مشاهده نسخه کامل
: Jalal
30-06-2007, 20:08
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
فکر نمیکنم کسی باشه که کار کردن مفتی رو دوست داشته باشه!
چند وقت پیش سایت NO!SPEC ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) یه مقاله نوشته بود بر علیه کسایی که سعی میکنند از تازه کارها یه جوری سو استفاده کنند. نوشته بعضی از شرکت ها کارای طراحیشون رو از طراح های تازه کار مجانی درخواست میکنند و بعد هم این کار اونا رو یه جور فرصت استثنایی برای این فلاکت زده های زبون بسته نشون میدند. خب من هم کاملا با این مقاله موافقم و این رو یه جور زورگویی میدونم، اما به فکر افتادم که آیا همیشه این کار بیهوده است؟
من که دانشجوی رشته گرافیک بودم و علاقه زیادی هم به این کار داشتم، چند بار چند پروژه مجانی انجام دادم که نتایج مختلفی داشتند. از این تجربه ها، متوجه شدم که به عنوان یک دانشجو، کار کردن مجانی برای افراد مناسب خیلی به نفع منه. از اون طرف هم اگه آدمش درست حسابی نباشه، تجربه خیلی خوبی نخواهد بود. اگه میخواهید پروژه های مجانی انجام بدید، حواستون به چند تا نکته باشه:
به طور کلی، اگه طرف از کار شما پول در میاره، خودتون رو کنار بکشید!
من هنوز هم که یک طراح مجرب هستم، با این طور پروژه ها مواجه میشم. یه دوست یا آشنا پیدا میشه که از شما میخواد لوگو، سایت یا طراحی تبلیغاتیشو به نرخ رفاقتی یا حتی مجانی براش انجام بدید. راستش شما رو نمیدونم، اما فکر اینکه من مفتی کار کنم و یکی دیگه بخواد ازش پول در بیاره، یک کم غیر منصفانه است! با اینحال، تجربه نشون داده که افرادی که تو صنایع غیر خلاق(!) کار میکنند، این موضوع رو درک نمیکنند. بهترین کاری که میتونید انجام بدید اینه که با ملایم ترین و مهربون ترین لحن صدایی که دارید این مساله رو براشون روشن کنید و بعد هم خیلی شیک براشون یه برآورد هزینه بفرستید که از قیمت ها آگاه بشوند. معمولا این ترفند پیام رو میرسونه و اگه بخت با شما یار باشه، دوست شما دست تو جیب مبارک میکنه و هزینه اش رو یه به شما، یه به همکارتون پرداخت خواهد کرد.
من اگه جای شما بودن از شرکت کردن در آزمون های طراحی هم خودداری میکردم، مگه اینکه برای پورتفولیو شما واقعا تاثیرگذار باشه. من چند وقت پیش قبول کردم که برای یک شرکت تبلیغاتی چند تا طرح انجام بدم با این امید که اون شرکته شاید بیاد و با من تیک بزنه و قرارداد ببنده. بیست ساعت انرژی گذاشتم و خیلی خوشحال طرح رو فرستادم براشون و نشستم پای تلفن که با من تماس بگیرند. تا الان که زنگ نزدند! با وجودی که هیچ وقت انتظار نداریم یه شرکت از یه بچه سوء استفاده کنه، باز هم کسایی هستند تو این دنیا که خودشون رو یه جوری بلدند توجیه کنند که این کار ایرادی نداره! مطمئنم قانون بقای انرژی و کارما، یقه این آقایون محترم رو میگیره، اما ترجیح میدم از اول این کار رو براشون نمیکردم!
این مقاله که آدرسش رو بالا گذاشتم، این مسابقه ها رو یه جور کلاهبرداری میدونه که سعی میکنه ایده های خلاق رو مفتی بدست بیاره. خوشبختانه سر من نیومده، اما یکی از همکارام تو یکی از این مسابقه ها شرکت کرد ولی برنده نشد. اما چند ماه بعد دستگیرش شد که اون شرکته که آزمون طراحی رو برگزار کرده بود، از طرح دوستم استفاده کرده بود، اما یکی دیگه بجاش استخدام شده بود.
