◄◄ دهـــــان و دنـــــدان ►►

[totia kh]

فيشور سيلنت چيست و کار برد آن


مناطق آسیب پذیر در سطح دندان را اگر بررسی کنیم به دو ناحیه عمده میرسیم که از همه نواحی دیگر آسیب پذیر تر هستند یکی بین دندانها که مواد غذائی بین آنها گیر کرده و معمولا با مسواک خوب تمیز نمیشود که راه پیش گیری از آن هم استفاده صحیح از نخ دندان است که در یک مقاله مفصل شرح داده ام لطفاً مطالعه فرمایید ...... ناحیه دوم که بیشتر از ناحیه اول هم آسیب پذیر است شیار های موجود بر روی دندان میباشد که در بیشتر موارد این شیار ها در حدی هستند که پرز های مسواک نمیتواند این شیار ها را تمیز کند و معمولا بیشتر پوسیدگی ها هم از این ناحیه شروع میشود . بیشتر والدین با مراجعه به ما ادعا میکنند که بچه شان علی رغم اینکه مرتب مسواک میزند باز دندانهایشان پوسیده میشود ....؟! واقعیت این است که اکثرا راست میگویند و علت این است که مسواک پرز هایش در حدی نیست که بتواند شیار ها را تمیز کند .... پس راه حل چیست ؟ خوب همین که در تیتر مقاله گفتم ..... فیشور سیلنت ها یا به قول فارسی را پاس بداریم ها ؟!( شیار پرکن ها)..........؟!!!!
حال که ضرورت کار را فهمیدید بیائید دنبال م تا شما را با این مبحث مهم علمی بیشتر آشنا کنم .


این تصویر را میبینید این یک دندان سالم است و با معاینه با سوند و آینه متوجه میشویم که دندان سوراخ نشده .... ولی خوب به این لکه هائی که در روی شیار های دندان تشکیل شده توجه فرمایید....بر روی این شیار ها لکه هائی وجود دارد که علی رغم اینکه دندان دائما در معرض مسواک قرار داشته باز هم لکه ها تشکیل شده ... علت چیست ؟. به عکس بعدی توجه فرمایید.



اگر مقطعی طولی در دندان از ناحیه ای که شیار دندان قرار گرفته تهیه کرده و بزرگ نمائی کنیم متوجه میشویم که عمق شیار به حدی میل میکند که دیگر قطر پرز های مسواک نمیتواند داخل آن شود یعنی شیار دندانها در حدی باریک میشود که از باریک ترین پرز های مسواک هم باریکتر میشود و این بدان معنی است که این شیار ها برای مسواک غیر قابل دسترسی میباشد .... خوب خودتان حدس بزنید که چه اتفاق میافتد .... این ناحیه در معرض انواع باکتری ها و مواد غذائی و پروتئین های بزاق و.... قرار گرفته و یواش یواش پوسیدگی شروع میشود . خوب پس چاره چیه ....حال به این عکس توجه فرمایید .



فیشور سیلنت ها موادی هستند تقریبا هم رنگ دندان که بعد ار تمیز کردن این شیار های عمیق توسط دندانپزشک در این شیار ها قرار گرفته و با اشعه ما وراء بنفش سفت میشود و با مسدود کردن این شیار ها مانع از شروع پوسیدگی از این ناحیه میشود.

irandentist.com

[totia kh]

درمان دندانهای فاصله دار

دندانهائی که با فاصله از هم واقع هستند مشکلات زيادی از لحاظ زيبائی برای بيمار ايجاد ميکند که پرداختن به درمان آن دغدغه چنين افرای هست بخصوص برای اشخاصی که در سنين جوانی هستند و به زيبائی خود اهميت ميدهند .نخست به علت بوجودآمدن چنين عارضه میپردازيم
علت عمده رديف نبودن دندانها ارثی ميباشد به اين صورت که داشتن دندانهای درشت در يک فک کوچک باعث ميشود که دندانها فضای کافی برای رشد نداشته و در نتيجه دندانها در اصطلاح عاميانه روی هم درآمده و باعث نامرتب شدن دندانها ميگردد و بر عکس وقتی که دندانهای ريز و کوچک در يک فک بزرگ قرار گيرد دندانها نمائی فاصله دار پيدا کرده و بخصوص اين وضعيت بنا به علل خاصی بيشتر در دندانهای جلو بيشتر خوش را نشان ميدهد و در نتيجه از لحاض زيبائی مشکلاتی را برای فرد ايجاد ميکند.علت پديدآمدن اين ناهنجاری در روابط فک با دندان به اين خاطر است که کد ژنتيکی دندانها با فک و ضمائم آن در دو محل جداگانه قرار دارد و لذا يک فرد ممکن است دندانها ريز را از پدرش به ارث برده و فک بزرگ را از مادر به ارث ببرد يا برعکس و در نتيجه اين نوع ناهنجاريها بوجود ميايد
کلا برای درمان اين ناهنجاريها نيازمند ارتودنسی يا رديف کردن دندانها هستيم ولی برای مورد خاص مورد بحت که وجود دندانهای فاصله دار بخصوص در دندانهای جلوئی است صرفا با درمانهای ارتودنسی نميتوان به درمان آن اقدام کرد . بخصوص که در بعضی مواقع بستن چنين فضاهائی باعث ايجاد مشکلات ديگری از لحاظ زيبائی خواهد شد که از حوصله اين بحث خارج است .لذا بايد دنبال درمانهای ديگری برای اين نوع مشکلات بود

به اين عکس دقت فرمائيد ..... بيمار دچار يک فاصله بين دو دندان پيشين خود ميباشد که اصلا نمای مطلوبی ندارد ..... اين بيمار هيچ مشکلی از لحاظ روابط فکی ندارد و ساير دندانهايش نيز به طور طبيعی ميباشد . البته در مورد اين بيمار مشکل بوجود آمده ناشی از عدم تناسب اندازه دندان با فک نيست و علت آن است که مهار لب اين فرد بزرگنر از حد بوده و تا ناحيه فضای بين دو دندان پيشين توسعه پيدا کرده و در زمان رويش دو دندان پيشين باعث ايجاد فضا بين اين دو دندان شده .در صورتی که مهار لب اين بيمار به موقع جراحی ميشد و کوچکتر ميشد اين مشکل از لحاض زيبائی برای بيمار بوجود نميامد ولی الان نميشد چنين کاری کرد و ناچار بايد از راههای ديگری برای تامين زيبائی اقدام کرد .
بهترين راه برای درمان اين فاصله استفاده از کامپوزيت نوری است . بدين صورت که با استفاده از مواد هم رنگ که برای ترميم دندانهای قدامی استفاده ميشود اين فضا ها پوشيده ميشود مانند عکس زير:

در اين نوع ترميم از دندان هيچ مقدار برداشت نشده و تراش داده نميشود بلکه با استفاده از تکنيک هائی اين مواد چسبندگی محکمی با دندان پيدا ميکنند . با مراقبت معمولی سالهای سال ميتوان از آن استفاده کرد و خدای نکرده اگر به هر علتی اين نوع ترميم آسيب ببيند دوباره در عرض ۲۰ دقيقه دوباره قابل ترميم و باز سازی ميباشد و حسن ديگر آن اينست که در صورتی که نخواستيم دوباره ميشود برداشت و دندانها را به حالت اول برگرداند .چيزی که هيچوقت بيمار بعد از ديدن زيبائی ايجاد شده راضی نخواهد شد .با اين نوع ترميم ها بخوبی ميشود غذا خورد و مسواک زد و فعاليت های روزانه داشت وهمراه با جرمگيری سالانه بايک پاليش شفافيت اوليه خود را دوباره باز ميابد .

irandentist.info

[totia kh]

مراحل مختلف پر کردن دندان با آمالگام

قبل از اینکه مراحل مختلف پر کردن را شرح دهیم لازم است که نگاهی مجدد با قسمت های مختلف یک دندان سالم داشته باشیم.مهمترین مسئله در این تصویر این است که به موقعیت عصب دندان یک نگاه مجدد بیندازیم ... همانطور که در تصویر مشاهده میکنید عصب دندان از سطح دندان فاصله بیشتری دارد تا از کناره های دندان . این بدان معنی است که پوسیدگی هائی که از کنار دندان صورت میگیرد زودتر به عصب میرسد تا اینکه از شیار های دندان پوسیدگی رشد کند. مسئله بعد این است که تا پوسیدگی به عصب نرسد میشود دندان را بدون عصب کشی پر کرد و این ربطی به عمق پوسیدگی ندارد یعنی حفره چه یک میلیمتر باشد و چه 7 میلیمتر اگر حفره پوسیدگی به عصب دندان نرسد پر کردن احتیاج به عصب کسی نخواهد داشت و در ضمن اگر حتی به اندازه سر سوزن هم پوسیدگی روی عصب دندان را باز کند این دندان نیاز به عصب کشی خواهد داشت .البته برای دندانهای که به طور تصادفی عصب دندان باز میشود (نه به خاطر پوسیدگی ) راههای درمانهایی مثل دایرکت پالپ کپ و .... وجود دارد که از حوصله این مقاله خارج است ولی در مجموع پوسیدگی به عصب برسه باید عصب کشی بکنیم بعد دندان را پر کنیم حال چه درد داشته باشیم و چه درد نداشته باشیم . در حالی که اکثر مردم فکر میکنند که دندان را فقط وقتی عصب کشی میکنیم که درد داشته باشیم ....

