آشنايي با كارتهاي حافظه

[glc_engineer]

دوربين هاي ديجيتال براي ذخيره كردن عكس خود از كارتهاي حافظه استفاده مي كنند. اين دوربين ها عكس ها را با فرمت Jpg (يا با فرمت ديگر بسته به دوربين) ذخيره مي كنند تا در نهايت اين فايل هاي تصويري به كامپيوتر منتقل شود و شما قادر به ديدن عكس هاي خود باشيد. در ابتدا دوربين هاي ديجيتال فقط از طريق پورت سريال به كامپيوتر متصل مي شدند و سرعت انتقال بسيار پايين بود. امروزه دوربين هاي ديجيتال از طريق پورت Usb به كامپيوتر متصل مي شوند و سرعت انتقال اطلاعات بيشتري فراهم مي كنند.

[glc_engineer]

چند نوع كارت حافظه در بازار يافت مي شود. قابل توجه است كه سازندگان بزرگ و معتبر دوربين هاي ديجيتال بجاي اينكه از يك استاندارد واحد در زمينه كارتهاي حافظه استفاده كنند هر كدام استاندارد خاص خود را دارند. برجسته ترين آنها عبارتند از:

-Compact Flash (CF)

-Memory Stick (MS)

-Multi Media Card (MMC)

-Secure Digital (SD)

-Smart Media (SM)

-XD

[glc_engineer]

يكي از تفاوتهاي مهم كارتها در سرعت انتقال اطلاعات آنهاست. با يك كارت سريعتر نه تنها عكس ها را با سرعت بيشتري به كامپيوتر خود منتقل مي كنيد بلكه زمانيكه عكس مي گيريد عكس هاي شما سريعتر ذخيره مي شوند و دوربين سريعتر آماده گرفتن عكس بعدي مي شود. بنابراين با توجه به اينكه هر دوربين ديجيتال از يك نوع كارت حافظه استفاده مي كند نوع حافظه اي كه در اين دوربين قابل استفاده است اهميت پيدا مي كند. توان مصرفي هم در تخليه باتري نقش قابل توجهي بازي مي كند كه بايد مورد توجه قرار گيرد.

[glc_engineer]

ظرفيت هم يكي از مهمترين ويژگيهاي يك كارت حافظه است با استانداردهاي قديمي تر كارتهاي حافظه از نظر ظرفيت محدوديت دارند.

[glc_engineer]

در زير جدولي ديده مي شود كه ممكن است بخواهيد به آن نگاهي بيندازيد. اين جدولي است كه به شما كمك مي كند تا ظرفيت كارت خود را با توجه به دوربين انتخاب كنيد كه براساس رزولوشن دوربين برحسب مگاپيكسل نوشته شده است File size نشاندهنده مقدار متوسط حجمي است كه يك عكس با اين دوربين ذخيره مي كند ولي اين حجم با توجه به دوربين تغيير مي كند كه بستگي به نوع دوربين دارد.در جدول زير تعداد عكسهايي كه در يك حجم كارت مي توان جا داد را نشان مي دهد. مثلاً با يك دوربين 3 مگاپيكسل با يك كارت حافظه 128 مگابايتي مي توانيد 106 عكس را ذخيره كنيد.

تعداد تقريبي عكس ها به حافظه

نوع دوربين

حجم فايل
32 مگ 64 مگ 128 مگ 256 مگ 512 مگ 1 گيگ 2 گيگ
4 گيگ

2 مگاپيكسل

900KB
35 71 142 284 568 1,137 2,275
4,551

3 مگاپيكسل

1.2MB
26 53 106 213 426 853 1,706
3,413

4 مگاپيكسل

2MB
16 32 64 128 256 512 1,024
2,048

5 مگاپيكسل

2.5MB
12 25 51 102 204 409 819
1,638

6 مگاپيكسل

3.2MB
10 20 40 80 160 320 640
1,280

مگ : مگا بايت

گيگ: گيگا بايت

[javadshahvand]