یکی از تلخ ترین واقعیت های خلاق بودن اینه که بقیه فکر میکنند کار تو راحته! یا اینکه اگه کاری رو انجام میدی که عاشقشی، نباید پول در ازاش دریافت کنی. و اینکه کلی طراح ریخته تو بازار که کار گیرشون نمیاد و اگه یکی کار بهت پیشنهاد میکنه، باید بپری و بقاپیش! یه لطفی بکنید! بهانه دستشون ندید! نگذارید راحت بگردند با این طرز فکرشون! هر چه پیدا کردن طراح مفتی برای اینجور آدما سخت تر بشه، همه مون زود تر از شر این توقع های بیجا خلاص میشیم (و پولی که لیاقتش رو داریم در میاریم)!
با همه این حرفا، بعضی موقع ها پیش میاد که پول تنها روش پرداخت نیست…
بعضی کار ها بدرد طراحانی میخوره که دنبال پر کردن پورتفولیو هستند (رو پیدا کردن آشنا و کنتاکت هم قیمت نمیشه گذاشت)
همه ما میدونیم که بازار طراحی برای یه طراح تازه کار و تازه فارغ التحصیل بازار رقابتیه و عرض اندام مشکله. برای من شخصا کارایی که برای مشتری های واقعی انجام داده بودم، کمکم کرد که اولین قرارداد بزرگم رو ببندم. میدونم سوال میکنید، اما اون طرح هایی که برای آزمون های طراحی و مسابقه ها کار کرده بودم اصلا به کارم نیومد، اما همکاری هایی که تو چند تا سایت هنری داشتم و کمک کرده بودم، به دادم رسید و تاثیر گذار بود. واقعا ارزش وقت و انرژی که گذاشته بودم براشون رو داشتند.
اولین پروژه برای یه مجله بود به نام جت. این بچه ها بودجه ای برای طراحی نداشتند، اما چیزی برای ارائه داشتند که هر طراح جوانی بهش نیاز داره: یه فضای بزرگ برای طراحی تو مجله! این آرزوی من بود، چون میتونستم هر چی که میخوام تو صفحه اول این مجله که تیراژش ۵۰ هزار نسخه بود بگذارم. ضمنا با بچه هایی کار کردم که از خودم بزرگ تر بودند و مهم تر از همه این که کار من چاپ شده بود! بهترین بخش پورتفولیو من!
چیزی که برام عجیب بود این بود که این مجله هیچ کس رو برای طراحی روی جلدشون نداشتند. پولی در کار نبود، اما من این شانس رو داشتم که آشنا های زیادی پیدا کنم و تجربه بازار کار رو پیدا کنم که خیلی ارزشش بیشتر از پولی بود که میتونستند به من بدند. این مجله باز هم از من درخواست همکاری کرد که با کمال میل پذیرفتم.
یک هفته بعد از اینکه طرح من روی مجله چاپ شد، یه ایمیل از شرکت بزرگ موزیک وارنر دریافت کردم! همونطور که تصور میکنید، بندری رقصیدم!! معلوم شد که ویراستار این مجله یکی رو توی شرکت وارنر میشناخت که میخواست بدون اینکه سرمایه ای بذاره وسط، یه آلبوم مستقل برای خودش بسازه و از من برای طراحی جلد آلبوم کمک خواست. یک بار دیگه تونستم خلاقیت قدرتمند خودم رو نشون بدم و برای یه دوره طلایی، طرح هر آلبومی که دلم میخواست رو خلق کردم. بله، مفت کار میکردم، اما برای پرتفولیوم عالی بود، و کسی که تو وارنر کار میکنه، حتما ارزش آشنایی رو داره! من و اون به سرعت رفیق شدیم و وقتی که مدیر گزینش موسیقی وارنر شد، من هم شرکت تبلیغات و طراحی خودم رو راه انداخته بودم و دوستم میدونست کی رو به عنوان مشاور طراحی خودش انتخاب کنه!
در مورد های مشابه این مورد، مزایای بسیار بیشتر و ارزشمندتری از پول نقد وجود داره. من درک میکردم که در اون شرایط به شهرت و ارتباطات خیلی بیشتر از هر چیز دیگه نیاز داشتم.