خب بریم سر اصل مطلب.... این تصویر را نگاه کنید ... این شکل دندانی است که پوسیدگی تا کنار ه های عصب دندان رسیده ولی هنوز به عصب دندان نرسیده ... در چنین حالتی معمولا دندان به سرما و گرما حساس میشود و با خوردن چیز های شیرین ممکن است درد خفیفی روی دندان احساس کنیم ..... نکته دوم در این تصویر این است که پوسیدگی وقتی از شیار های دندان شروع میشود دیگر از سطح گسترش پیدا نمیکند بلکه از عمق گسترش پیدا کرده و مثل یک کوزه ای که دهنه بسیار تنگی دارد دارای دهنه تنگ و بدنی وسیع باشد ..... از این تصویر نتیجه میگیریم که پوشیدگی ها را نباید از ظاهر آن قضاوت کرد در ظاهر ممکن است کم به نظر برسند ولی حتی تا مرحله رسیدن به عصب دندان هم پیشرفت داشته باشد. پس مرتب برای چک کردن دندانها به پیش دندانپزشک خود بروید تا در مراحل اولیه تشخیص داده شود

ما اولین کاری که برای پر کردن انجام میدهیم برداشت پوسیدگی های دندان است ..... به شکل دقت کنید مقدار برداشت پوسیدگی بیشتر از خود فضای پوسیده است علت آن است که مینائی که در بالای فضای پوسیدگی قرار دارد un support بوده و باید برداشته شود . علت دوم این است که ما برای دسترسی به عمق پوسیدگی مجبوریم به اصطلاح دهنه این پوسیدگی کوزه مانند را باز کنیم .... تهیه حفره های دندانپزشکی قوانین خاصی دارد که کلیه دندانپزشکان در مورد آن آموزش کامل دیده اند و نترسید دندانتان را اضافی ور نمیدارند؟

بعد از برداشت کامل پوسیدگی ته حفره را چک میکنیم که روی عصب دندان باز نشده باشد و در صورتی که مطمئن شدیم که عصب دندان باز نیست از موادی برای حفاظت عصب دندان روی قسمت هائی که نزدیک عصب است بکار میبریم . این مواد به دو علت استفاده میشود اول اینکه عصب دندان را از تحریکات مختلف حرارتی حفاظت میکنند و علت دوم این است که این مواد کف بندی حاوی یو نهائی است که عصب دندان را برای ساخته شدن مجدد تحریک میکنند و این برای استحکام عاج باقی مانده زیر پر کرد گی موثر است

در مرحله آخر دندان را با آمالگام پر میکنیم . آمالگام ماده ای است که ساختمان اصلی آن را نقره و جیوه تشکیل میدهد . یک زمان شایع کرده بودند که این جیوه موجود در آمالگام برای بدن مضر است و ..... در حالی که اصلا اینطور نیست و بیشتر تبلیغاتی است که ما دندانپزشکان از علت این شایعات سر در میاوریم و شما فکر خود را مشغول نکنید ... همین قدر بگویم که برای دندانهای خلفی هنوز هم بعد از یکصد سال ماده ای مناسب تر از آمالگام ساخته نشده ..... البته تلاشهائی برای استحکام بخشیدن به مواد همرنگ در حال صورت گرفتن است ولی هنوز در رقابت با آمالگام عقب هستند .......

irandentist.info

[totia kh]

مراحل مختلف عصب کشی

خيلی از شماها حد اقل يک بار عصب کشی را تجربه کرده ايد .... معمولا کسی که کارش به عصب کشی ميرسد قبل از اون يک دوره درد دندان را تحمل کرده است و معمولا خود مراحل عصب کشی هم ممکن است همراه با درد باشد و در نهايت بعد از عصب کشی هم ممکن است چند روزی درد داشته باشيم ..... همه اينها باعث ميشود که عصب کشی ياد آور درد برايمان باشد ..... من طی اين ۱۲ سال مطب داری در يافتهام که بيماران در مورد عصب کشی و مراحل آن ابهامات زيادی دارن و در مطب سعی ميکنم که در طی کار بيماران را با مسائل پيرامون آن آشنا کنم .... لذا در اينجا هم در اولويت قرار دادم .... بريم سر اصل مطلب ....

۱- با ساختمان دندان سالم آشنا شديد اينهم تصوير دندانی که دچار پوسيدگی شده و به عصب رسيده .... ورود ميکروبها به پالپ دندان باعث ايجاد التهاب در پالپ شده و اين التهاب باعث افرايش حجم پالپ شده و با توجه به اينکه پالپ دندان در يک محفظه بسته واقع شده باعث افزايش شديد فشار داخلی پالپ ميشود .... اين افزايش فشار منجر به فشار آمدن به پايانه های عصب دندان شده و دندان درد شروع ميشود .... علت اينکه دندان درد شبها بيشتر است اين است که موقعی که دراز ميکشيم اين فشار داخلی پالپ دندان باز هم بيشتر ميشود.... در زمانهای قديم به تجربه دريافته بودند و سيخ داغ شده به محل پوسيدگی وارد ميکردند دندان درد خوب ميشد ... علت آن بود که با سوراخ کردن سقف پالپ و جاری شدن خون فشار داخل پالپ کاهش پيدا کرده و درد کم ميشد .... ماهم در مطب جلسه اول چنين کاری ميکنيم البته مدرنتر ؟!.... و با بيحسی و فرز و توربين دندانپزشکی پالپ را باز کرده و پانسمان ميکنيم و اين کار باعث خوب شدن دندان درد ميشود

۲- بعد از تميز کردن و برداشتن پوسيدگی به کانالهای داخل ريشه دسترسی پيدا ميکنيم .... اين کانالها بايد از هر نوع بافت نرم و احتمالا ميکروبها و .... پاکسازی شده و کانالها فرم داده شوند .... اين کار به وسيله فايلها انجام ميشود و بعد از اين مرحله کانالهای ريشه آماده پر کردن ميشود .

۳- کانالهای ريشه با موادی به نام گوتا پرکا پر ميگردد... اين مواد سازگار با نسوج انسانی است و موادی همراه دارد که باعث مشاهده آن توسط راديوگرافی ميشود و در ضمن توانائی شکل پذيری و فشرده شدن را پيدا ميکنن ... تا اين مرحله به دو بار راديو گرافی نیاز است تا بشود طول کامل ريشه دندان را اندازه گرفته و از پر شدن کامل ريشه مطمئن شد .... پر کردن کامل و سيل آن اهميت بسزائی دارد و عدم مهر و موم شدم کامل ريشه باعث شکست درمان ريشه دندان خواهد شد ...بعد از پر کردن ريشه معمولا دندان با پانسمان موقت پر ميشود به دو علت .... اول اينکه اين درمانها وقت گير است و معمولا بيمار خسته ميشود .... در ثانی اين کارها احتمال درد و ناراحتی های بعد عصب کسی را به همراه دارد که معمولا پر کردن کامل را برای جلسه بعد و اطمينان از قطع شدن درد احتمالی موکول ميکنيم ....

۴-ترميم تاج دندانهای عصب کشی شده بايد با دقت صورت بگيرد چون هم نسج دندانی زيادی تخريب شده و هم به علت عصب کشی دندان خشک و شکننده ميشود .... معمولا دندانهای عصب کشی شده بايد با پين داخل کانال همراه با يک ماده محکم مثل آمالگام پر شده و بعد حتما روکش گردد ... هر چند روکش دندان هزينه بردار است اما ارزش آن را دارد که از شکست احتمالی ديواره های دندان جلو گيری کند.... بيمارهای متعددی را سراغ دارم که توصيه کرده ام که روکش کنند ولی به علت سهل انگاری بعد از مدتی دندان تحت فشار شکسته و در نهايت کشيده شده است ....معمولا ضايعات نوک ريشه و آبسه احتمالی با يک درمان خوب ريشه بهبودی پيدا ميکند ....

irandentist.info

[totia kh]

سفید کننده های دندان....بی خطر یا با خطر؟

براي سفيد كردن دندان‌ها از 2 ماده پراكسيد هيدروژن و كار بامايد پراكسايد استفاده مي‌شود، كه سالهاست در دهان شويه‌هايي كه روزانه مصرف مي‌شود، وجود دارند. اين مواد مورد تأييد جوامع دندانپزشكي هستند. اما توجه كنيد گاهي برخي افراد به اين مواد حساسيت دارند، كه در اين صورت اصلاً نبايد با اين مواد دندانها را سفيد كنند. براي اين كه مطمئن شويد شما به اين مواد حساسيت نداريد، از دندانپزشكتان بخواهيد قبل از مصرف، اين مواد را روي شما آزمايش كند. نكته ديگر اين كه ممكن است پس از سفيد كردن دندان‌هايتان‌«دچار حساسيت دنداني» شويد كه با نوشيدن چاي داغ، ‌بستني و يا آب يخ و خوردن مواد غذايي ترش، دندان‌هايتان به صورت گذرا درد خواهند گرفت. معمولاً اين حساسيت گذرا است و مي توان با فاصله انداختن بين جلسات درماني، آن را بهبود بخشيد. پس از اتمام دوره‌ درماني، اگر همچنان حساسيت دندانهاي شما به جا مانده بود، مي‌توانيد از خميردندان ضد حساسيت استفاده كرده و آن را جايگزين خمير دندان معمولي‌تان بكنيد. به هر حال حساسيت دنداني يكي از عوارض سفيد كردن دندان‌هاست كه شايد به آن گرفتار شويد.