چطور کارت‌های حافظه خراب می‌شوند؟
آیا پاک کردن فایل‌ها از کارت حافظه در حالی که كارت هنوز در دوربین شماست، موجب خراب شدن کارت حافظه شما می‌شود؟شاید مطالب متفاوتی در این مورد مطالعه کرده باشید، اما قصد داریم در این مطلب قدری شما را از این سردرگمی در این زمینه نجات دهیم.
راه‌های زیادی برای خراب شدن کارت حافظه وجود دارد که به هرکدام به طور خلاصه می‌پردازیم. علاوه بر این چگونگی اجتناب از این مشکلات را نیز بررسی خواهیم كرد، اما در ابتدا خلاصه‌ای از کارت‌های حافظه و نحوه کارکرد آنها با دوربین و کامپیوتر را با هم بررسی می‌كنیم.
کارت‌های حافظه -که فیلم دیجیتال نیز خوانده می‌شوند- کارت‌هایی هستند که شما در دوربین‌تان جای می‌دهید و در اندازه‌ها و اشکال مختلفی یافت می‌شوند.
هفت نوع کارت در حال حاضر در دوربین‌های دیجیتال به کار می‌روند: کارت‌های فلش فشرده، کارت‌های حافظه هوشمند، کارت‌های چند رسانه‌ای، کارت‌های دیجیتال مطمئن(SD)، کارت‌های به غایت دیجیتال (XD)، حافظه الحاقی تولید سونی، و کارت‌های PCMCIA که کارت‌های پی سی نیز نامیده می‌شوند و عموماً در لپ‌تاپ به کار می‌روند.
کارت‌های حافظه، دستگاه‌های حافظه مطمئن نیز نامیده می‌شوند و دلیل این نامگذاری این است که آنها بر خلاف هارد دیسک کامپیوتر فاقد اجزای متحرک هستند و به همین دلیل خیلی كم خراب می‌شوند.
در مهندسی الکترونیک مدرن، کارت‌های حافظه در ابتدا چیپ‌های بی‌ارزشی بودند که "فرار" خوانده می‌شدند. به این دلیل که توانایی نگهداری اطلاعات را در حالتی که شارژ الکتریکی قطع نمی‌شد، مانند رم در کامپیوترها، را نداشتند.
نمونه بعدی چیپ‌ها غیر فرار بودند و اطلاعات توسط شرکت سازنده برای انجام امور معین در آنها قرار داده می‌شد(همانند ROM). با پیشرفت تکنولوژی، کارت‌ها توانایی پاک کردن و ذخیره‌سازی مجدد را پیدا کردند.
البته این کار فرایندی پر زحمت بود به این دلیل که چیپ می‌بایست به شرکت سازنده برگردانده شود. کارت‌ها توانایی این را یافتند که با استفاده از یک شارژ الکتریکی پاک شوند که محتویات آنرا یکجا پاک می‌کرد و البته این فرایند، کند بود.
پیشرفت بعدی به کارت‌های حافظه کنونی ختم شد که می‌توانند اطلاعات را با سرعت و بهره‌وری بسیار بالاتر ذخیره‌سازی و حذف نمایند.
کارت حافظه متشكل از تعداد پیچیده‌ای مدارهای مجتمع و چیپ است، چیپ‌هایی که تأمین‌کننده فضای ذخیره اطلاعات در یک کارت حافظه هستند شامل شبکه توری شکل از سیم‌های بسیار ریز است كه این سیم‌ها که ضخامت‌شان از ضخامت موهای انسان كمتر است و "نانو-وایر" خوانده می‌شوند.
اگر از بالا به این شبکه نگاه کنید آنها را همانند کاغذ گراف که در مدرسه استفاده می‌کردیم می‌بینید. یک دروازه در محل تقاطع هر سیم افقی و عمودی وجود دارد که هر گاه شارژی بالاتر از یک ولتاژ معین به دروازه وارد شود، بسته شده و بسته مسی مانند که باینری ۱ را تولید می‌کند.
وقتی شارژ از میزان معینی نزول کند، دروازه بسته می‌شود، ارتباط قطع شده و کد باینری ۰ تولید می شود.
تمام اطلاعات که روی کارت‌ها ذخیره می‌شوند به کدهای صفر و یک بیت تبدیل می‌شوند که امکان خوانده شدن آنها توسط یک کامپیوتر را ایجاد می‌کند.
برای آنکه بدانیم چرا کارت حافظه خراب می‌شود، نیاز داریم که چگونگی کارکرد آنرا با دوربین یاد بگیریم.
دوربین شما در واقع کامپیوتر بسیار پیچیده‌ای‌است که تنها هدفش برداشت و ذخیره‌سازی نور است.
وقتی شما دکمه شاتر را فشار می‌دهید، شاتر باز می‌شود، نور حسگر دوربین را تحریک کرده و کامپیوتر دوربین‌تان این اطلاعات را در بافر خود قرار می‌دهد.
بافر دوربین عملکرد رم در کامپیوتر را دارد و حافظه موقتی‌است که کامپیوتر دوربین می‌تواند اطلاعات را تا زمان ذخیره‌سازی در کارت حافظه، آنجا نگهداری کند.
در کامپیوتر خانگی شما، وقتی روی دکمه Save کلیک می‌کنید، اطلاعات موجود در رم شما روی دیسک سخت ذخیره می‌شود.
در دوربین‌ها نیازی به این کار نیست. دوربین به طور خودکار و پیوسته اطلاعات موجود در بافر یا بسته به میزان بافر موجود، اجزای دیگر دوربین و نرم افزار موجود در دوربین‌تان، ذخیره‌سازی می‌کند.
وقتی که بافر پر است دوربین باید پیش از اینکه به شما اجازه برداشتن عکس‌های بیشتر را بدهد، تمامی اطلاعات موجود در بافر را روی کارت ذخیره کند.
در هر صورت اگر شما دوربین را پیش از اتمام ذخیره‌سازی اطلاعات بافر در کارت حافظه خاموش کنید، اطلاعات شما از بین خواهد رفت.
بدون شک داشتن یک بافر بزرگ برای دوربین، امتیاز مهمی محسوب می‌شود.
دوربین‌های متداول امروزی می‌توانند بین یک تا سه فریم در ثانیه برداشت کنند که حداکثر برای هر نه فریم، دوربین باید برای انتقال اطلاعات بافر به کارت حافظه متوقف شود.
دوربین‌های حرفه‌ای سطح بالای SLR امروزی بافر کافی برای نگهداری چهل تصویر JPEG با کیفیت بالا یا بیست تصویر RAW را پیش از نیاز به توقف برای انتقال آنها به کارت دارا هستند و از زمانی که دوربین شروع به ذخیره‌سازی اطلاعات بافر در کارت حافظه می‌کند.
عکس‌برداری با سرعتی بیش از میزانی که دوربین شما قادر به مدیریت آن است یک از دلایل اصلی خراب شدن کارت حافظه است.
● سوال بعدی این است که اطلاعات چگونه در کارت سازماندهی می‌شود؟
همانند دیسک سخت کامپیوتر، کارت حافظه شما نیز یک جدول تخصیص فایل یا "FAT" دارد که لیستی از نشانگرهاست که به محل ذخیره اطلاعات معین اشاره می‌کنند.
این همانند جدولی از محتویات کارت شماست. اکثر کارت‌ها دارای دو کپی از این "FAT" هستند، هر دوی این کپی‌ها می‌توانند توسط کامپیوتر شما مورد استفاده قرار گیرند، اینجا یک امای بزرگ وجود دارد، اکثر دوربین‌ها تنها می‌توانند از کپی اول استفاده کنند.
این بدان معناست که اگر کپی اول FAT خراب شود، دوربین شما قادر به یافتن اطلاعات روی کارت نخواهد بود.
علاوه بر FAT، یک رکورد راه‌انداز اصلی نیز وجود دارد که برای برپا کردن "هندسه" کارت حافظه استفاده می‌شود.
پس از رکورد راه‌انداز اصلی، پوشه ریشه‌ای وجود دارد که قفسه قراردهی اطلاعات در کارت است. این بخش شامل زیر شاخه‌هایی‌است که اطلاعات در آنها ذخیره می‌شوند.
هر کدام از این نواحی دارای اشاره‌گرهایی هستند به مکانی که اطلاعات ذخیره شده است. برای مثال وقتی دوربین شما اطلاعات را در کارت ذخیره می‌کند نکته‌ای در FAT اضافه می‌شود که به دوربین یا کامپیوتر می‌گوید رکورد راه‌انداز اصلی برای یافتن اطلاعات کجا قرار دارد.
آنگاه رکورد راه‌انداز اصلی دوربین یا کامپیوتر را به یک زیرشاخه راهنمایی کرده و به محل اطلاعات اصلی اشاره می‌کند.