من تو همچین مواردی به شدت توصیه میکنم که حتی اگه شده مفتی هم کار کنید، چون سرمایه گذاری فوق العاده ای برای آینده کاری خودتون به حساب میاد.
پس به طور خلاصه اگه بخواهیم بگیم:
اگه اونا دارند پول درمیارند، شما هم باید یه چیزی گیرتون بیاد (بله، حتی اگه دوستتون باشه).
شغل مناسبی که به شما اجازه بروز نبوغ و خلاقیتتون رو میده عالیه، فقط سعی کنید تو گروه هایی برید که از نظر سنی و تجربه با شما خیلی فاصله نداشته باشند. به طور کلی، اگه هم گروهی های شما این کار رو فقط برای دل خودشون انجام میدند، احتمالا انتخاب خوبی کرده اید.
اگه تصمیم گرفته اید که مجانی کار کنید، مطمئن بشید که طرف میدونه که چه شانسی آورده (حقیقت هم همینه) و همینطور نشون بدید که چقدر معمولا شارژ میکنید. نمیگم خودتون رو بگیرید، اما نشونشون بدید که شما از ارزش کارتون با خبرید. اینجا باید با لغت مشارکت بازی کنید. اما یادتون باشه، هدف شما نفوذ روی مردم و پیدا کردن دوستان جدیده. موقعی که جای پاتون رو محکم کردید، یه جوری محکم کنید که به این راحتیا بیرون نیایید!
یاد بگیرید که برنده ها رو تشخیص بدید. اگه یه دانلد ترامپ جوان رو دیدید که داره سعی میکنه با شما جور بشه، فرصت رو از دست ندید! متاسفانه، وقتی شروع به کار میکنید، چه مجانی و چه پولی، خیلی از تجربه ها رو به سختی و با هزینه زیاد یاد میگیرید. اما اگه نصیحت من رو گوش بدید، احتمالا تجربه خوبی بدست می آورید، آشنا های زیادی پیدا می کنید و پورتفولیو خیلی خوبی ارائه میدهید.
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
فکر نمیکنم کسی باشه که کار کردن مفتی رو دوست داشته باشه!
چند وقت پیش سایت NO!SPEC ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) یه مقاله نوشته بود بر علیه کسایی که سعی میکنند از تازه کارها یه جوری سو استفاده کنند. نوشته بعضی از شرکت ها کارای طراحیشون رو از طراح های تازه کار مجانی درخواست میکنند و بعد هم این کار اونا رو یه جور فرصت استثنایی برای این فلاکت زده های زبون بسته نشون میدند. خب من هم کاملا با این مقاله موافقم و این رو یه جور زورگویی میدونم، اما به فکر افتادم که آیا همیشه این کار بیهوده است؟
من که دانشجوی رشته گرافیک بودم و علاقه زیادی هم به این کار داشتم، چند بار چند پروژه مجانی انجام دادم که نتایج مختلفی داشتند. از این تجربه ها، متوجه شدم که به عنوان یک دانشجو، کار کردن مجانی برای افراد مناسب خیلی به نفع منه. از اون طرف هم اگه آدمش درست حسابی نباشه، تجربه خیلی خوبی نخواهد بود. اگه میخواهید پروژه های مجانی انجام بدید، حواستون به چند تا نکته باشه:
به طور کلی، اگه طرف از کار شما پول در میاره، خودتون رو کنار بکشید!
من هنوز هم که یک طراح مجرب هستم، با این طور پروژه ها مواجه میشم. یه دوست یا آشنا پیدا میشه که از شما میخواد لوگو، سایت یا طراحی تبلیغاتیشو به نرخ رفاقتی یا حتی مجانی براش انجام بدید. راستش شما رو نمیدونم، اما فکر اینکه من مفتی کار کنم و یکی دیگه بخواد ازش پول در بیاره، یک کم غیر منصفانه است! با اینحال، تجربه نشون داده که افرادی که تو صنایع غیر خلاق(!) کار میکنند، این موضوع رو درک نمیکنند. بهترین کاری که میتونید انجام بدید اینه که با ملایم ترین و مهربون ترین لحن صدایی که دارید این مساله رو براشون روشن کنید و بعد هم خیلی شیک براشون یه برآورد هزینه بفرستید که از قیمت ها آگاه بشوند. معمولا این ترفند پیام رو میرسونه و اگه بخت با شما یار باشه، دوست شما دست تو جیب مبارک میکنه و هزینه اش رو یه به شما، یه به همکارتون پرداخت خواهد کرد.
