گياهان دارويي !!

[Boye_Gan2m]

درخت سرخدار با نام علمي .Taxus baccata L يكي از سوزني برگان متعلق به خانواده Taxaceae است. سرخدار درختي است سايه پسند كه به صورت مخلوط با ساير گونه‌هاي جنگلي، در اشكوب زيرين جنگل‌هاي مرطوب نواحي مديترانه‌اي و برخي نقاط آسيا مثل شمال ايران يافت مي‌شود. ارزش دارويي گونه T. baccata به واسطه وجود ماده Paclitaxel با نام تجاري تاكسول ((Taxol در برگ‌هاي سوزني آن مي‌باشد. تاكسول با تشكيل دوك تقسيم غيرطبيعي، موجب توقف رونويسي DNA در مرحله G2/M تقسيم ميتوز شده و بدين ترتيب موجب مرگ سلول‌هاي در حال تكثير مي‌شود. تاكسول در سال 1977 براي درمان سرطان رحم و سرطان پستان توسط FDA مورد تاييد قرار گرفت. با وجود ابداع روش‌هاي جديد تهيه Taxol نظير كشت سلول، هنوز استخراج از منبع گياهي اهميت و جايگاه خود را در تامين اين داروي ارزشمند حفظ كرده است.

[Boye_Gan2m]

شوکران


نام علمی: Conium maculatum L
خانواده: Umbelliferaceae (چتریان)
نام انگلیسی: Hemlock
نامهای فارسی: شوکران ، شوکران کبیر ، بالداران ، بیخ تفت .
پراکنش: گرگان،گلی داغ،گلستان،جنوب بجنورد،گیلان،کوه انگور چاله،آذربایجان،اردبیل،کرد ستان
(بین سنندج و صلوات آباد)، همدان،کرمانشاه،اراک،لرستا ن(خرم آباد)،فارس،کرمان،کوه هزاران،
خراسان، کوه بزک،تهران،الرزب،قزوین،کرج ،پل زنگوله.
ویژگی ها:
ارتفاع این گیاه 1 تا 2.5 متر است. یکساله یا چند ساله.برگ ها سبز تیره.بدون کرک.متقابل 2-4.
مهمترین راه شناسایی این گیاه و جود خال های قرمز متعدد بر روی ساقه آن است.
گل ها:سفید رنگ.فرم چتری و همراه با براکت.
میوه: دارای شیار های موجی شکل و بدون کرک.
بخش های سمی: آلکالوئید کونین(coniine) و ترکیبات مرتبط با آن در تمامی اندام گیاه وجود دارد.
مخصوصا در میوه ها (بیش از 3.5%) بیشترین تمرکز این آلکالوئید سمی است تا جایی که دیواره
درونی میوه را لایه کونین مینامند.
عملکرد این آلکالوئید بر روی سیستم اعصاب میباشد . به طوری که ماهیچه های بدن جاندار را
فلج میکند . روند فلج شدن ، پا شروع شده و به ماهیچه های بالاتر سرایت میکند. مرگ جاندار
هنگامی فرا میرسد که ماهیچه های تنفسی فلج گردند.
این گیاه به دلایل تاریخی از شهرت بسیاری در بین گیاهان سمی برخوردار است. در گذشته یونانیان
برای اعدام زندانیان خود از زهر این گیاه استفاده میکردند.گفته میشود ،سقراط نیز توسط همین زهر
به هلاکت رسید. سم این گیاه بر روی حیوانات نیز موثر میباشد.گاو به سم این گیاه بسیار حساس
است و لی گوسفند و بز از حساسیت کمتری برخوردارند. مصرف گوشت حیوان آلوده به این سم
نیز همان اثرات مصرف مستقیم این گیاه را دارد.
درمان: شستشوی سریع معده ، مصرف استریکنین(Strychnine) در دوز (2 میلی گرم در ساعت) و در همین حال دادن تنفس مصنوعی به بیمار.

[Vmusic]

مان های گیاهی


مان ترشحات شیرین مزه ی گیاهی را گویند كه بر اثر عواملی نظیر حشرات بر روی اندام های جوان یا عكس العمل گیاه در مقابل برخی عوامل مكانیكی و یا حرارت محیط به بیرون از بافت ها صورت می گیرد.




كلمه ی مان كه در زبان انگلیسی نیز Manna گفته می شود كلمه ای قرآنی و دارای ریشه ی عبری است. در قرآن كریم آیه ی ۵۷ بقره با اشاره به ماجرای سرگردانی قوم یهود در بیابان آمده است: "وانزلنا علیكم المن والسلوی" گویند من همان ترنجبین است كه از طبیعت آن ناحیه به ایشان روزی داده شد.

مان ترشحات شیرین مزه ی گیاهی را گویند كه بر اثر عواملی نظیر حشرات بر روی اندام های جوان یا عكس العمل گیاه در مقابل برخی عوامل مكانیكی و یا حرارت محیط به بیرون از بافت ها صورت می گیرد. به عبارت دیگر تفاوت صمغ ها و رزین ها با مان ها در این است كه صمغ و رزین قبل و بعد از تراوش به خارج از بافت دارای ماهیتی یكسان است ، هر چند پس از تراوش دستخوش تغییرات تدریجی خواهد بود. لكن تشكیل ماهیت مان ها با عمل تراوش هم سو و هم زمان می باشد. مهم ترین مان های گیاهی شامل انواع زیر است:

۱) گزانگبین ، حاصل فعالیت حشره یCyamophyla dycora بر روی نوعی گون به نامAstragalus adscendence است.استفاده در تهیه ی شیرینی گز ، ملین و مقوی قلب.

۲) گز شهداد ، به صورت دانه هایی از روی انشعابات جوان گونه ای گز به نام Tamarix mannifera=T.galica در شهداد كرمان وجود دارد.استفاده در شیرینی سازی.

۳) گز علفی ، حاصل گزش حشرات در برگ گونه هایی از بلوط از جمله Q.valvonia و Q.uercuspersica است. استفاده در طب سنتی و تهیه ی شیرینی گز.

۴) شیر خشت ، تحت شرایط خاصی از خشكی و حرارت به صورت ترشحات شبنم مانند بر پوست انشعابات مختلف درختچه هایی از جنس cotoneaster متعلق به خانواده ی گل سرخیان به وجود می آید. استفاده به عنوان ملین و مقوی و در ساخت شیرینی گز.

۵) انزروت ، حاصل فعالیت نوعی حشره ی سخت بالپوش بر گونه هایی از گون(Astragalus glaucacanthos و Astragalus fascicolifolius) است . بر اساس برخی منابع مانی با همین نام از گونه ای از خانواده ی كاسنی به نام Launea acanthodes به دست می آید. دارای مصارف دارویی در طب سنتی.

۶) ترنجبین ، حاصل فعالیت حشره ای سخت بالپوش احتمالاً از جنس Larinus بر روی گیاه خار شتر(Alhagi camelorum) است. دارای مصارف دارویی در طب سنتی.

۷) شكر تیغال ، حاصل فعالیت نوعی حشره ی سخت بالپوش به نام Larinus melligicus بر روی گونه های چندی از جنس Eehinops متعلق به خانواده ی كاسنی به ویژه گونه های E.rubustus و E.persicus و E.sphaerocephalus می باشد . استفاده به عنوان ملین و رافع ناراحتی های تنفسی.

۸) بید خشت یا بیدانگبین ، از انشعابات جوان گونه ای بید به نام Salix fragilis به وجود می آید. استفاده در طب سنتی و عمدتاً به عنوان ملین.

مقاله به صورت pdf

[sara2007]

Salvia sclarea

FAMILY:Lamiacae

English name:clary sage

مریم گلی کبیرFarsi name :

مقدمه:
((این گیاه که بطور سنتی آنرا با طول عمر مرتبط می دانند بعنوان دارویی برای بازگرداندن حافظه در افراد مسن شهرت دارد. مانند سایر گیاهان تقویت کننده آنرا در گورستانها میکارند. گفته میشود که بریتانیائیها شروع به وارد کردن جای از چین کردند چینی ها چنان برای این گیاه ارزش قایل بودند که در ازای بسته مریم گلی خشک شده انگلیسی دو بسته چای می دادند.
گونه ارغوانی رنگ ان S .officinalis در پزشکی کاربرد دارد و موثرتر از گونه ی معمولی سبز رنگ آن است. در چین ریشه گیاهی از همین خانواده S.meltiorrhiza بعنوان یک داروی تقویت کننده مصرف میشود.))1*

گياهشناسي
گياهي است دو ساله يا پايا، بسيار معطر(منبع 3*) و داراي ساقه اي با ارتفاع 40 سانتي متر تا يک متر. احتیاج به آب و هوای سرد دارد(منبع 3*). بخشهای سبز گیاه خصوصأ گلها ی بالایی محتوی اسانس هستند. (3*) بوی مطبوع اسانس از( - 0/135 0/16)درصد که وابسته به گلها است.(3*) داراي برگهاي متقابل، دمبرگ مشخص و پهنک بزرگ مي باشد. گلهايي بزرگ، معطر، مجتمع درحول انشعابات انتهايي ساقه، به رنگ صورتي يا سفيد مايل به بنفش دارد. در قاعده گلهاي آن ، يک براکته قلبي شکل نازک ديده مي شود که بزرگتر از کاسه گل است. ميوه 4 فندقه به رنگ قهوه اي با تزئينات مرمر مانند (رگه دار) صاف و شفاف است.
((دربرخی منابع آنرا چند ساله ذکر کرده اند.))2و3*
((ترکیبات مهم آن شامل لینالول34درصد و لینالیل استات 38درصد هستند. ))3*
بخش های مورد استفاده:
اندامهای هوایی خصوصأ برگها است.
خواص دارويي و موارد مصرف:
برگهاي آن به عنوان نيرو دهنده ، ضد تشنج و در درمان سياه سرفه مورد استفاده قرار مي گيرد. سرشاخه گلدار آن، به عنوان قاعده آور، ضد عفوني کننده و ضعف عمل دستگاه هضم استفاده مي شود. اسانس آن در صنايع عطر سازي و تهيه ادکلن کاربرد فراواني داشته و در صنايع غذايي نيز به عنوان ادويه و ترکيبات معطر مورد استفاده قرار مي گيرند.
((از مخلوط کردن روغن مریم گلی (5قطره)و 25 ml litبادام و (5قطره)جوزبویاسه هفته قبل از زایمان بصورت روزانه روی شکم ماساژ دادن برای ایجاد آمادگی برای زایمان مفید است.))1*
برای درمان کوفتگی و کشیدگی عضلاتاز عصاره روغنی مریم گلی یا اسطوخودوس یا رزماری در روغن بادام بصورت روغن ماساژ برای افزایش جریان خون کاهش درد استفاده میشود. ))1*
((از دمکرده آن می توان بعنوان یک ضد نفخ ,ضد اسپاسم و کاهنده قند خون استفاده کرد.))2*
((در فارماکوپه گیاهی انگلیس مریم گلی با اثرات ضد نفخ , ضد اسپاسم, آنتی سپتیک ,قابض,معرفی شده است.))1*
ترکیبات:
اسانس, ماده ی تلخ دی ترپن , تانن, تری ترپنوییدها, رزین, فلاونوئید, مواد استروژنیک, مواد صابونی است.))1*
مواد احتیاط:
((از مصرف آن در دوران بارداری خودداری شود.))2*
پراکنش
مراکز اصلي توليد اين گياه، فرانسه، روسيه، مجارستان و بلغارستان مي باشد. اين گياه در اکثر مناطق معتدله دنيا کشت مي شود.

[va2va2]

میخواستم از شما تشکر کنم به خاطر این همه زحمتی که کشیدید
واقعا کامل و جامع بود
دستتون درد نکنه

[Marichka]

توت سفيد

ميوه اي آبدار ، ريز ، شيرين ، و لذيذ است .

درخت توت سفيد ، بزرگ تنومند و داراي برگهاي پهن است كه در تغذيه كرمهاي ابريشم مورد استفاده قرار مي گيرد. قسمتهايي كه در تغذيه و پزشكي مورد استفاده است عبارتند از : ميوه – برگ – شيره – پوست شاخه هاي تازه – توت سفيد را تازه مي خورند و براي مصارف زمستان آن را خشك كرده ومانند كشمش مي خورند . در زبان عربي توت سفيد را « توت الاًبيض » گويند.
خواص
توت سفيد سرشار از املاح معدني ،تانن ، ويتامين هاي A و C مواد چربي ميباشد.
جوشانده‏ً پوست خشك شاخه هاي جوان و تازه درخت توت براي لينت مزاج مفيد است .

مواد غذايي توت سفيد وقتي جذب بدن ميشود كه صبح ناشتا يا عصر در فاصله غذايي ظهر و شام خورده شود(يعني درست زماني كه شكم از غذا خالي است). قند موجود در توت سفيد به كساني كه مبتلا به مرض قند ميباشند ضرر ندارد و آنان غالباً به جاي قند سفيد مصنوعي ، چاي را با توت خشك ميخورند .
ديگر خواص: ملين ، سهل كردن جريان ادرار ، ضماد كوبيده برگ با روغن زيتون براي درمان سوختگي .

[Vmusic]

بابونه رومی


بابونه رومی می تواند میزان تهوع، استفراغ و تشكیل گاز در روده ها را كاهش دهد. این گیاه همچنین در ایجاد آرامش، كاهش ورم ناشی از بریدگیها یا بواسیر مفید واقع میشود.


بابونه رومی می تواند میزان تهوع، استفراغ و تشكیل گاز در روده ها را كاهش دهد....
به احتمال زیاد بابونه رومی، كه به بابونه انگلیسی نیز معروف است، پیتر رابیت را به بستر خواب فرستاد تا همانطور كه در داستان "بیتریكس پاتر" یعنی داستان "پیتر رابیت" آورده شده است، آرام و تسكین یابد. این داستان در ابتدای قرن بیستم به رشتهٔ تحریر درآمد، اما امروزه بابونه هنوز هم در اروپا به عنوان یك داروی آرامبخش مورد استفاده قرار می گیرد. این گیاه همچنین برای درمان سوزش سردل و گاز اضافی كه می تواند ناشی از حالت عصبیت باشد، بكار می رود. بابونه را در كرمهای صورت، نویدنیها، انواع رنگ مو، انواع شامپو و عطر نیز می توان یافت.
بابونه رومی می تواند میزان تهوع، استفراغ و تشكیل گاز در روده ها را كاهش دهد. این گیاه همچنین در ایجاد آرامش، كاهش ورم ناشی از بریدگیها یا بواسیر مفید واقع میشود، و شرایطی نظیر اگزما، التهاب لثه ها (ژنژیویت) را درمان می كند. مصرف آن عملاً شباهت به مصرف بابونهٔ آلمانی دارد، و بنا به دلایل مستند این دو گیاه حاوی تركیبات و عناصر فعال مشابهی هستند. بابونه رومی به اندازه بابونه آلمانی مورد تحقیق و بررسی نبوده است، لذا ادعا در خصوص فایده و اثر آن و در پاره ای موقعیتهای بهداشتی خاص باید با تحقیقات مضاعف تأیید گردد.
متأسفانه، این بدان معناست كه بسیاری از مردم تصور می كنند مصرف بابونه رومی فایده ای ندارد. در حالی كه بابونه رومی از مدتها قبل به بسیاری از چایها، پمادها و سایر انواع اقلام و تركیبات دارویی اضافه میشود.

معرفی گیاه
بابونه رومی، بومی شمال غرب اروپا و شمال ایرلند است. در این مناطق به حالت خزیده و چسبیده به زمین می روید و ارتفاع آن نیز به یك پا می رسد. برگهای سبز خاكستری این گیاه از ساقه های آن ریشه می گیرند و گلهای آن مراكز زرد رنگی دارند كه گلبرگهای سفید آنها را در بر گرفته و مینیاتور مروارید گونه ای را ایجاد كرده است. گلهای این گیاه بوی سیب می دهند.
تركیبات گیاه
تهیه چای، پمادها، و عصاره های حاصل از بابونه موقعی صورت می گیرد كه گلهای این گیاه غنچه سفید و زرد به خود گرفته باشند. اگز این شوفه ها چای درست نكنند، آنها را برای تولید روغن آبی رنگ كه فواید درمانی دارد، می كوبند و می جوشانند. تركیبات موجود در روغن این گیاه از پیشرفت ورم جلوگیری می كند و رشد باكتری ها، ویروسها و قارچها را كه می توانند عامل درد باشند، كند می سازد.

اشكال موجود
بابونه رومی به شكل گلهای خشك در قالب فله، چای، تنتور و همچنین در كرمها و پمادها یافت میشود.
نحوه مصرف
بابونه رومی را به چند طریق می توان مصرف كرد. یكی از این حالات نوشیدن یك لیوان داغ چای بابونه در صورت درد معده یا اختلال خواب است. در كل، میزان ها مصرف بابونه كه در پایین آورده میشود احتمالاً به تسكین انواع دردهای معده كمك و اشتهای شما را بیشتر می كند.
بابونه در كاهش درد دورهٔ قاعدگی و تورم لثه ها، در صورتی كه مبتلا به ژنژویت (التهاب لثه ها) باشید، مفید است.
▪ چای گلهای خشك این گیاه سه بار در روز به مقدار یك تا چهار گرم، یا عصاره با محتوای ۷۰ درصد الكل به میزان ۱ تا ۴ میلی لیتر، روزی سه بار.
▪ برای معالجه بواسیر یا مشكلات پوستی دو چای كیسه ای بابونه را به یك لگن آب اضافه كنید یا چندین قطره تنتور بابونه رومی مصرف كنید. اگر پماد بابونه را مصرف می كنید، فرآورده هایی را برگزینید كه حاوی ۳ تا ۱۰ درصد سرهای گل بابونه خشك شده باشد.

نكات احتیاطی
مصرف بابونه رومی بی خطر است لیكن نباید در دوران بارداری یا شیردهی مصرف شود. هر چند اما مصرف چای آن اشكال ندارد.
بابونه رومی حاوی تركیبی به نام "اسید آنتمیك" است كه می تواند در صورت مصرف زیاد سبب استفراغ شود. گزارش شده است كه فردی پس از خوردن چای بابونه رومی با واكنش آلرژیك شدیدی روبرو گشت. وی به "ابروسیا" آلرژی داشت كه در تیره بابونه رومی قرار دارد. اگر شما هم به ابروسیا آلرژی داشتن خود به ابروسیا اطلاعی ندارید، از پزشك خود در خصوص خطر مواجه شدن با این آلرژی سؤال كنید. به احتمال زیاد می توانید هر شكلی از بابونه را براحتی مصرف كنید.

تداخل های احتمالی
تعامل و تداخل این گیاه با سایر داروها و گیاهان دارویی هنوز گزارش نشده است، اما در صورتی كه از رقیق كننده های خونی استفاده می كنید، از مصرف بابونه بهتر است پرهیز كنید.


در گاه طب مکمل جایگزین ایران
افتاب

[پويش زمين خرم]

آشنايي با گياه بادرنجبويه

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بادرنجبويه يا گل حنا يا ترنجان يا ٿرنجمشك

ساقه آن چهار گوش و گاهي كركداراست ودرابتدا انشعابات جزيي دارد ولي درمنطقه گلداربسيار منشعب ميشود.برگهاي متقابل بيضوي يا مثلثي به طول 3 تا 5 سانتي متر دارد ( برگ شاخه هاي گلداربه شكل مشخصي كوچك است)
اين برگها گاهي كركدار است و حاشيه دندانه اي عميق دارد.طول برگهاي آن بين 8/0-5/1سانتي مترميباشد كه از كنار برگها گلهايي با
كاسبرگهاي رنگي كه در وحله اول زرد كم رنگ بوده و به سٿيد و سپس به بنٿش تبديل مي شود ميرويند.جام گل سٿيد رنگ است وگلها
به شكل دسته هاي 3تا 6 تايي روي يك دمگل كوتاه در محور برگها قرار دارد.ميوه آن ٿندقه و جهار قسمتي است و تمام گياه پوشيده از
پرزهاي ريزي بوده و عطر ليموي تندي از خود متصاعد ميكند.موطن اصلي اين گياه قسمت وسيعي از شرق مديترانه است .امروزه اين
گياه را در باغها و مزارع تزئيني ، طبي وعسل دهنده كشت مي كنند .در ايران اين گياه را اطراٿ تهران ، نواحي شمالي و شرقي ايران
و اذربايجان ميرويد و گاهي نيز درمناطق سنگي پراكنده است . كشت ان بوسيله دانه كه به اهستگي رشد ميكند ويا با تقسيم گياه در خاك
خوبي كه زياد خشك نباشد انجام ميگيرد معمولا در مساحتي برابر (40×30) سانتيمتر كاشته ميشود اين گياه را دو يا سه مرتبه در سال به محض اينكه ارتٿاع پا جوشها به سي سانتي متر رسيد گرداوري ميكنند .بايد توجه كرد كه برگهاي اين گياه رادر هواي خشك بايد چيد
وبرگهاي اين گياه را بايد تا حد امكان بسرعت در سايه و در حرارت كمتر از 35 درجه سانتي گراد خشكانيد زيرا اگر اين عمل به آهستگي انجام شودبرگها به سرعت قهوه اي رنگ مي شوند.حداكثر دما نبايد از 40درجه سانتي گراد بالاتر باشد.هين گياه ممكن است بين 4 تا 8 سال محصول بدهد.بازده عمل از سال دوم بين 20 تا 35 كيلو گرم در هر 100 متر مربع مي باشد.
تركيبات و اثر بادرنجبويه (گل حنا)
برگهاي گل حنا داراي اسانس ٿرار است،انها محتوي 1/0تا25/0 درصد اسانس روغني كه خصوصا از سيترال،سيترونل وژرانيول تشكيل
شده است مي باشد.اين برگها همچنين محتوي تانن ها و اسيد هيدروكسي تر پنيك هستند كه اسانس موجود در آن عطر خوشايند ليمو را از
خود متصاعد ميكند.
موارد مصرٿ :
از اين گياه براي تنظيم ومداواي ناراحتي هاي معده عليه كاتاره هاي معدي ـروده اي و براي تحريك ترشحات صٿراوي استٿاده ميگردد.
همچنين بعنوان مقوي معده ضد نٿخ و از پماد آن بعنوان ضد تبخال استٿاده ميگردد . اين گياه در مقادير كم يك داروي باد شكن است.
ولي مقادير زياد آن خاصيت خواب آور ( ( SOPORIFIC ملايم دارد.
روغن اين گياه آرامش بخش بوده و ٿشار خون راكمي پايين ميآوردو تعداد ضربان نبض را كاهش ميدهد.سرشاخه هاي اين گياه را بعنوان ماده اوليه در تهيه آب ضد نٿخ بكار ميبرندو همچنين در ساخت ليكورها مورد استٿاده قرار ميگيرد.
طريقه مصرٿ:
دم كردهء گل حنا (بادرنجبويه) را به مقدار يك قاشق مربا خوري براي هر ٿنجان آب تهيه ميكنندو يا ميتوان 5تا 25 گرم از اين گياه را در يك ليتر آب جوش ريخته و بعد مصرٿ كرد.از دم كرده آن ميتوان 2تا3 ٿنجان در روز مصرٿ كرد كه براي تهـوع و درد شكم و
بويژه تسكين حالات عصبي موثر است. گٿته شده است كه در برونشيت بعنوان خلط آور تاثير دارد كه در اين مورد هنـوز ترديد وجـود
دارد.
تذكــر:
لازم به توضيح است كه دوران گلدهي گياه تير و مرداد بوده و زمان برداشت برگها خرداد و مرداد ميباشد.




منابع و مآخذ:
1 گياهان دارويي ـ پروٿسور هانس ٿلــوك ، ترجمه دكتــر محمد رضا توكلـي صابري و دكتر محمد رضا صداقت
2 گياهان دارويي ـ ژان ولاگ و ژيري اسنودولا ،ترجمه ساعد زمان ـ نشر ققنوس ـ 1374
3 رده بندي گياهان دارويي ـ دكتر محمد آزاد بخت ـ نشر طيب ، چاپ اول ، بهار 78

[Vmusic]

»» آنغوزه

دارای اثر ضد اسپاسم و بادشكن است و در رفع بیماری‌های تنفسی و دستگاه گوارش با منشا عصبی استفاده می‌شود. همچنین به عنوان ادویه در مواد غذایی مصرف دارد.

موارد استعمال در طب سنتی:

در طب سنتی از آنغوزه به عنوان ضد التهاب و در درمان التهاب گلو و رفع گرفتگی صدا استفاده می شده و همچنین برای آن خاصیت بادشکن قایل بوده اند.

[Vmusic]

»» آویشن

گونه‌های مختلف آویشن به عنوان مطبوع‌كننده و طعم‌دهنده، همچنین به عنوان ضدسرفه، خلط‌آور، ضدنفخ، ضدمیكروب، ضدقارچ، ضداسپاسم، دهان‌شویه و در فرآورده‌های دهانی مورد استفاده دارند و به طور كلی به علت تشابه میزان تركیبات فنلی T.daenensis با T.vulgaris به نظر می‌رسد بتوان موارد استعمال مشابهی را انتظار داشت. از این گیاه اثرات مثبت در درمان تینیا ورسی‌كالر و شب‌ادراری كودكان گزارش گردیده است.

موارد استعمال در طب سنتی:
در طب گذشته از آویشن یا صعتر (سعتر) به عنوان مدر، ضد کرم، ضدنفخ و اشتهاآور استفاده نموده، جویدن آن را در تسکین درد دندان موثر می دانسته اند.

عوارض جانبی:

تیمول باعث تحریک غشای مخاطی و پوست می گردد. علایم مسمومیت با تیمول شامل سرگیجه، حالت تهوع، درد در دستگاه گوارش، سردرد، اغتشاش ذهنی، اغماء و ایست تنفسی می باشد. از تیمول یا عصاره آویشن که در فرآورده های خمیردندانی استفاده شده، مواردی از التهاب لب و زبان گزارش گردیده است. پرخونی و التهاب مزمن در پوست سر از صابون و شامپوهای حاوی تیمول گزارش گردیده است.

موارد منع مصرف:
در مورد مصرف دراز مدت آن رعایت احتیاط ضروری است و عصاره آن به تنهایی و به صورت رقیق نشده نباید مورد مصرف قرار گیرد. مصرف آن در حاملگی و شیردهی با دوزهای معمولی مشکلی ندارد. مصرف گونه های مختلف آویشن بر نظم قاعدگی موثر دانسته شده و لذا مقادیر زیاد آن نباید مصرف گردد.