دستیابی به سرعت 1 ترابیت بر ثانیه با استفاده از DSL
در حالیکه همه جا بحث بر سر منسوخ شدن و نابودی فناوری DSL بوده و انتظار برای به تاریخ پیوستن این تکنولوژی است، دکتر John Cioffi که از او به عنوان پدر DSL یاد می شود با ارائه طرحی جدید به معرفی اینترنت Terabit DSL اقدام نمود.
در دو سال گذشته با پیش آمدن استاندارد G.fast و ارائه سرعتهای گیگابیت بر ثانیه روی خطوط مسی، چشم انداز این تکنولوژی در محافل آکادمیک تغییراتی کرده بود اما با توجه به عقب بودن نسبت به سایر تکنولوژی های در حال پیشرفت توجه زیادی را جلب نکرده بود تا اینکه با معرفی TDSL این فناوری دوباره خود را آماده بازگشت به میدان نبرد فناوری های انتقال دهنده پهنای باند کرد.
اساس این فناوری مبتنی بر ارسال دیتا در فرکانسهای بین 100 گیگاهرتز تا 1 تراهرتز بر بستر یک یا چند زوج سیم مسی بنا نهاده شده که یاداور فناوری MIMO در اینترنت وایرلس میباشد.
بر این اساس بر روی یک زوج سیم تلفن مسی می توان تا فاصله 100 متری انتظار دستیابی به ایترنت 1 ترابیت بر ثانیه را داشت؛ برای فواصل بالاتر از 100 متر تا 300 متری میتوان به سرعت 100 گیگابیت بر ثانیه دست یافت، و برای فواصل بالاتر تا 500 متر سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه قابل دستیابی خواهد بود.
لازم به ذکر است که در حال حاضر برخی شرکتهای اینترنتی سرعتهای 300 مگابیت بر ثانیه تا 1 گیگابیت بر ثانیه را از طریق خطوط مسی و مبتنی بر DSL-G.fast به مشترکان آپارتمانها و مجتمع های مسکونی ارائه می دهند.