت

کد


A-10

تهاجمی
ATTACK

A
B-52

بمب افکن
BOMBER

B
C-130

ترابری
CARGO

C
E-3A

الکترونیکی
ELECTRONIC Mission

E
F-18

جنگنده
FIGHTER

F
AH-1

هلی کوپتر
HELICOPTER

H
KC-130

سوخت رسان
TANKER

K
O-10

دیدبان
OBSERVATION

O
P-3

گشتی
PATROL

P
RF-4

عکس برداری
RECONNA ISSANCE

R
S-3A

ضد زیر دریایی
ANTI SUBMARINE

S
SH-3

تجسس و نجات
SEARCH AND RESCUE

S
SR-71

شناسای استراتژیکی
STERATEGIC RECONNAISSNCE

SR
T-38

آموزشی
TRAINER

T
UH-1

عام المنفعه
UTILTY

U
AV-8

عمود پرواز
VERTICAL

V
X-29

آزمایشی
EXPERIMENTAL

X
YF-16

نمونه
PROTOTYPE

Y

منبع : [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])-[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[evry day]

نام اسلحه : ام-240 ( M240 ) ( این اسلحه به نام مگ 58 (MAG 58 ) نیز معروف است .
نوع اسلحه : تیربار ( Machine Gun )
کالیبر : 51 * 7.62 میلیمتر ناتو
کشور سازنده : آمریکا توسط شرکت فابریک نشنال ( ( Fabrique Nationale Manufacturing, Inc شرکت تابعه اف ان (FN Manufacturing, Inc. ) نام این اسلحه در این شرکت MAG است ( این تیربار از سال 91 میلادی جایگزین تیربار ام-60 گردید )
طول اسلحه : 1245 میلیمتر ( 49 اینچ )
طول لوله : 368 میلیمتر ( 14.5 اینچ )
وزن اسلحه : 12.5 کیلوگرم ( 27.6 پوند )
حداکثر برد مؤثر ( 1800 متر ) ( 1.1 مایل ) ( حداکثر برد مؤثر در حالتی است که تیربار بر روی سه پایه قرار گرفته باشد )
برد نهایی : 3725 متر ( 2.31 مایل )
میزان آتش : 650 الی 950 گلوله در دقیقه
میزان آتش عملی در آتش مداوم (Sustained ) : 100 گلوله در دقیقه
سرعت گلوله در سرلوله ( سرعت اولیه ) : 905 متر در ثانیه ( 2970 فوت در ثانیه )
خشاب : نوار فشنگ 100 تایی ( این اسلحه تغذیه از چپ (left hand feed ) است )
بر گرفته از وبسایت:q12.persianblog.com

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ابر تيربارها
تیربارهای چند لول چرخان در کالیبرهای متفاوت بر روی وسایلی مختلف نظیر هواپیماها بالگردها ناوها وخودروها که با حجم اتش بسیار زیاد و فوق العاده و پوشش گسترده هدف عامل مهمی در نابودی وجلوگیری از تحرکات دشمن و یا حداقل زمینگیر کردن دشمن می شوند.مدلهای گوناگونی از این تیر بار وجودارد که بروی و وسایل متفاوتی مانند زرهپوشها و انواع شناورها و هواپیماها و بالگردها به عنوان توپ اصلی ویا جانبی ویا به عنوان توپ ضد هوایی با نواخت تیر بالا به کار برده می شود تصویر زیر مربوط به تیربار کالیبر کوچک مشهور به مینی گان از همین مدل تیربارها است که قابل نصب بر روی بالگردها و ناوها همچنین توسط افراد قابل استفاده است. [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] کالیبر ۶۲/۷میلیمتر
طول ۷۵ سانتیمتر
وزن ۱۶کیلوگرم
نواخت تیر ۴۰۰۰تا۲۰۰۰تیر در دقیقه
برد ۱۰۰۰متر
سرعت گلوله ۸۵۴متر بر ثانیه
مکانيزم نيروی برق

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مسکو، "ویکتور لیتوفکین" مفسر نظامی خبرگزاری «نووستی»/
در بین انواع منحصر بفرد سلاح و تجهیزات نظامی که توسط صنایع دفاعی روسیه تولید می شوند، سیستم های رآکتیو رگباری از جایگاه ویژه ای برخوردارند. در بین آنها، قویترین ماشین نظامی 300 میلیمتری "اسمرچ" (گردباد) است که گاهی وقت ها نیز نبیره "کاتیوشا" نامیده می شود.
این یک واقعیت تاریخی است که روسیه در ساخت سلاح های آتشبار برتری جهانی دارد. اولین امتیاز اختراع در تاریخ 9 آپریل 1939 بخاطر "مکانیزه نمودن دستگاه شلیک مهمات موشکی با کالیبرهای مختلف" به مخترعین روسی "آندره کاستیکوف"، "ایوان گوای" و "واسیلی آبورینکوف" اعطا شده بود که سازندگان همان "خمپاره انداز رآکتیو" تحت عنوان "کاتیوشا" بودند که 14 جولای 1941 با یک شلیک، چندین ردیف از فاشیست ها به همراه سوخت، مهمات و تجهیزات آنان را در ایستگاه "اورش" نابود نموده و آن ها را با خاک یکسان کرد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]نبیره کاتیوشا، یعنی "اسمرچ" در سال 1986 پدیدار شد و در سال 1989 در نیروی مسلح پذیرفته شد. در زمان میان این دو، سیستم هایی همچون "بی ام 13"، "بی ام 14"، "گراد" (تگرگ)، "اوراگان" (طوفان) و مدل های تغییر یافته آنها وجود داشتند. به گفته "نیکلای ماکاروفتز" دکترای علوم فنی و مدیر کل موسسه علمی-تولیدی "اسپلاو" در شهر تول و همچنین طراح و تولید کننده سیستم رآکتیو آتشبار، این سیستم ها در جهان از لحاظ محبوبیت جایگاه دوم را و آنهم تنها پس از اسلحه خودکار "کالاشنیکوف" به خود اختصاص داده اند. این مطلب نیاز به اثبات ندارد و حوادث اخیر در خاور نزدیک نیز گواه این هستند.
اما حقیقتاً نمی بایست روسیه را مورد سرزنش قرار می دادند که این سیستم ها را به حزب الله عرضه کرده است. مسئله در این است که سیستم آتشبار "گراد" را در تمام جهان تولید می کنند و می فروشند و در بیشتر آنها حتی بدون مجوز روسیه، و در حدود 15 کشور نیز بعنوان محصولی تقلبی وجود دارد. حتی به ارتش شوروی نیز که تقریباً 10 سال در افغانستان بود، با سیستم "گراد" شلیک می کردند، در صورتی که در خود اتحاد جماهیر شوروی تولید آنها مدت بسیاری بود که متوقف شده بود. کارخانه "اشتامپ" در شهر تول نیز نیز که 5% از تولیدات آن را سماورهای مشهور و 95% آن را زمانی سیستم های آتشبار تشکیل می دادند، در سال های 80 قرن گذشته، تولید و صادرات "گراد" به کشورهای خارجی را متوقف کرده بود.
بدین ترتیب باید گفت که جهان جنگجو، مدت بسیاری است که بدون حضور ما هم از عهده کار بر می آید. هرچند محض حقیقت باید یادآور شد که "مدل پارتیزانی" این سلاح که مردم افغانستان و مجاهدین در این کشور توسط آن ارتش ما را مورد هدف قرار می دادند نیز در شهر تول "بنا به تصمیم کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی برای کمک به کشور برادرمان ویتنام که با متجاوز آمریکایی نبرد می کرد" ساخته شده بود و به دست آنان افتاده بود.
اما داستان ما درباره این زمان های دور دست نیست.
حال باید دید که تفاوت سیستم های آتشبار "اسمرچ" با مدل های قدیمی خود، یعنی سیستم های "گراد" و "اوراگان" و سیستم معروف آمریکایی MLRS چیست؟ در وهله اول، باید از برد و موثر بودن آن و نیز مساحت اصابت آن به نیروهای زنده و تجهیزات اشاره کرد. عملاً "اسمرچ" سلاحی با سطح کیفی جدیدی است که بطور چشمگیری از پیشنیان و همتاهای خارجی خود برتری دارد.
اگر "گراد" 20 کیلومتر را نشانه می رود و مساحتی 4 هکتاری را پوشش می دهد، "اوراگان" به ترتیب 35 و 29 و سیستم آمریکایی MLRS 30 و 33 را، باید گفت که برد شلیک "اسمرچ" 12 موشکی، برابر با 20-70 کیلومتر است و در برخی از مدل های تغییر یافته آن تا 100 کیلومتر و مساحتی برابر با 67 هکتار و یا 672 هزار متر مربع را مورد هدف قرار می دهد.
در موشک "اسمرچ" که وزن آن 800 کیلوگرم می باشد، 280 کیلوگرم را مهمات تشکیل می دهد (کارشناسان تایید می کنند که این نیز تناسبی منحصر بفرد است). در شاسی موشک 72 ذخیره مهماتی وجود دارد که وزن هر یک 2 کیلوگرم است.
دقت و شلیک رگباری "اسمرچ" در مقایسه با "گراد" و "اوراگان" دو- سه برابر افزایش داده شده است. برای آماده سازی آن به جنگ و هدفگیری تنها به سه دقیقه زمان نیاز است و برای شلیک کامل 38 ثانیه. این نیز زمانی منحصر بفرد است. تا دشمن کشف کند که از کدام طرف به مقر و تجهیزات نظامی او شلیک شده، چه کسی گردباد فلزی بر فراز سرش فرود آورده، دستگاه سرد خواهد شد.
مسلم است "اسمرچ" را که تنها در شهر تول نساختند. در ساخت این قویترین دستگاه آتشبار با کالیبر 300 میلیمتری، 20 سازمان همت گماشته اند.
طبق اطلاعاتی که من در دست دارم، "اسمرچ" در خارج از روسیه تنها به هند و کویت عرضه شده است. مجوز ساخت آن را نیز نه به کسی داده ایم و نه فروخته ایم. در مرزهای اسرائیل نیز وجود ندارد. اما اگر کسی ناگهان آن را کشف کند، باید بداند که مسکو هیچ ارتباطی بدین مسئله ندارد. این نیز همچون "گراد" در خاور نزدیک، تقلبی است.


راکت انداز 122 میلیمتری 40 لول 9k51 با نام گذاری ناتو با نام BM-21 گراد ( این سلاح را کاتیوشا نیز
می نامند ) یک راکت زمین به زمین غیر هدایت شونده پر آوازه و مشهور ساخت روسیه است. [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] این سلاح



کارامد که برای اولین بار در سال 1964 عملیاتی شده است امروزه به طور گسترده در بیش از 50 کشور



جهان استفاده و همچنان تولید می شود. [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] این سلاح با عملکرد خوب خود باعث توسعه نمونه های مشابه خود در



سراسر جهان شد. کاتیوشا را باید سلاحی مشابه توپ ولی با حجم آتش بسیار ، قدرت تخریب چند برابر ولی با



برد کمتر و دقت آتش کمتر دانست. کاتیوشا و سلاح های مشابه آن تعریف جدیدی از پشتیبانی نیروهای زمینی



در کنار توپخانه ارائه دادند. [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



لانچر راکت انداز این سلاح بر روی یک دستگاه خودروی دو محوره 6×6 Ural-375D سوار می باشد و



برای همین دارای تحرک بسیاری در هنگام جنگ می باشد. این سلاح را تنها می توان در هنگامی که کامیون



ایستاده است شلیک کرد و کابین راننده دارای صفحات محافظ برای محافظت در مقابل آتش خروجی راکت می



باشد. در صورت لزوم برای حفظ تعادل خودرو می توان از دو جک تثبیت کننده در هنگام آتش استفاده کرد.



سرعت حرکت کامیون در جاده حدود 75 کیلومتر در ساعت است. [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] راکت برای روشن شدن خرج پروازش



نیاز به یک مولد برق دارد ، از این رو خودروی حامل دارای یک مولد برق است که با سیم به لانچر راکت ها



وصل می شود و می تواند در عرض6 ثانیه تمامی راکت ها را روشن کرده و در عرض 5 دقیقه دوباره



شارژ شود. این مولد برق می تواند تمامی راکت ها را یکجا روشن کند یا با فاصله 5/. ثانیه راکت ها را یکی



پس از دیگری روشن و شلیک کند. خدمه این سیستم 5 نفر می باشد و می توانند پس از شلیک در عرض 8



دقیقه دوباره لانچر را بارگیری و آماده شلیک کنند. راکت ها دارای بالچه های تاشو هستند که پس از شلیک و



خارج شدن از لوله باز می شوند و باعث تثبیت حرکت راکت می شوند.[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



برد این سلاح در مدل های مختلف ساخت کشورهای مختلف و با راکت های مختلف ، فرق می کند. مدل



استاندارد ساخت روسیه ، می تواند اهدافی از 375 متری تا 16 کیلومتری هدف قرار دهد. برخی نمونه های



دیگر این سلاح می توانند اهدافی تا 36 کیلومتری را نیز مورد هدف قرار دهند. گرچه می توان این راکت ها



را به صورت مستقیم به سمت هدف شلیک کرد ولی به طور معمول آن ها را به صورت بالستیک (منحنی)



شلیک می کنند. لانچر پرتاب که 9p132 نام دارد می تواند 40 راکت خود را در عرض 20 ثانیه شلیک



کند. لانچر قابلیت حرکت در پشت شاسی را دارد و می تواند در چپ تا 102 درجه ، راست 72 درجه و تا



55 درجه بالا یا پایین حرکت کند. همچنین راکت ها قادرند انواع سرجنگی های انفجاری ، خوشه ای ، ضد تانک و حتی شیمیایی را با خود حمل کنند.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



بعد ها راکت انداز های مختلفی بر اساس طرح BM-21 ساخته شدند که دارای کالیبر بزرگتر و سرجنگی های



قوی تر بودند.سازنده این سلاح اسم دخترشو روی این سلاح گذاشته است. [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نظامیان کشورمان نیز در زمان جنگ با عراق طعم تلخ این سلاح را که به طور گسترده توسط ارتش عراق به
کار می رفت را چشیدند. البته از همان ابتدای جنگ با به غنیمت گرفتن تعداد زیادی از این سلاح و سلاح های
خریده شده قبلی ، نیروهای ما نیز کم و بیش از این سلاح استفاده می کردند. با پایان جنگ تحمیلی متخصصان
صنایع دفاعی کشورمان نیز دست به توسعه نمونه بومی این سلاح زدند. امروزه تمامی اجزای کاتیوشا از
لانچر پرتاب گرفته تا راکت به روش مهندسی معکوس در ایران تولید می شود. طی چند سال گذشته وزارت
دفاع نمونه های دور برد تر و و قدرتمندتر این سلاح را توسعه داد که با نام فجر شناخنه می شود. راکت انداز
فجر3 با لانچر دوازده لول و برد 40 کیلومتر و فجر5 با لانچر 4 لول و برد 70 کیلومتر ، از جمله سلاح
هایی هستند که بر پایه کاتیوشا در ایران توسعه پیدا کرده و ساخته شده اند. [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نوشته شده توسط sina

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Pario]

یه نگاه بندازید . ظاهرا فیلم پرتاب شاتل هست در حدود 30 ثانیه


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Pario]

شفق

این چرا اینقدر کوچولو هست؟؟ طیارس یا بادبادک؟؟


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[raptor22]

اين هم فيلمش كه گفته بودم:


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[raptor22]

اينم فيلمي كه يك بهپاد ايراني از بالاي يك ناو آمريكايي گرفته و بعد از حدود دو دقيقه و نيم تازه آمريكايي ها متوجه ميشن :


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


اگر پسورد خواست



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[seyyedi]