من اگه جای شما بودن از شرکت کردن در آزمون های طراحی هم خودداری میکردم، مگه اینکه برای پورتفولیو شما واقعا تاثیرگذار باشه. من چند وقت پیش قبول کردم که برای یک شرکت تبلیغاتی چند تا طرح انجام بدم با این امید که اون شرکته شاید بیاد و با من تیک بزنه و قرارداد ببنده. بیست ساعت انرژی گذاشتم و خیلی خوشحال طرح رو فرستادم براشون و نشستم پای تلفن که با من تماس بگیرند. تا الان که زنگ نزدند! با وجودی که هیچ وقت انتظار نداریم یه شرکت از یه بچه سوء استفاده کنه، باز هم کسایی هستند تو این دنیا که خودشون رو یه جوری بلدند توجیه کنند که این کار ایرادی نداره! مطمئنم قانون بقای انرژی و کارما، یقه این آقایون محترم رو میگیره، اما ترجیح میدم از اول این کار رو براشون نمیکردم!
این مقاله که آدرسش رو بالا گذاشتم، این مسابقه ها رو یه جور کلاهبرداری میدونه که سعی میکنه ایده های خلاق رو مفتی بدست بیاره. خوشبختانه سر من نیومده، اما یکی از همکارام تو یکی از این مسابقه ها شرکت کرد ولی برنده نشد. اما چند ماه بعد دستگیرش شد که اون شرکته که آزمون طراحی رو برگزار کرده بود، از طرح دوستم استفاده کرده بود، اما یکی دیگه بجاش استخدام شده بود.
یکی از تلخ ترین واقعیت های خلاق بودن اینه که بقیه فکر میکنند کار تو راحته! یا اینکه اگه کاری رو انجام میدی که عاشقشی، نباید پول در ازاش دریافت کنی. و اینکه کلی طراح ریخته تو بازار که کار گیرشون نمیاد و اگه یکی کار بهت پیشنهاد میکنه، باید بپری و بقاپیش! یه لطفی بکنید! بهانه دستشون ندید! نگذارید راحت بگردند با این طرز فکرشون! هر چه پیدا کردن طراح مفتی برای اینجور آدما سخت تر بشه، همه مون زود تر از شر این توقع های بیجا خلاص میشیم (و پولی که لیاقتش رو داریم در میاریم)!
با همه این حرفا، بعضی موقع ها پیش میاد که پول تنها روش پرداخت نیست…
بعضی کار ها بدرد طراحانی میخوره که دنبال پر کردن پورتفولیو هستند (رو پیدا کردن آشنا و کنتاکت هم قیمت نمیشه گذاشت)
همه ما میدونیم که بازار طراحی برای یه طراح تازه کار و تازه فارغ التحصیل بازار رقابتیه و عرض اندام مشکله. برای من شخصا کارایی که برای مشتری های واقعی انجام داده بودم، کمکم کرد که اولین قرارداد بزرگم رو ببندم. میدونم سوال میکنید، اما اون طرح هایی که برای آزمون های طراحی و مسابقه ها کار کرده بودم اصلا به کارم نیومد، اما همکاری هایی که تو چند تا سایت هنری داشتم و کمک کرده بودم، به دادم رسید و تاثیر گذار بود. واقعا ارزش وقت و انرژی که گذاشته بودم براشون رو داشتند.
اولین پروژه برای یه مجله بود به نام جت. این بچه ها بودجه ای برای طراحی نداشتند، اما چیزی برای ارائه داشتند که هر طراح جوانی بهش نیاز داره: یه فضای بزرگ برای طراحی تو مجله! این آرزوی من بود، چون میتونستم هر چی که میخوام تو صفحه اول این مجله که تیراژش ۵۰ هزار نسخه بود بگذارم. ضمنا با بچه هایی کار کردم که از خودم بزرگ تر بودند و مهم تر از همه این که کار من چاپ شده بود! بهترین بخش پورتفولیو من!