چند درجه روشن‌تر؟ «اگر دندان‌هايم را سفيد كنم، چند درجه روشن‌تر مي‌شوند؟» اين شايد اولين سؤالي است كه از دندانپزشك مي‌پرسيد. در تبليغات بسياري از محصولات سفيدكننده دندان مي‌بينيم كه ادعا مي‌كنند، با يك بار استفاده از آن محصول، دندان‌هاي شما تا 9 درجه روشن‌تر مي‌شوند ولي اين بيشتر يك فريب تبليغاتي است تا واقعيت معمولاً اين محصولات، پس از هر بار استفاده، فقط 2 تا 3 درجه دندان‌ها را سفيدتر مي‌كنند. براي اين كه بفهميد رنگ دندان‌هايتان، چقدر سفيدتر شده است، بايد رنگ آنها را قبل و بعد از درمان، ثبت كنيد. متأسفانه هنوز سيستم استانداردي در داندنپزشكي براي مشخص كردن رنگ دندان‌ها وجود ندارد و رايج‌ترين وسيله‌اي كه در مطب‌هاي دندانپزشكي استفاده مي‌شود، نمونه رنگ «Vita» «وايتا» است.

در اين نمونه رنگ، رنگ دندان‌ها به 4 گروه تقسيم مي‌شود. A(قهوه‌اي مايل به سرخي)، B(زرد مايل به سرخي)، C(خاكستري) و D (خاكستري مايل به سرخي) در هر يك از اين 4 گروه، 4 يا 5 نوع تيرگي و روشني وجود دارد.دندانپزشك به شما كمك خواهد كرد، رنگ دندان‌تان را قبل و بعد از درمان، با مقايسه با نمونه رنگ تعيين كنيد و متوجه شويد، سفيد كردن دندان‌ها، چند درجه دندانهايتان را روشن‌تر كرده است.

جالب است بدانيد، همه دندان‌هاي شما يك رنگ نيستند، معمولاً دندانهاي جلويي روشن‌تر و دندان‌هاي آسيا تيره‌ترند. هدف اصلي از سفيد كردن دندانها اين نيست كه به روشن‌ترين درجه برسيم، بلكه دندانهايتان را بايد تا درجه‌اي روشن كنيد كه با رنگ چهره شما هماهنگي داشته باشد. سفيد كردن دوباره شما نبايد تصور كنيد يك بار كه دندانهايتان را سفيد كرديد، تا مدت‌ها ديگر به سفيد كردن آنها احتياج نخواهيد داشت.

سفيد كردن دندان‌ها اثرات هميشگي ندارد. دندانها معمولاً يك سال يا بيشتر سفيد باقي خواهند ماند و حفظ نتايج درماني به اين بستگي دارد كه شما پس از سفيد كردن دندانهايتان، چقدر توصيه‌هاي ايمني را رعايت كنيد. نوشيدن زياد قهوه و چاي، كشيدن سيگار، استفاده از نوشابه‌هاي رنگي و عدم توجه به بهداشت دهان، از عواملي هستند كه تمام زحمت‌هاي شما را بر باد مي‌دهند و دندان‌هايتان را در مدت زمان كوتاهي پس از سفيد كردن، به رنگ اوليه خود باز مي‌گردانند.


هرگز دوست داريد بدانيد چه كساني نبايد دندانهايشان را سفيد كنند؟ حقيقت اين است كه سفيد كردن دندان‌ها براي بعضي افراد جواب نمي‌دهد و يا حتي خطرناك و مضر است.اگر مينا و يا عاج دندان‌هاي شما به صورت مادرزادي داراي نواقصي بوده و بد ساخته شده باشند، بعيد است بتوانيد با اين تكنيك به رنگ دلخواهتان برسيد، شما بايد دندانهايتان را لامينيت كنيد.

بعضي افراد دندانهاي حساسي دارند و با خوردن غذاهاي گرم و ترش و يا يخ و بستني دندانهايشان «تير» مي‌كشد، اگر شما هم دندانهاي حساسي داريد، بهتر است به فكر سفيد كردن دندانهايتان نباشيد چون اين امر، حساسيت شما را تشديد خواهد كرد.خانم‌هاي باردار و يا شيرده نيز بهتر است سفيد كردن دندانها را به بعد موكول كنند. به طور كلي دندان‌هايي كه رنگشان زرد، نارنجي و قهوه‌اي است به درمان پاسخ بهتري مي‌دهند ولي دندانهايي كه رنگ زمينه‌اي آنها خاكستري يا آبي است، چندان سفيد نمي‌شوند. اگر دندانهاي شما شديداً تغيير رنگ پيدا كرده است، معمولاً فقط با سفيد كردن دندان‌ها، به رنگ دلخواهتان نخواهيد رسيد.

8 توصيه:
1 - ژل سفيد كننده را فقط به مقدار تجويز شده درون قاشقك بريزيد. تصور نكنيد با مصرف بيشتر، دندانها زودتر و بيشتر سفيد مي‌شوند.
2 - در مواقعي كه قاشقك حاوي ژل سفيدكننده در دهانتان است، از مصرف مايعات و غذاها خودداري كنيد.
3 - زمان تجويز شده را دقيقاً رعايت كنيد.
4 - از فشردن قاشقك حاوي ژل با فشار دندان‌هاي فك مقابل و يا با دست اجتناب كنيد.
5 - در طول درمان از خوردن آشاميدني‌ها و موادغذايي رنگي مانند قهوه‌، چاي، انواع كولاها، سبزي و انواع سس‌هاي رنگي دوري كنيد.
6 - سيگار نكشيد و از خوردن ميوه‌هاي ترش و اسيدي مثل مركبات و تنقلات مثل لواشك، تمرهندي و قره‌قورت خودداري كنيد. 7
- از همه مهمتر قبل از استفاده از مواد سفيدكننده و در روزهاي بعد از آن، دندانهايتان را به خوبي مسواك بزنيد و نخ بكشيد.

8 - اگر قاشقك كه دندانپزشك براي سفيد كردن دندانهايتان در خانه به شما داده است، دقيقاً متناسب فك‌هاي شما نيست با او تماس بگيريد تا آن را برايتان تنظيم كند. چون در غير اين صورت، مواد سفيدكننده از لبه‌هاي آن به لثه‌ها، لب و زبان شما رسيده و آنها را زخم خواهند كرد.

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[totia kh]

تاریخچه دندانپزشکی


در زمان باستان، ماياها مردماني با فرهنگ سطح بالا بودند كه در گواتمالا و هندوراس فعلي مي زيستند. آنهاكه از مردم بابل باستاني نيز قديمي تر بودند، به دلايل مذهبي اقدام به قرار دادن اينله روي دندانها و يا سوراخ كردن صورت و گوش مي نمودند. آنها در قرار دادن اينله هاي سنگي زيبا روي حفرات تراش داده شده دندانهاي قدامي بالا و پايين و گاهي دندانهاي پرمولر، مهارت داشتند. بدون شك، اين اينله ها روي دندانهاي زنده قرار داده ميشد و آنچنان دقيق اين كار انجام مي گرفته كه حتي تا هزار سال بعد اين اينله ها، در جاي خود باقي مي ماندند. اينله هابا سمانهاي خاص به حفره چسبانده مي شد كه جنس عمده آنها با اسپكتروگرافي، كلسيم فسفات تشخيص داده شده است.

در اوان كودكي، دختران فرقه Vanomami در ونزوئلا ، باريكه هاي تيز شده از چوب سخت و بامبو را به لبها و گونه هايشان فرو مينمودند كه جنبه زيبايي داشته است.


پونتيك يا دندان مصنوعي در اين دنچر پارسيل ثابت، جايگزين ثناياي مياني سمت راست بالا كه از دست رفته، شده است. احتمالاً دنداني از يك گاونر است كه به نواري از طلا پرچ شده است(متعلق به سرزمينEtruria Musee de l Ecole Dentaire de paris)


مسواك خاورميانه بنام Siwak و Misswak يك شاخه كوچك از درخت سالوادورا پرسيكا به نظر نيم اينچ است كه آن را براي يك روز در آب غوطه ور مي سازند تا الياف آن از هم جدا شود. چوب اين درخت حاوي بيكربنات سديم و اسيدتانيك و ساير موادي است كه تأثير مثبتي روي لثه ها دارد.

در اين عكس كه حدوداً متعلق به سال 1910 مي باشد. يك دندانپزشك الجزيره اي ديده مي شود كه در حال كشيدن يك دندان با يك وسيله اروپايي است كه كليد ناميده مي شود.


Watter Hermann Ryff ( 1562-1500 ) رساله جراحي بزرگ Gross chirurgey را در سال 1545منتشر ساخت و بنظر مي رسد چندين بار آن را تجديد (Great Surgery) چاپ نمود، از جمله يكي در سال 1559 كه در آن تصاويري از قلمهاي جرمگيري Scaler ديده مي شود. تصاوير Ryff دقيق و درست بود. متأسفانه عمر او كفاف نداد و كتاب دندانپزشكي كه او تصميم داشت بنويسد، هرگز چاپ نشد.

يك دندانپزشك در حال سفر، وسايل خود را در يك دهكده در هلند برپا داشته و كمك او به بيماران حيرت تماشاگران را برانگيخته و موجب سرگرمي آنها گشته است.


اين صندلي دندانپزشكي آلماني كه تودوزي شده و تشك دار است و از هر جهت به خوبي آراسته شده، متعلق به دهه 1890 بوده و توسط يك پدال پايي بالا و پايين برده مي شود.


در نماي موزه ملي تاريخ آمريكا در واشنگتن ، اين مدل مطب دكتر G.V.Blackدر ايالت ايلي نويز ديده مي شود كه متعلق به سال 1885 است.

صندلي دندانپزشكي James Beall Morrison در سال 1868 يك مكانيسم منحصر به فرد داشت كه به دندانپزشك اجازه مي داد آن را در هر جهتي كج نمايد. با وجود مزاياي واضح آن، فقط چهار نمونه از اين صندلي ساخته شد(موزه دانشكده كپنهاك) صندلي دندانپزشكي توسط كمپاني سازنده وسايل دندانپزشكي در 1875 معرفي گرديد كه بر اساس بروشور تبليغاتي آن مي توانست به اندازه كافي به عقب خم شود تا به دندانپزشك اجازه دهد، نشسته كاركند، ولي اغلب دندانپزشكان تا حدود سال 1950 ترجيح مي دادند كه حين كار ايستاده باشند.



كلينيك اصلي درمانگاه دندانپزشكي Eastman در روچستر نيويورك، در روز افتتاح آن در سال 1917در اينجا ديده مي شود. دندانپزشكان همه تازه فارغ التحصيلان مدارس دندانپزشكي هستند كه علاقمند كسب تحصيلات بالاتر مي باشند.



در 6 مارس 1840 اولين كالج دندانپزشكي دنيا در ايالت مريلند بنام كالج بالتيمور، در نتيجه تلاشهاي Hayden,Harris تأسيس گرديد.
كشف مهم بي حس كننده در علم پزشكي توسط يك دندانپزشك آمريكايي بنام Hartford در سال 1844 انجام شد و آن گاز خنده آور نيتروزاكسايد بود. وي پس از انجام بي حسي(بي هوشي)، دندان فردي را بدون احساس درد، كشيد.
در پايان دهه اول قرن بيستم، بي حسي موضعي جايگزين بي هوشي عمومي در مطب دندانپزشكي گرديد. معرفي توسط شيميدان آلماني Alfred Einharn در 1904 دندانپزشكي را با حذف درد از اعمال دندانپزشكي متحول شاخت. در اوايل دهه 1920 اغلب دندانپزشكان، دستگاه اشعه X و استريليزاتور داشتند.
جامعه پرستاران دندانپزشكي (دستياران دندانپزشكي) در اوايل سال 1923 تشكيل گرديد و دندانپزشكي چهار دستي به تدريج فراگير شد. دكتر آلفرد فونس Bridgeport در ايالت آمريكا، اولين فردي بود كه به نقش مهم بهداشت دهان ودندان در حرفه دندانپزشكي يقين پيدا كرده و تربيت بهداشتكار دهان و دندان را پايه گذاري نمود. او در نوامبر 1913 اولين كلينيك بهداشتكاران دهان ودندان را به نام كلينيك در گاراژ خانه خود افتتاح نمود.
دندانپزشكان در سال 1847 به نقش پيشگيري كننده فلورايد در پيشرفت پوسيدگيهاي دنداني پي بردند. در سال 1908 دكتر Mckay كه در چشمه هاي كلرادو زندگي مي كرد. متوجه ايجاد لكه هاي قهوه اي رنگي بنام در روي دندان كودكان شهرش شد كه امروزه مي دانيم در اثر مصرف بيش از حد فلورايد مي باشد. او فهميد كه ماده اي در منبع آب شهر عامل بروز آن است و اينكه اين كودكان پوسيدگي بسيار پاييني دارند. ولي آن عامل را شناسايي نكرد.
اولين كلينيك دندانپزشكي رايگان براي در دنيا در سال 1902 توسط Jessen از استراسبورگ آلمان افتتاح گرديد.
اولين ژورنال تخصصي، ژورنال پريودنتولوژي بود كه در سال 1930 چاپ شد. در طي قرن بيستم، هشت تخصص در دندانپزشكي تكامل يافت كه امروزه هريك ژورنالهاي اختصاصي خود را داراست. انجام امتحانات بورد در هر رشته به ترتيب زير انجام شد:
ارتودنسي 1930
جراحي دهان 1946
پاتولوژي دهان 1948
پروتز 1948
كودكان 1949
دندانپزشكي اجتماعي 1951
اندودانتيكس 1964

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[totia kh]

تاریخ معاصر دندانپزشکی ایران

در دوره قاجاريه طب ايران به تدريج از سنتي به اروپايي تبديل گشت و بنظر مي رسد طب مدرن ايران نيز از مدرسه دارالفنون آغاز شده است.


قبل از تأسيس دارالفنون، طب بطور كلي سنتي بوده و درمانها بطور تجربي و بدون پايه علمي با وسايل بسيار ابتدايي و توسط افراد فاقد صلاحيت انجام مي شد و شايد در حال حاضر هم در برخي نقاط دور افتاده انجام شود.
براي درد دندان، عطارها از داروهاي گياهي مانند روغن نخود، آب پياز، شيره انجير، ترياك و براي رفع آبسه هاي دنداني از صمغ كتيرا و باقلا و آرد گندم سرخ شده در روغن استفاده مي كردند.
كشيدن دندان ها توسط دلاكهاي حمام و سلماني ها و بدون بي حسي به نحوي بسيار دردناك و وحشت آور انجام مي شده و گاهي سلماني ها اين كار را بصورت دوره گرد در محلات انجام مي دادند.
پوسيدگيهاي دنداني، دندانهاي تغيير رنگ يافته بر اثر ضربه، دندانهاي شكسته و فضاهاي بي دنداني (ناشي از كشيدن دندان)همه توسط روكش هاي طلا كه توسط زرگرهاي ماهر ساخته مي شد ترميم مي گشت. اين روكشها را استامپ يا استامپه و يا شارپي مي ناميدند. شارپي از نام دستگاهي بنام شارپ گرفته شده كه اين روكشها توسط آن ساخته ميشد.

تأسيس و افتتاح رسمي دارالفنون تهران در سال 1228 ه.ش توسط اميركبير صدر اعظم ناصرالدين شاه انجام شد و سرآغاز معرفي نظام جديد آموزش و از اقدامات مهم فرهنگي كشور مي باشد.
دارالفنون اولين مدرسه دولتي ايران بوده و به كمك استادان اروپايي آموزش رشته هاي مختلف در آن آغاز گشت. رشته پزشكي دارالفنون قبل از تأسيس دانشگاه تهران تنها مركز آموزش طبابت در ايران بود.
درآبانماه سال 1297 شمسي مدرسه طب از مدرسه دارالفنون جدا شد و مرحوم دكتر لقمان الدوله به رياست آن منصوب گرديد.

دانشگاه تهراندر عهد رضا شاه تأسيس گرديد و نخستين قسمت آن كه ساخته شد، تالار تشريح بود كه در سال 1313شمسي افتتاح گرديد. در سال 1316 كليه قسمتهاي دانشكده طب به ساختمان جديد دانشگاه تهران منتقل شد و شروع بكار نمود. در سال 1335 دو رشته داروسازي و دندانپزشكي كه از شعب دانشكده پزشكي بود، بصورت مستقل درآمد. بيمارستان امير اعلم علاوه بر بخشهاي متعدد پزشكي، داراي بخش دندانپزشكي و جراحي فك و صورت ، شامل پرتونگاري و دو درمانگاه عمومي، آموزشي و اطاق عمل بود.
از سال 1290 شمسي پرداختن به حرفه هاي طبابت، داروسازي و دندانسازي موكول به تحصيل و دريافت اجازه نامه رسمي از وزارت معارف شد.

در سال 1300 در تهران تنها 3 نفر دندانپزشك بودند: دكتر فالك كوش ميلچارسكي(اهل لهستان، دندانپزشك مخصوص رضا شاه و از تكنسين هاي فوق العاده پروتز دنداني) دكتر اتكيناشتومپ(تبعه سوئيس، دندانپزشك مخصوص اتابك)، دكتر هارطيون استپانيان(اهل تركيه و از زمره پزشكان دربار)
در سال 1307 رضا شاه طي فرماني دستور تأسيس مدرسه دندانسازي را صادر كرد و دو سال بعد اين مدرسه شروع بكار نمود. محل اوليه اين مدرسه، در دارالفنون بود و مديريت فني آن را دكتر ميلچارسكي بعهده داشت.

در سال 1316 با تاسيس دانشگاه تهران در محل فعلي، مدرسه طب و شعب مربوط به آن به اين مكان نقل مكان كردند و شرط ورود به اين دانشكده ها دارا بودن ديپلم كامل متوسطه تعيين گشت.

در ادامه شكل گيري دندانپزشكي كشور، در سال 1322 شوراي دانشگاه، اطلاق كلمه دندانپزشك بجاي طبيب دندانساز و دندانساز بجاي مكانيسين دندان را پذيرفت و از سال 1324 گواهي نامه رسمي و پروانه اشتغال به كار فارغ التحصيلان دندانپزشكي با عنوان دندانپزشك صادر شد.
دوره دانشكده دانشگاه تهران تا سال 1330، 4 سال، از آنسال تا 1348، 5 سال و بعد از آن تاكنون 6 سال بوده است.

در سال 1355 مدرسه دندانسازي از دانشكده پزشكي مجزا گرديد و دانشكده دندانپزشكي ناميده شد. گروههاي آموزشي اوليه عبارت بودند از: ارتودنسي، بيماريهاي دهان پروتز ، جراحي و دندانپزشكي عملي.
از سال 1339 عضويت پزشكان و دندانپزشكان در سازمان نظام پزشكي اجباري شد و اين سازمان مرجع رسيدگي به تخلفات و شكايات در رابطه با امور پزشكي و دندانپزشكي قرار گرفت. در رأس آن هيأت مديره سازمان قرار دارد كه تعداد دندانپزشكان آن دو نفر است.

در سال تحصيلي 39-1338 آموزشگاه پرستاري دندانپزشكي در مقطع فوق ديپلم با هدف آموزش دستيار دندانپزشك آغاز به كار نمود. اولين نشريه دندانپزشكي كشور« نشريه دانشكده دندانپزشكي دانشگاه تهران» در سال 1336 منتشر شد و بعدها به مجله دانشكده دندانپزشكي تغيير نام يافت.

در سال 1340 ، چهار كرسي جديد تشخيص پروتز ثابت جراحي فك و صورت و كالبد شناسي دندان ايجاد شد و در سال 1344 آموزشگاه بهداشت دهان و دندان تأسيس گرديد كه مدرك آن فوق ديپلم مي باشد. سرانجام بهره برداري از ساختمان جديد دانشكده در سال 1345 با ظرفيت 200 دانشجو انجام گرفت كه دكتر محسن سياح اولين رئيس آن و اين دانشكده، اولين دانشكده دندانپزشكي كشور مي باشد.

در سال 1344 در پي احداث دانشگاه ملي ايران، دانشكده دندانپزشكي اين دانشگاه بعنوان دومين دانشكده دندانپزشكي كشور كار خود را با 120 دانشجو آغاز كرد. در سال 1346 آموزشگاه تربيت تكنسين هاي پروتز دنداني در اين دانشكده تأسيس يافت و در سال 1347 آموزشگاه عالي بهداشت دهان و دندان دانشكده شروع به فعاليت كرد. در سال 1361 نام دانشگاه ملي ايران به دانشگاه شهيد بهشتي تغيير يافت.

پس از دانشكده دندانپزشكي دانشگاه ملي تا سال 1357، تعداد دانشكده هاي دندانپزشكي به 5 عدد افزايش يافت:
مشهد
شيرازا
صفهان

تا قبل از انقلاب ، تنها دو دانشكده دندانپزشكي تهران و ملي ايران فقط در 5 رشته ارتودنسي، پريودنتولوژي، بيماريهاي دهان وتشخيص، پروتز و جراحي فك و دهان و صورت دوره هاي تخصصي ايجاد گرديده بود و پس از انقلاب تعداد رشته هاي تخصصي به 11 رشته رسيد كه هرساله از طريق آزمون پذيرش دستياري ، تعدادي دستيار تخصصي مي پذيرند.

وظيفه تربيت و آموزش كادر درماني دندانپزشكي(دندانپزشك، بهداشتكار دهان ودندان و تكنسين پروتز دندان) تا سال 1364 به عهده وزارت فرهنگ و آموزش عالي و از آن پس به عهده وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي گذاشته شد.

هم اكنون مراكز آموزش دندانپزشكي شامل 16 دانشكده دندانپزشكي زير نظر وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشكي و دو دانشكده دندانپزشكي دانشگاه آزاد اسلامي(واحد تهران و واحد خوراسگان اصفهان) مي باشد. در سالهاي اخير مراكز آموزش بهداشتكاران دهان ودندان به دانشكده هاي دندانپزشكي تبديل شده است.

آموزش دندانپزشكي عمومي در سالهاي قبل از انقلاب، تنها در 4 دانشكده تهران، ملي، مشهد و شيراز بصورت سالي ترمي و واحدي با گذراندن 240 واحد درسي شامل علوم پايه، پره كلينيك و كلينيك انجام مي شد.
در حال حاضر برنامه شامل 205-202 واحد درسي و طول دوره 6 سال است. پس از دو سال و گذراندن 68 واحد دروس عمومي و علوم پايه، دانشجويان وارد دوره باليني (پره كلينيك و كلينيك) مي شوند و آموزش خود را با حضور بيماران ادامه مي دهند. در انتهاي دوره 6 ساله و پايان يافتن واحدها و ارائه پايان نامه به ارزش 6 واحد، فارغ التحصيل مي شوند. در مورخ 21/7/1372 امتحان جامع علوم پايه دندانپزشكي و داروسازي تصويب شد و از آن زمان به بعد لازم الاجرا گرديده است.

رشته هاي وابسته به دندانپزشكي ، دوره دو ساله (كارداني) بهداشت دهان ودندان (پرستاري دندانپزشكي) و تكنسين ساخت پروتز دنداني مي باشد.

ادامه تحصيل و دريافت درجه تخصصي پس از فارغ التحصيل شدن در رشته دندانپزشكي عمومي در 10 رشته(ارتودنسي، اطفال، اندودنتيكس، پاتولوژي، پروتز، پريودنتيكس، ترميمي، تشخيص بيماريهاي دهان، جراحي دهان و فك و صورت و راديولوژي دهان) در داخل كشور امكان پذير است.
اولين امتحان تخصصي در سال 1353 در دانشگاه تهران بطور داخلي انجام گرفت. اولين امتحان سراسري در دانشگاه ملي در سال 1354 انجام شد و سپس يك دوره ديگر امتحان در سال 56-1355 برگزار گرديد.

پس از پيروزي انقلاب تا كنون 16 دوره امتحان توسط دبيرخانه شوراي آموزش دندانپزشكي و تخصصي كشور براي گزينش دانشجوي دوره دستياري انجام گرفته است. همچنين به مننظور رسمي شدن درجه تخصصي دانشجويان فارغ التحصيل رشته هاي مختلف تخصصي تا كنون 18 دوره امتحانات بورد تخصصي بصورت متمركز برگزار گرديده است. اولين فعاليت صنفي دندانپزشكي تأسيس سنديكاي دندانسازان ايران در سال 1322 مي باشد. فعاليتهاي محدود علمي و فني حاصل تلاش اين سنديكا بود.

در سال 1329 كانون دندانپزشكان ايران بوجود آمد كه خود بخود بدون اعلام انحلال در سال 1335 منحل شد. سومين مجمع علمي صنفي دندانپزشكي در 24 ديماه 1341 با نام جامعه دندانپزشكان ايران بنيان نهاده شد كه چون مباني مستحكمي داشت، دندانپزشكان ايراني آن را خانه انگاشتند و در حفظ و بقا و اعتلاي آن كوشيدند. اين جامعه بعدها به نام جامعه دندانپزشكي ايران تغيير نام داد تا فراگير همه حرف وابسته به دندانپزشكي باشد.

در سال 1361 جامعه اسلامي دندانپزشكان تشكيل شد و در سال 1369 انجمن دندانپزشكي جمهوري اسلامي ايران را به ثبت رسانده و فعاليت خود را آغاز كردند.
بالاخره در سال 1375 بين هيأت مديره انجمن دندانپزشكي ايران و جامعه دندانپزشكي ايران ادغام صورت گرفت و هم اكنون به نام انجمن دندانپزشكي ايران ، خانه دندانپزشكان ايراني مي باشد .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[totia kh]

چطور بر ترس از دندان پزشکی غلبه کنیم؟

ترس رفتن به ديدار دندانپزشك براى برخى از افراد از دندان درد هم بدتر است. اگر از رفتن به مطب دندانپزشك مى ترسيد، خيال نكنيد تنها شما اين گونه هستید، بسیاری از افراد فقط به همين خاطر از درمان منظم دندانپزشكى اجتناب مى‌کنند. اما نرفتن به مطب دندانپزشك به خاطر ترس اثر متضادى به دنبال دارد. پوسيدگى دندان پيشرفت مى‌كند و مشكلات شديدترى به وجود مى‌آيد كه نياز به عمل هاى پيچيده‌تر دارد. اغلب بزرگسالانى كه دچار هراس از دندانپزشك هستند، مى‌توانند رد اين عواطف را در تجربيات منفى دوران كودكى پيدا كنند. خوشبختانه پيشرفت تكنيك‌هاى دندانپزشكى و توليد دارو ها و ابزار هاى جديد در ۳۰ سال گذشته اين امكان را فراهم آورده است كه به اغلب چنين بيمارانى اطمينان دهيم كه ويزيت دندانپزشكى بسيار آسوده تر از روزگار كودكى آنهاست.

دارو هايى براى درد و اضطراب:
دارو هاى بسيارى مى توانند درد و اضطراب ناشى از اعمال دندانپزشكى را تخفيف دهند. از اين دارو‌ها مى توان به تنهايى يا همراه با تكنيك هاى آرامش بخشى استفاده كرد.

دارو هاى بى‌حسى موضعى:
دندانپزشكان با سوزنى ظريف اين داروهاى مهار كننده درد را در محل عمل تزريق مى‌كنند. در اغلب موارد دارو در طول چند دقيقه موثر واقع مى‌شود و براى حدود سه ساعت درد را از بين مى‌برد. امروزه دارو هاى ليدوكائين و مپيوكائين رايج ترين دارو هاى مورد استفاده براى اين مقصود هستند. بسيارى از دندانپزشكان مقدار كمى اپى‌نفرين (آدرنالين) را نيز به اين دارو‌ها مى‌افزايند، آدرنالين عروق خونى را منقبض مى‌كند و باعث مى‌شود اثر داروى ضددرد مدت بيشتر ادامه يابد. البته در بيماران مبتلا به فشارخون بالا يا ساير اشكال بيمارى قلبى _ عروقى اين مخلوط را نبايد به كار برد.

دارو هاى ضداضطراب:
دندانپزشك ممكن است پيش از انجام يك عمل بر روى دندان داروهايى براى كاهش اضطراب و آرام كردنتان به شما بدهد. در صورتى كه قرار باشد چنين كارى انجام شود لازم است يك ساعت زودتر از زمان موعود به مطب دندانپزشك برويد تا زمان كافى براى تاثير داروى ضداضطراب وجود داشته باشد. ضمناً با توجه به اثر خواب آلوده كننده اين دارو ها نبايد پس از ويزيت دكتر پشت رل بنشينيد.

تسكين هوشيارانه:
داروهايى كه در اين روش مورد استفاده قرار مى‌گيرند هوشيارى شما را كاهش مى‌دهند تا درد را حس نكنيد، بدون آنكه مانند بيهوشى عمومى تاثيرى بر كاركرد هاى ديگر بدنى مانند تنفس و بلع داشته باشند. دارو هايى از اين نوع معمولاً براى تسكين اضطراب مورد استفاده قرار مى‌گيرند، اما مى‌توان آنها را با دارو هاى ديگر تخفيف‌دهنده درد تركيب كرد. يكى از شايع‌ترين دارو ها از اين نوع "اكسيد نيترو" است كه گاهى آن را "گاز خنده آور" هم مى‌نامند، اين داروى گازى شكل مخلوط با اكسيژن را از طريق ماسك استنشاق مى‌كنيد. اكسيد نيترو باعث ايجاد حالتى از آرامش و شلى عضلانى مى‌شود كه فوراً آغاز مى‌شود و هنگامى كه تنفس گاز را متوقف كنيد به پايان مى‌رسد. اين دارو عوارض جانبى اندكى دارد و براى اكثر افراد بى‌خطر است. البته براى اعمال دندانى طولانى تر دارو هايى كه به صورت داخل وريدى تزريق مى‌شوند، انتخاب‌هاى بهترى هستند. در اين مورد دندانپزشك شما يك داروى تسكين بخش يا ضداضطراب را با يك داروى ضددرد شبه افيونى و گاهى يك داروى باربيتوراتى مخلوط مى‌كند. البته تنها دندانپزشكانى كه به طور خاص براى اين كار آموزش ديده‌اند و پروانه لازم را دارند مجاز به انجام اين نوع تسكين بخشى اند.

بيهوشى عمومى:
در اين نوع تسكين بخشى شما هوشيار نيستند و نمى توانيد به طور مستقل تنفس كنيد يا بلع انجام دهيد. بيهوشى عمومى معمولاً براى اعمال جراحى دهان و فك به كار مى‌رود. همچنين در مواردى كه اضطراب فرد آنقدر شديد است كه انجام اعمال دندانپزشكى معمول را غير ممكن مى‌كند ممكن است از اين روش استفاده شود. گرچه بيهوشى عمومى براى اغلب افراد خطرى ايجاد نمى كند، اما به هر حال خطر بيشترى نسبت به ساير اشكال تسكين بخشى دارد. تنها متخصصان بيهوشى مى‌توانند اين روش را به كار ببندند.

راه هاى جايگزين
براى برخى افراد اضطراب به علت ديدن صندلى دندانپزشكى، تحريك كنندگى صداى مته دندانپزشكى، يا ترس از استفراغ يا خفگى ممكن است به همان اندازه نگرانى درباره درد مهم باشد. هيپنوتيسم و تخيل هدايت شده تمرينات آرامش بخشى و مشاوره مى تواند به برطرف شدن اضطراب و ترس كمك كند، براى افرادى كه از اعمال دندانپزشكى مضطرب نمى شوند، اما به دلايل مختلف نمى توانند دارو هاى ضددرد را تحمل كنند، رويكرد هاي زیرمى‌توانند به كنترل درد هم كمك كنند.

تخيل هدايت شده (Guided Imagery):
شما مى توانيد با تصور درآوردن صحنه‌هاى خوشايند و آرام بخش ذهن تان را از آنچه در دهانتان رخ مى‌دهد، جدا كنيد؛ به مكانى فكر كنيد كه خاطراتى خوش از آن داريد و خودتان را به تصور درآوريد كه به آنجا رفته ايد، بر جزييات حسى تمركز كنيد _ براى مثال گرماى شن، صداى ملايم آبى كه به ساحل برخورد مى كند، آبى درخشان آسمان، يا نوازش باد بر روى صورت تان. خودتان را رها كنيد تا تصوراتى كه خلق كرده ايد شما را با خود ببرد. هنگامى كه آن مكان خوشايند را به خيال درمى آوريد آهسته و عميق نفس بكشيد. اگر افكار ديگرى با اين تصورات تداخل كرد، آنها را بپذيريد و سپس سعى كنيد دوباره به بهشت ذهنى كه ساخته ايد بازگرديد. اگر در روز هاى آينده وقت دندانپزشكى گرفته ايد بهتر است چند بارى اين كار را تمرين كنيد تا موقع انجام اعمال دندانى به راحتى بتوانيد صحنه هاى آرامش بخش را به تخيل درآوريد. در زير دو تمرين آرامش بخشى ساده آورده مى شود كه مى توانيد آنها را امتحان كنيد: - تا جايى كه ممكن است بر روى صندلى دندانپزشكى وضعيت راحتى به خود بگيريد. در حالى كه چشم هايتان بسته و عضلاتتان را شل كرده ايد، آهسته و عميق تنفس كنيد. يك كلمه كانونى مثلاً «آرام باش» يا «اوم» يا «آرامش» و مانند اينها انتخاب كنيد و ضمن انجام تنفس آن كلمه را تكرار كنيد، ذهنتان را تا جايى كه ممكن است روشن نگه داريد. اگر افكار مزاحمى وارد ذهنتان شد، تمركزتان را دوباره به تنفس تان و كلمه كانونى معطوف كنيد. - دست تان روى شكم‌تان - درست زير ناف- بگذاريد تا بتوانيد بالا و پايين رفتن ملايم شكم‌تان را هنگام تنفس احساس كنيد. هوا را به درون ريه هايتان بفرستيد. نفس تان را تا سه شماره حبس كنيد. سپس هوا را بيرون بدهيد. به اندازه سه شماره مكث كنيد. به تنفس عميق براى چند دقيقه ادامه دهيد و بعد از هر دم و بازدم به اندازه سه شماره مكث كنيد.

هيپنوتيسم:
هيپنوتيسم براى بسيارى از افراد مى تواند جاى همه اشكال ديگر كنترل درد حين اعمال دندانپزشكى را بگيرد. اين شيوه را مى توان براى افرادى كه به علت بيمارى هاى مختلف نمى توانند بيهوشى را تحمل كنند هم به كار برد. هيپنوتيسم همچنين براى برطرف شدن ترس از سوزن هاى تزريقى دندانپزشكى موثر است. خود- هپينوتيسم ممكن است شيوه اى عملى باشد: يك درمانگر متبحر در هيپنوتيسم مى تواند به شما آموزش دهد چگونه خود را وارد يك حالت هيپنوتيسمى كنيد.


نكاتى براى رفع اضطراب ناشى از اعمال دندانپزشكى

* دندانپزشكى را پيدا كنيد با كمك به شما براى كاهش اضطرابتان متعهد باشد. در مورد ترس‌هايتان با دندانپزشك صحبت كنيد تا در مورد انتخا ب هاى درمانى براى درد و اضطراب اطلاع حاصل كنيد.
* با دندانپزشك تان در مورد يك پيام «توقف» توافق كنيد تا در صورتى كه لازم بود دندانپزشك انجام عمل روى دندان را ادامه ندهد و به شما استراحت بدهد.

* از نوشيدن نوشابه هاى كافئين دار پيش از رفتن به دندانپزشكى اجتناب كنيد. اين نوشابه ها ممكن است باعث تحريك پذيرى و عصبى شدن شما شوند. •حتى المقدور قرار دندانپزشكى را در اول روز بگذاريد و شب پيش از آن به اندازه كافى بخوابيد .

* يك عضو خانواده يا يكى از دوستان تان را براى قوت قلب همراه خود ببريد.
•يك دستگاه پخش نوار يا سى دى قابل حمل همراه با هدفون به مطب ببريد و با گوش دادن به موسيقى مورد پسندتان پيش و در حين درمان ذهن خودتان را از عمل دندان دور كنيد.

* از تمرينات آرامش بخشى و تكنيك هاى تخيل هدايت شده استفاده كنيد.

* به طور منظم براى چكاپ به دندانپزشك مراجعه كنيد، ويزيت هاى مكرر از چند طريق به شما كمك مى كند: رابطه خوبى با دندانپزشك برقرار مى كنيد، با مواد و تجهيزات دندانپزشكى و اقدامات معمول در مطب آشنا مى شويد، امكان تشخيص زودرس مشكلات دندانى فراهم و بالقوه نياز به اعمال دندانى گسترده تر برطرف مى شود.

راه‌هايى براى تسكين درد امروز، با وجود تكنيك هاى پيچيده بى حسى مى توان تقريباً اطمينان داشت كه در مطب دندانپزشكى دردى به سراغ تان نخواهد آمد. گرچه پس از يك عمل دندانى دهان و دندان‌هاى شما از چند ساعت تا چند روز ممكن است بى‌حس بماند. اما شايد با درد و تورم در محل عمل دندانى هم روبه رو شويد در زير به چند نكته براى رفع اين ناراحتى ها اشاره مى كنيم:

* تورم را با به كار بردن يخ پيچيده شده در يك پارچه مرطوب كاهش دهيد.

* سوزش و درد به دنبال درمان هاى لثه را با قرقره كردن با محلول رقيق نمك يا سودا و آب تسكين دهيد.

* از دار و هاى مسكن معمول مثل آسپرين، استامينوفن و ايبوپروفن استفاده كنيد (آسپيرين نبايد پس از اعمال جراحى مورد استفاده قرار گيرد.) دندانپرشك شما ممكن است دارو هاى ضددرد قوى تر را به دنبال اعمالى كه دردشديدترى ايجاد مى‌كنند مانند كشيدن دندان، جاگذارى ايمپلنت و درمان كانال ريشه دندان، تجويز كند.

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[totia kh]

مسمومیت با جیوه در اعمال دندان پزشکی


از همان زمانی که جیوه در ترکیب مواد پرکننده دندان مورد استفاده قرار گرفت، یک علامت سئوال بزرگ در مقابل آن به وجود آمد : « آیا این ماده که از سمی ترین عناصر موجود در طبیعت به شمار می رود ، خطری برای بدن انسان دارد ، یا نه ؟ »

این شک و تردید تا آن جا بود که عده ای از محققان وقوع برخی بیماری های ناشناخته را که هیچ توجیهی برای آن وجود نداشت به ویژه درباره دندان پزشکان یا کارکنان درمانگاه های دندان پزشکی که برای مدتی طولانی با چنین ترکیبی سر و کار داشتند را به دلیل پرکردن دندان با ترکیبات جیوه یا همان آمالگام می دانستند. بالاخره آمالگام ضرر دارد یا نه ؟
این موضوع غیر قابل انکار است که جیوه از میان ماده ترمیمی به درون بافت دندانی نفوذ می کند، بررسی عاج زیر آمالگام نیز این مسأله را به خوبی نشان می دهد. این واقعیت، می تواند دلیل بخشی از تغییر رنگ های بعدی دندان باشد، همچنین مقدار کمی جیوه نیز هنگام هر بار جویدن آزاد می شود ، اما خیال شما را راحت کنیم ، امکان واکنش های سمی یا ایجاد حساسیت در بیمارانی که دندانشان را با آمالگام پر کرده اند ، آن قدر جزیی است که می توان از آن چشم پوشی کرد. برای این مسأله دلایل متعددی ذکر شده است ؛ از جمله این که عده ای معتقدند جیوه آزاد شده بلافاصله با نزدیکترین ملکول نقره یا قلع که در ترکیب آمالگام وجود دارد ترکیب می شود و بنابراین در دهان آزاد نمی شود . البته در این مورد اتفاق نظر وجود ندارد . مانند خیلی از مواد دیگر ، درصد کمی از بیماران به جیوه حساس هستند که در چنین افرادی باید به جای آمالگام از مواد هم رنگ دندان مثل کامپوزیت استفاده کرد .

دندان پزشکان مراقب باشید!
از آنجا که دندان پزشک و دستیار او هر روز به مدت چندین ساعت با چنین ترکیباتی سر و کار دارند ،‌احتمال ایجاد مسممومیت با جیوه در آن ها بسیار بیشتر از بیماری است که در یک یا دو بار طی عمر خود ، در معرض این مواد قرار می گیرد . جیوه هم از راه پوست قابل جذب است و هم از طریق بلع ، اما خطر اصلی با جذب آن از طریق استنشاق یا تنفس است . همچنین اگر میزان جیوه در خون از ۱۰۰ نانوگرم در میلی لیتر بالاتر رود ، علائم مسمومیت آشکار می شود . به دلیل این که بخار جیوه ، رنگ ، طعم و بو ندارد ، بنابراین کشف آن حتی در شرایطی که در بالاترین مقدار ممکن هم باشد ، به راحتی ممکن نیست. اهمیت خطر مسمومیت با جیوه به حدی است که یک قطره خالص از آن می تواند تمام هوای یک مطب با اندازه معمولی را اشباع کند ، البته باید تأکید کرد که مقدار جیوه ای که در مطب های دندان پزشکی برای پرکردن دندان ها به کار می رود ، آن قدر نیست که چنین عوارضی برجای بگذارد ، اما رعایت اصول ایمنی هم برای بیمار و هم دندان پزشک از ایجاد مشکلات بعدی پیشگیری می کند.

چگونه از مسمومیت با جیوه در امان باشیم ؟
برای از بین بردن هر گونه احتمال خطر مسمومیت با جیوه رعایت نکات زیر در مطب های دندان پزشکی کاملاً ضروری است : هوای داخل مطب باید به خوبی تهویه شود و تمام جیوه های اضافی نظیر کپسول های مصرف شده و خرده های آمالگام که در حین متراکم کردن باقی مانده اند ، باید جمع اوری شوند و درون ظرف های نشکن که در آنها کاملاً بسته می شود ، نگهداری شوند . عرضه بهداشتی جیوه توسط فروشندگان و تولید کنندگان و مصرف صحیح آن نقش بسیار مؤثری در جلوگیری از آلودگی محیط زیست دارد. خرده های باقیمانده آمالگام و مواد آلوده به جیوه به هیچ وجه نباید سوزانده شود. بنابراین نباید آن را همراه با سایر زباله ها دور ریخت، چرا که ممکن است بعدها در نتیجه سوزانده شدن آن بخارهای جیوه سبب آلودگی شوند.

در پایان باید گفت آمالگام یک ماده دندانی حاوی جیوه است که هنوز هم یکی از اصلی ترین مواد پرکننده دندان به شمار می رود . با وجود انواع مختلفی از مواد همرنگ دندان که زیبایی بیشتری نسبت به آمالگام دارند ، باز هم اکثر دندان پزشکان ترجیح می دهند که در دندان های خلفی از این ماده استفاده کنند . اگر محاسبات ریاضی درست باشد ، می توان به طور قطعی گفت که جیوه موجود در آمالگام هیچ مشکلی برای بیمار ایجاد نخواهد کرد ، هر چند تئوری های علمی همیشه در حال تغییرند و ممکن است گذشت زمان سبب شود که با کسب اطلاعات بیشتر استفاده از آمالگام کاملاً محدود شود .

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[totia kh]

همیشه ظاهر مرتب، زیبا و دلنشین یک فرد باعث افزایش اعتماد بنفس، غرور و جذابیت وی میشود. این احساس برای زیبا بودن از دیرباز با انسان همراه بوده و در طول گذشت زمان این تنها روشهای زیبا شدن بود که ممکن بود دچار تغییر و تحول شوند. استفاده از رنگها و الیاف طبیعی، پوست حیوانات یا پر پرندگان، سنگها و فلزات رنگین (قیمتی یا غیر قیمتی) و ... از ابزارهای آراستن ظاهر فرد بوده و هست. (حتما شنیدین که خدا زیباست و زیبایی رو دوست دارد).
به مرور زمان و همگام با پیشرفت تکنولوژی و طرح ایده های نو برای زیبا شدن، زیوآلات گوناگونی تولید و در اختیار مردم قرار میگرفت، زیورآلاتی که بعضا اثراتی مخرب و زیان بار برای فرد داشته و ممکن است فرد را با مشکلاتی مواجه کند. تاتوهای پوستی، لنزهای غیر استاندارد رنگی چشم یا پیرسینگ های غیر مطمئن زبان، لبها، ابرو و ... و یا حتی لوازم و مواد تائید نشده و کم کیفیت معمول آرایشی مثال هایی از این گفته میباشند.

البته تا این قسمت زیاد ربطی به دندانپزشکی نداشت ولی یکی از این وسائل آرایشی به اسم نگین دندان هست که در چند سال اخیر در کشور ما کم کم داره جا بازمیکنه. نگین های معتبری که اگر طبق اصول انتخاب و نصب شده باشند و از روی آگاهی از آنها استفاده شود و نگهداری از آن بدرستی انجام شود، میتواند صورتی زیبا همراه با لبخندی درخشان را به شما هدیه کنند!



به عنوان یک مقدمه مختصر، همانطور که اشاره شد با پيشرفت روزافزون تكنولوژى در زمينه آلات و ابزار زيبايى، همه روزه شاهد عرضه انواعی از اين نوع وسايل هستيم كه علی الخصوص در ميان قشر خانمها و دختران جوان متقاضى زيادى دارد. ما براى زيباتر كردن ظاهر و چهره خود از روش هاى گوناگونى استفاده مى كنیم.

البته گاه برای زیباتر شدن هزينه هاى هنگفتى را متحمل مى شویم و چه بسا پس از مدتی مصرف، گرفار عوارض جانبی این زیورآلات شویم. مثل کفش های زیبا و پاشنه بلند تنگی که شما میپوشید و به مهمونی میرید، کلی راه میرید باهاشون (یا میرقصید!) و آخر شب که میشه احساس میکنید دیگه اصلا قابل تحمل نیست واستون و درشون میارید و بعد یه تاول بزرگ رو پشت پاهاتون میبینید... لنز رنگی که با لباس و آرایشتون ست کردین، رنگ یا ژلی که به موهاتون زدین، تاتو و خال کوبیهایی که کردین، مژه یا ناخن مصنوعی و ... نمونه های دیگر ریبا شدن همراه با عوارض جانبی هستن! از جمله موارد نادر در ایران به حلقه ها و پین های مخصوص سوراخ کردن نرمه و لاله گوش، پره های بینی، ابروها، زبان، لبها و ... (piercing) میتونیم اشاره کنیم.



البته همین جا لازمه که ذکر کنم اگر هر کدوم از موارد بالا (و یا هر چیز دیگه) رو
1. از سازنده مطمئن و تائید شده تهیه کنید
2. فرد کارگزارنده یا خود شما برای کارگزاری و استفاده از اون مهارت و آموزش کافی رو اشته باشید
3. اون رو طبق اصول خاص خودش مصرف کنید
4. به توصیه های گفته شده عمل کنید، عوارض جانبی رو میتونید بسیار کم کنید و یا به صفر برسونید.

يكى از این وسايل زيبايى که در چند دهه اخیر رونق زیادی پیدا کرده و در گشور ما هم کم کم داره جا باز میکنه، استفاده از نگین است. نگينهایی که روى پوست صورت، ناخن، دندان و حتی چشم کاشته میشوند. این نگین ها به شكل ها و جنس هاى مختلفی موجود بوده ولی عمدتا جنس آنها برليان، كريستال و طلا است. البته نگین ها نیز همانند تمامی زیورآلات، با قیمت ها و هزینه های مختلفی و از نظر کیفی در محدوده وسیعی قابل تهیه هستند.

نگين هايى كه روى دندان قرار مى گيرند جلاى خاصى را به دندان ها، لبخد فرد و چهره وی میدهند. نگین های دندانی عمدتا به صورت ثابت بوده و با يكسرى از مواد موجود در دندانپزشكى و توسط تکنیک خاصی روى دندان ثابت مى شوند به نحوی که در صورت مهارت دندانپزشک به بافت دندان آسيبى نمى رسد. البته فراموش نشود که اين زیبایی و درخشندگی در حالى است كه استفاده طولانی مدت از اين نگين ها توصیه نشده و ممکن است به مرور زمان باعث تخریب ميناى دندان شده و یا محلی مناسب برای گیر مواد غذایی و جرم شوند و طبیعتا باعث تغيير رنگ و یا پوسیدگی دندان شود (همانند براکت های اورتودنسی). پس شرط اول این است که فرد کاندید برای کاشت نگین دندان، بهداشت دهانی خود را بدرستی رعایت کند.


نگين هاى با جنس كريستال نسبت به نوع برليان از دوام بيشترى برخوردارند، این در حالی است که نوع کریستالی درخشندگی بيشتری به دندان میدهد. نگین هایی که دندانپزشک در مطب برای شما کارمیگزارد، ممکن است بعدا براحتى از دندان جدا نشده و شما لازم باشد برای جدا کردن آن مجددا به دندانپزشك مراجعه نمائید. قاعدتا این نگین ها نباید با مسواك زدن از بين رونفته و یا کنده شوند، منتها در صورتى كه غذاهاى سفت جویده شود و یا مرتبا با وسیله ای نوک تیز به آن ضربه بخورد ممکن است كنده شده و از بين بروند.

جنس نگين ها بستگى به انتخاب و سليقه افراد دارد، آنها در اشکال گوناگون به صورت كريستال هاى كوچك، رنگى و یا سفيد در اختيار متقاضیان قرار مى گيرد.

عوارض جانبی و راهکارها:

عوارض ناشى از استفاده اين نوع نگين ها بخصوص زمانى كه دندانپزشك تخصص و مهارت كافى در اين زمينه را نداشته باشد، افزايش بيشترى مى يابد. در صورتى كه جنس اين نوع نگين ها مرغوب تر باشد و افراد به طور صحيح و درست از آنها نگهدارى نمايند، ممکن است تا سه سال باقى مانده و فرد و نگین آسيبى نبینند، ولى در غير اين صورت در مدت خيلى كوتاهى از بين مى روند.

نگين هايى كه روى دندان نصب مى شوند، توسط چسب مخصوصی با روش خاصی به دندان چسبانده میشوند. نگين های دندان يا به صورت يكبار مصرف و يا به مدت زمان طولانى (چند بار مصرف) مورد استفاده قرار مى گيرند. اين نوع نگين ها به دليل داشتن ماده پلاتينى دوام بيشترى دارند. آنهايى كه يكبار مصرف هستند، بمدت ۶ ماه تا يك سال (بعضا 2 هفته) كارايى خواهند داشت و افراد مى توانند اين نوع نگين ها را توسط يك وسيله نوك تيز از دندان جدا سازند، ولى نگين هايى كه به صورت دائمى روى دندان نصب مى شوند، فقط بايد توسط دندانپزشك متبهر جدا شوند، زيرا در غير اين صورت به دندان ها آسيب جدى وارد مى شود.

همانطور که اشاره شد، استفاده طولانی مدت از اين نگين ها توصیه نشده و ممکن است به مرور زمان باعث تخریب ميناى دندان شده و یا محلی مناسب برای گیر مواد غذایی و جرم باشند و طبیعتا باعث تغيير رنگ و یا پوسیدگی دندان شوند (همانند براکت های اورتودنسی). پس شرط اول این است که فرد کاندید برای کاشت نگین دندان، بهداشت دهانی خود را بدرستی رعایت کند.



اگر شما جزء دوستانی هستید که تمایل به کاشت نگین روی دندان خود دارید، چند توصیه رو فراموش نکنید:

1. نگین رو از شرکت سازنده مطمئن و تائید شده تهیه کنید، فراموش نکنید که کیفیت نگین در ظاهر زیبا، دوام و بهداشت تاثیر زیادی دارد.

2. دندانپزشک یا فرد کارگزارنده برای کاشت نگین باید علم و مهارت کافی رو داشته باشه، باز هم یادآوری میکنم که این عمل با تکنیک خاصی انجام میشود.

3. به توصیه های دندانپزشک و کارخانه سازنده برای استفاده بهینه از نگین و طریقه مسواک زدن و رعایت بهداشت عمل کنید.

4. اگر جزء افرادی هستید که دندانهای شما جرم زیادی دارند به هیچ وجه استفاده از این نگین ها قبل از جرم گیری و آموزش بهداشت برای شما مناسب نیست.


به چشم هاتون رحم نکنید!

بطور خیلی خلاصه و مختصر توضیحاتی در مورد نوعی دیگر از نگین های کاشتنی رو با هم مطالعه میکنیم. جالب است بدانید که زیبا شدن از نظر بعضی در درخشندگی یک نگین که در روی کره چشم کاشته شده نیز میشود! (طرف همه چیزاش درست بوده این یک مورد رو کم داشت!)

این نگين ها يك وسيله تزئينى، به اشكال قلب و ستاره و از جنس پلاتين هستند که در كشورهاى اروپايى مثل هلند ساخته مى شود. در كشور ايران هم تعدادى از اين نوع نگين ها وارد شده است، ولى از آنها استقبال زيادى نشده. كاشت اين نوع نگين ها در زير خارجى ترين قسمت لايه چشم (ملتحمه) توسط جراح انجام میشود. عموما این عمل جراحى بمدت يك ربع به طول میکشد، به طور كلى قطر اين نگين ها ۳‎/۵ ميلى متر و بسيار نازك است كه روى كره چشم قرار مى گيرد و هر زمان كه افراد تمايل داشته باشند، مى توانند با عمل ساده تر نگين را از داخل چشم دربياورند.

نگين هايى كه بعد از عمل جراحى در داخل چشم گذاشته مى شوند، نياز به مراقبت خاصى ندارند، ولى براى پيشگيرى از عفونت بايد بمدت يك هفته بعد از عمل جراحى، از قطره آنتى بيوتيك چشمى استفاده شود تا چشم دچار عفونت نشود. جالب است که احتمال جابه جايى نگين وجود نداشته و به خاطر جنس خاص نگین، نگین چشمی با بافت چشم سازگار بوده و فقط در تعداد کمی از افراد ممکن است واکنش آلرژیک ایجاد شود. البته فراموش نکنید که اين در حالى است كه هيچ يك از عمل هاى جراحى بدون عارضه نيست و به دليل اينكه چشم يك عضو حساس و ظريف است، ورود هرگونه جسم خارجى در چشم مى تواند احتمال ايجاد عفونت و عوارضى نظير تارى ديد، نابينايى، ريزش اشك از چشم و... را در آينده افزايش دهد!

بنابراين سعى کنید حتى الامكان از استعمال وسايل تزئينى در چشم بپرهيزند، زيرا در اين صورت نتنها ممکن است به چشم آسیب برسد، بلکه هزينه هاى هنگفتى را بايد براى مشكلات به وجود آمده صرف نمايند.