مشاهده نسخه کامل
: sise
16-10-2007, 14:07
س از اقدام ميلياردر معروف روسي در خريد و بازگرداندن آثار هنري روسيه كه در مجموعه‌ي روستروپوويچ - موسيقي‌دان برجسته - موجود بوده و بر اساس اعلام مقرر شده بود اين هفته در حراجي "ساتبي" لندن حراج شوند، با حمايت دولتي، آثار به كشور روسيه باز مي‌گردند.
اين اقدام دوباره توجه افكار عمومي را به ثروت‌هاي افسانه‌يي كه پس از سقوط اتحاد جماهير شوروي نصيب برخي افراد شده را به خود جلب كرده است، ولي اينكه دولت روسيه نقش كليدي و روشني در انجام آن ايفا كرده بسياري از كشورها را به اين فكر واداشته است آثاري را كه اهميت ملي و انكارناپذيري در كشورشان دارند، خريداري و به كشورشان باز گردانند.
بنا بر گزارش آسوشيتدپرس، از اين حراج كه قرار بود در لندن برگزار شود، به‌عنوان يكي از بزرگ‌ترين خريد و فروش‌هاي سال نام برده مي‌شود.
اين مجموعه با دارا بودن ظروف چيني و تابلوهايي از نقاش‌هاي روس مانند "ايليا رپين" انتظار مي‌رفت با وجود شرايط اوج‌گيري اشتياق به آثار روسي با بهايي ميان 25 ميليون تا 40 ميليون دلار و يا حتا بيشتر از آن به‌فروش برسد. ولي درست يك شب پيش از حراج، آلشبراوسمانو، ميلياردر روسي اعلام كرد كه همه‌ي اين آثار را خريداري كرده است و قول داد آن‌ها را به روسيه بازگرداند.
اين ميلياردر در سخناني كه از تلويزيون پخش شد، گفت: هيچ كس نمي‌تواند به تنهايي اين مجموعه را در اختيار داشته باشد. هر قدر هم حس زيبايي‌شناسي در او قوي باشد، اين آثار باز هم به مردم كشور روسيه تعلق دارد.
رييس آژانس فدرال فرهنگ و هنر روسيه، ميخاييل شويدكوي، نيز در يك كنفرانس خبري گفته است: به حراجي ساتبي اطمينان و تضمين داده است كه اين كار به‌طور كامل به نفع دولت روسيه انجام شده است.
وي در عين حال با بيان اينكه دولت روسيه به‌دليل نداشتن بودجه‌ي كافي تلاش را براي خريداري آثار نكرده، گفته است، وزارت فرهنگ و خود من تلاش كرديم تا بازرگانان را تشويق به خريد اين آثار كنيم.
اوسمانو كه ثروت خود را از راه صنعت معدن، ارتباطات و ميدان‌هاي گاز طبيعي به‌دست آورده است و هم اكنون نيز رييس يكي از بخش‌هاي شركت دولتي گاز روسيه است، اشاره‌اي به مبلغ پرداخت شده نكرده است، اما شويدكوي مي‌گويد، او 20 تا 30 درصد بيشتر از مبلغ اعلام شده‌ي پيش از حراج را پرداخت كرده است.
اين خريد، ثروت افسانه‌يي برخي بازرگانان روسي كه در طول 17 سال گذشته به آن رسيده‌اند را به‌خاطر مي‌آورد و در عين حال نگراني و آزردگي مردم روسيه را در اين مورد برمي‌انگيزد كه بيشتر شاهكارهاي هنري روسيه در آن‌سوي مرزها، طي جنگ و درگيري‌هاي سياسي خارج شده‌اند و يا مجموعه‌داران خارجي آن‌ها را به‌دليل فقر اقتصادي صاحبان‌شان، به بهايي ناچيز خريده‌اند.
در اين گزارش آمده است: اين‌گونه نگراني همچنين در ديگر كشورهاي اروپايي از آتن گرفته تا لندن و بوداپست نيز وجود دارد و دولت‌ها از همه‌ي راه‌هاي موجود مانند فشارهاي سياسي، شكايت قانوني، فعاليت‌هاي اجتماعي و محدوديت‌هاي گمركي بهره برده‌اند تا از خروج اين آثار از كشور يا افتادن آن‌ها به دست دلالان جلوگيري كنند.
يونان يكي از كشورهايي است كه از اين فشارها سود برده و بالاخره پس از درگيري‌هاي طولاني به پيشرفت‌هايي در راه بازگرداندن تعدادي از آثار خود از بريتيش ميوزيوم دست يافته است. اين تلاش‌ها از سال 1980 براي بازگرداندن تنديس‌هاي معبد يارتنون و تنديس‌هاي مرمرين الجين آغاز شد.
سال 2006 نيز موزه‌ي پل گتي در لس‌آنجلس دو تنديس مرمرين متعلق به جزيره‌ي تاسوس و يك سنگ قبر سياه متعلق به سده‌هاي ششم و پنجم بيش از ميلاد را به آتن پس داده بود.
در عين حال هنگام حراج آثار در داخل كشورها دولت‌ها مي‌توانند وارد عمل شوند و اثر را از حراج خارج كند و يا در فرانسه حتا پس از چكش خوردن اثر دولت مي‌تواند اثر را به همان قيمت پاياني از خريداران باز پس گيرد.
در بريتانيا نيز دولت اين قدرت را دارد تا با وضع قوانين تازه براي منع خروج اثر آن‌را تا زمان جمع‌آوري پول كافي براي خريدن آن از سوي بريتيش ميوزيوم نگاه دارد.
دولت بريتانيا سال گذشته در چنين اقدامي با وضع اين قانون بر نقاشي آبرنگي اثر ترنر با نام "بلوريگ" درياچه‌ي لوسون و برآمدن خورشيد، پس از حراج اين اثر، آن‌را به مالكيت خود درآورد و ماه مارس (فروردين ماه) گالري تيت اعلام كرد كه موفق شده است با جمع‌آوري پنج ميليون پوند اين اثر را خريداري كند.
آلمان نيز در يك درگيري طولاني با روسيه بر سر مجموعه‌ي معروف "پيروزي" كه شامل هزاران اثر با ارزش از آلمان و كشورهاي متحد او در جريان جنگ دوم مي‌شود، مدت‌هاست مشغول بحث و گفت‌وگو است.
روسيه نيز سال 2000 با وضع قانوني تازه درباره‌ي مالكيت آثار هنري، ميان آثاري كه بدون اجازه‌ي نظامي فرماندگان جنگي به‌دست آمده است و آثاري كه مسكو آن‌ها را در ازاي از دست دادن 27 ميليون نفر و تخريب بيش از 100 موزه و شهر در طي جنگ دوم تصاحب كرده است تفاوت گذاشت.
اين اقدام دوباره توجه افكار عمومي را به ثروت‌هاي افسانه‌يي كه پس از سقوط اتحاد جماهير شوروي نصيب برخي افراد شده را به خود جلب كرده است، ولي اينكه دولت روسيه نقش كليدي و روشني در انجام آن ايفا كرده بسياري از كشورها را به اين فكر واداشته است آثاري را كه اهميت ملي و انكارناپذيري در كشورشان دارند، خريداري و به كشورشان باز گردانند.
بنا بر گزارش آسوشيتدپرس، از اين حراج كه قرار بود در لندن برگزار شود، به‌عنوان يكي از بزرگ‌ترين خريد و فروش‌هاي سال نام برده مي‌شود.
اين مجموعه با دارا بودن ظروف چيني و تابلوهايي از نقاش‌هاي روس مانند "ايليا رپين" انتظار مي‌رفت با وجود شرايط اوج‌گيري اشتياق به آثار روسي با بهايي ميان 25 ميليون تا 40 ميليون دلار و يا حتا بيشتر از آن به‌فروش برسد. ولي درست يك شب پيش از حراج، آلشبراوسمانو، ميلياردر روسي اعلام كرد كه همه‌ي اين آثار را خريداري كرده است و قول داد آن‌ها را به روسيه بازگرداند.
اين ميلياردر در سخناني كه از تلويزيون پخش شد، گفت: هيچ كس نمي‌تواند به تنهايي اين مجموعه را در اختيار داشته باشد. هر قدر هم حس زيبايي‌شناسي در او قوي باشد، اين آثار باز هم به مردم كشور روسيه تعلق دارد.
رييس آژانس فدرال فرهنگ و هنر روسيه، ميخاييل شويدكوي، نيز در يك كنفرانس خبري گفته است: به حراجي ساتبي اطمينان و تضمين داده است كه اين كار به‌طور كامل به نفع دولت روسيه انجام شده است.