چیزی که برام عجیب بود این بود که این مجله هیچ کس رو برای طراحی روی جلدشون نداشتند. پولی در کار نبود، اما من این شانس رو داشتم که آشنا های زیادی پیدا کنم و تجربه بازار کار رو پیدا کنم که خیلی ارزشش بیشتر از پولی بود که میتونستند به من بدند. این مجله باز هم از من درخواست همکاری کرد که با کمال میل پذیرفتم.
یک هفته بعد از اینکه طرح من روی مجله چاپ شد، یه ایمیل از شرکت بزرگ موزیک وارنر دریافت کردم! همونطور که تصور میکنید، بندری رقصیدم!! معلوم شد که ویراستار این مجله یکی رو توی شرکت وارنر میشناخت که میخواست بدون اینکه سرمایه ای بذاره وسط، یه آلبوم مستقل برای خودش بسازه و از من برای طراحی جلد آلبوم کمک خواست. یک بار دیگه تونستم خلاقیت قدرتمند خودم رو نشون بدم و برای یه دوره طلایی، طرح هر آلبومی که دلم میخواست رو خلق کردم. بله، مفت کار میکردم، اما برای پرتفولیوم عالی بود، و کسی که تو وارنر کار میکنه، حتما ارزش آشنایی رو داره! من و اون به سرعت رفیق شدیم و وقتی که مدیر گزینش موسیقی وارنر شد، من هم شرکت تبلیغات و طراحی خودم رو راه انداخته بودم و دوستم میدونست کی رو به عنوان مشاور طراحی خودش انتخاب کنه!
در مورد های مشابه این مورد، مزایای بسیار بیشتر و ارزشمندتری از پول نقد وجود داره. من درک میکردم که در اون شرایط به شهرت و ارتباطات خیلی بیشتر از هر چیز دیگه نیاز داشتم.
من تو همچین مواردی به شدت توصیه میکنم که حتی اگه شده مفتی هم کار کنید، چون سرمایه گذاری فوق العاده ای برای آینده کاری خودتون به حساب میاد.
پس به طور خلاصه اگه بخواهیم بگیم:
اگه اونا دارند پول درمیارند، شما هم باید یه چیزی گیرتون بیاد (بله، حتی اگه دوستتون باشه).
شغل مناسبی که به شما اجازه بروز نبوغ و خلاقیتتون رو میده عالیه، فقط سعی کنید تو گروه هایی برید که از نظر سنی و تجربه با شما خیلی فاصله نداشته باشند. به طور کلی، اگه هم گروهی های شما این کار رو فقط برای دل خودشون انجام میدند، احتمالا انتخاب خوبی کرده اید.
اگه تصمیم گرفته اید که مجانی کار کنید، مطمئن بشید که طرف میدونه که چه شانسی آورده (حقیقت هم همینه) و همینطور نشون بدید که چقدر معمولا شارژ میکنید. نمیگم خودتون رو بگیرید، اما نشونشون بدید که شما از ارزش کارتون با خبرید. اینجا باید با لغت مشارکت بازی کنید. اما یادتون باشه، هدف شما نفوذ روی مردم و پیدا کردن دوستان جدیده. موقعی که جای پاتون رو محکم کردید، یه جوری محکم کنید که به این راحتیا بیرون نیایید!
یاد بگیرید که برنده ها رو تشخیص بدید. اگه یه دانلد ترامپ جوان رو دیدید که داره سعی میکنه با شما جور بشه، فرصت رو از دست ندید! متاسفانه، وقتی شروع به کار میکنید، چه مجانی و چه پولی، خیلی از تجربه ها رو به سختی و با هزینه زیاد یاد میگیرید. اما اگه نصیحت من رو گوش بدید، احتمالا تجربه خوبی بدست می آورید، آشنا های زیادی پیدا می کنید و پورتفولیو خیلی خوبی ارائه میدهید.
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید