مشاهده نسخه کامل
: اشعار مادر
mrsaeed2006123
20-08-2009, 09:50
کاش راهی برای جبران محبت مارد بود............اما!!
mf.designing
31-08-2009, 11:03
دوستان از تمام شعرهایی که گذاشتید ، بخصوص شعر زیبای شهریار عزیز ممنون . من گشتم و پیدا نکردم ، اگه میشه متن کامل شعر معروف ، رفیق بی کلک مادر رو هم بزارید
***Spring***
19-10-2009, 21:37
مـــــادر
مادر ندای نام تو با ناز گفتهام
از اوج نُه فلک با نیاز گفتهام
آغوش گرم و دست نوازشگر ترا
گــــهواره اجرام کاینات گفتهام
لبخند نازنین تو بر هر ندای من
رمزی ز رحمت یزدان گفتهام
لالایی تو در دل شبهای بیچراغ
رامشگری عرش معاله گفتهام
مـــعراج درد تــــو روز رنج من
رنج مدام تو محشر کبرا گفتهام
با صد هزار دریغ ز پرواز روح تو
خاک مزار تو کعبه دلها گفتهام
دستگیر در تلاتم انوار و درد و رنج
بعد از خدای خود ترا خدا گفتهام
نصير دستگير
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
.
***Spring***
29-01-2010, 17:21
<< ای مهر مادری که مقدسترین محبتها هستی ، از وصف عظمت آسمانی تو زبان زمینی ما عاجز است. >>
وباهاروف
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
.
extreme2006gh
19-02-2010, 23:43
روح پاكت مادرم با فاطمه محشور باد
خانه قبرت ز الطاف خدا پر نور باد
هميشه در قلب مني مادر
miss leila
27-02-2010, 20:46
یک بوسه ی مادرم مرا نقاش کرد.
miss leila
28-02-2010, 19:15
مادر شاهکار طبیعت است. ویکتور هوگو
عاشق بهترین ها نباش،
بهترین باش تا بهترین ها عاشق تو شوند
***Spring***
05-04-2010, 11:24
مـــــادر
مادر به خدا ماه در این خانه تو بودی
روشنگر این کلبهی ویرانه تو بودی
از خاطر دلها نرود یاد تو هرگز
ای آنکه به نیکی همه جا نام تو بودی
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مادر به خدا ماه در این خانه تو هستی
روشنگر این کلبهی ویرانه تو هستی
از خاطر دلها نرود یاد تو هرگز
ای آنکه به نیکی همه جا نام تو هستی
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
.
آسمـان را گفتـــم
مــی تـوانی آيــا
بهــــر يک لحظــــهء خيلــــی کوتــــاه
روح مــــــادر گــردی
صـــاحب رفـــعت ديگـــــر گــردی
گفــت نـــــی نــــی هرگـــز
مـــن بـــــرای ايــن کــــار
کـــهکشــــان کــــم دارم
نـــوريان کـــم دارم
مــــه وخورشيــــد به پهنـــــای زمـــــان کم دارم
***
خـــاک را پرسيــــدم
مــــی توانـــــی آيــــا
دل مــــادر گـــــردی
آســـــمانی شـــوی وخرمــــن اخترگــــردی
گفــــــت نـــــی نــــی هـــــــرگز
مـــــن بــــرای ايــن کــــــار
بوستــــــــان کم دارم
در دلم گنــــــج نهــــــــان کم دارم
***
اين جهــــان را گفتــــــم
هستــــــــی کون ومـــــــکان را گفتــــــم
مـــــــــی توانی آيــــــــا
لفـــــــــظ مـــــــــادر گـــــــردی
همـــــــهء رفعــــــت را
هـــــــمهء عـــــــــزت را
همـــــــــهء شوکــــــــت را
بهـــــــر يــک ثانـــيه بســـتر گردی ؟
گــفت نــــــی نـــــی هــــــــــرگز
مـــــــــن بــــــــــــرای ايــــــــن کـــــــار
آســــــــــمان کــــــــــم دارم
اخــــــــــتران کــــــــــم دارم
رفـعت وشوکــت وشــــان کم دارم
عـزت ونـــــــام ونشــــــــــان کم دارم
***
آنجهـــــــان راگفـــــــــتم
مــــــــــــی توانــــی آيـــــــــا
لحظــــــــــه يی دامــــــن مـــــــــادر باشی
مهـــــــــــد رحمــــــــــت شــــــــوی وسخــــــت معــــــــــطر بــاشی
گفـــــــت نــــــــــی نـــــــــــی هــــــــــــــــــرگــــ ــــــــز
مــــــــــــن بــــــــــــــــــرای ايـــــــــــــن کــــــــــــــــــــــار
بــــــــــــــــــاغ رنــــــــــــگيـــــــــ ـــــن جنــــــــــــــــان کــــــــــم دارم
آنچــــــــــــه در سينـــــــــــــهء مــــــــــــــادر بــــــــــــــــود آن کـــــم دارم
***
روی کـــــــــــردم بـــــــــا بحــــــــــــــــــر
گفتـــــــــــم اورا آيــــــــــــــا ؟
مـــــــــــی شود اينکــــــــــــه به يــــــــــک لحظـــــــــــــــهء خيــــــــــلی کــــــــــوتاه
پــــــــــــــــای تــــــــــــا ســـــــــــــــر همــــــــــــــــــــــه مــــــــــادر گـــــــــــــردی
عشــــــــــــق را مـــــــــــــــــــــوج شـــــــــــــــوی
مهــــــــــــــــــــر را مـــــــــــهر درخــــــــــشان شـــــــــــــده در اوج شـــــــــــــوی
گفـــــــــــت نـــــــــــی نـــــــــــــی هــــــــــــــــرگــــــ ـــــــــــز
مــــــــــــــــــــن بـــــــــــــــــــرای ايــــــــــــــــــــن کـــــــــــــــــــار
بيـــــــــــــــــــــکر ان بــــــــــــــــــودن را
بيـــــــــــــــــــــــ ــکران کـــــــــــــــم دارم
ناقــــــــــــــص ومحــــــــــــــــدودم
بهـــــــــــــــــــر اين کــــــار بـــــــــزرگ
قطـــــــــــــــره يی بيـــــــــــــش نيــــــــــــم
طــــــــــــاقت وتــــــــــــــاب وتــــــــــــــوان کــــــــــــم دارم
***
صبــــــحدم را گفــــــــــتم
مـــــــــــی تـــــــــــوانــــــــــ ی آيـــــــــــا
لـــــــــــــــــب مــــــــــــــادر گــــــــــــــردی
عســــــــــــل وقنــــــــــــــد بــريــــــــــــزد از تــــــــــو
لحظـــــــــــــــهء حـــــــــــــرف زدن
جــــــــــان شــــــــــوی عشــــــــــــق شـــــــوی مهـــــــــــر شــــــوی زرگــــــــردی
گفـــــــــــت نـــــــــــــی نــــــــــــی هـــــــــــــرگـــــــــ ـز
گــــــــــل لبـــــــــــخند کــــــــه رويــد زلبــــان مادر
بــــه بهـــــــار دگـــــری نتـــوان يافــــت
دربهشــــت دگــــــری نتــــــوان جســـــــــت
مــــن ازان آب حيـــــــــات
مـــن ازان لـــــــذت جـــان
کـــه بود خنــــــدهء اوچشــــــــمهء آن
مــــــــن ازان محــــــــــرومم
خنــــــــــــدهء من خاليـــــــــست
زان سپيــــــــــده که دمـــــــــد از افق خـــــــندهء او
خنــــــــــدهء او روح اســــــــــت
خـــــــــــندهء او جــــــان اســــــت
جـــــان روزم مــــــن اگــــــر,لــــــذت جـــان کـم دارم
روح نـــورم مـــــن اگـــــــر, روح وروان کـــــــم دارم
***
کــــــردم از علـــــــــــــــم ســــــــــــوال
مـــــــــــــی توانی آيــــــــــــا
معــــــــــــنی مــــــادر را
بهــــــــــر من شــــــــــرح دهی
گفـــــــــت نی نی هـــــــــــــرگز
مـــــــــن بــــــــــرای اين کار
منطــــــــق وفلسفــــــــــه وعقــــــــــل وزبــــــــــان کم دارم
قـــــــــدرت شــــــــــرح وبيـــــــــــــان کم دارم
***
درپـــــــــــی عشــــــــــــق شــــــــــدم
تـــــــــــــا درآئيــــــــــــنهء او چهـــــــــــرهء ماـــــــــــــدر بيــــــــــــنم
ديــــــــــــــــدم او مــــــــــــــــــادر بود
ديــــــــــــدم او در دل عطـــــــــــــــــر
ديـــــــــــدم او در تـــــــــــــن گـــــــــــــل
ديـــــــــدم اودر دم جانپـــــــرور مشکـــــــين نسيــــــــــم
ديـــــــــدم او درپـــــــــرش نبـــــــض سحــــــــــــــــــر
ديـــــــــــــدم او درتپــــــــــــش قلــــــــــــــــب چمـــــــــــــن
ديــــــــــــــــدم او لحظــــــــــهء روئيــــــــــدن بــــــــــــاغ
از دل ســــــــــبزترين فصــــــــــل بهــــــــــار
لحظـــــــــهء پـــــــــــر زدن پروانــــــــــــــه
در چمـــــــنزار دل انگـــــــــــيزترين زيبــــــــــــــــايی
بلکــــــــــــــــــــــ ه او درهمـــــــــــــــهء زيبــــــــــــــايی
بلکــــــــــــــــــــه او درهمـــــــــــــهء عالم خــــــــــــــوبی, همهء رعنـــــــــــــايی
همــــــــــــــــــه جــــــــــــــــــــــا پـيــــــــــــــــــــــ ــــدا بـــــــــــــــــــــــو د
هــــــــــــــــــــــــ ـمه جــــــــــــــــــــــا پيـــــــــــــــــــــــ ـدا بـــــــــــــــــــود
mahdishata
16-04-2010, 00:23
مرا گر دولت عالم ببخشند
برابر با نگاه مادرم نیست
تاج از فرق فلک برداشتن ،
جاودان آن تاج بر سرداشتن :
در بهشت آرزو ره یافتن،
هر نفس شهدی به ساغر داشتن،
روز در انواع نعمت ها و ناز،
شب بتی چون ماه در بر داشتن ،
صبح از بام جهان چون آفتاب ،
روی گیتی را منور داشتن ،
شامگه چون ماه رویا آفرین،
ناز بر افلاک اختر داشتن،
چون صبا در مزرع سبز فلک،
بال در بال کبوتر داشتن،
حشمت و جاه سلیمانی یافتن،
شوکت و فر سکندر داشتن ،
تا ابد در اوج قدرت زیستن،
ملک هستی را مسخر داشتن،
برتو ارزانی که ما را خوش تر است :
لذت یک لحظه "مادر" داشتن
یاد دارم کودکی بودم خرد
با صدای گرم مادر
هر صبحدم
در میان بستری نرم و تمیز
می گشودم چشم بر نور سفید
می گشودم دل بر نور امید
یاد دارم سفره خانه ما
بوی سنت می داد
داخل خانه ما
جلوه ای زیبا داشت
از زن ایرانی
جلوه ای از یک شمع
ذره ذره می سوخت
و نداشت پرو ایی
که به آخر برسد
کودکم هوش بدار
قبر مادر اینجاست
جای مادر خالیست
دل من تنگ شده
مادرم دیگر نیست
بیمارم ،مادر جان!
میدانم،میبینی
میبینم،میدانی
میترسی،میلرزی
از کارم،رفتارم،مادر جان!
میدانم ،میبینی
گه گریم،گه خندم
گه گیجم،گه مستم
و هر شب تا روزش
بیدارم،بیدارم،مادر جان!
میدانم،میدانی
کز دنیا ، وز هستی
هشیاری ،یا مستی
از مادر،از خواهر
از دختر،از همسر
از این یک، وآن دیگر
بیزارم،بیزارم،مادر جان!
من دردم بی ساحل.
تو رنجت بی حاصل.
ساحر شو،جادو کن
درمان کن،دارو کن
بیمارم،بیمارم،بیمارم،مادر جان!
مادر منم كه بر سر آرامگاه تو
باز آمدم كه شرح غمت باز گويم
باز آمدم كه با سر مژگان اشكبار
خاك مزار پاك تو را شستشو كنم
---------- Post added at 12:36 PM ---------- Previous post was at 12:35 PM ----------
مادر اي زيباترين احساس ها
بوي دامان تو عطر ياس ها
عشق در تو خودنمائي مي كند
مهر يزدان را تداعي مي كند
تار و پودي از محبت بافته
عشق حق در تو تجلي يافته
آفتاب زندگي ؛ چشمان تو
روح باران ميهمان جان تو
از وجودم تيرگي را رانده اي
آيه هاي عاشقي را خوانده اي
مادر اي خوابت فداي خواب من
چشم هايت تا سحر بي تاب من
خنده هايت ؛ خنده صبح بهار
اشك تو پاكيزه تر از جويبار
تا دلت را با دلم آميختي
شهد جانت را به كامم ريختي
من كيم ؟ از شير تو شيري شده
شيره جان خورده تا ميري شده
شاخ و برگم ؛ ريشه ام اما تويي
بي توام انديشه ام اما تويي
من كيم ؟ شامي كه مهتابش تويي
گرچه دريايم ولي آبش تويي
آسمان و كهكشان معناي تو
اي بهشت حق به زير پاي تو
چشم تو روشنگر دنياي من
خاموشي گيرد اگر ؛ اي واي من
آبروي آب و آيينه سلام!
اي طلوع عشق ديرينه سلام!
اي تو معناي تمام خوبها!
اي سرآغاز صف محبوبها!
آمدي! فصل شکفتن ميرسد
روزهاي خوب بودن ميرسد
اي که باران در سلامت تازهتر!
روح گل از عطر نامت تازهتر!
اي که کوثر با دلت آميخته!
زندگي در جام هستي ريخته
عصمت از چشم تو جاري ميشود
زندگي با تو بهاري ميشود
ذهن باغ از عطر گل سرمست تر
غنچه در غنچه زمين يکدست تر
آفرينش از نگاهت جان گرفت!
عشق از ايمان تو فرمان گرفت!
اي نور، اي سرور، اي خير کثير، ريحانه نبي، درياي عصمت، دردانه صدف هستي، اي ماه دل افروز خلقت، ما چشم اميد به درگاه مهر تو داريم و آرزومند آسودن در سايهسار لطف توايم. اي همه عشق، اي همه عقل ؛ ارادتمان درياب.
---------- Post added at 12:17 AM ---------- Previous post was at 12:17 AM ----------
مادر عزيز در برابرت كويري تشنه هستم
ودر انتظار باران محبتت غنچه اي هستم در دستان گرم تو
كه با اشكهاي پاكت سيراب مي شوم .
در درياي بي كران چشمانت پاكي وعشق را ديده ام و مي خواهم
چون كبوتري سبكبال در پهنه اين آسمان پرواز نمايم .
و اكنون از تولد مهر صداي بلبلان ترانه ساز زمين است و
اين ترانه نوايي است كه قلب هاي آدميان را به تپش وا مي دارد.
پس مادر اي مهربان ترين پيوند ، هستي ام به عشق تو زنده است
و رأفتت و شهامتت در قلب انسانيت حك شده است.
و تو را اي ُدرج بينواي مرواريد خِرد
چگونه بايد در اين بُرهه از زمان نمايان ساخت
كه قصه شجاعت و ايمانت از تمام شمع ها فروزان تر است
روزت را همواره ارج مي نهيم
و رايحه ايثار و محبتت را در جانمان مي ستاييم .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آبروی اهل دل از خاک پای مادراست
هرچه دارد این جماعت از دعای مادراست
آن بهشتی را که قرآن میکنند توصیف آن
صاحب قرآن بگفتار زیر پای مادر است
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Rainy eye
03-06-2010, 12:30
زنی که مادرم بود
نامی
از فصل ها
قرض گرفته بود
بهار بود
نام مادرم!!
و نامی از خودش
به من بخشید
بنفشه است
نام من..
مادر
یعنی کسی که همه وجود ما دراوست.
مادر
م:محبت همیشه گی
ا:آرامش ابدی
د:دواءهردردی
ر:راز هستی
***Spring***
19-06-2010, 22:57
تو را سپاس میگذارم به پاس تحمل رنجهایت
مرا ببخش بخاطر تمام غفلتهایم
و دعایم کن به پیشگاه آن تنها یگانه که فرمود :
تنها دعای مـــــادر مقبول من است
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
.
بی کس وتنها مادرم...
هم پدربودهم خدا مادرم...
از لحضه اول ندیدم غیر رخ مادرم...
نجیب وزیبا بودش، مثل رویا مادرم...
من بودم، او بود و مادرم ای خدا...
او عکس پدرم بود،رفیق مادرم...
توشب ها گریه میکرد بخاطرش مادرم...
اما حالا ای خدا...
من هستم،توهستی،بدون اون ها ای خدا...
رفتش از کنارم مادرم...
کمر شکستش بخدا...
.
.
.
BAZY MARG
02-07-2010, 22:30
مادر
حقیقت تکرار ناپذیر هستی هر انسانی است که تشعشع فیض حضورش از فیضان لایزال حضرت نورالسماوات و الارض است .
بی تردید فقدانش فقر ناشناسی است که آدمی را در بیابان بی سایگی و بی دایگی سرگردان و متحیر می کند .
مادرم روحت شاد و یاد و خاطرت تا ابد زنده باد .
---------- Post added at 11:30 PM ---------- Previous post was at 11:30 PM ----------
شب میلاد تو
شب میلاد تو ای مادر مرا
شب غمگینی بود
خانه با یاد تو از گل لبریز
همه جا پرتوی لرزنده شمع
دوستانت همه شاد عاشقانت همه جمع
لیک در جمع عزیزان تونبودی افسوس.....
همه با یاد تو در طیف سرور
خانه در گل مستور
همه جا لمعه نور
یاد شیرین تو در موج نشاط
عکس زیبای تو در جام بلور
لیک در جمع عزیزان تونبودی افسوس.....
همه با یاد تو خندان بودند
و منٍ خانه به طوفان داده
در میان همه گریان بودم
شمع همراه دل من میسوخت
و کسی آگه از این راز نبود
چه کنم ؟ بی تو در شادی بر دلم باز نبود
شمع هم گریان بود
من کجا با دل تنگ
شادی جمع کجا ؟
شب تلخی بود
شب تنهایی من
من که در بستر غمها بودم
من که از اشک غریبانه چو دریا بودم
تو ندانی که چه تنها بودم
کاش میدانستی
شب میلاد عزیزت ای یار
من به اندازه چشم همه ی مردم شهر
گریه کردم در خویش
گریه ام بدرقه راهت باد
شب میلاد تو من بودم و اشک
من که از اشک غریبانه چو دریا بودم
آه ای معنی عشق
تو ندانی که چه تنها بودم
miss leila
03-07-2010, 11:17
my mother i love you and i need you,even tough
مادر دوستت دارم وتا ابد به تو محتاجم
i love you and i need you,even tough
تا ابد دوستت دارم وبه تو محتاجم
i may at times have made you tear your hair
وهمین لحظه این قدر اشک برای ریختن دارم که موهایت تر شود
i set myself apart,bet even so
خودم را از تو دور کرده ام،با این وجود توجه وعشق تو هنوز در دلم برپاست
your presence and your loves are always there
تو مامن وسرپناه من هستی
that keeps me from just being who i am
که مرا از گزندها وآسیب ها حفظ می کنی
and so i pound the walls and go to war
من از دیوارها می گذرم وپرواز می کنم
ramming all the rules that i can ram
و تمام کارهایی را که باید،انجام می دهم تا در پناه تو باشم
yet though i mast rebel,all the while
شاید من یاغی وسرکش باشم
i know your love,s the ground on wich i stand
اما می دانم حتی زمینی که بر روی آن ایستاده ام از عشق تو سرشار است
i wait upon the flash of your pround smile,my mother
من منتظر لبخند درخشان وپرغرور تو هستم،مادر
and twist inside at every reprimand
لبخندی که هر گره ای را باز می کند
i,m sorry for the times i,ve caused you pain
برای تمام لحظاتی که به خاطر من رنج کشیده ای متا سفم
اما بعد از طوفان های کوچک
after these brief storms,love will remain
این آرامش است که پا برجا خواهد ماند.
Ghorbat22
05-07-2010, 09:55
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
RoYaYeEe_NiIiLi
18-07-2010, 10:16
مادرم تنها نشستم مادرم،
بی تو با غم نشستم مادرم
سالهاست در انتظار دست تو بر صورتم،
دست خود را بر صورت خود مینهم
کودکی ام با فکر اینکه در آسمان هستی گذشت ،
با فکر اینکه من را میبینی گذشت
گریه ام خشک شد و چشمانم خسته از این همه دلواپسی
رنگ و رویم زرد شد و شانه هایم افتاده از این همه بی همدمی
مادرم کاش می آمدی شبها به خوابم مادرم
روز و شب خوابیده ام از برای تو ای مادرم
مادرم تنها نشستم مادرم
بی تو با غم نشستم مادرم
غمگین مباش از این همه غم،مادرم
دارم به سویت می دوم همچون خودت ای مادرم
***Spring***
01-08-2010, 12:12
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
گوهری دارم به پیش اکنون که نامش مادر است
خصلتش چون فاطمه ایثارگر چون حیدر است
دفتر عمرش بظاهر کهنه گشتهست از زمان
در درون دفترش قلب و دلی چون گوهر است
زیر پایش جنتست و روی سر تاجی ز زر
در جهان پست و خاکی او یگانه سرور است
زیور شاهان مقام است و یگانه تاج سر
بر زمین مادر نگین است و وجودش زیور است
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
شعری که این پایین نوشتم رو کاملشو یادم نیست ... خیلی هم دنبالش گشتم ولی پیداش نکردم ! کسی پیداش کرد یه خبری بده
مادر صفای جان ، این بهترین غم خوار ها !
هرگز نگنجد وصف تو ، در قالب گفتار ها !
گفتم تو مادر گهری ، گوهر کجا مادر کجا !
از آنچه گویم برتری ، والا تر از پندار ها !
با سپاس از ايجاد كننده تاپيك
با اميد به آنكه بتوانيم قطره اي از درياي بيكران محبت
اين فرشتگان مهرباني را جبران نماييم .
براي مادراني كه فرزندانشان را در پناه سايه سبز خود دارند ،
عمري طولاني همراه با سلامتي آرزومندم و براي
روح مهربان مادراني كه خورشيد وجود پر لطفشان خاموش گشته ،
آرامـش ابــدي مي طلبم .
آميــن
---------- Post added at 09:31 PM ---------- Previous post was at 09:29 PM ----------
دانم اكنون از آن خانه دور
شادي زندگي پر گرفته
دانم اكنون كه طفلي به زاري
ماتم از هجر مادر گرفته
هر زمان مي دود در خيالم
نقشي از بستري خالي و سرد
نقش دستي كه كاويده نوميد
پيكري را در آن با غم و درد
بينم آنجا كنار بخاري
سايه قامتي سست و لرزان
سايه بازواني كه گويي
زندگي را رها كرده آسان
دورتر كودكي خفته غمگين
در بر دايه خسته و پير
بر سر نقش گلهاي قالي
سرنگون گشته فنجاني از شير
پنجره باز و در سايه آن
رنگ گلها به زردي كشيده
پرده افتاده بر شانه در
آب گلدان به آخر رسيده
گربه با ديده اي سرد و بي نور
نرم و سنگين قدم ميگذارد
شمع در آخرين شعله خويش
ره به سوي عدم ميسپارد
دانم اكنون كز آن خانه دور
شادي زندگي پر گرفته
دانم اكنون كه طفلي به زاري
ماتم از هجر مادر گرفته
ليك من خسته جان و پريشان
مي سپارم ره آرزو را
بار من شعر و دلدار من شعر
مي روم تا بدست آرم او را
فروغ فرخزاد
---------- Post added at 09:32 PM ---------- Previous post was at 09:31 PM ----------
سرمشق تمام هستيم ؛ مادر من بود
استاد ازل ؛ قوت جان ؛ مادر من بود
آنكس كه فنا كرد تمام هم خود را
از بهر بقاي پسرش ؛ مادر من بود
او كرد سپيد موي سياه خود را
خم كرد كمر و چين بر ابرو و سر و روي
لرزيد همي چانه و دست و همي پاي
اين اسوه زن هاي زمان ؛ مادر من بود
حسين - رحمت نژاد
در دفتر اشعار من و زندگی من
یک صفحه ی ننوشته و، یک برگ سپیدست
این صفحه ننوشته ، که شعری نسروده ست
آنقدر بگویم : که مرا نورامید است
نقاش خیالم که به تصویر گریها
افسونی وجادو گر قهار غریبی ست
هر نقش , که از پنجه ی اندیشه فرو ریخت
چون تابش الماس, دل ودیده فریبی ست
یک عمر , بر این صفحه ی ننوشته نظر دوخت
یک عمر , بر آن چهره ی پاکیزه نظر کرد
هر طرح که آموخته با رنگ بیامیخت
هر تجربه اندوخته, در خاطرش آورد
یک سایه ز حاشیه ی کمرنگ قرنفل
بانیش قلم, موی خود آهسته جدا کرد
تا رسم کند چهره ی مهتابی او را
رنگی ز گل مریمی و یاس, جدا کرد
نقاش خیالم که جوانیست به رخ پیر
با سرو , حدیث قد دلجوی تو میخواند
تا آنکه کشد گونه ی معصوم تو مادر
در بین گل زرد و گل سرخ , فروماند
این قصه وافسانه آن برگ سپیدست
کز یاد تو مانده است , مرا اول دفتر
از پاکی وصافی , به رخ خوب تو ماند
بپذیر ز فرزند خود این هدیه , تو مادر
یاد آر : از چشمانیکه بر تو نگران بود
وبرای تو شادیها آفرید
یاد آر: دستهایی که در شبهای کودکی با نوازشهایش
دردهای تورا تسکین میداد
یاد آر: از دلی که بخاطر تو زخمها خورد
و وفا داری را ز دست نداد
اکنون زانوی خود را بر زمین بگذار
وبرای مادرت دعا کن
( فردریک نیچه )
" مادر"
چقدر برايم رنج بردی.
تو با من يک بار ديگر متولد شدی.
کجاست آنهمه خوبی و عشق.
کجاست آن دنيای مهربانی.
بعد از رفتنت چقدر تنها شدم.
انگار هيچکس جز تو ، درد مرا نمی شناخت.
انگار جز تو،
هيچکس مرا دوست نداشت.
انگار بعد تو،
دنيايی وجود نداشت.
تو بودی عشق ابدی من.
بی تو دنيا ديگر صفايی ندارد.
تو رفتی به خواب ابدی.
و من، همه جا.
با چشمهای ژاله باران.
تو را می جويم.
ايکاش صدايم را می شنيدی مادر.
ای بهترين من.
ديدار به قيامت.
مادر این جا گام هایم خــــــــسته اسـت
مادر این جا بال هایم بـــــــســـته است
مادر این جا شب چراغم مرده اســــــت
جلوهء مهـتـــابِ باغ افســـــــرده است
شــب نمی آید صــــــــدا از کوچه باغ
دل نمی لرزد به ســــو ســـوی چـراغ
مادر این جا کــــس نمی خوابد به بام
اخـــــتران را کــس نمی خواند به نام
نای عشقِ بچهء همــســـایه نــــــیست
چشمکِ اســـتارهء سه پایه نیـــــــست
مادر این جا شب چه بی افسانه اســت
شهرزاد این کوی را بیـــــگانه اســـت
ر این جا همدمی جز سایه نیــــست
قصه یی جز قصهء سرمایه نیـــــست
کــــــس نمی خواند به شب لالایی یی
می روم در بســـــــــــــتر تنــهایی یی
مادر این جا گم شـــــــــــده همراهِ من
نیـــــــست چشـــمی منتـظربر راهِ من
مادر این جا عشــــــــق پرپر می زند
تیغ شهوت عـــــــشق را سر می زند
زنــــــده ام اما بـــــه یـــــــادِ نــــام تو
و دو چـــــــــشم مــــــنتظر تا شـام تو
شعر از: عزيزالله ايما
مادر اي روياي سبز غنچه ها
مادر اي پرواز نرم قاصدک
مادر اي معناي عشق شاهپرک
گونه هايت کاش مهتابي نبود
تا دلم در بند بي تابي نبود
اي تمام ناله هايت بي صدا
مادر اي زيباترين شعر خدا
مادرم ، خورشید بی پایان عشق
تا ابد بر جان من تابنده است
گرچه رفته جسم خاکیش از برم
روح او در قلب من پاینده است
مـــادر ،
هيچ خورشيدي را به حرارت نگاه مهربانت ترجيح نمي دهم
بهترين صداي زندگيم تپش قلب توست
بر دستان پر مهرت بوسه مي زنم تا زنده هستم ...
غم را دوست دارم چون در هر غمی بغضی ترک می خورد و پس از هر ترک
مرواریدهائی از اسارت در می آیند. درهای اسارت گشوده می شود و آغاز
یک زندگی .
مرواریدها با نوازش گونه هایم قدم به زندگی می گذارندو چه مهربانند با
هم.دست در دست هم می روند مانند زنجیری از مرواریدهای به هم رشته
شده.با نظم و ترتیب گوی نقره ای رنگی می شوند و می روند . شادند
و صمیمی. یکدیگر را در آغوش میگیرند انگار سالهاست همدیگر را ندیده اند
همدیگر را بغل میکنند و رشته ای از مروارید روی گونه هایم جاری می کنند
تن سردشان را آرام آرام روی گونه هایم می کشند و به بایین سرازیر میشوند
مادر آسمانی من:
بر سر مزارت می آیم و رشته های مروارید اشکم را نثار
سنگ مزارت میکنم و با این دانه های مروارید آن را میشویم .
همیشه محتاج دعای تو بودیم مادر و امروز محتاج تر از همیشه.
ای خدایی که شکوفایی نام تو بر لب ها
صفا بخش دل های نا امید و بی طراوت است
وسبزی یاد تو در جان ها، پرواز شاپرک های عاشق است
در بیکرانه های افق بیداری و روشنایی
دست به دعا می برم واز تو می خواهم که
همه ی مادران سرزمینم را در پناه خودت سالم و سرفراز داری
و به ما توفیق دهی که
مادر را بیشتر از هر وقت دیگری دوست بداریم و دست بوسش باشیم...
مادر این بهترین معنای گیتی
مادر این بهترین آهنگ گیتی
مادر این بهترین عاشق گیتی
مادر این بهترین جمله گیتی
مادر این بهترین غمخوار گیتی
مادر این بهترین مهربا ن گیتی
مادر این بهترین تنهای گیتی
مادر مادر مادر مادر مادر
ساعت 3شب بود که صدای تلفن,پسری را از خواب بیدار کرد
پشت خط مادرش بود.....پسر با عصبانیت گفت:چرا این وقت شب
منو از خوب بیدار کردی؟؟؟؟
مادر گفت:25 سال قبل در همین موقع شب تو مرا از خواب بیدر
کردی....فقط خواستم بکم تولدت مبارک پسرم....
پسر از اینکه دل مادرشو شکسته بود تا صبح خوابش نبرد....
صبح سراغ مادرش رفت....
وقتی داخل خانه شد مادرش را پشت میز تلفن با شمع نیمه
سوخته یافت ....ولی مادر دیگه در این دنیا نبود...
مادر شاهکار خلقته باید این فرشته روی زمینو با تمام وجود پرستید
بیاید قدر مادرامونو بدونیم
و وقتى تمام كرد به خاكش سپردند
بر مزارش گلها شكفتند و پروانههاى شيرين كار رقصيدند
آنقدر سبك بود كه بر خاكِ زيرين فشارى نمىآورد
مادر در زندگى چقدر درد كشيده بود
كه او را اين چنين سبك كرده بود.
برتولت برشت
---------- Post added at 09:04 PM ---------- Previous post was at 09:03 PM ----------
نمي توانم تو را توصيف كنم
چهره ات نوراني تر از ماه ، دلت گرمتر از خورشيد
مهرت به وسعت آسمان
چشمانت روشني بخش شبهاي تنهايي
و عطر تمام گلهاي دنيا از عطر توست مادر
دوستـت دارم ..
مـــادر
وقتي نامت را فرياد مي زنم ثانيه ها مي ايستند از ابهت نام تو
وقتي نگاهت مي كنم به احترام ضربان قلبت تمام لحظات سكوت اختيار مي كنند
و قتي نامت را مي نويسم تمام دفترم پر از گلهاي ياس مي شود .
ساحل امروز خموش است
ماسه ها شسته و نمناک
موج کف بر لب و دیوانه و مست
سوی من می آید و بر می گردد،
مرغ دل گرچه اسیر قفس است،
همرۀموج ندانم که چرا میخواند
مادر!امروز دلم شعر ترا میخواند
بر سر سنگ به نزدیکی آب،
مرغکی گرم عبادت،
سر یک پای ستاد ست، دعا میخواند،
پر این مرغ سپید است، از رهی
سینه اش پا ک زکین،
به چنین پاکی و خوبی به خدا مادرم است این،
از رهی دور رسیدست و مرا میخواند.
طیبه سهیلا
آبروی اهل دل از خاک پای مادراست
هرچه دارد این جماعت از دعای مادراست
آن بهشتی را که قرآن میکنند توصیف آن
صاحب قرآن بگفتار زیر پای مادر است
بعد از تو از کدام دریچه
آسمان را به تماشا بنشینم
و با کدام واژه عشق را معنا کنم
بی تو
همه ی فصلها خاکستری
و همه ی ستاره ها خاموشند
کیفر شکستن دل من چند جاده غربت
و چند آسمان تنهایی است
باور کن
من هنوز هم
به قداست چشمان تو ایمان دارم مادر .
مادرم پنجره را دوست نداشت
مادرم پنجره را دوست نداشت
با وجودی که بهار از همین پنجره می آمد و مهمان دل ما می شد
با وجودی که همین پنجره بود که بر ما مژده باز آمدن چلچله ها را می داد
مادرم پنجره را دوست نداشت ...
مادرم می ترسید که لحاف نیمه شب از روی خواهر کوچک من پس برود
یا که وقتی باران می بارد قالی کهنه ما تر بشود
هر زمستان سرما خطی از غم روی چهره مادر می کاشت
پنجره شیشه نداشت ...
مادرای زیباترین واژه ها
مادرای همرهترین سایه ها
مادرای یارهمیشه مهربان
مادرای آغوش گرمت خانه ام
جای دستت هرزمان برشانه ام
مادر ای دامان پاکت بسترم
ای زهر چه نیک ونیکان برترم
ای که جنت جای گام پاک توست
ای که خوبی دردل گرم تورست
ای کلامت معنی لطف وصفا
ای توتندیسی زپاکی وفا
ای الهه ای خدای خاکها
ای فدای تو تمام پاکها
زینتی ده با دعایت راه من
گرمی دل هرزمان همراه من
نکند درانبوه مشغله روزمره ازوجود نازنین مادران خود غافل شویدچرا که....خیلی زود دیر میشود.(غم فقدان مادر ابدیست)
آسمـان را گفتـــم
مــی تـوانی آيــا
بهــــر يک لحظــــهء خيلــــی کوتــــاه
روح مــــــادر گــردی
صـــاحب رفـــعت ديگـــــر گــردی
گفــت نـــــی نــــی هرگـــز
مـــن بـــــرای ايــن کــــار
کـــهکشــــان کــــم دارم
نـــوريان کـــم دارم
مــــه وخورشيــــد به پهنـــــای زمـــــان کم دارم
***
خـــاک را پرسيــــدم
مــــی توانـــــی آيــــا
دل مــــادر گـــــردی
آســـــمانی شـــوی وخرمــــن اخترگــــردی
گفــــــت نـــــی نــــی هـــــــرگز
مـــــن بــــرای ايــن کــــــار
بوستــــــــان کم دارم
در دلم گنــــــج نهــــــــان کم دارم
***
اين جهــــان را گفتــــــم
هستــــــــی کون ومـــــــکان را گفتــــــم
مـــــــــی توانی آيــــــــا
لفـــــــــظ مـــــــــادر گـــــــردی
همـــــــهء رفعــــــت را
هـــــــمهء عـــــــــزت را
همـــــــــهء شوکــــــــت را
بهـــــــر يــک ثانـــيه بســـتر گردی ؟
گــفت نــــــی نـــــی هــــــــــرگز
مـــــــــن بــــــــــــرای ايــــــــن کـــــــار
آســــــــــمان کــــــــــم دارم
اخــــــــــتران کــــــــــم دارم
رفـعت وشوکــت وشــــان کم دارم
عـزت ونـــــــام ونشــــــــــان کم دارم
***
آنجهـــــــان راگفـــــــــتم
مــــــــــــی توانــــی آيـــــــــا
لحظــــــــــه يی دامــــــن مـــــــــادر باشی
مهـــــــــــد رحمــــــــــت شــــــــوی وسخــــــت معــــــــــطر بــاشی
گفـــــــت نــــــــــی نـــــــــــی هــــــــــــــــــرگــــ ــــــــز
مــــــــــــن بــــــــــــــــــرای ايـــــــــــــن کــــــــــــــــــــــار
بــــــــــــــــــاغ رنــــــــــــگيـــــــــ ـــــن جنــــــــــــــــان کــــــــــم دارم
آنچــــــــــــه در سينـــــــــــــهء مــــــــــــــادر بــــــــــــــــود آن کـــــم دارم
***
روی کـــــــــــردم بـــــــــا بحــــــــــــــــــر
گفتـــــــــــم اورا آيــــــــــــــا ؟
مـــــــــــی شود اينکــــــــــــه به يــــــــــک لحظـــــــــــــــهء خيــــــــــلی کــــــــــوتاه
پــــــــــــــــای تــــــــــــا ســـــــــــــــر همــــــــــــــــــــــه مــــــــــادر گـــــــــــــردی
عشــــــــــــق را مـــــــــــــــــــــوج شـــــــــــــــوی
مهــــــــــــــــــــر را مـــــــــــهر درخــــــــــشان شـــــــــــــده در اوج شـــــــــــــوی
گفـــــــــــت نـــــــــــی نـــــــــــــی هــــــــــــــــرگــــــ ـــــــــــز
مــــــــــــــــــــن بـــــــــــــــــــرای ايــــــــــــــــــــن کـــــــــــــــــــار
بيـــــــــــــــــــــکر ان بــــــــــــــــــودن را
بيـــــــــــــــــــــــ ــکران کـــــــــــــــم دارم
ناقــــــــــــــص ومحــــــــــــــــدودم
بهـــــــــــــــــــر اين کــــــار بـــــــــزرگ
قطـــــــــــــــره يی بيـــــــــــــش نيــــــــــــم
طــــــــــــاقت وتــــــــــــــاب وتــــــــــــــوان کــــــــــــم دارم
***
صبــــــحدم را گفــــــــــتم
مـــــــــــی تـــــــــــوانــــــــــ ی آيـــــــــــا
لـــــــــــــــــب مــــــــــــــادر گــــــــــــــردی
عســــــــــــل وقنــــــــــــــد بــريــــــــــــزد از تــــــــــو
لحظـــــــــــــــهء حـــــــــــــرف زدن
جــــــــــان شــــــــــوی عشــــــــــــق شـــــــوی مهـــــــــــر شــــــوی زرگــــــــردی
گفـــــــــــت نـــــــــــــی نــــــــــــی هـــــــــــــرگـــــــــ ـز
گــــــــــل لبـــــــــــخند کــــــــه رويــد زلبــــان مادر
بــــه بهـــــــار دگـــــری نتـــوان يافــــت
دربهشــــت دگــــــری نتــــــوان جســـــــــت
مــــن ازان آب حيـــــــــات
مـــن ازان لـــــــذت جـــان
کـــه بود خنــــــدهء اوچشــــــــمهء آن
مــــــــن ازان محــــــــــرومم
خنــــــــــــدهء من خاليـــــــــست
زان سپيــــــــــده که دمـــــــــد از افق خـــــــندهء او
خنــــــــــدهء او روح اســــــــــت
خـــــــــــندهء او جــــــان اســــــت
جـــــان روزم مــــــن اگــــــر,لــــــذت جـــان کـم دارم
روح نـــورم مـــــن اگـــــــر, روح وروان کـــــــم دارم
***
کــــــردم از علـــــــــــــــم ســــــــــــوال
مـــــــــــــی توانی آيــــــــــــا
معــــــــــــنی مــــــادر را
بهــــــــــر من شــــــــــرح دهی
گفـــــــــت نی نی هـــــــــــــرگز
مـــــــــن بــــــــــرای اين کار
منطــــــــق وفلسفــــــــــه وعقــــــــــل وزبــــــــــان کم دارم
قـــــــــدرت شــــــــــرح وبيـــــــــــــان کم دارم
***
درپـــــــــــی عشــــــــــــق شــــــــــدم
تـــــــــــــا درآئيــــــــــــنهء او چهـــــــــــرهء ماـــــــــــــدر بيــــــــــــنم
ديــــــــــــــــدم او مــــــــــــــــــادر بود
ديــــــــــــدم او در دل عطـــــــــــــــــر
ديـــــــــــدم او در تـــــــــــــن گـــــــــــــل
ديـــــــــدم اودر دم جانپـــــــرور مشکـــــــين نسيــــــــــم
ديـــــــــدم او درپـــــــــرش نبـــــــض سحــــــــــــــــــر
ديـــــــــــــدم او درتپــــــــــــش قلــــــــــــــــب چمـــــــــــــن
ديــــــــــــــــدم او لحظــــــــــهء روئيــــــــــدن بــــــــــــاغ
از دل ســــــــــبزترين فصــــــــــل بهــــــــــار
لحظـــــــــهء پـــــــــــر زدن پروانــــــــــــــه
در چمـــــــنزار دل انگـــــــــــيزترين زيبــــــــــــــــايی
بلکــــــــــــــــــــــ ه او درهمـــــــــــــــهء زيبــــــــــــــايی
بلکــــــــــــــــــــه او درهمـــــــــــــهء عالم خــــــــــــــوبی, همهء رعنـــــــــــــايی
همــــــــــــــــــه جــــــــــــــــــــــا پـيــــــــــــــــــــــ ــــدا بـــــــــــــــــــــــو د
هــــــــــــــــــــــــ ـمه جــــــــــــــــــــــا پيـــــــــــــــــــــــ ـدا بـــــــــــــــــــود
همی نالم که مادر در برم نیست
صفای سایه او در برم نیست
مرا گر دولت عالم ببخشند
برابر با نگاه مادرم نیست
تا آمدم که ببینم چگونه است مادر
انگار که صدها سال ازکنارم رفته بود
تا آمدم به دستش دهم گلی برسم یادبود
گلچین روزگار باغ را به دستش سپرده بود
تاآمدم بخاطر یک عمر محبتش
پیشانیش ببوسم و نوازشش کنم
دست ستایشگر باد، شاخه های شکسته را
از درخت عمرش چیده بودو بر سر مزارش کشیده بود
تا آمدم باردیگر از لبخندش بگیرم درس
درس گذشت و شکست و مهربانی را
صد آه و صد افسوس که رسم روزگار
روح پاکش را زجانش ربوده بود
پایان هرخوشی غمی نهفته است
این گفته سالها بر دل من نشسته بود
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مادر
هر چقدر از خداوند هم کمک گرفتم نتوانستم
بار فراقت را تاب بیاورم
از درون هم فرو ریختم و شکستم
چه نبرد سختیست بین زندگی کردن من و رفتن تو
چه جدایی بی رحمانه ایست جدایی مادر و فرزند
کاش زنده نبودم که پرپر شدنت را ببینم
از خدا برایم آرامش بطلب عزیزترینم " مادر "
درون نگاه من چشمهايت چون چراغيست كه گويي روزنه اي به سوي ابديت دارد .
وقتي كه خسته دل از روزگار مي شوم ، سر من پناهي به جز شانه هايت ندارند و جذبه استوار گونه آن چشمهاي مهربان باز هم مرا به زندگي و نبردهايش فرا مي خوانند و گل لبخندت كه هر بار كه مي شكفد مرواريد دندانهاي زيبايت را برايم به ارمغان مي آورد .
اي مادر مهربانم !
تو براي من آن يگانه رفيق شفيقي ، مرهمي براي تمام زخمهاي بي خنجر روحم
بدان كه جاودانه دوستت مي دارم
تو را فراتر از دوست داشتن، دوست مي دارم ...
گرانبها ترين هديهی خدا مادر است
مادر الماسی است گرانبها که در روز ازل، در ظلمات و تاريکي روز اول خلقت به هر انسانی عطا شده. موهبت خدايی که بدون در نظر داشتن مرزهای خاکی، بی خبر از همه رفتارهای نژاد پرستانه، به دور از هر گونه اختلافات طبقاتی و فرهنگی به مستمند و ثروتمند به يک نوع بخشوده شده. مادر رنگ نميشناسد. سياه و سفيد نميشناسد. در پيشگاه مادر رنگ نيست، فرق نيست. مادر تکهای از خداست.
ای سفر ستارهها همسفر سلام تو
شام شب شرارهها شعر شراره فام تو
رهگذر گذارهها شور و شر کلام تو
هرچه در این نظارهها هم نظر پیام تو
قامت سرو وارهها بال و پر قیام تو
مهر تمام عاشقان خاک در غلام تو
مادر من دعای تو عشق دوباره میدهد
بر دل دردمند من ، عاشق ناتمام تو
ساحل امروز خموش است
ماسه ها شسته و نمناک
موج کف بر لب و دیوانه و مست
سوی من می آید و بر می گردد،
مرغ دل گرچه اسیر قفس است،
همرۀموج ندانم که چرا میخواند
مادر!امروز دلم شعر ترا میخواند
بر سر سنگ به نزدیکی آب،
مرغکی گرم عبادت،
سر یک پای ستاد ست، دعا میخواند،
پر این مرغ سپید است، از رهی
سینه اش پا ک زمین،
به چنین پاکی و خوبی به خدا مادرم است این،
از رهی دور رسیدست ومرا میخواند.
او که هر لبخند سبزش مرهم صد درد
او که قلبش گرم و دستش سرد
او که هر شب تا سحر خون گریه می کرد . . . مادر من بود
دست هایش پر ز نقش پینه های کهنه بود و خالی از خواهش
حرف هایش خالی از اعداد امّا پر ز اَرامش
اشک هایش عطر شبنم داشت
او مرا پاشویه می کرد و خودش تب داشت
او مادر من بود
از صدای وحشی باد خزان هرگز نمی ترسید
گر چه دردی سرخ داشت امّا همیشه سبز می خندید
جسم او از خاک بود و چون که روحش اَسمانی بود
راه عرش اَسمان را هم نمی پرسید
اَری ! . . . مادرم تنها . . تا خدای بیکران ها رفت
مادر من مرد . . .
او که اکنون خفته زیر تلّ خاک
او که جسمش پاک و روحش پاک
او مادر من بود
آسمان را گفتم
می توانی آیا
بهر یک لحظهء خیلی کوتاه
روح مادر گردی
صاحب رفعت دیگر گردی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
کهکشان کم دارم
نوریان کم دارم
مه وخورشید به پهنای زمان کم دارم
خاک را پرسیدم
می توانی آیا
دل مادر گردی
آسمانی شوی وخرمن اخترگردی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
بوستان کم دارم
در دلم گنج نهان کم دارم
این جهان را گفتم
هستی ومکان را گفتم
می توانی آیا
لفظ مادر گردی
همهء رفعت را
همهء عزت را
همهء شوکت را
بهر یک ثانیه بستر گردی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
آسمان کم دارم
اختران کم دارم
رفعت وشوکت وشان کم دارم
عزت ونام ونشان کم دارم
آنجهان راگفتم
می توانی آیا
لحظه یی دامن مادر باشی
مهد رحمت شوی وسخت معطر باشی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
باغ رنگین جنان کم دارم
آنچه در سینهء مادر بود آن کم دارم
روی کردم با بحر
گفتم اورا آیا
می شود اینکه به یک لحظهء خیلی کوتاه
پای تا سر همه مادر گردی
عشق را موج شوی
مهر را مهر درخشان شده در اوج شوی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
بیکران بودن را
بیکران کم دارم
ناقص ومحدودم
بهر این کار بزرگ
قطره یی بیش نیم
طاقت وتاب وتوان کم دارم
صبحدم را گفتم
می توانی آیا
لب مادر گردی
عسل وقند بریزد از تو
لحظهء حرف زدن
جان شوی عشق شوی مهر شوی زرگردی
گفت نی نی هرگز
گل لبخند که روید زلبان مادر
به بهار دگری نتوان یافت
دربهشت دگری نتوان جست
من ازان آب حیات
من ازان لذت جان
که بود خندهء اوچشمهء آن
من ازان محرومم
خندهء من خالیست
زان سپیده که دمد از افق خندهء او
خندهء او روح است
خندهء او جان است
جان روزم من اگر,لذت جان کم دارم
روح نورم من اگر, روح وروان کم دارم
کردم از علم سوال
می توانی آیا
معنی مادر را
بهر من شرح دهی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
منطق وفلسفه وعقل وزبان کم دارم
قدرت شرح وبیان کم دارم
درپی عشق شدم
تا درآئینهء او چهرهء مادر بینم
دیدم او مادر بود
دیدم او در دل عطر
دیدم او در تن گل
دیدم اودر دم جانپرور مشکین نسیم
دیدم او درپرش نبض سحر
دیدم او درتپش قلب چمن
دیدم او لحظهء روئیدن باغ
از دل سبزترین فصل بهار
لحظهء پر زدن پروانه
در چمنزار دل انگیزترین زیبایی
بلکه او درهمهء زیبایی
بلکه او درهمهء عالم خوبی, همهء رعنایی
همه جا پیدا بود
همه جا پیدا بود
خدا انداخت زير پای مادر
بهشتی کز همه چيز است برتر
اگر خواهی شوی مهمان جنت
نداری بهتر از مادر تو نعمت
بود شرط بهشت اين حرف آخر
که باشی خاک زير پای مادر
مادر
.زندگی در تو نیست، عارفانه ترین عبادتهاست
.زندگی در تو زندگی نیست عاشقانه ترین نیایش هاست
.زندگی با تو زندگی نیست، بهشت ابدی است
.زندگی بی تو زندگی نیست، جهنم جاوید است
،زندگی با تو ای جلال زنده تر از زندگی
،همان شهر طلایی یادهاست
،که یادهای جاوید جز به هوای آن زمین آسمانی
.هرگز وجودی نخواهند داشت
هر روشنی طلیعه انوار مادر است
هر بوی گل نمو نه گلزار مادر است
آنجا که قد سیان وفا سجده میکنند
آن سجده گاه؛ قلب وفا دار مادر است
صدای پر عطوفت مادر ـ صدای عشق ، محبت ، دوستی و انسانیت است .
صدای مادر ـ آواز صلح ، ترقی و دموکراسی است .
صدای مادر ـ نعره و سرود آزادی ، استقلال و میهن دوستی است .
صدای مادر ـ فریاد نفرت و انزجار از جنگ وویرانی ، استبداد و ستم است .
و بالاخره صدای مادر ـ فغان وناله بیزاری از وحشت ، عقبگرایی و اسارت است .بیائید به ندای مادر لبیک بگوییم !
(تقدیم به همه مادراني كه در خاك خفته اند)
با تو تمام زندگي زيباست مادر
لبخند تو انگيزه فرداست مادر
خفتي به خاك و تار و پود ما گسستي
بنگر كه روح و قلب ما تنهاست مادر
(ام.خزان)
ام البنین بهرامی
مادر زمینی نیست و ما غافل ز این آیت خدایی....
مقام والای مادر
"مادرم جایی تو درقلبم چو جان است در تنم
خاک پایت سرمهء چشــمـم بود ای ســرورم"
رنج بیحد دیده ای از کـــودکی ام تا شـــباب
کی شود مجرا اگر صد بار بپایت جان دهم
در عدم بودم مرا پروردهء از جان خویش
گر برنجانـــم ترا خاک دو عــالــم بر ســــرم
مادرم ایمان و اسلامم همه در دست تست
با رضای تو رضای حــــق بدســــت می آورم
گفت پیغمبر(ص)بهشت است زیر پای مادران
زین سبب من خاطرت با قیمت جان مــیخرم
نام زیبایت چه مادر گویم و چه مام و ماه
هرچه گویم عشق توست آمیخته در خون و رگم
است وجودت روشنی چشم و عقل و هوش من
روح و قلبم شاد میگردد چو هستی در برم
*********************
"مادرم جایی تو درقلبم چو جان است در تنم
خاک پایت سرمهء چشــمـم بود ای ســرورم"
t_tanhayam
02-10-2010, 10:36
پیامبر اکرم-ص:
هر کس پیشانی مادر خویش را ببوسد، از آتش جهنم دور می ماند . . .
t_tanhayam
02-10-2010, 10:42
آسمان را گفتم
می توانی آیا
بهر یک لحظهء خیلی کوتاه
روح مادر گردی
صاحب رفعت دیگر گردی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
کهکشان کم دارم
نوریان کم دارم
مه وخورشید به پهنای زمان کم دارم
.
.
.
t_tanhayam
02-10-2010, 10:47
خاک را پرسیدم
می توانی آیا
دل مادر گردی
آسمانی شوی وخرمن اخترگردی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
بوستان کم دارم
در دلم گنج نهان کم دارم
این جهان را گفتم
هستی ومکان را گفتم
می توانی آیا
لفظ مادر گردی
همهء رفعت را
همهء عزت را
همهء شوکت را
بهر یک ثانیه بستر گردی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
آسمان کم دارم
اختران کم دارم
رفعت وشوکت وشان کم دارم
عزت ونام ونشان کم دارم
آنجهان راگفتم
می توانی آیا
لحظه یی دامن مادر باشی
مهد رحمت شوی وسخت معطر باشی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
باغ رنگین جنان کم دارم
آنچه در سینهء مادر بود آن کم دارم
.
.
.
t_tanhayam
02-10-2010, 10:54
روی کردم با بحر
گفتم اورا آیا
می شود اینکه به یک لحظهء خیلی کوتاه
پای تا سر همه مادر گردی
عشق را موج شوی
مهر را مهر درخشان شده در اوج شوی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
بیکران بودن را
بیکران کم دارم
ناقص ومحدودم
بهر این کار بزرگ
قطره یی بیش نیم
طاقت وتاب وتوان کم دارم
.
.
.
t_tanhayam
02-10-2010, 11:04
صبحدم را گفتم
می توانی آیا
لب مادر گردی
عسل وقند بریزد از تو
لحظهء حرف زدن
جان شوی عشق شوی مهر شوی زرگردی
گفت نی نی هرگز
گل لبخند که روید زلبان مادر
به بهار دگری نتوان یافت
دربهشت دگری نتوان جست
من ازان آب حیات
من ازان لذت جان
که بود خندهء اوچشمهء آن
من ازان محرومم
خندهء من خالیست
زان سپیده که دمد از افق خندهء او
خندهء او روح است
خندهء او جان است
جان روزم من اگر,لذت جان کم دارم
روح نورم من اگر, روح وروان کم دارم
.
.
.
t_tanhayam
02-10-2010, 11:11
کردم از علم سوال
می توانی آیا
معنی مادر را
بهر من شرح دهی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
منطق وفلسفه وعقل وزبان کم دارم
قدرت شرح وبیان کم دارم
درپی عشق شدم
تا درآئینهء او چهرهء مادر بینم
دیدم او مادر بود
دیدم او در دل عطر
دیدم او در تن گل
دیدم اودر دم جانپرور مشکین نسیم
دیدم او درپرش نبض سحر
دیدم او درتپش قلب چمن
دیدم او لحظهء روئیدن باغ
از دل سبزترین فصل بهار
لحظهء پر زدن پروانه
در چمنزار دل انگیزترین زیبایی
بلکه او درهمهء زیبایی
بلکه او درهمهء عالم خوبی, همهء رعنایی
همه جا پیدا بود
همه جا پیدا بود
* * * * * * * * *
شبي دشوار در ره
مادري خوب هم ره
كه شود ماه شبم
در شب و سوز تبم
مادرم شوق مني
بخدا ذوق مني
با تو من روزم ودل
با خوشي ها همدل
مادرم تنها نيست
بهترش همتا نيست
در برش خواهم ماند
تا ابد خواهم خواند
---------- Post added at 07:05 PM ---------- Previous post was at 07:02 PM ----------
باغ گل به رويم لبخند
مادر
زيبا وقشنگ
مهرش در آغوشي گرم
عشقش هميشه يك رنگ...
مادر شدن ، تولد عشق
درمسير قصه ي كودك
باران مي شود در كوير
بر لبان تشنه ي كودك...
حکمت افرینش زن
خداوند مشغولخلق کردن زن بود، شش روز می گذشت…
فرشته ای ظاهر شد و گفت:چرا این همه وقت صرفاین یکی می فرمایید ؟!
خداوند پاسخ داد : دستور کار او را دیده ای :
اوباید بتواند با خوردن قهوه تلخ بدون شکر و غذای شب مانده کار کند.
بایددامنی داشته باشد که همزمان دو بچه را در خودش جا دهد .
بوسه ای داشته باشد کهبتواند همه دردها را، از زانوی خراشیده گرفته و قلب شکسته را درمان کند.
اوباید شش جفت دست داشته باشد!!!
فرشته از شنیدن این حرف مبهوت شد.
گفت : ششجفت دست ؟ امکان ندارد ؟!!
خداوند پاسخ داد : فقط دست ها نیستند. مادرها باید سهجفت چشم هم داشته باشند !
یک جفت برای وقتی که از بچه هایش می پرسد که چه کار میکنید، از پشت در بسته هم بتواند ببیندشان.
یک جفت باید پشت سرش داشته باشد کهآنچه را لازم است بفهمد !!!
و جفت سوم همین جا روی صورتش است که وقتی به بچهخطاکارش نگاه کند، بتواند بدون کلام به او بگوید او را می فهمد و دوستش دارد ...
فرشته سعی کرد جلوی خدا را بگیرد : این همه کار برای یک روز خیلی زیاد است. باشد فردا تمامش بفرمایید !
خداوند فرمود : نمی شود! چیزی نمانده تا کار خلق اینمخلوقی را که این همه به من نزدیک است، تمام کنم. او می تواند هنگام بیماری، خودشرا درمان کند، یک خانواده را با یک قرص نان سیر کند و یک بچه پنج ساله را وادارکند دوش بگیرد.
فرشته نزدیک شد و به زن دست زد :اما ای خداوند، او را خیلی نرمآفریدی
بله نرم است، اما او را سخت هم آفریده ام. تصورش را هم نمی توانیبکنی که تا چه حد می تواند تحمل کند و زحمت بکشد فرشته پرسید : فکر هم می تواندبکند ؟
خداوند پاسخ داد : نه تنها فکر می کند، بلکه قوه استدلال و مذاکره همدارد .
فرشته متاثر شد : شما نابغه اید ای خداوند، شما فکر همه چیز را کردهاید، چون زن ها واقعا حیرت انگیزند ...
زن ها قدرتی دارند که همه را متحیر میکند. سختی ها را بهتر تحمل می کنند.
بار زندگی را به دوش می کشند، ولی شادی،عشق و لذت به فضای خانه می پراکنند.
وقتی می خواهند جیغ بزنند، با لبخند میزنند.
وقتی می خواهند گریه کنند، آواز می خوانند.
و وقتی عصبانی اند میخندند.
برای آنچه باور دارند می جنگند.
در مقابل بی عدالتی میایستند.
وقتی مطمئن اند راه حل دیگری وجود دارد، « نه » نمی پذیرند.
بدون کفشنو سر می کنند، که بچه هایشان کفش نو داشته باشند.
بدون قید و شرط دوست میدارند.
وقتی بچه هایشان به موفقیتی دست پیدا می کنند گریه می کنند و وقتیدوستانشان پاداش می گیرند، می خندند.
در مرگ یک دوست، دلشان می شکند.
در غماز دست دادن یکی از اعضای خانواده اندوهگین می شوند، با این حال وقتی می بینند همهاز پا افتاده اند، قوی، پابرجا می مانند.
قلب زن است که جهان را به چرخش در میآورد.
می دانند که بغل کردن و بوسیدن می تواند هر دل شکسته ای را التیامبخشد.
آنها شادی و امید به ارمغان می آورند.زن ها چیزهای زیادی برای گفتن و برایبخشیدن دارند.
و خداوند بزرگ ، دانای اسرار است…
تنت شـــمـــیـــم گــل یاس و نسترن دارد // نـشانـی از گــل شــب بــو و یـاسمن دارد
تو آن گـلی کـــه به دور وجود پر مهرت // چـه بـلــبـلان خوش الحان نغمه زن دارد
دلت ســـرای وفـــا در سرت امید و صفا // چـه رنجـهـا که وجودت ز دست مـن دارد
تو کــوه صبر و یم عشق و بحر احسانی // نمـــودِ صـــبــر تــو فــرهاد کوهکن دارد
تنت به گرمی خورشید عالم افروز است // تــــنــــم نـــیـــاز بـه گرمای آن بــدن دارد
توپـــروریـــده ای در بـاغ عاطفه صد گل // وجــــود گـــــل زتـــن بــاغبان ثَـمـن دارد
هــزار خــار اگــــر بـــر دلــت نشیند، باز // دلـت دو بــــاره تــمـنـای ایــن محـن دارد
خدا به قــلب تو از مهر خود عطا بخشید // چه شکوه ها دلت از خار این چــمن دارد
تو مــهـربـانی «جاویــد» هر زمان باشی // هـنـــوز دیـــــده ام امــیــــد پـیـرهـــن دارد
از کتاب گلستان جاوید
مادر ای آیت الطاف خدا
مادر ای هستی تو ،هستی ما
مادر ای مونس تنهایی من
رخ تا بناك تو ، روشنگر كاشانه من
مادر ترا فرشته بگویم به جا بود
خاك رهت به دیده ي من توتیا بود
در هر سری رضای تو ام مدعا بود
بعد از خدا سجود برایت روا بود
مادر فروغ سرمد شب های من تویی
بی تو كجا روم كه مسیحای من تویی
مادر ، تکواژهایست زیبا
مادر ، عین زیباییست و البته که زیباتر از زیبایی چیزی نیست
قلب بزرگ خدا در سینهی مادران میتپد
مادر ، دستی بر گهواره دارد و دستی در دست خدا
آنگاه که مادر، گهواره را تکان میدهد
عرش خدا به لرزه درمیآید
و همهی فرشتگان سکوت میکنند
تا زیباترین سمفونی ِ هستی را بشنوند: « لالایی مادر را »
هیچ سنگی به آن سنگینی نیست
که بتوان آن را در یک کفهی ترازو نهاد
و در کفهی دیگر آن ، وزن مهر و قدر و قیمت مادرانه را سنجید
شعر برای مادر
یاد دارم کودکی بودم خرد
با صدای گرم مادر
هر صبحدم
در میان بستری نرم و تمیز
می گشودم چشم بر نور سفید
می گشودم دل بر نور امید
یاد دارم سفره خانه ما
بوی سنت می داد
داخل خانه ما
جلوه ای زیبا داشت
از زن ایرانی
جلوه ای از یک شمع
ذره ذره می سوخت
و نداشت پرو ایی
که به آخر برسد
کودکم هوش بدار
قبر مادر اینجاست
جای مادر خالیست
دل من تنگ شده
مادرم دیگر نیست
ای کسانی که قادرید هر لحضه خواستید مادرتان را ببینید قدر این لحضات را بدانید
zhoovaan
09-10-2010, 19:26
سرودی برای مادران
پشت دیوار لحظه ها همیشه کسی می نالد
چه کسی او؟
زنی است در دوردست های دور
زنی شبیه مادرم
زنی با لباس سیاه
که بر رویشان
شکوفه های سفید کوچک نشسته است
رفتم و وارت دیدم چل ورات
چل وار کهنت وبردس بهارت
پشت دیوار لحظه ها همیشه کسی می نالد
و این بار زنی بهیاد سالهای دور
سالهی گمم
سالهایی که در کدورت گذشت
پیر و فراموش گشته اند
می نالد کودکی اش را
دیروز را
دیروز در غبار را
او کوچک بود و شاد
با پیراهنی به رنگ گلهای وحشی
سبز و سرخ
و همراه او مادرش
زنی با لباس های سیاه که بر رویشان شکوفه های سفید کوچک نشسته
بود
زیر همین بلوط پیر
باد زورش به پر عقاب نمی رسید
یاد می آورد افسانه های مادرش را
مادر
این همه درخت از کجا آمده اند ؟
هر درخت این کوهسار
حکایتی است دخترم
پس راست می گفت مادرم
زنان تاوه در جنگل می میرند
در لحظه های کوه
و سالهای بعد
دختران تاوه با لباس های سیاه که بر رویشان شکوفه های سفید نشسته
است آنها را در آوازهاشان می خوانند
هر دختری مادرش را
رفتم و وارت دیدم چل وارت
چل وار کهنت وبردس نهارت
خرابی اجاق ها را دیدم در خرابی خانه ها
و دیدم سنگ های دست چین تو را
در خرابی کهنه تری
پشت دیوار لحظه ها همیشه کسی می نالد
و این بار دختری به یاد مادرش
حسین پناهی
همی نالم که مادر در برم نیست
صفای سایه ی او بر سرم نیست
مرا گر دولت عالم ببخشند
برابر با نگاه مادرم نیست
مادرم!
پرشكوه ترين سرودهاي عالم را
در ستايش تو خواهم سرود.
پرشورترين ترانه هاي عاشقي را
كه برخوردارترين معشوقان جهان از آن نصيبي نبرده اند،
برايت خواهم ساخت.
اي غزل غزل هاي دل من!...
همه جا خوب ترين گل هاي معطر شعر را
از باغ هاي عشق و صحراهاي اساطير خواهم چيد
و دسته گلي براي تو خواهم بست
مادر دوستت دارم
مـادر تــو بـهشــت جـاودانــی مـادر خــورشـیـد بـلـنـد آســمـانی مـادر
در چشم تـو نـور زندگانـی جـاریـست سر چشمه ی مهر بیکرانی مـادر
ای کـاش کـه تـا ابــد نــمـیــرد مادر یـا هـستـی جـاودان بـگیـرد مادر
مهر است سراسر وجودش تــا هـست ای کاش که پـایـان نـپـذیـرد مادر
دوستت دارم مادر
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مادر ای رويای سبز غنچه ها
مادر ای پرواز نرم قاصدک
مادر ای معنای عشق شاپرک
گونه هايت کاش مهتابی نبود
تا دلم در بند بی تابی نبود
اي تمام ناله هايت بی صدا
مادر ای زيباترين شعر خدا
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تاج از فرق فلک برداشتن
جاودان آن تاج بر سر داشتن
در بهشت آرزو ره یافتن
هر نفس شهدی به ساغر داشتن
روز در انواع نعمت ها و ناز
شب بتی چون ماه دربر داشتن
صبح، از بام جهان چون آفتاب
روی گیتی را منور داشتن
شامگه، چون ماه رویا آفرین
ناز بر افلاک و اختر داشتن
چون صبا در مزرع سبز فلک
بال در بال کبوتر داشتن
حشمت و جاه سلیمان یافتن
شوکت و فر سکندر داشتن
تا ابد در اوج قدرت زیستن
ملک هستی را مسخر داشتن
بر تو ارزانی که ما را خوشتر است
لذت یک لحظه مادر داشتن
دلم تنگ کسی است ...
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مادرم
کاش می شد من از این دایره پرواز کنم
مثل آن شبنم یخ بسته گل های سپید در تو تبخیر شوم...
ای دل نگران که چشم هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
جز رنج چه بود سهمت از این همه عشق
مظلوم ترین عاشق دنیا ! مادر!
چند سال پیش در یک روز گرم تابستان پسر کوچکی با عجله لباسهایش را درآورد و خنده کنان داخل دریاچه شیرجه رفت . مادرش از پنجره نگاهش میکرد و از شادی کودکش لذت میبرد. مادر ناگهان تمساحی را دید که به سوی فرزندش شنا میکند. مادر وحشت زده به سمت دریاچه دوید و با فریاد پسرش را صدا زد. پسر سرش را برگرداند ولی دیگر دیر شده بود ...
تمساح با یک چرخش پاهای کودک را گرفت تا زیر آب بکشد. مادر از راه رسید و از روی اسکله بازوی پسرش را گرفت. تمساح پسر را با قدرت میکشید ولی عشق مادر به کودکش آنقدر زیاد بود که نمیگذاشت آن پسر در كام تمساح رها شود .کشاورزی که در حال عبور از آن حوالی بود، صدای فریاد مادر را شنید ، به طرف آنها دوید و با چنگک محکم بر سر تمساح زد و او را کشت. پسر را سریع به بیمارستان رساندند. دو ماه گذشت تا پسر بهبودی مناسب بیابد. پاهایش با آرواره های تمساح سوراخ سوراخ شده بود و روی بازوهایش جای زخم ناخنهای مادرش مانده بود.
خبرنگاری که با کودک مصاحبه میکرد از او خواست تا جای زخمهایش را به او نشان دهد. پسر شلوارش را کنار زد و با ناراحتی زخم ها را نشان داد، سپس با غرور بازوهایش را نشان داد و گفت: این زخم ها را دوست دارم، اینها خراش های عشق مادرم هستند ...
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
به بهشت نمی روم اگر مادرم آنجا نباشد..." زنده یاد حسین پناهی"
تقدیم به مادرم,او که فراتر از زیستن می اندیشد...
مادرم، اي لطيف ترين گل بوستان هستي، اي باغبان هستي من، گاهِ روييدنم باران مهرباني بودي که به آرامي سيرابم کند. گاهِ پروريدنم آغوشي گرم که بالنده ام سازد. گاهِ بيماري ام، طبيبي بودي که دردم را مي شناسد و درمانم مي کند. گاهِ اندرزم، حکيمي آگاه که به نرمي زنهارم دهد. گاهِ تعليمم، معلمي خستگي ناپذير و سخت کوش که حرف به حرف دانايي را در گوشم زمزمه مي کند.
گاهِ ترديدم، رهنمايي راه آشنا که راه از بيراهه نشانم دهد. مادر تو شگفتي خلقتي، تو لبريز از عظمتي تو را سپاس مي گويم .....
باز هم جمعه شد ..باز هم دل ِ من تنگ کسی است ...
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اگر پادشاه عالمــی
باز،
گدای مادری ..
عشق مادر
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
***Spring***
24-10-2010, 01:39
مـــــادر ، شاهکار فداکاری و مهربانی ، مادر ...
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سلام ...
باتشکر از france عزیز ، در ادامه مطلب و عکس صفحه قبل :
اتفاق نادر در چین در هنگام امداد رسانی به زلزله زدگان
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
همه خاطره های مردم چین از روز دوازدهم مه 2008 (23 اردیبهشت 87) تیره است اما آنان دیگر نمی خواهند وحشت خود در آن زمان را مرور کنند.
زلزله زدگان فقط می خواهند لحظه های جاودان را به یاد بیاورند.نام های قهرمانان بی نشان ، معمولی هستند اما یادشان تا ابد در تاریخ چین باقی خواهند ماند. زندگی آنها در گذشته عادی بود اما پس از فاجعه سی چوان خیلی ها تبدیل به قهرمان شدند. شاید این دیگر برای خودشان روشن نباشد که چه کاری انجام دادند، اما حماسه هایی که آفریدند همگی مردم چین را تحت تاثیر خود قرار داده است.
وقتی گروه نجات ، زن جوان را زیر آوار پیدا کرد او مرده بود اما کمک رسانان زیر نور چراغ قوه ، چیز عجیبی دیدند. زن با حالتی عجیب به زمین افتاده ، زانو زده و حالت بدنش زیر فشار آوار کاملا تغییر یافته بود. ناجیان تلاش می کردند جنازه را بیرون بیاورند که گرمای موجودی ظریف را احساس کردند. چند ثانیه بعد، سرپرست گروه ، دیوانه وار فریاد زد: بیایید، زود بیایید! یک بچه اینجا است. بچه زنده است. وقتی آوار از روی جنازه مادر کنار رفت دختر سه - چهار ماهه ای از زیر آن بیرون کشیده شد.نوزاد کاملا سالم و در خواب عمیق بود. گزارش ایسکانیوز می افزاید ، او در خواب شیرینش نمی دانست چه فاجعه ای وطنش را ویران کرده و مادرش هنگام حفاظت از جگرگوشه خود قربانی شده است.
مردم وقتی بچه را بغل کردند، یک تلفن همراه از لباسش به زمین افتاد که روی صفحه شکسته آن این پیام دیده می شد:
عزیزم ، اگر زنده ماندی ، هیچ وقت فراموش نکن که مادر با تمامی وجودش دوستت داشت ...
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
منبع :
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
**************
روحش شاد [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اگر مهر باشی به روشنگری
اگر یکه باشی به نام آوری
اگر روزگاری تورا بر نهند
نگین حکومت بر انگشتری
دوصد حشمت آن چنانی تورا
نیرزد به یک لحظه بی مادری
الهی که هیچکس بی مادر نشه
دختری خرد، شکایت سر کرد
که مرا حادثه بی مادر کرد
دیگری آمد و در خانه نشست
صحبت از رسم و ره دیگر کرد
موزهٔ سرخ مرا دور فکند
جامهٔ مادر من در بر کرد
یاره و طوق زر من بفروخت
خود گلوبند ز سیم و زر کرد
سوخت انگشت من از آتش و آب
او بانگشت خود انگشتر کرد
دختر خویش به مکتب بسپرد
نام من، کودن و بی مشعر کرد
بسخن گفتن من خرده گرفت
روز و شب در دل من نشتر کرد
هر چه من خسته و کاهیده شدم
او جفا و ستم افزونتر کرد
اشک خونین مرا دید و همی
خندهها با پسر و دختر کرد
هر دو را دوش بمهمانی برد
هر دو را غرق زر و زیور کرد
آن گلوبند گهر را چون دید
دیده در دامن من گوهر کرد
نزد من دختر خود را بوسید
بوسهاش کار دو صد خنجر کرد
عیب من گفت همی نزد پدر
عیب جوئیش مرا مضطر کرد
همه ناراستی و تهمت بود
هر گواهی که در این محضر کرد
هر که بد کرد، بداندیش سپهر
کار او از همه کس بهتر کرد
تا نبیند پدرم روی مرا
دست بگرفت و بکوی اندر کرد
شب بجاروب و رفویم بگماشت
روزم آوارهٔ بام و در کرد
پدر از درد من آگاه نشد
هر چه او گفت ز من، باور کرد
چرخ را عادت دیرین این بود
که به افتاده، نظر کمتر کرد
مادرم مرد و مرا در یم دهر
چو یکی کشتی بی لنگر کرد
آسمان، خرمن امید مرا
ز یکی صاعقه خاکستر کرد
چه حکایت کنم از ساقی بخت
که چو خونابه درین ساغر کرد
مادرم بال و پرم بود و شکست
مرغ، پرواز ببال و پر کرد
من، سیه روز نبودم ز ازل
هر چه کرد، این فلک اخضر کرد
پروین اعتصامی
آسودگی از محن ندارد مادر
آسایش جان و تن ندارد مادر
دارد غم و اندوه جگر گوشه خویش
ورنه غم خویشتن ندارد مادر
نمیدونم چرا با اینکه میدونیم مادر چه فرشته ای ولی بازم قدرشو نمیدونیم
چراغ خونه ام خاموشه امشب
کجایی مادر خوبم کجایی
کجایی تا کشی دست محبت
چو طفلان بر سر و رویم کجایی
کجایی ماد خوبم، کجایی کجایی
کجایی یار محبوبم، کجایی کجایی
هنوزم نغمه لالای تو در گوش من مانده
غم دوری تو مادر مرا سوی فنا رانده
هنوزم نغمه لالای تو در گوش من مانده
غم دوری تو مادر مرا سوی فنا رانده
هنوزم جز ره دامان تو راهی نجویم
کجایی تا برایم قصه گویی، قصه گویم
کجایی مادر خوبم، کجایی کجایی
کجایی یار محبوبم، کجایی کجایی
بیایم هر شب هفته بشینم بر مزار تو
بریزم اشک خونین و کنم مادر نثار تو
اگر تاریکه ای مادر کنون جایی که آسودی
بسوزم همچون شمعی تا کنم روشن مزار تو
خداحافظ خداحافظ، خداحافظ تو ای مادر
تو را بسپارمت دست خدا تا هفته دیگر
خداحافظ عزیز من امید دلنوازم
کنون رفتی ز پیش من بگو بی تو چه سازم
خداحافظ عزیز من امید دلنوازم
کنون رفتی ز پیش من بگو بی تو چه سازم
مادرم قامت تو تکیه گهی هست مرا
گفته هایت چو چراغی به راهی هست مرا
سایه ات بر سر من مهر خداســـــت
مــهر تــــو سایـــه ای از عشـــق خـداست
سیـنه ات سیـــنه سینــا ی سخــــا
در دلـــت نــــیست به جـز مـــــهر و وفــــا
من چه در پای توریزم که سزای تو بود
جنـت الحـق به خــــدایم کـــه رضای تو بود
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]مادران زیبا ترین آهنگ عشقند [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
زنم از دیده بر دل روی مادر
منم مست کمان ابــروی مادر
گل از خجلت نقابی بر رخش زد
چو آمد عطر مشکین بــوی مادر
ز رنج بی حد و این خرمن غم
سپیدی خیمه زد بر موی مادر
به پروازم به دشت آرزوها
روم از بیکران ها سوی مادر
بسی آواره گشتم سوی هر کوی
ندیدم خوش تر از این خوی مادر
هزاران روی و لعل لب چه خواهم
چو دارم روی این دل جوی مادر
ز هر خار مغیلش گر رسد زخم
به تیماری روم بر کوی مادر
اسیری گشته ای ای طفل امید
اسیری در خم گیسوی مادر
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
حس مادر قد دنیاست
به بلندای شب یلداست
حس مادر مثل چشمه ست
به بزرگی یه دریاست
حس مادر یه طلوع
یه طلوع واسه خوبی
حس مادر یه فروغه
توی این نا امیدی
حس مادر چه قشنگه
مثل بارونای نم نم
مثل بوسه ی ستاره
روی آسمون قلبم
گل لبخند تو مادر چه زيبا ست
شميم روحبخش خانه ي ماست
دگر از رنگ و بوي گل نگوييد
كه مادر بهترين گلهاي دنياست
داد معشوقه به عاشق پیغام
كه كند مادر تو با من جنگ
هركجا بیندم از دور كند
چهره پرچین و جبین پر آژنگ
با نگاه غضب آلود زند
بر دل نازك من تیری خدنگ
مادر سنگدلت تا زنده است
شهد در كام من و تست شرنگ
نشوم یكدل و یكرنگ ترا
تا نسازی دل او از خون رنگ
گر تو خواهی به وصالم برسی
باید این ساعت بی خوف و درنگ
روی و سینه تنگش بدری
دل برون آری از آن سینه تنگ
گرم و خونین به منش باز آری
تا برد زاینه قلبم زنگ
عاشق بی خرد ناهنجار
نه بل آن فاسق بی عصمت و ننگ
حرمت مادری از یاد ببرد
خیره از باده و دیوانه زبنگ
رفت و مادر را افكند به خاك
سینه بدرید و دل آورد به چنگ
قصد سرمنزل معشوق نمود
دل مادر به كفش چون نارنگ
از قضا خورد دم در به زمین
و اندكی سوده شد او را آرنگ
وان دل گرم كه جان داشت هنوز
اوفتاد از كف آن بی فرهنگ
از زمین باز چو برخاست نمود
پی برداشتن آن آهنگ
دید كز آن دل آغشته به خون
آید آهسته برون این آهنگ:
آه دست پسرم یافت خراش
آه پای پسرم خورد به سنگ
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
یک قطره از عرق غیرت خدا
وقتی چکید
(( مادر )) شد
Shenel Ghermez
01-11-2010, 23:17
مادر بهشت من همه آغوش گرم تست
گوئی سرم هنوز ببالین گرم تست
پیوسته درهوای توچشمم به جستجوست
هرلحظه باخیال توجانم به گفتگوست
در خواب و خیال همه با توام هنوز
تنهائیم مباد که تیره است بی تو روز
دائم حریم قدس تو احساس میکنم
احساس قدس آن دم انفاس میکنم
موسیقی بهشت همانا صدای تست
گوش دلم به زمزمه لای لای تست
مادر به قصه های تو میخفت غصه ها
میرفت چشم و گوش بدنبال قصه ها
با شادیت نبود غمی را مجال ایست
امّا به گریه تو هم آفاق میگریست
صد قصه عشق بودی ومیخواندمت مدام
رفتیّ و ماند قصه صد عشق ناتمام
ای سینه داشته سپر هر بلای من
اکنون بکن شفاعت من با خدای من
امروز هستیم به امید دعای تست
فردا کلید باغ بهشتم رضای تست
این راز آن حدیث که نقل از پیمبر ست
جنت نهاده زیر قدم های مادر ست
استاد شهریار
Shenel Ghermez
01-11-2010, 23:18
من ز پي شرم خداوند خويش
رفته ز جاي خود و پيوند خويش
مادر من پيرزن سبحه سنج
مانده به دهلي ز فراقم به رنج
روز و شب از دوري من بيقرار
سوختهي داغ من خام کار
حال خود ونامهي اميدوار
باز نمودم به خداوند گار
داد اجازت به رضاي تمام
تا نهم اندر رهي مقصود گام
خرچ رهم زان کف دريا اثر
گرم روان کرد دو کشتي زر
تا زچنان بخشش مفلس پناه
شکرکنان پاي نهادم به راه
شوق کشان کرد گريبان من
گريه زده دست به دامان من
حامل خون کرد غم مادرم
زاد همين بود به راه اندرم
قطع کنان راه چوپيکان تيز
بلکه چوتير آمد اندر گريز
يک مه کامل بکشيدم عنان
راه چنين بودو کشش آن چنان
هم چو مه عيد خوش وشاد بهر
درمه ذيقعده رسيدم به شهر
خنده زنان همچو گل بوستان
چشم گشادم به رخ دوستان
مرغ خزان ديده به بستان رسيد
تشنهي به سرچشمهي حيوان رسيد
مرده دل از حال پريشان خويش
زنده شد از ديدن خويشان خويش
ديده نهادم به هزاران نياز
بر قدم ما در آژرم ساز
مادر من خستهي تيمار من
چون نظر افگند به ديدار من
پرده ز روي شفقت بر گرفت
اشک فشانان ببرم در گرفت
داد سکوني دل آشفته را
کرد وفا نذر پذيرفته را
امیرخسرو دهلوی
zhoovaan
09-11-2010, 23:08
اخم نکن مادر ! گاهی دلم حتی برای غم های مادرانه ات تنگ می شود...
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
---------- Post added at 09:40 PM ---------- Previous post was at 09:39 PM ----------
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
چشم رخسارش بدید و رفت ورفت
آسمان بالش ندید بگذشت و رفت
سایه نورانی اش در سینه ام
ساعتی در آن زمان بنشست و رفت
چشم بست و رو به سوی آسمان
اشک هایم را ندید لب بست و رفت
چون فرشته دیو ها را دیده بود
سوی حق پرواز کرد و رفت و رفت
او بهشتی بود اینجایی نبود
مدتی با من نشست برگشت و رفت
او برای من فقط مادر نبود
او خدای من در اینجا بود اما رفت و رفت
خانه ای با خشت جانم می رسانم تا به عرش
نام آن را می گذارم مادرم
سرزمینی سبز و خرم چون بهشت
می کنم تقدیم پای مادرم
تک سرود روحبخشم با صفا
هدیه می دارم به مهر مادرم
دوست دارم که کارم روز و شب
بوسه ها باشد به دست مادرم
اوج تسکین دل آزرده ام
نیست جز تماشا در نگاه مادرم
افتخارم ساعتی در اوج نور
سر بذارم روی پای مادرم
معبد حمد و ستایش های من
لحظه هایی در حضور مادرم
سر پناهم اوج طوفانهای سرد
نغمه هایی از دعای مادرم
شهر ما شاید دمی بی برکه بود
اوج دریای حیاتم چشم خیس مادرم
بعد نامت ای خدای مهربان
می پرستم جان پاک مادرم !!!
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تاج از فرق فلک برداشتن
جاودان ان تاج بر سر داشتن
در بهشت ارزو ره یافتن
هر نفس شهدی به ساغر داشتن
روز در انواع نعمت ها و ناز
شب،بتی چون ماه در بر داشتن
صبح از بام جهان چون افتاب
روی گیتی را منور داشتن
شامگه چون ماه رویا افرین
ناز بر افلاک و اختر داشتن
چون صبا در مزرع سبز ملک
بال دربال کبوتر داشتن
حشمت و جاه سلیمان یافتن
شوکت و فر سکندر داشتن
تا ابد در اوج قدرت زیستن
ملک هستی را مسخر داشتن
بر تو ارزانی که ما را خوش تر است
لذت یک لحظه مادر داشتن
فریدون مشیری
***Spring***
02-01-2011, 13:05
:40:عشــــق و مهــــر و محبـــت مـــــادر:40:
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
( مهر مادری...برنده جایزه داوران 14مین جشنواره بین المللی کارتون و انیمیشن سئول - کره 2010 )
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مادر ای والاترین رویای عشق
مادر ای دلواپس فردای عشق
مادر ای غمخوار بی همتای من
اولین و آخرین معنای عشق
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Tenacious
02-01-2011, 13:13
آنچنان این کلمه سنگینه که اشک در چشمم حلقه میزنه.
مادرم؛ دلگرم آرزوهای خوبتم ...
مادر ای والاترین رویا ی عشق
مادر ای دلوا پس فردای عشق
مادر ای غمخوار بی همتا ی من
اولین و آخرین معنای عشق
زندگی بی تو سراسر محنت است
زیر پای توست تنها جای عشق
ما در ای چشم و چراغ زندگی
قلب رنجور تو شد دریای زندگی
تکیه گا ه خستگی ها یم توئی
مادرای تنها نرین ما وای عشق
یا د تو آرام می سا زد مرا
از تو آهنگی گرفته نا ی عشق
صوت لالائی تو اعجا ز کرد
مادر ای " پیغمبر زیبای عشق "
ما ه من پشت و پنا ه من توئی
جا ن من ای گوهر یکتا ی عشق
دوستت دارم تو را دیوانه وار
از تو احیاء شد چنین دنیا ی عشق
ای ا نیس لحظه های بی کسی
در دلم برپا شده غوغای عشق
تشنه آغوش گرم تومنم
من که مجنونم توئی لیلای عشق
part gah
09-01-2011, 10:19
مادر!من از كشاكش این عمر رنج زای ـــ
بیمار خسته جان به پناه تو آمده ام
دور از تو هر چه هست، سیاهیست ، نور نیست
من در پناه روی چو ماه تو آمده ام
مادر ! مرا ببخش
فرزند خشمگین و خطا كار خویش را
مادر ،حلال كن كه سرا پا ندامت است
با چشم اشكبار ز پیشم چو می روی ـــ
سر تا به پای من ـــ
غرق ملامــــــت است.
arashlolos
31-03-2011, 22:45
آهسته باز از بغل پله ها گذشت
در فکر آش و سبزی بیمار خویش بود
امّا گرفته دور و برش هاله ای سیاه
او مرده است و باز پرستار حال ماست
در زندگیّ ما همه جا وول می خورد
هر کُنج خانه صحنه ای از داستان اوست
در ختم خویش هم به سر کار خویش بود
بیچاره مادرم
***
هر روز می گذشت از این زیر پله ها
آهسته تا بهم نزند خواب ناز ما
امروز هم گذشت
در باز و بسته شد
با پشت خم از این بغل کوچه می رود
چادر نماز فلفلی انداخته به سر
کفش چروک خورده و جوراب وصله دار
او فکر بچه هاست
هر جا شده هویج هم امروز می خرد
بیچاره پیرزن همه برف است کوچه ها
***
او مُرد ودر کنار پدر زیر خاک رفت
اقوامش آمدند پی سر سلامتی
یک ختم هم گرفته شد و پُر بَدَک نبود
بسیار تسلیت که به ما عرضه داشتند
لطف شما زیاد
اما ندای قلب به گوشم همیشه گفت:
این حرف ها برای تو مادر نمی شود.
***
او پنج سال کرد پرستاری مریض
در اشک و خون نشست و پسر را نجات داد
اما پسرچه کرد برای تو؟ هیچ، هیچ
تنها مریضخانه، به امّید دیگران
یک روز هم خبر: که بیا او تمام کرد.
در راه قُم به هر چه گذشتم عبوس بود
پیچید کوه و فحش به من داد و دور شد
صحرا همه خطوطِ کج و کوله و سیاه
طومار سرنوشت و خبرهای سهمگین
دریاچه هم به حال من از دور می گریست
تنها طواف دور ضریح و یکی نماز
یک اشک هم به سوره ی یاسین من چکید
مادر به خاک رفت.
***
این هم پسر، که بدرقه اش می کند به گور
یک قطره اشک مُزد همه ی زجرهای او
اما خلاص می شود از سرنوشت من
مادر بخواب، خوش
منزل مبارکت.
***
آینده بود و قصه ی بی مادریّ من
نا گاه ضجه ای که به هم زد سکوت مرگ
من می دویدم از وسط قبرها برون
او بود و سر به ناله برآورده از مغاک
خود را به ضعف از پی من باز می کشید
دیوانه و رمیده، دویدم به ایستگاه
خود را بهم فشرده خزیدم میان جمع
ترسان ز پشت شیشه ی در آخرین نگاه
باز آن سفیدپوش و همان کوشش و تلاش
چشمان نیمه باز:
از من جدا مشو.
***
می آمدم و کله ی من گیج و منگ بود
انگار جیوه در دل من آب می کنند
پیچیده صحنه های زمین و زمان به هم
خاموش و خوفناک همه می گریختند
می گشت آسمان که بکوبد به مغز من
دنیا به پیش چشم گنهکار من سیاه
وز هر شکاف و رخنه ی ماشین غریو باد
یک ناله ی ضعیف هم از پی دوان دوان
می آمد و به مغز من آهسته می خلید:
تنها شدی پسر.
***
باز آمدم به خانه، چه حالی! نگفتنی
دیدم نشسته مثل همیشه کنار حوض
پیراهن پلید مرا باز شسته بود
انگار خنده کرد ولی دل شکسته بود:
بردی مرا به خاک سپردی و آمدی؟
تنها نمی گذارمت ای بینوا پسر
می خواستم به خنده درآیم به اشتباه
اما خیال بود
ای وای مادرم...
مهر مادر....
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
Unique 2626
01-05-2011, 20:37
اگه 5 نفر باشین و اگه 4 تا نون خیلی خیلی خوشمزه داشته باشین . . .
تنها کسی که اون نونا واسش مزه ای نداره
" مادره "
.
.
.
[مادر زندگی از تو و با تو وهمراه تو معنا می یابد دوستت دارم
aligol172
05-05-2011, 19:08
WHEN I CAME DRENCHED IN THE RAIN
وقتی خیس از باران به خانه رسیدم!
BROTHER SAID: WHY DON’T YOU TAKE AN UMBRELLA WITH YOU
برادرم گفت: چرا چتری با خود نبردی؟
SISTER SAID: WHY DIDN’T YOU WAIT UNTILL IT STOPPED
خواهرم گفت: چرا تا بند آمدن باران صبر نکردی؟
DAD ANGRILIY SAID: ONLY AFTER GETTING COLD YOU WILL REALISE
پدرم با عصبانیت گفت: تنها وقتی سرما خوردی متوجه خواهی شد!
BUT MY MOM AS SHE WAS DRYING MY HAIR SAID: STUPID RAIN
اما مادرم در حالی که موهای مرا خشک میکرد گفت: باران احمق.
صدای پای آب نثار شبهای خاموش مادرم......:37:
hamid_diablo
09-05-2011, 12:51
میدونم این شعر تلخه ولی به بزرگی خودتون ببخشید!!
رفتی و تنها ماندم
با غصه و غم ها ماندم
گر که تو را ازردم
مادر حلالم کن
مادر من مادر من تو یاریو یاور من مادر چه مهربونه درد منو می دونه
گویند مرا چو زاد مادر
پستان به دهان گرفتن آموخت
شبها بر گاهواره من
بیدار نشست و خفتن آموخت
لبخند نهاد بر لب من
بر غنچه گل شکفتن آموخت
دستم بگرفت و پا به پا برد
تا شیوهٔ راهرفتن آموخت
یک حرف و دو حرف بر زبانم
الفاظ نهاد و گفتن آموخت
پس هستی من ز هستی اوست
تا هستم و هست دارمش دوست
قطعه جاودان ایرج میرزا
راننده پرسید : چند نفرید ؟
مادر کودک را روی پاهایش نشاند و گفت : یک نفر.......
چه ساده از سرزمين مادران عبور ميكنيم.....
آسایش جان و تن ندارد مادر ، دارد غم و اندوه جگر گوشه خویش ، ورنه غم خویشتن ندارد مادر.......
arashlolos
22-05-2011, 22:06
مادر روزت مبارک
نشد کاری بکنیم نزنن تو ذوقمون
مادر ای پرنده ی بهشتی روزت مبارک...
arashlolos
23-05-2011, 06:33
با اجازه عزیزان یبار دیگه اینو میزارم بخدا وقتی این شعرو میخونم یه حس دیگیی دارم میفهمم چقد مادر محبت داره........
به متن های صورتی توجه کنید...!
آهسته باز از بغل پله ها گذشت
در فکر آش و سبزی بیمار خویش بود
امّا گرفته دور و برش هاله ای سیاه
او مرده است و باز پرستار حال ماست
در زندگیّ ما همه جا وول می خورد
هر کُنج خانه صحنه ای از داستان اوست
در ختم خویش هم به سر کار خویش بود
بیچاره مادرم
***
هر روز می گذشت از این زیر پله ها
آهسته تا بهم نزند خواب ناز ما
امروز هم گذشت
در باز و بسته شد
با پشت خم از این بغل کوچه می رود
چادر نماز فلفلی انداخته به سر
کفش چروک خورده و جوراب وصله دار
او فکر بچه هاست
هر جا شده هویج هم امروز می خرد
بیچاره پیرزن همه برف است کوچه ها
***
او مُرد ودر کنار پدر زیر خاک رفت
اقوامش آمدند پی سر سلامتی
یک ختم هم گرفته شد و پُر بَدَک نبود
بسیار تسلیت که به ما عرضه داشتند
لطف شما زیاد
اما ندای قلب به گوشم همیشه گفت:
این حرف ها برای تو مادر نمی شود.
***
او پنج سال کرد پرستاری مریض
در اشک و خون نشست و پسر را نجات داد
اما پسرچه کرد برای تو؟ هیچ، هیچ
تنها مریضخانه، به امّید دیگران
یک روز هم خبر: که بیا او تمام کرد.
در راه قُم به هر چه گذشتم عبوس بود
پیچید کوه و فحش به من داد و دور شد
صحرا همه خطوطِ کج و کوله و سیاه
طومار سرنوشت و خبرهای سهمگین
دریاچه هم به حال من از دور می گریست
تنها طواف دور ضریح و یکی نماز
یک اشک هم به سوره ی یاسین من چکید
مادر به خاک رفت.
***
این هم پسر، که بدرقه اش می کند به گور
یک قطره اشک مُزد همه ی زجرهای او
اما خلاص می شود از سرنوشت من
مادر بخواب، خوش
منزل مبارکت.
***
آینده بود و قصه ی بی مادریّ من
نا گاه ضجه ای که به هم زد سکوت مرگ
من می دویدم از وسط قبرها برون
او بود و سر به ناله برآورده از مغاک
خود را به ضعف از پی من باز می کشید
دیوانه و رمیده، دویدم به ایستگاه
خود را بهم فشرده خزیدم میان جمع
ترسان ز پشت شیشه ی در آخرین نگاه
باز آن سفیدپوش و همان کوشش و تلاش
چشمان نیمه باز:
از من جدا مشو.
***
می آمدم و کله ی من گیج و منگ بود
انگار جیوه در دل من آب می کنند
پیچیده صحنه های زمین و زمان به هم
خاموش و خوفناک همه می گریختند
می گشت آسمان که بکوبد به مغز من
دنیا به پیش چشم گنهکار من سیاه
وز هر شکاف و رخنه ی ماشین غریو باد
یک ناله ی ضعیف هم از پی دوان دوان
می آمد و به مغز من آهسته می خلید:
تنها شدی پسر.
***
باز آمدم به خانه، چه حالی! نگفتنی
دیدم نشسته مثل همیشه کنار حوض
پیراهن پلید مرا باز شسته بود
انگار خنده کرد ولی دل شکسته بود:
بردی مرا به خاک سپردی و آمدی؟
تنها نمی گذارمت ای بینوا پسر
می خواستم به خنده درآیم به اشتباه
اما خیال بود
ای وای مادرم...
Unique 2626
23-05-2011, 20:15
مادر وقتی بهشت خدا زیر پای توست . . .
چه چیزی پیشکشت کنم که لایقت باشد . . . ؟
masoud71
23-05-2011, 20:17
سلام
روز مادر مبارک
مادر بی تو تنها و غریبم اتاق خلیم بی تو جه سرده
یا علی
تولد فاطمه زهرا مبارک
پای تخته نوشتم......
»"مادر......"«
گویی تخته هم دلتنگ بود.....یا شاید از راز دلم خبر داشت....
ادامه ی جمله را که خواستم بنویسم تخته جیغ زد. گچ را عوض کردم باز هم جیغ زد.
فهمیدم چرا. گچ ها خیس بود.
شاید از اشک چشم های من! شاید از گریه ی دیوار. شاید از دلتنگی ساعت. شاید از نبض خسته ی زمان.
شاید از گلایه ی فاصله و شاید از صبوری مادر......
صبر کردم تا زمان گچ را خشک کند. دوباره نوشتم.
»"مادر آغوش....."«
آغوش را که نوشتم شکست. هم بغض خودم هم گچ!
گریه ام لبریز شد. از چشمانی که خیلی وقت بود طعم شیرین گریه را نچشیده بود!
از روحی که خیلی وقت بود مزه ی آغوش را فراموش کرده بود.....
از نوشتن با گچ منصرف شدم. فکر جدیدی به ذهنم رسید. با اشک مینویسم!
با اشک نوشتم.
»" مادر آغوشت گرمترین....."«
اما باد سردی وزید. به خودم لرزیدم. تازه یادم آمد که بدون عشق اشک آبی بیش نیست!
یادم آمد. عشق مادر! یادم آمد گرمی بوسه ی مادرم بر روی گونه های خیسم.
شبهایی که می ترسیدم. هنوز هم وقتی غمگینم یا میترسم، یاد آغوش گرم مادر آرامم می کند.
یادم آمد لالایی پر مهر مادر.
بهتر شد. حالا اشک هایم گرم و رنگش سرخ شد!
عشق را ضمیمه اش کردم.....
باز نوشتم
»"مادر آغوشت گرم ترین جا ....."«
دستهایم لرزید. یاد دیروز افتادم. دختر بچه ای که بهم گفت: آقا ازم گل میخری؟ تورو خدا. ازم گل بخر. برا مادرت برا پدرت برا هرکی که دوسش داری....
این را که گفت دلم لرزید. پرسیدم قیمتش چند است؟ حیف! کاش نمیپرسیدم. مگر برای مهر و محبت هم قیمت میگذارند؟!
چه بوی خوبی! بوی همان گل های دیروز است. گل های همان دختر بچه ای جایش به جای آغوش مادر آغوش زمین است.
همان دختر بچه ای که شاید حسرت گفتن مادر برایش غذای شب است!
دختر بچه ای که صدای بوق ماشین ها برایش حکم لالایی مادر را دارد. همانی که وزش باد سرد روی تنش نقش نوازش مادر را بازی می کند.
لرزش دستانم نوشته را زیبا تر کرد. با بوی گل های دیروز و حسرت آغوش مادر در دل دختر بچه ی گل فروش!
ادامه دادم.
»" مادر آغوشت گرم ترین جا برای....."«
از خودم پرسیدم. برای که مینویسم؟ مادرم؟ کاش می توانستم خودم به او بگویم...
کاش میتوانستم او را بغل کنم آرام در گوشش بگویم "دوستت دارم"
نه فقط به خاطر اینکه مرا به دنیا آوردی، نه فقط به خاطر اینکه با صبوری مرا بزرگ کردی، نه فقط به خاطر از خود گذشتگی های فراوانت،
به خاطر خودت. به خاطر زیبا ترین مخلوق هستی بودنت. به خاطر جلوه ی عشق بودنت.
به خاطر مادر بودنت...
کم کم عقده ی دلم دارد وا می شود. انگار جمله دارد به آخر میرسد.
تخته هنوز ناله می کند ، گچ ها هنوز خیس و اشکهایم هنوز گرم و سرخ است
عطری عجیب در فضای کلاس پیچیده است. انگار در و دیوار هم با کلمه ی مادر به خروش می افتند!
اشکهایم تمامی ندارد.
شاید بتوانم با آنها، با رنگ سرخ، و بوی یاس، با تمام قلب و حسم، این جمله را هزارها بار بنویسم
"»مادر آغوشت گرم ترین جا برای زیستن...."«
گـــویـــنـــد مـــرا چـــو زاد مــادر / پـسـتـان بـه دهـن گـرفتن آموخت
شــــبــــهـــا بـــر گـــاهـــواره مـــن / بـیـدار نـشـسـت و خـفـتن آموخت
دســتــم بــگــرفـت و پـا بـپـا بـرد / تـــا شــیــوه راه رفــتــن آمــوخــت
یـک حـرف و دو حـرف بـر زبـانـم / الــفــاظ نــهــاد و گــفـتـن آمـوخـت
لـــبـــخـــنــد نــهــاد بــر لــب مــن / بـر غـنـچـه گـل شـکـفـتن آموخت
پـس هـسـتـی مـن ز هـسـتی اوست / تا هستم و هست دارمش دوست
مرا به كعبه چه حاجت؟
طواف ميكنم "مــادرم" را،
كه براي لمـــس دستانش هم، بايد وضـو گرفت ..
با تشکر مهران...
من می رفتـــم
مادرم چه می دانست
زمان حیــله گر است
قول وفا می دهــد
اما خانه اش را
ز آتش می سـازد...
بیچـــاره مــادرم
برای دیدن خنـده هایم
اشـک های شــبانه را
به جـان خریــد...
Roy Jackson
01-08-2013, 10:05
گوشه ای از غم نامه شهریار در سوگ مادر :
او مُرد ودر کنار پدر زیر خاک رفت
اقوامش آمدند پی سر سلامتی
یک ختم هم گرفته شد و پُر بَدَک نبود
بسیار تسلیت که به ما عرضه داشتند
لطف شما زیاد
اما ندای قلب به گوشم همیشه گفت:
این حرف ها برای تو مادر نمی شود.
raha bash
09-08-2013, 19:49
مادر ! ببین که خستهام ! تنها وُ دل شکستهام
مثلِ زمانِ بچّهگی ، کنارِ تو نشستهاَم
مادر ! نگاهی کن به من ! ساکت نمون ! حرفی بزن
از بیوفاییهام بگو ! از تلخیِ تنها شُدن
مادر ! فشارِ زندهگی ! منو کشید به بَردهگی
دنبالِ رؤیاهای پوچ ، راهی شُدم به سادهگی
مادرِ گُل ! بانوی عشق ! خاتونِ موسپیدِ من
هنوز تو فصل بیکسی ، تنها تویی اُمیدِ من
دستای مهربونتو ، تو وقتِ گریه کم دارم
بدون که بیسایهی تو ، تو زندهگی بد میارم
مادر ! برام قصّه بگو ! بگو پُل ترانه کو؟
قصّههای قدیمی رُ ، بگو دوباره مو به مو
از من بگو که بیصدام ! نگو که از یادت جُدام
بگو میشینی هر غروب ، منتظرِ صدای پام
نگو کسی به در نزد ! من اومدم که تا اَبَد
عصای دستِ تو بشم ! تو لحظههای خوب و بَد
مادرِ گُل ! بانوی عشق ! خاتونِ موسپیدِ من
هنوز تو فصل بیکسی ، تنها تویی اُمیدِ من
دستای مهربونتو ، تو وقتِ گریه کم دارم
بدون که بیسایهی تو ، تو زندهگی بد میارم
با سلام
از اینکه این تایپک زیبا مجدداً باز شد سپاسگزارم.
ساعت 3 شب بودكه صداي تلفن پسري را از خواب بيدار كرد. پشت خط مادرش بود.
پسر با عصبانيت گفت: چرا اين وقت شب مرا از خواب بيدار كردي؟
مادر گفت:25 سال قبل در همين موقع شب تو مرا از خواب بيدار كردي؟ فقط خواستم بگويم تولدت مبارك.
پسر از اينكه دل مادرش را شكسته بود تا صبح خوابش نبرد، صبح سراغ مادرش رفت . وقتي داخل خانه شد مادرش را پشت ميز تلفن با شمع نيمه سوخته يافت ولي مادر ديگر در اين دنيا نبود...
روح همه فرشته های مهربان ،مادران عزیز که پیش ما نیستن شاد
shaparak13
05-10-2013, 14:43
مادر من عزیزترین وتنها همدم و رفیق من توی زندگیم بود که متاسفانه چهار ساله که ندارمش و هیچ چیز و هیچکس نتونسته جای خالیشو برام پر کنه . یه ترانه از عهدیه رو خیلی دوست داشت . آهنگ مال فیلم <من هم گریه کردم> هستش و اسم خود ترانه هم همینه . همیشه ازم میخواست این آهنگو واسش بخونم .به یاد عزیزترینم مینویسم : :»
خونین شد بال کبوترا
شب آمد با همه اخترا
چون رفتی از بر من
ای مادر
از غم گریه کردم
در آیینه به خیال تو مینگرم
تو آگاهی که من از همه بیخبرم مگر از دردم
بی تو مادر چه کنم چه کنم چه کنم
به من گفتی که ز داغ تو دم نزنم
من هم گریه کردم
Demon King
18-10-2013, 10:28
اگر شما 5 نفر باشید و 4 نان شیرین داشته باشید تنها کسی که از ان نان خوشش نمیاید مادر است...
مادر است چشم و چـــــراغ زندگی مادر است سرچشــــــمه آزادگی
مادر است تصویر عشق و عاشقان مادر است نقـــــــــش بلند جاودان
مادر است مقصــود هست و بود ما مادر است بالاترین موجــــــــودِ ما
مادر است آمـــــــــــــوزگار معرفت مادر است یک عالمـــی از موهبت
مادر است در مهــــــربانی بی مثل مادر است مهــر و وفایش یک بغل
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
HoseinKing
30-10-2013, 13:31
تنـت قـدمگاه آغـاز بـودنم شــد !
آغوشت بهشت من است “مادر”
shaparak13
11-11-2013, 02:11
ای دل نگران که چشم هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
جز رنج چه بود سهمت از این همه عشق
مظلوم ترین عاشق دنیا ! مادر!
از : میلاد عرفان پور
raha bash
13-11-2013, 15:44
مادرم سوادِ شعر ندارد ...
اما خودش زیباترین شعرِ دنیاست !
Fеlicity
05-12-2013, 23:25
موضوع انشا: خوش بختی …
به نام خدا
خوش بختی یعنی قلب مادرت بتپد …
پایان !
Demon King
06-12-2013, 12:36
بی محبت مادر/ یک قنات بی آبم
مثل راه بی مقصد / مثل عکس بی قابم
بی محبت مادر / از شکوفه ها دورم
یک کبوتر بی بال / یک چراغ بی نورم
بی محبتِ مادر / چون لبان بی لبخند
ساکتم و غمگینم / مثل بلبلی در بند
بی محبت مادر / در دلم صفایی نیست
از بهار در قلبم / هیچ رد پایی نیست
silver65
06-12-2013, 13:37
کودک که بودم
وقتیزمین میخوردم
مادرم مرا می بوسید،تمام دردهایم از یاد میرفت!
دیروز زمین خوردم
دردم نیامد
اما به جایش
تمام بوسههای مادرم به یادم آمد!
بهرنگ قاسمی
Demon King
06-12-2013, 16:42
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
یک مادر توانایی نگهداری 10 فرزند را دارد. اما 10 فرزند توانایی نگهداری یک مادر را ندارند و این انصاف نیست...
silver65
27-12-2013, 14:31
کاش هرگز بزرگ نمیشدم
و نمیفهمیدم
پدرم به من دروغ گفت،
که هر چیزی را در خاک بکاری
روزی سبز خواهد شد
و این از لطف خداوند است
چرا کسی نمیفهمد؟
من سال های زیادی انتظار کشیدم
اما مادرم سبز نشد ...
سابیر هاکا
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Demon King
16-01-2014, 13:05
سرم را نه ظلم میتواند خم کند,
نه مرگ,
نه ترس,
سرم فقط برای بوسیدن دست های تو خم میشود مادرم ...
بانو . ./
16-01-2014, 16:08
.
مــادرم . فــرشــتـه اسـت . .
ولـی هـیــچـوقـت نـدیــدم پـــرواز کـنــد . . .
زیــرا بـه پـایـش . . .
مـن را بـسـتــه بـود . . .
پـــدرم را . . .
و هـمـــه ی زنـدگـی اش را . . .
.
مادر، دستی بر گهواره دارد و دستی در دست خدا.
آنگاه که مادر، گهواره را تکان میدهد ، عرش خدا به لرزه درمیآید.
و همهی فرشتگان سکوت میکنند تا زیباترین سمفونیِ هستی را بشنوند:
لالایی مادر
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خلقت عالم مصفا از صفای مادر است
مدح رب العالمین هم در ثنای مادر است
وعده شیرین حق باشد بهشت عدن او
جنت حی ازل در زیر پای مادر است
پادشاهی را بگفتم از مقام خود بگو
سربزیر افکند و گفتا شه گدای مادر است
تخت شاهی سلیمان را نظر کردم بلی
نیک دیدم تخت او تحت لوای مادر است
رندی دنیا ببین ازهم نمیپاشد چرا؟
گوئیا چنگ تمسک بر ردای مادر است
قافیه تنگ آمد و عقل از عقال خود نرست
گر دوخطی هم سرودم از دعای مادر است
ای (قلندر) حرف پیری گویمت حسن ختام
شرط قرب حضرت حق در رضای مادر است
شاعر: سجاد كهنسال
من زاده شدم به عشق مادر
پرورده شدم به عشق مادر
در دامن او شدم چنین نور
پیوسته شدم به عشق مادر
بوی تن او بهار هر فصل
بشکفته شدم به عشق مادر
تعلیم نمودیم بیاموز
وارسته شدم به عشق مادر
از رنج زمان عبور دادی
نی خسته شدم به عشق مادر
آموخت مرا صبور باشم
دل بسته شدم به عشق مادر
هر ملک به زیر پای مادر
گل دسته شدم به عشق مادر
چون داد مرا ز شیره جان
لب بسته شدم به عشق مادر
در ساحل قلب بی کرانش
وابسته شدم به عشق مادر
او رفت و سکوت من فرو ریخت
شاعر: آيدا پناهی
طواف ِ مهر و عفت را تو آن بتخانه ای مادر
شراب ِ عشق و لذت را تو آن پیمانه ای مادر
همه هستی به زیر آید تورا تا خاک ِ پا ای جان
که بر گلزار ِ این خانه تو آن جانانه ای مادر
اگر مستان ِ عالم را به جز کویت دری باشد
منِ مست ِ محبت را تو آن میخانه ای مادر
خمِ ابروی من باشد تو را نقاش ِ گیسویت
ولی بر ناز و لبخندم تو آن دیوانه ای مادر
نگاهت نور لاهوتی صدایت صوت داودی
زِ هر رنگ و ریا برمن تو آن بیگانه ای مادر
به دل ویرانه ام اما مرا شمع ِ خراباتی
برایم از خوشا بختی تو آن تکدانه ای مادر
دریغ از جان نفرمودی زبی خوابی نفرسودی
همه دردو بلایم را تو آن غمخانه ای مادر
زترس ِ تیرِ ِ بی مهری چو آهوئی گریزانم
پناهم ده که بر جانم تو آن کاشانه ای مادر
به حکم ِ حکمت ِ یزدان ترا جنت سزا باشد
به هرگل لایق و شایان تو آن پروانه ای مادر
اگر از عاشقی باشد به هرمنظومه صحبتها
به لب ؛ عشاق ِ عالم را تو آن افسانه ای مادر
شاعر: امير مهر جوئی
مادر؛
روسریت را بردار تاببینم ،برشب موهایت؛
چند زمستان برف نشسته است؛
تا من به بهار رسیده ام..
امشب از دوری تو در تب و تابم مادر
از می غربت خود مست و خرابم مادر
در نبود تو و آغوش پر از احساست
من بی عاطفه در حسرت خوابم مادر
خاطرم نیست چه بدکرده ام وجرمم چیست
که چنین سخت سزاوار عذابم مادر
پرسشی هست، تقاضای جوابش دارم
من چرا پیر در ایام شبابم مادر؟
بی تو هر ثانیه یک عمر به من می گذرد
بی تو آواره ی بی حد و حسابم مادر
آتشی در دلم انداخت فراقت که نگو
بهر خاموشی آن در پی آبم مادر
درد دوری ز تو را چاره اگر هست بگو
نیست حتما که چنین در تب و تابم مادر
شاعر: مهدی محمدی
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مــــادرم ای کـــه تــــو پــروانـــــــه ی مــــــــن
دختـــرت بــــــی تـــو اســــیـــــــرِ قفــــســی
مـــادرم شهــر بـــه زیـــــــــــــر پَــرِ تـــوســـت
پَـــر بکــــش شهـــــــر نـــــــــــدارد نفســـــی
سایه ات بر سرِ من، ای که ز مهــرت شادم
مادری هیــچ نــــدارد به مثــــالِ تو کســـــی
خنـــــده کن شب به هــــوای تو شب اسـت
ای کـــه زیبایــــی و نخـــــلِ طــــــــبســـــی
«ندا»
:»روز مـــــادر مبــــارک:»
shabe.saket
19-04-2014, 22:12
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آسمان
را گفتم
می توانی آیا
بهر یک لحظه ی خیلی کوتاه
روح مادر گردی
صاحب رفعت دیگر گردی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
کهکشان کم دارم
نوریان کم دارم
مه و خورشید به پهنای زمان کم دارم
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خاک
را پرسیدم
می توانی آیا
دل مادر گردی
آسمانی شوی وخرمن اخترگردی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
بوستان کم دارم
در دلم گنج نهان کم دارم
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این جهان را گفتم
هستی کون ومکان را گفتم
می توانی آیا
لفظ مادر گردی
همه ی رفعت را
همه ی عزت را
همه ی شوکت را
بهر یک ثانیه بستر گردی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
آسمان کم دارم
اختران کم دارم
رفعت وشوکت وشان کم دارم
عزت ونام ونشان کم دارم
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آنجهان راگفتم
می توانی آیا
لحظه یی دامن مادر باشی
مهد رحمت شوی وسخت معطر باشی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
باغ رنگین جنان کم دارم
آنچه در سینه ی مادر بود آن کم دارم
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
روی کردم با بحر
گفتم اورا آیا
می شود اینکه به یک لحظه ی خیلی کوتاه
پای تا سر همه مادر گردی
عشق را موج شوی
مهر را مهر درخشان شده در اوج شوی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
بیکران بودن را
بیکران کم دارم
ناقص ومحدودم
بهر این کار بزرگ
قطره یی بیش نیم
طاقت وتاب وتوان کم دارم
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
صبحدم را گفتم
می توانی آیا
لب مادر گردی
عسل وقند بریزد از تو
لحظه ی حرف زدن
جان شوی عشق شوی مهر شوی زرگردی
گفت نی نی هرگز
گل لبخند که روید زلبان مادر
به بهار دگری نتوان یافت
دربهشت دگری نتوان جست
من ازان آب حیات
من ازان لذت جان
که بود خنده ی اوچشمه ی آن
من ازان محرومم
خنده ی من خالیست
زان سپیده که دمد از افق خنده ی او
خنده ی او روح است
خنده ی او جان است
جان روزم من اگر,لذت جان کم دارم
روح نورم من اگر, روح وروان کم دارم
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کردم از علم سوال
می توانی آیا
معنی مادر را
بهر من شرح دهی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
منطق وفلسفه وعقل وزبان کم دارم
قدرت شرح و بیان کم دارم
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
درپی عشق شدم
تا درآئینه ی او چهره ی مادر بینم
دیدم او مادر بود
دیدم او در دل عطر
دیدم او در تن گل
دیدم او در دم جانپرور مشکین نسیم
دیدم او درپرش نبض سحر
دیدم او درتپش قلب چمن
دیدم او لحظه ی روئیدن باغ
از دل سبزترین فصل بهار
لحظه ی پر زدن پروانه
در چمنزار دل انگیزترین زیبایی
بلکه او درهمه ی زیبایی
بلکه او درهمه ی عالم خوبی, همه ی رعنایی
همه جا پیدا بود
همه جا پیدا بود
سـه زن در دنیا زیبـاترینند :
"مـادرم"
انعکاس تصـویرش در آینه
و
سـایه اش
sasha3sh
23-05-2014, 17:16
چقدر بوی تو خوب است بوی آغوشت
همیشه زحمت من بوده است بر دوشت
چنان زلال و لطیفی که مطمئن هستم
دوبال بوده به جای دو دست بر دوشت
ولی به خاطر من بال را کنار زدی
که با دو دست بگیری مرا در آغوشت
...آهای روسریت آفتاب تابستان
شکوفه تاج سر تو بنفشه تن پوشت
بهشت جای قشنگی ست جای دوری نیست
بهشت باغ بزرگی ست باغ آغوشت
بهشت اول وآخر گمان مکن حتی
بهشت هم بروم می کنم فراموشت...
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
silver65
24-09-2014, 01:42
مادرم، پیامبری بود، با زنبیلی پر از معجزه...!
یادم نمی رود...!
در اولین سوز زمستانی
النگویش را به بخاری تبدیل کرد...!
تارا محمد صالحی
- Saman -
21-11-2014, 13:03
بوی فرشته میدهد
وقت وضو
هنگام نماز
عطر خدا میگيرد
چادر سفيد مادر...
بهنام عبداللهی
دید کــز آن دلِ آغشتــه به خــــون
آیــد آهســـته بــرون ایــن آهنــگ:
آه، دستِ پسـرم یـافت خـراش!
وای، پایِ پسرم خورد به سنگ!
دو بیت آخر قطعه قلب مادر - ایرج میرزا
(درس دهم کتاب زبان و ادبیات فارسی پیش دانشگاهی)
کاش زندگی از آخر به اول بود..
پیر بدنیا می آمدیم..
آنگاه در رخداد یک عشق جوان میشدیم..
سپس کودکی معصوم می شدیم ودر،
نیمه شبی با نوازش های مادر آرام میمردیم...!!!
- Saman -
26-05-2015, 07:57
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دایرهای در آسمان
و گردی صورت مادرم
و سیب که در آب میرود
و دایرههایی در آب
و زمین که گرد است
و زیر پای ما میچرخد!
تو را
طوری دوست دارم
که انگار بر محیط دایرهای هستم
و دور تو میچرخم
و تو مرکز جهانی!
تو
در مرکز عالم ایستادهای
و دایرهای آفریدهای
که تمام جهان در اوست
گل سرخ
و لیوان شربت
و همهی مادران
و دوست داشتن من
دایرهای است
که تو از آن بیرون نمیروی!
نویسنده: لاله جهانگرد
mamarez88
26-05-2015, 09:20
میدانی..
بعضیها را هر چه قدر بخوانی... خسته نمیشوی!
بعضیها را هر چه قدر گوش دهی... عادت نمیشوند!
بعضیها هرچه تکرار شوند... باز بکر هستند و دستنخورده!
دیدهای؟
شنیدهای؟
بعضیها بی نهایتند!
مثل مادر...
vBulletin , Copyright ©2000-2025, Jelsoft Enterprises Ltd.