دوستان سلام
انفجار اعم از عادی یا هسته ای عبارتست از رهایی مقدار زیادی انرژی در مدت زمانی بسیار کوتاه در یک فضای محدود. در انفجار هسته ای حرارت و فشار حاصل، به اندازه ای است که جرم بمب و همه مواد موجود در فضای مزبور را در آن واحد بصورت توده ای از گاز داغ، ملتهب و فشرده در آورده و تشکیل گوی آتشین می دهد که در حدود چند میلیون درجه حرارت دارد. این گوی آتشین بلافاصله انبساط کرده و به لایه های بالای جو صعود می کند و فشار اطراف خود را بالا برده و موج انفجاری (موج ضربه) بسیار شدیدی در زمین یا آب یا در زیر زمین ایجاد می کند که اثر تخریبی انفجار مربوط به آنها ست.
قطر کره آتشین ناشی از بمب هسته ای یک مگاتنی، در یک هزارم ثانیه به حدود 150 متر رسیده ودر هر ثانیه به حداکثر اندازه خود که حدود 2000 متر است می رسد و یک دقیقه پس از انفجار تا 7 کیلومتر صعود می کند و سپس نسبتا سرد شده و روشنایی خود را از دست می دهد. گوی آتشین همانطور که به سرعت بزرگ شده و صعود می کند تغییر شکل داده و پهن تر می شود و هوا، خاک و عناصر دیگر را از پایین به داخل خود می مکد و دنباله ای از غبار تشکیل می شود که گوی آتشین را به زمین وصل می کند. کره آتشین بتدریج سرد شده و بصورت ابری متلاطم در می آید که ابتدا سرخ رنگ و بعد سفید می شود، و با دنباله خود شکل قارچی به خود می گیرد. (در نزدیکی انفجار سرعت موج از یک کیلومتر درثانیه یعنی هزارها کیلومتر در ساعت بیشتر است).
بعد از هر انفجاری گازهای سوزان و فشرده به سرعت منبسط شده و با حرکت به سمت خارج کانون انفجار، فشار جو و دمای محیط اطراف را بالا می برند. و این امر باعث می شود که امواجي که در لحظات بعدی از کانون انفجار به اطراف گسترده می شوند سرعتشان از امواج اولیه زیادتر گردد. این امواج ثانویه در لحظه ای که به امواج اولیه می رسند ترکیب شده وتشکیل یک جبهه می دهند، و به هر جسمی که در برابر این جبهه قرارگیرد، در یک لحظه بسیار کوتاه فشار رویه ای خیلی زیادی وارد می شود. این فشار از همه طرف جسم را احاطه کرده و می فشارد.
در ابتدای هرانفجاری فشار محیط افزایش یافته و از فشار اتمسفر بیشتر می شود و به ماکزیمم مقدار خودش می رسد در این مرحله باد به طرف خارج حرکت می کند، این مرحله ، مرحله مثبت(کمپرس یا تراکم) خوانده می شود. لیکن بعد از طی مسافتی معین فشار داخل آن به سرعت کاهش یافته و عملا از فشار اتمسفر کمتر می شود، در این حال یک فشار منفی ایجاد می شود که هوا را می مکد، در این مرحله سوی باد به داخل است. این مرحله به نام مرحله منفی (مکش) خوانده می شود. طول زمان مرحله منفی سه تا سه ونیم برابر مرحله مثبت است (در ترکش سلاح 20تنی وقتی جبهه ضربه در حدود 400 تا 500 متر را پیمود مرحله منفی آغاز می شود). -فشار ناشی از انفجارهای مانند تی ان تی یا هسته ای شبیه هم هستند اما تفاوت آنها در مقدار و دوام زمانی انفجار است، که در انفجارهای هسته ای چند برابر زیادتر است. مثلا در یک مسافت معین که فشار حاصل از انفجارات معمولی برابر فشار حاصل از انفجار هسته ای باشد دوام زمان فشار انفجار هسته ای 100 برابر بیشتر از دوام زمانی فشار انفجارات معمولی خواهد بود و همین امر در ایجاد خسارت بیشتر بسیار موثر است.
انفجار يك بمب هسته‌اي روي يك شهر پرجمعيت خسارات وسيعي به بار مي آورد. درجه خسارت به فاصله از مركز انفجار (كانون انفجار (بستگي دارد. مجموع انرژی حاصل از یک انفجار (قدرت بمب) تا اندازه ای به نوع سلاح، سوخت وشرایط انفجار بستگی دارد. ولی بطور کلی،50% انرژی را موج انفجاری (موج ضربه)، 35% انرژی را تشعشع حرارتی و امواج نورانی و 15% انرژی را تشعشعات هسته ای ( 5% از تشعشعات ابتدایی و 10% از تشعشعات بعدی) حمل می کنند. -
زيانهاي ناشي از انفجار بمب هسته‌اي عبارتند از: موج شديد گرما كه همه چيز را مي‌سوزاند- فشار موج ضربه‌اي كه ساختمان‌ها و تاسيسات را تخريب مي‌كند- تشعشعات راديواكتيويته كه سرطان زا است- و بارش ابري از ذرات راديواكتيو كه بصورت غبار و توده سنگ‌هاي متراكم به زمين برمي‌گرد.
از اینرو بطور کلی منطقه انفجار بمب هاي هسته اي به پنج قسمت منطقه تبخير(كانون زلزله)، منطقه تخريب كلي، منطقه آسيب شديد گرمايي، منطقه آسيب شديد انفجاري و منطقه آسيب شديد باد وآتش تقسيم ميشود.
دركانون زلزله (منطقه تبخير): درجه حرارت در مرکز انفجارهای معمولی به حدود 5000 درجه سانتیگراد می رسد، در حالی که درجه حرارت در مرکز انفجار هسته ای تا سيصد ميليون درجه سانتيگراد بالا می رود و هر چيزي که در اين منطقه قرار بگيرد بخار مي شود.
منطقه آسيب شديد گرمايي: قسمت عمده ای از انرژی انفجار بصورت حرارت و نور آزاد می شود که در منطقه وسیعی ایجاد آتش سوزی نموده و حتی در فاصله های دورتر سبب سوختگی در پوست بدن موجودات زنده ای که در معرض آنها قرارگرفته باشند می گردد. میزان درخشنده گی کره آتشین به حدی است که از فاصله یکصد کیلومتری از نور خورشید در وسط روز درخشنده تر است، و می تواند موجب کوری موقتی یا سوختگی دائمی شبکیه چشم ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] %D9%85&action=edit) شود. (درآزمایشات هسته ای سلاح 20 کیلوتنی اشخاصی که به طور تصادفی در مسافت 10 مایلی در معرض قرار گرفته بودند موجب سوختگی شبکیه چشم شده است).
بارش ابري از ذرات راديواكتيو : چنانچه انفجار در سطح زمین یا نزدیکی آن اتفاق بیفتد مقدار زیادی خاک و شن و مواد مختلف بخار ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) شده و همراه با گوی آتشین بالا می روند. این ذرات با مواد رادیواکتیو مخلوط شده و ابر قارچی شکلی را شکل می دهند، و در اثر برف و باران به زمین برمی گردند، و منبع تشعشعات بعدی خواهند بود، این عمل ریزش اتمی نامیده می شود. (یک درصد انرژی سلاح مگاتنی در ترکش سطحی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] D%DB%8C&action=edit) کافی است که 4000 تن خاک و شن و سنگ را بخار نماید)- اگر انفجار هسته ای در زیر آب رخ دهد مقدار زیادی آب بخار خواهد شد.(یک صدم انرژی سلاح یک مگاتنی کافیست که 20000 تن آب را بخار کند)-اگر انفجار هسته ای در زیر زمین رخ دهد، تکانهایی مانند زمین لرزه ایجاد می نماید)
تشعشعات راديواكتيويته: در انفجار بمب اتمی مقدار قابل توجهی محصولات شکافت رادیواکتیو پراکنده می‌شوند. که این مواد بوسیله باد از یک بخش جهان به نقاط دیگر آن منتقل شده و بوسیله باران و برف از جو زمین در مناطق دور ريزش مي‌كند که باعث آلوده شدن موجودات، آب و محيط زندگي در منطقه وسیعی مي‌‌شود. این مواد بوسیله مواد غذایی گیاهی جذب شده و بوسیله مردم و حیوانات خورده می‌شوند. تشعشعات زيانبار اینگونه مواد رادیواکتیو آثار ژنتیکی و جسمانی زیان آوری دارند. بعضی از این مواد رادیواکتیو طول عمر زیادی دارند و تا سال هاي طولاني مانع ادامه حيات موجودات زنده در محل هاي نزديك به انفجار مي شود. دانشمندان با بررسي اثرات مواد راديواكتيو روي بازماندگان بمباران ناكازاكي و هيروشيما دريافتند كه اين مواد باعث: ايجاد تهوع، آب ‌مرواريد چشم، ريزش مو و كم‌شدن توليد خون در بدن مي‌شود. در موارد حادتر، مواد راديواكتيو باعث ايجاد سرطان و نازايي هم مي‌شوند. تابش های راديواكتيو از سه پرتو آلفا، بتا و گاما تشكيل شده است كه نوع گاماي آن از همه خطرناكتر است. پرتو گاما فركانس، جرم و انرژي بالايي دارد و اگر به بدن انسان راه یابد، از ساختار سلولي آن عبور كرده و باعث تخريب ماده دزوكسي ريبو نوكلوئيك اسيد) يا همان DNA) شده و باعث پيدايش انواع سرطان ها، سندرم ها ونقايص غير قابل درمان ديگر می شود. وحتي اين نقايص به نسلهاي آينده نيز منتقل خواهد شد. یکی از فراوانترین محصولات رادیواکتیو، استرانسیوم 90Sr است، که وقتی وارد بدن می‌شود، به ماده استخوانی بدن راه یافته و با گسیل ذرات بتا با انرژی میلیون الکترون ولت ونیم عمر 28 سال، نابود می‌شوند، که می‌تواند به سلولها آسیب رسانده و موجب بروز انواع بیماریها از قبیل تومور استخوان ، لوکمیا و … ، بخصوص در کودکان در حال رشد ، می‌شود.
فشار حاصل از موج انفجار : فشار حاصل از موج انفجار ساختمانها و تاسيسات را خراب مي‌کند، همچنین موج انفجار حامل انرژي زيادي است و مي تواند تجهيزات الكترونيكي پيشرفته نظير ماهواره ها و يا سيستم هاي مخابراتي را از كار بيندازد. اثرات زيانبار اين انفجار حتي تا شعاع پنجاه كيلومتري وجود دارد. در اینجا اثرات موج انفجاری بر روی یک شهر، هواپیما، تانک و مهمات و انسان را بررسی می کنیم:
1-اثرات موج انفجاری بر روی یک شهر:
مقاومت یک ساختمان در برابر موج انفجاری در درجه اول به قدرت و جنس ساختمان بستگی داشته و در درجه دوم به شکل آن و تعداد دریچه های موجود بستگی دارد. شکل ساختمان در برابر موج انفجاری زیاد موثر نیست زیرا تقریباً تمام ساختمان ها چهار گوش هستند. موضوع شکل فقط در بعضی از قسمت های ساختمان موثر است. مثلا در مورد دود کش ها و پایه پلهاموج انفجاری بطور سریع همه اطراف آنها را احاطه کرده و دور تا دور را به یک میزان می فشارد، در نتیجهمقاومتشان بسیار زیاد می شود . مقاوم ترین ساختمانها، ساختمان های چهار گوش فولادی و بتنی،- ضعیف ترین آنها ساختمان های چتری شکل کارخانجات است که دارای تیرهای سبک و طویل و سقف های بدون حایل می باشد. - یک ساختمان باریک و طویل اگر از قسمت باریک خود در معرض موج انفجاری قرار گیرد خسارت کمتری خواهد دید تا از قسمت پهن.- شکسته شدن سریع درها و دریچه ها و خراب شدن قسمت های ضعیف یک ساختمان مفید است، زیرا همین امر سبب می شود که فشار درون ساختمان و خارج آن بطور سریع برابر شده و از ویرانی زیادتر جلوگیری شود.-پل ها، جاده ها و زیرسازی آنها، بزرگ راه ها، باند فرودگاه، راه آهن و خطوط آن به خاطر شکل ساختمانی شان در برابر موج انفجاری بسیار مقاوم هستند و نسبتا از موج انفجاری آسیبی دریافت نمی کنند، فقط ممکن است بوسیله خرده سنگ و نخالی مسدود گردند. -در ژاپن پل هایی که دارای پایه فولادی بوده و از بتن تقویت شده ، ساخته بودند. فقط در قسمت سطح و نرده های اطراف کمی آسیب دیدند و در نتیجه تا هنوز قابل استفاده بوده اند. -اما تیرها و ستون های تلفن و برق ، منابع آب و گاز و لوله هایی که روی سطح زمین کار گذاشته شده اند در برابر موج انفجاری آسیب می بینند. -خودروها نیز تحت تاثیر مستقیم موج انفجاری واژگون شده، و خسارت قابل ملاحظه ای دریافت خواهند داشت. همچنین وسایل الکتریکی و ماشین آلات برقی دقیق وحساس مانند رادار، دستگاه های رادیو، تلفن، تابلو های کلید دار و دستگاه های سنجش و بازرسی مواد رادیواکتیو در برابرموج انفجاری بسیار آسیب پذیر ند حتی اگر مستقیما هم آسیبی دریافت نکند خراب خواهند شد. - اگر انفجار بمب 20 کیلو تنی در ارتفاع 2 کیلومتری سطح زمین صورت گیرد، در دایره ای به شعاع یک چهارم مایل از سطح زمین صرف نظر از نوع ساختمان ها انهدام کامل است. از آن به بعد تا مسافت یک مایلی ساختمانهای بتنی شدیداً آسیب می بینند. در صورتیکه بقیه ساختمان ها به کلی ویران می شوند.خانه های مسکونی تا مسافت 1.5 مایلی منهدم شده و تا مسافت 8 مایلی خسارت شدید ، متوسط و سبک خواهند دید.
2- اثر موج انفجاری روی هواپیما: ساختمان هواپیما در برابر فشار زیاد عوامل جوی و ضربه نشستن مقاوم است، اما در برابر فشارا مواج انفجار هسته ای مقاومت شایانی ندارند. - ابزار و آلات درون هواپیما درصورتي خسارت مي بيند كه موج به درون هواپیما راه یابد، از اينرو هواپیما های کوچک در مقایسه با هواپیماهای بزرگ، چون روزنه ها و دریچه های کوچک دارند آلات و ابزاردرونیشان آسیب کمتری می بیند. چون روزنه های هواپیما ها در حین پرواز بسته است خسارت درونی معمولاهنگامی ایجاد می شوند که هواپیما در حال پارک باشد. هواپیما های پارک شده علاوه بر خساراتی که مستقیما از موج انفجاری دریافت می دارند این امکان هم هست که کاملا از زمین کنده شده و در موقع اصابت مجدد به زمین از پهلو یا از طریق واژگون شدن خسارت ببینند. اما هواپیما های در حال پرواز در مسافت 1500 یارد از نقطه انفجار آسیب شدید وتا مسافت 3000 یاردی آسیب جزئی دریافت خواهند داشت . بطور کلی آسیب پذیر ترین قسمت هواپیما عبارتند از ( کابین بدنه، کابین دستگاه های فرمان ، دم هواپیما).
3-اثر موج انفجاری روی تانکها و مهمات: اگر دریچه تانک ها و خودروهای ذره پوش مسدود و برجک ها به حالت قفل شده باشند، بی سیم ، وسایل بصری ، مسلسل، چراغ ها ، چرخ ها در مقابل امواج انفجاری محفوظ خواهد بود . اما در نزدیکی کانون انفجار، موج انفجاری ممکن است تانک های مزبور را تا مسافتی پرت کرده و آنها را واژگون سازد و آسیب ببیند. - مقاومت توپ های سنگین در برابر موج انفجاری بسیار زیاد است و تنها در اثر پرت شدن و اصابت مجدد به زمین ممکن است آسیب ببینند. لیکن قطعات ظریف آنها مانند دوربینها خسارت خواهند دید . 4-اثر موج انفجاری روی انسان : بدن انسان بطور خارق العاده ای در برابر موج انفجاری مقاوم است چون حالت فنری دارد می توانند موجی را که قادر باشد ساختمان های از بتن تقویت شده را کاملا منهدم سازد تحمل نماید بدون اینکه آثار جراحت یا بیماری در آن ظاهر شود و( برای اینکه جراحات شدید یا مرگ ایجاد شود فشاری در حدود 300 پوند بر اینچ مربع لازم است). اکثر ضایعات انسانی موج انفجاری غیر مستقیم ایجاد می شود. یعنی اشخاص در اثر دریافت فشار پرت شده و یا بواسطه قطعات سنگ و شیشه و چوب که با سرعت در هوا حرکت می کنند جراحت می بینند ساختمان ها نیز برروی عده ای خراب شده و آنها را مدفون می کند و آتش سوزی و سایر جنبه های انفجارهسته ای بخش های عمده تلفات انسانهارا دارد. (در ژاپن35% کلیه ضایعات مربوط به اثر غیر مستقیم موج انفجاری بوده است و کسی از اثرات مستقیم موج آسیبی ، به غیر از چند پاره شدگی پرده گوش ندیده بودند)
بر گرفته شده از سایت

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[seyyedi]

اين هم فيلمش كه گفته بودم:


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


دوستان سلام
رپتور جان تو این که میگن آموزشی هستش
پس چجوریه که میگن جنگنده هست و با f22 raptor برابری می کنه
البته خدائیش خیلی شبیه f22 هست

[evry day]

سلام .


"الکسی ساموسنکو" طراح ارشد کارخانه هلی کوپتر سازی "میل" مسکو به خبرنگاران اطلاع داد که هلی کوپتر می-54 برای اولین بار در سال 2011 به پرواز در خواهد آمد.

هلی کوپتر می-54، غیر نظامی و ویژه جابجایی 12-13 مسافر تا مسافتی 350 کیلومتری است. از این هلی کوپتر می توان برای گشت در مناطق صعب العبور، سواحل، جستجو و نجات استفاده کرد.

کارخانه هلی کوپتر سازی "میل" مسکو 60 سال قبل ساخته شده بود. این کارخانه در ترکیب هولدینگ "هلی کوپترهای روسیه" قرار داشته و یکی از بزرگترین تولید کنندگان هلی کوپترهای نظامی و غیر نظامی در جهان است
takeoff.ir


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

سرهنگ "الکساندر ووک" دستیار فرمانده نیروهای موشکی استراتژیکی روسیه روز پنجشنبه به «نووستی» اطلاع داد که:
دو سکوی پرتاب برای مجموعه های جدید موشکی "توپول-ام" ثابت(زیر زمینی) طی سال جاری در اختیار نیروهای موشکی استراتژیکی روسیه قرار خواهد گرفت.
این دو سکوی به هنگ موشکی مستقر در استان ساراتوف تحویل داده خواهد شد.

وی تاکید کرد که در حل حاضر کلیه مجموعه های موشکی "توپول-ام" در حدود 48 سکوی پرتاب دارند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

زنجیره پدافند هوایی شامل حلقه های بسیاری میشود که یکی از این حلقه ها پدافند در ارتفاع پایین است . ارتش آمریکا برای نیل به این هدف طی سه دهه گذشته از دو سیستم موشکی در ارتفاع پایین استفاده کرده است که شامل موشک دوش پرتاب استینگر و سیستم موشکی نیمه سنگین خود کششی MIM72 ملقب به چاپارل میباشد . MIM72 چاپارل یک سیستم پدافند هوایی کوتاه برد ساخت آمریکاست .

چاپارل شامل چهار موشک AIM9 سایدوایندر که بر روی برجک یک خودروی زرهی شنی دار سوار شده اند میباشد .موشک AIM9 در واقع موشک هوا به هوای مادون قرمز کوتاه برد نیروی هوایی و دریایی آمریکاست که از تمامی جنگنده های آمریکایی شلیک مشود و با کمی تغییر آن را به عنوان موشک پدافندی به خدمت گرفته اند . این نمونه سایدواندر در واقع مدل تغییر یافته AIM9L میباشد . این موشک دارای هدایت فروسرخ ( مادون قرمز ) است . موشک پس از قفل شدن سیستم هدایتی مادون قرمز که بر روی دماغه موشک است به سوی هدف شلیک شده و به تعقیب گرمای خروجی ( اگزوز ) هواپیما یا هلیکوپتر پرداخته و هدف خود را دنبال و آن را منهدم میکند . این موشک بعد از شلیک کاملا خود مختار بوده و نیاز به هدایت خارجی ندارد .
اگر چه چاپارل به صورت عملیاتی تا به حال بر ضد هیچ هدفی استفاده نشده است ولی به طور گسترده ای در ارتش آمریکا به خدمت گرفته شده است . همتای اروپایی چاپارل سیستم کوتاه برد موشکی راپیر ساخت انگلستان است . این موشک را میتوان بر ضد انواع هلیکوپتر و جنگنده که در ارتفاع پایین پرواز میکنند به کار گرفت . چهار موشک سایدوایندر بر روی یک برجک متحرک قرار میگیرند . همچنین یک واحد آتش بار چاپارل دارای یک کامیون پشتیبانی با 8 موشک یدکی سایدوایندر هستند . خودروی شلیک کننده موشکها از نوع M730A2 است که نمونه تغییر یافته نفر بر M113 است . رادار چاپارل از نوع مارک XII ساخت هیوز است که در باند D کار میکند و بر روی برجک موشک نصب شده است . گفته8 میشود برد کشف این رادار برابر با 30 تا 40 کیلومتر است . قیمت هر فروند موشک سیستم چاپارل هشتصد هزار دلار و قیمت هر واحد آتش 1،5 ملیون دلار است . تا سال 1990 ارتش آمریکا 596 واحد آتش و 5353 موشک را به خدمت گرفته است . در سال 1994 طی فرمانی تمامی چاپارل ها از خدمت ارتش خارج شده و به گارد ملی پیوسته اند .

مشخصات فنی موشک
طول: 2،91
قطر بئنه : 12،7
وزن : 84 کیلوگرم
حداکثر برد : 4800 متر
حداکثر ارتفاع : 500 متر
موتور شلیک : یک دستگاه موتور Mk36 مدل 5
سیستم هدایت : مادون قرمز
حداکثر سرعت : 2،5 ماخ
منبع:سایت دانشجو

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

آخرین سیستم دفاعی معرفی شده توسط روسیه , سیستم دفاع هوایی کوتاه برد محصول KBP است . این سیستم دفاعی متحرک و قابل نصب بروی کامیون و نفربر و ناو و ... میباشد . سیستم پانتزیر به طور همزمان از موشک سطح به هوا و مسلسل استفاده میکند که باعث افزایش توانایی و اطمینان بالای آن شده است . پانتزیر به دو مسلسل با خشاب 700 تیری با قابلیت پوشش محدوده 200 متر تا 4000 کیلومتر و ارتفاع 3000 متر که با سیستم کنترل آتش 1RL-144M هدایت میشود مجهز است به همراه 12 موشک 57E6-E ) 9M311 ) با برد 1.2 تا 20 کیلومتر و ارتفاع عمل 10000 متر میتواند به خوبی از عهده وظایف محموله برآید . زمان واکنش پانتزیر 4 تا 7 ثانیه است .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

رادار سیستم پانتزیر 30 کیلومتر برد دارد ومیتواند همزمان 20 هدف را شناسایی و دو هدف حمله کند از دیگر امکانات پانتزیر سیستمهای مقابله با جنگ الکترونیکی ECCM و حسگر فروسرخ و جستجوگر غیرفعال و امکانات الکتراپتیکی است و امارات متحده عربی اولین سفارش دهند و خریدار این سیستم دفاعی بوده است و سوریه نیز 30 سیستم پانتزیر را سفارش داده است که گفته میشود 15 تای آن در اختیار ایران قرار خواهد گرفت .

موشک :

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

مشخصات موشک :
نام : SPARROW
وزن : 226 کیلو گرم
طول : 3.6 متر
ارتفاع رهگیری : 9 کیلومتر
برد : 17 کیلو متر
پیشرانه : سوخت جامد
سر جنگى : 40 کیلو گرم ( ترکش زا)

مشخصات توپ:
نام : 35MM GUN
کالیبر : 35 میلی متر
هدایت : رادار
برد : 5 کیلو متر
ظرفیت : 560 گلوله

لینک فیلم:
فیلم شلیک توپ اسکای گارد ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
برد رادار آن 20 کیلومتر است.
علاوه بر رادار دارای Tracker Optical نیز می باشد.
معمولا 4 تا توپ ضد هوایی 35 میلیمتری به آن متصل می گردد. که حدود 5 کیلومتر برد آن باشد
دارای موشک زمین به هوا با برد 17 کیلومتر است. احتمال قوی ایران لانچر های موشکش را ندارد.
طبق آمار سایت توازن استراتژیک متعلق به اسراییل ایران دارای 24 رادار اسکای گارد و 100 قبضه توپ ضد هوایی می باشد.
تعدادی از سیستم ها در تهران قابل رویت می باشد نظیر تپه های بالای پل سید خندان و حوالی استادیوم آزادی

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

منبع:انجمن هوافضا

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

بنام خدا
ساخت:فرانسه
تاریخ ساخت:1965 میلادی
تولید انبوه:1966 میلادی
کاربرد:امداد و نظامی
وزن:13 تن
طول:70/6 متر
سرعت:270 کیلومتر
نوع رادار:ORB-42 و قابلیت GPS و دید در شب
کشورهای استفاده کننده:فرانسه و عراق و اسراییل و لیبی و چین و زایر

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[evry day]

فرزند جدید بالگرد های خانواده شاهد




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

Oh-78 در حال گذراندن تست سلاح

مقاله حاضر ترجمه ایست آزاد از مقاله چاپ شده در هفته نامه جنز مورخ 20 دسامر 2006
ایران در حال آزمایش نمونه جدیدی از یک بالگرد مسلح سبک می باشد و این برنامه تا طراحی کامل یک بالگرد رزمی چند ماموریتی با قابلیت فرود در هر شرایطی ادامه میابد
این بالگرد که رسما با نام شاهد OH-78 شناخته میگردد و از کلاس بالگردهای شناسایی سبک میباشد OH-78 اولین پرواز خود را در سال 2005 انجام رساند همچنین آزمایشات مربوط به سلاح و سنسور ها را نیز طی نموده است این بالگرد که درواقع مدل رزمی بالگرد تولید داخل شاهد 278 میباشد که به پره های چهار تیغه مجهز گردیده
تولید و توسعه خوانواده بالگردهای شاهد توسط شرکت تحقیقاتی شاهد دنبال می گردد این شرکت بالگرد شاهد278 را بر اساس مهندسی معکوس بالگرد Bell 206 تولید نمود تاکنون 3 پیشنمونه شاهد278 تولید شده و پرواز کرده اند و 5 نمونه دیگر نیز در دست تکمیل قرار دارد بالگرد OH-78 نمونه تغییر یافته بدنه نخستین نمونه شاهد278 است این بالگرد از یک موتور Rolls-Royes 250 C20B که به آن سرعت حداقل 240km/h میبخشد سود می جوید
بالگرد OH-78 به یک تیربار ضد نفر 7.62 میلیمتری همچنین به دو پد M-158 راکت های 2.78 اینچی در جایگاه ها بقل کابین مجهز میباشد


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

همچنین OH-78 به یک جستجوگر فروسرخ جلونگر / تلوزیونی نیز مجهز میباشد همچنین شرکت شاهد در این بالگرد از نمایشگر های رنگی چند حالته ساژم نیز بهره برده است که گویا در ایران نیز تولید میگردند
اولین بالگرد رزمی تولید ایران بر اساس شاهد 278 و روتور های چهار تیغه و یک موتور نیرومند Rolls-Royes 250 C20B بوجود آمد راکت شاهد همچنین قصد دارد بجای این موتور از یک موتور جدید مدل 250 ساخت کانادا استفاده نماید


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

یکی از طرح های پیشنهادی شاهد 278 به نمایش در آمده مجهز به موشک های ضد کشتی نصر نیز میباشند(نصر موشکی طراحی شده بر اساس tl-6 میباشد)
مترجم: محمد حسین جهان پناه
سایت دانشجو
سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

اسلحه Walther WA-2000
كاليبر : كاليبر 300 يا 3 دهم اينچ
عمل : نيمه اتوماتيك
طول : 905 م م
وزن بدون فشنگ : 95 / 6 كيلو گرم
طول لوله : 650 م م
خشاب : 6 تيره
دوربين استاندارد : schmidt & bender 2.5-10x56mm
حداكثر برد مفيد : بيش از 1000 متر



اسلحه والتردر سال 1970 توسط كارل والتر آلماني به عنوان يك اسلحه دوربين دار مخصوص پليس طراحي شد. اين اسلحه همانند اسلحه هاي زمان خود كه اكثرا شكل تفنگ هاي شكاري يا ورزشي بودند نبود..تيپ اصلي سلاح بولپاپ است تا بتواند حد اقل طول ممكن را داشته باشد و در عين حال از يك لوله بلند هم بهره ببرد. كاليبر اصلي سلاح 3 دهم اينچ بود و مي توانست بردي بيش از 800 متر را پوشش دهد...اما بعدا كاليبر هاي متفاوتي توليد شد مانند 62 / 7 مم ناتو
و يا 5 / 7 سوئيس.
والتر يك سلاح نيمه اتوماتيك است و با فشار باروت عمل مي كند و داراي گلنگدن چرخشي است. اين مشخصات باعث مي شود كه تير انداز بتواند شليك هاي پيلپي را در صورت نياز انجام دهد. قبضه و ماشه سلاح قابل تنظيم است و دو پايه نيز بر روي شيب مخصوص در بالاي لوله سلاح به آن متصل مي شود و مي تواند عقب يا جلو برود تا حداكثر راحتي را در شليك فراهم كند. در كل WA-2000 يك سلاح بسيار قوي و بسيار دقيق است ولي به دليل قيمت بسيار بالا تر آن نسبت به رقبايش زياد فروش نكرد

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[raptor22]

موشك بولاوا Bulava ( به معنا گرز در زبان روسي) يك موشك قاره پيماي هايپرسونيك است كه حدود 8000 كيلومتر برد دارد و توسط نيروي دريايي روسيه طراحي شده است. اين موشك ميتواند تا 10 سر جنگي را با وزن كل 1150 كيلوگرم حمل كند. وزن پرتاپ آن در حدود 37 تن ، قطر آن 10 متر و طول آن حدود 12 متر است. طراحي اين موشك ( كه در نام گذاري ناتو اس اس -ان ايكس -30 نام دارد) از روي موشك بالستيك قاره پيماي توپول -ام(نام آن در نام گذاري ناتو اس اس -27 است) طرتحي شده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[raptor22]

هورتن Ho IX /Ho 229
هواپيمايي جلوتر از زمان خود

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


هورتن Ho229 نخستين هواپيماي توربوجت با طرح بال پرنده (تقريبا مانند نمونه كوچكي از بمب افكن پنهانكار B-2)
بود. هورتن با وجود اينكه نخستين بار در سال 1945 ميلادي به پرواز در آمد، بسيار پيشرفته تر از زمان خود به نطر ميرسيد . اين پرنده در ابتدا توسط دو برادر به نام «ريمر» و « والتر هورتن» طراحي شد كه در زمينه طرحهاي اوليه بال پرنده پيشگام بودند.
هورتن Ho229 (اغلب به دليل يكي بودن سازنده انتخاب شده ،هواپيما به غلط گوتا Go-229 ناميده ميشود)پيش نمونه يك جنگنده بمب افكن در اواخر چنگ جهاني دوم بود كه توسط «گوتايرواگن فابريك» ساخته شد.اين هواپيما در آن زمان مورد توجه « رايش مارشال گورينگ» فرمانده لوفت وافه بوده است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[evry day]

در دوران جنگ سرد نمونه هاي مختلفي از جنگنده هاي روسي تحت عنوان جنگنده هاي بومي در چين توليد شدند، در اين مدت زمان طولاني که چيني ها مشغول مونتاژ هواپيماهاي روسي بودند اين امکان براي آنان فراهم شد تا به بخشهاي مهمي از دانش لازم براي طراحي و توليد هواپيماهاي جنگنده دست يابند، هر چند اين دوران زمان مناسبي براي صنايع هوايي چين براي کسب دانش لازم بود اما اتکا بر اصل کميت برتر از کيفيت همانند شوروي باعث شد که نيروي هوايي چين در طول زمان به قدرت و توانمندي لازم دست نيابد. با پايان دوران حاکميت کمونيسم در چين تغييراتي نيز در زمينه صنايع نظامي چين بويژه در بخش هوايي بوجود آمد که مهمترين آن اتکا بر کيفيت بعنوان اصلي اساسي بود، بهمين واسطه چين به تدريج با بازنشسته کردن جنگنده هاي قديمي جنگنده هاي مدرن تر و تواناتري را جايگزين آنها نمود و تا جايي که اين امکان وجود داشت جنگنده هاي قديمي را نيز مدرنيزه کرد.
در اين راستا مونتاژ جنگنده هاي سوخوي 27 تحت عنوان جي 11 در چين شروع شد که مي توانستد جايگزين مناسبي براي اف 7 ها و اف 8 هاي قديمي باشند، هر چند که بدليل تعداد بسيار زياد امکان جايگزيني سريع همه جنگنده هاي قديمي با جنگنده هاي جديد وجود نداشت. همچنين جنگنده هاي سوخوي 30 نيز وارد خدمت شدند، لازم به ذکر است اين نمونه از سوخوي 30 بطور ويژه بمنظور حمله به اهداف دريايي براي چين تغيير يافته بود. اما اصلي ترين نکته که باعث تواناتر شدن چين در زمينه طراحي شد طراحي و توليد دو جنگنده J-10 و FC-1 بود، طراحي و توليد جنگنده هاي نسل چهارمي چين باعث شد تا صنايع نظامي اين کشور عزم خود را براي طراحي و توليد جنگنده نسل پنجم بيشتر کند، در کنار اين دو امر توانايي تامين مالي لازم نيز باعث شد تا شرکت هاي چيني بتوانند از شرکاي خارجي نيز در پروژه خود ياري گيرند.
در اين راستا دو شرکت اصلي چين که در امر طراحي و توليد هواپيماهاي جنگنده حضور فعال دارند يعني چنگدو و شنيانگ اقدام به توسعه طرح هاي خود براي جنگنده نسل پنجم چين نمودند، اولين بار در نمايشگاه هوايي ژوهاي در سال 2004 فيلمي از آزمايش نمونه تونل باد يک جنگنده که به جنگنده هاي نسل پنجم شبيه بود به نمايش گذاشته شد، اين طرح بعد ها J-XX يا J-14 ناميده شد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
طرح ها:
اما اصل طرح چيز ديگري بود، J-XX خود به دو طرح J-12 از سوي شرکت شنيانگ و J-13 از سوي شرکت چنگدو تقسيم مي شد، J-12 جنگنده اي است در حد و اندازه Su-27 ، مجهز به جايگاههاي داخلي حمل سلاح، مجهز به دو موتور با ويژگي تغيير بردار رانش، رادار پيشرفته و... لازم به ذکر است که شرکت روسي سوخوي نيز در اين رابطه شرکت چيني را در بخش هايي مانند موتور ها و... ياري داده است، احتمالا موتورهاي J-12 نيز نوعي از موتورهاي AL-41 با ويژگي تغيير بردار رانش و پرواز سوپر کروز (پرواز مافوق صوت بدون نياز به پس سوز) هستند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


طرح شنیانگ

اما طرح J-13 شرکت چنگدو که طرحي کاملتر است و کارشناسان شانس بيشتري براي آن قائل مي شوند، طرحي است برپايه J-10 با دو موتور (بر خلاف J-10 يک موتوره) که از J-10 بزرگتر است و يک جنگنده سنگين بحساب مي آيد و باز هم از همان نوع موتور در حال توسعه براي J-12 بهره مي برد، چنگدو در اين طرح از شرکت روسي ميکويان کمک گرفته و بخشي از تکنولوژي هاي مورد استفاده در پروژه 1.44 شرکت ميکويان را نيز در پروژه خود بکار گرفته است، J-13 نيز همانند J-12 مجهز به جايگاههاي داخلي حمل سلاح است، ليکن همانند F-35 در شرايط لازم مي تواند تسليحاتي را نيز در جايگاههاي خارجي خود حمل کرده و مورد استفاده قرار دهد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


طرح چنگدو


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
میگ ۱.۴۴


تجهزات مشترک:
با اين وجود به نظر مي رسد به منظور کاهش فشار وارد بر شرکت ها طراحي قسمت هايي نظير کابين و... به موسسه هاي ديگري واگذار شده، از جمله اين قسمت ها کابين، رادار و... است، تصاوير منتشر شده از طرح هاي مربوط به کابين و سايت نشانه روي کلاه خلبان نشان از پيشرفت بسيار سريع چين در اين زمينه ها دارد، اما با اين وجود قطعا چيني ها در زمينه هايي همچون رادار و سيستم هاي کنترل تسليحات نيازمند دريافت کمک از تامين کنندگان قديمي تسليحات خود يعني روسيه و اسرائيل هستند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
منبع:
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

صنایع هوافضای اسرائیل (IAI) امروزه شامل شرکت های کوچک و بزرگی می شود که هر کدام دارای دانش و تجربه مناسبی در زمینه های مربوطه خود می باشند، همین امر باعث شده تا امروزه IAI توانایی لازم در طراحی سیستم های بسیار پیشرفته را داشته باشد. شرکت ELTA یکی از زیر مجموعه های موفق IAI است که بیشترین فعالیت هایش در زمینه سیستم های راداری و الکترونیکی بوده و تا کنون طراحی و تولید سیستم های راداری مجموعه Arrow و... را با موفقیت انجام داده است.
یکی از شناخته شده ترین سیستم هایی که توسط التا طراحی شده فالکون می باشد، این سیستم را نه می توان دقیقا مشابه هواپیماهایی مانند E-3 و A-50 بحساب آورد و نه می توان آن را مشابه E-8 یا RC-135 خواند، چرا که این هواپیما ها هرکدام کارایی خاص خود را دارند، در واقع فالکون ترکیبی است نوین از چندین سیستم مدرن که می تواند بعنوان نسل جدیدی از هواپیماهای کنترل و پیش اخطار تمام وضایفی را که E-3، E-8 و RC-135 بطور مجزا بر عهده دارند را همزمان انجام دهد. در واقع فالکون هم توانایی شناسایی اهداف هوایی را دارد، هم به سیستم هایی برای شناسایی اقدامات الکترونیک دشمن مجهز است و هم می تواند عملیات های هوایی، زمینی و دریایی را پشتیبانی و فرماندهی کند.
سنسورهای فالکون شامل چهار دسته سنسور می باشد، رادار، سیستم شناسایی دوست و دشمن، سیستم جاسوسی الکترونیک و سیستم جاسوسی مخابراتی، بعلاوه فالکون به مجموعه کاملی از سیستم های ارتباطی نیز مجهز است که می تواند فالکون را به یک پست فرماندهی تمام عیار بدل کند.



رادار:
رادار فالکون توانایی دید 360 درجه به محیط را دارد، این رادار دارای پنج ویژگی است، اولین ویژگی مراقبت انتخابی می باشد بدان معنا که فالکون می تواند تنها محدوده خاصی از محیط را زیر نظر داشته باشد و بدینوسیله کنترلی کامل تر بر آن محدوده داشته باشد، بدیهی است در چنین حالتی برد سیستم راداری نیز افزایش خواهد یافت، دومین ویژگی فالکون کشف و تعقیب بهینه شده است این ویژگی به رادار اجازه می دهد اهدافی را که در حال انجام مانورهای سنگین بمنظور شکستن قفل رادار اند را بدون هیچ مشکلی تعقیب کند بی آنکه قفل رادار شکسته شود. سومین ویژگی کشف بسیاری سریع اهداف است، هر سیستمی به مدت زمانی برای کشف هدف نیازمند است، رادار فالکون در آزمایشات انجام شده همواره اهداف را بسته به شرایط مختلف در مدت زمان کوتاه 2 تا 4 ثانیه کشف نموده است، چهارمین ویژگی توانایی افزایش برد جهت کشف اهداف است، در این حالت فالکون هر محدوده را در بازه زمانی مشخصی بطور مجزا اسکن می کند تا بدینوسیله بتواند برد کشف اهداف را افزایش دهد، پنجمین ویژگی فالکون نیز توانایی ادامه فعالیت در شرایطی است که بخشی از سیستم دچار نقص شده باشد، فالکون بگونه ای طراحی شده تا در شرایطی که اجزائی از سیستم دچار نقص شده اند نیز کارایی خود را حفظ کند.

سیستم شناسایی دوست و دشمن:
سیستم IFF در فالکون تنها بر یک سیستم واحد متکی نیست، IFF فالکون علاوه بر آنکه به گیرنده های خاص خود مجهز است از یک سیستم نرم افزاری استفاده می کند که با ترکیب اطلاعات دریافتی از رادار و حتی سیستم های رادیویی و الکترونیک (علاوه بر گیرنده های IFF) بالاترین ضریب اطمینان را در کارایی سیستم تضمین می کند.



جاسوسی الکترونیک:
فالکون به یک مجموعه کامل جاسوسی الکترونیک مجهز است که با استفاده از گیرنده های wide-band و narrow-band یک پوشش 360 درجه به اطراف را ایجاد می کند، این مجموعه علاوه بر حساسیت بسیار بالا در برابر اقدامات الکترونیک دشمن نیز مقاوم است و در محیط هایی که اصطلاحا با اقدامات الکترونیکی اشباع شده نیز کارایی خود را حفظ می کند.

جاسوسی مخابراتی:
فالکون به مجموعه رادیویی HF، VHF و UHF مجهز است که بمنظور کشف ارتباطات رادیویی هواپیماها، کشتی ها و واحد های زمینی دشمن می توان از آن استفاده کرد، این سیستم توانایی شنود همزمان ارتباطات رادیویی چندین واحد دشمن را دارد و بعلاوه می تواند با ثبت تمام سیگنال های رادیویی آنها را پردازش نماید.

در فالکون 11 کنسول وجود دارد که هر کدام به یک اپراتور اختصاص دارد، این کنسول ها هر کدام دارای صفحات نمایشگر رنگی بزرگ با وضوح بالا هستند که اطلاعات لازم را در اختیار اپراتور قرار می دهند، سیستم فالکون بطور پایه برروی Boeing 707 نصب می شود چرا که برد، سرعت و ارتفاع پرواز آن به این منظور بسیار مناسب تر است، علاوه بر Boeing 707 می توان این سیستم را برروی هواپیماهایی مانند MD-83، Boeing 757، Airbus 321 و Ilyushin-76 نیز نصب کرد.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

راستی دوستا ن این هواپیما دماغش مثل بوشبگه سگ لوک خوشانس:31: :2::21::27::27::20::31::5:

[evry day]

سوخو34 (یا سوخو27 ای بی)بمب افکنی است که توسط شرکت هواپیما سازی سوخو ساخته شده است.
نیروی هوای روسیه تعداد 18 فروند از این نو ع بمب افکن جدید را سفارش داده که به تعداد 200 فروند قابل افزایش می باشند
که 2 فروند در سپتامر سال 2006 تحویل این نیرو گردید
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سوخو34 ها قرار است که جایگزین بمب افکن های قدیمی تری مثل سوخو 24 و توپولوف 22 ام شود
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



این بمب افکن یکی از جنگنده های ساخت روسیه است که سازمان ناتو (سازمانه اتلانتیک شمالی) از آن به عنوان فلانکر یاد می کند(همانند سوخو 27/30/33/35)

در طراحی این بمب افکن تقریبا تمامی قسمت ها به مانند سوخو 27 است به غیر از نوک(دماغه) جنگنده که محل قرار گرفتن رادار جنگنده است
همچنین مقدار سوخت قابی حمل توسط این جنگنده کاهش پیدا کرده که ناشی از کاهش وزن برخاستن هواپیما است
سوخو 34 از صندلی های پرتاب شونده K-36DM استفاده کرده که به صودت کنار هم قرار می گیرند
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
تسلیحات
سوخو 34 از مسلسل 30 میلیمتری GSh-301 استفاده می کند که در دقیقه حدود 1500 تیر شلیک کند
همچنین این هواپیما قادر به حمل و شلیک R-73 (NATO codename AA-11 Archer) نیز هست این موشک توانای این را دارا که فاصاه بین .02 تا 20 کیلومتر را ترک کند م قادر به تحمل فشار 12g را دارد و می تواند 2.500کیلومتر بر ساعت سرعت بگیرد


موشک بعدیRR-77 هست که در اتو با نام AA-12شناخته می شود
این موشک توانای ترک کردن0.02km ـ25km را دارد و می تواند 3,600km/hسرعت بگیرد
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سوخو34 از بمب های هدایت شونده لیزری نزیر KAB-500 استفاده می کند
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ابتدا این بمب افکن قرار بود از موتور های AL-31F تجهیز شود ولی در ادامه کار جای خود را با موتور های AL-31F-M2/3 عوض کردند
این جنگنده توانای حمل 12,100kg سوخت را در داخل دو تانک سوختزیر بالها و چهار تانکر دیگر را داراست دارد. سه جایگاه سوخت خارجی که هر کدتم توانای حمل 3,000l, را دارا هستند نیز می توان به آن اضافه کرد

سرعت این جنگنده در حدود 1,900km/h (Mach 1.6) و در سطح دریا حدود 1,300km/h (Mach 1) می باشد



سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

آشنايي با موشك هوا به هواي R-27 (آلامو)

موشك هوا به هواي ميان برد R-27 يكي از تسليحات اصلي جنگنده‏ي ميگ-29 به شمار مي‎‏رود. اين موشك در سازمان ناتو با نام AA-10 يا «آلامو» شناخته مي‏شود.
موشك R-27R يكي از گونه‏هاي R-27 است كه از نظر مشخصات فني، بسيار به نمونه‏ي آمريكايي خود يعني AIM-7M (اسپارو) شباهت داشته و برابري مي‏كند، هرچند كه در بسياري موارد (مانند برد بيشتر و سرجنگي قوي‏تر)، از نمونه‏ي آمريكايي خود برتر مي‏باشد. پس از اتحاد آلمان، ميگهاي29 (آلمان‏شرقي) و تسليحات مربوط به آنها در اختيار لوفت‏وافه (نيروي هوايي آلمان‏غربي) قرار گرفت. پس از اين بود كه تسليحات ميگ29 و مشخصات رادار آن در اختيار ناتو قرار گرفت.
(در هدفیابهای نیمه فعال راداری موشک اسپارو، رادار هواپیمای شلیک کننده ی موشک، باید تا زمان اصابت موشک شلیک شده به سمت هدف، روی هدف، قفل بماند و به همین دلیل، در طول این مدت، جنگنده دچار فلج تاکتیکی می شود و نمی تواند با اهداف دیگر هوایی درگیر شود. این مشکلی بود که برای جنگنده های F-4J در جنگ ویتنام هنگام شلیک موشک اسپارو پیش آمد و تعدادی از این هواپیماها به جهت قفل ماندن رادارشان بر روی هدف، خود طعمه ی میگهای ویتنامی شدند)

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نوع طراحي R-27 به گونه‏اي است كه از قطعات و بخش‏هاي مجزا ساخته شده است كه بر اين پايه، گونه‏هاي مختلفي از موشكهاي هوا به هواي روسي طراحي و توسعه يافته‏اند. در اتحاد شوروي، موشكهاي بسياري بر پايه‏ي اين موشك طراحي و ساخته شدند كه از هدفيابي حرارت موتور هواپيماها (Infrared Homing) يا هدفيابي نيمه فعال راداري (Semi-Active Radar Homing) يا هدفيابي تمام راداري (Active Radar Homing) بهره مي‏بردند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مدل ALAMO-C یا R-27AE بردي حدود 130 كيلومتر دارد در حالي كه گونه‏هاي ديگر اين موشك، بردي بين 70 تا 170 كيلومتر دارند. مدل AE و گونه دریاپایه ی آن یعنی EM (نوعی که بر علیه اهدافی که در سطح دریا پرواز می کنند) از آشیانه یاب فعال راداری بهره می گیرند. همچنین مدل R-27P موشکی است ضد رادار و بر علیه رادارهای پرنده مانند آواکس به کار می رود و مسیر خود را از طریق امواج رادار آواکس به دقت پیدا می کند.

R-27 به طور استاندارد، موشكي ميان برد و نيازمند به هدايت اولیه از سوي رادار هواپيماي شليك كننده دارد كه حدس زده مي‏شود به سال 1985 به خدمت در آمده و بر روي جنگنده های نسل چهارم نظیر ميگهاي29 و سوخوهاي27 (كه آن زمان جنگنده‏هاي تراز اول اتحاد شوروي بودند) نصب شده است.
R-27 مي‏تواند در نبردهاي نزديك و سنگين هوايي يا نبردهاي دوربرد هوايي كه هواپيماي دشمن ديده نمي‏شود به كار رود. این موشک می تواند اهدافی را که از جهت های مختلف هوایی می آیند یا اهدافی را که در نزدیکی سطح زمین یا سطح دریا پرواز می کنند در هر شرایط آب و هوایی، ساقط کند. همچنین می تواند بر ضد پرنده های بدون سرنشین یا موشکهای کروز به کار رود.
R-27R از جستجوگر (هدفیاب) نیمه فعال راداری بهره می گیرد. R-27R همچنین از یک رادار داخلی، یک فیوز مجاورتی و یک فیوز ضربه ای استفاده کرده و سرجنگی موشک، ضدصاعقه طراحی شده است.

سیستم هدایت موشک تا رسیدن به هدف، در دو مرحله انجام می شود:
1- هدایت و اصلاح مسیر در ابتدای مسیر پروازی موشک
2- هدایت نهایی (هدفیابی دقیق یا Homing)

البته هدایت موشک زمانی امکان پذیر می شود که هدف مورد نظر در برد رادار جنگنده قرار گرفته و رادار بتواند بر روی آن قفل شود. موشک به نحوی هدایت می شود که بهترین مسیر را جهت رسیدن به هدف و انجام مرحله آشیانه یابی دقیق و سپس انفجار فیوز مجاورتی، انجام دهد.
این موشک همچنین قادر است هدف خود را از دود و حرارت فرعی ایجاد شده جهت انحرافش تشخیص داده و همچنین هنگامی که از برد رادار جنگنده ی شلیک کننده نیز خارج می شود به حرکت در مسیر صحیح خود ادامه دهد. همچنین می تواند به اهدافی که در ارتفاع خیلی کم و خارج از زاویه ی دید پرواز می کنند اصابت کند.
این موشک یک کانارد (بالچه جلویی موشک) با طراحی آیرودینامیک، به همراه بالچه هایی آیرودینامیکی صلیب شکل در مرکز موشک دارد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سطوح کنترلی پروانه ای شکل به موشک این قدرت را می دهند که جهت حرکتش سمت چپ یا راست منحرف شود یا به سمت بالا و پائین به خوبی مانور نماید ضمن اینکه به پایداری موشک در حین این چرخشها کمک می نمایند.
هر کدام از 4 سطح کنترلی نصب شده روی موشک، به یک پمپ هیدورلیکی مجهز هستند که این پمپ از روغن موجود در مخزن موشک برای تامین فشار هیدرولیکی مورد نیاز حرکت بالچه های کنترلی، نیروی مورد نیاز را فراهم می آورد. سطوح کنترلی درست بالای این سیستم هیدرولیک نصب شده اند و هنگامی که هدفیابی نهایی در دستور کار موشک شلیک شده قرار می گیرد، این سطوح توسط پمپ هیدرولیکی تغییر مسیر صحیح را به طوری که تعادل موشک برهم نخورد انجام می دهند.

مشخصات
سازنده: ویمپل (Vympel)
سال ساخت اولین نمونه: 1982
برد:
مدل R-27R = بین 2 تا 80 کیلومتر
مدل R-27T = بین 1 تا70 کیلومتر
مدل R-27AE و R-27EM = بین 1 تا 130 کیلومتر
مدل R-27TE = بین 1 تا 120 کیلومتر
مدل R-27P = بین 1 تا 170 کیلومتر (ضد رادار پرنده)

محدوده ارتفاع عمل: بین 20 متر تا 27 کیلومتر

سرعت: 4 ماخ
نیروی محرکه: راکت تک مرحله ای با سوخت جامد

هدایت پذیری:
نیمه فعال راداری؛ مدلهای: R27R و R-27E
حرارت یاب؛ مدلهای: R-27T و R-27TE

سرجنگی: 39 کیلوگرم TNT

وزن:
R-27R = حدود 253 کیلوگرم
R-27T = حدود 254 کیلوگرم
R-27AE = حدود 350 کیلوگرم
R-27TE = حدود 343 کیلوگرم

طول: 7/3 متر
قطر: 230 میلی متر
فاصله ی دو سر بالچه ها: 77 سانتی متر

استاندارد استفاده در جنگنده های:
سوخوی27، سوخوی30، سوخوی33، سوخوی35، سوخوی37، میگ29 و یاک141

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

اینو تو لیست ندیدم اقا یون

[evry day]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نيروي هوايي روسيه در اوآخر سال 2003 پنج فروند جنگنده شكاري «سوخو-27 اس. کا. ام» SU-37 SKM (مدرنيزه شده) جديد در يافت کرد. امسال نيز نيروي هوايي روسيه 20 فرود از اين نوع هواپيما را دريافت خواهد کرد. به گفته نظاميان و طراحان، بهره برداري از اين هواپيماها گام اولي در راستاي تجهيز نيروي هوايي روسيه به هواپيماي شكاري نسل پنجم خواهد بود.

مدل جديد اما نه براي خلبانان تازه کار
ايگور ديومين طراح ارشد دفتر طراحي- تجربي «سوخو» در گفتگو با روزنامه «ايزوستيا» گفت: «ما اين هواپيما را براي خلبانان جديد نساختيم. اين جنگنده براي آنهاي است که امروزه جزو کادر پرواز مي باشند. به همين دليل عليرغم اينکه جنگنده شكاري «سوخو-27 اس. کا. ام» يک هواپيماي جديد است اما بهره برداري آن براي خلبانان با تجربه آسان است».

اصلي ترين وجه تمايز بين جنگنده شكاري « سوخو-27 اس. کا. ام» و ساير هواپيماهاي «سوخو» موجود در ارتش، اين است که جنگنده جديد به آساني هواپيماهاي سابق با استفاده از تمام مهمات، اعم از کنترل شونده و غير قابل کنترل، و همچنين موشکهاي هوايي مختلف موجود در نيروي هوايي قادر به فعاليت هم در برابر اهداف هوايي و هم در برابر اهداف زميني است. اين جنگنده شكاري نه تنها قادر است در تمام اوقاد روز فعاليت کند بلکه شرايط آب و هوا نيز تاثيري در کار آن ندارد.

ديومين مي افزايد: «از ويژگيهاي دستگاههاي راداري و ناو بري اين جنگنده اين است که همه عمليات مربوط به پرتاب بمب بدون دخالت خلبان و بصورت خودکار انجام مي گيرد. خلبان فقط کافيست در موقعيت مناسب دکمه «پرتاب» را فشار دهد. يکي از نوآوريهاي ديگر اين جنگنده شكاري آن است که ايستگاه راداري آن علاوه بر اهداف هوايي قادر به شناسايي اهداف زميني متحرک هم مي باشد».

خلبانها مي گفتند به چي نياز دارند
ظاهر «سوخو-27 اس. کا. ام» فرقي با ساير مدلهاي اين هواپيما ندارد. اما در داخل کابين آن تغييراتي بوجود آمده است. در کنار ساير نمايشگرهاي عقربه اي سه نمايشگر از نوع کريستال مايع (ديسپلي) تعبيه شده است که تمام اطلاعات مربوط به پرواز و تواناييهاي جنگي هواپيما را نشان مي دهند. بگفته طراحان، اين کار براي اين امر انجام گرفته است که خلبان بتدريج عادت کند که براي کنترل وضعيت، علاوه بر استفاده از نمايشگرهاي عقربه اي از اطلاعاتي که روي ديسپلي ها ظاهر مي شود کمک بگيرد. راحتي، از مشخصه هاي اصلي اين نمايشگارها مي باشد چرا که تمام اطلاعات همزمان و يکجا ظاهر مي شود.

ديومين مي گويد: «بر اساس ارزيابي ما، يک يا دو ماه پرواز با جنگنده شكاري جديد اين امکان را به خلبانان با تجربه مي دهد که به نمايشگرهاي جديد عادت کنند و از نمايشگرهاي عقربه اي بعنوان ابزار رزرو استفاده نمايند. اين اطلاعات در مدت همکاري با متخصصين موسسه پزشکي فضايي وزارت دفاع بدست آمده اند».

گيوي جانجگاوا رئيس مرکز علمي-توليدي «تخنوکومپلکس» که از 16 شرکتي که طراحي و ساخت دستگاههاي «سوخو-27 اس. کا. ام» را بر عهده دارند، تشکيل مي شود مي گويد که «براي دست يابي به اين نتايج، از ده نفر خلبان آزمايشي مجرب کمک گرفتيم. از خلبانان خواستيم که ليستي حاوي تمام مشخصاتي که آنها مي خواهند بر روي اين ديسپلي ها مشاهده کنند، تهيه نمايند. سپس بر اساس درخواستهاي آنها توانستيم برنامه مربوط به اين نمايشگرها را طراحي کنيم».

اما بگفته خود جانجگاوا خلبانان آزمايشي که در کار خود زبده هستند و خلبانان کادر پرواز تحت قوانين و شرايط متفاوتي فعاليت مي کنند. بنابراين براي مطابقت بيشتر تجهيزات هواپيما و کابين آن با تواناييهاي خلبانان کادر پرواز، اولين جنگنده شكاري «سوخو-27 اس. کا. ام.» به خلبانان مرکز هوايي ليپتسک خواهد رسيد چرا که آنها در نيروي هوايي از بهترينها هستند. امروزه آنها در حال اجراي وظايف خود در پايگاه هوايي «کانت» در خاک قرقيزستان مي باشند. اين خلبانان بايد مرحله نهايي را که مانع از جايگزيني گسترده هواپيماهاي جديد بجاي قديمي است، تکميل کنند. در حقيقت آنها بايد گفته هاي اسناد و مدارک مربوط به قابليت استفاده از اين نوع هواپيماهاي شكاري در شرايط اقليمي و آب و هوايي متفاوت را اثبات کنند و جزوه هاي مربوط به چگونگي بهره برداري از اين جنگنده ها و تسليحات آن را تهيه کنند. آنها وقت کمي براي اين کار دارند. چرا که روند جايگزيني گسترده هواپيماهاي شكاري قديمي بواسته جنگندهاي شكاري «سوخو-27 اس. کا. ام.» در نيمه دوم سال 2004 شروع خواهد شد.

اما جنگنده شكاري «سوخو-27 اس. کا. ام.» مدل انتقالي به جنگنده نسل پنجم نيست. بلکه نوعي هواپيماي «آزمايشي-تجربي» است که بمنظور آماده سازي کادر پرواز براي استفاده از فن آوري بمراتب پيچيده تري، ساخته شده است. در سال جاري در دفتر طراحي-تجربي «سوخو» فعاليتهاي طراحي-تجربي براي ساخت هواپيماي کاملا جديد، جنگنده شكاري «سوخو-35» شروع خواهند شد. اين هواپيما در حقيقت پلي بصوي جنگنده نسل پنجم خواهد بود. در دفتر طراحي «سوخو» اين هواپيما را از نسل ++4 مي دانند ولي در مرکز «تخنوکومپلکس» مي گويند که آن از نسل –5 است.

«سوخو-35» فاقد نمايشگرهاي عقربه اي خواهد بود. کابين آن بجاي سه ديسپلي مجهز به دو ديسپلي بزرگ خواهد بود. براي بهره برداري از اطلاعات بيشتر صفحه هر يک از آنها مي تواند همانند تلويزيون هاي جديد به چند صفحه نمايشي تقسيم شود. علاوه بر آن مهمترين اطلاعات جنگي و هدايتي بر روي شيشه جلويي سرپوش خلبان ظاهر خواهد شد. بنابراين خلبان ديگر مجبور به مشاهده مداوم نمايشگرهاي موجود در کابين نخواهد بود و مي تواند سرش را بچرخاند و بصورت بصري وضعيت اطراف خود را ارزيابي کند.

جانجگاوا مي گويد «اين مشکلي است که بيشتر به مسائل فيزيکي و رواني فرد بر مي گردد و ربطي به مسائل فني ندارد. سرپوش بايد بر سر خلبان سفت باشد. چطور مي شود اين کار را کرد؟ آيا اين سرپوشها بايد با قالب صورت خلبانان مطابقت داشته باشد يا از طريق وسائل چسبناک بصورت او بچسبد؟ ولي اين كار نشدني است چرا که در مناطق گرمسير استفاده از آن غير ممکن خواهد بود (سرپوشها مجهز به تهويه نيستند) خلبان مي تواند ديوانه شود...»

آمريکاييها نيز امروزه با مشکلات مشابهي مواجه هستند. ولي مشکل سفتي سرپوش را آنجا به نوع ديگري حل مي کنند و خلبان عينک مخصوصي را که اطلاعات بر روي آن ثبت مي شوند به چشم مي زند. اما باز هم آمريکاييها با مشکل جديتري مواجه شده اند. انسان نمي تواند همزمان هم به عينک مخصوصش نگاه کند و هم اطراف خود را زير نظر داشته باشد. در اين مواقع خلبان بطور ناخودآگاه يک چشمش را مي بندد.

علاوه بر تغيير ظاهر کابين، «سوخو-35» براي ايستگاههاي رادراي کمتر قابل شناسايي خواهد بود. اين امر با بکار بردن پوشش جديدي که قادر به جذب تشعشعات راداري باشد امکان پذير مي شود. در حقيقت هواپيماي جديد با رنگهاي مخصوص و جديدي رنگ خواهد شد. مسلما موتورها و کامپيوترهاي موجود در هواپيما نيز دستخوش تغييرات کلي خواهد شد.

کجا پرواز مي کني؟
موتورهاي «سوخو 35» نسبت به مدلهاي پيشين از قدرت بيشتري برخوردار خواهند بود. اين امر سرعت و قدرت منور هواپيما را افزايش خواهد داد. دستگاههاي محرك هدايتي موتور از نوع هيدروديناميک بوسيله دستگاههاي الکتريکي جايگزين خواهند شد. به گفته طراحان اين امر نه تنها موجب صرفه جويي در جا و کاهش وزن خواهد شد بلکه امکان تعبيه کنترل موازي در سيستمهاي هدايتي هواپيما را فراهم مي کند.

در عمل اين مسئله باعث کمرنگ شدن نقش خلبان خواهد شد. به عبارت ديگر کامپيوتر تصميم خواهد گرفت که هواپيما با چه سرعت و رژيم کاري به هدف حمله کند و زمان استفاده خلبان از تسليحات را تعيين خواهد کرد. بدين ترتيب انسان مرتكب اشتباه نخواهد شد. در صورت اشتباه خلبان کامپيوتر دستور وي را اجرا نخواهد کرد و به او مي گويد که اشکال کارش در کجاست.

- اگر هواپيما همه کار را بصورت خودکار انجام مي دهد خلبان به چه درد مي خورد؟
ديومين با خنده به اين سئوال پاسخ مي دهد: «اين فقط گامي است بسمت نسل پنجم هواپيماها؟ مطمئنا در هواپيماي نسل ششم خلباني در کار نخواهد بود...

جانجگاوا گفته همتاي خود را اينگونه تصحيح مي کند: «مسئله به اين سادگي نيست. اين در حقيقت تناسب ارتباط بين انسان و کامپيوتر است. اتفاقي که يک بار پيش آمد اين بود که طي اولين آزمايشات كامپيوتر جنگنده شكاري با تجهيزات فوق العده هوشمند چنين نتيجه گرفت که زاويه هواپيما بگونه اي است که مي تواند منجر به فاجعه گردد و بطور خود کار خلبان را به بيرون پرت کرد. پس از گذشت يک ثانيه منور تمام شد و هواپيما به حالت عادي برگشت اما پس از چند ثانيه پرواز سقوط کرد»...

وي مي افزايد: «حتي با وجود تجهيزات هوشمند بايد به انسان اجازه داد که در شرايط جنگي که دستگاههاي هواپيما و تسليحات آن قادر به اجراي عمليات نباشند خود تصميم بگيرد. بطوري که حتي به قيمت جان خود هدف تعيين شده را محقق سازد. تصميمات مربوط به استفاده از تسليحات و مسئوليت آن فقط بعهده انسان است».

اتفاقا متخصصين آمريکايي نيز با اين مشکل روبرو هستند. مدتها است که اين بحث در آمريکا وجود دارد که آيا مي توان هدايت تسليحات را به عهده کامپيوتر گذاشت و يا حرف آخر را بايد انسان بزند. انسان جايزالخطا است. کامپيوتر دقيقتر عمل مي کند اما به هر حال اشتباه هم مي کند...

جانجگاوا تصريح مي کند که «اين بحث ها براي ما نيست. نظام حقوقي ما مشکلاتش بيشتر از اينها است».

هواپيماهاي جديد تا سال 2007 در نيروي هوايي بکار گرفته خواهند شد. فقط وجود سفارش دفاعي دولتي در سال جاري اطمينان بخش اين مسئله نيست بلکه استراتژي دفتر طراحي-تجربي «سوخو» مبني بر جايگزيني هواپيماهاي قديمي نيروي هوايي بوسيله فن آوريهاي جديد نيز اين اطمينان را حاصل مي کند. هزينه هاي مربوط به ارتقاء هواپيماي معمولي «سوخو» تا سطح جنگنده شكاري «سوخو-27 اس. کا. ام.» پنج تا هفت درصد از قيمت خريد هواپيماي نو مي باشد. اما تواناييهاي جنگي اين هواپيماها نه تنها کمتر از مدلهاي آمريکايي نيست بلکه کمتر از هواپيماهاي شكاري صادراتي «سوخو-30 ام.کا» (SU-30MK) هم نيست. هنوز صحبت بر سر قيمت «سوخو-35» براي نيروي هوايي ملي مطرح نيست چرا که فعاليتهاي مربوط به اجراي اين طرح تازه شروع شده است.

آزمايشگاه پرنده
در اوايل سال 2003 شرکت «سوخو» برنده مناقصه ساخت جنگنده شكاري نسل پنجم شد. زمان اولين پرواز سال 2006 مي باشد. اما هواپيماي «سوخو 47» يا بعبارت ديگر «برکوت» که الگوي جنگنده هاي شكاري جديد محسوب مي شد و داراي بالهاي با جهت مخالف بود هواپيماي نسل پنجم نيست. در دفتر طراحي و تجربي «سوخو» معتقدند که اين هواپيما بيشتر يک آزمايشگاه پرنده است که بر مبناي آن فن آوريها و مواد جديد مورد آزمايش قرار مي گيرند.

ولي نهايتا جنگنده نسل پنجم چه شکلي خواهد بود؟ ظاهر آن هنوز در حال شکل گيري است (طبق اطلاعات موجود در دفتر طراحي-تجربي «سوخو»، 5 نمونه وجود دارد که در حال گذارندن مراحل آزمايشي خود از لحاظ قابليت آئروديناميکي مي باشند). مشکل اينجاست که طراحان و نظاميان هنوز بر سر نوع جنگنده جديد بحث مي کنند. آيا اين هواپيما چه مشخصه هاي بايد داشته باشد؟ آيا بايد شبيه هواپيماي نامرئي اما در عين حال داراي قابليت منور کم «اف 117» که قادر باشد به مقصد برسد و پس از شليک تمام موشکها و بمبهاي خود به پايگاه برگردد؟ آيا بايد يک جنگنده نامرئي باشد که نتنها قادر به بمباران دقيق بوده بلکه بتواند در جنگهاي نزديک و رودرو فعاليت کند.

از سوي ديگر طراحان مي گويند که در مرحله اول بايد مشکلات موجود بويژه در زمينه فني را حل نمود. براي مثال ميدان حرارتي هواپيما را بايد کاهش داد. بايد بر روي دريچه هاي هوايي و موتور سرپوشهاي نسب شود که در صورت شناسايي هواپيما از طريق رادراهاي دشمن و يا اگر به سمت آن موشکي با كلاهك حرارتي شليک شود اين سرپوشها بسته شود. يا اين مشکل را بايد از طريق پراکندن هوا حل نمود.

هواپيماي داراي اجزاي حسي
جانجگاوا مي گويد اين يک هواپيماي هدايت شونده خواهد بود. امروزه ما فقط تصوراتي در زمينه ظاهر کابين جنگنده نسل پنجم داريم كه بيشتر شبيه کابين «سوخو 35» خواهد بود.
ولي اين نکته کاملا مشخص است که صفحه ديسپلي ها و شيشه جلوي سرپوش خلبان حاوي اطلاعات بيشتري خواهند بود. اعداد و عقربه ها از بين مي روند و همه آنها به حالت تصويري در مي آيند. مثل اتومبيلهاي گران قيمت.

دستگاه محاسباتي «سوخو 35» از 150 آنتن و فرستنده مختلف مستقر در سراسر بدنه آن اطلاعات کسب مي کند. هواپيماي شكاري نسل پنجم داراي اين گونه باصطلاح «اعضاي حسي» بمراتب بيشتري خواهد بود. به صراحت مي توان گفت که هواپيماي جديد موقعيت اطراف خود را با «پوست» خود حس خواهد کرد. در ضمن امروزه هدف ما ارتقاء توان بلقوه هوشمندي کامپيوترها مي باشد.

خصوصيات فني و تاکتيکي «سوخو-27 اس. کا. ام.»
زمان بکارگيري در نيروي هوايي: سال 1998. سرعت حداکثر (کيلومتر در ساعت): در ارتفاعات نزديک زمين-1400، در ارتفاعات بالاتر-2430. حد اکثر ارتفاع: 18000 متر. مسافت پرواز: 3680 کيلومتر. تعداد خدمه: يک نفر. تسليحات: توپ خودکار 30 ميليمتري «گ.ش-301» (1500 شليک در دقيقه، 150 گلوله). بارگيري حداکثر جنگي: 8000 کيلوگرم. بر روي 10 گره مي توان موشکهاي «هوا به هوا»، «هوا به زمين» و همچنين انواع بمبهاي قابل کنترل و غير قابل کنترل نسب کرد.

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

جنگنده Q-5 (نام کامل آن Qiang-5 می باشد که در نمونه های صادراتی A-5 یا Attack-5 نامیده می شود.) جنگنده ای تک سرنشین، دو موتوره و مافوق صوت می باشد که توسط هواپیمایی نانچانگ چین طراحی و تولید شد. این جنگنده می تواند ماموریت های خود را بنحو احسن و بویژه در ارتفاعات کم و بسیار کم به انجام برساند. این جنگنده از سیستم های ناوبری و تسلیحاتی وارداتی سود می جوید.
اساس طراحی این جنگنده ایجاد جنگنده ای برای پشتیبانی نیرو های زمینی خودی و عملیات در ارتفاع کم بر علیه کشتی های جنگی در نزدیکی ساحل بوده است. گرچه توانایی انجام نبردهای هوایی، رهگیری و درگیری با جنگنده های دشمن را نیز دارد. Q-5 از دو موتور WP-6 با پس سوز بهره می برد، طول آن حدود 15 متر و 65 سانتیمتر و ارتفاع آن 4 متر و 33 سانتیمتر است، طول بال آن نیز حدود 9 متر و 68 سانتیمتر است و می تواند با حد اکثر وزنی حدود 11 تن و 300 کیلوگرم تیک آف نماید.
در زیر هر بال این جنگنده یک توپ مجزا (نزدیک به بدنه) نصب شده است، همچنین می تواند انواع موشک های هوا به هوا، بمب ها، راکت ها و تانک های سوخت را نیز با خود حمل نماید.
مسئولیت تولید این مشتق از J-6 که طرح آن در سال 1958 توسط شرکت شنیان ارائه شده بود سر انجام به نانچانگ واگدار شد. برنامه تولید آن ابتدا در سال 1961 لغو شد، اما گروه کوچکی مسئولیت ادامه طرح را بر عهده گرفتند و برنامه تولید آن سر انجام دو سال بعد یعنی 1963 به رویه عادی بازگشت و اولین پرواز آن نیز در چهارم ژوئن 1965 با موفقیت انجام شد و پس از انجام آزمایشات نهایی در اواخر همین سال نیز مجوز های لازم برای تولید انبوه Q-5 صادر شد. اما پس از مدتی تشخیص داده شده که می بایست تغییراتی در این جنگنده ایجاد شود. دو نمونه اولیه که تغییرات لازم روی آنها انجام شده بود در سال 1969 آزمایشات خود را انجام دادند و مجوز رسمی برای تولید انبوه را دریافت کردند. تحویل این نمونه در سال 1970 شروع شد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

جنگنده چینی فانتان

برنامه طراحی و تولید Q-5 از ابتدا با مشکلات زیادی روبرو بود، اولین مساله مواد اولیه نامناسبی بود که در تولید آن یکار رفته بودند. دومین مساله روند معکوس اقتصاد چین در سال 1960 بود و سومین مساله نیز حادثه ای در سال 1963 بود که منجر به از بین رفتن نمونه اولیه جنگنده شد. با وجود تمام مشکلات و همانگونه که پیش از این اشاره شد Q-5 اولین پرواز موفقیت آمیز خود را در 4 ژوئن 1965 به انجام رساند.
بعد از آزمایشات اولیه بهبود های زیادی نیز در آن صورت گرفت از جمله در سیستم های هیدرولیکی، مانور پذیری، سیستم های کنترلی، امنیت جنگنده و سیستم های فرود. بهبود های زیادی نیز بر روی تجهیزات آن انجام شد، از جمله توانایی حمل موشکهای هوا به زمین نیز در آن افزایش یافت. سیستم های حمل تسلیحات در Q-5 تا حد زیادی مشابه H-5 از این رو می تواند بعنوان یک بمب افکن سبک نیز استفاده شود. و همانگونه نیز که گفته شد سر انجام در 1969 مجوز های لازم برای تولید انبود را بدست آورد. بدین گونه بود که برنامه های طراحی و تولید Q-5 یازده سال بطول انجامید.
پس از تولید انبوه برنامه هایی برای بهبود Q-5 هر چند آرام ادامه یافت، سر انجام چینی ها احساس کردند به همکاری های خارجی برای بهبود های Q-5 نیازمندند و این امر منجر به همکاری فرانسه در این طرح شد. سر انجام در Q-5 از نمایشگر سربالا و مسافت یاب لیزری ساخت فرانسه استفاده شد، در نتیجه توانایی های ضربتی جنگنده تا حد زیادی افزایش یافت و در ادامه توسعه ها از سیستم کنترل آتش و کامیوتر جدیدی نیز در Q-5 استفاده شد که توانایی های آن را چند برابر می کرد. لازم به ذکر است سیستم مسافت یاب لیزری ALR-1 که در این جنگنده استفاده شده بود محدوده مسافت یابی آن 20 تا 10000 متر است و میزان خطای آن نیز 5 متر است. این سیستم پیشتر توسط فرانسه و انگلستان نیز استفاده شده بود.
بال های Q-5 در میان بدنه و بصورت پس گرا نصب شده اند. بدنه آن صاف و یکدست است و ورودی های آن بصورت نیم دایره می باشند. دو موتور توربوجت WP-6 (در بعضی مدل ها WP-6A) در داخل بدنه قرار دارند و دو خروجی آن نیز در انتهای بدنه قرار دارند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

جنگنده فانتان در نمایی دیگر

گونه های Q-5:
Q-5 A: نمونه اولیه این جنگنده است که توان حمل بمب های اتمی را نیز دارا است.
Q-5 B: نمونه دریایی آن است برای نیروی دریایی چین به تولید رسید، در این نمونه توانایی حمل بمب ها کاهش یافته اما با نصب یک مخزن سوخت اضافه رنج پروازی آن افزایش یافته است. مسافت بال ها نیز در این نمونه تا حدی افزایش یافته است.
Q-5I و Q-5IA: در این نمونه رنج پروازی و توانایی های عملیاتی افزایش یافته و توانایی حمل تسلیحات آن نیز دو تن افزایش یافته است، بویژه ارابه فرود جدید آن این امکان را به آن می بخشد. در این نمونه از موتور WP-6A که نمونه پیشرفته موتور WP-6 است استفاده می شود. صندلی های پرتاب شونده جدید و سیستم های دریایی جدیدی نیز در آن نصب شده بودند. در نمونه IA علاوه بر بهبود های فوق سیستم های هشدار دهنده، پرتاب کنده های چف و سیستم های الکترونیکی جدید نصب شده بودند.
Q-5III: نمونه صادراتی Q-5 بود که امکان نصب تجهیزات خارجی روی آن وجود داست و به گیرنده UHF و سیستم تشخیص دوست از دشمن مجهز بود و می توانست 32 نوع از تجهیزات مختلف را حمل نماید.
Q-5D: این نمونه با همکاری ایتالیا تولید شد و از سیستم های ناوبری و حمله جدید تر بهره می برد.
منبع:
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

موشکی برای تمام فصول MAVRICK(AGM-65)

موشک ماوریک, یکی از پر کاربردترین موشک های هوا به سطح است که استفاده از آن درنیروی هوایی بیش تر کشورهای جهان و تقریبأ در تمامی جنگنده های غربی به چشم می خورد . اکنون این موشک با گذشت بیش از 32 سال از به کار گیری نخستین نمونه آن , هم چنان در حال سپری کردن مراحل ارتقاء و بهینه سازی می باشد تا در قرن جدید بتواند همچون گذشته نقش مهمی در نبردهای هوایی ایفا کند .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
AGM-65یکموشک هدایت شونده ی هوا به زمین از طریق جستجوگر مادون قرمز یا الکترواپتیکی است , که برای ماموریت های پشتیبانی نزدیک , حمله در عمق خاک دشمن , بازدارندگی دفاعی و ضد زره از آن استفاده می شود .
این موشک دارای بال مثلثی شکل با وتر بلند می باشد , سامانه ی پیشرانش این موشک از نوع سوخت جامد است که در قسمت عقبی سر جنگی قرار دارد .
هر هواپیما می تواند 6 موشک را حمل کند و معمولأ موشک ها به صورت خوشه های سه تایی زیر بال هواپیما نصب می گردند .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
موشک ماوریک دارای نسخه های مختلفی است که ار نسخه ((A)) تا (( K )) را شامل می شود. در سال 1990 قیمت هر عدداز این موشک ها برای گونه ی (( A )) آن 50 هزار دلار و برای گونه ی (( G )) 270 هزار دلار گزارش شده است .
نیروی هوایی ایالت متحده آمریکا , موشک ماوریک نوع (( A )) , (( B )) را به خدمت گرفته و تکمیل نموده است و نیروی دریایی این کشور نمونه های (( F )) , ((G)) و (( D )) را تکمیل نوده و به خدمت گرفته است .

سابقه ی ساخت ماوریک
برنامه ی ساخت موشک ماوریک از سال 1965 و پس از آن که در جنگ ویتنام ثابت شد , کارایی موشک Bullpup بسار پایین است , تصویب گردید .
شلیک های غیر هدایت شونده ی این موشک در سپتامبر 1969 انجام شد و موشک ماوریک در ارتفاع های پایین به درستی به هدف اصابت کرد . در طی 1221 شلیک اولیه ی موشک ؛ 86 درصد آن ها به هدف اصابت کرد ؛ که میزان خطای آن به طور میانگین 3 فوت می باشد .
در مجموع می توان گفت ؛ شاخص های کلیدی ساخت این موشک عبارتند از , طراحی آسان و هزینه کم برای تیراژ بالا , هدایت خودکار موشک , قابلیت اطمینان بالا

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

منبع : Aerospace industries journal - no.22 , may 2007

[evry day]

موشک سام 5 - ( گامونGAMMON ) – ( S-200 )

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سامانۀ موشکی SA-5 یا S-200 در اواخر 1950 به عنوان یک (( پدافند ارتفاع بالای موثر )) و (( پدافند موشکی بالستسک )) طراحی گردید . این سامانه در اصل برای رهگیری هواپیماهایی نظیر SR-71 و XB-70 و موشک های بالستیک آمریکایی طراحی گردید و در آن زمان غوغایی به پا کرد ...
این موشک به طور کلی در سه گونه طراحی گردید . گونه ی متعارف ، گونه ی دارای سر جنگی هسته ای و گونه ی دارای سر جنگی متعارف و سامانه های کنترلی ارتقاء یافته که به منظور مقابله با هواپیماهای اخلالگر همچون (( A-3 )) توسعه یافت ...
SA-5 در برابر اهداف پایین ناتوان است ...
از کشورهای کاربر سامانۀ S-200 می توان به کشور سازنده ( روسیه ) ، ایران ، روسیه ی سفید ، آلمان ، گرجستان ، هند ، مجارستان ، لهستان ، بلغارستان ، لیبی ، کره ی شمالی ، سوریه و چند کشور دیگر اشاره نمود


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
طول 10.6 : متر
قطر : 0.86 متر
برد : بین 150 تا 300 کیلومتر
کلاهک : سر جنگی 217 کیلوگرم یا سر جنگی هسته ای کوچک
لانچر : 10 ( 1 پرتابگر در گروه 10 تایی پدافندی )

منبع :
Aerospace Industries Journal - no.25 , August 2007
سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این سلاح مخصوص ضد ادوات و سبک زرهی و تانک های میادین جنگ ساخت SAA BOFORS DYNAMCSدر ماه می 2002 به عنوان نسل جدید سلاحهای سبک ضد تانک ارتش انگلیس انتخاب شد . این سامانه قابل حمل به وسیله نفر با برد کوتاه که از سامانه شلیک کن فراموش کن (FORGET FIRE-AND ) بهره می گیرد قرار شد در سال 2006 وارد ارتش انگلیس شود . این سامانه جایگزین LNSYS LAW-80 خواهد شد . تولید این سامانه سرمایه گذاری مشترک بین انگلیس و سوئد است . پیش بینی میشود 20 هزار قبضه از این سلاح ها برای نیروی زمینی انگلیس و نیروی هوایی و تفنگداران دریایی سلطنتی این کشور مورد نیاز باشد .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
گروه سازنده (MBT LAW ) :تولید موشک و لانچر پرتاب کننده این سامانه هر دو در SAAB BOFORS DYNAMICS واقع در اسکیلس تونا و کارلس کوگای سوئد صورت می گیرد . این سامانه از تخصص های به کار گرفته شده در سامانه های ضد زرهی نظیر سامانه CARL – GUSTAF سلاح مورد استفاده در فضاهای محصور AT4 CS و موشک ضد تانک BILL بهره می گیرد . صنایع پدافند هوایی THALES شریک اصلی انگیس گروه سازنده سامانه M.B.T LAW را متشکل از 14 پیمانکار غربی هدایت می کنند . مونتاژنهایی و آزمایش این سلاح در تاسیسات صنایع پدافند هوایی THALES انجام می گیرد . یک سرباز براحتی می تواند این سلاح را از وضعیت آتش دراورد و کمتر از پنج ثانیه آن را برای شلیک آماده کند .لانچر این سامانه با کالیبر 150/115 میلی متری از مواد مرکب ساخته شده است . یک وربین اپتیکال دستگاه پرتاب تاشو و مکانیسم آتش و دستگیره جعبه باتری و بند مخصوص حمل سلاح به لانچر متصل است . ریلی که روی لانچر قرار دارد برای نصب دوربین دید در شب تعبیه شده است .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کارکرد سلاح :فرد شلیک کننده می تواند به دفعات در صحنه در گیری از این سلاح استفاده کند . برد موشک این سلاح 20الی 160 متر است . اگر یک هدف غیر منتظره در برابر فرد شلیک کننده ظاهر شود می توان موشک را فورا و بدون هدف گیری به سمت آن پرتاب کرد . موشک این سلاح بسیار نرم شلیک میشود وهیچگونه فشاری به فرد شلیک کننده وارد نمی آورد . با این سلاح می توان از فضاهای محدود نظیر داخل ساختمان ها وسایل نقلیه و تمام وضعیت ها شلیک کرد زاویه پرتاب این سلاح از منفی 45 تا مثبت 45 درجه است از زمانی که موشک این سلاح شلیک میشود تا رسیدن به هدفی که در 400 متری قرار دارد فقط 2 ثانیه زمان میبرد . سرعت اولیه موشک هنگام خروج از دهانه لانچر 40 متر در ثانیه و حداکثر سرعت آن زیر سرعت صوت است .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هدایت سلاح :در روش خط محاسبه ای فرد شلیک کننده به وسیله دوربین به مدت 3 ثانیه هدف مورد نظر را رد یابی میکند . پس از یافتن هدفها سامانه الکترونیکی هدایت موشک جابه جای او را ثبت کرده و حرکت موشک به سمت موقعیت پیش بینی شده را محاسبه میکند نیازی نیست که فرد شلیک کننده مسافت و سرعت حرکت هدف را نظیر تانک در حال حرکت را اندازه گیری کند . بعد از شلیک موشک به طور خودکار به سمت هدف حرکت میکند .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نحوه کارکرد :برای هدف قرار دادن تانک و ادوات زرهی سنگین از روش حمله به بخش فوقانی استفاده میشود که در آن برجک زرهی این ادوات مورد هدف قرار میگیرد در این روش موشک شلیک شده یک متر بالا تر از خط نشانه دوربین حرکت میکند و حس گرایی موشک است که آن را به سمت برجک هدایت میکند . اما برای هدف قرار دادن ویایل نقلیه سبک ساختمان ها و انبارهای مهمات از روش حمله مستقیم استفاده میشود در این روش موشک شلیک شده مستقیما در مسیر خط نشانه به سمت هدف حرکت میکند . سامانه فیوز این موشک غیر متصل است و بر اثر برخورد کلاهک آن به هدف بعد از یک تاخیر کوتاه منفجر میشود .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]_law1)

ویژگیهای کلاهک موشک :موشک این سلاح دارای یک حس گر چشمی و یک حس گر مغناطیسی فعال است که فعال کننده فیوز مجاور خود میباشند . قبل از آغاز به کار کالهک این موشک اطلاعات به دست آمده از این حس گرها تجزیه و تحلیل میشود تا با مقیاس هدف مربوطه تطبیق داده شود این کلاهک حتی نسبت به اهدافی که از جنس آلومینیوم هستند و اهداف نیمه پنهان هم فعال میشود


نوشته شده توسط حامد کیانیان



سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

محمد خاكى نهاد
در ۱۰ سال گذشته، كشورهاى جديدى به باشگاه صاحبان جنگ افزار هاى هسته اى افزوده شده اند . برخى از اين كشورها از فرصت طلايى جنگ سرد براى هسته اى شدن بهره جستند وهنگامى كه جهان سرگرم رقابت پردامنه دو قطب شرق وغرب بود خود را به قله هسته اى رساندند، و برخى ديگر نيز كه در دوران جنگ سرد نتوانستند اين راه سخت را بپيمايند با دورزدن موانع وحصارهاى سياسى براى كسب قدرت هسته اى خيز برداشتند. دراين گروه مى توان نام بسيارى از متحدان دارندگان سلاح هسته اى را سراغ گرفت. درصدر اين فهرست اسرائيل قرار دارد. اين طيف پيمان عدم گسترش جنگ افزارهاى هسته اى ( NPT) كه در سال ۱۹۷۰ به تصويب رسيده بود را امضا نكرده و هرگونه در خواستى را براى نظارت آژانس انرژى اتمى كنار نهاده و تعدادى از اين كشورها هم قانون ممنوعيت آزمايش سلاحهاى هسته اى (CTBT) را ناديده گرفته اند. به اين ترتيب ، فهرست دارندگان سلاح هسته اى را اكنون كشورهايى پر كرده اند كه هركدام به نحوى زير چتر حمايت سياسى يك يا چند عضوباشگاه پنج گانه شوراى امنيت هستند .
مرور فهرست كشورهايى كه در جرگه كلوپ هسته اى درآمده اند يا در آستانه ورود به آن هستند، حقايق بسيارى را روشن مى كند . از رهگذر تحليل اين فهرست مى توان براى مهم ترين پرسش يعنى تبعيض عصر حاضر درتوزيع فناورى هسته اى پاسخ دقيق يافت.
دراين نگاه اجمالى، موقعيت كشورهاى جهان را از نظر جنگ افزارهاى اتمى مى توان در۳ دسته زير تقسيم بندى كرد:
۱-كشورهايى كه اعلام كرده اند قصد توسعه جنگ افزارها ى هسته اى را نداشته، از گسترش آن جلوگيرى مى كنند. البته اين گروه مدعيان زيادى دارد تا حدى كه حتى برخى از دارندگان بالقوه وبالفعل امكانات هسته اى نيز مدعى هستند كه هيچ ميل ورغبتى به سرمايه گذارى دراين زمينه ندارند. يك مثال روشن اين ماجرابرنامه هاى نظامى ژاپن است كه همه منابع آگاه از خيز اين كشور به سوى نظامى شدن خبرمى دهند اما خود توكيو مدعى نخست مبارزه با پروژه هسته اى كشورها است.
مثال ديگرآن، برنامه هاى دومين شريك استراتژيك آمريكا يعنى كره جنوبى است. به باور كارشناسان سئول با وجود آن كه اعلام كرده قصد توسعه جنگ افزارها ى اتمى را ندارد در سال هاى اخير فعاليت گسترده اى براى دستيابى تسليحات اتمى را آغاز كرده است .اما تاكنون كره جنوبى به يمن حمايت هاى آمريكا هيچ فشارى را از سوى سازمان ملل و آژانس انرژى اتمى متحمل نشده است.
به هرحال، محافل غرب در فهرست ادعايى خود اين كشورها رابه عنوان كشورهايى كه با وجود داشتن فناورى ، تجهيزات و منابع كافى به توليد جنگ افزارهاى هسته اى تمايلى نشان نمى دهند، ذكر مى كند:استراليا ،اتريش، كانادا، جمهورى چك ،دانمارك ، فنلاند، آلمان، مجارستان، ايرلند، ايتاليا، ژاپن، هلند، نروژ، لهستان، اسلواكى، كره جنوبى، اسپانيا و سوئد .
۲-كشورهايى كه پروژه هاى هسته اى خود را متوقف كردند:
دراين گروه، شمارى از كشورهاى موسوم به جهان سوم جاى مى گيرند كه بنابه شرايط سياسى جهان يا تهديدها ى قدرت هاى غربى مراكز و يا زرادخانه هاى هسته اى خود را به تعطيلى كشاندند. دراين فهرست مى توان كشورهاى الجزاير ، آرژانتين، بلاروس (روسيه سفيد )، برزيل، قزاقستان، عراق، ليبى، رومانى، آفريقاى جنوبى و اوكراين را جاى داد.
آفريقاى جنوبى نخستين كشورى است كه سلاح هاى هسته اى خود را نابود كرد. اين كشور در سال ۱۹۹۳ همه جنگ افزارهاى خود را از ميان برداشت .
در پى فروپاشى اتحاد جماهير شوروى ، كشورهاى بلاروس، قزاقستان و اوكراين نيز با امضاى معاهده اى بين المللى در سال ۱۹۹۵ تمامى جنگ افزارهاى هسته اى موجود در خاك خود را به فدارسيون روسيه باز پس دادند .
به فاصله كوتاهى ، پس از اين ،كشورهاى الجزاير، آرژانتين و برزيل از برنامه هاى هسته اى خود دست برداشتند ، برنامه توسعه سلاح هاى هسته اى رومانى هم با سرنگونى رژيم چائوشسكو به پايان خود رسيد.
در مورد عراق ،چنانكه ناظران بين المللى گفته اند،برنامه هاى هسته اى اين كشور كه در سال ۱۹۷۰ شروع شده بود، در سال ۱۹۸۱ به واسطه حمله هوايى اسرائيل و همچنين عمليات جنگ خليج فارس به شدت دچار آسيب شد .دراين گروه هيچ كشورى به اندازه ليبى، آسان وارزان منابع هسته اى خود را ازكف نداد اين كشور عربى آفريقايى پاى يك معامله با آمريكا و انگليس نشست كه هيچ سودعملى براى آن نداشت. البته پيش از آن نيز قذافى دستى به سوى چين دراز كرده بود تا با خريد بمب از چين صاحب سلاح هسته اى شود، اما امضاى پيمان پاكسازى آفريقا از جنگ افزارهاى هسته اى از سوى ليبى درسال ۱۹۹۹ دست قذافى را براى هميشه بست.
۳- باشگاه دارندگان سلاح هاى اتمى :
انگلستان :
شمار جنگ افزارهاى هسته اى : ۲۰۰
بودجه دفاعى : ۶۲ ميليارد دلار
در خلال جنگ جهانى دوم، انگلستان براى توليد اولين جنگ افزار هسته اى خود ، دست همكارى به سوى ايالات متحده آمريكا دراز كرد و با همكارى آمريكا نخستين بمب اتمى خود را توليد كرد. پس از آن، انگلستان به تنهايى دست به توليد جنگ افزار هاى اتمى زد. در خلال سال هاى ۱۹۵۲ تا ۱۹۹۱ اين كشور ۴۵ بمب اتمى رامورد آزمايش قرارداد.
اشاره به اين نكته ضرورى است كه در سند دفاع استراتژيك انگلستان با تأكيد بر لزوم آسيب ناپذير كردن امنيت ملى بريتانيا، و بازدارندگى دشمنان اين كشور از احتمال وارد كردن ضربه نظامى به انگلستان، ادامه توليد تسليحات اتمى براى انگلستان اكيداً توصيه شده است.
فرانسه :
تعداد جنگ افزارهاى هسته اى۳۰۰
بودجه دفاعى : ۵۰ميليارد دلار
فرانسه اواخر سال ۱۹۵۰ نخستين جنگ افزار هسته اى اش را توليد و آن را در سال ۱۹۶۰ آزمايش كرد. فرانسه در پى پايان يافتن جنگ سرد و كاهش نيروى بازدارندگى هسته اى ،خبر از نابودى برخى از سيستم هاى موشكى خود داد .اين كشور درميان سال هاى ۱۹۶۰تا ۱۹۹۶ ، ۲۰۰ آزمايش هسته اى انجام داد.
فدراسيون روسيه :
شمار تسليحات هسته اى : ۸۶۰۰
بودجه دفاعى : ۳۲ ميليارد دلار
روسيه اولين بمب هسته اى اش را در سال ۱۹۴۹ توليد و آزمايش كرد. روسيه در دوران جنگ سرد پيرو رقابتى كه با ايالت متحده آمريكا داشت، سيستم هاى نظامى خود را توسعه داد.
توسعه جنگ افزارهاى هسته اى شوروى به سبب سرمايه گذارى هاى فوق العاده اين كشور در زمينه تكنولوژيك در سال هاى ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ همچنان برقرار بود . در سال ۱۹۵۳ اتحاد جماهير شوروى نخستسن بمب هيدروژنى خود را منفجر كرد . روسيه در سال هاى اخير نيز موشك هاى بالستيك و موشك هاى هدايت شونده خود را گسترش داده است .در سال ،۱۹۸۶ حجم مهمات زرادخانه هاى اتحاد جماهير شوروى به بالاترين سطح خود رسيد. در سال ،۱۹۸۹ نيز جمهورى هاى پيشين شوروى ساز و برگ هاى جنگى موجود در انبارهاى خود را به مسكو عودت دادند .
رژيم اشغالگر قدس:
تعداد جنگ افزارهاى هسته اى : تخميناً ۱۰۰ تا۲۰۰
بودجه دفاعى : ۶۶ ميليارد دلار
كارشناسان بر اين باورند كه اسرائيل داراى ۱۰۰ تا ۲۰۰ موشك هسته اى است . افزون بر آن، برآورد مى شود كه اسرائيل درسايه كمك ها ى وسيع آمريكا به اين امكان دست پيداكرده است كلاهك هاى هسته اى اش را به وسيله هواپيما هاى جنگى ارتش خود و يا با يكى ازسه زير دريايى اش شليك كند .
احتمال آن مى رود كه رژيم اشغالگر قدس برنامه هاى هسته اى اش را در سال ۱۹۵۰ يعنى اندكى پس از تسخير سرزمين فلسطين آغاز كرده باشد. گفته مى شود در سال ۱۹۶۷ رژيم صهيونيستى به توليد نخستين جنگ افزار اتمى خود دست زده است .
در سال ،۱۹۸۶ درنتيجه افشا گرى هاى مرد خاى وانونو دانشمند هسته اى اسرائيل مشخص شد كه برنامه هاى هسته اى اسرائيل بسيار فراتر از آن است كه گمان آن مى رفت.نگرانى هاى كشورهاى اسلامى واكنش هاى احتمالى دول عربى از عواملى به شمار مى رود كه مخالفت افكار عمومى جهان با برنامه هاى هسته اى اسرائيل را موجب شده است. اما به دليل حمايت هاى بى دريغ آمريكا، رژيم اشغالگر قدس هيچ فشارى را از سوى سازمان ملل و آژانس انرژى اتمى متحمل نمى شود. رژيم اشغالگر قدس هنوز قرار داد NPTرا امضا نكرده ومانع از حضور ناظران انرژى اتمى در مراكز هسته اى خود شده است.
ايالات متحده آمريكا:
شمار سلاح هاى هسته اى=۱۰۶۴۰
بودجه دفاعى=۵۳۲ ميلياد دلار
ايالات متحده آمريكا از لحاظ كمى نخستين قدرت اتمى جهان است.آمريكا با به كارگيرى بمب اتمى در هيروشيما وناكازاكى عنوان تنها كشور به كار برنده بمب هسته اى در جنگ را از آن خود ساخت.
در دوران جنگ سرد، آمريكا در راستاى رقابت با روسيه با شتاب فراوانى به افزايش توان هسته اى خود پرداخت. در پى فروپاشى اتحاد جماهير شوروى واز ميان رفتن خطر شوروى، با وجود برقرارى روابط نسبتاً خوب ميان آمريكا و روسيه، ايالات متحده رقابت تسليحاتى را كنار نگذاشته، به طورى كه در حال حاضر داراى بيش از۱۰ هزار جنگ افزار اتمى است. در فاصله سال هاى۱۹۴۵ تا،۱۹۹۲ ايالات متحده آمريكا۱۰۳۰آزمايش هسته اى به انجام رساند. در اين اواخر نيز آمريكا توليد نسل جديدى از جنگ افزار هاى هسته اى براى اهداف تاكتيكى خود را در دست اجرا دارد.
چين:
تعداد جنگ افزار هاى هسته اى: تخميناً ۴۰۰
بودجه دفاعى:۴۴ ميلياد دلار
توليد جنگ افزار هاى هسته اى از سوى چين در سال۱۹۵۰ با كمك شوروى صورت پذيرفت.
كمك هاى شوروى به چين در سال۱۹۶۰ خاتمه يافت، اما حكومت چين به منظور غلبه بر نگرانى هاى امنيت ملى خود و نيز براى حفظ وجهه چين در معادلات جهانى، برنامه هسته اى اش را به پيش برد.
چين تاكنون۴۶ آزمايش هسته اى انجام داده است كه نخستين آزمايش در سال۱۹۶۴ انجام شد.اين كشور داراى ۴۰۰ سلاح هسته اى است. تعداد ۲۰ فروند از اين ۴۰۰ جنگ افزار چين، موشك هاى دور برد قاره پيما است كه توانايى اصابت به اهدافى با فاصله۱۳ هزار كيلومتر را دارا است. علاوه بر آن، چين داراى ۶۰ موشك ميانبرد و۱۵۰ هواپيماى بمب افكن است.
هندوستان :
تعداد جنگ افزارهاى هسته اى: ۴۵ تا ۹۵
سيستم موشكى و هوايى هندوستان توانايى حمل كلاهك هاى هسته اى براى اصابت به اهدافى با فاصله ۲۵۰۰ كيلومتر را دارا است . شنيده ها حاكى از آن است كه هندوستان تلاش مى كند تا برد موشك هايش را افزايش دهد .در سال ،۱۹۷۴ هندوستان ملزومات خاص توليد سلاح اتمى را آزمايش كرد. در اين آزمايش كه با رآكتور هسته اى ساخته شده با كمك كانادا انجام شد، از پلوتونيوم دست ساز استفاده گرديد.
دهلى نو درسال ۱۹۹۸ ، ۳ آزمايش ديگر نيز انجام داد. اين كشور در برنامه هاى هسته اى غير نظامى خود از روسيه كمك مى گيرد . اين كشور هنوز قرارداد NPT را امضا نكرده است .
پاكستان:
شمار كلاهك هاى هسته اى:۳۰ تا ۵۵(تخمينى)
بودجه دفاعى۳‎/۷ ميلياد دلار پاكستان اعلام كرده است كه از سال۱۹۹۸ تاكنون۵ آزمايش هسته اى انجام داده است. اين كشور توانايى شليك هوايى و به كارى گيرى جنگ افزارهاى اتمى به وسيله موشك را داراست.
بعضى از كارشناسان بر اين باورند كه پاكستان توانايى نصب كلاهك هاى هسته اى بر روى موشك را دارد. همچنين پاكستان مى گويد كلاهك هاى اتمى اش را در جايى خارج از قطعه مادر انبار كرده است.
در سال هاى اخير، پاكستان به منظور بهره بردارى هاى نظامى وغيرنظامى تلاش كرد تا فناورى هسته اى تازه اى را به دست آورد. چالش ها و مشكلات موجود ميان پاكستان وهند نگرانى جامعه جهانى را از برنامه هاى اتمى اين كشور سبب شده است.
همچنين ادعاهاى دانشمند كهنه كار هسته اى پاكستان، عبد القدير خان، در مورد همكارى هاى تكنولوژيك هسته اى پاكستان با ليبى وكره شمالى حساسيت زيادى را در غرب به وجود آورد. پاكستان نيز هنوز پيمان NPTرا امضا نكرده است.با نگاهى به اين مطالب كه بى شك ديباچه سلاح هاى اتمى جهان است، هر انسانى با جهانى پرازتناقض وتبعيض درعرصه فناورى هسته اى روبه رو مى شود. انحصار ويژگى بارز اين عرصه است. بالاترين سطح جنگ افزارهاى هسته اى دردست كسانى است كه بيشترين مخالفت را با دستيابى كشورها وملت ها به انرژى مسالمت آميز مى كنند. در اين جهان ناامن، تسليحات اتمى و خطرناك دورتادور كره ارض را فرا گرفته است و مى توان گفت هيچ ملتى از خطرات آن در امان نيست.

روزنامه ایران

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
:41::40:

[evry day]

استفاده از حیوانات برای تغذیه

از غرايز انساني براي حفظ حيات در طبيعت استفاده كنيد.
غريزه انساني با كمك تجربيات به انسان در جهت حفظ بقا كمك مي‌كند. از جمله اين غرايز، قدرت و توانايي در شناخت محيط اطراف است. براي شناخت محيط و حيوانات موجود در منطقه‌اي كه هستيد بايد عادت‌هاي هر گونه آنها مطالعه شود اين عادات شامل نكات زير است:
جاي كه مي‌خوابند، آنچه كه مي‌خورند و يا محلي كه براي نوشيدن آب به آنجا مي‌روند و اين كه مي‌دانند در چه محلي مي‌شود بهتر شكار كرد و حيوانات ديگر را آسان‌تر به دام انداخت (شكارگاه). اكثراً حيوانات جوان‌تر لاغرتر هستند ولي در فصل زمستان و حيوانات مسن‌تر معمولاً چربي و وزن بيشتري دارند.

ردپاها و علامت‌ها و نشانه‌ها
اگر شما بتوانيد علامت‌هاي زيركانه‌اي را كه حيوانات از خود به جا مي‌گذارند تشخيص دهيد، مي‌فهميد كه براي شكار و به دام انداختن آنها بايد از چه روشي استفاده كنيد.
معمولاً فقط پستانداران قوي و بزرگ جثه جرات دارند كه در طول روز بيرون از پناهگاه خود به دنبال غذا باشند. بيشتر پستانداران كوچك در هنگام شب فعاليت خود را شروع مي‌كنند و به دنبال غذا مي‌گردند. اثراتي را كه حيوانات در محل غذا خوردن، آب خوردن و پناهگاه خود روي زمين مرطوب و يا برفي يا شن‌هاي نم‌دار مي‌گذارند بسيار واضح است. بدين منظور، صبح زود ردپاها را روي سطح زمين كنترل كنيد. اگر دانه‌هاي شبنم و يا تار عنكبوت بر هم خورده باشد و شاخه‌هاي كوچك در امتداد رد در ميان بوته‌ها شكسته شده باشند معمولاً مي‌توان اندازه حيواني را كه از آن محل عبور كرده است تشخيص داد. اگر شاخه‌هاي لگد مال شده خم نشده باشند و بوته‌ها هنوز سبز و نرم باشند نشانه آن است كه ردپا تازه است و جانور به تازگي از آن قسمت عبور كرده و از خود ردي به جا گذاشته است.

علائم به جا مانده از غذاخوردن حيوان
جويده شدن پوست درختان و باقيمانده غذا از جانوري كه به عنوان غذا شكار شده نوع جانوري را كه از آن تغذيه كرده مشخص مي‌كند.
در صورتي كه حيوان شكار كرده باشد نوع حيوان خورده شده و اندازه و مقداري كه از آن خورده شده نشانه‌هايي براي شناختن حيوان شكارگر است. باقيمانده گوشت شكار به مرور زمان سخت و بدبو مي‌شود گوشتي كه تازه خورده شده هنوز نرم است و بوي آن به مشام مي‌رسد. مگس‌ها جذب باقيمانده گوشت كنار گذاشته شده مي‌شوند. تكه‌هاي شكار باقيمانده نشان دهنده حيواني است كه از آن تغذيه كرده و در آخر هم پرندگان و معمولاً (لاشخورها) با تجمع به تعداد زياد به دور تكه‌هاي باقيمانده حلقه شده و به آن حمله مي‌كنند و قسمت‌هاي غيرقابل هضم آن را مي‌بلعند.

علائم كنده شدن زمين
بعضي از حيوانات روي زمين به جستجوي حشرات مي‌پردازند و برآمدگي‌هاي روي زمين را به هم ريخته و مي‌گردند و زمين را مي‌كنند و در گل و لاي مي‌غلطند كه معمولاً اين علائم نشانه وجود گرازهاست.

صداها و بوها
به صداها توجه و بوها را استشمام كنيد. در آب و هواي سرد نفس حيوانات بزرگ مانند ابري غليظ از دور ديده مي‌شود.

پيدا كردن محل لانه
لانه بعضي حيوانات را مي‌توان به آساني پيدا كرد و مخفيگاه عده‌اي را ممكن است از روي رد ادرار و مدفوعشان پيدا كرد. در مورد تشخيص پستانداران، رد پاهاي نشان داده شده در عكس ممكن است ارزش محاسبه نداشته باشند. بسياري از ردها تيپيك خانواده پستاندارانند كه بر حسب نوع گونه متفاوت‌اند. رد پايي كه در عكس نشان داده شده شماره 1 نشان‌دهنده دست جلو و شماره 2 دست عقب است.

گروه راسوها
گروه سمور - قاقم، راسو و راسوهاي بدبو همه مرموزند و دندان‌هاي تيز خطرناك دارند.
دام گذاري : از تله‌هاي SPRING با ميله آميخته به طعمه و تله افتان (تله‌اي كه داراي وزنه‌اي است كه بر سر جانور مي‌افتد) براي به دام انداختن اين جانوران مي‌توان استفاده كرد. طعمه به كار برده شده در اين تله‌ها لاشه و يا تخم پرندگان است.
رد پاها : رد پاهاي اين جانوران به جز در زمين‌هاي نرم نامعلوم است. داراي 5 انگشت و ناخن تيز با فاصله مناسب هستند. قسمت اصلي كف مو‌دار است. معمولاً هنگام راه رفتن علامت پنجه‌هاي جلو و عقب روي هم مي‌افتند.

سگ‌هاي وحشي
انواع روباه‌ها در نواحي بياباني تا قطب شمال يافت مي‌شوند اما گرگ‌ها تنها در قسمت بيابان‌هاي شمالي حيات وحش ديده مي‌شوند. گروه سگ‌سانان مي‌توانند خطرناك باشند و حواس پنج‌گانه قوي اين جانوران را بسيار محتاط كرده است. براي استفاده از گوشت آنها غده‌هاي اطراف مقعد را بايد قبل از پختن جدا كرده و گوشت آن را كاملاً بجوشانيد. براي به تله انداختن روباه بايستي سعي كنيد كه طعمه مورد نظر را به پيچ طناب‌گير متصل كرده و آن را شل كنيد و روي سوراخ تله قرار دهيد و بوي انسان را در آن ناحيه به حداقل برسانيد.
رد پاها و نشانه‌ها : اين گروه از حيوانات روي انگشت‌ها و پنجه پا راه مي‌روند. شكل بالا علامت‌هاي بجا مانده را نشان مي‌دهد. 4 كف پا با چنگال‌هاي تيز و يك كف پاي اصلي بزرگ در عقب دارند. قسمت بيروني كف پا كوتاه‌تر از قسمت داخلي است و شامل پوست و استخوان مي‌شود. روباه روي زمين نرم كمين‌گاه خود را به صورت گودالي حفر مي‌كند. بوي روباه زننده است و مدفوع آنها دراز و در آن بقاياي پر و استخوان و حشرات ديده مي‌شود.

گربه‌هاي وحشي
اين گربه‌ها در تمام قاره‌ها به جز استراليا و قطب جنوب ديده مي‌شوند. به طور كلي مرموز و شب‌ها فعال‌اند. از كشتن گربه‌هاي وحشي بزرگ به خصوص بدون داشتن همراه خودداري كنيد. گوشت گربه‌هاي كوچه شبيه خرگوش است و بايد كاملاً آنها را جوشانيد.
دام گذاري : تله‌هاي SPRING براي به دام انداختن آنها قوي هستند و بايد از طعمه‌هايي مثل لاشه، خون يا گوشت استفاده كرد. عكس‌العمل گربه‌ها سريع است و ممكن است در اثر جست و خيز زيادي از تله به بيرون سر بخورند.
رد پاها و نشانه‌ها : گربه‌ها روي پنجه راه مي‌روند و به هنگام راه رفتن پنجه‌هاي خود را منقبض و جمع مي‌كنند (به جز يوزپلنگ) ادرار آنها بوي تند قوي دارد. مدفوع دراز است و اغلب آن را پنهان مي‌كنند.

سگ‌هاي آبي دريايي
ردي كه اين جانوران از خودشان روي خاك به جا مي‌گذارند اثر شكم در قسمت مركزي است. (مطابق شكل) علامت فلش جهت حركت جانور را نشان مي‌دهد.

خفاش‌ها
خفاش‌ها در همه جا به جز آب و هواي خيلي سرد ديده مي‌شوند و در هنگام شب فعال‌اند. خفاش‌هاي گوشت‌خوار خواب زمستاني دارند. نوعي خفاش‌هاي چاق هستند كه ميوه‌خوار و خوش خوراك‌اند. بال‌ها و پاهاي خود را به طرف خارج باز مي‌كنند. پوست و احشاي شكمي آنها شبيه خرگوش است. خفاش‌هاي خون‌آشام مي‌توانند بيماري هاري را انتقال بدهند. در منطقه‌اي كه اين حيوان است هنگام خواب بايد خوب خود را بپوشانيد. در هنگام روز كه خواب هستند بايد با وارد كردن ضربه به محل نشيمن‌گاه، آنها را به دام انداخت. پيدا كردن اجتماعات آنها آسان است و اغلب در غارها ديده مي‌شوند.

ميمون‌ها و گوريل‌ها
ميمون‌ها و گوريل‌ها در نواحي گرمسيري بين دو مدار شمال و جنوب استوا وجود دارند و معمولاً در گروه‌هاي خانوادگي بزرگي زندگي مي‌كنند و اغلب در بين درخت‌ها به سر مي‌برند حتي ميمون‌هاي كوچك هم مي‌توانند گازهاي بدي بگيرند. باهوشند و به دام انداختن آنها مشكل و گوشت آنها قابل خوردن است.
دام گذاري : براي به دام انداختن آنها از تله‌هاي نيزه‌دار يا تله‌هاي سوراخ‌دار با طعمه مورد نظر كه اكثراً اين طعمه مي‌تواند ميوه يا شي رنگارنگ باشد، استفاده مي‌كنند. عده كمي با زحمت زياد خودشان را پنهان مي‌كنند. پر سر و صدا و شلوغ هستند.

گوسفند و بز وحشي
گوسفندها و بزهاي وحشي در گله‌هاي كوچك دور از استرس حيوانات درنده به سر مي‌برند. بزهاي وحشي نسبت به گوسفندها بهتر راه مي‌روند و به محل‌هاي سخت‌تر و صخره‌اي فرار مي‌كنند و دسترسي به آنها مشكل‌تر است.
براي گرفتن آنها از تله‌هاي اسپرينگ استفاده مي‌شود. نواحي صخره‌اي كه راه تنگ مي‌شود و انسدادهاي طبيعي كوهستان براي به دام انداختن آنها ايده‌آل است. پاها و سم جدا از هم دارند كه در قسمت جلو باريك است.
در عكس علامت سمت چپ متعلق به جاي پاي گوسفند خانگي اهلي (چپ) و سمت راست جاي پاي بز كوهي است (راست). مدفوعشان گلوله‌اي شكل و مثل گوسفند خانگي است.

گاوهاي وحشي
گله گاوها در علفزارهاي نزديك آب زندگي مي‌كنند. گاوهاي كوهان‌دار و گله گاوهاي وحشي در شمال آمريكا، آفريقا و جنوب آسيا ديده مي‌شوند. گاوهاي نرمسن مخصوصاً خطرناك هستند.
دام گذاري : براي به دام انداختن آنها از تله‌هاي قوي و تله‌هاي اسپرينگ و تله‌هاي مرگ استفاده مي‌شود.
رد پاها و نشانه‌ها : رد پاي آنها سنگين و 2 سم مجزا دارد كه به سمت رأس باريك مي‌شود و در عقب پيازي شكل (بولب) است. مدفوع شبيه گاو است و مي‌توان از آن به عنوان يك سوخت عالي استفاده كرد.

گوزن‌ها و آنتيلوپ‌ها
گوزن‌ها در كشورهايي كه جنگل‌هاي خوب دارند به جز استراليا ديده مي‌شوند كه شمال موس و گوزن‌هاي باريك منطقه گرمسيري هستند. آنتيلوپ‌ و آهو به طور مساوي پراكندگي وسيعي دارند. اين جانوران خجالتي، اغفال‌كننده با حس بويايي و شنوايي عالي مي‌باشند و بيشتر به هنگام طلوع و در هواي گرگ و ميش فعاليت مي‌كنند و به جز آنهايي كه در نواحي باير به سر مي‌برند هرگز دور از آب زندگي نمي‌كنند. گوشت آنها را به خوبي مي‌توان دود داد. چرم و شاخ گوزن مصارف متنوعي دارد و از آن استفاده مي‌شود. اين حيوانات از شاخ به عنوان سلاح استفاده مي‌كنند و با آن دشمن خود را مغبون ساخته و زخمي مي‌كنند.
رد پاها و نشانه‌ها : سم، شكافدار و از دو مستطيل تشكيل شده، علامت پاهاي گوزن شمالي گرد مي‌شود. هنگام راه رفتن علامت پاي جلويي و عقبي روي هم مي‌افتند و هنگامي كه مي‌دوند جاي پاها از هم فاصله مي‌گيرند. براي رديابي آنها به دنبال نهال‌هايي كه سرشان كنده شده و يا درخت‌هايي كه پوست‌شان در اثر گاز گرفتگي ساييده شده باشيد. همچنين به محل‌هايي كه در اثر تماس شاخ‌ها ساييدگي پيدا مي‌كنند نگاه كنيد كه نشانه عبور حيوان است.
دام گذاري : معمولاً از تله‌هاي اسپرينگ نيزه‌دار و تله‌هاي افتان مخصوص حيوانات بزرگ‌تر و از لاشه به عنوان طعمه استفاده مي‌شود.

خوك‌هاي وحشي (گراز)
بعضي گرازها (خوك‌هاي وحشي) موهاي ضخيم دارند. ظاهر آنها شبيه خوك است. پوزه و دندان دراز از مشخصات بارز اين جانداران است.
به دام انداختن آنها مشكل است و هنگام راه رفتن صداي خرخر دارند. گوشت آنها را بايد خوب جوشاند. با دندان‌هاي بلندي كه دارند مي‌توانند انسان را به سختي مجروح كنند و اغلب جراحت وارده نزديك به سرخرگ راني است كه بايد خيلي مراقب بود و خطر مرگ دارد.
از تله‌هاي اسپرينگ قوي و تله افتان براي به دام انداختن آنها استفاده مي‌شود.
علامت سم شبيه جاي پاي گوزن است. توجه كنيد در زمين‌هاي به هم ريخته و جايي كه علامت غوطه خوردن حيوان در گل و لاي و زدن پوزه به زمين به چشم مي‌خورد معمولاً نشانه وجود گراز در آن ناحيه است.

خرگوش‌ها و خرگوش صحرايي
خرگوش‌ها تقريباً در همه جا ديده مي‌شوند و گرفتن آنها آسان است. همراه با هم و به تعداد در سوراخ‌هاي زيرزميني زندگي مي‌كنند و دونده‌هاي خوبي هستند. خرگوش‌هاي صحرايي در سوراخ‌هاي زيرزميني زندگي نمي‌كنند.
كف پاهاي كرك‌دار آنها روي زمين نرم اثر كمي به جا مي‌گذارد. به وضوح پاي عقبي بلند و پاي جلويي كوتاه است. پاي جلويي خرگوش‌هاي صحرايي 5 انگشت و پنجه دارد كه انگشت داخلي كوتاه است و به ندرت اثر به جاي مي‌گذارد پاي عقبي باريك‌تر و 4 پنجه دارد. اندازه مدفوع كوچك و گرد و سفت است. اگر دقت كنيد روي پوست درختي كه جويده‌ايد نشانه دو دندان تيز پيشين آنها را مي‌بينند.
مصرف تنهاي گوشت خرگوش براي زنده ماندن كافي نيست و حجم و تعداد خرگوش‌هاي خورده شده اهميتي ندارد زيرا بدن به مواد معدني و ويتامين‌هايي كه گوشت خرگوش فاقد آن است نياز دارد بنابراين رژيم خود را با اضافه كردن سبزيجات و ميوه‌جات كامل كنيد.

جوندگان كوچك
موش‌ها و گرازهاي كشور گينه در آفريقا و خوك‌هاي هندي و اعضاي ديگر خانواده موش‌ها را با تله‌هاي قفسي مي‌توان به دام انداخت. اكثر گونه‌ها در اندازه‌هاي كوچك براي تله‌هاي كار گذاشته شده مناسب هستند. تشخيص رد پاهاي انواع متفاوت اين نوع جانوران آسان نيست. موش‌ها بيماري‌زا هستند و در صورت اجبار براي استفاده از گوشت آنها بايد كاملاً پخته شوند.

سنجاب‌ها و سگ‌هاي چمنزار
در طبيعت جهان در همه جا به جز استراليا و قطب‌ها يافت مي‌شوند. در نواحي سرد به خواب زمستاني مي‌روند. هوشيار و چابك و معمولاً روز و شب فعال‌اند. مراقب دندان‌هاي تيزشان باشيد زيرا در دفاع از خود بسيار وحشي مي‌باشند. براي زندگي در زمين لانه‌هاي زيرزميني ايجاد مي‌كنند. گوشت اكثر آنها براي خوردن خوب است.
دام گذاري : به تله‌هاي كوچك بهاري كه ميله‌هاي آن طعمه داشته باشد حمله مي‌كنند. دو نيم شدن ميوه يا يك تخم‌مرغ نشانه‌اي از يك حمله است. براي موش خرماهاي درختي تله‌هاي حلقه‌اي كه روي ميله‌اي قرار دارند روي تنه درخت كار گذاشته مي‌شود.
رد پاها و نشانه‌ها : رد پاها مطابق شكل است و پوست درختان جويده شده و ميوه كاج در زير يك درخت يا يك آشيانه نامرتب ساخته شده از شاخه‌هاي كوچك نشانه‌اي از وجود اين حيوانات است.


كانگورو
باو آلبي (كانگوروي كوچك بومي استراليا) و رده‌هاي ديگر كانگوروها تنها در استراليا وجود دارند. انواع بزرگ‌تر مي‌توانند با پاهاي عقبي ضربات محكمي وارد كنند و اكثراً به هنگام شب فعال هستند. اين حيوانات زيبا و جذاب‌اند ولي گرفتن آنها مشكل است.
دام گذاري : از تله‌هاي افتان و تله‌هاي بهاري براي به دام انداختن آنها استفاده مي‌شود. جاي پاي آنها به رد پاهاي يك خرگوش غول پيكر شباهت دارد.
خوانندگان عزيز مطالب بالا برگرفته از كتاب جان وايزمن و براي شرايط و موقعيت‌هايي است كه انسان براي زنده ماندن هيچ راهي به جز استفاده از گوشت حيوانات در دسترس ندارد. مسلم است كه گوشت اكثر حيوانات نامبرده شده از نظر مأكول و خوردنش معمول نيست


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
غذاهاي دريايي -

خوراک قزل آلا
يک پوند (نيم کيلوگرم) ماهي قزل آلاي رنگين کماني 200 کالري دارد. براي هر روز اقامت در طبيعت به 500 کالري نياز داريد که زنده بمانيد، اين مقدار معادل 25 ماهي قزل آلا در روز است. ماهي آزاد و ماهي هاي پر چرب ديگر غذاهاي بهتري هستند چراکه به طور متوسط هر پوند (هر نيم کيلو) آن 4 برابر کالري دارد. اگر رژيم خود را با گياهان و کيوانات کامل نکنيد تدريجاً گرسنه خواهيد ماند.
بعد از گرفتن ماهي آن را شسته و محتويات آن را خارج کنيد. از اين محتويات به عنوان طعمه استفاده کنيد و يا در زمين دفنشان کنيد. چون بوي آنها حشرات و لاشخورها را به محل مي‌کشاند، ماهي را در جاي خنک نگه داريد و به سرعت بپزيد.

خوک آبي
گوشت خوک آبي خاصيت غذايي فوق العاده اي دارد، درحالي که به شدت پر طعم است. جگر خوک آبي ريشه دار را نخوريد، چرا که منبع بسيار مترکمي از ويتامين A است.

جلبک
تمام جلبکها خوراکي اند. چه به صورت خام، چه پخته شده براي سوپ و خورشت، ميتوان حتي جلبک را خشک و ذخيره کرد.

صدف خوراکي آب شور
از اواخر آوريل تا اواخر اکتبر از خوردن گوشتهاي تيره رنگ خودداري کنيد. در اين دوره احتمال تراکم سموم خطرناک در اين گوشتها وجود دارد.

خرچنگ ولابستر
قبل از مصرف آنها را بپزيد. خرچنگ آب شور را ميتوان به صورت خام خورد. ولي ريسک نکنيد.

خيار دريايي
اين موجودات دريايي درواقع حيواناتي دريايي اند که به شکل خيار ديده ميشوند، پوسته ظريف و نازک آن را شکاف دهيد، محتويات آن به غير از عضله هاي ظريف و طويل را دور بريزيد. اين بخشهاي عضلاني را ميتوان پخت، سرخ کرد، براي تهيه خورشت به کار برد و يا به صورت خام مورد استفاده قرار داد.

خارتنان دريايي
درون اين موجودات، به خصوص آنها که در آبهاي معتدل و نسبتاً سرد آمريکاي شمالي زندگي ميکنند، قابل خوردن است. ميتوانيد در زمان جزر وقتي خارتنان به سنگها چسبيده اند آنها را جمع آوري کرد.

آبالون
آبالون جانوري نرم تن است که در راستاي سواحل اقيانوس آرام شمالي، به خصوص در زمان جزر، به سنگها متصل شده و يافت ميشود. براي کندن آن از يک چاقو و چوبي تيز استفاده کنيد. بايد آبالون را به صورت ناگهاني با يک ضربه از سنگ جدا کنيد در غير اين صورت فرصت مي‌يابيد تا محکمتر به سنگ بچسبد. قسمت سفيد گوشت آن را جدا کنيد. آن را با سنگ بکوبيد تا نرم شود. ميتوانيد آن را روي آتش جوشانده و يا سرخ کنيد. موقع جدا کردن آنها از سنگ مراقب باشيد، ممکن است ناگهان به دست يا تکه اي از لباس شما بچسبند. اگر نتوانيد خود را رها کنيد قبل از مد بعدي غرق خواهيد شد.

لاک پشت هاي آبي
اين گونه لاک پشت ها بسيار مغذي اند، به خصوص چربي شفاف و خوش مزه اي که در دماي پايين ذوب ميشود. با حمله به لاک پشت ميتوان آن را گرفت. براي دقايقي لاک پشت را در آب جوش ضدعفوني کنيد، سپس قسمت زيرين آن را به چهار قسمت تقسيم کرده و امعا و احشاء آن را درآوريد. سپس آن را وارونه کرده و در درون لاکش لاک پشت را بپزيد. براي پيدا کردن محل تخمهاي لاک پشت، ردپاي آن را به طرف محل حرکتش به عقب دنبال کنيد. لاک پشتهاي آبي نايابند، بنابراين آنها را پراکنده نکنيد.

خوردن ماهي

از خوردن ماهي بپرهيزيد اگر:
* چشمانش شيري رنگ است.
* تازه بنظر نميرسد.
* درصورت فشار دان قسمتي از آن جاي انگشتتان بر روي آن بماند.
* مثل ماهي به نظر نميرسد، اگر باد کرده است، و پوزه اي شبيه دهان، جعبه اي شکل و سفت دارد. بهتر است از مصرف چنين ماهي هايي اجتناب کنيد.
* هيچ گاه دل و جگر ماهي را نخوريد.

باز کردن صدف (ايستر)
نوک چاقويي نسبتاً کند را به درون شکاف صدف فرو ببريد تا به عضله درون آن برسيد. اين بخش در قسمت ضخيم و نوک تيز صدف قرار گرفته است. چاقو را کمي بچرخانيد. پوسته صدف باز ميشود.
وقتي قورباغه درحال نگاه کردن به دست درحال حرکت شماست، دست ديگر را به آرامي نزديک کنيد و آن را بگيريد. مواظب باشيد که اين دست بر روي قورباغه و يا نزديکي آن سايه ايجاد نکند.

خوردن قورباغه
قبل از خوردن پوست قورباغه را بکنيد. چون پوست بعضي از قورباغه ها مايعي سمي و تحريک کننده ترشح ميکند. از خوردن قورباغه هاي زردرنگ و يا قورباغه خال قرمز بپرهيزيد.

قورباغه گرفتن
به يک تکه پارچه نخي بدوزيد و پارچه را در آب رها کنيد. زماني که قورباغه پارچه را به دهان گرفت نخ را از آب بيرون بکشيد بدين ترتيب نخ به دهان قورباغه گير ميکند. ميتوان در هنگام شب قورباغه ها را از طريق يک چراغ قوه به دام انداخت. قورباغه ها در اطراف نور جمع ميشوند و ميتوانيد با تور و يا با دست از پشت آن را بگيريد. بهترين قسمت قورباغه براي خوردن پاهاي عقبي آن است که ميتوان آن را روي ذغال داغ پخت.

بيرون آوردن امعا و احشاء: ماهي را از دم نگه داريد. چاقو را در درون سوراخي جاي دهيد و پوست را در راستاي شکم تا آبشش ها ببريد.
جدا کردن پولکها: ماهي را از دم نگه داريد. يک چاقوي کند را با زاويه 45 درجه روي پوست ماهي از انتها به طرف سر بکشيد.

آماده سازي ماهي

فيله کردن ماهي
ماهي را سريعاً تميز کنيد چرا که آبشش ها، روده ها و کليه ماهي مرده به سرعت فاسد ميشود. براي رفع لغزندگي ماهي مايع لزش اطرافش را پاک کنيد. نگذاريد اين مايع وارد چشمهايتان شود.
براي بريدن ارتباط هاي گردن آبشش ها را جدا کنيد. مراقب باشد در موقع بريدن ماهي روده‌هايش را نبريد و زماني که ماهي را مي شوييد آب زيادي مصرف نکنيد چرا که اين باعث نرم شدن فيله ماهي ميشود. اگر پولک ها بسيار بزرگند، آنها را جدا کرده و قبل از پخت پوست را نيز بکنيد.
کندن پوست گربه ماهي بدون استفاده از انبردست. ابتدا برشي در زير سر، زير شکم و اطراف باله ها ايجاد کنيد.

گربه ماهي
گربه ماهي ها را بايد پوست کند. اين روش بسته به اندازه و وزن گربه ماهي که ميتواند بيشتر از 75 پوند (34 کيلوگرم باشد) متفاوت است. گربه ماهي هايي که طولي زير 12 اينچ (30 سانتيمتر) دارند بعد از تميز کردن و پوست کردن آن تماماً پخته ميشوند. ماهي هاي بزرگتر به تکه هاي فيله و گوشت تقسيم ميشوند.

تميز کردن يک گربه ماهي
در پوست پشت سر ماهي شکافي ايجاد کنيد.
در قسمت پشت و پاييني بدن ماهي درست بعد از باله هاي عقبي برشي ايجاد کنيد.
از يک انبردست براي کندن پوست پشت و کناره ها استفاده کنيد.
پوست شکم ماهي همراه با پوست پشت آن کنده ميشود.
استخوان پشتي را بشکنيد، سر ماهي شکسته ميشود. به اين ترتيب روده هايش را بيرون بکشيد.
در پوست اطراف باله ها برشي ايجاد کنيد و آن را با انبردست بکشيد.



حالتونو گرفت نه ؟


سایت [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[evry day]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]روشهای یافتن آب در کویر(1) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
آب کافی مهمترین همراه شما در کویر است حتی در شرایطی که تشنگی خیلی شدید نیست می تواند باعث کند شدن فعالیت مغزی شما گردد , بنا بر این اولین قدم در شرایط بحرانی برنامه ریزی برای تهیه آب می باشد حتی در شرایطی که شما مطمین هستید نیاز مبرمی به آب ندارید . اگر آب در دسترس دارید در نوشیدن آب صرفه جویی نکنید زیرا نرسیدن آب کافی به بدن می تواند باعث گیجی , کند شدن ذهن و غلظت خون گردد همچنین کم آبی بدن می تواند باعث افزایش ترس و سرد شدن بدن گردد پس در شرایط بحران هرچند که آب کافی در اختیار نداشته باشید در مصرف آب صرفه جویی نکنید .
یک انسان معمولی می تواند برای مدت معینی بدون آب به زندگی ادامه دهد . مهمترین عامل از پای در امادن انسان آب نیست بلکه روحیه فرد و عوامل روانی می باشد . مدت زمان زنده ماندن بستگی مستقیم به دمای محیط و میزان تعرق دارد از این روی در شرایط بحران هرگز در زمان تابش خورشید حرکت نکنید و به استراحت بپردازید , زمانی که تابش خورشید به حد اقل میرسد بهترین زمان برای فعالیت است . برای مثال در مناطق کویری ایران در تابستان و در دمای 49 درجه و بدون مصرف آب حد اکثر زمانی که یک فرد زنده می ماند چیزی در حدود 2 الی 3 ساعت می باشد . در صورتیکه همین فرد در زمان تابش در زیر سایه استراحت کند و در شب به ادامه مسیر بپردازد در حدود 5/2 روز می تواند بدون مصرف آب به زندگی ادامه دهد . نکته حایز احمیت دیگر این است که برای هر روز زنده ماندن در دمای 49 درجه (با احتساب استراحت در روز و حرکت در شب ) به مقدار 2 لیتر آب نیاز است .
در شرایط بحران نکات زیر را در هنگام مصرف آب رعایت کنید :
در هنگامی که تشنه هستید آب بنوشید , آب را قورت ندهید بلکه آن را در دهان مزه مزه کنید و به آرامی بنوشید , از فعالیتهای غیر ضروری پرهیز کنید و پناهگاهی برای در امان ماندن از تابش خورشید بیابید, در صورتی که هیچ سایه ای نیافتید بدن خود را در شنها دفن کنید و تکه پارچاه ای بر روی سر خود بکشید تا از تابش مستقیم در امان بمانید , هرگز در گرما لباسهای خود را در نیاورید این کار باعث شدت تعرق شما خواهد شد هرچند که احساس گرمای کمتری کنید, حتی صورت خود را نیز بپوشانید, در هنگامی که آب محدود در اختیار دارید مصرف غذا و نمک را کاهش دهید و در هنگامی که هیچ آبی در اختیار ندارید به هیچ عنوان غذا نخورید . بدن شما قادر است تا 10 روز بدون مصرف غذا در شرایط سخت به زندگی ادامه دهد .
برای خنک کردن آبی که همراه دارید پارچه ای نمناک بدور ظرف حاوی آب بپیچید به گونه ای که کاملا آن را بپوشاند , رطوبت پارچه در هنگام تبخیر حرارت آب درون ظرف را می گیرد و دمای آب را کاهش می دهد . این روشی بوده است که گذشتگان برای خنک نگاه داشتن آب از آن استفاده می کرده اند . پس از خشک شدن پارچه مجددا آن را مرطوب کنید . برای مرطوب نگهداشتن پارچه می توانید از آب شور باتلاقها استفاده کنید .
روشهای تهیه آب :
یکی از راحتترین راههای تهیه آب تعقیب رد پای جانوران است , مطمین باشید اگر در منطقه ای که شما هستید رد پای جانوران هست قطعا آب هم هست , شترها و اکثر جانوران در هنگام غروب آفتاب به سمت آب می روند.
روش دیگر تهیه آب این است که گودالی به ارتفاع 40 سانتی متر در زمین حفر کنید ( این روش در شنهای روان چندان کار ساز نیست ) در ته گودال لیوان و یا کاسه ای قرار دهید سپس روی گدال را با 1 تکه پلاستیک کاملا بپوشانید و دور تا دور گدال را با سنگ ریزه بپوشانید سپس یک سنگ بسیار کوچک در وسط پلاستیک قرار دهید به گونه ای که سنگ ریزه دقیقا از دید بالا در وسط لیوان قرار داشته باشد . از این طریق در اثر تابش و گرما , خاک رطوبت خود را از دست می دهد و بخار آب حاصل در برخورد با پلاستیک به شکل قطرات ریز درون لیوان می چکد . در این روش می توانید در هر 6 ساعت نصف لیوان آب تهیه کنید .
روش دیگر تهیه آب استفاده از گیاهان کویری است . این گیاهان معمولا ریشه و ساقه پر آبی دارند .
در فاصله تپه های شنی و بوته زارها نیز می توانید آب بیابید .
در درایاچه های نمک معمولا در 50 سانتی متری به آب نمک می رسید . می توانید با جوشاندن وسپس سرد کردن بخار آب به آب دست یابید.
در صورتی که هیچ روشی کار ساز نبود و تشنگی به شدت بر شما غالب گشته بود تکه ای از ریگ بیابان را در زیر زبان خود قرار دهید این روش باعث می شود بزاق های دهان شما ترشح شوند و از میزان تشنگی شما کاسته شود .
در کویر همیشه مقداری شکر همراه داشته باشید . اضافه کردن شکر به آبهای تلخ کویر مزه آب را عوض می کند و شرب آن را راحتتر مینماید .
فراموش نکنید آبی را که در کویر بدست می آورید هرگز بدون جوشاندن و یا قرصهای تصفیه آب مصرف نکنید همچنین برای یافتن آب خود را خیلی خسته نکنید زیرا به آب بدن و توان خود نیاز دارید

دوستان این مطالب مربو ط به جنگه حالا هر چی می خوا هید فکر کنید ولی تا حدود :46:به درد بخور ن


سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

اين سلاح ، از سري تفنگ هاي Ultima Ratio ساخت كمپاني PMH فرانسه است. اين مدل ، طويل ترين سلاح از خانواده UR مي باشد. بدنه سلاح به روش ماشين كاري سخت ، ساخته شده است. لوله سلاح اصطلاحآ از نوع شناور و با يك شعله پوش مخصوص كه حكم كاهنده لگد سلاح را دارد ، چفت ده است.

گلنگدن با كمك سه زبانه قرار گرفته در قسمت جلوي خود ، به بدنه داخلي سلاح چفت مي شود. سلاح داراي مكانيزم جالبي است كه در هنگام شليك ، مانع از تنفس گاز و دود باروت توسط تيرانداز مي شود. اين سلاح به قنداق گشويي، دوپايه تاشو در زير لوله و دوپايه كشويي در زير قنداق مجهز شده تا در هنگام شليك ، تعادل سلاح حفظ شود.
مشخصات سلاح:
كاليبر: 99 * 7/12
مكانيزم گلنگدن: دستي
طول سلاح: 1380 ميليمتر
طول لوله: 700 ميليمتر
وزن سلاح: 8/13 كيلوگرم
ظرفين خشاب: 7 تير
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

نمونه ي ازمايشي اين تانك توسط دفتر طراحي KBTM در امسك(OMSK) در دهه ي 90 طراحي شد. احتمالا نمونه ي اصلي T-94 پس از گذراندن مراحل توسعه و بررسي هاي نهايي براي عموم به نمايش در خواهد امد.

اولين نمونه ي T-94 در سپتامبر 1997 در نمايشگاه دفاعي VTTV امسك به نمايش در امد.

شكل ظاهري تانك به كلي با تانكهاي قبلي روسها متفاوت است واز برجك نيمكره اي در ان خبري نيست. اين تانك در چارچوب برنامه ي تانك اينده ي روسيه طراحي شده و به احتمال زياد برترين تانك جهان خواهد بود. نمونه ي اوليه بدنه اي مانند بدنه ي T-80U دارد و سلاح 125 م.م بدون خان پيشين را حمل ميكند. ولي نمونه ي كامل تانك احتمالا از بدنه ي نوين و سلاح 152 م.م استفاده خواهد كرد. ممكن است اين تانك به علت مشكلات اقتصادي بعد از ورود به خدمت نسل جديد تانكهاي امريكا (MCS) عملياتي شود و اين به نوعي نوشدارو بعد از مرگ سهراب است.

موتور:
نمونه ي اخر اين تانك (با توجه به توپ 152 م.م و زره Kaktus جديد) بايد از T-80U سنگينتر باشد و احتمال تغيير موتور در ان وجود دارد.

محافظت:
زره اين تانك بايد مقاومت بالايي در برابر راكتهاي اينده داشته باشد چون مقابله با موشكها وظيفه ي سيستم دفاع فعال DROZD (برفك) است.

نمونه ي اوليه با زره واكنشي Kaktus پوشيده شده و قابليت نصب سيستم دفاع فعال DROZD را دارد.

نكته ي عجيب در مورد black eagle نداشتن جمر است كه احتمالا به علت قدرت فوق العاده ي زره از جمر استفاده نشده.


DROZD


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



DROZD بر روي T-80U

برجك:
برجك تانك به صورت نو يني طراحي شده و قابليت نصب زره واكنشي Kaktus را دارد.اين برجك توانايي پرتاب پوكه ي توپ 152 م.م به بيرون را دارد و اين در تانكهاي روسي يك انقلاب محسوب ميشود.



زره واكنشي Kaktus روي برجك black eagle

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



سيستم پرتاب پوكه ي black eagle

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سلاح:
همانگونه كه گفته شد سلاح اصلي اين تانك يك توپ 152م.م خواهد بود كه به تمام توپهاي در حال حاضر برتري دارد.انواع مهمات با اين توپ قابل شليك هستند و سيستمهاي پيشرفته ي الكترونيكي كنترل اتش را بر عهده دارند.احتمالا اين تانك قادر به شليك در هنگام حركت(در تمام جهات) خواهد بود.

جايگاه خدمه:
در نمونه ي اوليه از همان الگوي روسي استفاده شده ولي احتمال دارد نمونه ي صادراتي تانك از الگوي غربي استفاده كند.

گفته ميشود كه اين تانك يك پروژه ي مشترك بين فدراسيون روسيه و كره ي جنوبي است ولي هر دو طرف اين ادعا را رد كرده اند.متخصصان روسي از سال 2002 در حال طراحي تانك T-95 هستند كه بيشتر از black eagle به MCS ايالات متحده شباهت دارد.T-95 داراي برجك بدون سرنشين (قابل كنترل از داخل) خواهد بود و توانايي حمل 5 نفر (3 نفر خدمه و 2 نفر سرباز) را خواهد داشت.

منبع:جامعترین وبلاگ نظامی فارسی military
سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


نقشه ي احتمالي T-95

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[evry day]

هواپیمایی بدون سرنشین است(uav) که 3 متر طول دارد و بدست متخصصان شرکت فرانسوی SAGEM طراحی و تولید شده است این هواپیما با کنترل و هدایت از راه دور میتواند در ارتفاع بالای 16000 پا بیشتر از پنج ساعت به پرواز و گشت زنی بپردارد
همچنین میتواند در فاصله ی 150 کیلومتری تصاویر را بصورت زنده به مرکز کنترل زمینی خود ارسال کند
علاوه بر فرانسه کشورهای هلند دانمارک کانادا ویونان نیز از این هواپیما استفاده میکنند
با این وجود برخی از مسایل وزارت دفاع فرانسه را مجبور به توقف پروژه کرد و بقیه هواپیما ها را به کانادا فروختند

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

منبع:انجمن هوافضا

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[raptor22]

167)خودرو شنی دار Bradly



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

168)تاریخچه ی نیروی دریایی ایران



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

169)VSSK - Vychlop .50 caliber silenced sniper rifle



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

170)هواپیما بدون سرنشین X-45



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

171)اسپارو صفیر مرگ



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

172)سیستم ضد هوایی پانتسیر اس یک



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

173) هواپيما آلفا جت



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

174)تانک leopard



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

175) شکارچی ارام



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

176) ناوهای هواپیما بر



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

177) موشک کروز ضدکشتي BrahMos



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

178) شهاب3



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

179) موشک سام 10_اس300



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

180) آشنایی با حروف اختصاری در معرفی هواپیماها



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

181) تیر بار ام 240



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

182) کاتیوشا



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

183)فیلم پرتاب شاتل



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

184) عكسهايي از هواپيماي ايراني Shafaq



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

185) فيلمي از جنگنده شفق



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

186) فيلم گرفته شده از يك ناو آمريكايي توسط بهپاد ايراني



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

187)اثر بمب هاي هسته اي



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

188) هلیکوپتر می-54



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

189)سکوی پرتاب "توپول-ام" در اختیار نیروهای موشکی روسیه



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

190) سیستم پدافند کوتاه برد چاپارل



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

191) سیستم دفاع هوایی کوتاه برد پانتزیر Pantsir-S1



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


192) ترکیب موشک هاگ با رادار SkyGuard



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


193) لیکوپتر Super Frelon فرانسه (کوتاه و گذرا)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


194) بالگرد رزمی ایران در راه است



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


195) اسلحه Walther WA-2000



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


196) موشك بولاوا Bulava



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


197) ورتن Ho 229 هواپيمايي جلوتر از زمان خود



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


198) تلاش های چین برای جنگنده نسل پنجم



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


199) IAI/ELTA Phalcon عقاب تیزبین اسرائیلی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


200)معرفی سوخو34



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


201) Aa-10 Alamo R-27



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


202) ارتش روسيه مجهز به هواپيماهاي شكاري جديد مي شود



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


203) با Fantan Q-5 بیشتر آشنا شویم



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


204) موشکی برای تمام فصول



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


205) اٍٍس 200



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


206) ضد تانک Mbt Law



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


207) باشگاه تسلیحات اتمی جهان



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


208) روشهای زنده ماندن در شرایط سخت



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


209) روشهای یافتن آب در کویر(1)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


210) سلاح دورزن Hecate ساخت فرانسه



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


211) تانك T-94 روسی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


212) کوتاه و مختصر از هواپیمای بی سرنشین فرانسوی



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

افید نامی است که توسط ناتو به این موشک هوا به هوای روسیه داده شده است.در مجموع تا زمان دستیابی روسیه به این موشک که به وسیله هواپیمای میگ 23 پرتاب می شود،فاقد موشک هوا به هوا با وضعیت خوب و قابل اطمینان در عملیات رو در روی هوایی بوده است.بعد از ظهور این موشک که از سال 1975 به بعد انجام گرفت ، روسیه دارای موشک انعطاف پذیری با قدرت لازم برای برد های دور در عملیات هوا به هوا شد.

طول موشک (آشیانه یاب نیمه راداری SARAH) برابر 2.15 متر و ارتفاع آشیانه یاب مادون قرمز 2 متر ،قطر آن 13 سانتی متر ،پهنای بال 52 سانتی متر،و جرم نوع راداری آن 55 کیلو گرم و نوع IR آن کمی سبکتر از نوع راداری است.برد نوع آشیانه یاب راداری 15 کیلو متر و نوع مادون قرمز آن 8 کیلومتر می باشد.

گفته می شود که سرجنگی موشک 7.5 پوند یا 3.5 کیلو گرم و از نوع منفجره شدید باشد.موشک به وسیله هواپیمای میگ 27،میگ 21، سوخو 19 ، و هلی کوپتر HIND-D نیز قابل پرتاب است.دو بال صلیبی CANARD ذوزنقه ای کوچک که در بخش جلویی آن قرار دارد و 4 بالک مثلثی کشیده ، کنترل های آیرودینامیکی موشک را تشکیل می دهند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

عضو جدیدی از خانواده فولکروم

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


مقدمه:
جنگنده میگ-29، یکی از پرفروش ترین جنگنده های جهان بوده که تاکنون سود زیادی را نصیب سازندگان آن کرده است، شرکت میکویان پس از عدم موفقیت در جلب نظر مسئولان روسیه در زمینه طرح های خود برای جنگنده نسل پنجم، به توسعه و بهسازی جنگنده میگ-29 روی آورد که امروزه حاصل آن جنگنده فوق پیشرفته میگ-35 شده است، جنگنده میگ-35 در دو گونه اولیه (گونه A تک سرنشین) و گونه دو سرنشین D تولید شده است، لازم به ذکر است که گونه دو سرنشین این جنگنده تنها یک گونه آموزشی نمی باشد، بلکه اساس توسعه گونه دو سرنشین آن ایجاد جنگنده ای مانند Su-30 بوده تا با تقسیم کار میان خلبان و افسر تسلیحات فشار کار بر روی دو نفر تقسیم شود و عملیات ها نیز با ضریب اطمینان و دقت بالاتری انجام شوند.

مطلب روبرو از سایت رسمی شرکت میگ می باشد:
جنگنده میگ-35 جنگنده ای است از نسل 4++ که در ادامه طرح هایی مانند MiG-29K/KUB/M/M2 طراحی شده و اساس طراحی آن بر افزایش کارایی، توانایی عملیاتی و جامعیت توانایی های جنگنده بوده است، بطوری که از آن یک جنگنده چند منظوره ساخته است.
در مجموع می توان ویژگی های میگ-35 را به شرح زیر بیان کرد:
-سیستم های اطلاعاتی و هدفگیری نسل پنجم در سیستم های اویونیکی جنگنده بکار رفته است
-توانایی بکارگیری تسلیحات پیشرفته روسی و خارجی
-بقاپذیری بالا در میدان نبرد بواسطه سیستم های دفاعی یکپارچه بکار رفته در جنگنده

پیشرفته ترین سیستم های اویونیکی در کنار تسلیحات پیشرفته به جنگنده میگ-35 اجازه می دهند تا ماموریت های مختلفی را به انجام برساند:
-برتری هوایی برعلیه جنگنده های نسل چهار و پنج
-انجام عملیات های هوا به سطح بدون وارد شدن به محدوده دفاعی دشمن در روز و شب و در تمام شرایط آب و هوایی
-انجام عملیات های شناسایی به کمک تجهیزات الکترو-اپتیک و رادیو-تکنیکال
-انجام عملیات های گروهی و انجام کنترل هوایی علیه گروه جنگنده ها

تغییر های ایجاد شده در ساختار جنگنده بر اساس موفقیت های بدست آمده در طرح های MiG-29K/KUB/M/M2 می باشد که شامل موارد زیر می باشد:
-افزایش توانایی حمل تسلیحات در نه جایگاه حمل سلاح
-افزایش حمل سوخت، توانایی سوختگیری هوایی و امکان سوخترسانی به جنگنده هم گروه (عملکرد بعنوان یک تانکر کوچک)
-بدنه و سیستم های اصلی ساخته شده از مواد ضد خوردگی که امکان استفاده از جنگنده برروی ناو و استفاده در مناطق گرم و مرطوب را فراهم می آورد.
-کاهش چشمگیر بازتابش راداری
-سیستم پرواز با سیم با کنترل چهارگانه
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

در حین طراحی میگ-35 بیشترین توجه به افزایش توانایی های عملیاتی آن اختصاص داده شده است:
-اعتماد پذیری هواپیما، موتورها و اویونیک بطور چشمگیری افزایش یافته است
-زمان دوره های بین اورهال جنگنده افزایش یافته است
-هزینه پرواز جنگنده دو و نیم برابر کمتر از میگ-29 است
-در زمان طراحی توانایی نگهداری حین فعالیت عملیاتی برای جنگنده پیش بینی شده است

مجموعه ای از رهیافت های تکنیکی و تکنولوژیکی نظیر سیستم تولید اکسیژن حین پرواز نیز به جهت افزایش آزادی عملیاتی در طراحی جنگنده منظور شده اند، پیشران جنگنده شامل دو موتور RD-33MK با نیروی تولیدی بیشتر نسبت به نمونه های قبلی است که نسبت به نوع اصلی موتور های RD-33 دود به مراتب کمتری نیز تولید می کند، همچنین سیستم کنترل الکترونیکی موتور ها نیز به افزایش اعتماد پذیری و عمر خدمتی موتور ها کمک می کند، علاوه بر این در صورت تقاضای مشتری امکان استفاده از موتورهای RD-33MK مجهز به سیستم تغییر بردار رانش نیز وجود دارد که برتری مطلق جنگنده در نبردهای هوایی نزدیک را تضمین می نماید و پیشتر برروی جنگنده آزمایشی MiG-29M OVT نیز با موفقیت آزمایش شده اند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

میگ-35 مجهز به مجموعه اویونیکی نوینی است که تماما بر اساس تکنولوژی های جدید بوجود آمده است، رادار چند کاره آرایه ای بکار رفته در جنگنده میگ-35 بواسطه فاکتورهای زیر بر نمونه های مشابه خود برتری می یابد:
-افزایش برد در فرکانس های عملیاتی
-افزایش تعداد اهداف قابل کشف، ردیابی و حمله
-افزایش برد کشف
-افزایش وضوح در حین نقشه برداری سطحی
-بقا پذیری بالا و مقاومت در برابر اقدامات الکترونیک دشمن

سیستم IRST جدید میگ-35 مرکب از تجهیزات هدفگیری مادون قرمز، تلوزیونی و لیزری است که به کمک تکنولوژی های فضایی توسعه یافته است بگونه ای که این سیستم ها پیش از این در صنعت هوانوردی بکار نرفته اند. ویژگی جدید این سیستم توانایی کشف، ردیابی و قفل روی اهداف از فواصل بسیار دور است، توانایی که در تمامی ساعات شبانه روز دارد و می توان از آنها برای مسافت یابی، نشانه گذاری و... نیز بر علیه اهداف سطحی و هوایی استفاده کرد، هر چند سیستم IRST جدید بهمراه سایت نشانه روی جدید کلاه خلبان برروی جنگنده نصب شده است، اما امکان نصب غلاف هدفگیری ویژه ای با توانایی های بمراتب بیشتر بر روی جنگنده نیز وجود دارد.

میگ-35 به یک مجموعه دفاعی نیز مجهز می باشد که شامل موارد زیر است:
-سیستم شناسایی رادیو الکتریک و سیستم اقدام متقابل الکترونیک
-سیستم جدید کشف حمله موشکی و تابش لیزری
-پخش کننده چف/فلیر بمنظور فریب موشک های هوا به هوا

علاوه بر تسلیحات ارائه شده برروی جنگنده های MiG-29K/KUB/M/M2 بهمراه میگ-35 مجموعه تسلیحات جدیدی ارائه شده که پیش از این برای صدور به هیچ کشوری ارائه نشده است، این تجهیزات جدید و دوربرد به میگ-35 اجازه انجام حملات بر علیه دشمن بدون ورود به محدوده دفاعی آنها را می دهند.
معماری باز اویونیک جنگنده امکان نصب تجهیزات و تسلیحات جدید روسی و خارجی را بنا به خواست مشتری به MiG-35 می دهد، هر دو نمونه A و D دارای ساختار یکسان بوده و از لحاظ تجهیزات موجود یکسان اند. بهمراه میگ-35 مجموعه کامل آموزشی نظیر شبیه سازهای رایانه ای پرواز و شبیه ساز های انجام عملیات ارائه شده اند. در نهایت باید گفت شرکت میگ آماده است تا با شرکت های مختلف به اجرای برنامه های مشترک توسعه و بهسازی گونه اولیه میگ-35 نیز بپردازد.



سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

DF-15(با نام صادراتی:M-9 ;کد ناتو:CSS-6) موشک است یک مرحله ای با سوخت جامد که در دسته موشک های بالستیک با برد کوتاه(SRBM) قرار دارد.این موشک توسط CASC مرکز تحقیقات موتور راکت چنین(که امروزه ARMT یا صنایع فضایی چین نامیده می شود) طراحی و ساخته شده است.نام این موشک زمانی مطرح گشت که PLA چندین موشک را به تنگه بحران زده تایوان شلیک کرد.این مشک جزو موشک های استراتژیک غیر هسته ای چین در قسمت توپخانه محسوب میشود.
طراحی این موشک در سال 1985 شروع گشت و اولین پرواز ازمایشی خود را در سال 1987 انجام داد.این موشک برای اولین بار در نمایشگاه صنایع دفاعی که در سال 1988 در شهر بیاجنگ چین برگذار شد نمایش داده شد.
M-9 می تواند کلاهکی اتمی50 تا 320 کیلوتنی و یا کلاهک متعارف 320 کیلوگرمی را تا مسافت 600 کیلومتری(373 مایلی) حمل نماید.مدل های قدیمی تر این موشک دقت خطایی بین 300 تا 600 متر را دارا بودند که در مدل های جدیدتر این دقت به 150 تا 500 متر رسیده است(مدل های بروز شده این موشک دارای دقت خطای 30تا 40 متری می باشند). علت دقت بالای این موشک استفاده از سیستم خلبان خودکار پیشرفته در کنار سیستم موقعیت یاب جهانی GPS می باشد.
این موشک از موتوری تک مرحله ای با سوخت جامد سود می برد که سرعتی برابر با 6 ماخ را در فاز نهایی به این موشک می بخشد
M-9 به وسیله لانچرهای متحرک خود قابلیت جابجایی سریع را دارست که به این موشک امکان تغییر مکان سریع برای جلوگیری از شناسایی شدن توسط دشمن و استفاده در شرایط بحرانی را می بخشد.
M-9 بردی دو برابر موشک اسکاد را دارست اما از کلاهک سبکتری سود می برد و خسارات کمتری را به هدف وارد میکند.سیستم هدایت خودکار و GPS مدرن این موشک امکان هدف گیری دقیق را برای نیروهای نظامی استفاده کننده فراهم می اورد.
M-9 در هدف گیری بسیار تواناست و با سیستم خلیان خودکار خود که توسط کامپیوتر دیجتالی کنترل میشود استفاده از نیروی انسانی قبل از پرتاب را به حداقل رسانده است.
نسخه سوریه ای این موشک شباهت زیادی به مدل ایرانی دارد,اعتقاد بر این است که موشک های ایران و سوریه با کلاهک 320 کیلوگرمی توانایی رسیدن به برد 800 کیلومتر(497 مایل) را نیز دارا هستند.
جمهوری خلق چین تحت فشار امریکا قرار داد فروش این موشک ها را کنسل کرد اما تکنولوژی این موشک ها به کشورهای ایران,پاکستان و مصر فروحته شده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
--------------------------------------------------------------------------------
خصوصیات
عملکرد: موشک بالستیک کوتاه برد(SRBM)
نام موشک:,M-9,DF-15(کد ناتو:CSS-6)
سازنده: صنایع فضایی چین(ARMT)
کشور سازنده: جمهوری خلق چین
پیشرانه: موتور تک مرحله ای/سوخت جامد
طول:9.10 متر
قطر: 1 متر
برد: 600 کیلومتر(برخی منابع از برد 800 کیلومتری سخن گفته اند)
دقت خطا(CPE) : بین 30 تا 40 متر /در مدل های بروز شده
سرعت: 6 ماخ در فاز نهایی
سیستم هدایت: خلبان خودکار و سیستم مکان یابی ماهواره ای(GPS)
کلاهک: متعارف 320 کیلوگرمی/اتمی 90 کیلوتنی
مورد استفاده در:چین,سوریه,ایران,لیبی
ورود به خدمت:1987
● نویسنده: امیرحسام ملایی یگانه
● منبع: missilethreat.com/sinodefence.com
Copyrights©Moshaki-nezami.blogfa.com

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

موشک توپل ام يکی از طرح هايی هست که روسيه بعد از فروپاشی شوروی سابق تصميم به
پيگيری کرد.توپل ام که در ناتو به کد اس اس 25 شناخته می شود يکی از خطرناک ترين موشک
های بالستيک هست که روسيه به ان دست يافته هست.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

به گفته بعضی از کرشناسان موشک توپل ام شباهت زيادی به Minuteman-3 امريکا دارد...
توپل ام حدود 22.7 متر طول دارد و دارای قطری به طول 1.5 متر هست. وزن موشک با کلا هک چيزی
حدوده 47.2 تن هست و بردی در حدوده 110000کيلومتر درا هست:18::5:.در کل موشک توپل ام يه
موشک 3 مرحله ای هست که مرحله سوم جدا از مرحله ی اول و دوم در سيلندر ديگری قرار دارد
که در مرحله اخر به خاطره شتاب زياد به کلاهک صدمهوارد نشود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

به گفته ی کارشناسان آين نحوه طراحی سبب شده که موشک توپل ام از
نمونه های ديگر يک سر و گردن بالاتر باشه.اولين ازمايش موشک در دسامبر سال 1994 انجام شد و
در سال 1995 نمونه کامل شده ان وارد ارتش روسيه شد.آخرين نمونه کاملا اصلاح شده توپل ام
در سال 1999 در منطقه شمال مسکو Plesetsk شليک شد و در منطقه جنوب روسيهKura به زمين برخورد کرد.
با توجه به اخبار و گفته بعضی از کرشناسان روسيه در حال کار کردن روی نمونه جديد
اين موشک هست که در سال های آينده تست خواهد شد.ارتش رسيه بعد از پی بردن به قدرت اين
موشک بالستيک که قابليت حمل کردن همزمان 3 کلاهک هسته ای را درا هست،سفارش حدوده 300
تايی را به شرکت سازنده داد.در کل بعد از آينکه رسيه به قدرت آين موشک پی برد تصميم گرفت که
هم از سيلو برای لانچ آين مشک قاره پيما استفاده کند و هم از لنچر های متحرک.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Manufacturer --------------------Moscow Institute of Thermal Technology
First flight ----------------------------------------------December 20, 1994[1
Engine------------------------------------------------- 3-stage solid propellant
Launch mass -------------------------------------------47,200 kg (104,000 lb
Length ---------------------------------------------------------22.7 m (74.47 ft
Diameter ----------------------------------------------------------1.95 m (6.3 ft
Range ----------------------------------------------------11,000 km (6,900 mi
منبع:سایت میلیتاری

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

در واقع اولین موشک به شکل امروزی بوده که به وسیله گروه سرتیپ دورنبرگ و فون براون قبل از جنگ جهانی دوم ساخته و به طور وسیع در این جنگ به کار گرفته شد.
این موشک در زمان تحقیق با کد های A-1 ,A-2 ,A-3 ,A-4 در آلمان ساخته شد و قرار بر این بوده که آلمان با موشکی از نوع A-4 واشنگتن را تهدید کند.



بعد از تسلیم آلمان در برابر متفقین بخشهایی از این موشک در اختیار روسیه و بخشهای دیگر موشک همراه با طراح آن (فون براون)به دست امریکا افتاد.دورنبرگ نیز در انگلیس زندانی و سرانجام به امریکا انتقال داده شد.در واقع بنای تحقیقات عملی هر دو کشور روسیه و آمریکا از همین موشک V-۲ ناشی شده است.




روسیه با استفاده از بخش های ساخته شده این موشک،به طور عمده در طول جنگ نصیب آن شد،عملیات را تحقیق را شروع کرد و شاید پرتاب اولین موشک هوافضای این کشور نیز با نام (اسپوتینگ) مرهون به دستیابی به قطعات V-۲ در جنگ باشد.امریکا نیز بلا فاصله بعد از پرواز موفقیت آمیز اسپوتینگ با بهره گیری از فون براون که مسولیت بخش های تحقیقاتی موشک را به عهده داشت،یک سال بعد موشک کاشف را به هوا پرتاب کرد که اهمیت تاثیر و اثر بخشی دستیابی آلمان به V-۲ می رساند.


راکت های V-۲ به امریکا منتقل شده و اهمیت آن ها از نظر کمیت های علمی در پرتاب های آزمایشی مختلف بررسی شد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


عکس بعدی [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موشک V-1 آلمانی
در حقیقت این سلاح بمب پرنده ای بود که تحقیق و توسعه آن به قبل از جنگ جهانی دوم باز می گردد.تعداد 8500فروند از این موشک در مدت 2.5 ماهدر سال1944 به وسیله آلمان علیه انگلیس به کار گرفته شد.موتور،حامل بمب جت بوده و ترکیبی از هوای فشرده و بنزین را مصرف می کرد.این موتور ماده انفجاری به جرم 900 کیلوگرم را با استفاده و بهره گیری از قطب نما و مصافت سنج به سوی هدف حمل می کرده است.دستگاه مسافت سنج ملخ کوچکی بوده که در دماغه موشک قرار داشته است و یک دستگاه شمارشگر را می چرخانده و بدین ترتیب تخمین مسافت صورت می گرفته است.وقتی V-1 مسافت را طی می کرد با پیام مسافت سنج تمام سیسنم های کنترل و موتور از کار می افتاد و موشک به سمت هدف شیرجه می زد. [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سایت
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

:10::19::11:

[seyyedi]

عنصر هیدروژن در طبيعت سه ایزوتوپ دارد كه عبارتند از هیدروژن معمولي H, دوتریم كه با D، و تریتیم كه با T نمایش می دهند. تفاوت ایزوتوپ هاي هیدروژن در تعداد نوترونهايشان است بطوريكه: ایزوتوپ عادی هیدروژن در هسته خود فقط يك پروتون دارد, اما دوتریوم در هسته خود یک نوترون و یک پروتون دارد. (بطور طبیعی به ازاي هر6700 اتم هیدروژن عادی یک اتم ایزوتوپ دوتریوم موجود است).
آب خالص(سبك) ماده ای است بی رنگ، بی بو و بدون طعم كه از اتصال دو اتم هیدروژن به یك اتم اكسیژن با فرمول شیمیایی H2O ساخته شده است. اگر در مولكول آب به جای یك اتم هیدروژن معمولی اتم D بنشیند. آن وقت مولكول HDO به وجود می آید كه به آن آب نیمه سنگین می گویند. واگر جای هر دو اتم هیدروژن، دوتریم بنشیند، D2O به وجود می آید كه به آن آب سنگین می گویند. با توجه به جانشینی D به جای H در آب سنگین، انرژی پیوندی پیوند های اكسیژن هیدروژن در آب تغییر می كند و در نتیجه خواص فیزیكی آب سنگین (چگالی نقطه ذوب و جوش) تا حدودی با آب سبك تفاوت دارد. از نظر خواص شیمیایی آب سنگین مشابه همان آب سبک است ولی درآب سنگین به دليل قوي بودن پیوندها سرعت واکنشهای شیمیایی، اندکی تغییر می کند. (آب سنگین قدري از آب سبک سمی تر است). در طبیعت از هر ۳۲۰۰ مولكول آب یكی آب نیمه سنگین HDO است. آب نیمه سنگین را می توان با استفاده از روش هایی مانند تقطیر یا الكترولیز یا دیگر فرآیندهای شیمیایی از آب معمولی تهیه كرد. برای تولید آب سنگین خالص با استفاده از روش های تقطیر یا الكترولیز به دستگاه های پیچیده تقطیر و الكترولیز و همچنین مقدار انرژی زیادی نیاز است، به همین دلیل بیشتر از روش های شیمیایی برای تهیه آب سنگین استفاده می كنند.
در حال حاظركشورهای آرژانتین، كانادا، هند و نروژ نیز بزرگترین صادركنندگان آب سنگین جهان هستند. و با گشایش واحد صنعتی تولید آب سنگین اراک ، ایران به عنوان نهمین كشور دارای تجهیزات تولید آب سنگین مطرح می شود.
آب سبك در مقايسه با آب سنگين سطح مقطع جذب نوتروني بالايي دارد، و از آنجا كه نوترونهاي حرارتي فقط با اورانيوم 235 واكنش شكافت انجام مي دهند در صورتي كه در راكتور آب سبك از اورانيوم طبيعي استفاده كنيم به دليل پايين بودن غلظت اورانيوم 235 واكنشهاي شكافت پايداري نخواهيم داشت، از اينرو براي چنين راكتورهاي لازم است كه از اورانيوم غني شده استفاده كنيم.
نوترون اضافي مربوط به دوتريم (عدد جرمي پايين دوتريم) موجب مي شود تا آب سنگين سطح مقطع جذب خيلي پايين و سطح مقطع پراكندگي بالاي براي نوترون داشته باشد و عمل كند كنندگي نوترون هاي سريع توليد شده از واكنشهاي هسته اي به نحو مطلوبتري صورت گيرد. اين ويژگيهاي آب سنگين كه كند كننده عالي براي نوترونها و جذب كننده گي پاييني براي نوترونها دارد دو پيامد جالب دارد:
1- موجب شده است كه اگردر چنين راكتورهاي از اورانيوم طبيعي با غلظت پايين استفاده كنيم، جمعيت نوترونهاي كند به حد كافي داشته باشيم كه بتواند با اورانيوم 235 واكنش شكافت پايدار ايجاد نمايد. و دیگر نیازی به مراحل غنی‌سازی اورانيوم نبست، که این از مزايای استفاده از آب سنگين است.
2- توليد پلوتونيوم: آب سنگين برای كند كردن نوترونهاي سريع توليد شده در راكتور های هسته ای به كار مي رود. از طرفي فقط نوترونهاي سريع مي توانند با اورانيوم 238 واكنش شكافت انجام دهند، ودر چنين راكتورهاي جمعيت نوترونهاي سريع بسيار كم است، از اينرو اين نوترونهاي كند با جذب در اورانيوم238 واكنش شكافت انجام نمي دهند، بلكه با جذب نوترون كند در اورانيوم 238، اورانيوم 239 ايجاد مي گردد كه پس از واپاشي به پلوتونيوم 239 تبديل مي شود، كه پلوتونیوم برای تولید بمب كاربرد دارد. (لازم به ذكر است كه در راكتورهاي آب سبك هم پلوتونيوم توليد مي گردد، اما در مقايسه با پلوتونيوم توليد شده در راكتور آب سنگين مقدار كمي است.)
در ضمن در راكتورهاي آب سنگين , اين ماده همزمان با كند كردن نوترون هاي پر انرژي وظيفه خنك كردن ميله هاي سوخت را نيز به عهده دارد.
دليل مخالفت سازمانهاي بين المللي باراكتورهاي آب سنگين چيست؟
از آنجا که غنی سازی اورانیوم از نظر فنی دشوارتر و پرخرج تر است، استفاده از آب سنگین در تاسیسات هسته ای مقرون به صرفه به نظر می آید. اما از سوخت مصرف شده نیروگاه های دارای آب سنگین می توان پلوتونیوم بدست آورد. همه کشورهای دارای بمب اتمی، بجز چین، اولین انفجار خود را با پلوتونیوم انجام داده اند. به همین دلیل تولید آب سنگین به بحث های مربوط به جلوگیری از توسعه سلاح های هسته ای مربوط است. رآكتورهای تولید آب سنگین را می توان به گونه ای ساخت كه بدون نیاز به تجهیزات غنی سازی، اورانیوم را به پلوتونیوم قابل استفاده در بمب اتمی تبدیل كند.( كشورهای هند، اسرائیل، پاكستان، كره شمالی، روسیه و آمریكا از رآكتورهای تولید آب سنگین برای تولید بمب اتمی استفاده كردند). البته بدون نياز به اورانیوم غنی شده و آب سنگین هم می توان رآكتور تولید پلوتونیوم جهت كاربرد نظامي ساخت، براي اين كار از كربن فوق العاده خالص به عنوان كند كننده استفاده مي شود، اما از آنجایی كه نازی ها از كربن ناخالص استفاده می كردند موفق به توليد پلوتونیوم نشدند. لازم به زكر است كه در اولین رآكتور اتمی آزمایشی آمریكا سال ۱۹۴۲ و پروژه منهتن كه پلوتونیوم آزمایش ترینیتی و بمب مشهور Fat man را ساخت، از اورانیوم غنی شده یا آب سنگین استفاده نمی شد.

[raptor22]

نخستين پرواز هواپيماي جت


نخستين پرواز با هواپيماي جت بخ خلباني اريش وارزتيز آلماني در 27 اوت 1939 صورت گرفت .هواپيماي وي يك فروند هاينكل 178 (He178) مجهز به موتور توربوكت He-S38 ساخت هاينكل با رانش استاتيكي 838 پاوند و طراحي هانس فن اوهاين بود.وارزتيز به سبب ترسي كه داشت ، براي احتياط يك چكش براي خروج اضطراري از كابين به همراه خود داشت.
وي از فرودگاه هاينكل در مارنيكه آلمان بر خاست، به سرعت بيش از 400 مايل در ساعت رسيد و هفت دقيقه در پرواز بود تا فرود آمد.تنها مشكل موتور ،مكيدن يك پرنده به هنگام برخاست بود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

He178 نخستين هواپيماي جت قادر به پرواز بود كه از يك موتور توربوجت آلماني نيرو
ميگرفت اما فناوري اين موتور به طور مستقل در انگلستان به دست
فرانك وتيل توسعه يافت.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موتور توربوجت He-178

[seyyedi]

دوستان سلام
چند تا سوال دارم اگه می دونید جواب بدید
1- هر ماخ معادل چند کیلومتر بر ساعت میشه؟
2- این که میگن موتور هواپیما پس سوز هست یعنی چی؟
3- توربوفن یعنی چی و کلا چند نوع موتور هست؟
4- یکی یه مقایسه کامل از آذرخش و صاعقه بزاره بابا من هر روز دارم اینا رو اشتباه میگیرم
راستی من یه دوست دارم که تو پایگاه هوائی بوشهر زندگی میکنه و پدرش نظامی اون جاست
تا چند روز دیگه قراره ببرتمون یه نگاهی به هواپیماها و نمایشگاه داخل پایگاه بندازیم
اگه تونستم مطالبی در مورد شفق و دو تای دیگه براتون میارم

[evry day]

- هر ماخ معادل چند کیلومتر بر ساعت میشه؟

یک ماخ در شرایط استاندارد Isa برابر با 1193 کیلومتر بر ساعت است



تا چند روز دیگه قراره ببرتمون یه نگاهی به هواپیماها و نمایشگاه داخل پایگاه بندازیم
اگه تونستم مطالبی در مورد شفق و دو تای دیگه براتون میارم

حتما این کار و بکن بی زحمت هر جوری که دوست داری .