وي در عين حال با بيان اينكه دولت روسيه به‌دليل نداشتن بودجه‌ي كافي تلاش را براي خريداري آثار نكرده، گفته است، وزارت فرهنگ و خود من تلاش كرديم تا بازرگانان را تشويق به خريد اين آثار كنيم.
اوسمانو كه ثروت خود را از راه صنعت معدن، ارتباطات و ميدان‌هاي گاز طبيعي به‌دست آورده است و هم اكنون نيز رييس يكي از بخش‌هاي شركت دولتي گاز روسيه است، اشاره‌اي به مبلغ پرداخت شده نكرده است، اما شويدكوي مي‌گويد، او 20 تا 30 درصد بيشتر از مبلغ اعلام شده‌ي پيش از حراج را پرداخت كرده است.
اين خريد، ثروت افسانه‌يي برخي بازرگانان روسي كه در طول 17 سال گذشته به آن رسيده‌اند را به‌خاطر مي‌آورد و در عين حال نگراني و آزردگي مردم روسيه را در اين مورد برمي‌انگيزد كه بيشتر شاهكارهاي هنري روسيه در آن‌سوي مرزها، طي جنگ و درگيري‌هاي سياسي خارج شده‌اند و يا مجموعه‌داران خارجي آن‌ها را به‌دليل فقر اقتصادي صاحبان‌شان، به بهايي ناچيز خريده‌اند.
در اين گزارش آمده است: اين‌گونه نگراني همچنين در ديگر كشورهاي اروپايي از آتن گرفته تا لندن و بوداپست نيز وجود دارد و دولت‌ها از همه‌ي راه‌هاي موجود مانند فشارهاي سياسي، شكايت قانوني، فعاليت‌هاي اجتماعي و محدوديت‌هاي گمركي بهره برده‌اند تا از خروج اين آثار از كشور يا افتادن آن‌ها به دست دلالان جلوگيري كنند.
يونان يكي از كشورهايي است كه از اين فشارها سود برده و بالاخره پس از درگيري‌هاي طولاني به پيشرفت‌هايي در راه بازگرداندن تعدادي از آثار خود از بريتيش ميوزيوم دست يافته است. اين تلاش‌ها از سال 1980 براي بازگرداندن تنديس‌هاي معبد يارتنون و تنديس‌هاي مرمرين الجين آغاز شد.
سال 2006 نيز موزه‌ي پل گتي در لس‌آنجلس دو تنديس مرمرين متعلق به جزيره‌ي تاسوس و يك سنگ قبر سياه متعلق به سده‌هاي ششم و پنجم بيش از ميلاد را به آتن پس داده بود.
در عين حال هنگام حراج آثار در داخل كشورها دولت‌ها مي‌توانند وارد عمل شوند و اثر را از حراج خارج كند و يا در فرانسه حتا پس از چكش خوردن اثر دولت مي‌تواند اثر را به همان قيمت پاياني از خريداران باز پس گيرد.
در بريتانيا نيز دولت اين قدرت را دارد تا با وضع قوانين تازه براي منع خروج اثر آن‌را تا زمان جمع‌آوري پول كافي براي خريدن آن از سوي بريتيش ميوزيوم نگاه دارد.
دولت بريتانيا سال گذشته در چنين اقدامي با وضع اين قانون بر نقاشي آبرنگي اثر ترنر با نام "بلوريگ" درياچه‌ي لوسون و برآمدن خورشيد، پس از حراج اين اثر، آن‌را به مالكيت خود درآورد و ماه مارس (فروردين ماه) گالري تيت اعلام كرد كه موفق شده است با جمع‌آوري پنج ميليون پوند اين اثر را خريداري كند.
آلمان نيز در يك درگيري طولاني با روسيه بر سر مجموعه‌ي معروف "پيروزي" كه شامل هزاران اثر با ارزش از آلمان و كشورهاي متحد او در جريان جنگ دوم مي‌شود، مدت‌هاست مشغول بحث و گفت‌وگو است.
روسيه نيز سال 2000 با وضع قانوني تازه درباره‌ي مالكيت آثار هنري، ميان آثاري كه بدون اجازه‌ي نظامي فرماندگان جنگي به‌دست آمده است و آثاري كه مسكو آن‌ها را در ازاي از دست دادن 27 ميليون نفر و تخريب بيش از 100 موزه و شهر در طي جنگ دوم تصاحب كرده است تفاوت گذاشت.