علت اینکه به تمامی این نکات اشاره کردیم این است که مشکلات اصلی که در کارت‌های حافظه یافت می‌شوند ریشه در خرابی یک یا بیش از یکی از این نواحی در کارت دارند.
حال که دانستیم چگونه کارت و دوربین به ارتباط متقابل می‌پردازند و ریشه بیشتر مشکلات کارت‌ها کجاست، اجازه بدهید پنج كابوس را درباره کارت‌های حافظه مرور كنیم:
▪ کارت‌های حافظه به گرما حساسند:
ـ کارت‌های حافظه می‌توانند تغییرات بسیار سریع دما را تحمل کنند. قدرت تحمل آنها بین ۲۵ - تا ۷۵ درجه سانتی‌گراد است.
کارت‌های حافظه نیاز به یک منبع ثابت الکتریکی برای حفظ اطلاعات دارند:
ـ کارت‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که می‌توانند اطلاعات را در غیاب منبع انرژی ذخیره کنند.
▪ کارت‌ها مستعد خرابی بر اثرافتادن هستند:
ـ کارت‌ها می‌توانند شوک حاصله معادل سقوط از ارتفاع تا ده فوتی را تحمل كنند.
▪ اطلاعات پس از مدتی زایل می‌شوند!!!!
ـ کارت حافظه با تکنولوژی ذاتی تصحیح خطا ساخته شده‌است تا این اطمینان را حاصل نماید اطلاعات شما زایل یا نابود نمی‌شود حتی پس از صد سال.
▪ کارت اگر در معرض میدان الکتریکی یا مغناطیسی قرار گیرد خراب یا پاک می‌شود:
اطلاعات روی کارت بر اثر الکتریسیته یا مغناطیس خراب نمی‌شود مگر آنکه بسیار قوی باشند. قرار دادن کارت در زیر ماشین‌های اسکن فرودگاه کاملا عاری از ایراد است ولی قرار دادن كنار گوشی موبایل را نمی‌توانیم تضمین كنیم.
ـ بیشتر كارت‌های حافظه آسیب‌دیده نتیجه از دست رفتن اطلاعات هستند. با این‌ وجود، اگر آسیب نتیجه صدمه فیزیكی به خود كارت باشد، اطلاعات موجود بر روی كارت، هرگز قابل بازیافت نخواهد بود.
ـ آسیب فیزیكی به كارت‌های مدیا به ندرت رخ می‌دهد، و از معدود مشكلاتی است كه مردم با كارت‌های‌شان پیدا می‌كنند.
● شایع‌ترین دلایل آسیب فیزیكی عبارتند از:
ـ آسیب‌های الكتریكی حاصل از قرار گرفتن در معرض میدان‌های مغناطیسی یا ولتاژهای بالا؛
جریان‌های كوتاه، نتیجه قرار گرفتن طولانی در مجاورت آب یا رطوبت بالا؛
ـ آسیب به مدار‌ها، نتیجه قرار گرفتن در دمای بالا (بالای ۱۶۷ درجه فارنهایت/ ۷۵ درجه سانتی‌گراد) یا سرما (زیر ۱۳- درجه فارنهایت/ ۲۵- درجه سانتی‌گراد)؛
ـ آسیب‌های فیزیكی حاصل از ضربه به كارت، مانند خم كردن آن (این باعث ترك خوردن و شكستن چیپ‌ها و مدارها در داخل كارت می‌شود.)
ـ آسیب به یك چیپ خاص در داخل كارت به اسم كنترل‌كننده اطلاعات (Controller) كه میانجی ارتباط میان كارت و دوربین است.
اما مشكلات ناشی از از دست رفتن اطلاعات كاملاً شایع هستند، و به شدت موجب سرخوردگی و ناراحتی می‌شوند.
كارت‌های فلش مدیایی كه اطلاعات آنها از دست رفته‌است، یكی از علایم زیر را نشان می‌دهند:
▪ كارت مدیا در دوربین شما كار می‌كند، ولی در كارت‌خوانِ متصل به رایانه شما كار نمی‌كنند؛
▪ وقتی سعی می‌كنید عكس‌ها را بر روی ال‌سی‌دی یا رایانه‌تان ببینید، كاراكترهای "خراب" ظاهر می‌شوند؛
▪ گفته می‌شود كه كارت پر است اما هیچ فایلی بر روی آن وجود ندارد؛
▪ قرار دادن كارت در دوربین باعث می‌شود كه دوربین هنگ كند؛
▪ كارت درون دوربین یا كارت‌خوان كار نمی‌كند، اما كارت‌های سازگار دیگر كار می‌كنند؛
▪ كارت قابل نوشتن یا پاك كردن نیست؛

[glc_engineer]

ممنون از اين دوست عزيز